Όταν η Φιλοσοφία βλέπει εφιάλτες by Εκδόσεις Οσελότος

143 × 210 SPINE: 6 FLAPS: 80

Όταν η Φιλοσοφία βλέπει εφιάλτες

Αν το Σύμπαν είναι γέννημα ενός αυτού καθαυτού Παρόντος, τότε το μέλλον δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα χοντροκομμένο αστείο.

ΝΊΚΟΣ ΕΥΘΥΜΊΟΥ

ΝΙΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

Η Φιλοσοφία, η απαρχή κάθε γνώσης, βίωνε και βιώνει μια ατέρμονη μοναξιά. Ο συγγραφέας του παρόντος πονήματος, με μία ειρωνική και συνάμα κυνική διάθεση, προσεγγίζει τους “εφιάλτες” της Φιλοσοφίας. Αρχίζοντας από τις τρανταχτές αντιφάσεις των μελλοντολόγων περνάει στην υπόσταση της προσωπικότητας αυτών αλλά και όσων υποστηρίζουν όχι απαραίτητα μόνο την Μελλοντολογία αλλά οποιαδήποτε ενέργεια ως ακόλουθη της πνευματικής τους ανεπάρκειας. Τέλος, γίνεται μια όσο το δυνατόν ουσιαστική προσέγγιση του σοβαρού ζητήματος της ελεύθερης βουλήσεως, και το κατά πόσον οι μελλοντολόγοι, μέσω της παρανόησης και παρερμηνείας του συγκεκριμένου όρου αυτοαναιρούνται, ενώ οι προκατειλημμένοι επιστήμονες όπως και οι συνακόλουθοί τους, αυτοεξαπατόνται.

Όταν η Φιλοσοφία βλέπει εφιάλτες Περί Μελλοντολογίας Ανθρώπινης Βλακείας και Ελεύθερης Βουλήσεως ο λόγος

ISBN 978-960-564-159-7

Ο Νίκος Ευθυμίου, γιος μαθηματικού, γεννήθηκε στην Άρτα στις 30 Μαΐου του 1986. Είναι απόφοιτος Μηχανικός Αυτοματισμού του Ανώτατου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Πειραιά. Η αρχική του σκέψη να σπουδάσει Φιλοσοφία δεν ευδοκίμησε, αν και αργότερα χαρακτήρισε αυτή του την ενέργεια ως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής του. Παρά ταύτα, η πολλών χρόνων μελέτη, και η έντονη ενασχόλησή του με τους κλάδους της Φιλοσοφίας, τον ώθησε στην συγγραφή του παρόντος βιβλίου το οποίο και αποτελεί το πρώτο συγγραφικό του έργο. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_otan i filosofia_anaptygma.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

6/5/2014 5:01:32 PM

ΝΊΚΟΣ ΕΥΘΥΜΊΟΥ

Όταν η Φιλοσοφία βλέπει εφιάλτες Περί Μελλοντολογίας Ανθρώπινης Βλακείας και Ελεύθερης Βουλήσεως ο λόγος

Όταν η Φιλοσοφία βλέπει εφιάλτες Νίκος Ευθυμίου Φιλοσοφία [4358]0414/01 Νίκος Ευθυμίου Αθήνα, Ιούνιος 2014

ISBN 978-960-564-159-7

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Στο ατίθασο πεπρωμένο…

Περιεχόμενα Πρόλογος ��7 Εισαγωγή ��9 Πράξη 1η ��12 Ωδή ��12 Οι αστερισμοί της κατσαρότριχας και του βατράχου ��12 Η Γη δεν είναι επίπεδη. «Όχι είναι!» ��20 Η περίπτωση του Οφιούχου και το «Μεταφυσικό» έκτρωμα ��23 Πράξη 2η ��28 Ωδή ��28 Η υπόσταση ενός εκλεπτυσμένου ηλιθίου ��28 Ηλιθιότητα. Η υπόσταση του θύματος. Ευφυΐα. Η υπόσταση του καταραμένου. ��40 Σωκράτης και Ευθύδημος ��65 Πράξη 3η ��69 Ωδή ��69 Η φιλοσοφία στο χαράκωμα. Μελλοντολόγοι και Λόγιοι ��69 Το ζήτημα του πεπρωμένου. ��82 «Το μολύβι του Κρόνου» ��87 Μυθεύοντας έναν Μύθο ��88 Επίλογος ��91 Βιβλιογραφία ��94

