Eeuwfeest Het vorige partijtje van Mercedes-Benz

Amelia Island is een stijlvolle badplaats aan de Atlantische kust even ten noorden van Jacksonville. De mooie huizen en de vele golfb anen zijn uitstekend geschikt om een autofeest als het Concours d’Elegance te ontvangen. Het mooie voorjaarweer van Florida, de strak blauwe lucht en de temperatuur van 25 graden zorgden ervoor dat bijna 20.000 autoliefh ebbers al het moois kwamen bekijken. De opbrengsten van het concours, alsook van het door Mercedes-Benz Amerika georganiseerde galadiner, komen ten goede aan het Community Hospice of Northeast Florida. Zoals elk jaar had Bill Warner een oud-coureur als eregast uitgenodigd. Dit jaar was dat Bobby Rahal. De oud-Indy

500 winnaar bracht uit zijn eigen collectie een aantal oude racers mee en ook waren auto’s te zien uit diverse verzamelingen waarmee de nu 58-jarige rijder succesvol was op ondermeer Sebring en Daytona. Twee autofabrikanten kregen extra aandacht op het concours; het Engelse Allard en het Amerikaanse Kurtis. Het Europese merk is vooral bekend om zijn sportwagens uit de beginjaren vijft ig en Kurtis had vooral veel succes op Indianapolis. Net als de Rahal auto’s kregen deze merken een aparte hoek op de 18 e hole van de plaatselijke golfclub. De auto’s waren onderverdeeld in 39 categorieën, zoals ‘Amerikaans uit de jaren dertig’, ‘Duesenberg’, ‘Europees uit die jaren twintig’, ‘GT’s uit de jaren vijft ig’ en ‘Amerikaanse sportwagens uit de jaren zestig’. Als hoofdsponsor

Deze 300 Cabrio viel in de prijzen: the Most Elegant Mercedes-Benz.

van het eerste uur, had het jubilerende Mercedes-Benz ook een goede afvaardiging. De vele Mercedes-Benz modellen vonden we terug in diverse categorieën, al waren er een paar vijft igers bij elkaar opgesteld en hadden drie 600’s een eigen ereplaats. In totaal ging het om 14 producten uit Stuttgart. Drie auto’s vonden een plek in de hospitality van Mercedes-Benz. Omdat het precies veertig jaar geleden is dat journalist Brock Yates de Cannonball Run voor de eerste keer organiseerde, kwam tevens een tiental oud-deelnemers aan de vijf Cannonball Sea-To-Shining-Sea Memorial Trophy Dash ritten hun verhaal vertellen. Onder hen ook de winnaars van de 1971 editie: Dan Gurney en Bock Yates. Hun legendarische blauwe Ferrari Daytona ontbrak gelukkig niet. Een volle zaal luisterde naar alle smakelijke anekdotes van de oud-deelnemers. Mercedes-Benz kende ook bij dit, eigenlijk illegale evenement, zijn successen. Een 280 SEL werd derde in de editie van 1972, in

DE 16 e EDITIE WAS EEN GROOT SUCCES. MOOIE AUTO’S, MOOIE MENSEN, MOOI WEER EN EEN MOOI BEDRAG VOOR HET GOEDE DOEL

1975 eindigde een 450 SEL als vierde en een 450 SE 6.9 werd tweede bij de laatste wedstrijd in 1979. Het eigenlijke concours vond op zondag plaats en ruim voor de opening om half tien ’s morgens had zich al een lange rij liefh ebbers voor de poort verzameld. De bezoekers kwamen binnen bij de oudste auto’s en werkten

Voor het Ritz Carlton hotel had AMG zijn eigen display, inclusief deze GT racer.

Dan Gurney en Sir Stirling Moss hadden op zaterdag een handtekeningensessie.

Een Mercedes Grand Prix uit 1908.

In de hospitality van Mercedes-Benz troff en we deze oude Grand Prix racer uit 1908 aan.

Uniek is deze 230 SL met Pininfarina carosserie uit 1964.

