FONH 6 2021

ΑΡ. 6 / ΙΟΥΝΙΟΣ 2021

Κυκλοφορεί το πρώτο CD της σειράς «Ψάλλω»! Μια συλλογή με 14 λατρευτικά τραγούδια, για πρώτη φορά ηχογραφημένα σε ένα CD,

9 1. ΤΡΕΧΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΤΩΡΑ Come Now Is the Time to Worship 2. ΣΕ ΔΟΞΑΖΩ You’re Worthy of My Praise 3. ΔΟΞΑ ΣΤ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ Blessed Be Your Name 4. ΘΕΕ ΘΑΥΜΑΤΩΝ God of Wonders 5. ΗΡΘΑ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΣΩ Here I Am To Worship

στις επίσημες Ελληνικές μεταφράσεις τους...

€

6. ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ In Christ Alone

11. ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ Days of Elijah

7. ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΠΑΝ ΓΙΑ ΜΕ You Are My All in All

12. ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΜΕΡΑ Happy Day

8. ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΟΥ You Are My King (Amazing Love)

13. ΠΑΛΑΙΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ Ancient of Days

9. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΜΑΣ How Deep the Father’s Love For Us

14. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Forever

10. ΜΟΝΟ ΕΣΥ You Alone Can Rescue

Τραγουδούν οι: Άρης Γραβάνης, Βιβή Τουφεξή, Δαβίδ Παπαναγής, Δημήτρης Αναγνώστου, Ευαγγελία Βιταλάκη, Μιχάλης Λιτσικάκης, Νταϊάνα Ρωμαίου, Πάνος Καραγκούνης, Φιλήμων Αρμένης, Φοίβος Μανταγκιώζης

Αποκτήστε τώρα κι εσείς τη συλλογή και ψάλτε μαζί τους! Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» 00355.692585746

Χαμόγελο Αθωότητας... Το πιο πολύτιμο κομμάτι της ζωής μας είναι τα παιδιά μας. Είναι στα παιδιά μας που γεννιούνται όλα τα όνειρα και οι προσδοκίες το ίδιο για πλούσιους ή φτωχούς, για ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης, καθώς η αθώα παιδική ψυχή αγγίζει τις ζωές όλων μας μ’ ένα μοναδικό τρόπο. Στις μέρες τις δικές μας, κι αυτή η ευαίσθητη κοινωνική ομάδα υποφέρει σ’ όλον τον κόσμο. Είναι τα ανώριμα παιδιά που εισπράττουν όλες τις παθογένειες που οι ενήλικες συνειδητά ή ασυνείδητα δημιουργούν με τις επιλογές τους. Στην πρόσφατη προσφυγική κρίση, ακόμη και μέχρι σήμερα τα ασυνόδευτα παιδιά που κατά χιλιάδες έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας δεν παύουν να μας θυμίζουν ότι το πρόβλημα είναι δίπλα μας. Το βλέπουμε στα φανάρια κάθε πόλης... Η τραγική οικογενειακή δολοφονία των Γλυκών Νερών, που έχει πικράνει γι’ άλλη μια φορά τη ζωή μας, αφήνει το δραματικό αποτύπωμά της πάνω σε μια παιδική ψυχή. Χτες ήταν τα παιδιά της Ρουάντας ή της Ινδίας, σήμερα είναι παιδιά στην πολιτισμένη Ευρώπη που πονούν και πληγώνουν τις καρδιές μας. Δεν πρέπει να μένουμε μόνο στα στατιστικά νούμερα, στα ευχολόγια και στη συγκίνηση αλλά να προχωρούμε σε δράσεις αγάπης, κάνοντας κινήσεις που θα ξαναφέρουν την αθωότητα στις παιδικές ψυχές και θα κάνουν το χαμόγελο ν’ ανθίσει στα πρόσωπα εκείνα που αντανακλούν τον χάρτη για ένα καλύτερο αύριο. Ο δημιουργός Θεός μάς έχει δώσει τα μέσα και το μήνυμα ότι είναι δικιά μας η ευθύνη να προστατέψουμε τα παιδιά μας και τα παιδιά όλου του κόσμου... Αυτό το καλοκαίρι ας μην μείνουμε θεατές στις τραγικότητες που η αμαρτία φέρνει στον κόσμο μας αλλά ας προσφέρουμε τη θεραπεία που μπορεί να δώσει μόνο η αγάπη Του... Αγαπάμε και χρειαζόμαστε τα χαμόγελα αυτά της αθωότητάς... ας κάνουμε το μέρος μας ώστε να ανθίσουν σε κάθε παιδική ψυχή... Φώτης Ρωμαίος ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 1

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΙΟΥΝΙΟΣ 2021

περιεχόμενα Προσευχή για τους Πατέρες Νικολέττα Π. Πετρίδου

Η Παλιγγενεσία της Εκκλησίας Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο» Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Υπομονή θα πει... (ποίημα) Γιάννης Τζελέπης

Διδάγματα Ζωής «Χριστιανική Απολογητική Γωνιά» Η απώλεια και το πένθος μέσα στην πανδημία Τάσος Μαρκουλιδάκης

«Ανώνυμα γράμματα» Σούλα Μαξιμιάδου-Isch

Περί τύπου Νόμου Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

Ο Χριστός με Βέσπα και τζιν; Θοδωρής Καλογερόπουλος

Ο Δρόμος του Γυρισμού... Συνέντευξη με τον Πρίαμο Ραμπότα ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Θερίζουμε ό,τι σπείραμε Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Άλλες Εποχές... Στέφανος Κατσάρκας

Δεν αντέχουμε άλλο! Γιατί; Ανανίας Καβάκας

Από τον Επιούσιο Άρτο...

John Blanchard Οι προκλήσεις της εποχής μας Μια χειρόγραφη εγγραφή που θα ήθελα να έλειπε Αλέξανδρος Δαδάος

Η Αγάπη του Χριστού για τους «Δικούς Του» και Μετά την Ανάσταση Γιούλικα Κ. Masry

Ένας Θεός θαυμάτων Ρίτα Αναγνώστου

Ο πειρατής κι εγώ Linda Opp

Τον είδες; Ανέστης Πεταλίδης

03 04 08 10 11 12 14 16 18 21

ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 • TEΥΧOΣ 06 • ΕΤΟΣ 79ο ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009) Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 JUNE 2021 • NUMBER V • VOL. LXXIX

22 25

VOICE OF THE GOSPEL

35

Owner: AMG International

36 38 41 42 43

(USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS” P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

46 48 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Προσευχή για τους Πατέρες Πατέρα μας επουράνιε, καθώς αυτόν τον μήνα γιορτάζουμε την ημέρα του πατέρα, Σε παρακαλούμε να ευλογήσεις τους επίγειους πατέρες μας, γιατί πολλές φορές αντανακλούν την αγάπη, τη δύναμη, τη γενναιοδωρία, τη σοφία και το έλεος που Εσύ τους έδωσες ως παράδειγμα της σχέσης Σου μαζί μας, που είμαστε παιδιά Σου. Τιμούμε τους πατέρες μας που έβαλαν τις δικές μας ανάγκες πάνω από τις δικές τους απολαύσεις, απασχολήσεις, χαρές και ανέσεις. Μας δίδαξαν πώς να έχουμε θάρρος και αποφασιστικότητα, κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες. Μας βοήθησαν να αντιμετωπίσουμε κάποιες προκλήσεις και να ξεπεράσουμε τα όριά μας πολλές φορές. Επιπλέον, μας ανάθρεψαν ώστε να γίνουμε, ως ενήλικες άνθρωποι υπεύθυνοι, στοργικοί και με αρχές. Κύριέ μας, δεν ζουν όλοι οι πατέρες μας με τέτοια ιδανικά και αρχές. Γι’ αυτό δώσε τους τη χάρη Σου και βοήθησέ τους να καταλάβουν τα λάθη τους και να διδαχθούν απ’ αυτά. Και σ’ εμάς τα παιδιά τους δώσε μας τη χάρη να τους συγχωρήσουμε, όπως Εσύ μας συγχώρησες. Βοήθησέ μας, ακόμη, να αποβάλουμε πικρίες του παρελθόντος στις σχέσεις μας με τους πατέρες μας. Αντίθετα να δείξουμε ταπεινότητα και ειρήνη στην καρδιά μας. Κύριέ μας, να ευλογήσεις κι αυτούς που έγιναν “πατέρες” μας, όταν οι βιολογικοί μας πατέρες μάς παραμέλησαν. Τη χωρίς υστεροβουλία αγάπη που μας έδειξαν να τους την ανταποδώσεις πολλαπλάσια. Η επιρροή τους στη ζωή μας μάς έκανε καλύτερους ανθρώπους. Κύριέ μας, δώσε στους νέους και μελλοντικούς πατέρες την οδηγία που χρειάζονται για να αναθρέψουν, να διαπαιδαγωγήσουν και να συμβουλεύσουν τα παιδιά τους να ζουν όπως θέλει ο Κύριος (Εφεσίους 6:4) και να αγαπούν Εσένα και τους ανθρώπους γύρω τους. Θύμισέ τους ακόμη ότι πρέπει να φέρονται στις γυναίκες τους με αξιοπρέπεια, κατανόηση, συμπόνια, σεβασμό και αγάπη, γιατί αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο για τα παιδιά τους. Ακόμη προσευχόμαστε να καλύψεις με τη χάρη και την πρόνοιά Σου όλα τα μέλη των οικογενειών εκείνων που ο πατέρας έχει φύγει από τη ζωή αυτή και είναι τώρα στην παρουσία Σου. Και έχουμε την ελπίδα ότι μια μέρα θα ενωθεί ξανά η οικογένειά τους στην Ουράνια Βασιλεία Σου! Πατέρα μας Άγιε, ζητούμε σήμερα και κάθε μέρα τις πλούσιες ευλογίες Σου για τους πατέρες. Στο όνομα του Ιησού Χριστού προσευχόμαστε. ΑΜΗΝ. Διασκευή: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 3

Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ecclesia Reformata semper Reformanda

Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ και η Δική μας... Φέτος είναι η χρονιά που το Έθνος μας γιορτάζει τα 200 χρόνια από την εξέγερσή του ενάντια σε μια σκλαβιά 400 ετών. Το 1821 οι Έλληνες πήραν τα όπλα και πολέμησαν για να ζήσουν ελεύθεροι. Η Παλιγγενεσία ενός έθνους, ωστόσο, επεκτείνεται και στην πνευματική του ζωή –όχι μόνο στην ιστορική του πορεία. Φέτος μέσα από μια σειρά άρθρων θα δούμε με ποιους τρόπους μπορεί να λάβει χώρα μια πνευματική παλιγγενεσία στη ζωή μας.

άπως περίεργος ακούγεται ο τίτλος «Η Παλιγγενεσία της Εκκλησίας». Κι αυτό, γιατί και ιστορικά και βιβλικά δεν μπορούμε να φανταστούμε την εκκλησία σαν κάτι στατικό. Αφού, λοιπόν, είναι ζωντανός οργανισμός που κινείται στον χρόνο, γιατί να θέλει ανανέωση, παλιγγενεσία; Πόσο ισχύουν σήμερα τα λόγια του απ. Παύλου ότι ο Χριστός εξάγνισε την εκκλησία του για να την κάνει άγια κι αψεγάδιαστη (Εφ 5:26-27); Πού αναφέρεται χρονικά; Είναι αυτός ο καθαρισμός άπαξ ή επαναλαμβανόμενος;

Κ

μίζεται» (Ecclesia Reformata semper Reformanda).

Ο Καθαρισμός

Είναι, όμως, αναμόρφωση αυτό που εννοούσε ο Παύλος στο Εφ 5:26-27; Εκεί διαβάζουμε ότι μια για πάντα ο Χριστός καθάρισε την εκκλησία με το βάπτισμα και με τον Λόγο. Η διαδικασία, κατά τον John Stott, παραπέμπει στο νυφικό λουτρό που λάβαινε χώρα πριν τον γάμο, είτε τον εβραϊκό είτε τον ελληνικό*. Στη συνέχεια την αγίασε κι εξακολουθεί να την αγιάζει με τη Η Διαδρομή δύναμη του Πνεύματος που κατοικεί μέσα της. Στο πέρασμα των αιώνων, από την αρχέγονη Πολλοί αναρωτιούνται: μα για ποια άγια εκκλησία πήγαμε στην αποστολική του 1ου αιώνα εκκλησία μιλάμε, αφού υπάρχουν σκάνδαλα, κι από κει στους διωγμούς των δύο επόμενων χωρισμοί, διαιρέσεις, κακή μαρτυρία, αμαρτίες αιώνων ώς στον Μεγάλο Κωνσταντίνο, που και τόσα άλλα. Όλη η Α΄ προς Κορινθίους είναι καθιέρωσε τον Χριστιανισμό σαν επίσημη θρη- γεμάτη από τέτοιες περιπτώσεις. Πού είναι η σκεία, οπότε τέρμα οι διώξεις και γενικότερα ο αγιότητα; πού είναι η Παλιγγενεσία της Εκκληκατατρεγμός. σίας; Σωστά όλα αυτά και πραγματικά. Πρέπει Τώρα άρχισαν οι διαιρέσεις, οι αντιπαρα- βέβαια να ληφθεί υπόψη η έννοια του όρου θέσεις, τα σχίσματα και φτάνουμε αισίως στη «αγιάζω» ότι είναι ξεχωρίζω κάτι για να ανήκει Μεταρρύθμιση του Λούθηρου, τον 16ο αιώνα, αποκλειστικά σ’ εμένα και να ανήκει καθαρό που τα 500 χρόνια της τα γιορτάσαμε πρόσφατα. και άμωμο. Ο Παύλος όμως βλέπει την εκκλησία Αλλά και πάλι η μεταρρυθμισμένη εκκλησία όχι όπως είναι σήμερα αλλά στην εσχατολογική αναμορφώθηκε ξανά και ξανά, για να φτάσει της δόξα, όταν ο Χριστός θα την παρουσιάσει να επικρατήσει το σλόγκαν που άμωμη, χωρίς κηλίδα ή ρυτίδα. ξεκίνησε από τον ι. Αυγουστίνο: Προφανώς το νόημα του σλόγΤου ΧΑΡΗ «Η μεταρρυθμισμένη εκκλησία καν για διαρκή αναμόρφωση ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com πρέπει πάντοτε να μεταρρυθείναι ότι η εκκλησία πρέπει να ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 5

εμμένει στην ομολογία της και στην καθαρότητα του λόγου της· στην καταδίκη της αμαρτίας, όπως παραγγέλλει ο Παύλος στην εκκλησία της Κορίνθου (Α΄ Κορ 5), και στην υγιή διδασκαλία της. Αν θέλουμε τη διαρκή Παλιγγενεσία της Εκκλησίας μας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι ο καθένας μας ως μέλη της να «αγιάζουμε τον εαυτό μας» (Α΄ Ιω 3:3) με την έννοια που προαναφέραμε, και τα άλλα ας τα αφήσουμε στην Κεφαλή της εκκλησίας. Εκείνος αγάπησε την εκκλησία του –όχι εμείς· εκείνος πρόσφερε τον εαυτό του για χάρη της –όχι εμείς· εκείνος την καθαρίζει –όχι εμείς· εκείνος θα την αγιάσει και θα την παρουσιάσει άμωμη –όχι εμείς· σ’ εκείνον ανήκει η εκκλησία –όχι σ’ εμάς! Η εκκλησία δεν ανήκει ούτε στους λειτουργούς της ούτε στους πρεσβυτέρους της ή στους διακόνους της. Ανήκει στον Χριστό.

Ο Ρόλος μας Ο δικός μας ρόλος σαν συνόλου Χριστιανών, που αποτελούμε το «πλήρωμα» της εκκλησίας, είναι, όχι να επικρίνουμε, να γκρινιάζουμε, να αμφισβητούμε ή να κάνουμε «αντιπολίτευση» αλλά με τη ζωή μας να δείχνουμε την καθαρότητα και την αγιότητα της εκκλησίας μας, να προσευχόμαστε για όλους τους αδελφούς, για την παγκόσμια εκκλησία, για τη διωκόμενη εκκλησία, και πάνω απ’ όλα, για την ενότητα της εκκλησίας του Χριστού. Είναι γνωστό αυτό που έλεγε ο Λούθηρος για όσους έχουν πάντοτε κάποιο ψεγάδι να βρουν στην τοπική τους εκκλησία: «Μην ψάχνεις να βρεις την τέλεια εκκλησία. Ακόμη κι αν τη βρεις και πας σ’ αυτήν, αμέσως η εκκλησία εκείνη παύει να είναι τέλεια»! Από τότε που γνωρίσαμε τον Χριστό σαν προσωπικό μας σωτήρα και Κύριο, τότε δηλαδή που ο Χριστός με το αίμα του καθάρισε τις αμαρτίες μας και μας έκανε καινούργια δημιουργήματα, ακριβώς τότε ξεκίνησε ένα έργο 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

αγιασμού για τον καθένα μας, ένα έργο διαρκούς παλιγγενεσίας. Όλη αυτή η διαδικασία εξαγνισμού από τον σταυρό ώς την εσχατολογική δόξα έχει στόχο να μας κάνει να μοιάσουμε στον Χριστό. Μέρα με τη μέρα, καθώς μελετάμε τον Λόγο του Θεού κι αφήνουμε τα μηνύματα του Πνεύματος να εισχωρούν μέσα μας, να διαποτίζουν το είναι μας και να επηρεάζουν τον χαρακτήρα μας και τη συμπεριφορά μας, καθαριζόμαστε με το εξαγνιστικό νερό του Λόγου του. Γι’ αυτό άλλωστε μας αφήνει σε αυτό τον κόσμο ο Θεός και δεν μας παίρνει στους ουρανούς όταν μας αναγεννά, όπως προαναφέραμε. Σε όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωής μας, καθώς ακούμε και εμβαθύνουμε με το πνεύμα μας στον Λόγο του Θεού, καθώς βιώνουμε τους πειρασμούς, τις θλίψεις, τους πνευματικούς αγώνες διά της πίστεως, τελειοποιούμαστε και μεταμορφωνόμαστε προς το πρότυπο του Χριστού. Αυξάνουμε διαρκώς, ώσπου να φτάσουμε στο «μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφ 4:13). Και καθώς είμαστε διαρκώς απασχολημένοι με αυτή την υπέρτατη διαδικασία, σίγουρα δεν έχουμε χρόνο να ασχολούμαστε με το τι κάνει ο ένας και ο άλλος στην εκκλησία μας, ή με το ποιος είναι ο καλύτερος στην εκκλησία μας, όπως έκαναν οι μαθητές του Χριστού στο Ανώγειο, προτού λάβουν τη δωρεά του Πνεύματος. Όταν όμως το Πνεύμα του Θεού πλημμύρισε τις καρδιές τους την ημέρα της Πεντηκοστής, η καρδιά τους άλλαξε κι έγινε ταπεινή, αποδεχόταν την ανωτερότητα ο ένας του άλλου και πρόβαλλαν το έργο ο ένας του άλλου (π.χ. Β΄ Πε 3:14-16). Αν θέλουμε μια τέτοια εκκλησία, ο Θεός είναι έτοιμος να μας τη χαρίσει. Να πνεύσει το Πνεύμα της παλιγγενεσίας του μέσα μας και να γίνουμε ένας λαός πραγματικά και όχι τυπικά ξεχωρισμένος μόνο γι’ αυτόν. n

* John Stott, Το Μήνυμα της προς Εφεσίους Επιστολής, εκδ. «Ο Λόγος», σελ. 328.

