FONH 10.2019

ΑΡ. 9 / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019

Ο

ΦΙΛΟΣ

ΠΟΥ

ΣΥΓΧΩΡΕΙ

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ για το πώς ο ΠΕΤΡΟΣ ΑΠΕΤΥΧΕ και ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ ΚΕΙΜΕΝΟ: DAN DEWITT

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: CATALINA ECHEVERRI

Mιλάς ποτέ χωρίς πρώτα να σκεφτείς; Τα κάνεις ποτέ θάλασσα; Έχεις προδώσει ποτέ κάποιον φίλο σου; Ο Πέτρος τα είχε κάνει όλα αυτά – έκανε λάθη ξανά και ξανά και ξανά. Ποιος θα ’θελε να ’ναι φίλος με κάποιον σαν τον Πέτρο;! Κι όμως! Κάποιος πολύ πολύ ξεχωριστός το ήθελε, όπως θα ανακάλυπτε κι ο Πέτρος ένα πρωί στην όχθη μιας λίμνης...

• σελίδες: 32 / • 26,5x22,5 εκ. / • σκληρόδετο

7€50

ΕΠΙΣΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ: «Αντίο στα Αντίο» Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 % 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

Πού λέμε «ΟΧΙ»; Η εποχή μας είναι γεμάτη με ποικίλες προκλήσεις επιλογών. Από τα ράφια των καταστημάτων μέχρι τις οθόνες των υπολογιστών υπάρχει μεγάλος αγώνας και ανταγωνισμός για την προώθηση της πληροφορίας και για την ευκαιρία που καλούμαστε να επιλέξουμε κατακτώντας την για το προσωπικό όφελος ή ευχαρίστηση. Στις μέρες μας λέμε πολύ περισσότερα «όχι», γιατί είναι αδύνατο να καλωσορίσουμε όλες τις προσκλήσεις, να καλοδεχτούμε όλα τα προϊόντα, να κτίσουμε σχέσεις, να κατακτήσουμε όλη τη γνώση και να κερδίσουμε όλες τις μάχες! Υπάρχουν όμως περιοχές που συχνά πυκνά δεχόμαστε αλόγιστα, δινόμαστε ασυλλόγιστα και απρόσεχτα, που όμως πρέπει να αξιολογήσουμε και να αποφασίσουμε με προσοχή. Να μερικές απ’ τις προκλήσεις στις οποίες πρέπει τελικά να πούμε ένα βροντερό «όχι»: Πρώτα, πρέπει να πούμε ένα τρανταχτό όχι σε προτάσεις και εισηγήσεις που έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές και αξίες του αιώνιου Θεού, όπως περιγράφονται, για αιώνες, στον Λόγο Του με σαφήνεια. Για παράδειγμα, η ιερότητα του γάμου, όπως τον έχει θεσμοθετήσει ο ίδιος ο Θεός. Το «όχι» μας δεν είναι απλώς μια θέση αντίδρασης και μίσους, αλλά αγάπης και σεβασμού στον δημιουργό Θεό, που ευλόγησε τον γάμο, και μέσα από τη σχέση δυο ανθρώπων, του άνδρα και της γυναίκας, προέρχεται το δώρο της ζωής. Το άλλο «όχι» που πρέπει να πούμε είναι σε κάθε πρόταση που δυναμιτίζει τις αρχές των σχέσεων που δομούν την κοινωνία μας, όπως αυτές της οικογένειας και της ευθύνης των γονιών να διδάξουν τα παιδιά τους. Θα πρέπει να φωνάξουμε «όχι» στις επιθέσεις που δέχεται ο άνθρωπος και η κοινωνία μας, που υποτιμά την αξία του ατόμου, τον απαξιώνει και τον μετατρέπει σ’ ένα απρόσωπο νούμερο, που πρέπει απλά να παράγει και να πληρώνει, χωρίς άλλες ευθύνες και υποχρεώσεις. Ένας τεχνοκρατικός ολοκληρωτισμός, που κλέβει απ’ τον καθένα μας τη μοναδικότητα που κάθε προσωπικότητα έχει ως εικόνα και ομοίωση του δημιουργού Θεού. Ο κατάλογος των «όχι» που, μέχρι χτες ήταν πιο ξεκάθαρος και αποδεχτός απ’ όλους, σήμερα γίνεται πιο άχρωμος και άπιαστα χαμένος, σ’ ένα άκρατο υποκειμενισμό που υπαγορεύεται απ’ τις επιθυμίες και τα γούστα μας ή τις προχωρημένες συνήθειες της νέας εποχής μας. Για να μπορέσουμε να πούμε «όχι» σταθερά, θα έπρεπε να έχουμε πει πιο πριν ένα ναι στον Θεό, θα έπρεπε, πρώτα, να έχουμε δημιουργήσει προσωπική σχέση μαζί Του, μέσω της πίστης μας με τον Ιησού Χριστό, και τότε θα μπορεί να μας βοηθήσει να σταθούμε σε μια κοινωνία γεμάτη σταυροδρόμια με άπειρες επιλογές. Το «ναι» που θα πούμε σε μια ζωντανή σχέση μαζί Του θα μας θωρακίσει την καρδιά και θα μας δώσει τη δύναμη να λέμε «όχι» σε κάθε άλλη πρόκληση, απ’ αυτές που απειλούν την πατρίδα μας αλλά το πιο σημαντικό απ’ αυτές που απειλούν την ίδια τη ζωή μας μέσα στην καθημερινότητά μας... Το «όχι» μας δεν θα ’ναι μια στείρα αντίδραση αλλά μια θέση και φωνή καλών νέων... Αυτό άλλωστε σημαίνει και η «Φωνή του Ευαγγελίου»! Φώτης Ρωμαίος ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 1

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 • TEΥΧOΣ 9 • ΕΤΟΣ 77ο

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019

περιεχόμενα

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

4

Τι δεν ανέχεται ο Θεός

8

«Πιερικό Περισκόπιο»

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης

Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

11 12 15 16 18 20 23 30 31 32 34 37 38 41 42 44 47 48 50 52 56

Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

Διδάγματα Ζωής Επιμέλεια: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φώς της Βίβλου «Πόσο ωραίοι οι πόδες» (ποίημα) Σ.Ι.Π.

Ο Ανδρέας, ο μαθητής των διακριτικών παρεμβάσεων Χαρούλα Ξανθοπούλου

Αλαλούμ... Στέφανος Κατσάρκας

Παιδική αθωότητα; Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Η Γωνιά του Βιβλίου Τα υψωμένα χέρια, γαληνεύουν τα τεντωμένα νεύρα Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Φυσικά Σύμβολα της Αγάπης του Θεού Ιωάννα Σαχινίδου

Εκεί που η τέχνη συναντά την πίστη... Εγώ Ζήτησα και ο Θεός Έδωσε Brandon Tran

Αποχρώσεις της περηφάνιας

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009) Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 OCTOBER 2019 • NUMBER IX • VOL. LXXVII

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis

Γιούλικα Κ. Masry

Managing Editor: Fotis Romeos

Προσευχή, Ελευθερία από το ζυγό της αμαρτίας

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Νικολέτα Πετρίδου

Φως σαν το Φιλιστρίνι του Παναγιωτάκη Αλέξανδρος Δαδαός

Να τα απωθώ ή να τα εκδηλώνω;

Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

Ανανίας Καβάκας

Από τον Επιούσιο Άρτο... Συνάντηση με την κυρία Βούλα Σούλα Μαξιμιάδου Isch

Ναυαγοί της πίστης Ρίτα Αναγνώστου

Δεν είναι Αρειανός!

Diana R. Jenkins

Ο Χριστιανός είναι Ανέστης Πεταλίδης Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Τι δεν ανέχεται ο Θεός

4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΑΝΘΡΩΠΕ ΑΚΟΥ... Μηνύματα από το βιβλίο του Αμώς

Στην εποχή τη δική μας αλλά και από πάντα ο Θεός μιλούσε στον Άνθρωπο. Θέλει ο Δημιουργός να επικοινωνήσει με το πλάσμα του. Θέλει να έχει σχέση μαζί του, προσωπική. Ο Άνθρωπος συνήθως δεν ανταποκρίνεται, αντιδρά ‒με διάφορους τρόπους. Και το κακό είναι ότι ακούει περισσότερο τις ανθρώπινες φωνές γύρω του παρά τη φωνή του Θεού.

ΟΛΛΑ και διάφορα είναι αυτά που κριτικές λατρείες ή από την ασέβεια των πλαεμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να σμάτων του (Ησ 1:13). Και στο 7ο κεφάλαιο ανεχτούμε. Πράγματα και καταστάσεις του Αμώς δεν μπορεί να ανεχθεί την αμαρτία που τις έχουμε μπουχτίσει. Ποιος μπορεί να του λαού του. Από κει παίρνουμε και τον τίτλο ανεχτεί, για παράδειγμα, τις υποσχέσεις των του άρθρου μας «Άνθρωπε άκου: τι δεν ανέπολιτικών; Ποιος μπορεί να ανεχτεί την ανι- χεται ο Θεός». Και για να δείξει ο Θεός στον κανότητα εκείνων που αναλαμβάνουν να δώ- λαό του τι δεν ανέχεται, παίρνει τον προφήτη σουν λύσεις και δεν μπορούν ή δεν θέλουν; του και του δείχνει τις επερχόμενες κρίσεις Σήμερα κιόλας, αρχές Σεπτέμβρη, διαβάζουμε του εναντίον του βορείου βασιλείου, του Ισστα σάιτ ειδήσεις όπως: «Περισσότερο παρά ραήλ, με τρία οράματα: τις Ακρίδες, τη Φωτιά ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει φαι- και τον Τοίχο. νόμενα πολιτικής κρίσης και κρίσης πολιτικής ηγεσίας» ή (περσυνό αυτό:) «Παγκόσμιο έλ- 1. Οι Ακρίδες λειμμα ηγεσίας - Μόνο ανησυχία θα έπρεπε Η πρώτη κρίση που εξαγγέλλεται είναι μια να προκαλεί η εικόνα των ηγετών στις μεγάλες μεγάλη επιδρομή ακρίδων που θα καταφάνε και ισχυρές χώρες του κόσμου». Αμάν πια! τα πάντα. Και η καταστροφή θα αρχίσει μετά Μπουχτίσαμε από τις υποσχέσεις, από την που θα θεριστεί τη σοδειά του βασιλιά, που επίδειξη των ισχυρών ή τη διαφήμιση της δινόταν σαν φόρος σ’ αυτόν. Οι ακρίδες θα διαφθοράς ή τις μάσκες της υποκρισίας. έρχονταν «λίγο μετά το κόψιμο του χορταριού Στη Βίβλο βρίσκουμε πολλές περιπτώ- για τ’ άλογα του βασιλιά» (7:1). Είναι μια σεις όπου και ο Θεός μπουμορφή αναγκαίου κακού, που χτίζει από τα καμώματα του την είχαν δεχτεί οι αρχαίοι Του ΧΑΡΗ ανθρώπου και δεν τα ανέχεται Ισραηλίτες όταν ζητούσαν επίΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ πια. Μπουχτίζει από τις υπομονα βασιλιά «όπως και τα harris.dagounakis@gmail.com

Π

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 5

άλλα έθνη». Είχαν συμφωνήσει το δέκατο από τις σοδειές τους κι από τα αμπέλια τους να τα δίνουν στους αξιωματούχους και στους δούλους του βασιλιά (Α΄ Σαμ 8:15). Εδώ εν προκειμένω οι ακρίδες πέφτουν και τρώνε ό,τι έχει απομείνει από τον πρώτο θερισμό. Αν οι ακρίδες έπεφταν λίγο πριν τον δεύτερο θερισμό, όταν τα σιτηρά θα είχαν μεγαλώσει, και κατέστρεφαν τη σοδειά που προοριζόταν για τον λαό, ο λαός θα πέθαινε της πείνας. Αυτό ακριβώς ήθελε να αποτρέψει ο Αμώς και πέφτει στα γόνατα μεσιτεύοντας για τον λαό του στον Κύριο: «Κύριε, Θεέ, παρακαλώ συγχώρησε το λαό σου! Αλλιώς πώς θα μπορέσει να επιζήσει ο λαός του Ιακώβ, τόσο μικρός που είναι;» Ο προφήτης αναγνωρίζει τη δικαιοσύνη του Θεού αλλά ζητάει τη χάρη του υπέρ του λαού του. Τον ονομάζει «μικρό», μολονότι εκείνη την εποχή το βόρειο βασίλειο είχε έκταση σχεδόν όση και τον καιρό του Σολομώντα παλιότερα. Πολιτικά και οικονομικά ισχυρό έθνος αλλά πνευματικά μικρό, γιατί είχε αποστατήσει από τον Θεό του. Ήταν λαός μικρός και αβοήθητος μπροστά στην επερχόμενη κρίση. Ο Κύριος άκουσε την προσευχή του προφήτη του που ζητούσε χάρη για τον λαό του, και ανέστειλε την κρίση. Ο Θεός πάντοτε ακούει τους δικούς του όταν με την προσευχή τους «μεσιτεύουν» για το καλό άλλων. Έχεις έναν άσωτο άντρα ή ένα παιδί που ζει στην αμαρτία και δεν δέχεται τη δική σου ζωή, τη χριστιανική; Προσευχήσου ένθερμα γι’ αυτόν στον Θεό και ο Θεός ακούει τη δέηση του πιστού όταν γίνεται με θέρμη, δηλ. με πίστη και αγάπη (Ιακ 5:16). Η μεσιτική προσευχή αρέσει στον Θεό, γιατί μας κάνει συνεργούς του στο έργο της σωτηρίας (Α΄ Κορ 3:9).

2. Η Φωτιά Το δεύτερο όραμα ήταν μια κρίση εναντίον του Ισραήλ με φωτιά. Είναι η ίδια κρίση που θα 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

χτυπήσει τα γύρω έθνη (Σύριοι, Φιλισταίοι, Φοίνικες, Εδωμίτες και Αμμωνίτες – Αμ. 1-2). Τώρα όμως θα χτυπήσει και τον λαό του Θεού, και θα είναι πολύ χειρότερη: Θα πλήξει όχι μόνο τα χωράφια αλλά και τον υδροφόρο ορίζοντα σε βάθος. Ο λαός δεν θα είχε ούτε νερό να πιει. Πάλι ο προφήτης πέφτει στα γόνατα και ζητάει αναστολή της κρίσης. Εδώ, όμως, έχουμε μια διαφορά: ο προφήτης ζητάει την αποτροπή της κρίσης: «Κύριε Θεέ, παρακαλώ, σταμάτα τη φωτιά!...» με το ίδιο πάντα επιχείρημα: την επιβίωση του λαού. Ζητάει μ’ άλλα λόγια το έλεος του Θεού. Να μην κλιμακωθεί η κρίση. Για άλλη μια φορά ο Θεός άκουσε την ικεσία του προφήτη. Πολλές φορές ο σατανάς θα έρθει να σου ψιθυρίσει ότι σε έχει απορρίψει ο Θεός. Ότι σου έδωσε μια ευκαιρία στο παρελθόν –τώρα μην περιμένεις δεύτερη. Είσαι καταδικασμένος. Ναι, ο Θεός δεν ανέχεται την αμαρτία αλλά αν του ζητήσεις το έλεός του με ταπεινή καρδιά, εκείνος θα σου το δώσει. Δεν θέλει την καταστροφή μας ο Θεός αλλά την ανάκαμψή μας από την πτώση μας. Και μας περιμένει...

3. Ο Τοίχος Σε ένα τρίτο όραμα, ωστόσο, ο Θεός καλεί τον δούλο του να δει την πραγματικότητα όχι από τη δική του πλεονεκτική θέση –αφού ο ίδιος ανήκε στον λαό του Ιούδα κι όχι του Ισραήλ– αλλά από τη σκοπιά του Θεού. «Ωραία, Αμώς, ξέρω πώς νιώθεις για τον λαό μου, ξέρω ότι στενοχωριέσαι και βλέπεις το θέμα συναισθηματικά. Έλα όμως να σου δείξω και την αντικειμενική πλευρά των πραγμάτων. Ο λαός αυτός είναι αντικειμενικά ένας λαός στρεβλός, που δεν συμβαδίζει με τα δικά μου προαπαιτούμενα, δηλ. με το δικό μου νόμο». Και του έδειξε έναν τοίχο. Πλάι στον τοίχο στάθηκε ο ίδιος ο Κύριος κρατώντας στο χέρι ένα νήμα στάθμης σαν αυτό που αλφαδιά-

ΑΝΘΡΩΠΕ ΑΚΟΥ... ζουν οι μαστόροι τις κάθετες επιφάνειες: «Έλεγξα το λαό μου τον Ισραήλ», του είπε, «και βρήκα πως δεν είναι ίσιος· μοιάζει γερμένος τοίχος. Κι άλλο δεν θα τον ανεχθώ» (7:8). Το βασικό ζήτημα δεν ήταν αν και πότε θα ερχόταν η κρίση του Θεού αλλά το γιατί. Ο Θεός μπορούσε να συγχωρήσει και να αναστείλει την κρίση του, δηλ. να δείξει χάρη και έλεος, αλλά αυτό δεν θα κρατούσε για πάντα. Δυστυχώς ο λαός και του Ισραήλ και του Ιούδα δεν άλλαξαν συμπεριφορά, και η τιμωρία ήρθε ιστορικά αμείλικτη: Το 722 π.Χ. μπήκαν οι Ασσύριοι στη Σαμάρεια και οδήγησαν στην αιχμαλωσία τους κατοίκους της. Και το 597 μπήκε ο Ναβουχοδονόσορ στην Ιερουσαλήμ και οδήγησε κι εκείνης τους κατοίκους στην πρώτη αιχμαλωσία, ενώ το 587 αποτέλειωσε το «έργο του» με την καταστροφή του ναού. Μέσα απ’ αυτή την τρίτη εικόνα, ωστόσο, διακρίνουμε τρεις πραγματικότητες για μας σήμερα: Πρώτα απ’ όλα, κριτήριο ζωής μας σαν ανθρώπων του Θεού, σαν λαού του Θεού, είναι μόνον ο Λόγος του. Το «νήμα της στάθμης» είναι τι μου λέει κάθε μέρα ο Θεός, και ποιο είναι το θέλημα το δικό του για τη ζωή μου (Εβρ 4:12). Δεν είναι η ζωή των άλλων ή οι αντιλήψεις της κοινωνίας γύρω μου (Β΄ Κορ 10:12-13). Δεύτερον, δεν αφήνω καμιά θρησκεία ή θεολογική διδασκαλία να παρεμποδίσει ή να παρεμβληθεί στη σχέση μου με τον Θεό. Ο λαός του Ισραήλ έδινε μεγάλη βάση στα λατρευτικά ιερά αλλά δεν τηρούσε τους όρους της διαθήκης με τον Θεό του. Καταπίεζε τους κοινωνικά αδύναμους και παραβίαζε τις εντολές του Θεού. Είναι καλός ο εκκλησιασμός, η κοινωνία των πιστών, η λατρεία του Θεού και οι λατρευτικές συνάξεις αλλά αν δεν έχω προσωπική, σταθερή σχέση με τον Θεό, όλα αυτά είναι καλές αλλά αδύναμες συνήθειες, μολονότι είναι χρήσιμα και ωφέλιμα και έχουν τη θέση

