Magazine juni 2015

JIJ&IK

magazine

DIITT IISS EEEEN N UITG UITGAVE AVE VA VAN NO ONS NS TWEEDE TWEEDE THUIS THUIS

maart juni 2015

JIJ&IK Zelfbewust!

Dit nummer van het Magazine staat in het teken van één van de kernwaarden van onze organisatie: zelfbewust.

Laatst legde een cliënt uit waarom zij precies daar woonde waar ze woonde, in een appartementenvoorziening. Ik vroeg haar ‘zou je niet nog meer zelfstandigheid willen’. Toen zei ze: “Ja, dat zou ik wel willen, maar ik denk niet dat dat goed zal gaan. Er zijn soms dagen dat ik de begeleiding helemaal niet nodig heb, maar ik kan ook ineens in paniek raken en dan heb ik ze echt nodig. En snel.

Anders ga ik rare dingen doen.”

Dat noem ik zelfbewust. Dat is jezelf kennen. Dan weet je wat je wel kunt en wat je niet kunt. En als je daar ook nog zo open en eerlijk over kunt zijn, dan kan ik daar alleen maar respect voor hebben. Knap hoor als je je beperking zo weet te verwoorden.

Maar ook bij cliënten die niet goed kunnen praten, die veel zorg nodig hebben, kun je zelfbewustzijn zien. Ze zoeken je hand als je er bent, of ze zoeken even dat lichamelijke contact met hun begeleider, of ze houden vast aan iedere dag dezelfde rituelen.

Dat geeft hen houvast, dat geeft hen een fijn gevoel van ‘thuis zijn’. Zelfbewust heeft niets te maken met hoog of laag niveau.

Het heeft te maken met je fijn voelen, met kwaliteit van leven, met erbij horen.

Zelfbewustzijn, het kan nooit kwaad om jezelf en anderen een spiegel voor te houden: wie ben ik en waarom doe ik de dingen zoals ik ze doe. Binnen Ons Tweede Thuis stimuleren we elkaar om zelfbewust te zijn en zelfbewust in het werk te staan. ‘Er te zijn’ als we aan het werk zijn. We stimuleren de mensen met een beperking die bij ons wonen of werken of die we thuis begeleiden, om te praten, te denken, te voelen en te ervaren. Dat noemen wij zelfbewust.

Tweede Thuis juni 2015 02| Ons

IN|BEELD 08 10 12 16 17 18 20 21 22 24 27 29 30 31 32 33 36

29

School of dagcentrum?

Dag van je Leven Zelforganiserende teams neem de regie Participatie, meer dan modewoord Tassen Ven Verre Elja Schwarz: de cliënten, daar gaat het om Keukentafelgesprek Zorg rond overlijden Let op wanneer je indicatie afloopt Net wat hulp nodig: gezinsondersteuning Een ridder voor Ons Tweede Thuis Mondhygieniste Meer regeldruk Regelarmerbeleid Tussentijds kijken hoe het gaat Afscheid Miranda Kouters Jaarverslag in het kort

INHOUD

15

13

KORT|NIEUWS

VASTE RUBRIEKEN

06 06 06 07 07 13 14 34 34 34 34 34 35 35 38 38 38

02 04 11 12 13 14 15 23 25 26 28 39 39 40

Team Timmerman en Hortensialaan Wedstrijd skiën Een brief van het Koninklijk Huis Convenant VU en OTT Kunstprijs voor Rutger van der Tas Bliksembezoek burgemeester Kunstuitleen Floriande Nieuwe tuin Veldzicht Nieuw G-team waterpolo Aan de slag in natuurgebied NL Doet op Mozaïek NL Doet op Hankstraat Bijeenkomst kernwaarden Lotusbloemtour 2015 Bonbons Floriande Doet 25 jaar Amstel-Meer

Van de directie Briefwisseling regiomanagers Vrijwilliger op Schoolweg Participatie: meedoen op de voorziening Column cliënt: Maarten Nolte Kalender Column medewerker: Tim Hoetmer Uit de Cefara Uit de Centrale Cliëntenraad Werken bij Middelpolder en Ricoh De week van de moeder van Adam In memoriam Colofon Producten in beeld

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|03

De nieuwe regiomanagers een briefwisseling

Hai Gert-Jan, Heerlijk hè, die wittebroodsweken dat je net nieuw bent. Je blik is onbevangen en open, blanco strafblad ;-), en iedereen is vriendelijk… Dat laatste vind ik sowieso wel bij Ons Tweede Thuis passen; dus ik ga er maar van uit dat het zo blijft.

Voor Ons Tweede Thuis staat de dynamiek in de driehoek (cliënt-begeleider-ouder) centraal. Dat vraagt om ruimte om maatwerkafspraken te maken. Daarom heeft Ons Tweede Thuis gekozen voor een nieuw organisatiemodel: zo plat mogelijk, met korte lijnen. Medewerkers in die driehoek maken deel uit van een team dat sinds 1 januari zelforganiserend werkt. Een team wordt altijd ondersteund door een coach, een gedragsdeskundige of orthopedagoog, een arts verstandelijk gehandicapten en, waar wenselijk, andere experts.

De teams van een of meer locaties (of een ambulante regio) hebben samen één leidinggevende: de locatiemanager.

Hij of zij ontvangt leiding van een regiomanager. Per 1 april zijn er twee nieuwe regiomanagers gestart: Gert-Jan de Haas en Annemarie Zuidweg. Regiomanagers geven samen met de locatiemanagers vorm aan de ontwikkeling van producten en diensten. Zij zijn voor Ons Tweede Thuis de verbindende factor tussen de verschillende sectoren (dagbesteding, wonen, ambulante ondersteuning) en met andere organisaties, zoals gemeenten, verzekeraars en andere zorginstellingen.

De regiomanagers zullen in dit magazine actuele belevenissen of dilemma’s delen: zo kwetsbaar mogelijk, met een beetje lef. En andere kernwaarden.

JIJ&IK OnsTweede TweedeThuis Thuis september juni 2015 2014 04| Ons

Elke dag ontmoeten jij en ik in onze regio de nieuwe collega’s. Ik heb nu al respect voor wat zij neerzetten!

Hun wereld is immers in hoog tempo aan het veranderen. Ons Tweede Thuis heeft net gereorganiseerd en op elke locatie en in elk team zijn de veranderingen concreet en voelbaar. Anders werken, het werk anders organiseren: dat zijn grote stappen.

Soms zijn collega’s vertrokken en is de manager een andere.

Gelukkig zijn de behandelaars (gedragsdeskundigen, etc.) niet van plek gewisseld. Soms is de financiering veranderd en wordt er bezuinigd op de indicatie terwijl de participatie (nog) niet op gang komt. Of er is net verhuisd of er is een verhuizing in voorbereiding, ook dat is transitie.

En weet je wat ik nu zo knap vind, Gert-Jan? Ik kom nauwelijks situaties tegen waar de cliënt (of een familielid) aangeeft dat hij of zij echt last heeft gehad van die veranderingen in de organisatie. De kwaliteit van zorg is in orde, of verbeterd.

Natuurlijk worden vertrokken collega’s wel gemist, dat kan niet anders. Dat vertelt mij iets over de kracht van de professionals bij Ons Tweede Thuis: dat je kunt veranderen en goed blijven in wat je doet, tegelijkertijd. Ik weet dat dit namelijk niet meevalt. Want bij elke grote verandering hoort ook ongemak, of verwarring. Oud en nieuw schuren langs elkaar heen, loslaten van wat je deed, is lastig en het nieuwe voelt onwennig en kwetsbaar. Elk veranderverhaal kent een moment dat je echt ervaart als een (kleine) crisis, in jezelf of in je team. Daar ontkom je niet aan als je grote stappen maakt. Zo maak je ruimte voor de nieuwe werkwijze en kun je verrast worden door het effect van de verbeteringen die je samen doorvoert. Zonder donker geen licht! Dat onze nieuwe collega’s, het team van Ons Tweede Thuis, die slag aan het maken zijn en goede zorg leveren, is een hele prestatie. Ik verheug me erop om mee te doen, en een handje te helpen de volgende stappen te maken.

En jij? Waar verheug jij je op?

IN|BEELD

Ha Annemarie, Wat leuk om een brief van je te krijgen. Ik herken echt alles wat je schrijft. Voor mij zijn de eerste weken hier ook bijzonder.

Ons Tweede Thuis is een wereld op zich en ik verwonder me nog elke dag over wat ik allemaal tegenkom. Neem nu zoiets als het Joods Zorgcircuit. We hebben twee voorzieningen met een joodse signatuur en daarom doen we ook mee in het samenwerkingsverband van joodse zorginstellingen. Als je me een paar maanden geleden verteld had dat ik daaraan zou deelnemen, had ik je niet geloofd. Maar ook de veelheid aan initiatieven op het gebied van werk en dagbesteding en de vele feestjes (meestal omdat iets al lang bestaat of omdat iemand al een flink aantal jaren in dienst is).

Ons Tweede Thuis leeft echt! Dat vind ik heel bijzonder. De andere kant van die medaille is dat er ook mensen ernstig ziek worden of sterven.

In die korte tijd dat we hier rondlopen is dat al een paar keer voorgekomen, zowel cliënten als medewerkers. Dat is natuurlijk verschrikkelijk maar het laat wel zien hoe verbonden cliënten en medewerkers met elkaar leven. Ik snap wel waarom VERBINDEND een van de kernwaarden van Ons Tweede Thuis is….

Weet je wat me ook zo opvalt? Het enthousiasme waarmee de locatiemanagers en de medewerkers die ik spreek vertellen over de stappen die ze al gezet hebben op het gebied van zelforganisatie.

Sommige locaties waren al ver voor 1 januari bezig om dit vorm te geven en zijn al heel ver (en daar zijn ze best trots op). Andere locatiemanagers vertellen bijna verbaasd over de creatieve oplossingen waar hun teams ineens mee komen. Mooi om te zien hoe samenwerken van die verrassende uitkomsten kan geven.

Een van de leukste momenten tot nu toe vond ik de bouwvergadering voor de nieuwbouw van woning 6 en 7 van woon- en dagcentrum Amstel-Meer. Dat was een overleg tussen ouders, begeleiders, de bouwcoördinator en de locatiemanagers.

Tijdens het doornemen van de bouwtekeningen bleek dat niet alle kamers een eigen toilet hebben en dat dit voor sommige cliënten een grote invloed heeft op hun kwaliteit van leven (autonomie).

Net als een goed bad in de woning. De aanwezigen hebben toen samen gepuzzeld hoe dit toch mogelijk kon worden. De oplossing werd gevonden in het combineren van het kantoor en de familiekamer. Beide ruimtes zijn belangrijk maar worden meestal niet tegelijk gebruikt. Hierdoor kan iedere kamer toch een eigen toilet krijgen. Ook fijn voor toekomstige bewoners.

En tussen de woningen kan een bad gemaakt worden dat van beide kanten kan worden bereikt.

Je vraagt waar ik me op verheug? Te veel om op te noemen maar ik verheug me in ieder geval heel erg op de bootjesdag.

Dat is een initiatief van Stichting Dag van je Leven waarbij vrijwilligers met een boot gaan varen met een stuk of 200 cliënten van Ons Tweede Thuis. Dat moet een enorme vloot zijn. Je zou het de Aalsmeerse variant van Sail kunnen noemen.

Ik neem mijn twee zoontjes dan mee om te laten zien wat een mooi werk papa toch heeft . Jij eindigde met een vraag dus ik kaats de bal terug: wat vertel jij als je ’s avonds thuiskomt over je dag?

Ons Tweede Tweede Thuis Thuis Ons

juni 2014 2015 september

|05

TeamTimmerman en Hortensialaan TeamTimmerman heeft maar liefst € 1300,- ingezameld voor een rolstoelfiets voor woonvoorziening Hortensialaan in Aalsmeer. Op Koningsdag stond TeamTimmerman op de vrijmarkt in Aalsmeer om spullen te verkopen voor dit doel. Tweedehandsspulletjes, maar vooral ook artikelen die door de cliënten van dagcentrum Hortensialaan zijn gemaakt.

TeamTimmerman is een wielren- en runnersteam dat ontstaan is in 2011. Wat begon als een klein recreatief trainingsgroepje, groeide heel snel uit tot een grotere groep van nu 25 leden. De familie Timmerman is in het recente verleden zwaar getroffen door onder andere de ziekte kanker en vrijwel direct werd het steunen van goede doelen een motief voor het TeamTimmerman.

Een brief van het Koninklijk Huis

Annelies ontving op haar verjaardag een brief van het Koninklijk Huis. Hoe cool is dat? Annelies woont en werkt op DC/WC Schoolweg in Ouderkerk aan de Amstel. “Twee keer per maand, op donderdag, komt de moeder van Jessica kaarten maken met ons. Een van deze kaarten heb ik samen met de begeleiding opgestuurd naar Willem Alexander, Maxima en hun kinderen. En weet je wat: op mijn verjaardag kreeg ik een envelop van het Koninklijk Huis met een bedankje”.

Dit was niet de eerste keer dat Annelies contact zocht met de koninklijke familie. “Een paar jaar geleden las ik in de krant dat prinses Maxima in het Cobramuseum in Amstelveen zou komen. Toen ben ik erheen gegaan.

En was ze knap? “Ja, heel erg knap is ze, het is een heel mooie vrouw”Annelies somt moeiteloos de geboortedata van Willem-Alexander, Maxima en hun dochters op.

Wedstrijd skiën

De zomer komt eraan maar eind maart was er nog een skiwedstrijd. Mandy, Imra en Priscilla van woonvoorziening Hankstraat deden daaraan mee. Er waren 107 deelnemers, die in verschillende groepen werden ingedeeld. De dames deden het prima. Bij het wachten van de prijsuitreiking werden de deelnemers verrast met muziek van dweilorkest de Uitlopers uit Sneek, die haalden allerlei grapjes uit.

Iedereen kon meedansen en gymmen, erg leuk. Even later werd eerst Imra naar voren geroepen voor een bronzen medaille. Vervolgens mocht Mandy komen en die kreeg een zilveren medaille, en Priscilla sloot af met goud. Ze waren natuurlijk super trots!

Tweede Thuis juni 2015 06| Ons

“Koning WiIlem-Alexander weet nog niet dat ik in de vorige eeuw al contact had met zijn moeder en oma, toen prinses Juliana en Koningin Beatrix. Hen stuurde ik ook een brief”.

Een echte fan dus!

NIEUWS

Convenant VU en Ons Tweede Thuis ondertekend Als universiteit en gehandicaptenzorg samenwerken kan dat veel opleveren voor de kwaliteit van leven van mensen met een beperking. In dat kader is op 11 mei een convenant ondertekend met als thema ‘Gehechtheid en sociale relaties bij mensen met een beperking’.

Sinds 2010 werken de Vrije Universiteit, afdeling ontwikkelingspedagogiek, en Ons Tweede Thuis samen. In dat jaar is een onderzoek gestart naar de samenhang tussen probleemgedrag bij mensen met een beperking en problemen in de hechting. Dit onderzoek heeft al veel kennis opgeleverd over hoe mensen met een beperking relaties aangaan, zich hechten aan hun begeleiders. Uit het onderzoek werd duidelijk dat er trainingen en methodes nodig zijn om de sensitiviteit en empathie van begeleiders (en familieleden) te vergroten. In 2014 is het onderzoek naar het effect van een serious game ‘De wereld van EMPA’ (over het vergroten van sensitiviteit en empathie) gestart en in 2015 start het project ‘Stop nu met pesten!’.Doel van het convenant dat de VU en Ons Tweede Thuis ondertekend hebben, is om de implementatie van kennis en onderzoek te stimuleren. Deze samenwerking is een eerste stap naar een zogenaamde academische werkplaats

om wetenschap en praktijk beter met elkaar te verbinden.

Er zullen nog meer partijen gezocht worden voor deze academische werkplaats. Op deze manier wordt de zorgen dienstverlening aan mensen met een beperking verbeterd en wetenschappelijk onderbouwd.

Coördinatoren van het convenantzijn voor Ons Tweede Thuis Mirjam Wouda en voor de VU Paula Sterkenburg. Het convenant werd ondertekend door dhr. R. de Bruijn, voorzitter Raad van Bestuur Ons Tweede Thuis, prof. dr. C. Schuengel, afdelingshoofd Ontwikkelingspedagogiek VU, en dhr. M. van Aken, directeur bedrijfsvoering van de Faculteit der Psychologie en Pedagogiek VU.Het convenant werd ondertekend door dhr. R. de Bruijn, voorzitter Raad van Bestuur Ons Tweede Thuis, prof. dr. C. Schuengel, afdelingshoofd Ontwikkelingspedagogiek VU, en dhr. M. van Aken, directeur bedrijfsvoering van de Faculteit der Psychologie en Pedagogiek VU.

