Ημερολόγιο Άννας Κομνηνής
24 Μαρτίου, ξημερώματα
.
κόμη η ημέρα δεν έχει χαράξει. Ποιoν επισκέπτη έχει άραγε ο πατέρας μου Αλέξιος ; Οι υπηρέτριες όταν θα μπουν στο δωμάτιό μου θα με δουν ντυμένη και δεν θα έχουν την ευκαιρία να με ντύσουν για άλλη μια φορά. Αλλά μπορούν να μου βάλουν στολίδια στα μελαχρινά, γυαλιστερά μαλλιά μου.
24 Μαρτίου, πρωί
Σήμερα ξύπνησα χωρίς ο ήλιος να έχει δείξει το λαμπερό και ζεστό πρόσωπό του. Όλη η υπόλοιπη βασιλική οικογένεια βρίσκεται σε έναν γλυκό και βαθύ ύπνο. Οι καμαριέρες δεν έχουν ξυπνήσει ακόμα τον πατέρα μου Αλέξιο. Είμαι ανυπόμονη! Σήμερα είναι η ημέρα που περίμενα από χθες το βράδυ! Είναι η ημέρα των ακροάσεων. Στις ακροάσεις, πολλοί άντρες έρχονται να ενημερώσουν το βασιλιά για τα καλά και τα κακά νέα του βασιλείου. Στη χρυσοτρίκλινη αίθουσα, οι βυζαντινοί παρουσιάζουν τις καινούριες εφευρέσεις. Όλα αυτά είναι απαγορευμένα για εμένα, διότι είμαι κοπέλα. Περιμένοντας να ξυπνήσει ο πατέρας μου, ώστε να ξεκινήσει η ακρόαση, θα ασχοληθώ με τους αστρολάβους.
24 Μαρτίου
ο μόνο που έχω στο μυαλό μου, να κρυφακούσω τον πατέρα μου να συνομιλεί με τους επισκέπτες από τη μυστική μου κρυψώνα, χωρίς να με υποψιαστεί κανείς. Αχ, πόσο θα ήθελα να του μοιάσω, να γίνω αυτοκράτειρα! Τα 6 αδέρφια μου ακόμα κοιμούνται. Μα εγώ έχω προλάβει κιόλας να ετοιμαστώ. Έχω πλέξει τα μαύρα μαλλιά μου και έχω καταστολιστεί από πάνω μέχρι κάτω με τα χρυσαφικά μου. Ο πατέρας μου δεν αφήνει κανέναν από την οικογένεια να παρακολουθεί τις συζητήσεις. Αλλά εγώ ήθελα να ξέρω. Κάθε φορά που φτάνω στο δωμάτιο, βγάζω το πρόσωπό μου σε ένα μικρό άνοιγμα και είμαι παρούσα σε αυτές τις συνομιλίες. Ονειρεύομαι 2 πράγματα: πρώτον να ταξιδέψω στη Χίο με τις γαλέρες του πατέρα μου, και δεύτερον να βάλω τη βασιλική κορώνα στο κεφάλι μου.
24 Μαρτίου,
αργά το απόγευμα
αι σήμερα πήγα αθόρυβα στην αίθουσα του θρόνου. Τότε έβαλα το πρόσωπό μου σε ένα μικρό άνοιγμα, που από εκεί μπορούσα εύκολα να παρακολουθήσω τα εθιμοτυπικά καλωσορίσματα που συνηθίζονταν εκείνο τον καιρό στην αίθουσα των ακροάσεων. Μέσα στην αίθουσα του θρόνου που κάθε φορά που δεχόταν επισκέπτες, τους θάμπωνε με τις θαυμαστές εφευρέσεις που αντίκριζαν και φανταζόμουν τον εαυτό μου να κάθομαι σε αυτόν το θρόνο με το πολύτιμο στέμμα στο κεφάλι μου και να διαφεντεύω με σοφία και δικαιοσύνη.
