Oranjewijk Ons Koninkrijk Zomer 2011

Page 1

De Oranjewijk is klaar voor de zomer!

Buurtjournaal nr. 2

nr. 2


Kom naar Bakker Bart!

Je kunt op elk moment van de dag bij ons terecht voor een ovenvers brood, een krakend vers belegd broodje, een heerlijke broodsnack en een vers gezet kopje koffie.

redactioneel

W

e hebben met veel plezier deze uitgebreide zomeraflevering van de wijkkrant in elkaar gesleuteld. Het eerste advies aan de vakantiegangers onder ons: neem hem mee in je tas met boeken en tijdschriften want straks heb je alle tijd om nou eens precies te zien en te lezen wat er in de Oranjewijk gebeurt. En je zult merken dat de inhoud zo interessant is, dat je na verloop van tijd gewoon weer nieuwsgierig terugkeert naar huis. Natuurlijk hebben we ook gedacht aan al die stoere thuisblijvers die de honneurs in de buurt voor de vakantiegangers blijven waarnemen. Speciaal voor hen een artikel vol onbetaalbare tips over hoe je hier ter plekke een authentiek vakantiegevoel kunt creëren.

e vlaaien t s r e k k De le ellen via t s e b e n onli .nl

www.ba

t kkerbar

Openingstijden: maandag 09:00 - 18:00 dinsdag 09:00 - 18:00 woensdag 09:00 - 18:00 donderdag 09:00 - 21:00 vrijdag 08:30 - 18:00 zaterdag 08:30 - 17:00 BakkeBart Wirdumerdijk 5 8911 CB Leeuwarden Tel: (058) 212 55 09 Fax: (058) 216 80 95

De lekkerste

Vorige week stond in De Volkskrant een heel goed idee onder het kopje: ‘We missen de papieren groeten. Wie stuurt ons een ansichtkaart?’ In het artikel wordt gesteld, dat bijna iedereen mailt en sms-jes stuurt en haast niemand meer de moeite neemt om nou eens een schitterend, lekker melig, aandoenlijk, kitscherig, sentimenteel, lelijk, ouderwets (en ga zo maar door) kartonnen ansichtkaartje te sturen vanuit het buitenland. We nemen deze jammerklacht schaamteloos over en vragen alle buurtbewoners die binnenkort op reis gaan om: een ansichtkaart met of zonder pakkende tekst, met naam van afzender of anoniem, te sturen naar: Oranjewijk, ons koninkrijk Gysbert Japicxstraat 51 8933 BA Leeuwarden Van de kaarten die we binnenkrijgen maken we dan in het volgende nummer van de wijkkrant een bijzondere pagina waarvan iedereen kan meegenieten. En, namens de redactie, voor alle vakantiegangers en thuisblijvers uit de wijk: heb het zonnig en goed waar je ook bent en geniet volop van wat elk uniek ogenblik je te bieden heeft. hein kraij Cover: Myrthe Oppedijk en Dunja Bruning (Foto: Nieske Hiemstra)

Bedankt Academie voor Popcultuur / AOC Friesland / Bakker Bart / Beauty Hair & Welness / Bosma & De Witte Makelaars / Cadenza Catering / Chrispen / Comes Uitvaartzorg / Elfstedenmakelaars / Fysio 58 / Garage Emmakade / Groot Haar & Orth / Haar Idee / Huisartsenpraktijk Westerman / Lexx Advocaten / Linum Tuinvormgeving & Advies / Tandartsenpraktijk Emmaplein en V5 Vertalerscombinatie. Voor het mogelijk maken van de nieuwe look van de Oranjewijkkroniek!

Inhoud

4 Bankencrisis treft Oranjewijk 9 Even voorstellen 10 Onze wijkagent Jan Vullings 10 Vlees noch vis 13 Ken uw wijk! 15 Orange choppers 15 Verkeersintensiteit Willem Lodewijkstraat 17 De grootste Frieslandkenner van de Oranjewijk 18 Only The Good Die Young 20 Kunstenaar en muzikant: Henk Krist 23 Vakantie in de Oranjewijk: goed idee! 26 Praat niet met een hardloper 28 Wonen naar Hartelust 30 Wijkpanelnieuws 32 Bloggers in de Oranjewijk 33 Oranjewijkfoto’s online 33 Colofon 34 De Oranjewijk verwondert 34 Het zomerfeest van de Oranjewijk


Kom naar Bakker Bart!

Je kunt op elk moment van de dag bij ons terecht voor een ovenvers brood, een krakend vers belegd broodje, een heerlijke broodsnack en een vers gezet kopje koffie.

redactioneel

W

e hebben met veel plezier deze uitgebreide zomeraflevering van de wijkkrant in elkaar gesleuteld. Het eerste advies aan de vakantiegangers onder ons: neem hem mee in je tas met boeken en tijdschriften want straks heb je alle tijd om nou eens precies te zien en te lezen wat er in de Oranjewijk gebeurt. En je zult merken dat de inhoud zo interessant is, dat je na verloop van tijd gewoon weer nieuwsgierig terugkeert naar huis. Natuurlijk hebben we ook gedacht aan al die stoere thuisblijvers die de honneurs in de buurt voor de vakantiegangers blijven waarnemen. Speciaal voor hen een artikel vol onbetaalbare tips over hoe je hier ter plekke een authentiek vakantiegevoel kunt creëren.

e vlaaien t s r e k k De le ellen via t s e b e n onli .nl

www.ba

t kkerbar

Openingstijden: maandag 09:00 - 18:00 dinsdag 09:00 - 18:00 woensdag 09:00 - 18:00 donderdag 09:00 - 21:00 vrijdag 08:30 - 18:00 zaterdag 08:30 - 17:00 BakkeBart Wirdumerdijk 5 8911 CB Leeuwarden Tel: (058) 212 55 09 Fax: (058) 216 80 95

De lekkerste

Vorige week stond in De Volkskrant een heel goed idee onder het kopje: ‘We missen de papieren groeten. Wie stuurt ons een ansichtkaart?’ In het artikel wordt gesteld, dat bijna iedereen mailt en sms-jes stuurt en haast niemand meer de moeite neemt om nou eens een schitterend, lekker melig, aandoenlijk, kitscherig, sentimenteel, lelijk, ouderwets (en ga zo maar door) kartonnen ansichtkaartje te sturen vanuit het buitenland. We nemen deze jammerklacht schaamteloos over en vragen alle buurtbewoners die binnenkort op reis gaan om: een ansichtkaart met of zonder pakkende tekst, met naam van afzender of anoniem, te sturen naar: Oranjewijk, ons koninkrijk Gysbert Japicxstraat 51 8933 BA Leeuwarden Van de kaarten die we binnenkrijgen maken we dan in het volgende nummer van de wijkkrant een bijzondere pagina waarvan iedereen kan meegenieten. En, namens de redactie, voor alle vakantiegangers en thuisblijvers uit de wijk: heb het zonnig en goed waar je ook bent en geniet volop van wat elk uniek ogenblik je te bieden heeft. hein kraij Cover: Myrthe Oppedijk en Dunja Bruning (Foto: Nieske Hiemstra)

Bedankt Academie voor Popcultuur / AOC Friesland / Bakker Bart / Beauty Hair & Welness / Bosma & De Witte Makelaars / Cadenza Catering / Chrispen / Comes Uitvaartzorg / Elfstedenmakelaars / Fysio 58 / Garage Emmakade / Groot Haar & Orth / Haar Idee / Huisartsenpraktijk Westerman / Lexx Advocaten / Linum Tuinvormgeving & Advies / Tandartsenpraktijk Emmaplein en V5 Vertalerscombinatie. Voor het mogelijk maken van de nieuwe look van de Oranjewijkkroniek!

Inhoud

4 Bankencrisis treft Oranjewijk 9 Even voorstellen 10 Onze wijkagent Jan Vullings 10 Vlees noch vis 13 Ken uw wijk! 15 Orange choppers 15 Verkeersintensiteit Willem Lodewijkstraat 17 De grootste Frieslandkenner van de Oranjewijk 18 Only The Good Die Young 20 Kunstenaar en muzikant: Henk Krist 23 Vakantie in de Oranjewijk: goed idee! 26 Praat niet met een hardloper 28 Wonen naar Hartelust 30 Wijkpanelnieuws 32 Bloggers in de Oranjewijk 33 Oranjewijkfoto’s online 33 Colofon 34 De Oranjewijk verwondert 34 Het zomerfeest van de Oranjewijk


Spelevaren & lekker eten

Het zomerfeest van de Oranjewijk was een groot succes.

Wie wil er nou niet barbecueĂŤn? Eerst de hamburgers en de worstjes op de roosters

Niet alleen je eigen buurvrouw kom je tegen

leggen, en ondertussen vast een biertje of een

op het zomerfeest, ook mensen die je anders

wijntje naar binnen gooien. Proost!

alleen af en toe tegenkomt of buurtbewoners die je misschien helemaal niet kent. En zeg nou zelf, onder het eten of met een glaasje in de hand, maak je het makkelijkst contact: “Zal ik jouw hamburger even in de gaten houden?

4

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

5


Spelevaren & lekker eten

Het zomerfeest van de Oranjewijk was een groot succes.

Wie wil er nou niet barbecueĂŤn? Eerst de hamburgers en de worstjes op de roosters

Niet alleen je eigen buurvrouw kom je tegen

leggen, en ondertussen vast een biertje of een

op het zomerfeest, ook mensen die je anders

wijntje naar binnen gooien. Proost!

alleen af en toe tegenkomt of buurtbewoners die je misschien helemaal niet kent. En zeg nou zelf, onder het eten of met een glaasje in de hand, maak je het makkelijkst contact: “Zal ik jouw hamburger even in de gaten houden?

4

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

5


Activiteiten Wijkvereniging In principe iedere tweede maandag van de maand: Wijkpaneloverleg (vanaf 20.00 uur) Op maandag van 13.30 tot 14.30 uur: Hatha Yoga. Aanmelden en/of informatie: Peter Foyer. Telefoon: 0518-403825 E-mail: sadhana@dds.nl. Iedere 2e en 4e maandag van 19.30 tot 21.30 uur: Meditatie in de traditie van Thich Nhat Hanh. Aanmelden en/of informatie: Wim Overdijk. Telefoon: 058 - 256 3100 Email: w.overdijk1@kpnplanet.nl

Echte mannen drinken bier. Echte vrouwen trouwens ook.

Op dinsdag van 18.15 tot 19.45 uur en Op woensdag van 20.00 tot 22.30 uur: van 20.15 tot 21.45 uur: Kundalini Yoga. Creatief schilderen. Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust. Aanmelden en/of informatie: Henk Krist. Telefoon: 06 - 41 402 469. Telefoon: 06 - 26 218 914 Email: olgaonrust@gmail.com Email: henkkri@gmail.com Website: www.jugit.nl Website: www.lineone.nl/henkkrist Op woensdag van 14.00 tot 17.00 uur: Creatief schilderen. Aanmelden en/of informatie: Henk Krist. Telefoon: 06 - 26 218 914 Email: henkkri@gmail.com Website: www.lineone.nl/henkkrist

Op donderdag van 19.00 tot 22.00 uur: Trekzakclub. Aanmelden en/of informatie: Trees Veenstra. Telefoon: 058 - 266 5270 Email: trees.v@kpnplanet.nl Website:http://veenstra2.magix.net/website/ Op vrijdag van 9.00 tot 10.45 uur: Kundalini Yoga. Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust. Telefoon: 06 - 41 402 469. Email: olgaonrust@gmail.com Website: www.jugit.nl

Wijkbestuur Voorzitter ...... (vacant) Externe contacten, procesbewaking

Een goed glas (nou ja, plastic beker) wijn voor een euro, met keuze uit rood, wit of rosé. Waar vind je dat nog? Op het zomerfeest van de

Secretaris: Hilde Douma Emmakade 112, 058 - 212 58 08, Email: hildedouma112@hotmail.com Taken: correspondentie, notulen, archief

Oranjewijk.

Penningmeester: Eelke Heidinga Emmakade 18, 058 - 212 87 52, Email: eelke@ emmakade18.nl Taken: boekhouding, betalingen, jaarrekening, begroting, subsidies, verzekeringen, contributie, ledenlijst

De organisatie is onverbiddelijk. Gezelligheid kent geen tijd maar acht uur is acht uur.

Lid: .....(vacant) Taken: activiteiten, activiteitencommissie, jaarplanning, oud papier, vrijwilligers

Lid: Doede Postma Johan Willem Frisostraat 19, 058 - 215 31 53, Email: friso19@tiscali.nl Taken: communicatie, website, flyers, buurtjournaal, publicatiebomen Lid: Sybren Terpstra Emmakade 124, 058 - 215 36 76, Email: hestersybren@hetnet.nl Taken: contactpersoon speeltuin

Beheerder wijkgebouw: Henk Krist Willem Lodewijkstraat 89, 06 - 262 189 14, Email: henkkri@gmail.com Activiteitencommissie: • Alice Dijkstra • Gerard de Jong • Ines Jonker (inesmjonker@planet.nl) • Liesbeth Wierda

Lid: Erik van der Lee Emmakade 78, 06 - 423 119 50, Email: erik. vanderlee@hotmail.com Taken: buurthuis: onderhoud, brandveiligheid, sleutelbeheer, verhuur, barbeheer, schoonmaak

Afbreken dus.

6

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

7


Activiteiten Wijkvereniging In principe iedere tweede maandag van de maand: Wijkpaneloverleg (vanaf 20.00 uur) Op maandag van 13.30 tot 14.30 uur: Hatha Yoga. Aanmelden en/of informatie: Peter Foyer. Telefoon: 0518-403825 E-mail: sadhana@dds.nl. Iedere 2e en 4e maandag van 19.30 tot 21.30 uur: Meditatie in de traditie van Thich Nhat Hanh. Aanmelden en/of informatie: Wim Overdijk. Telefoon: 058 - 256 3100 Email: w.overdijk1@kpnplanet.nl

Echte mannen drinken bier. Echte vrouwen trouwens ook.

Op dinsdag van 18.15 tot 19.45 uur en Op woensdag van 20.00 tot 22.30 uur: van 20.15 tot 21.45 uur: Kundalini Yoga. Creatief schilderen. Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust. Aanmelden en/of informatie: Henk Krist. Telefoon: 06 - 41 402 469. Telefoon: 06 - 26 218 914 Email: olgaonrust@gmail.com Email: henkkri@gmail.com Website: www.jugit.nl Website: www.lineone.nl/henkkrist Op woensdag van 14.00 tot 17.00 uur: Creatief schilderen. Aanmelden en/of informatie: Henk Krist. Telefoon: 06 - 26 218 914 Email: henkkri@gmail.com Website: www.lineone.nl/henkkrist

Op donderdag van 19.00 tot 22.00 uur: Trekzakclub. Aanmelden en/of informatie: Trees Veenstra. Telefoon: 058 - 266 5270 Email: trees.v@kpnplanet.nl Website:http://veenstra2.magix.net/website/ Op vrijdag van 9.00 tot 10.45 uur: Kundalini Yoga. Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust. Telefoon: 06 - 41 402 469. Email: olgaonrust@gmail.com Website: www.jugit.nl

Wijkbestuur Voorzitter ...... (vacant) Externe contacten, procesbewaking

Een goed glas (nou ja, plastic beker) wijn voor een euro, met keuze uit rood, wit of rosé. Waar vind je dat nog? Op het zomerfeest van de

Secretaris: Hilde Douma Emmakade 112, 058 - 212 58 08, Email: hildedouma112@hotmail.com Taken: correspondentie, notulen, archief

Oranjewijk.

Penningmeester: Eelke Heidinga Emmakade 18, 058 - 212 87 52, Email: eelke@ emmakade18.nl Taken: boekhouding, betalingen, jaarrekening, begroting, subsidies, verzekeringen, contributie, ledenlijst

De organisatie is onverbiddelijk. Gezelligheid kent geen tijd maar acht uur is acht uur.

Lid: .....(vacant) Taken: activiteiten, activiteitencommissie, jaarplanning, oud papier, vrijwilligers

Lid: Doede Postma Johan Willem Frisostraat 19, 058 - 215 31 53, Email: friso19@tiscali.nl Taken: communicatie, website, flyers, buurtjournaal, publicatiebomen Lid: Sybren Terpstra Emmakade 124, 058 - 215 36 76, Email: hestersybren@hetnet.nl Taken: contactpersoon speeltuin

Beheerder wijkgebouw: Henk Krist Willem Lodewijkstraat 89, 06 - 262 189 14, Email: henkkri@gmail.com Activiteitencommissie: • Alice Dijkstra • Gerard de Jong • Ines Jonker (inesmjonker@planet.nl) • Liesbeth Wierda

Lid: Erik van der Lee Emmakade 78, 06 - 423 119 50, Email: erik. vanderlee@hotmail.com Taken: buurthuis: onderhoud, brandveiligheid, sleutelbeheer, verhuur, barbeheer, schoonmaak

Afbreken dus.

6

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

7


column schimmige banktransacties

Bankencrisis treft Oranjewijk Omdat het tot op heden niet is gesignaleerd door de grote media als stadsblad Liwadders of de Leeuwarder Courant, maak ik er hier maar even melding van: onze Oranjewijk is de laatste tijd geteisterd door enkele schimmige banktransacties.

H

oezo? Er is toch helemaal geen bank in onze wijk? Jazeker wel: er komen er zelfs steeds meer

Die bank Sinds mensenheugenis hadden we, op de hoek van de Emmakade en het Emmaplein een fraaie bank, die rustende liefhebbers van stedenschoon een prachtig uitzicht bood op de op één na fraaiste gevelrij van de Emmakade (namelijk die aan de noordzijde), de schepen in het Nieuwe Kanaal, het groengeoxideerde dak van de Koepelkerk en het strengzakelijke voormalige PEB-kantoor. Die bank, die een uitzicht bood waarvan elke passant spontaan zou uitroepen: ‘Kijk, dat is nou het mooie van Leeuwarden’, was ineens weg.

Honderd procent

Naast afvalbak

Maar niet getreurd: onze wijk is ter compensatie maar liefst twee nieuwe bankjes rijker gemaakt. We zijn er kwantitatief dus met honderd procent op vooruit gegaan. In kwalitatief opzicht verliep deze transactie wel een beetje teleurstellend. Want beide meubels verrezen op de groenstrook annex hondenloslooproute langs het spoor. Nummer één staat ter hoogte van de Emmastraat. Hij completeert een plek die er, in stedenbouwkundig opzicht, al langer wat ranzig uitziet. Met op korte afstand een paar verweerde betonnen paaltjes en roestige putdeksels, die met elkaar markeren dat hier onder de grond van alles ligt wat nutsbedrijven ooit weer hopen terug te vinden. Bovengronds kan hier qua ‘mooie van Leeuwarden’ vooral worden waargenomen dat de trein naar Groningen er meerdere keren per uur passeert.

De tweede is opgericht ter hoogte van het Emmaplein. Ook hier slaagden degenen die de locatie bepaalden er feilloos in om precies die plek te vinden die wel een opsteker kon gebruiken. Naast een afvalbak zien we hier een gegalvaniseerd en desondanks lichtroestend hek, een electriciteits- en een gashuisje. Beide voorzien van een plakplaats waarvanaf schrijvers op posters hun laatstverschenen werk aan passerende eenden presenteren. Eén van die nutsgebouwtjes is verzakt, maar voldoet verder voorlopig nog niet aan de criteria om, zoals de Oldehove, te worden geroemd als een voor onze stad kenmerkend schuin bouwwerk uit een vroegere eeuw. Eén troost: bij de renovatie van de speeltuin, eerder, zijn twee rugleuningloze bankjes geplaatst waar vanaf de op één na mooiste gevelwand van de Emmakade alsnog kan worden bewonderd. Dat dan weer wel.

Meewarig Terug naar de jongste aanwinsten langs de Willem Lodewijkstraat… Stel, heel onwaarschijnlijk, dat je ooit iemand op zo’n bank zou zien zitten en je zou hem toeroepen: ‘Kijk, dat is nou het mooie van de Oranjewijk’, dan word je vast heel erg meewarig aangekeken.

Door Luuk van der Veen, Communicatieadviseur, tekstschrijver en vooral Oranjewijkbewoner

Buurtjournaal nr. 2

9


column schimmige banktransacties

Bankencrisis treft Oranjewijk Omdat het tot op heden niet is gesignaleerd door de grote media als stadsblad Liwadders of de Leeuwarder Courant, maak ik er hier maar even melding van: onze Oranjewijk is de laatste tijd geteisterd door enkele schimmige banktransacties.

H

oezo? Er is toch helemaal geen bank in onze wijk? Jazeker wel: er komen er zelfs steeds meer

Die bank Sinds mensenheugenis hadden we, op de hoek van de Emmakade en het Emmaplein een fraaie bank, die rustende liefhebbers van stedenschoon een prachtig uitzicht bood op de op één na fraaiste gevelrij van de Emmakade (namelijk die aan de noordzijde), de schepen in het Nieuwe Kanaal, het groengeoxideerde dak van de Koepelkerk en het strengzakelijke voormalige PEB-kantoor. Die bank, die een uitzicht bood waarvan elke passant spontaan zou uitroepen: ‘Kijk, dat is nou het mooie van Leeuwarden’, was ineens weg.

