Sura 26. Washujaa kwa Ajili ya Ukweli

Matengenezo juu ya sabato katika siku za mwisho yametabiriwa katika Isaya: “Bwana anasema hivi: Shikeni hukumu, na mufanye haki; kwa sababu wokovu wangu ni karibu kuja, na haki yangu kufunuliwa. Heri mtu anayefanya maneno haya, na mwana wa mtu anayeyashika sana; anayeshika sabato asizivunje, anayezuiza mkono wake usifanye uovu wo wote... Vilevile wana wa mgeni, wanaojiunga na Bwana, kumutumikia, na kupenda jina la Bwana, kuwa watumishi wake, yeyote anayeshika sabato asiivunje, na kushika sana agano langu; hata wale nitawaleta kwa mlima wangu mtakatifu, na kuwafurahisha katika nyumba yangu ya maombi.” Isaya 56:1,2,6,7.

Maneno haya yanaelekea kwa wakati wa kikristo, kama inavyoonyeshwa kwa maneno (mstari 8). Hapa ni kuonyesha mbele mkusanyiko wa Mataifa kwa njia ya habari njema, wakati watumishi wake wanapohubiri kwa mataifa yote habari za furaha.

Bwana anaamuru, “Tia muhuri juu ya sheria katikati ya wanafunzi wangu.: Isaya 8:16. Muhuri wa sheria ya Mungu unapatikana katika amri ya ine. Hii tu, ya amri zote kumi, inayoleta maoni ya jina na anwani ya Mutoa sheria. Wakati Sabato ilipogeuzwa kwa mamlaka ya Papa (kanisa la Roma), muhuri uliondolewa kutoka kwa sheria. Wanafunzi wa Yesu wanaitwa kwa kuurudisha kwa kuinua Sabato kama ukumbusho wa Muumba na alama ya mamlaka yake.

Agizo limetolewa: “Piga kelele, usiache, pandisha sauti yako kama baragumu, uhubiri watu wangu kosa lao.” Wale ambao Bwana anawataja kama “watu wangu” wanapaswa kukaripiwa kwa ajili ya makosa yao, kundi linalojifikiri wao wenyewe kuwa la haki katika kazi ya Mungu. Lakini kemeo la upole la mwenye kutafuta mioyo linawashuhudia kuvunja amri za Mungu. Isaya 58:1,2.

Kwa hiyo nabii anaonyesha amri ambayo iliyoachwa: “Utanyanyulisha misingi ya vizazi vingi; nawe utaitwa, Mwenye kutengeneza pahali pa kubomoka; Mwenye kurudisha njia za kukalia. Kama ukigeuza mguu wako kutoka katika Sabato, usifanye mapenzi yako katika siku yangu takatifu na kuita sabato siku ya furaha, siku takatifu ya Bwana, yenye heshima; kama ukiiheshimu, pasipo kufuata njia zako mwenyewe, wala kutafuta mapenzi yako mwenyewe, wala kusema maneno yako mwenyewe; ndipo utajifurahisha katika Bwana.” Isaya 58:12-14.

“Tundu” lilifanywa katika sheria ya Mungu wakati Sabato ilipogeuzwa kwa mamlaka ya Roma. Lakini wakati umefika kwa tundu kutengenezwa.

Sabato ilishikwa na Adamu katika usafi wake katika Edeni; na Adamu, aliyeanguka lakini akatubu, wakati alipofukuzwa kwa shamba ao cheo chake. Ilishikwa na mababa wote tangu Abeli hata Noa, kwa Abrahamu, hata Yakobo. Wakati Bwana alipookoa Israeli, akatangaza sheria yake kwa makutano.

Sabato ya Kweli Kila Mara Ilishikwa

Tangu siku ile hata sasa Sabato imeshikwa. Ingawa “mtu wa zambi” alifaulu katika kugandamiza chini ya mguu siku takatifu ya Mungu, lakini ilifichwa katika mahali pa siri roho aminifu zikaitolea heshima. Tangu wakati wa Matengenezo (Reformation), wengine katika kila kizazi wameimarisha kushikwa kwake.

Mambo haya ya kweli katika kuhusiana pamoja na “habari njema ya milele” yatatofautisha kanisa la Kristo kwa wakati wa kutokea kwake. “Hapa ni uvumilivu wa watakatifu wanaoshika amri za Mungu, na imani ya Yesu.” Ufunuo 14:12.

Wale waliokubali nuru juu ya Pahali patakatifu na sheria ya Mungu walijazwa na furaha kwa namna walioona umoja wa kweli. Walitamani nuru ya kugawanywa kwa Wakristo wote. Lakini kweli tafauti pamoja na ulimwengu haikukaribishwa kwa wengi waliojidai kufuata Kristo.

Kwa namna haki ya Sabato ilivyoonyeshwa, wengi wakasema: “Tulikuwa tukishika Jumapili (siku ya kwanza) sikuzote, wazazi wetu waliishika. Kushika kwa Sabato mpya kungetutupa inje ya umoja pamoja na ulimwengu. Kundi ndogo linaloshika siku ya saba linaweza kufanya nini juu ya ulimwengu wote unaoshika Jumapili (siku ya kwanza ya juma)?” Kwa mabishano ya namna moja Wayuda wakatoa sababu zao za kukana Kristo. Vivyo hivyo wakati wa Luther, Wakristo wa dini ya Roma wakafikiri kwamba Wakristo wa kweli walikufa katika imani ya Kikatoliki; kwa sababu hiyo dini ile ilikuwa ya kutosha. Wazo la namna ile lingehakikisha kizuizi zaidi kwa maendeleo yote katika imani.