τους στην πνευματική μου ζωή. Μια γαμήλια τελετή μπορεί να είναι όμορφη και μεγαλοπρεπής, με χορωδίες και ορχήστρες και φαντασμαγορικό διάκοσμο σε έναν μεγαλόπρεπο ναό, αλλά πάνω απ’ όλα μετράει η σταθερή και ειλικρινής σχέση του γάμου ανάμεσα στο ζευγάρι –και η διάρκειά της. Τέλος, τρίτον, ακόμα και ένας μόνον αφιερωμένος πιστός μπορεί να φέρει πνευματική αλλαγή στην εκκλησία του Θεού. Ο Αμώς ήταν ένας απλός άνθρωπος, ένας βοσκός, ένας ξένος, που αργότερα καταδιώχθηκε για τις προφητείες του και εξορίστηκε από τη Βαιθήλ με εντολή του βασιλιά του Ισραήλ, Ιεροβοάμ (7:10-17). Μπόρεσε όμως με την ένθερμη ικεσία του να αναστείλει δύο φορές την κρίση του Θεού και ενδεχομένως κάποιοι να αγγίχτηκαν από το μήνυμά του και να επέστρεψαν στον αληθινό Θεό. Μην απογοητεύεσαι, αδελφέ μου, και νομίζεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα σε μια εκκοσμικευμένη, ενδεχομένως, Εκκλησία, σε έναν λαό του Θεού που μοιάζει με γερμένο τοίχο. Αγωνίσου στην προσευχή και δείξε με τη ζωή σου τι μπορεί να κάνει ο Θεός με τους δικούς του σε έναν κόσμο αμαρτωλό και διεστραμμένο. Μπορούμε όλοι με τη δύναμη του Πνεύματος να βιώσουμε την εντολή του Παύλου: «Να γίνετε άψογοι και ολοκληρωμένοι, παιδιά του Θεού αγνά, ανάμεσα σε ανθρώπους κακούς και διεφθαρμένους. Ανάμεσά τους να λάμπετε σαν αστέρια στον κόσμο, μένοντας σταθεροί στο ευαγγέλιο που δίνει ζωή. (Φιλ 2:15-16). Ναι, ο Θεός δεν ανέχεται την αμαρτία ή την υποκρισία εκείνων που λένε ότι του ανήκουν αλλά δεν έχουν καμιά σχέση μαζί του. Ο ρόλος του κάθε πιστού, συνειδητού χριστιανού είναι να δείξει με τη ζωή του, όπως ο Αμώς, ότι το Άγιο Πνεύμα του Θεού μπορεί και σήμερα να πυρπολήσει καρδιές, να δυναμώσει τα παραλυμένα γόνατα και να χρησιμοποιήσει τον καθένα μας για τη δόξα του Θεού. nnn ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 7

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Πιερικό Περισκόπιο Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΛΙΚΝΟ της ελευθερίας και απολαμβάνουμε κάθε είδους ελευθερία: εθνική, πολιτική, θρησκευτική, του λόγου, της σκέψης, του τύπου κλπ. Η επικρατούσα στάση σήμερα είναι: η ζωή είναι δική μου και μπορώ να την κάνω ό,τι θέλω. Κι όμως, η ανοχή των αμαρτωλών πρακτικών μάς οδηγεί στην... υποδούλωσή της ελευθερίας. Π.χ., τα ψέματα, η ανεντιμότητα, οι απάτες για πολλούς έχουν γίνει τρόπος ζωής. Άλλοι επιδίδονται σε αχαλίνωτες σεξουαλικές πράξεις και καυχιούνται για τα κατορθώματά τους, ενώ είναι αιχμάλωτοι του πάθους τους. Άλλοι είναι εθισμένοι στο αλκοόλ, που τους έχει υποδουλώσει και προκαλεί δυστυχία και πόνο στις οικογένειές τους. Άλλοι είναι δέσμιοι στα ναρκωτικά, το τσιγάρο, το κάπνισμα, τη βλαστήμια κλπ. Όλες σχεδόν αυτές οι ελευθερίες οδηγούν στον εξευτελισμό, στην κατάπτωση, στην καταστροφή...

8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ζούμε σ’ έναν κόσμο που απαιτεί απόλυτη ελευθερία. Μια ομάδα ανθρώπων στο όνομα της ελευθερίας ζητούν από τους άλλους όχι μόνο να τους ανεχθούν, αλλά και να γιορτάσουν μαζί τους με παρελάσεις υπερηφάνειας και χειροκροτήματα. Θέλουν να επιβάλουν το αφύσικο ως φυσιολογικό! Και όλα αυτά κινούνται ταχύτατα, και μάλιστα επικυρώνονται και ψηφίζονται νόμοι από τα κοινοβούλια χριστιανικών χωρών. Κι ενώ παρέχεται απόλυτη ελευθερία σε καθετί το ανώμαλο, αντίθετα οι ελευθερίες που έχουν σχέση με τα πνευματικά και τη χριστιανική διδασκαλία συρρικνώνονται, μάλιστα καταργούνται και με νόμους! Ζούμε σε καιρούς που ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, όπως έκαναν οι Ισραηλίτες στην περίοδο των Κριτών: «κάθε ένας έκανε το

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

αρεστό στα μάτια του» (Κριτές 21:25). Το πρόβλημα είναι ότι εθελοτυφλούμε και παραβλέπουμε την κατάχρηση της ελευθερίας. Στο όνομα της ελευθερίας τα ΜΜΕ γράφουν και λένε ό,τι θέλουν, οι φοιτητές καταστρέφουν τα πανεπιστήμια, πενήντα εξήντα αναρχικοί καταστρέφουν περιουσίες και δημιουργούν αναστάτωση σε μεγάλες πόλεις. Τα βράδια φοβάται κάποιος να βγει έξω. Οι νόμοι γίνονται πιο ελαστικοί στην παρανομία. Η ελευθερία μας μεταβλήθηκε σε ασυδοσία, που είναι η χειρότερη σκλαβιά. Ως Έλληνες γνωρίσαμε σκλαβιά αιώνων από τους Τούρκους, την Κατοχή των Γερμανών, τις δικτατορίες... Σίγουρα καμία δυστυχία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο της σκλαβιάς. Οι πρωταγωνιστές της ελευθερίας σε κάθε εποχή έχουν εκτιμηθεί ως οι μεγαλύτεροι ευεργέτες της ανθρωπότητας. Αντίθετα, οι εχθροί

Πιερικό Περισκόπιο της ελευθερίας δικαίως θεωρούνται ως εγκληματίες και τύραννοι. Την ντροπή τους τίποτε δεν μπορεί να την εξαλείψει. Τι θα σε ωφελήσει, όμως, αν είσαι ελεύθερος πολίτης, ενώ είσαι δέσμιος στα πάθη και στις διαστροφές σου και αιχμάλωτος του διαβόλου;

Υπάρχουν τύραννοι που δεν μπορείς να τους δεις, όμως είναι τόσο καταστροφικοί όσο και οι αιμοσταγείς δικτάτορες! Κι όμως υπάρχει το ανώτερο είδος της ελευθερίας, που μπορεί να την αποκτήσει κάθε άνθρωπος. Κι αυτήν κανένας τύραννος δεν μπορεί να την αφαιρέσει. Οι τύραννοι μπορεί να μας βασανίσουν, να μας εξορίσουν, να μας κρεμάσουν, να μας αποκεφαλίσουν, αλλά δεν μπορούν ποτέ να μας στε-

ρήσουν την αληθινή ελευθερία.

Η πνευματική ελευθερία Μιλάμε για την πνευματική ελευθερία, που την παραχωρεί μόνο ο Χριστός σ’ όλους τους ακολούθους Του. Διαβάζουμε: «Αν λοιπόν σας ελευθερώσει ο Γιος, τότε θα είστε πραγματικά

ελεύθεροι» (Ιωάν. 8:36 και Β΄ Κορ. 3:17). Οι άνθρωποι μιλούν για ελευθερία, αδελφοσύνη, ισότητα, αλλά ποτέ δεν θα μάθουν την ύψιστη μορφή ελευθερίας, μέχρις ότου γίνουν πολίτες της Βασιλείας του Θεού.

Από τι μας ελευθερώνει ο Χριστός: Από την ενοχή της αμαρτίας. Οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρηθεί και ο Θεός μάς βλέπει δίκαιους.

Από τη δύναμη της αμαρτίας. Η αμαρτία πια δεν βασιλεύει στις καρδιές μας. Με τη δύναμη του Χριστού σταυρώνουμε τη σάρκα και τις επιθυμίες της. Με τη χάρη Του νικούμε τις σατανικές ροπές. Ο πιστός δεν είναι πλέον σκλάβος στις επιθυμίες και στα πάθη. Σε όλα αυτά είμαστε περισσό-

τερο από νικητές με τον Χριστό (Ρωμ. 8:37). Από τον φόβο του Θεού. Δεν αντιμετωπίζουμε τον Θεό με τρόμο, όπως έκαναν οι πρωτόπλαστοι όταν αμάρτησαν και προσπάθησαν να κρυφτούν. Έχουμε συμφιλιωθεί με τον Θεό, που είναι ο Πατέρας μας. Από τον φόβο του ανθρώπου. Ο φόβος του ανθρώπου ήταν κάποτε παγίδα. Τρέμαμε στη σκέψη τι θα σκέπτονταν ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 9

και τι θα έλεγαν οι άλλοι. Ακολουθούσαμε τον τρόπο ζωής, τη μόδα και τα έθιμα των γύρω μας. Τώρα μας ενδιαφέρει πώς μας βλέπει ο Θεός. Από τον φόβο του θανάτου. Ο πιστός δεν βλέπει τον θάνατο σαν εφιάλτη. Μπορεί να αντιμετωπίσει τον «έσχατο εχθρό» και να του πει: «Δεν μπορείς να με βλάψεις». Προσβλέπουμε σ’ αυτό που ακολουθεί μετά τον θάνατο, δηλαδή στην ανάσταση, στην κρίση και στην αιωνιότητα. Όσους έχει ελευθερώσει ο Χριστός είναι ελεύθεροι για πάντα. Τα ονόματά τους έχουν γραφεί στο Βιβλίο της Ζωής και κανείς δεν μπορεί να τα διαγράψει. Η ελευθερία του λαού του Χριστού έχει αποκτηθεί με μεγάλο κόστος και θυσία. Επειδή μεγάλη ήταν η δουλεία στην οποία βρισκόταν ο αμαρτωλός, έτσι και η τιμή που έπρεπε να καταβληθεί για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων του Σατανά ήταν μεγάλη. Το τίμημα που ο Χριστός πλήρωσε για τον λαό Του ήταν το ίδιο Του το αίμα: «μας εξαγόρασε ο Χριστός από την κατάρα του νόμου, έχοντας γίνει ο ίδιος κατάρα για λογαριασμό μας...» (Γαλάτας 3:13), «...που την απέκτησε με το ίδιο του το αίμα» (Πράξεις 20:28). «μας καθάρισε από τις αμαρτίες μας λούζοντάς

μας με το ίδιο του το αίμα» (Αποκ. 1:5)

Το σχέδιο της λύτρωσης Η άγνοιά μας για το σχέδιο της σωτηρίας είναι η αιτία που έχουμε αναιμική ελπίδα, μικρή πίστη και αμφιβολίες. Πολλοί είναι ικανοποιημένοι με μια αόριστη ιδέα ότι ο Χριστός με κάποιον τρόπο θα σώσει τους αμαρτωλούς, αλλά πώς ή γιατί δεν έχουν ιδέα. Ο Χριστός πέθανε στη θέση μας, ως ο αντικαταστάτης μας. Πλήρωσε το χρέος και εξασφάλισε την ελευθερία του λαού Του. «Αυτός, φορτώθηκε ο ίδιος στο σώμα του τις δικές μας αμαρτίες πάνω στο σταυρό, έτσι που να απαλλαχτούμε ριζικά από τις αμαρτίες και να ζήσουμε για τη δικαιοσύνη. Χάρη σ’ εκείνου την πληγή γιατρευτήκατε εσείς» (Α΄ Πέτρου 2:24). «ενώ ακόμα εμείς ήμασταν αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για μας» (Ρωμαίους 5:8). Αυτή είναι η ελευθερία που αξίζει να την έχουμε, η οποία δεν μπορεί ποτέ να ανατραπεί, είναι αιώνια, σ’ αντίθεση με τις ανθρώπινες ελευθερίες. Ενώ, όταν γεννιέται κάποιος, απολαμβάνει το προνόμιο της ελευθερίας της χώρας του, στον πνευματικό τομέα όλοι γεννιόμαστε σκλάβοι της αμαρτίας «και ήμεθα εκ φύσεως τέκνα οργής» (Εφεσ. 2:3). Την ελευθερία, που μας δίνει ο Χρι-

στός, δεν την αποκτούμε με το βάπτισμα ούτε αν είμαστε μέλη μιας εκκλησίας ούτε αν συμμετέχουμε σε όλες τις συνάξεις της εκκλησίας. Πολλοί έχουν βαφτιστεί στο όνομα της Αγίας Τριάδος ως βρέφη ή και μεγάλοι, που συνεχίζουν να είναι δούλοι της αμαρτίας. Η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι σωματείο, που τα μέλη του ζουν και συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει. Στην Εκκλησία του Χριστού μετρά ο άγιος χαρακτήρας. Έχεις λαχτάρα να αποκτήσεις την ένδοξη ελευθερία που προσφέρει ο Χριστός, σ’ όσους με μετάνοια και πίστη Τον δέχονται ως Σωτήρα και Κύριό τους; Όσους ελευθέρωσε ο Χριστός, αυτοί είναι οι καλύτεροι και νομοταγείς πολίτες. Ο πιστός δεν ξεχνά ότι «η δική μας πραγματική πατρίδα (πολίτευμα μας) είναι στους ουρανούς» (Φιλ. 3:20). Έχεις αυτήν την ελευθερία; Αν ναι, απόλαυσέ την και μείνε σταθερός στην ελευθερία σου. Μην μπλεχτείς ξανά σε ζυγό δουλείας. Και ακόμη, σκέψου καθημερινά τα εκατομμύρια των συνανθρώπων μας που είναι δέσμιοι του Σατανά, των αιρετικών διδασκαλιών και της τυπολατρικής και κίβδηλης θρησκείας και περιμένουν εσένα να τους πεις για τον Μεγάλο Ελευθερωτή, τον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ! nnn

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■

Ο Θεός βοηθάει εκείνους που βοηθούν τους άλλους, παρά τον εαυτό τους. Το κόστος της αποτυχίας είναι πάντα πολύ μεγαλύτερο από το αντίτιμο της επιτυχίας. Δεν χρειάζεσαι συστατικές επιστολές για να δανειστείς προβλήματα. Το γέλιο είναι ένα ηρεμιστικό φάρμακο χωρίς παρενέργειες.

■ ■ ■

Οι άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αλλάξουν την αλήθεια, αλλά η αλήθεια μπορεί ν’ αλλάξει τους ανθρώπους.

■ ■

Τίποτε δεν μπορεί να δείξει ακριβέστερα τι είμαστε, απ’ ό,τι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και τους πειρασμούς.

■

Κύριε, βοήθησέ με να μην ξεχάσω πως δεν μπορεί να μου συμβεί τίποτα σήμερα, που να μην μπορώ να το αντιμετωπίσω νικηφόρα με τη δύναμή Σου. Το πιο αξιόλογο γνώρισμα ενός ανθρώπου δεν είναι η δόξα, ο πλούτος ή οι ικανότητές του, αλλά η αγάπη και η καλοσύνη που δείχνει στους άλλους. Την τελειότητα την πετυχαίνεις όταν δίνεις σημασία στις μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες. Μια μικρή ρωγμή γίνεται αιτία να βουλιάξει ένα μεγάλο πλοίο. Όπως αντιμετωπίζει κάποιος τα μικρά πράγματα, αντιμετωπίζει και τα μεγάλα. Είναι εύκολο ν’ αποφύγεις έναν ελέφαντα αλλά όχι ένα κουνούπι.

■ ■ ■ ■

Μπορείς να διδάξεις περισσότερο με τη ζωή σου παρά με τα λόγια σου. Μην αφήσεις το Σατανά να σε ξεγελάσει κάνοντάς σε να πιστέψεις πως αν αμαρτήσεις κρυφά, δε θα πάθεις ζημιά. Μελέτα τη Βίβλο για να γίνεις σοφός, πίστεψέ την για να σωθείς, εφάρμοσέ την για να γίνεις άξιος. Είναι πάντα ευκολότερο να δημιουργήσεις προβλήματα παρά να τα λύσεις. Ένα διαμάντι δεν μπορεί να γυαλίσει χωρίς τριβή. Έτσι κι ο άνθρωπος δεν μπορεί να τελειοποιηθεί χωρίς τις δυσκολίες. Η χαρά είναι σαν το γράσο στον τροχό του κόσμου. Μερικοί άνθρωποι ζουν τη ζωή τους τρίζοντας. Τα διάφορα βιβλία μας μορφώνουν ενώ η Βίβλος μας μεταμορφώνει. Δεν μπορείς να εξαργυρώσεις καμιά επιταγή στην τράπεζα του ουρανού, αν δε φροντίσεις προηγουμένως να έχεις καταθέσεις. Η αμαρτία δεν είναι βλαβερή επειδή την έχει απαγορέψει ο Θεός, αλλά την έχει απαγορέψει επειδή ακριβώς είναι βλαβερή. Το πρόβλημα πολλών ανθρώπων είναι ότι προτιμούν την κολακεία και ας κάνουν λάθη, παρά ν’ ακούν την κριτική και να διορθώνονται. nnn Επιμέλεια:

ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 11

Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φως της Βίβλου Αλγόριθμοι και ηθική Τις μέρες αυτές παρακολουθούμε γεγονότα που εξελίσσονται στο Χονγκ-Κονγκ. Η αθεϊστική Κίνα, επιχειρεί να φιμώσει ένα κίνημα φιλελεύθερων νέων που υπ’ ουδενί λόγο δε θέλουν οι αρχές να τους φακελώσουν και να τους στείλουν στα γκούλαγκ της ενδοχώρας για πειθαρχία. Η χώρα αυτή φημίζεται για τις περισσότερες εγκαταστημένες ηλε-

από τις εφαρμογές της τεχνολογίας αυτής θα έπρεπε να θεωρηθούν «ανήθικες», είτε πρόκειται για ρομποτικούς στρατιώτες, είτε για συστήματα ανίχνευσης και διαχείρισης προσωπικών δεδομένων των κοινωνικών δικτύων, είτε για φακέλωμα ανυποψίαστων πολιτών από κρατικές ή επιχειρησιακές αρχές.

