WILLEM LODEWIJKSTRAAT: TOEN EN NU Redactie Siebe Annema Ineke Evink Patrick van ‘t Haar Hein Kray Christine Pietersen
Buurtjournaal Oranjewijk & Tulpenburg oktober 2009 Jaargang 10
Kopij Inleveren vóór: 29 november 2009 mail naar: oranjewijk@gmail.com
Contactpersoon Hein Kray Emmaplein 8 tel: 058 - 216 48 45
Medewerkers aan dit nummer: Femke Molenaar Peter Jeeninga Elsiet van der Ploeg Annelies Zweers
Opmaak Chantal de Jongh
Fotografie Femke Molenaar Christine Pietersen Peter Jeeninga
Met de bouw van de Oranjewijk werd eind negentiende eeuw begonnen. Op 11 juni 1902 kreeg de lange straat naast het spoor naar Groningen officieel de naam Willem Lodewijkstraat. De bebouwing vorderde gestaag. Wanneer de oude foto precies gemaakt is, valt niet te achterhalen. Omdat de straat al een behoorlijk groen karakter heeft, moet de foto een flink aantal jaren na de bouw van de wijk gemaakt zijn. Naar schatting rond 1920. Het straatbeeld is opvallend. Handkarren en fietsen. Een schril contrast met de foto die we een paar weken geleden maakten. Veel en vaak behoorlijk snel passerende auto’s. Nog een opmerkelijk verschil: de Willem Lodewijkstraat was smaller en had tussen bomenrijen in nog een fraai wandelpad aan de kant van de spoorweg. De straat is nu ondanks de visuele verkleining met de rood gekleurde fietspaden een asfaltbaan voor autoverkeer.
Rommelige bestrating en nieuwe bomen!
Siebe Annema Ineke Evink
Oplage 800
Bezorging Fardo & Etta
VERDER IN DIT NUMMER RIOOLLUCHT, MAAR DAN ANDERS x HARTELUST x ANNABEL x FEMKE´S PENNEN(SF/V)EER x NIEUWS VAN HET WIJKPANEL x KOKEN MET DE HAND OP DE KNIP x VERHALEN VAN EEN OUDE WIJKBEWOONSTER x BRIEVEN NAAR DE OVERKANT
Printservice KSBRepro www.ksbrepro.nl
Jaargang 10 oktober 2009 www.oranjewijk.nl
Oude bladeren, oude fietsen en weer nieuwe studenten in de wijk.
IN NAAM VAN ORANJE
REDACTIONEEL
M
isschien komt het omdat de herfst zich nu nadrukkelijk manifesteert, maar dit nummer van de Wijkkrant heeft een ietwat somber karakter. Ik lees wat door de proefpagina’s van deze krant op zondagmiddag, terwijl de regen tegen de ramen klettert, de bomen zwiepen als gevolg van het eerste najaarsstormpje en het platte dak boven onze keuken weer een verzamelplaats van bladeren begint te werden. Ik probeer er de conclusie aan te verbinden dat we de bladeren dit jaar maar wat sneller dan gebruikelijk moeten verwijderen, om een overstroming door hemelwater in gang en keuken te voorkomen. Maar dat terzijde..... We lopen in de wijk kennelijk tegen wat problemen aan, want dit herfstnummer van de Wijkkrant gaat over de duur van de wegwerkzaamheden in de J.W.Frisostraat met een uiteindelijk pover resultaat. Over de aanstaande kap van de slecht onderhouden bomen in dezelfde straat die inderdaad ook wat levensmoe blijken te zijn. Het gaat ook over rioleringwerkzaamheden in de Willem Lodewijkstraat en de daarmee gepaard gaande stankoverlast. En over de gevaarlijke, maar kennelijk nog net acceptabele verkeerssituatie in dezelfde straat en Achter de Hoven.
dat de Oranjewijk geen verkeerde plaats is om te wonen. Karakteristiek en dicht bij de binnenstad. Hardlopend heb ik de laatste jaren heel wat straten van Leeuwarden in een tien kilometer per uur tempo bekeken en vaak geconcludeerd: je zal er maar wonen. Afgelopen zomer voerden de loopjes nog wel eens door Zuiderburen en gierde er opluchting door mijn lichaam als na een kilometer of tien tot twaalf de Oranjewijk weer in zicht kwam.
Daarom ben ik nu ook wel blij met de herfst. Want hardlopend laat je de buitengebieden in de avonduren veiligheidshalve maar weer voor wat ze zijn. Een beetje dwalen door de binnenstad en wat andere vroege vorige-eeuwse wijken. Enigszins vergelijkbaar met de Oranjewijk. Home sweet home. Siebe Annema
INHOUD RIOOLLUCHT
4
HARTELUST
6
INGEZONDEN STUKKEN EN OPROEPEN
VOORKOM DIERENLEED Beste lezers van de wijkkrant,
I
n een vorig nummer werd uitvoerig geschreven over hondenpoep. Dat is inderdaad een drama. Onhygiënisch en het stinkt ook nog. Wij wonen pal naast het hondenuitlaatveldje, waar de gemeente nu een mooie afvalbak heeft geplaatst. Het zou mooi zijn als die afvalbak ook door de hondenbezitters wordt gebruikt om de geproduceerde hondenkunstwerken in te deponeren. Dan kan ik mijn tuin eens aan de zijkant bewerken zonder om de hondendrollen heen te moeten walsen. Maar wat dachten jullie van ongecastreerde katers? Als die sproeien ga je echt over je nek. De katers gaan soms een eind van huis om hun driften te bevredigen. Als het liefdespad al te lang is raken ze de weg nogal eens kwijt en dan moet een ander maar weer proberen de eigenaar te achterhalen. Meestal zijn de beesten niet gechipt. Jammer, want het chippen is een mooie manier om de eigenaar van een dier te achterhalen. Bij het chippen wordt een chip ter grootte
14
18
BRIEVEN NAAR DE OVERKANT
EN MEER
Annelies Zweers Emmaplein 1
U IEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIE W
Binnenkort start er bij voldoende enthousiasme een schilder en tekenclub in ons buurthuis.
Voor wie? Wanneer? Met wie? Meer weten? E-mail:
Zowel voor beginners als gevorderden Woensdagmiddag van 2 tot 5 uur. Onder begeleiding van Henk Krist Bel 06.262.189.14 henkkri@gmail.com
W + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW IEU
Ondanks de sombere geluiden die her en der in dit nummer doorklinken, blijft als een paal boven water staan
ACH HEDEN... NEEN!
jonge pluizebolletjes, maar als je het goed met ze voor hebt moeten ze eenmaal per jaar worden ingeënt en twee tot drie keer per jaar ontwormd. Af en toe een pipet in de nek tegen de vlooien is ook geen overbodige luxe. Dan moet je bovendien niet de pech hebben dat ze ziek worden want de dierenarts kost veel geld. Als je een huisdier neemt moet je die gevolgen accepteren. Maar helaas schaffen sommigen zich een jonge kat aan zonder zich te realiseren wat het dier aan verzorging kost. Als de kat dan een keer naast de bak zijn behoefte doet of het behang met de nagels een ander patroon geeft is de maat helemaal vol en wordt het beest op straat gezet en begint de ellende van voren af aan. Beste mensen, zeker als je erover denkt een huisdier te nemen geldt: “Bezint eer gij begint”. En als je een huisdier hebt, laat het castreren of steriliseren en chippen. Dat voorkomt veel dierenleed.
Het buurtjournaal
3
+ NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + N
Natuurlijk staan er ook heel veel positieve zaken in de Wijkkrant. En hadden we bijvoorbeeld ook graag een reportage willen maken over de imposante herinrichting van de speeltuin. Maar helaas, zo ver is het nog net niet. Mogelijk in het volgende nummer kunnen we in woord en beeld bejubelen hoe fraai de speeltuin is geworden.
+ NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + N
Maar dat terzijde.....
van een rijstkorrel onder de huid van het dier aangebracht waarna het chipnummer en het telefoonnummer van de eigenaar aan een databank voor huisdieren wordt doorgegeven. Het beest heeft er geen last van. Als een dier is gechipt kan een dierenarts, de dierenopvang of de dierenambulance met een scanner onmiddellijk de gegevens uit de databank uitlezen en de eigenaar bellen. Ongesteriliseerde poezen leveren minder directe overlast op dan ongecastreerde katers, maar de combinatie kan wel voor problemen zorgen. De niet geholpen kater wacht zijn kans af en hup, weer een poes zwanger. Waar moeten de jonkies heen? Een poes kan per jaar twee tot drie keer zwanger worden en drie tot zeven jongen per worp ter wereld brengen. Tel maar na. Voor hoeveel jonkies moet niet een tehuis worden gezocht? En als de jonge katten zelf niet worden geholpen zodra dat kan gaat de groei van het aantal dieren helemaal hard. Het is zo leuk en schattig die kleine
IN NAAM VAN ORANJE
REDACTIONEEL
M
isschien komt het omdat de herfst zich nu nadrukkelijk manifesteert, maar dit nummer van de Wijkkrant heeft een ietwat somber karakter. Ik lees wat door de proefpagina’s van deze krant op zondagmiddag, terwijl de regen tegen de ramen klettert, de bomen zwiepen als gevolg van het eerste najaarsstormpje en het platte dak boven onze keuken weer een verzamelplaats van bladeren begint te werden. Ik probeer er de conclusie aan te verbinden dat we de bladeren dit jaar maar wat sneller dan gebruikelijk moeten verwijderen, om een overstroming door hemelwater in gang en keuken te voorkomen. Maar dat terzijde..... We lopen in de wijk kennelijk tegen wat problemen aan, want dit herfstnummer van de Wijkkrant gaat over de duur van de wegwerkzaamheden in de J.W.Frisostraat met een uiteindelijk pover resultaat. Over de aanstaande kap van de slecht onderhouden bomen in dezelfde straat die inderdaad ook wat levensmoe blijken te zijn. Het gaat ook over rioleringwerkzaamheden in de Willem Lodewijkstraat en de daarmee gepaard gaande stankoverlast. En over de gevaarlijke, maar kennelijk nog net acceptabele verkeerssituatie in dezelfde straat en Achter de Hoven.
dat de Oranjewijk geen verkeerde plaats is om te wonen. Karakteristiek en dicht bij de binnenstad. Hardlopend heb ik de laatste jaren heel wat straten van Leeuwarden in een tien kilometer per uur tempo bekeken en vaak geconcludeerd: je zal er maar wonen. Afgelopen zomer voerden de loopjes nog wel eens door Zuiderburen en gierde er opluchting door mijn lichaam als na een kilometer of tien tot twaalf de Oranjewijk weer in zicht kwam.
Daarom ben ik nu ook wel blij met de herfst. Want hardlopend laat je de buitengebieden in de avonduren veiligheidshalve maar weer voor wat ze zijn. Een beetje dwalen door de binnenstad en wat andere vroege vorige-eeuwse wijken. Enigszins vergelijkbaar met de Oranjewijk. Home sweet home. Siebe Annema
INHOUD RIOOLLUCHT
4
HARTELUST
6
INGEZONDEN STUKKEN EN OPROEPEN
VOORKOM DIERENLEED Beste lezers van de wijkkrant,
I
n een vorig nummer werd uitvoerig geschreven over hondenpoep. Dat is inderdaad een drama. Onhygiënisch en het stinkt ook nog. Wij wonen pal naast het hondenuitlaatveldje, waar de gemeente nu een mooie afvalbak heeft geplaatst. Het zou mooi zijn als die afvalbak ook door de hondenbezitters wordt gebruikt om de geproduceerde hondenkunstwerken in te deponeren. Dan kan ik mijn tuin eens aan de zijkant bewerken zonder om de hondendrollen heen te moeten walsen. Maar wat dachten jullie van ongecastreerde katers? Als die sproeien ga je echt over je nek. De katers gaan soms een eind van huis om hun driften te bevredigen. Als het liefdespad al te lang is raken ze de weg nogal eens kwijt en dan moet een ander maar weer proberen de eigenaar te achterhalen. Meestal zijn de beesten niet gechipt. Jammer, want het chippen is een mooie manier om de eigenaar van een dier te achterhalen. Bij het chippen wordt een chip ter grootte
14
18
BRIEVEN NAAR DE OVERKANT
EN MEER
Annelies Zweers Emmaplein 1
U IEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIE W
Binnenkort start er bij voldoende enthousiasme een schilder en tekenclub in ons buurthuis.