Καταθέτοντας τα χρήματα στους λογαριασμούς που βρίσκονται στο κάτω μέρος της σελίδας 34.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΤΟ ΟΓΔΟΟ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ Αν σας ρωτούσα

ποιες θεωρείτε ότι είναι οι δέκα χειρότερες αμαρτίες, ασφαλώς η λίστα σας θα περιλάμβανε: φόνο, κλοπή, μοιχεία, πορνεία... Σίγουρα στη λίστα δεν θα περιλαμβάνατε την αμαρτία του κουτσομπολιού. Ο πάπας Γρηγόριος Α΄ (590-604 μ.Χ.) κατέταξε τις αμαρτίες σε κατηγορίες. Ξεχώρισε επτά και τις ονόμασε «Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα», ήτοι Αλαζονεία, Ζηλοφθονία, Οργή, Οκνηρία, Απληστία, Λαιμαργία και Λαγνεία. Αν είχε ως βάση του τη Βίβλο, θα έπρεπε να συμπεριλάβει ως όγδοη αμαρτία το κουτσομπολιό. Κι αυτό, επειδή όλες οι αμαρτίες που αφορούν τη γλώσσα, είναι θανατηφόρες, όπως βωμολοχίες, συκοφαντίες, κριτική κλπ. Μια δημοσιογράφος της «Καθημερινής» έγραψε: «το 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

κουτσομπολιό έχει αναχθεί περίπου σε εθνικό σπορ, με τους επαγγελματίες του είδους (τις γνωστές «TV περσόνες» και τους συντάκτες των κοσμικών περιοδικών... Μόνο το 26,5% των νέων εμπιστεύονται πλέον τους συνανθρώπους τους». Οι συμπατριώτες μας δεν συμμετέχουν σε συλλόγους, σωματεία κλπ., επειδή δεν θέλουν να εκθέσουν τη ζωή τους στους άλλους, γιατί φοβούνται το κουτσομπολιό. Το κουτσομπολιό, παρότι είναι «γεμάτο θανατηφόρο δηλητήριο» (Ιακ. 3:8), έχει μια γλύκα. Ακούγεται, εξαπλώνεται γρήγορα και γίνεται πιστευτό. «Τα λόγια τού ψιθυριστή καταπίνονται ευχάριστα...» (Παροιμίες 18:8). Γι’

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

αυτό τα πρωινάδικα, απογευματινάδικα και μεταμεσανυχτάδικα, καθώς και τα σκανδαλοθηρικά ταμπλόιντ είναι τόσο δημοφιλή. Το κουτσομπολιό είναι επικίνδυνο και σ’ αυτούς που το διαδίδουν αλλά και στους αποδέκτες του. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί η Κ.Δ. για τον κουτσομπόλη είναι «ψιθυριστής» και «κατάλαλος» (Ρωμαίους 1:29-30). Είναι αυτός που ψιθυρίζει πίσω από την πλάτη μας, όταν δεν είμαστε παρόντες, με πρόθεση να μας βλάψει. Ο κουτσο μπό λης ρίχνει το δηλητήριο ψιθυρίζοντας. Με τα σύγχρονα μέσα η δουλειά του γίνεται ευκολότερη. Αυτοί που κουτσομπολεύουν είναι αργόσχολοι και έχουν ανασφάλεια μίσος και φθόνο. Ο κουτσομπόλης ακούει κάτι που του αρέσει για κάποιον

που δεν του αρέσει. Θέλει να μειώσει τους άλλους, ώστε να κερδίσει μερικούς πόντους! Κάποιος είπε: «Ο κουτσομπόλης μοιάζει με τον δικαστή, που δεν καταδικάζει μεν σε θάνατο, αλλά κατακρεουργεί την υπόληψη του άλλου ανελέητα»! Απώτερος στόχος του

σουμε. Μπορεί να ανατρέψει κυβερνήσεις, να καταστρέφει γάμους, φιλίες, υπολήψεις, σταδιοδρομίες, εκκλησίες. Δημιουργεί υποψίες και κάνει αθώους ανθρώπους να κλαίνε και να χάνουν τον ύπνο τους. Το κουτσομπολιό τροφοδοτείται από «τη φωτιά της

είναι να καταστρέφει ζωές και να αμαυρώνει αξιοσέβαστους ανθρώπους. Είναι κακόβουλος. Έχει επιτυχίες σε κάθε σφαίρα της κοινωνίας, ακόμα και στους χώρους της εκκλησίας. Τα θύματά του είναι ανυπεράσπιστα. Ματαιοπονούμε, αν ψάχνουμε να τον εντοπί-

κόλασης» (Ιακώβου 3:6). Προέρχεται από τον όφι τον αρχαίο που ήταν στην Εδέμ (Γένεσις 3). Είναι ο Διάβολος πίσω από τα κουτσομπολιά και διαβάλλει είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ο Χριστός τον ονόμασε «πατέρα του ψεύδους» (Ιωάν. 8:44). Όταν τον ακούμε πρόθυμα και

αδιαμαρτύρητα, του δίνουμε χώρο στη ζωή μας. Ο ιεροκήρυκας Croft Pentz έγραψε: «Ο κουτσομπόλης είναι ο ταχυδρόμος του διαβόλου». Το κουτσομπολιό προέρχεται από την κακία που φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων. Ο Χριστός λέει: «ο κακός άνθρωπος από το κακό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το κακό...» (Λουκάς 6:45). Το κουτσομπολιό, η συκοφαντία, η κριτική κλπ. προέρχονται από καρδιές γεμάτες κακία. Πολλοί εξωτερικεύουν την πικρία και την οργή τους μέσω του κουτσομπολιού. Το κουτσομπολιό είναι προϊόν της αμαρτωλής φύσης μας. Με τον προβολέα της Βίβλου, ας εξετάσουμε τα ελατήριά μας για όσα διαδίδουμε ή ακούμε. Ας μετανοήσουμε, αν με τα λόγια μας σπιλώσαμε την υπόληψη κάποιου συνανθρώπου μας. Ας εξετάζουμε τον εαυτό μας και να μην μπλεκόμαστε στις υποθέσεις των άλλων. Να αυξάνουμε στη γνώση και τη χάρη του Χριστού. Ο Ιησούς είπε: «από την καρδιά πηγάζουν οι πονηρές σκέψεις... οι κλεψιές, οι ψευδομαρτυρίες, οι βλαστήμιες» (Ματθ. 15:19, 18:15-17)). Όλη η Βίβλος είναι κατάσπαρτη από εδάφια που δείχνουν την αμαρτία του κουΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 9

τσομπολιού, αλλά και τη θεραπεία της. Ο Λόγος του Θεού έχει το αντίδοτο για το κουτσομπολιό: «Δεν θα διαδώσεις μια ψευδή φήμη» ( Έξοδος 23:1). «Δεν θα περιφέρεσαι συκοφαντώντας ανάμεσα στον λαό σου...» (Λευιτικόν 19:16). «Φύλαγε τη γλώσσα σου από κακό, και τα χείλη σου από το να μιλούν δόλο» (Ψαλμός 34:13). «Εκείνον που καταλαλεί κρυφά τον πλησίον του, αυτόν θα τον εξολοθρεύω» (Ψαλμός 101:5).

Ο Ιησούς Χριστός μάς προειδοποιεί: «Και σας βεβαιώνω πως για κάθε ανώφελο λόγο που θα πουν οι άνθρωποι, θα λογοδοτήσουν την Ημέρα της Κρίσης. Γιατί με βάση τα λόγια σου θα αθωωθείς και με βάση τα λόγια σου θα καταδικαστείς» (Ματθαίος 12:33-37). Ο απόστολος Παύλος προτρέπει: Να προσέξουμε τα άπρεπα λόγια (Εφεσ. 4:29). «Κάθε πικρία και θυμός και οργή και αγενής ομιλία και βλασφημία

να εξαλειφθεί από σας, μαζί με κάθε άλλη κακία» (Εφεσ. 4:31). «Τα λόγια σας να είναι πάντοτε ευχάριστα, καρυκευμένα με αλάτι...» (Κολοσσαείς 4:6). Το παρακάτω χωρίο ας σημαδεύει τη ζωή μας: «...όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι αγνά, όσα είναι ευχάριστα, όσα κάνουν καλή εντύπωση, οποιαδήποτε αρετή διακρίνετε και ό,τι αξιέπαινο υπάρχει, αυτά να συλλογίζεστε» (Φιλιππησίους 4:8). n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

Υπομονή θα πει... Να πονάς αλλά να μην καταβάλλεσαι να πονάς αλλά να μην παραφέρεσαι να πονάς αλλά να μην γκρινιάζεις να πονάς αλλά να μη μεμψιμοιρείς να πονάς αλλά να μη γίνεσαι αντικοινωνικός να πονάς αλλά να μη γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου να πονάς αλλά να μένεις όρθιος να πονάς αλλά να χαμογελάς να πονάς αλλά να δοξολογείς τον Κύριο να πονάς αλλά να εργάζεσαι για τη δόξα του Θεού να πονάς αλλά να προσφέρεις αγάπη να πονάς αλλά να προσεύχεσαι... γιατί... Η προσευχή είναι ανάβαση του νου σου προς τον Θεό... ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΕΛΕΠΗΣ 10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

Πατέρας

• • • • •

• • •

«Εσείς πατέρες, μην εξερεθίζετε τα παιδιά σας, αλλά να τα ανατρέφετε διαπαιδαγωγώντας τα και συμβουλεύοντάς τα να ζουν όπως θέλει ο Κύριος» (Εφεσίους 6:4). Οι πατέρες που σέβονται τον Θεό Πατέρα, απολαμβάνουν την παρουσία Του, τη σοφία Του, την καθοδήγησή Του και τις ευλογίες Του σ’ όλη τη ζωή τους. Το σπουδαιότερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας πατέρας για τα παιδιά του είναι να αγαπάει τη μητέρα τους και να το δείχνει. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, η παρουσία του πατέρα στην οικογένεια καθορίζει την επιτυχία ή αποτυχία των παιδιών στη ζωή τους. Η πατρική αγάπη δίνει δύναμη στο γιο, καθοδήγηση στην κόρη και προστασία στην οικογένεια. Ο πατέρας είναι ο σπουδαιότερος κι αποτελεσματικότερος δάσκαλος για τα παιδιά του, γιατί στο πρόσωπό του τα παιδιά βλέπουν τις αρετές που θα πρέπει να έχουν στη ζωή τους. Ο καλός πατέρας κάνει απαραιτήτως τρία βασικά πράγματα: Προμηθεύει τα αναγκαία για την οικογένειά του, προστατεύει την οικογένειά του και καθοδηγεί πνευματικά την οικογένειά του. Ο πατέρας μου δεν μου έλεγε πώς να ζω. Ζούσε και με άφηνε να τον βλέπω. Είναι σοφός ο πατέρας που γνωρίζει το ίδιο του το παιδί.

• • • • • • • • •

Πραγματικά πλούσιος είναι ο πατέρας εκείνος που τα παιδιά του τρέχουν στην αγκαλιά του ακόμα κι όταν έχει άδεια χέρια. Ευλογημένος είναι ο άντρας που ακούει πολλές γλυκιές φωνές να τον αποκαλούν πατέρα. Ο πατέρας που δεν αφιερώνει αρκετό χρόνο στην οικογένειά του δεν είναι σωστός πατέρας. «Οι πατέρες μην ερεθίζετε τα παιδιά σας για να μη χάσουν το ηθικό τους» (Κολοσσαείς 3:21). «Παιδιά μου, τη διδαχή ακούστε ενός πατέρα και δώστε προσοχή, τη σοφία για να γνωρίσετε» (Παροιμίες 4:1). Άκουγε τον πατέρα σου, εκείνον που σε γέννησε· και τη μητέρα σου στα γηρατειά της μην την καταφρονήσεις» (Παρ. 23:22). Ευτυχισμένος πατέρας είναι εκείνος που βλέπει τα παιδιά του να έχουν γίνει καλοί άνθρωποι και ακολουθούν το δρόμο του Θεού. «Όπως σπλαχνίζεται ο πατέρας τα παιδιά του, έτσι σπλαχνίζεται ο Κύριος εκείνους που τον σέβονται» (Ψαλμός 103:13). Μη λες στον Θεό πόσο μεγάλη είναι η καταιγίδα που περνάς... αλλά πες στην καταιγίδα πόσο μεγάλος είναι ο Θεός Πατέρας σου στον Οποίο πιστεύεις. n Συλλογή-Διασκευή: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 11

Χριστιανική Απολογητική Γωνιά Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά– να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης...

«Ανθρωπική Αρχή» και τα «Πολυσύμπαντα» Και αν το σύμπαν στο οποίο ζούμε είχε νη, η ζωή δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ιδιότητες που θα ευνοούσαν την ύπαρξη σκε- τυφλής σύμπτωσης και φυσικών νόμων, αλλά πτόμενων όντων με την ικανότητα να διαπι- η προέλευσή της πηγάζει από έναν υπέρτατο στώνουν ότι πρόκειται για ένα φιλόξενο για τον Νου. Η τρίτη σημαντική ανακάλυψη του 20ου άνθρωπο περιβάλλον; Όχι όπως κάποιοι διααιώνα αφορά αυτό που ο αείμνηστος φυσικός νοητές θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, Φρήμαν Ντάυσον (Freeman Dyson) περιέγραψε δηλαδή σε ένα φυσικό περιβάλλον δίχως σχέδιο ως εξής: «Όσο περισσότερο εξετάζω το σύμπαν ή σκοπό, και σε μια «τυφλή, αδίστακτη αδιαφοκαι μελετώ τις λεπτομέρειες της αρχιτεκτονικής ρία», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ντόκινς. του, τόσο περισσότερα στοιχεία βρίσκω ότι το Υποστηρίζει η επιστήμη αυτό το υλιστικό όραμα; Τρεις σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις σύμπαν κατά κάποιο τρόπο γνώριζε ότι ερχό1 του 20ου αιώνα έρχονται να συγκρουστούν άμεσα μαστε» . Το επιχείρημα βασίζεται στο γεγονός με τέτοιου είδους αθεϊστικά αφηγήματα. Την ότι οι θεμελιώδεις φυσικοί νόμοι και κοσμικοί πρώτη ανακάλυψη, περί μεγάλης έκρηξης, ήδη παράμετροι είναι λεπτομερώς ρυθμισμένοι, κατην εξετάσαμε όταν συζητήσαμε το επιχείρημα θιστώντας το σύμπαν ικανό να φιλοξενήσει τη ζωή. Μικρές μεταβολές στις τιμές πολλών ανεύπαρξης μιας πρώτης αιτίας του κόσμου. Η δεύτερη ανακάλυψη αφορά την δομή ξάρτητων παραγόντων –όπως η δύναμη της (δηλαδή τη «διπλή έλικα») του μορίου DNA, βαρυτικής και ηλεκτρομαγνητικής έλξης, οι και πραγματοποιήθηκε από τους Τζέιμς Γουότσον μάζες των στοιχειωδών σωματιδίων και η και Φράνσις Κρικ το 1953. Θεωρείται δε ως η αρχική διάταξη ύλης και ενέργειας στο σύμμεγαλύτερη βιολογική ανακάλυψη του 20ου παν– θα έκαναν αδύνατη την ύπαρξη ζωής. Αν αιώνα. (Το ανθρώπινο DNA αποκρυπτογραφή- λ.χ. η αναλογία ανάμεσα στην ηλεκτρομαγνητική 2 θηκε στα πλαίσια του περίφημου Προγράμματος και βαρυτική δύναμη διέφερε ελάχιστα, δηλαδή Ανθρώπινου Γονιδιώματος από το 1990 έως κατά περίπου ένα μέρος στα δέκα χιλιάδες δι2003). Το γεγονός ότι το μόριο DNA περιέχει σεκατομμύρια δισεκατομμυρίων δισεκατομμυρίων, τότε δεν θα μπορούσαν να ολόκληρη την πληροφορία για υπάρχουν αστέρια όπως ο ήλιος, τη ζωή υπονοεί ότι αυτή βασίζεται απαραίτητα για τη ζωή. Επίσης, Απο τον στην πληροφορία. Επειδή πληΔΡΑ ΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ εάν η ισχυρή πυρηνική δύναμη ροφορία προϋποθέτει νοημοσύ12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ήταν ασθενέστερη, αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την αστάθεια των στοιχείων που είναι απαραίτητα για τη ζωή με βάση τον άνθρακα. Αν ήταν ισχυρότερη, αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην παραγωγή άνθρακα και οξυγόνου. Η ύπαρξη υδρογόνου είναι ευαίσθητη στην ισχύ της αδύναμης πυρηνικής δύναμης. Μια μείωση αυτής της δύναμης θα σήμαινε ότι δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν άστρα καύσης υδρογόνου όπως ο ήλιος. Προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι πολλοί φυσικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτός ο απίθανος συντονισμός για τη ζωή που ονομάστηκε «ανθρωπική αρχή», δείχνει προς την κατεύθυνση ενός κοσμικού «συντονιστή». Γι’ αυτό και ο φημισμένος αστροφυσικός του Κέμπριτζ, ο Σερ Φρεντ Χόυλ εκφράστηκε κάποτε σαρκαστικά περί αυτού ως εξής: «Μια κοινή λογική ερμηνεία των δεδομένων αυτών υποδηλώνει ότι μια υπέρτατη διάνοια πρέπει να έχει ‘παίξει’ με τη φυσική», ώστε να κάνει δυνατή τη ζωή. Για να αποφύγουν ένα τέτοιο συμπέρασμα, ορισμένοι αθεϊστές επιστήμονες υποστηρίζουν πως πρέπει να υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός άλλων κόσμων, τα ονομαζόμενα «πολυσύμπαντα» («multiverses») –ανάμεσά τους και το δικό μας, που κατά σύμπτωση «τυγχάνει» να είναι φιλικό προς τη ζωή και τον άνθρωπο. Αυτή η ιδέα, είναι πέρα για πέρα μια μη επιβεβαιωμένη υπόθεση η οποία θεωρεί ότι το σύμπαν είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης λοταρίας στην οποία κάποιος «μηχανισμός δημιουργίας σύμπαντος» εκτοξεύει δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων σύμπαντα. Είναι τόσο μεγάλος μάλιστα ο αριθμός που το σύμπαν μας –με τον απίθανο συνδυασμό παραγόντων που ευνοούν τη ζωή– δεν μπορεί παρά τελικά να προκύψει. Οι υποστηρικτές της ιδέας περί «πολυσυμπάντων» παραβλέπουν όμως ένα προφανές πρόβλημα. Όλες οι αναφορές που –είτε βασίζονται στην «πληθωριστική κοσμολογία» είτε στη «θεωρία των χορδών»– υποστηρίζουν «μηχανισμούς δημιουργίας σύμπαντος» απαιτούν συντονισμό. Έτσι, βρισκόμαστε και πάλι στο σημείο όπου ξεκινήσαμε και την ανάγκη για την ύπαρξη ενός απόλυτου «συντονιστή».

Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, ότι κάτω από το βάρος των ενδείξεων περί ύπαρξης Δημιουργού ένας αθεϊστής φιλόσοφος όπως ο Άντονυ Φλου, αναγνωρίζει3: Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι πρέπει να παρουσιάσω εδώ αυτό που κάποιοι θα το έλεγαν, την τελευταία μου βούληση, την διαθήκη μου. Με λίγα λόγια, όπως λέει και ο τίτλος [του βιβλίου του «Υπάρχει Θεός!»], τώρα πιστεύω ότι υπάρχει Θεός! ... Γιατί το πιστεύω αυτό, δεδομένου ότι προώθησα και υπερασπίστηκα τον αθεϊσμό πάνω από μισό αιώνα; Η σύντομη απάντηση είναι: επειδή η εικόνα του κόσμου, όπως τον βλέπω εγώ, εξελίχτηκε μέσω της σύγχρονης επιστήμης... Η επιστήμη επισημαίνει τρεις διαστάσεις της φύσης που καταδεικνύουν τον Θεό. Η πρώτη είναι το γεγονός ότι η φύση υπακούει σε νόμους. Η δεύτερη είναι η διάσταση της ζωής, δηλαδή έξυπνα οργανωμένα τελεολογικά όντα, που προέκυψαν από την ύλη. Η τρίτη είναι η ίδια η ύπαρξη της φύσης. Αλλά δεν με οδήγησε σ’ αυτή την πεποίθηση μόνο η επιστήμη. Με βοήθησε και μια νέα μελέτη των κλασικών φιλοσοφικών επιχειρημάτων. n ___________ 1 Freeman J. Dyson, Disturbing the Universe (Νέα Υόρκη: Harper & Row, 1979), σ. 250, αναφέρεταιεπίσης και στο περίφημο έργο των John Barrow και Frank Tipler, The Anthropic Cosmological Principle (Οξφόρδη: Clarendon, 1988), σ. 318.

2 Βλ. σχετική ανάρτησή μου «Τα νεώτερα πειράματα στο CERN στα ίχνη του Δημιουργού;» της 7 Απριλίου 2010, στο ιστολόγιο «Επιστήμη και Πίστη», https: //efilos.blogspot.com/2010/04/cern.html.

3 Βλ. την παρουσίαση του βιβλίου του Φλου στο ιστολόγιό μου https: //efilos.blogspot.com/2011/09/ antony-flew.html

* Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.wordpress.com/

ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 13

Η απώλεια και το πένθος μέσα στην πανδημία του κορωνοϊού

πανδημία την οποία ζούμε είναι πρω- Death and Dying“, 1969), συνεχίζουν να πετόγνωρη για την παγκόσμια κοινότητα ριγράφουν με ακρίβεια την προσπάθεια του με πολλαπλές και ποικίλες επιπτώσεις πενθούντα να διεργαστεί το πένθος του. Τα σε υγειονομικό, κοινωνικό, οικονομικό, πνευ- στάδια είναι τα ακόλουθα: ματικό και συναισθηματικό επίπεδο. Η νόσος COVID-19 έχει προκαλέσει ατομικό και συλ1. Άρνηση: «Αποκλείεται, δεν μπορεί να λογικό πένθος, καθώς μέσα στην πανδημία συμβαίνει σε εμένα..., δεν είναι δυνατό να βιώνουμε πολλαπλές απώλειες και αντιλαμ- συμβαίνει κάτι τέτοιο..., αποκλείεται!, ... δεν βανόμαστε ότι ο θάνατος είναι αναπόσπαστο το πιστεύω!» (Άρνηση της πραγματικότητας κομμάτι της ζωής. και απομόνωση) Τα πέντε στάδια του πέν2. Θυμός: «Είναι άδικο, γιατί Από τον θους σύμφωνα με την ψυχίατρο σ’ εμένα» ή «Είμαι πολύ μικρός, ΤΑΣΟ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ Elisabeth Kübler – Ross (“On γιατί μου το κάνεις αυτό;», «Τι

Η

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μπορεί να έκανα ώστε να αξίζω κάτι τέτοιο;» «Δεν υπάρχει Θεός...», «Δεν είναι καλός ο Θεός».

3. Διαπραγμάτευση: «Τουλάχιστον άσε με να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν» ή «Θα είμαι καλύτερος, θα αλλάξω, απλώς άσε με να ζήσω λίγο παραπάνω...» ή «Αν είχα κάνει..., ίσως να μην είχε συμβεί το κακό», «Κάνε να μην συμβεί κι εγώ θα το ανταποδώσω με....»

4. Κατάθλιψη: «Είμαι τόσο λυπημένος, γιατί να προσπαθήσω να κάνω οτιδήποτε;» ή «Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω να πεθάνω...»