Kunstprijs voor Rutger van der Tas Er waren 3700 inzendingen maar Rutger van der Tas, medewerker op het atelier op dagcentrum Middelpolder, won hem, de AVROTROS Van Gogh Wedstrijd. Dat werd op zondag 17 mei bekendgemaakt in VondelCS in Amsterdam. Twintig kunstenaars waren genomineerd en Rutger hoorde op die 17e mei tot zijn grote vreugde dat hij de winnaar was. De opdracht bij de wedstrijd was ‘laat je inspireren door Vincent van Gogh’. Duizenden werken stroomden binnen en uit al deze werken maakte de jury, bestaande uit museumdirecteur Axel Rüger en beeldend kunstenaars Marc Mulders en Henk Schut, een voorselectie van twintig werken. Op 17 mei werd de uiteindelijke winnaar bekend gemaakt. Het werk van Rutger van der Tas wordt in juli geëxposeerd in het Van Gogh Museum in Amsterdam, het wordt afgedrukt in tijdschrift Kunstbeeld en Rutger krijgt een achtdaagse Van Gogh-reis. Heel Ons Tweede Thuis is natuurlijk trots op de winnaar!

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|07

School of dagcentrum?

De Van Voorthuijsenschool in Haarlem biedt speciaal en voortgezet speciaal onderwijs aan kinderen die zeer moeilijk leren. Kinderdienstencentrum De Wollewei van Ons Tweede Thuis geeft zorg en ondersteuning aan kinderen met een beperking. De dienstverlening van de twee instellingen moet eigenlijk naadloos op elkaar aansluiten, maar zo makkelijk is dat niet. Waar horen kinderen thuis, op school of op het dagcentrum? Beide voorzieningen hebben de koppen bij elkaar gestoken en daar is een samenwerkingsverband uit voortgekomen.

Grijs gebied Martine Joustra, Ilona van Westerlaak (Van Voorthuijsenschool)

hoe kom je te weten waar die kinderen het best tot hun recht komen.

en Suzanne Jenkins, Miranda van der Meer, Manouk Meyer

We hebben daarom twee nieuwe groepen gestart. Daar kunnen

en Esmee Hoek (De Wollewei) vertellen over het project dat

we kijken hoe kinderen zich ontwikkelen. Neigen ze meer naar het

in augustus 2014 gestart is: “Er is een grijs gebied tussen een

onderwijs, dan stromen ze door naar de reguliere groepen binnen

kinderdagcentrum zoals De Wollewei en een school voor speciaal

de Van Voorthuijsenschool. Is het onderwijs toch te hoog gegrepen

onderwijs. De eerste vertegenwoordigt de zorg, de laatste het

en gedijen ze beter met meer aandacht, veiligheid en nabijheid, dan

onderwijs. Maar niet alle kinderen passen binnen die kaders en

gaan ze naar De Wollewei.

Tweede Thuis juni 2015 08| Ons

IN|BEELD Ster en Orion Voor beide groepen, Ster en Orion, hebben we een aantal

welkom zijn. Suzanne benadrukt dat de hulp en ondersteuning voor

vaardigheden opgesteld die je moet leren.

deze kinderen juist zo broodnodig is: “Omdat ze niet op een school

Bij Ster leer je bijvoorbeeld om in de kring zitten, om te luisteren

gehandhaafd konden worden hebben ze ontheffing van de leerplicht

naar een opdracht en te werken met een dagprogramma aan de

gekregen. Dat betekent dat ze thuis zitten. Het zijn kinderen met

hand van pictogrammen. Je leert er om voor een bepaalde tijd

gedragsstoornissen uit vaak problematische gezinssituaties.

aan een opdracht te werken. Het zijn de basale voorwaarden

Doordat de thuissituatie geen alternatief biedt voor school loopt het daar meestal ook mis.

om deel te nemen aan het speciaal onderwijs.

De kinderen krijgen de ruimte om daar naartoe

Door hen op deze manier te benaderen en vertrouwen te geven, beginnen de kinderen te veranderen.

op en lopen een groot risico op criminaliseren. In plaats van zich te ontwikkelen

te groeien. Het grote voordeel daarbij is dat zowel de zorg als het onderwijs aanwezig

De kinderen gaan de straat

komen ze in veel gevallen uiteindelijk terecht in de jeugddetentie.”

zijn in de klas in de vorm van een begeleidster en een leerkracht.

Bijkomend voordeel is bovendien dat deze twee experts samen in één klas veel van elkaar kunnen leren.”

Samenwerken

Een nieuw begin De begeleidsters en docenten van Orion beamen dat het geen makkelijke groep is. In het begin waren de kinderen erg agressief en gingen ze bij het minste geringste met elkaar op de vuist. Dat

“Een goede samenwerking”, benadrukken Martine en Suzanne,

was een voor hen bekend patroon: de situatie op school loopt uit de

leidinggevenden van respectievelijk de Van Voorthuijsenschool

hand. Je vader of moeder wordt gebeld en je gaat weer naar huis.

en De Wollewei. Ze noemen het nieuwe aanbod een OZA: een

Bij Orion hebben ze die spiraal doorbroken. Door rust te creëren

onderwijs zorg-arrangement. Zo’n aanbod moet natuurlijk ook

voor de kinderen en ze positief te benaderen ontstaat er een

gefinancierd worden. Vanwege de transitie van de Jeugdzorg

nieuwe structuur. Die begint ermee dat je niet meer naar huis wordt

naar de gemeente moeten daar de financiën vandaan komen.

gestuurd. ‘Als je zo geprikkeld raakt dat alles misgaat, proberen we

De gemeente Haarlem en het samenwerkingsverband Zuid

het morgen weer opnieuw’, dat is één van de uitgangspunten op

Kennemerland hebben al positief gereageerd en zijn de

de groep. Door hen op deze manier te benaderen en vertrouwen te

samenwerking aangegaan.

geven, beginnen de kinderen te veranderen. Veel van hen komen nu al vier dagen naar school. Vaak nog niet om les te krijgen, maar

Zachte overgang

voor een zinvolle dagbesteding, rust en structuur. Heel langzaam

Ook de ouders van de kinderen zijn er gelukkig mee. Ze zien de

beginnen de lessen. Eén-op-één onderwijs, eerst vijf minuten, dan

noodzaak van de zachte overgang naar kinderdienstencentrum

tien… langzaam opbouwend naar een situatie waar zij zich 15 tot 30

of naar speciaal onderwijs. Vaak is het ook voor hen moeilijk in

minuten kunnen concentreren op een les. Langzaam… maar zeker

te schatten wat hun kind wel of niet aankan. Het verschil tussen

bouwen ze mee aan hun eigen ontwikkeling zodat ze op een goed

de beide instellingen is groot. De Wollewei biedt een beschermde

moment kunnen gaan deelnemen aan de reguliere klassen van het

omgeving met 30 kinderen verdeeld over een aantal groepen.

speciaal onderwijs.

De school heeft 130 leerlingen op deze locatie. Veel drukker dus, waardoor er een aanzienlijk groter beroep wordt gedaan op de sociale vaardigheden en stressbestendigheid van de kinderen. In Ster krijgen de kinderen de noodzakelijke aandacht en begeleiding om uit te vinden waar hun kracht ligt en waar ze ondersteuning nodig hebben bij hun beperking.

Broodnodige zorg en ondersteuning Orion is de andere groep. Daar zitten zeer moeilijk opvoedbare en leerbare kinderen van 10 tot 14 jaar. Het zijn kinderen die al diverse scholen achter de rug hebben en eigenlijk nergens meer

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|09

IN|BEELD

beide van Ons Tweede Thuis. Ze waren erg enthousiast en zo ontstond in ....het eerste feest met als thema ‘Circus’. Een bijzonder geslaagd evenement, al geloof ik wel dat Miranda Kouters bijna gesmolten is in het olifantenpak dat we voor de gelegenheid geregeld hadden. Het feest is altijd in september en het was die dag bloedheet in de feesttent.

Geliefde verschijning

Dag van je leven Dirk Box is de initiator achter een organisatie die twee keer per jaar grote evenementen voor cliënten van Ons Tweede Thuis verzorgt. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met de Bootjesdag en het feest voor mensen met een beperking tijdens de feestweek van Aalsmeer.

De organisatie heet ‘Dag van je Leven’ en probeert ook persoonlijke wensen van mensen met een beperking te realiseren. Maar, hoe is het allemaal begonnen?

‘Clown Berry’ was ook altijd van de partij. Ik had hem leren kennen tijdens mijn artiestenbestaan. Op zijn eigen speciale manier wist hij mensen altijd weer aan het lachen te krijgen.

Juist ook mensen met beperking. Hij durfde alles tegen hen te zeggen, nam geen blad voor de mond en maakte rake grappen. Maar altijd met respect, en dat maakte hem bij de feestgangers een bijzonder geliefde verschijning.

Nieuwe stichting De eerste feesten organiseerden we onder onze eigen naam.

Het enthousiasme was echter groot en er kwamen steeds meer sponsors. We begonnen dus echt een onafhankelijk budget te krijgen om de feesten te organiseren. Als iets een officieel tintje krijgt, moet je het natuurlijk wel goed regelen. Ik leerde in die tijd Martin Duprie kennen; hij heeft ervoor gezorgd dat het feest werd ondergebracht in een nieuwe stichting: Dag van je Leven. Dat moet in .... zijn geweest.

Dirk Box was aanvankelijk Elvis Presley imitator en had een show Bootjesdag waarmee hij het hele land door trok. Onderweg ontmoette hij zijn Met zo’n goed lopende stichting heb je opeens een financiële huidige vrouw Ria. De professionele zangcarrière werd tijdelijk in de kapstok voor meer activiteiten. De eerste werd de Bootjesdag. wilgen gehangen en met z’n tweeën begonnen ze een kopieerwinkel in Een rondvaart over de Westeinderplassen met ruim zestig Amsterdam en Aalsmeer. Tijdens een feest van de winkeliersvereniging privéboten (van sloepjes tot megajachten) en één grote dachten ze: laten we eens partyboot voor wat anders doen dan die Zo’n organisatie kan natuurlijk alleen maar bestaan mensen in een eeuwige braderie. Dirk rolstoel. De toeloop bij de gratie van bevlogen mensen.

Box: “Ik had het erover van mensen van Ons met mijn vrouw; gek eigenlijk, er is een feestweek in Aalsmeer voor Tweede Thuis was vanaf het begin enorm. Ook nu nog hebben volwassenen, jongeren, kinderen, maar niet voor mensen met een we moeite om genoeg boten te vinden zodat we iedereen mee beperking. En dat terwijl we in en rond Aalsmeer een groot aantal het water op kunnen nemen. Het is echt een fantastische dag. woningen voor deze mensen hebben. Zouden wij dat niet kunnen doen?

Zoveel mensen die zich met hun boot inzetten voor een dag

Olifantenpak De organisatie van de Feestweek was akkoord en ik ging in overleg met Miranda Kouters van kinderdagcentrum De Lotusbloem en Harald Janssen van dagcentrum Floriande in Hoofddorp, Tweede Thuis juni 2015 10| Ons

van je leven. Net als jachthaven Kempers waar we vertrekken en alle vrijwilligers die de dag mede mogelijk maken. Ik doe zelf ook altijd mee. Als spreekstalmeester verdeel ik ter plekke de mensen over de boten. Een vrolijke chaos waarin alles elke keer weer op zijn pootjes terecht komt.

NIEUWS

Wensen We zijn ook gaan kijken naar persoonlijke wensen van de cliënten van Ons Tweede Thuis.

Geen wensen als ‘zingen met Gerard Joling’ of ‘meespelen in goede tijden slechte tijden’.

Nee eigenlijk hele gewone dingen die voor mensen met een beperking juist heel speciaal zijn. Zo hebben we de wens van een jongen die heel erg graag wilde autorijden, laten uitkomen door een rij-instructeur aan hem te koppelen die een speciale les aan hem gegeven heeft. Eén van de hoogtepunten was wel de trouwerij van Jan en Emmy. Twee cliënten van een voorziening van Ons Tweede Thuis die al lang samen waren. Toen we hun wens hoorden, hebben we niet getwijfeld en de hele trouwerij van voor tot achter in elkaar gezet.

Winkels sponsorden schoenen, bruidsjurk en trouwpak. De trouwlocatie was in het oude raadhuis van Hoofddorp. De burgemeester van Aalsmeer heeft uit onze naam aan zijn collega van de Haarlemmermeer gevraagd of die persoonlijk het huwelijk wilde inzegenen, nou dat gebeurde ook! Echt, een prachtige dag van je leven.

Bevlogen Zo’n organisatie kan natuurlijk alleen maar bestaan bij de gratie van bevlogen mensen.

Gelukkig is dat zo, zowel in als buiten het bestuur van Dag van je Leven. Zo doen Richard en Ilse Zethof bijvoorbeeld de PR van de stichting. Jos van Rijn is de motor achter de Bootjesdag en verder bestaat het bestuur uit voorzitter Rob Langelaan, Karin Bouwman, Ria Langelaan, Ria Bouwman en mijzelf. En laten we vooral clown Berry niet vergeten. Hij kwam niet alleen meer op onze evenementen, maar ook op steeds meer feesten van huizen van Ons Tweede Thuis. Helaas kregen we een tijdje terug het slechte nieuws dat hij ernstig ziek was. Vorige maand is hij overleden. Een groot gemis voor alle mensen die meedoen aan de Dag van je Leven. Want Berry, hij had het!”Stichting Dag van je Leven valt of staat bij de actieve inzet van vrijwilligers en sponsors.

Mensen kunnen zich altijd opgeven bij info@ dagvanjeleven.org. Dat kan ook voor de vervulling van een vacature in het bestuur en voor het aanleveren van wensen van cliënten van Ons Tweede Thuis.

vrijwilliger bij WC/DC De Schoolweg Vorig jaar september is woon- en dagcentrum Schoolweg geopend in Ouderkerk aan de Amstel. Dan heb je niet 1-2-3 voldoende vrijwilligers was de gedachte. Dus werd er een plan bedacht. Al snel ontstond het idee dat het goed zou zijn om folders in de wijk te verspreiden met een oproep voor vrijwilligers. Zo gezegd, zo gedaan. Cliënten flyerden samen met begeleiders in de directe omgeving van de Schoolweg. Iets wat helemaal past bij de visie van de Schoolweg en van Ons Tweede Thuis: zichtbaar zijn en meedoen. Het bleek een goede actie te zijn: het leverde binnen de kortste keren 15 enthousiaste vrijwilligers op.

Knutselavonden Angèle Wielinga is een van de vrijwilligers bij de Schoolweg. “Ik vind het heel fijn om iets voor en met mensen met een beperking te doen. Ik organiseer twee maal per maand op donderdagavond een knutselavond. Bewoners die het leuk vinden, komen dan kaarten maken, een grote hobby van mij. We beginnen gezellig met een kopje koffie of thee en gaan dan aan de slag. Ik krijg alle ruimte van de locatiemanager en begeleiders om de avonden zelf te organiseren. Er zijn geen begeleiders aanwezig bij de knutselavonden. Maar uiteraard wel in de buurt. Bewoners hoeven hier niets, als ze zin hebben komen ze en iedereen bepaalt zelf hoe lang hij of zij meedoet. Ze kiezen zelf uit wat voor kaarten ze maken, hoeveel en voor wie. Ik heb een speciaal apparaat waarmee ik verschillende vormen kan stansen. Bewoners kiezen zelf wat ze leuk vinden. Je maakt hier je eigen keuzes. Daardoor loopt het waarschijnlijk ook zo goed.

Inmiddels is de groep zo groot dat ik het nu samen met een andere vrijwilliger regel.

Beautymiddag Ook heb ik al een keer een beautymiddag voor de bewoners georganiseerd en dat ga ik in november weer doen. Ik woon in Ouderkerk aan de Amstel. Ik kom uit een groot gezin en ken veel mensen hier in het dorp. Ik was dus ontzettend blij dat mijn kapster, familie en vriendinnen mij wilden helpen bij het regelen van een geslaagde beautymiddag. Voor de beautydag in november heb ik nu ook mijn pedicure die tevens schoonheidsspecialiste is, gevraagd. Zij doet ook mee, daar ben ik erg blij mee.Wij genieten enorm van al die stralende gezichten. En als je twee dagen later van een bewoner hoort: ‘Ik heb gezwommen en de nagellak zit er nog steeds op’, dan ben je enorm dankbaar dat je dit werk mag doen. Het was een enorm succes en een voorbeeld hoe we als vrijwilligers echt kunnen bijdragen aan het uitbreiden van het netwerk van cliënten. Het allerleukst zijn de gesprekken en het contact met de bewoners. Soms maakt iemand spontaan een leuke kaart voor mij. Het doet me echt wat als ik merk dat bewoners het leuk vinden om me weer te zien.”

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|11

IN|BEELD nou naar een sportvereniging. Daar hebben ze gewoon een rooster waar mensen zich in kunnen schrijven voor kantinedienst, etc.

Dan is het niet zo vrijblijvend en heb je een afspraak met mensen op wie je aankunt.

Net als bij die sportvereniging zou het op de woning eigenlijk normaal moeten zijn.

Eigen pannen

Meedoen op de voorziening “Ik denk dat het aan de instelling van de ouders ligt, de toegankelijkheid van de voorziening en ook een beetje aan de handicap van het kind”. Dat vindt Jeroen Noë. Hij is de vader van Nadine, die op de Ringvaart in Hoofddorp woont en werkt.

