ﺷﺎﻩﺑﻴﺖﻫﺎﻱ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺷﻌﺮ ﭘﺎﺭﺳﻲ ﺑﻪﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥﺟﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﻋﺰﻳﺰِ ﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﺑﺪﻳﻊ ﺩﺭ ﻓﻴﺴﺒﻮﻙ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ
ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺎﻩﺑﻴﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ ،ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﻤﺎﻣﻲ
ﺑﻴﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩﻡ ﻛﭙﻲ ﮔﺮﻓﺘﻢ ،ﺍﻣﺎ ﺩﻟﻢ ﻧﺸﺪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻛﻤﻲ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺷﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﻜﺸﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮگﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﺔ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭﺍﻥ ﺷﻌﺮ ﭘﺎﺭﺳﻲ ،ﻫﺪﻳﻪ ﻛﻨﻢ؛
ﻧﻜﺘﺔ ﻳﻚ :ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖﻫﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻗﺎﻱ ﺑﺪﻳﻊ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺳﺘﻲ
ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺍﻳﻢ.
ﻧﻜﺘﺔ ﺩﻭ :ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﭘﺴﻮﻧﺪ »ﺍﻱ« ﻳﺎ »ﻳﻲ« ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻴﻮﺓ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻮﺷﺘﻦ
ﻭﺍژﻩﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮﻥ »ﺁﺩﻡﻫﺎﻳﻲ ،ﻛﺘﺎﺏﻫﺎﻳﻲ ،ﻛﻨﺎﻳﻪﻫﺎﻳﻲ ﻭ «...ﻛﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻡ ﻭ ﺩﺭ ﻭﺍژﻩﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ »ﺍﻱ«
ﺑﻪﻣﻌﻨﺎﻱ »ﺍﺳﺘﻲ« ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ،ﻫﻤﺎﻥﺳﺎﻥ )ﺍﻱ( ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺎ ﻣﻬﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﭘﺎﺭﺳﺎ
ﭘﻴﻠﻪﻱ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺍﺑﺮﻳﺸﻢ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﺷﻤﻊ ﺣﻖ ﺩﺍﺷﺖ ،ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻧﻤﻲﺁﻳﺪ ﻋﺸﻖ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺧﻴﺎﻝ ﺧﺎﻡ ﭘﻠﻨﮓ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻣﺎﻩ ﺟﻬﻴﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺯ ﺑﻠﻨﺪﺍﻳﺶ ،ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺧﺎﻙ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ *** ﻣﻲﺩﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﺩﻡ ﻧﺰﺩ ﺍﻣﺎ ﭘﺪﺭﺕ ﻭﺣﻲ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﻛﺎﻇﻢ ﺑﻬﻤﻨﻲ *** ﺍﻱ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺳﺮ ﻣﺰﻥ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﻳﻦﺳﺎﻥ ﻧﺎﺷﻜﻴﺒﺎ ﻟﺤﻈﻪﻳﻲ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺟﺎﻥ! ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻨﺸﻴﻦ ،ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ *** ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﻱﺳﺖ ﺑﺮﺩﻧﻲ ،ﺍﻣﺎ
ﺑﻪ ﻏﺒﻄﻪ ﻣﻲﻧﮕﺮﻡ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺳﺒﻜﺒﺎﺭﺍﻥ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ *** ﺗﻨﻬﺎﻳﻲﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺳﻬﻢ ﻛﻤﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ ﻋﺎﻟﻤﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﻬﻤﻨﻲ *** ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻤﻊ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﭘﺮﻭﻳﺰ ﺑﻴﮕﻲ ﺣﺒﻴﺐﺁﺑﺎﺩﻱ *** ﺑﻪ ﺷﺐ ﻧﺸﻴﻨﻲ ِﺧﺮﭼﻨﮓﻫﺎﻱ ﻣﺮﺩﺍﺑﻲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻗﺺ ﻛﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲِ ﺯﻻﻝ ﭘﺮﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﻬﻤﻨﻲ *** ﻫﻤﭽﻮ ﻋﻜﺲ ﺭﺥ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻛﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺩﺭﺩﻟﻢ ﻫﺴﺘﻲ ﻭ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎﺳﺖ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ
*** ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﻳﺪ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺗﻴﺮﻡ ﺭﻩ ﺧﻄﺎ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﺪﺭ ﻧﻪ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺭﻗﺼﻴﺪ ﻣﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﻫﺮﺟﺎﻳﻲ ﻣﺮﻳﻢ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﺯﻛﺮﻳﺎ ﺍﺧﻼﻗﻲ *** ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﻟﺖ ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺷﺒﻴﻪ ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﺣﺎﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻤﻲ *** ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺧﻄﻴﻢ ﺁﺭﻱ ﻣﻮﺍﺯﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﻫﺮﺩﻭ ﺑﺎﻭﺭﻣﺎﻥ ﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﺮﺳﻴﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ *** ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻏﻴﺮﺕ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﻲ ﻭﺻﻞ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ
ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ،ﻧﻴﺮﻧﮓ ﺯﻟﻴﺨﺎ ﺭﺍ... ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺁﺏ ﻃﻠﺐ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺮﺍﺩ ﻧﻴﺴﺖ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻬﺎﻧﻪﻳﻲﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺑﻴﺎ ﺭﻩ ﺗﻮﺷﻪ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻲﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﺁﻳﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ؟ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﻣﻬﺪﻱ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﺛﺎﻟﺚ *** ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻏﻢﺍﻧﮕﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﻛﺮﻡ ﻛﻮﭼﻚ ﺍﺑﺮﻳﺸﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﻗﻔﺲ ﻣﻲ ﺑﺎﻓﺖ ﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﭘﺮﻳﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ *** ﺍﺯ ﺣﺎﺻﻞ ﻋﻤﺮ ﺑﻪﻫﺪﺭ ﺭﻓﺘﻪﺍﻡ ﺍﻱ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺎﺭﺍﺿﻲﺍﻡ ،ﺍﻣﺎ ﮔﻠﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ
*** ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﻥ ﻭﺧﻨﺠﺮ ﮔﻔﺘﻲ ﻭﺷﺪ ﻣﻜﺮﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﻋﺮ! ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﮕﻮ ،ﺑﺒﺎﺭﺍﻥ ! ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ *** ﻳﻚ ﻧﻘﻄﻪ ﺑﻴﺶ ﻓﺮﻕ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺭﺟﻴﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪﻳﻲ ﺑﺘﺮﺱ ﻛﻪ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲﺍﺕ ﻛﻨﻨﺪ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺑﺪﻧﺎﻣﻲ ﻣﺮﻳﻢ ﻫﻤﻪ ﺗﻘﺼﻴﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩ ﻋﻴﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﻟﺶ ﻣﺎﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻧﻤﻲﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲﺯﺍﺩﻩ *** ﺳﻌﻴﺪ ﻳﻮﺳﻔﻲ ﺁﻳﻴﻨﻪﻭﺍﺭ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺳﻴﻨﻪ ﺻﺎﻓﺎﻥ ﺁﻥ ﺁﻫﻨﻴﻦ ﺩﻝ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﻫﻢ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﺎﺭﺍ ﺳﻌﻴﺪ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻜﻲ *** ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻲ ﭼﻜﺎﺭ ﺩﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻱ ﺍﺳﻴﺮﻡ ﺩﺍﻧﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﭼﻜﺎﺭ
ﻣﻬﺪﻱ ﻓﺮﺟﻲ *** ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺯﺍﻭﻳﻪﻱ ﻳﻚ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺳﻨﮕﺘﺮﻳﻦ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺟﺎ ﺑﺸﻮﻱ ﻣﻬﺪﻱ ﻓﺮﺟﻲ *** ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﻱ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﺗﻮﺳﺖ ﺍﻱ ﻛﺎﺵ ﺗﻨﮓ ﺗﺮ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻠﻲﺭﺿﺎ ﺑﺪﻳﻊ
