aandacht en liefde is voor elkaar, daar woont

God!

moesten vertrekken. Omdat het ons allen dierbaar was. Maar het was door de bouw en de structuur ook niet te verbouwen tot een Klooster Verzorgingshuis en zeker niet voor Langdurige Verpleging. Op 30 juni 2005 werd het verkocht aan de Woonstichting Etten-Leur. We hebben er daarna nog zes jaar gewoond. Als het in deze tijd gebeurd was, waren er zeker mooie delen blijven staan, zoals de hele voorbouw langs de straat én de Kweekschool. Tegenwoordig weten de bouwkundigen van oude gebouwen, zulke mooie nieuwe bouwwerken te maken, die wel passen in deze tijd en recht doen aan de geschiedenis.”

Hoe kijkt u terug op de totstandkoming van het project Kloostervelden?

“Dat is een mooi proces geweest tussen drie partijen: de congregatie, de Woonstichting Etten-Leur (ALWEL) en Maas-Jacobs. Bij de verkoop van ons monumentale pand Het Withof had de Woonstichting het eerste recht van koop gekregen. Op de Kloostervelden stond een groot houtproductiebos van voornamelijk populieren en wilgen. Kloosterveld 1 met de twee appartementen en de grondgebonden woningen voor sociale woningbouw was bezit van onze buurman Piet Luijkx. In de zeventiger jaren is er op voorstel van de gemeente grondruil geweest, zodat het hele terrein tussen de Grote Tour met de kastanjebomen gesplitst werd. Een deel is naar de gemeente gegaan en is nu park Grauwe Polder. Bij ons kwam de grond van de buurman. Ons terrein werd nu in plaats van strekkend vooral in de breedte uitgebreid, zodat het mooie Kloostervelden konden ontstaan.

Vanaf het begin af aan zijn we goed op de hoogte gebracht van het project en alle veranderingen door Maas-Jacobs. Dat hebben we ook te danken aan de heer Van Heusden, die een zeer geschikte intermediair geweest is tussen ALWEL, gemeente, congregatie én Maas-Jacobs. De heer van Heusden is lid van onze Adviesraad en eerder, net als de heer Rombouts onze voorzitter, rector van de KSE.

Wat heel mooi is, is dat we als gemeenschap meegroeien met het hele project Kloostervelden. Vanuit ons huis San Francesco én al wandelend in de tuin, of door De Streek, kunnen we alles volgen!

Gelukkig is de Grote Tour gebleven én het mooie is dat die nu weer in ere hersteld wordt door jullie bedrijf. Ik verheug me er nu al op straks na een periode van veertig jaar weer te wandelen op de Grote Tour. Ik heb er vertrouwen in dat dit weer op een mooie wijze wordt hersteld en aangevuld met het groen van Kloosterveld 2, waar ook een vijver is aangelegd. Waar nu de vijver is met het grote appartementencomplex was in mijn tijd, toen ik hier op kostschool zat, ons tweede handbalveld. De gronden er achter aanvankelijk onze weilanden toen we nog vee hadden en verder was het vooral een grote moestuin voor de groenten en fruit van het klooster en het internaat.”

De officiële eerste steenlegging

“Wat ik heel bijzonder vond, was de officiële eerste steenlegging. We waren uitgenodigd om op de Kloostervelden aanwezig te zijn. Aan mij werd gevraagd een woordje te spreken. Toen ik dat voorbereidde, dacht ik: “waarden waarvan wij leven zijn en blijven belangrijk”. Zeker waar mensen van alle kanten samen komen en als nieuwe buren bij elkaar gaan wonen. Waarden als o.a. ‘aandacht, zorg, moed, delen, vertrouwen…’

Bij de grote afbraak en opbouw in 1979/1982 hebben we dat in de kapel gevierd én hebben de hier boven genoemde waarden en nog een aantal meer op gewone bouwstenen geschreven en de Grote Kapel binnen gedragen. Die stenen zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven en liggen in ons souterrain. Van tijd tot tijd gebruiken we die weer opnieuw voor een viering in de kapel, of een feest. Toen de bestuurders en anderen van Maas-Jacobs bij ons waren voor het tekenen van de koopakte, waren de stenen toevallig weer door ons gebruikt voor de nieuwe bestuursperiode. Op die middag van de koopakte heb ik aan de bestuurders als het ware die stenen aangereikt om ze als basis te gebruiken.

Met de eerste steenlegging bij de Kloostervelden heb ik één steen mee genomen en daar rondom mijn goede wensen uitgesproken m.b.t. de bouwmaatschappij én de nieuwe bewoners. Het was de steen van ‘aandacht’. Ik heb de steen aan de bestuurders gegeven, eigenlijk niet om te houden, maar ze waren er zo blij mee en zeiden: “Die gaat een plaats krijgen!”

Van onze kant uit, van alle Zusters, wens ik Bouworganisatie Maas-Jacobs en al de medewerkenden een mooie toekomst toe, met veel inspiratie bij de vele bouwwerken. En nu vooral met de laatste ontwikkelingen bij Kloostervelden in het bijzonder. Ik merk aan alles dat deze gronden én gebouwen in goede handen zijn, waar ‘aandacht’ zeker een mooie plaats zal hebben.