Prime time n353

N1 (353), ორ­შა­ბა­თი 4 იანვარი 2016 წ.

ყო­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ვე­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ლკ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ვი­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­რე­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ული გა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ზე­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­თი ფა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­სი 2 ლა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­რი­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­

www.ptpress.ge

გილოცავთ შობა-ახალ წელს!

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან

The Best

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

1

„პრ­აი­მტ­აი­მის“ საახალწლორო­მელ ქა­ლს მი­აბ­არ­ებ­დით ქვ­ეყ­ნის მა­რთ­ ვას? შე­მდ­ეგი პა­სუ­ხე­ბი მი­ვი­ღეთ: მა­ია ჩი­ქვ­ინ­იძე: არ ვი­ცი, არ მყ­ავს ქა­ლი რჩ­ეუ­ლი პო­ლი­ტი­კა­ში. ამ გა­დმ­ოს­ახ­ედ­იდ­ან, ალ­ბათ, არ­ავ­ის. გა­გა გვ­ენ­ეტ­აძე: ვა­იმე, რო­მელ ქა­რთ­ველ ქა­ლს მი­ვა­ნდ­ობ ქვ­ეყ­ნის მა­რთ­ვას? პო­ლი­ტი­კო­სი რომ არ იყ­ოს? ჟუ­რნ­ალ­ის­ტი: კა­რგი, იყ­ოს სხ­ვა პრ­ოფ­ეს­იი­დან. გა­გა გვ­ენ­ეტ­აძე: მა­შინ, მა­რი­ნა ჩი­ტა­შვ­ილს. ინ­გა სა­ნი­კი­ძე: ქა­ლს? ყვ­ელა ქა­ლი ის­ეთ­ია, რომ პრ­ეზ­იდ­ენ­ტად ვერ აღ­ვი­ქვ­ამ. ხო ქა­ლი ვარ, მა­გრ­ამ ვერ წა­რმ­ომ­იდ­გე­ნია. ხი­და­შე­ლი სა­ერ­თოდ უნ­და მო­ ხს­ნან, მა­გა­ლი­თად. ქა­ლს რა უნ­და თა­ვდ­აც­ვის მი­ნი­ სტ­რად, ან ეკა ბე­სე­ლი­ას სა­ერ­თოდ რა უნ­და მა­ნდ. პი­რა­დად რომ არ ვი­ცნ­ობ­დე, არ ვი­ტყ­ოდი. ნი­ნო ბა­რბ­აქ­აძე: მა­ია ფა­ნჯ­იკ­იძ­ეს. მა­მუ­კა ქე­ვხ­იშ­ვი­ლი: ნი­ნო ბუ­რჯ­ან­აძ­ეს. ამ კი­თხ­ვა­ზე პა­სუ­ხე­ბში ძი­რი­თა­დად ორი ქა­ ლბ­ატ­ონი, ნი­ნო ბუ­რჯ­ან­აძე და მა­ია ფა­ნჯ­იკ­იძე ლი­დე­რო­ბდ­ნენ. თუ­მცა ხმ­ებ­ის მი­ხე­დვ­ით, ნი­ნო ბუ­რჯ­ან­აძე და­წი­ნა­ურ­და. ამ ორ ქა­ლბ­ატ­ონს მო­ სდ­ევს მა­ნა­ნა კო­ბა­ხი­ძე და მა­რი­ამ სა­ჯა­ია.

რო­მე ლ მი­აბ­ა ქა­ლს რ­ებ­დ ქვ­ეყ­ნ ით მა­რთ ის ­ვას?

რო­მე ლ პო­ლ ი­ტი­კ ის­ურ ო­სს ­ვე­ბდ ­ით რძ­ლ ად ა ნ სი­ძე დ?

რო­მელ პო­ლი­ტი­კო­სს ის­ურ­ვე­ბდ­ით რძ­ ლად ან სი­ძედ? შე­მდ­ეგი პა­სუ­ხე­ბი მი­ვი­ ღეთ: გა­გა გვ­ენ­ეტ­აძე: მმმ, მა­რი­ამ სა­ჯა­იას. ინ­გა სა­ნი­კი­ძე: არც ერ­თს, პო­ლი­ტი­კო­სი რად მი­ნდა სა­ხლ­ში. ნი­ნო ლე­ფს­ვე­რა­ძე: აი, კა­ხი რომ არ იყ­ოს და­ ქო­რწ­ინ­ებ­ული, ვი­სუ­რვ­ებ­დი, რომ ჩე­მი სი­ძე იყ­ოს. ზუ­რა ბრ­აჭ­ული: სე­რგ­ეე­ნკო, ალ­ბათ. მა­ია მე­ტრ­ევ­ელი: პო­ლი­ტი­კო­სი რად მი­ნდა რძ­ ლად, ის ჩე­მს ბი­ჭს ვერ მო­უვ­ლის. ქა­ლე­ბმა ქვ­ეყ­ან­ ას რა და­მა­რთ­ეს და ახ­ლა ოჯ­ახი გა­ვა­უბ­ედ­ურო?! გა­მო­კი­თხ­ულ­თა უმ­რა­ვლ­ეს­ობ­ის აზ­რით, პო­ ლი­ტი­კო­სი რძ­ლად და სი­ძედ არ სუ­რთ ოჯ­ახ­ში. ამ პა­სუ­ხის შე­მდ­ეგ პო­ლი­ტი­კოს რძ­ლე­ბში - მა­ია სა­ჯა­ია, სი­ძე­ებ­ში კი კა­ხი კა­ლა­ძე ლი­დე­რო­ბს.

ს ით ი ვ ბდ ? ე დ ვ რ ლე უ ის ეკვ მ

2

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

„პრ­აი­მტ­აი­მი“ წი­ნა­სა­ახ­ალ­ წლო და ამ­ავ­დრ­ოუ­ლად პო­ლი­ ტი­კუ­რად „მხ­ია­რუ­ლი“ კი­თხ­ვე­ ბით ქუ­ჩა­ში გა­ვი­და. სა­ზო­გა­ დო­ებ­ას რა­მდ­ენ­იმე კი­თხ­ვა­ზე უწ­ევ­და პა­სუ­ხე­ბის გა­ცე­მა. ერთ შე­ხე­დვ­ით იუ­მო­რი­სტ­ული კი­თხ­ვე­ბი პო­ლი­ტი­კუ­რი სი­ტუ­ აც­იის ან­ალ­იზ­ის სა­შუ­ალ­ებ­ას გვ­აძ­ლე­ვს.

ყვ­ელ­აზე გე­მო­ვნ­ებ­ია­ნად ჩა­ცმ­ული პო­ლი­ტი­კო­სი ირ­ინა: თა­ვდ­აც­ვის მი­ნი­სტ­რი რომ იყო და რომ გა­და­დგა – ირ­აკ­ლი ალ­ას­ან­ია. შო­რე­ნა: ნი­კა მე­ლია მო­მწ­ონს. ნა­ზი ბა­რბ­აქ­აძე: კა­ხი კა­ლა­ძე, მშ­ვე­ნი­ ერი ბი­ჭია. სა­ბა: რომ ვი­ღა­დაო, შე­იძ­ლე­ბა? ბე­სე­ ლია ეკა, მა­მა­კა­ცე­ბში ღა­და­ობ­ის გა­რე­შე კა­ხა კა­ლა­ძე. გუ­ლი­კო: ყვ­ელ­აზე უგ­ემ­ოვ­ნო, რომ ვთ­ქვ­ათ, არ შე­იძ­ლე­ბა? ხი­და­შე­ლია ყვ­ ელ­აზე უგ­ემ­ოვ­ნო და ბე­სე­ლია. ყვ­ელ­აზე გე­მო­ვნ­ებ­ია­ნი კა­ლა­ძეა. ელ­ენე სტ­ეფ­ნა­ძე: კა­ხი კა­ლა­ძე. ქა­ლე­ ბში ვე­რა­ვის გა­მო­ვყ­ოფ­დი მა­რი­ამ კუ­პა­ტა­ძე: ყვ­ელ­აზე გე­მო­ვნ­ ებ­ია­ნი პო­ლი­ტი­კო­სია ალ­ას­ან­ია. მა­ია ვე­ფხ­ვა­ძე: ყვ­ელ­აზე მე­ტად შა­ ლვა ნა­თე­ლა­შვ­ილი მო­მწ­ონს, ძა­ლი­ან სა­ ყვ­არ­ელი ტი­პია. ვი­ღაც: კა­ხი კა­ლა­ძე. და­ვით ტე­ფნ­აძე: შა­ლვა ნა­თე­ლა­შვ­ ილი, სულ ყა­ვი­სფ­ერ­ები აც­ვია, ყა­ვი­სფ­ ერი უყ­ვა­რს. ყვ­ელ­ას რომ შა­ვი აც­ვია, ცო­ტა გა­მო­რჩ­ეუ­ლად ჩა­ნს. ნო­ნა თო­და­ძე: ეკა ბე­სე­ლია, არ ვხ­უმ­ რობ. ქე­თი: ჩე­მთ­ვის შა­ლვა ნა­თე­ლა­შვ­ილი. ლი­ლ ი: ამ ბო­ლ ო დრ­ო ს თეა წუ­ლ უ­ კი­ა ნი მო­მ წ­ო ნს. ვნ­ა ხე, რომ ძა­ლ ი­ა ნ კა­ რგი კა­ბ ა ეც­ვ ა. ტრ­ე ნ­ი ნ­გ ზე ვი­ყ ა­ვ ი, იქ გა­მ ო­ვ ი­დ ა სი­ტ ყ­ვ ით და ძა­ლ ი­ა ნ კა­რ გი ფე­ხ ს­ა ც­მ ე­ლ ი და კა­ბ ა ეც­ვ ა.

გე­მ ყვე ­ ლ ­ ზ ა ო­ვ ე ნ ე ­ ჩა­ც ბ­ია პო ­ლი მ­ული ­ნად ­ტი ­კო ­სი

ვის ის­ურ­ვე­ბდ­ით მე­კვ­ლედ? ირ­ინა: მე­კვ­ლედ ბი­ძი­ნა ივ­ან­იშ­ვი­ლს ვი­სუ­რვ­ებ­დი, კა­რგი ფე­ხი აქ­ ვს. სა­ბა: ნა­თე­ლა­შვ­ილს ვი­სუ­რვ­ებ­დი აქ­ტი­ური წე­ლი იქ­ნე­ბა. თე­ონა: მე მი­ნდა, რომ პრ­ეზ­იდ­ენ­ტი მო­ვი­დეს, კა­რგ ფე­ხს შე­მო­ იტ­ანს ნა­ზი ბა­რბ­აქ­აძე: მე­კვ­ლედ ვი­სუ­რვ­ებ­დი შა­ლვა ნა­თე­ლა­შვ­ილს, ენ­ ერ­გი­ას, სი­ხა­ლი­სეს მო­იტ­ან­და. ელ­ენე სტ­ეფ­ნა­ძე: არ­ავ­ის არ ვი­სუ­რვ­ებ­დი მე­კვ­ლედ, სა­ერ­თოდ. მა­რი­ამ კუ­პა­ტა­ძე: მე­კვ­ლედ ვი­სუ­რვ­ებ­დი მა­რგ­ვე­ლა­შვ­ილს, იმ­იტ­ ომ რომ ჩე­მთ­ვის ყვ­ელ­აზე კე­თი­ლი პო­ლი­ტი­კო­სია, ვი­ნც არ­სე­ბო­ბს, სა­ერ­თოდ. სი­კე­თეს მო­მი­ტა­ნდა. მა­ია ვე­ფხ­ვა­ძე: შა­ლვა, იმ­იტ­ომ რომ ხა­ლი­სი­ან­ია და ბე­ვრ სი­ხა­ლი­ სეს მო­მი­ტა­ნს, სულ ბე­დნ­იე­რი და მხ­ია­რუ­ლი ად­ამ­ია­ნია. და­ვით ტე­ფნ­აძე: ბი­ძი­ნას ვი­სუ­რვ­ებ­დი... ნო­ნა თო­და­ძე: კა­ლა­ძეს, კა­რგი ფე­ხი ექ­ნე­ბა, და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვარ. ქე­თი: შა­ლვ­ას ვი­სუ­რვ­ებ­დი, მხ­ია­რუ­ლი ად­ამ­ია­ნია, და­დის, და­ძრ­ წის. რო­გო­რც პო­ლი­ტი­კო­სი, არ ვთ­ვლი, რომ მა­გა­რია, ის­ეა მხ­ია­რუ­ ლი ად­ამ­ია­ნი. ლი­ლი: მე ჩვ­ენს დი­ად ფე­ხბ­ურ­თე­ლს ვი­სუ­რვ­ებ­დი მე­კვ­ლედ, გა­ რდ­ამ­ავ­ალი პრ­ოფ­ეს­იე­ბის ად­ამ­ია­ნია და იმ­ედი მა­ქვს, რომ რო­გო­რც რა­დი­კა­ლუ­რად წა­რმ­ატ­ებ­ული აღ­მო­ჩნ­და, მეც ამ­ას მო­მი­ტა­ნს.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

-სა­ხა­ლი­სო ქუჩის გამოკითხვა „პრ­აი­მტ­აი­მის“ სა­ხა­ ლი­სო გა­მო­კი­თხ­ვა. რას ფი­ქრ­ობს ხა­ლხი პო­ლი­ ტი­კო­სე­ბის გე­მო­ვნ­ებ­აზე, ჩა­ცმ­ულ­ობ­აზე, ვის ის­ურ­ ვე­ბდა მე­კვ­ლედ, ვის უს­ ურ­ვე­ბს წა­რმ­ატ­ებ­ას და ვინ ვი­სი მე­წყ­ვი­ლეა...

ს ­ ი წლ ზე ­ა ლ ე ­ ი ყვ ნ ა ­ ი რ ­ უ ი ა ­ ს ­ მ ო ხ ­კ ი ტ ­ ი ლ ­ ო პ

წლ­ის ყვ­ელ­აზე ხმ­აუ­რი­ანი პო­ლი­ტი­კო­სი გუ­ლი­კო: ალ­ბათ, ბო­ლოს ღა­რი­ბა­შვ­ილი რომ წა­ვი­და, სხ­ვა არ­ავ­ინ მა­ხს­ენ­დე­ბა. შო­რე­ნა: ყვ­ელ­აზე ხმ­აუ­რი­ანი პო­ლი­ტი­კო­სი, ზო­გა­დად, შა­ლვ­აა და წე­ლს არ ვი­ცი. სა­ბა: ბო­ლო წე­ლია, არ ჩა­ნს, მა­გრ­ამ ყვ­ელ­აზე ხმ­აუ­რი­ანი მა­ინც შა­ლვა ნა­თე­ლა­შვ­ილ­ია. ელ­ენე სტ­ეფ­ნა­ძე: ეკა ბე­სე­ლია. მა­რი­ამ კუ­პა­ტა­ძე: ეკა ბე­სე­ლია, მი­სი ინ­გლ­ის­ ურ­იდ­ან გა­მო­მდ­ინ­არე, პი­რვ­ელ რი­გში. და­ვით ტე­ფნ­აძე: ხმ­აუ­რი­ანი პო­ლი­ტი­კო­სი არ­ის ღა­რი­ბა­შვ­ილი, იმ­იტ­ომ რომ გა­და­დგა. ნო­ნა თო­და­ძე: შა­ლვა ნა­თე­ლა­შვ­ილი, ძა­ლი­ან ბე­ვრს ლა­პა­რა­კო­ბს ქე­თი: ეკა ბე­სე­ლია, „ხა­აა­აა­ლხო“ ხომ მი­სი იყო?

პო რომ ­ლი ­ ელ ­ტი ­ ი პი­რ ­კო­ს ი ა გა­ი ცხ­ოვ ­დი ს ნ­ტე ­რე­ბ ­რე­ს ა ე­ბთ ?

რო­მე­ლი პო­ლი­ტი­კო­სის პი­რა­დი ცხ­ოვ­რე­ბა გა­ინ­ტე­რე­სე­ბთ? ჟა­ნა პა­პი­გი­ანი: არც ერ­თი პო­ლი­ტი­ კო­სის ცხ­ოვ­რე­ბა არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს, რა­ დგ­ან პი­რა­დი პი­რა­დი უნ­და იყ­ოს. მა­კა გე­გე­ში­ძე: ყვ­ელა პო­ლი­ტი­კო­სის მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს, მა­გრ­ამ უფ­რო მი­ხე­ილ სა­აკ­აშ­ვი­ლის. ქე­თე­ვან გა­ლუ­მა­შვ­ილი: არც ერ­თის არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს, ვი­ნა­იდ­ან მი­რჩ­ევ­ნია, თა­ვი სა­ქმ­ით და­მა­მა­ხს­ოვ­როს, ვი­დრე პი­ რა­დი ცხ­ოვ­რე­ბით. ქრ­ის­ტი­ნე ჩა­კვ­ეტ­აძე: პი­რა­დი ცხ­ოვ­ რე­ბა არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს, რა­დგ­ან მე თვ­ ით­ონ­აც „ქა­რთ­ული ოც­ნე­ბის“ წა­რმ­ომ­ ად­გე­ნე­ლი ვარ და ახ­ლა­ნდ­ელი მთ­ავ­რო­ ბის პი­რა­დი ცხ­ოვ­რე­ბა მე­სმ­ის. ტე­ლმ­ან ნა­სი­ბო­ვი: მი­ხე­ილ სა­აკ­აშ­ვი­ ლის. გი­ორ­გი: არც ერ­თის არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ ბს. თა­მო ვა­შა­ძე: ძა­ლი­ან მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს უს­უფ­აშ­ვი­ლის. მა­რი­ამ კე­რე­სე­ლი­ძე: მა­რგ­ვე­ლა­შვ­ილ­ ის. ნა­ნა კო­ხო­ძე: ყვ­ელ­აზე მე­ტად კა­ლა­ ძის მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს. ნა­ნა კო­ხო­ძე: რი­მა ბე­რა­ძის. ლე­ვან ქი­რია: რა­ტო­მღ­აც ირ­აკ­ლი ალ­ ას­ან­ია­სი. ნი­ნო კა­კი­ძე: ალ­ას­ან­ია­სი.

წლ­ის ყვ­ელ­აზე ჩუ­მი პო­ლი­ტი­კო­სი გუ­ლი­კო: 50% მა­სეა, ჩუ­მად არ­იან, ხმ­ას არ­ავ­ინ იღ­ებს და ხე­ლფ­ასს იღ­ებ­ ენ. ალ­ბათ, უფ­რო მა­რგ­ვე­ლა­შვ­ილი. შო­რე­ნა: პრ­ეზ­იდ­ენ­ტია ყვ­ელ­აზე ჩუ­მი პო­ლი­ტი­კო­სი ჩვ­ენ­თვ­ის, ხმ­ას არ­ ას­დრ­ოს იღ­ებს. ნა­ზი ბა­რბ­აქ­აძე: მა­რგ­ვე­ლა­შვ­ილი, ყვ­ელ­აზე ჩუ­მი პო­ლი­ტი­კო­სია, სულ პა­ სი­ურ­ობს, კა­ნო­ნმ­დე­ბლ­ობ­იდ­ან გა­მო­ მდ­ინ­არ­ეც, მა­გრ­ამ მა­ინც. სა­ბა: ყვ­ელ­აზე ჩუ­მი ზა­ქა­რია ქუ­ცნ­ აშ­ვი­ლია. ელ­ენე სტ­ეფ­ნა­ძე: ალ­ბათ, ხა­დუ­რი. ჩუ­მია, ხმ­ას არ იღ­ებს. მა­რი­ამ კუ­პა­ტა­ძე: ყვ­ელ­აზე ჩუ­მი, ჩე­მი აზ­რით, არ­ის უს­უფ­აშ­ვი­ლი, ყვ­ელ­ აზე უკ­ონ­ფლ­იქ­ტოა. და­ვით ტე­ფნ­აძე: ბი­ძი­ნა მთ­ავ­რო­ ბა­ში არ არ­ის და ყვ­ელ­აფ­ერს აკ­ეთ­ებს. ჩუ­მია, აბა, რა არ­ის? ნო­ნა თო­და­ძე: გი­ორ­გი მა­რგ­ვე­ლა­ შვ­ილი.

წლ­ის ყვ­ელ­აზე ჩუ­მი პო­ლი­ტი ­კო­სი

ყვ­ელ ­აზე მე­ტა რო­მე დ ­ლმა პო­ლ და­გა ი­ტი­კო­სმ ­მა­ხს ­ოვ­რა ა თა­ვი თ ?

ყვ­ელ­აზე მე­ტად რო­მე­ლმა პო­ლი­ტი­კო­ სმა და­გა­მა­ხს­ოვ­რათ თა­ვი? მი­შა ბი­გვ­ავა: ყვ­ელ­აზე მე­ტად თა­ვი შა­ლვა ნა­თე­ლა­შვ­ილ­მა და­მა­მა­ხს­ოვ­რა. ნი­ნო გო­ცი­რი­ძე: არ­ავ­ინ არ და­მა­მა­ხს­ოვ­რა თა­ვი. ჟა­ნა პა­პი­გი­ანი: გი­ორ­გი მა­რგ­ვე­ლა­შვ­ილ­მა. უც­ნო­ბი: სა­აკ­აშ­ვი­ლმა, რა­დგ­ან ბე­ვრი რა­მე გა­აკ­ეთა. ნი­კო­ლოზ გე­გე­ში­ძე: 2015 წლ­იდ­ან გუ­გუ­ლი მა­ღრ­აძ­ემ („თუ, თუ, თუ­თი“), ისე კი მი­ხე­ილ სა­ აკ­აშ­ვი­ლმა, რა­დგ­ან კა­რგი პო­ლი­ტი­კო­სი იყო. მა­კა გე­გე­ში­ძე: ქა­რთ­ვე­ლი პო­ლი­ტი­კო­სე­ ბი ყვ­ელა ერ­თია, მა­გრ­ამ ყვ­ელ­აზე თა­მა­მი ნა­ ბი­ჯით ირ­აკ­ლი ღა­რი­ბა­შვ­ილ­მა და­მა­მა­ხს­ოვ­რა თა­ვი. ქე­თე­ვან გა­ლუ­მა­შვ­ილი: და­ვით სე­რგ­ეე­ნკ­ ომ, რა­დგ­ან მო­მწ­ონს მი­სი მო­ღვ­აწ­ეო­ბა და მის მი­ერ გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­ებ­ული პრ­ოე­ქტ­ები. ქრ­ის­ტი­ნე ჩა­კვ­ეტ­აძე: ყვ­ელ­აზე მე­ტად და­ მა­მა­ხს­ოვ­რდა სო­სო ჯა­ჭვ­ლი­ანი და აკ­აკი ბო­ ბო­ხი­ძე, რა­დგ­ან ორ­ივე ფე­თქ­ებ­ადი პი­რო­ვნ­ებ­ აა.

ე ზ ა ­ ლ ­ ე ყვ ­ნი ა ი ­ ნ ე ­ გა­ვლ ­კო­სი? ი ტ ­ ი ლ ­ პო

ყვ­ელ­აზე გა­ვლ­ენ­ია­ნი პო­ლი­ტი­ კო­სი? შე­მდ­ეგი პა­სუ­ხე­ბი მი­ვი­ღეთ: ინ­გა სა­ნი­კი­ძე: ყვ­ელა თა­ვი­სთ­ვი­საა, ხა­ლხ­ის­თვ­ის არ­ავ­ინ არ არ­ის, რა გა­ვლ­ ენ­ია­ნი, რის გა­ვლ­ენ­ია­ნი. აი, ქუ­ჩა­ში ვდ­ გა­ვა­რთ და ჩვ­ენ­თვ­ის არ­ავ­ინ არ არ­ის. ნი­ნო ლე­ფს­ვე­რა­ძე: კა­ხი კა­ლა­ძე მი­ მა­ჩნ­ია ას­ეთ­ად. თე­ნგ­იზ კა­პა­ნა­ძე: მა­ია ფა­ნჯ­იკ­იძე. მა­რი­ამ თა­ვა­ძე: ალ­ბათ, ის­ევ მი­ხე­ილ სა­აკ­აშ­ვი­ლი. ბე­ქა ბე­რუ­ლა­ვა: კა­ხი კა­ლა­ძე. სა­ბო­ლო­ოდ, ყვ­ელ­აზე გა­ვლ­ენ­იან პო­ლი­ტი­კო­სე­ბში პი­რვ­ელ ად­გი­ლს კა­ხი კა­ლა­ძე და მი­ხე­ილ სა­აკ­აშ­ვი­ლი ინ­აწ­ ილ­ებ­ენ.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

3

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

გო­გი ხა­რა­ბა­ძეს აპ­ოკ­ალ­იფ­სის ტე­ქს­ტ EXCLUSIVE

„აპ­ოკ­ალ­იფ­სი“

„რო­გო­რც ზვ­ავი, ისე ჩა­მო­წვა „აპ­ოკ­ალ­იფ­სი“. ჰო, ქვ­ეშ მო­მი­ყო­ლა. სა­იდ­ან არ მი­ვუ­დე­ქი. ძვ­რა ვერ ვუ­ყა­ვი. კო­ნს­ულ­ტა­ნტ­ები ჰყ­ავს ბი­ბლ­იის აუ­დიო-ვე­რს­იას, გა­ნს­წა­ვლ­ული, ღრ­მა ხა­ლხი. იმ­ათ მი­ვა­კი­თხე. და­მა­მშ­ ვი­დეს, არ შე­ში­ნდ­ეთ, ბა­ტო­ნო გო­გი, „გა­მო­ცხ­ად­ება“ ყვ­ელ­აზე ამ­ოუ­ცნ­ობი, მი­უწ­ვდ­ომ­ელი მა­სა­ლა­აო. სა­ბო­ლოო გა­ნა­ჩე­ნს მა­ინც უწ­მი­ნდ­ეს­ის­გან ვე­ლო­დი. მი­სი და­სტ­ური მჭ­ირ­დე­ბო­და. უც­ხო­სა­ვით ვი­ჯე­ქი ოთ­ ახ­ში, სა­დაც ხშ­ირ­ად მმ­ას­პი­ნძ­ლო­ბს. ვღ­ელ­ავ­დი? უფ­რო მე­ტი... ბა­ვშ­ვი­ვით მი­ფა­ნც­ქა­ლე­ბდა გუ­ლი. არ ვი­ცო­დი, რი­თი და­მე­წყო, ყე­ლში მე­ბჯ­ინ­ებ­ოდა სა­თქ­მე­ლი, თან თი­თქ­ოს სი­ტყ­ვე­ბი და­მკ­არ­გვ­ოდა და ჯი­ქურ გა­მო­მი­ვი­და: - უწ­მი­ნდ­ესო, „აპ­ოკ­ალ­იფ­სი­სის“ ჩა­წე­რას არ ვა­პი­რებ.

- რა­თა?- მკ­ით­ხა ჩვ­ეუ­ლი სი­მშ­ვი­დით.

- ას­ჯერ მა­ინც წა­ვი­კი­თხე... მე არ­აფ­ერი მე­სმ­ის და სხ­ვას რას გა­ვა­გე­ბი­ნებ...

- მა­მაო და­ვით, მო­იტ­ან­ეთ „ბი­ბლ­ია“. იქ­ვე ჩა­მო­ვს­ხე­დით, სა­ვა­რძ­ლე­ბზე.

- და­იწ­ყეთ! - იყო ბრ­ძა­ნე­ბა. რო­გო­რია?! აბა, და­უჯ­ექ­ით პი­რი­სპ­ირ სა­ქა­რთ­ვე­ლოს პა­ტრ­ია­რქს, თა­ნაც ას­ეთს და წა­უკ­ით­ხეთ „ბი­ბლ­ია“. „ხომ იც­ით, „აპ­ოკ­ალ­იფ­სი“ - გა­მო­ცხ­ად­ებ­ას ნი­შნ­ავს. ღმ­ერ­თი თა­ვის რჩ­ეულ შვ­ილ­ებს უც­ხა­დე­ბს სა­იდ­უმ­ ლოს, რო­მე­ლიც მო­მა­ვა­ლს ეხ­ება, ახ­ლა და­იწ­ყეთ... - კი­დევ გა­მი­მე­ორა. და­ვი­წყე. ვკ­ით­ხუ­ლო­ბდი, მა­ჩე­რე­ბდა, მი­ხს­ნი­და, შე­ფა­რვ­ით მა­მხ­ნე­ვე­ბდა კი­დეც... აი, ხომ ხე­და­ვთ, უკ­ვე სხ­ ვა­ნა­ირ­ად კი­თხ­ულ­ობთ... გა­ნა­გრ­ძეთ... ფი­ლა­დე­ლფ­იის ეკ­ლე­სი­ის ან­გე­ლო­სს რომ მი­ვა­დე­ქით, პი­რჯ­ვა­რი გა­და­იწ­ერა და მი­თხ­რა: - ეს სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ზეა, ხომ იც­ით? სა­მე­ბის ტა­ძა­რში სა­კუ­რთ­ხე­ვლ­ის კა­რზე, ში­გნ­იდ­ან არ­ის ამ­ოტ­ვი­ფრ­ული ეს მო­ნა­კვ­ეთი, გა­ნა­გრ­ძეთ... სუ­ლი მე­კუ­მშ­ებ­ოდა, ალ­ბათ, ნე­ტა­რე­ბი­სგ­ან. ვფ­იქ­რო­ბდი, სულ ნუ­რა­ფე­რი გა­მო­ვა, პა­ტრ­ია­რქს „ბი­ბლ­იას“ ხომ ვუ­კი­თხ­ავ-მე­თქი. წი­ნა­და­დე­ბა-წი­ნა­და­დე­ბა ამ­იხ­სნა ყო­ვე­ლი თა­ვი, შუ­აღ­ამე გა­და­სუ­ლი იყო, რომ და­ვტ­ოვე, ყუ­რე­ბში მი­სი ხმა ჩა­მე­სმ­ოდა: „ღმ­ერ­თი თა­ვის რჩ­ეულ შვ­ილ­ებს უც­ხა­დე­ბს სა­იდ­უმ­ლოს, რო­მე­ლიც ძი­რი­თა­დად მო­მა­ვა­ლს ეხ­ ება...“ – გოგი ხარაბაძის წიგნიდან, „თამადა~. თა­მარ გო­ნგ­აძე გო­გი ხა­რა­ბა­ძემ „ბი­ბლ­იის“ პი­რვ­ელი სრ­ული აუ­დიო ვე­რს­ია ჩა­წე­რა, და­ბა­დე­ბი­დან - აპ­ოკ­ ალ­იფსის ჩა­თვ­ლით. პრ­ოე­ქტ­ის პრ­ოდ­იუ­სე­რე­ბი მე­რაბ სა­ნო­ძე, გი­ორ­გი ხა­რა­ბა­ძე (უმ­ცრ­ოსი) და თა­მარ ცა­გა­რე­იშ­ვი­ლი გა­ხლ­ავთ. ბუ­ნე­ბრ­ივ­ია, „ბი­ბლ­ია“ პა­ტრ­ია­ რქ­ის ლო­ცვა-კუ­რთ­ხე­ვი­თა და წი­ნა­მძ­ღვ­რო­ბით ჩა­იწ­ერა. გო­გი ხა­რა­ბა­ძე თი­თქ­მის ყო­ველ კვ­ირა და­დი­ოდა პა­ტრ­ია­რქ­თან, ხშ­ირ­ად ეს­აუ­ბრ­ებ­ოდა უწ­მი­ნდ­ესს, ლო­ ცვა-კუ­რთ­ხე­ვას იღ­ებ­და. მა­ქს­იმ­ ალ­ურ­ად ემ­ზა­დე­ბო­და ამ პრ­ოე­ ქტ­ის­თვ­ის. უზ­არ­მა­ზა­რი შრ­ომა ჩა­დო, რომ მა­ღალ დო­ნე­ზე შე­სრ­ ულ­ებ­ულ­იყო. პრ­ოტ­ოპ­რე­სვ­იტ­ერ­მა, მა­მა გი­ორ­გი ზვ­ია­და­ძემ თა­მარ ცა­გა­ რე­იშ­ვი­ლს და გი­ორ­გი ხა­რა­ბა­ძეს თე­ოლ­ოგი გი­ორ­გი გვ­ას­ალ­ია მი­ ამ­აგ­რა, რომ „ბი­ბლ­ია­ზე“ ემ­უშ­ ავ­ათ. ტე­ქს­ტზე მუ­შა­ობ­ამ 11 თვე წა­იღო. თა­მარ ცა­გა­რე­იშ­ვი­ლი: „არ­ ან­ორ­მა­ლუ­რი ძა­ლი­სხ­მე­ვა იყო სა­ჭი­რო იმ­ის­თვ­ის, რომ ახ­ალ­გა­ ზრ­დე­ბს თა­ნა­მე­დრ­ოვე, მა­თთ­ ვის გა­სა­გებ ე ნ­ა ზ ე მო­ე ს­

გოგი ხარაბაძე

4

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

მი­ნათ „ბი­ბლ­ია“. ეს იმ­ას არ ნი­შნ­ ავს, რომ ტე­ქს­ტში ვი­ნმე ჩა­ერ­ია, მა­გრ­ამ გა­რკ­ვე­ულ­წი­ლად მი­სი ად­აპ­ტა­ცია მო­ხდა. გო­გი ხა­რა­ბა­ ძემ, ად­ამ­იდ­ან ქრ­ის­ტეს აღ­დგ­ომ­ ამ­დე, ყვ­ელა წი­ნა­სწ­არ­მე­ტყ­ვე­ლი და გმ­ირი გა­აც­ოც­ხლა. ჩე­მთ­ვის ეს დი­დი პე­რფ­ორ­მა­ნს­ის ყუ­რე­ბა იყო, მი­სი ჩა­წე­რა ჯა­დო­სნ­ური რამ. შა­ბა­თს სა­ნოს სტ­უდ­ია­ში 12 სა­ათ­ზე შე­დი­ოდა და ჩა­წე­რა შეუსვენებლად, ორი-სა­მი სა­ათი გრ­ძე­ლდ­ებ­ოდა. შე­დი­ოდა თა­ნა­ მე­დრ­ოვე ად­ამ­ია­ნი და ჩა­წე­რის დრ­ოს მი­სტ­იფ­იკ­აც­ია ხდ­ებ­ოდა. უც­ებ ძვ­ელ აღ­თქ­მა­ში ხვ­დე­ბო­ დი... ჭა­ბუა ამ­ირ­ეჯ­იბ­მა ამ პრ­ოე­ ქტს „ხმა მო­მა­ვა­ლში“ უწ­ოდა. ის­ეთი სი­ღრ­მის ტე­ქს­ტი და სა­ თქ­მე­ლია ამ­ეტ­ყვ­ელ­ებ­ული, რომ ყვ­ელა დრ­ოს გა­უძ­ლე­ბს. ასე მგ­ ონ­ია, ამ­ის მო­მრ­ევი ნა­კლ­ებ­ად გა­მო­ჩნ­დე­ბა. ეს არ არ­ის მს­ახ­ იო­ბის ჩა­წე­რი­ლი, ეს ღვ­აწ­ლია. მი­სი ენ­ერ­გე­ტი­კის, შე­მა­რთ­ებ­ის, ჟი­ნის და ნი­ჭის ად­ამ­ია­ნე­ბი - მო­ ღვ­აწ­ეო­ბენ. პა­ტრ­ია­რქ­მა ორ­წლ­ ია­ნი ნა­შრ­ომი 2009 წლ­ის 1 მა­ისს ჩა­იბ­არა~. „დღ­ევ­ან­დე­ლი დღე არ­ის ის­ ტო­რი­ული ჩვ­ენ­თვ­ის, სა­ქა­რთ­ ვე­ლო­სთ­ვის, ეკ­ლე­სი­ის­თვ­ის... ბი­ბლ­იის ამ სა­ხით მო­ტა­ნა ხა­ლხ­ თან, დი­დი ხნ­ის ოც­ნე­ბა იყო. ბი­ ბლ­ია არ­ის სა­ოც­რე­ბა, რო­მე­ლს­ აც ბო­ლო­მდე ვე­რა­სდ­როს ჩა­სწ­ ვდ­ება ად­ამ­ია­ნის გო­ნე­ბა. რა­ მდ­ენ­ჯე­რაც წა­იკ­ით­ხა­ვთ, იმ­ დე­ნჯ­ერ ახ­ალ იდ­ეე­ბს, ახ­ალ აზ­რე­ბს აღ­მო­აჩ­ენთ მა­სში. ბი­ბლ­ია არ­ის პა­სუ­ხი ჩვ­ ენი მრ­ავ­ალი კი­თხ­ვი­სა. მა­დლ­ობა ბა­ტონ გო­გი ხა­რა­ბა­ძეს დი­დი შრ­ომ­ ის­თვ­ის, და ჯგ­უფს, რო­ მე­ლიც მო­ნა­წი­ლე­ობ­და

ბი­ბლ­იის ჩა­ნა­წე­რის შე­ქმ­ნა­ში. ეს სა­უკ­უნ­ის პრ­ოე­ქტ­ია და მე ვფ­იქ­ რობ, ძა­ლი­ან და­ეხ­მა­რე­ბა ჩვ­ენს ხა­ლხს“- ამ­ონ­არ­იდი პა­ტრ­ია­რქ­ის მი­ერ წა­რმ­ოთ­ქმ­ული სი­ტყ­ვი­დან, ბი­ბლ­იის აუ­დიო ვე­რს­იის წა­რდ­ გე­ნა­ზე. სტ­ატ­იის წე­რი­სას გო­გი ხა­ რა­ბა­ძემ შე­მო­მი­თვ­ალა: თა­მარ, აი­ღე ხე­ლში ბი­ბლ­ია, შე­იგ­რძ­ენი მი­სი სი­მძ­იმე, მე­რე ბი­ბლ­იი­დან ერ­თი ფი­რფ­იტა მა­ინც მო­ის­მი­ ნე და რა ემ­ოც­იაც მა­სში ჩა­ვდე, უჩ­ემ­ოდ­აც მი­ხვ­დე­ბიო. მხ­ოლ­ ოდ და­ბა­დე­ბის და­სა­წყ­ისი მო­ვი­ სმ­ინე... გა­ნც­დი­ლის სი­ტყ­ვე­ბით გა­დმ­ოც­ემა მა­რთ­ლაც შე­უძ­ლე­ ბე­ლია... სი­ტყ­ვას არ ძა­ლუ­ძს იმ­ ხე­ლა ემ­ოც­იის და­ტე­ვა, რაც მის მო­ნა­თხ­რობ ბი­ბლ­იას მო­აქ­ვს. „ეს პრ­ოე­ქტი რომ და­კა­რგ­ულ­იყო, ამ ქვ­ეყ­ან­აში არ გა­ვჩ­ერ­დე­ბო­დი“ აუ­დიო ვე­რს­ია 48-სა­ათ­ია­ნი ჩა­ნა­წე­რია. ორი წლ­ის ნა­შრ­ომი ერთ პა­ტა­რა ყუ­თში ჩა­ეტ­ია. სულ 51 კო­მპ­აქტ-დი­სკ­ია. ამ მო­ვლ­ ენ­ას და­ბრ­კო­ლე­ბე­ბის გა­რე­შე არ ჩა­უვ­ლია. სა­სწ­აუ­ლე­ბზე თა­ვად მო­ქმ­ედი გმ­ირ­ები გვიყვ­ებ­იან. სა­ნო: „რო­ ცა გო­ გი წე­ რს, მი­ სი ყუ­რე­ბა და სმ­ენა ერ­თი სი­ამ­ ოვ­ნე­ბაა, ცა­ლკე სპ­ექ­ტა­კლ­ია. უნ­და გე­ნა­ხათ, თე­თრ პე­რა­ნგ­ში, თე­თრი წვ­ერ­ით, თე­თრი თმ­ით... ჩა­წე­რის დრ­ოს ნელ-ნე­ლა შე­დი­ ოდა ემ­ოც­იე­ბში და ბო­ლოს ირ­ ეო­და, ყა­ლყ­ზე დგ­ებ­ოდა ეს თმ­ აც, პე­რა­ნგ­იც და მთ­ლი­ან­ად ეს კა­ცი. ყუ­რე­ბას რომ და­ვი­წყ­ებ­დი, ვე­ღარ ვუ­ძლ­ებ­დი, ვგ­იჟ­დე­ბო­დი და გა­რეთ გა­მო­ვდ­იო­დი. არ­ან­ ორ­მა­ლუ­რად დი­დი ენ­ერ­გი­ის პა­ ტრ­ონ­ია. ის სა­ქმე, რაც მან აწ­ია, ბა­რე ორ ახ­ალ­გა­ზრ­დას გა­უჭ­ირ­ დე­ბა. მო­ხვ­იდე, წა­იკ­ით­ხო - ასე არ არ­ის. მო­მზ­ად­ებ­ული უნ­და იყო ამ­ის­თვ­ის. მო­კლ­ედ, ეს უნ­და გა­კე­თე­ბუ­ლი­ყო. ოღ­ონდ არ ვი­ცი, ამ­ის შე­მდ­ეგ ამ­აზე დი­დი რა უნ­და გა­ვა­კე­თო. მთ­ლი­ან­ად შე­ვი­ცვ­ალე. რო­გო­ რც ჩე­მი მე­უღ­ლე და მე­გო­ბრ­ები ამ­ბო­ბენ, რა­ღაც სხ­ვა­ნა­ირი ვარ. იც­ით, რა­მდ­ენი ხე­ლის შე­შლა გვ­ ქო­ ნდა? ვა­ იმ­ ეეე... სულ აი, აქ, მხ­არ­ზე მე­ჯდა ეშ­მა­კი. პრ­ოე­ქტი რომ და­მთ­ავ­რდა და მი­სი გა­წმ­ენ­ და გვ­ინ­დო­და, სტ­უდ­იუ­რი მუ­შა­ ობა მი­დი­ოდა (პო­სტ­პრ­ოდ­უქ­ცი­ ის კე­თე­ბის დრ­ოს) აღ­მო­ვა­ჩი­ნეთ, რომ ფა­ილი სა­ერ­თოდ გა­ქრა. ეს ხმ­ის რე­ჟი­სო­რმა, დი­მა თე­იმ­ურ­ აზ­ოვ­მა მი­თხ­რა. პრ­ოე­ქტი არ­ სად იყო! დი­მას „ჰა­რდ დი­ სკ­ ზე“ ჰქ­ ონ­ და ასლი და იქ­აც აღ­არ იყო. მო­ვკ­ვდ­ ით, ვერ ვე­უბ­ნე­ბო­დით პა­რ ტ­ნ ი­ო რ­ე ბს.

20 დღე ვერ ვე­

კა­რე­ბო­დი, არც ირ­თვ­ებ­ოდა. მე­ რე ვი­ტყ­უე­ბო­დი, მო­დი ხომ არ გა­და­ვდ­ოთ და­მუ­შა­ვე­ბა-მე­თქი... „ჰა­რდ დი­სკი“ გა­სა­კე­თე­ბლ­ად რომ მი­ვი­ტა­ნე, შა­ნსი არ არ­ის, არ­აფ­ერი აღ­დგ­ებ­აო, მი­თხ­რეს. ერ­თხ­ელ­აც, ღა­მით შე­ვი­არე სტ­ უდ­ია­ში, ჩა­ვრ­თე და ჩა­ირ­თო! ათი ასლი გა­ვა­კე­თე და სე­იფ­ში შე­ვი­ ნა­ხე. მე­რე ფა­ილ­ები ში­გა­და­შიგ იკ­არ­გე­ბო­და, ზო­გი ისე არ ჟღ­

ჩა­სა­დე­ბი ყუ­თე­ბი ვე­რა და ვერ და­მზ­ად­და. ბო­ლოს ხის ყუ­თე­ბი გა­და­ვწ­ყვ­იტ­ეთ. უზ­უს­ტეს და­ზგ­ აზე იჭ­რე­ბო­და, მა­გრ­ამ იმ 500დან ორი ერ­თნ­აი­რი ყუ­თი ვერ ვნ­ახ­ეთ. ან მი­ლი­მე­ტრ­ით დი­დი იყო, ან პა­ტა­რა. პე­რს­ონ­ალი თვ­ ით­ონ გი­ჟდ­ებ­ოდა. ამ ყუ­თს ახ­ლა ბო­ლნ­ური ჯვ­არი აქ­ვს ზე­მოთ გა­ მო­სა­ხუ­ლი. მა­ინც არ გა­ვტ­ყდ­ით და ბო­ლო­მდე მი­ვი­ყვ­ან­ეთ სა­ქმე. სა­ბა­ვშ­ვო ბი­ბლ­იის გა­კე­თე­ბის იდ­ეაც გვ­აქ­ვს. ბე­ვრი რა­მეა მო­ სა­სწ­რე­ბი, უნ­და მო­ვა­სწ­როთ.“ სა­ჩუ­ქრ­ად ბი­ბლ­იას სა­სა­ჩუ­ქრ­ედ ყი­დუ­ ლო­ბენ, ნი­შნ­ობ­ებ­ზე, ქო­რწ­ილ­ებ­ ში ძვ­ირ­ფას და ღი­რე­ბულ სა­მა­ხს­ ოვ­რო სა­ჩუ­ქრ­ად. გო­გი ხა­რა­ბა­ძე­ სთ­ან ერთ ბი­ზნ­ეს­მე­ნს და­ურ­ეკ­

ერ­და, რო­გო­რც უნ­და აჟ­ღე­რე­ ბუ­ლი­ყო. ამ­ის თა­ვი­დან ჩა­წე­რა წა­რმ­ოუ­დგ­ენ­ელი იყო. არა მგ­ონ­ ია, გო­გის ეს თა­ვი­დან ჩა­ეწ­ერა. ავს და უთ­ქვ­ამს, ვი­ყი­დე ბი­ბლ­ია რომ და­კა­რგ­ულ­იყო, ალ­ბათ, მე და რა­ჭი­სკ­ენ მი­მა­ვა­ლი, გზ­ად ამ ქვ­ეყ­ან­აში არ გა­ვჩ­ერ­დე­ბო­დი, ვუ­სმ­ენ­დი. სხ­ვა კა­ცი მი­ვდ­იო­დი ან სა­ერ­თოდ მა­რტო ვი­ქნ­ებ­ოდი და სო­ფე­ლში სულ სხ­ვა ად­ამ­ია­ნი მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა. ამ პრ­ოე­ქტს ჩა­ვე­დიო. იქ დი­სკ­ები ხმ­ამ­აღ­ლა რომ ვა­კე­თე­ბდ­ით, ძა­ლი­ან დი­დი ჩა­ურ­თა­ვს, მთ­ელი სო­ფლ­ის გა­სა­ კუ­რთ­ხე­ვა მი­ვი­ღეთ. რო­დე­საც გო­ნად. რა­ჭვ­ელ­ები გა­და­რე­ულ­ან და ბი­ბლ­იის დი­სკ­ებ­ის და­ტო­ პა­ტრ­ია­რქს ხვ­დე­ბი, თა­ვზე ვე­ბა უთ­ხო­ვი­ათ მი­სთ­ვის. ხე­ლს და­გა­დე­ბს, სხ­ვა­ თბ­ილ­ის­ში და­ბრ­უნ­ებ­ გან ხარ... სა­სწ­აუ­ლი ულ ბი­ზნ­ეს­მე­ნს მე­ორ­ აუ­რა აქ­ვს და უდ­იდ­ესი ედ უყ­იდ­ია ბი­ბლ­ია. სი­თბო მო­დის მი­სგ­ან. ახ­ლა ლა­ღად ვყ­ვე­ბი, თო­ რემ იმ დრ­ ოს მო­ ავ­არ­ია, აფეთქება ვკ­ვდი, ამ ქვ­ეყ­ან­აზე არ და ჰალუცინაცია ვი­ყა­ვი.

80 წლ­ის კო­მპ­ოზ­ ჩვ­ენ ქა­რხ­ანა გვ­აქ­ვს, სა­დაც დი­სკ­ზე მო­ხა­ტვა მი­ იტ­ორ­მა, ნო­დარ მა­მი­ სა­შვ­ილ­მა თა­ დის. ყვ­ელ­აფ­ერს ხა­ტა­ვდა ვის თა­ვზე და სა­ქმე ბი­ბლ­იის დი­ იწ­ვნ­ია იმ სკ­ებ­ის მო­ხა­ტვ­აზე უ ა­რ ყ ­ რომ მი­დგა, სა­ღე­ ო ფ­ი თ ი ბა­ვი არ ედ­ებ­ოდა. მე­რე დი­სკ­ებ­ის ძ ა­ლ ი ს თამარ ცაგარეიშვილი

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ტის წა­კი­თხ­ვა პა­ტრ­ია­რქ­მა შე­აძ­ლე­ბი­ნა­

ბრ­ძო­ლა და სა­სწ­აუ­ლე­ბი, რაც ბი­ბლ­იის ჩა­წე­რას ახ­ლდ­ა შე­მო­ტე­ვა, რო­მე­ლიც ბი­ბლ­იი­ სთ­ვის მუ­სი­კის წე­რის პრ­ოც­ეს­ში აფ­ერ­ხე­ბდა. ნო­დარ მა­მი­სა­შვ­ილი: „ბი­ბლ­ ია ისე ვი­ცი, რო­გო­რც შე­იძ­ლე­ბა ად­ამ­ია­ნმა იც­ოდ­ეს. ამ პრ­ოე­ქტ­ ში ჩე­მი ზა­რე­ბის (წმ­ინ­და სა­მე­ ბის ზა­რე­ბი აკ­უს­ტი­კუ­რად მი­სი და­პრ­ოე­ქტ­ებ­ულ­ია) მე­შვ­ეო­ბით მო­ვხ­ვდი. გა­რდა ამ­ისა, გო­გი ხა­ რა­ბა­ძემ იც­ოდა, რომ მე ბი­ბლ­ია ვი­ცო­დი. ბი­ბლ­იი­სთ­ვის მუ­სი­კის და­წე­რა იგ­ივ­ეა, მუ­სი­კი­სთ­ვის მუ­სი­კა და­წე­რო. ბი­ბლ­ია თა­ვად მუ­სი­კაა. ბი­ბლ­ია მა­რტო ქა­რთ­ ული არ არ­ის. მი­სთ­ვის უნ­და შე­მე­რჩ­ია ის მუ­სი­კა, რო­მე­ლიც მი­სი და­მწ­ერ­ლო­ბის დრ­ოს იყო. ეს წმ­ინ­და წი­გნი კი დი­დი ხა­ნი იწ­ერ­ებ­ოდა. მე ამ­აზე მთ­ელი ჩე­ მი ცხ­ოვ­რე­ბა ვმ­უშ­აო­ბდი. ყვ­ელა სხ­ვა­და­სხ­ვა რე­ლი­გი­ის ტა­ძრ­ის აკ­უს­ტი­კა მა­ინ­ტე­რე­სე­ბდა, გა­ ლო­ბა, რი­ტუ­ალ­ები. ვს­წა­ვლ­ობ­ დი ეგ­ვი­პტ­ურ, ჩი­ნურ, ინ­დურ, კა­თო­ლი­კურ გა­ლო­ბას. ეს მუ­ სი­კა მო­ზა­იკ­ას­ავ­ით ავ­კი­ნძე. მა­ სში შე­ვი­ტა­ნე უწ­მი­ნდ­ეს­ის რა­ მდ­ენ­იმე სა­გა­ლო­ბე­ლი და ის­ინი სხ­ვა­და­სხ­ვა ად­გი­ლას ჟღ­ერს. ამ ბი­ბლ­ია­ში არ არ­ის მხ­ოლ­ოდ ქა­რთ­ული მუ­სი­კა, მა­გრ­ამ მა­ ინც ქა­რთ­ულ­ია. ეს ხა­ზი ჩა­ვდე. იმ­იტ­ომ კი არა, რომ ქა­რთ­ვე­ლი ვარ და ემ­ოც­იი­დან გა­მო­მდ­ინ­არე და­ვწ­ერე ასე, მე­ცნ­იე­რუ­ლი კა­ ტე­გო­რი­ით­აც ვი­მო­ქმ­ედე. სა­ქა­რთ­ვე­ლოს გა­ნს­ აკ­უთ­რე­ბუ­ლი რო­ლი ჰქ­ონ­და ქრ­ის­ტი­ან­ ობ­აში. აქ შე­მო­დი­ ოდა სი­წმ­ინ­დე­ებ­ ის და­ცვ­ის უფ­რო ძლ­იე­რი ნა­კა­დი, ვი­ დრე ეს ძვ­ ელ ბი­ზა­ნტ­ია­ში იყო.