Μια περίτρανη απόδειξη για την αξιοδάκρυτη υποκειμενικότητα των ανθρώπων, οι οποίοι ερμηνεύουν τα πάντα σε σχέση με τον εαυτό τους, μας παρέχει η αστρολογία, η οποία συσχετίζει τις τροχιές των μεγάλων ουρανίων σωμάτων με το άθλιο Εγώ, και την πορεία των κομητών του ουρανού με τα γήινα παζαρέματα και τις κομπίνες. ΆΡΘΟΥΡ ΣΟΠΕΝΧΆΟΥΕΡ

ΟΤΑΝ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΒΛΕΠΕΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ

Πρόλογος

Μάλιστα! Και τώρα θα πρέπει να δικαιολογήσω τον τίτλο αυτού του βιβλίου. Ωραία. Ξέρετε ποιες είναι μερικές απ’ τις πιο τραγελαφικές καταστάσεις που συναντά κάποιος καθημερινά στον βίο του; Να βλέπει τη μελλοντολογία να παραποιεί τη φιλοσοφία, να βλέπει τους ηλίθιους να λοιδορούν τη φιλοσοφία και να εξυμνούν τη μελλοντολογία, να βλέπει τους ηλίθιους να λοιδορούν τη μελλοντολογία παριστάνοντας τα ελεύθερα πνεύματα και να εξυμνούν κάθε λογής ομάδες, κόμματα, παραποιημένες θρησκείες, εκφυλισμένα πρότυπα και τις προκαταλήψεις της επιστήμης, να βλέπει τους προκατειλημμένους επιστήμονες να λοιδορούν τη μελλοντολογία παριστάνοντας τα «αληθινά» ελεύθερα πνεύματα ενώ απαξιώνουν τη φιλοσοφία. Να βλέπει κανείς κάποιον να προσπαθεί να δικαιολογήσει τον τίτλο ενός βιβλίου… Μόνο τα λόγια του Νίτσε θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τον τίτλο αλλά και το περιεχόμενό του: Β: Τότε γιατί γράφεις; Α: Δεν είμαι από εκείνους που σκέφτονται μόνο όταν κρατούν μια μελανωμένη πένα στο χέρι, κι, ακόμη λιγότερο, δεν είμαι από εκείνους που αφήνονται στα πάθη τους όταν κάθονται σε μια καρέκλα, με τα μάτια στυλωμένα στο χαρτί, μπροστά

στο ανοιχτό μελανοδοχείο. Θυμώνω και ντρέπομαι για ό,τι γράφω, το γράψιμο είναι για μένα μια πιεστική ανάγκη, σιχαίνομαι να μιλάω γι’ αυτό ακόμα και αλληγορικά. Β: Τότε λοιπόν γιατί γράφεις; A: Λοιπόν, αγαπητέ μου, σ’ το λέω εμπιστευτικά: μέχρι τώρα δεν ανακάλυψα άλλον τρόπο για να ξεφορτώνομαι τις σκέψεις μου. Β: Και γιατί θέλεις να τις ξεφορτώνεσαι; Α: Γιατί θέλω; Μα μήπως το θέλω; Πρέπει να το κάνω. Β: Αρκετά! Αρκετά! «Η Χαρούμενη γνώση»

