ΑΡΓΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ
Το Μυστήριο της Αναγέννησης
ΑΡΓΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ
Το Μυστήριο της Αναγέννησης ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ή ΑΝΩΓΕΝΝΗΣΗ;
ο Λό γ ος Ε Κ Δ Ο
Σ Ε Ι Σ
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Άργου Ζωδιάτη Α’ έκδοση: © 2003 Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία Κατερίνης Β’ έκδοση: © 2017 Εκδόσεις «Ο Λόγος» Επιμέλεια έκδοσης: Γεώργιος Σ. Κανταρτζής Φιλολογική επεξεργασία: Μαριάνθη Κοκτσίδου Δημιουργικό εξωφύλλου και ηλεκτρονική σελιδοποίηση: Δήμητρα Παπαναγή Επιμέλεια και παραγωγή εντύπου: Logos Graphics © 2017 Εκδόσεις «Ο Λόγος» Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ.: 210.4834214, Φαξ: 210.6627506 www.ologos.gr Κεντρική διάθεση:
Βιβλιοπωλεία «Ο Λόγος» • Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28, 106 78, τηλ.: 210.3823495 • Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42, 546 21, τηλ.: 2310.232210 • Πάτρα: Κορίνθου 199, 262 23, τηλ.: 2610.224197 • Λάρισα: Δευκαλίωνος 2, 412 22, τηλ.: 2410.232594 • Βόλος: Σωκράτους 23, 382 21, τηλ.: 24210.35801 • Αλβανία: Sarande, Libraria «O LOGOS», τηλ.: 00355.692585746 ISBN 978-960-510-172-5 Η αναπαραγωγή ολόκληρου του βιβλίου ή τμημάτων του με οποιαδήποτε μορφή (εκτός από σύντομη ανασκόπηση ή αναφορά σ’ αυτό) επιτρέπεται μόνο μετά από γραπτή άδεια του εκδότη.
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
................................................................
5
Χαιρετισμός από τον Σπύρο Ζωδιάτη . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 Σύντομο βιογραφικό σημείωμα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
1 Το μυστήριο της Αναγέννησης «Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν»
......................
21
2 Σε ποιους επιβάλλεται; Ποιοι έχουν ανάγκη Αναγέννησης; . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
3 «Χριστιανοί» που δεν «γεννήθηκαν» ακόμη
............................................................
4 Χρειάζεσαι καινούργια καρδιά!
.......................
35 41
5 Άνωθεν . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49 6 Πώς; . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 7 Η αλλαγή
.......................................................
8 Ο «Πατήρ» Νικόδημος εκπαιδεύεται!
..............
61 69
9 Είναι αναγκαία η ΑΝΩΘΕΝ ΓΕΝΝΗΣΗ . . . . . . . . . . . 79 10 Το νερό ή ο Λόγος του Θεού;
.........................
87
Εισαγωγή Ο αείμνηστος Άργος Ζωδιάτης, ανάμεσα στα άλλα καθήκοντά του, είχε και μια εκπομπή στον χριστιανικό ραδιοφωνικό σταθμό TWR, με τίτλο «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ». Τα δέκα μηνύματα που περιέχονται στο βιβλίο που έχετε στα χέρια σας αποτελούν μια σειρά ομιλιών, που αναμεταδόθηκαν από τον σταθμό. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζονται από την αμεσότητα και τη ζωντάνια του προφορικού λόγου. Το 2003 τα μηνύματα αυτά κυκλοφόρησαν σε μορφή βιβλίου και είχαν θετική απήχηση στους αναγνώστες. Επειδή το θέμα των μηνυμάτων είναι «το Μυστήριο της Αναγέννησης», που είναι πολύ σημαντικό και βασικό για την υπόθεση της σωτηρίας μας, προχωρήσαμε στη δεύτερη έκδοσή του. Αφού διαβάσετε όλα τα κεφάλαια του βιβλίου, θα συνειδητοποιήσετε, αν πραγματικά έχετε δοκιμάσει την εμπειρία της «άνωθεν γέννησης» (Ιωάννης 3:7) ή όχι. Κι αυτό, επειδή πολλοί συνάνθρωποί μας πιστεύουν ότι, αφού γεννήθηκαν σε χριστιανική χώρα, έχουν βαπτιστεί κι ονομάζονται «χριστιανοί», είναι και αναγεννημένοι. Το βιβλίο με σαφήνεια ξεκαθαρίζει το θέμα αυτό. 5