κτρονικές κάμερες κλειστού κυκλώματος και για τα αυτόματα συστήματα παρακολούθησης των πολιτών με ικανότητα αναγνώρισης των προσωπικών τους χαρακτηριστικών. Θεωρείται δε, μετά τις ΗΠΑ, ως η χώρα με την πιο εξελιγμένη τεχνητή νοημοσύνη, και ήδη Κίνα και ΗΠΑ επενδύουν δισεκατομμύρια συναγωνιζόμενες ποια από αυτές θα έρθει πρώτη στις εφαρμογές. Δυστυχώς πολλές

Για χρόνια η συζήτηση περί τεχνητής νοημοσύνης περιστρεφόταν γύρω από το αν τα ρομπότ θα αντικαταστήσουν τους εργαζομένους στα διάφορα επαγγέλματα. Ένα από αυτά είναι και οι οδηγοί φορτηγών ή λεωφορείων. Τα αυτόνομα αυτοκίνητα δε, θεωρούνται ως το μέλλον των ιδιωτικών μεταφορών, όπου η οδήγηση –έτσι υπόσχονται τα σενάρια– θα γίνει περιττή, επειδή τα νέα

12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

συστήματα, βασισμένα στην τεχνητή νοημοσύνη, θα είναι ικανά να μειώσουν δραστικά τον αριθμό ατυχημάτων και την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Για να επιτευχθεί αυτό όμως οι αλγόριθμοι που κάνουν τα συστήματα αυτά «ευφυή» πρέπει να είναι σε θέση να κάνουν και ηθικές επιλογές, δηλαδή να ξεχωρίζουν αν –σε περίπτωση διλήμματος–, το αυτοκίνητο αντί να προσκρούσει σε άλλο, ερχόμενο από το αντίθετο ρεύμα όχημα, πέσει πάνω σε ομάδα πεζών στο πεζοδρόμιο δίπλα. Σε μελέτη με όνομα «Ηθικό Πείραμα Μηχανών», ερευνητές στο ινστιτούτο ΜΙΤ της Αμερικής εξέτασαν τις απόψεις ατόμων από διαφορετικές κουλτούρες σχετικά με την απόδοση προτεραιοτήτων σε τέτοιες περιπτώσεις. Το αποτέλεσμα: Βρέφη, παιδιά, έγκυες γυναίκες βρισκόντουσαν σε πρώτη προτεραιότητα,

αλλά γυναίκες γιατροί και άτομα χωρίς στέγη βρισκόντουσαν σε κατώτερη κατηγορία από π.χ. τους άνδρες γιατρούς. Η συζήτηση γύρω από την ηθική διάσταση των τεχνολογιών αυτών, μόλις έχει ξεκινήσει. Γεγονός είναι ότι ως χριστιανοί οφείλουμε να λάβουμε μέρος στη συζήτηση και όχι να αφήσουμε το θέμα να λάβει διαστάσεις, που στην εξέλιξή τους ίσως αποδειχτούν δυσμενείς, γιατί τότε θα είναι πιά αργά να διορθωθούν. Δρ Έραστος Φίλος * Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε ενδιαφέροντα κείμενα σε θέματα Πίστης και Επιστήμης επισκεφθείτε το blog του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/

Ο Αντετοκούνμπο και η πίστη των διάσημων προσώπων Είναι εξαιρετικά δύσκολο ένας αθλητής να ανταγωνίζεται σε κορυφαίο επίπεδο και να είναι ένας γνήσιος ακόλουθος του Χριστού. Ο σύγχρονος κόσμος του αθλητισμού είναι πολύ ανταγωνιστικός και ανήθικος σε διάφορες πτυχές του. Με αφορμή το μουντομπάσκετ της Κίνας, παρακολούθησα τις κατά καιρούς δηλώσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο (Γ.Α.). Η ιστορία του είναι συγκλονιστική. Οι συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας στα Σεπόλια ήταν δύσκολες, καθώς οι γονείς του δυσκολεύονταν να βρουν εργασία και έτσι ο Γιάννης μαζί με τον αδερφό του Θανάση, έβγαζαν τα προς το ζην πουλώντας γυαλιά ηλίου, τσάντες κλπ. στις υπαίθριες αγορές. Έχουμε παρακολουθήσει την ευχαριστία του Γ.Α. στον Θεό, στην ομιλία του, κατά τη βράβευσή του ως ο πολυτιμότερος παίχτης του

ΝΒΑ για την περίοδο 2018-2019: «Θέλω να ευχαριστήσω τον Θεό που με ευλόγησε με αυτό το ταλέντο, για να είμαι στη θέση που βρίσκομαι σήμερα. Θέλω να τον ευχαριστήσω που με έβαλε σε αυτή τη θέση. Όλα τα κάνω μέσω αυτού, είμαι απίστευτα ευλογημένος». Όσα είπε ο Γ.Α. μου θύμισαν το εδάφιο, «όλα τα μπορώ, διαμέσου τού Χριστού που με ενδυναμώνει» (Φιλιπ. 4:13). Σε ένα προσωπικό του blog ο Γ.Α., έγραψε: «Όταν ήμουν 15 χρονών, είχα προσπαθήσει να φτάσω στην επιλογή των 12 καλύτερων παικτών στο σχολικό πρωτάθλημα. Είχα όμως κοπεί. Τα περισσότερα από τα παιδιά που ήταν στην πρώτη θέση δεν παίζουν όμως μπάσκετ επαγγελματικά. Εγώ είμαι στο ΝΒΑ. Με την ευκαιρία αυτής της ιστορίας που έλαβε χώρα πριν από μερικά χρόνια, θα σας αποκαλύψω το σύνθημά μου, αυτό που γνωρίζει μόνο η οικογένειά μου: περπάτησε διά ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 13

πίστεως και όχι διά όψεως. Πιστεύω ότι αυτή είναι η σωστή στάση απέναντι σε όλους. Απλώς πρέπει να είμαι ο καλύτερος γιος, αδελφός και άνθρωπος που μπορώ». Ο Αντετοκούνμπο δανείστηκε το σύνθημά του από τη Β΄ Κορινθίους 5:7, ότι οι Χριστιανοί: «περπατάμε με βάση την πίστη και όχι με βάση αυτά που βλέπουμε». Ελπίζω η πίστη στην οποία να αναφέρεται ο Γ.Α.,

ναμίες. Ως Χριστιανοί ακολουθούμε τον Χριστό, που είναι ο αρχηγός και τελειωτής της πίστης μας (Εβρ. 12:2). Βαδίζουμε στα αχνάρια του Χριστού και όχι διάσημων πιστών (Α΄ Πέτρ.

2:21). Ακόμη και αυτοί που χαρακτηρίζονται ως «θεοί», έχουν ανάγκη τον Σωτήρα. Για τους πιστούς το πολυτιμότερο πρόσωπο είναι του Ιησού Χριστού.

να είναι η πίστη στον Χριστό και όχι μία αόριστη πίστη σε μία ανώτερη δύναμη. Πώς καλούμαστε ως Χριστιανοί να προσεγγίζουμε αθλητές ή διάσημα πρόσωπα που εκδηλώνουν πίστη στον Χριστό; Καλούμαστε να μην αποδίδουμε μεσσιανικά χαρακτηριστικά σε διάσημους αστέρες του αθλητισμού, του θεάματος κλπ. που δηλώνουν αναγεννημένοι Χριστιανοί. Σίγουρα, είναι θετικό πρωταγωνιστές του δημόσιου βίου, που επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους και αποτελούν ινδάλματα να ομολογούν πίστη στον Θεό. Πρέπει, όμως, να είμαστε προσεκτικοί, ως προς το τη γνησιότητα της πίστης τους και να μη βιαζόμαστε να ταυτιστούμε μαζί τους. Ο Θεός μόνο είναι καρδιογνώστης (Ψαλ. 44:21) και γνωρίζει τους δικούς Του (Β΄ Τιμ. 2:19). Και οι διάσημοι που δηλώνουν πίστη στον Θεό είναι άνθρωποι με ατέλειες, και αδυ-

Πρέπει να θυμόμαστε πως ό,τι έχουμε και είμαστε είναι δώρο Θεού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει «Αλήθεια, ποιος σ’ έκανε εσένα ανώτερο από τους άλλους; Τι έχεις που να μην το έλαβες; Αφού, λοιπόν, το έλαβες από το Θεό, γιατί καυχιέσαι σαν να μην το είχες λάβει ποτέ ως δώρο;» (A΄ Κορινθίους 4:7). Ο Θεός μπορεί να μας χρησιμοποιήσει σε κάθε εργασιακό περιβάλλον προκειμένου να διακηρύξουμε τις αρετές Του (Α΄ Πέτρ. 2:9). O Θεός μας δίνει τα ταλέντα, προκειμένου να Τον τιμήσουμε (Κολ. 3:23-24). Βεβαίως, και οι αθλητές και όλοι μας αποτυγχάνουμε επαγγελματικά ή ακόμη και ηθικά κατά περιόδους. Ο Θεός όμως μας αγαπά, ανεξαρτήτως των λαθών, αποτυχιών, και επιδόσεών μας.

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Τάσος Μαρκουλιδάκης

«Πόσο ωραίοι οι πόδες» Ρωμ. 10:15

Όμορφα μάτια είν’ αυτά π’ αψώνουνε στα Ουράνια καλόχυτα είναι τ’ αυτιά π’ ακούνε τα δρεπάνια των θεριστάδωνε στη γη ψυχές καθώς συνάζουν καμίνι ανάβει στην ψυχή κι αυτοί μαζί να ψάλλουν. Του Πραξιτέλη σμίλεμα Ακρόπολης κολώνα πόδια στου Κύρη δούλεμα στα σταυρικά αλώνια. Άξια τα χέρια που τσαπί εις τον αγρό βαστάνε κι οργώνουνε με το υνί το χώμα π’ αγαπάνε. Άσκωσε Κύριε θεριστές και ψυχωμένα νειάτα τούτες τις μέρες τις στερνές στης γης να βγουν τη στράτα. Σ.Ι.Π. Οκτώβρης 2016 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 15

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ,

ο μαθητής των διακριτικών παρεμβάσεων

16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

α πιο τρυφερά και πιο γλυκά λόγια, που άκουσαν ανθρώπινα αυτιά, φρονώ ότι ήταν αυτά που είπε ο Χριστός: «Ελάτε σ’ εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι κι εγώ θα σας ξεκουράσω». Και ήταν ο λαός, ο κουρασμένος, που τον δεχόταν και ανταποκρινόταν στην πρόσκλησή Του.

T

Φαίνεται δύσκολο στους «διανοουμένους», με την έπαρση που τους διακρίνει, να ταπεινωθούν τόσο, όσο χρειάζεται για να ομολογήσουν πως έχουν ανάγκη Σωτήρα. Ίσως γι’ αυτό, ο Κύριος τη στενή συντροφιά Του τη διαλέγει, κυρίως, από τους ταπεινούς ψαράδες και τους αναδεικνύει πάνσοφους. Ένας από τους πρώτους είναι ο Ανδρέας. Ήταν η εποχή που η Παλαιστίνη βρίσκεται κάτω από τη Ρωμαϊκή κυριαρχία. Οι Ιουδαίοι που γνώριζαν τις Γραφές περίμεναν τον Μεσσία. Γι’ αυτό οι μαθητές, όπως και ο Ανδρέας, στην αρχή ακολούθησαν τον Χριστό ως τον αναμενόμενο Μεσσία, που θα εγκαθίδρυε μια παγκόσμια Αυτοκρατορία. Μια Αυτοκρατορία της οποίας αυτοί θα ήταν οι υπουργοί. Ακόμα και την ώρα που ο Κύριος τους μιλάει για το Πάθος, εκείνοι ονειρεύονται πρωτοκαθεδρίες. Μόνο μετά την Ανάστασή Του και την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, κατάλαβαν επιτέλους ότι επρόκειτο για ένα Βασίλειο, στο οποίο ο Χριστός θα βασίλευε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων και ότι το δικό τους μέρος θα ήταν να διηγούνται την ιστορία του Ιησού Χριστού. Ο Πρωτόκλητος Ανδρέας, που πολύ λίγο μιλάμε γι’ αυτόν, αναφέρεται, μόνο με το όνομά του, στα τρία πρώτα Ευαγγέλια. Ο φίλος του Ιωάννης, στο Ευαγγέλιό του, μας διασώζει τρία περιστατικά από τη ζωή του: Όταν γνωρίζει τον Ιησού, το πρώτο που κάνει είναι να φέρει στον Χριστό εκείνον που, αργότερα, ένα μόνο κήρυγμά του χρησιμοποίησε ο Θεός για να σώσει τρεις χιλιάδες ψυχές. Το δεύτερο περιστατικό ήταν όταν, όλοι οι άλλοι μαθητές, στην προτροπή του Ιησού να δώσουν φαγητό στο πεινασμένο πλήθος, αδυνατούσαν να βρουν τρόπο να ανταποκριθούν. Και είναι ο Ανδρέας που φέρνει στον Χριστό το μικρό αγόρι με τα πέντε ψωμάκια και τα δύο ψαράκια. Είναι αυτός που αρχίζει να καταλαβαίνει τι πραγματικά μπορεί να κάνει ο Χριστός. Εμπιστεύεται στις δυνατότητές του Κυρίου και το απλό προσφάγι του παιδιού χρησιμοποιείται για το μεγάλο θαύμα. Το πλήθος, με τις λίγες αυτές τροφές, που πολλαπλασιάζονται στα χέρια του Κυρίου, χορταίνει. Και το τρίτο είναι το περιστατικό με τους Έλληνες, που ήρθαν στον Φίλιππο και εκφράζουν την επιθυμία τους να δουν το Χριστό. Ο Φίλιππος πηγαίνει στον Ανδρέα και μαζί μιλούν στον Κύριο. Βλέπουμε, λοιπόν, και πάλι, μέσω του Ανδρέα, να ικανοποιείται το αίτημα των Ελλήνων. Αργότερα η Καινή Διαθήκη γράφεται στην Ελληνική γλώσσα. Αυτές οι απλές και διακριτικές παρεμβάσεις του Ανδρέα έγιναν αφορμή για μεγάλες ευλογίες. Το βασικότερο που μας διδάσκει η ζωή αυτού του Αποστόλου είναι ότι, σε όποια θέση κι αν μας έχει τοποθετήσει ο Θεός, δεν χρειάζεται να στενοχωρούμαστε, ούτε να επιζητούμε να γίνουμε γνωστοί για κάτι μεγάλο, που ίσως δεν έχουμε τις δυνατότητες να κάνουμε. Αλλά να εκτελούμε με πιστότητα και απλότητα τα μικρά πράγματα. Γιατί ο Κύριος μέσα από αυτά τα μικρά μπορεί να δίνει πλούσιες ευλογίες. Να καταλάβουμε ότι η δική Του Βασιλεία είναι μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Σε καρδιές που ακόμα και σε αντίξοες, σε δύσκολες καταστάσεις, θα βρουν τη δική Του ανάπαυση και ξεκούραση στις ψυχές τους. Θα βρουν, στη Σωτήρια Χάρη, τη δική Του πληρότητα, που είναι ο μεγαλύτερος πλούτος μέσα στην επίγεια πορεία μας, όποια κι αν είναι η θέση που εκείνος μας έχει τοποθετήσει. nnn

Χαρούλα Ξανθοπούλου, Εκπαιδευτικός ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 17

ΑΛΑΛΟΥΜ του χτες...

ην άνοιξη του 2001 είχε επισκεφθεί τη χώρα μας ο πάπας Ιωάννης ο Παύλος ο B΄, ένας από τους πιο επιφανείς πάπες της εποχής μας, και συγχρόνως ένας γνήσιος πιστός του Χριστού, όπως γίνεται φανερό από όσα είπε, απ’ όσα έγραψε και απ’ όσα έπραξε. Κατά την επίσκεψή του συνέβησαν αρκετά ευτράπελα που ανέδειξαν, ως συνήθως, το υψηλό επίπεδο κουλτούρας των κάθε είδους «αρμοδίων» στην πατρίδα μας. Μεταφέρω μερικά από ένα δημοσίευμά μου στο περιοδικό «Οι Θεσσαλονικείς» για να γελάσουμε και λίγο ύστερα από τόσες πίκρες και φαρμάκια που έχουμε καταπιεί τα τελευταία χρόνια:

T

«Ας είναι καλά οι άνθρωποι. Που τελικά “επέτρεψαν” στον πάπα να επισκεφτεί τη χώρα μας. Μιλώ για την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας, που μάλιστα συνάντησε τη λυσσασμένη αντίδραση πολλών έξαλλων φανατισμένων “χριστιανών” που αποδείχτηκαν “βασιλικότεροι του βασιλέως”. Ανάμεσα στ’ άλλα προβλήματα που δημιούργησε η παπική επίσκεψη, ήταν και δυο που πέρασαν μάλλον στα ψιλά –πού ν’ ακουστούν με τέτοιο ορυμαγδό και μέσα σε τόσα ουρλιαχτά... Το πρώτο πρόβλημα που προέκυψε ήταν αν θα ’πρεπε ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ν’ αποδεχτεί την πρόσκληση του πάπα για κοινό γεύμα Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ στο κτίριο της καθολικής αρχιεπισκοπής (ελπίζω πως δεν κάνω ΚΑΤΣΑΡΚΑ λάθος σχετικά με κάποιες λεπτομέρειες, αυτό όμως δεν έχει ιδιαίτερη Πολιτικό Μηχανικό 18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

σημασία). Τελικά η πρόσκληση απορρίφθηκε, γιατί διαφορετικά πάπας και αρχιεπίσκοπος θα ’πρεπε να συμπροσευχηθούν –κι αυτό δε γινόταν με τίποτε... (Μη γελάτε... κάπως έτσι δεν είμαστε κι εμείς –μερικοί από μας;) Το δεύτερο πρόβλημα ήταν με τι είδους μουσική θα γινόταν δεκτός ο πάπας. Κάποιοι πρότειναν, όπως έγραψαν οι εφημερίδες, το... «ορατόριο “Αλληλούια”» του Χέντελ (προφανώς εννοούσαν το “Αλληλούια” από το ορατόριο του Χέντελ “ο Μεσσίας”, αλλά μη στεκόμαστε τώρα σε τέτοιες λεπτομέρειες...) Η πρόταση όμως απορρίφτηκε, γιατί δε φτάνει, λέει, που δεχόμαστε τον πάπα στην Ελλάδα, θα τον υποδεχτούμε και με... καθολική μουσική; Έτσι αποφάσισαν να μεταδώσουν μουσική... Βιβάλντι. Το ωραίο, είναι πως όχι μόνο αποδεικνύεται έτσι ότι οι μουσικοί σύμβουλοι της αρχιεπισκοπής... σκίζουν από μουσικές γνώσεις και ενημέρωση, αλλά και ότι, απ’ όσα τουλάχιστον διάβασα, δε βρέθηκε κανείς να σχολιάσει τις παραπάνω τερατωδίες που ίσως μας εξέθεσαν και διεθνώς. Γιατί, βέβαια, το “Αλληλούια” του προτεστάντη Χέντελ κάθε άλλο παρά “καθολική μουσική” είναι, και ασφαλώς ανήκει σ’ όλη την ανθρωπότητα, όχι μονάχα στην ευαγγελική εκκλησία, και μεταδίδεται συχνότατα και από την ελληνική τηλεόραση –ακόμη και σε διαφημίσεις... γαλακτομικών προϊόντων– αλλά και από τους ίδιους τους τηλεοπτικούς σταθμούς της ορθόδοξης εκκλησίας. Κι ακόμη η μουσική του Βιβάλντι είναι πολύ πιο “καθολική”, μια κι ο ίδιος ο συνθέτης υπήρξε καθολικός, και μάλιστα ιερωμένος της καθολικής εκκλησίας... Και το επιστέγασμα: Στην επίσκεψη του πάπα στην Πνύκα, ο τηλεπαρουσιαστής που φαίνεται είχε φροντίσει να ενημερωθεί σχετικά με τα προηγούμενα για να πατάει σε γερό σανίδι, επαναλάμβανε κάθε τόσο: “...με τη συνοδεία της μουσικής Βιβάλντι που επιλέχτηκε για την επίσκεψη του πάπα...” Μόνο που αντί για τη μουσική του Βιβάλντι, η ορχήστρα έπαιζε τη “μικρή νυκτερινή μουσική” του Μότσαρτ...»