Εισαγωγή

Ένα είναι το μόνο σίγουρο σ’ αυτή τη ζωή. Η ανθρώπινη ηλιθιότητα, και, αν ο φόβος για το ουσιαστικά ανύπαρκτο μέλλον είναι λογικός για όλους, η αντιμετώπισή του μπορεί να φαντάζει γελοία, απ’ τους τρόπους που οι περισσότεροι χρησιμοποιούν, για να τον εξοστρακίσουν. Εδώ δεν τίθεται θέμα παιδείας και πολιτισμού όπως θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, αλλά αντιθέτως, εδώ τον κύριο ρόλο τον παίζει, το αν κάποιος είναι ηλίθιος. Η υπόσταση του βλακόμετρου, καλά κρατεί ανά τους αιώνες, καθημερινώς και αδιαλείπτως. Από τις διαφημίσεις, τις απειλές της πλειονότητας των ρασοφόρων, πως αν δεν είσαι ασφυχτικά στενοκέφαλος, θα γίνεις βραστή κότα, των κυβερνήσεων του σκουριασμένου λαϊκισμού, την κοινωνικοποίηση μέσω του υλικού ευδαιμονισμού, την κοινωνικοποίηση για την ανταλλαγή απόψεων αμφίβολης αξίας, έως τις τηλεοπτικές εκπομπές, τα αμφιλεγόμενα σήριαλ, τις αμφιλεγόμενες σειρές, την επιβολή διαφόρων προτύπων, όπως πνευματικά καθυστερημένων τραγουδιστών και μοντέλων, την προπαγάνδα από τα μέσα ενημέρωσης, και φυσικά, το τι μέλει γενέσθαι –εκτός βέβαια του δεδομένου θανάτου– κάνουν το Εγώ να σπαρταρά σαν το ψάρι που έφτυσε με μανία το κύμα στα βράχια. Όλα αυτά βέβαια, δεν αποτελούν απαραιτήτως

ΝΙΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

τα αποτελέσματα μιας αιτίας την οποία θα ονομάζαμε ανάγκη, αλλά είναι δημιουργήματα μιας πάστας εκλεπτυσμένων ηλιθίων για ένα κοπάδι ηλιθίων, και τούτες οι έννοιες μέσα σε μια κοινωνία, αντιστρέφονται με χαρακτηριστικότατη άνεση όπως θα δούμε παρακάτω. Το ρεύμα του πνευματικού μογγολισμού κατακλύζει την κοινωνία, με τον οποιοδήποτε να προβαίνει σε κάθε αποβλακωμάρα, και κάπως έτσι λοιπόν έχουμε και την ανθοφορία διάφορων λογιών παρασίτων. Εάν κάποιοι θαυμάζουν τον έναστρο ουρανό και στο μυαλό τους έρχονται όμορφες μυθικές αλληγορίες ανά τους αιώνες ή τέλος πάντων νιώθουν αρκετά μικροί σε σχέση με την απεραντοσύνη του σύμπαντος, ψάχνοντας την πραγματική και καθαρή ουσία μέσα σ’ αυτό, κάποιοι άλλοι κοιτάζοντάς τον, υποστηρίζουν ότι μπορούν να προβλέψουν το μέλλον, και μάλιστα με ακρίβεια. Βέβαια, το ότι κάτι τέτοιο είναι αφορμή για γέλια και για κλάματα, θα το δούμε αναλύοντάς το παρακάτω. Αν η μελλοντολογία κατά τους αρχαίους χρόνους, θεωρούνταν από τους κατατρεγμένους ευφυείς της εποχής, ως δεισιδαιμονία, και για τους ηλίθιους σαν κάτι το καλοδεχούμενο ή κακώς καμωμένο απ’ τον διάβολο, στον πολιτισμένο μας κόσμο ισχύει ακριβώς το ίδιο. Επίσης, θεωρώ φρόνιμο να αναφέρω ότι ακόμη και άνθρωποι οι οποίοι διακρίνονται από πνευματική διαύγεια, καμιά φορά υποκύπτουν στο όνομα του «χαβαλέ», σε τέτοιου είδους αναζητήσεις, όμως, όπως είναι φυσικό επακόλουθο αυτής της διαύγειας, αυτός τους ο παλιμπαιδισμός, κρατάει μόνο όσο διαρκεί και ο «χαβαλές». Φυσικά, ένα κουτορνίθι, μπορεί με την πονηριά ή την κουτοπονηριά του, να προσπαθήσει να συγκαλύψει την πνευματική του μυωπία, επικαλούμενος τον «χαβαλέ», αλλά έναν ηλίθιο η χαρά δεν τον αφήνει να κρυφτεί. Τέλος, για την αποφυγή παρεξηγήσεων και για τυχόν παρερμηνείας των γραφομένων, θεωρώ χρέος μου να ξεκαθαρίσω, ότι χρησιμοποιώντας επίθετα, όπως αποβλακωμένος, ηλίθιος, ανόητος, τα οποία δεν συνάδουν με την ηθική υπόσταση

