ลานต้อนรับ สวัสดีค่ะท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน สิ่งที่ท่านก�ำลัง ถืออยู่ในมือตอนนี้ นับเป็นปรากฎการณ์ (เก่ามาเล่า) ใหม่ ของชาวค่ายอาสา กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เคยมีวารสาร มากมายที่ชาวอาสาร่วมสร้างสรรค์กันขึ้นมา และเล่มที่อด พูดถึงไม่ได้จริงๆ ก็คือวารสารแสนแสบ ถ้าใครเคยไปค่าย ของชมรมชาวเขา ก็คงจะได้ผ่านตากับชื่อนี้จากบทความที่ เราได้อ่านกันยามค�่ำคืนมาบ้าง (แสบสันต์สมชื่อวารสาร) แต่การมาเล่าใหม่ครั้งนี้ คงไม่ได้มุ่งเน้นการ วิพากษ์งานอาสาอย่างวารสารแสนแสบ สบายใจได้เลยค่ะ คุณผู้อ่านทุกท่าน รับรองว่าอ่านแล้วไม่ต้องกินยาพารา แน่นอน เพราะสิ่งที่พวกเราตั้งใจน�ำเสนอก็คือ เรื่องราว ต่างๆ จากค่ายอาสาในหลากแง่มุม รวมทั้งเรื่องราวของ ชาวไทยภูเขาที่เราได้พบจากการออกค่าย รับรองว่าทุก ท่านจะต้องอึ้ง ทึ้ง เสียว ปนซึ้ง ไปกับเรื่องราวเหล่านี้ และ ส�ำหรับลานเล่น เราเปิดโอกาสให้ทุกคนทุกกลุ่มได้แชร์ ประสบการณ์งานอาสาของตัวเองในเนื้อที่หนึ่งหน้าเอสี่ ส่วนฉบับแรก ก็มารู้จักกับพวกเรา ไปพลางๆ ก่อนนะคะ ด้วยรัก บ.ก. นกกระดาษ 25 ส.ค. 57
‘‘
เรื่องในเล่ม ลานกระจก: คนเหมือนกัน 1 ลานวัฒนธรรม: รู้จักกับชาวอาข่า 2 การ์ตูนตัดไม่จบ 2 เรื่องเล่าจากชาวค่าย: ค่ายแสงดาวแห่งศรัทธา 4 ลานเล่น: ประวัติชมรมชาวเขา 6 ลานนับดาว: สัมภาษณ์คณบดีคณะนิติศาสตร์ 7 ลานอร่อย: หาอะไรกินที่หอยู 8 ลานนกกระจอก: แหล่งคนรักงานอาสา 8
’’
Travel is more than the seeing of sights; it is a change that goes on, deep and permanent, in the ideas of living. - Miriam Beard -
บรรณาธิการ•นิธิวดี โห้เฉื่อย••อาร์ตเวิร์กและจัดรูปเล่ม•เมธาวี ทองคุ้ม•นิธิวดี โห้เฉื่อย••ถ่าย ภาพ•ธีรดนย์ ทองค�ำ••พิสูจน์อักษร•นิธิวดี โห้เฉื่อย••การเงินและการตลาด•สาริศา เมตตา จิตต์•บุณฑริกา พงษ์ศิริ••••• สนใจลงโฆษณา ติดต่อ สาริศา เมตตาจิตต์ โทร. ๐๙๐-๕๕๔-๒๙๐๕
ลานกระจก: คนเหมือนกัน
