Sura 4. Wanakinga Imani

Katika mda mrefu wa mamlaka ya Papa, kulikuwa washahidi wa Mungu waliolinda imani katika Kristo kama mpatanishi wa pekee kati ya Mungu na mtu. Walishika Biblia kama kiongozi pekee kwa maisha, na kuheshimu Sabato ya kweli. Wakahesabiwa kama wapinga dini, maandiko yao yakakomeshwa, kuelezwa vibaya, ao kuondolewa. Lakini wakasimama imara.

Wanakuwa na nafasi ndogo katika maandiko ya wanadamu, ila tu katika mashitaki ya watesi wao. Kila kitu “cha kupinga dini”, ikiwa ni watu ao maandiko, Roma alitafuta kuharibu. Roma ilijitahidi vile vile kuharibu kila kumbukumbu la maovu wake mbele ya wasiokubali mafundisho yake. Kabla ya uvumbuzi wa ufundi wa kupiga chapa, vitabu vilikuwa vichache kwa hesabu; kwa hiyo juu ya uchache wa vitabu hii haikuzuia Waroma kutimiza kusudi lao. Kanisa la Roma lilipopata uwezo likanyoosha mikono yake kwa kuangamiza wote wale waliokataa kukubali utawala wake.

Katika Uingereza dini ya Kikristo zamani za kale ilikuwa imekwisha kupata mizizi, haikuharibiwa na ukufuru wa Waroma. Mateso ya wafalme wa kipagani yalikuwa tu zawadi ambayo makanisa ya kwanza ya Uingereza yalipata kwa Roma. Wakristo wengi waliokimbia mateso katika Uingereza wakipata kimbilio katika Scotland. Kwa hiyo ukweli ukachukuliwa katika nchi ya Irlande, na katika inchi hizi ukweli ulikubaliwa kwa furaha.

Wakati Wasaxons waliposhambulia Uingereza, upagani ukapata mamlaka, na Wakristo walilazimishwa kukimbilia milimani. Katika Scotland, karne moja baadaye, nuru ikaangazia inchi za mbali sana. Kutoka Irlande Columba akakuja na waidizi wake, waliofanya kisiwa cha pekee cha Iona kuwa makao ya kazi zao za kueneza injili. Miongoni mwa wainjilisti hawa kulikuwa mchunguzi wa Sabato ya Biblia, na kwa hivyo ukweli huu ukaingizwa miongoni mwa watu. Masomo yakaanzishwa pale Iona, ambamo wajumbe (missionnaires) walitoka na kwenda Scotland, Uingereza, Ujeremani, Uswisi, na hata Italia.

Roma Inakutana na Dini ya Biblia

Lakini Roma ilikusudia kuweka Uingereza chini ya mamlaka yake. Katika karne ya sita wajumbe (missionnaires) wake wakajaribu kutubisha Wasaxons wapagani. Jinsi kazi ilivyoendelea, waongozi wa kiPapa wakakutana na Wakristo wa zamani za kale -wapole, wanyenyekevu, wenye kupatana na maneno ya Maandiko katika tabia, mafundisho, na wa mwenendo mwema. Wale wakiroma walionyesha imani ya mambo ya uchawi, ukuu, na kiburi cha kipapa. Roma alilazimisha kwamba makanisa haya ya Kikristo yapate kukubali mamlaka ya askofu mkuu. Waingereza wakajibu kwamba Papa hakutajwa kuwa mkuu katika kanisa na wangeweza kumtolea tu utii ule unaofaa kwa kila mfuasi wa Kristo. Hawakujua bwana mwingine isipokuwa Kristo.

Sasa roho ya kweli ya kanisa la Roma ikafunuliwa. Akasema mwongozi wa Roma: “Kama hamutapokea wandugu wanaowaletea amani, mutapokea maadui watakaowaletea vita”. Vita na udanganyifu vikatumiwa juu ya washahidi hawa kwa ajili ya imani ya Biblia, hata wakati makanisa ya Waingereza ya kaharibiwa au kulazimishwa kutii Papa.

