Περιοδικο νεα ακροπολη 116 by Νέα Ακρόπολη

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

editorial Θυμάμαι ότι ένα από τα πρώτα μαθήματα που μας έκαναν όταν ήμουν φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής στην Ισπανία ήταν για τη σημασία και την προέλευση της λέξης «Φιλοσοφία». Σημαίνει, μας έλεγε ο καθηγητής, φιλία προς τη σοφία και ο Πυθαγόρας ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε αυτήν τη λέξη και μάλλον την εφηύρε. Ο ίδιος δεν θεωρούσε τον εαυτό του σοφό, όπως τον έλεγαν οι γνωστοί του, αλλά απλώς ένα φίλο, έναν εραστή της σοφίας, δηλαδή ένα φιλο-σοφο. Μόνο και μόνο αυτό το μικρό ανέκδοτο μας παραπέμπει αμέσως σε μερικά χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει κάθε αληθινός φιλόσοφος, δηλαδή την ειλικρίνεια, τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη. Πρόκειται για αρετές ή ψυχολογικές δυνάμεις που αντιτίθενται καθαρά στον εγωισμό, την αλαζονεία και την έπαρση και που δυστυχώς, χαρακτηρίζουν σήμερα πολλούς διανοούμενους και ερευνητές, ειδικά στον τομέα του εσωτερισμού και της μεταφυσικής, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται ή τους ονομάζουν φιλοσόφους. Είναι αυτοί που θεωρούν ότι κατέχουν τη μόνη αλήθεια και, απροκάλυπτα ή μη, περιφρονούν ή σνομπάρουν κάθε άλλον που εκφράζει διαφορετικές από τις δικές τους απόψεις. Λένε ότι είναι ερευνητές, αλλά μόνο με τα λόγια, γιατί στην πράξη οι συμπεριφορές τους μόνο φανατισμό και στενοκεφαλιά δείχνουν. «Δεν υπάρχει χειρότερος τυφλός από αυτόν που δεν θέλει να βλέπει» λένε στα μέρη μου. Ένα άλλο ανέκδοτο αποδίδεται ίσως στο Θαλή το Μιλήσιο, έναν από τους λεγόμενους Επτά σοφούς της Ελλάδας (ακόμα ο Πυθαγόρας δεν είχε φαίνεται εφεύρει τη λέξη φιλοσοφία). Καθόταν, ένα χειμωνιάτικο βράδυ όντας ήδη σε προχωρημένη ηλικία, με μια παρέα γύρω από τη φωτιά και ένας από τους συνδαιτυμόνες, θέλοντας μάλλον να πειράξει κάποιο μικρό αγόρι που έκανε χρέη υπηρέτη, του ζήτησε να του φέρει λίγη θράκα από τη φωτιά, να την έχει κοντά του. Ο Θαλής σκέφτηκε ότι το παιδί θα δυσκολευόταν πολύ να τα καταφέρει, δεδομένου ότι εκεί κοντά δεν υπήρχαν κατάλληλα μέσα για αυτήν τη δουλειά. Έκπληκτος όμως, είδε πως το αγόρι έβαλε κρύα στάχτη στην παλάμη του, έβαλε επάνω λίγα αναμμένα κάρβουνα και τα πήγε αμέσως σ’ αυτόν που του τα ζήτησε. Λέγεται ότι τότε ο Θαλής είπε την περίφημη φράση «γηράσκω αεί διδασκόμενος». Αυτό έχει να μας διδάξει πολλά. Το πρώτο είναι ότι ένας φιλόσοφος διατηρεί πάντα τη φρεσκάδα τού να μπορεί να μάθει κάτι καινούργιο, να είναι ικανός να εκπλήσσεται, ακόμα και με τις φαινομενικά πιο ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής και της Φύσης. Είναι σαν να παραμένει αγνός και διψασμένος για μάθηση όπως ένα μικρό παιδί. Το δεύτερο είναι ότι, έχει την ικανότητα να μπορεί να διδαχτεί από οτιδήποτε, εφόσον είναι ανοικτός σε κάθε πηγή πληροφοριών. Δεν έχει την έπαρση να σκεφτεί «τι μπορεί να μου διδάξει εμένα ένα παιδί». Μπορεί να διδαχτεί ακόμα και από ένα μυρμήγκι, από μια πέτρα που κυλάει στην πλαγιά του βουνού, από τον αέρα που φυσάει ανάμεσα στα κλαδιά ενός δένδρου... Μπορεί, εν τέλει, να διδαχτεί από τη ζωή και από τη Φύση, γιατί ξέρει να τις διαβάζει σαν ανοικτό βιβλίο. Δεν εναντιώνεται στη Φύση, αλλά έχει μάθει να γίνεται ο πιστός υπηρέτης της, που ξέρει να αποκαλύπτει, αλλά και ταυτόχρονα να φυλάει καλά τα βαθύτερα μυστικά της. Αυτός είναι ένας αληθινός εσωτεριστής Φιλόσοφος. Γ. Α. Πλάνας ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ΕΠΙΘΥΜΩ ΕΤΗΣΙΑ ή ΔΙΕΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ

στο περιοδικό ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ 4 τεύχη (1 έτος) 12 € ή 8 τεύχη (2 έτη) 22 € επίσης επιθυμώ παλιά περιοδικά: 12 τεύχη με 8 € ή

24 τεύχη με 15 €

Επώνυμο ----------------------------------------------Όνομα -------------------------------------------------Οδός ---------------------------------- αρ ------------Πόλη ---------------------------------- Τ Κ -----------Τηλέφωνο ---------------------------- φαξ ----------Ε-Mail ---------------------------------------------------τρόπος πληρωμής: Κατάθεση στην ΤΡΑΠΕΖΑ: κ. Καμπάκη Μαρίνα, ΕΘΝΙΚΗ: αρ. λογ/σμού:168-612705-32, ΕΡΓΑΣΙΑΣ: αρ. λογ/σμού: 76/02216-00010/99 ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ: κ. Καμπάκη Μαρίνα, Αγ. Μελετίου 29, 11361, ΑΘΗΝΑ.

Στείλτε το κουπόνι αυτό στο fax 21 0 8847639 ή στην ταχυδρομική διεύθυνση: κ.Καμπάκη Μαρίνα, Αγ Μελετίου 29, 11361, ΑΘΗΝΑ ή επικοινωνήστε στο τηλέφωνο 21 0 8231301 ή συμπληρώστε τη φόρμα στο books@nea-acropoli.gr

ΓΤα τεύχη του περιοδικού μας αποτελούν ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών και έμπνευσης για όσους ενδιαφέρονται για την τέχνη, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, τον εσωτερισμό & γενικότερα για όλες τις δραστηριότητες που προωθούν την ανθρώπινη καλλιέργεια και εξέλιξη. Για να τα προμηθεύεστε τακτικά και εύκολα στο σπίτι σας, γραφτείτε συνδρομητές. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να επικοινωνούμε τακτικά, αλλά και για να στηρίξετε την ανιδιοτελή και ρομαντική προσπάθεια που είναι η έκδοση και κυκλοφορία ενός φιλοσοφικού περιοδικού στην εποχή μας.

περιεχόμενα α. μόνιμες στήλες 3. Από τον εκδότη

TΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ Εκδίδεται από: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΑΓ. ΜΕΛΕΤΙΟΥ 29, ΑΘΗΝΑ 11361 Τηλ. 210 8231301, Fax. 210 8847639 e-mail:books@nea-acropoli.gr

9. Μύθοι των αστερισμών: Λύρα 11. Κινηματογράφος: Μετά την επόμενη μέρα. 30. Πολιτιστική ατζέντα της Νέας Ακρόπολης 52. Η σελίδα της Υγείας: Βασικοί κανόνες υγειινής διατροφής. 54. Η σελίδα του Bodhidharma 55. Σπόροι σοφίας 56. Παρουσιάσεις βιβλίων 58. Επόμενο τεύχος

β. άρθρα

6. Η Φύση 15. Η μυστηριακή δύναμη των Γιορτών 22. Αντιστράφηκε κάποτε ο άξονας της γης; β΄ μέρος 33.. Ανθρώπινες Αξίες στην Αρχαία Αίγυπτο. 36. Οι 7 συνειδήσεις του Ανθρώπου.

ΕΤΟΣ 26ο, ΤΕΥΧΟΣ 116 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΜΑΙΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2005 Εκδότης - Ιδιοκτήτης Γ.Α. Πλάνας Διευθύντρια Σύνταξης &

41. Είναι η αντιβαρύτητα το μέλλoν σας? 48. Λύσεις της φιλοσοφίας στην καθημερινή ζωή.

Από ό το τ βιβλίο

Παιχνίδια στον καθρέφτη φιλοσοφικά δοκίμια για την απατηλότητα του κόσμου

Η ΦΥΣΗ

Delia Steinberg Guzmάn, Πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού Νέα Ακρόπολη, Σταυρός των Παρισίων του Πανεπιστημίου της Σορβόνης σε Επιστήμες, Τέχνες και Γράμματα.

Τίποτα δεν είναι πιο φυσικό στον άνθρωπο από τη Φύση. Όχι όμως φυσικό με το φιλοσοφικό νόημα του ζητήματος, δηλαδή ως ανταπόκριση σε ένα διατεταγμένο σχέδιο εξέλιξης που υπαγορεύεται από το θείο νόμο. Φυσικό με το ανθρώπινο νόημα, δηλαδή ότι όλα είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου. Όλα υπάρχουν απλά και μόνο για την εξυπηρέτησή του ή για να έχει ο άνθρωπος όφελος από αυτά. Όλα τα βασίλεια τα κατώτερα από τον άνθρωπο, που συνυπάρχουν μαζί μας στο χώρο της ίδιας της Φύσης, βρίσκονται στη διάθεση του ανθρώπου. Οι πέτρες σίγουρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Τα φυτά είναι καλά για να τα τρώμε ή για να φτιάχνουμε πράγματα με αυτά. Τα ζώα τα τρώμε -φυσικά- ή τα αξιοποιούμε σε διάφορες δουλειές. Η γη είναι για να βλασταίνουν οι σπόροι που ρίχνουμε σ’ αυτήν ή για να προμηθευόμαστε τους κρυφούς της θησαυρούς με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα και ευκολία. ευκολία.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Έχω ακόμα ακούσει να λένε ότι τ’ αστέρια στον ουρανό είναι φωτάκια που έβαλε ο Θεός για να οδηγεί τον άνθρωπο στο νυχτερινό του δρόμο. Αν αυτό το τελευταίο είναι ποίηση, έχει καλώς. Αν όμως είναι κοσμοθεωρία -και πολύ φοβάμαι κάτι τέτοιο- καταλήγουμε στο ότι τ’ αστέρια δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν από το να φωτίζουν, γιατί οι άνθρωποι -ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, το πιο τέλειο ον της δημιουργίαςδεν μπορούν αλλιώς να δουν καλά στη διάρκεια της νύχτας... Κάτω απ’ αυτό το χρώμα του κρυστάλλου είναι σαν να πέφτουμε παγιδευμένοι στο παιχνίδι της Μάγια, μακριά από το να μάθουμε το ανοιχτό βιβλίο της Φύσης και σαν να καταστρέφουμε τα φύλλα και τα εξώφυλλά του χωρίς τον παραμικρό οίκτο και χωρίς κανένα όφελος.

Η Φύση είναι το φυσικό σκηνικό όπου μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τις εμπειρίες της συγκεκριμένης στιγμής που ζούμε. Όχι μόνο εμείς οι άνθρωποι, αλλά και οι πέτρες, τα φυτά, τα ζώα, τα άστρα... επίσης ζουν, βιώνουν κι εκφράζονται μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Ο άνθρωπος είναι μόνο ένα σκαλοπάτι παραπάνω μέσα στα πολλά που διαμορφώνουν τη μεγάλη κλίμακα της εξέλιξης. Και ποιος ξέρει αν δεν υπάρχουν άλλα όντα στη Φύση που είναι ανώτερα από τον άνθρωπο και που η όρασή μας δεν μπορεί να τα διακρίνει; Θα ρωτούσε όμως κανείς: “αν μπορούμε να δούμε τόσα πράγματα, γιατί να μη βλέπουμε κι αυτό που είναι ανώτερο από μας;” Όμως η ύλη υιοθετεί πολλαπλές -σχεδόν άπειρεςμορφές δημιουργίας. Μερικές είναι συγκεκριμένες και ορατές περισσότερο, άλλες λιγότερο και περνούν ασύλληπτες μπροστά απ’ τα μάτια μας. Όταν το φως του ήλιου πλημμυρίζει τον ουρανό και μας τυφλώνει, θα έπρεπε να λέμε ίσως ότι τα αστέρια δεν υπάρχουν; Κι όταν η νύχτα καλύπτει με επιτήδεια σκοτεινιά το περιβάλλον μας και τότε λάμπουν τα αστέρια, θα έπρεπε να λέμε ότι δεν υπάρχουν τα χρώματα;

Υπάρχουν στιγμές που κάποια πράγματα φαίνονται κι άλλα όχι. Υπάρχουν στιγμές που κάποια πράγματα εκδηλώνονται κι άλλα όχι. Όμως όλα ζουν. Εξαρτάται από τη στιγμή και βέβαια από τη δική μας ικανότητα παρατήρησης, κατανόησης και εξέλιξης. Δεν αρκεί να βλέπουμε για να καταλαβαίνουμε. Η έλλειψη κατανόησης και σοφίας μειώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την όραση. Γι’ αυτόν που η ζωή είναι ζήτημα υλικής διαβίωσης η φύση είναι ένα μουγκό στοιχείο. Γι’ αυτόν που το εσωτερικό ξύπνημα έχει αρχίσει να εκδηλώνεται, η φύση είναι -όπως λέγαμε πριν κι όπως έλεγαν τόσοι- ένα ανοιχτό βιβλίο που παρουσιάζει μια αμέτρητη δόση γνώσεων. Ένα φύλλο δέντρου ειδωμένο με αδιαφορία δεν λέει τίποτα, όμως πολλά μπορούμε να διδαχτούμε, αν το παρατηρήσουμε προσεκτικά. Έτσι εμφανίζονται χίλιες και μία ευφυείς λεπτομέρειες που μας υποδεικνύουν καθαρά τον τρόπο ζωής αυτού του φύλλου. Το χρώμα, η μορφή, το μέγεθος, οι νευρώσεις, ο τρόπος που παίρνει αέρα και ήλιο, όλα αυτά είναι ζωτικές και ενδεικτικές όψεις της διάνοιας που κυβερνάει αυτό το ζωντανό ον. Έτσι, είναι πιθανόν εμείς οι άνθρωποι, οι τυφλωμένοι από τη Μάγια, να μη βλέπουμε ανώτερες από τη δική μας μορφές ζωής, για τον απλό λόγο ότι βλέπουμε τη φύση με την αδιαφορία της άγνοιας. Αρκεί να απαλλαγούμε κάπως από την αποχαύνωση για να καταλάβουμε. Όπως στην πέτρα κυοφορείται η μελλοντική κίνηση του δέντρου, όπως στα φυτά κυοφορείται η μελλοντική ευαισθησία

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ÖÉËÏÓÏÖÉÁ του ζώου, όπως στο ζώο κυοφορείται η μελλοντική ανθρώπινη διάνοια, έτσι και στον άνθρωπο κυοφορείται η μελλοντική σοφία του υπερανθρώπου. Αρκεί να απαλλαγούμε κάπως από την αποχαύνωση για να δονήσει το μέλλον μέσα μας. Αρκεί να ανοίξουμε μόνο τα μάτια μας για να διαπιστώσουμε ότι ο άνθρωπος, φορτωμένος με τόσες και τόσες ατέλειες, δεν μπορεί να είναι το τελευταίο και πιο τελειοποιημένο μοντέλο της φύσης. Αρκεί να θελήσουμε για να καταλάβουμε ότι αν μέσα μας μπορέσουμε να δούμε ίχνη από το μέλλον, αυτό το μέλλον θα μπορεί πια να υπάρχει πλασμένο σε κάποιο μέρος, σε κάποια διάσταση, σε κάποιο κλειδί της ίδιας της φύσης μας, που αυτή τη στιγμή μας διαφεύγει. Ουρανός και γη είναι τα σκηνικά της φύσης. Στη μέση βρίσκονται οι άπειρες μορφές ζωής που εκφράζονται. Από τον ουρανό εξάγουν την κοσμική δύναμη του αστρικού μυστηρίου, του μυστηρίου του μέλλοντος. Στη γη βυθίζουν τις ρίζες τους στο άλλο μυστήριο που μας διαφεύγει, στο μυστήριο της συγκρότησης της ύλης. Έχουμε όλες τις μορφές ζωής -όπως λέει ο Πλάτων- λίγο από την κάθε μια, λίγο από ύλη και λίγο από πνεύμα, και κουβαλάμε στις πλάτες μας το δράμα που είναι να πετύχουμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ του ενός και του άλλου μέρους. Όλες οι μορφές ζωής συμπεριλαμβάνοντας κι εμας τους ανθρώπους- έχουν μια μητέρα και έναν πατέρα. Η μητέρα είναι η οριζόντια γη, γενναιόδωρη και δότρια τροφής, ικανή να μας φιλοξενήσει στους κόλπους της και να θυσιαστεί σιωπηλά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας. Ο πατέρας είναι ο κατακόρυφος ουρανός, αυτός που μας καλεί προς τα πάνω, υποχρεώνοντάς μας να σηκώσουμε τα μάτια, είναι αυτός που

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

δεν μας καλύπτει, αλλά αυτός που απαιτεί από εμάς θυσίες, αυτός που δεν μας δίνει διευκολύνσεις, αλλά αυτός που υπόσχεται υγιείς δυσκολίες. “Με ορμή προς τα άστρα”. Όλα στη φύση δονούνται και τραγουδούν. Τίποτα δεν είναι σε ηρεμία. Όλα κατευθύνονται προς κάποιο μέρος, όλα εκπληρώνουν τον προορισμό τους. Γι’ αυτό ο Πυθαγόρας μάς μιλούσε για “τη μουσική των σφαιρών”, για την κίνηση των άστρων και για τη συμφωνία που αυτά εξασφαλίζουν με την περιστροφή των ουράνιων σωμάτων τους. Η γήινη φύση μας δονείται και τραγουδάει. Και σ’ αυτήν υπάρχουν ειδικοί ήχοι που διαμορφώνουν το ρυθμό της ίδιας τους της κίνησης. Έχετε μείνει καμιά φορά σε απόλυτη σιωπή, ακούγοντας μόνο τον ψίθυρο της Φύσης; Όχι της φύσης που είναι ιδεατό κατασκεύασμα των ανθρώπων, όχι το θόρυβο των μεγάλων πόλεων, όχι το θόρυβο των μηχανών. Έχετε ακούσει το φυσικό ήχο του ανέμου, του φυλλώματος των δέντρων, των κυμάτων της θάλασσας, των χιλιάδων ζωυφίων που βρίθουν γύρω μας χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε; Αυτοί που ξέρουν λένε ότι η Φύση μας, η Γη μας, τραγουδάει τον ήχο που ονομάζουμε ΦΑ... Η μουσική μας κλίμακα βασίζεται σε επτά ήχους: ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα και σι. Επτά ήχοι που αντιστοιχούν σε επτά χρώματα. Το δικό μας, αυτό της Φύσης μας, αυτό που είμαστε σε θέση να συλλάβουμε είναι ο ενδιάμεσος ήχος, που είναι επίσης ο ήχος του σταυρωμένου στο χώρο ανθρώπου, με τρεις ήχους από κάτω και τρεις ήχους προς τα πάνω, με ένα μέρος του δρόμου να έχει ήδη διανυθεί και να απομένει να διανυθεί το άλλο. Αυτή είναι η Φύση. Αρκεί ν’ απαλλαγούμε κάπως από την αποχαύνωση για να την ακούσουμε να τραγουδάει. Αυτή είναι ζωντανή. Είναι η δική μας πηγή υλικής ζωής. Σ ‘αυτήν προστατεύεται η Μάγια, παίζοντας μ’ αυτήν και με μας. Τίποτα το πιο φυσικό.

Μύθοι των Αστερισμών Κώστας Φρατζικινάκης

“Με προσευχής ανάβλεμμα το αντίκρισα στον ουρανό κατάκορφα το Αστέρι της Λύρας ήλιο κόσμου απόμακρου που τον μαντεύει ο νους κι ας μην τον ξέρει. Μέθη ματιών! την ώρα, που άξαφνα άνθισε μενεξεδένιο φως μες στο αστρογυάλι, δε θέλησα να ιδώ ποια αλήθεια κρύβεται στο θάμα, που είχε ανθόφωτο προβάλλει. Για μένα το άστρο εκείνο το κατάκορφο σε μια στιγμή φωτοπλασμένου ονείρου, με την ουράνια φλόγα του φανέρωσε την αφανέρωτη Ψυχή του Απείρου”

Μύθος από την Κίνα O μύθος σχετίζεται με δύο εραστές που μια φορά το χρόνο ενώνονται ξανά με τη βοήθεια της “Γέφυρας των Κισσών”. Ο Τσιέν Νιού ήταν ένας ουράνιος βοσκός που αγάπησε και παντρεύτηκε την Τζιρ Νου, κόρη του Βασιλιά του Ουρανού. Η Τζιρ Νου ήταν θεά της υφαντικής και έφτιαχνε τα ρούχα του πατέρα της δίχως ραφή. Ο βοσκός και η γυναίκα του ήταν τόσο ευτυχισμένοι μαζί ώστε παραμελούσαν τα καθήκοντά τους στον ουρανό, γι΄ αυτό η βασίλισσα των ουρανών τρύπησε τον ουράνιο θόλο με την ασημένια καρφίτσα των μαλλιών για να σχηματίσει το ουράνιο ποτάμι - τον Γαλαξία- που θα ήταν αδιάβατο για τους δύο εραστές.

Λύρα

Η Τζιρ Νου είναι το σύνολο των άστρων της Λύρας. Ο Τσιέν Νιού είναι ο αστερισμός του Αετού. Μια ματιά στον ουρανό το καλοκαίρι δείχνει πως ο Γαλαξίας τους χωρίζει. Η κόρη στέκει στη δυτική όχθη και ο νέος στην ανατολική. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Ο Βασιλιάς των Ουρανών έκρινε ότι μια νύχτα το χρόνο, την έβδομη νύχτα της έβδομης σελήνης (περίπου στα μέσα του Αυγούστου), θα μπορούσαν να συναντώνται οι εραστές. Για να γίνει αυτή η συνάντηση δυνατή, όλες οι κίσσες του κόσμου μαζεύονται τη νύχτα αυτή και σχηματίζουν μια φτερωτή γέφυρα. Οι σταγόνες της βροχής που τυχαίνει να πέφτουν αυτήν τη μεγάλη μέρα είναι δάκρυα χαράς για τη συνάντησή τους, και οι σταγόνες της νύχτας τα δάκρυα για τον αποχωρισμό τους. Σύμφωνα με το έθιμο, όταν τα παιδιά βλέπουν εκείνη τη μέρα κίσσες τις γιουχαΐζουν και τις κυνηγάνε ώστε να πετάξουν στον ουρανό. Οι εραστές έχουν μόνο μια νύχτα στη διάθεσή τους, γιατί όταν χαράζει η αυγή, οι κίσσες σκορπίζονται γυρνώντας στις φωλιές τους και οι εραστές αναγκάζονται να επιστρέψουν ο καθένας στην όχθη του και να περιμένουν τον άλλο χρόνο για την επόμενη συνάντηση.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Ένας θρύλος σχετικά με τη Λύρα είναι κι αυτός που αφηγείται το ταξίδι του μεγάλου εξερευνητή Τζαγκ-κ’ιέν, που έζησε πριν 2000 χρόνια, κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν. Ο Τζαγκ-κ’ιέν έκανε εμπόριο με το Τουρκεστάν και σ’ ένα από τα ταξίδια του προσπάθησε να ανακαλύψει αν ο Κίτρινος Ποταμός είχε την πηγή του στο Ουράνιο Ποτάμι, το Γαλαξία. Με πολύ κόπο διέσχισε το ποτάμι ανοδικά, αντίθετα με το ρεύμα, ώσπου τελικά κουράστηκε και τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξεκουράστηκε, το ποτάμι κυλούσε απαλά και τον λίκνιζε ανάμεσα στις ιτιές. Τον παρέσυρε έτσι, ώσπου ανέτειλε ο ήλιος και του αποκάλυψε ένα εξαίσιο θέαμα. «Ένα λαμπρό λευκό φως, πιο ακτινοβόλο και από της Σελήνης, περιέβαλε το τοπίο πέρα από τις ιτιές. Η Γη και ο ουρανός είχαν το χρώμα του γαλάζιου σάπφειρου. Το ποτάμι ήταν ασημένιο και αντανακλούσε στη γαλήνια επιφάνειά του χιλιάδες αστέρια». Αυτό μοιάζει με μια περιγραφή του νυχτερινού ουρανού από ένα πλανήτη κοντά στο κέντρο του γαλαξία! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό «Ήξερε ότι βρισκόταν στον ουρανό και συνέχισε το ταξίδι του για μέρες, έως ότου έφτασε στο Δυτικό Παράδεισο, όπου το άρωμα του Δέντρου της Ζωής τον μέθυσε. Το δέντρο αυτό άπλωνε τα κλαδιά του πάνω από μια λίμνη με πετράδια. Τα φυλλώματά του μύριζαν με το άρωμα της κανέλας και άλλων μυρωδικών και στα κλαδιά του φώλιαζαν και πετούσαν πουλιά με όλα τα χρώματα της ίριδας». Ο Τζαγκ-κ’ιέν είδε και πολλά άλλα θαύματα, αλλά τελικά έφτασε σε μια λευκή πολιτεία στις όχθες ενός ποταμού όπου συνάντησε μια κόρη που ύφαινε και είδε στην απέναντι όχθη ένα νέο που οδηγούσε τα βόδια του στο ποτάμι για να πιουν νερό. Όταν ο Τζαγκ-κ’ιέν τη ρώτησε ποια χώρα ήταν αυτή, του είπε να πάρει τη σαΐτα του αργαλειού της και όταν φτάσει στην πατρίδα του να τη δείξει στο Γκουν-π’ίγκ, τον αστρονόμο, που θα του εξηγούσε που βρισκόταν. Ο τολμηρός εξερευνητής, μετά το μακρινό ταξίδι του γυρισμού, αναζήτησε τον αστρονόμο και του έδειξε τη σαΐτα. Ο Γκουν-π’ίγκ άκουσε την ιστορία του ταξιδιού, είπε στον Τζαγκ-κ’ιέν ότι καθώς ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει την ετήσια συνάντηση του Τσιέν Νιου και της Τζιρ Νου, παρατήρησε ένα τεράστιο ουράνιο σώμα-κομήτη, (νόβα ή σούπερ νόβα) να ξεπετάγεται ανάμεσά τους. Αυτό το παράξενο ουράνιο σώμα ήταν ακριβώς ο ήρωας, ο Τζαγκ-κ’ιέν.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

kινηματογράφος Αγάπη Χατζημπαλάση

“ Μετά την επόμενη μέρα ”

