2
Cocon - Kurt Deruyter 1 Intro 2-3 Interview 4-7 Toon Baro & Sofie Saller
TartExtra - Fototentoonstelling 14-15 Paradise Lost - Kurt Deruyter TartExtra - WILg 16-17 Sara Dykmans
voorstelling 150gr geKAPt 8-9 notities & Praktisch 18-19 voorstelling ALL IN 10-11 Cocon - Kurt Deruyter 20 voorstelling Cocon 12-13
3
VOOR WOORD ____ Theater Tartaar maakt en speelt... op de scène, op locatie en op straat. Projecten door kunstenaars met en zonder beperking. Maar Theater Tartaar bouwt ook installaties, tentoonstellingen en organiseert nog duizend en één andere dingen. Het wordt tijd om dit alles te tonen! Want naast artistieke pareltjes zijn het vooral bijzondere momenten. Artistieke en sociale projecten die de kijker nooit onberoerd laten. Humoristisch, confronterend, mysterieus en boordevol schoonheid. Daarom deze brochure. Een kennismaking met ons repertoire.
THEATER TARTAAR
Het werk van Theater Tartaar is grensverleggend. Voor de spelers, die zichzelf keer op keer overtreffen en voor ons publiek dat uit zijn comfortzone wordt getild. Onze schouwburg deuren zullen altijd open staan voor Theater Tartaar! Jeroen Platteau - Directeur CC De Ploter - Ternat
4
INTER VIEW ____
Toon Baro, de bezieler van Theater Tartaar
theater, geïnteresseerd geweest in
geeft de fakkel door aan Sofie Saller. Een
perfecte dingen. Ik kan wel genieten
gesprek rond de tafel over verleden, heden
van bijvoorbeeld “Rosas danst Rosas”,
en toekomst.
en van die virtuositeit, maar zelf zou ik dat niet maken. Ik vind de
Waarom ben je theater beginnen maken?
dingen waar “een hoek af is” eigen-
Toon: Ik hou van mooie beelden. Ik kan mij
lijk mooier. Ook al lijkt het soms
een uur voor een schilderij of glasraam van
perfect. Bijvoorbeeld in de films van
Chagall zetten. Zo’n beelden wil ik ook zelf
Jacques Tati en Buster Keaton. Ze be-
maken, en laten zien. Ik heb geleerd dat de
heersen het vak en toch is er een
sterkte van beelden in de overgangen zit.
hoek af.
Daar zit juist de vernieuwende ervaring. En
Toon: Op een bepaald moment dacht ik:
ik wilde alle dingen die in mijn lijf zitten
zijn er geen theorieën over theater?
combineren. Acteren, muziek maken, praten,
Dan ben ik bij Jerzy Grotowski uit-
doordenken over de dingen. Dat laatste is be-
gekomen. Voor mij de sterkste manier
langrijk: alles bespreken en doorspreken. Ook
om naar de mens/acteur te kijken. Ik
met de acteurs van Theater Tartaar.
sta nog altijd achter het idee om bij een persoon de buitenkanten er van af
Is jouw parcours vergelijkbaar met dat van
te pellen, alle sociale conventies
Toon?
aan de kant te zetten en zo tot de
Sofie: Sommige dingen in ons parcours komen
“naakte acteur” te komen. Alle con-
overeen. Sommige niet. Om te beginnen zijn
venties loslaten, om naar de essentie
we van een andere generatie. Waar veel ver-
van zichzelf te gaan en daarmee te
anderd is. Het is ook een ander persoonlijk
spelen. En dat heb ik altijd doorge-
parcours. Ik heb nooit gekozen om orthopeda-
duwd in de rollen.
gogiek te studeren. Kan je die kapstokken ook gebruiken Wat
zijn
naast
jullie
inspiratiebronnen,
bij het werken met mensen met een
vooral de kapstokken om projecten te maken?
beperking?
