Sura 19. Sababu gani Uchungu Mkubwa Ule?

Kazi ya Mungu huonyesha mwaka kwa mwaka, mfano wa kutisha kila matengenezo makubwa ao mwenendo wa dini. Kanuni za matengenezo ya Mungu kuhusu watu yanakuwa mamoja daima. Mabadiliko makubwa ya sasa yanakuwa na uhusiano na yale ya wakati uliopita, na maarifa ya kanisa katika vizazi vya kwanza yanakuwa na mafundisho kwa wakati wetu.

Mungu kwa Roho Mtakatifu wake kwa upekee huongoza watumishi wake duniani katika kuepeleka mbele kazi ya wokovu. Watu ni vyombo katika mkono wa Mungu. Kwa kila chombo kulitolewa sehemu ya nuru ya kutosha kwa kumwezesha kufanya kazi aliyopewa kufanya. Lakini hakuna mtu kamwe aliyefikia ufahamu kamili wa kusudi la Mungu katika kazi kwa wakati wake mwenyewe. Watu hawafahamu kabisa katika uchukuzi wake wote ujumbe ambao wanaoutoa katika jina lake. Hata manabii hawakufahamu kabisa mambo ya ufunuo yaliyotolewa kwao. Maana ya ufunuo ilikuwa ya kufunuliwa toka kizazi kwa kizazi.

Petro anasema: “Katika habari za wokovu huu manabii walitafuta na kuchunguza, wao waliotabiri juu ya neema itakayowafikia ninyi; walichunguza nini ao wakati wa namna gani

Roho ya Kristo aliyekuwa ndani yao aliwaonyesha wakati aliposhuhudia mbele mateso yatakayompata Kristo, na utukufu utakao yafuata. Wakafunuliwa ya kuwa si kwa ajili yao wenyewe lakini ni kwa ajili yetu waliohudumiwa.” 1 Petro 1:10-12, Ni sisi herufi tofauti(italics). Fundisho la namna gani kwa watu wa Mungu katika kizazi cha ukristo! Watu hao “watakatifu wa Mungu” walitafuta na kuchunguza “kwa bidii” kwa ajili ya mafunuo zilizotolewa kwa vizazi ingawa vilikuwa havijazaliwa bado. Kemeo gani kwa ukavu wa macho wa wapenda dunia ambayo wanatosheka kutangaza kwamba mambo ya unabii hayawezi kufahamiwa.

Si mara chache mafikara hata ya watumishi wa Mungu yanakuwa ya kupofushwa sana kwa manebo ya asili na mafundisho ya uwongo ambayo wanashika kwa nusu tu mambo yaliyofunuliwa katika Neno la Mungu. Wanafunzi wa Kristo, hata wakati Mwokozi alikuwa pamoja nao, walikuwa na wazo la kupendwa na watu wote juu ya Masiya kama mfalme wa mda aliyepashwa kuinua Israel; kwa mamlaka ya wakati wote. Hawakuweza kufahamu maneno yake yaliyotabiri mateso na mauti yake.

“Wakati Umetimia”

Kristo aliwatuma na ujumbe: “Wakati umetimia, ufalme wa Mungu ni karibu. Tubuni mukaamini Habari Njema.” Marko 1:15. Ujumbe ule ulikuwa na msingi katika unabii wa Danieli 9. ‘’Majuma makumi sita na tisa” yalipashwa kufikia kwa Mfalme na wanafunzi walitazamia mbele kuimarishwa kwa ufalme wa Masiya kule Yerusalema ili atawale juu ya dunia yote nzima.

Wakahubiri habari iliyotolewa kwao, ingawa walikosa kufahamu maana yake. Wakati matangazo yao msingi wake ulikuwa katika Danieli 9:25, hawakuona katika shairi lililofuata kwamba Masiya alipashwa “kukatiliwa mbali.” Mioyo yao ilikuwa juu ya utukufu wa utawala wa kidunia; jambo hili likapofusha akili yao.