Voor wie? Wanneer? Met wie? Meer weten? E-mail:
Zowel voor beginners als gevorderden Woensdagmiddag van 2 tot 5 uur. Onder begeleiding van Henk Krist Bel 06.262.189.14 henkkri@gmail.com
W + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW IEU
Ondanks de sombere geluiden die her en der in dit nummer doorklinken, blijft als een paal boven water staan
ACH HEDEN... NEEN!
jonge pluizebolletjes, maar als je het goed met ze voor hebt moeten ze eenmaal per jaar worden ingeënt en twee tot drie keer per jaar ontwormd. Af en toe een pipet in de nek tegen de vlooien is ook geen overbodige luxe. Dan moet je bovendien niet de pech hebben dat ze ziek worden want de dierenarts kost veel geld. Als je een huisdier neemt moet je die gevolgen accepteren. Maar helaas schaffen sommigen zich een jonge kat aan zonder zich te realiseren wat het dier aan verzorging kost. Als de kat dan een keer naast de bak zijn behoefte doet of het behang met de nagels een ander patroon geeft is de maat helemaal vol en wordt het beest op straat gezet en begint de ellende van voren af aan. Beste mensen, zeker als je erover denkt een huisdier te nemen geldt: “Bezint eer gij begint”. En als je een huisdier hebt, laat het castreren of steriliseren en chippen. Dat voorkomt veel dierenleed.
Het buurtjournaal
3
+ NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + N
Natuurlijk staan er ook heel veel positieve zaken in de Wijkkrant. En hadden we bijvoorbeeld ook graag een reportage willen maken over de imposante herinrichting van de speeltuin. Maar helaas, zo ver is het nog net niet. Mogelijk in het volgende nummer kunnen we in woord en beeld bejubelen hoe fraai de speeltuin is geworden.
+ NIEUW + NIEUW + NIEUW + NIEUW + N
Maar dat terzijde.....
van een rijstkorrel onder de huid van het dier aangebracht waarna het chipnummer en het telefoonnummer van de eigenaar aan een databank voor huisdieren wordt doorgegeven. Het beest heeft er geen last van. Als een dier is gechipt kan een dierenarts, de dierenopvang of de dierenambulance met een scanner onmiddellijk de gegevens uit de databank uitlezen en de eigenaar bellen. Ongesteriliseerde poezen leveren minder directe overlast op dan ongecastreerde katers, maar de combinatie kan wel voor problemen zorgen. De niet geholpen kater wacht zijn kans af en hup, weer een poes zwanger. Waar moeten de jonkies heen? Een poes kan per jaar twee tot drie keer zwanger worden en drie tot zeven jongen per worp ter wereld brengen. Tel maar na. Voor hoeveel jonkies moet niet een tehuis worden gezocht? En als de jonge katten zelf niet worden geholpen zodra dat kan gaat de groei van het aantal dieren helemaal hard. Het is zo leuk en schattig die kleine
NIEUWE RIOLERING IN DE WILLEMLODEWIJKSTRAAT
RIOOLLUCHT, MAAR DAN ANDERS
O
peens stond hij er, een enorm gevaarte van acht en een halve meter hoog naast een vrachtauto die de halve Willem Lodewijkstraat afsloot. Bijkomend voordeel was dat het verkeer twee dagen lang niet harder reed dan 30 km per uur. In ieder geval, dat was de bedoeling. Maar wat deed dat ding daar?
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Er stonden nog meer grote witte auto’s in de straat, Insitu Form stond erop. En er hing een penetrante lijmstank en de geur van plastic in de lucht, machines in de vrachtauto’s loeiden. In de brievenbus lag een kaartje waarin stond dat al eerder een bewonersbrief was verspreid. Niet bij ons dus. En ook niet bij de buren. Het was blijkbaar een verrassingsactie. Op het kaartje stond dat de bewoners zo weinig mogelijk water mochten gebruiken omdat ze afgesloten waren van het riool. Dat riep vragen op. Als je afgesloten bent van het riool kun je toch helemaal geen water meer kwijt? En wat zou er gebeuren als je dat toch deed? Het telefoonnummer dat gebeld kon worden voor informatie liet inmiddels (5 uur ’s middags) alleen een voicemail horen. Ik spoelde voorzichtig wat water door de gootsteen. Er gebeurde niets. Ook de wc kon ik gewoon doorspoelen. Na het eten waren er nog steeds mensen aan het werk. Een van hen gaf uitleg. “Ja, u bent afgesloot’n,” zei hij met een zwaar Duits accent. “Dat betekent dat u geen wasch kunt
Het buurtjournaal
4
draaien en geen afwaschmachine kunt gebruiken. U kunt wel doorspuhlen maar doe dat niet elke keer. En ga zeker niet in bad en trek daarna de stop eruit. Want dan gaat het water naar het laagste poenkt.” “En dan?” “Dan komt het badwater uit de wc!” Hij grijnsde breed.
De volgende dag bleek dat het allemaal wel ergens goed voor was. Er werd een nieuwe binnenwand in de riolering aangelegd in de vorm van een polyester kous. “De binnenbuis heeft een diameter van 50 centimeter,” vertelde een van de mensen die aan het werk waren. “En dat hoge ding gebruiken we om de kous binnenstebuiten te kunnen keren in het riool. We leggen in totaal 542 meter nieuwe binnenbuis aan, vanaf Friesland Foods tot aan het Emmaplein. Verderop in de Willem Lodewijkstraat ligt al nieuwe riolering van pvc-buis, dus daar hoeft het niet.” En toen bleek dat het allemaal nog veel erger had kunnen zijn. “Deze methode zorgt voor veel minder overlast. Wij zijn hier na drie dagen weer weg en de straat blijft er gewoon in. Voor een pvc-buis moet alles worden opengebroken en dat duurt weken. Meestal wordt deze methode gebruikt in winkelstraten.” Waar de inwoners van de Willem Lodewijkstraat deze goedheid aan te danken hebben, wist hij niet. Hij wist wel waarom we toch nog afvalwater kwijt konden in het riool. “De riolering van elk huis tot aan het riool heeft een buffer van 7 liter per meter. Daarom wil er nog wel wat water weg. Maar doe je dat te vaak, dan is de buffer opgebruikt en komt het water terug via de wc-pot.” Trijntje Bruinsema van de afdeling Riool op het gemeentehuis wist het wel. “De Willem Lodewijkstraat wordt druk bereden en is een belangrijke toevoerweg naar het centrum. Als we hier pvc-buis in hadden moeten leggen, was er maandenlang overlast geweest in de straat zelf en hadden we het verkeer moeten omleiden. Met de kousmethode is het in een paar dagen klaar.”
en badkamer. En dat niet alleen in de huizen aan de Willem Lodewijkstraat, ook andere delen van de Oranjewijk konden meegenieten. De wegen van het riool blijken ondoorgrondelijk. “Onschadelijk voor de gezondheid, die lijmlucht” verzekerde de projectleider Riolering. “We zouden er anders zelf ook niet mee willen werken.” Hmm…
Stank Een nadeel heeft de polyesterkous echter wel: een verschrikkelijke stank nadat de huizen weer op het riool waren aangesloten. De penetrante lijmlucht die in de straat had gehangen, hing een paar dagen lang in huis en dan vooral op het toilet, washok Het buurtjournaal
5
Na drie dagen was de rioolploeg weer vertrokken en racete het verkeer als vanouds ver boven de maximum snelheid voorbij. Maar de Willem Lodewijkstraat heeft even mogen proeven hoe het kan worden als het straatplan van Groen Links toch nog werkelijkheid wordt. Ineke Evink
NIEUWE RIOLERING IN DE WILLEMLODEWIJKSTRAAT
RIOOLLUCHT, MAAR DAN ANDERS
O
peens stond hij er, een enorm gevaarte van acht en een halve meter hoog naast een vrachtauto die de halve Willem Lodewijkstraat afsloot. Bijkomend voordeel was dat het verkeer twee dagen lang niet harder reed dan 30 km per uur. In ieder geval, dat was de bedoeling. Maar wat deed dat ding daar?
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Er stonden nog meer grote witte auto’s in de straat, Insitu Form stond erop. En er hing een penetrante lijmstank en de geur van plastic in de lucht, machines in de vrachtauto’s loeiden. In de brievenbus lag een kaartje waarin stond dat al eerder een bewonersbrief was verspreid. Niet bij ons dus. En ook niet bij de buren. Het was blijkbaar een verrassingsactie. Op het kaartje stond dat de bewoners zo weinig mogelijk water mochten gebruiken omdat ze afgesloten waren van het riool. Dat riep vragen op. Als je afgesloten bent van het riool kun je toch helemaal geen water meer kwijt? En wat zou er gebeuren als je dat toch deed? Het telefoonnummer dat gebeld kon worden voor informatie liet inmiddels (5 uur ’s middags) alleen een voicemail horen. Ik spoelde voorzichtig wat water door de gootsteen. Er gebeurde niets. Ook de wc kon ik gewoon doorspoelen. Na het eten waren er nog steeds mensen aan het werk. Een van hen gaf uitleg. “Ja, u bent afgesloot’n,” zei hij met een zwaar Duits accent. “Dat betekent dat u geen wasch kunt
Het buurtjournaal
4
draaien en geen afwaschmachine kunt gebruiken. U kunt wel doorspuhlen maar doe dat niet elke keer. En ga zeker niet in bad en trek daarna de stop eruit. Want dan gaat het water naar het laagste poenkt.” “En dan?” “Dan komt het badwater uit de wc!” Hij grijnsde breed.
De volgende dag bleek dat het allemaal wel ergens goed voor was. Er werd een nieuwe binnenwand in de riolering aangelegd in de vorm van een polyester kous. “De binnenbuis heeft een diameter van 50 centimeter,” vertelde een van de mensen die aan het werk waren. “En dat hoge ding gebruiken we om de kous binnenstebuiten te kunnen keren in het riool. We leggen in totaal 542 meter nieuwe binnenbuis aan, vanaf Friesland Foods tot aan het Emmaplein. Verderop in de Willem Lodewijkstraat ligt al nieuwe riolering van pvc-buis, dus daar hoeft het niet.” En toen bleek dat het allemaal nog veel erger had kunnen zijn. “Deze methode zorgt voor veel minder overlast. Wij zijn hier na drie dagen weer weg en de straat blijft er gewoon in. Voor een pvc-buis moet alles worden opengebroken en dat duurt weken. Meestal wordt deze methode gebruikt in winkelstraten.” Waar de inwoners van de Willem Lodewijkstraat deze goedheid aan te danken hebben, wist hij niet. Hij wist wel waarom we toch nog afvalwater kwijt konden in het riool. “De riolering van elk huis tot aan het riool heeft een buffer van 7 liter per meter. Daarom wil er nog wel wat water weg. Maar doe je dat te vaak, dan is de buffer opgebruikt en komt het water terug via de wc-pot.” Trijntje Bruinsema van de afdeling Riool op het gemeentehuis wist het wel. “De Willem Lodewijkstraat wordt druk bereden en is een belangrijke toevoerweg naar het centrum. Als we hier pvc-buis in hadden moeten leggen, was er maandenlang overlast geweest in de straat zelf en hadden we het verkeer moeten omleiden. Met de kousmethode is het in een paar dagen klaar.”
en badkamer. En dat niet alleen in de huizen aan de Willem Lodewijkstraat, ook andere delen van de Oranjewijk konden meegenieten. De wegen van het riool blijken ondoorgrondelijk. “Onschadelijk voor de gezondheid, die lijmlucht” verzekerde de projectleider Riolering. “We zouden er anders zelf ook niet mee willen werken.” Hmm…
Stank Een nadeel heeft de polyesterkous echter wel: een verschrikkelijke stank nadat de huizen weer op het riool waren aangesloten. De penetrante lijmlucht die in de straat had gehangen, hing een paar dagen lang in huis en dan vooral op het toilet, washok Het buurtjournaal
5
Na drie dagen was de rioolploeg weer vertrokken en racete het verkeer als vanouds ver boven de maximum snelheid voorbij. Maar de Willem Lodewijkstraat heeft even mogen proeven hoe het kan worden als het straatplan van Groen Links toch nog werkelijkheid wordt. Ineke Evink
GESCHIEDENIS VAN EEN PAKHUIS
HARTELUST
D
ankzij een royale rijkssubsidie van € 900.000,= is het monumentale (Jugendstil)pakhuis Hartelust aan de Romkeslaan gered van de sloop. Bouwbedrijf Lont uit Sint Annaparochie gaat er 28 appartementen in bouwen Sinds de jaren ’80 heeft de Stichting Emmaüs het pand gebruikt voor opslag van (hulp)goederen. In de jaren ’90 wilde Emmaüs er wel van af, omdat er te weinig opslagruimte was. Er waren genoeg gegadigden, maar Emmaüs wilde alleen verkopen als er een geschikte vervangende ruimte werd aangeboden, zodat de koop feitelijk met gesloten beurzen kon worden afgehandeld.