Honderd procent

Naast afvalbak

Maar niet getreurd: onze wijk is ter compensatie maar liefst twee nieuwe bankjes rijker gemaakt. We zijn er kwantitatief dus met honderd procent op vooruit gegaan. In kwalitatief opzicht verliep deze transactie wel een beetje teleurstellend. Want beide meubels verrezen op de groenstrook annex hondenloslooproute langs het spoor. Nummer één staat ter hoogte van de Emmastraat. Hij completeert een plek die er, in stedenbouwkundig opzicht, al langer wat ranzig uitziet. Met op korte afstand een paar verweerde betonnen paaltjes en roestige putdeksels, die met elkaar markeren dat hier onder de grond van alles ligt wat nutsbedrijven ooit weer hopen terug te vinden. Bovengronds kan hier qua ‘mooie van Leeuwarden’ vooral worden waargenomen dat de trein naar Groningen er meerdere keren per uur passeert.

De tweede is opgericht ter hoogte van het Emmaplein. Ook hier slaagden degenen die de locatie bepaalden er feilloos in om precies die plek te vinden die wel een opsteker kon gebruiken. Naast een afvalbak zien we hier een gegalvaniseerd en desondanks lichtroestend hek, een electriciteits- en een gashuisje. Beide voorzien van een plakplaats waarvanaf schrijvers op posters hun laatstverschenen werk aan passerende eenden presenteren. Eén van die nutsgebouwtjes is verzakt, maar voldoet verder voorlopig nog niet aan de criteria om, zoals de Oldehove, te worden geroemd als een voor onze stad kenmerkend schuin bouwwerk uit een vroegere eeuw. Eén troost: bij de renovatie van de speeltuin, eerder, zijn twee rugleuningloze bankjes geplaatst waar vanaf de op één na mooiste gevelwand van de Emmakade alsnog kan worden bewonderd. Dat dan weer wel.

Meewarig Terug naar de jongste aanwinsten langs de Willem Lodewijkstraat… Stel, heel onwaarschijnlijk, dat je ooit iemand op zo’n bank zou zien zitten en je zou hem toeroepen: ‘Kijk, dat is nou het mooie van de Oranjewijk’, dan word je vast heel erg meewarig aangekeken.

Door Luuk van der Veen, Communicatieadviseur, tekstschrijver en vooral Oranjewijkbewoner

Buurtjournaal nr. 2

9


Interview Met de wijkagent jan vullings

EVEN VOORSTELLEN: ONZE WIJKAGENT JAN VULLINGS Net als alle andere wijken in de Gemeente Leeuwarden, heeft de Oranjewijk een wijkagent. Onze wijkagent, Jan Vullings, heeft naast de Oranjewijk ook Heechterp/Schieringen in zijn portefeuille. Kennelijk is daar zoveel werk aan de winkel, dat we hem nooit in onze wijk zien. Of er gebeurt niets in de Oranjewijk. Of maken we ons niet druk. Of hangen we de vuile was niet buiten…

Spilfunctie Wie denkt dat wijkagenten alleen maar af en toe door de wijk banjeren en hangjongeren het leven zuur maken, heeft het mis. Wijkagenten zijn in het leven geroepen om als spil te fungeren tussen burgers en de politie.

Vaak doen zij dat in de dynamiek van een multiculturele samenleving, waarin mensen mishandeld en bestolen worden, waar mensen dicht op elkaar leven en met meerdere nationaliteiten samen wonen, waarin mensen

een eenzaam of uitzichtloos bestaan leiden en waarin mensen geboren worden en dood gaan .

‘Ik voel me thuis in een uniform’ Geen dagelijkse kost De Oranjewijk is niet een wijk waarin vele nationaliteiten dicht op elkaar leven. Maar om nou te zeggen dat er geen vreselijke dingen in onze wijk zouden kunnen gebeuren. Nee. Moord en doodslag zijn weliswaar geen dagelijkse kost, maar het is niet onvoorstelbaar dat het toch een keer gebeurt. We maken immers deel uit van een samenleving waarin onschuldige mensen op klaarlichte dag worden doodgeschoten. Dat zijn overigens geen zaken waar een wijkagent voor ingezet wordt. Die mag zich buigen over langslepende kwesties, zoals burenruzies, verkeersonveilige situaties, lastige jeugd, geluidsoverlast of structureel huiselijk geweld bijvoorbeeld.

Kom bij de politie! Op een snikhete dag in juni, was wijkagent Jan Vullings bereid tot een gesprek in het prettig koele, gloednieuwe politiebureau aan de Holstmeerweg nummer drie. Jan Vullings is het type grote, gespierde, stoere politieagent, met rossig haar en ogen die open en vriendelijk zijn, maar die ongetwijfeld ook een tikje dwingend kunnen worden, indien nodig. Zijn tongval is rap en verraadt dat hij niet uit het noorden afkomstig is. Zijn wieg stond in het dorp De

Bilt, waar hij op 15 januari 1963 ter wereld kwam. Na zijn opleiding MTS Werktuigbouwkunde, zocht hij een baan in de auto-industrie. Jan: ‘In die branche was echter weinig werk. Toen ik in de Veronicagids de advertentie ‘Kom bij de Politie’ zag, leek me dat wel wat. Ik volgde de politieopleiding in Den Haag en in 1984 kreeg ik daar een baan.’ In 1997 ging Jan naar Utrecht en in 1999 naar IJsselstein. Sinds 2001 werkt Jan bij de Politie Leeuwarden.

Verhuizen naar het Noorden ‘Ja, Leeuwarden. Maar het had ook Maastricht kunnen zijn hoor. We woonden in Nieuwegein en met onze drie kinderen was dat huis eigenlijk te klein. We hebben toen gezocht naar een leuke woning in IJsselstein, maar daar koste een eenvoudig huis in die tijd al gauw 800.000 gulden. Mijn zwager in Leeuwarden wees mij op de nieuwbouwwijk Zuiderburen, waar ruime en betaalbare huizen gebouwd werden. Kijken kon geen kwaad, natuurlijk. Maar ik wilde wel eerst weten of er werk was bij de Politie Leeuwarden. Toen dat het geval bleek, zijn we serieus naar huizen gaan kijken. Leeuwarden werd het uiteindelijk niet. In Stiens vonden we precies wat we zochten. Het bevalt ons daar al tien jaar helemaal prima.’

Thuis in uniform De afgelopen zestien jaar is Jan Vullings altijd wijkagent geweest. ‘Boeven vangen is natuurlijk het leukste wat er is. Maar dat is altijd een hit- en runverhaal. Je moet ergens naar toe, je pakt iemand op en dan ga je weer weg. Als je ouder wordt, dan heb je die hectiek wel gehad. Je moet vaak ’s nachts je bed uit en ik ben een slechte slaper. Die spanning is leuk, maar ik vind het prettig dat ik nu inhoudelijk bezig kan zijn. Ik voel me thuis in mijn uniform en vind het een uitdaging om problemen op te

pakken. Ik wil natuurlijk nog liever problemen voor zijn, om escalatie te voorkomen. De variatie in het werk en het contact met mensen, daar beleef ik veel plezier aan.’

Gebed zonder end Jan Vullings heeft een duidelijke mening over sommige kwesties, maar hij vermeldt daar wel expliciet bij dat het zijn persoonlijke

mening is en niet die van de politie. Zo vindt hij bijvoorbeeld dat veelplegers veel strenger aangepakt moeten worden. ‘Veel van die jongens hebben alle trajecten al gelopen. Van diverse kanten is hen hulp en ondersteuning geboden, zodat ze zich op een fatsoenlijke manier kunnen redden in de maatschappij. Als ze dan toch weer gaan stelen, lijkt het wel een gebed zonder end. Het is een kleine club waar veel mensen en

Jan Vullings

10

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

11


Interview Met de wijkagent jan vullings

EVEN VOORSTELLEN: ONZE WIJKAGENT JAN VULLINGS Net als alle andere wijken in de Gemeente Leeuwarden, heeft de Oranjewijk een wijkagent. Onze wijkagent, Jan Vullings, heeft naast de Oranjewijk ook Heechterp/Schieringen in zijn portefeuille. Kennelijk is daar zoveel werk aan de winkel, dat we hem nooit in onze wijk zien. Of er gebeurt niets in de Oranjewijk. Of maken we ons niet druk. Of hangen we de vuile was niet buiten…

Spilfunctie Wie denkt dat wijkagenten alleen maar af en toe door de wijk banjeren en hangjongeren het leven zuur maken, heeft het mis. Wijkagenten zijn in het leven geroepen om als spil te fungeren tussen burgers en de politie.

Vaak doen zij dat in de dynamiek van een multiculturele samenleving, waarin mensen mishandeld en bestolen worden, waar mensen dicht op elkaar leven en met meerdere nationaliteiten samen wonen, waarin mensen

een eenzaam of uitzichtloos bestaan leiden en waarin mensen geboren worden en dood gaan .

‘Ik voel me thuis in een uniform’ Geen dagelijkse kost De Oranjewijk is niet een wijk waarin vele nationaliteiten dicht op elkaar leven. Maar om nou te zeggen dat er geen vreselijke dingen in onze wijk zouden kunnen gebeuren. Nee. Moord en doodslag zijn weliswaar geen dagelijkse kost, maar het is niet onvoorstelbaar dat het toch een keer gebeurt. We maken immers deel uit van een samenleving waarin onschuldige mensen op klaarlichte dag worden doodgeschoten. Dat zijn overigens geen zaken waar een wijkagent voor ingezet wordt. Die mag zich buigen over langslepende kwesties, zoals burenruzies, verkeersonveilige situaties, lastige jeugd, geluidsoverlast of structureel huiselijk geweld bijvoorbeeld.

Kom bij de politie! Op een snikhete dag in juni, was wijkagent Jan Vullings bereid tot een gesprek in het prettig koele, gloednieuwe politiebureau aan de Holstmeerweg nummer drie. Jan Vullings is het type grote, gespierde, stoere politieagent, met rossig haar en ogen die open en vriendelijk zijn, maar die ongetwijfeld ook een tikje dwingend kunnen worden, indien nodig. Zijn tongval is rap en verraadt dat hij niet uit het noorden afkomstig is. Zijn wieg stond in het dorp De

Bilt, waar hij op 15 januari 1963 ter wereld kwam. Na zijn opleiding MTS Werktuigbouwkunde, zocht hij een baan in de auto-industrie. Jan: ‘In die branche was echter weinig werk. Toen ik in de Veronicagids de advertentie ‘Kom bij de Politie’ zag, leek me dat wel wat. Ik volgde de politieopleiding in Den Haag en in 1984 kreeg ik daar een baan.’ In 1997 ging Jan naar Utrecht en in 1999 naar IJsselstein. Sinds 2001 werkt Jan bij de Politie Leeuwarden.

Verhuizen naar het Noorden ‘Ja, Leeuwarden. Maar het had ook Maastricht kunnen zijn hoor. We woonden in Nieuwegein en met onze drie kinderen was dat huis eigenlijk te klein. We hebben toen gezocht naar een leuke woning in IJsselstein, maar daar koste een eenvoudig huis in die tijd al gauw 800.000 gulden. Mijn zwager in Leeuwarden wees mij op de nieuwbouwwijk Zuiderburen, waar ruime en betaalbare huizen gebouwd werden. Kijken kon geen kwaad, natuurlijk. Maar ik wilde wel eerst weten of er werk was bij de Politie Leeuwarden. Toen dat het geval bleek, zijn we serieus naar huizen gaan kijken. Leeuwarden werd het uiteindelijk niet. In Stiens vonden we precies wat we zochten. Het bevalt ons daar al tien jaar helemaal prima.’

Thuis in uniform De afgelopen zestien jaar is Jan Vullings altijd wijkagent geweest. ‘Boeven vangen is natuurlijk het leukste wat er is. Maar dat is altijd een hit- en runverhaal. Je moet ergens naar toe, je pakt iemand op en dan ga je weer weg. Als je ouder wordt, dan heb je die hectiek wel gehad. Je moet vaak ’s nachts je bed uit en ik ben een slechte slaper. Die spanning is leuk, maar ik vind het prettig dat ik nu inhoudelijk bezig kan zijn. Ik voel me thuis in mijn uniform en vind het een uitdaging om problemen op te

pakken. Ik wil natuurlijk nog liever problemen voor zijn, om escalatie te voorkomen. De variatie in het werk en het contact met mensen, daar beleef ik veel plezier aan.’

Gebed zonder end Jan Vullings heeft een duidelijke mening over sommige kwesties, maar hij vermeldt daar wel expliciet bij dat het zijn persoonlijke

mening is en niet die van de politie. Zo vindt hij bijvoorbeeld dat veelplegers veel strenger aangepakt moeten worden. ‘Veel van die jongens hebben alle trajecten al gelopen. Van diverse kanten is hen hulp en ondersteuning geboden, zodat ze zich op een fatsoenlijke manier kunnen redden in de maatschappij. Als ze dan toch weer gaan stelen, lijkt het wel een gebed zonder end. Het is een kleine club waar veel mensen en

Jan Vullings

10

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

11


Interview Met de wijkagent

KOKEN MET INEKE

vervolg

VEGAPRUT

ondernemers steeds opnieuw de dupe van worden. Iemand die het echt niet wil afleren, moet het mijn inziens dan maar voelen. Op diefstal staat vier jaar. Ook al stelen ze een schroef, laat ze dan maar brommen. Of dat echt wat oplost weet ik niet, maar de winkeliers zijn dan in ieder geval een tijdje verlost van die persoon.’

effect. Als jij tegen ouders zegt dat hun kind in een groepje zit, dat zich misdraagt en dat jij bang bent dat ze eventueel in het criminele circuit terecht kunnen komen, heeft dat wel effect. Vaak zeggen ze dat ze hun kind niet zo opgevoed hebben, maar al vrij snel beseffen ze dat ze niet vierentwintig uur per dag weten wat hun kind uitspookt, of waar ze zijn. Ik vind het niet normaal dat een kind van veertien om elf uur ’s avonds nog op straat loopt. Die moet toch gewoon om negen uur thuis zijn?’

‘Het is een ik-maatschappij geworden’

Veel huiselijk geweld Jan beseft dat zijn eigen normen niet voor iedereen gelden. ‘In wijken waar een hoge werkloosheid heerst en waar relatief veel goedkope en gehorige huurwoningen staan, komen verschillende soorten problematiek voor, zoals bijvoorbeeld huiselijk geweld. Als de problemen te complex zijn, leg ik ze voor aan het Sociaal team. In dat team zitten allerlei instanties zoals woningbouwcorporaties, Sinne Welzijn, de GGD, GGZ, de Sociale Dienst en Zien. Het is niet meer zoals vroeger, dat de politie alles maar oplost. We leggen nu het probleem neer waar het hoort.’

Jeugd verpest het voor zichzelf Jan Vullings gunt jongeren graag een eigen plek. ‘Maar...! Je ziet een groepje staan. Leuk. Ze gaan chips eten. Ook leuk. Maar de prullenbak die er naast staat, is niet leuk. Dus, de chipszak belandt op de grond. Zo begint het. Als ik met die jongens praat, zeg ik: ‘Kijk, als ik geen klachten over jullie krijg, heb je van mij geen last. Maar als mensen gaan bellen, krijg je met mij te maken.’ Soms zeg ik wel eens: ‘Kijk nou es om je heen. Zullen we dat samen opruimen?’ Ik ben dan de eerste die wat afval oppakt. Dan staan ze met z’n allen naar me te kijken. Want de eerste die een stap naar voren doet, is natuurlijk een watje. Standaard zeggen ze: ‘Dat is onze rotzooi niet. Dat hebben wij niet gedaan.’ Nou, die verhalen hoor ik al jaren. Het is jammer, maar in feite verpesten ze het voor zichzelf. Soms hebben ze een hartstikke leuke locatie gevonden, maar binnen de kortste keren staan ze daar met scooters, met muziek en lawaai en liggen er overal kapotte bierflessen. Dan moet je ze daar weer wegsturen en zadel je een andere wijk met het probleem op.’

‘ Een kind van veertien moet gewoon om negen uur thuis zijn’

Wat spookt uw kind uit? De straatcoaches, die sinds vorige zomer ingezet worden, zorgen ervoor dat overlast een stuk effectiever wordt aangepakt. ‘Vooral het bezoek aan de ouders heeft een positief

12

Buurtjournaal nr. 2

Verharding Misschien hoort dat ook bij een veranderende samenleving. Ik geloof wel dat de samenleving verhard is en ik zie voorlopig geen verbetering. Het is een ik-maatschappij geworden. Dat zie je op verschillende fronten. Mensen kijken minder naar elkaar om. Als je hoort dat je buurvrouw in elkaar geslagen wordt, dan doe je daar toch iets aan? Dat je er zelf niet langs durft te gaan, kan ik begrijpen maar bel ons dan tenminste. Hoe vaak hebben mensen niks gehoord of gezien? Hoe diep zijn we met z’n allen gezonken?

Kennelijk moet er eerst iemand dood zijn, willen mensen gaan bellen.’

Niet te lang wachten Gaan we Jan Vullings vaker in de Oranjewijk zien? Jan: ‘Kijk, als het allemaal goed gaat en iedereen tevreden is, dan heeft de wijk mij niet nodig. Maar als er problemen zijn, wacht dan niet te lang om ons in te schakelen. De bom hoeft niet eerst te barsten. Zelfredzaamheid is uiteraard prima, maar soms is het handig als er een derde partij ingeschakeld wordt. Mensen kunnen me altijd bellen of mailen. Voorkomen is beter dan genezen.’ Christine Pietersen

0900-8844 jan.vullings@friesland.politie.nl www.twittercom/jan vullings

Vlees noch vis Vlees, het was niet van de buis te branden de laatste weken. Verhitte debatten over koosjer, halal of verdoofd slachten, naar keuze gelardeerd met koele cijfers, felle emoties en politieke draaikonterij. Die discussie gaan we niet overdoen, a-politiek als de Oranjewijkredactie zich opstelt.

M

aar dit is niet voor niets een kookrubriek, en het gaat deze keer wel degelijk over vlees en over de aan- en afwezigheid ervan. Vleesliefhebbers heb je in soorten en maten, vleeshaters ook. Mensen die begaan zijn met het lot van dieren uit de bioindustrie maar een biologische karbonade niet versmaden, mensen die geen hap vlees door de keel kunnen krijgen, mensen die überhaupt geen product van dierlijke oorsprong in huis halen en mensen die het liefst elke dag vette bratwursten, gemarineerde speklapjes en voorgegaarde kippenpootjes op de barbecue leggen. Veel graag! Leven en laten leven is hierbij een gezond advies, of je het nu alleen op mensen toepast of ook op dieren.

Lastig wordt het als in een huishouden meerdere overtuigingen voorkomen. Wat te doen? Wie wint? Degene die het meeste geld inbrengt, degene met de hardste stem, wie het beste uit zijn woorden kan komen of wie de boodschappen doet?

Prut

Benodigdheden: 2 preien 2 (rode) uien 1 courgette of 1 aubergine 4 winterwortels 1 blik kikkererwten Yoki aardbei 3 blikjes tomaat in blokjes Een ouderwetse huisvrouwenoplossing is 3 teentjes knoflook meerdere gerechten te bereiden. Ouderwets, 1 grote eetlepel currypaste (rood of groen) want deze oplossing gaat ervan uit dat daar tijd voor is en tijd heeft niemand meer. Maar ik ken Alles snijden, wortels raspen, alles wokken ze van vroeger, tantes die door toegeeflijkheid behalve de tomaat en de kikkererwten. Als al en misplaatst medelijden kinderen hadden het gewokte gaar is, tomaat en kikkererwten rondlopen die alleen doperwten lustten, alleen toevoegen en weer opwarmen. De gebakken aardappels en geen gekookte, en die kikkererwten zijn het geheim van dit recept, voor elk van die kinderen (meer dan twee!) door de stevige bite mis je het vlees niet meer, een eigen potje kookten. Misschien zijn zulke aldus een verstokte vleeseter in mijn omgeving. Natuurlijk kunnen er ook andere groenten ouders er nog steeds wel... Ik ben ze zelf tegengekomen toen ons eigen aan toegevoegd worden: champignons, grut nog klein was: “Wat wil je graag drinken? sperzieboontjes en wat verder maar in de Thee, melk, karnemelk of ranja?” “Ik lust alleen aanbieding is. De kikkererwten zijn eventueel te vervangen door linzen of witte bonen. Yoki aardbei,” was het antwoord. Tja... Een andere oplossing is vermijdingsgedrag. Wie zenuwachtig wordt bij de gedachte dat er “Koken? Ik? Vandaag? O... sorry.” Of: “Ik dacht geen vlees in zit, mag als het echt niet anders kan, rul gebraden gehakt toevoegen. Dat kan dat jíj de boodschappen had gedaan?” Een slecht geheugen voorwenden is ook te natuurlijk ook achteraf op het eigen bord proberen: “Hè, eet je geen vlees? Och gut, dat zodat de vegetarische huisgenoot niet in acute gewetensnood komt te verkeren. Eet is waar ook...” Geen van deze oplossingen is houdbaar smakelijk! op de lange termijn. Er zit maar een ding op: onderhandelen en nieuwe recepten Ineke Evink uitproberen. Feit blijft dat regelmatig vlees overslaan uitstekend is voor de portemonnee, nog beter voor het milieu en beslist smakelijk. Ik ken mensen die dit laatste niet dan met hoongelach kunnen lezen. Voor deze mensen is het onderstaande recept bedoeld.