***
ﻫﻲ ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻧﻜﻦ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ
ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻧﻴﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻤﺎﻧﻲ ،ﻭﻟﻲ ﻧﺮﻭ! ﻣﻬﺪﻱ ﻓﺮﺟﻲ ***
ﺳﺨﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻭﻱ ،ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻴﺎﻳﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻗﺼﻪﻱ ﺗﻠﺦ ﻣﺮﺍ ﺳﺮﺳﺮﻩﻫﺎ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻨﺪ ﻛﺎﻇﻢ ﺑﻬﻤﻨﻲ ***
ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺷﻤﻴﻢ ﺍﺕ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺍﻱ ﺗﻦ ﺑﻲ ﺳﺮ
ﭼﻮﻥ ﺷﻴﺸﻪﻱ ﻋﻄﺮﻱ ﻛﻪ ﺩﺭﺵ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ
ﺳﻌﻴﺪ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻜﻲ *** ﺑﻲ ﺗﻮﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﻴﺮ ﺻﺪ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻣﻴﺸﻮﻡ ﻣﻮﻗﻊ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ،ﺑﺨﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﻛﻤﻲ... ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲﺯﺍﺩﻩ *** ﺑﻨﺪﻱ ﺑﻪ ﭘﺎﻱ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﺎﺭﻱ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺩﺭ ﺣﻴﺮﺗﻢ ﻛﻪ ﺷﻬﺮﻩ ﺑﻪ ﺑﻲ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﻳﻢ ﻏﻼﻡﺭﺿﺎ ﺷﻜﻮﻫﻲ *** ﭘﻴﺮﻡ ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﺩﻟﻢ ﻳﺎﺩ ﺟﻮﺍﻧﻲ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﺑﻠﺒﻞ ﺷﻮﻗﻢ ﻫﻮﺍﻱ ﻧﻐﻤﻪ ﺧﻮﺍﻧﻲ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭ ﺗﺒﺮﻳﺰﻱ *** ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ ﻭﺗﻮﺳﺖ ،ﻣﺮﺍ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺰﻥ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻄﺮﻑ ﺷﻴﺸﻪ ﺣﻼﻝ ﺍﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﺻﺎﺩﻕ ﻓﻘﺎﻧﻲ
*** ﻣﻦ ﺑﺎ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﺎﻓﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﺷﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺍﻫﻞ ﺟﻬﻨﻢ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﺣﺘﻴﺎﺟﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﻚ ﺗﻮﻳﻲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻡ... ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﻧﺠﻤﻪ ﺯﺍﺭﻉ *** ﻣﻮﻣﻨﻢ ﻛﺮﺩﻱ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺟﺎ ﺯﺩﻱ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﭼﻴﺴﺖ ﺑﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺵ !؟ ﺟﻮﺍﺩ ﻣﻨﻔﺮﺩ *** ﺣﺎﻟﻢ ﭼﻮ ﺩﻟﻴﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﺑﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻟﺸﻜﺮ ﺩﺷﻤﻦ ﭘﺴﺮﻱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﺟﻨﺘﻲ *** ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺍﺭﺍﺩﺕ ﺩﺍﺭﻡ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺩﻱﻣﺎﻩ ﺩﻟﻢ ﮔﻮﺷﺔ ﭼﺸﻤﻲ ﺩﺍﺭﻱ؟؟ ﺟﻮﺍﺩ ﻛﻠﻴﺪﺭﻱ ***
ﺑﻴﺴﺘﻮﻥ ﺩﻳﺸﺐ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺟﺎﺩﻩﻳﻲ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻛﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﺣﻤﻴﺪﺭﺿﺎ ﺑﺮﻗﻌﻲ ***
ﺯﻣﻴﻦ ﺳﮕﺶ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﺪﺍ ﺷﺮﻑ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﮔﺮ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﺩﻟﻴﻞ ﺳﻘﻮﻁ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻮﺳﻮﻱ *** ﺑﺴﺘﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻐﺾ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺷﻌﻠﻪﻭﺭ ﺍﺳﺖ ﭼﻮﻥ ﻳﺘﻴﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺤﺶ ﭘﺪﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﺴﻲ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﻣﻬﺪﻱ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﺛﺎﻟﺚ ***
ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺭﻭﺩ ﻣﻮﺍﺯﻱ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﺷﺪﻡ ،ﻛﺎﺵ ﺗﻮ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺸﻮﻱ
ﻣﻬﺪﻱ ﻓﺮﺟﻲ ***
ﺷﺐ ﺩﺭﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﮕﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺻﺒﺢ ﻣﻲﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﺦِ ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ! ﺣﺴﻴﻦ ﺟﻨﺘﻲ *** ﻫﻤﺪﻣﻲ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﻲﻳﺎﻓﺘﻢ ﺁﻩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪﺍﻡ ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﻲ ﻧﺒﻮﺩ ﻋﻠﻲﺭﺿﺎ ﺑﺪﻳﻊ ***
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﻭﺻﻞ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﭘﻴﺮﻫﻦ ﻳﻮﺳﻒ ﻛﻨﺎﻳﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻔﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ ***
ﺳﻮﺍﻝ ﻛﺮﺩﻡ ﺍﺯﺍﻭ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺳﻜﻮﺕ ﺭﻳﺨﺖ ﺑﺮﺍﻳﻢ ،ﺟﻮﺍﺏ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮﺩ ﺣﻤﻴﺪﺭﺿﺎ ﺑﺮﻗﻌﻲ *** ﺷﻚ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﺷﻚ ﻣﻲ ﺭﻳﺰﻧﺪ ﻣﺎﻫﻲ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺍﺷﻚ ﻣﺎﻫﻲ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺁﺏ ﺩﺭﻳﺎ ﺷﻮﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻳﻐﻤﺎ
*** ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺟﻨﮕﻲ ﻙ ﻣﻮﻫﺎ ﻛﻤﺎﻥ ﺍﺑﺮﻭ ﺭﺍ ﺳﻴﺎﻩ ﻟﺶ ﺭ ﻋﻠﻲﺭﺿﺎ ﺑﺪﻳﻊ *** ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺁﻫﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﺻﻴﺪ ﭘﻨﺠﻪ ﺷﻴﺮﻱ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺗﺮ ﺷﻴﺮﻱ ﻛﻪ ﺻﻴﺪ ﭼﺸﻢ ﺁﻫﻮﻳﻲ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺣﺘﺎ ﺍﮔﺮ ﻧﺒﺎﺷﻲ ﻣﻲﺁﻓﺮﻳﻨﻤﺖ ﭼﻮﻧﺎﻧﻜﻪ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺳﺮﺍﺏ ﺭﺍ ﻗﻴﺼﺮ ﺍﻣﻴﻦ ﭘﻮﺭ *** ﻣﻴﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻤﺎ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎﺳﺖ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﭘﻴﭽﺶ ﻣﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﺑﺪﻳﻊ *** ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﻭﺟﻲ ﻭ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮﻱ
ﺩﻧﻴﺎ ﺩﻫﻦ ﻛﺠﻲﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻻﻛﻠﻨﮕﻬﺎ . . . ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﺑﺪﻳﻊ *** ﻧﺸﻜﻨﺪ ﺩﺳﺖ ﻗﻔﺲﺑﺎﻑ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﻧﻈﺮ ﺭﺍﻩ ﭘﺮﻭﺍﺯﻡ ﺍﮔﺮ ﺑﺴﺖ ،ﺭﺓ ﻧﺎﻟﻪ ﻧﺒﺴﺖ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﻗﻬﺎﺭ ﻋﺎﺻﻲ *** ﭼﻮﻥ ﺑﺮﻩ ﻣﻲﭼﺮﻳﺪ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺭﺍ ﺁﺩﻡ ﺍﮔﺮ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺧﺪﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺯﻧﺪﻩﻳﺎﺩ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰﻭﻱ *** ﺳﻮﺭﻩﻱ ﭼﺸﻢ ﺧﺮﺍﺑﺖ ،ﺣﻜﻢ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﺷﺮﺍﺏ ﺳﻔﺮ ﺗﻜﻮﻳﻦ ﻧﮕﺎﻫﺖ ،ﻣﮋﺩﻩﻱ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﻗﻴﺼﺮ ﺍﻣﻴﻦ ﭘﻮﺭ *** ﺗﻮ ﺧﻮﺑﻲ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻛﻪ ﻫﻮﺍ ﺧﻮﺏ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺍﺻﻼ ﻫﻮﺍﻱ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺧﻮﺏ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﻱ ﺗﻮ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺮﺯﺑﺎﻥ
*** ﻣﺎ ﭘﻠﻨﮕﻴﻢ ﻧﮕﻮ ﻟﻜﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻨﻪﻱ ﺗﻮﺳﺖ ﺧﻄﺎ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺑﺎ ﺩﻟﺖ ﺣﺴﺮﺕ ﻫﻢﺻﺤﺒﺘﻲﺍﻡ ﻫﺴﺖ ،ﻭﻟﻲ ﺳﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺯﺑﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻭﺍﺩﺍﺭﻡ؟ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﻱ *** ﺗﻮ ﺁﺏ ﺑﺮﺩﻩﺍﻱ ﺍﺯ ﭼﺎﻩ ،ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺸﺘﺎﺏ ﻫﻨﻮﺯ ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺼﺮﻱ ﺩﺭﻭﻥ ﺍﻳﻦ ﭼﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﭘﺮﺳﺎ