n o
1
on line όχι μόνο...
ΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ TA EΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ;
2020
ΝΕΑ ΜΟΝΤΕΛΑ
54
CUSTOM ΙΔΕΕΣ
5
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΝΤΟΣ - ΕΚΤΟΣ
8
ΔΟΚΙΜΕΣ Π ΑΡ ΟΥ ΣΙΑΣΕΙΣ
motoGP ACTION
40
ΕΠΙΧ ΕΙ Μ Ο ΤΡ Η Σ Ε Ι Σ Ο
Η ΑΓΟΡ Α ΜΟΤ ΟΣΥ ΚΛΕΤ ΑΣ Τ Η Σ Θ ΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Σ
π
ε
ρ
ι
ε σελ. 56
σελ. 8 σελ. 34 σελ. 96
σελ. 78 σελ. 108
σελ. 122 σελ. 36
χ
ό
μ
ε
ν
α
σελ. 78
σελ. 134
σελ. 16 σελ. 112
σελ. 118
e
d
i
t
o
r
i
a
l
στοχάζεται ψηφιακά: Χρήστος Βαλαβάνης
Αφήνουμε τη μοτοσυκλέτα να ...γεράσει; Θα έχετε παρατηρήσει ότι τα τελευταία 5-6 χρόνια δεν βλέπουμε και τόσο συχνά πολλούς νέους ανθρώπους πάνω σε μοτοσυκλέτες. Οταν λέμε νέους εννοούμε 16-25 ετών. Σ’αυτή την διαπίστωση θα συμφωνήσουν έμποροι, μηχανικοί και όσοι εμπλέκονται εμπορικά με το δίκυκλο. Η εύκολη πρώτη ανάγνωση ήταν η έλλειψη τραπεζικής χρηματοδότησης, μετά ότι τα δίκυκλα ήταν ακριβά με τη συμπλήρωση “σε σχέση με τα αυτοκίνητα” και τέλος το απόλυτο επιχείρημα: H ύπαρξη των κινητών! Είναι δηλαδή πιθανό μία ολόκληρη γενιά να ανταλλάξει τον απόλυτο τρόπο βίωσης της αυτόνομης, ανεξάρτητης μετακίνησης και διασκέδασης που προσφέρει επί πολλές γενιές το δίκυκλο με την εικονική πραγματικότητα που φέρνει στα μάτια όλων μας η ύπαρξη του κινητού υπολογιστή (είναι τελικά ...υποτιμητικός ο όρος κινητό τηλέφωνο καθώς το λιγότερο που κάνει είναι να τηλεφωνεί...); Aς δούμε αν έκανε και ο κόσμος της μοτοσυκλέτας τα λάθη του. Πρώτο απ’όλα η έλλειψη -έως και ανυπαρξία- μέχρι τουλάχιστον πρότινος, νέων σύγχρονων σχημάτων, προσιτών στο βαλάντιο των νεαρών ανθρώπων. Το να προσπαθείς να τους πείσεις με παλιά όπλα (βλέπε παπιά) να εισέλθουν σε ένα εντελώς Νέο Κόσμο δείχνει να μην λειτουργεί, τουλάχιστον με προοπτική. Αντίθετα, με το που εμφανίστηκαν π.χ. τα ηλεκτρικά πατίνια είδαμε την νεολαία να τα αγκαλιάζει με πάθος. Νέα σχήματα λοιπόν, Ηδη κάποιες μεγάλες εταιρίες μπαίνουν στο χορό αν και το “ζουμί” εδώ διαθέτουν δυναμικές start up φίρμες με πραγματικά φαεινές ιδέες! Δεύτερον, το ίδιο το εμπορικό κύκλωμα. Προσεγγίστε τους νέους ανθρώπους και κάντε ξανά το δίκυκλο life style. Διαφήμιση! Επενδύστε. Πως αλλιώς; Μην ξεχνάμε και την επέλαση της Ελληνίδας Μάνας τις τελευταίες δεκαετίες όταν η επιρροή της στο σπίτι αυξήθηκε σε τεράστιο βαθμό και με όπλο κυρίως την γκρίνια (ακαταμάχο!) επέβαλε ένα άτυπο εμπάργκο σε κάθε τι “επικίνδυνο”, σύμφωνα με τον ορισμό του φοβικού digital sapiens του 21ου αιώνα, κατά τον οποίο “η oθόνη και οι εμπειρίες που μας προσφέρουν είναι ακίνδυνες”. Κι εδώ γελάμε φυσικά καθώς ήδη ‘εχουμε αρχίσει να μετράμε τις συνέπειες, να μην επεκταθώ και χάσουμε το δια ταύτα. Σύμμαχος της μάνας (τύπου “μην”, “αποκλείεται”, “τη ζακέτα μη ξεχάσεις” κλπ) ο Αδιάφορος Πατέρας που κυρίως θέλει να πιει τσίπουρα με τα φιλαράκια αφού όλα τ’άλλα τα έχει τακτοποιήσει ή ασχολείται με αυτά η “γυναίκα”. Ελεος! Τα παιδιά αυτής της γενιάς δεν αναγνωρίζουν το δίκυκλο (πολυ΄περισσότερο τη μοτοσυκλέτα) σαν το Απόλυτο Μέσο Απεξάρτησης και Αυτοπροσδιορισμού όπως συνέβαινε πριν αλλά σαν ένα εν δυνάμει περιττό έξοδο αφού α) υπάρχουν και τα τσάμπα λεωφορεία (“σιγά μην πληρώσω”!), β) δεν ενδιαφέρουν τα κορίτσια (που εντυπωσιάζονται περισσότερο από ένα iphone 10 πλέον γ) δεν βρίσκουν κανένα λόγο να ανεξαρτητοποιηθούν αφού τα βρίσκουν όλα σπίτι έτοιμα από τους Δολοφονικούς των Ενστίκτων Γονείς (Δ.Ε.Γ.αμείς από δω και στο εξής) και σύμφωνα με τα στατιστικά θα μείνουν μέχρι και τα 40+ και βλέπουμε... Κρίση; Xa! Eδώ γελάνε! Εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών ήρθαν την τελευταία δεκαετία, επιβίωσαν και πολλοί πρόκοψαν στη πατρίδα μας. Απλά τα υπερ-μορφωμένα παιδιά μας δεν ήταν διατεθειμένα να ασχοληθούν με δευτεροτριτοκλασάτες δουλιές. Αουτς, αυτό πόνεσε τους Δ.Ε.Γ.αμείς, φαντάζομαι... Υπάρχουν βέβαια και βάσιμες δικαιολογίες, τύπου άθλιου κρατικού παρεμβατισμού. Ξέρετε, από αυτές που έχουμε μύριες όσες να διηγηθεί ο καθένας από προσωπικές εμπειρίες.
Μείωση του ΦΠΑ στο 13% (από 24%) για αγορά κράνους. Ενα αίτημα δεκαετιών φαίνεται ότι βρίσκει επιτέλους ευήκοους παραλήπτες. Η μείωση του ΦΠΑ στα κράνη ποθ θα αναγγελθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο είναι μία αυτονόητη κίνηση που άργησε τόσα πολλά χρόνια που τό’χαμε ξεχάσει ότι η ανάγκη για προστσία ενός μοτοσυκλετιστή θεωρούνταν από το κράτος ...πολυτέλεια. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού: «Τα ζητήματα της οδικής ασφάλειας αποτελούν απόλυτη πολιτική προτεραιότητα για τη νέα διακυβέρνηση. Είναι αδιανόητο να θρηνούμε τόσους ανθρώπους στην άσφαλτο και έχουμε δεσμευθεί σε ένα μακροχρόνιο σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος με μία σειρά από παρεμβάσεις που αφορούν στον τρόπο με τον οποίο εκπαιδεύουμε τους νέους οδηγούς, στην ποιότητα των δρόμων μας αλλά προφανώς και την πολύ αυστηρή εφαρμογή του ΚΟΚ», ανέφερε ο Kυριάκος Mητσοτάκης κατά την επίσκεψή του στο Υπουργείο Μεταφορών όπου προϊσταται ο Κώστας Καραμανλής.
Νο helmet, no gas! Πάλι για τα κράνη θα πούμε. Στην Ινδία λοιπόν όπου η χρήση κράνους είναι κι εκεί προφανώς υποχρεωτική σκέφτηκαν να κάνουν το εξής απλό: αν πας να βάλεις βενζίνη και δεν φοράς κράνος δεν σου βάζουν βενζίνη! Απλό; Σίγουρα! Πραγματοποιήσιμο; Xμ... Πάντως στην επαρχία όπου άρχισε να ισχύει το μέτρο (Βengaluru) είχαν πάνω από 100 νεκρούς σε ατυχήματα μόνο το τελευταίο εξάμηνο και παρά τα τσουχτερά πρόστιμα και την αφαίρεση διπλώματος για 3 μήνες οι αναβάτες δεν είχαν συμμορφωθεί (σας θυμίζει κάτι;)
Σήμερα, ο 18χρονος βγάζει δίπλωμα αυτοκινήτου και αύριο οδηγεί 400hp κανονικά και με τον νόμο. Ο ίδιος 18χρονος μπορεί να βγάλει δίπλωμα μέχρι 125cc, να περιμένει δύο χρόνια και μετά να ξαναδώσει και μπλα, μπλά, “πάει χάθηκε το κορμί, πατριώτη”. Στην Ιταλία οδηγείς από τα 16 αλλά τι ξέρουν αυτοί οι Λατίνοι; Δεν τους βλέπεις και στα motoGP΄΄; Oλο δεύτεροι έρχονται (sic)! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά είχαμε και τον Aπόλυτα Αλλού Αναπληρωτή (ντρέπονταν να ονομαστούν Υπουργοί, λογικό) Μεταφορών με κληρονομιά που οι επόμενοι άρον-άρον προσπαθούν να συμμαζέψουν σε πάρα πολλά επίπεδα. Κι έρχεται ο επίλογος. Που -κατά τη ταπεινή μου 25χρονη πρακτική- θα πρέπει να εμπεριέχει πάντα τουλάχιστον μία πρόταση για αντιμετώπιση του θέματος. Εδώ θα προτείνω τρεις. Πρώτη και κυριώτερη: Νέοι Mπαμπάδες και Μαμάδες δείξτε στα παιδιά σας ένα κοινωνικό τρόπο ζωής όπου η αλληλεπίδραση είναι (και) εκτός οθόνης, μεταξύ ανθρώπινων συναισθημάτων και όχι ζωικών ενστίκτων, όπου κυρίως στοχεύει το νεόκοπο marketing που ασυνείδητα μας εκπαιδεύει όλους, λιγο-πολύ. Μάθετε στα παιδιά τα βασικά, αυτά που μας ενώνουν σε μία παρέα, στο τραπέζι, στο σχολείο, στον έρωτα. Η “μόρφωση” που έγινε το απόλυτο φετίχ των προηγούμενων δεκαετιών (και εξελίχθηκε σε υπερεξειδικευμένη αοριστία χωρίς καμμία επαφή με την παραγωγή, κοινώς χάσιμο χρόνου...) χτίζεται πάνω σε ανθρώπους και όχι απλούς χειριστές μηχανημάτων. Δεύτερη πρόταση: Eμποροι και Μηχανικοί, εκπαιδεύστε τους νεαρούς πελάτες σας σαν να ήταν παιδιά σας. Είναι το μέλλον κα θα το διαμορφώσουμε μαζί. Το δίκυκλο δεν είναι ένα απλό καταναλωτικό αγαθό. Kαι ποτέ δεν θα είναι. Πάθος, Γνώση, Συνέπεια και προσφορά γνώσεων χωρίς όρια στα νέα παιδιά. Ενθάρρυνση πάνω απ’όλα! Τρίτη πρόταση και σας αφήνω να διαβάσετε και παρακάτω: Απευθύνομαι στους νέους μοτοσυκλετιστές που διαβάζουν το πρώτο αποκλειστικά on line MOTO X-treme: Mην αφήσετε ποτέ κανέναν να σας πείσει ότι η μοτοσυκλέτα είναι επικίνδυνη. Μόνο ο Φόβος είναι... Και όποιον σας λέει να φοβάστε στη ζωή σας είναι κακός σύμβουλος, κακός Δάσκαλος. Προσπεράστε τον (την). Και ορμήξτε στη μοναδική σας Ζωή για να τη ζήσετε. Με μοτοσυκλέτα, φυσικά...
2020
ΤΙ ΝΕΟ MAΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ;
Honda Africa Twin 1100, η επόμενη μέρα... Από την αρχή της Ανοιξης τα ιαπωνικά περιοδικά μας είχαν προετοιμάσει για την άφιξη του αντικαταστάτη της CRF1000. Kαι καθώς οι προδιαγραφές Euro 5 ισχύουν από 1/1/2020 η αύξηση των κυβικών ήταν μονόδρομος για το εμβληματικό Africa Twin της Honda Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από τα πάντα καλά πληροφορημένα ιαπωνικά περιοδικά, η εταιρία θα αυξήσει τη διαδρομή των εμβόλων από 75.1 σε 81.5 mm, διατηρώντας τη διάμετρο στα 92 mm. Δηλαδή η Honda διάλεξε τον δύσκολο δρόμο και όχι τον εύκολο που θα ήταν φαρδύτερα πιστόνια. Θα πρέπει λοιπον να περιμένουμε καλύτερη ροπή και μεγαλύτερη ισχύ, ήδη έχει εμφανιστεί νούμερο: 101hp (7 περισσότερους από το απερχόμενο 1000) ενώ το ύψος της θα φτάνει στα 1,560 mm (από 1,475). Οσο για το βάρος θα φτάσει τα 238 κιλά για το βασικό μοντέλο (248 με DCT) με την Adventure Sports έκδοση στα 240 κιλά (250 με DCT) γεμάτες με καύσιμα. Στην EICMA στο Μιλάνο, σε λιγότερο από 4 μήνες θα δούμε και την νέα εμφάνιση αφού τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (30/7) δεν έχει διαρρεύσει ακόμη κάποια φωτό.
Oι γουρούνες 125cc ...απελευθερώθηκαν! Θα θυμάστε την ...κατάργηση της κίνησης των ATV πέρσι το φθινόπωρο, που μετατράπηκε μετά από τις σθεναρές αντιδράσεις του Τύπου, των επαγγελματιών του κλάδου των ενοικιαζομένων και κάποιων αντιπροσώπων σε απαγόρευση μόνο των ...125cc! Mε την απερχόμενη ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών να έχει αφήσει αλησμόνητα σημάδια της πρωτοπορίας της με αποφάσεις παγκόσμιας πρωτοτυπίας (όπως αυτή με την απαξίωση των ιστορικών οχημάτων την ώρα που υπάρχει η αντίθετη τάση σε όλο τον κόσμο θεωρώντας αυτά τα οχήματα μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς του κάθες λαού) ήρθε η ώρ και για ταγουρουνάκια, ενοικιαζόμενα και μη να τους ξαναδοθεί η ελευθερία κυκλοφορίας τους. Οι δηλώσεις του νέου υπουργού K. Καραμανλή (ξέρω, κάτι σας θυμίζει αυτό το όνομα...) είναι προς τη σωστή (βλέπε λογική) κατεύθυνση: "Η γενική απαγόρευση των τετράτροχων μοτοσικλετών έως 125cc, ήταν ένα παράλογο μέτρο. Να θυμίσω ότι πρόκειται για οχήματα που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαθέτουν άδεια κυκλοφορίας και πληρώνουν ετήσια τέλη κυκλοφορίας. Θα καταργήσουμε άμεσα αυτήν την καθολική απαγόρευση. Σε κάθε περίπτωση ο οικείος Δήμος στην περιοχή αρμοδιότητάς του, θα διατηρήσει τη δυνατότητα να θέτει περιορισμούς στην κυκλοφορία αυτών των οχημάτων, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 52 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας."
Harley Davidson XR250-300cc. Oh my God! Ω καιροί, ώ ήθη! Σύμφωνα με το νέο της δόγμα “More Roads To Harley-Davidson” η εταιρία ετοιμάσει μικρές V2 μοτοσυκλέτες για την τεράστια ασιατική αγορά ώστε να ανεβάσει τις πωλήσεις της εκμεταλλευόμενη την τεράστια απήχηση του ονόματός της. Στην Ινδία, απ’όπου προέρχονται και οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι κοντά στο Street 500 που αυτή τη στιγμή αποτελεί το κοντυνότερο σε κυβισμό μοντέλο της H-D αλλά με εμφανισιακές διαφορές που θα έχουν στόχο ένα νεανικότερο κοινό. Θέλουν να λειτουργεί δηλαδή σαν ένα εισαγωγικό μοντέλο στην “εμπειρία Harley”. Mένει να ανακοινωθεί ο συνεργάτης - κατασκευαστής aυτού του μοντέλου. Πιθανοί είναι η Hero, η Royal Enfield και η Mahindra αφού οι συνεργασίες μεταξύ KTM/Bajaj και BMW/TVS δεν επιτρέπουν κάποια νέα συνεργασία με το ...αμερικάνικο μέταλλο.
Yamaha YZF-R1/R1M. Οπως motoGP! 200 ίπποι και euro 5 πάνε μαζί; Βεβαιως, απαντάει η Yamaha φέρνοντας τα motoGP στους δρόμους για όλους τους θνητούς. Νέα αεροδυναμική, νέα ηλεκτρονικά (Υ-trac για τηλεμετρία, YRC για εξατομικευμένες ρυθμίσεις κινητήρα, LCS για βέλτιστη εκκίνηση, ΑΒS φρένων σε κλίση, EBM για διαχείριση φρεναρίσματος, γκάζι APSG ride by wire και πολλά άλλα.
Διαβάστε την αναλυτική παρουσίαση της νέας Yamaha YZF-R1 του 2020 στο www,motoxtreme,gr
χρι το τέλος του 2019! Και μέχρι να υπάρξει νέα νομοθετική ρύθμιση. Τέλος στον παραλογισμό που άφησε πίσω του ο πρώην υπουργός μεταφοφαση-έκτρωμα του “τέως” αλησμόνητου πολιτευτή τον οποίο ξανααναφέραμε λόγω ...γουρουνιών, λίγο πριν.
Yamaha Tritown, η ...πατινοεξέλιξη! To Tritown είναι ένα ηλεκτρικό όχημα μικρών διαστάσεων με δύο μπροστινούς τροχούς που υιοθετούν τον μηχανισμό σχεδίασης συνδυασμένης κλίσης τροχών (Leaning Multi Wheeler) της Yamaha. Η σύνδεση άλλωστε του ονόματός με το βενζινοκίνητο τρίκυκλο Tricity είναι προφανής. Ο αναβάτης ελέγχει την κλίση με το σώμα του (όπως βλέπετε και στα σχέδια της εταιρίας αριστερά) και θα το χρησιμοποιήσει για μικρής εμβέλειας βόλτες, αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν “last mile vehicle” και συνήθως αναφέρεται σε ανάλογα οχήματα που αποθηκεύονται στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου και εξυπηρετούν την απόσταση από το σημείο που πάρκαρες ως τον τελικό προορισμό. Αυτή τη στιγμή το Tritown παραμένει ένα concept και όχι μοντέλο παραγωγής, ωστόσο η εταιρία έχει δημοσιοποιήσει video δύο χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του πρωτοτύπου. Exει βέβαια μεσολαβήσει το Niken και η εξακριβωμένη εδώ και αρκετό καιρό απόφαση της Yamaha να παρουσιάσει μία ολόκληρη σειρά από τρίκυκλα για διάφορες χρήσεις. Καθώς τον τελευταίο χρόνο έχει γεμίσει ο κόσμος ηλεκτρικά πατίνια είναι δεδομένη το ενδιαφέρον του κόσμου σε τέτοια σχήματα οπότε με 500W ηλεκτρικής δύναμης το Tritown δείχνει να αποτελεί τη λογική συνέχεια. Θα μάθουμε σύντομα το πότε θα το δούμε στις βιτρίνες και σίγουρα δεν θα σας το κρατήσουμε ...κρυφό!
2020 Triumph Rocket 3 και GT των 2.500cc Εντελώς νέο το Rocket κραώντας όμως τα χαρακτηριστικά που την έκαναν όνειρο πολλων αναβατών ανά τον κόσμο, ειδικά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πολλά κυβικά = μπόλικη ροπή και ο αριθμός που ανακοινώθηκε δεν διαψεύδει την εξίσωση: 22,5 kgm/4000 rpm... Οι δύο εκδόσεις θα είναι διαθέσιμες από τον Ιανουάριο του 2020. Οπως βλέπετε και στις φωτογραφίες της εταιρίας, οι Αγγλοι το τερμάτισαν στο θέμα στυλ και παίζουν ουσιαστικά μόνοι τους σε μία κατηγορία που οι ίδιοι δημιούργησαν. Διεθνώς την αποκαλούν muscle roadster και αν θέλαμε να την παρομοιάσουμε με κάποιο αυτοκίνητο εμείς θα διαλέγαμε την εμβληματική Ford Mustang! Ο ολοκαίνουργιος τρικύλινδρος παράγει 167PS/6000. Διπλοί προβολείς LED, 240 πίσω ελαστικό, monobloc φρλενα Brembo Stylema, ρυθμιζόμενη ανάρτηση Showa και η γνωστή έμφαση στην λεπτομέρεια που διακρίνει τις Triumph. Τα ηλεκτρονικά δίνουν τη δυνατότητα τεσσάρων riding modes, cruise control, keyless ignition και σύστημα υποβοήθησης εκκίνησης σε ανηφόρα, ABS βέλτιστης κλίσης, αδρανειακή μονάδα μέτρησης ενώ εντελώς νέα είναι η γκάμα αξεσουάρ που την συνοδεύει.
Ti; Εχει και συνέχεια; Στα προαιρετικά αξεσουάρ συναντάμε το shift assist για ανεβοκατεβάσματα ταχυτήτων χωρίς χρήση συμπλέκτη, σύστημα ελέγχου GoPro κάμερας μέσω bluetooth κατευθείαν στην οθόνη TFT (η GoPro το εξέλιξε μόνο για την Triumph επιτρέποντας στον αναβάτη της λήψη video και φωτογραφιών με το πάτημα ενός χειριστηρίου εν κινήσει), σύστημα πλοήγησης από στροφή σε στροφή (υποστηριζόμενη από την Google), την εφαρμογή My Triumph για τηλέφωνα iOs και Android με την οποία μπορείτε να κάνετε προσωποποιημένη πλοήγηση. Επίσης οι νέες Triumph Rocket 3 διαθέτουν πλήρη ενσωμάτωση τηλεφώνου μέσω Bluetooth, με ευανάγνωστη εμφάνιση στην έγχρωμη οθόνη οργάνων TFT και εύκολο χειρισμό τηλεφώνου μέσω των διακοπτών, σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών (TPMS) κλπ. Εντυπωσιακή είναι επίσης η σειρά των 50 ειδικά σχεδιασμένων αξεσουάρ για την Rocket
Ελεύθερη η κυκλοφορία ιστορικών οχημάτων μέχρι το τέλος του 2019! Και μέχρι να υπάρξει νέα νομοθετική ρύθμιση. Τέλος στον παραλογισμό που άφησε πίσω του ο πρώην υπουργός μεταφορών Χρ. Σπίρτζης έδωσε η απόφαση του νέου υπουργού Μεταφορών Κ.Καραμανλή στην οποία επισημαίνεται “έως την συγκρότηση και έναρξη του διά του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 4 οριζόμενου έργου της Επιτροπής, και όχι αργότερα από την 31η Δεκεμβρίου 2019, επιτρέπεται η κυκλοφορία των οχημάτων με έτος πρώτης ταξινόμησης (κυκλοφορίας) από το 1970 και μετέπειτα που έχουν χαρακτηριστεί και καθοριστεί ως ιστορικού ενδιαφέροντος με βάση προγενέστερες διατάξεις». Πρακτικά, μπορούν να πηγαίνουν στο συνεργείο και σε εκδηλώσεις, όπως και πριν την απόφαση-έκτρωμα του “τέως” αλησμόνητου πολιτευτή τον οποίο ξανααναφέραμε λόγω ...γουρουνιών, λίγο πριν.
Triumph Daytona 765 Limited Edition. Για λίγους! 765, συγκεκριμένα. Για την Ευρώπη και την Ασία, μόνο. Κι άλλους τόσους για Αμερική/Καναδά. Πρόκειται για περιορισμένης παραγωγής επιβεβαιωμένο από το εργοστάσιο μοντέλο του 2020 που θα φτάσει στις αγορές την προσεχή άνοιξη. Η αγγλική εταιρία θέλοντας να εξαργυρώσει την συμμετοχή της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας σαν αποκλειστικός προμηθευτής κινητήρων στην κατηγορία Moto 2 παρουσιάζει μία μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε κάλλιστα να διαδεχθεί σύντομα την 675 σαν την μοναδική supersport του εργοστασίου. 121hp (138 έχουν οι κινητήρες στην moto 2 εκδοχή της), τελικό εξάτμισης από την Arrow (όπως και στους αγώνες), 5 power modes, TFT οθόνη και std powershifter διπλής κατεύθυνσης. Αρωμα αγώνων!
Ducati Hypermotard 950: Κόκκινη Αλητεία! consept
Στο Concorso d’Eleganza στην πόλη Cernobbio (λίμνη Κόμο) στην Βόρεια Ιταλία παρουσιάστηκε μίa διαφορετική εκδοχή της Hupermotard 950 σχεδιασμένη από το Centro Stile της Ducati. Xωρίς να επεμβαίνει σε μηχανικά της μέρη δίνει μία διαφορετική εκδοχή του πόσο ομορφότερη μπορεί να γίνει μία από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες της εποχής μας.
Honda CB125M Τα 125cc είναι ο Δούρειος Ιππος για να μπουν οι εταιρίες στο νεναικό κοινό. Και το CB125M δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο... Η Honda δείχνει να έχει πιάσει το νόημα αυτή τη φορά. Μένει να δούμε το μοντέλο παραγωγής
Honda Deauville 1000 Από πέρσι τέτοιο καιρό είχαν αρχίσει οι φήμες για την επαναφορά ενός τουριστικού μοντέλου στα 1000cc με το όχι και τόσο πετυχημένο εμπορικά όνομα Deauville. Και δεν φταίει βέβαια σε τίποτα αυτή η παλιά τουριστική πόλη της Βόρειας Γαλλίας αλλά ο ολίγον βαρετός χαρακτήρας εκείνου του πρώτου μοντέλου που χρησιμοποιούσε το μοτέρ του Transalp. Tώρα, αναμένουμε τα 95hp του Africa Twin να δώσουν πνοή σε μία δεύτερη ευκαιρία την οποία -ως γνωστόνδικαιούμαστε όλοι!
Kawasaki KLX230 Οικονομικά και αξιόπιστα διπλής χρήσης, έως 250cc, κάποτε πουλούσαν σαν ζεστό ψωμί. Γιατί όχι και τώρα; Ετσι φαίνεται να σκέφτηκε η εταιρία και νάσου μία ψθηνότερη έκδοση του υπάρχοντος μοντέλου. Αναμένουμε.
KΤΜ enduro. Σημαντικές βελτιώσεις Αρχές Ιουνίου 2019 και ήδη τα νέα μοντέλα enduro για το 2020 ήταν έτοιμα στη παγκόσμια παρουσίαση που έγινε στην Ισπανία. Με επτά διαφορετικά μοντέλα υποδέχεται το 2020 η ΚΤΜ, τα τετράχρονα 250/350/450/500 EXC-F και τα δίχρονα 250/300 EXC TPi με το ολοκαίνουργιο 150 EXC TPi. Όλα τα μοντέλα έχουν δεχτεί σημαντικές αλλαγές, ενώ τη νέα χρονιά, εκτός από την ειδική έκδοση Six Days στα χρώματα του φετινού αγώνα στην Πορτογαλία, υπάρχει και μια νέα στα χρώματα του φημισμένου αγώνα Erzbergrodeo (φωτό) Όλοι οι κύλινδροι των δίχρονων κινητήρων είναι αναβαθμισμένοι στις θυρίδες εξαγωγής για καλύτερο χρονισμό, ενώ παράλληλα ο επανασχεδιασμένος έλεγχος της βαλβίδας εξαγωγής και ο ρυθμιστής προσφέρουν ακόμα ακριβέστερο σετάρισμα και αποτελεσματικότητα Στους τετράχρονους κινητήρες ο κύλινδρος και το πιστόνι είναι καινούργια για τα 250 και 350 EXC-F, με νέα “motocross” συμπίεση και νέες φλάντζες. Στο 350 EXC-F η κεφαλή έχει επανασχεδαστεί και είναι πιο ελαφριά κατά 200g, με νέες θυρίδες, προσφέροντας καλύτερη ροπή.