Σκηνοθέτης Ρόλαντ Έμεριχ Παίζουν: Ίαν Χολμ Τζέικ Γκίλενχαλ Ντένις Κουέιντ Εδώ έχουμε μια κλασική ταινία καταστροφής, του Ρόναλτ Έμεριχ, από αυτές που λατρεύει τόσο πολύ το Χόλυγουντ, όμως έχει κάτι που την κάνει να ξεχωρίζει. Το σενάριο, αν αφαιρέσουμε τις ακρότητες, θα ταίριαζε πάρα πολύ με τα σενάρια των οικολόγων επιστημόνων που κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Ένας επιστήμονας παρατηρεί ότι στο Βόρειο Πόλο αρχίζουν να λιώνουν τα χιόνια και προειδοποιεί ότι το κλίμα της Γης θα αλλάξει και θα οδηγήσει σε μια εποχή παγετώνων. Δεν γίνεται πιστευτός, ώσπου τα γεγονότα αρχίζουν να τον δικαιώνουν. Χιόνια στο Νέο Δελχί, στο Τόκιο πέφτει χαλάζι σε μέγεθος μεγάλης πέτρας, τυφώνες που δεν αφήνουν τίποτε όρθιο στο Λος Aντζελες, τη Νέα Υόρκη την σκεπάζει ένα τρομακτικό θαλάσσιο κύμα, ενώ στη Σκοτία, στην Αλάσκα και στη Ρωσία η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει τόσο ραγδαία, που η πτώση φτάνει στους δέκα βαθμούς ανά δευτερόλεπτο... Το εντυπωσιακό επίσης είναι ότι εξαιτίας της ταινίας η NASA έστειλε με e-mail ένα μήνυμα σε δωδεκάδες επιστήμονες και ανώτερους υπαλλήλους στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard ότι θα προβάλλεται από τις 28 Μαΐου μια ταινία, η οποία ασχολείται με την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου από την εκπομπή του διοξειδίου του άνθρακα, και σαν αποτέλεσμα θα έχει την αναστάτωση των θερμών ωκεάνιων ρευμάτων του Ατλαντικού που πυροδοτούν μια νέα Εποχή του Πάγου. “Κανένας από τη NASA δεν πρόκειται να δώσει συνεντεύξεις ή να κάνει σχόλια σε οτιδήποτε έχει σχέση με την ταινία”, ανέφερε το ηλεκτρονικό μήνυμα της 1ης Απριλίου. Μετά από αντιδράσεις ανακάλεσε. Τι ήταν αυτό που τρόμαξε τη NASA, μήπως η αλήθεια της ταινίας; Οι δημιουργοί της ταινίας είπαν ότι έχουν θορυβηθεί από τις ανησυχίες των οικολόγων. “Μπορεί στο φιλμ τα γεγονότα να είναι πλασματικά, αλλά το γεγονός είναι ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι πραγματική” λέει ο Mark Gordon, παραγωγός του φιλμ. Όμως τι λένε οι επιστήμονες;

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

«…Ενώ οι πολιτικοί και οι επιστήμονες ανησυχούν για την παγκόσμια θέρμανση, η οποία τείνει να αυξήσει τη γήινη θερμοκρασία κατά 1,4 έως 5,8 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα, νέα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ότι οι φυσικές δυνάμεις θα μπορούσαν εύκολα να μειώσουν τη μέση θερμοκρασία της Γης. Στο παρελθόν το κλίμα του πλανήτη έχει αλλάξει 10 βαθμούς μέσα σε 10 χρόνια. Αυτό μπορεί να μη φαίνεται πολύ, αλλά την τελευταία φορά που η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ήταν 10 βαθμούς πιο κάτω, είχαμε μια Εποχή Πάγου. “Το σύστημα του κλίματος μπορεί να αλλάζει εντυπωσιακά και γρήγορα, με τρόπους που βρίσκονται έξω από τη σύγχρονη ανθρώπινη εμπειρία” λέει ο Mark Eakin, επικεφαλής του προγράμματος παλαιοκλιματολογίας της Εθνικής Ωκεάνιας και Ατμοσφαιρικής Διοίκησης (NOAA). Η Μικρή Παγετωνική Εποχή -που στην πραγματικότητα είναι τρεις ευδιάκριτες περίοδοι ψύχους- κατέψυξε τη Βόρεια Ευρώπη και μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Έστειλε τους Βίκινγκς πίσω στην Ευρώπη από τα φυλάκιά τους στη Γροιλανδία. Τα αγροκτήματα στη Νορβηγία καλύφθηκαν με παγετώνες και οι απώλειες στις σοδειές σε όλη την Ευρώπη προκάλεσαν λιμούς και τρομακτική άνοδο των σιτηρών. Το 1816, η Νέα Αγγλία δοκίμασε “τη χρονιά χωρίς καλοκαίρι”, όταν καταστράφηκαν πολλές σοδειές. “Η Μικρή Παγετωνική Εποχή είναι η μόνη απότομη κλιματική αλλαγή που οι άνθρωποι έχουν δει στην πράξη στη βιομηχανική εποχή, αναφέρει ο Lloyd Keigwin. Άλλες απότομες αλλαγές, σαν την απότομη ψύξη πριν 8.200 χρόνια, θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο αποδιοργανωτικές.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

κινηματογράφος

Δεδομένου ότι οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τα αρχεία του κλίματος, που έχουν παγιδευτεί στους πάγους από την Ανταρκτική και τη Γροιλανδία αλλά και σε δείγματα λάσπης κάτω από τον ωκεάνιο βυθό, δείχνουν γρήγορες αλλαγές….». (Πηγή: www.physics4u.gr) Στην Αλάσκα, συγκεκριμένα βρέθηκαν αποθέματα ενός μίγματος υλικού με χώμα, ογκόλιθους, φυτά και ζώα. Ο Καθηγητής του πανεπιστημίου του Ν.Μεξικού Frank C. Hibben λέει ότι αυτά που περιέχει αυτή η λάσπη μας διηγούνται την ιστορία μιας πλούσιας πανίδας και φαίνεται να υπήρξε μια κατακλυσμική καταστροφή πριν από 10.000 χρόνια που πάγωσε τα πάντα ξαφνικά. Στη Σιβηρία ανακαλύφθηκαν μαμούθ που πάγωσαν τόσο απότομα, ώστε στα στομάχια τους υπήρχε ακόμη τροφή μιας πλούσιας χλωρίδας. Πώς ξαφνικά πάγωσαν τόσες δεκάδες μαμούθ σε μια τότε ζεστή περιοχή; Το Spitzbergen είναι ένα νησί του Αρκτικού Ωκεανού 11 μοίρες από τον βόρειο πόλο, βόρεια της Νορβηγίας. Ήταν ακατοίκητο έως το 1890, όταν μια αποστολή κατοίκησε εκεί. Για 6 μήνες δεν υπάρχει καθόλου ηλιακό φως, αλλά όμως έχουν βρεθεί απολιθωμένα φυτά και λουλούδια που δείχνουν ότι κάποτε αυτό το μέρος είχε εύκρατο κλίμα. Στο αντίθετο άκρο, στην Ανταρκτική, ο Ernest Schackleton βρήκε υπόστρωμα από κάρβουνο 200 μίλια από το Νότιο Πόλο. Μια εξερεύνηση που έγινε το 1935 ανακάλυψε απολιθώματα από φτέρες και από ένα θηλαστικόμορφο ερπετό. Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι και τα δύο άκρα της σφαίρας μας κάποτε ήταν τουλάχιστον 30 μοίρες πιο κοντά στον ισημερινό. Ο Αϊνστάιν όχι πολύ καιρό πριν, είχε κάνει μια ξεκάθαρη αναφορά στην πιθανή ραγδαία μεταβολή του άξονα της Γης : «…Στην πολική περιοχή υπάρχει ένα απόθεμα πάγου, το οποίο δεν κατανέμεται συμμετρικά στους πόλους. Η κίνηση της Γης δρα ασύμμετρα στις αποθηκευμένες μάζες πάγου και προκαλεί φυγόκεντρη ορμή, η οποία μεταβιβάζεται στο στέρεο φλοιό της γης. Η τάση αυτή, όταν φτάσει σε κρίσιμο σημείο, θα προκαλέσει τη μετακίνηση του φλοιού της γης και αυτό θα εκτοπίσει τους πόλους της προς τον ισημερινό…». Εάν αναζητήσουμε μια απάντηση για το παρελθόν της γης μέσα στους μύθους και τις παραδόσεις των αρχαίων πολιτισμών, θα βρούμε χιλιάδες μύθους με πολλά κοινά σημεία που περιγράφουν κατακλυσμούς. Και δεν είναι μόνο ο κατακλυσμός του Νώε, του Γιλγαμές ή του Δευκαλίωνα και της Πύρας που είναι τόσο γνωστοί σε μας.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Για παράδειγμα, ο μύθος του Φαέθωνα που οδηγεί το άρμα του ήλιου χωρίς να ξέρει και προξενεί τρομερές καταστροφές στη γη. Ο Πλάτων λέει στον Τίμαιο για το μύθο αυτό, πως δηλώνει μια παρέκκλιση της κίνησης των σωμάτων τα οποία κινούνται γύρω από τη Γη και τους Ουρανούς. Ο ίδιος ο Πλάτωνας αναφέρει επίσης ότι υπήρξαν πολλές μεγάλες καταστροφές πάνω στη γη, οι οποίες γίνονται με μια συγκεκριμένη συχνότητα και πάντα εναλλάσσονται από νερό και από φωτιά. Στον Αιγυπτιακό πάπυρο “Harris” διαβάζουμε για μια κοσμική βίαιη έκρηξη από φωτιά και νερό όταν «ο νότος έγινε βορράς και η Γη αναποδογύρισε». Εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη αναφορά στην αλλαγή του άξονα της γης. Η μυθολογία των Ινδιάνων Χόπι μιλά για την ύπαρξη 4 κόσμων, τρεις από τους οποίους καταστράφηκαν διαδοχικά. Ο πρώτος κόσμος από φωτιά και ηφαιστειακές εκρήξεις, στη δεύτερη καταστροφή τα βουνά βυθίστηκαν στις θάλασσες και η γη γέμισε πάγους. Ο τρίτος κόσμος καταστράφηκε από κύματα που έπεσαν πάνω στις ηπείρους και κείνες βούλιαξαν, ενώ ο παρών τέταρτος κόσμος θα καταστραφεί από τη μετατόπιση των πόλων της γης και από κατακλυσμό. (Frank Waters, Book of the Hopi). Οι Εσκιμώοι της Γροιλανδίας θυμούνται μια εποχή που η Γη έγειρε και οι άνθρωποι έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν. Οι Ινδιάνοι Πόνι της Αμερικής πιστεύουν σε μια μακρινή εποχή που οι πολικοί αστέρες του Βορρά και του Νότου πήγαν να επισκεφτούν ο ένας τον άλλον και πιστεύουν ότι μια παρόμοια καταστροφή θα συμβεί στο τέλος του κόσμου όταν οι ουρανοί θα μετακινηθούν και τα αστέρια θα έρθουν στη γη. Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, μια μεγάλη εσωτερίστρια και ερευνήτρια στο χώρο του αγνώστου γράφει στο βιβλίο της Μυστική Δοξασία (ΙΙ:725-6): “Tο ότι οι κόσμοι καταστρέφονται περιοδικά από φωτιά και νερό, διαδοχικά, είναι μια δοξασία τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος. Όπως η γη χρειάζεται ανάπαυση και ανανέωση, νέες δυνάμεις και μια αλλαγή για το έδαφος της, έτσι το ίδιο χρειάζεται και το νερό. Γι αυτό επέρχεται μια περιοδική ανακατανομή της ξηράς και του νερού, αλλαγές κλίματος κ.λ.π. πράγματα που επέρχονται μέσω γεωλογικής αναστάτωσης και καταλήγουν σε μια τελική μεταβολή στον άξονα». Ίσως τελικά η απάντηση σε όλα αυτά να κρύβεται μέσα στο νόμο εκείνο που κάνει την φύση να πεθαίνει κάθε Χειμώνα και να αναγεννιέται κάθε Άνοιξη…

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Νίκη Βαγιαννοπούλου

Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ∆ΥΝΑΜΗ ΤΩΝ Τ Ν ΓΙΟΡΤΩΝ ΓΙΟΡΤ Περπατώντας στους δρόμους μιας σύγχρονης δυτικής πόλης, εκεί κάπου στις μέρες των Χριστουγέννων, ανάμεσα σε γιορτινές βιτρίνες, σε χρωματιστά λαμπιόνια πάνω στα στολισμένα δέντρα, σε χαρούμενες μουσικές μελωδίες, ανάμεσα σε ανθρώπους φορτωμένους με τσάντες γεμάτες ψώνια, ανθρώπους που, όλως παραδόξως, χαμογελούν πιο εύκολα απ’ ό,τι συνήθως, μπορεί κάποιος ν’ αναρωτηθεί ποιο είναι το νόημα αυτής της μεταμόρφωσης. Οι πιο κυνικοί θα κουνήσουν το κεφάλι και θα μιλήσουν για εμπορική εκμετάλλευση, για την αγγαρεία της οικογενειακής συγκέντρωσης, για την λαιμαργία μπροστά στις λιχουδιές, για την αύξηση των εξόδων τους, λόγω των (υποχρεωτικών κοινωνικά) δώρων που θα αγοράσουν, και άλλα τέτοια «ευχάριστα»! Οι πιο ενθουσιώδεις με τις γιορτές, κυρίως τα μικρά παιδιά, θα μιλήσουν για την ομορφιά που φέρνει αυτή η διακόσμηση, για τη χαρά να παίρνουν και κυρίως να δίνουν δώρα, για την ευκαιρία να βρεθούν με αγαπημένα πρόσωπα, για την ξεκούραση που θα τους προσφέρει αυτή η αλλαγή του σκηνικού, και το μόνο τους παράπονο θα είναι ότι οι γιορτές κρατάνε λίγο! Πού βρίσκεται όμως η αλήθεια; ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Αν ανατρέξουμε στην ιστορία ολόκληρης της ανθρωπότητας, θα δούμε (με έκπληξη μερικοί), ότι σε ΟΛΕΣ τις ανθρώπινες κοινωνίες, από τις πιο πρωτόγονες ως τις πιο εξελιγμένες, από τις αρχαιότερες ως και τις σύγχρονες, δεν λείπουν ποτέ οι ΓΙΟΡΤΕΣ. Τις βρίσκουμε στις πιο πρωτόγονες κοινωνίες, με τη μορφή φυσικών τελετών, με το άναμμα μιας φωτιάς, χορούς, θυσίες ζώων, κλπ. Τις βρίσκουμε σε Ανατολή και σε Δύση, σε πολιτισμούς που έγραψαν ιστορία, με τη μια ή την άλλη μορφή, στην Αίγυπτο, στην Αρχαία Ελλάδα, στη Μεσοποταμία, στην Ινδία, στην Κίνα, στην Ιαπωνία, στους Αμερικάνικους πολιτισμούς, τις βρίσκουμε παντού. Τις βρίσκουμε να φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, άλλοτε ακολουθώντας τους παραδοσιακούς δρόμους, κι άλλοτε εκφυλισμένες και εκμεταλλευμένες από κερδοσκόπους. Τις βρίσκουμε να επαναλαμβάνονται κάποιες απ’ αυτές, στις ίδιες χρονικές στιγμές, ξανά και ξανά, χωρίς να χάνουν τη μαγεία τους για τα μάτια εκείνου που ξέρει να βλέπει. Είναι πολλοί οι ερευνητές που προβληματίστηκαν και έψαξαν τις ρίζες αυτής της τόσο ανθρώπινης ανάγκης. Φαίνεται να πηγάζει μέσα από τη σκοτεινή μήτρα του Χρόνου, του Αιώνιου Χρόνου, που με το Μυστηριακό αγκάλιασμά του με το Αιώνιο Χώρο, γεννά το εκδηλωμένο Σύμπαν. Στις αέναες σπείρες του χορού του Χρόνου, οι Γιορτές μοιάζουν με φωτεινά σημάδια, που ορίζουν την πορεία της σπείρας. Καταστρέφουν την γραμμικότητα, το άσκοπο ταξίδι στο πουθενά, γίνονται σκαλοπάτια για να πατήσει πάνω τους ο άνθρωπος, να καταφέρει να υψωθεί προς τα αστέρια. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Τα σύγχρονα λεξικά ορίζουν το Χρόνο σαν ένα αποτέλεσμα μέτρησης, μια διάρκεια ενός γεγονότος ή φαινομένου, μια διαδοχική αλλαγή φαινομένων ή καταστάσεων, ανάλογα με τη διάρκεια ύπαρξης τους, παρόλο που γνωρίζουμε πλέον τη Σχετικότητα του Χρόνου, όπως διατυπώθηκε από τον Einstein. Η ορθολογιστική αντίληψη του γραμμικού Χρόνου καταρρίπτεται από την σύγχρονη Φυσική, που λέει πως οι φυσικοί νόμοι είναι

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

συμμετρικοί και αντιστρεπτοί ως προς το χρόνο, αναβιώνοντας την Πλατωνική αντίληψη του στατικού αιώνιου Χρόνου, με την ατελείωτη επανάληψη των ζωών κατά την εποχή του Κρόνου, όπως την ονομάζει, μέχρι να φτάσουμε στην παρούσα ανθρώπινη κατάσταση, την εποχή του Δία, που ταυτίζεται να το ξύπνημα του ανθρώπινου νου και της δυνατότητάς του να αντιλαμβάνεται την τριπλή όψη του χρόνου. Ο S. Hawking πιστεύει πως το θερμοδυναμικό βέλος του χρόνου είναι συνυφασμένο με το ψυχολογικό. Ο χρόνος μοιάζει να είναι μια πλάνη, μια αυταπάτη, που σαν Κρόνος καταπίνει τα θνητά παιδιά του Σύμπαντος, μέχρι εκείνα να αντιληφθούν την Αιώνια φύση τους και να τον υπερβούν. Αναπνέει ρυθμικά, εισπνέει και εκπνέει, εκδηλώνοντας τα όντα και οδηγώντας τα στη φυσική τους φθορά, ξανά και ξανά, γεννώντας ζώα, φυτά, πλανήτες, ανθρώπους, πολιτισμούς, σύμπαντα. Τελικά, ίσως ο Χρόνος δεν είναι παρά ο Χώρος της ανθρώπινης συνείδησης. Ο «ΜΥΘΙΚΟΣ» ΧΡΟΝΟΣ Πριν την εκδήλωση του Χρόνου, σαν μια διάσταση του Σύμπαντος, τα όντα «κυοφορούνται» στη μήτρα του Χώρου, πλήρη μα ανεκδήλωτα, εν δυνάμει πλάσματα, τέλεια από τη φύση τους, που όμως πρέπει να την αναζητήσουν και να την πραγματώσουν μέσα στους κύκλους του εκδηλωμένου Χρόνου. Ο Χρόνος ο πριν τον Χρόνο ονομάζεται Μυθικός Χρόνος. Δεν πρόκειται απλά για παρελθόν, αλλά για μια εποχή παρούσα και μελλοντική, τόσο σαν κατάσταση, όσο και σαν περίοδος. Είναι η αρχή, είναι η πορεία, είναι ο τελικός σκοπός. ΙΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Άλλες στιγμές όμως, στιγμές που η ροή του χρόνου μοιάζει να σταματάει, μπορούμε να γίνουμε μέτοχοι της Αιωνιότητας. Αυτές οι στιγμές είναι πύλες γι’ αυτό που ονομάζεται «Ιερός Χρόνος», αντίθετα με τον καθημερινό, γραμμικό, σκεπασμένο με τα πέπλα της πλάνης «Βέβηλο Χρόνο». Τα όντα βαδίζουν σ’ αυτόν το βέβηλο χρόνο, που στην πραγ-

ματικότητα είναι ακίνητος και δημιούργημα της δικής μας αντίληψης, του εσωτερικού μας όντος, που είναι το μόνο που κινείται. Η στενή πύλη απ’ όπου ο άνθρωπος μπορεί να περάσει στο Μυθικό Χρόνο, στον Παράδεισο, είναι μια στιγμή «μεντεσές», μια στιγμή που σπάει το χωροχρόνο, μια στιγμή που «συναντιόνται η νύχτα με τη μέρα», που ενώνονται τα αντίθετα, μια στιγμή βίωσης του Παράδοξου. Αυτή η στιγμή της Ιεροποίησης του βέβηλου χρόνου, στις ανθρώπινες κοινωνίες ταυτίζεται με τις Παραδοσιακές Γιορτές. Αυτές δεν είναι παρά Τελετές, που επαναλαμβάνουν ένα τμήμα του αρχικού χρόνου, του Αρχέτυπου, αυτού που χρησιμεύει ως μοντέλο για κάθε χρόνο, ενώ παράλληλα κλείνουν έναν πρόσκαιρο κύκλο και ανοίγουν ένα νέο, επιτρέποντας την περιοδική Αναγέννηση. Έχουμε έτσι ένα τρίπτυχο, που αποτελείται από το Μυθικό Χρόνο των αρχών, τον Ιερό Χρόνο που οδηγεί προς αυτές τις αρχές, με κεντρομόλο ροπή και το Βέβηλο χρόνο, που διασπά την ενότητα σαν φυγόκεντρη δύναμη και οδηγεί προς την περιφέρεια της εκδήλωσης. Η ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Ο ΡΥΘΜΟΣ Τα σημεία καμπής, τα σημεία όπου Ιεροποιείται ο Χρόνος, επαναλαμβάνονται περιοδικά, σε στιγμές με μια φυσική σημασία, στιγμές που ενώνουν αντίθετες καταστάσεις ή που ορίζουν την περιοδική μεταβολή μιας κατάστασης ή ενός φαινομένου. Η φύση ακολουθεί έναν αρχέγονο Ρυθμό, ακολουθώντας έναν από τους συμπαντικούς νόμους, όπως αυτοί περιγράφονται στο Κυμβάλειο: «Το Παν ρέει μέσα και έξω. Κάθε πράγμα έχει τη διάρκεια του. Κάθε πράγμα εξελίσσεται και κατόπιν εκφυλίζεται. Η ταλάντωση του εκκρεμούς εκδηλώνεται σε όλα. Ο χρόνος της αιώρησής του προς τα δεξιά

είναι ίσος με το χρόνο της αιώρησής του προς τα αριστερά. Ο ρυθμός είναι σταθερός». Ο ρυθμός αυτός επιτρέπει στο χρόνο να προσδιοριστεί και να έχει διάφορες λειτουργίες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι διαίρεσης του χρόνου, πολλοί ρυθμοί για τη μέτρηση του έτους. Οι βασικοί ρυθμοί, που μπορούμε να διακρίνουμε και που ακολουθούν τους κοσμικούς ρυθμούς, είναι τρεις: ο διμερής, ο τριμερής και ο τετραμερής ρυθμός. Υπάρχουν φυσικά κι άλλοι ρυθμοί, λιγότερο συνηθισμένοι ίσως, όπως ο ρυθμός των 5 χρόνων ή των 12 χρόνων ή των 5 κύκλων από 12 χρόνια ο καθένας. ΜΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Εκτός από τις περιοδικές επαναλήψεις, που εντοπίζουμε σημεία «καμπύλωσης» του χρόνου, οπότε και βρίσκουμε να παίρνουν ζωή διάφορες Γιορτές-Τελετές, υπάρχουν και οι μη περιοδικές επαναλήψεις, στις οποίες αναβιώνεται ο Μυθικός Χρόνος με την αφορμή μιας πράξης, που αν και φαίνεται να εντάσσεται στον βέβηλο χρόνο, ωστόσο έχει τις ρίζες της στο Μύθο, στην Αιώνια Πραγματικότητα, εκεί όπου όλα γεννιούνται. Έτσι, στιγμές που πρόκειται να ξεκινήσει κάτι σημαντικό για τον άνθρωπο ή για την ανθρώπινη ομάδα, υπάρχει η ανάγκη να ιεροποιηθεί ο χρόνος με μια παραδοσιακή τελετή, εντάσσοντας αυτήν την πράξη στην αιωνιότητα (εναρκτήριες γιορτές ή γιορτές λήξης, π.χ. Τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών αγώνων). Υπάρχουν επίσης οι Γιορτές αναγέννησης του Χρόνου, αυτές που κλείνουν έναν κύκλο και εγκαθιδρύουν ένα νέο, αναγεννώντας το χρόνο και τον ίδιο τον άνθρωπο (Νέο Έτος, επέτειοι, γενέθλια, κλπ). Ιδιαίτερα οι γιορτές για το Νέο Έτος, συχνά εμπεριέχουν την ετήσια συμβολική επανάληψη της Κοσμογονίας, όπου μέσα από το Χάος προκύπτει ο οργανωμένος με Τάξη και Νόμους Κόσμος, γι’ αυτό και συνοδεύονται συνήθως από έθιμα που έχουν σωθεί σαν Αποκριάτικα. ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ Οι παραδοσιακές Γιορτές επιτρέπουν στη συνείδηση όσων συμμετέχουν να υπερβεί το συνηθισμένο της επίπεδο και να τοποθετηθεί για μια στιγμή σε μια διαχρονική κατάσταση, να βιώσει το Ιερό, παίρνοντας ενεργό μέρος, σαν πρωταγωνιστής σ’ ένα Μυστηριακό Θέατρο. Γι’ αυτό η γιορτή απαιτεί μια προετοιμασία από τον καθένα, για να την βιώσει έντονα. Νηστεία, κάθαρση, περισυλλογή, αλλαγή ενδυμασίας και άλλα τυπικά, είναι συνηθισμένα σαν πρακτικές προετοιμασίας του ανθρώπου για να βιώσει τη Γιορτή. Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ Η Γιορτές, αν και στις μέρες μας είναι ταυτισμένες με μέρες χαράς, συχνά δεν ήταν περίοδοι ευθυμίας αλλά πένθους, που όμως προετοίμαζαν τους ανθρώπους για Γιορτές Αναγέννησης, όπως η μέρα ακολουθεί τη νύχτα. Πάντα όμως είχαν αναζωογονητικό χαρακτήρα, ήταν ένας τρόπος να ξαναβρεί η συνείδηση το κέντρο της και ο άνθρωπος το σκοπό του. Σε κάθε περίπτωση όμως οι Γιορτές έχουν Διονυσιακό χαρακτήρα, μιας και ο Διόνυσος συμβολίζει εκείνη την ενέργεια που

ενσαρκώνει την ικανότητα μετατροπής, ανανέωσης και βελτίωσης των πραγμάτων. Αυτή την ανανέωση έρχεται, μετά την γιορτή, να την συντηρήσει, να την βελτιώσει, να ρυθμίσει με την αρμονία του η ενέργεια που αντιπροσωπεύεται από τον αδελφό του Δι-

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

όνυσου, τον Απόλλωνα. Αν ο ανθρώπινος πολιτισμός «ωθείται» από την Απολλώνια ενέργεια, η δύναμη που του επιτρέπει να αναγεννάται είναι η Διονυσιακή ενέργεια, που εκφράζεται μέσα από τις Γιορτές. Φυσικά δεν πρέπει να υποτιμήσουμε ή να αγνοήσουμε και τον κοινωνικό ρόλο της Γιορτής, αφού μπορεί και διοχετεύει τις εντάσεις με δημιουργικό τρόπο, εμποδίζοντας έτσι τη ροπή προς τη βαρβαρότητα και τη ζωώδη κατάσταση.

ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Οι Γιορτές συνδέονται στις περισσότερες περιπτώσεις με θρησκευτικές πρακτικές, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι κάποια θρησκεία έχει το «μονοπώλιο» κάποιας γιορτής, αφού βλέπουμε να επαναλαμβάνονται Τελετές με διαφορετικά ονόματα, σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, αφιερωμένες σε διαφορετικούς «θεούς» ή «αγίους», αλλά με παρόμοια τη δυναμική τους, το τυπικό τους και τον τελικό σκοπό τους. Έτσι, αν και συχνά οι Γιορτές θεωρούνται θρησκευτικές εκφράσεις, θα πρέπει να αποταυτιστούν από την έννοια της οργανωμένης θρησκείας και να συσχετιστούν με την έννοια του «θρησκευόμενου» ανθρώπου, που είναι ο άνθρωπος που βιώνει το Ιερό και όχι ο οπαδός μιας συγκεκριμένης θρησκείας. ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΠΟΧΩΝ Γιορτές της Άνοιξης Η εποχή που η φύση ξυπνάει από την χειμερινή της νάρκη, είναι γεμάτη από πολλές και σημαντικές γιορτές σ’ όλους τους πολιτισμούς. Σήμερα, στη χώρα μας, και γενικότερα στον Δυτικό κόσμο, έχουν σωθεί οι

γιορτές της Αποκριάς, του Πάσχα, της Πρωτομαγιάς, του Άη Γιώργη και άλλες με μικρότερη σημασία. Παλαιότερα η Άνοιξη ήταν η αρχή του νέου έτους. Στις Αποκριάτικες γιορτές οι άνθρωποι βιώνουν μια κατάσταση χάους, όπου όλα είναι δυνατά, μέχρι τη στιγμή που ο Καρνάβαλος καίγεται, για να δώσει τη θέση του στην Τάξη και την Αρμονία, όλα ξαναμπαίνουν στη θέση τους, έτοιμα για ένα νέο ξεκίνημα. Το έθιμο αυτό, με διάφορες παραλλαγές, υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Σε κάποια μέρη έχουμε την «Πυρά του θανάτου», όπου διώχνεται ο Χειμώνας. Αλλού (Β. Ευρώπη) έχουμε τη φωτιά όπου καίγεται η «μάγισσα» ή η «γιαγιά του χειμώνα», σηματοδοτώντας την έναρξη της Άνοιξης. Σε πολλές χώρες, όπως Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, η φωτιά ταυτίζεται με το Πάσχα, τότε που ανάβει η «Νέα Φωτιά» έξω από την εκκλησία για το κάψιμο του Ιούδα-Χειμώνα. Σε μας, είναι γνωστό το έθιμο του σβησίματος των κεριών και το άναμμά τους ξανά με την ιερή φλόγα, κατά το «Δεύτε λάβετε φως», ορίζοντας έτσι μια εσωτερική και εξωτερική ανανέωση. Το Πάσχα συνοδεύεται και από άλλα έθιμα, όπως το κόκκινο αυγό, που έχει τις ρίζες του στις Διονυσιακές και Ορφικές γιορτές. Το Αυγό είναι ο ίδιος ο κόσμος, ο οποίος γεννιέται, ξανά και ξανά, κάθε χρόνο. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε και άλλη γιορτή σχετική με το σημερινό Πάσχα, τα Αδώνια, προς τιμή του θανάτου και της αναγέννησης του Άδωνι. Τα έθιμα που συνοδεύουν την Πρωτομαγιά έχουν σχεδόν παντού σχέση με το μάζεμα λουλουδιών, την κατασκευή στεφανιών για το κεφάλι ή για τα σπίτια, το κάψιμο των ξερών στεφανιών (ή δένδρων), το χορό και το τραγούδι από νέους, τους διαγωνισμούς ομορφιάς, το άναμμα της φωτιάς και άλλα. Στη γιορτή του Άη Γιώργη έχουμε τον άγιο να συμβολίζει τον Ήλιο που νικάει το σκοτάδι και το χειμώνα στη μορφή του δράκου. Γιορτές του καλοκαιριού Ταυτίζονται συνήθως με άναμμα φωτιάς, κυρίως κατά τη στιγμή του Μεσοκαλόκαιρου, δηλαδή στο Θερινό Ηλιοστάσιο, τότε που ο Ήλιος είναι πιο κοντά στη Γη και η μέρα έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια. Πολλές φορές τα έθιμα αυτά συμβολίζουν την ολοκληρωτική νίκη του Φωτός πάνω στο σκοτάδι, έτσι έχουμε και θάψιμο ή κάψιμο παλιών και άχρηστων ή κάποιου συμβολικού ζώου, π.χ. γουρουνιού στην αρχαία Ελλάδα. Σε κάποια μέρη επιλέγεται ένα δένδρο, απογυ-

μνώνεται από τα φύλλα του και στολίζεται με κορδέλες, χρωματιστά αντικείμενα, αυγά, κλπ, γύρω από το οποίο χορεύουν οι νέοι. Γενικά είναι γιορτές γονιμότητας, οι οποίες σηματοδοτούν το θρίαμβο της Ζωής. Στην αρχαία Ελλάδα γινόταν γιορτές προς τιμή του Δία, σε ψηλές κορφές, όπως σήμερα γιορτάζεται ο Προφήτης Ηλίας στις ίδιες κορφές. Γιορτές του Φθινοπώρου Έχουν κυρίως σχέση με την σπορά, με το ταξίδι του σπόρου στη γη, σε μια μη ορατή πραγματικότητα, όπου θα ζήσει και θα αναπτυχθεί, μέχρι να βγει στο φως την επόμενη άνοιξη. Είναι γιορτές γονιμότητας λοιπόν, σε όλα τα επίπεδα. Την ίδια εποχή βρίσκουμε στην Ελλάδα τις πολύ σημαντικές γιορτές των Ελευσίνιων Μυστηρίων, που η Περσεφόνη αποχωρίζεται τη Δήμητρα για να ζήσει στον κάτω κόσμο, και στην Αίγυπτο τις αντίστοιχες γιορτές του θανάτου του Όσιρη. Γιορτές γονιμότητας, που έχουν ως κύριο αντικείμενο τους σπόρους και μάλιστα το σιτάρι, που «ιεροποιείται», ώστε να συνεχίσει να δίνει καρπούς, και στη νέα χρονιά, υπάρχουν

σ’όλο τον κόσμο και στην Ευρώπη. Στις μέρες μας λίγα έθιμα έχουν μείνει ζωντανά από αυτά, κυρίως στην ύπαιθρο, όπως οι γιορτές του θερισμού ή του τρύγου και είναι πολύ λίγο γνωστά, αφού η κοινωνία μας είναι πλέον αστική. Ένα τέτοιο έθιμο είναι το στάρι που βράζεται και μοιράζεται της Αγίας Βαρβάρας. Στο τέλος του Φθινοπώρου βρίσκουμε τη γιορτή του Αγίου Νικολάου να αντικαθιστά τα Ποσειδώνια, προς τιμή του Ποσειδώνα, που είχαν σκοπό να εξευμενίσουν τη θάλασσα από τις τρικυμίες.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Γιορτές του Χειμώνα Η επικράτηση του Ήλιου, που μοιάζει συνεχώς να αποδυναμώνει, μέχρι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, είναι το σημαντικότερο φυσικό γεγονός του Χειμώνα και συνοδεύεται από πάρα πολλές γιορτές και έθιμα σ’ όλο τον κόσμο, που σήμερα έχουν ταυτιστεί σχεδόν απόλυτα με τα Χριστούγεννα. Σε πολλούς λαούς της Β. Ευρώπης κυρίως, αυτές οι μέρες σχετίζονται με την προσέγγιση του Κάτω Κόσμου των Νεκρών, γι’ αυτό και υπήρχαν έθιμα που έχουν παραμείνει ως σήμερα, το Χόλογουην, που μοιάζει λίγο με τις Απόκριες, αλλά αναφέρεται στην προσέγγιση των δύο κόσμων. Όπως το Καλοκαίρι, έτσι και τώρα ανάβονται «κρυφές» φωτιές, χωρίς την εξωστρέφεια του καλοκαιριού. Σήμερα ανάβουμε φωτάκια στα δέντρα και στα σπίτια μας, διώχνοντας έτσι το σκοτάδι και το κρύο. Στολίζονται δέντρα, που αυτή την εποχή δεν έχουν καρπούς, προοιωνίζοντας έτσι τον ερχομό της Άνοιξης και της καρποφορίας. Στην αρχαία Ελλάδα τελούνταν τα μικρά Μυστήρια του Διόνυσου, του «Σκοτεινού Ήλιου». Στη σύγχρονη εποχή, πολλά έθιμα των Χριστουγέννων έχουν σχέση με την υποδοχή του Νέου Έτους, με την αναγέννηση του χρόνου, με το άνοιγμα ενός νέου κύκλου, όπως και ο Ήλιος κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα, για τον εαυτό του και για το Ηλιακό μας σύστημα. Τα κάλαντα, τα δώρα, τα γλέντια, έθιμα όπως το αμίλητο νερό, το σπάσιμο του ροδιού ή το ποδαρικό, έχουν την προέλευσή τους στα βάθη του χρόνου.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Από ότι φαίνεται λοιπόν, οι γιορτές δεν είναι ένα φαινόμενο μικρής ή απλά κοινωνικής σημασίας. Αν προσεγγιστούν σωστά, με ανοιχτή καρδιά και μυαλό και βιωθούν με αμεσότητα και φυσικότητα, μπορούν να γίνουν σημεία αναζωογόνησης, στιγμές συνειδητοποίησης και ιεροποίησης του Χρόνου. Αν καταφέρει ο άνθρωπος να ξαναγεννιέται εσωτερικά κάθε Άνοιξη, ανακαλύπτοντας κρυμμένες δυνάμεις μέσα του και βάζοντας νέους στόχους, αν μπορεί να βιώνει την Ζωή και τη δύναμη της ολοκλήρωσης κάθε Καλοκαίρι, αν μπορεί να συλλέγει τους καρπούς των πράξεων του κάθε Φθινόπωρο, ξεκαθαρίζοντας τους γόνιμους από τους άχρηστους, για να μπορέσει να σπείρει ξανά και αν μπορεί κάθε Χειμώνα να βρίσκει μέσα του το Φως ανάμεσα στα σκοτάδια, τη γνώση μέσα στην άγνοια, την ελπίδα και τη ζωή, τότε πραγματικά ο κάθε Χρόνος που θα περνάει θα είναι ένα σκαλί, το οποίο θα τον φέρνει πιο κοντά στον Εαυτό του, κι όχι ένα σκαλί προς τη φθορά και το θάνατο. Γιατί «… Στο βάθος όλων των αλλαγών που πραγματοποιεί ο Χρόνος δεν υπάρχει ούτε γήρανση ούτε θάνατος. Υπάρχει αιώνια νεότητα. Η νεότητα είναι η καρδιά του Χρόνου. Η νεότητα δεν είναι να διαρκούμε, είναι να ΕΙΜΑΣΤΕ».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -«ΤΟ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΕΒΗΛΟ», Mircea Eliade, Εκδ. Αρσενίδη, 2002 -«ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ», Mircea Eliade, Εκδ. Ι. Χατζηνικολή, 1981. -«ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ», Mircea Eliade, Εκδ. Αρσενίδη, 1994. -«Η ΝΕΑ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ», Fernand Schwarz, Εκδ. Νέα Ακρόπολη, 1991 -«ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΚΥΚΛΩΝ», H. P. Blavatsky, Εκδ. Ιάμβλιχος, 1991 -«ΤΟ ΚΥΜΒΑΛΕΙΟ» Τρεις Μύστες, Εκδ. Νέα Ακρόπολη, 2002 -«ΙΕΡΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΧΝΗ», Jane Ellen Harrison, Εκδ. Ιάμβλιχος, 1995 -«ΛΕΞΙΚΟ ΕΝΝΟΙΩΝ», Αργύρης Ματακιάς, Εκδ. Πελεκάνος, 1993 -«ΠΛΑΤΩΝ : ΜΥΘΟΙ», Μετάφραση Ηλ. Σπυρόπουλος, Εκδ. Ζήτρος, 2003 -«ΓΙΟΡΤΕΣ – ΕΘΙΜΑ – ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥΣ», Μαρία Μιχαήλ-Δέδε, Εκδ. Φιλιππότη, 1987 -«Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ», τόμος Γ’, Αλ. Λεκατσάς, Θες/νίκη 1951 -«ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ», Έσθερ Χάρντινγκ, Εκδ. Αντινέα, 1979 -«ΟΡΦΕΑΣ», Γιώργος Βογιατζής, Ροδολείβος 1991 -«ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ», H. P. Blavatsky, Εκδ. Κέδρος, 1995 -«Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΛΩΝΟΣ», Τόμος Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, sir James G. Frazer, Εκδ. Εκάτη, 1990 -«ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ», Γουέην Ντύερ, Εκδ. Γλάρος, 1990 -«ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ», Delia S. Guzman, Εκδ. Νέα Ακρόπολη, 1993 -«Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΤΗΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ», Άρθρο του F. Schwarz, στο Περιοδικό ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, τεύχος 43, 1989 -«ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ», Άρθρο του Διον. Κλαδά, στο Περιοδικό ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, τεύχος 61, 1993 -«ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ», Άρθρο της Α. Χατζημπαλάση στο Περιοδικό ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, τεύχος 93, 1999

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ΜΕΡΟΣ 2ο

του Καθ. Γεώργιου Α. Πλάνα, Ιδρυτή και Διευθυντή της Νέας Ακρόπολης στην Ελλάδα

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

σχέση με την εκλειπτική, γωνίας 5ο 9΄. Ο άξονας της γης πρέπει να έμεινε με μια τέτοια κλίση ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, γιατί η έλξη και το Μηχανισμός της αντιστροφής φρενάρισμα που άσκησε η Σελήνη υπήρξαν μεγάλα. Αυτό γιατί με βάση τις μελέτες που έκαΘεωρώντας λοιπόν, τον πλανήτη σαν ένα νε ο Κρόγκνταλ (1952) βλέπουμε ότι η σελήνη γυροσκόπιο, το οποίο υπακούει στους γυροδεν είναι εντελώς σφαιρική, αφού η ισημερινή σκοπικούς νόμους, η κίνηση της αντιστροφής ακτίνα της όψης που βλέπει προς τη γη είναι των πόλων παράγεται λόγω μιας όλο και μεγαμισό χιλιόμετρο μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες λύτερης κλίσης του άξονα της γης, όπως κάνει και υποτίθεται ότι διαμορφώθηκε κάποτε, όταν μια σβούρα. Ώστε, αφού φτάσει αυτός να είναι η απόσταση γης-σελήνης ήταν το ένα τρίτο παράλληλος με την εκλειπτική, η περιστροφή της σημερινής. επιτυγχάνεται και προκαλείται η αντιστροφή Η τεράστια ενεργειακή ανταλλαγή την για να συνεχίσει να ορθώνεται σιγά σιγά. Εποοποία πρέπει να υπέστη η γη λόγω της μικρής μένως η κίνηση που περιγράφει είναι σπειροειαπόστασης της σελήνης είχε ως αποτέλεσμα δής και σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς ένα απότομο φρενάρισμα της περιστροφικής συμβολίστηκε με ένα σταυρό - σβάστικα για κίνησής της, που ασφαλώς έκανε τη γη να κάθε πόλο, που εναλλάσσεται σε κάθε πολική γέρνει με μια κλίση σχεδόν 90ο, δηλαδή και οι αντιστροφή. δύο πόλοι έμειναν για κάποιο χρονικό διάστημα Η γη όπως και οι άλλοι πλανήτες δεν έχουν μέσα στην εκλειπτική. Το γεγονός αυτό αναφέισορροπημένη τροχιά, για διάφορους λόγους, ρεται στο πανάρχαιο ιερό και αποκρυφιστικό εκτός από αυτόν της συσσώρευσης πάγων κείμενο των Στάντζα των Ντζυάν του Θιβέτ με στον ένα πόλο. Επαληθεύτηκε π.χ. ότι η τροχιά αυτά τα λόγια: της Σελήνης υφίσταται μια οπισθοδρόμηση «...ύστερα από 30 Κρόουρ (2) γύρισε ανάκάθε 19 χρόνια. Επίσης το περιήλιο του Ερμή ποδα. Ξάπλωσε στην πλάτη της, στο πλευρό μετατοπίζεται, όπως και της Αφροδίτης και της της. Δε θα καλούσε γιους του ουρανού, δε θα Γης, εξ αιτίας των επιδράσεων και μεταπτώζητούσε γιους της Σοφίας. Δημιούργησε από σεων της Σελήνης, του Ήλιου και των άλλων τον ίδιο τον κόρφο της. Ανέπτυξε υδάτινους πλανητών. Το περιήλιο της Γης μετατοπίζεται ανθρώπους, φοβερούς και κακούς. (Βιβλίο2ο, σχηματίζοντας έναν κύκλο γύρω από τον ήλιο Στάντζα 2η 5 σελ. 95, ελλην. εκδ. Ερμητική κάθε περίπου 108.000 χρόνια, που είναι το ένα Βιβλιοθήκη). Αυτό σχετίζεται επίσης με τον ελτέταρτο μιας «Κάλι Γιούγκα» εποχής, σύμφωνα ληνικό μύθο της μεγάλης Μητέρας Ρέας, που με τις αρχαίες εσωτερικές βραχμανικές χροαφού ο νικητής της τιτανομαχίας Δίας στέλνει νολογίες. στον Τάρταρο τα παιδιά της και το σύζυγό της Ας δούμε τώρα περιληπτικά μερικά αιτιοΚρόνο, αποφασίζει μόνη της (δηλαδή χωρίς λογικά στοιχεία του μηχανισμού, που με τις να συνευρεθεί με ουράνιες ενέργειες) από τον αντίστοιχες εικόνες μπορεί να γίνουν πιο εύκολα κόρφο της, να δημιουργήσει τρομερά τέρατα. αντιληπτά στον αναγνώστη-ερευνητή. Μια από τις αποδείξεις για το γεγονός της Η τροχιά της Σελήνης (εικ) έχει μια κλίση, σε οριζοντίωσης, κάποτε, του άξονα της γης, βρίσκουμε στο ότι η γη ορθώνει τον Εξαιτίας της έντονης ενεργειακής ανταλλαγής άξονά της από μια μέση αξία 23ο προκλήθηκε μετάπτωση και ο άξονας της Γης 27΄33΄΄, μ’ ένα πλάτος 9΄τόξου, εξ έγειρε ώσπου τοποθετήθηκε κάθετα σε σχέση μ’ αυτόν της Σελήνης, σχηματίζοντας μια σπείρα. αιτίας της προσέγγισης ή απομάΌταν απομακρύνθηκε η Σελήνη, ο γήϊνος άξονας κρυνσης της σελήνης, όταν αυτή άρχισε να ανορθώνεται, ανατρέχοντας την ίδια οπισθοχωρεί κατά την τροχιά της σπείρα σε αντίθετη κατεύθυνση, μέχρι που έμεινε κάθε 19 χρόνια. σε μια νέα θέση γυροσκοπικής ισορροπίας, Αυτή η γυροόπως αυτή που έχει σήμερα. σκοπική δράση επηρεάζει με ορισμένο τρόπο N τις αλλαγές της N κλίσεις τής ΕκλειΗ τροχιά που η γη χαράζει γύρω Γη πτικής, γιατί το από τον Ήλιο περιστρέφεται κάθε 108.500 χρόνια, σα να ήταν ένας γυροσκοπικό έλικας με ανόμοιους βραχίονες που να φρενάρισμα Εκλειπτική είχε τον Ήλιο άξονα περιστροφής. που προκαλεί B ----- συνέχεια από το τεύχος: 115

B ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ο ήλιος στη γη θα αλλάξει ένταση σε σχέση με την απόσταση και το σημείο εφαρμογής αυτής της δύναμης, που θα είναι εντονότερη το χειμερινό ηλιοστάσιο για το βόρειο ημισφαίριο, δηλαδή στο περιήλιο. Αυτές οι αλλαγές συσχετίζονται με το Μεγάλο Ζωδιακό Έτος των 25.960 χρόνων. Ο ήλιος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αλλάζει το κλίμα στην επιφάνεια του πλανήτη, κάνοντας τις τροπικές περιοχές να γίνουν παγωμένες και αντίθετα. (βλ. Μυστική Δοξασία της Έ.Π. Μπλαβάτσκυ, 4ος τόμος, σελ. 426, της ελ. Έκδοσης). Η επίδραση των κύκλων αυτών είναι τόσο μεγάλη που, όπως διδάσκει ο εσωτερισμός, η άνοδος και κάθοδος των υποφυλών και των παρακλαδιών τους συμπίπτει με την αρχή και το τέλος αυτού του κύκλου και των υποδιαιρέσεών του. Έτσι διδάσκεται ότι, όταν κάθε φυλή φτάσει στο Ζενίθ της φυσικής νοητικότητάς της και έχει αναπτύξει τον ανώτερο πολιτισμό, ο οποίος καρμικά της αντιστοιχεί και αφού της είναι αδύνατον να ανυψωθεί περισσότερο στο δικό της κύκλο εξέλιξης, τότε οι τάσεις των ανθρώπων της προς το κακό ή την αδράνεια, σταματούν από κατακλυσμούς μέσω του «Μεγάλου Ρυθμιστή». Πιο συγκεκριμένα η Έ.Π.Μπλαβάτσκυ γράφει στον τρίτο τόμο της Μυστικής Δοξασίας της τα εξής: κάθε μεγάλο έτος οι τροπικοί απομακρύνονται από τον πόλο 4ο σε κάθε περιστροφή των σημείων της ισημερίας, καθώς ο ισημερινός γυρίζει από τους ζωδιακούς οίκους. Αλλά, όπως όλοι οι αστρονόμοι ξέρουν, σήμερα ο τροπικός βρίσκεται μονάχα 23ο 27΄από τον ισημερινό. Επομένως οφείλει να ανατρέξει ακόμα 2ο 33΄πριν το τέλος του Μεγάλου Έτους μας. Αυτό δίνει στην ανθρωπότητα γενικά και τις εκπολιτισμένες φυλές μας συγκεκριμένα μια προθεσμία περίπου 16.000 ετών πριν τον επόμενο μεγάλο κατακλυσμό. Συμπεραίνεται λοιπόν από αυτήν την εσωτερική πληροφορία

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ότι, εφ’ όσον η γωνιακή ταχύτητα είναι 4ο κάθε 25.868 χρόνια, η γη θα έχει κρίσιμη ή επικίνδυνη κλίση στις 26ο μετά από 16.000 χρόνια. Πρόκειται για τις προφητικές 26 μοίρες που συναντάμε σε αγάλματα και ναούς στο νησί του Πάσχα, στις πυραμίδες της Αιγύπτου, των Μάγια των Αζτέκων, στις παραστάσεις των ιπποτών του Ναού κ.λ.π. Αυτό μας δείχνει ότι, αν η επόμενη γεωλογική αλλαγή ή τέλος του Ζωδιακού Έτους μας θα γίνει σε 16.000 χρόνια, τότε το τέλος του προηγούμενου ήταν περίπου πριν 10.000 χρόνια, δηλαδή αφού καταποντίστηκε το θρυλικό νησί της Ποσειδωνίας που αναφέρει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο και τον Κριτία. Η Μυστική Δοξασία μάς λέει ότι στο τέλος κάθε Μεγάλου Έτους ο πλανήτης μας υφίσταται μια ολόκληρη φυσική επανάσταση (αντιστροφή). Οι παγωμένες περιοχές μετατοπίζονται σιγά προς τον Ισημερινό και οι τροπικές ζώνες με την άφθονη ζωική και φυσική ζωή τους γίνονται πολικές. Αυτή η κλιματολογική μεταβολή συνοδεύεται αναγκαστικά από κατακλυσμούς, σεισμούς και άλλες κοσμικές και γεωλογικές διαταραχές. Εφ’ όσον κάθε 12.000 χρόνια περίπου αλλοιώνεται και μεταλλάσσεται ο ωκεάνιος φλοιός, συμβαίνει ένας κατακλυσμός ανάλογος μ’ εκείνον της εποχής του Νώε. Οι αρχαίοι Έλληνες μύστες ονόμαζαν Ηλιακό έτος την περίοδο αυτή που είναι το μισό του ζωδιακού, μαζί με τις ενδιάμεσες μικρές μεταβατικές περιόδους των 1.500 χρόνων περίπου. Σε κάθε Ηλιακό Έτος υπήρχαν ένας χειμώνας κι ένα θέρος. Το τέλος του χειμώνα σφραγιζόταν μ’ έναν κατακλυσμό (στοιχείο νερό) και το τέλος του θέρους με μια εκπύρωση (στοιχείο φωτιά). Οι κύκλοι αυτού του Ηλιακού έτους των 12.000 χρόνων έχουν σχέση με τις περιόδους δραστηριότητας, αναπνοής -ηλιακών κηλίδων- του Ήλιου. Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τους αρχαίους, το Ηλιακό Έτος έχει δύο εποχές, κάθε μια ευρισκόμενη στην αρχή και στο τέλος του και επομένως οι χειμώνες του συμπίπτουν με την αρχή ή το τέλος ενός Ζωδιακού Έτους, όπως βλέπουμε στο σχήμα (αριστερά). Όλα αυτά επαληθεύονται από τη γεωλογική και στρωματολογική ανάλυση, όπως έχουμε προαναφέρει. Επίσης οι ενάρξεις του Ηλιακού χειμώνα και του θέρους έχουν σχέση αφ’ ενός μεν με τη συσσώρευση σωματιδίων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και αφ’ ετέρου με την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Έτσι, όπως αποδείχτηκε, ο πρώτος παράγοντας είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία του λεγόμενου «φαινομένου του θερμοκηπίου» γιατί τα σωματίδια του CO2 παγιδεύουν τη θερμοκρασία που εκπέμπει η Γη κι έτσι το κλίμα

θερμαίνεται όλο και περισσότερο. Ο δεύτερος παράγοντας, που πιθανόν είναι αλληλένδετος με τον πρώτο, προκαλεί μια ψύξη του κλίματος της γης, αφού οι τόνοι σκόνης, τα ηφαιστειακά αέρια και οι καπνοί σχηματίζουν μια καμπάνα προστασίας γύρω από τον πλανήτη, η οποία εμποδίζει τις ακτίνες του ήλιου να περάσουν και να ζεστάνουν τη γη. Αυτό αποδείχτηκε πειραματικά το1982 σ’ ένα ηφαίστειο του Μεξικού, που η επίδραση της έκρηξής του έγινε αντιληπτή σε ολόκληρη τη γη, προκαλώντας πτώση της θερμοκρασίας.

