Epiousios Αrtοs 10-12.2017

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΑΡ. 371

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ

ΟΥΡΑΝΟ Αντώνης Τοπάλογλου

990€ Κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική δουλειά του Αντώνη Τοπάλογλου! 13 καινούρια τραγούδια σε μουσική και στίχους του ίδιου. Τραγουδούν μαζί του η Λιάνα Σουνιντζή, η Josie Purba, η Ρουθ Καραμανιάν, ο Χριστόφορος Τσιτουρίδης, ο Μάνος Βαφειάδης και ο Άρης Γραβάνης. Για παραγγελίες > www.christianbookstore.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Πάτρα:

Λάρισα:

Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Τηλ.: 2410-232594

Δευκαλίωνος 2 412 22

Βόλος: Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ/ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ/ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 /ΑΡ. 371

_______________________________________________________________________________________________________________

Κάθε μέρα, 3 εκατομμύρια άνθρωποι σε 106 χώρες, διαβάζουν τον «Επιούσιο Άρτο» ΓΛΩΣΣEΣ ΣTIΣ OΠOIEΣ KYKΛOΦOPEI:

__________________________________________________

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1261

AΓΓΛIKH Περιοδικό οικογενειακής λατρείας Aυστραλίας Aφρικής που έχει τη μεγαλύτερη κυκλοφορία μεταξύ όλων Ηνωμένου Βασιλείου των περιοδικών του είδους του, παγκόσμια. HΠA Kυκλοφορεί σε 33 γλώσσες. Iνδίας Ιαπωνική Iδιοκτήτης: AMG International - Εκδόσεις «Ο ΛΟΓΟΣ» Ινδονησίας Eκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος Ινδονησιακή/Αγγλική Μετάφραση: Χαρά Αρώνη-Αδάμ Kινέζικη/Aγγλική Kορεάτικη/Aγγλική Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Kορεάτικη/Aγγλική/ Διεκπεραίωση: Mαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Ιαπωνική Δημιουργικό εντύπου & επιμέλεια: Δήμητρα Παπαναγή Mιανμάρ Yπεύθυνος τυπογραφείου: CARTA-ΑΦΟΙ ΜΗΤΣΙΑΛΗ (τηλ. 210.6742200) Σρι-Λάνκα Φιλιππίνων Κείμενα Παλαιάς Διαθήκης: Nέα Mετάφραση Bίβλου, Σιγκαπούρης © 1994, Eλληνική Bιβλική Eταιρία, Eμμ. Mπενάκη 50, Αθήνα APMENIKH Κείμενα Καινής Διαθήκης: Η Καινή Διαθήκη, Εγχειρίδιο Μελέτης και Ζωής, BΙΡΜΑΝΙΚΑ (Μιανμάρ) BOYΛΓAPIKH © 1994, Εκδόσεις «Ο Λόγος», Γ. Σουρή 14, Πειραιάς ΓAΛΛIKΗ) EPIOUSIOS ARTOS ΓKOYΤΖAPATI (Iνδο-Iρανική) EΛΛHNIKH (THE UPPER ROOM) (USPS 942-860) EΣΘONIΚΗ Τrimonthly Christian Magazine IAΠΩNIKH OCTOBER/NOVEMBER/DECEMBER 2017 ΙΛΟΚΑΝΟ Published in Greece by Publishing House «O LOGOS» ΙΜΠΑΝ/ΑΓΓΛΙΚΗ 14 G. Souri str., 185 47 Pireαus, Greece INΔONHΣIAKH IΣΠANIKH Editor and Owner: AMG International, P.O. Box 22000, Ην. Πολ. Αμερικής Chattanooga, Tenn. 37421, U.S.A. Kαραϊβικής Executive Editor: Tasos Ioannidis Mεξικού N. Aμερικής Managing Editor: Rev. Fotis Romeos ITAΛIKH Subscription Rates: One year $ 25.00 - $ 4 per copy KANNATA (Iνδίας) Postmaster: If undeliverable please send form 3579 KINEZIKH KOPEATIKH to Epiousios Artos (The Upper Room), MAΛAΓIAΛAM P. O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37421, U.S.A. ΝΕΠΑΛ Second class postage paid, Chattanooga, Tenn. 37421, U.S.A. NOPBHΓIKH © 2017 The Upper Room, Nashville, TN (USA). ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ All rights reserved. www.upperroom.org ΟΝΤΙΑ _____________________________________________________________________________________________ OYΓΓPIKH ΣΥΝΔΡΟΜΗ OYPNTOY (Πακιστάν) ΠΟΛΩΝΙΚΗ Ελλάδα: 12,00 € / Αμερική: 25,00 $ ΠOPTOΓAΛIKH Υπόλ. Ευρώπη: 15,00 € / Υπόλ. χώρες: 16,00 € Aφρικάνικη Τιμή τεύχους: 3,00 € Βραζιλίας _____________________________________________________________________________________________ Πορτογαλίας Αρ. Λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΡΩΣΙΚΗ ΙΒΑΝ: GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA ΣΙΝΧΑΛΑ ΣOYHΔIKH ΤΑΪΛΑΝΔΙΚΗ TAMIΛ TEΛEΓKOY XINTI (Iνδίας, N. Φίτζι) Τ. Θ. 254,194 00 ΚΟΡΩΠΙ • Τηλ.: 210.48.34.214

Πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο τού σήμερα. Mια διμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι.

Ετήσια συνδρομή Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

✓ Τρεις τρόποι για να εξοφλήσετε τη συνδρομή σας*: (ισχύει και για τους συνδρομητές της Φωνής του Ευαγγελίου)

1. Μέσω τραπέζης, στο λογαριασμό της ΑΜG - Εκδόσεις «Ο Λόγος» στην Εθνική τράπεζα με τα παρακάτω στοιχεία: Αρ. Λογαριασμού: 129/480318-31 ή ΙΒΑΝ: GR 51 0110 1290 0000 1294 8031 831 / SWIFT CODE: ETHNGRAA (μόλις κάνετε την κατάθεση παρακαλούμε ενημερώστε μας στο τηλ.: 210.4834214) 2.

Μέσω PAYPAL στο foni@ologos.gr

Σε κάποιο από τα βιβλιοπωλεία των εκδόσεων «ο Λόγος».

Για να μάθετε το ακριβές ποσό της οφειλής σας από παλαιότερες συνδρομές καλέστε στο 210-4834214.

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ: > ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ: 210.4834214-5, > ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ «Ο ΛΟΓΟΣ» ••• Aθήνα: Eμμ. Mπενάκη 28 210.3823495 ••• Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42 2310.232210 ••• Πάτρα: Κορίνθου 199 2610.224197 ••• Λάρισα: Δευκαλίωνος 2 2410.232594 ••• Βόλος: Σωκράτους 23 24210.35801 ••• Aλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» 00355.692585746

Χαρούμενη προσμονή Επέστρεψαν κατόπιν οι βοσκοί δοξάζοντας και υμνώντας το Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, όπως ακριβώς είχε ειπωθεί σ’ αυτούς. (Λουκάς 2:20) Με το τεύχος αυτό, μπαίνουμε στην πιο αγαπημένη μου περίοδο σε όλο το έτος. Μου αρέσει η χριστουγεννιάτικη μουσική κι οι χριστουγεννιάτικες ταινίες. Λατρεύω το βαθύ θεολογικό μήνυμα της περιόδου αυτής: ο Θεός εισέρχεται στην ανθρώπινη ιστορία για να αλλάξει και εμάς και τη ζωή μας. Η περίοδος αυτή πριν τα Χριστούγεννα μάς προσκαλεί να αναμένουμε το Θεό να δράσει. Για μένα, ένα από τα πιο αξιοσημείωτα παραδείγματα χαρούμενης προσμονής προέρχεται από έναν αγαπημένο σκύλο –ένα τεράστιο, χαρούμενο Γκόλντεν Ριτρίβερ που ονομάζεται Λούθηρος. Μια μέρα που ο Λούθηρος και το αφεντικό του περνούσαν κοντά από το σπίτι μου, συνέβη κάτι αναπάντεχο: ένας σκίουρος έπεσε από το δέντρο μπροστά στα πόδια του κι αυτός πήγε να του ορμήσει. (Ευτυχώς, το αφεντικό του σκύλου έσωσε τον απρόσεχτο σκίουρο.) Μετά από αυτό, κάθε πρωί που ο Λούθηρος έφτανε στη συγκεκριμένη περιοχή έτρεμε από ενθουσιασμό κι είχε τα μάτια του προσηλωμένα στο δέντρο από όπου είχε πέσει ο σκίουρος, περιμένοντας άλλο ένα τέτοιο δώρο. Την περίοδο αυτή πριν τα Χριστούγεννα καλούμαστε με παρόμοιο τρόπο να περιμένουμε μ’ ενθουσιασμό το Θεό να φανερωθεί σε τόπους και με τρόπους που δεν περιμένουμε. Κάποιες φορές τα δώρα του Θεού στη ζωή μας μάς εκπλήσσουν και μας κόβουν τη ανάσα. Κάποιες άλλες εμφανίζονται πιο ήσυχα και ανεπαίσθητα. Είναι, μάλιστα, φορές που υλοποιούνται μόνο μετά από μεγάλη προσπάθεια. Ο Θεός έρχεται με χίλιους τρόπους! Τι θα συμβεί αν κι εμείς, σαν τους βοσκούς, αναζητήσουμε το Θεό στη ζωή μας; Οι συγγραφείς του τεύχους μας μαρτυρούν τη θαυμαστή αλήθεια ότι ο Θεός μάς επισκέπτεται ξανά και ξανά. Καθώς θα διαβάζεις τις σκέψεις αυτού του τεύχους, είθε να μπορέσεις να δεις πώς εργάζεται ο Θεός στη ζωή σου αυτή την περίοδο. Mary Lou Redding Πρώην παγκόσμια εκδότρια του Επιούσιου Άρτου

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 22:1-4

Το τραπέζι του Χριστού Τραπέζι μπρος μου ετοιμάζεις αντίκρυ στους εχθρούς μου. (Ψαλμός 23:5)

Ποιος θέλει να καλέσει αγνώστους για φαγητό; Συνήθως, βρισκόμαστε ανάμεσα σε φίλους -ανθρώπους με τους οποίους συμφωνούμε στις απόψεις. Όμως το Ψαλμός 23:5 μάς βάζει σε μια άβολη θέση, σ’ ένα τραπέζι με τους εχθρούς μας. Το σημερινό εδάφιο μάς θυμίζει πως δεν είναι δική μας η γιορτή. Ο Χριστός είναι ο οικοδεσπότης κι αυτός αποφασίζει ποιος θα καθίσει στο τραπέζι του. Καλεί ανθρώπους που δεν μας μοιάζουν, δεν μιλάνε όπως εμείς, ούτε καν έχουν ακριβώς τα ίδια πιστεύω μ’ εμάς. Γύρω από το τραπέζι του βρίσκονται φτωχοί και πλούσιοι, άνθρωποι διαφόρων πολιτικών φρονημάτων, άντρες και γυναίκες από διαφορετικές φυλές και έθνη. Ο Χριστός μάς προσφέρει θέση σ’ ένα τραπέζι με φίλους κι εχθρούς. Ο καθένας μας πρέπει ν’ αποφασίσει αν θα συνεχίσει να είναι εχθρικός, ή αν, από αγάπη για τον οικοδεσπότη, θα επιδιώξει τη συμφιλίωση μ’ εχθρούς που οι ίδιοι μας δεν θα καλούσαμε. Καθώς μοιραζόμαστε το γεύμα μαθαίνουμε ν’ αγαπάμε αυτούς που αγαπά ο Χριστός. Αυτή την Κυριακή, που είναι η Παγκόσμια Μέρα του Δείπνου του Κυρίου, είθε να μάθουμε να ζούμε ειρηνικά με όλα τα παιδιά του Θεού καθώς συμμετέχουμε στο τραπέζι αυτό όπου ο Χριστός είναι παρών. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε Ιησού Χριστέ, μάθε μας ν’ αγαπάμε όπως εσύ αγαπάς και με τον τρόπο αυτό να καλούμε ανθρώπους στο τραπέζι σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Μπορώ να βλέπω τους ανθρώπους με τα μάτια του Χριστού. Kevin L. Thomas (Αλαμπάμα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι εχθροί μας.

ΔΕΥΤΕΡΑ 2 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:1-16

Ζωή δια πίστεως Η πίστη είναι το στήριγμα των πραγμάτων εκείνων που αποτελούν αντικείμενο ελπίδας, είναι το μέσο εσωτερικής πληροφόρησης για πράγματα που δε βλέπουμε. (Εβραίους 11:1)

Τις προάλλες χρησιμοποίησα το σύστημα πλοήγησης του αυτοκινήτου μου για να πάω σ’ ένα άγνωστό μου μέρος. Οδηγούσα κι αναρωτιόμουν: Τι θα γίνει αν φτάσω και δεν είναι το σωστό μέρος; Μήπως έπρεπε να κοιτάξω το χάρτη; Η μόνη μου διαβεβαίωση ήταν ότι το σύστημα πλοήγησης με είχε οδηγήσει σωστά σε άλλα μέρη στο παρελθόν. Σκέφτηκα μια δύσκολη οικογενειακή κατάσταση για την οποία προσευχόμουν. Είχα μπει στον πειρασμό να σταματήσω να προσεύχομαι. Τότε συνειδητοποίησα πως οι υποσχέσεις της Γραφής είναι σαν το σύστημα πλοήγησης. Ο Θεός θα με οδηγούσε εκεί όπου θα εκπληρώνονταν οι υποσχέσεις του. Ο Χριστός συχνά μιλούσε στους μαθητές του για την πίστη κι επαινούσε αυτούς που τον εμπιστεύονταν. Είπε: «Όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν που πιστεύει» (Μάρκος 9:23). Η πίστη, σύμφωνα με το Χριστό, ήταν το προαπαιτούμενο για να απαντηθεί η προσευχή. Κάποια στιγμή η φωνή στο σύστημα πλοήγησης ανακοίνωσε: «Φτάσατε στον προορισμό σας». Αν δεν ακολουθούσα τις οδηγίες του συστήματος, δεν θα έβρισκα το μέρος που έψαχνα. Όμοια, αν παραιτηθώ από τις υποσχέσεις του Θεού, μπορεί ποτέ να μην τις δω να εκπληρώνονται. Καθώς οδηγούσα το αυτοκίνητό μου «δια πίστεως», κατάλαβα πως πρέπει να ζω πιστεύοντας τις υποσχέσεις του Θεού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε που είσαι πιστός στις υποσχέσεις σου. Βοήθα μας να τις δεχόμαστε με πίστη για να τις δούμε να πραγματοποιούνται. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός πάντα εκπληρώνει τις υποσχέσεις του. Zoe M. Hicks (Τζόρτζια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Να έχουμε πίστη στις υποσχέσεις του Θεού.

ΤΡΙΤΗ 3 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:13-25

Δυνάμωσε στην πίστη [Ο Αβραάμ] δυνάμωσε στην πίστη και απέδωσε δόξα στο Θεό, έχοντας απόλυτη βεβαιότητα πως εκείνο που υποσχέθηκε έχει τη δύναμη και να το πραγματοποιήσει επίσης. (Ρωμαίους 4:20-21)

Στην Γ΄ Γυμνασίου θέλησα να μπω στην ομάδα πάλης του σχολείου. Όταν ξεκίνησαν οι προπονήσεις κατά το τέλος του Οκτωβρίου, διαπίστωσα πως το άθλημα ήταν πολύ πιο δύσκολο από ότι φανταζόμουν αρχικά. Κάποια στιγμή ξεκίνησαν οι επίσημοι αγώνες. Κάθε φορά που βρισκόμουν στην παλαίστρα έχανα. Κάθε μέρα σκεφτόμουν να αποχωρήσω από την ομάδα. Είχα κουραστεί να καταβάλω τόση προσπάθεια μόνο και μόνο για να χάσω. Όταν τελείωσε η σεζόν είχα μόνο πέντε νίκες και είκοσι-εφτά ήττες. Όμως, αποφάσισα να ξεχάσω εκείνη τη σεζόν και να δουλέψω σκληρά τον επόμενο χρόνο. Έκανα προπονήσεις κι εξασκούμουν. Στην Α΄ Λυκείου ήμουν καλύτερος παλαιστής κι ανέβηκα στη βαθμολογία, ήμουν τέταρτος στην πολιτεία μου. Η εξάσκηση της πίστης μας απαιτεί την ίδια αφοσίωση. Μερικές φορές χάνω την πίστη μου στο Θεό και στον εαυτό μου. Τώρα συνειδητοποιώ πως αντί να χάνουμε την πίστη μας, μπορούμε να δείξουμε περισσότερο ζήλο και να αυξηθούμε στην πίστη μας με τη βοήθεια της προσευχής, της μελέτης της Γραφής και της λατρείας μαζί με άλλους πιστούς. Ο Θεός θα μας δώσει τη δύναμη για να συνεχίσουμε να προχωράμε. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας να μένουμε πιστοί και αφοσιωμένοι στην πίστη μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Η πίστη στο Θεό απαιτεί εξάσκηση κι αφοσίωση. Jared Russell (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι αθλητές στα σχολεία και τα πανεπιστήμια.

ΤΕΤΑΡΤΗ 4 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΡΩΜΑΙΟΥΣ 16:1-16

Καλό παράδειγμα [Οι] ηλικιωμένες... να είναι δασκάλες του καλού, έτσι ώστε να παραδειγματίζουν τις νεώτερες. (Τίτος 2:3-4)

Κατά την τρίτη δεκαετία της ζωής μας, ο σύζυγός μου κι εγώ ανοίξαμε μια μικρή επιχείρηση σε μια μικρή πόλη. Επίσης, αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε μια καινούρια εκκλησία με τα δυο μικρά παιδιά μας. Τα μέλη αυτής της εκκλησιαστικής οικογένειας μάς περιέβαλλαν με αγάπη, μας ανέθεσαν ευθύνες στην εκκλησία και μας κάλεσαν πολλές φορές για φαγητό στα σπίτια τους. Ένιωθα άνετα με τις μεγαλύτερες γυναίκες -ειδικά με μία συγκεκριμένη που με βοηθούσε στο βιβλιοπωλείο μου. Ήταν 62 ετών κι ετοιμαζόταν για τον ιεραποστολικό αγρό. Πριν φύγει, της χάρισα ένα δίσκο με ύμνους από το μαγαζί μας. Ένας από τους ύμνους του δίσκου ήταν ο αγαπημένος της. Με αγκάλιασε και μ’ ευλόγησε για την προσφορά μου. Ποτέ δεν ξέχασα εκείνη τη στιγμή γιατί μέχρι τότε θεωρούσα πως εκείνη πρόσφερε και διακονούσε εμένα. Όταν έμεινα ξανά έγκυος κι αποφάσισα να πουλήσω το βιβλιοπωλείο, μου βρήκε αγοραστή καθώς ήταν επιχειρηματίας και γνώριζε περισσότερους ανθρώπους στην πόλη από εμένα. Η ενθάρρυνσή της την περίοδο εκείνη της ζωής μου ήταν ένα όμορφο παράδειγμα της συμπεριφοράς των γυναικών στο Τίτον 2:3. Με το παράδειγμα, την καλοσύνη και τη βοήθειά της με δίδαξε κι έγινε καλό παράδειγμα για τη δική μου ζωή. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Σ’ ευχαριστούμε, Κύριέ μας, που μας δίνεις το προνόμιο να σε υπηρετούμε υπηρετώντας άλλους. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Μπορώ να διακονήσω κάποιον με το παράδειγμά μου. Doreen Frick (Νεμπράσκα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Να γίνω παράδειγμα στη διακονία.

ΠΕΜΠΤΗ 5 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΌΣ 19:1-7

Τ’ αστέρια Όσες φορές βλέπω στους ουρανούς σου –έργα της αξιοσύνης σου– τ’ αστέρια, τη σελήνη, που εσύ τα στέριωσες, αναλογίζομαι: Τι τάχα είν’ ο άνθρωπος ώστε να τον φροντίζεις; ο κάτοικος της γης ώστε να νοιάζεσαι γι’ αυτόν; (Ψαλμός 8:4-5)

Ένα βράδυ καθόμουν στο δωμάτιό μου και σκεφτόμουν τα προβλήματά μου όταν ο πατέρας μου με φώναξε στη βεράντα. «Κοίτα τον ουρανό», μου είπε. «Δες πόσα πολλά είναι τ’ αστέρια. Τι όμορφη βραδιά!» Ποτέ δεν είχα αναλογιστεί την ομορφιά του βραδινού ουρανού. Τα λόγια του μ’ έκαναν να ξεχάσω για λίγο τα προβλήματά μου. Καθώς κοιτούσα τον ουρανό, απάντησα: «Ναι, είναι πολύ όμορφα!» Μερικές φορές είμαστε τόσο απασχολημένοι με τα προβλήματά μας που ξεχνάμε ότι ο Θεός πάντα μας δίνει κάτι για να το απολαύσουμε, ακόμα και μέσα στις δυσκολίες της ζωής. Μπορεί να είναι η οικογένειά μας που μας αγαπά, ένα όμορφο λουλούδι, ο καθαρός αέρας, τα πουλιά που τραγουδούν, ή η ομορφιά των αστεριών. Τη νύχτα εκείνη, που κοίταξα τον ουρανό και θαύμασα τα αστέρια, δεν λύθηκαν τα προβλήματά μου. Συνειδητοποίησα όμως πως όπως τα αστέρια λάμπουν ακόμα κι όταν εγώ δεν τα παρατηρώ, ο Θεός μάς ευλογεί σε κάθε περίσταση επειδή η αγάπη του για μας είναι άνευ όρων. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Σ’ ευχαριστούμε, Θεέ μας, για τα τόσα όμορφα πράγματα που μας δίνεις ακόμα και μέσα στις δυσκολίες. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Πού θα δω τις ευλογίες του Θεού σήμερα; Meliana Santoso (Ανατολική Ιάβα, Ινδονησία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Πατέρες και κόρες.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Β΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:17-21

Η απόλυτη δεύτερη ευκαιρία Τώρα πια σας συμφιλίωσε μαζί του μέσω του θανάτου του, χάρη στο ανθρώπινο σώμα που έλαβε, για να σας έχει αντίκρυ του άγιους και αψεγάδιαστους και αδιάβλητους. (Κολοσσαείς 1:22)

«Θέλω μια δεύτερη ευκαιρία!», φώναξε ο οχτάχρονος εγγονός μου. Δεν του άρεσαν οι συνέπειες μια επιλογής του στο παιχνίδι που έπαιζε με κάποια άλλα παιδιά. Ήθελε να ακυρώσει αυτό που είχε κάνει. Πολλοί είμαστε όμηροι του παρελθόντος, ζούμε με πίκρες και φόβους, με το βάρος της ντροπής ή της ενοχής. Οι σκέψεις μας μάς καταδικάζουν: μακάρι να μπορούσα να πάρω πίσω τα σκληρά μου λόγια, μακάρι να μπορούσα να διορθώσω τα λάθη μου, μακάρι να είχα διαλέξει διαφορετικό δρόμο στη ζωή μου. Μακάρι να είχα μια δεύτερη ευκαιρία. Τα καλά νέα είναι ότι ο Θεός είναι Θεός νέων ξεκινημάτων! Μας αγαπά και δεν θέλει να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν. Ό,τι κι αν κάναμε, ο Θεός μπορεί και θέλει να μας συγχωρήσει. Μέσω της θυσίας του Χριστού, ο Θεός κάρφωσε όλη μας την ενοχή και την αμαρτία στο σταυρό. Θέλει και μπορεί να μας δώσει καθαρή καρδιά, να συγχωρήσει τα λάθη μας και να τα ξεχάσει οριστικά. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Αν κανείς ανήκει στο Χριστό, είναι καινούργιο δημιούργημα. Τα παλιά πέρασαν, τώρα πια έχουν γίνει όλα καινούργια!» (Β΄ Κορ. 5:17). Αυτή είναι η απόλυτη «δεύτερη ευκαιρία»! ΠΡΟΣΕΥΧΗ Άγιε Πατέρα μας, βοήθα μας ν’ αφήνουμε πίσω μας τα λάθη του παρελθόντος. Δώσε μας καθαρή καρδιά και νέα ζωή. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Με τη δύναμη του Ιησού Χριστού μπορώ να έχω καινούρια ζωή. Karen H. Perez (Τζόρτζια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιος που παλεύει με τις ενοχές του.

ΣΑΒΒΑΤΟ 7 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΡΚΟΣ 6:35-44

Η δική μας συμμετοχή [Οι μαθητές είπαν στον Ιησού:] «Απόλυσέ τους για να πάνε στα γύρω αγροκτήματα και στα χωριά ν’ αγοράσουν ψωμιά, γιατί δεν έχουν τι να φάνε». Αποκρίθηκε τότε εκείνος: «Δώστε τους εσείς να φάνε». (Μάρκος 6:36-37)

Δεν έβγαινε τίποτα από τη συνάντηση με τα αγόρια της Β΄ Γυμνασίου. Έμοιαζαν να ενδιαφέρονται περισσότερο να λένε αστεία και να ενοχλούν ο ένας τον άλλο, παρά να θέλουν ν’ αποφασίσουν τι θα έκαναν την ημέρα υπηρεσίας. Τελικά, ο υπεύθυνός τους που καθόταν δίπλα μου κουράστηκε. «Παιδιά, φτάνει!», τους είπε. «Είστε μαθητές της Β΄ Γυμνασίου. Είστε οι ηγέτες αυτής της διακονίας. Τα μικρότερα παιδιά και οι φίλοι σας θέλουν να παραδειγματιστούν από εσάς. Χρειάζεται να σοβαρευτείτε και να κάνετε κάτι». Είναι φορές που κι εμείς οι μεγάλοι μέσα στην εκκλησία χρειάζεται ν’ ακούσουμε τα ίδια λόγια. Νομίζουμε ότι μπορούμε να δώσουμε το «παρών», χωρίς όμως να συμμετέχουμε. Κάποτε έκανα το λάθος να θεωρώ πως η μαρτυρία μου περιοριζόταν μόνο στο να μιλάω στους άλλους για το Χριστό και να τους καλώ στην εκκλησία. Το υπόλοιπο έργο θα το έκανε το Άγιο Πνεύμα και οι υπεύθυνοι της εκκλησίας. Όμως δεν είναι αυτή η εικόνα που μας δίνει η σημερινή βιβλική περικοπή. Οι μαθητές είπαν στο Χριστό να στείλει τους ανθρώπους ν’ αγοράσουν φαγητό κι εκείνος τους απάντησε: «Δώστε τους εσείς να φάνε». Ο Χριστός ήθελε οι μαθητές να συμμετέχουν στο έργο του. Παρά τα λάθη και τις περιορισμένες δυνάμεις μας, ο Θεός μπορεί να κάνει θαύματα όταν, σαν τους μαθητές, συμμετέχουμε στο έργο του. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε που μας καλείς να συμμετέχουμε στη διακονία σου παρά τα λάθη και τους περιορισμούς μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός μπορεί να κάνει θαυμαστά μέσα από μένα. Keith Osmun (Οχάιο, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι όμιλοι νέων των εκκλησιών μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΣΑΜΟΥΗΛ 3:1-10

Άκου το Θεό Στον Κύριο να εμπιστεύεσαι μ’ όλη σου την καρδιά και στη δική σου σύνεση να μη στηρίζεσαι. Ό,τι κι αν κάνεις αυτόν να σκέφτεσαι και θα εξομαλύνει αυτός τους δρόμους σου. (Παροιμίες 3:5-6)

Μια Κυριακή που περπατούσα προς το αυτοκίνητό μου μετά τη λατρεία, άκουσα τις καμπάνες της εκκλησίας να παίζουν ένα όμορφο ύμνο. Ένιωσα λες και με ξεπροβόδιζε ο Θεός! Οι καμπάνες ηχούν μέσα στην εβδομάδα, αλλά σπάνια τις ακούω. Κι ακόμα και τότε ο ήχος τους μπερδεύεται με τους καθημερινούς θορύβους. Μπορεί να οδηγώ, ή να ψωνίζω, ή να μιλάω με κάποιον και ν’ ακούω αμυδρά τον ήχο από τις καμπάνες, αλλά δεν σταματάω για ν’ ακούσω τη μελωδία. Δεν μοιάζει αυτό με τη σχέση μου με το Θεό; Πηγαίνω στη λατρεία και φεύγω νιώθοντας έντονα την παρουσία του Θεού. Όμως, μέσα στην εβδομάδα με παρασέρνει η ρουτίνα της ζωής. Όταν υπάρξει ανάγκη, προσεύχομαι προσπαθώντας να βρω χρόνο για την πίστη μου μέσα στο γεμάτο πρόγραμμά μου. Σαν τις καμπάνες της εκκλησίας, ο Θεός πάντα μας μιλάει. Πρέπει όμως να σωπάσουν όλες οι άλλες φωνές γύρω μας, να ρίξουμε λίγο το ρυθμό της ζωής και να μην μιλήσουμε απλά στο Θεό, αλλά να δώσουμε χρόνο για να τον ακούσουμε. Η φωνή της αγάπης και της ευσπλαχνίας του είναι ό,τι χρειαζόμαστε μέσα στην εβδομάδα. Ο Θεός μάς μιλάει, όμως πόσο προσεχτικά τον ακούμε; ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ που μας αγαπάς, μάθε μας να βρίσκουμε χρόνο για σένα στη ζωή μας. Εσύ είσαι η ελπίδα και η σωτηρία μας, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το να περνάμε ώρα μαζί σου στην προσευχή. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Πόσο προσεχτικά ακούω τη φωνή του Θεού σήμερα; Gary Dowdy (Τενεσί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Να διαθέτουμε χρόνο για να ησυχάζουμε στην παρουσία του Θεού.

