Plan Ethiopië Kinderen vertellen Plan vindt het belangrijk dat kinderen en jongeren met elkaar praten over onderwerpen die zij belangrijk vinden en dat volwassenen hun mening respecteren. Pas dan kunnen kinderen inspraak krijgen in de gemeenschap. Dit bericht is gemaakt door en met kinderen. Het geeft een rauw beeld van een fundamenteel probleem waar zij over praten.
Bestrijden van meisjesbesnijdenis Beste Sponsor, Wij zijn een groep kinderen in Tiroafeta in het district Jimma, in het zuidwesten van Ethiopië. Onze groep heeft elf leden; zes meisjes en vijf jongens in de leeftijd van 11 tot 17 jaar. We zijn lid van een kinderbeschermingsclub die de Serbo kinderrechtenclub heet. In dit bericht willen we u graag vertellen over een belangrijk onderwerp, waar meisjes in ons gebied mee te maken hebben. In onze traditie worden meisjes namelijk onderworpen aan girizat of vrouwenbesnijdenis.
Wat girizat betekent Girizat is een traditioneel gebruik. Met een mesje wordt een deel van de schaamlippen verwijderd. Die praktijk bestaat al heel lang. Iedereen in onze gemeenschap houdt zich aan die gewoonte, anders worden ze verstoten. Naast deze sociale gevolgen geloven de mensen dat een besnijdenis een meisje gehoorzaam maakt voor haar man. In onze agrarische gemeenschap gelooft men dat een niet besneden meisje zich zal misdragen en potten en pannen zal breken. Daarom mag een niet besneden vrouw geen ouderen en leiders in de gemeenschap bedienen, want dan brengt ze haar familie in verlegenheid. De mensen geloven ook dat een onbesneden meisje onrein is. Alles wat ze aanraakt wordt vervloekt. Besnijden wordt ook gebruikt om haar vermeende onbeheerste seksualiteit en haar emoties te beteugelen. Daarom maakt besnijdenis een meisje tot een goede vrouw, die trouw is aan haar echtgenoot. De besnijdenis wordt uitgevoerd door een traditionele vroedvrouw (gewoonlijk een oudere vrouw) onder onhygiënische omstandigheden en zonder verdoving en pijnbestrijding. Keryia, 14 jaar, zei: “Op een dag zag ik een traditionele besnijdster in mijn huis. Ik begreep dat mijn ouders mij wilden laten besnijden. Ik rende weg om te ontsnappen. Maar mijn moeder greep me op en zette De voltrekking van girizat me voor de oude vrouw. Ze hielden mijn handen en benen stevig vast. De pijn was ontzettend toen ze me besneed. Er kwam veel bloed en ik was in paniek. De pijn duurde een aantal dagen en het was erg pijnlijk als ik moest plassen.” Kedija, 16 jaar, zei: “Men vertelde ons, dat moeders die besneden waren, erg moeilijk konden bevallen. Ons lot zal hetzelfde zijn als we niet vandaag met het besnijden stoppen. Alleen al de gedachte aan het besnijden van een gevoelig orgaan, zonder enige pijnbestrijding jaagt ons dag en nacht schrik aan.”
Wat we doen om de toestand te veranderen Vertegenwoordigers van de kinderen kregen van gezondheidswerkers een training over de negatieve gevolgen van girizat. Na de training hebben we ons verdeeld over verschillende kinderrechtenclubs op scholen en in dorpen. Met hulp van Plan en de media hebben we bijeenkomsten georganiseerd over kinderrechten en vrouwenbesnijdenis. Vooral de radio heeft ons geholpen om veel mensen te bereiken. De persoonlijke discussies met gemeenschapsleiders en godsdienstleiders heeft ons geholpen om de manier van denken in onze gemeenschap te beïnvloeden. Vroeger wisten wij, kinderen, en onze families nauwelijks iets over de rechten van het kind, laat staat dat we er aandacht voor vroegen.