ΟΤΑΝ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΒΛΕΠΕΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ

ή το αναγνωστικό γούστο μερικών –μη μπορώντας προσωπικά να ακολουθήσω μια τετριμμένη γραφή– δεν αναφέρομαι σε κάποιον του οποίου το μορφωτικό επίπεδο είναι χαμηλό ή ακόμη και ανύπαρκτο. Αντιθέτως, το μορφωτικό του επίπεδο μπορεί να είναι υψηλό ή υψηλότατο. Ένας ηλίθιος μπορεί να είναι αμόρφωτος ή και όχι, και ένας ευφυής μπορεί να είναι μορφωμένος ή και όχι. Δηλαδή, ένας πνευματικά ανώτερος άνθρωπος, είναι ανοιχτόμυαλος, μπορεί να αντιληφθεί τον στοχασμό, να ξεφύγει από τα στενά όρια στα οποία κινούνται οι επιφανειακοί ξεροκέφαλοι λόγιοι με το κοπάδι τους, και αυτό δεν είναι απαραίτητα μόνο γνώση, αλλά αντίληψη στον υψηλότερο βαθμό. Από κει και πέρα, οι υπόλοιποι συνδυασμοί βρίσκονται στη δική σας ευχέρεια όπως επίσης στην ευχέρειά σας βρίσκεται και η επιλογή, στο να κρίνετε όλα τα παρακάτω, σύμφωνα με το πόσο σκανταλιάρικο είναι το εσωτερικό σας. Όλα τους, συμβαδίζουν συνάμα και με μια διάθεση αυτοσαρκασμού, όπως πιστεύω θα πρέπει να γίνει από κάθε αναγνώστη.

ΝΙΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

Πράξη 1η Όταν τα καλοκαίρια σηκώνω τα μάτια μου στον Αυγουστιάτικο ουρανό, μια φωνή μου λέει μέσα μου: «Μα πόσο ποταπός είμαι!» Όταν οι μελλοντολόγοι κάνουν το ίδιο, μια φωνή τους λέει μέσα τους: «Πώς τολμάς να με κοιτάς στα μάτια! Ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα! Είμαι ο θεός σου!»

Ωδή Δια της αναγκαστικής οδού Χαμένος μες στην έρημο Βλέποντας τα αστέρια την πορεία μου χαράζω Θα βγω εκεί θα βγω εδώ; Δια της αναγκαστικής οδού Χαμένος μες στη ζούγκλα Τ’ αστέρια δεν μπορώ να δω Την πορεία χαράζω με τον νου Θα βγω εκεί θα βγω εδώ; Ο χαρακτήρας θα πλασθεί απ’ τον δρόμο που θα πάρω Ο χαρακτήρας θα πλασθεί απ’ αυτά που στον δρόμο θα δω Και απ’ τον τρόπο που αυτά θα παρατηρήσω Ω! Και αν την επόμενη φορά βρεθώ στον ωκεανό; Άντε πάλι απ’ την αρχή!

