PEOPLE’S
გვ. 3 სიმენსები საქართველოში
საქართველოშიც შეიძლება
გვ.5
გვ.2
გვ.3
TV Critics აქ ცხოვრობენ გუნცაძეები
ჩემი ოცნების საქართველო
დედამიწის ტურისტული ცენტრია
გვ.6
გვ.6
TYL
L TTY YL
L TTY YL
L TTY YL
S EET TS
S EET TS
L TTY YL
E TTR RE
E S
E RE TTR
EE S S
E RE TTR
EE S S
E RE TTR
EE SS
E TR
EES S
ს ტ ილი ს ი ჩ ქუ
S EET TS
S EET TS
ETS
გვ.8
გვ.4
ძმებ -ებზე მხატვრულდოკუმენტურ ფილმს იღებენ! თორნიკე ყაჯრიშვილი ცოტამ თუ იცის, რომ მსოფლიოში განთქმული ბრენდი „სიმენსის“ ფუძემდებლები, ძმები სიმენსები, მე-19 საუკუნ ეში,(1860-1868) საქართველოში ცხოვრობდნენ და მოღვაწეო ბდნენ. პირველი ტელეგრაფი საქართველოში, მათი მეშვეობით დამონტაჟდა. „უწყვეტი რელე“, საშუალებას იძლეოდა მსოფ ლიოს სხვადასხვა ქვეყნებიდან ჩვენს ქვეყანას ყოველდღი ურად მიეღო ახალი ამბები. აბრეშუმის გზის შემდეგ, ძმებმა სიმენსებმა, საქართველო, მსოფლიო სტრატეგიულ ობიექტად კიდევ ერთხელ აქციეს. ძმების საქართველოში მოღვაწეობაზე, მხატვრულ-დოკუმენტური ფილმის გადაღება იგეგმება. პროე ქტის ავტორები: მანანა ნიქაბაძე, ნინო შარაბიძე და ანდრე კა რბელაშვილი არიან.
მანანა ნი ქაბაძე, პროე ქტის ავტო რი: „ფილმის გ ად აღ ებ ი ს იდეა საკმაოდ უცნაურ ვითა რებაში მომივი და. ბოლო პერიოდ შ ი გერმანიაში მომიწია ცხოვრება. ზუსტად შარშან, მე და ჩემი ახ ლობლები, ბერლინიდან სხვა ქა ლაქში გავედით. გზად რამდენ იმე ათას ჰექტარზე გადაჭიმულ შენობებს, „სიმენსი“ ეწერა. ღმ ერთო ჩემო, „სიმენსებს“ რამდ ენი მიწა ჰქონიათ-მეთქი, ვთქვი. ერთ-ერთმა ჩემმა გერმანელმა მეგობარმა მითხრა, „სიმენსები“ საქართველოში ცხოვრობდნენ, მუშაობდნენ და ორი ძმა თბ ილისში არის დაკრძალულიო. რამდენჯერმე გავუმეორე კი თხვა, ნამდვილად თბილისში არიან დაკრძალულები-მეთქი? პირველი, რაც გავიფიქრე, აუ ცილებლად უნდა მომეძია მათი საფლავი. დავიწყე ფიქრი, სად და როგორ მომეპოვებინა ინ ფორმაცია მათი საქართველო ში ცხოვრების შესახებ. სახლში მისვლისთანავე ინტერნეტში დავიწყე ძრომიალი, მერე მო ქანდაკე ლევან ვარდოსანიძეს დავურეკე, რომელიც ასათიანის ქუჩაზე, სიმენსების საცხოვ რბელ სახლზე გაკრული აბრის ავტორია. მან დამაკავშირა ბა ტონ ანდრე კარბელაშვილთან. მაშინვე დავურეკე ბატონ ანდრ ეს და ვუთხარი, თბილისში, რომ ჩამოვალ, მაშინვე თქვენთან გავჩნდები-მეთქი. ერთი სული მქონდა თბილისში ჩამოვსულ იყავი. ბერლინში, არის ასეთი კომპანია „ართ ოფ ჯორჯია“ რომლის ხელმძღვანელი, საქა რთველოზე უზომოდ შეყვარებ ული გერმანელი ქალბატონია. ამ ქალბატონმა მითხრა, შენ თუ ძმებ სიმენსებზე რამის გაკეთე ბას აპირებ, მეც თქვენთან ერ თად ვიქნებიო. თბილისში ჩამო სვლისთანავე, პირდაპირ ბატონ ანდრეს მივაკითხე. გამოვართვი მასალები, რაც მას მოეპოვებ ოდა და დავიწყე ფიქრი პროე ქტზე. ჩემი მეზობელია რეჟისო რი, ნინო შარაბიძე, რომელსაც შევთავაზე პროექტის დაწერა. დავწერეთ პროექტი, რომელს აც დავარქვით, „სიმენსები საქართველო ში“. სცენარის ავტორი დათო ტურაშვილი იქნება. როგორც მანანა ნიქაბაძე ამბობს, შემო ქმედებითი ჯგუფი სპონტანუ რად შედგა. რეჟისორი ალეკო ცაბაძე იქნება, ოპერატორი, არჩილ ახვლედიანი და ფილმ ის დირექტორი მამუკა ჩიხრ აძე. მხატვრულ-დოკუმენტ ური ფილმის ბიუჯეტი 300 000
ევროა. გადასაღებ მოედ ანს ყველა იმ რეგიონში გაშლიან, სადაც, ძმებმა სიმენსებმა იმოგზაურეს. მანანა ნიქაბაძე, პრ ოექტის ავტორი: „პროექტი მზად არის, დათო ტურაშვ ილი სცენარის დაწერას ახლა დაიწყებს. არ გვინდა ამ პროე ქტს გერმანულ-ქართული პრ ოექტი ერქვას, ჩვენ გვინდა, რომ ეს იყოს ქართულ-გერმანული. ჩვენი ქვეყანა მე-19 საუკუნეში, ერთ-ერთი დამაკავშირებელი რგოლი იყო მსოფლიოსთან და ძალიან მნიშვნელოვანია, ეს ფა ქტი კიდევ ერთხელ გაჟღერდეს. ეს იქნება დიდი რეკლამა ჩვენი ქვეყნისთვის. ძალიან გვინდა, ამ პროექტში ჩაერთონ და მონაწი ლეობა მიიღონ ჩვენს ქვეყანაში არსებულმა მობილურმა ოპერ ატორებმაც, რომლის ფესვები სიმენსების სახელს უკავშირდ ება. ასევე მინერალურმა წყლე ბმა, რომლებიც ასევე გაპიარ დებიან. ნინო შარაბი ძე, პროექტის ავტორი: „მო იარეს კახე თი, თელავზე - გაოცებულ ან. თავადებს თავიანთ სასა ხლეში მიუყვა ნიათ და იქ აქეი ფეს. ძალიან მოსწ ონებიათ კახური ღვინო. თავის მოგონებებში, ვერნერ სიმენსი წერს, ევროპის საუკეთესო რე სტორანში არ გამისინჯავს ას ეთი მწვადი, როგორიც აქ ვჭამ ეო. ასევე ძალიან მოხიბლულან ბაგრატის და გელათის არ ქი ტექტურით. კავკასია კულტურ ის აკვანი და თბილისი აზიური პარიზიაო. პატარა ქვეყანაში ყველაფერი ნახეს, მინერალუ რი წყალი, გოგირდის აბანოები, სპილენძის საბადო და ასე შე მდეგ. ერთი სიტყვით, ძალიან აღფრთოვანებულნი დარჩენ ილან ჩვენი ქვეყნით. ჩვენთვის უმთავრესი მიზანია, ქვეყანა გავაპიაროთ. გერმანულ-ქართ ულ კულტურული ურთიერთო ბის ისტორია არსებობს და ამის გაცოცხლება გვინდა. ჩაფიქრ ებული გვაქვს, რომ ამ ფილმ ის გარდა, გერმანულ-ქართულ კულტურულ ურთიერთობებზე რამდენიმე ფილმი გადავიღოთ.“ ფილმის ქრონომეტრაჟი დაახლოებით 52 წუთი იქნება. გადაღებები მიმდინარე წელს არის დაგეგმილი. მსახიობების შესარჩევად კასტინგი გამო ცხადდება, შეიქმნება კოსტიუ მები... ფილმს გერმანელი-ქა რთველი წამყვანიც ეყოლება. ამჟამად პროექტის ავტორები, თანხების მოძიებაზე მუშაობ ენ.
