chapeau sous chapeau
Zingend de zomer in!
Buurtjournaal nr. 2
nr. 2
Kom naar Bakker Bart!
e vlaaien t s r e k k e De l a tellen vi s e b e n i onl rt.nl
www.b
akkerba
Je kunt op elk moment van de dag bij ons terecht voor een ovenv ovenvers brood, b een krakend vers belegd broodje, een heerlijke broodsna broodsnack en
Openingstijden: maandag 09:00 - 18:00 8:00 dinsdag 09:00 - 18:00 8:00 woensdag 09:00 - 18:00 donderdag 09:00 - 21:00 vrijdag 08:30 - 18:00 zaterdag 08:30 - 17:00 BakkerBart Wirdumerdijk 5 8911 CB Leeuwarden Tel: (058) 212 55 09 Fax: (058) 216 80 95
De lekkerste
Van de redactie
Inhoud
N
Van landrot naar scheepsrot
a de lichte Oranjeverhoging (want van koorts kon je niet echt spreken) in onze wijk is nu de helft van de bewoners op vakantie. Eind juni, begin juli doken de caravans en campers alweer in flinke aantallen op en werden alle beschikbare vierwielers volgepropt en opgetuigd. Ook verscheidene grote woonschepen gooiden de trossen los, lichtten het anker en tuften ontspannen weg, richting open water. In de Oranjewijk trad een zondagsrust in die nog weken gaat duren. En de thuisblijvers nemen de honneurs waar voor hun reizende buren, bespuiten hun tuintjes, adopteren tijdelijk hun goudvissen, hamsters, konijnen, kippen, katten en honden, sorteren hun post en nemen hun pakketjes aan en als de mienskip heel ver gaat waken ze bij de buren ook nog over have en goed.
De reizigers onder de Oranjewijkbewoners zijn vertrokken naar binnenen buitenland, naar de meren en de eilanden. Ik maakte voor mezelf even het volgende rekensommetje: het ‘buitenland’ van Nederland bestaat uit 194 onafhankelijke staten. Wanneer je als ingezetene van de Oranjewijk en medebewoner van onze moeder Aarde het ideaal zou koesteren om tenminste een weekje door te brengen in elk land dat deze planeet rijk is, zou je dus al 194 x 7 dagen is meer dan 3 jaar vakantie moeten opnemen. Dat ga je niet redden want zo’n riant en flexibel arbeidscontract krijgt tegenwoordig niemand meer. En dat nog afgezien van het vermoeden dat een weekje Canada misschien wat magertjes en een weekje Vaticaanstad wellicht wat te veel van het goede is. Dus laten we het erop houden dat de reizigers een miniem steekproefje aan het nemen zijn van al het buitenland dat ons land rijk is. En het hangt helemaal van hun vertelkunst en hun meegebrachte cadeautjes af of de mienskippende thuisblijvers ervan overtuigd zijn dat ook deze vakantietrip weer erg de moeite waard was. We gaan het zien. Voor alle Oranjewijkers in elk geval: veel plezier en zon of je nu thuis blijft of gaat reizen en trekken. En een behouden vaart. Hein Kraij
Coverfoto: De Harmonie begeleidt de Stânfries X naar de Museumhaven. Met aan boord het zingende Leeuwarder Shantykoor! 17 mei 2014, foto Petra Spithost.
4 Geen feestjes meer in de Oranjewijk? 9 De rooie van nummer 13 10 Blokhuispoort? In de achtertuin gebeurt het! 13 De genius loci van een heerlijk huis 14 De Robert Redford van de Oranjewijk 17 Van scheepsrot naar landrot 18 Oranjewijk rijk met water? 20 Binnen een kwartier een maaltijd op tafel? 22 Leven doe je zo! 25 Adopteer een boomspiegel! 26 Voornamelijk slecht gespeeld, toch gewonnen 28 Russell 29 Colofon 30 Ken uw wijk 30
Verhuizen Bijzondere ruil
Van landrot naar scheepsrot U kent die programma’s wel: een enthousiast stel stort zich zonder enige kennis van zaken en taal in een buitenlands avontuur: ze willen vanuit een ruïne een camping gaan runnen met als startkapitaal de moeizaam opgebouwde spaarcentjes. En zijn dan oprecht verbaasd dat het niet allemaal zo gaat zoals ze dat in Nederland gedroomd hadden…
H
et verhaal van Petra en Klaus Spithorst lijkt er wel wat op: ‘Ach ja, laten we op een schip gaan wonen. Geen idee wat er bij komt kijken, ook geen enkele vaarervaring, maar hoe erg kan het wezen?’ Met dien verstande dat hun avontuur wonderwel paradijselijk lijkt uit te pakken. Het is ergens rond 2010 dat Petra en Klaus hun huis te koop zetten: het pand bij de speeltuin, waar hun bedrijf It-Works was gevestigd. Het liep niet storm met potentiële kopers en dat gaf het stel de tijd om na te denken over hoe ze eigenlijk verder wilden. Een camper, een grote bus ombouwen, een schip? Of gewoon een wat kleiner huis? Op enig moment zien ze dat De Harmonie te koop ligt, het schip van Erik en Jente waar elders in dit blad verslag over gedaan wordt. Aanvankelijk gaan ze niet kijken, het schip ligt boven budget. Maar als ze enige tijd later zien dat dit 30 meter lange schip nog steeds te koop ligt, gaan ze toch een bezichtiging aan. En het was onmiddellijk raak:
4
Buurtjournaal nr. 2
het zicht op de woonkamer (het voormalig ruim) vanuit de stuurhut doet ze het verstand uitschakelen: ‘Dit is mooi en dit willen we!’ Ze horen dat Erik en Jente naar een huis zoeken en er wordt voor de grap gesuggereerd dat ze wel kunnen ruilen… Als Petra en Klaus na het kijkje op het schip weer thuis zijn, hangt Erik binnen een half uur aan de telefoon: of zij het huis mogen komen bekijken. Nou ja, men is dus kort samengevat enthousiast over elkaars huisvesting en in juni 2012 vindt er een aparte verhuizing plaats: De Harmonie ligt bij de speeltuin en er beweegt een stroom goederen van schip naar huis en vice versa.
Examens Klaus had –in eerste instantie tot Petra’s schrikde eis gesteld dat er wel gevaren moest gaan worden met het schip. En dus ging Klaus aan de bak: het groot pleziervaartuigbewijs moest gehaald worden. Van begin af aan zijn ze veel met het schip weggegaan, met een met de
juiste diploma’s gezegende mentor aan boord. In september 2013 moet Klaus zijn praktijkexamen doen, in Dordrecht. Voor de enkeling die het misschien niet weet: Dordrecht is het drukste vaarverkeersknooppunt van Europa. Dat vraagt dus om een grondige voorbereiding: Petra en Klaus huren ter plekke een sloepje en gaan op verkenning. Hun werkwijze liet de gemiddelde voorbereiding voor een bankkraak in het niet vallen: bruggen werden opgemeten, draaimogelijkheden werden in kaart gebracht en de tijd die de snelle watertaxi’s nodig hadden om van A naar B te komen werd geklokt. En het was allemaal niet voor niets, het examen werd succesvol afgelegd en ze waren ‘eigen baas’. Petra herinnert zich die eerste keer dat ze zelfstandig weg waren, nog goed. Er moest aangelegd worden achter een rondvaartboot en waar mensen op de wal nog wel eens behulpzaam willen zijn bij pleziervaartuigen, geldt dat niet als je met zo’n groot schip aan komt. Dan zoek je het zelf maar uit, had je maar niet zo’n groot
schip willen hebben en wij bekijken de zaak de poezen die van het huis meekwamen bleken vanaf de wal en zonder gêne met groot genoe- niet over de juiste zwemdiploma’s te beschikgen. Op afstand en vooral zonder een hand uit ken en hebben het dus niet overleefd. te steken. Het zijn geen subtiele waslijntjes die om de bol Ligplaats moet worden geworpen, het zijn behoorlijke Aanvankelijk leek het erop dat De Harmonie trossen. Klaus achter het roer, Petra voorop na de ‘ruil’ niet meer in Leeuwarden mocht het schip met de zware tros en Pim, de 14-ja- verblijven: er zijn patrijspoortjes in de romp rige zoon als maatje ernaast. Vastbesloten om aangebracht en dat was blijkbaar onacceptabel. zelfverzekerd en ervaren over te komen wordt Een plek in de museumhaven bracht uitkomst: het angstzweet genegeerd en wordt de tros bij de museumhaven wordt de 100 meter nonchalant richting de bol geworpen. RAAK! schouw gehanteerd: als het schip er vanaf 100 Vervolgens lopen Petra en Pim cool en relaxed meter zo’n beetje authentiek uitziet, dan zit het naar de stuurhut, waar de ontlading volgt met wel snor. Natuurlijk, de logica van dit soort reeen juichende high five. gels kan niemand ontgaan.
Slachtoffers
Website
Zoals het hoort struinen er heuse scheepskatten rond op De Harmonie, poezen die het klappen van de zweep kennen en stoer om kunnen gaan met het leven op een schip. Helaas heeft het avontuur ook slachtoffers gevraagd:
inmiddels zijn ze met hart en ziel ‘scheepsmensen’, en dan vooral liefhebbers van historische schepen. Zo waren ze al lid van de Landelijke Vereniging tot Behoud van het Historisch Bedrijfsvaartuig vóórdat ze een eigen schip had-
den en verzorgen ze nu de website van deze vereniging. Zo komen hobby en werk mooi samen.
Lichaamstaal Op een schip is het gebruik van gebaren niet te vermijden: als de één in de stuurhut staat en de ander staat 20 meter verderop voor op het schip heb je je lijf nodig om te communiceren. Sinds De Harmonie over een boegschroef beschikt is het scala van gebaren uitgebreid: al naar gelang de gewenste richting zwaait Petra met haar heupen naar links dan wel naar rechts. Feilloos gaat dat!