ΔΕΥΤΕΡΑ 9 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 25:8-12

Η χάρη του Θεού Όλοι οι δρόμοι του Κυρίου είναι χάρη κι αλήθεια σ’ όσους τη διαθήκη του εφαρμόζουν και τις δικές του εντολές. (Ψαλμός 25:10)

Από το 1999 πάσχω από καρκίνο του μαστού κι αποφάσισα να εγχειριστώ για να αφαιρεθεί ο όγκος και να μην επεκταθεί ο καρκίνος. Μετά από κάθε χημειοθεραπεία οι παρενέργειες ήταν εξουθενωτικές. Το σώμα μου άλλαξε, τα χέρια, τα πόδια και τα νύχια μου μαύρισαν κι έπεσαν τα μαλλιά μου. Υπέφερα σωματικά και ψυχικά, αλλά η πίστη μου στο Θεό με βοήθησε να μείνω δυνατή και σταθερή. Όταν έμαθα πως είχα καρκίνο κι έπρεπε να κάνω θεραπείες, ξόδεψα χρόνο σε προσευχή, μελέτη της Γραφής, ζήτησα χάρη και ζήτησα κι από άλλους πιστούς να προσεύχονται για ν’ ακούσει ο Θεός την έκκλησή μου. Η Γραφή μ’ ενθάρρυνε και με βοήθησε να θυμάμαι πως ο Θεός έχει τις απαντήσεις που ζητώ. Την περίοδο εκείνη πριν 18 χρόνια, ο Θεός μου ανέθεσε ένα έργο ζωής: να κηρύττω το ευαγγέλιο. Τώρα βλέπω τη ζωή ως ευλογία από το Θεό. Ακόμα κι όταν δυσκολεύεται το σώμα ή το πνεύμα μας, μπορούμε να στηριζόμαστε στη χάρη του Θεού και να δεχόμαστε ταπεινά το έλεός του. Όπως έγραψε ο ψαλμωδός: «Καλός και δίκαιος [είναι] ο Κύριος» (Ψαλμ. 25:8). ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Σ’ ευχαριστούμε, Θεέ μας, για τη θεραπεία, την καλοσύνη, τη δικαιοσύνη και τη χάρη σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Η ζωή μας είναι ευλογία από το Θεό. Nitraporn Laddakornbhand (Chiang Mai, Ταϊλάνδη) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Οι καρκινοπαθείς.

ΤΡΙΤΗ 10 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 112:6-8

Οι ώμοι του Θεού Μένει το φρόνημά του ακλόνητο, προσμένει δίχως φόβο να δει των αντιπάλων του την ήττα. (Ψαλμός 112:8)

Τον καιρό που η οικογένειά μου κι εγώ υπηρετούσαμε ως ιεραπόστολοι στην Αϊτή, πήγαμε να μείνουμε στον Άγιο Δομίνικο για ένα μήνα. Τα οικονομικά μας ήταν στενά κι έτσι περπατούσαμε χιλιόμετρα για να δούμε τα αξιοθέατα και να επισκεφθούμε τις παραλίες. Κάποια στιγμή ο τρίχρονος γιος μου κουράστηκε από το περπάτημα. Ενώ περπατούσαμε, άρχισε να παρακαλάει: «Στους ώμους! Στους ώμους!» κι εγώ τον έπαιρνα στους ώμους μου. Μια μέρα του είπα: «Παιδί μου, κι εγώ κουράστηκα», κι αυτός απάντησε: «Δεν μπορείς να κουραστείς! Είσαι ο μπαμπάς μου!» Οι επίγειοι πατέρες κουράζονται, μπορεί να κουραστούν τόσο που να μην μπορούν να σηκώσουν τα παιδιά τους ή το φορτίο τους. Όμως ο ουράνιος Πατέρας μας ποτέ δεν κουράζεται ούτε ατονεί. Ποτέ δεν τον πονάει η μέση του ώστε να μην μπορεί να σηκώσει το φορτίο μας και είναι πάντα διαθέσιμος κάθε φορά που παραδίνουμε τα όπλα και του ζητάμε βοήθεια. Η καθημερινότητα είναι από μόνη της δύσκολη, όταν όμως αντιμετωπίζουμε έντονες δοκιμασίες μπορεί να λυγίσουμε. Μπορεί να δοκιμάσουμε να σηκώσουμε μόνοι μας τα βάρη, αργά ή γρήγορα όμως συνειδητοποιούμε πως δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι. Όταν κίνδυνοι, ασθένειες ή το σκοτάδι μάς φέρνουν στα όριά μας, ο Θεός είναι δίπλα μας για να μας σηκώσει καθώς του παραδίδουμε τα φορτία μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Άγιε Θεέ μας, βοήθα μας ποτέ να μην ξεχνάμε πως, αν και είσαι άγιος, είσαι κοντά στον καθένα μας. Μάθε μας να εμπιστευόμαστε τη δύναμή σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Μπορώ να δω την αγάπη του Θεού πέρα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω. Chris Surber (Βιρτζίνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι οικογένειες των ιεραποστόλων.

ΤΕΤΑΡΤΗ 11 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16:13-20

Ποιος είμαι; «Κι εγώ σου λέω, λοιπόν, πως εσύ είσαι ο Πέτρος και πάνω σ’ αυτήν την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία μου». (Ματθαίος 16:18)

Τώρα που αλλάζω καριέρα δυσκολεύομαι όταν συναντώ καινούριους ανθρώπους. Στο παρελθόν, όταν με ρωτούσαν τι δουλειά κάνω, μου άρεσε να απαντώ: «Είμαι φοιτήτρια» ή «Είμαι δασκάλα». Με δυο λέξεις παρουσίαζα μια πλευρά του είναι μου για την οποία ένιωθα περήφανη. Για παράδειγμα, λέγοντας: «Είμαι δασκάλα», υπονοείται πως μου αρέσει να μαθαίνω, εργάζομαι σκληρά κι αγαπώ τα παιδιά. Αν και είναι ωραίο να αντλεί κανείς ικανοποίηση από κάποιο τίτλο, η ανεργία μού έδωσε την ευκαιρία να καθίσω να σκεφτώ: Ποια είμαι στ’ αλήθεια; Το επάγγελμά μου μπορεί να δείχνει κάποιες από τις προτεραιότητες και τις προσδοκίες μου, αλλά δεν αποκαλύπτει ποια είμαι στην ουσία. Στο σημερινό εδάφιο ο Χριστός δεν λέει στον Σίμωνα ότι είναι προφήτης, ή μαθητής, ή δάσκαλος. Αντίθετα τον αποκαλεί με τ’ όνομά του: Πέτρο. Η ταυτότητά του αυτή δεν σχετίζεται με το έργο ή τις πράξεις του, αλλά με την πίστη του με τη διακήρυξή του ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας, ο γιος του ζωντανού Θεού. Το ίδιο ισχύει και με μένα. Η βασική μου ταυτότητα προέρχεται από την πίστη μου, από το γεγονός ότι είμαι παιδί του Θεού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Θεέ μας, σ’ ευχαριστούμε που μας αγαπάς και μας δίνεις αξίας είτε έχουμε δουλειά είτε είμαστε άνεργοι. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Το σημαντικό είναι πως είμαι παιδί του Θεού. Teresa Coda (Ρόουντ Άιλαντ, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που προσπαθούν να βρουν δουλειά.

ΠΕΜΠΤΗ 12 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 35:1-2

Το κρίνο του Άχο «Και για ρούχα τι ανησυχείτε; Παρατηρήστε προσεκτικά τα κρίνα στην εξοχή και μάθετε πώς μεγαλώνουν. Ούτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν. Κι όμως, σας λέω, ούτε ο Σολομών με όλη του τη δόξα, δεν ντυνόταν σαν ένα απ’ αυτά». (Ματθαίος 6:28-29)

Όταν επισκεφθήκαμε το Άχο της Αριζόνα, κάναμε μια εκδρομή στην έρημο στα νότια της πόλης. Εκεί είδαμε το κρίνο του Άχο, ή το κρίνο της ερήμου. Έχει ένα όμορφο λουλούδι που μοιάζει με μικρογραφία του πασχαλινού κρίνου. Φύεται μόνο στις ερήμους των ΝΔ ΗΠΑ και στο Β. Μεξικό. Οι ισπανοί το ονόμασαν κρίνο του Άχο επειδή οι ιθαγενείς το χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα και έχει γεύση σαν του σκόρδου (άχο στα Ισπανικά είναι το σκόρδο). Όταν είδα το όμορφο αυτό φυτό να ευδοκιμεί σ’ ένα τόσο άνυδρο και αμμώδες περιβάλλον, θαύμασα πώς ο Θεός δημιουργεί όμορφα πράγματα ακόμα και στα πιο έρημα μέρη. Ο Θεός με τον ίδιο τρόπο δίνει ομορφιά στη ζωή μας. Ακόμα και μέσα στην έρημο του πόνου, της μοναξιάς και της απελπισίας, ο Θεός μάς θυμίζει πως μπορούμε να ευδοκιμήσουμε εκεί που βρισκόμαστε και να μοιραστούμε την ομορφιά της πίστης μας με τους γύρω μας. Όταν αφιερώσουμε τη ζωή μας στο Θεό μπορούμε να δούμε πέρα από την ασχήμια που βλέπουμε στον εαυτό μας και να διακρίνουμε την ομορφιά του στη ζωή μας και στον κόσμο μας ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, θύμιζέ μας πως εκεί που εμείς βλέπουμε ασχήμια, εσύ βλέπεις ομορφιά· εκεί που βλέπουμε φόβο, εσύ βλέπεις ελπίδα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Θεός μπορεί να κάνει την αγάπη ν’ ανθίσει σε κάθε φάση της ζωής μου. Ken Claar (Άινταχο, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιος που νιώθει μοναξιά.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 92

Δεν μας πήραν τα χρόνια Καρπό θα δίνει [ο δίκαιος] ως τα γηρατειά, θα ’ναι ακμαίος κι αγέραστος. (Ψαλμός 92:15)

Πριν κάποιους μήνες άλλος ένας πιανίστας προστέθηκε στη χορωδία της εκκλησίας μας και γίναμε τέσσερις. Ένιωθα απογοητευμένη, άχρηστη και ταπεινωμένη. Ρώτησα το Θεό: «Μήπως πρέπει να πάρω σύνταξη στα 61;» Τότε, όταν η αδερφή μου εγχειρίστηκε και χρειαζόταν βοήθεια, πήρα την απόφαση να πάω σε μια άλλη εκκλησία που είχαν τη λατρεία τους νωρίτερα. Μετά από ένα μήνα, μου είπαν ότι στο μικρό εκείνο εκκλησίασμα ήθελαν να ξεκινήσουν μια χορωδία. Αμέσως ήξερα πως με καλούσε ο Θεός. Προσφέρθηκα να παίζω το πιάνο και από τότε απολαμβάνω να συμμετέχω στη χορωδία αυτή. Η αλλαγή αυτή δεν με βοήθησε απλά στο να καταλαβαίνω καλύτερα τα κηρύγματα, καθώς γίνονται στη μητρική μου γλώσσα, αλλά επίσης χαίρομαι κάνοντας νέους φίλους και κρατώντας επαφή με τους φίλους από την παλιά μου εκκλησία. Από την εμπειρία αυτή κατάλαβα πως, εφόσον είμαστε πρόθυμοι, ο Θεός θα μας οδηγήσει και θα μας ανοίξει το δρόμο. Ανεξάρτητα από την ηλικία μας, αν ακούσουμε προσεχτικά τη φωνή του Θεού, μπορούμε να υπηρετούμε με χαρά. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε που μας καθοδηγείς όταν νιώθουμε χαμένοι. Βοήθα μας να θυμόμαστε πως πάντα μπορούμε να σε υπηρετούμε -αρκεί να είμαστε πρόθυμοι. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Όσο είμαι πρόθυμος, ο Θεός θα μου δίνει τρόπους να υπηρετώ. Doris Yeung (Samut Prakan, Ταϊλάνδη) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι πιανίστες των εκκλησιών μας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-25

Επιμονή Ας διατηρούμε ακλόνητη την ομολογία της ελπίδας μας, γιατί κρατάει το λόγο του εκείνος που έδωσε τις υποσχέσεις. (Εβραίους 10:23)

Άρχισα να έχω αμφιβολίες για τον καθηγητή Αγγλικών που επέλεξα όταν κάθε φορά οι βαθμοί μου ήταν λίγο πάνω από τη βάση. Μέχρι που ξαναπήρα κακό βαθμό ενώ υπήρχε μόλις μία διόρθωση στο γραπτό μου. Ο καθηγητής είχε σβήσει τις λέξεις που είχα προσθέσει για πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Όταν τον ρώτησα για το βαθμό μου, μου απάντησε ότι μπορώ να αναδείξω το λογοτέχνη που κρύβω μέσα μου όταν θα με πληρώνουν για τα γραπτά μου κι όχι στην τάξη του. Αυτός ο κακός βαθμός με ώθησε να επιμείνω και να ολοκληρώσω το μάθημα παίρνοντας άριστα. Συχνά μέσα στις βιβλικές ιστορίες βλέπουμε τους καρπούς της επιμονής, μια απ’ αυτές είναι και η ιστορία του Βαρτίμαιου. Ο Χριστός βάδιζε προς την Ιερουσαλήμ, όταν ο τυφλός Βαρτίμαιος τον φώναξε (Μάρκος 10:46-52). Ο κόσμος προσπάθησε να τον κάνει να ησυχάσει. Εκείνος, όμως, αντί να παραιτηθεί, φώναζε ακόμα πιο δυνατά ζητώντας από το Χριστό να τον θεραπεύσει. Ο Ιησούς τον θεράπευσε κι ο Βαρτίμαιος τον ακολούθησε δοξάζοντας το Θεό. Σίγουρα πρέπει να ήταν χαρούμενος που δεν είχε σταματήσει να φωνάζει. Όταν βρισκόμαστε σε καταστάσεις που ξεφεύγουν από τον έλεγχό μας και δεν βλέπουμε να είναι πιθανό ένα θετικό αποτέλεσμα, μπορεί να αποθαρρυνθούμε. Όμως ακόμα κι αν θεωρούμε πως κανείς δεν νοιάζεται, μπορούμε να επιμείνουμε και να συνεχίσουμε να κάνουμε το σωστό γιατί ο Θεός είναι πιστός. Είναι ώρες που η ζωή μοιάζει σκοτεινή, ο Θεός όμως μας βοηθάει να έχουμε ελπίδα. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, εσύ να μας ενθαρρύνεις και να μας βοηθάς να έχουμε ελπίδα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός μού δίνει δύναμη να επιμείνω. Charles J. Huff (Ιλινόι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες.

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 105:1-7

Χαρά! Δοξολογήστε τον Κύριο! Το όνομά του επικαλείσθε· γνωρίστε στους λαούς τα έργα του! Ψάλτε σ’ αυτόν και τραγουδήστε του παιάνες, όλα αναφέροντας τα θαυμαστά του έργα! (Ψαλμός 105:1-2)

Δεκάξι άτομα της οικογένειάς μου στριμωχτήκαμε σ’ ένα στρατιωτικό λεωφορείο για μια μεγάλη διαδρομή μέσα στην παγωμένη χειμωνιάτικη νύχτα με προορισμό ένα υπόστεγο αεροπλάνων όπου θα περιμέναμε το γιο μου που επέστρεφε από το Αφγανιστάν. Μικρά μωρά περίμεναν να συναντήσουν τους μπαμπάδες τους. Νεαρές γυναίκες είχαν ετοιμαστεί προσεχτικά για να υποδεχτούν τους συζύγους τους κι ενθουσιασμένα παιδιά έτρεχαν ένα γύρω. Οι γονείς όπως εγώ ήμασταν ενθουσιασμένοι που ο Κύριος μάς έδινε μια ακόμα ευκαιρία ν’ αγκαλιάσουμε τα παιδιά μας. Ο χώρος έσφυζε από χαρά, ειρήνη και δοξολογία. Όταν μας ανακοίνωσαν ότι φαινόταν το αεροπλάνο, φωνάξαμε από χαρά και κουνούσαμε σημαίες. Καθώς οι στρατιώτες περπατούσαν με βηματισμό προς το υπόστεγο, έψαχνα ανάμεσα στα πρόσωπά τους για το γιο μου. Όταν τελικά τον είδα, δόξασα το Θεό για την ασφαλή επιστροφή του. Τη στιγμή εκείνη όλα ήταν τέλεια. Πολλές στιγμές μάς φέρνουν μεγάλη χαρά -ένα πουλί που πετάει, μια εντυπωσιακή ανατολή, η γέννηση ενός παιδιού, ο έρωτας. Μέσα σε όλα αυτά μπορούμε να κάνουμε μια παύση για να δοξάσουμε το Θεό που μας χαρίζει τέτοια χαρά. Μπορούμε συνειδητά να επιλέξουμε να μην αγνοούμε τις στιγμές αυτές της χαράς που μας χαρίζει καθημερινά και να του τις ανταποδίδουμε με την ευγνωμοσύνη και τη δοξολογία μας. Σήμερα μπορούμε να ευχαριστήσουμε το Θεό, να επικαλεστούμε το όνομά του, να του ψάλλουμε και να διακηρύξουμε στα έθνη τις θαυμαστές πράξεις του. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, κάνε μας πραγματικά ευγνώμονες για κάθε μικρή και μεγάλη χαρά που μας χαρίζεις. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Σήμερα θα δοξάσω το Θεό για κάθε χαρά που μου δίνει. Lisa Ward (Αλαμπάμα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι οικογένειες των στρατιωτικών.

ΔΕΥΤΕΡΑ 16 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 43:1-3

Κράτα αυτή τη σκέψη Αιχμαλωτίζουμε κάθε νου για να υπακούει στο Χριστό. (Β΄ Κορινθίους 10:5)

Στις διακοπές, ο σύζυγός μου κι εγώ παίζουμε συχνά ένα παιχνίδι με μπάλες μαζί με τα παιδιά μας. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να κυλήσει κανείς μεγάλες, βαριές μπάλες προς το στόχο που είναι μια μικρότερη μπάλα. Εν μέρει η δυσκολία του βρίσκεται στην κύλιση της μπάλας στο ανώμαλο έδαφος. Είναι εκνευριστικό όταν η μπάλα μου φτάνει κοντά στο στόχο και στη συνέχεια κυλάει κι απομακρύνεται! Είναι φορές που οι σκέψεις μου μοιάζουν με τη μπάλα. Το έδαφος της ζωής μου μοιάζει σχετικά επίπεδο, χωρίς προβλήματα. Κι όμως, κάποιες στιγμές, εμφανίζεται μια σκέψη που με τρομάζει και, πριν το καταλάβω, με τη φαντασία μου δημιουργώ τον ένα φόβο μετά τον άλλο, γεγονός που με κάνει να βρεθώ μακριά από το στόχο μου. Όταν οι φόβοι με απομακρύνουν από το Χριστό, εστιάζω ξανά την καρδιά και το νου μου πάνω του με την προσευχή, τη δοξολογία και τη μελέτη της Γραφής. Θέλω ο Χριστός να είναι το κέντρο της ζωής μου. Στρέφομαι στον Κύριο για να με συγχωρήσει και να με καθαρίσει, ξέροντας ότι πέθανε για μένα. Οι φόβοι είναι κομμάτι του είναι μου, μαθαίνω όμως να εμπιστεύομαι τον Κύριο. Αντί να γεμίζω με φόβο, μπορώ να επιλέγω συνειδητά να εμπιστεύομαι το Χριστό κάθε μέρα. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Βοήθησέ μας, Κύριέ μας, να νιώθουμε την παρουσία σου και να στρέφουμε κάθε σκέψη μας σε σένα που είσαι το κέντρο της ζωής μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Χριστός είναι πάντα μαζί μου. Θα επιλέξω να τον εμπιστευθώ. Claire Bell (South Australia, Αυστραλία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που παλεύουν με τους φόβους τους.

ΤΡΙΤΗ 17 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΑΚΩΒΟΥ 3:2-12

Ξύλα και πέτρες Με [τη γλώσσα] ευλογούμε το Θεό και Πατέρα... Από το ίδιο στόμα βγαίνει ευλογία και κατάρα! (Ιακώβου 3:9-10)

Μπορεί τα ξύλα και οι πέτρες να μου τσακίσουν τα κόκκαλα, αλλά τα λόγια ποτέ δεν θα με πληγώσουν. Η φράση αυτή αποσκοπεί να μας προφυλάξει από τη σκληρότητα των λόγων. Όμως, στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουμε πως οι λέξεις πληγώνουν και μπορούν εύκολα να κάνουν κακό. Άπειρες λέξεις γεμάτες καλοσύνη μπορούν να σβηστούν από μια μόνο λέξη ειπωμένη με θυμό. Μια μόνο επικριτική φράση μπορεί να μειώσει τους επαίνους μιας ολόκληρης μέρας. Αν και θα μου άρεσε να βλέπω τον εαυτό μου σαν θύμα στον πόλεμο των λέξεων, συνειδητοποιώ πως συχνά γίνομαι θύτης. Μπορεί να με πληγώνουν τα λόγια των άλλων, όμως και γω συχνά πληγώνω άλλους με τα λόγια μου. Ο Ιάκωβος μάς προειδοποίησε από τις καταστροφικές συνέπειες των λέξεών μας. Είθε η επιθυμία της καρδιάς μας να είναι τα λόγια μας να δίνουν ζωή και χαρά κι όχι πόνο κι απελπισία. Είθε ο πόθος μας να είναι τα λόγια μας να οικοδομούν τους άλλους κι όχι να τους μειώνουν. Μπορούμε να ενθαρρύνουμε, να επαινούμε και να αναπτερώνουμε το ηθικό των γύρω μας. Τα λόγια μπορούν να πληγώσουν, όμως ο Χριστός εξαγιάζει και τα λόγια μας. Είθε τα λόγια μας να είναι λόγια ζωής και χάρης προς όλους κι ασταμάτητα να δοξάζουμε το όνομα του Κυρίου. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Σ’ ευχαριστούμε, Χριστέ μας, που μας σώζεις. Είθε η χάρη σου να φαίνεται σε καθετί που λέμε. Κάνε τα λόγια μας να είναι λόγια ζωής, χαράς κι ενθάρρυνσης. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Θα μιλήσω με τα λόγια της χάρης και της ειρήνης του Θεού σε κάποιον σήμερα. Chuck Kralik (Μιζούρι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιος που πλήγωσα με τα λόγια μου.

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Β΄ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 6:17-19

Μην παραβλέπεις Του είπε τότε ο άγγελος: «Οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες σου ανέβηκαν σαν ενθύμημα μπροστά στο Θεό». (Πράξεις 10:4)

Για να επισκεφθεί κανείς τη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς στο Παρίσι χρειάζεται ν’ ανέβει πάνω από 200 απότομα σκαλοπάτια. Με την κόρη μου, την Καρολίνα, ανεβήκαμε τα σκαλοπάτια αυτά για να επισκεφτούμε την εκκλησία που βρίσκεται σ’ ένα ύψωμα από όπου βλέπει κανείς όλο το Παρίσι. Όταν καταφέραμε να φτάσουμε στην κορυφή, στεκόμασταν με πόδια που έτρεμαν και απολαμβάναμε τη θέα. Φεύγοντας είδαμε μια γυναίκα να είναι ξαπλωμένη στην είσοδο και να εμποδίζει το πέρασμα. Φορούσε ένα φθαρμένο πορτοκαλί πανωφόρι κι ένα πράσινο μαντήλι. Φαινόταν να κρυώνει, βρώμικη κι αβοήθητη. Χρειάστηκε να περάσω από πάνω της για βγω από την εκκλησία και μια σκέψη ήρθε στο νου μου: Άραγε και τα μέλη της εκκλησίας χρειάζεται να περάσουν από πάνω της; Τόσο η Καρολίνα, όσο κι εγώ νιώσαμε το Θεό να μας ωθεί να τη βοηθήσουμε. Η Καρολίνα γύρισε, γονάτισε, της έδωσε λίγα ευρώ και της είπε: «Ο Θεός σ’ αγαπά». Το πρόσωπο της γυναίκας φωτίστηκε μ’ ένα χαμόγελο. Η συνάντησή μου με τη γυναίκα εκείνη μ’ έκανε να συνειδητοποιήσω πως συχνά παραβλέπω τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Εύκολα κυλάει η μέρα μας χωρίς να προσέχουμε τις ανάγκες των γύρω μας. Αν και δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε όλους, μπορούμε να προσφέρουμε σύμφωνα με την οδηγία του Πνεύματος. Όταν δείχνουμε αγάπη στους άλλους, δείχνουμε αγάπη στο Θεό. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Πατέρα, οδήγησέ μας σήμερα σε ανθρώπους που μπορούμε να τους βοηθήσουμε. Θέλουμε η γενναιοδωρία μας να πηγάζει από την αγάπη μας για σένα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Σήμερα θ’ ανταποκριθώ στο κάλεσμα του Θεού για γενναιοδωρία. May Patterson (Αλαμπάμα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιο άτομο που παράβλεψα.

ΠΕΜΠΤΗ 19 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 34:9-15

Καφές με το Θεό Λάβετε πείρα μόνοι σας και δείτε πόσο είναι καλός ο Κύριος· ευτυχισμένος ο άνθρωπος που σ’ αυτόν καταφεύγει! (Ψαλμός 34:9)

Μου αρέσει να διαβάζω τον Επιούσιο Άρτο και να έχω ώρα με το Θεό πίνοντας τον καφέ μου. Καθώς σκέφτομαι αυτή την καθημερινή τελετουργία, συνειδητοποιώ πως, από τότε που «πίνω καφέ» με το Θεό, η ώρα της μελέτης μου έχει γίνει πιο ξεχωριστή. Πραγματικά αρχίζω να γνωρίζω καλύτερα το Θεό και, καθώς αυξάνομαι πνευματικά, τον αγαπώ όλο και περισσότερο. Η υπέροχη αίσθηση της καλοσύνης, της χάρης και της άνευ όρων αγάπης του Θεού ξεπερνά κατά πολύ τη γεύση του αγαπημένου μου ροφήματος. Γνωρίζω την καλοσύνη τού Κυρίου περνώντας χρόνο μαζί του και μαθαίνω μέρα με τη μέρα πόσο θαυμαστός είναι. Οι καθημερινές τελετουργίες μπορούν να μας βοηθήσουν να χαιρόμαστε και να περιμένουμε με λαχτάρα την ώρα που ξοδεύουμε με το Θεό σε προσευχή και μελέτη κάθε μέρα. Με τον τρόπο αυτό πραγματικά λαμβάνουμε πείρα και βλέπουμε «πόσο είναι καλός ο Κύριος». ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, σ’ ευχαριστούμε που μας βοηθάς να γνωρίσουμε την καλοσύνη και την αγάπη σου. Προσευχόμαστε όπως μας δίδαξε ο Χριστός: «Πατέρα μας ουράνιε, ας αγιαστεί τ’ όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου και στη γη έτσι όπως γίνεται στον ουρανό. Δώσε μας σήμερα το καθημερινό ψωμί μας. Και συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε εκείνους που αμάρτησαν σε βάρος μας. Και μη μας αφήσεις να μπούμε σε πειρασμό, αλλά προστάτεψέ μας από τον πονηρό. Γιατί δική σου είναι η βασιλεία και η δύναμη και η δόξα στους αιώνες. Αμήν». (Ματθαίος 6:9-13) ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Η καθημερινή ώρα με το Θεό με βοηθάει να τον γνωρίσω καλύτερα. Tina L. Chaves (Νιου Τζέρσι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Να γνωρίσουμε καλύτερα το Θεό.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΙΩΑΝΝΟΥ 3:1-3

Ανταπόκριση Και τώρα λέει ο Κύριος, ο δημιουργός σου, Ιακώβ, ο πλάστης σου, Ισραήλ: «Μη φοβάσαι, γιατί εγώ σε λύτρωσα· σου ’δωσα τ’ όνομά μου, δικός μου είσαι». (Ησαΐας 43:1)

Ο πατέρας μου δούλευε μια ζωή σε μια φάρμα με άλογα ιπποδρομιών στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Εξασκούσε τα άλογα στην ιππασία κι ήταν ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Αγαπούσε ιδιαίτερα τα άλογα με τα οποία εργαζόταν καθημερινά. Τους είχε βγάλει παρατσούκλια κι ήταν ο πρώτος που έμπαινε στο στάβλο κάθε πρωί. Άναβε το φως και φώναζε τα άλογα με τα παρατσούκλιά τους. Εκείνα χλιμίντριζαν, ρουθούνιζαν και ταρακουνούσαν τους κάδους όπου έμπαινε η τροφή τους μόλις αναγνώριζαν τη φωνή του. Ως χριστιανοί έχουμε να μάθουμε κάτι από αυτά τα άλογα. Πόσες φορές δεν αναγνωρίζουμε τη φωνή του Θεού που μας καλεί ονομαστικά; Ο Θεός μάς καλεί ν’ ανταποκριθούμε με πίστη σε ό,τι κάνουμε -ακόμα και στις πιο ανιαρές δουλειές. Δεν μπορούμε να ταρακουνήσουμε τους κάδους με την τροφή, όπως έκαναν τα άλογα για τον μπαμπά μου. Αλλά μπορούμε ν’ ανταποκριθούμε στην κλήση σου εκτελώντας το έργο του στον κόσμο μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Θεέ και Δημιουργέ μας, θέλουμε ν’ ακούμε την κλήση σου και ν’ ανταποκρινόμαστε ακολουθώντας σε κάθε μέρα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Σήμερα μπορώ να εκτελέσω πιστά το έργο του Θεού James C. Seymour, Jr. (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Όλοι όσοι ασχολούνται με τα άλογα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 21 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΠΡΑΞΕΙΣ 16:22-31

Τραγούδι μέσα στη νύχτα [Ο Ελιού είπε:] Πού είναι ο Θεός, ο Δημιουργός μου, ο οποίος δίνει τραγούδια μέσα στη νύχτα; (Ιώβ 35:10, Φίλος)

Όταν ήμουν παιδί φοβόμουν όταν έδυε ο ήλιος. Είτε είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα είτε όχι, όταν έβλεπα από το παράθυρο τον ήλιο να εξαφανίζεται, το σκοτάδι που κάλυπτε τα πάντα μου προκαλούσε άσχημα όνειρα κάθε βράδυ. Όταν μεγάλωσα έμαθα όταν φοβόμουν να τραγουδώ κάποιους από τους ύμνους που ψάλλαμε στην εκκλησία. Οι ύμνοι αυτοί με παρηγορούσαν μέσα στο σκοτάδι. Τώρα, συχνά αντιμετωπίζω το φόβο της ακαδημαϊκής αποτυχίας και την ανησυχία για το αν θα καταφέρω να πληρώσω τα δίδακτρα. Κάτι τέτοιες ώρες ο Θεός μού δίνει κάποιο τραγούδι που με ηρεμεί και φωτίζει τη μέρα μου. Τα τραγούδια που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν μέσα σε ώρες δύσκολες έχουν πραγματικά μεγάλη δύναμη. Αυτό το γνώριζαν ο Παύλος και ο Σίλας. Αγνόησαν το σκοτάδι της φυλακής και έψαλλαν. Ο ύμνος και η πίστη τους έφεραν σωτηρία στο δεσμοφύλακα. Όταν γεμίζει η ζωή μας με τους ύμνους της πίστης μας, ο Θεός θα μας δώσει τραγούδια που θα παρηγορήσουν και θα στηρίξουν την καρδιά και το νου μας μέσα στις δυσκολίες. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, φώτισε τις νύχτες μας με ύμνους που δυναμώνουν και δίνουν ελπίδα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Θεός θα μου δώσει ύμνο μέσα στις δυσκολίες Ogwiji Ehi-kowochio Blessing (Oyo, Νιγηρία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Κάποιος που φοβάται το σκοτάδι.