Honda ADV125. Ο γόνος του Χ-ΑDV750 Μέσα Ιουλίου στην έκθεση GIIAS της Ινδονησίας παρουσιάστηκε επίσημα το ADV125 της Honda που ακολουθεί τον δρόμο της διάσημης πλέον X-ADV750 που δημιούργησε την νέα κατηγορία των adventure scooters! Πόσο περιπέτεια αγοράζεις με ένα 125; Για να δούμε... Το ADV125 χρησιμοποιεί τον κινητήρα eSP (enhanced Smart Power) που βρίσκουμε τόσο στο PCX όσο και στο SH150 με ελαφριά μικρότερα νούμερα ιπποδύναμης στα 14,5ps (14,295hp)/8.500rpm και 1,34kgm/6.500rpm. Οσο για το βάρος είναι στα 133 κιλά. Ο κινητήρας έχει μίζα ACG αλλά και ISS (Idling Stop System) που σβήνει το scooter σε στάση και εκκινεί άμεσα μόλις ανοίξει το γκάζι. Ο μπροστινός τροχός είναι 14 ιντσών και ο πίσω 13” με τα ελαστικά διπλής χρήσης να έχουν διαστάσεις 110/80-14 και 130/70-13. Full LED φώτα, ρυθμιζόμενη ζελατίνα σε 2 θέσεις (οπως και στο X-ADV750), αποθηκευτικό χώρο 28lt κάτω από τη σέλα, USB θύρα φόρτισης στο μπροστινό ντουλαπάκι, smart key/immobilizer καθώς και std συναγερμό. Κάτι καινούργιο που συναντάμε στο ADV125 είναι το σύστημα ESS (Emergency Stop Signal) με το οποίο ενεργοποιούνται και τα 4 φλας στην περίπτωση έντονου φρεναρίσματος. Οι χρωματισμοί θα είναι δύο, άσπρο και κόκκινο. Αγνωστο πότε θα έρθει στη χώρα μας, σίγουρα όμως θα τοποθετηθεί στη κορυφή του κόστους απόκτησης ενός 125cc αφού πρόκειται για premium μοντέλο.
ΕΞΕΙΔIKEYMENA ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΑ για: ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΙΝΗΤΗΡΑ με τον παράλληλο εγκέφαλο της RAPID BIKE made in Italy
MOTO SCOOTER ATV KART
, ΙΞΗ Α Ρ Ι Η ΣΤ Ν Ω Σ Ο ΥΠ ΝΟΓ ΙΡΙΑ Ε Χ ΙΑ ΤΕ ΕΜΠ ΤΟΡ ΙΣ ών τ ΜΕ 0 ε 5
FILIPPIDIS TURBODIESEL
Κάνει τη διαφορά! www.turbodiesel.gr, e-mail: yiannis@turbodiesel.gr
Οδός Ναυαρίνου αρ. 9, περιοχή A' KTEO - Τ.Κ. 54628 Θεσσαλονίκη Τηλ.: 2310-753688, 753689, 526170, 520074, 511024 fax: 2310-753534
Suzuki Katana 1000 Περσινά, ξινά σταφύλια, θα έλεγε κάποιος που έχει ξαναδει το Κatana από πέρσι. Ναι, σαν μοντέλο 2020, οπότε δικαιούται νάναι εδώ, σήμερα. Περιμένοντας την ...καταιγίδα 10 νέων μοντέλων που ανακοίνωσε ο πρόεδρος της εταιρίας για το 2010-2021... Η κληρονομιά Katana (που κρατάει εδώ και 40 χρόνια) είναι τεράστια προίκα για το νεό μοντέλο της Suzuki που βασίζεται στο κινητήρα του GSXR1000 του 05-08, τον πιο αξιόπιστο που έχει εμφανιστεί. Εδώ θα έχει απόδοση 150 ίππων. 43άρι aνάποδο πιρούνι της KYB, τετραπίστονες Brembo σε 310mm δίσκους, ABS της Bosch και φυσικά το χαρακτηριστικό fairing Katana σε νέα έκδοση, πιο συμβατή με τα νέα γούστα. Στο κλασσικό ασημί πάντως και με την original γραμματοσειρά που πολλοί θυμόμαστε...
Husqvarna FS450. Μο-να-δι-κό στην αγορά Δεν υπάρχει άλλο αγωνιστικό supermoto για να αγοράσεις πλέον. Και η Husqvarna με μεγάλη παράδοση στο χώρο και πολυνίκης στα πάλαι ποτέ ανταγωνιστικά πρωταθλήματα supermoto συνεχίζει μόνη της να προσφέρει ένα racing bike για τους εραστές της πλαγιολίσθησης.
Ο μονοκύλινδρος τετράχρονος κινητήρας ζυγίζει μόλις 27,3 κιλά και αποδίδει 63hp. Το υποπλαίσιο είναι από Carbon composite, ενώ το ψαλίδι αποτελεί ένα πραγματικό έργο τέχνης από αλουμίνιο. Το πιρούνι είναι ΧΑCT της WP ενώ οι τροχοί είναι 16,5 πίσω και 17” μπροστά. Διαθέτει launch control για άψογες εκκινήσεις και κοστίζει 11.990€, μόνο κατόπιν παραγγελίας.
Τελευταίες μαντεψιές για το πώς θα εί Θα δανειστεί στυλ από το 690; Θα έχει σαφή χωματερό προσανατολισμό με τροχούς 18”/21”
`Ενδιαφέρουσα αυτή η πρόταση αν και με (πολύ!) μεγαλύτερο όγκο και μακρύτερο μεταξόνιο απ’ότι θα περιμέναμε σε ένα 390...
ίναι το
ΚΤΜ390 Adventure! Λίγους μήνες πριν την επίσημη παρουσίασή του στην EICMA
Θα ακολουθήσει το στυλ του 790 Αdventure αλλά με την εξάτμιση κάτω;
Eνας πιο street προσανατολισμός στο design θα απογοήτευε τους dirt riders. Μήπως δύο εκδόσεις θα ήταν η λύση;
H πιο “σκληροπηρυνική εκδοχή”, αν και με εντελώς “λάθος” σέλα...
Τop 10 πιο περίεργ
Ο ανεμοθώρακας είναι σημαντικότατο στοιχείο στον σχεδιασμό μίας μοτοσυκλέτας. Τόσο σε πολλές περιπτώσεις να καθορίσει την εμπορική πορεία ενός μοντέλου. Ψάξαμε και σα πιο …ιδιαίτερα φαίριγκ στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Σίγουρα, υπάρχουν πολλαπλάσια «μάτι» με την αισθητική τους και καθώς μιλάμε για κάτι -έτσι κι αλλιώς- υποκειμενικό κρα για ένα B’ μέρος στο ίδιο άρθρο…
No 10: Laverda RGS 1000 (1981) Λίγο δανεισμένο από την αγωνιστική της μοτοσυκλέτα, λίγο προσαρμοσμένη στις τουριστικές της επιδιώξεις, λίγο προχωρημένη δόση ιταλικής αισθητικής και ιδού το αποτέλεσμα. Στα 1981 δεν άρεσε και πολύ. Το ίδιο και σήμερα. ‘Η όχι;
No 9: Suzuki Katana 1100 (1981) Εδώ συνέβη το ακριβώς αντίθετο από την προηγούμενη περίπτωση. Η Katana έγινε θρύλος την ίδια εποχή και το ρύγχος της συνέβαλε πολύ σε αυτό με την ιδιαιτερη αισθητική του που θύμιζε το σπαθί των σαμουράι, αυτό σημαίνει στα ιαπωνικά η λέξη katana. 40 σχεδόν χρόνια μετά, η Suzuki επανήλθε με νέο Katana, βασισμένο σε ήδη υπάρχον μοντέλο, κάτι που ίσχυε άλλωστε και για εκείνο το πρώτο, το «γνήσιο».
10
9
γα fairing μοτο όλων των εποχών!
ο σημαντικό που μπόρεσε ας παρουσιάζουμε τα 10 α εκεί έξω που βγάζουν ατάμε τις επιφυλάξεις μας
No 8: Ducati Imola 750 (1972)
8
Mία αγωνιστική ιταλική μοτοσυκλέτα της αρχής της δεκαετίας του 70 που έγραψε ιστορία. Η ιδιαιτερότητα του φαίριγκ ήταν ότι ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο, κάτι που μπορεί να μην ήταν η πρώτη που το εφάρμοσε αλλά σίγουρα ξεχώρισε με την άψογη αισθητική της όταν νικούσε σε θρυλικούς αγώνες όπως τα 200 μίλια της Imola. Το «είχε» η Ducati από τότε…
7
No 7: BMW K1 H Bαυαρή superbike παρήχθη για μία πενταετία (1988-1993) και περισσότερο από τις επιδόσεις της ασχολήθηκε ο κοσμος της μοτοσυκλέτας με την αεροδυναμική που έδινε το πρωτοπόρο σχεδιαστικά (αλλά ομολογουμένως ογκώδες) φαίριγκ της Κ1.
6 No 6: Honda CBX1000F II Η Honda δεν ήταν από τις εταιρίες που θα τολμούσε μία ακραία αισθητική, δεν το είχε ανάγκη καθώς και το 1981 ήταν ο κορυφαίος κατασκευαστής στον κόσμο, όπως και σήμερα. Η CBX1000 FII όμως τράβηξε την προσοχή με το ιδιαίτερο φαίριγκ της που έδινε στον εξακύλινδρο τις τουριστικές δυνατότητες που του άρμοζε…
Νο 5: Royal Enfield Air Flow (1951-1960) H αγγλική μοτοσυκλετιστική βιομηχανία ήταν σημαντικότατη τη δεκαετία του 50 και του 60 με την Royal Enfield κομμάτι της. Το Air Flow εμφανίστηκε την εποχή όπου η αεροδυναμική δεν ήταν το ζητούμενο στις μοτοσυκλέτες (ακόμη…) κι έτσι η ύπαρξη του φαίριγκ ήταν έτσι κι αλλιώς μεγάλο νέο. Οσο για την αισθητική, κρίνετέ της μόνοι σας. Τα κριτήρια βέβαια τότε ήταν διαφορετικά…
5 4
No 4: KTM 640 LC4 Adventure Ξεχωριστή αισθητική πρόσέγγιση σε χωματερή μοτοσυκλέτα δεν είναι η πρώτη φορά που είδαμε αλλά η ΚΤΜ 640 Αdventure (1997-2007) το έκανε με ξεχωριστό και πειστικό τρόπο χωρίς να μοιάσει σε κάποια rally bike από το πολυνίκη αγωνιστικό της τμήμα αλλά προτιμώντας ένα δικό της δρόμο που είτε αγαπήθηκε είτε μισήθηκε…
No 3: Hunwick Hallam X1R
3
Μία ακόμη ιστορία αυστραλιανής μηχανολογικής πρωτοπορείας που δεν ευοδώθηκε ώστε να φτάσει στην παραγωγή παρά μόνο στο στάδιο του πρωτότυπου αγωνιστικού αφού πήρε μέρος σε αγώνες το 1997 στην Αυστραλία, μόνο. Εδώ όμως μας απασχολεί το αεροδυναμικό της φαίριγκ, σίγουρα ξεχωριστό!
2
No 2: Saietta Electric H αγγλική εταιρία ασχολείται από το 2015 με τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες κι ένας τρόπος να τραβήξει την προσοχή (και χρηματοδότες) ήταν σίγουρα και ο σχεδιασμός της
Ducati Strega: εκτός ανταγωνισμού! H Mάγισσα (Strega στα ιταλικά) είναι δημιούργημα του Νοτιοαφρικανού σχεδιαστή Albie Spangenberg. Σε κάποιους θυμίζει BMW K1, σε άλλους Tesi... Οταν ο Albie την κατασκεύασε πίσω στα 2010 έκανε κι ένα μοντέλo σε κλίμακα 6:1. Στόχος η σπορ αυτή μοτοσυκλέτα να απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό που θέλει να μπορεί κσι νσ ταξιδεύει αλλά και να ξεψωρίζει από τον ...σωρό. Ε, νομίζουμε ότι τουλάχιστον το τελευταίο το πέτυχε! Η έμπνευση του ήρθε από το μαχητικό Dassault Rafale αλλά και από παλιότερα μοντέλα της ιταλικής εταιρίας. Εκτός από το bodywork έγινε και αντικατάσταση του μπροστινού συστήματος με ένα τύπου grider σε μία μοντέρνα βεβαίως εκδοχή. Και όπως συμβαίνει με τα ξεχωριστά σχήματα πρόκειται για μία “love or hate” μοτοσυκλέτα.
1 No 1: Moto Guzzi V8 Vanguard H Ιταλίδα με τον αετό στο ρεζερβουάρ και τις απίστευτες αναφορές στο παρελθόν κερδίζει επάξια τον τίτλο του πιο περίεργου φαιριγκ, κατά τη γνώμη μας πάντα!
Ο
ι μεσαίες GS είχαν μείνει στη παραγωγή για αρκετά χρόνια και με τον ανταγωνισμό στη κατηγορία να …θεριεύει, η ανάγκη παρουσία- σης των αντικαταστατών ήταν επιβεβλημένη. Ιδού λοιπόν οι νέες F750GS και F850GS! Και όταν λέμε νέες κυριολεκτούμε αφού καμμία σχέση δεν έχουν με το παρελθόν. Εμείς δοκιμάσαμε την F750GS στην full εξοπλισμένη έκδοσή της και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας μετά από ένα τριήμερο οδήγησης σε όλες τις συνθήκες. Διαλέξαμε για πεδίο δοκιμής τον Χολομώντα, το αντίπαλο δέος των φημισμένων παραλιών του νομού Χαλκιδικής. Οι λόγοι πολλοί. Οι κυριώτεροι δύο: διαθέτει ότι είδους δρόμο μπορείς να ονειρευτείς για μία adventure μοτοσυκλέτα και δεύτερο, αυτή την εποχή το σκηνικό που στήνεται είναι απλά μαγικό. Γιατί …σαν την ορεινή Χαλκιδική δεν έχει! Η Παναγία Γοργουπηκόου (κοντά στον Ταξιάρχη) να την καλύπτει η ομίχλη. Υπερφυσικό τοπίο και μαζί απόλυτα καταλυτικό για ψυχή και σώμα.
(και) σαν τ
ΧΟΛΟΜΩ
Τον εξοπλισμό αναβάτη μας προμήθευσε το κατάστημα Macedonian Mega Stock Bazaar (Λεωφόρος Εθνικής Αντιστάσεως 3, Καλαμαριά, τηλ. 2310029672-3). Αποτελείται από: Mπουφάν Cyclone Goretex Παντελόνι DAINESE Galvestone Mπότες DAINESE R FULCRUM C2 Γάντια DAINESE 1084 GTX Κράνος AGV Sportmodular EO5 MULTI PLK (carbon)
την ορεινή Χαλκιδική ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
ΩΝΤΑΣ
Γράφει ο Χρήστος Βαλαβάνης
Η μοτοσυκλέτα μας παρασχέθηκε από την Bελμάρ BMW την οποία και ευχαριστούμε. Για τα χρηματοδοτικά προγράμματα και περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στην BMW Bελμάρ, Μαρίνου Αντύπα 10, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 475871, e-mail: info@bmw-velmar.gr
Μπορεί να την λένε F750GS αλλά διαθέτει 853cc (όσα και η F850GS) ενώ αντί για τα 77hp της std έκδοσης δίνεται η δυνατότητα και για ισχύ 48hp οπότε να μπορεί να οδηγηθεί και με δίπλωμα A2. Ολα αυτά με ηλεκτρονικές και μόνο παρεμβάσεις, φυσικά. Η 750 είναι σαφέστατα προσανατολισμένη σε ασφάλτινη χρήση με 17″‘-19″‘ πίσω/εμπρός τροχούς και ελαστικά για άσφαλτο παρ’όλα αυτά δεν φοβάται τη διάβαση από βατούς χωματόδρομους και διαθέτει ειδική επιλογή χαρτογράφησης (Εnduro) όπως θα δούμε παρακάτω. Αλλωστε, τι adventure θα ήταν;
Ομορφη η νέα F750GS μαγνητίζει πολλά βλέμματα καθώς η ποιότητα κατασκευής είναι έκδηλη παντού πάνω της…
ΠΡΩΤΑ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ O νέος σχεδιασμός είναι σαφέστατα επηρεασμένος από τις διαφορετικές δομικές επιλογές που έγιναν. Το κυριώτερο είναι το ρεζερβουάρ που πλέον είναι μπροστά από τον αναβάτη και όχι κάτω από τη σέλα. Eπίσης το χωροδικτύωμα του 700 έδωσε τη θέση του σε ένα χυτό ατσάλινο πλαίσιο-γέφυρα που δείχνει (και είναι!) στιβαρότατο μεταφέροντας την ανάλογη αίσθηση και στον αναβάτη. Το ρύγχος που προεξέχει από τη μάσκα -σήμα κατατεθέν σε όλα τα GS- είναι φυσικά εδώ, η γαλβανισμένη μάσκα του ψυγείου με το λογότυπο GS πάνω του (στα extra), ο νέος led προβολέας με το παραλληλόγραμμο σχήμα (οι ασύμμετροι διπλοί του προηγούμενου μοντέλου «θυσιάστηκαν» στο βωμό της νέας εμφάνισης) και γενικά οι έντονες γωνίες του προσθέτουν δυναμισμό σε σχέση με το 700. Εκεί όμως που το βλέμμα «σκαλώνει» είναι η νέα οθόνη οργάνων! 6,5 ιντσών και φω-τει-νό-τα-τη είναι ίδια με του 2018 R1200GS.Oπως θα ανακαλύπταμε όμως από τη πρώτη επαφή μαζί της- η ευκρίνεια δεν είναι το μοναδικό της προσόν…
ΕΥΚΟΛΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ Ο υπότιτλος τα λέει όλα. Με μεγάλη εμπειρία από το τμήμα αυτοκινήτων, η BMW έχει καταφέρει να εξελίξει ένα lay out στον ΤFT oθόνη-πίνακα οργάνων της που πραγματικά ξεχωρίζει στην κατηγορία. Από τη στιγμή που η μοτοσυκλέτα έρχεται στη ζωή η οθόνη σε καλοσωρίζει με ένα κινούμενο γραφικό! Δεν θα αναρωτηθείς μετά την πρώτη φορά εξοικίωσης «πού θα βρω τι». Είναι όλα εκεί, εύκολα, γρήγορα και …αποτελεσματικά. Connectivity (=συνδεσιμότητα) είναι η μαγική λέξη και πλέον με τη βοήθεια της Bluetooth τεχνολογίας μπορείς να συνδεθείς με το smartphone σου για να διαχειριστείς κλήσεις, να πλοηγηθείς μέσω GPS κι άλλα πολλά. Στον Ταξιάρχη, κοντά στη κορυφή του Χολομώντα όπου η θερμοκρασία ήταν 12 Κελσίους κι έκοβες την ομίχλη με το μαχαίρι (σοκ μετά τους 24 της πόλης) απλά πιέζεις το κουμπί πάνω από το run off – μίζα και σε μερικά δευτερόλεπτα απολαμβάνεις την πρώτη σου «χειμερινή» βόλτα της σαιζόν 2018-2019.
Παράλληλα τσέκαρες ότι «πας καλά» και δεν χάθηκες σ’εκείνο το δρομάκι που πρώτη φορά μπήκες… Για να μην αναλύσουμε τις δεκάδες επιλογές μία προς μία να πούμε ότι όλα γίνονται χωρίς να πάρεις τα χέρια από το τιμόνι ούτε για μία στιγμή ενώ φτάνεις τα κουμπιά εύκολα είτε με τους δείκτες είτε με τους αντίχειρες πανεύκολα! Το σύστημα είναι πατεταρισμένο από την BMW και το συναντάς σε όλα τα GS αλλά και τα τουριστικά της μοντέλα.Τraction control ΑSC και ABS τελευταίας γενιάς με υποδειγματική λειτουργία συνεγάζονται με την Dynamic ESA πίσω ανάρτηση με σκοπό την ασφάλεια αλλά και την άνεση. Και τα καταφέρνουν περίφημα. Το μοντέλο της δοκιμής μας διέθετε και το σύστημα RDC (πιέσεις των ελαστικών) αλλά και το σύστημα Keyless Ride (χωρίς κλειδί).
Δεν χρειάζονται όλες οι φωτογραφίες υποτιτλισμό…
ΝΕΟΣ ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ Κατασκευαστής του νέου κινητήρα της νέας F750GS η κινεζική Loncin, παλιός στρατηγικός συνεργάτης της BMW από τον καιρό του μονοκύλινδρου G650. Με πολλά εισαγόμενα υλικά από την Ευρώπη ο νέος, δικύλινδρος εν σειρά των 853cc με ανάφλεξη τις 450 μοίρες είναι ίδιος με του F850GS (εκείνος έχει σειρά ανάφλεξης τις 270 μοίρες και είναι ισχυρότερος). H ιπποδύναμη της 750 φτάνει τους 77 hp/7500 και οι δύο αντικραδασμικοί άξονες δεν αφήνουν τίποτα από το ποδοβολητό τους να φτάσει στην αντίληψή σας. Πολιτισμένη λειτουργία (εκτός από ένα ευχάριστα πορωτικό υπόκωφο ήχο κατά την επιτάχυνση) και το κυριώτερο άφθονη ΡΟΠΗ σε όλο το φάσμα των στροφών του (83Nm/6000). Τώρα, αν θέλεις ακόμη περισσότερο ήχο υπάρχει Akrapovic HP στη λίστα των αξεσουάρ!… H κατανάλωση έχει μετρηθεί στα μόλις 4,1 lt/100 km σύμφωνα με την εταιρία και το πρότυπο WMTC) και ήταν πράγματι πολύ κοντά σ’αυτό που είδαμε κι εμείς. Τέσσερις οι χάρτες διαχείρισης του κινητήρα. ROAD-DYNAMIC-ENDURO-RAIN. Aνάλογα προσαρμόζονται οι ηλεκτρονικές αναρτήσεις!Αν είναι ορατές οι διαφορές; 100%. Το καταλαβαίνεις άμεσα όταν αλλάζεις χάρτη και στο τέλος του τριήμερου κατέληξα ότι οι ρυθμίσεις είναι πολύ σωστά υπολογισμένες, είτε οδηγάς σε στριφτερό ανηφορικό με μεγάλες απαιτήσεις επιτάχυνσης είτε σε βατό χωματόδρομο που δεν θέλεις το πίσω ελαστικό δρόμου ν’αρχίσει να γράφει περίεργες τροχιές. Το ABS είναι σχεδιασμένο από την Bosch και όταν χρειάστηκε δούλεψε υποδειγματικά. Η ευκολία στις αλλαγές ταχυτήτων είναι παροιμιώδης βοηθούντος και του quick shifterενώ η BMW F750GS πρέπει να είναι η πλέον εύκολη μοτοσυκλέτα να αποσυμπλέξεις με 1η ταχύτητα! Ακόμη κι ένας αρχάριος θα το καταφέρει με την πρώτη φορά… Για τους απαιτητικούς υπάρχει ο μονόδρομος συμπλέκτης που κάνει τα απότομα κατεβάσματα εφικτά και ευχάριστα από πλευράς ήχων αλλά και φθορών.
Η υλοτομία είναι αναπτυγμένη στον ορεινό όγκο του Χολομώντα. Ονομαστοί ήταν οι κτίστες, οι πετράδες και οι άλλοι τεχνίτες του Ταξιάρχη. Τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 πολλοί κάτοικοι μετανάστευσαν ενώ από το 1970 ξεκινάει η καλλιέργεια της ελάτης για χριστουγεννιάτικα δέντρα, σημαντική πηγή εσόδων για τους κατοίκους. Μετά το 2000 άρχισε η ανάπτυξη του αγροτουρισμού και του εναλλακτικού τουρισμού, καθώς οι τουριστικές δραστηριότητες αναπτύσσονται πολύ γρήγορα.
Στην Παλαιοχώρα θα βρεις ένα πολύ γραφικό χωριό. Κάνε μία στάση και μη βιαστείς να φύγεις. Οσο μένεις τόσο θα ανακαλύπτεις. Αλλά αυτό δεν ισχύει μήπως για όλους τους τόπους;
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΞΙΑΡΧΗ Το «χωριό των Αγγέλων» κατοικείται από αρχαιοτάτων χρόνων και μόλις τα τελευταία χρόνια από ανασκαφές στις περιοχές ΚΕΡΑΣΙΑ, ΣΧΙΣΜΕΝΗ ΠΕΤΡΑ, ΙΤΑΜΟΣ, ΣΕΛΩΜΑ, ΠΑΛΑΙΚΑΣΤΡΟΣ, ΠΥΡΓΟΥΔΙΑ μαθαίνουμε περισσότερα για την μακραίωνη ιστορία του. Οι Ταξιαρχιώτες ήταν πάντα σε όλους τους αγώνες του ελληνικού έθνους και οι κάτοικοι είναι περήφανοι γι’αυτό. Καθώς θα περιηγηθείτε στο χωριό απλώστε την ακτίνα δράσης σας όσο μπορείτε.Συνιστούμε: Μπάρα, Απολυμένη Πέτρα, του Πασά το Πηγάδι, Σχισμένη Πέτρα (περιπατητική διαδρομή με σημείο θέας), Φτελιά, περιοχή Άγιος. Η βρύση «Σιποτούρα» είναι στην είσοδο του χωριού, πιο κάτω η βρύση «Κάτω Πηγάδι», αρκετά παραδοσιακά σπίτια και παλιά αρχοντικά, διάσπαρτα γύρω από την πετρόκτιστη κεντρική πλατεία, το Χάνι, η κεντρική βασιλική με τρούλο εκκλησία. Ενα άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι τα πάμπολλα παρεκκλήσια μέσα και γύρω από το χωριό, όπως η Παναγία Γοργουπηκόου απ’όπου και μερικές από τις» ατμοσφαιρικές» φωτογραφίες μας. Ο Αρκουδόλακας είναι μέσα στο δάσος. Ενα φαράγγι, γεμάτο πλατάνια, ρυάκια και μικρές λίμνες, ακόμη και καταρράκτες! Yπάρχει επίσης και ένα βάραθρο (γύρω στα 40 μέτρα βάθος) στο οποίο οι φίλοι του canyoning πραγματοποιούν καταβάσεις και εξερευνήσεις. Στο δάσος υπάρχουν επίσης πολλές πανέμορφες περιπατητικές διαδρομές, έτοιμες για εξερεύνηση. Μη διστάσετε να τις εξερευνήσετε με τα πόδια αλλά και με άλογα ή mountain bikes, δραστηριότητες που προσφέρουν αρκετά τοπικά καταλύματα. Στο πανεπιστημιακό δάσος υπάρχει μέχρι και δασικό μουσείο και μία παρουσίαση της πανίδας που περιλαμβάνει από αγριόχοιρους, λύκους, αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, μέχρι ασβούς, αγριόγατες, γεράκια, πέρδικες και νυχτερίδες. Σίγουρα δεν είναι πλέον σε αφθονία, ενημερωθείτε σχετικά. Eντάξει, το ξέρουμε ότι θα καταλήξετε σε κάποια από τις φημισμένες ταβέρνες στη γύρω περιοχή αλλά μη το παρακάνετε. Eίστε σε περίοδο γράμμωσης, το ξεχάσατε;
Συνολικά, τίποτα δεν με ξένισε αναφορικά με το στήσιμό μου πάνω στην 750. Το αντίθετο μάλιστα. Με ύψος 1.82 και βάρος 80 κιλά ένοιωσα ότι απλά σχεδιάστηκε για μένα… Η F750GS με μεταξόνιο 1559 mm και βάρος 225 κιλά με γεμάτο το 15λιτρο ρεζερβουάρ της είναι τόσο-όσο. Χωρίς υπερβολές.
Κάνε focus στην 6.5άρα TFT oθόνη κι άσε τα σπληνάντερα για μετά. Τι έπαθες; Πείνασες μόνο που είδες βουνό σε φωτογραφία
ΕΡΓΟΝΟΜΙΑ Ο ίδιος αρχάριος (αλλά και όλοι υπόλοιποι!) θα βολευτεί το ίδιο εύκολα στη χαμηλού ύψους σέλα των 815mm (απόσταση από το έδαφος), μία μόνο από τις 4 διαφορετικές επιλογές που δίνονται (οι άλλες τρεις είναι 770, 790 και 830 χιλιοστά). Η ασφάλεια του να πατάς και με τα δύο πόδια κάτω είναι διαχρονικό ζητούμενο στις μοτοσυκλέτες της κατηγορίας Adventure. Αυτό και μόνο της δίνει τη δυνατότητα χρήσης και μέσα στη πόλη και όσοι την επιλέξουν ΚΑΙ γι’αυτό το σκοπό θα έχουν κάνει διάνα καθώς παρ’όλο τον όγκο της (μιλάμε για GS) είναι σχετικά ευέλικτη. Ανετες γωνίες για όλα τα αναστήματα, άφθονος χώρος για συνεπιβάτηκαι πρόβλεψη για πλαϊνές βαλίτσες, άλλωστε μία μεγάλη γκάμα από αξεσουάρ περιμένει κάθε GS να έρθει στα μέτρα του ιδιοκτήτη της. Η std ζελατίνα δεν προσφέρει προστασία από τον άνεμο στα μεγάλα ταξίδια (μειώνοντας τημέση ωριαία) αλλά από την άλλη είναι προτιμότερη εντός πόλης και σε μικρές αποστάσεις. Στον υπερπλήρη κατάλογο αξεσουάρ που την συνοδεύει σίγουρα θα βρεις μία που να καλύπτει τις ανάγκες σου.
