2009-2015
6 υπέροχα χρόνια στο 1ο Δημοτικό Σχολείο (Αγίου Γεωργίου) Βροντάδου
Αναμνηστικό των αποφοίτων 2014-2015
ΓΕΙΑ ΣΑΣ Μείνετε ήσυχοι φίλοι μου, μείνετε ήσυχοι. Φεύγετε το ξέρω Με σας μες στην καρδιά μου Με τον αγώνα μου πάντα στο νου μου. Μείνετε ήσυχοι, Φίλοι μου, φίλοι μου, Μείνετε ήσυχοι. Δε θέλω να σας δω στην προκυμαία Αράδα-αράδα σαν πουλιά στα καρτ-ποσταλ. Δε θέλω να σας δω με τα μαντήλια στα χέρια, Όχι, όχι αυτό. Βλέπω τον εαυτό μου ολάκερο Μες τα μάτια των φίλων μου. Ω φίλοι μου Αδέλφια μου του αγώνα Συμμαθητές στη δουλειά Γεια σας. Ούτε μια λέξη. Οι νύχτες θα σπρώξουν το μάνταλο της πόρτας. Τα χρόνια θα υφάνουν τον ιστό τους πάνω στα παράθυρα Κι εγώ θα τραγουδάω πάντα σαν τραγούδι του σχολειού Το τραγούδι της παρέας . Θα ξαναϊδωθούμε, φίλοι μου Ναι. Θα θα ξαναϊδωθούμε Θα χαμογελάσουμε μαζί στον ήλιο Θα αγωνιστούμε δίπλα δίπλα. Ω, φίλοι μου αδέλφια μου του αγώνα Συμμαθητές της δουλειάς Γειά σας Ναζίκ Χικμέτ
ριν σας αποχαιρετήσω θέλω να σας θυμίσω πως η ζωή είναι ένα ταξίδι που δεν ξέρεις και δεν χρειάζεται να ξέρεις που θα τελειώσει, αν τελειώνει ποτέ ένα τέτοιο ταξίδι. Η προσπάθεια η ίδια έχει πραγματική αξία, γιατί αυτή μόνο μας χαρίζει μια γεμάτη ζωή με νόημα. Και τίποτα, πιστέψτε με, δεν αξίζει περισσότερο στον κόσμο από την προσπάθεια. Ποτέ, όσο ψηλά και αν φτάσετε, να μη ξεχάσετε τα πρώτα σκαλοπάτια της μόρφωσής σας, το πρώτο σας σχολείο, που άναψε μέσα σας τη φλόγα της μάθησης και σας έδωσε το έναυσμα ώστε να ανθίσετε στο μέλλον. Σας ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές, το γέλιο και τη ζωντάνια που μου χαρίσατε αυτή τη χρονιά. Θα σας θυμάμαι πάντα με αγάπη και θα σας περιμένω με ανοιχτή αγκαλιά. Από τα βάθη της ψυχής μου σας εύχομαι να είστε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι στη ζωή σας και η νέα σας πορεία που τώρα ξεκινά, να είναι φωτεινή και καλοτάξιδη, γεμάτη περιπέτειες, γεμάτη γνώσεις. Στο καλό... Με αγάπη, κ. Βάσια
Π
γαπημένοι μου μαθητές, αποχαιρετώντας το δημοτικό, μια καινούρια σελίδα από το άγνωστο βιβλίο της ζωής ανοίγεται μπροστά σας! Προχωρώντας στη ζωή ξέρετε ότι θα αντιμετωπίσετε πολλές δυσκολίες! Να νιώθετε όμως έτοιμοι να ανεβείτε στο επόμενο σκαλοπάτι της εκπαίδευσης με σιγουριά. Έχετε στις αποσκευές σας τα κατάλληλα εφόδια. Μέσα από την καρδιά μου, στα παιδιά της Στ’ τάξης με τα οποία περάσαμε δυο χρόνια μαζί, σας εύχομαι Καλή Πρόοδο στη ζωή σας και η πρόοδος δεν περιορίζεται στα γράμματα. Στηρίζεται πάνω απ’ όλα στο ήθος, στην ανθρωπιά και στην έμπρακτη αγάπη προς τους συνανθρώπους σας. Καλή πορεία στη ζωή σας. Με αγάπη κ. Δέσποινα
Α
Ήρθε η στιγμή να αποχαιρετήσω το δημοτικό και να πάω στο Γυμνάσιο. Θυμάμαι ότι στην πρώτη τάξη παίξαμε ένα παιχνίδι γνωριμίας, τότε όπως και στη δευτέρα είχαμε την κυρία Μαρία, ήταν ωραία, ζωγραφίζαμε και παίζαμε. Στην Τρίτη και Τετάρτη τάξη με την κυρία Ηρώ λέγαμε πολλά αστεία και περνούσαμε τέλεια τότε ήταν που μάθαμε να παίζουμε τη «φασολιά». Τις δυο τελευταίες χρονιές είχαμε την κυρία Δέσποινα και περάσαμε όμορφες στιγμές. Χαίρομαι που πέρασα αυτά τα έξι υπέροχα χρόνια μα στεναχωριέμαι που θα φύγω από το δημοτικό. Αντίο δημοτικό σχολείο μου θα θυμάμαι υπέροχες στιγμές. μ μ πάντα αυτέςς ττιςς υπέρ ροχεςς στι τιγμ γμές γμ έςς. Κλειδού, 2014
3
ουσείο Χίου, 201
Αρχαιολογικό Μ
Μόλις ήρθα στην τελευταία τάξη την Στ’, δεν ήμουνα πολύ χαρούμενος. Επειδή θα χάσω όλους τους δασκάλους μου και θα χάσω και κάποιους φίλους μου και δεν θα ήθελα να χάσω και αυτό το σχολείο. Είχαμε κάνει πάρα πολλά πράγματα, έχω κάνει νέους φίλους και τους αγαπώ όλους. Μόλις είδα ότι φτάνει η ώρα του τέλους κατάλαβα ότι δεν θα ξαναδώ τους δασκάλους μου και θα είναι αρκετά δύσκολο να πω το αντίο σε όλα όσα έχω περάσει, να έχω περάσει αρκετές τάξεις. Στην Α’ τάξη μόλις πήγα δεν ήξερα τι θα δω και ήμουνα αρκετά ντροπαλός και ήταν η πρώτη φορά που θα έπαιρνα βιβλία του Δημοτικού. Εκείνη την ημέρα έκαναν πολλούς φίλους! Τον Σταμάτη, τον Γιώργο, τον Ανδρέα και τον Σιδερή. Μετά από λίγες μέρες έγινα φίλος και με τα υπόλοιπα παιδιά. Είχα την πρώτη μου και αγαπημένη μου δασκάλα την κυρία Μαρία Νεαμονιτάκη. Μου έδινε πολλά φιλιά και δεν με μάλωνε. Μόλις πήγα στην τρίτη Δημοτικού είχε έρθει ένα καινούργιο παιδί η Ιωάννα, τότε ήτανε λίγο ντροπαλή. Εγώ την γνώρισα και γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Τότε είχα την πιο αστεία δασκάλα μου την κυρία Ηρώ Αναστασάκη. Μας έκανε πολλές πλάκες και αρκετές αστείες ιστορίες. Βέβαια δεν θα ξεχάσω την τελευταία δασκάλα μου την κυρία Δέσποινα Κοκκίνου ήταν από τις πιο διαβαστερές κυρίες που είχα, αλλά επίσης ήταν αστεία. Τώρα που ήρθε η τελευταία χρονιά θα είναι δύσκολο να αποχαιρετίσω το Δημοτικό μου. Είχα περάσει αστείες στιγμές, δυστυχισμένες οι λιγότερες και θα είναι αρκετά δύσκολο να το ξεχάσω. Τόσα πράγματα και τόσες αναμνήσεις και δεν θα ξεχάσω τους φίλους μου και θα ήθελα να πω έναν μεγάλο συγνώμη για ό,τι κακό ή λυπητερό έχω κάνει στους δασκάλους που είχα!
Γλυκερία
Δημήτρης
Λία
Σιδερής Πλησιάζουν οι μέρες που θα αφήσω αυτό εδώ το σχολείο και θα πάω στο Γυμνάσιο. Πώς περάσανε έτσι έξι χρόνια; Γεμάτα χαρές, αγωνίες, γέλιο, άγχος. Στην Α’ και Β’ τάξη είχαμε την κυρία Μαρία μαζί της έμαθα τα πρώτα μου γράμματα. Στη Γ’ τάξη είχαμε την κυρία Ηρώ ενώ στην Ε’ και στην Στ’ την κυρία Δέσποινα. Όλες με βοήθησαν και με στήριξαν πολύ. Δε θα ξεχάσω ποτέ όταν στη Γ’ τάξη φτιάξαμε στην αυλή ένα κάστρο από άχυρα που ήταν φοβερό. Θα μου λείψει πολύ το δημοτικό, στεναχωριέμαι που φεύγω.
Πέρασα έξι ολόκληρα χρόνια σ’ αυτό το σχολείο χωρίς να το καταλάβω. Στην Α’ και στην Β’ τάξη πέρασα πολύ ωραία. Παίζαμε όλοι μαζί με ξύλα και κουκουνάρες. Στην Δ’ και στην Δ’ είχαμε την κυρία Ηρώ. Τις τελευταίες δυο χρονιές έχουμε την κυρία Δέσποινα. Μ’ άρεσε γιατί κάναμε πολλές κατασκευές και δραστηριότητες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την τελευταία ημερήσια εκδρομή μας στη Λαγκάδα. Διασκεδάσαμε πάρα πολύ όταν παίξαμε νεροπόλεμο στο τέλος της εκδρομής. Τώρα που τελειώνει η χρονιά νιώθω ανάμεικτα συναισθήματα. Απ’ τη μια λυπάμαι που αφήνω το σχολείο μου, από την άλλη χαίρομαι που μεγαλώνω και θα πάω στο γυμνάσιο.
Τα 6 χρόνια στο δημοτικό θα μου μείνουν αξέχαστα. Θυμάμαι στην Α’ δημοτικού είχα δασκάλα την κυρία Μαρία και γνώρισα πολλά νέα παιδιά και πολλούς φίλους. Στην Β’ τάξη δεν θυμάμαι πολλά πράγματα, θυμάμαι ότι είχα πάλι την κυρία Μαρία. Στην Γ’ τάξη είχα μια άλλη κυρία, αλλά και πάλι πέρασε πολύ γρήγορα ο χρόνος. Α… είχα και μια καινούργια φίλη την Ιωάννα, και στην Δ’ δημοτικού είχα πάλι την ίδια δασκάλα, αλλά είχε πολύ πλάκα επειδή η δασκάλα έλεγε στα κορίτσια πώς θα τους κόψει το μαλλί και γελούσαμε. Στην Ε’ και Στ’ δημοτικού είχα την κυρία Δέσποινα. Εκείνη μου έμαθε να γράφω με πολύ ωραία γράμματα και κάναμε πολλές και όμορφες δραστηριότητες μαζί με την κυρία και τους φίλους μου. Τώρα τελείωσε το Δημοτικό και πάω Γυμνάσιο, θα μου λείψει πάρα πολύ το Δημοτικό και φοβάμαι για το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Ελπίζω έτσι που πέρασε το δημοτικό να περάσουν και τα άλλα σχολεία.
Από τη μέρα που ήρθα στο δημοτικό, άρχισα να νιώθω χαρά αλλά και φόβο. Μου άρεσε πολύ που θα πήγαινα σε καινούριο σχολείο αλλά φοβούμουν που θα γνώριζα διαφορετικά παιδιά που δεν τα ήξερα καθόλου. Θυμάμαι στην πρώτη τάξη που ήμασταν οι πιο μικροί απ’ όλους και είχαμε δασκάλα την κυρία Μαρία όπως και στη δευτέρα. Μας έμαθε πολλά πράγματα ας πούμε να γράφουμε και να διαβάζουμε. Στην τρίτη και στην τετάρτη τάξη είχαμε δασκάλα την κυρία Ηρώ μαζί της γελούσαμε και περνούσαμε καλά. Στην πέμπτη και έκτη τάξη είχαμε την κυρία Δέσποινα. Τότε κάποια παιδιά της τάξης αρχίσαμε να κάνουμε παρέα με παιδιά του άλλου τμήματος. Δε θα ξεχάσω κιόλας ότι την 28η Οκτώβρη έγινα σημαιοφόρος. Νιώθω λύπη που θα αφήσω το σχολείο που πέρασα έξι χρόνια αξέχαστα!
Μαριαλένα
Ζένια
Νίκος
Γιώργος Τα πρώτα χρόνια στο δημοτικό θα μου μείνουν αξέχαστα. Θυμάμαι όταν οκτώ και εννιά χρονών που παίζαμε ποδόσφαιρο δίπλα στην καντίνα. Τότε μας φαίνονταν τεράστιος ο χώρος επειδή ήμασταν πολύ μικροί. Στις πρώτες δυο τάξεις είχαμε την κυρία Μαρία και στις επόμενες μέχρι την τετάρτη την κυρία Ηρώ. Αυτή η δασκάλα ήταν πάντα στο μυαλό μας. Μαζί της βλέπαμε ταινίες και παίζαμε διάφορα παιχνίδια. Στην πέμπτη και έκτη τάξη δασκάλα μας ήταν η κυρία Δέσποινα και στην τάξη μας είχαμε διαδραστικό πίνακα. Από αυτές τις τάξεις θυμάμαι τα περισσότερα όπως τις εκδρομές στην Κλειδού και το παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού στο Κάστρο. Σε αυτό το σημείο θέλω να ζητήσω συγγνώμη σε όλους τους δασκάλους που στεναχώρησα. Τώρα ξεκινάω από την αρχή σε ένα άλλο σχολείο. Και έχω ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και λύπης. Από τη μια πηγαίνω σε ένα νέο σχολείο, από την άλλη φεύγω από το αγαπημένο μου δημοτικό.
