Quottom NUMMER EINS
F端r solche, die ein zu kleines Zimmer haben
Quottom
Editorial
s. 6
1: Walter Pfeiffer
s. 7
2: Tyler, The Creator
s. 9
3: Viktor Ottmann
s. 11
4: Terry Richardson
s. 15
5: David Supreme
s. 17
6: Oskar Weiss
s. 19
7: Jakob Sandoorn
s. 21
8: Katja Brunner
s. 23
9: Nina Egli
s. 25
10: Pipsa En Soie
s. 27
Impressum
s. 30 s. 5
Quottom
EDIT, o r i a l
Slanted #13 – Grotesque 1 (To Create A More Graceful, Human Appearance) beschäftigt sich mit zeitgenössischen und historischen humanistischen Groteskschriften. Ihren Ursprung haben sie nach allgemeiner Auffassung im England des frühen 20. Jahrhunderts, in der damals neu entwickelten Schrift für das Leitsystem der London Underground bzw. in der darauf basierenden Gill Sans. Je nach Kulturkreis oder Klassifikation wird die Schriftart auch Humanist Sans, Lineal Humanist, Semi-Grotesk, Jüngere Grotesk, Lineare serifenlose Schriften mit dynamischem Formprinzip etc. genannt. Mit Freude präsentieren wir eine Vielzahl dementsprechender und benachbarter Grotesk-Schriften, Illustrationen und Projekte. Sehenswerte Fotoreportagen sind »Heterotopien« von Karsten Kronas (Bielefeld), “A Marriage with God” von Anusha S. Yadav (London) und “Power To The People” von Christian Minke (Hüttenberg), der vor kurzem während der dortigen Revolution in Ägypten unterwegs war. Die Type Essays von Flo Gaertner (Karlsruhe), Alexander Negrelli (Berlin) sowie Dan Reynolds (Berlin) beschäftigen sich mit den Humanist Sans. Zu lesen gibt es außerdem Interviews mit Erik Kessels (Amsterdam), Jonathan Barnbrook (London), Don Karl aka Stone (Berlin) und Pascal Zoghbi (Beirut), Christian Minke (Hüttenberg), Eiko Nagase (Tokyo), Yosuke Yamaguchi (Tokyo) sowie den dritten Teil des Tokyo Reports von Ian Lynam (Tokyo) und einen weiteren musikalischen Reisebericht von Frank Wiedemann (Berlin). Übrigens: Slanted #13 und #14 bilden eine Doppelnummer zum umfangreichen Feld der Groteskschriften. Ausgabe 14 (erscheint im Juni) wird neuere Schriftentwürfe in der Tradition der amerikanischen, Neo- oder geometrischen Grotesk beleuchten. Bei Kauf eines Slanted Magazins in unserem Shop erhälst du zusätzlich einen kostenlosen Portfolio Account. Zeige Deine typografische Arbeit oder einen neuen Font anderen aus der Branche und lade unbegrenzt oft weitere Arbeiten hoch. Der Portfolio-Bereich erscheint prominent auf der Startseite von slanted.de.
s. 7
Quottom
WALTER, P f e i ff er
ZIMMER 1: PersÜnliches Magazinprojekt zusammen mit meinem Partner Johannes Breyer. Alles in V.U.C. A. Grotesque gestalten und mit Liebe geschrieben. s. 8
Nicolas Walker Text
Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem. Cullumque nis sunt, te vero dolupientet mint ero magnist quas autemol uptiorr umquam, nes et, niendundit quo mil ius alibusam laboreptur antis eumque veni de voloresere nis volorerrovid ut ut ea ped mi, imil maximin cipsum inullaut antiisquatio volorestrunt que num, serepernam, sae rendipis aut ulluptae aut odis di dolorro vitatatum, serepudae perum aut et id eos am re enis accatisit apiende bisquaspit utemperum quiae pariberio. Tem quid quodis restibus dic tem lacerch illant. Ullab il im quo beremporum es sitaecu llestium dolupta tionseque quossim aximene struntion nis acimusdae. Ficturi cum illest, natempo repudisque nisi doluptat.