“Nadine heeft veel aandacht en zorg nodig” zegt Noë. “Als ouder heb je die zorg weliswaar op een goed ogenblik overgedragen aan de voorziening, maar er is altijd wel overleg nodig over de zorg voor Nadine. Je blijft je dus sterk verbonden voelen met de voorziening. Bovendien vindt Nadine die aandacht zelf heerlijk, dus je komt ook echt voor je plezier. Ik kan me voorstellen dat die band anders is als een kind met een lichtere handicap zelfstandiger wordt door het wonen in een voorziening.

Lekker koken Wat betreft mijn bijdrage, eigenlijk is dat niet zo moeilijk. Ik ben een beetje een Bourgondiër. Lekker eten en drinken, ik ben er zelfs een groothandel in begonnen.

Zo nu en dan echt lekker koken voor de woning van Nadine, dat lag dus eigenlijk voor de hand. Niet alleen voor de bewoners, maar ook voor de medewerkers. Je ziet mensen blij worden van lekker eten. Als je samen aan het koken bent, zorgt dat sowieso voor een vorm van verbinding.

Normaal Zoiets als koken voor de woning, dat zouden toch meer mensen kunnen doen, denk ik. Je zou het volgens mij best een beetje strakker kunnen organiseren. Kijk Tweede Thuis juni 2015 12| Ons

De voorziening is toegankelijker geworden.

Dat helpt natuurlijk ook. Het is echt anders dan vroeger. Toen regelde de begeleiding de dagelijkse gang van zaken. Daar moest je je eigenlijk niet te veel mee bemoeien, zij waren immers de professionals. Dat vond ik altijd een beetje jammer. Nu is er meer ruimte voor initiatieven van ouders. En die van mij dus. De keuken op de woning is wel aan de kleine kant, maar ik neem gewoon mijn eigen grote pannen mee. De favorieten zijn lasagne, pannenkoeken met kaas en spek en natuurlijk de zelfgemaakte hamburgers voor op de barbecue in de zomer. Als iedereen gezellig aan tafel zit, geeft me dat erg veel voldoening. Daar doe je het toch voor.

Uitnodiging Ik vind niet dat iedereen nu plotseling moet komen koken op de woning. Iedereen participeert op zijn eigen manier. De één is wat handiger bij klussen, de ander komt even een rondje met een bewoner lopen en ik kook. Ik denk overigens dat niet iedereen weet dat de voorzieningen openstaan voor participatie van de ouders. Wat kan er wel en wat kan er niet, dat zou eigenlijk veel duidelijker moeten zijn. Zeker in een tijd waarin het woord ‘participatiemaatschappij’ een soort oplossing voor alle problemen lijkt te worden. Het zou mooi zijn als het allemaal wat makkelijker gaat. Een lijstje met klussen en activiteiten bij de ingang van de woning bijvoorbeeld. Daar kan je als ouder door geïnspireerd raken. Dan is het duidelijk dat je een bijdrage kan leveren vanuit je eigen hobby, werk of ervaring. En geen formulieren die je tegenwoordig schijnbaar overal voor nodig hebt. Dat schrikt toch een beetje af. Die participatie moet je volgens mij echt als een uitnodiging zien om méé te doen”

WIE Maarten Nolte VAN Floriande

BLIKSEMBEZOEK VAN BURGEMEESTER WETERINGS Burgemeester Weterings van de gemeente Haarlemmermeer bracht in april een bliksembezoek aan Eigen Stijl, cadeauwinkel & atelier en 2Wieler Floriande tijdens de ‘College on Tour’. Twee mooie projecten in Hoofddorp voor mensen met een beperking, waar juist centraal staat wat zij kunnen: prachtige producten maken voor de winkel en deskundig fietsen repareren.

Mattel en Nifterlake een prachtige samenwerking

Sinds 2011 is Mattel Europa B.V. op vrijwilligersbasis betrokken bij kinderdienstencentrum Nifterlake.

Mattel organiseert voor Nifterlake o.a. de herfsten lentewandeling en zij doneren speelgoed voor onder de kerstboom. Mattel heeft ook tijdens de verhuizing in 2012 mee geholpen en ze hebben de snoezelruimte gesponsord. Op vrijdag 17 april hebben de kinderen van Nifterlake, de begeleiders en een internationale groep vrijwilligers van Mattel een rondje gewandeld door het gebied rond het centrum. Samen hebben ze naar de bloeiende lentenatuur gekeken. Kinderen en vrijwilligers waren zeer enthousiast. Het was een heel gezellige ochtend, afgesloten met het samen zingen van Nederlandse liedjes bij de piano van Nifterlake. Mattel en Nifterlake zijn beide ontzettend tevreden en positief over hun prettige samenwerking.

Maarten Nolte werkt op dagcentrum Floriande in Hoofddorp.

Maarten is al jaren lid van de Centrale Cliëntenraad en is de initiatiefnemer voor een symposium voor leden van locatieraden van Ons Tweede Thuis op 17 oktober in DC Amstel-Meer.

Centrale Cliëntenraad Ik maak mij zorgen over de bezuinigingen in de zorg. Ik vind dat de Centrale Cliëntenraad in actie moet komen. De regering neemt ons heel veel af. En familie moet ineens van alles gaan doen. Voor mijn familie is dat niet te doen. Mijn moeder is oud en mijn zus werkt en heeft daar helemaal geen tijd voor. Ik vind dat we ons als Centrale Cliëntenraad goed moeten profileren. Mensen moeten goed weten wie we zijn en wat wij belangrijk vinden. De leden van de CCR weten vaak niet wat er gebeurt in de locaties. We krijgen bijvoorbeeld nooit post vanuit de voorzieningen. Ik zou graag meer contact hebben met de locatieraden van de voorzieningen. We zitten in de CCR voor de mensen die in de voorzieningen vanOnsTweedeThuis wonen en werken. Maar... we zien ze nooit. Ik vind het heel belangrijk om elkaar te zien en met elkaar te praten.

“ MEDEZEGGENSCHAP IS MEEDENKEN, MEEDOEN EN MEEBESLISSEN.” Ik heb in de CCR voorgesteld om een dag te organiseren voor cliënten van de Centrale Cliëntenraad en voor de locatieraden. Een dag waarin we met elkaar praten over medezeggenschap. Waar we met elkaar praten en elkaar leren kennen. Iedereen vindt het een goed plan. En samen met onze coach, mevrouw Van der Maarl, zijn we druk bezig met het voorbereiden van deze dag. Medezeggenschap is een ingewikkeld woord maar het betekent: meedenken, meedoen en meebeslissen. Het symposium over medezeggenschap is op 17 oktober. De locatieraden en de leden van de Centrale Cliëntenraad krijgen ruim van tevoren een uitnodiging. Ik hoop dat er veel mensen komen en dat we elkaar beter leren kennen.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|13

KALENDER

JUNI |22 WMO-INFORMATIEBIJEENKOMST REGIO AMSTELVEEN EN AALSMEER voor cliënten met begeleiding of dagbesteding. 2 groepen: 1 voor mantelzorgers en 1 voor cliënten. DC Middelpolder, Veteranenlaan 3-7 Amstelveen, 19.30-21.00 uur.

|26 ZOMERMARKT met verkoop van producten van Middelpolder, De Goede Buur en Nifterlake, hapjes en drankjes,

open podium voor muziek, clowns, ijscoman, knutselen, cupcakes, etc. kinderdienstencentrum Nifterlake, Hoeksewaard 149, Amstelveen, 16.00-19.00 uur.

|26 WMO-INFORMATIEBIJEENKOMST REGIO UITHOORN voor cliënten met begeleiding

of dagbesteding. 2 groepen: 1 voor mantelzorgers en 1 voor cliënten. Arbeidstrainingscentrum Morgenster, Mr. Visserlaan 6, Uithoorn, 19.30-21.00 uur.

JULI |2 WMO-INFORMATIEBIJEENKOMST REGIO HAARLEMMERMEER EN HAARLEM voor cliënten met begeleiding of dagbesteding. 2 groepen: 1 voor mantelzorgers en 1 voor cliënten. KDC De Zevenster, Boslaan 25 Hoofddorp 19.30-21.00 uur.

|2 ZOMERMARKT Westwijk, Augusta de Witlaan 2, Amstelveen, 18.30 uur - 20.00 uur.

SEPTEMBER |27 BURENDAG, kinderboerderij Boerenzwaluw, Boslaan 25, Hoofddorp. |6 EXPOSITIE

kunstwerken van cliënten van Ons Tweede Thuis in Pop-up Kunsthuis bij Speelboerderij Elsenhove in Amstelveen van 4 tot 20 september 2015. Officiële opening zondagmiddag 6 september van 14:30 tot 16:00 uur. Bankrasweg 1, Amstelveen.

OKTOBER |17 DAG VAN MEDEZEGGENSCHAP VOOR LOCATIERADEN ONS TWEEDE THUIS, DC Amstel-Meer, Jasmijnstraat 33 Aalsmeer, 10.00 - 15.30 uur.

VIERINGEN

Ons Tweede Thuis organiseert voor haar cliënten een aantal zondagsvieringen en sjabbatvieringen. De sjabbatvieringen vinden plaats in de woonvoorzieningen Groenhof en Maccabiadelaan. De vieringen zijn op vrijdagavonden en zaterdag(sjabbat)middag. Ook is er regelmatig op de zaterdag(sjabbat)morgen gelegenheid om naar de synagoge te gaan. Voor de exacte tijdstippen kunt u contact opnemen met de woonvoorzieningen of met Amiad Ilsar, a.ilsar@onstweedethuis.nl. De plaats en data voor de zondagsvieringen in de komende maanden zijn zoals hieronder aangegeven. Voor meer informatie over de zondagsvieringen kunt u contact opnemen met Ronald van der Kruk, r.v.d.kruk@onstweedethuis.nl of Albert Jan Treur, aj.treur@onstweedethuis.nl. De vieringen staan onder leiding van Ronald van der Kruk en Albert Jan Treur. Er is muziek en iedereen: cliënten, ouders, familie en begeleiding, is van harte welkom.

JUNI 21

Westwijk, 10.30 uur

AUGUSTUS

ADRESSEN

In augustus zijn er geen vieringen

dagcentrum Amstel-Meer Jasmijnstraat 33, Aalsmeer

JULI

SEPTEMBER

dagcentrum Ringvaart

5

Amstel-Meer, 10.30 uur

6

Amstel-Meer, 10.30 uur

Kaj Munkweg 52, Hoofddorp

12

Ringvaart, 10.30 uur

13

Ringvaart, 10.30 uur

dagcentrum Westwijk

19

Westwijk, 10.30 uur

20

Westwijk, 10.30 uur

Augusta de Witlaan 2, Amstelveen

Tweede Thuis juni 2015 14| Ons

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de betreffende voorziening.

WIE Tim Hoetmer VAN Poldersport

KUNSTUITLEEN bij Het Atelier Floriande!

Op Het Atelier is vijf dagen per week een vaste groep cliënten aan het werk. Zij maken ieder op hun eigen wijze unieke kunstwerken. Deze kunstwerken zijn te koop voor een zeer betaalbare prijs. Sinds kort verhuren wij ook kunstwerken aan particulieren, bedrijven, praktijken, etc. Per kunstwerk betaalt u slechts 12,50 euro per half jaar.

Mail ons of bel voor een afspraak, zodat u vrijblijvend de kunstwerken kunt bekijken.

U kunt vragen naar Marianne of Marlies. atelier@onstweedethuis.nl Dagcentrum Floriande Waddenweg 25, Hoofddorp 023- 5569120

PGB Er is nogal wat onrust over de PBG-uitbetalingen.

Navraag bij de financiële administratie van Ons Tweede Thuis leert dat het voor Ons Tweede Thuis op dit moment goed verloopt.

Het SVB betaalt de declaraties over het algemeen goed uit. In een paar gevallen is dit niet het geval en Ons Tweede Thuis zoekt uit of dat ligt aan het declareren door de cliënt of door de uitbetaling door het SVB. Iedereen krijgt dus gewoon de zorg die nodig is.

Klankbordgroep Sinds kort is er een klankbordgroep.

Daar gaan medewerkers en bestuurder met elkaar in gesprek over de zelforganisatie van de teams. Het leek me wel wat om daar in te zitten. Ik werk bij Poldersport en daar zijn we eigenlijk altijd zelforganiserend geweest. Onze teamleider zat namelijk op Middelpolder in Amstelveen, best wel ver weg van De Kwakel. We waren dus eigenlijk al gewend onze eigen boontjes te doppen. Ik dacht, daar kan ik wat over vertellen in die klankbordgroep en er valt natuurlijk altijd wat te leren van anderen.

We zijn net voor de eerste keer bij elkaar gekomen en het is me nu al duidelijk waarom. Er was alle ruimte om je verhaal te vertellen. Mensen kwamen met kleine dingen zoals de boodschappen die voorheen door de teamleider werden gedaan. Dat betekent dus extra werk. Het lijkt misschien wat minder interessant, maar je moet er wel als team uitkomen.

“ ELKE VOORZIENING IS IMMERS ANDERS, MAAR DE BEHOEFTE AAN KADERS IS GROOT.” Echt belangrijk vond ik de discussie over de handelingsruimte van teams en locatiemanagers. Hoe moet het bijvoorbeeld met sollicitatiegesprekken of functioneringsgesprekken en hoe ver gaat je verantwoordelijkheid als team. Het lijkt me overigens niet zo makkelijk om dat goed te definiëren. Elke voorziening is immers anders, maar de behoefte aan kaders is groot. Er komt een kaderbrief over die handelingsruimte. Ik ben benieuwd wat we terugzien van de discussie uit de klankbordgroep.

Ondertussen waren we ook veel met elkaar in gesprek over zelforganisatie en was het grappig om de verschillen te zien tussen een grote voorziening en een kleine als de onze. Wij hebben zestien cliënten en drie medewerkers. Meestal sta je dus met z’n tweeën of alleen. Als er iets is, zeg je dat meteen tegen elkaar en als er iets geregeld moet worden, doe je dat. Een ‘cc’tje’ naar de locatiemanager hoe je het aan wil pakken. Even wachten op de goedkeuring en aan de slag!

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|15

IN|BEELD

Participatie meer dan modewoord Ouderparticipatie, zowel ouders als begeleiders moeten eraan wennen. Berrie Verhoeven, locatiemanager van woon- en dagcentrum Schoolweg, Debbie de Vos, begeleider, en Angèle Wielinga, moeder van Jessica, komen hieronder aan het woord.

Hoe is het eigenlijk voor begeleiders als ouders meehelpen in de voorziening?

“Binnen Ons Tweede Thuis vinden we ouderparticipatie belangrijk. Ouders kennen hun kind vaak het best. Samen zorgen we ervoor dat de zorg en begeleiding van mensen met een beperking van goede kwaliteit is en blijft. Voor sommige begeleiders is dit wel wennen. Ouders zijn veel mondiger geworden, bemoeien zich meer met de zorg en begeleiding.

Ze zien veel meer wat er gebeurt in de voorziening. Meestal gaat dit goed, maar er zijn ook visieverschillen. Ouders kunnen hun kinderen overschatten of juist onderschatten. En niet elke cliënt vindt het fijn dat zijn familie van alles voor hem doet”, aldus Berrie. Angèle vertelt dat ze de laatste weken dagelijks tweemaal een half uurtje op de voorziening is om een wondje van haar dochter te verzorgen. “Ik vind dat fijn om te doen en daarmee ontlast ik ook de begeleiders.” Berrie: “Dit is een heel mooi voorbeeld van ouderparticipatie dat voor alle partijen goed werkt.”

Hoe gaan jullie hiermee om?

“Wij werken persoonsgericht. Dat houdt in dat de wensen, mogelijkheden en beperkingen van onze bewoners altijd centraal staan. Als ouders en begeleiders niet op een lijn zitten, dan praten we hierover met elkaar. Eigenlijk net zo als in een gezin.”

Wat is er nodig om participatie een succes te laten worden?

Angèle en Debbie vullen elkaar aan: “Goede communicatie, elkaar respecteren. En goede afspraken maken en vastleggen in het ondersteuningsplan.” “Ouders moeten zich hier welkom voelen,” zegt Berrie. Angèle gaat daarop in: “Ik voel me hier echt heel erg welkom. De cliënten mogen er zijn en dat geldt ook voor ouders.” Berrie geeft aan dat sommige begeleiders het best lastig vinden om meer samen te werken met ouders: “Dit levert ook wel eens spanning op.

Maar daar praten we over en het is ook mogelijk om hiervoor een korte training te volgen.”

Is de rol van begeleiders hiermee anders geworden?

Debbie: “Ja, de taken van begeleiders zijn breder en meer divers geworden. Dit komt ook omdat we als team meer zelforganiserend zijn gaan werken. Ikzelf vind dit heel erg leuk. Ik zie het als een belangrijke meerwaarde voor veel van onze cliënten dat familieleden meer betrokken zijn bij de ondersteuning van onze cliënten”.

Hoe zorgen jullie ervoor dat ouders mee gaan participeren?