ΚΙΝΕΖΙΚΑ ... Τα όσα χαριτωμένα συνέβησαν με το μουσικό πρόγραμμα της παπικής επίσκεψης μου θύμισαν μια ανάλογη ιστορία της παλιάς μας εκκλησίας στη οδό Παΐκου, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Είχαμε τότε φιλοξενήσει στον άμβωνά μας για μια εβδομάδα με καθημερινές συναθροίσεις, απ’ ό,τι θυμάμαι, έναν κινέζο ιεροκήρυκα, άνθρωπο αληθινά πνευματικό και δυναμικό ομιλητή, που μας είχε πραγματικά κερδίσει και εντυπωσιάσει –ακόμη και σήμερα τον θυμάμαι με πολλή ευχαρίστηση και αγάπη. Θα ’θελα μάλιστα να προσθέσω τη λεπτομέρεια ότι η φιλοξενία του στον άμβωνά μας είχε γίνει με τη μεσολάβηση του αδελφού Γιάννη Δημητριάδη, ποιμένα τότε της πεντηκοστιανής εκκλησίας. Στην επόμενη λοιπόν συμπροσευχή κάποιος από τους αδελφούς της εκκλησίας, που δεν είχε ιδιαίτερα πλούσιες γνώσεις σχετικά με μακρινές χώρες –σε εποχή μάλιστα που δεν υπήρχε τηλεόραση και η παγκοσμιοποίηση ήταν άγνωστη έννοια– θέλησε να προσευχηθεί και για τον ξένο ομιλητή: «ευλόγησε τον... ιάπωνα...» Εδώ κόμπιασε γιατί κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Τότε, μέσα στη γενική αμηχανία, ανέλαβε κάποιος άλλος να ξεκαθαρίσει την κατάσταση: «τον ινδόν αδελφόν»... nnn * Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 19

Παιδική αθωότητα;

20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ταν μεγάλο σοκ για όλη την παρέα που Δεν το χωρούσε ο νους μου εκείνη τη κολυμπούσαμε εκείνη τη στιγμή στη στιγμή, ότι μπορούσε να κρύβεται τόση βαρβαθάλασσα, όταν συνέβη το περιστατικό. ρότητα σε μια παιδική ψυχούλα. Η κακοποίηση Στην παραλία μια παρέα από 2-3 μαμάδες έπι- ζώου, είχα διαβάσει παλιότερα, είναι το πρώτο ναν τον καφέ τους στο πλαστικό, απορροφημέ- σκαλοπάτι για κακοποίηση ίσως αργότερα και νες στη συζήτηση, ενώ δίπλα έπαιζαν τα παιδιά συνανθρώπου. Λείπει στο άτομο η ενσυναίτους, όλα προσχολικής ηλικίας. Ούτε οι φωνές σθηση και δυσκολεύεται να μπει στη θέση εκείτων παιδιών –στη θάλασσα ήταν άλλωστε!–, νου που πονά και υποφέρει.... ούτε τα πετραδάκια που πετούσαν στους λουόΠριν κάμποσες δεκαετίες, παρακολουμενους –αυτό έτσι για πλάκα!–, μας ενόχλησαν. θούσα στην τοπική μου εκκλησία τα τρίωρα του Ολοφάνερη βέβαια ήταν η μια κάποια βαριεστι- Σαββάτου με τον πρόσφατα εκλιπόντα ακούραμάρα στα παιδιά. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε στο εργάτη του Ευαγγελίου, Σπύρο Πορτινό. μια γατούλα στο δρόμο και κοντοστάθηκε πίσω Πολλά από τα παραδείγματα που χρησιμοποιαπό το δένδρο που αυτά έπαιζαν. Στο λεπτό τρέ- ούσε έχουν χαραχτεί από τότε μέσα μου. Θέλονχει ένα από τα κοριτσάκια, όχι πάνω από πέντε τας να τονίσει, ότι η κακία και η πλεονεξία στον χρόνων, αρπάζει από πίσω τη γατούλα και ορ- άνθρωπο είναι βαθιά ριζωμένες μέσα του από μάει μαζί της στη θάλασσα. Περπατάει πέντε-έξι γεννησιμιού του (Α΄ Κορινθίους 5:8) και ότι βήματα μέσα στο νερό, τη σηκώνει ψηλά και με χρειάζεται να αντικατασταθεί η παλιά «ζύμη» ορμή την πετάει μέσα. Το δυστυχισμένο το ζώο, της κακίας και της πονηρίας μέσα του από «νέο μετά τη βουτιά όπου φύγει-φύγει, μόλις πάτησε φύραμα» «αζύμων ειλικρινείας και αληθείας» σε στέρεο έδαφος άρχισε να τρέχει αλαφια- ανέφερε το εξής παράδειγμα: Δώστε, έλεγε, σε σμένο μια από δω και μια από κει, προσπαθών- έναν μικρό μπόμπιρα ένα ανατρεπόμενο φορτας συγχρόνως να αποτινάξει το αλμυρό νερό τηγό καραμέλες και αδειάστε το μπροστά του, από πάνω του. λέγοντας ότι είναι όλες κατάδικες του. Ζητείστε Τα παιδιά στην παραλία έβαλαν τα γέλια, στη συνέχεια να δώσει ένα δυο από αυτές στο εμείς από τη θάλασσα βάλαμε τις φωνές. Ση- παιδάκι που ξερογλείφεται δίπλα του και θα εκκώθηκε μια μαμά ανήσυχη μήπως και κάποιο πλαγείτε από την αντίδρασή του. Ούτε μία δεν παιδί... πνιγόταν, αλλά όταν είδε τη γενική ευ- θα θελήσει να χαρίσει από το βουνό τις καραθυμία των παιδιών ησύχασε και έκανε να γυρί- μέλες μπροστά του.«Αυτοδίδακτος» βεβαίως ο σει με τον καφέ στο χέρι στην παρέα της. μικρός στη συμπεριφορά του και μέχρι οι γονείς Θεωρήσαμε ότι μια τέτοια βαρβαρότητα δεν – όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα– να φροντίσουν έπρεπε να περάσει στο ντούκου, ούτε από τα για την περαιτέρω διαπαιδαγώγηση και την παιδιά, ούτε από τις μαμάδες. Αναφέραμε αμέ- σωστή ένταξη του παιδιού τους στην κοινωνία. σως το συμβάν στη μαμά, που αποδείχτηκε ότι Έτσι είμαστε οι άνθρωποι, από τον πιο αθώο ήταν και η μαμά του κοριτσιού. Εκείνη το κά- μικρό ως τον πιο μεγάλο, μέχρι το Φως της λεσε κοντά της και μισο-αστεία, Αγάπης και της Αλήθειας του μισο-σοβαρά του είπε, να μη το Χριστού φωλιάσει στην καρδιά Από την ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥξανακάνει και γύρισε στις φίλες μας και αρχίσει να τα αλλάζει ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτωρ Νομικής της. Έτσι απλά... όλα. nnn

Ή

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 21

from Jacksonville Florida

4-13 Οκτωβρίου 2019 ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα συναυλιών www.logosmusic.gr

Μαζί τους ο βιρτουόζος του βιολιού Pavel Shelpuk από τη Λευκορωσία

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ Bluegrass Country Μουσικής

4/10 - Μαρκόπουλο, Θέατρο Περίακτοι_20:00

9/10 - Αλεξανδρούπολη, Ωδείο Φαέθων_20:30

5/10 - Αθήνα, Απ. Εκκλ. του Χριστού_19:30

10/10 - Θεσσαλονίκη, Πανεπιστήμιο

6/10 - Χαλκίδα, Ελπίδα, Hope Hellas_11:30

11/10 - Καστοριά, LIMNEON HOTEL_21:30

6/10 - Κατερίνη, Σχολικό Κτήριο_19:30 8/10 - Δράμα_20:00

12/10 - Aθήνα, Εξάρχεια 13/10 - Κορωπί, CosmoVision Center_19:00

Για περισσότερες λεπτομέρειες, επισκεφτείτε το ή καλέστε στο 210 4834214

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Μπορείτε να φανταστείτε ένα οκτάχρονο παιδί να μην έχει γονείς να το φροντίζουν; Να μεγαλώνει μέσα σε απερίγραπτη φτώχεια, να περνάει ολόκληρη μέρα χωρίς να έχει φάει τίποτε, να ψάχνει μέσα στα σκουπίδια για να βρει κάτι πεταμένο να φάει; Και κοντά σ’ αυτά, να μην έχει πού να κοιμηθεί για να καταπραΰνει κάπως την πείνα και τον πόνο του; Τέτοια ήταν η ζωή του Richard στις Φιλιππίνες. Αλλά χειρότερος κι από τον φυσικό πόνο ήταν ο συναισθηματικός πόνος. Λέει: «Ολόκληρη την ύπαρξή μου την κάλυπτε μια αίσθηση κενότητας. Είχα χάσει κάθε ελπίδα». Όλη αυτή η κατάσταση του Richard άλλαξε την ημέρα που ήρθε σε επαφή με τους συνεργάτες της Ιεραποστολής μας και τον πήραν στο ορφανοτροφείο μας, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ, στις Φιλιππίνες. «Η εισαγωγή μου στο ορφανοτροφείο ήταν ο ουρανός για μένα», λέει ο Richard που τώρα είναι δέκα χρονών. Εδώ έχει κανονική διατροφή, κοιμάται αναπαυτικά χωρίς να σκέφτεται που θα βρει το επόμενο γεύμα του. Για πρώτη φορά άρχισε να πηγαίνει στο σχολείο και να μαθαίνει

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 23

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

γράμματα, κάτι που θα τον βοηθήσει ν’ αποφύγει τη φτώχεια και τη δυστυχία στο μέλλον. Και κοντά σ’ όλα τα όλα ήταν η κάλυψη των πνευματικών του αναγκών. «Η πιο σημαντική αλλαγή στη ζωή μου», λέει, «έγινε όταν δέχτηκα τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα μου, στον Οποίο και εμπιστεύθηκα τα πάντα. Γι’ Αυτόν θέλω να ζήσω ολόκληρη τη ζωή μου, γιατί χωρίς Αυτόν δεν είμαι τίποτα». Η ζωή του μικρού αυτού παιδιού, που κάποτε κυλούσε χωρίς καμιά ελπίδα, τώρα γέμισε με χαρά και ικανοποίηση, χάρη στην αγάπη και τη φροντίδα που βρήκε από το προσωπικό του ορφανοτροφείου μας. Σαν τον Richard υπάρχουν χιλιάδες άλλα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, σε πολλές χώρες, με παρόμοιες ιστορίες, που βρίσκονται κάτω από τη φροντίδα της Ιεραποστολής μας. Κι ευχαριστούμε όλους τους φίλους και αδελφούς μας, χάρη στις δωρεές των οποίων μπορούμε να παρέχουμε τη φροντίδα αυτή σε δυστυχισμένα παιδάκια, που διαφορετικά δεν θα είχαν καμιά ελπίδα. Σας παρακαλώ, συνεχίστε να προσεύχεστε για εμάς και για το έργο που μας ανέθεσε ο Κύριος να κάνουμε, γιατί μόνο με τη δική Του δύναμη και οδηγία μπορούμε να το επιτελούμε. Εύχομαι κάθε ευλογία Θεού σε όλους σας. Ο συνεργάτης σας στο έργο Του,

Τάσος Ιωαννίδης 24 | TA NEA ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ιστορίες ελπίδας και έμπνευσης Απ’ όσα μας γράφουν μερικοί συνεργάτες μας: «Πριν από δέκα χρόνια άρχισα να διδάσκω σε νηπιαγωγείο της AMG στην Ινδονησία κοντά στο χωριό Malang, που απέχει περίπου ένα χιλιόμετρο από τη χωματερή, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι της κοινότητας είναι οδοκαθαριστές. Το 99% των παιδιών στο νηπιαγωγείο προέρχονται από μουσουλμανικές οικογένειες. Τα παιδιά που προέρχονται από χριστιανικές οικογένειες μετριούνται στα δάχτυλα των δυο χεριών. Τα παιδιά αρχίζουν την κάθε εβδομάδα στο σχολείο ψάλλοντας ύμνους και συζητώντας πάνω σε θέματα της Βίβλου. Επειδή οι μουσουλμάνοι γονείς ενδιαφέρονται για τη σωστή μόρφωση των παιδιών τους, είναι ανοιχτοί τα παιδιά τους να διδάσκονται για τις διδαχές του Χριστού στο σχολείο. Να προσεύχεστε για το σχολείο μας, να μας δώσει ο Θεός τη δυνατότητα να κτίσουμε καινούριες αίθουσες διδασκαλίας ώστε να προσελκύσουμε περισσότερους μαθητές. Σας παρακαλώ προσεύχεστε επίσης για τους δασκάλους του σχολείου». Rana Dwi Setyaningati «Συλλογίζομαι συχνά την προσωπική μου διαδρομή και είμαι ευγνώμων στον Θεό για το πού με έχει φέρει. Όταν ήμουν παιδί, η ανάγνωση της Αγίας Γραφής δεν επιτρεπόταν στην οικογένειά μου κι έτσι δεν ήξερα πολλά για τον Χριστό. Το 2009 για πρώτη φορά ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 25

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ άρχισα να παρακολουθώ το Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων της AMG στην Ουγκάντα. Εκεί, πριν περάσει πολύς καιρός δέχτηκα τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα και Κύριο της ζωής μου και άρχισα να δίνω τη μαρτυρία μου και στους άλλους. Το 2012 είχα την ευκαιρία να κηρύξω το Ευαγγέλιο στη διάρκεια ενός ιεραποστολικού ταξιδιού. Από τότε άνοιξαν για μένα οι πόρτες ευαγγελισμού τόσο στο Κέντρο Διακονίας, όσο και σε εκκλησίες και σε άλλα μέρη κοντινά και μακρινά. Μου αρέσει να μιλώ για τον Χριστό στους φίλους μου και στους γνωστούς μου. Τελευταίως αποφάσισα να σπουδάσω νομικά. Το όνειρό μου είναι να γίνω δικηγόρος και να υποστηρίζω την αλήθεια στα δικαστήρια της Ουγκάντα. »Χάρη στο ενδιαφέρον και τις συμβουλές του προσωπικού της AMG, ανέπτυξα πάθος για συγγραφή χριστιανικών βιβλίων. Το πρώτο μου βιβλίο, «Το Ξεκίνημα της Χριστιανικής Εκκλησίας» θα κυκλοφορήσει σύντομα. Πιστεύω πως ο Θεός θα με αξιώσει να γίνω καλός συγγραφέας για τη δική Του δόξα καθώς θα υπηρετώ τους άλλους στην Ουγκάντα». – Kasasa Levictus «Εργάζομαι ως διευθυντής και παιδαγωγός σε Κέντρα Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων της AMG στις πόλεις Huaraz και Yungar του Περού από το 2010 ως τώρα. Στο διάστημα αυτό έχω μάθει να χρησιμοποιώ κάθε ευκαιρία που μου δίνει ο Θεός 26 | TA NEA ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ στο σπίτι και στα κέντρα για τη δόξα Του. Εκείνο που μου δίνει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση στη δουλειά μου είναι η ώρα λατρείας που έχουμε με τα παιδιά. Μου αρέσει επίσης να βοηθώ τα παιδιά όταν μου ανοίγουν την καρδιά τους για να εκφράσουν διάφορα θέματα που τους απασχολούν. Επιπλέον χαίρομαι να βλέπω τα παιδιά και τους νέους να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην εκκλησία. Ευχαριστώ και δοξάζω τον Θεό για την αγάπη και τη φροντίδα που έχουν βρει όλα αυτά τα παιδιά στα Κέντρα της AMG».

– Soledad Edith Salgado Chavez «Γεννήθηκα σε μια πολυμελή οικογένεια με 11 παιδιά. Οι γονείς μου είναι αγράμματοι μουσουλμάνοι. Μεγάλωσα με τη φροντίδα της γιαγιάς μου, η οποία αργότερα με συνέδεσε με το Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων της AMG στην Ουγκάντα καθώς δεν μπορούσε πλέον να πληρώνει για τα δίδακτρά μου. Μπήκα στο Κέντρο στην τρίτη τάξη και άρχισα να μαθαίνω καινούρια πράγματα για τον Ιησού Χριστό, για τον Θεό και την αγάπη Του. Είχα επίσης καλύτερη εκπαίδευση απ’ ό,τι πριν. Στην πορεία, η ζωή μου άλλαξε ριζικά και για πάντα. Είμαι τώρα 22 χρονών και ακολουθώ τον Ιησού Χριστό ως Κύριο και Σωτήρα μου. Προσεύχομαι συχνά για την οικογένειά μου κι ελπίζω πως μια μέρα θα βρουν κι αυτοί τον Σωτήρα Χριστό. Χάρη στην AMG, είμαι ο πρώτος από την οικογένειά μου που σπουδάζω σε κολλέγιο για να πάρω πτυχίο εκπαιδευτικού, ώστε να διδάσκω και τους άλλους. Ευχαριστώ τον Θεό για την AMG και αποδίδω σ’ Αυτόν όλη τη δόξα για τη σημερινή μου κατάσταση» - Kabanda Raymond ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

«Η αρχική ανάμιξη με το Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ της AMG έγινε μέσω του προγράμματος υποστήριξης παιδιών. Από τότε είχα τη χαρά να επισκεφτώ το Κέντρο δυο φορές μαζί με τη κόρη μου και μέλη της εκκλησίας μου με σκοπό να δω τα παιδιά που υποστηρίζουμε, αλλά και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στο Κέντρο. Τα πρόσωπα που συναντήσαμε ήταν τόσο πολλά, και οι μέρες λίγες, που ήταν αδύνατο να ασχοληθούμε με όλους τους προσωπικά. Ωστόσο, ήταν μεγάλη ευλογία για μένα να αναπτύξω σχέσεις και να συνεργαστώ μ’ εκείνους που υπηρετούν στο Κέντρο. Ανάμεσα σ’ αυτούς ξεχώριζε ο Edi, ο διευθυντής του σχολείου του Κέντρου, που ηγείται ομάδων, όπως αυτή από την εκκλησία μου, που τους πηγαίνει σε σπίτια υποστηριζόμενων παιδιών. Έχω διαπιστώσει ότι ο Edi είναι υπόδειγμα ηγέτη με πνεύμα υπηρεσίας. Είναι πολύ αγαπητός από τα παιδιά του Κέντρου και γνωρίζει προσωπικά τις οικογένειες όλων. Είναι ηγέτης με ταπεινό πνεύμα και υπόδειγμα χριστιανού για το προσωπικό και για τα παιδιά του Κέντρου. Το Κέντρο Φιλαδέλφεια ασκεί θετική επίδραση στην κοινωνία του Balanya στη Γουατεμάλα, και θέλω να δω πώς θα το χρησιμοποιήσει ο Θεός στο μέλλον και τι καρπούς θα φέρει». – Allen Bradberry nnn

28 | TA NEA ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

AMG

INTERNATIONAL

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της έχει φτάσει μέχρι σήμερα σε 50 περίπου χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

H ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Ο Ιησούς Χριστός στον ποταμό της Ιστορίας μας ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΑΔΑΟΣ Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Αλέξανδρου Δαδάου με τίτλο «Ο Ιησούς Χριστός στον ποταμό της Ιστορίας μας». Ο συγγραφέας, καπετάνιος για πολλά χρόνια και γνώστης της ναυτικής ορολογίας, καλεί τον αναγνώστη σε ένα «ταξίδι στον ποταμό της Ιστορίας μας». «Η Γέφυρα του πλοίου ονομάζεται “Ανώγειο” και πυξίδα έχουμε τη χριστιανική μας πίστη. Στο δωμάτιο των χαρτών βρίσκονται οι τυπωμένες και θαυμάσια εικονογραφημένες σελίδες της Αγίας Γραφής με τους διαδοχικούς φωτεινούς σημαντήρες του προφητικού λόγου...» Με αυτήν τη μεταφορική εικόνα αρχίζει «το ταξίδι», με σκοπό ο αναγνώστης να ανακαλύψει και να γνωρίσει τον προφητικό λόγο που έχει σχέση με τον Ιησού Χριστό. Το ξεκίνημα γίνεται από τον Κήπο της Εδέμ, όπου για πρώτη φορά προφητεύεται η έλευση του Χριστού. Η προφητεία αυτή επαναλαμβάνεται στους Πατριάρχες. Στη συνέχεια ο συγγραφέας καταγράφει με χρονολογική σειρά από τους Ψαλμούς και από τα βιβλία του Ησαΐα, του Ωσηέ, του Μιχαία, του Ιερεμία, του Δανιήλ, του Ζαχαρία και του Μαλαχία συγκεκριμένες προφητείες, που αφορούν τη ζωή και το έργο του Χριστού. Κάθε καταγραφή προφητείας ακολου30 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