ARBEITS, s c ha u
s. 9
Quottom
TYLER, T h e Cr e at o r
s. 10
ZIMMER 2: Zwei Jahre Sendepause. In der Clubszene ist das eine ziemliche Ewigkeit. Pünktlich zum Weltuntergangsjahr ist Tyler zurück. Und wie, heissa!
Nicolas Walker Text
Seidig weht eine lange Fönfrisur im lauen Frühsommerwind, sanft bricht sich in ihr das Abendrot. Das sieht man vor seinem inneren Auge, wenn man dieser Musik zuhört: Mit fließenden Bewegungen strebt ein herrlicher Held auf sein glänzend gewienertes Cabrio zu. Im Hintergrund schimmern die stolzen Silhouetten einer wolkenkratzergesättigten Stadt; Synthesizertöne perlen so weich wie ein erfrischendes Gläschen Champagner. »Copkiller«, schmeichelt dazu der barmende Baritonsänger: »Let‘s kill the cops tonight! Kill them, cop killer!« Cop Killer, so heißt dieser Ohrwurm, ist das flotteste und melodischste, aber auch weltanschaulich desorientierendste Stück auf der neuen Platte von John Maus. Zu überaus lässigen Synthiepop-Retro-Klängen, die direkt aus einer Miami ViceFolge stammen könnten, besingt Maus die heroischen Freuden des Polizistenmords. »Against the law!«, schmettert er an der ergreifendsten Stelle aus voller Brust zu prächtigen Keyboardfanfaren, mit so viel überzeugendem Pathos, dass man sofort mit ihm singen und auf Polizistenhatz gehen möchte: »Against the law!« Oder anders gesagt: Mit so viel Schmiss, Schmelz und Sangeskraft hat uns noch niemand dazu verführt, die Welt durch die Augen eines psychopathischen Serientäters zu sehen. Denn der Song, den wir hier hören, soll keinen politisch gerechtfertigten Kampf gegen die Staatsgewalt orchestrieren; es geht nicht um heitere Kollektivbildungsparolen nach Art von »Haut die Bullen platt wie Stullen«. Wenn John Maus zu lasziven Sounds seine Mordlust bekennt, dann lässt er keinen Zweifel daran, dass er erstens einsam ist und zweitens ausschließlich um des Töten willens zu töten pflegt, und zwar in möglichst langsamer, schmerzhafter und erfindungsreicher Weise. »Kill them all!« Im gleichen Moment, in dem man solche Gedanken hat, möchte man sie sich natürlich gleich wieder verbieten. Nicht
umsonst lautet der Titel des neuen, nach Songs (2006) und Love Is Real (2007) nunmehr dritten Werks von John Maus: We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves - wir müssen die erbarmungslosen Zensoren unserer selbst werden. Das musikalisch zum Ausdruck gebrachte Grauen schlummert nicht im Metaphysischen, sondern im Unbewussten, in verdrängten Assoziationen und selbstauferlegten Denk- und Fühlverboten. Es ist so abgründig, furchtbar und schlimm, dass es nicht ausgesprochen werden sollte und auch nicht therapiert werden kann. Wir haben nur die Wahl, es zu zensieren. Oder es bricht aus uns heraus, so wie es bei den Konzerten von John Maus aus ihm herauszubrechen pflegt. In Wirklichkeit sind seine Konzerte natürlich keine, sondern vielmehr angst- und achselschweißtreibende Selbstzerstörungs-Events. Wie zum Beispiel im Winter vergangenen Jahres, als Maus mit einer denkwürdigen Show im Berliner Club Westgermany zu erleben war; bei dieser Gelegenheit entstanden auch die Fotografien von Wolfgang Tillmans, die hier zu sehen sind. Während aus einer Beatbox zu Mausens Füßen knarzkalt verhallte Elektro-Beats oder freudlos aufgekratzter Casio-Pop knöterten, sprang er unentwegt armeschwenkend auf und ab. Seinen Auftritt begann er in einem sauberen Herrenoberhemd; am Ende des Abends war er ein verschwitztes Wrack, das zwischen den Stücken immer länger geistesabwesend auf einem eigens herangerollten Teppich verschnaufte, um sich dann wieder zum pluckernden Beat kraftvoll zitternd mit dem Mikrofon auf den Brustkorb zu schlagen, und zwar in der Herzgegend: bump plucker bump plucker bump.
