Martí Guixé what gets me going
Martí Guixé,
CONCEPTS AND IDEAS FOR COMMERCIAL PURPOSES Martí Guixé was born in 1964 and started work as an interior and industrial designer in Barcelona and Milan. In 1994, periodically working as a design adviser in Seoul and living in Berlin, he formulated an alternative way to understand the culture of products. Guixé started to exhibit his work in 1997, work that characterised the search for new product systems, and introduced the design of food in presentations and performances. His non-conventional gaze presents simple ideas with a curious sensibility. Currently based in Barcelona and Berlin, he has worked for companies such as Authentics, B-Sign, Camper, Cha-Cha, Desigual, Droog Design, and published a number of books. DAMn° has made a selection of his works, performances and exhibitions, and if he describes himself as an ex-designer who are we to disagree. Text and images by Martí Guixé, photographs by IMAGEKONTAINER
CONCEPTEN EN IDEËEN VOOR COMMERCIËLE DOELEINDEN Martí Guixé is geboren in 1964 en startte zijn carrière als interieur- en industrieel ontwerper in Barcelona en Milaan. Hij woonde in Berlijn en combineerde dat met zijn werk als designadviseur in Seoul, toen hij in 1994 een alternatieve manier formuleerde om de cultuur van producten te doorgronden. Guixé begon te exposeren in 1997. Zijn werk was typerend voor de zoektocht naar nieuwe productsystemen en introduceerde fooddesign via presentaties en performances. Met zijn onconventionele kijk beeldt hij eenvoudige ideeën uit met een opvallende fijngevoeligheid. Tegenwoordig woont hij in Barcelona en Berlijn, en heeft hij gewerkt voor bedrijven zoals Authentics, B-Sign, Camper, Cha-Cha, Desigual en Droog Design. Ook publiceerde hij enkele boeken. DAMn° geeft een selectie uit zijn werk, performances en tentoonstellingen. Woord en beeld: Martí Guixé, foto’s: IMAGEKONTAINER
Ex-designer Ex-designer is already like a brand. I use the definition to make it clear that design is too restricted by its own practice, and in this way I try to expand its area of influence and consequently give myself more freedom of expression and activity. Ex-designer Ex-designer is al haast een merknaam. Ik gebruik die term om duidelijk te maken dat design te beperkt wordt door zijn eigen toepassing, en op die manier probeer ik het invloedsgebied van design uit te breiden. Zo geef ik mezelf meer vrijheid van expressie en activiteit.
Car Mirror, Hasselt, 2007 A mirror the size of a big car. Situated at the entrance a city, you can see yourself and your car passing through. It is based on the idea that in our contemporary society a car is no longer a tool to move around, but an extension of your look and personality. Car Mirror, Hasselt, 2007 Een spiegel met het formaat van een Big Car, geplaatst aan de rand van de stad, zodat je jezelf en je auto ziet voorbijrijden. Het onderliggende idee is dat een auto in onze moderne maatschappij niet langer een middel is om je te verplaatsen, maar een verlengstuk van je uiterlijk en je persoonlijkheid.
12
13
Martí Guixé what gets me going
PROJECTS I enjoy doing projects the most. I consider it a project when my work goes beyond the boundaries of what is commonly understood as design. I get involved in a diverse range of projects and my role is also very varied, although they usually tend to be long-term activities.
PROJECTEN Het liefst werk ik aan projecten. Voor mij is iets een project als mijn werk de grenzen overschrijdt van wat gewoonlijk als design wordt beschouwd. Ik ben betrokken bij de meest uiteenlopende projecten, meestal activiteiten op lange termijn. Mijn rol kan telkens ook heel verschillend zijn.
B-Sign poster; Barcelona, 2006 (left) I am creative director and co-founder of this young company, which manufactures plastic objects and items. Its first collection was released last year and includes 10 pieces by different designers. Ex-designer office; Barcelona since 2005 (below) It started with a project I presented together with Inga Knölke at the ‘Evolutionäre Zellen’ competition in Berlin. The idea was to find a definition that allows everyone to go beyond the boundaries of any professional discipline, but without leaving that profession behind. For years it has been difficult to come up with a definition that defines what I do, and so far ex-designer is the best. It is a project that tries to re-define design in a post-industrial society. B-Sign poster; Barcelona, 2006 (links) Ik ben creative director en medeoprichter van dit jonge bedrijf, dat plastic voorwerpen en items maakt. Vorig jaar is de eerste collectie voorgesteld, met tien stukken van verschillende designers. Ex-designer kantoor; Barcelona sinds 2005 (onder) Het begon allemaal met een project dat ik samen met Inga Knölke voorstelde op de wedstrijd ‘Evolutionäre Zellen’ in Berlijn. Het idee was om tot een definitie te komen waardoor iedereen de grenzen zou kunnen overschrijden van welke beroepsdiscipline dan ook, zonder echter dat beroep op te geven. Jarenlang is het moeilijk geweest om een definitie te formuleren die omschrijft wat ik doe, en tot nog toe is ex-designer de beste. Dit project probeert design opnieuw te definiëren binnen de postindustriële maatschappij.
Alice in the City; communication campaign, Rome, 2006 This is a very recent project and the communication element of a film festival for children and teenagers, which took place in Rome last October for the fifth time. The adhesive part (opposite page, top) allows people to make their own comments and place them anywhere in the city. Park Life-Kitchen Buildings; the solar kitchen building, 2003 (middle left) This was done for the Context Free exhibition at the Mudac museum in Lausanne. The idea was to create a different and more contemporary perception of everyday life based on leisure and consumer culture. Food Facility Opening; Amsterdam, 2005 (middle right) Food Facility is a business model, it was tested in Mediamatic last year and is designed for a restaurant that uses outsourcing to have more than 9 different kitchens available. Desigual Paint Parties, since 2004 (bottom left) Desigual is a Spanish fashion brand that is expanding very quickly in Spain and now starting to roll-out internationally, with its first shop in London. For the last five years I have acted as a consultant for shop systems and communication in the interior spaces. Very Lustre Pins; Milan, 2005 (bottom right) Very Lustre is a new South African brand for diamond jewellery. My involvement was a collaborative process of coming up with a business plan where the idea was to push the perception of diamonds out of the luxury ghetto. Alice in the City; communication campaign, Rome, 2006 De recente Alice in the City-communicatiecampagne maakt deel uit van het filmfestival Festa Internazionale di Roma voor jongeren. Op het zelfklevende gedeelte kunnen mensen hun commentaar kwijt, die ze vervolgens overal in de stad kunnen achterlaten. Park Life-Kitchen Buildings; the solar kitchen building, 2003 (uiterst links) Dit is gemaakt voor de tentoonstelling Context Free in het Mudac te Lausanne. Het idee was om een andere en modernere interpretatie te creëren van het alledaagse leven, dat gebaseerd is op een cultuur van ontspanning en consumptie. Food Facility Opening; Amsterdam, 2005 (rechts) Food Facility is a business model, it was tested in Mediamatic last year and is designed for a restaurant that uses outsourcing to have more than 9 different kitchens available. Desigual Paint Parties, since 2004 (linksonder) Desigual is een snel groeiend Spaans modemerk. Het begeeft zich nu ook op de internationale markt met een eerste winkel in Londen. De afgelopen vijf jaar heb ik voor hen gewerkt als adviseur voor hun interne winkelsystemen en communicatie. Very Lustre Pins; Milan, 2005 (rechtsonder) Very Lustre, nieuw Zuid-Afrikaans merk voor diamanten juwelen. Ik werd betrokken bij een gezamenlijk proces om een creatief businessplan op te stellen, dat de diamant moest verlossen van zijn vastgeroeste imago als luxeobject.
14
15
Martí Guixé what gets me going
Camper Munich at Fünf Höfe, 2003 This system was first used in a store in Munich and here I was trying to create an alternative meeting point in the city centre. The shop is based on a very visual pattern, which combined with the visibility of the brand, helps to have a very understandable and visible location in the city; there is also one in Barcelona.
WC Gardener; produced by B-Sign, Barcelona, 2006 (left) A toilet brush with an alternative identity. EgoMirror; produced by B-Sign, Barcelona, 2006 (below) A series of mirrors in plastic with words that try to motivate your ego
Camper Infoshop #003. Madrid, 2004 This infoshop displays more than 250 different pictures of elements related to the brand. From archive material of bags and shoes, to folkloric pieces and project material, they are all intended to create an unconscious image perception of the brand.
Plant-me Pet; produced by Cha-Cha, 2003 (bottom left) This is a piece that won the Frankfurt Design Plus award a couple of years ago. It makes you decide between function and emotion; you play with it or plant it.
Camper Walk in Progress shop system; Milan, 2000 This was a system to create temporary store environments. The shop module is very easy to do, as cheap as it is temporary, and very Camper. Milan was the first one, and the idea was for it to last three months while the Japanese architect Miura worked on the permanent location. However, the temporary store worked so well it ended up lasting three years.
Camper München in Fünf Höfe, 2003 Dit systeem, met een eerste winkel in München, probeert een alternatieve ontmoetingsplek te creëren in het stadscentrum. De winkel zit vervat in een uitermate visueel patroon, dat in combinatie met de zichtbaarheid van het merk helpt om een heel begrijpelijke en zichtbare locatie te vormen in de stad. Er is er ook eentje in Barcelona. Camper Infoshop #003. Madrid, 2004 In deze infoshop hangen meer dan 250 verschillende foto’s van items die te maken hebben met het merk: van archiefmateriaal van tassen en schoenen tot folkloristische voorwerpen en projectmateriaal. Allemaal om een onbewust beeldimago van het merk te creëren. Camper Walk in Progress, winkelsysteem; Milaan, 2000 Dit systeem was bedoeld voor een tijdelijke winkelinrichting. De winkelmodule is absoluut eenvoudig, goedkoop want maar tijdelijk, en heel erg Camper. Milaan was de eerste en zou eigenlijk drie maanden blijven staan, zolang de Japanse architect Miura aan de definitieve locatie werkte. Uiteindelijk bleek de tijdelijke winkel zo goed te draaien dat hij drie jaar is blijven staan.
16
News rug; produced by Nani Marquina, 2006 (bottom right) News is my first rug for Nani Marquina. It tried to change domestic furniture into a more graphic iconography.
INTERIORS
PRODUCTS
Interior design is one of my main areas of work, and one of disciplines that forms my creative background. Usually I come up with interior concepts for individual boutiques, which in some cases are repeated several times in different locations and countries. These systems try to deal with the complexity of building interiors worldwide; they have to be flexible enough to be implemented quickly and to deal with specific locales and contexts. There are actually two shops that I have designed but never seen in the flesh.
I am interested in functional and innovative products, and when they incorporate communication, in any form, they are much more interesting. I don’t work with my hands and therefore I don’t have a craftsmanship approach to objects, some are purely designed by instruction. Shape and material become secondary elements, with the concept behind the use and its attitude being of primary concern.
INTERIEURS
PRODUCTEN
Interieurdesign is een van mijn voornaamste werkgebieden, en een van de disciplines die mijn creatieve achtergrond vormt. Normaal gezien bedenk ik een interieurconcept voor één specifieke winkel, dat in sommige gevallen nog een paar keer worden hernomen op andere locaties of in andere landen. Mijn systemen proberen in te spelen op de complexiteit van het wereldwijd interieurs bouwen: ze moeten flexibel genoeg zijn om snel te kunnen worden uitgevoerd én een oplossing bieden voor elke specifieke locatie met bijbehorende context. Er zijn zelfs twee winkels naar mijn ontwerp die ik nog nooit in het echt gezien heb.
Mijn interesse gaat uit naar functionele en vernieuwende producten. Als dan ook het aspect communicatie erin zit verwerkt, in welke vorm ook, worden ze nog veel interessanter. Ik werk niet met mijn handen en benader objecten dan ook niet op een ambachtelijke manier. Sommige worden zelfs puur in opdracht ontworpen. Vorm en materiaal worden bijkomstige elementen, waarbij het concept achter de toepassing en de attitude op de allereerste plaats komen. WC Gardener; geproduceerd door B-Sign, Barcelona, 2006 (bovenaan links) Een toiletborstel met een alternatieve identiteit. EgoMirror; geproduceerd door B-Sign, Barcelona, 2006 (boven) Een reeks spiegels van plastic met woorden die je ego proberen te motiveren. Plant-me Pet; geproduceerd door Cha-Cha, 2003 (uiterst links) De Plant-me Pet heeft een paar jaar geleden de Frankfurt Design Plus-prijs gewonnen. Je moet zelf beslissen over functie of emotie: speel ermee of plant het. News Rug; geproduceerd door Nani Marquina, 2006 (links) News is het eerste tapijt dat ik heb ontworpen voor Nani Marquina. Het probeert een stuk huisraad te veranderen in een wat meer grafische iconografie.
17
Martí Guixé what gets me going
EXHIBITIONS AND PERFORMANCES I am constantly involved in exhibitions; it’s a great way to maintain a high level of research and get feedback and reactions from people to new ideas. The context of exhibitions is a good way to present the development of my work in general. It’s also an excellent way to meet interesting people. I have also done performances in the form of parties, or produced food for visitors. For me performances are a way of documenting an instruction.
Gat Fog; exhibition in Casco projects, Utrecht, 2004 The idea was to functionalise an opening by eliminating additional objects like glasses. With the Gat Fog (gin & tonic fog) the drink is in the air, and you drink it subconsciously. Very Lustre installation; Tokyo, 2004 (bottom left) In Tokyo we presented the diamond jewellery brand inside a container. Spamt Factory 2.0; La sala Vinçon, Barcelona, 1997 (bottom right) One of the first performances. The function of the SPAMT factory was to produce the redesign of the Catalan bread with squeezed tomatoes.
TENTOONSTELLINGEN EN PERFORMANCES Ik ben constant met tentoonstellingen bezig. Het is een geweldige manier om het researchniveau hoog te houden en van mensen feedback en reacties te krijgen op nieuwe ideeën. De context van een tentoonstelling is ook ideaal om de algehele evolutie in mijn werk te laten zien en vormt vaak een uitstekende gelegenheid om interessante mensen te ontmoeten. Ik heb ook performances gedaan in de vorm van party’s of eten gemaakt voor bezoekers. Voor mij zijn performances een manier om een instructie te documenteren. Gat Fog; tentoonstelling in Casco Projects, Utrecht, 2004 (boven) Het idee was om een opening te functionaliseren door bijkomende objecten, zoals glazen, weg te laten. Met de Gat Fog (‘gin & tonic mist’) hangt er drank in de lucht en je drinkt in je onderbewustzijn. Very Lustre, installatie; Tokio, 2004 (rechts) In Tokio presenteerden we dit merk van diamanten juwelen in een container. Spamt Factory 2.0; La sala Vinçon, Barcelona, 1997 (uiterst rechts) One of the first performances. The function of the SPAMT factory was to produce the redesign of the Catalan bread with squeezed tomatoes.
18
Skip furniture; exhibition in Spazio Lima, Milano, 2004 (top) Because some designers discriminate completely against cheap furniture I wrote statements on monobloc plastic chairs. Football tape, 2000; produced by Magis since 2004 (top right)) It was presented in 2000 at the St Etienne Biennial, and it was my homage to the city’s football team Les Verds, which has a very tough reputation.
