1 minute read

VERGETEN MEESTERWERKEN

Next Article
KLASSIEK

KLASSIEK

In de serie vergeten meesterwerken duiken we in de diepste krochten van de popmuziek. Totaal vergeten prachtplaatjes uit onverwachte hoek, opgedoken uit de donkerste hoeken van de kringloopwinkel.

James Last – Well Kept Secret (1975)

En als wij zeggen de diepste krochten van de popmuziek, dan bedoelen we dat ook. Daar huist natuurlijk de koning van de wansmaak, der Hansi, James Last zelf. Aangezien hij toch miljoenen platen verkocht zocht men naar manieren om hem ook in de USA te laten doorbreken. Enkele pogingen met covers van The Beatles en Dylan strandden niet onterecht, en in een laatste poging koppelde men hem aan de crème de la crème van de Los Angeles studiomuzikanten. En toen was alles raak. Vanaf opener Jubilation tot aan afsluiter Prisoner Of Second Avenue knalt er een keihard funkorkest uit de speakers. Geen James Last Chorus dit keer, maar wel Ernie Watts, Dean Parks en Jim Gordon die al hun street credibility aan de Duitser uitlenen. Last’ vaste publiek wist er totaal geen raad mee, en dus ging hij terug naar zijn vrolijke potpourries, maar gelukkig liet hij de fijnproever dit na. Wel in een onbegrijpelijke hoes, je kunt niet alles hebben.

This article is from: