4 minute read
Helena Hens: grote belofte met de compoundboog
HELENA LENS
Advertisement
GROTE BELOFTE MET DE COMPOUNDBOOG
MOL – Recent werden in Mol de jaarlijkse sportlaureaten gehuldigd. Op zijn minst waren de prestaties van Helena Lens (14) van handboogmaatschappij Olympia meer dan opmerkelijk te noemen. Haar titels liegen er dan ook niet om. Belgisch kampioene outdoor op de 25 en meteen ook op de 40 meter. Eenzelfde verhaal als er indoor op de roos moest gemikt worden. Als ‘tussendoortjes’ kroonde ze zich ook tot Vlaams Kampioene indoor en werd ze ook Provinciaal kampioene. In het kielzog van haar enthousiasme én talent trok ze meteen al ma, pa en zus mee richting boogschietcompetitie. Zo iemand noemt men een rolmodel.
1
Niet dat Helena zich meteen in de Ginderbuitense bossen gaat terugtrekken om er te roven van de rijken en terug te geven aan de armen. Maar qua trefzekerheid kan ze alvast de concurrentie aan met Robin van Locksley, de legendarische Robin Hood uit het al even legendarische Sherwood Forest. Boogschieten ziet ze zichzelf haar hele leven blijven doen en ja, ze heeft specifieke doelen voor ogen. Maar de pientere jongedame herbergt ook nog andere talenten.
In mijn jonge jaren kwam een boog uit een eikenkant en de pijlen maakten we van sporkehout, de punten waren spijkers die we even lieten pletten op de spoorrails. Jij schiet met een compoundboog? Helena Lens: “Klopt. Zo’n boog werkt via een systeem van kabels en katrollen. Bij zo een boog zijn de latten stijver dan bij het andere wedstrijdtype, de recurveboog. Door die katrollen gaat de pijl wel tot twee keer sneller dan bij een gewone boog. De trekkracht bij die bogen gaat van 15 tot 80 pond.”
Hoe ben je bij boogschieten terechtgekomen, zit het misschien in de familie? “Eigenlijk is het begonnen met… prinses Merida van Dunbroch uit de Disneyfilm Brave. (glimlacht) Daar zag ik dat boogschieten en dat fascineerde me. Voor mijn verjaardag kreeg ik eerst een ‘gewone’ boog uit de Decathlon en niet veel later gingen we op zoek naar een club. Dat was gelukkig vlakbij, Olympia in Mol-Sluis. Blijkbaar ging het me vlot af, ik bleek meteen een goeie schutter. Ik ben redelijk snel gestopt met alle andere hobby’s en sporten. En ja, nu zit het in de familie. Nadat ik een tijd bezig was, is iedereen hier begonnen met boogschieten: mijn ma, mijn pa, mijn zus.” Je bent al heel jong met competitie begonnen? “Op mijn negende ben ik begonnen met competitie, na twee maanden deed ik mee aan de eerste wedstrijd. Ik vind mezelf echt wel een competitiebeestje. Zo een hele dag wedstrijd, dat vind ik heel plezant. Meestal beginnen we om 9 uur. Tijdens de voorrondes moeten we op 2 uur tijd 36 pijlen schieten. Dan zijn er de selecties, dan volgt er eliminatie tot je aan de finale zit. Dat vergt toch veel concentratie en dat zorgt voor wat stress. Maar die hele dag dat competitiegevoel… Dat voelt goed aan, al ben je ’s avonds toch aan ontspannen toe.”
Hoe vul je de dode momenten tijdens zo’n competitie in? “Ik lees wat, of ik zet me aan het schrijven…”
Schrijven? “Dat schrijven is begonnen toen ik me verveelde in de klas. Maar nu ben ik bezig om een boek te schrijven. Het wordt een fantasiedrama. Ik heb al meer dan dertig bladzijdes klaar. Schrijven vind ik echt leuk.”
Waar ga je naar school? “Naar Campus Spoor in Mol, waar ik Latijn volg.”
Wat vinden je klasgenoten van je sport? “Eigenlijk vinden ze boogschieten maar belachelijk. Dat is volgens mij omdat ze er niets van kennen.”
Daag ze eens uit, ze zullen anders piepen. Jij bent zowel kampioen indoor als outdoor, wat is het moeilijkst? “Toch wel outdoor, daar speelt het weer mee. We gebruiken ook eens lens, een soort verrekijker om het doel beter te zien. Die moet je wel zelf aankopen. Het vergt ook wel wat kracht om met een gespannen boog je arm voldoende lang gesterkt te houden. Ik doe met gewichtjes oefeningen om mijn armen te versterken.”
Is boogschieten eigenlijk een dure sport? “Een goede boog voor een competitie is niet goedkoop. En een pijl kost twee euro per stuk en die verslijten nogal snel. We halen ze in een speciale bogenwinkel net over de grens in Nederland. Maar je kan natuurlijk in alles heel ver gaan, dat is zoals bij koersfietsen. Het is wat je er aan wil besteden.”
Hoe zie jij je sportieve toekomst, met dergelijke resultaten moet er toch internationaal wat zitten aan te komen? WK? Olympische Spelen? “Dat laatste zal niet lukken, want op de Olympische Spelen wordt er niet geschoten met compound- bogen. Voor het overige wil ik best aan heel veel wedstrijden deelnemen. Er is ook een heel grote competitie in Las Vegas, daar droom ik van. Ik wel mijn hele leven blijven boogschieten. Als er zich kansen voordoen, wil ik die grijpen, maar ik ga er niet alles op inzetten.”
Heb jij een idool in het boogschieten? “Ja! (lacht) Dat is Hawkeye, een superheld van de Avengers. Die kan alles met een boog!”
Tekst en foto’s: Jef Aerts
Foto 1: Omwille van de veiligheid mag de boog — zeker niet mét pijl — buiten het wedstrijdterrein niet opgespannen worden. Foto 2: Een klein deeltje van de imposante collectie medailles die Helena al behaalde.