COLLECTORS’ ITEMS I have done several projects that are ideas that could become business models or products, but as I have presented in art contexts some of them have become collectors’ pieces, mostly in museums. Galleries are good environments for me to present and publish new ideas.
COLLECTOR’S ITEMS Ik heb verschillende projecten opgezet rond ideeën die kunnen uitgroeien tot businessmodellen of -producten, maar omdat ik ze presenteerde in een artistieke context zijn enkele ervan nu een collector’s item geworden, meestal in musea. Galerieën zijn voor mij een prima omgeving om nieuwe ideeën te presenteren en te verkondigen.
Plant emulator; first presented in Arco by Galeria Palma XII, Madrid, 2003 (right) Installation with plant emulator tape. Skip Furniture; tentoonstelling in Spazio Lima, Milaan, 2004 (bovenaan) Omdat sommige designers goedkope meubels als iets volstrekt minderwaardigs beschouwen, schreef ik statements op plastic stapelstoelen. Football tape, 2000; geproduceerd door Magis sedert 2004 (bovenaan rechts) werd voorgesteld in 2000 tijdens de Biënnale van St Etienne, het was mijn hommage aan het voetbalteam van de stad ‘Les Verds’, die een zware reputatie hebben. Plant Emulator; voor het eerst tentoongesteld tijdens Arco in Galeria Palma XII, Madrid, 2003 (rechts) Installatie met plantenimitatietape.
19
Martí Guixé what gets me going
BOOKS I have worked on several book and catalogues, although only a few by individual authors. It is quite difficult to understand the different levels, layers and approaches contained in my work, that’s why compilation publications work well. They can show how different elements can be reconsidered with a contemporary and unique view.
BOEKEN Ik heb aan diverse boeken en catalogi meegewerkt, maar slechts een paar ervan waren van individuele auteurs. De verschillende niveaus, lagen en benaderingen in mijn werk zijn tamelijk moeilijk te vatten. Daarom werken compilaties voor mij prima. Die kunnen immers laten zien hoe je verschillende elementen opnieuw kunt bekijken vanuit een eigentijds en uniek standpunt.
The Martí Guixé Cook Book; Imschoot Uitgevers, Gent, 2004 (left) A compilation of nearly all the food pieces, complete with instructions on how to achieve them. Denver Tech; typography, 2005 (below left) I first did the Denver by hand, but because of the demand I then digitalised it and it has become a strong identity of mine. I have also done the Denver in a hand version that is more solid without looking handmade. The Martí Guixé Cook Book; Imschoot Uitgevers, Gent, 2004 (links) Een verzameling van bijna alle ‘food pieces’ met een handleiding. Denver Tech; typography, 2005 (onder links) Eigenlijk heb ik Denver met de hand ontworpen, maar door de grote vraag heb ik het gedigitaliseerd. Nu is het echt een sterke identiteit van mezelf geworden. Ik heb ook een handgeschreven versie van Denver, die kompres is zonder er handgemaakt uit te zien.
Urban Post-it. First exhibited in SSK, Berlin, 2000 (top) An urban furniture piece that can be placed anywhere, despite strict urban rules, because of its moveable character. Galeria H20 chair; produced by H20, Barcelona, 2000 (top right) Done as a commission for H20, the chair allows you to place books on it and in this way regulate the height of the seat. The design is sold signed and numbered. Foodbank. First presented in Arco by Galeria Palma XII, Madrid, 2001 (right) Foodbank is a prototype for a system that should alllow a restaurant to work without a dining room, instead using delivery services to city banks. Urban Post-it. Voor het eerst tentoongesteld in SSK, Berlijn, 2000 (bovenaan) Een stuk stadsmeubilair dat ondanks de strikte regels voor stadsinrichting overal in de stad kan worden geplaatst, omdat het kan worden verwijderd,.
20
GRAPHICS Although I am not a graphic designer or illustrator, my work – especially for stores – involves a lot of graphic and photographic material. Usually I draw to produce instructions or to do personal notes, and depending on the situation this can become a narrative. As I try to be fast my style is very raw and direct, and by drawing directly on the computer with a pen I don’t use pincel characteristics. For some projects I don’t do the graphics or illustrations myself but take on the role of art director, as I did for the Foodball project. #
GRAPHICS
Galeria H20, stoel; geproduceerd door H20, Barcelona, 2000 (bovenaan rechts) Deze stoel heb ik gemaakt in opdracht van H20. Je kunt op de stoel boeken neerleggen en zo de hoogte van de zitting bepalen. Het ontwerp wordt gesigneerd en genummerd verkocht.
Although I am not a graphic designer or illustrator, my work – especially for stores – involves a lot of graphic and photographic material. Usually I draw to produce instructions or to do personal notes, and depending on the situation this can become a narrative. As I try to be fast my style is very raw and direct, and by drawing directly on the computer with a pen I don’t use pincel characteristics. For some projects I don’t do the graphics or illustrations myself but take on the role of art director, as I did for the Foodball project. #
Foodbank. Voor het eerst voorgesteld tijdens Arco in Galeria Palma XII, Madrid, 2001 (rechts) Deze ‘voedselbank’ is een prototype voor een systeem waarbij restaurants zonder eetzaal kunnen werken: ze zouden dan bezorgen aan banken in de stad.
All images copyright of Imagekontainer. www.martiguixe.com All images copyright of Imagekontainer. www.martiguixe.com
ABCDEF Grill Party typo; typography, 1997 (above) One of the first performances without an exhibition, done in Berlin and combined with a party. The typography was realised by stamping grilled sardines on a paper with squid ink, which were then eaten by the party guests. ABCDEF Grill Party, typo; typografie, 1997 (boven) Een van de eerste performances zonder tentoonstelling, opgevoerd in Berlijn in combinatie met een party. De typografie ontstond door met geroosterde sardines, die na afloop werden opgegeten door de gasten op de party, op een papier te stempelen met inkt van pijlinktvissen.
21
Dunne & Raby what gets me going
Dunne & Raby’s Survival Kit RADICAL IMAGINATION FOR ENGAGING TIME Dunne & Raby is a London-based partnership between Fiona Raby (architect) and Anthony Dunne (industrial designer). A multifaceted research laboratory, it employs design to stimulate debate on social, cultural, ethical and aesthetic issues - where everyday life meets emerging technologies – collaborating with industry, academic and cultural institutions to design both speculative products and services. Seeking to explore ways of relocating the electronic product beyond a culture of relentless innovation for its own sake, the partnership aims to develop effective tools for disseminating conceptual design proposals that actively engage people’s imaginations. Text and images by Dunne & Raby
RADICAL IMAGINATION FOR ENGAGING TIME Dunne & Raby is a London-based partnership between Fiona Raby (architect) and Anthony Dunne (industrial designer). A multifaceted research laboratory, it employs design to stimulate debate on social, cultural, ethical and aesthetic issues - where everyday life meets emerging technologies – collaborating with industry, academic and cultural institutions to design both speculative products and services. Seeking to explore ways of relocating the electronic product beyond a culture of relentless innovation for its own sake, the partnership aims to develop effective tools for disseminating conceptual design proposals that actively engage people’s imaginations. Text and images by Dunne & Raby
Evidence Dolls EVIDENCE DOLLS, POMPIDOU CENTRE, JULY 2005 How will dating change when DNA analysis can reveal the presence of undesirable genes? Evidence Dolls was commissioned by the Pompidou Centre and consisted of 100 specially designed dolls, used to provoke discussion amongst a group of young single women about the impact of genetic technology on their lifestyle. Based on conversations with four women (recruited by advertising) who spoke candidly about their past, current and potential lovers, the Evidence Dolls come in three versions based on penis size (small, medium and large). A black indelible marker allows you to note down any characteristics about your lover. Hair, toenail clippings, saliva, and sperm can be collected and stored in the penis drawer. The project was part of an ongoing investigation into how design can be used as a medium for public debate on the social, cultural and ethical impact of emerging technologies.
EVIDENCE DOLLS, CENTRE POMPIDOU, JULI 2005 Hoe zal dating veranderen als DNA-analyse de aanwezigheid van ongewenste genen kan aan het licht brengen? Evidence Dolls was een opdracht die gegeven werd door het Centre Pompidou en bestond uit 100 speciaal vormgegeven poppen, die gebruikt werden om een discussie op gang te brengen tussen vrouwelijke singles over de impact van genetische technologie op hun levensstijl. Gebaseerd op de conversaties van 4 vrouwen (die gerecruteerd werden via advertenties) die een open gesprek voerden over vroegere, huidige en toekomstige minnaars, kwamen de Evidence Dolls in drie verschillende versies, gebaseerd op het formaat van de penis (small, medium en large). Een zwarte, niet-verwijderbare stift maakt het mogelijk om karakteristieken te noteren over je minnaar. Haar, afgeknipte teennagels, speekse en sperma kunnen verzameld en opgeslagen worden in een speciaal daartoe voorziene penisschuif. Het project maakte deel uit van een lopend onderzoek omtrent hoe design gebruikt kan worden als medium voor een publiek debat over de sociale, de ethische en de culturele impact van vernieuwende technologieën.
22
23
Dunne & Raby what gets me going
Prescription Product
DESIGNS FOR FRAGILE PERSONALITIES IN ANXIOUS TIMES / DUNNE & RABY IN COLLABORATION WITH MICHAEL ANASTASSIADES, 2004, SELF-FUNDED A series of hypothetical products and furniture used as tangible tools to generate debate and discussion about our increasingly irrational contemporary anxieties and fears. The World Health Organisation estimates that by 2020 depression will be the second largest cause of death and disability in the world. What does design mean in such times – denial, comfort, escape or therapy? The design response to fear usually takes one of two extremes – denial or paranoia. This project sought to explore a third possibility that engages with fear and anxiety in a rational way, even if those fears seem irrational. The resulting objects hint at an alternative domestic landscape reflecting an idea of people as vulnerable, complex and contradictory.
ONTWERPEN VOOR FRAGIELE PERSOONLIJKHEDEN IN ANGSTIGE TIJDEN / DUNNE & RABY IN SAMENWERKING MET MICHAEL ANASTASSIADES, 2004, ZELF GEFINANCIEERD Een serie hypothetische producten en meubelen, gebruikt als praktische voorwerpen om een debat en een discussie op gang te brengen over ons toenemend aantal irrationele angsten. De Wereld Gezonheidsorganisatie schat dat depressie wereldwijd in 2020 de tweede belangrijkste doodsoorzaak zal zijn en de belangrijkste oorzaak voor een blijvende handicap. Wat betekent design in zulke tijden- ontkenning, comfort, vlucht of therapie ? Het designantwoord op angst neemt gewoonlijk twee extreme vormen aan: ontkenning of paranoia. Dit project streefde ernaar om een derde mogelijkheid te onderzoeken, waarbij de angst en de vrees op een rationele wijze wordt benaderd, zelfs als ze op zichzelf heel irrationeel is. De resulterende objecten verwijzen naar een alternatieve huiselijke omgeving, waar je het idee krijgt dat mensen kwetsbaar, complex en tegenstrijdig zijn.
24
25
Dunne & Raby what gets me going
Placebo Project PLACEBO PROJECT, DUNNE & RABY, 2000-2001 The Placebo project is an experiment in taking conceptual design beyond the gallery into everyday life. We devised and made eight prototype objects to investigate peoples’ attitudes to and experiences of electromagnetic fields in the home, and placed them with volunteers. Made from MDF and usually one other specialist material, the objects are purposely diagrammatic and vaguely familiar. They are open-ended enough to prompt stories but not so open as to bewilder. We wanted to prove that people are more receptive to radical ideas than industry acknowledges, and to test our ideas about aesthetic meaning and electronic technology. Although we cannot change reality, we can change people’s perception of it. Like a medical placebo, the objects in this project do not actually remove or counteract the cause for concern, but they can provide psychological comfort.
PLACEBO PROJECT, DUNNE & RABY, 2000-2001 Het placebo-project is een experiment dat conceptuele vormgeving uit de galerij haalt en in het dagdagelijkse leven integreert. Zo maakten we 8 prototype objecten om de houding van mensen te onderzoeken ten aanzien van ervaringen met electromagnetische velden in het huis en we plaatsten deze objecten bij vrijwilligers. Vervaardigd van mdf en gewoonlijk een ander gespecialiseerd materiaal, zijn de objecten met opzet meetkundig van aard en lijken ze nauw aan elkaar verwant. Ze zijn voldoende open om er vanalles bij te denken, maar niet zo suggestief dat je eindeloos kan fantaseren. We wilden bewijzen dat mensen veel ontvankelijker zijn voor radicale ideeën, dan de industrie wil toegeven. We wilden ook onze ideeën testen omtrent esthetische betekenis en electronische technologie. Ofschoon het onmogelijk is om de realiteit te veranderen, lijkt dat met de perceptie van mensen wél realistisch. Net zoals bij een medisch placebo, nemen de objecten in dit project niet de oorzaak weg en genereren ze evenmin een omgekeerd effect in hun interactie met de mensen, maar ze verlenen een zeker psychologisch comfort.
26
27
Dunne & Raby what gets me going
The Energy Gallery
28
IS THIS YOUR FUTURE? THE ENERGY GALLERY, THE SCIENCE MUSEUM, LONDON
IS THIS YOUR FUTURE? THE ENERGY GALLERY, THE SCIENCE MUSEUM, LONDON
Produced for children between 7 – 14 years old, this is a collection of hypothetical products and three photographic scenarios that explore the ethical, cultural and social impact of different energy futures. The first scenario, Hydrogen, imagines what would happen if local communities began to produce their own energy. Would churches, schools or even families develop their own brands and compete in an energy marketplace? The second proposal, Human Poo, questions how would social behaviour and etiquette change in a world where the main source of energy was human sewage. And finally, Meating Eating Products was a response to a meat-eating robot developed by the University of South Florida. Microbial fuel cells contain living bacteria that break down food and convert the nutrients into electrical energy. Imagine if this technology took off. How would things change? Where would this meat come from – special hybrid energy pet shops and butchers? Zoos as energy stores.
Gerealiseerd voor kinderen tussen 7 en 14 jaar oud, is dit een collectie van hypothetische producten en drie fotografische scenarios die de ethische, culturele en sociale impact onderzoeken van verschillende toekomstige energiebronnen. Het eerste scenario, Hydrogen, verbeeldt wat er zou gebeuren als lokale samenlevingen hun eigen energie zouden gaan produceren. Zouden kerken, scholen en zelfs families hun eigen merken creëren en met elkaar in competitie gaan in een energiemarktplaats? Het tweede voorstel, Human Poo, stelt de vraag hoe sociaal gedrag en etiquette zouden veranderen in een wereld waar de belangrijkste energiebron menselijke uitwerpselen zou zijn. En finaal was er Meating Eating Products, een antwoord op een vleesetende robot, die ontwikkeld wed door de universiteit van ZuidFlorida. Microbiologische brandstofcellen bevatten levende bacteries die het voedsel afbreken en de voedingsstoffen omzetten in electrische energie. Beeld je in dat deze technologie doorbreekt. Hoe zouden de dingen veranderen ? Waar zou het vlees vandaan komen- uit speciale hybriede dierenwinkels en slagerswinkels ? De zoo als energie-opslagplaats.