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ Μπροστά το τηλεσκοπικό πιρούνι διαχειρίζεται πολύ καλά τις ανωμαλίες αλλά έχει ένα «μειονέκτημα». Αναπόφευκτα συγκρίνεις την λειτουργία του με τη πίσω ανάρτηση η οποία πρέπει να πούμε ότι είναι απλά από τις κορυφαίες στη κατηγορία! Dynamic ESA είναι η μαγική λέξη και αντιπροσωπεύει την τελευταία γενιά ηλεκτρονικών αναρτήσεων που συνεργάζονται με τα φρένα. Σε απλά ελληνικά μπορείς να φρενάρεις ΜΕΣΑ στη στροφή χωρίς έντονη αντίδραση (το γνωστό σήκωμα σαν επακόλουθο). Αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι προσαρμόζεται ανάλογα με την επιλεγμένη χάρτογράφιση του κινητήρα οπότε έχεις 4 διαφορετικούς …χαρακτήρες για να συνεργαστείς. Ανάλογα με τη διάθεση που έχεις εκείνη την στιγμή. Ξεχάστε τη διπολική σας προσωπικότητα, με την F750GS θα αποκτήσετε διπλάσιες…
ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ Η τιμή της βασικής έκδοσης είναι οριακά κάτω από τα 10Κ, στα 9.990 ευρώ (μετρητοίς) ενώ μπορεί να ξεπεράσει και τα 14.000 ευρώ όπως η full έκδοση την οποία οδηγήσαμε.
5 ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ στον ΧΟΛΟΜΩΝΤΑ Συνδέει το Ταξιάρχη με το Οδικό δίκτυο Θεσσαλονίκης – Πολυγύρου. Αφού περάσουμε το χωριό Άγιος Πρόδρομος, με κατεύθυνση το Πολύγυρο στρίβουμε αριστερά, στο χωριό Παλαιόκαστρο και από εκεί ανεβαίνουμε στο Ταξιάρχη ο οποίος απέχει 15 περίπου χιλιόμετρα. 2. Μέσω του Πολυγύρου. Απέναντι από τα Δικαστήρια υπάρχει δρόμος που οδηγεί στο Ταξιάρχη. 3. Από την Αρναία, όπου και από εκεί υπάρχει δρόμος που ανεβαίνει στο Ταξιάρχη. 4. Από το Οδικό δίκτυο Θεσσαλονικής-Αρναίας, στο ύψος του χωριού «Παλαιόχωρα» 5, Από το Οδικό δίκτυο Ν. Μουδανιών – Μαρμαρά, στο ύψος του χωριού Ορμύλια (περνάει μέσα από τα χωριά Ορμύλια και Βράσταμα).
ΕΜΠΟΡΙΑ MOTO
+ ANTAΛΛΑΚΤΙΚΩΝ
Λαρίσης 3, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2314 019909
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΩΝ
+ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΩΝ
e-mail: doctorbike@ymail.com
Κι όμως! Η Harley πρωτοπορ Mε τις Harley τα πράγματα ήταν λίγο-πολύ γνωστά. Παίρνεις ένα V2 και το βάζεις σε πακέτο Sporster ή Electra Glide βαφτίζοντάς τα με διαφορετικά ονόματα, έτσι για ποικιλία. Σωστά; Λοιπόν, έχεις μείνει πίσω. Κοίτα να δεις τι έγινε τα τελευταία χρόνια. Παρουσιάστηκε μία ολόκληρη γκάμα από νέα μοντέλα, κάποια από τα οποία έχουν ...500 μόλις κυβικά. Ενα μάλιστα έχει ηλεκτροκινητήρα και μόλις βγήκε στην παραγωγή. Από το 2014 υπάρχει σαν project το Livewire αλλά η εξέλιξη των μπαταριών ανάγκασε την H-D να περιμένει. Αλλά όχι άλλο. Οι οικονομικές της δυσκολίες δεν της επιτρέπουν άλλες καθυστερήσεις. Ιδού λοιπόν το νεώτερο μέλος της H-D γκάμας.
Μόλις τον Ιούλιο μπόρεσαν να πατήσουν τα Livewire την άσφαλτο μετά από καθυστέρηση στην παραγωγή. Η εταιρία κάλεσε τους “παγκόσμιους” δημοσιογράφους στο Portland του Oregon για να οδηγήσουν το ηλεκτρικό παρόν και μέλλον της H-D. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα δείγματα μαζικής παραγωγής από μεγάλο κατασκευαστή μίας μοτοσυκλέτας με 105hp, μπαταρία ιόντων λιθίου χωρητικότητας 15,5 ΚwA. Η H-D δεν την ονομάζει καν μπαταρία αλλά “Renewable Energy Storage System”, Σύστημα Αποθήκευσης Ανανεώσιμης Ενέργειας δηλαδή. Οπως και νά’χει επαρκεί για 235 χλμ αυτονομίας, αν την οδηγάς στην πόλη. Σε ρυθμούς αυτοκινητόδρομου πεφτει μέχρι και τα 112 χλμ αυτονομίας για ένα μέσο όρο 153 χλμ, σύμφωνα με το World Motorcycle Test Cycle. Αν συγκρίνεις αυτά τα νούμερα με τα 322 χλμ που θα κάνει μία Sporster 1200 με το ρεζερβουάρ της γεμάτο με την παλιά-καλή βενζίνη ή με τα ...359 χλμ (σε κύκλο πόλης) του επίσης αμερικανικού ZERO SR, τότε μάλλον απογοητεύεσαι. Μία στιγμή, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Εδώ μιλάμε για μία full size μοτοσυκλέτα (το ZERO είναι compact διαστάσεων, σαν supermoto 250 για να καταλαβαινόμαστε). Αυρτή είναι ειδοποιός διαφορά, δεν νομίζεις; H φόρτιση επιτυγχάνεται σε λιγότερο από μία ώρα ενώ τo 80% της μπαταρίας (ε, της RESS εννοώ) θα κάνει μόλις 40’. Αυτοί οι χρόνοι επιτυγχάνονται μόνο στους dealers της εταιρίας που είναι εγκατεστημένο το σύστημα γρήγορης φόρτισης, για να ξηγιόμαστε. Διαφορετικά είναι μεγαλύτεροι... Οι αναρτήσεις είναι premium. Showa Big Piston πλήρως ρυθμιζόμενο, τα φρένα επίσης (monobloc, ακτινικά τοποθετημένες τετραπίστονες Brembo). Ο γνωστός ιμάντας κίνησης διατηρείται ξεχνώντας οποιαδήποτε ανάγκη συντήρησης. Τα αρχικά νούμερα για την επιτάχυνση μιλούσαν για 3,5” για τα 0-100 χλμ/ώρα, λογικό αφού η μέγιστη ροπή του (κάθε) ηλεκτροκινητήρα είναι διαθέσιμη από τις ...0 κιόλας στροφές του. Η εταιρία τώρα ανακοινώνει ακόμη λιγότερο, στα 3”! Με 29.799$ τιμή πώλησης στην Αμερική δεν περιμένουμε να είναι το φθηνότερο δικυκλο που θα αγοράσεις από ένα dealer της Harley. Αλλά από την άλλη δεν θα νοιώσεις κάτι κίγο-πολύ γνώριμο στις -ήσυχες πλέον- διαδρομές σου...
ρεί στη Νέα Ηλεκτρική Εποχή
Σας λύνουμε 4 απορίες για την Livewire: Τέσσερις είναι οι βασικές ερωτήσεις που κάνει κάποιος όταν έρθει μπροστά σε μία ηλεκτρική μοτοσυκλέτα σαν την Livewire:
Πόσο κάνει; Αν με τι “κάνει” εννοείς στοιχίζει η τιμή της στην Αμερική είναι 29.799 $
Πόσο μακρυά;
Αν εννοείς την αυτονομία η ελάχιστη είναι 112 χλμ (με το γκάζι στα 112 χλμ/ώρα σταθερά), ο κύκλος πόλης σύμφωνα με το πρότυπο SAE G2982 είναι 153 χλμ. ενώ η μέγιστη είναι 235 χλμ.
Πόση ώρα κάνει να φορτίσει;
Α, εδώ η ερώτηση ήταν σαφέστατη, την πιάσαμε κατευθείαν. Λοιπόν, η Harley δεν έχει ορίσει ακόμη τις ακριβείς τιμές φόρτισης με τον std φορτιστή που διαθέτει η Livewire (και είναι αποθηκευμένος κάτω από τη σέλα) αλλά οι πληροφορίες λένε 12,5 ώρες για μία 100% φόρτιση. Στους dealer της βέβαια οι ειδικοί ταχυφορτιστές της εταιρίας τα καταφέρνουν καλύτερα αφού σε λιγότερο από μία ώρα φορτίζεται πλήρως και στο 80% σε 40 λεπτά.
Πόσο γρήγορη είναι;
Τελική 177 χλμ/ώρα και 0-100 χλμ σε 3’.
Moto Guzzi open days για τρίτη χρονιά (από 6-8/9) ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ MANDELLO ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ: ΜΟΥΣΙΚΗ, ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, TEST-RIDE, ΟΜΙΛΙΕΣ, ΒΟΛΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΑΓΩΝΕΣ, ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΙΟ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΑΕΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ. H MOTO GUZZI V85 TT ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΣΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ 2019, Η ΟΠΟΙΑ ΣΚΟΠΕΥΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΡΕΚΟΡ ΤΩΝ 30.000 ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ Από την Παρασκευή 6 έως την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου, το εργοστάσιο στο Mandelo del Lario ανοίγει τις πόρτες του για το κοινό, έτοιμο να υποδεχτεί χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Το εργοστάσιο είναι η «φωλιά του αετού», η γενέτειρα όλων των μοτοσυκλετών Moto Guzzi που έχουν κυκλοφορήσει στους δρόμους σε όλο τον κόσμο από το 1921. Βασίλισσα της εκδήλωσης για το 2019 θα είναι η νέα Moto Guzzi V85 TT, η μοτοσυκλέτα παντός εδάφους που αποτέλεσε τη μεγάλη εμπορική επιτυχία της χρονιάς, δημιουργώντας νέους Guzzisti σε όλο τον κόσμο, η οποία αναμένεται να είναι το πιο περιζήτητο μοντέλο για test-ride. Όπως κάθε χρόνο, η Moto Guzzi έχει ετοιμάσει ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσεων, που θα ξεδιπλωθεί γύρω από το Moto Guzzi Village. Η καρδιά του εργοστασίου θα χτυπά στους ρυθμούς της μουσικής και της ψυχαγωγίας, ενώ οι συμμετέχοντες θα μπορούν να εγγραφούν στα test-ride, για να δοκιμάσουν στους δρόμους που περιβάλλουν το Mandello όχι μόνο τη V85 TT αλλά όλα τα μοντέλα της γκάμας Moto Guzzi: από τις διαφορετικές εκδόσεις της V7 III, τις V9 Bobber και Roamer μέχρι τα επιβλητικά 1400άρια της οικογένειας California-Eldorado, συμπεριλαμβανομένης της ισχυρής MGX-21. Από το απόγευμα της Παρασκευής, 6 Σεπτεμβρίου, θα είναι ανοιχτό το κατάστημα Moto Guzzi, με όλα τα νέα είδη ένδυσης και merchandising, καθώς και το Mουσείο Moto Guzzi, το οποίο στεγάζει πάνω από 150 μοτοσυκλέτες που έχουν σημαδέψει την ιστορία της μάρκας. Το πρωί του Σαββάτου θα ξεκινήσουν οι περιηγήσεις στις γραμμές παραγωγής και την ιστορική αεροσήραγγα. Το Επίσημο Ιστορικό Αρχείο θα είναι διαθέσιμο για εκείνους που επιθυμούν να ερευνήσουν τα έγγραφα προέλευσης της δικής τους Moto Guzzi, ενώ τα μέλη της κοινότητας The Clan - των μοτοσυκλετιστών που μοιράζονται το κοινό πάθος τους για τη Moto Guzzi - θα απολαύσουν αποκλειστικές υπηρεσίες, όπως κράτηση στάθμευσης, δωρεάν τεχνικό έλεγχο μοτοσυκλέτας, welcome kit και εκπτώσεις στη συλλογή Moto Guzzi 2019.
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΡΟΥΜΟΥΛΚΟΥΜΕΝΟΥ & ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ Προληπτική συντήρηση του τρέιλερ θα μας γλιτώσει από πολλούς μπελάδες. Πρακτικά, κάθε δύο χρόνια ένα service στον αντιπρόσωπο-κατασκευαστή θα χαρίσει στο trailer πολλά χρόνια απροβλημάτιστης λειτουργίας. Αρχικά ας ασχοληθούμε με το τι μπορούμε να κάνουμε εμείς…
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΡΕΪΛΕΡ -Λασκάρισμα στα μπουλόνια και πέρασμα με αντισκωριακό σπρέυ ώστε αν θελήσουμε να αλλάξουμε λάστιχο να είναι εφικτό. -Ξέπλυμα με πολύ νερό τα φρένα του τρεϊλερ αν φέρει σύστημα φρένων. –Αντισκωριακό σπρέυ & γράσο γραφίτη στην χούφτα, στον εργάτη και στην καστάνια. -Συχνός έλεγχος του συρματόσχοινου του εργάτη. -Κρατήστε καθαρές της ηλεκτρικές επαφές και απομακρύνετε την υγρασία με ειδικά σπρέι. –Έλεγχος της τσιμούχας του δαχτυλιδιού σύσφιξης και γρασάρισμα του ρουλεμάν πριν την πάροδο της διετίας ή τριετίας ανάλογα με τον τρόπο φύλαξης του τρέϊλερ που προληπτικά καλό θα ήταν να αντικατασταθούν από τον κατασκευαστή. -Ο αέρας στα ελαστικά συνιστάται από την εταιρία κατασκευής να κυμαίνεται ανάλογα με το φορτίο από 2,5 έως 3,5 bar πίεση.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΡΟΥΜΟΥΛΚΗΣΗΣ -Βεβαιωθείτε ότι το όχημα, το ρυμουλκούμενο και τα ελαστικά είναι σε καλή κατάσταση -Χρησιμοποιήστε ασφαλές δέσιμο ώστε να κρατήσετε το ηλεκτρικό καλώδιο μακριά από το δρόμο. -Να ελέγχετε πάντα τα φώτα πριν από την αναχώρηση για ταξίδι. –Ασφαλίστε όλα τα αντικείμενα που υπάρχουν πάνω στο ΑΤV/moto, εντός του σκάφους ή της μπαγκαζιέρας. -Βεβαιωθείτε ότι το τρέιλερ (ρυμουλκούμενο) είναι ισορροπημένο σωστά και το φορτίο κατανεμημένο. -Κρατήστε το κέντρο βάρους του φορτίου όσο το δυνατόν χαμηλότερα -Να μην υπερβαίνει τα όρια βάρους -Επανατοποθετήστε το όχημά σας, εάν χρειάζεται, αντί να κάνετε ελιγμούς με το τρέϊλερ (ρυμουλκούμενο) -Σταματήστε για επανέλεγχο του φορτίου λίγο μετά από το ξεκίνημα της διαδρομής και ελέγξτε τους ιμάντες πρόσδεσης. -Χρησιμοποιήστε ταχύτητα στο κιβώτιο για να βοηθήσετε την πέδηση όταν υπάρχει μεγάλη κατηφόρα (το λεγόμενο “φρενάρισμα με ταχύτητα”). –Ελέγξτε της ζάντες για τη θερμότητα για να εξασφαλίζετε ότι τα φρένα δεν είναι υπερθερμασμένα. –Μην αποσυνδέετε το σύστημα πέδησης ρυμουλκούμενου. -Να έχετε πάντα εφεδρικό τροχό.
ΓΕΝΙΚΑ -Γνωρίζουμε όλοι ότι στην Ελλάδα κυκλοφορεί ο καθένας με ότι θέλει και σπανίως ελέγχεται, αλλά στην περίπτωση ατυχήματος τα δικαστήρια και οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν δείχνουν καθόλου την ανοχή που επιδεικνύει η Τροχαία. -Σημειώστε ότι τρέιλερ χωρίς αμορτισέρ (κανονικά αμορτισέρ, επιπλέον του άξονα στρέψης) δεν επιτρέπεται να κινείται με πάνω απο 80 χλμ/ώρα. Με αμορτισέρ επιτρέπεται μέχρι 100 χλμ/ώρα, η οποία ακόμα και σε ευθείες εθνικές οδούς είναι τρομακτική ταχύτητα για ένα ΙΧ (ή αγροτικό) με …2,5 τόνους δεμένους στον κοτσαδόρο. Τα αμορτισέρ εκτός του οτι βελτιώνουν την οδική ασφάλεια κάνουν και το ταξίδι πολύ πιό άνετο. –Η οδήγηση με βαρύ τρέιλερ (πάνω απο 750 κιλά μικτό βάρος) απαιτεί άδεια οδήγησης B+E. Δηλαδή η κοινή άδεια Β κατηγορίας δεν σας καλύπτει για τρέιλερ μεταφοράς …αλόγου, για παράδειγμα.
Flashback στην ιστορία του πα Mε την ευκαιρία της άφιξης στις βιτρίνες του Honda Super Cub 125 σκαλίσαμε την ιστορία του και ανακαλύψαμε μερικά πράγματα που το πιθανότερο είναι να μην γνώριζες για το απόλυτο best seller σε 2 τροχούς (έχει πουλήσει πάνω από 100.000.000 «κομμάτια»). Ιδού λοιπόν: Οταν το 1956, οι Soichiro Honda και Takeo Fujisawa ταξίδεψαν στην Ευρώπη για να δουν τι κυκλοφορεί στους δρόμους της αποφάσισαν ότι ούτε οι μικρές μοτοσυκλέτες ούτε τα σχετικά νεογέννητα scooter ήταν κατάλληλα για τους ιαπωνικούς δρομους. Ετσι αποφάσισαν ότι όλα τα εξαρτήματα απο τα οποία κατασκευάζονταν το νέο όχημα θα πρέπει να χωράνε στο χέρι και να λειτουργούν με απλό τρόπο.
Ο κ. Honda αποφάσισε ότι ο κινητήρας του θα πρέπει να αποδίδει τουλάχιστον 4 hp, έπρεπε να είναι τετράχρονος (τα δίχρονα που κατά κύριο λόγο είδε στους ευρωπαϊκούς δρόμους ακούγονταν ενοχλητικά …). Τα 4 άλογα ακούγονται λίγα τώρα αλλά τότε ο δίχρονος κινητήρας 50cc τον οποίο είχαν σχεδιάσει πριν λίγα χρόνια απέδιδε μόλις ένα (1) καθώς μόλις το 10% των ιαπωνικών δρόμων ήταν τότε άσφαλτος. Χρειάστηκε να σχεδιαστεί μικρότερου μεγέθους μπουζί σε συνεργασία με την ΝGK για να χωρέσουν μεγαλύτερες βαλβίδες στην κεφαλή και τελικά 4,5hp/9500 βγήκαν από τον κινητήρα. Μάλιστα στους πρώτους κινητήρες για καλύτερη ψύξη υπήρχε μια …τρύπα στην μεση της κεφαλής! Ο ημιαυτόματος φυγοκεντρικός συμπλέκτηςήταν νέα ανακάλυψη για την Honda εκείνο τον καιρό. Καθώς ήθελε οπωσδήποτε να μπορεί ο οδηγός του παπιού να έχει το ένα χέρι ελεύθερο πέρασε πολλές νύχτες άγρυπνος προσπαθώντας να λύσει το πρόβλημα. Σχεδίασε 8 διαφορετικούς συμπλέκτες για να πετύχει αυτό που ήθελε! Ο 17 ιντσών τροχός και το 2.25Χ17 ελαστικό δεν υπήρχαν τότε! Ο Honda έπεισε ένα μικρό παραγωγό ελαστικών να κατασκευάσει τέτοιας διάστασης ελαστικά. Ο λόγος ήταν το χαμηλό ύψος των Ιαπώνων σε σχέση με τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς… Η διαφημιστική καμπάνια του παπιού άρχισε σε …γυναικεία περιοδικά! Ανήκουστο για κείνη την εποχή καθώς οι 2 τροχοί χρησιμοποιούνταν σχεδόν αποκλειστικά από τον ανδρικό πληθυσμό. Απεικόνιζε ένα χαλαρό lifestyle και η συνέχεια, 2 χρόνια αργότερα στην Αμερική είναι σε όλους γνωστή. Το σλόγκαν «You meet the nicest people on a Honda» έγραψε ιστορία. Ο σχεδιαστής του πιρουνιού του Cub ανέφερε ότι το εμπνεύδτηκε από μία ταινία του Disney και συγκεκριμένα όταν η …Bambi φρέναρε βάζοντας τα πόδια μπροστά!
απιού
60 χρόνια παπί (και ξερό ψωμί)
Τα πρώτα παπιά ήταν μπλέ, σε διάφορες αποχρώσεις του. Αυτό το χρώμα ήταν πολύ δημοφιλές στους Ιάπωνες καθώς ήταν το χρώμα του ουρανού και της θάλασσας με διάφορους συμβολισμούς για την ιαπωνική σκέψη. Οσο για την κόκκινη σέλα; Γιατί τέτοιο χρώμα μπλούζα φορούσε συνήθως ο Mr Honda! Oταν τo 1957 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του παπιού οι μηνιαίες πωλήσεις όλων των δικύκλων στην Ιαπωνία ήταν περίπου 40.000. Ο διευθυντής πωλήσεων του Honda, Fujisawa μόλις το είδε αναφώνησε: «Mπορούμε να πουλήσουμε 30.000 από αυτά». Οι γύρω ξαφνιάστηκαν πολύ καθώς θεώρησαν ότι ήταν πάρα πολλά για να κατασκευαστούν και να πουληθούν μέσα στον επόμενο χρόνο… Ο Fyjisawa τους διόρθωσε. «Εννοούσα κάθε μήνα»! Ολοι ξέρουμε ότι ακόμη κι έτσι οι προβλέψεις του αποδείχθηκαν πολύ συγκρατημένες… Ο Honda γνώριζε ότι για να πετύχει η εταιρία του έπρεπε να πάει στην αμερικανική αγορά και να δημιουργήσει το δικό του δίκτυο πωλήσεων. Οταν ζήτησε δάνειο 1.000.000$ το Υπουργείο Οικονομικών το οποίο έλεγχε τη ροή του συναλλάγματος του έδωσε μόλις 250.000$ καθώς δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στο εγχείρημά του. Από αυτά τα χρήματα ξόδεψε 100.000 για να αγοράσει ένα μικρό κατάστημα στο Los Angeles απ’όπου άρχισε την γνωστή του πορεία… Οπως ο ίδιος δήλωσε πολύ αργότερα: «Δεν έχω καλή αίσθηση με τα λογιστικά»… Η βιτρίνα του στο L.A. είχε μόλις 3 μοντέλα: το Dream, το Benli και το Super Cub. Καθώς τα δύο πρώτα είχαν προβλήματα με τους κινητήρες του και ολόκληρη καραβιά στάλθηκε πίσω στην Ιαπωνία για επιδιορθώσεις, έμεινε μόνο το παπί που όμως κέρδισε με το ξεχωριστό του σχήμα, την απίστευτα απροβλημάτιστη και «καθαρη» λειτουργία του αλλά και την εξαιρετική τιμή του. Στα 250$ πρόσφερε πάρα πολλά και ζητούσε πάρα πολύ λίγα. Ο ορισμός της επιτυχίας!
AGV jet helmets H ιταλική εταιρία διαθέτει στη γκάμα της πολλά ανοιχτά κράνη, ιδανικά για οδήγηση στη πόλη και ειδικότερα το καλοκαίρι. Υψηλές προδιαγραφές ασφαλείας, άνεση και ποιότητα κατασκευής χαρακτηρίζουν τα κράνη της AGV με τιμές που αρχίζουν από 65€
SHOEI GT-AIR 2
AGV Pista GP R To carbon κράνος που θα ήθελες να φοράς στη πίστα! Εξελιγμένο από κορυφαίους αναβάτες όπως ο Valentino Rossi και με μεγάλη προσοχή στην αεροδυναμική, την εφαρμογή που προσαρμόζεται κατά περίπτωση αλλά και στον εξαερισμό.
Η συνέχεια του πολύ επιτυχημένου GT-AIR της ιαπωνικής Shoei σας περιμένει στο Macedonian Mega Stock Bazaar. Ακόμη καλύτερη αεροδυναμική για το sport touring αυτό κράνος που διαθέτει αποκλειστικά σχεδιασμένο γι’αυτό σύστημα ενδοεπικοινωνίας που δεν εξέχει καθόλου και πωλείται σαν έξτρα.
Δερμάτινα και υφασμάτινα μπουφάν από την DAINESE Η ιταλική DAINESE είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες για την προσήλωσή της στην ποιότητα, τον σχεδιασμό, την καινοτομία και την άψογη εφαρμογή. Στη τεράστια γκάμα του Macedonian Mega Stock Bazaar θα βρείτε ανδρικά, γυναικεία, χειμερινά ή καλοκαιρινά με τις απαιτήσεις της κορυφαίας εταιρίας στον χώρο!
Dainese jackets Προσφορές που ξεκινούν από 130€ στο Macedonian Mega Stock Bazaar. Mέσα από την τεράστια γκάμα της ιταλικής εταιρίας θα βρείτε σίγουρα το μοντέλο που θα σας συναντήσει τις απαιτήσεις σαν σαν αναβάτης αλλά και την αισθητική σας.
-50% Μόνο στο Mega Stock Bazaar Λεωφόρος Εθνικής Αντίστασης 3 & γωνία Αιγαίου, Θεσ/νίκη. Τηλ. 2310-029672
DAINESE D AIR MUGELLO Η πλέον εξελιγμένη αγωνιστική στολή τώρα στη μισή τιμή: 1.990€ (από 3.999€). Ο ενσωματωμένος αερόσακκος προσφέρει τη καλύτερη δυνατή προστασία σε αυχένα, λαιμό και ώμους, στέρνο, πλευρά και πλάτη ενώ προστατευτικά τιτανίου και αλουμινίου βρίσκονται στα “στρατηγικά” σημεία της φόρμας
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Λεωφ. EΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 3, γωνία ΑΙΓΑΙΟΥ, ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ Aνοιχτά καθημερινά: 10.00-21.00, Σάββατο: 10.00-16.00, τηλ. 2310 029672
CUSTOMS RULE
Με βάση ένα Suzuki DR650... ΥΑΜΑΗΑ ΧS650 σε νέες, adventure περιπέτειες.
Ηοnda Dominator 650
Kawasaki ER-6n
Η Κοκκαλιαλιάρα !
...Cowasaki! Για πάνω από 10 χρόνια ο Reese Moore, κάτοικος Florida κατασκευάζει μοτοσυκλέτες από …κόκκαλα. Αρχισε το χόμπυ του πριν 20 χρόνια όταν έφτιαξε ένα δεινόσαυρο T-Rex για τα παιδιά του αλλά όταν το πούλησε σε ένα bar στην Daytona του ήρθε η ιδέα να φτιάξει μία μοτοσυκλέτα για την Daytona Bike Week… H τελευταία λοιπόν δημιουργία του 65χρονου είναι το …Cowasaki, ένα chopper που είναι ήδη σε δημοπρασία με τιμή εκκίνησης ττις 55.000$. Χρειάζεται 3-5 κρανία αγελάδων, 2-3 αλιγάτορων (!), κόκκαλα από κατσίκες, λύκους, ρακούν, χελώνες και από γουρούνια. Επίσης για κάθε τροχό χρησιμοποιεί μία ολόκληρη σπονδυλική στήλη από αγελάδα… Το επόμενο κατασκεύασμα του Moore είναι ένας ιπτάμενος δεινόσαυρος για το Ripley’s Believe It or Not Μuseum, το γνωστό Μουσείο με τα Περίεργα…
Για το συγκεκριμένο μοντέλο* της Honda ΔΕΝ διαθέτουμε ΟΥΤΕ ΕΝΑ ανταλλακτικό. Για όλα τα υπόλοιπα μοντέλα διαθέτουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
* H Ηonda Riding Assist-e παρουσιάστηκε σαν concept bike στο 45ο Tokyo Motor Show σαν μία εισαγωγική ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που ισορροπεί μόνη της!
ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΑ Βούλγαρη 10, 54 248, Θεσσαλονίκη. Τηλ. 2310 857747 fax: 2310 857097 www.mototek.gr info@mototek.gr
CUSTOMS RULE
E
...ποιός δεν θάθελε να έχει τη δικιά του, μοναδική μοτοσυκλέτα;
CUSTOMS RULE
ολική βαφή Honda Varadero ολική βαφή Vespa ET4
ολική βαφή Honda Goldwing
carbon βαφή Φουσκώματα και αποκατάσταση ρεζερβουάρ
ολική βαφή Yamaha R1
Ιμιτασιόν αυτοκόλλητα για όλες τις μάρκες σε οποιοδήποτε σχέδιο και συνδυασμό χρωμάτων
αναπαλαίωση κλασσικής
ολική βαφή Kawasaki Z550/1100 Ιμιτασιόν αυτοκόλλητα για όλες τις μάρκες σε οποιοδήποτε σχέδιο και συνδυασμό χρωμάτων
ολική βαφή V-Strom
ολικές βαφές σε Suzuki Hayabusa Βαφές σε ματ ή γυαλιστερές αποχρώσεις Ακριβείς αντιγραφές εργοστασιακών βαφών Μεράκι και φροντίδα στις αναπαλαιώσεις Vespa Πέρλες διάφορων συνδυασμών Πρωτότυποι σχεδιασμοί για scooter Restored & custom bikes Σεβασμός στη κλασσική αισθητική
2314 019909
Hydrographics Υδρομεταφορά προτυπωμένου σχεδίου carbon. Αναλαμβάνουμε να αλλάξουμε όψη ή να επιδιορθώσουμε τη μηχανή σου, καθώς και μέρη / τμήματα του αυτοκινήτου σου. Τιμές που ξεκινούν από 20€ το κομμάτι. Ειδικές τιμές για στόλους οχημάτων
6940 568 333
nkopanos@gmail.com Paint by Kopanos
10 κανονες στο πλύσ Ολα είναι όπως πρέπει τώρα. Ο ήλιος ψηλά, η διάθεση ακόμη ψηλότερα (λέμε τώρα) και η παρέα για το στροφιλίκι που λέγαμε περιμένει. Πλησιάζεις την μοτοσυκλέτα σου και τι βλέπεις? Ενα τόσο όμορφο αντικείμενο καλλυμένο με τόσο -όχι και τόσο όμορφη- ΣΚΟΝΗ. Τηλέφωνο στην παρέα για ημίωρη αναβολή και μετά πλύσιμο. Πριν όμως διάβασε τους 10 Κανόνες Πλυσίματος Μοτοσυκλέτας.
1
ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΑΦΗ. Χρησιμοποιούμε συχνά το ειδικό «κερί» το οποίο προστατεύει και συντηρεί το εξωτερικό βερνίκι και σταματάει το νερό να εισωρήσει στις τυχόν σχισμές, πράγμα καταστροφικό εκτός αν η μοτοσυκλέτα σας έχει το χρώμα της σκουριάς (!?). Η διαδικασία είναι: Πλύσιμο, λεπτομερές καθάρισμα και μετά κέρωμα. Μιλάμε για τα βαμένα μέρη, φυσικά. Κάποιος κάποτε κέρωνε και τα λάστιχα αλλά αυτόν έχω πάρα πολύ καιρό να τον δω…
2
ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ. Είναι σημαντικό να αφαιρέσουμε την σκόνη και οτιδήποτε έχει κολλήσει πάνω της. Αν αναρωτιόσασταν γιατί ακούγεται ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ενώ την λαδώνετε κάθε 100 χλμ. τώρα ξέρετε τον λόγο. Υπάρχουν spray ειδικά για τον σκοπό, κάτι πατέντες με πετρέλαια ξεχάστε τα γιατί τα O’rings των κρίκων θα διαφωνήσουν. Η λίπανση (με την αλυσίδα πεντακάθαρη είπαμε) θα αυξήσει την διάρκεια ζωής της, θα μειώσει τον θόρυβο και η λιγότερη τριβή θα σας δώσει την πιο οικονομική βελτίωση που έχετε κάνει ποτέ. Ξέρετε πόσα άλογα κρύβονται εκεί?
3
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΑ ΣΩΛΗΝΑΚΙΑ, ειδικά τα ελαστικά. Σιχαίνονται την βρωμιά. Αυξήστε την διάρκεια ζωής τους κρατώντας τα καθαρά κι αυτό δεν γίνεται με το να ψεκάσεις στα 2 εκατοστά με το πιεστικό στο full! Kι επειδή οι πόροι των ελαστικών εξαρτημάτων ανοίγουν τελικά ξεραίνονται γρήγορα. Υπάρχει ειδικό προϊόν που καλύπτει τους πόρους και δείχνουν ολοκαίνουργια (και λειτουργούν σαν τέτοια)
ιμο της μοτοσυκλέτας
4
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑ. Πρέπει να είναι καθαρά γιατί η βρωμιά κρατάει υγρασία και η υγρασία δημιουργεί την σκουριά. Τσεκάρετε για έντομα και κουτσουλιές πουλιών. Είναι ότι πρέπει όχι μόνο για να χαλάσει η βαφή αλλά σε μερικές περιπτώσεις να διαβρώσει το μέταλλο (ή έστω την επινικέλωσή του). Αιτία, τα ένζυμα και τα οξέα τους. Αν πάλι σας αρέσει το θέαμα των σκοτωμένων μυγών στο φαίριγκ γιατί δείχνει ότι «πάτε με χίλια» τι να σας πούμε εμείς? Δεν θέλουμε να σας χαλάσουμε την φαντασίωση…
5
ΔΙΣΚΟΦΡΕΝΑ. Οταν φρενάρουμε, μικρά μεταλλικά κομμάτια του δισκόφρενου εκτοξεύονται και κολλάνε πάνω σε οτιδήποτε γειτονικό. Το αμέσως επόμενο βήμα είναι να οξειδωθούν τα ίδια και οτιδήποτε είναι κολλημένο πάνω τους. Μπλιάχ. Καλό καθάρισμα στα δισκόφρενα, λοιπόν. Αν έχετε καιρό να οδηγήσετε ίσως προσέξετε ότι οι δίσκοι σας είναι οξειδωμένοι. Αν τα τακάκια σας είναι Ο.Κ. (και οι δίσκοι σας ίσιοι και με το κατάλληλο πάχος) μην ανησυχείτε, αυτό το στώμα σκουριάς θα απομακρυνθεί με τα πρώτα φρεναρίσματα. Τα γειτονικά μέρη όμως θέλουν χεράκι και αντισκωριακό. Προσοχή στα τακάκια σας. Απεχθάνονται τα χημικά! Εχουν κι αυτά τα γούστα τους…
6
ΜΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΖΗΜΙΕΣ. Μα, πώς γίνεται αυτό? Πολύ εύκολα. Για παράδειγμα, ΔΕΝ διαβάζεις τις οδηγίες του spray που απομακρύνει το γράσο (degreeser) και το αφήνεις μισή μέρα αντί για τα 10 λεπτά που συνήθως αρκούν. Καημένα O’rings… Μην ανοίγεις την ντουλάπα της μαμάς σου κι ότι βρεις που να γράφει πάνω απορρυπαντικό το χρησιμοποιήσεις. Μόνο τα ειδικά προϊόντα κάνουν για συγκεκριμένη δουλειά. Αν έχεις αντίθετη άποψη να το συζητήσουμε. Μέχρι να γίνει αυτό όμως φρόντισε να βγάζεις πολλά λεφτά γιατί θα τα χρειαστείς όταν πετρώσουν τα λάστιχά σου και θαμπώσει το χρώμα. Αφού σου (σε) λέμε: Μην βάζεις χλωρίνη ούτε «υγρό γενικού καθαρισμού»…
7
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΖΕΛΑΤΙΝΕΣ. Και του φαίριγκ και του κράνους! Χρησιμοποιούμε μόνο 100% βαμβακερό ύφασμα, καθαρό και ειδικό αφρό ή ζελ για την απομάκρυνση εντόμων, ακαθαρσιών κλπ. Βλέπω γραντζουνισμένα special ζελατίνια καλοπληρωμένα (και καταγραντζουνισμένα) κάθε μέρα και λυπάμαι. Εχω χαλάσει κι εγώ κάποτε αρκετά μέχρι να το μάθω το μάθημά μου. Αλλά εσείς είστε πιο έξυπνοι, έτσι δεν είναι? Και μιλώντας για ζελατίνες, παρακαλώ να προσέξετε την επαγγελματία πλύστρα, αριστερά. Οχι, πέστε, είναι τρόπος αυτός να κρατιέται από την ζελατίνα της MV Agusta? Απαράδεκτο. Θα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά.
8
ΟΞΩ ΠΙΣΣΑ! Μην αφήσετε την πίσσα να κολλήσει στην μοτοσυκλέτα σας. Εχει βάση το πετρέλαιο. Οταν ο βενζινάς ρίχνει σταγόνες στο ρεζερβουάρ σας δεν το σκουπίζει. Οχι? Αλλάξτε βενζινά! Οταν βλέπετε φρεσκοστρωμένους δρόμους μειώστε ταχύτητα ή ακόμη καλύτερα παρακάμψε τους (όχι, η σούζα δεν θα έχει σαν αποτέλεσμα να λερωθεί η μισή μοτοσυκλέτα). Αν δεν φύγει με κάποιο ύφασμα χρησιμοποιείστε degreeser και ξεβγάλτε με νερό μετά από λίγα λεπτά.
9
ΜΗΝ ΤΡΕΛΛΑΙΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΑ ΣΠΡΕΫ. Τα χρησιμοποιούμε συνήθως στο τέλος της «σαιζόν» ή όταν θα μείνει η μοτοσυκλέτα καιρό αραγμένη και μονο στα μεταλλικά μέρη. Στον κινητήρα μπορεί να πάρουν φωτιά! Ασε που στις εξατμίσεις ένα τέτοιο σπρέυ θα μετατραπεί σε απαίσια μαύρη επικάλυψη… Κάποιες βίδες με αρχή οξείδωσης ίσως έχουν περισσότερο την ανάγκη του. Αν πάλι είσαι από τους τύπους που αφήνεις την μοτοσυκλέτα σου όλο τον χειμώνα αχρησιμοποίητη τότε ψέκασέ την όλη! Αλλά βεβαιώσου ότι θα την ξεπλύνεις ΠΡΙΝ την βάλεις μπροστά ξανά την Ανοιξη…
10
ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΣΟΥ ΥΓΡΗ! Σενάριο: Πας βόλτα και γυρίζοντας την βάζεις στο μικρό υπόγειο γκαραζάκι των 3Χ3. Η θερμοκρασία της μηχανής μαζί με την υγρασία από τυχόν νερά ή βροχή είναι ο κατάλληλος συνδυασμός για αρχή σκουριάς, άσε που η υγρασία συμπαθεί τις ηλεκτρικές ασφάλεις για ένα περίεργο λόγο. Σε πειράζει να την αφήσεις για 10 λεπτά έξω πριν την χώσεις στο μπουντρούμι? Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το δεκάλεπτο για να ψήσεις την γειτόνισσα για βόλτα. Αν δεν σου φτάσει το δεκάλεπτο, επανέλαβε την διαδικασία και την επόμενη μέρα. Αν πάλι συμβεί το ίδιο τότε άλλαξε γειτόνισσα…
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ για τη ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ, το SCOOTER, το ΑΤV και το ΠΑΠΙ
motoxtreme.gr
motoxtreme@the.forthnet.gr
ON LINE ΤΕΥΧΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ - ΔΟΚΙΜΕΣ - ΑΓΩΝΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ - ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
GIRLS& BIKES
GIRLS& BIKES
GIRLS& BIKES
The CUSTOM era
2 1
3
1. Ενα ...ξεχασμένο Suzuki DR650 μεταμορφώθηκε από ...βάτραχο σε αυτό το ...πριγκηπόπουλο. Με το κατάλληλο “φιλί” όλα γίνονται! Ενα on-off της δεκαετίας του 80 που αποφάσισε να μοιάσει με scrambler της δεκαετίας του ‘60. Και τα κατάφερε... 2. Κάπου αρχές του 80 οι “Μπόλντορες” είχαν το πάνω χέρι στη διαμάχη των καφετεριών. Τα CB750/900/1100 είχαν σεξαπήλ που απ’ότι φαίνεται είναι διαχρονικό. 3. Ενα Bultaco Matador αδιευκρίνιστης χρονολογίας (παρήχθησαν από το 1964-1974) σε 4 διαφορετικές γενιές. Και πως να το αναγνωρίσουμε άλλωστε αφού εδώ το βλέπουμε σε trial εκδοχή. Ηταν βλέπετε enduro... 4. Το πόσο όμορφο μπορεί να γίνει ένα BMW με boxer κινητήρα είναι μεγάλη συζήτηση. Ευτυχώς, άρχισε η ίδια η εταιρία να δίνει δικές της εκδοχές μαζί με πολλούς βελτιωτές με ενδιαφέροντα αποτελέσματα, όπως αυτό...
4
2
Δωρεάν έλεγχος 10 σημείων πριν το ταξίδι στο SIX DAYS Ηρθε η ώρα για τη μεγάλη καλοκαιρινή σου μοτο εξόρμηση. Εχεις ετοιμάσει τη διαδρομή, κλείσει τα δωμάτια/camping/hotel για κάθε μέρα, έχεις καταφέρει να ενθουσιάσεις τη συνεπιβάτη με το καινούργιο μπουφανάκι που της έκανες δώρο κι είσαι έτοιμος να βάλεις πρώτη στο κιβώτιο. Ωπα! Πότε είπαμε ότι έκανες service; Πότε; Kαλά. Κοίτα τι θα κάνεις. Προτού βγεις εθνική κάνε μία στάση στο Σταύρο Τσολερίδη, στο SIX DAYS στην Ολυμπιάδος (περισσότερα στοιχεία εδώ) και τσέκαρε ΔΩΡΕΑΝ 10 βασικά σημεία πάνω στη μοτοσυκλέτα σου για να είσαι 100% σίγουρος και απροβλημάτιστος. Ready to go, man! Και πού’σαι; Κοίτα -αν μπορείς- να συνεχίσεις τις μοτοδιακοπές σου περισσότερο από ...six days! ANAΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ: 1. Ελεγχος στάθμης λιπαντικού κινητήρα 2. Ελεγχος στάθμης αντιψυκτικού 3. Ελεγχος στάθμης υγρών φρένων 4. Ελεγχος σε αλυσίδα-γρανάζια 5. Ελεγχος κατάστασης ελαστικών 6. Ελεγχος τακάκια/δισκόπλακες 7. Ελεγχος στα ρουλεμάν τροχών 8. Ελεγχος στα φώτα 9. Ελεγχος στις ντίζες 10. Ελεγχος για διαρροές
Υβρίδιο Vespa - Segway Η ισπανική εταιρία design Bel&Bel με βάση την Βαρκελώνη κατασκευάζει ένα πρωτότυπο όχημα βασισμένο τόσο στη Vespa όσο και στο πρωτοπόρο -για την εποχή του- Segway. Η μίξη των δύο κλασσικών σχημάτων είναι άκρως πετυχημένη, όπως βλέπετε. Ζυγίζει περίπου 51 κιλά και μπορεί να μεταφέρει βάρος έως 180 κιλά. Κάθε ρόδα εφοδιάζεται με ένα ηλεκτρικό μοτέρ 1,34hp, ικανό να δώσει αναρριχητική ικανότητα 30 μοιρών στο όχημα! Το τιμόνι ρυθμίζεται ως προς το ύψος και στοιχίζει 2.899 € χωρίς τα custom λογότυπα που μπορούν να τοποθετηθούν κατά παραγγελία.
ROMANIACS 2019 Στην 16η εκδοχή του, το Red Bull Romaniacs aνέδειξε νικητή ένα μη εργοστασιακό αναβάτη με βαρύ όνομα, τον Γερμανό Manuel Lettenbichler! Ο πατέρας του είχε κερδίσει κι αυτός τον αγώνα πριν 10 χρόνια! Τώρα ο Manuel προηγείται στο WESS (world enduro super series) με τρεις αγώνες ακόμη να απομένουν. Επόμενος στην Αγγλία (21-22/9)
AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 1. Manuel Lettenbichler (GER), KTM, 20:39:51 2. Alfredo Gomez (ESP), Husqvarna, 20:42:15 +2:24 3. Graham Jarvis (GBR), Husqvarna, 20:52:12 +12:21 4. Taddy Blazusiak (POL), KTM, 21:25:36 45:45 5. Jonny Walker (GBR), KTM, 21:30:40 +50:49
BMW customS
Οι boxer κινητήρες είναι μαζί μας από το 1935 και ανεξάρτητα με το “πακέτο” που του περιβάλει αποτελούν τέλεια βάση για customising
Scrambler mania
Tα scramblers είναι από τις πρώτες επιλογές των customάδων ανά τον κόσμο. Kι όχι τυχαία! Τα πάμπολλα on-off των 80ies-90ies μπορεί να είναι εκτός “μόδας” αλλά αποτελούν αξιόπιστες βάσεις για μεταλλάξεις. Η φαντασία δεν έχει όρια στο customising και τα 4 χαρακτηριστικά αυτά δείγματα το αποδεικνύουν.
Πώς θα ήταν οι πρωταγωνιστές των
motoGP
αν συνέχιζαν να αγωνίζονται στα
65;
+
Χάρη στην εφαρμογή FaceApp μπορείς να πάρεις μία ιδέα πώς θα μοιάζεις σε μεγαλύτερη ηλικία. Το αγγλικό τηλεοπτικό κανάλι BT sport το χρησιμοποίησε σε 4 γνωστούς αναβάτες του παγκόσμιου πρωταθλήματος και ...ιδού τα αποτελέσματα!
Αραγε, τι να δείχνει ο ...70χρονος Marc Marquez; Σίγουρα όχι την 10η συνεχόμενη νίκη του στο Sachsenring γιατί αυτό το έκανε στα 25 του! Εκει, περίπου στο 2065 θα μπορούσε να θυμάται τα 10 του πρωταθλήματα στα MotoGP που κατέκτησε τις δεκαετίες του ‘10 και του 20...
Ο ...70χρονος Valentino Rossi αναπολεί τα συναρπαστικά χρόνια που πέρασαν πάνω σε όλες τις κατηγορίες. Μία ζωή γεμάτη, νίκες, εξέλιξη, πάθος, λατρεία από ένα κοινό που ο ίδιος πολλαπλασίασε για λογαριασμό των αγώνων motoGP. Μακάρι να κρατούσε τέτοια ζωή για πάντα, Vale...
Ο Αγγλος αναβάτης που όλοι σέβονταν ήταν ο Cal Crutchlow. Kαι τώρα στα ...70+ του συνεχίζει να λέει τα πράγματα τσεκουράτα και χωρίς περιστροφές και νά΄'χει το ίδιο ευθυτενές βλέμμα. Μπορεί να μην έγινε ποτέ εργοστασιακός όπως οι δύο προηγούμενοι θρύλοι αλλά έχει κερδίσει κάτι που θα ήθελαν (αλλά δεν τον είχαν ποτέ), τον σεβασμό...
Ο Fabio Quartararo ήταν ώριμος από τα 20 του ακόμη όταν άρχισε στην πρώτη του κιόλας χρονιά να νικάει τους έμπειρους θρύλους της προηγούμενης γενιάς. Ηταν ο μοναδικός που κόντραρε στα ίσα τον #93 κι όταν ήρθε η ώρα τον διαδέχθηκε επάξια σαν πρωταγωνιστής. Και τώρα στα ...70 του είναι πάντα ο ίδιος, αληθινός, συμπαθής, προσιτός.
Υπάρχει περίπτωση να σταματήσει ο Rossi στο τέλος της σαιζόν; Είναι ένα ερώτημα που οι δημοσιογράφοι θέτουν στον Valentino Rossi όλο και συχνότερα. Ο Vale 46 έχει να κερδίσει από το 2017 ενώ στους τελευταίους 5 αγώνες δεν βαθμολογήθηκε πάρα μόνο σε 2. Είναι μία δύσκολη συγκυρία για τον ίδιο καθώς δεν έχει την ίδια καλή αίσθηση με την Μ1 όπως έχει ο Viniales ή ο Quartararo. Στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος έχουν πάρει νίκες 5 διαφορετικοί οδηγοί. Και ο Valentino δεν είναι ανάμεσά τους. Aλλά η αρχή της σαιζόν ήταν πολύ καλή για τον ίδιο. Μπορεί να μην κέρδισε αλλά ήταν μόλις 0,5” πίσω από τον νικητή Dovi στοπ Qatar καταλαμβάνοντας άλλες δύο δεύτερες θέσεις σε Αργεντινή και Austin. Στην Jerez και στο Le Mans δεν ήταν αυτός που όλοι περίμεναν. Σε Μugello και Assen, αγαπημένες του πίστες με συνολικά ...19 (!) νίκες δεν τερμάτισε. Ειδικά ο τρόπος που έπεσε παίρνοντας μαζί του τον Takaaki Nakagami δεν θυμόμαστε να το έχουμε ξαναδεί με πρωταγωνιστή τον Γιατρό που ξέραμε. Μόνο η Βαρκελώνη φάνηκε καλή με τον 46 μέχρι που ο Lorenzo τον συμπαρέσυρε μαζί με 3 ακόμη... Στις δηλώσεις του αμέσως μετά τον αγώνα φάνηκαν οι ανησυχίες του: “Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο, πρέπει να βρούμε τη μοτοσυκλέτα μας. Γιατί αν σήμερα ήμουν το ίδιο γρήγορος με πέρσι αλλά τερμάτιζα 8ος γιατί οι άλλοι αναβάτες έκαναν ένα βήμα και ήταν 20” ταχύτεροι τότε θα έλεγα “ίσως τελείωσε, είναι δύσκολο” Αλλά είμαι 20” αργότερος από πέρσι, όχι πριν 5 χρόνια. Και νοιώθω καλά. Νοιώθω συγκεντρωμένος. Νοιώθω να έχω κίνητρο. Αλλά δεν έχω την αίσθηση με την μοτοσυκλέτα. Αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Γιατί είναι αλήθεια ότι μεγάλωσα, άλλωστε και πριν 5 χρόνια πάλι μεγάλος ήμουν! Αλλά από πέρσι είναι μόνο 12ω μήνες και ειλικρινά δεν νοιώθω στο μυαλό μου ότι τα παρατάω ή ότι δεν συγκεντρώνομαι ή ότι δεν έχω αρκετό κίνητρο για να φτάσω στο αγωνιστικό τριήμερο” Τόσο στο Brno όσο και στο Silverstone ο Rossi έχει ζήσει στιγμές δόξας. Στην Τσεχία μάλιστα, θα δοκιμάσει για πρώτη φορά την Μ1 του 2020. Ποιά θα είναι η συνέχεια για τον αγαπημένο μας Valentino; Μόνο η ίδια του η απόδοση θα κρίνει. Ή μάλλον θα κριθεί. Από τον ίδιο...
Π
Α
Ρ
Ο
Υ
Σ
Ι
Α
Σ
Η
Kymco Kymco People-S 300i Noodoe Η πέμπτη γενιά της οικογένειας People ενισχύεται σε μια κατηγορία κυβισμού που κεντρίζει την προσοχή όλο και περισσότερων αναβατών Ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν και αρκετοί που προέρχονται από το χώρο της μοτοσυκλέτας, επιζητώντας επιδόσεις, στιβαρότητα και τροχούς 16 ιντσών Tο People-S 300, πέραν της σχεδιαστικής ανανέωσης, έχει δεχθεί και πολλή «κρυφή» δουλειά από τους μηχανικούς της Kymco, σε κινητήρα, πλαίσιο και μετάδοση Τεχνολογία κινητήρα G5 Ο υπερσύγχρονος κινητήρας των 299cc αποδίδει 27,34Hp και έχει σχεδόν απόλυτα τετράγωνες διαστάσεις προκειμένου να επιτυγχάνει την καλύτερη δυνατή απόδοση σε όλο το φάσμα των στροφών του. Κάθε μέρος του, κινούμενο ή μη, έχει σχεδιαστεί εκ νέου και για την κατασκευή του έχουν χρησιμοποιηθεί υλικά που μειώνουν στο ελάχιστο τις απώλειες. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνονται καλύτερες αποδόσεις και η κατανάλωση παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Η κεφαλή είναι τετραβάλβιδη και οι βαλβίδες παίρνουν την κίνησή τους από επικεφαλής εκκεντροφόρο με ρουλεμάν, προσφέροντας μείωση απωλειών λόγω τριβής της τάξεως του 20-30% σε σχέση με άλλους κινητήρες αυτού του κυβισμού, ενώ παράλληλα επιτυγχάνεται αθόρυβη λειτουργία και σημαντική μείωση κραδασμών. Χαρακτηριστικά μοτοσυκλέτας Το ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα του νέου S 300i είναι κατασκευασμένο στα μοτοσυκλετιστικά πρότυπα, με έμφαση στην ακαμψία και στην όσο το δυνατόν καλύτερη συνεργασία με τις αναρτήσεις προκειμένου να εξαλείφονται οι όποιες ταλαντώσεις. Η σταθερότητα που επιτυγχάνει το νέο S 300i δεν έχει προηγούμενο, προσφέροντας ξεκάθαρα μοτοσυκλετιστική οδική συμπεριφορά. Αντίστοιχων προδιαγραφών είναι και τα φρένα, με το δικάναλο ABS τελευταίας γενιάς, τα δύο δισκόφρενα των 260mm, την τριπίστονη δαγκάνα μπροστά και τα σωληνάκια “υψηλής” να κάνουν τη διαφορά. Πλήρης ο εξοπλισμός Ο πίνακας οργάνων διαθέτει δύο ψηφιακές οθόνες LCD, με τη μία εξ αυτών να φιλοξενεί τις ενδείξεις του συστήματος Noodoe, το οποίο βρίσκεται στο βασικό εξοπλισμό του μοντέλου. Μέσω αυτού, ο αναβάτης βρίσκεται διαρκώς on line, απολαμβάνοντας μια σειρά από παροχές που του κάνουν τη ζωή πολύ πιο ευχάριστη. Στο βασικό εξοπλισμό όμως υπάρχουν και όλα όσα επιθυμεί ένας αναβάτης στην καθημερινότητά του, όπως full LED προβολέα, φώτα ημέρας DRL, θύρα USB, πλαϊνό και κεντρικό σταντ, ντουλαπάκι που κλειδώνει, γάντζο ανάρτησης αντικειμένων, αλλά και ποιοτικό top case στο χρώμα του scooter. Βασικά χαρακτηριστικά μοντέλου Φωτιστικά σώµατα full LED Φώτα ηµέρας DRL Πλήρης ψηφιακός πίνακας οργάνων πολλαπλών ενδείξεων µε οθόνη TFT µε δυνατότητα προσωπικής προσαρµογής των ενδείξεων Σύστηµα ηλεκτρονικής διασύνδεσης Kymco Noodoe με GPS Navigator Smart Key κεντρικός διακόπτης πολλαπλών χρήσεων με αντικλεπτική προστασία Top Case στο χρώµα του scooter Αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλα και επίπεδο πάτωμα Δισκόφρενα μεγάλου μεγέθους με 3πίστονη πλευστή δαγκάνα μπροστά και σωληνάκια υψηλής πίεσης Zάντες αλουμινίου 16 Παροχή 12V για φόρτιση κινητού Ένδειξη service To νέο People-S 300i Noodoe καλύπτεται από εργοστασιακή εγγύηση 2 ετών χωρίς περιορισμό χιλιομέτρων.
2 stokes 4 ever!
Οι λάτρεις του δίχρονου κινητήρα έχουν κάθε λόγο να του μένουν πιστοί. Απόδοση δυσανάλογη με τα κυβικά τους, μικρό βάρος, βελτίωση χωρίς όρια, μικρό(τερο) κόστος ανταλλακτικών. Κρατάμε γερά, παιδιά!
Κράνη που ...χμ, “ξεχωρίζουν”!
Μάθημα ανατομίας σε κράνος.
Βatman! Πού είναι το batmobil? Star wars
Κυνηγός
Γνωρίζετε ποιός είναι αυτός ο super ήρωας;
Iron man!
Τρελλά σπεσιαλάκια με βάση πενηντάρια Ενας κινητήρας 50cc έχει δεχθεί πολλές φορές τα πρώτα «χάδια» ενός παθιασμένου μοτοσυκλετιστή. Γι’αυτό και πολλοί ποτέ δεν τα ξεχνούν και τα αναδεικνύουν σε πραγματικά κοσμήματα. Εδώ θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο ωραία δίτροχα μπορούμε να σοφιστούν μερικοί «μερακλήδες» ανά τον κόσμο.
