Των Θεών η επανάσταση by Εκδόσεις Οσελότος

140 × 210

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ISBN 978-960-564-425-3

FLAPS: 80

Maco Grello

την Ελλάδα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, ο Ηρακλής χάνει τον εαυτό του, η ζωή του βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Για να σηκωθεί όρθιος, πρέπει να πιστέψει ξανά στη δύναμη που κρύβει μέσα του και να πολεμήσει με τους δαίμονές του. Βαδίζοντας σε έναν δρόμο που, όπως θα ανακαλύψει πολύ αργότερα, έχει περπατηθεί από τους πιο σοφούς ανθρώπους των αιώνων, τελικά θα τα καταφέρει. Στο αποκορύφωμα της εσωτερικής του πάλης, καταφτάνει στη ζωή του ο ίδιος ο Θεός και του ζητά, αφού έσωσε τον εαυτό του, να σώσει ολόκληρο τον κόσμο. Μεγάλη ευθύνη ετούτη, μα θα την πάρει ο Ηρακλής, γιατί είναι γεννημένος ήρωας. Στο Ηράκλειο της Κρήτης, θα βρει συναγωνιστές τους άνεργους, τους άστεγους, τους απόβλητους του συστήματος, και όλοι μαζί θα ενωθούν και θα επαναστατήσουν. Και δεν θα είναι μόνοι. Στη δύσκολη πορεία προς την ανακάλυψη των μυστηρίων της ζωής, θα συναντήσουν τον Καζαντζάκη, τον Ιησού, τον Σωκράτη, που κάποτε επαναστάτησαν και εκείνοι. Μαζί θα προχωρήσουν ως το τέλος. Αν υπάρχει ποτέ τέλος σε αυτή την ιστορία.

SPINE: 15

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Maco Grello γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα και πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στις γειτονιές των Πετραλώνων. Από το 1993 μέχρι και σήμερα έχει ζήσει τα περισσότερα χρόνια του στην Κόρινθο, ενώ στο ενδιάμεσο επέστρεψε στην Αθήνα για σπουδές στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Μεγάλη του αγάπη τα ταξίδια· από την Κρήτη και τη Σαντορίνη ως την Κομοτηνή, και από την Κάρπαθο ως την Κέρκυρα, μεγαλώνει χαράζοντας στην ψυχή του το ελληνικό τοπίο. Η ανάγκη να γνωρίσει νέους κόσμους και διαφορετικές κουλτούρες, τον οδηγεί σε ταξίδια στη Σερβία, στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Αυστρία, στην Ουγγαρία και σε άλλες χώρες, όπου εμπλουτίζει τον εσωτερικό του κόσμο και τη φαντασία του. Το 2012 αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Αγγλία, στο Κέιμπριτζ. Εκεί, πολύ σύντομα νοσταλγεί τον λαμπερό ήλιο και τη θάλασσα, τη θέρμη των Ελλήνων, και αρχίζει να γράφει τα πρώτα του άρθρα και διηγήματα. Το 2013 επιστρέφει στην Ελλάδα και έναν χρόνο αργότερα ξεκινά τη συγγραφή του βιβλίου «Των Θεών η επανάσταση», το οποίο ολοκληρώνει και εκδίδει το 2016. www.macogrello.com

0_cover_senis.indd 1

9/26/2016 12:52:07 PM

Τιτλος Των Θεών η επανάσταση Συγγραφέας Maco Grello Σειρα Ελληνική λογοτεχνία [1358]0916/15 Επιmελεια - Διορθωση Όλγα Παλαμήδη Layout - Design Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Εκτυπωση Δεκάλογος ΕΠΕ Βιβλιοδεσια Μπετσώρη Βασ. & Ζαχ. Ο.Ε. Copyright© 2016 Maco Grello Πρώτη Εκδοση Αθήνα, Οκτώβριος 2016 ISBN 978-960-564-425-3

Για περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα και τα έργα του επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.macogrello.com

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. Ο συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τις γνώμες και περιγραφές που διατυπώνονται σε αυτό το βιβλίο. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν αρμοδιότητα για την επιβεβαίωση ή την άρνηση του περιεχομένου ούτε παρέχουν εγγύηση για την αλήθεια των δηλώσεων του συγγραφέα. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει ανεξάρτητα για το αν γίνεται δέκτης ψευδών δηλώσεων ή όχι. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν καμία ευθύνη προς οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα θίγεται ή υφίσταται απώλεια ή ζημία προερχόμενη από τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν βιβλίο ή τη χρήση αυτών ή την πίστη σε αυτές.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Maco Grello

ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Πρόλογος από τον συγγραφέα

ια πολύ καιρό προσπαθούσα να γράψω αυτό το βιβλίο, το πρώτο μου. Αν υπάρχουν προηγούμενες ζωές, από τότε το προσπαθούσα. Τέτοιο αίσθημα μου αφήνει. Όχι κούρασης, αν μπορούσα να το περιγράψω με λόγια, ίσως είναι το αίσθημα μιας εκπληρωμένης υπόσχεσης στον εαυτό μου. Για πολύ καιρό προσπαθούσα να δανειστώ ζωή από το χώμα όπου πατάω και να τη δώσω πίσω και με τους τόκους της. Να πάρω το φως απ’ αυτό το απέραντο γαλάζιο και να το κάνω λέξεις. Το πότιζα με φαντασία και με αλήθειες να γίνει δέντρο μεγάλο. Να κάτσουν οι αναγνώστες κάτω από τη σκιά του. Να κάτσω κι εγώ. Οι ήρωες της ιστορίας έρχονταν και μ’ έπιαναν το σούρουπο. Πότε ενθουσιασμένοι με τη ζωή τους, πότε με παράπονο και πότε θυμωμένοι. «Εγώ, κείνο που μου ζητάς δεν το κάμω, δεν είμαι τέτοιος εγώ», μου είπε μια μέρα ο Θοδωρής. Πίστευα πως θα τους πήγαινα εγώ εκεί που ήθελα, πως ήμουν, λέει, το αφεντικό... Μα είναι δύσκολοι άνθρωποι, πανάθεμά τους, αυτοί οι Έλληνες! Ποιος μπόρεσε να τους κάνει καλά; Ποιος είμαι εγώ που θα το κατάφερνα; Δεν τους πήγαινα εγώ, μοναχοί τους πήγαιναν. Εγώ, σαν ένας άθλιος δημοσιογράφος, σαν ένας μεγάλος Ευριπίδης, μονάχα έστεκα δίπλα τους να μη χάσω κουβέντα. Ακόμα παραπέρα, στην προσωπική μου ζωή έρχονταν και με παρακινούσαν. Δεν μπορούσα να γράφω για εσωτερική αναζήτηση, για επανάσταση, και ατάραχος να συνεχίζω τη ζωή μου όπως πριν. Με συνόδευαν και τους συνόδευα. ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Προσπάθησα να αποτυπώσω στο χαρτί τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Σε ένα πλεχτό να κεντήσω αυτό που στην Ιστορία είναι συνδεδεμένο, αλλά στο μυαλό μας ασύνδετο και αντίθετο. Την Παναγιά μας, την πανάγαθη, με τον άντρα της τον Ιωσήφ, που βρήκαν τάχα ένα παιδί παρατημένο στην Κρήτη, τον Ηρακλή. Ένα παιδί που ζούσε στις καρδιές των Ελλήνων πριν γεννηθεί ο Σίφης και η Μαριώ, παρ’ όλα αυτά το μεγάλωσαν σαν δικό τους και προσπάθησαν να του δώσουν τη σωστή, κατ’ αυτούς, ανατροφή. Ο Ηρακλής όμως είχε άλλα γονίδια, δεν του ταίριαξαν τα βιώματα των γονιών του. Δεν είναι θεός αναμάρτητος, ούτε παράδειγμα προς μίμηση. Είναι ο Έλληνας ο αρχαίος και ο σημερινός, θνητός στο σώμα, αλλά αθάνατος και ατελείωτος στην ψυχή. Πέφτει, σηκώνεται, αγαπάει, μισεί, μεθάει, μελετάει, ψάχνει έξω του και μέσα του, χάνει τον εαυτό του, όμως στο τέλος βρίσκει τον Θεό μέσα του. Πολεμάει για τον τόπο του, τα αδέρφια του και δεν φοβάται να πεθάνει. Στο βιβλίο, ο Ηρακλής, σε νεαρή ηλικία, μπλέκει με τα ναρκωτικά. Αιτία φαίνεται να είναι μια νεαρή κοπέλα, πολύ διαφορετική από κάτι στο οποίο θα μπορούσε να αντεπεξέλθει και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο γοητεύεται. Το όνομά της είναι Ελπίδα. Είναι η ελπίδα ότι αύριο, χωρίς να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε το σήμερα, θα ξημερώσει μια καλύτερη ημέρα. Είναι η ελπίδα ότι ο κόσμος κάποια στιγμή θα αλλάξει και θα γίνει καλύτερος, χωρίς όμως εμείς να προσπαθούμε κάθε μέρα να τον αλλάξουμε. Αυτή η ελπίδα είναι που καταστρέφει αρχικά τον Ηρακλή και τον μετατρέπει σε ένα άβουλο ον, που αρνείται τις ευθύνες του, δεν έχει όνειρα, δεν έχει θέληση να αλλάξει τον εαυτό του και τη ζωή του. Η Ελπίδα στο μυθιστόρημα δεν εμφανίζεται πουθενά, αφού και στην πραγματική ζωή 8

