Voorleesweek verhalenbundel 2023 by Pelckmans

Iedereen Leest initieert

Pelckmans trakteert

VOOR LEES WEEK

Word jij mijn voorleesbuddy? verhalenbundel

18-26 NOVEMBER 2023

Voorleesweek is een initiatief van Iedereen Leest. Alle info op voorleesweek.be Bekijk onze sociale mediakanalen voor meer info en uitleg over onze (voor)leesprojecten. facebook.com/pelckmans.be twitter.com/Pelckmans_be instagram.com/pelckmans.be Bekijk alle videofragmenten met onze auteurs op voorleesweek.pelckmans.be

Word jij mijn voorleesbuddy?

Iedereen Leest zoekt 10.000 voorlees buddy’s. Meld je aan op voorleesweek.be.

voorleesweek.be

Wat vind je in deze bundel? Voorleestips

Boekentips voor de allerkleinsten

3-6 jaar Hansje Pansje Kevertje

2 De Langelievelotjeslaan

3 Max en Ribbeltje

Inge Bergh met illustraties van Kristina Ruell Janis Ooms met illustraties van Ilse Hermans Emi Catteeuw & Yarne Daeren

6-9 jaar 4 Het dikke Boeboekssprookjesboek

5 Toosje Tollebrok

6 HOUT

Marc de Bel met illustraties van Frieda Van Raevels Tess Thyssen met illustraties van Emma Thyssen Kim Crabeels & Marc Herremans met illustraties van Dieter de Schutter

9-12 jaar 7 Voor de nieuwe maan

8 De Zeven Sleutels 1: Het pad van de roverkoning

9 Geheime Opdracht

106

Tine Lefebvre met illustraties van Jacques & Lise Tom Rijpert

Luc Descamps

Voorleestips Maak van voorlezen een feest! Hierbij enkele tips om voorlezen nog leuker te maken.

Kies een boek dat bij jullie past. Sluit bijvoorbeeld aan bij een thema dat leeft bij je kind (broertje of zusje krijgen, rouw, pesten, ...), bij zijn of haar interesses of bij de waarden die je zelf wil doorgeven. Creëer een voorleesmoment en -plaats. Na het eten, voor het slapen, in een leeshoekje of gezellig samen in de zetel. Zo wordt dit voor je kind een herkenbaar moment van verbinding en verbeelding.

Geef ruimte voor reactie. Las korte pauzes in, kijk je kind aan wanneer het reageert en ga daar samen verder op in. Stel vragen tussendoor of laat iets zoeken in de tekeningen: zo weet je meteen of je kind het verhaal begrijpt. Herhaling werkt! Lees een paar keer hetzelfde verhaaltje voor. Dat biedt houvast en herkenning. Je kind vindt het superleuk om, na een tijdje, het verhaal zelf te kunnen aanvullen. Ook heel goed voor het geheugen! Maak het voorlezen interactief. Laat je kind zelf zinnetjes aanvullen. Voorspel samen het verhaal. Lees de eerste pagina en voorspel wat er zou kunnen gebeuren in het verhaal. Verzin eens (samen) een ander verhaal bij de tekeningen van een prentenboek. Heel stimulerend voor de verbeelding van het kind.

voorleesweek - 4

Varieer! Spreek met een gek stemmetje, gebruik een accessoire zoals een leuke hoed of laat een handpop het verhaaltje vertellen.

Boekentips voor de allerkleinsten (0-3 jaar) Voorlezen aan baby’s en peuters, kan dat? Absoluut, want hoe eerder je begint, hoe groter het effect op de taalontwikkeling van je kind. Bovendien is het een ideaal moment om lekker met je kleintje te genieten van elkaars gezelschap!

Eend zegt miauw

Dat kan ik niet, dat kan ik wel

ISBN 978 94 6337 773 7

ISBN 978 94 6401 860 8

Zeg alle geluiden vrolijk mee, terwijl de dieren Eend vertellen hoe het moet.

Een vrolijk omkeerboek dat lezertjes uitnodigt om zelf na te denken over hun eigen talenten.

Mijn lievelingsdieren In het bos

In de zoo

In de zee

Bij de boer

ISBN 978 94 6383 285 4

ISBN 978 94 6383 286 1

ISBN 978 94 6383 287 8

ISBN 978 94 6383 288 5

Kartonboekjes met kleurrijke tekeningen om er samen met je baby een voorleesmoment voor alle zintuigen van te maken.

5 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Waarom wil Hansje zo graag naar boven klimmen? • Hoe komt het dat dit tot nu toe niet lukt? • De libel komt Hansje twee keer helpen. Wat brengt ze voor hem mee?

voorleesweek - 6

Bekijk hier de voorleesvideo.

Hansje Pansje Kevertje Inge Bergh met illustraties van Kristina Ruell Hansje Pansje Kevertje, die klom eens op een heg. Neer viel de regen, die spoelde Hansje weg. Op kwam de zon, die maakte alles droog. Hansje Pansje Kevertje, die klom toen weer omhoog. Dat liedje kennen we allemaal! Maar weet je ook waarom Hansje zo zijn best deed om naar boven te klimmen? En hoe het afloopt met zijn zusje en die vreselijke oude Vril? Je leest er alles over in dit heerlijke boek op rijm. Ontdek het verhaal achter het beroemde lied en nog veel meer. Op elke prent in dit boek valt ontzettend veel te zien! Bovendien vind je achterin ook een heleboel activiteiten. Leuk voor thuis en in de klas! 3-6 jaar ISBN 978 94 6429 184 1 7 - voorleesweek

535273_184_hansjepansje_pag12.pdf

9/08/23

15:21

Oh! dacht Hansje. Sapperlootjes! Ik breek die oude spin haar pootjes! Hij zwaaide met zijn vuist, heel fel. Mijn zus opvreten, wat denkt ze wel! Ik zal meteen naar boven gaan om die Vril op haar smikkel te slaan!

voorleesweek - 8

535273_184_hansjepansje_pag13_CIN.pdf

9/08/23

15:22

9 - voorleesweek

535273_184_hansjepansje_pag14_CIN.pdf

voorleesweek - 10

9/08/23

15:23

535273_184_hansjepansje_pag15_CIN.pdf

9/08/23

15:24

Ook al had Hansje veel verdriet, erg lang treuren deed hij niet. Hij droogde zijn tranen en ging op pad. Maar... PLETS en PLATS en SPETTER, SPAT! De regen maakte alles

NAT! En Hansje gleed pardoes omlaag tot onder in de beukenhaag...

11 - voorleesweek

535273_184_hansjepansje_pag16_CIN.pdf

9/08/23

15:25

‘Ach, Hansje’, huilde moeder Pansje. ‘Geef het alsjeblieft toch op. Straks eet die Vril jou ook nog op!’ Maar Hansje schudde woest zijn hoofd. Hij dacht aan wat hij had beloofd. ‘Moekelief, wat zeg je daar? Opgeven? Vergeet het maar! Ik moet en zal naar boven gaan. Ik wil die Vril op haar smikkel slaan!

voorleesweek - 12

535273_184_hansjepansje_pag17_CIN.pdf

9/08/23

15:26

13 - voorleesweek

535273_184_hansjepansje_pag18_CIN.pdf

voorleesweek - 14

9/08/23

15:27

535273_184_hansjepansje_pag19_CIN.pdf

9/08/23

15:28

De zon maakte alles weer droog en Hansje klom terug omhoog, van tak naar tak, van blad naar blad. Maar... PLETS en PLATS en SPETTER, SPAT! Alles werd opnieuw

KLETSNAT! En toen gleed Hansje weer omlaag, tot onder in de beukenhaag...

15 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Ziza laat dirkje donderwolk lachen door een scheetje te laten. Waarmee laat jij jouw vriendjes lachen? • Regels moeten er zijn, maar zijn niet altijd even leuk. Welk regeltje vind jij niet prettig? • Lekker! Heksensoep! Heb jij dat al gemaakt? En waarmee maak jij jouw geheime drankje?

voorleesweek - 16

Bekijk hier de voorleesvideo.