მერაბ სანოძე

მუ­ს ი­კ ას უფ­რ ო მა­ლ ე და­ვ წ­ ერ­დ ი, რომ არა უა­რ ყ­ო ფ­ი თი ძა­ლ ის წი­ნ ა­ღ ო­ბ ა. რო­დ ე­ს აც გა­ნ ს­ა კ­უ თ­რ ე­ბ ულ სა­ი დ­უ მ­ლ ოს უნ­დ ა ეზ­ი ა­რ ოს ად­ა მ­ი ა­ნ ი, მას ყო­ვ ე­ლ თ­ვ ის ეშ­ლ ე­ბ ა ხე­ლ ი. თა­ ვს­ხ მა წვ­ი მ­ა ში ტრ­ო ტ­უ ა­რ ზე მა­ ნქ­ა ნა შე­მ ო­ვ ა­რ და, და­მ ა­რ ტ­ყ ა და გა­ვ ფ­რ ი­ნ დი. სულ და­ვ ი­ლ ე­ წე. ბე­წ ვ­ზ ე გა­დ ა­ვ რ­ჩ ი. მა­რ ჯ­ ვე­ნ ა ხე­ლ ი ორ ად­გ ი­ლ ას მქ­ო ნ­ და მო­ტ ე­ხ ი­ლ ი, მა­რ ც­ხ ე­ნ ა­ზ ე კი ცე­რ ი. მა­ნ ქ­ა ნა გა­ი ქ­ც ა... ავ­ა რ­ ია­ზ ე თვ­ი თ­ო ნ წა­ვ ე­დ ი. იმ ად­ გი­ლ ას არ უნ­დ ა მი­ვ ს­უ ლ­ი ყ­ა ვი ტრ­ა ნ­ს პ­ო რ­ტ ი­ს თ­ვ ის და რა­ტ ომ მი­ვ ე­დ ი, მა­რ თ­ლ ა არ ვი­ც ი. მე­ რე აბ­ა ზ­ა ნ­ა ში `ბა­კ ი~ ამ­ი ფ­ე თ­ ქდა და ხე­ლ ი და­ვ ი­წ ვი, მე­ს ა­მ ე ხა­რ ი­ს ხ­ი ს და­მ წ­ვ რ­ო ბა მქ­ო ნ­დ ა, ხე­ლ ი ძლ­ი ვს გა­დ ა­მ ი­რ ჩ­ი ნ­ე ს. ვე­ლ ო­დ ი, მე­ს ა­მ ე რა უნ­დ ა ყო­ ფი­ლ ი­ყ ო. ერთ მშ­ვ ე­ნ ი­ე რ დღ­ ეს, კო­მ პ­ი უ­ტ ე­რ თ­ა ნ და­ვ ჯ­ე ქი. რომ უნ­დ ა შე­ე რ­თ დ­ე ს ხმ­ე ბი, ამ ხმ­ე ბ­ი ს შე­ე რ­თ ე­ბ ის ნა­ც ვ­ლ ად, უც­ე ბ გა­ი ს­მ ა ერ­თ ი რა­ღ ა­ც ა უბ­ე დ­უ რ­ე ბა. გა­ვ ჩ­ე რ­დ ი, ის­ი ც გა­ჩ ე­რ და, ჩა­ვ რ­თ ე, ის­ი ც აჰ­ ყვა და მღ­ე რ­ი ს. ვი­ფ ი­ქ რე, ჩე­მ ი სა­ქ მე კა­რ გ­ა დ არ არ­ი ს, გა­ვ რ­ ეკე-მე­თ ქი. და­ვ ი­წ ყე გა­ა ნ­ა ლ­ იზ­ე ბა, რა ცო­დ ვ­ე ბი მი­მ ი­ძ ღ­ვ ის ის­ე თი, რომ მე­ს ა­მ ე სა­ს ჯ­ე ლი გა­მ ო­მ ი­გ ზ­ა ვ­ნ ა უფ­ა ლ­მ ა. ას­პ რ­ ოც­ე ნ­ტ ი­ა ნი ჰა­ლ უ­ც ი­ნ ა­ც ია მე­ გო­ნ ა. გა­მ ო­ვ რ­თ ე კო­მ პ­ი უ­ტ ე­ რი, შუ­ქ ი და ის­ე ვ გა­ი ს­მ ა. ხმა უჯ­რ ი­დ ან მო­დ ი­ო და. გა­მ ო­ვ ა­ღ ე და იქ სა­ნ ოს ტე­ლ ე­ფ ო­ნ ი იდო. ჩე­მ თ­ა ნ და­რ ჩ­ე ნ­ო და და ზა­რ ად ჯგ­უ ფ „ფა­ი ას“ რა­ღ აც სი­მ ღ­ე რა ჰქ­ო ნ­დ ა და­ყ ე­ ნე­ბ უ­ლ ი. ამ­ი ტ­ყ და სი­ც ი­ ლი, მა­გ რ­ა მ ორი დღე მუ­ სი­კ ა ვე­ღ არ და­ვ წ­ე რე. იმ­ი ს გა­მ ო, რომ ღვ­თ ის შვ­ი ლ­ე ბი ვი­ყ ა­ვ ით, მა­ი ნც ვა­ჯ ო­ბ ეთ უა­

რყ­ო ფ­ი თი ენ­ე რ­გ ე­ტ ი­კ ის შე­მ ო­ სვ­ლ ას და ხე­ლ შ­ე შ­ლ ას. ის მა­ ინც შე­ს რ­უ ლ­დ ა. დაბადებას ად­ევს უძ­ვე­ლე­სი ბე­რძ­ნუ­ლი სა­გა­ლო­ბე­ლი, რო­მლ­ ის მო­ტი­ვე­ბი­სგ­ან გა­ვა­კე­თე მუ­ სი­კა. მუ­სი­კა ვთ­არ­გმ­ნე და სხ­ვა ემ­ოც­ია წა­მო­იღო. ძა­ლი­ან ბე­ვრი მუ­სი­კა შე­ვქ­მე­ნი. აღ­დგ­ომ­აში ცე­ცხ­ლის გა­დმ­ოს­ვლა მნ­იშ­ვნ­ ელ­ოვ­ანი სც­ენ­აა. იქ ამ დრ­ოს პი­ რვ­ელი არ­აბი ქრ­ის­ტი­ან­ები უნ­და იყ­ვნ­ენ, სხ­ვა ტი­პის მა­რთ­ლმ­ად­ იდ­ებ­ლე­ბი. ამ­იტ­ომ სი­ნთ­ეზ­ური მუ­სი­კა უნ­და შე­მე­ქმ­ნა, რაც ად­ ვი­ლი არ იყო. უფ­ლის კა­რნ­ახ­ით ვწ­ერ­დი. წე­რი­სას მნ­იშვ­ნე­ლო­ვა­ნი იყო თვ­ით­ონ გო­გი ხა­რა­ბა­ძე. ის შუ­ ალ­ედ­ურ­ად კი­თხ­ულ­ობს. ეს არც ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივი კი­თხ­ვაა და არც სა­მს­ახ­იო­ბო. სუ­ლი­ერ გა­ნც­და­ში შე­ვი­და და სუ­ლის კა­რნ­ახ­ით წა­ რმ­ოთ­ქვა მთ­ელი ბი­ბლ­ია. ჩვ­ენი დი­ალ­ოგი არ იყო დი­ალ­ოგი კო­ მპ­ოზ­იტორ­სა და ორ­ატ­ორს შო­ რის, ეს იყო ორი ად­ამ­ია­ნი, რო­ მე­ლიც ორი სხ­ვა­და­სხ­ვა შე­მო­ქმ­ ედ­ებ­ითი ხე­რხ­ით კი­თხ­ულ­ობს ერ­თსა და იმ­ავე ბი­ბლ­იას. ლო­ცვა, მხ­ოლ­ოდ ტე­ქს­ტის თქ­მა არ არ­ის. ეს არ­ის ის გა­ნც­ და, რო­მლ­ით­აც უნ­და შე­ხვ­იდე მუ­სი­კა­ში. მე მუ­სი­კა­სთ­ან ერ­ თად ვლ­ოც­ულ­ობ­დი. ას­ეთი მუ­სი­კა სწ­ორ­ედ ჭა­რმ­ აგ პე­რი­ოდ­ში უნ­და შე­ქმ­ნა.“ მუ­დმ­ივი შე­ხე­ბა ღვ­თის სიტყვა­სთ­ან ამ ხე­ლშ­ემ­შლ­ელ ძა­ლა­ ზე სა­უბ­რით იწ­ყე­ბს თა­ ვის კო­მე­ნტ­არს მა­მა გი­ ორ­გი ზვ­ია­და­ძე: „ ნ ე­ბ ი­ს მ­ი ე რ სა­ქმ­ეს, რო­მე­ ლიც მი­მა­

რთ­ულ­ია რწ­მე­ნის გა­ნმ­ტკ­იც­ებ­ ის­კენ, გა­რკ­ვე­ული და­ბრ­კო­ლე­ბა ახ­ლა­ვს. ეს კი უკ­ეთ­ური ძა­ლი­ სგ­ან მო­მდ­ინ­არ­ეა. სა­ბო­ლო­ოდ, იგი ღვ­თის შე­მწ­ეო­ბით გა­და­ილ­ ახ­ება. გო­გი ხა­რა­ბა­ძე დი­დი ხა­ ნი ფი­ქრ­ობ­და, რომ წმ­ინ­და წე­ რი­ლის სრ­ული აუ­დიო ვე­რს­ია ჩა­ეწ­ერა. ბუ­ნე­ბრ­ივ­ია, ძვ­ელი და ახ­ალი აღ­თქ­მის წი­გნ­ებ­ის ჩა­წე­ რა ასე იო­ლი არ არ­ის. ეკ­ლე­სი­ის წი­ნა­მძ­ღო­ლო­ბით შე­ირ­ჩა ის­ეთი წი­გნ­ები და მუ­ხლ­ები, სა­დაც ყვ­ ელ­აზე მე­ტად ვლ­ინ­დე­ბა რწ­მე­ ნის და სუ­ლი­ერი ცხ­ოვ­რე­ბის მნ­ იშ­ვნ­ელ­ობა. უმ­თა­ვრ­ესი ამ­ოც­ ან­აც ეს იყო. წმ­ინ­და წე­რი­ლის სი­ტყ­ვა, ად­ამ­ია­ნის სუ­ლი­სთ­ვის, მა­რად უკ­ვდ­ავი სა­ზრ­დოა. მი­სი ჩა­წე­რა დი­დი მო­ვლ­ენ­აა. ეს პა­ სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ობა ბო­ლო­მდე გა­ ცნ­ობ­იე­რე­ბუ­ლი ჰქ­ონ­და გო­გი ხა­რა­ბა­ძეს. წმ­ინ­და წე­რი­ლი ეკ­ლე­სი­აში მთ­ელი წლ­ის გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში იკ­ ით­ხე­ბა და მის მო­სმ­ენ­ას უშ­უა­ ლოდ ღვ­თი­სმ­სა­ხუ­რე­ბა­ზე დი­დი მნ­იშ­ვნ­ელ­ობა და გა­ნს­აკ­უთ­რე­ ბუ­ლი მა­დლი აქ­ვს. თა­ნა­მე­დრ­ ოვე პი­რო­ბე­ბში დრ­ოის დე­ფი­ ცი­ტი ბე­ვრ ად­ამ­ია­ნს აქ­ვს. ამ პროექტის მიზანდასახულობა იყო ის, რომ დახმარებოდა ადამიანს ეკლესიისკენ მიმავალ გზაზე. მას, ვი­ნც ბი­ბლ­იას კი­თხ­ულ­ობს, სწ­ორ­ად უნ­და ეს­მო­დეს მნ­იშ­ვნ­ ელ­ობა და სი­ღრ­მი­სე­ულ­ ად შე­ეძ­ლოს

ნოდარ მამისაშვილი

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

იმ­ის მი­წო­დე­ბა, რაც ბი­ბლ­ია­შია. ავ­იღ­ოთ წმ­ინ­და ეს­აია წი­ნა­სწ­არ­ მე­ტყ­ვე­ლის სი­ტყ­ვე­ბი: „გა­ნი­წმ­ინ­ დე­ნით, გა­ნი­ბა­ნე­ნით, მო­ის­პეთ უკ­ ეთ­ურ­ებ­ანი სუ­ლთ­აგ­ან თქ­ვე­ნთა. ის­წა­ვლ­ეთ კე­თი­ლის ქმ­ნა“. რო­ცა ამ სი­ტყ­ვე­ბს ის­მენ, ვი­ნც მო­რწ­ მუ­ნეა, კი­დევ უფ­რო გა­ნმ­ტკ­იც­დე­ ბა რწ­მე­ნა­ში. ხო­ლო ის ადამიანი, ვინც ჯერ კიდევ არ მისულა ეკლესიის მაცხოვნებელ წიაღში, მის აუცილებლობას შეიცნობს. სრ­ულ­იად სა­ქა­რთ­ვე­ლოს კა­თო­ ლი­კოს-პა­ტრ­ია­რქ­ის უდ­იდ­ესი ღვ­ აწ­ლია ის, რომ სუ­ლი­ერ­ება და რწ­ მე­ნა აა­ღო­რძ­ინა ჩვ­ენს ქვ­ეყ­ან­აში“. და­ბო­ლოს „არა, გე­ნი­ალ­ური წი­გნ­ია! ამ­ოუ­წუ­რა­ვი! სწ­ორ­ია ის ბა­ ნა­ლუ­რი ნა­თქ­ვა­მი, რა­მდ­ენ­ ჯე­რაც წა­იკ­ით­ხავ, იმ­დე­ნჯ­ერ ახ­ალს აღ­მო­აჩ­ენო ბი­ბლ­ია­ში! ვი­ცით, ბე­ვრი რა­მე ვი­ცით, წა­გვ­იკ­ით­ხა­ვს, გვ­ინ­ახ­ავს, გა­ გვ­იგ­ია მო­სე­ზე. მი­სი და მი­სი ხა­ლხ­ის ორ­მო­ცწ­ლი­ანი გზა აღ­თქ­მუ­ლი ქვ­ეყ­ნი­სკ­ენ, სი­მბ­ ოლ­ოდ­აა ქც­ეუ­ლი... ნე­ტა, რო­ გო­რი იყო გა­რე­გნ­ობ­ით? შე­იძ­ ლე­ბა ძა­ლი­ან და­ბა­ლი ყო­ფი­ ლი­ყო, შე­უხ­ედ­ავი? როგ­ორი ხმა ჰქ­ონ­და? ნე­ტა რო­გორ გა­ მო­იყ­ურ­ებ­ოდა მა­შინ 40 წლ­ის კა­ცი? ამ­აზე ხომ აუ­ცი­ლე­ბლ­ ად ფი­ქრ­ობ, რო­ცა მო­სეს შე­ ნე­ულ პო­რტ­რე­ტს ჰქ­მნი. ჩე­მთ­ვის მე­ცი­ნე­ბა, ქა­ლე­ ბს, რო­გორ და­ბე­ჯი­თე­ბით, ამ­ ავე დრ­ოს ლა­ღად შე­უძ­ლი­ათ რა­ღა­ცის მტ­კი­ცე­ბა... მა­გა­ ლი­ თად, იმ­ ის, რომ მე მო­ სეს ვგ­ავ­არ. პი­რვ­ელ­ად ეს იმ­დე­ნი ხნ­ის წინ მი­თხ­რეს, მა­რთ­ლა სა­სა­ცი­ლოდ და უც­ნა­ურ­ად მე­ჩვ­ენა. 30 წლ­ის­აც არ ვი­ქნ­ ებ­ოდი მა­შინ... თა­ნაც არ­გე­ნტ­ ინ­ელი იყო ის ქა­ლი, სულ სხ­ვა კუ­ლტ­ურ­ის ნა­ყო­ფი...“- გო­გი ხა­რა­ბა­ძე.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

5

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ბე­რი ილ­ია – პი­რვ­ელ­ად „პრ­აი­მტ­აი­მში“

სა­კა­ვშ­ირო სკ­ან­და­ლი­დან ბე­რო­ბა­მდე თა­მარ გო­რთ­ამ­აშ­ვი­ლი

ერ­ის­კა­ცო­ბა­ ში ის სა­ნდ­რო კა­ვს­აძე იყო, დღ­ეს ბე­რი ილ­იაა. ერ­ის­ კა­ცო­ბა­ში – სა­ხე­ლმ­წი­ფო მო­ხე­ლე, დღ­ეს – ღვ­თის მს­ ახ­ურ­ია. სპ­ორ­ტს­მე­ნი, ცე­კას ინ­სტ­ რუ­ქტ­ორი, გო­რის რა­იკ­ ომ­ის პი­რვ­ელი მდ­ივ­ანი, 7 წე­ლი ში­ნა­გან სა­ქმ­ეთა მი­ნი­სტ­რის მო­ად­გი­ლე, წო­დე­ბით გე­ნე­რა­ლი, ცე­ ნტ­რა­ლუ­რი კო­მი­ტე­ტის გა­ნყ­ოფ­ილ­ებ­ის გა­მგე, მთ­ავ­არი სა­ხე­ლმ­წი­ფო არ­ბი­ტრი, დე­პუ­ტა­ტი, ვი­ ცე-პრ­ემ­იე­რი და პრ­ივ­ ატ­იზ­აც­იის მი­ნი­სტ­რი, ად­ამ­ია­ნის უფ­ლე­ბა­თა და ერ­ოვ­ნე­ბა­თა შო­რის ურ­ თი­ერ­თო­ბე­ბის კო­მი­ტე­ ტის თა­ვმ­ჯდ­ომ­არე – ეს იმ რე­გა­ლი­ათა არ­ას­რუ­ლი ჩა­მო­ნა­თვ­ალ­ია, რო­მე­ლიც ბერ ილ­იას დღ­ეს უკ­ვე უკ­ ან აქ­ვს მო­ტო­ვე­ბუ­ლი, წინ მხ­ოლ­ოდ უფ­ალი და სი­ყვ­ არ­ულ­ია, რო­მე­ლს­აც მან მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა მი­უძ­ღვ­ ნა, სი­ყვ­არ­ული, რო­მე­ლიც და­კა­რგა მე­უღ­ლის გა­რდ­ აც­ვა­ლე­ბა­სთ­ან ერ­თად და ახ­ლა მა­სთ­ან შე­სა­ხვ­ედ­რა­ დაც ემ­ზა­დე­ბა. ვფ­იქ­რო­ბდი, რო­გორ და­ მე­წყო სა­უბ­არი ბე­რთ­ან მის წა­რს­ულ­ზე, თუ­მცა ეს და­ბრ­კო­ლე­ბა თა­ვა­დვე მო­მი­ხს­ნა... ბე­რი ილ­ია, ხი­ ლი­ან­ზე, წმ­ინ­და ბა­რბ­არ­ეს სა­ხე­ლო­ბის მა­მა­თა მო­ნა­ სტ­ერ­ში ვნ­ახე. ინ­ტე­რვ­იუ­ ზე ვერ და­ვი­თა­ნხ­მე, მი­თხ­ რა: მხ­ოლ­ოდ ვი­სა­უბ­როთ და ყვ­ელ­აფ­ერს მო­გი­ყვ­ები, რა იყო, რა არ­ის და სა­ით მი­ვდ­ივ­არო. რაც იყო

და­ტვ­ირ­თუ­ლი ცხ­ოვ­რე­ბა მქ­ ონ­და, და­დე­ბი­თიც ბე­ვრი იყო და უა­რყ­ოფ­ით­იცო, – მი­თხ­რა. იქ­ვე ბო­დი­ში მო­მი­ხა­და, ინ­ტე­რვ­იუს ვერ გა­ძლ­ევ და ეს სა­უბ­არ­იც ჟუ­რნ­ალ­ ის­ტთ­ან რა­ღაც პე­რი­ოდ­ის გა­ნმ­ავ­ ლო­ბა­ში ბო­ლო იქ­ნე­ბაო. მი­ზე­ზი ამ­იხ­სნა: „ბე­რო­ბას ბე­ვრი რამ მო­ სდ­ევს, რო­მე­ლიც აქ­ამ­დე არ ვი­ ცო­დი. რაც მთ­ავ­არ­ია, ბე­რო­ბას არ უხ­დე­ბა სი­ტყ­ვა­მრ­ავ­ლო­ბა, ად­ამ­ია­ ნე­ბი­სა და მო­ვლ­ენ­ებ­ის გა­ნს­ჯა, სა­ ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აქ­ტი­ვო­ბა“. მი­სი დი­დი ბა­ბუა მღ­ვდ­ელი ყო­ ფი­ლა, თა­ვად, ის­ევე რო­გო­რც მთ­

6

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

ხუ­შტი ჯა­ფა­რი­ძემ მო­ამ­ზა­და... კი­დევ ერ­თი სა­ინ­ტე­რე­სო დე­ტა­ ლი: ში­ნა­გან სა­ქმ­ეთა მი­ნი­სტ­რის მო­ად­გი­ლე კა­ვს­აძე სპ­ეც­ოპ­ერ­აც­ ია­ზე უი­არ­აღ­ოდ მი­დი­ოდა. ია­რა­ღს სპ­ეც­ია­ლუ­რად სე­იფ­ში კე­ტა­ვდა და ში­შვ­ელი ხე­ლე­ბით გა­დი­ოდა, მს­ხვ­ ერ­პლი არც ერ­თი მხ­რი­დან არ უნ­ და და­ეშ­ვა... არ ამ­ბო­ბს, რომ მძ­იმე ცხ­ოვ­რე­ ბა გა­ნვ­ლო. უბ­რა­ლოდ, ახ­ალ­გა­ ზრ­დო­ბი­დან მო­უწ­ია ხე­ლი­სუ­ფლ­ ებ­ის მა­ღალ სა­ფე­ხუ­რზე ყო­ფნა, რა­მაც დი­დი პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ობა და­აკ­ის­რა. უკ­ან რომ იხ­ედ­ება, მა­ სზე ცო­დვ­ილი ამ ქვ­ეყ­ნად არ­ავ­ინ ჰგ­ონ­ია, თუ­მცა მა­შინ, რო­დე­საც და­ნა­შა­ულს ებ­რძ­ოდა, სხ­ვა­ნა­ირ­ად ფი­ქრ­ობ­და, დღ­ეს აზ­რი შე­ეც­ვა­ლა, ად­ამ­ია­ნე­ბს კი არ უნ­და ებ­ რძ­ოლო, თა­ვად მო­ვლ­ენა უნ­და აღ­მო­ფხ­ვრ­აო, ის მა­ ხვ­ილი კი ად­ამ­ია­ნის წი­ნა­ აღ­მდ­ეგ იყო მი­მა­რთ­ული. ალ­ბათ, ამ­ას გუ­ლი­სხ­მო­ ბდა, რო­დე­საც ცო­დვ­ებ­ზე სა­უბ­რო­ბდა. პი­რვ­ელი სრ­ული აღ­ სა­რე­ბა მა­რტ­ყო­ფში თქ­ვა. ცუ­დად გა­მხ­და­რა, რა­მდ­ ენი ცუ­დი გა­მი­კე­თე­ბი­აო. მა­ნა­მდე მო­ძღ­ვა­რი არ ჰყ­ ოლ­ია, ორ­მო­ცს­გა­და­ცი­ ლე­ბუ­ლი მე­უღ­ლემ „მო­აქ­ ცია“. მა­შინ ცე­ნტ­რა­ლურ კო­მი­ტე­ტში გა­ნყ­ოფ­ილ­ებ­ ის გა­მგე იყო. მა­მა რო­სტ­ომი (რო­სტ­ ომ ლო­რთ­ქი­ფა­ნი­ძე) იყო პი­რვ­ელი, ვი­ნც და­ეხ­მა­რა. ყო­ვე­ ლთ­ვის კა­რგ­ად იხ­სე­ნე­ბს, იმ­იტ­ომ რომ მან სი­რთ­ულ­ეე­ბი შე­უმ­სუ­ბუ­ ქა. არ­ას­ოდ­ეს და­ავ­იწ­ყდ­ება მა­მა იო­ანე (ოქ­რო­პი­რი­ძე), მა­მა ბე­ნი­ამ­ ინი (მა­რტ­ყო­ფის ღვ­თა­ებ­ის მო­ნა­ სტ­რის წი­ნა­მძ­ღვ­არი), მა­მა ელ­ისე, რო­მე­ლმ­აც არა მა­რტო მო­ძღ­ვრ­ ობას, არ­ამ­ედ ქრ­ის­ტი­ან­ული ძმ­ ობ­ისა და სი­ყვ­არ­ულ­ის გრ­ძნ­ობ­ას აზ­ია­რა. ყვ­ელა მა­თგ­ანს ბე­რი ილ­ია სა­კუ­თარ მო­ძღ­ვრ­ებ­ად მი­იჩ­ნე­ვს.

მო­რწ­მუ­ნე კო­მუ­ნი­სტ­ურ პა­რტ­ია­ში

ელი მი­სი თა­ობა, რე­ლი­გი­ის­გან შო­ რს იყო. ვე­ რც დღ­ ეს ხს­ ნის ბო­ ლო­მდე, რამ გა­ნა­პი­რო­ბა მი­სი დღ­ ევ­ან­დე­ლი მდ­გო­მა­რე­ობა. ამ­ბო­ბს, რომ უფ­ალი წყ­ვე­ტს იმ სა­კი­თხ­ებს, რო­მე­ლს­აც ად­ამ­ია­ნის გო­ნე­ბა ვერ სწ­ვდ­ება. ის კო­მუ­ნი­სტ­ური პა­რტ­იის წე­ ვრი, მა­ში­ნდ­ელი რე­ჟი­მის შვ­ილი იყო. წა­რმ­ატ­ებ­ულ კა­რი­ერ­ას იკ­ეთ­ ებ­და. რო­გო­რც მი­თხ­რა, პა­რტ­ია­ში კო­რუ­ფც­ია­სთ­ან სა­ბრ­ძო­ლვ­ელ­ად შე­ვი­და.

19 წლ­ისა სა­მხ­ედ­რო სა­ვა­ლდ­ ებ­ულო სა­მს­ახ­ურ­ში გა­იწ­ვი­ეს. აკ­ ად­ემ­იუ­რი ნი­ჩბ­ოს­ნო­ბის ნა­კრ­ებ­ის წე­ვრი იყო. სა­ბჭ­ოთა კა­ვშ­ირ­ის პი­ რვ­ელ­ობა ახ­ლო­ვდ­ებ­ოდა და რე­სპ­ უბ­ლი­კა­ში და­ტო­ვეს. ში­ნა­გან სა­ქმ­ეთა მი­ნი­სტ­რის მო­ ად­გი­ლედ 32 წლ­ის ას­აკ­ში გა­და­იყ­ ვა­ნეს, 36 წლ­ისა კი უკ­ვე გე­ნე­რა­ლი იყო, ყვ­ელ­აზე ახ­ალ­გა­ზრ­და გე­ნე­ რა­ლი მთ­ელ სა­ბჭ­ოთა კა­ვშ­ირ­ში, სა­კა­ვშ­ირო მი­ნი­სტ­რმა დე­პე­შით აც­ნო­ბა ამ­ის შე­სა­ხებ... ამ­ბო­ბს, რომ ურ­წმ­უნო სა­ზო­გა­ დო­ებ­აში გა­იზ­არ­და და თა­ვა­დაც, რო­დე­საც ახ­ალ­გა­ზრ­და იყო, ვე­რა­ სო­დეს წა­რმ­ოი­დგ­ენ­და, თუ ბე­რად აღ­იკ­ვე­ცე­ბო­და. ია­რა­ღი არ­ას­ოდ­ ეს გა­მო­უყ­ენ­ებ­ია. აფ­რა­სი­ძე­ებ­ის გა­ხმ­აუ­რე­ბუ­ლი ამ­ბა­ვი მო­მი­ყვა, სვ­ან­ეთ­ში გა­ქც­ეუ­ლი, 20 წლ­ის ძე­ ბნ­ილ­ის და­კა­ვე­ბის ოპ­ერ­აც­ია და­ უგ­ეგ­მა­ვს 1980 წე­ლს. ოლ­იმ­პი­ური თა­მა­შე­ბი იწ­ყე­ბო­და და და­ვა­ლე­ბა მი­უღ­იათ: „არც ერ­თი ძე­ბნ­ილი, პი­ რდ­აპ­ირ ლი­კვ­იდ­აც­ია მო­ხდ­ესო“. პი­რვ­ელი ოპ­ერ­აც­ია რომ ჩა­ატ­არ­ეს,

60 კა­ცი წა­უყ­ვა­ნი­ათ მთ­აში, ტყეღრე უვ­ლი­ათ. ძე­ბნ­ილ­ის შვ­ილს გა­უგ­ია და მო­კლე გზ­ით გა­ქც­ევა გა­და­უწ­ყვ­ეტ­ია. ჩა­სა­ფრ­ება იყო გზ­ აზე. ჯგ­უფს მს­ოფ­ლიო ჩე­მპ­იო­ნი გი­ვი ყვ­არ­ელ­აშვ­ილი ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ ლო­ბდა. კა­ვს­აძ­ის­თვ­ის მო­უხ­სე­ნე­ ბია, შე­გვ­იძ­ლია, ლი­კვ­იდ­აც­ია მო­ ვა­ხდ­ინ­ოთო, მა­გრ­ამ მც­ირ­ეწ­ლო­ვან შვ­ილ­თან ერ­თად არ­ის და რო­გო­რც გვ­ეტ­ყვ­ით, ისე მო­ვი­ქც­ევ­ითო. მი­ ნი­სტ­რის მო­ად­გი­ლემ სრ­ოლ­აზე უა­რი თქ­ვა, ოპ­ერ­აც­ია ჩა­ვა­რდა. ამ­ის გა­მო ლა­მის თა­ნა­მდ­ებ­ობ­იდ­ ან მო­ხს­ნეს, თუ­მცა მე­ორე ჯე­რზე გა­უმ­არ­თლ­ათ. ძე­ბნ­ილ­თა შე­პყ­რო­ ბა კა­რგ­ად და­დგ­მუ­ლი სპ­ექ­ტა­კლ­ის მო­ქმ­ედ­ებ­ას და­ემ­სგ­ავ­სა, ოპ­ერ­აც­ია პრ­ოფ­ეს­იო­ნა­ლმა, პო­ლკ­ო­ვნ­იკ­მა ვა­

ცე­კა­ში ბო­ლო ყრ­ილ­ობა რომ იყო, დე­ლე­გა­ტე­ბის ერ­თმა ჯგ­უფ­მა სთ­ხო­ვა, პი­რვ­ელ მდ­ივ­ნო­ბა­ზე და­ თ­ან­ხმ­ებ­ულ­იყო. მა­შინ სა­ნდ­რო კა­ ვს­აძ­ემ ერ­თი პი­რო­ბა წა­მო­აყ­ენა: იმ შე­მთ­ხვ­ევ­აში იქ­ნე­ბო­და ხე­ლმ­ძღ­ვა­ ნე­ლი, თუ მი­იღ­ებ­დნ­ენ წი­ნა­და­დე­ ბას, რომ პა­რტ­იას ბო­დი­ში მო­ეხ­ადა რე­ლი­გი­ური ძა­ლა­დო­ბი­სთ­ვის. მა­ შინ იმ ყრ­ილ­ობ­აზე ამ­ხა­ნა­გი კა­ვს­ აძე მკ­აც­რად გა­აკ­რი­ტი­კეს, ღმ­ერ­ თი­სთ­ვის ბო­დი­შის მო­ხდა რო­გორ მო­ით­ხო­ვაო. თუ­მცა მე­უღ­ლემ შე­ძლო ის, რომ პა­რტ­იუ­ლმა კა­ვს­აძ­ემ აღ­სა­რე­ბა თქ­ვა. ზო­და­გად, მე­უღ­ლეს სა­ნდ­რო კა­ვს­აძ­ის ცხ­ოვ­რე­ბა­ში ყვ­ელ­აზე დი­ დი ად­გი­ლი ეჭ­ირა. ბე­რო­ბა სწ­ორ­ედ მე­უღ­ლის გა­რდ­აც­ვა­ლე­ბის შე­მდ­ეგ გა­და­წყ­ვი­ტა, რა­დგ­ან იგ­რძ­ნო, რომ რა­ღაც ძა­ლი­ან დი­დი გა­ტყ­და ცხ­ ოვ­რე­ბა­სა და სა­ზო­გა­დო­ებ­აში, სა­

სანდრო კავსაძე, ევგენი აფრასიძე, პოლკოვნიკი ჯაფარიძე და ოპერაციის მონაწილე

დაც ის­ინი ორ­ნი ცხ­ოვ­რო­ბდ­ნენ, სა­დაც მათ თა­ვი­სი სა­მყ­არო ჰქ­ ონ­დათ. ყვ­ელ­გან თან და­ჰყ­ავ­და. ად­ამ­ია­ნის უფ­ლე­ბა­თა და­ცვ­ის კო­მი­ტე­ტი რომ ჩა­მო­აყ­ალ­იბა, სა­ინ­ფო­რმ­აც­იო სა­მს­ახ­ურ­ის ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლად და­ნი­შნა. რო­ დე­საც შა­ბათ-კვ­ირ­ას სა­პა­ტი­ მრ­ოე­ბში ტუ­სა­ღე­ბს ხვ­დე­ბო­და, გუ­ლი­კო თან მი­ჰყ­ავ­და. უკ­ვი­ რდ­ათ, ცო­ლს რომ და­ატ­არ­ებ­და ყვ­ელა შე­ხვ­ედ­რა­ზე, მას კი არ შე­ეძ­ლო მის გა­რე­შე, მი­იჩ­ნე­ვდა, რომ გუ­ლი­კო ყვ­ელა სი­ყა­ლბ­ეს ად­ვი­ლად შე­ნი­შნ­ავ­და, რა­დგ­ან თა­ვად იყო მა­რთ­ალი და კე­თი­ ლი. „რა­დგ­ან დი­დი სი­ყვ­არ­ული გვ­ქო­ნდა, სი­ყა­ლბე არ ჩა­ნდა, ამ­იტ­ომ იქ­აც მა­რთ­ალი იყო, იმ

ად­ამ­ია­ნე­ბთ­ან“, – ამ­ბო­ბს დღ­ეს ბე­რი ილ­ია. სხ­ვა­თა შო­რის, სა­ხა­ლხო და­ მც­ვე­ლის ინ­სტ­იტ­უტი სა­ქა­რთ­ ვე­ლო­ში სწ­ორ­ედ სა­ნდ­რო კა­ვს­ აძ­ის სა­ხე­ლს უკ­ავ­ში­რდ­ება. ეს მა­თი ინ­იც­ია­ტი­ვა იყო – ინ­სტ­ იტ­უტ­ის სა­ხე­ლი, `სა­ხა­ლხო და­ მც­ვე­ლი~ ეს­პა­ნუ­რი მო­დე­ლი­დან არ­ის გა­დმ­ოღ­ებ­ული.

1997 წე­ლს კა­ვს­აძ­ემ, ოჯ­ახ­ თან ერ­თად, სა­ქა­რთ­ვე­ლო და­ ტო­ვა, შვ­ეი­ცა­რი­აში წა­ვი­დნ­ენ, ჟე­ნე­ვა­ში სა­ქა­რთ­ვე­ლოს წა­რმ­ ომ­ად­გე­ნლ­ები იყ­ვნ­ენ. რო­გო­რც ჩა­ნს, სწ­ორ­ედ მა­შინ შე­ეყ­არა გუ­ ლი­კო დვ­ალს უკ­ურ­ნე­ბე­ლი სე­ ნი, მე­უღ­ლე თა­ვს ვერ პა­ტი­ობს, რომ მა­შინ ეს „გა­მო­ეპ­არა“.

სა­კა­ვშ­ირო სკ­ან­და­ლი

სა­ნდ­რო კა­ვს­აძ­ისა და გუ­ლი­ კო დვ­ალ­ის სი­ყვ­არ­ულ­ის ამ­ბა­ვი ორი ათ­ეუ­ლი წლ­ის წი­ნათ, ალ­ ბათ, ყვ­ელ­აზე გა­ხმ­აუ­რე­ბუ­ლი სკ­ან­და­ლი იყო თბ­ილ­ის­ში. მო­ სი­ყვ­არ­ულე წყ­ვი­ლის უკ­ან ორი და­ნგ­რე­ული ოჯ­ახი იდ­გა. 46 წლ­ის ას­აკ­ში სა­ნდ­რო კა­ვს­აძ­ემ ოჯ­ახი და­ტო­ვა და პი­რვ­ელ­ად და­იწ­ერა ჯვ­არი. ბე­რი ილ­ია ამ­ ბო­ბს, რომ მა­შინ მათ მთ­ელი სა­ მყ­არო და­უპ­ირ­ის­პი­რდ­ათ. გუ­ ლი­კო დვ­ალ­მა სი­ყვ­არ­ული ლე­ ქს­ებ­ში ჩა­დო, დღ­ეს მის ლე­ქს­ებს ბე­რი ილ­ია ინ­ახ­ავს: *** „ამ ქვ­ეყ­ნად შე­ნს მე­ტი არ­ავ­ინ არ მი­ნდა, უშ­ენ­ოდ სი­ცო­ცხ­ლე მტ­ვე­რი და ქა­რია“. *** „და დღ­ეს­აც მს­ხვ­ერ­პლს ით­ხო­ვს, ისე ვით ოდ­ეს­ღაც, უმ­სხ­ვე­რპ­ლოდ ვინ გა­ხს­ნა, კა­რე­ბი აღ­სა­ვლ­ის“. *** „სი­ყვ­არ­ულს ჩვ­ენ­სას ქა­რი­შხ­ლე­ბმა გა­და­უა­რეს, მა­გრ­ამ ღვ­არ­თქ­აფ­მა ცე­ცხ­ლო­ვა­ნმა ის ვერ მო­ცე­ლა, მჯ­ერა გა­უძ­ლე­ბს სი­ყვ­არ­ული წა­რღ­ვნ­ას უა­რე­სს, თუ ვე­ყო­ლე­ბით აღ­მს­არ­ებ­ლად, ერ­თგ­ულ მლ­ოც­ვე­ლად“. ***

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

შს მი­ნი­სტ­რის ყო­ფი­ლი მო­ად­გი­ლე ბე­რად EXCLUSIVE სი­ყვ­არ­ულ­მა აღ­იკ­ვე­ცა ის ტა­ძრ­ამ­დე მი­იყ­ვა­ნა

ამ ლე­ქს­ებ­ის კრ­ებ­ული 1989 წე­ლს გა­მო­იცა, მა­შინ გუ­ლი­კო დვ­ალ­მა არ იც­ოდა, რომ მათ სი­ყვ­არ­ულს წინ დი­ დი გა­მო­ცდა ელ­ოდა, თუ­მცა 23 წლ­ის სი­ყვ­არ­ულ­მა „წა­რღ­ვნ­ად“ მო­ვლ­ენ­ილ სი­კვ­დი­ლს­აც გა­უძ­ლო, და დღ­ეს მას მლ­ოც­ვე­ლად ბე­რი ილ­ია ჰყ­ავს. „ძა­ლი­ან რთ­ული იყო ამ გა­და­ წყ­ვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა, მა­გრ­ამ ტყ­უი­ლში ცხ­ოვ­რე­ბა – კი­დევ უფ­რო რთ­ული. 42 წლ­ის ვი­ყა­ ვი, რომ შე­მი­ყვ­არ­და. შე­იძ­ლე­ ბო­და სი­ყვ­არ­ულ­ზე უა­რის თქ­მა, მა­გრ­ამ ვერ შე­ვძ­ელი. ას­ეთი სი­ყვ­არ­ულ­ის ნა­ხვა, რო­გო­რიც გუ­ლი­კომ მო­მი­ ტა­ნა, შე­უძ­ლე­ბე­ლია. არ არ­ სე­ბო­ბს ას­ეთი სი­ყვ­არ­ული, არც გა­მი­გია, არც წა­მი­კი­თხ­ ავს“. სა­ერ­თო შვ­ილ­ები არ ჰყ­ოლ­ იათ, რა­დგ­ან ის­ინი ცხ­ოვ­რე­ბის და­სა­წყ­ის­ში­ვე ვერ შე­ხვ­დნ­ენ ერ­თმ­ან­ ეთს. ხშ­ირ­ად ამ­ბო­ბდ­ნენ, რომ მე­ორე ქო­რწ­ინ­ება ამ სი­ყვ­არ­ულ­ის სა­ფა­სუ­ რია. ეს მა­თთ­ვის სი­მძ­იმე იყო და ამ­ იტ­ომ შვ­ილ­ებ­სა და შვ­ილ­იშ­ვი­ლე­ბს ყო­ვე­ლთ­ვის ურ­ჩე­ვდა, რომ სწ­ორ­ედ ის­ეთი სი­ყვ­არ­ული ეპ­ოვ­ათ, რო­გო­ რიც მათ ჰქ­ონ­დათ. „ად­ამ­ია­ნე­ბი სი­ყვ­არ­ულ­ის­თვ­ის იბ­ად­ებ­იან და ყვ­ელ­აფ­ერი ღმ­ერ­თის სი­ყვ­არ­ულ­ის­კენ მი­დის. კა­ცის შე­მდ­ ეგ, ღმ­ერ­თი იძ­ულ­ებ­ული იყო, შე­ექ­ მნა ქა­ლი. ერ­თი­ან­ობა შე­ქმ­ნა ქა­ლი­სა და კა­ცის. და­სა­ბა­მი­დან ას­ეა, ქა­ლი კა­ცი­სკ­ენ მი­დის და კა­ცი – ქა­ლი­სკ­ ენ. თუ აღ­მო­აჩ­ენს თა­ვის ნე­კნს, ხომ კა­რგი... თა­ვის ნე­კნს 5-6 პრ­ოც­ენ­ტი თუ აღ­მო­აჩ­ენს ხო­ლმე ამ ქვ­ეყ­ან­აზე. ეს არ­ის ძა­ლი­ან დი­დი ბე­დნ­იე­რე­ბა. მე ჩე­მი ნე­კნი ვნ­ახე“. ფო­ტო რო­მე­ლზ­ეც ტყ­ვე­ობ­იდ­ან და­ხს­ნი­ლი სა­ნდ­რო კა­ვს­აძ­ის და გუ­ ლი­კო დვ­ალ­ის ემ­ოც­იუ­რი შე­ხვ­ედ­რაა აღ­ბე­ჭდ­ილი, პი­რვ­ელ­ად 1992 წე­ლს New York Times-ში გა­მო­ქვ­ეყ­ნდა, მე­ორ­ედ კი დღ­ეს იბ­ეჭ­დე­ბა – `პრ­ აი­მტ­აი­მში~. 1992 წე­ლს სა­ნდ­რო კა­ ვს­აძ­ეს ჩხ­ორ­ოწ­ყუ­ში ზვ­ია­დი­სტ­ები და­ეს­ხნ­ენ თა­ვს და 40 დღე ტყ­ვე­ობ­ აში ჰყ­ავ­დათ. გუ­ლი­კოს თა­ნა­დგ­ომ­ას ტყ­ვე­ობ­აშ­იც გრ­ძნ­ობ­და. უწ­მი­დე­სი და­სდ­გო­მი­ათ გვ­ერ­დში დრ­ოე­ბი­თი გა­ნშ­ორ­ებ­ის ჟა­მს. რო­დე­საც გუ­ლი­კო დვ­ალი გა­რდ­ აი­ცვ­ალა, წე­ლი­წად-ნა­ხე­ვრ­ის გა­ნმ­ ავ­ლო­ბა­ში, დღ­ეში ორ­ჯერ მი­დი­ოდა სა­ფლ­ავ­ზე. მი­დი­ოდა და ელ­აპ­არ­აკ­ ებ­ოდა. სა­ნამ ბე­რად აღ­კვ­ეც­ას გა­და­ წყ­ვე­ტდა, ჯერ მო­რჩ­ილი იყო მო­ნა­ სტ­ერ­ში. შე­მდ­ეგ შო­რს, მა­რტ­ყო­ფში, ამ­აღ­ლე­ბის მო­ნა­სტ­ერ­ში წა­სვ­ლა გა­ და­წყ­ვი­ტა. 2010 წლ­ის 20 სე­ქტ­ემ­ბე­ რს ბე­რად აღ­იკ­ვე­ცა. ამ­ბო­ბს, რომ იქ შე­იგ­რძ­ნო ჰა­რმ­ონ­ია, თი­თქ­ოს წრე შე­იკ­რაო. ად­რე თუ ხშ­ირ­ად და­დი­ოდა მე­უღ­ლის სა­ფლ­ავ­ზე, ეს სუ­რვ­ილი აღ­არ ჰქ­ონ­ია. „თი­თქ­ოს შე­ვე­რთ­დით და თი­თქ­ოს ერ­თად ვი­ყა­ვით უკ­ვე. მე ვფ­იქ­რობ, რომ მას მი­ვუ­ძღ­ვე­ნი სი­ყვ­არ­ული, სა­პა­სუ­ხო სი­ყვ­არ­ული გა­და­ვე­ცი, წა­ვი­და ის და ზე­მო­დან მი­ ყუ­რე­ბს. მი­სი ზე­მო­ქმ­ედ­ება აღ­არ არ­ ის, ჩე­მი პა­სუ­ხი ის არ­ის, რომ მე ის­ევ

ფო­ტო პი­რვ­ელ­ად 1992 წე­ ლს New York Times– ში გა­მო­ქვ­ეყ­ნდა, მე­ორ­ედ კი დღ­ეს იბ­ეჭ­დე­ბა – `პრ­ აი­მტ­აი­მში~

ის­ეთი ერ­თგ­ული ვარ, რო­გო­რიც ვი­ ყა­ვი. ვარ ბე­რი ღმ­ერ­თი­სა და მი­ სკ­ენ მი­ვდ­ივ­არ ის­ევ. ვე­მზ­ად­ები მა­სთ­ან შე­სა­ხვ­ედ­რად“.

ბე­რი ილ­იას შვ­ილი – მა­მა იო­ანე

ბე­რო­ბა­მდე სა­ნდ­რო კა­ ვს­აძ­ის ცხ­ოვ­რე­ბა­ში კი­დევ ერ­თი მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ანი ფა­ ქტი მო­ხდა. მი­სმა შვ­ილ­მა გა­და­წყ­ვი­ტა ბე­რად აღ­კვ­ეც­ ილ­იყო. მა­მა იო­ანე ბერ-მო­ ნა­ზო­ნია ლოს-ან­ჯე­ლე­სსა და სა­ნფ­რა­ნც­ის­კო­ში. ახ­ლა 34 წლ­ ის­აა, სა­მი წე­ლია, რაც წა­ვი­და. მა­ შინ გუ­ლი­კო დვ­ალი ცო­ცხ­ალი იყო. ერთ დღ­ეს სა­ნდ­რო კა­ვს­აძ­ეს­თან შვ­ ილი მი­ვი­და და უთ­ხრა: მა­მა, ეკ­ლე­ სი­აში მი­ვდ­ივ­არ და კუ­რთ­ხე­ვა მი­ნდა შე­ნგ­ანო. უწ­მი­ნდ­ესს უთ­ქვ­ამს, მა­მის კუ­თხ­ევ­აა სა­ჭი­როო. მა­მას უკ­ით­ხა­ვს, კუ­რთ­ხე­ვა რად გი­ნდ­აო? და პა­სუ­ხად მი­უღ­ია: ბე­რად უნ­და აღ­ვი­კვ­ეც­ოო. სა­ნდ­რო კა­ვს­აძ­ემ ვერ მი­იღო შვ­ ილ­ის ეს გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა. უფ­იქ­რია, მე­ორე ოჯ­ახი რომ მა­ქვს, ამ­ან გა­არ­ თუ­ლა ყვ­ელ­აფ­ერ­იო. უთ­ხო­ვია შვ­ილ­ ის­თვ­ის – და­თო ნუ ჩა­მა­ყე­ნებ ამ მდ­ გო­მა­რე­ობ­აში, მე რო­გორ შე­მი­ძლ­ია, ბე­რად გა­კუ­რთ­ხო, რას იტ­ყვ­ია­ნო... შვ­ილ­მა არ და­იშ­ალა... გუ­ლი­კოც წი­ ნა­აღ­მდ­ეგი ყო­ფი­ლა, პა­ტრ­ია­რქ­ის­თვ­ ის­აც უთ­ხო­ვი­ათ, იქ­ნებ თე­თრი სა­მღ­ ვდ­ელ­ოე­ბა ურ­ჩი­ოთო, მა­გრ­ამ... ბე­რი ილ­ია ამ­ბო­ბს, რომ ის მი­სი შვ­ილ­ის ას­აკ­ში ამ­ას ვერ შე­ძლ­ებ­და, მით უფ­რო, რომ დღ­ეს კა­რგ­ად ხვ­დე­ ბა, რას ნი­შნ­ავს ბე­რო­ბა.

ბე­რი ილ­იას შვ­ილი – მა­მა იო­ანე

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

შვ­ილ­ის გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა­ში მი­ ზე­ზის ძი­ება აღ­არ და­უწ­ყია, რა­დგ­ან იც­ის, რომ, `რო­დე­საც ღმ­ერ­თთ­ან გა­ქვს სა­ქმე, მი­ზე­ზი არ უნ­და ეძ­ებო და რო­გო­რი ახ­სნ­აც არ უნ­და გა­აკ­ ეთო, ად­ამ­ია­ნუ­რია და ვერ სწ­ვდ­ება უფ­ლის არ­სს. რა­მე­თუ აუ­ხს­ნე­ლია უფ­ლის გზ­ები და მას ვე­რა­ვინ შე­აჩ­ ერ­ებს“!

რაც არ­ის

დღ­ეს ბე­რის კა­ბა­ში მხ­ოლ­ოდ ახ­ალ­გა­ზრ­დო­ბა ენ­ატ­რე­ბა, თუ­ მცა იც­ის, რომ ყვ­ელ­აფ­ერს თა­ვი­სი დრო აქ­ვს. ამ­ბო­ბს, რომ წა­რს­ულ­ის და­ბრ­უნ­ება რომ შე­ეძ­ლოს, იგ­ივე გზ­ას არ აი­რჩ­ევ­და, უფ­რო რე­ლი­გი­ ური იქ­ნე­ბო­და... ბე­ვრ რა­მეს შე­ცვ­ ლი­და... მო­ძღ­ვა­რთ­ან აღ­სა­რე­ბის დრ­ოს­ აც ხშ­ირ­ად ამ­ბო­ბს და მეც გა­მი­მე­ ორა: ცხ­ოვ­რე­ბი­დან იმ ფუ­რც­ლე­ბს ამ­ოხ­ევ, რაც შე­ნს თა­ვს გა­უკ­ეთე, მა­გრ­ამ სხ­ვას თუ ცუ­დი გა­უკ­ეთე, იმ­ას რო­გორ ამ­ოხ­ევო? – ვე­რა­ფე­რს იტ­ყვი, ჭე­შმ­არ­იტ­ებ­აა... დღ­ეს ბე­რი ილ­ია ყვ­ელა თა­ვის წო­დე­ბა­სა და რე­გა­ლი­ას ერთ გრ­ოვ­ ად ხე­და­ვს, რო­მე­ლიც წა­მში და­იკ­ არ­გა. ის, რაც სა­მუ­და­მოდ და­რჩა, სი­ყვ­არ­ულ­ია, ამ­ის­თვ­ის კი ღმ­ერ­თს მა­დლ­ობ­ას ეუ­ბნ­ება. `ეძ­ებ­ეთ სი­ყვ­ არ­ული და თუ იპ­ოვ­ით, თვ­ალ­ის ჩი­ ნზე მე­ტად გა­უფ­რთ­ხი­ლდ­ით~ – ეს არ­ის ბე­რი ილ­იას გზ­ავ­ნი­ლი ერ­ის­ კა­ცე­ბისთვის.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

7

8

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

9

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST ავ­თო ჩი­ტი­ძე „მი­ყვ­არ­ხარ, მი­ყვ­არ­ხარ, მი­ყვ­არ­ხარ“- ასე ჰქ­ვია სპ­ექ­ტა­კლს, რო­მე­ლშ­იც ნი­კო გო­მე­ლა­ური 20 წლ­ის ბი­ჭს ით­ამ­აშ­ებს, თა­ვი­სუ­ ფალ თე­ატ­რში, მა­რტ­ის და­სა­წყ­ის­ში. პრ­ემ­იე­რი­სთ­ვი­საც ემ­ზა­ დე­ბა და გა­მო­სა­ცე­მად ახ­ალ კრ­ებ­ულ­საც ამ­ზა­დე­ბს სა­თა­ურ­ით „ახ­ალი ლე­ქსი“. ამ­იტ­ომ­აც მს­ახ­იო­ბი და პო­ეტი დრ­ოის ნა­წი­ლს სც­ენ­აზე, რე­პე­ტი­ცი­აზე ატ­არ­ებს და ნა­წი­ლს-სა­ხლ­ში კო­მპ­იუ­ტე­ რთ­ან. ქუ­ჩა­ში კი სა­ყვ­არ­ელ მს­ახ­იო­ბზე ხშ­ირ­ად სი­ნა­ნუ­ლით და ცრ­ემ­ლით მის გა­რდ­აც­ვა­ლე­ბა­ზე სა­უბ­რო­ბენ. ალ­ბათ, მხ­ოლ­ოდ ჩვ­ენს რე­ალ­ობ­აში შე­იძ­ლე­ბა მო­ხდ­ეს, რომ ცო­ცხ­ალი ად­ამ­ია­ნის შე­სა­ხებ მუ­დმ­ივ­ად ავ­რც­ელო ხმ­ები მის სი­კვ­დი­ლზე. თა­ვი­დან ნი­ კო ჭო­რე­ბს ხუ­მრ­ობ­ით უყ­ურ­ებ­და, მა­გრ­ამ სა­ბო­ლო­ოდ, უმ­სგ­ავ­სო მი­თქ­მა-მო­თქ­მამ მს­ახ­იო­ბის ძმ­ის სი­ცო­ცხ­ლე შე­იწ­ირა. უე­ცრ­ად გა­გე­ბულ უბ­ედ­ურ­ებ­ას ვერ გა­უძ­ლო. ძმ­ის და­კა­რგ­ვის ტკ­ივ­ილი ის­ევ თე­ატ­რმა გა­და­ატ­ან­ინა. ცხ­ოვ­ რე­ბას ოპ­ტი­მი­სტ­ურ­ად უყ­ურ­ებს, კა­რგ­ად იც­ის სა­კუ­თა­რი ავ­ად­ მყ­ოფ­ობ­ის შე­სა­ხებ და და­რწ­მე­ნე­ბუ­ლია, რომ მას და­ამ­არ­ცხ­ებს. მა­სთ­ან ინ­ტე­რვ­იუ­ზე მი­სვ­ლა­მდე ჩე­მს წა­რმ­ოდ­გე­ნა­ში მი­სი ფს­იქ­ ოტ­იპი ბო­ჰე­მუ­რი, ქა­ლის მე­ხო­ტბე, რო­მა­ნტ­იკ­ოსი და მე­ოც­ნე­ბე ნა­ ტუ­რა იყო. რე­ალ­ურ­ად კი მი­წა­ზე მყ­არ­ად მდ­გა­რი ნი­კო გო­მე­ლა­ ური და­მხ­ვდა, რო­მე­ლმ­აც მის გა­რშ­ემო აგ­ორ­ებ­ული ბე­ვრი მი­თი გა­ფა­ნტა. ჩვ­ენი სტ­უმ­რო­ბი­სას ნი­კო კო­მპ­იუ­ტე­რთ­ან იჯ­და და ლე­ქს­ ებს წე­რდა. სა­უბ­არი ვე­რა­ნდ­აზე და­ვი­წყ­ეთ.

ნ ი ­კ ო

ფი­ქრ­ები აი­ვა­ნზე

სა­ხლს პა­ტა­რა ვე­რა­ნდა აქ­ვს, რო­მე­ლიც მა­ღა­ლი კე­ დლ­ითა და მე­ზო­ბლ­ებ­ის აი­ ვნ­ებ­ით არ­ის გა­რშ­ემ­ორ­ტყ­ მუ­ლი. ერ­თი შე­ხე­დვ­ით ეს ად­გი­ლი სა­პა­ტი­მრ­ოს ში­და ეზ­ოს ჰგ­ავს. ნი­კოს ძა­ლი­ან უყ­ვა­რს.

– ამ ვე­რა­ნდ­აზე ზა­ფხ­ ულ­ში დიდ დრ­ოს ვა­ტა­რებ, ძი­რი­თა­დად ლე­ქს­ებს ვწ­ერ, მშ­ვი­დი სა­მუ­შა­ოს­თვ­ის იდ­ეა­ ლუ­რი ად­გი­ლია. პრ­ინ­ცი­პში წე­რი­სთ­ვის არც არ­ას­დრ­ოს მჭ­ირ­დე­ბა გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლი გა­რე­მო და სი­მშ­ვი­დე. მა­ ყუ­რე­ბე­ლს და ხმ­აუ­რს მი­ჩვ­ ეუ­ლი ვარ. ამ სი­ტუ­აც­ია­შიც შე­მი­ძლ­ია თა­ვი გა­ვთ­იშო და მხ­ოლ­ოდ ჩე­მი სა­ქმე ვა­კე­თო.

– კო­მპ­იუ­ტე­რზე წე­რთ ლე­ქს­ებს თუ ფუ­რც­ელ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა გი­რჩ­ევ­ნი­ათ?

– ძი­რი­თა­დად ფუ­რც­ელს ვხ­მა­რობ, რა­დგ­ან არ მი­ყვ­ არს ერთ ად­გი­ლზე მჯ­დო­ მა­რე მუ­შა­ობა. მო­ძრ­აო­ბა მი­რჩ­ევ­ნია. კო­მპ­იუ­ტე­რს კი ყო­ვე­ლთ­ვის თან ვერ ატ­არ­ ებ. ბე­ვრი ლე­ქსი ბლ­ოკ­ნო­ტში იწ­ერ­ება და შე­მდ­ეგ გა­და­მა­ ქვს. სა­ერ­თოდ რი­ტუ­ალ­ური მო­მე­ნტ­ები არ მი­ყვ­არს, მით უმ­ეტ­ეს წე­რის პრ­ოც­ეს­ში.

– ახ­ალ წი­გნ­ზე მუ­შა­ობა და­ამ­თა­ვრ­ეთ?

– კი, მა­ლე და­იბ­ეჭ­დე­ბა ჩე­ მთ­ვის ორ­იგ­ინ­ალ­ური ფო­რმ­ ატ­ით. გა­მო­ვა რა­მდ­ენ­იმე წი­ გნი. პი­რვ­ელ წი­გნს ერ­ქმ­ევა – ნი­კო გო­მე­ლა­ური, „ახ­ალი ლე­ქსი“- წი­გნი პი­რვ­ელი. შე­ მდ­ეგ გა­მო­ვა „ახ­ალი ლე­ქსი“წი­გნი მე­ორე და ასე შე­მდ­ეგ. ყო­ველ მა­თგ­ან­ში 25 ლე­ქსი შე­ვა. ას­ეთი ფო­რმ­ატ­ით წი­ გნი მკ­ით­ხვ­ელ­ამ­დე უფ­რო მა­რტ­ივი ფო­რმ­ით და ია­ფად მი­ვა. ყო­ვე­ლთ­ვის მა­ინ­ტე­ რე­სე­ბს პრ­ოც­ესი, რო­დე­საც მკ­ით­ხვ­ელი ჩე­მს ლე­ქსს ეც­ ნო­ბა. იმ­ის­თვ­ის, რომ ეს რე­ აქ­ცია კა­რგ­ად და­ვი­ნა­ხო, მი­ ყვ­არს სა­კუ­თა­რი ლე­ქს­ებ­ის თა­ვად წა­კი­თხ­ვა.

– რას ამ­ბო­ბთ თქ­ვე­ნი ახ­ ალი ლე­ქს­ებ­ით?

– ყვ­ელ­აფ­ერს. სა­ერ­თოდ, ად­ამ­ია­ნე­ბზე და ძა­ლი­ან კო­ ნკ­რე­ტულ პრ­ობ­ლე­მე­ბზე ვწ­ ერ. მა­გრ­ამ ეს იმ­ას არ ნი­შნ­ ავს, რომ ყო­ფით სა­კი­თხ­ებ­ზე ვწ­ერ, მა­გა­ლი­თად, გა­ზზე, უმ­უშ­ევ­რო­ბა­ზე ან ელ­ექ­ტრ­ ომ­რი­ცხ­ვე­ლე­ბზე. ვც­დი­ლობ, ჩე­მს ლე­ქს­ებ­ში მკ­ით­ხვ­ელ­მა თა­ვი­სი სა­თქ­მე­ლი და­ინ­ახ­ ოს. სა­ერ­თოდ, მი­მა­ჩნ­ია, რომ ხე­ლო­ვნ­ება ავ­ტო­რი­სე­ული, სუ­ბი­ე­ქტუ­რი არ უნ­და იყ­ოს. ად­ამ­ია­ნე­ბს და მით უმ­ეტ­ეს ქა­რთ­ვე­ლე­ბს გვ­აქ­ვს სი­ნდ­ რო­მი, რაც უფ­რო გა­უგ­ებ­არ­ ია, მით უფ­რო კა­რგ­ია...

10

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

პოლიტიკაზე, მამაზე, ძმაზე, ქორწინებაზე და ბოროტ ხმებზე © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

გო­მე­ლა­ური ხე­ლო­ვა­ნი ხე­ლო­ვნ­ური პრ­ოტ­ეს­ტის გა­რე­შე – არ მო­მწ­ონს გა­ნმ­არ­ტე­ბა, რომ ხე­ ლო­ვა­ნი აუ­ცი­ლე­ბლ­ად პრ­ოტ­ეს­ტის მა­ტა­რე­ბელი უნ­და იყო. ეს თა­ვი­სთ­ავ­ ად უნ­და ხდ­ებ­ოდ­ეს, პრ­ოტ­ეს­ტი უნ­და ჩა­ნდ­ეს შე­ნს შე­მო­ქმ­ედ­ებ­აში და არ არ­ ის სა­ჭი­რო სა­ჯა­რო გა­მო­სვ­ლე­ბი, სა­ჯა­ როდ ექ­ვსი სა­ყუ­რის ყუ­რზე გა­კე­თე­ბა. პრ­ოტ­ეს­ტი შე­იძ­ლე­ბა და­ტო­ვო ფუ­რც­ ელ­ზე, სც­ენ­აზე, მა­გრ­ამ ეს გა­რე­გნ­ულ­ ად და ხე­ლო­ვნ­ურ­ად არ უნ­და გა­მო­ხა­ ტო. პრ­ოტ­ეს­ტით უნ­და გა­მო­ხა­ტა­ვდე რა­ღაც სი­ახ­ლი­სკ­ენ სწ­რა­ფვ­ას. არა იმ­ას, რომ ყვ­ელ­აფ­ერი ცუ­და­დაა. რა­ ტო­მღ­აც ახ­ლა მო­და­ში შე­მო­ვი­და, რომ ხე­ლო­ვა­ნი აუ­ცი­ლე­ბლ­ად ვი­ღა­ცის ოპ­ ოზ­იც­ია­ში უნ­და იყ­ოს. სულ არ მი­ნდა

ოპ­ოზ­იც­ია­ში ყო­ფნა, ეს პო­ლი­ტი­კუ­რი ტე­რმ­ინ­ია და არ მი­ნდა პო­ლი­ტი­კა­ში ვი­ყო გა­რე­ული.

– რო­გორ ახ­ერ­ხე­ბთ ას­ეთ პო­ლი­ ტი­კურ ფო­ნზე პო­ლი­ტი­კი­დან გა­ნყ­ ენ­ებ­ული იყ­ოთ?

– ძა­ლი­ან მა­რტ­ივ­ად, რო­დე­საც მო­დი­ან და მთ­ხო­ვენ ოპ­ოზ­იც­იი­დან თუ მმ­არ­თვ­ელი ძა­ლი­დან მო­ნა­წი­ლე­ ობ­ის მი­ღე­ბას პრ­ოც­ეს­ებ­ში, უბ­რა­ ლოდ, უა­რს ვე­უბ­ნე­ბი. მგ­ონი რა­საც ჩე­მი პო­ეზ­იით ან მს­ახ­იო­ბო­ბით ვა­კე­ თებ, ეს სა­კმ­არ­ის­ია იმ­ის­თვ­ის, რომ ჩე­მი მო­ქა­ლა­ქე­ობ­რი­ვი პო­ზი­ცია და­ ვა­ფი­ქს­ირო. არ­ას­დრ­ოს მა­ქვს კო­ნკ­ რე­ტუ­ლი მთ­ავ­რო­ბის მი­მა­რთ პრ­ეტ­ ენ­ზია. პრ­ეტ­ენ­ზია ყო­ვე­ლთ­ვის ჩე­მი თა­ვის მი­მა­რთ მა­ქვს, ანუ, სა­ზო­გა­

გვ­იან ნა­პო­ვნი მა­მა და ახ­ლად და­კა­რგ­ული ძმა

– ჩე­მი პი­რო­ვნ­ებ­ის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ში ძა­ ლი­ან დი­დი რო­ლი ოჯ­ახ­მა ით­ამ­აშა. თა­ვი­ სი ტკ­ივ­ილ­იან-სი­ხა­რუ­ლი­ანი მო­მე­ნტ­ებ­ით. მა­მა­ჩე­მი გვ­იან გა­ვი­ცა­ნი. დე­და­ჩე­მი ფე­ხმ­ ძი­მედ იყო, რო­დე­საც მა­მა და­იჭ­ირ­ეს და 4 წლ­ის ვი­ყა­ვი, რო­ცა ცი­მბ­ირ­იდ­ან და­ბრ­უნ­ და. დღ­ემ­დე მა­ხს­ოვს მა­მა­სთ­ან შე­ხვ­ედ­რის მო­მე­ნტ­ი, აე­რო­პო­რტ­ში რომ და­ვხ­ვდი და ხე­ლში ამ­იყ­ვა­ნა. გა­ოც­ებ­ულ­იც და­ვრ­ჩი, ფო­ტო­ზე სხ­ვა ად­ამ­ია­ნი იყო - რე­ალ­ობ­აში სხ­ვა. გა­რკ­ვე­ულწი­ლად ტკ­ივ­ილი იყო ის­იც, რომ დე­დამ და მა­მამ ერ­თად ცხ­ოვ­რე­ბა ვერ შე­ძლ­ეს, თუ­მცა ბო­ლო­მდე ძა­ლი­ან კა­რგი ურ­თი­ერ­თო­ბა ჰქ­ონ­დათ. მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა მა­მა ჩვ­ენ­თან სა­დი­ლო­ბდა. ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ ბა­ში დი­დი რო­ლი ით­ამ­აშა ჩე­მმა უფ­რო­სმა ძმ­ამ, რო­მე­ლმ­აც მა­მის დე­ფი­ცი­ტის შე­ვს­ება იკ­ის­რა.

– ცხ­ოვ­რე­ბის რა გა­კვ­ეთ­ილ­ები მო­გც­ ათ ძმ­ამ?

– ჩე­მი ძმა იყო ქუ­ჩა­ში მდ­გო­მიც, ზო­მი­ერ­ ად მო­ჩხ­უბ­არ­იც და ძა­ლი­ან გა­ნა­თლ­ებ­ული და ჭკ­ვი­ანი. იშ­ვი­ათ­ია, რო­დე­საც ქუ­ჩურ გა­გე­ბა­შიც სი­ტყ­ვა გე­თქ­მო­დეს და ინ­ტე­ლე­ ქტ­უა­ლურ წრ­ეე­ბშ­იც. 15-16 წლ­ის ას­აკ­ში პო­ულ­ობ­და ჩე­მთ­ვის დრ­ოს, რომ მთ­ელი სა­ ღა­მო­ები და­ეთ­მო, წა­ეკ­ით­ხა „ვე­ფხ­ის­ტყ­აო­ სა­ნი“ და მთ­ელი მი­სი არ­სი გა­დმ­ოე­ცა. ჩე­მი იმ­იჯი – სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აზ­რი მნ­იშ­ვნ­ ელ­ოვ­ან­ია თქ­ვე­ნთ­ვის?

– სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აზ­რი მა­შინ არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს თუ ის ჩე­მს­ას არ ემ­თხ­ ვე­ვა. არა იმ­იტ­ომ, რომ სა­ზო­გა­დო­ება ფე­ხზე მკ­იდ­ია, არ­ამ­ედ შე­იძ­ლე­ბა სა­ ზო­გა­დო­ებ­ის აზ­რიც ის­ეთ­ივე მც­და­რი იყ­ოს, რო­გო­რც ჩე­მი. ეპ­ატ­აჟ­ური ტი­პი არა ვარ.

– თქ­ვე­ნი რო­ლე­ბი­დან თუ ხა­სი­ათ­ იდ­ან გა­მო­მდ­ინ­არე, ბო­ჰე­მუ­რი იმ­იჯი გა­ქვთ სა­ზო­გა­დო­ებ­აში, მუ­დამ მთ­ვრ­ ალი, რო­მე­ლიც ქა­ლს ლე­ქს­ებს უნ­და უკ­ით­ხა­ვდ­ეს. ეს თქ­ვე­ნი რე­ალ­ური სა­ხეა?

– ამ იმ­იჯ­ის ხე­ლო­ვნ­ურ­ად შე­ქმ­ ნა­ზე არ­ას­ოდ­ეს მი­ფი­ქრ­ია. ღმ­ერ­თმა და­მი­ფა­როს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში ლო­თი ვი­ყო და მით უმ­ეტ­ეს, ამ­ით ვი­ტრ­აბ­ახო. მე­ შვ­იდე კლ­ას­იდ­ან მა­ბრ­ალ­ებ­დნ­ენ, რომ მუ­დმ­ივ­ად ვს­ვა­მდი, არ­ადა იმ პე­რი­ ოდ­ში კრ­ივ­ზე და­ვდ­იო­დი და სა­სმ­ელ­ის გე­მოც არ ვი­ცო­დი. მა­სწ­ავ­ლე­ბე­ლიც ფი­ქრ­ობ­და, რომ ვს­ვა­მდი, ალ­ბათ, ეს ჩე­მი გა­რე­გნ­ული გა­მო­ხა­ტვ­ის შე­დე­გია. გო­რში შე­მო­ქმ­ედ­ებ­ითი სა­ღა­მო მქ­ონ­და და მო­მი­ყვ­ნენ, რომ და­რბ­აზ­იდ­ან ერ­თი მა­ყუ­რე­ბე­ლი წა­მო­მდ­გა­რა და და­რბ­აზი და­უტ­ოვ­ებ­ია, თან უთ­ქვ­ამს – შე­ხე­დეთ სც­ენ­აზე რა მთ­ვრ­ალი დგ­ას და ამ­ას უნ­ და ვუ­სმ­ინო, არ­ადა, კა­რგა ხა­ნია, ლუ­ დიც კი არ და­მი­ლე­ვია. ნა­მთ­ვრ­ალ­ევი, ბო­ჰე­მუ­რი და მე­ქა­ლთ­ან­ის იმ­იჯი მა­ინც ძა­ლი­ან შო­რს­აა ჩე­მი პი­რო­ვნ­ებ­ის­გან. პი­რი­ქით, ბო­ლო­მდე ოჯ­ახ­ის ად­ამ­ია­ ნი ვარ. წლ­ებ­ია-ჩე­მი ძი­რი­თა­დი მა­რშ­ რუ­ტი სა­ხლი და თე­ატ­რია. გს­მე­ნი­ათ ჩე­მზე, რო­მე­ლი­მე ქა­ლთ­ან და­კა­ვშ­ირ­ ებ­ული ის­ტო­რია? არ არ­სე­ბო­ბს ას­ეთი რამ, არ­ადა მე­ქა­ლთ­ან­ის იმ­იჯი მა­ქვს. ეს ყვ­ელ­აფ­ერი მა­ოც­ებს.

– ას­ეთი მე­ოჯ­ახე ნა­ტუ­რი­სთ­ვის, ალ­ბათ, ტრ­აგ­იკ­ული იქ­ნე­ბო­და ეკა

დო­ებ­ის მი­მა­რთ. გა­რშ­ემო ყვ­ელ­აფ­ ერს ისე უნ­და მო­ექ­ცე, რო­გო­რც შენ გი­ნდა რომ მო­გე­ქც­ეს. რა­ტო­მღ­აც ჩვ­ენს სა­ზო­გა­დო­ებ­ას მუ­დმ­ივ­ად აქ­ ვს სუ­რვ­ილი თა­ვი­სი ტვ­ირ­თი სხ­ვე­ბს აჰკ­იდ­ოს.

– სტ­უდ­ენ­ტო­ბის წლ­ებ­ში, რო­დე­ საც თე­ატ­რა­ლუ­რში სწ­ავ­ლო­ბდ­ით, მა­შინ აი­რია პო­ლი­ტი­კუ­რი სი­ტუ­ აც­ია. 90-იან წლ­ებ­ში რუ­სთ­ავ­ელი ორ­ად იყო გა­ყო­ფი­ლი მას შე­მდ­ეგ ჩვ­ენს პო­ლი­ტი­კურ ცხ­ოვ­რე­ბას სი­ მშ­ვი­დე არ ახ­სო­ვს. ხა­ლხ­იც მუ­დმ­ ივ­ად ღე­ლვ­ის პრ­ოც­ეს­შია, თქ­ვენ კი მშ­ვი­დად სა­უბ­რო­ბთ პრ­ოც­ეს­ებ­ზე.

– ჩვ­ენ სა­ერ­თოდ, შე­ვე­ჩვ­იეთ, რომ ქვ­ეყ­ნის ბე­დი ჩვ­ენ­ზეა და­მო­კი­დე­ ბუ­ლი, ეს პო­სტ­სა­ბჭ­ოთა ნა­ცი­ონ­ალ­

გა­ნა­თლ­ებ­ის, აღ­ზრ­დის და პი­რო­ვნ­ული ჩა­ მო­ყა­ლი­ბე­ბის კუ­თხ­ით დი­დი რო­ლი ით­ამ­ აშა. ცხ­ოვ­რე­ბის ბო­ლო პე­რი­ოდი მი­სთ­ვის ძა­ლი­ან ბე­დნ­იე­რი იყო. მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა ვე­რა­ზე და ვა­კე­ში ჰქ­ონ­და გა­ტა­რე­ბუ­ლი და ბო­ლოს სა­ცხ­ოვ­რე­ბლ­ად სო­ფელ სი­ონ­ში გა­და­ვი­და, სა­დაც სო­ფლ­ის სკ­ოლ­აში რუ­სუ­ ლი ენ­ის მა­სწ­ავ­ლე­ბლ­ად მუ­შა­ობ­და. ძა­ლი­ან ბე­დნ­იე­რი იყო ბა­ვშ­ვე­ბთ­ან ურ­თი­ერ­თო­ბით, მა­ჩვ­ენ­ებ­და მათ და­ვა­ლე­ბე­ბს. მთ­ხო­ვდა-შე­ ნი ლე­ქს­ები ბა­ვშ­ვე­ბმა ზე­პი­რად იც­იან, ჩა­ მო­დი და ერ­თი შე­ხვ­ედ­რა მო­ვა­წყ­ოთო. მე კი ახ­ალი წი­გნ­ებ­ის გა­მო­სვ­ლას ვე­ლო­დი, რომ ბა­რემ სა­ჩუ­ქრ­ებ­ით ავ­ალ-მე­თქი, მა­გრ­ამ არ და­გვ­ცა­ლდა. უც­ებ ინ­სუ­ლტი და­ემ­არ­თა და შე­მდ­ეგ ინ­ფა­რქ­ტიც მო­ჰყ­ვა.

– რა გე­ხმ­არ­ებ­ათ ცხ­ოვ­რე­ბის მძ­იმე და­რტ­ყმ­ებ­ის გა­და­ტა­ნა­ში? ხშ­ირ­ად გა­ჩვ­ ენ­ებთ ცხ­ოვ­რე­ბა თა­ვის სა­სტ­იკ მხ­არ­ეს?

– ტე­ლე­ვი­ზი­ით ხა­ნდ­ახ­ან იმ­დენ უბ­ედ­ ურ­ებ­ას და გა­ჭი­რვ­ებ­ას ვხ­ედ­ავ, რომ ყვ­ელ­ აზე ბე­დნ­იე­რი და იღ­ბლ­ია­ნი კა­ცი მგ­ონ­ია თა­ვი. მა­გრ­ამ ცხ­ოვ­რე­ბის ის ტკ­ივი­ლი, რაც მე მა­რგ­უნა ღმ­ერ­თმა, ჩე­მე­ბუ­რად აღ­სა­ქმ­ ელ­ია. ამ დრ­ოს მო­ბი­ლი­ზე­ბა ვი­ცი და ხე­ლე­ ბის ჩა­მო­შვ­ება არ მჩ­ვე­ვია. პი­რვ­ელ რი­გში ჩე­მი სა­ქმე მე­ხმ­არ­ება. მა­მა­ჩე­მის და­ღუ­პვ­ის შე­მთ­ხვ­ევ­აშ­იც და ჩე­მი ძმ­ის­აც, ორ­ივ­ეჯ­ერ სპ­ექ­ტა­კლ­ებს ვთ­ამ­აშ­ობ­დი. სა­ხლ­ში პა­ნა­შვ­ იდ­ები იყო და მე სპ­ექ­ტა­კლ­ები არ გა­და­ვდე,

ნი­ჟა­რა­ძე­სთ­ან პი­რვ­ელი ოჯ­ახ­ის და­ ნგ­რე­ვა.

– ჩე­მი და ეკ­ას და­შო­რე­ბა ძა­ლი­ ან მტ­კი­ვნ­ეუ­ლი იყო ჩე­მთ­ვის. ჩვ­ენი თა­ნა­ცხ­ოვ­რე­ბა უც­ნა­ურ­ად აე­წყო. მა­შინ თე­ატ­რა­ლუ­რი ცხ­ოვ­რე­ბა გა­ ჩე­რე­ბუ­ლი იყო, ეკ­ამ შე­ძლო და ცე­კვ­აზე გა­და­ერ­თო, მუ­შა­ობ­და, მე ბა­ვშ­ვე­ბთ­ან ვი­ჯე­ქი სა­ხლ­ში და ვუ­ ვლ­იდი. ფა­ფის მო­ხა­რშ­ვი­დან და­წყ­ ებ­ული – „პი­ლი­ონ­კე­ბის“ გა­მო­ცვ­ ლით და­მთ­ავ­რე­ბუ­ლი, ყვ­ელ­აფ­ერი ჩე­მს კი­სე­რზე იყო. რო­ლე­ბი გა­ვც­ ვა­ლეთ. ამ­იტ­ომ ორ­მა­გად მძ­იმე იყო ჩე­მთ­ვის ოჯ­ახ­ის და­ნგ­რე­ვა. მა­ში­ნაც პრ­ოფ­ეს­იამ მი­შვ­ელა, უც­ებ გა­მო­მი­ ჩნ­და რო­ლე­ბი თე­ატ­რში და გა­და­ვი­ ტა­ნე.

– ეც­ად­ეთ ოჯ­ახ­ის გა­და­რჩ­ენ­ას?

– მე თა­ვის დრ­ოზე ყვ­ელ­აფ­ერი გა­ვა­ კე­თე ამ­ის­თვ­ის, მა­გრ­ამ მე­ორე მხ­არ­ემ არ მო­ინ­დო­მა. ამ დრ­ოს თა­ვს ზე­ვით ძა­ ლა არ არ­ის. თუ­მცა ბე­დნ­იე­რი ვარ იმ­ ით, რაც დღ­ეს მა­ქვს, ჩე­მს მე­ორე ოჯ­ახს ვგ­ულ­ის­ხმ­ობ.

– სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ოჯ­ახ­ი ძა­ლი­ან არ­ას­ტა­ბი­ლუ­რი ცნ­ება გა­ხდა, რო­გორ ფი­ქრ­ობთ, რი­სი ბრ­ალ­ია?

– ქა­ლი­შვ­ი­ლო­ბის თუ რა­ღაც სი­ სუ­ლე­ლის ინ­სტ­იტ­უტ­ის. გო­გო­ნე­ბს, რო­მლ­ებ­იც ფი­ზი­ოლ­ოგ­იუ­რად მზ­ად არ­იან კა­ცთ­ან ცხ­ოვ­რე­ბი­სთ­ვის, რა­ ღაც ხე­ლო­ვნ­ური აკ­რძ­ალ­ვე­ბი აქ­ვთ და ამ­იტ­ომ­აც ცდ­ილ­ობ­ენ ქა­ლი­შვ­ილ­ობ­ის პრ­ეზ­უმ­ფცია ჰქ­ონ­დეთ და ამ­ის­გან მხ­ ოლ­ოდ გა­თხ­ოვ­ებ­ით თა­ვი­სუ­ფლ­დე­ბი­ ან. ბე­ვრს იმ­ის თქ­მას, ქა­ლი­შვ­ილი არა ვა­რო, ურ­ჩე­ვნ­ია თქ­ვას გა­თხ­ოვ­ილი ვი­ყა­ვიო. სა­მა­გი­ერ­ოდ, გა­მო­თხ­ოვ­ებ­ის შე­მდ­ეგ იწ­ყე­ბა „გუ­ლა­ობა“. ამ მხ­რივ, ვე­ ლუ­რი ტო­მის დო­ნე­ზე ვა­რთ. იქ სა­დაც სი­ყვ­არ­ული გა­აზ­რე­ბუ­ლია და ოჯ­ახი მხ­ოლ­ოდ ქა­ლი­შვ­ილ­ობ­ის და­სა­ძლ­ევ­ად არ იქ­მნ­ება, ყვ­ელ­აფ­ერი სხ­ვა­გვ­არ­ად­აა.

ური სი­ნდ­რო­მია. რა­ტო­მღ­აც ხა­ლხ­ის ჩა­რთ­ულ­ობა მმ­არ­თვ­ელ­ობ­აში და პო­ლი­ტი­კურ მო­ვლ­ენ­ებ­ში სწ­ორ­ედ სა­ბჭ­ოთა ნა­ნგ­რე­ვე­ბის შე­დე­გია. ბო­ ლშ­ევ­იზ­მმა გვ­აჩ­ვე­ნა, რომ ხა­ლხ­ის სა­ხე­ლით მმ­არ­თვ­ელ­ობა არ­აფ­რის მო­მტ­ან­ია. რო­გო­რც სა­ბჭ­ოთა დრ­ ოში, ახ­ლაც, ხა­ლხს იმ­ის­თ­ვის იყ­ენ­ ებ­ენ, რომ ის­ევ ის­ინი გა­ას­ულ­ელ­ონ. ამ, ხა­ლხ­მა სა­კუ­თარ შე­ცდ­ომ­ებ­ზე ვერ ის­წა­ვლა.

– თქ­ვე­ნს ცხ­ოვ­რე­ბი­სე­ულ შე­ ცდ­ომ­ებ­ზე თუ ფი­ქრ­ობთ, და სა­ კუ­თა­რი წა­რს­ულ­ის ან­ალ­იზი თუ გი­ყვ­ართ?

– ვერ ვი­ტყ­ვი, რომ წა­რს­ულ­ში ღრ­მად მა­ძი­ებ­ელი ად­ამ­ია­ნი ვარ. არ მი­ყვ­არს ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბის ის­ტო­

რი­კო­სო­ბა. წა­რს­ული ყო­ვე­ლთ­ვის ნო­სტ­ალ­გი­ურ­ია, რა­დგ­ან უკ­ან ბა­ ვშ­ვო­ბა და ლა­მა­ზი წლ­ებ­ია. მი­უხ­ ედ­ავ­ად ამ ნო­სტ­ალ­გი­ური გა­ნწ­ყო­ ბი­სა, არ­ას­დრ­ოს მი­ოც­ნე­ბია, ნე­ტავ იმ დრ­ოში და­მა­ბრ­უნა - მე­თქი. არც იმ ად­ამ­ია­ნე­ბის მე­სმ­ის, რო­მლ­ებ­იც ამ­ბო­ბენ, რომ ცხ­ოვ­რე­ბის თა­ვი­დან და­წყ­ებ­ის შე­მთ­ხვ­ევ­აში არ­აფ­ერს შე­ვც­ვლ­იდ­იო. ას­ეთი ად­ამ­ია­ნე­ბი ან ან­გე­ლო­ზე­ბი ან დე­გე­ნე­რა­ტე­ბი არ­ იან. ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში შე­ცდ­ომ­ებ­ ის გა­მო­სწ­ორ­ება მხ­ოლ­ოდ ნა­ტვ­რის დო­ნე­ზე შე­იძ­ლე­ბა და­რჩ­ეს, რა­დგ­ან რე­ალ­ურ­ად შა­ნს­ები აღ­არ არ­სე­ბო­ბს. რომ იყ­ოს ამ­ის შა­ნსი, უა­მრ­ავ რა­მეს გა­მო­ვა­სწ­ორ­ებ­დი და ბე­ვრ რა­მეს არ გა­ვა­კე­თე­ბდი, რაც გა­მი­კე­თე­ბია.

სც­ენ­აზე ვთ­ამ­აშ­ობ­დი. თე­ატ­რი ყვ­ელ­აზე კა­რგ­ად მე­ხმ­არ­ება და­რდ­ის და­ძლ­ევ­აში.

– თქ­ვენ სა­ზო­გა­დო­ებ­აში პა­ტი­ვს გც­ ემ­ენ, მა­ყუ­რე­ბე­ლს და მკ­ით­ხვ­ელს უყ­ვა­ რხ­ართ, მა­გრ­ამ იგ­ივე ამ სა­ზო­გა­დო­ებ­აში ხშ­ირ­ად ჩნ­დე­ბა ჭო­რე­ბი, თქ­ვე­ნი გა­რდ­აც­ ვა­ლე­ბის შე­სა­ხებ. რა­ტომ გი­ვრ­ცე­ლე­ბენ ამ ხმ­ებს?

– იმ­ის გა­მო, რომ ძი­რი­თა­დად სა­ხლ­ში და თე­ატ­რში ვარ. ზო­გჯ­ერ ჩე­მთ­ვის აღ­მო­ჩე­ ნაა, რომ ად­ამ­ია­ნე­ბი მი­ცნ­ობ­ენ, იც­იან ჩე­მი ლე­ქს­ები. იგ­ივე ამ ად­ამ­ია­ნე­ბს ერთ წუ­თში შე­უძ­ლი­ათ სა­სტ­იკი გა­ნა­ჩე­ნი გა­მო­გი­ტა­ნონ. შე­ნი ერ­თი გა­და­ბრ­უნ­ებ­ული ნა­ბი­ჯის გა­ მო გა­და­გი­ვლ­იან და მა­ში­ნვე და­ივ­იწ­ყე­ბენ, რომ გუ­შინ უყ­ვა­რდი. თა­ვი­დან, რო­დე­საც ჩე­მი სი­კვ­დი­ლის შე­სა­ხებ გა­ვი­გე, გა­ვი­ცი­ნე. ცო­ლს აქ­ეთ ვა­წყ­ნა­რე­ბდი, ნუ ნე­რვ­იუ­ლობ, შენ ხომ იცი რომ ცო­ცხ­ალი ვარ. მე­რე უკ­ ვე გა­ღი­ზი­ან­ება გა­მო­იწ­ვია, იმ­ან, რომ კო­ ნკ­რე­ტულ ად­ამ­ია­ნე­ბს ურ­ეკ­ავ­დნ­ენ და ეუ­ ბნ­ებ­ოდ­ნენ, რომ ცო­ცხ­ალი აღ­არ ვარ. ჩემ შვ­ილ­თან და­რე­კეს, ანუ უკ­ვე ბო­რო­ტე­ბა­ში გა­და­იზ­არ­და. ის ად­ამ­ია­ნი ვი­ნც ამ­ას აკ­ეთ­ ებ­და, და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვარ ჩე­მი ოჯ­ახ­ის წე­ვრ­ებ­ზე არ ფი­ქრ­ობ­და, მას უნ­დო­და ჩე­ მთ­ვის შე­გნ­ებ­ულ­ად გა­ეკ­ეთ­ებ­ინა ცუ­დი და ტკ­ივ­ილი მო­ეყ­ენ­ებ­ინა. სწ­ორ­ედ ამ ხმ­ებ­მა იმ­ოქ­მე­და ჩე­მი ძმ­ის ჯა­ნმ­რთ­ელ­ობ­აზე და შე­იწ­ირა კი­დეც.

EXCLUSIVE

ტვ­ინი უნ­და და­აყ­ოლო ოჯ­ახ­ის შე­ქმ­ნი­ სას. სი­ყვ­არ­ული თა­ვს კი გა­კა­რგ­ვი­ნე­ბს, მა­გრ­ამ ეს სუ­ლაც არ ნი­შნ­ავს, რომ ვი­ნც გი­ყვ­არს ხე­ლი და­სტ­აცო და ცო­ლად მო­ იყ­ვა­ნო. ეს ნა­ბი­ჯი მას შე­მდ­ეგ უნ­და გა­ და­დგა, რო­დე­საც ხვ­დე­ბი, რომ მის გა­ რე­შე ვე­რც­ ერთ წა­მს ვე­ღარ ცხ­ოვ­რობ.

– რა­მდ­ენ­ად გა­ნს­ხვ­ავ­დე­ბა სი­ყვ­არ­ ული 20 წლ­ის და 39 წლ­ის ას­აკ­ში?

– არ­ან­აი­რი გა­ნს­ხვ­ავ­ება არ არ­ის. პი­რა­დად მე, 20 წლ­ის ას­აკ­შიც ის­ევე მი­ ყვ­არ­და და გა­მო­ვხ­ატ­ავ­დი სი­ყვ­არ­ულს, რო­გო­რც დღ­ეს. სი­ყვ­არ­ულ­ზე იგ­ივე სი­ტყ­ვე­ბით ვლ­აპ­არ­აკ­ობ და გა­მო­ვხ­ატ­ ავ, ის­ეთ­ივე გა­ბრ­წყ­ინ­ებ­ული თვ­ალ­ები მა­ქვს და ის­ეთ­ივე შე­ცდ­ომ­ებს ვუ­შვ­ებ, რო­გო­რც ად­რე. იმ­იტ­ომ არ­ის სი­ყვ­არ­ ული მა­გა­რი, რომ თა­ვს გა­კა­რგ­ვი­ნე­ბს, სუ­ლე­ლს გხ­დის და მა­ინც მო­გწ­ონს.

მი­ლი­ონ­ერ­ობ­ის მო­ლო­დი­ნი – იდ­ეა­ლუ­რი არ­აფ­ერ­ია ამ ქვ­ეყ­ან­ აზე და, ალ­ბათ, არც იდ­ეა­ლუ­რი მა­მა ვარ. ერ­თა­დე­რთი ვა­ხე­რხ­ებ, რომ ჩე­მი შვ­ილ­ებ­ის ძა­ლი­ან ახ­ლო მე­გო­ბა­რი ვი­ ყო. ძა­ლი­ან პა­ტა­რე­ბი რო­ცა იყ­ვნ­ენ, მა­ ში­ნაც არ მი­სა­უბ­რია ჩე­მს შვ­ილ­ებ­თან ენ­ის­მო­ჩლ­ექ­ით.

– თქ­ვე­ნი შვ­ილ­ები ტა­სო და ჯე­ჯი მს­ახ­იო­ბო­ბას არ გა­ყვ­ნენ, ბი­ჭმა პლ­ ას­ტი­კუ­რი ქი­რუ­რგ­ობა გა­და­წყ­ვი­ტა, გო­გონამ ლა­ნდ­შა­ფტ­ის დი­ზა­ინი.

– ეს, ალ­ბათ, იმ­ის შე­დე­გია, რომ ჩე­მი

შვ­ილ­ები უფ­რო პრ­აქ­ტი­კუ­ლე­ბი აღ­მო­ ჩნ­დნ­ენ და მი­ხვ­დნ­ენ, რომ მს­ახ­იო­ბო­ ბით ფი­ნა­ნს­ურ კე­თი­ლდ­ღე­ობ­ას ვერ მი­აღ­წე­ვდ­ნენ. თა­ნაც დე­დის სო­მხ­ურ­მა გე­ნე­ბმ­აც იმ­ოქ­მე­დეს. ამ­იტ­ომ ორ­ივ­ეს ძა­ლი­ან უყ­ვა­რს ფუ­ლი.

– თქ­ვენ არ გი­ყვ­ართ ფუ­ლი?

– ფუ­ლი მი­ყვ­არს, რო­გო­რც ყვ­ელა ად­ამ­ია­ნს, პრ­ინ­ცი­პში მი­ყვ­არს იმ­დე­ ნად, რა­მდ­ენ­ად­აც ჩე­მს პრ­ოფ­ეს­ია­ში მი­ხდ­იან. გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლს არ­აფ­ერს ვა­კე­თებ, სპ­ეც­ია­ლუ­რად ფუ­ლი­სა­თვ­ის. ფუ­ლი­სმ­კე­თე­ბე­ლი ნა­ტუ­რა არა ვარ. ცხ­ოვ­რე­ბა­ში უა­მრ­ავი ეტ­აპი გა­ვი­არე, ძა­ლი­ან უფ­ულ­ობ­ის-რო­ცა და­ხე­ული ფე­ხს­აც­მე­ლიც მე­ცვა, სა­შუ­ალ­ოდ ყო­ ფნ­ის, რო­გო­რც ახ­ლა ვარ - გა­ჭი­რვ­ებ­ ულ ად­ამ­ია­ნს ახ­ლა ვერ მი­წო­დე­ბთ, და ას­ევე, ძა­ლი­ან კა­რგ­ად ყო­ფნ­ის პე­რი­ოდ­ იც. იმ­ედი მა­ქვს მი­ლი­ონ­ერ­ობ­ის ეტ­აპი წინ მა­ქვს, რო­ცა ჰო­ლი­ვუ­დში წა­ვალ. არც ერთ ეტ­აპ­ზე ჩე­მთ­ვის ში­ნა­გა­ნად არ­აფ­ერი შე­ცვ­ლი­ლა. ამ­იტ­ომ­აც არ მჯ­ ერა, გა­მო­თქ­მის, რომ ფუ­ლი აფ­უჭ­ებს. არ მჯ­ერა კა­რგი ად­ამ­ია­ნი იყო და ფუ­ ლმა გა­გა­ფუ­ჭოს.

– მე­ოც­ნე­ბე ხა­რთ?

– შე­იძ­ლე­ბა უც­ნა­ურ­ად მო­გე­ჩვ­ენ­ ოთ, მა­გრ­ამ არა ვარ მე­ოც­ნე­ბე ად­ამ­ ია­ნი და არც რო­მა­ნტ­იკ­ოსი. პი­რი­ქით, მი­წა­ზე მყ­არ­ად მდ­გო­მი ად­ამ­ია­ნი ვარ. ბე­ვრს ჰგ­ონ­ია, რომ რო­მა­ნტ­იკ­ული ვარ, მა­გრ­ამ მე ამ­ას ჩე­მს თა­ვში ვერ ვხ­ედ­ავ.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

– სა­კუ­თარ თა­ვთ­ან წი­ნა­აღ­მდ­ეგ­ ობ­ები გა­ქვთ?

– მე­ორე მე, ჩე­მს თა­ვში კა­რგ­ად არ­ ის გა­ნვ­ით­არ­ებ­ული. მას ხშ­ირ­ად ვე­ლა­ პა­რა­კე­ბი და ვე­კა­მა­თე­ბი. გა­ორ­ება და ში­ზო­ფრ­ენ­ია შო­რს­აა ჩე­მგ­ან.

P.S.

ოპ­ტი­მი­ზმი, რომ გა­და­მდ­ებ­ია ნი­კო გო­მე­ლა­ურ­თან ინ­ტე­რვ­იუს ბო­ლოს და­ვრ­წმ­უნ­დი. რე­ალ­ურ­ ად შე­მძ­ულ­დნ­ენ ის­ინი, ვი­ნც ამ ად­ამ­ია­ნზე ჭო­რე­ბს ავ­რც­ელ­ებ­ენ. და­ვრ­წმ­უნ­დი, რომ ნი­კოს აქ­ვს ძა­ ლა, რო­მე­ლიც ცხ­ოვ­რე­ბა­ში ბე­ვრ წი­ნა­აღ­მდ­ეგ­ობ­ას და სი­რთ­ულ­ეს და­აძ­ლე­ვი­ნე­ბს. ბო­ლოს ჩვ­ენი შე­ხვ­ ედ­რის დღ­ის გა­ნწ­ყო­ბა­ზე ვკ­ით­ხე და ვთ­ხო­ვე ეს ლე­ქს­ად გა­მო­ეხ­ატა. რო­ცა პა­სუ­ხი მი­ვი­ღე, მი­ვხ­ვდი, რომ ნი­კო გო­მე­ლა­ურ­ის ში­ნა­გა­ნი სა­მყ­არო სულ სხ­ვა რე­ალ­ობ­აში არ­ სე­ბო­ბს, რო­მე­ლიც მთ­ელი ინ­ტე­რვ­ იუს მა­ნძ­ილ­ზე სა­გუ­ლდ­აგ­ულ­ოდ შე­ნი­ღბა. „რა უც­ნა­ური და­დგა დრ­ოე­ბა, აც­დე­ნი­ლია ხმა და ტკ­ივ­ილი... გუ­გუ­ნს რო­გორ ჰგ­ავს ეს მყ­უდ­ რო­ება... დუ­მი­ლს რო­გორ ჰგ­ავს ჩე­მი კი­ ვი­ლი“.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

11

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

მა­მა იო­ანე ტა­ძრ­ის­ დნ­იე­რე­ბა მე­გო­ნა – ყო­ვე­ლდ­ღი­ური დრ­ოს­ტა­რე­ბა, მე­გო­ბრ­ებ­ში ყო­ფნა, ყო­ვე­ლდ­ღი­ურ ვნ­ებ­აზე, სა­კუ­თა­რი თა­ვის სი­ამ­ოვ­ნე­ბა­ზე ფი­ქრი... ეს ყვ­ ელ­აფ­ერი დღ­ეს ძა­ლი­ან დიდ მკ­რე­ხე­ ლო­ბად მი­მა­ჩნ­ია. რა სი­ყვ­არ­ული და სი­ხა­რუ­ლიც მქ­ონ­და, დღ­ეს ის ყვ­ელ­ აფ­ერი შე­იც­ვა­ლა. არც ერ­თი დღე არ მი­ნა­ნია, რომ ამ გზ­ას და­ვა­დე­ქი და და­ვტ­ოვე ცხ­ოვ­რე­ბი­სე­ული ვნ­ებ­ები და სი­ამ­ოვ­ნე­ბა.

„არც ერ­თი დღე არ მი­ნა­ნია, რომ ამ გზ­ას და­ვა­დე­ქი და და­ვტ­ოვე ცხ­ოვ­რე­ბი­სე­ული ვნ­ებ­ები და სი­ამ­ოვ­ნე­ბა“ „ხშ­ირ­ად ვი­ხს­ენ­ებ ზა­ზა ხე­ლა­იას და მა­ქვს სი­ნა­ნუ­ლი ყო­ვე­ლი წა­რს­ ული დღ­ისა“, – ეს სი­ტყ­ვე­ბი მა­მა იო­ ან­ეს ეკ­უთ­ვნ­ის, მღ­ვდ­ელ-მო­ნა­ზო­ნს, წა­რს­ულ­ში ცნ­ობ­ილ ჟუ­რნ­ალ­ის­ტს, თა­ნა­მდ­ებ­ობ­ის პი­რსა და, უბ­რა­ლოდ, თბ­ილ­ის­ელ ახ­ალ­გა­ზრ­დას, რო­მე­ლმ­აც ერთ დღ­ეს ყვ­ელ­აფ­ერ ამ­ქვ­ეყ­ნი­ურ­ზე უა­რი თქ­ვა და თა­ვი უფ­ალს მი­უძ­ღვ­ნა. ჩე­მთ­ვის ცო­ტა რთ­ული იყო მა­მა­ოს­ თან მის წა­რს­ულ­ზე სა­უბ­არი, რა­დგ­ან მე ვი­ცნ­ობ­დი ზა­ზა ხე­ლა­იას – აქ­ტი­ ურს, ხა­ლი­სი­ან­სა მხ­ია­რუ­ლს. მეც, ის­ ევე, რო­გო­რც მის არ­აე­რთ მე­გო­ბა­რს, მი­ჩნ­ებ­ოდა კი­თხ­ვე­ბი, რო­მლ­ებ­ზეც პა­სუ­ხი მხ­ოლ­ოდ ახ­ლა მი­ვი­ღე. ექ­სკ­ ლუ­ზი­ურ­ად „პრ­აი­მტ­აი­მი­სთ­ვის“ მა­მა იო­ან­ეს ცხ­ოვ­რე­ბა ერ­სა და ტა­ძა­რში. რა­ტომ მი­ვი­ღე ეს გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა?

12

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

– ეს კი­თხ­ვა ძა­ლი­ან ბე­ვრ­მა და­მი­ სვა – ახ­ლო­ბლ­ებ­მა, მე­გო­ბრ­ებ­მა. რომ მო­დი­ოდ­ნენ, მე­უბ­ნე­ბო­დნ­ენ, რო­გო­რი აქ­ტი­ური იყ­ავი, რო­გორ გი­ხა­რო­და ცხ­ოვ­რე­ბაო... გა­ვი­არე ეს ყვ­ელ­აფ­ერი, იყო წა­რმ­ატ­ებ­ული კა­რი­ერ­აც, სა­მს­ახ­ური, მა­გრ­ამ მო­ ხდა ამ ყვ­ელ­აფ­რის გა­და­ფა­სე­ბა. იმ დრ­ოს, რო­ცა ას­ეთი აქ­ტი­ური ვი­ყა­ვი, რო­ცა ცხ­ოვ­რე­ბას სხ­ვა­ნა­ ირ­ად ვუ­ყუ­რე­ბდი, მი­ვხ­ვდი, რომ მთ­ავ­არი მა­კლ­და. დღ­ეს ჩე­მთ­ვის ბე­დნ­იე­რე­ბა სულ სხ­ვა რამ არ­ის, ვი­დრე მა­შინ. დღ­ეს რომ ვუ­ყუ­რებ, ვფ­იქ­რობ, თა­ვი­დან რომ და­ვი­წყო ცხ­ოვ­რე­ბა, ბე­ვრ რა­ღა­ცას შე­ვც­ ვლ­იდი. დღ­ეს რომ და­მი­დო რა­მდ­ ენ­იმე გზა, რაც გა­მი­ვლ­ია, ის­ევ ბე­ რო­ბას ავ­ირ­ჩე­ვდი. ის ბე­დნ­იე­რე­ ბა, რა­საც მა­შინ ვე­ძი­ებ­დი და ბე­

ბრ­ძო­ლა სა­კუ­თარ თა­ვთ­ან ყო­ყმ­ან­ის პე­რი­ოდი იყო და დი­დხ­ ან­საც გა­გრ­ძე­ლდა. ბრ­ძო­ლა სა­კუ­ თარ თა­ვთ­ან – ეს ყვ­ელა ად­ამ­ია­ნს აქ­ვს, მით უმ­ეტ­ეს ის­ეთს, რო­მე­ლიც ყო­ვე­ლდღ­იუ­რად აქ­ტი­ურ ცხ­ოვ­რე­ ბა­შია ჩა­რთ­ული, გი­ნდა სა­მს­ახ­ური თქ­ვით, გი­ნდა მე­გო­ბრ­ები, რა თქ­მა უნ­და, დი­დხ­ანს ვყ­ოყ­მა­ნო­ბდი, მა­ გრ­ამ დი­დი იყო სუ­რვ­ილი, და­მე­ტო­ ვე­ბი­ნა ერი და წა­ვს­ულ­იყ­ავი ბე­რში. ეს ძა­ლა ღმ­ერ­თმა მო­მი­ვლ­ინა და სწ­ორ­ედ ღვ­თის ძა­ლით მო­ხდა ეს, იმ­ იტ­ომ რომ მე არ­ას­დრ­ოს მი­ფი­ქრ­ია, რომ ვარ ძლ­იე­რი. ყო­ყმ­ან­ის მი­ზე­ზი ძა­ლი­ან ბე­ვრი რამ იყო. პი­რვ­ელი ის, რომ, რო­დე­საც გყ­ავს შვ­ილ­ები და ის­ინი ის­ეთ ას­აკ­ში არ­იან, რომ მათ გზ­აზე და­ყე­ნე­ბა სჭ­ირ­დე­ბათ, თან რო­დე­საც ორი ბი­ჭი გყ­ავს, ერ­თი 11 წლ­ის, მე­ორე კი 19-ის. ის­ეთი თა­ობ­აა და ის­ეთი ას­აკ­ია, რომ მათ მა­რთ­ლა სჭ­ირ­დე­ბათ მა­მა, რო­მე­ლიც გზ­აზე და­აყ­ენ­ებთ, ყვ­ელ­ან­აი­რი თვ­ალ­სა­ზრ­ ის­ით, მა­გრ­ამ სწ­ორ­ედ ამ­ის შე­მდ­ეგ, რო­ცა ვი­ფი­ქრე და გა­და­ვლ­ახე ეს ყო­ყმ­ანი, მი­ვხ­ვდი, რომ ჩე­მი ამ ნა­ბი­ ჯით ჩე­მს შვ­ილ­ებს ცუ­დს არ გა­ვუ­კე­ თე­ბდი და მხ­ოლ­ოდ კა­რგ­ის მო­ტა­ნა შე­მე­ძლო. სწ­ორ­ედ ამ­ას მე­უბ­ნე­ბო­ დნ­ენ მე­გო­ბრ­ებ­იც, შვ­ილ­ები გყ­ავს, რა­ტომ იღ­ებ ამ გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა­სო, მა­გრ­ამ მე მათ ვუ­პა­სუ­ხე: რო­ცა სუ­ ლი უფ­რო ძვ­ირ­ია, ვი­დრე სხ­ეუ­ლი და ხო­რცი, ვხ­ვდ­ები, რომ სუ­ლი­ერ­ ება და ჩე­მი მდ­გო­მა­რე­ობა, მე­ტად შე­ეწ­ევა ჩე­მს შვ­ილ­ებს, ჩე­მი ლო­ცვა, ჩე­მი და­რი­გე­ბა, უფ­რო მე­ტად წა­ად­ გე­ბათ, ვი­დრე ჩე­მი ერ­ში ყო­ფნა-მე­ თქი. წა­რმ­ოი­დგ­ინ­ეთ ახ­ლა მე რომ ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავი რო­მე­ლი­მე თა­ნა­მდ­ ებ­ობ­ის პი­რი და მა­ტე­რი­ალ­ურ­ად­აც მდ­იდ­არი, შე­იძ­ლე­ბო­და ჩე­მი შვ­ილ­ებ­ ის­თვ­ის რა­მე უბ­ედ­ურ­ება მო­მე­ტა­ნა, ან და­მე­ტო­ვე­ბი­ნა თუ­ნდ­აც მი­ლი­ონი დო­ლა­რი და მე­თქ­ვა: აი, შვ­ილ­ებო, ეს ფუ­ლი ჩე­მგ­ან გქ­ონ­დეთ... და ამ ფუ­ლს კა­რგი არ მო­ეტ­ანა მა­თთ­ვის, მა­გრ­ამ დღ­ევ­ან­დე­ლი ჩე­მი მდ­გო­მა­ რე­ობ­ით ამ­ის­გან და­ზღ­ვე­ული ვარ და მხ­ოლ­ოდ და მხ­ოლ­ოდ კა­რგ­ის მო­ტა­ნა შე­მი­ძლ­ია. რო­დე­საც ხარ წა­ რმ­ატ­ებ­ული თა­ნა­მდ­ებ­ობ­ის პი­რი და წა­რმ­ატ­ებ­ული ბი­ზნ­ეს­მე­ნი, მა­ინც სა­ფრ­თხ­ილ­ოა ურ­თი­ერ­თო­ბა შვ­ილ­ ებ­თან. დღ­ეს ჩე­მს შვ­ილ­ებ­თან უფ­ რო ახ­ლოს ვარ, უფ­რო მე­ტად უფ­ როს ვა­ჟთ­ან. რა თქ­მა უნ­და, უჭ­ირს ამ­ას­თან შე­გუ­ება, ძა­ლი­ან მძ­იმ­ედ­აც შე­ხვ­და, მა­გრ­ამ სა­უბ­რე­ბმა, ჩე­მთ­ან ურ­თი­ერ­თო­ბამ ის და­არ­წმ­უნა, რომ მე სწ­ორი ნა­ბი­ჯი გა­და­ვდ­გი. უფ­რო­ სი ვა­ჟი და­ეს­წრო ჩე­მს ბე­რად აღ­კვ­ ეც­ას, ჩე­მთ­ვი­საც ძა­ლი­ან მძ­იმე იყო, რო­დე­საც ის ტა­ძა­რში და­ვი­ნა­ხე, მა­ გრ­ამ ღმ­ერ­თს ვთ­ხო­ვე, მო­ეცა ძა­ლა, რომ ჩე­მს შვ­ილს ისე აღ­ექ­ვა ეს ყვ­ელ­ აფ­ერი, ისე და­ენ­ახა, იმ სი­მა­რთ­ლით და­ენ­ახა, რა­საც ჩე­მი ნა­ბი­ჯი ჰქ­ვია, რა­დგ­ან მა­ინც იც­ით, რომ ბრ­ძო­ლა დი­დია, ბრ­ძო­ლა ჩე­მს შვ­ილ­საც ექ­ ნე­ბო­და, მა­გრ­ამ მა­დლ­ობა ღმ­ერ­თს, გა­და­ლა­ხა და დღ­ეს ხშ­ირ­ად ამ­ოდ­ ის ჩე­მთ­ან მო­ნა­სტ­ერ­ში, ხშ­ირ­ად ვს­ აუ­ბრ­ობთ. იმ­ედი მა­ქვს, და­ად­გე­ბა ჭე­შმ­არ­იტ მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ლურ გზ­ ას, იც­ხო­ვრ­ებს ეკ­ლე­სი­ურ­ად და იმ შე­ცდ­ომ­ებს, რო­მე­ლიც მე და­ვუ­შვი მთ­ელი ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბის მა­ნძ­ილ­ზე, არ გა­იმ­ეო­რე­ბს. უმ­ცრ­ოს ვა­ჟთ­ან არ მქ­ონ­ია სა­უბ­არი, ის ჯერ პა­ტა­რაა. იმ­ედი მა­ქვს, გა­იზ­რდ­ება პა­ტა­რა და­ ვი­თიც და გა­იგ­ებს იმ ნა­ბი­ჯის სი­სწ­ ორ­ეს, რაც მე გა­და­ვდ­გი. ის უკ­ვე ამ­

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

კენ მი­მა­ვალ გზ­აზ­ე EXCLUSIVE

`ყო­ვე­ლდ­ღი­ური დრ­ოს­ტა­რე­ბა, მე­გო­ბრ­ებ­ში ყო­ფნა, ყო­ვე­ლდ­ღი­ურ ვნ­ებ­აზე, სა­კუ­თა­რი თა­ვის სი­ამ­ოვ­ნე­ბა­ზე ფი­ქრი... ეს ყვ­ელ­აფ­ერი დღ­ეს ძა­ლი­ან დიდ მკ­რე­ხე­ლო­ბად მი­მა­ჩნ­ია. რა სი­ყვ­არ­ული და სი­ხა­რუ­ლიც მქ­ონ­და, დღ­ეს ის ყვ­ელ­აფ­ერი შე­იც­ვა­ლა~

ოდ­ის ხო­ლმე ეკ­ლე­სი­აში, მა­გრ­ამ ასე რომ მი­ყუ­რე­ბს, შე­ცვ­ლილ ფო­რმ­აში, კა­ბა­ში, წვ­ერ­ში, რა თქ­მა უნ­და, მი­სთ­ ვის ძნ­ელ­ია, თუ­მცა ნელ-ნე­ლა ეჩ­ვე­ვა და იმ­ედი მა­ქვს, ბო­ლო­მდე ყვ­ელ­აფ­ ერს ისე გა­იგ­ებს, რო­გო­რც არ­ის. მე გა­ვა­კე­თე არ­ჩე­ვა­ნი და მა­რთ­ლაც ას­ეა, ად­ამ­ია­ნი თა­ვად აკ­ეთ­ებს არ­ ჩე­ვა­ნს თა­ვის ცხ­ოვ­რე­ბა­ზე და მხ­ ოლ­ოდ შე­მდ­ეგ ღმ­ერ­თს სთ­ხო­ვს და ღმ­ერ­თიც ეხ­მა­რე­ბა. ასე მო­ხდა ჩე­მს შე­მთ­ხვ­ევ­აშ­იც, ვლ­ოც­ულ­ობ­დი და ღმ­ერ­თს ვთ­ხო­ვდი, რომ გა­ვე­ხა­ დე მო­ნა­ზვ­ნო­ბის ღი­რსი და დი­დე­ბა უფ­ალს, შე­ის­მი­ნა ჩე­მი ლო­ცვა-ვე­ დრ­ება – დღ­ეს მე უკ­ვე ბერ-მო­ნა­ ზო­ნი ვარ. ამ გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა­ში დი­დი რო­ლი ით­ამ­აშა ჩე­ მმა მო­ძღ­ვა­რმა მა­მა იო­ანე კი­კვ­აძ­ ემ, რო­მე­ლიც დღ­ეს მა­მა და­ვი­თის ეკ­ლე­სი­ის წი­ნა­მძ­ღვ­არ­ია. ფა­ქტ­ ობ­რი­ვად, მან და­მა­ყე­ნა ამ გზ­აზე, მან ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბა რა­დი­კა­ლუ­რად შე­ცვ­ალა და მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა ყო­ ვე­ლთ­ვის მა­დლ­იე­რი ვი­ქნ­ები მი­სი. ყო­ვე­ლი წუ­თი, ყო­ვე­ლი დღე, რო­ მე­ლიც მა­სთ­ან მა­ქვს გა­ტა­რე­ბუ­ლი, ჩე­მთ­ვის ძა­ლი­ან ფა­სე­ულ­ია, დი­დი სკ­ოლ­აა. წა­რს­ულ­ის მე­გო­ბრ­ები მე­გო­ბრ­ებ­ის მხ­რი­დან იყო გა­ და­რწ­მუ­ნე­ბის მც­დე­ლო­ბა. იყო ეგ­ ოი­ზმ­ის გა­მო­ხა­ტუ­ლე­ბაც, რა­დგ­ან ეს ის ად­ამ­ია­ნე­ბი არ­იან, ვი­სთ­ან­ აც ყო­ვე­ლდ­ღი­ური ურ­თი­ერ­თო­ბა მქ­ონ­და. ის მო­მე­ნტ­ია, რო­ცა მათ სა­ერო ცხ­ოვ­რე­ბა­ში შო­რდ­ები, ამ­ იტ­ომ მა­ინც იყო გა­და­რწ­მუ­ნე­ბის მც­დე­ლო­ბე­ბი. ის სი­ყვ­არ­ული, რო­ მე­ლიც მქ­ონ­და ჩე­მი მე­გო­ბრ­ებ­ის მი­მა­რთ, გა­მი­ას­მა­გდა, უფ­რო ჭე­შმ­ არ­იტი, ნა­თე­ლი და უა­ნგ­არო გა­ხდა. იყ­ვნ­ენ ად­ამ­ია­ნე­ბი, მე­გო­ბა­რთა ჯგ­უფი, რო­მლ­ებ­იც დი­დი სი­ხა­რუ­ ლით და­მი­დგ­ნენ გვ­ერ­დზე და ჩე­მი ეს ნა­ბი­ჯი შე­აფ­ას­ეს ვა­ჟკ­აც­ურ ნა­ ბი­ჯად, მა­გრ­ამ იყ­ვნ­ენ მე­გო­ბრ­ები, რო­მლ­ებ­იც ცდ­ილ­ობ­დნ­ენ (რა თქ­მა უნ­და, არა ბო­რო­ტუ­ლად), ის­ევ ერ­ თად ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავ­ით იმ ცხ­ოვ­რე­ ბა­ში, რო­მე­ლშ­იც დი­დი დრო გა­ვა­ ტა­რეთ. მა­გრ­ამ შე­მდ­ეგ, რო­დე­საც და­ვს­ხე­დით და რა­მდ­ენ­იმე სა­ათი ვი­სა­უბ­რეთ, ჩე­მმა სი­ტყ­ვე­ბმა ის­ ინი და­აფ­იქ­რა და ჩე­მი პა­სუ­ხე­ბის მო­სმ­ენ­ის შე­მდ­ეგ არც ერთ ჩე­მს მე­გო­ბა­რს ჩე­მთ­ვის აღ­არ უთ­ქვ­ამს, რომ ერ­ში და­ვბ­რუ­ნე­ბუ­ლი­ყა­ვი. იყო შე­მო­თა­ვა­ზე­ბე­ბი სა­მს­ახ­ურ­იდ­ან­აც, თა­ნა­მდ­ებ­ობ­რი­ვად, იყო მა­ღა­ლა­ნა­ ზღ­აუ­რე­ბა­დი სა­მს­ახ­ურ­ებ­ის შე­მო­ თა­ვა­ზე­ბაც, მა­გრ­ამ მე უკ­ვე მტ­კი­ცე ვი­ყა­ვი ჩე­მს გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა­ში და რაც უფ­რო მე­ტს მთ­ავ­აზ­ობ­დნ­ენ, ეს გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა მით უფ­რო მტ­კი­ცდ­ებ­ოდა. რო­დე­საც ერ­ში ვც­

და­თუ­ნა

ხო­ვრ­ობ­დი, სხ­ვა­ნა­ირ­ად ვა­ფა­სე­ბდი ცხ­ოვ­რე­ბას. ის, რაც დღ­ეს მი­მა­ჩნ­ია უზ­ნე­ობ­ად, მა­შინ მე­გო­ნა, რომ ჩვ­ ეუ­ლე­ბრ­ივი ცხ­ოვ­რე­ბის წე­სი იყო, რა­საც ახ­ლა ვუ­კრ­ძა­ლავ ჩე­მს მე­გო­ ბრ­ებს და ჩე­მთ­ან მო­სულ ჩვ­ეუ­ლე­ ბრ­ივ ად­ამ­ია­ნე­ბს, მა­შინ შე­იძ­ლე­ბა ტა­შიც და­მე­კრა და შე­მე­ქო ის­ინი. ამ­იტ­ომ ღვ­თის წყ­ალ­ობ­ით, იმ ად­ამ­ ია­ნე­ბს, რო­მლ­ებ­იც უზ­ნე­ოდ ცხ­ოვ­ რო­ბდ­ნენ, დღ­ეს შე­მი­ძლ­ია, ვუ­თხ­რა, რა არ­ის უზ­ნე­ობა და მა­ქვს იმ­ედი ღვ­თი­სა, რომ ის­ინი გა­და­აფ­ას­ებ­ენ, რა არ­ის სა­სა­რგ­ებ­ლო. ზა­ზა ხე­ლა­ია რა თქ­მა უნ­და, ძა­ლი­ან ხშ­ირ­ად მა­ხს­ენ­დე­ბა ზა­ზა ხე­ლა­ია და ვერ გა­ვუ­რბ­ივ­არ. იმ­იტ­ომ რომ ას­ეა ად­ამ­ია­ნი, რო­ცა 37 წე­ლი გა­ნვ­ვლე ერ­ში, სა­დაც ყვ­ელ­აფ­ერი ვნ­ახე – წა­რმ­ატ­ებ­აც წა­რუ­მა­ტე­ბლ­ობ­აც, სი­ყვ­არ­ულ­იც, სი­ძუ­ლვ­ილ­იც, მო­ ფე­რე­ბაც, ჩხ­უბ­იც, რა თქ­მა უნ­და, რა­ღაც მო­მე­ნტ­ებ­ში, ეს ყვ­ელ­აფ­ერი თა­ვს იჩ­ენს, მა­გრ­ამ წა­რს­ულ­ზე ფი­ ქრი უკ­ვე ჩვ­ენი სა­ქმე აღ­არ არ­ის, მა­ქვს სი­ნა­ნუ­ლი ყო­ვე­ლი წა­რს­ული დღ­ისა და დღ­ეს მხ­ოლ­ოდ მო­მა­ვა­ ლზე ვფ­იქ­რობ. მო­მა­ვა­ლზე, რომ ღვ­თი­სთ­ვის სა­სა­რგ­ებ­ლო სა­ქმე ვა­ კე­თო და მო­ვი­კრ­იბო ძა­ლა და ვი­ ცხ­ოვ­რო მო­ნა­ზვ­ნუ­რად. რო­დე­საც მო­ნა­ზო­ნი სა­კუ­თარ თა­ვთ­ან რჩ­ება, ყვ­ელ­აზე მე­ტად ფი­ქრ­ობს ღმ­ერ­თსა და თა­ვის ცო­დვ­ებ­ზე, რო­ცა აქ­ვს სი­ნა­ნუ­ლი იმ ცო­დვ­ებ­ისა და ევ­ედ­ რე­ბა ღმ­ერ­თს მთ­ელი გუ­ლით, რომ შე­იწ­ყა­ლოს და შე­უნ­დოს გა­ვლ­ილი ცხ­ოვ­რე­ბა. რაც შე­ეხ­ება ფი­ქრ­ებს, ფი­ქრ­ები და ტკ­ივ­ილი არ­ის იმ ად­ ამ­ია­ნე­ბზე, რო­მლ­ებ­იც არ­ას­წო­რად ცხ­ ოვ­ რო­ ბენ და შენ უკ­ ვე იცი, რა იქ­ნე­ბა მო­მა­ვა­ლში და ბე­ვრ რა­მე­ზე გუ­ლი გტ­კი­ვა, რომ ეს ად­ამ­ია­ნე­ბი ვერ ამ­ჩნ­ევ­ენ ამ­ას, ვერ ხე­და­ვენ, შენ უკ­ვე იცი, რომ რაც მათ ჰგ­ონ­ იათ კა­რგი და ჭე­შმ­არ­იტი, ეს სა­

გუ­გა­

ვს­ებ­ით მი­უღ­ებ­ელ­ია ღვ­თი­სთ­ვის, ამ­იტ­ომ ამ­აზე მტ­კი­ვა ხო­ლმე გუ­ლი, მა­გრ­ამ მა­ინც ყვ­ელ­აზე მე­ ტად, რა თქ­მა უნ­და, ვფ­იქ­რობ ჩე­მს სი­ნა­ნუ­ ლზე, ღმ­ერ­თზე და ვფ­იქ­რობ, რა იქ­ ნე­ბა მო­მა­ვა­ლში. ღმ­ერ­თთ­ან შე­ხვ­ედ­რის ში­ში სა­ერ­თოდ, მო­ნა­ზო­ნს ში­ში უნ­და ჰქ­ონ­დეს ერ­თი – ეს არ­ის სა­მს­ჯა­ვრ­ ოზე წა­რდ­გო­მი­სა და ღმ­ერ­თთ­ან შე­ ხვ­ედ­რის ში­ში. ჩვ­ენი ცო­დვ­ებ­ისა და ჩვ­ენი ცხ­ოვ­რე­ბის გა­მო გა­მო­რი­ცხ­ ულ­ია, ღი­რსი ვი­ყოთ სა­სუ­ფე­ვე­ლში შე­სვ­ლი­სა. ამ­ის ში­ში არ­სე­ბო­ბს და ეს ში­შია მთ­ავ­არი ში­ში, რო­მე­ლიც მა­ქვს და ამ­იტ­ომ­აა, რომ ღმ­ერ­თს ყო­ვე­ლთ­ვის ვე­ვე­დრ­ებ­ით და ვლ­ოც­ ულ­ობთ, რომ შე­გვ­ინ­დოს შე­ცო­დე­ ბა­ნი ნე­ბს­ით­ნი თუ უნ­ებ­ლი­ეთ­ნი და მო­გვ­იტ­ევ­ოს. მე­ორე, რაც ყო­ვე­ლდ­ ღი­ური ში­ში აქ­ვს ად­ამ­ია­ნს, ის ში­ში უკ­ვე და­ვძ­ლიე და გა­და­ვლ­ახე. სა­ ერ­თოდ კი, ად­ამ­ია­ნს ში­ში უნ­და ჰქ­ ონ­დეს მხ­ოლ­ოდ ღმ­ერ­თის და უნ­და გა­მო­იჩ­ინ­ოს სი­ფრ­თხ­ილე. ღმ­ერ­თმა არ მო­მა­შო­როს ის ში­ში, რომ მხ­ოლ­ ოდ მა­სთ­ან შე­ხვ­ედ­რის მე­ში­ნო­დეს.

წი­გნ­ებ­ის გა­გზ­ავ­ნას, გა­მო­ფე­ნე­ბის მო­წყ­ობ­ასა და ა.შ. ჩვ­ენი უწ­მი­ნდ­ეს­ ისა და უნ­ეტ­არ­ეს­ის, ილ­ია მე­ორ­ის ლო­ცვა-კუ­რთ­ხე­ვით ძა­ლი­ან დი­დი მნ­იშ­ვნ­ელ­ობა ენ­იჭ­ება და ყუ­რა­დღ­ ება ექ­ცე­ვა ქა­რთ­ულ ემ­იგ­რა­ცი­ას, მათ ყო­ფას, მათ ცხ­ოვ­რე­ბას, მათ და­ხმ­არ­ებ­ას, სა­მშ­ობ­ლო­ში და­ბრ­ უნ­ებ­ას, უწ­მი­დე­სის ლო­ცვა-კუ­რთ­ ხე­ვა არ­ის, რომ ყვ­ელა ქა­რთ­ვე­ლი, რო­მე­ლიც, გა­რკ­ვე­ული მი­ზე­ზე­ბის გა­მო, სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ ცხ­ოვ­რო­ბს და მუ­შა­ობს, სა­ბო­ლო­ოდ და­ბრ­უნ­ დეს თა­ვის სა­მშ­ობ­ლო­ში. სწ­ორ­ედ ამ­ას ემ­სა­ხუ­რე­ბა ეს ფო­ნდი. იმ­ედ­ ია, გა­იზ­რდ­ება, მთ­ელ მს­ოფ­ლი­ოს მო­ედ­ება და იზ­რუ­ნე­ბს ყვ­ელა იმ ქა­რთ­ვე­ლზე, რო­მე­ლიც თა­ვის სა­ მშ­ობ­ლო­ში არ ცხ­ოვ­რო­ბს. მა­დლ­ ობ­ელი ვარ მე­უფე აბ­რა­ამ­ის, რომ მან მო­მცა სა­შუ­ალ­ება და გა­მხ­ადა ღი­რსი, ვი­მს­ახ­ურო ამ ფო­ნდ­ში. მა­რთ­ალ­ია, ეს ფო­ნდი სულ რა­მდ­ ენ­იმე თვ­ეა, ჩა­მო­ყა­ლი­ბდა, მა­გრ­ამ ძა­ლი­ან ბე­ვრი ად­ამ­ია­ნი და­გვ­იდ­გა გვ­ერ­დით. ეს­ენი არ­

იან უც­ხო­ეთ­ში მო­ღვ­აწე ქა­ რთ­ვე­ლი მე­ცე­ნა­ტი გი­ორ­გი კა­პა­ნა­ძე, შო­თა არ­ვე­ლა­ძე, თბ­ ილ­ის­ელი ბი­ზნ­ეს­მე­ნი და­ვით ბუ­აძე, რი­სთ­ვი­საც დიდ მა­დლ­ ობ­ას ვუ­ხდი მათ და იმ­ედი მა­ ქვს, რომ კი­დევ ბე­ვრი ად­ამ­ია­ნი გა­მო­ჩნ­დე­ბა, ვი­საც სუ­რვ­ილი ექ­ნე­ბა, ფო­ნდს ამ კე­თილ სა­ ქმ­ეში დე­ხმ­არ­ოს. მე კი მთ­ელი ჩე­მი შე­გნ­ებ­ული ცხ­ოვ­რე­ბით ვი­ქნ­ები ამ ეპ­არ­ქი­აში, არ და­ ვზ­ოგ­ავ ძა­ლას, რომ ბო­ლო­მდე ვე­მს­ახ­ურო ქა­რთ­ველ ხა­ლხს, ღმ­ერ­თმა და­ლო­ცოს ჩვ­ენი უწ­ მი­ნდ­ესი და უნ­ეტ­არ­ესი ილ­ია მე­ორე. მრ­ავ­ალ შო­ბა ახ­ალ-წე­ ლს და­ეს­წრ­ოს ყვ­ელა მა­რთ­ ლმ­ად­იდ­ებ­ელი ოჯ­ახი და მა­ლე გა­ერ­თი­ან­ებ­ულ­იყ­ოს სა­ქა­რთ­ ვე­ლო. კი­დევ ერ­თხ­ელ მი­ნდა იმ ად­ამ­ია­ნე­ბს, რო­მლ­ებ­თან ერ­ თა­დაც ერ­ში ვც­ხო­ვრ­ობ­დი და ბე­ვრ რა­მე­ზე გუ­ლი ვა­ტკ­ინე, შე­ნდ­ობა ვთ­ხო­ვო და მუ­ვუ­ლო­ ცო ეს ახ­ალი წე­ლი, ყო­ვე­ლთ­ვის ვი­ლო­ცებ მა­თთ­ვის.