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΠΡΑΞΕΙΣ 4:32-37

24 στρέμματα ενθάρρυνσης Ας φροντίζουμε ο ένας τον άλλο παροτρύνοντάς τον στην αγάπη και στα καλά έργα. (Εβραίους 10:24, ΝΜΒ)

Πριν κάμποσα χρόνια αρχίσαμε στην εκκλησία μου να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να χτίσουμε νέες εγκαταστάσεις. Βρισκόμασταν σ’ ένα γωνιακό οικόπεδο στο κέντρο της πόλης, γεγονός που δεν επέτρεπε να γίνει επέκταση και οι χώροι στάθμευσης ήταν περιορισμένοι. Το εκκλησίασμα δεν γινόταν να αυξηθεί στην τοποθεσία εκείνη. Το κόστος σχεδίασης και οικοδομής νέων εγκαταστάσεων ήταν αποθαρρυντικό κι ήταν και το θέμα του νέου οικοπέδου. Πού θα πηγαίναμε; Μετά από πολλή προσευχή και σκέψη, τα μέλη της εκκλησίας ψήφισαν να προχωρήσουμε. Πάνω που θα αναζητούσαμε πόρους, ένας φίλος της εκκλησίας, εργολάβος, μάς έκανε ένα σημαντικό δώρο. Δώρισε 24 στρέμματα οικοδομήσιμης γης για να χτιστεί η εκκλησία. Η γενναιόδωρη προσφορά του δεν μας ενθάρρυνε απλά, αλλά παρακίνησε τα μέλη της εκκλησίας να είναι γενναιόδωρα με τις προσφορές τους. Η εκκλησία βρήκε το ποσό που χρειαζόταν και πλέον λατρεύομε το Θεό στο νέο μας κτίριο εδώ και πέντε χρόνια. Η προσφορά του εργολάβου ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν η εκκλησία μας για να κάνουμε το επόμενο βήμα προς την αύξησή της. Τα δώρα μας, μικρά ή μεγάλα, μπορεί να ενθαρρύνουν κάποιον να απαντήσει στην κλήση του Θεού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, βοήθα μας να αναζητάμε τρόπους να ενθαρρύνουμε τους άλλους. Στο όνομα του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Πώς μπορώ να ενθαρρύνω την πίστη άλλων μέσω της γενναιοδωρίας μου; Wayne Greenawalt, Jr. (Ιλινόι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Εκκλησίες που προγραμματίζουν για το μέλλον.

ΔΕΥΤΕΡΑ 23 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 121

Συγκλονιστική εμπειρία Η βοήθειά μου θα ’ρθει από τον Κύριο, που έφτιαξε τα ουράνια και τη γη. (Ψαλμός 121:2)

Εξαιτίας μιας αλλαγής στη δουλειά, ο σύζυγός μου κι εγώ χρειάστηκε να ξεριζώσουμε την οικογένειά μας. Μετακομίσαμε από το αγαπημένο μας σπίτι στο Μιζούρι στο Χιούστον του Τέξας. Ξέραμε πως δεν θα αποθυμούσαμε μόνο την οικογένεια, την εκκλησία και τους φίλους μας, αλλά και τη ζωή στους όμορφους λόφους του Όζαρκ. Η πιο μεγάλη δυσκολία ήταν πως δύο από τα πέντε παιδιά μας θα έμεναν πίσω, το ένα για το κολλέγιο και το άλλο για να συνεχίσει το Λύκειο. Ένιωσα πως η καρδιά μου έγινε δυο κομμάτια. Πριν φύγουμε, ένας φίλος μού έδωσε αρκετά εδάφια για να τα διαβάζω και να παρηγορούμαι. Ένα απ’ αυτά ήταν το Ψαλμός 121:1: «Τα μάτια μου σηκώνω στα βουνά· από πού θα ’ρθεί η βοήθειά μου;» Αναρωτιόμουν: Πώς θα μπορώ να δω τους όμορφους λόφους μου όταν θα βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά; Καθώς ξόδευα πολύ χρόνο σε προσευχή, συνειδητοποίησα πως τα βουνά του Ψαλμού ήταν συμβολικά, μπορούσα να στραφώ στο Δημιουργό και να βρω παρηγοριά, δύναμη, χαρά και ειρήνη. Ήταν καιρός να εμπιστευθώ το Θεό να φροντίσει τα παιδιά μας που θα έμεναν πίσω στο Μιζούρι. Πριν περάσει καιρός βρήκαμε εκκλησία, κάναμε καινούριους φίλους και είδαμε το Θεό να μας ευλογεί στον καινούριο τόπο. Μπορεί να μην έχουμε λόφους, αλλά είμαστε ικανοποιημένοι. Εφόσον έχουμε το Θεό, είμαστε πάντα σαν στο σπίτι μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ και Δημιουργέ μας, σ’ ευχαριστούμε για την παρηγοριά που μας δίνεις στις ταραγμένες ώρες και για τη διαβεβαίωση πως όπου κι αν βρεθούμε, είσαι πάντα μαζί μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Με το Θεό είμαι πάντα σαν στο σπίτι μου. Adora (Jenny) Calvert (Τέξας, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οικογένειες που μετακομίζουν.

ΤΡΙΤΗ 24 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΠΡΑΞΕΙΣ 2:1-12

Ντυμένοι το Πνεύμα «Και τώρα πλέον εγώ θα σας στείλω αυτό που σας υποσχέθηκε ο Πατέρας μου. Καθίστε λοιπόν εσείς στην πόλη, στην Ιερουσαλήμ, ώσπου να περιβληθείτε δύναμη από ψηλά». (Λουκάς 24:49)

Ένας φίλος μού ζήτησε να είμαι ένας από τους τέσσερις «κουμπάρους» στο γάμο του. Φτάνοντας στην Αμερική με πήγαν σ’ ένα κατάστημα όπου μας πήραν τα μέτρα για τα κουστούμια. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι από την Ευρώπη, μπορούσα να χαλαρώσω, δεν χρειαζόταν ν’ ανησυχώ για το ρόλο που μου εμπιστεύθηκε ο φίλος μου. Ο Κύριός μας προετοιμάζει με παρόμοιο τρόπο τους μαθητές του. Γνώριζε ότι δεν κατανοούσαν πλήρως πώς ν’ ακολουθήσουν καθημερινά το θέλημα του Θεού, γι’ αυτό τους έστειλε το Άγιο Πνεύμα να τους δώσει σοφία και δύναμη: «Θα πάρετε όμως δύναμη, όταν έρθει το Άγιο Πνεύμα πάνω σας, και θα είστε μάρτυρές μου τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και σε όλη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια κι ως τα πέρατα της γης» (Πράξεις 1:8). Ο απόστολος Πέτρος μάς λέει ότι όλοι μπορούμε να λάβουμε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος (Πράξεις 2:38). Τι θαυμαστό δώρο! Δεν χρειάζεται εμείς να κάνουμε κάτι. Ο γαμπρός είχε προετοιμάσει όλα όσα χρειαζόμουν για το γάμο του. Πόσο περισσότερο μπορούμε να εμπιστευθούμε τη ζωή μας στα χέρια του Θεού που μας γεμίζει με το Πνεύμα του και μας δίνει δύναμη κάθε μέρα να υπηρετούμε τον ουράνιο Γαμπρό! ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε που είσαι πάντα μαζί μας μέσω της δωρεάς του Αγίου σου Πνεύματος. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός θα μου δώσει ό,τι χρειάζομαι για το ρόλο που θέλει να παίξω στη βασιλεία του. Taavi Hollman (Εσθονία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που ταξιδεύουν σε μια ξένη χώρα.

ΤΕΤΑΡΤΗ 25 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΝΕΕΜΙΑΣ 2:1-8

Οι πέτρες στο δρόμο μας Και για ένα πράγμα είμαι βέβαιος σχετικά μ’ αυτό, ότι εκείνος που έχει αρχίσει καλό έργο ανάμεσά σας θα το αποπερατώσει κιόλας μέχρι την ημέρα του ερχομού του Ιησού Χριστού. (Φιλιππησίους 1:6)

Η γη μας ονομάζεται «η Φάρμα του Λόφου με τις Πέτρες» επειδή οι μεγάλες πέτρες δεν έχουν τελειωμό. Οι πέτρες αυτές είναι μεγάλος μπελάς μέσα στα χρόνια, αλλά ταυτόχρονα προσδίδουν μεγάλη αντοχή στις κατασκευές και τη γη μας. Πάντα χρειαζόμαστε πέτρες. Καθώς σκέφτομαι τα τελευταία 34 χρόνια, διαπίστωσα κι άλλες μεγάλες «πέτρες» στο δρόμο μου: λόγια που με πλήγωσαν, απόρριψη, ο φόβος της αποτυχίας, απομόνωση, ασθένειες. Πέρασα πολλά χρόνια μαζεύοντας αυτές τις πέτρες, «στοιβάζοντάς τες» και μελαγχολώντας μέσα στην απελπισία μου. Την ίδια απελπισία πιθανώς ένιωσε κι ο Νεεμίας όταν άκουσε πως τα τείχη της Ιερουσαλήμ γκρεμίστηκαν και οι πύλες της καταστράφηκαν από φωτιά. Έβαλε όμως στόχο να ξαναχτίσει τα τείχη της πόλης και να την αποκαταστήσει. Ο δρόμος που διάλεξε δεν ήταν εύκολος, μπόρεσε όμως να πάρει τις πέτρες του μίσους, του πόνου και της απελπισίας, να τις στοιβάξει και να ξαναχτίσει το τείχος· το τείχος που έφερε ελπίδα στο λαό του. Μπορεί βλέποντας τη ζωή να δούμε πολλές πέτρες που μας πόνεσαν και μας λύπησαν πολύ, έχουμε όμως την επιλογή είτε να τις χρησιμοποιήσουμε για να ορθώσουμε ένα πύργο μιζέριας στη ζωή μας, ή να αφήσουμε το Θεό να χτίσει μ’ αυτές τα θεμέλια μιας ζωής γεμάτης χαρά που θα δίνει ελπίδα στους γύρω μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Πατέρα που μας αγαπάς, όταν πονάμε βοήθα μας να αναζητάμε τη δική σου παρηγοριά, θεραπεία και καθοδήγηση. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει τις «πέτρες» της ζωής μου και να κάνει μ’ αυτές σπουδαία πράγματα. Samantha Parsons (Δ. Βιρτζίνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι χτίστες.

ΠΕΜΠΤΗ 26 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Β΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 9:6-16

Το τέλειο δώρο Κάθε καλή παροχή και κάθε τέλειο δώρο προέρχεται και κατεβαίνει από πάνω, από τον Πατέρα των φώτων! (Ιακώβου 1:17)

Το 2014, ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά συγκροτήματα στον κόσμο συνεργάστηκε με μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες υπολογιστών για να χαρίσουν ένα αντίγραφο των τελευταίων κομματιών του συγκροτήματος σε όσους ήταν γραμμένοι στη μουσική υπηρεσία της εταιρίας. Πολλοί ενθουσιάστηκαν με το δώρο αυτό, άλλοι όμως παραπονέθηκαν ότι τους έδωσαν κάτι το οποίο ούτε ζήτησαν ούτε ήθελαν. Τα παράπονα ήταν τόσα πολλά που η εταιρία έπρεπε να βρει τρόπο να μπορέσουν όσοι δεν ήθελαν το δώρο αυτό να το αφαιρέσουν από τους υπολογιστές τους. Στην ουσία, οι πελάτες είχαν τη δυνατότητα να επιστρέψουν το δώρο. Αυτό μ’ έκανε να σκεφτώ τα δώρα και τις ευλογίες που μου έδωσε ο Θεός. Άραγε εκτιμώ κι ευχαριστώ το Θεό για τα δώρα που μου έδωσε, ή ενοχλούμαι επειδή δεν είναι δώρα που επιθυμούσα ή διάλεξα; Μήπως ζηλεύω τα χαρίσματα και τα ταλέντα των άλλων; Μήπως νιώθω πως τα δικά μου χαρίσματα και ταλέντα είναι πολύ μικρά ή ασήμαντα για την υπηρεσία του Θεού; Το Α΄ Κορινθίους 12:6 μού θυμίζει ότι υπάρχουν διαφορετικές διακονίες, δραστηριότητες και χαρίσματα, αλλά «είναι ο ίδιος Θεός, που παρέχει τη δύναμη σε όλους για το καθετί. Και το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι μπορούμε να δεχτούμε το ύψιστο δώρο του Θεού, την «αιώνια ζωή, την οποία έφερε ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας» (Ρωμ. 6:23). ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε για τα πολλά δώρα που μας χαρίζεις και ιδιαίτερα για το δώρο της αιώνιας ζωής μέσω του Γιου σου, του Ιησού Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Τα δώρα που μου έδωσε ο Θεός είναι ανεκτίμητα. Mark Karpinski (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Ευγνωμοσύνη για τα ανέλπιστα δώρα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 5:17-26

Περικυκλωμένοι με προσευχή Μερικοί άντρες... επάνω σ’ ένα κρεβάτι κουβαλούσαν κάποιον που ήταν παράλυτος και προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να μπουν μέσα στο σπίτι και να τον αποθέσουν μπροστά του. Επειδή όμως δε βρήκαν δίοδο... ανέβηκαν στη στέγη και... τον κατέβασαν μαζί με το κρεβάτι καταμεσής, μπροστά στον Ιησού. (Λουκάς 5:18-19)

Κάποιες αδερφές από την εκκλησία μας οργάνωσαν μια γυναικεία διακονία προσευχής. Μετά τη λατρεία, όταν τα υπόλοιπα μέλη της εκκλησίας πηγαίνουν σπίτι τους, μαζευόμαστε σ’ ένα μικρό δωμάτιο για προσευχή. Κατά τη λατρεία η εκκλησία προσεύχεται για τις ανάγκες και για θέματα που αφορούν την κοινότητα. Όμως συχνά οι άνθρωποι έχουν προβλήματα που δεν νιώθουν άνετα να μοιραστούν με ολόκληρη την εκκλησία, έτσι ζητάνε προσευχές από την ομάδα μας. Πόσο ενθαρρυντικό είναι οι άλλοι να ξέρουν ότι κάποιος προσεύχεται γι’ αυτούς προσωπικά και τους βοηθάει να σηκώσουν το φορτίο τους! Όταν η τραγωδία χτύπησε το σπίτι μου, οι αγαπητές αυτές αδερφές με πλησίασαν. Έκλαιγα όλη την ώρα που προσεύχονταν, εκείνες όμως, χωρίς να μου κάνουν ερωτήσεις, χάιδευαν σιωπηλά τους ώμους και το κεφάλι μου. Δυο αδερφές υποσχέθηκαν να νηστέψουν για μένα. Όπως οι φίλοι του παράλυτου στο ευαγγέλιο του Λουκά κουβάλησαν το φίλο τους στο Χριστό, έτσι και οι αδερφές μου με απέθεσαν μπροστά στον Κύριο με την αγάπη τους. Το Γαλάτας 6:2 μάς λέει να σηκώνουμε ο ένας τα βάρη του άλλου. Όταν κλαίμε μ’ αυτούς που κλαίνε και χαιρόμαστε μ’ αυτούς που χαίρονται (βλ. Ρωμ. 12:15), υψώνουμε προσευχές στον Κύριο που βλέπει την ευσπλαχνία μας και ελαφρύνει τα βάρη των ατόμων για τα οποία προσευχόμαστε. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Πατέρα μας, σ’ ευχαριστούμε για τη βοήθεια που παίρνουμε μέσω της προσευχής. Θέλουμε να είμαστε τα χέρια και τα πόδια σου εδώ στη γη. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Μπορώ να βοηθήσω τα αδέρφια μου στις ανάγκες τους μέσω της προσευχής. Lilya Teplyuk (Αγ. Πετρούπολη, Ρωσία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Γυναικείες ομάδες προσευχής.

ΣΑΒΒΑΤΟ 28 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 29

Η ομορφιά της πλάσης Φωνή Κυρίου πάνω απ’ τα νερά –βροντά ο Θεός ο δοξασμένος, ο Κύριος πάνω απ’ τους ωκεανούς. (Ψαλμός 29:3)

Ο σύζυγός μου κι εγώ επισκεφθήκαμε την πόλη Ναϊάγκαρα Φολς, στο Οντάριο του Καναδά, θέλοντας να δούμε τους περίφημους καταρράχτες του Νιαγάρα. Στο δρόμο, διάφορες εντυπωσιακές επιγραφές διαφήμιζαν μαγαζιά για φαγητό και αγορά αναμνηστικών δώρων. Σε διάφορα σημεία ακουγόταν δυνατή μουσική και το γέλιο του κόσμου. Καθώς διασχίσαμε το δρόμο για να δούμε του καταρράχτες, η βοή των νερών ήχησε στ’ αυτιά μου. Το φως του ήλιου έκανε τα νερά να λαμπιρίζουν καθώς έπεφταν στο γκρεμό. Έμεινα να κοιτάω με θαυμασμό. Μόνο ο Θεός μπορεί να δημιουργήσει τέτοια ομορφιά και τέτοια ισχύ, σκέφτηκα. Ξέχασα τους θορύβους του δρόμου πίσω μου και δόξασα το Θεό για τα θαυμαστά έργα του. Η επίσκεψη στους καταρράχτες του Νιαγάρα μού θύμισε πως η αληθινή ικανοποίηση έχει μόνο μια πηγή. Διάφορα πράγματα μπορούν να κλέψουν την προσοχή μας -ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο, ένα κινητό τελευταίας τεχνολογίας... Όταν όμως βλέπουμε να εκδηλώνεται η δύναμη του Θεού στη φύση, όλα αυτά χάνουν τη λάμψη τους. Η επαφή με το Θεό μέσω της δημιουργίας, της δοξολογίας, της προσευχής και της μελέτης της Βίβλου μπορεί να μας γεμίσει με γνήσια χαρά, μια χαρά που ποτέ δεν στερεύει. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Κύριέ μας, σ’ ευχαριστούμε για την ομορφιά που δημιούργησες και για την αγάπη σου που τα κάνει όλα να ξεθωριάζουν μπροστά της. Βοήθα μας πάντα να έχουμε το βλέμμα μας σ’ εσένα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Σήμερα θα εστιάσω στα πράγματα του Θεού. Susan Thogerson Maas (Όρεγκον, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι τουρίστες.

ΚΥΡΙΑΚΗ 29 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:31-35

Το δάσος της πίστης Παρόλο που ο σπόρος [του σιναπιού] είναι ο μικρότερος απ’ όλους τους σπόρους, όμως όταν μεγαλώσει ξεπερνάει όλα τα λαχανικά και γίνεται δέντρο. (Ματθαίος 13:32)

Τη δεκαετία του 1940, ο Φλόιντ Σμιθ παρήγγειλε ταχυδρομικά ένα μικρό πακέτο με βλαστούς μπαμπού και τους φύτεψε στο χωράφι του στο Πράτβιλ της Αλαμπάμα. Σήμερα, η γη του αποτελεί προστατευόμενο πάρκο και οι επισκέπτες απολαμβάνουν ένα πυκνό δάσος με ψηλά μπαμπού που ξεπερνούν τα 20 μέτρα ύψος. Ο Χριστός συνέκρινε τη βασιλεία του Θεού με κάτι μικρό που μεγαλώνει. Στη σημερινή περικοπή την παρομοιάζει με το μικροσκοπικό σιναπόσπορο που μεγαλώνει και γίνεται δέντρο και με τη μαγιά που κάνει όλη τη ζύμη να φουσκώνει. Το έργο του Χριστού ξεκίνησε με μια μικρή ομάδα απλών μαθητών στη Γαλιλαία, αλλά γρήγορα το μήνυμά του διαδόθηκε σε όλη τη γη. Τις φαινομενικά ασήμαντες προσπάθειές μας μπορεί ο Θεός να τις χρησιμοποιήσει και με το χρόνο να κάνει σπουδαία πράγματα για την οικοδομή της βασιλείας του. Σαν το πακέτο με τα μπαμπού που έγινε δάσος, καθώς συνεχίζουμε να αυξανόμαστε με το Χριστό και να σπέρνουμε σπόρους πίστης στη ζωή των γύρω μας, ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει τη ζωή μας σαν «δάσος» πίστης για τους γύρω μας. Μπορεί να θεωρούμε πως ο ρόλος μας στη βασιλεία του είναι μικρός, όμως ο Θεός μπορεί να κάνει μεγάλα πράγματα από τη μικρή συμβολή μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ μας, δείξε μας πώς να σπέρνουμε σπόρους πίστης στη ζωή των γύρω μας για να συνεχίσει να αυξάνεται η βασιλεία σου μέσα σε όλους μας. Στο όνομα του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός μπορεί να κάνει τους μικρούς σπόρους δάσος πίστης. Amelia Rhodes (Μίσιγκαν, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι νέοι πιστοί.

ΔΕΥΤΕΡΑ 30 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ 5:1-15

«Θέλεις να γίνεις καλά;» Ο Ιησούς... του λέει: «Θέλεις να γίνεις καλά;». (Ιωάννης 5:6)

Πριν μερικά χρόνια σπίθες από πεσμένα ηλεκτροφόρα καλώδια προκάλεσαν μια πυρκαγιά που κατέστρεψε πάνω από 20.000 στρέμματα της σαβάνας. Η φωτιά έκανε την περιοχή να μοιάζει με σεληνιακό τοπία. Μια τεράστια έκταση μετατράπηκε σε στάχτη και τα υπολείμματα των κορμών των δέντρων εξείχαν από το έδαφος. Μια πρόσφατη επίσκεψη μαρτυρούσε ακόμα τα ίχνη της φωτιάς. Όμως, κοιτώντας πιο προσεχτικά, μπορούσα να δω και ίχνη της αποκατάστασης. Στη βάση κάθε καμένου κορμού έβλεπα τα πράσινα βλαστάρια του νέου δέντρου. Η αποκατάσταση της σαβάνας είναι μια αργή διαδικασία, όμως τα νέα βλαστάρια μού δίνουν λόγο για αισιοδοξία κι ανανεώνουν την ελπίδα μου. Η ζωή μας μπορεί να μοιάζει με καμένο τοπίο -ειδικά αν συμβεί κάτι καταστροφικό και απρόοπτο. Όμως με τον καιρό, αν κοιτάξουμε προσεχτικά, θα διαπιστώσουμε πως είναι δυνατή η θεραπεία. Όταν στη ζωή μας υπάρχει αβεβαιότητα και χρειαζόμαστε ανανέωση, ο Χριστός μάς ρωτά: «Θέλεις να γίνεις καλά;» Είμαστε πρόθυμοι να απαντήσουμε: «Ναι»; ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, βοήθα μας να στρεφόμαστε σε σένα για θεραπεία όταν νιώθουμε απελπισμένοι από την κατάσταση της ζωής μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Τι καινούριο μου δείχνει σήμερα ο Θεός; Roland Rink (Ν. Αφρική) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Οι δασοπυροσβέστες.

ΤΡΙΤΗ 31 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 41:9-10

Ο κρυφός μου φόβος Εγώ είμαι μαζί σου, μη φοβάσαι. Εγώ είμαι ο Θεός σου... (Ησαΐας 41:10)

Για πολλά χρόνια κουβαλούσα μέσα μου ένα κρυφό φόβο ότι ο κόσμος θα μάθαινε πως η οικογένειά μου κι εγώ ήμασταν κάποτε άστεγοι. Η απόρριψη που ένιωθα όταν ήμουν άστεγη με είχε πονέσει πολύ και δεν ήθελα να νιώσω ξανά εκείνο τον πόνο. Τα παιδιά μου παρακαλούσαν να τα αφήσω να φέρουν τους φίλους τους στο σπίτι για να παίξουν, αλλά δεν τα άφηνα εξηγώντας τους ότι μπορεί οι γονείς τους να μας είχαν δει τότε που μέναμε στο αυτοκίνητό μας ή να με θυμούνται από τότε που καθόμουν κρατώντας ένα χαρτόνι που έγραφε πως χρειαζόμασταν φαγητό. Ο φόβος με παρέλυε. Ήθελα μια φυσιολογική ζωή και να δημιουργήσω φιλίες, αλλά φοβόμουν ότι θα μαθαινόταν το μυστικό μου. Μια μέρα στην εκκλησία, καθώς καθόμουν στην τελευταία σειρά για να μπορώ να φύγω γρήγορα και να μην χρειαστεί να μιλήσω σε κανένα, ένας άντρας στάθηκε μπροστά σε όλους και διηγήθηκε την ιστορία του, μια ιστορία εξάρτησης από το αλκοόλ και διάφορα ναρκωτικά. Είπε στην εκκλησία πως ο Χριστός τον έσωσε και άλλαξε τη ζωή του. Συνειδητοποίησα πως πρέπει να ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτόν να μας διηγηθεί την ιστορία του, όμως με το Χριστό δίπλα του βρήκε θάρρος να το κάνει. Ακούοντας τα λόγια του: «Δεν είμαι εδώ μόνος μου, ο Χριστός είναι μαζί μου», ο φόβος μου εξανεμίστηκε. Μετά από δύο εβδομάδες διηγήθηκα στην εκκλησία τη δική μου ιστορία. Αντί να με απορρίψουν ή να με αποστραφούν, βρήκα αγάπη και αποδοχή στην οικογένεια του Θεού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Πατέρα, σ’ ευχαριστούμε που είσαι πάντα μαζί μας και μας δίνεις πίστη που ξεπερνά κάθε μας φόβο. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Η πίστη στο Θεό μπορεί να ξεπεράσει κάθε φόβο. Judy Ann Eichstedt (Οκλαχόμα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άστεγες οικογένειες.

ΤΕΤΑΡΤΗ 1 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 78:1-7

Οικονόμοι της πίστης [Ο Κύριος] νόμο θέσπισε στον Ισραήλ, και ζήτησε από τους προγόνους μας να τον διδάξουν στα παιδιά τους, ώστε να τον γνωρίσει η επερχόμενη γενιά.. Για ν’ αποθέσουν την ελπίδα τους στο Θεό, να μην ξεχάσουν του Θεού τα θαυμαστά τα έργα αλλά τις εντολές του να τηρούν. (Ψαλμός 78:5-7)

Η οικογένεια του πατέρα μου έχει στην κατοχή της πολλά οικογενειακά κειμήλια, κάποια από το 18ο αιώνα. Η οικογενειακή ιστορία και η γενεαλογία ανέκαθεν είχαν ιδιαίτερη σημασία και για τους δυο γονείς του πατέρα μου και μετέδωσαν την αγάπη τους αυτή σ’ αυτόν και σ’ εμένα. Συχνά μου λένε πως μια μέρα θα γίνω οικονόμος των οικογενειακών θησαυρών μέχρι τη στιγμή που θα τους κληροδοτήσω στην επόμενη γενιά. Καθώς σκέφτομαι αυτή την κληρονομιά, αρχίζω να συγκρίνω το καθήκον μου ως οικονόμος των πολύτιμων αυτών υλικών αγαθών με την ευθύνη μου να μεταδώσω την αγάπη του Θεού στα μελλοντικά μου παιδιά. Όπως ο παππούς και η γιαγιά μου χαίρονταν να μαθαίνουν και να μεταδίδουν στην οικογένεια τις γνώσεις τους για τα οικογενειακά κειμήλια, ως χριστιανοί καλούμαστε με χαρά να καλλιεργούμε τη σχέση μας με το Θεό και να μεταδίδουμε την πίστη μας στις επόμενες γενιές. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ουράνιε Πατέρα, δώσε μας την ικανότητα να μεταδώσουμε τη γνώση της θαυμαστής σου αγάπης στις επόμενες γενιές για να σε γνωρίσουν κι αυτοί. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Με ποιο τρόπο μεταδίδω την πίστη μου στους γύρω μου; Kristen DiStasio (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Όσοι ασχολούνται με τη μελέτη γενεαλογιών.