Buurtjournaal nr. 2

13


Interview Met de wijkagent

KOKEN MET INEKE

vervolg

VEGAPRUT

ondernemers steeds opnieuw de dupe van worden. Iemand die het echt niet wil afleren, moet het mijn inziens dan maar voelen. Op diefstal staat vier jaar. Ook al stelen ze een schroef, laat ze dan maar brommen. Of dat echt wat oplost weet ik niet, maar de winkeliers zijn dan in ieder geval een tijdje verlost van die persoon.’

effect. Als jij tegen ouders zegt dat hun kind in een groepje zit, dat zich misdraagt en dat jij bang bent dat ze eventueel in het criminele circuit terecht kunnen komen, heeft dat wel effect. Vaak zeggen ze dat ze hun kind niet zo opgevoed hebben, maar al vrij snel beseffen ze dat ze niet vierentwintig uur per dag weten wat hun kind uitspookt, of waar ze zijn. Ik vind het niet normaal dat een kind van veertien om elf uur ’s avonds nog op straat loopt. Die moet toch gewoon om negen uur thuis zijn?’

‘Het is een ik-maatschappij geworden’

Veel huiselijk geweld Jan beseft dat zijn eigen normen niet voor iedereen gelden. ‘In wijken waar een hoge werkloosheid heerst en waar relatief veel goedkope en gehorige huurwoningen staan, komen verschillende soorten problematiek voor, zoals bijvoorbeeld huiselijk geweld. Als de problemen te complex zijn, leg ik ze voor aan het Sociaal team. In dat team zitten allerlei instanties zoals woningbouwcorporaties, Sinne Welzijn, de GGD, GGZ, de Sociale Dienst en Zien. Het is niet meer zoals vroeger, dat de politie alles maar oplost. We leggen nu het probleem neer waar het hoort.’

Jeugd verpest het voor zichzelf Jan Vullings gunt jongeren graag een eigen plek. ‘Maar...! Je ziet een groepje staan. Leuk. Ze gaan chips eten. Ook leuk. Maar de prullenbak die er naast staat, is niet leuk. Dus, de chipszak belandt op de grond. Zo begint het. Als ik met die jongens praat, zeg ik: ‘Kijk, als ik geen klachten over jullie krijg, heb je van mij geen last. Maar als mensen gaan bellen, krijg je met mij te maken.’ Soms zeg ik wel eens: ‘Kijk nou es om je heen. Zullen we dat samen opruimen?’ Ik ben dan de eerste die wat afval oppakt. Dan staan ze met z’n allen naar me te kijken. Want de eerste die een stap naar voren doet, is natuurlijk een watje. Standaard zeggen ze: ‘Dat is onze rotzooi niet. Dat hebben wij niet gedaan.’ Nou, die verhalen hoor ik al jaren. Het is jammer, maar in feite verpesten ze het voor zichzelf. Soms hebben ze een hartstikke leuke locatie gevonden, maar binnen de kortste keren staan ze daar met scooters, met muziek en lawaai en liggen er overal kapotte bierflessen. Dan moet je ze daar weer wegsturen en zadel je een andere wijk met het probleem op.’

‘ Een kind van veertien moet gewoon om negen uur thuis zijn’

Wat spookt uw kind uit? De straatcoaches, die sinds vorige zomer ingezet worden, zorgen ervoor dat overlast een stuk effectiever wordt aangepakt. ‘Vooral het bezoek aan de ouders heeft een positief

12

Buurtjournaal nr. 2

Verharding Misschien hoort dat ook bij een veranderende samenleving. Ik geloof wel dat de samenleving verhard is en ik zie voorlopig geen verbetering. Het is een ik-maatschappij geworden. Dat zie je op verschillende fronten. Mensen kijken minder naar elkaar om. Als je hoort dat je buurvrouw in elkaar geslagen wordt, dan doe je daar toch iets aan? Dat je er zelf niet langs durft te gaan, kan ik begrijpen maar bel ons dan tenminste. Hoe vaak hebben mensen niks gehoord of gezien? Hoe diep zijn we met z’n allen gezonken?

Kennelijk moet er eerst iemand dood zijn, willen mensen gaan bellen.’

Niet te lang wachten Gaan we Jan Vullings vaker in de Oranjewijk zien? Jan: ‘Kijk, als het allemaal goed gaat en iedereen tevreden is, dan heeft de wijk mij niet nodig. Maar als er problemen zijn, wacht dan niet te lang om ons in te schakelen. De bom hoeft niet eerst te barsten. Zelfredzaamheid is uiteraard prima, maar soms is het handig als er een derde partij ingeschakeld wordt. Mensen kunnen me altijd bellen of mailen. Voorkomen is beter dan genezen.’ Christine Pietersen

0900-8844 jan.vullings@friesland.politie.nl www.twittercom/jan vullings

Vlees noch vis Vlees, het was niet van de buis te branden de laatste weken. Verhitte debatten over koosjer, halal of verdoofd slachten, naar keuze gelardeerd met koele cijfers, felle emoties en politieke draaikonterij. Die discussie gaan we niet overdoen, a-politiek als de Oranjewijkredactie zich opstelt.

M

aar dit is niet voor niets een kookrubriek, en het gaat deze keer wel degelijk over vlees en over de aan- en afwezigheid ervan. Vleesliefhebbers heb je in soorten en maten, vleeshaters ook. Mensen die begaan zijn met het lot van dieren uit de bioindustrie maar een biologische karbonade niet versmaden, mensen die geen hap vlees door de keel kunnen krijgen, mensen die überhaupt geen product van dierlijke oorsprong in huis halen en mensen die het liefst elke dag vette bratwursten, gemarineerde speklapjes en voorgegaarde kippenpootjes op de barbecue leggen. Veel graag! Leven en laten leven is hierbij een gezond advies, of je het nu alleen op mensen toepast of ook op dieren.

Lastig wordt het als in een huishouden meerdere overtuigingen voorkomen. Wat te doen? Wie wint? Degene die het meeste geld inbrengt, degene met de hardste stem, wie het beste uit zijn woorden kan komen of wie de boodschappen doet?

Prut

Benodigdheden: 2 preien 2 (rode) uien 1 courgette of 1 aubergine 4 winterwortels 1 blik kikkererwten Yoki aardbei 3 blikjes tomaat in blokjes Een ouderwetse huisvrouwenoplossing is 3 teentjes knoflook meerdere gerechten te bereiden. Ouderwets, 1 grote eetlepel currypaste (rood of groen) want deze oplossing gaat ervan uit dat daar tijd voor is en tijd heeft niemand meer. Maar ik ken Alles snijden, wortels raspen, alles wokken ze van vroeger, tantes die door toegeeflijkheid behalve de tomaat en de kikkererwten. Als al en misplaatst medelijden kinderen hadden het gewokte gaar is, tomaat en kikkererwten rondlopen die alleen doperwten lustten, alleen toevoegen en weer opwarmen. De gebakken aardappels en geen gekookte, en die kikkererwten zijn het geheim van dit recept, voor elk van die kinderen (meer dan twee!) door de stevige bite mis je het vlees niet meer, een eigen potje kookten. Misschien zijn zulke aldus een verstokte vleeseter in mijn omgeving. Natuurlijk kunnen er ook andere groenten ouders er nog steeds wel... Ik ben ze zelf tegengekomen toen ons eigen aan toegevoegd worden: champignons, grut nog klein was: “Wat wil je graag drinken? sperzieboontjes en wat verder maar in de Thee, melk, karnemelk of ranja?” “Ik lust alleen aanbieding is. De kikkererwten zijn eventueel te vervangen door linzen of witte bonen. Yoki aardbei,” was het antwoord. Tja... Een andere oplossing is vermijdingsgedrag. Wie zenuwachtig wordt bij de gedachte dat er “Koken? Ik? Vandaag? O... sorry.” Of: “Ik dacht geen vlees in zit, mag als het echt niet anders kan, rul gebraden gehakt toevoegen. Dat kan dat jíj de boodschappen had gedaan?” Een slecht geheugen voorwenden is ook te natuurlijk ook achteraf op het eigen bord proberen: “Hè, eet je geen vlees? Och gut, dat zodat de vegetarische huisgenoot niet in acute gewetensnood komt te verkeren. Eet is waar ook...” Geen van deze oplossingen is houdbaar smakelijk! op de lange termijn. Er zit maar een ding op: onderhandelen en nieuwe recepten Ineke Evink uitproberen. Feit blijft dat regelmatig vlees overslaan uitstekend is voor de portemonnee, nog beter voor het milieu en beslist smakelijk. Ik ken mensen die dit laatste niet dan met hoongelach kunnen lezen. Voor deze mensen is het onderstaande recept bedoeld.

Buurtjournaal nr. 2

13


ken uw wijk / oproep Voor puzzelaars en choppers

Huisar tsenpraktijk B.R. Westerman Coopmansstraat 50( bij het Cambuurplein) Tel: 058-2124680 Voor huisartsenzorg bij u in de buurt: www.westermanhuisarts.praktijkinfo.nl

Voorheen zaten wij 15 jaar in de Oranjewijk. Maar nu kunnen we u van dienst zijn in een ruim modern centrum: Het Medisch Centrum “De Zwaaij�.

ken uw wijk De huizen in de Oranjewijk zitten stikvol leuke details. Zo leuk, dat het altijd een plezier blijft in de wijk rond te wandelen. Om uw oplettendheid een handje te helpen en nog beter te kijken naar al die mooie versieringen waar de bouwvakker anno 1900 nog tijd en ruimte voor kreeg, heeft uw Buurtkroniek de rubriek Ken uw wijk. Weet u waar het detail op de foto te vinden is, compleet met straatnaam en huisnummer? Stuur de oplossing in naar oranjewijk@gmail. com. Beloning: eeuwige roem, of in ieder geval tot het volgende nummer uitkomt. Voor de goede orde: eigenaren van het betreffende pand zijn niet uitgesloten van deelname. Wel hebben andere Oranjewijkers voorrang als ze de goede oplossing weten. Op de vorige foto stond een detail van het huis aan de Emmakade 34. Dat werd helaas niet geraden. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Beste orange choppers Bij deze wil ik een oproep doen aan alle motorliefhebbers in de oranjewijk.

Petra Reen & Jitske-Maaike Venema Willem Lodewijkstraat 53 8933 BJ Leeuwarden 0639854910 / 0621477982 www.beautyhairwellness.nl

Schoonheidssalon Kapsalon

Ben zelf groot liefhebber en mag graag een blokje om. Hetzij alleen of met een groep vrienden. Ik hoop via deze manier met buurtgenoten te kunnen rijden. Het valt me op dat er toch een hoop motoren links en rechts `s avonds de wijk uit rijden en misschien kunnen we met een leuke groep een keer samen weg. Er zijn vast een hoop mensen die een leuke route weten, en misschien kunnen we zo de routes delen en rijden.

Mochten er liefhebbers zijn, mail dan even je naam door en wie weet kunnen we via een twitter account of gewoon de mail elkaar attenderen op een tochtje.

Tot snel, Robert Bruins Gysbert Japicxstraat 52 Spookje1975@gmail.com

Lichaamsbehandeling Buurtjournaal nr. 2

15


ken uw wijk / oproep Voor puzzelaars en choppers

Huisar tsenpraktijk B.R. Westerman Coopmansstraat 50( bij het Cambuurplein) Tel: 058-2124680 Voor huisartsenzorg bij u in de buurt: www.westermanhuisarts.praktijkinfo.nl

Voorheen zaten wij 15 jaar in de Oranjewijk. Maar nu kunnen we u van dienst zijn in een ruim modern centrum: Het Medisch Centrum “De Zwaaij�.

ken uw wijk De huizen in de Oranjewijk zitten stikvol leuke details. Zo leuk, dat het altijd een plezier blijft in de wijk rond te wandelen. Om uw oplettendheid een handje te helpen en nog beter te kijken naar al die mooie versieringen waar de bouwvakker anno 1900 nog tijd en ruimte voor kreeg, heeft uw Buurtkroniek de rubriek Ken uw wijk. Weet u waar het detail op de foto te vinden is, compleet met straatnaam en huisnummer? Stuur de oplossing in naar oranjewijk@gmail. com. Beloning: eeuwige roem, of in ieder geval tot het volgende nummer uitkomt. Voor de goede orde: eigenaren van het betreffende pand zijn niet uitgesloten van deelname. Wel hebben andere Oranjewijkers voorrang als ze de goede oplossing weten. Op de vorige foto stond een detail van het huis aan de Emmakade 34. Dat werd helaas niet geraden. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Beste orange choppers Bij deze wil ik een oproep doen aan alle motorliefhebbers in de oranjewijk.

Petra Reen & Jitske-Maaike Venema Willem Lodewijkstraat 53 8933 BJ Leeuwarden 0639854910 / 0621477982 www.beautyhairwellness.nl

Schoonheidssalon Kapsalon

Ben zelf groot liefhebber en mag graag een blokje om. Hetzij alleen of met een groep vrienden. Ik hoop via deze manier met buurtgenoten te kunnen rijden. Het valt me op dat er toch een hoop motoren links en rechts `s avonds de wijk uit rijden en misschien kunnen we met een leuke groep een keer samen weg. Er zijn vast een hoop mensen die een leuke route weten, en misschien kunnen we zo de routes delen en rijden.

Mochten er liefhebbers zijn, mail dan even je naam door en wie weet kunnen we via een twitter account of gewoon de mail elkaar attenderen op een tochtje.

Tot snel, Robert Bruins Gysbert Japicxstraat 52 Spookje1975@gmail.com

Lichaamsbehandeling Buurtjournaal nr. 2

15


Wijknieuws Berichten van het wijkpanel

VERKEERSINTENSITEIT WILLEM LODEWIJKSTRAAT 2005 – 2010 In het noordoosten van Leeuwarden zijn verschillende invalswegen die als verbinding dienen tussen de stadsring en de binnenring. Eén daarvan is de Willem Lodewijkstraat, die via Achter de Hoven aansluit op de Oostergoweg en het Stationsgebied. De Willem Lodewijkstraat heeft geen vrijliggende fietspaden, terwijl andere (vergelijkbare) invalswegen, zoals het Vliet, Groningerstraatweg en de Troelstraweg, wel zijn ingericht met vrijliggende fietspaden.

A Peter Meijer Register Makelaar - Taxateur Onroerende Zaken

Achter de Hoven 67 8933 AG Leeuwarden Postbus 1261 8900 CG Leeuwarden

Tel. (058) 216 03 30 Fax (058) 216 97 05 Mob. (06) 218 626 97

www.elfstedenmakelaars.nl • info@elfstedenmakelaars.nl

lle invalswegen zijn geclassificeerd als primaire fietsroutes. Eerder onderzoek van de gemeente heeft aangetoond dat het niet mogelijk is de weg anders in te richten (met vrijliggende fietspaden), vanwege ruimtelijke beperkingen.

Willem Lodewijkstraat Op de Willem Lodewijkstraat heeft op vier momenten in de periode 2007-2010 een verkeerstelling plaatsgevonden. In de regel heeft elke telling ongeveer twee weken geduurd om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de ‘gemiddelde’ verkeerssituatie.

Intensiteit In het onderstaande figuur zijn voor de gemiddelde werk- en weekdag de etmaalintensiteiten gepresenteerd.

Wim Teeuw Foeke Sjoerdswei 26 • 8914 BH Leeuwarden telefoon: 06 53 976 549 website: www.cadenzacatering.nl • email: info@cadenzacatering.nl

V5 Vertalerscombinatie Emmaplein 6 8933 BS Leeuwarden Tel. 058 299 84 00 Fax 058 299 83 99 v5vertalers@planet nl www.v5vertalers.nl

Uit de grafiek blijkt dat in de periode 2007-2010 de verkeersintensiteit van zowel de werkdag als de weekdag niet of nauwelijks is toegenomen. De kleine verschillen kunnen ontstaan door seizoensinvloeden en er lijkt dan ook geen duidelijke trend zichtbaar. Gedurende zowel de ochtend (07.00-09.00 uur) als avondspits (16.00-18.00 uur) maken ongeveer 1.000 voertuigen gebruik van de Willem Lodewijkstraat in beide richtingen. Ook dit aantal verandert nauwelijks in de periode 2007-2010.

Samenstelling Bij de mechanische verkeerstelling wordt onderscheid gemaakt in verschillende voertuigcategorieën op basis van de lengte van het betreffende voertuig. Voertuigen met een lengte kleiner dan 2 meter worden als fietser geclassificeerd. Voertuigen tussen de 2 en 3.5 meter zijn personenautovoertuigen en langere voertuigen zijn licht en zware vrachtvoertuigen. In de onderstaande tabel is een overzicht gegeven van het aandeel van de verschillende voertuigcategorieën in de verkeersstroom op de Willem Lodewijkstraat. Categorie - Werkdag

mrt-07

nov-07

jun-08

0 - 2 meter

4,4%

1,4%

2,5%

sep-10 -

2 - 3,5 meter

89,3%

93,4%

92,0%

96,3%

3,5 - 7 meter

4,5%

3,7%

4,6%

2,8%

> 7 meter

1,8%

1,4%

1,0%

0,9%

Categorie - Weekdag

mrt-07

nov-07

jun-08

0 - 2 meter

4,2%

1,4%

2,5%

-

sep-10

2 - 3,5 meter

90,3%

94,1%

92,5%

96,7%

3,5 - 7 meter

4,0%

3,3%

4,2%

2,5%

> 7 meter

1,5%

1,2%

0,8%

0,8%

Uit de tabel komt naar voren dat het aandeel personenauto’s licht toeneemt en het aandeel vrachtverkeer afneemt. Aangezien in 2010 geen gegevens over de fietsers bekend zijn, is het lastig om te concluderen of ook het fietsgebruik afneemt. Bron: Gemeente Leeuwarden Het totale verslag en de metingen op het Vliet, de Groningerstraatweg en de Mr. P.J. Troelstraweg zijn te lezen op www.oranjewijk.nl

Buurtjournaal nr. 2

17


Wijknieuws Berichten van het wijkpanel

VERKEERSINTENSITEIT WILLEM LODEWIJKSTRAAT 2005 – 2010 In het noordoosten van Leeuwarden zijn verschillende invalswegen die als verbinding dienen tussen de stadsring en de binnenring. Eén daarvan is de Willem Lodewijkstraat, die via Achter de Hoven aansluit op de Oostergoweg en het Stationsgebied. De Willem Lodewijkstraat heeft geen vrijliggende fietspaden, terwijl andere (vergelijkbare) invalswegen, zoals het Vliet, Groningerstraatweg en de Troelstraweg, wel zijn ingericht met vrijliggende fietspaden.

A Peter Meijer Register Makelaar - Taxateur Onroerende Zaken

Achter de Hoven 67 8933 AG Leeuwarden Postbus 1261 8900 CG Leeuwarden

Tel. (058) 216 03 30 Fax (058) 216 97 05 Mob. (06) 218 626 97

www.elfstedenmakelaars.nl • info@elfstedenmakelaars.nl

lle invalswegen zijn geclassificeerd als primaire fietsroutes. Eerder onderzoek van de gemeente heeft aangetoond dat het niet mogelijk is de weg anders in te richten (met vrijliggende fietspaden), vanwege ruimtelijke beperkingen.

Willem Lodewijkstraat Op de Willem Lodewijkstraat heeft op vier momenten in de periode 2007-2010 een verkeerstelling plaatsgevonden. In de regel heeft elke telling ongeveer twee weken geduurd om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de ‘gemiddelde’ verkeerssituatie.

Intensiteit In het onderstaande figuur zijn voor de gemiddelde werk- en weekdag de etmaalintensiteiten gepresenteerd.

Wim Teeuw Foeke Sjoerdswei 26 • 8914 BH Leeuwarden telefoon: 06 53 976 549 website: www.cadenzacatering.nl • email: info@cadenzacatering.nl

V5 Vertalerscombinatie Emmaplein 6 8933 BS Leeuwarden Tel. 058 299 84 00 Fax 058 299 83 99 v5vertalers@planet nl www.v5vertalers.nl

Uit de grafiek blijkt dat in de periode 2007-2010 de verkeersintensiteit van zowel de werkdag als de weekdag niet of nauwelijks is toegenomen. De kleine verschillen kunnen ontstaan door seizoensinvloeden en er lijkt dan ook geen duidelijke trend zichtbaar. Gedurende zowel de ochtend (07.00-09.00 uur) als avondspits (16.00-18.00 uur) maken ongeveer 1.000 voertuigen gebruik van de Willem Lodewijkstraat in beide richtingen. Ook dit aantal verandert nauwelijks in de periode 2007-2010.