Εισαγωγή
Ο συνεργάτης μας Συμεών Ιωαννίδης είχε την καλοσύνη να απομαγνητοφωνήσει και να δακτυλογραφήσει τις ομιλίες αυτές. Στη συνέχεια η σύζυγος του αείμνηστου Άργου Ζωδιάτη Βικτωρία, που κι αυτή βρίσκεται τώρα στην παρουσία του Θεού, είχε δώσει την έγκρισή της να δημοσιευτούν σε συνέχειες τα κείμενα σε μια χριστιανική εφημερίδα. Τη φιλολογική επεξεργασία των κειμένων έκανε η Μαριάνθη Λ. Κοκτσίδου, φιλόλογος, από την Κατερίνη. Ο Άργος ήταν ακούραστος ποιμένας, που η καρδιά του φλεγόταν από πάθος για τη σωτηρία των χαμένων. Όλα τα μηνύματά του πάντα ήταν χρωματισμένα μ’ έναν έντονο ευαγγελιστικό παλμό. Στη σειρά αυτή των μηνυμάτων βλέπουμε να ξεδιπλώνεται η καρδιά του ευαγγελιστή. Ο συγγραφέας με τον δικό του γλαφυρό και μεθοδικό τρόπο παρουσιάζει το θέμα της αναγέννησης, ώστε να μπορέσει να γίνει κατανοητό από κάθε άνθρωπο κάθε ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου. Ευχή και προσευχή μας είναι οι αναγνώστες του βιβλίου, που δεν έχουν ακόμη δεχθεί τη σωτηρία του Χριστού, να προβληματιστούν και βλέποντας τη ματαιότητα και προσκαιρότητα της ζωής αυτής, να πάρουν τη μεγάλη απόφαση της ζωής τους, να μετανοήσουν και με πίστη να δεχτούν τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα και Κύριο της ζωής τους. Ακόμη κι αν ένας μόνο αναγνώστης του βιβλίου αποφασίσει να δεχτεί τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα, άξιζε η επανέκδοση του βιβλίου. Ο ΕΚΔΟΤΗΣ
6
Χαιρετισμός από τον Σπύρο Ζωδιάτη Αναγέννηση! Αυτό ήταν το αγαπημένο θέμα των κηρυγμάτων του αδερφού μου Άργου. Και ήταν το αγαπημένο του θέμα, γιατί την αναγέννηση την είχε γευθεί από μικρό παιδί και τη βίωσε με πιστότητα μέχρι το τέλος της ζωής του. Μόλις 13 χρονών παιδί ήταν ο Άργος, όταν ο δάσκαλός του στο σχολείο του, στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου, τον έστειλε μια μέρα μαζί με έναν άλλο συνομήλικο συμμαθητή του να πετροβολήσουν κάποιον «αιρετικό» ευαγγελικό, που κήρυττε στους ανθρώπους το Ευαγγέλιο. «Προσέξτε όμως», τους είπε, «να ακούσετε πρώτα τι θα πει, για να έρθετε να μου τα πείτε, και μετά να τον πετροβολήσετε». Πήγαν τα δυο παιδιά και ακολουθώντας τις οδηγίες του δασκάλου τους κάθισαν στο θρανίο και άρχισαν ν’ ακούν το κήρυγμα. Ο Άργος δεν άκουγε απλά, αλλά ρουφούσε και καταβρόχθιζε τις αλήθειες του Ευαγγελίου, που έβγαιναν από το στόμα του άγιου εκείνου άνθρωπου του Θεού. Το κήρυγμα τελείωσε. Τις πέτρες που είχε μαζέψει ο Άργος στις τσέπες του δεν τις χρησιμοποίησε. Ανέφερε στον δάσκαλό του ότι ο άνθρωπος
7
Χαιρετισμός από τον Σπύρο Ζωδιάτη
εκείνος έλεγε πολύ καλά πράγματα, τίποτε το κακό. Για την ενέργειά του αυτή έφαγε πολύ ξύλο από τον δάσκαλό του. Έτσι, το Πνεύμα το Άγιο επισκέφθηκε τον μικρό Άργο... Τον αναγέννησε... Τον έκανε παιδί του Θεού. Και δεν περίμενε ο Άργος να μεγαλώσει πρώτα, για ν’ αρχίσει να κηρύττει αναγέννηση... Η μητέρα μας, γυναίκα αγαθή και θρήσκα, αλλά προσηλωμένη στους τύπους και στις παραδόσεις, χωρίς πραγματική γνώση του Ευαγγελίου, στενοχωρήθηκε πολύ, που ο γιος της έγινε «αιρετικός». Προσπάθησε να τον μεταπείσει, να του