DEC_ETH_FY12 nl
Nejat, een meisje van 13 jaar: “Wij kregen nauwelijks de kans om onze mening te geven over onderwerpen zoals vrouwenbesnijdenis”. Tegenwoordig werken we met veel kinderclubs in ons gebied. Er zijn clubs voor kinderrechten opgericht op alle scholen en in alle dorpen in ons gebied. Onze leerkrachten volgden een training over kinderrechten en kinderbescherming en ze helpen ons om de praktijk te stoppen. We hebben een commissie, gekozen door de kinderrechtenclubs, die nauw samenwerkt met de ouders, de politie en met het kantoor voor vrouwen- en kinderzaken. Plan trainde ook de politiemensen in kinderrechten en kinderbescherming. Er zijn politiemensen aangewezen om schendingen van kinderrechten te behandelen. De plaatselijke politiemensen werken nauw samen met onze kinderrechtenclubs bij het rapporteren van gevallen van inbreuk op kinderrechten.
„Zeg NEE tegen girizat „
Kinderen tijdens een forum over vrouwenbesnijdenis in de gemeenschap
We zijn begonnen met het veranderen van de manier van denken van onszelf en onze families. Hoewel het grootste deel van ons gebied een plattelandsgebied is, waar mensen vasthouden aan tradities en gewoonten, zien we toch positieve veranderingen. Wij zijn de levende getuigen van die veranderingen. Tesfanesh, 15 jaar, in de 8e klas, zei: “Sommige ouders en mensen uit onze gemeenschap zijn begonnen om NEE te zeggen tegen vrouwenbesnijdenis”. We willen de manier van denken in onze gemeenschap over girizat veranderen. Onze familieleden, en vooral de moeders, beginnen de negatieve gevolgen te begrijpen van vrouwenbesnijdenis, voor zichzelf en voor hun dochters. Wij rapporteren nu gevallen van besnijdenis aan onze kinderrechtenclubs. De clubs geven die gevallen door aan de kinderbeschermingsmensen op het politiebureau. “Wij, meisjes, zeggen NEE tegen girizat. We durven nu elke poging om meisjes te laten besnijden te rapporteren. We rapporteren rechtstreeks aan de politiemensen die belast zijn met kinderbescherming,” zei Rama, een meisje van 16 jaar en lid van een kinderrechtenclub. Fatuma, 38 jaar en moeder van vijf kinderen, zei: “Een paar jaar geleden werden onbesneden meisjes slachtoffer van roddel en achterklap. Het was een groot schandaal om onbesneden genoemd te worden. Meisjes konden Leden van kinderrechtenclubs praten niet naar school, omdat hun vriendinnen achter hun rug kletsten. Nu is de over hun rechten toestand verbeterd, want we leren er over. Veel moeders laten hun dochters niet meer besnijden. Maar het werk moet doorgaan om de praktijk in ons gebied te beëindigen.”
Onze plannen voor de toekomst Hoewel de ontwikkeling tot nu toe bemoedigend is, beseffen we dat vrouwenbesnijdenis een diepgewortelde praktijk is in onze maatschappij en dat het lang zal duren voor die helemaal verdwenen is. Girizat wordt nog steeds door veel families achter gesloten deuren toegepast. Daarom moeten we alert blijven en de mensen informeren. Eén van onze belangrijkste acties is om de discussie over de gevolgen van vrouwenbesnijdenis voort te zetten. Ouders, godsdienstige leiders, bestuurders in de gemeenschap en meisjes moeten NEE blijven zeggen tegen de praktijk van vrouwenbesnijdenis. We zullen forums blijven organiseren en met toneelstukjes, spelletjes en op andere manieren op gevaren van die praktijk te wijzen.
We hopen … We hopen dat er een dag komt, waarop iedereen in onze maatschappij NEE zal zeggen tegen vrouwenbesnijdenis en dat wij, kinderen, onze rechten kunnen uitoefenen en beschermd zijn tegen kwalijke praktijken die ons welzijn bedreigen.
Dit bericht is door kinderen van de kinderrechtenclub in het dorp Serbo gemaakt met hulp van medewerkers van Plan.
DEC_ETH_FY12 nl