เล่าเรื่องโดย หทัยภัทร ปั้นจาด ฉันได้ไปช่วยสร้างฝาย ชาวบ้านชวนทานมื้อกลางวันด้วยกัน สารภาพเลยว่าฉันไม่กล้ากิน เพราะดูด้วยตาเปล่าก็รู้ว่าสกปรกมาก พวกเขาไม่ได้ล้างมือก่อนกินข้าว หลังจากที่ช่วยกันท�ำฝาย (ส่วนหนึ่งในระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานน�้ำ) จับทั้งหิน เหล็ก ปูน และทราย ขณะเดียวกันนั้นฉันลองคิดว่าถ้าเป็นตัวเอง ฉันคงรู้สึกว่าตนก�ำลังถูกเหยียดเป็นชนชั้นระดับต�ำ่ กว่า ฉันตัดสินใจเปิดใจ กินข้าว จริง ๆ แล้วอาหารมื้อนั้นอร่อยมากกกก!! และตอนนั้นก็พลางนึกว่าร้านอาหารตามห้าง ตามโรงแรม เบื้องหลัง อาจจัดอยู่ในประเภทที่เรียกว่าโสโครก หรือท�ำลวก ๆ แต่จัดตกแต่งจานให้พิถีพิถันและดูหรูน่าทาน ระหว่างกินข้าวมื้อนั้น ฉันได้คุยกับชาวบ้านอย่างสนุกสนาน ก่อนจะแยกย้ายไปท�ำงานต่อ ชาวบ้านได้พูดทิ้งท้ายไว้ว่า “น่าจะอยู่ต่ออีกสักเดือนสองเดือน อยู่รอใช้ไฟฟ้าไปด้วยกัน ”
ล า น ว า ด เ ล่ น
BY iPapp Nitade#2
2
ลานวัฒนธรรม
รภัสศา ภักดีรัตน์ เรื่องและภาพ
3
เรื่องเล่าจากชาวค่าย
การเดินทางอันแสนยาวนาน สถานทีท่ เ่ี ราจะมุง่ ไปจัดค่ายอาสาแห่งนีก้ ค็ อื หมูบ่ า้ นป่ากำ� ต.ดง พญา อ.บ่อเกลือ จ.น่าน การเดินทางเริม่ ต้นด้วยรถไฟฟรีปลาย ทางอุตรดิตถ์ ต่อด้วยรถกระบะจากอุตรดิตถ์ไปสู่ อ.บ่อเกลือ จ.น่าน ผ่านถนนทีค่ ดเคีย้ วไปตามไหล่เขานานหลายชัว่ โมง กว่า จะถึงเชิงเขาทีต่ ง้ั หมูบ่ า้ นก็เย็นเสียแล้ว จึงต้องแวะพักก่อนคืน หนึง่ เช้าวันต่อมา เราเดินข้ามเขาเพือ่ ไปยังหมูบ่ า้ นทีอ่ ยูไ่ กลอีก ราว 5 กิโลเมตร การเดินข้ามภูเขาทีเ่ ป็นดินสีแดงในช่วงปลายฝน พร้อมกับแบกสัมภาระไปด้วยนัน้ ไม่ใช่เรือ่ งง่ายเลย แต่ทวิ ทัศน์ งดงามสองข้างทางทำ�ให้เราไม่เหนือ่ ยมากนัก บางคนก็พกั เป็น ระยะๆ กว่าจะถึงบ้านป่ากำ� เวลาก็ลว่ งไปถึงบ่ายสามโมงเย็น นับเป็นการเดินทางทีย่ าวนานทีส่ ดุ ครัง้ หนึง่ ในชีวติ ใช้เวลาเดิน ทางทัง้ สิน้ 52 ชัว่ โมง
4
ห้องเรียนธรรมชาติ บรรยากาศดีๆ บนสันเขาแห่งหนึ่งอันเป็นที่ตั้งของโรงเรียน บ้านสว้า สาขาป่ากำ� อ.บ่อเกลือ จ.น่าน แห่งนี้ ได้กลาย เป็นห้องเรียนธรรมชาติที่มีเด็กชาวเขาเผ่าลั๊วะมานั่งล้อมวง ตั้งใจฟังสิ่งที่พี่ๆ จากค่ายอาสาไปถ่ายทอดความรู้และจัด กิจกรรมต่างๆอยู่ ณ ที่แห่งนี้เป็นเวลาสิบวัน (ไม่รวมเวลา เดินทาง) กิจกรรมการสอนนับเป็นหนึ่งในกิจกรรมหลักของ การจัดค่ายอาสาของชมรมค่ายอาสาพัฒนาชาวไทยภูเขา
“ ได้เห็นความเหลื่อมล�้ำในสังคมไทย ปัญหามากมายของชาวไทยภูเขา ได้เห็นความสัมพันธ์ของชาวบ้าน ได้ ไป