Γυροσκοπική αντιστροφή, παγετοί και ηπειρωτικές μετατοπίσεις. Η γεωλογία αναγνωρίζει ότι στον πλανήτη υπάρχουν δύο γεωλογικές ζώνες καθαρά ορισμένες που προϋποθέτουν ότι στην πρωταρχική φάση σχηματισμού υπήρχαν δυο μεγάλες ηπειρωτικές ζώνες: Λαυρασία στο Βορρά και Γκοντβάνα στο Νότο. Δέχεται ότι στην αρχική φάση η επιφάνεια της Γης ήταν εντελώς σκεπασμένη από νερό και αέρια, με τις πολικές περιοχές σκεπασμένες από πάγους, αφού ο άξονας αρχικά ήταν κάθετος ως προς την εκλειπτική. Το πάχος τους έγινε τόσο μεγάλο, ώστε πίεζαν το φλοιό και εξογκώθηκε η περιοχή του Ισημερινού. Η αλληλεπίδραση της βαρύτητας γης-ήλιου, καθώς και η μεγαλύτερη φυγόκεντρη δύναμη (λόγω μεγαλύτερης περιστροφικής ταχύτητας) της τότε εποχής στη ζώνη αυτή, προκάλεσαν την εμφάνιση μιας ισημερινής ηπειρωτικής ζώνης ή πρωταρχικής ηπείρου, που σήμερα ονομάζουμε Λαυρασία, η οποία αποτελείται από τα γεωλογικώς παλαιότερα εδάφη. Η μάζα της Γκοντβάνα, των νεότερων εδαφών, σχηματίστηκε πιθανότατα όταν σχηματίστηκε το βαρυτικό ζευγάρι σελήνη-γη. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι αφ’ ενός η γη διαστάλθηκε και διαστέλλεται ακόμα και αφ’ ετέρου ότι η σελήνη συστάλθηκε και, αποξηραμένη, ελάττωσε το μέγεθός της. Αν αυτό αληθεύει ίσως δεν ήταν η γη που αιχμαλώτισε, από βαρυτική άποψη, τη σελήνη, αλλά το αντίθετο και είναι πραγματικά η σελήνη η Μητέρα και ζωοδότρια της γης, όπως ισχυρίζεται ο παραδοσιακός εσωτερισμός. Εκτός από διάφορες γεωλογικές μηχανικές συνέπειες, το γεγονός αυτό προκάλεσε μια γυροσκοπική δράση φρεναρίσματος στη γη, που ανάγκασε τον άξονα να γείρει και να μένει παράλληλος και όχι κάθετος προς την εκλειπτική. Επίσης μειώθηκε η ακτίνα της τροχιάς της, λόγω της αύξησης της μάζας του ζεύγους σελήνη-γη,

Το σχίσμα της Γκοντβάνα πρέπει να έγινε, κατά προσέγγιση, όπως δείχνει το σχέδιο. Οι τριγωνισμοί της ηπείρου αυτής θα σχηματίσουν μαζί με την πρωταρχική ηπειρωτική ζώνη της Λαυρασίας τις σημερινές ηπείρους.

και άλλαξε η χρονική και γεωλογική δομή του έτους, που τότε διαρκούσε περισσότερο. Έτσι επί ένα ορισμένο χρονικό διάστημα ο άξονας της γης περιστρεφόταν κοιτώντας συνέχεια με τον ίδιο πόλο (το νότιο) προς τον ήλιο και η ηλιακή ακτινοβολία έλιωσε τους πάγους, αφού πρώτα «έσκισε» το πυκνό αέρινο περίβλημα, αποτέλεσμα της έντονης χημικής και τεκτονικής δραστηριότητας που προστάτευε τον πλανήτη. Η ισοστατική πίεση των παγετών, που άσκησε τότε ο παγωμένος και σκοτεινός (αντίθετος με τον ήλιο) βόρειος πόλος, προξένησε την ανάδυση του γήινου φλοιού, στο νότιο πόλο, σχηματίζοντας ένα γεωλογικό σκούφο, ο οποίος, λόγω της τρομερής έντασης, και συνεπώς ηφαιστειακής δράσης, ράγισε και κομματιάστηκε σαν τις φέτες ενός πορτοκαλιού, με κέντρο τη σημερινή Ανταρκτική, γι αυτό οι ήπειροι είναι μυτερές προς το Νότιο πόλο. Τα κομμάτια αυτά άρχισαν, λόγω της περιστροφικής κίνησης της Γης, να μετατοπίζονται προς τον Ισημερινό και στις απότομες αλλαγές των αντιστροφών του άξονα της γης -έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι υπήρχαν τουλάχιστον 5 τέτοιες αντιστροφές των πόλων- έσκισαν την ηπειρωτική ζώνη της Λαυρασίας, ενσωματώθηκαν ή και διαπέρασαν αυτήν τεμαχίζοντάς την, όπως βλέπουμε παραστατικά στην εικόνα (επάνω). Συνοπτικά, μπορούμε Συνοπτικά να σημειώσουμε τα εξής σημαντικά στοιχεία από επιστημονική και παράλληλα εσωτερική άποψη στην

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

εξέλιξη και κίνηση του πλανήτη μας ως ζωντανού οργανισμού: 1) Υπάρχει στη Γη ένας συνεχής παγετός που αλλάζει λίγο-πολύ περιοδικά ημισφαίριο και οι αλλαγές αυτές ως τώρα φαίνεται πως ήταν πέντε, μια για κάθε φυλή, σύμφωνα με τις διδασκαλίες του εσωτερισμού. 2) Στη γη έχουν γίνει διάφορες αλλαγές της πολικότητας, σαν να ήταν ο βόρειος πόλος στο νότο και αντίστροφα. 3) Υπάρχουν αποδείξεις ότι στον πλανήτη μας έχουν συμβεί καταστροφές ασυνήθιστα βίαιες, έντονες και ακόμα απότομες. 4) Οι έρευνες της επιστήμης της γεωλογίας καταλήγουν στο ότι στη γη έχουν γίνει μέχρι πέντε απότομες αλλαγές των πόλων. Στην αρχαία Αίγυπτο υπάρχουν αναφορές για το ότι ο ήλιος αντέστρεψε τρεις φορές την ανατολή και τη δύση του.

5) Στη γη έχουν γίνει διάφορες διαδοχικές μετατοπίσεις του φλοιού όπως υπάρχουν και βαθιές άβυσσοι στο βυθό θαλασσών και ωκεανών. Υπάρχει «κάτι» που ήταν η αιτία τους. 6) Αν παρατηρήσουμε την Ανταρκτική χερσόνησο και την υποθαλάσσια προέκτασή της, βλέπουμε την ύπαρξη του τόξου της Σκωτίας που μετά από μια πορεία προς την Ανατολή, γυρίζει απότομα και κατευθύνεται προς τη Δύση, σαν να είχε μετατοπιστεί η Νότιος Αμερική στη μια και στην άλλη κατεύθυνση εκατοντάδες χιλιόμετρα. Το ίδιο φαινόμενο μπορεί να παρατηρηθεί και στην Κεντρική Αμερική, όπου φαίνεται ότι αυτό το μέρος της ηπείρου γύρισε μερικές φορές προς τη μια και προς την άλλη κατεύθυνση. 7) Σ’ όλη την αμερικανική ήπειρο είναι βαθιά σκαμμένη μια μεγάλη τάφρος, η οποία διασχίζει και τις δύο «Αμερικές» από το Νότο ως

Σχηματική παράσταση των καταστροφικών διαδικασιών που προκάλεσαν τις 5 αντιστροφές των πόλων που συνέβησαν στον πλανήτη.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

το Βορρά, ενώ στην Ανατολή, στο κέντρο του Ατλαντικού, ανοίγεται άλλη μεγάλη τάφρος που σχηματίζει την Ατλαντική υφαλοράχη. 8) Με κέντρο το οροπέδιο του Παμίρ, στην Ασία, ξεκινούν τέσσερις βραχώδεις βραχίονες, οι οποίοι σχηματίζουν ένα σταυρό που αγκαλιάζει την υδρόγειο. Από αυτό το οροπέδιο που φαίνεται ότι χρησίμευε ως κέντρο παγκόσμιας διασποράς, κυρίως κατά τις ινδοευρωπαϊκές μεταναστεύσεις σε προϊστορικούς και θρυλικούς χρόνους, ξεκινούν ο βορειοανατολικός βραχίονας με τις οροσειρές Τιάν -Τσαγκ, Αλτάι, Γιαβλοκόι και Στανοβόι, που χωρίζουν την Κίνα από τη Μογγολία. Πέρα από το στενό του Βερίγγειου συνεχίζεται ολοκληρώνοντας έναν μέγιστο κύκλο κατά μήκος της Αμερικής μέχρι το ακρωτήριο Φούρνος. Ο νοτιοανατολικός βραχίονας αποτελείται από τα Ιμαλάια και όλες τις παράλληλες ορεινές ευθυγραμμίσεις της Ινδοκίνας που συνεχίζονται κάτω από τη θάλασσα μέχρι τα ανατολικά της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Ο βορειοδυτικός βραχίονας τρέχει αποτελούμενος από τα βακτριανά ύψη, το βόρειο Ιράν, την Αρμενία και τα Πυρηναία, μέχρι το ακρωτήριο Φινιστέρε της Ισπανίας. ο νοτιοδυτικός βραχίονας αποτελείται από τα νότια ύψη του Αφγανιστάν και της Αραβίας, τα βουνά της Αβησσυνίας και της ανατολικής Αφρικής μέχρι το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Οι τέσσερις αυτοί ατρακτοειδείς τομείς, οι οποίοι διαιρούν τον πλανήτη μας μιλούν για έναν ενιαίο πρωταρχικό γεωλογικό σχηματισμό που, αφού είχε υποστεί με την πάροδο του χρόνου απέραντες καθιζήσεις και μετατοπίσεις, «ράγισε» και κομματιάστηκε στους αρχαϊκούς χρόνους ο γεωλογικός αυτός φλοιός του δέρματος της Γης. 9) Επίσης ένα από τα σημαντικά γεγονότα, που δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι το ξακουστό μαμούθ της Βερεζόβκα για το οποίο οι επιστή-

Η πρώτη εικόνα παριστάνει τη Γη αντεστραμένη πριν την τελευταία γυροσκοπική αντιστροφή του πλανήτη. Αναπαριστάνεται η παλιά Αμερικανοειρηνική υφαλοράχη, περιοχή όπου τώρα βρίσκονται οι δυο αμερικάνικες ήπειροι και που παλιά είχε όψη παρόμοια με αυτή που τώρα έχει η Ατλαντική υφαλοράχη. Στη δεύτερη εικόνα παριστάνεται η σημερινή ηπειρωτική κατάσταση με την Ατλαντική υφαλοράχη.

μονες συμπέραναν ότι πέθανε από απότομη ψύξη και ότι η θερμοκρασία πρέπει να κατέβηκε στους -100ο C. 10) Έχουν αποδειχθεί απότομες αλλαγές θερμοκρασίας στον Ατλαντικό ωκεανό και η πιο ικανοποιητική εξήγηση που δίνεται σχετίζεται με την αντιστροφή του άξονα της Γης. Και τέλος, για να μην κουράζουμε τον αναγνώστη με άλλες πληροφορίες, πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας την ύπαρξη ενός αρκετά συζητημένου φαινομένου: Του παγκόσμιου κατακλυσμού. Υπάρχουν σκόρπιες στον πλανήτη μας πάνω από 400 διηγήσεις σε ιερά και επικά κείμενα, τα οποία μας αναγκάζουν να θεωρήσουμε αυτήν την τρομερή καταστροφή ως παγκόσμια. Θεωρώντας λοιπόν τη Γη σαν ένα γυροσκόπιο, και έχοντας υπ’ όψη την ανισορροπία που υφίσταται ο πλανήτης όταν ένας παγετός που υπάρχει σ’ έναν απ’ τους πόλους φτάνει στην ακμή του, θα πρέπει να δεχτούμε ότι στη Γη συμβαίνει μια γυροσκοπική αντιστροφή. Αυτό το συμβάν μας δίνει το κλειδί που ξεκαθαρίζει πλήθος αινιγμάτων, τα οποία παραμένουν άλυτα ακόμα και σήμερα. Η αντιστροφή των πόλων θα συμβεί τη στιγμή που η μάζα των πάγων στο ημισφαίριο του παγετού αυξάνεται, ενώ στον αντίθετο μειώνεται. Επομένως, αυτό θα πρέπει να γίνει περίπου λίγο μετά από τη φθινοπωρινή ισημερία του ημισφαιρίου με τον παγετό, γιατί τότε η ανισορροπία είναι εντονότερη και η φυγόκεντρος δύναμη που έχει η γη σε σχέση με τον ήλιο στην τροχιά της είναι ικανή να νικήσει τη γυροσκοπική δυσκαμψία του πλανήτη, προκαλώντας μια απότομη ύψωση του άξονα και επομένως μια βίαιη μετάπτωση. Έτσι, στον πλανήτη γη θα πρέπει να συμβούν τα εξής αλυσιδωτά φαινόμενα: 1) Οι πόλοι θα αντιστραφούν σχηματίζοντας στη διαδρομή τους μια διπλή σπείρα σε σχέση με τα άστρα. Ο κάθε πόλος θα πάει στη θέση του αντίθετου και τότε θα φανεί ότι τα άστρα γυρίζουν σε αντίθετη κατεύθυνση. 2) Ο γήινος μαγνητισμός θα αλλάξει πολικότητα αφού, σε σχέση με τον ήλιο, κρατάει μια σταθερή θέση. 3) Η Γη διατηρεί την ίδια απόλυτη περιστροφή της, δηλαδή διατηρεί τη γωνιακή επιτάχυνση σε σχέση με τον ήλιο και το πλανητικό σύστημα και γι αυτό, όταν κοιτάξει κάποιος τον ήλιο και τα άστρα από τη γη φαίνονται να περιφέρονται σε αντίθετη κατεύθυνση. Έτσι οι κατευθύνσεις του χώρου

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ενωμένες δύο-δύο θα σχηματίσουν τους λεγόμενους σταυρούς-σβάστικα, που περιστρέφονται στον κάθε πόλο, πρώτα προς τη μια κατεύθυνση (δεξιά) και αργότερα προς την άλλη (αριστερά), όπως εξηγεί ο Πλάτωνας στο πρώτο μέρος του «Πολιτικού». 4) Ο ήλιος θα ανατέλλει από εκεί που έδυε πριν να γίνει η γυροσκοπική αντιστροφή, δηλαδή θα ανατέλλει από τη δύση, όπως κατέγραψαν τρεις φορές οι ιερείς της Αιγύπτου και της Ασίας. 5) Οι ήπειροι θα αλλάζουν απότομα την τάση μετατόπισής τους εξακολουθώντας με σταθερότητα να το κάνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της περιστροφής της γης. Ως αποτέλεσμα της δράσης και αντίδρασης θα προκαλούνται στις ηπείρους καθιζήσεις και πτυχώσεις, καθώς και θραύσματα στις άκρες, τα οποία θα λειτουργούν ως αντικρουστήρες στις μετατοπίσεις, οπότε ως συνέπεια θα προκαλείται έντονη ενεργοποίηση της σεισμικής και ηφαιστειακής δράσης. 6) Η αλλαγή περιστροφής ή οπισθοδρόμηση θα προκαλεί στις ωκεάνιες μάζες βίαια ρεύματα και αφάνταστου μεγέθους κύματα, τα οποία σαν να είναι τεράστια βουνά θα ισοπεδώνουν τις ακτές, πρώτα τις ανατολικές και ύστερα τις δυτικές, εναλλάξ ή αντίθετα, εξαρτάται από την πρωταρχική θέση των πόλων πριν την αντιστροφή. 7) Όταν περνάει από τον Ισημερινό ο πόλος με τον παγετό, ο αρχικά τοποθετημένος σε «θέση χειμώνα», και μένει ένα ορισμένο χρονικό διάστημα σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος πριν περάσει σε «θέση θέρους», η ηλιακή ακτινοβολία που δέχεται θα λιώνει και θα εξατμίζει τεράστιες ποσότητες πάγου, οι οποίες θα αυξάνουν ξαφνικά τη στάθμη των θαλασσών και θα περνούν στην ατμόσφαιρα σε μορφή ατμού, ο οποίος αφού κρυώσει, θα πέφτει σαν βροχή πάνω σε όλη σχεδόν τη γη, προκαλώντας έναν παγκόσμιο κατακλυσμό. 8) Ο πόλος που αρχικά ήταν τοποθετημένος στη θέση «άνοιξη-θέρος» με ελαφρύ κλίμα και αυξανόμενη θερμοκρασία, θα περνάει απότομα σε θερμοκρασίες πολύ κάτω του μηδενός και θα αρχίζει τότε ένας παγετός σε αυτό το ημισφαίριο. 9) Η τήξη της μάζας των πάγων θα ισοσταθμίζει πάλι τη γη, αν και θα γίνουν ακόμα για ένα κάποιο χρονικό διάστημα διάφορες ταλαντώσεις, που θα ελαττώνονται βαθμιαία καθώς η γυροσκοπική δυσκαμψία του πλανήτη, ενεργοποιημένη από τη βαρυτική δράση θα κάνει τη γη προσωρινά να περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της πιο γρήγορα, εφόσον το

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

επίπεδο των θαλασσών είναι μεγαλύτερο και συνεπώς η μέση πυκνότητα του πλανήτη γίνεται μικρότερη. Και η διάμετρος της γης θα γίνει τόσο μεγαλύτερη όσο το διπλάσιο της αύξησης της στάθμης των ωκεανών. 10) Όλα τα βαρυτικά και γυροσκοπικά αποτελέσματα θα επανενεργούν πάνω στη γη, για την οποία θα αρχίσει ένας νέος κύκλος, κατά τον οποίο θα ηρεμήσει και θα συνεχίσει με μια ελαφριά αλλά και συνεχή δραστηριότητα. Αυτή είναι μια πανοραμική περίληψη των αιτιολογικών στοιχείων και φαινομένων που πλαισιώνουν το γεγονός μιας αντιστροφής του άξονα της γης. Στο παρελθόν αυτό έχει συμβεί αρκετές φορές, σημαδεύοντας την αρχή και το τέλος βιορυθμικών κύκλων, που επηρέασαν βαθιά την ιστορία της Γης και της ανθρώπινης εξέλιξης. Καταποντισμοί και αναδύσεις ηπείρων, ορεινοί σχηματισμοί, μεταναστεύσεις λαών, καταστροφές πολιτισμών και ολόκληρης της ανθρωπότητας είναι το αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων πολλών. Αλλά... η γη εξακολουθεί να είναι ζωντανή και το μέλλον της, στενά συνδεδεμένο με της ανθρωπότητας, δείχνει σκοτεινό. Προφητείες, γεωλογικές αλλαγές, οικολογικές καταστροφές, ραδιενεργές εκπομπές... πυρηνικά πειράματα. Όλα αυτά μπορούν να επιταχύνουν το βιολογικό κύκλο της γης. Θα μπορέσει ο άνθρωπος στο μέλλον να αποφύγει άλλη μια καταστροφική αντιστροφή; Μόνο με τη σωστή χρήση της γνώσης, την ομόνοια και την κατανόηση των λαών μπορεί να γίνει... Ήδη έχει γίνει μια αντιστροφή ανθρώπινων αξιών, μια αντιστροφή της οικολογικής ισορροπίας. Κάηκαν δάση αμέτρητα, εξαφανίστηκαν ολόκληρα είδη ζώων, μολύνθηκαν θάλασσες και ατμοσφαιρικά στρώματα. Το μέλλον είναι λοιπόν στα χέρια του ανθρώπου... χέρια που μπορούν να χαϊδεύουν αλλά, και να σκοτώσουν. Υποσημειώσεις (1) Ο Ετρουσκικός πολιτισμός θεωρείται πρόγονος του Ρωμαϊκού. Αναπτύχθηκε στην ιταλική χερσόνησο, προερχόμενος από τη μικρά Ασία, κατά την μια εκδοχή ή από το βάθος της Ασίας σύμφωνα με άλλες. Η μετανάστευσή του στην Ιταλία χρονολογείται γύρω στο 2000 π.Χ. (2) Εσωτερική μονάδα χρόνου, 30 κρόουρ, που αντιστοιχεί με 300 εκατομμύρια χρόνια.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Η πολιτιστική ατζέντα της Νέας Ακρόπολης Δραστηριότητες του τριμήνου που πέρασε.

Παραμονές Χριστουγέννων, στο πλαίσιο της κοινωνικής αλληλεγγύης, με τη συνδρομή μελών και φίλων του συλλόγου Ν.Α. Θεσσαλονίκης, συλλέξαμε και αποστείλαμε στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων: τρόφιμα, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Υπάρχει μήπως καλύτερος τρόπος τις μέρες αυτές να δείξουμε έμπρακτα την αγάπη μας στον συνάνθρωπο από το να εφαρμόσουμε τη φιλοσοφία μας, της κοινωνικής προσφοράς, στην πράξη;

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ Στις 16 Ιανουαρίου η ομάδα Κοινωνικής και Οικολογικής Δράσης Ελλάδας της Νέας Ακρόπολης (Κ.Ο.Δ.Ε.) επισκέφτηκε τη Στέγη του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας (Κ.Ε.Σ.Ο.) που εδρεύει στην Κυψέλη. Εκεί προσφέραμε ένα θεατρικό δρώμενο, τη “Ζωντανή Φάτνη” πλαισιωμένο με χριστουγεννιάτικα τραγούδια και κάλαντα. Προσφέραμε δώρα στα παιδιά της Στέγης, που παρακολούθησαν μαζί με τους γονείς τους την ανιδιοτελή αυτή προσφορά καρδιάς της Κ.Ο.Δ.Ε. Στο τέλος μοιράστηκαν δώρα για τα παιδιά, τα οποία ήταν ευγενική χορηγία καταστημάτων της περιοχής μας.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Οι πολεμικές τέχνες ήταν πάντα ένας τρόπος αναζήτησης και εναρμόνισης με τον εαυτό μας και το

Είχαμε την ευκαιρία της εμπειρίας ενός διήμερου σεμιναρίου Πολεμικών Τεχνών στα χιονισμένα βουνά της Κρήτης με την παρουσία του υπεύθυνου της ομάδας των Πολεμικών Τεχνών της Ν.Α Ελλάδας Κο Παττακό Σάββα. Τον ευχαριστούμε, καθώς επίσης και όλους εκείνους που απ’ το παρελθόν προσπαθούν να αναβιώσουν αυτές της τέχνες με τη βαθιά σοφία. ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ

Το Σωματείο “Νέα Ακρόπολη” έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του, το Σάββατο 29/1 στην έδρα του Σωματείου, Αγίου Μελετίου 29 στην Κυψέλη. Παραβρέθηκαν πολλά μέλη και φίλοι μας. Πριν την κοπή της πίτας έγινε ο ετήσιος απολογισμός της δράσης της Νέας Ακρόπολης από τη Γενική Γραμματέα κα. Φανή Γκούφα. Η βραδιά έκλεισε με καλλιτεχνικό μουσικό πρόγραμμα. Μέσα από τις σελίδες του περιοδικού “Νέα Ακρόπολη” ευχόμαστε σε όλους τους συνδρομητές και αναγνώστες του περιοδικού ένα ευτυχισμένο, δημιουργικό και δραστήριο 2005.

