ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ, Τ.100 by Pentagiou

ISSN: 2241 - 5149

A Διαβάστε μας online στο www.pentagiou.gr 23-4130

• ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ

ΕΚΔΟΣΗ

Σ ΥΛ Λ Ο Γ Ο Υ

Αγαπητέ αναγνώστη Αγαπητέ συγχωριανέ Αγαπητέ φίλε Το φύλλο που κρατάς σήμερα στα χέρια σου, δεν είναι ένα ακόμη φύλλο των Πενταγιώτικων Στοχασμών, αλλά το υπ’ αριθμόν 100 φύλλο, ναι καλά διαβάσατε, το εκατοστό φύλλο της τριμηνιαίας εφημερίδας του χωριού μας. Όταν το καλοκαίρι του 1984 ξεκινούσε αυτή η προσπάθεια, πόσοι αλήθεια πίστευαν, ότι θα φθάναμε τα 100 φύλλα; Ελάχιστοι, ίσως κανένας. Το ταξίδι όμως στο χρόνο συνεχίζεται, ο επόμενος στόχος (στ’ αλήθεια πολύ φιλόδοξος και μακρινός) θα είναι να καταφέρουν κάποια στιγμή οι Πενταγιώτικοι Στοχασμοί να χιλιάσουν τα φύλλα τους….Οψόμεθα….

100

TIMHTIKO ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΧΡΟΝΟΣ 31ος ΦΥΛΛΟ 100 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014 ΤΙΜΗ 1 €

Π Ε Ν ΤΑ Γ Ι ΩΤ Ω Ν - Π Α Ν Δ Ω ΡΑ Σ 8 1 5 2 3 2 Χ Α Λ Α Ν Δ Ρ Ι •

Στο σημείο αυτό πρέπει να ευχαριστήσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας, όλους όσους κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες, όλα αυτά τα χρόνια, η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας, η εφημερίδα του χωριού μας, να γιορτάζει σήμερα τα 100 φύλλα της ζωής της. Ευχόμαστε στη νεώτερη γενιά, που κάποια στιγμή θα πάρει τη σκυτάλη, να συνεχίσει αυτό το υπέροχο ταξίδι στο χρόνο για το καλό του θρυλικού και πανέμορφου χωριού μας. Στις σελίδες 10 και11 παραθέτουμε πρωτοσέλιδα παλαιότερων φύλλων της εφημερίδας μας, για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Με εκτίμηση Στέλιος Τσιώρης-Δημήτρης Καραστάθης

ΦΥΛΛΑ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 100 ΦΥΛΛΩΝ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ

ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΗ

Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πενταγιών Όπως είναι γνωστό άρχισε και συνεχίζεται η Αγιογράφηση του Ι.Ν. των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πενταγιών, από τους Αγιογράφους Τσιατσάνη (Πατήρ και Υιός) και αρκετά έχει προχωρήσει. Χρέος όλων των Πενταγιωτών και όλων των ευσεβών χριστιανών, είναι να κάμουν τις παραγγελίες αγιογραφιών, ώστε το έργο να ολοκληρωθεί το συντομότερο και ο περίλαμπρος Ιερός Ναός μας, να αποκτήσει την εσωτερική ιερή μεγαλοπρέπεια που του ταιριάζει. Στο Στρατηγό Ηλία Σπ. Αρμύρο, ο οποίος άρχισε την Αγιογραφία και με δαπάνες του έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η αγιογραφία του Ιερού Βήματος, αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια και οι ευχές μας ο Πανάγαθος Θεός να προστατεύει αυτόν και την οικογένειά του. Μην αμελείτε. Παραγγείλτε τις αγιογραφίες σας. Το απαιτούμενο τίμημα είναι χαμηλό επί του παρόντος. Ξενοφών Τσώρης

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2015

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των απανταχού Πενταγιωτών, με την ευκαιρία του νέου έτους 2015, εύχεται στους φίλους και τα μέλη του Συλλόγου μας καθώς και στις Πενταγιώτισσες και τους Πενταγιώτες, όπου γης, ευτυχισμένος και ειρηνικός ο καινούργιος χρόνος με υγεία, οικογενειακή ευτυχία, γαλήνη και προκοπή. Αισθάνεται επίσης την ανάγκη να εκφράσει εκ βάθους καρδιάς τις ευχαριστίες του προς όλους όσους ενίσχυσαν παντοιοτρόπως το Σύλλογό μας.

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ

Γιορτή των Κυνηγών - απο αριστερά: Χρίστος Τσώρης, Γιώργος Καπεντζώνης, Χρίστος Μπίμπας

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015, γύρω στις 12 το μεσημέρι, θα γίνει η καθιερωμένη κοπή της βασιλόπιττας του Συλλόγου μας στο κέντρο ΥΑ (εκεί που έγινε και πέρυσι, Άλσος Στρατού, Λεωφόρος Κανελλοπούλου 4 πρώην Κατεχάκη, στην πίσω πλευρά της Λεωφόρου τηλ. 2107711480, 6978406278 στην περιοχή ΓΟΥΔΗ). Ευκαιρία να συναντηθούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις για το κοινό μας πόθο, την πανέμορφη Πενταγιού. Σας περιμένουμε

όλους. Θα προηγηθεί Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, με μοναδικό σκοπό, την αλλαγή του άρθρου 12 του καταστατικού. Διοίκηση του Συλλόγου: Να απαλειφθεί η τελευταία παράγραφος «Σημειώνεται ότι η επανεκλογή του ιδίου προσώπου με την ιδιότητα του Προέδρου επιτρέπεται μόνο άλλη μια φορά χωρίς να αποκλείεται το δικαίωμά του να αποκτά την ιδιότητα του μέλους του Δ.Σ.». ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

Ο Σύλλογος των απανταχού Πενταγιωτών κυκλοφόρησε για μια ακόμη χρονιά το ετήσιο ημερολόγιό του, για το 2015. Τιμή ημερολογίου €5,00. Φίλοι και μέλη του Συλλόγου, αγοράζοντας το ημερολόγιο, ενισχύετε το Σύλλογο. ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΕΝΤΑΓΙΩΝ

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΩΝ Ιδρυτής: Σύλλογος Πενταγιωτών ( καλοκαίρι 1984) - Πανδώρας 8, Χαλάνδρι, 15232

Στίς 27 Οκτωβρίου 2014 ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου Ασημάκη

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ 1.Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΝΙΔΑΣ προσέφερε €50,00 εις μνήμη ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ι. ΑΡΜΥΡΟΥ.

Αποστόλου συνεδρίασε για πρώτη φορά

Διευθυντής: ΣΤΕΛΙΟΣ Γ. ΤΣΙΩΡΗΣ – τηλ. 6944317320

το νέο Τοπικό Συμβούλιο Πενταγιών ,

Συντακτική Επιτροπή: ΣΤ. ΤΣΙΩΡΗΣ –τηλ. 6944317320 ΔΗΜ. ΚΑΡΑΣΤΑΘΗΣ –τηλ. 2109915659 ΔΗΜ. ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΣ – τηλ. 2102518629 ΠΕΤ. ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΗΣ – τηλ. 6947189890

με παρόντες τους Ασημάκη Απόστολο , Καραδήμα Δημήτριο και απόντα τον Καρρά Χρήστο . ΘΕΜΑΤΑ:

Υπεύθυνος Τυπογραφείου: ΙΝΤΕΡΤΥΠ ΕΠΕ –τηλ. 210 6020701

1) Τροποποίηση τεχνικού προγράμματος 2011 ,2012 ,2013.

Υπεύθυνος σχεδιασμού μακέτας: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

2)Τεχνικό πρόγραμμα 2015 3)Ονομασία παιδικής χαράς Μεγάλης

Επικοινωνία για θέματα του Συλλόγου: ΕΥΘ. ΜΑΝΙΚΑΣ - τηλ. 6979981548

Βρύσης. Το συμβούλιο συμφώνησε με την εισήγηση

Τα άρθρα με υπογραφή εκφράζουν τις απόψεις του υπογράφοντος.

του Προέδρου και αποφάσισε ομόφωνα τα εξής:

2.Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΕΡΛΗΣ προσέφερε €30,00 εις μνήμη ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ι. ΑΡΜΥΡΟΥ. 3.Η ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΑΖΙΑΡΗ προσέφερε €100 στη μνήμη όλων αυτών που πέρασαν από το δωματιάκι της Γούβας και δεν είναι κοντά μας. 4.Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΥ προσέφερε €50,00 για τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών. 5.Τα παιδιά της ΜΑΡΙΓΟΥΛΑΣ ΚΑΡΡΑ προσέφεραν €500,00 εις μνήμη της μητέρας τους. 6.Η ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ προσέφερε

ΘΕΜΑ 1:

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ 1.ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

€50,00

1)Διερευνητική γεώτρηση θέση Μαγγάνι. 2)Ανάπλαση κεντρικής Πλατείας. 3)Διευθέτηση ομβρίων υδάτων

2.ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΝΔΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

20,00

4)Αποπεράτωση περιβάλλοντος χώρου

3.ΠΑΤΗΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΡΟΝΙΚΟΛΑΟΥ

20,00

Ι.Ν.Παμμ. Ταξιαρχών .

4.KIKH BELTAOS

$500,0

5.ΝΤΙΝΑ ΤΡΙΚΟΥΛΗ-ΓΡΙΒΑ

CAD100,00

6.ΞΕΝΟΦΩΝ ΤΣΩΡΗΣ

€50,00

7.ΑΡΓΥΡΩ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΨΥΧΟΓΙΟΥ

200,00

8.ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΜΠΑΣ

50,00

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ 1.ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΣΗΜΑΚΗ

€20,00

2.ΦΩΤΗΣ ΦΩΤΙΟΥ

20,00

3.ΤΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

20,00

4.ΑΡΙΣΤΕΑ ΒΑΛΑΤΣΟΥ-ΧΡΟΝΗ

20,00

5.ΘΩΜΑΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

20,00

6.ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

20,00

7.ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΠΑΠΑΚΟΥ

20,00

8.ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΑΖΙΑΡΗ

20,00

9.ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

20,00

10.ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΑΣ. ΦΑΦΟΥΤΗΣ

20,00

11.ΣΠΥΡΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

20,00

5)Ενημερωτικές πινακίδες εντός οικισμού. 6)Επισκευή δεξαμενής ύδρευσης και δεξαμενής άρδευσης στην θεση Μαγγάνι. 7)Περίφραξη και κατασκευή μάνδρας Νεκροταφείου. ΘΕΜΑ 2: 1) Ανακαίνιση παιδικής χαράς Μεγάλης Βρύσης. 2)Τοποθέτηση ασύρματου φλοτέρ στην δεξαμενή Μαγγάνι. ΘΕΜΑ 3: Ονομασία παιδικής χαράς Μεγάλης Βρύσης εις μνήμην ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ ΜΑΚΡΉ Επικελευστή Λιμενικού Σώματος. ΑΣΗΜΆΚΗΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ

€30,00 εις μνήμη ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ι. ΑΡΜΥΡΟΥ.

ΜΙΚΡΑ ΣΟΦΙΣΜΑΤΑ

-Σήμερα στην εποχή των ιχνοστοιχείων και της ρομποτικής, πάψαν αντίθετα να βγαίνουν καθαρά διαμάντια ηθικής. -Η αγάπη τίποτα δεν δίνει και παίρνει, παρά μόνο τον εαυτό της. -Ο χρόνος δεν είναι ολότελα δικός μας τον μοιραζόμαστε στιγμή προς στιγμή. -Ο έρωτας: Ένα αλλόκοτο και πρωτόγνωρο πάθος μοιραίος γίνεται από το λάθος. -Η συνείδηση μια άυλη σκιά, με φοβερή μολυβένια φτερούγα. -Της μνημοσύνης ο ποταμός έχει ροή προς τα πίσω και είναι ο μόνος που μας ξεδιψάει. -Οι λογαριασμοί δεν είναι προσωπικά μας δημιουργήματα και ενώ είναι άμεσου πληρωμής, μας βασανίζουν πιο πριν από τη λήξη τους. -Η γλώσσα κάτι που φοβόμαστε, γιατί δεν την ξέρουμε. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΝΔΡΟΣ

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ |Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΡΙΓΑΝΗ ΚΑΙ ΤΣΑΪ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ Τσάι του βουνού

Δύο αυτοφυή φυτά, με τα οποία θα ασχοληθούμε σήμερα, είναι η ρίγανη και το τσάι του βουνού (βλέπε σχετικές φωτογραφίες). Χωρίς ίχνος υπερβολής τα συγκεκριμένα φυτά, είναι από τα ωραιότερα της χώρας και ευδοκιμούν στη μάνα γη της Πενταγιούς σε μεγάλο υψόμετρο και σε βραχώδεις εκτάσεις.

ΡΙΓΑΝΗ

Η Ελληνική ρίγανη είναι φυτό πολυετές και ποώδες και η ποιότητά της, θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως. Η ρίγανη εκτός από τη γεύση και το άρωμα που αφήνει στο φαγητό, έχει και πάρα πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Η ρίγανη κυρίως είναι αυτοφυής και συναντάται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές. Ποια είναι η καλύτερη ρίγανη της χώρας; Οι γνώμες διχάζονται. Ο κάθε Έλληνας πιστεύει, ότι στην περιοχή του φύεται η καλύτερη ρίγανη. Αντικειμενικά, η καλύτερη ρίγανη συναντάται: -Σε μεγάλο υψόμετρο -Σε εδάφη ασβεστούχα, φτωχά, ξερικά, άγονα. -Σε εδάφη με μεγάλη ηλιοφάνεια.

ΤΣΑΪ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ

Φύεται σε βραχώδεις περιοχές και σε μεγάλα

υψόμετρα. Το τσάι του βουνού είναι εξαιρετικό αφέψημα και δεν έχει καμία σχέση με το κλασσικό μαύρο τσάι. Το τσάι του βουνού έχει ευεργετική επίδραση σε: -Κρυολογήματα -Στις φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού. -Στην καταπολέμηση της δυσπεψίας. Επίσης θεωρείται αναλγητικό, αντισπασμωδικό, επουλωτικό, αντιοξειδωτικό και αγχολυτικό. Η Ελλάδα και η Ισπανία είναι οι δύο χώρες με τη μεγαλύτερη κατανάλωση τσαγιού του βουνού. Στα βουνά της Ελλάδας εντοπίζονται 17 είδη τσαγιού, τα περισσότερα αυτοφυή. Το τσάι του βουνού δεν έχει διεγερτική δράση και μπορεί να καταναλώνεται και πριν τον ύπνο. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλοι εμείς που έχουμε την τύχη να έχουμε τα δύο αυτά φυτά στην κυριολεξία στα πόδια μας, πρέπει να τους φερόμαστε κατά τη διάρκεια της συλλογής με σεβασμό, κόβοντάς τα με προσοχή και όχι να τα ξεριζώνουμε και να τα καταστρέφουμε. Δημήτρης Ιωάννου Καραστάθης

Ρίγανη

p 4

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΣΟΥΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΤΣΟΥΡΗ

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

στον Κώστα: «Δώσε μου τη λύση και θα πάω έξω να πείσω τους ανθρώπους». Αυτό λέγεται αλληλοσυμπλήρωση. Το 1984 μπήκα κι εγώ στην παρέα τους. Συγκεκριμένα, ήταν Ιούνιος του 1984, παραμονή των ευρωεκλογών. Βρισκόμασταν στο χωριό για την άσκηση του εκλογικού μας δικαιώματος. Το τηλέφωνο χτυπά. Είναι ο Κώστας Παπατσούρης που θέλει να δει τον πατέρα και εμένα μαζί. Η συνάντηση γίνεται στο σπίτι μας αγναντεύοντας τα Βαρδούσια ύστερα από μια μικρή μπόρα που άφησε βρεγμένο το χώμα και τις μυρουδιές από τα λουλούδια να σαρώνουν τα πάντα. Σ΄αυτή την συνάντηση, ο Κώστας μας ανακοίνωσε την ιδέα του για την δημιουργία εφημερίδας του Συλλόγου και την ανάληψη της διεύθυνσής της από μένα. Ο πατέρας τον άκουσε με προσοχή. Του αποκρίθηκε ακαριαία: «Κώστα, η ιδέα σου είναι υπέροχη, αλλά η ανάληψη της διεύθυνσης της εφημερίδας από τον Νίκο με κάνει να αισθάνομαι άβολα. Δυο μέλη από την ίδια οικογένεια εμπλεκόμενα σε ηγετικές θέσεις του Συλλόγου μπορεί να δημιουργήσει αντιδράσεις». Και η απάντηση του Κώστα ήταν: Καλά, καλά, Σπύρο. Το έργο που θα παραχθεί θα είναι το μοναδικό κριτήριο που θα μας κρίνει όλους. Προχωράμε!». Το εγγύς μέλλον θα δικαίωνε τον Σπύρο Σούκο και το απόμακρο μέλλον τον Κώστα Παπατσούρη. Εκείνη η βραδιά της συμφωνίας αφιερώθηκε από μέρους μου στην συγγραφή του κύριου άρθρου και, κατά κάποιον τρόπο, της διακήρυξης ίδρυσης της εφημερίδας. Την επόμενη μέρα, το άρθρο ήταν έτοιμο όπως και το όνομα της εφημερίδας «Πενταγιώτικοι Στοχασμοί», προϊόν έμπνευσης του αδελφού μου Γιάννη. Μετά από δυο βδομάδες, στο τυπογραφείο του Κώστα Σανιδά, ο οποίος έμελλε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πεπραγμένα του Συλλόγου και του χωριού μας τα επόμενα 25 χρόνια, έκανε την εμφάνισή του το πρώτο φύλλο των Πενταγιώτικων Στοχασμών. Στα επόμενα χρόνια, η εφημερίδα θα διέδιδε τη φωνή του χωριού μας, αλλά και εκείνη της Β.Δ. Δωρίδας, στα πέρατα της γης. Η έκδοση της εφημερίδας αποτέλεσε το εφαλτήριο για την εμπλοκή και άλλων συγχωριανών μας στην υπόθεση ανάπτυξης του χωριού μας. Ανάμεσά τους ο Κώστας Πενταγιώτης, πολυγραφότατος αρθρογράφος, ο οποίος θα ηγείτο, ως πρόεδρος της Κοινότητας Πενταγιών για μια οκταετία (1986-94). Λίγους μήνες μετά την έκδοση του πρώτου φύλλου των Πενταγιώτικων Στοχασμών, αναχώρησα για την Γερμανία, πρώτο σταθμό σε μια μακρά πορεία που κρατάει εδώ και τριάντα χρόνια. Ο Κώστας Παπατσούρης δεν αισθανόταν άνετα με την ιδέα ότι τα επόμενα 4-5 χρόνια θα βρισκόμουνα μακριά από την Ελλάδα. Παρόλα αυτά, η συνεργασία μας δεν διαταράχτηκε καθόλου και, ίσως, η περίοδος αυτή να αποτέλεσε την πιο καθοριστική στην πορεία για την ανάταση του χωριού μας. Η δύναμη των ιδεών σαρώνει τα πάντα. Καμιά φυσική απουσία δεν μπορεί να γίνει τροχοπέδη. Η εφημερίδα μας αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης των οραμάτων μας για το χωριό και τον τόπο μας. Ήταν ο προθάλαμος, μέσα από τον οποίο πέρασαν άνθρωποι και ιδέες, που έμελλε να αλλάξουν τη μοίρα του χωριού μας τα επόμενα οκτώ χρόνια. Το 1986, ο συνδυασμός «Πενταγιώτικη Ενωτική Κίνηση» με επικεφαλής τον Κώστα Πενταγιώτη ανέλαβε τις τύχες του χωριού μας. Ο Κώστας Παπατσούρης ήταν κορυφαίος συντελεστής της εκπόνησης του προγράμματος που σόχευς στην αναμόρφωση της Πενταγιούς. Ό,τι βλέπετε γύρω σας, από το κληροδότημα Αλέξανδρου Παπούλια μέχρι το γήπεδο, θεμελιώθηκε εκείνη την τετραετία. Όμως, ήταν τόσο μεγάλο εκείνο το σαρωτικό κύμα αλλαγής που πήγε να αλλάξει και την μοίρα της Β.Δ. Δωρίδας. Χωρίς την καταλυτική συμβολή του Συλλόγου Πενταγιωτών δεν θα υπήρχαν αναπτυξιακά συνέδρια της Β.Δ. Δωρίδας. Όμως, οι μεγάλες ιδέες και οράματα βρίσκονται όλες τις φορές αντιμέτωπα με εστίες αντίστασης. Εκεί καλείσαι να υπερβάλεις τον εαυτό σου και να επιδείξεις καρτερικότητα και λεβεντιά. Με παρρησία και μεγάλη ανοχή προς άδικες επιθέσεις και διωγμούς πορευτήκαμε εκείνη την περίοδο. Η αγάπη μας για τον τόπο σάρωσε τις οποιεσδήποτε ανθρώπινες αδυναμίες μας. Μέσα σ’ αυτές τις δυσκολίες γνώρισα καλύτερα τον Κώστα Παπατσούρη. Ήρεμος, στωϊκός, φιλοσοφημένος. Στάθηκε δίπλα μου σαν πατέρας και φίλος συνάμα. Άξιος μέντορας έβαλε ασπίδες προστασίας μπροστά στα βέλη που με στόχευαν. Του χρωστώ αιώνια

Αγαπητοί συγχωριανοί και συγχωριανές, Βρισκόμαστε εδώ απόψε, στο κληροδότημα Αλέξανδρου Παπούλια, μέσα στο οποίο από το 1993 έως το 2008 μεγάλωσε το παιδί που το λένε Οικουμενική Σχολή Ελεύθερου Λόγου, για να τιμήσουμε μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του χωριού μας μέσα σε κλίμα συγκινησιακής φόρτισης. Απόψε τιμάμε τον Κώστα Παπατσούρη, τον άνθρωπο του καθήκοντος, της αυταπάρνησης,της αυτοθυσίας, της προσφοράς στον συνάνθρωπο, τον φλογερό πατριώτη και οραματιστή, τον άνθρωπο της αλήθειας, του ήθους και της λεβεντιάς. Σε μια γραμμή θα σας πω: Τιμάμε τον άνθρωπο που αναδείχτηκε γίγαντας στο πέρασμα της ζωής του υπηρετώντας μια σπιθαμή ελληνικής γης, το χωριό μας. Υπήρξα φίλος και συνοδοιπόρος του στην κατάκτηση κοινών οραμάτων. Υπήρξε η γενεσιουργός δύναμη της εμπλοκής μου στα κοινά και μέντοράς μου. Μαζί βιώσαμε την κούραση, την απογοήτευση, την επιτυχία, την ψυχική ευφορία. Μα πάνω απ’ όλα, ζήσαμε την υπέρτατη φιλία, το μεγαλύτερο και συμπαγέστερο συναίσθημα στις ανθρώπινες σχέσεις. Μ’ όλα τα προαναφερθέντα ως σημείο αφετηρίας, θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω την αδαμάντινη προσωπικότητα του Κώστα Παπατσούρη, αναφέροντας, παράλληλα, πολλά περιστατικά από την κοινή μας πορεία. Πρωτογνώρισα τον Κώστα Παπατσούρη στις αρχές του 1972 μέσα από κάποιε εκδηλώσεις του Συλλόγου Πενταγιωτών που μόλις αναβίωνε μέσα στα χρόνια της δικτατορίας. Ήμουνα μόλις 10 χρόνων, αλλά διατηρώ ζωηρή την εικόνα του Κώστα καθώς και τον τρόπο συμπεριφοράς του. Ο Παπατσούρης, ένας λεβεντάνθρωπος, ψηλός, ευθυτενέστατος, αλλά και χαμηλών τόνων. Λιτός στους λόγους και παρατηρητικός, σ’ έκανε να νιώθεις πως αντίκρυζες μια παρουσία γεμάτη από ουσία, που ήθελες να εξερευνήσεις. Αργότερα, θα αντιλαμβανόμουνα πόσο δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, ήταν αυτό. Η εξερεύνηση της προσωπικότητας του Κώστα Παπατσούρη περνούσε μέσα από την εμπιστοσύνη που θα έδειχνε εκείνος προς το πρόσωπό σου. Ήταν μια καθημερινή προσπάθεια να προσεγγίσεις αυτόν τον συμπαγή άνθρωπο από συναισθήματα, σκέψεις και πιστεύω. Από το 1972 έως και το 1980, οπότε άρχισε η συμπόρευσή του με τον πατέρα μου μέσα από τον Σύλλογο Πενταγιωτών της Αθήνας, η σχέση μας ήταν απλή και η επαφή μας τα καλοκαίρια στο χωριό μας. Όμως, ο θαυμασμός μου για τον άνθρωπο μεγάλωνε, αφού ο κάθε συγχωριανός μονάχα έπαινο απέδιδε στο πρόσωπο του Κώστα, που τύγχανε να είναι και ο ανηψιός του μεγάλου ευεργέτη του χωριού μας Αθανασίου Παπατσούρη. Το 1980 ήταν η χρονιά που ξεκίνησα να γνωρίζω το Κώστα Παπατσούρη καλύτερα. Ο πατέρας μου ανέλαβε την προεδρία του Συλλόγου και ο Κώστας συνέχισε από τη θέση του γενικού γραμματέα. Μαζί θα συνέχιζαν για τα επόμενα δώδεκα χρόνια. Για να σας δώσω το μέγεθος του πνεύματος συνεργασίας τους, θα σας πω τα παρακάτω. Η καθημερινή τους επαφή, από κοντά ή από τηλεφώνου, ήταν 2-3 ώρες. Δεν υπήρξε μία βραδιά που να μην τηλεφωνήθηκαν για τουλάχιστον τριάντα λεπτά, συζητώντας για θέματα του χωριού και του Συλλόγου. Δεν συγκρούστηκαν ποτέ. Πορεύτηκαν στο ίδιο μήκος κύματος και αυτό μπορεί να εξηγήσει το μέγεθος της σύμπνοιας και αλληλοκατανόησης, μέσα από το οποίο αναδείχτηκε το έργο τους. Ο Παπατσούρης ήταν αυστηρότατος στην διαχείριση των οικονομικών, ο πατέρας ήταν η έκφραση της φιλοσοφίας του Κώστα με το μπλοκάκι των αποδείξεων παραμάσχαλα. Διαφάνεια, διαφάνεια, διαφάνεια ήταν το σύνθημά τους. «Δια την τάξιν», ψέλλιζαν καθώς έκοβαν τις αποδείξεις ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΕΣ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΩΝ, ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ μετά από κάθε δωρεά και τις παρέδιδαν στους ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ δωρητές. «Ζουμε για ένα καθαρό μέτωπο», ΣΥΜΦΕΡΟΝ. ΤΙΜΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ. έλεγαν και ξανάλεγαν. Ο Κώστας Παπατσούρης ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ήταν εξαίρετος σχεδιαστής και ο Σπύρος Σούκος 2106847856, 6944317320, 2109915659, 6945769232 ήταν μοναδικός εκτελεστής. Έλεγε ο πατέρας

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ευγνωμοσύνη. Προστάτεψε τον φίλο του, στου οποίου το πρόσωπο υπερασπίστηκε την επιλογή του, στην οποία πίστεψε με όλη τη δύναμή του. Θα τον αγαπώ για όσο έχω μνήμη και πέρα απ’ αυτή. Το 1992 είχα μια ειλικρινή και από βάθους καρδιάς συζήτηση με τον Κώστα. Του ανακοίνωσα την απόφασή μου να μην επανέλθω για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Ο χρόνος με έβρισκε στο Λονδίνο, όπου γοητευμένος από το ερευνητικό πεδίο της Φωτοϊατρικής, είχα αποφασίσει να αφιερώσω την υπόλοιπη ζωή μου υπηρετώντας το. Είναι γεγονός, ότι ο Κώστας στενοχωρήθηκε πολύ. Δεν είπε τίποτα, αλλά πληγώθηκε από την απόφασή μου. Η κουβέντα όμως είχε αγγίξει μεγάλα βάθη. Μετά από οκτώ χρόνια εμπλοκής μου στα δρώμενα του χωριού, ο ρόλος μου είχε αναβαθμιστεί. Ήμουν και σύμβουλος των δύο μεγάλων πρωταγωνιστών με βαρύνουσα γνώμη. Έτσι σε μια συζήτηση με τον Κώστα και τον πατέρα μου έθεσα την ιδέα της παραίτησής μας από τον Σύλλογο και την εφημερίδα. Τους είπα ότι η προσφορά τους ήταν μακροχρόνια, φωτεινή και εντυπωσιακή. Η αναγνώριση του έργου τους θα ήταν ασφαλής και ο απόηχος για τα πεπραγμένα τους απόλυτα εξασφαλισμένος. Αλλά είχα αφήσει για το τέλος της κουβέντας και την έκφραση της δικιάς μου επιθυμίας, ότι προτίθεμαι να παραιτηθώ από την διεύθυνση της εφημερίδας μας. Ο Κώστας εξαγριώθηκε: «Δεν είναι δυνατόν να παραιτείσαι, Νίκο. Καλά εμείς, αλλά εσύ είσαι τόσο νέος, μόλις τριάντα χρόνων» φώναξε, γυρίζοντας ταυτόχρονα το πρόσωπό του προς τη μεριά του πατέρα μου, αναζητώντας, προφανώς, την υποστήριξή του. Του απάντησα: «Κώστα, η προσφορά μου στην εφημερίδα τράβηξε σε μάκρος χρόνου. Συμπλήρωσα κιόλας οκτώ χρόνια. Πρέπει να εμφανιστούν νέα πρόσωπα, να δοθεί η ευκαιρία και σ’ άλλους νέους. Η παραίτησή μου δεν θα οδηγήσει σε αποχή». Έτσι συμφωνήσαμε ότι θα συνέχιζα να γράφω το κύριο άρθρο και να βοηθώ στην επιμέλεια της εφημερίδας. Κράτησα την υπόσχεσή μου για 14 χρόνια, μέχρι το 2006. Έτσι τον Φεβρουάριο του 1992 έγινε κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ ξανά στα χρονικά της Ορεινής Δωρίδας. Υποβάλαμε τις παραιτήσεις μας και οι τρεις, ανοίγοντας δρόμο στους επόμενους. Σήμερα, 24 χρόνια αργότερα, θεωρώ ότι εκείνη η πράξη μας ήταν ό,τι το ευγενέστερο και υψηλότερο θα μπορούσε κάποιος να κάνει. Για πρώτη φορά, αποκαλύπτω το παρασκήνιο της απόφασής μας εκείνης απόψε. Στρέφω το βλέμμα μου προς τους δυο μεγάλους πρωταγωνιστές των καιρών εκείνων και νιώθω να μου εκδηλώνουν την ικανοποίησή τους. Η παραίτησή μας θα άνοιγε ένα νέο κεφάλαιο στην εμπλοκή μας στα κοινά. Ο Σπύρος Σούκος εξακολούθησε να γυρνάει με το μπλοκάκι των αποδείξεων από σπίτι σε σπίτι για την συγκέντρωση χρημάτων. Ο Κώστας Παπατσούρης συνέχισε να συνεισφέρει στον Σύλλογο με την πολύτιμη πείρα του και να υποστηρίζει την πραγματοποίηση των οραμάτων του φίλου του Νίκου Σούκου, όπως την ίδρυση της Βαρδουσιακής (μετέπειτα Οικουμενικής) Σχολής Ελεύθερου Λόγου τον Μάρτιο του 1993 και την έκδοση του λευκώματος των 17 χωριών της Β.Δ. Δωρίδας το 1996, το μεγαλύτερο πολιτισμικό έργο που γνώρισε ποτέ ο τόπος με την οικονομική υποστήριξη των Διαδόχων Αριστείδη Κλώτσα. Τον Νοέμβριο του 1998 έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου κι ο Κώστας έχασε τον επιστήθιο φίλο και συνεργάτη του. Μαζί του έχασε και τις καθημερινές συνομιλίες μαζί του. Στο εν τω μεταξύ, εγώ είχα μετοικήσει από το Λονδίνο στη Βοστώνη και η επαφή μου με τον Κώστα χαλάρωσε. Παρόλα αυτά, συνεργαστήκαμε άψογα μέχρι το 2006, οπότε και αποχώρησα οριστικά από τα κοινά. Θα επιθυμούσα να απαριθμήσω μερικά από τα μεγάλα έργα και γεγονότα που έλαβαν χώρα στον τόπο μας, μέσα από τα οποία έζησα και αντιλήφθηκα το μέγεθος της προσωπικότητας του Κώστα