Patrimonium heeft tweemaal getracht om het pand in eigendom te verkrijgen om er appartementen in te bouwen, maar beide keren werden de onderhandelingen afgekapt. De toenmalige beheerder Reinder Vogelsang vond dat overigens maar een onzinnig idee. “Daar moeten we beslist niet aan meewerken, want dit is het enige pakhuis in Leeuwarden dat nog echt als pakhuis wordt gebruikt. Daar bouw je toch geen
Bernard Hartelust
woningen in?”, valt te lezen in de LC van 1 oktober 2002. Als je op zoek gaat naar informatie over de historie van het pand, ga je wat googelen op internet en dan tref je ineens wisselende informatie aan. Zo staat in diezelfde LC van 1 oktober 2002 te lezen dat het pand in 1908 door Bernard Hartelust is opgetrokken. Maar in de LC van 9 januari 1999 staat dat het pand in 1910 is gebouwd in opdracht van de familie Reynders en dat het pand later werd verkocht aan Bernard Hartelust. Het juiste antwoord staat waarschijnlijk in de LC van 5 februari 1906. Daar kondigt architect Zijtse Feddema aan dat in opdracht van ‘Den Heer B. Hartelust’ worden aanbesteed: ‘Het verbouwen van een Heerenhuis aan den Grachtswal en het bouwen van IJzermagazijnen enz. op een vrij terrein aan de Romkeslaan.’ IJzerwaren Nu verdiep ik mij niet snel in historische feiten, maar ik ben wel enigszins nieuwsgierig aangelegd, dus ik vroeg mij af hoe dat nu zat met die familie Reynders en de familie HarHet buurtjournaal
6
telust. En dan kom je opmerkelijke zaken tegen. Uit een advertentie in 1893 blijkt dat Hartelust ijzerwaren, bouwartikelen en steenkolen verhandelt met de titel: B. Hartelust, voorheen Gebroeders Reynders. Hij heeft dus kennelijk in 1893 de zaak overgenomen van de gebroeders Reynders. Maar wie waren dat dan? Izaäk Reynders (1796 – 1875) was ijzerhandelaar in Leeuwarden. Kennelijk deed hij meer dan dat, want in 1837 liet hij 10 woningen bouwen in wat sindsdien bekend staat als de Reyndersbuurt (achter het Stedelijk Gymnasium). Hij trouwde in 1822 met Catharina Anna van Wicheren en het echtpaar kreeg 6 kinderen. Het tweede kind, Theodoris Reynders (1827 – 1904), trok bij zijn vader in de zaak. Maar hij verstrekte van 1857 tot 1883 ook informatie over bepaalde zaken aangaande ‘Het Instituut Erica voor Jongeheeren’ te Ede, waarvan ene W. Hartelust directeur was. Deze W. Hartelust blijkt de vader te zijn van Bernard Hartelust. De grootvader van Bernard werd in 1786 te vondeling gelegd op de Prinsengracht te Amsterdam. In het weeshuis kreeg hij de naam Jan Hartelust. Waarschijnlijk is hij te vondeling gelegd door een heer van goede stand. Als zij andere dames dan hun
echtgenote bezwangerden dan werden die kinderen vaak te vondeling gelegd, maar zij zorgden er wel voor dat die kinderen een goede ‘protectie’ kregen, zoals dat toen heette. Vermoedelijke vader is mr. Jan van Loon (1751-1828), die op het landgoed ‘Hartenlust’ te Bloemendaal woonde. Deze Jan van Loon was ook secretaris van de Weeskamer van Amsterdam, dus men denkt dat hij de vader van Jantje Hartelust was. Jan Hartelust werd schoolmeester en huwde in 1818 met Reintje Heij. Zij kregen samen 5 kinderen, waarvan Willem Hartelust de jongste was. Deze Willem (1824 – 1903) trouwde in 1853 met Willemina Swanenburg. Uit dit huwelijk werden 12 kinderen geboren, waarvan 3 dood werden geboren. Willemina overleed op 43-jarige leeftijd, drie weken na de geboorte van haar laatste doodgeboren kind. In 1880 trouwde Willem met Sara Anna Jacoba van Wesel, waarmee hij ook nog vier kinderen kreeg. Deze Sara was een dochter van dr. Van Wesel, arts te Ede en Sneek. Huize Erica’ Willem Hartelust werd hulponderwijzer en van 1856 tot 1886 kostschoolhouder te Ede in Huize ‘Erica’. Zoon Bernard was het zevende kind van Willem en Willemina en kwam ter wereld op 10 mei 1862. Een zus van Willemina, Helena Lucia, was getrouwd met Theodoris Reynders, inderdaad de zoon van Izaäk Reynders. Vanwege die familierelatie is Bernard waarschijnlijk naar Leeuwarden getrokken en heeft hij de zaak rond 1893 overgenomen van Theodoris. Bernard trouwt in 1889 met Anna Cornelia Haverschmidt. Zij was de dochter van Feddo Jan Haverschmidt, de broer van François Haverschmidt (dichter Piet Paaltjens). Bernard en Anna Cornelia krijgen 4 kinderen: Sara Johanna (1890 – 1930), Theodoris (1893 – 1974), Helena Lucia (1895 – 1958) en Feddo Jan Willem (1898 – 1975). Zoals gebruikelijk werd de oudste dochter vernoemd naar de moeder van de
moeder, maar de oudste zoon werd niet voornoemd naar opa Jan Hartelust, maar naar Theodoris Reynders. Bernard Hartelust ontwikkelde zich tot een vooraanstaand burger van Leeuwarden. Zijn ijzerhandel werd een bloeiend bedrijf. In liberale kringen trok zijn persoonlijkheid al snel de aandacht en in 1907 werd hij benoemd tot gemeenteraadslid. In 1906 werd hij tot lid van de Kamer van Koophandel te Leeuwarden benoemd. Van 1917 tot 1931 was hij voorzitter van de Kamer van Koophandel te Friesland en in die hoedanigheid zeer gerespecteerd. Daarnaast was hij 40 jaar diaken van de Ned. Hervormde Gemeente, was hij jarenlang voogd van de Stadsarmenkamer, bestuurslid van de Vereniging tot verbetering van armenzorg, lid van de Spoorwegraad en agent van de Nederlandsche Bank. Tot zijn overlijden was hij gedelegeerd commissaris van de Nederlandsche IJzerhandel (voorheen B. Hartelust Ltd.). Vanwege zijn verdiensten werd hij benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau.
Hoofdsponsor Buurtjournaal
TULPENBURG
Het buurtjournaal
7
Bernard Hartelust overleed op 6 mei 1934 te Den Haag. Zijn echtgenote Anna Cornelia overleed op 10 maart 1942. Intrigerend Misschien beschouwt u dit allemaal als totaal onzinnige informatie. Maar een middagje sneupen op de sites van Tresoar, het HCL, het LC-archief en allerlei genealogische bronnen is toch een erg aardige bezigheid. En ik blijf zitten met een paar intrigerende vragen: waarom ging Bernard naar Leeuwarden, waarom betrok Willem Hartelust zijn zwager bij zijn Kostschool en waarom vernoemde Bernard Hartelust zijn eerste zoon naar Theodoris Reynders en niet naar zijn grootvader? Wie het weet mag het zeggen. Christine Pietersen
GESCHIEDENIS VAN EEN PAKHUIS
HARTELUST
D
ankzij een royale rijkssubsidie van € 900.000,= is het monumentale (Jugendstil)pakhuis Hartelust aan de Romkeslaan gered van de sloop. Bouwbedrijf Lont uit Sint Annaparochie gaat er 28 appartementen in bouwen Sinds de jaren ’80 heeft de Stichting Emmaüs het pand gebruikt voor opslag van (hulp)goederen. In de jaren ’90 wilde Emmaüs er wel van af, omdat er te weinig opslagruimte was. Er waren genoeg gegadigden, maar Emmaüs wilde alleen verkopen als er een geschikte vervangende ruimte werd aangeboden, zodat de koop feitelijk met gesloten beurzen kon worden afgehandeld.
Patrimonium heeft tweemaal getracht om het pand in eigendom te verkrijgen om er appartementen in te bouwen, maar beide keren werden de onderhandelingen afgekapt. De toenmalige beheerder Reinder Vogelsang vond dat overigens maar een onzinnig idee. “Daar moeten we beslist niet aan meewerken, want dit is het enige pakhuis in Leeuwarden dat nog echt als pakhuis wordt gebruikt. Daar bouw je toch geen
Bernard Hartelust
woningen in?”, valt te lezen in de LC van 1 oktober 2002. Als je op zoek gaat naar informatie over de historie van het pand, ga je wat googelen op internet en dan tref je ineens wisselende informatie aan. Zo staat in diezelfde LC van 1 oktober 2002 te lezen dat het pand in 1908 door Bernard Hartelust is opgetrokken. Maar in de LC van 9 januari 1999 staat dat het pand in 1910 is gebouwd in opdracht van de familie Reynders en dat het pand later werd verkocht aan Bernard Hartelust. Het juiste antwoord staat waarschijnlijk in de LC van 5 februari 1906. Daar kondigt architect Zijtse Feddema aan dat in opdracht van ‘Den Heer B. Hartelust’ worden aanbesteed: ‘Het verbouwen van een Heerenhuis aan den Grachtswal en het bouwen van IJzermagazijnen enz. op een vrij terrein aan de Romkeslaan.’ IJzerwaren Nu verdiep ik mij niet snel in historische feiten, maar ik ben wel enigszins nieuwsgierig aangelegd, dus ik vroeg mij af hoe dat nu zat met die familie Reynders en de familie HarHet buurtjournaal
6
telust. En dan kom je opmerkelijke zaken tegen. Uit een advertentie in 1893 blijkt dat Hartelust ijzerwaren, bouwartikelen en steenkolen verhandelt met de titel: B. Hartelust, voorheen Gebroeders Reynders. Hij heeft dus kennelijk in 1893 de zaak overgenomen van de gebroeders Reynders. Maar wie waren dat dan? Izaäk Reynders (1796 – 1875) was ijzerhandelaar in Leeuwarden. Kennelijk deed hij meer dan dat, want in 1837 liet hij 10 woningen bouwen in wat sindsdien bekend staat als de Reyndersbuurt (achter het Stedelijk Gymnasium). Hij trouwde in 1822 met Catharina Anna van Wicheren en het echtpaar kreeg 6 kinderen. Het tweede kind, Theodoris Reynders (1827 – 1904), trok bij zijn vader in de zaak. Maar hij verstrekte van 1857 tot 1883 ook informatie over bepaalde zaken aangaande ‘Het Instituut Erica voor Jongeheeren’ te Ede, waarvan ene W. Hartelust directeur was. Deze W. Hartelust blijkt de vader te zijn van Bernard Hartelust. De grootvader van Bernard werd in 1786 te vondeling gelegd op de Prinsengracht te Amsterdam. In het weeshuis kreeg hij de naam Jan Hartelust. Waarschijnlijk is hij te vondeling gelegd door een heer van goede stand. Als zij andere dames dan hun
echtgenote bezwangerden dan werden die kinderen vaak te vondeling gelegd, maar zij zorgden er wel voor dat die kinderen een goede ‘protectie’ kregen, zoals dat toen heette. Vermoedelijke vader is mr. Jan van Loon (1751-1828), die op het landgoed ‘Hartenlust’ te Bloemendaal woonde. Deze Jan van Loon was ook secretaris van de Weeskamer van Amsterdam, dus men denkt dat hij de vader van Jantje Hartelust was. Jan Hartelust werd schoolmeester en huwde in 1818 met Reintje Heij. Zij kregen samen 5 kinderen, waarvan Willem Hartelust de jongste was. Deze Willem (1824 – 1903) trouwde in 1853 met Willemina Swanenburg. Uit dit huwelijk werden 12 kinderen geboren, waarvan 3 dood werden geboren. Willemina overleed op 43-jarige leeftijd, drie weken na de geboorte van haar laatste doodgeboren kind. In 1880 trouwde Willem met Sara Anna Jacoba van Wesel, waarmee hij ook nog vier kinderen kreeg. Deze Sara was een dochter van dr. Van Wesel, arts te Ede en Sneek. Huize Erica’ Willem Hartelust werd hulponderwijzer en van 1856 tot 1886 kostschoolhouder te Ede in Huize ‘Erica’. Zoon Bernard was het zevende kind van Willem en Willemina en kwam ter wereld op 10 mei 1862. Een zus van Willemina, Helena Lucia, was getrouwd met Theodoris Reynders, inderdaad de zoon van Izaäk Reynders. Vanwege die familierelatie is Bernard waarschijnlijk naar Leeuwarden getrokken en heeft hij de zaak rond 1893 overgenomen van Theodoris. Bernard trouwt in 1889 met Anna Cornelia Haverschmidt. Zij was de dochter van Feddo Jan Haverschmidt, de broer van François Haverschmidt (dichter Piet Paaltjens). Bernard en Anna Cornelia krijgen 4 kinderen: Sara Johanna (1890 – 1930), Theodoris (1893 – 1974), Helena Lucia (1895 – 1958) en Feddo Jan Willem (1898 – 1975). Zoals gebruikelijk werd de oudste dochter vernoemd naar de moeder van de
moeder, maar de oudste zoon werd niet voornoemd naar opa Jan Hartelust, maar naar Theodoris Reynders. Bernard Hartelust ontwikkelde zich tot een vooraanstaand burger van Leeuwarden. Zijn ijzerhandel werd een bloeiend bedrijf. In liberale kringen trok zijn persoonlijkheid al snel de aandacht en in 1907 werd hij benoemd tot gemeenteraadslid. In 1906 werd hij tot lid van de Kamer van Koophandel te Leeuwarden benoemd. Van 1917 tot 1931 was hij voorzitter van de Kamer van Koophandel te Friesland en in die hoedanigheid zeer gerespecteerd. Daarnaast was hij 40 jaar diaken van de Ned. Hervormde Gemeente, was hij jarenlang voogd van de Stadsarmenkamer, bestuurslid van de Vereniging tot verbetering van armenzorg, lid van de Spoorwegraad en agent van de Nederlandsche Bank. Tot zijn overlijden was hij gedelegeerd commissaris van de Nederlandsche IJzerhandel (voorheen B. Hartelust Ltd.). Vanwege zijn verdiensten werd hij benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau.