ΑΘΗΝΑ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ΑΘΗΝΑ : Αγ. Μελετίου 29, τηλ.: 210 - 8231301, 210 - 8817900 donahe@nea-acropoli.gr

Aργεντινή Αυστρία

Πέμπτη 21, Παρασκευή 22, Σάββατο 23/4/2005, 5:0010:00 μ.μ. Τριήμερο αφιερωμένο στην ιδέα του εθελοντισμού Διεύθυνση: Πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων Ακαδημίας 60

Βέλγιο Βενεζουέλα Βραζιλία Βολιβία Γαλλίa Γερμανία Γουατεμάλα

Η πολιτιστική ατζέντα της Νέας Ακρόπολης Δραστηριότητες Απριλίου - Μαίου - Ιουνίου 2005

Δανία Ελβετία ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: I. Χρυσοστόμου 14 τηλ. 2310 - 854008 thessaloniki@nea-acropoli.gr

Ελλάδα Ηνωμένο Βασίλειο

Δευτέρα 11/4/2005, 8:00 μ.μ. Ομιλία-Σεμινάριο: Κώδικας DA VINCI: Είναι μόνο η αρχή...

Η.Π.Α Ιαπωνία Ινδία

ΒΑΡΔΑΡΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Λαγκαδά 17, τηλ.: 2310 - 551476 Vardaris@nea-acropoli.gr

Ιρλανδία Ισπανία

Τετάρτη 11/5/2005, 8:00μ.μ. Ομιλία: Τολτέκοι

Ισραήλ Ιταλία

ΙΩΑΝΝΙΝΑ: Καλούδη 21 τηλ. 26510 83430-1 ioannina@nea-acropoli.gr

Ισημερινός Καναδάς

Τρίτη12/4/2005, 9:00 μ.μ. Παρουσίαση: Η μυστηριακή δύναμη των γιορτών

Κολομβία Κόστα Ρίκα Κροατία

ΛΑΡΙΣΑ: Πηνειού 5 τηλ. 2410 254694 larisa@nea-acropoli.gr

Μεξικό

Τρίτη 17/5/2005, 9:00 μ.μ. Ομιλία: Οι 7 συνειδήσεις του ανθρώπου

Νικαράγουα Ουγγαρία

ΗΡΑΚΛΕΙΟ: Τσικριτζή 5, τηλ.: 2810 - 288479 iraklio@nea-acropoli.gr

Ουκρανία Ουρουγουάη

Τετάρτη 20/4/2005, 9:00 μ.μ. Ομιλία: Οι συμβολισμοί στον Ερωτόκριτο

Παναμάς Παραγουάη Περού

ΡΕΘΥΜΝΟ:: Εμμ. Βερνάδου 3, τηλ.: 28310 - 52884 rethymno@nea-acropoli.gr

Πορτογαλλία Σλοβενία

Τετάρτη 13/4/2005, 9:00 μ.μ. Μουσική βραδιά

Τουρκία Ρουμανία Ρωσία

ΧΑΝΙΑ: Καλιτσουνάκη 16, τηλ.: 28210 23189 hania@nea-acropoli.gr

Σαλβαδόρ Σουηδία

Σάββατο 9/4/2005, 9:00 μ.μ. Ομιλία: Οι 7 νόμοι του σύμπαντος

Τσεχία Χιλή

Διεθνής μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός, Β.Δ. 3/12.941/S, αρ. πρωτ. 13381/90, Υπ. Δικαιοσύνης, Βέλγιο. Για περισσότερες πληροφορίες: πληροφορίες www.nea-acropoli.gr

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Οι ανθρώπινες ανθρώ ινες αξίες

Γιώργος Αναστασιάδης

στην αρχαία

ΑΙΓΥΠΤΟ Ο αρχαίος Αιγυπτιακός Πολιτισμός είναι ίσως ο σημαντικότερος απ’ όσους γνωρίζουμε, γιατί μας προσφέρει μια ποιοτική συνέχεια, που διαρκεί πολλές χιλιετίες. Η σύγχρονη επιστήμη αποδίδει μια αμφίβολη διάρκεια μόλις 4.000 χρόνων για τη ζωή του Αιγυπτιακού Πολιτισμού. Ακόμα κι αν δεν πάρουμε υπόψη μας τις παραδόσεις των Αιγυπτιακών πηγών, που αναφέρουν μια προδυναστική Αίγυπτο της οποίας οι ρίζες φτάνουν πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, και πάλι τα 4.000 χρόνια της επιστήμης κατατάσσουν την Αίγυπτο στην κορυφή των Πολιτισμών.

Μελετώντας την αρχαία Αίγυπτο, παρατηρούμε μια ενότητα και μια συνοχή, που απογείωσε σε μεγάλα ύψη το πολιτισμικό επίπεδο αυτού του λαού. Αυτό το μεγαλείο πηγάζει από μια Ηθική η οποία εκφράζεται και στον πιο απλό άνθρωπο αυτής της χώρας. Πρόκειται για μια Ηθική που πήγασε από μια Θρησκεία με πολύ φυσικό τρόπο, που δεν διαχώριζε τις ανθρώπινες δράσεις από τη Θεία Δικαιοσύνη. ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Έχουν σωθεί φράσεις με συμβουλές, διδασκαλίες και προτροπές που οι Σοφοί άφησαν στους απογόνους τους, προκειμένου να εφαρμοστούν και να αποτελέσουν παράδειγμα Αιώνιας Ηθικής. Ως αποτέλεσμα συναντάμε έναν ανθρωπισμό, τόσο πνευματικό, που εύκολα φαίνεται η ιερή του ρίζα. Έργα Ηθικής αξίας αποδίδονται στον Ιμχοτέπ, το Βεζίρη του Φαραώ Ζοσέρ, στον Μερικαρά, στον Αμενεμόπ, στον πρίγκιπα Χορντζεφέντ και άλλους. Ας δούμε μια σύνθεση αντιλήψεων σύμφωνα με μια ηθική η οποία προσαρμοζόταν σε κάθε κύτταρο του Αιγυπτιακού Πολιτισμού. Ο Γάμος πρέπει να βασίζεται στην αγάπη, στην αλληλοκατανόηση και την πίστη. Το παιδί, ως αποτέλεσμα μιας σωστής οικογένειας, είναι ευγενικό σε λόγια και έργα, αποφεύγοντας τη ζήλια και την απληστία. Ο πατέρας εκφράζει μια ηθική που πηγάζει από τον ίδιο το Φαραώ και βασίζεται στη Σοφία, τη Θεία Τάξη και την Παγκόσμια Δικαιοσύνη. Η Φιλία μεταξύ των ανθρώπων είχε πολύ μεγάλη αξία. Αποτελούσε ένα συμπληρωματικό στοιχείο και ολοκλήρωνε την οικογενειακή ευτυχία.

«Αν είσαι μεγάλος, ενώ πριν ήσουν μικρός, αν είσαι πλούσιος, ενώ πριν ήσουν φτωχός μην είσαι φιλάργυρος με τα πλούτη σου γιατί σου δόθηκαν σαν ένα Θείο δώρο» (Πταχοτέπ)

«Μη βλάπτεις κανέναν, για να μη βλάπτουν εσένα. Μην είσαι σκληρόκαρδος με έναν άνθρωπο και αν μπορείς μεσολάβησε γι’ αυτόν» (Ονζεσόνκυ)

Η Αλληλεγγύη πηγάζει από ένα Φυσικό Νόμο (ΜΑΑΤ) και χωρίς υποχρεώσεις και καταναγκασμούς οδηγεί σε μια ενεργητική φιλανθρωπία και μια κοινωνική αλληλεγγύη. Η ηθική διαπότιζε ολόκληρο το Δημόσιο Βίο. Από το Φαραώ μέχρι και τον πιο απλό άνθρωπο υπήρχε μια ανταπόκριση σ’ ένα πνεύμα δικαιοσύνης, σε μια ηθική που πήγαζε από τη ΜΑΑΤ. Η Δικαιοσύνη, η Αλήθεια και η Εμπιστοσύνη πήγαζαν από το Μοναδικό Θεό και εκφράζονταν μέσα στους ανθρώπους ως Νόμος (ΜΑΑΤ).

«Η Δικαιοσύνη είναι μεγάλη, αμετάβλητη, σταθερή και δεν έχει ταραχθεί από την εποχή του Όσιρι» (Πταχοτέπ)

Ο Πταχοτέπ συμβουλεύει τους δημόσιους υπαλλήλους να δίνουν συνεχώς το καλό παράδειγμα, να εργάζονται ευχάριστα και να καλλιεργούν την αγάπη προς όλους τους ανθρώπους. Η Ευγένεια βασίζεται στον αυτοέλεγχο της προσωπικότητας, στην μετριοπάθεια και στο σεβασμό για την τάξη.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

« Αν θέλεις να είσαι ευγενικός, μη βομβαρδίζεις με ερωτήσεις αυτόν που συναντάς... Αν αυτός αφήνει να φανεί η αμάθεια του και σου δίνει την ευκαιρία να τον ντροπιάσεις, φέρσου με λεπτότητα...» (Πταχοτέπ) «Μην κοροϊδέψεις τον τυφλό, μη ντροπιάσεις το νάνο, ούτε να περιπαίξεις την κατάσταση του αναπήρου». (Αμενεμόπ)

Η Εργασία, ως έκφραση δημιουργικότητας του ανθρώπου, βοηθά στην αποχή από την απληστία και τη ζήλια και αποτρέπει τη συσσώρευση αγαθών με άτιμο τρόπο.

« Μη σπρώξεις την καρδιά σου στην αναζήτηση του πλούτου. Μη φιλοδοξείς να έχεις περισσότερα, αν έχεις ήδη τα αναγκαία. Μη φιλοδοξείς τα πλούτη του πλουσίου, αν ελεύθερα μπορείς να τρως το ψωμί σου.» (Αμενεμόπ)

Αρετές και αξίες που σήμερα όχι μόνο δεν έχουν καμιά αξία, αλλά αντίθετα θεωρούνται δείγμα αδυναμίας και στοιχεία μη πετυχημένου ανθρώπου, τότε, πριν χιλιάδες χρόνια, αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά μιας Ηθικής που διαμόρφωσε ένα μεγάλο Πολιτισμό. Η Δικαιοσύνη, η Αλήθεια, ο Φυσικός Νόμος ΜΑΑΤ, η Αλληλεγγύη και η Ευγένεια υπερείχαν μέσα στην ψυχή του αρχαίου Αιγυπτίου και εκτόπιζαν τη ζήλια, την απληστία, την εκμετάλλευση και πολλά άλλα αρνητικά στοιχεία που σήμερα συνοδεύουν τον «πετυχημένο άνθρωπο». Τα σωστά πρότυπα υπάρχουν, αρκεί να τα αναζητήσουμε για να τα βρούμε.

ÂÉÂËÉÏÃÑÁÖÉÁ -Ç ÌõóôçñéáêÞ Áßãõðôïò Fernad Schwarz Åêäüóåéò ÍÅÁ ÁÊÑÏÐÏËÇ -Ç Áñ÷áßá Áßãõðôïò Jean Vercoutter Eêäüóåéò Ì.ÊÁÑÄÁÌÉÔÓÁ -Ôá ÁéãõðôéáêÜ ÌõóôÞñéá Ã. ÓéÝôôïò Åêäüóåéò ÐÕÑÉÍÏÓ ÊÏÓÌÏÓ -Ç êáèçìåñéíÞ æùÞ óôçí Áñ÷áßá Áßãõðôï ÐéÝñ ÌïíôÝ Åêäüóåéò ÙÊÅÁÍÉÓ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ΟΙ ΕΠΤΑ ΣΥΝΕΙ∆ΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡ ΠΟΥ ΑΝΘΡΩ

Θεοδώρα Μαρτζούκου

«Με ρωτάς πώς γίνηκα τρελός. Να πώς: Μια μέρα, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από ύπνο βαθύ και ανακάλυψα πως όλες οι μάσκες είχαν κλεφτεί. Και οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μέσα σε εφτά ζωές… …Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: ευλογημένοι οι κλέφτες που έκλεψαν τις μάσκες μου. Έτσι γίνηκα τρελός τρελός». (Χαλίλ Γκιμπράν, Ο Τρελός). «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ». Αυτό το ρητό διάβαζε ο επισκέπτης στην αρχαιότητα στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς και μέσα του βρίσκεται το κλειδί όλης της Σοφίας. Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου! Από τα πανάρχαια χρόνια, ο άνθρωπος, προσπάθησε να γνωρίσει τον εαυτό του, να γνωρίσει το μυστήριο της ύπαρξης και να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που τον βασάνιζαν «ποιος είμαι, από πού έρχομαι και πού πηγαίνω;». Μεγάλοι πολιτισμοί…Αίγυπτος, Κίνα, Ινδία, Ελλάδα, Ρώμη, Νότια Αμερική, έδωσαν απαντήσεις στο ερώτημα, απαντήσεις βασισμένες σε βαθιές φιλοσοφικές, επιστημονικές και θρησκευτικές γνώσεις. Κύλησαν τα χρόνια…κοιμήθηκαν οι αρχαίοι πολιτισμοί και σήμερα εμείς οι άνθρωποι του 21ου αιώνα, θεωρούμε ότι γνωρίζουμε πολλά για τον άνθρωπο, αλλά πάντα θα κουβαλάμε μέσα στην ψυχή μας το αναπάντητο ερώτημα «Εγώ ποιος είμαι, από πού έρχομαι;» το οποίο θα κεντρίζει κάθε οδοιπόρο της γνώσης. Η προσπάθεια τού ανθρώπου να βρει απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα ονομάζεται Φιλοσοφική ή Πνευματική Αναζήτηση. Οι αρχαίες εσωτερικές διδασκαλίες μάς λένε ότι ο άνθρωπος αποτελείται από 7 σώματα, που βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα -διαφορετικές συχνότητες- της Φύσης. Έχουμε δηλαδή εκτός από τη συνείδηση του φυσικού σώματος, άλλες έξι συνειδήσεις. Και εδώ συναντάμε τον αριθμό 7 αναγνωρίζοντας τη σημασία του στο Σύμπαν. Έχουμε τα 7 κρυστάλλινα συστήματα που προσδιορίζουν τις μορφές της κρυσταλλοποίησης των ορυκτών, τις 7 στοιβάδες του ατόμου, τα 7 γεωλογικά στρώματα της γης, τους 7 πλανήτες, τα 7 χρώματα της Ίριδας, τις 7 μουσικές νότες, τις 7 οικογένειες του περιοδικού συστήματος των Χημικών στοιχείων, τους 7 αδένες εσωτερικής έκκρισης του οργανισμού κ.λ.π.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Ας γνωρίσουμε αυτούς τους φορείς του ανθρώπου, ξεκινώντας από τον πιο τραχύ, από τον έβδομο, και τελευταίο φορέα, που είναι το σώμα του και που στην εσωτερική φιλοσοφία ονομάζεται Αιθεροφυσικός φορέας.

7. Αιθεροφυσικό Σώμα

Λέγεται έτσι, επειδή αποτελείται από δύο στοιχεία: τη μορφή, την οποία καθορίζει η λεγόμενη αιθερική ενέργεια και τη φυσική ύλη. Θα το καταλάβουμε καλύτερα μ’ ένα παράδειγμα. Αν πάρουμε μια κιμωλία και την κοπανήσουμε σ’ ένα γουδί, θα αποκτήσουμε σκόνη κιμωλίας. Έχει εξαφανιστεί η μορφή, δηλαδή ο κύλινδρος της κιμωλίας, αλλά ακόμη συνεχίζει να υπάρχει η ουσία του πράγματος που ονομάζουμε κιμωλία. Έτσι, οποιοδήποτε πράγμα καθορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες: την ουσία του και την ενέργεια που οργανώνει τα μόρια ή σωματίδια αυτής της ουσίας κατά μια ορισμένη μορφή. Με παρόμοιο τρόπο το σώμα μας αποτελείται από υλικά στοιχεία και από μια ηλεκτρομαγνητική ή καλύτερα «αιθερική» ενέργεια που τους δίνει μια συγκεκριμένη μορφή ή δομή και για το λόγο αυτόν ονομάζουμε το φυσικό μας σώμα «αιθεροφυσικό». Η αιθερική ενέργεια είναι αόρατη στα φυσικά μάτια, όπως και το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά με ειδικές ασκήσεις συγκέντρωσης μπορεί να παρατηρηθεί άνετα και εύκολα. Η λεγόμενη μηχανή Κίρλιαν φωτογραφίζει τις αιθερικές ενέργειες που περιβάλλουν και συγκροτούν το ανθρώπινο σώμα, δείχνοντας ένα λαμπερό φωτοστέφανο ακτινοβολίας γύρω από τα αντικείμενα. Στην αρχαία Αίγυπτο ονόμαζαν το φυσικό σώμα με τα διάφορα όργανά του ΚΑΤ, που σημαίνει «σκληρό», κάτι σαν ξύλο και γνώριζαν κάποιες μεθόδους με τις οποίες κατάφερναν να μην αποχωρίζονται οι αιθερικές δυνάμεις από τη σωματική ύλη, έτσι ώστε να αποφεύγεται η αποσύνθεση του σώματος. Οι Ινδοί φιλόσοφοι το ονόμαζαν Στούλα Σαρίρα, που σημαίνει υλικός φορέας.

6. Ζωτικό Σώμα

Αν όμως υπήρχε μόνο το αιθεροφυσικό σώμα στον άνθρωπο, τότε τι διαφορά θα υπήρχε μεταξύ ενός χεριού τέλεια μουμιοποιημένου και ενός άλλου που ανήκει σε ένα ζωντανό άνθρωπο; Είναι φανερό ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά, η οποία μεταφράζεται σε θερμότητα, ηλεκτρικά ρεύματα, χρωματισμό, μυική δύναμη κ.λ.π. Την εσωτερική αιτία αυτών των εκδηλώσεων μπορούμε να την ονομάσουμε ζωή. Το δεύτερο επίπεδο μετά το αιθεροφυσικό είναι το Ζωτικό, Ενεργειακό ή Πρανικό σώμα, όπως το ονόμασε η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ στη «Μυστική Διδασκαλία». Στην Ανατολή, η Ζωτική Πνοή, η ενέργεια της ζωής ονομάζεται ΠΡΑΝΑ Το σώμα αυτό της ζωτικότητας διαποτίζει όλο τον οργανισμό και προεξέχει 20 με 30 εκ. από το δέρμα, ρυθμίζει την υγεία, το βαθμό ενεργητικότητας και ζωντάνιας αντλώντας πρανική ενέργεια από το περιβάλλον. Η μηχανή Κίρλιαν μπορεί να φωτογραφίσει -εκτός από την αιθερική ενέργειααυτήν την ακτινοβολία ζωτικότητας, την Πρανική ενέργεια, την οποία η σύγχρονη επιστήμη ονομάζει Οργοτρονική ή Βιοενέργεια. Ο άνθρωπος έχει το αιθεροφυσικό του σώμα κοινό με το ορυκτό βασίλειο και το ζωτικό σώμα του κοινό με το φυτικό, επειδή τα φυτά, εκτός από το δικό τους αιθεροφυσικό σώμα έχουν και μια ζωτική ενέργεια που εκδηλώνεται μέσα από την αύξηση, κίνηση και την αναπαραγωγή τους. Ο ήλιος είναι η κύρια πηγή της ενέργειας Πράνα, αλλά και ορισμένα φυτά και δένδρα όπως τα πεύκα, καθώς επίσης και το νερό είναι καλοί συσσωρευτές αυτής της ενέργειας. Στην Αίγυπτο συμβόλιζαν αυτόν τον φορέα με ένα αγγείο σε μορφή καρδιάς, όπου μέσα υπήρχαν υγρά και ζωτικοί χυμοί, ενώ στην Ινδία το ονόμαζαν Πράνα Σαρίρα.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

5. Συναισθηματικό Σώμα

Είναι ο φορέας των συγκινήσεων και των συναισθημάτων, των παθών και της επιθυμίας. Επειδή είναι πολύ ευαίσθητο και ευμετάβλητο από τις ουράνιες επιδράσεις ονομάστηκε στη Δυτική Παράδοση αστρικό σώμα γιατί είναι υποδοχή και καθρέπτης των ενεργειών κυρίως του Ήλιου και της Σελήνης. Με το Αστρικό Σώμα θυμώνουμε, λυπόμαστε, χαιρόμαστε, επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο με τρόπο πιο περίπλοκο από την απλή κίνηση που διαθέτει το φυτικό βασίλειο. Λέγεται και «Διπλό Ομοίωμα» ή είδωλο γιατί αποτελεί ένα ακριβές αντίγραφο του φυσικού σώματος, αλλά με λεπτότερες και πιο πολύπλοκες αισθήσεις. Λειτουργεί σαν γέφυρα μεταξύ του εσωτερικού ανθρώπου και του περιβάλλοντος μέσα από αυτές τις «ανοικτές πύλες» του φυσικού σώματος που ονομάζουμε αισθήσεις και οι οποίες αποτελούν μια προέκταση του Ομοιώματος αυτού. Το Είδωλο αυτό προηγείται της ύπαρξης του νεογέννητου και ευθύνεται για το σχηματισμό του, τα χαρακτηριστικά του κλπ. που θα είναι κατ’ εικόνα του. Επίσης υπερβαίνει τα όρια του φυσικού θανάτου του σώματος και έχει μια μεταθανάτια ύπαρξη, αν και περιορισμένη, σε μια αόρατη διάσταση ή κόσμο, που οι αρχαίοι Ινδοί ονόμασαν Κάμα-Λόκα δηλ. «Τόπο των επιθυμιών» και οι Έλληνες Άδη. Ολόκληρο το Αστρικό Σώμα περιβάλλεται από ένα ωοειδές σχήμα ακτινοβόλο, σαν φωτοστέφανο, που ονομάζεται Αύρα. Μέσα της υπάρχουν διάφορα χρώματα, σχήματα και λάμψεις, σε συνεχή κίνηση, σαν να πλέουν σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, τα οποία δείχνουν τις στιγμιαίες συγκινήσεις καθώς και τα διαρκή συναισθηματικά στοιχεία του χαρακτήρα του ανθρώπου. Γι’ αυτό ο ενορατικός μπορεί να διακρίνει το χαρακτήρα και τη συναισθηματική ζωή ενός ανθρώπου ρίχνοντας μόνο μια ματιά στην Αύρα του. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι τα κατώτερα συναισθήματα έχουν θολά και σκούρα χρώματα ενώ τα ανώτερα έχουν λαμπερές και διαυγείς αποχρώσεις. Το Αστρικό Σώμα μπορεί να προβληθεί έξω από το φυσικό του σώμα στον ύπνο, με τα όνειρα, αλλά και συνειδητά στην κατάσταση εγρήγορσης, και αυτή η διαδικασία απαιτεί εσωτερική καλλιέργεια και εξάσκηση. Είναι αυτό που ονομάζουμε συνειδητή Αστρική Προβολή. Τα περισσότερα παραψυχολογικά φαινόμενα, όπως για παράδειγμα η τηλεπαθητική επικοινωνία, γίνονται με τη μεσολάβηση του Αστρικού Σώματος. Το Αστρικό μας είναι κα-

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

θαρά υποκειμενικό και μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο όπως είμαστε εμείς. Οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν αυτόν τον φορέα ΚΑ, ενώ οι Ινδοί Λίγγα Σαρίρα

4. Κατώτερο Νοητικό Σώμα ή Συγκεκριμένος Νούς Λέγεται και Κάμα- Μάνας, (δηλαδή νους των επιθυμιών: Κάμα = επιθυμία και Μάνας = νους). Είναι η κατ’ εξοχήν ανθρώπινη συνείδηση. Αν και μερικά ανώτερα θηλαστικά διαθέτουν κάτι που θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως νόηση, η διαφορά με τον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη. Η Νοητική συνείδηση έχει την ικανότητα ν’ αντιλαμβάνεται τα νοητά πράγματα επειδή μπορεί να σχηματίζει εικόνες, να δίνει μορφές στα πράγματα. Όταν συνδέεται με τη λέξη Κάμα, την επιθυμία, ο φορέας αυτός είναι ικανός να εκφράζει τις «μορφές επιθυμιών» της συνείδησης, να τις οργανώνει και να τις μορφοποιεί ώστε να μπορούν να εκπληρωθούν. Έτσι ο Νους παγιδευμένος στο δίχτυ των επιθυμιών, γίνεται εγωιστής, αποκλειστικός. Όλες οι σκέψεις που έχουν εγωιστικούς σκοπούς, που ασχολούνται με τον αισθητό και συγκεκριμένο κόσμο των μορφών, ανήκουν σ’ αυτόν το Συγκεκριμένο ή Εγωιστικό Νου, το Κάμα-Μάνας. Το Νοητικό αυτό Σώμα του ανθρώπου έχει ωοειδές σχήμα, αλλά είναι λίγο μεγαλύτερο από την Αύρα του Αστρικού. Είναι κι αυτό χρωματισμένο με διάφορα χρώματα, ανάλογα με την ένταση και το είδος της σκέψης, τα οποία όμως παίρνουν συγκεκριμένα σχήματα, συνήθως γεωμετρικού τύπου, σαν πολύεδρα, που πλέουν μέσα στη Αύρα, γύρω από τον άνθρωπο και λέγονται σκεπτομορφές. Όταν ο άνθρωπος έχει χαμηλή νοητική ανάπτυξη, δεν υπάρχουν καθορισμένα χρώματα και σχήματα στην Αύρα του, αλλά επικρατεί ένα θολό μείγμα από διάφορες αποχρώσεις. Καθώς εξελίσσεται, τα χρώματα ξεχωρίζουν, αποκτούν λάμψη και κατασταλάζουν μέσα στο Νοητικό Αυγό, ενώ τα γεωμετρικά σχήματα γίνονται καθαρότερα. Τα τέσσερα αυτά σώματα που είδαμε ως τώρα, αποτελούν τις κατώτερες συνειδήσεις του Ανθρώπου ή καλύτερα του Εγώ, είναι τα εξωτερικά ενδύματα του Ανώτερου Εαυτού, τα οποία μας επιτρέπουν τη ζωή, τη λειτουργία και την επαφή με το φυσικό, το βιοενεργειακό, τον ψυχικό και το νοητικό κόσμο. Η Εσωτερική παράδοση τα συσχετίζει με τα 4 συμβολικά Στοιχεία της Αλχημείας: Γη, Νερό, Αέρα και Φωτιά αντίστοιχα. Αποτελούν όλα μαζί την ανθρώπινη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, δηλαδή

και οι κακές πράξεις που ελεύθερα διαπράττει ο άνθρωπος. Αυτές ζυγίζονται στη μεταθανάτια τελετή του «Ζυγίσματος της καρδιάς» του πεθαμένου. Τον ανιδιοτελή πνευματικό Νου τον ονόμαζαν ΒΑ, αντιστροφή του ΑΒ και τον συμβόλιζαν με ένα χελιδόνι που έβγαινε από το στόμα του πεθαμένου. Μέσω της ανάπτυξης αυτού του φορέα, ο άνθρωπος γίνεται κυρίαρχος του χωρόχρονου, γίνεται Μάντης (από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα ΜΑΝ, Άνθρωπος) και η ροή του χρόνου σταματάει γι’ αυτόν, καθώς εισχωρεί στη Δυναμική Αιωνιότητα, στο Ον του Παρμενίδη, το Άναρχο, Άχρονο και Αμετάβλητο.