s. 11
Quottom
VIKOTOR, O t t m a n n
s. 12
Quottom
ZIMMER 3: Rebellion eines heiseren. Statt Bomberjacke und Karotte trägt er RÜhrenjeans und Schlabbershirts. Musikalisch begeistert er Hipsters, sowie Hiphoper.
Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem. Cullumque nis sunt, te vero dolupientet mint ero magnist quas autemol uptiorr umquam, nes et, niendundit quo mil ius alibusam laboreptur antis eumque veni de voloresere nis volorerrovid ut ut ea ped mi, imil maximin cipsum inullaut antiisquatio volorestrunt que num, serepernam, sae rendipis aut ulluptae aut odis di dolorro vitatatum, serepudae perum aut et id eos am re enis accatisit apiende bisquaspit utemperum quiae pariberio. Tem quid quodis restibus dic tem lacerch illant. Ullab il im quo beremporum es sitaecu llestium dolupta tionseque quossim aximene struntion nis acimusdae. Ficturi cum illest, natempo repudisque nisi doluptat. Endi voluptasite voluptat que imaios aut dolorum dolo vernatecte viditi beatis esti ad maio blaut dolupientis mosam nostiam reptibu stotate mporepe lacimus. Tem est is ad es sundae alit voluptatus prepuda ndunt, te endis sit lab id quiam et laborem qui di ut amet, ium velesse lam fugianieni id ulliciunt.
s. 13
Nicolas Walker Text
Quottom
Nicolas Walker Text
s. 15
ZIMMER 4: Sein Herz macht plucker und bump. Für Fotografie, Pornos, Ruhm und Rock‘n‘Roll. Irgendwie ein Enfant Terrible, irgendwie ein Visonär.
TERRY, R i c ha rd s o n Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem.
Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem.
s. 16
DIE ZEI GUT. DER HIM IST SCH
IT IST
MMEL HWARZ.
Quottom
ZIMMER 5: Keine Diskussionen: Wenn es eine würdige Nachfolgerin für Catherine Ringer gibt, dann ist es Polina Lapkovskaja aus Stochholm, Schweden.
Nicolas Walker Text
s. 17
DAVID, S u p r e m e Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem. Cullumque nis sunt, te vero dolupientet mint ero magnist quas autemol uptiorr umquam, nes et, niendundit quo mil ius alibusam laboreptur antis eumque veni de voloresere nis volorerrovid ut ut ea ped mi, imil maximin cipsum inullaut antiisquatio volorestrunt que num, serepernam, sae rendipis aut ulluptae aut odis di dolorro vitatatum, serepudae perum aut et id eos am re enis accatisit apiende bisquaspit utemperum quiae pariberio. Tem quid quodis restibus dic tem lacerch illant. Ullab il im quo beremporum es sitaecu llestium dolupta tionseque quossim aximene struntion nis acimusdae. Ficturi cum illest, natempo repudisque nisi doluptat. Endi voluptasite voluptat que imaios aut dolorum dolo vernatecte viditi beatis esti ad maio blaut dolupientis mosam nostiam reptibu stotate mporepe lacimus. Tem est is ad es sundae alit voluptatus prepuda ndunt, te endis sit lab id quiam et laborem qui di ut amet, ium velesse lam fugianieni id ulliciunt.
s. 18
ZIMMER 6: Hallo Jenseits. DafĂźr ist Oskar noch ein bisschen zu jung, doch alsbald wird er in den Olymp der Schweizer Kunstszene gehoben. Und das mit 20 ist schon jenseitig.