Sofie: Ik ben nooit, noch in dans, noch in
Toon: Dat is moeilijker. Omdat mensen
5
“Ik ben nooit, noch in dans, noch in theater, geïnteresseerd geweest in perfecte dingen. ... Ik vind de dingen waar ‘een hoek af is’ eigenlijk mooier.” - sofie -
met een handicap veel meer muren en con-
Wat pak je mee van wat Toon opgebouwd
venties rondom zich hebben, ook al lijkt
heeft? En waar liggen de nieuwe accenten?
dat niet zo. Ik ben ervan overtuigd dat
Sofie: Het proces van maken binnen de con-
een mens met een verstandelijke handicap
text van Theater Tartaar. Ik leer heel
totaal afhankelijk is. Ik zie dat in de
veel van Toon als ik zie hoe hij werkt met
systemen die ze er rond bouwen, zoals de
de spelers. Dat pak ik mee. Waarschijnlijk
instellingen. Maar ook in essentie af-
neem ik nog veel meer mee dan dat wat nu
hankelijk: als daar niemand rond func-
evident lijkt. Bijvoorbeeld bij het begin
tioneert, gaat hij of zij dood. Dus hij
van een proces. Daar zijn de verhalen van
moet conventies hebben en verbintenissen
de acteurs belangrijk. Proberen dicht bij
maken om te kunnen overleven. Maar, dat is
dat verhaal te blijven. Misschien minder
nefast om jezelf te kunnen zijn. Ze maken
expliciet dan bij Toon. Soms laat ik dat
dingen rondom jou, die eigenlijk niks met
verhaal wat meer los. Doorheen het pro-
jou te maken hebben. Een soort cocon. Mijn
ces moeten zij vaak, ook voor zichzelf,
opdracht was de zoektocht naar die mens in
ergens terug dicht bij het verhaal komen.
de cocon, achter de sociale en psychische
Dan pas blijft die wisselwerking.
conventies. Wat is er zo boeiend aan het verhaal? Hoe belangrijk is tonen op de scène?
Sofie: Dat is afhankelijk van de voor-
Toon: Ik zal eerlijk zijn: ik ben ijdel
stelling. Die eerste vraag, het verhaal,
(lacht). Ik sta dus graag op een podium
dat heb ik niet altijd op papier maar
en ik hou van het applaus en de aandacht.
het drijft mij wel om een voorstelling te
Bij theater ga je dat ook bewust opzoeken.
maken. En dat bepaalt ook voor een stuk
Je wil dat ze je zien. Ik noem het vaak de
wat voor soort voorstelling het wordt.
catharsis van het applaus. Ook al is het
Ik kan, en dat begin ik meer en meer te
medium vluchtig. Theater is als water.
merken, geen medium meer voorop stellen.
Het wordt gespeeld, het is gedaan, het is
Het zijn wel altijd live-media. Daar kan
weg. Misschien kabbelt het nog even na.
beeld bij komen, en belichting is super
Maar het vloeit onvermijdelijk weg. Die
belangrijk.
vluchtigheid van het medium is goed.
voor mij evenwaardig. Het medium wordt
Alle
dingen
daarrond
zijn
6
“Theater is als water. Het wordt gespeeld, het is gedaan, het is weg. Misschien kabbelt het nog even na. Maar het vloeit onvermijdelijk weg. Die vluchtigheid van het medium is goed.” - TOON -
bijna ondergeschikt aan het verhaal en de
hier ook essentieel. Zeker in deze groep.
sfeer die je wil oproepen. En voor de rest
Opleiden is op maat werken, zodat iedereen
is het belangrijk om een nieuwe wereld
individueel kan groeien. De ritmes liggen
te creëren voor elke voorstelling. Ik
anders, sommigen hebben andere talenten
ben gefascineerd door de realiteit (iets
enzovoort. Bij repeteren is er een ande-
wat je overal en altijd kan tegenkomen,
re finaliteit. Daar staat het artistieke
de dagdagelijkse realiteit), en wat net
project centraal, dan is de voorstelling
over de grens van de realiteit gaat. Voor
belangrijker.
mij gaat dat meer over poëzie, dan over
Toon: En het heeft ook te maken met leren
emotie. Ik spreek meer over zoeken naar
“samen spelen”. Kijk naar elkaar voor
schoonheid,
aleer je iets zegt, of weet waarom je niet
de
poëzie,
de
esthetische
dingen.
naar elkaar kijkt. Spelen met waarachtig zijn. Waar is reëel. Als je speelt is het
Theater Tartaar heeft een sterke traditie
niet meer reëel maar moet het wel waar-
van mensen “opleiden”. Is repeteren ook
achtig zijn. In die zin “echt wat er ge-
een vorm van opleiden? Of zijn dat ver-
beurt”. Wat je speelt moet juist zitten.
schillende dingen?