Οι αστερισμοί της κατσαρότριχας και του βατράχου. Καταρχάς, θα πρέπει να επισημάνουμε το γεγονός, ότι ο ουρανός αλλάζει. Δηλαδή, τα άστρα στον ουράνιο θόλο κι-

ΟΤΑΝ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΒΛΕΠΕΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ

νούνται. Εκτός της φαινομενικής κίνησης την οποία μπορούμε εμείς να διακρίνουμε εξαιτίας της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο, αυτά κινούνται, έχοντας σαν επακόλουθο την αλλαγή της όψης του ουρανού. Για παράδειγμα, μπορούμε να αναλογιστούμε το γεγονός ότι πριν από 500.000 χρόνια, η Μεγάλη Άρκτος έμοιαζε με ακόντιο. Συνεπώς, ο αστερισμός του Κριού, σε αρκετά χιλιάδες χρόνια από σήμερα, θα μπορούσε να μοιάζει ίσως με μπαλαρίνα ή με ποδήλατο ή, εν πάση περιπτώσει, με ό,τι εσάς σας κάνει κέφι. Οι αστερισμοί που εμείς βλέπουμε σήμερα, είναι ουσιαστικά μια παρελθοντική κατάσταση αυτών. Όπως μπορούμε να πληροφορηθούμε από την «Ουρανογραφία» του Χαρίτωνα Τομπουλίδη, το φως του Πολικού Αστέρα, ξεκίνησε από εκεί όταν οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στη μικρά Ασία, και το φως του γαλαξία της Ανδρομέδας ξεκίνησε πριν από 2.200.000 χρόνια. Έτσι, για να δούμε ουσιαστικά το πώς είναι σήμερα ο γαλαξίας της Ανδρομέδας θα πρέπει να περάσουν 2.200.000 χρόνια, μένοντας δηλαδή κατά ένα φανταστικό τρόπο εμείς στο παρόν, και όλα τούτα συμβαίνουν διότι το φως, εξαιτίας των γιγαντιαίων συμπαντικών αποστάσεων, τόσα χρόνια θα χρειαστεί ώστε να φτάσει σ’ εμάς. Σήμερα, ο ουρανός μας είναι αρκετά ίδιος με αυτόν των αρχαίων μας προγόνων χωρίς να έχουν υπάρξει μεγάλες μεταβολές, μιας και οι αστερισμοί που αποτελούν τον ζωδιακό κύκλο ανήκουν στον δικό μας γαλαξία και οι αποστάσεις τους από εμάς δεν φθάνουν αυτή του γαλαξία της Ανδρομέδας. Όμως, όπως προαναφέραμε, με το πέρασμα των χρόνων αλλάζουν όψη, απλώς πιο αργά. Ας δούμε τώρα λοιπόν τα πράματα, κάνοντας μια βουτιά στο παρελθόν. Χιλιάδες χρόνια πριν, οι άνθρωποι με τη βοήθεια της φαντασίας τους, είτε για να γνωρίζουν την ώρα είτε τις καιρικές συνθήκες είτε για να μπορούν να προσανατολιστούν, και τέλος πάντων για να βάλουν όσο μπορούσαν μια τάξη στο απέραντο Σύμπαν, ώστε προφανώς να νιώθουν ενός είδους ασφάλεια, μιας και αποτελούσαν και αποτελούν ένα

143 × 210 SPINE: 6 FLAPS: 80

Όταν η Φιλοσοφία βλέπει εφιάλτες

ΝΊΚΟΣ ΕΥΘΥΜΊΟΥ

ΝΙΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

Όταν η Φιλοσοφία βλέπει εφιάλτες Περί Μελλοντολογίας Ανθρώπινης Βλακείας και Ελεύθερης Βουλήσεως ο λόγος

ISBN 978-960-564-159-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_otan i filosofia_anaptygma.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

6/5/2014 5:01:32 PM