Οπως ο Nathan Kiehn που έφτιαξε αυτό το cool μοτοσυκλετάκι με τη νοσταλγική διάθεση
Οπως πολλές βιοτεχνίες της μεταπολεμικής Ιταλίας η Guazzoni ασχολήθηκε με τα μικρά κυβικά. Σήμα καταθέν της μέχρι και το κλείσιμο της το 1976 ήταν η ανάποδη έξοδος στην εξάτμιση με το καρμπυρατέρ να εισάγει το μίγμα του κατευθείαν στον στροφαλοθάλαμο. Χαρακτηριστικότερο όλων αυτό το εξατάχυτο αγωνιάρικο τρελλό διχρονάκι που λέγεται ότι ανέβαζε 15000 στροφές. Απολαύστε το…
Να και μία εκδοχή της Derestricted που κατέληξε στην Ιαπωνία
Ο Jeremy «Revdub» Dubish είχε άλλη άποψη για την ίδια αυστριακή πενηντάρα κυρία
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - BOΡΕΙΟ ΑΚΡΩΤHΡΙΟ κείμενο/φωτό: Κώστας Διαμαντόπουλος(διαβάστε το Β’ μέρος εδώ και το Γ’ μέρος εδώ)
Ταξιδέψτε. Ταξιδέψτε ΕΣΕΙΣ. Μη μείνετε σε κείμενα και φωτογραφίες άλλων. Ταξιδέψτε όπου μπορείτε και για όσο μπορείτε. Ταξιδέψτε με ότι έχετε. Με μηχανή, με αμάξι, με αεροπλάνο, με πούλμαν, με ποδήλατο, με οτοστόπ, με …. πατίνι. Γιατί ναι, στο ταξίδι μας, κάπου στην Νορβηγία, σε μια βροχερή μέρα (από τις λίγες του ταξιδιού), είδαμε κάποιον να ταξιδεύει με πατίνι. Η μόνη διαφορά με τα γνωστά πατίνια, ήταν ότι αυτό είχε μεγάλες ρόδες εμπρός και πίσω και έναν χώρο φόρτωσης μπροστά στο τιμόνι Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ξαναγράψει κάτι για περιοδικό ή σάιτ και όταν με ζήτησε ο Χρήστος να του γράψω ένα κείμενο σχετικά με το ταξίδι που κάναμε εγώ, ο Μάκης και ο Βασίλης, ήμουν λίγο διστακτικός. Λίγο η απειρία μου, λίγο η έλλειψη προετοιμασίας (σε κανένα σημείο του ταξιδιού δεν κράτησα σημειώσεις), αιφνιδιάστηκα. Αλλά τελικά, για να διαβάζετε τώρα ….. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω λίγα «πράγματα» (ή πολλά, δεν ξέρω τι θα βγει και ούτε και με νοιάζει). Το «πράγματα» σε εισαγωγικά, καθώς το παρών ΔΕΝ είναι ταξιδιωτικός οδηγός και δεν ξέρω πώς να το βαφτίσω. Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες για τα μέρη που πήγα και είδα, υπάρχει το google και μερικές δεκάδες επαγγελματίες που μπορούν να σας πουν το «που», το «πως», το «τι». Από μένα θα διαβάσετε λίγες εμπειρίες και λίγες συμβουλές από μηχανόβιο προς μηχανόβιο.
Οι 3 ταξιδιώτες με την ελληνική σημαία στοι Nordkapp. Πιο κλισε ...πεθαίνεις!
τ α ξ ι δ ι ω τ ι κ ό
ΕKΤΟΣ
310 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας του Μπάρεντς στος 1.30 τα ξημερώματα και ανάμεσα σε μένα και τον Ηλιο του Μεσονυκτίου υπάρχει το μνημείο του Nordkapp, μερικοί τουρίστες και ο Βόρειος Πόλος. Για ένα περίεργο λόγο σιγοψιθύριζα το “Ξημερώμτα δίνεις δικαιώματα”... Κατ’ αρχήν, για να κάνει κάποιος ένα τέτοιο ταξίδι χρειάζονται τρία πράγματα: χρόνος, χρήμα και κάνα δυο για παρέα που να έχουν και αυτοί χρόνο και χρήμα. Το τρίτο μπορεί να αντικατασταθεί από «τρέλλα», στην περίπτωση που αποφασίσει κάποιος να κάνει το ταξίδι μόνος. Το τελευταίο δεν είναι ούτε δύσκολο ούτε αδύνατο. ΟΚ, μπορεί να είναι δύσκολο αλλά όχι αδύνατο. Στο Ελσίνκι γνώρισα τον Νιλ, έναν άγγλο που ζει Πορτογαλία και ξεκίνησε να ανέβει μόνος του στο Nordkapp, με μια Africa 1000, επιλέγοντας μάλιστα να κάνει και αρκετά χιλιόμετρα από χώμα. Στα Λοφότεν πέτυχα έναν Ελβετό τσοπερά, τον Χαβιέ, με μια Σουηδική ιδιοκατασκευή που έκανε το ίδιο (όχι όμως από χώμα). Και σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού, συνάντησα αρκετούς μοναχικούς ταξιδιώτες. Δεν ξέρω αν κάποτε δοκιμάσω κι εγώ να ταξιδέψω μόνος αλλά προς το παρόν, ήδη περνάω πολλές ώρες κουβεντιάζοντας με τον εαυτό μου κατά την διάρκεια των διαδρομών (και δεν ακούω και τίποτα σοβαρό, όλο παπαριές με λέει) και μιας και είμαι άνθρωπος που του αρέσει να μοιράζεται τα καλά του (νομίζω δηλαδή), στα ταξίδια μου θέλω και παρέα, προς το παρών. Την απόφαση για το ταξίδι δεν άργησα και πολύ να την πάρω: με είπε μια μέρα ο Μάκης «θα πάμε σε κανένα μήνα Nordkapp αλλά επειδή δεν ξέρουμε γρι Αγγλικά σε θέλω για μεταφραστή». Δεν με πήρε πάνω από 3-4 δευτερόλεπτα: ΟΚ, μέσα. (κάπως έτσι παίρνω συνήθως τις αποφάσεις μου και όλο την πατάω) Για να μην φανώ μάλιστα ότι «έπεσα» εύκολα, έβαλα και έναν όρο: αν φάω πρόστιμο για ταχύτητα ενώ είναι αυτός μπροστά, αυτός θα με το πλήρωνε κιόλας. Και αυτό, γιατί 3-4 φίλοι, με είχαν τρομοκρατήσει σχετικά με την αστυνόμευση και την τήρηση των ορίων εκεί πάνω. Τελικά όλα καλά. Όσο είδατε εσείς Σκανδιναβό τροχονόμο, τον είδαμε κι εμείς. Και κάπως έτσι πήρα την απόφαση για το 2ο Ευρωπαϊκό μου ταξίδι, καθώς είχε προηγηθεί μια βόλτα στην Βαλτική το καλοκαίρι του ’17. Ήταν να μη κολλήσω το μικρόβιο. Ούτε και από ετοιμασία μπορώ να πω ότι έκανα πολλά. Μάλλον τίποτα. Το μόνο που έκανα ήταν να δανειστώ και να τοποθετήσω πλαϊνές βαλίτσες στο VFR (ΤΟΛΗ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ) και να τις γεμίσω (ως συνήθως) κυρίως με άχρηστα πράγματα. Και να περάσω και καινούργια λάστιχα καθώς τα παλιά ήταν προς το τέλος τους. Λος τρες καμπαλέρος μες την καλή χαρά, με φόντο τα δεκάδες αυτοκόλλητα πάνω στην ταμπέλα του Αρκτικού κύκλο, στο χωριό του Άι Βασίλη.
Los tres caballeros
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - BOΡΕΙΟ ΑΚΡΩΤHΡΙΟ Εν τάχει, ό,τι έχει να κάνει με την προετοιμασία: ΜΗΝ λυπηθείτε να πάρετε εσώρουχα (ένα σετ για κάθε μέρα), καφέ και ζάχαρη. Από όλα τα άλλα, γεμίστε τις βαλίτσες σας και αμέσως μετά, βγάλτε και αφήστε πίσω τα μισά. Πάντα θα είμαστε υπερβολικοί. Εγώ πχ, πήρα 2 φλις, δύο χειμωνιάτικα παντελόνια, δύο ζευγάρια γάντια, δύο σετ αδιάβροχα, μέχρι και τις χούφτες που χρησιμοποιώ τον χειμώνα στο σκούτερ μου. Από όλα αυτά, εκτός από το ένα ζευγάρι γάντια και το ένα ζευγάρι αδιάβροχα, τα υπόλοιπα τα έκανα βόλτα στο Βόρειο Ακρωτήρι και τα ξαναέφερα πίσω. Θα μπορούσα να κάνω βόλτα τα μισά ….. Μια πετσέτα σώματος, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια και σαγιονάρες, απλώς τα αναφέρω για τους ξεχασμένους. Τι άλλο θα χρειαστείτε από Ελλάδα; Αν καπνίζετε, τσιγάρα-καπνό-χαρτάκια-φιλτράκια. Ένα πακετάκι χαρτάκια το πλήρωσα στην Νορβηγία 3 ευρώ. Αν καπνίζετε θα θέλετε και καφέ, ε; Να πάρετε. Εγώ πήρα (και σχεδόν τον τέλειωσα) έναν Νες Καφέ των 200 gr. Και αντίστοιχη ζάχαρη γιατί τον πίνω βαρύ και γλυκό, σαν εμένα. Αν παραείστε μερακλήδες, εκτός από ένα ποτήρι από σκληρό πλαστικό, πάρτε και μιξεράκι ή σέικερ. Αν είστε φανατικοί του εσπρέσο, κάντε ό,τι σας φωτίσει ο Πανάγαθος. Εγώ δεν είμαι. Η πατέντα του διπλού λούγκο παρέα με ένα ποτήρι με παγάκια και την γνωστή «τούμπα στο ποτήρι», πιάνει αλλά γευστικά δεν θα γίνει ποτέ ο φρέντο που θέλουμε. Μην ξεχάσετε κουτάλι, πηρούνι, μαχαίρι. Και ένα θερμός του λίτρου, καθώς και τα εμφιαλωμένα νερά είναι ακριβά και τα νερά στις βρύσες, εκτός από δωρεάν είναι και παγωμένα. Τέλος, σφουγγάρι σώματος, σαμπουάν και αφρόλουτρο. Το ταξίδι ήταν μία διαδρομή 11.500 χιλιομέτρων που βγήκαν σε 21,5 μέρες. Από το πρωί του Σαββάτου 14/7/2018 έως το απόγευμα του Σαββάτου 4/8/2018. Μην χαίρεστε από τα 535 χλμ του μέσου όρου. Υπήρξαν μέρες που γράψαμε και 800 χιλιόμετρα, υπήρξαν και μέρες που γράψαμε 300. Βγαίνει και γρηγορότερα το ταξίδι αλλά μετά δεν θα λέγεται ταξίδι αλλά κάτεργο ή γαλέρα. Ακόμα και οι 22 μέρες που ταξιδέψαμε, λίγες ήταν. Αν έχετε την πολυτέλεια του χρόνου, ΜΗΝ βάλετε όρια και dead lines. Πηγαίνετε και ό,τι σας βγει. Μετά θα σας ζηλεύω. Μέση τιμή βενζίνης σε όλη την διαδρομή, πρέπει να παίζει κάπου στο 1,50 ευρώ. Και αυτό γιατί ναι μεν σε κάποια κράτη (Σερβία, Σκόπια, Πολωνία) η τιμή είναι στο 1,15 ή σε κάποιες άλλες να παίζει στο 1,30 με 1,40, στην Νορβηγία όμως η τιμές παίζουν από 1,45 έως 1,80. Κοιτάξτε όμως τι γίνεται: οι βενζίνες στο εξωτερικό (ίσως ήδη το ξέρετε) δεν έχουν καμία σχέση με τις Ελληνικές. Ενώ στην Ελλάδα, με τις ίδιες ταχύτητες, το VFR μου βγάζει μία αυτονομία 320-350 χιλιομέτρων, έξω δεν πέφτει κάτω από τα 400. Κορυφαίες βενζίνες οι Γερμανικές, με τις οποίες με σταθερές 5500 και 6000 σαλ, η μέση κατανάλωσή μου ήταν 4,8-4,9 λίτρα στα 100. Αν λοιπόν υπολογίσουμε 11.500 χλμ με μέση κατανάλωση 5,3 l/100, έχουμε περίπου 610 λίτρα βενζίνης. Με μέση τιμή 1,50, πρέπει να πλήρωσα κάπου 900 με 950 ευρώ για καύσιμο. Το Κ5 1000 που είχαμε στην παρέα, έβγαζε μόνιμα την ίδια κατανάλωση με το δικό μου. Άντε να έκαιγε 0,2 ή 0,3 του λίτρου περισσότερο από μένα. Το FJR 1300 έκαιγε 0,9 με 1 λίτρο παραπάνω. Ανά 100 χλμ τα προηγούμενα. Το επόμενο μεγάλο έξοδό σας θα είναι οι διαμονές. Κοιτάξτε τώρα τι παίζει. Και πως. Μέχρι το Ροβανιέμι, αποφασίσαμε να κλείνουμε τα καταλύματά μας διαδικτυακά. Μία με δύο μέρες νωρίτερα, κάναμε τις κρατήσεις μας συνήθως από το booking.com, βάζαμε την διεύθυνση στο GPS και γινόμασταν ντελίβερι στην πόρτα του hostel ή του κάμπινγκ.
Αν προσέξετε οι κοντινες σκάλες κατεβαίνουν και οι μακρινές ανεβαίνουν. Δύο απανωτοί μικροί λοφίσκοι σε μία αρκετά μεγάλη έκταση, Οι σταυροί πρέπει να ήταν επταψήφιο νούμερο... Εννοείται ότι το τσιγάρο απαγορευόταν αυστηρά!
Σε όλη την Νορβηγία λοιπόν, πλην Tau, επιλέξαμε να σταματάμε όταν και όπου μας βόλευε, όποτε κουραζόμασταν δηλαδή, να πληρώνουμε λίγα παραπάνω (σε σχέση με τις τιμές για αντίσκηνο) και να μένουμε σε ξύλινα καλυβάκια (εκτός μίας φοράς που μείναμε σε τροχόσπιτο). Το θετικό με τα καλυβάκια είναι ότι συνήθως είναι πανέμορφα, είναι γραφικά, μερικές φορές διαθέτουν δικό τους μπάνιο και κουζίνα (αλλιώς θα υπάρχουν κοινόχρηστα, στα οποία δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ, προβλήματα καθαριότητας ή έλλειψης ζεστού νερού) και φυσικά πρίζες για να φορτίζετε τις συσκευές σας. Το αρνητικό είναι, ότι είναι από πολύ λίγο έως … λίγο περισσότερο ακριβότερα από το αν στήνατε αντίσκηνο και ότι κάποιες φορές χρέωναν τα σεντόνια. Μικρό το κακό καθώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τους υπνόσακους σας, άνευ χρημάτων. Ακόμα μικρότερο αν σκεφτείτε το κέρδος κόπου και χρόνου που προκύπτει από το να μην χρειάζεται να στήνετε και να ξεστήνετε αντίσκηνο-στρώματα-υπνόσακο. Από την άλλη, με την σωστή προετοιμασία και επιλογή εξοπλισμού, μπορείτε να γλυτώσετε πολλά έξοδα αν τα παραπάνω στήνονται και ξεστήνονται πολύ γρήγορα και αν κανονίσετε ώστε να φορτίζετε τις συσκευές σας κατά την διάρκεια της οδήγησης. Μεγάλα παιδιά είστε, θα κάνετε την επιλογή σας. Κοστολόγια διαμονής να υπολογίζετε από 15 έως 25 σε hostel, από 15 έως 40 σε καλυβάκια στην Νορβηγία, και από 20 έως 40 σε ξενοδοχεία. Τιμές κατά άτομο πάντα. Δυστυχώς, όπως ξαναέγραψα, δεν κράτησα αναλυτικές σημειώσεις. Πουθενά. Ό,τι γράφω είναι από μνήμης. Και η μνήμη δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο. Βάλτε λοιπόν έναν μέσο όρο 25 ευρώ την βραδυά, που σημαίνει ότι πλήρωσα και άλλα 500-550 για τις διανυκτερεύσεις μου. Βάλτε και 30 για να σας μείνουν ρέστα στο τέλος. Κοστολόγια διατροφής: Μέχρι και το Ταλίν, τα κοστολόγια της διατροφής είναι λογικά. Με το που θα πατήσετε Σκανδιναβία αρχίζει το κλάμα. Τουλάχιστον για άτομα της δικής μου οικονομικής επιφάνειας.
Όλη η Σκανδιναβία και κυρίως η Νορβηγία, είναι ακριβή. Μπορεί στο Ελσίνκι να έδωσα 8 ευρώ για ένα κεμπάπ κοτόπουλο (στην ουσία ήταν τορτίγια γύρος κοτόπουλο) και μία κόκα μισόλιτρη, αλλά όσο ανηφορίζαμε το πράμα αγρίευε. Οπότε, κάπου στην Βόρεια Φινλανδία έκανα μια επίσκεψη σε ένα σούπερ μάρκετ τύπου Λιντλ, αγόρασα ψωμάκια, αλλαντικά και ένα κομμάτι ένταμ 800gr, και έβγαλα αρκετές ημέρες με αυτά. Όπως ξαναέγραψα, η Νορβηγία είναι πανάκριβη χώρα για τα δικά μας δεδομένα. Το πιο πεταμένο λουκάνικο (χοτ ντογκ στα Ελληνικά) κοστίζει από 4 και πάνω, το πιο μικρό χάμπουργκερ από 6,5 και πάνω και για ένα μισόλιτρο νεράκι θα δώσετε από 2. Ένα κανονικό χάμπουργκερ από 11-12 ευρώ και αν πεις να κάτσεις να φας σαν άνθρωπος σε κάποιο ρεστοράν, από 30 ευρώ έως ένα νεφρό. Υπολογίσιμα είναι και τα ακτοπλοϊκά έξοδα. Τα περισσότερα τα δώσαμε για την διαδρομή Ταλίν-Ελσίνκι και για την διαδρομή Γκρέτσερ (νότια Δανία)-Ροστόκ (βόρεια Γερμανία). Για τις «παντόφλες» που θα παίρνετε για να περνάτε τα φιόρδ, τα κοστολόγια είναι λογικά και ανάλογα της απόστασης και της χρονικής διάρκειας. Από 6 μέχρι 20 ευρώ. Εδώ να αναφέρω ότι οι «παντόφλες» (τα μικρά φέρι) είναι μέρος του …. οδικού δικτύου της Νορβηγίας. Δηλαδή, εκεί που θα πηγαίνετε στον δρόμο, αυτός θα σας βγάζει σε ένα λιμανάκι, από το οποίο δεν έχετε να πάτε πουθενά αλλού οδικώς, παρά μόνο να κάνετε μεταβολή και να γυρίσετε εκεί από όπου ήρθατε. Οπότε, καβαλάτε την «παντόφλα», περνάτε απέναντι και συνεχίζετε το ταξίδι σας. Μας έτυχε σε μια μέρα να πάρουμε και 4 καραβάκια. Συνολικά κοστολόγια δεν ξέρω να σας πω. Βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει. Τι άλλα θα πληρώσετε; Διόδια και βινιέτες. Όχι πολλά πάντως. Από κει και πέρα, ό,τι θέλετε και ό,τι αντέχετε. Από φαγητό, σουβενίρ, εισιτήρια μουσείων, άλλα μικροέξοδα κλπ. Εγώ πχ, σιγά μην έδινα λεφτά για να βγω φωτογραφία με τον Άι Βασίλη στο Ροβανιέμι.
Οι συντεταγμένες που σηματοδοτούν την είσοδο στον ΑΡΚΤΙΚΌ ΚΥΚΛΟ
Tips Το πάνω μέρος του αδιάβροχού σας, θα γίνει ο καλύτερος σύμμαχος σας στην Νορβηγία. Δεν είναι μόνο οι πολλές εναλλαγές του άστατου Νορβηγικού καιρού και τις βροχές αλλά θα σας απαλλάξει από την διαδικασία του βάλε-βγάλε την εσωτερική επένδυση του μπουφάν, καθώς από μόνο του προσφέρει ικανοποιητική μόνωση από το κρύο. Και ξέρετε, όσο καλό και αδιάβροχο και αν είναι το μπουφάν σας, σκεφτείτε ότι αν σας πιάσει καταιγίδα προς το τέλος της ημέρας, ίσως να μην προλάβει να στεγνώσει μέχρι το επόμενο πρωί. Καλό θα είναι, το κάτω μέρος του αδιάβροχου να έχει μεγάλο άνοιγμα χαμηλά, ώστε να μπαινοβγαίνει εύκολα με τις μπότες φορεμένες. Στους ανεφοδιασμούς, μην βιάζεστε να πληρώνετε με την πιστωτική σας. Αν χρειάζεστε να ψωνίσετε και κάτι ακόμα από το βενζινάδικο (νερό, κάποιο ενεργειακό ποτό, κάτι φαγώσιμο), πληρώστε τα όλα μαζί για να αποφύγετε έξτρα χρεώσεις στην κάρτα. Το google ντουμπλάρει και ως ξεναγός: Πληκτρολογώντας στο google το μέρος που θα πάτε, αυτό θα σας βγάλει και λεπτομέρειες με hostel, ξενοδοχεία και αξιοθέατα. Μετά κάνετε το πρόγραμμά σας. Ένα κιτ επισκευής ελαστικών, ούτε βλάπτει ούτε πιάνει πολύ χώρο. Αουτάν σε σπρέι, ταμπλέτες για τα κουνούπια και αντηλιακό. Μπέσα. Θα τα χρειαστείτε. Ένα πολύπριζο για την φόρτιση των συσκευών σας. Αν θέλετε να ξεχωρίσετε στην Νορβηγία, ανεβείτε με Lada. Όσο πιο παλιό, τόσο πιο καλά. Εκεί πάνω είδα όλα τα τελευταία μοντέλα από όλα τα αυτοκίνητα. Βόλβο, Μπεμβέ, Μερσεντές, Νισάν, Τογιότα, Τέσλα. Μέχρι και Ντάτσια Σαντέρο είδα. Lada κανένα.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΕΜΠΟΡΙΑ, SERVΙCE ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΗΣ Μαργαροπούλου 70, Θεσσαλονίκη Τ.: 2310 323738 - F.: 2310 327452 e-mail: info@gorider.gr, www.gorider.gr
Tips (συνέχεια) Ίσως το σημαντικότερο: αποφασίστε το είδος και τον χαρακτήρα του ταξιδιού σας. Κατά την διάρκειά του θα περάσετε από πολλά μέρη, πολλές πόλεις που θα θέλετε να περάσετε περισσότερο χρόνο σε αυτές, πολλά τοπία που θα θέλετε να σταματήσετε και να τα θαυμάσετε ή να τα φωτογραφίσετε, πολλά μέρη που θα περάσετε από κοντά τους και θα μπείτε στον πειρασμό να τα επισκεφτείτε. Όλα αυτά απαιτούν ΧΡΟΝΟ. Αν τον έχετε καλώς. Αν έχετε χρονικό περιορισμό, κάντε πέτρα την καρδιά σας, στικ του δε πλαν, προσπεράστε τα και πάτε στον προορισμό σας. Ο δικός μας ήταν η Νορβηγία. Έξτρα διανυκτέρευση «ξοδέψαμε» μόνο στοΕλσίνκι. Και στην Ρίγα θα θέλαμε να μείνουμε παραπάνω αλλά ειδικά στο Βελιγράδι, στηνΚοπεγχάγη και το Βερολίνο. Δεν μας έπαιρνε, δεν το κάναμε, ίσως την επόμενη φορά. Σε αντίθετη περίπτωση, ακόμα κάπου εκεί θα ήμασταν. Μήνας για την Νορβηγία, ΔΕΝ φτάνει. Ακολουθεί σύντομη (edit: όχι και τόσο, που να κρατούσα και σημειώσεις) περιγραφή του ταξιδιού. Η διαδρομές και οι στάσεις, δεν παίζουν πολύ ρόλο. Βγάλτε τις δικές διαδρομές. Κάντε τις δικές στάσεις. Βάλτε την πινελιά σας. Με έναν χάρτη και ένα gps, όλα γίνονται.
1η μέρα 14/7. Θεσσαλονίκη -Βελιγράδι. Ένα VFR 800 Vtec, ένα GSXR 1000 K5 και ένα FJR 1300, ξεκινάνε από Θεσσαλονίκη για Nordkapp. Το πλάνο έλεγε πρώτη διανυκτέρευση στο Βελιγράδι και η αλήθεια είναι ότι η διέλευση από Σκόπια και Νότια Σερβία, είναι το πιο άχαρο μέρος του ταξιδιού. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα μέχρι που διασχίσαμε την Γερμανία από αούτομπαν. (αυτό είναι άλλη ιστορία που μάλλον θα την δούμε παρακάτω) Απέραντες ευθείες, σε δρόμο κλάσης ΠΑΘΕ, μέσα από ένα ατέλειωτο ταψί και με το θερμόμετρο του VFR να δείχνει 35 βαθμούς εξωτερική θερμοκρασία. (πάλι καλά γιατί πέρυσι τα περάσαμε με 40άρες) Ήδη από τα σύνορα στους Ευζώνους είχα ξεφορτωθεί το μπουφάν και συνέχισα με το γιλέκο, το φανελάκι και τις επιαγκωνίδες του Enduro, τις οποίες είχα την σοφία να πάρω μαζί μου. Κάτι που συνεχίστηκε μέχρι και το Ζακοπάνε στην Πολωνία. (το κοντομάνικο, όχι η σοφία) Τακτοποίηση στην πανσιόν της Maya (μια απίστευτη και γλυκύτατη 45άρα Σερβίδα), μπανάκι και επίσκεψη στο Κάστρο του Βελιγραδίου με θέα την συμβολή του Δούναβη με τον Σάβο.
2η μέρα 15/7. ΒελιγράδιΖακοπάνε.
Η γέφυρα Oberbaum στο Βερολίνο. Δύο επιπέδων: Kάτω αυτοκινητόδρομος και πάνω σιδηρόδρομος! Το γνωστότερο θηλυκό της Κοπεγχάγης. Η σκούρη αριστερά. Οι άλλες δεξιά είναι τουρίστριες...
Πρωινό στην Maya, καραβίσιος φραπές και αναχώρηση για Ζακοπάνε. Κλασικά, ατέλειωτες ουρές στα σύνορα μπαίνοντας και βγαίνοντας από Ουγγαρία αλλά η αποζημίωση έρχεται από το μέσον της χώρας και μετά, όταν και οι διαδρομές γίνονται πιο στριφτερές και πιο σκιερές και δροσερές, καθώς μπαίνουμε σε δάση και ορεινές διαδρομές. Κάτι που θα συνεχιστεί και κατά την διάσχιση της Σλοβακίας. Κάπου εκεί (και μέχρι και τηνΕσθονία), θα παρατηρήσετε ότι, για κάποιον περίεργο λόγο, τα μισά μηχανάκια που θα δείτε θα είναι τσόπερ. Τοπικοί εννοείται. Το πάρτι συνεχίστηκε μέχρι την Πολωνία, όπου εκτός από κοντομάνικος έφτασα και με καψίματα από τον ήλιο. (το αντηλιακό που έγραψα πιο πάνω) Ας πρόσεχα. Μπαίνοντας στο Ζακοπάνε, εκτός από 19 βαθμούς θερμοκρασία, συναντήσαμε μια πανέμορφη και πολύ γραφική κωμόπολη. Ειδικά η είσοδος είναι γεμάτη από πανέμορφα ξύλινα σπίτια. Συμπαθητικός ο κεντρικός τους πεζόδρομος αλλά η κατραπακιά έρχεται από τις τιμές: 3 ευρώ μια ένα κομμάτι πίτσα; 3 και 4 τα μαγνητάκια; 4 για ένα σάντουιτς; Στην Πολωνία; Ίσα ρε … Στο κατάλυμα που μείναμε, μπορεί να ήμασταν στον 2ο όροφο άνευ ασανσέρ αλλά ήμασταν μέσα σε μια καταπράσινη γειτονιά και κάπου 20 τμ βεράντα έξω από την ξύλινη σοφίτα μας, με πλήρες σαλόνι κήπου. Καρέκλες και τραπέζι μπαμπού …. ξέρετε τώρα…
SERVICE - ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ - ΑΞΕΣΟΥΑΡ - ΕΛΑΣΤΙΚΑ
ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ 15, ΗΛΙΟΥΠΟΛH, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ τηλ.: 2310.664973, κιν.: 6944903339, fax: 2310664973
www.yamaha-touratzidis.com FB: Moto Tourantzidis
e-mail: dtouratz@otenet.gr
3η μέρα 16/7. Ζακοπάνε-Ογκόστοφ. Πρωινό γιοκ, καραβίσιος φραπές (κφ από δω και πέρα, γιατί βαριέμαι να το γράφω συνέχεια), στάση στο κέντρο σε μια τράπεζα για να κάνουμε Πολωνικό συνάλλαγμα και αναχώρηση για τοΟγκόστοφ. Απίστευτη κίνηση από Ζακοπάνε προς Κρακοβία (σημειωτόν στην κυριολεξία λόγω έργων), το ίδιο και στο πέρασμα έξω από Βαρσοβία, παρέα με βροχή ελαφριάς έντασης, σχεδόν σε όλη την διάρκεια της διαδρομής. Το Ογκόστοφ είναι ένα απλό χωριό, χωρίς κάτι αξιόλογο να δούμε ή να περάσουμε τον χρόνο μας και ως εκ τούτου, μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για ξεκούραση. Εκεί κάναμε και το 3 στα 3 σε ό,τι αφορά τα καταλύματα, καθώς και το δωμάτιό μας ήταν πολύ ωραίο, με το δικό του μπάνιο και κουζίνα, αλλά είχε και έναν αρκετά μεγάλο κήπο, με λιμνούλα με χρυσόψαρα και μια ερικιά ανάμεσα στα άλλα δέντρα του, με πεντανόστημα ερίκια. Καταλάβατε …
Η Πύλη του Βραδεμβούργου. Βερολίνο.
