‘Ik blik zelden terug’

Als iemand een plakboek van North Sea

Jazz kan bijhouden, dan is het stergitarist

Pat Metheny. In 1990 stond de meervoudig

Grammy-winnaar voor het eerst op het festival, dit jaar speelt hij er voor de vijftiende keer.

Pat Metheny (1954) heeft te veel mooie herinneringen aan North Sea Jazz om op te noemen. Hij vertelt waarom hij het een uniek festival vindt: “Het is een soort meerdaags congres voor de jazzgemeenschap. We komen elkaar gemiddeld één keer per jaar tegen, en dat is dan vaak daar. Het hangen met elkaar, het luisteren naar anderen, gewoon de hele vibe van alles; het is een geweldig platform voor ons.”

Eindeloos potentieel

Metheny’s huidige project heet Side-Eye, een idee dat ontstond uit het musiceren met veel jonge muzikanten bij hem thuis. “Het gekke is dat ik de laatste tijd juist meer dan ooit jonge mensen tegenkom die mijn composities kennen en mijn interesses delen. Vroeger kon ik de muzikanten die ik wilde inhuren op één hand tellen.” Side-Eye’s eerste en tot nu toe enige album verscheen twee jaar geleden. De titel, NYC (V1.IV), doet vermoeden dat er meer volumes komen. “We zitten nu ver in de 2.0-versie en er komen er zeker meer. Er zijn nog zoveel mensen met wie ik wil spelen. Dit is voor mij een geweldig project omdat ik het onderweg steeds kan veranderen.” In Rotterdam bestaat

Side-Eye naast Metheny uit Chris Fishman (piano, orgel, keyboards) en Joe Dyson (drums). “Deze line-up heeft eindeloos potentieel. Maar het mooiste is dat we samen ongelooflijk veel plezier hebben op dat podium.”

Geen herhaaloefeningen

Terwijl Metheny nog volop in de optredens zit, werkt hij alweer aan twee nieuwe albums die in 2024 moeten verschijnen. Een daarvan is een soloplaat met als onderwerp quiet electric guitar. “Dat is een terrein dat mij door de jaren heen heeft geïnteresseerd en wat ik verder wilde verkennen. Het andere album doe ik met het huidige Side-Eye, dus met Joe en Chris. Naarmate ik er langer aan werk, begint dat een steeds belangrijker plaat voor mij te worden.”

En zo blijft Metheny vooruitkijken. Herhaaloefeningen zijn voor hem geen optie. “Ik zie muzikanten soms optredens doen rond een 25-jarig jubileum van hun album. Mij boeit het niet om opnieuw te doen wat ik al eerder deed, ik blik zelden terug. Liever focus ik op wat mij op dat moment fascineert. Ik probeer elk optreden te doen alsof het mijn laatste is.” Hij lacht: “Want dat is het misschien ook wel!”