2. Διαισθητικός φορέας (Βούδι)

το σύνολο των προσωπίδων ή φορέων με τις οποίες ο Εσωτερικός Άνθρωπος εκδηλώνεται στη ζωή, στην ύπαρξη του Κόσμου των Μορφών. Συμβολικά παριστάνεται σαν ένα Τετράγωνο αφού είναι τετραπλής φύσης. Τα τέσσερα αυτά σώματα είναι θνητά, δηλαδή φθείρονται και καταστρέφονται με το τέλος της ζωής.

3. Αγνός ή Καθαρός Νους (Μάνας)

Είναι ο Ανιδιοτελής Νους, η Αφηρημένη Σκέψη, η οποία επιτρέπει στον άνθρωπο τη σύλληψη των ανωτέρων, φιλοσοφικών Ιδεών και Αληθειών. Η αλήθεια είναι ότι ο Νους είναι ένας, αλλά λειτουργεί σαν να ήταν δυο ξεχωριστοί φορείς συνείδησης. Είναι αυτό που επιτρέπει στον άνθρωπο να κοιτάζει προς τα πάνω, ψηλά, «προς τ’ άστρα» και που τον κάνει να είναι αληθινά Άνθρωπος (άνω-θρώσκω, ανυψώνομαι προς τα πάνω). Το Μάνας είναι που μας δίνει μια αίσθηση Ατομικότητας. Είναι η εσωτερική φωνή, που μας εμπνέει και μας μαλώνει. Σ’ αυτό κοιμούνται όλα τα ηρωικά μας όνειρα, οι αρετές, ο αλτρουισμός, η ανιδιοτέλεια και η ευγένεια. Οι αφηρημένες μαθηματικές και άλλες ανώτερες σκέψεις. Πρόκειται για την ουσία που γεμίζει το Γκράαλ, το Δισκοπότηρο που έψαχναν οι ιππότες του Αρθούρου. Στην Αρχαία Αίγυπτο η αντίθεση αυτή εκφραζόταν στα ίδια τα ονόματα των δύο αυτών φορέων. Τον εγωιστικό Νου, με έδρα στην καρδιά, μαζί με τα πάθη και τα συναισθήματα, τον ονόμαζαν ΑΒ και αποτελούσε στην καθαυτή ανθρώπινη ψυχή. Εκεί συσσωρεύονται οι καλές

Είναι ο φορέας της Διαίσθησης, που δεν χρειάζεται τη νοητική διαδικασία για να φτάσει στην Αλήθεια, αλλά την αντιλαμβάνεται απευθείας. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να διαβάζουν το μέλλον, να καταλαβαίνουν γραφές σε άγνωστες γλώσσες, να προαισθάνονται μια καταστροφή σ’ ένα συγκεκριμένο και μακρινό μέρος της γης κ.α. Αυτήν την ικανότητα, που «κοιμάται» στο βάθος κάθε ανθρώπου, μπορούμε να την ονομάσουμε διαίσθηση και ο φορέας της είναι το «Διαισθητικό ή Ενορατικό Σώμα» ή όπως το λένε στην Ανατολή το «Βουδικό Σώμα». Βούδι στα σανσκριτικά σημαίνει Φως, το φως της διάκρισης, της Σοφίας. Προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα Vyd, που σημαίνει Σοφία και συσχετίζεται με τις Βέδες, τα ιερά βιβλία της αρχαίας Ινδίας. Όταν αυτός ο φορέας αναπτύσσεται, τότε λέγεται ότι ο άνθρωπος είναι Φωτισμένος, ένας «εκλεκτός». Στο κοσμικό επίπεδο είναι ο Φτερωτός Έρωτας που αγκαλιάζει τα πάντα και τα κρατάει ενωμένα. Γι’ αυτόν δεν υπάρχει πλέον δυϊσμός, όπως για το Μάνας, γιατί υποκείμενο

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

και αντικείμενο έχουν πλέον ταυτιστεί. Ο αναζητητής και η Αλήθεια έχουν πλέον ενωθεί. Για το φορέα Βούδι δεν υπάρχει πια χρόνος και ο χώρος. Είναι ενιαίος. Τα πάντα είναι Ένα. Στην αρχαία Αίγυπτο ταυτιζόταν με την Ίβιδα και τον ονόμαζαν Ακού. Αυτό το πτηνό συσχετιζόταν με το πιο λεπτό και αγνό μέρος της ανθρώπινης ψυχής, με το πνευματικό φως.

1. Πνεύμα ή καθαρή Βούληση (Άτμα)

Τέλος σ’ αυτήν την αναβατική σκάλα, πιο πέρα από το Βούδι, είναι το πραγματικό Εγώ, ο Σιωπηλός Παρατηρητής, ο έσχατος σπινθήρας, η Μονάδα, το Πνεύμα, η ανώτερη πνευματική Αρχή του Ανθρώπου, ο Κάτοχος των φορέων. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να θεωρούμε το Άτμα πραγματικά σαν ένα φορέα του Ανθρώπου. Είναι η πνευματική Μονάδα, το αληθινό «Είναι» του πλάσματος που ονομάζουμε άνθρωπο. Στη Δυτική Φιλοσοφία είναι το Άτομο, εκείνο το πραγματικά αδιαίρετο, αμετάβλητο, άχρονο, θείο στοιχείο μέσα στον Άνθρωπο. Οι δύο λέξεις, η ελληνική και η σανσκριτική, έχουν την ίδια ρίζα και την ίδια σημασία. «Βούληση για να Είναι» είναι ίσως η πιο κατάλληλη έκφραση για να διαισθανθούμε τι είναι το Άτμα. Αποτελεί το κέντρο απ’ όπου πηγάζει το Είναι και Ύπαρξη του ανθρώπου, με τους έξι φορείς έκφρασής του. Σ’ αυτό το κέντρο ή σημείο, το χωρίς διαστάσεις ή χρόνο, ενώνεται το Ον του Ανθρώπου και το Ον του Σύμπαντος. Άτμα είναι ο Θεός μέσα στον Άνθρωπο, η κατάκτηση του απείρου. Αυτή τη βούληση του «Δύνασθαι Είναι» ονόμαζαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι Σαχού ή Ατμού (φωτεινή ενδυμασία της Μακαριότητας). Οι Αιώνιες Διδασκαλίες λένε, ότι η Ανώτερη Τριάδα - Άτμα - Βούδι - Μάνας, είναι το ΘΕΙΟ ΕΓΩ του ανθρώπου. Δεν βρίσκεται μέσα στον χρόνο, τουλάχιστον όπως τον εννοούμε κανονικά και υπάρχει και παραμένει πριν και μετά από αυτήν ή οποιαδήποτε άλλη ενσάρκωση. Είναι το Άτομο. Συμβολικά η καλύτερη εικόνα που μπορεί να απεικονιστεί είναι το Τρίγωνο, ένα, αλλά με τρεις διαφορετικές πλευρές. Η προσωπικότητα είναι θνητή, μεταβλητή, γεννιέται και πεθαίνει. Μόνο η Τριάδα αποτελεί εκείνο που δεν πεθαίνει ποτέ, το αιώνιο και αμετάβλητο, πέρα από τη ζωή και το θάνατο.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Είναι το Ον, εκείνο που πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Ανάμεσα στην προσωπικότητα ή Τετράδα και την Πνευματική Τριάδα υπάρχει σύμφωνα με τις αρχαίες διδασκαλίες, μια γέφυρα, μια λεπτή σύνδεση, η οποία συμβολίζεται με ένα χρυσό νήμα και ονομάζεται στα σανσκριτικά «Αντακαράνα». Αποτελεί μια αόρατη, λεπτή γέφυρα για να μπορεί να περάσει η ανθρώπινη συνείδηση από τα κατώτερα επίπεδα της Προσωπικότητας, στα ανώτερα του Πνευματικού Εγώ. Το να περάσουμε από το φθαρτό, στο Άφθαρτο, από το τετράγωνο στο τρίγωνο, σημαίνει μια θυσία, την οποία θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως κατάκτηση του δικού μας εσωτερικού όντος. Η ατραπός αυτή του Αντακαράνα, της αόρατης γέφυρας, είναι φτιαγμένη από τις πέτρες των Αρετών και των πνευματικών κατακτήσεων. Καθώς ο άνθρωπος εξελίσσεται πνευματικά, οικοδομεί αυτή την Ατραπό με τα αποτελέσματα των πράξεων του.

Όταν ο άνθρωπος αποκτά συνείδηση της αθανασίας του, όταν η δράση του γίνεται ανιδιοτελής, και Υπηρετεί την Αλήθεια, τη Δικαιοσύνη, το Καλό και το Όμορφο, δηλαδή Υπηρετεί τον Θεό, τότε ο άνθρωπος αυτός γίνεται ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ. Βιβλιογραφία Εισαγωγή στην Μυστική Διδασκαλία - G. A. Livraga - εκδ. Νέα Ακρόπολη Τα 3 κέντρα του Μυστηρίου - Γ. Πλάνας - Εκδ. Νέα Ακρόπολη Αποκαλυμμένη Ίσιδα τόμος Α - Ε.Π. Μπλαβάτσκυ - εκδ. Ιάμβλιχος Ο μηχανισμός του Νου - Dion Fortune - εκδ. Ιάμβλιχος Εισαγωγή στην Θεοσοφία - Κ. Μελισσαρόπουλος Οι 7 αρχές του ανθρώπου - Annie Bezant - εκδ. Ιάμβλιχος Ο άνθρωπος και τα σώματα του - Annie Bezant - εκδ. Ιάμβλιχος Επιλογή Ομιλιών στην Νέα Ακρόπολη - Γ. Πλάνας - εκδ. Νέα Ακρόπολη

ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΑΣ; του David Lewis, πηγή: www.esoterica.gr

Τα απλά πράγματα είναι αυτά που δεν επιδέχονται εξήγηση. Οι βασικές αρχές της βαρύτητας, για παράδειγμα, ακόμα αφήνουν άναυδους τους σύγχρονους φυσικούς. Μαζί με το χώρο και το χρόνο η βαρύτητα καθορίζει τη φυσική μας ύπαρξη. Ακόμα αυτό το αιώνιο πανταχού παρόν, διαχρονικό φαινόμενο κρύβει τη φύση του, πλεγμένο με κάποιο τρόπο στο μυστήριο της ζωής. Η βαρύτητα μπορεί να ειδωθεί ως το αποτέλεσμα της ολοταχούς πορείας του πλανήτη στο διάστημα, το οποίο μας πιέζει προς τα κάτω, όπως η απογείωση ενός τζετ καρφώνει τους επιβάτες στις θέσεις τους. Ο Albert Einstein διατύπωσε τη θεωρία ότι η βαρύτητα καμπυλώνει το χώρο, βοηθώντας έτσι να περιγράψουμε τη σχετικότητα. Μερικοί την αποκαλούν μαγνητική δύναμη που παράγεται απ’ την περιστροφή της υδρογείου. Ή μήπως πρόκειται για μια κυματική δομή που υποστηρίζεται από δονήσεις της συχνότητας του κβαντικού πεδίου; Η θεωρία του Isaac Newton ήταν πιο κατανοητή. Με την πτώση του διάσημου μήλου του είδε τη βαρύτητα σαν την έλξη μεταξύ των υλικών σωμάτων. Πιο πρόσφατα, ο καθηγητής John Searl, ένας Άγγλος εφευρέτης, ισχυρίζεται ότι έχει αναστρέψει την έλξη. Σωστά. Ο Searl ισχυρίζεται ότι έχει υποτάξει τη βαρύτητα.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Ο John R.R. Searl γεννήθηκε στη φτώχεια, στο Berkshire County της Αγγλίας, το 1932. Η ιστορία του έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ταινίας του Spielberg. Από την επιστροφή του πατέρα του ο οποίος είχε τυλίξει το μωρό John σ’ ένα σάλι (απ’ όπου ο John έπεσε, κάτι που του προκαλούσε σπασμούς στην παιδική του ηλικία), έως την ανακάλυψη της γεννήτριας του Φαινομένου Searl [Searl Effect Generator]. Με την ισχύ του SEG, οι τηλεκατευθυνόμενοι δίσκοι ανύψωσης [unmanned levity discs] του Searl, ανυψώθηκαν σε ροζ σύννεφα ιονισμού, ταξίδεψαν με τρομακτικές ταχύτητες και στριφογύρισαν γύρω απ’ τη Γη. Επίσης, ο Searl ισχυρίζεται ότι έχει επιδείξει τις ιπτάμενες μηχανές του σε επιστήμονες στην Αεροπορική Βάση Andrews και σ’ έναν αξιωματούχο της Καναδικής κυβέρνησης. Ένας απ’ τους δίσκους, σύμφωνα με τον καθηγητή Searl, πέταξε απ’ το Mortimer της Αγγλίας στην ακτή της Κορνουάλης σε τρία λεπτά, σε μια απόσταση περίπου εκατό μιλίων. Αυτό σημαίνει 2.000 χλμ./ώρα, ενώ ο Searl λέει ότι το σκάφος θα μπορούσε να πετάξει πολύ πιο γρήγορα. Για παράδειγμα, απ’ το Brisbane της Αυστραλίας στο Λονδίνο της Αγγλίας, θα έπαιρνε 30 λεπτά μετά βίας, αρκετό χρόνο για έναν καλό υπνάκο. Μεταξύ των άλλων ισχυρισμών του Searl περιλαμβάνεται: ένας δίσκος σε τροχιά για μια δεκαετία γύρω απ’ τη Γη, παρέχοντας δωρεάν ενέργεια στο σπίτι του

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

και τρομακτικές θεραπευτικές ενέργειες που πηγάζουν απ’ την εκφόρτιση των ιόντων του SEG. Αφήνοντας στην άκρη το σκεπτικισμό για μια στιγμή, η παιδική ηλικία του Searl φαίνεται απίθανη για έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στον τρόπο της ζωής μας. Αφού εξαφανίστηκε ο πατέρας του, ανατράφηκε σαν ψυχοπαίδι, ενώ η μητέρα του φυλακίσθηκε για αμέλεια. Η πρακτική του γνώση στην ηλεκτρική μηχανική ήταν μεγάλη, αντίθετα η επίσημη μόρφωσή του υπήρξε λιγοστή. Για να συμπληρώσουμε τα κενά, ο Searl είχε κατά καιρούς όνειρα, σαν παιδί, τα οποία αποκάλυπταν κρυφά το έργο της ζωής του σε σενάρια τύπου Spielberg. Μαζί με αυτά τα μυστηριώδη όνειρα, η πρακτική του εξάσκηση τον βοήθησε να γίνει εφευρέτης. Ενώ ισχυρίζεται ότι κατασκεύασε άθελά του την πρώτη του αντιβαρυτική μηχανή στα δεκατέσσερα, η επίσημη καριέρα του και εκπαίδευση άρχισε με ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές καλωδιώσεις, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου πλήρους βασισμένου σε τρανζίστορ υπολογιστή, για τις ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Νορβηγία, γεγονότα που προσέδωσαν στον Searl την αξιοπιστία του. Κατασκεύασε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, επίσης εργάστηκε ως μηχανικός και στις ραδιοφωνικές επικοινωνίες. Ακόμα ο Searl είναι πιλότος και έχει τιμητικό βαθμό απ’ το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σαν καθηγητής των Μαθηματικών Δομών της Δημιουργίας και της Ενέργειας [Professor of Mathematical Structures of Creation and Energy]. Όπως κι ο Einstein, έτσι κι ο Searl προσπάθησε να αποδείξει επιστημονικά τη διαισθητική γνώση, κάτι που μεταφέρει στα παιδικά του όνειρα. Παίζει κουτσό σε κάποια τετράγωνα. Στο τετράγωνο «δύο», μ’ ένα βότσαλο να είναι στο τετράγωνο «τρία», ο μικρός John κινείται προς το τετράγωνο «τέσσερα», αλλά το δεξί του πόδι αιωρείται στον αέρα ενώ το αριστερό του βρίσκεται στο έδαφος. Εκείνη τη στιγμή, τα άλλα παιδιά εξαφανίστηκαν και ένας γιγάντιος οδοστρωτήρας ξεπροβάλλει από πάνω του.

Ο John έχει μόνο ένα μικρό χρονικό διάστημα να σωθεί απ’ τη συντριβή. Απ’ τη σκληρή δοκιμασία αυτού του μυστηριώδους ονείρου o Searl συμπέρανε τον Νόμο των Τετραγώνων, μια νέα φυσική, αν θέλετε, πάνω στην οποία βασίστηκε το SEG του. Επιπλέον, ο καθηγητής Searl αντιλήφθηκε την επικείμενη ανάγκη να τελειοποιήσει την εφεύρεσή του, πριν την έναρξη μιας παγκοσμίου κλίμακας καταστροφής, του αιωρούμενου οδοστρωτήρα! Μιας μετακίνησης των πόλων, λέει ο Searl. Η ζωή του Searl, αν και λαμπρή με ιστορίες για δίσκους που αψηφούν τη βαρύτητα, υπήρξε γεμάτη από συμφορές. Η εργασία του και τα αρχεία του καταστράφηκαν ή πουλήθηκαν για ψίχουλα, ενώ αυτός βρισκόταν στη φυλακή για κλοπή ηλεκτρικής ενέργειας από την τοπική εταιρεία ηλεκτρισμού. Ενώ υπήρχαν άρθρα και φωτογραφίες σε εφημερίδες και περιοδικά, χρονολογημένα απ’ τη δεκαετία του 1960 και καθώς το BBC (όπως και αυτό το άρθρο) ερευνά τα αρχεία για φιλμ, κανένας απ’ τους ιπτάμενους δίσκους δεν παραμένει άθικτος. Οι δίσκοι κατασχέθηκαν από την Εταιρεία Ενέργειας ή πουλήθηκαν σαν «παλιατζούρες», ενώ ο Searl ήταν φυλακισμένος. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, οι υπογραφές και τα σχόλια των αυτόπτων μαρτύρων των πτήσεων των δίσκων κάηκαν από την τώρα εν διαστάσει σύζυγό του. Δε σώζεται ούτε ένα ίχνος φυσικής απόδειξης, εκτός από κάποιες παλιές φωτογραφίες. Από τέτοιο υλικό δεν φτιάχνονται οι κινηματογραφικές ταινίες; Συνολικά, ο Searl ισχυρίζεται ότι κατασκεύασε σαράντα δίσκους, πολλοί απ’ τους οποίους εξαφανίστηκαν ενώ ήταν σε τροχιά. Κάθε δίσκος, εξηγεί ο Searl, αποτελείται από τρία δακτυλίδια με περιστρεφόμενους μαγνητικούς κυλίνδρους. Οι περιστρεφόμενοι μαγνήτες δημιουργούν μια δύναμη βαρυτικού τύπου που απωθεί τη γήινη βαρύτητα, με τον ίδιο τρόπο που οι μαγνήτες ίδιας πολικότητας απωθούνται μεταξύ τους. Ο Searl λέει ότι ο δίσκος δημιουργεί ένα ελεύθερο από αδράνεια πεδίο με χαρακτηριστικά ενός πλανήτη, κάτι που οι νόμοι της Φυσικής λένε ότι είναι αδύνατο. Ο Searl λέει ότι, η περιστροφή του δίσκου δεν επιταχύνεται, αλλά, παραδόξως, κινείται αμέσως με σταθερή ταχύτητα. Ο Gunner Sandberg, κορυφαίος τεχνικός στο τμήμα Ηλεκτρισμού του Πανεπιστημίου του Sussex της

Αγγλίας πέρασε δύσκολες στιγμές εμβαθύνοντας στην ιδέα αυτή. Τον Ιούνιο ο Searl μίλησε σ’ ένα συνέδριο εναλλακτικής ενέργειας στο Denver. Αναφέρθηκε στον Sandberg, λέγοντας ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας μιας επίδειξης. Παρόλα αυτά ο Sandberg μας είπε, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ότι δεν είχε δει τίποτα άλλο παρά μαγνήτες να δονούνται για λίγα δευτερόλεπτα. Δεν μπορούσε να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς του Searl, αν και αυτό ήταν χρόνια μετά από την καταστροφή των αποδείξεων του Searl. Επίσης είχε επιφυλακτική άποψη, επειδή δεν είδε κάτι εξαιρετικό, και για να αποδειχθούν ή όχι οι ισχυρισμοί του Searl απαιτούνταν περισσότερες πηγές. Τον περασμένο Ιούνιο, στο Denver, ο Searl είπε την ιστορία του. Έχοντας έλλειψη σοβαρών στοιχείων, ο μη προσποιητός τρόπος του είναι το πιο πειστικό του χαρακτηριστικό. Φαίνεται ειλικρινής και αυθεντικός. Τα ανέκδοτά του για τους ιπτάμενους δίσκους του και η περιγραφή της τεχνολογίας δύσκολα φαίνονται να είναι κατασκευασμένα. Παρόλα αυτά κάποιοι παραπονέθηκαν για αντιφάσεις στις εξηγήσεις του. Ο Searl φαίνεται να είναι ένας απλός, τίμιος άνθρωπος, προικισμένος με σοβαρότητα και με μια αντίληψη της επιστήμης που υπερβαίνει το παρουσιαστικό του! Ή μας ξεγέλασε όλους. Η γραμματική του και ο λόγος του είναι φτωχά, η προφορά του βαριά, τύπου Cockney (λαϊκή προφορά του Λονδίνου). Ο Searl δεν είναι ετοιμόλογος ή λαμπρός ομιλητής, κάτι που, παραδόξως, του προσδίδει αξιοπιστία. Παραμένοντας σκεπτικοί με σύνεση, δεδομένου της φύσης των ισχυρισμών του Searl, ας ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά σ’ αυτά που έχει να πει. Το 1949 είχε μια τυχερή περίοδο, μας είπαν, ενώ δούλευε στην Υπηρεσία Ηλεκτρισμού του Midland. Ένας φίλος στη MEB του έδωσε άδεια να χρησιμοποιήσει το μαγνητικο-πιεστικό (magnet-pressing, πιεζομαγνητικό) εξοπλισμό της Υπηρεσίας. Ο Searl έφτιαξε μικρές πειραματικές γεννήτριες εκείνη την εποχή, όχι ιπτάμενους δίσκους, οι οποίες υποτίθεται ότι παρήγαγαν ισχύ αλλά δεν πετούσαν. Το έκανε με τη βοήθεια της εβδομηντάχρονης σπιτονοικοκυράς του κι ενός ηλικιωμένου Ουαλού χρηματοδότη με το όνομα George Hines. Το 1952 προχώρησε σ’ ένα μοντέλο 14 ποδιών. Αυτό το SEG παρήγαγε ισχύ σε ένα ασυνήθιστα υψηλό δυναμικό: 105 Volt. Υπερφορτίζοντας το δίσκο προκάλεσε την