Voors en tegens Het is overduidelijk dat dit avontuur heel goed heeft uitgepakt: de scheepsbewoners prijzen zich dagelijks gelukkig met hun heerlijke schip en ligplaats en vooral met de mogelijkheid om de trossen los te gooien en het ruime sop te kiezen. Nadelen? Ze komen niet met speed-
Buurtjournaal nr. 2
5
bootsnelheid boven borrelen. De slechte voorspelbaarheid van de energie is wel een puntje: in de eerste winter hebben ze zo’n 3 tanks van 600 liter diesel verstookt/gevaren en dan moet je in één keer een fors bedrag op kunnen hoesten. Ook het feit dat het schip niet toegankelijk is voor mensen die slecht ter been zijn, zou op enig moment een probleem kunnen worden.
6
Buurtjournaal nr. 2
De kans dat er allerlei slangen kunnen bevriezen in de winter wordt afgedaan met een ‘ja, dan moet je ze even binnenhalen, laten ontdooien en dan kun je weer verder.’ En – Klaus ervaart dit niet als nadeel, maar hij noemt het wel even - je moet van klussen en techniek houden. Hoewel ze regelmatig anderen inhuren voor klussen (onder andere mensen van de scheepswerf De Oldegalileën, waarover in de LC gedurende een tijd wekelijks bericht is) blijft er toch altijd genoeg te doen en dat moet je wel leuk vinden, aldus Klaus. Hoe supergezellig het ook is bij Petra en Klaus op dit prachtige schip, het zouden voor mij on-
overkomelijke nadelen zijn. Maar dat wist ik al, ik houd erg van vaste grond onder de voetjes. Na een gastvrije ontvangst en veel verhalen verder ben ik dan ook blij als ik weer op straat sta. Ik fiets naar huis en bedenk dat het toch wel heel apart is dat deze mensen in no time getransformeerd zijn van landrotten naar gepassioneerde scheepsbewoners. Janny Kamp
Wijkinfo Wie Wat Waar
Activiteiten in het buurthuis Iedere 2e en 4e maandag van 19.30 tot 21.30 uur: Meditatie in de traditie van Thich Nhat Hanh (Wim Overdijk) Telefoon: 058 - 256 3100 Email: w.overdijk1@kpnplanet.nl Op maandag van 12.00 tot 21.00 uur: Celloles (Annette Scholten) Telefoon: 06 - 29 518 136 Email: langestrijkers@gmail.com Website: www.annettescholten.nl
Op dinsdag van 15.30 tot 19.00 uur: Fluitles (Gera van der Meulen) Telefoon: 06 – 18 845 178 / 050 – 556 53 62 Email: gefluit.gera@gmail.com Op woensdag van 14.00 tot 17.00 uur en van 20.00 tot 22.30 uur: Creatief schilderen met Henk Krist Telefoon: 06 - 26 218 914 Email: henkkri@gmail.com Website: www.lineone.nl/henkkrist
Op woensdag van 15.30 – 18.30 uur Blokfluitles (Broer Giesing) Email: b.giesing@chello.nl Op donderdag van 19.00 tot 22.00 uur: Trekzakclub (Trees Veenstra) Telefoon: 058 - 266 5270 Email: hveenstra.4504@telfort.nl Op zaterdagochtend: Yoga (Fokke Jansen) Telefoon: 06 - 18 370 729 Email: fokkejansen@hotmail.com Website: www.ajani-yoga.nl
Wijkvereniging Oranjewijk Doede Postma, voorzitter 058 – 214 31 53 doedepostma62@gmail.com Eelke Heidinga, penningmeester 058 – 212 87 52 eelke@emmakade18.nl
Hilde Douma, secretaris 058 – 212 58 08 hildedouma112@hotmail.com
Christine Pietersen oranjewijk@gmail.com
Minne Velstra info@havenfamkes.nl
Henk Krist, beheerder wijkgebouw 06 – 262 189 14 henkkri@gmail.com
Hylke Goudswaard hylkegoudswaard@gmail.com
Victor Plomp, beheerder speeltuin speeltuinoranjewijk@gmail.com
Wijkpanel oranjewijk Fred Boonstra Emmaplein 9 tel. 058 – 2125149 Email: a.boonstra1@upcmail.nl
Gerard de Jong Gijsbert Japicxstraat 40 tel. 058 - 2133843 Email: gerardpvda@hotmail.com
Christine Pietersen Emmaplein 4 tel. 06-47 892 112 Email: oranjewijkpanel@gmail.com
Sita Vogelsang Willem Lodewijkstraat 105 tel. 058 – 2139848 Email: sieta1@hotmail.com
Buurtjournaal nr. 2
7
Wim Teeuw Foeke Sjoerdswei 26 • 8914 BH Leeuwarden telefoon: 06 53 976 549 website: www.cadenzacatering.nl • email: info@cadenzacatering.nl
www.nordwincollege.nl VMBO-groen / MBO / Cursus & Contract
Bruisende wijk Mienskippers gevraagd
Geen feestjes meer in de Oranjewijk? In de vorige wijkkrant deed de wijkvereniging de volgende oproep: GEVRAAGD: Denkers, doeners, netwerkers, animators, bouwers, slepers, plannenmakers, enthousiastelingen, leuke moeders, leuke vaders, leuke buren, muziekliefhebbers, kunstenaars, groenliefhebbers, kookgekken en wie er ook maar zin heeft om het in de Oranjewijk nog leuker te maken!!! Kom dan naar het wijkgebouw op 21 mei!
A
anleiding voor deze wilde actie was het volgende bericht:
Activiteitencommissie stopt ermee Sommigen van u hebben het wellicht al gemerkt; immers, er was begin dit jaar geen winterfeest in de speeltuin. Na ruim drie jaar is de activiteitencommissie van de Oranjewijk ermee gestopt. Om het niet prompt te laten eindigen, hier nog een klein woordje ten afscheid. Winterfeesten met glühwein en houtvuurtjes, zomerfeesten met culinaire creaties van Oranjewijkers en vrolijke muziek: wij hebben ze – met hulp van vele wijkgenoten - met plezier georganiseerd en er samen met alle bezoekers van genoten. Het zou natuurlijk jammer zijn als er nooit meer een feestje wordt georganiseerd in onze wijk. We hopen dat er betrokken Oranjewijkers zijn die het stokje van ons over willen nemen! Ines Jonker, namens de voormalige activiteitencommissie.
Harm Zijlstra zou ervoor voelen om ouderenwerk op te zetten in de Oranjewijk, als daar behoefte aan is. Hij denkt bijvoorbeeld aan een wandeling, hulp bij bezoek aan arts of ziekenhuis, naar de bibliotheek of de vrijdagsmarkt, het verrichten van reparatieklusjes, kortom kleine dingen die het leven aangenamer maken. Harm wil graag weten of er mensen zijn die hulp kunnen gebruiken en of er mensen in de wijk zijn die anderen willen helpen. Harm woont op de Emmakade 46 en is bereikbaar op nummer 06-19007030 en 058-2160056, of via de mail: www.harmzijlstra@upcmail.nl.
Feit blijft dat we nog steeds zonder activiteitencommissie zitten. Dat betekent geen zomer- en winterfeesten meer, geen lampionnenoptocht op 11 november, geen paaseieren schilderen/ zoeken in het voorjaar etc. Dat zou toch jammer zijn! Gelukkig zijn er wel nieuwe initiatieven zoals de Culturele Avond van Henk Krist en de Boekenruildag van de wijkkrantredactie. En zo zijn er vast wel meer dingen te bedenken. Het buurthuis moet bruisen, anders komt de subsidie in gevaar. Daarom doen we opnieuw een poging op dinsdag 9 september. Deze bijeenkomst verplicht je tot niets, maar we willen graag met betrokken Oranjewijkers brainstormen over de mogelijke toekomstige activiteiten in onze wijk. Wie weet komen we samen tot mooie plannen! Dinsdag 9 september. Aanvang: 20.00 uur. Wijkgebouw Gysbert Japicxstraat 51. Drankjes staan klaar! Doede Postma / Christine Pietersen
De wijkvereniging dankt Ines Jonker, Liesbeth Wierda, Gerard de Jong, Alice Dijkstra, Femke Molenaar en alle anderen die hebben meegewerkt aan de leuke activiteiten van de afgelopen drie jaar. Dikke Pluim! Maar hoe nu verder? Vandaar de wilde last-minute actie. De oproep was kennelijk iets te veel van het goede of te vaag… Toch kwam er iemand uit de wijk naar de bijeenkomst: Harm Zijlstra, die sinds kort in de Oranjewijk woont.
Buurtjournaal nr. 2
9
Rode katers Ziggy, Karel en Bob
Ziggy tussen de varens
Ziggy
De rooie van nummer 13 De rodekattenstraat. Zo zou je de Gysbert Japicxstraat in Leeuwarden ook kunnen noemen. Naast mijn eigen exemplaar, wonen er nog een stuk of wat in de buurt. En ze zitten altijd mooi in zicht: uitgestrekt op een vensterbank, zittend op een container of lekker warm op een motorkap.