θείται από παραπομπή, όπου φαίνεται η εκπλήρωσή της στην Καινή Διαθήκη. Στον επίλογο του βιβλίου αρχικά συνοψίζονται επιγραμματικά όλοι αυτοί οι προφητικοί λόγοι. Και κατόπιν, καθώς «το ταξίδι» συνεχίζεται, ο συγγραφέας τονίζει ότι «οι επιβαίνοντες παρακολουθούν τις εξελίξεις στα βλεπόμενα και προσδοκούν τα μη βλεπόμενα, καθώς πιστεύουν στον προφητικό λόγο της Καινούριας του Χριστού Διαθήκης», που σφραγίζεται με το Αίμα του Ιησού Χριστού «το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών». Με τη σωτηρία του ανθρώπου και με τη βεβαιότητα της επιστροφής του Χριστού για να παραλάβει την Εκκλησία Του, τελειώνει «το ταξίδι». Στον αναγνώστη μένει να ερευνήσει ο ίδιος και να αποδεχθεί τον προφητικό λόγο με πίστη. Το βιβλίο αποτελείται από 123 σελίδες. Ο Αλέξανδρος Δαδάος έχει συγγράψει άλλα δύο βιβλία: «Στους ωκεανούς της αγάπης Του – Μια αυτοβιογραφία» και «Η Σαμαρείτισσα», μια πρωτότυπη προσέγγιση της περικοπής από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφ. 4:1-42, όπου ο Ιωάννης αφηγείται τη συνάντηση του Ιησού με τη Σαμαρείτισσα στο πηγάδι της πόλης Σιχάρ στη Σαμάρεια. Τα βιβλία αυτά εκδόθηκαν με δαπάνη του συγγραφέα και διανέμονται δωρεάν προς δόξαν Κυρίου. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον συγγραφέα: http://dadaos.epean.org, dadaos@epean.org Μαριάνθη Λ. Κοκτσίδου, Φιλόλογος

Τροφή για Σκέψη

Τα υψωμένα χέρια, γαληνεύουν τα τεντωμένα νεύρα να κορίτσι, ζωγραφισμένο πάνω στον τοίχο υπαίθριου γκαράζ στη Φιλελλήνων, προσεύχεται. Δυο χέρια ρυτιδωμένα, χαραγμένα στον αριθμό 20 της Πειραιώς, δέονται. Και άλλα δυο χέρια στραμμένα στον ουρανό, ικετεύουν και αυτά πάνω στο κτίριο τού Φεστιβάλ των Αθηνών. Τα δύο τελευταία γκράφιτι είναι μια εκδοχή του πασίγνωστου πίνακα του Άλμπρεχτ Ντύρερ. Άφωνα αλλά εύγλωττα οι όμορφες αυτές τοιχογραφίες τονίζουν καθημερινά στο βαρυφορτωμένο, φοβισμένο και αγχωμένο κάτοικο της πόλης την επιτακτική ανάγκη να επιστραφεί στον Θεό, να απαγκιστρωθεί από τα πρόσκαιρα, να στραφεί στα αιώνια. Θυμίζουν τα πανάρχαια αλλά τόσο επίκαιρα λόγια του Χριστού: Άνθρωπε, «μεριμνάς και αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται» (Λουκάς 10:41). Αντί να ταραζόμαστε από τους φόβους, να βασανιζόμαστε από το άγχος, να φορτωνόμαστε με δυσβάσταχτα φορτία, ας προσευχόμαστε με πίστη στον ζωντανό Θεό, εν τω ονόματι του Χριστού. Όταν τα χέρια είναι υψωμένα, τα τεντωμένα νεύρα γαληνεύουν, η φοβισμένη καρδιά αναθαρρεί, η τρομαγμένη ματιά φωτίζεται και η ειρήνη του Θεού μάς πλημμυρίζει. Του Η πιο μεγάλη βεβαιότητα στη ζωή είναι ότι ο Θεός ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ ακούει και απαντά στην προσευχή. nnn Φιλόλογου-Ποιητή

Έ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 31

Φυσικά Σύμβολα της Αγάπης του Θεού Εικόνες του Θεού από το ζωϊκό βασίλειο

Από την Δρα ΙΩΑΝΝΑ ΣΑΧΙΝΙΔΟΥ 32 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

φροντίδα του Θεού για τον άνθρωπο παρομοιάζεται με φροντίδα προστατευτικής μάνας αετού που σηκώνει τα αετόπουλα στα φτερά της αφού τα τάισε, τα σκέπασε, τα περίθαλψε: «[ο Θεός] τον εφύλαξε καθώς την κόρη των ματιών του. Σαν τον αετό, που προστατεύει τη φωλιά του, πετάει πάνω απ’ τα μικρά του και τα μαθαίνει να πετούν, και τα σηκώνει στ’ απλωμένα του φτερά» (Δευτερονόμιο 22:11). Τα αετόπουλα, ευαίσθητα στο κρύο, ζεσταίνονται κάτω από τα φτερά της μητέρας τους. Το ζευγάρι μοιράζεται τη φροντίδα τους, αλλά η μάνα έχει μια ικανότητα αναγκαία: προετοιμάζει την τροφή, για να μπορούν τα μικρά να την φάνε. Αν πεθάνει η μάνα πριν μεγαλώσουν τα μικρά, ο θάνατος είναι γι’ αυτά αναπόφευκτος.

H

Ο Θεός έβγαλε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο, τους έθρεψε στην έρημο, στην άνυδρη χώρα‧ τελικά τον λησμόνησαν. Τώρα ο Θεός σωτήρας των Ισραηλιτών εκφράζει αγανάκτιση, απαγοήτευση, πόνο και οργή για τα παιδιά του. Ο Θεός δια του προφήτη Ωσηέ ελέγχει τον λαό για την αποστασία του και εξαγγέλλει την αναπόφευκτη καταστροφή‧ για να ελέγξει το λαό παρομοιάζει τον εαυτό του με άγρια, σαρκοφάγα θηρία του δάσους: λεοπάρδαλη, αρκούδα, λιοντάρι. «Όσο σας έτρεφα και χορταίνατε, τόσο περηφανευόσασταν και τελικά με λησμονήσατε. Για τούτο έγινα θηρίο εναντίον σας· έγινα λεοπάρδαλη που στο δρόμο καραδοκώ. Ρίχνομαι πάνω σας καθώς αρκούδα που της πήραν τα μικρά της, ξεσκίζω της καρδιάς σας το περίβλημα κι εκεί επί τόπου σαν λιοντάρι σας καταβροχθίζω. Τ’ άγρια θεριά σάς κάνουνε κομμάτια» (Ωσηέ 13:6-8). Η λεοπάρδαλη έχει κοφτερά δόντια, δυνατά σαγόνια, δυνατά πόδια, τρέχει γρήγορα και κάνει άλματα μέχρι 6 μέτρα! Έχει ανεπτυγμένες όλες τις αισθήσεις και γρήγορα αντανακλαστικά. Τα μικρά της λεοπάρδαλης τους πρώτους μήνες της ζωής τους είναι απόλυτα εξαρτημένα από τη μητέρα τους για να τα φροντίζει και να τα προστατεύει. Μένουν με τους γονείς τους 18-24 μήνες, μέχρι να ενηλικιωθούν. Ακόμα ο πόνος του Θεού για το λαό του παρομοιάζεται με τον πόνο μάνας αρκούδας που στερήθηκε τα παιδιά της. Η αρκούδα έχει οξεία όσφρηση και ακοή, και πολύ καλή όραση. Φροντίζει τα παιδιά της για τέσσερα χρόνια, μεγάλο διάστημα σχετικά με τη φροντίδα άλλων ζώων στα παιδιά τους. Είναι προστατευτική και πολύ επιθετική σε όποιον τα πειράξει. Το λιοντάρι έχει δυνατά πόδια, ισχυρό σαγόνι, κυνόδοντες 8 εκατοστών και μπορεί να σκοτώσει μεγάλα θηράματα. Τα λιοντάρια είναι δυνατά ζώα που παραμονεύουν το επιλεγμένο θήραμά τους. Τα θηράματα είναι κυρίως μεγάλα θηλαστικά. Η λεοπάρδαλη, η αρκούδα, το λιοντάρι είνα ζώα σαρκοφάγα, προκαλούν δέος και τρόμο συνδεμένα με απειλή βίαιου θανάτου στη φύση. Ο λαός του Θεού δεν μπόρεσε να συλλλάβει το πραγματικό νόημα της αγάπης και της φροντίδας του Θεού και τον λησμόνησε. Ο Θεός είναι οργισμένος. Εξακολουθεί να αγαπά τον Ισραήλ και μετά τη δοκιμασία θα οδηγήσει πάλι το λαό του στην έρημο όπου είχαν σφυρηλατηθεί οι δεσμοί τους και θα συνδιαλλαγεί μαζί τους. Ο Θεός δεν περιγράφεται σε εικόνα, δεν ταυτίζεται με αυτήν, δεν καθορίζεται ούτε περιορίζεται από αυτήν. Κάθε εικόνα του Θεού οδηγεί στη θεία άπειρη πραγματικότητα οριοθετώντας τήν περιορισμένη μας κατανόηση του Θεού. nnn ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 33

Έλληνες της Διασποράς

Εκεί που η τέχνη συναντά την πίστη...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΟ ΒΟΥΡΛΙΩΤΗ ον Αύγουστο του 2019 μας τράβηξε την προσοχή ο τίτλος ενός κειμένου στο διαδίκτυο: «Θεόφιλος Βουρλιώτης: “Πρεσβευτής” της Ελλάδας, του Θεού και της μουσικής». Ήταν η ενδιαφέρουσα συνέντευξη που πήρε η γνωστή ιστοσελίδα https://www.huffingtonpost.gr* από τον Θεόφιλο Βουρλιώτη. Το πολύπλευρο έργο του και οι ενδιαφέρουσες απαντήσεις του μας εντυπωσίασαν. Έτσι, θεωρήσαμε καλό να έχουμε μια συνέντευξη μαζί του. Του γράψαμε και του στείλαμε ηλεκτρονικά τις ερωτήσεις μας και την επομένη ήδη είχαμε τις απαντήσεις του. Ο Θεόφιλος Βουρλιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει ζήσει πολλά χρόνια στην Αμερική και τώρα μένει με τη σύζυγό του Σοφία στη Χαλκίδα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες (Πάντειο) στην Αθήνα και κατόπιν Marketing & Business Administration στην Αθήνα και την Καλιφόρνια. Ασχολήθηκε με επιχειρήσεις παρασκευής και τροφοδοσίας τροφίμων στην περιοχή της Δυτικής Αμερικής. Εκτός των άλλων δραστηριοτήτων του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ιεραποστολικό έργο. Αυτό τον ώθησε να επισκεφτεί με τη σύζυγό του και το ορφανοτροφείο Τ.Ο.Μ. στα βουνά της νοτιοδυτικής Τανζανίας. Όπως πληροφορηθήκαμε, στη διάρκεια της διαμονής τους εκεί πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες σε διάφορους τομείς. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα από τις απαντήσεις του...

Τ

ΦτΕ 34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

• Πότε και πώς γνωρίσατε τον Χριστό ως Σωτήρα σας; > Σε ηλικία 16 χρονών σε κάποιο Χριστιανικό συνέδριο νέων, όταν συνειδητοποίησα πως ο Θεός δεν έχει εγγόνια -οι γονείς μου ήσαν υποδειγματικοί χριστιανοί- αλλά μόνο παιδιά!

• Ποιες ήταν και είναι οι δραστηριότητές σας στο έργο του Θεού;

> Από πολύ νέος βρισκόμουν στη σκηνή είτε παίζοντας κιθάρα ή σαξόφωνο, είτε ως μέλος Χορωδίας (Μικτή Χορωδία Θρησκευτικής Μουσικής) στην Ελλάδα, είτε διευθύνοντας χορωδία ή μουσικό group ή γράφοντας/παίζοντας χριστιανικά θεατρικά έργα, ακόμα και κηρύττοντας τον Λόγο του Θεού στην Καλιφόρνια, Αμερική. Στα πολλά χρόνια που ήμουν στην Αμερική, ο αδελφός μου κι εγώ διαπιστώσαμε πως ο Έλληνας είναι πάρα πολύ απασχολημένος με τη δουλειά του για να τα καταφέρει σε ξένη χώρα και σπάνια πηγαίνει στην εκκλησία. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να πάρουμε την εκκλησία σ’ αυτόν. Για πολλά χρόνια ταξιδεύαμε πολλά μίλια για να υποστηρίξουμε τον Έλληνα πνευματικά, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική του τοποθέτηση. Στα ταξίδια μας σε όλη την Αμερική και Καναδά, συναντήσαμε και Ορθόδοξους και Διαμαρτυρόμενους και Καθολικούς Έλληνες, ακόμα και Μάρτυρες του Ιεχωβά που είχαν ανάγκη να ακούσουν για την αγάπη του Χριστού του σήμερα, που δεν κάνει διακρίσεις και που θα μπορούσε να τους βοηθήσει προσωπικά αν Τον καλούσαν. Και είναι πάρα πολλοί εκείνοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά Του. Και συνεχίζουμε να τους υποστηρίζουμε με επισκέψεις, ραδιοφωνικές εκπομπές, μουσική (original ή μεταφρασμένων στα ελληνικά αμερικάνικων ύμνων -κάπου 450 μέχρι σήμερα-), φυλλαδικό έργο, έκδοση βιβλίων και βοηθημάτων, φιλανθρωπία, διαδίκτυο (ιστοσελίδα, facebook κλπ.), συνέδρια, camps και με πολλούς άλλους τρόπους και μέσα.

• Ποια βιβλία έχετε συγγράψει; > Το πρώτο μου βιβλίο στην Αμερική (εξαντλημένο) «Έλληνας Forever» και το τέταρτο, «Έλληνες Β΄ κατηγορίας», που μόλις εκδόθηκε στην Ελλάδα

από τον εκδότη «24grammata.com» με δωρεάν ταχυδρομικά, περιλαμβάνουν διηγήματα-πραγματικές ιστορίες ζωής των Ελλήνων της Διασποράς, ιδίως Αμερικής, που έχουν αποδοθεί με χιούμορ και συναίσθημα. Το δεύτερο και τρίτο είναι ένα και το αυτό στα Αγγλικά και Ελληνικά με τίτλους «From Myth to Belief» και «Από τους Μύθους στην Πίστη». Πωλούνται και από την Amazon, Barnes & Noble, Google Books κ.ά. και περιλαμβάνουν συναρπαστικά διηγήματαιστορίες ζωής ανθρώπων, που βγήκαν μέσα από τα συντρίμμια των μύθων της σύγχρονης ζωής τους και βρήκαν πραγματική πίστη στον ζωντανό Θεό, ο οποίος τους οδήγησε σε ζωή ευτυχισμένη, πετυχημένη και δημιουργική.

• Με τι είδος μουσικής ασχολείστε; > Η μουσική μου είναι κυρίως χριστιανική με συνδυασμό ακουσμάτων Ελληνικής, Κλασσικής Ευρωπαϊκής, Gospel, Βυζαντινής, Pop, Soft Rock, Jazz και σύγχρονης. Έχω γράψει το πρώτο Ελληνικό Χριστιανικό voice-over-music τραγούδι, και με τον εξαίρετο μουσικό και φίλο μου Γιώργο N. Αργυρόπουλο το πρώτο ροκ Ελληνικό Χριστιανικό τραγούδι. Και τα δύο περιλαμβάνονται στο LP άλμπουμ «Τίποτα δεν θα Αλλάξει την Αγάπη μας» που εκδόθηκε στην Αμερική το 1980. Cd που έχω εκδώσει με το «Orama Music» (Όκλαντ, Καλιφόρνια) είναι το «Άγιος», «Ρίξε το Πνεύμα Σου» κ.α. Μελοποιημένες μου γνωστές προσευχές όπως το Πάτερ Ημών, το Πιστεύω, το Παναγία Τριάς, το Βασιλεύ Ουράνιε, επίσης το Άσμα Ασμάτων, το Αποκ. 21, το Ιωάν. 3:16 και άλλα ακούστηκαν στην πολύ πετυχημένη διπλή συναυλία μου «Άνωθεν» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 20 Απριλίου 2019, που έχει μαγνητοφωνηθεί ζωντανή και το cd έχει αρχίσει να διατίθεται πρόσφατα (πληροφορίες στα go.anothen@gmail.com & 697.28.10.120). Η μουσική μου επιδιώκει να βοηθήσει τον «ανώτερο εαυτό του ανθρώπου να επικοινωνήσει κατ’ ευθείαν με τον Θεό», όπως το έθεσε κάποιος ακροατής στο Μέγαρο. Αυτό με εκφράζει απόλυτα. ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 35

• Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις των νέων σήμερα; > Ο εαυτός τους και δεν περιορίζεται μόνο στους νέους, αλλά σε όλους ανεξαρτήτως ηλικίας, ιδίως στον δυτικό (πολιτισμένο!) κόσμο. Κι αυτό το λέω μετά που έχω ταξιδέψει σε πάνω από 100 χώρες και προορισμούς.

• Γιατί υπάρχει τόση μεγάλη σύγχυση στον κόσμο σήμερα και πώς αυτό επηρεάζει την εκκλησία του Χριστού; > Ο καθένας είναι κλεισμένος στον κόσμο του, θεωρεί τις αξίες του όπως τις έχει διαμορφώσει ο ίδιος ως τις καλύτερες, διαφημίζοντάς τες όπως καλύτερα μπορεί, που είναι και πολύ εύκολο στις μέρες μας, και έτσι έχουμε μια παγκόσμια κουλτούρα ανοχής των πάντων, απλά για να μη κακοκαρδίσουμε κανέναν. Επιπρόσθετα σ’ αυτήν σήμερα, παραπλήσια κουλτούρα έχει προϋπάρξει, δυστυχώς, και στην Εκκλησία του Χριστού, αποτρεπτικά όμως. Γι’ αυτό και υπάρχει ασυνεννοησία και μεταξύ των επί μέρους εκκλησιών για εκατοντάδες χρόνια. Και επειδή όσο παλιότερη είναι η όποια επί μέρους εκκλησία, τόσο περισσότερο κλεισμένη στον κόσμο της και προσκολλημένη σε τύπους ανούσιους του δικού της κατεστημένου μπορεί να είναι έχοντας χάσει και το όραμα για σωτηρία ανθρώπων, όπως δίνεται στο Μάρκος 16:1518, το Πνεύμα του Θεού για 2.000 χρόνια τώρα αναγκάζεται να εκχέεται αλλεπάλληλα και τακτικά σε νέες ομάδες και λαούς, έτσι ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός των εκλεκτών/σεσωσμένων.

• Πώς βλέπετε τη σύγχρονη Χριστιανοσύνη; > Ο αρχηγός της «θρησκείας» μας Θεάνθρωπος Χριστός γέννησε παιδιά στον Πατέρα του Θεό, δηλ. έκανε αγαπημένα αδέλφια, που ονομάστηκαν Χριστιανοί από το όνομά Του. Ο Άνθρωπος αργότερα «διόρθωσε» τον Χριστό προσθέτοντας επώνυμο στο όνομα κάνοντάς τους Χριστιανούς Ορθόδοξους, Χριστιανούς Καθολικούς, Χριστιανούς Διαμαρτυρόμενους, δηλ. ξαδέρφια, κάποτε αδιάφορα, ακόμα και μισητά μεταξύ τους. Ως 36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Χριστιανοί έχουμε ανέκαθεν πολύ ανταγωνισμό από άλλους. Ο Χριστός δεν μας κληροδότησε εκρηκτικά και δυναμίτες, αλλά τη μέγιστη δύναμη που είναι η αγάπη Του. Κάποτε, λοιπόν, όλοι οι Χριστιανοί πρέπει να ξαναγίνουν αδέλφια αγαπημένα όπως ήσαν στην αρχή, και θα γίνουν μόνο τότε, όταν το αίμα του γεννήτορα Χριστού που έρρευσε στο σταυρό ξανατρέξει στις πνευματικές φλέβες όλων ανεξαιρέτως των Χριστιανών. Τότε η αγάπη Του θα ενώσει αδελφικά όλους τους Χριστιανούς και το Πνεύμα Του θα κρατήσει το φρόνημά μας ζωντανό. Και αυτό προσπαθώ να πετύχω, έστω και σε μικρό βαθμό, με τη μουσική μου, η οποία είναι για όλους τους Χριστιανούς ανεξάρτητα από δόγματα και επώνυμα.

