PiCoQ in het Plantsoen

Zaterdag 3 juli werd de Goudse Veteranendag in besloten kring gevierd. Vanwege de coronamaatregelen, was er alleen ruimte voor een klein ensemble als muzikale ondersteuning. En laat de Pionier dat nou óók in huis hebben! Jullie herinneren je misschien een artikeltje in DJT van een tijdje geleden. Een vijftal enthousiastelingen kon het blazen in coronatijd niet laten, en vormde een klassiek blaaskwintet toen dat formeel weer mocht. Dat vijftal is dus: Wendy, Lonneke, Marko, Runar en Pieter. Na wat puzzelen op een naam kwamen we op PiCoQ, als afkorting voor Pionier Corona Quintet (die Q vonden net wat chiquer dan een K). En zaterdag 3 juli was dus het eerste optreden van het PiCoQ-Ensemble een feit!

In het Houtmansplantsoen was een klein clubje veteranen verzameld, samen met de burgemeester, de kind-wethouder en wat vertegenwoordigers van de lokale pers. Uiteraard was onze eigen hoffotograaf ook aanwezig (bedankt voor de foto’s, Jan!). Daarnaast toonden bestuursleden Ronald en André op gepaste afstand hun belangstelling.

Ons muzikale intro zou twee stukjes omvatten, maar de Stadsdichter liet op zich wachten, dus hebben we het Adagio van Albinoni, op verzoek, nog maar een keer in de reprise gedaan. Daarna ging het officiële programma van start met toespraken van onder andere onze beschermheer, burgemeester Pieter Verhoeve. Hij hield een gloedvol betoog over het veteranensymbool van de witte anjer dat door velen gedragen werd. Jammer genoeg kon ik niet alles goed verstaan door de afstand en het langsrazende verkeer, maar de burgemeester kwam heel overtuigend over.

Na een passend gedicht van de Stadsdichter werd een bordje met verwijzing naar de Goudse veteranen officieel onthuld bij een nieuw aangelegd perkje anjers door de oudste veteraan en de kind-wethouder. Daarna was het weer onze beurt, te beginnen met het Wilhelmus. Het was een wens van de organisatie om ook de Veteranenmars in het programma op te nemen. Nou is die muziek niet voorhanden voor onze bezetting, maar met arrangeurs Wendy en Marko in het ensemble was dat geen onoverkomelijke hindernis. Al was het wel veel werk, begreep ik. Maar een mars zonder slagwerk is geen mars, natuurlijk. Gelukkig kon Ronin hierbij ondersteunen, en omdat hij er toch was, kon hij ook bij Take Five en Sing Sing aan de bak. Al met al een geslaagde openbare start van het Pionier kwintet – met voor de gelegenheid zes muzikanten dan wel te verstaan. Dus niet meer vergeten: het PiCoQ Ensemble!

Pieter Leenen