De oudste oude uit Stuttgart was deze 37-90 uit 1911.

zich langs de diverse klassen naar de Rahal-auto’s op de green van de 18 e hole. De getoonde bolides werden allemaal keurig beoordeeld door een vakkundige jury van liefst 91 experts. Hieronder oud-winnaars van de Indy 500, van de 24 uur van Le Mans, GP winnaars, oud-teamchefs, ontwerpers en journalisten. Een bont gezelschap voor een bonte karavaan van auto’s. Vanaf lunchtijd kwamen de eerste groepswinnaars al langs het podium rijden. Er moesten 39 bekers worden uitgereikt om vervolgens via een knock-out systeem – nog meer bekers – de ‘overall’ winnaar te kunnen aanwijzen. Pas om vijf uur ’s middags werd de eindoverwinnaar bekend. Zoals misschien wel werd verwacht, mochten Helen en Jack Nethercutt uit Californië de eerste prijs algemeen in ontvangst nemen. Hun Duesenberg AJN Arlington zag er inderdaad mooi uit. Bij de sportwagens won ook een Duesenberg; een recordauto uit 1935. Geen hoofdprijs voor Mercedes-Benz. Vorig jaar werd een 540 K Roadster nog gekozen als algemeen winnaar, maar dit jaar waren geen auto’s uit de populaire K-serie uitgenodigd. In dit jubileumjaar – het Duitse merk vierde hier een beetje haar 125-jarig bestaan – waren er alleen klassenwinnaars. Zoals de Mannheim Sport uit 1932 en de 230 SL uit 1964. Deze laatste is een unieke showauto, ontworpen door Pininfarina ter gelegenheid van de Autosalon van Parijs in 1964. Ook enkele 300-modellen werden geëerd: een mooie 300D cabriolet uit 1961, een 300SL cabrio uit 1960 en een Gullwing uit 1957. De 16 e editie van het concours was kortom een groot succes. Mooie auto’s, mooie mensen, mooi weer en een mooi bedrag voor het goede doel. Voor volgend jaar maart zal Bill Warner opnieuw weer een mooi aantal bolides bijeen krijgen. Mercedes-Benz is er dan ook zeker weer bij. „

Tekst en foto’s: Ed Heuvink

De enige 500 K Roadster vonden we bij Mercedes-Benz op hun eigen display.

Mercedes-Benz en AMG lieten hun gasten in de nieuwste modellen proefrijden.

De imposante grille van de 370 Mannheim.

KILOMETERVRETER DE 34 MERCEDES-BENZ VAN COR DE KOCK STE

Nieuwsfotograaf Cor de Kock is een ware kilometervreter. Jaarlijks maakt hij er zo’n 120.000. En ieder jaar schaft hij er een gloednieuwe Mercedes-Benz voor aan. Wie veel onderweg is, wil immers een beetje fatsoenlijk zitten. In januari is hij aan zijn 34ste exemplaar begonnen.

Cor de Kock is een van de bekendste landschapsfotografen van Nederland. Voor zijn opdrachtgevers Algemeen Dagblad en het Brabants Dagblad rijdt de freelancer jaarlijks zo’n 120.000 kilometer. Niet alleen om natuurfoto’s te maken, maar vooral het snelle nieuwswerk. “Ik weet ’s ochtends nooit waar ik ’s middags ben”, zegt Cor. “Zaken als het nieuws laten zich nou eenmaal niet in een agenda vangen. Ik kan ieder moment gebeld worden dat ik naar de andere kant van het land moet.” Op deze basis werkt de veelvuldig gelauwerde fotograaf al tientallen jaren. “Omdat ik overdag leef in mijn auto, wil ik wel een beetje fatsoenlijk zitten natuurlijk.” Een autoliefh ebber is De Kock niet. “Ik zie mijn Mercedes-Benz vooral als een werktuig. En dat moet gewoon goed zijn, net als mijn fotoapparatuur. De auto moet comfortabel rijden en ik moet er na een jaar een goede inruilwaarde voor krijgen, anders kom ik niet uit met mijn kilometervergoeding. Ik ben ooit begonnen met een Audi. Tot er een keer een taxichauff eur uitstapte en me vroeg waarom ik niet ook een Mercedes-Benz kocht. Ik zei toen dat zo’n auto veel te duur voor mij was, maar hij beweerde van niet. Ik ben toen eens aan het rekenen

EEN SNEL REKENSOMMETJE LEERT ONS DAT DE KOCK AL RUIM 113 KEER EEN RONDJE OM DE WERELD HEEFT GEREDEN