FONH 10 2021

ΑΡ. 9 / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021

Πρίαμος!Ραμπότας! !

Άνθρωπος!θλίψεων! ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ Δεν%ξέρω%αν%υπάρχει%κάτι" που" να" ξεχωρίζει" αυτή" τη" συλ) λογή"εκτός"από"την"επιθυμία"να" γνωρίσει" ο" αναγνώστης" το" πρό) σωπο" και" το" έργο" του" Χριστού#" Είναι"το"ζητούμενο#"Αγάπησα"ένα" πρόσωπο!"τον"Χριστό"και"σαγη) νεύτηκα"από"τα"λόγια"του"και"την" ζωή" του#" Επιθυμία" μου" είναι" να" μοιάσω" σ*" αυτόν" και" να" περπα) τήσω"στα"αχνάρια"Του#" Έτσι" απλά" όπως" τα" λέει" η" πόρνη"στο"Ευαγγέλιο"του"Λουκά#" ###Δεν"ξέρω"τι"θέλω"+"όπως"το" νεογέννητο" παιδί" +" μου" αρκεί" η" ζεστασιά" σου!" ο" λόγος" σου!" το" βλέμμα"σου#" Δεν"θέλω"τίποτα"άλλο"εκτός" € από"το"να"κάθομαι"στα"πόδια"σου" και"να"ακούω"τη"φωνή"σου#" Δεν"ξέρω"τι"νέους"δρόμους"θα"διαβώ"μα"μου"αρκεί"να"είμαι"μαζί"σου!"γιατί"είσαι"ο"λατρευ) τός"μου!"η"αγάπη"μου!"το"κάλλος"μου!"το"φως"μου!"ο"Κύριός"μου#" Μαζί"σου"θέλω"να"είμαι"μέχρι"το"τέλος###" Προσπάθησα"σε"αυτή"τη"συλλογή"με"διάφορους"τρόπους"να"καταλάβω"και"να"περιγράψω" μια"εποχή"+",εικόνες"δωμάτια-"από"τη"ζωή"του"Χριστού"+"μέσα"από"τα"μάτια"ενός"καλόπιστου" παρατηρητή#"Αν"τα"κατάφερα"θα"φανεί"και"θα"έχει"συνέχεια###" Ή"ακόμα"να"περιγράψω"τις"ξεχωριστές"πτυχές!"σφαιρικά!"από"ένα"γεγονός",Η"πόρνη"από" το"Ευαγγέλιο"του"Λουκά-"και"μια"παραβολή",Ο"άσωτος"γιος-#" Υπάρχουν"ακόμα!"οι"."λόγοι"του"Χριστού"στο"σταυρό!"μονόλογοι!"συνομιλίες"και"ψαλ) μοί#" Αν"μπορώ"να"σκιαγραφήσω"κάτι"σαν"αφετηρία"για"τον"αναγνώστη!"είναι"πως"τα"γραφό) μενα"είναι"μια"κατάθεση"ψυχής"που"προσπαθεί"να"ιχνηλατήσει"μια"σχέση"έρωτα"που"κρατά" /0"χρόνια"με"πολλές"μεταπτώσεις!"αγωνίες"και"δάκρυα#" Καλές"αναγνώσεις"εύχομαι"και"μακάρι"να"ανακαλύψετε"ένα"κομμάτι"από"τον"εαυτό"σας" στις"σελίδες"του"Ανθρώπου"των"θλίψεων###

12

www.christianbookstore.gr

!"#$% &"'(& %)*(!! " Έχουν"πουληθεί" περισσότερα"από" &'(#((("αντίτυπα"στην" αγγλική"έκδοση#

Το ΟΧΙ με νόημα

Γιορτάζουμε φέτος τα 200 χρόνια της εθνικής παλιγγενεσίας και η ιστορία μας είναι κατάσπαρτη με το εθνικό άθλημά μας, τη διχόνοια, στο οποίο είμαστε πρωταθλητές! Σε κάθε πρόκληση της ιστορίας, δυστυχώς, τελειώνουμε πάντα με εμφύλιες συγκρούσεις, αλληλοκατηγορίες, που αφήνουν βαθιές πληγές που ματώνουν το δέντρο της ιστορίας μας, μα πιο πολύ τις καρδιές μας. Στις μέρες μας θαρρώ πως έχουμε φτάσει πάλι στην κορύφωση του εθνικού μας προβλήματος που έχει ξεπεράσει σίγουρα τα σύνορά μας. Το πνεύμα της άκρατης και άκριτης αντίδρασης, χωρίς λογική, χωρίς προτάσεις, χωρίς προοπτική έχει γίνει κοινός τόπος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μέσα στην καρδιά των ανθρώπων, με κάθε αφορμή μικρή ή μεγάλη.

Λυτρωτική! Πραγματικότητα!! Γιορτάζουμε το ΟΧΙ που, ενωμένοι όλοι οι Έλληνες, είπαμε στον απρόσκλητο εχθρό και αυτό μας κάνει εθνικά υπερήφανους. στο!Γάμο! Σίγουρα πρέπει να αντιδράσουμε στα προβλήματα που μας πολιορκούν αλλά να μην κα! ταντήσουμε φαιδροί «επαναστάτες» χωρίς αιτία, σκάβοντας χαώδη κενά που κάνουν τη Κάπως!"με"κάποιο"τρόπο!"κάθε" ζωή μας να ταράζεται και την κοινωνία μας να βουλιάζει σ’ ένα τέλμα.

γάμος"μετατρέπεται"σε"έναν"αγώνα#" «Αν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει η λευτεριά», έγραψε ο Εθνικός μας ποιητής Κάθε"γάμος"διαμορφώνεται"όπως" Διονύσιος Σολωμός για να περιγράψει στον εθνικό μας ύμνο, τη διχόνοια, το μεγαλύτερο ελάττωμα της φυλής μας. Γι’ αυτό, με κάθε τρόπο πρέπει να αποφεύγουμε το διχασμό, κανείς"δεν"θα"ήθελε#"Κάποια"στιγμή" επειδή τα αποτελέσματά του είναι καταστροφικά. χρειάζεστε"κάτι"πιο"δυνατό"από"το" Κάποιος έγραψε: «Η διχόνοια, σαν σαράκι κατατρώει τις σάρκες του Ελληνισμού και ρομαντισμό!"κάτι"βαθύτερο"από" ακολουθεί διαχρονικά την ιστορική μας πορεία, κεντρίζοντας τα πλέον επικίνδυνα και κακοινά"ενδιαφέροντα"και"αμοιβαία" ταστροφικά χαρακτηριστικά του ψυχισμού μας».

έλξη#"Χρειάζεστε"προσαρμοσμένες"

Εδώ είναι που οι συνειδητοί πιστοί του Χριστού πρέπει να κάνουν τη διαφορά και να και"ανώτερες"προσδοκίες!" κτίσουν γέφυρες λογικής, γνώμες συμφιλίωσης, γραμμές επικοινωνίας και γόνιμη ελπίδα χρειάζεστε"δραστικές"δεσμεύσεις" που θα κάνει τη διαφορά σε μια κοινωνία που έχει αναταράξεις δραματικές για αντικεικαι!"το"κυριότερο!"χρειάζεστε"χάρη$ μενικούς λόγους και αιτίες. Πρέπει να διαλέξουμε συνειδητά τη θέση που λέει ΟΧΙ βροντερό στη διχόνοια και προτείνει ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ%"ΕΙΡΗΝΗ"ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗ θέσεις που οικοδομούν την ειρήνη στις καρδιές ακόμα και τις ώρες της τρικυμίας.

12

Μακάρι να επιλέξουμε όλα τα ΟΧΙ μας να είναι με το νόημα της μοναδικής € Αλήθειας, τα κριτήρια του σωστού Δρόμου που θα οδηγήσουν τελικά σε μια αυθεντική Ζωή που μόνο Εκείνος μπορεί να χαρίσει... Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Φώτης Ρωμαίος Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 ! 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 ! 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 ! 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 ! 24210-35801

Sarande Libraria ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 1 «O LOGOS» ! 00355.692585746

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021

περιεχόμενα Προσευχή για το έθνος μας Νικολέττα Π. Πετρίδου

Η Παλιγγενεσία Ενός Δούλου Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο» Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Διδάγματα Ζωής «Χριστιανική Απολογητική Γωνιά» Το τέλος της πανδημίας και ο σκοπός του Θεού Τάσος Μαρκουλιδάκης

Το μπαομπάμπ, το δένδρο της ζωής Σούλα Μαξιμιάδου-Isch

«Γιατί είμαι χριστιανός» Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

Ιεραποστολή Ορφανών Τανζανίας ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ «Εμπρηστές» ή συμφιλιωτές; Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Η Γλώσσα - Ο έλεγχος της γλώσσας (Α΄) Leonard Ravenhill

Από τον Επιούσιο Άρτο... «Μίσος, κακία και αδικία, γεμίσανε τη γη» Θοδωρής Καλογερόπουλος

1821 και εμείς Ανανίας Καβάκας

Δεν πρωτοτύπησαν Στέφανος Κατσάρκας

«Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασες;» Αλέξανδρος Δαδάος

Ησυχάστε και γνωρίστε ότι εγώ είμαι ο Θεός Γιούλικα Κ. Masry

Δοκιμασμένη πίστη... Ρίτα Αναγνώστου

Μια θαυμάσια ανακάλυψη Diane R. Jenkins

Η σχέση που σώζει Ανέστης Πεταλίδης

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 • TEΥΧOΣ 09 • ΕΤΟΣ 79ο ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506

03 04

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

08 11 12

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

14

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος

16 18 22 25 33

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 OCTOBER 2021 • NUMBER IX • VOL. LXXIX

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

34 37 38 40 44

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

46 48 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Προσευχή για το έθνος μας Κύριέ μας και Θεέ μας, Σε παρακαλούμε να επισκεφτείς τις οικογένειές μας, την πατρίδα μας και ιδιαίτερα την πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία της χώρας μας. Κύριέ μας, καθώς βλέπουμε να φουντώνει ένα διχαστικό πνεύμα ανάμεσα στους συμπατριώτες μας, συνέτισέ μας και φύλαξέ μας από τη διχόνοια, τις ταραχές, τα μίση και την απομάκρυνσή μας από το θέλημά Σου. Εσύ, να συμπαρασταθείς στους ευάλωτους και να αποδώσεις δικαιοσύνη στους αδικημένους. Συντόνισέ μας με το θέλημα του Υιού Σου, ο Οποίος είναι το κέντρο της πίστης μας και η Κεφαλή της Εκκλησίας. Μάθε μας πώς να προσευχόμαστε με τη δύναμη του Πνεύματός Σου. Γεφύρωσε το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα σ’ εμάς και σ’ Εσένα εξαιτίας της αμαρτίας. Εξομολογούμαστε την αμαρτία του εγωισμού μας, καθώς βάζουμε πρώτα τη δική μας θέληση πάνω από το δικό Σου άγιο Θέλημα. Εξάγνισε τις καρδιές μας και χάρισέ μας άφθονα τις ευλογίες Σου. Δώσε σοφία και σύνεση στους κυβερνήτες μας, για να παίρνουν σωστές και σοφές αποφάσεις. Πατέρα μας Επουράνιε, ερεύνησε τις καρδιές μας, καθάρισέ μας από τις αμαρτίες και τις παραλείψεις μας, και δώσε μας σοφία και χάρη σ’ αυτούς τους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Συχνά μας καταλαμβάνει άγχος για την υγεία μας, τα δύσκολα οικονομικά μας, τις πολιτικές αναταραχές, το προβληματικό άνοιγμα των σχολείων με μάσκες... Μας διακατέχει αβεβαιότητα και άγχος για το μέλλον. Όλα αυτά τα φέρνουμε ενώπιόν Σου, για να μας βοηθήσεις να τα διαχειριστούμε, ώστε να ανακουφιστούμε και να γαληνεύσουμε στην παρουσία Σου με τον Άγιο Λόγο Σου. Ακόμα, προσευχόμαστε μ’ όλη την καρδιά μας για πνευματική αφύπνιση κι αναζωπύρωση που θα σαρώσει το έθνος μας και όλον τον κόσμο. Σε δοξάζουμε και προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού Χριστού. ΑΜΗΝ! Διασκευή: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 3

Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΕΝΟΣ ΔΟΥΛΟΥ Άλλοτε και Τώρα

Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ και η Δική μας... Φέτος είναι η χρονιά που το Έθνος μας γιορτάζει τα 200 χρόνια από την εξέγερσή του ενάντια σε μια σκλαβιά 400 ετών. Το 1821 οι Έλληνες πήραν τα όπλα και πολέμησαν για να ζήσουν ελεύθεροι. Η Παλιγγενεσία ενός έθνους, ωστόσο, επεκτείνεται και στην πνευματική του ζωή –όχι μόνο στην ιστορική του πορεία. Φέτος μέσα από μια σειρά άρθρων θα δούμε με ποιους τρόπους μπορεί να λάβει χώρα μια πνευματική παλιγγενεσία στη ζωή μας.

ν μας ζητούσαν να περιγράψουμε με δυο λόγια τον απόστολο Παύλο, το πρώτο που θα σκεφτόμασταν είναι «ο Πρώτος μετά τον Ένα»· είναι αυτός που κήρυξε το ευαγγέλιο σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο· αυτός που πολέμησε τον Νομικισμό· αυτός που διαμόρφωσε την τελική μορφή του ευαγγελίου της χάριτος· αυτός που έσπειρε με εκκλησίες όλο τον πολιτισμένο κόσμο της εποχής του· αυτός που υπέφερε τα πάνδεινα για τον Χριστό· ένας που αποκήρυξε τους τίτλους του για το μεγαλείο του Χριστού· αυτός που συνομίλησε με τον αναστημένο Χριστό στη Δαμασκό –κι άλλα πολλά. Δεν ξέρω, όμως, πόσοι θα καταφέρναμε να θυμηθούμε τον Παύλο σαν τον πνευματικό απελευθερωτή ενός δούλου. Σαν έναν που οδήγησε στον Χριστό έναν δραπέτη δούλο και τον έπεισε να γυρίσει στο αφεντικό του και το αφεντικό του να τον δεχτεί. Κι αυτό το έκανε όχι με όρους επιβολής, έστω και πνευματικής, αλλά με όρους αγάπης Χριστού. Αυτό έκανε ο Παύλος με τον Ονήσιμο, τον δραπέτη δούλο που γνώρισε τον Χριστό στη φυλακή από τον Παύλο, και που ο Παύλος τον έστειλε πίσω στο αφεντικό του, τον Φιλήμονα, με το επιχείρημα της αγάπης: Κάνε μου αυτή τη χάρη «αν με θεωρείς φίλο σου. Δέξου τον σαν να ήμουν εγώ» (εδ. 17).

Α

Ονήσιμος Ποιος ήταν ο Ονήσιμος; Ήταν ένας δούλος που, άγνωστο πριν από πόσο χρόνο, το είχε σκάσει από το σπίτι του αφεντικού του

στις Κολοσσές, παίρνοντας όπως φαίνεται μαζί του ό,τι μπόρεσε να ξαφρίσει και κατέφυγε στη Ρώμη ή, όπως φαίνεται πιθανότερο, στην Έφεσο (οι γνώμες των ειδικών διχάζονται). Το γιατί δραπέτευσε και κάτω από ποιες συνθήκες δεν μας αναφέρεται. Με κάποιον τρόπο, όμως, συναντήθηκε με τον Παύλο. Αν μεν η Επιστολή προς τον Φιλήμονα γράφτηκε από τη Ρώμη (61 μ.Χ.), η φρ. του Παύλου για τον δραπέτη δούλο «το παιδί μου, που εδώ στη φυλακή μου το γέννησα στη νέα πίστη», μπορεί να σημαίνει πως ο Ονήσιμος συνάντησε υπό ομαλές συνθήκες στη Ρώμη τον Παύλο, για τον οποίο σίγουρα θα είχε ακούσει να μιλούν στο σπίτι του αφεντικού του. Αν, όμως, η Επιστολή γράφτηκε από την Έφεσο (54-55 μ.Χ.), τότε είτε με τον ίδιο τρόπο είτε σαν φυλακισμένος κι αυτός, συναντήθηκε με τον μεγάλο απόστολο και γνώρισε τον Χριστό. Όταν τέλειωσε η ποινή του, ο Παύλος τον στέλνει πίσω στον κατά νόμον κύριό του με ένα γράμμα (την Επιστολή προς Φιλήμονα), με το οποίο του ζητάει να τον δεχτεί πίσω όχι πια σαν αφέντης έναν δραπέτη δούλο αλλά σαν χριστιανός έναν αδελφό εν Χριστώ1.

Επιχειρηματολογία Βέβαια, ο Παύλος δεν αρκείται μόνο να ζητήσει συγνώμη από τον Φιλήμονα για λογαριασμό του Ονήσιμου. Χρησιμοποίησε ολόκληρη, κλι_________

Του ΧΑΡΗ ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com

1

Από το Εισαγωγή είς την Καινήν Διαθήκην του Σ. Αγουρίδη, 1971, σελ. 286-287. ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 5

μακωτή μάλιστα, επιχειρηματολογία: Πρώτα απ’ όλα επικαλέστηκε το προχωρημένο της ηλικίας του: Παῦλος πρεσβύτης. Στέκεται νοερά μπροστά στον Φιλήμονα με το κεφάλι λευκασμένο και το πρόσωπο ρυτιδιασμένο από τον χρόνο και τις κακουχίες, ικέτης υπέρ ενός δραπέτη. Δείτε τη συγκινητική ταπείνωση ενός ηλικιωμένου εργάτη του Θεού μπροστά σε έναν πολύ νεότερό του. Που όμως δεν σταματάει εκεί. Προσθέτει το δεύτερο επιχείρημά του: νυνί δέ καί δέσμιος Χριστοῦ Ἰησοῦ. Θα τολμούσε τώρα ο Φιλήμονας να αρνηθεί; Μπορεί. Εκείνο που εμείς σαν τρίτοι θα θεωρούσαμε σίγουρο να αρνηθεί, είναι όταν ο απόστολος θα πρόφερε το όνομα εκείνου υπέρ του οποίου μεσολαβούσε: Ονήσιμος. Ο Παύλος τώρα «βλέπει» τον Φιλήμονα να συνοφρυώνεται από θυμό, κι αμέσως προσπαθεί να τον μαλακώσει με ένα μικρό αστείο, με ένα λογοπαίγνιο που κάνει με το όνομα «Ονήσιμος», που σημαίνει χρήσιμος. Ο άλλοτε άχρηστος, έγινε χρήσιμος τώρα που γνώρισε τον Χριστό2. Αυτή ήταν και η παλιγγενεσία του δραπέτη δούλου. Το έχουμε σκεφτεί ποτέ; Γιατί ερχόμαστε στον Χριστό; Για να σωθούμε από την ερχόμενη οργή, θα πουν πολλοί. Σωστό. Για να απαλλαχθούμε από την ενοχή της αμαρτίας, θα πουν κάποιοι άλλοι. Και φανταζόμαστε τη σωτηρία του Χριστού σαν ένα λιμάνι που μέσα σ’ αυτό θα αράξουμε και θα κοιμόμαστε ασφαλείς ώσπου να συναντήσουμε τον Σωτήρα μας στους ουρανούς. Όλο αυτό είναι μία μόνο όψη της αλήθειας. Έχουμε ποτέ σκεφτεί: γιατί μας αφήνει εδώ στη γη ο Θεός; Γιατί ο Παύλος έστειλε τον Ονήσιμο πίσω στο αφεντικό του, έστω και με άλλα δεδομένα, αλλά δεν του είπε «κρύψου τώρα κάπου ώσπου να περάσει η φούρια, και αργότερα εμφανίζεσαι ή δεν εμφανίζεσαι ποτέ, αν δεν περάσει η οργή του αφεντικού σου»; Πρέπει να ξέρουμε πως η ιστορία του Ονήσιμου έδειξε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Χριστιανισμού τότε και σήμερα. Στους ειδω_________

2

Από το Παύλος του J. Holzner, 1986, σελ. 448.