Ο καθεδρικός ναός της πλατείας Σενάτο. Ελσίνκι
4η μέρα 17/7. Ογκόστοφ-Ρίγα. Αόρατο πρωινό, κφ και δρόμο για την Ρίγα της Λετονίας. Στο ενδιάμεσο και αφού από Πολωνία μπήκαμε Λιθουανία, πήγαμε στο Hill of Crosses: μια μεγάλη έκταση στο μέσο του πουθενά, κάπου στην Λιθουανία, γεμάτη σταυρούς. Εκατομμύρια κατά την γνώμη μου. Ένας φίλος που το γκούγκλαρε, με έστειλε λινκ που έλεγε για 100.000 σταυρούς, αλλά η δημοσίευση είχε γίνει το … 2006. Εκατομμύρια ρε σας λέω. Σύμφωνα με την επιγραφή, οι σταυροί πιστοποιούν την Πίστη των Λιθουανών στον Θεό. Κάθε είδους, κάθε μεγέθους και από κάθε υλικό. Ξύλινοι, μεταλλικοί, πέτρινοι, μαρμάρινοι. Τα πάντα. Ο λόγος και ο σκοπός; Να πω την αλήθεια, δεν πολυκατάλαβα. Κάτι σε τάμα με έφερε. Κάτι σε εκκλησάκια που συναντάμε στους Ελληνικούς δρόμους ίσως. Η εξήγηση που είδα στην φωτό που παραθέτω δεν με κάλυψε και πολύ. Anyway, αφού φύγαμε από εκεί και ενώ βρισκόμασταν σε μια συμπαθητικότατη ορεινή διαδρομή, ο Μάκης σταματάει ξαφνικά στο πλάι. «Στάση για τσιγάρο» με λέει, έλα όμως που ο Μάκης δεν καπνίζει. Εκεί κατάλαβα ότι χαθήκαμε σε κάποιο Λιθουανικό βουνό με αποτέλεσμα να φτάσουμε αργοπορημένοι στην Ρίγα. Παρένθεση: και το χάσιμο του δρόμου παίδες, μέρος του ταξιδιού είναι. Και μερικές φορές, ευχάριστο και ενδιαφέρον μέρος. Χαμένοι στην Λιθουανία. Στην Ρίγα μείναμε σε χόστελ. Τεράστιες εγκαταστάσεις, πεντακάθαρο και ευρύχωρο δωμάτιο, όχι πολύς κόσμος, με απόρροια ήσυχα και καθαρά κοινόχρηστα μπάνια. Η έξοδος μας στην Ρίγα, λόγω χρόνου περιορίστηκε σε μια επίσκεψη στα γραφικά Μακ Ντόναλντς, λίγες φωτογραφίες και μια στάση σε κοντινό, στο χόστελ, βενζινάδικο, για να πάρουμε καμία μπυρίτσα για την καληνύχτα. Εσύ είσαι που το είπες; Παίρνει ο Μάκης ένα-δυο σαντουιτσάκια και μια μπύρα, πάει να πληρώσει και ο ταμίας ζμπρώχνει στο πλάι την μπύρα και χτυπάει μόνο τα σάντουιτς στην ταμειακή. «Μα …..» λέει ο Μάκης. «Μαλί» του λέει ο υπάλληλος. «Νο άλκοχολ άφτερ τεν» και ο φουκαράς ο Μάκης έμεινε με την γλύκα. Νταξ. Χέστε μας ρε με την πολιτική ορθότητα. Άμα πηγαίναμε σε κανένα μπαράκι στο κέντρο της πόλης, τίλιο θα μας σερβίριζαν;
5η μέρα 18/7. Ρίγα-Ελσίνκι. Πρωινό τα σάντουιτς από το βενζινάδικο, κφ και φύγαμε για Ελσίνκι. Το σχέδιο έλεγε να φύγουμε νωρίς και να περάσουμε τράνζιτ το υπόλοιπο της Λετονίας και τηνΕσθονία, με σκοπό να προλάβουμε να πάρουμε το καράβι από το Ταλίν, όσο πιο νωρίς γίνεται, ώστε να φτάσουμε σε καλή ώρα στο Ελσίνκι. Και το σχέδιο πέτυχε. Φτάσαμε στο λιμάνι τουΤαλίν κατά τις 3 το μεσημέρι, και μέχρι να βρούμε το μέρος από όπου θα βγάζαμε τα εισιτήρια καθώς και την αποβάθρα, προλάβαμε το καράβι των 4. Στο βάθος πίσω μου το Ταλίν, κάπου 2 ώρες πριν να φτάσουμε Ελσίνκι. Και αν από Λιθουανία «κράτησα» τον Λόφο των Σταυρών και το όμορφο δάσος που χαθήκαμε, από Λετονία και Εσθονία με έμειναν οι καταπράσινοι αλλά βαρετοί και χωρίς στροφές της προκοπής, δρόμοι και τα άπειρα ραντάρ. Άφιξη στο Ελσίνκι και πηγαίνοντας στο χόστελ που είχαμε κλείσει, φααααπ. Από δικό μου λάθος, η κράτηση ΔΕΝ είχε ολοκληρωθεί και όταν φτάσαμε κατά τις το απόγευμα εκεί, δεν υπήρχε ούτε ρεσεψιόν. Μικρό το κακό. Με ελάχιστο γκουγκλάρισμα, βρήκαμε άλλο χόστελ, το οποίο μάλιστα, βρισκόταν απέναντι σε ένα κεμπαπατζίδικο. Η χαρά του παιδιού. Τορτίγια γύρος κοτόπουλο που με συστήθηκε σαν κεμπάπ κοτόπουλο και ξεκούραση.
6η μέρα 19/7. Ελσίνκι-Ελσίνκι. Όπως καταλάβατε, αποφασίσαμε να δούμε και λίγο από Ελσίνκι. σε βράχο. Αφού επισκεφτήκαμε μια καθολική εκκλησία που ήταν «χτισμένη-σκαλισμένη» μέσα σε ένα βράχο και μας την πλασάρανε σαν αξιοθέατο, συνεχίσαμε στο παλιό λιμάνι της πόλης, όπου στην υπαίθρια αγορά συναντήσαμε δύο περίπτερα Ελλήνων που πουλούσαν γουναρικά. Μόνιμοι κάτοικοι Φινλανδίας όλοι τους. Στο ένα περίπτερο, ο Μιχάλης με καταγωγή από την Ρόδο και στο άλλο δύο νεαροί, αδέλφια με καταγωγή από Καστοριά, γεννημένοι στο Ελσίνκι, χωρίς όμως να το καταλαβαίνει κάποιος από την κανονικότατη προφορά τους. Ο Μιχάλης από την Ρόδο, εν ώρα εργασίας στην υπαίθρια αγορά του Ελσίνκι. Επίσκεψη στον καθεδρικό ναό στην Πλατεία Σενάτο, καφεδάκι και «πατενταρισμένος» φρέντο, επίσκεψη στην Ορθόδοξη Εκκλησία στο παλιό λιμάνι, βολτίτσα σε ένα μεγάλο παρακείμενο πάρκο όπου εγώ έκατσα καμιά ωρίτσα παραπάνω, αφού είχα μπανίσει ένα πλανόδιο καφετζή ο οποίος αποδείχτηκε Σέρβος που είχε την γνώση και την διάθεση να μπει στον κόπο να με κάνει κανονικό φρέντο εσπρέσο. Επιστροφή στο χόστελ, μαγείρεμα ετοιματζίδικης καρμπονάρας Knorr στην κοινόχρηστη κουζίνα και ξεκούραση. Αξιοσημείωτο ότι στο συγκεκριμένο χόστελ προσφέρανε δωρεάν ωτοασπίδες (της πλάκας) και μάσκες ματιών για τον ύπνο. Οι τελευταίες μας χρησίμευσαν αφού περάσαμε τον αρκτικό κύκλο.
Πικ νικ μέσα στο καράβι ή αλλιώς ελαχιστοποίηση κόστους διατροφής. Ψωμάκι, σαλαμάκι, κασεράκι.
7η μέρα 20/7. Ελσίνκι-Ροβανιέμι Επιτέλους πρωινό (ναι, το χόστελ διέθετε και πρωινό εκτός από ωτοασπίδες και μάσκες ματιών), κφ και αναχώρηση για Ροβανιέμι. Η διάσχιση της Φινλανδίας μέχρι το Ροβανιέμι, δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο οδηγικά. Αισθητικά όμως είναι υπέροχη διαδρομή μέσα από ατέλειωτα δάση και άπειρες λίμνες, μικρές και μεγάλες, που ενίοτε τις περνάς πάνω από γέφυρες και ενίοτε από το πλάι. Κάδρα που μένουν στο μυαλό και μέρη που αν δεν υπήρχε πίεση χρόνου, θα ήθελα να τα απολαύσω διαφορετικά. Με περισσότερες στάσεις. Δυστυχώς όμως, έπρεπε να παραμείνουμε στο αρχικό πλάνο. Άφιξη, αργά το απόγευμα σε κάμπινγκ λίγο πριν το Ροβανιέμι, το οποίο είχαμε βρει μέσω internet το ίδιο πρωί και κάναμε την κράτηση τηλεφωνικά. Για ακόμα μία φορά σταθήκαμε τυχεροί και πέσαμε σε ένα ακόμα υπέροχο κατάλυμα, σε σπιτάκι με πριβέ κουζίνα και μπάνιο. Ακόμα μια ετοιματζίδικη μακαρονάδα, ξεκούραση από τα πολλά χιλιόμετρα της ημέρας, ανασύνταξη και ύπνος κατά τις 12 το βράδυ, την ώρα που το φως έξω αντιστοιχούσε σε σούρουπο: ήμασταν κοντά στον Αρκτικό Κύκλο.
Το Παγκόσμιο Ρολόι στην Alexander Platz
8η μέρα 21/7. ΡοβανιέμιNordkapp ΚΦ και αναχώρηση για το χωριό του Άι Βασίλη. Τουριστικό μέρος. Φανταστείτε έναν χώρο σαν δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, με διάσπαρτα μαγαζάκια, φαγάδικα και σουβενιράδικα, με το «Γραφείο» και το «Επίσημο Ταχυδρομείο» του Άι Βασίλη, να ξεχωρίζουν λόγω μεγέθους. Προσωπικά, το μόνο πάρε-δώσε που είχα ποτέ με τον συμπαθή παππούλη, ήταν όταν παλιά με έντυναν τα Χριστούγεννα Άι Βασίλη, για να μοιράζω τα δώρα στα μικρά ανίψια μου. Οπότε, όταν με είπε ο Μάκης να πάμε στο γραφείο του, το πρώτο που πέρασε από το μυαλό μου ήταν το «job opportunity» και τον ρώτησα αν θα του αφήναμε βιογραφικό.Για να μην τα πολυλογώ (sorry Χρήστο, μη βαράς, 3650 λέξεις λέει μέχρι τώρα ο μετρητής του word και γράφει το κοντέρ), οι άλλοι δύο βγήκαν φωτογραφίες και βίντεο με τον i-Vasili κι εγώ αγόρασα κάνα δυο μαγνητάκια. Στο εν λόγω χωριό επίσης, σηματοδοτείται και το πέρασμα του αρκτικού κύκλου, όπως θα δείτε και στις φωτό. Από δω και πέρα, το καλοκαίρι, οι νύχτες όσο πάνε και μικραίνουν για να εξαφανιστούν εντελώς όταν φτάσουμε στο βορειότερο σημείο του ταξιδιού μας. Το Nordkapp. Και για να φτάσουμε εκεί, διασχίσαμε το βροχερό τελευταίο 1/3 της Φινλανδίας, περάσαμε τις ατέλειωτες στέπες της Φινλανδικής Λαπωνίας μέσα από ατέλειωτες ευθείες γεμάτες έντονες ανωφέρειες και κατωφέρειες, καθώς ο δρόμος ακολουθούσε το ανάγλυφο του τοπίου (χωρίς ορύγματα και επιχώματα δηλαδή) και διαβήκαμε τα σύνορα με την ηλιόλουστη Νορβηγική Λαπωνία σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε. Από εδώ και πέρα, σαν ένα αόρατο χέρι να γύρισε κάποιον διακόπτη ή να ζωγράφισε έναν διαφορετικό κόσμο, τέσσερα πράγματα θα μας συνοδεύουν τις επόμενες 8 μέρες: θεόρατοι μονόλιθοι σε μεγέθη βουνών, θάλασσα, γέφυρες και τούνελ. Στα περισσότερα από τα τελευταία μάλιστα (κι ενώοι εξωτερικές θερμοκρασίες έπαιζαν ανάμεσα σε 13 και 20 βαθμούς), συναντούσαμε συνήθως 8 και 7 βαθμούς. Κάτι που με έκανε πολύ εντύπωση. Από την μια τα χιλιόμετρα της ημέρας πολλά (πάνω από 700), από την άλλη το χασομέρι στοΡοβανιέμι μετρήσιμο, φτάσαμε στο Nordkapp στις 12 ώρα Ελλάδος. 11 τοπική. Το βράδυ. Κάπου 5-6 χιλιόμετρα πριν το Nordkapp και περίπου 12 το βράδυ τοπική ώρα, είδα για πρώτη φορά τον Ήλιο του Μεσονυκτίου. Αλλά ο ήλιος εκεί. Χαμηλά στον ορίζοντα αλλά εκεί. Και δεν θα έφευγε. Θα έμενε για λίγη ώρα ακόμα εκεί χαμηλά, να μας χαρίσει μια εμπειρία η οποία εκτός από κόπο θέλει και πολλή τύχη για να την ζήσει κάποιος και θα ξαναξεκινούσε την πορεία του πάνω από τα κεφάλια μας για να καταλήξει στο ίδιο σημείο το επόμενο «βράδυ». Εμείς, είχαμε την τύχη να πετύχουμε καθαρό καιρό. Χωρίς σύννεφα ή ομίχλη. Είχαμε την τύχη να δούμε τον «Ήλιο του Μεσονυκτίου». Ούτε και οι συγκεκριμένες τοποθεσίες παίζουν ρόλο. Ούτε το που διανυκτερεύαμε: Παντού.
Κάπου 5-6 χλμ πριν το Βόρειο Ακρωτήριο και περίπου 12 το βράδυ τοπική ώρα είδα για πρώτη φορά τον ηλιο του Μεσονυχτίου
Εικόνες και συναισθήματα που δεν τολμώ να τα περιγράψω με λέξεις, για να μην τα υποβαθμίσω. Αυτά απλώς τα ζεις. Απλώς γνωρίζεις ότι η θάλασσα που έχεις μπροστά σου, είναι η θάλασσα του Μπάρεντς και ότι στο τέλος της είναι ο Βόρειος Πόλος. Και αυτή η γνώση σε γεμίζει. Σε εξιτάρει. Σε φτιάχνει. Εκεί σκέφτεσαι αυτό που με έγραψε ένας φίλος στο facebook: Έφτασες στο ένα σημείο του ορίζοντα και μένουν άλλα τρία … 310 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας του Μπάρεντς στις 1:30 τα μεσάνυχτα, και ανάμεσα σε μένα και τον Ήλιο του Μεσονυκτίου, υπάρχει τον μνημείο του Nordkapp, μερικοί τουρίστες και ο Βόρειος Πόλος. Για έναν περίεργο λόγο, σιγοψιθύριζα το «Ξημερώματα δίνεις δικαιώματα». Και για να περπατήσουμε και στην πεζή πραγματικότητα, θα σας πω και λίγα πράγματα για την διαμονή μας εκεί.
Θεσσαλονίκη, υπέροχη πόλη, καλό φαγητό, νυχτερινή ζωή και καλός φραπές. Φτωχομάνα αλλά βγάζει τα καλύτερα παιδιά. Εδώ είπαμε να μείνουμε λίγο παραπάνω. Μέχρι να σκεφτούμε τον επόμενο προορισμό μας...
Κατ’ αρχήν, για να περάσετε στον χώρο και τις εγκαταστάσεις του Nordkapp, θα πληρώσετε εισιτήριο διάρκειας 24 ωρών και κόστους 28 ευρώ. Η πράξη έδειξε ότι όσο και να κάτσετε εκεί πάνω (ή εκεί «μέσα» αν θέλετε), κανείς δεν θα πει τίποτα, γιατί κανείς δεν θα το καταλάβει. Έλεγχος υπάρχει μόνο κατά την είσοδο. Οι τρεις ταξιδιώτες με την Ελληνική σημαία, στο μνημείο του Nordkapp. Πιο κλισέ πεθαίνεις. Εξάλλου, όλο και κάτι παραπάνω θα ξοδέψετε. Είτε σε σουβενίρ, είτε σε φαγητό. Και πιστέψτε με, το κτήριο και οι εγκαταστάσεις είναι εξαιρετικές. Οπότε, άμα σας παίρνει χρονικά, καθίστε όσο θέλετε. Εμείς, για πρώτη και τελευταία φορά στο ταξίδι, στήσαμε αντίσκηνα και «διανυκτερεύσαμε» στον (εντελώς γυμνό από βλάστηση) βράχο. Και το κάναμε και με αρκετή δυσκολία, λόγω των ισχυρών ανέμων που φυσούσαν εκεί πάνω. Αν αποφασίστε να στήσετε κι εσείς αντίσκηνο, προνοήστε να πάρετε πολύ καλά πασαλάκια, γιατί το έδαφος είναι σκέτη πέτρα. Μια καλή λύση είναι οι μεγάλες και μακριές πρόκες Οι πρωινές ώρες (και εννοώ 7-11 το πρωί) είναι και οι καλύτερες ώρες να ξαναβγείτε φωτογραφίες, να αγναντέψετε τον ορίζοντα και να ξαναδείτε το γλυπτό που βρίσκεται εκεί, στην άκρη της Ευρώπης, καθώς, τις υπόλοιπες ώρες θα έχετε παρέα άπειρα γκρουπ τουριστών που θα ζμπρώχνονται να βγουν και αυτοί φωτογραφίες, θα κατακλύζουν τις εγκαταστάσεις, και θα εναλλάσσονται με τα επόμενα γκρουπ που θα έρχονται από το λιμάνι του Χόνινγκσβαγκ. Για τις επόμενες 5 ημέρες, αντί αναλυτικών περιγραφών και εντυπώσεων, θα περιοριστώ σε απλές αναφορές. Είδαμε (αλλά και δεν είδαμε) τόσα πολλά, νοιώσαμε ακόμα περισσότερα που οι αισθήσεις μπούκωσαν από overdose τοπίων και κάθε προσπάθεια απόδοσης των παραπάνω, από μέρους, περισσότερο θα τα εκφυλίσει παρά θα τα αναδείξει. Πόσο μάλλον να τα μεταδώσει.
Διαβάστε την συνέχεια του ταξιδιωτικού στο Βόρειο Ακρωτήριο και την επιστροφή στη Θεσσαλονίκη στο παρακάτω link: www.motoxtreme.gr/nordkapp_with_moto_by_bike
Ιωάννης Αραμπατζής - Σταύρος Σταυρόπουλος
Vespa elletrica: H πρώτη ηλεκτρική Vespa της ιστορίας πάτησε τους τροχούς της στην Θεσσαλονίκη σταλμένη απ’ευθείας από την Ιταλία στους dealers όπου και θα παρουσιαστεί στη συνέχεια. Εμείς δεν θα μπορούσαμε να λείψουμε από την υποδοχή της… Το team του Γιάννη Κρασσά (ακολούθησαν ανάλογες παρουσιάσεις από τα καταστήματα Piaggio ΑΔΑΜΟΥ και Piaggio ΚΑΛΕΜΗΣ) είχε ετοιμάσει μία ολόκληρη γιορτή προς τιμή της Vespa Elettrica. Εμείς της επιφυλλάξαμε γνωριμία με την Ανω Πόλη της Θεσσαλονίκης για να την φωτογραφήσουμε στα στενά της αλλά και να δοκιμάσουμε τις ικανότητές της στις ανηφόρες και τα στενά, πετρόκτιστα καλντερίμια, το απαιτητικότερο τερραίν που σκεφτήκαμε να την οδηγήσουμε στον περιορισμένο χρόνο που την είχαμε στη διάθεσή μας. ζελατίνες
75 χρόνια μετά την πρώτη Vespa ήρθε η ώρα για το μεγάλο βήμα, την μετάβαση στον ηλεκτρισμό! Πρακτικά, μιλάμε για την οικονομικότερη vespa όλων των εποχών αφού το κόστος κίνησης ανά χιλιόμετρο είναι 1 cent ή 1 euro ανά 100 χλμ. Αυτός είναι και ο λόγος που τα ηλεκτρικά οχήματα θα μπουν σύντομα σε πρώτο πλάνο. Η πρώτη οπτική εντύπωση είναι θετικότατη αφού τίποτα δεν φωνάζει την ιδιότητά της και κάποιος εύκολα θα την περνούσε για Primavera σε νέο χρωματισμό αν εξαιρέσεις τα τεράστια αυτοκόλλητα της παρουσιασης. Από πλευράς επιδόσεων είναι ανάλογη με αυτή των βενζινοκίνητων Vespa Primavera 50cc με τη διαφορά ότι η ροπή του ηλεκτροκινητήρα είναι διαθέσιμη από τις πρώτες κιόλας στροφές, Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην κολλήσει πουθενά, όλες τις ανηφόρες στο Επταπύργιο η Vespa Elettrica τις κατάφερε άνετα και αποτελεσματικά μέσα από ένα ηχητικό φόντο ολίγων ντεσιμπέλ. Η κλασσική ατάκα «ήσυχη, πολιτισμένη λειτουργία» αποκτάει εδώ το πραγματικό της νόημα! Ο 48V ηλεκτροκινητήρας που βρίσκεται στον πίσω τροχό αποδίδει 4kW (δηλαδή 5.36bhp) και έχει ροπή 200nm/20.40kgm. Η Elettrica ζυγίζει 102 κιλά (Primavera 50 στα 112 ( χωρίς καύσιμο) κιλά). Φρενάρει μ’ έναν υδραυλικά ελεγχόμενο δίσκο 200mm μπροστά και μ’ ένα ταμπούρο 140mm στην πίσω ζάντα των 11 ιντσών που μικρυνε για να αυξηθει ο χώρος κάτω από τη σέλα.
Αλλαγή e-ποχής!
Η μπαταρία iόντων-λιθίου των 86Ah είναι τοποθετημένη μπροστά από τον πίσω τροχό μέσα στο ολόιδιο πλαίσιο της Primavera και κατασκευάζεται από την ίδια την Piaggio χρησιμοποιώντας στοιχεία της κορεάτικης LG. Mε 1000 κύκλους επαναφορτίσεων θα δυανύσει 50.000 έως και 70.000 χλμ χωρίς αλλαγή στα χαρακτηριστικά της, σύμφωνα με την Piaggio. Πρακτικά, μία δεκαετία χρήσης. Με μέγιστη αυτονομία τα 100 χλμ δεν έχεις ακριβώς άγχος για το αν θα ξεμείνεις μέσα στην πόλη από …ρεύμα. Η επαναφόρτιση από άδεια σε 100% διαρκεί 4 ώρες. Η συνδεσιμότητα της Vespa Elettrica με τα κινητά τηλέφωνα είναι γεγονός, με την προυπόθεση πως έχεις αγοράσει το ειδικό κράνος που φοράει η Ελενα στις φωτογραφίες με τα ενσωματωμένα ακουστικά και μικρόφωνο και με bluetooth επικοινωνία. Ολα γίνονται μέσω του mode joystick στους δεξιούς διακόπτες που απογειώνει την αμφίδρομη επικοινωνία με το όχημα δίνοντας σου πληροφορίες όπως πόσους κυκλους φόρτισης έχει η μπαταρία, κλήση και αποδοχή, μουσική, στατιστικάτων τελευταίων 30 διαδρομών κλπ.
π α ρ ο υ σ ι α σ η
v e s p a
e l l e t r i c a
Εκτός από τα δυο riding modes (power / eco) διαθέτει και όπισθεν! Από τα πρώτα πράγματα που εντυπωσιαζεσαι είναι η απόλυτη έλλειψη θορύβων από τον ηλεκτροκινητήρα ή την μετάδοσή του. Το γνωστό σφύριγμα απουσιάζει εδώ και θα λέγαμε ότι το μόνο που ακούγεται είναι η επαφή των ελαστικών με τοην άσφαλτο! Τα φρένα είναι υπεραρκετά για τις επιδόσεις της Elettrica και η απουσία ABS δικαιολογείται καθώς εξομοιώνεται με τα 50cc στα οποία δεν ειναι νομοθετημένη η χρήση του. Στο φρενάρισμα κερδίζεις και ενέργεια για την μπαταρία. Κι εμείς κερδίσαμε πολλή ενέργεια κατηφορίζοντας από το Επταπύργιο έκπληκτοι από την πολύ καλή λειτουργία των αναρτήσεων στα καλντερίμια. Η σέλα μπορεί να δείχνει έτοιμη να φιλοξενήσει δεύτερο άτομο αλλά αυτό θα επηρεάσει τις επιδόσεις και την αυτονομία, κάτι που θα δοκιμάσουμε στην επόμενη επαφή μαζι της, τις επόμενες μέρες. Η επαναφόρτιση να πούμε ότι είναι δυνατή μέσω καλωδίου με αντάπτορα που βρίσκεται κάτω από την σέλα χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε κοινή πρίζα των 220V. Οι μπαταρίες δεν αφαιρούνται. Οσο για την τιμή της είναι ίδια με την Ιταλία, στα 6.390€, όσο κοστίζει και η ακριβότερη των Vespa, η GTS300. Η επιλογή, δική σας.
AΔAMOY ΧΑΡΗΣ
ΕΔΡΑ-SERVICE: Kωνσταντίνου Καραμανλή 25, Θεσσαλονίκη τηλ.: 2310 888012 - 6975591111 website: www.adamou.gr Email: xaris@adamou.gr
Royal Enfield classi Special (Redditch) edition
και κλασσική και μοδάτη κaι στ
ic 500 κείμενο/φωτό: Χρήστος Βαλαβάνης Οδηγεί: Jens Eimeke
τυλάτη!
Η Royal Enfield Classic είναι το παλιότερο μοντέλο στη μοτοσυκλετιστική ιστορία που βρίσκεται σε συνεχή παραγωγή και η Redditch είναι η ιστορική έδρα της στο Ηνωμένο Βασίλειο που από τις αρχές της δεκαετίας του 50 παρήγαγε τις Royal Enfield για να συνεχίσουν από το 1967 oι Ινδοί την ιστορία της και να την φτάσουν σήμερα, πιο αισιόδοξη για το μέλλον παρά ποτέ πριν! Special (Redditch) edition λοιπόν η ομορφονιά κλασσική 500άρα, όχι ότι κι ότι. Προσεγμένη σε πολλές λεπτομέρειες, έχει και μίζα και μανιβέλα. Δεν φτάνει που όλοι γυρίζουν και επεξεργάζονται με θαυμασμό στο πέρασμά της, εσύ ξέρεις ότι είναι κι ακόμη πιο ξεχωριστή. Αντί να ανοίξεις το γκάζι λοιπόν, το αφήνεις λίίίγο πάνω από το ρελαντί με μία τρίτη στο κιβώτιο να ρολάρει με απανωτές μπάσες νότες να βγαίνουν από την peeshooter εξάτμισή της. Κι έχει ήλιο. Αυτό το τεμπέλικο απόγευμα. Ε, δεν θέλει πολύ για να χαλαρώσεις. Ακριβώς τόσο όσο για να μπεις στον κόσμο της Royal Enfield Classic 500 Redditch edition! Το μεγάλο thumber σε κάνει να μετράς τις πιστονιές του, ο μονοκύλινδρος έχει αρκετή ροπή για να μην τον νοιάζει ποια ταχύτητα έχεις και με τι ταχύτητα κινείσαι. Τα λεπτά ελαστικά δεν έχουν τίποτα παράξενο στη συμπεριφορά τους, η μοτοσυκλέτα είναι τόσο-όσο βαριά, δεν σε πολυνοιάζει, κιόλας. Ανηφορίζεις τον φιδίσιο ορεινό που θα σε πάει όσο γίνεται πιο κοντά στο σημείο με την ωραία θέα και δεν θέλεις να φτάσεις … ποτέ! Η διαδρομή είναι ο στόχος με μοπτοσυκλέτες σαν την Classic 500. Aν έχει ελαττώματα; Xμ, σε σύγκριση με τί; Βλέπεις γύρω σου πολλές σαν κι αυτή; Nαι, η αίσθηση των φρένων θέλει λίγη συνήθεια, το μπροστινό θέλει δύναμη, το πίσω δεν θέλει δύναμη. Αν μπλοκάρουν; Oχι βέβαια, το ABS νά’ναι καλά να μας προσέχει στα γλυστερά, στα σκονισμένα, τα λαδερά και τα βρεγμένα. Η άνεση; Στις ταχύτητες που κινείται η 500άρα μας είναι πιο άνετη από τις περισσότερεςσημερινές μοτοσυκλέτες.Στα αμορτισέρ της σέλας να δώσετε συγχαρητήρια. Σου την έχει βαρέσει ο ήλιος στο κεφάλι και ψάχνεις να βρεις TFT οθόνη οργάνων και riding modes γιατί σου φάνηκαν τα 27,2hp ολίγον λίγα και θες να αλλάξεις σε sport; Σύνελθε, καημένε! Εδώ έκανε η Royald Enfield τόσο κόπο για να σε διακτινίσει στη δεκαετία του 50 κι εσύ ζητάς λαγούς με πετραχήλια; Ξνασκέψου το…
Η Royal Enfield εξελίσσεται. Οι μοτοσυκλέτες της σε μεταφέρουν στην αρχική ιδέα του μοτοσυκλετισμού, σε απλές, βασικές αρχές. Προσφέρουν όψη και αίσθηση «εποχής» αλλά με τα σύγχρονα ελαστικά και φρένα ΚΑΙ την ασφάλεια που όλοι θέλουμε από όλες τις μοτοσυκλέτες. Η Classic 500 ανταποδίδει περισσότερα από τα 5.995 euro που είναι το αντίτιμο για να την αποκτήσεις. Αρκεί να την πείσεις ότι είσαι ο «τύπος» της…
Σύντομη ιστορία της Royal Enfield. Το 1892 η Royal Enfield γνωστή κατασκευάστρια όπλων, επεκτείνει τις δραστηριότητές της κατασκευάζοντας ποδήλατα. Σχεδόν 10 χρόνια αργότερα, το 1901, κατασκευάζει την πρώτη της μοτοσυκλέτα. Το 1949 ιδρύει και δεύτερο εργοστάσιο στο Chennai της νότιας Ινδίας, με σκοπό την κατασκευή μοτοσυκλετών που θα τροφοδοτήσει τις στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές της Ινδίας. Το 1967 το εργοστάσιο στην Αγγλία σταματά την παραγωγή μοτοσυκλετών και η φίρμα περνά εξ ολοκλήρου στην Enfield India Limited Inc. Το 1994 η Royal Enfield εξαγοράζεται από την Ινδική Eicher Motors, μεγάλη βιομηχανική εταιρία η οποία παράγει εξαρτήματα για βαριά οχήματα και αγροτικά μηχανήματα. Το 2009 η Royal Enfield παρουσιάζει το νέο της μοντέλο Bullet 500 Efi C5, με νέο κινητήρα, ειδικά σχεδιασμένο για την Ευρωπαϊκή αγορά, ο οποίος πληρεί πλέον όλες τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις εκπομπές ρύπων, αφού διαθέτει σύστημα τροφοδοσίας με ψεκασμό και καταλύτη.