Samenstelling Bij de mechanische verkeerstelling wordt onderscheid gemaakt in verschillende voertuigcategorieën op basis van de lengte van het betreffende voertuig. Voertuigen met een lengte kleiner dan 2 meter worden als fietser geclassificeerd. Voertuigen tussen de 2 en 3.5 meter zijn personenautovoertuigen en langere voertuigen zijn licht en zware vrachtvoertuigen. In de onderstaande tabel is een overzicht gegeven van het aandeel van de verschillende voertuigcategorieën in de verkeersstroom op de Willem Lodewijkstraat. Categorie - Werkdag

mrt-07

nov-07

jun-08

0 - 2 meter

4,4%

1,4%

2,5%

sep-10 -

2 - 3,5 meter

89,3%

93,4%

92,0%

96,3%

3,5 - 7 meter

4,5%

3,7%

4,6%

2,8%

> 7 meter

1,8%

1,4%

1,0%

0,9%

Categorie - Weekdag

mrt-07

nov-07

jun-08

0 - 2 meter

4,2%

1,4%

2,5%

-

sep-10

2 - 3,5 meter

90,3%

94,1%

92,5%

96,7%

3,5 - 7 meter

4,0%

3,3%

4,2%

2,5%

> 7 meter

1,5%

1,2%

0,8%

0,8%

Uit de tabel komt naar voren dat het aandeel personenauto’s licht toeneemt en het aandeel vrachtverkeer afneemt. Aangezien in 2010 geen gegevens over de fietsers bekend zijn, is het lastig om te concluderen of ook het fietsgebruik afneemt. Bron: Gemeente Leeuwarden Het totale verslag en de metingen op het Vliet, de Groningerstraatweg en de Mr. P.J. Troelstraweg zijn te lezen op www.oranjewijk.nl

Buurtjournaal nr. 2

17


interview met een wijkbewoner PETER KARSTKAREL

In gesprek met de grootste Frieslandkenner van de Oranjewijk Gevoel vooraf Ken je dat gevoel? Dat je bij iemand op bezoek gaat die werkelijk alles van Friesland en wijde omstreken weet terwijl je zelf nog maar net 11 jaar in Leeuwarden woont, een heleboel straatnamen niet kan thuisbrengen en heel vaak met de mond vol tanden staat als toeristen je de weg vragen in de stad. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat een dergelijk gevoel je op zijn minst wat onzeker maakt. Maar aan de positieve kant heeft het ook iets van een tovenaarsleerling die nog niets weet van toveren maar er grote belangstelling voor heeft en deze unieke kans volop wil benutten om de vermaarde FrieslandWizard enkele van zijn geheime formules te ontfutselen. Met dit soort gedachten volop in het hoofd belde ik aan in de Gysbert Japicksestraat voor een goed gesprek met Peter Karstkarel, onze befaamde wijkgenoot.

binnen En dan word je heel vriendelijk binnengelaten door de Karstkarel in een huis met een

ruime gang en helder gekleurde deuren. Hij begeleidt je al pratend naar een forse werkkamer met een wand boeken waarvan hij meer dan honderd titels zelf of in samenwerking heeft gecomponeerd. Je kunt met recht van ‘composities’ spreken want verschillende titels zijn zowel fotoboeken als architectuurhistorische essays. Om een begin te maken met het gesprek vraag je wat hij van onze wijkkroniek ‘Oranjewijk ons koninkrijk’ vindt en tot je niet geringe verbazing is hij er goed over te spreken. Hij vindt dat het blad aantrekkelijk oogt en ook inhoudelijk leuke artikelen geeft. De avond kan al niet meer stuk.

Zoveel X … We kijken naar de kloeke rij boeken van Peter K’s hand en de duidelijkste blikvanger is natuurlijk de baksteendikke 419x Friesland, van Slijkenburg tot Moddergat. Een bestseller waarvan er meer dan 20.000 exemplaren zijn verkocht. De productieformule is een vinding

van Karstkarel zelf (ik registreer het 1ste Wizard geheim!): maak een boek met foto’s van alle dorpen in een provincie - Friesland dus - en werk deze ‘dorpsportretten’ uit vanuit een verantwoorde historische basis (veelal de Schotanus-atlas uit het begin van de 18de eeuw). Dan ziet en leert de lezer nog eens wat. In plaats van Friesland kun je natuurlijk ook andere provincies nemen en inderdaad zijn die titels ook verschenen: 326x Noord Holland van Aagtdorp tot Zwanenburg, 323x Groningen van Adorp tot Zuurdijk, 259x Drenthe, 218x Overijssel, 47x Flevoland etc. Nergens is deze zoveel X… aanpak echter zo goed aangeslagen als in de provincie van de Meester zelf: Friesland in de ruimste zin van het woord. Nooit uitgekeken noch uitgeschreven en puttend uit een encyclopedische kennis over zijn onderwerpen heeft Peter K. in samenwerking met zijn vrouw Klaske inmiddels nog een paar ‘turfen’ samengesteld met als trefwoord Alle: Alle middeleeuwse kerken in Friesland (Noordboek 2010), Alle middeleeuwse kerken in Groningen en Drenthe (Noodboek 2010). Als tovenaarsleerling word je daar stil van.

Dichterbij huis We hebben het vanavond alleen nog maar gehad over hele provincies maar hoe zit het met Karstkarel’s interesse en schrijfwoede over onderwerpen wat dichter bij huis? De stad Leeuwarden? De Oranjewijk? Al pratend blijkt dat het daar juist allemaal begonnen is. Hij woont met zijn vrouw al bijna 40 jaar in de Gysbert Japicxstraat, is pas op 30-jarige leeftijd gaan studeren en na wat binnensmonds gemompel en uitvoerig gerommel in een zijkast van de kamer komt tot zijn eigen verbazing en vreugde nog een exemplaar tevoorschijn van zijn afstudeerscriptie. Aan de Rijksuniversiteit

18

Buurtjournaal nr. 2

Groningen bij de vakgroep Planologie en Demografie verscheen in 1980 van de hand van Peter K. en nog 4 medestudenten het werkstuk ‘Oranje Nassauwijk: een onderzoek naar het gebied ter weerszijden van het Nieuwe Kanaal te Leeuwarden’. De mond valt je open als je daarin leest welke plannen de directeur van gemeentewerken W.C.A. Hofkamp al in 1895 had met ‘onze’ Oranjewijk, het gebied ten zuiden van het Nieuwe Kanaal: lusvormige straten waar het aangenamer wandelen zou zijn dan bij rechte straten, een exercitieveld met banen voor harddraverij, enorme percelen voor het bouwen van villa’s met grote tuinen en rechts en links parkjes om het geheel groen en symetrisch af te ronden.

En zo staat het werkstuk van Peter K. (c.s.) vol schatten die zich voor de verheugde ogen van deze tovenaarsleerling openbaarden. Een heleboel Wizard geheimen zo maar voor het oprapen. Wist u dat er lang geleden (1898) een heuse tram door de wijk gepland was? En dat er hevige strijd in de wijk is gevoerd over het plan (1978) om een brugverbinding te bouwen tussen het Emmaplein aan de zuidzijde en de Alma Tademastraat aan de noordzijde van het Nieuwe Kanaal? Kompleet met actievoerders en flyers met de tekst: EEN BRUG TE VEEL & LAAT EMMAKADEN HEEL! Allemaal echt gebeurd!

In en uit de ban van de ring We praten geanimeerd verder. Peter K. blijkt eigener beweging ook zelf gebruik te maken van Wizard terminologie. Zo gaf hij zijn boek uit 2005 over Leeuwarden de pakkende titel mee: Uit de Ban van de Ring, een bijzonder lezenswaardige studie met veel foto’s over de wijken aan de buitenkant van de ringweg.

Een jubileumboek voor de gemeente Weststelingwerf vanwege het 100-jarige bestaan. Een krantenartikel over het bouwproject Hartelust, hier in de wijk. Een veelomvattend boek (samen met echtgenote Klaske) over de grafcultuur in Friesland. We zijn behoorlijk onder de indruk van die onuitputtelijke inspiratie. Peter Karstkarel is echt wat je noemt een bevlogen mens die met grote passie en een koortsachtig groeiende kennis van zaken bereid is om vele (zo niet alle) geheimen van Friesland te delen. Bij het afscheid krijgen we nog een laatste parel mee: “Weet je, er zijn twee landen in de wereld die er werkelijk toe doen en dat zijn Italië en Friesland!” Hein Kraij

We vragen hem (om ook de nieuwste geheimen te achterhalen) welke projecten hij op dit moment onderhanden heeft. En zoals te verwachten zijn dat er meer dan één. Flyer

Buurtjournaal nr. 2

19


interview met een wijkbewoner PETER KARSTKAREL

In gesprek met de grootste Frieslandkenner van de Oranjewijk Gevoel vooraf Ken je dat gevoel? Dat je bij iemand op bezoek gaat die werkelijk alles van Friesland en wijde omstreken weet terwijl je zelf nog maar net 11 jaar in Leeuwarden woont, een heleboel straatnamen niet kan thuisbrengen en heel vaak met de mond vol tanden staat als toeristen je de weg vragen in de stad. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat een dergelijk gevoel je op zijn minst wat onzeker maakt. Maar aan de positieve kant heeft het ook iets van een tovenaarsleerling die nog niets weet van toveren maar er grote belangstelling voor heeft en deze unieke kans volop wil benutten om de vermaarde FrieslandWizard enkele van zijn geheime formules te ontfutselen. Met dit soort gedachten volop in het hoofd belde ik aan in de Gysbert Japicksestraat voor een goed gesprek met Peter Karstkarel, onze befaamde wijkgenoot.

binnen En dan word je heel vriendelijk binnengelaten door de Karstkarel in een huis met een

ruime gang en helder gekleurde deuren. Hij begeleidt je al pratend naar een forse werkkamer met een wand boeken waarvan hij meer dan honderd titels zelf of in samenwerking heeft gecomponeerd. Je kunt met recht van ‘composities’ spreken want verschillende titels zijn zowel fotoboeken als architectuurhistorische essays. Om een begin te maken met het gesprek vraag je wat hij van onze wijkkroniek ‘Oranjewijk ons koninkrijk’ vindt en tot je niet geringe verbazing is hij er goed over te spreken. Hij vindt dat het blad aantrekkelijk oogt en ook inhoudelijk leuke artikelen geeft. De avond kan al niet meer stuk.

Zoveel X … We kijken naar de kloeke rij boeken van Peter K’s hand en de duidelijkste blikvanger is natuurlijk de baksteendikke 419x Friesland, van Slijkenburg tot Moddergat. Een bestseller waarvan er meer dan 20.000 exemplaren zijn verkocht. De productieformule is een vinding

van Karstkarel zelf (ik registreer het 1ste Wizard geheim!): maak een boek met foto’s van alle dorpen in een provincie - Friesland dus - en werk deze ‘dorpsportretten’ uit vanuit een verantwoorde historische basis (veelal de Schotanus-atlas uit het begin van de 18de eeuw). Dan ziet en leert de lezer nog eens wat. In plaats van Friesland kun je natuurlijk ook andere provincies nemen en inderdaad zijn die titels ook verschenen: 326x Noord Holland van Aagtdorp tot Zwanenburg, 323x Groningen van Adorp tot Zuurdijk, 259x Drenthe, 218x Overijssel, 47x Flevoland etc. Nergens is deze zoveel X… aanpak echter zo goed aangeslagen als in de provincie van de Meester zelf: Friesland in de ruimste zin van het woord. Nooit uitgekeken noch uitgeschreven en puttend uit een encyclopedische kennis over zijn onderwerpen heeft Peter K. in samenwerking met zijn vrouw Klaske inmiddels nog een paar ‘turfen’ samengesteld met als trefwoord Alle: Alle middeleeuwse kerken in Friesland (Noordboek 2010), Alle middeleeuwse kerken in Groningen en Drenthe (Noodboek 2010). Als tovenaarsleerling word je daar stil van.

Dichterbij huis We hebben het vanavond alleen nog maar gehad over hele provincies maar hoe zit het met Karstkarel’s interesse en schrijfwoede over onderwerpen wat dichter bij huis? De stad Leeuwarden? De Oranjewijk? Al pratend blijkt dat het daar juist allemaal begonnen is. Hij woont met zijn vrouw al bijna 40 jaar in de Gysbert Japicxstraat, is pas op 30-jarige leeftijd gaan studeren en na wat binnensmonds gemompel en uitvoerig gerommel in een zijkast van de kamer komt tot zijn eigen verbazing en vreugde nog een exemplaar tevoorschijn van zijn afstudeerscriptie. Aan de Rijksuniversiteit

18

Buurtjournaal nr. 2

Groningen bij de vakgroep Planologie en Demografie verscheen in 1980 van de hand van Peter K. en nog 4 medestudenten het werkstuk ‘Oranje Nassauwijk: een onderzoek naar het gebied ter weerszijden van het Nieuwe Kanaal te Leeuwarden’. De mond valt je open als je daarin leest welke plannen de directeur van gemeentewerken W.C.A. Hofkamp al in 1895 had met ‘onze’ Oranjewijk, het gebied ten zuiden van het Nieuwe Kanaal: lusvormige straten waar het aangenamer wandelen zou zijn dan bij rechte straten, een exercitieveld met banen voor harddraverij, enorme percelen voor het bouwen van villa’s met grote tuinen en rechts en links parkjes om het geheel groen en symetrisch af te ronden.

En zo staat het werkstuk van Peter K. (c.s.) vol schatten die zich voor de verheugde ogen van deze tovenaarsleerling openbaarden. Een heleboel Wizard geheimen zo maar voor het oprapen. Wist u dat er lang geleden (1898) een heuse tram door de wijk gepland was? En dat er hevige strijd in de wijk is gevoerd over het plan (1978) om een brugverbinding te bouwen tussen het Emmaplein aan de zuidzijde en de Alma Tademastraat aan de noordzijde van het Nieuwe Kanaal? Kompleet met actievoerders en flyers met de tekst: EEN BRUG TE VEEL & LAAT EMMAKADEN HEEL! Allemaal echt gebeurd!

In en uit de ban van de ring We praten geanimeerd verder. Peter K. blijkt eigener beweging ook zelf gebruik te maken van Wizard terminologie. Zo gaf hij zijn boek uit 2005 over Leeuwarden de pakkende titel mee: Uit de Ban van de Ring, een bijzonder lezenswaardige studie met veel foto’s over de wijken aan de buitenkant van de ringweg.

Een jubileumboek voor de gemeente Weststelingwerf vanwege het 100-jarige bestaan. Een krantenartikel over het bouwproject Hartelust, hier in de wijk. Een veelomvattend boek (samen met echtgenote Klaske) over de grafcultuur in Friesland. We zijn behoorlijk onder de indruk van die onuitputtelijke inspiratie. Peter Karstkarel is echt wat je noemt een bevlogen mens die met grote passie en een koortsachtig groeiende kennis van zaken bereid is om vele (zo niet alle) geheimen van Friesland te delen. Bij het afscheid krijgen we nog een laatste parel mee: “Weet je, er zijn twee landen in de wereld die er werkelijk toe doen en dat zijn Italië en Friesland!” Hein Kraij

We vragen hem (om ook de nieuwste geheimen te achterhalen) welke projecten hij op dit moment onderhanden heeft. En zoals te verwachten zijn dat er meer dan één. Flyer

Buurtjournaal nr. 2

19


femke’s pennen(sf/v)eer ANNELIES

Only The Good Die Young Het is alweer zo ver: de vraag om een nieuwe Column is al een paar keer gesteld door de redactie. Soms kan ik na de eerste keer vragen al een kant-en-klare Column toesturen omdat er al eentje klaar ligt. Want vaak ‘moeten’ mijn Columns eruit. Zeker wanneer zich een ‘column-waardig’ onderwerp, voorval of situatie voordoet, worden de woorden moeiteloos tot een Column geregen.

A

ndere keren gaat dat moeilijker. Vaak is dat zo wanneer er teveel onderwerpen, voorvallen en situaties in een korte tijd plaatsvinden die allemaal ‘Column-waardig’ zijn. Tsja, en als er teveel is, wordt het voor mij moeilijk… Wonderlijk genoeg lijkt zo’n periode altijd samen te vallen met het ‘zwartetijd-gat’. Zo noem ik het als er eigenlijk teveel gebeurt in te weinig tijd. Het lijkt dan namelijk of de tijd soms verdwijnt! Na zo’n inleiding begrijpt u dat ik me momenteel regelmatig in het ‘zwarte-tijdgat’ voel zitten. Met twee kleine kinderen, Mijn Lief op zee, ons huis in de verkoop, de ontwikkelingen rond de aankoop van ons project-nieuwe-thuis, een relatief nieuwe baan, de beestenboel en dan ook nog de drang om regelmatig te communiceren… Yoe-hoe… Tijd… Waar blijf je?!?

Piekeren Als het dan ook nog een moeilijk onderwerp is waarover ik wil schrijven, dan doe ik dat wat

20

Buurtjournaal nr. 2

veel mensen doen… erover piekeren, malen, in mijn hoofd om laten gaan en om… en om…. Soms lukt het me om aan een moeilijk onderwerp een vrolijke draai te geven en het geheel luchtig te houden. U moet als lezer natuurlijk niet het gevoel krijgen dat ik een bak ellende over u uitstort!

Kattenluik

Sinds me dat de eerste keer -een maand of wat geleden- overkwam, zit ons kattenluik ’s nachts dicht. Iets waar mijn beide poezendames erg van balen! Helaas heeft meneer-de-ballenkater inmiddels ook het lef om op klaarlichte dag mijn huis onder te piesen als ik even niet thuis ben. Nu kan ik mijn dames het natuurlijk Kater niet aandoen om dag en nacht opgesloten te Het onderwerp dat ik in deze column in ieder zitten, dus ging ik om raad naar overbuurvrouw geval aan bod wilde laten komen, was de komst Annelies. Ze raadde me een specifiek type van een rode kater. Niet bij ons, dat weigert kattenluik aan dat reageert op de chip van je Mijn Lief nog steeds categorisch. Pas als we kat. Thuisgekomen zocht ik het kattenluik naar het nieuwe huis gaan, mag er een rood op internet op en sloeg achterover van de katertje bij komen. Ik wil het hebben over de prijs. Ik besloot om voorlopig de handmatige rode kater die sinds enige tijd de buurt onveilig nachtportier voort te laten bestaan. Als ik de maakt. Het gaat niet om een je-weet-wel-kater, rooie kater overdag in mijn tuin zag en richting maar een met alles erop en eraan! Dus ook mijn kattenluik zag sluipen, gooide ik af en toe de drang om andermans interieurs onder te een bakje water in zijn richting. piesen. En dan geen bescheiden plasje ergens Zoals ik met de meeste buren wel iets in een hoekje… Nee; tegen mijn beeldscherm, specifieks deel, deelde ik met Annelies mijn een aanrechtkastje, mijn luierverzorgingstas en liefde voor dieren. Dat haar hart groot was, werd mij al snel duidelijk. de bank. En dat in één nacht…!!!

Zoek

Oplossing

Zo collecteerde ze ieder jaar voor de Het is inmiddels 4 jaar geleden en Harry is tot dierenbescherming en liepen er rond haar op de dag van vandaag niet gevonden, maar huis een groot aantal uitermate weldoorvoede het zou me niets verbazen als het printje nog poezen rond. Toen ik hier een jaar of twee steeds in Annelies haar handtas zit. Het zou woonde, verdween onze Harry. Overal in de prachtig geweest zijn als het Annelies na al die buurt hing ik foldertjes op en ik vroeg aan jaren gelukt was om hem terug te vinden. iedereen die ik tegenkwam of ze een rode je- Maar dat zal niet gebeuren. weet-wel-kater met een opvallende tekening Ook van andere buren hoor ik inmiddels en een rood halsbandje hadden gezien. Zo ook klachten over de nieuwe rode ballige aan Annelies. buurtgenoot. De ‘oplossingen’ die enkelen van hen in hun boosheid opperen gaan een Plekje stuk verder dan mijn emmertje water… Ik denk Ik denk dat dit het begin van onze buren- er aan hoe Annelies een tijd geleden in deze Annelies Zweers- Rothengatter vriendschap werd. Annelies vroeg mij om wijkkrant haar vurige oproep plaatste om * 19 oktober 1951 † 18 juni 2011 haar een foto te mailen van onze Harry, zodat kattenleed en overvolle asiels te voorkomen ze er een print van kon maken om in haar tas en kattenbaasjes opriep om toch vooral hun te stoppen. Regelmatig ging ze de wijk in om poezen te laten steriliseren. Ik wil dit graag De volgende dag viel er een briefje op mijn naar Harry uit te kijken. Als ik langs liep zat herhalen EN HET BAASJE VAN HET RODE deurmat met het bericht dat Annelies die ze –omringd door alle poezen- in de voortuin BALLEN-BEEST VRAGEN OM OOK ZIJN zaterdag was overleden. Hoewel ik wist dat ze erg ziek was, overvalt het bericht me volkomen. aan de picknicktafel met haar koffie en VERANTWOORDELIJKHEID TE NEMEN! Op de dag van haar begrafenis wordt het shagje. In het praatje vertelde ze dan terloops kattenluik bezorgd en terwijl ik deze column –alsof het helemaal niet bijzonder was- hoe schrijf draaien ze het nummer ‘Only the good ze er weer op uit geweest was nadat ze een die young’ op de radio… marktplaatsberichtje over een rode aanloper had zien staan of bij mensen had aangebeld Ik hoor in gedachten Annelies’ aanstekende waar ze een rode poes met een identieke lach en kan alleen maar hopen dat ze in haar tekening als die van Harry zag zitten. Of ze hemel warm ontvangen wordt door alle vertelde hoe ze had besloten om die stakker ‘stakkers’ die ze steeds weer liefdevol een thuis die nu al tijden bij haar in de tuin rond hing toch maar es naar de dierenarts te brengen. Afgelopen zaterdag besloot ik nadat de rode- gaf. Hij had zo’n vreemd plekje… Dan wist ik al ballen-kater opnieuw mijn huis (inclusief genoeg! Stakker nummer 8, kreeg een naam en beeldscherm) had ondergesproeid, dat ik de Femke Molenaar kon zich verheugen op alles wat een poes zich raad van Annelies zou opvolgen. Ik voegde kon wensen nu hij in Annelies haar armen (en woord bij daad en bestelde via internet het daarmee in het hart en huis) werd genomen. peperdure kattenluik.

