Ik ben een struikelaar Geert De Kockere
P
I G M A L I ON
Ik ben een struikelaar Geert De Kockere
P
I G M A L I ON
CIP-gegevens: Koninklijke Bibliotheek Albert I © Tekst en foto’s: Geert De Kockere Een uitgave van Pigmalion, Houtakkerstraat 33, B-2275 Gierle www.pigmalion.be Gezet uit de Garamond Gedrukt op recycleerd papier Cyclus Print © 2010 Pigmalion D/2010/5673/2 ISBN 978-90-800392-5-4 NUR 373/653 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze ook, zonder voorafgaande, schriftelijke toestemming van de uitgever.
Een vroege wandeling in de herfst: je weet soms niet wat je mist...
Als bomen na jaren van groeien eindelijk de koppen bij elkaar steken, hoor je ze soms van gedachten wisselen.
Elk jaar opnieuw komen de bomen in de herfst van hun leven. Ze bladeren dan langzaam af.
Soms ligt het landschap er na een nachtje uit erg beneveld bij.
Dagen komen op en dagen gaan onder. En ik? Eindeloos kan ik opgaan in het ondergaan van dat ondergaan.
Mist kan soms ineens opkomen. Daarnet zag je nog die bomen, nu zijn ze plots vermist.
Als de herfst zich weer eens van verf vergist, als de herfst dus mist, vinden we dat toch schoon.
Sommige landschappen zijn voor niets verlegen. Ze liggen er open en bloot bij.
De ene akker tot de andere: kieviten halen de pieren uit je neus.
Als de dag aarzelt om te eindigen, dan kan het heerlijk schemeren. Het is een schuchter hemelen.
Als je schrijft dat het landschap zo af en toe, ’s morgens vroeg bijvoorbeeld, misterieus is, kun je dit moeilijk een fout noemen.
De herfst zwaait weer met ontslagbrieven. Veel bomen worden weer technisch werkloos. Het zijn seizoensarbeiders.
In de herfst is het haast elke dag feest in het bos. De bomen gooien er voortdurend met confetti.
De herfst haalde de bomen door de versnipperaar. Het dossier van de zomer waait nu verstrooid rond.
Sneeuw is een meester in het vallen. Niemand kan het zachter, niemand valt van hoger en niemand blijft er zo ijzig kalm bij.
Als de natuur rijmt, komt dichter de winter.
In de natuur is er vaak een verrassende opkomst. En een ondergang is er niet zelden betoverend.
Bomen zijn goed in kruinieren. Ze pompen onvermoeibaar water naar boven. Dag in, dag uit. Alleen in de herfst laten ze even alles vallen.
De bladeren krijgen het stilaan weer op hun nerven. Van de herfst. Ze worden nerveus en kunnen niet langer blijven hangen.
Als de zon opkomt, kan het schouwtoneel in de natuur weer beginnen. En de acteurs zijn altijd natuurtalenten.
Het minste dt-foutje kan in de natuur fataal zijn. Een boer met een prachtig bomenveld is iets heel anders dan die boer die prachtig bomen velt.
Natuurlijke taalevolutie: bladerdek wordt met der tijd bladerdeken.
In een bos liggen eindeloos veel bladwijzers. En toch loop je soms verloren.
Van nevel, echt waar, kun je een werkwoord maken. En dan in alle vroegte en veelbelovend bij iemand binnennevelen.
Wat zo mooi is aan mist, is dat hij boom voor boom zachtjes uit het landschap wist.
Hoe de winter kan zijn: hard en ongezouten (even toch). Maar zo nu en dan dekt hij alles zachtjes toe. Met de mantel der sneeuw.
Heide is een echt cultuurlandschap. Het is een plek waar je door scheppen kunt vernieuwen.
Berken zijn de missionarissen onder de bomen. Ze proberen heidense streken te bekeren.
Als je in de spiegel van het water naar de bomen kijkt, zie je ze ondersom.
Op platgetreden paden is het makkelijk wandelen. Ook in een bos. Veel liever echter ben ik een struikelaar.
In dit cadeauboek toont Geert De Kockere foto’s van landschappen. De foto’s zijn bewerkt, waardoor ze een bijzondere kleur en sfeer kregen. Volgens de fotograaf stemt die bewerking, die wat aan oude polaroidfoto’s doet denken, vaak veel beter dan de reële foto overeen met de impressie die je op het moment zelf krijgt. Bij elke foto hoort ook een litenatuurtje. Litenatuurtjes zijn korte, poëtische teksten over de natuur. Ze bevatten meestal een woordspeling en een knipoog naar de mens. Met zijn litenatuurtjes wil Geert De Kockere je op een andere en vaak speelse manier naar de doodgewone dingen in de natuur laten kijken. Het liefst met een glimlach.
ISBN 978-90-800392-5-4
www.geertdekockere.be • www.litenatuurtjes.net