ΠΕΜΠΤΗ 2 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 19:16-19

Πώς αγαπάμε τον εαυτό μας; Δεύτερη, όμοια μ’ αυτή είναι: Θ’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Μεγαλύτερη απ’ αυτές δεν υπάρχει άλλη εντολή. (Μάρκος 12:31)

Ο Χριστός είπε πως η δεύτερη μεγαλύτερη εντολή είναι η «θ’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου», όμως κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου παρέβλεπα το τελευταίο μέρος της εντολής. Δεν αγαπούσα τον εαυτό μου. Νόμιζα πως έπρεπε να είμαι τέλεια για να είμαι αποδεκτή και δεν ήξερα πώς να συγχωρήσω τον εαυτό μου για τις ατέλειές μου. Ζούσα κατακρίνοντας τον εαυτό μου και ήμουν γεμάτη ενοχές, ώσπου συνειδητοποίησα την αλήθεια: ο Θεός μ’ αγαπά και με δέχεται όπως είμαι. Το «όπως είμαι» σημαίνει ότι ο Θεός αγαπά όλο μου το είναι. Έστειλε το Χριστό για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας και να μας διδάξει πώς να ζούμε, επειδή μας αγαπά άνευ όρων. Ο Χριστός μας δίδαξε ν’ αγαπάμε τους εχθρούς μας: «να ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται και να προσεύχεστε για εκείνους που σας προσβάλλουν» (Λουκ. 6:28). Συγχώρησε ακόμα και τους σταυρωτές του. Αν πρέπει να ευλογώ τους εχθρούς μου και να φέρομαι με αγάπη και καλοσύνη στους γύρω μου, δεν μπορώ να κάνω το ίδιο για τον εαυτό μου; Ο Θεός μπορεί να κάνει θαυμαστό έργο μέσα μας και μέσω μας όταν μάθουμε ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας. Όταν αγαπάμε και δεχόμαστε τον εαυτό μας όπως ο Θεός, νιώθουμε ασφάλεια, σιγουριά και είμαστε σε θέση να υπηρετήσουμε καλύτερα τους άλλους. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας να μάθουμε ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας για να μπορούμε να υπακούμε την εντολή που μας δίνεις ν’ αγαπάμε τον πλησίον μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Επειδή ο Θεός μ’ αγαπά, θα αντιμετωπίζω τον εαυτό μου με καλοσύνη κι αγάπη. Pamela Crowe (Ντελαγουέαρ, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που δυσκολεύονται ν’ αγαπήσουν τον εαυτό τους.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ 15:9-17

Φίλος Δε σας ονομάζω πια δούλους, γιατί ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριός του. Εσάς όμως σας έχω ονομάσει φίλους, γιατί όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου, σας τα έκανα γνωστά. (Ιωάννης 15:15)

Στις διακοπές επεδίωξα να επισκεφτώ ένα φίλο από το Ναυτικό που είχα να τον δω χρόνια. Με έκπληξη διαπίστωσα πως ένιωθα λες και δεν είχαν περάσει τόσα χρόνια. Ήταν μεγάλη χαρά να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας ο ένας με τον άλλο. Κάπως έτσι είναι κι όταν ξεκινάμε μια σχέση με το Χριστό, λες κι αναθερμαίνεται μια πολύ παλιά φιλία και συνειδητοποιούμε ότι θα μπορούσαμε να χαιρόμαστε τη φιλία αυτή εδώ και χρόνια. Ο Χριστός είναι ο φίλος μας και πολλά περισσότερα. Βάδισε στα παπούτσια μας και πέρασε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Δεν γνωρίζει απλά τι περνάμε, αλλά υπόσχεται να μας γεμίσει με χαρά που όμοιά της δεν θα βρούμε πουθενά. Μπορεί όμως να προσπεράσουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται για να έρθουμε σ’ επαφή με το Θεό μέσω του Χριστού. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μας εμποδίζουν: οι ασχολίες της ζωής, η συνεχής αναζήτηση διασκέδασης, η κουλτούρα που αποθαρρύνει ουσιαστική σχέση με το Θεό. Όπως η επίσκεψη στο φίλο μου απαιτούσε κάποιες ενέργειες εκ μέρους μου, έτσι και για τη σχέση με το Θεό πρέπει να κάνουμε ορισμένες ενέργειες. Ο Χριστός μάς αναζητά από το ξεκίνημα της ζωής μας, εμείς όμως χρειάζεται να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τ’ αυτιά μας για να τον βρούμε. Το σημερινό βιβλικό ανάγνωσμα είναι μια πολύ καλή αρχή. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Κύριε Ιησού Χριστέ, ήρθες από τον ουρανό για να είσαι μαζί μας. Στρέψε την καρδιά μας σε σένα για να σε γνωρίσουμε και να γεμίσουμε με τη χαρά της παρουσίας σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Χριστός είναι ο πιστός μου φίλος. Dave Caswell (Άρκανσο, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Σχέσεις εξ αποστάσεως.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ 14:1-31

Η σωστή κατεύθυνση Του λέει ο Ιησούς: «Εγώ είμαι ο Δρόμος και η Αλήθεια και η Ζωή». (Ιωάννης 14:6)

Μου αρέσει να οδηγώ και οδηγώντας μου αρέσει ν’ ακούω μουσική και να θαυμάζω τη θέα της δημιουργίας του Θεού. Πριν κάποιους μήνες, πήγαινα οδικώς σε μια γνωστή μου πόλη για να επισκεφτώ συγγενείς και θεώρησα πως γνώριζα πολύ καλά το δρόμο. Σε μια διασταύρωση, διάβασα τις πινακίδες και μπήκα σε μια πλατεία από όπου βγήκα στη λάθος έξοδο. Τότε ξέσπασε και μια καταιγίδα, που με σάστισε ακόμα περισσότερο. Προχώρησα αρκετά χιλιόμετρα προσπαθώντας να βρω το δρόμο μου. Αγχωμένη και σχεδόν απελπισμένη αποφάσισα να επιστρέψω στην πλατεία όπου έκανα το λάθος. Η κατάσταση αυτή μου θυμίζει τον πανικό που νιώθω όταν συνειδητοποιώ τα λάθη μου στην πορεία της πίστης. Συχνά θεωρώ πως μπορώ να τα ξεπεράσω χωρίς τη βοήθεια του Θεού, με αποτέλεσμα να απομακρύνομαι απ’ αυτόν όλο και περισσότερο. Πρέπει τότε να σταματήσω και να στραφώ στο Θεό για βοήθεια, αντί να προσπαθώ να βρω το δρόμο μόνη μου. Την ώρα που ζητούσα οδηγία από το Θεό τότε που έχασα το δρόμο μου, συνειδητοποίησα πως το παράδειγμα του Χριστού είναι ο δρόμος που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε κι ευχαρίστησα τον Κύριο. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Σ’ ευχαριστούμε, Θεέ μας, που μας βοηθάς να βρούμε το σωστό δρόμο. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Σήμερα θα ζητήσω την οδηγία του Θεού. Lidiya Petrova (Πλέβεν, Βουλγαρία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι αυτοκινητιστές.

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 147:1-9

Ανήκουμε στο Θεό Γιατρεύει αυτούς που συντριμμένη έχουν καρδιά και δένει τις πληγές τους. (Ψαλμός 147:3)

Περιμένοντας να ξεκινήσει η λατρεία μια Κυριακή πρωί, άνοιξα τη Βίβλο μου και στο εσώφυλλο βρήκα διάφορες φωτογραφίες γνωστών μου που είχαν αναχωρήσει για να είναι με τον Κύριο: ο γιος του ποιμένα, ένας γείτονας, μια νέα γυναίκα που έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, η μικρή μου αδερφή που πέθανε στον ύπνο της, η 36χρονη ανιψιά μου που πέθανε ξαφνικά από έμφραγμα, η 98χρονη κυρία από την εκκλησία μας που ανυπομονούσε να συναντηθεί με τον Κύριό της. Όσο καθόμουν κι άκουγα τη χαλαρωτική μουσική πριν τη λατρεία, ένιωσα την ανάγκη να προσευχηθώ. Προσευχήθηκα γι’ αυτούς που πέθαναν και βρίσκονται μαζί με το Θεό στον ουρανό, για τις οικογένειές τους που πενθούν, ζήτησα ο Θεός να μου δώσει κατανόηση κι ευχαρίστησα τον Κύριο. Ένιωσα μεγάλη σιγουριά στην παρουσία και τη δύναμη του αναστημένου Χριστού. Πόσο καλό είναι να θυμόμαστε ότι ο Θεός ακούει τις προσευχές μας, μας παρηγορεί στις δυσκολίες και ποτέ δεν μας ξεχνάει, ούτε μας εγκαταλείπει –τόσο στη ζωή αυτή, όσο και στο θάνατο! ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ουράνιε Πατέρα και Παρηγορητή μας, σ’ ευχαριστούμε για τη χάρη σου που μας κρατά κοντά σου όταν νιώθουμε χαμένοι κι αβοήθητοι. Είθε να ζούμε με τέτοιο τρόπο που οι γύρω μας να νιώθουν την παρηγοριά σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ποτέ δεν είμαι μόνος, ο Θεός είναι μαζί μου! Glynis M. Belec (Οντάριο, Καναδάς) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Μέλη της εκκλησίας μου που πέθαναν αυτό το χρόνο.

ΔΕΥΤΕΡΑ 6 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 12:1-7

Πνευματική επένδυση Θυμήσου το δημιουργό σου στης νιότης σου τις μέρες, πριν έρθουνε οι μέρες οι κακές. (Εκκλησιαστής 12:1)

Μια Δευτέρα πρωί ετοιμάστηκα με δυσκολία κι έφτασα στο γραφείο μου με τον καφέ στο χέρι. Ξεκίνησα την ημέρα μου ακούγοντας ένα καινούριο τραγούδι που είχα ακούσει στην εκκλησία την προηγούμενη μέρα. Όταν τέλειωσε, άρχισαν αυτόματα να παίζουν στο κινητό μου λατρευτικοί ύμνοι τους οποίους δεν είχα ακούσει για χρόνια. Ακούοντας τους ύμνους αυτούς ένιωσα ενθάρρυνση καθώς με πλημμύριζαν αναμνήσεις της πιστότητας του Θεού. Θυμήθηκα μερικές από τις καλύτερες και τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου: από τον πρώτο καιρό της γνωριμίας μου με τη σύζυγό μου μέχρι τις περιόδους που πάλευα με την κατάθλιψη στο κολλέγιο. Ένιωσα ευγνωμοσύνη που όταν ήμουν νέος θυμόμουν το Θεό κι έτσι σήμερα βρίσκω ενθάρρυνση. Ανακαλώντας τα τόσα στιγμιότυπα της πιστότητας του Θεού, αναρωτήθηκα: Έκανα άραγε σωστή επένδυση στην πνευματική μου ζωή για να βρει στήριγμα η πίστη μου στα γηρατειά; Το σημερινό εδάφιο μας θυμίζει να εξασκούμαστε στην πίστη πριν έρθουν τα προβλήματα. Όταν καλλιεργούμε τη σχέση μας με το Θεό όλη μας τη ζωή, θα μπορούμε να θυμόμαστε την πιστότητά του στις δυσκολίες: στην αρρώστια, στις σχέσεις που διαλύονται, στο θάνατο αγαπημένων μας. Ανεξάρτητα με την ηλικία μας, χρειαζόμαστε δύναμη για να αντέξουμε το αύριο. Αν σήμερα επενδύσουμε στη σχέση μας με το Θεό, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως ο Κύριος θα μας κρατήσει ό,τι κι αν φέρει το μέλλον. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, δυνάμωσε μέσα μας την επιθυμία να σε θυμηθούμε σήμερα, για να συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε την πιστότητά σου όλη μας τη ζωή. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Πώς μπορώ να δημιουργήσω σήμερα αναμνήσεις τη πιστότητας του Θεού που θα με στηρίξουν αύριο; Jeremy Stuart (Μασαχουσέτη, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιο άτομο που πάσχει από κατάθλιψη.

ΤΡΙΤΗ 7 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:50-58

Σπορά Στο γεγονός αυτό στηρίζεται το αληθινό ρητό που λέει: Άλλος είναι εκείνος που σπέρνει και άλλος εκείνος που θερίζει. (Ιωάννης 4:37)

Η δεσποινίς Μίλντρεντ, η παλιά μου δασκάλα στο Κυριακό Σχολείο, είχε πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ποτέ δεν ξέχασα τα μαθήματά της ή το δυναμικό παράδειγμα της χριστιανικής πίστης της. Πρόσφατα, 25 χρόνια από την τελευταία φορά που την είδα, είχαμε την τύχη να ξανασυναντηθούμε. «Δεν ήξερα αν οι μαθητές μου έπαιρναν κάτι από τα μαθήματά μου», σχολίασε η δεσποινίς Μίλντρεντ όταν της είπα ότι αφιέρωσα τη ζωή μου στο Χριστό. «Θυμάμαι μαθητές να χαζεύουν έξω από το παράθυρο και να κοιτάνε το ρολόι τους περιμένοντας να τελειώσει το μάθημα», αστειεύτηκε. «Όμως το γεγονός ότι μιλήσαμε και ξέρω πως τουλάχιστον ένας από τους σπόρους που έσπειρα έβγαλε ρίζες είναι η ανταμοιβή μου». Συχνά φυτεύουμε το σπόρο του ευαγγελίου με τις πράξεις ή τα λόγια μας χωρίς να γνωρίζουμε το τελικό αποτέλεσμα. Μπορεί, όπως η δεσποινίς Μίλντρεντ, ν’ αναρωτιόμαστε μήπως χάνουμε το χρόνο μας. Μετά από τη συζήτησή μας, συνειδητοποίησα πως δεν ξέρουμε πάντα το αποτέλεσμα των καλών έργων μας. Καλούμαστε μόνο να κάνουμε το βήμα της πίστης και, ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου, να σπείρουμε το σπόρο. Ο Θεός θα αναλάβει τα υπόλοιπα! ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Θεέ, δώσε μας σπλαχνική και πιστή καρδιά για να γίνεται η ζωή μας ευλογία στους γύρω μας με τα λόγια και τις πράξεις μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Τι σπόρους πίστης μπορώ να σπείρω σήμερα; Monica A. Andermann (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι δάσκαλοι των Κυριακών Σχολείων.

ΤΕΤΑΡΤΗ 8 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΑΚΩΒΟΥ 5:13-16

Ένα βάρος που έφυγε Να εξομολογείστε ο ένας στον άλλο τα παραπτώματά σας. (Ιακώβου 5:16)

Νωρίς το πρωί μιας Δευτέρας, ένας ηλικιωμένος γείτονας χτύπησε το κουδούνι μου. «Φέρε τη Γραφή σου», είπε. «Διάβασε από την επιστολή Ιακώβου το 5:16. Αυτός είναι ο λόγος που ήρθα». Απόρησα! Ο άνθρωπος αυτός ήταν συνταξιούχος διευθυντής σχολείου και ηγέτης στην κοινότητά μας. Όλοι τον σέβονταν καθώς ήταν υποδειγματικός χριστιανός και φιλοξενούσε σπίτι του την εβδομαδιαία συμπροσευχή. Τον άκουγα καθώς έβγαλε από μέσα του αυτό που τον βάραινε και προσευχήθηκα γι’ αυτόν. Το παράδειγμά του με έλεγξε. Από τότε, το σημερινό εδάφιο απέκτησε ιδιαίτερη σημασία. Εξομολογούμαι σημαίνει αναγνωρίζω την αδυναμία μου. Απαιτεί αμοιβαία εμπιστοσύνη. Ο Χριστός είπε: «Σ’ εμένα ελάτε όλοι όσοι κοπιάζετε κι είστε βαριά φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω» (Ματθ. 11:28). Όταν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας επέρχεται ανακούφιση και ειρήνη, μόνο ο Χριστός μπορεί να μας δώσει τη σιγουριά, την παρηγοριά, τη δύναμη, τη θεραπεία και τη συγχώρηση που χρειαζόμαστε. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε Ιησού Χριστέ, σ’ ευχαριστούμε που καταλαβαίνεις πόσο αδύναμοι είμαστε και σηκώνεις το φορτίο μας. Δυνάμωνέ μας καθώς ακούμε τους άλλους και προσευχόμαστε γι’ αυτούς. Προσευχόμαστε όπως μας δίδαξε ο Χριστός: «Πατέρα μας επουράνιε, ας αγιαστεί τ’ όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει και στη γη το θέλημά σου, όπως γίνεται στον ουρανό. Δίνε μας κάθε μέρα το απαραίτητο για την ημέρα ψωμί μας. Και συγχώρησε τις αμαρτίες μας, γιατί κι εμείς οι ίδιοι συγχωρούμε τον καθένα που μας φταίει. Και μη μας αφήσεις να μπούμε σε πειρασμό, αλλά προστάτεψέ μας από τον πονηρό». (Λουκάς 11:2-4) Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Όταν ομολογώ τις αμαρτίες μου δέχομαι τη συγχώρηση του Χριστού. Marie Braam (Κέιπ Τάουν, Ν. Αφρική) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι γείτονές μου.

ΠΕΜΠΤΗ 9 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 11:5-13

Υπενθύμιση Αν λοιπόν εσείς που από τη φύση σας είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, σκεφτείτε πόσο περισσότερο ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα Άγιο σε όσους ζητούν απ’ αυτόν!» (Λουκάς 11:13)

Μετά την εκκλησία πήγαμε οικογενειακώς στο φούρνο και αγοράσαμε διάφορα ψωμάκια. Τα μεγάλα μας παιδιά διάλεξαν καθένα το δικό του, ενώ η γυναίκα μου κι εγώ μοιραστήκαμε τα δικά μας με τα μικρότερα. Μετά το κολατσιό μάζευα τα ψωμάκια που περίσσεψαν, όταν τα παιδιά ρώτησαν αν θα μπορούσαν να τα φάνε με το πρωινό τους την επομένη. Η απάντησή μου ήταν η ίδια για καθεμιά από τις έξι κόρες μας: «Ναι!» Το επόμενο πρωί με έκπληξη διαπίστωσα ότι κάθε παιδί με πλησίαζε διστακτικά και με ρωτούσε αν μπορούσε να πάρει ένα ψωμάκι για το πρωινό της. Τις ρώτησα αν είχαν ξεχάσει την απάντηση που τους είχα δώσει την προηγούμενη μέρα. Με αμήχανα χαμόγελα αποκρίθηκαν: «Ξέχασα!», ή «Δεν θυμόμουν την απάντησή σου», ή «Ήθελα να σιγουρευτώ!» Σαν τις κόρες μου κι εγώ μερικές φορές ξεχνώ με πόσους τρόπους μου έδειξε ο Θεός την πιστότητά του. Χαίρομαι που παρόλο που συχνά ξεχνώ πόσο πολύ μ’ αγαπά, εξακολουθεί να με τρέφει, να φροντίζει τις ανάγκες μου και να μου υπενθυμίζει την αγάπη του για μένα ξανά και ξανά. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ελεήμων Θεέ μας, συγχώρα μας όταν ξεχνάμε την αγάπη και το έλεός σου. Σ’ ευχαριστούμε που πάντα έχεις υπομονή στις αμφιβολίες μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Σήμερα θα αναζητήσω υπενθυμίσεις της αγάπης του Θεού. Cassius Rhue (Ν. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Κάποιος που αμφιβάλλει για την αγάπη του Θεού.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ 12:20-26

Επαναπροσδιορισμός του ονείρου μου Αν ο σπόρος του σιταριού δεν πέσει στη γη και πεθάνει, μόνο αυτός μένει. Αν όμως πεθάνει, παράγει καρπό πολύ. (Ιωάννης 12:24)

Με το σύζυγό μου είμαστε παντρεμένοι 30 χρόνια. Όταν σκέφτομαι τους πρώτους μήνες του γάμου μας, θυμάμαι τα σχέδια και τα όνειρά μας. Όμως με χτύπησε μια χρόνια ασθένεια και οι πιο πολλές μας ελπίδες χάθηκαν. Τα προβλήματα της υγείας μου μας ανάγκασαν να αλλάξουμε ριζικά τη ζωή μας. Είχαμε δύσκολες μέρες, αλλά καταφέραμε να μείνουμε αγαπημένοι και αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο. Χρειάστηκαν 30 χρόνια για να καταλάβω ότι ο Θεός χρησιμοποίησε την ιστορία μου για να ενθαρρύνει άλλους. Καθώς έμαθα να μιλάω για τις δυσκολίες και τους περιορισμούς μου, συνειδητοποίησα πως η δύναμη του Θεού φανερώνεται μέσα από την αδυναμία μου. Όταν μοιράζομαι την ιστορία μου με άλλους, θαυμάζω αναπολώντας το μέγεθος του ελέους του Θεού. Μέσω της ιστορίας μου, άλλα άτομα έμαθαν να εμπιστεύονται περισσότερο το Θεό κι εγώ δυνάμωσα στην πίστη. Ο Παύλος μάς θυμίζει στο Β΄ Κορινθίους 12:9 ότι η δύναμη του Χριστού φανερώνεται τέλεια στην αδυναμία μας. Όταν μιλάμε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, δεν εστιάζουμε μόνο στα προβλήματα, αλλά ταυτόχρονα δείχνουμε στους γύρω μας πώς ο Θεός μάς βοηθάει ν’ αντέξουμε. Ό,τι κι αν αντιμετωπίζουμε, η ζωή μας μπορεί να γίνει ευλογία κι ενθάρρυνση για τους γύρω μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Πατέρα που μας αγαπάς, ανανέωνε την ελπίδα μας. Βοήθα μας να ενθαρρύνουμε τους γύρω μας με ιστορίες της πιστής σου αγάπης. Στο όνομα του Χριστού προσευχόμαστε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Οι δοκιμασίες που αντιμετωπίζω μπορεί να με προετοιμάσουν να ενθαρρύνω άλλους να εμπιστευθούν το Θεό. Dorothea Love (Καλιφόρνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που γιορτάζουν κάποια επέτειο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 11 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 12:12-26

Όλοι μπορούν να υπηρετήσουν Όλοι οι δρόμοι του Κυρίου είναι χάρη κι αλήθεια σ’ όσους τη διαθήκη του εφαρμόζουν και τις δικές του εντολές. (Ψαλμός 25:10)

Κατά τον πόλεμο της Κορέας, ήμουν ένας νεαρός ναύτης σ’ ένα αντιτορπιλικό του ναυτικού των ΗΠΑ. Έπρεπε ν’ ακολουθάμε τα αεροπλανοφόρα και να περισυλλέγουμε τους πιλότους που το αεροπλάνο τους δεν κατάφερε να προσγειωθεί στο σκάφος κι έπεσε στη θάλασσα. Ένα μεγάλο μέρος της θητείας μας φυλάγαμε ένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο. Όταν οι πιλότοι επέστρεφαν στο αεροπλανοφόρο πετούσαν για περίπου ένα μίλι πίσω από το πλοίο, ευθυγραμμίζονταν και προσγειώνονταν στο κατάστρωμα. Αργότερα ακολουθούσαμε ένα αυστραλέζικο αεροπλανοφόρο. Οι δικοί τους πιλότοι προσγειώνονταν διαφορετικά. Πλησίαζαν το πλοίο κάνοντας μια απότομη δεξιά στροφή πριν πέσουν πάνω στο κατάστρωμα. Μου άρεσε ο τρόπος που πετούσαν οι Αυστραλοί! Έδειχναν να είναι πιο τολμηροί από τους Αμερικανούς. Όμως και οι δύο κατηγορίες πιλότων πετούσαν τα αεροπλάνα τους επιδέξια παρόλο που διέφερε η τεχνική τους κατά την προσγείωση. Από τότε, σκέφτηκα πολλές φορές πώς αυτή η εικόνα έχει εφαρμογή στους χριστιανούς. Μερικοί υπηρετούν με σταθερότητα, ήσυχα και χωρίς υπερβολές. Άλλοι ξεχειλίζουν από ενέργεια και μοιράζονται με ζήλο το ευαγγέλιο. Με όποιο τρόπο κι αν μας οδηγεί ο Θεός να τον υπηρετήσουμε, πρέπει να το κάνουμε χωρίς να απολογούμαστε, γνωρίζοντας ότι ο Θεός δείχνει στον καθένα μας με ποιο τρόπο να διακηρύξει την καλοσύνη του. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, καθοδήγησέ μας στη μαρτυρία μας και δίνε μας τη βεβαιότητα πως μας έχεις δώσει τα σωστά χαρίσματα για να ζούμε έμπρακτα το μήνυμα της αγάπης σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Πώς θα υπηρετήσω τους γύρω μου με τα χαρίσματα που μου έδωσε ο Θεός; Ken Claar (Άινταχο, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι πιλότοι και τα πληρώματα των αεροπλάνων.

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1-11

Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Ενώ τα άλλα, είτε προφητείες είναι αυτές, θα καταργηθούν· είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν· είτε γνώση, θα καταργηθεί. (Α΄ Κορινθίους 13:8)

Πέρσι το καλοκαίρι εργάστηκα σ’ ένα τοπικό παιδικό σταθμό ως βοηθός του θερινού προγράμματος. Τρεις μέρες την εβδομάδα, ήμουν η δεσποινίς Λίλη για μια ομάδα δίχρονων και τρίχρονων. Ζωγραφίζαμε με τα δάχτυλά μας, φτιάξαμε κάμπιες με νερομπογιές και παίξαμε παιχνίδια στην παιδική χαρά. Μου άρεσε η δουλειά μου, αλλά η ώρα που έρχονταν τα παιδιά το πρωί ήταν δύσκολη. Κάθε μέρα, όσο καλά κι αν είχαμε περάσει την προηγούμενη, πολλά παιδιά δεν ήθελαν ν’ αφήσουν τους γονείς τους να φύγουν. Θύμιζα στα αναστατωμένα πιτσιρίκια ότι οι γονείς τους θα επιστρέψουν. Και, όντως, το μεσημέρι οι γονείς τους έρχονταν, όπως ακριβώς τους είχα πει, και τα έπαιρναν. Είναι φορές που νιώθουμε ότι ο Θεός είναι πολύ μακριά και νιώθουμε αναστατωμένοι σαν τα τρίχρονα. Ο Θεός, όμως, σαν τους γονείς τους, πάντα θα έρθει για μας. Στο σημερινό ανάγνωσμα, ο Παύλος γράφει στους Κορίνθιους για τα χαρακτηριστικά της αγάπης και τους υπενθυμίζει πως «η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει». Όταν νιώθουμε απελπισμένοι, μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ότι ο Θεός είναι πάντα μαζί μας. Η αγάπη του μας αναπτερώνει και μας δυναμώνει. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, βοήθα μας να θυμόμαστε πως η αγάπη σου είναι πάντα μαζί μας, ακόμα και στις δυσκολίες της ζωής. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ό,τι κι αν συμβεί, η αγάπη του Θεού ποτέ δεν ξεπέφτει. Lily Hiser (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Όσοι εργάζονται με παιδιά.

ΔΕΥΤΕΡΑ 13 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 103:1-5

Εορτασμός γενεθλίων Ευλόγησε τον Κύριο, ψυχή μου, και όλο μου το είναι το όνομά του τ’ άγιο! (Ψαλμός 103:1)

Κάποτε ανυπομονούσα να έρθουν τα γενέθλιά μου. Τα 16α γενέθλιά μου ήταν ένα ορόσημο που το περίμενα μ’ ανυπομονησία. Δεν ήμουν απλά ενθουσιασμένος που θα έπαιρνα άδεια οδήγησης, αλλά και που μεγάλωνα. Μεγαλώνοντας, τα γενέθλια έχασαν τη λάμψη τους. Δεν τα περίμενα πια μ’ ανυπομονησία και τα γιόρταζα αναγκαστικά. Πρόσφατα όμως, άλλαξε η στάση μου όταν έκατσα και σκέφτηκα το σημερινό ανάγνωσμα. Ο ψαλμωδός αναφέρει με πόσους τρόπους τον ευλόγησε ο Κύριος. Εύκολα γκρινιάζουμε για τις ασθένειες και τους περιορισμούς της ηλικίας, όμως ο ψαλμωδός μάς δίνει πολλούς λόγους για να χαιρόμαστε. Ο Κύριος συγχωρεί τις αμαρτίες μας, μας λυτρώνει από το θάνατο, μας δίνει ξανά ζωή και μας γεμίζει ελπίδα. Ο Θεός ευλόγησε τον ψαλμωδό με την παρουσία και τη φροντίδα του όλες τις μέρες της ζωής του. Το σημερινό εδάφιο μπορεί να γίνει και δική μας ανταπόκριση. Μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες που μεγαλώνουμε. Τα γενέθλιά μας είναι δυνατό να μας θυμίζουν την πιστότητα του Θεού και μας φέρνουν πιο κοντά στη μέρα που θα αντικρύσουμε πρόσωπο με πρόσωπο τον Κύριο που μας ευλόγησε όλες τις μέρες της ζωής μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, θύμιζέ μας πως το να μεγαλώνουμε σημαίνει ότι πλησιάζουμε πιο κοντά σου. Κράτα την καρδιά μας γεμάτη ευγνωμοσύνη και τα χείλια μας με τη δοξολογία σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Τα γενέθλια μπορούν να μας θυμίζουν την πιστότητα του Θεού. Wayne Greenawalt (Ιλινόι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιο άτομο που σήμερα έχει τα γενέθλιά του.

ΤΡΙΤΗ 14 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 1

Ο Θεός των εποχών της ζωής μας Για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός: Καιρός… που φυτεύει και που ξεριζώνει αυτό που φύτεψε. (Εκκλησιαστής 3:1-2)

Σε μια εβδομάδα η κόρη μου φεύγει για το κολέγιο. Θα είναι μια μεγάλη αλλαγή, φεύγει μακριά από το σπίτι και από μια προστατευμένη, χριστιανική οικογενειακή ζωή. Ο σύζυγός μου κι εγώ το παλεύουμε, ανησυχούμε για την ασφάλειά της και την ικανότητά της να ζήσει ανεξάρτητη, για τις σπουδές της και για το αν θα βρει καλούς φίλους. Καθώς προσευχόμουν για όλα αυτά, διάβασα το Εκκλησιαστής 3:1-2 κι ο Θεός μού θύμισε πως υπάρχει καιρός για ξερίζωμα και για φύτεμα. Όπως παίρνουμε το φιντάνι από τη μικρή του γλάστρα και το φυτεύουμε στον κήπο, έτσι κι η κόρη μας θα ξεριζωθεί και θα φυτευτεί σε διαφορετικό έδαφος. Στην αρχή το νεαρό φυτό μπορεί να μαραζώσει λιγάκι, αλλά τελικά οι ρίζες του θα μεγαλώσουν και θα το βοηθήσουν να αυξηθεί και να δυναμώσει. Αυτό εύχομαι και για την κόρη μου. Όλοι αντιμετωπίζουμε δύσκολες αλλαγές. Με ενθαρρύνει, όμως, το γεγονός ότι ο Θεός μάς οδηγεί σε κάθε φάση της ζωής μας, όπως ελέγχει το χρόνο και τους ρυθμούς της φύσης. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε όταν μια εποχή της ζωής μας φτάσει στο τέλος της και αρχίσει μια καινούρια. Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν, μπορούμε να δούμε ότι πάντα η παρουσία του Θεού ήταν η παρηγοριά μας. Αν κοιτάξουμε στο μέλλον, μπορούμε να εμπιστευθούμε το Θεό να είναι μαζί μας όπου κι αν πάμε. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε που μας συντροφεύεις σε κάθε εποχή της ζωής. Βοήθα μας να στρεφόμαστε σε σένα για οδηγία σε κάθε αλλαγή. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Με τη βοήθεια του Θεού μπορώ ν’ αντιμετωπίσω κάθε νέα εποχή στη ζωή μου. Joan Campbell (Gauteng, Ν. Αφρική) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι πρωτοετείς φοιτητές.

ΤΕΤΑΡΤΗ 15 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΣΑΜΟΥΗΛ 16:1-12

Η γνώμη που μετράει Εσείς όμως είστε γένος εκλεκτό, ιερατείο βασιλικό, έθνος άγιο, λαός που απέκτησε ο Θεός για τον εαυτό του με σκοπό να διαλαλήσετε τις έξοχες ιδιότητες εκείνου που σας προσκάλεσε από το σκοτάδι να βγείτε στο θαυμαστό του φως. (Α΄ Πέτρου 2:9)

Κάθε φορά που διαβάζω το σημερινό μας βιβλικό ανάγνωσμα, αναρωτιέμαι γιατί ο Ιεσσαί δεν φώναξε και το Δαβίδ όταν ο Σαμουήλ ζήτησε να δει όλους τους γιους του. Αντίθετα, τον άφησε στους αγρούς να προσέχει τα πρόβατα. Μήπως τον ξέχασε; Μήπως θεωρούσε πως δεν ήταν σημαντικός; Πως δεν είχε αξία; Δεν έχει και μεγάλη σημασία τι σκεφτόταν ο Ιεσσαί. Αυτό που έχει σημασία είναι τι σκεφτόταν ο Θεός κι ο Θεός διάλεξε το Δαβίδ για να τον χρήσει βασιλιά του Ισραήλ. Από τη γενιά του Δαβίδ θα ερχόταν ο Βασιλιάς των βασιλιάδων, ο Ιησούς Χριστός. Είναι φορές που, σαν το Δαβίδ, μπορεί να νιώθουμε παραμελημένοι. Δεν μας επέλεξαν για τη θέση που θέλαμε. Δεν μας ζήτησαν να γίνουμε μέλη της επιτροπής. Δεν μπήκαμε στην ομάδα. Δεν νιώθουμε ότι μας θέλουν ή ότι μας αγαπούν. Κάποιοι μας θεωρούν ασήμαντους. Όπως όμως ο Θεός επέλεξε το Δαβίδ, ακόμα κι όταν ο πατέρας του φαινομενικά τον είχε ξεχάσει, έτσι διαλέγει κι εμάς. Δεν μας αφήνει πέρα μακριά στους αγρούς. Ο Θεός μάς αγαπά άνευ όρων. Όταν νιώθουμε μικροί και ασήμαντοι, ας θυμόμαστε πως η γνώμη του Θεού είναι η μόνη που ουσιαστικά μετράει. Στα μάτια του είμαστε αγαπημένα του παιδιά. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Πατέρα, σ’ ευχαριστούμε που μας θεωρείς τόσο σημαντικούς που έδωσες για χάρη μας το Χριστό για να μας οδηγήσει στην άφθονη ζωή. Στο όνομά του προσευχόμαστε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Όλοι είμαστε σημαντικοί στα μάτια του Θεού. Sandy Quandt (Τέξας, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Νέοι που νιώθουν παραγκωνισμένοι.