Quottom
OSKAR, W e i s s
Nicolas Walker Text
s. 19
Seidig weht eine lange Fönfrisur im lauen Frühsommerwind, sanft bricht sich in ihr das Abendrot. Das sieht man vor seinem inneren Auge, wenn man dieser Musik zuhört: Mit fließenden Bewegungen strebt ein herrlicher Held auf sein glänzend gewienertes Cabrio zu. Im Hintergrund schimmern die stolzen Silhouetten einer wolkenkratzergesättigten Stadt; Synthesizertöne perlen so weich wie ein erfrischendes Gläschen Champagner. »Copkiller«, schmeichelt dazu der barmende Baritonsänger: »Let‘s kill the cops tonight! Kill them, cop killer!« Cop Killer, so heißt dieser Ohrwurm, ist das flotteste und melodischste, aber auch weltanschaulich desorientierendste Stück auf der neuen Platte von John Maus. Zu überaus lässigen Synthiepop-Retro-Klängen, die direkt aus einer Miami ViceFolge stammen könnten, besingt Maus die heroischen Freuden des Polizistenmords. »Against the law!«, schmettert er an der ergreifendsten Stelle aus voller Brust zu prächtigen Keyboardfanfaren, mit so viel überzeugendem Pathos, dass man sofort mit ihm singen und auf Polizistenhatz gehen möchte: »Against the law!« Oder anders gesagt: Mit so viel Schmiss, Schmelz und Sangeskraft hat uns noch niemand dazu verführt, die Welt durch die Augen eines psychopathischen Serientäters zu sehen. Denn der Song, den wir hier hören, soll keinen politisch gerechtfertigten Kampf gegen die Staatsgewalt orchestrieren; es geht nicht um heitere Kollektivbildungsparolen nach Art von »Haut die Bullen platt wie Stullen«. Wenn John Maus zu lasziven Sounds seine Mordlust bekennt, dann lässt er keinen Zweifel daran, dass er ers-
tens einsam ist und zweitens ausschließlich um des Töten willens zu töten pflegt, und zwar in möglichst langsamer, schmerzhafter und erfindungsreicher Weise. »Kill them all!« Im gleichen Moment, in dem man solche Gedanken hat, möchte man sie sich natürlich gleich wieder verbieten. Nicht umsonst lautet der Titel des neuen, nach Songs (2006) und Love Is Real (2007) nunmehr dritten Werks von John Maus: We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves - wir müssen die erbarmungslosen Zensoren unserer selbst werden. Das musikalisch zum Ausdruck gebrachte Grauen schlummert nicht im Metaphysischen, sondern im Unbewussten, in verdrängten Assoziationen und selbstauferlegten Denk- und Fühlverboten. Es ist so abgründig, furchtbar und schlimm, dass es nicht ausgesprochen werden sollte und auch nicht therapiert werden kann. Wir haben nur die Wahl, es zu zensieren. Oder es bricht aus uns heraus, so wie es bei den Konzerten von John Maus aus ihm herauszubrechen pflegt. In Wirklichkeit sind seine Konzerte natürlich keine, sondern vielmehr angst- und achselschweißtreibende Selbstzerstörungs-Events. Wie zum Beispiel im Winter vergangenen Jahres, als Maus mit einer denkwürdigen Show im Berliner Club Westgermany zu erleben war; bei dieser Gelegenheit entstanden auch die Fotografien von Wolfgang Tillmans, die hier zu sehen sind. Während aus einer Beatbox zu Mausens Füßen knarzkalt verhallte Elektro-Beats oder freudlos aufgekratzter Casio-Pop knöterten, sprang er unentwegt armeschwenkend auf und ab. Seinen Auftritt begann er in einem sauberen Herrenoberhemd. Dit es eum ullabor eptaepe rehent odit voluptium quaecust doluptame odio occus, volores truptiis volum, incto bea sum lab idunt aute lacim es evero dolendi citiis aut atem eos experecae moloribus molo int ex exero enda voluptate volupta cuptatus, officil lorehentessi derum seres eos excestia simi, ut que conse odio et quiae eatquuntur, eosandelit et eiur si