Kwa wakati kabisa walipotumainia kuona Bwana wao kupanda kwa kiti enzi cha Dawidi, walimwona akikatwa, kupigwa, kuzihakiwa, na kuhukumiwa juu ya msalaba Kukata tamaa kwa namna gani na uchungu yaliumiza mioyo ya wale wanafunzi!

Kristo alikuja kwa wakati halisi uliotabiriwa. Maandiko yalitimia katika habari yote. Neno na Roho wa Mungu ilishuhudia agizo la Mwana wake. Lakini mafikara ya wanafunzi yalifunikwa na mashaka. Kama Yesu alikuwa Masiya wa kweli wangetumbukia katika sikitiko na uchungu? Hili ndilo swali lililotesa roho zao wakati wa saa za kukata tamaa za Sabato ile iliyokuwa katikati ya kifo chake nakufufuka kwake.

Lakini hawakuachwa. “Nikikaa katika giza, Bwana atakuwa nuru kwangu... Atanileta inje kwa nuru na nitatazama haki yake.” “Kwa wenye haki nuru inangaa gizani.” “Nitafanya giza kuwa nuru mbele yao; na pahali pa kupotoka patanyoshwa. Maneno haya nitawafanyia, wala sitawaacha.” Mika 7:8, 9; Zaburi 112:4; Isaya 42:16.

Matangazo yaliyofanywa na wanafunzi yalikuwa halisi “Wakati umetimia, ufalme wa Mungu ni karibu.” “Kwa mwisho wa wakati” majuma makumi sita na tisa ya Danieli 9 ambayo yalipashwa kufikia kwa Masiya, “Mupakaliwa” Kristo alipokea mafuta ya Roho baada ya ubatizo wake kwa Yoane. “Ufalme wa Mungu” haikuwa, kama walivyofundishwa kuamini, ufalme wa kidunia. Wala ule ujao, ufalme wa milele ambao “na wote wenye mamlaka watamutumikia na kumutii.” Danieli 7:27.

Neno hili “Ufalme wa Mungu” linatumiwa kutaja mambo yote mawili ufalme wa neema na ufalme wa utukufu Mtume anasema: “Basi, tukaribie kiti cha neema pasipo woga,” ili tupate huruma na kuona neema. Waebrania 4:16. Kuwako kwa kiti cha ufalme kunaonyesha kuwako kwa ufalme. Kristo anatumia neno la “Ufalme wa mbinguni” kutaja kazi ya neema juu ya mioyo ya watu. Kwa hiyo kiti cha utukufu kinaonyesha ufalme wa utukufu. Matayo 25:31, 32. Ufalme huu ukingali wa wakati ujao. Hautasimamishwa hata wakati wa kuja kwa Kristo mara ya pili.

Wakati Mwokozi alipotoa maisha yake na akalia kwa sauti kubwa, “imekwisha,” ahadi ya wokovu iliyo fanywa kwa mme na mke wenye zambi katika Edeni ikatimilika. Ufalme wa neema, ambao ulikuwako mbele kwa ahadi ya Mungu, ukaimarishwa.

Kwa hiyo kifo cha Kristo jambo ambalo wanafunzi walitazamia kama maangamizi ya tumaini lao ilikuwa ni milele kwa kweli. Wakati ilileta uchungu mkali, ilikuwa ushahidi kwamba imani yao ilikuwa halisi. Jambo lililowatumbukiza katika kukata tamaa likafungua mlango wa tumaini kwa waaminifu wote wa Mungu katika vizazi vyote.

Zahabu safi ya upendo wa wanafunzi kwa ajili ya Yesu ilichanganyika na msingi wa tamaa mbaya ya choyo. Maono yao yalivutwa na kiti cha ufalme, taji, na utukufu. Kiburi chao cha moyo, kiu cha utukufu wa kidunia, vikawaongoza kupita bila kujali maneno ya Mwokozi ya kuonyesha asili ya kweli ya ufalme wake, na kuonyesha zaidi kifo chake. Makosa haya yaliishia kwa jaribio ambalo liliruhusiwa kwa ajili ya kusahihishwa kwao. Kwa wanafunzi ilikuwa ni kutolewa Habari Njema ya utukufu ya Bwana wao aliyefufuka. Kuwatayarisha kwa kazi hii, maarifa ambayo yalionekana machungu sana yaliruhusiwa.