Hoofdsponsor Buurtjournaal
TULPENBURG
Het buurtjournaal
7
Bernard Hartelust overleed op 6 mei 1934 te Den Haag. Zijn echtgenote Anna Cornelia overleed op 10 maart 1942. Intrigerend Misschien beschouwt u dit allemaal als totaal onzinnige informatie. Maar een middagje sneupen op de sites van Tresoar, het HCL, het LC-archief en allerlei genealogische bronnen is toch een erg aardige bezigheid. En ik blijf zitten met een paar intrigerende vragen: waarom ging Bernard naar Leeuwarden, waarom betrok Willem Hartelust zijn zwager bij zijn Kostschool en waarom vernoemde Bernard Hartelust zijn eerste zoon naar Theodoris Reynders en niet naar zijn grootvader? Wie het weet mag het zeggen. Christine Pietersen
NIEUWE BESTRATING NEKSLAG VOOR BOMEN
ROMMELIGE BESTRATING EN NIEUWE BOMEN
T
achtig meter. Dat is de afstand van het stukje Johan Willem Frisostraat tussen de Emmakade en de Gijsbert Japicxstraat. Wereldkampioen sprint Usain Bolt zou het theoretisch in ongeveer acht seconden kunnen overbruggen. Het duurde daarentegen acht weken om het stukje straat van nieuwe trottoirs, parkeervakken en straatstenen te voorzien. Toegegeven: acht weken minus drie. Want de werkzaamheden werden verricht net voor en net na de bouwvakantie.
Acht weken in de rotzooi. Zand, stenen, hekken, materieel, machines, stinkende toiletten. En niemand die er van wist dat er werkzaamheden in de straat zaten aan te komen. Tot een paar dagen voor de aanvang van de werkzaamheden een briefje op de deurmat belandde met de vriendelijke mededeling om even geen auto’s meer in de straat te parkeren. De verbazing over het bestratings werk in de straat werd door de bewoners unaniem gedeeld. Want zo beroerd lagen straat- en stoeptegels er immers niet bij. Erger nog: met
de nieuwe bestrating zijn eigenlijk weinig bewoners in de Johan Willem Frisostraat blij. Voor de donker gekleurde parkeervakken hebben maar weinig bewoners waarderende woorden over, maar bovenal roept de kwaliteit van de bestrating de nodige vraagtekens op. Met name de stoepen zijn slordig gelegd. Loop over de stoep en het voelt als dansen op de maan. Overal deinen losse tegels met je mee. Niet ongevaarlijk, zeker nu de donkere dagen weer aanbreken. Bovendien liggen oude en nieuwe stoeptegels lukraak door elkaar, wat geen al te fantastisch straatbeeld oplevert. De bestratings werkzaamheden lijken ook de laatste fatale dolkstoot te zijn geweest voor de toch al niet
“Laat wat je bent, niet in de weg staan van wat je zou kunnen worden”
Een eerlijke, eigentijdse cursus waarin je ontdekt wie je bent en wat je wilt met je leven www.avatar.nl
avatar trainingen leeuwarden wekelijks intro’s op woensdagmiddag/avond
058 - 216 48 45 / 06 - 22 55 82 76 e-mail: heinLPH@gmail.com
informatie Hein Kraij & Elsiet v.d. Ploeg Emmaplein 8
Avatar® is een geregistreerd handelsmerk van Stars Edge Inc. Alle rechten voorbehouden.
Het buurtjournaal
8
Verzorging Andela stuurde de buurtgenoten eind augustus het volgende schrijven: ,,Beste buren, Het plaveisel in onze straat is nu tenslotte vernieuwd, maar de bomen redden het niet. Zo zeggen de deskundigen bij de gemeente, bij monde van dhr. Santema.
,,De straat wordt vast kaler, maar de bomen gezonder. Al dan niet met verzorging. Vriendelijke groet, L.Andela.” Kapvergunning In de Huis aan Huis van begin september werd het aanstaande doodvonnis van de bomen met een kille mededeling bevestigd. Aanvraag Kapvergunning. Johan Willem Frisostraat. Dossier 10018738. 8 Acer platanoides. Nooit geweten dat de bomen naar die naam luisterden.
ANNABEL
T
oen het zeker was dat er op het Emmaplein nieuwe beplanting zou worden aangelegd, mochten we zoveel planten van de huidige beplanting uitgraven als we wilden… Nu hebben wij –helaas- een tuintje dat wel erg hoog, maar ook piepklein is. Dus groef ik slechts 1 hortensia uit. Mijn Lief was van mening dat het verspilde moeite was. Immers, de planten werden niet voor niets vervangen. Deze deden het waardeloos. Meewarrig keek hij toe terwijl ik gewapend met schep en emmer richting het pleintje ging. Eigenwijs als ik ben –en hebberig bij ‘gratis’ plantjes- spitte ik stug door totdat ik de Annabel uit de droge grond op ons pleintje kon halen. In mijn tuintje gaf ik haar een plekje en vertroetelde haar met verse potgrond en een handje kunstmest. De droge weken kreeg ze een gietertje water en haar scheuten werden liefdevol opgebonden. En het resultaat…. Een plaatje! Femke Molenaar
Hoofdsponsor Buurtjournaal
- Harry Palmer
florissante rij bomen in de straat. Bewoner Lourens Andela klaagde al meermalen bij de gemeente over het schandalig slechte onderhoud van de bomen en kwam er in augustus door navraag bij de gemeente achter dat er een kapvergunning zat aan te komen.
Ze zijn al te ver heen. Geen wonder, bij gebrek aan verzorging.” ,,Ik had nog gepleit om al dat opgekwakte zand rond de bomen te vervangen door vruchtbare aarde en compost, maar die moeite acht men niet lonend. Er wordt een kapvergunning aangevraagd, waar tegen we mogen protesteren. Maar anders zien we in dit najaar nieuwe bomen, niet al te dun en in een wat royaler plantgat. Misschien hebben we dat als bomenminnaars nog bereikt.”
Het buurtjournaal
9
Het is nog niet bekend wanneer de bomen daadwerkelijk gekapt zullen worden. Na het planten van de nieuwe bomen lijkt het verstandig een deel van de bestrating dan toch ook maar even over te doen. Siebe Annema
NIEUWE BESTRATING NEKSLAG VOOR BOMEN
ROMMELIGE BESTRATING EN NIEUWE BOMEN
T
achtig meter. Dat is de afstand van het stukje Johan Willem Frisostraat tussen de Emmakade en de Gijsbert Japicxstraat. Wereldkampioen sprint Usain Bolt zou het theoretisch in ongeveer acht seconden kunnen overbruggen. Het duurde daarentegen acht weken om het stukje straat van nieuwe trottoirs, parkeervakken en straatstenen te voorzien. Toegegeven: acht weken minus drie. Want de werkzaamheden werden verricht net voor en net na de bouwvakantie.
Acht weken in de rotzooi. Zand, stenen, hekken, materieel, machines, stinkende toiletten. En niemand die er van wist dat er werkzaamheden in de straat zaten aan te komen. Tot een paar dagen voor de aanvang van de werkzaamheden een briefje op de deurmat belandde met de vriendelijke mededeling om even geen auto’s meer in de straat te parkeren. De verbazing over het bestratings werk in de straat werd door de bewoners unaniem gedeeld. Want zo beroerd lagen straat- en stoeptegels er immers niet bij. Erger nog: met
de nieuwe bestrating zijn eigenlijk weinig bewoners in de Johan Willem Frisostraat blij. Voor de donker gekleurde parkeervakken hebben maar weinig bewoners waarderende woorden over, maar bovenal roept de kwaliteit van de bestrating de nodige vraagtekens op. Met name de stoepen zijn slordig gelegd. Loop over de stoep en het voelt als dansen op de maan. Overal deinen losse tegels met je mee. Niet ongevaarlijk, zeker nu de donkere dagen weer aanbreken. Bovendien liggen oude en nieuwe stoeptegels lukraak door elkaar, wat geen al te fantastisch straatbeeld oplevert. De bestratings werkzaamheden lijken ook de laatste fatale dolkstoot te zijn geweest voor de toch al niet
“Laat wat je bent, niet in de weg staan van wat je zou kunnen worden”
Een eerlijke, eigentijdse cursus waarin je ontdekt wie je bent en wat je wilt met je leven www.avatar.nl
avatar trainingen leeuwarden wekelijks intro’s op woensdagmiddag/avond
058 - 216 48 45 / 06 - 22 55 82 76 e-mail: heinLPH@gmail.com
informatie Hein Kraij & Elsiet v.d. Ploeg Emmaplein 8
Avatar® is een geregistreerd handelsmerk van Stars Edge Inc. Alle rechten voorbehouden.
Het buurtjournaal
8
Verzorging Andela stuurde de buurtgenoten eind augustus het volgende schrijven: ,,Beste buren, Het plaveisel in onze straat is nu tenslotte vernieuwd, maar de bomen redden het niet. Zo zeggen de deskundigen bij de gemeente, bij monde van dhr. Santema.
,,De straat wordt vast kaler, maar de bomen gezonder. Al dan niet met verzorging. Vriendelijke groet, L.Andela.” Kapvergunning In de Huis aan Huis van begin september werd het aanstaande doodvonnis van de bomen met een kille mededeling bevestigd. Aanvraag Kapvergunning. Johan Willem Frisostraat. Dossier 10018738. 8 Acer platanoides. Nooit geweten dat de bomen naar die naam luisterden.
ANNABEL
T
oen het zeker was dat er op het Emmaplein nieuwe beplanting zou worden aangelegd, mochten we zoveel planten van de huidige beplanting uitgraven als we wilden… Nu hebben wij –helaas- een tuintje dat wel erg hoog, maar ook piepklein is. Dus groef ik slechts 1 hortensia uit. Mijn Lief was van mening dat het verspilde moeite was. Immers, de planten werden niet voor niets vervangen. Deze deden het waardeloos. Meewarrig keek hij toe terwijl ik gewapend met schep en emmer richting het pleintje ging. Eigenwijs als ik ben –en hebberig bij ‘gratis’ plantjes- spitte ik stug door totdat ik de Annabel uit de droge grond op ons pleintje kon halen. In mijn tuintje gaf ik haar een plekje en vertroetelde haar met verse potgrond en een handje kunstmest. De droge weken kreeg ze een gietertje water en haar scheuten werden liefdevol opgebonden. En het resultaat…. Een plaatje! Femke Molenaar
Hoofdsponsor Buurtjournaal
- Harry Palmer
florissante rij bomen in de straat. Bewoner Lourens Andela klaagde al meermalen bij de gemeente over het schandalig slechte onderhoud van de bomen en kwam er in augustus door navraag bij de gemeente achter dat er een kapvergunning zat aan te komen.