De Langelievelotjeslaan Janis Ooms met illustraties van Ilse Hermans Kijk verwonderd binnen in de Langelievelotjeslaan, waar scheetjes worden gelaten en foempidompelreuzen bestaan. Waar je buikpijn krijgt van ’t lachen, maar ook plaats is voor gemis. Waar elk huis een avontuurtje om bij weg te dromen is. Een fantasierijk voorleesboek op rijm, vol kleurrijke personages en bonte emoties. 3-6 jaar ISBN 978 94 6337 697 6 17 - voorleesweek

HOBBELWEG in ’t huisje met de groene deur waar de dakgoot altijd lekt daar woont dirkje donderwolk nooit is hij opgewekt hij moppert en hij zeurt altijd lijkt nooit eens goedgezind hij zucht al bij het opstaan als hij aan zijn dag begint

536198_697_Lotjeslaan.indd 10

voorleesweek - 18

14/06/2023 09:57

tot ziza op een warme dag al fietsend langs hem reed ze liet toen door de hobbelweg een superdikke scheet zijn oren gingen naar omhoog en hij schoot in de lach wanneer ze hem nu tegenkomt roept hij zelfs goeiedag

536198_697_Lotjeslaan.indd 11

14/06/2023 09:57

19 - voorleesweek

REGELS niet in haar neusje peuteren niet lopen door het huis niet eten in de zetel niet te lang voor de buis niet roepen in de oren niet springen in die plas niet lachen als er iemand valt niet rollen in het gras

536198_697_Lotjeslaan.indd 12

voorleesweek - 20

14/06/2023 09:57

niet zeuren in de auto niet likken aan haar hand niet blazen door een rietje niet eten van het zand wat een stomme regels ziza blijft toch een kapoen wanneer er niemand kijkt gaat zij toch stiekem alles doen

536198_697_Lotjeslaan.indd 13

14/06/2023 09:58

21 - voorleesweek

HEKSENSOEP wala, pol en ziza maken toverheksensoep met takjes, zand en water en een schepje vogelpoep een regenworm die hakken ze in stukjes heel erg klein ze zoeken gras en bloemen malen alles superfijn ze roeren tot het overloopt en gooien in de pot hun geheime ingrediënt een groen propje mensensnot 14

536198_697_Lotjeslaan.indd 14

voorleesweek - 22

14/06/2023 09:58

als je van hun drankje proeft gaan je haren recht omhoog je nagels krijgen alle kleuren van de regenboog maar ziek worden gebeurt niet meer en nooit voel je nog pijn hun toverheksendrankje is een wondermedicijn

536198_697_Lotjeslaan.indd 15

14/06/2023 09:58

23 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Max en Ribbeltje wonen in de stad op de allerhoogste verdieping van een heel hoog appartementsgebouw in Brussel. Waar woon jij? En hoe ziet jouw ideale woonplek eruit? • Max gaat in het boek op zoek naar waar ze vandaan komt. Heb jij veel broers of zussen? Ben je hier geboren of elders? Heb je pleegzussen of broers? Misschien woont je oma of opa wel bij je in huis? • De dieren in het boek zijn vaak diertjes die veel mensen vies vinden. Welk dier vind jij vies? En waarom?

voorleesweek - 24

Bekijk hier de voorleesvideo.

Max en Ribbeltje Emi Catteeuw & Yarne Daeren Max woont bij Dieu, op de hoogste verdieping van wat ooit het hoogste gebouw van Brussel was. En ze heeft een parachute. Vliegen kan ze als de beste. Maar landen? Dat is andere koek! Op een dag vliegt Max tegen een gillende roze sliert aan. Die gillende roze sliert blijkt een regenworm te zijn die Ribbeltje heet… Een verhaal over vriendschap, moed en aanvaarding dat je leesantennes helemaal doet kriebelen. 3-6 jaar ISBN 978 94 6337 374 6

25 - voorleesweek

535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 4

voorleesweek - 26

5/05/2023 08:40

535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 5

5/05/2023 08:40

27 - voorleesweek

6 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 6

voorleesweek - 28

5/05/2023 08:40

Dit is Max. ‘Klopt!’ roept ze enthousiast. ‘Ik was een lekker dikke baby. Ik had dikke armen, dikke benen, dikke tenen en dikke vingers. Ik had zelfs een dikke tong. Ik woog wel meer dan vijf kilo! Dat is evenveel als vijf pakken melk, of suiker, of bloem. Pak dat maar eens vast!’

En dit is Dieu. Dieu zorgt voor Max. ‘Ze lag hier beneden in de hal,’ vertelt hij.

7 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 7

5/05/2023 08:40

29 - voorleesweek

‘Helemaal alleen. Een kleine, roze, pasgeboren baby. Nou ja, klein… Ze was iets groter dan gemiddeld. Sindsdien woont Max hier bij mij. Helemaal boven in wat ooit het allerhoogste appartementsgebouw van Brussel was. Wel bijna veertig verdiepingen hoog.’

8 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 8

voorleesweek - 30

5/05/2023 08:40

Max duwt een groot luik open en staat plots boven op het dak van hun appartement. ‘Niet naar buiten gaan zonder je pak, hè!’ roept Dieu. ‘Wees gerust, ik heb mijn pak aan!’ roept Max terug.

9 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 9

5/05/2023 08:40

31 - voorleesweek

Max draagt een mooi blauw pak. Het heeft overal ritsen, zakken en knoopjes. ‘Zelf gemaakt,’ vertelt Max trots. ‘Euh, met een beetje hulp van Dieu misschien.’ Ze doet een rits open. ‘Hier zitten mijn lievelingskoeken. En daar zit mijn sapje voor straks.’ Max opent steeds meer ritsen, zakken en knoopjes. ‘Hier zitten bokalen om insecten in te bewaren. Oei, dit is mijn tandenborstel. Die heb ik niet nodig. Dit is mijn kompas, zodat ik altijd de weg terugvind. Superlijm, tandenstokers, veertjes, rietjes, paperclips…’ Max ratelt maar door.

10 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 10

voorleesweek - 32

5/05/2023 08:40

‘En kijk, op mijn rug zit een parachute. Met dit pak ben ik altijd veilig en op alles voorbereid.’

Max kijkt graag naar de wolken. Ze tuurt naar de lucht. Tot er opeens heel snel iets voorbijzoeft.

‘HEEEEEEEELLLLLLLLLLLUUUUUUUUPPPP.’ ‘Huh? Slingert er nu een roze sliert door de lucht?’ vraagt Max zich af. Ze springt, zonder na te denken. En voor ze het weet, hangt ze te wapperen aan de poten van een kraai. Hoog boven de stad. Steeds hoger en hoger.

11 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 11

5/05/2023 08:40

33 - voorleesweek

‘Wat doe jij nu? Ben je je leven beu?’ gilt de roze sliert. ‘Jij riep toch om hulp?’ antwoordt Max een beetje verward. ‘En als iemand om hulp roept, dan help ik.’ ‘Ben je helemaal gek? Straks vreet die vogel ons allebei op!’ gilt de roze sliert. ‘Rustig maar. Ik moet even nadenken,’ zegt Max. Ze ritst een zakje open en haalt er een grote witte

12 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 12

voorleesweek - 34

5/05/2023 08:40

veer uit. ‘Wat moet ik met die veer?’ schreeuwt de roze sliert. ‘Ik hang tussen de poten van een vogel. Ik weet niet of je het doorhebt, maar ik heb geen armen!

IK BEN EEN REGENWORM! STRAKS WORDEN WE GEVOEDERD AAN DE KRAAIENJONGEN!’ Max laat één arm los, reikt naar boven en kietelt de buik van de kraai. De poten van de vogel gaan open en de regenworm tuimelt naar beneden.

13 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 13

5/05/2023 08:40

35 - voorleesweek

Max laat los, valt naar beneden en vangt de regenworm op in haar handen. Snel trekt ze aan het touwtje van haar parachute. Daar zweven ze. Allebei door de lucht. Niet meer aan de poten van de kraai, maar aan de parachute. Terwijl ze naar beneden dwarrelen, bedankt de regenworm Max uitvoerig. ‘Pfjoe, dat scheelde geen haar! Sorry hoor, ik raak nogal snel in paniek. Dat was echt superdapper van je!’ ‘Mag ik jou een naam geven?’ vraagt Max.

14 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 14

voorleesweek - 36

5/05/2023 08:40

‘Ik kreeg nog nooit een naam,’ antwoordt de regenworm. ‘Wat denk je van Ribbeltje?’ vraagt Max. ‘Omdat ik zo’n mooie ribbels heb?’ vraagt de regenworm. ‘Ja,’ antwoordt Max. ‘Wil je eens voelen aan mijn ribbels? Ze zijn een beetje glibberig, maar ook heel lekker zacht.’

‘Kijk daar! Ons dak!’ roept Max. Het dak is makkelijk te herkennen vanuit de lucht. Er groeit een hele oude eikenboom uit Dieus appartement. ‘Hou je vast, Ribbeltje. We gaan landen!’ roept Max.

15 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 15

5/05/2023 08:40

37 - voorleesweek

‘Pas op voor die boom!’ schreeuwt Ribbeltje nog. ‘Dat was wild,’ zucht Ribbeltje opgelucht. ‘Ik heb er honger van gekregen!’ ‘Hou je van koek?’ vraagt Max. Max ritst haar linkerborstzak open. Ze haalt er haar lievelingskoek uit en kraakt hem in tweeën. Ze geeft de helft aan Ribbeltje. Samen eten ze koek in de kruin van de boom. Dan gaat het luik van het dak opeens open. ‘Hoi, Max,’ zegt Dieu. ‘Ik dacht al dat ik je hoorde. Ik kom je halen.

16 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 16

voorleesweek - 38

5/05/2023 08:40

We gaan eten. En dan je bed in.’ Dieu kijkt Max verbaasd aan. ‘Heb jij je parachute gebruikt?’ ‘Ja!’ roept Max blij. ‘Ik heb een nieuwe vriend gemaakt! Hij heet Ribbeltje.’ Dieu klimt de boom in en komt bij hen zitten. ‘Waar komen regenwormen eigenlijk vandaan?’ vraagt Max. ‘Wij wonen onder de grond,’ antwoordt Ribbeltje trots.