‘en terwijl ik deze column schrijf draaien ze het nummer ‘Only the good die young’ op de radio’

Buurtjournaal nr. 2

21


femke’s pennen(sf/v)eer ANNELIES

Only The Good Die Young Het is alweer zo ver: de vraag om een nieuwe Column is al een paar keer gesteld door de redactie. Soms kan ik na de eerste keer vragen al een kant-en-klare Column toesturen omdat er al eentje klaar ligt. Want vaak ‘moeten’ mijn Columns eruit. Zeker wanneer zich een ‘column-waardig’ onderwerp, voorval of situatie voordoet, worden de woorden moeiteloos tot een Column geregen.

A

ndere keren gaat dat moeilijker. Vaak is dat zo wanneer er teveel onderwerpen, voorvallen en situaties in een korte tijd plaatsvinden die allemaal ‘Column-waardig’ zijn. Tsja, en als er teveel is, wordt het voor mij moeilijk… Wonderlijk genoeg lijkt zo’n periode altijd samen te vallen met het ‘zwartetijd-gat’. Zo noem ik het als er eigenlijk teveel gebeurt in te weinig tijd. Het lijkt dan namelijk of de tijd soms verdwijnt! Na zo’n inleiding begrijpt u dat ik me momenteel regelmatig in het ‘zwarte-tijdgat’ voel zitten. Met twee kleine kinderen, Mijn Lief op zee, ons huis in de verkoop, de ontwikkelingen rond de aankoop van ons project-nieuwe-thuis, een relatief nieuwe baan, de beestenboel en dan ook nog de drang om regelmatig te communiceren… Yoe-hoe… Tijd… Waar blijf je?!?

Piekeren Als het dan ook nog een moeilijk onderwerp is waarover ik wil schrijven, dan doe ik dat wat

20

Buurtjournaal nr. 2

veel mensen doen… erover piekeren, malen, in mijn hoofd om laten gaan en om… en om…. Soms lukt het me om aan een moeilijk onderwerp een vrolijke draai te geven en het geheel luchtig te houden. U moet als lezer natuurlijk niet het gevoel krijgen dat ik een bak ellende over u uitstort!

Kattenluik

Sinds me dat de eerste keer -een maand of wat geleden- overkwam, zit ons kattenluik ’s nachts dicht. Iets waar mijn beide poezendames erg van balen! Helaas heeft meneer-de-ballenkater inmiddels ook het lef om op klaarlichte dag mijn huis onder te piesen als ik even niet thuis ben. Nu kan ik mijn dames het natuurlijk Kater niet aandoen om dag en nacht opgesloten te Het onderwerp dat ik in deze column in ieder zitten, dus ging ik om raad naar overbuurvrouw geval aan bod wilde laten komen, was de komst Annelies. Ze raadde me een specifiek type van een rode kater. Niet bij ons, dat weigert kattenluik aan dat reageert op de chip van je Mijn Lief nog steeds categorisch. Pas als we kat. Thuisgekomen zocht ik het kattenluik naar het nieuwe huis gaan, mag er een rood op internet op en sloeg achterover van de katertje bij komen. Ik wil het hebben over de prijs. Ik besloot om voorlopig de handmatige rode kater die sinds enige tijd de buurt onveilig nachtportier voort te laten bestaan. Als ik de maakt. Het gaat niet om een je-weet-wel-kater, rooie kater overdag in mijn tuin zag en richting maar een met alles erop en eraan! Dus ook mijn kattenluik zag sluipen, gooide ik af en toe de drang om andermans interieurs onder te een bakje water in zijn richting. piesen. En dan geen bescheiden plasje ergens Zoals ik met de meeste buren wel iets in een hoekje… Nee; tegen mijn beeldscherm, specifieks deel, deelde ik met Annelies mijn een aanrechtkastje, mijn luierverzorgingstas en liefde voor dieren. Dat haar hart groot was, werd mij al snel duidelijk. de bank. En dat in één nacht…!!!

Zoek

Oplossing

Zo collecteerde ze ieder jaar voor de Het is inmiddels 4 jaar geleden en Harry is tot dierenbescherming en liepen er rond haar op de dag van vandaag niet gevonden, maar huis een groot aantal uitermate weldoorvoede het zou me niets verbazen als het printje nog poezen rond. Toen ik hier een jaar of twee steeds in Annelies haar handtas zit. Het zou woonde, verdween onze Harry. Overal in de prachtig geweest zijn als het Annelies na al die buurt hing ik foldertjes op en ik vroeg aan jaren gelukt was om hem terug te vinden. iedereen die ik tegenkwam of ze een rode je- Maar dat zal niet gebeuren. weet-wel-kater met een opvallende tekening Ook van andere buren hoor ik inmiddels en een rood halsbandje hadden gezien. Zo ook klachten over de nieuwe rode ballige aan Annelies. buurtgenoot. De ‘oplossingen’ die enkelen van hen in hun boosheid opperen gaan een Plekje stuk verder dan mijn emmertje water… Ik denk Ik denk dat dit het begin van onze buren- er aan hoe Annelies een tijd geleden in deze Annelies Zweers- Rothengatter vriendschap werd. Annelies vroeg mij om wijkkrant haar vurige oproep plaatste om * 19 oktober 1951 † 18 juni 2011 haar een foto te mailen van onze Harry, zodat kattenleed en overvolle asiels te voorkomen ze er een print van kon maken om in haar tas en kattenbaasjes opriep om toch vooral hun te stoppen. Regelmatig ging ze de wijk in om poezen te laten steriliseren. Ik wil dit graag De volgende dag viel er een briefje op mijn naar Harry uit te kijken. Als ik langs liep zat herhalen EN HET BAASJE VAN HET RODE deurmat met het bericht dat Annelies die ze –omringd door alle poezen- in de voortuin BALLEN-BEEST VRAGEN OM OOK ZIJN zaterdag was overleden. Hoewel ik wist dat ze erg ziek was, overvalt het bericht me volkomen. aan de picknicktafel met haar koffie en VERANTWOORDELIJKHEID TE NEMEN! Op de dag van haar begrafenis wordt het shagje. In het praatje vertelde ze dan terloops kattenluik bezorgd en terwijl ik deze column –alsof het helemaal niet bijzonder was- hoe schrijf draaien ze het nummer ‘Only the good ze er weer op uit geweest was nadat ze een die young’ op de radio… marktplaatsberichtje over een rode aanloper had zien staan of bij mensen had aangebeld Ik hoor in gedachten Annelies’ aanstekende waar ze een rode poes met een identieke lach en kan alleen maar hopen dat ze in haar tekening als die van Harry zag zitten. Of ze hemel warm ontvangen wordt door alle vertelde hoe ze had besloten om die stakker ‘stakkers’ die ze steeds weer liefdevol een thuis die nu al tijden bij haar in de tuin rond hing toch maar es naar de dierenarts te brengen. Afgelopen zaterdag besloot ik nadat de rode- gaf. Hij had zo’n vreemd plekje… Dan wist ik al ballen-kater opnieuw mijn huis (inclusief genoeg! Stakker nummer 8, kreeg een naam en beeldscherm) had ondergesproeid, dat ik de Femke Molenaar kon zich verheugen op alles wat een poes zich raad van Annelies zou opvolgen. Ik voegde kon wensen nu hij in Annelies haar armen (en woord bij daad en bestelde via internet het daarmee in het hart en huis) werd genomen. peperdure kattenluik.

‘en terwijl ik deze column schrijf draaien ze het nummer ‘Only the good die young’ op de radio’

Buurtjournaal nr. 2

21


interview met een kunstenaar GEÏNSPIREERD DOOR HET LEVEN

HENK KRIST: DE KUNSTENAAR EN MUZIKANT DIE ZICH AF EN TOE EEN BEETJE GOD VOELT Als je op een woensdagavond langs het wijkgebouw loopt, klinkt er vaak muziek vanaf de bovenverdieping en hoor je een gezellig geroezemoes. Soms is het ook doodstil. Dan zijn de schildercursisten zo verdiept in hun werk, dat er geen tijd is voor een nieuwe CD of geouwehoer. Al jaren geeft Henk Krist in de Oranjewijk schilderles aan een groep fanatieke schilders. Onze wijk-gebouwbeheerder en schilder-meester Henk Krist woont al een tijdje niet meer in de Oranjewijk. Hij bivakkeert nu in de voormalige Christelijke LTS in de Cornelis Troostraat. Het schoolgebouw was ooit zijn ‘eigen’ school. De directeurskamer is nu zijn atelier. De oude directeurstafel ligt bezaaid met tubes en kwasten.

Garage Emmakade Emmakade 148 zz 8933 AX Leeuwarden Tel: 058 212 82 13 Fax: 058 215 44 50 Mobiel: 06 288 37100

Strak pand Henk beschikt over vier ruimtes, waaronder het atelier en een groot en licht klushok. ‘Verzorgingsruimte’ staat op een bordje boven

R. Hoeksma en Zn.

‘ Ik ben verslaafd aan beeldende kunst’

Henk Krist

maar iets van groen eromheen. In 1994 kwam het Comenius College in het pand, dat voor miljoenen guldens werd verbouwd. In 2001 vertrok het Comenius en sindsdien is het in beheer bij CareX, het bedrijf dat zich ontfermt over leegstaande panden en gebouwen.

Loungehoeken met de deur. De vele stopcontacten in de muur vuurkorf doen vermoeden, dat meisjes hier vroeger wasen strijkles kregen. Het schoolgebouw werd in 1960 gebouwd. Op de foto’s op de website van Beeldbank, zie je een strak pand, zonder ook

Momenteel wonen er vijfentwintig mensen in de school. Een gemêleerd gezelschap, aldus Henk. ‘Er woont een theatermaker, een bluesgitarist, een docente aan de NHL en

voor de rest zijn het veel studenten. Vooral van de popacademie.’ In een voormalig leslokaal dreunt heavy metal en wasemen blowdampen door de kieren van het deurkozijn. Op de immense binnenplaats heerst een serene rust. De vergane fietsenstallingen zijn leeg. Overal zijn hoekjes ingericht als loungeplek. De lege vuurkorven wijzen er op dat hier vooral ’s avonds en ’s nachts wordt gebivakkeerd.

Beetje rommelig Henk Krist, die ook beheerder van de school is, vindt het allemaal prima, als ze maar geen

Buurtjournaal nr. 2

23


interview met een kunstenaar GEÏNSPIREERD DOOR HET LEVEN

HENK KRIST: DE KUNSTENAAR EN MUZIKANT DIE ZICH AF EN TOE EEN BEETJE GOD VOELT Als je op een woensdagavond langs het wijkgebouw loopt, klinkt er vaak muziek vanaf de bovenverdieping en hoor je een gezellig geroezemoes. Soms is het ook doodstil. Dan zijn de schildercursisten zo verdiept in hun werk, dat er geen tijd is voor een nieuwe CD of geouwehoer. Al jaren geeft Henk Krist in de Oranjewijk schilderles aan een groep fanatieke schilders. Onze wijk-gebouwbeheerder en schilder-meester Henk Krist woont al een tijdje niet meer in de Oranjewijk. Hij bivakkeert nu in de voormalige Christelijke LTS in de Cornelis Troostraat. Het schoolgebouw was ooit zijn ‘eigen’ school. De directeurskamer is nu zijn atelier. De oude directeurstafel ligt bezaaid met tubes en kwasten.

Garage Emmakade Emmakade 148 zz 8933 AX Leeuwarden Tel: 058 212 82 13 Fax: 058 215 44 50 Mobiel: 06 288 37100

Strak pand Henk beschikt over vier ruimtes, waaronder het atelier en een groot en licht klushok. ‘Verzorgingsruimte’ staat op een bordje boven

R. Hoeksma en Zn.

‘ Ik ben verslaafd aan beeldende kunst’

Henk Krist

maar iets van groen eromheen. In 1994 kwam het Comenius College in het pand, dat voor miljoenen guldens werd verbouwd. In 2001 vertrok het Comenius en sindsdien is het in beheer bij CareX, het bedrijf dat zich ontfermt over leegstaande panden en gebouwen.

Loungehoeken met de deur. De vele stopcontacten in de muur vuurkorf doen vermoeden, dat meisjes hier vroeger wasen strijkles kregen. Het schoolgebouw werd in 1960 gebouwd. Op de foto’s op de website van Beeldbank, zie je een strak pand, zonder ook

Momenteel wonen er vijfentwintig mensen in de school. Een gemêleerd gezelschap, aldus Henk. ‘Er woont een theatermaker, een bluesgitarist, een docente aan de NHL en

voor de rest zijn het veel studenten. Vooral van de popacademie.’ In een voormalig leslokaal dreunt heavy metal en wasemen blowdampen door de kieren van het deurkozijn. Op de immense binnenplaats heerst een serene rust. De vergane fietsenstallingen zijn leeg. Overal zijn hoekjes ingericht als loungeplek. De lege vuurkorven wijzen er op dat hier vooral ’s avonds en ’s nachts wordt gebivakkeerd.

Beetje rommelig Henk Krist, die ook beheerder van de school is, vindt het allemaal prima, als ze maar geen

Buurtjournaal nr. 2

23


Hippietijd rotzooi maken en ’s nachts niet te veel herrie veroorzaken. ‘Het bevalt me hier goed, weet je. Het is een beetje rommelig overal en een kunstenaar voelt zich daar wel in thuis. Ik hou niet zo van netjes.’ In zijn woonruimte is het gezellig rommelig. Overal hangen schilderijen en liggen stapels tijdschriften. Op het keukenblok staat geen gasfornuis, maar een magnetron. Een oude piano, waarvan het paneel voor de hamers ontbreekt, completeert het geheel. Hoge bomen en struiken in de tuin, belemmeren het zicht naar binnen en buiten.

Met een fles Amaretto trotseerde ik de kou in de kerk’

24

Na vijf jaar hield hij het in Assen voor gezien en Henk Krist is zoals hij zelf aangeeft ‘verslaafd’ verkaste hij naar het psychiatrisch ziekenhuis aan beeldende kunst. Henk schildert veel Veldwijk in Ermelo. Toen daar de spirit er uit landschappen of mensen in landschappen. was, keerde Henk terug naar Leeuwarden en belandde hij in een woongemeenschap aan de Boksumerdyk. Met zijn toenmalige vriendin stond hij achter de toonbank in de alternatieve kledingzaak Roosje. ‘Ach, het waren de jaren Of muzikanten in landschappen. Henk: ‘Ik zeventig hè. Hippietijd. Ik heb in die jaren heel maak heel veel poppetjes. Als ik playmobilveel gedaan en ik was altijd aan het creëren. poppetjes zie, kan ik daar niet van afblijven. Op mijn tweeëndertigste ben ik naar de Kennelijk heb ik iets kinderachtigs in mij, of Vredeman de Vries Academie gegaan. In het voel ik me een beetje een God, die poppetjes begin kijk je erg tegen zo’n kunstacademie op. iets laat doen. Ik laat mij altijd inspireren Maar de docenten bleken ongeïnteresseerd door het leven zelf en typeer mijn werk als en waren er ook nooit. Het meeste heb ik van ‘tragikomisch’. Muzikanten vind ik altijd erg mijn studiegenoten geleerd. Vaak schilderden bijzonder. Of soldaten, die met een klein we in groepjes bij iemand thuis. Het was een groepje terugkeren van het front. Dat zijn inspirerende tijd, die ik niet had willen missen.’ mooie en boeiende thema’s.’

‘Soms trek ik mij een tijdje terug in een spirituele wereld’

Doodongelukkig

Lesboer

Van timmerman tot verpleegkundige Henk beschouwt zijn tijd op de LTS als bijzonder leerzaam ‘Ik deed de opleiding timmeren en daar heb ik het echte technische tekenen geleerd.’ Na het behalen van zijn diploma ging hij aan het werk bij een carrosseriebedrijf. Dat duurde echter niet lang. ‘Ik was daar doodongelukkig. Er was daar zoveel agressie. Ik was aangenomen als timmerman, maar ik heb nooit een stuk hout in handen gehad.’ Henk ging naar de HBS, maar had het daar ook niet naar zijn zin. Na wat omzwervingen ging hij in de psychiatrie werken. Bij de psychiatrische inrichting Licht & Kracht in Assen werd hij opgeleid tot B-verpleegkundige. ‘Toen ik daar kwam was het net in de periode dat de oude, klassieke psychiatrie verdween en werd vervangen door de leer van Foudraine. De eerste echte Nederlandse antipsychiater. Zijn boek ‘Wie is van hout’ werd het nieuwe lijfboek in de psychiatrie. Dat waren revolutionaire tijden.’ einspirerende tijd, die ik niet had willen missen.’

Na de kunstacademie werd hij docent bij het Centrum voor Kunstzinnige Vormgeving ‘De Blauwe Stoep’. In 1997 fuseerden de Blauwe Stoep en de Gemeentelijke Muziek School en vormden samen Parnas. ‘Ja, ik ben een lesboer geworden en ik vind dat nog steeds erg leuk. Als je anderen lesgeeft, geef je jezelf in feite ook les. Je moet vaak nadenken over technische aspecten en dat is soms best ingewikkeld.’ Henk schildert nu zo’n dertig jaar. Altijd met olieverf, want dat is echte verf, volgens Henk. ‘Ik zet wel eens wat op in acryl, maar maak het daarna altijd af met olieverf. Acryl is te dun, het droogt te snel.’ Henk exposeerde in vele plaatsen in Nederland en België. Ter gelegenheid van een overzichtstentoonstelling in Museum van Haren en de gelijktijdige expositie van nieuw werk in de Galerie Roos van Tudor, verscheen in 2009 het boek ‘What’s to be done on earth’. Het boek bevat honderd afbeeldingen van Henks werk.

Buurtjournaal nr. 2

Boeiende thema’s

Kunst is ook humor

gelachen kan worden. Aan het eind van de avond, bespreken we de resultaten en dat doe ik ook met humor. De woensdagmiddagclub is daarentegen erg rustig. Sinds kort doen er ook twee dames uit Tulpenburg mee en die zijn goed bezig. Iedereen is van harte welkom. Het is een soort inloopgebeuren, maar ik verwacht wel van mensen dat ze twee keer per maand komen. Ik vraag alleen materiaalkosten en die bedragen ongeveer acht euro per keer.’

Henk beleeft ook al jaren veel plezier aan de schilderclub in de Oranjewijk. ‘In Britsum gaf ik les op de hooizolder van mijn boerderij. Toen ik naar Leeuwarden verhuisde, ging de club gewoon met mij mee. Sommige cursisten zijn hele goede vrienden geworden. Meestal geef ik een opdracht die multi-interpretabel is. Zoals een boom in een verlaten landschap bijvoorbeeld. Mensen zijn niet verplicht om met die opdracht aan de slag te zijn. Sommigen gaan hun eigen gang. Op woensdagavond Starre denken beperkt is het lekker rommelig. Mensen nemen hun vrijheid eigen muziek mee en dat vind ik erg leuk. Het Op de website van Henk Krist staat de zin: is ook een beetje antikunst. Kunst wordt vaak ‘Henk Krist het un feulbewogen leven, sodat zo serieus benaderd. Ik vind dat er meer om de emoasje út syn ferf spat!’ Hoe veelbewogen

is zijn leven? ‘Ik ben grootgebracht in een streng gereformeerd gezin. Het geloof, met alle geboden en verboden, heeft mij erg lang beïnvloed. Ik heb in mijn leven heel veel dingen gedaan, die juist niet mochten. Geen criminele dingen hoor, dat niet. Maar af en toe belandde ik in een crisis, omdat de starheid van het geloof mij in mijn vrijheid beperkte. Schilderen en muziek zijn dan niet genoeg. Dan trek ik mij een tijdje terug in een spirituele omgeving, waar ik weer tot mezelf kom en me kan focussen op wie ik ben. Niets ernstigs, maar soms heb ik dat even nodig.’ Christine Pietersen.

Psalm werd omgezet in blues Naast het schilderen heeft Henk nog een passie: muziek. ‘Als kind kreeg ik les op een harmonium en ik moest van mijn moeder twee uur per dag studeren. Ik speelde voornamelijk psalmen en gezangen. Op een gegeven moment kende ik alles wel uit mijn hoofd en toen zette ik die psalmen om in blues. Dat vereiste ook nogal wat creativiteit natuurlijk. Later, toen ik in Britsum woonde, mocht ik op het kerkorgel spelen. Daar was het soms verdomde koud. Ik nam dan een fles Amaretto mee en speelde urenlang, tot ik de toetsen in het donker niet meer kon zien. Ik vergat gewoon de tijd!’ In 1995 bracht hij de CD ‘Krist speelt Krist’ uit. ‘Het waren allemaal riedeltjes in mijn hoofd, die vanzelf een nummer werden. De muziek staat niet op papier en ik kan het ook niet exact reproduceren. Af en toe ben ik achtergrondpianist bij bepaalde bijeenkomsten. Ik vind dat wel relaxed weet je. Eigenlijk luistert niemand en val ik pas op als ik stop.’