6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

λολάτρες θρησκεία και ηθική ήταν δύο εντελώς ανεξάρτητα πράγματα. Ο ειδωλολάτρης μπορούσε να «εκτελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα» προς τους θεούς του αλλά στην καθημερινότητά του να ζει μέσα στον ηθικό ξεπεσμό. Η πίστη στον Χριστό απαιτούσε να συμβαδίζει η θρησκευτικότητα με την ηθικότητα, γιατί και οι δύο προέρχονται από την ίδια πηγή. Ο πιστός του Χριστού καλείται να είναι χρήσιμος με τη ζωή του για τον Θεό σ’ αυτό τον κόσμο. Πόσο έχει αλλάξει η δική μας ζωή προς αυτή την κατεύθυνση, όταν γνωρίσαμε τον Χριστό; Πολλοί ομολογούν ότι ήταν σκληροί αρνητές ή ανήθικοι στο έπακρο όταν ήρθαν στον Χριστό. Και διακηρύττουν πως ο Χριστούς τους άλλαξε, έφερε άλλη οπτική στη ζωή τους, άλλαξε τον νου τους, άλλαξε την καρδιά τους, άλλαξε τα συναισθήματά τους. Τώρα ζουν μια άλλη ζωή, έχουν καλές σχέσεις με τους άλλους, βλέπουν τα πράγματα με άλλο μάτι, με τα μάτια του Θεού πια. Το ερώτημα είναι πόσο χρήσιμοι είμαστε για τον Θεό και την εκκλησία του; Τι κάνουμε για τον Χριστό ως οπαδοί του πια; Σε τι βαθμό έχουμε βιώσει την παλιγγενεσία του Ονήσιμου, και από εντελώς άχρηστοι για την υπόθεση του ευαγγελίου, τώρα γίναμε χρήσιμοι στην υπηρεσία του Θεού; Πόσο έχουμε παραχωρήσει τα χαρίσματά μας, τον χρόνο μας, τις γνώσεις μας, τις ικανότητές μας, τα χρήματά μας, τα πάντα μας στην υπόθεση του ευαγγελίου και στην εξάπλωση της βασιλείας του; Μπορούμε να φανταστούμε όλα τα μέλη της εκκλησίας του Χριστού σήμερα, να γίνουν από ανενεργοί χριστιανοί της πολυθρόνας «ονήσιμοι» στο έργο του Θεού; Θα άλλαζε ο κόσμος! Μήπως είμαστε ελεύθεροι Ονήσιμοι, που τριγυρνάμε στις μεγαλουπόλεις της αμαρτίας (είτε στη Ρώμη είτε στην Έφεσο) με κίνδυνο κάποιος να μας υποδουλώσει ξανά; «Τόν ποτέ σοι ἄχρηστον νυνί δέ καί σοί καί ἐμοί εὔχρηστον ... ἀνέπεμψά σοι...» Ας είναι αυτός ο στόχος της ζωής μας μαζί με τον Χριστό. n

Καταθέτοντας τα χρήματα στους λογαριασμούς που βρίσκονται στο κάτω μέρος της σελίδας 32.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Μήπως ψάχνεις να βρεις μια τέλεια και αψεγάδιαστη εκκλησία, όπου δεν υπάρχουν προβλήματα, παράπονα, πικρίες, εγωισμοί και όλα κυλούν αρμονικά; Ακόμα κι αν την εύρισκες, θα έπαυε να είναι τέλεια από τη στιγμή που θα ενωνόσουν εσύ μ’ αυτήν, επειδή είσαι ατελής. Παρ’ όλα αυτά, ως σώμα πιστών, πρέπει να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να διατηρήσουμε την ενότητα της Εκκλησίας και να καλλιεργούμε σχέσεις αγάπης μεταξύ των πιστών, χωρίς διακρίσεις. Το διχαστικό πνεύμα στην Εκκλησία δεν είναι νέο. Υπήρχε και στην πρώτη εκκλησία. Σήμερα τα πράγματα είναι χειρότερα, επειδή ο χριστιανισμός είναι κατακερματισμένος σε μεγάλες και σε μικρές δογματικές αποχρώσεις, που η καθεμιά θεωρεί ότι αυτή κατέχει την αλήθεια και είναι η μόνη αληθινή Εκκλησία! Δεν θα 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ασχοληθούμε με τις διαιρέσεις και διαμάχες ανάμεσα στις διάφορες δογματικές αποχρώσεις. Θα περιοριστούμε στην τοπική Εκκλησία, που θεμέλιό της έχει τη Θεόπνευστη Βίβλο και οι ηγέτες της δεν ακολουθούν αμαρτωλές πρακτικές. Παράδειγμα διχαστικών τάσεων υπήρξε έντονο στην Εκκλησία της Κορίνθου. Αυτό στενοχωρούσε τον απόστολο Παύλο. Οι πιστοί είχαν χωριστεί σε παρατάξεις. Ήταν ακόλουθοι του ενός ή του άλλου ηγέτη, ανάλογα με τα χαρίσματά του. Αυτό συμβαίνει και σήμερα και είναι αποτέλεσμα πνευματικής ανωριμότητας και υπερηφάνειας. Τα μέλη της Εκκλησίας της Κορίνθου ήταν πιστοί, που εκτελούσαν όλα τα εκκλησιαστικά καθήκοντά τους. Ο απόστολος Παύλος τούς απο-

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

καλεί «αγίους» και «αδελφούς». Και σήμερα υπάρχουν τέτοιοι πιστοί σ’ όλες τις εκκλησίες, που προσφέρουν υπηρεσίες σε διάφορες διακονίες. Το πρόβλημά τους όμως είναι ότι δεν επικεντρώνουν την προσοχή, την αφοσίωση και τη λατρεία τους στο κεντρικό πρόσωπο της πίστης μας, που είναι ο Ιησούς Χριστός. Αντίθετα, ακολουθούν και θεοποιούν τους ηγέτες τους. Κάνοντάς το αυτό βρίσκονται σε ολισθηρό έδαφος. Αυτό πληγώνει το σώμα της Εκκλησίας. Οι πιστοί αυτοί κυριαρχούνται από σαρκικό πνεύμα. Δεν καθοδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού. Στηρίζονται αποκλειστικά στην ανθρώπινη ικανότητα και σοφία. Εξακολουθούν να φιλοξενούν μέσα τους στοιχεία από τον παλιό άνθρωπο. Τέτοιο φατριαστικό πνεύμα δημιουργεί προβλήματα και η Εκκλησία χάνει την καλή μαρτυρία της.

Ασφαλώς, πρέπει να σεβόμαστε και να τιμούμε τους εργάτες του Ευαγγελίου, όπως παραγγέλλει η Βίβλος, αλλά δεν πρέπει την πίστη μας να την στηρίζουμε σ’ αυτούς, όσο άγιοι και χαρισματικοί κι αν είναι. Ο Παύλος τους καυτηριάζει και λέει ότι οι ιεροκήρυκες δεν

στην αποστολή του, δεν αυτονομείται και δεν παίρνει δύναμη από τους ανθρώπους που τον εμπιστεύονται, για να μετατραπεί σε είδωλο... Ελλοχεύει, όμως, πάντα ο κίνδυνος, όταν ο Ποιμένας αποκτήσει αίσθηση αυτάρκειας, βλέποντας τους πάντες να εξαρτώνται απ’ αυτόν, γε-

οι άλλοι με τις απόψεις τους σε θέματα δογματικά και πρακτικής ζωής. Ως πιστοί πρέπει να διαφυλάξουμε την ενότητα, επειδή είναι εντολή του Κυρίου μας. Πρέπει να επιλύσουμε τις διαφορές μας με πνεύμα Χριστού, προτού δημιουργηθούν οξύ-

είναι παρά υπηρέτες. Ο Χριστός είναι το κέντρο. Είναι Αυτός που σταυρώθηκε γι’ αυτούς. Στο σημείο αυτό πρέπει να προσέξουν και οι ποιμένες, να μην προσελκύουν στον εαυτό τους τη συμπάθεια των μελών της εκκλησίας που διακονούν. Οι ποιμένες κι όσοι ασχολούνται με διάφορες διακονίες, πρέπει να έχουν ως σύνθημα τα λόγια του Ιωάννη του Βαπτιστή: «Εκείνος πρέπει να αυξάνει κι εγώ να μικραίνω» (Ιωάννης 3:30). Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος είπε: Ο Πρόδομος είναι παράδειγμα ταπεινού πνευματικού υπηρέτη, που παραμένει πιστός

γονός που του προσδίδει κύρος και δύναμη να νομίζει ότι είναι αυτεξούσιος και αυτόνομος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία απ’ αυτήν». Κάποιος ποιμένας στην Αμερική παραιτήθηκε από την εκκλησία, όταν αντιλήφθηκε ότι πολλά μέλη της εκκλησίας που διακονούσε άρχισαν να τον λατρεύουν. Η ενότητα της Εκκλησίας είναι ένα από τα πιο σημαντικά θέματα της Καινής Διαθήκης, αλλά και από τα πιο δύσκολα να εφαρμοστεί. Πιστοί χριστιανοί χωρίζουν από εκείνους που δεν συμφωνούν μαζί τους, ακόμη και σε ασήμαντα ζητήματα. Απαιτούν να συμφωνούν

τητες. Η χριστιανική ενότητα είναι σημαντική, επειδή ο Χριστός πέθανε για να την εξασφαλίσει και είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την αποτελεσματική μαρτυρία μας στον κόσμο. Πολλοί δεν θέλουν να έχουν σχέση με την Εκκλησία εξαιτίας της έλλειψης ενότητας και αγάπης. Ο γνωστός ιεροκήρυκας M.L. Jones παρατηρεί ότι η ενότητα που περιγράφει ο Παύλος «δεν είναι απλώς ζήτημα φιλίας και κοινωνίας μεταξύ πιστών, είναι κάτι που μας ανυψώνει στη σφαίρα της ευλογημένης Αγίας Τριάδας...!» Ούτε ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 9

είναι συζήτηση για τα αποτελέσματα του ποδοσφαίρου και των βουλευτικών εκλογών, αλλά συνδέεται με την κοινή μας σωτηρία. Δεν χρειάζεται να εργαστούμε για να την εδραιώσουμε, αλλά για να την διατηρήσουμε και να την τελειοποιήσουμε στην πράξη. Οι αρμονικές σχέσεις, είτε στα σπίτια μας είτε στην εκκλησία, δεν προκύπτουν αυτόματα. Χρειάζεται σκληρή δουλειά! Εργαζόμαστε για την ενότητα «μέχρι που να φτάσουμε όλοι στην ενότητα που δίνει η πίστη και η βαθιά γνώση του Γιου του Θεού, να γίνουμε τέλειοι άνθρωποι φτάνοντας στο βαθμό της πλήρους ωριμότητας του Χριστού» (Εφεσ. 4:13). Τι φέρνει την ενότητα; Η ενότητα έρχεται όταν οι πιστοί με ωριμότητα καταλαβαίνουν ότι είναι ίσοι υπηρέτες του Ιησού Χριστού και ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

Πώς θα διατηρήσουμε την ενότητα στην Εκκλησία; 1) Να μην είμαστε αυστηροί στις κρίσεις μας για τους άλλους. Να μην αποδίδουμε κακά κίνητρα στις ενέργειες των άλλων «Η αγάπη δεν σκέφτεται κακό» (Α΄ Κορ. 13:5).

2) Να μην προσπαθούμε να επιβάλλουμε πεισματικά τις απόψεις και τις πεποιθήσεις μας στους άλλους. Να τις σεβόμαστε, ακόμη κι αν δεν συμφωνούμε.

3) Να μην δημιουργούμε παρατάξεις. Η Εκκλησία δεν είναι λέσχη ή πολιτικό κόμμα.

4) Η χριστιανική ενότητα δεν σημαίνει ομοιομορφία, δηλ. να έχουμε όλοι την ίδια γνώμη και άποψη.

5) Δεν σημαίνει ομοφωνία σε κάθε δόγμα. Βέβαια, στο θέμα αυτό πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα στα βασικά Βιβλικά δόγματα και στα επουσιώδη: (α) Υπάρχουν τα βασικά δόγματα, που είναι απαραίτητα για τη σωτηρία. Η απόρριψη ή η υποβάθμιση σε κάποιο απ’ αυτά αποτελεί αίρεση, όπως π.χ. η θεοπνευστία της Βίβλου, η Τριαδικότητα του Θεού, η θεία και ανθρώπινη φύση του Χριστού, η σταύρωση, η ανάσταση, η Δευτέρα Παρουσία, η σωτηρία διά της πίστεως κλπ. (β) Άλλα είναι σημαντικά, αλλά όχι σωτήρια. Αυτά επηρεάζουν τον τρόπο που ζούμε ως γνήσιοι πιστοί. Τέτοια είναι, π.χ. η κυριαρχία του Θεού σε αντίθεση με την ελεύθερη βούληση στη σωτηρία, το βάπτισμα, η εκκλησιαστική διακυβέρνηση, τα χαρίσματα, ρόλοι ανδρών και γυναικών στην εκκλησία και στο σπίτι κλπ. Εκείνοι που διαφέρουν από εμάς σ’ αυτά τα θέματα δεν παύουν να είναι πιστοί του Κυρίου. (γ) Τέλος, άλλα είναι ενδιαφέροντα, αλλά όχι ουσιώδη. Αυτά τα ζητήματα δεν θα επηρεάσουν τον τρόπο που ζούμε

τη χριστιανική ζωή. Περιλαμβάνουν μικρά ερμηνευτικά ζητήματα σε δύσκολα χωρία. Ποιοι ήταν οι γιοι του Θεού στη Γένεση, κεφ. 6; Κατέβηκε ο Χριστός στον Άδη; κ.ά. (Α΄ Πέτ.

3:19-20).

6) Διατηρούμε και τελειοποιούμε την ενότητα, όταν αποδεχόμαστε όλους εκείνους τους οποίους ο Χριστός έχει αποδεχθεί, ενώ μένουμε αμετακίνητοι στις αλήθειες που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικές για την πνευματική μας ανάπτυξη και τον αγιασμό. Ο Παύλος γράφοντας στην προβληματική εκκλησία της Κορίνθου παραλληλίζει την Εκκλησία του Χριστού με το ανθρώπινο σώμα, που αποτελείται από διαφορετικά αλλά απαραίτητα μέλη. Κανένα μέλος δεν μπορεί δικαίως να πει στο άλλο μέλος: «δεν σ’ έχω ανάγκη» (Α΄ Κορ. 12:21). Αν και όλοι έχουμε διαφορετικές προσωπικότητες, προτιμήσεις και πνευματικά χαρίσματα, πρέπει να αποδεχτούμε και να εκτιμήσουμε τις διαφορές του άλλου σε επουσιώδη δόγματα. Κλείνουμε με την ευχή ως πιστοί του Κυρίου να γίνουμε η απάντηση στην προσευχή του Κυρίου μας «ίνα πάντες εν ώσι» (Ιωάννης 17:21) και με την παραίνεση του αποστόλου Παύλου: «Να φροντίζετε με ζήλο να διατηρείτε την ενότητα του Πνεύματος με συνδετικό κρίκο την ειρήνη» (Εφεσίους 4:3). n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

Εγώ - Εγωισμός - Αλαζονεία

•

• • • • • •

«Να μην νιώθετε περηφάνια για τον ένα σε βάρος του άλλου. Κι επιτέλους, ποιος σε κάνει διαφορετικό από τους άλλους; Και τι το δικό σου έχεις, που δεν σου έχει δοθεί από τον Θεό; Κι αφού σου έχει δοθεί, τι καυχιέσαι σαν να μην το έχεις πάρει από τον Θεό; (Α΄ Κορινθίους 4:6-7). Τις ικανότητες τις δίνει ο Θεός. Να είσαι ταπεινός. Τη φήμη τη δίνουν οι άνθρωποι. Να είσαι ευγνώμων. Την αλαζονεία σού τη δίνει ο εγωισμός σου. Να είσαι προσεκτικός και να φυλάγεσαι. Όταν ο άνθρωπος κλείσει την καρδιά του στην αγάπη, το εγώ του βρίσκει χώρο και μεγαλώνει. Προσπάθησε ν’ ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι κι αποφάσισε να είσαι ο εαυτός σου. Μάθε ότι όποιος βρίσκει τον πραγματικό εαυτό του, χάνει τον αυτοθαυμασμό και την αλαζονεία του.

• • • • • •

Λένε πως ο καιρός αλλάζει τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα είσαι εσύ που πρέπει να αλλάξεις και να τ’ αλλάξεις.

• •

Φρόντισε να είσαι ο εαυτός σου, γιατί αν προσπαθείς να μοιάσεις με κάποιον άλλο, σημαίνει πως εσύ δεν είσαι απαραίτητος.

•

Συνήθως κρίνουμε τους εαυτούς μας με μέτρο την ιδέα που έχουμε για τις ικανότητές μας να κάνουμε κάποια πράγματα, ενώ οι άλλοι μας κρίνουν με μέτρο αυτά που έχουμε ήδη κάνει.

Μερικοί άνθρωποι είναι καλοί, ευγενικοί, μελιστάλακτοι μέχρι που να θίξεις τα συμφέροντα ή τον εγωισμό τους. Μόνο εσύ μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Κανένας άλλος δεν μπορεί να πάρει τη θέση σου. Το να νικήσει κανείς τον εγωισμό του είναι η μεγαλύτερη και καλύτερη απ’ όλες τις νίκες. «Και ο Θεός είπε: “Αγάπα τον εχθρό σου“. Και Τον υπάκουσα κι αγάπησα τον εαυτό μου!» - Χαλίλ Γκιμπράν, Λιβανοαμερικανός ποιητής και φιλόσοφος. Ο εγωισμός είναι το αναισθητικό που ναρκώνει τον πόνο της ηλιθιότητας. Το κριτήριο για το χαρακτήρα σου είναι το πώς παίρνεις τα εγκώμια που σου γίνονται. Ο εγωιστής αρρωσταίνει όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τον εγωισμό των άλλων. Οι νίκες ενός ανθρώπου του δίνουν αξία, και οι πιο σημαντικές νίκες είναι οι νίκες εναντίον του ίδιου μας του εαυτού. «Γιατί, όποιος υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί» (Ματθαίος 23:12).

n Συλλογή-Διασκευή: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 11

Χριστιανική Απολογητική Γωνιά Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά– να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης...

Ο Χριστός και η Αλήθεια Ως χριστιανοί γνωρίζουμε την διακήρυξη του Χριστού «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή· κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο δι’ εμού» (Ιωάν.

14, 6). Συχνά όμως πολλοί δεν συνειδητοποιούν ότι η αποκλειστικότητα αυτής της διακήρυξης είναι το θεολογικό προπύργιο της χριστιανικής πίστης, ικανό να αντισταθεί σε κάθε αμφισβήτηση της ορθότητας της πίστης μας, και ενάντια στο ψεύδος κάθε προέλευσης, θρησκευτικής ή μη.

στο Αφγανιστάν δείχνουν την αποκρουστική πλευρά μιας ανήλεης θρησκείας που δεν σέβεται τον άνθρωπο. Ας κάνουμε όμως μια σύντομη θεολογική και γνωσιολογική σύγκριση με τη χριστιανική πίστη. Σε αντίθεση μ’ αυτήν, το Ισλάμ περιέχει έξι συστηματικές δογματικές αρνήσεις1:

1. Το Ισλάμ αρνείται την τριαδικότητα του Θεού, δηλαδή του ενός Θεού σε τρία πρόσωπα. Οι οπαδοί του Ισλάμ θεωρούν πως ο Αλλάχ είναι μοναχικό ον (ταουχίντ) χωρίς Στα πλαίσια της απολογητικής αυτής στήλης συνεργάτες, ίσους, αντιπάλους ή συντρόγνωρίσαμε κάποια επιχειρήματα κατά της φους. Όταν κανείς αρνείται την τριαδική πίστης, κυρίως από φιλοσοφική και επι- φύση του Θεού, αρνείται στην ουσία τον στημονική σκοπιά, και πώς αυτά καταρρί- χαρακτήρα Του που η Βίβλος μας τον αποπτονται. Όμως, ας μη ξεχνάμε πως πολλές καλύπτει ως Αγάπη. Διαχωρίζοντας κανείς επιθέσεις ενάντια στην πίστη προέρχονται την «Δικαιοσύνη» από την «Αγάπη» στον και από θρησκευτική σκοπιά, αμφισβη- χαρακτήρα του Θεού καταλήγει σε μια θετώντας την μοναδικότητα του Θεού της Βί- ολογία ανελέητης σκληρότητας (νόμος της βλου. Μία από αυτές είναι το Ισλάμ και η «σαρία»). Καταλαβαίνουμε ίσως γιατί ο κόεπιδίωξή του να επιβάλλει στην ανθρωπό- σμος που έχει γευτεί κάποιες βασικές ανθρώπινες ελευθερίες και διτητα τις θρησκευτικές του πεκαιώματα σπεύδει να εγκαποιθήσεις και τον νόμο της Απο τον ΔΡΑ ΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ ταλείψει το θρησκευτικό κασαρία. Τα πρόσφατα γεγονότα 12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

θεστώς που θέλουν να επιβάλλουν οι Ταλιμπάν στο λαό του Αφγανιστάν.