5. Αποδοχή: «Εντάξει, πονάει αλλά... η ζωή συνεχίζεται..., έχω αποδεχθεί ή εξοικειωθεί με το τι θα συμβεί..., όλα θα πάνε καλά!» Τα παραπάνω στάδια δεν αφορούν μόνο τον θάνατο αλλά και κάθε άλλου είδους απώλεια, είτε αυτή αφορά τον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, την απώλεια της υγείας, τη συντριβή των ονείρων μας ή την απώλεια της εργασίας μας. Δυστυχώς πολλές φορές δεν προσέχουμε τις λέξεις που χρησιμοποιούμε, όταν προσπαθούμε να σταθούμε δίπλα στους πενθούντες. Σίγουρα, δεν βοηθούν οι ακόλουθες φράσεις: «Προσπάθησε να ξεχαστείς. Ο χρόνος θα τα θεραπεύσει όλα. Τα παιδιά είναι ακόμα μικρά, δεν θα θυμούνται τίποτα. Ξέρω ή καταλαβαίνω πως νιώθεις. Εμένα πέθανε ο/η ... Και τώρα που τα παιδιά σου είναι μεγαλύτερα... Ευτυχώς, μπορείς να κάνεις περισσότερα παιδιά, κάποιοι γονείς έχουν μόνο ένα. Συγκεντρώσου στα άλλα σου παιδιά». Ο Θεός δεν είναι αδύναμος ή αδιάφορος παρατηρητής όλων όσων μας συμβαίνουν. Αντίθετα, «ενεργεί τα πάντα σύμφωνα με τη βουλή του θελήματός Του» (Εφεσίους 1:11). Μπορούμε να παρηγορούμαστε γνωρίζοντας ότι δεν λυπούμαστε όπως οι υπόλοιποι που δεν έχουν ελπίδα (Α΄ Θεσσαλονικείς

4:14), καθώς ο Χριστός είναι η Ανάσταση και η Ζωή (Ιωάννης 11:25), είναι ο πρώτος και ο έσχατος που ζει για πάντα και εξουσιάζει για πάντα τον θάνατο και το βασίλειό του (Αποκ.

1:17-18). Μία μέρα ο Θεός «θα καταπιεί τον θάνατο με νίκη... (και) θα σφουγγίσει τα δάκρυα από όλα τα πρόσωπα» (Ησαΐας 25:8). Ο Πατέρας Θεός βίωσε την απώλεια του μονογενή Του Υιού που ενσαρκώθηκε για να παραδοθεί για τις ανομίες μας και να αναστηθεί για τη δικαίωσή μας (Ρωμαίους 4:25). Συνεπώς, ο Ουράνιος Πατέρας μας κατανοεί πλήρως την ψυχική μας κατάσταση όταν βιώνουμε κάποιου είδους απώλεια στη ζωή μας. Εξάλλου, «δεν έχουμε αρχιερέα που να μην μπορεί να συμμεριστεί τις αδυναμίες μας» (Εβραίους 4:16). Ο Χριστός μπορεί να βοηθήσει αυτούς που δοκιμάζονται, επειδή υπέφερε και δοκιμάστηκε ως άνθρωπος (Εβραίους 2:18). Στις δύσκολες στιγμές της απώλειας και του πόνου, ο Θεός μας ενισχύει προκειμένου να ενθαρρύνουμε όσους περνούν κάθε είδους θλίψη και απώλεια (Β΄ Κορινθίους 1:4). Ο Νικ Βούισιτς, που γεννήθηκε χωρίς άκρα, έχει γίνει γνωστός σε όλο τον κόσμο ως ένας χαρισματικός ομιλητής. Στο βιβλίο του «Ζωή χωρίς όρια» αναφέρει: «Ένας από τους καλύτερους τρόπους που έχω βρει για να αντέχω, ακόμα κι όταν οι προσευχές μας δεν εισακούονται, είναι να απευθύνομαι και να αγγίζω τους άλλους. Αν τα βάσανά σου ειναι βάρος, βγες από τον εαυτό σου, πλησίασε κάποιον άλλο και διευκόλυνέ τον με το δικό του βάρος, και δώσ’ του ελπίδα. Δώσ’ του χέρι να σηκωθεί και θα παρηγορηθεί, ξέροντας ότι δεν είναι ο μόνος που υποφέρει. Όταν χρειάζεσαι κάποιον να συμπάσχει μαζί σου, γίνε εσύ αυτός ο κάποιος για τον διπλανό σου. Γίνε φίλος όταν χρειαάζεσαι εσύ έναν φίλο. Δώσε ελπίδα όταν είσαι εσύ που περισσότερο απ’ όλους την χρειάζεσαι». n ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 15

«Ανώνυμα γράμματα» το αρχείο του υπολογιστή μου έχω κρούς και μεγάλους. Ξαναθυμήθηκα όλα κρυμμένους θησαυρούς. Αποθηκεύω εκείνα τα ανώνυμα γράμματα τότε και συγόλα μου τα γραπτά και πολλά ενδιαφέ- κινήθηκα, αλλά και μετά ο Θεός συνέχισε να ροντα άρθρα. Αυτές τις μέρες έψαχνα ένα μου τα στέλνει. θέμα που ήξερα ότι ήταν εκεί. Αλλά μεταξύ Όλοι περάσαμε και περνούμε ακόμη από των άλλων η ματιά μου έπεσε σε έναν ενδια- τη δοκιμασία της πανδημίας. Μας παρέλυσε, φέροντα τίτλο, «Ανώνυμα γράμματα», που μας απομόνωσε, χάσαμε την κανονικότητα είχα γράψει στα αγγλικά και με έφερε πίσω στην οποία είχαμε συνηθίσει. Μέσα σε τέτοιες στον χρόνο. δοκιμασίες ατομικές ή ομαδικές ο Θεός μας Είχαμε αντιμετωπίσει μια δύσκολη κα- ζητά να είμαστε «τα ανώνυμα γράμματα» ο τάσταση με την υγεία του Γιάννη και έπρεπε ένας για τον άλλον. Συχνά σκεφτόμαστε μόνο να φύγουμε από τον Νίγηρα. Πολλοί συνά- τον δικό μας πόνο, είμαστε επικεντρωμένοι δελφοι και φίλοι μάς είχαν βοηθήσει για το στη δική μας δοκιμασία. Αλλά δίπλα μας και έκτακτο ταξίδι. Μεταξύ αυτών ήταν και ο λίγο πιο μακριά, πολλοί φίλοι μας ζούνε την καρδιολόγος Ι.Α.Τ. που μας είχε συμβουλέψει ίδια κατάσταση. να επιστρέψουμε στον Καναδά. Μας είχε παΒέβαια οι υποσχέσεις του Θεού είναι τα ρασταθεί πολύ και είχε γίνει ένας ιδιαίτερα καλύτερα γράμματα που μας στέλνει. Τα «Μη αγαπητός φίλος. Είναι γνωστός σε όλους τους φοβάσαι...» του Λόγου του Θεού είναι δυνακύκλους στην πόλη και Διευθυντής του Καρ- μικά. Όταν μας αγγίζουν, ας τα μοιραζόμαστε διολογικού τμήματος της Ιατρικής Σχολής με αυτούς που είναι τόσο επικεντρωμένοι στον Νίγηρα. Αν και ήταν η γιορτή του Tαbaski,* στη δοκιμασία τους και τα έχουν ξεχάσει. ήρθε να μας αποχαιρετήσει και να μας εκΣυχνά διαβάζω τις υποσχέσεις του Θεού, φράσει τη φιλία του. Μεταξύ άλλων μας είπε: με αυτές τις υποσχέσεις ζω και αντιμετωπίζω «Ο Θεός πάντα στέλνει ανώνυμα γράμματα τις προκλήσεις σήμερα και το άγνωστο αύριο. στον πιστό Του υπηρέτη για να τον βοηθή- Τις γνωρίζω από χρόνια, αλλά τις ξαναθυμάμαι, σει». τις ξαναγράφω στο ημερολόγιό μου και τις Υπάρχει μεγάλη σοφία στις αφρικανικές στέλνω στα παιδιά μου και στους φίλους μου. παροιμίες και ευχές. Δεν ξέχασα αυτά τα λό- Είναι τα γράμματα του Θεού για μένα και τα για. Ο γιατρός Ι.Α.Τ. είχε δίκιο. Θυμάμαι ακόμη μοιράζομαι με τους άλλους. Δεν υπάρχει όλα τα ανώνυμα γράμματα που μας έστειλε ο άλλο πιο δυναμικό και αποτελεσματικό μήνυμα Θεός κατά τη διάρκεια εκείνης για να καλμάρει την ανήσυχη της δοκιμασίας και μετά! Μας ψυχή μου από αυτές τις γνωστές Από την ήρθαν από διάφορες χώρες υποσχέσεις που διαβάζουμε, ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH και από πολλούς φίλους, μιπχ στον Ησαΐα: «Και τώρα αυτό

Σ

16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

λέει ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός σου, Ιακώβ, ο Πλάστης σου, Ισραήλ: «Μη φοβάσαι, διότι σε εξαγόρασα. Σε κάλεσα με το όνομά σου. Ανήκεις σε εμένα. Όταν περνάς μέσα από τα νερά, θα είμαι μαζί σου, και όταν διασχίζεις τους ποταμούς, δεν θα σε κατακλύζουν. Όταν περπατάς μέσα από τη φωτιά, δεν θα καίγεσαι, ούτε θα σε καψαλίζει η φλόγα... Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου» (43:1-2,5). Ίσως περνάτε σήμερα μέσα από βαθιά νερά, όπως λέμε. Χάσατε ένα αγαπητό σας

πρόσωπο, αντιμετωπίζετε μια αρρώστια, ένα οικονομικό πρόβλημα. Προσεύχομαι ώστε αυτές οι λίγες γραμμές να είναι για σας ένα από αυτά τα «ανώνυμα γράμματα» που σας στέλνει ο Θεός. n

*Tαbaski, είναι μια μεγάλη γιορτή των μωαμεθανών... Η γιορτή έχει σχέση με τον Αβραάμ, ο οποίος υπάκουσε στην εντολή του Θεού να θυσιάσει τον γιο του Ισμαήλ. ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 17

Περί τύπου Νόμου

την φετινή επέτειο για τα 200 χρόνια από πάει στο Παρίσι για να σπουδάσει την Αραβική την απελευθέρωση της Ελλάδας και για γλώσσα και σκοπός του ήταν να επιστρέψει τα χρόνια που ακολούθησαν θα ακουστούν μετά από τρία χρόνια στα πανεπιστημιακά του και θα γραφούν πολλά. Μια φυσιογνωμία ξε- καθήκοντα. Αλλά τα σχέδιά του άλλαξαν και χωριστή της εποχής εκείνης που αγάπησε πολύ βρέθηκε από το Παρίσι στην Παλαιστίνη και στη την Ελλάδα και αγωνίστηκε για το καλό της ήταν Συρία και εκεί συνάντησε Έλληνες της Διασποράς ο Ιωνάς Κιγκ (1792-1869), Αμεγια τους οποίους μιλάει στο βιβλίο Από την ρικανός καθηγητής της Ανατολιτου* με μεγάλο σεβασμό και εκτίΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥκής Φιλολογίας σε Πανεπιστήμιο μηση. Χαρακτηριστικά αναφέρει: ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτορα Νομικής της Νέας Αγγλίας. Το 1821 είχε «Δεν αμφιβάλλω ότι εάν είχαν

Σ

18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

την ελευθερία, για την οποίαν στενάζουν, θα μπορούσαν να καταταχθούν μέσα στα επόμενα πενήντα χρόνια, μεταξύ των πρώτων εθνών της γης» (σ. 436). Ο θαυμασμός του για την χώρα μας και η αγάπη του για τους Έλληνες οδήγησε κατόπιν τα βήματά του στην ελεύθερη Ελλάδα, όπου προσέφερε πάρα πολλά ως εκπαιδευτικός ο ίδιος για την λειτουργία και τον εξοπλισμό των σχολείων μετά την Επανάσταση. Εκτελούσε μεταξύ των άλλων και χρέη Προξένου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (ΗΠΑ) στην Ελλάδα, όταν σύρθηκε στα δικαστήρια και καταδικάστηκε το 1852 με απόφαση του Αρείου Πάγου (ποιν., αρ. 18, 13 Μαρτίου 1852), σε δεκατεσσάρων ημερών φυλάκιση και απέλαση επειδή: «κατά τα έτη 1850 και 1851 εις δημοσίαν διδασκαλίαν προσέβαλε δια δυσμενών εκφράσεων τα δόγματα, τας διατάξεις και τα έθιμα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και εξέφρασεν αρχάς, δόξας και φρονήματα, τα οποία αντιβαίνουσιν εν γένει εις τας βάσεις της θρησκείας και είναι επιβλαβή εις αυτήν», κατά παράβαση του άρθρου 17 του τότε Ποινικού Κώδικα «...περί εξυβρίσεως εν γένει και περί τύπου Νόμου...» (σ.785-795). Ως δάσκαλος, θεολόγος και ιεροκήρυκας ο Κιγκ, ευαγγελικός κατά το δόγμα, με βαθιά πίστη στις αρχές της Αγίας Γραφής είχε δημοσιεύσει επίσης τους στοχασμούς του επί θρησκευτικών ζητημάτων, αναφέροντας αυτολεξεί μάλιστα περικοπές από τα κείμενα σημαντικών Πατέρων της εκκλησίας, όπως ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Επιφάνιος και ο άγιος Αθανάσιος, με τους οποίους συμφωνούσε σε πολλά και «...τους οποίους όλοι εις την Ανατολήν και εις την Δύσιν σέβονται και θεωρούν ως Αγίους», όπως σημείωνε (σ. 194). Αυτό όμως υποκίνησε το μίσος και την μισαλλοδοξία κάποιων σκοτεινών θρησκευτικών δυνάμεων εναντίον του, επειδή σε κάποια θεολογικά ζητήματα είχαν άλλη άποψη. Σε ισχύ ήταν το Σύνταγμα του 1844 το οποίο στο πρώτο άρθρο του όριζε ότι: «πάσα γνωστή

θρησκεία είναι ανεκτή» και στη συνέχεια: «απαγορευομένου του προσηλυτισμού και πάσης επεμβάσεως κατά της επικρατούσης θρησκείας». Είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται η διατύπωση περί απαγορεύσεως του προσηλυτισμού σε ελληνικό συνταγματικό κείμενο και ήδη από το 1845 έχει καταγραφεί σε αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων το όνομα του Κιγκ, ως κατηγορούμενου για προσηλυτισμό. Στην προαναφερόμενη δίκη ενώπιον του Αρείου Πάγου η κατηγορία είχε πάντως αλλάξει και μιλούσε για «επέμβαση» κατά της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, επειδή όλες οι προηγούμενες προσπάθειες των αντιπάλων του με την κατηγορία του προσηλυτισμού δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Ο Κιγκ δεν επεδίωκε να προσηλυτίσει βέβαια κανέναν στο δόγμα του, αλλά φαίνεται ούτε τους στοχασμούς του μπορούσε κάποιος να διατυπώνει τότε ελεύθερα, όπως ο ίδιος ανέφερε στην απολογία του, για να συνεχίσει: «Τοιαύτην ελευθερίαν δεν αξίζει το όνομα. Περισσοτέραν ελευθερίαν χαίρουν οι ραϊάδες εις την Τουρκίαν. Εάν έχη ούτω, θέλω αισχύνεσθαι ως φιλέλλην, διότι πολλάκις υπερασπίστηκα τον ελληνικόν χαρακτήρα ως φιλελεύθερον και ως μη υποφέροντα την δέσμευσιν του τύπου... ότε ο Ιμπραϊμης ηρήμονε τον τόπον σας, υπεράσπιζον τους Έλληνας εις Γαλλίαν, Ελβετίαν, Αγγλίαν και Αμερικήν ως ελευθερόφρονας και ανεξίθρησκους» (σ. 198). Η σημασία αυτής της συγκεκριμένης δίκης έγκειται τόσο στα πρόσωπα που πήραν μέρος, άμεσα ή έμμεσα, σ’ αυτήν, όσο και στο τελικό αποτέλεσμα. Με Διάταγμα του ίδιου του βασιλιά Όθωνα ακυρώθηκε τελικά μόνο η απέλαση: «Τη προτάσει του Ημετέρου υπουργού της Δικαιοσύνης, απαλλάσσομεν τον Ιωνάν Κινγ της ποινής της απελάσεως... Εν Αθήναις, την 17 Φεβρουαρίου 1854 Υπογραφή: Ο ΟΘΩΝ» (σ.

831). Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ είχε στείλει επίσης ειδικό απεσταλμένο στην Αθήνα για να ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 19

ερευνήσει τα «...περί δυσκολιών τινών μεταξύ των Αρχών της Ελλάδος και του Αιδεσίμου Ιωνά Κιγκ». Στην απάντησή του ο απεσταλμένος αναφέρει στον Πρόεδρο των ΗΠΑ: «Η καταδίκη του Δόκτωρος Κιγκ ήτο άδικος και παράνομος. Δεν υπήρξε ουδεμία μαρτυρία χλευασμού, λοιδορίας ή δυσμενείας κατά της Ανατολικής Εκκλησίας... Αν και ετηρήθησαν οι τύποι του Νόμου, η δίκη διεξήχθη κατά πολλά άνευ ευθύτητος και ανόμως και εις πλείστον παχυλώς απέχουσα του πνεύματος του νόμου... δεν ενεκαλέσθη δι’ έγκλημα καθαρώς ωρισμένον υπό του Νόμου της Ελλάδος... ότι οι Νόμοι της Ελλάδος εγγυώνται πλήρη ανοχήν όλων των θρησκευτικών δοξασιών... πολύς και μενόμενος όχλος, οδηγούμενος υπό Ελλήνων ιερέων συνήχθησαν εις την δίκην...» (σ. 826-827). Εξετάστηκαν δεκατρείς μάρτυρες κατηγορίας, πολλοί εκ των οποίων φοιτητές, και κάποιοι χωρίς να ερωτηθούν καν ανέφεραν ότι σκοπός του Κιγκ δεν ήταν άλλος παρά του προσηλυτισμού των νέων στην δική του θρησκεία. Κάποιοι άλλοι ανέφεραν ότι, «σκοπός του δεν είναι άλλος ειμή να διανείμει τον λόγον του Θεού και να συστήσει την ανάγνωσιν των γραφών και να αφήση ένα έκαστον να κρίνη κατά την ιδέαν του τον λόγον», ενώ ένας άλλος, στην ερώτηση του προέδρου του δικαστηρίου πώς είναι δυνατόν να συνέχιζε να πηγαίνει στις συναθροίσεις του κατηγορούμενου, ενώ αυτός πρόσβαλλε τα της θρησκείας μας, απάντησε: «Εγώ εξακολούθησα για δύο λόγους, πρώτον διότι είδον ότι το κήρυγμά του ήτο χριστιανικόν και ηθικόν και ομολογώ ότι ωφελήθην κατά τούτο και δεύτερον διότι έλαβα αφορμήν να μελετήσω και εγώ τας Γραφάς». Αυτό το είπε δημόσια στο δικαστήριο μάρτυρας κατηγορίας! Επίσης εξετάστηκαν δεκαοκτώ μάρτυρες υπεράσπισης, μεταξύ των οποίων και ο Μιχ.

Καλοποθάκης, «γεννηθείς εις Αρεόπολιν, φοιτητής Ιατρικής και χριστιανός ορθόδοξος», κατά την δήλωσή του στο δικαστήριο. Είπε ότι «δεν άκουσε να χλευάζει την θρησκείαν μας αλλ’ εστήριζε την διδαχήν του εις την Παλαιάν Γραφήν» (σ. 769). Ο Μιχ. Καλοποθάκης είχε συνδεθεί στενά από την αρχή με τον Ιωνά Κιγκ και πήγαινε μαζί με άλλους φοιτητές στις συναθροίσεις που έκανε στο σπίτι του. Ήταν παρών από την πρώτη στιγμή στη δίκη, κατά την διάρκεια της οποίας, όπως αναφέρει ο ίδιος, πείστηκε για την αλήθεια των λεγομένων από το στόμα του Κιγκ, όπως και για την ειλικρίνεια της πίστης του, που δεν ήταν άλλη παρά αυτή, όπως ο ίδιος ο Κιγκ την περιγράφει: «Η πίστις μου είναι σύμφωνος με το Σύμβολον της Πίστεως καθώς το συνέταξε η Πρώτη εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδος και συνεπλήρωσε η Δεύτερη εν Κωνσταντινουπόλει. Σύμφωνος με τον Λόγον του Θεού, ως περιέχεται εις τα κανονικά βιβλία της Π. και της Κ. Διαθήκης...» (σ. 334). Δώδεκα επιφανείς νομικοί της εποχής γνωμοδότησαν ότι η απόφαση αυτή του Αρείου Πάγου ήταν εσφαλμένη γιατί δεν είχε νομικό έρεισμα. Μεταξύ αυτών και ο σοφός καθηγητής της Νομικής Σχολής των Αθηνών, Ν.Ι. Σαρίπολος, το όνομα του οποίου κοσμεί τιμητικά αίθουσα της Σχολής μέχρι σήμερα. Όσο για τον μάρτυρα υπεράσπισης, Μιχ. Καλοποθάκη, παραιτήθηκε σύντομα μετά την δίκη από το επάγγελμα του ιατρού που στο μεταξύ ασκούσε και αφοσιώθηκε στο έργο του Ευαγγελίου. Έγινε έτσι ο ιδρυτής της Α΄ Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας, τα θεμέλια της οποίας τέθηκαν το 1871 στην Αθήνα και η λειτουργία της είναι χωρίς διακοπή μέχρι σήμερα. n * Ιωνάς Κιγκ, Διάφορα, εν Αθήναις, 1859.

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ 20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο Χριστός με Βέσπα και τζιν; Ο Χριστός όταν ήρθε στη γη δεν εμφανίστηκε σαν επίγειος βασιλιάς με πομπή, φρουρά και δόξα, αλλά σαν ταπεινός διαβάτης που κάποιες στιγμές χρησιμοποίησε το γαϊδουράκι! Το γαϊδουράκι, ήταν σύμβολο ταπεινότητας και χρησιμοποιούνταν όχι μόνο από το λαό, αλλά και από τους βασιλιάδες, σαν ένδειξη ταπεινότητας, αν και εμείς δεν γνωρίζουμε αυτή τη χρήση από τους βασιλιάδες! Εφόσον ήρθε ταπεινά, κατ’ αναλογία αν ερχόταν στην εποχή μας, μπορεί να ερχόταν με μια βέσπα και να φορούσε τζιν! Ήρθε μία φορά και είπε πως θα ξανάρθει άλλη μία! Όταν θα ξανάρθει, και για να μην μπερδευτούμε, ας δούμε αν θα έρθει με γαϊδουράκι, με βέσπα ή με κάποιο άλλο τρόπο! Η ταπεινότητα ήταν για να προσεγγίσει τους ανθρώπους και για να μπορούν να τον δικάσουν για τις αμαρτίες του κόσμου! Αν ερχόταν σαν βασιλιάς με στρατιά αγγέλων και δύναμη, κανείς δεν θα τολμούσε, όχι μόνο να τον δικάσει και να τον καταδικάσει αλλά ούτε καν να τον πλησιάσει!