Buurtjournaal nr. 2

25


Hippietijd rotzooi maken en ’s nachts niet te veel herrie veroorzaken. ‘Het bevalt me hier goed, weet je. Het is een beetje rommelig overal en een kunstenaar voelt zich daar wel in thuis. Ik hou niet zo van netjes.’ In zijn woonruimte is het gezellig rommelig. Overal hangen schilderijen en liggen stapels tijdschriften. Op het keukenblok staat geen gasfornuis, maar een magnetron. Een oude piano, waarvan het paneel voor de hamers ontbreekt, completeert het geheel. Hoge bomen en struiken in de tuin, belemmeren het zicht naar binnen en buiten.

Met een fles Amaretto trotseerde ik de kou in de kerk’

24

Na vijf jaar hield hij het in Assen voor gezien en Henk Krist is zoals hij zelf aangeeft ‘verslaafd’ verkaste hij naar het psychiatrisch ziekenhuis aan beeldende kunst. Henk schildert veel Veldwijk in Ermelo. Toen daar de spirit er uit landschappen of mensen in landschappen. was, keerde Henk terug naar Leeuwarden en belandde hij in een woongemeenschap aan de Boksumerdyk. Met zijn toenmalige vriendin stond hij achter de toonbank in de alternatieve kledingzaak Roosje. ‘Ach, het waren de jaren Of muzikanten in landschappen. Henk: ‘Ik zeventig hè. Hippietijd. Ik heb in die jaren heel maak heel veel poppetjes. Als ik playmobilveel gedaan en ik was altijd aan het creëren. poppetjes zie, kan ik daar niet van afblijven. Op mijn tweeëndertigste ben ik naar de Kennelijk heb ik iets kinderachtigs in mij, of Vredeman de Vries Academie gegaan. In het voel ik me een beetje een God, die poppetjes begin kijk je erg tegen zo’n kunstacademie op. iets laat doen. Ik laat mij altijd inspireren Maar de docenten bleken ongeïnteresseerd door het leven zelf en typeer mijn werk als en waren er ook nooit. Het meeste heb ik van ‘tragikomisch’. Muzikanten vind ik altijd erg mijn studiegenoten geleerd. Vaak schilderden bijzonder. Of soldaten, die met een klein we in groepjes bij iemand thuis. Het was een groepje terugkeren van het front. Dat zijn inspirerende tijd, die ik niet had willen missen.’ mooie en boeiende thema’s.’

‘Soms trek ik mij een tijdje terug in een spirituele wereld’

Doodongelukkig

Lesboer

Van timmerman tot verpleegkundige Henk beschouwt zijn tijd op de LTS als bijzonder leerzaam ‘Ik deed de opleiding timmeren en daar heb ik het echte technische tekenen geleerd.’ Na het behalen van zijn diploma ging hij aan het werk bij een carrosseriebedrijf. Dat duurde echter niet lang. ‘Ik was daar doodongelukkig. Er was daar zoveel agressie. Ik was aangenomen als timmerman, maar ik heb nooit een stuk hout in handen gehad.’ Henk ging naar de HBS, maar had het daar ook niet naar zijn zin. Na wat omzwervingen ging hij in de psychiatrie werken. Bij de psychiatrische inrichting Licht & Kracht in Assen werd hij opgeleid tot B-verpleegkundige. ‘Toen ik daar kwam was het net in de periode dat de oude, klassieke psychiatrie verdween en werd vervangen door de leer van Foudraine. De eerste echte Nederlandse antipsychiater. Zijn boek ‘Wie is van hout’ werd het nieuwe lijfboek in de psychiatrie. Dat waren revolutionaire tijden.’ einspirerende tijd, die ik niet had willen missen.’

Na de kunstacademie werd hij docent bij het Centrum voor Kunstzinnige Vormgeving ‘De Blauwe Stoep’. In 1997 fuseerden de Blauwe Stoep en de Gemeentelijke Muziek School en vormden samen Parnas. ‘Ja, ik ben een lesboer geworden en ik vind dat nog steeds erg leuk. Als je anderen lesgeeft, geef je jezelf in feite ook les. Je moet vaak nadenken over technische aspecten en dat is soms best ingewikkeld.’ Henk schildert nu zo’n dertig jaar. Altijd met olieverf, want dat is echte verf, volgens Henk. ‘Ik zet wel eens wat op in acryl, maar maak het daarna altijd af met olieverf. Acryl is te dun, het droogt te snel.’ Henk exposeerde in vele plaatsen in Nederland en België. Ter gelegenheid van een overzichtstentoonstelling in Museum van Haren en de gelijktijdige expositie van nieuw werk in de Galerie Roos van Tudor, verscheen in 2009 het boek ‘What’s to be done on earth’. Het boek bevat honderd afbeeldingen van Henks werk.

Buurtjournaal nr. 2

Boeiende thema’s

Kunst is ook humor

gelachen kan worden. Aan het eind van de avond, bespreken we de resultaten en dat doe ik ook met humor. De woensdagmiddagclub is daarentegen erg rustig. Sinds kort doen er ook twee dames uit Tulpenburg mee en die zijn goed bezig. Iedereen is van harte welkom. Het is een soort inloopgebeuren, maar ik verwacht wel van mensen dat ze twee keer per maand komen. Ik vraag alleen materiaalkosten en die bedragen ongeveer acht euro per keer.’

Henk beleeft ook al jaren veel plezier aan de schilderclub in de Oranjewijk. ‘In Britsum gaf ik les op de hooizolder van mijn boerderij. Toen ik naar Leeuwarden verhuisde, ging de club gewoon met mij mee. Sommige cursisten zijn hele goede vrienden geworden. Meestal geef ik een opdracht die multi-interpretabel is. Zoals een boom in een verlaten landschap bijvoorbeeld. Mensen zijn niet verplicht om met die opdracht aan de slag te zijn. Sommigen gaan hun eigen gang. Op woensdagavond Starre denken beperkt is het lekker rommelig. Mensen nemen hun vrijheid eigen muziek mee en dat vind ik erg leuk. Het Op de website van Henk Krist staat de zin: is ook een beetje antikunst. Kunst wordt vaak ‘Henk Krist het un feulbewogen leven, sodat zo serieus benaderd. Ik vind dat er meer om de emoasje út syn ferf spat!’ Hoe veelbewogen

is zijn leven? ‘Ik ben grootgebracht in een streng gereformeerd gezin. Het geloof, met alle geboden en verboden, heeft mij erg lang beïnvloed. Ik heb in mijn leven heel veel dingen gedaan, die juist niet mochten. Geen criminele dingen hoor, dat niet. Maar af en toe belandde ik in een crisis, omdat de starheid van het geloof mij in mijn vrijheid beperkte. Schilderen en muziek zijn dan niet genoeg. Dan trek ik mij een tijdje terug in een spirituele omgeving, waar ik weer tot mezelf kom en me kan focussen op wie ik ben. Niets ernstigs, maar soms heb ik dat even nodig.’ Christine Pietersen.

Psalm werd omgezet in blues Naast het schilderen heeft Henk nog een passie: muziek. ‘Als kind kreeg ik les op een harmonium en ik moest van mijn moeder twee uur per dag studeren. Ik speelde voornamelijk psalmen en gezangen. Op een gegeven moment kende ik alles wel uit mijn hoofd en toen zette ik die psalmen om in blues. Dat vereiste ook nogal wat creativiteit natuurlijk. Later, toen ik in Britsum woonde, mocht ik op het kerkorgel spelen. Daar was het soms verdomde koud. Ik nam dan een fles Amaretto mee en speelde urenlang, tot ik de toetsen in het donker niet meer kon zien. Ik vergat gewoon de tijd!’ In 1995 bracht hij de CD ‘Krist speelt Krist’ uit. ‘Het waren allemaal riedeltjes in mijn hoofd, die vanzelf een nummer werden. De muziek staat niet op papier en ik kan het ook niet exact reproduceren. Af en toe ben ik achtergrondpianist bij bepaalde bijeenkomsten. Ik vind dat wel relaxed weet je. Eigenlijk luistert niemand en val ik pas op als ik stop.’

Buurtjournaal nr. 2

25


VOOR DE THUISBLIJVERS het ultieme vakantiegevoel

Vakantie in de Oranjewijk: goed idee! Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt er naartoe op vakantie. Om de een of andere merkwaardige reden moet het alleen altijd ver weg zijn. Maar in deze crisistijden heeft uw wijkblad een ander idee: vier vakantie in je eigen omgeving: de Oranjewijk. Het wordt een hype!

V

oor veel mensen geldt dat de vakantie geslaagd is als het weer mooi was, lees: warm. Een dag beneden de 30 graden is een dag geen vakantie gehad. Wil je per se bakken in de zon, dan rest niets anders op zoek te gaan naar een warm land. Maar voor al die andere mensen zijn er legio mogelijkheden.

Waar naar toe? De een wil graag een Culturele Vakantie, de ander een survival (alsof je dat al niet elke dag doet) of iets meemaken dat helemaal nieuw is. Dat laatste kan resulteren in een voetreis door Patagonië, een fietstocht in de Dominicaanse Republiek of, alleen aantrekkelijk voor mensen zonder hoogtevrees, kamperen in een boomhut. Wie niet elk jaar zijn omgeving verrast met een originele, een exotische of op zijn minst een dure vakantiebestemming, telt niet meer mee. In ieder geval de eerste weken na de vakantieperiode, de tijd waarin je geacht wordt te vertellen ‘waar je bent geweest’. En van te voren, als je moet vertellen waar je naartoe gaat.

Maar ach, ontbijten in een hotel, met z’n 20-en je verdringen rond de koffie en luxe broodjes is ook niet alles. Ook geen moeilijk gedoe met familieoverleg over de vakantiebestemming. Want wees eerlijk, iedereen wil altijd ergens anders naartoe. Deze keer heb jij het besluit voor iedereen al genomen en dat scheelt ook nog eens stapels folders doorlezen en urenlang zoeken op internet.

Geen stress

Voor de mensen die anders gaan kamperen: de wc-rol is helemaal van jou en je huisgenoten alleen! Hij hangt er gewoon altijd, is nooit op en je weet ook wie er voor jou heeft aangezeten. Dat scheelt in het comfort en kan je ook nog eens buikloop besparen. Verder hoeven kampeerders Kakkerlakken Er is natuurlijk een heel goedkope en uiterst geen tent op te zetten comfortabele vakantiebestemming: de en dat scheelt, weet Oranjewijk. De Oranjewijk combineert de ik uit ervaring, een Culturele Vakantie, de survival en desgewenst hoop stress. ook de boomhutvakantie. Dat het een goed- En wat een gemak dat de vertrouwde buurtkope vakantie wordt, staat buiten kijf. Niks hoge prijzen voor hotelkamers met of super dichtbij is en zonder kakkerlakken en zeker zonder de je dus geen Franse beloofde airconditioning, luxe resorts die niet etiketten hoeft te zo luxe blijken als de folder wilde doen geloven, ontcijferen of moet of Landalhuisjes die in het echt wel erg dicht uitproberen of het op elkaar staan. Blijf gewoon thuis! Stromend brood van Carrefour warm en koud water zijn gegarandeerd, alleen wel net zo goed smaakt als thuis. Wie voor het ontbijt moet je zelf zorgen.

26

Buurtjournaal nr. 2

een tuintje heeft met een boom erin, kan ook voor de boomhutvakantie kiezen. Schakel deskundig advies of een handig neefje in voor het maken van de boomhut. Een prachtig project voor gezinnen met kinderen.

Cultuur In cultureel opzicht hoeft de Oranjewijk niet onder te doen voor andere bestemmingen.

Staat Brussel bekend om zijn Jugendstil? Kijk om je heen! Het barst er van in de Oranjewijk! Indrukwekkende gevels en fraaie versieringen genoeg. Hetzelfde geldt voor intieme pleintjes in pittoreske Franse stadjes. Wij hebben het Emmaplein, is dat niet mooi en intiem? Welk Frans stadje kan er aan tippen? Zelfs havensteden als Hamburg en Embden staan vanuit de juiste invalshoek in de

schaduw van de Oranjewijk. Wandel langs de Emmakade, vlak bij het water en waan je in een oude Hanzestad, inclusief de prachtige oude schepen die liggen aangemeerd. Kortom, leer de Oranjewijk opnieuw waarderen voor zover dat nog niet het geval is, en geniet… Fijne vakantie! Ineke Evink

Je moet natuurlijk wel wat doen voor het ultieme vakantiegevoel. • Tip 1: Span een hangmat in de tuin. test eerst wel of de schuttingen jouw gewicht houden • Tip 2: Zorg voor voldoende rosé, bier of sangria, al naar gelang je voorkeur • Tip 3: Barbecue elke dag of maak een grote pan macaroni. En ga een keer uit eten • Tip 4: Koop zoveel mogelijk buitenlandse producten • Tip 5: Maak foto’s van de omgeving en doe alsof je alles voor het eerst ziet • Tip 6: Wijs om de beurt een gezinslid aan dat die dag voor ober speelt • Tip 7: Trek de stekker van internet, bel en telefoon eruit. Op Tahiti ben je ook onbereikbaar • Tip 8: Koop de Telegraaf, de enige Nederlandse krant die je overal in het buitenland kunt krijgen • Tip 9: Drink in plaats van koffie uitsluitend cappuccino of espresso • Tip 10: Doe zolang je vakantie viert, niet aan de lijn (zie ook Tip 4)

Buurtjournaal nr. 2

27


VOOR DE THUISBLIJVERS het ultieme vakantiegevoel

Vakantie in de Oranjewijk: goed idee! Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt er naartoe op vakantie. Om de een of andere merkwaardige reden moet het alleen altijd ver weg zijn. Maar in deze crisistijden heeft uw wijkblad een ander idee: vier vakantie in je eigen omgeving: de Oranjewijk. Het wordt een hype!

V

oor veel mensen geldt dat de vakantie geslaagd is als het weer mooi was, lees: warm. Een dag beneden de 30 graden is een dag geen vakantie gehad. Wil je per se bakken in de zon, dan rest niets anders op zoek te gaan naar een warm land. Maar voor al die andere mensen zijn er legio mogelijkheden.

Waar naar toe? De een wil graag een Culturele Vakantie, de ander een survival (alsof je dat al niet elke dag doet) of iets meemaken dat helemaal nieuw is. Dat laatste kan resulteren in een voetreis door Patagonië, een fietstocht in de Dominicaanse Republiek of, alleen aantrekkelijk voor mensen zonder hoogtevrees, kamperen in een boomhut. Wie niet elk jaar zijn omgeving verrast met een originele, een exotische of op zijn minst een dure vakantiebestemming, telt niet meer mee. In ieder geval de eerste weken na de vakantieperiode, de tijd waarin je geacht wordt te vertellen ‘waar je bent geweest’. En van te voren, als je moet vertellen waar je naartoe gaat.

Maar ach, ontbijten in een hotel, met z’n 20-en je verdringen rond de koffie en luxe broodjes is ook niet alles. Ook geen moeilijk gedoe met familieoverleg over de vakantiebestemming. Want wees eerlijk, iedereen wil altijd ergens anders naartoe. Deze keer heb jij het besluit voor iedereen al genomen en dat scheelt ook nog eens stapels folders doorlezen en urenlang zoeken op internet.

Geen stress

Voor de mensen die anders gaan kamperen: de wc-rol is helemaal van jou en je huisgenoten alleen! Hij hangt er gewoon altijd, is nooit op en je weet ook wie er voor jou heeft aangezeten. Dat scheelt in het comfort en kan je ook nog eens buikloop besparen. Verder hoeven kampeerders Kakkerlakken Er is natuurlijk een heel goedkope en uiterst geen tent op te zetten comfortabele vakantiebestemming: de en dat scheelt, weet Oranjewijk. De Oranjewijk combineert de ik uit ervaring, een Culturele Vakantie, de survival en desgewenst hoop stress. ook de boomhutvakantie. Dat het een goed- En wat een gemak dat de vertrouwde buurtkope vakantie wordt, staat buiten kijf. Niks hoge prijzen voor hotelkamers met of super dichtbij is en zonder kakkerlakken en zeker zonder de je dus geen Franse beloofde airconditioning, luxe resorts die niet etiketten hoeft te zo luxe blijken als de folder wilde doen geloven, ontcijferen of moet of Landalhuisjes die in het echt wel erg dicht uitproberen of het op elkaar staan. Blijf gewoon thuis! Stromend brood van Carrefour warm en koud water zijn gegarandeerd, alleen wel net zo goed smaakt als thuis. Wie voor het ontbijt moet je zelf zorgen.

26

Buurtjournaal nr. 2

een tuintje heeft met een boom erin, kan ook voor de boomhutvakantie kiezen. Schakel deskundig advies of een handig neefje in voor het maken van de boomhut. Een prachtig project voor gezinnen met kinderen.

Cultuur In cultureel opzicht hoeft de Oranjewijk niet onder te doen voor andere bestemmingen.

Staat Brussel bekend om zijn Jugendstil? Kijk om je heen! Het barst er van in de Oranjewijk! Indrukwekkende gevels en fraaie versieringen genoeg. Hetzelfde geldt voor intieme pleintjes in pittoreske Franse stadjes. Wij hebben het Emmaplein, is dat niet mooi en intiem? Welk Frans stadje kan er aan tippen? Zelfs havensteden als Hamburg en Embden staan vanuit de juiste invalshoek in de

schaduw van de Oranjewijk. Wandel langs de Emmakade, vlak bij het water en waan je in een oude Hanzestad, inclusief de prachtige oude schepen die liggen aangemeerd. Kortom, leer de Oranjewijk opnieuw waarderen voor zover dat nog niet het geval is, en geniet… Fijne vakantie! Ineke Evink

Je moet natuurlijk wel wat doen voor het ultieme vakantiegevoel. • Tip 1: Span een hangmat in de tuin. test eerst wel of de schuttingen jouw gewicht houden • Tip 2: Zorg voor voldoende rosé, bier of sangria, al naar gelang je voorkeur • Tip 3: Barbecue elke dag of maak een grote pan macaroni. En ga een keer uit eten • Tip 4: Koop zoveel mogelijk buitenlandse producten • Tip 5: Maak foto’s van de omgeving en doe alsof je alles voor het eerst ziet • Tip 6: Wijs om de beurt een gezinslid aan dat die dag voor ober speelt • Tip 7: Trek de stekker van internet, bel en telefoon eruit. Op Tahiti ben je ook onbereikbaar • Tip 8: Koop de Telegraaf, de enige Nederlandse krant die je overal in het buitenland kunt krijgen • Tip 9: Drink in plaats van koffie uitsluitend cappuccino of espresso • Tip 10: Doe zolang je vakantie viert, niet aan de lijn (zie ook Tip 4)

Buurtjournaal nr. 2

27


loop van leeuwarden niet voor watjes

PRAAT NIET MET DE HARDLOPER Daar zat ik aan de finish van Loop Leeuwarden bij de EHBO-post bij te komen. Net als twee jaar eerder, na mijn eerste en voorgaande halve marathon. ‘Druk hier?’, kon ik nog uit fatsoen vragen. ‘Nee hoor, alleen jij en hij’, zeiden de hulpverleners met een knik naar de andere uitgeputte loper tegenover me. Hoe was dat zo gekomen? De Oranjewijk is best een sportieve wijk. Ik heb heel veel bekende gezichten uit de buurt zien lopen op 22 mei tijdens Loop Leeuwarden, op de een, vijf, tien of 21,1 kilometer. Net als tijdens de Condensloop, op 18 april, onze eigen loop die hier om de hoek bij de Condensfabriek start. Dat ik de halve marathon liep, is dus helemaal niet bijzonder. Dat ik er een stukje over schrijf, is vanwege een verzoek van de redactie van de wijkkrant. En omdat ik wel wilde vertellen hoe ik toch weer rechtstreeks na de finish was doorgestrompeld naar de EHBO-tent.

Omrop Fryslân (ik ben zelf journalist bij het Friesch Dagblad), die ook wat zwaarder is en met wie ik de eerste zes kilometer opliep. Eigenlijk ben ik met mijn lijf en ruim negentig kilo helemaal niet goed gebouwd op de halve marathon, maar veel meer op de middenafstand, de vijf of tien kilometer. Op de halve marathon moet je de verzuring zo lang mogelijk uitstellen en zuinig zijn met je koolhydratenverbranding. Mijn stofwisseling is echter razendsnel, ik woeker met mijn krachten en ram het liefst dóór de verzuring heen.

‘Ik ram het liefst door de verzuring heen’

Geen energie verprutsen

Ik had nog zo geleerd van mijn vorige halve marathon. Ook toen had ik via een clinic mijn loopconditie in een maandje of vijf van nul naar 21,1 kilometer opgekrikt. Drie keer in de week trainen, waarvan een keer met z’n allen afwisselend vanaf de atletiekbaan in Leeuwarden en in de bossen van Oranjewoud. Heel verantwoord, als je de oefenstof goed bijhoudt.