17 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 17

5/05/2023 08:40

39 - voorleesweek

‘Dieu, weet jij waar ik vandaan kom? Wie weet kom ik ook onder de grond vandaan?’ vraagt Max. ‘Nee toch, lieve Max. Jij komt niet onder de grond vandaan. Het is daar trouwens koud en donker. Jij bent toch bang in het donker?’ vraagt Dieu. ‘Nee hoor!’ roept Max ontzet. ‘Helemaal niet! Of misschien een heel klein beetje,’ geeft ze toe.

18 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 18

voorleesweek - 40

5/05/2023 08:40

‘Kijk eens naar mijn buik. Zijn dat geen ribbels?’ vraagt Max nieuwsgierig. ‘Laat je buik eens zien?’ vraagt Dieu. ‘Hmm, ik zie geen ribbels.’ ‘Zeker? Voel ik echt niet een beetje glibberig aan?’ vraagt Max. ‘Jij bent niet glibberig,’ antwoordt Dieu. ‘Voel eens aan jouw buik en aan mijn ribbels tegelijk,’ vraagt Ribbeltje. ‘Dat voelt anders,’ antwoordt Max sip. ‘Wees blij dat je geen regenworm bent. Heeft iemand ooit al eens geprobeerd jou in twee stukken te hakken?’ vraagt Ribbeltje zielig. ‘Iedereen denkt maar dat wij regenwormen plots

19 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 19

5/05/2023 08:40

41 - voorleesweek

20 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 20

voorleesweek - 42

5/05/2023 08:40

met zijn tweeën zijn als je ons in twee stukken hakt. Niet dus. Wij hebben wel degelijk een hoofd.’ Dieu kijkt Max bezorgd aan. ‘Jij weet toch dat je geen regenworm bent? Je was een baby toen je geboren werd.’ ‘Ik zag eens baby’s op de televisie,’ zegt Max.

21 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 21

5/05/2023 08:40

43 - voorleesweek

‘Pasgeboren baby’s. Die waren heel glibberig en slijmerig. Een beetje zoals regenwormen. Misschien vonden mijn ouders dat heel vies?’ ‘Hé, ik ben helemaal niet vies!’ roept Ribbeltje. ‘Dat vind ik ook niet, maar veel mensen vinden glibberig en slijmerig vies. Dieu, denk je dat mijn ouders me daarom hebben achtergelaten?’ vraagt Max een beetje verdrietig. ‘Ik denk het niet, ik hou in elk geval van glibberig en slijmerig,’ zegt Dieu.

‘LANG LEVE SLIJMERIG EN GLIBBERIG!’

22 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 22

voorleesweek - 44

5/05/2023 08:40

roept Ribbeltje vrolijk. ‘Iedereen die glibberig of slijmerig is mag hier komen wonen,’ zegt Dieu. ‘En ik zal altijd voor je zorgen, Max.’

23 535568_374_Max en Ribbeltje_volledig_10.indd 23

5/05/2023 08:40

45 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Wat mocht roodmutsje zeker NIET doen van mama? • Hoe heet het bos waarin de oma van roodmutsje woont? • Wat stopten roodmutsje, oma en de jager in de opengesneden buik van drifter?

voorleesweek - 46

Bekijk hier de voorleesvideo.

Het dikke Boeboekssprookjesboek Marc de Bel met illustraties van Frieda Van Raevels In het begin was er Niets. Toen kwam het Woord. En het Woord werd Sprookje. Ook in de wereld van de Boeboeks vertellen ze sprookjes, al zien die er een tikkeltje anders uit. Maak kennis met Grasgroentje en de Dwergmuizen, Roodmutsje, Soes en Piepje, Assepoep, Braambloempje, De Puitprins, Rozabel en het Pukkelbeest én de omgekeerde wereld in Berre en de Pukkelfeeks. Voor lezers die Het grote Boeboeksgroeiboek en Het Keutelleuke Boeboeksverhalenboek verslonden hebben en zin hebben in meer leesplezier. 6-9 jaar ISBN 978 94 6337 730 0 47 - voorleesweek

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 32

voorleesweek - 48

09/08/2023 13:54

Roodmutsje

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 33

09/08/2023 13:54

49 - voorleesweek

r was eens een lief, klein meisje.

Iedereen noemde haar Roodmutsje. Omdat ze altijd het rode mutsje droeg dat ze van haar

oma Elvira had gekregen.

‘Roodmutsje,’ zei moeder op een dag. ‘Oma is ziek. Breng haar deze honingkoeken en deze fles vlierbessenwijn. Daar is ze verlekkerd op.’ ‘Ja, mama,’ knikte Roodmutsje. ‘En blijf niet t r e u z e l e n langs de weg, wees niet te nieuwsgierig en wijk in geen geval van het pad af!’ ‘Nee, mama,’ beloofde Roodmutsje. Ze nam de mand en vertrok.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 34

voorleesweek - 50

09/08/2023 13:54

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 35

09/08/2023 13:54

51 - voorleesweek

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 36

voorleesweek - 52

09/08/2023 13:54

Oma Elvira woonde een heel eind dieper in het Biezebos. In een knus holletje onder de Knoestige Eik, aan de andere kant van de Biesbeek. Dus stapte Roodmutsje flink door. Ook al woog de mand almaar zwaarder en geurde het overheerlijk naar kamperfoelie op het zachte mos onder de grote vliegenzwam. ‘Hallo, Roodmutsje,’ sprak opeens een stem. Roodmutsje draaide zich met een ruk om. Ze bekeek de grote zwerfkater benieuwd van kop tot teen. ‘Wie ben jij?’ vroeg ze. ‘Mijn naam is Drifter,’ antwoordde de kater. Hij maakte een die pe buiging. ‘Waar ga jij naartoe, Roodmutsje?’ ‘Naar oma Elvira. Ze is ziek. Ik breng haar deze mand met koeken en wijn.’ ‘Ach zo,’ glimlachte Drifter breed. ‘Ik moet toevallig ook die kant op. Zal ik die zware mand voor je dragen?’ ‘Graag,’ knikte Roodmutsje.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 37

09/08/2023 13:54

53 - voorleesweek

‘Kijk eens wat een mooie bloemen!’ wees Drifter naar de knalgele lisbloemen die de oevers van de Biesbeek sierden. ‘Waarom pluk je niet een boeket voor je oma?’

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 38

voorleesweek - 54

09/08/2023 13:54

‘Schitterend idee!’ vond Roodmutsje. ‘Oma is dol op bloemen.’ Ze verliet het pad en plukte de ene bloem na de andere, terwijl Drifter zo snel hij kon naar het holletje van oma Elvira liep.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 39

09/08/2023 13:54

55 - voorleesweek

‘Wie is daar?’ vroeg oma toen Drifter aan de deur klopte. ‘Roodmutsje,’ antwoordde de valse kater met een kleine meisjes-stem. ‘Ik breng koeken en wijn.’ ‘Kom binnen, schat, de deur is niet gesloten.’ Drifter duwde de deur open, sprong op oma toe en verslond haar in één hap. Eigenlijk in twee happen, want oma was niet van de magerste.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 40

voorleesweek - 56

09/08/2023 13:54

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 41

09/08/2023 13:54

57 - voorleesweek

‘Hé, wat vreemd?’ dacht Roodmutsje toen ze wat later bij het holletje van oma aankwam. ‘De deur staat open.’ Ze ging naar binnen en liep tot bij de oude slaapslof. ‘Kijk, oma! Dit boeket heb ik voor jou geplukt!’ straalde ze. Maar oma zag er heel vreemd uit met haar slaapmuts zo diep over haar ogen. Roodmutsje trok het ding wat hoger. ‘Hè, wat heb jij grote oren, oma,’ merkte ze nu pas. ‘Zo kan ik je beter horen,’ antwoordde Drifter met een schriel stemmetje. ‘En wat een grote ogen!’ ‘Zo kan ik je beter zien.’ ‘En wat een grote handen!’ De kater grijnsde verlekkerd zijn vlijmscherpe gebit bloot. ‘En wat een scherpe tanden!’ schrok Roodmutsje. ‘Daarmee kan ik je beter opeten!!’ gromde de griezel.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 42

voorleesweek - 58

09/08/2023 13:54

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 43

09/08/2023 13:54

59 - voorleesweek

De kater veerde overeind, greep Roodmutsje beet en schrokte ook haar gulzig naar binnen. Daarna dook hij weer in oma’s slaapslof en viel luid snurkend in een diepe slaap. Jager Kristoforus, die voorbij het holletje van oma Elvira kwam, hoorde het gesnurk en kwam nieuwsgierig een kijkje nemen. ‘Alle keutels!’ schrok de man toen hij Drifter met een flink gezwollen buik in oma’s slaapslof zag liggen.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 44

voorleesweek - 60

09/08/2023 13:54

Hij nam zijn mes en sneed de buik van de gulzige kater open. ‘Oef, net op tijd!’ blies oma opgelucht, terwijl ze zich uit de buik van de kater wrong. ‘Erg gezellig was het daar niet.’ ‘En erg fris rook het daar ook niet,’ gruwde Roodmutsje met dichtgeknepen neus. Ze haalden snel enkele grote stenen en stopten die in Drifters buik. Oma naaide die weer mooi dicht.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 45