Παπατσούρη. - Η ίδρυση των Πενταγιώτικων Στοχασμών τριάντα χρόνια πριν. - Η έκδοση τριάντα και πλέον βιβλίων και εντύπων. - Οι μεγάλες νίκες στις Κοινοτικές Εκλογές του 1986 και 1990 με τους συνδυασμούς «Πενταγιώτικη Ενωτική Κίνηση» και «ΠανΠενταγιώτικος Αγωνιστικός Παλμός» που αναμόρφωσαν το χωριό μας με περισσότερα από εκατό έργα υποδομής και πολιτισμού συμπεριλαμβανομένου του κληροδοτήματος Αλεξάνδρου Παπούλια. - Οι εκδηλώσεις της Οικουμενικής Σχολής Ελεύθερου Λόγου από το 1993 έως και το 2005 με αποκορύφωμα εκείνες του 1997 που κράτησαν επτά ημέρες και στις οποίες συμμετείχαν ομιλητές από το εξωτερικό, καλύφτηκαν ραδιοφωνικά σ’ όλο το Νομό Φωκίδας και προσήλκυσαν πέραν των χιλίων συγχωριανών και φίλων του χωριού μας. Κατά την διάρκεια εκείνων των εκδηλώσεων έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής του ραδιοφωνικού σταθμού Πενταγιών και ευεργέτης του χωριού μας Βασίλης Χριστοφιλάκος. - Η καθιέρωση του θεσμού των αναπτυξιακών συνεδρίων των 13 χωριών της Β.Δ. Δωρίδας με αποκορύφωμα το 3ο αναπτυξιακό συνέδριο στην Πενταγιού τον Αύγουστο του 1991, που έμελλε να χαράξει μια νέα πορεία στην περιοχή μας. - Τέλος, η έκδοση του λευκώματος της Ορεινής Δωρίδας, που αποτέλεσε αίτημα του αναπτυξιακού συνεδρίου των Πενταγιών. Σ’ όλα τα προαναφερθέντα θα ήθελα να εξάρω την προσφορά του Σπύρου Σούκου, Κώστα Πενταγιώτη, Κώστα Σανιδά και Κώστα Παπατσούρη, καθώς και εκείνη άλλων συγχωριανών μας και των ευεργετών του χωριού μας με πρωτοπόρους τους Διάδοχους Αριστείδη Κλώτσα. Γι’ αυτούς θα μιλήσω κάποια άλλη φορά. Απόψε τιμάμε τον Κώστα Παπατσούρη. Ολοκληρώνω την ομιλία μου για τον μεγάλο ευεργέτη Κώστα Παπατσούρη που αφιέρωσε με τρόπο μοναδικό και ακάματο τη ζωή του στην υπηρεσία του χωριού μας. Υπήρξε λιτός και απέριττος στην σκέψη, μεγάλος οραματιστής και έντιμος αγωνιστής. Πορεύτηκε ταπεινά, αθόρυβα και στέρεα. Είναι τυχερός , γιατί ενώ παρέμεινε με δικιά του επιλογή πίσω από τους προβολείς της δημοσιότητας, οι βασικοί παίκτες στα δρώμενα του χωριού μας αναγνώρισαν και αναγνωρίζουν το μέγεθος της προσφοράς του. Ο Κώστας απεχθανόταν τα φώτα εντυπωσιασμού. Φίλε και συνοδοιπόρε στην κατάκτηση των μεγάλων οραμάτων Κώστα Παπατσούρη, Όταν τα φώτα χαμήλωναν, εμείς οι δυο είμασταν πάντα μαζί. Σχεδιάζαμε τα επόμενα βήματα. Νιώθω ευλογημένος που σε γνώρισα. Νιώθω περήφανος που βρέθηκα μαζί σου σε ύψη και βάθη, σε επιτυχίες και αποτυχίες. Δεν τα κάναμε όλα καλά. Τα κάναμε όμως με ενθουσιασμό. Το έργο σου θα ηχεί στην αιωνιότητα. Κι εγώ, ο φίλος σου, θα λέγω σε όλους και όλες, ότι σ’ αυτή την σπιθαμή ελληνικής γης, το χωριό μας, έζησε ένας μεγάλος άνθρωπος, ο Κώστας Παπατσούρης, που το γέμισε με φως ταπεινοφροσύνης, αξίας, αλήθειας και εντιμότητας. Κώστα, Τίμησες τη μάννα που σε γέννησε! Αποθέωσες τη ζωή που έζησες! Δόξασες το μνήμα που σε παρέλαβε! Θα ζεις στις μνήμες και τις συνειδήσεις και νά’ σαι σίγουρος πως η ιστορία του χωριού μας στα χρόνια της προσφοράς και δράσης σου, όταν η συγγραφή της θα έχει ολοκληρωθεί από τον ομιλούντα, θα σου έχει αφιερώσει την κορυφαία θέση που σου αξίζει.

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ (παιχνίδι ή τέχνη;) Κάποτε οι οδηγητές πέθαιναν για τις ιδέες τους με μιάς ποιος απ’ αυτούς να πεθάνει σήμερα για εμάς; Τα παιδιά μας θέλουν νάναι χρεωμένα και να πεθάνουν υπερχρεωμένα. Σ’ ένα κόσμο αχρέωτο και αχρείο πλουσίων με τη μελαγχολία την πράσινη των Ηλυσίων. Όλα ειπώθηκαν για ν’ αποσιωπηθούν παρασιωπήθηκαν για να εφαρμοστούν. Την εκποίηση του Έθνους κατάφεραν σαν υλική ζημιά με την ασθενική ψυχή τους χωρίς γνώση καμμιά. Ακολουθούν αποστεωμένα δόγματα παλιά με ειρωνικό χαμόγελο στη ματιά. Παιχνίδι: οι γραμμές που θα δηλώσουν Τέχνη: το αμφίσημο γέλιο που θα δώσουν. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΝΔΡΟΣ Συντονιστής Διευθυντής Ακτινοδιαγνωστικής ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ Αντιπρόεδρος AHEPA HJ1

Η ΔΩΡΙΔΑ Της Δωρίδας οι πλαγιές γεμάτες είναι αηδονοφωλιές. Έχουν κρυσταλλένια τα νερά και είναι πάντοτε Θεού χαρά. Θα πάω να κάτσω μια μέρα ν’ αναπνεύσω καθαρόν αγέρα. Θαλπωρή θέλουν εδώ τα γηρατειά και όχι σαν να ζουν στη ξενιτιά. Από την Αθήνα δεν μπορώ ν’ απαλλαγώ και τα μέρη που γεννήθηκα νοσταλγώ. Ορεινή είναι τούτη η επαρχία όμως βγάζει ανθρώπους με παιδεία. Τα χωριά μας είναι σαν νυφούλες κοντά στις κρύες τις βρυσούλες. Και όλου του χρόνου τα βράδια δέχονται της φύσης τα χάδια. Τα αηδόνια μας λαλούν και κοντά τους μας καλούν. Θέλουν στη καλή παρέα να ναι όλα όμορφα και ωραία. Αυτά τα μέρη που είναι ορεινά η πολιτεία πάντα τα ξεχνά. Οίτη Βαρδούσια Γκιώνα κρατούν γερά και δροσίζουν την Αθήνα με τα γάργαρα νερά. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤ. ΖΟΥΜΑΣ

ΣΤΗ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ

Όμορφη η αυγή και Δύση η άνοιξη ξυπνάει τη γη κι’ ο έρωτας αγκαλιάζει της γυναίκας το κορμί.

Και τώρα που γνώρισες της καρδιάς μου κάθε γωνιά ο θάνατος σ’ αγκάλιασε κι’ εγώ είμαι πουλί χωρίς φτερά. Το πρόσωπό σου σαν καθρέφτης στη μνήμη μου πάντα θα ζει χαίρω που περπατήσαμε της ζωής το δρόμο μαζί. ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΚΛΩΤΣΑΣ

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΜΑΣ (1914-2014) Στη μέση του όμορφου χωριού μας στη μικρή πλατεία φύτρωσε πριν εκατό χρόνια ο πλάτανος για καλλιστεία τα χρόνια πέρασαν και έγινε παλληκάρι θηρίο το καραούλι του έστησε με σκοπό θείο. Άπειρα πανηγύρια έζησε τότε που δεν υπήρχαν τα γιατί μέσα στις πράσινες φορεσιές του φώλιαζε η χαρά στα χέρια και να που σήμερα στα γενέθλιά του ζει άλλη μια γιορτή μαζί με τους Πενταγιώτες κάτω από τ’ ουρανού τ’ αστέρια. Έζησε κοντά μας και άπλωσε φύλλα και κλώνια ζηλευτά και τώρα σκύβει με παράπονο να μας ρωτήσει γιατί βρε μ’ αφήνετε μόνο στου χρόνου τη φθορά; και δεν με κάνετε παρέα που ξέρω όλα σας τα μυστικά; Σας χάρισα τον ίσκιο μου τα καυτά μεσημέρια σας πρόσφερα λευκά όνειρα στα χειμωνιάτικα αγέρια ακόμα και σε βροχής ποτάμι νοσταλγικό φιλί μου με τόσα γλυκόλαλα πουλιά που κάθισαν πάνω μου αλλί μου Δεν σε ξεχνάμε πλάτανε καμάρι του χωριού μας ακόμα σε χαιρόμαστε μέσα στην Πενταγιού μας χρόνια σου πολλά και αγέρωχα νάχεις στα κλωνιά σου αθάνατες κράτα όλες τις θύμισες χαράς στην αγκαλιά σου.

Ζήσαμε μαζί μισό αιώνα πλάσαμε όνειρα γλυκά κι’ ο έρωτας μας γέμισε ουράνια αγάπη και φιλιά.

Ο έρωτας κι’ η αγάπη θάλλουν μες στον κήπο της καρδιάς είναι λουλούδια αμάραντα παγκόσμιας ομορφιάς.

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΝΔΡΟΣ

ΠΙΣΤΙΣ Καλώς ναρθείς! Μα κάλλιο μην ερθείς! Θάνατε, φίλε μου κι’ οχτρέ μου! Βολές, βολές, σ’ αποζητώ! Και όμως δε σ’ αγάπησα ποτέ μου! Απόψε τούτη τη βραδιά της Βηθλεέμ το θείον άσμα, ελπίδες και χαμόγελα σκορπά που διώχνουν το δικό σου φάσμα! Ήρθ’ ο Χριστός! Γαλήνη και χαρά! Στον κουρασμένο λογισμό μας να σκορπίσει! Ελάτε όσοι πιστεύετε να ξαναζήσουμε, στης Πίστης την αστείρευτη τη βρύση! ΓΕΩΡΓΙΟΣ Θ. ΚΕΛΕΠΟΥΡΗΣ

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ! Στην πίκρα της ζωής και στην κακία του κόσμου Το παιδικό σου γέλιο σκόρπισε Χριστέ μου, Και την αθώα σου χαρά κι’ αγάπη δός μου, Και δός μου τη γαλήνη που δεν γνώρισα ποτέ μου! Αδύναμος τ’ ανθρώπου ο νους και κουρασμένος Μάταια με τις άπιαστες τις χίμαιρες παλαίβει! Και σκλάβος της κακίας και του φθόνου πονεμένος Δε φτάνει ως τα ύψη της αγάπης Σου ν’ ανέβη! Μα το αιώνιο φως Σου απλώνεται και πάλι Από την ταπεινή Σου φάτνη ως πέρα να φωτίση Του ανθρώπου τη χαρά που εμάραναν τα μίση! Και θα ξυπνήση ο κόσμος από την παραζάλη Το «επί γης ειρήνη» με χαρά να ψάλη, Κι’ αμαρτωλός θα σκύψη να σε προσκυνήση! ΓΕΩΡΓΙΟΣ Θ. ΚΕΛΕΠΟΥΡΗΣ

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έγινε ο εορτασμός της Εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου στην Πενταγιού. Στις 11:30 έγινε από τον παπα-Γιώργη Χαρονικολάου στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών η καθιερωμένη δοξολογία επ’ ευκαιρία της μεγάλης γιορτής. Στη συνέχεια έγινε επιμνημόσυνη δέηση στο χώρο του Ηρώου των πεσόντων. Στην εκδήλωση παρέστησαν: - Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος του Δ.Δ. Πενταγιών κύριος Απόστολος Ασημάκης. - Αντιπρσωπεία του Συλλόγου Πενταγιωτών (Στέλιος Τσιώρης, Δημήτρης Καραστάθης, Τούλα Ασημάκη). - Ο επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου Πενταγιωτών κύριος Ξενοφών Τσώρης και αρκετοί συγχωριανοί και φίλοι. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο από τους: - Στέλιο Τσιώρη εκ μέρους του Συλλόγου των απανταχού Πενταγιωτών. - Απόστολο Ασημάκη εκ μέρους του Δημοτικού Διαμερίσματος Πενταγιών. - Δημήτρη Καραδήμα εκ μέρους της Εθνικής Αντίστασης. Στη συνέχεια ο μικρός Μπάμπης Καραδήμας απήγγειλε ποίημα με μεγάλη επιτυχία. Η όλη εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό μας Ύμνο.

Πέντε χρόνια νωρίτερα θα παίρνουν την σύνταξή τους οι αγρότες από τον ΟΓΑ

Πέντε χρόνια νωρίτερα θα συνταξιοδοτούνται οι αγρότες από τον ΟΓΑ, σύμφωνα με τροπολογία που κατέθεσαν οι συναρμόδιοι Υπουργοί. Ειδικότερα μετά την υπ’ Αριθμ. Πρωτ. Ερωτ. 7026/2014 Κοινοβουλευτική Ερώτηση 30 Βουλευτών της Ν.Δ, μεταξύ των οποίων και η Βουλευτής Φωκίδας, Ασπασία Μανδρέκα, καθώς και μετά από σειρά σχετικών ενεργειών τους, οι Υπουργοί Εργασίας και Οικονομικών κατέθεσαν το Σάββατο το βράδυ, Τροπολογία στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης με τίτλο «Ρυθμίσεις εφοδιαστικής» που συζητείται στην Επιτροπή παραγωγής και εμπορίου.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι. ΚΑΡΑΣΤΑΘΗΣ Με την Τροπολογία αυτή δίνεται με τον καλύτερο τρόπο απάντηση στο ερώτημα των Βουλευτών οι οποίοι, μετά την επιχειρηματολογία που παρέθεταν στο κείμενο της ανωτέρω Ερώτησής τους, κατέληγαν προς τον Υπουργό Εργασίας: «Τί προτίθεστε να πράξετε για τη μείωση του ορίου ηλικίας των αγροτών στο 62ο έτος της ηλικίας τους με 40 χρόνια ασφάλισης;» Συγκεκριμένα, με την προαναφερόμενη Τροπολογία, οι ασφαλισμένοι στον Ο.Γ.Α με συμπληρωμένα 40 έτη ασφάλισης θα λαμβάνουν τη σύνταξη τους στα 62 έτη τους και όχι στα 67, όπως ισχύει σήμερα. Επίσης, οι ασφαλισμένοι που έχουν χρόνο διαδοχικής ασφάλισης και τελευταίο Ταμείο τον Ο.Γ.Α για να μπορέσουν να λάβουν σύνταξη στα 62 θα πρέπει να έχουν 15 χρόνια στην ασφάλισή του, (Ο.Γ.Α). Αν δεν συμπληρώνουν την 15ετία, μπορούν με αίτησή τους να ζητήσουν την αναγνώριση των ετών ασφάλισης στον κλάδο της πρόσθετης και μέχρι 10 έτη. Αναρτήθηκε από “DORIDA news

ΑΣΤΕΙΑ!!!

1.Γιατί οι Πόντιοι κάνουν γενέθλια μόνο στους γιούς και όχι στις κόρες; -Επειδή το τραγούδι λέει, happy birthday του γιού. 2.Πως πέθανε ο τελευταίος Πόντιος ποδοσφαιριστής; -Κάηκε στο ζέσταμα. 3.Τι κάνει ένας γύφτος μέσα σε ένα θέατρο; -Κλέβει την παράσταση. 4.Ποιό είναι το αντίθετο της λέξης μηχανόβιος; -Βιομήχανος. 5.Τι βρήκε ένας τράγος που έπεσε στο πηγάδι; -Τραγικό θάνατο. 6.Είναι δύο κρουασάν σε ένα μπαρ, ποιο από τα δύο θα κεράσει; -Το κρουασάν κεράσι. 7.Γιατί οι χειρουργοί φορούν μάσκα; -Γιατί όταν γίνεται λάθος στο χειρουργείο, να μην γνωρίζουν ποιός το έκανε. Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΠΕΝΤΑΓΙΟΙ Το τρίτο σε πληθυσμό χωριό της Δωρίδος, κατά το έτος 1853 Ανάγκη επανάκαμψης των κατοίκων

Στο πανηγυρικό τεύχος 2013/2014 του εξαίρετου λογοτεχνικού,

ιστορικού και λαογραφικού περιοδικού «Η ΔΑΦΝΗ» που εκδίδει κάθε εξάμηνο με την φροντίδα και επιμέλεια του φυσικού-λογοτέχνη Μάρκου

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

Τούτο πιστεύουμε ότι θεωρείται αληθές, αφού στην περιοχή των Πενταγιών «ΣΠΑΡΤΙΑ» κατά πληροφορίες μου έχουν βρεθεί αρχαία αντικείμενα και πιθανώς να ανήκουν στο αρχαίο Τύχειο. Δυστυχώς καμία αρχαιολογική επιβεβαίωση δεν έγινε μέχρι σήμερα. Δεν γνωρίζουμε όμως, γιατί το 1915 το Παλαιοκάτουνο ονομάστηκε Κροκύλειο. Η έρευνά μας όμως συνεχίζεται και θα επανέλθουμε.

Καταχωρίζουμε ακολούθως τον πίνακα προς επίρρωση των

Μεντζά, ο Πνευματικός Όμιλος Ναυπακτίων και Δωριέων, αναγνώσαμε

ανωτέρω, αναγράφοντες δίπλα στο όνομα κάθε χωριού τον αριθμό

πληροφοριακό πίνακα που συνέταξε ο Κων. Ασημακόπουλος

κατοίκων που είχε τόσο κατά τον χρόνο δημιουργίας του οικείου Δήμου

(Ευπάλιο), στον οποίο αναγράφεται η πληθυσμιακή κατάσταση, ανά

(1835) όσο και κατά το 1853.