Baada ya kufufuka kwake Yesu akajionyeshea kwa wanafunzi wake njiani kwenda Emausi, na, “akawaelezea maana ya maneno yote yaliyo andikwa juu yake.” Ilikuwa kusudi lake kukaza imani yao juu ya “neno la kweli la unabii.” (Luka 24:27; 2 Petro 1:19). Si kwa ushuhuda wake mwenyewe tu, bali kwa mambo ya unabii wa Agano la Kale. Na kama hatua ya kwanza kabisa katika kutoa maarifa haya, Yesu akaongoza wanafunzi kwa “Musa na manabii wote” wa Maandiko ya Agano la Kale.

Kutoka kwa Kukata Tamaa na Kuelekea Uhakikisho Tumaini

Kwa namna kamilifu zaidi kuliko wakati wote wa mbele wanafunzi walikuwa “wamemwona, yule ambaye Musa katika sheria, na manabii, waliandika, juu yake.”

Mashaka, kukata tamaa, yakatoa nafasi kwa uhakikisho, kwa imani isiyokuwa na wingu. Walipita katika jaribio kubwa lisiloawezekana na waliona namna gani neno la Mungu lilipata ushindi kwa kutimilika. Toka sasa na kuendelea nikitu gani kingeweza kutisha imani yao? Katika huzuni kali zaidi walipata “faraja yenye nguvu”, tumaini lililokuwa kama

“nanga ya roho, vyote viwili kweli na kusimama imara.” Waeb. 6:18, 19.

Asema Bwana: “Watu wangu hawatapatishwa haya kamwe.” “Kilio kinakawia kwa usiku, lakini furaha asubui.” Yoeli 2:26; Zaburi 30:5. Kwa siku ya kufufuko kwake wanafunzi hawa wakakutana na Mwokozi, na mioyo yao ikawaka ndani yao walipokuwa wakisikiliza maneno yake. Kabla ya kupanda kwake, Yesu akawaagiza, “Kwendeni katika duniani pote, mukahubiri Habari Njema,” akaongeza “Na tazama, mimi ni pamoja nanyi siku zote.” Marko 16:15; Matayo 28:20. Kwa siku ya Pentekote Mufariji aliyeahidiwa akashuka, na roho za waaminifu zikasisimka na kwa kuona kuwapo kwa Bwana wao aliyepanda (mbinguni).

Ujumbe wa Wanafunzi Ulilinganishwa na Ujumbe wa 1844

Maarifa ya wanafunzi kwa kuja kwa mara ya kwanza kwa Kristo yalikuwa na sehemu yake katika maarifa ya wale waliotangaza kuja kwake kwa mara ya pili. Kama vile wanafunzi walivyohubiri, “Wakati umetimia, ufalme wa Mungu ni karibu,’‘ vilevile Miller na washiriki wake walitangaza kwamba mda wa unabii wa mwisho katika Biblia ulikuwa karibu kuisha, kwamba hukumu ilikuwa karibu, na kwamba ufalme wa milele ulipashwa kuingizwa. Mahubiri ya wanafunzi kwa habari ya nyakati yalisimamia juu ya majuma makumi saba ya Danieli 9. Ujumbe uliotolewa na Miller na washiriki wake ulitangaza mwisho wa siku 2300 za Danieli 8:14, mahali ambamo majuma makumi saba yanakuwa

Sehemu moja. Mahubiri ya kila mojawapo yalisimamia juu ya utimilifu wa sehemu mbalimbali za mda wa unabii ule ule.

Kama wanafunzi wa kwanza, William Miller na washiriki wake hawakufahamu kabisa ujumbe waliuochukua. Makosa yaliyoanzishwa mda mrefu katika kanisa yakazuia maelezo sahihi ya jambo kubwa katika unabii. Kwa hiyo, ijapo walitangaza ujumbe ambao Mungu aliwatolea, lakini katika kukosa kufahamu maana yake wakateseka kwa kukata tamaa.