Οι άνθρωποι δεν τον δέχτηκαν σαν Βασιλιά των βασιλιάδων. Ο διάβολος ήξερε πολύ καλά ποιος είναι όταν του έλεγε, «Αν είσαι Υιός του Θεού, πέσε κάτω· γιατί η Γραφή λέει: Θα δώσει εντολή για σένα στους αγγέλους του και θα σε σηκώσουν στα χέρια τους, για να μη σκοντάψει σε πέτρα το πόδι σου».» (Κατά Ματθαίον 4:5-6) Βέβαια ενώ θα ξανάρθει όπως άλλωστε προείπε, «πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο και πάλι θα έρθω για να σας πάρω», δεν πρόκειται να ξαναέρθει με τον ίδιο τρόπο! Την επόμενη φορά που θα έρθει, θα έρθει με όλη την εξουσία και όλη τη δύναμη! Έτσι η περιγραφή της ταπεινότητας δεν θα ταιριάζει με την μελλοντική του έλευση η οποία θα είναι ακριβώς όπως τον περίμεναν την πρώτη φορά! Με εξουσία, δύναμη και κρίση! Άλλωστε μιλάμε για τον Θεό, τον δημιουργό του σύμπαντος, τον Υιό του Πατέρα που είναι «ο επιβαίνων επί τον ουρανό» (Δευτ. 33:26) και «επιβαίνων επί τα ύψη της γης» (Αμώς 4:13) και «περιτυλιτώμενος το φως» (Ψαλ. 104:2). Ο Τίτος 2:13 περιγράφει την Δεύτερη Έλευση ως την «εμφάνιση της δόξας». Άρα λοιπόν, δεν θα τον δούμε ποτέ με τζιν και βέσπα, αλλά ούτε θα τον ξαναδούμε με γαϊδουράκι αλλά με στρατιές αγγέλων, ένδοξο και δυνατό! Το ερώτημα είναι ποιος θα βρίσκεται ήδη μαζί του και ποιος θα παραληφθεί εκείνη τη στιγμή! Εσύ γνωρίζεις; n

Του ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 21

Ο Δρόμος του Γυρισμού… ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΙΑΜΟ ΡΑΜΠΟΤΑ

ε την ευκαιρία της έκδοσης της ενδιαφέρουσας ποιητικής συλλογής «ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΛΙΨΕΩΝ» του Πρίαμου Ραμπότα, τον προσκαλέσαμε σε μια συνέντευξη ώστε να θυμηθούμε όλοι τη διαδρομή και διακονία του όλα αυτά τα χρόνια και να τον συστήσουμε στη νέα γενιά. Ο ποιητής, μέσα από τον μεστό ποιητικό του λόγο, αποτυπώνει την κατασταλαγμένη πνευματική του εμπειρία και την πίστη του στον Ιησού Χριστό. Του εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια, καθώς τόλμησε να εκδώσει τη συλλογή του στην εποχή, μάλιστα, που οι εκδόσεις βιβλίων περνούν ιδιαίτερη κρίση για πολλούς λόγους. Του ευχόμαστε ευόδωση της προσπάθειάς του και ευλογίες Θεού. ΦτΕ

Μ

22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

• ΕΡ.: Πότε και πώς γνωρίσατε τον Χριστό ως προσωπικό σας σωτήρα και ποιες είναι οι διακονίες σας στον χώρο της εκκλησίας; • ΑΠ.: Γεννήθηκα σε μια χριστιανική Ευαγγελική οικογένεια σε ένα χωριό της Μακεδονίας. Η μετακόμιση της οικογένειάς μου στη Θεσσαλονίκη το 1971 και σοβαρά προβλήματα υγείας με σημάδεψαν αρνητικά και είχαν ως αποτέλεσμα να απομακρυνθώ από την εκκλησία, αλλά και να χάσω κάθε ενδιαφέρον για τις σπουδές μου. Τον Γενάρη του 1973 είχα μια δύσκολη αλλά επιτυχή εγχείρηση οχτώ ωρών. Ο Θεός συνέχισε να μου φανερώνει την αγάπη Του με την προσφορά αγάπης και τη διακονία πιστών αδελφών, που ξαγρυπνούσαν και προσεύχονταν μαζί με την οικογένειά μου τις δύσκολες ημέρες της ανάρρωσής μου.

Και ήταν τότε, εννέα μήνες μετά την εγχείρηση, που πήρα τον δρόμο της Επιστροφής. Όπως το περιγράφω στην ‘Επιστροφή του άσωτου’: ...Μα όλα αυτά είναι λόγια ακατάληπτα για τους πολλούς, γιατί υπάρχει ένα ολάκερο μυστήριο μες στα δωμάτια εκείνα, που μονάχα όποιος σταθεί για μιαν απέραντη στιγμή εκεί στη λεπτή γραμμή του απόλυτου τρόμου, μονάχα όποιος πάρει τον δρόμο του γυρισμού θα το καταλάβει μια μέρα. Θα γυρίσω στον Πατέρα μου... Και γύρισα... Τα επόμενα χρόνια ήταν χρόνια δύσκολα, προσπαθώντας να γεμίσω τα κενά και να ξαναστήσω τα χαλάσματα της ζωής μου. Ενώθηκα πνευματικά με την Ε.Ε.Ε Θεσσαλονίκης. Πέρασα από θέσεις ευθύνης στα χρόνια που ακολούθησαν, στην Επιτροπή του Ομίλου Νέων, οχτώ χρόνια στην Επιτροπή της Κ.Ε.Ν., δύο χρόνια στη Σταυροφορία Χριστιανικού Εντύπου, στη χορωδία της Εκκλησίας, εξορμήσεις για ευαγγελισμό, επισκέψεις σε εκκλησίες κ.α. Τώρα συνταξιούχος πια, ξανασχεδιάζω τις προτεραιότητες και τις δραστηριότητές μου.

• ΕΡ.: Πότε αρχίσατε να ασχολείστε με την ποίηση; Είναι η πρώτη συλλογή ποιημάτων σας; • ΑΠ.: Μου άρεσε το διάβασμα. Τα καλοκαίρια είχαμε ως οικογένεια ξεχωριστό σακίδιο για τα βιβλία των διακοπών. Εκατοντάδες βιβλία κάθε είδους, ιστορικά, μυθιστορήματα, φιλοσοφία, ποίηση, θρησκευτικά, κοινωνικά πέρασαν από τα χέρια μου. Θυμάμαι στα φοιτητικά μας χρόνια να αγοράζουμε δέκα-δέκα τα βιβλία από το πεζοδρόμιο στη Φιλοσοφική Σχολή. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα μετά το 1973, που αρκετοί γράφουν ανθολόγια, διηγήματα, ποι-

ήματα, ημερολόγια, κοινωνικά άρθρα και γενικά το βιβλίο ανθεί, πήρα ένα τετράδιο και άρχισα να αντιγράφω και να κολλάω αποκόμματα από ποιήματα που διάβαζα και μου άρεσαν. Το πρώτο μου τόλμημα –ποίημα– έχει ημερομηνία 29.11.1975 και τελειώνει με τη φράση, ...Δεν έχω πολλά να σου πω Δεν πρέπει, δεν θέλω, δεν ξέρω... μονάχα μπορώ να φωνάξω, να κραυγάσω, Άνθρωπε σ’ αγαπώ. Τρέχα και συ στο Χριστό για να μάθεις να αγαπάς. Τρέχα... Από τότε γράφω συνέχεια... Γιατί; Δεν το ξέρω... Ή όπως λέει και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Ο πόνος μ’ αναγκάζει να είμαι μέρος αυτού του κόσμου, ο φόβος να δημιουργώ. Τον υπόλοιπο καιρό παρατηρώ. Και εγώ γράφω στα 1986: Να γιατί χρειαζόμαστε τους ποιητές, τους μάστορες. Για να μας θυμίζουν πως το έργο της Δημιουργίας συνεχίζεται. Για να βάζουν χρώματα και μουσική στις εικόνες μας. Για να μας δείχνουν πως εδώ κοντά μας, μέσα μας βρίσκεται ακόμα ο Πρωτομάστορας ... Ναι, αυτή είναι η πρώτη ποιητική μου συλλογή. Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλες...

• ΕΡ.: Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τη συλλογή αυτή των ποιημάτων σας; • ΑΠ.: Ποτέ δεν αισθάνθηκα στρατευμένος σε ένα σύστημα ιδεών, κοινωνικών ή θρησκευτικών, που θα έπρεπε να το υπερασπιστώ και να το υπηρετήσω με την ποίησή μου. ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 23

(Ίσως στους πρώτους στίχους που έγραψα και κάποιοι έγιναν τραγούδια στον πρώτο δίσκο των Πάροικων). Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που να ξεχωρίζει αυτήν τη συλλογή, εκτός από την επιθυμία να γνωρίσει ο αναγνώστης το πρόσωπο και το έργο του Χριστού. Είναι το ζητούμενο. Αγάπησα ένα πρόσωπο, τον Χριστό και σαγηνεύτηκα από τα λόγια Του και τη ζωή Του. Επιθυμία μου είναι να μοιάσω σ’ Αυτόν και να περπατήσω στ’ αχνάρια Του. Έτσι απλά όπως τα λέει η πόρνη στο Ευαγγέλιο του Λουκά. ...Δεν ξέρω τι θέλω –όπως το νεογέννητο παιδί– μου αρκεί η ζεστασιά σου, ο λόγος σου, το βλέμμα σου. Δεν θέλω τίποτα άλλο εκτός από το να κάθομαι στα πόδια σου και να ακούω τη φωνή σου. Δεν ξέρω τι νέους δρόμους θα διαβώ μα μου αρκεί να είμαι μαζί σου, γιατί είσαι ο λατρευτός μου, η αγάπη μου, το κάλλος μου, το φως μου, ο Κύριός μου. Μαζί σου θέλω να είμαι μέχρι το τέλος... Προσπάθησα σ’ αυτήν τη συλλογή με διάφορους τρόπους να καταλάβω και να περιγράψω μια εποχή -(εικόνες δωμάτια) από τη ζωή του Χριστού- μέσα από τα μάτια ενός καλόπιστου παρατηρητή. Αν τα κατάφερα, θα φανεί και θα έχει συνέχεια... Ή ακόμα να περιγράψω τις ξεχωριστές πτυχές, σφαιρικά, από ένα γεγονός (η πόρνη από το Ευαγγέλιο του Λουκά) και μια παραβολή (ο άσωτος γιος). Υπάρχουν ακόμα οι επτά λόγοι του Χριστού στον σταυρό, μονόλογοι, συνομιλίες και ψαλμοί. Όλα για Κείνον...

• ΕΡ.: Ποιος είναι ο σκοπός αυτού του έργου και τι μήνυμα θέλετε να μεταδώσετε στον αναγνώστη; • ΑΠ.: Γράφοντας ποίηση επιστρέφουμε στη γλώσσα και με αυτήν σαν εργαλείο περιγράφουμε εικόνες και συναισθήματα. Ώρες ατέλειωτες πάνω από μια λευκή κόλλα χαρτί προσπαθώντας 24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

το άρρητο να πάρει μορφή και να γίνει κατανοητό. Η ποίηση απαιτεί πρώτα να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου, την εικόνα σου, τον ‘έσω άνθρωπο’. Για τον ποιητή η μάχη είναι πάντα ενάντια στις λέξεις αποκρυπτογραφώντας το βαθύτερο νόημά τους. Χρόνος με τη συνεχή καταγραφή γεγονότων δεν υπάρχει κατ’ ανάγκην, αλλά το κενό διάστημα ο ποιητής το γεμίζει με εικόνες αποσπασματικές σε μια στοχαστική αφήγηση μεταμορφώσεων και μετασχηματισμών. Έτσι το να προσδιορίσεις το μήνυμα και τον σκοπό ενός ποιήματος είναι τουλάχιστον άδικο. Άδικο, διότι δεν προσδιορίζεται μονοσήμαντα και, αν το επιχειρήσεις, θα στερήσεις τη δυναμική του να πει και κάτι άλλο στον αναγνώστη. Θα έλεγα ότι το ποίημα μοιάζει στον πλατωνικό κόσμο της απεικόνισης, του κατόπτρου, της σκιάς στον τοίχο του σπηλαίου. Οι φιλόσοφοι, οι ιερείς, οι κοινωνιολόγοι ερμηνεύουν τον κόσμο, ενώ οι ποιητές είναι καταδικασμένοι να ανακαλύπτουν τον λόγο ως δημιουργοί, ως Λόγο. Ποιητές Είναι κάποιοι ωχροί άνθρωποι με ονειροπόλο βλέμμα που θάβουν τις λέξεις και μετά με σκυμμένο το κεφάλι παίρνουν το δρόμο της Επιστροφής προσπαθώντας να μαντέψουν αν θα βλαστήσουν ποτέ ή αν έθαψαν κάποιες άλλες, αδιάφορες και κενές που θα σβήσουν σαν ένα καπέλο άδειο, κρεμασμένο στο κενό. Αν μπορώ να σκιαγραφήσω κάτι σαν αφετηρία για τον αναγνώστη, είναι πως τα γραφόμενα είναι μια κατάθεση ψυχής που προσπαθεί να ιχνηλατήσει μια σχέση έρωτα που κρατά σαράντα οχτώ χρόνια με πολλές μεταπτώσεις, αγωνίες και δάκρυα. Καλές αναγνώσεις εύχομαι και μακάρι να ανακαλύψετε ένα κομμάτι από τον εαυτό σας στις σελίδες του Ανθρώπου των θλίψεων. n

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2021

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Πόσο συχνά συλλογίζεστε το έργο που έκανε ο Θεός στη ζωή σας; Όλοι εμείς οι πιστοί του Κυρίου πρέπει να νιώθουμε ευγνώμονες για τις ευλογίες Του και ιδιαίτερα για τη χάρη Του. Μέσω της θυσίας του Υιού του στον Σταυρό, μπορούμε να έχουμε αιώνια ζωή - κι αυτό είναι που αποτελεί τα Καλά Νέα για τον κάθε άνθρωπο που νιώθει πως είναι αμαρτωλός! Καθώς σκέφτομαι όλο το παρελθόν μου, μπορώ να δω το χέρι Του να κατευθύνει κάθε γεγονός που έλαβε χώρα στη ζωή μου, και είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να δείτε το ίδιο κι εσείς στη δική σας ζωή. Νιώθω ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που ο Θεός έχει χρησιμοποιήσει για να κάνει τη διαφορά στη ζωή μου. Είμαι επίσης πολύ ευγνώμων για το προνόμιο να επηρεάζω, με τη χάρη του Θεού, άλλες ζωές. Ο Θεός μάς καλεί να μοιραστούμε τα Καλά Νέα Του, με πρακτικούς και πνευματικούς τρόπους, μ’ εκείνους που βρίσκονται γύρω μας κι εκείνους που είναι στα πιο απομακρυσμένα μέρη της γης. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται τα παιδιά που φροντίζουμε στα Κέντρα Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων σε διάφορες χώρες. Ακόμα και σήμερα, φέρνει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου, όταν σκέφτομαι τις πολλές φορές που έχω γνωρίσει αγόρια και κορίτσια, που έχουν περάσει από τα προγράμματα της Ιεραποστολής μας χάρη στις δωρεές πιστών συνεργατών μας. Θυμάμαι τους αποφοίτους που γνώρισα στην Ουγκάντα, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τα πρώτα παιδιά που υποστηρίχτηκαν από την Ιεραποστολή μας σ’ αυτή τη χώρα. Παιδιά που προέρχονταν από οικογένειες σε ακραία φτώχεια, τώρα είναι λογιστές, δάσκαλοι, ποιμένες ή άλλοι επαγγελματίες. Όλοι τους ήταν ευγνώμονες για τον υποστηρικτή τους που τους έδωσε τη δυνατότητα να δεχτούν και να βιώσουν την αγάπη του χριστού, βγάζοντάς τους από τον κύκλο της φτώχειας, στον οποίο ήταν παγιδευμένοι, και τους έδωσαν τη δυνατότητα να προκόψουν στη ζωή τους και να συντηρούν τις οικογένειές τους. Μακάρι να μπορούσα να εκφράσω απόλυτα τον ενθουσιασμό που νιώθουν τα παιδιά, οι πολύτιμες αυτές ψυχές, καθώς γνωρίζουν ότι τώρα βρίσκονται σ’ έναν δρόμο προς ένα καλύτερο 26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ μέλλον. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα μικρό κορίτσι που συνάντησα στη Σχολή της Ιεραποστολής μας στην Ουγκάντα που μου μίλησε για το καθημερινό της πρόγραμμα. Σηκώνεται πολύ νωρίς το πρωί για να τελειώσει τις δουλειές της, πηγαίνει περπατώντας στο σχολείο, όπου μένει από τις 8:00 π.μ. έως τις 6:00 μ.μ., επιστρέφει πίσω στο σπίτι επίσης περπατώντας για κάποια άλλη δουλειά, πριν από το δείπνο, και πηγαίνει στο κρεβάτι στις 10:00 το βράδυ για να επαναλάβει την ίδια διαδικασία την άλλη μέρα. Παρ’ όλα αυτά, ήταν πολύ χαρούμενη κι ένιωθε απέραντη ευγνωμοσύνη στον υποστηρικτή της, που της έδινε τη δυνατότητα να σπουδάσει. Είναι μεγάλο προνόμιο για όλους εμάς τους πιστούς που μας χρησιμοποιεί ο Θεός για να εκδηλώνουμε την αγάπη Του στους ανθρώπους και να αλλάζουμε ζωές προς το καλύτερο, όταν ενεργούμε με υπακοή στην κλήση Του. Οι ανάγκες είναι μεγάλες, ειδικά τώρα με τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η πανδημία του COVID-19 στην Ουγκάντα και σε άλλες χώρες παγκοσμίως. Υπάρχουν παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που χρειάζονται απεγνωσμένα τη βοήθειά μας. Με τη χάρη του Θεού και τη βοήθεια των υποστηρικτών μας κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι μας επιτρέπουν οι οικονομικές μας δυνατότητες για να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά, αλλάζοντας τη ζωή τους, προσφέροντάς τους ένα καλύτερο μέλλον, και οδηγώντας τους στον Σωτήρα Χριστό, που προσφέρει αιώνια ζωή σε όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν και στο λυτρωτικό Του έργο. Σας παρακαλώ έχετε μας στην προσευχή σας. Με την εν Χριστώ αγάπη μου, ο συνεργάτης σας στο έργο του Θεού,

Τάσος Ιωαννίδης ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Βοήθεια σε θύματα φυσικών καταστροφών Κέντρα Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων

Η

Mary Clair είναι ένα από τα παιδιά που υποστηρίζει η Ιεραποστολή μας στις Φιλιππίνες από τότε που ήταν πέντε ετών. Τώρα είναι 19 ετών. Παραθέτουμε μια επιστολή που έγραψε στον υποστηρικτή της. Διαβάζοντας το γράμμα της βλέπουμε τους καρπούς του έργου του Θεού στη ζωή της και ενθαρρυνόμαστε. Παρακάτω παραθέτουμε το χειρόγραφο της επιστολής και τη μετάφρασή της: Αγαπητέ A.R. Εκ μέρους της οικογένειάς μου εύχομαι στην οικογένειά σας καλή μέρα και χαρούμενες γιορτές. Πώς είστε; Ελπίζω να είστε ασφαλής και 100% υγιής, ειδικά μέσα στις μέρες της πανδημίας που βιώνουμε. Προσεύχομαι όλοι μας να βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση αυτή και να γίνουμε πιο δυνατοί από φυσική, διανοητική, κοινωνική και πνευματική άποψη, άσχετα από δύσκολες περιστάσεις που διερχόμαστε. Παρακαλώ μεταβιβάστε τους χαιρετισμούς μου στην οικογένειά σας, που εύχομαι να είναι καλά με τη χάρη του Θεού. Σας ευχαριστώ για τις προσευχές σας για μένα και για όλη τη βοήθεια σας. Εύχομαι ο Θεός να σας προστατεύει όλους. Η ζωή, στις νέες συνθήκες με την απειλή του κορωνοϊού ήταν κάτι το διαφορετικό, εντελώς νέο πράγμα για μένα, προσπαθώντας να προσαρμοστώ στο νέο περιβάλλον που δημιουργήθηκε. Ήταν τόσο ξαφνική η ανάγκη της προσαρμογής αυτής καθώς έπρεπε να προσαρμοστώ και στον πρώτο χρόνο των προχωρημένων σπουδών μου. Ήμουν τόσο σοκαρισμένη σε σημείο που είχα δυσκολίες στην αντιμετώπιση προσωπικών προβλημάτων και ακαδημαϊκών υποχρεώσεων. Χαίρομαι όμως που μπορώ να σας πω πόσο προνομιούχα νιώθω που με τη χάρη του Θεού και τη βοήθειά Του μπόρεσα να τ’ αντιμετωπίσω όλα και να νιώθω πιο δυνατή μπροστά στις παρούσες και μελλοντικές προκλήσεις της ζωής. Ευχαριστώ τον Θεό που είναι πάντοτε έτοιμος ν’ ακούει τις προσευχές μας και μας παρέχει τρόπους για την κάλυψη των οικογενειακών μας 28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ αναγκών. Φαντάζομαι πως θα γιορτάσω τα γενέθλια των 19 μου χρόνων πάλι σε καραντίνα τον ερχόμενο Μάρτιο, αλλά αυτό δεν με πειράζει όταν ξέρω ότι όλοι είναι ασφαλείς και υγιείς. «Είναι το δύσκολο κομμάτι μιας υπόθεσης που την κάνει υπέροχη», διάβασα σ’ ένα βιβλίο. Θα κλείσω αυτό το γράμμα μου με την ευχή να ξεπεράσετε όλες τις προκλήσεις της ζωής, όπως ελπίζω το ίδιο και για μένα. Θα τις ξεπεράσουμε όλοι μας. Σας στέλνω το γράμμα μου αυτό μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ για την υποστήριξή σας. Να είστε πάντα καλά και ασφαλείς! Ο Θεός θα είναι πάντα μαζί μας! «Και βέβαια η ελπίδα δεν ντροπιάζει, γιατί η αγάπη του Θεού ξεχειλίζει στις καρδιές μας με την ενέργεια του Πνεύματος του Αγίου που μας δόθηκε» (Ρωμαίους 5:5). Το υποστηριζόμενο παιδί σας Μαίρη

Τάξη αποφοίτων νοσηλευτών του 2020 ε ενθουσιασμό ανακοινώνουμε την πρώτη αποφοίτηση σπουδαστών μας από τη Σχολή Νοσοκόμων Μαιών στο Bugongi της Αφρικής! Η πρωτοποριακή ομάδα 13 σπουδαστριών πέρασε τις τελικές τους εξετάσεις με ποσοστό επιτυχίας 100%. Αυτές οι νέες νοσοκόμες και μαίες θα εργάζονται σε όλη την Ουγκάντα για να βοηθήσουν στην κάλυψη της τεράστιας ανάγκης για επαγγελματίες του ιατρικού τομέα στη χώρα τους. Τους δίνουμε τα συγχαρητήριά μας και είμαστε περήφανοι γι’ αυτές! Η Σχολή αυτή άρχισε να δέχεται σπουδαστές τον Νοέμβριο του 2017 και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 150 μίλια από την πόλη της Καμπάλα στην Ουγκάντα. Η Ιεραποστολή μας λειτουργεί εκεί και Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων με περίπου 250 παιδιά. Έχουμε επίσης ένα ιατρείο για τη φροντίδα των αναγκών υγείας των παιδιών στο Κέντρο, καθώς και των ατόμων που έχουν ανάγκη στις γύρω κοινότητες. Τα αγροτικά χωριά στην Ουγκάντα βρίσκονται σε πολύ μειονεκτική θέση, ειδικά σ’ αυτήν

M

ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ την περιοχή, σχετικά με την παροχή καλής ποιότητας υγειονομικής περίθαλψης. Παρόλο που το 80% του πληθυσμού της Ουγκάντας ζει σε αγροτικές περιοχές, η παροχή υγειονομικής περίθαλψης δεν συγκαταλέγεται στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης. Ως αποτέλεσμα, τα άτομα με προβλήματα υγείας συχνά υποφέρουν χωρίς να έχουν τις απαραίτητες συνταγές και την ιατρική περίθαλψη που χρειάζονται. Γι’ αυτό και η Ιεραποστολή μας ίδρυσε την Σχολή Νοσοκόμων, ώστε να καλύψει το μεγάλο αυτό κενό, διδάσκοντάς τους παράλληλα το Ευαγγέλιο, ώστε να γίνουν φορείς των Καλών Νέων για να οδηγούν τους ανθρώπους στον Σωτήρα Χριστό.