მო­მა­ვა­ლი დღ­ეს­დღ­ეო­ბით და­სა­ვლ­ეთ ევ­ რო­პის ეპ­არ­ქი­აში გა­ხლ­ავ­ართ, სა­ დაც ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლია ფო­ნდი. და­სა­ვლ­ეთ ევ­რო­პის ეპ­არ­ქი­ის ხე­ ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლი არ­ის მი­ტრ­ოპ­ოლ­იტი აბ­რა­ამი, ეპ­არ­ქი­ის უა­ღრ­ეს­ად ღი­ რს­ეუ­ლი მმ­არ­თვ­ელი, რო­მლ­ის მე­ შვ­ეო­ბი­თაც ძა­ლი­ან ბე­ვრი კე­თი­ლი სა­ქმე გა­კე­თდა. მი­სი ლო­ცვა-კუ­ რთ­ხე­ვით ჩა­მო­ყა­ლი­ბდა ფო­ნდი, რო­მე­ლიც ემ­სა­ხუ­რე­ბა და­სა­ვლ­ეთ ევ­რო­პა­ში მც­ხო­ვრ­ებ ქა­რთ­ვე­ლთ­ ათ­ვის სა­მრ­ევ­ლო­ებ­ის მო­წყ­ობ­ას. მო­გე­ხს­ენ­ებ­ათ, რომ და­სა­ვლ­ეთ ევ­რო­პის რა­მდ­ენ­იმე ათ­ეულ ქა­ლა­ ქში მო­წყ­ობ­ილ­ია სა­მრ­ევ­ლო­ები, გვ­აქ­ვს პა­რი­ზში ეკ­ლე­სია, გვ­აქ­ვს ბა­რი­ში, სა­დაც წმ­ინ­და ნი­კო­ლო­ზის სა­ფლ­ავ­ია. ას­ევე, რა­მდ­ენ­იმე ქა­ ლა­ქში ჰყ­ავთ სა­სუ­ლი­ერო პი­რე­ბი, მო­ძღ­ვრ­ები და ყვ­ელა სა­მრ­ევ­ლოს ჰყ­ავს რა­მდ­ენ­იმე ას­ეუ­ლი მრ­ევ­ლი. ფო­ნდს რა­მდ­ენ­იმე ქა­ლა­ქში გა­კე­ თე­ბუ­ლი აქ­ვს სა­კვ­ირ­აო სკ­ოლ­ები ბა­ვშ­ვე­ბი­სთ­ვის. იმ ბა­ვშ­ვე­ბმა, რო­ მლ­ებ­იც სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ ცხ­ოვ­რო­ ბენ, დი­დი რი­სკ­ია, რომ და­ივ­იწ­ყონ ქა­რთ­ული ენა, ის­ტო­რია და ამ­იტ­ომ ეს სკ­ოლ­ები სპ­ეც­ია­ლუ­რად მა­თთ­ ვის ჩა­მო­ყა­ლი­ბდა. აქ ის­წა­ვლ­ება ქა­რთ­ული ენა, ლი­ტე­რა­ტუ­რა, სა­ ქა­რთ­ვე­ლოს ის­ტო­რია, ეკ­ლე­სი­ის ის­ტო­რია, ქა­რთ­ული სი­მღ­ერა, გა­ ლო­ბა და ცე­კვა. ეს ფო­ნდი ემ­სა­ხუ­ რე­ბა ტე­ქნ­იკ­ური ბა­ზის შე­ვს­ებ­ას,

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

13

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

მე­რაბ კო­კო­ჩა­შვ­ილი - 78 წლ my View თა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­მარ გო­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ნგ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­აძ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ე

„ხმ­ელი წი­ფე­ლი“, „კა­რდ­აკ­არ“, „არ­და­დე­გე­ბზე“, „მი­ხა“, „დი­დი მწ­ ვა­ნე ვე­ლი“, „ცხ­ელი ზა­ფხ­ულ­ის სა­მი დღე“, „გზა მშ­ვი­დო­ბი­სა, ჯა­ ყო“, „მწ­ვე­რვ­ალი“, „გზა“, „ნუ­ცას სკ­ოლა“ - ეს მე­რაბ კო­კო­ჩა­შვ­ილ­ის კი­ნოა; ფი­ლმ­ები, რო­მლ­ებ­იც თუ ერ­თხ­ელ გა­ქვს ნა­ნა­ხი, არ­ას­დრ­ოს და­გა­ვი­წყ­დე­ბა. ფი­ლმი „არ­და­დე­ გე­ბზე“, ვფ­იქ­რობ, ყვ­ელ­ას ბა­ვშ­ ვო­ბაა. მა­ხს­ოვს, ყო­ვე­ლთ­ვის დი­დი ინ­ტე­რე­სით ვუ­ყუ­რე­ბდი... „დი­დი მწ­ვა­ნე ვე­ლი“ ხომ სა­ერ­თოდ ახ­ალი სი­ტყ­ვა იყო 60-70-ია­ნი წლ­ებ­ის ქა­ რთ­ულ კი­ნე­მა­ტო­გრ­აფ­ია­ში. 78 წლ­ ის რე­ჟი­სო­რის ბო­ლო ნა­მუ­შე­ვა­რი „ღვ­ინ­ის აკ­ვა­ნია“. ას­აკს არ უჩ­ივ­ ის, პი­რი­ქით, ამ­ბო­ბს, რომ სი­ბე­რეს ვერ გრ­ძნ­ობს. გა­ნი­ცდ­ის, რომ ქა­ რთ­ული კი­ნოს ფო­ნდი რუ­სე­თშ­ია და დი­დი ხა­ნია ცდ­ილ­ობს, მის და­ სა­ბრ­უნ­ებ­ლად მთ­ავ­რო­ბას ხმა მი­ აწ­ვდ­ინ­ოს. ფი­ლმ­ის გა­და­ღე­ბა უნ­ და. სც­ენ­არი მზ­ად აქ­ვს, მა­გრ­ამ... მე­რაბ კო­კო­ჩა­შვ­ილი თა­ვის ცხ­ ოვ­რე­ბა­სა და შე­მო­ქმ­ედ­ებ­აზე.

„რუ­სე­ბი ქა­რთ­ულ კი­ნოს სა­ბჭ­ოთა კი­ნოდ ას­აღ­ებ­ენ და ფუ­ლს აკ­ეთ­ებ­ენ. ჩვ­ენ - არ­აფ­ერი. ქა­რთ­ული კი­ნო­კლ­ას­იკა სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში უნ­და და­ბრ­უნ­დეს“

ბა­ვშ­ვო­ბა - „ომ­ობ­ანა“ ომ­ის დრ­ოს „ბა­ვშ­ვო­ბა გა­ნუ­წყ­ვე­ ტე­ლი თა­მა­ში იყო. ომ­ის პე­რი­ოდი იდ­გა და დღე და ღა­მე ქუ­ჩა­ში ვი­ყა­ ვით. შტ­აბ­ებს ვა­კე­ თე­ბდ­ით და ხე­ებ­ზე ბუ­ნა­გე­ბი გვ­ქო­ნდა. ფე­ხბ­ურ­თს ვთ­ამ­აშ­ „ВГИК“-ის ობ­დით. ბუ­რთი სად რო­მა­ნე­ბი იყო? ძვ­ელ „ჩუ­ლქ­ „ ძ ა­ლ ი ­ ში“ ვტ­ენ­იდ­ით ქა­ ან პა­ტა­რა ღა­ლდ­ებს. მო­გვ­ია­ ას­აკ­ში შე­ვა­ ნე­ბით კა­ლა­თბ­ურ­თს მჩ­ნიე სა­პი­რი­ ვთ­ამ­აშ­ობ­დი პი­ონ­ სპ­ირო სქ­ესი, ერ­თა სა­სა­ხლ­ეში. იქ სა­ბა­ვშ­ვო ბა­ღში. ტუ­რი­ზმ­ის და ალ­პი­ნი­ ერ­თი გო­გო მთ­ ზმ­ის წრე იყო, ალ­პი­ნი­სტი დედასთან ერთად ელ ჯგ­უფს გვ­იყ­ვა­ ალ­ექ­სა­ნდ­რა ჯა­ფა­რი­ძე რდა. გვ­ეჩ­ვე­ნე­ბო­და, გვ­ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლო­ბდა - ქა­ლი, რომ ლა­მა­ზი იყო, დი­დი რო­მე­ლიც უშ­ბა­ზე პი­რვ­ელი ავ­იდა. და­ვდ­იო­დით მთ­ებ­ში. ეს მე­რე, მო­მა­ ბა­ფთა ეკ­ეთა. ყვ­ელ­ანი ვე­ტრ­ფო­დით. ვა­ლში გა­მო­მა­დგა, ალ­პი­ნი­სტ­ებ­ზე მა­ხს­ოვს, ერთ გო­გო­ნას ძა­ლი­ან ლა­მა­ ფი­ლმი გა­და­ვი­ღე, პა­მი­რზე ას­ვლა ზი და ძვ­ირ­ფა­სი ინ­გლ­ის­ური თე­ფში წა­ მო­მი­წია. 6 300 მე­ტრი ზღ­ვის დო­ნი­ ვუ­ღე სა­ხლ­იდ­ან. მშ­ობ­ლე­ბი ეძ­ებ­დნ­ენ, დან. რო­გო­რც მი­ამ­ბეს, ფე­ხი უშ­ან­გი სად გა­ქრა თე­ფშ­იო? მე­რე იმ გო­გო­ნას ჩხ­ეი­ძემ ამ­ად­გმ­ევ­ინა. უშ­ან­გი თა­ვის ოჯ­ახ­მა და­გვ­იბ­რუ­ნა. სკ­ოლ­აში თა­ვდ­ ოთ­ახ­ში დი­ვა­ნზე ყო­ფი­ლა წა­მო­წო­ აჭ­ერ­ილ­ად გა­ვა­გრ­ძე­ლე სა­პი­რი­სპ­ირო ლი­ლი და ბა­ლს შე­ექ­ცე­ოდა, მე კი სქ­ეს­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა. ხშ­ირ­ად ვი­ყა­ვი ჩვ­ენს ოთ­ახ­ში ია­ტა­კზე და­ვფ­ორ­თხ­ შე­ყვ­არ­ებ­ული. პი­ონ­ერ­თა ბა­ნა­კე­ბსა და ავ­დი. მან ბლ­ის ყუ­ნწს ძა­ფი გა­მო­აბა, სა­ნა­ტო­რი­უმ­ებ­ში ზა­ფხ­ულ­ის გა­ტა­რე­ბა გა­დმ­ომ­იგ­დო და თა­ვი­სკ­ენ გა­წია. თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის და თა­ვგ­ად­ას­ავ­ლე­ბის ბა­ლს რომ ვერ მი­სწ­ვდი, ფო­რთ­ხვ­ით დრო იყო. სა­ქა­რთ­ვე­ლოს სხ­ვა­და­სხ­ვა გა­მო­ჰყ­ევი, მე­რე წა­მო­დე­ქი და ფე­ ქა­ლა­ქე­ბი­დან იკ­რი­ბე­ბო­დნ­ენ ბა­ვშ­ვე­ბი. ხით მო­ხვ­ედი ჩე­მთ­ანო, მი­ამ­ბო­ბდა. მე­რე იყო წე­რი­ლე­ბის მი­წერ-მო­წე­რა და ჩვ­ენ ოთ­ახ­ებს შო­რის კა­რი არ­ას­ოდ­ ერ­თი ამ­ბა­ვი... ერ­თხ­ელ ჩე­მს „რო­მა­ნზე“ ეს იკ­ეტ­ებ­ოდა. ზა­ფხ­ულ­ობ­ით ერ­თმ­ ჭო­რე­ბი გა­ვრ­ცე­ლდა, ტვ­ინი გა­და­მე­კე­ტა ან­ეთ­ში გა­მა­ვა­ლი ოთ­ახ­ებ­ის ყვ­ელა და ვი­ჩხ­უბე. მა­შინ სხ­ვა დრო იყო, „ნა­კო­ კა­რს აღ­ებ­დნ­ენ და ბი­ნა, რო­გო­რც ლკ­ებს“ ვი­კე­თე­ბდ­ით გო­გო­ნას სა­ხე­ლის უფ­რო­სე­ბი ამ­ბო­ბდ­ნენ, „კო­ჯრ­ის ნი­ ინ­იც­ია­ლით. მეც, დი­დი სი­ყვ­არ­ულ­ის ავ­ით“ გრ­ილ­დე­ბო­და“. მო­სკ­ოვ­ში კი­ და­სა­მტ­კი­ცე­ბლ­ად, ჩე­მით გა­ვი­კე­თე „ნა­ ნე­მა­ტო­გრ­აფ­იის ინ­სტ­იტ­უტ­ში ჩე­მი კო­ლკა“ - ბრ­იტ­ვით ამ­ოვ­იკ­აწ­რე და მე­ გა­მგ­ზა­ვრ­ებ­აც მი­სი „ხე­ლდ­ას­ხმ­ით“ ლა­ნი ჩა­ვა­სხი. ეს იყო ას­ობ­გე­რა „გ“. 14 მო­ხდა. დე­და­ჩე­მი ღე­ლა­ვდა, ეშ­ინ­ წლ­ის ვი­ქნ­ებ­ოდი. გრ­ძნ­ობა ორ­მხ­რი­ვი ოდა ჩე­მი მა­რტო გა­შვ­ება. უშ­ან­გიმ იყო, თუ­მცა „შო­რით ბნ­ედა“ გვ­ქო­ნდა. ის უთ­ხრა, ხე­ლს ნუ შე­უშ­ლი, წა­ვი­დე­სო. გო­გო­ნა თბ­ილ­ის­ელი არ იყო. ეს ამ­ბა­ვი უკ­ვე არც იმ­ას ახ­სო­ვს, არც - მე... მს­გა­ მი­სმა სი­ტყ­ვამ გა­ჭრა“.

14

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

ვსი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი უფ­რო სა­ინ­ტე­რე­სო გვ­იან გა­ხდა, რო­დე­საც მო­სკ­ოვ­ში წა­ვე­ დი სა­სწ­ავ­ლე­ბლ­ად. „ВГИК“-ში სწ­ავ­ლი­ სას ბე­ვრი თა­ვგ­ად­ას­ავ­ალი იყო. ყვ­ელ­ანი შე­ყვ­არ­ებ­ულ­ები ვი­ყა­ვით, ძი­რი­თა­დად რუს გო­გო­ნე­ბზე, მა­გრ­ამ სწ­რა­ფმ­ავ­ალი რო­მა­ნე­ბი იყო. მი­დი­ოდა, მო­დი­ოდა... იმ დრ­ოს ყვ­ელა ქა­რთ­ველ სტ­უდ­ენ­ტს გვ­ ეგ­ონა, რომ ეს ძა­ლი­ან მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ანი იყო. თუ­მცა რა­ტო­მღ­აც სწ­რა­ფად თა­ვდ­ ებ­ოდა. მა­გრ­ამ იყ­ვნ­ენ გა­მო­ნა­კლ­ის­ები, ბე­ვრი მა­თგ­ანი ცო­ლად გა­ჰყ­ვა ჩე­მს მე­ გო­ბრ­ებს. ოთ­არ იო­სე­ლი­ან­მა სტ­უდ­ენ­ ტო­ბის დრ­ოი­ნდ­ელი სი­ყვ­არ­ული, რი­ტა შე­ირ­თო ცო­ლად, ელ­დარ შე­ნგ­ელ­აი­ამ არ­ია­დნა. არ­ია­დნა პა­რა­ლე­ლურ ჯგ­უფ­ში სწ­ავ­ლო­ბდა და იქ და­იწ­ყო მა­თი სი­ყვ­არ­ ულ­ის ის­ტო­რი­აც“. სტ­უდ­ენ­ტო­ბა, ბა­დრ­იჯ­ნის ხი­ზი­ლა­ლა და „ობ­ში­აკი“ „ВГИК“-ი მს­ოფ­ლი­ოში ერთ-ერ­თი სა­ უკ­ეთ­ესო სა­სწ­ავ­ლე­ბე­ლი იყო. ვე­ცნ­ობ­ ოდ­ით ყვ­ელ­აფ­ერს, რაც კი­ნო­ში ხდ­ებ­ ოდა. გა­რდა ამ­ისა, ქა­რთ­ვე­ლე­ბი სა­ერ­თო სა­ცხ­ოვ­ებ­ელ­ში ერ­თად ვც­ხო­ვრ­ობ­დით. ერთ ოთ­ახ­ში ვც­ხო­ვრ­ობ­დით მე, ძმ­ები შე­ნგ­ელ­აი­ები, ოთ­არ იო­სე­ლი­ანი, ბო­რის ან­დრ­ონ­იკ­აშ­ვი­ლი. გვ­ერ­დით ოთ­ახ­ში იყო ოთ­არ აბ­ეს­აძე, ქვ­ედა სა­რთ­ულ­ზე ბა­ად­ურ წუ­ლა­ძე. ეს შე­მა­დგ­ენ­ლო­ბა სა­ ქა­რთ­ვე­ლოს ერ­თი წუ­თით არ მო­წყ­ვე­ ტია. დღ­ის­ით ინ­სტ­იტ­უტ­ში სხ­ვა­და­სხ­ვა პე­და­გო­გე­ბთ­ან ხომ ვი­ყა­ვით, სა­ღა­მოს მო­ვდ­იო­დით და ეს ყვ­ელ­აფ­ერი ერ­თი­ ან­დე­ბო­და. ყვ­ელ­აფ­ერს ერ­თად ვა­რჩ­ ევ­დით, გი­ნდ სი­ყვ­არ­ული და გა­ტა­ცე­ბა ყო­ფი­ლი­ყო, გი­ნდ სც­ენ­არ­ის გა­რჩ­ევა, რო­მე­ლზ­ეც ვმ­უშ­აო­ბდ­ით. არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­ რი­ვი სა­ღა­მო­ები გვ­ქო­ნდა. და­ბა­დე­ბის დღ­ეე­ბი, სტ­უმ­რე­ბის მო­წვ­ევა... თა­მაზ მე­ლი­ავა ყვ­ელ­ან­აი­რი გა­რთ­ობ­ის თა­ვი­ და­თა­ვი იყო. გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბით მხ­ია­რუ­ ლე­ბა­სა და ქე­იფ­ებ­ში. თე­მი­კო ჩი­რგ­აძე ჯა­რში იყო, მო­სკ­ოვ­თან ახ­ლოს. სა­მხ­ ედ­რო ექ­იმი და პა­რა­ზი­ტო­ლო­გი იყო. ის ის­ეთი იმ­პრ­ოვ­იზ­ატ­ორი გა­ხლ­დათ, ნე­ბი­სმ­იერ დიდ მს­ახ­იო­ბს შე­შუ­რდ­ებ­ ოდა მი­სი. ის რომ სუ­ფრ­ას თა­მა­დო­ბდა, უწ­ყვ­ეტი კო­ნც­ერ­ტი იყო. სტ­იპ­ენ­დია არ­აფ­ერ­ზე გვ­ყო­ფნ­იდა. ჩვ­ენი ძი­რი­თა­დი სა­ჭმ­ელი კო­ნს­ერ­ვი­რე­ბუ­ლი ბა­დრ­იჯ­ნის ხი­ზი­ლა­ლა (და­ჩხ­ვლ­ეტ­ილი ბა­დრ­იჯ­ანი) და „შპ­რო­ტი“ იყო. ავ­იღ­ებ­დით სტ­იპ­ ენ­დი­ას, ვი­ქე­იფ­ებ­დით და იმ­ავე წუ­თში იხ­არ­ჯე­ბო­და ჩვ­ენი ფუ­ლი. მე­რე ბა­დრ­ იჯ­ნის ხი­ზი­ლა­ლა­ზე გა­და­ვდ­იო­დით. ერ­თხ­ელ­აც ელ­და­რმა თქ­ვა, სტ­იპ­ენ­დი­ას რომ ავ­იღ­ებთ, მო­დი, ფუ­ლი და­ვდ­ოთ და მე­რე მთ­ელი თვე ვი­სა­ზრ­დო­ოთ ამ შე­ნა­ ხუ­ლი თა­ნხ­ითო. კო­მუ­ნა შე­ვქ­მნ­ათ, ოღ­ ონდ ფუ­ლი ქა­რთ­ვე­ლს არ ჩა­ვა­ბა­რო­თო. ელ­და­რი კო­მუ­ნის პრ­ეზ­იდ­ენ­ტად ავ­ირ­ ჩი­ეთ და ფუ­ლი ეს­ტო­ნე­ლს ჩა­ვა­ბა­რეთ, რო­მე­ლიც ჩვ­ენს ოთ­ახ­ში ცხ­ოვ­რო­ბდა. ნო­რმ­ალ­ურ­ად ავ­აწ­ყვ­ეთ, ერ­თხ­ელ სა­ ზი­ზღ­რო­ბა გვ­აჭ­ამა ამ ეს­ტო­ნე­ლმა. ელ­ და­რმა ჰკ­ით­ხა, ეს რა გვ­აჭ­ამ­ეო. „ხლ­ებ­ნი

მეუღლესთან ერთად სუპ ს ვი­შნ­ია­მიო“. მე­ტი აღ­არ გა­აკ­ეთ­ოო, ვუ­თხ­არ­ით. ხვ­ალ უა­რე­სი კე­რძი იქ­ნე­ბა, „პუ­რის სუ­პი“ უა­ლუ­ბლ­ოდო, გა­მო­გვ­ იც­ხა­და. გა­მო­ირ­კვა, რომ თუ­რმე ჩვ­ენი კო­მუ­ნის წე­ვრ­მა, ბო­რის ან­დრ­ონ­იკ­აშ­ვი­ ლმა მი­სგ­ან ფუ­ლი ის­ეს­ხა და აღ­არ და­ აბ­რუ­ნა. ბო­რი­სი ელ­და­რის დე­იდ­აშ­ვი­ლი იყო. ელ­ად­რმა იმ­ავე წუ­თში გა­რი­ცხა ის კო­მუ­ნი­დან. ის თვე გა­ჭი­რვ­ებ­ით გა­ვი­ტა­ ნეთ“. „დი­დი მწ­ვა­ნე ვე­ლი“ „მე „ხმ­ელი წი­ფე­ლი“ გა­და­ვი­ღე, ოთ­ არ იო­სე­ლი­ან­მა - „სა­პო­ვნ­ელა“. მე­რე იყო „მი­ხა“, მა­გრ­ამ ჩა­ფი­ქრ­ებ­იდ­ან 6 წლ­ის მე­რე მო­ვა­ხე­რხე მი­სი გა­და­ღე­ბა. ჩა­თვ­ ალ­ეს, რომ ერ­ოვ­ნუ­ლი ნა­წა­რმ­ოე­ბი არ იყო და გა­აჩ­ერ­ეს. ეგ თუ არ არ­ის ერ­ ოვ­ნუ­ლი, მა­შინ რო­მე­ლია? მა­გრ­ამ მი­სი გა­ჩე­რე­ბა მი­ხე­ილ ჯა­ვა­ხი­შვ­ილ­ის გა­მო მო­ხდა. რე­პრ­ეს­ირ­ებ­ული იყო. „დი­დი მწ­ ვა­ნე ვე­ლი“-ს გა­მო დი­დი უს­ია­მო­ვნ­ება მქ­ონ­და. ორი დღ­ით გა­უშ­ვეს ეკ­რა­ნე­ ბზე, და­მა­ნგ­რე­ვე­ლი რე­ცე­ნზ­ია და­იწ­ერა და ფი­ლმი გა­აჩ­ერ­ეს. 8 წლ­ის შე­მდ­ეგ გა­ვი­და უც­ხო­ეთ­ში და მი­სი აღ­ია­რე­ბაც უც­ხო­ეთ­იდ­ან მო­ვი­და. 1974 წე­ლს, სრ­ ულ­იად მო­ულ­ოდ­ნე­ლად, გე­რმ­ან­ელი ჟუ­რნ­ალ­ის­ტი ევა ჰო­ფმ­ანი იყო ჩა­მო­სუ­ ლი და ფი­ლმი ნა­ხა. და­სა­ვლ­ეთ ბე­რლ­ინ­ ში ქა­რთ­ული ფი­ლმ­ები უნ­და ყო­ფი­ლი­ყო ნა­ჩვ­ენ­ები. მან თქ­ვა, ამ ფი­ლმ­ის გა­რე­შე ქა­რთ­ული ფი­ლმ­ებ­ის რე­ტრ­ოს­პე­ქტ­ივ­ას არ ჩა­ვა­ტა­რე­ბო, შე­სა­ნი­შნ­ავ ფი­ლმ­ებ­თან ერ­თად წა­იღო და აჩ­ვე­ნა. ეს, ფი­ლმ­ის მე­ ორ­ედ და­ბა­დე­ბის ტო­ლფ­ასი იყო. დღ­ეს ის ად­ამ­ია­ნი, გი­უნ­ტერ გრ­ასი, ვი­ნც „დი­ დი მწ­ვა­ნე ვე­ლი“ წა­რა­დგ­ინა, ნო­ბე­ლის პრ­ემ­იის ლა­ურ­ეა­ტია. ის რო­მა­ნის „თუ­ ნუ­ქის დო­ლის“ და მი­სი ეკ­რა­ნი­ზა­ცი­ის სც­ენ­არ­ის ავ­ტო­რია. 1994 წე­ლს „დი­დი მწ­ვა­ნე ვე­ლი“ პე­ზა­როს სა­ერ­თა­შო­რი­სო ფე­სტ­ივ­ალ­ის პრ­ოგ­რა­მა­ში ყვ­ელა დრ­ ოისა და ქვ­ეყ­ნის ას სა­უკ­ეთ­ესო ფი­ლმს შო­რის აჩ­ვე­ნეს“.

სვ­ლის შე­მდ­ეგ მე­ტი სი­ხა­რუ­ლი მო­იტ­ანა, ზო­გმა - ნა­კლ­ები. პი­რვ­ელ წლ­ებ­ში ფე­ სტ­ივ­ალ­ებს დი­დი მნ­იშ­ვნ­ელ­ობა ჰქ­ონ­და ჩე­მთ­ვის და მი­ხა­რო­და. „ხმ­ელი წი­ფე­ლი“ ვე­ნა­ში რომ ლა­ურ­ეა­ტი გა­ხდა, ძა­ლი­ან გა­მი­ხა­რდა. ამ­ას თან ეჭ­ვი მო­ჰყ­ვე­ბო­და ფე­სტ­ივ­ალ­ებ­ის მი­მა­რთ. მა­შინ რუ­სე­თის კი­ნო­კო­მი­ტე­ტი აგ­ზა­ვნ­იდა ფი­ლმ­ებს, ჩვ­ენ არ შე­გვ­ეძ­ლო. უმ­ეტ­ესი ფი­ლმ­ები უჩ­ემ­ოდ იყო წა­რდ­გე­ნი­ლი. გე­მა­რნ­ია­ში გა­მა­გზ­ავ­ეს და „მი­ხა“ უნ­და გა­მო­ეგ­ზა­ვნ­ ათ, მა­გრ­ამ „მი­ხა“ არ ჩა­მო­სუ­ლა. სა­დღ­აც გა­აჩ­ერ­ეს და ძი­რი­თა­დი პრ­იზი რუ­სუ­ლმა ფი­ლმ­მა მი­იღო. მე­რე ფე­სტ­ივ­ალ­ებ­ის ჟი­ ურ­ის წე­ვრი ვი­ყა­ვი, რა­მდ­ენ­ჯე­რმე თა­ვმ­ ჯდ­ომ­არე. ნელ-ნე­ლა სულ გა­მი­ქრა ფე­ სტ­ივ­ალ­ებ­ის მი­მა­რთ ნდ­ობა. გა­მი­ჩნ­და სხ­ვა ინ­ტე­რე­სი: 40 წე­ლია „შე­რე­კი­ლე­ბი“ გა­და­ღე­ბუ­ლია. 1983 წე­ლშ­ია გა­და­ღე­ბუ­ ლი „ცი­სფ­ერი მთ­ები“ და ეს ფი­ლმ­ები არ კვ­დე­ბა. რო­ცა ფი­ლმი არ კვ­დე­ბა, ეს წა­ რმ­ატ­ებ­აა. ეს უკ­ვე გა­ხა­რე­ბს. დრ­ოა ყვ­ ელ­აფ­რის შე­მფ­ას­ებ­ელი. არ­ის ფი­ლმ­ები, რო­მლ­ებ­იც კი­დევ შე­იძ­ლე­ბა სა­ინ­ტე­რე­ სო გა­ხდ­ეს“.

ცე­ნზ­ურა „ცხ­ელი ზა­ფხ­ულ­ის სა­მი დღე“ ძა­ლი­ ან და­იჩ­აგ­რა. ასე მე­ჩვ­ენ­ება. ორი წე­ლი ფი­ლმი ეკ­რა­ნზე არ გა­სუ­ლა. კა­დრ­ებ­ის ამ­ოჭ­რას ით­ხო­ვდ­ნენ. შე­ვა­რდ­ნა­ძემ მი­ თხ­რა, შენ ფი­ლმ­იდ­ან არ­აფ­ერს ამ­ოჭ­რი. ჩვ­ენ გა­ვუ­შვ­ებთ ფი­ლმს ისე, რო­გო­რც სა­ჭი­როა და მა­შინ, რო­ცა სა­ჭი­რო­აო. და მა­რთ­ლაც ასე იყო. გა­უშ­ვეს, რო­ცა სა­ჭი­ რო იყო და ისე, რო­გო­რც სა­ჭი­რო იყო. კი­ნო­ეკ­რა­ნზე გა­უშ­ვეს აგ­ვი­სტ­ოში, ორი დღ­ით, რო­ცა სტ­უდ­ენ­ტე­ბი გა­მო­ცდ­ებს აბ­არ­ებ­ენ და ხა­ლხი და­სა­სვ­ენ­ებ­ლად იყო წა­სუ­ლი და გა­უშ­ვეს დო­კუ­მე­ნტ­ური ფი­ლმ­ის თა­ნხ­ლე­ბით. ჟუ­რნ­ალ­ივ­ით წინ უძ­ღო­და 40 წუ­თი­ანი ფი­ლმი ქა­რთ­ულ არ­ქე­ოლ­ოგ­ია­ზე. ფი­ლმს წა­რწ­ერა გა­ უკ­ეთ­ეს, „ის, რაც ფი­ლმ­ში ხდ­ება, დღ­ეს არ ხდ­ება“. მე და ჩე­მი მე­უღ­ლე რომ წა­ ვე­დით კი­ნო­ში, ორი სე­ან­სის ბი­ლე­თის აღ­ება მო­გვ­თხ­ოვ­ეს. მე­რე სა­ქა­რთ­ვე­ლოს ფე­სტ­ივ­ალ­ები „სა­ბჭ­ოთა კა­ვშ­ირ­ის დრ­ოს არც ერ­თი ის­ტო­რი­აზე მრ­ავ­ალ­სე­რი­ანი დო­კუ­მე­ნტ­ ფი­ლმი არ გა­და­ღე­ბუ­ლა შე­ფე­რხ­ებ­ის გა­ ური ფი­ლმი „გზა“ გა­და­ვი­ღე, წა­რმ­ატ­ება რე­შე. არ­ის ფი­ლმ­ები, რო­მლ­ებ­მაც გა­მო­ ჰქ­ონ­და. რუ­სთ­ავ­ელ­ის პრ­ემ­ია მი­ან­იჭ­ეს.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ლ­ის რე­ჟი­სო­რის მშ­ვი­დი ეტ­აპი

exclusive

„სუ­ლის გა­ქრ­ობა და და­ღუ­პვა შე­უძ­ლე­ბე­ლია. ამ­იტ­ომ მე მშ­ვი­დად ვარ. ეს სი­მშ­ვი­დე დე­დამ მო­იტ­ანა, რო­მე­ლმ­აც სი­კვ­დი­ლის წინ ყვ­ელა ასე ერ­თად გვ­ნა­ხა“ მა­გრ­ამ მი­სი გა­და­ღე­ბა 1983 წე­ლს და­ ვა­მთ­ავ­რე, და­ემ­თხ­ვა გე­ორ­გი­ევ­სკ­ის ტრ­აქ­ტა­ტის ხე­ლმ­ოწ­ერ­ის 200 წლ­ის­ თა­ვს. არ შე­იძ­ლე­ბა ამ ფი­ლმ­ის ჩვ­ენ­ ებ­აო, მი­თხ­რეს. მხ­ოლ­ოდ ორი წლ­ის შე­მდ­ეგ აჩ­ვე­ნეს. დღ­ეს არ­ავ­ინ ერ­ევა შე­ნს სა­ქმ­ეში, მა­გრ­ამ მე დღ­ეს მე­ჩვ­ენ­ ება, რომ ნა­მდ­ვი­ლი კი­ნო არ­ავ­ის უნ­და. კი­ნო მი­ატ­ოვ­ეს. და­კა­რგა ის პრ­იო­რი­ ტე­ტი, რაც მას ჰქ­ონ­და და რაც შე­სა­ ძლ­ებ­ელ­ია, ჰქ­ოდ­ეს“.

„ქა­რთ­ული კი­ნო­კლ­ას­იკა უნ­და და­გვ­იბ­რუ­ნდ­ეს“ „კი­ნო­ზე ინ­ტე­გრ­ირ­ებ­ული ხე­ლო­ვნ­ ება არ არ­სე­ბო­ბს. წი­გნი უფ­რო მძ­იმ­ ეა, ვი­დრე ფი­ლმი. დი­სკ­ებ­ით ჩა­იდ­ებ და წა­იღ­ებ სა­დაც გი­ნდა. კი­ნო მთ­ელი ინ­ფრ­ას­ტრ­უქ­ტუ­რაა. კა­რგ კი­ნოს შე­ უძ­ლია უდ­იდ­ესი რო­ლი ით­ამ­აშ­ოს და უზ­არ­მა­ზა­რი ფუ­ლი მო­იტ­ან­ოს. ჩვ­ენი ფი­ლმ­ებ­ის ფო­ნდი არ გვ­აქ­ვს. ნე­გა­ტი­ ვე­ბი მო­სკ­ოვ­შია. „დი­დი მწ­ვა­ნე ვე­ლის“ და­ბე­ჭდ­ვა რომ მო­მი­ნდ­ეს, მი­ნი­მუმ 3 ათ­ასი დო­ლა­რი უნ­და გა­და­ვუ­ხა­დო, რომ და­მი­ბე­ჭდ­ონ. რუ­სე­თში კა­ნო­ნია მი­ღე­ბუ­ლი - ყვ­ელ­აფ­ერი, რაც სა­მუ­ზე­ უმო ექ­სპ­ონ­ატ­ია (ჩვ­ენი კი­ნო სა­მუ­ზე­ უმო ეს­პო­ნა­ტია), არ შე­იძ­ლე­ბა გა­ვი­დეს რუ­სე­თის ტე­რი­ტო­რი­იდ­ან. და სა­ნამ ეს კა­ნო­ნი არ შე­იც­ვლ­ება, ოქ­როს ფო­ნდს ვერ და­ვი­ბრ­უნ­ებთ. თუ გი­ნდა შე­ნი კი­ ნო გქ­ონ­დეს, ფუ­ლი უნ­და გა­და­იხ­ადო. აქ დიდ თა­ნხ­აზ­ეა ლა­პა­რა­კი. ოქ­როს ფო­ნდი რომ და­ვი­ბრ­უნ­ოთ - ვთ­ქვ­ათ, ასი ფი­ლმი, მი­ლი­ონ­ებ­ია სა­ჭი­რო. ნე­ გა­ტი­ვე­ბი­დან დი­სკ­ებ­ზე უნ­და გა­დმ­ოვ­ იტ­ან­ოთ, შე­მდ­ეგ რე­სტ­ავ­რა­ცია უნ­და გა­უკ­ეთ­დეს, თა­ნა­მე­დრ­ოვე სა­ხე რომ მი­ეც­ეს. ეს წი­ნა ხე­ლი­სუ­ფლ­ებ­ას­აც შე­ ვა­ტყ­ობ­ინ­ეთ და ამ ხე­ლი­სუ­ფლ­ებ­ას­აც მი­ვა­წვ­დი­ნეთ ხმა. ორი წლ­ის წინ ბრ­აზ­ ილ­ია­ში ქა­რთ­ული კი­ნოს დღ­ეე­ბზე ჩე­მი ფი­ლმ­ებ­ით ვი­ყა­ვი ჩა­სუ­ლი. სე­მი­ნა­რე­ ბზე რიო-დე-ჟა­ნე­ირ­ოში, სან პა­ულ­ოში მი­ხდ­ებ­ოდა გა­მო­სვ­ლე­ბი. მო­სკ­ოვ­იდ­ან „შე­რე­კი­ლე­ბი“ და „არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვი გა­მო­ფე­ნა“ რუ­სუ­ლად გა­ხმ­ოვ­ან­ებ­ული და რუ­სუ­ლი ტი­ტრ­ებ­ით ჩა­მო­ვი­და. ბრ­ აზ­ილ­იე­ლე­ბს უკ­ვი­რდ­ათ და მე­კი­თხ­ ებ­ოდ­ნენ, რა­ტომ იყო რუ­სულ ენ­აზე ქა­რთ­ული ფი­ლმ­ები? რუ­სე­ბი ქა­რთ­ულ კი­ნოს სა­ბჭ­ოთა კი­ნოდ ას­აღ­ებ­ენ. რუ­ სუ­ლი კო­მპ­ან­იე­ბი ჩვ­ენს ფი­ლმ­ებს იყ­ენ­ ებ­ენ, მა­თთ­ვის ია­ფია გა­და­წე­რა და ფუ­ ლს აკ­ეთ­ებს. ჩვ­ენ - არ­აფ­ერი. ღრ­მად ვარ და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი, ხე­ლი­სუ­ფლ­ებ­ის­ თვ­ის ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო უნ­და იყ­ოს

მა­ნა­ნა მე­ძმ­არ­ია­შვ­ილი:

„ყო­ვე­ლთ­ვის სა­ინ­ტე­რე­სო იყო და არ­ის მე­რა­ბთ­ან ურ­თი­ერ­თო­ბა. ას­აკ­ზე ნე­რვ­იუ­ლო­ბს, ის­ევ 17 წლ­ის უნ­და იყ­ოს და, სულ ცო­ტა, ტი­ან­შა­ნი და­იპ­ყრ­ოს“ ამ პრ­ოც­ეს­ის ჩა­ტა­რე­ბა. ქა­რთ­ული კი­ნო­კლ­ას­იკა სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში უნ­და და­ბრ­უნ­დეს“. „ღვ­ინ­ის აკ­ვა­ნი“ - ქა­რთ­ვე­ლე­ბი მა­გრ­ები არ­იან“ „ბო­ლო ფი­ლმ­ია „ღვ­ინ­ის აკ­ვა­ნი“. ამ ფი­ლმს რომ ვუ­ყუ­რებ, ვღ­ელ­ავ. იმ­ იტ­ ომ კი არა, რომ კა­ რგი ფი­ ლმ­ ია. კა­რგი ად­ამ­ია­ნე­ბი მო­გვ­ით­ხრ­ობ­ ენ ღვ­ინ­ის ის­ტო­რი­ას. კა­ხი კა­ვს­აძე, გი­ვი ბე­რი­კა­შვ­ილი, ვა­ხო ცხ­ად­აძე, ვა­ნი­კო მა­ჭა­ვა­რი­ანი, ჯე­მალ ბა­ღა­შვ­ ილი - არ შე­იძ­ლე­ბა ამ კო­ლო­რი­ტე­ბის მო­ნა­თხ­რო­ბზე არ გა­გე­ღი­მოს და არ გა­ჰყ­ვე მათ მო­ნა­ყო­ლს. ქა­რთ­ვე­ლე­ბს კა­ცო­ბრ­იო­ბი­სთ­ვის ერთ-ერ­თი უმ­ნი­ შვ­ნე­ლო­ვა­ნე­სი რამ აქ­ვთ გა­კე­თე­ბუ­ ლი - ყუ­რძ­ნის წი­პწა გა­აკ­ულ­ტუ­რეს. შე­ქმ­ნეს მი­სგ­ან ღვ­ინ­ის გა­კე­თე­ბის სა­ შუ­ალ­ება. მი­თხ­არ­ით ან სა­ეკ­ლე­სიო, ან სი­ხა­რუ­ლის და ჭი­რის სი­ტუ­აც­ია, სა­ დაც ერთ ჭი­ ქა ღვ­ ინ­ ოს ან არ ვს­ ვა­მდ­ეთ, ან არ ვუ­ქც­ევ­დეთ. ესე იგი, ქა­რთ­ვე­ლე­ბი მა­გრ­ები არ­იან! ამ ფი­ ლმ­ის სა­ფრ­ან­გე­თში წა­ღე­ბა მთ­ხო­ვეს. ვნ­ახ­ოთ. მე ჩე­მით არ­აფ­ერს ვა­კე­თებ სა­ამ­ის­ოდ. პი­არი ჩე­მი სა­ქმე არ არ­ის. ჩე­მი სა­ქმე გა­და­ღე­ბაა“.

- ახ­ლა რა ფი­ლმ­ის გა­და­ღე­ბას აპ­ირ­ებთ?

- აკა მო­რჩ­ილ­აძ­ის მო­თხ­რო­ბის „ტე­რცო მო­რდ­ოს“ მი­ხე­დვ­ით გა­ვა­ კე­თე სც­ენ­არი და მი­ნდა გა­და­ვი­ღო. ვნ­ახ­ოთ. ბე­ვრი იდ­ეაა, და­ფი­ნა­ნს­ებ­აა მთ­ავ­არი. ოჯ­ახი „ჩე­მი მე­უღ­ლე მა­ნა­ნა მე­ძმ­არ­ია­ შვ­ილი გა­ხლ­ავთ, ფრ­ან­გუ­ლი ენ­ის სპ­ეც­ია­ლი­სტი. მა­ნა­ნას ბა­ვშ­ვო­ბი­დან ვი­ცნ­ობ­დი. ის უშ­ან­გი ჩხ­ეი­ძის დი­სშ­ ვი­ლია. შვ­იდი წლ­ით უმ­ცრ­ოს­ია ჩე­ მზე და ყუ­რა­დღ­ებ­ას არ ვა­ქც­ევ­დი. ვი­ღაც პა­ტა­რა გო­გო მი­დი­ოდა, მო­ დი­ოდა. მო­სკ­ოვ­იდ­ან რომ ჩა­მო­ვე­დი, ოთ­არ აბ­ეს­აძ­ეს­თან ერ­თად გა­და­ვი­ღე ფი­ლმი „კა­რდ­აკ­არ“, სა­დაც გა­სა­თხ­ ოვ­არი გო­გოს რო­ლში მა­ნა­ნა გა­და­ ვი­ღე. ერთ მშ­ვე­ნი­ერ დღ­ეს, ჩე­მთ­ან მო­ვე­დით სა­ხლ­ში და ჩე­მმა მშ­ობ­ლე­ ბმა მა­ნა­ნას ბე­ჭდ­ები გა­უკ­ეთ­ეს. მე 26 წლ­ის ვი­ყა­ვი. მას შე­მდ­ეგ ერ­თად ვა­ რთ, 52 წე­ლი. ეს დრო ისე გა­ვი­არ­ეთ, რომ უკ­ეთ­ეს­ად არ შე­იძ­ლე­ბა. თუ­მცა ყვ­ელ­აფ­ერი გა­მო­ვი­ართ. პა­მი­რზე გა­ და­სა­ღე­ბად რომ უნ­და წა­ვს­ულ­იყ­ავი, მა­ნა­ნა­სთ­ან დი­დი კო­ნფ­ლი­ქტი მო­მი­ ვი­და. მა­ნა­ნას ნა­თე­სა­ვი ჯუ­მბ­ერ მე­ ძმ­არ­ია­შვ­ილი ახ­ალი და­ღუ­პუ­ლი იყო

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ტი­ან­შა­ნზე. ამ­იტ­ომ არ უნ­დო­და ჩე­ მი წა­სვ­ლა, ღე­ლა­ვდა, არ მი­შვ­ებ­და, მა­გრ­ამ მა­ინც წა­ვე­დი, სხ­ვა­ნა­ირ­ად არ შე­მე­ძლო. მა­ნა­ნა მე­ძმ­არ­ია­შვ­ილი: „ყო­ვე­ ლთ­ვის სა­ინ­ტე­რე­სო იყო და არ­ის მე­რა­ბთ­ან ურ­თი­ერ­თო­ბა. თუ­მცა სულ თა­ვის სა­ქმ­ეშ­ია გა­და­რთ­ული. წვ­რი­ლმ­ან­ები და ოჯ­ახ­ის სა­ქმე მა­ ინ­ცდ­ამ­აი­ნც არ აი­ნტ­ერ­ეს­ებს. არც ახ­სო­ვს. ას­აკ­ზე ნე­რვ­იუ­ლო­ბს, ის­ევ 17 წლ­ის უნ­და იყ­ოს, და სულ ცო­ ტა, ტი­ან­შა­ნი და­იპ­ყრ­ოს. არ უნ­და რომ და­ბე­რდ­ეს. არ ვი­ცი ამ­ას რო­ გორ მო­ახ­ერ­ეხ­ებს, მა­გრ­ამ ას­ეა“. მე­რაბ კო­კო­ჩა­შვ­ილი: „გვ­ყა­ვს ორი მუ­სი­კო­სი ქა­ლი­შვ­ილი და ორი შვ­ილ­იშ­ვი­ლი. ხა­თუ­ნა ბე­ლგ­ია­ში ცხ­ოვ­რო­ბს. ელ­ისო ვი­რს­ალ­აძ­ის მო­წა­ფეა. უკ­ვე პრ­ოფ­ეს­ორ­ია. მა­ია წი­ნა­ნდ­ლის ჭა­ვჭ­ავ­აძ­ეე­ბის სა­ხლმუ­ზე­უმ­ის დი­რე­ქტ­ორ­ია“.

სი­მშ­ვი­დე „78 წლ­ის ვარ. 80-ს ვუ­კა­კუ­ნე­ბთ უკ­ვე ჩვ­ენი შე­მა­დგ­ენ­ლო­ბა, მე, ოთ­ არ იო­სე­ლი­ანი, ბა­ად­ურ წუ­ლა­ძე... ელ­და­რი უკ­ვე 80-ის გა­ხდა. შა­რშ­ ან ზა­ფხ­ულ­ში ძა­ლი­ან ავ­ად ვი­ყა­ ვი. ხე­რხ­ემ­ლის ტვ­ინ­ის სი­სხ­ლის ჩა­ქც­ევა მქ­ონ­და. ფე­ხის მო­ძრ­აო­ბა გა­მი­რთ­ულ­და. მა­გრ­ამ ნელ-ნე­ლა აღ­დგ­ომ­ის­კენ მი­დის. მე­რე გუ­ლზე სტ­ენ­ტი გა­ვი­კე­თე. არ­აფ­ერი იც­ვლ­ება, გა­მო­ცდ­ ილ­ება გე­მა­ტე­ბა. ახ­ლა რა­ტო­მღ­აც „ოდ­ის­ეას“ ვკ­ით­ხუ­ლობ, ბა­ვშ­ვო­ბას და­ვუ­ბრ­უნ­დი. გა­და­ღე­ბა­ზე ვფ­იქ­ რობ. მა­ნქ­ან­ით რომ მი­ვდ­ივ­არ და ყო­ველ ნა­ბი­ჯზე მხ­ვდ­ება სა­ხლ­ები, ქუ­ჩე­ბი და მო­გო­ნე­ბე­ბი, რო­მლ­ებ­ იც მა­თთ­ან არ­ის და­კა­ვშ­ირ­ებ­ული, ვი­ნც ამ­ქვ­ეყ­ნად აღ­არ არ­იან, მა­ ფი­ქრ­ებს ხო­ლმე. ეს მო­გო­ნე­ბე­ბი მხ­ია­რუ­ლია. ფი­ლმ­ებ­ში ბე­ვრი რამ იქ­იდ­ან მა­ქვს გა­მო­ყე­ნე­ბუ­ლი, რაც მე ან ჩემ მე­გო­ბრ­ებს გა­და­გვ­ხდ­ენ­ ია. მა­გრ­ამ რომ ჩა­მო­ვი­ვლი და აღ­ არ არ­ის, აღ­არ არ­ის, აღ­არ არ­ის... მა­ფი­ქრ­ებს. მა­ხს­ოვს, პი­რვ­ელ­ად რომ გა­რდ­აი­ცვ­ალა კლ­ას­ელი, ეს ტრ­აგ­ედ­ია იყო. მე­რე ეჩ­ვე­ვი და ხვ­ დე­ბი, რომ ცხ­ოვ­რე­ბა ამ­ის გა­რე­შე არ არ­ის. მთ­ავ­არ­ია, იო­ლად იყ­ოს და არა ტა­ნჯ­ვით. სი­ბე­რეს ჯე­რჯ­ ერ­ობ­ით ვერ ვგ­რძ­ნობ. ცო­ტას თუ არ წა­ვი­კო­ჭლ­ებ. არ მე­ში­ნია სი­ბე­ რის. მა­ხს­ოვს დე­და რო­გორ კვ­დე­ ბო­და. 1986 წე­ლს, 86 წლ­ისა იყო... ამ პრ­ოც­ეს­მა ორ-სამ დღ­ეს გა­სტ­ ანა. სულ ერ­თად გვ­ხე­და­ვდა მე, ჩე­ მს შვ­ილ­ებს და იმ­ათ, ვი­ნც ცო­ცხ­ ლე­ბი არ არ­იან. რომ ვე­უბ­ნე­ბო­დი, დე­და, აქ მე და მა­ია ვა­რთ-მე­თქი, რა­ტო­მღ­აც ან რუ­სუ­ლად, ან ფრ­ ან­გუ­ლად მი­პა­სუ­ხე­ბდა - აი, მა­მა მო­ვი­და, ბი­ძა­შე­ნი მო­ვი­დაო, რო­ მე­ლიც 24 წლ­ის ას­აკ­ის მე­რე აღ­არ ენ­ახა. მი­სთ­ვის სი­კვ­დი­ლის წი­ნა პე­რი­ოდი ყვ­ელ­ას ერ­თად ყო­ფნა იყო. არ­სე­ბო­ბს რა­ღაც, რაც ჩვ­ენ შე­მე­ცნ­ებ­აზე მე­ტია. ამ­აზე სულ ვფ­იქ­რობ. თუ ჩვ­ენი ტვ­ინ­ის 12 პრ­ოც­ენ­ტი აფ­იქ­სი­რე­ბს იმ­ას, რაც ხი­ლუ­ლია, ეტ­ყო­ბა იმ 88-ში რა­ღაც ის­ეთ­ია, რაც იმ „სხ­ვა­საც“ აფ­იქ­სი­ რე­ბს. მე­ცნ­იე­რე­ბიც აღ­ია­რე­ბენ, რომ სუ­ლის გა­ქრ­ობა და და­ღუ­პვა შე­უძ­ლე­ბე­ლია. არ შე­იძ­ლე­ბა არ­ სე­ბუ­ლი იკ­არ­გე­ბო­დეს. ამ­იტ­ომ მე მშ­ვი­დად ვარ“.

- ეს სი­მშ­ვი­დე რამ მო­იტ­ანა?

- ეს სი­მშ­ვი­დე დე­დამ მო­იტ­ანა, რო­მე­ლმ­აც სი­კვ­დი­ლის წინ ყვ­ელა ასე ერ­თად გვ­ნა­ხა.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

15

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ქე­თი მე­ლუ­ას

ექ

ქა­რთ­ვე­ლი მო­მღ­ერ­ალი ქე­თი მე­ლუა 2006 წე­ლს ბრ­იტ­ან­ეთ­ის ყვ­ ელ­აზე პო­პუ­ლა­რუ­ლი ქა­ლი მო­მღ­ერ­ალი გა­ხდა. მი­სი ალ­ბო­მე­ბის გა­ყი­დვ­ამ რე­კო­რდი მო­ხს­ნა. ალ­ბათ, იფ­იქ­რე­ბთ, რომ ძა­ლი­ან ამ­პა­ რტ­ავ­ან­ია და სა­ქა­რთ­ვე­ლო არც კი ახ­სო­ვს, მა­გრ­ამ ასე არ არ­ის. სპეციალურად პი­რი­ქით, ცდ­ილ­ობს, ქა­რთ­ვე­ლე­ბთ­ან დი­დი დრო გა­ატ­არ­ოს, მშ­ობ­ `პრაიმტაიმისთვის~ ლი­ური ენა რომ არ და­ავ­იწ­ყდ­ეს. რო­დე­საც დრო აქ­ვს, ქა­რთ­ულ­ის ლონდონიდან ლე­ქც­იე­ბს ეს­წრ­ება. მე­გო­ნა, ძა­ლი­ან გა­მი­ჭი­რდ­ებ­ოდა მი­სგ­ან ინ­ტე­რვ­იუს აღ­ება, მა­გრ­ ამ სი­ხა­რუ­ლით და­მთ­ან­ხმ­და – გა­უხ­არ­და, ქა­რთ­ული პრ­ესა მი­სი წა­რმ­ატ­ებ­ებ­ით რომ და­ინ­ტე­რე­სდა. პი­რვ­ელ­ად მი­წე­ვდა ას­ეთ ცნ­ობ­ილ და წა­რმ­ატ­ებ­ულ ად­ამ­ია­ნთ­ან ინ­ტე­რვ­იუს ჩა­წე­რა. რომ არ და­ გი­მა­ლოთ, ძა­ლი­ან ვნ­ერ­ვი­ულ­ობ­დი, მა­გრ­ამ რო­დე­საც გა­იგო, რომ ეს ჩე­მი პი­რვ­ელი ინ­ტე­რვ­იუ იყო, ყვ­ელ­ან­აი­რად ეც­ადა, მშ­ვი­დი და მე­გო­ბრ­ული გა­რე­მო შე­ექ­მნა. ქე­თი 8 წლ­იდ­ან უც­ხო­ეთ­შია, მა­გრ­ამ ქა­რთ­ული კა­რგ­ად ეს­მის, თუ­მცა ლა­პა­რა­კის დრ­ოს ში­გა­და­შიგ ინ­გლ­ის­ურ­საც ურ­ევს. ეს ბუ­ნე­ბრ­ივ­ია. ჩვ­ენ სა­უბ­რის სტ­ილი არ შე­გვ­იც­ვლ­ია.

მა­რი­ამ ქუ­თა­თე­ლა­ძე

– კა­რგ­ად და­იწ­ყო შე­ნთ­ვის ეს წე­ლი?

– კი, ძა­ლი­ან. რო­გორ და­იწ­ყო, რა გა­ვა­კე­თე (ფი­ქრ­ობს)?.. ის­ეთი არ­აფ­ერი, უბ­რა­ლოდ, ახ­ლა ტუ­ რე­ბი­სგ­ან ვი­სვ­ენ­ებ და ამ­იტ­ომ, ძა­ლი­ან და­სვ­ენ­ებ­ული და და­წყ­ ნა­რე­ბუ­ლი ვარ.

– შე­ნი ჟა­ნრ­ის ან კო­მპ­ოზ­ იტ­ორ­ის შე­ცვ­ლას ხომ არ აპ­ ირ­ებ? თუ იგ­ივე სტ­ილ­ში გა­აგ­ რძ­ელ­ებ სი­მღ­ერ­ას?

– ვიცი, რო­ მელ ბო­ ლო ალ­ ბო­მზეც ამ­ბობ. იმ­იტ­ომ, რომ ეს ბო­ლო ალ­ბო­მი შე­იც­ვა­ლა, The House რომ გა­მო­ვი­და?

– ჰო, მაგ ალ­ბო­მს ვგ­ულ­ის­

ხმ­ობ, იმ­იტ­ომ, რომ ბო­ლო სი­ ნგ­ლის სტ­ილი შე­ცვ­ლი­ლია.

– ჰო, მაგ დრ­ოს შე­იც­ვა­ლა და მგ­ონი, კი­დევ სულ შე­იც­ვლ­ება.

– ანუ აპ­ირ­ებ, სხ­ვა ჟა­ნრ­ში გა­აგ­რძ­ელო?

– ჰო, შე­იძ­ლე­ბა, მა­გრ­ამ ვი­ცი, რომ ყვ­ელ­აზე კა­რგ­ად ნელ სი­მღ­ ერ­ებ­სა და ბა­ლა­დე­ბს ვმ­ღე­რი და პო­პის და რო­კის სტ­ილი ძა­ლი­ან არ მი­ხდ­ება. ჰო­და, რასაც უფ­რო ად­ვი­ლად და კა­რგ­ად ვა­კე­თებ, აი, what I am good at I try to stick to it (რაც კა­რგ­ად გა­მო­მდ­ის, ვც­ დი­ლობ, რომ ის ვა­კე­თო), I’d rath­ er do something really really well than ( მი­რჩ­ევ­ნია, ის გა­ვა­კე­თო, რა­შიც ძა­ლი­ან ძა­ლი­ან კა­რგი ვარ, ვი­დრე...).

– ანუ, თა­ნა­მე­დრ­ოვე სტ­ილს არ აჰ­ყვ­ები?

– იცი რა, იმ­ იტ­ ომ კი არა, რომ მა­სე­თი მუ­სი­კა არ მე­სმ­ის, მე მი­ყვ­არს არ­ტი­სტ­ები, რო­გო­ რებიც არიან Bob Dylan და Jonny Michel. თუ­მცა ძვ­ელ­ებ­ური სტ­ ილ­ის მუ­სი­კა უფ­რო მო­მწ­ონს.

– რა არ­ის შე­ნი წა­რმ­ატ­ებ­ის სა­იდ­უმ­ლო და რო­გორ ფი­ქრ­ ობ, რი­სი და­მს­ახ­ურ­ებ­აა?

– (ფი­ქრ­ობს) მგ­ონი, კა­რგი ოჯ­ახ­ის, იმ­იტ­ომ რომ მა­მა­ჩე­მი სულ იმ­ას ყვ­ებ­ოდა რა, he was al­ ways supporting me (ყო­ვე­ლთ­ვის მხ­არს მი­ჭე­რდა) და მე­რე ოჯ­ახს ყვ­ელ­ას when I was really young I was forcing everyone to watch me sing and like listen to me (რო­ცა ძა­ ლი­ან პა­ტა­რა ვი­ყა­ვი, მთ­ელ ჩე­მს ოჯ­ახს ვა­იძ­ულ­ებ­დი, რომ მო­ეს­ მი­ნათ და ეყ­ურ­ებ­ინ­ათ ჩე­მთ­ვის, რო­გორ ვმ­ღე­რო­დი) (იც­ინ­ის). ეს, მგ­ონი, ოჯ­ახ­ის სა­იდ­უმ­ლო არ არ­ის. შენ თვ­ით­ონ­აც უნ­და იყო ძა­ ლი­ ან be very driven, I think I inherited it from my parents to be very driven an obsessively good.