კონტრაქტი, აღნიშნულ ტელე გრაფის ხაზის მშენებლობაზე. კონტრაქტის ერთი პუნქტი ითვა ლისწინებს ტელეგრაფის საქმის სპეციალისტის თბილისში ჩამო სვლას - 1860 წლის 15 აპრილა მდე. ეს პიროვნება ინჟინერი ვა ლტერ სიმენსი აღმოჩნდა. ახალგაზრდა ინჟინერმა დიდი მონდომებით მოჰკიდა ხელი თბ ილისსა და ფოთს შორის სატე ლეგრაფო ხაზის მშენებლობას და სატელეგრაფო სადგურების აპ არატურის დამონტაჟებას. 1860 წლის 10 აგვისტოს პირველი დე პეშები გაიცვალა თბილისს, გო რსა და ბორჯომს შორის. 19 აგ ვისტოს თბილისიდან სატელეგრ აფო კავშირი დამყარდა სურამთ ან, 10 სექტემბერს - ქუთაისთან, ხოლო 5 ოქტომბერს - ფოთთან. 1862 წლის 2 მარტს გრიგოლ ორ ბელიანის ნებართვით, ვალტერ სიმენსთან ერთად დაიდო კონტ რაქტი თბილისსა და სტავროპო ლს შორის ტელეგრაფის ხაზის მშენებლობაზე. კავკასიონის ურთულეს გეოგრაფიულ პირო ბებში მიმდინარეობდა ბოძების დაყენება და მათზე მავთულებ ის დაკიდება. მრავალი ხიფათის წინაშე აღმოჩნდნენ მშენებლები, მაგრამ მონდომებამ თავისი გა იტანა –1863 წლის 12 იანვარს თბილისმა და სტავროპოლმა პი რველი დეპეშები გაგზავნეს ერ თმანეთან.“ ვერნერ სიმენსი საქართვე ლოში 1865 წელს ჩამოვიდა. წი გნში, „ჩემი მოგო ნებ ებ ი“, დე
„სიმენსები საქართველოში“ მანანა ნიქაბაძე, პროექტ ის ავტორი: „ძალიან გვინდა, რომ „დისქავერის“ სტილში გა დავიღოთ, დავაკმაყოფილოთ ის მოთხოვნები, რომელსაც ისინი მოითხოვენ. „სიმენსები საქართ ველოში“ იქნება ფილმი და არა ჩა ნახატი, რომელსაც დღეს ეძახიან ტელევიზიებში“. ~ ,,ვინ იყვნენ სიმენსები“ 1847 წელს, 31 წლწის ინჟი ნერ-მექანიკოსმა ვერნერ ფორ სიმენსმა, ბერლინში ფირმა „სი მენს და ჰალსკე“ დააარსა. ამ საქმეში კომპანიონად გაიხადა იოჰან გეორგ ჰალსკე, რომე ლიც იმდროისთვის ცნობილი მექანიკოსი იყო, უზუსტესი ხე ლსაწყოების დამზადებაში. ამ ის გამო 1847 წელს ბერლინში ახლადგახსნილ ფირმას ამ ორი პიროვნების სახელი ეწოდა „სი მენს და ჰალსკე“. გეორგ ჰალს კეს გარდაცვალების შემდეგ, 1966 წელს, გერმანულ ფირმ ას „სიმენსი“ ეწოდა. სულ თერთმეტნი იყვნენ - რვა ძმა და სამი და. ოტო და ვა ლტერ სიმენსები საქ არ თვ ელ ოშ ი, ახლანდელ ვერის პარკში იყვნენ და საფლავებულები. ვალტერ სიმენსი, ჩრდილოეთ გერმ ანიის კავშირის კო ნს ული იყო. 1870– 1871 წლების საფრ ანგეთ-პრუსიის ომში, საფრანგეთის დამარც
ხ ებ ი ს ძმები სიმენსები მარცხნიდან მარჯვნივ დგანან: შემდეგ, ვალტერი (1833–1868), კარლი (1829–1906, ვერნერი (1816– პ ატ არ ა 1892) ,ოტტო (1836–1871). ვალტერ და ოტტო სიმენსები თბილისში გარდაიცვალნენ სამხრეთ გე 1868 და 1871 წლებში. რმანული სა სხედან: ვილიამ სიმენსი (1823–1883) და მისი მეუღლე ანნე ხელმწიფოები გორდონი (1859–1901). შეუ ერთ დნ ენ ხუთივე ძმა სხვადასხვა წლებში საქართველოში იმყოფებოდა. ჩ რდ ილ ოე თ გ ერ მა ნი ი ს კავშირს და შეიქმნა გერმან ტალურად აღწერს საქართ იის იმპერია. სწორედ ამიტომ, ველოს იმ რეგიონებს, სადაც ვალტერ სიმენსი თბილისში ერთხელ მაინც გაუვლია. სა ცხოვრების დროს ჩრდილოეთ ქართველოსთან ძმები სიმენს გერმანიის კავშირის კონსული ების ურთიერთობაზე, ინჟინერ ანდრე კარბელაშვილს გამოქვ გახდა. ეყნებული აქვს უამრავი საგა პირველი დეპეშა ზეთო და მეცნიერული ნაშრ ინჟინერ ანდრე ომი. სწორედ მისი მეშვეობით კარ ბე ლა შვ ილ ის გახდა ცნობილი, ძმები სიმე ერთ-ერთ წერი ნსების საქართველოში ცხოვ ლში ვკითხულო რების ამსახველი დეტალები. ბთ, რომ ვალტერ ვალტერ სიმენსი 1868 წლის 11 სიმენსი, „სიმენს და ივნისს თბილისში ტრაგიკულ ჰალსკეს“ პირველი ად დაიღუპა, საზეიმო ვახშამზე წარ მო მა დგ ენ ელ ი, მიმავალს, ცხენმა სასიკვდილო შემთხვევით არ ჩამოვი ტრავმა მიაყენა. იმავე წელს, და საქართველოში. „1860 წლისათვის, სა თბილისში ჩამოვიდა ვალტერ ქართველოში მომწიფდა სიმენსის უფროსი ძმა, ვერნერ თბილისი-ფოთის სატე ფორ სიმენსი, თანმხლებ პირე ლეგრაფო ხაზის გაყვ ბთან ერთად და მოინახულა ძმ ანის საკითხი. 1859 წე ის საფლავი. 1998 წლის 25 ოქ ლს კავკასიის ადგილო ტომბერს ლადო ასათიანის N30 ბრივ ხელისუფლებასთან სახლის ფასადზე საქართველო ერთად ამ საქმისადმი ში ჩრდილოეთ გერმანიის, კავშ დიდ ყურადღებას იჩენს ირის კონსულ, ფირმა ,,სიმენსი გამოჩენილი ქართველი და ჰალსკეს“ წარმომადგენლ პოეტი და კავკასიის ის, ინჟინერ ვალტერ სიმენსის ჯარების სარდალი - მემორიალური დაფის საზეიმო გრიგოლ ორბელიანი. გახსნის ცერემონია მოეწყო, ფირმა „სიმენს და რომელიც მისი გარდაცვალე ჰალსკესთან“ იდება ბის 130 წლისთავს მიეძღვნა.
