Schoolgaande kinderen en overblijven: een goede combinatie?

Iedereen kent het wel van de basisschool, het continurooster. Hierbij blijven kinderen tussen de middag op school om daar te eten. Dat vinden de kinderen natuurlijk supergezellig en hierbij leren ze elkaar ook beter kennen, net zoals de docent die hen dan ook op een andere manier ziet. Ik ben het er dan ook mee eens dat schoolgaande kinderen tussen de middag op school moeten overblijven.

Elkaar leren kennen

De lunch op school nuttigen, is natuurlijk niet alleen gezellig, maar je leert elkaar hierdoor ook op een andere manier kennen. De kinderen zien elkaar bijvoorbeeld heel anders als ze met iemand moeten samenwerken dan wanneer ze met iemand mogen gaan spelen. De lunch met de klas zorgt ervoor dat kinderen met elkaar in gesprek komen en dat ze met elkaar over andere onderwerpen kunnen kletsen dan alleen over school.

Elkaar zien en vertrouwen

Niet alleen leren kinderen elkaar zo op een andere manier kennen. Ook de docent ziet de kinderen nu op een andere manier. Zodra de docent de kinderen samen ziet eten, kan hij aan de hand van de gesprekstof erachter komen wat de interesses en hobby’s van de kinderen zijn. En wanneer er dingen zijn die de kinderen niet fijn vinden, zoals een kleine ruzie of iets wat bij hen persoonlijk speelt, vertellen ze dat sneller aan een klasgenootje of een maatje dan direct tegen de docent. Ikzelf heb dat vroeger ook gedaan. Ik besprak mijn problemen altijd eerst met mijn vriendinnen, voordat ik naar mijn docent ging. Dit, omdat ik altijd zeker wilde weten dat ik er niet alleen voorstond. Ik zie dit zelf ook veel gebeuren in mijn stageklas. Op mijn stageschool hebben ze ook een continurooster en ik merk dat de kinderen in dat half uur van elkaar altijd wel iets nieuws leren en samen een vertrouwd gesprek voeren over de dingen die hun dwars zitten. Dat vind ik interessant en mooi om te zien: dat de kinderen elkaar goed kunnen helpen en vertrouwen.

Onzekerheid

Toch hoeft het niet altijd gezellig en vertrouwd te zijn. De kinderen komen tijdens het continurooster niet thuis en kunnen hierdoor het gevoel krijgen dat ze minder vrijheid vanuit school krijgen. Ook zijn er kinderen die het niet fijn vinden om bij hun klasgenootjes te eten, omdat niet elk kind vriendjes of vriendinnetjes heeft of omdat ze zich onzeker voelen.

Het is maar hoe je het bekijkt. Ten eerste krijgen de kinderen tijdens het continurooster na het eten vaak ook extra tijd om buiten te spelen, dus daarmee krijgen ze genoeg vrijheid vanuit school om te bewegen en om plezier te maken. Ten tweede kan het continurooster als een kind niet echt vriendjes of vriendinnetjes heeft goed van pas komen om banden te scheppen en de andere klasgenootjes persoonlijk te leren kennen en te vertrouwen. Als kinderen onzeker zijn, is het vaak juist goed voor ze om hierover te kunnen praten met anderen in plaats van het bij zichzelf te houden. Tenslotte zijn er natuurlijk ook kinderen die liever op zichzelf zijn en niet veel sociale contacten willen, omdat ze het fijn vinden om ook even iets rustiger aan te doen.

Samenvattend kan ik de conclusie trekken dat het goed is voor kinderen om samen te eten en tijd te hebben om met elkaar te kletsen. Hierdoor leren ze elkaar kennen. Dat zorgt ervoor dat de kinderen elkaar kunnen vertrouwen en dat de docent de kinderen van een andere kant gaat zien. Bovendien kunnen bij het invoeren van een continurooster alle nadelen op een positieve manier worden opgevangen. Zo bezien pakt een continurooster dan voor iedereen goed uit.

Lieke

---------------------------------------------------------einde--------------------------------------------------------