χωρίον, της Δωρίδας το έτος 1853. Προς ενημέρωση των αναγνωστών

Έτσι αποδεικνύουμε την αλματώδη πληθυσμιακή ανάπτυξη

σας, παρουσιάζουμε τον πίνακα αυτό σε συνδυασμό μα τα στοιχεία

της Δωρίδας επί μια σχεδόν εικοσαετία. Για το 1853 τα στοιχεία

που προέκυψαν από το ιστορικό διάγραμμα των Δήμων της Ελλάδος

λάβαμε από το «ιστορικό διάγραμμα των Δήμων από το 1833 έως

1833-1912 του εξαίρετου ιστοριοδίφη Ελευθερίου Ι. Σκιαδά, για να

1912» του ιστορικού Ελευθερίου Ι. Σκιαδά, το οποίο θεωρούμε

καταδείξουμε το ρυθμό ανάπτυξης, την πίστη και το πάθος των

σοβαρό και αξιόπιστο και το οποίο προλογίζουν οι καθηγητές κ.κ.

συμπατριωτών μας για τη δημιουργία της νέας μετεπαναστατικής

Α.Μακρυδημήτρης Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου

Δωρίδας, και ειδικότερα των Πενταγιών.

Αθηνών, και Ν.Καραπιδάκης, επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου

Σύμφωνα με τον πίνακα αυτό, αλλά και τα στοιχεία του ως άνω

Αθηνών και Διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους.

διαγράμματος, πιστοποιείται ότι οι Πενταγιοί, το ωραίο χωριό μας,

Α. Δήμος Αιγιτίου

ήταν το τρίτο σε πληθυσμό χωριό ολόκληρης της Δωρίδας που έσφυζε

Αιγίτιο (Γρανίτσα) (719/1011), Άνω Κλήμα Αιγιτίου (224/366),

από ζωή και ελπίδα, ενώ ακολουθούσαν τα μετέπειτα μεγαλοχώρια

Λούτσοβος (74/96), Αγλαβίστα (65/ ), Άνω Μουσουνίτσα (191/ ),

Λιδωρίκι, Αμυγδαλιά, Βιτρινίτσα, Άνω Παλιοξάρι (Ποτιδάνεια),

Συκειά (121/136), Κονιάκος (117/89), Τριβίδι (61/ ), Υαία (Λιδωρίκι)

Κωστάρτσα (Διχώρι), Βοστινίτσα (Δάφνος) και άλλα, ενώ πρώτιστο

(387/614), Σκαλούλα (74/ ), Καρούτες (219/318), Στρούγα (135/219),

ήταν η καπετανομάνα Αρτοτίνα (είχε 1052 κατοίκους) και δεύτερο η

Σεβεδίκο (82/171), Άβορος (150/107), Λευκαδίτι (198/236),

Γρανίτσα (Διακόπι) (είχε 1011 κατοίκους). Η υπεροχή τους από τους

Παλαιόκαστρον, Χάνια Στενού, Βραϊλα (29/ ), Λεύκα( πρώην

Πενταγιούς που είχε 701 κατοίκους ήταν αρκετά υψηλή.

Μαυριγιάννη, Αγ. Νικόλαος, Χάνια Καρουτιανά.

Οι Πενταγιοί από την σύστασή τους διέθεταν τριθέσιο Δημοτικό

Με το ΒΔ 11/11/1836 ΟΙ Δήμοι Υαίας και Κορακίων, συγχωνεύθηκαν

Σχολείο, στο οποίο μετά από λίγα χρόνια (το έτος 1862) στέγασαν το

με τον Δήμο Αιγίτου, έχοντας προσωρινή έδρα το Λιδωρίκι, έως ότου

Δημοτικό Σχολείο σε μεγάλο και επιβλητικό δημοτικό κτίριο.

γίνει ο συνοικισμός της Γρανίτσας, ο οποίος όμως, όπως γνωρίζουμε,

Παρόμοια εκπαιδευτικά ιδρύματα που να μεταδίδουν τη γνώση και

ουδέποτε αναγνωρίσθηκε μέχρι σήμερα ως πρωτεύουσα του

τη μάθηση στους αμόρφωτους και ορεσίβιους μαθητές, σε λίγα μόνο

Δήμου Αιγίτου. Στο Δήμο Υαίας περιλαμβάνονται τα χωριά Λιδωρίκι,

Δωρικά χωριά υπήρχαν. Έτσι και οι Πενταγιοί, που από το 1835

Σκαλούλα, Στρούζα, Σεβεδίκο, Άβορος, Λευκαδίτι, Γρανίτσα, Τριβίδι,

είχαν ορισθεί χειμερινή έδρα του Δήμου Κροκυλείου, αποτελούσαν

Κονιάκος, Κλήμα, Λούτσοβος, Βοστινίτσα, Βελούχοβο, Μονή Αγ.

τη φωτοδότρα πηγή γνώσεως της τότε Βορειοδυτικής Δωρίδας και η

Μαρίνας.

ακτινοβολία σ’ όλη τη Δωρίδα και αλλαχού, ήταν μοναδική.

Β. Δήμος Κροκυλείου

ιστορικών και ιστοριοδιφών προσώπων διαπιστώσαμε ότι υπήρχε

(264/506), Αβορίτι (24/26), Βλαχοβούνι (55/ ), Κερασιά (24/42),

συνταύτιση των ονομασιών ΠΕΝΤΑΓΙΟΙ και ΚΡΟΚΥΛΕΙΟ δηλαδή

Κουπάκι (165 και μαζί με την Ιτέα 222), Ζωριάνος (229/373),

αμφότερα υπονοούσαν το οικιστικό διαμέρισμα Πενταγιών και

Αλεποχώρι (204/194), Αρτοτίνα(982/1052), Νούτσομπρο (135/308),

μόνο και ουδεμία σχέση είχαν με το ΠΑΛΑΙΟΚΑΤΟΥΝΟ, διότι όπως

Κριάτσι (271/158), Σουρούστι (187/221), Μονή Ιωαν. Προδρόμου

πιστοποιείται από σχετικό χάρτη περιηγητή που διαθέτουμε, το αρχαίο

διαλελυμένης Κα… (472/664), Βοστινίτσα (577/638), Αγ. Παντελεήμων

Κροκύλειο ήταν πλησιέστερο προς τους Πενταγιούς και όχι στο

Πενταγιών, Διάσελα Παναγιώτα, Χάνι Καρρά, Ιτέα με ελάχιστους

Παλαιοκάτουνο, αλλά ήταν στην περιοχή του Κόκκινου ποταμού, τον

κατοίκους.

Από έρευνά μας στις ιστορικές χωρογραφίες σπουδαίων

οποίο τα Αθηναϊκά στρατεύματα διέβησαν για να φθάσουν στο Τύχειο (περιοχή Πενταγιών) και πιθανόν αυτό (Κροκύλειο) ή το Τύχειο να ήταν στη τοποθεσία «Σπαρτιά Πενταγιών» και έτσι πλήρως αποδεικνύεται

Κροκύλειο (Πενταγιοί) (546/701), Δρεστενά (256/357), Παλαιοκάτουνο

Γ. Δήμος Τολοφώνος Τολοφών (Βιτρινίτσα) (363/531), Κίσελη (160/216), Βίδαβη (135/165),

η αλήθεια των γραφομένων από τον αρχαίο ιστορικό Θουκυδίδη,

Οιάνθη (Μαραζιά) (182/232), Ξυλογαϊδάρα (194/254), Βελενίκος

στην ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου ο οποίος περιγράφει τον

(110/132), Μάκρυσι (76/111), Ολ…(Μαλανδρίνο) (108/236), Πλέσσα

Αθηναϊκό Στρατό στην εξόρμησή του κατά των Αιτωλών, και αναφέρει

(265/423), Σώταινα (64/71), Βραϊλα (29/ ), Μηλιά (96/178), Ερατεινή,

ότι ο Στρατός αυτός υπό τον Αθηναίο στρατηγό Δημοσθένη, πρώτα

Καλλιθέα, Τριζώνια, Ντουβιά, Μονή Παναγίας Κουτσουρού είχαν

κατέστρεψε την Ποτιδάνεια, ύστερα το Κροκύλειο και μετά το Τύχειο.

ελάχιστους κατοίκους.

p ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ

Δ. Δήμος Ποτιδάνειας Στύλια (187/339), Περιθεώτισσα (163/307), Λυκοχώρι (135/299), Παληόμηλος(129,65), Κάμπος (155/160), Γκουμαία (165/135), Βαρνάκοβα (7/45), Ιτέα (16/53), Καρούτια (46/126), Σεργούλα (106/ ), Παληοχώρι (81/ ), Κάτω Κλήμα (217/ ), Άγιος Νικόλαος (48/ ), Καρδάρα (47/176), Λόγγος (38/26), Βλαχοκάτουνο (96/228), καρυά (160/256), Μεταγόλι (37/74), Χασάναγα (73/74), Μαλάματα (46/175), Ομέρ Εφέντη (76/98), Χιλιαδού (

το Παλαιοκάτουνο από το έτος 1915, κατά τρόπο, που θεωρούμε

Ποτιδάνεια (Άνω Παλαιοξάρι) (460/631), Κάτω Παλαιοξάρι) (247/352),

), Σεργούλα ( /175), Σουλέ

(Ευπάλιο), Κλήμα, Μοναστηράκι, Μανάγουλη, Ζευγολατιό της μονής Βαρνάκοβας 9 /115), Παλαιοχώρι ( /431).

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

Σημειώσεις

περίεργο. ε. Άξιο παρατήρησης είναι το γεγονός ότι παρόμοια πληθυσμιακή κατάσταση επικρατούσε και στη Ναυπακτία, η Κλεπά και Κόνισκα, στην οποία μόνο η Ναύπακτος και ο Πλάτανος είχαν περισσότερους από τους Πενταγιούς κατοίκους. Κατά την ίδια χρονιά (1853) τα χωριά της Ναυπακτίας είχαν λιγότερους κατοίκους από όσους είχε ο Πλάτανος (1941) και η Ναύπακτος. Κατά συνέπεια των ανωτέρω, φρονούμε, ότι χρέος των Πενταγιωτών είναι να γυρίσουν στο χωριό τους, αφού τα μεταπολεμικά χρόνια το χωριό έχει ερημώσει, ακολουθώντας την πορεία άλλων χωριών και μη διαθέτοντας έδρα του Δήμου και Δημοτικό Σχολείο ή άλλες αρχές και υπηρεσίες. Ξενοφών Τσώρης

α. Τα παρατηρούμενα κενά του παρόντος οφείλονται σε έλλειψη

Επίτιμος Πρόεδρος Συλλόγου Πενταγιωτών

στοιχείων. β. Ο Δήμος Κροκυλείου (Πενταγιών) σχηματίστηκε με το ΒΔ στις 20/4/1835 και κατατέθηκε στην Γ’ τάξη με πληθυσμό 1767 κατοίκων, είχε χειμερινή πρωτεύουσα τους Πενταγιούς μέχρι το 1869 έως το 1912, δηλ. ήταν συνέχεια η πρωτεύουσα σε όλη τη διάρκεια ύπαρξης των Δήμων, αργότερα δε με την προσάρτηση του Δήμου Βωμέας και μερικώς Αιγιτίου και Οφιονείας είχε πληθυσμό 3030 κατοίκους και κατατάχθηκε στην Β’ τάξη. γ. Επιβάλλεται συνεπώς η επανάκαμψη των Πενταγιωτών στο χωριό τους, το οποίο σήμερα διέρχεται πληθυσμιακή κρίση, ώστε να αποφύγουν το μαρασμό και να αποκτήσει την ιδιαίτερη αίγλη και ανάπτυξη που είχε στο παρελθόν. Οι πολεμικές συνέπειες για την αποψίλωση του πληθυσμού πρέπει να ανατραπούν το συντομότερο, όχι μόνο για τους Πενταγιούς αλλά και για όλα τα χωριά της Δωρίδας και Ναυπάκτου. δ. Η αρχική σφραγίδα του Δήμου Κροκυλείου (Πενταγιών) δεν είχε έμβλημα. Τέθηκε με το Διάταγμα της 11 Οκτωβρίου 1870 (ΦΕΚ 43/σελ. 340) και αποτελείται όπως πιστοποιείται «από περιστερά ιπταμένη και γύρωθεν τις λέξεις ΔΗΜΟΣ ΚΡΟΚΥΛΕΙΟΥ. Δείτε κατατεθειμένη αποτύπωση σε άλλη στήλη. Βέβαια η σφραγίδα αυτή σήμερα δεν ισχύει, αφού ούτε ο Δήμος Κροκυλείου υπάρχει, ούτε η λέξη Κροκύλειο υπονοεί τους Πενταγιούς, αφού σε Κροκύλειο έχει μετονομασθεί

ΕΜΒΛΗΜΑ Ο Δήμος Κροκυλείου σχηματίσθηκε με το ΒΔ Της 8ης (20) Απριλίου 1835. Η αρχική σφραγίδα του Δήμου ήταν κυκλική, χωρίς έμβλημα. Το εικονιζόμενο έμβλημα καθορίστηκε με το ΒΔ της 11 Οκτωβρίου 1870 (ΦΕΚ 42 σελ. 340) «…του Δήμου Κροκυλείου εν τω μέσω μεν«περιστεράν ιπταμένην, γύρωθεν δε τις λέξεις «Δήμος Κροκυλείου».

p 10

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

10 0 - E KATO Τ Ε Υ Χ Η 1.Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας μας.

2.Το δέκατο φύλλο.

3.Το δέκατο τρίτο φύλλο.

4.Το δέκατο πέμπτο φύλλο.

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ 5.Το εξηκοστό ένατο φύλλο.

6.Το ογδοηκοστό δεύτερο φύλλο.

7.Το ογδοηκοστό όγδοο φύλλο.

8.Το ενενηκοστό τέταρτο φύλλο.

p 12

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

«….ΚΑΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΙΣΘΑΙ ΛΑΜΠΡΑΣ»

(Λουκιανός)

Η επιτυχημένη στήλη της εφημερίδας στο προηγούμενο φύλλο με γνωμικά περί της τύχης προκαλεί το ενδιαφέρον για περαιτέρω επισημάνσεις, γιατί το θέμα αυτό είναι πάντοτε επίκαιρο και απασχολεί τους ανθρώπους, οι οποίοι ανέκαθεν της απέδιδαν ιδιαίτερη σημασία. Οι αρχαίοι Έλληνες την είχαν αναγάγει σε θεότητα και σε συγγράμματα μυθολογιών κατατάσσεται σε θεότητες του ανθρώπινου βίου. Η λατρεία της τύχης διαδόθηκε και στο Λάτιο (Ρώμη) με το όνομα Φορτούνα. Η έννοια της τύχης είναι το απρόβλεπτο γεγονός, το απροσδόκητο, το συμπτωματικό και δεν είναι ταυτόσημη με άλλες σχετικές έννοιες, από τις οποίες πρέπει να αντιδιαστέλλεται. Έτσι πρέπει να διακρίνεται από τη μοίρα, που είναι το μερίδιο κάθε ανθρώπου στη ζωή, το πεπρωμένο, που είναι ό,τι η μοίρα διαθέτει για τον καθένα και η από αυτό και τον νόμο της αναγκαιότητας εξαρτημένη ειμαρμένη. Η τύχη δεν έχει καμία εξάρτηση από νόμους και κανόνες και από τους αρχαίους παριστανόταν τυφλή, ενώ η ειμαρμένη και το πεπρωμένο εκφράζουν κατά κύριο λόγο την ανάγκη, εις τρόπον ώστε ο άνθρωπος, με τη δυνατότητα που έχει του ελέγχου της, να έχει σε κάποιο βαθμό, ευθύνη γι’ αυτά που του συμβαίνουν. Σε κάθε περίπτωση, η διάκριση των εννοιών τύχη, μοίρα και ειμαρμένη είναι δύσκολη, διότι πολλοί συγγραφείς τις ταυτίζουν ή τις συγχέουν στα κείμενά τους και απόκειται στον μελετητή να διακρίνει. Μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες έχουν ενδιατρίψει στο θέμα τύχη και έχουν διατυπώσει τα συμπεράσματά τους, τα οποία έχουν παραδώσει σε εμάς, που μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε επ’ ωφελεία μας, βελτιώνοντας τη ζωή μας. Μεταξύ άλλων μπορούμε να αναφέρομε και τα παρακάτω: Ο Ευριπίδης χαρακτηρίζει την τύχη πότνια (=θεία, σεβαστή), ο Πίνδαρος σώτειρα, τιθηνόν (=τροφόν) και φερέπολιν (=φύλακα της πόλης), ο δε Μένανδρος διατυπώνει την επιθυμία: «Κάλλιον τύχης σταλαγμόν ή φρενών πίθον». Ο Δημόκριτος υποστηρίζει ότι «οι άνθρωποι έπλασαν το είδωλο της τύχης για να δικαιολογήσουν την αβουλίαν των, διότι πολύ ολίγον η τύχη μάχεται κατά της φρονήσεως, ενώ τα πλείστα των πραγμάτων του βίου τα κατευθύνει η ευσύνετη οξυδέρκεια» και ότι «η τόλμη είναι η αρχή της πράξεως, η τύχη όμως είναι η κυρία του τέλους». Από τον Ηρόδοτο πληροφορούμαστε ότι η Πυθία, σε απάντηση του Κροίσου, που της παραπονέθηκε για μη επαληθευθέντα χρησμό, του απήντησε ότι «την πεπρωμένην μοίραν αδύνατα εστίν αποφυγείν και θεώ», δηλαδή είναι αδύνατον να αποφύγει κανείς το πεπρωμένο του, έστω και αν είναι θεός. Προφανώς διότι και ο θεός δεν πρέπει να αντιφάσκει προς εαυτόν. Ο Σοφοκλής αφού δογματίζει ότι «η τύχη γαρ ορθοί και τύχη καταρρέπει τον ευτυχούντα τον τε δυστυχούντα αεί» (=η τύχη πάντοτε ανυψώνει και πάντοτε κατακρημνίζει και τον ευτυχούντα και τον δυστυχούντα) εισάγει και τον όρο «αναγκαία τύχη» υπονοώντας την ειμαρμένη, η οποία έχει εξάρτηση από τον νόμο της αναγκαιότητας. Επ’ αυτού και ο Ευριπίδης (Εκάβη) υποστηρίζει ότι «ουκ εστίν ανδρών όστις εστ’ ελεύθερος, ή χρημάτων γαρ δούλος εστίν ή τύχης» (=δεν υπάρχει άνθρωπος που είναι πραγματικά ελεύθερος, θα είναι δούλος είτε των βιοτικών αναγκών, που απαιτούν χρήματα είτε του τυχαίου, που εκφράζει το μοιραίο). Το ίδιο γνωμικό περιλαμβάνεται και στη Ρητορική του Αριστοτέλους. Στο ίδιο έργο ο Αριστοτέλης υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος πρέπει να έχει ικανότητες και τύχη, χωρίς την έννοια της