MACO GRELLO

μας είναι συχνά μόνο ένα φανταστικό δημιούργημα, για να αναβάλλουμε τις πράξεις που πρέπει να κάνουμε και να δικαιολογούμε αυτή την απραξία μας. Τελικά, όταν ο Ηρακλής βγάζει από το μυαλό του την Ελπίδα, βρίσκει και πάλι τον εαυτό του, είναι έτοιμος να ονειρευτεί, να σχεδιάσει, να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό του και να επιτύχει τους σκοπούς του. Όπως είχε πει ένας φίλος: Παραδόξως, για να υπάρξει ελπίδα, πρέπει να πεθάνει η ελπίδα. Η προσπάθεια να παραλληλίσω την παράδοση του χριστιανισμού, με τη σύγχρονη ιστορία και την αρχαία ελληνική μυθολογία ήταν τόσο πηγαία που μπορώ να πω ότι δεν ήταν καν προσπάθεια. Βγάζοντας εκτός τον φανατισμό και τα κλειστά μυαλά μας, αυτή η σύνθεση είναι ολοφάνερη παντού στον ελλαδικό χώρο. Έτσι, για παράδειγμα, όταν ο Ηρακλής απομονώνεται στον Ψηλορείτη και έρχονται οι πειρασμοί να τον βρουν, σκεφτόμουν περισσότερο τον Οδυσσέα που προσπαθεί να επιστρέψει στην πατρίδα του (ή στην αρχική κατάσταση του εαυτού του, τη θεϊκή επίγνωση), παρά τον Ιησού που απομονώθηκε στην έρημο. Το ταξίδι και των τριών δεν θα ήταν ίδιο αν δεν αρνούνταν αυτούς τους πειρασμούς, δεν θα είχε την αξία που έχει σήμερα και δεν θα έμενε χαραγμένο στις συνειδήσεις μας. Στη διόρθωση και συμπλήρωση των κειμένων μου, για να τους δώσω την τελική τους μορφή, άρχισα να κάνω ταυτόχρονα μια αυτοκριτική. Μήπως επηρεάστηκα πολύ από τον Καζαντζάκη; Ο Καζαντζάκης, μέσω αυτού του βιβλίου, μιλάει στον Ηρακλή, τον προτρέπει να κάνει το χρέος του και κατ’ επέκταση μιλάει και σ’ εμένα. Το ίδιο ο Σωκράτης και ο Ιησούς. Μετά από πολλές νύχτες που προσπάθησα να αποτινάξω έστω και την πιθανότητα να έχω επηρεαστεί από έναν άλλον συγγραφέα ή φιλόσοφο ή ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

οποιονδήποτε άνθρωπο, συνειδητοποίησα ότι, ναι, επηρεάστηκα από τον Καζαντζάκη, από τον Σωκράτη, από τον Ιησού και από πάρα πολλούς άλλους. Για να μην επηρεαστώ, θα έπρεπε να μην είχα διαβάσει ποτέ γι’ αυτούς και να μη μου είχε μιλήσει ποτέ κανείς σχετικά. Ένα αόρατο χέρι να μου είχε απαγορεύσει να μάθω για εκείνους, για να γράψω κάτι τάχα ατόφιο. Αλήθεια, πόσο καταραμένος θα ήταν ο άνθρωπος που δεν μπόρεσε να γνωρίσει μέσα από την Ιστορία όλους τους ανθρώπους οι οποίοι, με τη διδασκαλία τους και τις ιδέες τους, άλλαξαν την ίδια την Ιστορία... Ο καθένας μας επηρεάζεται απ’ τους γύρω του, είτε αυτοί ζουν στην πραγματικότητα ή στις σελίδες ενός βιβλίου, είτε είναι δημιουργήματα της φαντασίας του. Πιστεύω πως εκείνο που μας κάνει να ξεχωρίζουμε ο ένας απ’ τον άλλον και καθιστά τα έργα μας μοναδικά είναι η ζύμωση όλων αυτών των εξωτερικών παραγόντων με το μέσα μας. Η ζύμωση της έκφρασης της αλήθειας που διέπει τον κόσμο με την αλήθεια όπως αυτή προβάλλεται μέσα μας. Από τις αναφορές που έκανα γι’ αυτό το βιβλίο σε φίλους πριν ακόμα γράψω την πρώτη σελίδα, κατάλαβα ότι μπορεί να παρεξηγηθώ εύκολα. Δεν έχω σκοπό να προσβάλω τα πιστεύω κανενός. Αντίθετα, είμαι ένας άνθρωπος που πρεσβεύει και σέβεται ότι το θέμα της πίστης μας σε κάτι ανώτερο είναι ευαίσθητο. Μέσα από τις ομοιότητες με προγενέστερες ιστορίες που έχουν ειπωθεί ή γραφτεί, είχα σκοπό απλώς να δείξω ότι έτσι γινόταν πάντα. Αληθινό το μήνυμα του Ιησού, αληθινό το ταξίδι του Οδυσσέα, αληθινός ο Βούδας, αληθινός και ο Ηρακλής. Μέσα σε ιστορίες σαν και αυτές βρίσκεται η αλήθεια του κόσμου. Αυτό που πάνω απ’ όλα θα ήθελα να γίνει μέσα σας μόλις τελειώσετε την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, είναι να 10

