Podsumowanie i wnioski dotyczące zastosowania TIK w szkole

W wyniku doświadczeń edukacji zdalnej, ale także dzięki praktyce w wykorzystaniu nowych technologii na zajęciach, konieczne stało się odejście od podających metod nauczania na rzecz kreatywnego uczenia się, poznawania i penetrowania przez samego ucznia wirtualnych zasobów. Istotne jest wypracowanie modelu nauczania-uczenia się wykorzystującego tradycyjne analogowe środki dydaktyczne na równi z interaktywnymi zasobami i elektronicznymi narzędziami oraz wdrażanie takich metod i form pracy, dzięki którym w centrum będzie uczeń poszukujący, doświadczający, selekcjonujący informacje – a nie taki, który dostaje gotowe rozwiązania.

Warto zatem zadbać nie tylko o doposażanie placówek, ale także szkolenie kadry. Należy zaplanować strategię podnoszenia kompetencji nauczycieli i określić, w jakim obszarze pracownicy danej szkoły zamierzają się dokształcać. Warto też zastanowić się nad tym, w jaki sposób nauczyciele, ale także rodzice, dzielić się będą między sobą zdobytą wiedzą na temat metodyki pracy oraz nowych technologii. Nie wolno zaniedbywać wdrażania nowych narzędzi na zajęciach. Jednak zanim nauczyciele zaproponują uczniom nieznane rozwiązania, powinni je przetestować. Nie należy bowiem urządzać „festiwalu” narzędzi TIK, lecz wybierać takie programy, aplikacje czy platformy, które dostosowane są do potrzeb i preferencji konkretnej grupy uczniów, ale też kompetencji cyfrowych danego nauczyciela.

Wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych na zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych może okazać się ciekawą przygodą, dającą szansę na wszechstronny rozwój uczniów i ich przygotowanie do życia w świecie, w którym korzystanie z cyfrowych narzędzi to codzienność.