Σενάριο- 2η Φάση by ria papamanoli

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου Θεματική ενότητα: Η αποδημία-Ο καημός της ξενιτιάς-η προσφυγιά 2η φάση: Για τον όρο μετανάστες- Μπρεχτ (σχολικό βιβλίο), Αιολική γη- Βενέζης, Το ταξίδι-Κουγιάλης)( 3 διδακτικές ώρες) Κείμενο 1: Αιολική γη- Βενέζης Τα άστρα όλα έχουν βγει. Ταξιδεύουν στο Αιγαίο τα παιδικά μας όνειρα. Το κύμα χτυπά τη μάσκα του καϊκιού μας και τα κοιμίζει. Κοιμηθείτε, όνειρά μας. Στην ξένη χώρα που πάμε, πρόσφυγες, τι άραγες να μας περιμένει, τι μέρες να είναι ν' ανατείλουν; […] Ταξιδεύουν στο Αιγαίο τα όνειρά μας. Η γιαγιά μας κουράστηκε. Θέλει να γείρει το κεφάλι της στα στήθια του παππού, που έχει καρφωμένα πίσω τα μάτια του μπας και ξεχωρίσει τίποτα από τη στεριά, τίποτα απ' τα Κιμιντένια. Μα πια δε φαίνεται τίποτα. Η νύχτα ρούφηξε μέσα της τα σχήματα και τους όγκους. Η γιαγιά γέρνει το κεφάλι της να το ακουμπήσει στα στήθια που την προστατέψανε όλες τις μέρες της ζωής της. Κάτι την μποδίζει και δεν μπορεί να βρει το κεφάλι ησυχία. Σαν ένας βόλος να είναι κάτω από το πουκάμισο του γέροντα. – Τι είναι αυτό εδώ; ρωτά σχεδόν αδιάφορα. Ο παππούς φέρνει το χέρι του. Το χώνει κάτω απ' το ρούχο, βρίσκει το μικρό ξένο σώμα που ακουμπά στο κορμί του και που ακούει τους χτύπους της καρδιάς του. – Τι είναι; – Δεν είναι τίποτα, λέει δειλά ο παππούς, σαν παιδί που έφταιξε. Δεν είναι τίποτα. Λίγο χώμα είναι. – Χώμα! Ναι, λίγο χώμα απ' τη γη τους. Για να φυτέψουν ένα βασιλικό, της λέει, στον ξένο τόπο που πάνε. Για να θυμούνται. Αργά τα δάχτυλα του γέροντα ανοίγουν το μαντίλι όπου είναι φυλαγμένο το χώμα. Ψάχνουν κει μέσα, ψάχνουν και τα δάχτυλα της γιαγιάς, σαν να το χαϊδεύουν. Tα μάτια τους, δακρυσμένα, στέκουν εκεί. – Δεν είναι τίποτα λέω. Λίγο χώμα. Γη, Αιολική Γη, Γη του τόπου μου. Κείμενο 2: Το ταξίδι- Κουγιάλης Έβαλε στο μπαούλο του είδη πρώτης ανάγκης μόνο εκείνα που θα του χρειάζονταν που πίστευε πως θα του ήταν απαραίτητα γι’ αυτό το μακρινό και άγνωστης διάρκειας ταξίδι. Έβαλε ρούχα, μερικά βιβλία, σημειώσεις του, τα όνειρα, τις έμμονες ιδέες και τα βάσανά του. Έβαλε ακόμη μια φωτογραφία πρόσφατη μήπως και το ταξίδι τον αλλάξει τόσο δραστικά που δεν θ’ αναγνωρίζει πια τον εαυτό του, τον εαυτό του που εγκατέλειπε για ένα τόσο μακρινό και άγνωστης διάρκειας ταξίδι

[1]