Στην περασμένη EICMA η Enfield παρουσίασε δύο νέα μοντέλα, τα GT 650 και Interceptor 650 με τον καινούργιο δικύλινδρο κινητήρα της με απόδοση 47hp/7.250 στροφές και 5,3 χιλιογραμμόμετρα ροπής/5.250. Και τα δύο σχεδιάστηκα στο Τμήμα Ερευνας και Εξέλιξης που εδρεύει στην Αγγλία.
Τεχνικά χαρακτηριστικά: Ιπποδύναμη: 27.2bhp@5250rpm Ροπή: 41.3Nm@4000rpm Βάρος (γεμάτη): 190kg Ρεζερβουάρ: 13.5L Κινητήρας: Αερόψυκτος, τετράχρονος, μονοκύλινδρος, 499cc, OHV, 84X90 διάμετροςΧδιαδρομή, συμπίεση 8,5:1 , Hλεκτρονική ανάφλεξη Keihin EFI με 2 μπουζί και υγρό κάρτερ. Κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων, πολύδισκος συμπλέκτης Πλαίσιο: Διπλό σωληνωτό με τον κινητήρα ενεργό μέρος του. Αναρτήσεις: Τηλεσκοπικό πιρούνι 35mm, 130mm διαδρομής & δύο αμορτισέρ με 5 θέσεις προφόρτισης του ελατηρίου και διαδρομή 80mm Φρένα: Δισκόφρενο μπροστά 280mm με διπίστονη δαγκάνα, 240mm πίσω με μονή δαγκάνα, δικάναλο ABS Aκτινωτοί τροχοί διαστάσεων 90/90 – 19in (F), 110/80 – 18 (R), Avon RoadRider Διαστάσεις: Mεταξόνιο: 1360mm Υψος σέλας: 800mm Oλικό ύψος: 1090mm Oλικό πλάτος: 790mm Οργανα: αναλογικό ταχύμετρο, αναλογικός δείκτης βενζίνης
Vespaκιας με τα όλα το Είναι αλήθεια ότι όταν κάτι μας ταιριάξει εμάς τους Ελληνες, το βάζουμε στην καρδιά μας, στην οικογένεια και στην παρέα μας. Οπως τις Vespa! Exουμε εδώ τον κατάλληλο άνθρωπο να μας εξηγήσει γιατί δεν μπορεί να κάνει βήμα χωρίς τις βέσπες του… motoxtreme..gr: Θοδωρή, αν και δεν μας αρέσουν οι κατηγοριοποιήσεις θεωρείς ότι άλλο προφίλ έχει ένας «μηχανόβιος» κι άλλο ένας «βεσπάκιας»; Θ. Ραλλάκης: Η Βέσπα είναι διαφορετική από μόνη της και δεν έχει πολλά κοινά με της άλλες μοτοσυκλέτες, πιο πολλά νομίζω έχει με το αυτοκίνητο και εξηγώ: στην βέσπα δεν καβαλάς απλά μπαίνεις μέσα δεν έχει πλαίσιο σωληνωτό έχει σασί όπως τα αυτοκίνητα έχει τις ταχύτητες στο χέρι και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχει και ρεζέρβα. Άρα πως μπορεί κάποιος που είναι βεσπάκιας να είναι ίδιος με τους μηχανόβιους; Eντάξει, αστειεύομαι υπάρχουν διαφορές αλλά οι περισσότεροι στον κύκλο της βέσπα έχουν και μεγάλες μηχανές και δεν θέλουν να αλλάξουν την βέσπα με τίποτα και όσοι αμάρτησαν και ξελογιάστηκαν από τις μεγάλες κυρίες πάλι στην βέσπα γύρισαν! motoxtreme.gr: Πώς άρχισε αυτή σου η περιπέτεια με τους μικρούς τροχούς; Ποιός σε παρέσυρε σ’αυτό το …βούρκο; Θ. Ραλλάκης: Eτσι είναι η ιστορία. Πάει πίσω στο 1992 όταν από τύχη βρέθηκε μία διακοσάρα στα χέρια μου, τότε ήμουν 20 χρονών και πρώτη φορά οδηγούσα δίτροχο και ήμασταν μια παρέα με 4 βέσπες όλοι φίλοι από πριν και κάναμε βόλτες στην πόλη άντε καμμιά Χαλκιδική για να τα τελικώσουμε 95χλμ max. Κάναμε διακοπές με βέσπες γενικά οι βέσπες κάνουν διακοπές (στα ρεύματα) αλλά δεν είχα σχέση τότε με vespa club το ήξερα αλλά δεν είχαμε πάει ποτέ. Σαν τις συζητήσεις για το που, από πώς, κλπ. δεν έχει...
ου! motoxtreme.gr: Πες μας δύο λόγια για σένα (ας είναι και τρία!). Με τι ασχολείσαι, άλλα χόμπυ; Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες αλλά δεν έχεις ασχοληθεί μέχρι τώρα; Θ. Ραλλάκης: Με μένα Eχω μία εξαιρετική οικογένεια με δύο καταπληκτικά παιδιά 15 και 18 χρονών εντάξει παντρεύτηκα νωρίς, και μία σύζυγο η οποία Vespa World Days 2015, Κροατία με συντροφεύει τα τελευταία 25 χρόνια την έχω ένα χρόνο λιγότερο από την βέσπα μου (χα,χα) η οποία με ακολουθεί σε όλα σχεδόν τα ταξίδια μου δεν κατεβαίνει από την βέσπα, ευτυχώς. Επαγγελματικά τώρα έχω αναλάβει τα τελευταία 20 χρόνια (πω πω πολλά είναι…) την οικογενειακή επιχείρηση, την εξελίσσω συνέχεια και πάει αρκετά καλά με εξαγωγές και ελληνική αγορά γενικά είμαι με πολύ πιεσμένο χρόνο και αρκετά επαγγελματικά ταξίδια αλλά πάντα βρίσκω χρόνο να ξεφεύγω για να κάνω πράγματα που αγαπώ ένα από αυτά είναι η ιστιοπλοΐα και το windsurf, αυτά είναι δύο έτσι? Ασχολούμαι και με τα διοικητικά του Ναυτικού Ομίλου της Καλαμαριάς εδώ και ένα χρόνο περίπου. Κρυφός πόθος κάποια στιγμή να αποκτήσω ένα σκάφος η θάλασσα είναι έρωτας που κρατάει από 10 χρονών παιδί. motoxtreme.gr: Γνωρίζουμε ότι έχεις κάνει πολλά βεσποταξίδια, ομαδικά αλλά και ατομικά. Πού πήγες; Πόσο μακρυά; Hταν αρκετά μακρυά ή σκέφτεσαι σε κάποιο μελλοντικό πλάνο να σπάσεις το προσωπικό σου ρεκόρ; Πες τα όλα, λέμε! Θ. Ραλλάκης: Πολλά δεν τα λές αλλά είναι κάποια που γίνανε τα τελευταία χρόνια με την εμπλοκή στην βεσπα λέσχη θεσσαλονίκης. Το πρώτο μου μακρινό ταξίδι εντός Ελλάδος ήταν το 1997 με βέσπα στην Κέρκυρα, Πρίν την Εγνατία Οδό τότε έκανες 10 ώρες μέχρι Ηγουμενίτσα από Θεσσαλονίκη, εμείς κάναμε 2 μέρες απίστευτο αλλά χωρίς κανένα πρόβλημα. Μετά και μέχρι το 2013 μεγάλωνα παιδιά. Τότε ξεκίνησε από ατύχημα η εμπλοκή στην λέσχη κυριολεκτικά από ατύχημα έπεσε ένα αυτοκίνητο επάνω μου με υλικές ζημίες μόνο και αναγκάστηκα να κάνω ολική ανακατασκευή και μηχανικά αναβάθμιση (malossi κτλ), μαθαίνουμε για πανελλήνια συνάντηση βέσπα στην Πάτρα και λέμε με την σύζυγο δεν πάμε να δούμε πως πάει η βέσπα; Aυτό ήταν! Tα υπόλοιπα ήταν αναπόφευκτα . παρέες, πάρτι. γέλιο, φοβεροί άνθρωποι, μία τεράστια παρέα από όλη την Ελλάδα.
Θόδωρος Ραλλάκης
Την επόμενη χρονιά κανονίζουμε να πάμε Kροατία στην πανευρωπαϊκή, την πρώτη μου στο εξωτερικό. 2500 km, 6 χώρες σε 8 μέρες (Aλβανία, Mαυροβούνιο, Bοσνία Kροατία, Σερβία, Σκόπια). Xρειάστηκε να αλλάξουμε πίσω αμορτισέρ στο Σπλίτ και λάστιχο στο Δυρράχιο. Κατά τα άλλα όλα καλά. Την επόμενη χρονιά μόνοι μας (εγώ και η σύζυγος εννοώ) είπαμε δεν κατεβαίνει, πήγαμε τον γύρο Ιταλίας σχεδόν, από Μπάρι, Νάπολι, Amalfi, Roma, Spezia και φτάσαμε μέχρι Γαλλία στο Saint Tropez! 4500km σε 9 μέρες και δεν θα το πιστέψεις στην επιστροφή κολλήσαμε κυλινδροπίστονο στο Μέτσοβο και γυρίσαμε με ταξί! Την ίδια χρονιά (ή την επόμενη, δεν θυμάμαι…) 4 φίλοι από την λέσχη θέλαμε να πάμε σε μία εκδήλωση του vespa club Μυτιλήνης και είπαμε να πάμε από Τουρκία, ωραία εμπειρία. Έχουμε πάει στην Σερβία στο Zlatibor (χιονοδρομικό) τον Μάιο, πολύ ωραία διαδρομή. Κι ένα 3μερο Aλβανία, Tύραννα και Δυρράχιο. Εννοείται πως μέσα στην Ελλάδα έχουν γίνει αρκετές διαδρομές και ορεινές με στροφιλίκια και εθνικές οδοί. Aρκετά μακριά δεν ήταν, υπάρχουν φίλοι που έχουν κάνει άθλους και διαδρομές και χιλιόμετρα απίστευτα με βέσπα που ακόμα και με (κανονική) μοτοσικλέτα θα ήταν πολύ δύσκολα που εγώ τους παρακολουθώ και τους θαυμάζω. Επόμενο σχεδιασμένο ταξίδι είναι να πάω στην Ουγγαρία (λίμνη Βalaton) αλλά θα περάσω από Τransalpine στην Ρουμανία πρώτα, έτσι για την φάση. motoxtreme.gr: Ας συνεχίσουμε την ανάκριση. Μιλησέ μας για τη Vespa σου. Βελτιώσεις; Mετατροπές; Eγχειρήσεις που δεν πέτυχαν; Kάποια χρόνια ασθένεια μήπως; Mίλα στο γιατρό! Ξέρουμε ότι δεν υπάρχει φάρμακο αλλά θα σου δώσουμε ελπίδα ότι κάποτε θα γιατρευτείς από την βεσπίτιδα που σε τυρρανά… Θ. Ραλλάκης: Καταρχήν βεσπάκιας που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει μία βέσπα εγώ έχω για παράδειγμα 3 και έχω πει στην γυναίκα μου πως δεν θα πάρω άλλη, το κλασικό ψέμα για να είναι ήσυχη μέχρι την επόμενη καταπληκτική ευκαιρία που θα βρεθεί μπροστά μου και δεν θα μπορώ να αντισταθώ! Έχω τον παπαγάλο, P200e του 1985 την πράσινη που μας ταξιδεύει παντού Turing mod με φανάρια κόρνες σχάρες, άστα καίει καρδιές, malossi 210 + 60 διαδρομή στροφάλου+sip road 2 εξάτμιση, ψηφιακό καντράν με στροφόμετρο και πολλά άλλα σύνολο 221cc ταξιδεύει με 2 άτομα και αποσκευές άνετα με 110-130χλμ/ώρα με gps. To κοράκι το μαύρο, Px200 του 1985 με ριντιέρα, 30mm καρμπυρατ;έρ, JL εξάτμιση και Μalossi 210, κοντά γαντζώματα. Παιχνίδι για την πόλη. Και τώρα κάνω ένα 50cc βεσπίνο του 1978 όπως τα λέμε εδώ στην Ελλάδα το οποίο θα είναι πολύ ιδιαίτερο όχι τόσο από μηχανικά όσο εμφανισιακά θα είναι ζωγραφισμένο με κόμικς από τον διάσημο θεσσαλονικιό κομικσά Σταύρο Κιουτσιούκη. Η ιστορία της εφεύρεσης της Βέσπα από΄τον Ντασκάνιο, πολλά σας είπα θα είναι έκπληξη!…
Στις ατελείωτες στροφές και γκρεμούς της Amalfiata, Ιταλία.
motoxtreme.gr: Ευχαρίστως να την παρουσιάσουμε μόλις ετοιμαστεί! Θα μας πεις δύο λόγια για το Vespa Club Thessaloniki; Γιατί συναντιέστε τόσο συχνά; Γιατί όταν βγαίνετε όλοι μαζί στη πόλη, όλοι χαμογελάνε; Kαι είναι αλήθεια ότι τα κορίτσια προτιμάνε εσάς από άλλου τύπου «μηχανάκια»; Θ. Ραλλάκης: Η λέσχη βέσπα θεσσαλονίκη είναι η πρώτη που έγινε στην Ελλάδα το 1986 και είναι η μεγαλύτερη παρέα βασπάκηδων πανελληνίως, μία μίξη από καταπληκτικούς ανθρώπους που έχουν αγάπη για αυτήν αλλά όχι μόνο. Γενικά μας αρέσει πολύ το πάρτι και το ταξίδι και να λερώνουμε τα χέρια μας όταν χαλάνε, είναι και αυτό μέσα σε αυτά που μας κάνουν να πεισμώνουμε και να μαλώνουμε μαζί της αλλά όλοι οι έρωτες έχουν τα καβγαδάκια τους… Ναι, έτσι είναι. Το παρατηρείς με την πρώτη βόλτα όλοι χαμογελάνε, φέρνει χαμόγελα παντού από όπου και να περνάει. Έχεις ακούσει την κόρνα της; Eίναι για γέλια, χαχα,xα! Στα κορίτσια αρέσει να χαμογελάνε φαντάζομαι πώς γι’ αυτό μας κυνηγάνε!
Η ελληνική αποστολή στο Saint Tropez
motoGP 2019 Οι σημαντικότερες στιγμές από τους 19 πρώτους αγώνες της χρονιάς. Οι πρώτοι δέκα συγκλονιστικοί αγώνες του 2019 έχουν φέρει τον περσινό πρωταθλητή Μarc Μarquez σε θέση ισχύος απέναντι σε παλιούς και νέους διεκδικητές - αντιπάλους, έτοιμους να αμφισβητήσουν την κυριαρχίας του στο πρώτο στραβοπάτημα. Ο #93 όμως έχει την απόλυτη συνταγή, απ’ότι φαίνεται αλλά και την απόλυτη ικανότητα να μένει κοντά στο όριο της μοτοσυκλέτας του σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Μίας μοτοσυκλέτας δύσκολης αν κρίνουμε από τις επιδόσεις των υπόλοιπων αναβατών της Honda. Πάμε να δούμε μερικές σημαντικές στιγμές μέσα από μία άτυπη “ανασκόπηση του πρώτου μισού (και κάτι παραπάνω...) του πιο συναρπαστικού μηχανοκίνητου πρωταθλήματος στον κόσμο!
QATAR
Οπως και το 2018, έτσι και στον πρώτο αγώνα της χρονιάς ο Andrea Dovizioso κέρδισε με ελάχιστη διαφορά τον Marc Marquez. Συγκεκριμένα ένα μήκος μοτοσυκλέτας που στα 250+ χλμ που είχαν οι μοτό εκείνη την στιγμή μεταφράζεται σε μόλις 0,023”. Αλλοι τρεις αναβάτες τερμάτισαν ελάχιστα πίσω τους με διαφορά 6 δεκάτων του δευτερολέπτου... Ηταν οι Cul Crutchlow, Alex Rins και Valentino Rossi. Τέσσερις διαφορετικοί κατασκευαστές με τόση μικρή διαφορά δεν έχει ξαναγίνει κι αυτό προμήνυε -αν μη τι άλλο- μία συναρπαστική συνέχεια!
ARGENTINA
Ο δεύτερος αγώνας στη πίστα Terma de Rios Hondos στην Αργεντινή ήταν μία παράσταση για ένα ρόλο αφού από την pole position μέχρι και την καρώ σημαία ο Marc Marquez ήταν αδιαφιλονίκητα κυρίαρχος! Στη μάχη για τις υπόλοιπες θέσεις του βάθρου ο Valentino Rossi έκανε αυτό που ξέρει καλά και “χειρουργώντας” τον φίλο του Andrea Dovizioso σε μία από τις τελευταίες στροφές της πίστας πήρε τη δεύτερη θέση.
TEXAS
Είχε δείξει ότι θα ήταν μέσα στους διεκδικητές φέτος ο Alex Rins με την πολύ δυνατή φέτος Suzuki. Το απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο μονομαχώντας με το ίνδαλμά του Valentino Rossi. Για να συμβεί αυτή η ευχάριστη “έκπληξη” χρειάστηκε μία πτώση του Marc Marquez στην πρώτη στροφή της πίστας ενώ είχε κερδίσει την 7η συνεχόμενη pole position στην Αργεντίνικη πίστα... Η τρίτη θέση του βάθρου πήγε στον μαχητικό Jack Miller που άφησε 4ο τον Andrea Dovizioso ο οποίος ξεκίνησε 14ος! Τρεις κατασκευαστές στο βάθρο και στο Τέξας μετά την Αργεντινή!...
JEREZ
Με τους δορυφορικούς αναβάτες της Petronas-Yamaha χρειάστηκε να παλέψει αρχικά ο πολυπρωταθλητής με το no 93. Quartararo και Morbidelli άντεξαν μέχρι ένα ορισμένο σημείο και μετά έγινε το αναπόφευκτο βάζοντας ξανά στο κεφάλι της βαθμολογίας τον Marc Marquez που διαχειρίστηκε ψύχραιμα και ώριμα ένα αγώνα στρατηγικής. Ο Alex Rins συνέχισε τις εμφανίσεις του στα βάθρα του 2019 ενώ ο Maverick Vinales έσπασε επιτέλους την απουσία του από τα βάθρα με μία τρίτη θέση που χρειάστηκε να την υπερασπίσει από τον Dovi.
LE MANS
Αλλη μία νίκη στη βρεγμένη γαλλική πίστα για τον Marc Marquez. O εργοστασιακός αναβάτης της Repsol Honda χρειάστηκε να παλέψει αρχικά με τον μαιτρ της βροχής Jack Miller. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε χωρίς να ρισκάρει ο Andrea Dovizioso αφήνοντας πίσω του τον ομόσταλό του στη Ducati Danillo Petrucci που πήρε το πρώτο του φετινό βάθρο. Ο Jack Miller έμεινε τελικά τέταρτος μπροστά από τον Valentino Rossi ενώ ο Pol Espargaro ανέβασε την ΚΤΜ στην 6η θέση ολοκληρώνοντας μία 6άδα με 4 διαφορετικούς κατασκευαστές.
MUGELLO
To Mugello θα το θυμάται πάντα ο Danillo Petrucci γιατί εκεί πήρε την παρθενική του νίκη στη μεγάλη κατηγορία. Το πανηγύρισε δεόντως με πολύ συγκίνηση! Και πώς να μην το χαρεί όταν για να πάρει τη νίκη χρειάστηκε να περάσει από την εσωτερική τους Marc Marquez και Andrea Dovizioso με μία κίνηση!!! Η επαφή των δύο τελευταίων θα μπορούσε να είναι στις σημαντικότερες στιγμές της φετινής σαιζόν αλλά προτιμήσαμε αυτή με τον Petrucci να ζει το όνειρό του... Χρειάστηκε να αγωνιστεί σε ...124 αγώνες στη μεγάλη κατηγορία για να το πετύχει ο συμπαθής Ιταλόπς αναβάτης. Πίσω του, οι άλλοι ένοικοι του βάθρου Marquez και Dovi έδειξαν να το χαίρονται κι αυτοί...
CATALUNYA
Ο Jorge Lorenzo έχει πολλά προβλήματα αυτή την σαιζόν. Δεν μπορούσε να τα βρει με τη μοτοσυκλέτα του, όλο κάτι του έφταιγε μέχρι που έφτασε στην Καταλωνία. Και πάνω που έδειξε ότι μπαίνει στον ανταγωνισμό υπερτιμά τον εαυτό του στον 2ο μόλις γύρο συμπαρασύροντας άλλους τρεις υποψήφιους για τη νίκη (Dovizioso, Vinales, Rossi)... Ποιός έμεινε εκτός; O #93... Δεν γυρνούσε μόνος του και ήσυχος όμως ο Marquez καθώς το νεαρό αστέρι που λέγεται Fabio Quartararo ήταν “κάπου εκεί” κατακτώντας το πρώτο του βάθρο αφού χρειάστηκε πρώτα να επιβληθεί στον ορεξάτο Danillo Petrucci που πήρε την 3η θέση του βάθρου μπροστά από τον Alex Rins που έδωσε μάχη βάθρου και πάλι...
ASSEN
Πρώτη νίκη για την Yamaha φέτος με τον Maverick Vinales να σπάει το ρόδι, επιτέλους! Μπορεί ο 20χρονος Quartararo να εντυπωσίασε με μία ακόμη pole position αλλά ο Ισπανός έδειξε αποφασισμένος και μετρημένος ταυτόχρονα. Οπως και ο Marquez που έδειξε ότι αρχίζει να μετράει τα κουκιά για το πρωτάθλημα του 2019. Τρίτος τελικά ο Fabio Quartararo ενώ ο Jorge Lorenzo τραυματίστηκε στον σπόνδυλο στα δοκιμαστικά...
SACHSENRING
10 συνεχόμενες νίκες στην πίστα του Sachsenring για τον 7 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Marc Marquez. Tαυτόχρονα πέτυχε την 5η του νίκη φέτος ξεπερνώντας τους Rossi και Agostini στο σχετικό ρεκόρ (5 νίκες επί 7 συνεχόμενες χρονιές). 4,5” πίσω του ο Vinales και τρίτος ο Cruchlow που άφησε πίσω τις δύο εργοστασιακές Ducati. Tελικά θα πάρει ποτέ εργοστασιακή ο Cal;
Ολο και περισσότερο θα ακούμε για τον Fabio Quartararo που τα έχει βρει μία χαρά με τη δορυφορική του Yamaha - Petronas και μάλιστα έχοντας τη θεωρητικά ασθενέστερη μοτοσυκλέτα από τις 4 Yamaha του παγκοσμίου... Πολύ καλός στα δοκιμαστικά, μαχητικός την Κυριακή και μόνο από συγκυρία δεν έχει κερδίσει. Θα αποδειχθεί ένας νέος ...Zarco ή θα εξελιχθεί στον αντίπαλο του #93 που όλοι θα θέλαμε; Η συνέχεια θα δείξει...
BRNO
6η φετινή νίκη για τον Marc Marquez που ανέβασε τη διαφορά του στους 68 βαθμούς από τον Andrea Dovizioso βλέποντας και τον φετινό τίτλο να έρχεται προς το μέρος του. Βέβαια, 7 αγώνες πριν το τέλος είναι πολύ νωρίς για προβλέψεις. Η ωριμότητα που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις ο ήδη 7 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής όμως είναι το νέο του χαρακτηριστικό για φέτος πέρα από την αδιαμφισβήτητη ταχύτητά του σε όλες τις πίστες...
Ana Carrasco: H πρώτη γυναίκα παγκόσμια πρωταθλήτ
τρια μοτοσυκλετών (WSS300) Oταν μία 21χρονη γυναίκα στέφεται παγκόσμια πρωταθλήτρια (κατηγορία World SSP300) είναι σίγουρα ένα τρανταχτό νέο, σοκαριστικό για κάποιους, αναμενόμενο όμως για όσους ήξεραν την πορεία της. Η νεαρή Ισπανίδα δεν είναι κομήτης στο άθλημα κι είχε ήδη μία πετυχημένη καρριέρα αγωνιζόμενη ακόμη και στη Moto 3, στην ίδια ομάδα μάλιστα με τον …Maverick Vinales! Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Η Αna γεννήθηκε 10 Μαρτίου του 1997. Οταν η μεγάλη της αδελφή βαρέθηκε το μηχανάκι της, η Ana δεν έχασε ευκαιρία κι ας ήταν μόλις 3 ετών! Στα 10 της είχε κερδίσει ήδη δύο πρωταθλήματα στα 125cc (υπάρχουν ηλικιακές κατηγορίες στα ισπανικά πρωταθλήματα). Το 2011 μεταπήδησε στο πρωτάθλημα CEV της FIM κι εκεί ήταν η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να πάρει βαθμούς. Ετσι, την επόμενη σαιζόν πήγε στην CEV Moto 3. Το 2013 μεταπήδησε στην Moto 3 κι έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε βαθμούς τερματίζονται 15η στη Μαλαισία με καλύτερη μία 8η στη Valencia. Tην επόμενη χρονιά έφυγε από την JHK Laglisse αλλά στη νέα της ομάδα RW Racing υπήρχαν προβλήματα με τον χορηγό κι έληξε άδοξα. Το 2017 μετείχε στην κατηγορία WSS300 του παγκόσμιου πρωταθλήματος superbikes κι έγινε με Kawasaki η πρώτη γυναίκα που κέρδισε νίκη σε αγώνα παγκοσμίου! Aυτό έγινε στη πίστα Magni Cours της Γαλλίας με ένα εντυπωσιακό τρόπο πραγματοποιώντας slipstreaming σε 2 αναβάτες στην ευθεία πριν την καρώ σημαία! Στη γενική κατάταξη όμως ήταν 8η.Φέτος όμως ήταν η χρονιά της. Με Kawasaki Ninja 400 και χρηματοδοτημένη από crowd funding (!) καθώς η ομάδα της αντιμετώπισε χορηγικά θέματα, η Ana Carrasco έγινε η πρώτη γυναίκα που πήρε pole position σε αγώνα παγκοσμίου (στην Imola) για να κερδίσει την επόμενη μέρα και με τις 3 συνολικά νίκες της στους 8 αγώνες να στεφθεί πρωταθλήτρια WSS300, ένα πραγματικά εκπληκτικό επίτευμα! O πατέρας της ήταν μηχανικός για τον José David de Gea, πρωταθλητή Ισπανίας σε αρκετές κατηγορίες. Aπό το 2015 είναι φοιτήτρια Νομικής. Ενα πραγματικό κορίτσι-θαύμα!