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

πτώση της θερμοκρασίας στους 4 βαθμούς Kelvin πλησιάζοντας το απόλυτο μηδέν. Στο σημείο αυτό ο Searl λέει ότι οι νόμοι της φυσικής αντιστράφηκαν και ο δίσκος ανυψώθηκε. Ακούστηκε ένα τρίξιμο και η οσμή του όζοντος καθώς η γεννήτρια υψώθηκε απροσδόκητα απ’ το έδαφος, έσπασε μια σύνδεση με μια γεννήτρια εκκίνησης και αιωρήθηκε 50 πόδια σ’ ένα ροζ λαμπερό σύννεφο που προέκυψε απ’ τον ιονισμό. Συλλέγοντας ενέργεια απ’ την περιφέρεια του σκάφους και εφαρμόζοντάς την σε ηλεκτρομαγνητικά πικάπ έκανε το δίσκο να επιταχύνεται τη στιγμή που θα έπρεπε να επιβραδύνεται. Η γεννήτρια επιταχυνόταν, προς έκπληξη του Searl, περιστρεφόμενη με τρομακτική ταχύτητα. Αφού έκανε τα κοντινά ραδιόφωνα να χτυπιούνται και να έχουν παρεμβολές, ο δίσκος χάθηκε στα ύψη, πιθανόν μπαίνοντας σε τροχιά. Ο Searl λέει ότι από τότε κατασκεύασε πολλούς ιπτάμενους δίσκους, πολλοί απ’ τους οποίους πέταξαν ανεξέλεγκτα, μέχρις ότου αυτός και η ομάδα του εφηύραν μια συσκευή ελέγχου. Ισχυρίζεται ότι έφτιαξε μοντέλα μέχρι και 40 πόδια πλάτος, κάποια με νάιλον καλύμματα, κάποια από φάιμπεργκλας, πολλά απ’ τα οποία το BBC και η αγγλική τηλεόραση παρακολούθησαν και κινηματογράφησαν, αν και το BBC δεν έχει ακόμα κοινοποιήσει κάποιο φιλμ. Σύμφωνα με τον Searl, τόσο η Καναδική όσο και η Αμερικανική κυβέρνηση έχουν γίνει μάρτυρες επιδείξεων των πτήσεων, αλλά απέρριψαν την πιθανότητα μιας πτήσης χωρίς την επίδραση της αδράνειας. Ο Searl ισχυρίζεται ότι οι Αμερικανοί στην Αεροπορική Βάση Andrews, είπαν ότι οι δυνάμεις G (αδρανειακές δυνάμεις) μέσα στο σκάφος θα σκότωναν όποιον επέβαινε σ’ αυτό. Παρ’ όλα αυτά και ο Searl ισχυρίζεται πως ο δίσκος ανύψωσης έχει δοκιμαστεί και βρέθηκε ότι δεν υπόκειται σε αδρανειακές δυνάμεις μέσα στην καμπίνα. Καθώς η δομή ανυψώνεται, όλα στο πεδίο ελευθερώνονται απ’ τη βαρύτητα, σαν ένας ξεχωριστός κόσμος, ο οποίος παραβιάζει τους αποδεκτούς φυσικούς νόμους. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που ταξιδεύει μέσα του δεν θα αισθανόταν τις συνέπειες της φοβερής ταχύτητας, με τον ίδιο τρόπο που δεν αισθανόμαστε την ταχύτητα της Γης καθώς αυτή τρέχει στο διάστημα. Το SEG δημιουργεί ένα ηλεκτρικό πεδίο υψηλής συχνότητας, αρνητικό στην περιφέρεια και θετικό στο κέντρο, ενώ ένα μαγνητικό πεδίο

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

περιβάλλει το κέλυφος και εκτείνεται πέρα απ’ αυτό. Όταν το σκάφος υπερβεί ένα ορισμένο δυναμικό, τότε έχουμε αέναη κίνηση (αεικίνητο) κάτι που θεωρείται αδύνατο. Στο σημείο αυτό η παραγόμενη ενέργεια είναι λίγο-πολύ απεριόριστη, καθώς το SEG συλλέγει ηλεκτρόνια απ’ τον χώρο που το περιβάλλει. Καθώς επιτυγχάνεται το οριακό δυναμικό, η θερμοκρασία γύρω απ’ το σκάφος πέφτει απότομα, θυμίζοντας περιπτώσεις που αναφέρουν ότι τα UFO αφήνουν δακτυλίδια πάγου στο έδαφος. Ο δίσκος γίνεται υπεραγωγός, καθώς λέει ο Searl. Το περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο παράγει βαρυτική ενέργεια (η οποία είναι άγνωστη) και τα δύο σώματα, η γη και ο δίσκος ανύψωσης, απωθούν το ένα το άλλο. Επίσης ισχυρίζεται ότι το σκάφος θα ελέγχεται εύκολα στο διάστημα, αυτοκατευθυνόμενο από τα βαρυτικά πεδία διάφορων πλανητών και ότι στο διάστημα ο δίσκος θα μπορούσε να πλησιάσει την ταχύτητα του φωτός. Αντιβαρύτητα, ταχύτητα του φωτός, διαστημικά ταξίδια; Τίποτα απ’ αυτά δεν είναι εύκολο να γίνει πιστευτό. Ο Spielberg θα είχε πεδίο απασχόλησης με τον καθηγητή. O Searl φαίνεται σαν σύγχρονος ήρωας, ένας απλός αλλά ευφυής άνθρωπος ταγμένος κατά της ορθόδοξης άποψης, ένας άνθρωπος με ένα όραμα, τον οποίο κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει τρελό ή τσαρλατάνο. Τα χειρόγραφα είναι στη θέση τους, η σύγκρουση, οι αποτυχίες, η σύζυγος που δεν καταλαβαίνει. Μέχρι τώρα λείπει μόνο ένα ευτυχισμένο τέλος. Ο ήρωας-ιδιοφυΐα κλείνεται στη φυλακή επειδή κάνει κάτι που είναι φυσιολογικό. Κατασκευάζει ιπτάμενους δίσκους με τεχνολογία παρμένη

από παιδικά όνειρα, φαινομενικά καθοδηγούμενος απ’ τους θεούς. Η εργασία της ζωής του καταστρέφεται απ’ τους κακούς, τους γραφειοκράτες ή τους βαρόνους της κλεψιάς, των οποίων οι αυτοκρατορίες απειλούνται απ’ την δωρεάν ενέργεια του Searl. Επευφημούμε τον καθηγητή, αλλά οι εφευρέσεις του κάηκαν ή πουλήθηκαν σαν σκουπίδια. Απ’ το υλικό αυτό φτιάχνονται οι ταινίες. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η ιστορία δεν είναι αληθινή. Ούτε ότι ο Searl είναι μόνος. Δεν είναι ο πρώτος που ισχυρίζεται ότι κατέκτησε τη βαρύτητα ή που εξήγε δωρεάν ενέργεια από μια πανταχού παρούσα δύναμη. Ο εφευρέτης Henry Moray, λέγεται ότι τροφοδότησε μετασχηματιστή υποβιβασμού (step-down transformer) από μια εναλλακτική πηγή αντλούμενη από αντηχούντες κρυστάλλους γερμανίου, πιθανώς σε συγχρονισμό με το κβαντικό πεδίο. Είναι αυτό για το οποίο μιλάει η επιστήμη: ισχύ απ’ την ατμόσφαιρα! Δωρεάν ενέργεια. Ο Moray μετασχημάτισε απ’ την ενέργεια πεδίου σε ηλεκτρισμό με αρμονικές ενισχύσεις, αντλώντας αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει συνεχώς συσκευές με 500 Kwatt. Και ο Moray είχε μάρτυρες. Όπως και στην περίπτωση του Searl, το εργαστήριο του Moray καταστράφηκε αφού παρουσίασε τα ευρήματά του στην κυβέρνηση των Η.Π.Α. Ο Nicola Tesla είχε την ίδια τύχη, καθώς ο πύργος του για ασύρματη μετάδοση ηλεκτρισμού δέχτηκε σαμποτάζ, του κόπηκαν οι οικονομικοί πόροι και η καριέρα του ουσιαστικά τερματίστηκε, όταν η τεχνολογία του απείλησε την κατεστημένη τάξη. Υπάρχουν απόκρυφες ιστορίες για άλλα επαναστατικά πειράματα του Tesla, ακτίνες θανάτου, ίντριγκες. Η λίστα των εφευρετών και των λυπηρών ή απίθανων (ανάλογα τον τρόπο που τις βλέπουμε) ιστοριών τους, συνεχίζεται. Όλοι, εκτός του Tesla, έχουν έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων.

Ο ισχυρισμός τής εκ των άνω καταδίωξης παρουσιάζεται πάντα τραβώντας το ενδιαφέρον μας σε κάτι τετριμμένο αντί σε μια ιστορία ενός μοναδικού και διαρκούς οράματος. Αλλά ας μη γίνουμε τόσο σκεπτικιστές. Ιστορίες ανθρώπων που αψηφούν τη βαρύτητα (δίχως κάποια εξωτερική πηγή ενέργειας) υπήρξαν από παλιά, συνοδευόμενες από έγγραφα στοιχεία. Το 1936 τα Εικονογραφημένα Λονδρέζικα Νέα (Illustrated London News) δημοσίευσαν μια φωτογραφία παρμένη στη νότια Ινδία, ενός υπερυψωμένου γιόγκι με το όνομα Subbayah Pullavar. Ο φωτογράφος P.T. Plunkett, συμπέρανε ότι ο γιόγκι παρέμενε οριζόντιος στον αέρα για περίπου τέσσερα λεπτά δίχως να έχει κάποια υποστήριξη, εκτός από το να ακουμπάει ελαφρά το ένα του χέρι σ’ ένα ξύλο. Ο John Kell, συγγραφέας και ταξιδιώτης στην Ινδία και στο Θιβέτ στη δεκαετία του ’50 ανέφερε ένα παρόμοιο γεγονός, όταν ένας Θιβετιανός λάμα ανυψώθηκε σταυροπόδι μπροστά στα μάτια του. Αυτό συνέβη αφού ο Keel είχε απορρίψει άλλους θαυματοποιούς σαν ειδήμονες μάγους. Αν αυτό είναι πολύ εξωτικό και απόμακρο για τους δυτικούς ανθρώπους, το 1852 στο Κονέκτικατ υπήρξε η περίπτωση του 19χρονου Daniel Home, οποίος άθελά του ανυψώθηκε απ’ το έδαφος μπροστά σε πολλούς αυτόπτες μάρτυρες. Το συμβάν παρατηρήθηκε και καταγράφηκε απ’ τον F.L. Burr, εκδότη των Hartford Times. Ο Burr ανέφερε ότι ο

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Home ανυψώθηκε έως το ταβάνι, στο σπίτι του Ward Cheney, ενός μεταξοποιού. Τόσο παράξενα όσο ακούγεται, ο Home έμαθε να ανυψώνεται με τη θέλησή του και το έκανε για μια περίοδο σαράντα ετών μπροστά σε εκατοντάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου του Αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ΄ και του Mark Twain. Βαριά αντικείμενα, όπως καρέκλες κι ένα μεγάλο πιάνο ανυψώθηκαν ενώ βρισκόταν σε κατάσταση εγρήγορσης. Ακόμα, ο Home έλαβε την επιδοκιμασία του Sir William Crookes, προέδρου της Βρετανικής Ένωσης για την Ανάπτυξη της Επιστήμης. Ο Crookes περιέγραψε τα αντιβαρυτικά φαινόμενα στο “Τριμηνιαίο Ημερολόγιο της Επιστήμης” με βεβαιότητα και με μια δυσπιστία προδομένη απ’ τα ίδια του τα μάτια. Υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις που περιλαμβάνουν μυστικιστές θρησκειών. Διακόσιες τριάντα περιπτώσεις αναφέρονται μόνο σε Καθολικούς αγίους. Αν και εμφανώς διαφορετικές απ’ τους ισχυρισμούς του Searl για μηχανική ανύψωση, αυτές οι περιπτώσεις εξυπηρετούν για να υποστηρίξουμε τη δυνατότητα ανύψωσης δίχως κάποια εξωτερική πηγή ενέργειας. Σ’ αυτές που συχνά εμπλέκεται ο μυστικισμός, σχηματίζονται παραλληλισμοί μεταξύ της ανύψωσης και μιας σχολής σκέψης που αναδύεται στη Σύγχρονη Φυσική, όπου ο νους και ύλη πιστεύεται ότι είναι της ίδιας ουσίας. Μήπως ο Searl πέτυχε κάτι ουσιαστικό; Από τότε που οι ισχυρισμοί του Searl έγιναν δεκτοί με έντονο σκεπτικισμό ή ακόμα απορρίφτηκαν, ο Searl δεν αποκαλεί τους δίσκους του «ιπτάμενους δίσκους». Κατανοητό, αν θέλει να κερδίσει την αποδοχή. Παρόλα αυτά, οι φωτογραφίες των δίσκων ανύψωσης του Searl, φανερώνουν ότι είναι ακριβώς αυτό που είναι. Για αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχουν εξωγήινα διαστημόπλοια (παρεμπιπτόντως, η Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α. δεν έχει αρνηθεί την ύπαρξή τους, παρά μόνο ότι αποτελούν αμυντική απειλή) υπάρχουν θεμελιώδεις ομοιότητες ανάμεσα στους δίσκους του Searl, που παίρνουν ισχύ απ’ το SEG και περιπτώσεων UFO. Μια ομοιότητα είναι, ότι και οι δυο δίσκοι αψηφούν τη βαρύτητα. Συχνά αναφέρεται ότι τα UFO ταξιδεύουν πολύ γρήγορα, κατόπιν σταματούν και μετά επιταχύνουν ακαριαία. Επίσης και τα δύο, σύμφωνα με υπολογισμούς, παράγουν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ, όπως προαναφέραμε, έχουν βρεθεί δισκοειδή

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

ίχνη πάγου εκεί όπου έχουν προσγειωθεί και απογειωθεί UFO. Άλλη μια ομοιότητα είναι ότι ο δίσκος του Searl και τα UFO μαγνητίζουν κομμάτια γης, αφήνοντας κυκλικά δακτυλίδια στο έδαφος. Μία ακόμα ομοιότητα είναι το ιονισμένο σύννεφο, το αποτέλεσμα μιας τεχνολογίας που, από όσο ξέρουμε, καμιά κυβέρνηση στη Γη δεν χρησιμοποιεί. Επιστρέφοντας στη γη, η περίπτωση του Searl είναι φανταστική και οι σημασίες κλονίζονται. Αν όλα αυτά ήταν αλήθεια, το SEG θα άλλαζε τον τρόπο που ζούμε. Τα διαστημικά ταξίδια θα ήταν ρουτίνα, όπως και το να ταξιδεύουμε γρήγορα γύρω απ’ την υδρόγειο. Η εξάρτησή μας απ’ το πετρέλαιο για καύσιμο θα αχρηστευόταν, ανατρέποντας την παγκόσμια οικονομική δομή. Δυνάμεις, που θα ήταν οι «κακοί» στην ιστορία μας, θα έχαναν τα πάντα και σχεδόν σίγουρα θα ενεργούσαν για να αποτρέψουν την παραγωγή τέτοιων συσκευών ή θα δυσφημούσαν τον εφευρέτη. Αλλά ο καθηγητής Searl έχει δεσμεύσει εταιρίες στην Ιαπωνία, τη Γερμανία και τις Η.Π.Α. Οι Γερμανοί έχουν αναπτύξει ένα πρωτότυπο, αλλά δεν θέλουν να επιδείξουν τη συσκευή μέχρι να οριστούν μέτρα για την παραγωγή, τη διανομή και την εμπορία της. Στις Η.Π.Α., ο Searl έχει ανθρώπους που δουλεύουν για ένα μικρό, μη ιπτάμενο μοντέλο, αλλά η ημερομηνία της επίδειξης αυτής έφτασε και πέρασε. Τίποτα δεν έγινε. Κανένα SEG. Ειπώθηκε ότι το πρόγραμμα είναι πολύπλοκο και ακριβό. Χρειάζονται περισσότερο χρόνο και χρήμα. Σύμφωνα με τον John Thomas, τον εκδότη και ατζέντη του καθηγητή Searl, ακόμα και μια μικρή συσκευή είναι περίπλοκη και ακριβή. Υπόσχεται μια επίδειξη κάπου στο δρόμο, ίσως σ’ ένα χρόνο. Εν τω μεταξύ το BBC ερευνά τα αρχεία του. Ξένοι ενδιαφερόμενοι εμφανίζουν φωτογραφίες. Παρακολουθούμε και περιμένουμε με αγωνία. Δώστε τα ποπ-κορν! http://www.atlantisrising.com/issue1/ ar1antigrav.html πηγή: www.esoterica.gr στα πλαίσια της συνεργασίας με το περιοδικό μας

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ Σοφία Γαστεράτου

Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει σ’ έναν κόσμο ιδιαίτερα πιεστικό. Οι ρυθμοί ζωής ειδικά στις μεγαλουπόλεις είναι ιλιγγιώδεις, τα περιβάλλοντα - εργασιακό, κοινωνικό, ακόμη και οικογενειακό-ανταγωνιστικά, η βία, οι εθνικισμοί και η μισαλλοδοξία αναβιώνουν, η κοινωνία στηρίζεται σε θεσμούς που παραπαίουν ή δεν λειτουργούν, το φυσικό περιβάλλον εκπέμπει σήματα συναγερμού και η επιβίωση γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Η καθημερινή ζωή χάνει την ομορφιά και τη γοητεία της και κυριαρχούν το άγχος, η μοναξιά, η ρουτίνα, η σκληρότητα, η αδικία και το τοπίο που ξετυλίγεται μπροστά μας μοιάζει ιδιαίτερα ζοφερό. Σ’ έναν τέτοιο κόσμο είναι ίσως δύσκολο να μιλήσουμε για φιλοσοφία. Υπάρχει όμως μια αλήθεια που δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι στον κόσμο της ύλης δεν υπάρχει απολυτότητα αλλά πολλαπλότητα, οπότε υπάρχουν τουλάχιστον δυο διαφορετικοί τρόποι για να αντιληφθούμε και να ζήσουμε την καθημερινότητά μας, ένας ζοφερός και ένας φωτεινός.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο βρίσκουμε στην Πολιτεία του Πλάτωνα ένα μύθο, το «μύθο της σπηλιάς» που αναφέρεται σε αυτούς τους 2 διαφορετικούς τρόπους αντίληψης και βίωσης της ζωής. Μας μιλά για μια σπηλιά, μια μικρογραφία του κόσμου μας, που μέσα σ’ αυτήν υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων. Οι περισσότεροι λέγονται δεσμώτες και βρίσκονται αλυσοδεμένοι και δεμένοι χειροπόδαρα με τέτοιο τρόπο που να μην μπορούν να δουν τίποτα πέρα από μια οθόνη που βρίσκεται μπροστά τους. Στην οθόνη προβάλλονται οι σκιές κάποιων αντικειμένων που μεταφέρονται από το δεύτερο είδος, τα «αφεντικά της σπηλιάς» και που οι δεσμώτες θεωρούν αληθινά. Από καιρού εις καιρόν κάποιοι δεσμώτες καταλαβαίνουν πως αυτό που ζουν δεν είναι η πραγματικότητα και τολμούν να λύσουν τα δεσμά τους και να ξεκινήσουν την έξοδο από τη σπηλιά, την έξοδο προς το φως. Αυτή είναι η τρίτη κατηγορία ανθρώπων, οι φιλόσοφοι. Δεν αρκούνται στο σκοτάδι, στη μίζερη καθημερινότητα, αλλά αναζητούν το φως, αναλαμβάνουν την ευθύνη της ζωής τους και τολμούν να την αλλάξουν. Είναι αυτοί που παρότι έχουν βγει από τη σπηλιά επιστρέφουν από αγάπη προς τους υπόλοιπους, για να τους δείξουν τον τρόπο να κάνουν τη ζωή τους φωτεινή και δημιουργούν πραγματικό πολιτισμό. Στην ιστορία της ανθρωπότητας έχουμε δείγματα από υψηλούς πολιτισμούς, όπως ο Αιγυπτιακός, ο Ελληνικός, ο Ινδικός, οι Προκολομβιανοί πολιτισμοί της Αμερικής, αλλά και από πολλούς Μεσαίωνες. Ψάχνοντας κοινά στοιχεία στους μεγάλους πολιτισμούς συμπεραίνουμε ότι κάθε πολιτισμός μπορεί να παρασταθεί ως μια πυραμίδα, με πλευρές την Πολιτική, τη Θρησκεία, την Επιστήμη και την Τέχνη και με βάση την Παράδοση ή Φιλοσοφία.

Κάθε πολιτισμός πρέπει να μπορεί να εναρμονίζει τις αντιφάσεις και τα διδάγματα του παρελθόντος και να καλλιεργεί τις θεμελιώδεις πνευματικές αξίες. Στο σημείο αυτό έρχεται η φιλοσοφία, η παράδοση, αυτή που μπορεί να μας διδάξει το «πώς» και το «γιατί» των ανόδων και των καθόδων των πολιτισμών, ώστε να μπορούμε να ξαναδημιουργήσουμε τα θετικά και να αποφύγουμε τα λάθη. Η ρίζα της φιλοσοφίας ανάγεται στον αρχαιότατο παγκόσμιο θεσμό των μυστηρίων. Από εκεί πήγασαν οι αλήθειες που στη συνέχεια εξηγήθηκαν και προσαρμόστηκαν στις διαφορετικές ιστορικές στιγμές από φιλοσοφικά συστήματα σε Ανατολή και Δύση και δομούν μια νέα αντίληψη για το σύμπαν, τον άνθρωπο και την κοινωνία, εκφράζοντας αυτό που ο Πλάτωνας ονόμασε Αρχέτυπα. Καθεμιά από τις πλευρές της πυραμίδας του πολιτισμού σχετίζεται και εκφράζει ένα νοητικό αρχέτυπο, ένα ιδεώδες, καθώς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και το αιγυπτιακό κείμενο Κυμβάλειο, «Το σύμπαν είναι νοητικό».

Όταν ένας πολιτισμός στηρίζεται σε ένα Ιδεώδες, που ως πνευματικό ον, μπορεί να δράσει σε όλα τα επίπεδα και να μεταλλάξει αυτούς που το ακολουθούν, τότε η φιλοσοφία μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη και η καθημερινή ζωή να γίνει άκρως ενδιαφέρουσα. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να αλλάξουμε κάποιες αντιλήψεις που έχουμε για τον κόσμο και τον άνθρωπο. Το Σύμπαν που μας περιβάλλει

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

δεν είναι ένα καλοκουρδισμένο ρολόι που λειτουργεί με φυσικούς νόμους αλλά ένα ζωντανό ον, που όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, με μόνη εξαίρεση το μέγεθος, γεννιέται, αναπτύσσεται και πεθαίνει. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα σε άλλες διαστάσεις, σε παράλληλους κόσμους, όπως ανέφερε ο Ιταλός αναγεννησιακός φιλόσοφος Τζορντάνο Μπρούνο, στα οποία πιθανά υπάρχουν άλλες μορφές ζωής. Ο άνθρωπος δεν είναι απλά ένα υλικό ον που ζει για να παράγει και να διαιωνίζεται, αλλά κυρίως ένα πνευματικό ον, που μέσα από διαδοχικές ενσαρκώσεις στον κόσμο της ύλης συγκεντρώνει εμπειρίες και εξελίσσεται, όπως καθετί εκδηλωμένο στο σύμπαν. Δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος, αλλά μέρος του μυστηρίου που μας περιβάλλει. Και χρειάζεται να φροντίζει όχι μόνο τις υλικές ανάγκες του, που ούτως ή άλλως δεν καλύπτονται ποτέ, αλλά επίσης τις ψυχικές, τις νοητικές και τις πνευματικές. Χρειάζεται επίσης ισορροπία ανάμεσα στη λογική, το συναίσθημα και τη δημιουργική φαντασία για να εκφράσει την πληρότητα της ύπαρξής του και να ζήσει ως ολοκληρωμένο και επιβεβαιωμένο ον. Η καθημερινή ζωή μπορεί να γίνει πιο απλή αν φροντίσουμε να την αναδιαμορφώσουμε. Στο χώρο της επιστήμης χρειάζεται μια επιστήμη συνδεδεμένη με την εσωτερική σοφία, στην οποία δεν θα έχει σημασία μόνο ο πειραματισμός αλλά και η φαντασία, που να ερευνά τους Νόμους της Φύσης και να προσφέρει τα συστήματα που εξασφαλίζουν μια πραγματική Οικολογία. Πρέπει να είναι ανθρωπιστική, να υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι τα συμφέροντα, να ευεργετεί το σύνολο της ανθρωπότητας χωρίς προκαταλήψεις και να στοχεύει στη βελτίωση και την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής. Στο χώρο του μυστικισμού χρειάζεται να αντιληφθούμε τον άνθρωπο ως μυστικιστικό ον (άνω + θρώσκω = “κοιτάζω προς τα επάνω”), νιώθω βιωματικά το θείο. Χρειάζεται να ξαναβρούμε αυτή την πνευματική σύνδεση με την έννοια του θείου, πέρα από τις διάφορες ονομασίες που κατά καιρούς του αποδίδονται γιατί αυτό είναι που ξεχωρίζει τον άνθρωπο απ’ το ζώο, το οποίο κατά τ’ άλλα αναπνέει, έχει συναισθήματα και σε κάποιες περιπτώσεις αρκετά οργανωμένη σκέψη. Στο χώρο της τέχνης χρειαζόμαστε μια τέχνη που θα συλλέξει τα καλύτερα στοιχεία των κλασικών, συνδυάζοντάς τα με τα σύγχρονα. Χρειάζεται επίσης να είναι κατανοητή, να μπορεί να μιλά στον καθένα στη δική του

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

γλώσσα, να εκφράζει την ομορφιά και να έχει ένα μεταφυσικό μήνυμα, ικανό να ανυψώσει τη συνείδηση και να εμπνεύσει τη ζωή μας. Απέναντι στην παιδαγωγική χρειάζεται να αντιληφθούμε ότι η αληθινή παιδαγωγική διδάσκει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να ξυπνήσουμε την ικανότητα που έχουμε να μαθαίνουμε. Ο Πλάτωνας έλεγε ότι η μάθηση είναι ανάμνηση και ο Αριστοτέλης ότι ξεκινά από την έκπληξη. Μπορούμε να προσθέσουμε ότι είναι η χαρά της ξύπνιας συνείδησης όταν αντιλαμβάνεται την πληθώρα δυνάμεων και δυνατοτήτων που διαθέτει. Για να μπορέσει όμως η συνείδηση να ξυπνήσει δεν πρέπει να στοχεύουμε μόνο στην εκπαίδευση του νου αλλά ταυτόχρονα της καρδιάς και των χεριών, καλλιεργώντας χωρίς διακρίσεις τις λανθάνουσες ιδιότητες και ικανότητες κάθε ανθρώπου και στοχεύοντας στη μόρφωση και όχι στην απλή πληροφόρηση. Μπροστά στη ζωή και το θάνατο πρέπει να αντιληφθούμε ότι είναι οι δυο πλευρές της μιας ζωής, οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο θάνατος έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε δεν υπάρχει, είναι ένα φάντασμα που το δημιούργησαν τα «αφεντικά της σπηλιάς», του μύθου που παραθέτει ο Πλάτωνας στην πολιτεία, για να μας τρομάζουν. Η ζωή είναι μία με δυο όψεις, δυο πόλους, έναν στην ουράνια και ένα στη γήινη διάσταση. Στην πορεία μας ως όντα, γεννιόμαστε και πεθαίνουμε ξανά και ξανά, κινούμενοι ανάμεσα στις διαστάσεις, συλλέγοντας εμπειρίες. Και με αυτό τον τρόπο εξελισσόμαστε. Δεν πρέπει να φοβόμαστε το θάνατο, όπως ακριβώς δεν πρέπει να φοβόμαστε και τη ζωή. Το σημαντικό σε όλες τις διαστάσεις είναι το ύψος της συνείδησής μας και αυτό εξαρτάται από εμάς τους ίδιους. Αναφορικά με το παρελθόν και το μέλλον χρειάζεται να αντιληφθούμε το παρελθόν μας όχι ως ένα βάρος αλλά ως ένα βάθρο που θα μας βοηθήσει να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Το παρελθόν μας είναι η ιστορία μας, οι εμπειρίες μας που είναι απαραίτητες για την εξέλιξή μας. Και να ζούμε το παρόν με τον τρόπο των Στωικών που συμβούλευαν «Ζήσε κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία σου», αντιμετωπίζοντας κάθε μέρα σαν μια πρόκληση, σαν μια ευκαιρία που πρέπει να αδράξουμε για να μάθουμε όλο και περισσότερα, να γίνουμε λίγο καλύτεροι.