ჩემი ოცნების საქართველო
დედამიწის ტურისტული ცენტრია
მარიტა დამენია
19 წლის ლევან თვაური სტ უდენტია, ის სახელმწიფო უნივ ერსიტეტში სწავლობს და სურს, ისეთ პროფესიას დაეუფლოს, რაც მას ძალიან მოსწონს. მიაჩ ნია, რომ ასე უფრო მონდომებ ული შეუდგება საქმეს და ოცნე ბის საქართველოს მშენებლო ბაშიც თავის პატარა წვლილს შეიტანს: „ჩვენთან ადამიანები თავისე ბურად ტენდენციურები არიან. მგონი, მსოფლიოში, საქართვე ლოს გარდა, არც ერთ ქვეყანაში არ არსებობს მოდური პროფეს იები. აქ იურისტობასა და ეკონ ომისტობაზე წყვეტაა, ფიზიკისა და ბიოლოგიის განხრით კი სწავ ლას თითო-ოროლა მონდომებ ული ადამიანი თუ აგრძელებს. ან მხოლოდ ისინი, ვინც ფიქრობს, რომ სხვა პროფესიაში პერსპე ქტივა არა აქვთ. არადა, რასაც ინტერნეტში ვეცნობი, თანამე დროვე მსოფლიო სწორედ მეცნ იერების ამ დარგებზე დგას. ასე რომ, აუცილებელია, ამას უფრო დიდი ყურადღება მიექცეს. სხვა თა შორის, თავიდან მეც ეკონ ომიკის ფაკულტეტზე ჩავაბარე. არადა ყოველთვის ფსიქოლოგ ობა მინდოდა. ბოლოს მოდურო ბას მაინც ჩემი სურვილი ვანაცვ ალე, საბუთები გადავიტანე და სექტემბრიდან ფსიქოლოგობას შევისწავლი. თუმცა განათლებ ის აქაურ სისტემას სრულყოფი ლებამდე ჯერ ბევრი უკლია. პირველ რიგში, მინდა, რომ სახელმწიფო უნივერსიტეტები სწავლისა და დისციპლინის დო ნით კერძო უნივერსიტეტებს გაუთანაბრდნენ, იმიტომ რომ კერძო უნივერსიტეტებში დიდი ინვესტიციაა ჩადებული და შე საბამისად, მოთხოვნაც დიდია. სახელმწიფო უნივერსიტეტში კი გადასახადი ყველასთვის ხელმის აწვდომი უნდა იყოს. საქართველოში ბევრი ცხოვ
რობს, ვისაც სწავლის ძლიერი სურვილი აქვს და არ უნდა დაიჩ აგროს იმის გამო, რომ გადამხდე ლუნარიანი არ არის. მას, ვისაც სწავლის ძლიერი სურვილი აქვს და შესაძლებლობა ხელს არ უწ ყობს, მნიშვნელოვანი შეღავათე ბი უნდა დაუწესდეს, თორემ ის ვერ მიიღებს შესაბამის განათლ ებას და ვერც ჩვენს სამშობლოს გამოადგება წესიერად. საერთოდ, სტუდენტობა მა გარი რამეა. მაგრამ სტუდენტი თუ ხარ, მარტო სტუდენტური ცხოვრებით უნდა იცხოვრო. რა მაგარი იქნებოდა, აქაც რომ იყოს სტუდენტური ქალაქე ბი. სტუდენტის ცხოვრებაში ეს დამატებითი პლუსია, იმიტომ რომ დღეს ბევრი მშობლებთან ერთად ცხოვრობს და დამოუკ
იყოს განვითარებული. მინდა ადამიანს საშუალება ჰქონდეს, ის გააკეთოს, რაც თავად უნდა. სახელმწიფომ უნდა შექმნას ის ეთი პირობები, რომ ისეთ სფერ ოებზე, როგორიცაა ფსიქოლოგ ია, სოციოლოგია და ვფიქრობ, ერთი წინ გადადგმული ნაბიჯი ამ სა ქმ ეში ის იქ ნე ბა, რომ სკ ოლებში დაინერგოს, დავუშვათ, ფსიქოლოგიის მოკლე კურსი, ახალგაზრდობას წარმოდგენა რომ შეექმნას ამ სფეროზე. თუ ფსიქოლოგი ხარ, დამატებით ხელობასაც არ უნდა ეძებდე თა ვის სარჩენად. უბრალოდ, ცოტა პრაგმატუ ლად უნდა იფიქროს ხალხმაც. საერთოდ, ჩვენს სამოქალაქო საზოგადოებასაც სჭირდება გა ზრდა. გაზრდა და არა მენტალ
იდებლობას ვერ ეჩვევა. როცა სტუდენტურ ქალაქში ხარ, და მოუკიდებლობას თვიდანვე მი ეჩვევი და ეს ცხოვრების გაგრ ძელებაში დაგეხმარება. საბუთები ფსიქოლოგიის ფა კულტეტზე რომ გადავიტანე, ბევრი მეწინააღმდეგებოდა. მათ ჩემთვის კარგი უნდათ და ფი ქრობენ, რომ ისეთი რამე უნდა ვისწავლო, რაც მეტ შემოსავა ლს მომიტანს. ჩემი ოცნების სა ქართველოში კი სასურველია, ნებისმიერი სფერო თანაბრად
იტეტის შეცვლა, იმიტომ რომ, როცა ცდილობ, ერს მენტალიტ ეტი ხელოვნურად შეუცვალო, ეს აუცილებლად ანარქიას გამო იწვევს. დაძაბულ და გადაღლილ ადამიანს უნდა ჰქონდეს იმის საშუალება, რომ ფსიქოლოგ თან მივიდეს, რჩევა მიიღოს და განიტვირთოს. ეს ოცდამეერთე საუკუნის აჩქარებული რიტმის თვის სასიცოცხლოდ აუცილე ბელია“.