Katika inchi iliyokuwa mbali na mamlaka ya Roma, kwa karne nyingi miili ya Wakristo iliishi na usalama kidogo bila uovu wa kipapa. Waliendelea kutumia Biblia kuwa kiongozi pekee cha imani. Wakristo hawa waliamini umilele wa sheria ya Mungu na walishika Sabato ya amri ya ine. Makanisa walioshika imani hii na kuitumia waliishi katika Afrika ya Kati na miongoni mwa Waarmenia wa Asia.

Kwa wale waliosimama imara mamlaka ya Papa, Wavaudois (Waldenses) walisimama wa kwanza. Katika inchi kanisa za Kiroma ziliimarisha kiti chake, makanisa ya Piedmont yakadumisha uhuru wao. Lakini wakati ukakuja ambapo Roma ilishurutisha juu ya utii wao. Lakini wengine, walikataa kujitoa kwa Papa ao maaskofu, wakakusudia kulinda usafi na unyenyekevu wa imani yao. Utengano ukatokea. Wale walioambatana na imani ya zamani sasa wakajitenga. Wengine, kwa kuacha inchi yao ya Alpes za milima mirefu (Alps), wakainua mwenge ya ukweli katika inchi za kigeni. Wengine wakakimbilia katika ngome za miamba ya milima na huko wakalinda uhuru wao wa kuabudu Mungu.

Imani yao ya dini iliimarishwa juu ya Neno la Mungu lenye kuandikwa. Wakulima hao wanyenyekevu, waliofungiwa inje ya ulimwengu, hawakufikia wao wenyewe kwa ukweli katika upinzani wa mafundisho ya kanisa la uasi. Imani ya dini yao ilikuwa uriti wao kutoka kwa mababa zao. Walitoshelewa kwa ajili ya imani ya kanisa la mitume. “Kanisa jangwani”, sio serekali ya kanisa la kiburi iliyotawazwa katika mji mkubwa wa ulimwengu, lililokuwa kanisa la kweli la Kristo, mlinzi wa hazina za ukweli ambazo Mungu alizoweka kwa watu wake kwa kutolewa kwa ulimwengu.

Miongoni mwa sababu muhimu zilizoongoza kwa utengano wa kanisa la kweli kutoka kwa kanisa la KiRoma ilikuwa ni uchuki wa kanisa hili juu ya Sabato ya Biblia. Kama ilivyotabiriwa na unabii, mamlaka ya kanisa la KiRoma likagandamiza sheria ya Mungu katika mavumbi. Makanisa chini ya kanisa la Roma yakalazimishwa kuheshimu siku ya kwanza (Dimanche). Kwa kosa la kupita kawaida wengi miongoni mwa watu wa kweli wa Mungu wakafazaika sana hata ingawa walishika Sabato, wakaacha kutumika pia siku ya kwanza ya juma (Dimanche). Lakini jambo hilo halikuwafurahisha waongozi wa Papa. Walilazimishwa kwamba Sabato ichafuliwe, na wakashitaki wale waliosubutu kuonyesha heshima yake.

Mamia ya miaka kabla ya Matengenezo (Reformation) Wavaudois (Waldenses) walikuwa na Biblia katika lugha yao yenyewe. Jambo hili likawatelea kuteswa kulikowengine. Wakatangaza Roma kuwa Babeli mkufuru wa Ufunuo. Katika hatari ya maisha yao wakasimama imara kushindana na maovu yake. Katika miaka ya uasi kulikuwa

Wavaudois (Waldenses) waliokana mamlaka ya Roma, wakakataa ibada ya sanamu kama kuabudu miungu, na wakashika Sabato ya kweli. (Tazama Nyongezo).

Nyuma ya ngome za juu sana za milima Wavaudois wakapata mahali pa kujificha. Hawa wakimbizi waaminifu wakaonyesha watoto wao urefu wa munara juu yao katika ukuu na wakasema juu ya yule ambaye Neno lake linakuwa la kudumu kama milima ya milele. Mungu aliimarisha milima; si mkono lakini ule unaokuwa na uwezo usio na mwisho ungaliweza kuihamisha. Kwa namna ile ile akaimarisha sheria yake. Mkono wa mtu haungeweza kuongoa milima na kuitupa kwa nguvu baharini, kama vile hauwezi kubadili sheria moja ya Mungu. Wasafiri hawa hawakunungunika kwa sababu ya taabu ya mateso yao; hawakuwa peke yao katika ukiwa wa milima. Walijifurahisha katika uhuru wao kwa ibada. Kutoka ngome ya juu waliimba sifa za Mungu, na majeshi ya Roma hawakuweza kunyamazisha nyimbo zao za shukrani.