30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

Η προστασία παιδιών είναι ευθύνη όλων

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας... ο 2019, η Ιεραποστολή μας συνεργάστηκε με την καθεμιά από τις διακονίες της σε διάφορες χώρες για να αναπτύξει μια σταθερή πολιτική προστασίας των παιδιών. Με τη νέα τεχνολογία κι άλλους παράγοντες κινδύνου στον κόσμο σήμερα, η ηγεσία της Ιεραποστολής μας αναγνώρισε την ανάγκη και τη σημασία της προστασίας των παιδιών και σε μεγαλύτερο βαθμό των παιδιών που έχει κάτω από τη φροντίδα της. Μαζί με την πολιτική προστασίας των παιδιών, παρείχαμε βασική εκπαίδευση για την προστασία των παιδιών στους ντόπιους συνεργάτες μας. Κατά την εκπαίδευση αυτή προέκυψαν ερωτήσεις όπως «Πώς μπορούμε να αποκαταστήσουμε καλύτερα ένα παιδί που έχει υποστεί κακοποίηση στο παρελθόν και να το βοηθήσουμε να αποφύγει μια τέτοια κακοποίηση στο μέλλον;» Η Ιεραποστολή μας έκτοτε αναζήτησε και βρήκε ένα πρόγραμμα σπουδών που ονομάζεται

Τ

ΣΤΙΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ: Σεξουαλική κακοποιηση

Φυσική κακοποίηση Φυσική παραμέληση

Συναισθηματική παραμέληση

Μέλος της οικογένειας που υπέφερε από ψυχολογικά προβλήματα

Μέλος της οικογένειας εθισμένο σε παράνομα ναρκωτικά ή και αλκοόλ Μέλος της οικογένειας που καταδικάστηκε σε φυλάκιση

Σεξουαλική κακοποιηση

Παρακολούθηση ενδοοικογενειακής βίας κατά της μητέρας

Απώλεια γονέα λόγω θανάτου, διαζυγίου ή εγκατάλειψης

ΟΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΔΕΘΕΙ ΜΕ: Επικίνδυνες αντιμετωπίσεις υγείας

Χρόνιες καταστάσεις υγείας

Χαμηλές πιθανότητες ζωής

Πρώιμο θάνατο

* Χρησιμοποιείται με άδεια από τον ιστότοπο του PCA Illinois.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 31

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Trust-Based Relational Intervention®, ή TBRI®, το οποίο απαντά σ’ αυτές τις ερωτήσεις και δίνει τη δυνατότητα στο προσωπικό των διακονιών μας να προστατεύει τα παιδιά που έχουν στη φροντίδα τους. Μέχρι σήμερα, αυτό το πρόγραμμα σπουδών έχει διδαχθεί στο προσωπικό 265 Κέντρων Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων σε ένδεκα από τις χώρες που έχουμε διακονίες. Ένας δάσκαλος από το Μπαγκλαντές μάς είπε ότι στα 10 χρόνια που υπηρετεί μέχρι τώρα ως δάσκαλος, δεν είχε μάθει ποτέ τα πράγματα αυτά και ήταν πρόθυμος να τα εφαρμόσει. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και σημαντικές δηλώσεις που ακούσαμε ήταν από κάποιον άνθρωπο που συμετείχε στο πρόγραμμα στην Ουγκάντα. Όταν ρωτήθηκε πώς σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το υλικό, απάντησε, «...να οδηγήσω τα παιδιά σε χώρους θεραπείας, αφού... ξέρω τον δρόμο».

Ζώντας κάτω από διωγμούς Η ιστορία ενός ντόπιου συνεργάτη μας ίμαι απλώς ένας ταπεινός υπηρέτης του Θεού, αλλά έχω μάθει ότι το να πιστεύει κανείς στον Θεό είναι πολύ σημαντικό, παρόλο που είναι επικίνδυνο όταν ζει κάτω από δύσκολες συνθήκες». Ο Στέφανος* είναι ένας από τους ντόπιους ιεραποστόλους μας για τη διάδοση του Ευαγγελίου και την ίδρυση νέων εκκλησιών σε μια περιοχή υψηλού κινδύνου για τους Χριστιανούς. Δίνει δημόσια τη μαρτυρία του για την πίστη του, εδώ και 15 σχεδόν χρόνια, παρά τις διώξεις που αντιμετώπισε αυτός και η οικογένειά του. Μεγαλώνοντας ο Στέφανος είχε διδαχτεί να λατρεύει τα είδωλα σε μια βουδιστική κουλτούρα. Το 2006, υποδουλώθηκε στον τοπικό βουδιστικό ναό, εργαζόμενος εκεί μέρα και νύχτα, χωρίς να έχει ποτέ τη δυνατότητα να φύγει. «Το να μεγαλώσω ως βουδιστής δεν ήταν κάτι ευχάριστο. Δεν ένιωθα ποτέ ικανοποιημένος. Ήμουν απογοητευμένος με τη ζωή μου. Άρχισα να ψάχνω για κάτι καλύτερο. Άρχισα να διαβάζω στα κρυφά τη Βίβλο μήπως και βρω έναν τρόπο σωτηρίας και ειρήνης στην καρδιά μου. Η ψυχική ειρήνη που δίνει η σωτηρία, δεν υπήρχε στη βουδιστική θρησκεία που είχα διδαχθεί». Έτσι, λοιπόν, ο Στέφανος άρχισε να μελετά την Αγία Γραφή κρυφά, το Άγιο Πνεύμα δούλεψε μέσα του, έδωσε την καρδιά του στον Χριστό και έφυγε από τον βουδιστικό ναό. Την ίδια χρονιά, άρχισε να δίνει τη μαρτυρία του δημόσια για τον Χριστό. Το 2009 και το 2010, τον βασάνισαν για την νέα πίστη του και για άλλη μια φορά τον ανάγκασαν να εργαστεί στο ναό. Τον έδεσαν, τον ξυλοκόπησαν και τον υπέβαλαν σε

«Ε

32 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ασυνήθιστα βασανιστήρια επειδή αρνήθηκε να μεταπειστεί και να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό. Πιστεύοντας ότι ο Θεός θα τον γλίτωνε από τους απαγωγείς του, έψαχνε κάποια ευκαιρία για να ξεφύγει. «Συνέχισα να προσεύχομαι στον Θεό να με γλιτώσει και να με μεταφέρει σε άλλο μέρος. Όταν η δίωξή μου έφτασε στο αποκορύφωμά της, ένας φίλος μου μού είπε να τον ακολουθήσω κι έτσι έφυγα μαζί του. Παραδόξως, κανείς δεν μας ακολούθησε από το ναό. Ήταν ενέργεια Θεού και Τον ευχαριστώ γι’ αυτό!» Μετά που κρύφτηκε για δύο χρόνια, το 2013, άρχισε να οργανώνει κρυφά μια εκκλησία με νέους πιστούς, αλλά όταν οι φανατικοί βουδιστές το ανακάλυψαν, λεηλάτησαν το σπίτι της οικογένειάς του και τους υπέβαλαν σε ψυχικά βασανιστήρια. Ο Στέφανος συνεχίζει να κηρύττει το Ευαγγέλιο, και οι διωγμοί εναντίον του και της οικογένειάς του δυνάμωσαν την πίστη του περισσότερο. «Παρακαλώ να προσεύχεστε για μένα, να μου δίνει ο Θεός τη δύναμη να παραμένω σταθερός στον δρόμο Του μέχρι το τέλος της ζωής μου. Προσεύχεστε για την ασφάλεια της οικογένειάς μου και για τη διακονία που μου εμπιστεύθηκε ο Κύριος, να κηρύττω το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού μέχρι την τελευταία μου πνοή». * Ο Στέφανος συγκαταλέγεται ανάμεσα σε μερικούς ντόπιους συνεργάτες της Ιεραποστολής μας, που ζουν και υπηρετούν σε περιοχές όπου οι χριστιανοί διώκονται και η ζωή τους συχνά βρίσκεται σε κίνδυνο, γι’ αυτό και έχουμε αλλάξει τα ονόματά τους καθώς και των τοποθεσιών τους για λόγους ασφαλείας. n ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 33

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Θερίζουμε ό,τι σπείραμε Τα στυγερά εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά, οι ληστείες, οι βιαιοπραγίες... αποκαλύπτουν, όχι μόνο τη φρικτή κτηνωδία των δραστών αλλά και την απελπιστική υποβάθμιση των ηθικών αξιών της κοινωνίας. Τρομάζουμε, καθώς διαπιστώνουμε πόσο έχει ευτελιστεί στις μέρες μας η ανθρώπινη ζωή. Έχει χάσει την ιερότητά της, την πολυτιμότητά της. «Δι ασήμαντον αφορμήν», «εν μέση οδώ» αποτρόπαιοι κακοποιοί την αφαιρούν αδίσταχτα. Ο άνθρωπος, το κόσμημα του κόσμου, το θεϊκό αριστούργημα έχει καταντήσει φτηνό αναλώσιμο αγαθό. Όμως, γιατί εκπλησσόμαστε για τον ευτελισμό του ανθρώπου, το ηθικό κατρακύλισμα των ημερών μας; Καλλιεργήσαμε τον ωμό υλισμό, την αθεΐα, την απιστία και τώρα θερίζουμε νομοτελειακά τα τραγικά αποτελέσματα. Η μόνη λύση, η μόνη θεραπεία είναι η επιστροφή στον Θεό. Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει την άπειρη αξία του ανθρώπου. Είμαστε πλασμένοι «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Δημιουργού». Είμαστε προορισμένοι να ζήσουμε αιώνια. Η μοναδική θυσία του Χριστού φανερώνει την άπειρη αξία του ανθρώπου. Το αίμα του Υιού του Θεού που χύθηκε για μας στο σταυρό είναι το τίμημα που καταβλήθηκε για τη δική μας σωτηρία. Σε αυτή την εποχή που ο άνθρωπος για τον άνθρωπο έχει αποβεί λύκος, το μάτι του Θεού αγρυπνεί επάνω μας. Ο Χριστός μας διαβεβαιώνει πως «ούτε ένα σπουργιτάκι δεν θα πέσει στη γη, αν δεν το επιτρέψει ο Θεός». Είμαστε τόσο πολύτιμοι στα μάτια Του «ώστε έχει μετρήσει ακόμα και τις τρίχες του κεφαλιού μας». « Ούτε μια τρίχα μας δεν θα χαθεί», αν δεν το επιτρέψει ο Θεός. «Όποιος μας αγγίζει, αγγίζει την κόρη του ματιού Του». Η αιώνια φωνή Του προτρέπει: «Μη φοβάσαι, εγώ σε λύτρωσα, σε κάλεσα με το όνομά σου, είσαι δικός μου... Είσαι πολύτιμος στα μάτια μου, έχεις για μένα αξία, σε αγαπώ...» Τη ζωή που μας έδωσε ο Θεός, καμιά απειλή, κανένας εχθρός δεν μπορεί να την αφαιρέσει, αν δεν το επιτρέψει Αυτός. Μόνον, όταν εκπληρώσουμε την αποστολή Του μας στη γη, θα αναχωρήσουμε για τον ουρανό. Θα γείρουμε ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ τότε ειρηνικά, στου στοργικού Πατέρα μας την αγκαλιά, αιώνια Φιλόλογου-Ποιητή ευτυχισμένοι. n ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 35

Άλλες Εποχές... ίγες μέρες ανάσα στο Παρίσι κι αναγαλλιάζει η καρδιά σου –και... τ’ αυτιά σου. Μπαίνεις στα παγωτά Hâagen Dazs κι ακούς απ’ τα μεγάφωνα κοντσέρτο για πιάνο του Μότσαρτ. Πας να φας στα McDonalds κι ευφραίνεσαι με την άρια από τη σουίτα σε ρε μείζονα του Μπαχ. Ανεβαίνεις στο ταξί κι ο ταξιτζής έχει βάλει στο κασετόφωνο κάποιο κλασικό κομμάτι ποιότητας –πού η ηχορύπανση των δικών μας ταξιτζήδων... Και σκέφτεσαι και λες: ένας λαός που τρέφεται τόσο συχνά με τέτοια σπουδαία μουσική, που αποτελεί κομμάτι της καθημερινής του ζωής (και δεν είναι ο μόνος στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο, μάλλον εμείς είμαστε οι μοναδικοί) πόσα έχει να κερδίσει, τουλάχιστον όσοι απ’ αυτούς έχουν τη θέληση και την ευαισθησία: πόση εσωτερική ηρεμία, πόση λεπτότητα στο πνεύμα, πόση «αγωγή της ψυχής»...

Λ

Εδώ και πολλές δεκαετίες –για να ξαναγυρίσουμε στα «καθ’ ημάς»– τα μέλη της εκκλησίας μας κάθε Κυριακή πρωί, όπως και σε μεγάλες δόσεις στις χριστουγεννιάτικες και πασχαλινές μας συναυλίες, απολαμβάνουν –όσοι και όσο τα απολαμβάνουν πραγματικά– μουσικά εδέσματα από την εξοχότερη χριστιανική μουσική κουζίνα της ανθρωπότητας: Μπαχ, Χαίντελ, Μότσαρτ, Σούμπερτ, καντάτες, ορατόρια, χορικά... Πόσοι άραγε είναι σε θέση να το εκτιμήσουν όσο πρέπει; Πόσοι θα το καταλάβουν, όταν όλα αυτά κάποτε τελειώσουν (γιατί στον περίεργο αυτόν τόπο τίποτε δεν είναι μόνιμο, κι όλα παρέρχονται μαζί με τους ανθρώπους που δούλεψαν γι’ αυτά) πως κάτι σημαντικό τους έλειψε; Κι αν κάποιος νομίζει ότι «κάτι τέτοια» δεν έχουν καμιά σχέση με τη διαπαιδαγώγηση του χριστιανού και με την πνευματική του ζωή, «πλανάται πλάνην οικτράν». Το ’χαν ήδη καταλάβει οι αρχαίοι πρόγονοί μας κι είχαν δώσει στην εκπαίδευσή τους την πρώτη θέση στη μουσική, αναγνωρίζοντας των πρωταρχικό της ρόλο στην πνευματική καλλιέργεια και στη διαμόρφωση χαρακτήρων. Λέτε ο Θεός να μην μπορεί ή να μη θέλει να χρησιμοποιήσει ένα τόσο σημαντικό μέσο για την πνευματική μας ωφέλεια; n (Από τη στήλη «Απ’ τις 20 στις 20» του περιοδικού μας «Οι Θεσσαλονικείς» τον Οκτώβριο του 1995.)

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/

Δεν αντέχουμε άλλο! Γιατι; έρασε ήδη περισσότερο από ένα έτος μίζουν τις ώρες τους παρακολουθώντας τα διάαπό τότε που επιβλήθηκε στον τόπο μας φορα σίριαλ. Επιπλέον, στα περισσότερα σπίτια το πρώτο γενικό απαγορευτικό (λοκντά- υπάρχει ένας υπολογιστής, ένα laptop, ένα tablet ουν). Η κατάσταση που επικρατεί γενικά στον ή ένα smartphone και έχουν τη δυνατότητα να κόσμο γύρω μας, όπως αυτή εκφράζεται από επικοινωνούν μέσω του facebook, να βλέπουν τα μέσα μαζικά ενημέρωσης (ΜΜΕ) καθημερινά, και να συνομιλούν ο ένας με τον άλλο μέσω του και όπως τη ζούμε λίγο ή πολύ όλοι μας, μπορεί skype ή να βρουν ό,τι θέλουν μέσω του διαδινα διατυπωθεί με την φράση: «Δεν αντέχουμε κτύου. Τέλος, έχουν τη δυνατότητα να βγαίνουν άλλο». Κι αυτό όχι μόνο από οικονομικής άποψης. έξω για να προμηθεύονται τα αναγκαία για τη Είναι αλήθεια ότι μεγάλη ζημιά έπαθαν όλοι διαβίωσή τους αγαθά από τα καταστήματα τροσχεδόν οι οικονομικοί κλάδοι, άλλοι λιγότερο φίμων όποτε θέλουν, όπως και για να εξασκούνται και άλλοι περισσότερο, μερικοί μάλιστα έπαθαν ατομικά, όχι όμως μακριά από την κατοικία ολική καταστροφή. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι οι τους. Τότε γιατί δεν αντέχουν άλλο πια; οποίοι ευνοήθηκαν επαγγελματικά από τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν και τις έξτρα ανάγκες Γιατί συμβαίνει αυτό; που εμφανίστηκαν. Όμως, η φράση «δεν αντέχουμε άλλο» πα- Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν χάσει το ή τα ανρόλη την τραγική πραγματικότητα των αρνητικών τικείμενα που αποτελούν πηγή ικανοποίησης οικονομικών συνεπειών από τα επανειλημμέ- γι’ αυτούς. Είναι, νομίζω, γεγονός ότι μόνο ένα να-παρατεταμένα λοκντάουν, δεν αφορά μόνο μικρό ποσοστό των συμπολιτών μας έχει ως αυτό το πεδίο. Είναι έκφραση της αδυναμίας βασική πηγή ικανοποίησης την οικογένεια και της πλειονότητας των συνανθρώπων μας να το επάγγελμά τους. Επίσης, λίγοι είναι εκείνοι ανεχθούν περαιτέρω παράταση μιας ζωής που που είναι ικανοποιημένοι γι’ αυτό που είναι, γι’ περιορίζεται μέσα σε ένα διαμέρισμα μιας πο- αυτά που έχουν ή για τις μικρές χαρές που λυκατοικίας. Η παρατεταμένη κλεισούρα τους τους δίνει η καθημερινή ζωή τους. Λίγοι θα ενοχλεί, τους επηρεάζει ψυχολογικά, τους χαλάει σου πουν: «δόξα στον Θεό έχω αρκετά, ζω μια το κέφι, κάποιους μάλιστα από αυτούς τους χαρά!». Οι περισσότεροι προσπαθούν να βρουν εκνευρίζει, και αυτό ίσως εξηγεί την αυξητική κάτι επιπλέον, τη χαρά και την ικανοποίηση σε τάση που παρουσίασαν τα περιστατικά ενδοοι- κάτι άλλο, σε ένα χόμπι, σε κάποιες άλλες απασχολήσεις πέρα και ξεχωριστά από την καθηκογενειακής βίας, τελευταία. Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί, παρόλο μερινότητά τους, οι οποίες θα τους δώσουν το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των αυτό που επιθυμούν, την ικανοποίηση και τη ανθρώπων γύρω μας έχουν μέσα στο σπίτι τους χαρά στη ζωή τους. Αυτές ποικίλουν ανάλογα όχι μόνο τα αναγκαία αγαθά για τη διαβίωσή με τα ενδιαφέροντα, τη γραμμή που έχουν χατους αλλά και ένα τηλέφωνο για να επικοινωνούν ράξει στη ζωή τους, από το χαρακτήρα, τα ιδιαίτερα ταλέντα τους και από άλλα με όποιον θέλουν όποτε θέλουν πολλά. και μια τουλάχιστον τηλεόραση Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ Αν βγούμε έξω στο δρόμο για να ενημερώνονται για τα συμΚΑΒΑΚΑ και ρωτήσουμε τους ανθρώπους βαίνοντα στον κόσμο και να γεΝευρολόγου-Ψυχίατρου

Π

38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τι είναι αυτό που στερούνται περισσότερο εξαιτίας του λόκνταουν και τους κάνει να ανυπομονούν για το πότε θα τελειώσει επιτέλους αυτό το βάσανο, θα πάρουμε ποικίλες απαντήσεις, που όμως θα έχουν, νομίζω, έναν κοινό παρανομαστή. Θα είναι σχεδόν πάντα κάτι έξω από τον εαυτό τους από το οποίο προσδοκούν να τους προσφέρει τη χαρά και την ικανοποίηση που τους λείπει. Για παράδειγμα, το να βγαίνει κάποιος έξω τα βράδια με φίλους του για να απολαμβάνει νόστιμα φαγητά σε εστιατόρια ή σε ψησταριές είναι κάτι το καλό και απόλυτα αποδεκτό. Είναι κάτι έξω από αυτόν, το οποίο όμως μπορεί και κατά κανόνα δίνει σε αρκετό βαθμό και για κάποια ή κάποιες ώρες χαρά και ικανοποίηση. Το ίδιο ισχύει για την παρακολούθηση μιας συναυλίας, ενός θεατρικού ή κινηματογραφικού έργου, για το κολύμπι, το ψάρεμα, το κυνήγι, την ορειβασία, το σκι, το τένις και για άπειρες άλλες δραστηριότητες στις οποίες πολλοί συμπολίτες μας, ασχολούμενοι ερασιτεχνικά, βρίσκουν αρκετή ικανοποίηση. Η παρατεταμένη έλλειψη αυτών από τη ζωή τους προκάλεσε τη δυσφορία και την αγανάκτησή τους. Η ικανοποίησή τους, δηλαδή, προέρχεται βασικά και κατά κύριο λόγο από κάτι που είναι έξω από αυτούς. Λίγοι είναι ικανοποιημένοι, επαναλαμβάνω, γι’ αυτό που είναι ή γι’ αυτά που έχουν. Ένας δεύτερος λόγος είναι ο περιορισμός της ατομικής ελευθερίας. Αυτός δεν προβλήθηκε ιδιαίτερα κατά τις διαδηλώσεις εναντίον των περιοριστικών μέτρων στη χώρα μας. Σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως και στις ΗΠΑ, όχι μόνο προβλήθηκε έντονα, αλλά αξιοποιήθηκαν όλα τα νομικά μέσα για την κατάργησή τους. Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις (ΗΠΑ), πέτυχαν το σκοπό τους, με συνέπεια να ανασταλεί η εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων, ιδιαίτερα στο θέμα της ελευθερίας των θρησκευτικών συναθροίσεων. Η ελευθερία είναι ένα θείο δώρο στον άνθρωπο και γι’ αυτό αγανακτεί όταν το στερηθεί. Αυτό χαρακτηρίζει την πλειονότητα των ανθρώπων γύρω μας.