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

οποίας είναι αδύνατος ο αμέριμνος και πολυχρόνιος βίος, όπως και ότι δεν πρέπει να κομπάζομε για εκείνα τα οποία οφείλομε στην τύχη και ότι αυτή είναι όντως ενίοτε η αιτία διαφόρων φαινομένων, όχι όμως και ότι αυτή είναι θεμελιώδης όρος του νόμου της αναγκαιότητος. Κατά τον Αϊνστάιν η τύχη είναι άθροισμα συμπτώσεων, κατά δε τον Ουγκώ το υποκοριστικό της Πρόνοιας, ο δε Έμερσον διακηρύσσει: «Πιστεύω πάρα πολύ στη τύχη, όσο περισσότερο εργάζομαι, τόσο και με ευνοεί περισσότερο». Ο Λα ροσφουκώ έγραψε ότι η τύχη ενεργοποιεί τις ηθικές αξίες, που δίδει η φύση. Ο Γκαίτε υποστηρίζει ότι «το υφάδι τούτου του κόσμου είναι φτιαγμένο από ανάγκη και τύχη, το ανθρώπινο δε λογικό βρίσκεται ανάμεσα στα δύο και ξέρει να τα κυβερνά». Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είπε ότι «πεπρωμένο, τύχη, ευκαιρία, μοίρα, πρόνοια, φαίνονται σε εμένα απλώς διαφορετικοί τρόποι έκφρασης του ιδίου πράγματος, δηλαδή ότι η προσωπική συμβολή ενός ανθρώπου στην ιστορία της ιδίας του της ζωής, κυριαρχείται πάντοτε από μια ανώτερη εξωτερική δύναμη». Είναι βέβαια αλήθεια, ότι από ένα τυχαίο και απρόβλεπτο περιστατικό, είναι δυνατόν να μεταβληθεί είτε επί τα βελτίω είτε επί τα χείρω η πορεία και η ζωή ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων, είναι όμως εξίσου αληθές ότι δεν πρέπει να παραμερίζουν οι άνθρωποι τις ευθύνες τους και να εγκαταλείπονται στην τύχη. Η πείρα διδάσκει, ότι δεν επιλέγει ο άνθρωπος την καλή ή κακή τύχη, αλλά αυτή επιλέγει τον άνθρωπο. Η μοιρολατρεία έχει πηγήν κυρίως την αμάθεια, ως προς τη γνώση της λειτουργίας των φυσικών νόμων και της λογικής εξαρτήσεως της σχέσεως των φαινομένων προς την αρχήν της αιτίας. Ο άνθρωπος, ανυπεράσπιστος έναντι της αυθαιρεσίας του τυχαίου και του μοιραίου, έχει να αντιτάξει τις εκπορευόμενες από τον Λόγον αγαθές δυνάμεις και τη δύναμη της ελευθερίας, από την οποίαν αντλεί το σθένος να αντιστέκεται με τον αγώνα του. Για να περάσει το ρεύμα της ζωής, πρέπει ο ίδιος να κτίσει τη γέφυρα και να βαδίσει το δρόμο του. ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

Πανηγυρικός εσπερινός με το Μητροπολίτη Θεόκτιστο.

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΠΑΛΙΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ 1.Από αριστερά όρθιοι: οι αείμνηστοι Ελένη Κωστίδου, Γιάννης Παπαγεωργίου, Ευαγγελία Καραστάθη, George Karras, Ειρήνη Παπαγεωργίου, Γιάννης Καραστάθης, Πολυξένη Παπαγεωργίου, Μήτσος Σούκος, Θανάσης Παπατσούρης. Καθιστοί: Γιώργος Καραστάθης, η αείμνηστη Πούλα Σούκου, άγνωστη(όποιος την γνωρίζει να μας πει), Jo Karras, Jim Karras. 2.Από εκδήλωση του Συλλόγου Πενταγιωτών στην Πεντέλη το έτος 1938.

3.Από αριστερά: Παν. Και Σοφία Καραχάλιου (γονείς Κατερίνας Φαφούτη), Αθανάσιος και Μαρία Ψιμάρα, Βασιλική Λέον-Ψιμάρα, Γ. Τσιώρης, Αμαλία Λαβίδα-Ψιμάρα, Λιλή Τσιώρη, άγνωστος, Κούλα Φαφούτη, κοπέλα, Νίτσα Ασημακοπούλου-Ψιμάρα, Τάσος Ψιμάρας, Κατερίνα Φαφούτη, Λαμπρινή Γρίβα-Φαφούτη και τρία μικρά παιδιά, οι Θάνος και Ντίνος Ασημακόπουλοι και ο Αποστόλης Φαφούτης.

1 ΔΙΗΜΕΡΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ Με μεγάλη επισημότητα έγινε και φέτος ο εορτασμός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις 7 και 8 Νοεμβρίου στην Πενταγιού. Το απόγευμα της 7ης Νοεμβρίου στις 5 το απόγευμα, έφτασε το αυτοκίνητο της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδας με το Μητροπολίτη Θεόκτιστο, ενώ την ίδια ώρα οι καμπάνες του Ιερού Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ηχούσαν χαρμόσυνα. Στη συνέχεια τελέστηκε πανηγυρικός εσπερινός, στον οποίο παραβρέθηκαν: - Ο Μητροπολίτης Φωκίδας Θεόκτιστος. - Ο Αρχιμανδρίτης Λιδωρικίου Χρύσανθος. - Ο Γενικός Αρχιερατικός επίτροπος Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Καραγιάννης.

- Ο εφημέριος Αρτοτίνας Πατήρ Θεοφάνης Πατσαούρας. - Ο εφημέριος Πενταγιών Πατήρ Γεώργιος Χαρονικολάου. Παραβρέθηκαν επίσης: - Ο Αντιδήμαρχος Δωρίδας Κωνσταντίνος Φλετούρης. - Ο τοπικός Πρόεδρος του Δ.Δ. Πενταγιών Απόστολος Ασημάκης, ο οποίος καλωσόρισε και τον Μητροπολίτη. - Οι εκπρόσωποι των τοπικών Κοινοτήτων Κροκυλείου και Κερασιάς κ.κ. Κώστας Αυγερόπουλος και Νικηφόρος Γκάνος. - Ο επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου Ξενοφών Τσώρης. - Από πλευράς Συλλόγου παρέστησαν οι Δημήτρης Καραστάθης, Απόστολος Ασημάκης και Τούλα Ασημάκη. Στη συνέχεια προσφέρθηκε στον Σεβασμιότατο καφές στο κατάμεστο μαγαζί του Αποστόλη. Την επόμενη ημέρα τελέστηκε πανη-

3 γυρική Θεία λειτουργία από τον εφημέριο των Πενταγιών, και ακολούθησε περιφορά της Ιεράς Εικόνας των Παμμεγίστων Ταξιαρχών βασταζόμενη από τους Δημήτρη Καραδήμα και Στέλιο Πέτσα, ενώ την ίδια ώρα οι καμπάνες της εκκλησίας, ηχούσαν χαρμόσυνα. Σημειώνουμε ότι και τις δύο ημέρες έγινε αρτοκλασία και προσφέρθηκαν από την Εκκλησιαστική επιτροπή αναψυκτικά και γλυκά. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε, ότι η επίσκεψη του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Φωκίδας Θεόκτιστου στο χωριό μας, ήταν η δεύτερη σε διάστημα τριών μηνών κάτι που αποτελεί τιμή για το χωριό μας. Ελπίζουμε να έχουμε το Σεβασμιότατο σύντομα και πάλι κοντά μας. Χρόνια Πολλά σε όλους Υγεία και Χαρά και να γιορτάζουμε κάθε χρόνο στο χωριό μας τη γιορτή των Παμμέγιστων Ταξιαρχών. Δημήτρης Ιωάννου Καραστάθης

p 14

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΛΩΤΣΑ

Στις 10 Αυγούστου του 2014, σαν κεραυνός έπεσε στο χωριό, η είδηση του θανάτου του Κώστα Αριστ. Κλώτσα! Παραθέριζε στο αγαπημένο του Ζευγολατιό Κορινθίας, όταν έπαθε ανακοπή, στα 78 του. Μας το ανήγγειλε ένας κεραυνόπληκτος Χρήστος, κι εμείς δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε! Γεννημένος στις 29-3-1936 στην Αθήνα, ο Κώστας ήταν το μεγαλύτερο παιδί του μεγάλου ευεργέτη του χωριού μας Αριστείδη Κλώτσα. Μαζί με τον αγαπημένο μας αδελφό του Χρήστο, και τη μικρή αδελφή τους Μαίρη Κλώτσα-Γκελεστάθη, λάμπρυναν το όνομα Κλώτσας και θα θυμίζουν σε όλους μας τι σημαίνει ευεργεσία και ανιδιοτελής βοήθεια στον οποιοδήποτε ζητάει βοήθεια! Ο Κώστας τελείωσε τη Βαρβάκειο Σχολή το 1954 κι αμέσως μετά, ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις του πατέρα του, πάνω στα ηλεκτρικά ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Παντρεύτηκε την Αντιόπη Κολλιδά κι απέκτησε τον αγαπημένο του γιό Αριστείδη. Μαζί με τον αδελφό του Χρήστο επί 60 χρόνια, και το γιό του επί 30 χρόνια, απογείωσαν τις εταιρίες που δημιούργησαν (Κωνσταντίνος Κλώτσας, Χρήστος Κλώτσας, PIANOLA EΠΕ Χρ. Κλώτσας, Διάδοχοι Αριστείδη Κλώτσα ΑΕ η κορωνίδα τους) κι έφτασαν το 1999, να βρίσκονται μεταξύ των 100 μεγαλυτέρων Ελληνικών εταιριών! Υπήρξαν για πολλά χρόνια αποκλειστικοί αντιπρόσωποι της PIONEER στην Ελλάδα, αλλά και πολλών άλλων ιαπωνικών εταιριών μπαταριών, στερεοφωνικών, κεραιών αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών. Υπήρξε , μαζί με τον αδελφό του Χρήστο, μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού, ομάδα που και τα δύο αδέλφια βοήθησαν στις δύσκολες στιγμές της μεταξύ 1980-1992. Υπήρξαν οι μεγαλύτεροι χορηγοί στην σωτηρία των Παμεγίστων Ταξιαρχών, αλλά και οι αποκλειστικοί χορηγοί του εκδοτικού θαύματος «ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ», της Ευτυχίας Πατίχη Λουκοπούλου. Δεν αρνήθηκαν σε κανένα συγχωριανό την οικονομική συνδρομή τους. Η Πενταγιού Κώστα Κλώτσα, αιώνια θα σού είναι ευγνώμων!

-ΠΕΝΘΗ-

Στις 10 Οκτωβρίου 2014 απεβίωσε ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ι. ΑΡΜΥΡΟΣ. Η νεκρώσιμος ακολουθία έγινε στον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις 13.10.2014 και η ταφή στο κοιμητήριο Αγίου Γεωργίου Πενταγιών. Ο Σύλλογος Πενταγιωτών εκφράζει τα θερμά συλλυπητήριά του στους οικείους του. ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΩΝ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ

1.Έκδοση του υπ’ αριθμόν 99 φύλλου των Πενταγιώτικων Στοχασμών. 2.Αντιπροσωπεία του Συλλόγου παραβρέθηκε στη γιορτή των κυνηγών-αγριογούρουνου, στις 25.10.2014 στο χωριό. 3.Αντιπροσωπεία του Συλλόγου παραβρέθηκε στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου στο χωριό. 4.Εκπρόσωποι του Συλλόγου παραβρέθηκαν στον εορτασμό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις 7 και 8 Νοεμβρίου στην Πενταγιού. 5.Εκπρόσωποι του Συλλόγου παραβρέθηκαν στη γιορτή του τσίπουρου που έγινε με μεγάλη επιτυχία στο Αλποχώρι από τον τοπικό Σύλλογο, στις 26.10.2014. ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Στο

Διοικητικό

Συμβούλιο

της

Σεπτεμβρίου

2014

αποφασίστηκαν: 1.Οι καλοκαιρινές εκδηλώσεις που γίνονται στην Πενταγιού, από το καλοκαίρι του 2015 και μετά θα ονομάζονται, «Καλοκαιρινές εκδηλώσεις Μαρία η Πενταγιώτισσα» 2.Να δοθούν μπλοκ είσπραξης χρημάτων σε όποιο μέλος του Δ.Σ. το επιθυμεί, και στο μέλος του Συλλόγου κ. Γεωργία Πενταγιώτη. 3.Ανατέθηκε στη Βασιλική Γουργιώτη και στον Πέτρο Πενταγιώτη η επιμέλεια της έκδοσης του νέου ημερολογίου του Συλλόγου Πενταγιωτών, για το 2015. ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΝ ΠΕΝΤΑΓΙΩΝ

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Πενταγιωτών, με επιστολή του προς το Δήμο Δωρίδας περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί και όλοι γνωρίζουμε, στο Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου Πενταγιών. Ο Δήμος Δωρίδας, απάντησε στην επιστολή του Συλλόγου, στέλνοντάς μας την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, μέρος της οποίας παραθέτουμε, σχετικά με τη διαχείριση των κοιμητηρίων από το Δήμο. ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ Τροποποιεί το άρθρο 26 του Κανονισμού Κοιμητηρίων του Δήμου Δωρίδος (απόφαση Δ.Σ. 12/140/2012), το οποίο διαμορφώνεται ως ακολούθως: “Με πρόταση του Τοπικού Συμβουλίου ή Εκπροσώπου της Τοπικής Κοινότητας, συγκροτείται τριμελής επιτροπή κοιμητηρίου αποτελούμενη από τον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου ή τον Εκπρόσωπο της Τοπικής Κοινότητας, ένα μέλος της εκάστοτε Εκκλησιαστικής Επιτροπής και ένα εκπρόσωπο του Πολιτιστικού Συλλόγου της Τοπικής Κοινότητας και αν δεν υπάρχει Σύλλογος από ένα κάτοικο της Τοπικής Κοινότητας. Η ως άνω πρόταση τελεί υπό την έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου. Σε περίπτωση που κάποιο Τοπικό Συμβούλιο ή Εκπρόσωπος Τοπικής Κοινότητας δεν προτείνει μέλη για τη συγκρότηση της τριμελούς επιτροπής κοιμητηρίων για οποιοδήποτε λόγο, αυτά θα ορίζονται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Πρόεδρος της επιτροπής αυτής θα είναι ο εκάστοτε Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου ή Εκπρόσωπος της Τοπικής Κοινότητας και θα έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες για την τήρηση και εφαρμογή του παρόντος κανονισμού (κυρίως όσον αφορά στην παραχώρηση τάφων και την εισήγηση για επιβολή τελών και δικαιωμάτων)”. Η παρούσα απόφαση έλαβε αύξ. αριθμό 200/2013. Αφού συντάχθηκε και αναγνώσθηκε το παρόν πρακτικό, υπογράφεται ως κατωτέρω: Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ TOY Δ.Σ. ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΟΚΜΟΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ) ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΚΟΚΜΟΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα πρακτικά του Δήμου, αποτελούνται από 16 σελίδες και όπως καταλαβαίνετε είναι αδύνατο να δημοσιευθούν λόγω έλλειψης χώρου, είναι όμως στην διάθεση του καθενός που θέλει να τα διαβάσει. ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Γ. Θ. ΚΕΛΕΠΟΥΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Γέννημα

των

Πενταγιών

Δωρίδος,

Γεώργιος

Κελεπούρης. Απεφοίτησε από το Βαρβάκειο Αθηνών και μετά ξενητεύτηκε στην Αίγυπτο, όπου και παρέμεινε εννέα χρόνια ως ανταποκριτής των εκεί εφημερίδων, «Φως» και «Ταχυδρόμος» Καϊρου. Το

1912-1913,

υπεραγαπούσε

και

επέστρεψε εργάσθηκε

στην με

Ελλάδα

ενθουσιασμό,

που ως

ανταποκριτής του Ελληνο-Τουρκο-Βουλγαρικού πολέμου. Έκαμε περιοδείες στην Μακεδονία, Θράκη και στο Άγιον Όρος κι έφτασε στα ποιο απόμακρα χωριά ζητώντας πληροφορίες, ονόματα πεσόντων, φωτογραφίες, ημερομηνίες μαχών,

που

κατόπιν

του

χρησίμευσαν

στην

έκδοση

ημερολογίουτων πολέμων του 1912-1913, «Δόξα Ματωμένη» και των ποιημάτων «Ματωμένες Δάφνες», πατριωτικής συλλογής, αφιερωμένης στο ολοκαύτωμα του Μακεδονικού αγώνα. Το λεύκωμα «Ματωμένη Δόξα» είχε τεθεί υπό την Υψηλή προστασία του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β΄ και τυπώθηκε δαπάναις του τότε, Πατριάρχου Αλεξανδρείας, Φωτίου. Το 1916-1917, ως πρόεδρος των επιστράτων της Ρούμελης, εξωρίστηκε στην Ελασσώνα και στον Μόλυβο Μυτιλήνης από τον αείμνηστο Ελευθέριο Βενιζέλο, με την

Ο Δωριεύς Κώστας Μίχος εξελέγει νέος Αντιπεριφερειάρχης της Φωκίδας

Περιφερειακός Σύμβουλος εκλέγεται ο Μπάμπης Κατσαρός από Ευπάλιο

Λίγες ώρες μετά την παραίτηση του πρώηνΑντιπεριφερειάρχη Φωκίδας Γιάννη Ράμμου συνεδρίασαν στη Λαμία οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της πλειοψηφούσας παράταξης του Κώστα Μπακογιάννη και εξέλεξαν ομόφωνα νέο Αντιπεριφερειάρχη τον Κώστα Μίχο. Ο Κώστας Μίχος είναι πολιτικός μηχανικός με καταγωγή από το Κονιάκο Δωρίδας και είχε έρθει πρώτος σε ψήφους στις Περιφερειακές εκλογές του Μαΐου. Η ορκωμοσία του νέου Αντιπεριφερειάρχη Φωκίδας θα πραγματοποιηθεί αύριο Τρίτη 18 Νοεμβρίου το μεσημέρι στο γραφείο του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας. Ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, Κώστας Μπακογιάννης μετά τη ψηφοφορία δήλωσε τα εξής: «Καλωσορίζω τον Κώστα Μίχο, τον Περιφερειακό Σύμβουλο που εμπιστεύτηκε σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ο λαός της Φωκίδας και από εδώ και στο εξής αναλαμβάνει καθήκοντα Αντιπεριφερειάρχη. Το έργο της Περιφερειακής Ενότητας Φωκίδας συνεχίζεται με έναν αξιόλογο νέο μηχανικό, πρόθυμο να δουλέψει σκληρά για τον τόπο του. Εύχομαι κάθε επιτυχία στα νέα του καθήκοντα. Θα είμαστε πάντα στο πλευρό του». Στις πρώτες του δηλώσεις ο νέος Αντιπεριφερειάρχης Φωκίδας Κώστας Μίχος ανέφερε:«Ελπίζω να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης των συμπολιτών μου, των συναδέλφων Περιφερειακών Συμβούλων, και του Περιφερειάρχη Κώστα Μπακογιάννη. Παραλαμβάνω τη σκυτάλη από τον εξαίρετο φίλο και συνεργάτη, Γιάννη Ράμμο, σε μία δύσκολη εποχή για τον τόπο μας. Είμαι ωστόσο σίγουρος ότι με συνεργασία θα καταφέρουμε να επιτύχουμε την ανάπτυξη που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος μας». Να πούμε εδώ ότι πρώτος επιλαχών του συνδυασμού είναι ο Μπάμπης Κατσαρός από το Ευπάλιο, που εκλέγεται Περιφερειακός Σύμβουλος καταλαμβάνοντας την τέταρτη κενή θέση. Αναρτήθηκε από “DORIDA news

επιστροφή του δε, από την εξορία, διωρίστηκε στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, όπου αργότερα ανέλαβε τη γενική διεύθυνση των Κρατικών Αλυκών Χαλκίδος. Στη θέση αυτή, παρέμεινε μέχρι το πέρας της υπαλληλικής του σταδιοδρομίας κι αυτός ήταν ο λόγος των στενών δεσμών του με την Χαλκίδα, που αγάπησε σαν δεύτερη γενέτειρα, πέθανε δε εκεί, τον Ιούλιο του 1965. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Τεχνικής Σχολής Χαλκίδος «Δημόκριτος» και ιδρυτής του συλλόγου της ιδιαιτέρας του πατρίδος, «Δωρική Αδελφότης». Στην Αθήνα τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων «Βραδυνή», «Ακρόπολις», «Εθνικός Κήρυξ», εδημοσίευσε το μεγαλύτερο μέρος από τις ανέκδοτες μέχρι σήμερα συλλογές του, «Βραδυνοί στοχασμοί», «Πικρές αλήθειες», «Εθνικά σαλπίσματα», «Ποιήματα του χωριού», «Θρησκευτικά» κ.λ.π. Πολλά ποιήματά του, επίσης, βρέθηκαν δημοσιευμένα στις εφημερίδες της ελληνικής επαρχίας, «Ο Ρουμελιώτης», «Φθιωτιδοφωκίς», «Πανευβοϊκά Νέα» κ.λ.π. Τα παρακάτω ποιήματα, είναι ανέκδοτα, από την άποψη ότι πρώτη φορά τυπώνονται σαν σύνολο σε βιβλίο. Ευχόμεθα η έκδοση αυτή, να χρησιμεύσει στην ευώδωδη ευγενών επιδιώξεων εκ μέρους των συμπατριωτών του ποιητού και θέλουμε να πιστεύουμε, πως το βιβλίο αυτό, θα διαβαστεί από όλους με αγάπη.

Λ.Α.

Γράφει ο Γιώργος Χουδαλάκης

Η Ελλάδα στα κάγκελα... ΥΠΟΥΡΓΟΙ και εργολάβοι σπέρνουν διόδια παντού σαν να είναι χωράφι τους όλη η χώρα. Ετοιμάζονται να διπλασιάσουν τον αριθμό των σταθμών διοδίων, -φθάνοντας στους 66- εκτινάσσοντας το κόστος μετακίνησης στα ύψη. Η ήδη πανάκριβη Αθηνών - Θεσσαλονίκης θα στοιχίζει εβδομήντα ευρώ πήγαινε-έλα, μετατρέποντας την διαδρομή σε αεροπορική πτήση από πλευράς κόστους. Τα ίδια και στην Εγνατία και στην Πελοπόννησο, όπου ουκ έστι αριθμός εισπρακτόρων της ασφάλτου. Το κράτος ως άλλος Προκρούστης για να βγει ο λογαριασμός, κόβει μισθούς, συντάξεις και αυξάνει φόρους, διόδια και ό,τι άλλο νομίζει. Οι ατυχείς πολίτες καταδικάζονται να κινούνται εντός της Προκρούστειας κλίνης, όπου οι μεγαλοεργολάβοι θα ακρωτηριάζουν με διόδια ό,τι περισσεύει από τα όλο και στενότερα όρια ελεύθερης κίνησης. Τα διόδια υποκαθιστούν σταδιακά τα κάγκελα. Διόδια παντού, κατά το κάγκελα παντού. Ομως στη «νεοελληνική» όταν λέμε ότι κάποιος «είναι στα κάγκελα», δεν εννοούμε μόνο τη φυλακή. Εννοούμε ότι είναι έτοιμος να εκραγεί από θυμό. Η Ελλάδα στα κάγκελα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. ΥΓ.: Aut viam inveniam aut faciam. (Ή θα τον βρούμε το δρόμο ή θα τον φτιάξουμε). Αννίβας.

p 16

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΩΣ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

«ΕΘΕΛΟΘΥΤΟΝ» ή «ΣΦΑΓΙΑΣΜΟΣ»; (Γλωσσικές σοφιστικές διαστρεβλώσεις νοημάτων)

Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου - Ιστορικού – Συγγραφέως

Θεωρώ ότι οι κοσμοεξουσιαστές κάπου έχουν χάσει τον λογαριασμό προκειμένου να δικαιολογήσουν τάχα σαν σωστές, τις αναγκαίες κατ’αυτούς αλλά κυρίως τις μη αποδεκτές από τον λαό δικές τους άφρονες πράξεις και ενέργειες. Όχι ότι τους ενδιαφέρει η γνώμη των αναλωσίμων για την εξουσία τους υπηκόων, εφ’όσον οι ίδιοι μεθόδευσαν την καταστροφή τού έθνους μέσω της διαστρεβλώσεως της ιστορίας, της εκλύσεως των ηθών, της αλλοιώσεως των παραδόσεων και κυρίως της καταστροφής τής γλώσσας, της απλοποιήσεως των λέξεων και των νοημάτων, με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό τού νου. Ας αναλύσουμε μια τέτοια παράμετρο για να καταλάβουμε όχι μόνο το μέγεθος της γλωσσικής καταστροφής αλλά και την παραπλάνηση των ελλήνων λόγω τής μη κατανοήσεως αυτών των παραμέτρων. Επειδή τα τελευταία τέσσερα χρόνια πολλά ακούμε τάχα για θυσίες τού ελληνικού λαού, ας πάρουμε να αναλύσουμε την λέξη “θυσία”, την οποία τα λεξικά (στην συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιήθηκε το Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου -Φυτράκη) ερμηνεύουν ως “τελετουργική, αιματηρή ή αναίμακτη προσφορά σε θεότητα | (μτφ.) θεληματική στέρηση υλικού ή ηθικού αγαθού, προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος σκοπός ή να ευεργετηθεί κάποιο πρόσωπο”. [Το ουσιαστικό αυτό, βεβαίως, λαμβάνει άλλη έννοια αναλόγως του αριθμού (θυσίες ή θυσία) και κυρίως αναλόγως τού υποκειμένου. Π.χ. η φράση “οι θυσίες τού ελληνικού λαού” δηλώνει ότι “ο ελληνικός λαός κάνει τις θυσίες” (η γενική “του λαού” είναι γενική υποκειμενική = ο λαός κάνει θυσίες, δρα, δηλαδή, ως υποκείμενο). Ενώ η φράση “η θυσία τού ελληνικού λαού” δηλώνει ότι “ο ελληνικός λαός θυσιάζεται” (η γενική “του λαού” είναι γενική αντικειμενική = ο λαός θυσιάζεται, δέχεται δηλαδή την ενέργεια της θυσίας)! Θα μου πείτε λεπτά γράμματα. Κι όμως από κάτι τέτοια “λεπτά γράμματα”, τα οποία τώρα πια δεν διδάσκονται και τα παλαιότερα χρόνια εδιδάσκοντο με λανθασμένο τρόπο, οι γνώστες τής ελληνικής χαρακτηρίζονται “ευφυείς” ή “ανόητοι”]! Συγκρατήσατε λίγο την νεοελλαδικώς λεξικογραφημένη ερμηνεία τής λέξεως “θυσία”, την οποία προαναφέραμε και σε λίγο θα καταλάβετε γιατί. Διότι αν και είναι πράγματι σωστός ο γενικός χαρακτηρισμός όσον αφορά στο ουσιαστικό “θυσία” (χωρίς αναφορά σε ό,τι ιδιαίτερο αναλύσαμε), στην περίπτωση των ρημάτων οι πραγματικές έννοιες της σημασίας τους έχουν μεταβληθεί παρατύπως σε ...”μεταφορικές”! Και εξηγώ τι ακριβώς εννοώ. Από την λέξη “θυσία” προέρχεται το ρήμα “θύω” ή “θυσιάζω”, το οποίο αναφέρουν τα νεοελλαδικά λεξικά. Στο ρήμα “θυσιάζομαι”, όμως έχουν μόνο ...μεταφορική έννοια! Συγκεκριμένα το “Λεξικό Τεγόπουλου – Φυτράκη” αναφέρει ότι «θυσιάζομαι... (μτφ.) = είμαι πρόθυμος να προσφέρω τα πάντα για την εξυπηρέτηση προσώπων ή ιδεών ή καταστάσεων κ.τ.λ.». Κατά σύμπτωση, η μεταφορική αυτή έννοια εξυπηρετεί θαυμάσια τον σκοπό τών θυτών. Δηλώνει «προθυμία να προσφέρει τα πάντα για την εξυπηρέτηση προσώπων (δηλαδή Μέρκελ, τρόϊκα) ή ιδεών (παγκοσμιοποίηση) ή καταστάσεων (χρέος)». Δυστυχώς, μόνο μεταφορικώς και όχι νοητικώς, διότι τότε, ίσως να υπήρχαν κάποιες αντιδράσεις! Αυτό που πρέπει να εξηγήσουμε και πάλι από την αρχή είναι κάποια γνωστά και αυτονόητα πράγματα, τα οποία οι νεοελλαδίτες “ειδικοί” έχουν φροντίσει να περιβάλουν διά της σιγής [(θνάσκει δε σιγαθέν καλόν έργον– Πίνδαρος, (Πινδάρου Αποσπάσματα, Fr.121,4.)] ή διά της καταργήσεως. Είναι ότι η ελληνική γλώσσα έχει δύο φωνές και τρεις διαθέσεις: “Ενεργητική και μέση φωνή” και “ενεργητική, μέση και παθητική διάθεση”. Τι σημαίνει όμως “φωνή”; “Φωνή” ως όρος τής γραμματικής σημαίνει “πώς φωνάζουμε μια λέξη”, ποια κατάληξη, δηλαδή, της δίνουμε για να την ξεχωρίσουμε. Έτσι στο ρήμα “λύω” η κατάληξη -ω- δηλώνει την ενεργητική φωνή. Η διάθεση, όμως, δηλώνεται με τον τρόπο, που κάνουμε κάτι. Πώς δηλαδή διαθέτουμε τον εαυτό μας. Αν τον διαθέτουμε ενεργητικά, αν κάνουμε μία ενέργεια, τότε και η διάθεση είναι ενεργητική. Στην μέση φωνή, τώρα, η κατάληξη είναι “-ομαι”. Ό,τι φωνάζουμε, επομένως, με αυτή την κατάληξη ανήκει στην μέση φωνή,