απαγορεύσει να πηγαίνει μ’ εκείνους τους «πλανεμένους». Δεν το κατόρθωσε. Η αναγέννηση του Άργου ήταν γεγονός γνήσιο που είχε επιδράσει καταλυτικά και μόνιμα στη ζωή και στη σκέψη του. Κι ένα βράδυ, ύστερα από σχετική συζήτηση και απεγνωσμένη προσπάθεια της μητέρας μας να τον μεταπείσει, τον έδιωξε από το σπίτι. Άνοιξε την εξώπορτα και τον έσπρωξε έξω: «Φύγε από το σπίτι και μην ξανάρθεις, αν δεν αλλάξεις», του είπε κι έκλεισε την πόρτα. Κατόπιν πήγε και κοιμήθηκε χωρίς ν’ ανησυχήσει και πολύ. Σκέφτηκε ίσως ότι ο μικρός Άργος θα πήγαινε και θα έβρισκε καταφύγιο στους καινούργιους φίλους του... Χαράματα το άλλο πρωί σηκώθηκε η μητέρα και άρχισε τις συνηθισμένες δουλειές του σπιτιού. Κάποια στιγμή χρειάστηκε να βγει έξω. Άνοιξε την πόρτα και τι θέαμα! Εκεί μπροστά στην πόρτα είδε γονατιστό τον Άργο. «Τι κάνεις εδώ, Άργο; Δεν πήγες στους φίλους σου; Ήσουν εδώ όλη τη νύχτα;» «Ναι, μάνα. Προσευχόμουν 8
Χαιρετισμός από τον Σπύρο Ζωδιάτη
για σένα, να σε σώσει ο Θεός, να σε αναγεννήσει, όπως έκανε και σε μένα». «Έλα, έλα, παιδί μου, μέσα και μίλησέ μου. Πες μου κι εμένα για τον Χριστό, που έχει τέτοια δύναμη να αλλάζει τους ανθρώπους». Αυτή ήταν η αρχή της διακονίας του Άργου. Η αρχή του κηρύγματός του για την αναγέννηση. Κι ένας από τους πρώτους πνευματικούς καρπούς της διακονίας του μικρού Άργου ήμουν κι εγώ. Επίσης και οι δύο γονείς μας. Πόσοι ακολούθησαν σ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας του στο έργο του Ευαγγελίου; Μονάχα ο Ουρανός θα το αποκαλύψει. Εύχομαι και προσεύχομαι το βιβλίο αυτό να γίνει το μέσο και η αιτία να οδηγηθούν ακόμα περισσότερες ψυχές στη σωτηρία, να γευθούν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι την αναγέννηση και την αιώνια ζωή. Σπύρος Ζωδιάτης
9
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα Αν και κύλησαν περίπου τέσσερις δεκαετίες από τότε που ο αξέχαστος Άργος Ζωδιάτης μπήκε στη δόξα του Ουρανού, οι αναμνήσεις από τη ζωή και τη διακονία του γι’ αυτούς που τον γνώρισαν και ευεργετήθηκαν – και είναι πολλοί– μένουν νωπές. Εκείνοι που ήρθαν σε επαφή μαζί του, μάλιστα που τον γνώρισαν από κοντά και συνεργάστηκαν μαζί του, έχουν εντυπωσιαστεί από την πληθωρική και χαρισματική προσωπικότητά του, την εργατικότητα και τη σοφία του. Θα ήταν τόλμημα να αποπειραθεί να γράψει κάποιος τη βιογραφία του Άργου. Κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν και χρόνο πολύ για έρευνα και χάρισμα δεξιοτεχνίας ιστορικού. Αυτό για μας είναι ανέφικτο, είναι πέρα από τις δυνάμεις μας. Γι’ αυτό θα προσπαθήσουμε απλά να σκιαγραφήσουμε τη ζωή και τη διακονία του. 11
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Πρώτα βήματα Ο Άργος Ζωδιάτης γεννήθηκε το 1916 στην Κύπρο. Από την παιδική του ακόμη ηλικία, όταν επιστράφηκε στον Χριστό κατά θαυμαστό τρόπο (διάβασε σχετικά στον πρόλογο του αδερφού του Σπύρου Ζωδιάτη), άρχισε να κηρύττει για τον Χριστό. Στη νεανική του ηλικία ήδη έγινε γνωστός για τα φλογερά ευαγγελιστικά του μηνύματα, ιδιαίτερα μεταξύ της νεολαίας της Κύπρου. Ύστερα από τη θεολογική του κατάρτιση στο Κάιρο της Αιγύπτου, διετέλεσε ποιμένας σε Ευαγγελικές Εκκλησίες της Κύπρου και του Καΐρου. Παντρεύτηκε τη Βικτωρία Τεκτονίδου κι απέκτησαν τέσσερα παιδιά: α) την Ευνίκη, σύζυγο του γιατρού Δρα Δημοσθένη Κατσάρκα, Διευθυντή της Κλινικής ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Θεσσαλονίκης, β) τον Φαίδωνα, εκπαιδευτικό, γ) τη Ρέα, σύζυγο του γιατρού Χαράλαμπου Σιδηρόπουλου στην Πασαντήνα της Καλιφόρνιας και δ) τον Τάσο που πέθανε σε παιδική ηλικία. Πρόσκληση στην Κατερίνη Το 1946, προσκλήθηκε ο Άργος, σε ηλικία 30 χρονών, να αναλάβει τα ποιμαντορικά καθήκοντα στην Εκκλησία μας, σε μια δύσκολη περίοδο πολιτικής αστάθειας. Πολύπλευρο έργο Την εποχή εκείνη η Ευαγγελική Εκκλησία Κατερίνης ήταν πολυπληθής. Μόνο το Κυριακό της Σχολείο είχε γύρω στα 500 παιδιά. Από την αρχή κιόλας ανέπτυξε μεγάλη και πολύπλευρη δραστηριότητα. Εργάστηκε με 12
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
απαράμιλλο ιεραποστολικό ζήλο στην Εκκλησία και στην Κοινότητα, και στη διάρκεια της ποιμαντορίας του η Εκκλησία Κατερίνης γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση. Με τη στενή μάλιστα συνεργασία και τη συμπαράσταση του αδελφού του Σπύρου Ζωδιάτη, προέδρου της AMG International ίδρυσαν και έθεσαν σε λειτουργία: 1)
Το ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ, στο οποίο ορφανά και φτωχά παιδιά όλων των Ευαγγελικών Εκκλησιών, απ’ όλη την Ελλάδα, βρήκαν οικογενειακή θαλπωρή, φροντίδα και περίθαλψη καθ’ όλη τη διάρκεια των δύσκολων εκείνων μεταπολεμικών χρόνων. Υπό την αιγίδα του λειτούργησαν επίσης τυπογραφείο, βιβλιοδετείο, υφαντήριο κ.ά.
2)
Το ΒΙΒΛΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ (B.I.K.), από το οποίο αποφοίτησαν πολλοί νέοι και νέες που σήμερα υπηρετούν τον Κύριο ως ποιμένες, ευαγγελιστές, πρεσβύτεροι, δάσκαλοι Κυριακών Σχολείων στις εκκλησίες της πατρίδας μας και του εξωτερικού. Το πρόγραμμα των μαθημάτων ήταν περιεκτικό και πλούσιο.
3)
ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ και ΒΙΒΛΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Λεπτοκαρυάς, όπου κάθε καλοκαίρι τα παιδιά των εκκλησιών της Βόρειας Ελλάδας, αλλά και μεγαλύτεροι, περνούν τους ζεστούς μήνες, σ’ ένα όμορφο φυσικό και πνευματικό περιβάλλον. Οι Κατασκηνώσεις αυτές έγιναν το μέσο ώστε πολλές εκατοντάδες άτομα και 13
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
οικογένειες να ευλογηθούν ποικιλότροπα. Δίκαια το Πρεσβυτέριο και η Επιτροπή Κατασκήνωσης αποφάσισαν να δώσουν το όνομα «ΒΙΒΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΓΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ» στις Κατασκηνώσεις Λεπτοκαρυάς. 4)
Το ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ και τα ΘΕΡΙΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, όπου τα παιδιά μας περνούσαν πολλές ώρες μελετώντας το Λόγο του Θεού και προετοιμάζοντας τα σχολικά τους μαθήματα. Αυτά ήταν σημαντικά, ιδιαίτερα την εποχή που ο Συνοικισμός ήταν γεωργικός. Και οι δραστηριότητές του δε σταματούσαν εδώ. Διοργάνωνε τακτικά πολυήμερες ευαγγελιστικές και άλλες συναθροίσεις, που διαρκούσαν αρκετές μέρες για την αφύπνιση, οικοδομή και κατάρτιση του ποιμνίου του. Στις μέρες του η Εκκλησία μας γνώρισε μία μοναδική πνευματική αναζωπύρωση που επηρέασε έντονα όλη τη ζωή της Κοινότητάς μας. Οι ομιλητές ήταν από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το Άγιο Πνεύμα κινήθηκε κατά θαυμαστό τρόπο, ώστε πολλά άτομα αναγεννήθηκαν, πολλά άλλα αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Κύριο, σχέσεις τακτοποιήθηκαν. Η Εκκλησία έζησε κυριολεκτικά ημέρες Ουρανού.