So you have to be a bit obsessive after your goals (უნ­და იყო ძა­ლი­ან მო­ტი­ვი­რე­ბუ­ლი, მგ­ონი, ჩე­მი მშ­

16

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

ობ­ლე­ბი­სგ­ან მა­ქვს ეს თვ­ის­ება, რომ ძა­ლი­ან მი­ზა­ნდ­ას­ახ­ული და ძა­ლი­ან კა­რგი ვი­ყო იმ სა­ქმ­ეში, რა­საც ვა­კე­თებ, ვფ­იქ­რობ, რომ ას­ეც უნ­და იყ­ოს, რომ შე­ნს მი­ ზნ­ებს მი­აღ­წიო).

– ვინ არ­ის შე­ნი იმ­იჯ­მე­იკ­ ერი? სა­ფი­რმო ვა­რც­ხნ­ილ­ობა ვინ შე­გი­რჩ­ია, ანუ ხუ­ჭუ­ჭა თმ­ ები? თუ თა­ვად გა­და­წყვ­იტე, ასე გა­მო­სუ­ლი­ყა­ვი სც­ენ­აზე?

– ჩე­მმა „პა­რი­კმ­ახ­ერ­მა“ გა­მი­ კე­თა ერ­თხ­ელ და ძა­ლი­ან ლა­მა­ ზი გა­მო­ვი­და, იმ­ის მე­რე გა­და­ ვწ­ყვ­იტ­ეთ, რომ ასე ყო­ფი­ლი­ყო და ყვ­ ელა decisions, like all the decisions that I have ever made with my career had to do with me and Mike Batt who is my pro­ ducer (გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა, რაც კი ოდ­ეს­მე მი­მი­ღია, ჩე­მს კა­რი­ ერ­ას­თან და­კა­ვშ­ირ­ებ­ით, ჩე­მს პრ­ოდ­იუ­სე­რთ­ან იყო შე­თა­ნხ­მე­ ბუ­ლი Mike Batt-თან). ჰო­და, აი, მე და Mike ყვ­ელ­აფ­ერს ერ­თად ვა­კე­თე­ბთ, ყვ­ელა გა­და­წყ­ვე­ტი­ ლე­ბას ერ­თად ვი­ღე­ბთ.

– მა­იკი რჩ­ევ­ებს გა­რე­გნ­ობ­ ას­თან და­კა­ვშ­ირ­ებ­ით­აც გა­ძლ­ ევს?

– იცი, რა? გა­რე­გნ­ობ­ას­თან და­კა­ვშ­ირ­ებ­ით... კა­ცია და ძა­ ლი­ან არა, უფ­რო მე თვ­ით­ონ... მა­გრ­ამ მი­სი ცო­ლი მე­ხმ­არ­ება ხა­ნდ­ახ­ან. სტ­ილ­ის­ტი მყ­ავს, რო­ მე­ლიც ტა­ნს­აც­მე­ლს ამ­ომ­ირ­ჩე­ ვს ხო­ლმე. ისე, ბე­ვრი სტ­ილ­ის­ ტი მყ­ავ­და ამ ბო­ლო წლ­ებ­ში და რაც მთ­ავ­არ­ია, შენ უნ­და იყო comfortable in your own skin (შენ თვ­ით­ონ უნ­და იყო კო­მფ­ორ­ტუ­ ლად).

– ქუ­ჩა­ში რომ გა­დი­ხარ, ფა­ ნე­ბი­სგ­ან თა­ვის და­სა­ცა­ვად შა­ვი სა­თვ­ალ­ის გა­კე­თე­ბა გი­ წე­ვს?

– არა, იმ­ იტ­ ომ რომ ხუ­ ჭუ­ ჭა თმა მა­ქვს, მა­გით მც­ნო­ბენ ხო­ლმე და ასე რომ ვარ (თა­ვის გა­სწ­ორ­ებ­ულ თმ­ას მა­ნა­ხვ­ებს), აი, ასე რომ ავ­იწ­ევ, ვე­ღა­რა­ვინ მც­ნო­ბს.

– გა­ნტ­ვი­რთ­ვას რო­გორ ახ­ ერ­ხებ?

– ზუ­ სტ­ ად Just doing typical things, going get­ ting drunk with my friends, hanging out and watching films or going to the cinema.

What else? I love go­ ing to the gigs, that’s my favorite thing to do. Going to gigs in places like Proud Gal­ lery, Camden (ტი­ პურ რა­ღა­ცე­ბს ვა­კე­თებ, ვთ­ვრ­ები მე­გო­ბრ­ებ­ თან ერ­თად, ან უბ­რა­ ლოდ მა­თთ­ან ერ­თად ვარ, კი­ ნოს ვუ­ ყუ­ რე­ბთ, ან კი­ნო­თე­ატ­ რე­ბში და­ვდ­ივ­ართ. ყვ­ელ­აზე ძა­ლი­ან მი­ ყვ­არს ახ­ალ­ბე­და მო­ მღ­ერ­ლე­ბის კო­ნც­ ერ­ტე­ბზე სი­არ­ული, ად­გი­ლე­ბში, ის­ეთ

რო­გო­რი­ცაა Proud Gal­ lery, ქე­მდ­ენ­ში).

– პო­პუ­ლა­რუ­ლო­ბა ხომ არ გა­კო­მპ­ლე­ქს­ ებს?

– იცი, რა? it’s very pressurized (ეს ძა­ლი­ან მძ­იმ­ეა). ასე რომ, რო­ ცა რა­მეს გა­აკ­ეთ­ებ, მე­რე you have to always topping it and topping it and it can get a bit stressfull, so sometimes you have to take a step back. Like last year I took a step back because I overworked myself too hard and I had to just give myself a break because it was getting too much (ყო­ვე­ლთ­ვის უნ­და და­ ამ­ატო და და­ამ­ატო, რაც ძა­ლი­ან ძნ­ელი და და­ მღ­ლე­ლი ხდ­ება, ამ­იტ­ ომ ხა­ნდ­ახ­ან სა­ჭი­როა, და­ის­ვე­ნო. მა­გა­ლი­თად, შა­რშ­ან ჩე­მი თა­ვი ძა­ლი­ ან გა­და­ვღ­ალე და ახ­ლა ამ ყვ­ელ­აფ­რი­სგ­ან ვი­სვ­ ენ­ებ).

– ანუ, წე­ლს და­ის­ვე­ ნებ და მე­რე ის­ევ გა­აგ­ რძ­ელ­ებ?

– არა, 4 კვ­ირ­აში ტუ­ რი მე­წყ­ება.

– ვი­ცი, დე­დო­ფა­ლთ­ ან იყ­ავი სტ­უმ­რად. შე­ გი­ძლ­ია, გა­იხ­სე­ნო დე­ ტა­ლე­ბი, დე­დო­ფა­ლს გა­ეს­აუ­ბრე?

– კი, გა­ვე­სა­უბ­რე, დე­დო­ფა­ლს რა­მდ­ენ­იმ­ ეჯ­ერ შე­ვხ­ვდი. პი­რვ­ ელ­ად იყო Royal Variety Show-ზე და მე­ ორ­ ედ თა­ვის სა­სა­ ხლ­ეში და­ მ პ­ა ტ­ი ჟ ა ,

ა უ ლ ე მ ი ლ უ ქართ ს ი მ ო ალბ ე ზ ა რ ჩაწე ს ბ ო ბ ე ნ ც ო

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ექ­სკ­ლუ­ზი­ურ­ად პი­რა­დი

ქეთი მელუა შეყვარებულს დაშორდა EXCLUSIVE

„რამდენიმე კვირის წინ ერთმანეთს დავშორდით...“ – ძა­ლი­ან surreal (არ­არ­ეა­ლუ­რი) იყო, ხომ იცი, ეს ფი­ლმი Aliens და ეს პლ­ატ­ფო­რმა ზუ­სტ­ად ჰგ­ავ­და იმ Aliens-ის spaceships (კო­სმ­ოს­ურ ხო­მა­ლდს, ყვ­ელ­აფ­ერი ას­ეთ ფუ­ტუ­ რი­სტ­ულ (მო­მა­ვლ­ის სტ­ილ­ში) იყო და მა­გა­რი გა­მო­ვი­და. ესე იგი ჩვ­ენ რომ თვ­ით­მფ­რი­ნა­ვით ჩა­ვე­დით ამ პლ­ატ­ფო­რმ­ამ­დე და მე­რე ათ­წუ­თი­ ანი ლი­ფტი იყო, რომ ქვ­ევ­ით ჩა­ვს­ ულ­იყ­ავ­ით.

შეხვედრა დედოფალთან Buckingham Palace-ში, ვა­ხშ­ამ­ზე. ეს ვა­ხშ­ამი ასი ად­ამ­ია­ნი­სთ­ვის მა­ინც იყო და მე იქ, დე­სე­რტ­ის მე­რე, ვუ­კრ­ავ­დი. და­ვუ­კა­რი სი­ მღ­ერა და მე­რე ბუ­კი­ნგ­ემ პა­ლა­ სში და­ვრ­ჩი ღა­მე. And it was so cool I had like a maid and she was so funny she was like really posh.

In the morning she brought me the tray with tea and just knocked on the doors and walked and I was like in the bed, I could have been na­ ked or something. So that was re­ ally cool and then we went down to have breakfast but with the Queen it was just in the evening (ძა­ლი­ან მა­გა­რი იყო, წა­რმ­ოი­დგ­ინე ჩე­ მი მო­სა­მს­ახ­ურე მყ­ავ­და, ძა­ლი­ან სა­სა­ცი­ლო ქა­ლი იყო, ნა­მდ­ვი­ლი არ­ის­ტო­კრ­ატ­ული ქც­ევ­ებ­ით. დი­ლით ჩაი მო­მი­ტა­ნა, ერ­თხ­ელ და­აკ­აკ­უნა და ეგ­რე­ვე შე­მო­ვი­და, გა­ვგ­იჟ­დი, უც­ებ რომ წა­რმ­ოვ­იდ­ გი­ნე, რომ ან შე­იძ­ლე­ბა ში­შვ­ ელი ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავი ან რა­მე ას­ეთი. ჰო­და, ძა­ლი­ან მა­გა­რი

Luke Pritchard

იყო და მე­რე სა­უზ­მე­ზე ჩა­ვე­დი. დე­დო­ფა­ლი მხ­ოლ­ოდ სა­ღა­მოს ვნ­ახე.

– ანუ, ელ­აპ­არ­აკე დე­დო­ფა­ ლს?

– ჰო. იცი, რო­გო­რი სა­ღა­მო იყო? ჯერ „დი­ ნნ­ ერი“ იყო (ვა­ ხშ­ ამი) და მე­რე სტ­უმ­რე­ბს და­ათ­ ვა­ლი­ერ­ებ­ინა იტ­ალ­იუ­რი მხ­ატ­ ვრ­ებ­ის თა­ვი­სი კო­ლე­ქც­ია და იმ მო­მე­ნტ­ში ხა­ნდ­ახ­ან გვ­ელ­აპ­არ­აკ­ ებ­ოდა. ჩე­მი სი­მღ­ერ­ები მო­ეწ­ონა და მა­დლ­ობა გა­და­მი­ხა­და.

– კა­რგი, მო­დი შე­კი­თხ­ვე­ბს და­ვუ­ბრ­უნ­დე­ბი; შენ ახ­ლა ვა­ რს­კვ­ლა­ვი ხარ და პო­პუ­ლა­რუ­

ლი მე­გო­ბრ­ები გყ­ავს, ის­ეთი, რო­გო­რიც შენ ხარ...

– იცი, რა? ბე­ვრი არ­ავ­ინ. არა, გა­აჩ­ნია ვი­სზე ფი­ქრ­ობ შენ, რომ ვა­ რს­ კვ­ლა­ვე­ბი არ­იან. ჩე­მი `ექ­სი~ იყო (ძვ­ელი შე­ყვ­არ­ ებ­ული) და არ­ის ვა­რს­კვ­ლა­ვი.

– ვინ? შე­ გი­ ძლ­ია მი­თხ­რა?

– კი, Luke from The Kooks (ლუ­კი, ჯგ­ უფ­იდ­ან The Kooks). We went out for three years we met at the Brit school we were going to get mar­ ried, but it was long time ago (მუ­ სი­კა­ლურ სკ­ოლ­აში შე­ვხ­ვდ­ით და სა­მი წე­ლი ერ­თად ვი­ყა­ვით, და­ქო­ რწ­ინ­ებ­ას­აც კი ვა­პი­რე­ბდ­ით (ეც­ ინ­ება), მა­გრ­ამ ეს დი­დი ხნ­ის წინ იყო...

– რა­მდ­ენ­ად­აც ვი­ცი, ერ­თი კო­ნც­ერ­ტი წყ­ალ­ქვ­ეშ გქ­ონ­და...

კონცერტი ზღვის ქვეშ – წნ­ევა იყო, ალ­ბათ?

– არა, pressure არ იყო, იმ­იტ­ ომ, რომ building (შე­ ნო­ ბა) იყო, რო­მე­ლიც just goes down to the ocean (ოკ­ეა­ნის ფს­კე­რა­მდე ჩა­დის).

– შე­გე­ში­ნდა?

– არა, არ შე­მე­ში­ნდა.

– ეს, ალ­ბათ, ყვ­ელ­აზე უც­ნა­ ური კო­ნც­ერ­ტი იყო?

– კი, კი, ნა­მდ­ვი­ლად.

– ახ­ ლა bbc-ში იყ­ ავი და Kitchen-ში ხომ სა­ჭმ­ელი უნ­და მო­გე­მზ­ად­ებ­ინა? და რა მო­ამ­ ზა­დე, რა­იმე ქა­რთ­ული? თუ იცი სა­ერ­თოდ, ქა­რთ­ული კე­რძ­ებ­ის მო­მზ­ად­ება?

– არა, არ­აფ­რის გა­მზ­ად­ება არ ვი­ცი. ხა­ჭა­პუ­რი ცო­ტა ვი­ცი, ყვ­ელ­ აფ­ერი რომ მო­მცე, ხა­ჭა­პუ­რს ად­ ვი­ლად გა­ვა­კე­თებ.

– და bbc-ზე რა გა­აკ­ეთე?

– არა, მე არ­აფ­ერი გა­მი­კე­თე­ბია, მე უბ­რა­ლოდ, გა­მა­სი­ნჯ­ეს.

– აქ გა­იზ­არ­დე, მა­გრ­ამ მა­ინც ქა­რთ­ვე­ლი ხარ, გრ­ძნ­ობ ამ­ას შე­ ნს ხა­სი­ათ­ში?

– კი, ვგ­ რძ­ ნობ, თან ამ ბო­ ლო დრ­ოს უფ­რო ვგ­რძ­ნობ, იმ­იტ­ომ, რომ ბე­ვრი დრო გა­ვა­ტა­რე ქა­რთ­ ვე­ლე­ბთ­ან ერ­თად.

– და რა­ში გა­მო­იხ­ატ­ება?

– აი, არ ვი­ცი, თქ­ვენ რას იტ­ყო­ დით, რომ ქა­რთ­ულ­ია?

– აი, მა­გა­ლი­თად, ჩე­მი ქა­ რთ­ული ხა­სი­ათ­ია, რომ ძა­ლი­ ან ხმ­ამ­აღ­ლა ვი­ცი ლა­პა­რა­კი, რე­სტ­ორ­ან­ში ან კა­ფე­ში, რო­ცა აქ ყვ­ელა მა­ქს­იმ­ალ­ურ­ად ხმ­ ად­აბ­ლა ლა­პა­რა­კო­ბს, როცა ქა­ რთ­ვე­ლე­ბი ერთად ვა­რთ, ყვ­ელა ჩვ­ენ გვ­იყ­ურ­ებს, იმ­ხე­ლა ხმ­აზე ვს­აუ­ბრ­ობთ.

– ჰო, მა­გა­ში მა­რთ­ალი ხარ, მე თან კი­დევ ბე­ვრი ძი­ლი მი­ყვ­არს. იცი, რა­მდ­ენი ძი­ლი, რომ გა­გი­ ჟდ­ები... აი, დღ­ეს იმ­დე­ნი მე­ძი­ნა და კი­დევ მე­ძი­ნე­ბა.

– ახ­ლა, რომ შე­მო­ვი­დე შე­ნს

სა­ხლ­ში, პი­რვ­ელი რა მო­მხ­ვდ­ ება თვ­ალ­ში შე­ნს ოთ­ახ­ში?

– მე ლო­ნდ­ონ­ში მა­ქვს სა­ხლი და უფ­რო, ალ­ბათ, „ზა­ლა­ში“ შე­ გი­ყვ­ან, იმ­იტ­ომ, რომ „ზა­ლა­ში“ მა­ქვს dolls house in an old Victo­ rian style and I absolutely love it. I love collecting little furniture for it and also up in the mezzanine in the living room where my studio is I have my biggest thing I spend money on is music equipment (ტო­ნი ჯე­ნბ­ის სა­ხლი ძვ­ელ ვი­ქტ­ ორ­ია­ნულ სტ­ილ­ში, რო­მე­ლზ­ეც ვგ­იჟ­დე­ბი და მი­ყვ­არს მი­სთ­ვის პა­ტა­რა ავ­ეჯ­ის შე­გრ­ოვ­ება და ყი­დვა. ზე­ვით, დიდ ოთ­ახ­ში, ჩე­ მს სტ­უდ­იას ნა­ხავ, სა­დაც ბე­ვრი მუ­სი­კა­ლუ­რი მო­წყ­ობ­ილ­ობა მა­ ქვს, რა­შიც ყვ­ელ­აზე მეტ ფუ­ლს ვხ­არ­ჯავ).

– მე­გო­ნა, ტა­ნს­აც­მე­ლში უფ­ რო ბე­ვრს ხა­რჯ­ავ­დი...

– ტა­ნს­აც­მე­ლში, I have to do it for TV shows and other appear­ ances but actually I don’t really like getting dressed up myself but I do have one room set aside for cloth­ ing (ძი­რი­თა­დად, მა­შინ უნ­და ვი­ ყი­დო ხო­ლმე, გა­და­ცე­მე­ბში თუ ვმ­ონ­აწ­ილ­ეობ, ან რო­ცა სა­დმე გა­მო­ჩე­ნა მი­წე­ვს, თო­რემ ისე არ მი­ყვ­არს გა­მო­პრ­ან­ჭვა, მა­გრ­ამ ამ­ის­და მი­უხ­ედ­ავ­ად, მა­ინც მა­ქვს ერ­თი ოთ­ახი ცა­ლკე ტა­ნს­აც­მლ­ ის­თვ­ის).

– ანუ, „შო­პი­ნგი“ არ გი­ყვ­ არს?

– არა, მა­გრ­ამ ხა­ნდ­ახ­ან კი ვყ­ იდ­ულ­ობ ხო­ლმე, მა­გრ­ამ ძა­ლი­ან არ მი­ყვ­არს.

– ვთ­ქვ­ათ, გა­და­წყ­ვი­ტე სა­ ყი­დლ­ებ­ზე წა­სვ­ლა, რას ან­იჭ­ებ უპ­ირ­ატ­ეს­ობ­ას?

– Topshop, Selfridges and I love (მი­ ყვ­ არს) Ralph Loren da Galli­ ano...

– ამ ეტ­აპ­ზე შე­ყვ­არ­ებ­ული თუ გყ­ავს?

– ახ­ ლა? არა, I just broke up from a relationship about few weeks ago. It was not that serious (რა­მდ­ენ­იმე კვ­ირ­ის წინ და­ვშ­ორ­ დი შე­ყვ­არ­ებ­ულს, მა­გრ­ამ სე­რი­ ოზ­ული არ­აფ­ერი ყო­ფი­ლა).

– ალ­ბათ, ბე­ვრი თა­ყვ­ან­ის­მც­ ემ­ელი გყ­ავს...

– ერ­თმა ფა­ნმა გა­მო­მი­გზ­ავ­ნა ყუ­თი, გა­ვხ­სე­ნი და ქვ­ები იყო, მა­ გრ­ამ ის­ეთი ლა­მა­ზი ქვ­ები კი არა, აი, ჭუ­ჭყ­ია­ნი ქვ­ები იდო. კი­დევ სი­ლა იყო და ლუ­რჯი და­ჭმ­უჭ­ნუ­ლი ქა­ღა­ლდი... და ვუ­ყუ­ რებ, ვუ­ყუ­რებ და ვერ

გ ა­ვ ი­გ ე , რა არ­ის, მე­რე წე­რი­ლი ავ­იღე და წე­რი­ლში წე­რია: გა­მა­რჯ­ ობა, ქე­თი, წა­ვი­კი­ თხე, რომ შენ ზღ­ვა გი­ყვ­არს ძა­ლი­ან და

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

აი, გა­გი­კე­თე ზღ­ვა. And this was his interoperation of sea. ეს მი­სი ზღ­ვის ინ­ტე­რპ­რე­ტა­ცია იყო (იც­ინ­ის).

– კო­ნტ­რა­ქტი გა­თხ­ოვ­ებ­ას არ გი­კრ­ძა­ლა­ვს?

– არა, კა­ცო (იც­ინ­ის). კო­ნტ­რა­ ქტ­ებ­შია, რომ აგ­იკ­რძ­ალ­ონ გა­თხ­ ოვ­ება?

– ბე­ვრი კრ­ძა­ლა­ვს, რომ არ გა­ თხ­ოვ­დე, ან ვი­ნმ­ეს­თან არ გქ­ონ­ დეს ურ­თი­ერ­თო­ბა.

– მა­რთ­ლა? არ ვი­ცო­დი, it sounds really oldschool (ძა­ლი­ან ძვ­ ელ­ებ­ურ­ად ჟღ­ერს).

– შე­ნი კა­რი­ერა ხე­ლს გი­შლ­ის პი­რად ცხ­ოვ­რე­ბა­ში, თუ პი­რი­ ქით?

– კი. იცი, რა? კა­რი­ერა იმ­ით მი­ შლ­ის, რომ დრო არ მა­ქვს ბე­ვრი, რომ ამ­ხა­ნა­გე­ბთ­ან გა­ვა­ტა­რო. მა­ გრ­ამ, იცი რა, ის­ეთი კა­რგი ამ­ხა­ ნა­გე­ბი მყ­ავს, რომ ხშ­ირ­ად არ­აა აუ­ცი­ლე­ბე­ლი, ვნ­ახო. შე­იძ­ლე­ბა 3 თვე ვერ ვნ­ახ­ოთ ერ­თმ­ან­ეთი, მა­ გრ­ამ მა­ინც ის­ევ­ეა ყვ­ელ­აფ­ერი. It is just the case of time, so much time on work that I just don’t have time to invest in personal life.

– სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში აპ­ირ­ებ ჩა­ მო­სვ­ლას? რო­მე­ლი კუ­თხე გი­ყვ­ არს?

– კი, ბა­თუ­მი მი­ყვ­არს ძა­ლი­ან, ბა­თუ­მშ­იც გა­ვი­ზა­რდე და თბ­ილ­ იშ­იც.

– თბ­ილ­ის­ში რომ ჩა­დი­ხარ, რო­გო­რი გრ­ძნ­ობა გე­უფ­ლე­ბა?

– იცი, რო­გო­რი? აი, გუ­ლში რა­ ღაც მი­ტრ­ია­ლე­ბს ხო­ლმე, თი­თქ­ ოს თვ­ით­მფ­რი­ნა­ვის და­შვ­ებ­ის­ას მუ­ცე­ლში რომ გი­ჭე­რს და გა­რეთ რომ გა­მო­ხვ­ალ და ცხ­ელი ჰა­ერი და­გე­ტა­კე­ბა. ის­ეთი კა­რგი გრ­ძნ­ ობ­აა, არ ვი­ცი, სი­ტყ­ვე­ბით ვე­რც გა­დმ­ოვ­ცემ.

– შე­ნს სა­მშ­ობ­ლო­ში გრ­ძნ­ობ, ალ­ბათ, თა­ვს.

– ჰო, ზუ­სტ­ად.

– უა­ხლ­ოეს მო­მა­ვა­ლში, სა­ქა­ რთ­ვე­ლო­ში, კო­ნც­ერ­ტის გა­მა­რთ­ ვას თუ აპ­ირ­ებ?

– კი, მი­ნდა ძა­ლი­ან, მა­გრ­ამ ჯერ არ­აფ­ერ­ია და­ნი­შნ­ული.

– 2011 წლ­ის­თვ­ის რა გა­ქვს და­ გე­გმ­ილი?

– ტუ­რი მე­წყ­ება, დი­დი ტუ­რი იქ­ნე­ბა, 4-თვ­ია­ნი: გე­რმ­ან­ია­ში, პო­ლო­ნე­თში, მთ­ელ ინ­გლ­ის­ში, სა­ფრ­ან­გე­თში, სკ­ან­დი­ნა­ვი­აში, თი­თქ­მის ყვ­ელ­გან. და მე­რე უკ­ვე აღ­არ ვი­ცი, მგ­ონი, ჯე­რჯ­ერ­ობ­ით არ­აფ­ერი აღ­არ მა­ქვს და­ნი­შნ­ ული. ალ­ბათ, ალ­ბო­მს გა­ვა­კე­ თებ ამ წლ­ის ბო­ლოს და გა­მო­ ვუ­შვ­ებთ.

– გა­ქვს აუ­სრ­ულ­ებ­ელი ოც­ნე­ბა?

– ერ­თი ოც­ნე­ბა მა­ქვს... ქა­რთ­ული ალ­ბო­მის ჩა­წე­ რა, ქა­რთ­ულ ენ­აზე, მა­გა­ რი იქ­ნე­ბო­და.

– ბა­ვშ­ვო­ბი­დან რა­მე ოც­ნე­ბა არ მო­გყ­ვე­ბა?

– (ფი­ქრ­ობს) Arcticში(ან­ტა­რქ­ტი­და­ზე) მი­ ნდა scuba diving (ჩა­ყვ­ ინ­თვა).

– ძა­ლი­ან დი­დი მა­დლ­ობა.

– პი­რი­ქით, მა­დლ­ ობა თქ­ვენ.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

17

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST TaTia paWkoria _ `Cemi praimtaimi~

kaxi kavsaZe _ a TiTqos yvelaferi dawerilia, naCvenebi da naTqvami. miRebulia rolic, taSic, varskvlavic da aRiarebac, magram cotam Tu icis, rogor da ris fasad dadga misi `praimtaimi~. vecdebi, giTxraT is, rac mxolod samegobroSi Tqmula da arasdros dawerila... arian adamianebi, romelTa dabadebas axlavs mxolod awmyo da momavali. aseve, arseboben adamianebi, visac Tavidanve aqvs sakuTari warsuli, amitom Cems cxovrebaSi yvelaze ucnaur interviusac dauviwyari bela mirianaSvilis uxilavi energiis TanxlebiT swored kavsaZeebis `warsulidan~ daviwyeb. `ratom aris kaxi kavsaZe suliT xorcamde artisti~ qarTuli xalxuri musikis mZlavri tradiciebisa da pirveli profesiuli simRerisa da cekvis ansamblis Seqmnis idea cnobili lotbaris aleqsandre (sandro) kavsaZis saxelTanaa dakavSirebuli. sandro kavsaZe kaxi kavsaZis babua gaxlavT da swored man daudo saTave kavsaZeebis dinastias qarTul xalxur sagundo musikasa da zogadad qarTul xelovnebaSi. am sferoSi misi moRvaweoba lado aRniaSvilis pirvel profesiul gundSi daiwyo 1885 wels, Tumca iqamde is gorSi, sasuliero akademiaSi swavlis periodSi daeufla qarTul simReras, `qorodiriJorobis~ xelovnebas da bavSvTa ansamblic Camoayaliba, sadac patara soso juRaSvilic didi enTuziazmiT dadioda. moswavlisa da maswavleblis megobroba da siyvaruli mravali wlis Semdegac ar ganelebula. `ai, es aris stalinis Cibuxi, romelsac xruSCovs urtyamda TavSi. ara, TuTunis suni namdvilad aRar aqvs, ai, Tqvenc naxeT“.

TuTunis suni rom verc me SevigrZeni, kaxi kavsaZe neli nabijiT adga, specialur qaRaldze ioseb stalinis xeliT dawerili werili moitana da raRac ucnauri temporitmiT wagvikiTxa: `sandros gaumarjos! gavige SemTxveviT egnataSvilisgan, rom saavadmyofoSi yofilxarT. Tqvenze amboben, Cqara mokeTdebao. Tu saWiroa, rame mogaxmaroT, miTxariT. me mzad var moxmarebisTvis. icocxleT 1000 weliwadi. salami! Tqveni so­so, 1937 weli~. sandro ka­vsaZes la­mazi tenori hqonda, mis mier Sesrulebuli `urmuli~ da `orovela~ dRemde legendad aqvs Semonaxuli qarTuli xalxuri simReris istorias.

Tanamedroveni ki aRniSnavdnen, rom ilia WavWavaZe swored sandro kavsaZiseul Sesrulebas ismenda yvelaze didi siamovnebiTa da emociiT. Semdeg iyo pirveli gastrolebi, aRiareba, axali gundi ukve TbilisSi (sadac didi vano sarajiSvili mReroda) da namdvili Semoqmedis sisxlsavse cxovreba, romelic mogvianebiT kaxi kavsaZis mamam daTaSka kavsaZem ganagrZo. `mamaCemi omSi tyved Cavarda qerCTan brZolebis dros. erT mSvenier dRes ki tyveebs gamoucxades: Tu vinme gyavT patroni, SeatyobineT, rom wagiyvanon. Cven mainc unda dagxocoT, zedmeti tvirTi ar gvWirdebao. mamaCemTan erTad tyved misi fronteli megobari valodia xarbediac iyo, romelsac naTesavebi hyavda safrangeTSi. swored man Seatyobina qarTvel emigrantebs, rom sandro kavsaZis Svili daTaSka tyved iyo da banakidan gamoayvanina~. tyveobisgan dasneulebuli da-

18

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

warsulTan erT kavsaZe kinostudia qarTul filmSi si­njebze daibares. male gairkva, rom filmSi `isini Camovidnen mTidan“ mTavari gmiris, vefxia xalibauris rolze daamtkices, Tumca debiuti kinoSi ver Sedga. `maSin bevri axalgazrda gasinjes, me da sawyali goCa abaSiZec erTad davdiodiT, maxsovs. TiTqos bedmac gamiRima, magram maleve seriozuli travma miviRe, neknebi davimtvrie da mTavari roli nukri alxaziSvilma iTamaSa. eqvsi Tve viweqi saavadmyofoSi da vfiqrobdi, rogor gamegrZelebina covreba.

ucnauri interviu bela mirianaSvilis uxilavi energiis TanxlebiT TaSka kavsaZe saavadmyofoSi gamojanmrTelda da germaniaSi qarTveli tyveebisgan simRerisa da cekvis ansambli Camoayaliba. `garda simRerisa, am gundis arsebobas sxva daniSnuleba da mizani hqonda. gundisTvis momRerlebis moZiebis sababiT mamaCemi, emigrantebis saxeliT, sakoncentracio banakebSi Sedioda da qarTvel tyveebs agrovebda. aba, romeli xarT qarTveli! xmamaRla iZaxda da xan qarTvelebi, xan Tbiliseli somxebi, xanac surameli ebraelebi gamodiodnen. sxvaTa Soris, erT adamians Sevxvdi avstraliaSi, romelmac miTxra: me ar vmRerodi, vxatavdi da mamaSenma gamomiyvanao. maSin marTlac bevri adamiani gadaarCina sikvdils~ ratom??? daTaSka kavsaZis gundma omis damTavrebis Semdegac ganagrZo aqtiuri SemoqmedebiTi cxovreba, amavdroulad gaCnda koleqtivis amerikaSi gadasvlis ideac. `mamaCemma Tqva: me ver gavyvebi gunds, samSobloSi unda davbrunde da col-Svils mivxedoo. dagiWereno, uTxres. ra gavakeTe cudio? ikiTxa mamam. Tan propaganda iyo, oRondac CamodiT qarTvelebio da erT mSvenier dResac moskovidan dagvireka. ama da am dRes, ama da am matarebliT movdivar, me-9 vagonia da damxvdiTo.

me ver ag­iwerT im emocias, rac am mo­lodinis dros ganvicade. erTi periodi reJisorobas vapirebdi da novelac davwere saxelwodebiT `ratom~. swored iq aRvwere mamas daasaxvedrad ojaxuri samzadisi, rogor Semovida matarebeli, ras ambobdnen naTesavebi, ra xdeboda Cvens gulebSi, rogor Camodioda matareblidan erTi, meore, mesame mgzavri. rogor Sevarda bolos dedaCemi vagonSi da rogor gamovida iqidan nirwamxdari. mama matarebelSi ar aRmoCnda.

TviTmxilvelebma gvi­Txres, rom is soCaSi aiyvanes viRacebma. daiWireso, Tqva de­dam. me ki vikiTxe _ ratom? da es kiTxva mTeli cxovreba momyveba. cxovreba grZeldeba omis saSinelebas, daxvret­as, tyveobasa da aTasgvar ga­nsacdels gadarCenili daTaSka kavsaZe meuRlem da orma vaJma mogvianebiT uSiSroebis cixeSi moinaxula. `erTi erT muxlze dagvisva, meore ki _ meoreze da pirveli, rac gvkiTxa, es iyo: musikas swavlobTo? me vswavlobdi musikas konservatoriasTan arsebul niWierTa aTwledSi, Tan Zalian kargad vswavlobdi, saocari teqnika mqonda da stipendiac. me rom mama cocxali myoloda da misi xeliT gavzrdiliyavi, aucileblad musikosi viqne-

bodi da ara artisti. iciT, qromatiul gamebs rogor vukravdi? ai, ase drrrrrrrr, brrrr­rrrrr... mere ga­vizarde da dai­w­­yo skola, qu­Ca, Zmakacebi, gogo­nebi da ve­Rar mivyevi musikas. saxli, romelmac qvecnobierad kaxi kavsaZis bedi gadawyvita msaxiobobaze arasdros ufiq­ria, ubralod, saocar saxlSi daibada voroncovze 1935 wels. qvemoT modelebis saxli iyo. sacxovrebeli binebi ki akaki xoravas, akaki vasaZes, emanuel afxaiZes, Tamar WavWavaZesa da aleqsandre da sesilia wuwunavebs ekavaT, romlebic ezos bavSvebis speqtaklebis sanaxavad bileTebsac ki yidulobdnen. `xan ezoSi vdgamdiT speqtaklebs, xan ki maTTan, visac didi oTaxi hqonda. dajdeboda xolme akaki xorava da xalisobda Cvens Semoqmedebaze. miuxedavad amisa, artistoba mainc ar mifiqria. skolaSi kargad vswavlobdi, gansakuTrebiT teqnikur sagnebs, Tumca Tavisufal dros sul operis, rusTavelisa da marjaniSvilis TeatrebSi vatarebdi~. gamouyenebeli Sa­n­si, pirveli Jini da cxo­vrebis mTavari kiTxva, ra gavakeTo? me-11 klasSi yofnis dros kaxi

Cemi klaselebi TiTqmis yvelani politeqnikur institutSi wavidnen, me ki kinoSi gadaRebis Jini ar masvenebda. axla vxvdebi, me rom maSin is roli meTamaSa, artisti aRar viqnebodi.

Teatraluri samyaros farTod gaRebuli kari da sergo zaqariaZis `erTiani~ kaxi kavsaZis matrikulSi `me ar viyavi mzad amisTvis, mqonda quCuri metyveleba, magram msaxiobobis _ udidesi survili. Sansi momces, albaT, ifiqres, mainc kavsaZea da jandabas, iyoso, magram mas Semdeg Zalian seriozulad movkide xeli am saqmes. rogor Sevudeqi, iciT, swavlas? ai, mTeli arrrsebiT, mTeli guuuuuliT, radgan es iyo umniSvnelovanesi Cems cxovrebaSi. erTaderTi, me da sergo zaqariaZes gvqonda cota uTanxmoeba. ase ambobda: kaxis erTiani unda davuweroo. da iciT, ratom? imitom, rom is iyo udidesi artisti da me mis individualur leqciebs ver vuZlebdi. magaliTad, waiki­Txavda romelime tragikul mo­nologs udidesi gancdiT artistizmiT da mere metyoda, axla Sen waikiTxeo???!!!! bolos samiani maCuqa~. ra vuyoT kaxis? kaxi kavsaZis rusTavelis Teatris dasSi darCena studentobis periodSi masiur scenebSi monawileobam gansazRvra. maSin `masovkaSi~ idga pirvelkurseli robert sturuac, Tumca maT Soris is gansxvavebaa, rom kaxi kavsaZe nacrisfer masaSi saWiroze metxans datoves. zustad im dromde, vidre robert sturuas saxiT axalgazrda reJisori ar moevlina rusTavelis Teatrs. `xan erT xelSi meWira joxi, xan meoreSi, mere joxic aRar momces. vambobdi mxolod, diax!!! an aaaaaaaaaaara!!! an gau-mar-jos!!!~ ase gagrZelda 4-5 weli. bolos Cemma megobarma jemal paWkoriam miTxra, rodemde ginda ase joxiT xelSi yofna, egeb rame sxva saqme gecadao. specialuri Sekrebac ki moawyves Cemi sakiTxis gansaxilvelad, ra vuyoT kaxiso? maSin maxsovs mxolod erTma megobarma, avTandil sayvareliZem gaaprotesta da Tqva, kaxi artisti unda iyoso. pasuxi didi mixeil TumaniSvilis sajaro kiTxvas: `ra unda axla amas TeatrSi?~ es is periodia, rodesac didi mixeil TumaniSvili axali sityviTa da ideebiT SemoiWra Teatralur samyaroSi. zogadad did reJisorebs uyvarT saubrebi Teatralur `dRe saswaulze~ da kidev imaze, rogor

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

adamiani, romelic

Tad daibada ylapaven axalgazrda msaxiobebi scenis mtvers, rogor iwamlebian da rogor veRar midian Teatridan... arada maTgan xom SeiZleboda udidesi mSeneblebi, eqimebi fizikosebi Tu enaTmecnierebi damdgariyvnen... `baton miSasac uyvarda aseTi tipis saubrebi da erTxelac Tqva: ai, magaliTad kaxi, mSvenieri axalgazrdaa, SemTxveviT moxvda TeatrSi da veRar midiso. araCveulebrivi biWia, magram ra unda axla amas TeatrSio? arada, xom SeiZleba sxva saqmeSi geniosi yofiliyoo. am dros dasis wevrebi gaisusnen da yvela me miyurebs... me vuTxari, batono miSa! me SemTxveviT ar var TeatrSi, kanonzomierad var-meTqi. mTeli kavsaZeebis jiSi da modgma musikosebi da artistebi iyvnen, mTeli Cemi bavSvoba TeatrSi maqvs gatarebuli-meTqi. ai, Tqven ki marTla SemTxveviT xarT aq, ra kargi SemTxvevaa, ara? mamaTqveni iyo msaxiobi, babua _ reJisori? Tu... ra gindodaT Tqven TeatrSi-meTqi. mTeli dasi sulganabuli mismenda da bolos cudi Jesti gavakeTe: me xelovneba ai, `aq~ maqvs-meTqi. mas Semdeg miSa veRar mitanda da yvelas egona, rom daviRupe~. mTavari mizani `rusTavelis Teatris dasis mmarTveli iyo erTi Zalian saintereso kaci, vaniCka jinjixaZe, romelmac erTxel miTxra: kaxi niWieri kaci xar, rodemde apireb ase yofnas, miTxari mainc, gaqvs Tu ara cxovrebaSi raime mizanio? me vuTxari, maqvs-meTqi. ra mizani gaqvso? me vuTxari, mixeil TumaniSvilma Tqvas, rom kaxi artistia-meTqi. patara kaci yofilxaro. ras vizamT,zogi didia-meTqi~. kaxi kavsaZe iseTi `patara kaci~ aRmoCnda, rom dRes mis profesiul dividendebSi ormocdaaTi Teatraluri da oTxmocamde dauviwyari kinoroli iricxeba, xolo is, rom artistia da Tan Zalian kargi artisti, jer xalxma gadawyvita, Tumca iqamde...

gaseirneba vakeSi `Tqven iciT mixeil TumaniSvili kinomsaxiobTa TeatrSi rogor dadioda? vakidan wamovidoda, gadmovidoda xidze da ase fexiT midioda... erTxelac, movdivar TeTri `volgiT~ da vxedav baton miSas. gavaCere manqana da dajdoma SevTavaze. arao, fexiT mirCevniao. me vuTxari, maSin mec manqaniT wamogyvebiT nal-nelameTqi. raRas izamda, dajda. rogor brZandebiT, batono miSa? vkiTxe me. ra vici, Zneliao, axal TeatrSi axalgazrdebi arian, ai, erTi-ori SenisTana artisti rom momca, ukve mecodineba, ra rogor gavakeToo. maSin gavifiqre, morCa...~

`asprocentiani gamarjveba~ da legenda did siyvarulze, bela mirianaSvilis uxilavi energiis TanxlebiT sanam Teatralur samyaroSi kaxi kavsaZis yofna saeWvo iyo da xelSi mxolod joxi eWira, sayvareli qalisTvis erTi sityvis Tqmac ar gaubedavs. bela mirianaSvili mis cxovrebaSi iseTive siZlieriT SemoiWra, rogorc qarTul Teatrsa da kinoSi. `Teatraluri institutis foieSi guranda gabunias ela­parakeboda da raRacaze icinodnen. maSinve davebi, magram Tqmas rogor gavbedavdi.

Semdeg ki, roca Cemi Tavi vipovne, gavTamamdi, `aqeT mobrZandiT~meTqi da nel-nela avawyveT urTierToba. bela miSa TumaniSvilis favoriti msaxiobi iyo da Cemi coli rom gaxda, saerTod gagiJda es kaci. anu me mas movstace misi nawili, muza. maxsovs, erTxel visxediT me, bela, batoni miSa, robiko... bevrni viyaviT da belam raRac replika Tqva, razec batonma miSam upasuxa: `a ti malCi devoCka i znai, Cto tvoia sudba zavisit ot menia~. belam ki ar daayovna, `ia ne devoCka, ia aktrisa teatra rustaveli, a moia sudba zavisit ot etogo Celoveka~. da Cemze miuTiTa...~ kaxi kavsaZis am sityvebze saxlSi

TiTqmis yvela oTaxis kari gaiRo. saocari grZnoba dameufla, Tumca Tqma ver gavbede. batoni kaxi mimixvda. `Tqven ra ggoniaT, SeiZleba Semovida kidec, aSkarad araferi ar damitovebia Ria. ise, yovelTvis vgrZnob mis yofnas da araerTxel damimtkica es. ormoci gasuli ar iyo, vijeqi CemTvis TavCaRunuli da aqtiurad vfiqrobdi masze. uceb wigni daeca Cems win. me daviyvire: aqa xar, vici, aqa xar-meTqi. Cangalic ido iqve da isic axta da davarda Semdeg~. am dros oTaxis kari isev gaiRo. batoni kaxi mSvidad gaemarTa mis dasaketad. `saocari qali iyo. ganaTlebuli da inteligenti. iciT, inteleqti ra aris? inteleqti aris, rodesac SegiZlia Seni Tavi marTo da movlenebs uyuro ise, rogorc saWiroa da ukeTesia SenTvis. man mTeli cxovreba Cven mogviZRvna da erTxel ar dauwuwunebia misi avadmyofobis gamo. is iyo yvela Cvenganis patroni, mesaidumle da mrCeveli. me Riad arasdros vaxdendi Cveni siyvarulis demonstrirebas, magram yvelam icoda, rom Tavi SemeZlo gadamedo misTvis. zogjer ambobdnen: sawyali belao da Zalian ukvirda, ambobda: ratom var sawyali? myavs Svilebi, meuRle... yvelaferi erTad ki ar arsebobso. arc erTi sayveduri ar maxsovs misgan, piriqiT, `kaxis spaqtakli aqvs, kaxis gadaReba aqvs~. masTan bolo satelefono sau­ baric aseTive upretenzio iyo. `Camodio~... dameloda da 2 dReSi gardaicvala. me ki verafriT gavaxare...~

cxovrebiseuli gamocdileba da RirebulebaTa Skala `misi udidebulesoba mayurebeli _ ai, ra aris Cemi yvelaze didi Rirebuleba. CemTvis ar arsebobs miSisti da zviadisti, social-demokrati da nacional-liberali. Tqven warmoidgineT, amdeni gansxvavebuli mentalobisa da Sexedulebis adamiani Tanxmdeba erTze, rom Sen misTvis sayvareli msaxiobi xar, fuls ixdis da modis Sens sanaxavad. es imas ar niSnavs, rom me ar maqvs pozicia. piriqiT, Zalian gamokveTili poziciac maqvs, magram me ar SemiZlia Riad vinmes sawinaaRmdegod wasvla, radgan orive mxares Cemi mayurebelia, yvelaze Zvirfasi da mniSvnelovani. xandaxan mekiTxebian, batono kaxi, ra aris saWiro imisTvis, rom kargi msaxiobi gaxde? da me yvelas ase vpasuxob: Zalian, Zalian, Zalian, Zaaaaaaliiiiiiian unda gindodesmeTqi, ai, rogor unda gindodes iciT??? rom imis iqiT aRaraferi ar arsebobdes. msaxioboba damokidebuli profesiaa, damokidebuli reJisorze, garemoze, magram ar SeiZleba romelime reJisorma mainc ar dainaxos Seni damokidebuleba saqmisadmi. kidev erTi mniSvnelovani Tvi­ seba aqvs Teatrs. iq saSualo ar arsebobs. adamiani TeatrSi imitom midis, rom gamorCeuli iyos da Zalian Wirs am saSualosTan Segueba. bevri ibrZvis, magram bolos mainc im gancdiT midis, rom Tavi bolomde ver aCvena.

Tu TeatrSi erTxel moxvdi da iqidan wamosvla SeZeli, e.i Zalian Zlieri adamiani xar.

Cemi varskvlavis gaxsnis dros, uamravi xalxi movida TeatrSi, uamravi momRimari da gaxarebuli saxe davinaxe. erTi ucnobi gogonas fotom ki sul gamagiJa, mere gavadidebine misi emociuri Rimili. vfiqrobdi, neta ra uxaria-meTqi da mixvdi, rom Cemi bedniereba uxaroda. amas Tu ver daafaseb, e.i. veraferi ver gagigia cxovrebaSi~.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

19

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

მუ­­­რმ­­­ან ჯი­­­ნო­­­რია – 80 რო my View დეა თა­­­ვბ­­­ერ­­­იძ­­­ე

შე­შლ­ილ­ია, – გა­ვი­ფი­ ქრე ინ­ტე­რვ­იუს ჩა­წე­რი­ სას და, ალ­ ბათ, მა­ რთ­ ლაც ას­ეა, ის შე­შლ­ილ­ია და ამ შე­შლ­ილ­ობ­ას პო­ ეზ­ია და სც­ენა ჰქ­ვია... ამ­ას თე­ატ­რში ყო­ფნ­ის­ ას ვერ გრ­ ძნ­ ობ, იქ სხ­ ვა ძა­ლაა. სა­ავ­ტო­რო, მო­ნო სპ­ექ­ტა­კლ­ში გა­ნს­ხვ­ავ­ ებ­ულ ატ­მო­სფ­ერ­ოს მუ­ რმ­ან ჯი­ნო­რია ქმ­ნის. ერთ მთ­ლი­ან­ობ­ად შე­კრ­ ული და სპ­ექ­ტა­კლ­ად ქც­ ეუ­ლი პო­ეზ­ია კი სუ­ნთ­ ქვ­ას გი­კრ­ავს. თი­თო­ეუ­ ლი ბგ­ერ­აც კი ნა­ფი­ქრი და გა­აზ­რე­ბუ­ლია – ამ­ას მო­გვ­ია­ნე­ბით ხვ­დე­ბი. თე­ატ­რში კი ფი­ქრი წყ­ დე­ბა და უბ­რა­ლოდ, გრ­ ძნ­ობ. უნ­ებ­ურ­ად მი­ყვ­ები მს­ახ­იო­ბს იმ სა­მყ­არ­ოში, სა­დაც ბო­ლოს ტკ­ივ­ილ­ იც კი გე­ლა­მა­ზე­ბა. უც­ ნა­ურ­ია, მა­გრ­ამ ას­ეა... მუ­რმ­ან ჯი­ნო­რია: „მე თვ­ ით­ონ გა­მო­ვწ­ალ­დე და გა­მო­ ვჩ­ორ­კნე ჩე­მი ბე­დი და უბ­ედ­ ნი­ერ­ესი ვარ ამ­ით. შე­იძ­ლე­ბა ის­ეთი წო­დე­ბე­ბი არ მა­ქვს, მა­გრ­ამ მე ხომ ხა­ლხს ვგ­რძ­ ნობ. სპ­ექ­ტა­კლ­ის შე­მდ­ეგ მე­ უბ­ნე­ბი­ან, ცრ­ემ­ლე­ბი მო­მდ­ იო­დაო. ამ­აზე დი­დი ჯი­ლდო რა უნ­და მო­მც­ენ, მი­თხ­არ­ით“. ცო­ტამ თუ იც­ის, რა­მდ­ენი შრ­ომა და მო­ნდ­ომ­ება იდ­გა ამ ჯი­ლდ­ოს უკ­ან. იმ­ის­თვ­ის, რომ ით­ამ­აშო, ბო­ლო­მდე უნ­ და და­იხ­არ­ჯო, თი­თო­ეუ­ლი სი­ტყ­ვა უნ­და იგ­რძ­ნო. ჯი­ნო­ რი­ამ შე­ძლო, მა­ყუ­რე­ბელთან ახ­ლოს მი­სვ­ლა. ამ­იტ­ომ­აც შე­ უყ­ვა­რდ­ათ ის. სც­ენ­აზე უკ­ვე 40 წე­ლი შე­უს­რუ­ლდა, 80 რო­ ლი ით­ამ­აშა, ერ­თმ­ან­ეთ­ის­გან სრ­ულ­იად გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ული ხა­ სი­ათი და სა­ხე შე­ქმ­ნა. მა­გრ­ამ წა­რს­ულს მა­ინც სი­ნა­ნუ­ლით იხ­სე­ნე­ბს. ახ­ალ­გა­ზრ­დო­ბი­სას რა­მდ­ენ­იმე სპ­ექ­ტა­კლ­ში მთ­ ავ­არი გმ­ირ­ის გა­ნს­ახ­იე­რე­ბა ოც­ნე­ბად და­რჩა. მუ­რმ­ან ჯი­ნო­რია: „იცი, რა­მდ­ენი გუ­ლი­სტ­კი­ვი­ლი მა­ ქვს მი­ღე­ბუ­ლი? რა­მდ­ენი და­რდი? იცი, რა­მდ­ენი წი­ნა­ აღ­მდ­ეგ­ობა შე­მხ­ვე­დრ­ია ჩე­მს პრ­ოფ­ეს­ია­ში, რა­მდ­ენი უს­ამ­ არ­თლ­ობა, არ მი­ნდა ამ­აზე ლა­პა­რა­კი... ღმ­ერ­თი სა­მა­რთ­ ლი­ან­ია, მი­სი სა­ჩუ­ქა­რი კი ჩე­ მი მა­ყუ­რე­ბე­ლია“. მაშ ასე, მუ­რმ­ან ჯი­ნო­რია სა­კუ­თარ რთ­ულ­სა და სა­ოც­ რად სა­ინ­ტე­რე­სო შე­მო­ქმ­ედ­ ებ­აზე, პი­რად ცხ­ოვ­რე­ბა­სა და იმ­აზე, რაც სა­კუ­თა­რმა გა­ნვ­ ლი­ლმა გზ­ამ ას­წა­ვლა. ყვ­ელ­აფ­ერი კი აქ­ედ­ან და­იწ­ყო .... „ძვ­ელ­ად თე­ატ­რში წა­სვ­ ლა მთ­ელი რი­ტუ­ალი იყო, დე­დას ხშ­ირ­ად და­ვყ­ავ­დით მე და ჩე­მი ძმა სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­ ზე. შთ­აბ­ეჭ­დი­ლე­ბე­ბი ძა­ლი­ან მო­ქმ­ედ­ებ­და ჩე­მზე. მა­ხს­ოვს პი­რვ­ელი შე­ხე­ბა თე­ატ­რთ­ ან – რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­რში ფა­რდა გა­იხ­სნა და სც­ენ­იდ­ან მო­ნა­ბე­რმა ჰა­ერ­მა ქა­ლე­ბის სუ­ნა­მოს სუ­რნ­ელი მო­იტ­ანა. ეს თე­ატ­რის ატ­მო­სფ­ერ­ოდ და­რჩა ჩე­მს წა­რმ­ოს­ახ­ვა­ში... ძა­ლი­ან ბე­ვრი კა­რგი მს­ახ­ იო­ბი ვნ­ახე ძა­ლი­ან პა­ტა­რამ. კა­რგ­ად მა­ხს­ოვს გი­ორ­გი შა­ ვგ­ულ­იძე და სე­რგო ზა­ქა­რი­ აძე. შე­მდ­ეგ ეს ორი მს­ახ­იო­ბი ჩე­მთ­ვის კე­რპ­ებ­ად იქ­ცნ­ენ.

20

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

„მა­­­ყუ­­­რე­­­ბე­­­ლი მა­­­ფა­­­სე­­­ბს ყვ­­­ელ­­­აზე ობ­­­იე­­­ქტ­­­ურ­­­ად. ვე­­­რც კრ­­­იტ­­­იკ­­­ოსი, ვე­­­რც ჩე­­­მი პრ­­­ოფ­­­ეს­­­იის ხა­­­ლხი, რა­­­ღაც უშ­­­ლით ხე­­­ლს...“ მა­თი შე­სრ­ულ­ებ­ის მა­ნე­რა მა­ჯა­ დო­ებ­და. სხ­ვა­და­სხ­ვა­ნი იყ­ვნ­ენ. ელ­ფე­რის ცვ­ლა მს­ახ­იო­ბო­ბა­ში ყვ­ ელ­აზე უფ­რო სა­ნუ­კვ­არი იყო. დე­ და­ჩე­მი ყვ­ებ­ოდა იმ სპ­ექ­ტა­კლ­ებს, რო­მე­ლიც ჩე­მა­მდე ენ­ახა. ყვ­ებ­ოდა, რო­გო­რი იყო ჰა­მლ­ეტ­ში უშ­ან­გი ჩხ­ ეი­ძე, რო­გორ გი­ჟდ­ებ­ოდა ოფ­ელ­ია, ვე­რი­კო ან­ჯა­ფა­რი­ძე, რო­გო­რი იყო ივ­დი­თი, ურ­იელ აკ­ოს­ტა... ერ­თია, რო­ცა ხე­დავ, მე­ორ­ეა, რო­დე­საც შე­ნი წა­რმ­ოს­ახ­ვით უა­ხლ­ოვ­დე­ბი რა­ღაც სა­ოც­რე­ბას. თან ამ­ას მი­ყვ­ ებ­ოდა ის­ეთი ად­ამ­ია­ნი, რო­მე­ლიც ფა­ნა­ტი­კუ­რად იყო შე­ყვ­არ­ებ­ული ამ მს­ახ­იო­ბე­ბზე. მა­გი­ჟე­ბდა რა­დი­ ოს­პე­ქტ­აკ­ლე­ბიც, რა­დი­ოს მა­გი­ური ძა­ლა აქ­ვს. ბე­ვრ­ად ძლ­იე­რი, ვი­დრე ეკ­რა­ნს. წა­რმ­ოს­ახ­ვა მა­შინ უფ­რო მუ­შა­ობს, რო­დე­საც ის­მენ... აქ­ედ­ ან და­იწ­ყო ყვ­ელ­აფ­ერი...“ მე­რე იყო პი­ონ­ერ­თა სა­სა­ხლე, თე­ატ­რა­ლუ­რი წრე და რო­ლე­ბი

სც­ენ­აზე. თუ­მცა, მო­გვ­ია­ნე­ბით, სკ­ოლ­ის და­მთ­ავ­რე­ბის შე­მდ­ეგ, თე­ატ­რზე უზ­ომ­ოდ შე­ყვ­არ­ებ­ული მუ­რმ­ან ჯი­ნო­რია თე­ატ­რა­ლუ­რის ნა­ცვ­ლად „გე­პე­იში“ აბ­არ­ებს. მშ­ ობ­ლე­ბს არ ვა­ტკ­ინე გუ­ლიო, – ამ­ ბო­ბს 47 წლ­ის შე­მდ­ეგ... „გე­პე­ის“ და­მთ­ავ­რე­ბი­სთ­ან­ავე თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტ­იტ­უტს მი­აკ­ით­ხა­ვს. „იმ ხუ­თმა წე­ლი­წა­დმა უფ­რო მო­ამ­წი­ფა ეს სუ­რვ­ილი. ისე კი არ იყო, რო­გო­რც ახ­ლაა – მს­ახ­იო­ბო­ბა მი­ნდ­აო, მო­ეწ­ყო­ბი­ან, მა­ლე­ვე პო­ პუ­ლა­რუ­ლი ხდ­ებ­იან და იმ მუ­ღა­მს ვერ იგ­ებ­ენ, რა არ­ის მს­ახ­იო­ბო­ბა, მო­ნა­ტრ­ება და ოც­ნე­ბა არ აქ­ვთ, რომ ეს შე­უს­რუ­ლდ­ეთ. გა­რთ­ულ­ ებ­ის მე­რეც თუ არ და­კა­რგ­ავ მი­ ზა­ნს და სუ­რვ­ილს, მა­შინ უფ­რო სხ­ვა­ნა­ირი ხდ­ები. მს­ახ­იო­ბო­ბა მა­რტო პო­პუ­ლა­რო­ბა­ზე არ არ­ის და­მყ­არ­ებ­ული. მთ­ავ­არ­ია, რო­გორ

მი­დი­ხარ ხა­ლხ­ის გუ­ლე­ბთ­ან, მათ წა­რმ­ოს­ახ­ვა­სთ­ან, მათ ფი­ქრ­ებ­თან, მა­თი სა­თქ­მე­ლის შე­ნი სუ­ლი­ერ­ით გა­დმ­ოც­ემ­ას­თან. ახ­ლა მს­ახ­იო­ბი რა­ტომ თა­მა­შო­ბს რო­ლს, ვერ მი­ ხვ­დე­ბი. ნი­ჭი­ერ­ად თა­მა­შო­ბს, მო­ ხდ­ენ­ილ­ია, მო­მხ­იბ­ვლ­ელ­ობა აქ­ვს, მა­გრ­ამ რა­ტომ თა­მა­შო­ბს, ვერ გა­ იგ­ებ. ეს ძი­რი­თა­დი გა­სა­ღე­ბი და­იკ­ არ­გა მს­ახ­იო­ბის ოს­ტა­ტო­ბა­ში... სა­ მწ­უხ­არ­ოა, რომ, ჩვ­ენი თა­ობ­ის მს­ გა­ვს­ად, ბე­ვრ­ის­თვ­ის სა­ოც­რე­ბა და დი­დი პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ობა არ არ­ის ეს პრ­ოფ­ეს­ია. არ იც­იან, მა­რჯ­ან­იშ­ ვი­ლში რა სპ­ექ­ტა­კლ­ები იდ­გმ­ება, რუ­სთ­ავ­ელ­ში რა სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­ია, კა­ხი კა­ვს­აძე რას თა­მა­შო­ბს, რა­მაზ ჩხ­იკ­ვა­ძეს რა უთ­ამ­აშ­ია. ეს­ენი არ იც­იან, გე­სმ­ით, რა ხდ­ება? თე­ატ­ რი უნ­და იც­ოდე მთ­ლი­ან­ად. ხო­ლო რო­დე­საც ეს იცი, შე­ნს ად­გი­ლსა და შე­ნს ფე­რს მათ შო­რის მო­ნა­ხავ“.