Σε άλλους δεν συμβαίνει αυτό Αντίθετα, από ό,τι έχει συμβεί στους παραπάνω, υπάρχουν κάποιοι άλλοι, οι οποίοι αποτελούν μια μειονότητα στο σύνολο των ανθρώπων που ζουν και κινούνται γύρω μας, οι οποίοι δεν έχουν επηρεαστεί αρνητικά από τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα (λόκνταουν) που μας έχουν επιβληθεί. Ζουν κάτω από τις ίδιες συνθήκες, όπως και οι προηγούμενοι, στερούνται τα ίδια, μάλιστα κάποιοι από αυτούς περισσότερα από τον μέσο άνθρωπο, δέχονται όμως τους περιορισμούς και τις στερήσεις αγόγγυστα και συνεχίζουν την προσπάθειά τους ασταμάτητα, σαν να μην έχει συμβεί σχεδόν καμιά αλλαγή στο περιβάλλον τους. Ποιοι είναι αυτοί; Αναφέρω κάποιους από αυτούς. ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 39

Όσοι έχουν βάλει έναν σοβαρό, έναν μεγάλο στόχο ή σκοπό στη ζωή τους και αγωνίζονται για να τον πετύχουν. Υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι, πιο συχνά νέα παιδιά αλλά κάποτε και μεγαλύτεροι, που έχουν βάλει ως στόχο στη ζωή τους να πετύχουν κάτι το μεγάλο, κάτι το υψηλό στις επιστήμες, στην έρευνα, στον αθλητισμό, σε κάτι ξεχωριστό και αγωνίζονται στη μελέτη ή στην προετοιμασία τους ατέλειωτες ώρες καθημερινά από τη Δευτέρα ως την Κυριακή. Η ελπίδα και προσδοκία της επίτευξης του στόχου τους, τους δίνει τέτοιο κουράγιο, δύναμη και διάθεση, που ζουν τη ζωή τους σαν να μην έχει συμβεί καμιά αλλαγή στην κοινωνία μας εξαιτίας της πανδημίας. Ο επιδιωκόμενος στόχος δίνει νόημα στη ζωή τους κι αυτό τους ικανοποιεί. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς δεν χάνουν το κουράγιο τους ούτε τη διάθεσή τους ακόμη κι όταν αποτυχαίνουν στην προσπάθειά τους, όχι μόνο μια φορά αλλά και επανειλημμένα. Έχει αποδειχτεί ότι για την επίτευξη ενός δύσκολου ή μεγάλου στόχου δεν είναι αρκετή η υψηλή νοημοσύνη του ατόμου αλλά απαιτείται σε μεγάλο βαθμό συναισθηματική σταθερότητα και επιμονή. Αυτό χαρακτηρίζει αυτούς που κατορθώνουν κάτι το οποίο στους άλλους φαίνεται ακατόρθωτο, όπως βλέπουμε κάθε λίγο στον αθλητισμό, στις επιστήμες αλλά και σε άλλα πεδία. Όλοι αυτοί είναι ικανοποιημένοι και υπερήφανοι για αυτό ή για αυτά που έχουν επιτύχει ή ελπίζουν να πετύχουν. Δυστυχώς όμως αυτό ισχύει μόνο για αυτή τη ζωή, δεν λύνει το πρόβλημα της αιώνιας ζωής τους. Και στην περίπτωσή τους όμως ο κύριος ο παράγοντας που τους δίνει χαρά και ικανοποίηση είναι κάτι έξω από αυτούς, είναι ο στόχος τους, ο αγώνας για επίτευξη της προσπάθειάς τους. Οι συνειδητοί Χριστιανοί. Στους συνειδητούς Χριστιανούς, σε εκείνους δηλαδή τους πιστούς που έχουν μια ζωντανή σχέση με τον Θεό, επειδή έχουν δεχτεί τον Χριστό σαν Κύριο και Θεό τους, η χαρά και η ικανοποίησή τους αρχικά και πρωταρχικά προέρχεται από μέσα τους και πολύ λιγότερο από έξω. Είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος (Γαλάτες 5:22). Ο Χριστός, λίγο πριν αναχωρήσει για τον ουρανό είπε στους μαθητές του: «Όπως με αγάπησε ο Πατέρας, έτσι σας αγάπησα κι εγώ. Παραμείνετε στην αγάπη μου.

40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Αν τηρήσετε τις εντολές μου, θα παραμείνετε στην αγάπη μου, όπως έχω τηρήσει εγώ τις εντολές του Πατέρα μου και παραμένω σ΄ εκείνου την αγάπη. Σας τα έχω πει αυτά, ώστε η χαρά η δική μου να παραμείνει μέσα σας, κι έτσι η χαρά σας να ολοκληρωθεί» (Ιωάννης 15:9-11, η Καινή Διαθήκη, Εγχειρ. Μελ. και Ζωής). Αυτή η χαρά της σωτηρίας μας από την αμαρτία, της λύτρωσής μας με τη θυσία του Κυρίου μας επάνω στο σταυρό στο Γολγοθά μένει μέσα μας με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και αυξάνει συνεχώς όσο περισσότερο παραμένουμε στην αγάπη Του, εκτελώντας τις εντολές Του. Η χαρά αυτή είναι ανεξάρτητη από της συνθήκες της ζωής, για αυτό ο απόστολος Παύλος και ο Σίλας μπορούσαν να ψάλλουν και να υμνούν τον Θεό και μέσα στη φυλακή των Φιλίππων, παρόλο που ήταν καθηλωμένοι, με τα πόδια τους σφιγμένα στην ξυλοπέδη. Είναι η χαρά που προσφέρεται από το Άγιο Πνεύμα στον καθένα που δέχεται τη σωτήρια χάρη του Θεού και αυξάνει όσο αυξάνεται η πίστη μας στο Χριστό και όσο ζωντανεύει η ελπίδα Του για μια κληρονομιά άφθαρτη, αμόλυντη και αμάραντη, φυλαγμένη για όλους τους πιστούς στους ουρανούς (Α΄ Πέτρου 1:3-4). Η πίστη μας μάλιστα αυτή λύνει το πρόβλημα της χαράς και της ικανοποίησης μας όχι μόνο για αυτή τη ζωή αλλά και για την αιώνια. Αυτό ακριβώς διαπίστωσα ότι ίσχυε σε όλη τη διάρκεια των λόκνταουν στη συντριπτική πλειονότητα των πιστών στη χώρα μας, αλλά και αλλού, καθώς είχα την ευκαιρία και τη χαρά να επικοινωνώ κάθε λίγο με πολλούς από αυτούς. Όταν τους απεύθυνα την ερώτηση, πώς κυλάει η ζωή σας κλεισμένοι μέσα σε τέσσερις τοίχους, όλοι σχεδόν έλεγαν «Δόξα τω Θεώ!». Μήπως δεν είχαν στερήσεις, δεν είχαν αυστηρούς περιορισμούς όπως όλοι οι άλλοι; Είχαν τις ίδιες στερήσεις και τους ίδιους περιορισμούς αλλά αυτές δεν τους χαλούσαν τη διάθεση, δεν τους έκαναν να αγανακτούν και να αντιδρούν βίαια απέναντι στους επιβαλλόμενους περιορισμούς, επειδή μέσα τους υπήρχε και υπάρχει η χαρά της λύτρωσης και η ειρήνη του Θεού που ξεπερνάει κάθε ανθρώπινη διάνοια (Φιλιππισίους 4:7). n

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια εξαμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του | 1-6/2021 ΜΑΪΟΣ 2020 41 Επιουσίου Άρτου

John Blanchard τις 21 Μαρτίου τ.έ. πέρασε στη δόξα του Ουρανού, στην προχωρημένη ηλικία των 89 ετών, ο παγκόσμια γνωστός Άγγλος ευαγγελιστής, ιεροκήρυκας, απολογητής και συγγραφέας John Blanchard. Υπηρέτησε τον Κύριο για εξήντα επτά χρόνια με πιστότητα, διαφάνεια, συνέπεια και ενθουσιασμό. Παρότι δεν φοίτησε σε κάποιο Θεολογικό Σεμινάριο, ήταν από τους πιο βαθυστόχαστους ιεροκήρυκες. Ο John MacArthur, γνωστός Αμερικανός ποιμένας μεγάλης εκκλησίας στην Καλιφόρνια, έγραψε: «Κανένας στη γενιά μας δεν έχει κάνει περισσότερα από τον John Blanchard, για να εξηγήσει το Ευαγγέλιο με εκπληκτική σαφήνεια και βιβλική ακρίβεια. Έχει θαυμάσιο χάρισμα να μεταδίδει ακόμα και τις πιο δύσκολες βιβλικές αλήθειες με απλούς όρους... Ευχαριστώ τον Θεό για την πίστη του John και την επιρροή του». Μετά την αποδημία του M. L. Jones, του έγινε πρόσκληση να αναλάβει καθήκοντα ποιμένα στη μεγαλύτερη εκκλησία του Λονδίνου Warminster Chapel. Δεν δέχτηκε την πρόσκληση, επειδή η καρδιά του ήταν προσηλωμένη στον ευαγγελισμό και στη χριστιανική απολογητική. Παράλληλα με την κηρυκτική του διακονία έγραψε πάνω από σαράντα βιβλία, κυρίως ευαγγελιστικού και απολογητικού περιεχομένου. Αρκετά από τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε εξήντα γλώσσες. Τα έξοδα για τα περισσότερα από αυτά καλύφτηκαν από δικές του δωρεές. Το έτος 2000 το βιβλίο του «Does God believe in Atheists?» με 655 μεγάλες σελίδες, ψηφίστηκε ως «το καλύτερο χριστιανικό βιβλίο». Επίσης ο Blanchard προσέφερε τις υπηρεσίες του σε επιτροπές πολλών χριστιανικών οργανώσεων και ιεραποστολών. Η γνωριμία του με την Ελλάδα έγινε, όταν το 1967 ανταποκρίθηκε σε επιστολή του αείμνηστου Απόστολου Μπλιάτη, όπου του ανάφερε το χωρίο, που είχε και μορφή πρόκλησης και πρόσκλησης: «Διάβα εις Μακεδονία και βοήθησον ημάς». Έτσι, η πρώτη διακονία του στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στην Ευαγγελική Εκκλησία Κατερίνης. Για δέκα μέρες κήρυξε σε ευαγγελιστικές συνάξεις κάθε βράδυ και τα πρωινά δίδασκε τον Λόγο του Θεού. Από τότε του ανοίχτηκαν πολλές πόρτες για διακονία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Τα επόμενα χρόνια επισκέφτηκε επανειλημμένως την Ελλάδα και κήρυξε στην εκκλησία Κατερίνης, στην Ευαγγελική Εκκλησία Θεσσαλονίκης (Πυλαία), στην Α΄ Ευαγγελική Εκκλησία Αθηνών και δίδαξε στο Ελληνικό Βιβλικό Κολέγιο. Προσκλήθηκε και ως ομιλητής στο Βιβλικό Συνέδριο της Λεπτοκαρυάς. Ήταν περιζήτητος ομιλητής σε απολογητικά θέματα στη Βρετανία και στις ΗΠΑ. Από τις εκδόσεις «Ο ΛΟΓΟΣ», με την άδεια του John Blanchard και την οικονομική υποστήριξή του, κυκλοφόρησαν στην ελληνική γλώσσα πέντε βιβλία του: 1) «Η απάντηση στο μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρώπου» (δύο εκδόσεις), 2) «Πού πηγαίνουμε, όταν φεύγουμε απ’ αυτήν τη ζωή;», 3) «Η αυταπάτη του Dawkins», 4) «Υπάρχει λογική στον αθεϊσμό;» και 5) το βιβλιαράκι «Για ποιον Χριστό μιλούμε;» Είμαστε ευγνώμονες στον Θεό για τον πιστό δούλο Του, που αγάπησε πολύ και την Ελλάδα. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στη σύζυγο και στους πέντε γιους του. Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στη ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ https://www.nikites.eu/synenteuximetonierokhrykajohnblanchard/ ΦτΕ n

Σ

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Oι προκλήσεις της εποχής μας Θέλουμε να δώσουμε την ευκαιρία και χώρο για προσωπικές μαρτυρίες ζωής σε πρόσωπα με ιδιαίτερη προσφορά στην κοινωνία μας. Σκοπός είναι να ενθαρρύνουμε και να εμπνεύσουμε τη χριστιανική μαρτυρία σε όλους τους χώρους σε μια δύσκολη εποχή σαν και τη δική μας.

Αγκαλιά αγάπης στους άπορους ❖ Το 1988 ήταν η χρόνια που μεταμορφώθηκε η ζωή μου, καθώς μεταστράφηκα στον Χριστό. Παράλληλα γεύτηκα το κάλεσμα του Χριστού στο έργο Του. Σπούδασα στα ΤΕΦΑΑ Σερρών και θεολογία στο Ελληνικό Βιβλικό Κολέγιο στην Αθήνα και στην Αμερική (M. Div. Westminster Theological Seminary). Ο Θεός μού χάρισε τη Νατάσα για σύζυγό μου κι έχουμε τρία παιδιά. Από το 2010 είμαι ποιμένας στην Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία Πειραιά. Μου δόθηκε η ευκαιρία να υπηρετήσω στην Τοπική Σύνοδο Νοτίου Ελλάδας, σε κατασκηνώσεις, συνέδρια, ζευγάρια, νέους, παιδιά κ.α. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης ο Θεός έδωσε έναν οραματισμό στην εκκλησία μας για μια διακονία ελέους. Από το 2013 δίνουμε μαγειρεμένο φαγητό και ρούχα σε όποιον έχει ανάγκη. Το 2018 προσθέσαμε ένα φιλανθρωπικό Κέντρο, τη Νηνεμία, προκειμένου να προσφέρουμε τη δυνατότητα για μπάνιο, πλύσιμο ρούχων, κούρεμα κ.α. Με τη διακονία αυτή ανοίξαμε την αγκαλιά της

εκκλησίας μας στους φτωχούς και άπορους της πόλης μας και είχαμε πολλές ευκαιρίες να μοιραστούμε το Ευαγγέλιο της σωτηρίας. Τέλος, καθώς αντιμετωπίζουμε την πανδημία και τις προκλήσεις της εποχής, ο πειρασμός είναι οι θλίψεις και οι δυσκολίες να μας λυγίσουν και ο φόβος και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να μας οδηγήσει στην εσωστρέφεια και στην παύση της υπηρεσίας μας προς τον Θεό και τους ανθρώπους. Το αντίδοτο μας το δίνει το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου ο οποίος ακόμη και μέσα από τη φυλακή μπορούσε να πει: «Θέλω να γνωρίζετε, αδερφοί μου, ότι όσα μου συνέβησαν συνέβαλαν περισσότερο στην πρόοδο του ευαγγελίου» (Φιλιππησίους 1:12). Παύλος Δημητριάδης

Η ζωή και οι πράξεις μας μιλούν πιο δυνατά ❖ Από μικρή γνώριζα τις αλήθειες του Ευαγγελίου, αλλά η αλλαγή που έφερε ο Χριστός στη ζωή μου, η στιγμή που ακολούθησα τον ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 43

Σωτήρα μου, ήταν στα 18 μου χρόνια. Η αλλαγή αυτή ήταν αισθητή και στους γύρω μου. Πέντε χρόνια αργότερα βρέθηκα στο Βιβλικό Σχολείο στο Καστρί (σήμερα στο Πικέρμι), αφήνοντας και την εργασία μου (δίδασκα Αγγλικά σε φροντιστήριο), καθώς είχα την επιθυμία να μάθω περισσότερα για τον Λόγο του Θεού. Εκεί ήταν που γνώρισα και τον σύζυγό μου τον Παύλο. Έχουμε αποκτήσει τρία παιδιά. Μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν είχα την ευκαιρία να διακονήσω παιδιά και εφήβους στο Κυριακό Σχολείο, σε γυναίκες της εκκλησίας μας, σε παιδικές κατασκηνώσεις, στη λατρεία της εκκλησίας, σε συνέδρια γυναικών και σε άλλα. Τα τελευταία τρία χρόνια εργάζομαι σε μια μικρή εταιρεία, όπου μου έχει δοθεί η ευκαιρία να ομολογήσω τον Χριστό και υπάρ-

χουν κατά διαστήματα συζητήσεις πάνω σε διάφορα θεολογικά και κοινωνικά θέματα. Πολλές φορές οι συζητήσεις ξεκινούν από τους άλλους. Αυτό που έχω διαπιστώσει και που αποτελεί πρόκληση είναι το γεγονός ότι η ζωή μας και οι πράξεις μας μιλούν πολύ δυνατά και χρειάζεται να συμβαδίζουν με όσα ομολογούμε στους άλλους. Οι άλλοι γύρω μάς παρατηρούν και μας ελέγχουν, αλλά πιστεύω ότι, αν είμαστε ειλικρινείς, μας λογαριάζουν και μας εμπιστεύονται σε ώρα ανάγκης και όχι μόνο. Τέλος, όπως ο απόστολος Παύλος λέει στην Α΄ Κορινθίους 3:5-6, «ο καθένας μας ας κάνει εκείνο που του ανέθεσε ο Κύριος... καθώς ο Θεός είναι Εκείνος που φέρνει την αύξηση».