Miller akaingiza maoni ya kawaida kwamba dunia ni “mahali patakatifu,” na akaamini kwamba “kutakasika kwa mahali patakatifu” kulionyesha kutakasika kwa dunia na moto kwa kuja kwa Bwana. Kwa hiyo, mwisho wa siku 2300, akazani, zilifunua wakati wa kuja kwa Yesu mara ya pili.

Kutakaswa kwa mahali patakatifu ilikuwa kazi ya mwisho iliyofanywa na kuhani mkuu katika utaratibu wa huduma wa mwaka. Ilikuwa ni kufunga kazi ya upatanisho kuondoa ao kuweka mbali zambi za Israeli. Ilionyesha picha la kufunga kazi ya Kuhani Mkuu wetu mbinguni katika kuondoa ao kufutia mbali zambi za watu wake zilizoandikwa katika vitabu mbinguni. Kazi hii inaleta uchunguzi, kazi ya hukumu, na inatangulia bila kukawia kuja kwa Kristo katika mawingu ya mbingu, kwani atakapokuja kila jambo litakuwa limekwisha kukatwa. Asema Yesu: “Na mshahara wangu ni pamoja nami, kulipa kila mtu kama ilivyo kazi yake.” Ufunuo 22:12. Ni hii kazi ya hukumu inayotangazwa na ujumbe wa malaika wa kwanza wa Ufunuo 14:7. “Ogopeni Mungu, na kumutukuza kwa maana saa ya hukumu yake imekuja.”

Wale waliotangaza onyo hili walitoa ujumbe wa haki kwa wakati unaofaa. Namna wanafunzi walikuwa hawakufahamu juu ya ufalme wa kusimamishwa kwa mwisho wa “majuma makumi saba,” vivyo hivyo Waadventisti hawakufahamu habari ya jambo lililopashwa kufanyika kwa mwisho wa “siku 2300.” Katika mambo mawili haya makosa inayopendwa na watu wengi ikapofusha akili kwa kutojua ukweli. Wote wawili wakatimiza mapenzi ya Mungu kwa kutoa ujumbe aliotamani utolewe, na wote wawili katika kukosa kufahamu maana ya ujumbe wao wakateseka kwa kukata tamaa.

Lakini Mungu alitimiza kusudi lake katika kuruhusu onyo la hukumu kutolewa kama ilivyokuwa. Katika maongozi yake ujumbe ulikuwa kwa ajili ya uchunguzi na utakaso wa kanisa. Je, upendo wao ulikuwa juu ya dunia ao juu ya Kristo na mbingu? Je walikuwa tayari kuacha tamaa zao mbaya za dunia na kukaribisha kuja kwa Bwana wao?

Uchungu vile ungechunguza mioyo ya wale waliojidai kupokea onyo. Je, wangetupilia mbali tumaini lao katika Neno la Mungu walipoitwa kwa kuvumilia makemeo ya dunia na jaribu la kukawia na kukata tamaa? Kwani hawakufahamu mara moja mambo ya Mungu, je wangetupa pembeni kweli iliyo kubaliwa na ushuhuda wazi wa Neno lake? Jaribu hili linge fundisha hatari ya kukubali maelezo ya watu baadala ya kufanya Biblia mtafsiri wake mwenyewe. Watoto wa imani wangeongozwa kujifunza kwa bidii sana Neno, na kuchunguza kwa uangalifu zaidi msingi wa imani yao, na kukataa kila kitu, hata kilikubaliwa sana na Wakristo wa kidunia, kile kisichokuwa na msingi kutika kwa Maandiko.

Kile ambacho katika saa ya taabu kilionekana giza baadaye kingewekwa wazi. Ijapokuwa taabu ilitokea kwa makosa yao, wangejifunza kwa maarifa ya mibaraka yao kwamba Bwana ni ” Mwenye rehema sana, mwenye huruma”, kwamba njia zote zake ni ” huruma na kweli kwao wanaoshika agano lake na shuhuda wake.” Yakobo 5:11; Zaburi 25:10. ” Hata mangaribi na asubui 2300: halafu Pahali patakatifu patasafishwa.”