24 Μαρτίου,
βράδυ
μεγάλος εφευρέτης Al Jazari σήμερα επισκέφτηκε το κάστρο. Αφού προσκύνησε τον πατέρα μου τον αυτοκράτορα, του παρουσίασε μια μηχανή, με την οποία μπορούσες να ταξιδέψεις στον χρόνο και στον τόπο! Φοβερό! Πρέπει να έχει ανεκτίμητη αξία. Σπάνια βρίσκεις τέτοια πράγματα. Το σκέφτομαι όλη μέρα. Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο. Θα ήθελα να ταξιδέψω με αυτή την μηχανή. Θα ήθελα να δω αν θα γίνω αυτοκράτειρα και αν θα είμαι σπουδαία, δίκαιη και αγαπητή στον κόσμο. Αλλά πάνω από όλα αν θα μπορώ να κυβερνάω σωστά το βασίλειό μου. Αλλά που ξέρεις; Μπορεί να είναι ψέματα και να το λέει για να εντυπωσιάσει τον πατέρα μου. Θα μείνω για πάντα με την απορία.
25 Μαρτίου γαπητό μου ημερολόγιό μου, καθώς κρυφοκοίταξα τι γινόταν στην αίθουσα του θρόνου, παρατήρησα ότι μπροστά στον αυτοκράτορα βρισκόταν ένας ψηλός και γεροδεμένος πολεμιστής. Από το πρόσωπό του κατάλαβα ότι ήταν ο Κωνσταντίνος Δαλασσηνός, συγγενής του αυτοκράτορα από τη μητέρα της μητέρας του. Πλησίασα το πρόσωπό μου περισσότερο προς το παραθυράκι για να καταλάβω τη συνομιλία τους. Ο Κωνσταντίνος Δαλασσηνός περιέγραφε στον αυτοκράτορα το πώς κατάφερε να διώξει τον Τούρκο εμίρη Τζαχά, ο οποίος είχε καταλάβει το κάστρο της Χίου.,
Αφηγούνταν στον αυτοκράτορα για το μικρό κάστρο κοντά στο λιμάνι της Χίου, για τη βαθιά τάφρο που έσκαψε τριγύρω του, το πώς άρχισε την πολιορκία μαχόμενος με όλη του τη δύναμη χτυπώντας τα τείχη με πολεμικές μηχανές, και το πώς γκρέμισε το τείχος μεταξύ των δύο πύργων. Όλα αυτά ήταν τόσο ενδιαφέροντα! Ο αυτοκράτορας φαινόταν ικανοποιημένος με όλα αυτά που άκουγε. Τότε τον άκουσα να λέει: «Αγαπητέ μου, απέδειξες ανδρεία και σύνεση στον τρόπο που χειρίστηκες την κατάσταση. Πάντα σου είχα εμπιστοσύνη και πάντα θα σου έχω. Η επανάκτηση της Χίου είναι σημαντικό γεγονός για την αυτοκρατορία.
1 Απριλίου
ο νησί της Χίου με τη θέση που έχει στο Αιγαίο, τον πλούτο και πολιτισμό που διαθέτει, θα πρέπει να αποτελεί πάντα κομμάτι της βυζαντινής αυτοκρατορίας.». Αυτά τα λόγια του αυτοκράτορα και του Κωνσταντίνου Δαλασσηνού με μάγεψαν, με έκαναν με τη φαντασία μου να ταξιδέψω για λίγο σε έναν άλλο τόπο και χρόνο, στη Χίο. Με έκαναν να χαθώ, να πάω αλλού στον ίδιο τόπο που ήμουν στέκομαι και τώρα, αλλά το μυαλό μου ταξιδεύει μακριά.
15 Οκτωβρίου
Η μεγαλύτερη επιθυμία μου ήταν να κατακτήσω τον θρόνο της αυτοκρατορίας. Εγώ με τη μητέρα μου Ειρήνη, κάναμε συνομωσία εις βάρος του αδερφού μου και νόμιμου διαδόχου Ιωάννη Β’ Κομνηνού. Προσπάθησα να προωθήσω το σύζυγό μου Νικηφόρο στον θρόνο, όμως εκείνος έμεινε πιστός στον Ιωάννη και δε δέχτηκε να συμμετάσχει στα σχέδιά μου. Έτσι, αφού η συνομωσία απέτυχε, η μητέρα μου και εγώ απομονωθήκαμε στην Ιερά Μονή της Κεχαριτωμένης στην Κωνσταντινούπολη.