29
Dunne & Raby what gets me going
DAMn°, an international (re)view on design, architecture and art, is an independent publication with an open-minded view on the interchangeable worlds of creative forms and expressions. It is about people, products and places, offering a diverse and expansive mix of inquisitive and wilful stories that respond to contemporary culture with a distinctive visual and textual attitude. Unafraid to link the personal and the political, the economic and the emotional, the stylistic and the social, DAMn° juxtaposes beauty and decay with an approach that is both thoughtful and playful. ‘What gets me going’ is a regular feature in DAMn° magazine, where designers talk about their work and inspiration. Those featured in previous issues include Alfredo Häberli, Naoto Fukasawa, Claesson, Koivisto & Rune, Maarten Baas, Tokuyin Yoshioka, PearsonLloyd and Jean-Marie Massaud. The three designers involved in the exhibition Designing Critical Design have - or will in the near future – also contributed: Martí Guixé (DAMn°8); Jurgen Bey (DAMn°10) and Dunne & Raby (DAMn°11).
Hertzian Tales Hertzian space is considered a medium for carrying information, an invisible alternative to wires and cables. People normally only become aware of it when they use their mobile phones, listen to the radio or watch TV. But in fact, it is all around us: like light, electromagnetic radiation is emitted by some objects, reflected by others and absorbed by others again. Hertzian space is three-dimensional and spatial. It is an environment that needs to be fully understood if it is to be made habitable. As the spectrum becomes better understood, it will begin to shape architecture and other objects. Buildings will evolve to provide shelter from it, filter it, furnish views and allow for privacy. Just as different building types evolve in relation to specific climatic conditions, so too will new building typologies evolve in response to different electro-climatic conditions. #
DAMn° is een onafhankelijk internationaal magazine dat de schemerzone tussen design, architectuur en kunst verkent. Het blad focust op personen, producten en plaatsen met een authentiek verhaal, en serveert een mix van bevreemdende en tot nadenken stemmende artikels. DAMn° lanceert creatieve antwoorden op de complexiteit van hedendaagse cultuur. Dat alles gebeurt in een visuele en tekstuele vormentaal die kenmerkend is voor het blad. DAMn° is nooit te beroerd om de eigen visie te toetsen aan de vigerende consensus, legeringen te leggen tussen het economische en het emotionele of tussen het stilistische en het sociale. DAMn° plaatst op speelse maar doordachte wijze schoonheid en verval naast elkaar. ‘What gets me going’ is een vaste rubriek in DAMn° magazine, waarin vormgevers uitweiden over hun werk en hun inspiratiebronnen. Ondermeer Alfredo Häberli, Naoto Fukasawa, Claesson, Koivisto & Rune, Maarten Baas, Tokuyin Yoshioka, PearsonLloyd en Jean-Marie Massaud deden al hun ding. De drie ontwerpers die betrokken zijn bij de tentoonstelling ‘Designing Critical Design’ kwamen reeds aan bod in DAMn°: check n°8 voor Martí Guixé, n°10 voor Jurgen Bey en n°11 voor Dunne en Raby.
DESIGN, ARCHITECTURE & ART MAGAZINE
10
EUROPE €12, UK £8.5 MARCH/APRIL 2007
Hertzian space wordt beschouwd als een medium om informatie te dragen, een onzichtbaar alternatief voor draden en kabels. Mensen worden er zich maar bewust van als ze hun mobiele telefoons gebruiken, luisteren naar de radio of televisie bekijken. Maar in werkelijkheid, omgeeft dit ons voortdurend: zoals licht, wordt electromagnetische straling uitgestuurd door bepaalde objecten, gereflecteerd door andere en geabsorbeerd door nog andere. Hertzian space is driedimensioneel en ruimtelijk. Het is een omgeving die volledig dient begrepen te worden, als je erin wil wonen. Mits een beter begrip van dit spectrum, zal het de architectuur beginnen te veranderen en ook gebruiksobjecten. Gebouwen zullen evolueren naar plaatsen waar je beschutting kan zoeken, waar dingen gefilterd worden, in het juiste perspectief worden geplaatst en privacy toelaten. Zoals de typologie van gebouwen zich aanpast aan specifieke klimatologische condities, zo zullen nieuwe types gebouwen zich ontwikkelen als antwoord op diverse electro-klimatologische omstandigheden. #