2. Το Ισλάμ αρνείται την ενσάρκωση, δηλαδή τον Ιησού Χριστό ως Θεό σε ανθρώπινη σάρκα. Αντίθετα, ισχυρίζεται ότι ο Ιησούς ήταν ένας απλός άνθρωπος, ότι γεννήθηκε από Παρθένα, έκανε θαύματα και έζησε μια αναμάρτητη ζωή. Αλλά με την ενσάρκωση ο Θεός γίνεται αλληλέγγυος με τα παθήματά μας και τα συμμερίζεται, από Αγάπη.

3. Το Ισλάμ αρνείται τη σταύρωση, δηλαδή τον εξιλεωτικό θάνατο του Ιησού στο σταυρό. Οι οπαδοί του Ισλάμ δηλώνουν ότι ο Ιησούς είτε δεν πέθανε πραγματικά στο σταυρό είτε ότι κάποιος άλλος πήρε τη θέση του εκεί. Σε κάθε περίπτωση, το Ισλάμ δεν είναι λυτρωτική θρησκεία. Η Βίβλος όμως διδάσκει, ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς συμφιλίωση με τον Δημιουργό του. Γι’ αυτό ο Χριστός γίνεται για μας η θεϊκή λύτρωση.

4. Το Ισλάμ αρνείται το imago Dei, δηλαδή ότι τα ανθρώπινα όντα φέρουν την εικόνα του Θεού. Αντίθετα, οι οπαδοί του επιβεβαιώνουν ότι μια τέτοια εικόνα θα έφερνε τα πλάσματα πολύ κοντά στον Αλλάχ (αίρεση γνωστή ως «σκιρκ»). Η ιδέα του ανθρώπου ως εικόνα Θεού εξυψώνει και απελευθερώνει τον άνθρωπο για δράση και δημιουργικότητα. Κάτι που αμφισβητείται από πολλές θρησκείες και από την ιδεολογία του υλισμού.

5. Το Ισλάμ αρνείται την προπατορική αμαρτία, δηλαδή ότι τα ανθρώπινα όντα γεννιούνται με αμαρτωλή φύση και μια φυσική

τάση για αμαρτία. Αντίθετα, οι οπαδοί του Ισλάμ ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι γεννιούνται ηθικά καλοί. Το Ισλάμ συνεπώς απορρίπτει το χριστιανικό δόγμα της πτώσης. Όμως ο Χριστός είναι ο μόνος που αποκαλύπτει την αμαρτωλότητά μας, αλλά και μας παρέχει συγχρόνως χέρι λύτρωσης.

6. Το Ισλάμ αρνείται τη σωτηρία από χάρη, δηλαδή ότι ανθρώπινα όντα συμφιλιώνονται με τον Θεό μέσω της ανεκμετάλλευτης εύνοιας του Θεού και όχι μέσω των έργων τους. Αντίθετα, οι οπαδοί του Ισλάμ διακηρύσσουν ότι απαιτείται προσωπική υποταγή για να κερδίσει ένας άνθρωπος τον παράδεισο (ως ανταμοιβή), αλλιώς θα υποστούν την θεϊκή οργή (ως τιμωρία). Αλλά ως χριστιανοί πιστεύουμε ακράδαντα, ότι δεν εγκαταλείπει ο Θεός της Βίβλου την ανθρωπότητα στα δεινά της, απαιτώντας απ’ αυτήν να ανταπεξέλθει μόνη της, κρίνοντάς την απλώς. Τέλος, μια άλλη διακήρυξη του Ιησού που δείχνει την αποκλειστικότητά Του, καθώς επιβεβαιώνει την ανωτερότητά Του, είναι σημαντική στο σημείο αυτό: «Αν εσείς αποδειχθείτε υπάκουοι στο λόγο μου, τότε θα είστε πραγματικά μαθητές μου· θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει». (Ιωάν. 8:31-32). n ___________ 1

Kenneth Richard Samples, ιστολόγιο «Reflections», 23/06/2020, https://reflectionsbyken.wordpress.com/

* Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.wordpress.com/

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 13

Το τέλος της πανδημίας και ο σκοπός του Θεού

ι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ελπίζουν αναπτυχθούν ειδικά σε αυτούς τους πληθυσμούς, σε ένα πρόωρο τέλος της πανδημίας οι οποίοι με τη σειρά τους θα μπορούσαν να του κορωνοϊού την άνοιξη του 2022. είναι επικίνδυνοι για εμβολιασμένους ανθρώπους Κάτι τέτοιο όμως είναι αβέβαιο. Σε διεθνές επί- και αναρρώσαντες παγκοσμίως. «Η ανισότητα πεδο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολύ χαμηλά στον εμβολιασμό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο ποσοστά εμβολιασμού. Σε όλες σχεδόν τις αφρι- στον κόσμο που εμποδίζει τον τερματισμό της κανικές χώρες, για παράδειγμα, το ποσοστό πανδημίας και την ανάκαμψη από την Covidτων πλήρως εμβολιασμένων είναι πολύ κάτω 19», δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής του ΠΟΥ, από το 10%, σύμφωνα με όσα καταγράφει ο πί- Tedros Adhanom Ghebreyesus. νακας ελέγχου εμβολιασμών του Πανεπιστημίου Το πιθανότερο είναι ότι θα έχουμε επακόJohns Hopkins. Ως εκ τούτου, ο Παγκόσμιος λουθα της πανδημίας σε ότι αφορά την ιατρική Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προκαι την επιδημιολογία λοιμώξεων Από τον ειδοποιεί ότι νέες μεταλλάξεις για τα επόμενα χρόνια. Οι ειδικοί ΤΑΣΟ του SARS-CoV-2 μπορούν να σε όλο τον κόσμο συμφωνούν ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ

Ο

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ότι το πιθανότερο σενάριο είναι ότι ο ιός θα κρατήσει πολύ ακόμη και θα γίνει ενδημικός. Αυτό σημαίνει ότι, όπως και οι ιοί της γρίπης, θα κυκλοφορεί στον πληθυσμό και θα προκαλεί εποχιακές εξάρσεις. Η ελπίδα των ερευνητών έγκειται στο να υπάρξει ανοσία μέσω κυρίως εμβολιασμών, αλλά και προηγούμενων λοιμώξεων. Από ανθρώπινη πλευρά θέλουμε να τελειώσει η πανδημία και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα του 2019. Ο Θεός όμως δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Εάν πιστεύουμε ότι θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα του 2019, τότε θα απογοητευτούμε. Ο κόσμος έχει ήδη αλλάξει. Η ιστορία έχει δείξει ότι ένα μέρος των επιπτώσεων της κατάστασης που ζούμε και θα ζήσουμε, θα μείνει μέσα μας και γύρω μας. Δεν θα φύγουν όλα μεμιάς. Ο Θεός δεν θέλει να διατηρήσουμε την πίστη μας μέσα στην πανδημία. Θέλει να την αυξήσουμε, να Τον αγαπήσουμε περισσότερο και να εντατικοποιήσουμε τις προσπάθειές μας για να μοιραζόμαστε συστηματικά την αγάπη Του. Θα χαραμίσουμε αυτήν την πανδημία εάν δεν αντιληφθούμε ότι ο Θεός είχε και έχει ένα σκοπό γι’ αυτήν, να έρθουμε πιο κοντά σ’ Αυτόν και να φέρουμε κι άλλους σε επίγνωση σωτηρίας. Τα δεινά μας δεν είναι μάταια όταν αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει ένας απόλυτος σκοπός γι’ αυτά. Αυτή η πανδημία χρησιμοποιείται από τον Θεό για να φωτίσει τη δόξα Του, να μας υπενθυμίσει την αγωνιώδη εξάρτησή μας από Αυτόν, να μας ωθήσει σε μετάνοια και να επιφέρει αποκατάσταση στην σχέση μας μαζί Του. Πρώτα ο Θεός, θα ξεπεράσουμε κι αυτήν την πανδημία. Είναι πιθανό να «νικήσουμε» τον Covid-19 όπως «νικήσαμε» την ευλογιά και την ισπανική γρίπη. Ακόμη όμως και εάν δεν αγγιχτούμε απ’ αυτή την πανδημία, αυτή η νίκη θα

είναι ρηχή και βραχύβια. Με τον καιρό, θα αντιμετωπίσουμε μια άλλη σοβαρή ασθένεια, φυσική καταστροφή ή θανατηφόρα απειλή. Η αποστολή μας κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας δεν μπορεί να είναι απλώς να επιβιώσουμε. Ούτε είναι να αποκαλύψουμε μυστήρια. Καλούμαστε να συνεχίσουμε να υπηρετούμε την Μεγάλη Εντολή (Ιωάννης 13:3435, Ματθαίος 22:37-40) και την Μεγάλη Αποστολή (Ματθαίος 28:18-20). Η πανδημία μας προσφέρει τη δυνατότητα να κάνουμε μία επαναφορά. Τα κινητά μας, αλλά και οι περισσότερες συσκευές έχουν επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων (reset). Αυτές οι ρυθμίσεις σβήνουν όλα τα προσωπικά δεδομένα, τις αλλαγές και τα δεδομένα από τη συσκευή σας, επαναφέροντας τις ρυθμίσεις και τα δεδομένα που είχε η συσκευή στην αρχική της εργοστασιακή κατάσταση. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει στην προσωπική, οικογενειακή, οικονομική, υγειονομική και διακονική μας ζωή. Ο Θεός δεν επιθυμεί μία ολική επαναφορά στην πρότερη πνευματική και κοινωνική κατάσταση του 2019. Αντίθετα, θέλει να προβούμε σε μία ουσιαστική επανεκκίνηση μέσω της οποίας θα επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες, τις προτεραιότητες, τους σκοπούς και τους πόρους που μας έχει εμπιστευτεί ο Θεός για τη δόξα Του και το καλό μας. Ο Θεός μέσα απ’ αυτή την πανδημία θέλει να αλλάξουμε και να βελτιωθούμε, καθώς και να γίνουμε ακόμη πιο συνειδητοί και αποτελεσματικοί στην εκπλήρωση της Μεγάλης Αποστολής. Ο Θεός δεν θέλει να περιμένουμε να έρθει μία τραγωδία ή πανδημία για να ξυπνήσουμε πνευματικά. Θα χαραμίσουμε αυτήν την πανδημία εάν δεν πιστέψουμε και αντιληφθούμε ότι ο Θεός είχε και έχει ένα σκοπό γι ‘αυτήν. Να Τον αγαπήσουμε περισσότερο και να μοιραστούμε την αγάπη Του! n ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 15

Το μπαομπάμπ, το δένδρο της ζωής

άντοτε θαύμαζα τα μπαομπάμπ (αδαν- γαλύτερα δέντρα στον κόσμο. Το ύψος τους σονία), εκείνα τα ομορφότατα δένδρα φτάνει από 5 έως 30 μέτρα και έχουν τεράστιστη Δυτική Αφρική. Άρχισα να κάνω ους κορμούς με διάμετρο από 7 έως 11 μ. Ένα μια συλλογή με φωνογραφίες αυτού του δέν- μπαομπάμπ μπορεί να αποθηκεύσει πολύ μεδρου πριν από πολλά χρόνια. Όταν ταξιδεύει γάλη ποσότητα νερού στον κορμό του - μέχρι κανείς οδικώς από τον Νίγηρα στην Μπουρκίνα 120.000 λίτρα. Με τον τρόπο αυτό τρέφεται, μεΦάσο, ενώ όλα είναι ξερά, βλέπει ξαφνικά μια γαλώνει και διατηρείται εκατοντάδες χρόνια. σειρά από τα υπερήφανα αυτά δένδρα που Μερικά από αυτά ζουν και καρποφορούν 2.000 τον προκαλούν και τον κάνουν να θέλει να χρόνια! ερευνήσει τα μυστικά τους. Πώς παραμένουν Στην Αφρική το μπαομπάμπ βρίσκεται όρθια και ζωντανά μέσα σε έναν έρημο τόπο! συχνά στο κέντρο του χωριού και αντιπροσωΠώς διατηρούν τη ζωτικότητά τους και καρ- πεύει την καρδιά του, την ταυτότητά του. Κάτω ποφορούν! από τη σκιά του γίνονται οι δημόσιες συναντήΔεν ξεχνώ τον παραλληλισμό που έκανε σεις και ονομάζεται «δέντρο της ζωής», γιατί μια συνάδελφός μου, που με τον σύζυγό της έχει όλες τις ιδιότητες της διατήρησης της μετέφραζαν τον Λόγο του Θεού σε μια τοπική ζωής. Όλα τα μέρη αυτού του δένδρου είναι αφρικάνικη γλώσσα, τη φουλφουντέ. Σύγκρινε χρήσιμα και έχουν τον σκοπό τους, ο φλοιός, το έργο της μετάφρασης και της τα φύλλα, τα φρούτα και ο κορσπουδαιότητας της Βίβλου με μός του. Από τον φλοιό του καΑπό την το μεγαλοπρεπές αυτό δένδρο. τασκευάζουν υφάσματα και ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH Τα μπαομπάμπ είναι από τα μεκλωστές, από τα φύλλα του οι

Π

16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Αφρικανοί κάνουν νοστιμότατα καρυκεύματα για τις σάλτσες τους, ακόμη και φάρμακα. Ο καρπός του ονομάζεται ψωμί μαϊμούς, τρώγεται από τους ντόπιους και εξάγεται. Μένει θαλερό και καρποφορεί ακόμη και στις συχνές περιόδους ξηρασίας και ανυδρίας. «Ο Λόγος του Θεού είναι ο Λόγος της Ζωής. Προσφέρει τη ζωή και τη διατήρηση της ζωής. Ελπίζουμε πως οι άνθρωποι που θα ακούσουν τον Λόγο του Θεού θα μεταμορφωθούν και όχι μόνο θα βρουν τη ζωή στον Χριστό, αλλά και θα τη διατηρήσουν. Ακριβώς όπως το μπαομπάμπ είναι το κέντρο της ζωής στο χωριό, επιθυμούμε να δούμε τον Λόγο του Θεού να γίνεται το κέντρο της ζωής στις πόλεις και στα χωριά στη Δυτική Αφρική. Το έργο της μετάφρασης του Λόγου του Θεού περνά από διάφορα στάδια, όπως είναι το φύτευμα, η ανάπτυξη και η διατήρηση του μπαομπάμπ», έλεγε η συνάδελφός μου. Μερικοί μεταφραστές περνούν πολλά χρό-

νια σπέρνοντας τους σπόρους της ζωής με τη μετάφραση του Λόγου του Θεού. Είναι μια πολύ λεπτή και απαιτητική διαδικασία. Πολλοί από αυτούς τους σπόρους όχι μόνο φύτρωσαν, αλλά έχουν ριζώσει και δίνουν καινούρια ζωή και σκοπό σε πολλούς ανθρώπους που δέχονται τον Λόγο του Θεού. Με τη σειρά τους μεταδίδουν τη ζωή στους άλλους γύρω τους και ο καρπός που φέρνουν τους ευλογεί. Ο Λόγος του Θεού μας δίνει ζωή, μας τρέφει και μας βοηθά ν’ αντέξουμε τις καταιγίδες της ζωής σαν τα μπαομπάμπ στην Αφρική. Ο Σολομών γράφει: «Γιε μου, όσα σου λέω να τα προσέχεις, τα λόγια μου ν’ ακούς. Ας μην απομακρύνονται απ’ τη θύμησή σου, στα βάθη της καρδιάς σου φύλαξέ τα. Γιατί τα λόγια αυτά δίνουν ζωή σ’ όσους τα βρίσκουν, και γίνονται γιατρειά σ’ ολόκληρο το σώμα τους. Πρόσεχε ακόμα πιο πολύ τις μύχιες σκέψεις της καρδιάς σου, γιατί απ’ αυτήν καθορίζεται η ζωή» (Παροιμίες 4:20-23). n ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 17

«Γιατί είμαι χριστιανός» τις μέρες των διακοπών διάβασα πολλά που έλεγε ότι αγαπούσε ιδιαίτερα και επεδίωκε βιβλία και τα κατά-ευχαριστήθηκα όλα! να είναι κοντά τους. Μόνο σε ένα, τελειώνοντας την ανάγνωση, Ο ίδιος είχε πει σε μια συνέντευξή του: «Μια έμεινα με την απορία και το ερωτηματικό: Γιατί φωνή μέσα στη νύχτα είναι η λογοτεχνία, μια ο συγγραφέας το είχε «αποκρύψει» αυτό το Δο- κραυγή στο σκοτάδι, και δεν έχει νόημα, δεν ολοκίμιο όσο ζούσε και γιατί η σύζυγός του το δη- κληρώνεται, αν κινείται χωρίς απήχηση, αν δεν μοσίευσε τώρα, 17 ολόκληρα χρόνια μετά τον ακούσω ή έστω δεν μαντέψω την φωνή του θάνατό του; άλλου, την κραυγή του άλλου που το δικό μου Ο συγγραφέας είναι ο Αντώνης Σαμαράκης σήμα μπόρεσε και τον άγγιξε...» και το δοκίμιο έχει τον τίτλο: «Γιατί είμαι ΧριΣίγουρα άγγιξε πολλούς με το έργο του, στιανός» (Εκδόσεις Ψυχογιός 2020). Μου κίνησε αλλά γιατί στέρησε από τις γενιές κατόπιν την την περιέργεια ο τίτλος και ξεκινώντας από τον απάντηση-κραυγή στο δικό του σήμα τότε που εμπνευσμένο πρόλογο του Μητροπολίτη Μεσο- έγραψε το παραπάνω δοκίμιο και άφησε να κυγαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου διάβασα το λήσουν δεκαετίες ολόκληρες για να δει αυτό το βιβλίο απνευστί. φως της δημοσιότητας; Μου έμεινε όμως, όπως προανέφερα, το Το «Γιατί είμαι Χριστιανός» το έγραψε το ερωτηματικό...