พูดคุยกับชาวบ้านทุกเช้าเย็น ได้เห็นหมูป่าเดินไปเดินมา ได้ความรู้เกี่ยวกับเกษตรกรรม และความเป็นอยู่ของ คนที่นี่ และที่ ไม่พูดถึงไม่ ได้เลยก็คือการได้ ใช้ชีวิตร่วมกับทุกคน เพื่อนที่รู้ ใจแม้เราจะไม่เคยได้ร้จู ักกันมาก่อน ”
แจ็ค
อาหารพื้นเมืองของชาวอาข่า เมนูแปลกๆ มากมาย ที่ไม่สามารถหารับประทานได้จาก ร้านอาหารทั่วไป ได้ถูกเสริฟแบบร้อนๆ บนขันโตกแบบ ชาวเหนือในหมู่บ้านชาวอาข่าใน จ.เชียงราย รากพืชตระกูล หญ้าที่ขึ้นตามไร่ตามสวนได้ถูกเก็บน�ำมาปรุงผัดกับหมูป่า ชาวบ้านเรียกว่า “ฮ่อนชู๋” ดูจากภายนอกแล้วคล้ายกับ ถั่วงอก แต่จะไม่กรอบเท่า และมีรสชาติคล้ายกระชาย ส่วน เมนูต้มของวันนี้คือต้มกระต่ายป่า ได้มาจากญาติๆ ที่ไปล่า มาเมื่อคืนแบ่งให้มากินกัน นับเป็นความมีนำ�้ ใจอย่างหนึ่งที่ ยังคงอยู่ในวิถีชีวิตอันปกติทั่วไปของคนที่นี่
กระปุก
การแสดงพืน้ เมืองของชาวอาข่า ความอบอุน่ จากกองไฟแผ่ซา่ นไปทัว่ วง ผูค้ นส่วนใหญ่ในหมูบ่ า้ น มารวมตัวกันรอบกองไฟนัน้ บ้างใส่ชดุ ธรรมดา บ้างใส่ชดุ พืน้ เมืองชาวอาข่า พวกเขาเต้นร�ำพืน้ เมืองรอบกองไฟให้พวกเรา ดูในคืนวันงานรืน่ เริงทีเ่ ราจัดขึน้ เพือ่ สร้างความสุข สนุกสนาน ให้กบั ชาวบ้านในคืนวันท้ายๆ ของค่ายทีห่ มูบ่ า้ นผาแดงอาข่า ต.วาวี อ.แม่สรวย จ.เชียงราย การเต้นร�ำของชาวอาข่านีจ้ ะเล่น กับการวาดลวดลายของขา แขน ล�ำตัวและท่อนไม้ สลับไปสลับ มา พร้อมกับเดินวนรอบกองไฟไปเรือ่ ยๆ ด้วยความแปลกใหม่ ท�ำให้ชาวค่ายเกือบทุกคนลงไปลองเต้นร�ำร่วมกับชาวบ้านด้วย ซึง่ ตามท�ำเนียมแล้วจะต้องเต้นร�ำกันจนกว่าไฟจะมอดลง แต่ นัน่ ก็กนิ เวลามากจนพวกเราท�ำไม่ไหว เลิกงานก่อนทีร่ า่ งกาย จะหมดแรงไปมากกว่านี้
5
ลานเล่น
6
วรพร พัฒนเตชะ
ลานนับดาว
ความฝันวัยเยาว์ของท่านคณบดีคณะนิติศาสตร์
พลอยชมพู จันทสิงห์ สัมภาษณ์และ ถ่ายภาพ
สวัสดีผู้อ่านทุกท่านนะคะ ลานนับดาวฉบับปฐมฤกษ์นี้ เราได้รับเกียรติจากศาสตราจารย์ ดร.