ცხ­ოვ­რე­ბა შე­ჯი­ბრ­ია... „ცხ­ოვ­რე­ბა ას­ეთ­ია, ად­ამ­ია­ნე­ ბს ერ­თმ­ან­ეთს აჯ­იბ­რე­ბს. თე­ატ­ რშ­იც რე­ჟი­სო­რმა შე­იძ­ლე­ბა შე­ნ მა­გი­ვრ­ად სხ­ვა წამოსწიოს წინ. ეს მის პრ­ოფ­ეს­ია­ში შე­დის, შე­ჯი­ბრ­ ში გა­მყ­ოფ­ებს შე­ნს კო­ლე­გა­სთ­ან. ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ბა­შიც ყო­ფი­ლა ასე. გგ­ონ­ია, რომ ეს რო­ლი უნ­და ით­ ამ­აშო, მა­გრ­ამ მო­გც­ეს სულ სხ­ვა. ის, რო­მე­ლზ­ეც არ­ას­დრ­ოს გი­ოც­ ნე­ბია, არ­ას­დრ­ოს მო­გწ­ონ­და... ბე­ ვრი სხ­ვა რა­მეც ყო­ფი­ლა... რო­გორ გა­და­იტ­ან, ეს არ­ის მთავარი. გა­ ბო­რო­ტდ­ები და ასე და­ამ­თა­ვრ­ებ, თუ მო­ით­მენ. მო­თმ­ენა გა­ჩე­რე­ბას არ ნი­შნ­ავს. ჩე­მს მტ­რე­ბს ვე­ნა­ცვ­ ალ­ეო, – სე­რგო ზა­ქა­რი­აძე ამ­ბო­ ბდა, – არ­ტი­სტი გა­მო­მი­ყვ­ან­ესო. ღმ­ერ­თი იმ­იტ­ომ არ­ის დი­დი, რომ იქ­ვე გა­ძლ­ევს წა­მა­ლს, არ მო­გკ­ლა­ ვს. პი­რი­ქით, გა­სწ­ავ­ლის, თუ ამ­ას ამ­ოხ­სნი, ხომ კა­რგი. თუ ბო­ღმ­ის­

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ო­­­ლი და 40 წე­­­ლი სც­­­ენ­­­აზ­­­ე EXCLUSIVE

„და­­­ვბ­­­ერ­­­დ ი ვარ, 40 წე , უკ­­­ვე 65 წლ­­­ის ­­­ლია, ჩე­­­მს სა ვე­­­მს­­­ახ­­­ურ­­­ე ბი. ერ­­­თი მ ­­­ქმ­­­ეს ი­­­ს არ მი­­­ღა­­­ლა ­­­ტია... რაც ხ­­­ალი ძლო, თა­­­ვი ­­­დან ბო­­­ლო შე­­­მე­­­ ­­­მდე გ ლწ­­­რფ­­­ელ­­­ა დ გა­­­ვა­­­კე­­­თ უ­­­ ე“

მთ­ავ­არი ჩე­მი მ დ­გ ო­მ ა­რ ე­ო ბ­ა ა . თუ ამ­ას ვა­კე­თებ, მა­ შინ ყვ­ელ­აფ­ერი რი­გზ­ეა... „ჯერ არ­ას­დრ­ოს არ ყო­ ფი­ლა მთ­ვა­რე ასე წყ­ნა­რი“ – იც­ით, რა დე­ვს ამ სი­ტყ­ვე­ბში? დღ­ეს ის დღ­ეა, რო­დე­საც მე შე­მი­ძლ­ია თა­ვი მო­ვი­კლა, გა­ დმ­ოვ­ხტ­ეო. რო­დე­საც ჩე­მი წა­ რმ­ოს­ახ­ვა ამ­ას მე­უბ­ნე­ბა, მე­ ლო­დია იქ­მნ­ება წი­ნა­და­დე­ბის, რი­ტმი იქ­მნ­ება. ეს არ­ის აზ­რი, გრ­ძნ­ობა, ემ­ოც­ია და მუ­სი­კა. ამ­ას მთ­ქმ­ელი უნ­და. ად­ვი­ლი არ არ­ ის ამ­ ის მო­ ძე­ ბნა, ეს მე მო­ვნ­ახე. ბე­ვრი რამ წა­ვი­კი­თხე გა­ლა­კტ­იო­ნის შე­სა­ხებ და სა­ზრ­ დოც მო­მცა“.

ვხ­არ­ჯავ კი არა, სპ­ექ­ტა­კლ­ის შე­ მდ­ეგ თი­თქ­მის ვე­ღარ და­ვდ­ივ­არ, მა­გრ­ამ ტე­მპ­ერ­ამ­ენ­ტის ხა­რჯ­ზე კი არ ვა­კე­თებ ამ­ას, არ­ამ­ედ ემ­ ოც­იის. მთ­ავ­არი გუ­ლწ­რფ­ელ­ ობ­აა და შე­ნი სი­ნდ­ისი. თუ ამ­ას მი­სდ­ევ, მა­შინ ყო­ვე­ლთ­ვის მა­რთ­ ალი ხარ“.

სი­ტყ­ვა­ში უფ­რო ბე­ვრი რამ დე­ვს, ვი­დრე ას­ოთა თა­ნმ­იმ­დე­ ვრ­ობ­აო და აქ­ცე­ვს კი­დეც სი­ტყ­ ვას მუ­სი­კად, ეს მუ­რმ­ან ჯი­ნო­ რი­ას სტ­ილ­ია. შე­ჯი­ბრ­ის მო­მე­ ნტი წა­შა­ლა და გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ული შე­ქმ­ნა. მის მი­ერ წა­კი­თხ­ულ ლე­ ქს­სა თუ პრ­ოზ­ას ტრ­ად­იც­ია არა აქ­ვს. ეს მუ­რმ­ან ჯი­ნო­რი­ას­გან იწ­ყე­ბა. მის სპ­ექ­ტა­კლ­ში ბე­ვრი ის­ეთი ლე­ქს­იც არ­ის, რო­მე­ლიც არ­ას­ოდ­ეს წა­უკ­ით­ხა­ვთ. ხუ­თი სა­ავ­ტო­რო სპ­ექ­ტა­კლი და­დგა, რო­მლ­ის ერ­თა­დე­რთი გმ­ირ­იც თა­ვა­დაა. თა­ვა­დვ­ეა რე­ჟი­სო­რიც, მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­ფო­რმ­ებ­აც მი­სია და მხ­ატ­ვრ­ობ­აც.

თვ­ის და­იტ­ოვ­ებ, არ­აფ­ერი გა­მო­ვა. არ უნ­და და­იბ­ოღ­მო, არ უნ­და გა­ბო­რო­ტდე. თე­ატ­ რში ხდ­ება ას­ეთი რა­ღა­ცე­ ბი... ღა­ რი­ ბი არ უნ­ და იყო. ღა­რი­ბო­ბაა გა­მო­რჩ­ენ­აზე ფი­ქრი. ზო­გი­ერ­თი არ­ტი­სტი მშ­იშ­არ­აა, დრ­ამ­ატ­ურ­გსა და რე­ჟი­სო­რს ეფ­არ­ებ­ა და ამ­ით უნ­და თა­ვის გა­მო­ჩე­ ნა. ასე ად­ვი­ლია ცხ­ოვ­რე­ ბა. რო­ცა არ­აფ­რი­დან გა­ მო­იყ­ვან რა­ღა­ცას, ეს არ­ის სი­ამ­ოვ­ნე­ბა, თა­ნა­ავ­ტო­რი ხდ­ები რო­ლის... სხ­ვა მდ­გო­ მა­რე­ობ­აში გა­და­სვ­ლა არ­ის არ­ტი­სტ­ობა. მს­ახ­იო­ბე­ბი ხშ­ ირ­ად ცდ­ილ­ობ­ენ, ტე­მპ­ერ­ ამ­ენ­ტის ხა­რჯ­ზე მო­ახ­ერ­ხონ მა­ყუ­რე­ბე­ლზე ზე­მო­ქმ­ედ­ება. სა­ში­ნე­ლე­ბაა. ეს ემ­ოც­იის ხა­ რჯ­ზე უნ­და მო­ხდ­ეს... ენ­ერ­გი­ას

მუ­რმ­ან ჯი­ნო­რია: „5 სა­ ავ­ ტო­რო სპ­ექ­ტა­კლი იც­ით, რა რთ­ ულ­ია? ყვ­ელა ნი­უა­ნს­ია იქ ღა­ მე­გა­თე­ნე­ბუ­ლი... ბე­ვრს ჰგ­ონ­ია, რომ მს­ახ­იო­ბო­ბა არ­ის მა­ტრ­აბ­ აზ­ობა. ეს არ­ის უგ­ულ­წრ­ფე­ლე­სი პრ­ოფ­ეს­ია, თუ შენ ასე მი­უდ­გე­ ბი... არა მა­რტო შე­ნს გა­ნც­დი­ლს, სხ­ვას რომ გა­და­ხდა, იმ­ას­აც რომ შე­ნს გა­ნც­დად წა­მო­იღ­ებ, მა­შინ ხარ მა­რთ­ალი... პა­ტა­რა მო­ნა­კვ­ ეთი მა­ქვს სპ­ექ­ტა­კლ­ში – „თუ ჩე­ მი ძმა ხარ, ერ­თიც მი­მღ­ერე და და­ვუ­ჩო­ქებ მი­წას მუ­ხლ­ებ­ით“. ში­გნ­ით რას ვთ­ამ­აშ­ობ, იც­ით? ყვ­ელა იმ ქა­რთ­ვე­ლის, რო­მე­ლს­ აც 21 წე­ლს ძა­ლით და­ატ­ოვ­ებ­ინ­ ეს სა­მშ­ობ­ლო, ტკ­ივ­ილს, თა­ვი­სი მი­წა რომ ენ­ატ­რე­ბო­და. აი, ეს მო­მე­ნტ­ია. სულ სხ­ვა­გან მი­ვდ­ ივ­არ, იმ ლე­ქს­ში ჩე­მს წა­რმ­ოს­ ახ­ვა­ში ეს ატ­მო­სფ­ერო იბ­ად­ება.

„მა­დლ­ობა გა­ნვ­ლილ ცხ­ოვ­რე­ბას“ „თუ ვერ ჩე­რდ­ები ე.ი. რე­ალ­ იზ­ებ­ული ად­ამ­ია­ნი ხარ. თუ ჩე­ რდ­ები და მა­რტო გა­მო­რჩ­ენ­აზე გა­ქვს და­ცე­ცე­ბუ­ლი თვ­ალ-ყუ­ რი, მა­შინ არ­აფ­ერი გა­მო­ვა, გა­ რდა იმ­ისა, რომ მა­ტე­რი­ალ­ურ რა­ღა­ცე­ბს მო­იგ­ებ. მა­დლ­ობა ღმ­ერ­თს, დი­დი რო­ლიც ბე­ვრი მქ­ონ­ია, პა­ტა­რაც, უა­რყ­ოფ­ითი გმ­ირ­ებ­იც მი­თა­მა­შია და და­დე­ ბი­თიც... მო­კლ­ედ, კაი რა­მეა და მი­ხა­რია, რომ ეს პრ­ოფ­ეს­ია მა­ ქვს. ბე­დნ­იე­რი ვარ, რო­ცა მა­ყუ­ რე­ბლ­ის მო­სი­ყვ­არ­ულე თვ­ალ­ებს ვუ­ყუ­რებ, ის მა­ძლ­ევს სა­ზრ­დოს შე­მდ­ეგ­ის­თვ­ის. უხ­არ­ია, მო­კრ­ძა­ ლე­ბით გე­სა­ლმ­ება. არ იც­ნობ და გე­ფე­რე­ბა. რა გი­ნდა მე­ტი. სპ­ექ­ ტა­კლ­ში მა­ქვს ერ­თი სც­ენა გუ­ რამ რჩ­ეუ­ლი­შვ­ილ­ის – სც­ენ­აზე, აი, აქ, დგ­ომ­ის დრ­ოს ყვ­ელ­აზე გუ­ლწ­რფ­ელ­ია ად­ამ­ია­ნი. მა­ყუ­ რე­ბე­ლი გრ­ძნ­ობს ამ გუ­ლწ­რფ­ ელ­ობ­ას.

21 თე­ბე­რვ­ალს 65 წე­ლი შე­ მი­სრ­ულ­და, გა­და­ვხ­ედე, გა­დმ­ ოვ­ხე­დე, კა­რგ­ად ვი­ცხ­ოვ­რე. რაც მი­ნდ­ოდა, ყვ­ელ­აფ­ერი გა­ვა­კე­თე, სა­ხლ­იც ავ­აშ­ენე, შვ­ილ­იც მყ­ავს, 120-მდე ხე და­ვრ­გე, ეკ­ლე­სი­აც ღმ­ერ­თმა ამ­აშ­ენ­ებ­ინა, ამ­იტ­ომ მა­დლ­ობა უფ­ალს და ჩე­მს გა­ნვ­ ლილ ცხ­ოვ­რე­ბას“.

მა­ია ჯი­ნო­რია: „არ არ­ის ას­ ეთი რო­მა­ნტ­იკ­ული. მი­უხ­ედ­ავ­ად იმ­ისა, რომ სც­ენ­აზე ამ სა­ოც­რე­ ბე­ბს აკ­ეთ­ებს, ცხ­ოვ­რე­ბა­ში პრ­აგ­ მა­ტუ­ლია და მყ­არ­ად დგ­ას მი­წა­ზე, რო­მა­ნტ­იკ­ული სი­ურ­პრ­იზ­ები მი­ სთ­ვის არ არ­ის სა­ხა­სი­ათო. შე­იძ­ ლე­ბა გა­ვი­და უკ­ვე ეს პე­რი­ოდი. რა­მდ­ენი წე­ლია ერ­თად ვა­რთ.

1988 წე­ლს გა­ვი­ცა­ნი, 22-ის ვი­ყა­ ვი. ჩვ­ენს შო­რის 18 წე­ლია სხ­ვა­ ობა. მო­მწ­ონ­და, რო­გო­რც პრ­ოფ­ ეს­იო­ნა­ლი და კა­რგი მს­ახ­იო­ბი. მა­ გრ­ამ სულ სხ­ვა კუ­თხ­ით და­ვი­ნა­ხე ყო­ფა­ში. ძა­ლი­ან დი­დი მა­მა­კა­ცუ­ რი სა­წყ­ის­ით, რო­მე­ლიც ჩე­მს თა­ ნა­ტო­ლე­ბს არ ჰქ­ონ­დათ. თა­ვბ­რუ და­მა­ხვ­ია. ეს ად­ამ­ია­ნი სტ­იქ­იუ­რი მო­ვლ­ენა იყო ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში. ეს იყო რა­ღაც სხ­ვა პლ­ან­ეტა, სხ­ვა სა­მყ­არო... 7 წე­ლი ვმ­ეგ­ობ­რო­ბდ­ ით, ქო­რწ­ილი არ გვ­ქო­ნია, ჯვ­რი­ სწ­ერა და ხე­ლის მო­წე­რა მხ­ოლ­ოდ მას შე­მდ­ეგ, რაც ნი­ნა გა­ჩნ­და. ნი­ნა კი ძა­ლი­ან ბე­ვრი წლ­ის შე­მდ­ეგ მო­ ვი­და. ნი­ნა­მდე ვა­შე­ნე­ბდ­ით სა­ხლს, ვა­მბ­ობ ხო­ლმე, ჩვ­ენი სა­ხლი არ­ის შე­მო­ქმ­ედ­ებ­ითი ლა­ბო­რა­ტო­რია. ბე­ვრი ფი­ქრი, ემ­ოც­ია და შრ­ომ­ აა ჩა­დე­ბუ­ლი, მე­რე ხე­ლო­ვნ­ებ­ის სტ­უდ­ია შე­ვქ­მე­ნით ერ­თად. სულ ახ­ალი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი იბ­ად­ება... მუ­რმ­ან­თან ცხ­ოვ­რე­ბა რთ­ულ­ია, არ არ­ის ად­ვი­ლი. დი­ლი­დან ღა­მე­ მდე შე­მო­ქმ­ედ­ებ­ით მდ­გო­მა­რე­ობ­ აშ­ია. ამ­ით ცხ­ოვ­რო­ბს, სულ ემ­ოც­ იურ ტა­ლღ­აზ­ეა. მე გა­ვი­არე ყვ­ელა ეტ­აპი (ბე­ვრი ქა­ლის ცხ­ოვ­რე­ბით) მუ­რმ­ან­თან, ბე­ვრი რამ მქ­ონ­და მა­ სთ­ან. შე­ყვ­არ­ებ­ულ­ობა, მე­გო­ბრ­ ობა, ცო­ლქ­მრ­ობა, კო­მპ­ან­იო­ნო­ბა... ის ძა­ლი­ან მტ­კი­ცე და ერ­თგ­ულ­ია. ძა­ლი­ან მე­ურ­ნეა, ეზ­ოს მო­ვლა, ყვ­ ავ­ილ­ები, ხე­ხი­ლი, სო­ფე­ლი აქ­ვს არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვი სა­მე­გრ­ელ­ოში, ეკ­ლე­სია აა­შე­ნა სე­ნა­კში, პა­ტა­რა ტა­ძა­რი, რო­მე­ლს­აც 7 წე­ლი მე­გო­ ბრ­ებ­ის და­ხმ­არ­ებ­ითა და შე­მო­წი­ რუ­ლობით ზა­ფხ­ულ­ობ­ით ვა­შე­ნე­ ბდ­ ით. მეც რთ­ ული ვარ, არა ვარ ად­ვი­ლი ად­ამ­ია­ნი. რო­ცა ვა­მბ­ობთ, რომ ნი­ნა­საც რთ­ული ხა­სი­ათი აქ­ვს, მე­გო­ბრ­ები ხუ­მრ­ობ­ით გვ­ეუ­ბნ­ებ­ იან ხოლმე: ნე­ტავ, ვის ჰგ­ავს“?

რო­მა­ნტ­იკ­ული სტ­უდ­ენ­ტი­სა და ცნ­ობ­ილი მს­ახ­იო­ბის სი­ყვ­ არ­ული ეს იყო პე­ტე­რბ­ურ­გში... 1988 წე­ლს. მა­ია სა­მე­დი­ცი­ნო ინ­სტ­ იტ­უტ­ში სწ­ავ­ლო­ბდა. რუ­სთ­ავ­ ელ­ის თე­ატ­რს კი პე­ტე­რბ­ურ­გში გა­სტ­რო­ლე­ბი ჰქ­ონ­და. ერ­თმ­ან­ ეთს მა­იას ბი­ძა­შვ­ილ­თან, ნა­ნა შო­ნი­ას­თან შე­ხვ­დნ­ენ. მე­სა­მე კუ­რს­ის სტ­უდ­ენ­ტი­სა და ცნ­ობ­ ილი მს­ახ­იო­ბის ურ­თი­ერ­თო­ბა ასე და­იწ­ყო... ლე­ქს­ები იყო, ყვ­ ავ­ილ­ები – არა... მო­გვ­ია­ნე­ბით იტ­ყვ­ის მა­ია: ეს იყო შო­კი, სტ­ იქ­იუ­რი მო­ვლ­ენა ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ ბა­ში.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

21

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

EXCLUSIVE პირველად ქეთი ხატიაშვილი

13 წლი

EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | რ­­­სე­­­ბო­­­ბს ტრ­­­აგ­­­ედ­­­ია, რო­­­მე­­­ლს­­­აც სხ­­­ვა გა­­­ნზ­­­ომ­­­ილ­­­ებ­­­ აში გა­­­და­­­ჰყ­­­ავ­­­ხარ, შე­­­ნთ­­­ვის აბ­­­სო­­­ლუ­­­ტუ­­­რად უც­­­ხო და მი­­­უღ­­­ებ­­­ელ გა­­­რე­­­მო­­­ში გა­­­იძ­­­ულ­­­ებს ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბას. სა­­­ყვ­­­ არ­­­ელ ად­­­ამ­­­ია­­­ნე­­­ბს კი ხე­­­ლი­­­დან გა­­­ცლ­­­ის. და ზო­­­გჯ­­­ერ შენ თვ­­­ით­­­ონ ხდ­­­ები ას­­­ეთი ტრ­­­აგ­­­ედ­­­იის მო­­­წმე. ეს ტრ­­­აგ­­­ედ­­­ია 1998 წლ­­­ის 26 ია­­­ნვ­­­არს მო­­­ხდა. გო­­­გა გო­­­გნ­­­ ია­­­შვ­­­ილ­­­მა იმ ღა­­­მეს ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი და­­­კა­­­რგა. მან სა­­­კუ­­­თა­­­რი თვ­­­ალ­­­ით ნა­­­ხა, რო­­­გორ და­­­იწ­­­ვა სა­­­მყ­­­არო, რო­­­მე­­­ლს­­­აც წლ­­­ ებ­­­ის მა­­­ნძ­­­ილ­­­ზე დი­­­დი სი­­­ყვ­­­არ­­­ულ­­­ითა და რუ­­­დუ­­­ნე­­­ბით აშ­­­ ენ­­­ებ­­­და. უბ­­­ედ­­­ურ­­­მა შე­­­მთ­­­ხვ­­­ევ­­­ამ მას სა­­­ყვ­­­არ­­­ელი მე­­­უღ­­­ლე, ორი შვ­­­ილი და დე­­­და წა­­­არ­­­თვა. გო­­­გამ და­­­ინ­­­ახა, რო­­­გორ მო­­­ედო ცე­­­ცხ­­­ლი ჯერ სა­­­მზ­­­არ­­­ეუ­­­ლოს და შე­­­მდ­­­ეგ სა­­­ხლს. გო­­­გას დე­­­და ამ დრ­­­ოს სა­­­მზ­­­არ­­­ეუ­­­ლო­­­ში იყო, ცო­­­ლმა კი ბა­­­ ვშ­­­ვე­­­ბს ხე­­­ლი მო­­­ჰხვ­­­ია და მე­­­ორე ოთ­­­ახ­­­ში გა­­­იყ­­­ვა­­­ნა. მა­­­გრ­­­ ამ ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი ძა­­­ლი­­­ან სწ­­­რა­­­ფად და­­­იწ­­­ყო და მა­­­ლე და­­­სრ­­­ შორენა შამათავა (მეუღლე) ნინუცა თიკუნა ულ­­­და. მა­­­თი სა­­­ხლ­­­იდ­­­ან გა­­­მო­­­ყვ­­­ანა ვე­­­რა­­­ვინ შე­­­ძლო.

ა

„პრ­­­აი­­­მტ­­­აი­­­მი“ გო­­­გა გო­­­გნ­­­ია­­­ შვ­­­ილს ეს­­­აუ­­­ბრა: – ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა­­­ში შე­­­იძ­­­ლე­­­ბა ბე­­­ვრ რა­­­მე­­­ზე იფ­­­იქ­­­რო და ბე­­­ვრ შე­­­კი­­­თხ­­­ ვა­­­საც მო­­­უძ­­­ებ­­­ნო პა­­­სუ­­­ხი, მა­­­გრ­­­ამ ტრ­­­აგ­­­ედ­­­ია კი­­­დევ უფ­­­რო სხ­­­ვა რა­­­ ღა­­­ცე­­­ბს გი­­­რთ­­­ავს გო­­­ნე­­­ბა­­­ში და შე­­­ნს ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბას სხ­­­ვა თვ­­­ალ­­­ით გა­­­ყუ­­­რე­­­ბი­­­ნე­­­ბს, სხ­­­ვა­­­ნა­­­ირ­­­ად იწ­­­ყებ ფი­­­ქრს: რა­­­მდ­­­ენ­­­ად სწ­­­ორ­­­ად ცხ­­­ოვ­­­ რო­­­ბდი, რას აკ­­­ეთ­­­ებ­­­დი, რო­­­გორ აკ­­­ეთ­­­ებ­­­დი. ოღ­­­ონდ, ამ­­­აზე ფი­­­ქრს რა­­­ღაც დო­­­ნის შე­­­მდ­­­ეგ იწ­­­ყებ. თა­­­ ვი­­­დან ამ­­­ის­­­თვ­­­ის არ გც­­­ალ­­­ია, სხ­­­ვა რა­­­ღაც ხდ­­­ება შე­­­ნს თა­­­ვში, რო­­­მლ­­­ ის გა­­­დმ­­­ოც­­­ემ­­­აც შე­­­უძ­­­ლე­­­ბე­­­ლია. ფი­­­ქრი ეკ­­­ლე­­­სი­­­ის შე­­­მდ­­­ეგ და­­­ვი­­­ წყე. პა­­­ტრ­­­ია­­­რქი, მო­­­ძღ­­­ვრ­­­ები არ მო­­­მც­­­ილ­­­ებ­­­იან. მა­­­რტო და­­­რჩ­­­ენ­­­ის სა­­­შუ­­­ალ­­­ება არ მო­­­მც­­­ეს, ჩე­­­მი ფი­­­ ქრ­­­ები არ­­­ას­­­წო­­­რი მი­­­მა­­­რთ­­­ულ­­­ებთ რომ არ წა­­­სუ­­­ლი­­­ყო. არა, თვ­­­ით­­­მკ­­­ ვლ­­­ელ­­­ობ­­­აზე არ­­­ას­­­ოდ­­­ეს მი­­­ფი­­­ქრ­­­ ია. პი­­­რვ­­­ელ­­­ივე დღ­­­ეს მი­­­მი­­­ყვ­­­ან­­­ეს პა­­­ტრ­­­ია­­­რქ­­­თან. იმ კა­­­ცს სხ­­­ვა ძა­­­ლა და სხ­­­ვა მა­­­დლი აქ­­­ვს. ამ­­­ას იმ­­­იტ­­­ომ ვა­­­მბ­­­ობ, რომ ჩე­­­მს თა­­­ვზე მა­­­ქვს გა­­­მო­­­ცდ­­­ილი. ერ­­­თი, რაც მი­­­თხ­­­რა, უფ­­­რო სწ­­­ორ­­­ად რა და­­­სკ­­­ვნ­­­აც გა­­­ მო­­­ვი­­­ტა­­­ნე მი­­­სი სა­­­უბ­­­რი­­­დან: შე­­­ კი­­­თხ­­­ვა არ უნ­­­და და­­­სვა – რა­­­ტომ? იმ­­­იტ­­­ომ, რომ ამ­­­ას ვერ უპ­­­ას­­­უხ­­­ებ. ღვ­­­თის იმ­­­ედი უნ­­­და გქ­­­ონ­­­დეს. მა­­­ რთ­­­ალი იო­­­ბის მა­­­გა­­­ლი­­­თი მო­­­მი­­­ყვ­­­ ანა, თუ გა­­­ქვს წა­­­კი­­­თხ­­­ულ­­­იო, თუ არა და წა­­­იკ­­­ით­­­ხეო, მი­­­თხ­­­რა. მქ­­­ ონ­­­და წა­­­კი­­­თხ­­­ული, მა­­­გრ­­­ამ მე­­­რე კი­­­დევ ბე­­­ვრ­­­ჯერ წა­­­ვი­­­კი­­­თხე. ღმ­­­ერ­­­თი გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლს მო­­­გი­­­ ვლ­­­ენს, მა­­­გრ­­­ამ იმ­­­აზე მე­­­ტს არა, რი­­­სი ზი­­­დვ­­­აც არ შე­­­გი­­­ძლ­­­ია. ეს გა­­­მო­­­ცდ­­­აა და ამ გა­­­მო­­­ცდ­­­ას უნ­­­და გა­­­უძ­­­ლო. მე­­­რე უკ­­­ვე ფი­­­ქრ­­­ობ, გა­­­ ცი­­­ლე­­­ბით სწ­­­ორ­­­ად იც­­­ხო­­­ვრო, ვი­­­ დრე ად­­­რე ცხ­­­ოვ­­­რო­­­ბდი.

– რა­­­მდ­­­ენ­­­ჯე­­­რმე ახ­­­სე­­­ნეთ, რა­­­მდ­­­ენ­­­ად სწ­­­ორ­­­ად ვც­­­ხო­­­ვრ­­­ობ­­­ დიო, თა­­­ვს იდ­­­ან­­­აშ­­­აუ­­­ლე­­­ბთ?

– რო­­­გორ გი­­­თხ­­­რათ. არ ვი­­­ცი. ალ­­­ბათ, უკ­­­ეთ უნ­­­და მე­­­ცხ­­­ოვ­­­რა, ეს გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლი რომ არ მო­­­მვ­­­ ლე­­­ნო­­­და. მა­­­მაო ჩვ­­­ენო ასე მთ­­­ავ­­­ რდ­­­ება: და ნუ შე­­­გვ­­­იყ­­­ვა­­­ნებ ჩვ­­­ენ გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლსა, არ­­­ამ­­­ედ გვ­­­იხ­­­სენ ჩვ­­­ენ ბო­­­რო­­­ტი­­­სა­­­გან. ალ­­­ბათ, ეს თხ­­­ოვ­­­ნა მე თა­­­ვის დრ­­­ოზე უფ­­­ალს და­­­ვა­­­კე­­­ლი. ჩვ­­­ენ, ად­­­ამ­­­ია­­­ნე­­­ბმა, არ ვი­­­ცით, რო­­­გორ ვთ­­­ხო­­­ვოთ უფ­­­ალს რა­­­მე. თუ ამ­­­ას ვი­­­სწ­­­ავ­­­ლით, ნა­­­კლ­­­ ები გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლი იქ­­­ნე­­­ბა და­­­შვ­­­ებ­­­ული ჩვ­­­ენს თა­­­ვს. ღმ­­­ერ­­­თს ად­­­ამ­­­ია­­­ნი­­­სთ­­­ვის ცუ­­­დი არ უნ­­­და. რა­­­ღაც ხდ­­­ება უფ­­­ლის და­­­შვ­­­ებ­­­ ით, რა­­­ღაც – უფ­­­ლის ნე­­­ ბით. და­­­შვ­­­ება რა­­­ტომ ხდ­­­ ება, რა გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლია და რო­­­გორ გა­­­და­­­ იტ­­­ან, ეს შე­­­ნზ­­­ეა და­­­მო­­­კი­­­დე­­­ბუ­­­ლი. თუ­­­მცა, აქ­­­ აც სხ­­­ვა ბე­­­ვრი გ ა­­­რ ე­­­მ ო­­­ე ბ­­­ა ა . მ ა­­­გ ა­­­ლ ი­­­თ ა დ , ბი­­­ბლ­­­იურ იო­­­ბს არ­­­აფ­­­ერი და­­­ უშ­­­ავ­­­ებ­­­ია. თუ ად­­­ამ­­­ია­­­ნმა წე­­­ სი­­­ერ­­­ად უნ­­­და

22

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

იც­­­ხო­­­ვრ­­­ოს, მართალი იო­­­ბი ცხ­­­ოვ­­­ რო­­­ბდა, მა­­­გრ­­­ამ იმ­­­ის­­­თვ­­­ის­­­აც იქ­­­ნა გა­­­მო­­­ცდა და­­­შვ­­­ებ­­­ული. ერ­­­თი იგ­­­ავ­­­ ია. მო­­­წა­­­ფე­­­ები ეკ­­­ით­­­ხე­­­ბი­­­ან მა­­­ცხ­­­ ოვ­­­არს: შვ­­­ილ­­­ის განსაცდელის გა­­­ მო დე­­­დამ შე­­­სც­­­ოდა თუ მა­­­მა­­­მო? მო­­­ძღ­­­ვა­­­რი პა­­­სუ­­­ხო­­­ბს: შე­­­იძ­­­ლე­­­ბა არც ერ­­­თმა და არც მე­­­ორ­­­ემ, მა­­­ გრ­­­ამ ეს იმ­­­იტ­­­ომ მო­­­ხდა, რომ ღმ­­­ ერ­­­თის ნე­­­ბა აღ­­­სრ­­­ულ­­­ებ­­­ულ­­­იყ­­­ოო. შე­­­ნი ცუ­­­დი ქც­­­ევ­­­ის­­­გან და­­­გე­­­მა­­­რთა რა­­­მე თუ არა, ამ­­­ის ახ­­­სნა რთ­­­ულ­­­ ია. რა­­­ტომ? შე­­­კი­­­თხ­­­ვა არ უნ­­­და

გვ­­­იკ­­­რძ­­­ალ­­­ავ­­­დნ­­­ენ, ლი­­­ტო­­­ნი­­­ობ­­­ას ვი­­­ნც ეს­­­წრ­­­ებ­­­ოდა, ის­­­ინი აღ­­­რი­­­ცხ­­­ ვა­­­ზე აჰ­­­ყა­­­ვდ­­­ათ. მი­­­უხ­­­ედ­­­ავ­­­ად ამ­­­ ისა, ღვ­­­თის მა­­­დლ­­­ით ისე მო­­­ხდა, რომ ღვ­­­თის სი­­­ყვ­­­არ­­­ული მქ­­­ონ­­­და, მა­­­გრ­­­ამ ეკ­­­ლე­­­სი­­­ურ­­­ად ვც­­­ხო­­­ვრ­­­ობ­­­ დი-მე­­­თქი, ვერ გე­­­ტყ­­­ვით. ჩვ­­­ეუ­­­ ლე­­­ბრ­­­ივ ვც­­­ხო­­­ვრ­­­ო­­­ბდი, რო­­­გო­­­რც მა­­­ში­­­ნდ­­­ელი ახ­­­ალ­­­გა­­­ზრ­­­დო­­­ბა. ამ ტრ­­­აგ­­­ედ­­­იის შე­­­მდ­­­ეგ მი­­­ვხ­­­ვდი, რომ მა­­­რტო წე­­­სი­­­ერი ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა არ კმ­­­არა. თუ გი­­­ნდა ცხ­­­ონ­­­დე, ცხ­­­ ონ­­­ება ეკ­­­ლე­­­სი­­­აშ­­­ია. ღმ­­­ერ­­­თის რწ­­­

და­­­სვა, უნ­­­და შე­­­ეც­­­ადო, სწ­­­ორ­­­ად იც­­­ხო­­­ვრო.

– მა­­­რთალი იო­­­ბის მა­­­გა­­­ლი­­­თმა რა მო­­­გც­­­ათ?

– ეს იმ­­­ედ­­­ია. შე­­­იძ­­­ლე­­­ბა ად­­­ამ­­­ია­­­ ნი სა­­­სო­­­წა­­­რკ­­­ვე­­­თი­­­ლე­­­ბა­­­ში ჩა­­­ვა­­­რდ­­­ ეს, და სი­­­ნა­­­ნუ­­­ლი ძა­­­ლი­­­ან კა­­­რგ­­­ია, თუ წრ­­­ფე­­­ლია, მა­­­გრ­­­ამ არ­­­ას­­­წო­­­რად და არ­­­აე­­­კლ­­­ეს­­­იუ­­­რად არ უნ­­­და იფ­­­ იქ­­­რო. ბი­­­ბლ­­­იუ­­­რი იო­­­ბის მა­­­გა­­­ლი­­­ თი გი­­­ჩვ­­­ენ­­­ებს, რომ წე­­­სი­­­ერ კა­­­ცზ­­­ ეც მო­­­ხდა ტრ­­­აგ­­­ედ­­­იის და­­­შვ­­­ება, ის­­­იც და­­­დგა გა­­­მო­­­ცდ­­­ის წი­­­ნა­­­შე და რა­­­ტომ არ შე­­­იძ­­­ლე­­­ბა შენ და­­­დგე? თუ შენ მა­­­რთ­­­ლა ჭე­­­შმ­­­არ­­­იტ­­­ად უფ­­­ ლის მო­­­ყვ­­­არ­­­ული ხარ, ღმ­­­ერ­­­თი და­­­გა­­­სა­­­ჩუ­­­ქრ­­­ებს. ღმ­­­ერ­­­თი იო­­­ბს ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერს უბ­­­რუ­­­ნე­­­ბს. ანუ ეს მა­­­ რტო მა­­­ტე­­­რი­­­ალ­­­ური არ არ­­­ის. დღ­­­ ეს მა­­­რთ­­­ალი იო­­­ბი ის­­­ევ იმ წი­­­აღ­­­ შია. მას არ უა­­­რყ­­­ვია უფ­­­ალი არც ერთ მო­­­მე­­­ნტ­­­ში. ანუ, არც ერ­­­თმა გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლმა ღვ­­­თის რწ­­­მე­­­ნა და სი­­­ყვ­­­არ­­­ული არ უნ­­­და და­­­გა­­­კა­­­რგ­­­ვი­­­ ნოს. თუ ეს ვერ შე­­­ძე­­­ლი, არც შე­­­ნს თა­­­ვს არ­­­გებ და არც შე­­­ნი­­­ან­­­ებს. და თუ ეს შე­­­ძე­­­ლი, ღმ­­­ერ­­­თის სა­­­ჩუ­­­ქა­­­რს უნ­­­და ელ­­­ოდო. ეს არ­­­ის მთ­­­ავ­­­არი და ამ­­­იტ­­­ომ გვ­­­ ჭი­­­რდ­­­ება ეკ­­­ლე­­­სია და ბი­­­ბლ­­­ია.

– თქ­­­ვენ ეს შე­­­ძე­­­ლით?

– მა­­­რთ­­­ალი გი­­­თხ­­­რათ, ღვ­­­თის რწ­­­მე­­­ნა არ­­­ას­­­ დრ­­­ოს მა­­­კლ­­­და. მი­­­ უხ­­­ედ­­­ავ­­­ად იმ­­­ისა, რომ ათ­­­ეი­­­სტ­­­ურ გა­­­რე­­­მო­­­ში ვი­­­ზრ­­­ დე­­­ბო­­­დი. მა­­­ხს­­­ოვს ის პე­­­რი­­­ოდი, რო­­­ ცა კვ­­­ერ­­­ცხ­­­ებ­­­ის შე­­­ღე­­­ბვ­­­ას გვ­­­იშ­­­ ლი­­­დნ­­­ენ და ვმ­­­ ალ­­­ავ­­­დით, სა­­­სა­­­ ფლ­­­აო­­­ზე გა­­­სვ­­­ლას

მე­­­ნა მა­­­რტო სა­­­ნთ­­­ლის ან­­­თე­­­ბა არ არ­­­ის. შე­­­იძ­­­ლე­­­ბა შე­­­ცდ­­­ომა და­­­უშ­­­ვა, და­­­ეცე, მა­­­გრ­­­ამ უნ­­­და წა­­­მო­­­დგე. პა­­­ ტრ­­­ია­­­რქი ხშ­­­ირ­­­ად ამ­­­ბო­­­ბს: ად­­­ამ­­­ ია­­­ნი პა­­­ტა­­­რა ბა­­­ვშ­­­ვი­­­ვი­­­თაა, ეც­­­ემა, მა­­­გრ­­­ამ თუ არ ად­­­გა, სი­­­არ­­­ულს ვერ ის­­­წა­­­ვლ­­­ის.

– გა­­­მი­­­გია, რომ დი­­­დი გა­­­ნს­­­აც­­­ დე­­­ლის წინ ად­­­ამ­­­ია­­­ნე­­­ბს რა­­­ღაც წი­­­ნა­­­თგ­­­რძ­­­ნო­­­ბა აქ­­­ვთ ხო­­­ლმე...

– არ­­­ან­­­აი­­­რი წი­­­ნა­­­თგ­­­რძ­­­ნო­­­ბა არ მქ­­­ონ­­­და და არც არ­­­ას­­­ოდ­­­ეს მქ­­­ონ­­­ ია, ას­­­ეთი რა­­­ღა­­­ცე­­­ბის არც მჯ­­­ერა. არა, შე­­­იძ­­­ლე­­­ბა არ­­­სე­­­ბო­­­ბენ ად­­­ამ­­­ ია­­­ნე­­­ბი, რო­­­მლ­­­ებ­­­საც ეს გრ­­­ძნ­­­ობა აქ­­­ვთ, მეც გა­­­მი­­­გია ხშ­­­ირ­­­ად, მა­­­გრ­­­ ამ მე არ მქ­­­ონ­­­ია. მე­­­სი­­­ზმ­­­რე­­­ბი­­­ან, გგ­­­ონ­­­ია, იქა ხარ, გა­­­იღ­­­ვი­­­ძებ და მწ­­­არე რე­­­ალ­­­ობ­­­ის წი­­­ნა­­­შე დგ­­­ები. მე­­­უღ­­­ლე – ორ­­­ივე უნ­­­ივ­­­ერ­­­სი­­­ტე­­­ტში ვს­­­ წა­­­ვლ­­­ობ­­­დით, მე ფი­­­ზი­­­კის ფა­­­კუ­­­ ლტ­­­ეტ­­­ის სტ­­­უდ­­­ენ­­­ტი ვი­­­ყა­­­ვი, ის – ხე­­­ლო­­­ვნ­­­ებ­­­ათ­­­მც­­­ოდ­­­ნე. ერ­­­თი სა­­­

ერ­­­თო მე­­­გო­­­ბა­­­რი გო­­­გო­­­ნა გვ­­­ყა­­­ვდა, რო­­­მე­­­ლმ­­­აც გა­­­მა­­­ცნო. მე­­­რე ის ჩვ­­­ ენი მე­­­ჯვ­­­არე გა­­­ხდა. ლა­­­მა­­­ზი გო­­­გო იყო, ქე­­­რა, თვ­­­ ალ­­­ში მო­­­სა­­­ხვ­­­ედ­­­რი გა­­­რე­­­გნ­­­ობა ჰქ­­­ ონ­­­და, ნა­­­თე­­­ლი და თბ­­­ილი. მა­­­ში­­­ნვე და­­­მა­­­მა­­­ხს­­­ოვ­­­რდა. 1984 წე­­­ლი იყო. თა­­­ვი­­­დან ვმ­­­ეგ­­­ობ­­­რო­­­ბდ­­­ით, მა­­­გრ­­­ამ მე­­­რე და მე­­­რე აღ­­­მო­­­ვა­­­ჩი­­­ნე, რომ თვ­­­ალ­­­ით სულ მას ვე­­­ძე­­­ბდი. სი­­­ყვ­­­ არ­­­ული ავ­­­უხ­­­სე­­­ნი, რა თქ­­­მა უნ­­­და. მა­­­გრ­­­ამ ეს ასე არ ხდ­­­ება, ალ­­­ბათ, ყო­­­ველ შე­­­მთ­­­ხვ­­­ევ­­­აში ჩე­­­მთ­­­ვის ასე არ იყო – მო­­­დი ახ­­­ლა გა­­­გა­­­ჩე­­­რებ და სი­­­ყვ­­­არ­­­ულს აგ­­­იხ­­­სნი, ეს ყო­­­ვე­­­ლდ­­­ ღი­­­ური პრ­­­ოც­­­ეს­­­ია და ერთ დღ­­­ეს­­­აც ეუ­­­ბნ­­­ები, რომ გი­­­ყვ­­­არს. მა­­­გრ­­­ამ ეს უკ­­­ვე სა­­­ქც­­­იე­­­ლზ­­­ეც გე­­­ტყ­­­ობა, სი­­­ყვ­­­ არ­­­ულს ახ­­­სნ­­­აც ხომ არ სჭ­­­ირ­­­დე­­­ბა. რო­­­ცა ეუ­­­ბნ­­­ები, რომ გი­­­ყვ­­­არს და მი­­­სი ცო­­­ლად მო­­­ყვ­­­ანა გი­­­ნდა, მან ეს ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი უკ­­­ვე იც­­­ის. ერ­­­თი წლ­­­ის გა­­­ნმ­­­ავ­­­ლო­­­ბა­­­ში ვხ­­­ ვდ­­­ებ­­­ოდ­­­ით სა­­­ერ­­­თო მე­­­გო­­­ბრ­­­ებ­­­ ის წრ­­­ეში. ჯერ კვ­­­ირ­­­აში ორი-სა­­­მი დღე ხვ­­­დე­­­ბი, მა­­­გრ­­­ამ მე­­­რე გი­­­ნდა ყო­­­ვე­­­ლდ­­­ღე ნა­­­ხო, შე­­­მდ­­­ეგ დღე და ღა­­­მე მა­­­სზე ფი­­­ქრ­­­ობ და ბო­­­ლოს დგ­­­ება მო­­­მე­­­ნტი, რომ ეუ­­­ბნ­­­ები იმ­­­ ას, რაც ის­­­ედ­­­აც ცნ­­­ობ­­­ილ­­­ია... ჩვ­­­ ენ­­­მა მშ­­­ობ­­­ლე­­­ბმა იც­­­ოდ­­­ნენ, რომ ერ­­­თმ­­­ან­­­ეთი გვ­­­იყ­­­ვა­­­რდა, ყვ­­­ელ­­­ამ იც­­­ოდა. მე­­­გო­­­ბა­­­რთ­­­ან ვი­­­ყა­­­ვით და მა­­­შინ ვუ­­­თხ­­­არი: წა­­­მო­­­დი, ახ­­­ლა წა­­­ ვი­­­დეთ-მე­­­თქი. ის ჩვ­­­ეუ­­­ლე­­­ბრ­­­ივი ქა­­­რთ­­­ვე­­­ლი გო­­­გო­­­ნა იყო და ფი­­­ქრი და­­­სჭ­­­ირ­­­და, ქუ­­­ჩა­­­ში ფი­­­ქრ­­­ობ­­­და 1-2 სა­­­ათი და მე­­­რე წა­­­ვე­­­დით. 1986 წე­­­ ლს შე­­­ვუ­­­ღლ­­­დით. ლა­­­მა­­­ზი იყო ძა­­­ლი­­­ან... 12 წე­­­ ლი ვი­­­ყა­­­ვით ერ­­­თად, 2 წე­­­ლს­­­აც თუ და­­­ვუ­­­მა­­­ტე­­­ბთ, რო­­­ცა ერ­­­თმ­­­ან­­­ეთი გა­­­ვი­­­ცა­­­ნით, ჩვ­­­ენი მე­­­გო­­­ბრ­­­ობა და სი­­­ყვ­­­არ­­­ული 14 წე­­­ლი გა­­­გრ­­­ძე­­­ლდა. ყვ­­­ელ­­­ას­­­გან გა­­­ნს­­­ხვ­­­ავ­­­ებ­­­ული იყო. ყვ­­­ელ­­­ას, ვი­­­ნც იც­­­ნო­­­ბდა, უყ­­­ვა­­­რდა, იმ­­­იტ­­­ომ რომ ძა­­­ლი­­­ან თბ­­­ილი და ყუ­­­ რა­­­დღ­­­ებ­­­ია­­­ნი იყო. სულ სხ­­­ვის და­­­ ხმ­­­არ­­­ებ­­­ას ცდ­­­ილ­­­ობ­­­და. ხშ­­­ირ­­­ად მი­­­ თქ­­­ვა­­­მს, დე­­­და ტე­­­რე­­­ზა ხარ-მე­­­თქი. ვი­­­ღა­­­ცას რომ უჭ­­­ირ­­­და, არ მი­­­ატ­­­ოვ­­­ ებ­­­და. სხ­­­ვა­­­ნა­­­ირ­­­ად არ შე­­­ეძ­­­ლო. ძა­­­ლი­­­ან ბე­­­ვრი მე­­­გო­­­ბრი გვ­­­ყა­­­ ვდა. სა­­­ბე­­­დნ­­­იე­­­როდ, ცა­­­ლკე ცო­­­ ლი­­­სა და ცა­­­ლკე ქმ­­­რის მე­­­გო­­­ბრ­­­ები არ არ­­­სე­­­ბო­­­ბდ­­­ნენ, მი­­­სი მე­­­გო­­­ბრ­­­ები დღ­­­ეს­­­აც ჩე­­­მი მე­­­გო­­­ბრ­­­ები არ­­­იან და ჩე­­­მი მე­­­გო­­­ბრ­­­ები მი­­­სი მე­­­გო­­­ბრ­­­ები იყ­­­ვნ­­­ენ. ეს ჩვ­­­ენი ერ­­­თი სა­­­ერ­­­თო სა­­­ მყ­­­არო იყო. ძა­­­ლი­­­ან ბე­­­ვრი წყ­­­ვი­­­ლი

ბებიასთან ერთად

შო­­­რდ­­­ება, იმ­­­იტ­­­ომ რომ ცალ-ცა­­­ ლკე სა­­­მყ­­­არ­­­ოს ქმ­­­ნი­­­ან და იქ ცხ­­­ოვ­­­ რო­­­ბენ. მა­­­გრ­­­ამ ჩვ­­­ენ ვც­­­დი­­­ლო­­­ბდ­­­ ით, ერ­­­თი სა­­­მყ­­­არო აგ­­­ვე­­­შე­­­ნე­­­ბი­­­ნა. ხა­­­ნდ­­­ახ­­­ან ოჯ­­­ახ­­­ში არ­­­ის უს­­­ია­­­ მო­­­ვნ­­­ება. და­­­ძა­­­ბუ­­­ლო­­­ბის დრ­­­ოს თუ სტ­­­უმ­­­არი მო­­­ვი­­­დო­­­და, მე ვერ გა­­­მო­­­ ვდ­­­იო­­­დი და­­­ძა­­­ბუ­­­ლო­­­ბი­­­დან, ის მა­­­ ში­­­ნვე და­­­ტრ­­­ია­­­ლდ­­­ებ­­­ოდა, გა­­­იღ­­­იმ­­­ ებ­­­და, მა­­­გრ­­­ამ სტ­­­უმ­­­არი წა­­­ვი­­­დო­­­და თუ არა, ის­­­ევ იმ პო­­­ზა­­­ში და­­­ბრ­­­უნ­­­ ებ­­­ოდა, ხომ არ გგ­­­ონ­­­ია, გა­­­პა­­­ტი­­­ებ­­­ და რა­­­მეს. ედპ-ში რომ შე­­­ვე­­­დი, პი­­­რვ­­­ელ­­­ად მა­­­შინ გა­­­იგო, ში­­­მშ­­­ილ­­­ობ­­­ას რომ ვი­­­ წყ­­­ებ­­­დით – 1988 წლ­­­ის ნო­­­ემ­­­ბე­­­რში.

5 სა­­­ათ­­­ზე ქა­­­შუ­­­ეთ­­­ში უნ­­­და შე­­­ვკ­­­რე­­­ ბი­­­ლი­­­ყა­­­ვით, მა­­­შინ ჩვ­­­ენი გო­­­გო­­­ნა ერ­­­თი წლ­­­ის იყო და ჩე­­­მი ცო­­­ლის დე­­­და­­­სთ­­­ან გვ­­­ყა­­­ვდა გლ­­­და­­­ნში. დე­­­ და­­­ჩე­­­მსა და მა­­­მა­­­ჩე­­­მს ნა­­­მდ­­­ვი­­­ლად ვერ ვე­­­ტყ­­­ოდი, პა­­­რტ­­­ია­­­ში ვარ და ში­­­მშ­­­ილ­­­ობ­­­ას ვი­­­წყ­­­ებთ-მე­­­თქი. მა­­­ მა­­­ჩე­­­მს კო­­­მუ­­­ნი­­­სტ­­­ებ­­­ის ეშ­­­ინ­­­ოდა, ახ­­­სო­­­ვდა 1956 წე­­­ლი. მე­­­უღ­­­ლე­­­სთ­­­ან მი­­­ვე­­­დი და ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი მო­­­ვუ­­­ყე­­­ვი, თა­­­ნაც და­­­ვა­­­ყო­­­ლე, დე­­­და­­­ჩე­­­მსა და მა­­­მა­­­ჩე­­­მს არ­­­აფ­­­ერი უთ­­­ხრა-მე­­­თქი. ახ­­­ლაც მა­­­ხს­­­ოვს მი­­­სი შე­­­ში­­­ნე­­­ბუ­­­ლი სა­­­ხე... გა­­­გე­­­ბით ეკ­­­იდ­­­ებ­­­ოდა ჩე­­­მს პო­­­ლი­­­ტი­­­კურ სა­­­ქმ­­­ია­­­ნო­­­ბას. გია ჭა­­­ ნტ­­­ურ­­­ია­­­სთ­­­ან მე­­­გო­­­ბრ­­­ობ­­­და, გუ­­­რამ ჩა­­­ხვ­­­აძ­­­ეს­­­თან გა­­­ნს­­­აკ­­­უთ­­­რე­­­ბით. ყვ­­­ ელ­­­ას­­­თან თბ­­­ილი ურ­­­თი­­­ერ­­­თო­­­ბა ჰქ­­­ ონ­­­და, ჩვ­­­ენ ოჯ­­­ახ­­­ებ­­­ით ვმ­­­ეგ­­­ობ­­­რო­­­ ბდ­­­ით. სულ მე­­­უბ­­­ნე­­­ბო­­­და, მე­­­ცნ­­­იე­­­ რი ქმ­­­არი მე­­­რჩ­­­ივ­­­ნა, მყ­­­ოლ­­­ოდა და სა­­­ხლ­­­ში მჯ­­­და­­­რი­­­ყოო. ბუ­­­ნე­­­ბრ­­­ივ­­­ია, არ მო­­­სწ­­­ონ­­­და, სულ და­­­კა­­­ვე­­­ბუ­­­ლი რომ ვი­­­ყა­­­ვი, მა­­­გრ­­­ამ ამ­­­ას გა­­­გე­­­ბით ეკ­­­იდ­­­ებ­­­ოდა. შვ­­­ილ­­­ები – ჩვ­­­ენ ორი გო­­­გო­­­ნა გვ­­­ყა­­­ვდა – თი­­­კუ­­­ნა და ნი­­­ნუ­­­ცა. ცუ­­­დი მა­­­მა არ

ოთხშაბათს `რუსთავი 2~-ზე გადაცემაში `შუადღე~ თამარ ფხაკაძესთან ერთად, სტუმრად იქნება გოგა გოგნიაშვილი

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ს შემდეგ `პრაიმტაიმში~ EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | და გა­­­უხ­­­არ­­­და. მა­­­მამ ტე­­­ლე­­­ფო­­­ნით მა­­­გა­­­ლი­­­თი ამ­­­ომ­­­იხ­­­სნ­­­აო, ამ­­­ბო­­­ბდა. ტრ­­­აგ­­­ედ­­­იის დღე – ის დღე რო­­­გორ მა­­­ხს­­­ოვს? ეს იყო, რო­­­გო­­­რც მე­­­ორ­­­ედ მო­­­სვ­­­ლა, აპ­­­ოკ­­­ალ­­­იფ­­­სი­­­სი, სა­­­მყ­­­არ­­­ოს და­­­სა­­­სრ­­­ ული... სა­­­ხლ­­­ში გვ­­­იან მი­­­ვე­­­დი. ეს ის პე­­­რი­­­ოდ­­­ია, რო­­­ცა გა­­­ზი არ არ­­­ ის, ნა­­­ვთ­­­ქუ­­­რა­­­სა და ბა­­­ლო­­­ნე­­­ბზე ვგ­­­ქო­­­ნდა ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი. გა­­­ზის ბა­­­ ლო­­­ნი გა­­­თა­­­ვდა და გა­­­მო­­­ცვ­­­ლის დრ­­­ოს გა­­­ზქ­­­ურა აა­­­ლდ­­­აა. ძვ­­­ელი ბი­­­ნა იყო, გი­­­სო­­­სე­­­ბი­­­ანი, ძვ­­­ელ იტ­­­ ალ­­­იურ ეზ­­­ოში, ნა­­­ხე­­­ვა­­­რი სა­­­ხლი ხე­­­ში იყო. ცე­­­ცხ­­­ლი ძა­­­ლი­­­ან სწ­­­რა­­­ ფად მო­­­ედო ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერს. მე ხე­­­ ლე­­­ბზე... მე გა­­­რეთ აღ­­­მო­­­ვჩ­­­ნდი და ის­­­ინი – ში­­­გნ­­­ით. ხა­­­ლხი და მე­­­ზო­­­ ბლ­­­ები გა­­­მო­­­ვი­­­დნ­­­ენ, მა­­­გრ­­­ამ... ვერ მო­­­ვა­­­ხე­­­რხ­­­ეთ გი­­­სო­­­სე­­­ბის მო­­­ხს­­­ნა. ეს წა­­­მე­­­ბში მო­­­ხდა. რა­­­ღაც მო­­­მე­­­ ნტ­­­იდ­­­ან არ­­­აფ­­­ერი აღ­­­არ მა­­­ხს­­­ოვს. ბო­­­ლოს ვი­­­ღა­­­ცის ხმა ჩა­­­მე­­­სმა: ბა­­­ვშ­­­ვე­­­ბი წა­­­იყ­­­ვა­­­ნე­­­სო, ეს ფრ­­­ აზა მა­­­ხს­­­ოვს. რა­­­ღაც მა­­­ნქ­­­ან­­­აში ჩა­­­ვჯ­­­ექ­­­ით და ძე­­­ბნა და­­­ვი­­­წყ­­­ეთ, სად წა­­­იყ­­­ვა­­­ნეს. ბა­­­ვშ­­­ვე­­­ბი მა­­­ნა­­­ ხვ­­­ეთ-მე­­­თქი, ვი­­­თხ­­­ოვ­­­დი. იც­­­ით, ეს ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი რო­­­ გორ მა­­­ხს­­­ოვს? რო­­­გო­­­რც ატ­­­ ომი აფ­­­ეთ­­­ქე­­­ბი­­­სას ფო­­­რმ­­­ას რომ იღ­­­ებს ხო­­­ლმე... სა­­­მყ­­­ არო და­­­მთ­­­ავ­­­რდა... არ მი­­­ნა­­­ხა­­­ვს ის­­­ინი. არც მა­­­ნა­­­ხვ­­­ეს. მა­­­ტა­­­რეს აქ­­­ეთიქ­­­ით, აქ არ­­­იან, იქ არ­­­ია­­­ნო, მა­­­ტყ­­­უე­­­ბდ­­­ნენ. ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი გა­­­ცი­­­ლე­­­ბით გვ­­­იან გა­­­ვი­­­გე. იმ­­­დე­­­ნად არ­­­ეუ­­­ლი ხარ მაგ დრ­­­ოს, იმ­­­დე­­­ნად არ­­­აა­­­დე­­­კვ­­­ ატ­­­ური... რო­­­გორ ვი­­­ყა­­­ვი, რა ვი­­­ყა­­­ვი, არ­­­აფ­­­ერი არ მა­­­ხს­­­ ოვს. მე­­­რე უკ­­­ვე გა­­­მთ­­­ენ­­­იი­­­სას ნა­­­ხე­­­ვრად გი­­­ჟი მი­­­მი­­­ყვ­­­ან­­­ ეს პა­­­ტრ­­­ია­­­რქ­­­თან. არც იქ მი­­­ნდ­­­ოდა წა­­­სვ­­­ლა, ბა­­­ვშ­­­ვე­­­ბი მა­­­ნა­­­ხვ­­­ეთ-მე­­­თქი, ვყ­­­ვი­­­რო­­­დი. ჩე­­­მი მო­­­ძღ­­­ვა­­­რი რა­­­ღა­­­ცე­­­ბს მე­­­ლა­­­პა­­­რა­­­კე­­­ბო­­­და და ახ­­­ლაც არ მა­­­ხს­­­ოვს, რას. იმ­­­დე­­­ნად უმ­­­ წეო და უძ­­­ლუ­­­რი ვი­­­ყა­­­ვი, რომ წი­­­ნა­­­ აღ­­­მდ­­­ეგ­­­ობ­­­ის გა­­­წე­­­ ვის ძა­­­ლაც არ მქ­­­ ონ­­­და. არ მა­­­ხს­­­ოვს, რო­­­გორ მი­­­მი­­­ყვ­­­ან­­­ეს პა­­­ტრ­­­ია­­­რქთ­­­ან, მა­­­გრ­­­ ამ ძა­­­ლი­­­ან კა­­­რგ­­­ად მა­­­ ხს­­­ოვს, რო­­­გო­­­რი შე­­­ვე­­­დი

გოგა გოგნიაშვილის ტ რ ა გ ე დ ი ა... კაცი, რომელსაც ოჯახი თვალწინ დაეღუპა ვი­­­ყა­­­ვი, ალ­­­ბათ. გა­­­მძ­­­აფ­­­რე­­­ბუ­­­ლი და­­­ მო­­­კი­­­დე­­­ბუ­­­ლე­­­ბა მქ­­­ონ­­­და მათ მი­­­მა­­­ რთ. ის­­­ინი დე­­­დას ჰგ­­­ავ­­­დნ­­­ენ, ოქ­­­რო­­­ სფ­­­ერ­­­თმ­­­ია­­­ნე­­­ბი იყ­­­ვნ­­­ენ. კა­­­რგ­­­ად სწ­­­ ავ­­­ლო­­­ბდ­­­ნენ, მხ­­­ია­­­რუ­­­ლე­­­ბი იყ­­­ვნ­­­ენ. უფ­­­რო­­­სი გო­­­გო­­­ნა პი­­­პი­­­ნა­­­შვ­­­ილ­­­ თან „არ­­­თჰ­­­ოლ­­­ში“ სწ­­­ავ­­­ლო­­­ბდა და ერ­­­თხ­­­ელ, 1997 წე­­­ლს, პა­­­რი­­­ზში წა­­­ იყ­­­ვა­­­ნეს. გა­­­ხა­­­რე­­­ბუ­­­ლი იყო, მე და მა­­­მა ვი­­­ყა­­­ვით პა­­­რი­­­ზშ­­­იო, სულ ამ­­­ ბო­­­ბდა. მე 1993 ვი­­­ყა­­­ვი პა­­­რი­­­ზში და ეს იყო პი­­­რვ­­­ელი ქვ­­­ეყ­­­ანა, სა­­­დაც მო­­­ვხ­­­ვდი. გა­­­ნს­­­აკ­­­უთ­­­რე­­­ბუ­­­ლი ემ­­­ოც­­­ იე­­­ბით ვყ­­­ვე­­­ბო­­­დი ხო­­­ლმე იქ­­­აურ ამ­­­ ბე­­­ბს. იმ­­­დე­­­ნად თვ­­­ით­­­ონ­­­აც ჩე­­­მი ემ­­­ ოც­­­იე­­­ბის გა­­­ვლ­­­ენ­­­ის ქვ­­­ეშ იყო, რომ, რომ გე­­­თქ­­­ვა, პა­­­რი­­­ზში არ წა­­­ხვ­­­იდე და მთ­­­ელ და­­­ნა­­­რჩ­­­ენ მს­­­ოფ­­­ლი­­­ოს მო­­­ გა­­­ტა­­­რე­­­ბო, არ და­­­გთ­­­ან­­­ხმ­­­დე­­­ბო­­­და. მა­­­შინ 10 წლ­­­ის იყო. გო­­­გო­­­ნე­­­ბს ერ­­­თმ­­­ან­­­ეთ­­­ში კა­­­რგი

ფოტო გადაღებულია ტრაგედიამდე ცოტა ხნით ადრე და რო­­­გო­­­რი გა­­­მო­­­ვე­­­დი. მას შე­­­ მდ­­­ეგ გო­­­ნე­­­ბა აღ­­­არ და­­­მი­­­კა­­­რგ­­­ავს და ცრ­­­ემ­­­ლი­­­ან­­­იც არ ვუ­­­ნა­­­ხი­­­ვარ ვი­­­ნმ­­­ეს. მა­­­ხს­­­ოვს, პა­­­ტრ­­­ია­­­რქ­­­მა გუ­­­ლში ჩა­­­მი­­­კრა. მა­­­ხს­­­ოვს, მი­­­სი სა­­­ოც­­­არი სი­­­მშ­­­ვი­­­დე. აფ­­­ორ­­­ია­­­ქე­­­ბულ და გა­­­ გი­­­ჟე­­­ბულ ად­­­ამ­­­ია­­­ნზ­­­ეც კი იმ­­­დე­­­ ნად იმ­­­ოქ­­­მე­­­და, ამ­­­ას სი­­­ტყ­­­ვე­­­ბით ვერ გა­­­დმ­­­ოვ­­­ცემ. მე მა­­­რთ­­­ლა არ ვი­­­ყა­­­ვი ნო­­­რმ­­­ალ­­­ური. პა­­­ტ რ­­­ი ა­­­რ ქი, მე­­­უ ფ­­­ე ე­­­ბ ი, მო­­­ ძღ­­­ვ რ­­­ე ბი – ყვ­­­ე ლა ჩემ გვ­­­ე რ­­­ დით იდ­­­გ ა. ჩე­­­მ ი მე­­­გ ო­­­ბ რ­­­ე ბ­­­ი ც არ მო­­­მ ც­­­ი ლ­­­ე ბ­­­ი ან... ას­­­ე თ დრ­­­ო ს ად­­­ა მ­­­ი ა­­­ნ ს მხ­­­ა რ­­­დ ა­­­ჭ ე­­­რ ა სჭ­­­ი რ­­­ დე­­­ბ ა. მა­­­ს წ­­­ა ვ­­­ლ ეს, რომ 40-მდე 7 წი­­­რ ვა უნ­­­დ ა ჩა­­­მ ე­­­ტ ა­­­რ ე­­­ბ ი­­­ნ ა, თუ მო­­­ა ს­­­წ რ­­­ე ბ, კა­­­რ გი იქ­­­ნ ე­­­ბ აო, ჩვ­­­ე ნ 11 წი­­­რ ვა ჩა­­­ვ ა­­­ტ ა­­­რ ეთ. მა­­­ მა ლე­­­ვ ა­­­ნ ი ყო­­­ვ ე­­­ლ თ­­­ვ ის ჩე­­­მ თ­­­ა ნ იყო. ღმ­­­ერ­­­თი არ მო­­­გი­­­ვლ­­­ენს ის­­­ეთ გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლს, რო­­­მე­­­ლს­­­აც ვერ ატ­­­არ­­­ებ. რა­­­ხან შე­­­ნზე ას­­­ეთი გა­­­ ნს­­­აც­­­დე­­­ლი და­­­უშ­­­ვა, ვა­­­ლდ­­­ებ­­­ული ხარ, ატ­­­არო, ამ­­­ას ვე­­­რს­­­ად გა­­­ექ­­­ ცე­­­ვი. თვ­­­ით­­­მკ­­­ვლ­­­ელ­­­ობა გა­­­ქც­­­ევა არ არ­­­ის, თვ­­­ით­­­მკ­­­ვლ­­­ელ­­­ობა ტყ­­­ ვედ ჩა­­­ბა­­­რე­­­ბაა და ტყ­­­ვედ რა­­­ტომ უნ­­­და ჩა­­­ბა­­­რდე? თუ რწ­­­მე­­­ნა და­­­კა­­­რგე, მა­­­შინ მა­­­რთ­­­ლა აღ­­­არ აქ­­­ვს შე­­­ნს ცხ­­­ოვ­­­ რე­­­ბას აზ­­­რი, მა­­­შინ მა­­­რთ­­­ლა შე­­­ იძ­­­ლე­­­ბა თა­­­ვიც მო­­­იკ­­­ლა, მა­­­გრ­­­ამ თუ რწ­­­მე­­­ნა გა­­­ქვს, მა­­­შინ იმ­­­ათი სუ­­­ლე­­­ბი­­­სთ­­­ვის უნ­­­და ილ­­­ოცო და არ უნ­­­და და­­­ამ­­­ძი­­­მო ის­­­ინი. ის­­­ინი თა­­­ვი­­­სთ­­­ვის ვე­­­ღარ ილ­­­ოც­­­ებ­­­ენ, ეს ვა­­­ლდ­­­ებ­­­ულ­­­ება შენ გა­­­ქვს.