30
31
Designing Critical Design van from 03.03.07 tot until 03.06.07 in at Z33, vleugel wing ‘58 open van dinsdag tot zaterdag: 11u - 18u open from tuesday to saturday: 11am - 6pm zon- en feestdag: 14u - 17u sundays and holidays : 2pm - 5pm GRATIS TOEGANG FREE ENTRY Zuivelmarkt 33, B-3500 Hasselt, t 011 29 59 60 info@z33.be, www.z33.be
DAMn°, a critical magazine on crossovers between art, architecture and design MAY/JUNE 2005
MAY/JUNE 2005
BELGIUM `9, EUROPE `11, UK ÂŁ8
BELGIUM `9, EUROPE `11, UK ÂŁ8
JULY/AUGUST 2005
JULY/AUGUST 2005 $%3)'. !2#()4%#452% !24 -!'!:).% $%3)'. !2#()4%#452% !24 -!'!:).% ./6%-"%2 $%#%-"%2 "%,')5- ` %52/0% ` 5+ a
DESIGN, ARCHITECTURE & ART MAGAZINE ./6%-"%2 $%#%-"%2
EUROPE DESIGN, `11,ARCHITECTURE UK ÂŁ8 FEBRUARY/MARCH & ART MAGAZINE 2006 EUROPE `11, UK ÂŁ8
FEBRUARY/MARCH 2006
5
5
DESIGN, ARCHITECTURE & ART MAGAZINE
9
EUROPE `12, UK ÂŁ8.5 JANUARY/FEBRUARY 2007
"%,')5- ` %52/0% ` 5+ a
")-/.4(,9 ./6%-"%2 $%#%-"%2 /&&)#% /& $%0/3!, '(%.4 0
BELGIUM {9, EUROPE {11, SWITZERLAND 17CHF, BELGIUM SWEDEN 99SEK, {9, EUROPE UK ÂŁ8,{11, US $15 SWITZERLAND 17CHF, SWEDEN 99SEK, UK ÂŁ8, US $15 JANUARY/FEBRUARY 2005
")-/.4(,9 ./6%-"%2 $%#%-"%2 /&&)#% /& $%0/3!, '(%.4 0
JANUARY/FEBRUARY 2005 AUSTRIA `11, BELGIUM `9, FRANCE `11, HOLLAND AUSTRIA `11, GERMANY `11, BELGIUM `11, SWITZERLAND `9, FRANCE `11, 17CHF, HOLLAND SWEDEN `11, 99SEK, GERMANY UK ÂŁ8,`11, US $15 SWITZERLAND 17CHF, SWEDEN 99SEK, UK ÂŁ8, US $15 NOVEMBER/DECEMBER 2004
BIMONTHLY-MAY/JUNE 2005-OFFICE OF DEPOSAL 9000 GHENT1-P509314
NOVEMBER/DECEMBER 2004
BIMONTHLY-MAY/JUNE 2005-OFFICE OF DEPOSAL 9000 GHENT1-P509314
EUROPE â‚Ź 9, UK ÂŁ 6, US $ 9
Rebuilding Rebuilding GroundGround Zero Zero Toyo Ito, Andrea Toyo Branzi Ito, and Andrea the Branzi Music Forum and themystery Music Forum mystery
MUSICA:OMA’S REM KOOLHAAS CASA DA MUSICA: IN PORTO REM – MARIE-FRANÇOISE KOOLHAAS IN PORTO PLISSART – MARIE-FRANÇOISE PLISSART
Sketches of Bert Sketches Neumann of Bert andNeumann Alfredo Häberli and Alfredo Häberli Maarten Van Maarten Severen Van/ Severen Art Miami / Art Miami
OLDEN LION IN KINSHASA: FOR THE BELGIAN GOLDEN PAVILION LION FOR AT THE THE BELGIAN VENICEPAVILION BIENNALE AT THE VENICE BIENNALE
Emergency housing Emergency for tsunami housing struck for tsunami territories struck territories Living amongLiving the tombs among andthe rooftops tombs of and Cairo rooftops of Cairo
Venice BiennaleVenice & HonorÊ Biennale ð’O / Shape & HonorÊ of Things ð’O / Shape to Come of Things to Come ,AGOS !FRICA S MODEL CITY #ONTAINER ARCHITECTURE )STANBUL !RT "IENNIAL %XPERIMENTA$ESIGN ,ISBON ,AGOS !FRICA S MODEL CITY #ONTAINER ARCHITECTURE )STANBUL !RT "IENNIAL %XPERIMENTA$ESIGN ,ISBON Museum Boom /Museum AmericaBoom on Fire / America / Lucien on HervÊ FireExposed / Lucien HervÊ Exposed ! & 6ANDEVORST REFASHIONING 2USSIA *ERSZY 3EYMOUR DESIGNING 3CUM !MERICA S HURRICANE RESPONSE ! & 6ANDEVORST REFASHIONING 2USSIA *ERSZY 3EYMOUR DESIGNING 3CUM !MERICA S HURRICANE RESPONSE
Sketches of Stefan Sagmeister Sketches and Tokujin of Stefan Yoshioka Sagmeister and Tokujin Yoshioka Opera Resurrection - Brasilia, Opera Anno Resurrection 06 - Brasilia, Anno 06 Louis Vuitton on a Trip - Yodelling Louis Vuitton for Urbanism on a Trip in -Tyrol Yodelling for Urbanism in Tyrol Holy Wood in Finland - A Jamaican Holy Wood LEGEND in Finland - A Jamaican LEGEND
Sapeurs of Congo-Brazzaville / Firminy Revisited / Graphic Design from Iran / Open House at Exyzt The Essential Jean-Marie Massaud / Helio Oiticica’s Spirit / Simon Boudvin’s Schizophrenic Art
www.damnmagazine.net 32
DESIGN, ARCHITECTURE & ART MAGAZINE
10
EUROPE `12, UK ÂŁ8.5 MARCH/APRIL 2007