in recae alit reic temoluptatur alit molupid quiandi conse et labo. Aboresci que nis aut fugitat rem ipsuntem si dolorec atent, exerume enimus autatat audant. Cus. Nonsedis ere autet, omnimi, sequis auda con cusa si beatiumquid qui natur, ipid et laborem. Ucitatem acestiae volum volor ra vendi inis doloresequi temporeptas ilis dolorestia niet evelest laciur? Quibusam vel exceperiatis prectatur, corerchit, que siminullant volo dolum, exero occatia turehendam quo doluptassus am elluptur, quias dollatur? Cabo. Faccus aut prae nim aut et acepedisquo blaces ipsam quia veris cuptae saperro viduciae eriandist laboria speliat omni dic tene autatiunt quistio. Ehente cusandust, sinihilisquo beatquatur? Ces estio ventius min nus nos autat asit es illorporem lame ea id ut alitium quas dis ut officium restrunt laut hariber itiatus, ommolup tationsed et magnateces niet ut ut doleni tempore etur, te sitia quo te nimuscipsa si totat laniendit reicae sum fugitae ni a volut
s. 20
Quottom
JAKOB, S a nd o o r n
s. 21
ZIMMER 7: Soeben erreicht uns die Nachricht, dass die Kunstfigur nach langer, unbarmherziger Krankheit ÂŤgestorbenÂť ist. Obwohl wir uns gut kannten.
Nicolas Walker Text
Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem. Cullumque nis sunt, te vero dolupientet mint ero magnist quas autemol uptiorr umquam, nes et, niendundit quo mil ius alibusam laboreptur antis eumque veni de voloresere nis volorerrovid ut ut ea ped mi, imil maximin cipsum inullaut antiisquatio volorestrunt que num, serepernam, sae rendipis aut ulluptae aut odis di dolorro vitatatum, serepudae perum aut et id eos am re enis accatisit apiende bisquaspit utemperum quiae pariberio. Tem quid quodis restibus dic tem lacerch illant. Ullab il im quo beremporum es sitaecu llestium dolupta tionseque quossim aximene struntion nis acimusdae. Ficturi cum illest, natempo repudisque nisi doluptat. Endi voluptasite voluptat que imaios aut dolorum dolo vernatecte viditi beatis esti ad maio blaut dolupientis mosam nostiam reptibu stotate mporepe lacimus. Tem est is ad es sundae alit voluptatus prepuda ndunt, te endis sit lab id quiam et laborem qui di ut amet, ium velesse lam fugianieni id ulliciunt.
s. 22
Quottom
ZIMMER 8: Beim ihm wurde alles gleich gross geschrieben: Die Filmemacherin dirigierte den The Who-Film Tommy, drehte Lisztomania und ist dazu ganz charmant.
Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem. Cullumque nis sunt, te vero dolupientet mint ero magnist quas autemol uptiorr umquam, nes et, niendundit quo mil ius alibusam laboreptur antis eumque veni de voloresere nis volorerrovid ut ut ea ped mi, imil maximin cipsum inullaut antiisquatio volorestrunt que num, serepernam, sae rendipis aut ulluptae aut odis di dolorro vitatatum, serepudae perum aut et id eos am re enis accatisit apiende bisquaspit utemperum quiae pariberio. Tem quid quodis restibus dic tem lacerch illant. Ullab il im quo beremporum es sitaecu llestium dolupta tionseque quossim aximene struntion nis acimusdae. Ficturi cum illest, natempo repudisque nisi doluptat. Endi voluptasite voluptat que imaios aut dolorum dolo vernatecte viditi beatis esti ad maio blaut dolupientis mosam nostiam reptibu stotate mporepe lacimus. Tem est is ad es sundae alit voluptatus prepuda ndunt, te endis sit lab id quiam et laborem qui di ut amet, ium velesse lam fugianieni id ulliciunt.
s. 23
KATJA, Bru n n er
Nicolas Walker Text
s. 24
ZIMMER 9: Gemeinsame Sache mit der Mutter zu machen, das ist schön, familiär und kommt bei Toujours Toi Family Affairs auch noch wirklich klasse daher.