MACO GRELLO

καταφέρουμε, κι εσείς κι εγώ, να βρούμε κάποια από τα κρυμμένα μηνύματα της ζωής. Να διαβάσουμε πίσω από τις λέξεις, να δούμε πίσω από τις εικόνες και να ακούσουμε πίσω από τους ήχους. Να δούμε τον κόσμο πίσω απ’ τον κόσμο και τη ζωή πίσω απ’ τη ζωή. Ίσως έτσι, βρεθούμε πάλι όλοι μαζί (νοητικά;) και ξαναγεννηθούμε ενωμένοι, όσο είμαστε ακόμα ζωντανοί.

ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Κεφάλαιο 1ο — Ηρακλή με λένε, είκοσι έξι είμαι. — Ηρακλής... Ωραίο, αρχαίο ελληνικό. Ξέρεις, το δικό μου επίθετο «Ατλαντής» προέρχεται από την αρχαία ελληνική μυθολογία. — Από τον Άτλαντα, εκείνον που κρατούσε στις πλάτες του τον ουρανό και έφερε τα μήλα των Εσπερίδων στον Ηρακλή. — Μπράβο, Ηρακλή! Μελέτησες λίγο παραπάνω λόγω του ονόματός σου ή η οικογένειά σου είναι λάτρεις της αρχαίας Ελλάδας; Ένα αυθόρμητο, σχεδόν ειρωνικό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του Ηρακλή. — Οι γονείς μου, ο Σίφης και η Μαριώ, είναι χριστιανοί ορθόδοξοι ως το κόκαλο. Δεν έχουν χώρο στο μυαλό τους για άλλα πράγματα εκτός από τη Βίβλο. — Περίεργο να σου δώσουν αυτό το όνομα τότε... — Για την ακρίβεια, δεν γνωρίζω τους βιολογικούς μου γονείς. Ο Σίφης και η Μαριώ δεν μπόρεσαν να κάνουν δικά τους παιδιά, γι’ αυτό δεν έχω και αδέρφια. Ένα απόγευμα που ήταν στον τρύγο, άκουσαν πίσω από μια σειρά κλήματα ένα μωρό να κλαίει και ήμουν εγώ παρατημένος. Μάλλον η πραγματική μου μητέρα μ’ άφησε εκεί ξέροντας πως το ζευγάρι, που τόσο ήθελε ένα παιδί, θα με φρόντιζε. Τέλος πάντων, όταν με βρήκαν, δίπλα μου βρίσκονταν δύο νεκρά φίδια. Κι επειδή ο μύθος λέει πως ο Ηρακλής όταν ήταν μωρό σκότωσε δυο φίδια που είχε στείλει η Ήρα για να τον δολοφονήσει, με ονόμασαν έτσι. ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Εντυπωσιασμένος και με ένα αίσθημα συμπόνιας για το βρέφος, ο γιατρός άνοιξε τα χέρια του και σηκώνοντάς τα στο ύψος της καρδιάς αναφώνησε: — Τι φοβερή ιστορία! Δεν έχει συμβεί σε πολλούς! Αυτό σε κάνει σίγουρα ξεχωριστό, έτσι δεν είναι; — Όλοι ξεχωριστοί δεν είμαστε; ρώτησε ο Ηρακλής, που δεν εμπιστευόταν ακόμα τον γιατρό και ο ενθουσιασμός του του φαινόταν υποκριτικός. — Έχω μπροστά μου έναν νέο με γνώσεις, που είναι προσγειωμένος, που φαίνεται γερός και δυνατός. Για πες μου τι σε φέρνει στο γραφείο μου... — Οι γονείς μου... Λένε πως έχω πρόβλημα με τα ναρκωτικά. — Λένε πως έχεις πρόβλημα; Εσύ έχεις ή δεν έχεις; — Κοίτα, δεν είμαι και κανένας τελειωμένος. — Κάνεις χρήση ναρκωτικών ουσιών; — Όχι πολλά πράγματα, αλλά δεν το κρύβω, παίρνω ναρκωτικά. — Άρα υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να λυθεί, δεν έχει πολύ και λίγο. Ο Ηρακλής δυσανασχέτησε, μα έκανε υπομονή. Λίγα λεπτά θα καθόταν ακόμα, για να μην ακούει την γκρίνια των γονιών του που δεν πήγε στο ραντεβού με τον γιατρό, και μετά θα έφευγε. — Ό,τι νομίζεις, του απάντησε αδιάφορα. — Εσύ τι νομίζεις; — Κοίτα, κι άλλοι παίρνουν ναρκωτικά. Δεν τρέχει τίποτα. Απλώς περνάω καλά, με βοηθάει να σκέφτομαι αλλιώς τα πράγματα... Αυτό είναι όλο. — Πιστεύεις ότι αν κόψεις τα ναρκωτικά, δεν θα περνάς καλά;