Berrie: “Tijdens de bespreking van het ondersteuningsplan bespreken we altijd wat familie kan en wil doen. Bijvoorbeeld doktersbezoeken of ziekenhuiscontroles. Verder willen we vooral graag dat ouders elkaar stimuleren door hun ervaringen met elkaar te delen. Hierdoor wordt de ouderparticipatie op een heel natuurlijke manier gestimuleerd. Cliënten hebben het erover, maar ook begeleiders en ouders praten er onderling over. Ik geloof dat dit beter werkt dan dat ik een bijeenkomst organiseer over ouderparticipatie. Je moet niet te veel af willen dwingen. Verder hebben we sinds kort ook een familieraad op Schoolweg. De familieraad gaat themaavonden organiseren. Misschien is ouderparticipatie een thema om mee te starten.”

Tweede Thuis maart 2015 16| Ons

IN|BEELD

Tassen Van Verre In Ouderkerk aan de Amstel zit ‘Van Verre’. Het is een bedrijf dat producten van over de hele wereld verkoopt.

Begonnen met Portugees glas en nu een complete groothandel van artikelen van bijna overal ter wereld. Het gaat bij Van Verre om de producent van het artikel. De ambachtsman of vrouw die er zijn hart in heeft gelegd.

Daarbij staat de eerlijke handel (fair trade) voorop. Via de vrouw van de accountant van het bedrijf (zo kan het lopen) kwamen ze in contact met Ons Tweede Thuis en er begon een bijzondere samenwerking.

Uniek stuk

Het eerste contact is gelegd met de textielgroep van dagcentrum Middelpolder. De inkopers van Van Verre zijn op bezoek gegaan en zagen dat ook mensen met een beperking erg mooie dingen aan het maken waren. Dat is ook een groep die we kunnen laten zien en die een kans moet krijgen, dachten ze.

De kwaliteit van de producten van de textielgroep was goed, constateerden ze. Vervolgens gingen ze op zoek naar de stoffen en het concept voor een geschikte tas om in het assortiment op te nemen.

Een commercieel succes zal het niet worden. Dat weten ze. Elke tas is weer een uniek stuk en er valt nog geen winst te behalen omdat er niet in grotere hoeveelheden geproduceerd kan worden.

Ze zien het daarom vooralsnog meer als een unieke samenwerking.

Elke keer als ze op het dagcentrum komen, worden ze daar met open armen ontvangen. Het voelt een beetje als een gezellige huiskamer. De cliënten die er werken, zijn erg trots op hun product, dat ‘gezien’ wordt en verkocht. Ze zijn onderdeel geworden van een groot wereldwijd netwerk van authentieke ambachtsmensen. En dat voelt goed.

Capaciteit Vormgeefster Saskia Mertens ging samen met Sonja Meijer van de textielgroep aan de slag om een paar goede ontwerpen te maken. Tassen die op het dagcentrum geproduceerd konden worden. Ondertussen werd ook naar de productiecapaciteit gekeken.

Vijftien tassen per drie weken bleek een haalbare kaart. Ze werden zich bij Van Verre bewust van de beperkingen van die capaciteit. Als je mensen met een beperking tijdens hun dagbesteding hebben, onder druk gaat zetten, dan gaat het hele verhaal niet door.

Samenwerking

Tentoonstelling Van Verre is erg tevreden over het resultaat. Zij leverden de stoffen en de accessoires, zoals kralen. De textielgroep deed de rest. De tassen werden gemaakt

voor een tentoonstelling Magisch Afrika in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Daar waren ze tijdens de tentoonstelling in de museumwinkel te koop. Mooie tassen en tweezijdig te gebruiken.

Van Verre blijft ondertussen zoeken naar klanten voor de producten van het dagcentrum. Niet zo makkelijk in een tijd waarin de prijs van producten vaak verdubbeld moet worden om het überhaupt in een winkel te krijgen. Ze komen echter op zoveel verschillende plekken. Daar ontstaan ideeën, die combineer je weer met mensen en producten en opeens is daar dan weer een opening voor samenwerking. Wordt vervolgd als het aan Van Verre ligt.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|17

Hoe ben je betrokken geraakt bij de gehandicaptenzorg?

De cliënten,

daar gaat het om Elja Schwarz is sinds vier jaar lid van de Raad van Toezicht en sinds november vorig jaar voorzitter. Hij vertelt met passie over de gehandicaptenzorg, de cliënten en hun familie en over de rol van de Raad van Toezicht.

Tweede Thuis 18| Ons juni 2015

“Onze cliënten, daar gaat het om. Als ik zo terugkijk zijn het altijd kwetsbare mensen geweest voor wie ik gewerkt heb.

Van oorsprong ben ik fysiotherapeut. Op een gegeven moment heb ik gekozen voor management. Toevallig was mijn eerste baan bij het Sinai Centrum, bij de verstandelijk-gehandicaptensector.

Een vriend van me zei dat je de verstandelijkgehandicaptenzorg niet alleen moet zien, maar ook moet voelen en ruiken. Dat ben ik nooit vergeten. Ik weet het nog goed, tijdens mijn eerste bezoek aan een woning kwamen we bij een groep die net aan tafel zat. Ze aten spinazie. Het was een mooie zomerdag en ik droeg een witte broek. Ik zag een jongen kijken… en daar ging zijn bord, tegen mijn broek aan. Voelen en ruiken… Ik had bij het Sinai Centrum een ontzettend leuke tijd.

Toen is de vonk met de gehandicaptenzorg overgesprongen. Daarna heb ik bij de GGZ en de thuiszorg gewerkt. Nu ben ik als organisatieadviseur ZZP’er. Mijn kracht is om mensen en organisaties met elkaar te verbinden. Ik heb geleerd om steeds beter te kijken vanuit de bewoner zelf. Die blik en die verbindende kracht helpt ook binnen de Raad van Toezicht van Ons Tweede Thuis waarvan ik nu voorzitter ben.”

Wat zijn voor jou de centrale thema’s binnen de gehandicaptenzorg?

“Voor mij zijn er een paar basisthema’s voor de gehandicaptenzorg. Natuurlijk speelt er vaak van alles, zeker in deze tijd, maar ach alles is al eens voorbij gekomen. Participatie was er allang voor de minister erover begon.

Centrale thema’s blijven normalisatie van het leven, en ouders. We moeten echt

IN|BEELD

Toezicht houden is een dynamisch proces. Je wilt goede zorg leveren en je bent bezig met maatschappelijk geld, van de belastingbetaler.

vanuit het perspectief van normalisatie van het leven kijken. Het betekent heel veel voor cliënten dat zij ’s morgens opstaan, hun jas aandoen, een tas pakken en naar de dagopvang gaan, ook al is die slechts 50 meter verderop. Het gaat om de beleving, daar moeten we allemaal van doordrongen zijn. Wat betreft de ouders moeten we ons realiseren wat het betekent om als ouder je kind weg te geven. Je kunt dat weggeven allerlei namen geven, maar ouders ervaren het als weggeven. Zij krijgen te maken met dilemma’s en allerlei grote vragen: heb ik gefaald of niet, is het beter voor mijn kind, wat betekent het dat ik mijn kind waarschijnlijk zal overleven? Stel dat een ouder na vijftien jaar weer contact opneemt met zijn kind, moet je als begeleider dan boos zijn over dat lange wegblijven of kun je blij zijn voor je cliënt?

Ik denk het laatste.”

Wat is de rol van de Raad van Toezicht binnen Ons Tweede Thuis?

“Ik ben twaalf jaar toezichthouder bij Sinai Centrum geweest, waarvan de laatste drie jaar voorzitter. Toen Ons Tweede Thuis de gehandicaptentak van Sinai Centrum overnam, ben ik lid geworden van de Raad van Toezicht hier bij Ons Tweede Thuis. Toezicht houden is een dynamisch proces. Je wilt goede zorg leveren en je bent bezig met maatschappelijk geld, van de belastingbetaler. Continu moet je je afvragen ‘doen we het goed?’. Ons Tweede Thuis kreeg op een kantelmoment, nu alles in de zorg verandert, een nieuwe bestuurder. Roel heeft een lastige klus die hij heel zorgvuldig uitvoert. Gelukkig wordt de urgentie voor de veranderingen

op dit moment door veel mensen gevoeld.

Als Raad van Toezicht willen we aansluiten bij de dynamiek in de zorg. Voorheen stond de Raad meer op afstand, maar dat wijzigt.

Er zijn allemaal nieuwe toezichthouders, dat is een nadeel want de kennis is met het vertrek van de oude toezichthouders uit de Raad verdwenen. Het collectieve geheugen is via hen nog wel beschikbaar, want zij zijn zeer bereid om mee te denken als we dat vragen. Tot nu toe hield de Raad toezicht op de bestuurder maar dat wijzigt nu in toezicht op de besturing, breder dus.

Wij proberen om meer naast de organisatie te komen staan met zicht op zowel de strategie als het operationele proces. Dat is voor ons een heel nieuw proces waarin we ons ook laten coachen. Als Raad dragen we verantwoordelijkheid voor de strategie, zijn we medeverantwoordelijk voor de financiën, moeten we ons ook meer op de inhoud gaan richten en zijn we als werkgever de baas van de bestuurder, die we immers aanstellen als Raad. Dat zie je allemaal terug in toezichthouden op de besturing.”

Wat is jouw rol binnen de Raad van Toezicht?

“We willen meer zichtbaar zijn in de organisatie. Roel is als bestuurder natuurlijk het uithangbord maar ik ben bijvoorbeeld bij bijeenkomsten geweest van, toen nog, clustermanagers. We willen laten zien dat de Raad van Toezicht onderdeel is van het proces. Mijn rol als voorzitter is die van verbinder. Dat is ook mijn stijl.

Ik ben een man van hoofdlijnen. Het is een uitdaging om de Raad op het niveau te krijgen dat in deze tijd nodig is om de organisatie om te vormen. Dat is ook een

maatschappelijke opdracht. Ons Tweede Thuis heeft een jaarlijkse omzet van bijna 100 miljoen euro, dat is niet vrijblijvend maar geeft verantwoordelijkheid. Ik doe het allemaal met heel veel plezier. Ik zit al heel lang in de zorg en alles komt nu bij elkaar. Die grijze haren zijn er niet voor niets, denk ik dan. Levenservaringen, ervaringen in organisaties, perspectieven leren herkennen. Ons Tweede Thuis heeft het geluk van degelijkheid, dat maakt de uitdaging leuk. Ik sta ook achter het merendeel van de veranderingen in de zorg. De uitdaging is om niet achter het proces aan te hollen maar proactief te zijn.”

Wat zijn aandachtspunten voor Ons Tweede Thuis?

“Goed dan, twee waarschuwingen. Ons Tweede Thuis heeft nu in de regio een monopolie-positie maar we moeten niet achterover leunen want dat zal niet zo blijven. De gemeenten zullen echt andere spelers binnenhalen. We moeten op het puntje van onze stoel zitten en kijken wat er gebeurt in gemeenteland of verzekeringsland. Het andere is dat we moeten bewaken dat de bewoners echt ons uitgangspunt blijven. Zij mogen niet vermorzeld worden tussen onderwerpen als gebouwen en contracten. Het gaat echt om de bewoners.”

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|19

IN|BEELD

KEUKENTAFELGESPREK Marco Floor heeft het achter de rug: het ‘keukentafelgesprek’.

Het was niet aan de keukentafel maar wel bij hem thuis. Het was best een prettig gesprek maar de gemeente begrijpt nog weinig van de soort begeleiding die mensen met een beperking nodig hebben.

Marco kon dat wel uitleggen, samen met zijn persoonlijk begeleider en ouders, en Ons Tweede Thuis kan hem blijven ondersteunen.

Marco was de eerste in woonvoorziening Aan het Spoor, dus het was voor iedereen even wennen. Marco: “Ik kreeg een brief van de gemeente over de verlening van mijn indicatie. Vroeger ging dat veel gemakkelijker, toen kon Ons Tweede Thuis dat doen maar nu moet je het zelf doen. Ik ben met die brief naar mijn begeleider gegaan en ik heb hem ook aan mijn ouders laten lezen. Het gesprek was begin maart, hier in mijn huiskamer. We zaten niet aan de keukentafel hoor, gewoon op de bank en stoelen. De gemeente is met al die veranderingen gewoon in het diepe gegooid.

Ze weten niet precies wat ze ermee aan moeten.

Ze wisten ook niet zoveel over hoe het reilt en zeilt hier op de voorziening. Ik heb ze rondgeleid en het restaurant laten zien. Ze weten ook niet hoe mensen met een beperking leven.

Ik laat alles maar op me afkomen. Ik heb het gesprek wel een beetje voorgestoomd met mijn begeleider.

Zij zei dat ik niet moest schrikken als het allemaal wat erger leek dan het in werkelijkheid is. Je moet natuurlijk goed duidelijk opschrijven wat er niet lukt en waarom je begeleiding nodig hebt. Het gesprek duurde een uur. De mevrouw van de gemeente stelde allerlei vragen. Die weet ik niet meer hoor maar ik heb bijvoorbeeld verteld dat ik vroeger nooit nee kon zeggen. Dat was mijn zwakste punt. Er belden veel mensen op van verzekeringen of energiemaatschappij. Samen met mijn begeleider heb ik met toen geregistreerd bij ‘bel me niet’. En ik heb een cursus gedaan om nee te leren zeggen. Ik heb samen met mijn begeleider uitgelegd wat ik nodig heb. Mensen begrijpen vaak niet dat ik hier woon. Wat ik nodig heb aan begeleiding. Ik rij auto en heb een baan maar ik heb wel begeleiding nodig.”

Intussen ligt er een brief met de ‘beschikking’ (wat voorheen de indicatie was). Daarin staat hoeveel uur per week Marco begeleiding kan krijgen en waar die voor bedoeld is. Verder staat in de brief van alles over de eigen bijdrage. Heeft Marco nog tips voor andere cliënten die zo’n gesprek krijgen? “Ja, laat alles maar op je af komen. Bespreek het wel met je persoonlijk begeleider en betrek je familie erbij.” En tips voor de gemeente? “Ze moeten een keer komen kijken bijvoorbeeld op een koffie-uurtje komen. En ze moeten met begeleiding en cliënten praten hoe het gaat op een woonvoorziening.”

Tweede Thuis 20| Ons juni 2015

IN|BEELD

“Wil je de versjes vast voorlezen want ik hoor het niet meer als ik dood ben.”

Zorg rond overlijden Onze clienten wonen vaak een groot deel van hun leven bij ons. Ook als zij ouder worden en als hun levenseinde nadert willen wij voor hen zorgen zodat zij thuis kunnen sterven.

Hoe gaat het op een voorziening als een cliënt ernstig ziek is en overlijdt? Cora Plaisant van der Wal van woonvoorziening Zijdelveld vertelt.

“Als iemand ernstig ziek is en niet meer beter zal worden, roepen we alle cliënten bij elkaar in het restaurant en dan vertellen we dat. Er is dan alle ruimte aan de bewoners om te reageren en vragen te stellen. Het is heel opvallend, maar als iemand stervende is, is er een heel serene sfeer in huis. Er is geen gedoe over kleine dingen meer. Op het moment dat iemand overleden is, gaan cliënten dingen regelen. De een zet de tafel in het restaurant neer waar we altijd wat spulletjes leggen van degene die overleden is. Een ander zet er waxinelichtjes neer, weer een ander gaat kaartjes maken voor aan de bloemen die met de kist meegaan. We hebben met elkaar rituelen ontwikkeld voor als iemand is gestorven.

Van bijna alle cliënten hier in Zijdelveld is er een formulier met hun wensen rond overlijden.

Dat hebben cliënten met hun familie of persoonlijk begeleider ingevuld. Sommige kunnen dat zelf goed aangeven, bij anderen moet je er op een andere manier achter komen wat zij willen. Bijvoorbeeld door te vragen welke bloemen ze het allermooist vinden. Iemand zei de witte anjer van Prins Bernhard, nou, die bloemen hebben we bij zijn uitvaart gegeven.

Het gebeurt natuurlijk ook dat zij iets zien bij een uitvaart en dat ook willen. Zoals een rode kist. Het heeft ons destijds heel wat moeite gekost om een rode kist te regelen, maar het is gelukt. Iemand anders wilde toen een groene kist. Nu is er veel meer mogelijk. Dat is ook eigenlijk meteen het mooiste in de laatste zorg voor een cliënt, je kunt zoveel voor hen doen. Je hebt soms ook de mooiste gesprekken met iemand. Pauline wist allang dat zij zou sterven. Haar broers wonen allemaal in het verre buitenland. Iedere week zat ze hier bij me, praatten we met elkaar en maakte ik een foto van haar. Die stuurden we dan naar haar broers. Met haar konden we alles heel goed voorbereiden want zij kon er goed over praten. Ze vroeg me op een gegeven moment of ik de versjes vast kon lezen want ‘als ik dood ben hoor ik het niet’. Ze maakte ook een tekening voor de rouwkaart en stelde zelf de tekst op. Dat was heel mooi.