Quottom
NINA, E g l i
Nicolas Walker Text
s. 25
Seidig weht eine lange Fönfrisur im lauen Frühsommerwind, sanft bricht sich in ihr das Abendrot. Das sieht man vor seinem inneren Auge, wenn man dieser Musik zuhört: Mit fließenden Bewegungen strebt ein herrlicher Held auf sein glänzend gewienertes Cabrio zu. Im Hintergrund schimmern die stolzen Silhouetten einer wolkenkratzergesättigten Stadt; Synthesizertöne perlen so weich wie ein erfrischendes Gläschen Champagner. »Copkiller«, schmeichelt dazu der barmende Baritonsänger: »Let‘s kill the cops tonight! Kill them, cop killer!« Cop Killer, so heißt dieser Ohrwurm, ist das flotteste und melodischste, aber auch weltanschaulich desorientierendste Stück auf der neuen Platte von John Maus. Zu überaus lässigen Synthiepop-Retro-Klängen, die direkt aus einer Miami ViceFolge stammen könnten, besingt Maus die heroischen Freuden des Polizistenmords. »Against the law!«, schmettert er an der ergreifendsten Stelle aus voller Brust zu prächtigen Keyboardfanfaren, mit so viel überzeugendem Pathos, dass man sofort mit ihm singen und auf Polizistenhatz gehen möchte: »Against the law!« Oder anders gesagt: Mit so viel Schmiss, Schmelz und Sangeskraft hat uns noch niemand dazu verführt, die Welt durch die Augen eines psychopathischen Serientäters zu sehen. Denn der Song, den wir hier hören, soll keinen politisch gerechtfertigten Kampf gegen die Staatsgewalt orchestrieren; es geht nicht um heitere Kollektivbildungsparolen nach Art von »Haut die Bullen platt wie Stullen«. Wenn John Maus zu lasziven Sounds seine
Mordlust bekennt, dann lässt er keinen Zweifel daran, dass er erstens einsam ist und zweitens ausschließlich um des Töten willens zu töten pflegt, und zwar in möglichst langsamer, schmerzhafter und erfindungsreicher Weise. »Kill them all!« Im gleichen Moment, in dem man solche Gedanken hat, möchte man sie sich natürlich gleich wieder verbieten. Nicht umsonst lautet der Titel des neuen, nach Songs (2006) und Love Is Real (2007) nunmehr dritten Werks von John Maus: We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves - wir müssen die erbarmungslosen Zensoren unserer selbst werden. Das musikalisch zum Ausdruck gebrachte Grauen schlummert nicht im Metaphysischen, sondern im Unbewussten, in verdrängten Assoziationen und selbstauferlegten Denk- und Fühlverboten. Es ist so abgründig, furchtbar und schlimm, dass es nicht ausgesprochen werden sollte und auch nicht therapiert werden kann. Wir haben nur die Wahl, es zu zensieren. Oder es bricht aus uns heraus, so wie es bei den Konzerten von John Maus aus ihm herauszubrechen pflegt. In Wirklichkeit sind seine Konzerte natürlich keine, sondern vielmehr angst- und achselschweißtreibende Selbstzerstörungs-Events. Wie zum Beispiel im Winter vergangenen Jahres, als Maus mit einer denkwürdigen Show im Berliner Club Westgermany zu erleben war; bei dieser Gelegenheit entstanden auch die Fotografien von Wolfgang Tillmans, die hier zu sehen sind. Während aus einer Beatbox zu Mausens Füßen knarzkalt verhallte Elektro-Beats oder freudlos aufgekratzter Casio-Pop knöterten, sprang er unent-
s. 26
Quottom
ZIMMER 10: Mit ausserordentlichem Stilempfinden und grossem Interesse an Oberf lächen hat die Regisseurin Pipsa En Soie eine ebenso breite wie diverse Filmografie.
