5 minute read
De Schakel herneemt na twee jaar coronastilte
DE SCHAKEL
HERNEEMT NA TWEE JAAR CORONASTILTE
Advertisement
KEMPEN — Fietsevenement De Schakel viert op zondag 28 augustus haar 32ste editie. Na twee jaar (bijna) volledige coronastilte stappen de liefhebbers van het event dus weer samen de fiets op. Tot grote opluchting van het bestuur. Wij zochten Leo Swaans (68) op, voorzitter en fietsliefhebber pur sang.
Laat ons bij het begin beginnen. De Schakel, hoe gaat dat in zijn werk? Leo Swaans: “Heel eenvoudig. Je komt op die zondag met je fiets naar één van onze ‘Kempenhutten’, daar kan je inschrijven voor 5 euro per volwassene en 1 euro per kind. Je krijgt dan een dagfolder mee, een controlekaart waarmee je prijzen kan winnen, een fietswimpel en een appel en een wafel voor onderweg. De kinderen krijgen ook nog een tof gadget mee. Je tocht stel je zelf samen via het spinnenweb dat onze routes vormt tussen alle hutten in, doorheen de hele Antwerpse Kempen. We hebben 45 hutten in een 30-tal gemeentes. In elke hut is er een route-coördinator die je indien nodig mee op weg helpt. En dan volg je gewoon de pijlen in de juiste richting. De afstanden tussen de hutten zijn ongeveer 10 tot 15 kilometer lang. De meeste deelnemers kiezen voor een route tussen de 40 en 70 kilometer. Al zijn er ook altijd een aantal sportievelingen die bewust onze buitenroute willen doen, die is deze keer zo’n 216 kilometer lang. Zij staan ’s ochtends al klaar om te vertrekken.”
Wie bemant die hutten? “We werken met vrijwilligers, mensen van verenigingen en de lokale VVV’s. Door het feit dat deze verenigingen de afgelopen twee jaar veel uitgegeven hebben aan vaste kosten zonder dat er inkomsten waren, hebben we besloten hen een startpremie te geven bovenop het deel van het inschrijfgeld. Samen met de opbrengst van de catering is dat een belangrijke boost voor hun verenigingskas. Op de Schakeldag zijn er meer dan 500 vrijwilligers actief.”
Hoe kom je zelf bij De Schakel terecht? “Ik ben meer dan 20 jaar vrijwilliger geweest bij Vinatori, een hulporganisatie waarmee we dorpen in Roemenië helpen. In 2006 moest er iemand van onze vzw naar de algemene vergadering van De Schakel en van het één kwam het ander. In die beginperiode lag de verantwoordelijkheid nog bij iemand van Toerisme Noorderkempen, maar we hebben dan besloten om een overkoepelend bestuur op te richten waar ik mee ingestapt ben. Eerst als secretaris en verantwoordelijke als PR. Ik heb dan vier jaar geleden de fakkel overgenomen van de vorige voorzitter (Fons Van Tilburg, nvdr.). Ik heb dus één ‘normale’ editie als voorzitter kunnen organiseren en toen kwam corona…”
Hoe zijn die twee jaar verlopen? (Zucht luidop) “Ik denk dat ik elke nieuwsuitzending gezien heb. Ik heb daar echt van wakker gelegen. Zoveel vraagtekens! Maar het was twee keer niet haalbaar om te organiseren. De eerste keer was er nog enorm veel onduidelijkheid en mocht er niks doorgaan. De tweede keer was het probleem o.a. de evenementen- en horecaprotocollen waar we ons aan moesten houden aan de hutten. Al snel bleek dat allemaal niet realistisch. We hebben dan nog een lightversie georganiseerd op basis van de fietsknooppunten, maar dat was vooral om in beeld te blijven, want inhoudelijk was dat uiteraard niet hetzelfde.”
Wanneer begin je aan de voorbereiding? “In januari contacteren we alle hutten om te kijken of ze dat jaar opnieuw deelnemen. Dan volgt het uittekenen van de route en de nodige vergunningen aanvragen bij de gemeentes en steden, het contacteren van en zoeken naar sponsors, het uitwerken van de brochures, de routekaarten en affiches. Er komt meer bij kijken dan je zou denken. Het verdelen van materiaal waaronder duizenden bordjes voor de bewegwijzering bijvoorbeeld. We gebruiken zo’n 20.000 colsonbandjes om die vast te maken. (lacht) Er worden 13.000 appels en wafels besteld die verdeeld moeten worden over de hutten… Het vullen van de prijzenpot van bijna 10.000 euro. En ga zo maar door.”
Dat uittekenen van die routes, hoe gaat dat? “Dat is geen eenvoudige opgave want we sturen de fietsers enkel langs verkeersarme en verkeersluwe wegen zodat ook kinderen veilig kunnen meefietsen. Gezinnen met kinderen zijn een belangrijke doelgroep. Vaak rijden die kinderen voorop, op zoek naar de pijlen. De ouders, die volgen dan wel… Die routes uitstippelen doe ik op Google Maps. Dan weet ik ineens de juiste afstanden. Maar het neemt heel wat tijd in beslag.”
Ben je zelf een fervent fietser? “Ja, anders doe je dit niet. Ik heb altijd veel gemountainbiket en ook toertochten gedaan. En ook nog veel andere sporten. Maar de liefde voor de fiets heeft er altijd ingezeten. Ik woon in Turnhout en elke verplaatsing binnen de 15 km doe ik met de fiets. Dat is het vervoermiddel van de toekomst, daar hoeven we niet aan te twijfelen.”
Zou je die dag dan niet liever gewoon meefietsen? “Eigenlijk stiekem wel ja. (glimlacht) Maar goed, dat is niet haalbaar. En elk jaar opnieuw ontdekken we dat het ook heel leuk werk is om zo’n evenement te organiseren. Het werken zelf op die dag valt voor onze helpende handen best mee, vooral omdat er zoveel verloop is van fietsers. Het is nooit ergens enorm druk, de middag is het drukste moment. Maar de fietsers stoppen even, drinken en eten eventueel iets en gaan weer verder. Het hangt er natuurlijk ook vanaf hoeveel ambiance er is. Op de meeste stopplaatsen is er animatie voorzien. Een springkasteel, een liveband, een fanfare die komt spelen, een speeltuin met hooibalen, noem maar op. Op één van onze nieuwe locaties dit jaar, in Geel Ten Aard kan je bijvoorbeeld een maïsdoolhof bezoeken.”
Wanneer ga je tevreden zijn, die zondag? “Als alles op wieltjes loopt. Al zijn er altijd wel kleine probleempjes: een lekker band, een pijl die verdwenen is,… Maar problemen zijn er om op te lossen, niet?”
En voor het overige? Vooral bidden voor mooi weer? “Ja, daar staat of valt alles mee. Regen in de voormiddag en we hebben meteen een paar duizend fietsers minder. Maar helaas, we hebben dat niet in de hand. We kunnen alleen maar hopen dat we het weer krijgen dat we verdienen.”
Tekst: Bert Huysmans