M
ijn eigen rode leeuwtje Ziggy overleed februari 2012, vier dagen na zijn 12e verjaardag. Sindsdien richt ik mijn verliefde pijlen op de buurtkaters en -poezen. De rode broertjes (geen idee of ze familie van elkaar zijn, maar zo noem ik ze omdat ze altijd samen zijn) van een paar huizen verderop, zitten vaak hoog en droog. En op de juiste aaihoogte, zodat je niet hoeft te bukken. Weer een andere kater gaat al op zijn rug liggen kroelen zodra je aan komt lopen. Sinds kort is schuin tegenover een jonge rooie komen wonen. Die neemt de straatgewoontes van zijn collega’s moeiteloos over. En dan heb je nog mijn pleegkater Karel, van nummer dertien. Ik paste altijd op hem als zijn baasje op vakantie was. Maar nu is Karel weg – sinds begin december 2013 vermist. Karel was een echte ‘straat’-kat. Warme motorkappen, het bankje bij het Gele Huis en soms zelfs midden op straat: Karel voelde zich echt thuis in ons straatje. Hij is dan ook op bijna elke foto die de camera-auto van Google Maps in het begin van de Gysbert Japicxstraat maakte, te zien. Hij woont al jaren op nummer 13 en was ook niet van plan om weg te gaan. Ook niet
10
Buurtjournaal nr. 2
toen zijn vorige baasje ging verhuizen. Karel bleef. Het huis kreeg een andere eigenaar, Karel nieuw personeel. Twee jaar geleden ging zijn baasje voor een half jaar weg en Karel kwam bij mij logeren. Gezellig, weer een rode kater in huis. Na de dood van Ziggy wilde ik geen huisdieren meer, maar Karel was meer dan welkom. Karel daarentegen vond het – als gewoontedier pur sang - in het begin maar niks, die gedwongen verhuizing. Hij woonde immers schuin aan de overkant, dáár hoorde hij thuis. Na een paar weken viel het kwartje en begon hij zich ook op nummer 36 thuis te voelen. Gezellig bij je op schoot zitten deed hij niet, maar hij was wel altijd in de buurt. Zat jij links op de bank, zat Karel rechts. Zat je aan tafel de krant te lezen, zat Karel tegenover je. Kwam je thuis, zat Karel op je te wachten. En op zijn eten.
Eerder wat afstandelijk, stoïcijns bijna. Heel af en toe liet hij het toe om hem te aaien. Maar dat was ook typisch Karel. En opeens is hij weg. Buren kwamen vragen waar Karel was. Gemist. Vermist. Een paar weken later stond hij opeens weer voor de deur. En onlangs liet hij zich wéér even zien. Om daarna weer weg te gaan. Waarschijnlijk heeft hij een nieuw baasje gevonden die niet weet dat hij vermist wordt. We weten het niet…. Ik mis zijn slimme koppie met die pientere oogjes. Ik mis zijn sprintje als hij me aan hoort komen in de auto. Ik mis de zwarte vlekjes rond zijn bekje. Ik mis zijn kattenpootjes op mijn motorkap. Ik mis de rode kattenharen op de bank. Ik mis Karel. Toch is hij ergens. In mijn hart. Op vele foto’s. En op Google Maps. Sybylle Kroon
Een allemansvriend, dat was Karel. Hij had zo zijn adresjes waar hij welkom was en waar altijd brokjes voor hem klaarstonden. Mensen vond hij leuk, maar een knuffelkat was hij zeker niet.
PS: Karel staat op de site voor vermiste en gevonden huisdieren Amivedi: www.amivedi.nl
Karel op de motorkap Karel net na de verhuizing
Rooie Bob Dat rode katten niet alleen mij, maar veel meer mensen aanspreken, blijkt uit de waanzinnige populariteit van Bob de Straatkat. Deze rode Londense zwerfkat werd gevonden door een junkie, James Bowen. Twee jaar geleden verscheen het eerste boek over het leven van James en Bob, een jaar later volgde deel twee en in 2015 verschijnt deel drie. Inmiddels zijn er meer dan een miljoen James&Bobboeken verkocht in Engeland, is het boek in bijna veertig talen vertaald en hebben ze meer dan 250.000 volgers op Facebook en Twitter. Ik volg James en Bob al vanaf het begin, heb een Nederlandse Facebookpagina opgericht en schreef voor de Leeuwarder Courant een artikel over dit fenomeen. Begin mei was ik in de gelukkige omstandigheid James en Bob te mogen interviewen in Londen. Het kostte me ongeveer een half jaar om zo’n interview te regelen en ik kreeg pas een dag van tevoren datum, tijd en locatie door. Maakte allemaal niet uit: 30 april trein geboekt, op 1 mei was ik in hartje Londen en stond oog in oog met James Bowen en de meest beroemde (in elk geval één van de beroemdste) rode kat ter wereld. Ik was – samen met een journaliste van verslavingsmagazine Lef - de eerste Nederlandse journaliste die James en Bob interviewde. Merkwaardig genoeg had geen enkel tijdschrift, blad, straatkrant, of dierenmagazine belang bij het verhaal. Gelukkig de Persdienst wel en het artikel kwam vervolgens in zo’n één miljoen kranten te staan. Rooie Bob was al wereldberoemd, maar nu kennen we hem ook in Nederland. James Bowen schrijft het voorwoord van mijn boek over rode katers, waar ik momenteel mee bezig ben. In dat boek spelen Ziggy en Karel een grote rol, en daarnaast heel veel andere rode katers en poezen. Zie ook www.rodekaters. nl. Je kunt via deze site ook de boeken van James Bowen en Bob de Straatkat bestellen.
Bob de Straatkat
James, Bob en Sybylle
Buurtjournaal nr. 2
11
Huisartsenpraktijk B.R. Westerman Coopmansstraat 50 ( bij het Cambuurplein) Tel: 058-2124680 Voor huisartsenzorg bij u in de buurt: www.westermanhuisarts.praktijkinfo.nl
Voorheen zaten wij 15 jaar in de Oranjewijk. Maar nu kunnen we u van dienst zijn in een ruim modern centrum.
MERK INTERACTIEF
GRAFISCH
W W W. B W H O N T W E R P E R S . N L EMMAKADE 74A
D E M A K E R S VA N L E E U W A R D E N C U LT U R E L E H O O F D S TA D 2 0 1 8 / D E M O A N N E / R E S T Y L E H U I S S T I J L G E M E E N T E L E E U W A R D E N H Û S & H I E M / P O D I U M V L I E L A N D / K E N I N G FA N ‘ E G R E I D E / E L F S T E D E N R O E I M A R AT H O N / S L A C H T E M A R AT H O N J A N E R I N G A K L E E D T M A N N E N / K & M YA C H T B U I L D E R S / K E U N S T W U R K / H A R R Y VA N I N T E R I E U R / F R I T S J Ü R G E N S KALKDIJK FYSIO- EN MANUELE THERAPIE / OMRIN / WERF IJLST / JEUGD DANSOPLEIDING FRYSLÂN W E R K M A N H O R S E S H O E S / M I D N I G H T W A L K L E E U W A R D E N / P O Ë Z I E R O U T E L E E U W A R D E N / G E A R C O Ö P E R AT I E J E L L E D E J O N G A R C H I T E K T E N / S L U M P O I L / TA N X X / D I T T O N / G I L I A M F Y S I O T H E R A P I E / H E I T & M E M J A C H T W E R F D E J O N G / S A S K I A , V R O U W VA N R E M B R A N D T / E M PAT E C / N O O R D P E I L / AT E L I E R M O O I D R E N T H E O N D E R W I J S G R O E P F I E R / L S V / D E B O E R E G B E R T S A D V O C AT E N / H I G H T I D E / H A R R Y VA N K O Z I J N E N / T Û K W E N J E N
Nieuw boek in de maak Bedrijvigheid
Blokhuispoort? In de achtertuin gebeurt het! Oproep: Informatie gevraagd voor boekje over ondernemers van vroeger en nu, en over bedrijfspanden in Oranjewijk-Tulpenburg Had u vroeger een bedrijf in deze wijk? Woont u in een oud bedrijfspand? Heeft u een verhaal over het leven hier? In samenwerking met de buurt willen wij, enkele ondernemers uit Oranjewijk-Tulpenburg, een boekje maken.
V
rachtschepen laden uit. Een pontje komt aan. Op de Zuidergrachtswal alleen al, zaten eens een rijwielfabriek, een sigarenhandel, een naaimachinewinkel, een zeil- en touwhandel, en een boekdrukkerij. De Blokhuispoort? Daar was het stil. Het publiek liep er vlug aan voorbij, naar de Oranjewijk. Hier gebeurde 'het'.
Zo kwamen Koningin Wilhelmina en haar echtgenoot Prins Hendrik hier langs in 1905. Aan sommige panden kun je nog zien wat toen de bestemming was, door gevelteksten, borden, of schilderingen. De huidige gebruikers van deze vaak prachtig gerestaureerde gebouwen, zijn vaak opnieuw ondernemers. Creatievelingen werken er, in kantoren of huiskamers of aan keukentafels. Zonder geveltekst. In alle rust en bescheidenheid gebeuren er bijzondere dingen, net als vroeger. Je ziet er niets van. Onze eigen werkplek, het Scheepstrapand, Zuidergrachtswal 18, is een voorbeeld van deze verandering. Op de gevel staat 'Kantoorboekenfabriek'. Van de gebruikers toont alleen reclamebureau Kr8werk haar naam op de ruit. Van de firma Scheepstra, boekbinderij en leverancier van kantoorbenodigdheden, hier gevestigd vanaf 1917, staat binnen nog van alles. Een metershoge en metersbrede kast met ontelbare kleine laa tjes, bevatte ooit papier, gereedschap, onderdelen en stempels. Wij kunnen toe met een computer en een telefoontje. Afbeelding uit de collectie van het Historisch Centrum Leeuwarden
De grote veranderingen, in pakweg honderd jaar ondernemen willen we laten zien. De opzet is om steeds twee aan twee ondernemers te portretteren: iemand van vroeger naast iemand van nu. De ijzerhandelaar die Hartelust liet bouwen kan bijvoorbeeld staan naast een oud-ijzerhandelaar van nu. Ook de werkplekken komen aan bod, zoals schepen, -werkplek van schippers-, of oude bedrijfspanden. We zijn breed geinteresseerd. Portretteren lukt immers alleen met achtergrondkennis. Hoe was toen de buurt? Hoe verliep het dagelijks bestaan? Heeft u suggesties: • voor een ondernemer die hier de afgelopen eeuw gevestigd was, • een ondernemer van nu, • een mooie locatie, • heeft u informatie over het dagelijks leven van vroeger, -werken, winkelen, enz.-, • of heeft u een verhaal over het wonen en leven in de buurt? Dan horen we graag van u.
Wie zijn wij? Iniatiefnemers zijn drie ondernemers werkzaam in het Scheepstrapand, voormalige drukkerij aan de Zuidergrachtwal 18, waar overigens nog plekken te huur zijn: • Elske Riemersma, fotograaf en oprichter/docent centrum voor fotografie de Fotofabryk. www.fotofabryk.nl, contact@fotofabryk.nl, • Engbert Boneschansker, beleidsonderzoeker, www.bureaubeleidsonderzoek.nl, info@bureaubeleidsonderzoek.nl • Marieke Prins, historicus, marieke@mariekeprins.nl 058-8446392 • In samenwerking met het Wijkpanel Oranjewijk, Ondernemersvereniging Oranjewijk/Achter de Hoven en het Historisch Centrum Leeuwarden. Marieke Prins
Buurtjournaal nr. 2
13
Bijzondere panden in de Oranjewijk Zuidergrachtswal 14, deel 2
De genius loci van een heerlijk huis In de Oudheid werd met ‘genius loci’ de beschermende geest van een bepaald gebied bedoeld; tegenwoordig gebruikt men het vooral in overdrachtelijke zin om de eigenheid van een locatie te benadrukken. De genius loci duidt in dat geval op de kenmerkende hoedanigheid van een plaats of op een unieke, plaatsgebonden atmosfeer.
Z
o ging ik dus weer als een heuse wichelroedeloper op pad om nu voor eens en voor altijd de genius loci vast te stellen van het heerlijke huis Zuidergrachtswal 14. Niet alleen had ik me heel behoorlijk gedocumenteerd maar ik wist ook duidelijker waar het mij om ging: de speurtocht naar ‘de ziel van het oudste pand van de Oranjewijk’ was geëvolueerd tot ‘het traceren van de genius loci in of rondom deze woning’ en daar kon ik bij de bewoners en hun voorgangers vast meer over te weten komen.
Ik roep in herinnering uit de vorige aflevering van dit artikel het chronologische overzicht van de ‘bekende en minder bekende bewoners van Zuidergrachtswal 14’ en licht daar de volgende illustere personen uit.
Thoden van Velzen Dominee (later hoogleraar) S.K. Thoden van Velzen die van 1852 – 1884 op de Zuidergrachtswal 14 woonde. Hij deelde het huis met Henriette Hester Jacoba van Eck en hun woongenot werd aanzienlijk opgevijzeld door een ingrijpende verbouwing van het pand waardoor het dubbel zo groot werd! Van een ‘zomerhuis’ voor de voormalige Leeuwarder burgemeester tot een forse patriciërswoning voor een bekende zielzorger. En dat laatste schrijf ik niet zomaar. Ds. Thoden van Velzen was bij een groot publiek bekend als één van de drie geestelijken die de ter dood veroordeelde Ruurd Passchiers van Dijk bijstonden tijdens diens ophanging in 1846 op het Hofplein in Leeuwarden. Van Dijk kwam tot inkeer op het schavot en Thoden van Velzen heeft in 1847 over deze bijzondere bekeringsgeschiedenis een dik boek geschreven. Uit latere publicaties van Syo Kornelius (het pseudoniem dat Thoden van Velzen wel gebruikte) is duidelijk af te leiden dat hij grote interesse had in zowel theologische- als, jawel, spiritistische onderwerpen. We mogen er vanuit gaan dat hij nog aan de Zuidergrachtswal woonde toen hij de voorstudies deed voor zijn boek ‘De Droom, het voorgevoel, het helderzien in de stervensuren. Een drietal verschijnselen van het zieleleven, aan de hand van geschiedenis en ervaring (Apeldoorn, N.A. Hingst 1886). Als ik met Thoden van Velzen bevriend was geweest en hem nu nog te spreken zou kunnen krijgen had ik hem zeker gevraagd: ‘Mijn beste Syo Kornelius, waar is sinds de verbouwing van dit heerlijke huis de genius loci volgens jouw helderziende blik gesitueerd en heb je ook het gevoel dat die in de loop van jullie jaren hier verschoven is?’ Maar ja, er zou een medium aan te pas moeten komen om het antwoord van Thoden van Velzen zelf te vernemen en zo ver wil ik beslist niet gaan.
Doorzicht van de grote salon naar de kleine salon en de trap
14
Buurtjournaal nr. 2
Anna Detmar in de vroegere eetsalon. Boven de schouw een in houtsnijwerk gevatte spiegel en een schilderstuk dat door zijn techniek suggereert, dat het hier om een beeldhouwwerk gaat.
Foto LC: Siep van Lingen
Cuperus
Cuperus bereikte de gezegende leeftijd van 104 jaar, de tandarts overleed drie maanden na haar in 1985. Hij liet aan de nieuwe bewoners een dikke map na met de geschiedenis van het huis.
Degene die het langst achtereen in het heerlijke huis heeft gewoond is tandarts S.D. Cuperus die bij sommige van onze oudere wijkbewoners nog wel ergens in hun herinnering rondzweeft. Cuperus woonde er meer dan een halve eeuw (van 1934 – 1985) met zijn zuster en zijn moeder. Jouck Cuperus, zijn zuster overleed op 58-jarige leeftijd na een succesvolle carrière als zangeres. Als zakelijk begeleidster van zijn zuster heeft tandarts Cuperus diverse concertreizen met haar meegemaakt. Dus naast de tandartsboor en het gekreun van de patiënten heeft in huize Zuidergrachtswal 14 ook veelvuldig het werk van Friese componisten als Folkertsma en Slofstra geklonken en werden daar natuurlijk ook de ‘Gysbert Japicxlieten’ volop gezongen. Allemaal ingrediënten in de unieke alchemie van de genius loci, de unieke plaatsgebonden atmosfeer van het huis. Net als de lift die Cuperus voor zijn oude moeder liet aanbrengen in de berging op de eerste verdieping. Het vehikel is zo vernuftig geconstrueerd dat zelfs een deel van de balkenconstructie uit het plafond van de achterkamer op de begane grond mee zakt naar beneden als de lift gebruikt wordt. De moeder van
Detmar En dat waren Joop Detmar, orthopedisch chirurg en zijn vrouw Anna Detmar-Zijlstra. Zij waren de laatste 15 jaren van de vorige eeuw de bewoners van de Zuidergrachtswal en het pand zat hen als gegoten zou je kunnen zeggen. Anderen mochten hierin delen. Zo deden ze 2x mee aan de Open Monumentendag (in 1988 en 1997) waarvan de laatste als thema had: ‘Seeckere voortreflijcke huijsinghen’ voornaam wonen in Leeuwarden. In het bijbehorende gidsje is te lezen: ‘Zuidergrachtswal 14 heeft twee compleet verschillende aanzichten. Het charmante front (en de erachter liggende vertrekken) is vroeg in de jaren 1750 tot stand gekomen, Aan de tuinzijde heeft het pand vermoedelijk omstreeks 1860 over de volle breedte een uitbreiding ontvangen, waardoor het ongeveer in omvang verdubbelde. Het is een wonderwel geslaagde combinatie geworden.’
Buurtjournaal nr. 2
15
Plantlijst voor de parktuin met als nrs. 11, 12 en 13 de drie woudreuzen
Stel je gaat op zo’n open dag naar binnen en raakt in de vroegere eetsalon in gesprek met Anna Detmar over het huis en de tuin (met de 2 eeuwen oude beuk en plataan en de 80-jarige witte kastanje). Dan hoor je haar dingen zeggen als: ‘Als ik naar die oude beuk staar, dan denk ik aan de pruikentijd, dat hier vrouwen met hoepelrokken rondliepen. Dan denk ik: 'dat heeft die boom allemaal gezien.’ Ze spreekt met liefde over het huis en voor haar hoeft er ook weinig tot niets aan het interieur te worden veranderd. In de kamers die met donker behang en donkere lambrisering zijn uitgevoerd voelt ze zich thuis. ‘We leven in een koude tijd’, constateert Anna ‘en ik ervaar de warme omarming van het huis als een goed tegenwicht’. Wat haar buitendien bijzonder aanspreekt is de stilte, die vanuit de tuin door het hele pand lijkt te trekken. Volgens mij staan we met deze sfeerbeschrijvingen oog in oog met de genius loci zoals de Detmars die ervoeren. En ze hebben er alles aan gedaan om deze nog meer gestalte te geven. Want in 1994 lukte het hen om van de Ottema Kingmastichting het zgn. ‘Veritas poortje’ weer op de Zuidergrachtswal terug te krijgen, waar iedere buurtbewoner er regelmatig zijn blik over laat glijden. Over de geschiedenis ervan valt gemakkelijk een apart artikel te schrijven maar ik moet niet te veel afdwalen en hoogstens in het voorbijgaan zeggen dat het opschrift Viget Vigebet Victa Vincit Veritas
16
Buurtjournaal nr. 2
het eind van de zichtlijn door het midden. Aan hem kan ik gelukkig rechtstreeks vragen wat hij ervaart als de genius loci van deze plek. Nou, dat is zonder meer duidelijk. Voor hem blijkt het een prieeltje te zijn aan de linkerzijkant van het huis en de tuin van waaruit de totale achterkant van het geheel overzien en beleefd kan worden. En als het buiten te koud is neemt de tuinkamer in het huis rechtsachter de functie van de genius loci over. Hoe dat voor Hermien (de historica) ligt ga ik haar nog vragen maar het zou me niet verbazen als ze dat voor zichzelf wil houden. Beide bewoners ben ik erg dankbaar voor alle inkijkjes die ze me gaven bij mijn speurtocht naar de genius loci van het oudste huis in onze Oranjewijk.
zoveel betekent als: ‘De waarheid (= het recht) is en blijft geldig, want zelfs als ze in verdrukking is gekomen, zegeviert ze.’ Een bijzondere toegangspoort die vermoedelijk stamt uit de Hein Kraij twee helft van de zestiende eeuw en de steeg naar de tuin van het heerlijke huis op passende Bronnen: wijze afsluit. • ‘Seeckere voortreflijcke huijsinghen’: Voornaam wonen in Leeuwarden. Stichting Aed Popma en Visser Levwerd, 1997 Langzaam maar zeker komen we terug in het • Leven in toen: Vier eeuwen Nederlands heden. Ik ga een paar keer op bezoek bij Chris interieur in beeld. Amsterdam, Waanders, Popma en Hermien Visser die in 2001 de op2001 volgers werden van de Detmars. Chris (de • S.K., Thoden van Velzen: Het leven en sterven van Ruurd Passchiers van Dijk. Leeubioloog) vertelt me allerlei bijzonderheden warden, G.T.N. Suringar, 1847 over de parkachtige tuin met zijn niervormige borders en de eeuwenoude plataan precies aan • Archief Leeuwarder Courant
Kookimpressies van Peter Jeeninga Kip
De Robert Redford van de Oranjewijk: Jacob Bus, Kippenfluisteraar In 1998 ontpopte Charles Robert Redford zich in de rolprent “The Horse Whisperer” als een mannelijke Jomanda exclusief voor paarden. Ik ga de hele film niet beschrijven, u kunt hem vast wel ergens downloaden. Het beroep Fluisteraar was geboren.
U
woont in de Oranjewijk en uw ondergelopen huis raakt u aan de straatstenen niet kwijt? In Sneek vindt u een Huizenfluisteraar. Zij helpt u, tegen een kleine vergoeding, binnen de kortste tijd van uw huis af. We hebben al een Nederlandse prinses, die met bomen praat en een mevrouw in een hemels blauw gewaad die borstkanker kan genezen. Waarom het bijna altijd vrouwen zijn die deze beroepen uitoefenen, ik zou het graag willen weten. Tenen lezen is op dit moment ook heel populair. Het gaat waarlijk de goede kant op met Nederland! Een nieuwe ster aan dit natuur-geneeswijzefirmament is de Kippenfluisteraar. Ja, u leest
het goed, kippenfluisteraar. Ik ga het u uitleggen. Na de bouw van een kippenverblijf dat een gooi doet om in een architectuurglossy te worden opgenomen, moesten er kippen komen. Het werden vijf prachtige Leghorns, die alles deden, behalve het meest primaire: eieren leggen. Het buitenverblijf van de kippen was gebouwd door Dick Dijkstra, dus daar lag het niet aan. In overleg met de bond van kippenhouders, zijn we overgegaan op een ander voer, de dames aten wel maar er iets voor teruggeven: ho, maar! Na lang zoeken kwamen wij in contact met Jacob Bus, die we natuurlijk al lang kenden, al was het alleen al door die enorme voertuigen waar hij de Johan Willem Frisostraat mee teistert. Maar van zijn Fluisteren wisten we niets, hij is een nogal in zichzelf gekeerde man. Jacob werd ingeschakeld om ons kippenprobleem op te lossen. We konden onze ogen niet geloven. Eerst werd het hele kippenhok afgebroken en op een andere plaats weer opgebouwd. De zitstokken werden door Jacob ritueel gereinigd en als klap op de vuurpijl werden de kippen door hem in verhuisdozen meegenomen voor een Biotensor behandeling. Ja, ik was er al bang voor: u wilt graag weten wat een Biotensor is… Kort samengevat: een Biotensor is een soort wichelroede om met de kippen te praten. Verticale beweging is nee, horizontale beweging is ja. De kippen kwamen als herboren terug en ja, de volgende dag lag het eerste ei in het nest. Een heel verzorgingshuis is onlangs door ons van eieren voorzien, dankzij Jacob de Kippenfluisteraar! Na een goed leven moet iedere kip daar eindigen waar hij of zij bij de geboorte al voor bedoeld was…op een bord.
Kip met Prosciutto in Feestverpakking 1 forse biologische kip van ongeveer 1 kilo 8 plakken parmaham (circa 250 gram) 5 grote saliebladeren 2 theelepels verse rozemarijnnaalden 2 takjes oregano of marjolein 2 kleine theelepels zout Een halve theelepel versgemalen zwarte peper 3 eetlepels gesmolten boter 1 eetlepel olijfolie Snijd de kip in acht stukken: twee vleugels, twee drumsticks, twee dijen en twee borsten. Hak vijf grote salieblaadjes, een pluk oregano of marjolein behoorlijk fijn. Doe de gehakte kruiden in een warme kom, strooi er zout en peper over, giet er 3 eetlepels gesmolten boter bij en meng goed. Leg een groot stuk aluminiumfolie plat op tafel en smeer dat in met olijfolie. Bestrijk ieder stuk kip met een kwastje met de gesmolten kruidenboter en wikkel alle afzonderlijke delen in een plak parmaham. Zet midden op de folie de kip weer in elkaar. Maak nu een pakketje van de kip in de folie en leg dat in een ronde ovenschaal waar het net in past en dek af met het deksel. Zet de schaal met deksel in een beslist koude oven en zet die op 230 graden. Laat de schaal daar 1 uur en 45 minuten staan. Haal de schaal uit de oven en laat 5 minuten rusten en dien op. Eet smakelijk. Peter Jeeninga
Buurtjournaal nr. 2
17
Verhuizen Bijzondere ruil
Van scheepsrot naar landrot Twee jaar geleden stond er een kennismakingsstukje van Jente, Erik, Jort, Sil en Lotte in de Oranjeglossy: zij hadden hun boot geruild met het huis van Klaus en Petra Spithost. De mensen van It-Works, die op het hoekje bij de speeltuin woonden. Ik kachel daar regelmatig met de hond voorbij en had de indruk dat Jente en Erik het nodige aangepast hadden aan hun nieuwe huis, dus stortte ik me vol overgave op dit nieuwe ‘slachtoffer’.
I
k spreek met Erik aan de keukentafel, op de plek waar Klaus en Petra hun kantoorruimte hadden. Tijdens mijn wandelingetjes was het me opgevallen dat er in die ruimte ‘opeens’ een keuken was, maar dat klopt niet. De keuken was er en ook op die zelfde plek, maar een muur scheidde kantoor van keuken en de Boersma’s hebben de muur gesloopt. Waarna de gezellige woonkeuken ontstond, waar het prettig aanschuiven is aan de grote tafel.
ning, was reeds de derde boot. Het –toch echt vrijwillig- de boot verwisselen voor een huis had een aantal redenen: de kinderen werden groter en wilden wel een wat ruimer plekje voor zichzelf, Jente was niet erg gecharmeerd van de boot-bewegingen en Erik had het na 15 jaar roestbikken ook wel zo’n beetje gehad. De Harmonie was overigens wel een boot die ze naar eigen smaak helemaal opgeknapt hadden.
een verjongingskuur kregen. Klaus en Petra hadden ook al het nodige aan isolatie gedaan, zij hadden op lumineuze wijze hun dak geïsoleerd (het zogenaamde omgekeerde dak, eerder beschreven in onze wijkkrant). De isolaties die Erik daarna weer aanbracht, scheelden wederom een slok op de energieborrel: een besparing van € 100,00 per maand. Een andere, nog wel heftige ingreep was dat ze er een houten vloer ingelegd hebben. Oh ja, en er moest natuurlijk een houtkachel in komen, dat stond buiten kijf, dat hadden ze op de boot immers ook!
In hun huis hebben ze de keuken vernieuwd, Hoe komt een 'bootmens’ er toe om 'huismens’ met onder andere een granito aanrechtblad en te worden? Ik dacht altijd dat het leven op een gootsteen uit een kleuterschool in Harlingen. boot/schip (ik weiger me nogmaals bezig te Als ik even boven de gootsteen hang, komen houden met het verschil) een redelijk versla- de associaties aan zandtaartjes maken, water- Erik laat me een soort luikje zien tussen gang vende aangelegenheid was en dat er vanuit de bak, puzzels, kleien en schilderen razendsnel en woonkamer: ooit zat hier het Bureau voor boot-optiek ook niets zo ernstig fout was als en glashelder naar boven: zo’n gootsteen was er Alcohol en Drugs en werd er via het luikje methadon verstrekt! Je zou er nu afhaalchineesje het bewonen van zo’n oerburgerlijk huis. Erik op 'mijn’ kleuterschool ook! woonde al vanaf 1998 op boten: De Harmo- Verder heeft Erik veel aan isolatie gedaan, waar- kunnen spelen... Tot mijn verbazing hoor ik dat nie, die uiteindelijk geruild werd tegen de wo- door natuurlijk de wanden en de plafonds ook mijn voormalige werkgever het GIMD (Ge-
18
Buurtjournaal nr. 2
meenschappelijk Instituut voor Maatschappelijke Dienstverlening) ook in dit pand heeft gezeten, terwijl ik altijd had gedacht dat dat aan de overkant was.
beslist niet van donkere huizen. Nee, nee, en ondertussen wel jaren in donkere spelonken van duistere boten wonen, denkt uw geenverstand-van-boten-hebbende verslaggeefster... Maar goed, een grijze dag en een mooi, licht huis verder en de deal was zowat gesloten: in april/mei was de ruil een feit.
Hoe gaat zoiets: ruilen? Erik vertelt dat Klaus en Petra in februari 2012 naar De Harmonie kwamen kijken: de boot was al in de verkoop via de makelaar en lag op dat moment aan Aanvankelijk was het wel wennen: Erik had de noordzijde van het kanaal, ‘tegenover de nog regelmatig een waarschuwingsbelletje in burgemeester, zeg maar.’ De stellen kenden hoofd rinkelen ‘denk aan de vuilwatertank!’ elkaar niet en Klaus en Petra waren meteen en- Maar dat duurde niet lang en ze genieten volop thousiast over De Harmonie. Maar hun eigen van de ruimte die dit huis hen biedt. En niet huis moest nog wel verkocht worden. Pas toen alleen in de ruimte zitten de voordelen: qua Klaus en Petra weg waren, ontstond er een vaag hypotheek is het goedkoper (persoonlijk had idee van ‘zou dat huis dan misschien iets voor ik geen idee, maar de rente op een hypotheek ons zijn?’ Gelijk ingelogd op Funda en warem- voor een boot is hoger dan die voor een huis), pel: het lijkt wel wat! Op een grijze dag bezich- qua stoken en onderhoud is het goedkoper en tigen ze het huis en die grijsheid vindt Erik je hoeft de kleintjes –in de zin van kinderenwel belangrijk om te noemen, want hij houdt niet constant in de gaten te houden.
Natuurlijk zijn er ook zaken die ingeleverd moesten worden, waarbij het gevoel van vrijheid en ongebondenheid de hoofdmoot vormt. Trossen los en varen maar, niets in hoeven te pakken want je hele bezit heb je mee, dat is er nu natuurlijk niet meer bij. Op de boot was Erik zich ook meer bewust van de elementen: het klotste, het waaide, het bewoog...dat is iets wat Erik soms nog mist. Maar spijt? Totaal niet, in deze fase van hun leven is het een prima besluit geweest en voelen ze zich goed thuis op de vaste grond van de Oranjewijk. Janny Kamp
Buurtjournaal nr. 2
19
De column van Luuk Ambitieuze plannen
Oranjewijk rijk met water? Nu de bouw van het Wetsus-complex pal naast onze wijk dit najaar zijn voltooiing bereikt, heeft het altijd actieve bestuur van onze wijkvereniging zich met wijkbewoners strategisch beraden of we als Oranjewijkers ook kunnen profiteren van de nabijheid van ‘watertechnology’. Het antwoord is: ja.
O
nlangs was een ‘projectenmarkt’ belegd waarop deze keer iedereen die ‘iets met water heeft’ was uitgenodigd om zijn plannen te ontvouwen. En het moet gezegd: veel wijkbewoners willen rijk worden via dit nieuwe instituut. ‘Het lijkt wel alsof iedereen ineens geld als water wil gaan verdienen’, sprak projectleider Karel Kraan.
20
Buurtjournaal nr. 2
Waterbar
Vis kweken
Zo kondigde de altijd alerte horecaondernemer Johnny ‘het biervat’ Buitenwerf aan dat hij van plan is om ergens aan Achter de Hoven (‘uit concurrentieoverwegingen kan ik nog niet zeggen waar, ik moet het pand nog kopen’) deze winter ‘s werelds eerste exclusieve waterbar te openen. ‘Spa, Vittel, de huismerken van AH, Poeiez en Jumbo, Perrier én een uitgelezen assortiment speciaalwatertjes van de tap ga ik daar serveren. En oranje waterijs’, zo onthulde hij. Doelgroep: de waterexperts uit de hele wereld die na de opening het nieuwe Wetsusinstituut zullen bezoeken. ‘Maar mensen uit de Oranjewijk zijn ook welkom natuurlijk.’
Een minstens zo briljant idee was al uitgewerkt door het ‘tuinclubje Emmaplein’. ‘Nu de tuin vol staat met sla, bietjes en peterselie, is de volgende stap een biologische en diervriendelijke viskwekerij in het Nieuwe Kanaal’, zo sprak een vertegenwoordigster. ‘Tussen het Zuiderplein en de Condensfabriek wordt één kant van het water afgesloten met een fijnmazig net. In dat gebied worden de lekkerste zoetwatervissoorten uit de hele wereld uitgezet en met veel zorg grootgebracht.’ Anders dan in de tuin, die alleen door vrouwen schijnt te worden gerund, zijn hier mannelijke partners ook actief bij betrokken. Zij krijgen een belangrijke rol bij de visvangst: ‘Dat gepriegel met wormen en haakjes.’
Waterski
Waterspeeltuin
Amfibieën
De andere kant van het kanaal blijft beschikbaar voor woonschepen en pleziervaart. Hier is, ter hoogte van het Emmaplein, een waterskibaan met springschans geprojecteerd. ‘Ook daarmee kun je verdienen aan water’, zegt beoogd exploitant Klaas Knoops. ’s Winters, als de waterskiërs naar Oostenrijk zijn vertrokken, is dit stuk door de Vereniging de Friesche Elfsteden gepacht om samen met Wetsus-experts wetenschappelijk onderzoek te doen naar ijstransplantaties. Zo komt uit onze wijk uiteindelijk ook het antwoord op de vraag of er ooit een volgende Elfstedentocht komt.
Het bestuur van de wijkvereniging kwam met een eigen idee: de in de afgelopen jaren nog zo fraai gerenoveerde speeltuin moet de komende periode plaats maken voor een lucratief waterattractieparkje. Basketbal? Nee: waterpolo. Zandbak? Nee: water- en modderbassin. Draaimolen? Nee: draaikolk. Schommels? Nee: golfslagbadje. Glijbaan? Vul maar in… Kortom: er is een nieuwe topattractie op komst voor warme weken.
Over naar de sloot langs het spoor. Ook hiermee bestaan plannen. De waterloop wordt onderdeel van de ecologische hoofdstructuur van onze wijk en hij wordt geschikt gemaakt als Leeuwardens eerste amfibieënmoerasstrook. Er worden zeldzame kikkers, padden, salamanders en hagedissen uitgezet waarmee een prachtige proeftuin voor moerasbiologen ontstaat. Ook wordt een kweekprogramma opgezet waarmee men de oude Friese Brulkikker weer wil terugfokken. In verband met die nieuwe kweektuin moet het grondwater in onze wijk zo zuiver mogelijk blijven. Daarom is het na 1 september a.s. verboden auto’s te wassen in de Oranjewijk. Luuk van der Veen
Buurtjournaal nr. 2
21
De snelle keuken Lekker makkelijk
Binnen een kwartier een maaltijd op tafel? Dat kan! Hij: ‘Wat eten we vanavond?’ Zij: ‘Hoezo, jij zou toch koken?’ Hij: ‘Ik had het RECEPTEN heel druk vandaag.’ Zij: ‘Ik ook.’ Dilemma. Je kunt het natuurlijk laten aankomen op een huiselijke twist maar er zijn andere oplossingen. Broccolisoep Snijd een hele struik broccoli in stukjes, ook de edereen kent het: geen tijd om te koken, geen zin om te koken, geen inspiratie wat te ko- stam (wel eerst schillen!), en kook alles gaar in ken. Natuurlijk kun je altijd kiezen voor de patatboer, de chinees of de pizzakoerier maar zo weinig mogelijk water. In de blender purewees eerlijk, dat is toch een beetje beneden je stand als je wilt doorgaan voor Bewust Levende ren met zout en peper of een bouillonblokje. Oranjewijkbewoner. Feta erover verkruimelen en geroosterde walHieronder daarom recepten die in een kwartier op tafel staan en die toch gezond en lekker zijn. noten erbij.
I
Tips en trucs • Blikjes tomaat zijn heel lang houdbaar en bruikbaar in veel recepten. • Wie eieren en uien in huis heeft, kan daar werkelijk alle kanten mee op. En beide zijn redelijk lang houdbaar. • Gehakt rul braden gaat een stuk sneller dan ballen draaien. • Kruiden in de (moes)tuin zijn altijd vers en je hoeft er niet voor naar de winkel. • Kant en klaar gesneden groente is goed van kwaliteit en in alle prijsklassen te koop. Lekker makkelijk in geval van geen tijd of zin! • Kook elke keer extra als je een uitgebreide maaltijd maakt. Vries wat overblijft per portie in. • Leg alles wat je aan eten in huis hebt op het aanrecht. Dan wordt het makkelijker combinaties te vinden en hoef je niet ook nog eerst naar de winkel.
22
Buurtjournaal nr. 2
Zalm met spinazie Zalm met veel spinazie en gekookt ei. Het klinkt simpel en dat is het ook. Maar het vult aardig, zeker met een banaan als toetje. Wie de aardappels mist, kan ze er natuurlijk bij doen maar het kwartier is alleen haalbaar met kant en klare (voorgegaarde) krieltjes die je bakt in olijfolie.
Koolcurry Drie witte uien fruiten, knoflook erbij doen. Fijngesneden witte kool of spitskool erbij (minstens 500 gram). Paar minuten goed roerbakken. Geroosterde kokos en kerrie toevoegen op het laatst. Eventueel gebakken stukjes kip erbij. Stevige tomatensoep Gehaktballetjes (300 gram) draaien met peper en zout en stukjes rozemarijn. In een laagje water gaar koken. Grote prei in stukjes erbij en gaar koken. Twee blikjes tomaat in stukjes, een fles biologische tomatenpassata erbij gooien. Verse peterselie eroverheen strooien. Groente en tofu Blok tofu in blokjes snijden en 10 minuten bakken in beetje olie. Afblussen met Japanse sojasaus. Uit de pan halen en twee zakken voorgesneden groente van willekeurig welke samenstelling roerbakken. Weer bij elkaar gooien en klaar.
Koolraapspul Zoek een stevige koolraap uit, zonder rimpelige huid of plekken. Snijd hem in plakken, schil hem en snijd hem daarna in blokjes (of koop een zak kant-en-klare koolraapstaafjes). Laat alles een kwartiertje koken in weinig water. Bak ondertussen blokjes kipfilet met een beetje zout en peper gaar in wat zonnebloemolie en voeg twee theelepels kerrie en/of een eetlepel Currypasta toe. Bak als de koolraapblokjes gaar zijn de groente samen met de kipfilet een minuutje in de koekenpan, voeg er eventueel een scheut kokosroom bij. Lekker met aardappelpuree en eventueel groene salade maar ook zonder dat is het prima te eten.
Groenteomelet Snijd een grote ui en twee teentjes knoflook in stukjes en bak ze in de olie. Voeg daar geraspte wortel bij en andere groente die je in de koelkast hebt liggen. Roer een paar eieren door elkaar en meng het met de groente in de pan. Eventueel met spekjes of een plakje bacon. Ineke Evink
Buurtjournaal nr. 2
23
! r a a h n e m e h r o o v t p i n k Ge www.haaridee. eu www.haaridees
hop.nl
www.facebook. com/haaridee De Haar ide
Oranje Nassaustraat 19 8933 BR Leeuwarden tel. (058) 2135256
Vera, Sim
one, Deb
e crew
ora en A
haaridee@gmail.com www.haaridee.eu
nnelie
Onze therapeuten:
Ynse de Boer Fysiotherapeut Manueel therapeut
Eke Siebinga Fysiotherapeut nek/schouder/hoofdpijn Sinds juli 2012 zijn wij als praktijk werkzaam binnen het medisch centrum Buitenhove. Deze stap bracht ons meer ruimte, een grote en goed uitgeruste oefenzaal en meerdere zorgdisciplines onder een dak. Het Fysiofrisoteam bestaat uit zes fysiotherapeuten en ĂŠĂŠn oefentherapeute, ieder met een eigen specialisme. Hiermee proberen wij de voor U optimale zorg te verlenen. Onze benaderingswijze is individueel gericht, met persoonlijke aandacht en professionele begeleiding. Binnen onze praktijk bestaan er ook mogelijkheden om te oefenen in klein groepsverband.
Martine de Jong Oefentherapeut Cesar
Dick de Roest Fysiotherapeut Fysiotherapie voor ouderen
Ita de Roest-Luth Fysiotherapeut Bekkenklachten en Bekkenbodemfysiotherapie
Sina Keuning Fysiotherapeut, Haptonomie, Psychosomatische fysiotherapie. Praktijk FYSIOFRISO J.H. Knoopstraat 6-e, 8933 GS Leeuwarden tel.: (058) 213 59 56 , info@fysiofriso.nl www.fysiofriso.nl
Wijkzorgcentrum Greunshiem Tjotterstraat 16, 8937 AS Leeuwarden Wijkzorgcentrum Het Nieuwe Hoek Hoeksterpad 16, 8911 JW Leeuwarden
Leoni Bouma Fysiotherapeut Kinderfysiotherapeut
Bijzondere mensen in de wijk Dirkje, Tsjerk en Kay
Leven doe je zo! Zo af en toe gebeurt er iets onverwachts in je leven. Anderhalf jaar geldeden wandelde ik over de Willem Lodewijkstraat en kwam Dirkje Brouwer tegen. Zij vertelde dat ze, samen met haar vriend het huis van een oude mevrouw (Willem Lodewijkstraat 63) hadden gekocht. Dirkje kende ik van de Blokhuispoort waar we allebei een cel hebben gehad om onze creatieve ideeën tot uitdrukking te laten komen. In mijn geval was dat schrijven en Dirkje bleek naast schrijven nog meer talenten te hebben.
I
k ben erg geïnteresseerd in huizen, inrichting e.d. en het leek me heel leuk om het huis van de oude mevrouw eens van binnen te bekijken. Dus toen Dirkje vertelde dat haar boek af was hebben we snel een afspraak gemaakt voor een interview bij haar thuis.
Ze woont samen met Tsjerk en hun zoontje Kay. Kay en Tsjerk zijn geen van beiden thuis, maar worden tijdens het gesprek regelmatig genoemd. Tsjerk en Dirkje bekeken het huis twee en een half jaar geleden omdat het te koop stond en ze werden zo verliefd op het huis dat ze meteen een bod hebben gedaan. Het huis was in authentieke staat en het viel hun tegen wat er allemaal moest gebeuren om het comfortabel te maken. Tsjerk is gelukkig erg handig want hij heeft veel van zijn vader geleerd toen die zelf een huis bouwde. Ook Dirkje kan goed klussen en ze doen het meeste opknapwerk dan ook samen. De benedenverdieping heeft vloerverwarming gekregen en daar hebben ze Flexfloors op gelegd. Ook hebben ze de keuken in de achterkamer doorgebroken en er zelf een Ikeakeuken in gezet. De benedenverdieping is nu zo’n beetje klaar en het oogt er heerlijk licht en vrolijk.
Tijdens haar zwangerschap is Dirkje serieus Pluijmgraaff op de Oosterstraat of bij Bol.com. begonnen met een kinderboek te schrijven. Ik heb erin gebladerd en vond dat het lekker Ze ontdekte dat ze dit al lang wilde, maar er weglas. Leuke opsteker voor Dirkje! waren steeds andere zaken die voorgingen en het kwam er tot nu toe niet van. Tijdens het Aan de schoorsteen zag ik een mooi schilderij schrijven van dit kinderboek kwam ze erachter hangen en Dirkje vertelde dat die van Tsjerks dat schrijven een prioriteit in haar leven is. Het hand was. Een hobby van hem naast zijn werk eerste gedeelte van het boek heeft ze in de cel als arts. van de Blokhuispoort geschreven en het laatste Hun meest recente ‘projectje’ zijn vierkante gedeelte thuis, in de woonkamer aan tafel of kaarten die beschilderd zijn door Tsjerk en van op een poefje aan de salontafel. Het boek is tekst voorzien door Dirkje. klaar, ziet er leuk uit en ze vertelde dat er een Engelse vertaling op stapel staat omdat het Het is leuk om te zien wat voor inspirerende ook in Amerika uitgegeven gaat worden. De mensen er in een gewone straat en in een titel van het boek is: ‘Borka is anders’. Een span- gewoon huis blijken te wonen. Als het om nend avonturenboek. Het gaat over Borka. Ze bijzondere mensen gaat lijkt de Oranjewijk woont op een eiland en voelt zich anders dan onuitputtelijk. de andere mensen die er wonen. Borka ontdekt dat een groot mysterie de eilandbewoners in Elsiet van der Ploeg hun greep houdt. Het is geschreven voor kinderen van 10 jaar en ouder. Lezers die het boek willen inkijken of kopen kunnen terecht bij de
Dirkje vertelde dat ze meedoet met het LETS netwerk (www.letsleeuwarden.nl). Dit is een lokale ruilhandelsite. Ze hebben daar regelmatig gebruik van gemaakt tijdens het opknappen door b.v. een schilderweekend te organiseren in ruil voor handlezen, want dat kan Dirkje ook.
Buurtjournaal nr. 2
25
Groen in de Oranjewijk Boomspiegels
Adopteer een boomspiegel! Als Oranjewijkbewoner passeert u wellicht alle dagen de vele ‘boomspiegels’ die onze wijk rijk is. Dat zijn de open stukken grond in de verhardingen, rondom de voet van de boomstam. Ze zijn over het algemeen onbeplant vanwege de toegankelijkheid van boven, voor regenwater en lucht. Helaas zien die boomspiegels er armlastig uit. Honden en katten doen er hun behoefte in. Het beeld wat dat oproept kunt u zich direct wel voor de geest halen. Blijft vreemd dat menig dierenbezitter braaf ja knikt bij de vraag of ze het opruimen. Andere spiegels zijn voorzien van bandensporen of fungeren als verzamelplekken voor containers.
heid en aantal achteruit gegaan. Natuurlijk, vanachter je scherm kun je ze altijd downloaden, maar in levende lijve is hun indrukwekkende schoonheid toch mooier.
Weinig onderhoud
Dit kan anders!
U
heeft ongetwijfeld ergens wel gelezen dat onze tuinen steeds meer verstenen. In het Duits hebben ze er een mooi woord voor, ‘Versiegelung’. Dat onder het credo ‘onderhoudsarm’. Dat dit echter op apekool berust is weer een ander verhaal. Vreemd is ook, dat we tijdens onze vakantie juist wel graag in of nabij het ‘groen’ willen verkeren, omdat het ons dan ineens wel uitkomt. We hebben er tenslotte voor betaald! Verstening veroorzaakt niet alleen veel problemen met de (veel te efficiënte) afvoer van hemelwater tijdens een pittig regen-
26
Buurtjournaal nr. 2
buitje, het betekent ook minder foerageerareaal voor bijen, vlinders en andere insecten. Nu hoor ik u denken, we hebben hier zeker weer te maken met een type uit het ‘geitenwollensokkenassemblee ’. Ik kan u echter mededelen dat ik op dit moment sportsokken draag. Maar nu ter zake! Kunnen we onze Oranjewijk met z’n allen niet nog wat groener maken, door bijvoorbeeld onze boomspiegels te vullen met planten die bijen- en vlinders aantrekken. Bepaalde soorten zijn drastisch in verscheiden-
Een feit is echter wel dat onder deze groeiplaatsomstandigheden niet alle beplanting zomaar wil gedijen. De condities zijn soms erg droog dan weer uitzonderlijk nat, schaduwrijk en bevinden zich onder de ‘drup’ van de boomkroon waardoor de bodem dichtslaat. Maar er blijven genoeg plantensoorten over om er iets aantrekkelijks van te maken. Denk bijvoorbeeld ook eens aan vele bloeiende bollen en knollen in het voorjaar die direct bevlogen worden door ijverige vroege hommels. En het onderhoud dan? Ja mensen een beetje onderhoud is wel nodig, maar daar hoeven uw honderden facebookvrienden heus niet onder te lijden. Zo nu en dan ‘uw’ geadopteerde boomspiegel voorzien van wat (regen)water tijdens een droge periode of een toefje ongewenste ‘wilde’ planten verwijderen is alles. Niet elke boomspiegel is geschikt. Wanneer hij te klein van oppervlak is en geheel uit opdrukkende zware boomwortels bestaat, zal de slagingskans nihil zijn.
Gekleurd palet van korenbloemen
Wie doet mee? Waar ik met dit schrijven naar toe wil en van u vraag is, of er binnen de Oranjewijk belangstelling bestaat om aan deze onbeplante boomspiegels een andere invulling te geven, dan die van ‘dierentoilet’ of een ‘foar wyld’ liggend plantvakje. Indien er genoeg belangstelling is, maken we een plan de campagne en kunnen we in overleg met het Wijkpanel en de Gemeente bekijken wat de mogelijkheden zijn. Er zal een informatiebijeenkomst moeten worden belegd over de strategie, de verschillende mogelijkheden om een boomspiegel in te vullen, het uiteindelijke straatbeeld enz. enz. Hier en daar in de wijk kunt u al mooie voorbeelden zien van een invulling op eigen initiatief. Ook in de wijk Achter de Hoven ziet u fraaie voorbeelden hoe het kan. Onze wijk heeft al meerdere keren aangetoond over een dusdanige sociale cohesie te beschikken, ik noem de moestuin even als voorbeeld, dat we hier ook zeker een succesvol avontuur van kunnen maken.
Hangende Zegge
Stokrozen Struikklimop
Bent u geïnteresseerd, stuur dan een email naar info@linum.nl en gaarne daarin aangeven: 1. Uw naam en adres 2. In welke straat en voor welk huisnummer de betreffende boomspiegel zich bevindt die u wilt adopteren 3. En of u zich mede in wilt spannen om dit samen met mij op te zetten. Ik zie uw reactie met bijzondere belangstelling tegemoet! Mei freonlike groetnisse, Siem de Vlas Gysbert Japicxstrjitte 58 8933 BD Ljouwert
Buurtjournaal nr. 2
27
WK voetbal Volksarena in de Oranjewijk
Voornamelijk slecht gespeeld, toch gewonnen Zondagavond, 29 juni 2014. Nederland-Mexico. Waar zou je de wedstrijd beter kunnen bekijken dan in de Volksarena in de Oranjewijk? Traditiegetrouw had Patrick van ’t Haar zijn achtertuintje aan de Willem Lodewijkstraat omgetoverd in een voetbalkijkersparadijs, compleet met zeil tegen de regen, vlaggen van Duitsland (ook traditie) en Nederland. En omdat ik met zo’n buurman hoe dan ook het voetbal volg, nam ik plaats.
M
Het publiek bestond voor meer dan gemiddeld inpuntje was wel dat de pleister van de Modellen Nederlandse vlag aan één kant had los- Bij gebrek aan goed voetbal, richtte de aan- uit journalisten, zowel van het Friesch Dagblad gelaten zodat het doek futloos in een punt naar dacht zich op bijzaken. Op de vrouwen die de als van de Leeuwarder Courant, en die weten beneden hing. Zou dat een slecht voorteken regisseur steeds in beeld bracht bijvoorbeeld. het altijd beter. Helaas, zoals altijd luisterde de zijn, dacht ik toen ik binnenkwam. De bezoe- Alleen prachtige exemplaren van het vrouwelij- bondscoach ook nu niet naar goedbedoelde kers namen allemaal eten en drinken mee, wat ke geslacht, en een keer een model in wording. adviezen die hem vanaf de andere kant van de gewoonlijk resulteert in een bonte mengeling, Het werd zelfs een paar aanwezige mannen te oceaan werden toegeroepen. variërend van zeer verantwoord zelfbereid gortig. Zij gunden de vrouwelijke kijkers een Een van hen bleef echter stoïcijns volhouden voedsel tot de onvermijdelijke kaas en worst. portie mannelijk schoon. Dat kwam pas na de dat Nederland hoe dan ook zou winnen. Een Een plastic kinderbadje was gevuld met water wedstrijd toen Jack van Gelder Arjen Robben ander wist zelfs zeker dan het twee-een zou en flessen frisdrank en bier. en Klaas-Jan Huntelaar interviewde. ‘Mooi worden, iets wat hij na afloop van de tweede shirtje’, zei mijn buurvrouw. Maar zij veran- goal niet moe werd voortdurend te herhalen. Alle plaatsen waren bezet, tot en met de oranje derde van mening toen hij zijn armen omhoog Zelf verbaasde ik mij er vooral over dat een kussens op het kunstgrasveldje vlak voor het deed en de bezwete oksels zichtbaar werden. van de voetballers die een week geleden nog doek. Daar lagen de kinderen omdat die nog klein genoeg zijn om niet het op een groot Hoe langer de tegendoelpunten uitbleven, hoe met een hersenschudding van het veld werd doek geprojecteerde beeld te verstoren. meer de stemming zakte, tot tien minuten voor gedragen, nu blijkbaar al weer kon meespelen. De eerste helft verliep treurig, met als diepte- het einde. Het was warm in Brazilië, het was ‘Ze wijzen hem steeds aan in welke richting hij punt het eerste, en na later bleek enige doel- zelfs bloedheet, en dat was de Nederlandse moet lopen’, legde Patrick uit. En dan gaat het punt van Mexico in Nederlands doel. Dos San- voetballers aan te zien. ‘Er zit water in zijn rim- blijkbaar wel… tos heette de doelpuntmaker. Treffend. pels’, constateerde een jonge toeschouwster Meer en meer vatte het idee post dat NederNederland speelde slecht, daar was iedereen bezorgd toen het voorhoofd van Arjan Rob- land deze wedstrijd toch echt ging verliezen. het over eens. Over waar dat aan lag, verschil- ben groot in beeld kwam. De twee drink- en ‘Ik nodig iedereen uit om volgende week de den de inzichten diepgaand. Strategie, meen- afkoelpauzes waren geen overbodige luxe. Af wereldkampioenschappen badminton bij mij den de optimisten. ‘In de rust geeft Van Gaal en toe werd de spanning de kleine kijkertjes te komen kijken’, was een van de oplossingen ze op hun donder en dan gaat het veel beter.’ teveel, zij liepen naar binnen waar wel de tv aan voor een voetbalvrije voortzetting van het Zelf kan ik daar geen commentaar op geven, ik stond maar waar het overspannen gejoel van de sportseizoen. Anderen begonnen opportunisheb werkelijk geen idee. Ik weet niet eens wàt volwassen kijkers de oververhitte hoofdjes in tisch al andere favoriete landen te noemen. ‘Ik verlies liever in de halve finale dan in de slecht spel is en ook de buitenspelregels zitten ieder geval niet meer teisterde. kwartfinale’, zei een van de jeugdige toeschounog steeds niet in mijn hoofd. En het eerste wers, zich volledig identificerend met de Orankwartier moet ik goed opletten om te weten jeploeg. Voer voor psychologen! wat het goede doel is.
28
Buurtjournaal nr. 2
Sneijder En toen kwam het eerste Nederlandse doelpunt, gemaakt door Wesley Sneijder, even eerder nog weggehoond omdat hij de bal bijna het stadion uitschoot. Het gebrul, gejuich en geroep klonk zo hard dat de jongste aanwezige van drie jaar naar binnen vluchtte. Toen KlaasJan Huntelaar het tweede doelpunt maakt, kende de vreugde geen grenzen meer. Ik geef eerlijk toe dat ik hard heb geschreeuwd en ook niet op de bank ben blijven zitten. En toen floot de scheidsrechter. Het einde was daar, Nederland ging door naar de volgende ronde. Verdiend, zei de een, onverdiend, zei de ander. De kinderen togen onmiddellijk naar het speeltuintje om de aanwezige adrenaline weg te voetballen.
- Update Dramatisch De nabeschouwing bracht zoals gebruikelijk oeverloos gepraat over wat beter had gekund en gemoeten, over de ten onrechte niet gegeven penalty’s, wie waarom gewisseld was en waarom niet veel eerder, waarom de opstelling wel of niet in orde was. Ik heb Louis van Gaal zien lachen! Niet dat dat erg leuk was, maar het was wel bijzonder.
Helaas, de wedstrijd Nederland-Argentinië verliep dramatisch. Geen doelpunten, wel penalty’s en wonderdoener Krul kon niet meer worden ingezet. Ik wil geen oude wonden openrijten maar de geestelijke staat waarin de Volksarena-bezoekers het pand verlieten, laat zich raden. Vergiste ik me of leken de oranje vlaggetjes aan de gevel de volgende dag al verbleekt? Ineke Evink
Russell
Buurtjournaal nr. 2
29
Colofon
Ken uw wijk
redactie Ineke Evink Hein Kraij Christine Pietersen
Kopij Inleveren vóór: 1 september 2014 mail naar: oranjewijk@gmail.com
Contactpersoon Hein Kray Emmaplein 8 tel: 058 - 216 48 45
Gastschrijvers Janny Kamp Peter Jeeninga Sybylle Kroon Elsiet van der Ploeg Luuk van der Veen Siem de Vlas
Grafische vormgeving Alle Schilstra
Opmaak Chantal de Jongh
Fotografie en illustraties Fam. Boersma Fam. Spithost Gerco van Beek Ineke Evink Hein Kray Sybylle Kroon Christine Pietersen Elsiet van der Ploeg Siem de Vlas
D
e huizen in de Oranjewijk zitten stikvol leuke details. Zo leuk, dat het altijd een plezier blijft in de wijk rond te wandelen. Om uw oplettendheid een handje te helpen en nog beter te kijken naar al die mooie versieringen waar de bouwvakker anno 1900 nog tijd en ruimte voor kreeg, heeft uw Buurtkroniek de rubriek Ken uw wijk.
Weet u waar het detail op de foto te vinden is, compleet met straatnaam en huisnummer? Stuur de oplossing in naar oranjewijk@gmail.
com. Beloning: eeuwige roem, of in ieder geval tot het volgende nummer uitkomt. Voor de goede orde: eigenaren van het betreffende pand zijn niet uitgesloten van deelname. Wel hebben andere Oranjewijkers voorrang als ze de goede oplossing weten. De vorige keer plaatsten we een detailfoto van de gevel van Tandartspraktijk Emmaplein. Het werd geraden door Brenda de Groot, woonachtig aan de Zuidergrachtswal. Hulde Brenda!
Oplage 875
Bezorging Jordi Postma
Printservice Copy Service Leeuwarden
Jaargang 14 zomer 2014
www.oranjewijk.nl
Op de achterzijde: WK-foto’s van Oranjewijk-Facebookvrienden
Garage Emmakade AutoCrew A Bosch Automotive Workshop Brand
Vakkundig onderhoud is voor uw auto van groot belang. Door regelmatig onderhoud heeft u langer plezier van uw auto! Of het nu gaat om een kleine/grote beurt, APK, banden of storingen, bij Garage Emmakade kunt u voor alles terecht. Van ons ervaren team kunt u kwaliteit verwachten tegen een betaalbare prijs. Ook wordt u bij ons altijd van te voren geïnformeerd over de kosten aan uw auto. Garage Emmakade - Uw Bovag autobedrijf voor: Accu’s
AIRCO Service
APK
Banden
Motor storing
Occasions
Onderhoud
Uitlaten
AutoCrew A Bosch Automotive Workshop Brand
Garage Emmakade | Emmakade 148 zz | 8933 AX Leeuwarden | 058 212 82 13 | hoeksma@garageemmakade.nl
www.garage-emmakade.nl