Αυτή η χρονιά είναι η τελευταία για εμάς στο Δημοτικό και είναι και η πιο ωραία. Όλες μου οι τάξεις ήταν καλές: η Α’ τάξη ήταν εύκολη στην οποία είχαμε την κυρία Ειρήνη Πιταούλη, η Β’ τάξη ήταν και αυτή πολύ εύκολη με την κυρία Ειρήνη Πιταούλη, η Γ’ τάξη ήταν με τον κύριο Δημήτρη Βαφιά, η Δ’ τάξη ήταν γεμάτη δραστηριότητες και εκδρομές με την κυρία Φανή Μοσχοπούλου, η Ε’ τάξη ήταν κυρίως πολύ μαθηματικά με τον κύριο Μανάρα και η Στ’,για την οποία δεν έχω λόγια, με την κυρία Βασιλική Ζαννίκου. Η αγαπημένη μου χρονιά είναι φέτος, διότι παρόλο που την κυρία τη νευριάζουν τα αγόρια, κάνουμε αρκετές δραστηριότητες και κατασκευές. Οι πιο αστείες στιγμές είναι όταν ο Μιχάλης κόλλησε τις φακές στο ταβάνι στη Δ’ τάξη, όταν ο κύριος Μανάρας μας έδειξε τη δύναμη με επαφή δίνοντας πατσιά στον Στάθη στην Ε’ τάξη και επίσης όταν είπε ο Στάθης να βοηθήσουν οι Έλληνες να συνληστέψουν την Αγία Σοφιά αντί να πει κάτι άλλο. Περάσαμε πολύ ωραία σε όλη τη διάρκεια του Δημοτικού αλλά φτάνει στο τέλος της. Δεν θα ήθελα να φύγω ποτέ απ’ το σχολείο, αλλά δυστυχώς δε γίνεται. Πάντως θα θυμάμαι πάντα τις φιλίες και τα αστεία που λέγαμε συνέχεια και γελούσαμε ασταμάτητα.
αιδικό Μουσείο,
Επίσκεψη στο Π
2014
Τα έξι χρόνια στο δημοτικό θα μου μείνουν αξέχαστα λόγω καλής φιλίας. Στην αρχή φοβόμουν και ντρεπόμουν όπως την πρώτη μου φορά στην τάξη που κόντεψα να βάλω τα κλάματα όμως με τον καιρό έκανα φίλους τους συμμαθητές μου. Θυμάμαι όλους τους δασκάλους μου και νοσταλγώ τα πρώτα μου μαθητικά χρόνια. Ανυπομονώ τα καλύτερα για το γυμνάσιο μα ξέρω ότι θα μου λείψουν οι φίλοι και οι δάσκαλοι μου.
Απόκριες, 2012
Μανόλης
Ευαγγελία
Νίκος
Βασίλης Μετά από έξι χρόνια στο δημοτικό, είναι δύσκολο να αποχαιρετήσω το σχολείο μου. Αξέχαστο θα μου μείνει το παιχνίδι «Θούριος» που πέφταμε στα άχυρα και το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού που εκτυλίχθηκε στο Κάστρο της Χίου. Τότε μάλιστα με την ομάδα μου είχαμε φτάσει πολύ κοντά στη νίκη. Δε θα ξεχάσω βέβαια και τους δασκάλους μου που πάντοτε με στήριζαν. Αν και στην αρχή φοβούμουν, όλα αλλάξανε όσο μεγάλωνα. Στα διαλείμματα παίζαμε με τον αδερφό μου ενώ η κυρία Μαρία, η κυρία Ηρώ, η κυρία Δέσποινα, η κυρία Τόνια και ο κύριος Γιώργος ήταν στον πλευρό μου. Το δημοτικό θα ψ μου λείψει!!!
Πέρασα σ’ αυτό το σχολείο 6 υπέροχα χρόνια. Γνώρισα πολλούς δασκάλους, έκανα πολλά πράγματα και έκανα πολλούς καλούς φίλους. Στις δυο πρώτες τάξεις είχαμε την κυρία Μαρία. Στην τρίτη και στην τετάρτη την κυρία Ηρώ. Ενώ στην πέμπτη και στην έκτη την κυρία Δέσποινα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα παιχνίδια με τις φίλες μου στην αυλή του σχολείου. Φωνές, γέλια, πειράγματα … Τώρα όμως αυτά τελειώνουν. Στεναχωριέμαι που θα αφήσω το σχολείο μου, τους δασκάλους και τους φίλους μου. Θα τα θυμάμαι πάντα μμε αγάπη! γπ! Παναγία
014
Κ ρίνα, 2
Είμαι στην Στ’ τάξη και του χρόνου θα πάω στο Γυμνάσιο. Ήρθε η στιγμή να σας περιγράψω τη σχολική μου ζωή. Στην Α’ και την Β’ τάξη είχαμε την κυρία Ειρήνη Πιταούλη. Ήταν καλή δασκάλα, μας έβγαζε έξω και παίζαμε παιχνίδια και άλλα. Στην Γ’ τάξη είχαμε τον κύριο Δημήτρη Βαφιά. Ήταν καλός δάσκαλος, μας άφηνε στην ευέλικτη να βγαίνουμε έξω. Στην Δ’ τάξη είχαμε την κυρία Φανή Μοσχοπούλου. Ήταν καλή δασκάλα. Στα Αγγλικά είχαμε την κυρία Τόνια Μπαχά και στη γυμναστική τον κύριο Γιώργο Μπογιατζή. Στην Ε’ τάξη είχαμε τον κύριο Γιάννη Μανάρα. Δεν περάσαμε ωραία. Ήταν αυστηρός. Στην Ε’ τάξη στην ευέλικτη είχαμε την κυρία Μαρία Παντελίδη. Ήταν καλή δασκάλα. Στην Ε’ τάξη είχαμε στην Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή την κυρία Βάσω και Κοινωνική στην Στ’ μας έκανε η κυρία Ανθίππη Φιαμού. Ήταν λίγο αυστηρή. Στην Στ’ τάξη πέρασα πάρα πολύ τέλεια. Η δασκάλα μας ήταν η κυρία Βάσια Ζαννίκου. Η κυρία Βάσια ήταν πάρα μα πάρα πολύ καλή δασκάλα και έκανε πολλά πράγματα. Η αγαπημένη μου τάξη είναι η Στ’ τάξη. Γιατί είχαμε την κυρία Βάσια Ζαννίκου. Ένα αστείο γεγονός είναι όταν στην Στ’ τάξη, όταν κάναμε μάθημα και ψάχναμε ένα κύβο στην τάξη και ο Μιχάλης ο Τετώνης λέει τον «Κύβο» κι εννοούσε ένα βιβλιοπωλείο στο Τάγμα. Τέλος, το Δημοτικό θα μου λείψει και θα το θυμάμαι για πάντα.
