2 minute read
DE KRENTEN UIT DE POP
from Mania 387
Door: Erwin Zijleman
De muziekblog de Krenten Uit De Pop bestaat sinds 2009. Iedere week wordt uit het aanbod van nieuwe releases een aantal albums geselecteerd die ‘krenten uit de pop’ mogen worden genoemd. Deze worden op de blog gerecenseerd. De blog beperkt zich niet tot een genre, maar bespreekt alles van roots tot pop en van jazz tot rock.
Papercuts – Past Life Regression
Past Life Regression, het zevende album van de Amerikaanse band Papercuts, heeft maar een paar noten nodig om je decennia mee terug te slepen in de tijd. Laat het album van de band uit San Francisco uit de speakers komen, sluit je ogen, en je waant je in het California van de ‘summer of love’. Het knappe van de muziek van Papercuts is dat het aan de ene kant heerlijk authentiek en nostalgisch klinkt, maar dat de band rond Jason Quever aan de andere kant op subtiele wijze invloeden van een veel latere datum verwerkt.
Jewel – Freewheelin’ Woman
Jewel maakte op jonge leeftijd het geweldige Pieces Of You, dat sindsdien als een molensteen om haar nek hangt. Het oeuvre van de Amerikaanse muzikante is op zijn minst wisselvallig. Toch heb ik voorgoed een zwak voor Jewel. Het is een zwak dat zeven jaar geleden werd beloond met het folky Picking Up The Pieces. Ook Freewheelin’ Woman bevat een aantal folky tracks, maar de balans slaat door richting pop en zeker ook richting soul. Het levert een album op waarop de pieken het uiteindelijk makkelijk winnen van de dalen.
Orville Peck – Bronco
Ik heb drie jaar geleden flink geworsteld met het debuutalbum van Orville Peck, die op Pony in de huid kroop van Elvis maar vervolgens opschoof richting Morrissey. Opvolger Bronco klinkt nog wat grootser en meeslepender dan zijn voorganger en blijft wat meer hangen in het verre verleden. Muzikaal klinkt het allemaal wat rijker en grootser, al heeft Bronco ook meer ingetogen momenten. Niet geschikt voor iedereen, maar Bronco is een fascinerend album dat alleen maar beter wordt.
Renata Zeiguer – Picnic In The Dark
Het debuut van de Amerikaanse muzikante Renate Zeiguer viel vier jaar geleden zeker op, maar volledig overtuigen deed ze nog niet. Dat doet de muzikante uit de Catskill Mountains wel met Picnic In The Dark, dat aansluit bij de betere albums van al haar soortgenoten, maar dat ook een eigen geluid laat horen. De muziek klinkt lekker vol met een combinatie van synths en gitaren, wat goed past bij de bijzondere stem van de Amerikaanse muzikante, die je op aangename wijze een bijzondere droomwereld in trekt.