Ze zijn al te ver heen. Geen wonder, bij gebrek aan verzorging.” ,,Ik had nog gepleit om al dat opgekwakte zand rond de bomen te vervangen door vruchtbare aarde en compost, maar die moeite acht men niet lonend. Er wordt een kapvergunning aangevraagd, waar tegen we mogen protesteren. Maar anders zien we in dit najaar nieuwe bomen, niet al te dun en in een wat royaler plantgat. Misschien hebben we dat als bomenminnaars nog bereikt.”
Het buurtjournaal
9
Het is nog niet bekend wanneer de bomen daadwerkelijk gekapt zullen worden. Na het planten van de nieuwe bomen lijkt het verstandig een deel van de bestrating dan toch ook maar even over te doen. Siebe Annema
‘HUH?!-MOMENTEN’
N
og een maandje en dan viert ons Freija haar eerste verjaardag. Voor mijn gevoel was het misschien drie keer knipperen geleden dat ik haar voor het eerst in mijn armen kreeg. Tegelijkertijd besef ik, bedenkend wat er in dit afgelopen jaar allemaal gebeurd is, hoe snel de tijd gegaan is. Het was een bewogen jaar vol mooie momenten en droevige gebeurtenissen, vele ‘eerste keren’ en tal van veranderingen. In het afgelopen jaar heb ik verschillende keren ‘HUH?!-momenten’ beleefd. U weet niet wat ‘HUH?!-momenten’ zijn? Ik zal het u proberen uit te leggen! ‘HUH?!-momenten’ overvallen je vrijwel altijd. Ze brengen je vaak in verwarring, soms met tranen als gevolg. Ze kunnen deja-vue momenten bevatten, terwijl het andere keren meer weg heeft van een droom. Ze maken dat je hersenen overuren draaien en soms kan dit dagen nasudderen. Misschien snapt u wat ik bedoel aan de hand van een paar voorbeelden…
Toen Gizmo (Bolletje, Meneer Berenboot) afgelopen februari naar de eeuwige jachtvelden afreisde, kregen tal van voorwerpen van de ene op de andere dag een emotionele betekenis. Voorwerpen die voorheen gewoon van praktische waarde waren zoals; de hondenriem, de hondenborstel, het blik waar zijn koekjes in zaten, zijn voer- en waterbak. Nog emotioneler werd ik van de zaken die op de een of andere manier verbonden waren
met zijn laatste levensjaren zoals; het doosje waarin de stevige pijnstillers zaten die hem de laatste jaren pijnloos door het leven lieten gaan en de babyslofjes die hij de afgelopen jaren in huis aan zijn voorpoten kreeg, zodat hij meer grip had op het gladde parket en zodoende beter omhoog kon komen. Hoewel zijn riem nog steeds naast de voordeur hangt, kwam er toch een moment dat de stellage met
Het buurtjournaal
10
voer- en drinkbak, waar iedereen in dit huis in de loop van de jaren heel wat keren over struikelde, verhuisde naar de kelderkast. Ook de pijnstillers die lange tijd in het doosje op het aanrecht bleven zitten, kwamen op een moment van pas bij een knallende hoofdpijn. Het lege doosje kon daarna een nieuwe functie krijgen. En dan de babyslofjes… Sokachtig Ons Freija kwam in de leeftijd dat iedere sok sneller uit dan aan was. De goedbedoelde adviezenstroom kwam meteen op gang en werden we geadviseerd van die handige babyslofjes aan te schaffen. Daar wij –ook met een kind in ons ‘bezit’nog steeds als grote leken worden beschouwd op babygebied, werd uitvoerig beschreven wat er onder babyslofjes verstaan werd; “Je weet wel, van die sokachtige dingen met een profieltje onder de voetjes zodat ze wat grip hebben als ze beginnen met lopen!” Voor de veranderingen wisten we precies wat daarmee bedoeld werd! Thuis kregen de Gizmo’s slofjes, ontdaan van de meeste haren en na een sopje, een nieuwe bestemming. Apetrots kroop ons Freija op haar nieuwe slofjes door de kamer. En toen bekroop mij onmiskenbaar een HUH?!-moment’… Begrijpt u nu wat ik bedoel?
Ook in andere opzichten wordt de herinnering aan Bolletje (Gizmo, Meneer Berenboot) erg levendig gehouden door onze dochter. Zo heeft Freija een aantal karaktereigenschappen die sterk overeenkomen met Gizmo’s way of life; Een grote voorliefde voor eten, eindeloos willen knuffelen, een natuurlijke interesse in en verfijnd vermogen om contact te maken met mensen! Daardoor bevatten ze beiden het vermogen om in gezelschappen iedereen te vertederen of te vermaken. Koekje Zo kon ik vroeger niet op een terras zitten zonder een praatje te maken met mede-terrasgangers die, nadat zij een spontane poot of een grote kop op hun schoot kregen, zich afvroegen van wie die ‘verschriiiiiiiikkelijk liiiiiiiiieve’ hond was. Tegenwoordig worden mede-terrasgangers verrast op een klef stukje van het koekje dat Freija ze aanbiedt of een plakkerig handje vergezeld van een enorme grijns en een vrolijk gerkir… Dat gekir wordt luider als ons Freija ergens een papiertje hoort ritselen (lees: iemand pakt een koekje uit), wat mij weer doet denken aan het geblaf van Gizmo bij datzelfde geluid (inderdaad… een HUH?!-moment’!) De mensen die mij nog herinneren uit de tijd dat ik samen met Bolletje op de terrassen zat, valt de overeenkomst ook vaak op. Ik zeg wel eens gekscherend, maar op serieuze toon, dat ik soms denk dat de geest van Bolletje een plaatsje heeft gevonden in ons Freija. Vaak weten mensen niet hoe ze hierop moeten reageren. Vertwijfeld zie ik ze zich afvragen of ze er serieus op in moeten gaan of moeten gaan lachen. Wanneer ik de verwarde blik zie van de persoon tegenover me, begin ik al met grinniken. Tot slot voeg ik er met een grijns aan toe: “Gelukkig hijgt, haart en stinkt ze wat minder…” Femke Molenaar
Hoofdsponsor Buurtjournaal
FEMKE´S PENNEN(SF/V)EER
Het buurtjournaal
11
‘HUH?!-MOMENTEN’
N
og een maandje en dan viert ons Freija haar eerste verjaardag. Voor mijn gevoel was het misschien drie keer knipperen geleden dat ik haar voor het eerst in mijn armen kreeg. Tegelijkertijd besef ik, bedenkend wat er in dit afgelopen jaar allemaal gebeurd is, hoe snel de tijd gegaan is. Het was een bewogen jaar vol mooie momenten en droevige gebeurtenissen, vele ‘eerste keren’ en tal van veranderingen. In het afgelopen jaar heb ik verschillende keren ‘HUH?!-momenten’ beleefd. U weet niet wat ‘HUH?!-momenten’ zijn? Ik zal het u proberen uit te leggen! ‘HUH?!-momenten’ overvallen je vrijwel altijd. Ze brengen je vaak in verwarring, soms met tranen als gevolg. Ze kunnen deja-vue momenten bevatten, terwijl het andere keren meer weg heeft van een droom. Ze maken dat je hersenen overuren draaien en soms kan dit dagen nasudderen. Misschien snapt u wat ik bedoel aan de hand van een paar voorbeelden…
Toen Gizmo (Bolletje, Meneer Berenboot) afgelopen februari naar de eeuwige jachtvelden afreisde, kregen tal van voorwerpen van de ene op de andere dag een emotionele betekenis. Voorwerpen die voorheen gewoon van praktische waarde waren zoals; de hondenriem, de hondenborstel, het blik waar zijn koekjes in zaten, zijn voer- en waterbak. Nog emotioneler werd ik van de zaken die op de een of andere manier verbonden waren
met zijn laatste levensjaren zoals; het doosje waarin de stevige pijnstillers zaten die hem de laatste jaren pijnloos door het leven lieten gaan en de babyslofjes die hij de afgelopen jaren in huis aan zijn voorpoten kreeg, zodat hij meer grip had op het gladde parket en zodoende beter omhoog kon komen. Hoewel zijn riem nog steeds naast de voordeur hangt, kwam er toch een moment dat de stellage met
Het buurtjournaal
10
voer- en drinkbak, waar iedereen in dit huis in de loop van de jaren heel wat keren over struikelde, verhuisde naar de kelderkast. Ook de pijnstillers die lange tijd in het doosje op het aanrecht bleven zitten, kwamen op een moment van pas bij een knallende hoofdpijn. Het lege doosje kon daarna een nieuwe functie krijgen. En dan de babyslofjes… Sokachtig Ons Freija kwam in de leeftijd dat iedere sok sneller uit dan aan was. De goedbedoelde adviezenstroom kwam meteen op gang en werden we geadviseerd van die handige babyslofjes aan te schaffen. Daar wij –ook met een kind in ons ‘bezit’nog steeds als grote leken worden beschouwd op babygebied, werd uitvoerig beschreven wat er onder babyslofjes verstaan werd; “Je weet wel, van die sokachtige dingen met een profieltje onder de voetjes zodat ze wat grip hebben als ze beginnen met lopen!” Voor de veranderingen wisten we precies wat daarmee bedoeld werd! Thuis kregen de Gizmo’s slofjes, ontdaan van de meeste haren en na een sopje, een nieuwe bestemming. Apetrots kroop ons Freija op haar nieuwe slofjes door de kamer. En toen bekroop mij onmiskenbaar een HUH?!-moment’… Begrijpt u nu wat ik bedoel?
Ook in andere opzichten wordt de herinnering aan Bolletje (Gizmo, Meneer Berenboot) erg levendig gehouden door onze dochter. Zo heeft Freija een aantal karaktereigenschappen die sterk overeenkomen met Gizmo’s way of life; Een grote voorliefde voor eten, eindeloos willen knuffelen, een natuurlijke interesse in en verfijnd vermogen om contact te maken met mensen! Daardoor bevatten ze beiden het vermogen om in gezelschappen iedereen te vertederen of te vermaken. Koekje Zo kon ik vroeger niet op een terras zitten zonder een praatje te maken met mede-terrasgangers die, nadat zij een spontane poot of een grote kop op hun schoot kregen, zich afvroegen van wie die ‘verschriiiiiiiikkelijk liiiiiiiiieve’ hond was. Tegenwoordig worden mede-terrasgangers verrast op een klef stukje van het koekje dat Freija ze aanbiedt of een plakkerig handje vergezeld van een enorme grijns en een vrolijk gerkir… Dat gekir wordt luider als ons Freija ergens een papiertje hoort ritselen (lees: iemand pakt een koekje uit), wat mij weer doet denken aan het geblaf van Gizmo bij datzelfde geluid (inderdaad… een HUH?!-moment’!) De mensen die mij nog herinneren uit de tijd dat ik samen met Bolletje op de terrassen zat, valt de overeenkomst ook vaak op. Ik zeg wel eens gekscherend, maar op serieuze toon, dat ik soms denk dat de geest van Bolletje een plaatsje heeft gevonden in ons Freija. Vaak weten mensen niet hoe ze hierop moeten reageren. Vertwijfeld zie ik ze zich afvragen of ze er serieus op in moeten gaan of moeten gaan lachen. Wanneer ik de verwarde blik zie van de persoon tegenover me, begin ik al met grinniken. Tot slot voeg ik er met een grijns aan toe: “Gelukkig hijgt, haart en stinkt ze wat minder…” Femke Molenaar
Hoofdsponsor Buurtjournaal
FEMKE´S PENNEN(SF/V)EER
Het buurtjournaal
11
WIJKVERENIGING
WIJKNIEUWS
BESTUUR EN ACTIVITEITEN
ACTIVITEITEN WIJKVERENIGING
WIJKBESTUUR
Op maandag van 18.45 tot 20.00 uur: Kaimai Quigong Aanmelden en/of informatie: Ellen van der Hall Telefoon: 0516 - 421 958 Email: kmi@kaimai.info.nl
Voorzitter ...... (vacant) Externe contacten, procesbewaking Secretaris: Hilde Douma Emmakade 112 058 - 212 58 08 Email: hildedouma112@hotmail.com Taken: correspondentie, notulen, archief
Op dinsdag van 20.00 tot 22.30 uur Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl Op woensdag van 9.00 tot 10.30 uur: Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl
Penningmeester: Eelke Heidinga Emmakade 18 058 - 212 87 52 Email: eelke@emmakade18.nl Taken: boekhouding, betalingen, jaarrekening, begroting, subsidies, verzekeringen, contributie, ledenlijst
Op woensdag van 20.00 tot 22.30 uur: Creatief schilderen Aanmelden en/of informatie: Henk Krist Telefoon: 058 - 257 2981 Email: henkkrist@chello.nl Website: www.lineone.nl/henkkrist
Lid: Symon Breedenbach Willem Lodewijkstraat 137 058 - 212 76 67 Email: y.boogaard5@chello.nl Taken: activiteiten, activiteitencommissie, organisatie, jaarplanning, oud papier, vrijwilligers
Op donderdag van 19.00 tot 22.00 uur: Trekzakclub Aanmelden en/of informatie: Trees Veenstra Telefoon: 058 - 266 5270 Email: trees.v@kpnplanet.nl Website:http://veenstra2.magix.net/website/
Lid: Doede Postma Johan Willem Frisostraat 19 058 - 215 31 53 Email: friso19@tiscali.nl Taken: communicatie, website, flyers, buurtjournaal, publicatieborden
Op vrijdag van 9.00 tot 10.30 uur: Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl
SITUATIE WILLEM LODEWIJKSTRAAT / ACHTER DE HOVEN
I
n de vorige wijkkrant heeft u kunnen lezen dat het College van B&W op 26 mei jl. concludeerde dat de huidige verkeerssituatie op bovengenoemde straten, weliswaar niet ideaal, maar wel acceptabel is. Op 15 juni 2009 is deze conclusie van het College besproken in de vergadering van de Commissie Stadsontwikkeling. Tijdens dat overleg presenteerde Piet van der Wal (PAL/Groen Links) een nieuw plan voor de Willem Lodewijkstraat. Wethouder Krol had daar wel oren naar en stelde voor om het plan in een werkgroep met raadsleden, ambtenaren en leden van het wijk-
bijgepraat over de mogelijkheden en de onmogelijkheden. Het plan van PAL/Groen Links is terzijde geschoven, aangezien er te weinig ruimte is om het plan uit te voeren. De stoep op de Willem Lodewijkstraat zou versmald moeten worden tot 1.25 m en dat vindt men te smal omdat de gevels vrij dicht op de straat staan. Daarnaast heeft de mening van de bewoners (handhaven huidige situatie) ook een doorslaggevende factor gevormd. Er wordt nog wel bekeken of verhoogde fietspaden of verkeersremmende/vertragende maatregelen te treffen zijn.