นันทวัฒน์ บรมานันท์ คณบดี คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เจ้าของเว็บไซต์กฎหมาย มหาชนที่มีจ�ำนวนผู้เข้าชมมากที่สุดเว็บหนึ่งของไทย www.publaw.net ผู้สนใจกฎหมายมหาชนไม่มีใครไม่รู้จักท่าน ลานนับดาวจึง ขอน�ำผู้อ่านไปท�ำความรู้จักท่านผู้นี้ในอีกมุมหนึ่ง ซึ่งหลายคนอาจจะ ยังไม่เคยรู้มาก่อน เราไปท�ำความรู้จักตัวตนของท่านกันเลยค่ะ นกกระดาษ: เรียนเชิญอาจารย์แนะน�ำตัวเองค่ะ อาจารย์: ผมชื่อนันทวัฒน์ เป็นอาจารย์ประจ�ำคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยครับ จะให้พดู เรือ่ งความฝันใช่ไหม คือตอน
“ ความฝันกับความเป็นจริงมันอาจจะไม่เหมือนกัน แต่เราสามารถท�ำให้มันความฝันความจริงมัน อยู่ด้วยกันได้ ... แล้วมันก็เดินไปกับสิ่งที่เป็นความจริงในชีวิตได้อย่างไม่มีอุปสรรคปัญหาอะไรเลย ” เด็ก ๆ มีความฝันเหมือนวัยรุน่ ทัว่ ๆ ไป อยากจะเป็นดารา นักร้อง นักแสดง หรือศิลปิน หรืออะไรต่ออะไรต่าง ๆ ก็คิดมั่วไปหมดนะ ครับ ตอนแรกก็ตั้งใจจะเป็นมัณฑนากร เนื่องจากตัวเองมีพื้นชอบ ศิลปะมาตัง้ แต่เด็ก ก็พยายามทีจ่ ะไปสอบเข้าคณะมัณฑนศิลป์ แต่ ว่าบิดามารดา ซึง่ จบการศึกษาจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเนีย่ ก็ บอกว่าควรจะเรียนทีจ่ ฬุ าฯ ตอนนัน้ ยังไม่มพี วกคณะศิลปกรรม พวก อะไรอย่างนี้ มีแต่ครุฯ พืน้ ฐาน แล้วก็มสี อนศิลปะ ก็เลยเลือกเรียน นิตศิ าสตร์ จุฬาฯ เป็นอันดับหนึง่ แล้วก็เลือกรัฐศาสตร์ เป็นอันดับ สอง แล้วก็มณ ั ฑนศิลป์ โบราณคดีพวกนี้ ก็เลือกไป ปรากฏว่าเข้าคณะ นิตศิ าสตร์ได้ ก็เลยท�ำให้ความฝันเปลีย่ นไป แต่ความฝันเดิมก็ยงั อยู่ เพราะว่าระหว่างทีเ่ รียนอยูท่ คี่ ณะนิตฯิ ก็แอบมีแฟนอยูค่ รุฯ ศิลป์ นะ ครับ ก็ชว่ ยเค้าดูเรือ่ งศิลปะ ตอนไปเรียนกฎหมายทีต่ า่ งประเทศก็มี แฟนเรียนศิลปะเหมือนกันนะครับ แล้วตัวเองก็ชอบซือ้ หนังสือ อ่าน หนังสือ พอมีโอกาสมีบา้ นของตัวเองก็ออกแบบเอง ท�ำอะไรเอง ช่วย เพือ่ นท�ำอะไรต่ออะไรต่าง ๆ เพราะฉะนัน้ เนีย่ ความฝันกับความเป็น จริงมันอาจจะไม่เหมือนกัน แต่เราสามารถท�ำให้มนั ความฝันความ จริงมันอยูด่ ว้ ยกันได้ วันนี้ผมเป็นนักกฎหมายที่มีบทบาทในสังคมพอสมควร เหมือนกันนะครับ ผมก็ท�ำหน้าที่ของผมในฐานะนักกฎหมายให้ดี ทีส่ ดุ เท่าทีต่ วั ผมเองจะท�ำได้ แต่สงิ่ ทีเ่ ป็นความฝันตัง้ แต่เด็กก็ยงั มีอยู่ ในวันหยุดหรือในการใช้เวลาว่างผมก็เดินตามความฝันของผม ผม ไปต่างประเทศ นอกจากจะเข้าร้านหนังสือกฎหมายแล้วผมก็ไปซือ้ หนังสือเกีย่ วกับศิลปะ เข้าพิพธิ ภัณฑ์ ผมมีเพือ่ นทีเ่ ป็นศิลปินเยอะมาก ทัง้ ไทยและต่างประเทศนะครับ ผมเองถ่ายรูปเป็นหลัก ผมก็พยายาม ทีจ่ ะถ่าย... ไม่ได้ถา่ ยแบบปกติ ก็คอื ศิลปะเหมือนกัน เพราะฉะนัน้ ความฝันก็คอื ความฝัน แต่วา่ เราก็ทำ� ให้มนั เป็นจริงได้ แล้วมันก็เดินไป กับสิง่ ทีเ่ ป็นความจริงในชีวติ ได้อย่างไม่มอี ปุ สรรคปัญหาอะไรเลย
นกกระดาษ: แล้วตอนนีอ้ าจารย์มคี วามฝัน นอกเหนือจากด้านศิลปะ อีกไหมคะ? อาจารย์: ไม่มีฮะ ...ก็คือมันเป็นสิ่งที่ผมชอบไง ผมชอบศิลปะแล้ว ผมก็มีความฝันตั้งแต่เด็กว่าผมจะประกอบอาชีพทางด้านนั้น แต่ ด้วยสภาพทีเ่ ล่าให้ฟงั มาเนีย่ มันท�ำให้ผมต้องมาเรียนอีกศาสตร์หนึง่ ประกอบอาชีพอีกแบบหนึง่ แต่วา่ ความฝันมันก็ยงั คงอยู่ แล้วมันก็ เหมือนเป็นแรงบันดาลใจให้ผมได้ศึกษาค้นคว้า มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง ประมาณ 4 ปี ผมเขียนบทความเกีย่ วกับเรือ่ งศิลปะลงหนังสือพิมพ์ ชัน้ น�ำของประเทศไทยโดยใช้นามปากกา แต่พอมาเป็นคณบดีผมไม่มี เวลามากพอ ผมก็เลยไม่ได้เขียน เมือ่ ก่อนผมเขียนลงอาทิตย์ละเรือ่ ง ตอนนีร้ อว่าเราว่างๆ เมือ่ ไหร่กจ็ ะท�ำต่อ นีเ่ ค้าก็มาขอรวมเล่ม ก็ยงั ไม่ให้เค้ารวม เพราะว่ามันยังไม่มากพอ ก็เขียนมาประมาณสัก 60 กว่าชิน้ หมายความว่าสัปดาห์ละเล่ม บางทีกเ็ ว้นไปสองสัปดาห์... น่า จะเกิน 60 นะ.... ก็คอื มันก็เป็นความฝันทีเ่ ราสามารถท�ำให้มนั เป็น ความจริงได้ แต่วา่ มันก็เดินคูข่ นานไปกับชีวติ จริงของเรา ชีวติ ในความ ฝันกับชีวติ จริงก็เดินไปด้วยกัน
นกกระดาษ: ในฐานะที่พวกเรามาจากชมรมอาสาพัฒนาชาวไทย ภูเขา อยากจะถามความเห็นอาจารย์เกี่ยวกับชาวไทยภูเขาค่ะว่า อาจารย์มคี วามเห็นอย่างไรต่อคนเหล่านีบ้ า้ ง? อาจารย์: ก็เป็นคนไทยเหมือนกัน อาจจะภาษาไม่เหมือน หรืออาจ จะอะไรไม่เหมือน แต่กเ็ ป็นคนไทยเหมือนกัน อยูบ่ นแผ่นดินไทย รัฐก็ มีหน้าทีท่ จี่ ะต้องดูแลเขา เขาก็มหี น้าทีท่ ตี่ อ้ งทดแทนบุญคุณประเทศ ชาติเหมือนผมและคุณทดแทนบุญคุณประเทศชาติ ถ้าท�ำอะไรให้ ประเทศได้ดที สี่ ดุ ก็ตอ้ งท�ำ เราไม่ควรแบ่งว่าเป็นชนกลุม่ น้อย เป็นชาว เขา มันไม่มอี ะไรดีขนึ้ มาหรอก การตัง้ ประเทศมันเป็นแค่กรอบแค่นนั้ เองใช่ไหมฮะ ข้อส�ำคัญเขาก็คอื สิง่ มีชวี ติ บนโลกใบนีเ้ หมือนกัน.