Damani (Bei) ya Mafundisho ya Ukweli

Mafundisho ya ukweli yalikuwa na bei kuliko nyumba na inchi, rafiki, jamaa, hata maisha yenyewe. Kutokea mwanzo wa utoto, vijana walifundishwa kuheshimu maagizo matakatifu ya sheria ya Mungu. Kurasa za Biblia zilikuwa chache; kwa hiyo maneno yake ya damani yaliwekwa kwa uwezo wa kukumbuka. Wengi waliweza kukariri sehemu nyingi za Agano la Kale na Agano Jipya.

Walifundishwa toka utoto kuvumilia ugumu na kufikiri na kutenda kwa ajili ya wao wenyewe. Walifundishwa kuchukua madaraka, kujilinda kwa usemi, na kufahamu hekima ya utulivu. Neno moja la ujinga linaposikiwa kwa maadui wao lingeweza kuleta hasara ya maisha ya mamia ya wandugu, kwani kama vile mbwa mwitu katika kuwinda mawindo, maadui wa kweli wanawinda wale waliosubutu kutangaza uhuru wa imani ya dini.

Wavaudois kwa uvumilivu walitaabika kwa ajili ya chakula chao. Kila mahali padogo pa udongo wa kulimiwa katikati ya milima palitumiwa vizuri. Kiasi katika utumizi wa feza na kujikana yakafanya sehemu ya elimu yao ambayo watoto walijifunza. Kazi ilikuwa ya taabu lakini yakufaa kwa afya, basi ndicho mtu anachohitaji katika hali yake ya kuanguka. Vijana walifundishwa kwamba nguvu zao zote ni za Mungu, zipate kusitawishwa kwa ajili ya kazi yake.

Makanisa ya Wavaudois yalifanana na kanisa la nyakati za mitume. Kukataa mamlaka ya Papa na askofu, walishika Biblia kuwa na mamlaka yasiyoweza kukosa. Wachungaji wao, hawakufanana na mapadri wa kiburi wa Roma, wakalisha kundi la Mungu, kuwaongoza katika malisho ya majani mabichi na chemchemi ya Neno takatifu lake. Watu walikusanyika si ndani ya makanisa ya maridadi ao makanisa makuu ya majimbo, bali katika mabonde ya Milima mirefu, ao, katika wakati wa hatari, ndani ya ngome ya miamba, kwa kusikiliza maneno ya ukweli kutoka kwa watumishi wa Kristo. Wachungaji hawakuhubiri injili tu, walizuru wagonjwa na wakatumika kwa kuamusha umoja na upendo wa ndugu. Kama Paulo fundi wa kufanya hema, kila mmoja wao alijifunza kazi fulani ambayo kwayo, kama ni lazima, kingemusaidia kwa kujitegemea mwenyewe.

Vijana walipata mafundisho yao kwa wachungaji wao. Biblia ilifanywa kuwa masomo ya mhimu. Injili za Matayo na Yoane ziliwekwa katika ukumbusho, pamoja na barua nyingine. Mara zingine katika mapango ya giza udongoni, kwa nuru ya mienge (torches), Maandiko matakatifu yaliandikwa, mstari kwa mstari. Malaika kutoka mbinguni wakazunguuka watumishi hawa waaminifu.

Shetani alilazimisha mapadri wa Papa na maaskofu kuzika Neno la Ukweli chini ya machafu ya makosa na ibada ya uchawi. Lakini kwa namna ya ajabu likalindwa bila kuchafuliwa wakati wa miaka yote ya giza. Kama safina juu ya mawimbi mazito, Neno la Mungu linashinda zoruba zinazolitisha kuliharibu. Kama vile dini yamefikia bamba la jiwe lenye zahabu na feza iliyofichwa chini upande wa juu, ni vivyo hivyo Maandiko matakatifu yanakuwa na hazina ya ukweli iliyofunuliwa tu kwa wanyenyekevu, wanaopenda kuomba Mungu alichagua Biblia kuwa kitabu cha mafundisho ya wanadamu wote kuwa ufunuo wake mwenyewe. Kila ukweli uliotambuliwa ni uvumbuzi mupya wa tabia ya Mwandishi wake.