თუ თა­­­ვი მო­­­იკ­­­ალი და არ­­­ას­­­ წო­­­რად წა­­­ხვ­­­ედი, ვე­­­რც შე­­­ნს თა­­­ ვს უშ­­­ვე­­­ლი და ვე­­­რც შე­­­ნი­­­ან­­­ებს. მე ვცდ­­­ილ­­­ობ, ტყ­­­ვედ არ ჩა­­­ვბ­­­არ­­­ დე. ღმ­­­ერ­­­თმა ად­­­ამ­­­ია­­­ნი შე­­­ქმ­­­ნა და მას უკ­­­იდ­­­ეგ­­­ანო თა­­­ვი­­­სუ­­­ფლ­­­ ება მი­­­სცა. მას ვა­­­შლ­­­ის გა­­­სი­­­ ნჯ­­­ვის სა­­­შუ­­­ალ­­­ებ­­­აც მი­­­სცა, ანუ ამ­­­ის თა­­­ვი­­­სუ­­­ფლ­­­ებ­­­აც მი­­­ან­­­იჭა. გო­­­ნე­­­ბაც მი­­­სცა და უთ­­­ხრა: ეს არ გა­­­აკ­­­ეთ­­­ოო. ანუ ღმ­­­ერ­­­თი არ­­­ჩე­­­ვა­­­ნს ყო­­­ვე­­­ლთ­­­ვის გა­­­ძლ­­­ ევს. ნე­­­ბი­­­სმ­­­იერ ად­­­ამ­­­ია­­­ნს აქ­­­ვს ეს არ­­­ჩე­­­ვა­­­ნი. მა­­­გრ­­­ამ რა­­­ღა­­­ცის უფ­­­ლე­­­ბა გა­­­ქვს, რა­­­ღა­­­ცის – არა. და­­­ვა­­­რდ­­­ნის, და­­­ცე­­­მის, თა­­­ვის მო­­­კვ­­­ლი­­­სა და ტყ­­­ვედ ჩა­­­ბა­­­რე­­­ბის უფ­­­ლე­­­ბა არა გა­­­ქვს. რა­­­ტომ უნ­­­ და გა­­­აკ­­­ეთო ეს? იმ­­­იტ­­­ომ რომ არ გი­­­ნდა, ტკ­­­ივ­­­ილს გა­­­უძ­­­ლო? სუ­­­ლის ტკ­­­ივ­­­ილი ძა­­­ლი­­­ან ძნ­­­ელ­­­ ია, მა­­­გრ­­­ამ მას უნ­­­და გა­­­უძ­­­ლო, ამ­­­ას მა­­­რტო და შე­­­ნით ვერ გა­­­ აკ­­­ეთ­­­ებ. ეს უნ­­­და სთ­­­ხო­­­ვო უფ­­­ ალს და უფ­­­ალი ამ­­­ის ძა­­­ლას მო­­­ გც­­­ემს. რო­­­გორ წა­­­რმ­­­ოგ­­­იდ­­­გე­­­ნი­­­ ათ, რო­­­გორ გა­­­უძ­­­ლო ქე­­­თე­­­ვან დე­­­დო­­­ფა­­­ლმა წა­­­მე­­­ბას? ეს ხომ ად­­­ამ­­­ია­­­ნი­­­სთ­­­ვის წა­­­რმ­­­ოუ­­­დგ­­­ენ­­­ ელ­­­ია, მა­­­გრ­­­ამ მას ღმ­­­ერ­­­თმა მი­­­ სცა ამ­­­ის ძა­­­ლა. ის დე­­­დო­­­ფა­­­ლი იყო და ეს გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლი მი­­­იღო სა­­­კუ­­­თა­­­რი ქვ­­­ეყ­­­ნი­­­სთ­­­ვის. რო­­­ცა ხა­­­ლხი გმ­­­ირ­­­ობ­­­ის ას­­­ეთ მა­­­გა­­­ლი­­­ თს ხე­­­და­­­ვს, იგ­­­ივე ვა­­­ლდ­­­ებ­­­ულ­­­ ებ­­­ას იღ­­­ებს თა­­­ვ ა­­­დ აც. ვი­­­ღ აც გვ­­­ე რ­­­დ ზე მყ­­­ო ფ­­­ის­­­თვ­­­ის თუ შე­­­ ნი ძლ­­­იე­­­რ ე­­­ბ ა მა­­­გა­­­ლი­­­თია, მა­­­ შინ ეს სა­­­ჭი­­­როა.

ურ­­­თი­­­ერ­­­თო­­­ბა ჰქ­­­ონ­­­დათ, თბ­­­ილი. უე­­­რთ­­­მა­­­ნე­­­თოდ არ შე­­­ეძ­­­ლოთ. მათ შო­­­რის სა­­­მი წე­­­ლი იყო გა­­­ნს­­­ხვ­­­ავ­­­ება, იმ ას­­­აკ­­­ის­­­თვ­­­ის თი­­­თქ­­­ოს მნ­­­იშ­­­ვნ­­­ელ­­­ ოვ­­­ანი გა­­­ნს­­­ხვ­­­ავ­­­ებ­­­აა, მა­­­გრ­­­ამ სულ ერ­­­თად იყ­­­ვნ­­­ენ. ორ­­­ივ­­­ეს უყ­­­ვა­­­რდა, რო­­­ცა მა­­­ თე­­­მა­­­ტი­­­კა­­­ში ვე­­­ხმ­­­არ­­­ებ­­­ოდი. რო­­­ცა ამ­­­ოც­­­ან­­­ის ამ­­­ოხ­­­სნა გა­­­უჭ­­­ირ­­­დე­­­ბო­­­ დათ, სულ მი­­­რე­­­კა­­­ვდ­­­ნენ: ჩვ­­­ენი მა­­­ მა მა­­­თე­­­მა­­­ტი­­­კო­­­სი­­­აო, უხ­­­არ­­­ოდ­­­ათ. ვე­­­უბ­­­ნე­­­ბო­­­დი, ფი­­­ზი­­­კო­­­სი ვარ-მე­­­ თქი, მა­­­გრ­­­ამ რომ ვე­­­ხმ­­­არ­­­ებ­­­ოდი, სი­­­ამ­­­ოვ­­­ნე­­­ბდ­­­ათ. ერ­­­თხ­­­ელ პა­­­რლ­­­ამ­­­ ენ­­­ტში ვი­­­ყა­­­ვი და სა­­­ხლ­­­ში და­­­ვრ­­­ეკე დე­­­პუ­­­ტა­­­ტის ოთ­­­ახ­­­იდ­­­ან, თი­­­კუ­­­ნამ მი­­­თხ­­­რა: მა­­­მი­­­კო, მა­­­ლე მო­­­ხვ­­­ალ? მა­­­ გა­­­ლითს ვერ ვა­­­კე­­­თე­­­ბო. მი­­­თხ­­­არი, მა­­­მი­­­კო, და გე­­­ტყ­­­ვი, რო­­­გორ უნ­­­და გა­­­კე­­­თდ­­­ეს-მე­­­თქი და რომ გა­­­ვუ­­­კე­­­თე ტე­­­ლე­­­ფო­­­ნით, ძა­­­ლი­­­ან გა­­­უკ­­­ვი­­­რდა

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

23

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ტრ­აგ­ედ­იი­დან 5 წლ­ის შე­მდ­ეგ ელ­დ დეა თა­ვბ­ერ­იძე ყო­ვე­ლდ­ღე შვ­ილ­ის სა­ფლ­ავ­ზე მი­დის და მი­ სთ­ვის ლო­ცუ­ლო­ბს. უკ­ვე 5 წე­ლია, არც ერ­თი დღე არ გა­უც­დე­ნია. წე­ლს ისე მო­ხდა, რომ აგ­ ვი­სტო ყვ­არ­ელ­ში გა­ატ­არა, ამ­იტ­ომ ყო­ვე­ლდ­ღე შუ­ამ­თის მო­ნა­სტ­ერ­ში ად­იო­და და შვ­ილს სა­ნთ­ ელს უნ­თე­ბდა. ელ­და­რის ტრ­აგ­ედ­იი­დან 5 წე­ლი გა­ვი­და. რე­ჟი­სო­რი 78 წლ­ის­აა, თა­ვს­და­მტ­ყდ­არ­ მა უბ­ედ­ურ­ებ­ამ შე­ცვ­ალა, ხა­ლი­სი და­უკ­არ­გა, მას შე­მდ­ეგ არც ერ­თი ფი­ლმი არ გა­და­უღ­ია.

ელ­დარ შე­ნგ­ელ­აია: „სა­მი ქა­ლი­შვ­ილი მყ­ავ­და, მა­გრ­ამ ის მა­შინ გა­ჩნ­და, რო­ცა 50-ს გა­და­ვც­დი. მი­სთ­ვის მა­მაც ვი­ყა­ვი და ბა­ბუ­ აც. ხა­ნდ­ახ­ან იტ­ყო­და ხო­ლმე, რა­ტომ მყ­ავს ას­ეთი ბე­ბე­რი დედ-მა­მაო? ძა­ლი­ან კა­რგ­ად სწ­ავ­ლო­ბდა. იც­ოდა გე­რმ­ან­ული, ინ­გლ­ის­ ური. ერ­თხ­ელ ვკ­ით­ხე, რუ­სუ­ლში რა ნი­შა­ ნი გყ­ავს-მე­თქი? მი­პა­სუ­ხა: პი­ატ­აჩ­კი. ჩე­მს ცო­ლს ვუ­თხ­არი ცუ­დად არ­ის სა­ქმე, რუ­სუ­ ლის მა­სწ­ავ­ლე­ბე­ლი აუ­ყვ­ანე-მე­თქი. მე­რე ფრ­ან­კფ­ურ­ტში გა­ემ­გზ­ავ­რა ენ­ებ­ის კუ­რს­ ებ­ზე. ერ­თი წე­ლი იქ ის­წა­ვლა. მე­რე სან-ფრ­ ან­ცი­სკ­ოში, კე­მბ­რი­ჯის კო­ლე­ჯში მო­ეწ­ყო. რო­ცა ჩა­მო­ვი­და, ყვ­ელა შე­ფა­სე­ბა უმ­აღ­ლე­ სი ჰქ­ონ­და, იყო დი­რე­ქტ­ორ­ის მი­ნა­წე­რიც მშ­ობ­ლე­ბი­სა­დმი: თქ­ვე­ნი შვ­ილი ფლ­ობს ინ­გლ­ის­ურს, რო­გო­რც პრ­ოფ­ეს­იო­ნა­ლი. იქ­ იდ­ან ჩა­მო­სუ­ლმა თბ­ილ­ის­ში მა­გი­სტ­რა­ტუ­ რა­ში ჩა­აბ­არა. ჩე­მი შე­ცდ­ომა ის იყო, რომ ის­ევ არ გა­ვუ­შვი სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ. 23 წლ­ისა და­მე­ღუ­პა... ავ­არ­იით. მა­ნქ­ან­ამ და­გვ­ღუ­პა. თვ­ით­ონ იჯ­და სა­ჭე­სთ­ან. მა­ნქ­ანა მე­გო­ბრ­ ის­გან იყ­იდა პი­რო­ბით, რომ ნელ-ნე­ლა გა­ და­ვუ­ხდ­იდ­ით თა­ნხ­ას. ნე­ლიმ რომ მი­თხ­რა, მა­ნქ­ან­ას ყი­დუ­ლო­ბსო, მი­ვე­დი და ვუ­თხ­არი: კა­ტე­გო­რი­ული წი­ნა­აღ­მდ­ეგი ვარ, რომ მა­ ნქ­ან­აზე და­ჯდე, ეს შე­ნი სა­ქმე არ არ­ის-მე­ თქი. ძა­ლი­ან არ მი­ნდ­ოდა, მა­გრ­ამ შე­ცდ­ომა და­ვუ­შვი, აფ­ექ­ტში არ უნ­და მე­თქ­ვა, უნ­და და­ვმ­ჯდ­არ­იყ­ავი და მშ­ვი­დად ამ­ეხ­სნა. მა­ ინც და­ჯდა, ჯი­ნი­ანი იყო. ამ­ით გა­ბრ­აზ­ებ­ ული მხ­ოლ­ოდ ერ­თხ­ელ და­ვუ­ჯე­ქი გვ­ერ­ დით. ალ­ბათ, გა­ცი­ლე­ბით მე­ტი ყუ­რა­დღ­ება უნ­და მი­მე­ქც­ია. შე­იძ­ლე­ბა დღ­ეს ცო­ცხ­ალი ყო­ფი­ლი­ყო...“

„ეს მო­ხდა 2006 წე­ლს, მა­შინ ვი­თხ­ოვე პა­რლ­ამ­ენ­ტში, გა­მა­თა­ვი­სუ­ფლ­ეთ-მე­თქი და წა­მო­ვე­დი. იმ­ის შე­მდ­ეგ ეკ­ლე­სი­აში წა­ვე­დი~ „ამ დი­დი ტრ­აგ­ედ­იის შე­მდ­ეგ წა­ვე­დით ეკ­ლე­სი­აში“ „რაც ვი­დე­ოე­ბი მქ­ონ­და გა­და­ღე­ ბუ­ლი, ყვ­ელ­აფ­ერი მო­ვა­გრ­ოვე და ჩვ­ენ­თვ­ის ფი­ლმი გა­ვა­კე­თე, პა­ტა­რა­ ობ­იდ­ან გა­რდ­აც­ვა­ლე­ბა­მდე. შავ დღ­ ეე­ბში, რო­ცა მო­მხ­და­რით თი­თქ­მის გა­გი­ჟე­ბუ­ლე­ბი ვი­ყა­ვით, და­ბნ­ეუ­ლე­ ბი, იტ­აკ­გა­მო­ცლ­ილ­ები და სა­ერ­თოდ არ ვც­ოდ­ით, რა უნ­და გვ­ექ­ნა, ჩვ­ენ­ თან პა­ტრ­ია­რქი მო­ვი­და, გვ­ან­უგ­ეშა და ძა­ლა მო­გვ­ცა. ამ დი­დი ტრ­აგ­ედ­ იის შე­მდ­ეგ წა­ვე­დით ეკ­ლე­სი­აში. ყო­ვე­ლდ­ღე და­ვდ­ივ­არ ჩე­მს შვ­ილ­თან სა­ფლ­ავ­ზე, ვკ­ით­ხუ­ლობ ლო­ცვ­ებს... ახ­ლაც ძა­ლი­ან მე­ჩქ­არ­ება თბ­ილ­ის­ ში. არ არ­ სე­ ბო­ ბს დღე, რომ გა­ მო­ ვტ­ოვო, არ ვტ­ოვ­ებ ჩე­მს შვ­ილს, არ შე­მი­ძლ­ია... ჩვ­ენს პა­ტრ­ია­რქს დი­დი ძა­ლა აქ­ ვს. მა­ხს­ენ­დე­ბა კა­თა­ლი­კო­სის კუ­რთ­ ხე­ვა, სვ­ეტ­იც­ხო­ვე­ლში აკ­ურ­თხ­ეს. მე ვე­სწ­რე­ბო­დი ამ დღ­ეს. არ­ამ­არ­ტო მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ლე­ბი, გრ­იგ­ორ­ია­ნუ­ ლი ეკ­ლე­სი­ის მღ­ვდ­ელ­მთ­ავ­არ­იც ეს­ წრ­ებ­ოდა. სა­ინ­ტე­რე­სო რამ მო­ხდა. კუ­რთ­ხე­ვის შე­მდ­ეგ სუ­ფრა „ივ­ერ­ია­ ში“ გა­იშ­ალა. მზ­ის ჩა­სვ­ლის პე­რი­ოდი იყო, მზე ჯერ კი­დევ ჩა­ნდა ცა­ზე. „ივ­ ერ­იას“ ერ­თი მხ­არე შუ­შის ჰქ­ონ­და. ამ დრ­ოს მე­ორე მხ­არ­ეს დი­დი მთ­ ვა­რე ამ­ოგ­ორ­და. ეს იყო სა­ოც­რე­ბა, მთ­ვა­რე და მზე ერ­თდ­რო­ულ­ად იყო ცა­ზე. ას­ეთი რამ ბი­ბლ­ია­შიც წე­რია. რო­დე­საც აბ­რა­ამ­მა ხა­ლხი ეგ­ვი­პტ­ იდ­ან აღ­თქ­მულ მი­წა­ზე წა­მო­იყ­ვა­ნა, 120 წე­ლი მი­დი­ოდ­ნენ, ბო­ლოს აბ­რა­ ამი გა­რდ­აი­ცვ­ალა და ღმ­ერ­თმა იე­სო ნე­ვე­ლს და­ავ­ალა, შენ შე­იყ­ვან ამ ხა­ ლხ­სო. სწ­ორ­ედ მა­შინ გა­მო­ჩნ­და ცა­ ზე მზე და მთ­ვა­რე ერ­თდ­რო­ულ­ად. ჩვ­ენი პა­ტრ­ია­რქი უბ­რა­ლო ად­ამ­ია­ნი არ არ­ის, ის ზე­ცით მო­ვლ­ენ­ილ­ია“. ბუბას შეთავაზება ტრ­აგ­ედ­იის შე­მდ­ეგ კი რე­ჟი­სო­ რის და­თა­ნხ­მე­ბას ბუ­ბა კი­კა­ბი­ძე ცდ­ ილ­ობს. შე­იძ­ლე­ბა მა­ლე ქა­რთ­ულ კი­

24

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

ნოს კი­დევ ერ­თი შე­დე­ვრი შე­ემ­ატ­ოს. ბუ­ბა სწ­ორ­ედ ამ წი­ნა­და­დე­ბით ეწ­ვია ელ­და­რს ყვ­არ­ლის ტბ­აზე. ელ­დარ შე­ნგ­ელ­აია: – მე ქა­ლი­შვ­ილ­ის გა­რდ­აც­ვა­ლე­ ბის შე­მდ­ეგ ჩა­მო­ვშ­ორ­დი კი­ნოს. რე­ჟი­სო­რს უნ­და გა­ნწ­ყო­ბა, რომ აი­ ყო­ლი­ოს მთ­ელი ჯგ­უფი. ჯე­რჯ­ ერ­ობ­ით ძა­ლი­ან მე­ძნ­ელ­ება. აი, ბუ­ბამ რა­ღაც შე­მო­მთ­ავ­აზა და შე­იძ­ლე­ბა რა­ღაც მო­ვა­ხე­ რხ­ოთ, თან მო­ვა­ხე­რხ­ოთ ისე, რომ არ შე­ვრ­ცხ­ვეთ... ვნ­ახ­ ოთ...

– იყო სა­უბ­არი იმაზე, რომ ახ­ალ­ გა­ზრ­დე­ბს „ცი­სფ­ ერი მთ­ებ­ის“ რი­ მე­იკ­ის გა­და­ღე­ბა სუ­რდ­ათ. თქ­ვენ თუ იც­ით რა­მე ამ­ის შე­სა­ხებ და თუ ხა­ რთ თა­ნა­ხმა?

– კი, იყო ას­ ეთი ვა­რი­ან­ტი, მა­გრ­ამ მე­რე ჩა­ჩუ­მდა. თვ­ ით­ონ თქ­ვეს უა­ რი. მე ვინ მკ­ით­ხა­ვს, თუ უნ­დათ გა­აკ­ეთ­ებ­ ენ, მა­გრ­ამ „ცი­სფ­ ერ მთ­ებ­ში“ იმ­დე­ნად გე­ნი­ალ­ური მს­ახ­იო­ბე­ ბი თა­მა­შო­ბენ, რთ­ულ­ ია გა­მე­ორ­ება – სე­სი­ ლია თა­ყა­იშ­ვი­ლი ვინ უნ­და ით­ამ­აშ­ოს... ახ­ლა კო­ლე­ლი­შვ­ილი იღ­ებს „სა­მა­ნი­შვ­ილ­ის დე­დი­ ნა­ცვ­ალს“ ახ­ლი­დან. არ ვი­ცი, რა გა­მო­უვა, ოთ­ არ მე­ღვ­ინ­ეთ­უხ­უც­ესი და­პა­ტი­ჟა ბე­კი­ნა­ზე, მა­ გრ­ამ კი­რი­ლეს შე­მს­რუ­ ლე­ბე­ლი თუ ვერ მო­ნა­ხა, გა­ურ­თუ­ლდ­ება...

„ ა რ ვ ტ­ო ვ­ე ბ ჩ ე­მ ს შვ­ილს, არ შე­მი­ძლ­ია“... თა­ვად რე­ჟი­სო­რს სა­კუ­თა­რი ფი­ლმ­ებ­ის ყუ­რე­ბა მა­ინ­ცდ­ამ­აი­ ნც არ ჰყ­ვა­რე­ბია. ელ­დარ შე­ ნგ­ელ­აია სულ 8 ფი­ლმ­ისა და ერ­თი ნო­ვე­ლის ავ­ტო­რია. რა­მდ­ ენ­იმე ფი­ლმი იმ­ის გა­მო ვერ გა­და­იღო, რომ სც­ენ­არი სა­ბჭ­ოუ­რი ცე­ნზ­ურ­ის წნ­ეხს ვერ გა­და­ურ­ჩა. რო­დე­საც კა­ნის კი­ნო­ ფე­სტ­ივ­ალ­ზე, აქ­აუ­ რი კო­მი­ტე­ტის მი­ერ „და­ბრ­აკ­ული“ „ცი­სფ­ ერი მთ­ები, ანუ ტი­ ან­შა­ნი“ უც­ხო­ელი ჟუ­რნ­ალ­ის­ტე­ბის მი­ერ ატ­ეხ­ილი გა­ნგ­აშ­ის გა­მო აჩ­ვე­ნეს, კრ­იტ­ იკ­ოს­ებ­მა ასე შე­აფ­ას­ეს: ეს ფი­ლმი გვ­აგ­ონ­ ებს ერ­თდ­რო­ულ­ად კა­ფკ­ას­ აც და გო­გო­ლს­აცო. თა­ვად გა­მო­რჩ­ეულ ფი­ლმს ვერ ას­ ახ­ელ­ებს. რე­ჟი­სო­რი­სთ­ვის ყვ­ელა ფი­ლმი შვ­ილ­ივ­ით­აა, ვერ გა­მო­არ­ჩე­ვო. ერ­თი ჭი­ქა არ­აყი და სულ სხ­ვა ცხ­ოვ­რე­ბა „ალ­ ბათ, იმ­ იტ­ ომ რომ დე­დაც და მა­მაც კი­ნე­მა­ტო­ გრ­აფ­ის­ტე­ბი იყ­ვნ­ენ, ში­ნა­გა­ნი მა­რწ­უხ­ები მქ­ონ­და და ჰი­დრ­ ოტ­ექ­ნი­კურ ფა­კუ­ლტ­ეტ­ზე ჩა­ ვა­ბა­რე. ნა­ხე­ვა­რი წლ­ის შე­მდ­ეგ მი­ვხ­ვდი, რომ არ იყო ეს ჩე­მი სა­ქმე. სა­ბუ­თე­ბი გა­მო­ვი­ტა­ნე და დე­დას ვუ­თხ­არი, მო­სკ­ოვ­ში მი­ვდ­ივ­

არ, სა­რე­ჟი­სო­რო­ზე უნ­და ჩა­ვა­ბა­რომე­თქი. მე­რე მო­სკ­ოვ­იდ­ან პრ­ოგ­რა­მა გა­მო­ვი­თხ­ოვე. მგ­ონი, არ­ას­ოდ­ეს ისე არ მი­სწ­ავ­ლია, რო­გო­რც იმ პე­რი­ოდ­ ში. დი­ლი­დან სა­ღა­მო­მდე სა­ჯა­რო ბი­ბლ­იო­თე­კა­ში ვი­ჯე­ქი. მო­სკ­ოვ­ში დე­დამ ჩა­მი­ყვ­ანა. გა­მო­ცდ­ის დღ­ ეს უთ­ენ­ია გა­ვე­დი სა­ხლ­იდ­ან. დე­და გა­ვა­ფრ­თხ­ილე, არ მო­ხვ­იდე, თო­რემ

ნში ვი­ღაც მე­უბ­ნე­ბა: გა­რეთ ვი­ღაც ქა­ლი დგ­ას და გე­ძა­ხი­სო. მი­ვხ­ვდი, დე­და იქ­ნე­ბო­და, თა­ვი­სი გა­იტ­ანა და მო­ვი­და. ცო­ტა ღო­ნე ხომ უნ­და გქ­ ონ­დეს, რომ უპ­ას­უხ­ოო. ახ­ლოს იყო ვა­გზ­ალი, იქ რა­ღაც და­უკ­ვე­თა და მე­რე ოფ­იც­ია­ნტს უთ­ხრა: 50 გრ­ამი არ­აყი მო­გვ­იტ­ან­ეთო. გა­მი­კვ­ირ­და, დე­და ხა­ნდ­ახ­ან სვ­ამ­და ერთ ჭი­ქა კა­

„მხ­ოლ­ოდ ერ­თხ­ელ და­ვუ­ჯე­ქი გვ­ერ­დით, ალ­ბათ, გა­ცი­ლე­ბით მე­ტი ყუ­რა­დღ­ება უნ­და მი­მე­ქც­ია. შე­იძ­ლე­ბა დღ­ეს ცო­ცხ­ალი ყო­ფი­ლი­ყო...“ გა­მო­ვტ­რი­ალ­დე­ბი და წა­მო­ვალ-მე­ თქი. ალ­ფა­ვი­ტით იძ­ახ­ებ­დნ­ენ. „შ“ ძა­ლი­ან შო­რს იყო, თი­თქ­მის მო­სა­ღა­ მო­ვდა, ძა­ლი­ან მო­მშ­ივ­და. ცო­ტა ხა­

ხურ ღვ­ინ­ოს. რო­ცა ჭა­მა და­ვა­მთ­ავ­ რე, მი­თხ­რა: არ­აყი შენ უნ­და და­ლიო, ეს ახ­ლა, რო­გო­რც წა­მა­ლი, ისე შე­გე­ რგ­ებ­აო. შე­მე­რგო. გა­სა­უბ­რე­ბა­მაც

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

დარ შე­ნგ­ელ­აია კი­ნოს უბ­რუ­ნდ­ება ი­დან

ა­ვშ­ვო­ბ

­ბა ბ მო­გო­ნე

დ შ­ემო დი ­სი­ის გა­რ ნ, ალ­ავ­ ე ლ ­ კ ე ს ბ­დნ­ე ­დო­ბა „ალ­ავ­ერ ა­ხე­ლე­ბი ქე­იფ­ო დე­და მა­შინ კ . ნ ე ე ­ ზ ­ ნ რ დ ­ ვ ო ­ ა ­ დ ­ელა ნ მი­ნ ე აღ­ნი­შ იყო. თი­თქ­მის ყვ ­ქა ს ა ს ა ბ ­ ი ი ჭ ლ ­ ი ერ­დო უ თ ­ რ ­ ­ტო, ერ ო­პუ­ლა ძა­ლი­ან პ ეძ­ახ­დნ­ენ, – ნა მე­რე დე­და ეუ­ ­ან ს სუ­ფრ­იდ ო. მე­ოთ­ხე ჭი­ქი ა, და­ვთ­ვე­რიო. ე ­ი და­გვ­ილ­ი თ, აღ­არ შე­მი­ძლ აც შა­ვე­ბში ჩა­ ა ­ღ ბნ­ეო­ბო­დ ლ­ავ­ერ­დო­ბას ვი თ­ან და რა­ღაც ა ­ს ტ­რა­ტე ერ­თხ­ელ ­ცი მი­ვი­და დე­და ი კა­ლი­ს ა ცმ­ული კ უ­რმე პა­ტრ­ია­რქ ო­რმ­ეტი წლ­ისა თ თ ხე­ლე­ უთ­ხრა. და. ასე, გვ­იხ­მო­ბ დე­დამ მი­თხ­რა: ე უნ­ ე ძ ა ­ ც ნ ­ ი ს ც ა ნ, წ­ყო და დი მა­ში ვი­ქნ­ებ­ო ნ­ეთ­ზე უნ­და და­ა . ამ ხე­ლე­ბში ო ა ­ ნ ­ მ ა თ ­ თ ­ ხ­ვი­ოო. ბი ერ რ­ია­რქ ­იდე პა­ტ ე­ბს და უნ­და ემ­თ შუ­აში ვ ხ ­ ი მ ა დ , ის­ხდ­ნენ ­ლს ჩა­გი­დ თა­ვის ხე გა­რშ­ემო ბე­რე­ბი ვ­ელ­აფ­ერი ისე ყ , ე თ მ ი . მი­ვე­დ ­ნც­აძე ი­გა. პა­ ­რა­ტე ცი მ და­მა­რ – კა­ლი­სტ რო­გო­რც დე­და ზრ­დი­ლო­ბი­ანი ე, ი ი გა­ვა­კე­თ შე­მა­ქო, რო­გო­რ პე­რი­ოდ­შ ა მ ­ ქ რ ­ კი­დევ იმ ა ე მ . ტრ­ი ო თ ­ ყ­ოლ­ია შვ­ილი გ ­ლი­გა­ნი ვი­ყა­ვი“. უ ხ ი რ ­ ა გ ­ ა მ

კა­რგ­ად ჩა­ია­რა და გა­მო­ცდ­ებ­მაც. ჩა­ვი­რი­ცხე. და­იწ­ყო სულ სხ­ვა ცხ­ოვ­ რე­ბა... ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო“. პი­რვ­ელი ფი­ლმი – „ლე­გე­ნდა გა­ყი­ნულ გუ­ლზე“ „ფი­ლმ­ებ­ამ­დე ფო­ტო­რე­პო­რტ­აჟს ვა­კე­თე­ბდ­ით. მე­რე დო­კუ­მე­ნტ­ური ფი­ლმი იყო. მე­რე ხმ­ის გა­რე­შე გა­და­ ვი­ღეთ ფი­ლმი. დი­პლ­ომი „მო­სფ­ილ­ მში“ და­ვი­ცა­ვით. ჩე­მი მა­სწ­ავ­ლე­ბე­ ლი იმ პე­რი­ოდ­ში ძა­ლი­ან ცნ­ობ­ილი რე­ჟი­სო­რი და გა­ნა­თლ­ებ­ული კა­ცი სე­რგ­ეი იუ­ტკ­ევ­იჩი გა­ხლ­დათ. ერთ დღ­ეს­აც მო­გვ­იტ­ანა სც­ენ­არი და გვ­ ით­ხრა, იმ­დე­ნად უვ­არ­გი­სი სც­ენ­არ­ ია, რომ არც ერ­თი რე­ჟი­სო­რი ხე­ლს არ კი­დე­ბსო. თქ­ვენ კი ამ უვ­არ­გი­სი­ დან ის­ეთი რა­ღაც უნ­და გა­აკ­ეთ­ოთ,

რომ ყვ­ელ­ას და­უმ­ტკ­იც­ოთ, რომ ნა­მდ­ვი­ლი რე­ჟი­სო­რე­ბი ხა­რთო. ისე გა­და­ვა­კე­თეთ სც­ენ­არი, ნა­მდ­ვი­ლმა სც­ენ­არ­ის­ტე­ბმა უა­რი თქ­ვეს სც­ენ­ არ­ზე. მე და ჩე­მმა მე­გო­ბა­რმა ალ­ ექ­სეი სა­ხა­რო­ვმა გა­ვა­კე­თეთ. ეს იყო „ლე­გე­ნდა გა­ყი­ნულ გუ­ლზე“, დი­ პლ­ომ­იც და­ვი­ცა­ვით. ძა­ლი­ან შე­ცბა იქ­აუ­რი ცე­კა, ამ­ოგ­ვი­ჭრ­ეს რა­ღა­ ცე­ბი, მა­გრ­ამ მა­ინც მი­იღ­ეს. პი­რვ­ ელ სც­ენ­არ­ის­ტე­ბს ფი­ლმი იმ­დე­ნად მო­ეწ­ონ­ათ, რომ გვ­ით­ხრ­ეს, სც­ენ­ არ­ის­ტე­ბად და­გვ­აბ­რუ­ნე­თო. ამ­ას მე­ორე ფი­ლმ­იც მი­ჰყ­ვა – „ზა­მთ­რის ზღ­აპ­არი“. ფი­ლმ­ის გა­და­ღე­ბის შე­ მდ­ეგ გვ­აძ­ლე­ვდ­ნენ „სა­და­დგ­მოს“ – გა­რკ­ვე­ულ თა­ნხ­ას. ამ დრ­ოს უფ­ რო­სი ქა­ლი­შვ­ილი – ნა­ტო მე­ყო­ლა. სტ­უდ­იი­დან წა­მო­სუ­ლმა ამ თა­ნხ­ით მი­სთ­ვის ქო­თა­ნი ვი­ყი­დე, მო­ვი­ტა­ნე სა­ხლ­ში და ვთ­ქვი: აი, მთ­ელი ჩე­მი სა­და­დგ­მო-მე­თქი... მე­რე თბ­ილ­ის­ში და­ვბ­რუ­ნდი და გა­და­ვი­ღე „თე­თრი ქა­რა­ვა­ნი“, „არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვი გა­ მო­ფე­ნა“, „შე­რე­კი­ლე­ბი“, „სა­მა­ნი­ შვ­ილ­ის დე­დი­ნა­ცვ­ალი“, „ცი­სფ­ერი მთ­ები“... მო­სკ­ოვი-თბ­ილ­ისი-კა­ნი „რო­ცა მო­სკ­ოვ­იდ­ან თბ­ილ­ის­ში წა­მო­ვე­დი. კა­დრ­ებ­ის გა­ნყ­ოფ­ილ­

ებ­აში მე­უბ­ნე­ბო­დნ­ენ, გი­ჟი ხარ, აქ სა­აქ­ციო სა­ზო­გა­დო­ებ­ად გა­მო­ ჩა­წყ­ობა მი­დის, რე­ჟი­სო­რე­ბი იბ­რძ­ ვა­ცხ­ად­ეთ კი­ნო­სტ­უდ­ია „ქა­რთ­ ვი­ან, რომ რო­გო­რმე „მო­სფ­ილ­მში“ ული ფი­ლმი“. „ქა­რთ­ულ ფი­ლმს“ მი­იღ­ონ, შენ კი „მო­სფ­ილ­მი­დან“ მი­ ის­ეთი სტ­ატ­უსი უნ­და ჰქ­ონ­ოდა, დი­ხარ. და­ფი­ქრ­დიო. არ მი­ნდ­ოდა რო­გო­რიც რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­ და­ფი­ქრ­ება, წა­მო­ვე­დი. თბ­ილ­ის­ში რსა და ოპ­ერ­ას აქ­ვს. ქა­რთ­ული პი­რვ­ელი ჩე­მი სუ­რა­თი „თე­თრი ქა­ კი­ნო ჩვ­ენი სა­გა­ნძ­ურ­ია, რო­მე­ რა­ვა­ნი“ იყო. თა­მაზ მე­ლი­ავ­ას­თან ლიც 20-ია­ნი წლ­ებ­იდ­ან მო­დის. ერ­თად გა­და­ვი­ღე. „თე­თრი ქა­რა­ვა­ მა­შინ ჩა­ის­ახა. ნი“ კა­ნის ფე­სტ­ივ­ალ­ზე აჩ­ვე­ნეს. კა­ სტ­ა ლ­ი ნ­ი ს პე­რ ი­ო დ­შ ი ძა­ლ ი­ ნზე მე­ორე ფი­ლმ­იც აჩ­ვე­ნეს – „ცი­ ან აკ­ო ნ­ტ რ­ო ლ­ე ბ­დ ნ­ე ნ. რო­გ ო­ სფ­ერი მთ­ები“, ოღ­ონდ კო­მი­ტე­ტის რც კი სტ­ა ლ­ი ნ­ი ს ეპ­ო ქა წა­ვ ი­ ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლე­ბმა კო­ნკ­ურ­სზე არ და, გა­ც ო­ც ხ­ლ და ქა­რ თ­უ ლი კი­ გა­იტ­ან­ეს. ჩვ­ენ­ება დი­ლით მო­ეწ­ყო. ნო, 60-ია­ნ ი, 70-ია­ნ ი, 80-ია­ნ ი სე­ნს­აც­ია მო­ხდა, სა­ღა­ წლ­ე ბი... პა­რ ი­ზ ში, პო­მ პ­ი დ­უ ს მოს ჟუ­რნ­ალ­ის­ტე­ ცე­ნ ტ­რ ში მო­ე წ­ყ ო ქა­რ თ­ ბმა გა­ნგ­აში ატ­ ული ფი­ლ მ­ე ბ­ი ს სა­მ თ­ ა ბ ­ ეხ­ ეს, რაც კი ვი­ა ნი ჩვ­ე ნ­ე ბა. 1987 ე ძ­ლ ი ­ რამ ვნ­ახ­ეთ, წე­ლ ს 100 ქა­რ თ­ ე „შ ა­ღაც ული ფი­ ლ მი იყო რ ­რხ­ოთ, თ გა ­ ტ ა ­ ნ ი ­ ლ ი. ფრ­ა ნ­ ე ო ­ ა­ხ ­რხ გე­ბ მა თვ­ი თ­ო ნ აა­ მო­ვ ო­ვა­ხე რჩ­ი ეს ფი­ლ მ­ე ბი. იქ მ არ თან ე, რომ ეთ...“ ხომ იც­ი თ, რო­გ ორ ის რ­ცხ­ვ არ­ი ს? თუ ხა­ლ ხი და­დ ის, გრ­ძ ე­ლ დ­ე ბა შე­ვ ჩვ­ე ნ­ე ბ­ე ბი. სა­მ ი თვე ხა­ლ ხი და­დ ი­ო და. დღ­ე ს ქა­რ თ­უ ლი კი­ნ ოს ყვ­ე ლ­ა ზე სუ­ს ტი წე­რ ტ­ი ლი არ­ი ს დრ­ა მ­ ატ­უ რ­გ ია. უნ­დ ა შე­მ უ­შ ა­ვ დ­ე ს რა­ღ აც ხე­რ ხი, რომ დრ­ა მ­ა ტ­ ურ­გ ე­ბ ი მო­ვ ი­ზ ი­დ ოთ“.

ყვ­ელ­აზე სა­უკ­ეთ­ესო ფი­ლმი ეს არ­ ისო. ღა­მით სპ­ეც­ია­ლუ­რად მე­ორე ჩვ­ენ­ება მო­აწ­ყვ­ეს, რო­მე­ლს­აც კი­ნო­ მც­ოდ­ნე­ებ­ის უმ­აღ­ლე­სი შე­ფა­სე­ბა მო­ჰყ­ვა.

– ამ­დე­ნი შე­დე­ვრ­ის ავ­ტო­რს გა­ნუ­ხო­რც­იე­ლე­ბე­ლი ოც­ნე­ბა თუ გა­ქვთ? ის, რის მი­ღწ­ევ­აც გი­ნდ­ ოდ­ათ და ვერ მი­აღ­წი­ეთ?

– ქა­რთ­ული კი­ნოა ჩე­მი სა­ტკ­ ივ­არი. რა­ღაც და­იწ­ყო, მა­გრ­ამ გა­ცი­ლე­ბით უფ­რო კა­რგი მდ­გო­ მა­რე­ობა იქ­ნე­ბო­და, რომ ის ეტ­ აპი არ გა­მო­გვ­ევ­ლო, რო­დე­საც ჩვ­ენ თვ­ით­ონ და­ვა­ნგ­რი­ეთ ყვ­ ელ­აფ­ერი. ეს მა­შინ მო­ხდა, რო­ცა

აღ­მო­სა­ვლ­ური ფო­ნდი – „ევ­რი­მა­ჟი“ „არ­ის ძა­ლი­ან ცნ­ობ­ილი აღ­მო­ სა­ვლ­ური ფო­ნდი, აღ­მო­სა­ვლ­ეთ ქვ­ეყ­ნე­ბს აფ­ინ­ან­სე­ბს, ეს არ­ის „ევ­ რი­მა­ჟი“. ჩვ­ენ გა­ვხ­დით ამ ფო­ნდ­ის წე­ვრი, ეს ნი­შნ­ავს იმ­ას, რომ ჩვ­ენ და­ვი­წყ­ებთ კო­პრ­ოდ­უქ­ცი­ას. ის­ინი ჩა­დე­ბენ ფუ­ლს. რა თქ­მა უნ­და, სც­ენ­არი უნ­და მო­ეწ­ონ­ოთ, რე­ჟი­ სო­რის ნა­მუ­შე­ვრ­ები უნ­და ნა­ხონ.

70%-ს ის­ინი დე­ბენ, 30%-ს – ჩვ­ენ. „ევ­რი­მა­ჟი“ იძ­ლე­ვა ფუ­ლს არა მა­ რტო ფი­ლმ­ის გა­და­სა­ღე­ბად, არ­ამ­ ედ კი­ნო­თე­ატ­რე­ბის ას­აშ­ენ­ებ­ლა­ დაც. კო­პრ­ოდ­უქ­ცია, რა თქ­მა უნ­

და, წინ წა­სწ­ევს ქა­რთ­ულ კი­ნოს. ეს ყვ­ელ­ას სა­ტკ­ივ­არ­ია, ვი­საც უნ­და, რომ სა­ქა­რთ­ვე­ლო გა­ხდ­ეს ნო­რმ­ალ­ური, ცი­ვი­ლი­ზე­ბუ­ლი, გა­ნვ­ით­არ­ებ­ული ქვ­ეყ­ანა. ჩვ­ენ ყვ­ელ­ან­აი­რად მხ­ არი უნ­და და­ვუ­ჭი­როთ ყვ­ელ­ან­აირ ნო­ვა­ცი­ას ჩვ­ენს ქვ­ეყ­ან­აში. ნი­ ჭი­ერ­ება არ და­ილ­ევა, მთ­ავ­არ­ია, პი­რო­ბე­ბი იყ­ოს.

– ბო­ ლო ფი­ლმი რო­ მელ წე­ლს გა­და­იღ­ეთ?

– ბო­ლო ფი­ლმი „ექ­სპ­რეს-

ლად კი ძა­ლი­ან შე­მი­შა­ლა ხე­ლი ჩე­მმა სა­ყვ­არ­ელ­მა კა­ცმა ზუ­რაბ ჟვ­ან­იამ. ძა­ლი­ან მი­ყვ­არ­და, ძა­ ლი­ან გა­ნა­თლ­ებ­ული და მა­რთ­ლა პო­ლი­ტი­კი­ სთ­ვის და­ბა­დე­ბუ­ლი კა­ცი იყო, ძა­ლი­ან გა­ნვ­იც­ადე მი­სი ამ­ქვ­ეყ­ნი­დან წა­ სვ­ლა. მე­ტყ­ოდა ხო­ლმე: ბა­ტო­ნო ელ­დარ, ცო­ტა ხა­ ნს კი­დევ უნ­და იყ­ ოთ პო­ლი­ტი­კა­ში. თქ­ვე­ნი აქ ყო­ფნა აუ­ცი­

ინ­ფო­რმ­აც­იაა“, 1993 წე­ლს გა­და­ ვი­ღე. ეს არ­ის ერ­თა­დე­რთი ფი­ლმი, რო­მე­ლიც ძი­რფ­ეს­ვი­ან­ად გა­და­ვა­ მო­ნტ­აჟე. ეს ფი­ლმი იმ პე­რი­ოდ­ში გა­და­ვი­ღე, რო­დე­საც იყო თბ­ილ­ის­ის ომი, დი­დი მი­ტი­ნგ­ები. მე ჩა­ვე­რთე ამ ამ­ბა­ვში, ამ­იტ­ომ ის­ეთი ვერ გა­ მო­ვი­და, რო­გო­რიც ჩა­ფი­ქრ­ებ­ული მქ­ონ­და... გა­და­მო­ნტ­აჟ­ებ­ის შე­მდ­ეგ კი უკ­ეთ­ესი გა­მო­ვი­და.

– ბა­ტო­ნო ელ­დარ, დღ­ევ­ან­დე­ ლი გა­და­სა­ხე­დი­დან რო­გორ ჩა­ნს, შე­გი­შა­ლათ თუ არა ხე­ლი პო­ლი­ ტი­კო­სო­ბამ შე­მო­ქმ­ედ­ებ­ით ცხ­ოვ­ რე­ბა­ში?

– რა თქ­მა უნ­და, კო­ნკ­რე­ტუ­

ლე­ბე­ლია. თქ­ვე­ნი ავ­ტო­რი­ტე­ტი ძა­ლი­ან მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ია ჩვ­ენ­ თვ­ის, გთ­ხო­ვთ, გე­ხვ­ეწ­ებ­ით, ჯერ არ წა­ხვ­იდ­ეთო. ასე მე­ლა­ პა­რა­კე­ბო­და და რა­ღა­ცნ­აი­რად ხა­თრს ვე­ღარ ვუ­ტე­ხდი. რო­ცა „ვა­რდ­ებ­ის რე­ვო­ლუ­ცია“ მო­ხდა, ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივი დე­პუ­ტა­ტი ვი­ყა­ ვი, მე­რე ჩე­მი შვ­ილი ავ­ტო­კა­ტა­ სტ­რო­ფა­ში და­იღ­უპა. ეს მო­ხდა 2006 წე­ლს. მა­შინ ვი­თხ­ოვე პა­ რლ­ამ­ენ­ტში, გა­მა­თა­ვი­სუ­ფლ­ეთმე­თქი და წა­მო­ვე­დი. იმ­ის შე­მდ­ ეგ ეკ­ლე­სი­აში წა­ვე­დი. სხ­ვა ცხ­ოვ­რე­ბა და­იწ­ ყო ჩე­მთ­ვის“.

` ს ხ­ვ ა ც ხ­ო ვ­რ ე­ბ ა და­იწ­ყო ჩე­მთ­ვის...“

„რე­ჟი­სო­რს უნ­და გა­ნწ­ყო­ბა, რომ აი­ყო­ლი­ოს მთ­ელი ჯგ­უფი. ჯე­რჯ­ერ­ობ­ით, ძა­ლი­ან მე­ძნ­ელ­ება“

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

25

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ლადო ბურდული – გრძელთმიანი ბიჭი საყურით my View

„სულ პრობლემებში ვიყავი. ქერათმიანი, ცისფერთვალება და ნიჭიერი ტიპი რომ ხარ, ამ დროს უბანში ქურდული მენტალიტეტიანი ძველი ბიჭი ყველაზე კარგი ტიპი რომ არის და ამ სისტემაში რომ არ ჯდები, უკვე კონფლიქტია, აბა, რა არის? ყველას ერთი-ორჯერ მაინც აქვს გაჩხერილი, ჩაცუცქულა უბანში. ჩემს ცხოვრებაში არც ერთხელ არ გამიჩხერია“

თა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­მარ გო­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ნგ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­აძ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ე

მის გა­რე­გნ­ობ­ას რომ შე­ხე­და­ვთ ნა­კლ­ებ­ად და­სა­ჯე­რე­ბე­ლია, მა­გრ­ ამ ლა­დო ბუ­რდ­ული უკ­ვე 51 წლ­ის არ­ის. „მე არ ვი­პა­რავ წლ­ებს, ეს თქ­ ვენ ხე­და­ვთ „არ­ას­წორ“ კა­ცე­ბს. მე ვვ­არ­ჯი­შობ და ეს არ­ის ჩე­მი ას­ეთი გა­რე­გნ­ობ­ის და­მს­ახ­ურ­ება“, – გვ­ეუ­ ბნ­ება მუ­სი­კო­სი. პი­რვ­ელი, რაც მა­ სთ­ან მი­მა­რთ­ებ­აში მა­ხს­ენ­დე­ბა, მი­სი სი­მღ­ერა „ჩე­მი მშ­ვე­ნი­ერი ლე­დი“ და მი­სი ბი­ნის და­ხუ­რუ­ლი „ტუ­სო­ ვკ­ებ­ია“, რო­მე­ლიც 90-ია­ნი წლ­ებ­ის თბ­ილ­ის­ში ხე­ლო­ვნ­ებ­ის, ან­დე­რგ­რა­ უნ­დის, თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის ბუ­დე იყო. ინ­ტე­რვ­იუ­ზე ამ ის­ტო­რი­ულ სა­ხლ­ში მი­ვე­დი. „ჩე­მი ბი­ნა ყვ­ელ­ას ფი­ლა­რმ­ ონ­ია ჰგ­ონ­ია, რა­ხან „ტუ­სო­ვკ­ებს“ ვა­წყ­ობ­დი. რომ მო­დი­ან, მე­რე უკ­ვი­ რთ პა­ტა­რა სი­ვრ­ცე რომ ხვ­დე­ბათ. მა­შინ ავ­ეჯი არ მქ­ონ­და და ფა­რთი ჩა­ნდა. პა­ტა­რა­ში ხდ­ება დი­დი რა­ღა­ ცე­ბი“. გრ­ძე­ლი თმა, სა­ყუ­რე, შო­რტი – ეს­ეც სი­ახ­ლე იყო იმ პე­რი­ოდ­ის სა­ ქა­რთ­ვე­ლო­ში. ამ­ის გა­მო სულ შა­რში იყო. მა­მა­სთ­ან ერ­თად მუ­დმ­ივ­ად მო­ გზ­აურ ლა­დოს და­სა­ვლ­ეთ­იდ­ან მო­ ჰქ­ონ­და ის, რაც თა­ვი­სად მი­აჩ­ნდა. იყო ამ­ოვ­არ­დნ­ილი და „დი­ნე­ბის სა­ წი­ნა­აღ­მდ­ეგ­ოდ“ მც­ურ­ავი. ლა­დო ბუ­რდ­ული: - მე ისე ვც­ხო­ ვრ­ობ­დი, რო­გო­რც თა­ვს კო­მფ­ორ­ტუ­ ლად ვგ­რძ­ობ­დი და სწ­ორ­ად ვთ­ვლ­იდი. ეს დი­ნე­ბის სა­წი­ნა­აღ­მდ­ეგ­ოდ იყო თუ არა, ამ­ის ან­ალ­იზს არ ვა­კე­თე­ბდი. რა­საც ვთ­ვლ­იდი სწ­ორ­ად, ისე ვა­კე­ თე­ბდი. ინ­დი­ვი­დუ­ალ­ური ხა­სი­ათი ძლ­იე­რი მა­ქვს. ეს მა­რც­ვა­ლი ში­გნ­ით გი­დე­ვს, რაც მე უფ­რო ღვ­თი­ური მგ­ ონ­ია. სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ულ­ ის მი­მა­რთ მშ­იშ­არ­აა სა­ზო­გა­დო­ება. პი­რვ­ელ­ად რომ სა­ყუ­რე გა­ვი­კე­თე, თმა გა­ვი­ზა­რდე და შო­რტ­ები ჩა­ვი­ცვი - ჩხ­უბ­ები ატ­ყდა. ამ­ას ახ­ლა სა­კუ­თა­რი დღ­იუ­რე­ბი­დან ვი­ხს­ენ­ებ, რო­მე­ლს­აც 6 წლ­იდ­ან ვწ­ერ. ში­შზე რომ ვფ­იქ­რობ, სი­ღრ­მე­ში მი­ვდ­ივ­არ. არ ვი­ცი, თუ­რქ­ ებ­მა შე­აშ­ინ­ეს ასე ქა­რთ­ვე­ლე­ბი, სპ­არ­ სე­ლე­ბმა თუ მო­ნღ­ოლ­ებ­მა. ყვ­ელ­აფ­ რი­სა­დმი ში­ში აქ­ვთ, თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის­ ად­მი, თა­ვის გა­მო­ხა­ტვ­ის­ად­მი. ურ­ჩე­ ვნ­იათ, მო­დი, ჯერ სხ­ვა აც­ ვან ჯვ­არ­ზე და მე­რე თუ კაი პო­ნტი მო­ჰყ­ვე­ბა, მეც გა­ვი­მე­ორ­ებო. სა­ქა­რთ­ვე­ლო ბე­ ვრი ეთ­ნო­სით არ­ის და­სა­ხლ­ ებ­ული, რა­ ჭვ­ელს არ

ეს­მის მე­გრ­ელ­ის, სვ­ანს აჭ­არ­ელ­ის, ჩა­ცმა, კვ­ება ის­ეთი რა­დი­კა­ლუ­რად გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ულ­ია ყვ­ელა კუ­თხ­ეში, რომ ევ­რო­პა რომ შე­მო­ია­როთ, ეგ­ეთ გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ულს ვერ იპ­ოვ­ით. ჩვ­ენ­ თან სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ერ­თო­ბა ვერ შე­დგა, ერ­ად ვერ ჩა­მო­ყა­ლი­ბდა. ერ­ თი მხ­რივ, კა­რგ­ია ას­ეთ პა­ტა­რა ქვ­ეყ­ ან­აში, უდ­აბ­ნოც არ­ის, ალ­პუ­რი ზო­ ნაც, ტრ­ოპ­იკ­იც, ეს ჩვ­ენს ბუ­ნე­ბა­ზე მო­ქმ­ედ­ებს. მა­მაც ჯა­ნმ­რთ­ელი იყო, დე­დაც ლა­მა­ზი ად­ამ­ია­ნი. ეს მო­თხ­ ოვ­ნა სი­ნა­ღდ­ის­ად­მი ბა­ვშ­ვო­ბი­დან მე­ მკ­ვი­დრ­ეო­ბით მა­ქვს. გე­ნე­ბში მქ­ონ­და პრ­ოდ­ას­ავ­ლუ­რო­ბა. სულ პრ­ობ­ლე­მე­ ბში ვი­ყა­ვი. ქე­რა­თმ­ია­ნი, ცი­სფ­ერ­თვ­ ალ­ება და ნი­ჭი­ერი ტი­პი რომ ხარ, ამ დრ­ოს უბ­ან­ში ქუ­რდ­ული მე­ნტ­ალ­იტ­ეტ­ია­ნი ძვ­ელი ბი­ჭი ყვ­ელ­აზე კა­რგი ტი­პი რომ არ­ის და ამ სი­სტ­ემ­აში რომ არ

ჯდ­ები, უკ­ვე კო­ნფ­ლი­ქტ­ია, აბა, რა არ­ ის? ყვ­ელ­ას ერ­თი-ორ­ჯერ მა­ინც აქ­ვს გა­ჩხ­ერ­ილი, ჩა­ცუ­ცქ­ულა უბ­ან­ში. ჩე­ მს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში არც ერ­თხ­ელ არ გა­ მი­ჩხ­ერ­ია. ბა­ვშ­ვო­ბი­დან წა­მლ­ის­ად­მი ზი­ზღი მქ­ონ­და და ვი­ცო­დი, რომ ჩე­მს ქვ­ეყ­ან­ას და­ღუ­პა­ვდა და და­ღუ­პა კი­ დეც. ნი­ჭი­ერ­თა ათ­წლ­ედ­ში ვს­წა­ვლ­ობ­ დი, სულ სხ­ვა გა­რე­მო­ში. გა­რდა ამ­ისა, ძა­ლი­ან ბე­ვრს ვმ­ოგ­ზა­ურ­ობ­დი. ჩე­მს პი­რვ­ელ დღ­იუ­რში წე­რია მა­მა­ჩე­მთ­ან ერ­თად უკ­რა­ინ­აში რომ ვი­ყა­ვი. მე­სა­ მე კლ­ას­ში პი­რვ­ელ­ად ვნ­ახე უკ­რა­ინ­ ელი გა­ხუ­რე­ბუ­ლი ქა­ლე­ბი კო­ცო­ნზე რას მღ­ერ­იან და ულ­ხე­ნენ. იმ დრ­ოს აქ ქა­ლე­ბი კა­ბე­ბში ბა­ნა­ობ­დნ­ენ. მთ­ ელი ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბა მო­გზ­აუ­რო­ბაა. წე­ლი­წა­დი არ გა­ვი­დო­და სა­დმე არ წა­ ვს­ულ­იყ­ავი. ვმ­ღე­რო­დი, იყო პი­ონ­ერ­ თა სა­სა­ხლე, ძა­ლი­ან ბე­ვრ ად­ამ­ია­ნთ­ან ვუ­რთ­იე­რთ­ობ­დი. ქუ­ჩი­სთ­ვის არც მე­ ცა­ლა. ჩე­მთ­ვის დი­დი ტკ­ივ­ილი იყო ის,

რომ მი­ლი­ცია და გა­რე­მო - ყვ­ელა ერთ ენ­აზე მე­ლა­პა­რა­კე­ბო­და. ერ­თი ვა­რც­ ხნ­ილ­ობა, ერ­თნ­აი­რი სა­მო­სი და ერ­ თნ­აი­რი ფა­სე­ულ­ობ­ები ჰქ­ონ­დათ. და ამ დრ­ოს მე 87-88 წე­ლს შო­რტ­ებ­ში და სა­ყუ­რით და­ვდ­ივ­არ და რა­საც და­სა­ ვლ­ეთ­ში ვნ­ახ­ულ­ობ­დი და ვთ­ვლი­დი, რომ ორ­გა­ნუ­ლია, იმ­ას ვა­კე­თე­ბდი. სულ ვფ­იქ­რო­ბდი, რომ მე ამ ქვ­ეყ­ნი­დან წა­ვი­დო­დი, მა­გრ­ამ და­ნა­შა­ულ­იც და ბე­ დი­სწ­ერ­აც იყო, რომ არ წა­ვე­დი. ეს მი­

ავს და არ­სად მი­ვდ­ივ­არ. გა­მზ­რდ­ელი ბე­ბი­ას მი­ტო­ვე­ბა არ მი­ნდ­ოდა. არ­ადა, წა­სვ­ლის ზა­რე­ბი რე­კდ­ნენ. მე­რე პი­ რვ­ელი მე­უღ­ლე 18 წლ­ის ას­აკ­ში შე­ვი­ რთე. ქა­ლი­შვ­ილი გა­ჩნ­და. სულ ბრ­ძო­ ლა იყო. ვერ წა­ვე­დი. მე­რე ის იყო, რომ თუ მე­ფის და მი­სი სა­მყ­არ­ოს შე­ქმ­ნის მო­ტი­ვა­ცია გა­ქვს, ას­ეთი ად­ამ­ია­ნე­ბი არ გა­რბ­იან ბრ­ძო­ლის ვე­ლი­დან. მი­ნდ­ ოდა იმ გა­რდ­აქ­მნ­ებ­ის და ომ­ებ­ის დრ­ ოს გა­ზრ­დილ ახ­ალ­გა­ზრ­დე­ბს რწ­მე­ნა ჰქ­ონ­ოდ­ათ, რომ მათ ქვ­ეყ­ან­აში იმ დრ­ ოს­აც არ­სე­ბო­ბდა რა­ღაც ნა­თე­ლი. ეს ჩე­მი მო­ქა­ლა­ქე­ობ­რი­ვი მი­სია იყო. რო­ კჯ­გუ­ფი „რე­ცე­პტი“ ის­ეთი და­რტ­ყმა იყო სა­ზო­გა­დო­ებ­ის­თვ­ის და ძლ­იე­რი ენ­ერ­გე­ტი­კუ­ლი ხე­ლო­ვნ­ებ­ის ნი­მუ­ში იყო, დრო გა­ვა და მას კი­დევ ბე­ვრ­ჯერ გა­არ­ჩე­ვენ.