• Ποιος είναι ο οραματισμός σας για τα μελλοντικά σας σχέδια;

> Θεού θέλοντος, σχεδιάζω το επόμενο μουσικό event μου να είναι η παρουσίαση Ορατορίου μου στο πλατύ κοινό. Το επόμενο συγγραφικό είναι η ιστορία γραμμένη στα αγγλικά ενός ορφανοτροφείου στα βάθη της Αφρικής, που ίδρυσε και διευθύνει ένα άξιο ζευγάρι Ελλήνων. Επίσης, η σύζυγός μου Σοφία Αναστασιάδου κι εγώ συνεχίζουμε με αγάπη τη φιλανθρωπική δραστηριότητά μας «Ελπίδα Ζωής», με την οποία φροντίζουμε προσωπικά οικογένειες και παιδιά που βρίσκονται σε απόλυτη ανάγκη στις τρίτες χώρες προμηθεύοντάς τους ρούχα, τρόφιμα, σχολικό υλικό, και πληρώνοντας τα δίδακτρα φιλομαθών μαθητών, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να πάνε σχολείο ένεκα φτώχειας. Και κλείνοντας, εγώ προσωπικά θέλω να μιλάω στους απανταχού συμπατριώτες μου κυρίως, με όποιο τρόπο, υπέρ του Χριστού και εναντίον κανενός, να είμαι ένας Έλληνας για τον Χριστό. nnn *https://www.huffingtonpost.gr/entry/theofilos-voerliotes-presveetes-tes-elladas-toe-theoe-kai-tes-moesikes_gr_5d46e22fe4b0aca3411f3fcf?utm_ hp_ref=grhomepage&fbclid=IwAR1svMSEEw_xqRn5dui3bUipMQIyuyMmOlOHk1MuIBomoI9vPbK6vnokC0g

Ζήτησα Δύναμη, κι ο Θεός μου έδωσε δυσκολίες για να με κάνει δυνατό.

Ζήτησα Σοφία, κι ο Θεός μου έδωσε προβλήματα για να μάθω να τα λύνω.

Ζήτησα Ευημερία, κι ο Θεός μου έδωσε δύναμη και μυαλό να εργάζομαι.

Ζήτησα Θάρρος, κι ο Θεός μου έδωσε κινδύνους για ν’ αντιμετωπίζω.

Ζήτησα Αγάπη, κι ο Θεός μου έδωσε ανθρώπους με δυσκολίες για να βοηθώ.

Ζήτησα Εύνοιες, κι ο Θεός μου έδωσε ευκαιρίες...

Δεν έλαβα τίποτε που ζήτησα. Έλαβα τα πάντα που χρειαζόμουν. Η προσευχή μου απαντήθηκε!!!

Brandon Tran Λογοτεχνική Απόδοση Αιδ Απόστολος Δ. Μπλιάτης ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 37

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας

ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ

(από την παραβολή του Φαρισαίου και του Τελώνη, Λουκ. 18: 9-14)

Από την ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY

αλαζονεία του Φαρισαίου σε αντίθεση με την ταπείνωση του Τελώνη στην προσευχή τους είναι στάσεις ζωής που είναι γνωστές σε όλους. Ποιες όμως είναι οι συγκεκριμένες διαστάσεις της περηφάνιας; Όπως το λέει και το όνομά τους, οι Φαρισαίοι (από το εβραϊκό ρήμα παράς/ , που θα πει ξεχωρίζω) διέφεραν από τους Σαδδουκαίους γιατί πίστευαν στην αιώνια ζωή και την αθανασία της ψυχής. Θα μπορούσε λοιπόν να πει κανείς ότι είχαν τον Θεό στη διάνοια, την καρδιά και τη ζωή τους. Ήταν όμως αυτή η πραγματικότητα για το Φαρισαίο που ανέβηκε στο ιερό της Σιών να προσευχηθεί και πρόβαλε ενώπιον του Άγιου Θρόνου του Θεού τη δική του αρετή, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα την ηθική του καθαρότητα μέσ’ απ’ τις διάφορες πρακτικές αποχής και των πολλαπλών καθαρισμών του; Μετά την Πτώση ο άνθρωπος έπαψε να ανήκει στη Βασιλεία των Ουρανών και ξεκόπηκε απ’ αυτήν απομένοντας μόνος, αυτοκέφαλος και ανένταχτος στο θεϊκό σχήμα -το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσει την ολοκλήρωση του κτίσματος μέσω της επανασύνδεσής του με τον Κτίστη. Ακόμα και πριν ο Θεός θέσει σε εφαρμογή το προαιώνιο σχέδιό Του για τη σωτηρία του ανθρώπου μέσω του Χριστού, ο ξεπεσμένος άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να θεωρήσει τον εαυτό του ικανό να σταθεί ενώπιον του Άγιου Θρόνου διαφημίζοντας την αρετή του και διεκδικώντας την πρωτινή του θέση στη Βασιλεία των Ουρανών. Η περιστρεφόμενη πύρινη ρομφαία που ο Ουράνιος Πατέρας έθεσε στην είσοδο της Εδέμ αυτό ακριβώς διασφάλιζε: το να μη μπορεί ποτέ ο άνθρωπος να ξαναμπεί στην αρμονία της ολοκλήρωσής του μέσ’ απ’ τη σωστή σχέση του με τον Θεό από οποιαδήποτε κατεύθυνση κι αν το επιχειρούσε, περιλαμβανομένης και αυτής της ενάρετης ζωής του (Γέν. 3:24). Έτσι η αλαζονεία του Φαρισαίου τον κάνει ουσιαστικά όχι άνθρωπο του Θεού αλλά αρνητή Του, «αρνησίθεο» όπως έγραψε και ο Ε. Σοφρωνιάδης στις αρχές του 20ου αιώνα. Είτε είναι η ηθική ζωή είτε ο πλούτος είτε η μόρφωση ή όποια άλλη αρετή, αυτή καθαυτή ΔΕΝ μπορεί ποτέ να προβληθεί ενώπιον του Θεού από τον ξεπεσμένο άνθρωπο νομιμοποιώντας τον να σταθεί ενώπιον του Θρόνου βάσει της αγαθότητας των έργων του. Γι’ αυτό και στον Εκκλησιαστή βρίσκουμε την προειδοποίηση ότι μπορεί να υπάρχει άνθρωπος δίκαιος ο οποίος να μη σώζεται παρόλη του την αρετή (Εκκλ. 7:16). Μετά την Πτώση ο άνθρωπος έχει ανάγκη της Χάρης και του Ελέους του Θεού γι’ αυτή την επανένταξη, κάτι που ξεκινάει από τον Ίδιο τον Θεό και χαρίζεται στον ταπεινό και μετανοούντα άνθρωπο όταν εκείνος δεν εθελοτυφλεί αφενός στην ξεπεσμένη δική του κατάσταση και αφετέρου στο χάσμα που υπάρχει μεταξύ αυτού και της Αγιότητας του Θεού, κάτι το οποίο μόνο το είδος της αγάπης του Θεού η οποία συνέχει τα πάντα μπορεί να γεφυρώσει. Η υποτιμητική στάση που στη συνέχεια παίρνει ο Φαρισαίος απέναντι του Τελώνη είναι κι αυτή μια άλλη συνέπεια της περηφάνιας που προέρχεται από την ψευδαίσθηση του ανθρώπου ότι είναι αυτάρκης παρόλο που βρίσκεται μακριά από την ουσιαστική κάθετη εξάρτηση από τον Θεό. Η οδός για να τραφεί αυτή η ψευδαίσθηση είναι αναγκαστικά η οριζόντια αναζήτηση δύναμης και ασφάλειας της ύπαρξής του την οποία μπορεί να επιτύχει μόνο με τη σύγκριση με το συνάνθρωπό του κατά τρόπο που να εξασφαλίζει τη δική του υπεροχή. Οπότε βλέπουμε το Φαρισαίο πέρα από το να υπερηφανεύεται ενώπιον του Θεού του ζώντος να συγκρίνει τον εαυτό του με τον Τελώνη τον οποίο, είτε σωστά είτε εσφαλμένα στη συγκεκριμένη περίπτωση, καταδικάζει ως κατώτερο, σε αντίθεση πάντα με τη δική του αυτοαναγορευόμενη δικαιοσύνη μέσ’ απ’ τα έργα του.

H

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 39

Έτσι συμπεραίνει ότι υπερέχει, πράγμα που είναι το μόνο το οποίο μπορεί να εξασφαλίσει στον ίδιο μια κάποια ασφάλεια ύπαρξης αφού δεν διαθέτει τη σιγουριά και την ειρήνη που χαρίζει στον άνθρωπο η σωστή από καρδιάς ταπείνωση και κάθετη εξάρτηση από τον Θεό. Αυτός όμως ο τρόπος αναγκαστικά καταδικάζει την κάθε ανθρώπινη σχέση με το συνάνθρωπό μας να είναι ανταγωνιστική και κυριαρχική, πράγμα που αντιτίθεται στη συνεκτική των πάντων σχέση αγάπης η οποία κατά Θεόν διέπει τόσο το Σύμπαν όσο και τις ανθρώπινες σχέσεις. Το 13ο αιώνα ο συνειδητός Χριστιανός αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεόδωρος Β΄ Δούκας Λάσκαρις χαρακτήρισε αυτή την αναγκαιότητα υπεροχής και κατεξουσίασης του ενός από τον άλλο στην οριζόντια διάσταση ως «ζυγομαχείν», δηλαδή σαν μόνιμο πόλεμο εντός της δυαδικής σχέσης όπου οι ανασφαλείς ανθρώπινες υπάρξεις, μη έχοντας πρώτα αντλήσει τη σιγουριά για την ύπαρξή τους από τη μόνη πηγή που μπορεί να τους την εξασφαλίσει -την κάθετη από καρδιάς εξάρτησή τους από τον Άγιο και Θεό της αγάπης- δεν έχουν άλλον τρόπο να δράσουν παρά εγκαθιδρύοντας αμυντικά την υπεροχή τους από το συνάνθρωπό τους. Εδώ η διάσταση της περηφάνιας δεν αλλοιώνει μόνο τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό αλλά και τη σχέση του με το συνάνθρωπό του που είναι απαραίτητη για να χτιστούν βιώσιμες και ενάρετες κοινωνίες και πολιτείες. Το ακριβώς αντίθετο μάς παραγγέλνει το Ευαγγέλιο όταν ορίζει την κοινότητα των Χριστιανών ως «μέλη αλλήλων» κι αυτό διότι, εφόσον έχουν όλοι ως κεφαλή τους τον Ένα, τον Χριστό, τα προς τρίτον ίσα είναι και μεταξύ τους ίσα οπότε δεν είναι νοητό να «ζυγομαχούν». «Ούτω και ημείς οι πολλοί εν σώμα είμεθα εν Χριστώ, ο δε καθείς μέλη αλλήλων» διαβάζουμε στην προς Ρωμαίους Επιστολή (12:5). nnn * Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΓΟ ΖΩΔΙΑΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Το Πρεσβυτέριο της Ευαγγελικής Εκκλησίας Κατερίνης σας προσκαλεί στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019 στις 4:30 μ.μ. στο Σχολικό Κτίριο προς τιμήν του αειμνήστου ποιμένα της Εκκλησίας Κατερίνης Άργου Ζωδιάτη, επί τη συμπληρώσει 40 ετών από την αποδημία του.

Προσευχή, Ελευθερία από το ζυγό της αμαρτίας Πατέρα μας Ουράνιε, καθώς στεκόμαστε μπροστά στον θρόνο Σου, πρώτα θέλουμε να Σε ευχαριστήσουμε, να Σε λατρέψουμε και να Σε δοξάσουμε, διότι «θαυμαστά μας έπλασες» (Ψαλμ.

139:14). Ο κόσμος στον οποίον ζούμε είναι σκληρός. Σωματικά, γιατί δε μπορούμε πάντοτε να αντιμετωπίσουμε τις αρρώστιες. Διανοητικά και συναισθηματικά, γιατί βομβαρδιζόμαστε από ένα σωρό αμαρτωλές σκέψεις με κίνδυνο να παρασυρθούμε κάθε στιγμή σε υπερηφάνεια και κάθε είδους αμαρτία. Πνευματικά, ακόμη, Εσύ μας προειδοποίησες ότι στη ζωή αυτή θα είμαστε σε μια διαρκή μάχη. Μας λες ότι «Ο κλέφτης δεν έρχεται, παρά μόνο για να κλέψει και να σφάξει και να αφανίσει. Εγώ ήρθα για να έχουν ζωή και να την έχουν άφθονη» (Ιωάν. 10:10). Κύριέ μας, ιδιαίτερα Σου είμαστε ευγνώμονες που μας ελευθέρωσες και μας απολύτρωσες από τα δεσμά της αμαρτίας, γι’ αυτό και σε εκζητούμε με όλη μας την καρδιά (Ιερ. 29:13). Ξέρουμε ότι Εσύ μπορείς να μας απαλλάξεις κι από τον φυσικό πόνο και από το ψυχικό άγχος (Ψαλμ. 107:6). Βοήθησέ μας να συντονίσουμε τον χρόνο της κάθε ημέρας μας μόνο με τον δικό Σου τέλειο χρόνο. Ζούμε σε έναν κόσμο που ζητάμε να έχουμε κάτι και το θέλουμε ΤΩΡΑ! Αλλά Εσύ ξέρεις πότε θα μας δώσεις αυτό που ζητάμε. Δίδαξέ μας την πίστη, την υπομονή, την εμπιστοσύνη και τη σταθερότητα σ’ Εσένα. Πατέρα μας, συνεχίζεις να μας αγαπάς παρά τα λάθη μας και τους ενδόμυχους φόβους μας. Εσύ βοήθησες τον Δαβίδ σ’ όλη του τη ζωή και τον συγχώρησες, όταν αμάρτησε και στράφηκε σ’ Εσένα. Στον Ησαΐα 43:19 μας προτρέπεις να αφήσουμε όλα του παρελθόντος, γιατί μας λες: «εγώ θα κάνω ένα νέο πράγμα· τώρα θα ανατείλει· δεν θα το γνωρίσετε; Θα κάνω, σίγουρα, έναν δρόμο μέσα στην έρημο, ποταμούς μέσα στην άνυδρη γη». Ουράνιε Πατέρα μας, Σε δοξάζουμε και Σε λατρεύουμε, καθώς μας καλύπτεις με το αίμα του Ιησού Χριστού. Παραδινόμαστε ολοκληρωτικά σ’ Εσένα. Προσευχόμαστε να μας ενισχύεις στον αγώνα μας ενάντια στο κακό. Αντιστεκόμαστε στον Σατανά, που προσπαθεί να μας εμποδίσει με δόλιους τρόπους για να μην προσευχόμαστε. Κύριε, στρεφόμαστε σ’ Εσένα, τον αληθινό και ζωντανό Θεό, κι αντιστεκόμαστε στους πειρασμούς του Σατανά, στηριζόμενοι στο όνομα και στο αίμα του Ιησού Χριστού. Πατέρα μας, σ’ Εσένα, ανήκει όλη η δόξα, η τιμή και η προσκύνηση. Ανανεώνουμε την τέλεια υποταγή μας σ’ Εσένα εν Πνεύματι Αγίω. Σ’ ευχαριστούμε που έστειλες τον Υιό Σου να θυσιαστεί για τη σωτηρία μας χαρίζοντάς μας ελευθερία από τον ζυγό της αμαρτίας και αιώνια ζωή. Άνοιξε τα μάτια της ψυχής μας περισσότερο για να κατανοήσουμε το μεγαλείο της απέραντης αγάπης Σου. Η θυσία και η ανάσταση του Κυρίου μάς άνοιξαν τον δρόμο για τον Ουρανό. Ακόμη, Πατέρα μας, Σ’ ευχαριστούμε για την πανοπλία με την οποία μας θωράκισες με ειρήνη, σωτηρία και δύναμη εναντίον των επιθέσεων του εχθρού της ψυχής μας. Πατέρα μας, Σε παρακαλούμε καθάρισε εντελώς κάθε τομέα της ζωής μας που το χρειάζεται. Κύριέ μας, δε μας έδωσες το πνεύμα της δειλίας, αλλά της δύναμης και της αγάπης. Δεν αποθαρρυνόμαστε, γιατί Εσύ μας προστατεύεις από τις επιθέσεις του εχθρού. Προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού Χριστού με άπειρη ευγνωμοσύνη. ΑΜΗΝ. Απόδοση: Νικολέττα Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 41