Εφαρμόζοντας τη φιλοσοφία στην πράξη διαμορφώνεται ένας νέος άνθρωπος. Είναι αυτός που γνωρίζει ότι το κλειδί της ζωής του και των μυστηρίων που τον περιβάλλουν βρίσκεται μέσα του. Ότι η βελτίωση της κοινωνίας ξεκινά από τη δική του βελτίωση, ότι κανένας δεν θα κάνει αυτό που αντιστοιχεί στη δική του ευθύνη, που δεν περιμένει θαύματα, αλλά πιστεύει στο μυστήριο και ξέρει να ζει κάθε στιγμή με όλες του τις δυνάμεις. Μιλάει περισσότερο με τα έργα παρά με τα λόγια, γιατί όλοι χρειαζόμαστε καλά παραδείγματα. Ξέρει να ζει και να ονειρεύεται. Είναι μια πηγή φωτός και μια ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Βιβλιογραφία Ευάγγελος Παπανούτσος, Πρακτική Φιλοσοφία Ευάγγελος Παπανούτσος, Το δίκαιο της πυγμής Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, Ο σύγχρονος άνθρωπος Κόνραντ Λόρεντζ, Τα 8 θανάσιμα αμαρτήματα του πολιτισμού μας Γιοστείν Γκάαρντνερ, Ο κόσμος της Σοφίας, Σπινόζα, Πρακτική Φιλοσοφία Cossuta Frederic, Η φιλοσοφία και πώς να τη διαβάσουμε Πλάτωνα, Πολιτεία, εκδ. Ζαχαρόπουλος Φρίντιχ Νίτσε, Πέρα από το καλό και το κακό, εκδ. Κύκνος Φρίντιχ Νίτσε, Γενεαλογία της Ηθικής, εκδ. Κύκνος Umberto Eco, Πέντε Ηθικά κείμενα, εκδ. Κύκνος Μαύρκος Αυρήλιος, Τα εις εαυτόν Λάο Τσε, Τάο τε Κινγκ, εκδ. Σμίλη Πυθαγόρας, Άπαντα 2, εκδ. Κάκτος Κικέρων, Περί Φιλίας, εκδ. Ενάλιος Εδουάρδος Συρέ, Μεγάλοι Μύστες, εκδ. Ιάμβλιχος Tohn Bennett, Δάσκαλοι Σοφίας, εκδ. Αρχέτυπο Λιζ Γκρίν, Τζουλιές Σάρμαν-Μπέρκ, Το μυθικό ταξίδι-ο μύθος οδηγός για τη ζωή, εκδ. Κέδρος.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Η σελίδα της υγείας Ανδρεοπούλου Κοκόνη

Βασικοί Κανόνες Υγιεινής Διατροφής Δεκάλογος Υγιεινής Διατροφής 1. Είναι καλό να τρώμε όσο μπορούμε περισσότερες φυσικές ωμές αμαγείρευτες τροφές και όχι συνεχώς μαγειρεμένες, γιατί μια πολύ υψηλή ή πολύ χαμηλή θερμοκρασία καταστρέφει τις τροφές. Οι φρέσκες φυσικές τροφές περιέχουν τα οργανικά στοιχεία και τις ζωτικές βιταμίνες. Ας αποφεύγονται οι διατηρημένες τροφές που είναι αλλοιωμένες, γεμάτες χημικές ουσίες, χωρίς τις οποίες δεν μπορούν να διατηρηθούν. 2. Να τρώμε όσο μπορούμε λιγότερα είδη τροφής σε κάθε γεύμα. Τα γαστρικά μας υγρά χωνεύουν με μεγάλη δυσκολία και κούραση πολύπλοκους σχηματισμούς τροφών. Βεβαίως χρειαζόμαστε πολλά συστατικά, αλλά δεν μπορούμε να τα πάρουμε όλα σε ένα και το αυτό γεύμα. Ας αποφεύγουμε λοιπόν τους κακούς συνδυασμούς τροφών, οι οποίοι δημιουργούν βλαβερές ζυμώσεις, αέρια, πόνους, δυσπεψίες, ξινίλες, που είναι συνήθως ο πρόδρομος του έλκους. Οι ακόλουθοι συνδυασμοί προκαλούν καταστρεπτικές ζυμώσεις: α) Λευκωματούχες τροφές, δηλαδή κρέας, ψάρι, αυγό, τυρί, γάλα, δεν πρέπει να τρώγονται μαζί με αμυλούχες, δηλαδή ρύζι, άσπρο ψωμί ή πάστες. β) Γάλα με αυγά επίσης είναι κακός συνδυασμός. γ) Γάλα με γαλακτερά προϊόντα. δ) Γάλα με αγγουράκι, πεπόνι ή κεράσια ή άλλα φρούτα και λαχανικά. Το γάλα δεν συνδυάζεται παρά με λίγες σταφίδες ή λίγο μαύρο ψωμί. ε) Γλυκά φρούτα μαζί με ξινά φρούτα είναι επίσης κακός συνδυασμός. στ) Καρπούζι με σταφύλι. ζ) Όλα τα φρέσκα φρούτα, κυρίως τα ξινά, μαζί με μαγειρεμένες τροφές -ως επιδόρπιοπροκαλούν καταστρεπτικές ζυμώσεις. Τα φρέσκα φρούτα όταν τρώγονται μόνα τους είναι ευεργετικά. 3. Υγιεινός όρος. Η πολυφαγία εξαντλεί το πεπτικό σύστημα. Καθετί το περιττό στον οργανισμό προκαλεί καταστροφικές ζυμώσεις, τοξινώσεις και ασθένειες. 4. Αν η ζωή μας είναι καθιστική, τότε ας παραλείψουμε το πρόγευμα ή ας το αντικαταστήσουμε με φρέσκα φρούτα ή χυμό φρούτων. Η πρωινή όρεξη για φαγητό είναι απλώς ένα ζήτημα συνήθειας, που αν εγκαταλειφθεί για λίγες μέρες ουδέποτε ξαναπαρουσιάζεται. 5. Τα φρούτα, τα λαχανικά και το φρέσκο γάλα πρέπει να αποτελούν τα ¾ της καθημερινής διατροφής μας. Να προτιμούνται τα φρούτα της εποχής από τα διατηρημένα.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

6. Η τέλεια μάσηση βοηθά στην καλή πέψη και στην υγεία. Ας αποφεύγονται τα οινοπνευματώδη ποτά, τα οποία καταρυπώνουν την καρδιά, τη μνήμη και το νευρικό σύστημα. 7. Ας μην τρώμε χωρίς όρεξη, με κακή διάθεση, κουρασμένοι ή νευριασμένοι. Σε τέτοιες περιπτώσεις καλό θα ήταν να αναζωογονήσουμε πρώτα τον εαυτό μας με ανάπαυση, αναπνευστικές ασκήσεις, ανάγνωση κ.τ.λ. ώσπου να αποκτήσουμε την ηρεμία μας, η οποία είναι η πλέον καλύτερη για το υγιεινό φαγητό και την φυσιολογική χώνεψη. 8. Ας κάνουμε συχνά σύντομες νηστείες και φρουτοθεραπείες, οι οποίες καθαρίζουν το αίμα απ’ όλα τα άλατα και τα βλαβερά στοιχεία, προλαμβάνουν και θεραπεύουν όλες τις αρρώστιες. Μία ή δύο φορές την εβδομάδα με φρούτα είναι μεγάλη ευεργεσία για τον οργανισμό μας. 9. Ας μην πίνουμε νερό κατά τη διάρκεια του γεύματος ή αμέσως μετά απ’ αυτό, παρά μια ως δύο ώρες αργότερα γιατί το νερό αραιώνει τα πεπτικά υγρά και μετά από δέκα λεπτά που φεύγει, παρασύρει πολλές τροφές αχώνευτες στο έντερο που προκαλούν ζυμώσεις, αέρια και τοξίνες.

5. Αποφυγή καπνίσματος για καθαρά πνευμόνια και αίμα. 6. Για ξεκούραστο οργανισμό όχι υπερσιτισμός με ζωικές και διατηρημένες τροφές. 7. Κατανάλωση φρέσκων τροφών για αποφυγή δυσκοιλιότητας. 8. Η ριζική θεραπεία επιτυγχάνεται με φυσικές θεραπευτικές δυνάμεις υποβοηθούμενες με ακίνδυνα φυσικά μέσα. 9. Για καλή υγεία ας αποφεύγουμε την υπερκόπωση και την αϋπνία. 10. Υπομονή, αισιοδοξία, αγάπη, φιλοσοφία, ανωτερότητα, -χαρακτηριστικά ανθρώπου απόλυτα υγιούς- είναι τα ασφαλέστερα εφόδια κάθε επιτυχίας στη ζωή.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ • Σάββα Σαββίδη : «Η Φυσιοθεραπεία : Θεωρία και Πράξη», • Στέφανος Καραγιαννόπουλος: «Είμαστε ό,τι τρώμε», Εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί

10. Ας μην επιτρέψουμε ποτέ στον εαυτό μας να δηλητηριάζεται από το μίσος, το θυμό, τη φιλαργυρία, τη λύπη, την εκδίκηση. Ας τα αντικαταστήσουμε όλα αυτά με ανώτερα ιδανικά, ιδεώδη, με υπομονή, μεγαλοψυχία, αγάπη, που σώζουν και εξυπηρετούν τον άνθρωπο, χαρίζοντάς του ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει στη ζωή, την πλήρη σωματική και διανοητική υγεία.

Ο Δεκάλογος της Υγείας. 1. Μέτρο σε όλα (τροφή, εργασία, ύπνο, απολαύσεις). «Παν μέτρον άριστον». 2. Φυσικά ευεργετικά μέσα (νηστεία, φρουτοθεραπεία, ατμόλουτρα, μασάζ, γυμναστική, ηλιοθεραπεία). 3. Ωμοδίαιτα (αποφυγή μπαχαρικών και αλατιού). 4. Αποφυγή κατάχρησης αλκοόλ για καλή λειτουργία της καρδιάς.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Σάββας Παττακός

Η σελίδα του

Bodhidharma Απλά λάθη στη σύγχρονη ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες

Aυτή τη φορά, στη σελίδα μας, θα ασχοληθούμε με μια ακόμη λανθασμένη θεώρηση στην προσέγγιση των Πολεμικών Τεχνών στο σύγχρονο κόσμο. Είναι αυτή η οποία θεωρεί τις Πολεμικές Τέχνες ως προϊόν κάποιας θρησκείας ή ακόμη και ως θρησκεία. Τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση υπήρχαν διάφορες θρησκευτικές μορφές που επηρέασαν την κουλτούρα διάφορων χωρών και ως προέκταση τις πολεμικές Τέχνες. Έτσι, μέσα στα χριστιανικά πλαίσια, συναντάμε το μύθο του Βασιλιά Αρθούρου με τους Ιππότες του, τη Στρογγυλή Τράπεζα (το Κάμελοτ) και το θρύλο του Γκράαλ, του Άγιου Δισκοπότηρου με την ιερή αναζήτησή του. Στο ίδιο πλαίσιο συναντούμε τους Ναΐτες Ιππότες καθώς και άλλα Ιπποτικά Τάγματα. Κανείς όμως δεν υποστηρίζει ότι η μεσαιωνική ξιφομαχία προέρχεται από το χριστιανισμό, ούτε ότι το να ασχολείται κανείς με αυτήν -παρότι υπάρχουν μέχρι σήμερα σχολές και δάσκαλοί της- ισοδυναμεί με θρησκεία. Στην Ανατολή ο Ταοϊσμός, ο Κομφουκιανισμός και ο Βουδισμός είναι θρησκείες που έχουν διαποτίσει βαθιά την ψυχή των λαών που τις ασπάστηκαν. Επίσης ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτών των ρευμάτων είναι ότι στα πρώτα τους βήματα λειτούργησαν πιο πολύ ως φιλοσοφικά συστήματα και κατόπιν μετατράπηκαν σε θρησκείες. Έτσι μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε σαν «θρησκειοφιλοσοφίες». Οι μεγάλοι Δάσκαλοι, οι οποίοι δημιούργησαν και δίδαξαν τα διάφορα συστήματα, είχαν μελετήσει τους μεγάλους σοφούς και είχαν ασπαστεί τις ιδέες τους. Επειδή δε, ως πραγματικοί Δάσκαλοι που ήταν, ενδιαφέρονταν και για την ηθική διαμόρφωση των μαθητών τους, προσάρμοσαν διάφορες ηθικές και φιλοσοφικές διδασκαλίες στα συστήματά τους. Οι Σαμουράι, σαν πολεμιστές οι οποίοι οποιαδήποτε στιγμή μπορούσαν να βρεθούν αντιμέτωποι με το θάνατο, έπρεπε να έχουν και ένα απαραίτητο φιλοσοφικό υπόβαθρο, το οποίο θα τους στήριζε σε αυτόν το δύσκολο δρόμο που ακολουθούσαν. Συνεπώς, η θρησκεία - φιλοσοφία του Βουδισμού - Ζεν με τις διδασκαλίες της, αποδείχθηκε ότι ταίριαζε σε αυτούς κι έτσι πολλοί μεγάλοι ξιφομάχοι, ήταν ταυτόχρονα και αρκετά εξασκημένοι στο Ζεν. Οι Σαολίν, οι οποίοι θεωρούνται οι πιο μεγάλοι πολεμιστές της Κίνας, ήταν βουδιστές μοναχοί. Ο Μοριχέϊ Ουεσίμπα, ιδρυτής του Αϊκίντο, ήταν μια βαθιά θρησκευόμενη προσωπικότητα. Ο Γκισίν Φουνακόσι, ιδρυτής του Σότοκαν Καράτε, είχε μελετήσει κινέζους κλασικούς και σίγουρα κάποια στοιχεία εθιμοτυπίας τα οποία εφάρμοζε και δίδασκε προέρχονται από την επίδραση του Κομφούκιου. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι Πολεμικές Τέχνες είναι θρησκεία; Κάθε άλλο. Αλλά το πιο κύριο χαρακτηριστικό, το οποίο σημαδεύει τις ανατολικές Πολεμικές τέχνες, είναι η έννοια του Δρόμου, του Ντο, όπως ονομάζεται στα ιαπωνικά. Αυτό σημαίνει ότι το να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με τις Πολεμικές Τέχνες σημαίνει να τις κάνει δρόμο και τρόπο ζωής. Ότι θα ασκείται πάντα ανεξάρτητα από την ηλικία του και θα προσπαθεί να βελτιώνεται συνεχώς εσωτερικά και εξωτερικά. Αυτό μπορεί να μοιάζει πάλι αρκετά με την αφοσίωση ενός πιστού, αλλά κάθε άλλο παρά μπορεί να αιτιολογήσει τον χαρακτηρισμό των Πολεμικών Τεχνών ως θρησκεία. Οποιοσδήποτε άνθρωπος, σε οποιαδήποτε εποχή, θέλησε να προοδεύσει πραγματικά σε κάτι, έπρεπε να είναι αφοσιωμένος σε αυτό. Επομένως και οι Πολεμικές Τέχνες δεν εξαιρούνται. Δεν σημαίνει όμως ότι για αυτόν το λόγο είναι θρησκεία. Ένα ακόμη λάθος λοιπόν στη σύγχρονη προσέγγιση των Πολεμικών τεχνών, είναι να νομίζει κανείς, είτε ότι προήλθαν από κάποια θρησκεία, είτε να τις ταυτίζει με οποιαδήποτε θρησκεία ή ακόμη περισσότερο να τις θεωρεί θρησκεία.

Για περισσότερες πληροφορίες γράψτε στο e-mail: Savvas_pattakos@yahoo.gr

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

σπόροι... σοφίας για τον άνθρωπο: Ο Άνθρωπος είναι πάντοτε αόρατος, Ο Άνθρωπος πάντοτε βρίσκεται πίσω από κάθε τι που κάνει, πίσω από το δικό του σώμα, πίσω από τις δικές του πράξεις. Ο Άνθρωπος είναι ένα μεγάλο ερωτηματιικό, ένα μεγάλο αίνιγμα.

για την κοινωνία: Δεν υπάρχει ντροπή στην άγνοια... Υπάρχει όταν επιμένουμε στο λάθος. Μόνο η γνώση της αλήθειας κάνει ελεύθερους τους ανθρώπους και οι διάφορες αιρέσεις φαίνεται ότι συναγωνίζονται στην άγνοια.

για τον κόσμο: Στα δύσκολα η Αλήθεια. Όλα τα κακά από τα οποία υποφέρει η ανθρωπότητα, είναι πικροί καρποί αλλά έτσι κι αλλιώς καρποί - των περασμένων έργων της. J. A. Livraga

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

βιβλίων παρουσίαση

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΙΝΕΖΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΛΟΥ ΚΟΥΑΝ ΓΥ, Εκδ. ΚΕΔΡΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ Ο Λου Κουάν Γυ συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερων ερμηνευτών των κινέζικων διαλογιστικών τεχνικών. Στα Μυστικά του Κινέζικου Διαλογισμού παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα από αρχαία και σύγχρονα έργα, με έμφαση στην πρακτική τους πλευρά, έτσι ώστε κάθε αναγνώστης να μπορέσει να επιλέξει την τεχνική που του ταιριάζει καλύτερα. Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται, ανάμεσα σε άλλα, βασικές μέθοδοι διαλογισμού, λεπτομερείς αναφορές στην ταοϊστική γιόγκα καθώς και στην ταοϊστική τέχνη του ελέγχου της αναπνοής και της ζωτικής αρχής (πράνα). ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΡΘΟΥΡ Ε. ΠΑΟΥΕΛ, Εκδ. ΚΕΔΡΟΣ Αντικείμενο του συγκεκριμένου βιβλίου είναι η θέση της ανθρωπότητας αλλά και η πορεία της μέσα στο ηλιακό σύστημα, μαζί με πολλές άλλες πληροφορίες για τη δημιουργία του, αλλά και για τη διαμόρφωση της εξέλιξης πάνω στη γη. Πολιτισμοί και ανθρώπινες φυλές αναλύονται κάτω από το πρίσμα της προσφοράς τους στη συνολική εξέλιξη της ανθρωπότητας και δίνονται διάφορα παραδείγματα για την καλύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του συστήματος. ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΤΡΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΥΡΑΜ, Εκδ. ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ Είναι πολλά τα ερωτηματικά τα οποία επιχειρούνται να απαντηθούν σ΄ αυτό το βιβλίο, με κεντρικό γνώμονα τις απειράριθμες άγνωστες δυνατότητες της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο άνθρωπος όχι απλώς δεν εμφανίζεται ως άμοιρος του πεπρωμένου του, αλλά ουσιαστικά παρουσιάζεται ως δημιουργός του. Είτε έχουμε επίγνωση είτε όχι, κρύβουμε μέσα μας την προμηθεϊκή φωτιά, ένα σπινθήρα της θεϊκής υπόστασης, και η αστρική προβολή είναι δυνατόν να αποτελέσει για κάποιους ένα πολύτιμο εργαλείο στην αναζήτηση της βαθύτερης ύπαρξης τους.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

βιβλίων

παρουσίαση

H MANTIKH TEXNH TOY I ΤΣΙΝΓΚ: Μια διαχρονική προσέγγιση ΡΕΪΜΟΝΤ ΛΟ, Εκδ. ΚΕΔΡΟΣ Το Ι Τσινγκ – που συνήθως μεταφράζεται ως Βιβλίο των Αλλαγών – θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς θησαυρούς της κινέζικης μεταφυσικής, με μακραίωνη ιστορία. Είναι ένα σύστημα μαντικής τέχνης που βασίζεται σε μια σειρά συμβόλων, τα τρίγραμμα και τα εξάγραμμα. Αυτά τα σύμβολα αποτελούνται από γραμμές – είτε συνεχόμενες (γιανγκ) είτε διακεκομμένες (γιν) – και εκφράζουν τη θεμελιώδη αρχή της δυαδικότητας του γιν και του γιανγκ στο σύμπαν. Υπάρχουν δύο είδη Ι Τσινγκ: το «ακαδημαϊκό» και το «μαντικό». Το «ακαδημαϊκό» δίνει γενικές, τις περισσότερες φορές, απαντήσεις στα θέματα που μας απασχολούν. Το «μαντικό», που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη Δύση και είναι αρχαιότερο του «ακαδημαϊκού», δίνει εξαιρετικά ακριβείς απαντήσεις, αφού μετατρέπει την κάθε γραμμή του εξαγράμμου σ΄ ένα από τα πέντε στοιχεία και σ΄ ένα από τα δώδεκα κινέζικα ζώδια.

ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ, Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΝΟΥ ANNIE BESANT – C.W. LEADBEATER, Εκδ. ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο από δύο διακεκριμένους διορατικούς θεοσοφιστές, οι οποίοι μεταφέρουν τα αποτελέσματα της πειραματικής εσωτερικής τους έρευνας. Τι είναι οι σκεπτομορφές και πώς δημιουργούνται; Είναι δυνατόν τα ανθρώπινα όντα να δημιουργούν αόρατες στον εξωτερικό κόσμο μορφές, οι οποίες να σχετίζονται με τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους; Όχι μόνο είναι δυνατόν, αλλά πρόκειται για ένα ουσιώδες κομμάτι της ανθρώπινης λειτουργίας, καθώς αυτές οι μορφές όχι απλώς δημιουργούνται από το νοητικό-συναισθηματικό μας μηχανισμό, αλλά επηρεάζουν την όλη συμπεριφορά των δημιουργών τους και των ανθρώπων που τους περιβάλλουν.

ΨΥΧΗ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΤΟΜΟΙ Α΄ ΚΑΙ Β΄ ERWIN ROHDE, Εκδ. ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ Μια σημαντική μελέτη, σε δύο τόμους, που διερευνά ένα θεμελιώδες ζήτημα της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, τις αντιλήψεις για την ψυχή και την αθανασία. Ξεκινά από τον Όμηρο για να φτάσει στον Πίνδαρο και τους τραγικούς για να καταλήξει στον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Επίκουρο. Μέσα από τις πηγές παρακολουθεί όλη την πορεία της ελληνικής σκέψης, όπως διαμορφώνεται στην ιστορική της εξέλιξη, καθώς τέτοιου είδους αντιλήψεις αντανακλούν ευρύτερους φιλοσοφικού7ς και θρησκευτικούς στοχασμούς.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

επόμενο τεύχος ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ Ποιες είναι οι λειτουργίες της προσωπικότητας οι οποίες τροφοδοτούν τη συνείδησή μας, και συνεπώς, συντελούν στην ανάπτυξή της; Είναι οι ψυχικές λειτουργίες που μας καθοδηγούν έτσι ώστε να ξέρουμε τι θέλουμε στη ζωή και με ποια μέσα να κατακτήσουμε αυτά που θέλουμε.

ΑΟΡΑΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ Νεράιδες ,νάνοι, ξωτικά...Δεν είναι δημιουργήματα της φαντασίας των παραμυθάδων. Είναι ένας παράλληλος αόρατος κόσμος που αποτελείται από πολύ φυσικές οντότητες, τις οποίες ο σημερινός άνθρωπος έχει χάσει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται.

ΓΙΟΓΚΑ Η λέξη «γιόγκα» σημαίνει ένωση και επομένως η γιόγκα είναι όλα αυτά που ενώνουν, συντονίζουν και συναδελφώνουν. Ήταν γνωστή σ’ όλες τις αρχαίες σχολές μυστηρίων αν και σε κάθε περίπτωση εκδηλώθηκε με διαφορετικά χαρακτηριστικά.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005