1947, όταν ήταν 28 χρόνων και δούλευε στο Δεν είναι κριτική του βιβλίου αυτό που ακο- Υπουργείο Υγείας μετά τις νομικές σπουδές του λουθεί γιατί δεν είμαι ειδικός. Άλλωστε ούτε στην Αθήνα. Στον πρόλογό του ο Μεσογαίας Νικατά διάνοια θα τολμούσα κάτι τέτοιο για το κόλαος αναφέρει ότι το κείμενο «...ανακαλύπτεται έργο του μεγάλου Έλληνα Λογοτέχνη, του «Ζη- έπειτα από εβδομήντα τρία χρόνια ως χειρόγραφο τείται ελπίς» (1954), «Σήμα κινδύνου» (1959), στο προσωπικό του αρχείο». Τόσος χαμένος «Αρνούμαι» (1961), «Το Λάθος» (1965) κ. ά. Την χρόνος για μια «απήχηση» στην «κραυγή» του βιβλιοθήκη στο πατρικό «κοσμεί» σ’ ένα από τα παραμένει για μένα ένα αίνιγμα και ένα άλλο βιβλία του η ιδιόχειρη αφιέρωση του συγγρα- «γιατί». φέα. Από τον πρόλογο και πάλι: το χειρόγραφο Πολυδιαβασμένος εξέφραζε στα γραπτά του «...είναι ένας ύμνος της χριστιανικής πίστης, την αγωνία του για τον άνθρωπο και την πορεία καταιγισμός βιωμάτων. Ό,τι πιο επίκαιρο. Ό,τι του σύγχρονου κόσμου και ανύψωνε την ελευ- πιο αναγκαίο. Ό,τι πιο φωτεινό. Ό,τι πιο ελπιδοθερία ως απόλυτο και αναγκαίο ιδεώδες. Πέθανε φόρο... Δεν είναι απολογία αλλά ομολογία. Ομοτο 2003 ενώ το 2020 είχε κηρυχθεί ως Έτος Σα- λογεί την πίστη του, εκφράζει την καρδιά του, μαράκη με αφορμή τα 100 χρόνια από την δεν θίγει κανέναν και καμία άλλη πίστη... βιωγέννησή του. Με αυτό θέλω να τονίσω ότι δεν ματικά εκφράζει το πάθος της πίστης, τη λογική πρόκειται για έναν μεγάλο λογοτης, τη δύναμή της, την ομορφιά τέχνη απλώς, αλλά για κάποιον της, την ελευθερία της... δεν υποΑπό την που, όσο ζούσε, είχε το «ανάστηρίζει τον χριστιανισμό ως ιδεΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥστημα» να αποτελεί πρότυπο ιδιολόγημα... αλλά αναφέρεται στο ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτορα Νομικής αίτερα στα παιδιά και στους νέους πρόσωπο του Χριστού, τον οποίον

Σ

18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Είμαι χριστιανός γιατί εγώ γνώρισα τον Κύριο σε δύσκολες ώρες της ζωής μου. Ναι. Ο Κύριος είναι ο μόνος που είχε το θάρρος να μείνει μαζί μου τις ώρες της δοκιμασίας... ο «διαμεμενηκώς εν τοις πειρασμοίς μου»

«Γιατί είμαι χριστιανός»

και ονομάζει κατ’ επανάληψη ’ο Κύριός μου’... και αυτό το ’μου’ είναι που κάνει τη διαφορά...» Και με τα γραφόμενα του ίδιου του συγγραφέα: «Να γιατί είμαι χριστιανός, γιατί υπάρχει Αυτός, ο Χριστός... η προσωπικότητα αυτή με θέλγει, μου επιβάλλεται» (σ. 34). Και αλλού: «...για να ξαναβρώ τον χαμένο δρόμο, εγώ, το χαμένο πρόβατο, χρειάστηκε να δώσει ο Κύριος να υπάρξει μια στιγμή που νάχω ανοιχτά, άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου... μου έδωσε το δικαίωμα να διαλέξω, εγώ, ελεύθερα, ενσυνείδητα, με ακέραιη την ευθύνη μου... Να διαλέξω το καλό, ή να διαλέξω το άλλο, αυτό που είναι συνώνυμο με τον θάνατο... Όπου υπάρχει ευθύνη εκεί μπορεί να υπάρξει και ελευθερία...» (σ. 26). «Από τη στιγμή που ο Χριστός μπήκε στη ζωή μου, ζω μια διαρκή επανάσταση. Αυτής της επανάστασης το τέλος δεν μπορώ να το δω αυτή τη στιγμή. Θαρρώ πως είναι ατέλειωτη, σαν τη ζωή... Με το να είμαι χριστιανός δεν κάνω τίποτε άλλο από το να υπακούω στην ατομική πρόσκληση που μου στάλθηκε. Για τον καθέναν μας υπάρχει αυτή η ατομική πρόσκληση. Πολλοί όμως έχουν μάτια και δεν βλέπουν. Και αυτιά και δεν ακούν...» (σ. 32-33). «Η μαρτυρία μου είναι αυθεντική, από πρώτο χέρι, γιατί κάποτε άλλοτε πριν από εννιά χρόνια, θα μπορούσα μια χαρά να γράψω: Γιατί δεν είμαι χριστιανός...» (σ. 45). Υπήρξε προφανώς μια ορισμένη στιγμή στη ζωή του που συνάντησε προσωπικά τον Χριστό και Τον ακολούθησε γιατί γράφει: «Ακόμη και εκείνη τη νύχτα του γυρισμού, ο Κύριος μ’ επισκέφτηκε με το πρόσωπο ενός αγαπημένου παιδικού μου φίλου, που τώρα έχει πεθάνει για μένα... Εκείνη τη νύχτα του γυρισμού, άρχισα άξαφνα να γράφω λίγους στίχους για τον παιδικό μου φίλο... όταν άξαφνα είδα να προβάλλει πέρα από την μορφή του η μορφή του χαμένου μου Χριστού» (σ. 95-96). Υπήρξε δηλαδή, σύμφωνα με τα γραφόμενά του, ένα «προ Χριστού», και ένα «μετά Χριστόν» στη ζωή του! Γράφει: «Είμαι χριστιανός γιατί εγώ γνώρισα τον Κύριο σε δύσκολες ώρες της

ζωής μου. Ναι. Ο Κύριος είναι ο μόνος που είχε το θάρρος να μείνει μαζί μου τις ώρες της δοκιμασίας... ο «διαμεμενηκώς εν τοις πειρασμοίς μου» (σ. 67). Επίσης: «Είμαι χριστιανός γιατί αυτό επιτέλους είναι ένα «ξεκαθάρισμα» στη ζωή μου. «Ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού έστιν»! Ο Κύριος είναι αποκλειστικός στην αγάπη που μας έχει αλλά και στην αγάπη που εμείς πρέπει να έχουμε μέσα μας γι’ Αυτόν... Είμαι χριστιανός γιατί στον Κύριο βρήκα τη μοναδική ελπίδα της ζωής μου» (σ. 52). Τί τον έκανε λοιπόν να γράψει το «Ζητείται ελπίς», εφτά χρόνια αργότερα; Οι κριτικοί αναφέρουν ότι η ανησυχία και η αγωνία είναι βασικό χαρακτηριστικό των έργων του, στην αναζήτηση κάποιας ελπίδας και κάποιας ανθρώπινης καλοσύνης. Μα τα είχε βρει ο ίδιος, όπως αναφέρει, στο πρόσωπο του Χριστού, γιατί δεν το ομολόγησε δημόσια; Μήπως ντρεπόταν, όταν ήλθε η επιτυχία και η αναγνώριση και «δια τον φόβο των Ιουδαίων» επίσης, να δηλώσει ότι πιστεύει στον Θεό, με τον τρόπο που το δήλωνε ευθαρσώς όταν ήταν νέος και άγνωστος; Ο ίδιος έγραφε τότε: «Είμαι χριστιανός. Αν το γεγονός αυτό αποτελέσει μια έκπληξη για μερικούς, καλώς, αλλά πίστεψέ με ότι η πιο μεγάλη έκπληξη ήταν η δική μου» (σ.

66). Οι δικές μου απορίες και τα ερωτηματικά έμειναν χωρίς απάντηση πάντως. Το συζήτησα με πολλούς και κάποιος με παρέπεμψε στην προς Ρωμαίους 10:9-10: «Εάν ομολογήσης δια του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησε αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθεί. Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν». «Δια του στόματος», σημαίνει όσο ζεις για να μπορέσεις να ακούσεις και την «κραυγή» του άλλου, που το δικό σου «σήμα», τυχόν τον άγγιξε. Θα είναι, πρωτίστως, δική σου η χαρά, ξέχωρα από τους πανηγυρισμούς στους ουρανούς! n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ 20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!

1

2 0 2 2

12

13

Με ένα ευλογημένο μήνυμα για κάθε μέρα! Το δώρο που διαρκεί όλο το χρόνο... Με καρτέλα ή σε κουτί, για τον τοίχο ή το γραφείο...

14

Τιμή μαζί με καρτέλα: 15

16

2,30 €

17

2

3

4

5

6

7

18

19

8

9

20 11

10

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 % 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 21

Ιεραποστολή Ορφανών Τανζανίας ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΕΚΟ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

ο περιοδικό μας, πιστό στις αρχές και παραδόσεις της ιεραποστολής μας, προβάλει κάθε διακονία που υπηρετεί το Ευαγγέλιο και ιδιαίτερα κάθε ιεραποστολική δραστηριότητα. Ο Αλέκος και η Ναυσικά Χαραλαμπίδη γεννήθηκαν στην Κατερίνη πριν περίπου έξι δεκαετίες. Ο Θεός τους χάρισε τρία παιδιά, όλα αγόρια. Αρχικά πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στο Ελληνικό Βιβλικό Κολέγιο, στη συνέχεια, για ένα διάστημα στην κατασκήνωση της Ευαγγελικής Εκκλησίας Κατερίνης, στη Λεπτοκαρυά και τέλος στο Cosmovision Center της AMG στο Κορωπί. Σ’ όλες αυτές τις διακονίες εργάστηκαν με ζήλο, πιστότητα και συνέπεια. Στο διάστημα αυτό ο Θεός τους προετοίμαζε για μια μεγάλη διακονία. Αν και δεν είχαν κάποια ειδική κατάρτιση για το ιεραποστολικό έργο, ο Θεός τους έδωσε τον οραματισμό ν’ αφιερώσουν τη ζωή τους στην υπηρεσία ορφανών παιδιών σ’ ένα ορεινό χωριό της Τανζανίας. Έτσι, ίδρυσαν ένα ορφανοτροφείο με την επωνυμία ΤΟΜ (Ιεραποστολή Ορφανών Τανζανίας). Μαζί τους είχαν και τον δευτερότοκο γιο τους, τον Γιάννη, έναν αφιερωμένο στον Κύριο νέον άνθρωπο. Εκεί εργάστηκαν με ένθερμο ζήλο και συνέπεια και είχαν θαυμαστά αποτελέσματα που θα τα ζήλευαν ακόμη και μεγάλες ιεραποστολές... Ας αφήσουμε όμως τον Αλέκο, μέσα από τις απαντήσεις του, να μας ενημερώσει με συντομία για τα όσα ο Κύριος έκανε όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από την πιστή διακονία αυτών των αφιερωμένων δούλων του. ΦτΕ

Τ

22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

– Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να πάρετε την απόφαση να πάτε στην Τανζανία και να εργαστείτε ανάμεσα σε ορφανά παιδιά; Πρώτα από όλα ήταν η κλήση του Θεού, που ένιωσα πολύ έντονα τον Οκτώβριο του 2011, μετά από ένα ιεραποστολικό ταξίδι στην Τανζανία. Επίσης, η άθλια, τραγική και θλιβερή κατάσταση που είδα στη χώρα αυτή, κυρίως στα μικρά παιδιά. Φτώχεια, βρωμιά και πολλά παιδιά ορφανά σε δύσκολες δουλειές. Τα περισσότερα δεν πήγαιναν σχολείο.

– Ποια χρονιά πήγατε στην Τανζανία; Ποιες ήταν οι προκλήσεις εκεί και ποιες ήταν οι πρώτες δραστηριότητες σας; Πήγαμε τον Μάρτιο του 2013 μόνιμα. Ήδη όμως είχαμε κάνει κι άλλα τρία ταξίδια για να γνωρίσουμε καλύτερα το χωριό, που ο Θεός μάς οδήγησε και για ν’ αρχίσουμε την προετοιμασία με την άδεια παραμονής μας. Οι κύριες προκλήσεις εκεί ήταν να βρούμε ανθρώπους εμπιστοσύνης για να συνεργαστούμε και να δημιουργήσουμε καλές σχέσεις με τους κατοίκους του χωριού GALIJEMBE. Η πρώτη μας ενέργεια ήταν να βρούμε ποια από τα παιδιά ήταν πράγματι ορφανά κι από

τους δύο γονείς και η δεύτερη ήταν να φέρουμε νερό στο χωριό από μια πηγή που υπήρχε πάνω στο βουνό. Τέλος αρχίσαμε το χτίσιμο του Κέντρου.

– Ποια ήταν τα έργα που έχετε κάνει όλα αυτά τα χρόνια εκεί; Έχουμε χτίσει έξι σπίτια φιλοξενίας για τα ορφανά παιδιά με τέσσερις τουαλέτες, έναν πολυχώρο (τραπεζαρία, χώρο λατρείας, κουζίνα, φαρμακείο, γραφείο κι αποθήκη), έξι δωμάτια για φιλοξενία εθελοντών με κοινή κουζίνα, το σπίτι του υπευθύνου, σχολείο Δημοτικό και νηπιαγωγείο με οκτώ αίθουσες, βιβλιοθήκη, γραφεία για τους δασκάλους, οικία για τον Διευθυντή του σχολείου, έξι δωμάτια για τους δασκάλους και τρία δωμάτια για το προσωπικό μας. Επίσης, ένα στάβλο για τα ζώα μας και δυο εργαστήρια καθαρισμού ρυζιού και δημιουργίας καλαμποκάλευρου. Φέραμε ηλεκτρικό ρεύμα και κάναμε γεώτρηση για νερό. Τέλος, το κοντέινερ με το οποίο φέραμε τα πράγματα από την Ελλάδα το μετατρέψαμε σε εργαστήριο για κατασκευές κι επισκευές. Επίσης, αγοράσαμε ένα οικόπεδο έξι στρεμμάτων μπροστά στη λίμνη ΝΙΑΣΣΑ, 140 χιλιόμετρα μακριά από το Κέντρο μας, στους πρόποδες

Το κέντρο της Τ.Ο.Μ.

Κουζίνα - Τραπεζαρία

Κοιτώνες κοριτσιών & σπίτι διευθ. σχολείου

Το σχολείο. ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 23

Η κατασκήνωση.

των βουνών ΛΙΒΙΝΓΚΣΤΟΝ. Εκεί σε αυτό χτίσαμε την κατασκήνωσή μας για τα ορφανά παιδιά μας. Χτίσαμε δύο σπίτια, ένα για τα κορίτσια κι ένα για τα αγόρια, με αντίστοιχες τουαλέτες. Υπόστεγο για τραπεζαρία κι ένα σπίτι με τέσσερα δωμάτια για τους εθελοντές, όπως και ένα σπίτι για τον φύλακα της κατασκήνωσης που ζει όλο τον χρόνο εκεί.

– Από πού είχατε την υποστήριξη να κάνετε όλα αυτά τα έργα; Ο Θεός με θαυμαστό τρόπο έβαλε στην καρδιά κυρίως Ελλήνων αδελφών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και ξένων, για να δώσουν γενναιόδωρα, ώστε να χτιστούν όλα αυτά, μάλιστα μέσα σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης για την Ελλάδα.

– Ποια ήταν η ανταπόκριση της τοπικής κοινωνίας και των παιδιών; Από την αρχή, όλο το χωριό ψήφισε την αποδοχή μας στο χωριό τους. Στην πλειοψηφία τους ήταν ευγνώμονες για όσα τους προσφέραμε και κάναμε για τα παιδιά τους. Και τα παιδιά με λαχτάρα ήθελαν να έρθουν μέσα στο Κέντρο, μάλιστα μερικά απ’ αυτά στην αρχή λέγανε ψέματα ότι είναι ορφανά για να μπουν μέσα στο Κέντρο!

– Ποια ήταν τα πνευματικά αποτελέσματα της διακονίας σας; Βεβαίως, εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε τι το Πνεύμα του Θεού κάνει στην καρδιά των ανθρώπων, αλλά σίγουρα σπέρνουμε κάθε μέρα τον Λόγο του Θεού και στα παιδιά και στο προσωπικό μας και πιστεύουμε ότι ο Λόγος του Θεού δεν θα επιστρέψει κενός. Πολλά από τα παιδιά έμαθαν να προσεύχονται και να διαβάζουν τον Λόγο του Θεού. Σε όλα τα 24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

παιδιά που ξέρουν να διαβάζουν, δώσαμε την Αγία Γραφή στη γλώσσα τους, όπως και στο προσωπικό μας. Το πρώτο μάθημα στο σχολείο μας είναι η μελέτη της Αγίας Γραφής. Κάποια από τα παιδιά μας ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Θεού και είδαμε αλλαγή στη ζωή τους. Δοξάζουμε τον Θεό γιατί κάποια απ’ αυτά ζήτησαν και να βαπτιστούν και ομολόγησαν δημόσια την πίστη τους.

– Γιατί αποφασίσατε να παραχωρήσετε τη διακονία αυτή σε άλλη ιεραποστολή και ιδιαίτερα στην AMG; Λόγοι υγείας μάς ανάγκασαν να σκεφτούμε ότι πρέπει να βρούμε κάποια άλλη ιεραποστολή για τη συνέχιση του έργου αυτού και σκεφτήκαμε την AMG επειδή γνωρίζαμε προσωπικά το έργο της και είχαμε ήδη συνεργαστεί μαζί της για 14 χρόνια. Και, βεβαίως, γιατί έχει περισσότερη εμπειρία από μας για ένα τέτοιο έργο.

– Ποια θα είναι η σχέση σας στο μέλλον με την ΤΟΜ, μετά που θα την παραδώσετε στην AMG; Σίγουρα θα ενδιαφερόμαστε, θα προσευχόμαστε και θα υποστηρίζουμε το έργο αυτό. Επίσης, μπορούμε να βοηθήσουμε και σε όποιον άλλο τομέα μάς το ζητήσουν.

– Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για τη διάδοση του Ευαγγελίου στην περιοχή; Η μεγαλύτερη πρόκληση στην περιοχή αυτή είναι η σωστή διδασκαλία του Λόγου του Θεού, γιατί υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την ανάμιξη του ανιμισμού και του Χριστιανισμού. Στους κατοίκους της περιοχής αυτής ασκούν μεγάλη επιρροή οι παραδόσεις των προγόνων τους, που πολλές απ’ αυτές είναι αντίθετες με τον Λόγο του Θεού. n

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Ο Θεός δεν παύει να εργάζεται, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν γύρω μας. Κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού μου στην Τανζανία και τη Γκάνα στην Αφρική, μου δόθηκε η ευκαιρία να δω από πρώτο χέρι τις καταστροφικές συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού. Η απώλεια θέσεων εργασίας, η αύξηση της φτώχειας και οι συνεχείς περιορισμοί που επιβάλλονται στις διάφορες δραστηριότητες των ανθρώπων λόγω της πανδημίας ήταν ολοφάνερα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Παρ’ όλα αυτά, όμως, εκείνο που διαπίστωσα ήταν πως το Ευαγγέλιο του Χριστού συνεχίζει να δρα και να μεταμορφώνει τη ζωή πολλών ανθρώπων. Άκουσα μαρτυρίες ανθρώπων που γνώρισαν τον Χριστό ως Σωτήρα τους και είδα τους ντόπιους ποιμένες με τους οποίους συνεργαζόμαστε να προσεγγίζουν και να προσφέρουν βοήθεια σε πολλές οικογένειες που έχουν ανάγκες. Επισκέφθηκα ένα Ορφανοτροφείο στην Τανζανία, που ίδρυσαν και διευθύνουν για πάνω από δέκα χρόνια το ζεύγος Αλέκου και Ναυσικάς Χαραλαμπίδη από την Ελλάδα. Το ζεύγος αυτό είχε συνεργαστεί για πολλά χρόνια με πιστότητα με την ιεραποστολή μας, στον πολυχώρο του Cosmovision Center, που λειτουργεί στο Κορωπί. Στο διάστημα της διακονίας τους στην Τανζανία, έχουν υπηρετήσει μ’ αγάπη πολλά ορφανά παιδιά. Αυτή την περίοδο φιλοξενούν περισσότερα από 80 παιδιά, αγόρια και κορίτσια, προσφέροντας στέγη, φαγητό, ενδυμασία, εκπαίδευση και διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Τα παιδιά

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ βιώνουν πραγματικά την αγάπη του Ιησού Χριστού μέσω της φροντίδας που τους παρέχεται από το προσωπικό του Ορφανοτροφείου που από φέτος έχει προστεθεί στα προγράμματα που διακονεί η ιεραποστολή μας. (Περισσότερα για το έργο αυτό στην Τανζανία θα διαβάσετε σε άλλη στήλη του παρόντος τεύχους (σελ. 22), σε συνέντευξη που έχει δώσει ο Αλέκος Χαραλαμπίδης). Συνάντησα πολλά άτομα που ολοκλήρωναν τα μαθήματα Βιβλικής αλληλογραφίας, τα οποία κατηχούνταν και εκπαιδεύονταν στο πώς να μεταδίδουν το μήνυμα του Ευαγγελίου στους ομοεθνείς τους. Άκουσα αρκετές μαρτυρίες, όπως εκείνη ενός ποιμένα συνεργάτη μας, για το πώς ένα ολόκληρο χωριό πίστεψε στον Χριστό βλέποντας την προβολή της ταινίας «Ιησούς», κάνοντας την αρχή ο πρόεδρος του χωριού. Όντως οι προκλήσεις είναι μεγάλες. Οι άνθρωποι έχουν πολλές ανάγκες πνευματικές και φυσικές. Αλλά ο Θεός και μπορεί και καλύπτει αυτές τις ανάγκες. Αποκαθιστά την ελπίδα στη ζωή ανθρώπων που υποφέρουν, καθώς μας αξιώνει να κηρύττουμε τον Σωτήρα Χριστό και να εκδηλώνουμε έμπρακτα την αγάπη Του σ’ αυτούς. Πόσο πρέπει να Τον ευχαριστούμε και να Τον δοξάζουμε γι’ αυτό! Ευλογημένο ας είναι τ’ όνομά Του. Με την εν Χριστώ αγάπη μου, ο συνεργάτης σας στο έργο του Θεού,

Τάσος Ιωαννίδης

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Αυξανόμενοι στην Πίστη: Βιβλικά Μαθήματα για Παιδιά στη Γκάνα ον Ιούνιο, ζητήσαμε από τους υποστηρικτές μας τη συνδρομή τους για να προσφέρουμε Αγίες Γραφές και Βιβλικά μαθήματα σε παιδιά στην Αφρική. Είμαστε τώρα ενθουσιασμένοι που μπορούμε να σας πληροφορήσουμε, πως χάρη στις γενναιόδωρες προσφορές σας, σχεδόν εφτά χιλιάδες παιδιά μπόρεσαν φέτος να παρακολουθήσουν σχολικά και Βιβλικά προγράμματα σε 21 σχολεία, όλα στην πολιτεία Άκρα της Αφρικής. Οι ντόπιοι ποιμένες συνεργάτες μας, που υπηρετούν στη Γκάνα μέσα

Τ

*Δείγματα Βιβλικού μαθήματος (πάνω) και πιστοποιητικού ολοκλήρωσης (δεξιά). (Το υλικό μαθημάτων της Αγίας Γραφής προέρχεται από τη διακονία «Φως».)

28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

σε τρεις εβδομάδες παρέδωσαν Βιβλικά μαθήματα σε 4.550 παιδιά όπως αυτό που φαίνεται στη διπλανή σελίδα με πιστοποιητικό*. Τα μαθήματα αυτά είναι μέρος μιας σειράς μαθημάτων που βοηθούν τα παιδιά ν’ αυξηθούν στην πίστη και στη σχέση τους με τον Χριστό. Όταν ολοκληρώσουν τη σειρά των μαθημάτων το κάθε παιδί παίρνει τη δική του Αγία Γραφή ως δώρο. Ο Kwaweivi που είναι ένας από τους μαθητές του προγράμματος

• 6.750 παιδιά παρακολούθησαν το Θερινό Βιβλικό Σχολείο στη Γκάνα • 4.550 μαθήματα έχουν Διανεμηθεί σε περισσότερα από 20 σχολεία!

λέει: «Με τα Βιβλικά μαθήματα έμαθα ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μου για να με σώσει και θέλει να ζήσω τη ζωή μου έτσι που να Τον ευχαριστήσω και να γίνω παράδειγμα στα αδέλφια ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ και τους φίλους μου. Παρόλο που πηγαίνω στην εκκλησία και μαθαίνω πράγματα για τον Θεό, τα Βιβλικά μαθήματα με βοήθησαν να εμβαθύνω τις γνώσεις μου γι’ Αυτόν». Οι δάσκαλοι ενθουσιάζονται ακούγοντας μια τέτοια απάντηση από τους μαθητές τους. Ο Addae Kwesi Franklin είναι ο προϊστάμενος του πνευματικού προγράμματος σ’ ένα από τα σχολεία κι έχει δει την αλλαγή στη ζωή των μαθητών του και στη δική του τη ζωή. «Όταν έφεραν για πρώτη φορά τη σειρά των Βιβλικών μαθημάτων στο σχολείο μας, τα εξέτασα σελίδα προς σελίδα και δόξασα τον Θεό για το υλικό τους. Έχω χρησιμοποιήσει τα Βιβλικά μαθήματα για να διδάξω κατά τη διάρκεια της σχολικής λατρείας κάθε Τετάρτη και μπορώ να πω πως τόσο οι δάσκαλοι όσο και τα παιδιά μαθαίνουν πολλά για τον Λόγο του Θεού. Λόγω της πανδημίας και του κλεισίματος των σχολείων, δίναμε τα μαθήματα στους μαθητές να τα μελετήσουν στο σπίτι και τους άρεσε να τα μελετούν ακόμα κι όταν ήταν σε καραντίνα». Επειδή για την νέα σχολική χρονιά, τα Βιβλικά και θρησκευτικά μαθήματα έχουν αφαιρεθεί από το πρόγραμμα σπουδών σ’ αυτά τα σχολεία, οι ντόπιοι συνεργάτες μας ανησυχούσαν ότι αυτό θα έκανε πολλά από τα παιδιά να απομακρυνθούν από την πίστη τους, αλλά αυτό που είδαν μέχρι τώρα δεν επαλήθευσε τους φόβους τους γιατί οι μαθητές ολοκληρώνουν σταθερά τα μαθήματά τους και ζητούν περισσότερα! Ας συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για αυτή τη διακονία στη Γκάνα καθώς προσπαθούν να μεταδώσουν στην επόμενη γενιά το Ευαγγέλιο.

Ξαναχτίζοντας τις Μπαχάμες ον Σεπτέμβριο του 2019, το νησί Man-OWar στις Μπαχάμες, καταστράφηκε από τον τυφώνα Dorian, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές και εκατοντάδες νεκρούς. Οι συνέπειες του τυφώνα σε συνδυασμό και με το απαγορευτικό εξαιτίας της πανδημίας, έχει κάνει τα έργα αποκατάστασης στο νησί εξαιρετικά δύσκολα. Πολλά σπίτια εξακολουθούν να χρειάζονται επισκευές και μερικά έχουν καταστραφεί τελείως αφού παρασύρθηκαν από την παλίρροια και τους ισχυρούς

Τ

30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ανέμους με ταχύτητα 185 μιλίων την ώρα κατά τη διάρκεια του τυφώνα. Το Man-O-War είναι ένα μικρό νησί που βρίσκεται στην περιοχή Abaco στις Μπαχάμες. Πρόσφατα, μια ιεραποστολική ομάδα της Ιεραποστολής μας είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τους ιεραποστόλους Ron και Denise Hamme, που υπηρετούν στην Εκκλησία Νέα Ζωή. Μια ομάδα επτά φοιτητών -από τρεις πολιτείες και πέντε πανεπιστήμια της Αμερικήςέκανε μαθήματα στο θερινό σχολείο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας βοηθούσε σε οικοδομικές εργασίες και τα βράδια οργάνωνε λατρευτικές συνάξεις για τη νεολαία. Ας έχουμε στην προσευχή μας τον Ron και την Denise, τους κατοίκους του Man-O-War και ακόμα περισσότερο, εκείνους που δεν είναι του Χριστού για να μετανοήσουν και να δεχτούν τη σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός. n

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 31

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

«Εμπρηστές» ή συμφιλιωτές; Όπως ένα δάσος, έτσι και μια σχέση φιλική, συζυγική, αδελφική χρειάζεται χρόνο πολύ για να αναπτυχθεί, να ανθίσει, να καρπίσει, να μοσχοβολήσει. Και όμως! Σε μιαν ώρα, όπως ένα δάσος, έτσι και μια σχέση ακόμα και η πιο θερμή, η πιο στενή, μπορεί να καταστραφεί. Μια σπίθα μικρή μπορεί να ανάψει μια μεγάλη πυρκαγιά. Μια φράση πικρή, άκομψη, άσοφη, ένα πείσμα εγωϊστικό, ένα πνεύμα εκδικητικό μπορεί να πυροδοτήσει εντάσεις, να προκαλέσει συγκρούσεις, να διαλύσει τις πιο αρμονικές σχέσεις ανεπανόρθωτα. Πόσοι καταστροφικοί «εμπρηστές» δρούν πολλές φορές, κοντά μας, ανάμεσά μας. Μπαίνουν στην ιδιωτική ή την οικογενειακή ζωή μας και μας ταράζουν. Άνθρωποι εριστικοί, εύφλεκτοι, ευέξαπτοι, επιθετικοί, επικριτικοί. Δεν ξέρουν να συζητούν, να διαφωνούν πολιτισμένα, μονολογούν οργισμένα, κραυγάζουν, προσβάλλουν, υποτιμούν. Ας διδαχθούμε τη σπουδαία τέχνη να ακούμε τον συνομιλητή μας, να προσπαθούμε να τον κατανοούμε, να τον σεβόμαστε και όταν δεν δεχόμαστε τις θέσεις του. Σίγουρα, κανείς από μας δεν θα ήθελε να γίνει «εμπρηστής». Γι’ αυτό, ας φιλοδοξήσουμε ο καθένας μας στο περιβάλλον του να αποβεί συμφιλιωτής, ειρηνοποιός, πράος, γλυκύς, ταπεινός. Όπως λέει ο σοφός παροιμιαστής, «με τη γλυκιά γλώσσα» να σβήνουμε τη φωτιά. Μπορεί εκ φύσεως να είμαστε εριστικοί και «εμπρηστικοί», όμως χάρη στη μεταμορφώνουσα δύναμη του Χριστού, μπορούμε να γίνουμε ειρηνοποιοί. Όταν μέσα μας ξεσηκώνονται θυμοί, εγωισμοί, ορμές εκδικητικές, ροπές «εμπρηστικές» ας γονατίζουμε ταπεινά μπροστά στον Κύριο και ας Του ζητούμε το πνεύμα το ησύχιο για να ελέγχουμε τα νεύρα μας, να τιθασσεύουμε τη γλώσσα μας, να δαμάζουμε το πνεύμα μας. Με όλη την καρδιά μας και με τη χάρη του Θεού, να συγχωρούμε, να ξεχνούμε, να διατηρούμε, όσο εξαρτάται από μας, σχέσεις ειρηνικές, αρράγιστες, αρΤου ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ μονικές στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας, στην εκκληΦιλόλογου-Ποιητή σία, στην κοινωνία. n ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 33

Η ΓΛΩΣΣΑ

Ο έλεγχος της γλώσσας (Α΄)

ριν από τις ανακαλύψεις της σύγχρονης ή η καρδιά μας παρουσιάσουν πρόβλημα και τεχνολογίας ήμασταν λίγο πολύ στο παύσουν να λειτουργούν σωστά, μπορούμε σκοτάδι σε σχέση με το ανθρώπινο να κάνουμε μεταμόσχευση... Κι όμως, υπάρχει σώμα. Ήρθε όμως κάποτε η ακτινογραφία, ένα μέλος του σώματος που δεν μπορεί να μια θαυμάσια ανακάλυψη, που βοήθησε στη μεταμοσχευθεί ποτέ. Αν τα χέρια και τα πόδια διάγνωση διαφόρων ασθενειών και στην κα- μας τα χρησιμοποιούσαμε όσο και τη γλώσσα τάλληλη θεραπεία. Ωστόσο, ενώ ήταν σε θέση μας, θα παραλύαμε από την κούραση. Αλλά να δείξει την καρδιά του ανθρώπου, δεν μπο- το μικρό αυτό μέλος του σώματός μας δεν ρούσε να δείξει την ψυχή. Μπορούσε να κουράζεται ποτέ και δεν μπορεί να μπει σε δείξει τον οισοφάγο, αλλά όχι τη φωνή. Μπο- νάρθηκα. Καθώς περνάνε τα χρόνια μας, ρούσε να δείξει τον εγκέφαλο, μα όχι το μπορεί να χάσουμε τα δόντια μας και να βάμυαλό. Παρ’ όλα αυτά, βοήθησε την ιατρική λουμε μασέλες, αλλά θα έχουμε πάντα την επιστήμη να κάνει πολλά για το σώμα του ίδια γλώσσα με την οποία γεννηθήκαμε! Υπάρανθρώπου που είναι φθαρτό. Αν η χουν τεχνητά πόδια και χέρια που όρασή μας εξασθενήσει, μπορούμε κατασκευάζονται στις μέρες μας, Του LEONARD να πάρουμε τα κατάλληλα γυαλιά αλλά όχι τεχνητές γλώσσες.

RAVENHILL για να τη βελτιώσουμε. Αν τα νεφρά Η μητέρα μου, που ήταν αρκετά

Π

34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

έξυπνη στο πώς να χρησιμοποιεί τη γλώσσα της, ράντιζε την καθημερινή της συνομιλία με σοφά ρητά, όπως: «Περιόρισε τη γλώσσα σου πίσω από τα δόντια σου» ή «σκέψου δύο φορές, πριν μιλήσεις μία φορά». Οι Σκωτσέζοι έχουν επίσης μερικές παροιμίες: «Κράτα τη γλώσσα σου αιχμάλωτη, για να είναι το σώμα σου ελεύθερο» και «Μια μακριά γλώσσα μικραίνει τις φιλίες». Ακόμη, η μητέρα μου μας υπενθύμιζε συνεχώς: «Θυμήσου πως μια μέρα θα δώσεις λόγο στον Θεό για κάθε λέξη που λες». Στην Αγία Γραφή βλέπουμε διάφορους χαρακτηρισμούς για τη γλώσσα: - «Γλώσσα κολακευτική» (Ψαλμός 5:10).

- «Γλώσσα που μεγαλαυχεί» (Ψαλμός 12:4, 73:9).

- «Γλώσσα που ψεύδεται» (Ψαλμός 109:2, Παρ. 6:17).

- «Γλώσσα της απάτης» (Ψαλμός 120:2).

- «Γλώσσα διεστραμμένη» (Παρ. 15:4, 17:20).

- «Γλώσσα ευγενική» (Παρ. 15:4).

- «Γλώσσα που λέει λόγια θεραπευτικά» (Παρ. 12:18).

- «Γλώσσα της ανομίας και της κακίας» (Ψαλμός 10:7).

- «Γλώσσα γλυκιά» (Παρ. 25:15).

- «Γλώσσα συκοφαντική» (Παρ. 25:23). Ο Ιάκωβος λέει επίσης για τη γλώσσα ότι, αν και είναι ένα μικρό μέλος του σώματος, μπορεί να εκφράζει μεγάλη αλαζονεία. Αποκαλεί τη γλώσσα «φωτιά» και «κόσμο της αδικίας». Λέει ότι «γίνεται το όργανο που μολύνει ολόκληρο το σώμα μας... αντλώντας και η ίδια τη φωτιά της από την κόλαση. Και πράγματι, οποιοδήποτε είδος από τα θηρία και τα πτηνά, από τα ερπετά και από τα θαλασσινά δαμάζεται και έχει δαμαστεί από τον άνθρωπο. Τη γλώσσα όμως κανένας από τους ανθρώπους δεν μπορεί να τη δαμάσει.

Είναι ασυγκράτητο κακό, γεμάτη θανατηφόρο δηλητήριο. Με αυτήν ευλογούμε τον Θεό και Πατέρα, και με αυτήν καταριόμαστε τους ανθρώπους που έχουν δημιουργηθεί κατά την ομοιότητα του Θεού!...» (Ιάκωβος 3:5-10). Αλλά ο Ιάκωβος λέει επίσης πως ο άνθρωπος που «δε φταίει σε λόγο, αυτός ο άνθρωπος είναι τέλειος, ικανός να κυβερνήσει κι ολόκληρο το σώμα του» (Ιάκωβος 3:2). Αναρωτιέμαι πόση έκπληξη θα ένιωθε ο Ιάκωβος, αν εμφανιζόταν τώρα στη γη κι έβλεπε πόσα «έχει μάθει και κατακτήσει» ο άνθρωπος: Έχει πετάξει στο διάστημα με πυραύλους, παραμένει με υποβρύχια μέσα στο νερό για μήνες, πάτησε στο φεγγάρι κι άφησε τα ίχνη των ποδιών του, όπως το έκανε και στον πυθμένα του ωκεανού. Κοιτάξτε πώς δαμάσαμε τον άνεμο με γιγάντιες ανεμογεννήτριες και κάναμε τα ποτάμια και τους καταρράκτες να κινούν τις τουρμπίνες μας. Στ’ αλήθεια, τι απίστευτη δύναμη έχει ο άνθρωπος στον κόσμο που ζει! Κι όμως, ακόμα δεν μπόρεσε να τιθασεύσει και να κουμαντάρει την ίδια του τη γλώσσα!

Ένα φονικό ξίφος Στον Ψαλμό 64:4 η γλώσσα παρομοιάζεται με ξίφος φονικό. Το σάρκινο αυτό ξίφος έχει σίγουρα βλάψει, μωλωπίσει, πληγώσει και σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους απ’ ό,τι όλα μαζί τα μεταλλικά ξίφη σ’ όλους τους πολέμους από την αυγή της ανθρώπινης ιστορίας στον πλανήτη αυτόν. Το βλέπουμε συχνά. Ένα ανδρόγυνο ένωσαν τη ζωή τους με τόση αγάπη, με φλογερό έρωτα, αλλά κάποια μέρα ο σύζυγος θυμώνει, χάνει την ψυχραιμία του, την αυτοκυριαρχία του και εκστομίζει λόγια βαριά, που πληγώνουν και διαπερνούν σαν ξίφος την καρδιά της αγαπημένης γυναίκας του. Κι όσο κι αν μετανιώσει, όταν συνέλθει και ηρεμήσει, τα λόγια του έχουν αφήσει τις ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 35

πληγές τους, μερικές φορές για πάντα. Η ζημιά έχει ήδη γίνει. Πόσο συχνά πρέπει να θυμόμαστε το παλιό γνωμικό: «Τρία πράγματα δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω: το βέλος που ρίξαμε στον αέρα, το νερό που χύσαμε στο ποτάμι και τον λόγο που έχουμε ήδη ξεστομίσει». Ένα από τα πρώτα ποιήματα που είχα μάθει ήταν: Λόγια θυμωμένα, ας μην τ’ αφήσω ποτέ αχαλίνωτα από τη γλώσσα μου να γλιστρήσουν. Με της ψυχής μου την καλή διάθεση, πρώτα να τα ελέγξω, πριν τα χείλη μου λερώσουν. Να μην ξεχνώ ποτέ πως τα θυμωμένα λόγια λέγονται πολύ γρήγορα, οι πικρές σκέψεις απερίσκεπτα αναδεύονται. Μα τους γλυκύτερους δεσμούς στη ζωή μια και μόνη λέξη πικρή τους διαλύει. Υπάρχει τίποτα που μπορεί να ξεπεράσει σε αριθμό τον ασύλληπτο αριθμό των άστρων στο αχανές σύμπαν; Και τι να πούμε για την άμμο στις παραλίες των θαλασσών, για κάθε φύλλο του γρασιδιού ή τα φύλλα των δέντρων; Νομίζω πως κι αν ακόμα μπορούσαμε να τα προσθέσουμε όλα αυτά μαζί, και πάλι θα υπήρχε κάτι που θα τα ξεπερνούσε σε αριθμό! Είναι τα πράγματα που είπε το μικρό αυτό τέρας που ονομάζεται γλώσσα! Είναι ο ανεξέλεγκτος μικρός κόκκινος επαναστάτης, που ζει σε μια κόκκινη σπηλιά, που φυλάσσεται από δύο σειρές λευκών στρατιωτών που ονομάζονται δόντια. Φανταστείτε πόσα λόγια λέγονται σήμερα στις τηλεφωνικές συνομιλίες παγκοσμίως. Και τι γίνεται με όλα τα λόγια που λέγονται σε όλο τον κόσμο από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα; Η γλώσσα έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά από οποιοδήποτε άλλο όργανο του ανθρώπινου σώματος.

36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τα λόγια που λέει. «Και σας βεβαιώνω πως για κάθε ανώφελο λόγο που θα πουν οι άνθρωποι, θα λογοδοτήσουν την Ημέρα της Κρίσης. Γιατί με βάση τα λόγια σου θα αθωωθείς και με βάση τα λόγια σου θα καταδικαστείς»! (Ματθαίος 12:36-37). Τα ίδια μας τα λόγια μάς παγιδεύουν (Παροιμίες 6:2). Παγιδευόμαστε από όρκους και υποσχέσεις που βγήκαν από το στόμα μας, αλλά δεν τηρήθηκαν. Με απερίσκεπτες κριτικές, από αβάσιμες κατακρίσεις, από βιαστικές κρίσεις. «Γεννήματα φαρμακερών φιδιών! Πως μπορείτε να λέτε καλά λόγια αφού είστε κακόβουλοι; Γιατί από της καρδιάς το περίσσευμα μιλάει το στόμα. O καλός αάνθρωπος από τον καλό θησαυρό του βγάζει καλά πράγματα κι ο κακόβουλος άνθρωπος από τον κακό θησαυρό του βγάζει κακά πράγματα» (Ματθαίος 12:34-35). Η ανθρώπινη καρδιά μπορεί να είναι μια κρυψώνα φιδιού, ένα ακροπύργιο διαβολιάς, μια αλεποφωλιά βρομιάς, ένας λάκκος διαστροφής. Στην πραγματικότητα είναι ο τόπος παραγωγής κάθε ακαθαρσίας και κάθε αμαρτίας. Η βιτρίνα της καρδιάς είναι η γλώσσα. Τα λόγια δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη σαπρότητα της καρδιάς και η βρομιά που βγαίνει από μια βρόμικη καρδιά περνάει μέσα από τα χείλη. Αφού είπα ό,τι μπορούσα να πω για το θέμα αυτό, τώρα θα προσθέσω κι αυτό που λέει ο Λόγος του Θεού, που είναι πολύ δυνατότερο: «Απ’ τον καρπό του στόματός του τρέφεται ο άνθρωπος· θα δοκιμάσει τις συνέπειες αυτών που λέει. Ζωή και θάνατος είναι στην εξουσία της γλώσσας· κι όσοι αγαπούν να λέν’ πολλά, τους καρπούς της θα γευτούν» (Παροιμίες 18:20-21). Συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος... Μετάφραση: Συμέων Α. Ιωαννίδης

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια εξαμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του ΜΑΪΟΣΆρτου 2020 | 7-12/2021 37 Επιουσίου

«Μίσος, κακία, και αδικία, γεμίσανε τη γη» Οι απόψεις

περί εμβολιασμού και ο αποκλεισμός στα σπίτια μας για μεγάλο χρονικό διά στημα, δεν φταίνε για την σημερινή κατάσταση της κοινωνίας μας! Αυτό που πραγματικά φταίει είναι η αμαρτία μας!

