Poëzie v/d Natuur

Page 1


Een stralend blauwe lucht vol helderheid en klare doorkijk Wolken zeilen als schepen door windkracht voortgedreven Tot dat diezelfde wind in razernij ontstoken in luttele seconden de hagel naar beneden schiet! Waar blijft dat prettige gevoel nu stenen op de ruiten slaan? En somberheid de lucht ontsiert? Verdwenen al die helderheid verdwenen ook de blauwe lucht! Maar nu ook drijft diezelfde wind met razendsnelle kracht de buien door de lucht en komt het blauw weer terug! MW. Tigchelaar


Spin in web Alsof ze in het donker door de lucht wandelt zo lijkt het heel precies verbindt ze doorzichtige draden met elkaar en ik mag dat bewonderen Femke Kaptein


Leef met de wind in je rug die je voortstuwt en leidt naar onontdekte bronnen vol kracht en mogelijkheden Leef met de zon in je gelaat die je ogen laat stralen en de zorgen in je hart verlicht om weer volmaakt te worden Leef met de krachten in de natuur die ons vormen tot wie we zijn die ons stimuleren bij onze groei en ons laten uitstijgen boven onszelf Leef met de sterren ze zijn de lichtjes in ons universum die ons twinkelend hoop geven door de eeuwen heen Leef!!! Bianca Hertog-Vromen


Natuur Voordat ik hier heen ging leek alles koud en stil Ik voelde me moe, lusteloos en alleen Maar nu weet ik ineens wat ik wil Voor altijd hier blijven en nergens meer heen De zon staat te stralen, hoog aan de onbewolkte lucht Heel zachtjes hoor ik het water tegen de kust aanspoelen De vogels spreiden hun vleugels, voor hun zoveelste vlucht Langzaam dringt het tot me door dat ze dit met geluk bedoelen Ik zit hier zo al uren voor me uit te staren En kijk naar de golven van de diep blauwe zee Mijn gevoel is op dit moment niet te verklaren Het sleept me heel langzaam met zich mee Als ik om me heen kijk ervaar ik complete rust en zie ik hooguit nog twee andere mensen Dan realiseer ik me ineens dat de natuur het mooiste is wat een mens zich kan wensen Esther Kamminga


De blinde man, at buiten soep, ik keek een beetje raar. Want in zijn mond, school geen bestek, maar wel een lepelaar! Alexander Kouwenberg


Harde gure wind spelen als een kind onbevangen Voor even maar is niets raar Voel hoe verderlicht jij voor mijn Liefde zwicht RenĂŠ Booms


Lied van de boom Raak voorzichtig mijn takken aan zonnestralen streel mijn huid ik schud de slaap weer van mij af en strek mijn lichaam uit Vlecht maar tussen mijn takken door ik raak je heus niet kwijt mijn knoppen ontluiken met je mee en zingen je door de nesteltijd Rust maar op mijn takken uit klein kwetsbaar vogelkind omarm je met mijn beschermend groen tot je jouw bestemming vindt Laat mijn takken nu maar los blozend rijp, de hoogste tijd de kringloop rond vanuit mijn hart om mij heen met trots verspeid Raas maar door mijn takken heen laat mijn bladeren vliegen kaal en schoon, mijn frisse wind die mij weer in slaap zal wiegen Dwarrel maar op mijn takken neer zachte witte hemelveren dek mij toe en laat mij dromen tot de zon mijn stroom zal keren Dorien Teeling-Bruin


De klimoptak wil, leunend op een dode boom, de hemel bereiken Helen Wannee


Een bloempje kan alleen maar bloeien en vraagt zich niet af voor wie het bloeit Het bloeit voor ieder die het wil zien en anders bloeit het ongezien Ghislaine van Opstal


Vogeltje tik Vedervinkje zag raam voor ruimte aan. Op bemoste tegel zagen we ‘t vleugelwijd naar adem snakken. Snaveltje open oogjes dicht. Meer dan vrezen konden we niet. Euthanasie lag op de loer. Maar moed moedigde ons aan een handje toe te steken. We vlijden vedervinkje in onze hand, streelden vederdek en snaveltje. Liefde is immers ook een medicijn. We zagen hoe een wondertje zich langzaam voltrok. Vedervinkje wurmde zich op, schudde zich uit. Toen fladderde ‘t van ons weg. Of het zo was afgesproken... Bea Tiesema


Paardebloem Wanneer de pluizen zich van de bloem losmaken laten zij zich meevoeren zonder te weten waarheen Wanneer zij landen en zich wortelen in Moeder Aarde zal een nieuwe bloem haar geel laten stralen Willy Mocking


Zijn ogen 

 Hij straalt als de wind zijn haren kietelt 
 en zwaait naar alle vogels
 In plaats van ik hem, neemt hij mij mee Mijn kleine zoon van twee

 Regen druppelt in zijn open mond en hij vraagt honderduit;
 waarom staat de zon in brand?
 En waar is Elfenland?

 Mijn zoon bekijkt een dode vlinder
 een gevonden stok moet mee
 Vrolijk lachend klinkt zijn stem
 en de wereld lacht naar hem

 Ik geniet van leven en natuur
 als ik kijk door de ogen van mijn zoon
 Juist de dingen waar hij bij stilstaat
 zag ik als heel gewoon Zainab Al-kisa


Het madeliefje Ik keek zojuist een madeliefje in haar ogen en zag wel honderd diamantjes in haar hart Het zonlicht speelde met hun flonkeringen wel honderd diamantjes in puur goud gevat Een dure bloem dacht ik maar zie de zomer met zijn gulle lach maakte van geen enkele prijs gewag Oeke Kruythof


Natuur leeft in mij als een vlinder die fladderend elk plekje ontdekt waar het goed rusten is En waar de distel zich staande houdt in de wind Natuur is voor mij ook die rijpe appel met rode blos en de aalbesjes, zo keurig op een rijtje in het gelid Natuur is het gevoel waarin ik me kan koesteren Als een waardevolle toevoeging in mijn bestaan Natuur is ontdekken....en stevig vasthouden ! Dick Borst



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.