ეკონომიკის აღორძინება დასაქმებულ ადამიანებზეა და მოკიდებული „ეკონომიკას სახელმწიფო ქმ ნის ხალხის დასაქმებით, პირვ ელ რიგში, ხალხის ფართო მასე ბი უნდა დასაქმდეს და ანაზღა ურებაც შესაბამისი უნდა იყოს. ხალხი რომ დასაქმდება, ფულის ნაკადიც უფრო მეტად იმოძრა ვებს. ვფიქრობ, სახელმწიფომ უნდა შექმნას დასაქმების ბიურ ოები, რაც დაეხმარება ხალხს, სამუშაოს პოვნაში. ასევე, უნდა იყოს სტუდენტებისთვისაც სპ ეციალური რეჟიმის სამსახურ ები, სადაც ისინი სწავლისგან თავისუფალ დროს დასაქმდები ან. მშობლების მოცემულ ფულს რაღაცნაირად უფრო ადვილად ვხარჯავ და ჩემი შრომით მოპო ვებულს, მგონია, რომ მეტი ფასი ექნება და მეტად გავუფრთხილ დები. დღეს სახელმწიფო სამს ახურებში ხელფასები იზრდება კადრების შემცირების ხარჯზე, ეს არასწორი პოლიტიკაა. გარდა ამისა, ხალხი ძალიან აჟიტირებ ულია იმით, რომ ქვეყნის ნაწი ლში თავისუფალი ეკონომიკური ზონა უნდა შეიქმნას. მე ვფიქ რობ, მისასალმებელია და კარგ ია, მაგრამ საქართველოსნაირი პატარა ქვეყნისთვის შეიძლება ეს სასურველი არ იყოს. ეგ განვ ითარებული და ეკონომიკურად ძლიერი ქვეყნისთვის უფრო მი საღებია. ასე რომ, ვოცნებობ სა ქართველოში მალე დადგეს ის ეთი დრო, სადაც ოჯახის ყველა წევრი მოახერხებს დასაქმებას. ხელფასი კი იმდენი ექნებათ, რომ თვიდან თვემდე უდარდე ლად იცხოვრებენ. თუ ფინანს ური მხარე მოუწესრიგდებათ, ადამიანები ნაკლებს იავადმყო ფებენ და ერთმანეთის მიმართ აც უფრო კეთილნი გახდებიან“. მოვლილ საქართველოში მეტი ტურისტი ჩამოვა „მინდა, საქართველო, ტუ
რისტებისთვის ყველაზე საინ ტერესო ადგილი გახდეს, ჩვენი მიწა იმდენ სიძველეს ინახავს, ნებისმიერი გაქანების ადამიანს დააინტერესებს. ტურიზმისთვის მთლიანი საქართველოს ათვისე ბაა საჭირო. საქართველოში ბევრი აუთვ ისებელი ადგილია, სადაც ბევრ ად უკეთესი საკურორტო ზონა შეიძლება გაკეთდეს, ვიდრე ის აა, რაც საქართველოს ეამაყე ბა დღეს, მაგალითად, საირმის ზემოთ არის კურორტი ზეკარი, რომელიც გაპარტახებულია და არ ფუნქციონირებს. საკურორტო ადგილია ლა გოდეხში, სადაც ტყეები გაჩე ხილია და მიხედვა სჭირდება, და კიდევ ბევრი ასეთი ადგილის მოძებნა შეიძლება. მაგრამ მო ვლასთან ერთად ყველაფერი კარგად უნდა იყოს დასუფთავ ებული, ისე, როგორც უცხოურ ფილმებშია, გაიხედავ და ბუნე ბაში ერთი ქაღალდიც არსად გდია. საქართველოში კი ტყეში იქეიფებენ და რასაც შეჭამენ, იქვე დაყრიან. მინდა, ისეთი აზ როვნება ჰქონდეთ ადამიანებს, რომ თავიანთ ქვეყანას ყველაზე მეტად უფრთხილდებოდნენ. თბილისი ძალიან არის გა ლამაზებული, მაგრამ რაღაც ჭრელი გახდა, ალბათ, სისადავე უფრო მოუხდებოდა, თან აქცე ნტი მხოლოდ თბილისის ცენტ რალურ უბნებზე არ უნდა გაკე თდეს. ჩემი ოცნების თბილისი ძალიან ლამაზი, სადა და განვ ითარებული ქალაქია, სადაც სი ცოცხლე 24 საათის განმავლო ბაში დუღს. ისევე, როგორც ეს ნიუ-იორკშია. მინდა ამ ქალაქში ყველაზე მაღალი ხარისხის განა თლების მიღება შეიძლებოდეს, სამკურნალოდ კი ისე ჩამოდი ოდნენ სხვა ქვეყნებიდან, როგო რც ახლა გერმანიაში დადიან და რაც ყველაზე მთავარია, მინდა, რომ ერთმანეთის მიმართ უფრო კეთილგანწყობილები ვიყოთ“.
TYL
L TTY YL
E S
E TR
ETS
L TTY YL
EE S S
E RE TTR
S EET TS
L TTY YL
E RE TTR
S EET TS
L TTY YL
E RE TTR
EE SS EE S S
ს ტ ი ლ ი ს ი ჩ ქუ
E RE TTR
EES S S EET TS
ETS
ETS
ფოტო: ანა კობახიძე
ყველა მსურველს, აქვს საშუალება გამოგვიგზავნოს თავისი ფოტო, რომელიც გამოხატავს მის პირად სტილს. გთხოვთ დაგვიკავშირდეთ შემდეგ ი-მეილ-ზე: tbilisistreetstyle@ gmail.com
1
2
3
4
www.styletbilisi.net
1
ლიზა კალანდაძე
2
ბაჩო ოვაშვილი
3
Inge Snip
4
ანი კაშია
ფეხსაცმელი: bensimon ჯინსი: TOP SHOP; მაისური: TOP SHOP. ფეხსაცმელი: ვითომ Calvin Klein :) მაისური: H&M; ჟაკეტი: უცნობია; სათვალე: არ ვიცი ფრანკფურტში ვიყიდე :) ჯინსი: Zara.
ქვედა ბოლო: Zara; მაისური: Ballet-Tenue; ჯაკეტი: H&M ფეხსაცმელი: Dolcis (dutch shoes brand) სათვალე: Market in Lvov, Ukraine; სამაჯური: Market in Kathmandu, Nepal. ფეხსაცმელი: Converse მაისური: Only პიჯაკი: მე შევკერე ჩანთა: D Collection
საქართველოშიც შეიძლება
ნათქვამია, „შინაურ მღვდ ელს, შენდობა არა აქვსო.“ საკუთარ ქვეყანასთან მი მართებაშიც ხშირად მოგვდის ხოლმე ასე. ის, რაც სხვისი გვ შურს და სხვაგან მოგვწონს, ჩვენც გვაქვს, უბრალოდ, სა დღაც მიგდებული და მივიწყ ებული... წინა კვირას თბილისის „დი ნამო“, შვედურ „გეფლეს“ მა სპინძლობდა, 2:1 მოიგეს და შემდეგ ეტაპზე გავიდნენ. სა მოცათასიან სტადიონზე სამი ათასამდე კაცი იყო მოსული... მესმის რომ ზაფხულია, ქალა ქში ხალხი არ არის, ისიც მე სმის, რომ ესპანეთის ნაკრები თუ მიუნხენის ბაიერნი უკეთეს ფეხბურთს თამაშობს. თუმცა, ვერაფრით ვხსნი, როგორ შე იძლება ტიროდე ბარსელონას წაგებისას და ერთხელაც არ გაგიხარდეს „დინამოს“ გატა ნილი გოლი. The City of Dinamo Tbilisi თუკი ევროპული ქალაქის მაცხოვრებელი, საშუალოდ, ორ კვირაში ერთხელ საკუთა რი გუნდის თამაშზე მიდის და გარკვეული დროის განმავ ლობაში დაგროვილ ემოციებს ტრიბუნაზე ხარჯავს, ერთი საშუალო ქართველი წლობით დაგროვილი ემოციებისგან გა
თავისუფლებას პოლიტიკურ დემონსტრაციებსა თუ მიტი ნგებზე ცდილობს. კატალუნიელი ყვირის: „ბა რსა! ბარსა! ბარსა!..“ თბილისელი ყვირის: „გა და დე ქი! გა და დე ქი!.. არ ადა, „დი ნა მო!“ „დი ნა მო!“, ბევრად სასიამოვნო და ჯანმრთელი სკანდირებაა. თუკი ყველანი ვთანხმდე ბით, რომ ქალაქი მხოლოდ განიერი მოასფალტებული ქუ ჩები და მაღალი შენობების სი მრავლე არ არის, მაშინ რატომ არ ვცდილობთ იმ ინსტიტუტ ების გაძლიერებას, რომლებიც ძლიერი ქალაქის საწინდარია?! ეს გუნდი თბილისის ის ეთივე განუყოფელი ნაწილია, როგორიც მთაწმინდა და რუ სთაველის გამზირი... როგორც ცირკი, თეატრი თუ სკვერები. ასევე „თბილისის დინამო“-ც ქალაქის დამახასიათებელი ფორმის ჩამოყალიბებისთვი საა შექმნილი. ისინი ერთად ქმ ნიან ქალაქის სახეს. როცა, წინა კვირას, ინტე რნეტში ყველა ნაცნობსა თუ უცნობს სტადიონზე ვეპატიჟე ბოდი, იმაზე მეტი წინააღმდეგ ობა შემხვდა, ვიდრე ველოდი. არადა, სულ რაღაც ორი კვირ ის წინ, ქალაქში კოტდიუარისა და ჩილეს ფანებით ივსებოდა ხოლმე ქუჩები.
„ჯერ თამაში ისწავლონ და მე რე წამოვალთ“ – ძირითადი არგუ მენტი ეს იყო... უკეთ აღსაქმელად, მოდით, სხვა სფეროში გადავინაცვლოთ. წარმოიდგინეთ ცარიელი რუსთ აველის თეატრი... სცენაზე რა მაზ ჩხიკვაძე, კახი კავსაძე, ჟანრი ლოლაშვილი... ლეგენდარული მსახიობები ერთ, ორ, თუნდაც ათ სპექტაკლსაც ითამაშებენ მა ყურებლის გარეშე, მაგრამ, როცა პარტერი წლების განმავლობაში ცარიელია? დროთა განმავლობა ში მათაც დაეკარგებათ თამაშის ხალისი და მომავალ თაობაშიც ძალიან გაჭირდება ახალი კავსაძ ის, ჩხიკვაძისა თუ ლოლაშვილის გაზრდა. თეატრისკენ იმიტომ წავედი, რომ ორივე წარმოდგენა მაყუ რებლისთვის იქმნება და მასზეა ორიენტირებული. ორიენტირის გარეშე კი, ძალიან რთულია ნიჰი ლიზმმა არ იმძლავროს. Facebook-ზე ამომხტარი კი დევ ერთი კონტრარგუმენტი სა ქართველო – იტალიის თამაშიდან იღებს სათავეს. „მოიცა რა, კიდე ვიღაც გამოხტება და თავის კა რში ორ გოლს გაიტანს...“ ვაღიარებ, რომ ისეთი რამ, რაც კახა კალაძეს იტალიასთან თამაშში მოუვიდა, არც მანამდე და არც მას შემდეგ, არსად მინა ხავს. მაგრამ ნეგატივზე აქცენტ ირებას საქართველოსთვის კარგი რომ არაფერი მოუტანია, არც ამ ის გაგება უნდა იყოს რთული... პირველი, ან თუნდაც მეათე წაგების შემდეგ, თუ სტადიონიდან სამუდა მოდ მიდიხარ, ნიშნ ავს, რომ დანებდი... რა მაგალითს აძ ლევ ამით სპორტს მენს? სპორტს რომ თავი დავანებოთ, დღეს, ამ ქვეყანაში მცხოვრებ ადამია ნს არა აქვს უფ ლება საკუთარი ამბიციების გამო გულგრილი იყოს... რა ტომღაც ყველას ჰგ ონია, რომ უკეთეს გუ ნდს ან უკეთეს ქალაქს იმსახურებს. ალბათ, საბჭოთა დროიდან მოდის ეს სიმახინჯეც, როცა უკანალის გაუნ ძრევლად ყველა იმაზე მეტს იღებდა, ვიდრე ეკუთვნოდა. ნეტარ არიან გლ ადიატორები გლა დი ატ ორ ებ ი
თბილისის „დინამოს“ ფანებს ჰქვიათ. ეს ადამიანები უკვე 10 წელია „დინამოს“ ყველა თამაშზე დადიან. ხან ოცნი არიან, ხან მეტნი, ხან ნაკლებ ნი... მაგრამ არიან. მათთან არასდროს ვმჯდ არვარ, სხვა სექტორი მიყვ არს და ამიტომ. თუმცა მათ ენთუზიაზმს ყოველთვის პატივს ვცემდი. მეც ასე ვარ, ბავშვობიდან ილუზიას ვიქმნი, რომ ჯანმრთელ საზოგადოებ აში ვცხოვრობ და სოციალურ ნიჰილიზმსაც ამით ვებრძვი. „დინამოს“ თამაშების გამო, უნივერსიტეტში რამდენიმე გამოცდა „შევიტენე“ და ამით ძალიან ვამაყობდი. ჩემი ქალა ქის გუნდთან მართალი ვიყავი და მოთხოვნის უფლებაც მქ ონდა... თუმცა ჩემსავით ილუზ იონისტები და გლადიატორები რომ საკმარისი არ ვართ, შედე გებიდან ჩანს. რამდენიმე ხნის წინ, „დი ნამოს“ ერთ-ერთმა ყველაზე საინტერესო ახალგაზრდა მო თამაშე, ნიკა ფირცხალავამ, ფე ხბურთისთვის თავის დანებება გადაწყვიტა. ამას მალევე მოჰყ ვა გლადიატორების წერილი და თხოვნა, გადაწყვეტილება შეეც ვალა... თუ ვინმე ფიქრობს, რომ ზე მოთ ნათქვამი გაზვიადებულია და გულშემატკივარს, თუნდაც მცირერიცხოვანს, ძალა არა აქ ვს... შეუძლია „დინამო“- „გეფლ ეს“ თამაშის ოქმს გადახედოს. 55-ე წუთი იყო, როცა ნიკო
ლოზ ფირცხალავა, სარბენ ბილიკზე გასახურებლად გამოჩნდა. ფანებმა დიდი ამ ბავი ატეხეს, ნიკამაც ხელი აუწია – დღეს ფორმა მათი ხათრით ეცვა. 67-ე წუთზე მოედანზე შევიდა, ფანებს ისევ გაუხარდათ... 81-ე წუ თზე კი, როცა ფირცხალავამ გოლი გაიტანა, ფანებისკენ შევბრუნდი, ტაშის დასაკრ ავად... ეს მათი გოლი იყო... P.S. ეს შენი ქალაქის გუ ნდია, ამ ქალაქის შენნაირი ნაწილი და ერთმანეთის წი ნაშე ორივეს თანაბარი მო ვალეობები გაქვთ. იარეთ თქვენს თამაშებზე, თქვენც შეგიძლიათ გოლების გატა ნა...
TV Critics აქ ცხოვრობენ გუნცაძეები არ ვიცი ახალი ტენდ ენციაა სერიალურ ინდუსტ რიაში, თუ უბრალოდ, ასე დაემთხვა, მაგრამ ბოლო დროინდელ ქართულ სერი ალებში მსახიობები განზ რახ უნიჭოდ თამაშობენ და სცენარისტებიც თითქოს შეგნებულად წერენ ერთმ ანეთზე დებილურ სცენარ ებს... ერთადერთი ცისია მეტრეველზე არ ვარ დარწ მუნებული, რომ შეგნებულ ად თამაშობს უნიჭოდ... ამ მსახიობის თამაში სადაც მინახავს (ბევრგან მინახავს) ყველგან იგივეა... როცა პირველად ეკრა ნზე გუნცაძეებს წავაწყ დი, დარწმუნებული ვიყავი, რომ ტელევიზორი „პირველ არხზე“ მქონდა ჩართული. რაღაც ამ სიხშირისთვ ის დამახასიათებელი აზრის სირუხე და სდევდა ყველა ს ცე ნა ს . . . ფრაზებ შ ი ც
ალგაზრდები არიან. აქაური იუ მორი ბევრად ძველია, ვიდრე 90-იანი წლების „პასეანსის“ ხუმრ ობები; სამსახიობო ოსტატობაც ზუ სტად იმ დონეზეა, როგორც ყველაზე უხარისხო ლათინო ამერიკულ სერიალ ებში... ოღონდ გა ნგებ და სრულიად გააზრებულად... მგონი მივხ ვდი... რეჟისორი და მსახიობები მ ოს ამ ზა დე ბ ელ პერიოდშივე მიხვდნენ, რომ ყველაზე კარგი ქართული სერი ალი არ გამოუვ იდოდათ... (ძალი ან გაპაპსავებული აზრია, მაგრამ „შუა ქალაქი“ მართლა ყვ ელაზე ნორმალური გამოდგა) ამიტომ, გა დაწყვიტეს ყველაზე ცუდი სერიალი
მარკ რივკინისა და ჯუ ლიეტა ვაშაყმაძის დროი ნდელი იუმორი იგრძნო ბოდა. ბატონი მარკისა და ქალბატონი ჯული ეტას მიმართ დიდი პატივისცემის მეტი არაფერი გამაჩნია. მეტიც, ვფიქრობ, რომ მათი დონის პრო ფე სი ონ ალ ებ ი დღეს ძალიან ცოტა ნი დარჩნენ ... უბრა ლოდ, ის იყო ად რე, გუნცაძეები კი დღეს, და თან ყველაზე რეიტ ინგულ არხზე არიან. ჟანრი ძალიან გავრ ცელებული და ყველგან აპრობირებულია, რუსე თში თი თო არ ხზე ორი მსგავსი სერიალი გა დის, ზოგზე მეტიც... სიუჟეტის მთავარი გმირები გუნცაძეე ბის ოჯახი და მეზო ბლად მცხოვრები წყვილი არიან. გუ ნცაძეებს ორი ცე ლქი შვილი ჰყავთ, მეზობლები კი მ ორ იდ ე ბული ახ
ესენი გუნცაძეები არ არიან!
01. 808 State - 10x10 01. ქიმერა 02. მტაცებლები 03. უსახელო ავტორი 04. თანაკლასელები 05. სათამაშოების ისტორია
02. Faithless - All New Arrivals 03. Bit Funk - Things I Can’t Remember
05. Al Green - How Can You Mend A Broken Heart
06. უცნაური მოზარდის ამბავი 07. შრეკი სამუდამოდ 08. ვითჩვილი
10. გუნდა ა
01. John Martyn - Glory Box
01. Tiesto 02. Armiin Van Buuren
06. Roy Horgrow - Innovation 07. Sarah Brightman - Time To Say Goodbye
02. Miss Li - Polythene Queen 03. Mirjan Qaia - Juta Nusa
03. David Guetta
04. Damian Marley - There For You
05. Deadmaus
05. Carmen McRae Straighten Up And Fly Night
06. Paul Van Dyk
06. Callmekat - Toxic 07. Above And Beyond 08. Ferry Corsten 09. Carl Cox
09. სიკვდილი დაკრძალვაზე
გადაეღოთ. გ ამ ოუ ვი დ
04. ATB 04. Jay-Z & Alicia Keys - Empire State Of Mind
ათ... მათ სერიალზე დადებული სიცილები, სავარა უდოდ, იმ მსახიობებს ეკუთვნით, რომლებიც მოცემულ სცენაში არ მონაწილეობენ. ეს ეჭვი სი ცილის საოცრად არაბუნებრივმა ჟღერადობამ გამიჩინა... სერიის ნახვის შემდეგ, მისი წარმომავლობით დავინტერესდი და ყველაზე დიდი განცვიფრება აქ მელოდა. რა მაგარი სიტყვაა არა - განცვიფრება? ფორმულა კრეატივს მარტო „რაც ყველაზე ძალიან გიყვარს“ რომ გადაეღო, ესეც საკმარისი იქნებოდა მათდამი პატივისცემ ის გასაჩენად. თან გიორგი ლი ფონავაც კარგი რეჟისორი იყო, ნუ, შედარებით მაინც... რა და უშავეს ამ გუნცაძეებმა, ვერ გა მიგია? არადა რამდენიმე გუნცაძეს ვიცნობ და ყველა კარგი ტიპია...