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

π.χ. “λύ-ομαι”. Η διάθεση, όμως, του ρήματος αλλάζει αναλόγως του πώς διαθέτουμε τον εαυτό μας. Αν είμαστε εμείς π.χ. το μέσον για να δεχθούμε μία ενέργεια, τότε και η διάθεση είναι “μέση”. Π.χ. “λύομαι” (μόνος μου, όμως, χωρίς την μεσολάβηση κάποιου). Εδώ λοιπόν έχουμε “μέση διάθεση” (λύω εμαυτόν). Όταν όμως κάποιος άλλος μεσολαβήσει για να δεχθούμε εμείς αυτή την ενέργεια, τότε εμείς παθαίνουμε κάτι από κάποιον άλλο. Υπάρχει δηλαδή το λεγόμενο “ποιητικό αίτιο” και η διάθεση είναι παθητική, π.χ. “λύ-ομαι” (υπό τινος). Μία φωνή, λοιπόν, (λύ-ομαι), δύο όμως διαθέσεις (μέση και παθητική). [Για καθαρά τυπικούς λόγους η “φωνή” αποδίδεται στο “α΄ ενικό πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα”, ουσιαστικώς, όμως, ισχύει και για τις καταλήξεις τών υπολοίπων προσώπων όλων των χρόνων και των εγκλίσεων. Και αν μεν η διάθεση είναι παθητική, διακρίνεται αμέσως ο παθητικός μέλλων (θυσιασθήσομαι) και ο παθητικός αόριστος (εθυσιάσθην). Στον ενεστώτα, όμως, καθώς και στον παρατατικό, τον παρακείμενο και τον υπερσυντέλικο, χρόνοι στους οποίους οι καταλήξεις τόσο στην “μέση” όσο και στην “παθητική” διάθεση είναι ίδιες, τότε πρέπει να παρέμβει η νοητική λειτουργία, να χρησιμοποιήσουμε δηλαδή το μυαλό μας για να κατανοήσουμε την ιδιαίτερη σημασία]. Σήμερα οι “ειδικοί” κατήργησαν στα νεοελλαδικά την “μέση φωνή” (και μαζί με αυτή και την μέση διάθεση, “διαθέτοντας” τις πράξεις που αυτή δήλωνε τάχα σαν ...μεταφορικές) και χρησιμοποιούν πλέον μόνο “ενεργητική” και “παθητική” φωνή, μεταφράζοντας επ’ ακριβώς τον αγγλικό όρο “passive voice” και αφήνοντας έτσι το ύψιστο εργαλείο τού νου, την ελληνική γλώσσα, στην τύχη του. Πάμε τώρα στο ρήμα “θύω”. Είναι ενεργητικής φωνής και ενεργητικής διαθέσεως. Το ρήμα “θύ-ομαι”, όμως, είναι οπωσδήποτε μέσης φωνής (το φωνάζουμε δηλαδή με την κατάληξη -ομαι), πρέπει όμως να σκεφθούμε για να δηλώσουμε την διάθεση. Εννοώ ότι αν εμείς είμαστε το μέσον για την θυσία, δηλαδή αν η διάθεση είναι “μέση”, τότε υπάρχει το “εθελόθυτον” (ημείς θυσιάζομεν εμαυτούς). Τέτοιες παρόμοιες περιπτώσεις είχαμε σε όλες τις σημαντικές αναμετρήσεις τής ελληνικής ιστορίας. Στον Μαραθώνα, στην Σαλαμίνα, στις Θερμοπούλες, στις Πλαταιές, στην Αλαμάνα, στην Γραβιά, στο Μανιάκι, στην έξοδο του Μεσολογγίου, στον χορό τού Ζαλόγγου, στην Αραπίτσα, στον Μακεδονικό Αγώνα, στο ΟΧΙ του ’40, στο οχυρό Ρούπελ, στην θυσία του Κουκκίδη και στην Εθνική Αντίσταση, στον Αγώνα τής ΕΟΚΑ και σε άπειρες άλλες. Εδώ το ρήμα “θυσιάζ-ομαι” είναι και μέσης φωνής και μέσης διαθέσεως (θέλω δηλαδή και θυσιάζω εμαυτόν), υπάρχει δηλαδή το “εθελόθυτον”.. Όταν όμως έχουμε “παθητική διάθεση”, τότε “θυσιάζομαι εγώ από κάποιον άλλο (ποιητικό αίτιο) χωρίς όμως την θέλησή μου”. Οδηγούμαι δηλαδή ως “πρόβατον επί σφαγήν”, παθαίνω κάτι από κάποιον άλλο. Η Ιφιγένεια, για παράδειγμα, εθυσιάσθη υπό του Αγαμέμνονος, χωρίς την θέλησή της, διότι επίστευε ότι πήγαινε στην Αυλίδα να παντρευθεί τον Αχιλλέα. Δεν εθυσίασε η ίδια εμαυτόν. “Εθυσιάσθη” υπό του πατρός. Άρα εδώ το ρήμα “θυσιάζομαι” είναι μέσης φωνής αλλά παθητικής διαθέσεως υπάρχει δε και ποιητικό αίτιο. Το νόημα δηλαδή είναι τελείως διαφορετικό. Καταλαβαίνετε, τώρα, αγαπητοί φίλοι, γιατί “η μέση φωνή με παθητική διάθεση” έγινε μόνο “παθητική φωνή” (passive voice); Γιατί τα πραγματικά νοήματα της μέσης φωνής απέκτησαν “μεταφορική” έννοια; Γιατί εξηφανίσθη η “μέση φωνή”; Για να έρχονται σήμερα οι εξουσιαστές και τα εδώ κοινοβουλευτικά φερέφωνά τους και να ομιλούν για τις «θυσίες τού ελληνικού λαού»! Θυσίες, όμως, τις οποίες ο ελληνικός λαός δεν τις έκανε οικειοθελώς. Εξηναγκάσθη εις θυσίαν, “εθυσιάσθη υπό των δανειστών και των εδώ φερεφώνων” τους και “δεν εθυσίασε ο ίδιος εμαυτόν”. Έτσι είναι: Άλλο “επιλέγω να θυσιασθώ” και άλλο “με θυσιάζουν” άλλοι! Άλλο η επιλογή και άλλο η επιβολή! Ας σταματήσουν, λοιπόν, να ομιλούν οι πολιτικοί μας και οι δανειστές τάχα για «θυσίες τού ελληνικού λαού» αλλά να λένε την αλήθεια, την οποία η ίδια η ελληνική γλώσσα εκφράζει διά των νοημάτων της! Ότι, δηλαδή, “αυτοί οι ίδιοι θυσίασαν τον ελληνικό λαό” (ενεργητική φωνή και διάθεση) ή ότι ο ελληνικός λαός “εθυσιάσθη υπ’ αυτών” (μέση φωνή με παθητική διάθεση). Έτσι, για να υπάρχει και το ποιητικό αίτιο, που θα τους δείχνει κάθε φορά και θα τους αποκαλύπτει, για να ξεχωρίζουν οι “σφαγιαστικές θυσίες” τους από τις “οικειοθελείς”, τις “εκούσιες θυσίες” τών Ελλήνων προς χάριν τής Ελευθερίας και της σωτηρίας τής Πατρίδος!

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

Η Φωνή του Κυνηγού

Του Χρήστου Κ. Μπίμπα

Αγαπητοί φίλοι Μέσα από τη φωνή των κυνηγών έχουμε τη δυνατότητα, να μαθαίνουν για τις επιτυχίες αλλά και τα προβλήματα των κυνηγών και του χωριού μας, πολλοί αναγνώστες. Φέτος για τρίτη συνεχή χρονιά η γιορτή των κυνηγών που έγινε στις 25 Οκτωβρίου, ξεπέρασε τις φιλοδοξίες μας αυτή η πολύ όμορφη και ζεστή γιορτή, γιατί και εμείς οι ίδιοι ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας, για να πετύχουμε αυτά που ονειρευόμαστε για τα χωριά μας και για μας τους κυνηγούς. Για τη γιορτή των κυνηγών στην Πενταγιού, τώρα πραγματικά μπορούν να λένε ότι το γνωρίζουν από άκρη σ’ άκρη σε όλη την Ελλάδα.

Θα αναφερθώ για τους ανθρώπους που πραγματικά βοήθησαν για να γίνει αυτή η γιορτή. Πρώτος απ’ όλους για το συγχωριανό μου και πατριώτη Χρήστο Τσώρη, που χωρίς τη βοήθειά του δεν θα είχαμε αγγίξει αυτό το όνειρο. Επίσης, εκτός από χορηγός της εκδήλωσης, ο Απόστολος Ασημάκης μας ετοίμασε το εκλεκτό αγριογούρουνο αφιλοκερδώς, παρότι καταπονημένος από την περιπέτεια που πέρασε, με αποτέλεσμα, το σπασμένο του χέρι. Δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε και την Ελένη που όλη την κυνηγητική περίοδο ανοίγει πολύ πρωί για να μας προσφέρει ζεστά ροφήματα και την ευχαριστούμε για τη βοήθειά της την ημέρα της εκδήλωσης. Ο Κώστας και ο Αλέκος Ζέκιος, άνθρωποι που και αυτοί βοήθησαν για να γίνει η γιορτή αυτή. Ευχαριστώ το Σύλλογο των Πενταγιωτών που βοήθησαν κι εκείνοι απ’ τη δική τους πλευρά. Οι χορηγοί οι οποίοι μας δώσανε τα δώρα για την κλήρωση, έτσι ώστε να πληρωθούν κάποια έξοδα της εκδήλωσης, είναι η εταιρεία LAMBRO, το κατάστημα JORDAN που εδρεύει στο Βύρωνα και

κυνηγητικά είδη από το κατάστημα Μακρής Γεώργιος στη Ναύπακτο τους οποίους και ευχαριστούμε πολύ. Θερμά ευχαριστώ το Έθνος κυνήγι για τη βοήθεια που μας έχει προσφέρει και προσωπικά τον κύριο Αντώνη Μπληζιώτη. Η εταιρεία που ήρθε από τα Γιάννενα, μας έφτιαξε ένα πολύ καλό κλειστό χώρο στο μπάσκετ, δίπλα στο οίκημα «Παπούλια» και μας παρείχε πολλή ζέστη και προστασία από τη βροχή. Τα παραδοσιακά τραγούδια δεν θα μπορούσαν να λείπουν απ’ αυτή την όμορφη βραδιά, γι αυτό κι εμείς αποφασίσαμε να έχουμε ζωντανή μουσική, έτσι ώστε το πάζλ αυτής της εκδήλωσης να δημιουργήσει μια καλή εικόνα για όλους όσους ήμασταν εκεί. Η οργανωτική επιτροπή των κυνηγών, βράβευσε τους κυνηγούς για το 2014 για την προσφορά τους στο κυνήγι, τον καλύτερο κυνηγό αλλά και για το ήθος του, επίσης δόθηκαν έπαινοι στους νέους που ζουν στο χωριό και κρατάνε ζωντανή την ελπίδα για τον τόπο μας, δίνοντας έναν αγώνα με τον δικό τους τρόπο και κάνοντάς μας όλους αλλά κι εμένα προσωπικά, να νιώθω ότι τους χρωστάω πολλά και δεν πρόκειται να τους ξεχάσουμε γι’ αυτό που προσφέρουν. Ακόμα θέλω να ευχαριστήσω τον Θόδωρα, που όλοι γνωρίζετε με το μικρό του όνομα και είναι ο δικός μας άνθρωπος, που μας παρείχε το ωραιότατο τσίπουρο δικής του παραγωγής για την εκδήλωση. Φίλε Θόδωρα, προσωπικά σ’ ευχαριστώ για ότι έχεις κάνει για μας τους κυνηγούς της Πενταγιούς και για το ήθος του χαρακτήρα σου. Ευχαριστούμε που μας τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος και μέλη του Δ.Σ., τα χωριά Τρίστενο, Κερασιά, Διχώρι, Δάφνος, Διακόπι, Ζοριάνο και Αλεποχώρι καθώς και τη ζεστή παρέα της Ιτέας και της Πεντάπολης που τίμησαν την εκδήλωσή μας. Τέσσερα άτομα μπόρεσαν να κάνουν με επιτυχία αυτή την εκδήλωση και όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε αυτό που ορισμένοι θεωρούν ακατόρθωτο. Αυτό ας γίνει παράδειγμα για όλους μας, έτσι ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε στο χωριό την αγάπη μας και μόνο. Υ.Γ.: Αγαπητέ Δήμαρχε Η υπόσχεση που μας είχατε δώσει πριν ένα χρόνο για την επέκταση του δρόμου (400 περίπου μέτρων) έτσι ώστε να βοηθήσει το χωριό μας, στο να έχουν οι κτηνοτρόφοι, τουρίστες και κυνηγοί, τη δυνατότητα πρόσβασης στο ποτάμι, αξιοποιώντας τον ποταμό αλλά και το γεφύρι του Τρίστενου έχει μείνει απραγματοποίητη, έχοντας την ευθύνη αποκλειστικά και μόνο εσείς, στο αν θα παραμείνει ανοιχτό το χωριό μας τους χειμερινούς μήνες ή θα κλείσουμε ένας-ένας τις πόρτες μας φεύγοντας και βάζοντας φύλακα να φυλάει τα σπίτια μας. Θεωρώ ότι είναι δική σας προσωπική ευθύνη το, τι θέλετε εσείς να γίνει και πως πρέπει να το διαχειρισθείτε. Με φιλικούς χαιρετισμούς ΧΡΗΣΤΟΣ Κ. ΜΠΙΜΠΑΣ

p 18

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

Έλληνες της ομογένειας - Δυο φορές Έλληνες ΤΕΣΥ ΛΕΟΝ – ΚΙΚΗ ΜΠΕΛΤΑΟΣ – ΤΕΣΥ ΣΤΑΙΝ

…μπορεί να άφησαν την Ελλάδα, η Ελλάδα όμως δεν έφυγε ποτέ από την καρδιά τους… (Ελίζαμπεθ Μπελτάος) …Hireath, είναι η λαχτάρα, η επιθυμία να γυρίσεις σ”ένα σπίτι που ίσως και δεν υπήρξε, η νοσταλγία για τα χαμένα μέρη της νιότης… ( Βίκυ Γκούντρουν και Μπάρμπαρα Λεόν) Από τον Στέλιο Τσιώρη Από μικρό παιδί, ζούσα τη διασπορά, κι από τους δύο γονείς μου. Ο παππούς Επαμεινόντας στην Αμερική από το 1905, μαζί με τους Ψιμαραίους στο Μιλγουόκι.( Όπως δεκάδες από τους Πενταγιώτες συγγενείς και φίλους). Η γιαγιά Παρασκευή μεγάλωνε μόνη τα 9 παιδιά της στην Πενταγιού. Ταξίδια δύσκολα, πίκρες, δυστυχίες, αλλά κι επιτυχίες. Ο Κώστας Ψιμάρας γύρισε κι έφτιαξε το θρυλικό Πικαντίλλυ, το καλύτερο ζαχαροπλαστείο της Αθήνας για πολλά χρόνια! Η οικογένεια της μάνας μου

Παναγιώτης Λεόν με Βασιλική στις ΗΠΑ (1924) (με Πωλίνα και Τέσυ αντίστοιχα)

1964 - Βιβή Τσώρη και Τέσυ Λεόν

Τέσυ Λεόν μια αγαπημένη θεία Από τις Βίκυ Γκούντρουν και Μπάρμπαρα Λεόν Πως είναι δυνατόν να διατηρείς έναν έρωτα για την Πενταγιού, μετά από δύο γενεές Ελληνοαμερικανών που δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα; Kι όμως, κάποιος μπορεί, μια αγαπημένη θεία, η Τέσυ Λεόν! Η Τέσυ Λεόν μεγάλωσε στο Μιλγουόκι, του Ουισκόνσιν, με τις τρείς αδελφές της και τους γονείς της Παναγιώτη Λέον και Βασιλική Ψιμάρα. Ο Παναγιώτης Λέον και η Βασιλική, γεννήθηκαν στην Πενταγιού κι αργότερα έφυγαν για τις ΗΠΑ. Η γιαγιά μας είχε ένα παράπονο με τον μέλλοντα σύζυγό της, όταν τον πρωτοείδε φορούσε γυαλιά. Κι αυτός, όμως τι να πεί γιά την ηλικία της- ήταν μόλις 13 όταν την είδε πρώτη φορά! Με σύνεση, αλλά με περιπέτειες σε μια νέα χώρα, η οικογένεια Λέον μεγάλωσε σε αριθμό και ευτυχία, κάτω από τα άγρυπνα αστέρια. Στη φωτογραφία που βλέπουμε του 1924, ο Παναγιώτης κρατάει τη μεγάλη κόρη τους Παυλίνα, ενώ η Βασιλική κρατάει την Τέσυ (Αθανασία). Ο Παναγιώτης εργαζόταν για την πολιτεία του Ουινσκόνσιν διατηρώντας σπίτι στην πρωτεύουσα Μάντισον, αλλά και στο Μιλγουόκι. Η Βασιλική (εθελόντρια για πολύ καιρό του Ερυθρού Σταυρού) με τις 4 κόρες της, βρήκαν σκοπό και ευτυχία, εντασσόμενες στην ορθόδοξη εκκλησία του Ευαγγελισμού του Μιλγουόκι. Η οικογένεια συμμετείχε σε όλες τις ατελείωτες προσπάθειες για εξεύρεση χρημάτων για την συντήρηση του ναού, αλλά και την ένταξη του στον εθνικό κατάλογο ιστορικών μνημείων. Αυτό το καλλιτέχνημα, με το μπλέ σκέπαστρο, ήταν από τα τελευταία δημιουργήματα του διάσημου αρχιτέκτονα Φράνκ Λόιντ Ράιτ. Στην παλιά φωτογραφία του 1950 φαίνεται ο ναός όπως σχεδιάσθηκε από τον Ράιτ. Μεταγενέστερες προσθήκες,

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

στην Αλεξάνδρεια (Αίγυπτος) ενώ πολλοί στενοί συγγενείς στην καρδιά της Αφρικής! Και τα γράμματα έφευγαν κι έρχονταν συνέχεια. Νοσταλγία, ταξίδια, επιστροφές, αναχωρήσεις. Κι ένα πράγμα κυριαρχούσε πάντα. Η ατέλειωτη αγάπη για την Ελλάδα, μια χώρα που από τη μια σε ξελόγιαζε με τις ομορφιές της, κι από την άλλη σε πίκραινε με τις μικρότητες που βιώναμε εδώ! Όλα αυτά τα είχα λίγο ξεχάσει. Αλλά τα 5 τελευταία χρόνια, μας, αλληλογραφώντας με τους ομογενείς μας, τα ξαναθυμήθηκα!!! Μιλάω με την Κική και την Τέσυ σαν να είμαστε παλιοί φίλοι, νοιώθω τη χαρά τους και χαίρομαι διπλά… Ονειρεύομαι δεκάδες πατριώτες από το εξωτερικό να τους φιλοξενούμε στην Πενταγιού και να μετέχουν στα γλέντια μας εκεί!! Συμπατριώτες μας, νάστε σίγουροι ότι όλοι οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, είναι δυό φορές ΕΛΛΗΝΕΣ!!! Και η Κική η Τέσυ και η Τέσυ, είναι υπέροχες Ελληνίδες!!! Και η σημερινή αφιέρωση στην αγαπημένη μας εφημερίδα είναι φόρος τιμής, για όλους τους ομογενείς μας. Και θα επαναληφθεί και με άλλους!