ΠΕΜΠΤΗ 16 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΠΕΤΡΟΥ 4:8-11

Η κυρία με τις καραμέλες Να είστε φιλόξενοι μεταξύ σας χωρίς γκρίνιες. (Α΄ Πέτρου 4:9)

Όλοι στην εκκλησία χαίρονται όταν βλέπουν τη Σίντυ να καταφτάνει. Πριν τη λατρεία, τριγυρίζει μ’ ένα κουτάκι καραμέλες διαφόρων γεύσεων. Μιλάει και γελάει με τον κόσμο καθώς βρίσκουν τη θέση τους και προσφέρει σε όλους καραμέλες. Το κουτάκι της είναι γεμάτο μέντες, καραμέλες βουτύρου και γλειφιτζούρια. Έχει και μια σακουλίτσα καραμέλες χωρίς ζάχαρη, έτσι κανείς δεν μένει παραπονεμένος. Παρατηρώντας την κάθε εβδομάδα, θαυμάζω την απλή αλλά σημαντική διακονία φιλοξενίας που ξεκίνησε. Είδε ότι υπήρχε μια μικρή ευκαιρία για διακονία και την ανέλαβε. Εκτός από τις καραμέλες, μοιράζει χαμόγελα και ενθάρρυνση. Δεν μπορώ να σκεφτώ πιο ελκυστικό τρόπο προσέγγισης των επισκεπτών. Χωρίς να τους απευθύνει καμιά ερώτηση, η Σίντυ τούς προσφέρει καραμέλες κι αυτόματα γίνεται φίλη με τον καθένα που περνάει από την πόρτα. Οι διακονίες δεν χρειάζεται να είναι μεγάλες ή πολύπλοκες. Καθώς αυξανόμαστε στην αγάπη μας για το Θεό, αυξάνεται και η αγάπη μας για το λαό του. Γι’ αυτή την αγάπη γράφει ο Πέτρος όταν προτρέπει τους αναγνώστες της επιστολής του να είναι φιλόξενοι μεταξύ τους. Τους λέει να χρησιμοποιήσουν τα χαρίσματά τους για να υπηρετήσουν τους άλλους. Κι εμείς μπορούμε να εξασκήσουμε το χάρισμα της φιλοξενίας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, δείχνε μας πώς να είμαστε φιλόξενοι με τα άτομα που θα συναντήσουμε σήμερα. Θέλουμε οι πράξεις μας να κάνουν τους γύρω μας να βλέπουν εσένα και τη λυτρωτική αγάπη σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Πώς θα προσφέρω χριστιανική φιλοξενία σε κάποιον σήμερα; Tracy Crump (Μισισιπί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι επισκέπτες στην εκκλησία μου.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 53:1-12

Οι προσευχές του κόσμου Αυτός, όμως, φορτώθηκε τις θλίψεις μας κι υπέφερε τους πόνους τους δικούς μας … και στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη γιατρειά. (Ησαΐας 53:4-5)

Έχω HIV/AIDS και είναι πολύ δύσκολη η ζωή με την ασθένεια αυτή. Πρόσφατα είχα μια επιδείνωση και νοσηλεύτηκα για οχτώ μέρες, μέρες που μου φάνηκαν ατέλειωτες. Αδύναμος και με ελάχιστη ενέργεια, είδα σ’ ένα τραπέζι κοντά στο κρεβάτι μου το El Aposento Alto (την ισπανόφωνη έκδοση του Επιούσιου Άρτου), που ήταν για χρήση των ασθενών. Με μεγάλη προσπάθεια, νιώθοντας όμως την ανάγκη για το Θεό, άρχισα να διαβάζω τα αναγνώσματα. Με το νου μου φαντάστηκα τους συγγραφείς από διάφορες χώρες του κόσμου να ενώνονται μαζί μου στην προσευχή καθώς ήμουν στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Η ειρήνη του Θεού που ξεπερνάει το ανθρώπινο μυαλό με γέμισε και μου θύμισε τα λόγια του ψαλμωδού: «αν μένουν δάκρυα το βράδυ, η χαρά φτάνει με την αυγή» (Ψαλμ. 30:6). Κατάφερα να κοιμηθώ και ξύπνησα το επόμενο πρωινό με ηρεμία και σιγουριά, νιώθοντας τη στήριξη της μεγάλης οικογένειας των αναγνωστών του El Aposento Alto, εκεί όπου ο κόσμος συναντιέται για να προσευχηθεί, ανεξάρτητα από την εθνική του καταγωγή, την κοινωνική θέση, ή τη φυσική του κατάσταση. Έχοντας ξεπεράσει το πρόβλημα που με έστειλε στο νοσοκομείο, συνεχίζω την πνευματική μου πορεία με ανανεωμένη ελπίδα στο Θεό και στηριγμένος από την παγκόσμια οικογένεια της προσευχής. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ της ελπίδας και της δύναμης, σ’ ευχαριστούμε που μας συντροφεύεις καθημερινά. Σ’ ευχαριστούμε για την παγκόσμια οικογένεια της προσευχής. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Η προσευχή ενώνει την οικογένεια του Θεού σε όλο τον κόσμο. Hernan Hernandez (Cortes, Ονδούρα) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι ασθενείς με HIV/AIDS.

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 8:23-27

Εμπιστοσύνη στον Πατέρα «Εκείνα που για τους ανθρώπους είναι ακατόρθωτα, για το Θεό είναι κατορθωτά». (Λουκάς 18:27)

Μια μέρα χρειάστηκε να πάω τον εννιάχρονο αδερφό μου στο σχολείο, όμως το τεπόζιτο της βενζίνης ήταν άδειο. «Σου φτάνει για να φτάσεις στο βενζινάδικο κοντά στο σχολείο», είπε ο μπαμπάς μου. «Έχουν πιο φθηνή βενζίνη». Δεν είχαμε απομακρυνθεί πολύ όταν πρόσεξα πως η βελόνα του μετρητή βενζίνης δεν είχε κουνηθεί. Άρχισα ν’ ανησυχώ πως θα μέναμε στη μέση του δρόμου αν δεν σταματούσα αμέσως για βενζίνη. Κοίταξα όμως τον μικρό μου αδερφό και είπα: «Εφόσον ο μπαμπάς είπε πως μας φτάνει, θα συνεχίσουμε!» Επειδή ο πατέρας μας ποτέ δεν με είχε ξεγελάσει στο παρελθόν, τον εμπιστεύθηκα παρόλο που οι ενδείξεις ήταν αντίθετες. Όταν αργότερα φτάσαμε στο βενζινάδικο, ο αδερφός μου φώναξε: «Τα καταφέραμε! Είχαμε πίστη». Είδε ότι εμπιστεύτηκα τον πατέρα μας κι αναγνώρισε την έμπρακτη πίστη. Μερικές φορές η κατάσταση μοιάζει απελπιστική κι αναρωτιόμαστε πού είναι ο Θεός. Ίσως όμως ο Θεός μάς περιμένει να κάνουμε το βήμα της πίστης και να ζήσουμε σύμφωνα με αυτά που πιστεύουμε. Μπορούμε να εμπιστευόμαστε το Θεό που μας αγαπά να μας φροντίσει, όσο δύσκολη κι αν φαίνεται η κατάσταση. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Κύριέ μας, βοήθα μας να σ’ εμπιστευόμαστε όταν έρχονται δυσκολίες και να θυμόμαστε πως μας κρατάς στα δυνατά σου χέρια. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Σήμερα θα εμπιστευθώ την πιστότητα του Θεού. Samantha Trenkamp (Τενεσί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Οι πατέρες.

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 9:1-6

Αόρατα δώρα Περιβληθείτε την πανοπλία του Θεού. (Εφεσίους 6:11)

Πριν μερικά χρόνια, η σύζυγός μου κι εγώ πήγαμε στην Κένυα για να εργαστούμε εθελοντικά για δυο εβδομάδες στο νοσοκομείο Κιτζάμπε. Καθώς ετοίμαζα τη βαλίτσα μου, έπρεπε να αξιολογώ κάθε αντικείμενο καθώς θα έπρεπε να χωρέσουν τόσο τα προσωπικά μου αντικείμενα όσο και προμήθειες για το νοσοκομείο. Δίστασα να βάλω τη Γραφή μου, που ήταν δώρο αποφοίτησης από τους γονείς μου. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω μια ηλεκτρονική έκδοση, σκέφτηκα. Τότε όμως συνειδητοποίησα πως η Γραφή μου που ζύγιζε γύρω στο 1 κιλό ήταν πιο σημαντική από κάθε άλλο αντικείμενο. Το φθαρμένο της εξώφυλλο και οι σημειώσεις στις σελίδες της μου θυμίζουν πως τα τελευταία 20 χρόνια την παίρνω μαζί μου ως πηγή δύναμης και σοφίας. Αν και η μητέρα μου πέθανε πριν λίγα χρόνια, ο αντίκτυπος του δώρου της ξεπέρασε εκείνη τη μέρα του Μαΐου του 1996 και έφτασε μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου προς όφελος ατόμων που ποτέ δεν θα τη γνωρίσουν. Στη σημερινή βιβλική περικοπή, ο Χριστός δίνει οδηγίες στους μαθητές του να μην πάρουν τίποτα μαζί τους. Κάποια από τα πράγματα που κουβαλάμε είναι απλά αποσκευές, όμως η Αγία Γραφή, ο λόγος του Θεού μαζί μας, είναι απαραίτητη και αδιαπραγμάτευτη. Διάφορα δώρα μ’ έχουν εξοπλίσει για τη ζωή μου. Μας εξοπλίζει η εκκλησία, η κοινότητα, οι δάσκαλοι και η οικογένειά μας. Παίρνοντας απλά το λόγο του Θεού μαζί μας κάθε μέρα και καθώς τον μοιραζόμαστε γενναιόδωρα με τους γύρω μας, μπορούμε να κάνουμε τα αόρατα αυτά δώρα να αυξηθούν και να ξεπεράσουν κάθε προσδοκία μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, θύμιζέ μας στην καθημερινή μας πορεία να έχουμε μαζί μας το λόγο σου και να τον προσφέρουμε στους γύρω μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ποια δώρα μου χάρισαν οι γύρω μου για την πνευματική μου πορεία; Robert Boyce (Τενεσί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Άτομα με περιορισμένη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες.

ΔΕΥΤΕΡΑ 20 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Β΄ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 3:10-15

Τρέξε τον αγώνα Έτσι λοιπόν κι εμείς, καθώς έχουμε ένα τόσο μεγάλο πλήθος μαρτύρων που μας περιστοιχίζει, ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία, που τόσο εύκολα μας περικυκλώνει σε κάθε ευκαιρία, και ας τρέχουμε με υπομονή να κερδίσουμε τον αγώνα που προβάλλει μπροστά μας. (Εβραίους 12:1)

Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το τρέξιμο γιατί δεν τα καταφέρνω καλά. Κάθε φορά που ανεβαίνω στο διάδρομο τρεξίματος, σκέφτομαι πως πρέπει να βελτιώσω την αντοχή μου. Κάποια στιγμή θα καταφέρω να τρέχω τα 1.600 μέτρα σε λιγότερο από δέκα λεπτά. Η Γραφή μιλάει συχνά για την αντοχή. Ο Παύλος αναφέρει πολλές από τις δοκιμασίες που υπέμεινε: φυλακίστηκε, τον ράβδισαν κι επανειλημμένα βρέθηκε αντιμέτωπος με το θάνατο (βλ. Β΄ Κορ. 11:16-33). Στο σημερινό ανάγνωσμα, ο Παύλος γράφει στον Τιμόθεο ζητώντας του να πάει να τον βοηθήσει γιατί όλοι οι άλλοι τον εγκατέλειψαν. Παρά τα δεινά που υποφέρει, ο Παύλος του μιλάει με λόγια ενθάρρυνσης. Δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι χριστιανοί τις μεγάλες δοκιμασίες που αντιμετώπισαν οι απόστολοι, όμως η ζωή μας είναι γεμάτη δυσκολίες. Είναι στιγμές που βαλλόμαστε από δεινά και δοκιμασίες. Όμως με τη χάρη του Θεού μπορούμε να τις αντιμετωπίζουμε με τη δύναμη που μας δίνει ο Χριστός. Πολλά υποφέρουμε για χάρη του, αλλά ταυτόχρονα τα αντέχουμε χάρη σ’ αυτόν. Όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, μπορούμε να θυμόμαστε το Χριστό που ανέβηκε στο σταυρό για τις αμαρτίες μας και τότε θα καταφέρουμε να τις νικήσουμε και να συνεχίσουμε να τρέχουμε τον αγώνα που προβάλλει μπροστά μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας να έχουμε το βλέμμα μας στο βραβείο της αιώνιας ζωής μέσω του Ιησού Χριστού για να υπομένουμε και να βγαίνουμε νικητές στις δοκιμασίες. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Χριστός μού δίνει δύναμη για να ξεπερνώ τα εμπόδια. Megan Nagle (Ν. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι δρομείς.

ΤΡΙΤΗ 21 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΑΡΙΘΜΟΙ 13:26-33

Το κλειδί του θάρρους Οι άντρες όμως που είχαν πάει μαζί του έλεγαν: «Δεν μπορούμε να επιτεθούμε σ’ αυτό το λαό, γιατί είναι ισχυρότερος από μας». (Αριθμοί 13:31)

Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, Κύριε. Αν και είχα ξοδέψει εβδομάδες για να προετοιμαστώ να μιλήσω σ’ ένα συνέδριο γυναικών, η αυτοπεποίθησή μου εξανεμίστηκε μια νύχτα πριν την ομιλία. Τι θα γίνει αν μπερδευτώ; Τι θα γίνει αν δεν τους αρέσω; Έπρεπε να θυμίσω στον εαυτό μου ότι ο Θεός με κάλεσε να κάνω αυτό που τώρα με φόβιζε. Προσευχήθηκα για θάρρος και πίστη για να πιστέψω ότι ο Θεός θα ήταν εκεί ό,τι κι αν συμβεί. Ο φόβος έχει μεγάλη δύναμη. Ο Θεός είπε στο Μωυσή να στείλει άντρες να εξερευνήσουν τη γη Χαναάν, τη γη που είχε υποσχεθεί να τους δώσει. Όταν επέστρεψαν οι κατάσκοποι, επιβεβαίωσαν πως η γη έρρεε γάλα και μέλι, αλλά σύγκριναν το εαυτό τους με τον ισχυρό λαό που την κατοικούσε και κατέληξαν: «Δεν μπορούμε να τους επιτεθούμε». Γιατί είπε ο Θεός στο Μωυσή να εξερευνήσει τη γη; Ίσως το είπε για να πιστέψουν ότι ο Θεός ήταν παρών και ικανός να εκπληρώσει την υπόσχεσή του ανεξάρτητα από τα όσα είχαν δει. Μόνο τότε θα μπορούσαν να νικήσουν τους εχθρούς τους. Όμως οι Ισραηλίτες αρνήθηκαν να πιστέψουν το Θεό. Πού μπορεί να στηριχτεί η πίστη μας όταν φοβόμαστε; Είτε θα εμπιστευθούμε το Θεό να μας βοηθήσει, ή θα εστιάσουμε στις αδυναμίες μας. Το κλειδί για να έχουμε θάρρος είναι να θυμόμαστε όλα όσα έκανε ο Θεός στη ζωή μας για να μπορέσουμε να κάνουμε το βήμα της πίστης. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Πατέρα μας, όταν οι καταστάσεις μάς φοβίζουν, θύμιζέ μας πως μπορείς να κάνεις περισσότερα από όσα μπορούμε να φανταστούμε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Αντί να υποκύψω στο φόβο, θα εμπιστευθώ το Θεό και θα προσευχηθώ για θάρρος. Karen Foster (Καλιφόρνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιος που φοβάται να μιλήσει δημόσια.

ΤΕΤΑΡΤΗ 22 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 10:38-42

Ώρα με το Θεό Και μην προσαρμόζεστε στον τρόπο ζωής του κόσμου αυτού, αλλά να μεταμορφώνεστε καλλιεργώντας έναν καινούργιο τρόπο σκέψης, έτσι ώστε να διακρίνετε εξετάζοντας, ποιο είναι το θέλημα του Θεού, που είναι καλό και ικανοποιητικό και τέλειο. (Ρωμαίους 12:2)

Για χριστουγεννιάτικο δώρο πριν μερικά χρόνια η αδερφή μου μού έδωσε μια Αγία Γραφή που περιείχε ένα κατάλογο με προτεινόμενα αναγνώσματα για κάθε μέρα. Στην αρχή ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που με το ζόρι συγκρατιόμουν να μην διαβάσω παρακάτω. Έμεινα σταθερός στην καθημερινή μελέτη για δυο-τρεις μήνες, αλλά μια μέρα που ήμουν πολύ απασχολημένος θεώρησα πως δεν πείραζε να παραβλέψω μια μέρα. Η μια μέρα έγινε μια εβδομάδα κι η εβδομάδα ένας μήνας κι ο ένας μήνας δυο. Στο τέλος τα παράτησα. Είχα μείνει τόσο πίσω που δεν προλάβαινα να καλύψω το κενό, έτσι σταμάτησα να διαβάζω τη Γραφή μου. Σύντομα κατάλαβα πως αισθανόμουν ολοένα και λιγότερο την παρουσία του Θεού στη ζωή μου. Επειδή το διάβασμα της Γραφής μ’ έκανε να νιώθω πιο ευαίσθητος στο θέλημα του Θεού, πρόσφατα ξεκίνησα να διαβάζω ξανά τη Γραφή μου. Σιγά-σιγά νιώθω περισσότερο την παρουσία του Θεού. Προσεύχομαι περισσότερο, είμαι πολύ πιο χαρούμενος και πιο ικανοποιημένος από ότι ήμουν τότε που δεν διάβαζα το λόγο του Θεού. Ακόμα κι όταν είμαστε πολύ απασχολημένοι, είναι σημαντικό να προσευχόμαστε και να εστιάζουμε στο Θεό για να τον αφήνουμε να μας βοηθάει στις δυσκολίες και τις υποχρεώσεις μας. Καθημερινές πνευματικές συνήθειες όπως η προσευχή, η υπηρεσία και η δοξολογία μάς κρατούν ενωμένους με το Θεό. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας να εστιάζουμε σε σένα κάθε μέρα κι όταν δεν τα καταφέρνουμε, δίνε μας θάρρος να ξεκινάμε από την αρχή. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Πώς μπορώ να δίνω καθημερινά προσοχή στο Θεό; Lucas Wenger (Βιρτζίνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Κάποιος που ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια καθημερινή πνευματική πρακτική.

ΠΕΜΠΤΗ 23 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 34:18-23

Ευχαριστώ Σου είπα να είσαι θαρραλέος και δυνατός. Μη φοβάσαι και μη δειλιάζεις, γιατί ο Κύριος ο Θεός σου θα είναι μαζί σου όπου κι αν πας. (Ιησούς του Ναυή 1:9)

Από μικρή ηλικία με δίδαξαν οι γονείς μου να λέω «παρακαλώ» κι «ευχαριστώ». Όταν ήμουν 10 ετών πέθανε η μητέρα μου και η θλίψη μου ήταν βαθιά. Ένιωθα ένα κενό στην καρδιά μου, δεν μπορούσα να κατανοήσω αυτό που είχε συμβεί. Αναρωτιόμουν: Πώς να μιλήσω γι’ αυτό στο Θεό; Μου είχαν μάθει πάντα να τον ευχαριστώ, πώς όμως να τον ευχαριστήσω γι’ αυτό; Αυτό που έμαθα είναι πως τη στιγμή που αρχίζουμε να προσευχόμαστε, ο Θεός μάς δίνει τη δύναμη και τα κατάλληλα λόγια. Ξέρει τις ανάγκες μας ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να τις εκφράσουμε με λόγια. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισα να έχω ευγνωμοσύνη για ό,τι μου δίνει ο Θεός κάθε μέρα. Μέσα από ευλογίες και προβλήματα ο Θεός με βοήθησε να μείνω σταθερή στην πίστη καθώς τον εμπιστεύομαι να είναι μαζί μου. Μπορούμε να προσευχόμαστε μ’ εμπιστοσύνη στο Θεό τις ώρες της μεγάλης θλίψης και του πόνου. Ο Θεός θα μας στηρίξει και θα μας οδηγήσει. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Ελεήμων Θεέ μας, σ’ ευχαριστούμε που υπόσχεσαι να μας στηρίζεις σε κάθε περίσταση καθώς προσευχόμαστε: «Πατέρα μας ουράνιε, ας αγιαστεί τ’ όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου και στη γη έτσι όπως γίνεται στον ουρανό. Δώσε μας σήμερα το καθημερινό ψωμί μας. Και συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε εκείνους που αμάρτησαν σε βάρος μας. Και μη μας αφήσεις να μπούμε σε πειρασμό, αλλά προστάτεψέ μας από τον πονηρό. Γιατί δική σου είναι η βασιλεία και η δύναμη και η δόξα στους αιώνες. Αμήν». (Ματθαίος 6:9-13) ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Μπορώ να έχω τη βεβαιότητα ότι η αγάπη του Θεού θα με στηρίξει. Irene Rodriguez (La Paz, Βολιβία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιος που πενθεί για το θάνατο πατέρα ή μητέρας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 22:34-40

Η μεγαλύτερη εντολή Θ’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. (Ματθαίος 22:39)

Το Νοέμβριο του 2015, η κολεγιακή μας ομάδα ράγκμπι ολοκλήρωσε μια δύσκολη χρονιά που κατέληξε με ήττα στους τελικούς. Νιώθαμε ταλαιπωρημένοι και είχαμε χάσει το ηθικό μας. Όταν επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο της ομάδας, στις οθόνες των τηλεοράσεων κυριαρχούσαν αναφορές και τρομερές εικόνες από την τρομοκρατική βομβιστική επίθεση στο Παρίσι. Για μένα αυτό έγινε μάθημα για το τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή. Τις μέρες που ακολούθησαν, άκουγα συνεχώς τον κόσμο να συζητάνε για την άρνηση των ΗΠΑ να δεχτεί πρόσφυγες από τη Συρία. Ένα βράδυ που μιλούσαμε για το θέμα αυτό με τη μητέρα μου, μου είπε πως αν ήθελα ν’ ακολουθήσω τη διδασκαλία του Χριστού, έπρεπε ν’ αγαπήσω ανθρώπους που δεν είναι εύκολο ν’ αγαπηθούν. Άνοιξε τη Γραφή της στο Ματθαίος 22 και διάβασε τα εξής: «Δάσκαλε, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή του νόμου;». Κι ο Ιησούς του αποκρίθηκε: «Θ’ αγαπήσεις τον Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγαλύτερη εντολή. Και δεύτερη, όμοια μ’ αυτή, είναι: Θ’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου». Πρόσεξα ότι η περικοπή δεν διευκρίνιζε ποιος είναι ο πλησίον μας. Αν και είναι δύσκολο, αν θέλουμε πραγματικά ν’ ακολουθήσουμε τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού, δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη στους πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν τη φρίκη στη Συρία ή οπουδήποτε αλλού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, δίνε μας θάρρος να εργαζόμαστε για την ειρήνη και να δείχνουμε ευσπλαχνία σε όλους. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Δείχνω την αγάπη του Χριστού σημαίνει πως ποτέ δεν γυρίζω την πλάτη σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Alex Heck (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Άτομα που φεύγουν από τον τόπο τους αναζητώντας ασφάλεια.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 119:9-16

Ανάκτηση εμπιστοσύνης Πώς θα κρατήσει τη ζωή του ο νέος καθαρή; Ζώντας με το δικό σου λόγο, Κύριε. (Ψαλμός 119:9)

Είμαι στην εφηβεία και συμμετέχω σ’ ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών, έτσι ήρθα από την Κίνα και μένω με μια οικογένεια που με φιλοξενεί στις ΗΠΑ. Πρόσφατα έκανα ένα τεράστιο λάθος κι έχασα την εμπιστοσύνη των ατόμων που με φιλοξενούν. Όταν παραδέχτηκα το λάθος μου, δέχτηκα την τιμωρία μου. Για δύο μήνες δεν μπορούσα να συμμετέχω σε δραστηριότητες εκτός σχολείου. Ήταν μια δύσκολη περίοδος και προσευχήθηκα να με συγχωρήσει ο Θεός. Του ζήτησα να με καθοδηγεί την περίοδο της τιμωρίας και να με βοηθήσει να ανακτήσω την εμπιστοσύνη των φίλων και της οικογένειας. Στο τέλος των δύο μηνών, η οικογένεια που με φιλοξενεί αποφάσισαν να μου δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία να φανώ υπεύθυνο μέλος της οικογένειας. Έμαθα πως αν ανοίγουμε την καρδιά μας, ο Θεός μάς μιλάει και μας καθοδηγεί. Θα μας δυναμώσει στον αγώνα μας και πάντα συγχωρεί τα λάθη μας. Το Ψαλμός 119:9 μου θυμίζει πως όταν εστιάζουμε στο δρόμο του Θεού, ειδικά στην εντολή ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλο, μπορούμε να προχωρήσουμε και να γίνουμε όπως μας θέλει ο Δημιουργός μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ που μας αγαπάς, εσύ να μας οδηγείς στο δρόμο της καλοσύνης και της αλήθειας. Όταν κάνουμε λάθη εμπιστευόμαστε τη χάρη σου που μας συγχωρεί και μια δίνει ευκαιρίες για μια καινούρια αρχή. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Η συγχώρηση του Θεού μάς δίνει διέξοδο σε κάθε αγώνα. Rayna Zhong (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Παιδιά που συμμετέχουν σε προγράμματα ανταλλαγής μαθητών.

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 24:13-35

Κινητήριο πάθος Είπαν τότε μεταξύ τους: «Μήπως δε φλεγόταν η καρδιά μας μέσα μας, καθώς μας μιλούσε στο δρόμο και μας εξηγούσε τις προφητείες των Γραφών;». Σηκώθηκαν λοιπόν την ίδια εκείνη ώρα και επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ. (Λουκάς 24:32-33)

Ο γιος μου μιλούσε ακατάπαυστα για το αγαπημένο του άθλημα, το ράγκμπι. Καθόμουν και τον άκουγα και το μόνο που χρειαζόταν να πω είναι: «Ωωω!» ή «Σοβαρά;» Κουνούσε ζωηρά τα χέρια του και το πρόσωπό του καθρέφτιζε τον ενθουσιασμό του, ο οποίος ήταν μεταδοτικός. Έξι μήνες αργότερα βρισκόμουν σ’ ένα τεράστιο γήπεδο χειροκροτώντας και ζητωκραυγάζοντας μαζί με άλλους οπαδούς από όλο τον κόσμο. Το πάθος του γιου μου μ’ έκανε να ενδιαφερθώ για το άθλημα. Στο σημερινό ανάγνωσμα, βλέπουμε πως δυο μαθητές που πήγαιναν στους Εμμαούς μεταμορφώθηκαν μετά από μια ιδιαίτερη συνάντηση με το Χριστό. Ο Χριστός πέρασε χρόνο μαζί τους και τους διακόνησε κι εκείνοι αντί να είναι πια περίλυποι και αποθαρρυμένοι γέμισαν ενθουσιασμό και ζήλο. Ανυπομονούσαν να μοιραστούν τα καλά νέα με τους φίλους τους, γι’ αυτό κι αμέσως επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της επέμβασης του Χριστού στη ζωή των ανθρώπων. Όταν νιώθουμε αποθαρρυμένοι, λυπημένοι ή φοβισμένοι, μπορούμε να του ζητήσουμε να μας βοηθήσει να δούμε την κατάσταση με τα δικά του μάτια. Αυτό μπορεί ν’ αλλάξει τα πράγματα και να κάνει την καρδιά μας να φλέγεται από ενθουσιασμό. Ξέρουμε ότι ο Χριστός εργάζεται μέσα μας όταν νιώθουμε κάτι να μας σπρώχνει να προχωρήσουμε παραπέρα με ελαφριά καρδιά. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμέναμε, άνοιγε τα μάτια μας να βλέπουμε όπως εσύ. Βοήθα μας να μοιραζόμαστε την ενθάρρυνση που μας δίνεις με τους γύρω μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Σήμερα θα μοιραστώ τα καλά νέα του Ιησού Χριστού. Fiona Massie (Oxfordshire, Αγγλία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι αθλητές.

ΔΕΥΤΕΡΑ 27 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΕΞΟΔΟΣ 4:1-12

Προθυμία για μάθηση [Ο Κύριος είπε στο Μωυσή:] Πήγαινε… και θα σε διδάξω ό,τι πρόκειται να μιλήσεις. (Έξοδος 4:12, Πέργαμος)

«Θα έπρεπε να γράψεις βιβλίο», μου είπε ένας ποιμένας φίλος μου μετά από ένα σεμινάριο που παρουσίασα στην εκκλησία του. Θεώρησε πως οι ιδέες μου έπρεπε να γίνουν γνωστές σε πιο ευρύ κοινό. Θεώρησα ότι η ιδέα του ήταν γελοία. Ποιος, εγώ; Να γράψω βιβλίο; Σιγά-σιγά μου άρεσε η ιδέα, αλλά εξακολουθούσα να νιώθω ανεπαρκής. Είχα υπηρετήσει ως ποιμένας και σύμβουλος, αλλά αυτό ήταν κάτι καινούριο. Πώς να μάθω να γράφω; Στην καθημερινή μου ώρα με το Θεό, διάβασα το Έξοδος 4:1-12, που περιγράφει την υπόσχεση του Θεού στο Μωυσή, ο οποίος νιώθοντας ακατάλληλος ν’ αντιμετωπίσει το Φαραώ αντιστεκόταν, αλλά ο Θεός επέμεινε. Έβαλα το εδάφιο αυτό στο γραφείο μου και κάθε φορά που νιώθω ανεπαρκής ως συγγραφέας, το διαβάζω. Όπως και με το Μωυσή, ο Θεός τελικά με δίδαξε τι να πω χρησιμοποιώντας ένα μέντορα, πολλούς δασκάλους, εκδότες και άλλους συγγραφείς για να με διδάξουν. Το βιβλίο μου εκδόθηκε μετά από 12 χρόνια. Όλοι νιώθουμε ανεπαρκείς για κάποιες εργασίες, αλλά ο Θεός είναι πιστός και, αν τον αφήσουμε, θα μας διδάξει τι να πούμε. Με τη βοήθεια πολλών και με τη δημιουργική έμπνευση που χαρίζει η μελέτη της Γραφής, ο Θεός μού έδειξε τι να γράψω και με δίδαξε πώς να το κάνω. Αν είμαστε ανοιχτοί στις συμβουλές των πιστών ανθρώπων γύρω μας, ο Θεός θα τους χρησιμοποιήσει για να μας καθοδηγήσει τι να πούμε και τι να κάνουμε. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, δεν νιώθουμε πάντα έτοιμοι ν’ αναλάβουμε το έργο που μας αναθέτεις. Σε παρακαλούμε δίδαξέ μας, όπως έκανες και με το Μωυσή. Στο όνομα του Χριστού προσευχόμαστε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλα άτομα για να με διδάξει και να με οδηγήσει. Gordon S. Grose (Όρεγκον, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Προθυμία για υπακοή.