Είχε τη σοφία και τη διορατικότητα να επιλέγει τους κατάλληλους ανθρώπους για τις κατάλληλες θέσεις και να χρησιμοποιεί με τον καλύτερο τρόπο το έμψυχο υλικό της Εκκλησίας και της Κοινότητάς μας. Λόγω του τεράστιου 14
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
έργου, επέλεξε ως βοηθούς του ποιμένες τον Αθανάσιο Ηλία, που κι αυτός τώρα βρίσκεται στη δόξα του Ουρανού και τον Απόστολο Μπλιάτη, που τώρα είναι συνταξιούχος. Κι οι δυο τους στάθηκαν αντάξια δίπλα του στο όλο έργο και κατόπιν το συνέχισαν στη γραμμή που εκείνος χάραξε. Η προσφορά του ήταν πολύτιμη και στο γενικότερο έργο της πατρίδας μας, την οποία αγαπούσε με πάθος. Και θα συνέχιζε να υπηρετεί τον Κύριο, αλλά τα σχέδια του Θεού ήταν διαφορετικά. Η πόρτα κλείνει. Νέοι ορίζοντες ανοίγονται Το 1963, αναγκάστηκε να μείνει στο εξωτερικό. Στην αρχή στην Αγγλία, όπου για μερικά χρόνια διακόνησε σε μια αγγλική Εκκλησία. Την ίδια περίοδο άρχισε ραδιοφωνικές εκπομπές στην ελληνική γλώσσα από τον χριστιανικό ραδιοφωνικό σταθμό του Μόντε Κάρλο, σε στενή συνεργασία μ’ έναν Άγγλο φιλέλληνα. Για ένα διάστημα τα προγράμματα εκπέμπονταν κάθε μέρα. Έτσι, μέσω του ραδιοφώνου μπορούσε να πλησιάσει τους συμπατριώτες μας με το μήνυμα του Ευαγγελίου. Η αγάπη του για τον λαό μας ήταν πάντα μεγάλη. Πρόσκληση στην Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία Βοστώνης Έτσι, το 1969 ύστερα από πρόσκληση, δέχτηκε κι ανέλαβε ποιμαντορικά καθήκοντα στην Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία της Βοστώνης, τα περισσότερα μέλη της οποίας προέρχονταν από την εκκλησία της Κατερίνης. Και σ’ αυτή την εκκλησία η προσφορά του ήταν μεγάλη κι ευ15
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
λογημένη. Με πρωτοβουλία και ενέργειές του αγοράστηκε ένα θαυμάσιο εκκλησιαστικό κτίριο. Παράλληλα, ανέπτυσσε κι άλλες ευαγγελιστικές δραστηριότητες ανάμεσα στους συμπατριώτες μας. Κι ενώ ήταν γεμάτος με νέους οραματισμούς για νέες διακονίες με σκοπό τον ευαγγελισμό των Ελλήνων, ο Κύριος τον κάλεσε κοντά Του σε ηλικία 63 ετών. Η μετάστασή του στη δόξα του Ουρανού είναι αλήθεια ότι άφησε δυσαναπλήρωτο κενό. Ανεξιχνίαστες, πράγματι, οι βουλές του Κυρίου. Το Έργο συνεχίζεται, γιατί ο Κύριος έχει τους δικούς Του σε κάθε γενιά. Πολύτιμος του Κυρίου – Έκφραση ευγνωμοσύνης Ο Λόγος του Θεού μάς προτρέπει: «Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών» (Εβρ. 13:7). Ως παιδιά του Θεού πρέπει να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και να τιμούμε τα πρόσωπα εκείνα που τόσα πρόσφεραν στο έργο του Θεού γενικά, αλλά και στη ζωή πολλών ανθρώπων, ειδικά. Είναι πολλοί εκείνοι που εργάζονται με ζήλο στο Έργο του Κυρίου, αλλά το πέρασμα μερικών ανθρώπων του Θεού από τη γη αφήνει στη ζωή μας βαθιά και ανεξίτηλα σημάδια. Μια από τις φυσιογνωμίες που σημάδεψαν έντονα τη ζωή της εκκλησίας Κατερίνης, πολλών εκκλησιών της πατρίδας μας και του εξωτερικού, το γενικό έργο του Θεού στην πατρίδα μας και τη ζωή πολλών ανθρώπων, και τη δική μου προσωπικά, ήταν ασφαλώς ο Ποιμένας Άργος Ζωδιάτης, ένας άνθρωπος του Θεού. Είναι αλήθεια πως, όσο περνάει ο καιρός, το κενό που άφησε αυτός ο δραστήριος υπηρέτης του Κυρίου, γίνεται 16