09/08/2023 13:54

61 - voorleesweek

’Auw,’ kreunde de slokop toen hij wat later wakker werd. ‘Die twee hapjes liggen behoorlijk op mijn maag. Een slokje water zal me goed doen.’ Hij strompelde het hol uit en liep naar de Biesbeek. Maar toen hij zich voorover boog om te drinken, sleurden de stenen in zijn buik hem het water in. Hij spartelde nog twee keer boven water, maar verdronk uiteindelijk toch.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 46

voorleesweek - 62

09/08/2023 13:54

Het nieuws dat Drifter dood was deed snel de ronde in en om het Biezebos. Iedereen herademde. Zoiets moest natuurlijk worden gevierd. Niet alleen jager Kristoforus, maar ook alle vrienden en vriendinnen van Roodmutsje en oma Elvira werden uitgenodigd. Moeder bakte zeven manden met honingkoeken en oma schonk een vat van haar zelfgemaakte braambessenwijn. Er werd lekker gegeten, gedronken en gedanst op de muziek van de Pimpelmoezen, het orkestje van de familie Bosmuis. Het feest werd hoe langer hoe vrolijker en duurde tot in de vroege uurtjes.

536276_730_Boeboeks_Sprookjes.indd 47

09/08/2023 13:55

63 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Kun jij met je oren bewegen zonder ze aan te raken? En kan jouw voorleesbuddy het? • Is er iets dat jij kunt waar je lang voor hebt moeten oefenen om het te kunnen? En ben je daar trots op? • Heb jij al eens meegemaakt dat iemand jou niet geloofde, terwijl je echt niet aan het liegen was?

voorleesweek - 64

Bekijk hier de voorleesvideo.

Toosje Tollebrok Tess Thyssen met illustraties van Emma Thyssen Toos is acht en op weg naar negen. Ze heeft de beste zus, een uitdagende broer en een babybroer. Ze heeft een moeder, een vader, een oma, geen opa. Toos heeft ook een oom. Honkel Echtbert. Enne... Echtbert is een hond. Hij loopt op zijn achterpoten, zoeft rond op zijn skateboard en draagt kleren. Die oma hem aandoet. Dat Echtbert soms aan zijn eigen kont snuffelt, lijken de grote mensen niet te zien. Toos weet niet of de grote mensen in haar familie écht een beetje blind zijn en doof. Of dat ze gewoon erg goed zijn in doen alsof. Ooit bezorgde honkel Echtbert Toos hartzeer. Wanneer dat nog een keer dreigt te gebeuren, is het welletjes voor haar. Het wordt tijd dat iedereen ziet wat zij ziet. Dapper smeedt Toos een knettergek onthullingsplan. Maakt ze het waar? 6-9 jaar ISBN 978 94 6337 361 6 65 - voorleesweek

Dat ging vlot. Ik lees de brief hardop en overloop de cadeaus met Si. We spreken af dat Si mee gaat blaffen in de finale. Ik noteer ‘BLAFTRAINING’ op Het Plan. Een signaal. Dat heb ik ook nodig. Si stelt voor dat ik al knipogend de finale aan haar signaleer. Maar ik kan iets anders en ik kan het nog maar sinds kort. Het is iets waarvan ik vijf jaar lang gedacht heb dat het magie was. Juf Kristel kon het. Ik vond het zo wonderlijk dat ik het ook wilde kunnen. Ontelbare uren heb ik geoefend. De laatste maandag voor de kerstvakantie hadden we een toets voor rekenen. Ik was snel klaar en besloot de wachttijd te vullen met trainen. Een rechte rug maken, de voeten stevig op de grond. Ogen dicht en rondkijken in mijn hoofd, speuren naar de oorspieren. Vervolgens grondig voelen: haren perfect stilhouden, en ook de wenkbrauwen, want die willen weleens mee op stap gaan. Enkel opspannen wat er opgespannen moet worden en dan: bewegen. En opeens, pardoes, in de klas, na vijf jaar trainen, na duizend keer opgeven en duizend en een keer

TOOSJE_TOLLEBROK_DEF_2023.indd 131

voorleesweek - 66

17/04/2023 10:10

herbeginnen, lukte het: ik bewoog mijn oren zonder eraan te komen! Van blijheid sprong ik hoog op van mijn stoel. Een feestgil ontsnapte uit mijn keel en deed de hele klas naar mij kijken. Mijn wangen werden rood. Die van meester Mats ook. Het was de eerste keer ooit dat er een meester of juf boos was op mij. Ik mocht ‘het komen uitleggen na de les’. Ik was opper-echt blij dat het me gelukt was. Het was bijna niet te geloven en het liefst van al wilde ik meteen naar juf Kristel lopen om het te laten zien. Tegelijk vond ik het ultra-jammer dat ik mijn fantastische meester teleurgesteld had. Met mijn buik helemaal overhoop zat ik daar, voor zijn bureau, op het ongehoorzame-kinderen-stoeltje. De meester vroeg waarom ik had geroepen tijdens de toets. Ik wilde laten zien waarom ik zo verrukt was geweest. Maar door de zenuwen lukte het niet mijn oren nog een keer te bewegen. Meester Mats geloofde mij niet. Ik zag het in zijn ogen. Ik zag en voelde dat hij dacht dat ik loog. En toen volgden ook nog de woorden: ‘Niet liegen, Toos.’ Ik beet op de binnenkant van mijn wangen om de

TOOSJE_TOLLEBROK_DEF_2023.indd 132

17/04/2023 10:10

67 - voorleesweek

tranen tegen te houden… Het lukte me niet. In drie woorden tijd veranderde de beste meester ooit in een kwetsende kwelgeest. Sinds die dag is meester Mats enkel nog mijn meester. Vroeger voelde het alsof hij ook een grote-mensenvriend was. Maar ik kan geen vrienden zijn met iemand die mij niet gelooft. Dat is het lelijke stukje van mijn oren-magie-ontdekkingstocht. Het mooie stuk is dat ik het kan! Ik ben het enige kind dat ik ken dat dit kan. En dáárom wordt dit het signaal tijdens Het Grootste Plan.

TOOSJE_TOLLEBROK_DEF_2023.indd 133

voorleesweek - 68

17/04/2023 10:10

69 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Heel het bos is fan van Boom. Waar lees je dat bijvoorbeeld in de tekst? Kan je in de tekeningen ook een paar voorbeeldjes vinden? • Bedenk zelf wat Boom nog zoal kan met zijn lievelingstak! • In dit bos wonen soms verrassende dieren. Welk beestje hoort hier eigenlijk niet thuis? • Kan je voorspellen hoe de storm alles in één klap verandert? • Boom bestaat ook écht. Al is hij in het echte leven geen boom maar een sportman. Kan jouw juf of meester je wat meer vertellen over Marc Herremans?

voorleesweek - 70

Bekijk hier de voorleesvideo.

HOUT Kim Crabeels & Marc Herremans met illustraties van Dieter De Schutter Boom is de allergrootste. Zijn kruin is de kroon op het bos. Van de bladsnijdersmieren tot de olifant: alle dieren bewonderen hem mateloos – in het bijzonder Booms lievelingstak. Maar tijdens een storm slaat het noodlot toe: in Booms kruin zit een knik en één tak ligt op de grond. Precies die ene! Wat is Booms leven zonder zijn lievelingstak? Een ontroerend, humoristisch en hoopvol verhaal over zorgen en ombuigen – en over Boom met zijn hart van hout. 6-9 jaar ISBN 978 94 6337 361 6 71 - voorleesweek

Stel je dit eens voor: een bos. Diep en donker. Geen flardje licht dringt tot de bodem door. En zelfs geen geluid … Alleen, af en toe, een ‘Ooh!’ of een ‘Aah!’ uit snaveltjes en snuiten van dieren die op een afstandje staan te kijken,

536542_806_Hout.indd 8

voorleesweek - 72

25/10/2023 14:04

vol bewondering, voor die ene boom die heel dat bos in de schaduw zet. ‘Wel heb je van zijn leven …’ ‘Zoiets groots?’ ‘Nog nooit.’

536542_806_Hout.indd 9

25/10/2023 14:04

73 - voorleesweek

536542_806_Hout.indd 10

voorleesweek - 74

25/10/2023 14:04

Boom is de allergrootste. Zijn kruin is de kroon op het bos. ‘Goud voor de winnaar!’ glundert de zon. En ze straalt nog wat harder. Vooral voor Boom. Booms takken zijn dan ook het sterkst. ‘Zie je die ene dikke daar?’ ‘O!’ ‘Die tilt met gemak een hele olifant.’ Nu vraag jij je vast af: ‘Wat doet zo’n olifant hier, in een bos zo ver van huis?’ ‘Ha!’ Olifant wist ook niet dat het kon. Tot dus die ene tak, dik en sterk en even lang als lenig, ‘Precies die!’ hem daar van de grond plukte om hem hier weer neer te poten. ‘Booms lievelingstak kan dat.’ ‘Dat en nog veel meer.’