Kutoka kwa vyuo vyao katika milima vijana wengine walitumwa kujifunza katika Ufaransa ao Italia, ambapo palikuwa na nafasi kubwa zaidi kwa mafundisho na uchunguzi kuliko katika inchi yao ya milima mirefu. Vijana waliotumwa walijihatarisha kwa majaribu. Walipambana na wajumbe wa Shetani waliowalazimisha mambo ya kipinga ukweli wa dini na madanganyo ya hatari. Lakini elimu yao tokea utoto ikawatayarisha kwa jambo hili.

Katika vyuo po pote walipokwenda hawakuweka tumaini lao kwa kitu cho chote. Mavazi yao yalitayarishwa kama kuficha hazina zao kubwa-Maandiko. Mara kwa mara walivyoweza waliweka kwa uangalifu sehemu za maandiko njiani mwa wale ambao mioyo yao ilionekana kufunguliwa kwa kupokea ukweli. Waiiotubu na kukubali imani ya kweli walipatikana katika vyuo hii vya elimu, mara kwa mara mafundisho ya imani ya kweli ikaenea kwa chuo chote kizima. Huku waongozi wa Papa hawakuweza kupata mwanzo wa kile walichoitwa “Upinzani wa mafundisho ya dini”.

Vijana Walifundishwa Kuwa Wajumbe (wa injili)

Wakristo Wavaudois walijisikia kuwa na madaraka makuu ya kutoa nuru yao iangaze. Kwa uwezo wa Neno la Mungu walitafuta kuvunja utumwa ambao Roma ililazimisha. Wahudumu wa Wavaudois walipaswa kutumika kwa miaka tatu katika shamba la misioni kabla ya kuongoza kanisa nyumbani chanzo cha kufaa kwa maisha ya mchungaji katika nyakati ambazo roho za watu zinajaribiwa. Vijana waliona mbele yao, si utajiri wa kidunia na sifa, bali taabu na hatari na labda mateso ya wafia dini. Wajumbe walitembea wawili wawili, kama vile Yesu alivyowatuma wanafunzi wake.

Kama wangejulisha ujumbe wao wangeuletea kushindwa. Kila mhuburi alikuwa na ujuzi wa kazi fulani ao ufundi, na wajumbe waliendesha kazi yao chini ya kifuniko cha mwito wa kazi ya dunia , kwa kawaida kama mfanya biashara ao ya mchuuzi. “Walichukua mavazi ya hariri, vitu vilivyofanyizwa kwa zahabu, na vitu vingine, ... na walikaribishwa vizuri kama wafanya biashara mahali wangezarauliwa kama wajumbe (missionnaires)” Walichukua kwa siri nakala za Biblia, nzima ao kipande. Mara kwa mara shauku ya kusoma Neno la Mungu ilipoamushwa, sehemu fulani za Biblia ziliachwa kwa wale waliozihitaji.

Kwa miguu wazi na mavazi machafu na safari ya udongo mzito, wajumbe hawa walipita katika miji mikubwa na kuingia kwa inchi za mbali. Makanisa yakasimamishwa kwa haraka njiani walimopita, na damu ya wafia dini ikashuhudia ukweli. Kwa uficho na ukimya, Neno la Mungu likitukana na kupokelewa kwa furaha ndani ya nyumba na mioyoni mwa watu.

Wavaudois waliamini kwamba mwisho wa vitu vyote haukuwa mbali sana. Walipokuwa wakijifunza Biblia walikuwa wanatia moyo kwa kazi yao ya kujulusha wengine juu ya ukweli Walipata faraja, tumaini, na amani kwa kumwamini Yesu. Namna nuru ilifurahisha mioyo yao, walitamani sana kutawanya nyali zake kwa wale waliokuwa katika giza la makosa la kipapa.