Wengi walishurutisha kwamba kushika kwa Jumapili (siku ya kwanza ya juma) ilikuwa desturi ya kanisa iliyoenea sana ya kanisa kwa karne nyingi. Kinyume cha mabishano haya ilionyeshwa kwamba Sabato na kushikwa kwake kulikuwa kwa zamani zaidi kuliko, hata kwa zamani za ulimwengu wenyewe uliyoimarishwa na Mzee wa Siku.

Kwa ukosefu wa ushuhuda wa Biblia, wengi wakashurutisha: “Sababu gani watu wetu wakubwa hawafahamu swali hili la Sabato? Wachache wanaamini kama unavyo amini. Haiwezekani kuwa kwamba unakuwa na hakika na watu wote waliojifunza kuwa wakosefu.”

Kwa kupinga mabishano ya namna hii ilikuwa tu lazima ya kuita Maandiko na matendo ya Bwana pamoja na watu wake katika vizazi vyote. Sababu mara kwa mara Mungu hakuwa akichagua watu waliojifunza na cheo kwa kuongoza katika matengenezo ni kwamba wanatumainia kanuni za imani ya kanisa na desturi za elimu ya tabia na sifa za Mungu na dini na kutoona haja kamwe ya kufundishwa na Mungu. Watu wanaokuwa na majifunzo ya chini wanaitwa nyakati zingine kutangaza kweli, si kwa sababu wanakuwa wasiojifunza, lakini kwa sababu si watu wenye majivuno ya kukataa kufundishwa na Mungu. Unyenyekevu wao na utii vinawafanya kuwa wakubwa.

Historia ya Israeli wa zamani ni onyesho la kushangaza ya mambo ya maisha ya wakati uliopita ya jamii ya Waadventisti. Mungu aliongoza watu wake katika mwendo wakurudi kwa Yesu,ijapo kama vile alivyoongoza wana wa Israeli kutoka Misri. Kama wote waliotumika kwa umoja katika kazi munamo mwaka 1844 wangepokea ujumbe wa malaika wa tatu na kuutangaza katika uwezo wa Roho Mtakatifu, miaka iliyopita ulimwengu ungekuwa umekwisha kuonywa na Kristo angekuwa amekwisha kuja kwa ajili ya ukombozi wa watu wake.

Si Mapenzi ya Mungu

Haikuwa mapenzi ya Mungu kwamba Israeli azunguke zunguke miaka makumi ine jangwani; alitamani kuwaongoza mara moja kwa Kanana na kuwaimarisha kule, watu watakatifu na wafuraha. Lakini “hawakuweza kuingia kwa sababu ya kutokuamini kwao.”

Waebrania 3:19. Ni namna ileile, haikuwa mapenzi ya Mungu kwamba kuja kwa Kristo kupate kuchelewa wakati mrefu na watu wake wadumu miaka mingi sana duniani hii ya zambi na huzuni. Kutoamini kukawatenga kwa Mungu. Katika rehema kwa ulimwengu, Yesu akakawisha kuja kwake, ili wenye zambi wasikie onyo na kupata kimbilio kabla ya hasira ya Mungu kumiminika.

Sasa kama katika vizazi vya kwanza, kutangazwa kwa ukweli kutaamsha upinzani. Wengi kwa kijicho wanashambulia tabia na makusudi ya wale wanaosimama katika kutetea ukweli usiopendwa na wengi. Elia alitangazwa kuwa mwenye kuleta taabu katika Israeli. Yeremia msaliti, Paulo mwenye kuchafua hekalu. Tangu siku ile hata leo, wale ambao wangekuwa waaminifu kwa kweli wameshitakiwa kuwa kama wafitini, wajushi, ao wenye kutengana.

Kukiri kwa imani kulikofanywa na watakatifu na wafia dini, mifano hiyo ya utakatifu ukamilifu imara, kunatia moyo ndani ya wale wanaoitwa sasa kusimama kama washahidi kwa ajili ya Mungu. Kwa mtumishi wa Mungu kwa wakati huu kunaagizo linalosema:

“Paza sauti yako kama baragumu, uhubiri watu wangu kosa lao, na nyumba ya Yakobo zambi zao.” “Nimekuweka kuwa mlinzi kwa nyumba ya Israeli; kwa hivi sikia neno kwa kinywa changu, na uwape maonyo toka kwangu.” Isaya 58:1; Ezekieli 33:7.

Kizuizi kikubwa kwa kukubali kweli ni kwamba inahusika na taabu na laumu. Hii ni mabishano tu kinyume cha ukweli ambayo wateteaji wake hawakuweza kamwe kupinga. Lakini wafuasi wa kweli wa Kristo hawangojei ukweli kukubaliwa na watu wengi. Wanakubali msalaba, pamoja na Paulo kuhesabu kwamba “Mateso yetu mepesi yaliyo kwa dakika tu, yanatufanyia utukufu wa milele unaouzito mwingi”; pamoja na mmoja wa zamani, “akihesabu ya kuwa kulaumiwa kwa Kristo ni utajiri mwingi kuliko hazina za Misri.” 2 Wakorinto 4:17; Waebrania 11:26.

Inatupasa kuchagua haki kwa sababu inakuwa haki, na kuacha matokeo kwa Mungu. Kwa watu wa kanuni, imani na uhodari, dunia inakuwa na deni kwa ajili ya matengenezo yake makubwa. Kwa watu wa namna ile kazi ya matengenezo kwa wakati huu inapashwa kuendelea mbele.