536542_806_Hout.indd 11

25/10/2023 14:04

75 - voorleesweek

536542_806_Hout.indd 12

voorleesweek - 76

25/10/2023 14:04

En zijn wortels ... Die kunnen zelfs nog verder! Dwars door humuslagen en kamers van konijnen heen. Tot helemaal aan de andere kant, waar ze walvisvinnen kietelen en vulkanen doen uitbarsten in een bulderende lach. Al komt zoiets maar zelden voor … ‘Of wat had je gedacht?’ ‘Alsof Boom niets belangrijkers aan zijn hoofd heeft.’ Boom wil altijd nog iets groter, net een ietsjepietsje verder. Vandaag een walvis of een vulkaan. Morgen misschien de maan?

536542_806_Hout.indd 13

25/10/2023 14:04

77 - voorleesweek

‘On-ge-loof-lijk!’ zingen de bladsnijdersmieren als één stem uit honderd mondjes. Booms blaadjes zijn de beste, maar voor hun knutseluurtje knippen ze liever in blaadjes van andere bomen. Hoe aardig Boom ook met de zijne zwaait, de miertjes durven niet. ‘Hij is ook zo groot en wij zijn klein’, zoemen ze in koor.

536542_806_Hout.indd 14

voorleesweek - 78

25/10/2023 14:04

‘O, stel je toch eens voor!’ ‘Een hol in zo’n droom van een boom!’ roepen de heertjes Specht in hun vlucht. Maar ze fladderen haastig door. ‘Want een gat in zo’n pracht van een stam?’ ‘Dat is toch echt te bont?’

536542_806_Hout.indd 15

25/10/2023 14:04

79 - voorleesweek

‘Laat staan zo’n rommelig nest’, zucht Eekhoorn met een zweem van spijt. Als troost propt ze een pootvol nootjes in haar mond. Boom is haar idool. In zijn buurt trillen de borstels op haar oortjes zo vervaarlijk. Als Boom maar niets merkt! ‘Ach …’ Hoog daarboven heeft hij vast geen oog voor eekhoornoren. Of voor wat van ver op hem af …

536542_806_Hout.indd 16

voorleesweek - 80

25/10/2023 14:04

536542_806_Hout.indd 17

25/10/2023 14:04

81 - voorleesweek

‘STORM!’ ‘Wat een KLAP!’

536542_806_Hout.indd 18

voorleesweek - 82

25/10/2023 14:04

‘Wat een RAMP!’

536542_806_Hout.indd 19

25/10/2023 14:04

83 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Wat denk je dat er gaat gebeuren? • Wie is Bores? • Hoe ziet het eiland waarop Bores woont er volgens jou uit? • Heb jij jongere broers of zussen? Wat vond jij ervan toen die kwamen? • Wie denk jij dat de Landrotten zijn?

voorleesweek - 84

Bekijk hier de voorleesvideo.

Voor de nieuwe maan Tine Lefebvre met illustraties van Jacques & Lise Bores heeft alles om gelukkig te zijn. Vrijdag, zijn trouwe hond. Ark, het eiland dat zijn ouders zelf bouwden in het Zondermeer. Maar dan komt Maan, zijn nieuwe zusje van het Vasteland. Als Bores wenst dat zijn zusje verdwijnt en die wens ook uitkomt, lijkt alles weer rustig te worden op Ark. Of toch niet: ook Vrijdag is immers nergens meer te bekennen. Om zijn hond te zoeken, vertrekt Bores voor het eerst naar het Vasteland. Maar daar moet hij uitkijken voor de Landrotten waar Mama en Papa hem altijd voor hebben gewaarschuwd. Over hoe het is om een zus te krijgen. En nog meer over hoe het is om een broer te zijn. 9-12 jaar ISBN 978 94 6337 327 2 85 - voorleesweek

535390_327_VoorDeNieuweMaan.indd 14

voorleesweek - 86

15/02/2023 15:36

EEN Zusje

Boven op Bores’ rug, net op de plek waar vleugels hadden gezeten als hij een elfje was geweest, zit een bult. Een kleine bochel waardoor het lijkt alsof hij voortdurend een lichte buiging maakt en tegelijkertijd de hele wereld op zijn schouders draagt. De bult zit er sinds kort. Daarvoor liep Bores gewoon rechtop zoals elke andere jongen dat doet: met zijn kruin parallel aan de stammen van de bomen en het puntje van zijn neus naar de wolken gericht. De enige manier waarop je de wereld rondom je volledig in je op kunt nemen. Maar toen beslisten Mama en Papa dat het eiland te

535390_327_VoorDeNieuweMaan.indd 15

15/02/2023 15:36

87 - voorleesweek

groot was. Te groot, in ieder geval, om er enkel met zijn drietjes en een hond te wonen. Ze zeiden nog iets over hoeveel plek ze in hun harten hadden, maar Bores was toen al naar de steiger gerend. Grote harten, bah. Dus daar zit hij nu. Maandagmiddag, voeten in het water, bultje vol zorgen op zijn rug. De steentjes die hij met alle kracht naar het water keilt, willen maar niet op het oppervlak ketsen. Hij hoort al enkele minuten het geronk van Papa’s motorbootje luider worden. Als hij goed heeft geteld, legt het bootje over exact honderdzesendertig tellen aan bij de steiger. Bores woont met zijn ouders en Vrijdag, de hond, op een klein eiland in het Zondermeer. Zijn ouders bouwden het eiland zelf, helemaal van nul. Er is een woonhuis met een groot terras op palen, waar Papa altijd Bores’ dikke, blonde haar knipt met behulp van een bloempot. Links van het huis staat een grote moestuin en rechts een lange schuur waarin Mama boten bouwt en Papa pottenbakt. Op het puntje van het eiland ligt een strand dat precies groot genoeg is om er een zandkasteel met een gracht te bouwen. In de duinen erachter staat een vuurtoren, vanwaaruit je net boven de bomen aan land kunt kijken. Bores’ favoriete plek is echter het dak van het boot-

535390_327_VoorDeNieuweMaan.indd 16

voorleesweek - 88

15/02/2023 15:36

huis, vlak naast de steiger. Hij picknickt er vaak samen met Vrijdag en krijgt nog altijd kriebels in zijn buik als hij vanaf het dak naar beneden duikt in het water. Zijn recordtijd om een toertje rond het eiland te zwemmen is drie minuten. Bores is – sorry: was – enig kind en dat heeft hij altijd prima gevonden. Hij kan helemaal alleen de pan met pudding schoonlikken, hij kan altijd boven in het stapelbed en er is niemand die zijn dominostenen omverloopt. Broertjes of zusjes zijn alleen maar een last. Als het van hem afhangt, hoeft er niemand meer bij. Hij heeft de voorbije weken elke dag gewenst dat zijn zusje er niet komt. Dat vraagt hij aan Oma Zalig in de hemel. Vanmorgen heeft hij het ook gedaan: knielen op de bolletjesmat in zijn kamer, handen vouwen en heel hard denken: alsjeblieft geen zusje alsjeblieft geen zusje alsjeblieftgeenzusje. En dat zusje komt nu over honderdveertien tellen aan. Achter hem weerklinkt gekletter, gevolgd door gevloek. Bores ziet over zijn schouder hoe Mama de scherven van een bloempot bij elkaar veegt. Haar handen trillen. Zij heeft vast ook Papa’s boot gehoord, maar probeert dat te negeren. Straks komt ze waarschijnlijk heel vrolijk naar buiten en zal ze doen alsof er niets aan de hand is. Alsof niet plots hun hele leven overhoop wordt gegooid.

535390_327_VoorDeNieuweMaan.indd 17

15/02/2023 15:36

89 - voorleesweek

Nog negenennegentig tellen. Even verderop komt Vrijdag de trapjes bij de keukendeur afgesloft. De hond sjokt loom over de steiger tot bij Bores en legt zijn kop in Bores’ schoot. Zijn donkerbruine krullen voelen nog vochtig van zijn duik in het meer die ochtend. Bores geeft een zacht klopje op zijn rug. Lieve, trouwe Vrijdag. Een hond is alles wat hij nodig heeft. Die slaapt gewoon in het onderste bed en likt enkel de pan uit als Bores niet oplet. Mama heeft haar gevecht met de scherven opgegeven en komt nu ook de steiger op. Bores moet omhoogkijken om haar goed te kunnen zien. Ze draagt een rode bloemetjesjurk tot net boven haar enkels. Haar voetzolen kleuren grijs van een zomer op blote voeten en in haar haren, op de plukken waar ze citroensap heeft gedruppeld, zitten strepen honingblond. Ze houdt een hand boven haar ogen tegen de zon, hoewel dat door de brede strohoed op haar hoofd eigenlijk niet hoeft. “Zie je ze al, lieverd?” vraagt ze. Nog eenenveertig tellen. Het geronk klinkt luider nu. In de bocht van de rivier die uitmondt in het Zondermeer komt Papa’s bootje in zicht. Hij zit achterin en leunt tegen de motor. Voorin zit