ΤΡΙΤΗ 28 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 40:28-31

«Ο Θεός είναι καλός!» [Προσεύχομαι] να είστε ριζωμένοι και θεμελιωμένοι στην αγάπη, έτσι ώστε να κατορθώσετε να καταλάβετε, μαζί με όλους τους χριστιανούς, ποιο είναι το πλάτος και μήκος και βάθος και ύψος. (Εφεσίους 3:17-18)

Πέρασαν πάνω από 30 χρόνια από τότε που συνάντησα μια γυναίκα που επηρέασε βαθιά την πορεία της πίστης μου. Ήταν έξυπνη, εύγλωττη, όμορφη, μητέρα δυο μικρών παιδιών και είχε την καριέρα της. Επίσης, έπασχε από καρκίνο. Είχε όμως μια χαρά που με ξάφνιαζε. Μιλούσαμε για πολλά κάθε φορά που βρισκόμασταν μαζί και σε κάθε κουβέντα της συμπεριλάβαινε και την επιβεβαίωση: «Ο Θεός είναι καλός». Όταν επανεμφανίστηκε ο καρκίνος που τελικά της στοίχισε τη ζωή, μου επανέλαβε: «Ο Θεός είναι καλός». Θυμάμαι πως από μέσα μου ούρλιαζα: Πώς μπορείς να το λες αυτό; Έχεις δυο μικρά παιδιά κι ένα σύζυγο που σ’ αγαπά κι όλοι αυτοί σε χρειάζονται στη ζωή τους! Όμως, της χαμογέλασα και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. Χάρη στη μαρτυρία της φίλης μου, η επιβεβαίωση ότι «ο Θεός είναι καλός» σήμερα μου θυμίζει πως ο γεμάτος αγάπη Δημιουργός μας πονάει μαζί μας όταν έρχονται στο διάβα μας άσχημα πράγματα. Ο Θεός μάς αγαπά, μας παρηγορεί, κλαίει μαζί μας και μας κρατάει στην αγκαλιά του τις σκοτεινές ώρες. Ο Θεός μας είναι Θεός καλοσύνης κι ελέους που έρχεται και μας συναντά μέσα στη ζωή μας. Το ύψιστο δώρο της πίστης στον Ιησού Χριστό είναι η υπόσχεση της αιώνιας ζωής. Έχοντας ελπίδα μπορούμε να πούμε με την καρδιά μας: «Ο Θεός είναι καλός». ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ μας που είσαι γεμάτος αγάπη κι έλεος, σ’ ευχαριστούμε που είσαι μαζί μας στο ταξίδι της ζωής. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Πώς βιώνω την καλοσύνη του Θεού στη ζωή μου; Margaret Irick Axson (Ν. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα με καρκίνο του μαστού.

ΤΕΤΑΡΤΗ 29 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 10:36

Ο καλός Σαμαρείτης Ποιος, λοιπόν, από τους τρεις αυτούς, νομίζεις πως έγινε ο πλησίον εκείνου που έπεσε στους ληστές; (Λουκάς 10:36)

Είμαι τόσο εξοικειωμένη με την ιστορία του καλού Σαμαρείτη που συχνά τη διαβάζω βιαστικά αντί να προσέχω τις λεπτομέρειες. Οι περισσότεροι νομίζουμε πως είμαστε, ή ότι θα έπρεπε να γίνουμε, ο καλός Σαμαρείτης της παραβολής του Χριστού. Ποιο θα ήταν, όμως, το μήνυμα της ιστορίας αν ήμασταν αυτός που τον χτύπησαν, τον λήστεψαν και τον άφησαν για νεκρό; Φαντάσου να κείτεσαι ματωμένος στην άκρη του δρόμου όταν περνάει η θεολόγος. Είναι τόσο απορροφημένη στη σκέψη του Θεού και των όσων σχετίζονται μ’ αυτόν που δεν σε προσέχει καν. Μετά έρχεται ο ποιμένας. Βιάζεται γιατί άργησε για την εκκλησία, έτσι, αν και σε βλέπει, δεν σταματάει για να σε βοηθήσει. Πονάς και υποφέρεις όταν ξαφνικά εμφανίζεται… ένας πρόσφυγας, ένας έφηβος, ένας άστεγος, ένα άτομο διαφορετική θρησκείας ή φυλής. Φαντάσου το άτομο αυτό να περιποιείται τις πληγές σου, να σε πηγαίνει στο πιο κοντινό πανδοχείο και να πληρώνει για τη διαμονή σου μέχρι να γίνεις καλά. Είναι φορές που δυσκολευόμαστε να δεχτούμε την αγάπη ενός αγνώστου, ειδικά αν διαφέρει κατά κάποιο τρόπο από εμάς. Είναι φορές που ξεχνάμε ότι ο Θεός μπορεί να μας δείξει αγάπη και έλεος μέσω ανθρώπων από τους οποίους δεν το περιμένουμε. Η ιστορία αυτή μας προτρέπει να δεχτούμε τα δώρα που ο Θεός μάς προσφέρει μέσω τρίτων –όποιοι κι αν είναι αυτοί –με χάρη και ταπεινό πνεύμα. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ μας, βοήθα μας να δεχόμαστε την αγάπη σου οποτεδήποτε και από οποιονδήποτε κι αν προσφέρεται. Βοήθα μας να δείχνουμε αγάπη και να νοιαζόμαστε για όσους συναντάμε κι όχι μόνο για τους όμοιούς μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ποιον έστειλε ο Θεός να με βοηθήσει; Θα δεχτώ τη βοήθειά του; Pam Lewis (Έσεξ, Αγγλία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι διασώστες και το προσωπικό πρώτων βοηθειών.

ΠΕΜΠΤΗ 30 • ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6:9-13

Μην κρατάς αρχεία [Η αγάπη] δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν. (Α΄ Κορινθίους 13:5)

Όταν ήμουν παιδί η μαμά μου προτιμούσε ν’ αγοράζει κρέας από ένα μικρό κρεοπωλείο στο νότιο τμήμα της πόλης. Κάποιες φορές η μαμά δεν είχε αρκετά χρήματα για να πληρώσει κι ο κύριος Χόλερ, ο κρεοπώλης, έλεγε: «Κανένα πρόβλημα». Έβγαζε την καρτέλα της κι έγραφε το ποσό που του χρωστούσε. Την επόμενη φορά που η μαμά βρισκόταν σ’ εκείνη τη γειτονιά, πλήρωνε τη διαφορά. Το τεφτέρι –όπως το έλεγαν τότε– υπάρχει και σήμερα με διαφορετική μορφή. Μπορεί να κρατάμε νοερά λογαριασμό για τις φορές που μας αγνόησαν, μας πρόσβαλαν ή μας πλήγωσαν. Όμως, σε αντίθεση με τον κύριο Χόλερ, ποτέ δεν βγάζουμε το τεφτέρι για να σημειώσουμε ότι πληρώθηκε το χρέος. Το «χρέος» μένει στη σκέψη μας και συνεχώς αυξάνεται. Ο Χριστός μάς θύμισε πόσο σημαντική είναι η συγχώρηση στην προσευχή που διαβάζουμε στο σημερινό βιβλικό ανάγνωσμα: «Συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε εκείνους που αμάρτησαν σε βάρος μας». Ο Χριστός διακήρυξε και φανέρωσε την αγάπη του συγχωρώντας μας τέλεια. Σήμερα καλούμαστε να αγαπάμε τους άλλους όπως ο Χριστός. Αυτό σημαίνει ότι καλούμαστε να συγχωρούμε ακόμα κι όταν ο άλλος δεν ζητάει συγνώμη. Όταν διαγράφουμε από τη σκέψη μας το τεφτέρι με το όνομα του άλλου και των παραπτωμάτων του, ξέρουμε ότι είμαστε σε θέση να συγχωρήσουμε όπως ο Χριστός. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, θύμιζέ μας πόσο πολλά μας συγχώρησες για να θελήσουμε να συγχωρούμε και να αγαπάμε σύμφωνα με το παράδειγμα του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ποιον θέλει ο Χριστός να συγχωρήσω σήμερα; Charles Huff (Ιλινόι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιο πρόσωπο που χρειάζεται να συγχωρήσω.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΡΚΟΣ 4:35-41

Η άγκυρά μας Την ελπίδα μας αυτή την έχουμε σαν μια ασφαλή και σίγουρη άγκυρα. (Εβραίους 6:19)

Ποτέ δεν είχα σκεφτεί πόσο απαραίτητη είναι η άγκυρα μέχρι που βρέθηκα σ’ ένα δικάταρτο ιστιοφόρο του 1935, μήκους 13,5 μέτρων κι έβλεπα τα γκρίζα σύννεφα να μαζεύονται απειλητικά πάνω από τον κόλπο του Τσέσαπικ. Τα σύννεφα έκρυβαν το φως του ήλιου και η ανταριασμένη θάλασσα μας κλυδώνιζε. Μέσα στην καταιγίδα, ο καπετάνιος έριξε την άγκυρα και η βαριά αλυσίδα τη βύθισε μέχρι που γαντζώθηκε στον πυθμένα της θάλασσας. Έτσι, το σκάφος σταθεροποιήθηκε από το βάρος της άγκυρας και είχαμε μια αίσθηση ασφάλειας. Τότε συνειδητοποίησα γιατί χρειαζόμαστε άγκυρα. Έμαθα, επίσης, τι εννοούσε ο συγγραφέας της επιστολής προς Εβραίους όταν παρομοίασε το Θεό με άγκυρα για τη ζωή μας. Είναι φορές που το μόνο που μας κρατάει είναι η άγκυρα. Στην πορεία της ζωής μπορεί να νιώσουμε λες και ο άνεμος ξεσκίζει τα πανιά μας και το νερό κατακλύζει το κατάστρωμα του πλοίου μας. Μπορεί να ζητάμε απεγνωσμένα ειρήνη και να ποθούμε για καταφύγιο στην καταιγίδα. Όταν μαίνονται οι θύελλες, ο Θεός μάς κρατάει γερά, ποτέ δεν κλονίζεται, ποτέ δεν μας αφήνει, πάντα μας αγαπά και μας νοιάζεται. Αυτός που μπορεί να ηρεμίσει την ταραγμένη θάλασσα είναι η άγκυρά μας και ο παντοδύναμος Θεός μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Πατέρα μας Θεέ, όταν μαίνονται οι θύελλες της ζωής, βοήθα μας να εμπιστευόμαστε εσένα να είσαι η άγκυρα που μας κρατάει ασφαλείς σε κάθε καταιγίδα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

«Είν’ ο Θεός για μας καταφύγιο και δύναμη» (Ψαλμ. 46:2). Belinda Jo “BJ” Mathias (Μισισιπί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Όσοι εργάζονται στη θάλασσα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Β΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:3-7

Η παρηγοριά του Θεού Καθώς πληθαίνουν όλο και περισσότερο στη ζωή μας τα παθήματα του Χριστού, έτσι μεγαλώνει ολοένα και η εμψύχωσή μας διά του Χριστού. (Β΄ Κορινθίους 1:5)

Βρισκόμουν στην Ντάκα του Μπαγκλαντές τον Απρίλιο του 2013 που το κτίριο Ράνα Πλάζα γκρεμίστηκε σκοτώνοντας πάνω από 1.100 άτομα –τα περισσότερα εκ των οποίων γυναίκες. Απρόθυμα αποφάσισα να μην πάρω μέρος στην προσπάθεια ανεύρεσης των θυμάτων, γιατί γνώριζα πως θα καθυστερούσα τη διαδικασία διάσωσης. Ένιωθα πολύ απογοητευμένος που δεν μπορούσα να βοηθήσω τους ανθρώπους τους οποίους υπηρετούσαμε οικογενειακώς. Καθώς ο αριθμός των νεκρών αυξανόταν τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, άλλοι πιστοί χριστιανοί κι εγώ επισκεφθήκαμε νοσοκομεία και προσευχόμασταν με τους τραυματίες και τους πενθούντες. Όλη εκείνη την περίοδο θυμόμουν το παραπάνω εδάφιο και το τραγικό εκείνο συμβάν με βοήθησε να καταλάβω περισσότερο το νόημα των παθημάτων του Χριστού. Αν εγώ πονούσα τόσο για ανθρώπους που μου ήταν αγαπητοί αλλά δεν τους γνώριζα, πόσο περισσότερο μας αγαπά ο Θεός που μας γνωρίζει τέλεια και έστειλε το Χριστό για να μας σώσει; Δάκρυσα καθώς σκεφτόμουν πώς μας παρηγορεί ο Θεός στις δυσκολίες. Ο Θεός καταλαβαίνει τον πόνο που νιώθουμε όταν χάνουμε αγαπητά μας πρόσωπα, μας δίνει ειρήνη μέσα στη θλίψη μας και μας καλεί να αφήνουμε την παρηγοριά του να ξεχειλίζει στους γύρω μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, σ’ ευχαριστούμε που μας δίνεις παρηγοριά στην ώρα της θλίψης. Βοήθα μας να παρηγορούμε όσους πονάνε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Θα εμπιστευθώ την παρηγοριά του Θεού και θα τη μοιραστώ με τους γύρω μου. David Powell (Cumbria, Αγγλία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι λαός του Μπαγκλαντές.

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 1:18-25

Νέο ξεκίνημα «Δείτε! Η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ, που σημαίνει: Ο Θεός μαζί μας». (Ματθαίος 1:23)

Η περίοδος πριν τα Χριστούγεννα μπορεί να είναι για την εκκλησία περίοδος για νέα ξεκινήματα, όμως εδώ στο βόριο ημισφαίριο λαμβάνει χώρα μέσα στο χειμώνα όπου ελάχιστα πράγματα στη φύση υποδηλώνουν την ύπαρξη ζωής. Όμως η ζωή δεν χάθηκε, βαθιά μέσα στο έδαφος οι σπόροι περιμένουν τη ζεστασιά του ήλιου για να βλαστήσουν. Τα δέντρα θα ξαναβγάλουν φύλλα καθώς οι μέρες γίνονται μεγαλύτερες και ζεστότερες. Μπορεί μέσα στο καταχείμωνο να νιώθουμε πως δεν θα έρθει ποτέ η άνοιξη, όμως η υπόσχεση ότι θα έρθει δεν παύει να ισχύει. Ο Θεός υπόσχεται και σ’ εμάς νέα ζωή. Μέσα στα αδιέξοδα της ζωής μας – τις περιόδους ή τα μέρη όπου νιώθουμε χαμένοι ή πολύ κουρασμένοι για να καθίσουμε να σκεφτούμε– ο Θεός μάς θυμίζει: υπάρχει χρόνος! Αυτά που ονειρεύτηκες μπορεί να πραγματοποιηθούν. Ο Θεός μπορεί να απαντήσει τις προσευχές σου. Δεν έχει σημασία αν είμαστε κουρασμένοι ή ξεκούραστοι, αγχωμένοι ή ήρεμοι, γεμάτοι ελπίδα ή απελπισμένοι, ο Θεός στέλνει το μήνυμα που έχουμε ανάγκη ν’ ακούσουμε. Η ιστορία αυτής της περιόδου είναι η ιστορία του Εμμανουήλ, «ο Θεός είναι μαζί μας». Ακόμα και στην πιο σκοτεινή νύχτα, ακόμα και στο κρεβάτι του νοσοκομείου, ακόμα και πάνω στο σταυρό, ο Θεός ετοιμάζει κάποιο νέο ξεκίνημα. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, βοήθα μας να σ’ εμπιστευόμαστε ότι είσαι δυνατός κι εργάζεσαι στη ζωή μας ακόμα κι όταν δεν το νιώθουμε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Θεός μου δίνει ελπίδα και μια νέα αρχή. Ruth E. Hetland (Μινεσότα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιο άτομο που περιμένει απάντηση σε αίτημα προσευχής.

ΔΕΥΤΕΡΑ 4 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 5:12-15

Απλά κάνε το καλό Εσείς, πάντως, αδελφοί, μην κουραστείτε να κάνετε το καλό. (Β΄ Θεσσαλονικείς 3:13)

Μαζί με μια φίλη μαζεύαμε τα σκουπίδια από μια διάβαση της πόλης μας. Μαζέψαμε πεταμένα ποτήρια καφέ, περιτυλίγματα σάντουιτς και σακούλες από πατατάκια. Όταν είδαμε δυο υπαλλήλους του δήμου ν’ αδειάζουν κάποιους κάδους εκεί κοντά, τους ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να αφήσουμε τη σακούλα μας μαζί με τις άλλες στο φορτηγό τους. «Βέβαια», μας απάντησαν. Έτσι ρίξαμε τη μικρή λευκή μας σακούλα πάνω στο σωρό με τις μεγάλες πράσινες σακούλες στο φορτηγό και συγχαρήκαμε η μια την άλλη για την καλή μας πράξη. Το ίδιο εκείνο βράδυ που πήγαινα στο κέντρο της πόλης, πέρασα από την ίδια διάβαση. Καταμεσής του δρόμου ήταν πεσμένη η σακούλα μας. Είχε πέσει από το φορτηγό και το περιεχόμενό της είχε αδειάσει στο δρόμο. Το αποτέλεσμα της καλής μας πράξη είχε ακυρωθεί. Συχνά φαίνεται πως οι καλές μου πράξεις δεν έχουν αποτέλεσμα: ανοίγω την πόρτα για κάποιον ηλικιωμένο κι αυτός με μαλώνει λέγοντας πως τα καταφέρνει μόνος του, φρενάρω για ν’ αφήσω έναν άλλο οδηγό να μπει στο δρόμο και με τρακάρει ο οδηγός από πίσω μου. Έτσι, σηκώνω ψηλά τα χέρια και παραδίνομαι. Τότε είναι που χρειάζεται να θυμηθώ πως το να κάνω το καλό είναι σημαντικό από μόνο του. Ακόμα κι όταν οι χειρονομίες της αγάπης μας φαίνονται μηδαμινές, μπορούμε να υπηρετούμε το Θεό φροντίζοντας τους γύρω μας κι αυτή η υπηρεσία είναι ευλογία. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας να γινόμαστε τα χέρια και τα πόδια σου καθώς κάνουμε το καλό ανταποκρινόμενοι στην αγάπη σου για μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Μπορώ να κάνω κάτι απλό για να υπηρετήσω το Θεό σήμερα. K. Anne Smith (Τενεσί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι εργαζόμενοι στον τομέα καθαριότητας.

ΤΡΙΤΗ 5 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 9:1-6

Το νόημα των Χριστουγέννων Γεννήθηκε για μας ένα παιδί, μας δόθηκε ένας γιος· πάνω στους ώμους του η εξουσία θα μένει. (Ησαΐας 9:5)

Ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού τα Χριστούγεννα ανέκαθεν με βοηθούσε να θυμάμαι την αγάπη του Θεού για μας. Όμως, η γέννηση του πρώτου μας γιου, του Πέτρου, έδωσε στις μέρες αυτές ένα καινούριο νόημα για μένα. Είχαν περάσει οι μέρες της συζύγου μου και δεν είχε γεννήσει, έτσι της ζήτησαν να μπει στο νοσοκομείο στις 3 Δεκεμβρίου του 1993. Οι γιατροί έκαναν πολλές προσπάθειες για να προκαλέσουν τοκετό και τελικά αποφάσισαν να προχωρήσουν σε καισαρική. Το βράδυ της Κυριακής 5 Δεκεμβρίου γεννήθηκε επιτέλους ο γιος μας! Ο Πέτρος ήταν τριών εβδομάδων τα πρώτα του Χριστούγεννα. Τον πήραμε μαζί μας στην εκκλησία και, καθώς τον κρατούσα στην αγκαλιά μου και καθώς κοιτούσα το προσωπάκι του, τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα. Το μωράκι μας μου θύμισε ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε ως μωρό στον κόσμο μας. Βλέποντας το γιο μου είδα το Θεό να εργάζεται: η σωτηρία ήρθε στον κόσμο με τη μορφή ενός αβοήθητου κι εξαρτημένου από την οικογένειά του μωρού όπως ο Πέτρος μας. Το μωρό που κρατούσα στην αγκαλιά μου με βοήθησε να δω με φρέσκια ματιά το νόημα των Χριστουγέννων. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε που έστειλες το γιο σου στον κόσμο ως μωρό για να ζήσει ανάμεσά μας και να μας χαρίσει σωτηρία. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο μας ως μωρό, όπως κι εγώ. John McWhirter-Whitlock (Νότια Αυστραλία, Αυστραλία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Οι νέοι γονείς.

ΤΕΤΑΡΤΗ 6 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ 17:15-19

Εξάσκηση και πάλι εξάσκηση Να αυξάνεστε στη χάρη και στη γνώση του Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού. (Β΄ Πέτρου 3:18)

Ένα από τα αγαπημένα μου πρόσωπα δεν είναι πιστός χριστιανός και συχνά λέει πως η αποστροφή του για το χριστιανισμό προέρχεται από την υποκρισία που παρατηρεί στη ζωή πολλών χριστιανών. Έχω προσέξει κι άλλους που επισημαίνουν τα λάθη των πιστών και λένε: «Αν είναι έτσι οι χριστιανοί, δεν θέλω καμιά σχέση με το χριστιανισμό». Για μένα η ωριμότητα στη χριστιανική ζωή είναι σαν να μαθαίνει κανείς να παίζει τένις. Λέμε: «Παίζω χάλια, αλλά μου αρέσει το τένις. Πηγαίνω στο γήπεδο και χτυπάω την μπάλα. Αν και κάνω λάθη, ξέρω πως αν συνεχίσω την προσπάθεια θα βελτιωθώ. Δεν έχει σημασία αν είμαι καλός ή κακός, είμαι τενίστας». Όπως ακριβώς όταν αρχίζει κανείς να παίζει τένις δεν γίνεται αυτόματα αστέρι, έτσι κι όταν κάποιος γίνεται χριστιανός δεν γίνεται αναμάρτητος, ούτε σταματάει να κάνει λάθη. Όμως και στις δύο περιπτώσεις η αυτοπεποίθηση και η δεξιότητα αυξάνονται με την εξάσκηση. Αυτό ακριβώς σημαίνει μαθητεία. Για τον τενίστα, εξάσκηση είναι να πάει στο γήπεδο και να χτυπήσει τη μπάλα. Για τον πιστό χριστιανό, εξάσκηση σημαίνει να έχει χρόνο με το Θεό με την προσευχή και τη μελέτη της Γραφής και να μεταμορφώνεται σύμφωνα με την εικόνα του Χριστού λίγο κάθε μέρα. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε Ιησού Χριστέ, έλα στη ζωή μας τόσο δυναμικά που οι άλλοι να έλκονται από την αγάπη σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Δεν είμαι τέλειος χριστιανός, όμως θα βελτιωθώ με την εξάσκηση. Gary B. Swanson (Μέριλαντ, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που πληγώθηκαν από χριστιανούς.

ΠΕΜΠΤΗ 7 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:3-7

Γνήσια χάρη Χάρη σ’ αυτόν έχουμε την απολύτρωση δια του αίματός του, τη συγχώρηση δηλαδή των αμαρτιών μας, σύμφωνα με τον πλούτο της χάρης του. (Εφεσίους 1:7)

Καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα παλεύω ξανά με το θέμα της χάρης. Για χρόνια προσπαθούσα να καταλάβω το πραγματικό νόημά της. Μου αρέσει η ιδέα, θέλω να την ενστερνιστώ, αλλά δυσκολεύομαι να την κατανοήσω πλήρως. Η χάρη λέει ότι δεν χρειάζεται να ζούμε μόνο σύμφωνα με κάποιους κανόνες, αλλά σύμφωνα με την αγάπη και τη συγχώρηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το αίμα του χύθηκε για μας κι όταν τον δεχόμαστε ως Κύριό μας είναι λες και δεν αμαρτήσαμε ποτέ. Είναι τόσο υπέροχο που μοιάζει να μην είναι αλήθεια. Όταν ήμουν νέα πιστή είχα την ελπίδα πως μέχρι να φτάσω στην τωρινή μου ηλικία θα ήμουν μια τέλεια χριστιανή. Αντίθετα, νιώθω πιο έντονα τις αδυναμίες μου κι εξαρτιέμαι ακόμα περισσότερο από τη συγχώρηση του Θεού. Αναρωτιέμαι μήπως δεν κατάλαβα σωστά τις προσδοκίες του Θεού για τη ζωή μου ως πιστή χριστιανή. Ο Θεός δεν έχει την απαίτηση να είμαι τέλεια. Το μόνο που θέλει από μένα είναι να δεχτώ την αγάπη του Χριστού και ν’ αναπαυθώ. Αρχίζω να συμφιλιώνομαι με τις αδυναμίες μου. Συνειδητοποίησα πως κανείς δεν τα κάνει πάντα όλα σωστά. Ας θυμόμαστε απλά ότι ανήκουμε σ’ Αυτόν που ποτέ δεν κάνει λάθη. Αυτή είναι η γνήσια χάρη που γεννήθηκε τα Χριστούγεννα. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Σ’ ευχαριστούμε, Πατέρα μας Θεέ, που έστειλες το Γιο σου να πάρει τις αμαρτίες μας και να μας ελευθερώσει για να απολαμβάνουμε την άφθονη ζωή μαζί σου. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Η χάρη του Θεού σημαίνει πως είμαι τέλειος εν Χρι-

στώ. Belle Todd (Τέξας, ΗΠΑ)

ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι νέοι πιστοί.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 40:1-5

Σύντομα «Παρηγορείτε, παρηγορείτε το λαό μου», λέει ο Θεός σας… Ακούστε! Κάποιος φωνάζει: «Ετοιμάστε στην έρημο ένα δρόμο για τον Κύριο». (Ησαΐας 40:1 και 3)

Μου είναι πολύ δύσκολο να περιμένω υπομονετικά. Θυμάμαι μια φορά τότε που ήμουν παιδί να κοιτάω με προσμονή από το παράθυρο για να δω πότε θα φτάσουν τα ξαδέρφια μου από την ανατολική ακτή. Είχαμε ανταλλάξει γράμματα και φωτογραφίες, αλλά δεν είχαμε συναντηθεί αυτοπροσώπως. Για ώρες κοίταζα από το παράθυρο και ρωτούσα: «Πότε θα φτάσουν;» «Σύντομα», ήταν η απάντηση της μητέρας μου πάνω από 20 φορές. Παρά τη μεγάλη αναμονή, είχα την ελπίδα ότι θα έρχονταν. Κι έτσι έγινε, έφτασαν όπως είχαν υποσχεθεί –πιο αργά από ότι ήθελα, αλλά μέσα στις προσδοκίες μου– και δεν απογοητεύθηκα. Στο σημερινό ανάγνωσμα, ο Θεός μίλησε μέσω του Ησαΐα για να παρηγορήσει το λαό και να τους γνωστοποιήσει ότι τίποτα δεν θα εμπόδιζε τον ερχομό της σωτηρίας. Μέσα στον πόνο και την απελπισία τους, ο Θεός τους έδωσε ελπίδα. Έπρεπε όμως να έχουν υπομονή καθώς περίμεναν διακαώς την έλευση του Θεού. Ο Θεός υποσχέθηκε σωτηρία στην Ιερουσαλήμ. Στηριζόμαστε σ’ αυτή την ελπίδα και δεν απογοητευόμαστε. Η περίοδος των Χριστουγέννων μάς θυμίζει πως όντως ο Θεός μάς έστειλε Σωτήρα. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Πατέρα, σ’ ευχαριστούμε που μας δίνεις ελπίδα μέσω του γιου σου, του Ιησού Χριστού. Προετοίμασε την καρδιά μας για τα φετινά Χριστούγεννα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Περιμένουμε διακαώς τον ερχομό του Μεσσία. Mike Medeiros (Καλιφόρνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Άτομα που έχουν ανάγκη ελπίδας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6:25-34

Ελπίδα στο χάος Ξέρουμε βέβαια πως σ’ εκείνους που αγαπούν το Θεό, όλα συντελούν για το τελικό καλό τους. Σ’ αυτούς δηλαδή που τους έχει καλέσει ο Θεός σύμφωνα με την πρόθεσή του. (Ρωμαίους 8:28)

Τις προάλλες, ενώ ο σύζυγός μου νοσηλευόταν, κοίταξα έξω από το παράθυρο του νοσοκομείου και είδα σκουπίδια στο πεζοδρόμιο και στο δρόμο και σκέφτηκα: Όλα δείχνουν χαοτικά και ακατάστατα. Είδα όμως και κάτι άλλο. Πουλιά έτρωγαν τα αποφάγια στο πεζοδρόμιο και γύρω τριγύρω υπήρχαν πολλά φυτά. Αυτό που για μένα ήταν ακαταστασία, ήταν χρήσιμο για τα πουλιά. Θυμήθηκα τότε πως ακόμα και μέσα στο χάος, ο Θεός φέρνει ελπίδα. Αν και δεν είναι ποτέ σωστό να πετάμε τα σκουπίδια στο δρόμο, έμαθα πως μέσα στις δυσκολίες που περνάμε, ο Θεός εξακολουθεί να μας φροντίζει και να μας στηρίζει. Κατά την ασθένεια του συζύγου μου είχαμε την ευλογία να δούμε αδέρφια εν Χριστώ να βάζουν σε εφαρμογή την πίστη τους και να μας τηλεφωνούν για ενθάρρυνση, να μας φέρνουν φαγητό στο νοσοκομείο και να μένουν με τον άντρα μου για να έχω την ευκαιρία να ξεκουραστώ λίγο και να φροντίσω τα παιδιά μας. Μέσα στο χάος της ζωής μας, η οικογένεια του Χριστού μάς αγκάλιασε προσφέροντάς μας ελπίδα και βάλσαμο. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Θεέ που μας αγαπάς, είθε το Άγιο Πνεύμα σου να χαρίζει δύναμη και ειρήνη στο λαό σου μέσα στις ταραχές. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Θεός δίνει ελπίδα μέσα στο χάος.