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
όλο και πιο μεγάλο. Όταν στις 29 Νοεμβρίου 1979 μετατέθηκε στη δόξα του Ουρανού, η γη μας έγινε πιο φτωχή. Ακόμη και σήμερα δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε ότι απουσιάζει από ανάμεσά μας η φωτεινή μορφή εκείνου που ήταν ένας ακούραστος Ποιμένας, ένας θερμός Ευαγγελιστής, ένας προσγειωμένος οραματιστής, που δαπάνησε και δαπανήθηκε, όσο λίγοι στην πατρίδα μας, ώστε το Ευαγγέλιο να ακουστεί από χιλιάδες συμπατριώτες μας. Ο αείμνηστος Άργος Ζωδιάτης, ήταν πρώτα και πάνω απ’ όλα Ποιμένας, γιατί η λαχτάρα του ήταν να ξοδεύει πολύ χρόνο με το ποίμνιό του. Τον ενδιέφερε ο άνθρωπος με τις ανάγκες και τα προβλήματά του, στα οποία έσκυβε πάντα σαν στοργικός πατέρας για να βοηθήσει. Η ευαγγελιστική του φλόγα έκαιγε ζωηρά ως την τελευταία στιγμή της ζωής του. Και οι οραματισμοί του πολλαπλασιάζονταν, όσο περνούσε ο καιρός. Ο Άργος δεν υπήρξε συγγραφέας, όχι γιατί δεν είχε το χάρισμα, αλλά γιατί ο χρόνος του ήταν γεμάτος από ένα σωρό άλλες δραστηριότητες. Ήταν όμως ένας μοναδικός, ανεπανάληπτος ομιλητής. Τα κηρύγματά του πάντα βαθιά, καλομελετημένα κι επίκαιρα, άγγιζαν τις καθημερινές ανάγκες του ποιμνίου του. Ήταν ρήτορας δυναμικός, φλογερός, παραστατικός και πειστικός. Η πένα μας είναι ανεπαρκής να περιγράψει έστω και με συντομία την προσωπικότητα του Άργου Ζωδιάτη. Απλά περιοριστήκαμε να τραβήξουμε μερικές βιαστικές πινελιές, για να σκιαγραφήσουμε τον άνθρωπο που υπηρέτησε τον Κύριό Του, Τον αγάπησε και Του αφιέρωσε ολότελα τη ζωή του. 17
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Η Εκκλησία Κατερίνης, οι Εκκλησίες της πατρίδας μας, ο Ελληνισμός του εξωτερικού, οι πολλοί μαθητές του και τα πολλά πνευματικά του παιδιά –κι ένα από τα οποία αυτός που γράφει τις λίγες αυτές γραμμές– δοξάζουμε τον Κύριό μας, γιατί επέτρεψε να γνωρίσουμε τον άνθρωπο αυτόν του Θεού, που τόσα έκανε για μας. Καθώς αναπαύεται τώρα στη δόξα του Ουρανού, γνωρίζουμε ότι οι κόποι του δεν πήγαν χαμένοι. Υπάρχουν εκείνοι που ευεργετήθηκαν απ’ αυτόν πολλαπλά και συνεχίζουν την πορεία που εκείνος χάραξε. Παρά τις αδυναμίες μας αγαπούμε τον Κύριο μ’ όλη μας την καρδιά, τιμούμε τη μνήμη του ανθρώπου του Θεού που μας άφησε ένα καλό παράδειγμα και θέλουμε το Όνομα του Θεού να δοξάζεται με τη ζωή και τη διακονία μας. ΟΛΗ Η ΔΟΞΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!
Γεώργιος Σ. Κανταρτζής
18
Ο Άργος Ζωδιάτης με τη σύζυγό του Βικτωρία στο στούντιο, καθώς προετοιμάζουν τα ραδιοφωνικά προγράμματα της εκπομπής τους: Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ.
Ο Άργος Ζωδιάτης στο στούντιο για την προετοιμασία των προγραμμάτων. 19
1 Το Μυστήριο της Αναγέννησης
«Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν»
Π
ιο εμφαντικά δε θα μπορούσε να διατυπωθεί η μεγάλη
αυτή ανάγκη του ανθρώπου. Ειπώθηκαν τα λόγια
αυτά για πρώτη φορά στον Νικόδημο. Κι ο Νικόδημος δεν ήταν κάποιος σεσημασμένος κακοποιός της εποχής του. Αντίθετα, ήταν πολύ θεοσεβούμενος. Ανήκε στους Φαρισαίους, σ’ ένα από τα αυστηρότερα θρησκευτικά τάγματα των ημερών του. Και ο θρησκευτικός ηγέτης χρειαζόταν αναγέννηση Σ’ έναν άνθρωπο αξιοπρεπή όπως ο Νικόδημος και σ’ έναν Ισραηλίτη δάσκαλο που είχε την εκτίμηση και την αγάπη των συμπατριωτών του, είπε ο Χριστός το γνωστό πλέον εκείνο «Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν» (Ιωάν. 3:7). Και το επαναλαμβάνει με κάπως διαφορετικά λόγια στο 5ο εδάφιο του ιδίου κεφαλαίου: «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, 21
Το Μυστήριο της Αναγέννησης
δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού». Κι όταν ο Νικόδημος ξαφνιάστηκε με την επιμονή του Θεόπεμπτου Δασκάλου, ο Χριστός τον πρόλαβε μ’ αυτό το άλλο του 7ου εδαφίου: «Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν». «Πρέπει», λοιπόν! Είναι ανάγκη, δηλαδή, Νικόδημε, να γίνει και σε σένα αυτό που κάθε άνθρωπος, όταν γεννιέται στον κόσμο, χρειάζεται: η αναγέννηση ! Δε λέει ο Κύριός μας, Θα ήταν καλό, Νικόδημε, αν και συ υποβαλόσουν στου Πνεύματος του Θεού τη θαυματουργική αυτή ενέργεια, που είναι ταυτόσημη με μια καινούργια γέννηση. Όχι. Δεν εκφράζει απλά μια ιερή ευχή. Στη γραμματική της γλώσσας μας –της Κοινής– γίνεται διάκριση μεταξύ ευκτικής και προστακτικής. Όχι, λοιπόν, «Είθε όλοι εσείς που διαβάζετε αυτό το άρθρο να ξαναγεννιόσασταν», αλλά «Δει υμάς», πρέπει εσείς όλοι να γεννηθείτε ξανά άνωθεν. Μια κι ο Κύριος τονίζει εδώ την επιτακτική ανάγκη όλων μας, θεωρούμε μεγάλη την ευθύνη μας να εξοφλήσουμε απέναντί σας το πνευματικό μας χρέος, αφιερώνοντας μια σειρά άρθρων στην ανάπτυξη του θέματος που απασχόλησε τον Κύριό μας στην ιστορική συνομιλία Του με τον Νικόδημο. Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε μερικά από τα πιο κοινά ερωτήματα γύρω από την αναγέννηση. Πρώτα απ’ όλα, ποιοι είναι αυτοί που έχουν ανάγκη αναγέννησης; Αφού συμφωνήσουμε όσον αφορά τα πρόσωπα για τα οποία λέγει ο Κύριός μας ότι πρέπει να αναγεννηθούν, έπεται το ενδιαφέρον ερώτημα: Τι ακριβώς είναι η αναγέννηση; Σε τι συνίσταται η ουράνια αυτή 22
Το Μυστήριο της Αναγέννησης
πνευματική πείρα που, ούτε λίγο ούτε πολύ, χαρακτηρίζεται ως μια δεύτερη, καινούργια «άνωθεν» γέννηση; Και το τρίτο ερώτημα αφορά το «γιατί» της αναγέννησης. Τι είναι αυτό που καθιστά τόσο επιτακτική την ανάγκη της αναγέννησης. Γιατί πρέπει να γεννηθώ άνωθεν; Και τα δύο τελευταία ερωτήματα έχουν σχέση, το μεν πρώτο με τη γνώση της αναγέννησης, το δε δεύτερο με τα αποτελέσματα. Πώς μπορούμε να το ξέρουμε, αφού αναγεννηθούμε κι ύστερα, ότι γεννηθήκαμε πραγματικά «άνωθεν», και ποιοι οι καρποί, τα αποτελέσματα της αναγέννησης; Αυτά είναι τα ιδιαίτερα θέματα που πρόκειται να μας απασχολήσουν στα επόμενα κεφάλαια. Στο μεταξύ διαβάστε το 3ο και 4ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου. Αναγέννηση στον Νικόδημο. Θεολογία στη Σαμαρείτισσα Στο 3ο, βρίσκουμε το ιστορικό κεφάλαιο της νυχτερινής εκείνης συνάντησης του Κυρίου μας με τον Νικόδημο. Στο 4ο, η συνάντηση γίνεται μέρα – μεσημέρι! «Ώρα ήτο περίπου έκτη», 12. Και συνομιλητής του κουρασμένου από την οδοιπορία Δασκάλου, όχι ο καλοκάγαθος Νικόδημος του προηγούμενου κεφαλαίου, αλλά η περιβόητη Σαμαρείτισσα. Σ’ αυτήν την ταλαίπωρη, αμαρτωλή γυναίκα, που ούτε καν ανήκε στο γένος του Ισραήλ, κάθισε ο Κύριός μας και δίδαξε μια από τις μεγαλύτερες θεολογικές αλήθειες. «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι» (Ιωάν. 4:24). Αν ήμασταν εμείς στη θέση 23