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου Θεματική ενότητα: Η αποδημία-Ο καημός της ξενιτιάς-η προσφυγιά Ημερολόγιο: Το α κείμενο έδωσε στα παιδιά τη διάκριση πρόσφυγα- μετανάστη. Συζητήθηκαν γενικά οι μετακινήσεις των ανθρώπων και από τι καθορίζονται. Οι μαθητές είπαν πως μπορεί κάποιος να φεύγει για δουλειά ή επειδή παντρεύτηκε σε άλλο μέρος ή λόγ πολέμου ή για πολιτικούς λόγους. Μία μαθήτρια είπε τους λόγους για τους οποίους μετακινήθηκε η δική της οικογένεια. Το ίδιο έκανε και η Μαρία, η φιλόλογος τους, που τους μίλησε για τις δικές της μετακινήσεις που είναι πολλές λόγω του ότι ο άντρας της είναι στρατιωτικός. Μίλησε για τα συναισθήματά της κάθε φορά που πρέπει να αλλάξει τόπο. Τα παιδιά συγκινήθηκαν από την ιστορία της. Το β κείμενο συγκίνησε τα παιδιά. Ρωτούσαν να μάθουν τι έγινε ο παππούς. Δεν συνδύασαν τον τίτλο με την μικρασιατική καταστροφή. Το συνδύασαν περισσότερο με τα όσα ακούνε για τους πρόσφυγες που έρχονται με πλοία από την Τουρκία στο Αιγαίο. Δεν κατάλαβαν στην αρχή γιατί ο παππούς παίρνει χώμα. Στη συζήτηση που ακολούθησε η Μαρία τους μίλησε για όσα έχει πάρει από τους τόπους που πέρασε. Και για αυτό που κουβαλάει μαζί της κάθε φορά που αλλάζει τόπο.( Η Μαρία μου ζήτησε να μην το γράψω). Τους εξήγησε τι σημαίνει γι αυτήν. Το γ κείμενο έδωσε αφορμή και προέκταση για όσα ήδη είχαν συζητηθεί στο β κείμενο. Αυτά που παίρνει μαζί του τους φάνηκαν πιο φυσιολογικά κι έτσι μίλησαν για δικά τους αγαπημένα αντικείμενα. Τους άρεσε πολύ αυτή η δραστηριότητα. Ήθελαν να μιλήσουν όλα. Επίσης: οι μαθητές δεν έφεραν όλοι φωτογραφίες ούτε ζωγράφισαν. Επέλεξαν να γράψουν το κείμενο αλλά φωτογραφίες έφεραν λίγα παιδιά. Τα κείμενα που έφεραν είναι πολουτροπικά μόνο με τις προφορικές αφηγήσεις που τα συνόδευαν. Κάθε μαθητής έβαλε μόνο ένα τίτλο στη φωτογραφία του. Τα παιδιά πάντως επηρεάστηκαν τόσο από τα κείμενα όσο κι από τις αφηγήσεις της Μαρίας. Η προτίμηση που έδειξαν στα γραπτά κείμενα συνδέεται με το ότι με τη Μαρία ασχολούνται πολύ με τη δημιουργική γραφή. Δραστηριότητες:  Φωτογραφίζω κάτι αγαπημένο (μέρος, γειτονιά, αντικείμενο, κ.λπ.) που θα έπαιρνα μαζί μου στη βαλίτσα.  Τι θα παίρνατε μαζί σας φεύγοντας από τον τόπο σας και γιατί; Να περιγράψετε κάτι αγαπημένο που θα περιέχει η βαλίτσα.

Τα κείμενα των μαθητών 1. Φωτογραφίες με τη θέα από το σπίτι μου για να θυμάμαι τον τόπο μου, τη γειτονιά μου. Γιάννης. Π.

[2]

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου Θεματική ενότητα: Η αποδημία-Ο καημός της ξενιτιάς-η προσφυγιά

2) Κάθε καλοκαίρι ξαπλωμένος στην ξαπλώστρα βλέπω το ηλιοβασίλεμα. Αυτό δεν θέλω να το ξεχάσω και θα το πάρω μαζί μου. Γιώργος

[3]

3) Ελένα. Η Αγόριανη μου θυμίζει όμορφες μέρες με την οικογένειάμου. Χαρά, ξενοιασιά. Θα τις έπαιρνα μαζί μου για να θυμάμαι αγαπημενα πρόσωπα σε όμορφες στιγμές.

[4]

[5]

[6]

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου Θεματική ενότητα: Η αποδημία-Ο καημός της ξενιτιάς-η προσφυγιά 4) Το Κάστρο στην Κάρυστο για να θυμάμαι τον αέρα που φυσάει, τα βράχια που είναι Ελλάδα. Ευάνθης

[7]

[8]

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου Θεματική ενότητα: Η αποδημία-Ο καημός της ξενιτιάς-η προσφυγιά 5) Η θέα από την ταράτσα του σπιτιού μου, ο ουρανός. Έφη Τ.

[9]

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου Θεματική ενότητα: Η αποδημία-Ο καημός της ξενιτιάς-η προσφυγιά 6) Φωτογραφίες με αγαπημένα πρόσωπα.( Ιωάννα)

[10]

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου Θεματική ενότητα: Η αποδημία-Ο καημός της ξενιτιάς-η προσφυγιά 7) Βασίλης: η δική μου βαλίτσα

ΚΕΙΜΕΝΑ:

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]