535390_327_VoorDeNieuweMaan.indd 18

voorleesweek - 90

15/02/2023 15:36

een meisje met een gele regenjas en regenhoed stijf rechtop. Vrijdag veert op en blaft opgewonden terwijl hij over de steiger heen en weer rent. Mama neemt haar hoed af om ermee te zwaaien. Bores en zijn bult kijken alleen maar. Nog dertien tellen. Papa draait de motor uit. De boot glijdt stil verder tot de boeg tegen het trapje bij de steiger botst. “Daar zijn jullie eindelijk!” zegt Mama verrukt. Bores staat op. Hij stopt zijn handen in zijn zakken en kijkt met een stormgezicht hoe Papa het bootje vastbindt aan de ladder. Mama hijst het meisje onder haar oksels uit de boot en zet haar veilig op de steiger. De rode regenlaarzen die ze draagt zijn duidelijk te groot, maar dankzij de stevig aangesnoerde veters blijven ze netjes aan haar voeten zitten. Haar zwarte haren zijn in twee lange paardenstaarten gebonden. Vanonder haar regenhoed staart het meisje naar Bores. Ze knippert niet met haar ogen. In haar linkerhand houdt ze een emmer die tot aan de rand gevuld is met water. “Hallo, ik Maan,” zegt het meisje. Haar woorden klinken wat gek, alsof haar tong nog aan hun vorm moet wennen. Ze steekt de emmer uit naar Bores. “Ik rivier

535390_327_VoorDeNieuweMaan.indd 19

15/02/2023 15:36

91 - voorleesweek

voor jou meebreng.” Bores gaat op zijn tenen staan om de inhoud van de emmer wat beter te kunnen bekijken. “Daar past de rivier niet in,” zegt hij. “Jawel.” Maan knikt zo driftig dat haar glanzende staarten ervan heen en weer wippen. “Ik emmer hele tocht in water hang, dus echt hele rivier,” zegt ze. “Je kunt helemaal niet...” begint Bores, maar Mama onderbreekt hem. Ze klapt vrolijk in haar handen en omhelst Maan. Er klotst een stuk van de rivier uit haar emmer. “We zijn zo blij dat je er bent, lieve Maan,” zegt ze, terwijl ze het meisje voorgaat op de trap naar de keuken. “Je hebt vast honger, niet?” Bores heeft geen zin meer in de pannenkoeken die ze die ochtend hebben gebakken. Hij kan enkel kijken hoe Maan haar laarzen uittrekt, ze bij elkaar zet op de bovenste trede – zijn trede – en de rivier er voorzichtig naast plaatst. Met zijn handen nog steeds in zijn zakken schopt hij een steentje weg. Deze keer lukt het keilen wel. Het steentje tikt drie keer op het water voor het met een bijna onhoorbare blop naar de bodem zinkt. Een Landrot op het eiland. Vreselijk.

535390_327_VoorDeNieuweMaan.indd 20

voorleesweek - 92

15/02/2023 15:36

93 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Denk je dat de verteller van het verhaal er zelf ook iets mee te maken heeft? • Noem drie verschillen tussen de herberg in de proloog en de herberg in het eerste hoofdstuk. • Denk je dat Kobold de dwerg te vertrouwen is?

voorleesweek - 94

Bekijk hier de voorleesvideo.

De Zeven Sleutels 1: Het pad van de roverkoning Tom Rijpert Het pad van de Roverkoning is het eerste deel van De Zeven Sleutels. Een spannend en mysterieus fantasieverhaal voor jong en oud, over de kracht van hebzucht en vriendschap, en de moed die nodig is om je eigen demonen te verslaan. Kobold de dwerg is in het bezit van een mythische sleutel, de eerste van de zeven. Deze sleutels openen de poorten naar de schat van de meedogenloze Roverkoning. Maar de zeven poorten kennen zeven bewakers en alleen zal Kobold die nooit kunnen verslaan. Gelukkig komen er precies vanavond, héél toevallig, zes wonderlijke vreemdelingen aan in zijn herberg op de klif… Allemaal smeken ze Kobold om mee op reis te mogen, op zoek naar de mysterieuze schat. Een schimmige zakkenroller, een oude spinster met geheimzinnige gaven, een pratende vos, een koorddanseres zonder naam, een vrolijk sproetenmeisje en een jonge speeldoosjesmaker die wel heel verliefd naar haar kijkt. Maar wat bracht hen eigenlijk naar deze afgelegen plek? En welke geheimen houden ze voor elkaar verborgen? 9-12 jaar ISBN 978 94 6337 663 1

95 - voorleesweek

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 6

voorleesweek - 96

03/08/2023 14:15

Proloog

EEn bEgIn

‘

aar wat nou als we de hele vakantie meehelpen in de herberg? Vertelt u het dan?’ In een tijd en wereld ver voorbij die van ons, zetten twee meisjes hun grootste, zieligste ogen op. Het had vooralsnog weinig effect op de waard, de eigenaar van de herberg waar ze die zomer logeerden. Geamuseerd glimlachend zat hij tegenover hen in zijn stoel bij de haard en warmde zijn oude lichaam aan het vuur. De zon was al achter de kliffen verdwenen en een koele zomerbries dreef over zee door het raam naar binnen. ‘Ik heb jullie toch al zo vaak gezegd dat het een veel te spánnend verhaal is?’ zei de waard. ‘Er zijn monsters en spoken en eerlijk gezegd nog veel verschrikkelijker figuren dan dat!’ ‘Wat maakt dat nou uit?’ vroeg het meisje van elf. ‘Ja, wat maakt dat nou uit?’ echode de jongste van acht. ‘We hebben heus al stukken gehoord, hoor. Alleen gewoon niet alles, en eh… al helemaal niet vanaf het begin!’ De waard zuchtte en streek door zijn grijze haren. Hij had - 7-

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 7

03/08/2023 14:15

97 - voorleesweek

H e t pa d va n de R o v e r k on i ng

al de hele zomer gevreesd dat er een moment zou komen waarop hij er niet meer onderuit kwam, maar vroeg zich af wat de ouders van deze twee draken ervan zouden vinden als hij hun het hele verhaal van de Zeven Sleutels zou vertellen. Ze waren het er allemaal over eens geweest dat de meisjes het vroeg of laat toch te horen moesten krijgen. En het voordeel was, dat moest de waard aan zichzelf toegeven, dat hij de twee meisjes nog een paar weken onder zijn hoede zou hebben. Dus was er voor het eerst genoeg tijd om het héle verhaal te vertellen, inclusief alle ingewikkelde kronkels en aftakkingen en vervlechtsels. En dat was eigenlijk de enige manier om het verhaal eer aan te doen, vond hij. Misschien dat ze dan alle kanten konden snappen. Voor zover hij dat zelf deed, tenminste… ‘Jullie sputteren niet tegen wanneer je naar bed moet? Ook al is het eigenlijk een veel te spannend moment om te stoppen?’ vroeg de waard. ‘Nee, echt niet!’ zei de jongste. ‘En het verhaal loopt niet voor iedereen even goed af. Het is geen sprookje, begrijpen jullie dat?’ vroeg hij nu serieuzer. De meisjes controleerden met een blik en een knikje bij elkaar of ze dat deden. ‘Dat begrijpen we,’ zei de oudste. Maar ze twijfelde of ze het kón begrijpen. Waarschijnlijk deed ze dat pas echt als ze het hele verhaal gehoord had. ‘Goed dan,’ zei de waard, en hij haalde diep adem. ‘Kom - 8-

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 8

voorleesweek - 98

03/08/2023 14:15

E e n be g i n

maar bij me zitten en let goed op. Dan vertel ik jullie het verhaal van de Zeven Sleutels. Iedere avond een stuk. Maar jullie moeten me beloven om me niet constant te onderbreken, én mij hier in de herberg inderdaad een beetje te blijven helpen. Zéker als er gasten komen.’ ‘Er komen nooit gasten!’ riep het jongste meisje. ‘Voor het geval dát, wil ik toch dat jullie het beloven. Ik ben oud en ik ben op. En het opnieuw beleven van dit verhaal kost me meer energie dan jullie kunnen begrijpen.’ ‘Tuurlijk, oompje!’ riepen de meisjes min of meer in koor, en uitgelaten dansten ze door de gelagkamer om te eindigen in een grote omhelzing van hun verhalenverteller voor de komende weken. ‘En jullie moeten zweren,’ zei de waard mysterieus, ‘dat jullie nooit, maar dan ook nooit op zoek gaan naar de ijsgrot, hoe spannend het ook allemaal klinkt!’ ‘De ijsgrot?’ vroeg het jongste meisje. ‘Waar is die dan?’ ‘Kijk, daar ga je al,’ grinnikte de waard, want hij begreep maar al te goed dat hij de meisjes hiermee juist nóg nieuwsgieriger maakte. ‘De ijsgrot is hier niet zo ver vandaan eigenlijk, alhoewel ik betwijfel of je hem nog kan vinden. Maar goed, ik loop nu al op de zaken vooruit. Beloof me nu maar dat jullie er nooit naar op zoek zullen gaan.’ ‘We zweren het plechtig,’ zei het oudste meisje dramatisch. ‘Met onze handen op ons hart,’ zei het jongste meisje serieus. ‘Mooi!’ zei de waard. ‘Daar gaan we dan. Maar… we - 9-