Shared Space is een manier om het binnenstedelijke verkeer op een alternatieve manier te regelen, waarbij de mens en zijn activiteiten centraal staan. Het zet niet in op beperking van het autoverkeer, maar op een vrijwillige gedragsverandering van alle gebruikers van de openbare ruimte, ondersteund door aangepaste vormgeving en uitrusting. Verkeersregels, verkeersborden en andere verkeerskundige elementen worden dan vervangen door sociale regels. Door het wegnemen van verkeersregelingen en menging van verkeer wordt een bepaald gevoel van onveiligheid (kan het nog onveiliger?) gecreëerd.
panel verder te bekijken. Het wijkpanel vernam verder niets, maar ontving op 9 september een mail van Amerins Dikken (PvdA) met de mededeling dat de wethouder al twee keer met een groep raadsleden en ambtenaren bijeen was geweest om te praten over de verkeerssituatie. De reden om het wijkpanel hier niet bij uit te nodigen was omdat men eerste wilde kijken wat kon en niet kon. Niet conform toezegging, maar dat terzijde. Amerins Dikken heeft het wijkpanel op 14 september
Op Achter de Hoven is wel ruimte om iets te doen. Als de parkeerplaatsen en de bomen verwijderd worden is er een mogelijkheid voor een dubbel fietspad aan de noordzijde. Voor het verbeteren van de verkeersituatie bij het spoor worden ook een aantal opties onderzocht. Een probleem daarbij is de toekomstige verdubbeling van het spoor. Opties: overgang sluiten, fietstunnel onder het spoor of de kruising inrichten als een ‘shared space’ gebied.
Dat zou moeten leiden tot een hogere attentie en veiliger gedrag van weggebruikers. De regels van het RVV blijven echter wel van kracht. Wethouder Krol heeft toegezegd de bewoners van beide straten schriftelijk te informeren. De gemeenteambtenaren zijn momenteel alle mogelijkheden aan het ‘doorrekenen’ om te kijken wat kan en wat het gaat kosten. Wij wachten het af.
Lid: Douwe Idema Oranje Nassaustraat 20 058 - 212 46 85 Email: atelierdidema@cs.com Taken: contactpersoon speeltuin
Op vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur: Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl
Lid: Erik van der Lee Emmakade 78 06 - 423 119 50 Email: erik.vanderlee@hotmail.com Taken: buurthuis: onderhoud, brandveiligheid, sleutelbeheer, verhuur, barbeheer, schoonmaak
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Beheerder wijkgebouw: Henk Krist Willem Lodewijkstraat 89 06 - 26 21 89 14 Email: henkkrist@chello.nl
Het buurtjournaal
BERICHT VAN HET WIJKPANEL
12
Het buurtjournaal
13
Wijkpanel Oranjewijk.
WIJKVERENIGING
WIJKNIEUWS
BESTUUR EN ACTIVITEITEN
ACTIVITEITEN WIJKVERENIGING
WIJKBESTUUR
Op maandag van 18.45 tot 20.00 uur: Kaimai Quigong Aanmelden en/of informatie: Ellen van der Hall Telefoon: 0516 - 421 958 Email: kmi@kaimai.info.nl
Voorzitter ...... (vacant) Externe contacten, procesbewaking Secretaris: Hilde Douma Emmakade 112 058 - 212 58 08 Email: hildedouma112@hotmail.com Taken: correspondentie, notulen, archief
Op dinsdag van 20.00 tot 22.30 uur Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl Op woensdag van 9.00 tot 10.30 uur: Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl
Penningmeester: Eelke Heidinga Emmakade 18 058 - 212 87 52 Email: eelke@emmakade18.nl Taken: boekhouding, betalingen, jaarrekening, begroting, subsidies, verzekeringen, contributie, ledenlijst
Op woensdag van 20.00 tot 22.30 uur: Creatief schilderen Aanmelden en/of informatie: Henk Krist Telefoon: 058 - 257 2981 Email: henkkrist@chello.nl Website: www.lineone.nl/henkkrist
Lid: Symon Breedenbach Willem Lodewijkstraat 137 058 - 212 76 67 Email: y.boogaard5@chello.nl Taken: activiteiten, activiteitencommissie, organisatie, jaarplanning, oud papier, vrijwilligers
Op donderdag van 19.00 tot 22.00 uur: Trekzakclub Aanmelden en/of informatie: Trees Veenstra Telefoon: 058 - 266 5270 Email: trees.v@kpnplanet.nl Website:http://veenstra2.magix.net/website/
Lid: Doede Postma Johan Willem Frisostraat 19 058 - 215 31 53 Email: friso19@tiscali.nl Taken: communicatie, website, flyers, buurtjournaal, publicatieborden
Op vrijdag van 9.00 tot 10.30 uur: Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl
SITUATIE WILLEM LODEWIJKSTRAAT / ACHTER DE HOVEN
I
n de vorige wijkkrant heeft u kunnen lezen dat het College van B&W op 26 mei jl. concludeerde dat de huidige verkeerssituatie op bovengenoemde straten, weliswaar niet ideaal, maar wel acceptabel is. Op 15 juni 2009 is deze conclusie van het College besproken in de vergadering van de Commissie Stadsontwikkeling. Tijdens dat overleg presenteerde Piet van der Wal (PAL/Groen Links) een nieuw plan voor de Willem Lodewijkstraat. Wethouder Krol had daar wel oren naar en stelde voor om het plan in een werkgroep met raadsleden, ambtenaren en leden van het wijk-
bijgepraat over de mogelijkheden en de onmogelijkheden. Het plan van PAL/Groen Links is terzijde geschoven, aangezien er te weinig ruimte is om het plan uit te voeren. De stoep op de Willem Lodewijkstraat zou versmald moeten worden tot 1.25 m en dat vindt men te smal omdat de gevels vrij dicht op de straat staan. Daarnaast heeft de mening van de bewoners (handhaven huidige situatie) ook een doorslaggevende factor gevormd. Er wordt nog wel bekeken of verhoogde fietspaden of verkeersremmende/vertragende maatregelen te treffen zijn.
Shared Space is een manier om het binnenstedelijke verkeer op een alternatieve manier te regelen, waarbij de mens en zijn activiteiten centraal staan. Het zet niet in op beperking van het autoverkeer, maar op een vrijwillige gedragsverandering van alle gebruikers van de openbare ruimte, ondersteund door aangepaste vormgeving en uitrusting. Verkeersregels, verkeersborden en andere verkeerskundige elementen worden dan vervangen door sociale regels. Door het wegnemen van verkeersregelingen en menging van verkeer wordt een bepaald gevoel van onveiligheid (kan het nog onveiliger?) gecreëerd.
panel verder te bekijken. Het wijkpanel vernam verder niets, maar ontving op 9 september een mail van Amerins Dikken (PvdA) met de mededeling dat de wethouder al twee keer met een groep raadsleden en ambtenaren bijeen was geweest om te praten over de verkeerssituatie. De reden om het wijkpanel hier niet bij uit te nodigen was omdat men eerste wilde kijken wat kon en niet kon. Niet conform toezegging, maar dat terzijde. Amerins Dikken heeft het wijkpanel op 14 september
Op Achter de Hoven is wel ruimte om iets te doen. Als de parkeerplaatsen en de bomen verwijderd worden is er een mogelijkheid voor een dubbel fietspad aan de noordzijde. Voor het verbeteren van de verkeersituatie bij het spoor worden ook een aantal opties onderzocht. Een probleem daarbij is de toekomstige verdubbeling van het spoor. Opties: overgang sluiten, fietstunnel onder het spoor of de kruising inrichten als een ‘shared space’ gebied.
Dat zou moeten leiden tot een hogere attentie en veiliger gedrag van weggebruikers. De regels van het RVV blijven echter wel van kracht. Wethouder Krol heeft toegezegd de bewoners van beide straten schriftelijk te informeren. De gemeenteambtenaren zijn momenteel alle mogelijkheden aan het ‘doorrekenen’ om te kijken wat kan en wat het gaat kosten. Wij wachten het af.
Lid: Douwe Idema Oranje Nassaustraat 20 058 - 212 46 85 Email: atelierdidema@cs.com Taken: contactpersoon speeltuin
Op vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur: Yoga Aanmelden en/of informatie: Olga Onrust Telefoon: 058 - 213 4949 Email: olgaonrust@yahoo.com Website: www.kundaliniyogaenmeditatie.nl
Lid: Erik van der Lee Emmakade 78 06 - 423 119 50 Email: erik.vanderlee@hotmail.com Taken: buurthuis: onderhoud, brandveiligheid, sleutelbeheer, verhuur, barbeheer, schoonmaak
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Beheerder wijkgebouw: Henk Krist Willem Lodewijkstraat 89 06 - 26 21 89 14 Email: henkkrist@chello.nl
Het buurtjournaal
BERICHT VAN HET WIJKPANEL
12
Het buurtjournaal
13
Wijkpanel Oranjewijk.
KOKEN MET DE HAND OP DE KNIP
BEWONERS IN DE ORANJEWIJK EEN VERHAAL
VERHALEN VAN EEN OUDE WIJKBEWOONSTER
D
e Nederlandse bevolking vergrijst. Tja, wat moet je daar nu mee. Gelukkig, zou ik zeggen, hoe ouder dat we worden, hoe beter. De Leeuwarder Courant heeft dit haarfijn aangevoeld en met een hoog Ach Heden Ja-gehalte plempt deze wakkere uitgever de stad vol met Leeuwarden Toen en Nu en meer fraaie fotoboeken die laten zien hoe de stad er vroeger uitzag en had kunnen uitzien, als het stadsbestuur minder had gesloopt. Nostalgie is handel!
Ik weet niet meer wanneer ik het miste. Het was er gewoon niet meer. Sinds ik mijn horloge in een kast had gestopt, omdat ik dat ding overbodig vond, werd ik door buurvrouw altijd aan de tijd herinnerd. Haar fluitketel, iedere middag 3 uur. Theetijd. En plotseling was het geluid verdwenen, zomaar ingeruild bij Blokker tegen een elektrische waterkoker, die alleen een klikje laat horen. (De energiebe-
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Zelf ben ik ook in deze fuik gezwommen. De geremasterde Beatlesbox staat te downloaden en terwijl ik dit schrijf tript mijn vriendin door de kamer gekleed in haar Indiaanse doorkijkjurk die ze in de jaren zestig nog kocht bij (ex-oranjewijker) Hepke Runia van Pakiyan. Natuurlijk staat de heruitgave van Woodstock 40 jaar later op, met de muziek van Ravi Shankar tegen de pijngrens aan.