Καλλιέργεια αγάπης προς τον Θεό και προς τον συνάνθρωπο

Εδώ και αρκετά χρόνια είμαι πρεσβύτερος στην Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία Κατερίνης, ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια είμαι πρόεδρος ΔΣ του χριστιανικού σωματείου «Περιχώρησις», που έχει στόχο τη στήριξη και ενσωμάτωση ευάλωτων συνανθρώπων μας. Οι προκλήσεις για έναν συνειδητό χριστιανό που θέλει να ακολουθεί τον Χριστό είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, σε όλους τους τομείς πολλές. Χρειάζεται με βάση τις δύο βασικές εντολές του Λόγου του Θεού να καλλιεργεί αφενός την αγάπη προς τον Θεό και αφετέρου την αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων να έχει συναίσθηση του θείου θελήματος αλλά και των καταστάσεων και αναγκών της εποχής του. Ταυτόχρονα σημαίνει να κρατά - δύσκολες

❖ Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κατερίνη, όπου και μένω με την οικογένειά μου. Η συνειδητή απόφασή μου να ακολουθήσω τον Χριστό πηγαίνει πίσω, στην αρχή της εφηβείας μου. Από τότε, παρ’ όλα τα στραβοπατήματα, ο Χριστός και το σώμα Του, η Εκκλησία, είναι ο άξονας της ζωής μου και της οικογένειάς μου. Ο Κύριος χάρισε σ’ εμένα μια πιστή σ’ Αυτόν σύζυγο, τη Βασιλική Πανάγου, και χάρισε και στους δύο μας πέντε παιδιά, που προσπαθούμε να τα αναθρέψουμε και να τα κατευθύνουμε στη δική Του πίστη. Οι σπουδές μου είναι στον τομέα της Αρχαιολογίας και εργάζομαι από το 1995 ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Νατάσα Ζήβα-Δημητριάδου

συχνά - ισορροπίες σχέσεων με τους ανθρώπους εντός και εκτός εκκλησίας, διακονώντας παράλληλα το έλεος αλλά και την αλήθεια. Δεν αισθάνομαι φτασμένος. Υπάρχουν προκλήσεις και καταστάσεις που με ξεπερνούν και χρειάζεται διαρκώς να μαθαίνω μέσα από νέα βιώματα, συχνά από αποτυχίες. Ωστόσο, ο δρόμος αυτός γίνεται κάτω από τη χάρη και την επίβλεψη του Πατέρα Θεού, ο οποίος αναθέτει στον καθένα το κομμάτι που έχει να τρέξει. Ως άλλος προπονητής και εργο-δότης, παρακολουθεί και συμβουλεύει, ενισχύει και κατευθύνει, ώστε αυτός ο αγώνας να έχει αίσιο τερματισμό. Η Ανάσταση του Χριστού άλλωστε είναι η βάση που δίνει νόημα κι ελπίδα σε ό,τι κάνουμε. Πάρης Παπαγεωργίου

Η ζωή μας φως του Χριστού στον κόσμο ❖ Αν και μεγάλωσα σε ένα θρησκευόμενο περιβάλλον, δεν είχα ουσιαστική, συνειδητή σχέση με την Αγία Γραφή και τον Ιησού Χριστό. Χρειάστηκε να περάσω στην εφηβεία μου ένα διάστημα αναζήτησης και απόγνωσης για την ύπαρξή μου και για το ποιος είναι ο Αληθινός Δημιουργός μου και τι θέλει από μένα. Έτσι στα 17 μου χρόνια, στη Φραγκφούρτη, μια μικρή ομάδα πιστών ανθρώπων με την αγάπη τους, τη ζωή τους και μελετώντας την Αγία Γραφή, μου έδειξαν τον Ιησού Χριστό. Συνειδητοποιώντας και πιστεύοντας πλέον στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού και της

σταυρικής θυσίας του Χριστού, η ζωή μου και η ψυχή μου άλλαξε ριζικά. Μετά από περίπου τέσσερα χρόνια ο Θεός έδειξε και άλλο έλεος στη ζωή μου, χαρίζοντάς μου τον σύζυγό μου, τον Πάρη Παπαγεωργίου. Από την αρχή του γάμου μας, κοινός μας στόχος ήταν να είμαστε με τη ζωή μας ζωντανά φώτα του Χριστού στον κόσμο που ζούμε και έμπρακτα, όπου μπορούμε να χτίζουμε τη Βασιλεία του Θεού. Προσωπικά εμπλέκομαι και στην τοπική εκκλησία και σε Σωματεία, αν και μεγάλο μέλημά μου είναι η ανατροφή των παιδιών μας, καθώς είναι ακόμα μικρά. Οι προκλήσεις πάνω σ’ αυτήν την πορεία είναι πολλές. Πρώτα από τον ίδιο μου τον εαυτό, όπως φόβος, εγωισμός, μικροψυχία, σωματική και ψυχική κούραση και έπειτα από τον έξω κόσμο, όπως η φτώχεια, η ανηθικότητα, η πανδημία. Εκεί είναι που μόνο με νηστεία, προσευχή και έμπρακτη υπηρεσία μπορώ να πορευτώ, γνωρίζοντας πως μόνο Αυτός μπορεί να με αλλάξει κάθε φορά, για να μπορώ να σταθώ. Πόσες φορές για παράδειγμα, στην οικογένεια ή στη διακονία γνώριζα ποιο είναι το σωστό να πράξω, αλλά δεν ήθελα να το κάνω. Προσευχόμουν ο Θεός να με βοηθήσει και σηκωνόμουν από την προσευχή αλλαγμένη και πρόθυμη. Και εκεί που δεν εξαρτιόνταν από μένα, δεν δοκιμάστηκα ποτέ πάνω από τις δυνάμεις μου, αλλά ο Κύριος πάντα έδινε τη δική Του δύναμη ή λύση. Βασιλική Πανάγου Παπαγεωργίου n ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 45

Εν πλω

«Εξάλειψε το εναντίον μας χειρόγραφο το συνιστάμενο σε διατάγματα, το οποίο ήταν εναντίον μας και το αφαίρεσε από τη μέση καρφώνοντάς το πάνω στον Σταυρό» (Κολ. 2:14). ο Ναυτικό Φυλλάδιο είναι η άδεια άσκησης του ναυτικού επαγγέλματος και συγχρόνως «η φωτογραφία» του κατόχου του. Τα ονόματα των πλοίων, η ειδικότητά του, ο χρόνος παραμονής στο καθένα, η αιτία απόλυσής του είναι μεταξύ των καταγεγραμμένων στοιχείων. Απαγορεύεται αυστηρά κάθε εγγραφή από οιονδήποτε πλην της Λιμενικής Αρχής. Μόνο ελλείψει αυτής της Αρχής επιτρέπεται αναγκαστικά η από τον πλοίαρχο καταχώρηση της ναυτολόγησης και απόλυσης του ναυτικού και τίποτα άλλο. Το πρώτο πράγμα που ζητάνε τα Ναυτ. Γραφεία προκειμένου να προσΑπό τον λάβουν κάποιον σε πλοίο τους, είναι το ναυτικό φυλλάδιό του, διότι ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ σε αυτό υπάρχει η επαγγελματική φωτογραφία του. Έτσι, όταν

Τ

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

βλέπουν επί παραδείγματι συχνές ολιγοχρόνιες ναυτολογήσεις ή και απολύσεις τη αιτήσει πλοιάρχου, καταλαβαίνουν πως πρόκειται για ναυτικό με θολό επαγγελματισμό. Οι ναυτικοί φροντίζουν πάση θυσία να διατηρούν τα φυλλάδιά τους όσο γίνεται πιο «καθαρά». Στο δικό μου φυλλάδιο λοιπόν υπάρχουν δυο-τρεις ναυτολογήσεις και απολύσεις που θα ήθελα να μην υπάρχουν. Στη μία αναφέρεται πως ναυτολογήθηκα στον Πειραιά τη μία μέρα και την παραπάνω απολύθηκα από ένα πλοίο που ούτε τη φωτογραφία του δεν είδα ποτέ. Το τι είχε γίνει το έμαθα πολύ αργότερα. Ένα Γραφείο στο οποίο είχα δώσει το φυλλάδιό μου, προκειμένου να πάρει απόπλου κάποιο πλοίο τους με ελλιπές πλήρωμα, με ναυτολόγησε, πήρε απόπλου και τη μεθεπόμενη με απέλυσε! Περίπου ίδια υπάρχει και μια δεύτερη ναυτολόγηση και απόλυση εν αγνοία μου... Μία τρίτη ανεπιθύμητη απόλυσή μου είναι, όταν για τυπικούς λόγους με απόλυσε το Προξενικό Λιμεναρχείο της Ν. Υόρκης, καθώς ήμουν ανθυποπλοίαρχος άνευ διπλώματος. Έτσι το φυλλάδιό μου γράφει: απόλυση «ελλείψει τυπικών προσόντων». Στον παρόντα κόσμο είμαστε όλοι ναυτολογημένοι σαν αστροναύτες του διαστημόπλοιου Γη. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μέγας Λιμενάρχης όλων των διαστημόπλοιων του Σύμπαντος, καθώς δι’ Αυτού τα πάντα έγιναν. Ο ίδιος είναι επίσης Εκείνος που μας ναυτολογεί στη Γη, καθώς είναι το φως το αληθινό που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο μας. Αυτός είναι η Ζωή και η Ζωή είναι το φως των ανθρώπων (Ιω.1ο κεφ.). Τα ναυτικά μας φυλλάδια είναι λευκά, αμουντζούρωτα, όπως συνηθίζουμε να λέμε στα νησιά μας για τους «λευκοφυλλαδίτες», εκείνους δηλαδή που δεν έχουν ακόμη μπαρκάρει. Τέτοια φυλλάδια είχαν όλοι εκείνοι οι «δόκιμοι» χάριν των οποίων ο Κύριος αγανάκτησε και παρατήρησε τους μαθητές Του, που εμπόδιζαν όσους έφερναν τα παιδιά κοντά Του, προκειμένου να τα ευλογήσει. Στα φυλλάδιά μας δεν γράφουμε εμείς ούτε και οι γήινοι πλοίαρχοι. Σ’ αυτά γράφουν μόνο τα Ουράνια Λιμεναρχεία. Εμείς απλά εργαζόμαστε ο καθένας μας στο οποιοδήποτε πόστο του. Κάποια μέρα θα παραδώσουμε το φυλλάδιό μας στο Γραφείο Ευρέσεως Εργασίας του επόμενου μπάρκου μας και εκεί θα ιδούν οι πλοιοκτήτες του επόμενου πλοίου την όλη μας διαγωγή. Μακάρι να έβλεπαν τα φυλλάδια αμουντζούρωτα, αλλά τέτοια περίπτωση ξέρουμε πολύ καλά πως δεν υπάρχει και απόδειξη είναι το ότι κάθε που τα φέρνουμε «δύσκολα», λέμε: «ε, τι να κάνουμε, όλοι αμαρτωλοί, δηλαδή “μουντζουρωμένοι” είμαστε». Ας μην απελπιζόμαστε όμως όσοι πιστεύουμε στον Μακρόθυμο και Πολυέλαιο Θεό μας. Ο Ουράνιος Πατέρας μας χάριν της αγάπης Του προς τον κόσμο μας, μερίμνησε και μας έδωσε μια καταπληκτική ευκαιρία. Διαγραφή κάθε μουντζούρας από το φυλλάδιό μας, μέσω της σταυρικής θυσίας του Ιησού Χριστού. Μόνο! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, καθώς όποιος δεν μπαίνει από την Πόρτα που είναι ο Χριστός, είναι κλέφτης και ληστής. Το εκ μέρους μας κόστος είναι ειλικρινής μετάνοια και εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις Του. Ο Ιησούς Χριστός ήλθε στη Γη σαν ένας από εμάς και πλήρωσε στον Σταυρό για όλους μας. Η θυσία Του έγινε αποδεκτή από τον Πατέρα Του και τώρα δικό μας επίσης Πατέρα. Καθώς δε ήταν άδικο να πληρώσει για αμαρτίες που δεν έκανε ο Ίδιος, τον ανέστησε ο Πατέρας και έγινε η απαρχή ανάστασης των δικών Του. Ναι! το φυλλάδιό σου, πιστέ, είναι λευκό. Είσαι «λευκοφυλλαδίτης» και υποψήφιο πλήρωμα της Νέας Γης και του νέου Ουρανού που είναι έτοιμα για σένα. Δόξασμένο το όνομα του Θεού μας. «Εν τη οικία του Πατρός Μου είναι πολλά οικήματα, πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο...» Ευχαριστούμε, Κύριε. n ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 47

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ «...και να γνωρίσητε την αγάπην του Χριστού, την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, διά να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού» (Εφεσ. 3:19)

ν θέλαμε να μιλήσουμε λακωνικά για τη κόσμον αλλά διά να σώσω τον κόσμον» (Ιωάν. σωτηρία του ανθρώπου στη χριστιανική 12:47). πίστη θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε Μήπως άραγε εμείς που ζούμε τόσους αιτο θέμα ως εξής: Ο Θεός, που η ουσία Του ώνες μετά την εποχή που ο Μεσσίας-Χριστός είναι Αγάπη, δημιούργησε τον άνθρωπο από ήρθε στη γη ως άνθρωπος για να σηκώσει αγάπη (εκείνη την προς τα έξω αγάπη και όχι στους ώμους Του τη δική μας αμαρτία και να την αγάπη εντός του Τριαδικού Θεού που δένει πεθάνει γιαυτήν στη θέση μας, αδυνατούμε να εσωτερικά τη θεότητα στην τριπλή της έκφραση) καταλάβουμε με την καρδιά μας πόσο τεράστια και τον τίμησε ιδιαίτερα με το να τον πλάσει και ανεκτίμητη είναι η αγάπη με την οποία μάς κατά τη δική Του εικόνα και ομοίωση. Αλλά ο περιέβαλε; Μήπως μετά την Ανάστασή Του το άνθρωπος επαναστάτησε κατά του Θεού και έλεος και η αγάπη του Χριστού για μας είναι για πρόσβαλε την αρχή της θείας δικαιοσύνης με Κείνον μόνο μια «ανάμνηση» των όσων διατην παρακοή του. Ο Θεός όμως, από αγάπη και δραματίστηκαν στη γη κατά τον ερχομό Του; Ή έλεος προς αυτόν, μέσα από την προαιώνια μήπως άραγε η αγάπη Του για μας, και μετά διαθήκη Του με τον Υιό, σύναψε ειρήνη με τον που ανέβηκε προς τον Πατέρα, έχει τέτοιο παραβάτη και τον ελευθέρωσε από την ενοχή πλάτος, βάθος και ύψος που δεν μπορούμε και αμαρτία του τιμωρώντας όχι εκείνον απευ- καν να τη συλλάβουμε; (Εφεσ. 3:19) θείας αλλά τον Ίδιο τον Υιό στη θέση του, τον Η πιο συνηθισμένη απάντηση που θ’ άκουγε Μεσσία Χριστό, ο οποίος μπήκε στην αθρώπινη κανείς από τους χριστιανούς για τα πειστήρια ιστορία ως άνθρωπος ακριβώς προκειμένου αυτής της μετά την Ανάστασή του Χριστού αγάνα υποστεί Εκείνος, ως αντικαταστάτης του πης Του για μας είναι η αναφορά σε δύο μεγάλα αμαρτωλού, την ποινή του θαπράγματα που έκανε όταν επένάτου, έτσι ώστε να σωθεί ο καστρεψε στη Βασιλεία του ΟυράΑπό την θένας που θα πίστευε σ’ Αυτόν. νιου Πατέρα: την προετοιμασία ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY «Δεν ήλθον διά να κρίνω τον κατοικίας για μας στην αιωνιό-

Α

48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τητα—ώστε να είμαστε κι εμείς όπου είναι κι Εκείνος—και την αποστολή του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας σ’ αυτή τη γη ως καθοδηγητή, δάσκαλο, υπενθυμιστή της από αγάπη σωτηρίας μας και παρηγορητή στις θλίψεις μας (Ιωάν.

14:3 καθώς και 15:26, & 16:7). Όχι πως αυτά είναι πράγματα ασήμαντα! Αλλά η αδύναμη καρδιά μας χρειάζεται κι άλλες πιο άμεσες προσωπικές επιβεβαιώσεις για το τι πραγματικά είμαστε εμείς για τον Χριστό και για τον Πατέρα, για το εάν και κατά πόσο ή πώς και υπό ποίες προυποθέσεις μάς αγαπά κατ’ εξακολούθηση ο Κύριός μας και Θεός της σωτηρίας μας στη διαπροσωπική μας σχέση. Τόσο αδύναμη είναι η ανθρώπινη φύση που έχουμε ανάγκη μιας δυνατής επιβεβαίωσης αυτής της θεϊκής κατά Χάρη αγάπης Του προκειμένου να νιώσουμε ασφαλείς όπως και τότε, την προ της Πτώσης εποχή, τα χρόνια που κατοικούσαμε στη χώρα της αθωότητας, όπως διψασμένα γράφει για κείνο το χαμένο μακρινό παρελθόν ο σύγχρονος υπαρξιακός ποιητής Ουνγκαρέτι στο ποίημά του «Περιπλανώμενος» (Girovago). Απ’ όλες όμως αυτές τις περιγραφές των ενεργειών που φανερώνουν τη θαυμαστή γειτονία (εγγύτητα) του πιστού ανθρώπου με τον Θεό ίσως περισσότερο θαυμαστό είναι το πώς περιγράφεται στο Λόγο του Θεού η στενή προσωπική σχέση αγάπης ανάμεσα στον Χριστό και τους πιστούς που έχουν γευτεί τη σωτηρία και την αναγέννηση και η οποία φυσικά αποτελεί την προϋπόθεση όλων των επί μέρους ενεργειών και εκδηλώσεων για χάρη τους από τον Χριστό. Αναφερόμενο στον Θεό-Πατέρα, στη Βασιλεία του Οποίου ο Χριστός επιστρέφει μετά την Ανάσταση, το ευαγγέλιο δεν λέει απλά επιστρέφω «στον Πατέρα μου» αλλά «στον Πατέρα μου και πατέρα σας», κάνοντας έτσι ολοφάνερο ότι εκείνοι που είναι του Χριστού είναι αδέρφια Του, τώρα υιοθετημένα στην ίδια μ’ Εκείνον Ουράνια οικογένεια (Ιωάν. 20: 17) και μάλιστα

αδέρφια τα οποία ο Χριστός αγάπησε το ίδιο όπως και ο Θεός-Πατέρας αγάπησε τον Υιό, μια αγάπη δηλαδή που κλείνεται μέσα στο μυστήριο του Τριαδικού Θεού προαιωνίως ως το αποφασιστικό στοιχείο που κάνει τα τρία να είναι ένα και το ένα τρία και αποτελεί τη συνεκτική δύναμη ολόκληρης της δημιουργίας στη γη μέχρι το κλείσιμο του κύκλου στην αιωνιότητα όπου ο Θεός θα είναι «τα πάντα εν πάσι». (Α΄ Κοριν. 15:28). Σ’ αυτή μου την αγάπη να μένετε κιόλας, λέει η Αγία Γραφή, δηλαδή να μην είναι για σας η θέση της πίστης μια εφάπαξ εμπειρία αλλά μια μόνιμη θέση ζωής κι αυτό γιατί απλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κρατηθούμε στην υπακοή του Θεού παρά μόνο όταν γευόμαστε διαρκώς την αγάπη Του για μας και μένει μέσα μας η χαρά Του (Ιωάν. 15: 11) που είναι το μοναδικό εχέγγυο για την εξασφάλιση της υπακοής. Μένω σ’ Εκείνον γιατί ξέρω πως μ’ αγαπά. Και το κάνω με χαρά. Και τον αγαπώ κι εγώ γιατί πώς να μην αγαπώ έναν τέτοιο Θεό που με αγάπησε πρώτος και με αγάπησε κατά Χάρη κι όχι επειδή το άξιζα; Έναν Θεό που μου χάρισε τη σωτηρία με τον Χριστό και με αγαπάει κατ’ εξακολούθηση και με παίρνει μέσα στο δικό Του σχήμα, στη δική Του οικογένεια όπου με κρατάει μέχρι τέλους... Ο Πουριτανός πιστός του 17ου αιώνα Τόμας Γκούντγουιν λέει χαρακτηριστικά πάνω σ’ αυτό: «Είναι το έλεος και η αγάπη του Χριστού για τον καθέναν μας ξεχωριστά που αποτελεί για τον άνθρωπο το δυνατότερο κίνητρο κατά της αμαρτίας· όχι η τιμωρία ή ο φόβος της τιμωρίας. Είναι η σκέψη ότι αμαρτάνοντας πληγώνουμε την καρδιά του Κυρίου μας... Γιατί από την πλευρά του Θεού η αμαρτία στην οποία μπορεί να ξεγλιστρήσουμε στην πορεία μάλλον φέρνει λύπη και έλεος στο Χριστό παρά οργή· κι αυτό ακριβώς είναι το δυνατότερο κίνητρο για να μείνουμε μακριά της». n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 49

Ένας Θεός θαυμάτων ία φυγή από τη ρουτίνα της καθημερινότητας στην ελευθερία της φύσης, είναι μία επιθυμία μου από καιρού εις καιρόν... Έτσι λοιπόν βρέθηκα σε ένα τόπο που ευδοκιμεί η ελιά και απλώνονται σαν ασημένια θάλασσα, ολόκληρες εκτάσεις με τα ευλογημένα αυτά δέντρα, που τα αγαπώ και τιμώ την αξία του καρπού τους, στην διατροφή μου. Μία βόλτα σε έναν παλιό ελαιώνα, μου έδωσε ιδιαίτερη ευχαρίστηση επειδή μου αρέσουν πολύ οι αιωνόβιες ελιές, που ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του στους κορμούς τους. Αφήνω το βλέμμα μου να γλιστρήσει πάνω στις εσοχές, τις εξοχές τους, τις αγγίζω για να γευτώ με τις αισθήσεις μου, όλη την καλλιτεχνική δημιουργία πάνω στο σμιλεμένο ξύλο. Κάθε κορμός ένα φυσικό γλυπτό, καθώς τα στοιχεία της φύσης, άνεμος, ήλιος, βροχή, χαλάζι έχουν διαμορφώσει μία εικόνα που προκαλεί κατάπληξη και θαυμασμό... Αλήθεια όλη η φύση είναι μία υπαίθρια γκαλερί! Οι πίνακες του δημιουργού Θεού κατακλύζουν το νου μας με εικόνες. Ακόμα και ένα φιλαράκι ασήμαντο στην παλάμη μου, είναι ένα άγγιγμα του χεριού του. Πόσο θαυμάζω το Θεό μας, που έχει φροντίσει για κάθε πτυχή της ζωής μας, ώστε να μας την κάνει όμορφη και απολαυστική... Ένας τέτοιος Θεός που πληροί το σύμπαν, θέλει να γίνει δικός σου και δικός μου Θεός. Αυτό με ξεπερνάει κι εκεί που δεν μπορείς να εννοήσεις το μυστήριο αυτό, έρχεται η πίστη και η εμπιστοσύνη στην αγάπη του, που είναι το θαύμα που αλλάζει όλη τη δομή της ζωής μας. Ζούμε μέσα σε θαύματα. Ζεις και ζω σε ένα σώμα που λειτουργεί σαν εργοστάσιο κάνοντας χιλιάδες λειτουργίες συγχρόνως.