Προχθές σκεφτόμουν αυτές τις συνθήκες και ήρθε στο μυαλό μου ένας 45χρονος ύμνος, που φαίνεται πως έχει βγει από το σήμερα! Ο στιχουργός του, ο Σώτης Αλεξανδρής, όταν τον έγραφε, άραγε μπορούσε να

Οι συνθήκες που περάσαμε και οι διαφορετικές ιδέες μας, απλά επιταχύνανε τη συμπεριφορά μας και αποκαλύψανε τα πραγματικά συναισθήματά μας! Αυτή την εποχή και ιδιαίτερα ενάμιση χρόνο τώρα, βιώνουμε έντονες λεκτικές αντιπαλότητες που κάποιος μπορεί να τις εδράσει σε πολιτικές, πολιτιστικές, οικονομικές, ιδεαλιστικές, λογικές η παράλογες αιτίες, όμως η βαθύτερη αιτία είναι η αμαρτία! Αυτή μας ωθεί και μας τρελαίνει ώστε να φερθούμε όπως φερόμαστε!

Του ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ 38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

φανταστεί πόσο ταιριάζει στο σήμερα; Νομίζω ότι αξίζει να τον ξαναδιαβάσουμε και να φωτιστούμε από τους στίχους του! Μίσος, κακία και αδικία γεμίσανε τη γη. Θλίψεις, στερήσεις, αμφισβητήσεις, θρέψανε την οργή. Ζωές χαμένες, σπαταλημένες σέρνονται εδώ κι εκεί. Λόγια στα νιάτα, ζωή γεμάτα, ποιος τέλος θα τους πει;

(Επωδός Α΄) Για τη μεγάλη Του γιορτή της ζωής, ο Θεός μας στέλνει στις γωνιές όλης της γης. Σ’ όλους να πούμε να μη χάνουν καιρό, τι περιμένουν και δεν πηγαίνουν στο ζωντανό Χριστό; Σπίτια, γραφεία, μπαρ, καφενεία γεμίζουν μοναξιά. Φάμπρικες, μίνες, φώτα, βιτρίνες μοιάζουνε ξενιτιά. Καθέναν π’ έχει δουλειές και τρέχει μ’ άγχος μες στην ψυχή, σταμάτησέ τον και ρώτησέ τον αν θα ’ρθει στη γιορτή. Αν απορήσουν και μας ρωτήσουν τους λόγους της γιορτής, τι τραγουδούμε, πού προσκαλούμε, τι τάχα λέμε εμείς,

δεν θέλει σκέψη, μόνο μια λέξη θέλουμε ν’ ακουστεί. Πως ο Χριστός μας, ο Κύριός μας, Αυτός είν’ η γιορτή. (Επωδός Β΄) Για τη μεγάλη Του γιορτή της ζωής, Ο Θεός μας στέλνει στη γωνιά αυτή της γης, για να σου πούμε να μη χάνεις καιρό. Τι περιμένεις και δεν πηγαίνεις στο ζωντανό Χριστό; Αφού όλοι είπαμε καθαρά και ξάστερα τις απόψεις μας, ας αφήσουμε πια τις διαφοροποιήσεις και τους διαπληκτισμούς και ας επι κεν τρώσουμε στη γιορτή, στην πρόσκληση, στον καιρό και στον Χριστό! «Τι περιμένεις και δεν πηγαίνεις στο ζωντανό Χριστό;» n

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 39

1821 και εμείς

ίναι αλήθεια ότι μου αρέσει πολύ η ανάγνωση άρθρων ή βιβλίων Ιστορίας. Αντίθετα, δεν με τραβούν καθόλου τα μυθιστορήματα. Με την σύζυγό μου Μπέτη, είχαμε διαμετρικά αντίθετες προτιμήσεις σε αυτό το θέμα. Εκείνη απορούσε για το πώς είναι δυνατόν να μην μου έχει κινηθεί το ενδιαφέρον να διαβάσω έστω και κάποια από τα παγκοσμίως γνωστά μυθιστορήματα, τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας όπως τα χαρακτήριζε, κι εγώ απορούσα για το πώς δεν βαριόταν να κάθεται να διαβάζει μυθιστορήματα, ιδιαίτερα αστυνομικού περιεχομένου. Είχε διαβάσει τα περισσότερα βιβλία της αγγλίδας συγγραφέα Agatha Christie (Άγκαθα Κρίστι).

Ε

τάζουμε φέτος τα 200 χρόνια από την έναρξή της. Καθώς διάβαζα μου έρχονταν διάφορες σκέψεις, κάποιες από τις οποίες θεώρησα ότι ίσως αξίζει να τις συμμεριστώ μαζί σας:

1) Η προσπάθεια των Ελλήνων ήταν γιγαντιαία. Τα μέσα που διέθεταν οι πρωταγωνιστές πρόγονοί μας όταν ξεκινούσαν τον αγώνα απέναντι σε μια μεγάλη και πανίσχυρη Αυτοκρατορία, την Οθωμανική, ήταν ελάχιστα. Και δεν ήταν μόνο ορισμένες μεγάλες μάχες που έδωσαν οι οποίες κερδήθηκαν ή χάθηκαν από τους αγωνιζομένους συμπατριώτες μας και των οποίων η έκβαση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία του αγώνα για ανεξαρτησία. Ήταν ένας σκληρός και μακροχρόνιος αγώνας από το ένα χωριό Η προτίμησή μου αυτή με ώθησε να διαβάσω στο άλλο, από μια πόλη στην άλλη, από μια πεξανά, μάλιστα πιο λεπτομερειακά, ριοχή στην άλλη ή από ένα κάτην ιστορία της Ελληνικής Επαστρο που ήταν υπό πολιορκία Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ ΚΑΒΑΚΑ νάστασης του 1821, μια που γιορσε ένα άλλο. Ένας αγώνας σε Νευρολόγου-Ψυχίατρου 40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

πολλά μέτωπα, σε πολλά σημεία, που κάποια από αυτά ανακαταλαμβάνονταν μετά από λίγο από τον τουρκικό στρατό και έπρεπε να γίνει νέα προσπάθεια να κερδηθούν ξανά. Ένας αγώνας που έδειξε ότι όταν ο στόχος μας είναι υψηλός, δεν πρέπει να μας φοβίζει ο φαινομενικά αήττητος εχθρός. Μια αλήθεια που και στο πνευματικό πεδίο δεν πρέπει να την ξεχνούμε ποτέ.

2) Όλοι οι πρωταγωνιστές της επανάστασης πίστευαν στον Θεό, στο βαθμό φυσικά του φωτός που μπορούσαν να έχουν στη σκοτεινή εκείνη εποχή της σκλαβιάς και της καταπίεσης. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στην περίφημη διακήρυξη που έκανε προς το έθνος στις 24 Φεβρουαρίου 1821, από το Ιάσιο της Μολδαβίας έλεγε: «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Και όπως έγραψε ο Σαμιώτης αγωνιστής Γεώργιος Κλεάνθης ο αγώνας τους ήταν «Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία».

3) Υπήρχαν ανιδιοτελείς αγωνιστές αλλά και συμφεροντολόγοι. Δεν μπορεί, νομίζω, κανείς να μην θαυμάσει το ζήλο, την προθυμία να κάνει θυσίες και την αυτοθυσία του Αλεξάνδρου Υψηλάντη και του αδελφού του Δημήτριου στον αγώνα για την ελευθερία του έθνους μας. Ο πρώτος από αυτούς ήταν ήδη υποστράτηγος του Ρωσικού στρατού και υπασπιστής του Αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Α΄ της Ρωσίας. Κι όμως τα παράτησε όλα, μόλις ο εκπρόσωπος της Ανωτάτης Αρχής της Φιλικής Εταιρίας Εμμ. Ξάνθος, του πρότεινε να αναλάβει την ηγεσία της. Θυσίασε τα πάντα και θυσιάστηκε και ο ίδιος για τη σωτηρία του έθνους. Το ίδιο έκανε και ο αδελφός του ο Δημήτριος. Αγωνίστηκε ανιδιοτελώς, χωρίς να επιδιώκει κάποιο ίδιο όφελος, χωρίς να διαμαρτύρεται για τον παραγκωνισμό και την ταπείνωσή του από την αντίπαλη ομάδα του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου και των συνεργατών του.

Δεν μπορεί επίσης να μην θαυμάσει κάποιος όχι μόνο τις στρατηγικές ικανότητες του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη αλλά και τα κίνητρα και τις προτεραιότητές του που ήταν πάντοτε η απελευθέρωση του έθνους μας από τον τουρκικό ζυγό. Επίσης δεν μπορεί να μην τονιστεί η ανιδιοτελής προσφορά των δύο γυναικών, της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και της Μαντώς Μαυρογένους, οι οποίες θυσίασαν όλη την περιουσία τους στον αγώνα για την ελευθερία, χωρίς όχι μόνο να μην αναγνωριστεί η πολύτιμη αυτή προσφορά τους όσο ζούσαν, αλλά αντίθετα να διωχθούν και να εξοριστούν. Μάλιστα η Μαντώ πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε φτώχεια που δεν περιγράφεται. Θυμόμαστε ακόμα την ανιδιοτελή προσφορά του Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος άφησε τη θέση του Υπουργού των Εξωτερικών της Ρωσίας, προκειμένου να υπηρετήσει καλύτερα τον αγώνα για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Τέλος υπάρχουν πολλοί άλλοι, για τους οποίους δεν υπάρχει χώρος να αναφερθούμε σε ένα μικρό άρθρο, που είτε πρόσφεραν πολλά είτε έτρεξαν αμέσως, αγωνίστηκαν, ριψοκινδύνευσαν τη ζωή τους ή και θυσιάστηκαν στον αγώνα για την ελευθερία του έθνους μας. Αντίθετα, υπήρξαν δυστυχώς αρκετοί άλλοι, (σε αυτούς περιλαμβάνονται οι περισσότεροι από τους πρόκριτους και τους αρματολούς) που έβαζαν πάντοτε πρωταρχικό στόχο το προσωπικό τους συμφέρον, χωρίς να αναλογίζονται τις αρνητικές και κάποτε ολέθριες συνέπειες, που μπορούσε η στάση τους να έχει για την εξέλιξη του απελευθερωτικού αγώνα. Σε αυτή την κατηγορία υπάγονται και μερικοί από τους προβαλλόμενους ως πρωταγωνιστές, όπως ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ένας νέος ικανός και δραστήριος. Ήξερε 4 ξένες γλώσσες και είχε ήδη αρκετή εμπειρία σε διοικητικά και οργανωτικά θέματα, αλλά ήταν πολύ φιλόδοξος. Ήρθε στην Ελλάδα με συγκεκριμένη αποστολή να υπονομεύσει τον Υψηλάντη και να προετοιΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 41

μάσει το έδαφος για να αναλάβει την ηγεσία του αγώνα ο θείος του Ιωάννης Καρατζάς και ο Ιγνάτιος της Ουγγροβλαχίας. Κι αυτό δυστυχώς το έκανε σε όλη τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα, επειδή ο Υψηλάντης ανήκε σε αντίπαλη από αυτόν φαναριώτικη οικογένεια της Κωνσταντινούπολης. Είναι αλήθεια ότι πρόσφερε πολύτιμες διπλωματικές υπηρεσίες στις σχέσεις του νεοσύστατου κράτους με τους ξένους και το εξωτερικό, αλλά η πορεία του έδειξε ότι δεν δίσταζε να εξυφαίνει με το μυαλό του ακόμη και σκευωρίες για να εξοντώσει τους αντιπάλους του. Με τέτοιο τρόπο καταδίωξε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και συνέργησε στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Σε αυτή την τελευταία κατηγορία κατατάσσεται και ο Ιωάννης Κωλέττης, που το όνομά του έχει συνδεθεί με διαφθορά, με νοθεία στις εκλογές, με τη δίωξη και την εξορία της Μαντώς Μαυρογένους και τη συκοφάντηση και τη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Το ερώτημα είναι: Στο πνευματικό πεδίο, στην κοινωνία της Εκκλησίας του Χριστού, στον πνευματικό αγώνα στον οποίο μας έχει καλέσει ο Θεός, πού, σε ποια από τις πιο πάνω κατηγορίες θα τοποθετούσε τον καθένα από μας ένας αντικειμενικός παρατηρητής; 4) Ησύχαζαν και αδρανούσαν τότε που έπρεπε να ανησυχούν και να δρουν. Από τις αρχές ακόμη του Ιανουαρίου του 1824, η Ελληνική Κυβέρνηση είχε πληροφορίες για έντονη προετοιμασία του τουρκικού στόλου. Μάλιστα στα μέσα Απριλίου έφθασαν από τη Σμύρνη και από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σοβαρές εκθέσεις στην Κυβέρνηση, με συγκεκριμένες μάλιστα πληροφορίες, όπως ότι είχε διοριστεί ως αρχηγός του τουρκοαιγυπτιακού στόλου ο Ιμπραήμ πασάς. Επιπλέον ότι ο καλά οργανωμένος και καλά εξοπλισμένος αιγυπτιακός στόλος ήταν έτοιμος να αποπλεύσει από την Αλεξάνδρεια για να ενωθεί στο Αιγαίο με τον τουρκικό και 42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

να αρχίσουν από κοινού τη δράση τους εναντίον των επαναστατημένων προγόνων μας. Μάλιστα στην έκθεση από την Αλεξάνδρεια αναφερόταν ότι έπρεπε ο ελληνικός στόλος να αντιμετωπίσει τον αιγυπτιακό στην περιοχή μεταξύ Καστελόριζου, Ρόδου και Κάρπαθου και να προσπαθήσει να τον καταστρέψει τμηματικά πριν αυτός ενωθεί με τον τουρκικό, όταν ο κίνδυνος για τον ελληνικό αγώνα θα ήταν πολύ μεγαλύτερος. Κι όμως η Κυβέρνηση δεν έκανε τίποτε. Οι προειδοποιήσεις σκόνταψαν «εις ώτα μη ακουόντων». Ως συνέπεια ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος, χωρίς να έχει να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο από τον ελληνικό στόλο, επιτέθηκε πρώτα στο νησί Κάσος στις αρχές Ιουνίου 1824 και, παρά τη σθεναρή αντίσταση των λίγων υπερασπιστών της επί δύο ολόκληρα εικοσιτετράωρα, κατέλαβαν το νησί και σκόρπισαν την καταστροφή. Όλοι οι άνδρες σφαγιάστηκαν, ενώ οι γυναίκες και τα παιδιά οδηγήθηκαν στη σκλαβιά. Μετά από λίγες ημέρες, την ίδια τύχη είχαν και τα Ψαρά. Δυο νησιά που με το στόλο τους είχαν προσφέρει πολλά στον απελευθερωτικό αγώνα, καταστράφηκαν ολοκληρωτικά από την αδικαιολόγητη αδράνεια των κυβερνόντων εκείνων των ημερών. Το ότι μπορούσε να αποφευχθεί η καταστροφή των δύο αυτών νησιών αποδείχτηκε μετά από λίγο. Όταν τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου ο εχθρικός στόλος προσπάθησε να αποβιβάσει στρατεύματα για να καταλάβει και να καταστρέψει και την επαναστατημένη Σάμο, απέτυχε επειδή νικήθηκε από τον ελληνικό στόλο στη ναυμαχία στα στενά της Μυκάλης. Καθώς διάβαζα τα θλιβερά αυτά γεγονότα αναρωτιόμουν: Άραγε στο πνευματικό πεδίο πόσο ευαίσθητα είναι τα αυτιά μας και η καρδιά μας, ώστε να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας τις προειδοποιήσεις του άγιου Λόγου του Θεού, των πνευματικών αδελφών μας ή των συνθηκών της ζωής μας, διαμέσου των οποίων μας μιλάει

ο Θεός και επιπλέον πόσο έγκαιρα ενεργούμε, για να μην μας πιάσει στον ύπνο ο εχθρός; Ο Χριστός είπε στους μαθητές του και λέει και σε μας: «Μένετε άγρυπνοι και προσεύχεστε, για να μη σας νικήσει ο πειρασμός» (Ματθαίος 26:41).

5) Μια απρόσμενη ναυμαχία ήταν η σωτηρία της ελληνικής επανάστασης. Μετά από την αποτυχία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου να κάνει απόβαση στη Σάμο, ο Ιμπραήμ συγκέντρωσε όλο το στόλο του στη Σούδα της Κρήτης και άρχισε να προετοιμάζεται για να επιτεθεί εναντίον της Πελοποννήσου. Η ελληνική Κυβέρνηση δεν έκανε πάλι τίποτε για να οργανώσει την άμυνα της χώρας ή να στείλει τον ελληνικό στόλο στο στενό μεταξύ Κρήτης, Κυθήρων και Πελοποννήσου και να παρεμποδίσει τον εχθρικό στόλο. Ο Ιμπραήμ ανενόχλητος, αποβίβασε στις 12 Φεβρουαρίου 1825, 4.000 πεζούς και 400 ιππείς στην περιοχή τη Μεθώνης. Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα δεδομένα για την ελληνική επανάσταση ήταν απελπιστικά. Ο Ιμπραήμ με τον καλά οργανωμένο και καλά εξοπλισμένο στρατό του που αριθμούσε πολλές χιλιάδες στρατιώτες προχωρούσε από χωριό σε χωριό και από πόλη σε πόλη σκορπίζοντας την καταστροφή και την ερήμωση παντού. Αυτά τα δεδομένα, αλλά και άλλοι παράγοντες, ώθησαν ευτυχώς τρεις μεγάλες δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία, να επέμβουν για να σταματήσει το κακό. Γι’ αυτό υπέγραψαν τη γνωστή ως Συνθήκη Λονδίνου της 6ης Ιουλίου 1827. Οι οδηγίες προς τους τρεις ναυάρχους Κόρδιγκτον (Αγγλία), Δεριγνύ (Γαλλία) και Χέυδεν (Ρωσία) σύμφωνα με τη Συνθήκη αυτή ήταν να πιέσουν με ειρηνικά μόνο μέσα τον Ιμπραήμ - δημιουργώντας ένα εμπάργκο όπλων και τροφοδοσίας του στρατού του - για να αναγκαστεί να σταματήσει τις εχθροπραξίες και να φύγει από την Ελλάδα. Να μη χρησιμοποιήσουν τα κανόνια τους, εκτός αν βρεθούν σε έσχατη ανάγκη.