Helemaal leeg In 2009 zou ik me tot zestien kilometer wat inhouden en daarna versnellen. Dat viel tegen. Achteraf was ik toch te snel begonnen. Na twaalf kilometer begon de hardloopwedstrijd al zwaar te worden. Van versnellen was geen sprake meer en de laatste drie kilometer was ik helemaal leeg, die moest ik met het zwart voor de ogen uitlopen. ’Zo gaat dat altijd op de halve marathon’, zo was ik nota bene aan de start al gewaarschuwd, door een collega van

Dit keer had ik dus geleerd. Na die vorige halve marathon had ik geen stap meer gezet. In januari begon ik weer op het nulpunt met dezelfde clinic, georganiseerd door de concurrenten van de Leeuwarder Courant. Ik zou dit keer gelijkmatig lopen en geen spatje energie verprutsen. Alle bekenden had ik vooraf gewaarschuwd dat ik onderweg hooguit een vingertje zou heffen of een knipoog zou geven. Ik had maar een doel: minimaal een seconde sneller lopen dan in 2009, dus 1 uur, 57 minuten en 51 seconden, ook al leek ik er minder goed voor te staan dan twee jaar eerder, want ook weer twee jaar ouder (43).

Je moet iets te doen hebben Ik had me voorgenomen elke kilometer te klokken met mijn hartslagmeter. Die moest sneller gaan dan in 5 minuten en dertig seconden, had ik bedacht. Je moet tenslotte onderweg iets te doen hebben. Dat hardlopen is namelijk behoorlijk saai, zeker zo’n lange

afstand. Die tactiek was buiten de andere lopers gerekend. De hartslagmeter nam de signalen op van die duizenden renners om me heen en was voortdurend in de war. Gelukkig brachten de pacers redding. Dat zijn hazen met ballonnen die een regelmatig tempo lopen. Aan de kleur van de ballon kun je zien rond welke eindtijd je uitkomt als je de bewuste pacer volgt. Een gelijkmatig tempo werkt het beste, want dan verbrand je relatief de minste koolhydraten. Ik zag de oranje ballon, die op 1,55 uitkomt. Eigenlijk ging het hartstikke lekker. Het was fris, dus er was voldoende zuurstof in de lucht en ik had gelletjes mee (vloeibaar voedsel), waarmee ik om de vijf kilometer mijn lijf van nieuwe brandstof kon voorzien. Ik had iets over en bedacht onderweg een tactiek: na zestien kilometer zou ik ietsje versnellen en de pacers achter me laten. Je wilt tenslotte tijdens de wedstrijd de best mogelijke persoonlijke tijd halen.

Onbekende dominee Alles verliep volgens plan, tot 15,5 kilometer. Ik had al de indruk dat er een mannetje in de oranje-ballonnengroep was die me af en toe aankeek. Ineens sprak hij me aan: ‘Heel wat anders dan stukjes schrijven, hé?’ Ik kon hem niet thuisbrengen. ‘Waar moet ik je van kennen?’, vroeg ik vriendelijk. ‘We zijn collega’s geweest. Je weet wel, Marco.’ Ik groef in mijn geheugen, maar een Marco heb ik in de kleine twintig jaar dat ik op de redactie van het Friesch Dagblad rondloop niet voorbij zien komen. Misschien een stagiaire, er ging me niets dagen. ’Je moet me helpen, wie ben je dan?’ – ‘Rene de Vries.’ Nog steeds zei het me niks, totdat ik me bedacht dat

hij misschien op een andere afdeling dan de redactie had gewerkt, dat moest het zijn. ’Ja, ik doe nu heel wat anders. Ik ben dominee. In Langweer.’ Ik zag mijn kans schoon het nietgewenste gesprek af te ronden. ‘Okay, zal ik Lodewijk Born van de kerkredactie de groeten doen?’ Daarop keek hij mij een moment doorgrondend en met een verbijsterde blik aan, waarna hij antwoordde: ’Maar wie ben jij dan?’!...

‘De hartslagmeter was voortdurend in de war’ Goed’, hijgde ik. ‘Ik ga me weer op mijn ademhaling concentreren. Ik heb nog een heel klein beetje achter de hand, ik ga zo ietsje versnellen.’ Hij lachte: ’Dat moet ik nu niet doen, dan blaas ik mezelf op.’ Rene de Vries had duidelijk meer zelfkennis dan ik. De twee pacers met oranje ballonnen had ik nog maar net achter me gelaten of het lood zakte in mijn kuiten, het bloed kookte onder mijn schedel en de ingewanden knepen zich overal samen. Niet gek aangezien ik uit de beschutting van de twee oranje pacers en hun gevolg was gestapt en nu met mijn eigen lichaam de behoorlijk felle

tegenwind moest opvangen.

Afleiding

Op negentien kilometer kwam de eerste pacer me alweer achterop, hij had trouwens nog maar een volger over. Die laatste twee kilometer wilde ik niets liever dan kappen, stoppen, inzakken. Maar ja, dan heb je alles voor niets gedaan. Ik moest door. Aan iets leuks, een beloning denken, afleiding. Maar werkelijk de enige beloning die ik kon bedenken was terplekke omvallen en nooit meer opstaan.

De laatste meters Op iets meer dan vijfhonderd meter van de streep kwam de tweede oranje pacer achterop, ook met nog maar een volger. Ik moést hem bijhouden, in dit laatste stukje mocht ik mijn pr niet verspelen. Maar niets van het lichaam kon meer, met uitzondering van de wil. Het is bijna onbeschrijflijk dat je 21 kilometer kan lopen, maar dat de laatste negentig meter eigenlijk nog te veel zijn. Enfin, ook die negentig meter

heb ik hardlopend afgelegd. In een beweging ben ik doorgestrompeld naar de EHBO-post en daar had ik een geweldig déjà vu.

Toch een PR Later op de dag sms’te een collega dat ik 1.55,59 had gelopen. Geweldig een pr, ik had het tijdens de finish niet meegekregen, de eindtijd ging volledig langs me heen. Netto bleek mijn tijd zelfs 1.54,01. Dik tevreden. Nou ja, het kon nog net iets beter. Die Rene de Vries was mooi achter me gefinisht, kon ik uit foto’s reconstrueren. Dat voelde als een tweede overwinning. Tot ik zijn netto-eindtijd ontdekte: 1.53,55. GRRRR: praat tijdens een wedstrijd nooit tegen de hardloper. Goos Bies

De laatste, zwaarste meters van de halve marathon van Loop Leeuwarden 2011

28

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

29


loop van leeuwarden niet voor watjes

PRAAT NIET MET DE HARDLOPER Daar zat ik aan de finish van Loop Leeuwarden bij de EHBO-post bij te komen. Net als twee jaar eerder, na mijn eerste en voorgaande halve marathon. ‘Druk hier?’, kon ik nog uit fatsoen vragen. ‘Nee hoor, alleen jij en hij’, zeiden de hulpverleners met een knik naar de andere uitgeputte loper tegenover me. Hoe was dat zo gekomen? De Oranjewijk is best een sportieve wijk. Ik heb heel veel bekende gezichten uit de buurt zien lopen op 22 mei tijdens Loop Leeuwarden, op de een, vijf, tien of 21,1 kilometer. Net als tijdens de Condensloop, op 18 april, onze eigen loop die hier om de hoek bij de Condensfabriek start. Dat ik de halve marathon liep, is dus helemaal niet bijzonder. Dat ik er een stukje over schrijf, is vanwege een verzoek van de redactie van de wijkkrant. En omdat ik wel wilde vertellen hoe ik toch weer rechtstreeks na de finish was doorgestrompeld naar de EHBO-tent.

Omrop Fryslân (ik ben zelf journalist bij het Friesch Dagblad), die ook wat zwaarder is en met wie ik de eerste zes kilometer opliep. Eigenlijk ben ik met mijn lijf en ruim negentig kilo helemaal niet goed gebouwd op de halve marathon, maar veel meer op de middenafstand, de vijf of tien kilometer. Op de halve marathon moet je de verzuring zo lang mogelijk uitstellen en zuinig zijn met je koolhydratenverbranding. Mijn stofwisseling is echter razendsnel, ik woeker met mijn krachten en ram het liefst dóór de verzuring heen.

‘Ik ram het liefst door de verzuring heen’

Geen energie verprutsen

Ik had nog zo geleerd van mijn vorige halve marathon. Ook toen had ik via een clinic mijn loopconditie in een maandje of vijf van nul naar 21,1 kilometer opgekrikt. Drie keer in de week trainen, waarvan een keer met z’n allen afwisselend vanaf de atletiekbaan in Leeuwarden en in de bossen van Oranjewoud. Heel verantwoord, als je de oefenstof goed bijhoudt.

Helemaal leeg In 2009 zou ik me tot zestien kilometer wat inhouden en daarna versnellen. Dat viel tegen. Achteraf was ik toch te snel begonnen. Na twaalf kilometer begon de hardloopwedstrijd al zwaar te worden. Van versnellen was geen sprake meer en de laatste drie kilometer was ik helemaal leeg, die moest ik met het zwart voor de ogen uitlopen. ’Zo gaat dat altijd op de halve marathon’, zo was ik nota bene aan de start al gewaarschuwd, door een collega van

Dit keer had ik dus geleerd. Na die vorige halve marathon had ik geen stap meer gezet. In januari begon ik weer op het nulpunt met dezelfde clinic, georganiseerd door de concurrenten van de Leeuwarder Courant. Ik zou dit keer gelijkmatig lopen en geen spatje energie verprutsen. Alle bekenden had ik vooraf gewaarschuwd dat ik onderweg hooguit een vingertje zou heffen of een knipoog zou geven. Ik had maar een doel: minimaal een seconde sneller lopen dan in 2009, dus 1 uur, 57 minuten en 51 seconden, ook al leek ik er minder goed voor te staan dan twee jaar eerder, want ook weer twee jaar ouder (43).

Je moet iets te doen hebben Ik had me voorgenomen elke kilometer te klokken met mijn hartslagmeter. Die moest sneller gaan dan in 5 minuten en dertig seconden, had ik bedacht. Je moet tenslotte onderweg iets te doen hebben. Dat hardlopen is namelijk behoorlijk saai, zeker zo’n lange

afstand. Die tactiek was buiten de andere lopers gerekend. De hartslagmeter nam de signalen op van die duizenden renners om me heen en was voortdurend in de war. Gelukkig brachten de pacers redding. Dat zijn hazen met ballonnen die een regelmatig tempo lopen. Aan de kleur van de ballon kun je zien rond welke eindtijd je uitkomt als je de bewuste pacer volgt. Een gelijkmatig tempo werkt het beste, want dan verbrand je relatief de minste koolhydraten. Ik zag de oranje ballon, die op 1,55 uitkomt. Eigenlijk ging het hartstikke lekker. Het was fris, dus er was voldoende zuurstof in de lucht en ik had gelletjes mee (vloeibaar voedsel), waarmee ik om de vijf kilometer mijn lijf van nieuwe brandstof kon voorzien. Ik had iets over en bedacht onderweg een tactiek: na zestien kilometer zou ik ietsje versnellen en de pacers achter me laten. Je wilt tenslotte tijdens de wedstrijd de best mogelijke persoonlijke tijd halen.

Onbekende dominee Alles verliep volgens plan, tot 15,5 kilometer. Ik had al de indruk dat er een mannetje in de oranje-ballonnengroep was die me af en toe aankeek. Ineens sprak hij me aan: ‘Heel wat anders dan stukjes schrijven, hé?’ Ik kon hem niet thuisbrengen. ‘Waar moet ik je van kennen?’, vroeg ik vriendelijk. ‘We zijn collega’s geweest. Je weet wel, Marco.’ Ik groef in mijn geheugen, maar een Marco heb ik in de kleine twintig jaar dat ik op de redactie van het Friesch Dagblad rondloop niet voorbij zien komen. Misschien een stagiaire, er ging me niets dagen. ’Je moet me helpen, wie ben je dan?’ – ‘Rene de Vries.’ Nog steeds zei het me niks, totdat ik me bedacht dat

hij misschien op een andere afdeling dan de redactie had gewerkt, dat moest het zijn. ’Ja, ik doe nu heel wat anders. Ik ben dominee. In Langweer.’ Ik zag mijn kans schoon het nietgewenste gesprek af te ronden. ‘Okay, zal ik Lodewijk Born van de kerkredactie de groeten doen?’ Daarop keek hij mij een moment doorgrondend en met een verbijsterde blik aan, waarna hij antwoordde: ’Maar wie ben jij dan?’!...

‘De hartslagmeter was voortdurend in de war’ Goed’, hijgde ik. ‘Ik ga me weer op mijn ademhaling concentreren. Ik heb nog een heel klein beetje achter de hand, ik ga zo ietsje versnellen.’ Hij lachte: ’Dat moet ik nu niet doen, dan blaas ik mezelf op.’ Rene de Vries had duidelijk meer zelfkennis dan ik. De twee pacers met oranje ballonnen had ik nog maar net achter me gelaten of het lood zakte in mijn kuiten, het bloed kookte onder mijn schedel en de ingewanden knepen zich overal samen. Niet gek aangezien ik uit de beschutting van de twee oranje pacers en hun gevolg was gestapt en nu met mijn eigen lichaam de behoorlijk felle

tegenwind moest opvangen.

Afleiding

Op negentien kilometer kwam de eerste pacer me alweer achterop, hij had trouwens nog maar een volger over. Die laatste twee kilometer wilde ik niets liever dan kappen, stoppen, inzakken. Maar ja, dan heb je alles voor niets gedaan. Ik moest door. Aan iets leuks, een beloning denken, afleiding. Maar werkelijk de enige beloning die ik kon bedenken was terplekke omvallen en nooit meer opstaan.

De laatste meters Op iets meer dan vijfhonderd meter van de streep kwam de tweede oranje pacer achterop, ook met nog maar een volger. Ik moést hem bijhouden, in dit laatste stukje mocht ik mijn pr niet verspelen. Maar niets van het lichaam kon meer, met uitzondering van de wil. Het is bijna onbeschrijflijk dat je 21 kilometer kan lopen, maar dat de laatste negentig meter eigenlijk nog te veel zijn. Enfin, ook die negentig meter

heb ik hardlopend afgelegd. In een beweging ben ik doorgestrompeld naar de EHBO-post en daar had ik een geweldig déjà vu.

Toch een PR Later op de dag sms’te een collega dat ik 1.55,59 had gelopen. Geweldig een pr, ik had het tijdens de finish niet meegekregen, de eindtijd ging volledig langs me heen. Netto bleek mijn tijd zelfs 1.54,01. Dik tevreden. Nou ja, het kon nog net iets beter. Die Rene de Vries was mooi achter me gefinisht, kon ik uit foto’s reconstrueren. Dat voelde als een tweede overwinning. Tot ik zijn netto-eindtijd ontdekte: 1.53,55. GRRRR: praat tijdens een wedstrijd nooit tegen de hardloper. Goos Bies

De laatste, zwaarste meters van de halve marathon van Loop Leeuwarden 2011

28

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

29


VERHUIZEN IN DE WIJK van emmaplein naar romkeslaan

Wonen naar Hartelust ervoor Om te beginnen woonde je echt wel schitterend: in een riant groot en statig pand, aan het Emmaplein, in de buurt van alles en iedereen. Je kon je auto altijd moeiteloos kwijt, je bewoog je in een zee van ruimte, je had eigenlijk meer dan je hartje begeerde. Je zou wel wat kleiner willen, minder onderhoud enzo, lagere kosten. Je begon eens uit te kijken naar alternatieven en dan pats! boem! komt het Hartelust pakhuis voorbij. We spreken over september 2009. De projectontwikkeling van het pakhuis is in handen van Bouwbedrijf Lont (Sint Annaparochie) en dat staat op zich al bijna garant voor een bijzonder geheel. In de zeer smakelijk vormgegeven brochure STEL JE VOOR lees je: ‘Industrieel wonen nabij het centrum van Leeuwarden: 28 koopappartementen 5 atelier-/werkruimte.’ Je begint warm te lopen, leest de brochure met rooie oortjes van A tot Z door, brengt een bezoek aan de modelwoning in het pakhuisin-de-steigers en bent verkocht. Je tekent voor de aankoop van de woning met hoektoren die volgens jou (met stip) de mooiste ruimte van heel Hartelust zal worden. We spreken over december 2009.

ertussen Ja en nu begint het natuurlijk te spannen. In een geflopte woningmarkt moet jij je prachtpand aan het Emmaplein zien te verkopen terwijl in de naaste omgeving al menig bord TE KOOP prijkt. Wie niet sterk is zou wel eens slim kunnen zijn. Je overlegt met een vrouwelijke collega op je werk die geweldig creatief is in de opzet van websites en jullie sleutelen een super-meeslepende site in elkaar. Begin 2010 gaat hij de lucht in, je krijgt veel reacties, leidt mogelijke gegadigden rond, prijst je woning nog eens van harte aan en na een klein aantal bezoekjes is het raak. In mei 2010 wordt je woning aan het Emmaplein voor een goede prijs verkocht. En nu verder. Aan de ene kant is je huis aan het Emmaplein nu verleden tijd maar aan de andere kant

wordt het pakhuis Hartelust wordt pas in 2011 opgeleverd. Je gaat tijdelijk de stad uit, je vindt onderdak in een aanleunwoninkje in Oentsjerk (kompleet met een tafeltje-dekje service) en woont bijna een jaar heel klein maar fijn. En ondertussen beslis je over de details van wonen in Hartelust. Want om te beginnen moet je kiezen uit 3 interieurthema’s waarmee in de bouw rekening wordt gehouden en wel: Natural / basic, harmony en eco zijn karakteristiek voor het thema Natural Industrial / stoer, sober en chic, dat zijn de kenmerken van het thema Industrial en City /onderscheidend, durf en dynamiek geven het thema City een persoonlijke signatuur. Zo staat het in de brochure. Je voelt het meest voor Industrial en moet daarna je keuze maken uit kookeilanden, keukenkasten, materiaalmonsters, tegelpaletten, raampartijen, verlichtingsarmaturen, badkamerinrichting, kleuren en vormen en van alles en nog wat waarover je een paar vingers in de pap hebt. Je hebt vruchtbare overlegsessies met aannemer en architect, krijgt nog een paar ingrijpende wijzigingen in de raampartij voor elkaar en je droomhuis begint steeds duidelijker uit de verf te komen. In april 2011 trek je erin en geef je er je eerste housewarming party.

de gangen geeft een levendige context voor de individuele sfeer in de privé vertrekken (om het eens voornaam en sociologisch verantwoord uit te drukken). Alleen al de tocht naar je appartement over de binnenstraat met de originele gaanderijen is een belevenis waar de 18de eeuwer Piranesi (zie bijgaande illustratie) en oud-Leeuwarder Escher van gesmuld zouden hebben (om het ook eens een kunsthistorisch accent mee te geven). Ook al woon je kleiner dan aan het Emmaplein, je hebt toch het gevoel van een zee van ruimte. Want welk huis heeft tegenwoordig nog een hoektoren als 2de verdieping, compleet met getoogd dak dat tot de nok 8 (acht!) meter meet, zinken bekleding heeft, 4 driehoekige ramen en een adembenemend uitzicht naar alle kanten over de stad? Je woonlasten zijn lager dan voorheen, de energiekosten idem dito (WarmteTerugwinSysteem), je deelt mee in de gemeenschappelijke ruimte, op de begane grond heb je een eigen berging en een plek voor de fietsen. En als je eens langere tijd weg wilt, op expeditie naar Nepal of op kookcursus in Thailand, dan trek je de fraaie voordeur achter je dicht en ben je er even niet. Dit is pas wonen. Op en top wonen. Wonen naar Hartelust!

erna

hein kraij (met veel dank aan hoofdpersoon André uit dit artikel voor het gastvrije onthaal)

En nu, na 3 maanden wonen voel je je hier volkomen thuis en helemaal happy. In het pakhuis is een soort pionierssfeer voelbaar. De bewoners staan erg voor elkaar open, maken gemakkelijk contact en zijn duidelijk van plan er veel van te maken. Het sociale leven op

André

30

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

31


VERHUIZEN IN DE WIJK van emmaplein naar romkeslaan

Wonen naar Hartelust ervoor Om te beginnen woonde je echt wel schitterend: in een riant groot en statig pand, aan het Emmaplein, in de buurt van alles en iedereen. Je kon je auto altijd moeiteloos kwijt, je bewoog je in een zee van ruimte, je had eigenlijk meer dan je hartje begeerde. Je zou wel wat kleiner willen, minder onderhoud enzo, lagere kosten. Je begon eens uit te kijken naar alternatieven en dan pats! boem! komt het Hartelust pakhuis voorbij. We spreken over september 2009. De projectontwikkeling van het pakhuis is in handen van Bouwbedrijf Lont (Sint Annaparochie) en dat staat op zich al bijna garant voor een bijzonder geheel. In de zeer smakelijk vormgegeven brochure STEL JE VOOR lees je: ‘Industrieel wonen nabij het centrum van Leeuwarden: 28 koopappartementen 5 atelier-/werkruimte.’ Je begint warm te lopen, leest de brochure met rooie oortjes van A tot Z door, brengt een bezoek aan de modelwoning in het pakhuisin-de-steigers en bent verkocht. Je tekent voor de aankoop van de woning met hoektoren die volgens jou (met stip) de mooiste ruimte van heel Hartelust zal worden. We spreken over december 2009.