Κοπή βασιλόπιτας στην τάξη
Σε ένα μήνα κλείνουν τα σχολεία. Του χρόνου θα πάω Γυμνάσιο. Αλλά πρώτα να θυμηθώ πώς πέρασα στο Δημοτικό. Στην πρώτη τάξη μάθαμε γράμματα της Ελληνικής γραφής. Ήταν μια εύκολη τάξη με την κυρία Μαρία. Η δευτέρα τάξη πάλι με την κυρία Μαρία. Μάθαμε να μετράμε και την ορθογραφία πολλών λέξεων. Στην τρίτη τάξη με την κυρία Ηρώ μάθαμε να κλείνουμε ουσιαστικά και ρήματα. Επίσης να κάνουμε πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό και διαίρεση. Στην τετάρτη πάλι με την κυρία Ηρώ κάναμε ανάγνωση κειμένου, να βρούμε τα επιρρήματα, δ. πρότασεις και κύριες. Στην πέμπτη με τον κύριο Δημήτρη, την κυρία Δέσποινα και τον κύριο Μανάρα. Ήταν η πιο δύσκολη χρονιά. Στην έκτη κάναμε επανάληψη ό,τι είχαμε κάνει σε όλο το σχολείο. Η αγαπημένη μου χρονιά είναι η έκτη επειδή κάνουμε τα ίδια και δεν έχω δυσκολία. Πιστεύω ότι το δημοτικό ήταν τα έξι καλύτερα χρόνια της ζωής μου.
Με λένε Σέμη Μπουγδάνου και είμαι μαθήτρια της Στ’ 2 τάξης. Όπως καταλαβαίνετε σε λίγους μήνες θα πάω γυμνάσιο και θα ήθελα να κάνω ένα «play back» όλων των χρόνων που πέρασα σε αυτό το σχολείο, μαζί σας. Στην πρώτη τάξη πέρασα ωραία, διότι είχαμε μια δασκάλα που δε μας μάλωνε ποτέ και μας έκανε όλα τα χατίρια, την ίδια είχαμε και στη Δευτέρα, οπότε όπως καταλαβαίνετε πέρασα και εκεί πολύ ωραία. Η δασκάλα αυτή ήταν η κυρία Ειρήνη Πιταούλη. Στην τρίτη πέρασα καλά, είχαμε δάσκαλο τον κύριο Δημήτρη Βαφιά και είχε πολύ πλάκα. Στην τετάρτη είχαμε την κυρία Φανή Μοσχοπούλου, μια υπέροχη δασκάλα με πολύ όρεξη για «παιδιάστικα» πράγματα. Στην πέμπτη είχαμε τον κύριο Γιάννη Μανάρα. Το τι γέλιο είχαμε ρίξει δεν λέγεται κι ας ήταν λίγο αυστηρός. Στην έκτη είχαμε την κυρία Ανθίππη Φιαμού, που δεν της φερθήκαμε και πολύ καλά, παρόλο που είναι μια εξαίρετη δασκάλα. Αργότερα είχαμε την κυρία Βάσια Ζαννίκου και περάσαμε τέλεια μαζί της. Στα Αγγλικά είχαμε την κυρία Τόνια Μπαχά και στα Γαλλικά την κυρία Ειρήνη Ματθαίου, που είναι και οι δυο τέλειες δασκάλες. Η αγαπημένη μου χρονιά είναι η τετάρτη και η έκτη, διότι περάσαμε πολύ ωραία, γελάσαμε και γενικά ήταν δυο τέλειες χρονιές. Το πιο αστείο γεγονός ήταν στην πέμπτη τάξη, όταν ο κύριος Μανάρας «έδειχνε» στον Στάθη τη δύναμη με επαφή. Γενικά, δε νομίζω πως είμαι έτοιμη να αφήσω το σχολείο μου, αλλά θα προσαρμοστώ, ελπίζω…
Ιωάννα
Σέμη
Στάθης
Θοδωρής Φέτος τελειώνω την Στ’ τάξη και θα πάω στο Γυμνάσιο. Θέλω να γράψω πώς πέρασα στο σχολείο αυτό. Η αγαπημένη μου χρονιά ήταν στην Δ’ τάξη με την κυρία Φανή και η Β’ τάξη με την κυρία Ειρήνη Πιταούλη. Το αστείο που μου άρεσε σε αυτό το σχολείο είναι στην Ε’ τάξη με τον κύριο Μανάρα και το Στάθη και σκάσαμε όλοι στα γέλια. Στο σχολείο αυτό πέρασα πάρα πολύ ωραία και θα μου λείψει και καμιά φορά θα επισκεπτόμαι.
Το Δημοτικό για μένα είναι και ήταν γεμάτο αμέτρητες αναμνήσεις! Και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ! Όλα αυτό το ταξίδι για μένα ήταν το καλύτερο! Και δεν πιστεύω ότι θα περάσω περισσότερες αναμνήσεις αλλού! Γιατί αυτό το Δημοτικό είναι, ήταν και θα είναι το δεύτερό μου σπίτι! Διότι αυτό το σχολείο δε μου έμαθε μόνο να διαβάζω, να γράφω και να λύνω ασκήσεις! Μου έμαθε το καλύτερο πράγμα που πρέπει να το ξέρουν όλοι και χρησιμεύει στη ζωή! Μου έμαθε να συνυπάρχω με τους άλλους, να κάνω φιλίες και να μην το βάζω κάτω! Και αυτό το οφείλω στις δασκάλες μου! Στην κ. Ηρώ, στην κ. Μαρία, στον κ. Γιώργο, στην κ. Ειρήνη, στην κ. Βάσια και φυσικά στην κυρία μου, που μας είχε τα δυο τελευταία χρόνια! Την κυρία Δέσποινα! Λυπάμαι αν κάποια στιγμή τους στεναχώρησα ή τους απογοήτευσα, ζητώ συγνώμη! Επίσης πολύ έντονα μου έχει μείνει η τελευταία τάξη του Δημοτικού, η έκτη! Θα έδινα τα πάντα να ξαναέρθω στο Δημοτικό! Να κάτσω στις καρέκλες και να κάνω μάθημα! Να θυμηθώ τα παλιά! Να παίξω στην αυλή! Αυτή τη μεγάλη αυλή! Μου έλειψες σχολείο! Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ! Πάντα θα έχεις ένα μέρος της καρδιάς μου! Έχεις «κατακτήσει» ένα μέρος από εκείνην!!!