Zodanig beleefd en en verwerkt zodat het
Toon: Repeteren is inoefenen en herhalen
als waar over komt.
voor mij. Kleine basisdingen regelmatig
Sofie: Voor mij komt daar nog iets bij,
herhalen is essentieel om het niveau te
namelijk in het moment kunnen spelen.
blijven houden. Bij opleiden ga je een
Niet bezig zijn met alles wat rondom ge-
stap verder. Je leert dingen aan, pro-
beurt, of niet bezig zijn met hoe mensen
beert dingen te veranderen en vooral te
naar je kijken. In die zin zijn de acteurs
verbeteren. En nieuwe dingen bij te bren-
van Theater Tartaar soms straffer. Of ge-
gen. Goed aanleren is dan essentieel. Zo
durfder. Maar dat bepaalt wel mee of iets
juist mogelijk, bijvoorbeeld bij bewe-
waarachtig over komt.
ging. Dat is metier, vakkennis. Wat je herhaalt hebben ze mee. Herhaling is het sleutelwoord. Sofie: Persoonlijke feed back vind ik
7
Hoe denk je dat publiek naar de voorstel-
al zit je een rolstoel of ben je blind”,
lingen van Theater Tartaar kijkt. Doen
dan beginnen we er aan. En risico’s nemen.
ze dat op dezelfde manier zoals naar een
Tot slot. Los van de voorstellingen heb-
voorstelling met mensen zonder beperking?
ben jullie ook TartExtra. Met de foto-
Sofie: Ik hoop dat ze kijken naar de
tentoonstelling “Paradise Lost” van Kurt
voorstelling en in het verhaal van de
Deruyter en “WILg” van Sara Dykmans.
voorstelling kruipen. Dat is wat ik zou
Sofie: Ik vind het fijn dat mensen op
willen. Dat zal niet altijd kunnen. Mis-
een
schien is het een droom dat het voorbij
kijken. En daar naar kunnen blijven kij
die fysieke beperking gaat. Maar het feit
ken. Daarom houd ik zelf ook van foto
dat de beperking te zien is, brengt wel
tentoonstellingen. Ik vind het fijn dat
iets teweeg.
er verschillende media samen komen. En ik
andere
manier
naar
iets
kunnen
kan moeilijk kiezen. Ik heb lang gedanst, Hoe kiezen jullie de spelers?
in het begin, dat was de poort. Maar ik
Sofie: Afhankelijk van de voorstelling die
was het beu om alleen maar dans te zien.
je wil maken. In de voorstelling “ Cocon”,
En in elk van die media zijn er dingen
een beeldende en- locatievoorstelling,
die mij aanspreken en anderen niet. De
passen alle spelers in. Bij “ALL IN” was
foto tentoonstelling “Paradise Lost” van
dat een ander verhaal.
Kurt en het project “WILg” van Sara zijn
Toon: Dat is het verschil met vroeger.
organisch
Daar had ik veel minder keuzes te maken.
proces van “Cocon”.
Mensen uit laten stromen hoort e igenlijk ook bij werken. Dat klinkt hard, maar is ook nodig. Als nieuwe spelers bij Theater Tartaar starten moeten ze goesting
hebben.
Dat
is
belangrijker
dan
dat ze theater ervaring hebben. Ik moet trajecten voelen. Ik had daar geen criteria voor. Als ik iets heb van “ik zie dat wel zitten, ik wil wel met je werken, ook
gegroeid
uit
het
repetitie
8
TARTAAR SPEELT ___
150 gr geKAPt Regisseur Els De Neve (oa. Platform-K) en muzikant Stan Vangheluwe (oa. 4Hoog, Platform-K) gingen aan de slag met “Roodkapje”. Het werd een muzikale voorstelling, badend in een mysterieuze en poëtische sfeer.
Roodkap Een sprookje Een jong meisje zoekt avontuur in het bos De moeder zingt of laat zich kammen De kapper kapt haar De jager jaagt en zwaait de vlag De houtkapper rolt het pad uit Een kleine zus, ‘Roodkapje’, kijkt naar hem De buurvrouw kapt worstjes en kijkt
In “150 gr geKAPt” zochten de acteurs vanuit hun eigen ervaringen een gemeenschappelijk oerverhaal. Thema’s als het verdwenen kind of de illusie van de volwassenheid vormen een rode draad doorheen het stuk, net zoals die grote dilemma’s: zelf kiezen of keuzes laten maken, braaf de regeltjes volgen of ze net naast je neer leggen.