Η επανεφεύρεση του τροχού: Σφαιρικό Σύστημα Οδήγησης
Οταν οι τροχοί μετατρέπονται σε σφαίρες τότε οι 3 ηλεκτρικοί κινητήρες που αναλαμβάνουν την κίνηση της μοτοσυκλέτας …ώπα, ώπα! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή τους… Στην αρχή λοιπόν ήταν ο τροχός, σωστά? Μετά από πολλουουουούς αιώνες εξέλιξης μία ομάδα φοιτητών στο San Jose State University στο Texas αποφάσισε να δώσει άλλο σχήμα στον …τροχό. Το εντυπωσιακό αποτέλεσμα είναι αυτό στις φωτό. Μπάλες αντί για τροχοί κινούν την μοτοσυκλέτα τους. Αυτές οι «μπάλες» λοιπόν είναι κατασκευασμένες από carbon fiber και πολυεστέρα με εξωτερική επικάλυψη βιομηχανικού ελαστικού. Οι μπάλες κινούνται μέσω τριβής με την βοήθεια τριών ηλεκτροκινητήρων προς όλες τις κατευθύνσεις δίνοντας την δυνατότητα πρωτόγνωρων ελιγμών για τα σημερινά δεδομένα. Ενας συνδυασμός από αισθητήρες και γυρο-επιταχυντές που ελέγχονται από ένα υπό εξέλιξη software αποτελούν το high-end της τεχνολογίας του δημιουργήματος αυτού που ανοίγει νέους δρόμους για το πώς μπορούν να είναι όχι μόνο οι μοτοσυκλέτες αλλά και τα οχήματα του μέλλοντός μας.
andreadismoto@gmail.com
Οι μπάλες “τροχοί” κινούνται μέσω τριβής με την βοήθεια τριών ηλεκτροκινητήρων προς όλες τις κατευθύνσεις δίνοντας την δυνατότητα πρωτόγνωρων ελιγμών για τα σημερινά δεδομένα.
Συνεργείο μοτοσυκλετών Κρυσταλλάκος Λάμπρος Κασσάνδρου 116 τηλ.: 2310 249129 e mail: lamproskink@gmail.com
Ο γύρος της Ελλάδας με ...παπιά! Όλα ξεκίνησαν 2 χρόνια πριν με τον φίλο και συνοδοιπόρο Φεύγα να ρίχνει την ιδέα για κάτι διαφορετικό και δεν αργήσαμε καθόλου να οργανώσουμε μια 3ήμερη εκδρομή με παπάκια αναπολώντας την δεκαετία ’80-’90 φορώντας starακια άσπρες κάλτσες και fly μπουφάν. Διοργανωτής
:
Α.Μ.Ο.Λαγκαδά,
Τσιαούσης Δημήτρης Σουργκούνης Σταύρος Kαδόγλου Θανάσης Μητακίδης Βασίλης Μπουρνουξούζης Δημήτρης
Εκκίνηση:
17
»Mπίλιας» »Λάμπρος» »Φεύγας»
Αυγούστου.
Συμμετέχοντες
:
Yamaha Crypton 105 Honda Cub 90 Honda Cub 90
»Καραγιώργης»
Υamaha Townmate 80
»Βλάχος»
Yamaha Townmate 80
Κανελλόπουλος Στέφανος Δαβλάρας Γιάννης
Στο ποταμό Αρδα, κοντά στο βορειότερο σημείο της Ελλάδας Στο ποταμό Αρδα, κοντά στο βορειότερο σημείο της Ελλάδας
Honda Innova 125 Honda Wave 110
τ α ξ ι δ ι ω τ ι κ ό
ΕΝΤΟΣ
Το Story Η εκδρομή είχε λάβει μέρος στην ευρύτερη περιοχή της κεντρικής Μακεδονίας και αφού την πραγματοποιήθηκε έπεσε στο τραπέζι η ιδέα απο τον Μπίλια για κάτι πιο οργανωμένο, πιο μοναδικό για κάτι που δεν σκέφτηκε κανείς και εάν το σκέφτηκε δεν το πραγματοποίησε και δεν είναι άλλη από τον »ΓΥΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΠΑΠΑΚΙΑ». Φεύγας-Βλάχος-Καραγιώργης και Λάμπρος δεν το πολυσκέφηκαν ενώ ο Γιάννης και ο Στέφανος ηταν διαθέσιμοι μόνο για το πρώτο τριήμερο του ταξιδιού.Αρχίσαμε σιγά σιγά οργανονώμαστε, να αγοράζουμε παπάκια, να τα ξηλώνουμε, να τα φτιάχνουμε έτσι ώστε να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του ταξιδιού και για ένα χρόνο περίπου κάναμε σα μικρά παιδιά, βρισκόμασταν για δούμε σε τι στάδιο έχουμε φτάσει και πειραζόμασταν. Ο χρόνος περνούσε, ο καιρός πλησίαζε ώσπου η 17η Αυγούστου σιγά σιγά έφτασε με τα παπάκια να είναι άλα έτοιμα και άλα μισοτελειωμένα προσπαθώντας ο ένας να βοηθήσει τον άλλo.
1η Ημέρα Ξημερώματα 17ης Αυγούστου δώσαμε το πρώτο ραντεβού στις 05:00 το πρωί με εκκίνηση από την κεντρική πλατεία Λαγκαδά . Δύο συνάδελφοι του Μπίλια – ο Μάκης και ο Φώτης – έχουν προνοήσει για το καλό του ταξιδιού, να κεράσουν τον πρώτο καφέ και όχι μόνο. Με την ώρα να περνάει και τον Βλάχο να τον ψάχνουμε κάποια στιγμή εμφανίζεται εξηγώντας πώς άργησε να ξυπνήσει διότι τα μεσάνυχτα της προηγουμένης είχε τελειώσει η μετατροπή του Townmate απο 50 σε 80 κυβικά και πώς είχε καποιες υποψίες για τα ρεύματα. Η κρίσιμη ώρα έφτασε και τα παπάκια άρχισαν να γουργουρίζουν για την εκκίνηση του οδοιπορικού με κατεύθυνση τον γύρο της Χαλκιδικής. Μόλις στα πρωτα 20 χλμ της διαδρομής οι υποψίες του βγήκαν αληθινές, η πάπια δεν πηγαίνει όπως θα έπρεπε. Δίνοντας ραντεβού για το βράδυ ο Βλάχος μας αποχαιρετάει με σκοπό την επισκευή του θρυλικού Townmate.
Αυτό το Townmate δεν το φτάναμε ...στις κατηφόρες! Στο ποταμό Αρδα, κοντά στο βορειότερο σημείο της Ελλάδας
1η Ημέρα Η εξαμελής ομάδα συνεχίζει με την Κασσανδρεία να κάνει σιγά σιγά την εμφάνιση της. Ποτίδαια – η πρώτη φωτογραφία του οδοιπορικού- συνεχίζοντας παράλληλα με τον κόλπο Κασσανδρείας σταματάμε στην Κρυοπηγή για το πρώτο ανεφοδιασμό. Δίπλα στο πρατήριο υγρών καυσίμων ένα άλλο πρατήριο, το πρατήριο άρτου του κ. Κωνσταντινούδη με τον Ηλία και τον Γιάννη (που είναι και αθλητές του Ομίλου μας) έσπευσαν να μας χαιρετήσουν και να μας γεμίσουν ένα κουτί εδέσματα για τον δρόμο. Το ταξίδι συνεχίζει κάτω προς τον γύρο του πρώτου ποδιού κατευθυνόμενοι προς το δεύτερο πόδι, την Σιθωνία με το θερμόμετρο στους 36 βαθμούς και την ώρα να δείχνει 12 έχουμε φτάσει στον Νέο Μαρμαρά. Ο Φεύγας και ο Γιάννης αποφασίζουν να βουτήξουν ενώ οι υπόλοιποι απολαύσανε έναν παγωμένο καφέ. Στις 1 αναχωρούμε και ολοκληρώνοντας τον γύρο της Σιθωνίας αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς το τρίτο πόδι. Μια στάση για φαγητό στα γραφικά Πυργαδίκια με θέα τον κόλπο του Αγίου Ορους και την Ιερισσό σχετικά κοντά αποχαιρέτουμε την Χαλκιδική και ξαναμπαίνουμε στα γνωστά σε εμάς λιμέρια του νομού Θεσσαλονίκης με τον φίλο μας Αλέξανδρο να μας περιμένει στο σπίτι του στα Βρασνά για καφέ. Με το ρολόι να δείχνει 19:00 είχαμε πάρει ήδη τον δρόμο της παλαιάς εθνικής οδού για Καβάλα. Μία στάση στο Λιοντάρι της Αμφίπολης ήταν απαραίτητη για μια ομαδική φωτογραφία και μόλις μια ανάσα απο τον τελικό προορισμό της πρώτης ημέρας, την Νέα Ηρακλείτσα του νομού Καβάλας. Δεν μπορούσε βέβαια να λείψει το βραδινό μπάνιο γιατί ελεύθερο camping χωρίς μπάνιο δεν γίνεται..
Πρώτη μέρα, ξεκούραστοι ακόμη!
Οδεύοντας προς το Τριεθνές
2η Ημέρα Σαββάτο στις 7 κι έχοντας φορτώσει μέχρι επάνω και πάλι τα παπάκια μας ξεκινάμε για την όμορφη Καβάλα με στόχο το βράδυ να έχουμε φτάσει στο Ορμένιο του νομού Εβρου. Στο δρόμο μας το ερειπωμένο χωρίο Πόρτο Λάγος κλέβει την παράσταση! Στάση για καφέ στο Φανάρι του Νομού Ροδόπης και με ανεφοδιασμό στην Κομοτηνή οι ταμπέλες έγραφαν Αλεξανδρούπολη. Μια σύντομη στάση για φωτογραφία στον γνωστό φάρο της πόλης και οι συζητήσεις περι φαγητού να δίνουν και να πέρνουν Σουφλί σου ερχόμαστε! Βγαίνοντας στο παλιό εθνικό δίκτυο το πιο αδιάφορο οδηγικό τμήμα της ημέρας με συνεχόμενη ανηφορική ευθεία και τον αέρα να μας χτυπάει πλαγιομετωπικά είχε ως αποτέλεσμα τα 40 χλμ τελικής ταχύτητας. Μια γρήγορη επίσκεψη στο τελωνείο των Κήπων κι έφτασε η ώρα να γευτούμε τον παραδοσιακό καβουρμά και τα χωριάτικα λουκάνικα σε γνωστή ταβέρνα του Σουφλίου. Με το χαμόγελο ξανά στα χείλη πρός ολοταχώς για τον επόμενο μεθωριακό σταθμο της Καστανιές Εβρου αντίκρυ απο την Ανδριανούπολη της Τουρκίας που μας ταλαιπώρησε αυτόν τον καιρό με την υπόθεση των δύο ελλήνων στρατιωτικών. Τους δείκτες να δείχνουν 19:30 αφήνουμε πίσω μας την συνοριακή γραμμή Ελλάδας-Τουρκίας επισκεπτόμαστε τον τρίτο μεθωριακό σταθμό του νομού Εβρου που συνορεύει με την Βουλγαρία. Στα 15 χλμ η Πεντάλοφος και οι ξενώνες Ευρωθήραμα όπου διανυκτερεύσαμε το βράδυ της 2ης ημέρας.
3η Ημέρα Το ημερολόγιο δείχνει 19 Αυγούστου και η τρίτη ημέρα ξεκινά με ένα απρόοπτο. Ενα μυγάκι βολεύτηκε στο μάτι του Λάμπρου και με το ένα μάτι σχεδόν κλειστό πέρνουμε την επιστροφή προς Κομοτηνή. Περνώντας και από το τέταρτο τελωνείο του Κυπρίνου διασχίζουμε το όρος Βυρσίνη. Καταπληκτική διαδρομή κατα κύριο λόγο κατηφορική με ατελείωτες στροφές μέσα στη φύση γυρνάμε την πλάτη μας στο Νομό Εβρου. Υποχρεωτική στάση στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Κομοτηνής όπου μας ενημερώνουν πως δεν υπάρχει οφθαλμίατρος. Μην έχοντας άλλη λύση και έπειτα απο ένα σύντομο time out στον Ίασμο δοκιμάζοντας τον παραδοσιακό μοσχαρίσιο γύρο οι δρόμοι χωρίζουν με τον Λαμπρο και τον Φεύγα να κατευθύνονται στο Νοσοκομείο Ξάνθης και την υπόλοιπη ομάδα να ανηφορίζει προς την γραφική Σταυρούπολη. Δυστυχώς και το νοσοκομείο Ξάνθης δεν είχε οφθαλμίατρο όποτε το νοσοκομείο της Καβάλας είναι η τελευταία ελπίδα για τον Λάμπρο και τον Φεύγα. Γιάννης , Στέγανος – Μπίλιας και Καραγιώργης οδεύουν προς το ορεινό Παρανέστι. Στάση αναδιοργάνωσης με θέα τον ποταμό Νεστο δίνουμε ραντεβού στην πόλη της Δράμας με τον Λάμπρο και τον Φεύγα καθώς ο Γολγοθάς τους τελείωσε στην Καβάλα. Μετά απο ανεφοδιασμό η παρέα ανασυγκροτείται και ολοταχώς για το ορεινό Νευροκόπι και μέσω Ανω Βροντούς φτάνουμε στην πόλη των Σερρών με ένα καταπληκτικό στριφτερό κατέβασμα με τα παπάκια να βγάζουν σπίθες! Σιδηρόκαστρο – Πορόια – Κιλκίς και διανυκτέρευση στα σπίτια μας όπως έλεγε το πρόγραμμα. Απαραίτητο ήταν ένα service στα παπάκια, κάποιες μετατροπές που έγιναν στις σχάρες αποσκευών με την βοήθεια του φίλου μας Θωμά, καθώς και ένα δόντι πιο μικρό γρανάζι εμπρός στο Crypton του Μπίλια.
Το πιο φορτωμένο παπί του οδοιπορικού
Μία αλλαγή λαδιών επιβάλλεται. Ακόμη και στα παπάκια...
4η Ημέρα Τα παπάκια ετοιμοπόλεμα για το υπόλοιπο ταξίδι με τον Γιάννη και τον Στέφανο να μας κουνάνε το μαντήλι και τον Βλάχο να ξαναμπαίνει δυναμικά στο team (δεν κατάφερε να έχει το παπάκι του έτοιμο το βράδυ της πρώτης ημέρας όπως έιχαμε προαναφέρει). Ξημερώνει προς το όρος Βόρρας (Καιμάκτσαλαν) περνώντας από το ιστορικό χωριό Σκρά του Νομού Κιλκίς και στάση για έναν ελληνικό καφέ σε παραδοσιακό καφενείο του χωριού Αρχάγγελος. Εκεί ήρθε η πρώτη αναγνωρισιμότητα της παρέας από έναν κάτοικο του χωριού καθώς το Ράδιο Θεσσαλονίκη είχε φροντίσει για την καθημερινή ζωντανή μας ακρόαση στους 94,5 fm. Αριδαία- Λουτράκι- Έδεσσα – Άρνισσα – Αμύνταιο – Φλώρινα οδεύοντας προς Καστοριά με τις Βροντές και τις αστραπές να κάνουν την εμφάνιση τους αφήσαμε πίσω την μεθωριακή γραμμή των Σκοπίων. Έχει μεσημεριάσει και η στάση στην πόλη της Καστοριάς να γίνεται με την μισή ομάδα να φοράει αδιάβροχα και την υπόλοιπη να εξοπλίζεται από το κατάστημα ΜΧ 88 με ιδιοκτήτη τον Μιχάλη Ούσλιο και τον οποίο ευχαριστούμε για την εξυπηρέτηση του καθώς άνοιξε το μαγαζί του μεσημεριάτικα για εμάς. Παράλληλα ένας διαδικτυακός φίλος, ο Βασίλης εξέφρασε την επιθυμία να μας γνωρίσει και να μας συγχαρεί για αυτό το οποίο αποφασίσαμε να κάνουμε. Συναντηθήκαμε λοιπόν σε γνωστό μεζεδοπωλείο της Καστοριάς μπροστά στην Λίμνη και περιμένοντας να σταματήσει η δυνατή μπόρα η ομάδα έφαγε το κάτι της και ο Βασίλης μας κέρασε για την γνωριμία, να είναι καλά το παιδί! Ανηφορίζουμε προς την Ήπειρο μέσω Νεστόριου, αγγίζοντας τα 1400 μέτρα υψόμετρο φτάνουμε στο χωρίο Κοτύλι. Εκεί οι πάπιες γονάτισαν! Με αντίπαλο το υψόμετρο , το βαρύ φορτίο και την έλλειψη οξυγόνου ίσα ίσα προχωρούσαν. Κατηφορίζοντας λιγοστά αυτοκίνητα έκαναν την εμφάνιση τους και η ώρα κόντευε 18:00. Στην διασταύρωση του Επταχωρίου μας περιμένει ένα αναπάντεχο… Το θρυλικό Townmate του Βλάχου »μένει » από ρουλεμάν πίσω τροχού με το πιο κοντινό κατάστημα ανταλλακτικών να βρίσκεται στα 70 χλμ στην πόλη της Κόνιτσας. Μην έχοντας πολλές επιλογές και την ομίχλη να μας φλερτάρει ο Φεύγας που ήταν και ο Μπομπ ο Μάστορας της ομάδας και κουβαλούσε τα εργαλεία κατάφερε να φτιάξει το ρουλεμάν μαζεύοντας τις μπίλιες και τοποθετώντας το από την μεριά του διαφορικού για να μην τρώει ζόρι. Σκοτεινιάζει και δεν μας έπαιρνε για ελεύθερο camping στον Βοιδομάτη ποταμό όπως ήταν προγραμματισμένο με την ώρα να δείχνει 22:30 έχουμε φτάσει στην Κόνιτσα αναζητώντας ξενοδοχείο. Μπαίνοντας στο πρώτο ξενοδοχείο που βρίσκουμε μπροστά μας – Hotel Panorama- και διηγώντας την ιστορία μας η τιμή να διαμορφώνεται στα μισά και πιο κάτω απο την αρχική.
Νοτιότερα δεν γίνεται!
5-6η Ημέρα 21 Αυγούστου και 7:00 το πρωί οδηγούμε προς την Κακαβιά στα σύνορα της Αλβανίας με προορισμό την Ηγουμενίτσα. Στάση σε συνεργείο για επισκευή του Townmate και για ένα καφέ. Με καινούργια ρουλεμάν αναχωρούμε για Πέρδικα-Πάργα και βολίδα για Πρέβεζα. Στάση για τσιγάρο κάτω από ένα μεγάλο πλατάνι όπου δίπλα υπήρχε ένα υπαίθριο μανάβικο, του Κυρ. Στράτου. Απορώντας ο Κυρ. Στράτος με αυτό το θέαμα ζύγωσε και μας ρώτησε τι και πως. Αμέσως έκαναν την εμφάνιση τους δυο πεπόνια και ένα καρπούζι τα οποία ήταν προσφορά του καταστήματος. Παλαιός μηχανόβιος ο Κυρ. Στράτος με δυο γιούς οι οποίοι και αυτοί κάτοχοι μοτοσυκλέτας. Άκτιο- Βόνιτσα και πιάνουμε Αιτωλοακαρνανία με τα παραθαλάσσια μέρη Πάλαιρος- Κανδήλα- Μύτικας και Αστακός να μας μαγεύουν. Μια βουτιά στον Μύτικα ήταν υποχρεωτική μιας και η κούραση μετά από δέκα ώρες οδήγησης είχε κάνει τη εμφάνιση της. Μεσολόγγι- Αντίρριο και στις 21:30 παίρνουμε το καραβάκι για το Ρίο. Φτάνοντας στην Πάτρα καθήσαμε για φαγητό σε τσιπουράδικο γνώριμο μαγαζί του συνοδοιπόρου Καραγιώργη μιας και ο υιός του σπουδάζει στην πόλη Αχαΐας όπου διατηρεί και σπίτι για τις φοιτητικές του ανάγκες. ( Όλο το πακέτο της Πάτρας χορηγία του Καραγιώργη). 6η Ημέρα Τετάρτη 22 Αυγούστου και αποφασίζουμε η έκτη μέρα του οδοιπορικού να είναι πιο χαλαρή για να ξεκουράσουμε τα παπάκια μας αλλά και τους πισινούς μας οι οποίοι είχαν αρχίσει να διαμαρτύρονται έντονα. Πάτρα-Βαρθολομιό-Πύργος-Άγιος Νικόλαος – Κυπαρισσία – Φιλιατρά – Πύλος – Μεθώνη – Κορώνη – Πεταλίδι – Καλαμάτα. Μπάνιο στα πεντακάθαρα νερά της Καλαμάτας με τον Μεσσηνιακό κόλπο να μας έχει ξετρελάνει, μια νυχτερινή βόλτα στην Καλαμάτα και νωρίς για ύπνο. Πέρασε και αυτή η μέρα γνωρίζοντας ότι η επόμενη θα είναι η πιό ζόρικη και για εμάς και για τα παπάκια μας… Η μοναδική μέρα του ταξιδιού που κατεβήκαμε από τα παπάκια νωρίς!!! 18:00 η ώρα είχαμε ήδη στήσει τις σκηνές μας στο camping fare. Από τα 14 ευρώ η τιμή διαμορφώθηκε στα 5 ευρώ ανά άτομο όταν ο ιδιοκτήτης έμαθε για το εγχείρημα που τολμήσαμε να πραγματοποιήσουμε και τον ευχαριστούμε πολύ! Όμως λίγο πριν την Καλαμάτα ακόμη ένα πρόβλημα βασάνισε τον φίλο μας Δημήτρη… αυτή τη φόρα το διαφορικό του Βλάχου τα έπαιξε.
Αλλαγή σαμπρέλας στο άψε-σβήσε! Ελεύθερο camping στην Αιδηψό. Κυριολεκτικά πλάι στο κύμα! Πρωινή φωτογραφία στη γέφυρα Ρίου-Αντίρριου
7η Ημέρα Ο Βλάχος έμεινε στην Καλαμάτα να επισκευάσει το διαφορικό του ενώ οι υπόλοιποι συνεχίζουμε δυναμικά προς την ορεινή Μάνη φτάνοντας ως το νοτιότερο άκρο της Ηπειρωτικής Ελλάδας, την Ταίναρο. Ολιγόλεπτη στάση και μέσα στην τρελή χαρά οδεύουμε προς την Μονεμβασιά οδηγάμε παράλληλα με το Λακωνικό κόλπο και σταματάμε για ένα καφέ στο Γύθειο. Προγραμματίζουμε το ταξίδι και προς ολοταχώς για Βοίες και εν συνέχεια για το κάστρο της Μονεμβασιάς. Απομένουν δύο μέρες για να τελειώσουμε το οδοιπορικό μας και με στόχο την Εύβοια πατάμε μανιβέλα με πρώτη στάση το Πόρτο Χέλι. Ανεφοδιασμός , αλλαγή λαδιών και αναχωρούμε για Ερμιόνη-Γαλατάς και Αρχαία Επίδαυρος. Από εκεί Κόρινθος και λέμε αντίο στην Πελοπόννησο με μία στάση στα Μέγαρα για ανασυγκρότηση.Μη έχοντας πολλές ώρες μπροστά μας αποφασίζουμε να πάμε μέσω Αττικής οδού στον Ωρωπό και από εκεί με καράβι στην Ερέτρια. Χάνουμε όμως για λίγο το καράβι και αναγκαστηκά φεύγουμε οδικός για Χαλκίδα. Φτάνοντας κατασκηνώνουμε στην Νέα Αρτάκη με θέα τα αστέρια. Η κούραση αρκετή, ο πισινός διαμαρτύρεται εδώ και μέρες όμως ξέρουμε ότι είμαστε μια ανάσα απο την εκπλήρωση αυτής της ιδέας.Ο ενθουσιασμός νικάει την κούραση και η ταλαιπωρία να δίνει τη θέση της στην χαρά..500 χιλιόμετρα απομένουν,ότι και να γίνει ακομά και ¨σπρώχνοντας¨ θα βγάζαμε εις πέρας το ταξίδι μας και μάλιστα μέσα στο χρονοδιάγραμμα. Ένα βραδινό πάρτι πλάι στο κύμα με μουσική από τα κινητά μας και από ένα ηχείο που είχε ο Φεύγας, παίζοντας με blue tooth πανηγυρίζαμε μόνοι μας τον στόχο μας
8η Ημέρα Δεν υπάρχουν λόγια για αυτό το μέρος, ότι και να γράψεις είναι λίγο. Παράλληλα ο Βλάχος είχε τελειώσει με τη αντικατάσταση των ρουλεμάν του διαφορικού και από Καλαμάτα πάει Τολό, ένα γραφικό μέρος δίπλα στο πανέμορφο Ναύπλιο και μας περιμένει στο camping lipo. Εμείς αρχίσαμε να ανηφορίζουμε και επιλέξαμε να αφήσουμε το Μυρτώο πέλαγος και να πιάσουμε τα βουνά. Ανεβαίνουμε στο όρος Πάρνωνας στα 1940 μέτρα και συναντάμε το μαρτυρικό χωριό Κοσμάς το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς το 1942. Όπου υπάρχει ανηφόρα υπάρχει και κατηφόρα και έτσι σε σύντομο χρονικό διάστημα αντικρίζουμε το Λεωνίδιο και τον Άγιο Αντρέα. Η ώρα έχει πάει όμως 21:00 και έχουμε μέχρι το Τολό. Οι δρόμοι σκοτεινοί, άγνωστοι και με τον υποτυπώδη φωτισμό από τα παπάκια να κάνουν αρκετά δύσκολη την οδήγηση. Πάνω στα κράνη πήραν τη θέση τους οι φακοί κεφαλής (χορηγία της εταιρίας GIGALED) και η κατάσταση βελτιώθηκε αρκετά. Ενώ έχουμε αφήσει πίσω μας την πόλη Άστρος αρχίζουμε σιγά σιγά να βλέπουμε το πανέμορφο κάστρο του Ναυπλίου το οποίο ήταν άριστα φωταγωγημένο σαν ζωγραφια!Έπειτα απο κάποια χιλιόμετρα επιτέλους φτάσαμε στο Τολό! Η βραδιά κύλησε υπέροχα και δεν χρειάστηκε να στήσουμε ούτε σκηνές μόνο υπόστρωμα! Ένατη μέρα ξημερώνει με ξεφουσκωμένο το λάστιχο του Φεύγα! Αφού επιδιορθώθηκε και έχοντας δύο επιλογές για να χαιρετήσουμε την Εύβοια μία από Αιδηψό με καράβι για Αρκίτσα και η άλλη από Αγιόκαμπο καράβι για Γλύφα ,επιλέγουμε την πρώτη. Καμένα Βούρλα –Θερμοπύλες , φωτογραφία στον Λεωνίδιο και από εκεί Στυλίδα. Ολοκληρώνουμε το πέταλο του Μαλιακού και βολίδα για τον Βόλο μέσου Πτελεού και Αγχιάλου. Οδοιπορικό χωρίς ένα τσίπουρο στον Βόλο δεν γίνεται αλλά δεν είναι και για παραπάνω λόγω οδήγησης. Εκεί μια ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε. Ο φίλος και συνοδοιπόρος Στέφανος ξεκίνησε από τον Λαγκαδά και ήρθε με το Innova του στον Βόλο για να επιστρέψουμε μαζί. Έξι λοιπόν στον αριθμό παίρνουμε τον δρόμο για την επιστροφή, με τις οικογένειες μας και κάποιους φίλους να μας περιμένουν γύρω στις 10:00 στο καφέ μπαρ BELLE EPOQUE. Με λίγη καθυστέρηση φτάσαμε και εμείς στον Λαγκαδά με περηφάνια και τον ενθουσιασμό να ξεχειλίζει.
Στις πανέμορφες διαδρομές της Δράμας
Ολοι οι υποστηρικτές του οδοιπορικού
9η Ημέρα 5.250 χιλιόμετρα σε 9 ημέρες και 106 ώρες συνολικής οδήγησης ήταν ο απολογισμός αυτού του μοναδικού ταξιδιού. Με συνολικό κόστος 350 ευρώ περίπου ανά άτομο.Με αυτό το ταξίδι θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα στους λάτρεις της δίκυκλης θέας, πως ούτε πολλά κυβικά χρειάζονται ούτε πολλά ευρώ για να πραγματοποιήσεις οποιοδήποτε ταξίδι έχεις βάλει στο μυαλό. Τα βασικά εφόδια είναι η καλή διάθεση και πάνω απ’όλα η καλή παρέα. Η ομάδα του Α.Μ.Ο.Λ Λαγκαδά με το Papaki Tour 2018 ευχαριστεί θερμά όλους τους υποστηριχτές αυτής της εκδρομής. Café bar Belle Époque Πρατήρια υγρών καυσίμων Τάνος και ΥΟΙ Υδραυλικά Μαλλής Ευριπίδης Την εταιρεία GIGALED Τον συνοδοιπόρο Βασίλη Μητακίδη Ραντεβού στο επόμενο Papaki Tour με στόχο το ΒΟΡΕΙΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ (NORDKAPP)
Καθημερινός ο πρωινός έλεγχος για τυχόν απρόοπτα
Διαβάστε περισσότερα ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ άρθρα στο
www.motoxtreme.gr