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 9

03/08/2023 14:15

99 - voorleesweek

H e t pa d va n de R o v e r k on i ng

beginnen niet bij het begin.’ De meisjes keken elkaar verward aan, maar zoals beloofd onderbraken ze hem niet. Ze waren veel te blij dat ze het verhaal, waar ze zo vaak over hadden horen fluisteren, nu eindelijk helemaal te horen zouden krijgen. ‘Omdat een verhaal als dit eigenlijk niet één begin heeft, maar wel honderd verschillende beginnen, beginnen we bij een begin, lang geleden,’ zei de waard. ‘En dat begin… begint hier, in deze herberg op de klif, al heette hij toen heel anders. Het was trouwens ook lang niet zo’n aangename zomeravond als nu. O nee, zeker niet. Het was koud en het was guur, en achter de bar stond een dwerg…’

- 10 -

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 10

voorleesweek - 100

03/08/2023 14:15

Hoofdstuk een

Kobold dE waard

een van de vreemdelingen had ooit van de anderen gehoord en toch zouden ze samen op reis gaan. Het kon niet anders, dacht Kobold. De Koetsier had hem beloofd dat het goed kwam en Kobolds vertrouwen in de Koetsier was groot. Vanachter de bar, midden in zijn herberg op de klif, had hij uitstekend zicht op de door de stormwind klapperende deur en kon hij ze allemaal goed zien binnenkomen. Áls ze binnenkwamen. Eigenlijk had hij de eerste gasten nu wel zo’n beetje verwacht. Maar de regen die buiten in woeste vlagen tegen de muren van zijn herberg sloeg, zorgde vast voor de nodige vertraging. Geen paniek dus, probeerde hij zichzelf wijs te maken, geduld moest hij hebben. Voor zorgen was later vast nog reden genoeg. De hopelijk spoedig arriverende gasten konden niet vermoeden dat ze deel zouden gaan uitmaken van zo’n bijzondere groep en Kobold, de oude, maar nog lang niet versleten dwerg, zou klaarstaan om ze allervriendelijkst te ontvangen. De herberg baadde in het warme licht van - 11-

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 11

03/08/2023 14:15

101 - voorleesweek

H e t pa d va n de R o v e r k on i ng

tientallen kaarsen en de gasten zouden zich, vermoeid en natgeregend van hun reis, meteen thuis voelen. ‘Och, komt u toch binnen en maak het uzelf gemakkelijk bij de haard!’ zou Kobold honingzoet zeggen. ‘Nou inderdaad, wat een weer, hè? En wat brengt u hier vanavond, als ik zo vrij mag zijn?’ Hij wreef een houten beker droog, zette hem achter zich op de plank en gniffelde nerveus om de rol van nietsvermoedende gastheer die hij straks zou spelen. ‘Wat is er precies zo grappig?’ vroeg het hertenhoofd boven de haard, dat ooit trots onderdeel van een heel hert was geweest. ‘Niets wat jij zou begrijpen,’ gromde de dwerg. Lang geleden had Kobold het hertenhoofd met dobbelen van een klant gewonnen, maar achteraf had hij getwijfeld of de man niet expres verloren had om ervan af te raken. Het leek wel aardig, zo’n pratend hertenhoofd, maar na verloop van tijd ging het behoorlijk vervelen. Kobold overwoog dan ook geregeld om het van de muur te halen. Maar omdat het vaak eenzaam kon zijn in de herberg en het hert – eerlijk is eerlijk – een aardig potje kon schaken, zag hij daar altijd weer van af. ‘Ach, ik kan je al jaren niet meer volgen,’ klaagde het hert op pedante toon. ‘Het komt nogal opmerkelijk over, snap je? Dat je zo in jezelf staat te grinniken… Je geestelijke gezondheid begint me zorgen te baren sinds je hiernaartoe bent verhuisd.’ - 12-

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 12

voorleesweek - 102

03/08/2023 14:15

K ob ol d de wa a r d

Kobold was allang gestopt met luisteren. Zijn gedachten waren elders. Hij dacht aan wat hij had moeten doorstaan om zover met zijn plan te komen en een koude rilling rolde over zijn dwergenrug. Voorzichtig voelde hij in de zak van zijn schort, met altijd weer dat korte maar o zo beklemmende rotmoment van angst waarin hij vreesde niets meer dan een lege zak te voelen. Als die sleutel weg was, dan… Maar ook deze keer vonden zijn vingers wat hij zocht. De bronzen sleutel! De éérste sleutel. Hoelang had hij daar niet naar gezocht? Langer dan hij zich kon herinneren. En hoeveel had het hem wel niet gekost? Meer dan hij zich wílde herinneren. Veel meer. Verbitterd veegde hij een traan uit het ene oog dat hij nog over had en trok het lapje over de plek waar zijn andere oog ooit had gezeten. Maar ondanks alles, dacht hij, was het hém gelukt. Niet zijn vader, niet zijn broers, maar híj, Kobold, had de sleutel uiteindelijk weten te bemachtigen. En als hij de eerste sleutel kon vinden, dan kon hij ze alle zeven vinden. En met die zeven sleutels… Niet te ver vooruitdenken nu… stap voor stap! zei Kobold in gedachten tegen zichzelf. Zeven reizigers waren er nodig. Zeven reizigers voor zeven sleutels, dat was nu het belangrijkst. Maar als zijn herberg zo akelig leeg bleef als hij momenteel nog was, dan vreesde hij dat hij van voren af aan zou moeten beginnen. Zou de Koetsier dan toch gefaald hebben? Kobold voelde - 13-

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 13

03/08/2023 14:15

103 - voorleesweek

H e t pa d va n de R o v e r k on i ng

zijn hart in zijn slapen bonzen en vloekte binnensmonds. Ze hadden het zó duidelijk doorgesproken. Hij had het jarenlang zó zorgvuldig voorbereid. Had hij dan al die moeite voor niets… Maar wacht! Hij veerde op en liep naar het raam. Zag hij het goed? Ver weg, in de donkere nacht, leek het warme licht van een lantaarn langzaam door de regen dichterbij te komen. Eindelijk! De eerste gast! ‘Je bemoeit je er niet mee, hoor je me?’ siste Kobold nerveus. ‘Wat zou het voor zin hebben?’ zuchtte het hert dramatisch. ‘Alsof er in deze schuur ooit iemand naar me luistert. Écht naar me luistert…’ Kobold gaf het hertenhoofd een blik die zoveel zei als: Nog één woord en ik leg je boven in een kast. ‘O, nou, ik zeg al helemaal niks meer…’ zei het hert en het stak zijn snuit in de lucht. ‘Juist,’ mompelde Kobold. ‘Ik hoef je niet te herinneren aan de avond waarop ik de sleutel kreeg? Ik laat niet weer alles door jouw waffel verpesten.’ Maar Kobold hoefde zich geen zorgen meer te maken, want zijn tijd van eenzaam wachten was eindelijk voorbij. Vanuit alle hoeken van het land waren zes gasten op weg naar Herberg De Laatste Haven en ze zouden die avond stuk voor stuk arriveren. En het hertenhoofd zou zich, voor zover het in zijn aard lag, niet al te veel met de gasten bemoeien. - 14 -

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 14

voorleesweek - 104

03/08/2023 14:15

K ob ol d de wa a r d

Dat het hert niet die avond, maar veel, véél later Kobolds plan van de Zeven Sleutels alsnog in gevaar zou brengen… dat wist op dat moment nog niemand. Zelfs de oude Spinster niet, die ieder moment over de drempel kon stappen. En zij wist veel, of zoals ze zelf zou zeggen: té veel.

- 15-

536945_663_De Zeven Sleutels_dl1.indd 15

03/08/2023 14:15

105 - voorleesweek

VOORLEESVRAGEN • Wat doet Wolf als hij het moeilijk heeft? Probeer eens uit of dat bij jou zou werken. • Wat denk jij dat de drie puntjes in de mail betekenen? • Wat doet Wolf om beter te kunnen nadenken? Zou dat helpen?

voorleesweek - 106

Bekijk hier de voorleesvideo.