Het buurtjournaal
14
lasting is op elektriciteit drie maal hoger dan op gas buurvrouw) De vergeten geluiden uit de keuken. Weet u nog hoe het klonk, het geluid van de snijbonenmolen op zondagmiddag aan de keukentafel? Tsaktsak-tsak… Er konden twee snijbonen in de machine en ze werden prachtig in het Pede molentje scheef afgesneden. Kom daar maar eens om bij A.H. Hun machines kunnen niet scheef snijden, allemaal rechte stukjes. Het floppende geluid van suddervlees op het petroleumstel, het schrapende van een passeviet voor appelmoes, allemaal met Boterhoek, Achter Landbuurt en Watertoren verdwenen. Ik ga maar koffiebonen malen, uit de Senseo is koffie niet te drinken. Peter
I
k ga geregeld bij haar op de koffie en wordt meestal getrakteerd op verhalen van vroeger. Jammer als die “buurt” herinneringen verloren gaan vond ik en daarom de eerste aflevering in deze krant.
Ze woont ongeveer 75 jaar in deze wijk. Eerst bij haar ouders als klein meisje en later maakt ze als tiener en twintiger de oorlog mee in de Oranjewijk. Ze trouwt, woont aanvankelijk met haar man en eerste kindje boven bij haar ouders en later verhuist ze naar een nevenpand, waar ze tot op de dag van vandaag woont. Het is altijd heerlijk om verhalen uit de eerste hand te horen, van hoe het hier vroeger toeging. De verhalen over de oorlogstijd zijn triest wat betreft de bewoners van de panden aan het Emmaplein. Op nummer 6 woonde de familie Cohen en op nummer 8 woonde ook een Joodse familie. Op een dag zag de wijkbewoonster, zelf een jonge meid, beide families met koffertjes richting station lopen. Ze zijn nooit meer teruggekomen… Wel werden na een poosje alle bezittingen uit de huizen in een vrachtwagen geladen en na nog weer een poosje kwamen er gewoon 2 nieuwe families in de huizen wonen. “Je vond het vreemd, maar het was oorlog en je wist niet beter”.
Toch was de oorlog ook een tijd van verbroedering en vriendendiensten bij mensen die je amper kende. Zo was er kleine Jelle uit Sneek, die door zijn moeder naar Leeuwarden was gestuurd om op kamers te wonen omdat hij hier op de handelsschool zat. Hij stond –ook met koffer- te huilen bij de kruidenier in de Gijsbert Japicxstraat omdat zijn kamer niet doorging. De moeder van de bewoonster kreeg zo’n medelijden met huilende Jelle dat ze hem een heel klein kamertje aanbood op de begane grond in het huis. Jelle was de koning te rijk. Hij liet iedere dag al
Hoofdsponsor Buurtjournaal
ACH HEDEN...NEEN!
Het buurtjournaal
15
zijn schoolvrienden door het schuifraam van buiten naar binnen komen. De bewoonster en haar familie hoorden een enorm lawaai en gelach op dat kleine kamertje en raadden dan hoeveel jongens er nu weer in dat hele kleine kamertje waren. De moeder van de buurtbewoonster wilde dolgraag dat kleine Jelle ging verhuizen, maar hij vond het zo gezellig… hij is de hele oorlog gebleven. Wordt vervolgd Elsiet
KOKEN MET DE HAND OP DE KNIP
BEWONERS IN DE ORANJEWIJK EEN VERHAAL
VERHALEN VAN EEN OUDE WIJKBEWOONSTER
D
e Nederlandse bevolking vergrijst. Tja, wat moet je daar nu mee. Gelukkig, zou ik zeggen, hoe ouder dat we worden, hoe beter. De Leeuwarder Courant heeft dit haarfijn aangevoeld en met een hoog Ach Heden Ja-gehalte plempt deze wakkere uitgever de stad vol met Leeuwarden Toen en Nu en meer fraaie fotoboeken die laten zien hoe de stad er vroeger uitzag en had kunnen uitzien, als het stadsbestuur minder had gesloopt. Nostalgie is handel!
Ik weet niet meer wanneer ik het miste. Het was er gewoon niet meer. Sinds ik mijn horloge in een kast had gestopt, omdat ik dat ding overbodig vond, werd ik door buurvrouw altijd aan de tijd herinnerd. Haar fluitketel, iedere middag 3 uur. Theetijd. En plotseling was het geluid verdwenen, zomaar ingeruild bij Blokker tegen een elektrische waterkoker, die alleen een klikje laat horen. (De energiebe-
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Zelf ben ik ook in deze fuik gezwommen. De geremasterde Beatlesbox staat te downloaden en terwijl ik dit schrijf tript mijn vriendin door de kamer gekleed in haar Indiaanse doorkijkjurk die ze in de jaren zestig nog kocht bij (ex-oranjewijker) Hepke Runia van Pakiyan. Natuurlijk staat de heruitgave van Woodstock 40 jaar later op, met de muziek van Ravi Shankar tegen de pijngrens aan.
Het buurtjournaal
14
lasting is op elektriciteit drie maal hoger dan op gas buurvrouw) De vergeten geluiden uit de keuken. Weet u nog hoe het klonk, het geluid van de snijbonenmolen op zondagmiddag aan de keukentafel? Tsaktsak-tsak… Er konden twee snijbonen in de machine en ze werden prachtig in het Pede molentje scheef afgesneden. Kom daar maar eens om bij A.H. Hun machines kunnen niet scheef snijden, allemaal rechte stukjes. Het floppende geluid van suddervlees op het petroleumstel, het schrapende van een passeviet voor appelmoes, allemaal met Boterhoek, Achter Landbuurt en Watertoren verdwenen. Ik ga maar koffiebonen malen, uit de Senseo is koffie niet te drinken. Peter
I
k ga geregeld bij haar op de koffie en wordt meestal getrakteerd op verhalen van vroeger. Jammer als die “buurt” herinneringen verloren gaan vond ik en daarom de eerste aflevering in deze krant.
Ze woont ongeveer 75 jaar in deze wijk. Eerst bij haar ouders als klein meisje en later maakt ze als tiener en twintiger de oorlog mee in de Oranjewijk. Ze trouwt, woont aanvankelijk met haar man en eerste kindje boven bij haar ouders en later verhuist ze naar een nevenpand, waar ze tot op de dag van vandaag woont. Het is altijd heerlijk om verhalen uit de eerste hand te horen, van hoe het hier vroeger toeging. De verhalen over de oorlogstijd zijn triest wat betreft de bewoners van de panden aan het Emmaplein. Op nummer 6 woonde de familie Cohen en op nummer 8 woonde ook een Joodse familie. Op een dag zag de wijkbewoonster, zelf een jonge meid, beide families met koffertjes richting station lopen. Ze zijn nooit meer teruggekomen… Wel werden na een poosje alle bezittingen uit de huizen in een vrachtwagen geladen en na nog weer een poosje kwamen er gewoon 2 nieuwe families in de huizen wonen. “Je vond het vreemd, maar het was oorlog en je wist niet beter”.
Toch was de oorlog ook een tijd van verbroedering en vriendendiensten bij mensen die je amper kende. Zo was er kleine Jelle uit Sneek, die door zijn moeder naar Leeuwarden was gestuurd om op kamers te wonen omdat hij hier op de handelsschool zat. Hij stond –ook met koffer- te huilen bij de kruidenier in de Gijsbert Japicxstraat omdat zijn kamer niet doorging. De moeder van de bewoonster kreeg zo’n medelijden met huilende Jelle dat ze hem een heel klein kamertje aanbood op de begane grond in het huis. Jelle was de koning te rijk. Hij liet iedere dag al
Hoofdsponsor Buurtjournaal
ACH HEDEN...NEEN!
Het buurtjournaal
15
zijn schoolvrienden door het schuifraam van buiten naar binnen komen. De bewoonster en haar familie hoorden een enorm lawaai en gelach op dat kleine kamertje en raadden dan hoeveel jongens er nu weer in dat hele kleine kamertje waren. De moeder van de buurtbewoonster wilde dolgraag dat kleine Jelle ging verhuizen, maar hij vond het zo gezellig… hij is de hele oorlog gebleven. Wordt vervolgd Elsiet
IN NAAM VAN ORANJE
KLEURPLAAT
OPLOSSINGEN EN SPONSORS
OPLOSSINGEN CRYPTOGRAM
CODEKRAKER
SUDOKU 16987 83462 57294 62513 49826 31759 28345 95671 74138 68319 14563 72985 89674 53726 41258 37492 26147 95831
5 1 3 4 7 8 9 2 6 7 2 4 3 1 9 8 5 6
4 7 6 9 3 2 1 8 5 5 9 6 2 4 3 1 8 7
3 9 1 8 5 6 7 4 2 4 8 1 5 9 7 6 3 2
2 5 8 7 1 4 6 3 9 2 7 3 1 8 6 5 9 4
SPONSORS VAN HET BUURTJOURNAAL ORANJEWIJK/TULPENBURG De uitgave van deze wijkkrant is mogelijk dank zij een financiële bijdrage van de Wijkvereniging en de steun van bedrijven en organisaties die op deze pagina worden vermeld. Uw bedrijf staat nog niet in de lijst? Met een jaarlijkse bijdrage vanaf € 25,00 wordt u in alle uitgaven (minimaal 4x per jaar) vermeld. De wijkkrant wordt bezorgd op meer dan 600 adressen in Oranjewijk-Tulpenburg. Neem voor de advertentiemogelijkheden contact op met de redactie (058) 2138551 of mail naar oranjegevoel@oranjewijk.nl. Brugwachter - geen gewone meubelwinkel Kanaalstraat 2 8933 AL Leeuwarden Westerman Huisartsenpraktijk Maria Louisastraat 2 8933 AP Leeuwarden LINUM Tuinvormgeving & Advies Gysbert Japicxstraat 58 8933 BD Leeuwarden website: www.linum.nl Fysiotherapie & Manuele therapie Groepspraktijk Johan Willem Frisostraat 2 8933 BP Leeuwarden Toebackslijterij “De Tijd” Johan Willem Frisostraat 34 8933 BP Leeuwarden
Academie voor Popcultuur Achter de Hoven 23 8933 AG Leeuwarden website: www.academievoorpopcultuur.nl BWH Ontwerpers Emmakade 74a 8933 AV Leeuwarden website: www.bwhontwerpers.nl AOC Friesland, groen regionaal opleidingscentrum Gardeniersweg 2 8933 AA Leeuwarden Hûs en Hiem Welstandsadvisering en Monumentenzorg Johan Willem Frisostraat 1 8933BN Leeuwarden website: www.husenhiem.nl
Uitvaartzorg Comes Willem Lodewijkstraat 143 8933 BM Leeuwarden Website: www.babsmulder.nl Van der WalGroep - voor het betere gereedschap(tevens verhuur) Spoorstraat 4 Leeuwarden T (058) 213 43 56 Luxor Voetverzorging Gediplomeerd pedicure Emmakade 174 8933 AX Leeuwarden T (058) 78 50 240 Het Feestplein Neptunusweg 36J7 8938 AA Leeuwarden. www.hetfeestplein.nl T 06 48243883
Ottema & Swart Emmakade 68/ZZ 8933AV Leeuwarden website: www.ottemazwart.nl Het buurtjournaal
16
Het buurtjournaal
17
IN NAAM VAN ORANJE
KLEURPLAAT
OPLOSSINGEN EN SPONSORS
OPLOSSINGEN CRYPTOGRAM
CODEKRAKER
SUDOKU 16987 83462 57294 62513 49826 31759 28345 95671 74138 68319 14563 72985 89674 53726 41258 37492 26147 95831
5 1 3 4 7 8 9 2 6 7 2 4 3 1 9 8 5 6
4 7 6 9 3 2 1 8 5 5 9 6 2 4 3 1 8 7
3 9 1 8 5 6 7 4 2 4 8 1 5 9 7 6 3 2
2 5 8 7 1 4 6 3 9 2 7 3 1 8 6 5 9 4
SPONSORS VAN HET BUURTJOURNAAL ORANJEWIJK/TULPENBURG De uitgave van deze wijkkrant is mogelijk dank zij een financiële bijdrage van de Wijkvereniging en de steun van bedrijven en organisaties die op deze pagina worden vermeld. Uw bedrijf staat nog niet in de lijst? Met een jaarlijkse bijdrage vanaf € 25,00 wordt u in alle uitgaven (minimaal 4x per jaar) vermeld. De wijkkrant wordt bezorgd op meer dan 600 adressen in Oranjewijk-Tulpenburg. Neem voor de advertentiemogelijkheden contact op met de redactie (058) 2138551 of mail naar oranjegevoel@oranjewijk.nl. Brugwachter - geen gewone meubelwinkel Kanaalstraat 2 8933 AL Leeuwarden Westerman Huisartsenpraktijk Maria Louisastraat 2 8933 AP Leeuwarden LINUM Tuinvormgeving & Advies Gysbert Japicxstraat 58 8933 BD Leeuwarden website: www.linum.nl Fysiotherapie & Manuele therapie Groepspraktijk Johan Willem Frisostraat 2 8933 BP Leeuwarden Toebackslijterij “De Tijd” Johan Willem Frisostraat 34 8933 BP Leeuwarden
Academie voor Popcultuur Achter de Hoven 23 8933 AG Leeuwarden website: www.academievoorpopcultuur.nl BWH Ontwerpers Emmakade 74a 8933 AV Leeuwarden website: www.bwhontwerpers.nl AOC Friesland, groen regionaal opleidingscentrum Gardeniersweg 2 8933 AA Leeuwarden Hûs en Hiem Welstandsadvisering en Monumentenzorg Johan Willem Frisostraat 1 8933BN Leeuwarden website: www.husenhiem.nl
Uitvaartzorg Comes Willem Lodewijkstraat 143 8933 BM Leeuwarden Website: www.babsmulder.nl Van der WalGroep - voor het betere gereedschap(tevens verhuur) Spoorstraat 4 Leeuwarden T (058) 213 43 56 Luxor Voetverzorging Gediplomeerd pedicure Emmakade 174 8933 AX Leeuwarden T (058) 78 50 240 Het Feestplein Neptunusweg 36J7 8938 AA Leeuwarden. www.hetfeestplein.nl T 06 48243883
Ottema & Swart Emmakade 68/ZZ 8933AV Leeuwarden website: www.ottemazwart.nl Het buurtjournaal
16
Het buurtjournaal
17
BRIEVEN NAAR DE OVERKANT GEACHTE BURGEMEESTER, BESTE FERD
Geachte burgemeester, beste Ferd.