7
ลานอร่อย : ครัวน้องเป็ด ร้านอาหารที่อร่อยที่สุดในสามโลก เอ้ย!!สามย่าน
ร้านนี้ตั้งอยู่ที่โครงการ U-CENTER ฝั่งสามย่าน ติดริมถนน ซอย จุฬา42 ใต้หอพักนิสิต ใครผ่านมาอาจจะสะดุดตากับรถ จักรยานสีขาวที่จอดอยู่หน้าร้าน ซึ่งร้านนี้เป็นร้านอาหารไทยรสเด็ดที่ไม่ได้มีบริการแค่อาหารไทย อาหารสัญชาติตะวันตก หรือ อาหาร ดินแดง เอ้ยอาหารไทย-ญี่ปุ่น แบบฟิวชั่นก็มี แถมยังพ่วงท้ายขายส้มตํา คอหมูย่าง แบบแซ่บๆ ที่เจ้าของร้านกล้ารับประกันว่าอร่อยทุก อย่าง และยังมีเมนูที่กวนตีนมาก กวนยังไงต้องลองมาสั่งดู อิอิ ส่วนชื่อ ครัวน้องเป็ด และการตกแต่งร้านที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาเป็ดยางหลาย ขนาด บางตัวก็นํามาจากต่างประเทศ นั้นมาจากชื่อเจ้าของร้านที่ชื่อเล่นชื่อ เป็ด เป็นศิษย์เก่าจุฬา คณะเศรษฐศาสตร์และวิศวะ พอเรียน จบก็ลองมาเปิดกิจการร้านอาหารชื่อ ครัวน้องเป็ด เมนูเด็ดแนะนําของร้านคือ ข้าวไข่ข้นต้มยํากุ้ง และ ปีกไก่ทอดสมุนไพร ซึ่งมั่นใจว่า อร่อยจริง หรือจะสั่งส้มตํา ยํา แกงเผ็ด ก็รับประกันถึงความแซ่บสะใจ จัดระดับดีกรีความจัดจ้านได้ด้วยตัวท่านเอง ใครอ่านเจอคอลัมน์นี้พกหนังสือมา เราลดให้เท่าไหร่ไม่บอก มากินดิ เดี๋ยวบอกว่าลดกี่เปอร์เซ็นต์ อิอิ ร้านนี้รับทําข้าวกล่อง สําหรับทัศนศึกษา สัมมนา ขึ้นค่าย และรับจัดบุฟเฟต์หรือออกงานนอกสถานที่ด้วยน้า ทําเยอะๆ เค้าแถมด้วยนา ทําน้อยๆ ก็ลดให้นา ปล.2 ร้านนี้ไม่ใส่ชูรส ..แอะ คิดว่าเราจะใส่ รสดี อูมามิ หรือ อายิโนะโมะโต๊ะสินะ..ผิดคาด เราใส่ใจตะหาก ฮิ้วววววว ติดตามความเคลื่อนไหวของครัวน้องเป็ดได้ที่ facebook : ครัวน้องเป็ด IG : loveduckkitchen Line :duckaaa โทร.086-995-6611, 081-170-1212
ลานนกกระ
จอก
ไปม่วนด้วยกันมั๊ยจ๊ะ?? ค่ายม่วน 23 ธันวาคม 2557 - 6 มกราคม 2558
ณ ศูนย์การเรียนชุมชน แม่ฟ้าหลวง บ้านมอโพทะ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่
รับประกันความประทับใจ 1,000 เปอร์เซ็นต์!!! แล้วไปเคาท์ดาวน์บนดอยด้วยกันนะ ^^
8
สนใจสบทบทุนชมรมค่ายอาสาพัฒนาชาวไทยภูเขา กรุณาติดต่อได้ที่
ร้อยสี ในดอกไม้บาน ร้อยสานเป็นเกลียวใส สอดแซมริว้ มาลัย ร้อยเรียงรายหลากตา ร้อยฝันกำ�หนดร้อยคนต่าง เดินทางและเสาะหา อาจเป็นเพราะกาลเวลา ร้อยเรามาร่วมกัน เกลียวความจริงใจผูกพันไว้ ใต้ดวงดาว คืนจึงยาวนาน เสียดายเพียงสัน้ ประคองเปลียวเทียนเก็บเกีย่ วมาลัยฝัน ก่อนวันคืนสุดสิน้ ไป... เพราะเห็นว่าต่างหนทางอยู่ ทัง้ รูย้ งั อ่อนไหว ฝากความงดงามให้ คล้องมาลัยศรัทธา ร้อยฝันยังไขว่คว้าดาวหนึง่ ร้อยฝันร่วมเสาะหา แต่เป็นเพราะกาลเวลา ร้างลาเราห่างกัน คือความทรงจ�ำจดจารึกของวันวาน เป็นเพลงต�ำนานยาวนานของบ้านหลังใหญ่ ดนตรีอำ� ลาจะเปิดประตูไว้ ผูกใจร้องเพลงศรัทธา... “มาลัยดาว”
เพลงมาลัยดาว เนือ้ ร้องและท�ำนอง: ภัคพัฒน์ ทิพยประไพ สมาชิกชมรมค่ายอาสาสมัคร สจม. รหัส ๓๐