Stephanie Sánchez Belén (Πουέρτο Ρίκο)

ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι ασθενείς στα νοσοκομεία.

ΚΥΡΙΑΚΗ 10 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ 1:1-14

Η ουσία είναι ο Χριστός Ο Λόγος ενσαρκώθηκε και κατοίκησε ανάμεσά μας. (Ιωάννης 1:14)

Κάθε Δεκέμβριο περιμένω μ’ ανυπομονησία να πάρω μέρος στο χριστουγεννιάτικο μουσικό πρόγραμμα της εκκλησίας. Τα λόγια και οι μελωδίες με γεμίζουν χαρά κι είναι σαν δώρο για το εκκλησίασμα. Η εκκλησία είναι διακοσμημένη όμορφα. Θυμάμαι παλιότερα να σκέφτομαι: «Δεν θα ήταν Χριστούγεννα χωρίς τη μουσική!» Φέτος αρρώστησα κι έπρεπε να μείνω σπίτι όταν ήταν το μουσικό πρόγραμμα. Δεν είχα την ευκαιρία ν’ απολαύσω τις μελωδίες, τα στολίδια και τα συγχαρητήρια στο τέλος του προγράμματος. Στην αρχή στενοχωρήθηκα. Μετά όμως συνειδητοποίησα πως όσο κι αν μας αναπτερώνουν και εμπνέουν τα εξωτερικά ερεθίσματα της εποχής αυτής, δεν είναι η ουσία της άγιας αυτής γιορτής. Η έμφαση των Χριστουγέννων είναι στο ότι ο Θεός έστειλε το Χριστό να ζήσει ανάμεσά μας, να πεθάνει για μας και ν’ αναστηθεί από τους νεκρούς. Το ουσιαστικό δώρο των Χριστουγέννων είναι η διαβεβαίωση ότι ο Χριστός θα έρθει ξανά! Ακόμα κι αν μας λείψουν κάποιες εορταστικές εκδηλώσεις, μπορούμε να θυμόμαστε πως το μόνο που έχουμε ανάγκη είναι ο Ιησούς Χριστός, που ζει στις καρδιές μας δια πίστεως. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας ν’ απολαμβάνουμε την περίοδο των Χριστουγέννων και να θυμόμαστε ότι γιορτάζουμε τον Ιησού Χριστό, το Σωτήρα μας. Προσευχόμαστε όπως μας δίδαξε: «Πατέρα μας επουράνιε, ας αγιαστεί τ’ όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει και στη γη το θέλημά σου, όπως γίνεται στον ουρανό. Δίνε μας κάθε μέρα το απαραίτητο για την ημέρα ψωμί μας. Και συγχώρησε τις αμαρτίες μας, γιατί κι εμείς οι ίδιοι συγχωρούμε τον καθένα που μας φταίει. Και μη μας αφήσεις να μπούμε σε πειρασμό, αλλά προστάτεψέ μας από τον πονηρό» (Λουκάς 11:2-4). Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Ο Ιησούς Χριστός είναι πάντα μαζί μου και μου είναι αρκετός. Anne L. Kole (Νέο Μεξικό, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που είναι άρρωστα αυτά τα Χριστούγεννα.

ΔΕΥΤΕΡΑ 11 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 18:1-8

Μια χήρα κι ένας γουίλι [Ο Ιησούς] τους έλεγε επίσης και μια παραβολή για την αναγκαιότητα να προσεύχονται πάντα και να μην αποθαρρύνονται. (Λουκάς 18:1)

Την ώρα του μεσημεριάτικου διαλείμματός μου πάω συχνά και περπατάω στον ποταμό Σουάν. Μια μέρα, προς το τέλος της άνοιξης, κάτι τράβηξε την προσοχή μου. Ψηλά σ’ ένα κοντινό δέντρο ένας γουίλι (ένα μικρό πουλί που ζει μόνο στην Αυστραλία) ενοχλούσε ένα αρκετά μεγάλο κοράκι. Υπέθεσα πως ο γουίλι ανησυχούσε για την ασφάλεια της φωλιάς του και υπερασπιζόταν την περιοχή του όσο πιο επιθετικά γινόταν. Από την άλλη, το αισθητά μεγαλύτερο κοράκι έδειχνε ν’ αδιαφορεί για όλη εκείνη τη φασαρία. Στο τέλος, όμως, κουράστηκε και πέταξε σ’ ένα δέντρο πιο πέρα με τον γουίλι να τον καταδιώκει. Καθώς ξανασκεφτόμουν τη σκηνή, συνειδητοποίησα πως μόλις είχα γίνει μάρτυρας μιας επίδειξης επιμονής ενάντια σε κάθε πιθανότητα. Συνειδητοποίησα επίσης πως, σαν το γουίλι, μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με φαινομενικά ανυπέρβλητες καταστάσεις. Στο σημερινό ανάγνωσμα, ο Χριστός χρησιμοποιεί το παράδειγμα της επίμονης χήρας για να μας θυμίσει πάντα να παρουσιάζουμε τα αιτήματά μας στο Θεό και ποτέ να μην αποθαρρυνόμαστε. Ο Ουράνιος Πατέρας μας είναι έτοιμος να απαντήσει στις εκκλήσεις μας για βοήθεια. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθα μας να επιμένουμε στην προσευχή, ακόμα κι όταν η κατάσταση φαίνεται απελπιστική. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Θεός ανταμείβει την επιμονή μου στην προσευχή. Bill Gosling (Δυτική Αυστραλία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Οι χήρες.

ΤΡΙΤΗ 12 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 61:8-11

Απόψεις [Ο Θεός] με κάλυψε με τη σωτηρία του και με την προστασία του σαν με χιτώνα. (Ησαΐας 61:10)

Η επταμελής μας οικογένεια συγκεντρωνόταν στο χώρο στάθμευσης ενός εστιατορίου, όταν οι συζητήσεις μας διακόπηκαν απότομα. Ακούσαμε το στρίγκλισμα των φρένων και το σύρσιμο που κάνουν τα λάστιχα καθώς παρακολουθήσαμε σαν σε αργή κίνηση το ατύχημα στη διασταύρωση. Σταμάτησαν κι άλλοι οδηγοί, οι μάρτυρες κάλεσαν την άμεση δράση κι έφτασε η αστυνομία. Καθώς αργότερα στο δείπνο μας συζητούσαμε το περιστατικό, με έκπληξη διαπιστώσαμε πως, αν και ήμασταν αυτόπτες μάρτυρες, περιγράφαμε διαφορετικά τα γεγονότα. Οι πιστοί έχουν βιώσει κι είναι μάρτυρες της σωτηρίας, της συγχώρησης και του αστείρευτου ελέους του Θεού ανά τους αιώνες. Κι όπως ακριβώς η συζήτησή μας στο δείπνο, οι απόψεις των χριστιανών για τη λυτρωτική σωτηρία και απελευθέρωση του Θεού διαφέρουν. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως η εικόνα που έχουμε για το Θεό δεν είναι πάντα ίδια και η έκφραση της λατρείας και της αφιέρωσής μας επηρεάζεται από τις δοσμένες από το Θεό ιδιαιτερότητές μας. Καθώς αυξάνομαι στην πίστη, έμαθα ότι είναι σημαντικό να αναγνωρίζει και να δέχεται κανείς τις διαφορετικές απόψεις μέσα στο σώμα του Χριστού. Ο τρόπος που ανταποκρίνεται κανείς στο κάλεσμα του Χριστού διαφέρει από άτομο σε άτομο κι από εκκλησία σε εκκλησία, όμως όλοι είμαστε μέλη του σώματός του. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας να δεχόμαστε με χαρά την ποικιλομορφία στο σώμα του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Πώς μπορώ να δείξω σήμερα ότι εκτιμώ την ποικιλομορφία στο σώμα του Χριστού; Beverly Taylor (Κολοράντο, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Όσοι εργάζονται στην εκκλησία χωρίς να είναι χειροτονημένοι εργάτες.

ΤΕΤΑΡΤΗ 13 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 14:22-33

Σαν το Θωμά [Ο Ιησούς] λέει στο Θωμά: «Φέρε το δάχτυλό σου εδώ, και κοίτα τα χέρια μου. Και φέρε το χέρι σου και βάλε το στο πλευρό μου, και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά πιστός». (Ιωάννης 20:27)

Η διαδρομή μέσω της οποίας έγινα πιστός χριστιανός δεν ήταν εύκολη. Δεν είχα μια εμπειρία σαν αυτή στο δρόμο προς τη Δαμασκό, ούτε κάποια ένδοξη αποκάλυψη. Ήμουν πιο πολύ σαν το Θωμά –είχα αμφιβολίες. Ήθελα να πιστέψω, έτσι –παρά τις αμφιβολίες μου– έκανα ό,τι κάνουν οι χριστιανοί. Πήγαινα στην εκκλησία, βοηθούσα στις δραστηριότητες της εκκλησίας, διάβαζα τη Γραφή και προσευχόμουν να μπορέσω να βρω πίστη και να μην αποκαλυφτεί ότι δεν πίστευα. Πάντα, όμως, ένιωθα πως όλο και σε κάποια χριστιανική ομάδα θα αποκαλυφθεί η απιστία μου. Καθώς περνούσε ο καιρός, άρχισα να συνειδητοποιώ πως δεν ήμουν ο μόνος που πάλευε με το θέμα της πίστης. Ο Μωυσής αμφισβήτησε τις ικανότητές του και την απόφαση του Θεού να τον ορίσει αρχηγό του Ισραήλ (βλ. Έξ. 4:117). Αρκετοί στρατιώτες γύρω από το σταυρό του Χριστού απέρριπταν τη θεϊκή του ταυτότητα μέχρι που έγιναν μάρτυρες των γεγονότων στο Γολγοθά (βλ. Ματθ. 27:38-54). Οι ιστορίες αυτές μας διδάσκουν πως οι αμφιβολίες γενούν ερωτήσεις που με τη σειρά τους μας βοηθάνε να καταλάβουμε βαθύτερα την πίστη. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, βοήθα μας να σε γνωρίζουμε καλύτερα και να σε αγαπάμε περισσότερο. Χρησιμοποίησε τις αμφιβολίες μας για να δυναμώσεις την πίστη μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Οι αμφιβολίες μου μπορεί να με οδηγήσουν σε πιο βαθιά πίστη στο Θεό. Frederick Heitman (Φλόριντα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που έχουν αμφιβολίες για την πίστη.

ΠΕΜΠΤΗ 14 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:26-29

Κανένας ιδιαίτερος Σε όλες τις περιστάσεις βγαίνω νικητής χάρη στον Χριστό που με ενδυναμώνει. (Φιλιππησίους 4:13)

Πάντα ένιωθα ανεπαρκής κι είχα χαμηλή αυτοεκτίμηση. Τώρα που καθηλώθηκα σε αναπηρική καρέκλα, αισθάνομαι πως η αξία μου μειώθηκε ακόμα περισσότερο. Εξαιτίας της ασθένειάς μου έχασα κάποιες δεξιότητες και είναι φορές που νομίζω πως είμαι άχρηστη για όλους, ακόμα και για το Θεό. Κάποια στιγμή άρχισα να σκέφτομαι όλες τις περιπτώσεις στη Γραφή όπου ο Θεός χρησιμοποίησε απλούς ανθρώπους. Ακόμα κι ο Ιησούς γεννήθηκε μέσα σ’ ένα στάβλο, σ’ ένα άπειρο ζευγάρι. Οι ταπεινοί βοσκοί έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της γέννησής του. Οι μαθητές ήταν άνθρωποι που εργάζονταν σκληρά: κάποιοι ήταν ψαράδες, ένας ήταν τελώνης, κάποιοι άλλοι ήταν τρόπον τινά έμποροι. Δείτε όμως πώς συμμετείχαν στην εξάπλωση του Ευαγγελίου! Ο Θεός έπλασε τον καθένα μας με ξεχωριστά ταλέντα. Όλοι είμαστε πλασμένοι με φοβερό και θαυμάσιο τρόπο (βλ. Ψαλμ. 139:14). Ο Θεός καταλαβαίνει τους περιορισμούς και τις ελλείψεις μας και μπορεί να μας χρησιμοποιήσει, αρκεί να είμαστε διαθέσιμοι. Δεν χρειάζεται να είμαι κάποιο «ιδιαίτερο» άτομο. Ο καθένας μας έχει αξία στα μάτια του Δημιουργού μας κι ο Θεός μπορεί να μας χρησιμοποιήσει όλους για το χτίσιμο της βασιλείας του. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, βοήθα μας να είμαστε θαρραλέοι μάρτυρές σου. Σ’ ευχαριστούμε που μας αγαπάς όπως είμαστε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Θεός χρησιμοποιεί κάθε τύπο ανθρώπου για να χτίσει τη βασιλεία του. Sandra Vaughan (Πενσυλβάνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που χρειάζονται αναπηρικό αμαξίδιο.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΉΣ 5:13-20

Η χαρά της διαδρομής Ο [Ιησούς] μπρος στη χαρά που πρόβαλλε μπροστά του, υπέμεινε το σταυρικό θάνατο χωρίς να λογαριάσει την ατίμωση, κι έχει καθίσει κατόπιν στα δεξιά του θρόνου του Θεού. (Εβραίους 12:2)

Όταν έμενα στο ανατολικό Κάνσας, ταξίδευα συχνά στη δυτική πλευρά της πολιτείας. Η οδήγηση στην περιοχή εκείνη μοιάζει λες και οδηγεί κανείς πάνω σ’ ένα τεράστιο τραπέζι μπιλιάρδου. Μόνο πολύ σπάνια κάποιο δέντρο χαλάει τη μονοτονία της επίπεδης πεδιάδας. Πολλοί θεωρούν βαρετή αυτή την πολύωρη διαδρομή. Κάποιοι όμως θαυμάζουν την ομορφιά της πεδιάδας. Μετά από μερικές τέτοιες διαδρομές, άρχισα να τις απολαμβάνω καθώς μου έδιναν την ευκαιρία να περάσω χρόνο με ανθρώπους που είναι σημαντικοί για μένα. Ως χριστιανός, προσπαθώ να βλέπω τη ζωή με παρόμοιο τρόπο. Αν και πρέπει να εστιάζουμε στη «μακάρια ελπίδα» (Τίτος 2:13) του ουρανού, η ζωή εδώ στη γη έχει την αξία της. Ναι, η εργασία μπορεί να είναι δύσκολη, το ίδιο και οι άνθρωποι, τα θέματα της υγείας μας, τα οικονομικά μας κι ένα σωρό άλλα θέματα. Αν δίνουμε προσοχή και παραπονιόμαστε για τις αντιξοότητες, η διαδρομή μας σ’ αυτή τη γη θα είναι μακριά κι ατέλειωτη. Μπορούμε όμως να απολαμβάνουμε την ομορφιά που υπάρχει στον κόσμο γύρω μας και στους συνανθρώπους μας. Το Εβραίους 12:2 μας λέει ότι ο Χριστός υπέμεινε τις δυσκολίες της ζωής του γιατί προσδοκούσε τη χαρά που προσφέρει ο Θεός. Επομένως δεν χρειάζεται να υποφέρουμε, αλλά μπορούμε να απολαμβάνουμε τη ζωή με όλη τη δοσμένη από το Θεό ομορφιά της. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Θεέ, βοήθα μας να γεμίζουμε το νου μας με σκέψεις για την παρουσία σου και τις υποσχέσεις σου. Προσευχόμαστε στο όνομα του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Σήμερα θα αναζητήσω να δω τη χαρά του Θεού στη ζωή μου. Bob La Forge (Νιου Τζέρσι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι συνοδοιπόροι μου στη ζωή.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 2:1-20

Συναισθήματα της εποχής Επέστρεψαν κατόπιν οι βοσκοί δοξάζοντας και υμνώντας το Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, όπως ακριβώς είχε ειπωθεί σ’ αυτούς. (Λουκάς 2:20)

Κάθε τέτοια εποχή του χρόνου προσεύχομαι να γνωρίσω περισσότερο τον Κύριο διαβάζοντας την ιστορία των Χριστουγέννων. Φέτος μου έκαναν εντύπωση όλα τα συναισθήματα που εκδηλώθηκαν τα πρώτα Χριστούγεννα. Η έκπληξη της Μαρίας που ρώτησε τον άγγελο: «Πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό;» (Λουκ. 1:34), όταν της είπε πως θα μείνει έγκυος ενώ ήταν παρθένα. Η απόρριψη όταν δεν υπήρχε χώρος στο πανδοχείο για τον ερχόμενο σωτήρα (Λουκ. 2:7). Ο φόβος όταν οι άγγελοι παρουσιάστηκαν, γι’ αυτό και τα πρώτα τους λόγια ήταν: «Μη φοβάστε» (Λουκ. 2:10). Η χαρά όταν οι βοσκοί άκουσαν το μήνυμα των αγγέλων (Λουκ. 2:10). Η αβεβαιότητα της Μαρίας που «φύλαγε όλα αυτά τα λόγια μέσα στην καρδιά της και τα συλλογιζόταν» (Λουκ. 2:19), γιατί δεν γνώριζε το μέγεθος των επιπτώσεών τους. Όλα αυτά αφορούν τον Ιησού, τον Εμμανουήλ, το «Θεό μαζί μας». Επειδή πήρε ανθρώπινη μορφή, ένιωσε κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. Και τα κάλυψε όλα με την αγάπη του, προσφέροντας συγχώρηση και σωτηρία. Ο Χριστός έγινε τέλειος άνθρωπος κι έζησε κάθε συναίσθημά μας για να μπορέσουμε να γνωρίσουμε την αγάπη του Θεού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Ιησού Χριστέ, Εμμανουήλ, σ’ ευχαριστούμε που ήρθες να ζήσεις στον κόσμο μαζί μας. Σ’ ευχαριστούμε που ζεις μαζί μας σήμερα και για πάντα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Ιησούς Χριστός είναι ο «Θεός μαζί μας» στα πρώτα Χριστούγεννα και για πάντα. Lin Daniels (Μασαχουσέτη, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Όσοι περιμένουν τη γέννηση του παιδιού τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ 17 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 2:36-38

Πίστη με προσδοκία [Η Άννα] ευχαριστούσε τον Κύριο και μιλούσε γι’ αυτόν σε όλους εκείνους που πρόσμεναν λύτρωση στα Ιεροσόλυμα. (Λουκάς 2:38)

Η προφήτισσα Άννα είναι για μένα μια ηρωίδα της χριστουγεννιάτικης ιστορίας. Δεν ήταν απ’ αυτούς που φυλούσαν τα πρόβατα, ούτε επισκέφθηκε τη φάτνη. Εντούτοις, έγινε μέρος της ιστορίας γιορτάζοντας τη γέννηση του Σωτήρα σαράντα μέρες αργότερα στην Ιερουσαλήμ. Τη θαυμάζω επειδή ήταν σε εγρήγορση ως προς το θέλημα του Θεού για τη ζωή της. Παρά την ηλικία της, πίστευε ότι ο Κύριος είχε έργο γι’ αυτή. Έμενε κοντά στο Θεό με την προσευχή και τη νηστεία. Ζούσε με προσδοκία, έτοιμη να λάβει μέρος. Μόλις είδε το Συμεών με το μωρό, κατάλαβε ότι ήταν ο Χριστός κι αυτόματα ξέσπασε σε δοξολογία. Έγινε κήρυκας των ευχάριστων νέων: Χαρά στη γη, ήρθε ο Κύριος! Η μαρτυρία της έγινε γνωστή σε όλο το ναό. Χαίρομαι που η Άννα είναι μέρος της χριστουγεννιάτικης ιστορίας. Το παράδειγμα της γεμάτης προσδοκίας πίστης της μ’ ενθαρρύνει. Μαζί με τους αγγέλους και τους βοσκούς, διακήρυξε την εξέλιξη του σχεδίου του Θεού. Παρόμοια, η ζωή μας μπορεί να συνυφαστεί με την ιστορία της σωτηρίας που γράφει ο Θεός με εκπληκτικούς τρόπους. Το μόνο που μας ζητάει είναι να είμαστε σε εγρήγορση και να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά του. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Σε δοξάζουμε, ζωντανέ Θεέ! Σ’ ευχαριστούμε που μας συμπεριλαμβάνεις στην ιστορία της σωτηρίας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Θα ζω με προσδοκία γνωρίζοντας ότι ο Θεός εργάζεται. Marion Speicher Brown (Φλόριντα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Τα νεογέννητα.

ΔΕΥΤΕΡΑ 18 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΙΩΑΝΝΟΥ 4:7-12

Φως από το σκοτάδι Τρέχω με στόχο να καταχτήσω το βραβείο της ουράνιας πρόσκλησης του Θεού μέσω του Χριστού Ιησού. (Φιλιππησίους 3:14)

Ως μαθητής της Α΄ Λυκείου, συχνά πνίγομαι από τις υποχρεώσεις του σχολείου. Συσσωρεύονται τα διαγωνίσματα, οι εργασίες και το καθημερινό διάβασμα. Εδώ και πολύ καιρό αποφάσισα πως θα σταματήσω ν’ αναβάλω να ασχοληθώ με τις υποχρεώσεις μου, έτσι εργάζομαι μέχρι αργά το βράδυ για να τελειώσω τις εργασίες που πρέπει να παραδοθούν την επομένη και για την προετοιμασία μου. Με τον τρόπο αυτό δεν συσσωρεύονται πια οι υποχρεώσεις μου. Οι περισπασμοί –κυρίως το κινητό μου– είναι άφθονοι, έχοντας όμως το βλέμμα στο στόχο μου που είναι να πάω στο κολλέγιο της επιλογής μου, μπορώ να αντέξω την ανιαρή δουλειά στο γραφείο μου. Στο κάτω-κάτω αξίζει, γιατί φέτος πήρα τους καλύτερους βαθμούς σε όλη μου τη σχολική ζωή. Όπως το να έχω το βλέμμα στην είσοδό μου στο κολλέγιο με βοηθάει να ολοκληρώνω το διάβασμα για το σχολείο πιο εύκολα, έτσι έχοντας το βλέμμα στο Χριστό, έχω την ελπίδα ότι μια μέρα θα βρεθώ μαζί του στον ουρανό. Καθετί που κάνω για το Θεό δυναμώνει την αγάπη μου γι’ αυτόν και αυξάνει την επιθυμία μου να ζήσω μαζί του για πάντα στον ουρανό. Η γέννηση του Χριστού φώτισε τον κόσμο. Ο θάνατος και η ανάστασή του λάξευσαν το δρόμο για τον ουρανό κι έτσι το φως αυτό δεν θα σβήσει ποτέ. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Κύριε, εσύ να μας παρηγορείς όταν νιώθουμε αβεβαιότητα για το μέλλον. Φώτιζε με το θεϊκό σου φως το δρόμο μας για να σε δοξάζουμε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Όσο άσχημη κι αν φαντάζει η κατάσταση, το φως του Θεού με φωτίζει. Alex Pinder (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιος μαθητής που ετοιμάζεται για τις Πανελλήνιες.

ΤΡΙΤΗ 19 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΓΑΛΑΤΑΣ 6:7-10

Υπομονή κι εμπιστοσύνη Δείτε πώς προσδοκάει ο γεωργός τον πολύτιμο καρπό της γης, καρτερώντας υπομονετικά ώσπου να υποδεχτεί την πρώιμη και την όψιμη βροχή! (Ιακώβου 5:7)

Στο Λουκάς 10:2, ο Χριστός παρομοιάζει το καθήκον της εξάπλωσης του ευαγγελίου με το έργο του γεωργού. Είπε στους μαθητές του: «Ο θερισμός είναι πραγματικά πολύς αλλά είναι λίγοι οι εργάτες». Η παρομοίωση αυτή με βοηθάει να σκεφτώ τις δικές μου προσπάθειες για να μοιραστώ την πίστη μου. Ο γεωργός σπέρνει το σπόρο και περιμένει αποτελέσματα. Όταν η γη παραμένει γυμνή, τι είναι αυτό που δεν αφήνει το γεωργό ν’ απογοητευθεί; Η υπομονή και η πίστη. Ξέρει πως χρειάζεται να περιμένει για να βλαστήσει ο σπόρος. Όταν βλέπει τα πρώτα βλαστάρια να πετάγονται από το έδαφος, περιμένει πως θα μεγαλώσουν κι άλλο. Κάθε στάδιο της αύξησης απαιτεί την επιμονή του. Για χρόνια προσευχόμουν τακτικά για αγαπημένα μου πρόσωπα και προσπαθούσα να τους δείξω την αγάπη του Χριστού. Τους έστελνα κάρτες και τους τηλεφωνούσα. Όταν τους συναντούσα, τους ενθάρρυνα. Συχνά όμως η πρόοδος των ατόμων για τα οποία κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια μού φαινόταν μικρή. Καθώς προσευχόμουν για την απογοήτευσή μου, ο Θεός μού θύμισε πως όπως ο γεωργός δεν μπορεί να δει τους θαμμένους σπόρους να βλαστάνουν, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να δω τι κάνει ο Θεός στη ζωή των αγαπημένων μου. Μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό και να περιμένουμε να δούμε την αύξηση. Σαν τους γεωργούς, μπορούμε να εργαζόμαστε και να ελπίζουμε για το θερισμό ενώ κάνουμε υπομονή μέχρι να καρποφορήσουν οι προσπάθειές μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, βοήθα μας να πιστεύουμε ότι εργάζεσαι μαζί μ’ εμάς καθώς περιμένουμε το θερισμό. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Αν σπείρω το σπόρο, ο Θεός θα δώσει θερισμό. Becky Hardesty (Δ. Βιρτζίνια, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι γεωργοί.

ΤΕΤΑΡΤΗ 20 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΛΟΥΚΑΣ 22:39-46

Ας γίνει το θέλημά σου Τότε η Μαριάμ είπε: «Να ’μαι, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου». (Λουκάς 1:28)

Ήταν μια κουραστική, κρύα και βροχερή μέρα περιοδείας στο Ισραήλ. Είχα στριμωχτεί ανάμεσα στα πλήθη στο ναό της Γεννήσεως. Τρέμοντας από το κρύο αναζήτησα καταφύγιο από το δυνατό αέρα σ’ ένα βοσκοτόπι ανατολικά της Βηθλεέμ. Τώρα διέσχιζα την Ιερουσαλήμ σε ώρα αιχμής για να φτάσω στο όρος των Ελαιών και να επισκεφθώ τον κήπο της Γεθσημανή. Καθώς γονάτισα για να προσευχηθώ στο μέρος όπου οι ιστορικοί πιστεύουν πως γονάτισε και προσευχήθηκε ο Χριστός, οι σκέψεις μου επέστρεψαν στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχα βρεθεί την προηγούμενη μέρα. Τη στιγμή εκείνη ένιωσα τη δύναμη της προσευχής που προσευχήθηκε και ο Χριστός και η Μαρία, σε απόσταση 80 χιλιομέτρων ο ένας από τον άλλο και με μια διαφορά 30 χρόνων: «Θεέ μου, θα κάνω ό,τι εσύ θέλεις να κάνω». Για πρώτη φορά συνειδητοποίησα πόσο έμοιαζε ο Ιησούς στη μητέρα του, τη Μαρία. Ο Θεός ζητά από όλους μας να του δώσουμε τον εαυτό μας, αλλά συχνά δεν είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε να πάμε εκεί που μας οδηγεί. Η Μαρία και ο Ιησούς δεν ήταν σίγουροι ότι ήθελαν να κάνουν αυτό που τους ζητούσε ο Θεός, αλλά το έκαναν. Με βοηθάει η σκέψη ότι και η Μαρία και ο Ιησούς πάλεψαν, και με παρηγορεί η γνώση ότι ο Χριστός ακολουθούσε το παράδειγμα της μητέρας του εκείνη τη νύχτα στη Γεθσημανή. Μπορούμε κι εμείς ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους και να προσευχόμαστε να γίνει το θέλημα του Θεού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Πατέρα μας, βοήθα μας να κάνουμε αυτό που θέλεις και να γινόμαστε όπως θέλεις να είμαστε. Προσευχόμαστε στο όνομα του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Πώς θ’ ακολουθήσω το παράδειγμα του Χριστού σήμερα; Mike Fraley (Τέξας, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Άτομα που συμμετέχουν σε προγράμματα θρησκευτικού τουρισμού.