Cliënten kunnen hier blijven wonen tot hun dood, mits het verantwoord is. Wij schakelen zo nodig de wijkzorg in en ook met het hospitium Thamerthuis hebben we een goede samenwerking. Het palliatieve zorg- en behandelplan dat Ons Tweede Thuis heeft, geeft ons houvast in de laatste zorg aan cliënten. Na het overlijden is de wens van de cliënt leidraad voor de uitvaart, maar de familie heeft uiteindelijk het laatste woord. Eigenlijk gebeurt het altijd in goed overleg. De medecliënten nemen hier op Zijdelveld afscheid. Een enkele cliënt gaat mee naar de kerk of uitvaartcentrum. Als dat een cliënt van hetzelfde team is als van de overledene, gaat er een begeleider apart voor hem of haar mee. De

medewerkers van het team moeten bij de uitvaart ruimte hebben voor hun eigen verdriet. Zij zijn professionals maar het verdriet gaat natuurlijk niet aan hen voorbij.

Hoe je daar professioneel mee omgaat, daar praten we met elkaar over, soms met hulp van de pastoraal medewerker.

Het afscheid op Zijdelveld is altijd een heel mooie bijeenkomst. Het is echt voor de cliënten van Zijdelveld. Alleen de familie van de overledene is er dan ook bij aanwezig. Zij vinden het vaak een prachtige bijeenkomst.

Hun familielid staat helemaal centraal en zij horen allerlei dingen terug van dat familielid. We hebben zo onze eigen rituelen ontwikkeld. De kist wordt gebracht, er klinkt muziek, we ontsteken lichtjes, iedereen die dat wil mag iets zeggen, er is een tafeltje met wat persoonlijke spulletjes van wie overleden is, en wie wil mag voor degene die overleden is bidden of voor ouders die overleden zijn. Cliënten helpen de kist naar buiten rijden en sinds die keer dat het karretje er niet was waar de kist op staat, dragen we de kist naar buiten, want dat vindt iedereen wel erg mooi. Buiten vormen we een erehaag voor de kist en als de auto met de kist wegrijdt, staan we met z’n allen langs de stoep. Eigenlijk als een grote familie.”

Ons Tweede Thuis kent een palliatief zorg- en behandelplan met een handleiding palliatieve zorg ‘Op weg naar het eind’ en een ‘Zo wil ik het’-boek waarin de wensen staan van cliënten rond overlijden.

De handleiding en het ‘Zo wil ik het’boek zijn te vinden op de website: www.onstweedethuis.com/visie/beleid.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|21

IN|BEELD

Let op wanneer je indicatie afloopt Linda van Wijngaarden is zorgbemiddelaar bij Ons Tweede Thuis. Zij heeft in haar dagelijkse werk veel te maken met indicaties en beschikkingen. Daarom leggen we haar de vraag voor om eens uit te leggen hoe het zit met het aflopen van de indicaties met ingang van 1 januari 2016.

“Begeleiding in dagcentra en ambulante begeleiding valt vanaf 1 januari 2016 helemaal onder de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). De gemeenten zijn dan verantwoordelijk voor het bieden van de juiste zorg aan de inwoners van de gemeente. De ene gemeente regelt het net weer anders dan de andere, maar in grote lijnen gaat het als volgt: “Als je een indicatie hebt met een einddatum van 1 januari 2016 of daarna, dan moet je contact opnemen met de gemeente. Dit moet acht weken voor het aflopen van de indicatie. Het is dus belangrijk om goed in de gaten te houden dat dit eind oktober 2015 moet gebeuren.

Je kunt naar het WMO-loket of een WMOconsulent van de gemeente bellen om een afspraak te maken voor een gesprek. Dit kan of zelf, of samen met een familielid of begeleider. De telefoonnummers van de WMO-loketten en de WMO-consulenten staan op de sites van de gemeenten.”

Waarom moeten cliënten een afspraak maken met de gemeente?

“De WMO-consulenten willen kennismaken met de mensen die een nieuwe indicatie nodig hebben. Dit gesprek wordt ook wel keukentafelgesprek genoemd. Cliënten die al langer zorg ontvangen van Ons Tweede Thuis worden soms op het gemeentehuis uitgenodigd, maar het kan dus ook bij hen thuis. Aan de keukentafel.”

Waar gaat het gesprek over?

“Tijdens het gesprek vraagt de WMOTweede Thuis juni 2015 22| Ons

consulent welke zorg je nodig hebt vanuit Ons Tweede Thuis, maar ook wat je zelf of je familie kan doen. Het is belangrijk dat je goed uitlegt welke ondersteuning je nodig hebt. Het is daarom handig om iemand mee te nemen die de je goed kent en die goed weet wat je zelf kan, maar vooral ook aankan. Soms vinden cliënten dat ze helemaal geen beperking hebben. Dan is het wel verstandig dat iemand dit wat kan toelichten.”

Moeten cliënten, ouders en begeleiders zich voorbereiden op dit gesprek?

“De WMO-consulent vraagt om het persoonlijk ondersteuningsplan mee te nemen. De informatie uit dit plan gebruikt de WMO-consulent naast het gesprek om een goed beeld te krijgen wat de cliënt nodig heeft aan ondersteuning. Veel meer is er eigenlijk niet nodig aan voorbereiding. Het is gewoon een gesprek, maar wel een belangrijk gesprek”.

Wat gebeurt er na het gesprek?

“Na het gesprek, soms duurt dat een tijdje, ontvang je een brief van de gemeente met een zogenaamde beschikking. Dit kun je vergelijken met de vroegere indicatie. Op deze beschikking staat meestal vermeld hoeveel uren je begeleiding of ondersteuning krijgt van Ons Tweede Thuis. Het kan zijn dat het aantal uren begeleiding en ondersteuning hetzelfde blijft. Maar het kan ook meer

of minder worden. Dit noemen ze ook wel opschalen en afschalen.”

Staat er een einddatum op de beschikking?

“Indicaties werden vroeger vaak voor tien jaar afgegeven. Beschikkingen meestal voor twee of vijf jaar. Op de beschikking staat een einddatum.

Ontvang je ambulante begeleiding, dan gaat de WMO-consulent samen met jou doelen formuleren. De gemeente plant dan ook evaluatiemomenten om de voortgang te volgen. Voor de cliënten met dagbesteding geldt dit niet. De doelen worden dan, net zoals nu, samen met de persoonlijk begeleider geformuleerd en geëvalueerd.”

Waar kunnen cliënten, ouders en medewerkers terecht met vragen?

“Cliënten en ouders kunnen hun vragen stellen aan de eigen begeleiders, locatiemanagers of aan de gemeente.

De leden van de Centrale Cliëntenraad hebben onlangs een workshop gevolgd over de WMO en het keukentafelgesprek. Zij kunnen dus ook benaderd worden bij vragen.”

En als begeleiders en locatiemanagers vragen hebben?

“Zij kunnen met vragen terecht bij Titia Wagenaar, beleidsmedewerker.

Zij is bereikbaar op het Dienstencentrum en via: t.wagenaar@onstweedethuis.nl.”

VASTE|RUBRIEK CEFARA

Hoe bewust kunnen we zijn Aan mij is gevraagd of ik mijn gedachten wil laten gaan over de kernwaarde zelfbewustzijn. Maar bewustzijn is iets anders dan zelfbewustzijn, zoals dat op de OTT-website wordt benoemd.

Ik zal dan ook bij beide begrippen stilstaan.

Allereerst het bewustzijn. Hoe kunnen wij als familie het

gedaan om vooral naar families toe duidelijk te vertellen wanneer

bewustzijn interpreteren bij de zorg voor onze familieleden. Ik

er opstartproblemen optreden die de cliënten kunnen raken.

wil dat met een voorbeeld weergeven: onze dochter Carmen is

Op alle voorzieningen zijn teams dus hard bezig om de nieuwe

een halfjaar geleden verhuisd naar Ouderkerk, een nieuw dag-

werkwijze van zelforganisatie in te voeren. Dat is een proces,

en wooncentrum met een volledig nieuw team. Het ontbreekt

waarbij de teams worden begeleid door coaches, die voorheen ook

absoluut niet aan enthousiasme en liefde, maar het nadeel is

al jaren binnen OTT hebben gewerkt in de zorg of dienstverlening.

wel dat deze nieuwe medewerkers zowel de cliënten, als elkaar

Desondanks zullen er heus wel opstartproblemen zijn en fouten

moeten leren kennen. Voorheen woonde Carmen jarenlang op de

gemaakt worden. Op de momenten dat wij op onze voorziening

IJweg en daar was heel veel over Carmen bekend, over haar zorg,

startproblemen of fouten constateren, is het van groot belang dat

haar gedrag en over onze rol als ouders. Nu worden er natuurlijk

we samen met de medewerkers werken aan oplossingen. Ik hoop

POP’s,

geschreven,

maar

bij

aanvang is het toch zoeken. Als ouder ben ik me ervan bewust dat het voor een

nieuw team

niet altijd meevalt om direct uit al die rapporten precies de goede

Als wij als familie oprecht zelfbewust zijn, dan moeten wij ons eigenlijk afvragen of wij ook (dezelfde) fouten zouden kunnen maken.

dat wij als familieleden in staat zijn om daarover in gesprek te gaan met teams, zodat dit betere zorg oplevert, en dat teams eerder families betrekken bij de zorg rondom de cliënten.

en belangrijke punten op te halen. Daarbij komt dat alle teams

En dan zelfbewustzijn? Als wij als familie oprecht zelfbewust zijn,

bezig zijn om zelforganiserend te werken. Dat betekent voor het

dan moeten wij ons eigenlijk afvragen of wij ook (dezelfde) fouten

team van Ouderkerk dat ze, naast de eerdere punten, ook een

zouden kunnen maken. Als wij die vraag aan onszelf stellen en ook

nieuwe werkwijze moet ontwikkelen. Wij moeten ons realiseren

eerlijk antwoord geven op die vraag, dan blijkt dat de zorg voor

dat er vragen kunnen zijn over onze familieleden die wij als

onze familieleden vaak veel complexer is dan het op het eerste

familie misschien vrij makkelijk kunnen beantwoorden. We zullen

gezicht lijkt. En dan ontstaat de mogelijkheid om samen te zoeken

nadrukkelijk onze betrokkenheid moeten tonen. Ons Tweede

naar oplossingen en verbeterpunten. Deze oplossingen zullen een

Thuis heeft alle medewerkers door een aantal startbijeenkomsten

veel breder draagvlak hebben. En dat zal in de toekomst tot veel

geïnformeerd over de invoering van zelforganisatie. Ik was

meer tevredenheid over de zorg gaan leiden. Daar wil ik me graag

aanwezig bij zo’n startbijeenkomst. Ik heb daar een oproep

sterk voor maken.

Robert Verberg Voorzitter Cefara

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|23

IN|BEELD

Net wat hulp nodig Tygo zit lekker op de bank uit zijn beker te drinken. Sinds kort drinkt hij niet meer uit een fles met speen maar uit een tuitbeker en soms al uit een gewone beker. Een hele prestatie voor Tygo (2,5 jaar) want nog niet zo lang geleden had hij een eet- en drinkprobleem. Zijn vader en moeder krijgen van Ons Tweede Thuis gezinsondersteuning en hijzelf gaat sinds kort naar kinderdienstencentrum De Lotusbloem. Hij gaat met sprongen vooruit tot grote vreugde van zijn ouders Sandra en Marcel Stolte-Brasser en de gezinsondersteuners Roos Eichhorn en Joke van der Kooij.

Eigenlijk werd Sandra op vrij natuurlijke manier altijd ondersteund door haar moeder. Ze hadden iedere dag telefonisch even contact en haar moeder ging vaak mee, bijvoorbeeld naar artsen. Toen haar moeder twee jaar geleden overleed, was dat dan ook een grote slag voor Sandra en haar man Marcel. Niet alleen emotioneel, maar zij misten ook de grote hulp van haar moeder. Sandra: “Ik ben nu heel blij met Roos en Joke. Zonder hen had ik het niet gered.”

Roos ondersteunt Sandra en Marcel met de opvoeding van Tygo en Joke is er voor hulp bij de financiën, administratie, post, allerlei organisatorische en praktische zaken. Gemiddeld komt een van hen één keer per week bij Sandra thuis. “Verder hebben we vaak contact via telefoon of Whatsapp. Dat is een fantastisch middel om even iets te delen, een foto te sturen als Tygo iets voor het eerst doet, of een vraag te stellen. Marcel werkt overdag maar regelmatig zijn er ook gesprekken met hem erbij. Belangrijk is immers dat iedereen op één lijn zit”, aldus Joke.

Tweede Thuis maart 2015 26| Ons

Roos: “Het is erg leuk om te zien hoe goed Tygo vooruit gaat nu hij op De Lotusbloem andere kinderen als voorbeeld heeft.” Sandra vult trots aan: “Hij eet nu veel meer. In het begin at hij alleen maar potjes fruit maar nu eet hij een banaan met een vorkje. Hij had een eetprobleem en is daar ook een keer voor opgenomen in het ziekenhuis. Via de kinderarts en MEE kwamen we bij Ons Tweede Thuis terecht.

Sandra en Marcel hebben een sociaal netwerk waar zij veel steun van krijgen.

Familie helpt en Sandra heeft een goede vriendin. “We zijn heel close. Zij heeft zoontje van drie, ook met een achterstand en zij heeft het ook niet breed, net als ik. Daardoor herkennen we veel van elkaar. Veel mensen geven allerlei adviezen maar wat kan ik daarmee? Dat maakt het onrustig in mijn hoofd. Ik bespreek dat met Roos of Joke, dan kan ik het van me afzetten. De hulp van Roos en Joke is heel belangrijk voor me. De gemeente kan wel zeggen ‘laat je zus dit doen of je met dat helpen’ maar die kijkt anders tegen de dingen aan.” Joke vult aan: “Ook al hebben Sandra en Marcel een sociaal netwerk dat hen helpt, er kunnen ook wel eens irritaties zijn. Zij kunnen zich niet begrepen voelen of de ander niet begrijpen. Onze ondersteuning is onpartijdig, wij blijven komen. De gemeente leert langzamerhand dat dit soort ondersteuning langdurig is maar ook dat het zwaardere hulp kan voorkomen. Sandra en Marcel zijn van goede wil en doen het heel goed maar ze hebben net wat hulp nodig.”

Nieuws vanuit de Centrale Clientenraad De Centrale Cliëntenraad heeft de afgelopen weken hard gewerkt.

Hieronder een kort verslag.

Vraag van locatieraad over kaarsen branden Tijdens de vergadering met de bestuurder hebben we gesproken over het branden van kaarsjes in kamers van bewoners. Van een locatieraad kregen we de vraag of je hier algemene afspraken over moet en mag maken.

De Centrale Clientenraad vindt dat er geen algemene afspraak over mag komen voor alle cliënten van Ons Tweede Thuis. Dit onderwerp kan besproken worden in de locatieraad, maar ook individueel met de cliënt die hierover een vraag heeft.

Niet alle cliënten kunnen met kaarsen omgaan. Dan levert het gevaarlijke situaties op. Maar er zijn ook cliënten die hier op een verantwoorde manier mee om kunnen gaan.

De raadsleden zijn erg blij dat locatieraden vragen stellen.

Amstel-Meer in Aalsmeer worden gehouden. Deze dag is speciaal voor leden van locatieraden. Helaas kunnen we niet alle raadsleden van de locatieraden uitnodigen.

Jaarverslag Hebben jullie allemaal de poster gelezen met ons jaarverslag erop? Deze is in april uitgekomen en is ook te vinden op onstweedethuis.nl (www.onstweedethuis.com/organisatie/ medezeggenschap/medezeggenschap-clienten-en-familie/ centrale-clientenraad/)

WMO-bijeenkomst 11 mei was er een WMO-bijeenkomst voor leden van locatieraden. Tijdens deze avond waren twee WMO-adviseurs aanwezig van Aandacht voor Iedereen (AVI): Esther Anker en Yvonne Steemers.

De aanwezige leden spraken met hen over de veranderingen die de nieuwe WMO met zich meebrengt. Hoe je contact opneemt met de gemeente om een afspraak te maken voor een gesprek en dat je altijd iemand mee mag nemen. We hebben veel belangrijke informatie gekregen.

Wil je ook een WMO-bijeenkomst bijwonen in jouw regio? In de kalender vind je data en tijden in de maanden juni en juli voor zowel cliënten als voor mantelzorgers.

Het programma ‘Aandacht voor iedereen’ richt zich op belangenbehartigers, WMO-raden en cliëntenraden zodat zij hun krachten kunnen bundelen in het gesprek met gemeenten.

Input voor cliëntervaringsonderzoek In april hebben we meegedacht met de vragen voor het cliëntervaringsonderzoek. We hebben hierin een paar mooie tips gegeven die zijn meegenomen in de vragenlijst.

Cliëntenraad op bezoek bij Cefara Enkele leden van de Centrale Clientenraad zijn op bezoek geweest bij de Centrale Familieraad. Het was een goede vergadering. Er waren heel veel mensen, maar voorzitter Robert Verberg had het goed in de hand.

Voorbereiding Dag Medezeggenschap Tussendoor is een werkgroepje van leden van de Centrale Clientenraad bezig met het voorbereiden van een dag over medezeggenschap. De dag zal op zaterdag 17 oktober in DC

Het programma ‘Aandacht voor iedereen’ wordt gefinancierd door VWS. De bij het programma betrokken landelijke organisaties zijn: CSO, Ieder(in), Koepel Wmo-raden, LPGGz, Mezzo, NPCF, Oogvereniging, Per Saldo en Zorgbelang Nederland.

Mede namens alle raadsleden wens ik iedereen een goede en mooie zomerperiode toe.

Marja van der Maarl Coach Centrale Cliëntenraad Ons Tweede Thuis

juni 2015

|25

We doen van alles: boodschappen, appeltaarten bakken, lunch uitserveren, ramen lappen (dat gaat steeds beter), koffie zetten, lunch klaarzetten, dweilen, bestelbriefjes invullen. Ik doe sinds kort ook telefoondienst op woensdagmiddag van half twaalf tot kwart voor een. Dat is ook echt leuk. In het begin was het doorverbinden een beetje moeilijk maar dat gaat nu goed.

Bij Ricoh maak ik de tafels en stoelen in het restaurant schoon.

Eerst vul ik een emmer met water en sop en dan ga ik aan de slag. Ik begin waar niemand zit. Mensen moeten niet het gevoel hebben dat je ze wegjaagt. Ze zijn bij Ricoh heel blij met me.

Dinsdag hadden we een evaluatie. Dat vond ik heel spannend.

Ik was echt zenuwachtig. Maar dat bleek heel positief te zijn.

Ze zeiden ‘je neemt je werk heel serieus en je doet het netjes’.

Goed he. Ik ga er ook altijd positief heen. Misschien kan ik daar nog wel meer gaan doen. Bijvoorbeeld de sausjes die bij de kassa staan, aanvullen. Maar dat moeten we rustig gaan bekijken. Ik ben hier al heel blij mee.”

Werken bij Middelpolder en Ricoh “Straks trek ik m’n witte blouse aan en dan kan ik naar Ricoh, een

Naboarschap

bedrijf hier in de buurt. Ik werk daar elke donderdagmiddag

Elke dinsdag halen en brengen een paar cliënten van de lunchgroep van Middelpolder de was op uit de keuken van Ricoh om deze op Middelpolder te wassen en te strijken.

Op maandag tot en met donderdag maken Steven en Ingrid de tafels in het restaurant van Ricoh schoon. In september doen zo’n 80 medewerkers van Ricoh vrijwilligerswerk in een van de groengebieden in de buurt van Middelpolder. De laatste twee jaar begonnen ze de dag met appeltaart, cake en brownies van Middelpolder. Een groepje cliënten bracht deze lekkernijen naar hen toe. De laatste keer kwam de hele groep ook lunchen op Middelpolder: cliënten verzorgden soep en drinken. Ricoh zelf had broodjes geregeld.

een uur. Het is hartstikke leuk. Waarom? Dat vind ik moeilijk te zeggen. Het zijn daar heel aardige mensen. Het is buiten de deur… ik heb het gevoel dat ik op een echte werkplek ben, bij een echt bedrijf. Dat is hartstikke leuk.

Hier is het een dagcentrum, daar een echt bedrijf. Hier op Middelpolder werk ik bijna een jaar. Ook leuk hoor. Eerst heb ik zes weken bij de houtgroep gewerkt, daarna kwam ik bij de lunchgroep.

Dat sprak me meteen aan. Dat is meer voor mij weggelegd.

Toen er stroomstoring bij Ricoh was vroegen zij de lunchgroep of zij wat potjes koffie en thee voor hen konden zetten. Dit was uiteraard geen probleem. Als tegenprestatie drukte Ricoh de flyer voor de wintermarkt.

Een paar maanden geleden mocht Middelpolder een gift van Ricoh ontvangen voor een duofiets. Zij hadden hun restaurant verbouwd en het oude meubilair verkocht. De opbrengst hiervoor kreeg Middelpolder als gift. Een mooie samenwerking!

Tweede Thuis juni 2015 26| Ons

IN|BEELD

Een ridder

voor Ons Tweede Thuis Op vrijdag 24 april dacht Robert Verberg, voorzitter van de Centrale Familieraad, dat hij een gewone dag zou hebben.

Maar er stond hem een grote verrassing te wachten. Het werd een vrijdag om nooit te vergeten. te behartigen. Ik zorg ervoor dat de families goed betrokken zijn bij Ons Tweede Thuis, dat de cliënten een goede plek hebben en dat er goed opgelet wordt”.

Is het lintje een waardering voor uw werk of stimulans om verder te blijven werken?

“Allebei. Vooral de stimulans. Als je merkt dat je werk zo gewaardeerd wordt, dan heb je een extra reden om meer te doen, eigenlijk”.

Misschien een lintje voor de maatschappij?

“Pas om half negen kreeg ik het idee dat er misschien wat anders ging gebeuren dan ik had gedacht”, aldus Robert.

En het ging inderdaad anders dan gedacht. Die ochtend, rond negen uur, werd hij door de burgemeester van Amstelveen, Mirjam van ’t Veld, vereerd met een lintje.

Een zeer welverdiende onderscheiding na meer dan 20 jaar actieve inzet voor mensen met een beperking en hun families. “Ik ben zeer verrast en vereerd! Dit is allemaal erg onverwacht!”, zo beschreef Robert het moment een paar uur later en zichtbaar ontroerd op woon- en dagcentrum Schoolweg in Ouderkerk aan de Amstel. Hier werd hij met bloemen en cadeaus begroet door familie, collega’s, vrienden en vertegenwoordigers van Ons Tweede Thuis. Na een gezamenlijke lunch en het uitwisselen van geschenken, speeches en prijzen hadden we de mogelijkheid om paar vragen te stellen.

“Is dat ook mogelijk? Hahaha. Nee, ik zou het nog niet doen. Ik denk dat de maatschappij nog heel veel tijd moet investeren om mensen met een beperking op te nemen. Meer openstaan en meer ruimte geven aan mensen met een beperking. Maar ik zie wel plekken, kleine initiatieven binnen de maatschappij.

Bijvoorbeeld de basisschool aan de overkant. Sinds Schoolweg is geopend zijn ze bezig geweest om op verschillende manieren samen te werken, elkaar te helpen en iets voor elkaar te betekenen. Ik zie veel verschillende initiatieven die zeer positief zijn, die iets toevoegen. Zij verdienen wel een lintje!

Als ik trouwens iemand een lintje zou mogen geven, dan is het mijn echtgenote. Ik vind het belangrijk om te vermelden dat je inderdaad een onderscheiding kunt krijgen, maar je doet het nooit alleen.

Waarom een lintje?

De onderscheiding is voor iedereen die meehelpt, die meedenkt. Voor iedereen die meedoet aan de participatie en aan het verbeteren van onze maatschappij.” En uit dit detail van ‘ridderlijkheid’ en dankbaarheid blijkt niet alleen Roberts enorme inzet, betrokkenheid en professionaliteit, maar ook zijn grote hart.

“Omdat ik al meer dan 20 jaar actief ben in de familiecommissies en de Centrale Familie raad en de Raad van Toezicht en alles doe om de plaats van de families goed

Ons Tweede Thuis is zeer trots op ons nieuwe lid in de Orde van Oranje-Nassau en feliciteert Robert Verberg van harte.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|27

Adam met zijn zus en broer.

DE WEEK VAN

de moeder van Adam El Kouaa

Maandag Het is een rustige nacht geweest. Onze jongste zoon Adam zit op de Biezenwaard. Een voorziening waar ze zorgen voor ernstig zieke kinderen. Mijn man is naar zijn vrijwilligers werk. We hebben vandaag ook tijd voor de zwemcursus van de broer en zus van Adam. Ik heb het huis schoongemaakt, boodschappen gedaan eigenlijk allemaal hele normale dingen. Aan het eind van de dag zijn we met z’n allen nog even op bezoek geweest bij Adam op de Biezenwaard. Konden de kinderen toch weer even met hem spelen.

Dinsdag Ik heb weer veel tijd voor de mijn zoon en dochter die thuis zijn. Na school gaan we oefenen met fietsen in het park. Even langs oma en naar de markt geweest.

Het lijkt een drukke dag, maar we hebben echt tijd en ruimte om dingen te doen waar we anders niet aan toe komen.

Woensdag Om 16.00 zijn we op de Biezenwaard om Adam op te halen. Het is altijd weer een soort van volksverhuizing.

Al zijn spullen moeten mee en we moeten echt opletten dat we niets vergeten. Twee beademing apparaten, één mobiele en één voor thuis. En voedingspomp met alle toebehoren voor de sondevoeding. Een saturatiemeter om de zuurstofwaarde in zijn bloed te meten. Medicatie, spuitjes voor de medicatie, zalfjes, zijn speciale stoel en ga zo maar door. Thuisgekomen begint de verzorging van Adam. Hij heeft onder andere last van taaislijm en moet regelmatig schoongezogen worden. Dan druppels en vervolgens de Ventoline Tweede Thuis juni 2015 28| Ons

spray zodat hij weer wat makkelijker kan ademen. Samen met mijn man verschoon ik hem en doen we hem zijn lekkere ‘thuis’ kleren aan.

Dan maken we hem klaar voor de eerste sondevoeding.

Na het eten moet Adam opnieuw worden uitgezogen en helpt één van ons de kinderen met huiswerk. Adam mag even lekker door het huislopen. Dat vindt hij heerlijk. Om half acht komt de thuiszorg om te helpen Adam klaar te maken om naar bed te gaan. Ze regelen de medicatie en stellen de beademing goed in. Ondertussen brengen we de andere kinderen naar bed en om elf uur liggen we er zelf in.

Donderdag Het was geen rustige nacht. Het alarm van de beademing is een paar keer afgegaan. Dan moet je er direct naar toe want dan is het zuurstofniveau in zijn bloed te laag. Hij heeft liggen woelen waardoor er iets mis is gegaan met de slang of er is wat anders aan de hand.

Hij is dan erg onrustig en het duurt meestal een uur voordat hij weer slaapt. Als dat zoals nu drie keer gebeurt dan heb je eigenlijk nauwelijks geslapen.

Om zeven uur halen we de kinderen uit bed, Ontbijten, tandenpoetsen en naar school. Daarna beginnen we weer met de verzorging van Adam.

Onder de douche, stoma schoonmaken en ademhalingsapparaat reinigen… Om elf uur zijn we klaar en om 12 uur begint de sondevoeding weer. Er is weinig ruimte om iets anders te doen. Wel komt de speelbegeleidster ’s middags langs om spelletjes met Adam te doen zodat we even weg kunnen voor boodschappen. Daarna begint de dagelijkse routine van de verzorging weer.

Vrijdag Om vier uur brengen we, samen met de kinderen die net uit school zijn, Adam naar de Biezenwaard. Daarna keer de rust terug in huis. We kunnen er weer even uit om boodschappen te doen, naar het park te gaan en een beetje uit te rusten. We hebben ook weer tijd en aandacht voor de andere twee kinderen. Dat moet ook, want het weekend begint en dan verwachten ze die aandacht van ons. Tegelijkertijd missen we Adam dan weer ontzettend. Ook zijn broer en zus, want die zijn eigenlijk altijd met hem aan het spelen als hij er is. Het is zo’n fijne jongen, echt de kanjer van ons gezin.

IN|BEELD

Mondhygieniste voor mensen met een beperking Monique de Bruin is mondhygieniste. Twee keer per maand houdt ze praktijk in het dienstencentrum voor de bewoners van woon- en dagcentrum Amstel-Meer. Dat doet ze al sinds 1995. Er komen nu ook steeds meer cliënten van andere voorzieningen zoals Hortensialaan, Westwijk, Veldzicht, etc.

Monique: “Het is echt speciaal werk, heel anders dan mijn normale praktijk. Je moet roeien met de riemen die je hebt. Cliënten kunnen niet goed voor hun eigen gebit zorgen dus je moet andere manieren bedenken.

Goed reinigen, daar begint het mee, maar het mag niet te belastend voor de cliënt zijn, anders gaat die gebitsreiniging associëren met een nare ervaring waardoor de weerstand alleen maar groter wordt. Je leert te zorgen voor een ontspannen situatie. Met grapjes en duidelijke voorbeelden kom je een heel eind.

Daarnaast is preventie en signalering door de begeleiding van groot belang. Daar steek ik best veel tijd in. Veel mensen staan er namelijk niet bij stil hoe moeilijk het is om iemand anders zijn gebit te poetsen. Je kan eigenlijk het beste achter iemand gaan staan voor de spiegel. Dan is het bijna als of je je eigen tanden poetst. Maar het blijft ingewikkeld. Mensen met een beperking hebben vaak grotere lipspanning waardoor poetsen lastiger is. Veel hebben last van tandenknarsen

Vervolg pagina: XX Adam geeft het voorbeeld De handicap van Adam is echt een klap in ons gezicht geweest. Hij is nu zes jaar oud en al die jaren was het ziekenhuis in en uit. Zoveel verdriet en zoveel zorgen… Tegelijkertijd hebben we geleerd om positief te blijven. Adam doet dat immers ook. We hebben zijn handicap een plek gegeven, volledig geaccepteerd en zo gaat het werken.

Ondertussen geeft Adam het goede voorbeeld. Hij geniet zichtbaar van de kleine dingen om hem heen, hij heeft energie en geeft niet op. Het is een echte vechter!

“Het is echt speciaal werk, heel anders dan mijn normale praktijk.”

en mond-ademen. Dat laatste zorgt voor een droge en gevoeligere mond.

Cliënten die bij mij langskomen, hebben dan ook bovengemiddeld vaak last van tandvleesontsteking. Aan de andere kant zie je bij mensen die op voorzieningen wonen, weer veel minder gaatjes. Dat komt omdat ze gezond eten en veel minder snoepen dan anderen.

Goed poetsen blijft het belangrijkste. Het liefst met een elektrische tandenborstel, maar ja, die trilt en maakt lawaai. Vooral voor mensen met een ernstige beperking kan dat bedreigend zijn waardoor het poetsen een soort dagelijkse bezoeking wordt. Een oplossing daarvoor is bijvoorbeeld een driehoekige tandenborstel die de tanden en het tandvlees van alle kanten benadert. Kortom, zoals ik al zei, roeien met de riemen die je hebt.

Desondanks kan je als begeleider echt het verschil maken. Twee keer per dag met aandacht poetsen, dan heb je echt je best gedaan”.

Meer informatie over mondverzorging op de site van het Ivoren Kruis: www.ivorenkruis.nl.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|29

IN|BEELD in de keukentafelgesprekken welke vorm van ondersteuning iemand nodig heeft. Door al die contacten met mensen met een beperking komt langzaam het hele spectrum voor hen in beeld.

De ondersteuning die mensen nodig hebben is nu eenmaal heel divers en niet altijd even vanzelfsprekend.

Veel tijd De praktijk wijst het uit. Op het ogenblik kost het veel tijd om van zorgaanvraag tot zorg te komen. De gemeente moet een beschikking voor die zorg geven op papier. Vervolgens moet hier alles weer handmatig worden ingevoerd. Daarbij komt ook nog dat iedere gemeente andere regels heeft, andere categorieën, andere productcodes, een andere vormgeving. We moeten kortom voor elke aanvraag goed nadenken hoe onze zorg in de beschikking van de gemeente past. De gemeente Haarlemmermeer heeft inmiddels wel een digitaal systeem maar dat is nog niet waterdicht. Dat vraagt elke keer om veel controle.

MEER REGELDRUK Gea Regelink werkt op het dienstencentrum van Ons Tweede Thuis in Aalsmeer. Ze beheert het secretariaat van de afdeling Zorgbemiddeling. Alle beschikkingen voor cliënten om zorg te krijgen van Ons Tweede Thuis lopen via deze afdeling. De administratie is er in deze tijden van transitie naar de WMO bepaald niet minder op geworden.

Gea: “Ik merk dat er steeds meer administratieve druk komt, regeldruk zeg maar. Eerst hadden we voor de financiering van de zorg te maken met één landelijke instantie. Nu is de toewijzing van een deel van de zorg voor mensen met een beperking en de jeugdzorg overgenomen door de gemeenten. We hebben dus opeens veel meer partners gekregen op onze weg naar de juiste zorg voor de cliënt. Op zich zou dat niet zo’n probleem moeten zijn, maar de gemeenten hebben dit nog nooit gedaan. Ze krijgen te maken met een groep mensen die vaak veel ondersteuning nodig heeft en ze krijgen te maken met budgetkortingen. Geen gemakkelijke start dus.

Hele spectrum Het contact verloopt echter goed, ik kan altijd bellen met mijn vragen en zij ons ook. En dat gebeurt regelmatig. De gemeente bepaalt

Tweede Thuis juni 2015 30| Ons

Extra werk Het kost dus allemaal meer tijd dan vroeger. Toen was ik per beschikking, een paar minuten per cliënt kwijt. Nu minimaal twintig minuten. Het gaat daarbij niet alleen maar om nieuwe mensen maar ook om alle herbeschikkingen van mensen die al zorg bij ons krijgen. Of we dat aan hadden zien komen? Nou ja, verandering en vernieuwing brengt altijd extra werk met zich mee. Maar dat het zoveel zou zijn... dat had ikzelf in ieder geval niet verwacht.