Αυτή την έσχατη ανάγκη, τους την προσέφεραν οι Αιγύπτιοι. Μόλις τα πρώτα συμμαχικά πλοία μπήκαν στο λιμάνι της Πύλου (κόλπος του Ναβαρίνου) οι Αιγύπτιοι, χωρίς να προκληθούν, άνοιξαν πυρ εναντίον τους και σκότωσαν έναν υποπλοίαρχο, μερικούς ακόμη άνδρες και έναν Έλληνα πλοηγό τον οποίο ο Κόρδιγκτον έστειλε εκείνη την ώρα ως αγγελιοφόρο προς τον Αιγύπτιο Διοικητή για να τον διαβεβαιώσει ότι ο συμμαχικός στόλος δεν είχε σκοπό να τους επιτεθεί. Νόμιζαν ίσως ότι θα νικούσαν οπωσδήποτε, επειδή ο δικός τους στόλος διέθετε εκείνη τη στιγμή τριπλάσιο αριθμό πολεμικών πλοίων σε σύγκριση με τον συμμαχικό. Το πυρ, όπως ήταν φυσικό, γενικεύτηκε αμέσως και κράτησε 4 ώρες. Από τα 89 πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου τα 60 καταστράφηκαν εντελώς και βυθίστηκαν ενώ τα υπόλοιπα έπεσαν στα αβαθή με σημαντικές ζημιές. Μερικά από τα 27 συνολικά πλοία του συμμαχικού στόλου έπαθαν ζημιές αλλά κανένα δεν βυθίστηκε. Η ναυμαχία αυτή του Ναβαρίνου (20 Οκτωβρίου του 1827) μια ναυμαχία που - όπως είπαμεήταν απρόσμενη, ήταν σωτήρια για την ελληνική επανάσταση. Αν δεν είχε συμβεί, ο Ιμπραήμ μπορούσε να καταλύσει και τις τελευταίες εστίες αντίστασης των αγωνιζομένων ομοεθνών μας μέσα σε έξι μήνες το πολύ. Απρόσμενες στα αλήθεια δεν είναι συχνά και σε μας οι απαντήσεις και οι επεμβάσεις του Θεού και στη δική μας τη ζωή; Το αρχαίο γνωμικό λέει: «Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει». Στην απελπισία, που είχε καταλάβει τους περισσότερους αγωνιζόμενους συμπατριώτες μας εκείνες τις ημέρες, επειδή ήταν πολύ αδύναμοι μπροστά στον αήττητο όπως φαινόταν εχθρό, ήρθε η ελπίδα και ο ενθουσιασμός. Μετά από έναν επταετή σκληρό αγώνα η απελευθέρωσή τους ήταν επιτέλους βέβαιη. Το ίδιο δεν συμβαίνει συχνά και με μας; n ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 43

Δεν πρωτοτύπησαν Ο E.H. Gombrich στο βιβλίο του «Μικρή Ιστορία του Κόσμου» (εκδόσεις Πατάκη), που το συνιστώ ολόθερμα σε όσους θέλουν ν’ αποκτήσουν μια γενική αντίληψη της παγκόσμιας ιστορίας σε λίγες σχετικά σελίδες, αναφέρει ένα περιστατικό που λέγεται πως συνέβη κατά την κατάληψη της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου από το χαλίφη Ομάρ, διάδοχο του Μωάμεθ. Ρώτησαν λοιπόν τον Ομάρ τι έπρεπε να κάνουν με τη σπουδαία βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, όπου φυλάσσονταν 700.000 πάπυροι με έργα ελλήνων ποιητών, συγγραφέων και φιλοσόφων. Κι αυτός απάντησε: «Αν τα βιβλία αυτά γράφουν ό,τι γράφει το κοράνι, τότε περιττεύουν. Αν πάλι γράφουν κάτι διαφορετικό, τότε είναι επικίνδυνα». Κι έτσι η πιο σημαντική συλλογή βιβλίων χάθηκε για πάντα. Αρκετούς αιώνες αργότερα το ίδιο δίλημμα αντιμετώπισαν και οι θρησκευτικοί μεταρρυθμιστές με την αποκαλούμενη «Ιερά Παράδοση». Ο ίδιος ο Λούθηρος δεν είχε κανένα πρόβλημα σχετικά μ αυτό. Σεβάστηκε και διατήρησε αρκετά από τα στοιχεία της παράδοσης που συμφωνούσαν με τη Γραφή. Αρκετοί άλλοι όμως πνευματικοί ηγέτες της μεταρρύθμισης μετά απ’ αυτό, είχαν διαφορετική αντίληψη. Και αποφάνθηκαν κι αυτοί, κάπως σαν τον Ομάρ, πως «ό,τι από την παράδοση διαφωνεί με τη Γραφή, είναι επικίνδυνο. Κι ό,τι συμφωνεί μ’ αυτήν, είναι περιττό». Και την πέταξαν ολόκληρη στον κάλαθο των αχρήστων, στερώντας έτσι την εκκλησία από πολύτιμους θησαυρούς αιώνων. Όπως βλέπετε, δεν πρωτοτύπησαν... n

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 45

Εν πλω

«Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασες;» (Ματθ. 14:31)

«Το δε πλοίον ήτο ήδη εν τω μέσω της θαλάσσης, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων, διότι ήτο εναντίος ο άνεμος... Βλέπων όμως (ο Πέτρος) τον άνεμον δυνατόν εφοβήθη και αρχίσας να καταποντίζεται, έκραξε λέγων, Κύριε, σώσον με» (Ματθ. 14:24,30) αγγελίστρα μου, σώσε μας και σου τάζω καλόγερο τον Κλεάνθη μου», ακούστηκε κάποια στιγμή η απελπιστική κραυγή μιας καλής γνωστής μου συντοπίτισσας και κάποια άλλη πρόσθεσε την απελπισία της: «Αφού θα πνιγούμε που θα πνιγούμε, Παναγίτσα μας, ας μη βασανιζόμαστε, ας τελειώνουμε μια ώρα νωρίτερα». Το εκδρομικό καΐκι επέστρεφε από τους Φούρνους και ήδη βρισκόταν στη μέση της διαδρομής. Ο καιρός όμως είχε πολύ φρεσκάρει στα στενά Σάμου – Φούρνων και το μικρό «καρυδότσουφλο» «βασανιζόταν» μεσοπέλαγα. Οι γυναίκες φοβισμένες έκλαιγαν Από τον μπερδεύοντας τα λόγια τους, ενώ δεν έλειπαν και τα ξαφνικά κατά ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ πρόσωπο θαλασσινά χαστουκάκια με τις ανάλογες αντιδράσεις.

«Β

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Το Μοναστήρι της Βαγγελίστρας εντούτοις, γερά καρφωμένο στο στήθος του Κέρκη, μας κοίταζε αδιάφορα. Κάποια φορά που εκδρομικά βρέθηκα πάνω σ’ αυτό το πασίγνωστο στους Σαμιώτες γυναικείο μοναστήρι, εντυπωσιάστηκα από το πανέμορφο της περιοχής. Τα πλούσια δροσερά νερά, το καταπράσινο περιβάλλον, η πανέμορφη θέα, καθώς η ματιά αγκαλιάζοντας την Πάτμο ξετυλίγεται προς τα Δωδεκάνησα, ανταμείβουν πλούσια τη σχετική περιπέτεια της ανηφορικής διαδρομής του. Είχα την καταπληκτική ψευδαίσθηση πως, αν πετούσα κάποια πέτρα από εκεί πάνω, θα έπεφτε στη θάλασσα, ενώ είναι αρκετά τα χιλιόμετρα της απόστασής τους. Θυμάμαι ακόμη το πόσο εντυπωσιάστηκα βλέποντας μια τράτα, που δεμένη στην αμμουδιά της Ψιλής Άμμου, τραβούσε τα απλωμένα στην ολοκάθαρη αστραφτερή θάλασσα δίχτυα της. Φαινόταν τόσο καθαρά τα ριγμένα στα νερά δίχτυα, που νόμιζες πως πρόκειται για ψευδαίσθησή σου. Τώρα όμως που βρισκόμασταν οι ίδιοι στη θάλασσα, τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Ευτυχώς την όλη κατάσταση φαίδρυνε η εύστοχη απάντηση του Κλεάνθη, συζύγου της κυρίας που τον έταξε καλόγερο. Σαν ναυτικός ήταν συνηθισμένος σε τέτοιου είδους ταλαιπωρίες: «Να τάξεις τον εαυτό σου καλογριά και όχι εμένα, εγώ καλόγερος δεν ντύνομαι», της είπε γελώντας υποκριτικά διαμαρτυρόμενος. Μερικοί γέλασαν και όλοι οι εκδρομείς γενικά θυμούνται εκείνη την εκδρομή εξαιτίας και του «ταξίματος». Μετά από καμιά ώρα περίπου βρισκόμασταν ασφαλείς στο λιμάνι, χωρίς να χρειαστούν καλόγεροι. Είναι βεβαίως αλήθεια πως ο Δημιουργός μας δεν χρειάζεται τις δικές μας θυσίες και προσφορές, διότι τα πάντα και εμείς οι ίδιοι είμαστε δική Του περιουσία. Κάποιος πλούσιος σε υλικά αγαθά πιστός χριστιανός που επαινείτο για τις αγαθοεργίες του, είχε κρεμάσει στο γραφείο του μια πολύ εύστοχη σχετική διευκρίνιση: «Μην ρωτάς πόσα δίνω στον Θεό, ρώτησε πόσα κρατάω από αυτά που μου δίνει Εκείνος». Είναι τόσα πολλά και τόσα ακριβά αυτά που μας δίνει, ώστε είναι αστείο να του προσφέρουμε κάτι από τα δικά μας, που στην πραγματικότητα είναι δικά Του. Μπορούμε να φανταστούμε τον απ. Πέτρο να έταζε στον Κύριο ένα «πρώτο» ψάρι προκειμένου να τον σώσει; Ο Δημιουργός μας δεν έχει ανάγκη από τις προσφορές μας, εμάς τους ίδιους θέλει. Την πνευματική και σωματική μας υπόσταση θέλει. Την καρδιά μας χρειάζεται για το δικό μας καλό, για τη δική μας αιώνια σωτηρία και οπωσδήποτε για μια πολύ ευπρόσδεκτη από Εκείνον ανταπόκρισή μας στη δική Του αγάπη. Πλήρωσε ακριβά για μας. Το αντίτιμο της σωτηρίας μας είναι το πολύτιμο και ανεκτίμητο αίμα του Ιησού Χριστού και δεν χρειάζεται κανένα συμπλήρωμα, όσο και αν αυτό το συμπλήρωμά μας είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στη γήινη ζωή μας, όπως, για παράδειγμα, ήταν ο σύζυγος της αγαπητής εκείνης ψυχής. Την καρδιά μας θέλει κι αυτό για το δικό μας καλό. Το ειλικρινές «Θυμήσου με, Κύριε, όταν θα έλθεις στη Βασιλεία Σου» θέλει. Η απάντησή Του βγαλμένη από τα στεγνά διψασμένα χείλη Του αντηχεί επί αιώνες τώρα, ολοκάθαρη, χωρίς περιστροφές: «Σήμερα θα είσαι μαζί Μου στον Παράδεισο». Το φυτρωμένο στον χώρο της ελπίδας «Θυμήσου με» του ληστή έγινε στερεή υπόσχεση του Γιου του Θεού και το «όταν έλθεις στη βασιλεία Σου» έγινε «Σήμερα θα είσαι μαζί Μου στον Παράδεισο».Τι προνόμιο και τούτο για τον κάθε μετανοημένο ληστή της οποιασδήποτε υλικής, σαρκικής, πνευματικής, ηθικής αξίας! Μήπως είμαι ένοχος ουσιαστικός, πραγματικός ή ηθικός μιας τέτοιας αξίας; Αν ναι, τότε ας βιαστώ, ας καταφύγω στον Υιό, στον Γολγοθά, στον Σταυρό, στην Ανάσταση... n ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 47

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας

ΗΣΥΧΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ «Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός» (Ψαλμ. 46:10) ετά την παρακοή και την Πτώση του αν- θρώπινο πείραμα και έφτιαξε Αυτός καινούργιους θρώπου από τη Βασιλεία των Ουρανών, δερμάτινους χιτώνες και για τον Αδάμ και για την εκείνος, έχοντας πια χάσει το πλαίσιο της Εύα προκειμένου να τους «ντύσει», τώρα πια ειρήνης και ανάπαυσης μέσα στο οποίο ο Δημι- που η γύμνια τους ήταν και σ’ εκείνους φανερή ουργός τον είχε τοποθετήσει, άρχισε να πολυ- και ακριβώς εξαιτίας αυτού η καρδιά τους είχε πραγμονεί, δηλαδή να διακατέχεται από την επι- γεμίσει φόβο (Γέν. 3:7,10,21). θυμία να κάνει ο ίδιος βιαστικά, άσοφα και ανώΟι προσπάθειες του ανθρώπου να ορθοποφελα, ‘πράγματα’ για τον εαυτό του προκειμένου δήσει από μόνος του δεν περιορίστηκαν στον να ’χει κάπου να στηριχτεί, να δημιουργήσει ένα Πύργο της Βαβέλ, το πρώτο έργο μέσ’ απ’ το τώρα πια καινούργιο κέντρο βάρους: τον ίδιο του οποίο ο εξόριστος Αδάμ επιχείρησε ανεπιτυχώς τον εαυτό. να ξαναμπεί στη βασιλεία των Ουρανών αλλά εμΌχι βέβαια πως ο Θεός είχε πλάσει τον άν- ποδίστηκε από την περιστρεφόμενη πύρινη ρομθρωπο με σκοπό να μένει ανενεργός και απλά να φαία που ο Θεός είχε τοποθετήσει στην είσοδο γι’ υπάρχει απαθώς μέσα στο πλαίσιο του Δημιουργού αυτόν ακριβώς το λόγο. Στη μακριά απ’ τον Θεό του! Κάθε άλλο. Η Αγία Γραφή μάς λέει πως ο τωρινή ζωή του, εκείνη στην οποία σύμφωνα με Αδάμ ήταν προορισμένος να είναι ο αρχικηπουρός τη γραμμή του Έλληνα φιλόσοφου Πρωταγόρα τα και αρχιεργάτης τόσο της Εδέμ αλλά και όλου του πάντα μετριόνταν με μέτρο αξίας τον «άνθρωπο», κόσμου με την προϋπόθεση ότι θα παρέμενε στο το δημιούργημα έβγαλε πλοκάμια κι αναρριχήθηκε πλαίσιο της υπακοής στον Θεό. Στο δεύτερο κε- σε άλλους «θεούς» προκειμένου να ισχυροποιήσει φάλαιο της Γένεσης για παράδειγμα, εδάφιο 15, το «εγώ» του: στην κοινωνική του καταξίωση, διαβάζουμε τα εξής: «Και έλαβε Κύριος ο Θεός στον πλούτο, στην ευφυία του, στην ευρηματικότητά τον άνθρωπον, και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω του... Και η ανάμνηση της Αγιότητας του Θεού της Εδέμ διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη που τον έπλασε, σε αντίθεση με το περιορισμένο αυτόν». Το πρώτο όμως έργο που βιαστικά έκανε της δικής του ύπαρξης, άρχισε να ξεθωριάζει ο άνθρωπος μετά την Πτώση ήταν να κατασκευάσει στη μνήμη του. Ακόμα και στο φυσικό περιορισμό ο ίδιος από φύλλα συκιάς ζωνάρια για το σώμα της θνητότητάς του εκείνος είχε κάτι να αντιτάξει. του προκειμένου να μη φαίνεται η γύμνια του την Είτε τον υπερηρωισμό του τύπου του ποιητή οποία όμως προηγουμένως δεν ήξερε καν ότι Henley «Δεν έχει σημασία πόσο η πύλη είναι υπάρχει! στενή / Πόσο βαριές οι τιμωρίες στον Πάπυρο / Ο Ωστόσο ο Θεός, βλέποντας κύριος της ζωής μου είμαι εγώ / πόσο φθαρτή και ακατάλληλη θα Κι ο καπετάνιος της ψυχής μου Από την ήταν αυτή η στολή, παρενέβη ο στο ταξίδι στο Άπειρο», είτε θεωΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY Ίδιος μετά το αποτυχημένο ανρίες... ανακύκλωσης και ‘δεύτερων

Μ

48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ευκαιριών’ επίγειας ζωής ώστε να μπορέσει να τελειοποιηθεί σε σημεία που ίσως υστερούσε, π.χ. στην αγάπη. Αυτή την αμαρτία του να θεοποιείς το πλάσμα και να αγνοείς τον Άγιο Θεό, στον κόλπο του οποίου ο άνθρωπος ήταν προορισμένος να ζει και να κινείται, κανένας θνητός δεν μπορεί από μόνος του να διορθώσει. Μόνο η πρωτοβουλία, η αγάπη και η αλλαγή διορθωτικής τροχιάς από την ‘ανθρωπινη προσπάθεια’ στο ‘έργο της Χάρης’ του Ίδιου του Θεού μέσ’ από τον Χριστό μπορεί να εξασφαλίσει. Διότι ο Θεός έστειλε το Γιο Του, τον Ιησού Χριστό, ως Θεό-Άνθρωπο στη γη να υποστεί Εκείνος τις συνέπειες της αμαρτίας και να πεθάνει στη θέση του αμαρτωλού προκειμένου στη συνέχεια να «ντύσει» Αυτός τον αμαρτωλό με μια υπακοή και αναμαρτησία που δεν είναι δική του αλλά κάποιου άλλου, του Σωτήρα και Λυτρωτή του ανθρώπου Ιησού Χριστού. «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωσε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. 3:16). Αυτό δεν έγινε επειδή ο άνθρωπος, μετά την Πτώση, έκανε ή εξακολουθεί να μπορεί να κάνει κάποιες ενάρετες πράξεις που να αξίζουν ένα τέτοιο δώρο από τον Θεό. Διότι ο άνθρωπος είναι ανίκανος να πράξει κάτι τέτοιο όταν ξεκινάει από την αφετηρία του δικού του κέντρου βάρους, δηλαδή από τον ίδιο του τον εαυτό (Α΄ Κορινθ. 3:5). Απλά ο Θεός, από αγάπη και έλεος για τον άνθρωπο τον οποίο δημιούργησε, του το πρόσφερε δωρεάν έτσι ώστε, βαδίζοντας με πίστη πάνω στη γέφυρα του Σταυρού, αφενός να ζήσει στη γη «εν Χριστώ», δηλαδή με τον Χριστό να κατοικεί μέσα του και μαζί μ’ Αυτόν και ο Πατέρας και το Πνεύμα το Άγιο (Ιωάν. 14:23) και αφετέρου να ξαναγίνει δεκτός στη Βασιλεία των Ουρανών ως αδελφός του Ιησού Χριστού (Εβρ. 2:11 & Ρωμ. 8:29) μετά και από τη δική του ανάσταση. Αυτή είναι η τόσο διαφορετική ειρήνη την οποία ο Ιησούς Χριστός άφησε παρακαταθήκη στους πιστούς, μια ειρήνη διαφορετική από κάθε άλλη ακριβώς επειδή είναι βασισμένη στο Ποιος ήταν Εκείνος ο Οποίος την πρόσφερε και μάλιστα δωρεάν: ο Ίδιος ο Θεός μέσ’ απ’ το έργο της σω-

τηρίας του ανθρώπου που έκανε ο Θεός-Άνθρωπος Ιησούς Χριστός, με κόστος το αίμα Του (Ιωάν.

14:27). Έτσι είχε και παλιότερα κάνει ο Τριαδικός Θεός όταν «έντυσε» τον εξόριστο Αδάμ με φορεσιά καλύτερη από κείνη της δικής του εφεύρεσης, κάνοντας χρήση του αίματος ζώων προκειμένου με το δέρμα τους να φτιάξει ένα καλύτερο περίβλημα από κείνο των φύλλων της συκιάς που ο άνθρωπος από μόνος του είχε επινοήσει. Όπως είπε και ο Οράτιος Μπόναρ το 19ο αιώνα, η διά του Χριστού ειρήνη που μάς χαρίζεται δεν είναι μια ειρήνη που έρχεται ΜΕΤΑ από την ολοκλήρωση των δικών μας έργων που σκοπό είχαν την επίτευξη αυτής ακριβώς της ειρήνης, αλλά εκείνη που ο Θεός ο Ίδιος μάς χαρίζει στο Πρόσωπο του Χριστού προκειμένου αποκτώντας την να ‘ησυχάσουμε’ έτσι ώστε στη συνέχεια να γίνουμε ικανοί να εκτελέσουμε τα όποια έργα μάς αναθέσει ο Θεός για τη Δόξα Του, αφού δηλαδή έχουμε πια εγκαταλείψει τη μάταιη προσπάθεια της επανασύνδεσής μας από κάτω προς τα Άνω. Ο Οράτιος Μπόναρ γράφει επιγραμματικά πάνω σ’ αυτό: «Δεν ξεκινάμε κάνοντας έργα οι ίδιοι με τον σκοπό να βρούμε εμείς ειρήνη με τον Θεό, αλλά αναπαυόμαστε στην ειρήνη του Θεού που Εκείνος μας χάρισε με τον Χριστό ακριβώς για να είμαστε ικανοί να κάνουμε τα όποια έργα μάς αναθέσει στη συνέχεια Εκείνος για τη δόξα Του». «Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός». Η εφαρμογή αυτής της αλήθειας που ο Θεός φανερώνει στον άνθρωπο δεν περιορίζεται μόνο στο στάδιο της πνευματικής του αναγέννησης αλλά και της όλης πορείας του στη γη στο δρόμο προς τον αγιασμό του. Στο κάθε πισωγύρισμα, στην κάθε μας πτώση αυτό ακριβώς καλούμαστε να κάνουμε: να επαναευαγγελιστούμε τον εαυτό μας ξαναφέρνοντας στη σκέψη μας αφενός την Αγιότητα του Θεού, σε σύγκριση με τη δική μας αναξιότητα, και αφετέρου τη μεγαλοσύνη της Χάρης Του προς εμάς. Γιατί μόνον έτσι μπορούμε ακόμα και ως ώριμοι πιστοί να ζήσουμε μια χριστιανική ζωή ταπείνωσης ενώπιον του Θεού, υπακοής και ευγνωμοσύνης για το δώρο της Χάρης Του. n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 49

Δοκιμασμένη πίστη... να βιβλίο ιδιαίτερα όταν είναι βιογραφικό κι αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα που έχει ζήσει κάποιος εξιστορώντας τα βιώματά του, είναι πολύ ενδιαφέρον και κάποιες φορές επηρεάζει σκέψεις και απόψεις, καθώς σε φέρνει αντιμέτωπο με την αλήθεια... Το καλοκαίρι λοιπόν που έχει περάσει, αλλά είναι ακόμα νωπό στη μνήμη μας, διάβασα και ένα βιβλίο μέσα στο λίγο χρόνο που μου έμενε... Πρόκειται για την ιστορία ενός ήρωα της πίστης του Χριστού, που πέθανε με μαρτυρικό θάνατο. Θεωρώ πως είναι πνευματική μας υποχρέωση, να θυμόμαστε αυτούς τους αγίους ανθρώπους, που η πίστη τους δοκιμάστηκε μέχρι το θάνατο, ώστε να γίνονται ζωντανά παραδείγματα σε μας. Ο Χαράλαμπος Μποσταντζόγλου ήταν κήρυκας του Ευαγγελίου όταν άνθιζε ο Ελληνισμός, στην Ανατολία της Μ. Ασίας. Με πίστη και ιδιαίτερη μαχητικότητα αγωνίστηκε για να μεταδώσει το μήνυμα της αγάπης του Θεού, έως ότου εκτελέστηκε από τους Τούρκους, με την επίσημη κατηγορία του συνωμότη. Έδωσε ένα άριστο παράδειγμα κάποιου, που η αφιέρωσή του στον Χριστό τον κάνει αποφασιστικό άνθρωπο, καθώς τον ενδιαφέρει περισσότερο η πίστη και οι πεποιθήσεις του από την ίδια του τη ζωή. Ένα Αυγουστιάτικο βράδυ του 1915 όλοι οι πιστοί είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς για την τακτική προσευχή και τη μελέτη της Βίβλου, όμως, ο αγαπημένος τους ποιμένας δεν φάνηκε... Άρχισαν να προσεύχονται μαζί με τη σύζυγό του Αννέτα που ήταν πολύ ανήσυχη. Τα δυσάρεστα νέα δεν άργησαν να γίνουν γνωστά... Είχαν συλλάβει τον αγαπημένο της Χαράλαμπο και τον κρατούσαν στη φυλακή, τον άντρα που αγαπούσε. Ήταν μόλις 32 χρόνων και είχε ζήσει μαζί του τόσο λίγο...