“150gr geKAPt” staat op mijn netvlies gebrand. Een echte beleving, vol symboliek. Ontroerend, hoe je van een handicap een sterkte kan maken.” Marleen Platteau - stafmedewerker LOCUS
Met Roodkap Hilde Van Hoefs Roodkapje Anneleen De Backer Jager Daniël De Boeck Moeder Jaklien Clement Buurvrouw Hilde Vandamme Houtkapper Frank Brichau ‘Haar’ haarkapper Jo Van Den Borre Wolf Dieter Vanden Broeck
50 minuten / live muziek / kleine zaal < 400 personen / 14+ / beschikbaar van januari > december / ook voor scholen, groepen, verenigingen...
9
10
11
TARTAAR SPEELT _____
ALL IN
is een zomerse voorstelling op en rond een heel bijzondere “remorque”. Regisseur Sofie Saller (oa. Teatro de los sentidos) en muzikanten Jo Thielemans (oa. Studio Orka, Bronks) en Stan Vangheluwe (oa. 4Hoog, Platform-K) maakten met de spelers van Theater Tartaar een muzikaal mobiele voorstelling.
Kreeft. Op Kreta. Krabben en wolkenkrabbers. Of stel je voor: je wil dit jaar ook mee met ‘yesterday, all my troubles seemed so far away’ of als een zee-meerminder diep liefst enkel tot aan je enkels want het water loopt al in je mond als je eraan denkt naar waar je nog allemaal wil reizen. Onder een stralende zomerzon (of in de gietende regen) ontpopt een dood gewone aanhangwagen zich tot een doos vol f antasie. Je reist mee zonder weg te gaan met alles wat je niet meer weet en spullen die je nooit vergeet. ‘ALL IN’ is een prettig gestoorde voorstelling op locatie. Over dromen van ver weg of heimwee naar huis. Voor reizigers en thuisblijvers. ‘ALL IN’ kan je overal tegenkomen. Op festival weides, op het dorpsplein, in de tuin van de pastoor. ‘ALL IN’, dat is alles en iedereen en dus voor alle leeftijden inbegrepen.
“ALL IN” is een voorstelling waar je als professioneel acteur alleen maar jaloers op kan zijn. De manier waarop hier gespeeld wordt met de grens tussen het herkenbare en het absurde is verbluffend. Karolien De Bleser - actrice bij “Compagnie Barbarie” & “Ontroerend Goed”
Van en met Frank Brichau, Anneleen De Backer, Daniël De Boeck, Sara Dykmans, Bart Geeroms, Sarah Geirnaert, Anja Kowalski, Sofie Saller, Jo Thielemans, Stan Vangheluwe, Katy Verspecht, Davinia Vlaminck
30 min. / max. 2 voorstellingen per dag / live muziek / open lucht locatie < 300 toeschouwers / beschikbaar van juni > september / alle leeftijden / ideale festivalvoorstelling! / technisch zeer eenvoudig (1 stopcontact...)
12
TARTAAR SPEELT ___
COCON
“Cocon” is een uniek locatieproject met alle spelers van Theater Tartaar. Sofie Saller (oa. Teatro de los sentidos) Sara Dykmans (oa. Wilde Vlechten vzw, Kopergietery, Villanella, Hanneke Paauwe, ...) en Jean- Marie Oriot (oa. Teatro de los sentidos, De Generaal in zijn tuin...) creëerden een beeldende installatie voorstelling op locatie.
Welkom in “Cocon”. Een nieuwe wereld waarin je wordt mee gezogen. Zoals Alice in haar wonderland. Of Dorothy in haar land van Oz. Maar wat is dat, zo’n cocon? Een auto onderweg? Een plek waar niemand anders komt? Een herinnering in het diepst van je gedachten, waar je oh zo graag blijft ronddwalen. Of een gevoel, alsof alles rondom jou verandert maar jij dezelfde blijft? “Cocon” is een intieme theater beleving over kleine en grote t ransformaties. Over hoe geborgen of benauwd een afgesloten plek kan zijn. Een unieke ervaring die soms zachtjes over je huid zal strelen, om je daarna weer vervelend kietelend wakker te schudden. En zoals de vlinder niet meer weet hoe hij ooit als rups begonnen is, herinner jij je op het einde misschien het begin niet meer.