Digitaliseren De oplossing is volgens mij digitaliseren. Met eenduidige computerprogramma’s die iedereen gebruikt. Met dezelfde zorg-omschrijvingen en dezelfde codes. En daar hoort bij: samenwerken! door de zorginstellingen, de gemeenten en het zorgkantoor. Als iedereen goed op elkaar is afgestemd dan krijg je de zorg en ondersteuning het snelst bij de mensen die dat nodig hebben. En dat is wat we allemaal willen, dat kan ik rustig stellen.

Doel Ondertussen moeten we roeien met de riemen die we hebben. We hebben inmiddels tijdelijke ondersteuning voor het secretariaat gevonden om de papierstroom onder controle te krijgen en vertraging te voorkomen. Dat kan toch niet de bedoeling van het nieuwe systeem zijn geweest dat juist stond voor meer efficiency en minder kosten. Voordeel van al dat geregel is wel dat je de gemeente veel aan de telefoon of op de mail hebt. Je leert elkaar zo in korte tijd goed kennen. Zo goed dat ik, zoals ik daarstraks al zei, zeker weet dat we allebei hetzelfde doel voor ogen hebben: het zo snel mogelijk starten van de zorg voor de cliënt.”

IN|BEELD

Regelarmer beleid Meer nadruk op verbetering en minder op controle Angelique Buskermolen en Anne Kooistra zijn beiden lid van het auditteam van Ons Tweede Thuis. Anne is beleidsmedewerker en Angelique begeleider. Al jaren lang gebruikt Ons Tweede Thuis interne audits om de kwaliteit van de zorg- en dienstverlening te verbeteren. Bij een interne audit kijken we naar de processen en werkafspraken. Hiervoor interviewen de auditteams collega’s en onderzoeken zij dossiers. Onlangs is het auditteam gestart met een nieuwe werkwijze waarin medewerkers, veel meer dan voorheen, samen met de auditoren op zoek gaan naar mogelijke verbeteringen.

Wat was de aanleiding voor de nieuwe werkwijze?

“De bestaande methode leverde op een gegeven moment te weinig meer op. Het was een nuttige aanpak in de beginperiode, maar we waren uiteindelijk vooral aan het checken of de HKZ-normen (de eisen die gelden vanuit het kwaliteitskeurmerk dat Ons Tweede Thuis voert) en de daaruit voortvloeiende regels nageleefd werden. Zowel de interne als de externe HKZaudit toonden elke keer aan dat dit over het algemeen op orde was. Het managementteam wilde de interne audit gaan gebruiken om samen met de medewerkers te werken aan een nieuwe kwaliteitsslag. Wij kregen de opdracht om een voorstel te doen voor een werkwijze die direct verbetervoorstellen ophaalt. Dat voorstel is inmiddels goedgekeurd en de eerste ervaringen zijn positief.”

Wat is het verschil?

“We doen geen uitgebreide documentcontroles meer vooraf. Verder focussen we ons op een thema dat leeft in de organisatie in plaats van op het hele HKZ-normenschema. Hierdoor kun je veel dieper ergens op ingaan. Het onderwerp wordt bepaald door het managementteam. Afgelopen audit was het onderwerp bijvoorbeeld participatie van cliënten en ouders in het persoonlijk ondersteuningsplan.

Als auditoren zijn we nu veel meer samen met de begeleiders en locatiemanagers in gesprek over het onderwerp. Belangrijke vragen daarbij zijn: loopt de procedure, is de werkwijze efficiënt, wat werkt wel, wat niet en wat zou er verbeterd kunnen worden. Tijdens het interview kijken we in dossiers als daar aanleiding voor is.

Medewerkers geven aan dat ze deze

zelf al goede ideeën om zaken die niet zo lekker lopen, doeltreffend aan te pakken.

Doordat wij veel voorzieningen bezoeken zijn we goed op de hoogte van verschillende werkwijzen en kunnen we tips delen.

Ook interviewen we nu medewerkers van verschillende voorzieningen tegelijkertijd, en je kunt al merken dat hierdoor tijdens het interview van elkaar wordt geleerd.

Net als voorheen leggen we onze bevindingen vast in een rapport. We besteden nu wel meer aandacht aan de terugkoppeling op intranet”.

manier prettiger vinden.

Minder controlerend en meer in dialoog met elkaar.” Angelique en Anne benadrukken dat het controle-element niet helemaal verdwenen is. Als medewerkers dingen anders doen dan is afgesproken, bespreken we nu echter met medewerkers waarom zij dat doen en welke verbetervoorstellen zij zouden willen aanbrengen in de procedure of de randvoorwaarden zodat die wel werkt. Vaak hebben medewerkers

Ons Tweede Thuis wil regelarmer werken, is er een link met de nieuwe auditwerkwijze?

“Ja, die is er inderdaad. Door de nieuwe werkwijze (medewerkers tegelijk interviewen en minder uitgebreid documentonderzoek) werkt het auditteam nu zelf efficiënter en neemt een interne audit ook minder tijd van de locaties.

Daarnaast kijken we met elkaar heel goed of alle regels die we in de loop van de jaren opgesteld hebben, nog wel van toepassing zijn. En of we bepaalde documenten kunnen samenvoegen. Het regelarmer maken van Ons Tweede Thuis bespreken we ook tijdens de auditrondes.

De afdeling kwaliteit en beleid is nu ook bezig om alle werkafspraken op te schonen, logischer in te delen, en waar mogelijk te bundelen”.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|31

IN|BEELD

Tussentijds kijken hoe het gaat Titia Wagenaar is beleidsmedewerker voor ons Tweede Thuis: “Sinds 1 januari 2015 is het nieuwe besturingssysteem ingevoerd en is de reorganisatie van start gegaan. Een van de consequenties is dat de functie van teamleider is vervallen.

De Ondernemingsraad en de Centrale Familieraad hebben ingestemd met dit nieuwe besturingssysteem op voorwaarde dat er in 2015 een tussentijdse meting zou zijn onder een deel van de medewerkers en onder een deel van de cliënten. De Centrale Familieraad wil vooral weten hoe cliënten de kwaliteit van zorg ervaren, en de Ondernemingsraad hoe de medewerkers de werkdruk ervaren. Dat de functie van teamleider is weggevallen en de teams zelforganiserend worden, heeft immers nogal wat gevolgen op de voorzieningen. De Centrale Familieraad en de Ondernemingsraad maakten zich zorgen over die gevolgen en vroegen daarom om een tussentijdse meting.

Roel de Bruijn heeft hiermee ingestemd en de meting is gepland voor de laatste week van mei en de eerste twee weken van juni 2015.

A-selecte steekproef We zijn met het onafhankelijke bureau Effectory in gesprek gegaan; zij hebben de vorige tevredenheidonderzoeken binnen Ons Tweede Thuis ook uitgevoerd.

Om een representatief resultaat te krijgen, gaan ze een a-selecte steekproef doen bij 198 cliënten en 200 medewerkers vanuit de hele organisatie.

Vragenlijsten

Het is niet de bedoeling dat medewerkers van de voorziening hen helpen; die zijn namelijk zelf onderdeel van de reorganisatie.

Inmiddels zijn twee begeleidingsgroepen aan de slag gegaan; één voor de meting onder cliënten en één voor medewerkers. In de begeleidingsgroep voor de cliënten zitten vertegenwoordigers van de Centrale Familieraad, het primair proces (zeg maar; de medewerkers en leidinggevenden op de voorzieningen) en het Adviespunt. Ook de Centrale Cliëntenraad wordt hierbij betrokken. De begeleidingsgroep stelt een vragenlijst van maximaal vijftien vragen op die gebaseerd zijn op de vragen over kwaliteit van zorg uit het vorige cliëntenonderzoek. Bij de beantwoording van die vragen kunnen de geselecteerde cliënten natuurlijk geholpen worden door hun netwerk of door de coaches van de locatieraden. Het is niet de bedoeling dat medewerkers van de voorziening hen helpen; die zijn namelijk zelf onderdeel van de reorganisatie. De begeleidingsgroep voor medewerkers bestaat uit de Ondernemingsraad, de afdeling HRM en het primair proces. Deze groep stelt een vragenlijst vast van maximaal dertig vragen.

Uitvoering Effectory zal de tussentijdse meting uitvoeren en de coördinatie ligt in handen van de afdeling Beleid en Kwaliteit. Vanaf 26 mei ontvangen de geselecteerde cliënten de vragenlijst via hun persoonlijk begeleider terwijl de geselecteerde medewerkers deze op hun huisadres ontvangen. We hopen dat zoveel mogelijk mensen meedoen! De reorganisatie is een heel proces en het is goed om dit nauwkeurig te volgen. Deze tussentijdse metingen zijn daar een mooie manier voor. Na de zomer volgt de terugkoppeling van de resultaten.”

Vragen? Mail naar Titia Wagenaar: T.Wagenaar@onstweedethuis.nl

Tweede Thuis juni 2015 32| Ons

Afscheid

Miranda Kouters Donderdag 19 maart nam sectormanager Miranda Kouters afscheid van Ons Tweede Thuis na een dienstverband van ruim 19 jaar waarin ze zich met hart en ziel heeft ingezet voor de kindersector. Als plaats van handeling natuurlijk een kinderdienstencentrum, in dit geval Nifterlake in Amstelveen.

Ter gelegenheid van dit afscheid is een mini symposium georganiseerd waarin gesproken werd door Prof. dr. J.S. Reinders, hoogleraar Ethiek aan de Vrije Universiteit van Amsterdam over het onderwerp ‘Kwaliteit bewaken’.

Kwaliteit is volgens deze spreker niet af te lezen uit cliënt raadplegingen. Na vele jaren van verplichtgestelde cliëntraadplegingen heeft de wetenschap vastgesteld dat het langjarig gemiddelde uitkomt op een tevredenheidcijfer tussen 7,6 en 8,2. Prof. Reinders zet vraagtekens bij het nut van dergelijke raadplegingen en vraagt zich af of gelden niet beter besteed dienen te worden. Kwaliteit is af te lezen aan de inspanningen van de begeleiders en het resultaat wat hiermee geboekt wordt. Een kind, gehandicapt of niet, ontwikkelt zich slechts als het gestimuleerd wordt door het ervaringen op te laten doen. Dit vraagt om kennis, inzicht en vaardigheden bij de begeleider.

Aan dit proces valt de kwaliteit van de zorg af te lezen.

Vervolgens bracht directeur Roel de Bruin zijn dank over aan Miranda voor de vele projecten die ze succesvol op de kaart gezet heeft voor Ons Tweede Thuis. Hij noemde de opzet van vier kinderdagcentra, de naschoolse- en vakantieopvang en de Ambulante Dienstverlening. Als bijzondere prestatie werd de bemiddeling in de kwestie met de ouders van villa Spijker in Amsterdam benoemd.

Als geen ander verstaat Miranda de kunst van vertrouwen opbouwen met ouders van een kind met een beperking, aldus Roel de Bruin.

Daarna werd een boeket aangeboden met bloemen die op alle groepen van de Kinderdagcentra gemaakt waren en ontving Miranda een bon als bijdrage voor de inrichting van haar tuin, na haar verhuizing naar Brabant.

De tweede spreker, prof. dr. Willemszoon bleek na een serieuze aftrap waarin zijn titel aan de universiteit van Oslo centraal stond, toch steeds meer lachers op zijn hand te krijgen. Toen op zijn PowerPoint presentatie een rijtje bedrijven verscheen waaraan hij advies had gegeven (V&D, DSB enz) werd het duidelijk dat hier geen professor stond maar een cabaretier. Zijn conference was op maat gemaakt en bracht vele deugden en ondeugden van Miranda op grappige wijze aan het licht. Goochelen deed de professor met groot gemak waardoor de partner van Miranda in een onbewaakt ogenblik een bankbiljet kwijtraakte.

De mooiste speech kwam van Miranda zelf, waarin zij aan het eind drie krachtige wensen voor de organisatie meegaf aan de aanwezigen. Miranda enthousiasmeerde de organisatie om de soms buiten kaders zoekende medewerkers te koesteren, omdat zij het verschil in de kwaliteit van de zorg kunnen maken. Zij sloot hiermee naadloos aan bij de eerste spreker. Haar tweede wens was dat Ons Tweede Thuis “tot op het bot” blijft beseffen wat het voor ouders betekent om een kind te hebben met een beperking. En de laatste wens is dat er zo min mogelijk regels en procedures vanuit het management neergelaten worden. De minutenlange, daverende, staande ovatie vanuit de zaal die volgde op Miranda’s woorden gaf aan hoezeer de medewerkers en de organisatie haar inzet, betrokkenheid en warme, sprankelende persoonlijkheid zullen gaan missen.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|33

Nieuwe tuin Veldzicht Een volledig nieuwe tuin voor woning C op wooncentrum Veldzicht in Nieuw Vennep. Dat is een feestje waard. Op 11 april werd de tuin geopend. Door een initiatief van ouders is o.a. een prachtige veranda geplaatst.

Ouders hebben daarnaast contact gelegd met o.a. de Lions Club Haarlemmermeer. Samen met de Lions Club is o.a. de bestrating opnieuw gelegd. Verschillende sponsoren schonken versieringen en speelattributen. Tijdens de opening waren enkele leden van de Lions Club, cliënten en ouders van verschillende woningen en personeel van de verschillende groepen aanwezig. Ook de catering was prima verzorgd. Namens geheel Veldzicht veel dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan deze actie.

Aan de slag in natuurgebied De houtgroep van WDC Middelpolder in Amstelveen gaat aan de slag in natuurgebied Middelpolder van Groengebied Amstelland. Als eerste zijn acht nestkastjes en twee insectenhotels opgehangen. De kastjes zijn door de houtgroep gemaakt en zijn bestemd voor diverse vogels. Daarnaast gaan de cliënten takkenrillen maken, composthopen maken, onkruid trekken en zwerfvuil verwijderen. Wij hopen op een goede samenwerking met het groengebied!

NLdoet op Mozaïek Op zaterdag 21 maart, hebben de twee fusieclubs Lionsclub Amsterdam Zuidas en 1Host in het kader van de NLdoet actie een heerlijke voorjaarslunch verzorgd voor de bewoners woonvoorziening Mozaïek, mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Het enthousiasme onder de bewoners om deel te nemen was groot, er waren 25 inschrijvingen. De Lions hebben gezamenlijk de inkoop en de begeleiding van de dag gedaan. Het is de derde keer dat Lionsclub Amsterdam Zuidas voor Ons Tweede Thuis een NLdoet-actie verzorgt. Het weerzien met de bewoners was weer allerhartelijkst. Aan de goede sfeer en de hartelijke bedankjes na afloop te oordelen is ook deze lunch een succes geworden. Volgend jaar weer!

Nieuw G-team waterpolo Heb je altijd al willen waterpoloën of wil je gewoon een keertje kijken of dat iets voor je is? Vanaf 4 september start er op vrijdagavond van 19.30-20.30 uur een waterpolo G-team bij Oceanus in zwembad de Waterlelie in Aalsmeer.

Initiatiefnemers zijn Christa Buskermolen en Sabina Terlouw, medewerkers van Ons Tweede Thuis en waterpoloërs bij Oceanus. Zij vinden het belangrijk dat mensen met een verstandelijke beperking ook plezier kunnen hebben in het water en lekker kunnen bewegen. Oceanus wil dit haalbaar maken. Nu nog spelers. Ben jij of ken jij iemand met een verstandelijke beperking die gek is op water, dan ben je welkom om bij ons te komen spelen. De enige vereiste is dat je in het bezit bent van minimaal een A-diploma. Kom gerust een keertje kijken of meetrainen. Voor meer informatie of aanmelden mail naar: c.buskermolen@hotmail.com of sabina.terlouw@hotmail.com.

Tweede Thuis juni 2015 2015 34| Ons

NL Doet op Hankstraat Op NLdoet, 20 maart, kwamen vrijwilligers van de politieke partij HAP, Haarlemmermeerse Actieve Politiek, met een grote groep naar de woonvoorziening. Ook de eigen vrijwilligers van de Hankstraat waren van de partij. Na koffie en appeltaart van De Goede Buur kon het klussen beginnen.

Zware houten buitentafels moesten eerst gedemonteerd en daarna verplaatst worden. Daar waren vier sterke mannen mee bezig. Galerijen moesten schoon gespoten worden met de hogedrukspuiten en alle plantenbakken kregen nieuwe vulling. De hele ploeg was, met een paar aflossingen, tot vijf uur bezig. Eén persoon wilde wel vrijwilligster worden. Heel veel dank aan alle vrijwilligers op NLdoet op Hankstraat!

NIEUWS

Levendige bijeenkomst communicatieprofessionals over kernwaarden Innovatief, verbinden, trots, kwetsbaar, respect, betrouwbaar. Zomaar een aantal willekeurige kernwaarden van organisaties die deelnamen aan de inspiratiebijeenkomst voor communicatieprofessionals bij de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) over het thema ‘Aan de slag met kernwaarden’.

