DOORBOMEN Geert De Kockere P
I G M A L I ON
DOORBOMEN Geert De Kockere
P
I G M A L I ON
CIP-gegevens: Koninklijke Bibliotheek Albert I © Tekst en foto’s: Geert De Kockere Een uitgave van Pigmalion, Houtakkerstraat 33, B-2275 Gierle www.pigmalion.be Gezet uit de Futura Gedrukt op recycleerd papier Cyclus Print © 2010 Pigmalion D/2010/5673/1 ISBN 978-90-800392-0-9 NUR 373/653 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze ook, zonder voorafgaande, schriftelijke toestemming van de uitgever.
In de buurt van oude bomen heb je vaak het gevoel dat je in de schaduw staat.
In een bos mag je eindeloos doorbomen. En niemand neemt het je kwalijk.
Bomen zijn goed in vertakken. En in afbladeren (vooral in de herfst). Hun geloof wortelt heel diep en ze stammen af als de beste.
Hier en daar komt het landschap nog eens op dreef. Van beuk. Of van eik.
Een bos is een permanent openluchtmuseum. De toegang is gratis en de collectie wisselt per seizoen.
Waar door de mens de liefde voor het landschap met bomen werd bedreven, ontstond een spel van lijnen: dreven.
Sommige bomen zijn erg bedreven. In landschapsarchitectuur. En ze zijn rechtlijnig. En vooral heel populier.
Zwarte els is moeilijk te verleiden. Zwarte els blijft liever in de broeken dan uit de broeken.
Veel bossen varen uitzonderlijk wel. En ze dragen er de sporen van.
Sommige bossen zijn kathedralen van nature. Heel boombastisch en met echte zijbeuken.
Overdag zorgen bomen ervoor dat we op adem kunnen komen. Maar ’s nachts laten ze ons even stikken.
Bomen zijn noeste werkers. Sommige werken zich zelfs krom. En knoest.
Jonge boompjes weten soms nog niet goed welke kant uit. Ze aarzelen tussen recht omhoog of krom vooruit.
Ook in de natuur steekt men elkaar naar de kroon. Sommige bomen hebben hogere verwachtingen dan andere.
Een bos heeft meer dan één stamboom. Ontelbare zelfs.
Als buiten het grote licht langzaam dooft, begint in het bos een schimmenspel. Achter elke boom wacht dan een boze wolf.
Bomen zijn van nature stand-ups. Maar ze krijgen zelden veel applaus.
Humor in het bos: je lacht je een beuk.
Hier en daar heel letterlijk te nemen in het voorjaar: een bos bloemen.
Wandelen in een bos: de natuur laat je even met je voeten spelen.
Sommige bomen staan in het bos zoals een dichter in de taal: ze bepalen de sfeer van het lezen.
Elk bos heeft zo zijn streepjescode. En elke wandelaar leest die op zijn manier.
De meeste bossen zijn open boekjes. Je weet hoe het elk jaar weer afloopt. En toch. En toch lees je ze elke keer opnieuw.
Een boom is belangrijk. Het is een houvast. Hij houdt de grond vast. En ik met hem hout vast.
Kunst in het bos: je komt er de ene van eik na de andere tegen.
De huid van bomen rekt en scheurt en trekt en barst. Groeien verloopt zelden rimpelloos.
Natuurlijke taalkunde: bos is het veelwoud van boom.
Elk jaar weer, in het najaar, verliezen de meeste bomen hun groen imago.
In een bos worden de bomen het best verticaal geklasseerd.
Bomen worden voortdurend op staande voet geschorst. Maar het kan hen geen bast schelen.
In dit cadeauboek laat Geert De Kockere op een speciale manier bomen en het bos zien. Hij fotografeerde ze op een bewogen wijze. Letterlijk: hij bewoog zijn fototoestel, waardoor er een schilderachtig effect ontstond. De beelden geven een aparte impressie van het bos en van bomen: moving nature. De beelden zijn achteraf ook niet meer bewerkt. Bij elke foto hoort ook een litenatuurtje. Litenatuurtjes zijn korte, poĂŤtische teksten over de natuur. Ze bevatten meestal een woordspeling en een knipoog naar de mens. Met zijn litenatuurtjes wil Geert De Kockere je op een andere en vaak speelse manier naar de doodgewone dingen in de natuur laten kijken. Het liefst met een glimlach.
ISBN 978-90-800392-0-9
www.geertdekockere.be • www.litenatuurtjes.net