Απόφοιτοι 1ου Δημοτικού Σχολείου Βροντάδου - 2015
Από την παρέα λείπουν: Γιώργος Ζαννίκος Στάθης Μουτσάτσος Αντρέας Ντανάϊ Κρυσταλλία Φουτάκη
Μιχάλης Τετώνης
Αλέξανδρος Σαμπανάϊ
Χρήστος Ντεντάι
Θοδωρής Ματσάγκος
Σιδερής Ανδρεάδης
Ευαγγελία Λυγερού
κ.α Βάσια Ζαννίκου
Δημήτρης Βολίκας
Ζένια Κουφοπαντελή
Γιώργος Πίττας
Γ λυκερία Γιαννούλη
Παντελής Παϊδούσης
Κατερίνα Τριανταφυλλάκη
Βασίλης Κωστάλας
Νίκος Κωστάλας
Κυριακή Χούλη
Θανάσης Νέος
Κλεοπάτρα Τσαμπλάκου
Σταμάτης Μπουλάς
Μανόλης Μαθιούδης
Λία Αρμένη
Μαριαλένα Κυπριάδη
Γιάννης Νικολάρας
Σταμάτης Στείρος
Σέμη Μπουγδάνου
Ιωάννα Μπουλά
κ.α Δέσποινα Κοκκίνου
Νίκος Καζαγλιάς
Σε έναν μήνα μια σχολική χρονιά τελειώνει και μια νέα αρχίζει. Αλλά αυτή δεν θα είναι συνηθισμένη για μένα, αφού θα πάω στο Γυμνάσιο. Έχω πολλές αναμνήσεις από αυτό το σχολείο. Σαν χτες μου φαίνονται όλες οι χρονιές μου στο σχολείο. Ακόμα θυμάμαι και τους δασκάλους μας. Στην Α’ και Β’ τάξη δασκάλα είχαμε την κ. Ειρήνη Πιταούλη, μια έξυπνη και αστεία δασκάλα, Γ’ τάξη είχαμε τον κ. Δημήτρη Βαφιά, ένας πολύ καλός δάσκαλος, όπως και η κ. Φανή Μοσχοπούλου στην Δ’ τάξη. Επίσης καλοί δάσκαλοι ήταν ο κ. Μανάρας στην Ε’ τάξη και η κ. Βάσια Ζαννίκου στην Στ’. Μια αστεία στιγμή που θυμάμαι ήταν στην Δ’ τάξη όταν ένας συμμαθητής μου, γλίστρησε από την καρέκλα που καθόταν και έπεσε κάτω κάνοντάς μας όλους να γελάσουμε. Θα θυμάμαι τις στιγμές που έζησα στο Δημοτικό, αλλά πού ξέρεις, μπορεί στο Γυμνάσιο να είναι εξίσου αστεία.
Το Δημοτικό είναι μια ανάμνηση που θα μου μείνει αξέχαστη!!! Το Δημοτικό είναι η καλύτερη μου ανάμνηση από την Α’ τάξη θυμάμαι όταν γελούσαμε στην τάξη όταν κάποια παιδιά έκαναν αστεία. Η κυρία Μαρία ήταν καλή δασκάλα αλλά όταν δεν άντεχε άλλο φώναζε. Από την Β’ τάξη ήμουν λίγο άτακτος γιατί πείραζα άλλους αλλά στην συνέχεια άρχιζα και γινόμουν καλό παιδί. Στην Γ’ τάξη ήμουν ο καλύτερος γιατί καθόμουν ήσυχος, την κυρία την έλεγαν Φανή, δε φώναζε καθόλου και γι’ αυτό δεν κάναμε αταξίες. Στην Δ’ τάξη είχαμε τον κύριο Νίκο, ήταν αυστηρός όμως δε μας φώναζε και πολύ, αλλά περάσαμε φανταστικά. Από την Ε’ τάξη δε θυμάμαι και πολλά, μόνο όταν η κυρία μας έλεγε: βγάλτε τα βιβλία σας. Φέτος στο νέο σχολείο που ήρθα γνώρισα την κυρία Δέσποινα, είναι πάρα πολύ καλή κυρία, μας πηγαίνει εκδρομές, ασχολούμαστε και με άλλες δραστηριότητες. Τα συναισθήματά μου για τα 6 χρόνια που πέρασα θα μου μείνουν αξέχαστα, όμως όταν φύγω την καρδιά μου θα την αφήσω εδώ.
Αντρέας
Γιάννης
Θανάσης
Σταμάτης Φέτος το σχολείο τελειώνει και θα πάμε στο Γυμνάσιο, θα φύγουμε από το Δημοτικό. Στην Α’ και στην Β’ Δημοτικού είχαμε την κυρία Ειρήνη, στην Γ’ είχαμε τον κύριο Δημήτρη, στην Δ’ είχαμε την κυρία Φανή, στην Ε’ είχαμε τον κύριο Γιάννη και στην Στ’ την κυρία Βάσια. Στην Α’ τάξη κάναμε πρόσθεση, στην Β’ πολλαπλασιασμό, στην Γ’ κάναμε Αγγλικά, στην Δ’ κάναμε Ιστορία, στην Ε’ κάναμε κλάσματα και στην Στ’ κάναμε κατασκευές. Μία αστεία στιγμή που μου έρχεται στο μυαλό ήταν όταν στην Ε’ τάξη ο Στάθης ήρθε στο τμήμα μας και ο Μιχάλης τον κλείδωσε στο παράθυρο, ανάμεσα στα κάγκελα και στο τζάμι. Η καλύτερη τάξη ήταν η Ε’ που ήρθε ο Στάθης. Τώρα φεύγουμε από το Δημοτικό που ήμασταν έξι χρόνια και θα πάμε στο Γυμνάσιο άλλα τρία χρόνια.
Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω το σχολείο που με μεγάλωσε και που μου έμαθε όσα έχω μάθει μέχρι τώρα. Νιώθω χαρούμενος που θα πάω στο γυμνάσιο, αλλά νιώθω στενάχωρα που θα αποχωριστώ το σχολείο. Η πρώτη τάξη ήταν η αγαπημένη μου, μου άρεσε γιατί εκεί έμαθα τα γράμματα και γιατί είχαμε δασκάλα τεχνικό που ερχόταν κάθε μέρα και μας έφερνε ζωγραφιές. Στη δευτέρα τάξη δεν ήταν και τίποτα το ιδιαίτερο. Το μόνο που μου άρεσε ήταν η κυρία Μαρία που ήταν πολύ καλή μαζί μας και τις δυο χρονιές. Στην τρίτη και την τετάρτη τάξη είχαμε την κυρία Ηρώ που μας έλεγε πολλές πολλές αστείες ιστορίες που είχε περάσει όταν ήταν μικρή. Το πιο ωραίο όμως ήταν ότι κάθε φορά που γινόταν θεατρική παράσταση η κυρία Ηρώ πήγαινε και καμιά φορά πηγαίναμε και εμείς. Στην πέμπτη και στην έκτη τάξη ήρθε στο σχολείο μια εντελώς καινούργια δασκάλα που την είχαμε δυο χρόνια. Με την κυρία Δέσποινα πέρασα πολύ ωραία και τις δυο χρονιές. Δε θα ξεχάσω ποτέ το δημοτικό θα μου μείνει για πάντα στο μυαλό.
Θυμάμαι καλά την πρώτη φορά που ήρθα στο Δημοτικό. Τώρα όμως, έξι χρόνια, μετά έφτασε η στιγμή που θα φύγω και θα πάω στο Γυμνάσιο. Στην Α’ δημοτικού δασκάλα μας ήταν η κυρία Ειρήνη Πιταούλη. Η χρονιά πέρασε γρήγορα χωρίς να έχουμε πολλά μαθήματα, όπως και στη Β’ τάξη, αφού είχαμε την ίδια δασκάλα. Στην Γ’ τάξη είχαμε τον κύριο Δημήτρη Βαφιά. Εκείνη τη χρονιά τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα, γιατί είχαμε περισσότερα μαθήματα. Η Δ’ τάξη που ήταν ίδια σχεδόν με την Γ’ ήταν εύκολη καθώς η κυρία Φανή Μοσχοπούλου, δε μας πίεζε πολύ. Στην Ε’ τάξη είχαμε τον κύριο Γιάννη Μανάρα. Αυτή η χρονιά ήταν η δυσκολότερη χρονιά, καθώς είχαμε καινούργια μαθήματα και ο κύριός μας, μας έβαζε πολλά μαθήματα. Αλλά μας έμαθε πολλά σημαντικά πράγματα. Στην Στ’ τάξη είχαμε την κυρία Βάσια Ζαννίκου, η οποία δε μας κούραζε πολύ. Όλες οι χρονιές ήταν αξέχαστες, η καθεμιά για διαφορετικό λόγο. Η Στ’ τάξη ήταν η καλύτερη, γιατί κάναμε πολλές διαφορετικές και ενδιαφέροντες δραστηριότητες, όπως: η συμμετοχή μας σε ένα Ευρωπαϊκό πρόγραμμα, η εκδρομή στην Αθήνα, η ταινία που ετοιμάσαμε κ.α. Ένα αστείο γεγονός που θυμάμαι καλά είναι ότι στην Δ’ τάξη ο Μιχάλης την ώρα του μαθήματος είχε πάρει μερικές φυτεμένες φακές, τις πέταξε στον αέρα και αυτές κόλλησαν στο ταβάνι. Τότε όλη η τάξη άρχισε να γελάει. Ήταν πολύ αστείο και αξέχαστο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά που έζησα μέσα εκεί. Στεναχωριέμαι λίγο, γιατί θα αποχωριστώ όλους τους δασκάλους και τα παιδιά που γνώρισα.
Η τελευταία χρονιά του Δημοτικού τελείωσε και έρχεται το καλοκαίρι, αλλά, όταν τελειώσει και αυτό το καλοκαίρι, έρχεται μια άλλη σχολική χρονιά στο Γυμνάσιο. Στην Α’ τάξη είχαμε δασκάλα την κυρία Ειρήνη Πιταούλη, η οποία μας άφηνε να κάνουμε και τούμπες μέσα στην τάξη και δεν μας έβαζε σχεδόν καθόλου διάβασμα. Στην Β’ τάξη είχαμε πάλι την κυρία Ειρήνη οπότε καταλαβαίνετε πώς πέρασε η χρονιά. Στην Γ’ τάξη είχαμε δάσκαλο τον κύριο Δημήτρη Βαφιά, ο οποίος ήταν πολύ χαλαρός και καμιά φορά τις ώρες που κάναμε μάθημα μας έβγαζε έξω για διάλειμμα. Επίσης από την Β’ τάξη μέχρι την Στ’ η κυρία Τόνια Μπαχά μας έκανε Αγγλικά και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Στην Δ’ τάξη είχαμε δασκάλα την κυρία Φανή Μοσχοπούλου που ήταν από την Ξάνθη. Ήταν η πιο αστεία χρονιά στο δημοτικό, γιατί είχαν έρθει τρία καινούρια παιδιά και μέσα σε αυτά ήταν και ο Μιχάλης ο πλακατζής. Αυτά που έκανε δε λέγονται. Στην Ε’ τάξη είχαμε τον κύριο Γιάννη Μανάρα, ο οποίος ήταν αυστηρός, αλλά πάρα πολύ καλός δάσκαλος. Για να φανταστείτε κάθε Παρασκευή γράφαμε τέστ Μαθηματικά. Στην Στ’ τάξη στην αρχή είχαμε δασκάλα την κυρία Ανθίππη Φιαμού, αλλά μετά από ένα μήνα ήρθε μια πολύ καλή κυρία η Βάσια Ζαννίκου, η οποία ήταν αυτή που έκανε τη χρονιά να περάσει ευχάριστα. Στο Δημοτικό πέρασα πολύ καλά και εύχομαι σε όλους να περάσουν το ίδιο καλά με εμένα!
Αλέξανδρος
Γιώργος
Παντελής
Χρήστος Φέτος τελειώνω το Δημοτικό, αλλά πριν φύγω θέλω να θυμηθώ τις τάξεις που έχω κάνει. Στην Α’ τάξη και στην Β’ είχαμε την κυρία Ειρήνη Πιταούλη, στην Γ’ τάξη είχαμε τον κύριο Δημήτρη Βαφιά, στην Δ’ τάξη είχαμε την κυρία Φανή Μοσχοπούλου, στην Ε’ τάξη είχαμε τον κύριο Γιάννη Μανάρα, ενώ τώρα έχουμε την κυρία Βάσια που εδώ τα περάσαμε ωραία. Η αγαπημένη μου χρονιά ήταν φέτος, γιατί κάναμε πολλές κατασκευές και πολλά δεκάλεπτα. Μία αστεία στιγμή που μου έρχεται στο μυαλό είναι όταν τον Στάθη στην Ε’ τάξη τον κλειδώσαμε στο παράθυρο και όλοι γελούσαν. Αυτές τις χρονιές δεν θα τις ξεχάσω για όλη μου την ζωή.
Φέτος τελειώνω την Στ’ τάξη και την επόμενη χρονιά θα πάω στο Γυμνάσιο, αλλά έχω πολλές αναμνήσεις που θυμάμαι από το Δημοτικό. Την Α’ τάξη την έκανα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Βροντάδου και είχα για δασκάλους την κ. Μαρία, την κ. Βασιλική και τον κ. Ανδρέα. Από την Β’ τάξη ως την Στ’ τάξη στο 1ο Δημ. Σχολείο Βροντάδου. Στη Β’ τάξη είχα την κυρία Ειρήνη, στη Γ’ τάξη τον κ. Δημήτρη, στη Δ’ τάξη την κ. Φανή, στην Ε’ τον κ. Γιάννη και φέτος στην έκτη την κ. Βασιλική. Οι αγαπημένες μου χρονιές είναι όταν ήμουν στην Δ’ τάξη και η φετινή η Στ’ επειδή κάναμε και κάνουμε πολλές κατασκευές. Το πιο αστείο γεγονός συνέβη στην Ε’ τάξη με τον κύριο Γιάννη την ώρα της Φυσικής, ενώ ο Στάθης, ο διπλανός μου, έκανε φασαρία, ο δάσκαλος του είπε ότι θα του δείξει πως ασκούμε δύναμη με επαφή και του έδωσε μια πατσιά και όλοι γελούσαμε. Μου άρεσαν πάρα πολύ τα χρόνια στο Δημοτικό και θα μου λείψει το σχολείο και μερικοί δάσκαλοι και μακάρι να γύριζαν πίσω.
Εγώ ήρθα σε αυτό το σχολείο στην Δ’ τάξη. Ήταν δύσκολο για μένα γιατί προσπαθούσα να προσαρμοστώ και να κάνω νέους φίλους. Στην Ε’ τάξη τα πράγματα ήταν καλύτερα. Φέτος είναι η καλύτερη χρονιά. Έχουμε την κυρία Βάσια, η οποία με έχει στηρίξει πολύ και μου έδωσε την ευκαιρία να αναδείξω το ταλέντο μου στις κατασκευές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν στην Δ’ τάξη έριξα ένα μπολάκι με φακές στο ταβάνι της τάξης. Οι φακές κόλλησαν στο ταβάνι της τάξης και όλοι ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια. Τώρα που φεύγω απ’ αυτό το σχολείο νιώθω στεναχώρια που το αφήνω. Τέλος, αγχώνομαι για το νέο μου ξεκίνημα στο Γυμνάσιο. Anti-bulling, 2014
Τώρα πάω στην Στ’ Δημοτικού, η χρονιά τελειώνει και σε λίγο καιρό θα πάω στο Γυμνάσιο, τώρα λοιπόν θα γράψω μια έκθεση, για να τα θυμηθώ όλα! Στην Α’ και Β’ δημοτικού είχαμε την κυρία Ειρήνη Πιταούλη που ήταν μια αστεία και καλή δασκάλα, τότε ήταν πολύ ωραία με την κυρία Ειρήνη γιατί πολλές φορές μας προκαλούσε γέλιο. Στην Γ’ δημοτικού είχαμε τον κύριο Δημήτρη Βαφιά που ήταν πολύ καλός! Μας έβγαζε για διάλειμμα την ώρα της Ευέλικτης Ζώνης και ενώ την ώρα του μαθήματος κάναμε σκανταλιές, ο κύριος Δημήτρης συνέχισε να μας αποδέχεται! Στην Δ’ δημοτικού, είχαμε την κυρία Φανή Μοσχοπούλου, και αυτή πολύ καλή! Μαζί της κάναμε πολύ ωραίες κατασκευές! Στην Ε’ δημοτικού, είχαμε τον κύριο Γιάννη Μανάρα, δε μου άρεσε πολύ αυτή η χρονιά προσωπικά, γιατί ήταν πολύ αυστηρός .Τώρα … Στ’ δημοτικού! Τελευταία και καλύτερη χρονιά! Είχαμε την κυρία Βάσια Ζαννίκου, πολύ καλή δασκάλα! Αυτή η χρονιά θα μου μείνει αξέχαστη. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τις φοβερές κατασκευές που κάναμε, το χριστουγεννιάτικο bazaar, την εκδρομή στη Βουλή και ειδικά τις πρόβες για την ταινία που κάναμε, «Η τελευταία Μαύρη Γάτα», τις συζητήσεις που κάναμε, τα αστεία που λέγαμε… Όλα αυτά θα μου μείνουν αξέχαστα. Επίσης, υπήρχαν και αστεία πράγματα στο σχολείο, όπως όταν ο Μιχάλης πήρε τις φακές με το βαμβάκι (που μόλις είχε ποτίσει), τις πέταξε στον τοίχο και κόλλησαν! Το δημοτικό, είναι το δεύτερο σπίτι μου και δε θέλω να το αφήσω ποτέ, όταν θα σκέφτομαι τα παλιά κάποτε θα βάζω τα κλάματα, γιατί έφυγα από το πιο ωραίο μέρος του κόσμου!