Μ

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Το μάτι βλέπει μέσα από φακούς που βρίσκονται στη σωστή θέση με ακρίβεια, για να αντιλαμβάνεσαι τις εικόνες. Η γλώσσα ένα κομμάτι κρεατάκι, πάλλεται μέσα στο στόμα και μιλάμε με λέξεις που εκφράζουν νοήματα και σκέψεις. Το αίμα κυλά στις φλέβες μας σε όλες τις διαστάσεις του σώματός μας και μεταφέρει οξυγόνο και διάφορα άλλα απαραίτητα στοιχεία για τον οργανισμό μας. Η καρδία είναι ένας μυς που χτύπα ρυθμικά δίνοντάς μας ζωή... κι ας μην αναφέρουμε τον εγκέφαλο... Ο,τι δημιούργησε ο Θεός είναι θαυμαστό και μέσα από την «κτίση» θέλει να κάνει το ανθρώπινο μυαλό να σκεφτεί και να εμβαθύνει, ψάχνοντας να βρει την αλήθεια στα ερωτηματικά

του και να αποφασίσει να τον επιλέξει στη ζωή του. Επειδή «την αιώνια δύναμη του Θεού και τη θεϊκή του ιδιότητα μπορούν να τη δουν μέσα από τη δημιουργία». «Όμως οι άνθρωποι λάτρεψαν την κτίση αντί για τον κτίστη. Έτσι αφού το θεώρησαν περιττό να γνωρίσουν το Θεό ενσυνείδητα, τους παρέδωσε ο Θεός στην μωρία τους και έτσι κάνουν ανάρμοστα πράγματα.» Ο Θεός όμως δεν σταματά στα θαύματα της φύσης, επεμβαίνει και στην πνευματική φύση και κάνει το μεγαλύτερο θαύμα, αυτό της «αναγέννησης» και καθώς μας κάνει «νέα κτίσματα» μας ζητά να φανερώνουμε το θαύμα αυτό με τη ζωή μας, σε ένα κόσμο που ζει στην άγνοια και το σκοτάδι. Αυτό είναι η επιθυμία του Κυρίου μας και μακάρι να είναι και η δική μας... Για δες.... Ξεκίνησα από τα γλυπτά των κορμών της ελιάς και που έφτασα... δεν ξέφυγα όμως από την κεντρική ιδέα... Όλα μιλούν για το θαυμαστό Δημιουργό μας, τον Ένα και μοναδικό Θεό μας! n ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 51

Ο πειρατής κι εγώ σκύλος μου, ο Πειρατής, κι εγώ έχουμε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Εγώ κάνω φροντιστήριο όλο το καλοκαίρι, επειδή δεν πήγα καλά στα μαθηματικά ενώ ο Πειρατής βρίσκεται σε σχολείο εκπαίδευσης σκύλων γιατί δεν υπακούει ούτε στα πιο απλά πράγματα – τουλάχιστον αυτό λέει η μαμά. Εδώ που τα λέμε, δεν φταίει ο Πειρατής. Αυτός είναι απλά ένας σκύλος. Εγώ, όμως, φταίω που είμαι υποχρεωμένη να περάσω το καλοκαίρι μου με τα μαθηματικά. «Σουζάνα», μου είπε ο κ. Βασιλείου το

Ο

52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

απόγευμα της Πέμπτης μετά το μάθημα, «έχεις αποτύχει στο σημερινό διαγώνισμα. Ούτε και στο προηγούμενο πήγες και τόσο καλά. Ξέρεις πως αν δεν περάσεις αυτήν την τάξη δεν μπορείς να πας στο Γυμνάσιο». Να επαναλάβω την έκτη τάξη; Και μόνο στη σκέψη αυτή στέγνωσε το λαρύγγι μου. «Έχεις να μου πεις κάτι;» με ρώτησε ο κ. Βασιλείου. Αυτός θα πιστεύει ότι όλη την ώρα παίζω βιντεοπαιχνίδια ή ακόμα ότι έχουμε προβλήματα στην οικογένειά μας. «Όχι». Πώς να το εξηγήσω;

Δεν μπορώ να σταματήσω... να διαβάζω. Αλήθεια σας λέω. Στη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα ανακάλυψα αυτήν την καταπληκτική σειρά: Το Κορίτσι του Γαλαξία. Ο κύριος χαρακτήρας, η Λουξάνα, κινδυνεύει καθώς προσπαθεί να σώσει τον πλανήτη της. Από τις διακοπές μέχρι σήμερα έχω διαβάσει επτά βιβλία από τη σειρά, αντί να μελετώ τα μαθήματά μου. Με τα άλλα μαθήματα τη γλύτωσα φτηνά, όμως τα μαθηματικά ήταν... λίγο δύσκολα. Και τώρα, βρίσκομαι στις καλοκαιρινές διακοπές, όμως υπάρχουν δεκατρία ακόμη βιβλία της σειράς. Υπόσχομαι συνεχώς στον εαυτό μου πως δεν θα διαβάσω άλλα, χωρίς όμως να το εφαρμόζω και παραμελώ τα μαθηματικά μου. «Αύριο έχουμε διαγώνισμα» μου υπενθυμίζει ο κ. Βασιλείου. «Να κάνεις επανάληψη όλο το κεφάλαιο». Κούνησα το κεφάλι μου, άρπαξα το σακίδιό μου και βγήκα έξω. Έξω από την πόρτα με περίμενε ο αδελφός μου, ο Αντρέας, που δεν αποτυχαίνει ποτέ! Αυτός συμμετέχει σε μια μπάντα, γιατί είναι κάτι που του αρέσει πολύ. «Τι έγινε; Έχεις πρόβλημα;» με ρωτάει. «Πες το κι έτσι» του απαντώ. «Φταίνε εκείνα τα βιβλία έτσι δεν είναι;» Εγώ δεν απάντησα, όμως δε χρειάζεται κιόλας. «Σουζάνα! Πρέπει να το καταλάβεις και να σταματήσεις να ξοδεύεις όλο το χρόνο σου σ’ αυτά». «Το ξέρω». Περπατώ γρήγορα ώστε

να φτάσω στο σπίτι μια ώρα γρηγορότερα για να ριχτώ στο διάβασμα. Η μαμά μας περιμένει στην κουζίνα. «Τηλεφώνησε ο κ. Βασιλείου» μου είπε. «Πάω αμέσως να μελετήσω» απαντώ εγώ αρπάζοντας ένα μήλο κι ένα κουλουράκι. Ο Πειρατής ξερογλείφεται κοιτώντας το κουλουράκι. Τον αγνοώ γιατί δεν πρέπει να τον ανταμείβουμε όταν... ζητιανεύει. Ο Αντρέας βγάζει έξω τον Πειρατή να τον εξασκήσει σ’ αυτά που έχει μάθει. Κάθε φορά που ο Πειρατής υπακούει τον επιβραβεύει μ’ ένα «μπράβο στ’ αγόρι!» και μερικές φορές του δίνει και την αγαπημένη του λιχουδιά. Εγώ είμαι στο δωμάτιό μου γνωρίζοντας ότι πρέπει να μελετήσω. Όμως αντί να μελετήσω τα μαθηματικά μου παίρνω το δέκατο βιβλίο της αγαπημένης μου σειράς.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 53

Το τέλος είναι τόσο εκπληκτικό που σκέφτομαι ότι πρέπει να ξεκινήσω αμέσως το εντέκατο βιβλίο! Είχα διαβάσει τα τρία πρώτα κεφάλαια όταν χτύπησε η πόρτα μου. «Έτοιμο το βραδινό φαγητό». Ωχ! Και δεν άνοιξα ακόμα τα μαθηματικά μου. Η μαμά σερβίρει τα μακαρόνια. «Θα είσαι έτοιμη για το αυριανό διαγώνισμα;» με ρωτάει. «Κανένα πρόβλημα» απαντώ εγώ γιατί σκέφτομαι ότι θα διαβάσω μετά που θα τελειώσουμε το φαγητό. «Ωραία», λέει η μαμά. «Ας μαζέψουμε τα πιάτα και να πηγαίνουμε». Το στομάχι μου γίνεται κόμπος. «Πού να πηγαίνουμε;» ρωτάω. «Στην αποφοίτηση του Πειρατή» απαντάει ο Αντρέας. Το είχα ξεχάσει εντελώς! Τέλος πάντων, θα διαβάσω αργότερα. «Πώς πας;» μου ψιθυρίζει ο Αντρέας ενώ πηγαίνουμε προς το αυτοκίνητο. «Εντάξει», του ψιθυρίζω κι εγώ. Ο Πειρατής περνάει όλα τα τεστ στη σχολή εκπαίδευσης και εισπράττει άπειρες αγκαλιές και καλούδια από όλους μας. Φτάνοντας πίσω στο σπίτι, ρίχνω μια ματιά στην ύλη των μαθηματικών για το διαγώνισμα. Τίποτε δεν μου φαίνεται γνωστό! Πότε τα μάθαμε όλα αυτά; Αναρωτιέμαι. Οι αριθμοί τριγυρίζουν μέσα στο μυαλό μου κι εγώ κλείνω για μια στιγμή τα μάτια μου προσπαθώντας να συγκεντρωθώ. Ξυπνάω μ’ έναν πόνο στο σβέρκο μου. Τα μάτια μου πέφτουν πάνω στην ύλη των μαθηματικών. Από το καθιστικό ακούγονταν τα πρωινά νέα στην τηλεόραση. Κι ένα σύννεφο απόγνωσης με τυλίγει. Το διαγώνισμα φαντάζει αδύνατο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να μαντέψω τις απαντήσεις.

54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο κ. Βασιλείου μου ζητάει να μείνω μετά το τέλος του μαθήματος. Βλέποντας το χαρτί μου μπορούσε να μαντέψει ότι δεν τα πήγα καθόλου καλά. Η μαμά έχει ήδη ξεκινήσει για το σχολείο κι εγώ πάω να ενημερώσω τον Αντρέα. «Πώς πήγες;» με ρωτάει. «Άστα, ήταν μια πανωλεθρία. Η μαμά έρχεται για να συναντήσει τον κ. Βασιλείου». «Δεν μελέτησες καθόλου;» «Είχα σκοπό να μελετήσω μετά το δείπνο», απαντώ. «Όμως είχα ξεχάσει την αποφοίτηση του Πειρατή. Και όταν γυρίσαμε με πήρε ο ύπνος». «Άστα να πάνε» λέει ο Αντρέας. «Χρειάζεσαι ιδιαίτερα μαθήματα». «Δεν είμαι σκυλάκι Αντρέα!» του απαντώ θυμωμένη και γυρίζω πίσω στην τάξη μου. «Έχεις αποτύχει στο διαγώνισμα» μου λέει ο κ. Βασιλείου. «Το ξέρω». «Τι φταίει Σουζάνα;» μου λέει η μαμά. «Ποτέ δεν είχες πρόβλημα με τα μαθηματικά σου πριν». Καταλαβαίνω ότι δεν έχω τίποτα περισσότερο να χάσω. Τραβάω από τη σάκα μου έναν τόμο της σειράς. «Δεν μπορώ να σταματήσω να διαβάζω αυτή τη σειρά». «Αυτή είναι μια θαυμάσια σειρά» λέει ο κ. Βασιλείου. «Ξέρω πως είναι δύσκολο να τα αφήσεις κάτω όταν ξεκινήσεις να τα διαβάζεις. Όμως εδώ έχουμε σοβαρό πρόβλημα» Η μαμά δείχνει απογοητευμένη και θυμωμένη συγχρόνως. Ο κ. Βασιλείου σκέφτεται για ένα λεπτό. «Ξέρεις κάτι, θα σου επιτρέψω να ξαναδώσεις το τεστ την ερχόμενη Δευτέρα. Ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις Σουζάνα. Ήσουν πολύ καλή μαθήτρια μέχρι που μπήκε η Άνοιξη». Στο δρόμο της επιστροφής είμαστε όλοι σιωπηλοί. Φτάνοντας στο σπίτι ο Πειρατής

είναι γεμάτος χαρά και ενθουσιασμό μαζί μας. «Κάθισε!» τον διατάζει ο Αντρέας. «Μείνε εκεί!». Ο Πειρατής χτυπάει τα οπίσθιά του στο πάτωμα, όμως μένει εκεί και δεν κουνιέται. «Μπράβο στο αγόρι» του λέει ο Αντρέας χαϊδεύοντάς το κεφάλι του και του δίνει μια λιχουδιά. Τότε καταλαβαίνω ότι κι εγώ είμαι σαν τον Πειρατή. Σ’ αυτόν αρέσουν οι λιχουδιές, ενώ εμένα μου αρέσει το Κορίτσι του Γαλαξία. Όμως ο Πειρατής δεν παίρνει τη λιχουδιά του παρά μόνο όταν κάνει αυτό που πρέπει. Θα μπορούσα να γίνω εγώ ο δάσκαλός μου. Μπήκα στο δωμάτιό μου και άνοιξα τα βιβλία των μαθηματικών και των ασκήσεων. Όμως, είναι σα να ακούω τη Λουξάνα να με φωνάζει. Σηκώνομαι, αρπάζω το σακίδιό μου και το πετάω έξω από το δωμάτιό μου στο χολ. Αφού μελέτησα ένα κεφάλαιο από το βιβλίο μπόρεσα κι έκανα τις μισές από τις ασκήσεις. Μετά διάβασα ένα κεφάλαιο από «Το Κορίτσι του Γαλαξία» για να ξελαμπικάρει το μυαλό μου. Μετά το φαγητό τελείωσα τη μελέτη μου. Τα προβλήματα άρχισαν κι έβγαζαν νόημα. Κατάλαβα ότι το δυσκολότερο βήμα ήταν να ξεκινήσω τη μελέτη. Νοιώθω ότι το μυαλό μου έχει υπερφορτωθεί από τα μαθηματικά, ό-

μως υπόσχομαι στον εαυτό μου να συνεχίσω τη μελέτη μου την επόμενη μέρα καθώς και τη μεθεπόμενη. Και σκέφτομαι πως είναι ώρα να χαρίσω στον εαυτό μου άλλη μια «λιχουδιά» μ’ ένα ακόμα κεφάλαιο. Ο Πειρατής ξεκουράζεται στην αγκαλιά μου όση ώρα εγώ διαβάζω. Και απολαμβάνω ένα καταπληκτικό βιβλίο, με ένα γλυκύτατο σκυλάκι στην αγκαλιά μου, και είμαι έτοιμη για το διαγώνισμα των Μαθηματικών τη Δευτέρα – ε! αυτό είναι ένα θαυμάσιο συναίσθημα! Πρώτη Γυμνασίου σου έρχομαι! n

Της Linda Opp Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Τον είδες; Ήθελε να δει τον Ιησού Χριστό. Ήταν όμως μικρόσωμος. Υπήρχε ο κίνδυνος να γελοιοποιηθεί ή όχι; Άλλο πράγμα η γελοιοποίηση κι άλλο η αποδοκιμασία. Όταν σε αποδοκιμάζουν, όσο έντονα κι αν είναι, μπορείς να κρυφτείς πίσω από την περηφάνια σου. Νιώθεις ότι στέκεσαι αντιμέτωπος με όλο τον κόσμο, έναν κόσμο τόσο μικρό μπροστά στο Θεό, που δεν αξίζει καν να του δίνεις σημασία. Το να σε περιγελούν και να σε γελοιοποιούν είναι κάτι πέρα από τις αντοχές σου. Φαντάζεστε έναν διευθυντή μιας τράπεζας, ενός λυκείου, μιας επιχείρησης, ανεβασμένο πάνω σ’ ένα δέντρο, σ’ ένα καπό αυτοκινήτου, ή σκαρφαλωμένο πάνω σε μια κολώνα της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ, σε μια μικρή πόλη; Μόνο και μόνο επειδή θέλει να δει τον Ιησού Χριστό, μέσα σ’ ένα πλήθος και με τα παιδιά τριγύρω να του σφυρίζουν, να τον γιουχάρουν, να τον δείχνουν με το δάχτυλο και να τον κοροϊδεύουν. Ε, λοιπόν, αυτός το έκανε. Επειδή γι’ αυτόν το να συναντήσει τον Ιησού Χριστό ήταν τόσο σημαντικό, τόσο πολύ ζήτημα ζωής ή θανάτου, ώστε ήταν αποφασισμένος να μη δώσει σημασία στη γελοιοποίηση, την ταπείνωση και σταθερός στην απόφασή του, τελικά να δει τον Ιησού Χριστό. Και τον Είδε! Δύο διεξόδους έχουμε για να ξεφύγουμε από την εξάρτησή μας από τη γνώμη και την κριτική των ανθρώπων. Ή να αποδεχτούμε την ταπείνωση που είναι αναγκαία για τη σωτηρία μας και να πάμε στο Χριστό, ή να αφήσουμε την καρδιά μας να σκληρύνει και να αποδεχτούμε την υπερηφάνεια που θα εξουδετερώσει την κρίση των άλλων. Δρόμος τρίτος δεν υπάρχει. Μόνο υπάρχει η αμφιταλάντευση, την οποία όλοι δοκιμάζουμε, καθώς ξέρουμε ποιο είναι το σωστό, ξέρουμε ποιο είναι το λάθος και ποτέ δεν αποφασίζουμε να ταχθούμε με το ένα ή το άλλο, επειδή όποτε ταχθούμε με το λάθος φοβόμαστε την κρίση του Θεού, ενώ όποτε ταχθούμε με το σωστό φοβόμαστε τη γνώμη των ανθρώπων. Δύο είναι τα μονοπάτια για να ξεφύγουμε από την κατάσταση αυτή. Ή αυτό της ταπείνωσης, ή το άλλο της υπερηφάνειας. Μετά μπαίνει το ζήτημα της κρίσης του Θεού. Λοιπόν, σε καλώ να πάρεις το μονοπάτι της ταπείνωσης και να πας να δεις τον Ιησού Χριστό. Το μονοπάτι αυτό σε οδηγεί στο Γολγοθά. Με τη θυσία του επάνω στο σταυρό Εκείνος σε σώζει, σε συγχωρεί και σε κάνει δικό του, χριστιανό. Από κει και πέρα μια ευλογημένη σχέση αρχίζει μαζί Του. Αρχίζεις να τον γνωρίζεις μέσα από το λόγο του την Αγία Γραφή. Εργάζεται μέσα σου ο Παράκλητος το Πνεύμα της αλήθειας και καθημερινά αλλάζεις. Του μιλάς με την προσευχή, κάνεις παρέα με άλλους ανθρώπους που πιστεύουν και ζουν για να δίνουν δόξα και τιμή στον Ιησού Χριστό, επίσης λες στους ανθρώπους αυτό που συμβαίνει στη ζωή σου από τη στιγμή που τον είδες και τον γνώρισες. Και μη ξεχνάς, πάλι έρχεται στη γη μας για να πάρει μαζί του την εκκλησία Του. n Υ.Γ. Σκέψεις με αφορμή την ιστορία του ευκατάστατου Ζακχαίου (Λουκάς 19: 1-10).

56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

Πρίαμος Ραμπότας

Άνθρωπος θλίψεων ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι

που να ξεχωρίζει αυτή τη συλλογή εκτός από την επιθυμία να γνωρίσει ο αναγνώστης το πρόσωπο και το έργο του Χριστού. Είναι το ζητούμενο. Αγάπησα ένα πρόσωπο, τον Χριστό και σαγηνεύτηκα από τα λόγια του και την ζωή του. Επιθυμία μου είναι να μοιάσω σ’ αυτόν και να περπατήσω στα αχνάρια Του. Έτσι απλά όπως τα λέει η πόρνη στο Ευαγγέλιο του Λουκά. ...Δεν ξέρω τι θέλω – όπως το νεογέννητο παιδί – μου αρκεί η ζεστασιά σου, ο λόγος σου, το βλέμμα σου. Δεν θέλω τίποτα άλλο εκτός € από το να κάθομαι στα πόδια σου και να ακούω τη φωνή σου. Δεν ξέρω τι νέους δρόμους θα διαβώ μα μου αρκεί να είμαι μαζί σου, γιατί είσαι ο λατρευτός μου, η αγάπη μου, το κάλλος μου, το φως μου, ο Κύριός μου. Μαζί σου θέλω να είμαι μέχρι το τέλος... Προσπάθησα σε αυτή τη συλλογή με διάφορους τρόπους να καταλάβω και να περιγράψω μια εποχή – (εικόνες δωμάτια) από τη ζωή του Χριστού – μέσα από τα μάτια ενός καλόπιστου παρατηρητή. Αν τα κατάφερα θα φανεί και θα έχει συνέχεια... Ή ακόμα να περιγράψω τις ξεχωριστές πτυχές, σφαιρικά, από ένα γεγονός (Η πόρνη από το Ευαγγέλιο του Λουκά) και μια παραβολή (Ο άσωτος γιος). Υπάρχουν ακόμα, οι 7 λόγοι του Χριστού στο σταυρό, μονόλογοι, συνομιλίες και ψαλμοί. Αν μπορώ να σκιαγραφήσω κάτι σαν αφετηρία για τον αναγνώστη, είναι πως τα γραφόμενα είναι μια κατάθεση ψυχής που προσπαθεί να ιχνηλατήσει μια σχέση έρωτα που κρατά 48 χρόνια με πολλές μεταπτώσεις, αγωνίες και δάκρυα. Καλές αναγνώσεις εύχομαι και μακάρι να ανακαλύψετε ένα κομμάτι από τον εαυτό σας στις σελίδες του Ανθρώπου των θλίψεων...

12

www.christianbookstore.gr

P

SS PO RE

Χ+5 ES

T

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

PR

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Τ.Θ. 254, 19400 ΚΟΡΩΠΙ

ST

Η ΦΩΝΗ

S PO

S

PAUL DAVID TRIPP Έχουν πουληθεί περισσότερα από 150.000 αντίτυπα στην αγγλική έκδοση.

Λυτρωτική Πραγματικότητα στο Γάμο Κάπως, με κάποιο τρόπο, κάθε γάμος μετατρέπεται σε έναν αγώνα. Κάθε γάμος διαμορφώνεται όπως κανείς δεν θα ήθελε. Κάποια στιγμή χρειάζεστε κάτι πιο δυνατό από το ρομαντισμό, κάτι βαθύτερο από κοινά ενδιαφέροντα και αμοιβαία έλξη. Χρειάζεστε προσαρμοσμένες και ανώτερες προσδοκίες, χρειάζεστε δραστικές δεσμεύσεις και, το κυριότερο, χρειάζεστε χάρη! ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗ

12€ Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» 00355.692585746