Έ

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Οι δικαστές δεν μπορούσαν να φέρουν καμία απόδειξη ότι σχεδίασε κάποια συνωμοσία ενάντια της χώρας του. Σύντομα ακολούθησαν κι άλλες συλλήψεις χριστιανών, Αρμενίων και Ελλήνων... Αυτά που είχε κηρύξει ο Χαράλαμπος από τον αμβώνα τώρα τα έκανε πράξη μέσα στη φυλακή. Ο διευθυντής του Ιδρύματος με δάκρυα στα μάτια είπε «αυτός είναι ένας άγιος άνθρωπος» και περίμενε ότι σύντομα θα ήταν ελεύθερος... Όμως, δεν βγήκε αληθινός... Έτσι, κρυφά του έδινε κάποια μικρή άδεια για να επισκεφτεί το σπίτι του, επειδή τον εμπιστευόταν ότι θα επέστρεφε, όπως και έκανε. Το τέλος ήρθε μετά από ενάμιση χρόνο που ήταν φυλακισμένος και ήταν οδυνηρό... Αφού μίλησε τελευταία φορά για την πίστη του στο μόνο αληθινό Θεό παρουσία όλων, δέχτηκε την ποινή του θανάτου ήρεμος και ήσυχος, μπροστά στα μάτια του πλήθους που το παρακολουθούσαν... Εκείνη η μέρα έγινε η αιτία να πιστέψουν πολλοί στον Θεό. Στη συνέχεια η γυναίκα του Αννέτα συνέχισε το έργο του άντρα της μέχρι και τα βαθιά της γεράματα... Τι συγκλονιστική ιστορία, μαζί και με τόσες άλλες, στο βωμό της θυσίας μέχρι και σήμερα, για εκείνον που πρώτος θυσιάστηκε για μας.... «Έχοντας λοιπόν γύρω μας μία τόσο μεγάλη στρατιά μαρτύρων, ας τινάξουμε από πάνω μας κάθε φορτίο και την αμαρτία που εύκολα μας εμπλέκει ... και ας έχουμε τα μάτια μας προσηλωμένα στον Ιησού, που μας έδωσε την πίστη, την οποία και τελειοποιεί...» (Εβραιους 12:12). Καθώς γράφω αυτές τις λίγες σειρές, έρχεται στο νου μου αυτό που είχε πει ο Λούθηρος «ζηλεύω αυτούς που πεθαίνουν για χάρη του Χριστού»... Πόση δύναμη πίστης και αφιερώσης χρειάζεται για να το πει κανείς αυτό και να το εννοεί συγχρόνως! n ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 51

Μια θαυμάσια ανακάλυψη άρολε, κοίτα! Ο Κίμων βρήκε ένα κόκκαλο από δεινόσαυρο» φώναξε η μικρή μου αδελφή η Άντζελα. «Κι εγώ βρήκα ένα αυγό!»

«Κ

Εντάξει, μου άρεσε που ήμουν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας με την οικογένειά μου, αλλά να βλέπω τον μικρό μου αδελφό να σκαλίζει την άμμο μ’ ένα πλαστικό κόκαλο και τη μικρή μου αδελφή να πετάει ένα ψεύτικο αυγό δεινόσαυρου στα πόδια των γονιών μου, δεν ήταν αυτό που περίμενα για να ενθουσιαστώ.

52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Ευτυχώς που δεν είναι αληθινό», είπε κάποιος που βρισκόταν δίπλα μου δείχνοντας το αυγό. Γύρισα και είδα ότι ήταν ο Θωμάς, ένα παιδί από το σχολείο μου. Δεν είχαμε μιλήσει αρκετά με το Θωμά, και απ’ ό,τι νομίζω ούτε κανένας άλλος στο σχολείο το έχει κάνει. Ποιος ξέρει γιατί αλήθεια; Όμως τώρα ο Θωμάς ήταν εκεί δίπλα μου και είχε δίκιο σ’ αυτό που είπε. «Αυτό να μου πεις» του απάντησα εγώ. «Για τα αδέλ-

φια μου αυτό είναι απλά ένα παρτέρι με άμμο». «Θέλεις να πάμε να δούμε την καινούρια έκθεση με τους καρχαρίες;» με ρώτησε ο Θωμάς.

από το γιακά μου. «Επίσης αγόρασα ένα σακουλάκι δόντια καρχαρία από το κατάστημα του μουσείου για να ... » «Γεια σου Κάρολε» άκουσα μια φωνή δίπλα μου.

Εγώ ανυπομονούσα να δω την έκθεση – όσο γρηγορότερα πηγαίναμε τόσο το καλύτερο.

Ήταν ο Θωμάς. «Γεια», απάντησα ευγενικά. «Α... ο Θωμάς, έτσι;»

«Ναι, βέβαια» του απάντησα. «Πάω να ρωτήσω τους γονείς μου».

Όλοι γύρω μας παρακολουθούσαν κι εγώ ένοιωσα το πρόσωπό μου να κοκκινίζει. «Καλύτερα να πάμε στην τάξη μας» είπα και προχώρησα βιαστικά με τον Ηλία και το Ραούλ.

Η έκθεση με τους καρχαρίες ήταν απίθανη. Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μαζί διάφορες δραστηριότητες, όπως να φτιάξουμε ένα παζλ με σκελετό καρχαρία, να φτιάξουμε ένα κολιέ με απολιθωμένα δόντια καρχαρία, ενώ ακούσαμε ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα για τους καρχαρίες. Για εμένα, όμως, η σπουδαιότερη ανακάλυψη της ημέρας ήταν ότι ο Θωμάς ήταν πολύ ευχάριστος. Περάσαμε πολύ ωραία μαζί. Και πριν το καταλάβουμε έπρεπε να πάω να βρω τους δικούς μου. «Τα λέμε αργότερα» μου είπε καθώς απομακρυνόταν κι αυτός. «Ναι, τα λέμε αργότερα» απάντησα χωρίς πολλή σκέψη. Τη Δευτέρα πριν από το σχολείο, είπα σους φίλος μου Ηλία και Ραούλ για το μουσείο – χωρίς να αναφέρω το Θωμά. «Και δείτε τι έκανα!» είπα και τράβηξα το κολιέ με τα δόντια του καρχαρία

«Ναι» απάντησε απορημένος.

Όταν απομακρυνθήκαμε αρκετά εξήγησα στους φίλους μου. «Είδα το Θωμά στο μουσείο. Φαντάζομαι ότι τώρα πιστεύει πως είμαστε φίλοι» «Μα το παιδί αυτό δεν έχει κοινωνική ζωή», είπε ο Ηλίας. «Τον λυπάμαι» είπα, «όμως δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό». Την επόμενη φορά που είδα το Θωμά ήταν στο μάθημα της Φυσικής Ιστορίας. Η κ. Ιωάννου με άφησε να μιλήσω για την έκθεση με τους καρχαρίες. «Οι καρχαρίες έχουν σειρές από δόντια» εξήγησα στην τάξη. «Τα παλιά πέφτουν και δίνουν χώρο στα καινούρια. Ένας καρχαρίας μπορεί να ρίξει μέχρι και 20.000 δόντια σ’ ολόκληρη τη ζωή του. ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 53

Όλοι έδειχναν εντυπωσιασμένοι κι άρχισαν να μιλούν όλοι μαζί ταυτόχρονα. Όταν η κ. Ιωάννου κατάφερε να τους ησυχάσει ο Θωμάς είπε, «Υπάρχουν δισεκατομμύρια δόντια καρχαριών στον ωκεανό». Αν το είχα πει εγώ αυτό όλη η τάξη θα με επευφημούσε. Όμως κανένας δεν είπε κάτι στο Θωμά. Ήταν σα να μην τον άκουσαν. Δεν ήταν δίκαιο αυτό, όμως εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι’ αυτό. «Τέλος πάντων» είπα εγώ αγνοώντας τη διακοπή, «η καινούρια έκθεση είναι καταπληκτική». Τους έδειξα το κολιέ μου κι έδωσα σ’ όλους από ένα δόντι καρχαρία που είχα αγοράσει από το μουσείο. Στο μάθημα της Φυσικής Ιστορίας κανένας δεν ήθελε το Θωμά στην ομάδα του για την εργασία σχετικά με την Κίνα. Πριν περάσει απ’ όλες τις ομάδες η δασκάλα υποχρέωσε μια ομάδα να τον πάρει. Κι αυτό ήταν αρκετά ντροπιαστικό! Την ώρα του φαγητού ο Θωμάς, όπως το συνήθιζε, κάθισε σ’ ένα τραπέζι ολομόναχος. Ήξερα πως αν του μιλούσαν τα παιδιά θα τον έβρισκαν πολύ εντάξει, όμως κανένας δεν του έδινε μια ευκαιρία. Όταν ξανασυνάντησα το Θωμά αργότερα εκείνη τη μέρα στον τομέα Φυσικής Ιστορίας 54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

της Βιβλιοθήκης ήδη ένοιωθα πολύ άσχημα. Και τότε εκείνος πήρε ένα μπερδεμένο ύφος και με σαρκασμό είπε, «Α... ο Κάρολος, έτσι;» Ήξερα ότι περνούσε μια πολύ άσχημη μέρα, κι έτσι έκανα υπομονή και είπα, «Λυπάμαι πολύ που σου φέρονται έτσι. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι. Όμως έτσι έχουν τα πράγματα ξέρεις». Ο τόνος της φωνής του έγινε ακόμα πιο οξύς. «Ναι, βέβαια. Γι’ αυτό κάνε πως δεν με γνωρίζεις» είπε και απομακρύνθηκε. Μα γιατί ήταν θυμωμένος μαζί μου; Εγώ προσπαθούσα να είμαι ευγενικός μαζί του. Γι’ αυτό δεν έχει φίλους! Ύστερα απ’ αυτό το περιστατικό προσπάθησα να ξεχάσω το Θωμά. Τα κατάφερα κάπως, μέχρι δυο μέρες αργότερα την ώρα του φαγητού. Καθώς περίμενα στην ουρά, ξαφνικά πρόσεξα τον Ηλία και το Ραούλ να φορούν κολιέ με τα δόντια καρχαρία που τους είχα δώσει στην τάξη. Κοίταξα γύρω μου και είδα πολλά άλλα παιδιά να φορούν κολιέ με τα δόντια του καρχαρία. Δεν μπορούσα να το πιστέψω πως με αντέγραψαν. Ποιος να το πίστευε πως είχα τόση επιρροή; Τα κολιέ δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Σύντομα θα τα ξεχνούσαν όλοι. Όμως ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να κάνω

να με αντέγραφαν και σ’ αυτό. Θα μπορούσα ίσως να κάνω τουλάχιστον τους φίλους μου να δουν το Θωμά διαφορετικά. Όταν πήραμε τους δίσκους μας, προσευχήθηκα σιωπηλά για ενθάρρυνση. Έπειτα γύρισα στον Ηλία και το Ραούλ και τους είπα, «Πάω να καθίσω με το Θωμά». Με κοίταξαν κατάπληκτοι, όμως με ακολούθησαν στο τραπέζι του. τη διαφορά σε σημαντικότερα πράγματα. Τότε θυμήθηκα το Θωμά. Ήξερα ότι ο Θεός θέλει να είμαστε ευγενικοί με όλους. Όμως κανένας δεν ήταν ευγενικός με το Θωμά – αυτό συμπεριλάμβανε κι εμένα! Είχα πει ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι για τον τρόπο που όλοι του φέρονταν. Θα μπορούσα να αρχίσω να του φέρομαι σα να ήταν – ένα καλό παιδί που θα μπορούσε να είναι ένας καλός φίλος. Ποιος ξέρει; Ίσως κάποιοι

Ο Θωμάς έδειχνε καχύποπτος, αλλά όσο η ώρα προχωρούσε γινόταν πιο φιλικός. Μέχρι να τελειώσουμε το φαγητό οι φίλοι μου κατάλαβαν πως ο Θωμάς ήταν πολύ εντάξει. Κι εγώ κατάλαβα κάτι. Άσχετα με το τι κάνουν οι άλλοι, εγώ πάντα πρέπει να κάνω αυτό που ξέρω πως είναι το σωστό. Κι εδώ που τα λέμε αυτό είναι μια θαυμάσια ανακάλυψη! n Της Diane R. Jenkins Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Η σχέση που σώζει* Πώς είναι δυνατόν ένας τυπικά θρησκευόμενος άνθρωπος να είναι τόσο περήφανος παρ’ ότι ξέρει τόσο πολλά για το Θεό, και πώς συμβαίνει ένας άνθρωπος βουτηγμένος στην αμαρτία να είναι γνήσια ταπεινός αν και είναι αμαρτωλός. Σημείο αναφοράς για το θρησκευόμενο είναι το γράμμα του νόμου. Ο καθένας μπορεί να είναι σωστός όσον αφορά το γράμμα του νόμου. Μπορεί να εκπληρώνει κανόνες και εντολές. Να «κάνει το καθήκον του» και να νοιώθει άμεμπτος. Το σημείο αναφοράς του ανθρώπου που αναγνωρίζει την αμαρτία στη ζωή του είναι διαφορετικό. Δεν είναι καλός άνθρωπος. Το μόνο που γνωρίζει από το νόμο είναι ότι τον καταδικάζει και το σημαντικότερο αναγνωρίζει την κατάστασή του. Το σημείο αναφοράς του αμαρτωλού ανθρώπου βρίσκεται σε ένταση ανάμεσα σε τρία πράγματα: α) Βρίσκεται απέναντι σε νόμο άσπλαχνα σκληρό κι ανυποχώρητο, κάτι που δεν μπορούσε να εκπληρωθεί γιατί αυτός είναι πολύ αδύναμος για κάτι τέτοιο. β) Βρίσκεται απέναντι σ’ ένα νόμο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολλή σκληρότητα απέναντι στους άλλους. Γ) Τέλος βρίσκεται απέναντι σε μια σχέση που μπορεί να αποκαταστήσει τα πάντα. Χάρη στο τρίτο πράγμα μπορεί να βρίσκεται μέσα σε μια εκκλησία ή οπουδήποτε αλλού και να χτυπά το στήθος του. Μέσα σ’ έναν κόσμο σκληρών, άσπλαχνων και αμείλικτων ανθρώπων υπάρχουν στιγμές που όλα μπορούν να συμβούν, γιατί κάποτε ο άνθρωπος μπορεί να είναι άνθρωπος. Πόσο μάλλον ο Δημιουργός του, ο Θεός. Ο νόμος καταδικάζει τον αμαρτωλό, όχι όμως ο Θεός που είναι αγάπη (Α΄ Ιωάννη 4:8). Ο Θεός μας μέσα στη χάρη και το έλεός Του φέρθηκε με ανθρωπιά. Έστειλε ό,τι πιο πολύτιμο είχε στη γη μας, τον μονάκριβο γιο Του (Ιωάννης 3:16). Αυτή η θυσία κάνει τον αμαρτωλό ταπεινό, του δίνει πίστη και τον οδηγεί συντριμμένο στο σταυρό του Γολγοθά. Ελπίδα, έλεος, χάρη, ευσπλαχνία κι επιείκεια στη σωτήρια για τον άνθρωπο θυσία του Κυρίου Ιησού Χριστού στο σταυρό. Επιστρέφουμε στον Πατέρα Θεό, στο σπίτι της αγάπης μόνο από ένα δρόμο. Αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός! «Κι είναι βέβαια ένας ο Θεός κι ένας ο μεσίτης ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι που πρόσφερε τον εαυτό του ως λύτρο για λογαριασμό όλων μας» (Α΄ προς Τιμόθεο 2:5-6). Τούτη τη στιγμή αν τον καλέσεις στη ζωή σου θα έρθει, θα σε σώσει, θα σε συγχωρήσει και θ’ αρχίσει μια ευλογημένη σχέση μαζί σου, μέσα στον οποία θα σε αλλάζει καθημερινά και θα σε ετοιμάζει για πολύ μεγαλύτερα πράγματα. Θα Τον εμπιστευτείς; n * Σκέψεις με αφορμή την παραβολή του Ιησού Χριστού για τον Τελώνη και τον Φαρισαίο (Λουκάς 18:9-14).

56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

!"#$% &"'(& %)*(!! " Έχουν"πουληθεί" περισσότερα"από" &'(#((("αντίτυπα"στην" αγγλική"έκδοση#

Λυτρωτική! Πραγματικότητα!! στο!Γάμο! !

Κάπως!"με"κάποιο"τρόπο!"κάθε" γάμος"μετατρέπεται"σε"έναν"αγώνα#" Κάθε"γάμος"διαμορφώνεται"όπως" κανείς"δεν"θα"ήθελε#"Κάποια"στιγμή" χρειάζεστε"κάτι"πιο"δυνατό"από"το" ρομαντισμό!"κάτι"βαθύτερο"από" κοινά"ενδιαφέροντα"και"αμοιβαία" έλξη#"Χρειάζεστε"προσαρμοσμένες" και"ανώτερες"προσδοκίες!" χρειάζεστε"δραστικές"δεσμεύσεις" και!"το"κυριότερο!"χρειάζεστε"χάρη$ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ%"ΕΙΡΗΝΗ"ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗ

12€ Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 ! 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 ! 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 ! 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 ! 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» ! 00355.692585746

H KAINH ΔIAUHKH Η Καινή Διαθήκη επανακυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις «Ο Λόγος» σε νέα διορθωμένη και

ανανεωμένη έκδοση με 624 σελίδες στη νεοελληνική γλώσσα σε μετάφραση Συμεών Ιωαννίδη, θεολογική επεξεργασία του αείμνηστου Γ. Α. Χατζηαντωνίου Δρ.Θ. και με την εκδοτική επιμέλεια του αείμνηστου Σπύρου Ζωδιάτη Δρ.Θ., Δρ.Φ. Αρχιεπισκοπές και Μητροπόλεις τίμησαν με ευχαριστήριες επιστολές το εκδοτικό αυτό πόνημα και μερικές περικλείονται στις πρώτες σελίδες.

Ανανεωμένη έκδοση, σε 2 χρώματα: λευκό και πράσινο εξώφυλλο

5€

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 ! 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 ! 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 ! 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 ! 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» ! 00355.692585746

P

SS PO RE

Χ+5 ES

T

του Ευαγγελίου

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

PR

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Τ.Θ. 254, 19400 ΚΟΡΩΠΙ

ST

Η ΦΩΝΗ

S PO

S