Venetieë
Op de oosterse kust van de Adriatische zee bevindt zich de haven van Venetië. Deze stad ligt op 118 eilanden die door 400 bruggen met elkaar zijn verbonden. De provincie Venetië (Venezia) is gelegen in de Noord-Italiaanse regio Veneto. In het noorden grenst de provincie aan de in de regio Friuli-Venezia Giulia gelegen provincie Pordenone, in het oosten de provincies Treviso en Padua en in het zuiden aan de provincie Rovigo. De provincie bestaat uit twee van elkaar gescheiden delen: het grootste noordelijke deel met de hoofdstad Venetië en een kleiner zuidelijk deel bij de stad Chioggia, het gebied tussen de twee delen behoort tot de provincie Padua.
Er zijn vier bruggen over het Canal Grande die lijden van de lagune de Venetië naar het vaste land. Ponte dell’Accademia, Ponte degli Scalzi, Ponte della Costituzoine en de Rialtobrug de oudste brug van Venetie. Rialtobrug Als u langs die brug stapt, kan u ook voelen hoe gemakkelijk u hand glijdt op de leuning. Handen van miljoenen mensen raken deze leuningen zoals ze de geschiedenis zelf willen aanraken of zelf meer. Geologie in Venetië leeft in contact met de architectuur, zelf een kleine plas kan u als element van eeuwige erfenis bekijken. Brug Rialto – een symbool van architectuur in Venetië. Zijn moeilijke design is goed gecombineerd met lopende barstjes ( in vorm van spinnenkop). De leuningen waren gemaakt van een zeldzaam
materiaal in Venetië en beschikt over fysieke en unieke eigenschappen –helderwitte sterke historische steen(kalksteen) Meer dan miljoenen jaren geleden is deze steen ontstaan door de opeenhoping van stoffelijke overblijfselen van in zee levende organismen. Daarmee bestaat kalksteen uit puur calciumkarbonade. Door de eeuwen heen werden de lagen van calcium dikker en veranderde in een krijtachtige steen. Goed te weten; Ponte della Constituzione is de jongste brug (2008) De Brug der Zuchten is minder bekend maar heeft toch een speciale betekenis, de brug is verbinding tussen het Dogepaleis en de gevangenis. Vroeger liepen de veroordeelden over de brug naar de kille en vochtige kerkers. Via de raampjes van de brug zagen ze voor het laatst het daglicht. De naam Brug der zuchten refereert aan hun zucht op weg naar hun bestemming. Casanova en Galileo Galilei zijn langs deze brug gepasseerd.
In het centrum als wegen fungeren de beroemde kanalen. Langs deze kanalen varen beroemde gondels, smalle motorbootjes, waterbussen (vaporeto). Er is een spoorlijn en slechts één autoweg vanaf het vasteland; in de stad zelf zijn geen auto’s. Door de rijke traditie in de navigatie werd het aantal van de bootjes groter, tussen hun waren er bootjes die geschikt waren voor het vissen, transport voor mensen en lading. Tot nu toe worden alle bootjes gemaakt van hout en dat is ideaal voor het maneuvreren tussen de smalle kanalen van de Lagune. Vormen en maten waren eeuwen lang aangepast aan de concrete consumptie waarmee de roeier zich gemakkelijk mocht verplaatsen. Elk bootje had zijn specifieke functie zoals Caorlin, een ouderwets bootje waar niet één maar drie of vier roeiers aan de slag waren. Caorlin werd gebruikt voor het transporteren van lading en nu als sport- of visser- bootje. Gondola is het meest bekende bootje van Venetie. Het heeft een symmetrische vorm en wordt bestuurd met de roeiriem. Het is 11m lang en weegt 600kg. De unieke design liet gondola gemakkelijk glijden op het water zelfs in de smalste wegen van de Kanaal. Meestal wordt gondola in het zwart gekleurd: ten eerste is zwart de kleur van edelheid en rijkdom, en ten tweede vroeger om het bootje sterk te maken gebruikte men een zwarte hars. Van het begin was gondola een vissersbootje, later dankzij de vorm en de gemakkelijke navigatie werd gondola heel populair.
Mackaretta is een bootje die zijn naam gekregen heeft dankzij dames die stiekem afspraken op geheime plaatsen door middel van dit bootje. Vandaag verdwijnen de traditionele bootjes zoals Gondolino, Mackareta, Peata, Pupparino, Batela, Buchintoro voor altijd en laten hun plaats aan moderne. In 1580 waren er nog 10 000 gondola’s en nu nog 500.