Van en met Toon Baro, Veerle Berckmans, Annie Bovijn, Frank Brichau, Jaklien Clement, Anneleen De Backer, Daniël De Boeck, Kurt Deruyter, Marcella Dossche, Sara Dykmans, Rebecca Francis, Bart Geeroms, Rita Gillijns, Bert Jans, Jean-Marie Oriot, Sofie Saller, Hilde Vandamme, Jo Van Den Borre, Dieter vanden Broeck, Hilde Van Hoefs, Davinia Vlaminck, Don Verboven, Katy Verspecht, ...
60 min. / beeldende locatievoorstelling / 14+ / speelperiode afhankelijk van locatie
13
14
15
Tart Extra
“TartExtra” zijn projecten, onlos makelijk verbonden met Theater Tartaar. Ze ontstonden vaak tijdens of in de marge van de repetities en staan ondertussen stevig op hun eigen benen. De “TartExtra” -projecten kunnen apart of in combinatie met een voorstelling worden uitgenodigd.
TartExtra
PARADISE LOST “Paradise Lost” is een fotoproject van Kurt Deruyter. Als huisfotograaf volgt hij Theater Tartaar op de voet. De acteurs en actrices van Theater Tartaar zijn buitengewoon. Extra-ordinair. Wat dus letterlijk betekent dat ze niet ‘gewoon’ zijn en meer dan ‘ordinair’. En toch lijkt er een consensus te bestaan dat sommige mensen niet zo ‘gewoon’ zijn? Zoals de spelers van Theater Tartaar. Voor de lens tonen ze zich nochtans g ewoon; gewoon als mens, trots, uit dagend, met schroom en bedeesd. En zijn ze gewoon weer ‘mens’. Of ze trekken zich terug in een cocon en zetten een masker op. Dat hen dan echt transformeert tot iets ‘buitengewoon’. En zo werd deze reeks foto’s een reflectie over wat een mens ‘mens’ maakt, over emoties, over hoe we naar de ander kijken, over identiteit... En ze tonen je de mensen van Theater Tartaar, natuurlijk, gewoon... fototentoonstelling / beschikbaar januari > december / combinatie met voorstellingen mogelijk / alle leeftijden
16
TartExtra
WILg
Sara Dykmans (oa. Wilde Vlechten vzw, Kopergietery, Villanella, Hanneke Paauwe, ...) en de spelers van Theater Tartaar creëren telkens opnieuw een “WILg”. Een ontmoeting tussen wilgen en mensen. Met een duurzaam eindresultaat.
Wilgentakken hebben bijzondere eigenschappen. Ze zijn buigzaam, maar breken als je ze forceert. Een beetje zoals met mensen en ontmoetingen. “WILg” is een artistiek en ecologisch project, waarbij mensen elkaar ontmoeten. Het samen creëren en bouwen van een wilgen structuur staat centraal. Maar elkaar leren begrijpen en appreciëren zijn even belangrijk. Samen wordt gebouwd aan de meest originele sculpturen, vormen, objecten en installaties. De installaties blijven nog jaren aan wezig in de openbare ruimte. Net zoals de herinneringen aan het bouwproces. “WILg” is een flexibel project, op maat van de organisator en de locatie.
Van en met Sara Dykmans (www.saradykmans.be) en Theater Tartaar
artistiek doe-project / januari > februari met zelf snoeien / maart > december zonder zelf snoeien / kleine groepen < 10 personen / meerdere groepen gelijktijdig mogelijk / 16+ / ideaal voor scholen, bedrijven, verenigingen ...
17
18
NO
TI TIES
19
CON TACT
THEATER TARTAAR vzw F. Baetensstraat 55 1750 Lennik (Eizeringen) België 0032 (0) 476 53 05 76 info@theatertartaar.be www.theatertartaar.be ondernemingsnummer 0895.896.750 Belfius Bank - BE 190682493273120 - GKCCBEBB
COLOFON Foto's Eline Van den bergh, Don Verboven, Hilde
Theater Tartaar wordt structureel gesubsidieerd door de Vlaamse Overheid (Kunsten decreet - Sociaal Artistiek) en ondersteund door de Provincie Vlaams - Brabant, CC De Ploter - Ternat, Zonnelied vzw & PUC.
Geeraerts & Kurt Deruyter (www.kurtderuyter.be) Ontwerp nick mattan (www.nickmattan.be) Samenstelling brochure Don Verboven Verantwoordelijke uitgever Sofie Saller, F. Baetensstraat 55, 1750 Eizeringen
20
www.theatertartaar.be