07. Deladap - Lautlos 08. Cocoa Tea - Grow Your Locks
08. Astor Piazolla - Libertango 09. Flying Lotus - MmmHmm 10. Stivie Wonder - Part Time Lovers (Live @ Last)
10. Benny Benassi
09. John Scofield - I Don’t Need No Doctor 10. Chinawoman - Russian Balerina
დევიდ ჰეთევეი კომუნისტებისგან დევნილი ბაპტისტი?
მარიტა დამენია
დევით ჰეთევეის შესახებ დატრიალებულმა სარეკლამო რგოლებმა თავიდანვე მომჭ რა ყური. ფრაზა „ქრისტეს სი ყვარულით“ უცნაურად რომ არ ეტრიალებინათ, ვიფიქრ ებ დი, რომ ვი ღაც ტი პი იყო, რომელსაც კომუნისტებმა, რელიგიურობის გამო, ბევრი ტანჯვა მიაყენეს და ახლა ეს ღვაწლმოსილი და ნატანჯი კა ცი საქართველოს გასაცნობ ად ჩამოსულა-მეთქი. თუმცა, უნდა გამოვტყდე, ყოველთვის საშინლად მაღიზიანებდნენ ადამიანები, რომლებიც დანა რჩენებს მეორედ მოსვლით, გაწყვეტითა და გაჟუჟვით ემუქრებიან. „როდესაც გა ნვიკითხებით იმისთვის, რაც ჩავიდინეთ, ღვთის რისხვის თავიდან აცილების ერთადე რთი გზა გა დის იე სოს მო წყალებაზე“, – ამბობს სარე კლამო რგოლში ჰეთევეი. ამ რუბრიკის დაწყებიდანვე ერთ რამეზე ვართ შეთანხმებული – ყველას თავისი ჭეშმარიტება აქვს, თუმცა ეს იმას არ ნიშნ ავს, რომ თავისი ჭეშმარიტება ვინმემ ვინმეს თავზე უნდა მო ახვიოს, ან კიდევ თავისი ჭე შმარიტების საქადაგებლად მოტყუებით მიიყვანოს. კი ბა ტონო, ქართველ ევანგელისტ თა საიტზე კი იყო გამოქვეყნე ბული ჰეთევეიზე, ბაპტისტია ეს კაცი და თავისი მრწამსი
უნდა გვიქადაგოსო, მაგრამ სარეკლამო რგოლებში ერთი სიტყვაც არ თქმულა ამის შე სახებ. საქართველოში მოსა ხლეობის 50%-ზე მეტი ჯერ კიდევ მწყრალადაა ვირტუა ლურ სამყაროსთან, განსაკ უთრებით რეგიონებში, ამიტ ომ დამსწრეთა უმეტესობა იქ ისე მივიდა, წესიერად არც კი იცოდა, რა ხდებოდა, მაგალი თად, „ტვ-გე“-ზე მომზადებულ სიუჟეტში საუბარი იყო იმაზე, რომ ახალგაზრდები თბილის ში უფასო კონცერტზე დასა
ენიმე საეკლესიო საიტზე ინფორმაცია გავრცელდა, რომ ჰეთევეი ნარკოტიკებ ის გადატანისთვისაც ყოფი ლა დაკავებული. ერთ-ერთ ფორუმზე ისიც წავიკითხე, სახარებაში სწორედ ამაზეა საუბარი, რომ წერია – სიკე თის სახელით მხეცი დაიწყებს მოსვლასო. რა ვქნა, ეს მეორ ედ მოსვლის სახელით დამშან ტაჟებელი ხალხი მაინც ჭკუი დან მშლის. გახსოვთ, ალბათ, 90-იან წლებშიც დარბოდნენ ასეთი გიჟები, რომ ამტკიცებ
დათქმაზე სექტანტები გი ჟდებიან, თორემ მეც მახსოვს სახარებიდან, ქრისტე რომ ამ ბობს, მაგის ზუსტი თარიღი მეც არ ვიცი, მარტო მამა ღმ ერთისთვის არის ცნობილიო. ახლა, რაც შეეხება ევანგე ლისტ ქრისტიან-ბაპტისტე ბს. ძირითადი ქრისტიანული მიმდინარეობები მათ სექტ ებად მოიხსენიებენ. ამ სექტ ის ძირი ინგლისშია. 1633 წე ლს ანგლიკანური ეკლესიის პურიტანულ ფრთას მეორე ჯგუფი გამოეყო, ჯონ სპილ
სწრებად ჩამოიყვანეს და თავი ბაპტისტურ შეკრებაზე ამოა ყოფინეს. მოკლედ, კრება და რჩა მხიარული. თუმცა შეკრებამდე, საპა ტრიარქო ყველანაირად ცდ ილობდა, მრევლი გაეფრთხი ლებინა, სხვათა შორის, რამდ
დნენ, მეორედ მოსვლა 2000 წელს იქნებაო. მაგ წელს სკ ოლას ვამთავრებდი და სულ ვფიქრობდი, რაღა მაშინ უნ და დაიქცეს ქვეყანა, მე რომ დამოუკიდებელ ცხოვრებას ვიწყებ-მეთქი. საერთოდ, მე ორედ მოსვლის თარიღების
სბერის ხელმძღვანელობით. მათ სურდათ ზუსტად ისევე მონათლულიყვნენ, როგორც მოციქულები ინათლებოდნენ. ბაპტიზმი ძალიან სწრაფად გავრცელდა. ამერიკაში 1639 წელს უკვე დაარსდა 12-კაციანი ბაპტის
ტური საკრებულო. მეთვ რამეტე საუკუნეში ბაპტიზ მის მეთაურებმა გადაწყვიტეს, ამერიკელ ზანგებში გაევრც ელებინათ ბაპტიზმი, როგორც რელიგიური დოგმატებისგან თავისუფალი ქრისტიანობა. ზანგებში ამ მიმდინარეობამ ფეხი მყარად მოიკიდა, ისევე, როგორც გავრცელდა გერმ ანიაში, დანიაში, შვედეთში, ავსტრიაში, ჰოლანდიაში, რუ მინეთში, ბულგარეთსა და რუ სეთში. პირველი ბაპტისტური საკრებულო თბილისში ჯერ კიდევ მეფის რუსეთის დროს დაარსდა. ბაპ ტი სტ ურ-ევა ნგ ელ ის ტ ური სექტის მსოფლიო ცენტ რი ვაშინგტონშია და იქიდან საკმაოდ სერიოზულადაც ფი ნანსდება მისი პროპაგანდა. ამ მიმდინარეობას მართლმ ადიდებლობისგან ბევრი რამ განასხვავებს. არ ცნობენ ზი არების საიდუმლოს, ხატებს და მიაჩნიათ, რომ ცოდვები სინანულის ლოცვებით მიეტ ევებათ. ბაპტისტები დღესაც მრავლად არიან საქართველო ში, მათ აქ მალხაზ სონღულაშ ვილი ხელმძღვანელობთ. თუ მცა აქ ისინი სრულიად ტოლე რანტულ გარემოში არიან და თუ კულტურულობაზე გვაქვს პრეტენზია, ასეც უნდა იყოს.