Τέσυ και Μπάρμπαρα

Τέσυ και Βίκυ

άλλαξαν τη μορφή του και είναι αμφιλεγόμενες. Γιά την εξεύρεση χρημάτων για την εκκλησία,γινόντουσαν Ελληνικά καλοκαιρινά φεστιβάλ με πωλήσεις γλυκών κ.α. Οι ανηψιές της Τέσυ, που δεν είχαν μεγαλώσει σε ένα σπίτι που μιλούσαν Ελληνικά, που δεν είχαν δεί ποτέ την Ελλάδα, μάθαιναν να κάνουν ελληνικά γλυκά. Η γιαγιά μας ήταν ο αρχηγός, η Τέσυ το Νο 2 η θεία Μαίρη το 3. Εμείς ,τα 3 κορίτσια-Μπάρμπαρα,Βίκυ και Ιωάννα-κόβαμε, μετράγαμε, μεταφέραμε, πλέναμε πιάτα. Σαν βοηθοί νοσοκόμοι, δίναμε τα εργαλεία στους σέφ. Δοκιμάζαμε μπακλαβάδες, κουραμπιέδες ,κουλούρια, σπανακόπιτες, τυρόπιτες! Όταν δεν μαγειρεύαμε για την εκκλησία, ήταν η γιαγιά και η Τέσυ που έφτιαχναν αρνί, παστίτσιο, κριθαράκι, βασιλόπιτα και κόκκινα αυγά, ώστε να μαθαίνουμε τα ελληνικά φαγητά και να σώζονται τα έθιμα μας! Η Τέσυ οφείλει την αγάπη της για την Πενταγιού στους γονείς της. Οι ιστορίες και οι παραδόσεις της Πενταγιούς, διέσχιζαν τον γαλάζιο Ατλαντικό , φύλαγαν και λάτρευαν την Τέσυ και τις αδελφές της, και φυσικά τη μητέρα μας Ιουλία! Αν οι Δελφοί είναι ο ομφάλός του κόσμου, γιατί ο ομφάλιος λώρος να μη φθάνει στο Μιλγουόκι; Η Τέσυ επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα και την Πενταγιού, το 1964. στα 41 της.Στη φωτογραφία φαίνεται πρώτη από δεξιά, ενώ πρώτη αριστερά είναι η Βιβή Τσιώρη-Φιλίππου, αδελφή του Στέλιου Τσιώρη. Το 2002, η Τέσυ ξαναγύρισε στην Ελλάδα, με την Μπάρμπαρα Λεόν και το σύζυγό της Πήτερ. Βλέπετε την Τέσυ στην Πενταγιού, στο Ψιμαραίικο σπίτι, μαζί με την Ευθυμία Κατσίκα. Η αγάπη της Τέσυ για την Πενταγιού, ήταν το δώρο που μας μετέφερε, σε μας, τις ανηψιές της! Τι είναι άραγε η «διασπορά»; Μας έρχεται στο νου, η περίφημη λέξη του Ουέλς, Hireath. Νοσταλγία. Είναι μια αναπόληση, μια αβάσταχτη επιθυμία για ένα σπίτι, που δεν μπορείς να γυρίσεις, ένα σπίτι που ίσως δεν υπήρξε ποτέ! Η νοσταλγία για τα χαμένα μέρη του παρελθόντος μας!

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ | Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

Αθανασία “Tέσυ” Στάιν 23 Νοεμβρίου, 1929 – 24 Φεβρουαρίου, 2006 Από την κόρη της Ντάνα

H Τέσυ Στάιν (Ψιμάρα), η Κική Μπελτάος και ο Γιάννης Ψιμάρας ήταν τα 3 παιδιά του Δημήτρη Ψιμάρα (από την Πενταγιού, αδελφού των Κώστα και Θανάση Ψιμάρα) και της Αμαλίας Λαβίδα, από την Αρτοτίνα. Το 1946, μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο,πριν τον Ελληνικό εμφύλιο, η οικογένεια μετακόμισε στην Αμερική, στις ΗΠΑ. Τότε, η Τέσυ γνώρισε, αγάπησε και τελικά παντρεύτηκε τον Πήτερ

Γιάννης, Αμαλία, Τέσυ, Κική (καθιστή)

Τέσυ, Γιάννης, Κική

Κική Ψιμάρα-Μπελτάος Από την κόρη της Ελίζαμπεθ Η Ντάνα Στάιν, η Ελίζαμπεθ Μπελτάος , η Βίκυ Γκούντρουν και η Μπάρμπαρα Λεόν, είναι εξαδέλφες που ζουν στις ΗΠΑ, αλλά έχουν ρίζες από την Πενταγιού, που λατρεύουν! Η μητέρα της Ελίζαμπεθ είναι η Κική(Βασιλική) Μπελτάος. Ο πατέρας της ήταν ο Δημήτριος Ψιμάρας, ένα από τα 9 παιδιά που γεννήθηκαν στην Πενταγιού, από τα 1870 έως και το τέλος του 19ου αιώνα. Νεαρά παιδιά, ο Δημήτρης και οι αδελφοί του, έφυγαν για τις ΗΠΑ, όπου έγιναν επιχειρηματίες. Μερικοί από την οικογένεια, μεταξύ αυτών κι ο Δημήτρης, γύρισαν στην Ελλάδα για να ζήσουν. Η Αμαλία Λαβίδα , στο μεταξύ, μεγάλωνε στην γειτονική Αρτοτίνα. Ο μεγαλύτερος αδελφός της, διάλεξε τον Δημήτρη για σύζυγό της, κι έτσι η Αμαλία κι ο Δημήτρης παντρεύτηκαν. Εκαναν τρία παιδιά, τηνΤέσυ, την Κική και τον Γιάννη Ψιμάρα. Η Κική και τα αδέλφια της έφυγαν για τις ΗΠΑ όταν ήσαν νεαρά παιδιά, μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Εγκαταστάθηκαν στο Μιλγουόκι, όπου η Κική τελείωσε το Πανεπιστήμιο, παίρνοντας το πτυχίο του καθηγητή. Η Κική είναι επίσης ζωγράφος που της αρέσει να ζωγραφίζει με κάρβουνο, νερομπογιές και λαδομπογιές. Εργάστηκε στην εκπαίδευση, αλλά στα είκοσι και κάτι, γύρισε στην Ελλάδα. Εδώ, βρέθηκε με τις παλιές της παρέες και κάποιος της γνώρισε τον Στάθη Μπελτάο (τον οποίο γνώριζε από παλιά, αφού μεγάλωσαν στην

Στάιν. Είχε δύο παιδιά, την Ντάνα και τον Χάρη, και έναν εγγονό, τον Δημήτρη. Τους λάτρευε όλους απίστευτα! Η Τέσυ ήταν μοναδική ,με πολλούς τρόπους. Ήταν ένα φλογερό πνεύμα, που της άρεσε η όμορφη ζωή. Τα πιστεύω και οι γνώμες της προκαλούσαν πάντοτε δυναμικές συζητήσεις (το τραπέζι του δείπνου δεν ήταν ποτέ ένα ήσυχο μέρος) και όλα τα θέματα ήσαν ανοικτά για συζήτηση. Αγαπούσε με πάθος αυτούς που της άρεσαν. Και είχε πάντα τη δική της άποψη για τα πολιτικά θέματα, άποψη με το δικό της ιδιαίτερο στυλ .Κατά τη διάρκεια της ζωής της στην Αμερική, η Τέσυ έζησε στο Μιλγουόκι, Λος Αντζελες, Ντένβερ και Σαν Αντόνιο. Η Τέσυ, με την οικογένεια της, επισκέφθηκε πολλές φορές την Ελλάδα, και ειδικά την Πενταγιού και την Αρτοτίνα, για να δουν συγγενείς και φίλους.

Δημήτρης, Ντάνα, Τέσυ και Χάρης

Τέσυ - Κική

ίδια γειτονιά, το Λόφο του Στρέφη). Αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν αμέσως! Αποφάσισαν όμως να φύγουν για τις ΗΠΑ, όπου ο Στάθης εργάστηκε ως γιατρός (και πολύ πετυχημένα). Έκαναν δύο παιδιά, την Ελίζαμπεθ και τον Δημήτρη. Η Κική και ο Στάθης έχουν έρθει πολλές φορές στην Πενταγιού. Μου έλεγαν πάντα πόσο λάτρευαν τη φανταστική θέα των βουνών, και τα δροσερά νερά του χωριού μας! Έχουν ατέλειωτες μνήμες από τις επισκέψεις τους! Η Κική Ψιμάρα Μπελτάος διατηρεί μια στενή επαφή με την Πενταγιού, μέσω της φιλίας της με τον συγγενή μας Στέλιο Τσιώρη. Η Κική έχει το ημερολόγιο του χωριού που της στέλνει στην κουζίνα της, ώστε να βλέπει κάθε μέρα τις όμορφες φωτογραφίες του! Η Κική είναι γενναιόδωρη, καλή, απίστευτα έξυπνη, αγαπάει την αδελφή της Τέσυ, της αρέσει να μιλάει για πολιτικά και τις σύγχρονες εξελίξεις. Όταν η Κική και η Τέσυ κάθονταν στο ίδιο τραπέζι, ήταν απόλαυση να τις ακούς να μιλάνε! Η Ντάνα επισκέπτεται την Κική κάθε χρόνο, κι όταν το κάνει, την ρωτάμε να μας πεί ιστορίες για το χωριό που έζη- σαν οι παππούδες μας, για τους συγγενείς και τη ζωή στην Ελλάδα, πριν, κατά και μετά τον 2ο πόλεμο. Αν και η Κική και ο Στάθης ζουν μακρυά από τη μητρική τους γη, το σπίτι τους είναι διακοσμημένο Ελληνικά, έχουν Ελληνική μουσική στο στέρεο, μιλούν Ελληνικά και παντού μυρίζει το Ελληνικό μαγείρεμα της Κικής! Η Κική και ο Στάθης μπορεί να άφησαν την Ελλάδα, αλλά η Ελλάδα δεν έφυγε ποτέ από την καρδιά τους!!

p 20

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

ΑΓΓΕΛΙΑ

Πωλείται σπίτι στην Πενταγιού. Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με τα τηλέφωνα 2102910823 και 6976857731

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ Σας πληροφορούμε ότι στο οίκημα της Δωρικής Αδελφότητας, Ιέρωνος 6 Παγκράτι, διδάσκονται εντελώς δωρεάν παραδοσιακοί χοροί, για όσους επιθυμούν ανεξαρτήτως ηλικίας. Για περισσότερες πληροφορίες, απευθυνθείτε στον κ. Δημήτρη Μπέσχο, Υπεύθυνο Νεολαίας και Πολιτισμού της Δωρικής Αδελφότητας στο τηλέφωνο 6946280359. Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

| ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Παρακαλούμε όλους τους αποδέκτες της εφημερίδας να μας βοηθήσουν στην προσπάθεια που κάνουμε να εκδίδουμε την εφημερίδα κάθε τρείς μήνες. Μπορείτε να καταθέσετε ότι ποσό θέλετε, σε οποιοδήποτε κατάστημα της EUROBANK. Aρ. Λογαριασμού 0454-0100260185 Δ. Καραστάθης, Στ. Τσιώρης ΙΒΑΝ: GR2002604540000610100260185 Εκ του Δ. Σ.

ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΠΕΝΤΑΓΙΟΥ Αγαπητοί συγχωριανοί, μέλη και φίλοι του συλλόγου Πενταγιωτών, στηρίξτε με όλες σας τις δυνάμεις τα καταστήματα του χωριού μας. 1.Ταβέρνα «ΕΝ ΠΕΝΤΑΓΙΟΙΣ» Απόστολου Ασημάκη 2.Ξενώνας «ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ» Ξεν. Τσώρη 3.Ξενώνας «ΕΝ ΠΕΝΤΑΓΙΟΙΣ» Απόστολου Ασημάκη 4.ΓΕΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ Τούλα Ασημάκη 5.ΓΕΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ Βασ. Μανίκα 6.Καφενείο «Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ» Απόστολου Ασημάκη 7.Μπαράκι LAVITTA Γιάννη Βήττα Και όλους τους επαγγελματίες του χωριού μας. Δ.Σ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΩΝ

~Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ~ ΙΔΡΥΜΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΤΣΩΡΗ Το Ίδρυμα υποτροφιών Αναστασίου Τσώρη, σας πληροφορεί ότι κατά το διάστημα Δεκεμβρίου 2014- Ιανουαρίου 2015 θα προκηρυχθούν οι δύο υποτροφίες για το ακαδημαϊκό έτος 2013- 2014. Για περισσότερες πληροφορίες στο ΙNTERNET κατά το διάστημα Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου και στους κ.κ. Ξενοφώντα Τσώρη, Στέλιο Τσιώρη και Κώστα Μπούτσικο. ΕΚ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Τα μέλη του Συλόγου Πενταγιωτών θα ήθελαν να ευχαριστήσουν θερμά τον Γιώργο Κορνέζο, για την τόσο σημαντική συμβολή του στα πολιτιστικά δρώμενα του χωριού μας. Για όσους δεν το γνωρίζουν ήδη, ο Γιώργος μας βοηθάει σημαντικά δίνοντας μας πολλά χρόνια τώρα, όλο το φωτογραφικό υλικό που αφορά στο χωριό μας απο το προσωπικό του αρχείο. Επίσης, έχει δημιουργήσει πολλά εξαιρετικά και συγκινητικά βίντεο για το χωριό και τις εκδηλώσεις μας, τα οποία μπορείτε να βρείτε στο διαδύκτιο στο site: www.youtube.com Πιο συγκεκριμένα πληκτρολογήστε τους παρακάτω συνδέσμους: https://www.youtube.com/watch?v=LrBC3YSMAbk https://www.youtube.com/watch?v=OxLEVbARIJI https://www.youtube.com/watch?v=zvENz-QCOl0 https://www.youtube.com/watch?v=pkYkDDZgt-c https://www.youtube.com/watch?v=R17NtHWs0hc&feature=youtu.be

Πλάτανε εσύ που στέκεις περήφανος, αγέρωχος, σιωπηλός, φιλόξενος και δυνατός στη μέση της πλατείας και καρτερείς τους χωριανούς, τους ξένους ταξιδιώτες, τους περαστικούς να καθίσουν να ξεκουραστούν κάτω απ’ τον ίσκιο σου το δασύ και να στολίζεις την πλατεία και να θωρείς τα όμορφα, τα υπέροχα Βαρδούσια. Ν’ ακούς άλλα και να σιωπάς, παράπονα και μυστικά που είναι περισσότερα απ’ τα καταπράσινά σου φύλλα και όχι μόνο. Ν’ ακούς κελαδήματα των πουλιών και του τζίτζικα το μεσημεριανό αλόγιστο τραγούδι, το θρόισμα των φύλλων σου από το ελαφρύ αεράκι να μας δροσίζει. Ν’ ακούς φωνούλες των παιδιών που παίζουν στην πλατεία, διάφορα παιχνίδια. Αμπάριζα, κυνηγητό, κρυφτό, κουτσό, τα μήλα, την τυφλόμυγα, την μακριά γαϊδούρα, τους κλέφτες και αστυνόμους, το χαμένο θησαυρό και άλλα πολλά παιχνίδια παλιά και νέα. Ν’ ακούς τον χτύπο των ζαριών από μια παρτίδα τάβλι, το μοίρασμα της τράπουλας για μια κολτσίνα ή ξερή, πρέφα ή δηλωτή και δίπλα η παρέα να παρακολουθεί και να σχολιάζει και λίγο πιο πέρα οι μεγαλύτεροι ανοίγουν παλιές θύμισες να αναπολούν τα χρόνια που περάσανε μα δεν γυρίζουν πίσω. Όμως πλάτανε εσύ που έζησες στα εκατό και πλέον χρόνια σου γάμους, χαρές και πανηγύρια με τους μακρόσυρτους χορούς, διπλούς, τριπλούς και τετραπλούς γύρω απ’ τον κορμό σου και συ να καμαρώνεις πλάτανε. Εσύ δεν γέρασες θα ζήσεις στους αιώνες να κουβαλάς την ιστορία σου, αμέτρητα καλοκαίρια, φθινόπωρα, άνοιξες και χειμώνες. Πλάτανε εσύ… ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΕΡΛΗΣ ΤΗΛ. 6977805105