ertussen Ja en nu begint het natuurlijk te spannen. In een geflopte woningmarkt moet jij je prachtpand aan het Emmaplein zien te verkopen terwijl in de naaste omgeving al menig bord TE KOOP prijkt. Wie niet sterk is zou wel eens slim kunnen zijn. Je overlegt met een vrouwelijke collega op je werk die geweldig creatief is in de opzet van websites en jullie sleutelen een super-meeslepende site in elkaar. Begin 2010 gaat hij de lucht in, je krijgt veel reacties, leidt mogelijke gegadigden rond, prijst je woning nog eens van harte aan en na een klein aantal bezoekjes is het raak. In mei 2010 wordt je woning aan het Emmaplein voor een goede prijs verkocht. En nu verder. Aan de ene kant is je huis aan het Emmaplein nu verleden tijd maar aan de andere kant

wordt het pakhuis Hartelust wordt pas in 2011 opgeleverd. Je gaat tijdelijk de stad uit, je vindt onderdak in een aanleunwoninkje in Oentsjerk (kompleet met een tafeltje-dekje service) en woont bijna een jaar heel klein maar fijn. En ondertussen beslis je over de details van wonen in Hartelust. Want om te beginnen moet je kiezen uit 3 interieurthema’s waarmee in de bouw rekening wordt gehouden en wel: Natural / basic, harmony en eco zijn karakteristiek voor het thema Natural Industrial / stoer, sober en chic, dat zijn de kenmerken van het thema Industrial en City /onderscheidend, durf en dynamiek geven het thema City een persoonlijke signatuur. Zo staat het in de brochure. Je voelt het meest voor Industrial en moet daarna je keuze maken uit kookeilanden, keukenkasten, materiaalmonsters, tegelpaletten, raampartijen, verlichtingsarmaturen, badkamerinrichting, kleuren en vormen en van alles en nog wat waarover je een paar vingers in de pap hebt. Je hebt vruchtbare overlegsessies met aannemer en architect, krijgt nog een paar ingrijpende wijzigingen in de raampartij voor elkaar en je droomhuis begint steeds duidelijker uit de verf te komen. In april 2011 trek je erin en geef je er je eerste housewarming party.

de gangen geeft een levendige context voor de individuele sfeer in de privé vertrekken (om het eens voornaam en sociologisch verantwoord uit te drukken). Alleen al de tocht naar je appartement over de binnenstraat met de originele gaanderijen is een belevenis waar de 18de eeuwer Piranesi (zie bijgaande illustratie) en oud-Leeuwarder Escher van gesmuld zouden hebben (om het ook eens een kunsthistorisch accent mee te geven). Ook al woon je kleiner dan aan het Emmaplein, je hebt toch het gevoel van een zee van ruimte. Want welk huis heeft tegenwoordig nog een hoektoren als 2de verdieping, compleet met getoogd dak dat tot de nok 8 (acht!) meter meet, zinken bekleding heeft, 4 driehoekige ramen en een adembenemend uitzicht naar alle kanten over de stad? Je woonlasten zijn lager dan voorheen, de energiekosten idem dito (WarmteTerugwinSysteem), je deelt mee in de gemeenschappelijke ruimte, op de begane grond heb je een eigen berging en een plek voor de fietsen. En als je eens langere tijd weg wilt, op expeditie naar Nepal of op kookcursus in Thailand, dan trek je de fraaie voordeur achter je dicht en ben je er even niet. Dit is pas wonen. Op en top wonen. Wonen naar Hartelust!

erna

hein kraij (met veel dank aan hoofdpersoon André uit dit artikel voor het gastvrije onthaal)

En nu, na 3 maanden wonen voel je je hier volkomen thuis en helemaal happy. In het pakhuis is een soort pionierssfeer voelbaar. De bewoners staan erg voor elkaar open, maken gemakkelijk contact en zijn duidelijk van plan er veel van te maken. Het sociale leven op

André

30

Buurtjournaal nr. 2

Buurtjournaal nr. 2

31


Wijknieuws

oproep

Berichten van het wijkpanel

BLOgGERS EN FOTO ’S

Wijkpanelnieuws Afscheid en welkom

Inval

Op 14 juni heeft onze wijkmanager van de gemeente, Bram Louwerse, zijn taken overgedragen aan Rikkie Hagen. Omdat onze eerdere wijkmanager Jurjen van der Weg een andere functie heeft gekregen bij de gemeente, moesten de wijkmanagers de wijken opnieuw verdelen. Iedere wijkmanager heeft nu compleet nieuwe wijken onder zijn of haar hoede gekregen. Bram heeft zich vier jaar lang ingezet voor de Oranjewijk. Het wijkpanel heeft hem in stijl uitgewuifd en Rikkie Hagen hebben we succes toegewenst met ons. En, hadden we net een nieuwe wijkwethouder (Marco Florijn), waar we erg blij mee waren; binnenkort mogen we weer een nieuwe verwelkomen. Florijn is inmiddels aangesteld als wethouder in Rotterdam . Waarschijnlijk wordt zijn opvolger Andries Ekhart, de nieuwe wijkwethouder van de Oranjewijk.

Ook wij waren verrast toen we lazen dat er op 6 juli een inval was geweest in de dagopvang op de Zuidergrachtswal. Het schijnt dat de politie de afgelopen maanden via diverse kanalen heeft vernomen, dat er drugs werden verhandeld in de dagopvang. Gebruiken mag daar wel, dealen niet. Met dertig man vielen ze de dagopvang binnen. Tien mensen werden aangehouden, waarvan twee op verdenking van het handelen in drugs. In de volgende wijkkrant is er ongetwijfeld weer nieuws over de verkeerssituatie Achter de Hoven / Willem Lodewijkstraat,.

BLOGGERS IN DE ORANJEWIJK, LAAT VAN JE HOREN! Bloggen, hele volksstammen hebben zich eraan overgegeven. Voor de een is het vooral een aangenaam tijdverdrijf, voor de ander een heilige plicht of zelfs een verslaving. Eens per maand een blogje maken, eens per jaar, of misschien wel iedere per dag! Een soort dagboek waarin alle wel en wee staat vermeld, of een incidentele oprisping als de ergernissen acuut een uitweg nodig hebben, een blog staat overal voor open.

Ook in de Oranjewijk wonen ongetwijfeld veel bloggers. De redactie is op zoek naar deze bloggers. Waarover schrijven jullie? Wat zijn de drijfveren? En doe je het op een eigen website, via Wordpress of Blogspot? Meld je aan op oranjewijk@gmail.com en je blog krijgt alle aandacht die hij verdient met een plekje in de wijkkrant.

Fijne vakantie toegewenst! Wijkpanel Oranjewijk

Wensenlijst Ook dit jaar hebben we een wensenlijst moeten inleveren bij de gemeente. Sinds de gemeente onze wensen en de antwoorden daarop, huis aan huis verspreidt, dienen we ze maar weer in. Vorig jaar hadden we zo’n twintig ingeleverd, waarvan er vijf werden behandeld, omdat het nu eenmaal om een Top 5 gaat. We kregen veel meelevende reacties van wijkbewoners, toen ze de flyer van de gemeente in de bus kregen en de antwoorden lazen. ‘Lekker motiverend’, zo klonk het veelal. Voor 2012 hebben we de volgende wensen ingediend: • Boomspiegelbeplanting in de gehele Oranjewijk • Rubberen verkeersdrempels in de Gysbert Japicxstraat en op de Emmakade • Paden in het hondenlosloopgebied in de Willem Lodewijkstraat • Informatieborden in de wijk i.s.m. Aed Levwerd • Afsluiting Oranje Nassaupark-Emmakade (oostzijde)

Groen U kunt nog steeds ideeën aandragen voor het groener maken van de Oranjewijk. Zo heeft de wijk Achter de Hoven bijvoorbeeld, met ondersteuning van de gemeente, een groentetuin aangelegd en zijn de boomspiegels voorzien van leuke beplanting. Na de vakantie gaan we het beheerplan van de gemeente bekijken. Wie weet, kunnen wij daar ook nog ideeën opdoen.

32

Buurtjournaal nr. 2

ORANJEWIJKFOTO’S WEER ONLINE Een paar jaar geleden is de website van de Oranjewijk in een ander jasje gestoken. Het was toen niet meer mogelijk om bakken met leuke Oranjewijkfoto’s op de site te plaatsen. We hebben wat zitten rommelen met Mijn Album en met Picasa, maar dat was het ook niet echt. Klaus Spithost van IT-WORKS heeft voor de site een account aangemaakt op Flickr. Op deze website zijn zowel foto’s als filmpjes te plaatsen. Tegen een geringe

jaarlijkse vergoeding kunnen we er weer onbeperkt van alles opzetten. Heeft u foto’s of filmpjes die u er op zou willen plaatsen, mail dan naar redactie@oranjewijk.nl Alle Oranjewijkfeestjes, lampionoptochten, rommelmarkten etc. staan op http://www.flickr.com/photos/ oranjewijkfotos/

Buurtjournaal nr. 2

33


Wijknieuws

oproep

Berichten van het wijkpanel

BLOgGERS EN FOTO ’S

Wijkpanelnieuws Afscheid en welkom

Inval

Op 14 juni heeft onze wijkmanager van de gemeente, Bram Louwerse, zijn taken overgedragen aan Rikkie Hagen. Omdat onze eerdere wijkmanager Jurjen van der Weg een andere functie heeft gekregen bij de gemeente, moesten de wijkmanagers de wijken opnieuw verdelen. Iedere wijkmanager heeft nu compleet nieuwe wijken onder zijn of haar hoede gekregen. Bram heeft zich vier jaar lang ingezet voor de Oranjewijk. Het wijkpanel heeft hem in stijl uitgewuifd en Rikkie Hagen hebben we succes toegewenst met ons. En, hadden we net een nieuwe wijkwethouder (Marco Florijn), waar we erg blij mee waren; binnenkort mogen we weer een nieuwe verwelkomen. Florijn is inmiddels aangesteld als wethouder in Rotterdam . Waarschijnlijk wordt zijn opvolger Andries Ekhart, de nieuwe wijkwethouder van de Oranjewijk.

Ook wij waren verrast toen we lazen dat er op 6 juli een inval was geweest in de dagopvang op de Zuidergrachtswal. Het schijnt dat de politie de afgelopen maanden via diverse kanalen heeft vernomen, dat er drugs werden verhandeld in de dagopvang. Gebruiken mag daar wel, dealen niet. Met dertig man vielen ze de dagopvang binnen. Tien mensen werden aangehouden, waarvan twee op verdenking van het handelen in drugs. In de volgende wijkkrant is er ongetwijfeld weer nieuws over de verkeerssituatie Achter de Hoven / Willem Lodewijkstraat,.

BLOGGERS IN DE ORANJEWIJK, LAAT VAN JE HOREN! Bloggen, hele volksstammen hebben zich eraan overgegeven. Voor de een is het vooral een aangenaam tijdverdrijf, voor de ander een heilige plicht of zelfs een verslaving. Eens per maand een blogje maken, eens per jaar, of misschien wel iedere per dag! Een soort dagboek waarin alle wel en wee staat vermeld, of een incidentele oprisping als de ergernissen acuut een uitweg nodig hebben, een blog staat overal voor open.

Ook in de Oranjewijk wonen ongetwijfeld veel bloggers. De redactie is op zoek naar deze bloggers. Waarover schrijven jullie? Wat zijn de drijfveren? En doe je het op een eigen website, via Wordpress of Blogspot? Meld je aan op oranjewijk@gmail.com en je blog krijgt alle aandacht die hij verdient met een plekje in de wijkkrant.

Fijne vakantie toegewenst! Wijkpanel Oranjewijk

Wensenlijst Ook dit jaar hebben we een wensenlijst moeten inleveren bij de gemeente. Sinds de gemeente onze wensen en de antwoorden daarop, huis aan huis verspreidt, dienen we ze maar weer in. Vorig jaar hadden we zo’n twintig ingeleverd, waarvan er vijf werden behandeld, omdat het nu eenmaal om een Top 5 gaat. We kregen veel meelevende reacties van wijkbewoners, toen ze de flyer van de gemeente in de bus kregen en de antwoorden lazen. ‘Lekker motiverend’, zo klonk het veelal. Voor 2012 hebben we de volgende wensen ingediend: • Boomspiegelbeplanting in de gehele Oranjewijk • Rubberen verkeersdrempels in de Gysbert Japicxstraat en op de Emmakade • Paden in het hondenlosloopgebied in de Willem Lodewijkstraat • Informatieborden in de wijk i.s.m. Aed Levwerd • Afsluiting Oranje Nassaupark-Emmakade (oostzijde)

Groen U kunt nog steeds ideeën aandragen voor het groener maken van de Oranjewijk. Zo heeft de wijk Achter de Hoven bijvoorbeeld, met ondersteuning van de gemeente, een groentetuin aangelegd en zijn de boomspiegels voorzien van leuke beplanting. Na de vakantie gaan we het beheerplan van de gemeente bekijken. Wie weet, kunnen wij daar ook nog ideeën opdoen.

32

Buurtjournaal nr. 2

ORANJEWIJKFOTO’S WEER ONLINE Een paar jaar geleden is de website van de Oranjewijk in een ander jasje gestoken. Het was toen niet meer mogelijk om bakken met leuke Oranjewijkfoto’s op de site te plaatsen. We hebben wat zitten rommelen met Mijn Album en met Picasa, maar dat was het ook niet echt. Klaus Spithost van IT-WORKS heeft voor de site een account aangemaakt op Flickr. Op deze website zijn zowel foto’s als filmpjes te plaatsen. Tegen een geringe

jaarlijkse vergoeding kunnen we er weer onbeperkt van alles opzetten. Heeft u foto’s of filmpjes die u er op zou willen plaatsen, mail dan naar redactie@oranjewijk.nl Alle Oranjewijkfeestjes, lampionoptochten, rommelmarkten etc. staan op http://www.flickr.com/photos/ oranjewijkfotos/

Buurtjournaal nr. 2

33


Colofon redactie Hein Kray

DE ORANJEWIJK VERWONDERT

Ineke Evink Christine Pietersen

Kopij Inleveren vóór: 29 september 2011 mail naar: oranjewijk@gmail.com

O

m rond te kijken in de stad is zondag de beste optie en overdag is huisjes kijken in de eigen Oranjewijk een plezierige bezigheid. Het is toch wel bijzonder dat alle huizen hier een eeuw oud zijn, zonder storende nieuwbouw.

Lief en leed

Luuk van der Veen

Het ene huis stijlvol gemoderniseerd met jonge enthousiaste bewoners die doorborduurden op de oude stijl met nieuwe, moderne gadgets. Andere huizen lijken met hun oudere bewoners stil te hebben gestaan in de tijd, de thuiszorg steekt er op vaste tijden de sleutel in het voordeurslot steekt of trekt de deur net weer achter zich dicht en springt met een zwaai naar het raam op de fiets. Al die huizen vertellen hun verhaal aan mij. Ik sta stil of schuifel langzaam verder, soms lijk ik een gluurder in de nacht. Achter elke gevel is lief en leed gedeeld en in honderd jaar mag de tijd veranderd zijn maar lief en leed zijn nog steeds hetzelfde. Ik zie de vorige bewoners als in een transparante waas door de huidige gezinnen heen bewegen. Ik voel hun strijd, hun woede en blijdschap die vaak kortstondig was, maar daarom niet minder uitbundig. Waar een Fries uitbundig in kan zijn dan wel te verstaan, of heeft een ‘Liwadder’ meer in zijn mars dan een gemiddelde Fries?

Grafische vormgeving

Verhaal

Contactpersoon Hein Kray Emmaplein 8 tel: 058 - 216 48 45

Gastschrijvers Goos Bies Femke Molenaar Lotte Ruiter

Alle Schilstra

Opmaak Chantal de Jongh & Alle Schilstra

Fotografie IIneke Evink Nieske Hiemstra Hein Kray

Gezinsuitbreiding in het ene huis, verdriet in het andere door het overlijden van vader of moeder, onbegrip, ruzie om geld, de te verdelen erfenis… een huwelijk, ziekte. Nee, het is nu niet veel anders, en in veel huizen herhaalt zich hetzelfde verhaal met andere mensen. De kleur van het behang is anders, de kroonluchter aan het hoge plafond is namaak of kunstzinnig, maar de mensen zijn niet wezenlijk veranderd. De huizen vertellen mij hun verhalen, net als de boten aan de Emmakade. Werkelijk, er valt hier veel te beleven als je de ogen de kost geeft en je je verbeelding laat spreken. Hier kan ik ademen, hier kan ik werken, ik voel me thuis.

Femke Molenaar Christine Pietersen Klaus Spithost

Lotte Ruiter Auteur en natuurgeneeskundige en nog maar net woonachtig in de Oranjewijk.

Oplage 900

Bezorging Minke, Hedde & Lize

Printservice Copy Service Leeuwarden

Jaargang 11 zomer 2011

www.oranjewijk.nl

Wij gaan voor Vrolijkheid.

Groot Haar + Orth bestaat dit jaar 15 jaar. En dat gaan we op een bijzondere wijze vieren: door geld in te zamelen voor culturele activiteiten voor kinderen en jongeren die wonen op de asielzoekerscentra in St. Annaparochie, Burgum en Drachten. We doen dit samen met de Friese afdeling g van Stichting g de Vrolijkheid, een netwerk van kunstenaars, theatermakers en musici. Help je ook mee? Onze actie gaat half mei van start. Volg ons op www.gho.nl.

zuidergrachtswal 2

|

8933 ad leeuwarden

|

t 058 299 11 55

|

info@gho.nl f @ h l

|

www.gho.nl h l


Colofon redactie Hein Kray

DE ORANJEWIJK VERWONDERT

Ineke Evink Christine Pietersen

Kopij Inleveren vóór: 29 september 2011 mail naar: oranjewijk@gmail.com

O

m rond te kijken in de stad is zondag de beste optie en overdag is huisjes kijken in de eigen Oranjewijk een plezierige bezigheid. Het is toch wel bijzonder dat alle huizen hier een eeuw oud zijn, zonder storende nieuwbouw.

Lief en leed

Luuk van der Veen

Het ene huis stijlvol gemoderniseerd met jonge enthousiaste bewoners die doorborduurden op de oude stijl met nieuwe, moderne gadgets. Andere huizen lijken met hun oudere bewoners stil te hebben gestaan in de tijd, de thuiszorg steekt er op vaste tijden de sleutel in het voordeurslot steekt of trekt de deur net weer achter zich dicht en springt met een zwaai naar het raam op de fiets. Al die huizen vertellen hun verhaal aan mij. Ik sta stil of schuifel langzaam verder, soms lijk ik een gluurder in de nacht. Achter elke gevel is lief en leed gedeeld en in honderd jaar mag de tijd veranderd zijn maar lief en leed zijn nog steeds hetzelfde. Ik zie de vorige bewoners als in een transparante waas door de huidige gezinnen heen bewegen. Ik voel hun strijd, hun woede en blijdschap die vaak kortstondig was, maar daarom niet minder uitbundig. Waar een Fries uitbundig in kan zijn dan wel te verstaan, of heeft een ‘Liwadder’ meer in zijn mars dan een gemiddelde Fries?

Grafische vormgeving

Verhaal

Contactpersoon Hein Kray Emmaplein 8 tel: 058 - 216 48 45

Gastschrijvers Goos Bies Femke Molenaar Lotte Ruiter

Alle Schilstra

Opmaak Chantal de Jongh & Alle Schilstra

Fotografie IIneke Evink Nieske Hiemstra Hein Kray

Gezinsuitbreiding in het ene huis, verdriet in het andere door het overlijden van vader of moeder, onbegrip, ruzie om geld, de te verdelen erfenis… een huwelijk, ziekte. Nee, het is nu niet veel anders, en in veel huizen herhaalt zich hetzelfde verhaal met andere mensen. De kleur van het behang is anders, de kroonluchter aan het hoge plafond is namaak of kunstzinnig, maar de mensen zijn niet wezenlijk veranderd. De huizen vertellen mij hun verhalen, net als de boten aan de Emmakade. Werkelijk, er valt hier veel te beleven als je de ogen de kost geeft en je je verbeelding laat spreken. Hier kan ik ademen, hier kan ik werken, ik voel me thuis.

Femke Molenaar Christine Pietersen Klaus Spithost

Lotte Ruiter Auteur en natuurgeneeskundige en nog maar net woonachtig in de Oranjewijk.

Oplage 900

Bezorging Minke, Hedde & Lize

Printservice Copy Service Leeuwarden

Jaargang 11 zomer 2011

www.oranjewijk.nl

Wij gaan voor Vrolijkheid.

Groot Haar + Orth bestaat dit jaar 15 jaar. En dat gaan we op een bijzondere wijze vieren: door geld in te zamelen voor culturele activiteiten voor kinderen en jongeren die wonen op de asielzoekerscentra in St. Annaparochie, Burgum en Drachten. We doen dit samen met de Friese afdeling g van Stichting g de Vrolijkheid, een netwerk van kunstenaars, theatermakers en musici. Help je ook mee? Onze actie gaat half mei van start. Volg ons op www.gho.nl.

zuidergrachtswal 2

|

8933 ad leeuwarden

|

t 058 299 11 55

|

info@gho.nl f @ h l

|

www.gho.nl h l



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.