Chini ya uongozi wa Papa na mapadri, wengi walifundishwa kutumainia kazi ao matendo yao mazuri kwa kuokolewa. Walikuwa wakijiangalia wao wenyewe, akili zao zilikuwa zikiishi katika hali yao ya zambi, kutesa moyo na mwili, lakini bila kurijika. Maelfu walipoteza maisha yao katika viumba vya watawa (moines). Kwa mafungo ya mara kwa mara na kutesa mwili, kukesha usiku wa manane, kwa kusujudia mahali pa baridi, mawe ya maji maji, kwa safari ndefu--za kwenda kuzuru Pahali patakatifu--kwa kuogopa ya hasira ya kisasi cha Mungu wengi waliendelea kuteseka hata kuchoka kukadumisha. Bila nyali moja ya tumaini wakazama ndani ya kaburi.

Wenye Zambi Walimushota Kristo

Wavaudois walitamani sana kufungulia mioyo hizi zilizoumia na njaa ya habari za amani katika ahadi za Mungu na kuwaonyesha kwa Kristo kama tumaini lao la pekee la wokovu. Mafundisho kwamba matendo mema yanaweza kuwa pahali pa zambi yaliyotambuliwa kwa kuwa msingi wake niwa uongo. Tabia nzuri za Mwokozi aliyesulibiwa na kufufuka zinakuwa, ndiyo msingi wa imani ya kikristo. Hali ya matumaini ya moyo kwa Kristo inapaswa kuwa karibu sana kama vile kiungo kwa mwili ao cha tawi kwa mzabibu.

Mafundisho ya wapapa na wapadri yaliongoza watu kutazama Mungu na hata Kristo kama wakali na wa kugombeza, kwa hiyo bila huruma kwa mtu kwamba uombezi wa wapadri na watakatifu ulipaswa kuombwa. Wale ambao akili zao zimeangaziwa walitamani sana kuondoa vizuizi ambavyo Shetani amevijaza, ili watu waweze kuja mara moja kwa Mungu, kuungama zambi zao, na kupokea msamaha na amani.

Kushambulia Ufalme wa Shetani

Ujumbe wa Wavaudois kwa uangalifu ukatoa sehemu zilizoandikwa kwa uangalifu za

Maandiko matakatifu. Nuru ya ukweli ikaingia kwa akili nyingi za giza, hata Jua la Haki likaangaza katika moyo nyali zake za kupenya. Kila mara msikilizaji alihitaji sehemu ya Maandiko ipate kukaririwa, kana kwamba apate kuhakikisha kwamba alisikia vizuri.

Wengi waliona ni bure namna gani uombezi wa watu kwa ajili ya wenye zambi hauna faida. Wakapiga kelele kwa furaha, “Kristo ni kuhani wangu; damu yake ni kafara yangu; mazabahu yake ni mahali pangu pa kuungamia”. Ilikuwa mufuriko mkubwa wa nuru uliyo kuwa juu yao, hata walionekana kwao kwamba walichukuliwa mbinguni. Hofu yote ya kifo ikafutika. Sasa waliweza kutamani gereza kama wangeweza kwa hiyo kutukuza Mkombozi wao.

Katika mahali pa siri Neno la Mungu lililetwa na kusomwa, mara zingine kwa roho moja, wakati mwingine kwa kundi ndogo la watu lililotamani sana nuru. Mara nyingi usiku mzima ulitumiwa kwa namna hii. Mara kwa mara maneno kama haya yakasemwa: “Je, Mungu atakubali sadaka yangu? Atanifurahia? Atanisamehe”? Jibu lilikuwa, soma, “Kujeni kwangu, ninyi wote munaosumbuka na wenye mizigo mizito, nami nitawapumzisha ninyi”. Matayo 11:28.

Roho zile zenye furaha zikarudia nyumbani mwao kutawanya nuru, kukariri kwa wengine, kwa namna walivyoweza, maarifa mapya yao. Walipata ukweli na njia ya uhai! Maandiko yalisemwa kwa mioyo ya wale wanaotamani ukweli.

