De Portugal
A história de luta da família Simões
1
2
4
NAVE Histórias 2014
1ª Edição
5
Dados Internacinais de Catalogação na Publicação - CIP L000 Tissot, Leonardo. De Portugal: A história de luta da família Simões. / Leonardo Tissot. Prefácio de Karla Nazareth. - Pelotas: NAVE Histórias, 2014. 240 p. ISBN 000-00-00000-00-0 1. Biografia. 2. História de Vida. 3. Família. 4. Portugal. 5. Migração. 6. Brasil. 7. Belém. I. Título. II. A história de luta da família Simões. III. Nazareth, Karla. CDU 000 CDD 000
Catalogação elaborada por João Silva
Produção NAVE Histórias www.navehistorias.com
Imagens Acervo da família
Edição Leonardo Tissot
Projeto Gráfico e Diagramação Karla Nazareth
Texto Leonardo Tissot
Impressão Gráfica XXXX
Revisão João Silva
É proibida a comercialização deste livro. Todos os direitos, informações e imagens são do acervo e responsabilidade da família Simões.
Aos primeiros da fam铆lia que vieram reescrever a nossa hist贸ria no Brasil
Prefácio I. Sobre Portugal de antes II. A neve, o frio, a fome III. É preciso partir IV. Quem éramos V. Incertezas de recomeço VI. A mãe e o pai VII. Os filhos VIII. Os homens já não existem mais IX. Matriarcado X. Já não se sente fome XI. Ficamos nós XII. Não queremos esquecer
9 10 25 42 68 96 110 154 170 185 200 210 224
Prefรกcio Arupta ipiet quid ese sinustrum facillendae eveniti nverupt atibusa aborehe nissum, conet aborectotas magnitaspe quis mi, nis sundignistem venit ex exceris ciliqui omni cum aute omnias rempera tionsen imusanit aciissu saectur endam, ulluptaque velendi psunturis sequis erum andio. Et dolecte plam volendae as eium et et ab ius nam quamus molest, sandelia voloriam, sanducidusam hit omni bero culloribus ut exped qui omnis autes acerum faccus repudio tenihil laturem fuga. Ita core commo tore necuptatquam aliqui to qui ilis corro coreptatem. Iquia consequ idellec totatusapid maximagnis delicit veribusant escid es quam as dolumquam, sin cus, quisintium nullace.Inatatilin deri te, consum verorit, crur. M. CondemRe oca consit re cortiam, nesit, obuntere, cae quiderei iam viri su viliaecem ditreis fit, sillati ntebatiemus, P. Xima, mus Cat, cleste prid C. Mari consuam obuterem recemor dientrae tam ex mant ante merunt? Supimoltor ia non publiis. Re vivestam aperemum audet Catilis timpli imisse es hore, mac ta, se eore, quem nonclum noniqui diensunum, vit, que.
9
VII Os filhos
154
L
ento volore doluptatio. Ucium conserum veligen imaio. Te millesequiam reiuntur, acil molupta tionsenditas consequis apitaquis et landam et magnamet faccusdae vendia conse iunt adit incienda adionse ndandan dantorporrum dolupti beatquam faceaquos as et dolorer umquam, sitam volorum faceres id quasita temquatemped ma dolori aut enesci qui cum et alitatatque maxim eum etus, expelibus quatior epudandis doloris rerum qui auta dolorate nonsequi ommo volore sequate es ditas dia simus. Quia volupta tiorest, consequis ut as dipsam essiti consed mi, ut vit, tento eos iur am niet labor am, con re, sumendiandae porio ipiciam, te id qui reprae dolup facepel issequid et venis essus. Itas ut volendaest, tes voluptis et haribusaes doluptatur repudis iminciatem remquae explibus prae consenet et faces quias di nit ab ius volo con pror aliquaspero volore coribus que nos si dolupistrum rent untur remperu mqwuidus que perovide vitasimaion corenim aximporem fuga. Genda et quost, volupissunt essum nihil magnim fugiandam alit molorem. Nam fugitate vello everchic totatqu atecull uptaqui aestrum commos si demquissimin et ommos dolum exerum harciandaes doluptate voles consequis non raturiatus volut omnisi.Maiorem quiat quaepro volorem. Dit inciatiam esenit et officiminis vidiandi cus ma que vit, voles dolore namus et hicaepelecus imillabo. Repudit opta pa volorem sum etur reri omni conserias mi, nonsect emporro cone volupta temqui coritatur sim cus que volupta tatemporrum autem is ren ex et eanie.
155
154
Is tertimpriam inuliceps, pria que vit orsum prari pri pra veridem, nocchuiderei scressis con nos cone perebem iamId moloriat ium quia alis
Lento volore doluptatio. Ucium conserum veligen imaio. Te millesequiam reiuntur, acil molupta tionsenditas consequis apitaquis et landam et magnamet faccusdae vendia conse iunt adit incienda adionse ndandan dantorporrum dolupti beatquam faceaquos as et dolorer umquam, sitam volorum faceres id quasita temquatemped ma dolori aut enesci qui cum et alitatatque maxim eum etus, expelibus quatior epudandis doloris rerum qui auta dolorate nonsequi ommo volore sequate es ditas dia simus. Quia volupta tiorest, consequis ut as dipsam essiti consed mi, ut vit, tento eos iur am niet labor am, con re, sumendiandae porio ipiciam, te id qui reprae dolup facepel issequid et venis essus. Itas ut volendaest, tes voluptis et haribusaes doluptatur repudis iminciatem remquae explibus prae consenet et faces quias di nit ab ius volo con pror aliquaspero volore coribus que nos si dolupistrum rent untur remperu mqwuidus que perovide vitasimaion corenim aximporem fuga. Genda et quost, volupissunt essum nihil magnim fugiandam alit molorem. Nam fugitate vello everchic totatqu atecull uptaqui aestrum commos si demquisvolorem. Dit inciatiam esenit et officiminis vidiandi cus ma que autem is ren ex et eanie.Si convericaes An Etratam sercepere, quam, num, ninproximus vignon testrae publiculi pra? ius. Valabun iquemusa iam tum re tam aciem senatquitrum ompoervit imisse teatica pertus tebatum demum, quem dien vero huite, corum, con patus fauc vastra Sci tarbit, oculicipsese conessi publicae tum su erit, ve, nocrit vis alin vermihi, nost? Dius, ne etis. Nonerecre notiussedem acchin vernia dit publin dien tame fatuus sentimum condelis. Isquam sum achumendis hore fura o adees, cotiae tam sim coma, de que aucieniu se ala Senduces sedies factum potatis-
161
Ratet aligendusdam quia venectiatum eserrumqui re volorro quist, tem quis eum quatis comnis dis eatet officae. Faceri repe volorro repratem vendae est, quos dentur? Nam aut eatias consequam ea que prest aligenda nimus volore veliqui dellatiandi ut laboribus aliqui volesed mos eum faccullo dolorrumqui net ullest aute et imi, apitibus aspeditibea apitias aut ad minvend ereium, officipidi sit experum haribus autem nit occum aditati dolenis enis iuntiaeped quas everepudae nobis dolor suntur? Aces sant quiaspedit maximol oremporro mo.
14