Melle Dotinga en Hetty Siemeling van de afdeling communicatie van Ons Tweede Thuis maakten een aantal maanden geleden een afspraak met Maartje van Boekel, hoofd afdeling communicatie van de VGN. Aan haar vroegen zij wat communicatieprofessionals de komende periode te wachten staat. Al snel bleek dat net als heel veel andere organisaties ook de VGN dit niet weet. Er gebeurt zoveel en in zo’n rap tempo.

Samen kwamen zij tot de conclusie dat het juist in deze tijd heel goed is om elkaar waar mogelijk te helpen en te inspireren. De VGN besloot om een aantal inspiratiebijeenkomsten te plannen. Dit keer niet door de VGN zelf georganiseerd, maar door zorgorganisaties. Ons Tweede Thuis trapte de eerste inspiratiebijeenkomst af. Bestuurder Roel de Bruijn en Melle Dotinga en Hetty Siemeling van de afdeling communicatie vertelden over de totstandkoming van de kernwaarden van Ons Tweede Thuis en de implementatie en het effect ervan in de organisatie.

Toen onze kernwaarden ‘verbindend, lef, kwetsbaar, zelfbewust en krachtig’ waren geformuleerd, hebben wij verschillende medewerkers van nagenoeg alle

locaties de gevraagd om een film te maken.

De opdracht was om één kernwaarde gedurende één dagdeel in beeld te brengen. Dat heeft geresulteerd in een film die erg positief is ontvangen in en buiten de organisatie.

De kernwaarden geven Ons Tweede Thuis houvast. Houvast om te vertellen waar we voor staan, houvast om een moeilijk gesprek te voeren, maar het verbindt ons ook met elkaar.

Tijdens de bijeenkomst concludeerden we ook dat we er nog niet zijn.

De kernwaarden zijn inmiddels bekend, maar ze moeten ook onderdeel worden van het gedrag van medewerkers. De afdelingen communicatie en HRM gaan hier samen een plan voor ontwikkelen.

Lotusbloemtour 2015 levert €2.850 op De 33e Lotusbloemtour, dit jaar op zondag 17 mei, heeft een zeer mooi bedrag opgeleverd: €2.850! De tocht startte in Vinkeveen bij café De Schans en op kinderdienstencentrum De Lotusbloem in Aalsmeer. Ondanks de lage temperaturen en soms veel wind kwamen er meer dan 250 mensen op de tour af. Fietsers konden 10, 40 of 70 kilometer rijden, racefietsers 70 of 100 kilometer. KDC De Lotusbloem is een kinderdagcentrum voor kinderen van 0 tot 18 jaar met een ontwikkelingsachterstand of een verstandelijke handicap. Kinderen worden in dit centrum niet alleen opgevangen maar ook deskundig begeleid. De opbrengst van de tocht komt geheel ten goede aan de kinderen van De Lotusbloem. Traditiegetrouw was er op De Lotusbloem appeltaart, dit keer gesponsord door Big Deal Keuken te Mijdrecht. Deze vond gretig aftrek en er werd ruim extra geld voor gegeven. TTC De Merel bedankt voor de organisatie en de fietsers en de niet-fietsers die sponsorden. Enno Steensma Geertsema, voorzitter van TTC De Merel (rechts op de foto) overhandigde met veel plezier de cheque van €2.850 aan Peter Schattenberg, voorzitter van de Oudercommissie van De Lotusbloem.

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|35

Het jaarverslag in het kort Zorginkoop Omdat per 1 januari 2015 een deel van onze diensten onder de gemeente (WMO, Jeugdzorg, Participatiewet) gingen vallen, zijn we in 2014 druk bezig geweest met zorginkoopgesprekken met gemeenten. Een heel nieuwe tak van sport voor Ons Tweede Thuis. Voor alle cliënten die overgingen naar de gemeenten, hebben we contracten af kunnen sluiten. Wel met kortingen waardoor de financiering daalt.

Medezeggenschap en participatie sociaal netwerk Familie en vrijwilligers waren altijd al belangrijk voor onze cliënten maar krijgen steeds meer een rol. We hebben een nieuw vrijwilligersbeleid vastgesteld.

De sociale netwerkanalyse helpt om te kijken wat mensen uit het netwerk voor een cliënt kunnen doen, waar vrijwilligers een rol kunnen spelen en wat professionals kunnen oppakken.

Er is nieuw participatie-en medezeggenschapbeleid ontwikkeld.

Regio’s

Samenwerking en zorginnovatie We zoeken steeds meer de verbinding met de buitenwereld, bijvoorbeeld door gezamenlijke werkprojecten met de sociale werkvoorziening. Daarnaast werken we samen met wetenschappelijke centra zoals het Trimbos instituut en de VU en met instellingen als GGZ Ingeest. Een aantal medewerkers is gedetacheerd in de Meerteams in Haarlemmermeer en een aantal gedragsdeskundigen bij de Ouder en Kind Teams in Amsterdam. Een nieuw ontwikkelde methodiek is een quickscan voor verstandelijke beperking, die andere branches, zoals de psychiatrie, toe kunnen passen. Het serious game EMPA brengt het empathisch vermogen van medewerkers in beeld.

Er is een zindelijkheidstraining en de methode Flink! bevordert het zelfvertrouwen en de weerbaarheid van cliënten.

Omdat een deel van onze cliënten onder de gemeenten vallen, zijn we meer in regio’s gaan werken.

De oude sectoren wonen, werken en kinderen worden opgeheven en daarvoor in de plaats komen drie regio’s: Haarlemmermeer/ Haarlem, Aalsmeer/Amstelveen/ Amsterdam en Ouder-Amstel/ Uithoorn/Diemen/Ronde Venen.

(In april 2015 zijn reeds twee nieuwe regiomanagers gestart.)

ECD

JIJ&IK

Tweede Thuis juni 2015 36| Ons

Er is een pilot geweest met een elektronisch cliëntendossier op een paar voorzieningen. De ervaringen hiermee waren heel positief. Het ECD wordt in de tweede helft van 2015 in de hele organisatie ingevoerd.

Eigen regie

Er komt steeds meer nadruk te liggen op de eigen regie van cliënten en diens sociale netwerk. We hebben daarom methodes ontwikkeld om het sociale netwerk van cliënten in kaart te brengen, om de zelfredzaamheid van cliënten te meten en om de inzet van vrijwilligers bij gezinnen met complexe problematiek te bevorderen.

IN|BEELD Financiën Het resultaat 2014 is beter dan begroot, onder andere omdat er vanuit de Zorgkantoren geen kortingen waren. De financiële positie van Ons Tweede Thuis is goed. Voor 2015 houden we rekening met kortingen op onze budgetten. De locatiemanagers hebben constructief meegedacht om de personeelskosten te verlagen. Door bijvoorbeeld de zorg innovatiever en efficiënter te maken. De begroting 2015 laat nog een positief resultaat zien, maar de marges staan duidelijk onder druk. Er is een prognose opgesteld voor de komende tien jaar om de kosten en opbrengsten op langere termijn in beeld te brengen.

De jaren 2016 en 2017 worden cruciaal door de aangekondigde bezuinigingen in de Wet Langdurige Zorg en door de komst van nieuwe aanbieders in de regio.

Verbetering van kwaliteit met minder middelen, dat is de uitdaging voor de komende jaren. Een andere uitdaging is behoud van ons ‘marktaandeel’ en de aanpassing van ons vastgoed op veranderende vragen. Een uitgebreid jaarverslag is te vinden op www.onstweedethuis.com onder organisatie.

De jaarrekening 2014 is op te vragen via ons dienstencentrum, info@onstweedethuis.nl of 0297 353800.

Nieuw Eind 2014 zijn twee nieuwe dag- en wooncentra geopend voor mensen met een (matige tot ernstige) verstandelijke beperking: Schoolweg in Ouderkerk aan de Amstel en Hoofdweg in Hoofddorp.

Een paar cijfers Cliënten Cliënten ZZP met dagbesteding

801

Cliënten ZZP zonder dagbesteding

250

Extramurale cliënten

947

Medewerkers Aantal medewerkers

1833

Aantal fte’s

1248,3

Verzuim

3,6%

Verloop

10%

Financien Totaal bedrijfsopbrengsten in euro’s in 2014

102.574.141

Zien en gezien worden JIJ&IK werd de nieuwe slogan van Ons Tweede Thuis. Jij en ik wonen samen in de wijk, komen elkaar tegen in de winkels, op het werk of in de straat. Jij en ik, mensen met en zonder beperking, met onze eigen mogelijkheden en onmogelijkheden. Allemaal doen we mee in de samenleving.

Onze zorgvisie is in 2014 hernieuwd. Er staan nog steeds zeven begrippen centraal: Ieder mens heeft mogelijkheden Ieder mens heeft ondersteuning nodig Ieder mens heeft behoeften Ieder mens heeft wortels Ieder mens heeft rechten Ieder mens heeft plichten Wij zien het als onze opdracht om mensen met een verstandelijke beperking waar mogelijk te ondersteunen.

Daarvoor zoeken we steeds meer de samenwerking op met familie, mantelzorgers, vrijwilligers en andere organisaties. We stellen graag onze expertise beschikbaar aan iedereen die een rol speelt in het leven van mensen met een verstandelijke beperking.

Eind 2014 zagen ons nieuwe logo, de nieuwe website het licht en de nieuwe huisstijl het licht. Het logo geeft, net als de slogan JIJ&IK, de verbinding weer door het &-teken. De verbinding tussen jij & ik, zij & wij, jullie & wij. Want samen komen we verder.

Wij staat voor ons werk, zelfbewust en met lef, ons verbindend met anderen, in het besef kwetsbaar te zijn in deze tijden van verandering en minder financiën, maar krachtig vanuit onze expertise en betrokkenheid. Meer dan 40 van onze voorzieningen hebben gefilmd rond deze kernwaarden (zelfbewust, lef, verbindend, krachtig, kwetsbaar). Dit resulteerde in een prachtige film die een mooi beeld geeft van Ons Tweede Thuis met al haar cliënten en medewerkers.

De film is te bekijken op de website van Ons Tweede Thuis: www.onstweedethuis.nl, onder organisatie ‘bekijk hier onze film Jij & IK.

Ons Tweede Thuis

maart 2015

|37

NIEUWS

Floriande DOET

Bonbons In de autismeweek, begin april, hebben de cliënten en begeleiders van woon- en arbeidstrainingscentrum Leopoldlaan/Morgenster bonbons uitgedeeld in winkelcentrum Amstelplein te Uithoorn. Het motto was ‘Autisme is niet te genezen, onbegrip gelukkig wel!’ Lotte en Michel vonden het leuk om mee te doen met de actie. Lotte: “Ik promoot graag dingen. Ook op De Morgenster deel ik graag folders uit. Ik vind mond-opmondreclame ook leuk want ik heb graag contact met mensen en dit paste daar dus goed bij. Ik vond het ook leuk om iets over autisme te vertellen.

De reacties van mensen waren voornamelijk positief. Het waren eigenlijk allemaal vriendelijke mensen.” Michel vult aan: “Het was leuk om te zien hoe mensen reageren als ze andere vormen van autisme tegenkomen dan de clichés die zij meestal kennen.”

Op 25 maart organiseerde dagcentrum Floriande een Floriande-DOET-middag.

Veel ouders en verzorgers kwamen helpen.

Zij hebben samen met begeleiders en cliënten een heel veel klussen opgepakt. Zo werd er hard gewerkt in de tuin, werden alle lokalen gesopt en kwam de heerlijke geur van gebakken pannenkoeken je tegemoet. De middag werd gezellig samen afgesloten met een pannenkoek en een drankje. Iedereen was heel enthousiast en kan weer genieten van een schoon gebouw en cliënten kunnen heerlijke groenten, fruit en kruiden kweken.

Via deze weg alsnog iedereen enorm bedankt voor alle inzet. Het was een geslaagde dag!

25 jaar

Amstel-Meer Woon- en dagcentrum Amstel-Meer in Aalsmeer opende 25 jaar geleden haar deuren voor mensen met een vaak ernstige en meervoudige beperking.

En nog steeds! Niet alleen voor nieuwe mensen maar ook voor degenen die er al 25 jaar wonen of werken. 27 cliënten en 4 personeelsleden werden op de feestelijke viering op 17 april in het zonnetje gezet. En er was feest natuurlijk, een clowns -show, een rondje in een echte huifkar. Je kon geschminkt worden en de stroopwafelkraam verspreidde heerlijke geuren over het feestterrein.

Tweede Thuis juni 2015 38| Ons

IN | MEMORIAM

In memoriam Christopher Adamu 1 januari 2001 † 5 april 2015

In 2006 kwam Christopher, toen 5 jaar oud, voor het eerst op KDC Nifterlake. Eerst op de Branding en later op de Stroming. Christopher was niet makkelijk te ‘lezen’ vanwege zijn beperkte mimiek, maar hoe langer hij bij ons was hoe beter dit ging: elk zuchtje, elk geluidje, een minimale beweging van zijn arm of hoofd, kreeg voor ons betekenis.

Christopher genoot vooral van snoezelen, spelen met het speelrek, muziek luisteren, een handmassage of zwemmen. Bij het noemen van zijn naam zag je zijn ogen groter worden.

Christopher was erg kwetsbaar maar zijn overlijden kwam toch onverwachts.

Hij een bijzondere jongen die ons hart heeft gestolen. We zijn blij dat we hem hebben mogen verzorgen.

Medewerkers, vrijwilligers en kinderen van KDC Nifterlake

In memoriam Ria Winkelhorst 30 januari 1954 † 25 april 2015

Na een ziekbed van drie maanden is overleden onze medewerkster Ria Winkelhorst. Ria kwam in 1994 als begeleidster op Amstel-Meer. Zij werkte steeds met cliënten met extra aandachtvragend gedrag. Dat is niet altijd even makkelijk. De kracht van Ria zat in haar rustige, liefdevolle en laconieke houding. Als Ria aan het werk was, wist je zeker dat het allemaal goed kwam met de jongens, zoals zij hen altijd noemde.

Ria was een bijzondere vrouw, die bij ons allemaal een speciaal plekje heeft in ons hart. We zijn er trots op dat zij een deel was van onze groep collega’s.

We gaan haar ontzettend missen.

COLOFON Redactie Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Hetty Siemeling Vormgeving Vanessa Dekker Deborah Cuiper Drukker Noordhoek Offset BV Redactieadres Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 redactie@onstweedethuis.nl Ons Tweede Thuis is bereikbaar op het Dienstencentrum van Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 www.onstweedethuis.nl Overname van artikelen is met bronvermelding en toestemming van de redactie toegestaan.

Cliënten en medewerkers Amstel-Meer

Ons Tweede Thuis

juni 2015

|39

Cadeauwinkel Eigen Stijl

VERKOOPADRESSEN Op verschillende dagcentra van Ons Tweede Thuis worden producten vervaardigd en verkocht. Je bent van harte welkom! Handig is van tevoren telefonisch een afspraak te maken met de betreffende locatie.

Ook op het dienstencentrum kun je terecht voor leuke cadeautjes.

Beschilderde producten, handwerk en textiel. Bijzondere cadeautjes voor kinderen, huis of tuin.

Hemertplein 2 2134 DW Hoofddorp 023 5541738

2Wieler Floriande

Fietsen, asseccoires en reparaties.

Hemertplein 4 2134 DW Hoofddorp 023 5541739

PRODUCTEN IN BEELD

Dagcentrum Floriande

Kaarsen, keramiek, schilderingen, houtbewerking.

Rob van Geet druk bezig aan een schilderij.

Waddenweg 25 2134 XL Hoofddorp 023 5569120

Repro Spoorzicht

Drukwerk, repro, vormgeving van briefpapier, visitekaartjes, folders, flyers en boekjes.

Luzernestraat 43 2153 GM Nieuw Vennep 0252 628060

De Morgenster

Voor taarten en bijzondere cadeautjes. Ook voor al uw drukwerk, repro en digitalisering.

De Visserlaan 6 1422 XV Uithoorn 0297 521942

De Goede Buur

Appeltaarten, seizoensproducten, decoratiespullen, kunst.

DAGCENTRUM FLORIANDE Op dagcentrum Floriande maken we prachtige producten: kaarsen, keramiek, schilderingen, houtbewerking. Kom eens langs om het te bekijken. We laten het je graag zien.

1 Vlinderhuisjes € 9 2 Bloempotten € 5,50 3 Gebreide kruk € 22,50 4 Tuinstoel € 15 5 Cake kaarsjes € 0,50 p.s.

6 Lelieblad keramiek € 5,50 Deze producten zijn verkrijgbaar op dagcentrum Floriande zolang de voorraad strekt.

Producten kunnen ook op bestelling worden gemaakt.

Arendstraat 5B-C 1171 DZ Badhoevedorp 085 4877701

Bedrijfsverzamelgebouw

Houtwerkplaats en klussendienst; een facilitaire dienst, horeca en een bakkerij.

Bouwerij 92 1185 XX Amstelveen 020 4260100

Werk- en dagcentrum Middelpolder

Schilderijen, applicaties in stof, werkstukken in hout, breiwerken en nog veel meer.

Veteranenlaan 7 1183 DL Amstelveen 020 4061010