H
et doet mij deugd dat er onder uw bezielende leiding zoveel wordt ondernomen in onze wijk. En dat het serviceniveau van de gemeente zulke enorme sprongen voorwaarts maakt. U wilt voorbeelden? De speeltuin! Jarenlang een doorn in het oog van menig wijkbewoner en nu, nu wordt het gewoon aangepakt. Nog wel niet
direct maar de plannen zijn er en het geld naar ik begreep ook. Bedankt. Ook namens mijn zoon overigens. Misschien is het overigens nog een idee om ook een klein glasbakje in de speeltuin neer te zetten. Dan kunnen de jongeren die daar zo af en toe rond hangen hun bierflesjes daarin kwijt en hoeven ze die niet meer ka-
pot te gooien op het voetbalveldje. Maar dat terzijde. Eind september zag ik op een ochtend plotseling een soort boortoren in de straat verrijzen. Mijn eerste gedachte was er een van hoop: olie in de bodem? Krijgen de bewoners van de Willem Lodewijkstraat een soort alternatieve straatprijs van de Postcodeloterij in de vorm van opbrengsten uit de olieverkoop? Maar nee, helaas. Het was andere goed nieuws: de riolering werd gerepareerd. Niet dat ik wist dat die kapot was, maar toch. Een rood briefje op mijn deurmat vertelde mij dat ik de komende dagen geen water mocht gebruiken c.q. wegspoelen. Meer informatie zou in de bewonersbrief staan die eerder was bezorgd. Na twee dagen was de toren weg en lag er een groen briefje, ik mocht weer spoelen dat het een lieve lust was. Maar wat hing er voor een rare geur in mijn huis? Het leek wel of ik een horde lijmsnuivende kinderen uit een Zuidamerikaans land had opgevangen in mijn woning. De geur was werkelijk niet te harden. En na elke keer doortrekken werd het erger. Gelukkig bleek ik niet de enige die er last van had. Ook mijn buren en zelfs mensen op de Emmakade werden gek van de stank. Een buurvrouw belde met de projectleider: binnen een a twee dagen
In ruil voor deze advertentie krijgt u als nieuwe klant Annelie 10% korting!Spanninga Annelie Spanninga
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Deze aanbieding is geldig tot februari 2010
Gysbert Japicxstraat 68 8933 BE Leeuwarden tel. 058 - 2135256 haaridee@gmail.com Het buurtjournaal
18
PRINTEN, PLOTTEN, DRUKKEN, AFWERKEN zou de stank verdwenen zijn. Gerustgesteld en met mondkapje voor wachtte ik af. Maar na vier dagen was de stank nog steeds niet te harden. Volgens dezelfde projectleider kan de stank wel een week aanhouden, dat komt omdat er een polyester wand in de oude leiding is aangebracht. En waarschijnlijk was mijn rioolaansluiting stuk en functioneerde de een of andere klep niet goed genoeg. Bij de gemeente, uw bedrijf als het ware, vond men de klachten erg vervelend. En ja, de geur hoorde er een beetje bij. Dat er iemand aan de Emmakade ook last van de stank had, had hen ook wel verbaasd. Voor de bewonersbrief, die ik dus niet ontvangen had, bood de medewerker zijn excuses aan. Ik kon hem alsnog wel krijgen. Maar gelukkig is de stankoverlast aan de Willem Lodewijk niet voor niets geweest. Bij navraag aan het bedrijf was de gemeente gebleken dat er ook een stankvrij middel beschikbaar was om in de riolen te verwerken. En dat gaan ze bij komende projecten dan ook doen. Bedankt! Met vriendelijke groet, Patrick
13*/5&34 7"/ '03.""5
"1&-%003/ "44&/ %3"$)5&/ -&&68"3%&/ ;80--& )BSMJOHFSTJOHFM
8 8 8 , 4 # 3 & 1 3 0 / -
BRIEVEN NAAR DE OVERKANT GEACHTE BURGEMEESTER, BESTE FERD
Geachte burgemeester, beste Ferd.
H
et doet mij deugd dat er onder uw bezielende leiding zoveel wordt ondernomen in onze wijk. En dat het serviceniveau van de gemeente zulke enorme sprongen voorwaarts maakt. U wilt voorbeelden? De speeltuin! Jarenlang een doorn in het oog van menig wijkbewoner en nu, nu wordt het gewoon aangepakt. Nog wel niet
direct maar de plannen zijn er en het geld naar ik begreep ook. Bedankt. Ook namens mijn zoon overigens. Misschien is het overigens nog een idee om ook een klein glasbakje in de speeltuin neer te zetten. Dan kunnen de jongeren die daar zo af en toe rond hangen hun bierflesjes daarin kwijt en hoeven ze die niet meer ka-
pot te gooien op het voetbalveldje. Maar dat terzijde. Eind september zag ik op een ochtend plotseling een soort boortoren in de straat verrijzen. Mijn eerste gedachte was er een van hoop: olie in de bodem? Krijgen de bewoners van de Willem Lodewijkstraat een soort alternatieve straatprijs van de Postcodeloterij in de vorm van opbrengsten uit de olieverkoop? Maar nee, helaas. Het was andere goed nieuws: de riolering werd gerepareerd. Niet dat ik wist dat die kapot was, maar toch. Een rood briefje op mijn deurmat vertelde mij dat ik de komende dagen geen water mocht gebruiken c.q. wegspoelen. Meer informatie zou in de bewonersbrief staan die eerder was bezorgd. Na twee dagen was de toren weg en lag er een groen briefje, ik mocht weer spoelen dat het een lieve lust was. Maar wat hing er voor een rare geur in mijn huis? Het leek wel of ik een horde lijmsnuivende kinderen uit een Zuidamerikaans land had opgevangen in mijn woning. De geur was werkelijk niet te harden. En na elke keer doortrekken werd het erger. Gelukkig bleek ik niet de enige die er last van had. Ook mijn buren en zelfs mensen op de Emmakade werden gek van de stank. Een buurvrouw belde met de projectleider: binnen een a twee dagen
In ruil voor deze advertentie krijgt u als nieuwe klant Annelie 10% korting!Spanninga Annelie Spanninga
Hoofdsponsor Buurtjournaal
Deze aanbieding is geldig tot februari 2010
Gysbert Japicxstraat 68 8933 BE Leeuwarden tel. 058 - 2135256 haaridee@gmail.com Het buurtjournaal
18
PRINTEN, PLOTTEN, DRUKKEN, AFWERKEN zou de stank verdwenen zijn. Gerustgesteld en met mondkapje voor wachtte ik af. Maar na vier dagen was de stank nog steeds niet te harden. Volgens dezelfde projectleider kan de stank wel een week aanhouden, dat komt omdat er een polyester wand in de oude leiding is aangebracht. En waarschijnlijk was mijn rioolaansluiting stuk en functioneerde de een of andere klep niet goed genoeg. Bij de gemeente, uw bedrijf als het ware, vond men de klachten erg vervelend. En ja, de geur hoorde er een beetje bij. Dat er iemand aan de Emmakade ook last van de stank had, had hen ook wel verbaasd. Voor de bewonersbrief, die ik dus niet ontvangen had, bood de medewerker zijn excuses aan. Ik kon hem alsnog wel krijgen. Maar gelukkig is de stankoverlast aan de Willem Lodewijk niet voor niets geweest. Bij navraag aan het bedrijf was de gemeente gebleken dat er ook een stankvrij middel beschikbaar was om in de riolen te verwerken. En dat gaan ze bij komende projecten dan ook doen. Bedankt! Met vriendelijke groet, Patrick
13*/5&34 7"/ '03.""5
"1&-%003/ "44&/ %3"$)5&/ -&&68"3%&/ ;80--& )BSMJOHFSTJOHFM
8 8 8 , 4 # 3 & 1 3 0 / -
WILLEM LODEWIJKSTRAAT: TOEN EN NU Redactie Siebe Annema Ineke Evink Patrick van ‘t Haar Hein Kray Christine Pietersen
Buurtjournaal Oranjewijk & Tulpenburg oktober 2009 Jaargang 10
Kopij Inleveren vóór: 29 november 2009 mail naar: oranjewijk@gmail.com
Contactpersoon Hein Kray Emmaplein 8 tel: 058 - 216 48 45
Medewerkers aan dit nummer: Femke Molenaar Peter Jeeninga Elsiet van der Ploeg Annelies Zweers
Opmaak Chantal de Jongh
Fotografie Femke Molenaar Christine Pietersen Peter Jeeninga
Met de bouw van de Oranjewijk werd eind negentiende eeuw begonnen. Op 11 juni 1902 kreeg de lange straat naast het spoor naar Groningen officieel de naam Willem Lodewijkstraat. De bebouwing vorderde gestaag. Wanneer de oude foto precies gemaakt is, valt niet te achterhalen. Omdat de straat al een behoorlijk groen karakter heeft, moet de foto een flink aantal jaren na de bouw van de wijk gemaakt zijn. Naar schatting rond 1920. Het straatbeeld is opvallend. Handkarren en fietsen. Een schril contrast met de foto die we een paar weken geleden maakten. Veel en vaak behoorlijk snel passerende auto’s. Nog een opmerkelijk verschil: de Willem Lodewijkstraat was smaller en had tussen bomenrijen in nog een fraai wandelpad aan de kant van de spoorweg. De straat is nu ondanks de visuele verkleining met de rood gekleurde fietspaden een asfaltbaan voor autoverkeer.
Rommelige bestrating en nieuwe bomen!
Siebe Annema Ineke Evink
Oplage 800
Bezorging Fardo & Etta
VERDER IN DIT NUMMER RIOOLLUCHT, MAAR DAN ANDERS x HARTELUST x ANNABEL x FEMKE´S PENNEN(SF/V)EER x NIEUWS VAN HET WIJKPANEL x KOKEN MET DE HAND OP DE KNIP x VERHALEN VAN EEN OUDE WIJKBEWOONSTER x BRIEVEN NAAR DE OVERKANT
Printservice KSBRepro www.ksbrepro.nl
Jaargang 10 oktober 2009 www.oranjewijk.nl
Oude bladeren, oude fietsen en weer nieuwe studenten in de wijk.