`ბარაბულკები~
რესტორანს საკმაოდ ბანალური სახელი აქ ვს – „ვაკე“, თუმცა ყველა ზედმეტსახელით „ბა რაბულკებით“ მოიხსე ნიებს. „აქაურობას მისი საუკეთესო კე რძის გამო დაერქვა... იშვიათია რესტორ ანს მასში დამზად ებული კონკრე ტული კერძის სახელს ეძახდნენ... მხოლოდ ერ თი მახსენდება, ისიც ბა ბუაჩემის მონაყოლიდან და ისიც არასაგაზეთო... რესტორანი მეტად უხერ ხული ზედმეტსახელით, სადაც საქვეყნოდ განთ ქმულ საქონლის ყვ**ბს ამზადებდნენ. თუმცა „ბარაბულკებთან“ ეს რა მოსატანია. რაც რესტორანში და მოუკიდებლად სიარული დავიწყე, „ვაკე“ სულ აქ დგას, კუს ტბის ასახვე ვთან, ბენზინგასამართი სადგურის უკან. ერთი დი დი დარბაზი და რამდენ იმე კუპეა ეზოში. იქიდან გამომდინარე, რომ ზღვა ვერაფრით დავიმეგობრ ეთ და შესაბამისად, არც თევზის რესტორნებით ვართ განებივრებულნი. აქაურობას კლიენტი არ ასდროს აკლია. ვაკელების დიდი ნაწი ლისთვის „ბარაბულკ ები“, სამუშაო დღეებში, საყვარელი დასალევი დაწესებულებაა, თითქოს ვაკეა და თან მოტეხი ლია. დაჯდები კუპეში და რამდენიც გინდა დალიე, ნაცნობი და თანამშრომე ლი აქ არ შეგხვდება, თუ შეგხვდა ისიც ნასვამი იქნება... დალევა ჩემი მიზანი არ ყოფილა, ლეგენდარული „ბარაბულკებისთვის“ მი ვედი. `ვაკე~ დიდი დარბაზები ქო რ წი ლე ბი ს დ ა ქელეხების მ ოგ ონ ე ბებს აღ ძ რა ვ ს , ქ ელ ე ხზე თა ვ ის თ ავად და დ იდ ა დ არც ქორწ ილებზე ვგიჟ დები. თუმცა კუ პეებში კონდიცირება
არ ყოფ ი ლა და მიმტანმა გოგონა მაც დარბაზში დაჯდომა მირჩია... უკვე იმედგაცრუე ბა... – „ბარაბულკა“ გაქვთ? – არა, იც ით... (და აქ სადღაც ახლ ო-მახ ლო დ ან ისეთი ხმაური შემოვარდა, რომ ვერაფრით გავი გე გოგონა რას ამბო ბდა). თურმე მეუბნება, რომ რე სტორანი 2 დღეში რემონტზე იკეტება და ეს ხმაურიც ამ ის ბრალია. გული დამწყდა... ეს დაახლოებით იგივეა „მა კდონალდსში“ კარტოფილი ფრი არ ჰქონდეთ, უბიგმაკო ბას და უნაგეთსობას კიდევ აიტან კაცი, მაგრამ... კიდევ ერთი, რაც ამ რემონტის ამ ბავში არ მომეწონა, ის იყო, რომ ახალგახსნილი რესტ ორნის ერთ სართულზე სახი ნკლე იქნება. ანუ მაინც მიწი სკენ გავიწიეთ და ბოლომდე ზღვის ერთგული, ეს რესტ ორანიც აღარ დარჩა... შეკვეთის მიცემამდე დი დი ხანი ვიფი ქ რე თ ,
აზ ში დიდი აკვარ იუმია დამონტაჟებული, ალბათ, ერთ-ერთი ყველ აზე სადისტური საქციე ლი სარესტორნო ინდუ სტრიაში. აბა, სიტუაცია შემოატრიალეთ, და წარმ ოიდგინეთ... ზიხართ გალი აში, რომელიც მოთავსებ ულია რესტორანში, სადაც თევზები კლავენ, წვავენ, ხა რშა ვე ნ დ ა
და ვრჩე ნილიყავით თუ არა, შემდეგ მონეტა ავ აგდე და დავრჩი. შეკვეთისას გოგონას დახმარება დამჭირდა: კალმახი სულგუნით; პა ნკასიუსი ბაჟეში; სულგ უნი; ახალი კარტოფ ილი; მწვანე სალათი; 2 გაფილტრული „ფრან ცისკანერი“. ორი ადამიანისთ ვის იდეალური სადი ლი გამოვიდა. კალმახი სულგ უნით ოდნავ ძვირია, ვიდრე ჩვეულებრივი, თუმცა რეალურად ეს სულგუნი მას არც გემოს უცვლის და უმრავლესობა სულგუნს თეფშზე ტოვებს. პანკასიუსს, საშუალოზე მეტად მოწითალო ფერი აქ ვს, თუმცა მაინც მისაღე ბად ცხიმიანია. ყველაფერი გემრ იელი იყო, უბრალოდ, პარალელურად ჩაქუ ჩე ბის ხმა და „ბა რა ბულკის“ დარდი არ მასვენებდა. ჰოდა ერთიც... დარბ
მი ი რთ მ ევენ სხვადა სხვა ადამია ნებს... თქვენ კი, უბრა ლოდ, უგემ ური ხორცი გაქვთ, ან ძალი ან ლამაზი ხართ და დეკორაციად გიყენებენ. გაზვ იადებულია, მაგრამ მაინც საკმაოდ ირონ იული ამბავია. ანგარიშის მოტანისას საკმაოდ დანაყრებული ვი ყავი და ეჭვი მქონდა, 50 ლა რ შ ი
ვერ ჩ ა ვ ეტ ეო დ ი . 42.55 ლარი ძალიან მესიამოვნა. ამ ფასად სა ხინკლეშიც შეჭამ და უფრო გაბერილიც იქნები, მაგრამ შუა კვირაში ეს ზედმეტად დიდი დარდია. „ვაკიდან“ კი, ვაკის პარკამდე ისე ჩავისეირნე, არანაირი სიმძიმე და დანაშა ული არ მიგრძვნია. საბოლოოდ მა დლობელი დავრჩი მონეტის, რომელმ აც დარჩენა მირჩ ია...
P.S. როცა სტ ატიის წერა დავიწყე, “ბარაბუ ლკ ის” ქართული შესატყვი სის გასაგებად 08–ში დავრეკე, საიდან აც უკვე მასალის წერის პროცეში მო ვიდა მესიჯი. “barabuli, Madlobt” ერთხელ ბათუმში ხელსახოცი ვიყიდე და ლამაზი ქართული ასოებით ეწერა, “სოლფეთი ნინო” – ამათაც ასევე გა მოუვიდათ.