Κλεοπάτρα
Κατερίνα
Μιχάλης
Σταμάτης Το δημοτικό τελείωσε!!! Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να αποχαιρετήσω το σχολείο που με δίδαξε αυτά τα τόσο σημαντικά και ωραία πράγματα. Θυμάμαι τα πρώτα μου χρόνια στο δημοτικό στην τάξη πολύ κοντά στο γραφείο του διευθυντή. Εκεί έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, αριθμούς και στη δευτέρα τάξη έμαθα να υπολογίζω. Στην τρίτη και στην τετάρτη τάξη που βρισκόταν ακριβώς δίπλα στο παλιό καμπανάκι, άρχισα να μαθαίνω πιο δύσκολους όρους και πιο δύσκολους υπολογισμούς. Επίσης, διάβαζα για ιστορία, θρησκευτικά και άλλα πολύπλοκα μαθήματα, όμως η κ. Ηρώ με βοήθησε πάρα πολύ να τα καταλάβω. Οι δυο τάξεις που θα μου μείνουν αξέχαστες είναι η πέμπτη και η έκτη. Ένα γεγονός που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι όταν κέρδισα το φλουρί της βασιλόπιτας της τάξης και του μαθητικού συμβουλίου! Θέλω να ευχαριστήσω τις τρεις δασκάλες που είχα όλα αυτά τα χρόνια: την κ. Μαρία που με είχε σαν παιδί της, την κ. Ηρώ που έμπαινε συνέχεια μέσα στο μυαλό μου και την κ. Δέσποινα, που με έμαθε να συνυπάρχω αρμονικά με όλους τους υπόλοιπους. Το Δημοτικό θα μου μείνει αξέχαστο και θα είναι πάντα στην καρδιά μου. Αντίο 1ο Δημοτικό Σχολείου Βροντάδου…
Φέτος είναι η τελευταία μου χρονιά στο Δημοτικό και χάρηκα πάρα πολύ που ήμουν μαθήτρια του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βροντάδου. Στην Α’, Β’ τάξη είχα την κ. Ειρ. Πιταούλη, στην Γ’ τάξη τον κ. Δ. Βαφιά, στην Δ’ τάξη την κ. Φ. Μοσχοπούλου, στην Ε’ τάξη τον κ. Γ. Μανάρα και στην Στ’ τάξη την κυρία Β. Ζαννίκου. Εκτός από αυτούς τους δασκάλους, έχω την κ. Τ. Μπαχά που μου έμαθε Αγγλικά, την κ. Ειρ. Ματθαίου που μου έμαθε Γαλλικά, τον κ. Γ. Μπογιατζή που μας έμαθε να συνεργαζόμαστε, τον κ. Δ. Μανάρα που μας έκανε για λίγες ώρες ζωγραφική. Επίσης η κ. Ανθ. Φιαμού, που ήταν η δασκάλα μας στην αρχή της χρονιάς, η κ. Μ. Νιαμονιτάκη, που μας βοήθησε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, ο κ. Λ. Κουφοπαντελής, που μας έκανε Ιστορία όταν έλειπε κάποιος δάσκαλος, η κ. Η. Αναστασάκη με τη βοήθειά της στα θεατρικά, η κ. Δ. Κοκκίνου που μας βοηθάει στο θεατράκι του τέλους της χρονιάς και η κ. Β. Κόλλια, που είναι στο ολοήμερο και μας έκανε Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή. Πάρα πολύ όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Γ. Παντελίδη το διευθυντή του σχολείου μας που τόσα χρόνια δείχνει την υπομονή και την κατανόησή του! Σε όλες τις τάξεις πέρασα πάρα πολύ καλά. Η αγαπημένη μου χρονιά είναι η φετινή, διότι η κυρία μας είναι πολύ καλή και υπομονετική. Κάνει πλάκες και λέει αστεία που μας κάνουν να γελάμε. Φτιάχνουμε μαζί της φανταστικές κατασκευές και όλα τα παιδιά του σχολείου μας λένε ότι έχουμε την πιο ωραία τάξη. Ωραία ήταν η φετινή χρονιά αλλά κατά τη διάρκειά της ήμουν πολύ στεναχωρημένη που θα φύγω. Όλες μου οι αναμνήσεις είναι στην καρδιά μου και στο σχολείο. Δεν θα τις ξεχάσω ποτέ!!!
Κυριακή
Κρυσταλλία Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω το δημοτικό, σαν χθες ήταν που πρωτοπάτησα το πόδι μου στο σχολείο, πόσο φοβισμένη ήμουν. Όμως σε λίγες μέρες το συνήθισα, οι δάσκαλοι είναι και ήταν πολύ καλοί, οι τάξεις μεγάλες και πολύ ωραία στολισμένες. Η πρώτη τάξη ήταν πολύ ωραία και δασκάλα μας ήταν η κυρία Μαρία. Ήταν και είναι ακόμα πολύ καλή και αστεία. Την κυρία Ηρώ την είχα στην τρίτη τάξη. Είναι πολύ καλή στο θέατρο, με πολύ χιούμορ και πολύ αστεία. Τότε έφυγε ο Ηλίας ένας πολύ καλός συμμαθητής μας, όμως ήρθε η Ιωάννα που είναι μαζί μας μέχρι τώρα. Τέλος η κυρία Δέσποινα στην πέμπτη και έκτη. Πολύ όμορφη, ευγενική, καλή, αστεία και με πολλές αρετές. Στην πέμπτη τάξη η κυρία Δέσποινα μας οργάνωσε μια πολύ ωραία παράσταση. Τώρα στην έκτη, η κυρία μας οργανώνει μια επίσης τέλεια γιορτή, που τη γυρίζουμε ταινία. Περνάμε φανταστικά ακόμα. Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω το Δημοτικό και λυπάμαι για αυτό. Όμως έρχεται μια καινούργια πρόκληση, μια καινούργια περιπέτεια, το Γυμνάσιο.
Αφιερώσεις, εδώ!
Σε λίγες μέρες το σχολείο τελειώνει. Όμως έχω πολλά πράγματα που δε θέλω να ξεχάσω. Θα αρχίσω από την πρώτη δημοτικού. Όταν πήγα πρώτη φορά στο Δημοτικό ένοιωθα αμήχανα. Αλλά όταν γνώρισα τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου αμέσως τα ξέχασα όλα. Στη δευτέρα δημοτικού αλλά και στην πρώτη είχα δασκάλα την κυρία Ειρήνη Πιταούλη, ενώ στην τρίτη τον κύριο Δημήτρη Βαφιά. Στην τετάρτη την κυρία Φανή Μοσχοπούλου, στην πέμπτη τον κύριο Γιάννη Μανάρα και στην τελευταία μου τάξη την κυρία Βάσια Ζαννίκου. Μια από τις στιγμές που δε θέλω να ξεχάσω είναι οι ιπτάμενες φακές. Όλα άρχισαν όταν στο σχολείο μας ζητήθηκε να φέρουμε μια γλάστρα με λουλούδια. Ένας συμμαθητής μου έφερε φακές. Στην αρχή τις πότιζε και τις φρόντιζε. Κάποια μέρα τις βαρέθηκε. Ξαφνικά την ώρα του μαθήματος πήρε τις φακές και τις πετούσε ψηλά και τις έπιανε. Μετά από λίγο παρατήρησε ότι οι φακές δεν έπεφταν αλλά είχαν κολλήσει στο ταβάνι. Αυτά όλα θα τα θυμάμαι και θα τα έχω πάντα φυλαγμένα στα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι πάντα να περνάω τόσο καλά, όσο και στο Δημοτικό.
Αθήνα, έξω από τη Βουλή, 2015
015
Αγ. Ισιδώρου, 2
λή, 2015
Έξω από τη Βου
Μουσείο Ακρόπολης, 2015 Παιχνίδι θησαυρού στο Κάστρο της Χίου, 2015
ιογράφο, 2013
Επίσκεψη σε αγ
Στο σκινοχώραφο, 2013
«Η τελευταία μαύρη γάτα», 2015
Καλοτάξιδοι!
Το Αναμνηστικό εκδόθηκε με δαπάνη του Συλλόγου Γονέων