ΠΕΜΠΤΗ 21 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΩΒ 42:1-4

Πολύ μεγάλα και θαυμαστά Τότε αποκρίθηκε ο Ιώβ στον Κύριο: Ρωτάς ποιος είμαι που τολμώ ν’ αμφισβητώ τα σχέδιά σου, καθώς για πράγματα μιλώ που δεν καταλαβαίνω. Αλήθεια, μίλησα για πράγματα που δεν τα καταλάβαινα, πολύ μεγάλα, θαυμαστά κι ασύλληπτα για μένα. (Ιώβ 42:1 και 3)

Ο Ιώβ ήταν ένας από τους πιο δίκαιους ανθρώπους της Γραφής, όμως αντιμέτωπος με τρομερές δοκιμασίες, καταράστηκε τη μέρα που γεννήθηκε και παρακάλεσε το Θεό να τον πάρει από τη ζωή. Ο Θεός ανταποκρίθηκε μ’ ένα καταιγισμό ερωτήσεων με τις οποίες τον ρωτούσε αν γνώριζε πόσο τεράστια είναι η δύναμη του Θεού. Ο Ιώβ ντράπηκε όταν συνειδητοποίησε πως βιάστηκε να μιλήσει για πράγματα πολύ μεγάλα, θαυμαστά κι ασύλληπτα γι’ αυτόν. Πρώτη φορά που ένιωσα λίγο σαν τον Ιώβ ήταν όταν ξεκίνησα το κολλέγιο. Μέχρι τότε ένιωθα σίγουρη για τη ζωή μου. Πίστευα ό,τι πίστευε η οικογένειά μου και έκανα ό,τι μου έλεγαν οι δικοί μου. Στο κολλέγιο είχα ελευθερία. Μαζί με την ελευθερία ήρθε και η αβεβαιότητα: Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μου; Τι θα γίνει αν κάνω λάθος επιλογή; Μια μέρα τηλεφώνησα στη μαμά μου για να την παρακαλέσω να μ’ αφήσει να αφήσω για ένα χρόνο το κολλέγιο, για να μπορέσω να συγκροτηθώ. Η ιδέα του να συνεχίσω χωρίς να ξέρω τι θα συμβεί μετά μ’ άγχωνε. Ήταν λες και δεν με άκουγε ο Θεός κι ένιωθα χαμένη. Διαβάζοντας το βιβλίο του Ιώβ βρήκα το δρόμο μου. Ο Ιώβ βρέθηκε στην ίδια θέση με μένα –έκανε ερωτήσεις στο Θεό. Και οι δυο μας κάναμε ερωτήσεις για πράγματα πολύ μεγάλα και θαυμαστά για να τα συλλάβουμε. Μαθαίνω τώρα πως η αβεβαιότητα που νιώθω είναι μέρος ενός σχεδίου που δεν καταλαβαίνω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι το θέλημα του Θεού για μένα είναι καλό και μαθαίνω πως αυτό μου αρκεί. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, θύμιζέ μας πως όταν δεν μας απαντάς δεν μας έχεις εγκαταλείψει. Δίνε μας χάρη να σ’ εμπιστευόμαστε για τα πράγματα που είναι πολύ μεγάλα και θαυμαστά για να τα συλλάβουμε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Αν και δεν μπορώ να δω το Θεό, μπορώ να εμπιστεύομαι το θαυμαστό του σχέδιο. Bailey Gerber (Ιντιάνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που νιώθουν εγκατάλειψη.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: Α΄ ΙΩΑΝΝΟΥ 1:5-9

Κοινότητα φωτός Υπήρχε το φως το αληθινό το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο. (Ιωάννου 1:9)

Ήταν Κυριακή βράδυ λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Μπορούσαμε να ακούσουμε τον άνεμο που σφύριζε έξω από το κτήριο την ώρα που όρθιο το εκκλησίασμα μετέδιδαν τη φλόγα από κερί σε κερί μέσα στην ησυχία της εκκλησίας. Με ησυχία βγήκαμε από το κτήριο και κατευθυνθήκαμε προς τη γωνία του δρόμου όπου οι νέοι της εκκλησίας αναπαριστούσαν τη σκηνή της φάτνης. Νέοι με κουστούμια στέκονταν μέσα στο κρύο για μια ώρα και κοιτούσαν το μωρό στη φάτνη για να θυμίσουν στους περαστικούς ότι πλησιάζουν Χριστούγεννα. Έξω, οι φλόγες των κεριών μας δεν μπορούσαν ν’ αντισταθούν στο δυνατό αέρα. Με κάθε βήμα κάποιο κερί έσβηνε. Τα κεριά μας τρεμόπαιζαν στο σκοτάδι καθώς ψάλλαμε χριστουγεννιάτικους ύμνους γιορτάζοντας τη γέννηση του Εμμανουήλ, του Θεού μαζί μας. Αυτό κάνουμε ως πιστοί! Μαζευόμαστε όλοι μαζί και μεταδίδουμε το μικρό μας φως σ’ όσους πενθούν, βρίσκονται σε δυσκολίες, είναι λυπημένοι, άρρωστοι ή πονεμένοι. Θυμίζουμε ο ένας στον άλλο πως, όσο δύσκολη κι αν είναι η παρούσα κατάσταση, ο Χριστός είναι πάντα κοντά φέρνοντας φως στον κόσμο μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπημένε μας Θεέ, σ’ ευχαριστούμε που έστειλες το Χριστό στον κόσμο μας για να φωτίσει κάθε σκιά της ζωής μας. Βοήθα μας να μοιραστούμε την αγάπη σου με τους γύρω μας σήμερα. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Πώς μπορώ να φωτίσω την ημέρα κάποιου με την αγάπη του Θεού; Kathy K. Norman (Αλαμπάμα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα χωρίς στέγη αυτά τα Χριστούγεννα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΗΣΑΪΑΣ 49:8-16

Λησμονιά Μπορεί τάχα η μάνα το βρέφος της να λησμονήσει, και να μη δείξει την αγάπη της στο σπλάχνο της που γέννησε; Μα κι αν ακόμη εκείνες λησμονήσουν, δε θα σε λησμονήσω εγώ. Να, κοίτα, εγώ μες στις παλάμες των χεριών μου σε ζωγράφισα. (Ησαΐας 49:15-16)

Πηγαίνοντας τον εννιάχρονο γιο μου σε μια βιβλική τάξη, συναντήσαμε μια γυναίκα που πήγαινε στην αντίθετη κατεύθυνση. Όταν την πλησιάσαμε, τον χαιρέτησε: «Καλημέρα, Χιούστον». Για να τον βοηθήσω να ξεπεράσει τη συστολή του, είπα: «Χαιρέτησε την κ. Άλισον». Εκείνη ετοιμόλογη απάντησε: «Ξέρεις, είναι ωραίο όνομα το Άλισον και μου αρέσει, αλλά συνήθως χρησιμοποιώ το όνομα Σάρα. Αυτό το όνομα μου έδωσε η μητέρα μου». Καθώς μεγαλώνουμε μπορεί ν’ αρχίσουμε να ξεχνάμε τα ονόματα παιδιών, μελών της οικογένειας και παλιών φίλων. Ξεχνάμε γενέθλια, επετείους και άλλες ξεχωριστές στιγμές. Πηγαίνουμε από το ένα δωμάτιο στο άλλο και δεν μπορούμε να θυμηθούμε για ποιο λόγο πήγαμε εκεί. Δεν ξεχνάμε απλά πού βάλαμε τα κλειδιά του αυτοκινήτου, αλλά και πού το παρκάραμε. Η Γραφή είναι γεμάτη ανθρώπους που ξεχνούσαν. Οι μαθητές ξέχασαν ότι ο Χριστός είχε ταΐσει τα πλήθη με λίγα ψάρια και λίγα ψωμιά (βλ. Μάρκος 8:1819). Οι Ισραηλίτες ξέχασαν ότι ο Θεός τούς είχε σώσει και επέστρεψαν στη λατρεία των ειδώλων (Ψαλμ. 106:21). Ο Πέτρος ξέχασε τα λόγια του Χριστού και τον αρνήθηκε τρεις φορές (Μάρκος 14:72). Κι εμείς κάποιες φορές ξεχνάμε τις υποσχέσεις του Θεού και όλες τις θαυμαστές και δυναμικές επεμβάσεις του στη ζωή μας. Τα καλά νέα είναι πως παρόλο που εμείς ξεχνάμε, ο Θεός ποτέ δεν μας ξεχνά. Ποτέ δεν θα μας αφήσει, ούτε θα μας εγκαταλείψει (βλ. Δευτ. 31:6). ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ μας, σ’ ευχαριστούμε που ποτέ δεν μας ξεχνάς, ακόμα κι όταν ξεχνάμε την πιστότητά σου στη ζωή μας. Στο όνομα του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Θεός ποτέ δεν θα με ξεχάσει. Michael Fulks (Τενεσί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που ξεχνάνε.

ΚΥΡΙΑΚΗ 24 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:14-16

Παραμονή Χριστουγέννων Αν όμως βαδίζουμε στο φως, όπως είναι αυτός στο φως, τότε έχουμε κοινωνία μεταξύ μας, και το αίμα του Ιησού Χριστού, του Γιου του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία. (Α΄ Ιωάννου 1:7)

Στο τέλος της λατρείας της παραμονής των Χριστουγέννων, ο καθένας ανάβει το κερί του διπλανού του, συμβολικά μοιράζεται το φως του Χριστού. Είναι συγκινητικό να βλέπει κανείς όλους να κρατάνε από ένα αναμμένο κερί μέσα στη σκοτεινή εκκλησία. Πέρσι την παραμονή, ενώ έβλεπα το φως να περνάει από τον ένα στον άλλο, το κερί μου παραλίγο να σβήσει εξαιτίας του λιωμένου κεριού που είχε μαζευτεί γύρω από το φυτίλι. Όταν το παρατήρησα, έγειρα λίγο το κερί και το λιωμένο κερί έτρεξε προς τα κάτω, έτσι η φλόγα έλαμψε δυνατά και πάλι. Σκέφτηκα τότε ότι το λιωμένο κερί θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει όλα αυτά που μας εμποδίζουν να φέγγουμε με το φως του Χριστού στους γύρω μας. Αργότερα έφτιαξα μια νοητή λίστα με όλα όσα εμποδίζουν το φως: αγνωμοσύνη, έγνοιες κι αρνητικές σκέψεις, έλλειψη συγχώρησης για τον εαυτό μας και τους γύρω μας, κατάκριση, προσήλωση στα υλικά αγαθά, άγχος για τη γνώμη των άλλων για το άτομό μας. Ποια είναι η λύση; Μπορούμε να επικεντρωνόμαστε στο να αγαπάμε το Θεό κι όχι τα πράγματα και τη γνώμη του κόσμου. Μπορούμε να έχουμε ευγνωμοσύνη για την αγάπη του και να την εμπιστευόμαστε, να δίνουμε και να δεχόμαστε συγχώρηση και να αγαπάμε τους γύρω μας άνευ όρων. Έτσι μπορούμε να απαλλαγούμε από το «λιωμένο κερί» και ν’ αφήσουμε το φως του Χριστού να λάμψει μέσα από τη ζωή μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Πατέρα, σ’ ευχαριστούμε που κάθε μέρα μάς δείχνεις πώς να δεχόμαστε και πώς να μεταδίδουμε το φως του Χριστού. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Τι με εμποδίζει να λάμψω με το φως του Χριστού στους γύρω μου; Martha M. Cusimano (Αλαμπάμα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Όσοι προετοιμάζουν τη χριστουγεννιάτικη λατρεία.

ΔΕΥΤΕΡΑ 25 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:43-48

Χριστούγεννα Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, γιατί αυτοί θα ονομαστούν γιοι του Θεού. (Ματθαίος 5:9)

Ακριβώς πριν τη χριστουγεννιάτικη λατρεία, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Δεν αναγνώρισα τον αριθμό, έτσι δεν απάντησα. Έστειλα απλά ένα μήνυμα ρωτώντας ποιος με καλούσε. Σε λίγα λεπτά πήρα ένα μήνυμα, το πρόσωπο που μου είχε τηλεφωνήσει ήταν μια συνάδελφος. Κρίνοντας από τα προσβλητικά λόγια της, συμπέρανα ότι μου είχε θυμώσει. Λύπη, θυμός κι απογοήτευση γέμισαν την καρδιά μου. Ήθελα να της απαντήσω μ’ ένα θυμωμένο μήνυμα, αλλά θυμήθηκα ότι ήταν Χριστούγεννα. Χριστούγεννα θα πει Χριστός κι ο Χριστός είναι αγάπη. Ήρθε στη γη για να προσφέρει ειρήνη κι αγάπη σε όλους και στους ευχάριστους και τους ενοχλητικούς, τους καλούς και τους κακούς. Αναρωτήθηκα: Πώς είναι δυνατόν να θυμώσω και να μαλώσω με κάποιον τα Χριστούγεννα; Όταν προσευχήθηκα ζητώντας δύναμη για υπομονή και για να συγχωρήσω τη συνάδελφο όπως ο Χριστός συγχώρησε εμένα, ο Θεός μετέτρεψε τη λύπη, το θυμό και την απογοήτευσή μου σε ειρήνη και χαρά. Τη μέρα εκείνη κατάλαβα το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα δεν είναι αφορμή για γιορτή, αλλά για να διακηρύξουμε τη γλυκύτητα και την αγάπη του Ιησού Χριστού. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Αγαπημένε μας Κύριε, δώσε μας υπομονή όταν μας προσβάλουν και βοήθα μας να συγχωρούμε όποιον μας πληγώνει. Βοήθα μας να φανερώνουμε το γνήσιο νόημα των Χριστουγέννων σε όλους γύρω μας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Με ποιον θα μοιραστώ την αγάπη, την ειρήνη και τη χαρά των Χριστουγέννων φέτος; Linawati Santoso (Α. Ιάβα, Ινδονησία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Για ειρήνη.

ΤΡΙΤΗ 26 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 16:7-11

Πολλή ζωή να ζήσω Έτσι κατάλαβα πως δεν υπάρχει άλλη ευτυχία για τον άνθρωπο, παρά να χαίρεται και να περνάει ευχάριστα τη ζωή του. (Εκκλησιαστής 3:12)

Κάποιοι λένε πως εμείς καθορίζουμε την ευτυχία μας. Όσο περισσότερο χρόνο περνάω μ’ ένα συγκεκριμένο φίλο, τόσο περισσότερο πείθομαι ότι η φράση αυτή είναι αληθινή. Ο φίλος μου ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ώσπου μια μέρα ένας υπάλληλός του εμφανίστηκε μ’ ένα όπλο και την πρόθεση να σκοτώσει όσο περισσότερους γινόταν. Προσπαθώντας να τον αφοπλίσει, ο φίλος μου έχασε ένα χέρι κι ένα μάτι. Όταν μετά από εβδομάδες βγήκε από το νοσοκομείο, όλες του οι οικονομίες είχαν εξανεμιστεί κι αναγκάστηκε να μείνει σε ξενώνα για αστέγους. Έχει επίσης τη νόσο του Πάρκινσον και μια θανατηφόρα μορφή καρκίνου του δέρματος. Δυσκολεύεται να περπατήσει ή να σηκωθεί μόνος του από την καρέκλα, είναι όμως ένας από τους πιο χαρούμενους ανθρώπους που γνωρίζω. Ο φίλος μου σήμερα ζει σ’ ένα διαμέρισμα, όπου τα βγάζει πέρα με μια μικρή σύνταξη. Ό,τι κι αν κάνει κι όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάστασή του, έχει στόχο να τους κάνει όλους να χαμογελάσουν. Μαθαίνει τα ονόματα των άλλων και τα θυμάται την επόμενη φορά που τους βλέπει. Βρίσκει ευκαιρίες για να ενθαρρύνει κι είναι γενναιόδωρος με τις φιλοφρονήσεις του. Πολλοί στη θέση του θα κατηγορούσαν το Θεό ή θα ήταν γεμάτοι πικρία, όχι όμως ο φίλος μου. «Δεν ζει κανείς έτσι κι εγώ έχω πολλή ζωή ακόμα να ζήσω», μου είπε. Όπως μας θυμίζει το σημερινό ανάγνωσμα, ο Κύριος μάς δείχνει το δρόμο της ζωής και μας γεμίζει χαρά. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Θεέ μας, σ’ ευχαριστούμε για τους φίλους και τους ξένους που μας δείχνουν πώς να ζούμε στην πράξη τη χαρά που μας δίνεις. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Σήμερα θα δείξω στους γύρω μου τη χαρά του Κυρίου. Nwosu Nelson Chidera Omoregbe (Anambra, Νιγηρία) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Να ζούμε με χαρά.

ΤΕΤΑΡΤΗ 27 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 107:1-8

Μια συγκινητική εμπειρία Όπου πας, θα πάω κι όπου μείνεις, θα μείνω. (Ρουθ 1:16)

Το παραπάνω εδάφιο ηχεί ρομαντικά όταν το διαβάζουν σε γάμους, όταν όμως χρειάστηκε να μαζέψω τα πράγματά μου και ν’ ακολουθήσω το σύζυγό μου σε μια ξένη πόλη, μου φάνηκε άδικο. Καθώς προσευχόμουν άρχισα να πιστεύω, αν και με κάποιο δισταγμό, πως η μετακόμιση δεν ήταν απλά ιδέα του συζύγου μου, αλλά του Θεού. Με πονούσε που έπρεπε να φύγω από το πρώτο μας σπίτι, την αγαπημένη μας εκκλησία και τους φίλους μας. Μ’ ένα κόμπο στο λαιμό, έβαλα τα δυο μικρά μας παιδιά στα καθίσματά τους στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε το μακρύ ταξίδι προς την καινούρια μας πόλη. Ο σύζυγός μου δούλευε πολλές ώρες στην καινούρια του δουλειά και, παράλληλα με τη φροντίδα των παιδιών μας, είχα περισσότερο χρόνο για να διαβάσω, να προσευχηθώ και να μελετήσω τη Γραφή από ότι στην παλιά μας πόλη. Η Μπρέντα, μια πιστή γειτόνισσα, έγινε καλή μου φίλη. Μαζί ξεκινήσαμε μια γυναικεία ομάδα μελέτης της Γραφής. Στους επόμενους μήνες, πολλές γυναίκες συμμετείχαν και πίστεψαν στο Χριστό. Μετά από ένα χρόνο, ιδρύσαμε ένα σύλλογο γυναικών στην πόλη μας. Ως αποτέλεσμα, δώδεκα ομάδες μελέτης της Γραφής ξεκίνησαν στην πόλη μας. Όταν αντιμετωπίζουμε σημαντικές αλλαγές, μπορούμε να τις δούμε ως μια ιερή περιπέτεια. Όπου κι αν πάμε, ο Θεός ήδη προετοιμάζει εμπειρίες για μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Κύριέ μας, βοήθα μας να θυμόμαστε πως προπορεύεσαι για να μας προετοιμάσεις το δρόμο. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Όπου κι αν πάω, ο Θεός προπορεύεται για να προετοιμάσει το δρόμο. Rose McCormick Brandon (Οντάριο, Καναδάς) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οικογένειες που μετακομίζουν σε άλλη πόλη.

ΠΕΜΠΤΗ 28 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:12-17

Δεν πέρασαν τα Χριστούγεννα Ο άγγελος τους είπε: «Μη φοβάστε, γιατί σας φέρνω τώρα το καλό άγγελμα μεγάλης χαράς για όλο το λαό». (Λούκάς 2:10)

Είχαμε απολαύσει οικογενειακώς ένα νοστιμότατο χριστουγεννιάτικο γεύμα κι ανταλλάξαμε δώρα. Οι συγγενείς έφυγαν για να πάνε σπίτια τους. «Πέρασαν τα Χριστούγεννα, του χρόνου πάλι», είπε αναστενάζοντας ο σύζυγός μου και βολεύτηκε στην αγαπημένη του καρέκλα. «Μη βιάζεσαι», του είπα γελώντας. Πρότρεψα την οικογένειά μας να κρατήσουμε ζωντανή την ουσία της γιορτής στην καρδιά μας μέχρι το τέλος του χρόνου. Τα εξωτερικά στοιχεία του εορτασμού της ταπεινής εισόδου του Χριστού στον κόσμο μας εξαφανίζονται αμέσως μετά τις 25 Δεκεμβρίου. Μαζεύουμε τις φάτνες, αποθηκεύουμε τα στολίδια και επιστρέφουμε στην καθημερινή ρουτίνα –όμως δεν υπάρχει λόγος να τελειώσουν οι εορτασμοί. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού, μπορούμε να φανερώνουμε με το χαρακτήρα, τη συμπεριφορά και τις συζητήσεις μας ότι το πνεύμα του Χριστού ζει μέσα μας. Ο χαρακτήρας μας μπορεί να είναι η σταθερή φλόγα που ζεσταίνει παγωμένες καρδιές. Οι κουβέντες μας μπορούν να είναι γλυκές και να φανερώνουν ότι νοιαζόμαστε για τους άλλους. Η στάση μας να δείχνει στον πονεμένο κόσμο –365 μέρες το χρόνο– ότι στηρίζουμε την ελπίδα μας στον Κύριο και Σωτήρα μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πατέρα μας Θεέ, βοήθα μας να σε νιώθουμε στη ζωή μας κάθε μέρα κι όχι μόνο τα Χριστούγεννα. Αμήν». ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Μπορώ να γιορτάζω την παρουσία του Χριστού στη ζωή μου κάθε μέρα του χρόνου. Wilma Rose Vernich (Τενεσί, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που ταξιδεύουν για τα Χριστούγεννα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΙΕΡΕΜΙΑΣ 29:10-14

Ακόμα μας αγαπά και μας νοιάζεται Ξέρω πολύ καλά τα σχέδια που έχω κάνει για σας. Θέλω την ευημερία σας και όχι την καταστροφή σας· θέλω να σας χαρίσω το μέλλον που εσείς ελπίζετε. (Ιερεμίας 29:11)

Η μέρα που θα έπρεπε να είναι από τις καλύτερες της ζωής μου εξελίχτηκε σε μια από τις πιο μοναχικές. Οχτώ μέρες πριν την αποφοίτησή μου από το θεολογικό σεμινάριο, η σύζυγός μου αποφάσισε πως δεν θέλει να είναι άλλο μαζί μου. Ένιωσα απελπισμένος. Όταν συνάντησα τους γονείς μου μια μέρα πριν την αποφοίτηση, η μητέρα μου μού έδωσε μια κάρτα με το παραπάνω εδάφιο. Ο Ιερεμίας γράφει αυτά τα λόγια στους Ισραηλίτες που εξορίστηκαν στη Βαβυλώνα για να τους δώσει ελπίδα επειδή ο Θεός δεν τους ξέχασε. Στη δική μου εξορία, στην ώρα της μοναξιάς και της απελπισίας, το εδάφιό αυτό μου θύμιζε πως είμαι παιδί του Θεού. Ο Θεός εξακολουθούσε να μ’ αγαπά και δεν με είχε ξεχάσει. Μετά το διαζύγιο, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και επέστρεψα στο πατρικό σπίτι. Ακόμα και στις πιο δύσκολες ώρες, ο Θεός ήταν πιστός. Χρειάστηκε να περάσουν δυο χρόνια, αλλά τελικά βρήκα δουλειά σε μια εκκλησία και κάποια στιγμή ξαναπαντρεύτηκα. Τις φορές που η ζωή δεν εξελίσσεται όπως τη σχεδιάζαμε, μπορεί να νιώθουμε λες και μας ξέχασε ο Θεός. Όμως τα λόγια του Ιερεμία μάς θυμίζουν πως όταν βρισκόμαστε στην εξορία του πόνου, της μοναξιάς και του φόβου, ο Θεός εξακολουθεί να μας αγαπά και να μας νοιάζεται. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Άγιε Θεέ μας, σ’ ευχαριστούμε που μας αγαπάς και θέλεις το καλύτερο για μας. Βοήθα μας να σ’ εμπιστευόμαστε ακόμα κι όταν η ζωή μας φαντάζει θλιβερή. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Ο Θεός μ’ αγαπά και θέλει το καλό μου. Jason Huffman (Τέξας, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Κάποιο άτομο σε φάση διαζυγίου.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:20-22

Το επίκεντρο Το γεγονός του σταυρικού θανάτου του Χριστού, για εκείνους βέβαια που βαδίζουν στο δρόμο του χαμού είναι ανοησία, αλλά για μας που βρισκόμαστε στο δρόμο της σωτηρίας είναι δύναμη Θεού. (Α΄ Κορινθίους 1:18)

Πάντα μου άρεσε να σχεδιάζω. Σ’ ένα μάθημα γελοιογραφίας, ο καθηγητής μάς είπε: «Πριν σχεδιάσετε το περίγραμμα του ατόμου, βάλτε ένα σταυρό στο πρόσωπό του. Αυτός θα είναι το επίκεντρο και θα σας καθοδηγήσει καθώς σχεδιάζετε τα χαρακτηριστικά και την έκφρασή του». Ενώ σκεφτόμουν το σχόλιο του καθηγητή μας, θυμήθηκα την ανθρώπινη φύση μου. Σε πολλές περιστάσεις η ζωή μου έχασε την ισορροπία της επειδή δεν είχα το σταυρό του Χριστού στο επίκεντρο της ζωής μου. Ο σταυρός δίνει νόημα και κατευθύνει την ύπαρξή μου. Η θυσία του Χριστού στο σταυρό αποδεικνύει την άφθονη αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα, μια αγάπη που θα συνεχίσει να είναι το επίκεντρο που καθοδηγεί και ισορροπεί τη ζωή μας. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Σ’ ευχαριστούμε, Θεέ μας, για τη θυσία του Χριστού στο σταυρό που προσφέρει σ’ εμάς το δώρο της σωτηρίας. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Πώς θα κάνω το Χριστό επίκεντρο της ζωής μου; Ana Lilliam Sánchez Fernández (Άγιος Δομίνικος)

ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Οι καλλιτέχνες.

ΚΥΡΙΑΚΗ 31 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΓΕΝΕΣΙΣ 1:4-31

Όμορφα λουλούδια Στόλισμά σας να μην είναι ο εξωτερικός στολισμός… αλλά ο εσωτερικός σας άνθρωπος, με την αφθαρσία του πράου και ήρεμου πνεύματος, πράγμα που είναι πολυτιμότατο μπροστά στο Θεό. (Α΄ Πέτρου 3:3-4)

Το σημερινό εδάφιο γράφτηκε για τους πρώτους χριστιανούς, νομίζω όμως πως πολλά άτομα που παλεύουν με τη χαμηλή τους αυτοεκτίμηση μπορούν να ταυτιστούν με τα λόγια αυτά σήμερα. Είμαι δεκάξι ετών και δεν αποτελώ εξαίρεση. Η εκκλησία μου είναι ένα μέρος όπου νιώθω να με θέλουν και να με αποδέχονται. Είμαι βοηθός δασκάλας για παιδιά Νηπιαγωγείου και Α΄ Δημοτικού. Είναι υπέροχο να με περιτριγυρίζουν τα παιδιά αυτά, επειδή τους δέχονται όλους, μαζί και μένα, με ανοιχτή αγκαλιά και φωτεινά, χαρούμενα χαμόγελα. Μια Κυριακή πρωί βγήκαμε έξω για να παρατηρήσουμε την ομορφιά όσων δημιούργησε ο Θεός. Τα παιδιά είδαν ψηλά δέντρα, τον καταγάλανο ουρανό, μέχρι και μια ακρίδα πρόσεξαν. Η δασκάλα κρατώντας ένα λουλούδι με έντονο ροζ χρώμα στράφηκε στα παιδιά. «Βλέπετε αυτό το λουλούδι;», ρώτησε. «Είναι όμορφο επειδή το έφτιαξε ο Θεός. Δεν χρειάζεται να χτενίσει προσεχτικά τα μαλλιά του, να φορέσει μακιγιάζ ή ακριβά ρούχα για να γίνει όμορφο, επειδή είναι ήδη όμορφο από μόνο του. Το ίδιο ισχύει για όλη τη Δημιουργία». Ένιωσα πως ο Θεός ήθελε να βρίσκομαι εκεί για να ακούσω και να μάθω αυτό το μάθημα. Αν όλα όσα έπλασε ο Θεός είναι καλά, δεν σημαίνει πως είμαστε κι εμείς όμορφοι; Σαν το λουλούδι, δεν χρειάζεται να γίνουμε όμορφοί –γιατί ήδη είμαστε όμορφοι εσωτερικά και εξωτερικά. Κι ο Θεός μάς αγαπά γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Σ’ ευχαριστούμε, Θεέ μας, που βλέπεις την ομορφιά μέσα σ’ όλους μας. Bοήθα μας ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας όπως εσύ μας αγαπάς. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ Κάθε δημιούργημα του Θεού είναι όμορφο. Azuka Chukwudebe (Β. Καρολίνα, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Άτομα που παλεύουν με τη χαμηλή τους αυτοεκτίμηση.

94 94

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ * Για σας και τους φίλους σας... Σας προσκαλούμε να γνωρίσετε ένα από τα καλύτερα χριστιανικά περιοδικά που μεταφέρει το χριστιανικό μήνυμα στο σύγχρονο άνθρωπο που αναζητάει. Μελέτες για περισσότερη εμβάθυνση στις πνευματικές μας αναζητήσεις από τα κείμενα της Αγίας Γραφής, σχόλια στη σύγχρονη επικαιρότητα, πρακτικές συμβουλές για τη βελτίωση του χαρακτήρα και των σχέσεών μας, συνεντεύξεις από ανθρώπους που έχουν θετική δράση στην κοινωνία μας, όπως ακόμα και παιδικές σελίδες, ειδικά θέματα για τη γυναίκα και πολλά άλλα...

* Θα χαρούμε να σας στείλουμε ένα τεύχος εντελώς δωρεάν χωρίς καμία υποχρέωσή σας. Πληροφορίες στο 210.4834214

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ . Ελλάδα: Αμερική: Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

20 € 25 $ 25 € 30 €

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

www.nikites.eu Μέσα στη ζούγκλα του κυβερνοχώρου, μια ελληνική χριστιανική παρουσία που διαφέρει! Η εφημερίδα «ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ», σε ηλεκτρονική μορφή στην ιστοσελίδα: www.nikites.eu Θα βρείτε άρθρα, μελέτες, απαντήσεις σε ερωτήματα, έρευνες σε επίκαιρα θέματα, και πολλά άλλα θέματα που εμπλουτίζονται καθημερινά. Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα των Νικητών και συστήστε την και στους φίλους σας...

500 ΧΡ Ε ΤΑ

1 517 -20 Η[ 1

ΙΣ

ΡΡΥΘ

ΑΝΑΘΕ ΩΡΗ ΣΗ ΜΕ ΤΑΦΡΑΣ ΗΣ : ΧΑΡ ΗΣ ΝΤ ΑΓΚΟΥΝΑΚΗ Σ

ΝΙ

ΜΕΤ ΑΦΡΑΣΗ : ΓΕ ΡΑΣΙΜΟΣ ΖΕ ΡΒΟΠΟΥΛΟΣ

Α ΑΠΟ ΤΗ

Εδώ Στέκομαι

Τι είναι η Μεταρρύθμιση; Τι είναι οι Προτεστάντες; Δεν είναι Χριστιανοί; Ποιος ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος; Πώς εξηγείται η ποικιλομορφία των Εκκλησιών της Διαμαρτύρησης; Αυτά κι άλλα πολλά ερωτήματα έρχεται να διαλευκάνει το σύγγραμμα αυτό.

ΙΑ Κ Η Καθώς φέτος γιορτάζονται Ε Π Ε ΤΕ ΚΔ Ο ΣΗ Ε Π ΑΝ Ε διεθνώς τα 500 χρόνια από τη Μεταρρύθμιση του Λούθηρου (1517-2017), το βιβλίο «Εδώ Στέκομαι» έρχεται να συμβάλει στις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα και στην πατρίδα μας. Ε Ι ΔΙ Κ Η

«Μνημείο ακριβόλογης ευρυμάθειας βασισμένης στη βαθιά γνώση των πηγών και άλλων δευτερευόντων έργων, σε εξαιρετικό συνδυασμό με ένα έξυπνο, ζωντανό και εύληπτο λογοτεχνικό ύφος … και πολύτιμη βιβλιογραφία…»

(Keneth Scott Latourette, αμερικανός ιστορικός, Καθηγητής και ιεραπόστολος)

«Ανάμεσα στις εξαιρετικές εργασίες, η παλαιά μελέτη του Roland Bainton “Εδώ Στέκομαι – Μια Βιογραφία του Μαρτίνου Λούθηρου” έχει δίκαια αποκτήσει μεγάλη φήμη σαν ένα κλασικό σύγγραμμα πάνω σ’ ένα κλασικό θέμα.»

(Mark A. Noll, αμερικανός ιστορικός και πανεπιστημιακός Καθηγητής)

• 528 ΣΕΛΙΔΕΣ • ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΕΓΧΡΩΜΗ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Τιμή: 15 € (Μαλακό εξώφυλλο) / 20 € (Σκληρόδετο) Για παραγγελίες > www.christianbookstore.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495