Vele eeuwen was Venetië de rijkste hoofdstad van de Venetiaanse republiek. Vele rijke families deden de stad eer aan als onderdeel van hun grand tour. Ze bouwden prachtige kerken, luxueuze paleizen, verbonden de eilanden met fraaie bruggen. De prachtigste palazzo staan langs de hoofdstraat- op de kust van het Grote Kanaal. Rond de plaats van st’ Marco staan luxueuze paleizen waar ooit de regering van de Venetiaanse republiek zich plaatste. De architectuur van Venetië is heel variabel en vertoont een zeer eigen karakter. Alle grote Europese stijlen zijn er vertegenwoordigd: Byzantijns, (Lombardisch-)romaans, gotisch, renaissance en barok, terwijl bovendien islamitische invloeden aan te wijzen. De 18e eeuw was de laatste eeuw waarin de stad onafhankelijk was, maar wordt gezien als de meest fascinerende van zijn bestaan. Gedurende dit Settecente werd de stad misschien wel de meest elegante en verfijnde stad van Europa. Goed te weten: Venetië heeft een belangrijke rol gespeld in wereld geschiedenis. Sinds 1987 staat Venetië en zijn lagune op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO Waar de naam "Venetië" precies vandaan komt is onduidelijk, maar deze is in elk geval verbonden met het volk de Veneti. Een verband met het Latijnse werkwoord venire (komen) of (Slo)venië lijken onwaarschijnlijk. Mogelijk is er een verband met het Latijnse woord venetus, dat "zeeblauw" betekent. Bijnamen van Venetië zijn onder meer "stad van het water", "stad van de bruggen", La Dominante en Serenissima. De naam Venezuela betekent oorspronkelijk "Klein Venetië". De woorden ciao, getto en arsenaal komen oorspronkelijk uit Venetië. De Nederlandse plaats Giethoorn en de Vlaamse stad Brugge (het Venetië van het Noorden) worden ook wel met Venetië vergeleken, evenals diverse andere plaatsen met veel water. Goed te weten; Tijdens Romeinse rijk de lagune heeft al naam gekregen Venetia. Eerste bewoners varen vluchtelingen van Attila(453) en Longobarden(568)
Als u goed naar de kaart van Venetië kijkt dan ziet u dat de huizen redelijk dicht bij elkaar staan. Er zijn kleine straatjes die breed genoeg zijn voor het wegverkeer en waar de zon nauwelijks tussen kan. Op de hoge gebouwen bevonden zich de houten terrassen (die kan u ook van de oppervlakte van het Grote Kanaal zien) De stad heeft vaak, vooral tussen november en februari, te kampen met overstromingen vanuit de Adriatische Zee. In die periode kan het water redelijk hoog stijgen en alle mogelijke heiden rondom vullen. De terrassen waren heel belangrijk in het dagelijks leven, zodat de mensen hun plekje onder de zon hadden. Goed te weten: de terrassen werden niet alleen gebruikt voor het drogen van het linnengoed maar ook voor de schoonheid(het haar blancheren). Mannen en vrouwen maakten hun haar nat en bedekten met crème op basis van eigeel, stro, olie, honing, saffraan en nog andere. Dan zaten ze onder de zon te wachten tot het haar droog werd. De procedure herhaalde zich drie à vier keren.
Van het begin van de 19de eeuw begon het niveau van het water elk jaar te stijgen.
In november 1966 werden Florence en Venetië geteisterd door ongekende overstromingen, die veel schade toebrachten aan de talloze, unieke kunstschatten. UNESCO deed een dringend beroep aan de lidstaten om particuliere comités op te richten, die een bijdrage zouden kunnen leveren aan de hoogst noodzalijke restauraties van de beschadigde kunstwerken. Vele landen reageerden enthousiast, zo ook Nederland, waar de vereniging de Poorters van Venetië werd opgericht, een onderdeel van de Stichting Nederlands Venetië Comité. Venetië heeft te maken met bodemdaling en zeespiegelstijging. De bodem daalt nu met bijna 10 centimeter per 100 jaar. Daarbovenop stijgt de zee met 10 tot 20 centimeter per jaar. Op dit moment
komt de stad een paar keer per maand gedeeltelijk onder water te staan, waardoor benedenverdiepingen van winkels en hotels onderlopen. Vanwege de drassige grond zijn de gebouwen in Venetië gebouwd op palen, net als in Amsterdam of Sint-Petersburg. Er zijn verschillende versies over de overstromingen: de één gelooft dat de eilanden verroesten en zinken en dat de palen rotten door ouderdom, anderen zeggen dat de problematiek zit in de motorzeemacht. Door de motormacht worden golven groter en sterker waardoor de bodem wordt weggespoeld en de palen niet meer stabiel zijn. In de 20e eeuw leidde het wegpompen van grondwater onder de stad ten behoeve van de chemische industrie tot aanzienlijke bodemdalingen, reden waarom dit in de jaren zestig werd verboden. Vergeleken met 100 jaar eerder was in 2003 het gemiddelde waterpeil 23 cm hoger geworden. Om verdere overstromingen te voorkomen, werd in 2003 begonnen met de bouw van een stormvloedkering die de lagune bij hoog water moet afsluiten. Venetië is een belangrijke haven. Veel cruiseschepen, maar ook veerboten, doen jaarlijks deze haven aan. Vanaf 2014wordt Venetië beschermd door een halfopen dam. De kering wordt voorzien van 3 doorgangen, met 3 sluizen. Zo kunnen schepen ook bij een gesloten kering de route tussen de Venetiaanse lagune en de Adriatische Zee blijven bevaren. Maar niet allen het water brengt gevaar ook James Bond maakt de stad onveilig wanneer hij op gondels door de canali vaart of de bandieten door de wijzerplaat van de Torre dell’Orologio slingert of Sean Connery (From Russia with Love) arriveert in 1963 met de Orient-Express. Roger Moore ontdekt in de film Moonraket een geheim laboratorium. Daniel Craig schiet zijn weg door de campi en palazzi in de film Casino Royale. Het is heerlijk om te dwalen langs de vele onbekende kanalen, de smalle straatjes en afgelegen pleintjes met verrassende doorkijkjes, kleine kerken en heerlijke terrasjes. Als je aan het lopen bent, weg van de gebaande paden, wordt het rustiger en rustiger. Je ziet ineens een stad waarin geleefd wordt, gewerkt wordt en de afwezigheid van het geluid van auto’s…
Bedankt