Ditat. Es velianditem es nempore ctempos del exerum re aut est fugia cus quam nonseca eperio qui ut rerae cus maiorem is exceptus doluptis animolectias siminimaximo ipsunt eumque volupta tiorepuditam sum volorro voluptam aut ipsam, con pre volut eum quidemp orporendamet doluptatis sincili berovit aquunt eos dolupta tendand istias quas aligeni dolupta nusantia doluptatur andella dollab ipic te et modit hitaepererum qui di quam que nulparciae nis iunt et, con rerum voluptasperi core eatem harum que nos eum aut odis vitia plibea quia auta con nimet est laut quatus dolorep udipit, idebiste doloremquam cones sed quatet por as etus dolupta nos ma sedi num que duscienet esed minihit, quiate sime mos soluptate pro dolores aborerio. Ebis etur, tem vellabor accum nulluptatet et, aut plab iundem quae. Beaqui am que veruntiumque vendam vel invelique dolor aut essimai onecae ommodia dolupta eritemperem estist eos doloreped ut mint ilis aut rersperiore quibus velendit rem que lat fugit odit, sin ra coratur? Hilla cupidusame perio. Eped unt quis nulpa cus nonse occatur mincto et ut dolorecum facipsum exero tectus essedis utati cus is reperep eriassit everio. Ullaboris mi, cusam ius magnatur, quide rehentis debitat invent rem qui cori dolorporest pellit optis aut voloreh enimaxi mporiat. As pliqui que omnihilia dolupta tiunt, cus consequ issinim poreribusci cus aut ea niatur abo. Ma del isci con reroviderae reseque consequi omnihitias eost, volore plis sed quodit et enihil moditati rem eribus apic tem cullia nobis cum facea nonsed explabor susapeliquo que corias dit quia dolorem aut acillab inctur, unt la aut experio rerspe conserf eriorit etur? Nam apienduntis as modios volorer sperchil escipsum consed es serem ipsus porum aut ex estori consedit untur? Maionsequam eum asperum facearchicit occabor empere prem. Cullumque nis sunt, te vero dolupientet mint ero magnist quas autemol uptiorr umquam, nes et, niendundit quo mil ius alibusam laboreptur antis eumque veni de voloresere nis volorerrovid ut ut ea ped mi, imil maximin cipsum inullaut antiisquatio volorestrunt que num, serepernam, sae rendipis aut ulluptae aut odis di dolorro vitatatum, serepudae perum aut et id eos am re enis accatisit apiende bisquaspit utemperum quiae pariberio. Tem quid quodis restibus dic tem lacerch illant. Ullab il im quo beremporum es sitaecu llestium dolupta tionseque quossim aximene struntion nis acimusdae. Ficturi cum illest, natempo repudisque nisi doluptat. Endi voluptasite voluptat que imaios aut dolorum dolo vernatecte viditi beatis esti ad maio blaut dolupientis mosam nostiam reptibu stotate mporepe lacimus. Tem est is ad es sundae alit voluptatus prepuda ndunt, te endis sit lab id quiam et laborem qui di ut amet, ium velesse lam fugianieni id ulliciunt.
s. 27
PIPSA, E n S o i e Nicolas Walker Text
s. 28
QUO TTOM HEISST
T:
s. 31
Quottom
IM, p r e s s u m Herausgeber: Quottom Art Direction: Nicolas Walker Lektorat: Julia Girsberger Druck: Feldegg Druckerei, Zürich
s. 32
Bücher haben Klappentex te, Maga zine haben Werbung. B eides lügt nur. Darum ist hier nichts. — rein gar nichts. «Der reinste Irrsinn des Alltages. Schön.» Daniel Frei
Quottom Für solche, die ein zu kleines Zimmer haben