Johan Petit

“Dit is een groot pleidooi voor de goeie dingen”

De nieuwe monoloog van Johan Petit gaat in première in c o r s o. In ‘Nu het nog kan’ legt hij het leven op de rooster, maar ook de manier waarop hij zelf in dat leven staat. Tom Pintens en Dora Brams zorgen voor de muziek.

Johan Petit: “Deze voorstelling heeft best wel een parcours afgelegd. Eerst wilde ik iets vertellen over deze tijd door mensen te interviewen over hun leven en hun werk. Ik sprokkelde prachtige verhalen. En toen werd ons moeder ziek. Ik begon daarover te schrijven, en ook over wat dat doet met een familie.”

Pleidooi voor kwaliteit

“In mijn toneelstukken wil ik de anekdote zo uitpuren dat die universeel wordt. Zo kan elke toeschouwer z’n eigen leven erin herkennen. Ik wil altijd iets over het leven en over deze tijd vertellen. De wereld begint steeds sneller te draaien en er is een enorme hang naar efficiëntie. Ik kom daartegen in opstand, want efficiëntie is niet alleen maar positief. Het gaat altijd over sneller of winstgevender. Efficiëntie leidt niet automatisch tot kwaliteit. En kwaliteit is het allerbelangrijkste in het leven. Daarover gaat dit stuk. Dit is één groot pleidooi voor de mooie, goeie, lekkere, toffe, aangename dingen. Als je wat ouder wordt, besef je dat de simpelste dingen net de belangrijkste zijn.”

Ontroering en frustraties

“Humor en ontroering gaan voor mij altijd samen. Dat is geen gouden regel, maar ik streef er wel naar in mijn stukken. Of de ontroering meer komt met de jaren? Dat denk ik wel. Dat is net als Elsschot, die vind je beter met de jaren omdat hij over frustraties schrijft. Hoe ouder je wordt, hoe meer frustraties je krijgt. En hoe meer je beseft dat bepaalde dingen niet meer kunnen.” “Het is niet zo dat ik door de ziekte van ons moeder een soort knak heb gekregen. Als zoiets gebeurt, besef je - je kan niet anders dan in clichés praten - hoe broos het leven is. En als het echt scherp wordt, dan komen je zenuwen bloot te liggen, zegt Bart Van Nuffelen, de andere schrijver van het MartHa!tentatief.”

Vrolijke melancholie

“De muziek is het bed waarin deze tekst kan liggen. Ze zorgt op de juiste momenten voor rust. De muziek is speciaal voor de voorstelling geschreven door Tom Pintens. Hij heeft het vermogen om muziek te maken die vrolijke melancholie in zich draagt. Het wordt nooit pathetisch. Van bij het begin voelde ik dat hij fan was van de tekst. Tom speelt samen met Dora Brams, een jonge, wonderlijke griet met een fantastische stem.”

première

Nu het nog kan

Johan Petit / MartHa!tentatief

do 30 sep - 20 uur vvk € 16 / kassa € 18 grote zaal