Mjumbe wa ukweli alikwenda kwa njia yake. Kwa namna ninyi wasikilizaji wake hawakuuliza alitoka wapi ao alikwenda wapi. Walikuwa wamekwisha kupatwa na ushindi kwa hiyo hawakuwa na wazo kwa kumuuliza. Aliweza kuwa malaika kutoka mbinguni! Walitaka maelezo zaidi juu ya jambo hilo.

Katika mambo mengi mjumbe wa ukweli alifanya njia yake kwa inchi nyingine ao alikuwa akipunguza maisha yake katika gereza ao labda mifupa yake iligeuka nyeupe mahali aliposhuhudia ukweli. Lakini maneno aliyoacha nyuma yalikuwa yakitenda kazi yao. Waongozi wa Papa waliona hatari kutoka kwa kazi za hawa watu wanyenyekevu wa kuzunguka zunguka. Nuru ya ukweli ingefutia mbali mawingu mazito ya kosa lililofunika watu; ingeongoza akili kwa Mungu peke yake na mwisho kuharibu mamlaka ya Roma.

Watu hawa, katika kushika imani ya kanisa la zamani, ilikuwa ni ushuhuda imara kwa uasi wa Roma na kwa hivyo ikaamsha chuki na mateso. Kukataa kwao kwa kuacha

Maandiko ilikuwa ni kosa ambalo Roma haikuweza kuvumilia. Roma Inakusudia

Kuangamiza Wavaudois (Waldenses)

Sasa mapigano makali kuliko yote juu ya watu wa Mungu yakaanza katika makao yao milimani. Wapelelezi (quisiteurs) waliwekwa kwa nyayo yao. Tena na tena mashamba yao yaliyokuwa na baraka yakaharibiwa, makao yao na makanisa madogo yao yakaondolewa. Hakuna mashitaka iliyoweza kuletwa juu ya tabia njema ya namna hii ya watu waliokatazwa. Kosa lao kubwa lilikuwa kwamba hawakuabudu Mungu kufuatana na mapenzi ya Papa. Kwa ajili ya “kosa hili” kila tukano na mateso ambayo watu ao Shetani waliweza kufanya yaliwekwa juu yao.

Wakati Roma ilikusudia kukomesha dini hii (secte) iliyochukiwa, tangazo likatolewa na Papa kuwahukumu kama wapingaji wa dini na kuwatoa kwa mauaji. (Tazama Nyongezo).

Hawakusitakiwa kama wavivu, wasio waaminifu, ao wasio na utaratibu; lakini ilitangazwa kwamba walikuwa wenye mfano wa wenye utawa na utakatifu uliovuta “kondoo la zizi la kweli”. Tangazo hili likaita washiriki wote wa kanisa kuungana kwa mapigano yawapingaji wa dini

Kama vile kuchochea tangazo hili liliachia viapo vyovyote wote waliokubali kwenda kwa vita; tangazo hili likawatolea haki kwa kila mali waliweza kupata kwa wizi, nalika ahidi ondoleo la zambi zote kwa yule angeweza kuua mpinga dini yeyote. Jambo hilo likavunja mapatano yote yaliyofanywa kwa upendeleo wa Wavaudois, wakakataza watu wote kuwapa msaada wowote, na kuwapa uwezo watu wote kukamata mali yao”. Andiko hii linafunua wazi wazi mungurumo wa joka, na si sauti ya Kristo. Roho ya namna moja iliyosulibisha Kristo na kuua mitume, ile ilisukuma Nero mwenye hamu ya kumwaga damu juu ya waaminifu katika siku zake, ilikuwa kazini kwa kuondoa juu ya dunia ya wale waliokuwa wapendwa wa Mungu.

Bila kutazama vita ya Papa juu yao na mauaji makali sana waliyoyapata, watu hawa wanaogopa Mungu waliendelea kutuma wajumbe (Missionnaires) kutawanya ukweli wa damani. Waliwindwa hata kuuwawa, lakini damu yao ilinywesha mbegu iliyopandwa na kuzaa matunda.

Kwa hivyo Wavaudois walishuhudia Mungu kwa karne nyingi kabla ya Luther. Walipanda mbegu ya Matengenezo (Reformation) yale yaliyoanza wakati wa Wycliffe, yakaota na kukomaa katika siku za Luther, na yanapaswa kuendelea hata mwisho wa wakati.