MACO GRELLO

— Δεν ξέρω. Τρελαίνομαι όταν είμαι ξενέρωτος. Κολλάει το μυαλό μου. Κι έπειτα, τι θα μ’ έκανε χαρούμενο; — Το μυαλό κολλάει, όπως λες, στην αρχή. Ας σκεφτούμε το μετά. Τι θα σε κάνει χαρούμενο. Τι θες απ’ τη ζωή σου; — Δεν έχω ιδέα. Δεν το σκέφτομαι ποτέ, ζω το σήμερα. — Το ότι δεν το σκέφτηκες ποτέ δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι που θα σε κάνει πραγματικά χαρούμενο και όχι παροδικά, όπως οι ουσίες. Μαζί θα το βρούμε. Ας αρχίσουμε με το να μάθουμε ποιος είσαι και τι έχει συμβεί μέχρι τώρα. Η μελωδία των «Τεσσάρων Εποχών» του Βιβάλντι διέκοψε απότομα τη συζήτηση των δύο αντρών. Μια ηλεκτρονική εκδοχή κλασικής μουσικής έβγαινε από το ηχείο του κινητού τηλεφώνου του γιατρού. — Συγχώρεσέ με για δυο λεπτά, είναι κάτι επείγον, είπε και βγήκε στο μπαλκόνι μουρμουρίζοντας στο ακουστικό. Ο Ηρακλής δεν έδειξε να νοιάζεται ιδιαίτερα γι’ αυτή τη διακοπή. Κάθισε πιο αναπαυτικά στην μπορντό πολυθρόνα του. Τα απαλά χρώματα στους τοίχους αντανακλούσαν το φως που ερχόταν από το μπαλκόνι προσδίδοντας έναν ανοιξιάτικο τόνο στο δωμάτιο. Η επίπλωση, λίγο βαριά, έδινε στο γραφείο αυτή τη σοβαρότητα που σε πλακώνει σε τέτοιου είδους χώρους. Αμέτρητα βιβλία έκρυβαν τον τοίχο πίσω από την καρέκλα του γιατρού και, λίγο πιο δίπλα, πτυχία κορνιζαρισμένα, αποτέλεσμα κόπων και βασάνων για χρόνια, αποτυπωμένων σε ξεφτισμένα χαρτιά. Στο πάτωμα, μια γκρίζα μοκέτα ζέσταινε τον χώρο και, φρεσκοκαθαρισμένη όπως ήταν, ανέδιδε ένα γλυκό άρωμα λεβάντας που πότιζε ολόκληρη την ατμόσφαιρα. Το μοναχικό πορτρέτο ενός ηλικιωμένου κυρίου με γυαλιά, ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

140 × 210

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

ΤΩΝ ΘΕΩΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ISBN 978-960-564-425-3

FLAPS: 80

Maco Grello

SPINE: 15

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

0_cover_senis.indd 1

9/26/2016 12:52:07 PM