Geheime Opdracht Luc Descamps De grote eik in het park. Vijftig stappen noordwaarts. Vijftien stappen west. Drie meter hoog. Daar vind je de opdracht die je voor je twaalfde verjaardag moet volbrengen. Slaag en word twaalf, faal en… Op de vooravond van zijn verjaardag krijgt Wolf deze mysterieuze opdracht in zijn mailbox. Hij leest de mail drie keer na elkaar, maar de woorden weigeren om andere zinnen te vormen. Van wie komt die mail, en wat gaat er gebeuren als het hem niet lukt voor zijn twaalfde verjaardag? Je eigen leven in gevaar brengen is nooit een goed idee en hij wil sowieso twaalf jaar worden. Stel je voor dat mama al een cadeau heeft gekocht. 9-12 jaar ISBN 978 94 6337 609 9 107 - voorleesweek

Een vreemd bericht

Wolf staart naar zijn computerscherm. Hij zit op zijn favoriete plek in zijn kamer: op zijn bureaustoel met wieltjes, aan zijn bureau met rechts drie laden. Die zijn veilig afgesloten met het sleuteltje dat hij in het blikken doosje met de afbeelding van een uil erop bewaart. Toen hij het kreeg van zijn tante Siggie zaten er pepermuntjes in, nu alleen nog dat sleuteltje. Het bureau staat voor het raam, zodat hij naar buiten kan kijken als hij even genoeg heeft van zijn computerscherm. Maar nu blijven zijn ogen onafgebroken op het scherm gericht. Er klopt iets niet. Tien keer geconcentreerd in- en uitademen, dat heeft hij geleerd en die les past hij nog altijd toe als hij het moeilijk heeft. Zijn ogen moeten dan dicht en dat vindt hij nu extra lastig. Maar moeilijk gaat ook. Ook dat heeft Marijke, zijn therapeute, al meermaals gezegd. Dat is niet altijd waar, maar meestal geeft Marijke wel goede raad, dus sluit Wolf zijn ogen en begint aan de reeks van tien. Het helpt niet, het 7

voorleesweek - 108

535983_609_Geheime_opdracht.indd 7

19/04/2023 12:31

computerscherm toont nog altijd hetzelfde beeld. Dan maar van voren af aan beginnen. Wolf zet de computer uit, voelt aan de drie laden of ze goed zijn afgesloten en loopt daarna zijn kamer uit. Hij loopt naar beneden, kijkt vanuit de keuken of de drie bomen in de tuin nog altijd op hun plaats staan, tikt dan drie keer tegen de koelkast en loopt weer naar boven. Hij gaat op zijn bureaustoel zitten, checkt of de drie laden zijn afgesloten en zet vervolgens de computer aan. Het scherm licht op en Wolf opent meteen zijn mailbox. Onwillekeurig houdt hij de adem in. De tekst is nog precies dezelfde, de afzender nog altijd onbekend. Wolf leest de mail drie keer na elkaar, maar de woorden willen niet wijken, ze weigeren om andere zinnen te vormen. De grote eik in het park. Vijftig stappen noordwaarts. Vijftien stappen naar het westen. Drie meter hoog. Daar vind je de opdracht die je voor je twaalfde verjaardag moet volbrengen. Slaag en word twaalf, faal en… Meer nog dan de woorden zorgen die drie puntjes ervoor dat de rillingen over zijn rug lopen. Wolf 8

535983_609_Geheime_opdracht.indd 8

19/04/2023 12:31

109 - voorleesweek

houdt helemaal niet van zinnen die niet worden afgemaakt. Die geven nooit een duidelijke boodschap. Is de afzender gewoon vergeten om zijn zin af te maken? Of misschien moest hij of zij dringend iets anders doen? Maar waarom dan die drie puntjes? Daar verlies je toch ook tijd mee als je dringend weg moet? De andere mogelijkheid doet Wolf huiveren: wat als de afzender hem wil bedreigen? Wat als hij doodgaat als hij de opdracht – wat die ook mag zijn – niet voor zijn twaalfde verjaardag volbrengt? Zou dat kunnen? Of wil iemand gewoon een grap met hem uithalen? Dan is het in ieder geval geen leuke grap, maar er zijn nu eenmaal niet zoveel grappen waar Wolf om kan lachen. Hij zou hier met mama over kunnen praten, of met Marijke. Nee, toch niet, want die is met vakantie. Drie weken. Als ze terugkomt, is hij misschien al dood. En mama… die maakt zich al zo vaak zorgen om hem. Het liefste zou hij hier met papa over praten, maar die antwoordt nooit. Zijn foto staat op de schoorsteenmantel en daar lacht hij heel vriendelijk op. Maar Wolf kan zich die lach alleen van op die foto herinneren. Zelf was hij nog veel te jong toen de auto van papa tegen die boom knalde. Het was een eik, een extra reden waarom Wolf het mailtje helemaal 9

voorleesweek - 110

535983_609_Geheime_opdracht.indd 9

19/04/2023 12:31

niet leuk vindt. Hij overweegt even of hij het probleem kan oplossen door de mail gewoon te wissen. Nee, dat zal niet helpen, want de zinnen zitten al in zijn hoofd. Zelfs als hij zijn ogen sluit, kan hij ze lezen. Wolf krabt met beide handen in zijn haar. De nagels van alle tien zijn vingers schuren over zijn hoofdhuid. Dat helpt als hij moet nadenken. Op school vinden ze dat maar vreemd, maar dat heeft hem nog nooit belet om het te doen. Het is alleen vervelend tijdens een proefwerk, want dan moet hij telkens weer zijn pen neerleggen om te kunnen nadenken. Iedereen van zijn klas vindt hem trouwens raar. Dat zeggen ze vaak waar hij bij staat, maar dat laat Wolf niet aan zijn hart komen. Hij zou er gemakkelijk vijf kunnen opnoemen die hij zelf ook maar raar vindt. De enige die hem echt nooit uitlacht omdat hij zich anders gedraagt, is Oona. Tijdens de pauze spelen ze vaak samen en laatst heeft ze hem zelfs uitgenodigd op haar verjaardagsfeestje thuis. Dat was heel leuk, want vanuit haar tuin konden ze via een poortje het park in. Terwijl hij krabt, laat Wolf alle mogelijke opties nog eens door zijn hoofd passeren. Hij is er zeker van dat zijn hersenen met de juiste oplossing zullen komen. Hersenen zijn namelijk heel slim. Dat is bij iedereen 10

535983_609_Geheime_opdracht.indd 10

19/04/2023 12:31

111 - voorleesweek

zo. Alleen vergeten sommige mensen soms om ze te gebruiken. Je zou ze ook zomaar kunnen vergeten, want ze vertegenwoordigen maar twee procent van je totale lichaamsgewicht, dus voor sommigen valt het vast niet op dat ze er zijn. In het geval van Wolf komt het erop neer dat zijn hersenen achthonderdveertig gram zouden wegen. Wel jammer dat hij nooit echt kan checken of dat wel klopt, maar hij kijkt er wel naar uit om te groeien en zwaarder te worden. Dan zal hij ongetwijfeld slimmer worden en meer weten. Als hij tenminste niet doodgaat voor zijn twaalfde. Gek toch dat zo’n klein deel van je lichaam zoveel energie kan verbruiken. Vijfentwintig procent van alle energie die een mens gebruikt, gaat naar de hersenen, heeft hij eens op het internet gelezen. Geen wonder dat hij vaak zo moe wordt van na te denken. En deze mail doet daar geen goed aan. Probeer maar eens niet te denken als je zo’n boodschap krijgt. Als hersenen konden kraken, zou het nu een hels kabaal zijn in zijn hoofd, daar is hij heel zeker van. Ineens vallen zijn vingers stil en weet hij heel duidelijk wat hem te doen staat. Hij gaat met niemand over deze mail praten, maar hij zal wel naar de eik gaan. Je eigen leven in gevaar brengen, is nooit een goed idee en hij wil in ieder geval twaalf jaar worden. Stel je maar eens voor dat mama al een cadeau 11

voorleesweek - 112

535983_609_Geheime_opdracht.indd 11

19/04/2023 12:31

113 - voorleesweek

Genoten van de (voor)leesfragmenten en wil je graag het volledige boek lezen? Koop nu jouw exemplaar met 10% korting in onze webshop.

Gebruik de kortingscode VOORLEESWEEK23 en betaal ook geen verzendkosten op al onze boekentips. Actie geldig tot en met 6 december 2023. Meer info: pelckmansuitgevers.be/voorleesweek

Eend zegt miauw

Dat kan ik niet, dat kan ik wel

€ 17 0-3 jaar

€ 19,5 0-3 jaar

In het bos

In de zoo

In de zee

Bij de boer

€7 0-3 jaar

Hansje Pansje Kevertje

De Langelievelotjeslaan

Max en Ribbeltje

€ 17 3-6 jaar

€ 22 3-6 jaar

€ 17 3-6 jaar

Het dikke Boeboekssprookjesboek € 22 6-9 jaar

Voor de nieuwe maan € 19,5 9-12 jaar

Toosje Tollebrok

HOUT

€ 19,5 6-9 jaar

De Zeven Sleutels 1: Het pad van de roverkoning

Geheime Opdracht

€ 17 9-12 jaar

Het Geluidshuis stelt voor ... luisterverhalen om zelf voor te lezen!

GELUIDSHUIS.BE

Het Geluidshuis maakt al jaren luisterverhalen. Bij velen doet de reeks Heerlijk Hoorspel een belletje rinkelen, met titels als De Nachtegaal en De Mestkever. In de nieuwe reeks Er-waren-eensjes voegden ze ook een voorleestekst toe aan het boek. Haal de Warre Borgmans in jezelf naar boven en geef het beste van jezelf om de fantasie van je luisterend publiek te prikkelen. Extra leuk bij deze reeks: Je vindt bij elk verhaal ook een soundboard op erwareneensjes.be om extra zwieps en zwobbels toe te voegen aan je vertelling.