Εν πλω

Φως σαν το Φιλιστρίνι του Παναγιωτάκη

04.10 π.μ. στη Γέφυρα του S/T JOHN P. G. μέσα στο στόμα του φοβερού Βισκαϊκού κόλπου, στον Βόρειο Ατλαντικό, δυτικά της Γαλλίας, γνωστού στους ναυτικούς ως «Κόλπος», που εκείνη την ώρα κοιμόταν μακαρίως. Ένας ξεψυχισμένος γέρο μαΐστρο – τραμουντάνας με ζόρι δημιουργούσε ένα βαριεστημένο χοντροθάλασσο, πάνω στο οποίο έπαιζε με απλωτές το τάνκερ. Μόλις άρχιζε η πρωινή μου βάρδια και το ελληνικό καφεδάκι με περίμενε παραπονεμένο, γιατί, καθώς δεν κάπνιζα, συχνά το ξεχνούσα. Και να που πάλι το ξέχασα. Αιτία ήταν ο νεαρός ναύτης, ο Παναγιωτάκης, που ήθελε κάτι να 42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μου πει και δίσταζε. Πήγαινε για καπετάνιος, ήταν γέννημα θρέμμα Πειραιώτης και κατά καιρούς δημιουργούσε προβλήματα με την ατίθαση συμπεριφορά του. Ο νους μου πήγε σε κάποιο παράπονό του σχετικά με τη δουλειά και τον βοήθησα. «Ακούω, Παναγιώτη», είπα. «Ξέρετε», μου λέει με σκυμμένο κεφάλι, «την τελευταία φορά που ήμουν στη βάρδιά σας μου μιλήσατε για τον Χριστό και μου είπατε πως, αν προσευχηθώ και Τον ζητήσω, θα μου φανερωθεί. Εγώ το έκανα και ξέρετε τι έγινε;» «Τι;» ρώτησα με αυξημένη περιέργεια. «Είδα ένα φως σαν το φιλιστρίνι μου, έκλεινα τα μάτια μου και το έβλεπα, τα άνοιγα και το έβλεπα. Από τότε κάθε βράδυ προσεύχομαι. Χθες το βράδυ όμως, διαβάζοντας περιοδικά, αποκοιμιόμουν χωρίς να προσευχηθώ. Και να, το φως πάλι μπροστά μου. Τι είναι αυτό;» «Δεν είμαι ονειροκρίτης για να σου πω, ξέρω όμως πως ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου. Εσύ που το είδες, ξέρεις καλύτερα από μένα». Και το φως που είδε ο Παναγιώτης έγινε αιτία να παρίσταται ο Χριστός ανάμεσα στα δύο άτομα που μιλούσαν για Εκείνον μέσα στο στόμα του Κόλπου, στη Γέφυρα ενός γκαζάδικου. Στις 06.00 έστειλα τον Παναγιώτη για καφεδάκι, ενώ το καμαροτάκι έφερε το δικό μου, παίρνοντας πίσω το ξεχασμένο. Ξεχνώντας το κι αυτό, βγήκα στο αριστερό φτερό της Γέφυρας και κοίταξα τον έναστρο ουρανό. «Κύριε», είπα, «έχω παράπονο. Τόσα χρόνια Σε πιστεύω, Σε ομολογώ, Σε αγαπώ και ποτέ δεν μου έδειξες ένα σημάδι της παρουσίας Σου. Και τούτος εδώ ο πιτσιρίκος μόλις προσευχήθηκε, αμέσως είδε ένα φως σαν το φιλιστρίνι του. Γιατί, Κύριε;» Αμέσως σαν σήματα Μορς, ήλθε η απάντηση: «Θωμά, επειδή Με είδες πίστεψες; Μακάριοι όσοι δεν Με είδαν και πίστεψαν». «Ευχαριστώ, σήμα ελήφθη», είπα χαρούμενος, και η ματιά μου έγινε βεντάλια ουράνιας ευχαριστίας. Μακάριοι όσοι πίστεψαν χωρίς να ιδούν τον Χριστό! Εξάλλου, αφού πίστεψαν σ’ Αυτόν, γιατί να ιδούν κάτι περισσότερο; Μπήκα στη Γέφυρα και ρούφηξα την πρώτη γουλιά από το καφεδάκι μου. Το S/T JOHN PG αν και έπαιζε τάχα αδιάφορο στο πρόσωπο του Κόλπου, στην ουσία βιαζόταν να βγει από το στόμα του. Και βγήκε μαζί μου. Σήμερα, συνταξιούχος πια καπετάνιος, αναλογίζομαι πόσο καλός υπήρξε μ’ εμένα ο Σωτήρας μας. Ήμουν στο στόμα του λύκου, πάνω σε μια φιάλη εκρηκτικών αερίων, έπινα ξέγνοιαστος το καφεδάκι μου, απολάμβανα την ομολογία πίστης του Παναγιώτη, βγήκα στο φτερό, έβλεπα με τα ίδια τα μάτια μου -δώρα και αυτά του Θεού- την απέραντη Δημιουργία με τα αμέτρητα κοπάδια των ήλιων και παραπονιόμουν για το «σαν φιλιστρίνι φως» του Παναγιώτη, που έβλεπε μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης. Πόσο αστείος ήμουνα στα μάτια Σου, Κύριε! Ας πιω λοιπόν το και πάλι χλιαρό καφεδάκι μου, καθώς ξεχάστηκα ξανά στις αναμνήσεις μου... Ο Παναγιώτης μερικά χρόνια αργότερα με αναζήτησε και με επισκέφτηκε στο γραφείο μου στον Πειραιά. Ήταν πια καπετάνιος. Τα είπαμε και πάλι για λίγο ξεχνώντας τα καφεδάκια μας... nnn Αλέξανδρος Δαδάος ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 43

Να τα απωθώ ή να τα εκδηλώνω;

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ίναι συχνές οι αναφορές Ψυχολόγων, Ψυχιάτρων και Ψυχοθεραπευτών γενικά, σε άρθρα τους, για περιπτώσεις ατόμων που έχουν καταπιέσει τα συναισθήματά τους, πιο συχνά τα αρνητικά, και για τις συνέπειες που έχει φέρει η κατάσταση αυτή στη συμπεριφορά τους, αλλά και στη ψυχική και σωματική υγεία τους γενικά.

Ε

Πρόκειται για άτομα, που η ανατροφή τους και η πίεση γενικά των ηλικιωμένων ατόμων του στενού τους συγγενικού περιβάλλοντος επάνω τους ήταν τέτοια, κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, που δημιουργήθηκε μέσα τους η αντίληψη, ότι δεν είναι σωστό να εκδηλώνουν τα συναισθήματα αυτά προς τα έξω. Γι’ αυτό τα έχουν απωθήσει βαθιά μέσα τους. Με τον τρόπο όμως αυτό πικρίες, φοβίες, ανασφάλειες, θλίψη, αγανάκτηση, ζήλεια, οργή κλπ. έχουν καταπιεστεί και έχουν απωθηθεί στο ασυνείδητο τμήμα της προσωπικότητάς τους, σε σημείο κάποτε, ούτε το ίδιο το άτομο να συνειδητοποιεί την ύπαρξή τους μέσα του.

της ζωής τους αρνητικά. Τα άτομα αυτά δεν μπορούν να νιώσουν ξένοιαστοι, να χαρούν τις χαρές της ζωής, επειδή η ανησυχία τους γίνεται για αυτούς ένας φαύλος κύκλος. Η επιμονή των συμπτωμάτων τούς τροφοδοτεί με επιπλέον άγχος και αμφισβήτηση της διάγνωσης. Γι’ αυτό επισκέπτονται συχνά τον ένα μετά τον άλλο τους γιατρούς και υποβάλλονται σε περιττές συνήθως εξετάσεις. Η καταπίεση λοιπόν των συναισθημάτων αυτών μπορεί και συχνά δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στο ίδιο το άτομο. Το ευτύχημα όμως είναι ότι τα περιστατικά αυτά είναι αρκετά σπάνια, ιδιαίτερα αν τα συγκρίνει κανείς με τον πολύ μεγάλο αριθμό ατόμων, που έχουν υποστεί πολύ σοβαρές ζημιές από την ανεξέλεγκτη εκδήλωση των αρνητικών συναισθημάτων κάποιων άλλων ανθρώπων.

Δεν χρειάζεται πειθαρχία, αρκούν εκδηλώσεις στοργής και αγάπης;

Δεν ξέρω αν και σε τι βαθμό, περιπτώσεις σαν κι αυτές που αναφέρθηκαν πιο πάνω, συνέβαλαν στην ανάπτυξη ενός ρεύματος κατά της εφαρμογής της πειθαρχίας στην ανατροφή των παιδιών. Με πρωτοστάτη έναν Αμερικανό Παιδίατρο και συγγραφέα, τον Βενιαμίν Σποτ, τα βιβλία του οποίου κυκλοφόρησαν ευρύτατα από τη δεκαετία του 1950 και μετά, υποστηρίχθηκε η άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται μόνο αγάπη και ότι η εφαρμογή πειθαρχίας κατά την ανατροφή τους μπορεί να δημιουργήσει περισσότερο κακό σε αυτά παρά καλό. Οι συνέπειες δεν άργησαν να φανούν. Δημιουργήθηκε η γενιά των τεντιμπόηΤου Δρ ΑΝΑΝΙΑ δων, των νεαρών που αποτέΚΑΒΑΚΑ λεσαν πρόβλημα για αρκετά Νευρολόγου-Ψυχίατρου

Εκδηλώνονται όμως συχνά με έμμεσο τρόπο, με διαφορετική δηλαδή μορφή. Οι πιο συχνές μορφές εκδήλωσης τέτοιων καταπιεσμένων συναισθημάτων είναι η κακή διάθεση που καταλαμβάνει ξαφνικά το άτομο χωρίς φανερή αιτία, μια γενικευμένη ανησυχία και ανεξήγητο άγχος, αδυναμία για την οποία δεν βρίσκεται κάποια οργανική αιτία ή τα ποικίλα ψυχοσωματικά συμπτώματα, πονοκέφαλοι, ζαλάδες κλπ. που βασανίζουν τα άτομα αυτά, χωρίς να βρίσκεται ποτέ για αυτά κάποια οργανική αιτία. Τα απωθημένα αυτά συναισθήματα αποτελούν ένα σοβαρό πρόβλημα για τα άτομα αυτά, επειδή επηρεάζουν την ποιότητα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 45

κράτη του δυτικού κυρίως κόσμου με την αντικοινωνική τους συμπεριφορά και την θρασύτητά τους γενικά. Ευτυχώς ο Χριστιανικός κόσμος δεν έμεινε απαθής απέναντι σε αυτήν την αντιχριστιανική θεωρία. Πρωτοστάτησε σε αυτή την προσπάθεια ο James Dobson, ένας Αμερικανός Ψυχολόγος, με την κυκλοφορία του βιβλίου του Dare to Discipline, (Τολμήστε Πειθαρχία), αλλά και με τις ομιλίες του, που μεταδίδονταν από εκατοντάδες ραδιοφωνικούς σταθμούς στις ΗΠΑ, για μεγάλο χρονικό διάστημα, αποκαθιστώντας την αλήθεια που ο εχθρός προσπάθησε να αμαυρώσει.

Επιπλέον, κάθε λίγο πληροφορούμαστε από τα ΜΜΕ για περιπτώσεις ατόμων που δολοφονούν δεκάδες αθώους συμπολίτες τους, επειδή έχουν φουντώσει από θυμό εναντίον τους, επειδή πιστεύουν ότι έχουν αδικηθεί έχουν παραγκωνιστεί ή για κάποιο τελείως προσωπικό τους λόγο. Λύση, λοιπόν δεν είναι ούτε η καταπίεση μέσα μας των αρνητικών συναισθημάτων μας, ούτε η εκδήλωσή τους, αλλά η αφαίρεσή τους από μέσα μας.

Διώξτε

Οι ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, ανάμεσα στο ζευγάρι, ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά ή ανάμεσα στα παιδιά, τα υποτιμητικά λόγια, η ειρωνεία, τα προσβλητικά λόγια, τα σπρωξίματα, οι κλωτσιές, το τράβηγμα των μαλλιών, είναι μερικές, ίσως από τις πιο ήπιας έντασης εκδηλώσεις θυμού ή οργής ενός ατόμου. Όμως κι αυτές πληγώνουν, ψυχραίνουν τις καρδιές, διαλύουν οικογένειες, ή τραυματίζουν ανεπανόρθωτα ευαίσθητες παιδικές ψυχές.

Ο Λόγος του Θεού δίνει τη λύση με το στόμα του αποστόλου Παύλου, λέγοντας: «Διώξτε μακριά σας κάθε δυσαρέσκεια, θυμό, οργή, κραυγή, κατηγόρια, καθώς και κάθε άλλη κακότητα. Να φέρεστε μεταξύ σας με καλοσύνη κι ευσπλαχνία, και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο, όπως κι ο Θεός συγχώρησε κι εμάς διά του Χριστού (Εφεσίους 4:31-32). Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με την χάρη και τη δύναμη του Θεού, όταν εφαρμόζουμε αυτό που μας συστήνει ο άγιος Λόγος του, λέγοντας: «Να πετάξετε από πάνω σας τον παλιό εαυτό σας, που σας συνδέει με την προηγούμενη ζωή σας και που φθείρεται με τις απατηλές επιθυμίες του» και «Να ανανεωθείτε σ’ όλο το πνευματικό σας βάθος. Να ντυθείτε τον καινούριο άνθρωπο, που ο Θεός κατά το σχέδιό του τον έχει πλάσει για να ζει με δικαιοσύνη και αγιότητα που προέρχονται από την αλήθεια» (Εφεσίους 4:22-23).

Και μόνο αυτό; Εκατοντάδες γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης από τους συζύγους τους, από τους πρώην συζύγους τους ή από τους εραστές τους. Και η δική μας χώρα δεν πάει πίσω. Και όλα αυτά σαν εκδηλώσεις ανεξέλεγκτου θυμού, οργής ή αγανάκτησης.

Λύση ριζική και ανανεωτική. Να φύγει το παλιό, το αμαρτωλό και να έρθει το καινούριο, το καθαρό. Να φύγει η βία και να έρθει η ηρεμία. Να φύγει το μίσος, για επικρατήσει η αγάπη. Να φύγει η εκδίκηση, επειδή ήρθε η συγχώρηση, για το δικό μας το καλό και για τη δόξα του αγίου ονόματος του Θεού. nnn

Συνέπειες από την ανεξέλεγκτη εκδήλωσή τους Η ανεξέλεγκτη εκδήλωση των αρνητικών συναισθημάτων που επικρατούν μέσα σε έναν άνθρωπο μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στους άλλους.

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του Επιουσίου Άρτου 10-12/2019

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΒΟΥΛΑ

Από την ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH

48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

αξιδεύοντας συναντώ πολλούς άνδρες και γυναίκες, διαφόρων ηλικιών. Μου αρέσει να μιλώ μαζί τους, γιατί ο καθένας έχει την ιστορία του και πάντοτε μαθαίνω κάτι ενδιαφέρον από την εμπειρία τους. Πριν από λίγο καιρό βρέθηκα στην Αθήνα και η φίλη που με φιλοξένησε είχε την επίσκεψη της μητέρας εκείνες τις μέρες. Η κυρία Βούλα, τώρα 90 ετών, ήταν στα νιάτα της μοδίστρα υψηλής ραπτικής, έραβε για συζύγους υπουργών και καλλιτεχνών στην Αθήνα, στις οποίες χάριζε πάντοτε ένα χριστιανικό ημερολόγιο. Άρχισε την προσωπική σχέση της με τον Θεό όταν ήταν 19 ετών και θυμάται καλά τις λεπτομέρειες. Αν και δούλευε σκληρά πολλές ώρες την ημέρα, ήταν τακτική σε όλες τις συναθροίσεις της εκκλησίας της.

Τ

Η κυρία Βούλα έχει τέσσερα παιδιά, 12 εγγόνια και 16 δισέγγονα, ευτυχισμένη γιαγιά, χήρα εδώ και δύο χρόνια. Προσπάθησα να μάθω περισσότερα για τη ζωή της. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η χαρά που είχε διαβάζοντας τον Λόγο του Θεού. Μιλώντας μαζί της θυμόμουν τα λόγια του Ψαλμωδού : «Ο δίκαιος θα ανθίζει σαν φοίνικας· σαν κέδρος τού Λιβάνου θα αυξάνει. Φυτεμένοι στον οίκο τού Κυρίου, θα ανθίζουν στις αυλές τού Θεού μας· θα καρποφορούν και σ’ αυτά τα βαθιά γηρατειά, θα είναι ακμαίοι και ανθηροί· για να αναγγέλλουν ότι ο Κύριος είναι δίκαιος, το φρούριό μου· και δεν υπάρχει σ’ αυτόν αδικία» (Ψαλ. 92:12-15). Τι ευλογία να συναντάς τέτοιους ηλικιωμένους ανθρώπους! Η κυρία Βούλα δεν θυμάται τα χρόνια της, αλλά θυμάται τον Κύριο και αυτό που έκανε στη ζωή της. Μόνο αυτό έχει σημασία. Μιλώντας μαζί της κατάλαβα πως, παρ’ όλους τους περιορισμούς της μνήμης της, δεν ξεχνά την παρουσία του Κυρίου στη ζωή της, περιμένει τον ερχομό Του ή τη συνάντησή της μαζί Του. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της κυρίας Βούλας είναι η αγάπη της για την εκκλησία. Ήταν Κυριακή πρωί και η κόρη της τη ρώτησε: «Μαμά, θα πάμε στην εκκλησία;» « Και βέβαια θα πάμε», απάντησε η κυρία Βούλα με μεράκι και χαρά. Τότε θυμήθηκα τα λόγια του Ψαλμωδού: «Ευφράνθηκα όταν μου είπαν: Ας πάμε στον οίκο τού Κυρίου» (Ψαλ. 122:1). Τι ωραίο παράδειγμα για τους νέους που συχνά δεν έχουν πρότυπα να μιμηθούν. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σήμερα τους έχουν δυστυχώς απομακρύνει από τους ηλικιωμένους, οι οποίοι έχουν μια τόσο πλούσια εμπειρία ζωής να μοιραστούν μαζί τους. Βλέπω στην Αφρική χρόνια μερικές σκηνές, που δεν αλλάζουν και μου αρέσουν. Μεταξύ άλλων χαμογελώ, όταν βλέπω τους νέους να κάθονται με ηλικιωμένους άνδρες κάτω από ένα δένδρο και να τους ακούν να μιλούν για ώρες. Όταν τους ρωτώ «τι σας λένε που τόσο σας ενδιαφέρει», μου λένε: «Διάφορα γεγονότα που έζησαν όταν ήταν νέοι, τα μαθήματα που τους δίδαξε η ζωή, θέλουν να μας τα αφήσουν σαν κληρονομιά. Για μας είναι μόρφωση!» Μια αφρικάνικη παροιμία λέει: «Ο γέρος που κάθεται βλέπει πιο μακριά από τον νέο που είναι όρθιος...» Τι σοφοί που είναι αυτοί οι Αφρικανοί!... Πώς θα ήθελα να είχε και η κυρία Βούλα την ευκαιρία να καθίσει κάτω από ένα δένδρο και να την ακούμε να μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες της ζωής της! nnn ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 49

Γυναικείες Πινελιές Με τη φωνή της σκέψης μου...

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

50 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ναυαγοί της πίστης Ο

ι εικόνες του καλοκαιριού είναι νωπές ακόμα στη μνήμη μου. Θυμάμαι το πλοίο της γραμμής δεμένο στην προβλήτα του λιμανιού, αγέρωχο μέσα στα λευκά και κόκκινα χρώματα, φάνταζε άτρωτο και υποσχόταν ένα άψογο ταξίδι, καθώς η παρουσία του ενέπνεε εμπιστοσύνη στους ταξιδιώτες. Ατέλειωτες πολύχρωμες σειρές από αυτοκίνητα και ανθρώπους, περίμεναν υπομονετικά να επιβιβαστούν στο σύγχρονο πλοίο. Τα σχοινιά λύθηκαν, οι άγκυρες σηκώθηκαν, η μπουκαπόρτα σφραγίστηκε και ένας βαρύς χαρακτηριστικός ήχος από τα σωθικά του καραβιού, έδωσε το σήμα της αναχώρησής του. Ο καιρός καλός, άνεμος ούρειος, και το ταξίδι άρχισε, ανάμεσα στο γαλάζιο τ’ ουρανού και το βαθύ μπλε της θάλασσας, το πλοίο απομακρυνόταν κι άφηνε στο πέρασμά του καθώς έσχιζε τα νερά, λευκές αφρισμένες γραμμές, που έσβηναν σιγά-σιγά, μέχρι που χάθηκε στο βάθος του ορίζοντα... Εκείνη τη στιγμή, ήρθε στο νου μου ένα άλλο πλοίο. Ο γνωστός «Τιτανικός» που έγραψε ιστορία. Ενώ πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για ασφαλές και άνετο ταξίδι, είχε τη χειρότερη κατάληξη, αν και οι κατασκευστές του ήταν απολύτως σίγουροι, για την υψηλή ποιότητα που θα προσέφεραν στους ευκατάστατους ταξιδιώτες. Καμία κακή σκέψη, καμία ενδεχόμενη ανατροπή. Όμως ο κίνδυνος ελοχεύει πάντα και σε ανύποπτο χρόνο, όταν δεν το περίμενε κανείς, ένα παγόβουνο τραυμάτισε το καράβι. Το μικρό άνοιγμα έγινε μεγάλο και τα ορμητικά νερά εισέβαλαν σαν κατακτητές και κατέλαβαν κάθε χώρο. Το παρθενικό ταξίδι του πλοίου τελείωσε εκεί,

τόσο άδοξα! Ναυάγησε και τα νερά το κατάπιαν, παίρνοντας τόσες ζωές στα βάθη του ωκεανού! Ο απ. Παύλος μας μιλάει για τους «ναυαγούς της πίστης» κι αυτό δεν είναι μακριά από εμάς. Ο καθένας μπορεί να δοκιμάσει μια τέτοια τραυματική εμπειρία. Ενώ μπορεί να έχεις ξεκινήσει από το λιμάνι της αγάπης και της προστασίας του Χριστού, αν δεν έχεις μια σχέση ταύτισης και ενότητας μαζί Του, κάποιος που θέλει να μπατάρει το πλοίο σου, θα επωφεληθεί την αδυναμία σου. Είναι αυτός «ο πλανών την οικουμένη όλη» που θα χαρεί εάν σου χαλάσει το ταξίδι. Ένα μικρό ρήγμα, που δεν βάζεις με το νου σου ότι θα σου προκαλέσει σοβαρό ατύχημα, μια αθώα αμαρτία που τη χαϊδεύεις σαν κατοικίδιο, ένα λευκό περιστέρι που είσαι έτοιμος να θυσιάσεις στο βωμό σου, αψηφώντας την εντολή του Θεού, μπορεί να προκαλέσει το «ναυάγιο». Η αμαρτία εισχωρεί σιγά κι αθόρυβα, σαν το δηλητηριώδες αέριο, που στο τέλος καταλαμβάνει όλο το χώρο που βρίσκει διαθέσιμο... Τα αποτελέσματα, καταστροφικά! «Κράτα την πίστη και την αγαθή συνείδηση. Αυτή τη συνείδηση που μερικοί απέρριψαν και ναυάγησαν στην πίστη» Α΄ Τιμ. 1:19. Έχουμε αγώνα θα μου πεις... Ναι, αλλά δεν είμαστε μόνοι, αγωνίζεται και ο Κύριος μαζί μας. Είναι πάντα εκεί δίπλα μας, να μας ενισχύσει και να μας σώσει από την πλάνη της αμαρτίας. Η ζωή είναι ταξίδι, χωρίς επιστροφή. Τη ζούμε μια φορά και χωρίς πρόβα. Καλά ταξίδια λοιπόν και στα καλοκαίρια και στους χειμώνες της ζωής μας! Έχουμε προορισμό, θέλουμε να φτάσουμε στην ουράνια πατρίδα... Ο Κύριος μας τα έχει δώσει όλα για ένα ασφαλές ταξίδι, ας τον εμπιστευθούμε! nnn ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 51

Δεν είναι Αρειανός! ταν ο Ρούντυ μπήκε στην τάξη μας, ο τρόπος που οι συμμαθητές μου τον αντιμετώπισαν ήταν λες και ήρθε από τον Άρη κι όχι από τη διπλανή τάξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Η κ. Στεφανία μας είχε εξηγήσει ότι ο Ρούντυ γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να παρουσιάζονται προβλήματα στους μύες του. «Μπορεί να επηρεάσει ό,τι έχει να κάνει με τις κινήσεις του», μας είπε, «ακόμα και με την ομιλία του. Ίσως να σας είναι κάπως δύσκολο στην αρχή να καταλαβαίνετε τι λέει, σύντομα όμως θα τον συνηθίσουμε και θα είναι κι αυτός μέλος της τάξης μας». Τα περισσότερα παιδιά, όμως, δεν κατάφεραν να τον συνηθίσουν. Την πρώτη μέρα που ο Ρούντυ μπήκε

Ό

52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

στην τάξη μας, όλα τα παιδιά γύρισαν και τον κοιτούσαν όση ώρα αυτός περπατούσε με τις πατερίτσες του. Η κ. Στεφανία μας τον σύστησε κι αυτός μας χαιρέτισε λέγοντας, «καλημέρα σε όλους». Η ομιλία του ήταν διαφορετική, όμως μπορούσες να καταλάβεις τι έλεγε. Εγώ ήμουν ο μόνος που ανταποκρίθηκα στον χαιρετισμό του και του είπα, καλημέρα. Η κ. Στεφανία του είπε να καθίσει στο άδειο θρανίο που βρισκόταν δεξιά μου. Ο Ρούντυ κάθισε κι άφησε μία μικρή τσάντα πάνω στο θρανίο του και προσπαθούσε να ανοίξει το φερμουάρ. «Θέλεις να σε βοηθήσω; Ρώ-

τησα, όμως πριν ακόμα μου απαντήσει είχα ήδη πάρει την τσάντα, άνοιξα το φερμουάρ και του την έδωσα πίσω χαμογελώντας. «Ευχαριστώ», είπε χωρίς να χαμογελάσει. Άρχισε να βγάζει ένα ένα τα πράγματά του. Θα τον βοηθούσα πάλι, όμως έπρεπε να τελειώσω με το τεστ ορθογραφίας. Όταν το τεστ τελείωσε, ο Ρούντυ μόλις είχε τακτοποιήσει τα πράγματά του πάνω στο θρανίο του. Μετά η κ. Στεφανία μας είπε να βγάλουμε το βιβλίο των μαθηματικών μας και να πάμε στη σελίδα 57. Ο Ρούντυ άρχισε να ψάχνει τη σελίδα και καταλάβαινα ότι θα του έπαιρνε πολύ χρόνο. Όλα τα παιδιά τον παρακολουθούσαν, κι εγώ τότε τον πλησίασα και του βρήκα αμέσως τη σελίδα. «Ευχαριστώ» είπε πάλι. Ποτέ δεν χαμογελάει αυτό το παιδί; Στην κ. Στεφανία δεν άρεσε που όλα τα παιδιά παρακολουθούσαν τον Ρούντυ και δεν έδιναν καθόλου προσοχή σ’ αυτά που η ίδια έλεγε.

Έτσι κύλησε ολόκληρο το πρωινό. Όταν κ. Στεφανία ρώτησε κάτι το Ρούντυ στο μάθημα της κοινωνιολογίας, όλα τα παιδιά έμειναν με το στόμα ανοιχτό με τη σωστή του απάντηση. Λες και ένα παιδιά με κινητικές δυσκολίες δεν μπορεί να ξέρει ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας! Ο Ρούντυ είχε την ίδια σοβαρή έκφραση όλη την ημέρα. Υπέθεσα ότι ίσως ντρεπόταν. Εγώ τον βοηθούσα στο να βρίσκει τις σελίδες, του έσχιζα τα φύλλα από τα τετράδιά του και διάφορα τέτοια. Όμως δεν μπορούσα να σταματήσω τα παιδιά από το να τον παρακολουθούν. Όταν τελειώσαμε το μάθημα της Φυσικής ο Ρούντυ έπρεπε να επιστρέψει στη δική του τάξη. Τον βοήθησα να βάλει όλα του τα πράγματα στην τσάντα του, έκλεισα και το φερμουάρ και του είπα, «τα λέμε αύριο». «Γεια σου Πένυ», χωρίς κανένα χαμόγελο!

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 53

Όταν βγήκε από την αίθουσα, η κ. Στεφανία είπε, «νομίζω ότι πήγαμε αρκετά καλά». Εγώ ξεφύσηξα. «Πένυ, συμβαίνει κάτι;» «Μα όλοι κάθονται και τον παρακολουθούν!», είπα στην τάξη. «Δεν είναι Αρειανός, ξέρετε». «Εγώ είμαι σίγουρη ότι ο Ρούντυ σύντομα θα κάνει πολλούς φίλους μέσα από την τάξη μας», είπε η κ. Στεφανία. Όμως τα πράγματα δεν άλλαξαν. Πολύ λίγα παιδιά έλεγαν με το ζόρι ένα «γεια» στον Ρούντυ, ενώ τον παρατηρούσαν συνέχεια. Κι εγώ ήμουν η μόνη που τον βοηθούσα! Μια μέρα την ώρα που κολατσίζαμε, δεν άντεξα πια και φώναξα, «Τι συμβαίνει μ’ εσάς βρε παιδιά;» «Τι θέλεις να πεις;» ρώτησε ο Τίμος. «Ξέρεις πολύ καλά τι θέλω να πω!» απάντησα. «Για ποιο λόγο φέρεστε τόσο αδιάκριτα στο Ρούντυ;» «Κάνεις λάθος, δεν του φερόμαστε αδιάκριτα», είπε ο Αντώνης.

54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Και βέβαια το κάνετε!» φώναξα. «Μα να... είναι... καινούριος!» είπε η Σύνθια. Σηκώθηκα πάνω. «Μα εσείς είστε γελοίοι! Και κακοί! Και... και...» δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα περισσότερο κι έτσι άφησα κάτω το δίσκο με το φαγητό μου και απομακρύνθηκα. Την επόμενη μέρα ο Ρούντυ δεν εμφανίστηκε. Όταν ρώτησα την κ. Στεφανία σήκωσε τους ώμους της. «Η δασκάλα του είπε ότι δεν ήθελε να έρθει σήμερα. Δεν είναι σίγουρη αν τελικά μπορεί να πάει καλά ο Ρούντυ στην τάξη μας». «Γιατί όχι;» ρώτησε ο Αντώνης. «Λες και δεν ξέρεις!» του φώναξα. «Πένυ σε παρακαλώ», μου είπε αυστηρά η δασκάλα μας. «Μα κυρία Στεφανία», έκανα εγώ, «επειδή ο Ρούντυ έχει αυτή την κινητική δυσκολία δεν του μιλάνε, ούτε θέλουν να τον κάνουν φίλο τους. Είναι τόσο προκατειλημμένοι!» Σ’ όλη την τάξη ακούστηκε βαβούρα από τις φωνές των παιδιών. Όλοι μαζί φώναζαν, «Δεν είμαστε καλά! Αυτό είναι

ψέμα!» Ήταν τόσο μεγάλη η φασαρία που δεν ακούσαμε τον Ρούντυ να μπαίνει στην τάξη. «Καλή σου μέρα Ρούντυ» είπε η κ. Στεφανία και όλοι σταμάτησαν. «Θέλω να μιλήσω σε όλους σας, είπε ο Ρούντυ με τον γνωστό, ήσυχο τόνο στη φωνή του. «Βεβαίως», είπε η κ. Στεφανία. Ο Ρούντυ πήρε μια βαθειά ανάσα. «Ξέρω ότι δεν έχετε συνηθίσει να βλέπετε ανθρώπους με εγκεφαλική παράλυση. Ίσως να νομίζετε ότι είμαι διαφορετικός από εσάς, ή ότι δεν είμαι έξυπνος. Ή ακόμα ότι είμαι σαν ένα μικρό παιδί». Όλα τα παιδιά έδειχναν ντροπιασμένα. Μα προσπάθησα να σας προειδοποιήσω! σκέφτηκα. Ο Ρούντυ συνέχισε. «Δεν είμαι και τόσο διαφορετικός. Αν με γνωρίσετε θα δείτε ότι είμαι πολύ εντάξει αγόρι». Όλοι γέλασαν και ο Ρούντυ τελικά χαμογέλασε. «Λοιπόν, παιδιά», είπε η κ. Στεφανία, «Ας ξαναπροσπαθήσουμε, έτσι;» Όλοι συμφώνησαν και ο Ρούντυ κάθισε στο θρανίο του. «Αυτό ήταν απίθανο», του είπα αρπάζοντας την τσάντα του. «Σταμάτα!» μου είπε ο Ρούντυ. «Δώστη μου πίσω». Όλα τα μάτια έπεσαν πάνω μου καθώς του έδινα πίσω την τσάντα του. «Τι συμβαίνει;» «Σας είπα ότι δεν είμαι σαν ένα μικρό παιδί» «Το ξέρω!» «Μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου» είπε, «νομίζετε ότι δεν μπορώ να κάνω αυτά τα απλά πράγματα εξαιτίας της παράλυσής μου!»

«Μα... εγώ... απλώς» δεν ήξερα τι να πω. Ο Ρούντυ αναστέναξε. «Ξέρω ότι προσπαθείς να με βοηθήσεις» είπε. «Όμως δεν είμαι μωρό!» «Σου ζητώ συγνώμη» είπα ντροπιασμένη. «Ίσως θα έπρεπε να σε είχα ρωτήσει αν χρειαζόσουν τη βοήθειά μου...» δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση μου. «Θα σου ζητήσω βοήθεια αν τη χρειαστώ, εντάξει;» «Εντάξει», απάντησα σχεδόν ψιθυρίζοντας. Η κ. Στεφανία ξεκίνησε το μάθημα. Όμως εγώ σκεφτόμουν συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο είχα αντιμετωπίσει τον Ρούντυ. Ήμουν τόσο απορροφημένη στο να τον βοηθήσω που δεν σκέφτηκα να τον ρωτήσω αν χρειαζόταν τη βοήθειά μου. «Πένυ...» άκουσα μια φωνή να ψιθυρίζει. Γύρισα. «Χρειάζομαι τη βοήθειά σου», είπε ο Ρούντυ. Η καρδιά μου αναθάρρησε. «Αλήθεια;» ψιθύρισα. Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. «Σε ποια σελίδα είμαστε;» Πήγα να πάρω το βιβλίο του, όμως εκείνος έσκυψε πάνω του λες και προσπαθούσε να το προστατέψει. Δεν μπόρεσα να μη γελάσω. «Πένυ», με προειδοποίησε η κ. Στεφανία. «Συγνώμη!» είπα. Μετά ψιθύρισα στον Ρούντυ, «Εξήντα πέντε». «Ευχαριστώ» μου είπε και χαμογέλασε! nnn Της Diana R. Jenkins Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Ο Χριστιανός είναι* Ο χριστιανός είναι βαθειά ευαίσθητος. Αγαπάει ακόμη κι εκείνα που δεν είναι άξια ν’ αγαπηθούν. Όσα οι άλλοι περιφρονούν ο χριστιανός με μεγάλη χαρά να μαζεύει, τ’ αγκαλιάζει και προσπαθεί να τα θεραπεύσει. Ο χριστιανός κυκλώνει όσα έχουν διασπαρθεί. Ενώνει όσα έχουν διαιρεθεί. Αντέχει πάνω από πληγές και καταστροφές. Κοιτά εκεί που δεν κοιτά κανείς άλλος. Δεν χωρίζει τα πράγματα σε καλά και κακά. Δε βάζει ταμπέλες. Δε βάζει κατηγορίες στη ζωή. Όλα τα δέχεται από το Θεό που είναι αγάπη! Μέσα από το χριστιανό μιλάει ξανά ο Ιησούς Χριστός για την αγάπη. Μέσα από το χριστιανό στέλνει το τρυφερό Του βλέμμα σε όλους τους κουρασμένους, τους αποτυχημένους και τους κουρελιασμένους της ζωής αυτής. Χριστιανός είναι η αγκαλιά που ξαποσταίνουν όλοι. Ο χριστιανός με τη ζωή και τη συμπεριφορά του ζωντανεύει τη ματιά του παραδείσου, αναδεικνύει την ξεχασμένη παιδικότητα, εκείνο το ξάφνιασμα, την έκπληξη στο μυστήριο της ζωής. Ο χριστιανός δεν είναι τέλειος, αποδέχεται τη μικρότητά του και θεωρεί τους άλλους πιο πάνω απ’ αυτόν. Η σωτηρία του από το Χριστό δεν είναι επιτυχία του αλλά δώρο από Κείνον. Δεν είναι κατόρθωμα αλλά χάρισμα. Ο χριστιανός δεν είναι αναμάρτητος, αλλά εκείνος που άντεξε να δει τις αμαρτίες του και τις ακούμπησε χωρίς φόβο στο σταυρό του Γολγοθά... Ο χριστιανός καταλαβαίνει την έντονη παρουσία του Ιησού Χριστού μέσα του. Ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα του συνέχεια. Για το χριστιανό ο Θεός είναι η αγκαλιά που τον καλύπτει απ’ την παγωνιά του κόσμου. Μονάχα αγαπά γιατί αγαπήθηκε από το Θεό. Συγχωρεί γιατί συγχωρήθηκε από τον Ιησού Χριστό. Πονά, πέφτει, παθαίνει, μαθαίνει. Δεν κρίνει, μονάχα αγαπά. Παντού και πάντοτε. Την πράξη επικρίνει, κι όχι το ανθρώπινο πρόσωπο. Την αμαρτία μισεί και αγαπά πολύ τον αμαρτωλό. Συγχωρεί όχι μια πράξη, αλλά όλο τον άνθρωπο. Όπως έκανε και κάνει ο Κύριός του, ο Ιησούς Χριστός. Δε σώζει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του μόνον, αλλά τον μεταμορφώνει ολόκληρο, τον αλλάζει σε κάτι καινούριο. Χριστιανός δε γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι. Δεν είσαι χριστιανός επειδή οι γονείς σου είναι ή επειδή γεννήθηκες στην Ελλάδα ή σε οποιοδήποτε χριστιανικό κράτος. Αλλά γίνεσαι όταν οδηγείσαι, με μετάνοια και πίστη, στο σταυρό του Γολγοθά και καλείς τον σταυρωμένο κι αναστημένο Ιησού Χριστό να ’ρθει στη ζωή σου μέσα Σωτήρας και Κύριος. Κι Αυτός σε τέτοιες προσκλήσεις πάντοτε ανταποκρίνεται. Έρχεται, σε συγχωρεί, σε καθαρίζει από την κληρονομιά και τη σκλαβιά της αμαρτίας και σου χαρίζει μια νέα ζωή που να περπατάτε μαζί. Ο χριστιανός γίνεται ένα παράθυρο για να μπορούν οι άνθρωποι, όσοι θέλουν, να κοιτάζουν τη βασιλεία του Θεού. nnn *Μια ελεύθερη παραλλαγή, εμπνευσμένη από τον ύμνο της αγάπης (Α΄ Κορινθ. 13).

56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

JOHN BLANCHARD

YΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΙΚΗ ΣΤΟΝ

aθεϊσμό;

Το συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί να είναι άμεσο κι εύκολο, παρόλα αυτά είναι αρκετά σοβαρό ώστε να καταπιαστεί με ένα από τα πιο σοβαρά σύγχρονα ζητήματα. Θέτει έξι βασικά ερωτήματα, κι έπειτα δείχνει ότι ο αθεϊσμός δεν μπορεί να προσφέρει σ’ αυτά κάποια σαφή απάντηση. Αυτό που κάνει είναι να αποκαλύψει μία κοσμοθεωρία που οδηγεί στη μόνη διανοητικά βιώσιμη επιλογή, και δείχνει ότι το να την αποδεχτεί κάποιος συνιστά μία εμπειρία ικανή να μεταμορφώσει ζωές. «Κανείς στη γενιά μας δεν έχει κάνει περισσότερα απ’ ό,τι ο John Blanchard, ώστε να εξηγήσει το Ευαγγέλιο με ελκυστική διαύγεια και βιβλική ακρίβεια. Διαθέτει ένα εκπληκτικό χάρισμα που του επιτρέπει να επικοινωνεί ακόμη και τις πιο δύσκολες βιβλικές αλήθειες με απλούς όρους και οδηγείται από ένα άσβεστο πάθος να υψωθεί επάνω από την ανοησία, την οργή, τον αρνητισμό, το θόρυβο και τη ρηχότητα του σύγχρονου δημόσιου διαλόγου. Τα φυλλάδια και τα βιβλία που έχει γράψει συνιστούν μερικές από τις πιο φωτεινές, πειστικές, ακριβείς και χρήσιμες παρουσιάσεις του Ευαγγελίου σήμερα. Ευχαριστώ το Θεό για την πιστότητα και την επιρροή του John.»

- Dr John MacArthur,

5€

Grace Community Church, Sun Valley, California, USA

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 % 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

Ο John Blanchard είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος συγγραφέας και Χριστιανός απολογητής. Το βιβλίο αυτό, αν και μικρό σε μέγεθος, είναι πλούσιο σε περιεχόμενο και επιχειρηματολογία και δίνει απαντήσεις στις σαθρές θέσεις του αθεϊσμού. Περίπου 18 εκ. αντίτυπα των διαφόρων εκδόσεών του κυκλοφορούν σε περίπου εξήντα γλώσσες.

P

SS PO RE

Χ+5 ES

T

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

ST

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Γ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

PR

Η ΦΩΝΗ

S PO

S

ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!

1

2 0 2 0 2

3

4

5

6

7

Τιμή μαζί με καρτέλα:

10

2,30 €

8

Με ένα ευλογημένο μήνυμα για κάθε μέρα! Το δώρο που διαρκεί όλο το χρόνο... Με καρτέλα ή σε κουτί, για τον τοίχο ή το γραφείο...

9

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 % 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746