Το Μυστήριο της Αναγέννησης
του Δασκάλου, κάθε άλλο παρά θεολογική συζήτηση θα πιάναμε με τη Σαμαρείτισσα. Αν στα δικά μας χέρια έπεφτε η κοινή αυτή πόρνη με τους έξι άνδρες, ένα θα ήταν το θέμα της συνομιλίας μας: η μετάνοια, η επιστροφή, η αναγέννηση! Το ένα «πρέπει» του δικού μας άρθρου, θα ήταν εκείνο που είχαμε ακούσει τον Μεγάλο Δάσκαλο ν’ απευθύνει στον Νικόδημο στο 3ο κεφάλαιο. «Πρέπει να αναγεννηθείς,να γεννηθείς άνωθεν». Και τον Νικόδημο; Εκείνον τι θα τον κάναμε; Σ’ εκείνον, το θέμα μας ποιο θα ήταν άραγε; Ποιο άλλο από αυτό το δεύτερο «πρέπει» του Κυρίου μας προς τη Σαμαρείτισσα! «O Θεός είναι Πνεύμα και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αλήθεια πρέπει να προσκυνώσι». Εμείς τους θεολογικούς μας μαργαρίτες δεν τους ρίχνουμε στους χοίρους, όπως ο Δάσκαλος φαίνεται να πράττει εδώ. Τη Θεολογία μας δεν τη συζητάμε με μια κοινή γυναίκα όπως η Σαμαρείτισσα. Κάποιο λάθος, χωρίς άλλο, έχει γίνει! Οι σχετικές σελίδες στο ημερολόγιο του Ευαγγελιστή έχουν αλλάξει θέση. Ο Ιωάννης θα πρέπει να παραθέτει με αντίστροφη σειρά τα θέματα του Δασκάλου. Άλλη εξήγηση δεν είναι δυνατό να δοθεί. Πώς μπορούσε ο Κύριός μας να συζητά Θεολογία με τη Σαμαρείτισσα από το ένα μέρος και από το άλλο να κάθεται και να κηρύττει μετάνοια στον Νικόδημο; «Πρέπει να αναγεννηθείς», στον καλοκάγαθο Ισραηλίτη δάσκαλο από το ένα μέρος και «Πρέπει να λατρεύεις τον Θεό πνευματικά», στην πόρνη της Σιχάρ από το άλλο; Κι όμως, γι’ αυτό ακριβώς πρόκειται. Γνωρίζει ο Κύριός μας ότι «γρηγορώτερον των Φαρισαίων εισέρχονται 24
Το Μυστήριο της Αναγέννησης
εις την Βασιλείαν των Ουρανών οι αμαρτωλοί τελώνες και οι πόρνες» . Κι έτσι, ενώ με τους τελευταίους κάθεται και συζητά με υπομονή, στους πρώτους δε βρίσκει τίποτε καλύτερο να κηρύξει απ’ αυτό: «Πρέπει να γεννηθείτε άνωθεν». Και για να γίνει αυτό, συνεχίζει ο Κύριός μας, δηλαδή – για να μπορέσετε σεις να αναγεννηθείτε, θα χρειαστεί Εγώ να σταυρωθώ στη θέση σας πρώτα. «Όπως ο Μωυσής ύψωσε το μπρούτζινο φίδι στην Έρημο, έτσι και εγώ πρέπει να υψωθώ επάνω στον Σταυρό», λέει ο ίδιος ο Ιησούς. «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιό αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον, διά να κρίνη τον κόσμον, αλλ’ διά να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού» (Ιωάν. 3:16-17).
25
T
α δέκα κεφάλαια του βιβλίου αντιστοιχούν σε δέκα ομιλίες του αείμνηστου Άργου Ζωδιάτη, που
αναμεταδόθηκαν από τον χριστιανικό ραδιοφωνικό σταθμό TWR, πριν από χρόνια. Ο συγγραφέας, με τον δικό του γλαφυρό και μεθοδικό τρόπο, παρουσιάζει και αναλύει το σημαντικό θέμα της αναγέννησης, ώστε να γίνει κατανοητό από κάθε άνθρωπο κάθε ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου. Ο αναγνώστης, αφού διαβάσει όλα τα κεφάλαια του βιβλίου, θα συνειδητοποιήσει αν πραγματικά έχει δοκιμάσει την εμπειρία της «άνωθεν γέννησης» (Ιωάννης 3:7) ή όχι.
ο Λό γ ος Ε Κ Δ Ο
Σ Ε Ι Σ
www.ologos.gr
ISBN 978-960-510-172-5