- ვი­სი მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­ვლ­ენა გქ­ ონ­დათ?

- არ­აკ­ომ­ფო­რმ­ის­ტუ­ლი მუ­სი­კა მო­ მწ­ონ­და. ჩე­მი­ან­ად „ტი­რე­ქს­ის“ მუ­სი­კას ვთ­ვლ­იდი. პა­თო­სი­ანი ნა­რკ­ომ­ან­ული გა­ვლ­ენ­ის ჯგ­უფ­ებ­ზე ვერ ვკ­აი­ფო­ბდი. ცო­ტა­თი „სვ­ეტ­სკი“ მუ­სი­კო­სე­ბის მუ­ სი­კა მი­ყვ­არს - დე­ვიდ ბო­უვი, ტომ ვე­ იტ­სი. ბა­ვშ­ვო­ბი­დან ინ­სტ­რუ­მე­ნტ­ებ­ში ვი­ზრ­დე­ბი - ფო­რტ­ეპ­ია­ნო, კო­ნტ­რა­ბა­ სი, ბა­სგ­იტ­არა. „ნა­კა­დუ­ლში“ ვმ­ღე­რო­ დი. დი­ნა­მი­კე­ბის სუ­ნში ვარ გა­ზრ­დი­ ლი. იყო „მი­რა­ნგ­ულა“ – ხა­ლხ­ური გუ­ ნდი, „სა­უნ­ჯე“. ქა­რთ­ული ფო­ლკ­ლო­რი ზე­პი­რად ვი­ცი, შე­სი­სხ­ლხ­ორ­ცე­ბუ­ლი მა­ქვს. ოპ­ერ­აში ჯა­ნს­უღ კა­ხი­ძემ მი­მი­

ნა­ნია. მე რომ წა­ვს­ულ­იყ­ავი თა­ ნა­მე­დრ­ოვე კუ­ლტ­ურა და ბე­ვრი ად­ამ­ია­ნი სა­ერ­თოდ არ იქ­ნე­ბო­და. ძვ­ელ­ად ამ­ის თქ­მას ვე­რი­დე­ბო­ დი, მე­რი­დე­ბო­და. რო­დე­საც მე „ფა­ბრ­იკ­ის“ კე­თე­ბა და­ვი­წყე და ხა­ლხ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა­ ში შე­ვე­დი, ად­ამ­ია­ნე­ბი 90-იან წლ­ებ­ში რა­დი­კა­ლუ­რად შე­იც­ვა­ ლნ­ენ. გა­და­ვწ­ყვ­იტე, რომ ოჯ­ახი მყ­

ყვ­ანა და ხუ­თი წე­ლი ვუ­კრ­ავ­დი. ვი­ყა­ვი კო­ნს­ერ­ვა­ტო­რი­აში, ნი­ჭი­ერ­თა ათ­წლ­ ედ­ში და ასე, მუ­სი­კა ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბაა.

- სა­ყუ­რის გა­კე­თე­ბა რა­ტომ მო­გი­ ნდ­ათ?

- მა­მა ბო­შის რო­ლს თა­მა­შო­ბდა, სა­ყუ­რე ეკ­ეთა და მეც გა­მი­სწ­ორ­და ბა­ვშ­ვო­ბა­ში. მე­რე ვნ­ახე ვა­რს­კვ­ლა­ ვე­ბს ყვ­ელ­ას ეკ­ეთა სა­ყუ­რე. ის­ედ­აც

„სულ ვფიქრობდი, რომ მე ამ ქვეყნიდან წავიდოდი, მაგრამ დანაშაულიც და ბედისწერაც იყო, რომ არ წავედი. ეს მინანია. მე რომ წავსულიყავი, თანამედროვე კულტურა და ბევრი ადამიანი საერთოდ არ იქნებოდა“ 26

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

თ, რომელიც მუდმივად წასვლაზე ფიქრობდა

მო­მწ­ონ­და და მა­რც­ხე­ნა მხ­არ­ეს გა­ ვი­ხვ­რი­ტე. ლა­მა­ზმა ჩი­ნე­ლმა გო­გომ ამ­სტ­ერ­და­მში გა­მი­ხვ­რი­ტა.

- ოჯ­ახი რო­გორ ხვ­დე­ბო­და თქ­ ვენ ას­ეთ თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ას?

- დე­და თა­ნა­მი­გრ­ძნ­ობ­და. მა­მის ახ­ლა მე­სმ­ის, რაც მა­მა გა­ვხ­დი. მე­ გო­ბრ­ები ეუ­ბნ­ებ­ოდ­ნენ, შე­ნი შვ­ილი ვნ­ახ­ეთ შო­რტ­ებ­ში, ახ­ოტ­რილ თმ­ებ­ ში და რა წე­სი­აო. გუ­ჯა სხ­ვა­ნა­ირი კა­ცია და სხ­ვა­ნა­ირ­ად ეს­მო­და. თუ­ მცა მი­სგ­ან რა­დი­კა­ლუ­რი აკ­რძ­ალ­ვა არ მქ­ონ­ია. ერ­თხ­ელ ტა­ტო კო­ტე­ტი­ შვ­ილ­მა მი­თხ­რა, შენ რა პა­ნკ­ობ­აზე უნ­და ილ­აპ­არ­აკო, პი­რვ­ელი პა­ნკი მა­მა­შე­ნი იყ­ოო. „ბე­ღუ­რე­ბის გა­და­ ფრ­ენ­აში“ გუ­ჯა პა­ნკ­ია, აბა, რა არ­ ისო - ჩე­ქმ­ები, ტყ­ავ­ის ქუ­რთ­უკი, ჯი­ ნსი, ჩხ­უბი. ეს უკ­ვე რო­კკ­ულ­ტუ­რაა.

- „გა­გი­სწ­ორ­დათ“?

- მე ყო­ვე­ლდ­ღე „გა­სწ­ორ­ებ­ულ­ ში“ ვარ. 35 წლ­ამ­დე არ ვს­ვა­მდი, არ და­მი­ჯე­რე­ბთ, ალ­ბათ. ვვ­არ­ ჯი­შო­ბდი, ირ­გვ­ლივ სულ ნა­რკ­ომ­ ან­ები და „ბლ­ატ­ნოი“ ხა­ლხი იყო. ად­ამ­ია­ნი მა­იმ­უნ­ებ­ის პლ­ან­ეტ­აზე – ასე ვგ­რძ­ნო­ბდი თა­ვს. 90-ია­ნი წლ­ებ­ის და­სა­წყ­ის­ში უც­ხო­ელ­ები რომ აქ ჩა­მო­დი­ოდ­ნენ გა­კვ­ირ­ვე­ ბუ­ლი ჩუ­მად მე­კი­თხ­ებ­ოდ­ნენ, ასე აქ რო­გორ და­დი­ხარ და რო­გორ ცხ­ოვ­რო­ბო? მა­გრ­ად კა­რგ­ად ვი­ ცხ­ოვ­რე. სი­ნდ­ის­ის ქე­ნჯ­ნა – რა­ ღა­ცის გა­კე­თე­ბა მი­ნდ­ოდა და არ გა­ვა­კე­თე, არ მა­ქვს. ბო­ლო­მდე გა­ვა­კე­თე, რო­გო­რც სა­ჭი­როდ ვთ­ ვლ­იდი. სო­ცი­ალ­ურ ქს­ელ­ში ას­ეთი სტ­ატ­უსი მი­წე­რია – და­მე­წიე სა­ქა­ რთ­ვე­ლო. იმ­ას, რა­საც ტი­რა­ჟი­რე­ ბას ვუ­კე­თე­ბდი, დღ­ეს­აც აქ­ტუ­ალ­ ურ­ია ამ ქვ­ეყ­ნი­სთ­ვის. 1987 წე­ლში და­წე­რი­ლი მა­ქვს სი­მღ­ერა „ამ ქა­ ლა­ქში მე­ფო­ბენ მგ­ლე­ბი“. დღ­ემ­დე აქ­ტუ­ალ­ურ­ია. ნა­ღდს ჟა­ნგი ვერ ეკ­იდ­ება. ახ­ლა წი­გნ­ზე ვმ­უშ­აობ, რო­მე­ლიც უზ­არ­მა­ზარ ენ­ერ­გი­ას ით­ ხო­ ვს. სუ­ ლს და გუ­ ლს თუ არ ჩა­დებ, გა­ნწ­ირ­ულ­ია დრ­ოში. ამ­იტ­ ომ არ­ის ნა­ღდი რა­ღა­ცის გა­კე­თე­ბა რთ­ული.

- რა­ზე წე­რთ?

- ბრ­ძო­ლა­სა და სი­ყვ­არ­ულ­ზე. ეს მა­რა­დი­ული თე­მაა. ას­ეთი წი­გნი ჯერ არ და­წე­რი­ლა. შე­უძ­ლე­ბე­ლია ჩე­მთ­ვის ყო­ველ წე­ლს ახ­ალი წი­გნი და­წე­რო. სი­მღ­ერა, წი­გნი, ყვ­ელ­აფ­ ერი, რა­საც აკ­ეთ­ებ, შე­ნგ­ან ით­ხო­ვს, რომ მო­კვ­დე და შე­ეწ­ირო. მი­კვ­ირს სამ ალ­ბო­მს რომ უშ­ვე­ბენ წე­ლი­წა­

„პირველად რომ საყურე გავიკეთე, თმა გავიზარდე და შორტები ჩავიცვი - ჩხუბები ატყდა. ამას ახლა საკუთარი დღიურებიდან ვიხსენებ, რომელსაც 6 წლიდან ვწერ“

რა, მა მითხ ლ ი ვ შ ი ეტ ო, ატო კოტ ნდა ილაპარაკ ტ ლ ე ხ ეუ . „ერთ ანკობაზ მამაშენი იყოო კია, პ ა რ ნ ე შ ჯა პან ი პანკი პირველ ადაფრენაში“ გუ ქურთუკი, ყავის ების გ „ბეღურ ისო - ჩექმები, ტ კკულტურაა“ რო არ აბა, რა ჩხუბი. ეს უკვე ჯინსი,

EXCLUSIVE დში. შე­დე­ვრ­ები მა­რტ­ივ­ად არ იქ­მნ­ ება. სამ ენ­აზე უნ­დათ ამ წი­გნ­ის შვ­ედ­ ეთ­ში გა­მო­ცე­მა - ინ­გლ­ის­ურ, გე­რმ­ან­ ულ და შვ­ედ­ურ ენ­აზე. ქა­რთ­ულ­ად­აც გა­მო­ვა. პრ­აღ­აში ერ­თმა ამ­ერ­იკ­ელ­მა 2011 წე­ლს კო­ნც­ერ­ტი გა­მი­კე­თა. ამ გო­გომ მი­თხ­რა, წა­რმ­ოუ­დგ­ენ­ელ­ია ერ­თმა ად­ამ­ია­ნმა ერთ ცხ­ოვ­რე­ბა­ში ამ­დე­ნი რა­მე მო­ას­წრ­ოო. ათ ფი­ლმ­ში ვარ გა­და­ღე­ბუ­ლი, მათ შო­რის რუს კლ­ას­იკ­ოს­ებ­თან - ეს სხ­ვა ლა­დო და სხ­ვა ცხ­ოვ­რე­ბაა. მე­ორე ცხ­ოვ­რე­ბაა ჩე­მი მუ­სი­კა­ლუ­რი ცხ­ოვ­რე­ბა. მე­სა­მე – ჩე­მი სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ცხ­ოვ­რე­ბაა „ფა­ბრ­იკა“, სა­ხლ­ის „ტუ­სო­ვკ­ები“, ფე­ სტ­ივ­ალ­ები - სტ­აბ­ილ­ური სც­ენა.

- ყვ­ელ­აზე ხშ­ირ­ად რა­ზე წე­რდ­ით დღ­იუ­რე­ბში?

- სი­ყვ­არ­ულ­ზე. ახ­ლა რომ ვკ­ით­ ხუ­ლობ ამ სი­ყვ­არ­ულ­ის­თვ­ის რა­მდ­ენ ჩხ­უბ­ებ­ში ვი­ყა­ვი. და­ხვ­ედ­რა, გა­ტა­ ცე­ბა... ერ­თი თვ­ის­ება მა­ქვს – წყ­ენ­ას მა­ლე ვი­ვი­წყ­ებ. ეგ რომ არ მქ­ონ­დეს, ინ­ფა­რქ­ტით ვი­ქნ­ებ­ოდი მკ­ვდ­არი. თუ და­მი­ჯე­რე­ბთ, ცხ­ოვ­რე­ბა­ში კა­ცი არ გა­მი­ლა­ხა­ვს, არ და­მი­რტ­ყია. ეს­ეც

„მე არავის გავჯიბრებივარ. ღმერთმა ბევრი მეფე გააჩინოს ამ ქვეყანაში. ცხონებული ირაკლი როცა გავიცანი, კარგი ბიჭი იყო. ამ სახლში პირველ ალბომს ვაკეთებინებდი. ორი წელი ჩემს სახლში იცხოვრა. იყო რაღაც, მე მაინც პატივს ვცემ, უფალმა ნათელში ამყოფოს“

სუ­ლი­ერი სი­ძლ­იე­რის ნი­შა­ნია. სა­ქა­ რთ­ვე­ლო­ში ყვ­ელა ერ­თმ­ან­ეთს შუ­ ბლ­ის გა­ხვ­რე­ტით ემ­უქ­რე­ბა და ჯერ შუ­ბლ­გა­ხვ­რე­ტი­ლი არ­ავ­ინ მი­ნა­ხა­ვს. აქ ამ­ერ­იკ­ული ვე­სტ­ერ­ნუ­ლი ცხ­ოვ­რე­ ბა არ არ­ის, ერ­თი, ორი და ეს­რო­ლო... აქ მო­რა­ლუ­რი შე­ში­ნე­ბა, სუ­ლის და­შა­ მა­ნე­ბაა. აქ ხომ ვა­ჟკ­აც­ობა გა­ჩხ­ერ­ის და და­ლე­ვის დრ­ოს ახ­სე­ნდ­ებ­ათ. ისე, ყვ­ელა სა­კა­იფო, წე­სი­ერი ბი­ჭია. მე­რე არ­აფ­ხი­ზლ­ები ჯი­ნე­ბი­ვით გა­იბ­ერ­ებ­ იან და ერ­თმ­ან­ეთს „ხო­ცა­ვენ“. სი­ფხ­ იზ­ლე­ში არ­ავ­ის უნ­და რა­ღა­ცის გა­მო თა­ვის გა­წი­რვა.

ცო­ლე­ბი – ორი ქე­თი – მგ­ონ­ია, რომ ბე­ვრი ცო­ლი გყ­ ავ­დათ...

– არა, მე­ორე ოფ­იც­ია­ლუ­რი ცო­ ლი მყ­ავს. კა­ცი ვარ და შუ­ალ­ედ­ებ­ში იყ­ვნ­ენ გო­გო­ნე­ბი :) აქ ვი­ნმ­ეს­თან ერ­ თად თუ და­გი­ნა­ხა­ვენ, აუ­ცი­ლე­ბლ­ად ცო­ლი უნ­და იყ­ოს. მე სტ­აბ­ილ­ური ად­ ამ­ია­ნი ვარ. 11 წე­ლი ვი­ყა­ვით ერ­თად მე და ქე­თი მე­სხი, პი­რვ­ელი მე­უღ­ლე. ჩე­მი ქა­ლი­შვ­ილი თე­ოდ­ორა, თე­ჯი უკ­ ვე 28 წლ­ის­აა. ახ­ლა დე­და­მი­სთ­ან არ­ის ლო­ნდ­ონ­ში. თე­ჯი რომ გა­ჩნ­და, სა­მშ­ ობ­ია­როს წინ იმ­დე­ნი შა­მპ­ან­ური გა­ვხ­ სე­ნი, ყვ­ელა გა­ოც­და – გო­გო­ზე მა­მის ას­ეთი რე­აქ­ცია გა­უკ­ვი­რდ­ათ. ეს ჩე­ მთ­ვის დი­დი სი­ხა­რუ­ლი იყო. მე­რე კი­ დევ ორი გო­გო გა­მი­ჩნ­და და ყვ­ელ­აზე ერ­თნ­აი­რად დი­დი სი­ხა­რუ­ლი მქ­ონ­და. ჩემ შე­მთ­ხვ­ევ­აში ას­ეა – იყო ერ­თი ხე­ ლმ­წი­ფე, რო­მე­ლს­აც ჰყ­ავ­და სა­მი ან­ გე­ლო­ზი­ვით ქა­ლი­შვ­ილი :). და­რია და ბა­რბ­არე ლა­დოს მე­ორე ქო­რწ­ინ­ებ­იდ­ან ჰყ­ავს. მე­ორე მე­უღ­ ლე­საც ქე­თი ჰქ­ვია. „ქე­თე­ბზე სხ­ვა და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მა­ქვს :) მე­ორე მე­ უღ­ლე ქე­თი მა­თე­შვ­ილ­ია. მა­სში როკ ენ რო­ლის კუ­ლტ­ურა დე­ვს. ეკ­ოლ­ოგი და ინ­გლ­ის­ურ­ის სპ­ეც­ია­ლი­სტ­ია. 2004 წლ­იდ­ან ვი­ცნ­ობ. ამ­ერ­იკ­ელ­მა მე­გო­ ბა­რმა გა­მა­ცნო. ოჯ­ახი შე­მთ­ხვ­ევ­ით შე­ვქ­მე­ნით. და­გე­გმ­ილი არ მქ­ონ­ია. დი­ნე­ბამ მო­იტ­ანა და ბუ­ნე­ბრ­ივ­ად მო­ ხდა. გვ­ყა­ვს ექ­ვსი წლ­ის და­რია და ხუ­ თი წლ­ის ბა­რბ­არე.

– რო­გო­რი მა­მა ხა­რთ?

– მი­ყვ­არს დი­სც­იპ­ლი­ნა. ში­ნა­გა­ნად

„მაგრად კარგად ვიცხოვრე. სინდისის ქენჯნა – რაღაცის გაკეთება მინდოდა და არ გავაკეთე, არ მაქვს. 35 წლამდე არ ვსვამდი. ვვარჯიშობდი, ირგვლივ სულ ნარკომანები და „ბლატნოი“ ხალხი იყო. აქ როგორ ცხოვრობ ასეო, უცხოელები მეკითხებოდნენ“ ჯა­რი­სკ­აცი ვარ. რო­კმ­უს­იკა ან­არ­ ქი­ულ­ია და თა­ვი­სთ­ავ­ად ბო­ჰე­მუ­რია და შენ თუ ნა­რკ­ომ­ანი შე­უე­რთ­დი, ეგ­რე­ვე აფ­ეთ­ქე­ბუ­ლი ხარ. მს­ოფ­ლი­ ოს „რო­კე­ნრ­ოლ­ში­კე­ბი“ – მიკ ჯა­გე­რი, დე­ვიდ ბო­უვი ჯა­ნმ­რთ­ელ­ები არ­იან და 75 წლ­ის ას­აკ­ში კი­დევ შვ­ილ­ებს ელ­ოდ­ებ­იან. მი­თია, რომ როკ ენ რო­ ლი აუ­ცი­ლე­ბლ­ად ბო­ჰე­მუ­რია. დე­მო­ კრ­ატ­იაც უმ­კა­ცრ­ესი დი­სც­იპ­ლი­ნაა.

– რო­მე­ლი გგ­ავთ?

– თე­ჯი და­ფი­ქრ­ებ­ული, სა­ყვ­არ­ ელი და რა­ღა­ცნ­აი­რია. ბრ­იტ­ან­ეთ­ში კო­მე­რც­იუ­ლი გა­ნხ­რით სწ­ავ­ლო­ბს. და­რია კრ­ეა­ტი­ულ­ია და თვ­ალ­ებ­ში ეშ­მა­კე­ბი და­ურ­ბის, ბა­რბ­არე ენ­ერ­გი­ ულ­ია.

– სი­ყვ­არ­ული რა არ­ის?

– უზ­არ­მა­ზა­რი პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ობა და თა­ვგ­ან­წი­რვა. რთ­ული ტვ­ირ­თია. „ტუ­სო­ვკ­ები“ ლა­დო 19 წლ­იდ­ან მა­რტო, და­მო­ უკ­იდ­ებ­ლად ცხ­ოვ­რო­ბს. თა­ვი­სუ­ფლ­ ებ­ას და მა­რტო ცხ­ოვ­რე­ბას მო­წყ­ ურ­ებ­ული ად­ამ­ია­ნე­ბი მი­სი სა­ხლ­ის ხშ­ირი სტ­უმ­რე­ბი იყ­ვნ­ენ. ლა­დოს „ფა­ ბრ­იკ­ამ“ ბე­ვრს შე­უც­ვა­ლა ცხ­ოვ­რე­ბის სტ­ილი. სა­ხლი „ტუ­სო­ვკ­ებ­ის­თვ­ის“, ჩვ­ენ­ებ­ის­თვ­ის, პე­რფ­ორ­მა­ნს­ებ­ის­თვ­ ის... „ორ­ჯენ მო­ხდა ჩე­მს „ტუ­სო­ვკ­ებ­ ზე“ კო­ნფ­ლი­ქტი, ის­იც, მე არ ვი­ყა­ვი სა­ხლ­ში. სი­ებ­ით ზუ­სტ­ად ვი­ცო­დი ვინ მო­დი­ოდა. კა­რში იდ­გა ბი­ჭი, უც­ხოს არ უშ­ვე­ბდა. 90-იან წლ­ებ­ში თა­ვდ­ამ­ ცა­ვი მე­ქა­ნი­ზმი მქ­ონ­და. ჩვ­ენ­ებ­აზე თა­მა­მად ჩა­ცმ­ული გო­გო­სთ­ვის უხ­ ერ­ხუ­ლი სი­ტუ­აც­ია რომ არ შე­მე­ქმ­ნა, არ ხვ­დე­ბო­დნ­ენ ას­ეთი ად­ამ­ია­ნე­ბი.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

გი­ორ­გი ნა­დი­რა­ძე, გე­ლა კუ­პრ­აშ­ვი­ ლი, უტა ბე­ქა­ია, ზა­ლი­კო ბე­რგ­ერ­ის – დი­ზა­ინ­ერ­ებ­ის შტ­აბი იყო, ხე­ლო­ ვნ­ებ­ის ბუ­დე. ალ­ექ­სა­ნდ­რი­ის შუ­ქუ­ რა იყო. ამ­დენ ში­შვ­ელ გო­გოს ხე­და­ ვდ­ნენ ამ სა­ხლ­ში და ყვ­ელ­ას ეგ­ონა, რომ მე იმ დრ­ოს გა­ვჟ­იმე ნა­ხე­ვა­რი თბ­ილ­ისი. ასე რომ ყო­ფი­ლი­ყო, ას­ეთი „ტუ­სო­ვკ­ები“ არ ჩა­ტა­რდ­ებ­ოდა. მე ყვ­ელ­აფ­ერი ვი­ყა­ვი – დი­რე­ქტ­ორ­იც, და­მლ­აგ­ებ­ელ­იც, ძა­ფი, მა­კრ­ატ­ელი, აბა, სა­ნთ­ელი ჩა­ქრა – ყვ­ელ­ას ხე­ლს ვუ­წყ­ობ­დი“. ორი მე­ფე – რა­ტომ და­ირ­ქვ­ით იმ­პე­რა­ტო­ რი?

– მუ­სი­კის წე­რა იმ მო­ტი­ვა­ცი­ით და­ვი­წყე, რომ შე­მე­ქმ­ნა სა­მე­ფო, სა­ დაც აღ­ვწ­ერ­დი გა­ნც­დე­ბს, რო­გო­რც მე­ფე და იმ­პე­რა­ტო­რი.

– ამ ქა­ლა­ქში იყო მე­ფე ირ­აკ­ლი ჩა­რკ­ვი­ანი. არ­სე­ბო­ბდა კო­ნფ­ლი­ ქტი?

– ცხ­ონ­ებ­ული ირ­აკ­ლი რო­ცა გა­ ვი­ცა­ნი, კა­რგი ბი­ჭი იყო. ამ სა­ხლ­ში პი­რვ­ელ ალ­ბო­მს ვა­კე­თე­ბი­ნე­ბდი. ორი წე­ლი ჩე­მს სა­ხლ­ში იც­ხო­ვრა. იყო რა­ღაც, მე მა­ინც პა­ტი­ვს ვც­ემ, უფ­ალ­მა ნა­თე­ლში ამ­ყო­ფოს მი­სი სუ­ ლი. იმ­ას თა­ვი­სი გზა აქ­ვს, მე – ჩე­მი. მე რომ მე­ფე და­ვი­რქ­ვი, ეს არ­ავ­ის დი­სკ­რი­მი­ნა­ცია არ ყო­ფი­ლა. სც­ენ­ აზე, რო­მე­ლიც მე გა­კა­ვე­თე, სულ მე­ფე­ები და დე­დო­ფლ­ები უნ­და შე­ იქ­მნ­ან. 1995 წე­ლს „ჩე­მი მშ­ვე­ნი­ერი ლე­დი“ რომ და­ვწ­ერე, იქ იყო ფრ­აზა – „ჩე­მი სა­მე­ფო“. მე არ­ავ­ის გა­ვჯ­იბ­ რე­ბი­ვარ. ღმ­ერ­თმა ბე­ვრი მე­ფე გა­ აჩ­ინ­ოს ამ ქვ­ეყ­ან­აში.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

27

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ნიკუშა შენგელაია – „მე და ეკა 19 წელია my View

„საბედნიეროდ ჩემი მშობლები მეგობრულები იყვნენ. არასდროს ზედმეტს არ მთხოვდნენ და არც იმას მპატიობდნენ, რისი გაკეთებაც შემეძლო და არ ვაკეთებდი“

თა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­მარ გო­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ნგ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­აძ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ე

„დი­ნე­ბის სა­წი­ნა­აღ­მდ­ეგ­ოდ“ ნი­ კუ­შა შე­ნგ­ელ­აი­ას წა­რმ­ოგ­იდ­გე­ნთ. ჩე­მი რე­სპ­ონ­დე­ნტი დი­ნე­ბას ბრ­მად არ­ას­დრ­ოს წა­ჰყ­ოლ­ია. არ შე­მი­ძლ­ია ცხ­ოვ­რე­ბას ყუ­რმ­ოჭ­რი­ლი მი­ვყ­ვეო, ამ­ბო­ბს. სხ­ვა­ნა­ირ­ად შე­უძ­ლე­ბე­ლიც იყო. რო­დე­საც შე­ნი ბე­ბი­ები – ნა­ტო ვა­ჩნ­აძე და ვე­რი­კო ან­ჯა­ფა­რი­ძე არ­ იან, ბა­ბუ­ები – მი­ხე­ილ ჭი­აუ­რე­ლი და ნი­კო­ლოზ შე­ნგ­ელ­აია, ხო­ლო მშ­ობ­ ლე­ბი სო­ფი­კო ჭი­აუ­რე­ლი და გი­ორ­გი შე­ნგ­ელ­აია, ინ­დი­ფე­რე­ნტ­ული ვერ იქ­ნე­ბი. თვ­ით­ონ­აც გა­გი­ჩნ­დე­ბა თა­ ვის და­მკ­ვი­დრ­ებ­ის ამ­ბი­ცია. ნი­კუ­შა შე­ნგ­ელ­აი­ას სა­ზო­გა­დო­ებ­აში თა­ვი­სი ად­გი­ლი აქ­ვს და­მკ­ვი­დრ­ებ­ული. ფე­ რმ­წე­რი გა­და­სა­ღებ მო­ედ­ანს მა­ინც ვერ გა­ექ­ცა და ფი­ლმ­ებ­ის და­მდ­გმ­ ელი მხ­ატ­ვა­რი ყო­ფი­ლა, მათ შო­რის მა­მის ბო­ლო ნა­მუ­შე­ვრ­ებ­ის. ამ­ბო­ბს, რომ გე­ნე­ბი დიდ რო­ლს თა­მა­შო­ბს, თუ­მცა ერ­თა­დე­რთი, რაც ოჯ­ახ­იდ­ან არ „წა­მო­უღ­ია“ და თა­ვი­სია – სი­ზა­ რმ­აც­ეა. ნი­კუ­შა შე­ნგ­ელ­აია: ყვ­ელა ად­ამ­ ია­ნი თა­ვი­სი გზ­ით ცხ­ოვ­რო­ბს, რა ზნ­ ბის სუ­რვ­ილ­ის წი­ნა­აღ­მდ­ეგ წა­სუ­ ეო­ბრ­ივი ში­და ხმა, სა­მყ­არ­ოს აღ­ქმა და ლხ­ართ? „მეს“ და­სა­მკ­ვი­დრ­ებ­ლად ეს­თე­ტი­კუ­რი მო­თხ­ოვ­ნი­ლე­ბაც აქ­ვს, რა გი­კე­თე­ბი­ათ? ამ­ით არ­სე­ბო­ბს და ცხ­ოვ­რო­ბს. შე­იძ­ - რა­ღა­ცა­ში რომ არ მე­ნდ­ობ­ოდ­ნენ, ლე­ბა რა­ღა­ცას შე­ეგ­უო, გა­რე პი­რო­ ვბ­რა­ზდ­ებ­ოდი და მი­ნდ­ოდა მე­ჩვ­ენ­ებ­ ბე­ბის გა­მო იძ­ულ­ებ­ული იყო. მა­გრ­ამ ინა, რომ მა­რთ­ალი ვარ. სა­ბე­დნ­იე­ ეს­ეც პრ­ოტ­ეს­ტს და სტ­რე­სე­ბს აღ­ძრ­ როდ, ჩე­მი მშ­ობ­ლე­ბი მე­გო­ბრ­ულ­ები ავს. გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლად შე­მო­ქმ­ედი იყ­ვნ­ენ. არ­ას­დრ­ოს ზე­დმ­ეტს არ მთ­ ად­ამ­ია­ნე­ბი არ­იან ასე მო­წყ­ობ­ილ­ნი. ამ ხო­ვდ­ნენ და არც იმ­ას მპ­ატ­იო­ბდ­ნენ, ად­ამ­ია­ნე­ბი­სთ­ვის სა­მყ­არო მხ­ოლ­ოდ რი­სი გა­კე­თე­ბაც შე­მე­ძლო და არ ვა­ არ­სე­ბო­ბის გა­რე­მო არ არ­ის. ად­ამ­ია­ კე­თე­ბდი. „მეს“ და­სა­მტ­კი­ცე­ბლ­ად ნი ბე­ვრი რა­მი­სგ­ან შე­დგ­ება. რო­გო­რც იყო ის, რომ ას­ეთი ოჯ­ახ­ის მი­უხ­ედ­ ქრ­ის­ტემ თქ­ვა, ად­ამ­ია­ნი არ­ამ­ხო­ლოდ ავ­ად პრ­ოფ­ეს­ია­ში ჩე­მით მი­ვა­ღწ­იე პუ­რით არ­სო. მეც მი­ვდ­იო­დი დი­ნე­ბის ყვ­ელ­აფ­ერს. ჩე­მი ოჯ­ახ­ის სა­ხე­ლით წი­ნა­აღ­მდ­ეგ. არ შე­მი­ძლ­ია ცხ­ოვ­რე­ არ­ას­დრ­ოს მი­სა­რგ­ებ­ლია. ეს, რო­გო­ ბას ყუ­რმ­ოჭ­რი­ლი მი­ვყ­ვე. არ­სე­ბუ­ლი რც ჩე­მთ­ვის, ისე მა­თთ­ვი­საც მი­უღ­ ხე­ლი­სუ­ფლ­ებ­ის წი­ნა­აღ­მდ­ეგ წა­ვს­ულ­ ებ­ელი იყო. სა­მხ­ატ­ვრო აკ­ად­ემ­ია­ში ვარ. ხე­ლო­ვა­ნი მგ­რძ­ნო­ბი­არ­ეა. ვერ ვი­ რომ ჩა­ვა­ბა­რე, ჩე­მე­ბმა არც იც­ოდ­ნენ, ტა­ნთ, რო­დე­საც ვხ­ედ­ავთ, რომ ად­ამ­ თბ­ილ­ის­ში არც იყ­ვნ­ენ, გა­და­ღე­ბე­ბზე ია­ნე­ბს ატ­ყუ­ებ­ენ, ძა­ლა­დო­ნე­ბენ. ვერ გა­ხლ­დნ­ენ. მხ­ატ­ვრ­ობა ბე­ვრ­ად თა­ვი­ ვი­ტა­ნთ, რო­დე­საც კა­რი­ერ­ის­ტე­ბი და სუ­ფა­ლი პრ­ოფ­ეს­იაა, ვი­დრე რე­ჟი­სო­ ურ­აპ­ატ­რი­ოტ­ები მრ­ავ­ლდ­ებ­იან და ხა­ რო­ბა. რა­კი ჩე­მე­ბი ჭი­პმ­ოჭ­რი­ლე­ბი იყ­ ლხ­ზე არ ფი­ქრ­ობ­ენ. ამ­ას ვერ ეგ­უე­ბი. ვნ­ენ რე­ჟი­სუ­რა­სა და მს­ახ­იო­ბო­ბა­ში, პა­ტი­ვს ვც­ემ ტრ­ად­იც­იე­ბს, მა­გრ­ამ ჩე­მი თა­ვის გა­მო­სა­ხა­ტად ეს პრ­ოფ­ არ მი­ყვ­არს დო­გმ­ები. დო­გმა ად­ამ­ია­ნე­ ეს­ია ვა­რჩ­იე. სა­ბე­დნ­იე­როდ ხა­ტვ­ის ბს ვერ ავ­ით­არ­ებს. ქრ­ის­ტე­დან მო­ყო­ ნი­ჭი აღ­მო­მა­ჩნ­და. თუ­მცა რე­ჟი­სუ­რის ლე­ბუ­ლი სო­კრ­ატ­ეთი და­სრ­ულ­ებ­ული სუ­რვ­ილი მქ­ონ­და. რა­მდ­ენ­იმე კლ­იპი რე­ფო­რმ­ატ­ორ­ები იყ­ვნ­ენ და დო­გმ­ის გა­და­ვი­ღე. მა­გრ­ამ ფუ­ლი, პრ­ოდ­იუ­ წი­ნა­აღ­მდ­ეგ­ნი იყ­ვნ­ენ. ცხ­ სე­რი შენ უნ­და გე­შო­ვნა... ოვ­რე­ბის არ­სს ად­ამ­ია­ნის და გა­ვჩ­ერ­დი. მხ­ატ­ვრ­ უფ­ლე­ბე­ბში, სი­ყვ­ ობა ბე­დნ­იე­რე­ბაა. „სიყვარულს არ­ულ­ში და მის ბე­ ეს ყვ­ელ­აფ­ერი არ აქვს. ვინც არ ი აკ ას დნ­იე­რე­ბა­ში ხე­და­ გჭ­ირ­დე­ბა. სა­ბჭ­ რთ მა მი ის იმ გიყვარს ვდ­ნენ. ოთა დრ­ოს ა არ ზე რე აფ მძ სი ის - ბა­ვშ­ვო­ გრძნობ სა­ხე­ლმ­წი­ფო ს. დე ებ ედ ბა­ში მშ­ობ­ლე­ დე­ბდა კი­ნო­ში მგონია ასაკი მოქმ

ტად ამ ასაკში უფრო მე ული არ ყვ სი მ რო , ფიქრობ . ია გასაფრთხილებელ ში ბა ახალგაზრდო ს ვერ შეიძლება სიყვარულ “ დე ლ ხი რთ უფ გა

ფოტო: მარი ნაკანი

28

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

ფუ­ლს და უკ­ან არც გთ­ხო­ვდა. ამ­იტ­ ომ აყ­ვა­ვდა კი­ნო მა­შინ. ხე­ლო­ვან ხა­ ლხს აღ­ია­რე­ბა ყო­ვე­ლთ­ვის უნ­და, ეს სტ­იმ­ულ­ია. ჩვ­ენ თუ რა­მეს ვა­კე­თე­ბთ, ად­ამ­ია­ნი­სთ­ვის ვა­კე­თე­ბთ, მო­წო­ნე­ბა ყო­ვე­ლთ­ვის გვ­ინ­და. ასე „მეს“ ეძ­ებ და ამ­კვ­იდ­რებ. ამ გზ­აზე შე­იძ­ლე­ბა იყ­ოს წა­რმ­ატ­ებ­აც, წა­რუ­მა­ტე­ბლ­ობ­აც.

- მა­მის და ბი­ძის ფი­ლმ­ებ­იდ­ან რო­მე­ლს გა­მო­არ­ჩე­ვთ?

- „ალ­ავ­ერ­დო­ბა“, „ვე­რის უბ­ნის მე­ ლო­დი­ები“, „ფი­რო­სმ­ანი“. ელ­და­რის „არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვი გა­მო­ფე­ნა“ მი­ყვ­არს. მა­მა­ჩე­მის ბო­ლო ფი­ლმ­ებ­ის მხ­ატ­ვა­რი მე ვარ. მათ შო­რის „ხა­რე­ბა და გო­გი­ ას“. ბა­ვშ­ვო­ბი­დან კი­ნო­სტ­უდ­იის გა­ვრ­ ოში ვი­ყა­ვი, ოჯ­ახ­ის ყვ­ელა წე­ვრი იქ მუ­შა­ობ­და, რა მე­ქნა? გა­მნ­ათ­ებ­ლე­ბის, მძ­ღო­ლე­ბის, გრ­იმ­იო­რე­ბის ხე­ლში გა­ ვი­ზა­რდე.

- მა­მა­სთ­ან თა­ნა­მშ­რო­მლ­ობა რო­ გო­რი იყო?

- ძა­ლი­ან კო­მფ­ორ­ტუ­ლი. ერ­თი და იგ­ივე გე­მო­ვნ­ება და ეს­თე­ტი­კა გვ­აქ­ვს. ეპ­ოქ­აზე შე­ვთ­ან­ხმ­დე­ბო­დით და ვმ­უშ­ აო­ბდ­ით.

- მშ­ობ­ლე­ბის ჩრ­დი­ლი­დან გა­მო­ სვ­ლის სუ­რვ­ილი არ გქ­ონ­იათ?

„გიჟ მამას მეძახდნენ. ეს ქილიკის თემა იყო. შვილებს ყველგან „დავათრევდი“, სულ ჩემ გვერდით იყვნენ“

- ამ­ას ხშ­ირ­ად მე­კი­თხ­ებ­იან, არ­ას­ დრ­ოს სი­მძ­იმ­ედ არ მა­წვ­ებ­ოდა ჩე­მი მშ­ობ­ლე­ბის ჩრ­დი­ლი. მე თუ ჩე­მი სა­ხე­ ლი და გვ­არი მქ­ვია ამ სა­ზო­გა­დო­ებ­აში, ეს მა­თგ­ან და­მო­უკ­იდ­ებ­ლად ხდ­ებ­ოდა. ზო­გჯ­ერ შე­მა­წუ­ხე­ბე­ლი იყო ჩე­მი ოჯ­ ახ­ის და მშ­ობ­ლე­ბის ქე­ბა. იც­ით, ეს ვი­სი ბი­ჭია - და იყო ქე­ბა. ში­გნ­ით გს­ია­მო­ ვნ­ებს ას­ეთი სა­ამ­აყო მშ­ობ­ლე­ბი რომ გყ­ავს, მა­გრ­ამ გა­და­მე­ტე­ბუ­ლი ქე­ბა დი­ სკ­ომ­ფო­რტს იწ­ვე­ვდა. ჩე­მი გე­ნე­ტი­კა მე­ხმ­არ­ება ხო­ლმე. ნი­ჭი, ინ­ფო­რმ­აც­ია გა­და­დის, კო­დი იდ­ება.

- რა წა­მო­იღ­ეთ დი­დი დო­ზით?

- რა ვი­ცი, რა წა­მო­ვი­ღე. ჩე­მი რაც არ­ის და იმ­ათ არ ჰქ­ონ­იათ – სი­ზა­რმ­აც­ ეა. ეს აბ­სო­ლუ­ტუ­რად გა­უგ­ებ­არი იყო ჩე­მი მშ­ობ­ლე­ბი­სთ­ვის და ბე­ბია-პა­პე­ ბი­სთ­ვის. მთ­ელი დღე შრ­ომ­აში იყ­ვნ­ენ. მა­მას ას­აკი შე­მო­ეპ­არა, ცო­ტა შე­უძ­ ლოდ არ­ის და რა­იმ­ეს რომ ვერ აკ­ეთ­ ებს, გი­ჟდ­ება. დე­და­ჩე­მი ავ­ად­აც რომ იყო, პი­ესა მა­ინც ეჭ­ირა და კი­თხ­ულ­ ობ­და. თუ სა­ქმე არ ჰქ­ონ­და, და­სა­ჭე­დე­ ბე­ლს იპ­ოვ­იდა და მი­აჭ­ედ­ებ­და. ორ­ივე - სო­ფი­კოც და გი­ორ­ გიც წლ­ით ხა­რე­ბი არ­იან და თვ­ით კუ­რო­ები. ნა­მდ­ ვი­ლი კუ­ რო­

„მთავარი ხელის მოწერა კი არა, სიყვარულია. მას ვერც ერთი საიტით ვერ გამოიწერ. უნდა დაგეჯახოს“ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ერთად ვართ, ხელი კი ახლახან მოვაწერეთ“ ები არ­იან. შრ­ომ­ისმო­ყვ­არ­ეო­ბით ერ­ თმ­ან­ეთს ძა­ლი­ან ჰგ­ავ­დნ­ენ. მა­მა­ჩე­მს ერ­თი სუ­ლი აქ­ვს გა­ზა­ფხ­ულ­დეს, რომ მო­ხნ­ას, და­თე­სოს. ფე­ხე­ბი აწ­ უხ­ებს, მა­გრ­ამ სა­ვა­რძ­ლით და სხ­ვი­ სი და­ხმ­არ­ებ­ით მა­ინც ურ­თი­ერ­თო­ბს მი­წა­სთ­ან. მი­წა გი­ორ­გის მა­ცო­ცხ­ლე­ ბე­ლი ენ­ერ­გი­აა. მე ორ­ივ­ეს ვგ­ავ­არ. პა­პა­ჩე­მს­აც მა­მს­გა­ვს­ებ­დნ­ენ, მი­შას. ის­იც მრ­ავ­ალ­ფე­რო­ვა­ნი იყო აქ­ან­და­ კე­ბდა, მღ­ერ­ოდა. რაც გა­მი­კე­თე­ბია, არ მყ­ოფ­ნის, კი­დევ მი­ნდა. ეს მხ­ატ­ ვრ­ის ბუ­ნე­ბაა. ბე­ვრ რა­მე­ში მი­ცდ­ია თა­ვი. სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ მო­ვლ­ენ­ებ­ზე, უნ­ებ­ურ­ად, ბე­ვრ ენ­ერ­გი­ას ვხ­არ­ჯა­ ვდი. ვფ­იქ­რობ, შე­მო­ქმ­ედ­ებ­ის­თვ­ის მე­ტი დრო უნ­და და­მე­თმო. ნა­თქ­ვა­ მია, ყვ­ელ­ამ თა­ვი­სი სა­ქმე უნ­და აკ­ ეთ­ოსო. რო­გორ უნ­და აკ­ეთო შე­ნი სა­ქმე, რო­ცა შენს სა­ხლ­ში შე­ნთ­ან შე­ უთ­ავ­სე­ბე­ლი რა­ღა­ცე­ბი ტრ­ია­ლე­ბს. ჩე­მს შვ­ილს რომ სი­ცხე აქ­ვს, მე ვერ ვხ­ატ­ავ. ეს ქვ­ეყ­ანა ჩე­მი სა­ხლ­ია, აქ ვც­ხო­ვრ­ობ. ეგ­ოი­სტ­ურ­ად მი­ყვ­არს. ამ ქვ­ეყ­ან­აში ბე­ვრ­ჯერ მი­ვე­ყუ­დე სო­ფე­ლს, მთ­ას, ბა­რს, ზღ­ვას. არ­აფ­ ერს ვთ­აკ­ილ­ობ­დი, არ­ქე­ოლ­ოგ­ებ­თან ვმ­უშ­აო­ბდი. 14 წლ­ის ვი­ყა­ვი ჩე­მე­ბმა რომ გა­მა­გდ­ეს - წა­დი, ქვ­ეყ­ანა ნა­ხეო. ჩე­მი ხა­ლხ­ის­გან დი­დი სი­თბო და ემ­ ოც­ია მი­ვი­ღე. ჟი­ნვ­ალ­ში ვმ­უშ­აო­ბდი არ­ქე­ოლ­ოგ­ებ­თან, პი­რვ­ელი ხე­ლფ­ ასი მა­შინ ავ­იღე. მთ­ებ­ში და­ვდ­იო­დი, ნა­ნგ­რე­ვე­ბზე ვხ­ატ­ავ­დი. მო­ვი­არე მთა-თუ­შე­თი, ხე­ვს­ურ­ეთი... ყვ­ელ­ აფ­ერი სხ­ვა­ნა­ირი იყო. ხა­ლხი უზ­ რუ­ნვ­ელ­ყო­ფი­ლი იყო. დი­დი ნა­წი­ლი თა­ვის ად­გი­ლას მუ­შა­ობ­და, მე­ცნ­იე­ რი მე­ ცნ­ იე­ რი იყო, გლ­ ეხი კი - გლ­ ეხი. ხე­ვს­ურ­ეთ­ში სო­ფლ­ები სა­ვსე იყო. ხა­ლხი თა­ვი­სი ტრ­ად­იც­იე­ბით ცხ­ოვ­რო­ბდა, ათ­ან­გე­ნო­ბით, დღ­ ეს­ას­წა­ულ­ებ­ით. ბო­ლოს რომ ვნ­ახე მი­ტო­ვე­ბუ­ლი სო­ფლ­ები სე­ვდ­ია­ნად ჩა­მრ­ჩა. და თბ­ილ­ისს რაც შე­ეხ­ება, ეს ჩე­მი თბ­ილ­ისი აღ­არ არ­ის. მხ­ოლ­ ოდ მო­ტი­ვე­ბია და­რჩ­ენ­ილი. 400-500 ათ­ასი კა­ცი ცხ­ოვ­რო­ბდა ჩემ ახ­ალ­გა­ ზრ­დო­ბა­ში თბ­ილ­ის­ში. მე­გა­პო­ლი­სად გა­და­კე­თე­ბა ყვ­ელა დიდ ქა­ლა­ქში ხდ­ება. პა­რი­ზე­ლე­ბი მე­უბ­ნე­ბი­ან, ეს ის პა­რი­ზი არ არ­ისო. ჩე­მი ამ­სტ­ერ­ და­მე­ლი მე­გო­ბრ­ები (60-ია­ნე­ლე­ბი) სა­ერ­თოდ არ გა­დი­ან ქა­ლა­ქში. ლო­ ნდ­ონ­ელ­ებს რომ ჰკ­ით­ხო, ეს სხ­ვა ლო­ნდ­ონ­ია. თბ­ილ­ისს თა­ვი­სი სტ­ ილი ჰქ­ონ­და. ვე­რა­ზე უბ­ან­ში რომ გა­დი­ოდი, ყვ­ელა თა­ობ­ის ად­ამ­ია­ნს ხვ­დე­ბო­დი. ერ­თმ­ან­ეთს იც­ნო­ბდ­ნენ, ვინ ვი­სი შვ­ილი იყო. მშ­ობ­ლე­ბს ჩვ­ენი ქუ­ჩა­ში გა­შვ­ებ­ის არ ეშ­ინ­ოდ­ათ. მე­ წა­ღე გი­ყუ­რე­ბდა, პუ­რის მც­ხო­ბე­ლი, ძვ­ელი ბი­ჭე­ბი. იც­ოდ­ნენ უბ­ნე­ლე­ბი ვინ იყ­ვნ­ენ. სტ­უმ­რი­ან­ობ­ის, აღ­მო­ სა­ვლ­ურ-და­სა­ვლ­ური კუ­ლტ­ურ­ის გა­და­კვ­ეთ­ის ად­გი­ლი იყო. ახ­ლა სა­ ცო­ბის ქა­ლა­ქია. და­რბ­ის ხა­ლხი, ოფ­ ის­ებ­ში შე­რბ­იან-გა­მო­რბ­იან, რომ თა­ ვი ირ­ჩი­ნონ. დო­კუ­მე­ნტ­ური ფი­ლმ­ის გა­და­ღე­ბის იდ­ეა მქ­ონ­და. ვი­ტრ­ინ­ის წინ კა­მე­რა უნ­და და­აყ­ენო - ყო­ველ კვ­ირ­აში იც­ვლ­ება და ქი­რა­ვდ­ება. სპ­ ორ­ტის სა­სა­ხლ­ის გა­რშ­ემო იყო ტყე. ახ­ლა ბე­ტო­ნე­ბის ტყ­ეა. ვა­რა­ზის ხე­ ვში ვი­სხ­ედ­ით, კე­ნჭი რომ გა­გვ­ერ­ტყა ამ­ომ­ავ­ალი მა­ნქ­ან­ის­თვ­ის. ნა­ხე­ვა­რი სა­ათი ვე­ლო­დე­ბით მა­ნქ­ან­ას. ახ­ლა კე­ნჭს ვერ ჩა­აგ­დებ, რომ მა­ნქ­ან­ას არ მო­ხვ­დეს. რა­მდ­ენ­იმე წე­ლში კო­ლა­ ფს­ის ნი­შნ­ები იქ­ნე­ბა.

- ფი­ქრ­ის გო­რა რას ნი­შნ­ავს თქ­ ვე­ნთ­ვის?

- მთ­ელი ჩე­მი გა­ნვ­ლი­ლი ცხ­ოვ­რე­ ბაა. 55 წლ­ის ვარ და ამ წლ­ებ­თან ას­ ოც­ირ­დე­ბა. ძვ­ელი ფი­ქრ­ის გო­რე­ლე­ ბი, მე, ლა­შა თა­ბუ­კა­შვ­ილი ამ უბ­ან­ში სტ­უმ­რად ვგ­რძ­ნო­ბთ თა­ვს. თბ­ილ­ისს თა­ვი­სი სუ­ნი ჰქ­ონ­და, რო­მე­ლიც და­ კა­რგა.

- სა­ხე­ლო­სნო უნ­და გა­გე­რე­მო­ ნტ­ებ­ინ­ათ.

- ვა­რე­მო­ნტ­ებ პა­პი­სე­ულ სა­ხლ­ში. სა­მწ­უხ­არ­ოდ, და­ნგ­რე­ული მქ­ონ­და. ძლ­ივს მო­ვა­ხე­რხე, რომ გა­მე­კე­თე­ბი­ ნა, წყ­ალი არ ჩა­მო­სუ­ლი­ყო, გა­თბ­ობა ჩა­რთ­ულ­იყო, ია­ტა­კი და­მე­გო. იმ­ედი მა­ქვს მა­ის­ში შე­ვალ და გა­ვა­გრ­ძე­ლებ ხა­ტვ­ას. 80 კვ­ად­რა­ტუ­ლიც არ არ­ის, სი­მა­ღლე აქ­ვს. სა­კმ­არ­ის­ია ჩე­მთ­ვის. პო­რტ­რე­ტე­ბის კე­თე­ბა მი­ყვ­არს. ად­ ამ­ია­ნია ყვ­ელ­აფ­რის სა­წყ­ისი. ად­ამ­ ია­ნის ან ბუ­ნე­ბის შე­ქმ­ნი­ლი ნი­ვთ­ები. ინ­სპ­ირ­აც­იას იმ გა­რე­მო­სგ­ან იღ­ებ, რო­მე­ლიც შე­ნთ­ვის ყვ­ელ­აფ­რის სა­ წყ­ის­ია. ვგ­იჟ­დე­ბი ბუ­ნე­ბა­ზე, მა­გრ­ამ პე­იზ­აჟ­ის­ტი არ ვარ. ად­ამ­ია­ნის ფო­

„ძველი ფიქრის გორელები, მე, ლაშა თაბუკაშვილი ამ უბანში სტუმრად ვგრძნობთ თავს. თბილისს თავისი სუნი ჰქონდა, რომელიც დაკარგა“

„ბავშვობიდან კინოსტუდიის გავროში ვიყავი, ოჯახის ყველა წევრი იქ მუშაობდა, რა მექნა? გამნათებლების, მძღოლების, გრიმიორების ხელში გავიზარდე“

EXCLUSIVE რმ­ები უფ­რო მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს, მი­სი გა­ ნწ­ყო­ბა, თვ­ალ­ები. ბუ­ნე­ბაც მი­ხა­ტია, მა­გრ­ამ ბუ­ნე­ბა ის­ეთი მხ­ატ­ვრ­ის და­ხა­ ტუ­ლია რომ... :) - დი­ნე­ბის სა­წი­ნა­აღ­მდ­ეგ­ოდ წა­ სლა არ­ის თუ არა ბო­ჰე­მა?

- ბო­ჰე­მა პრ­ოტ­ეს­ტია. ბო­ჰე­მა თა­ ვი­სუ­ფა­ლი სი­ვრ­ცის შე­ქმ­ნის მო­თხ­ ოვ­ნი­ლე­ბაა, სა­დაც სა­კუ­თარ უნ­არს თა­ვი­სუ­ფლ­ად ამ­ჟღ­ავ­ნებ. ეს რა­ღაც პე­რი­ოდ­ია და მე­რე პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ ობა მო­დის. ას­აკ­თა­ნაც არ­ის და­კა­ ვშ­ირ­ებ­ული. ძნ­ელ­ია ახ­ალ­გა­ზრ­და ას­აკ­ში მხ­ატ­ვრ­ის­თვ­ის ბო­ჰე­მის გა­ რე­შე გა­ძლ­ება. ვი­ნც ასე იყო ად­რე იღ­უპ­ებ­ოდა, ან ემ­ოც­იუ­რად, ან ფი­ ზი­კუ­რად. მა­გრ­ამ სულ ბო­ჰე­მა გა­ მო­რი­ცხ­ულ­ია. მი­სი გა­ნდ­ევ­ნა ას­აკს მო­აქ­ვს. ღვ­ინ­დე­ბი, პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ ობა გე­მა­ტე­ბა.

- რო­გორ აი­რი­დეთ ის მძ­იმე სე­ნი, რო­მე­ლმ­აც თა­ობ­ები ში­ეწ­ირა?

- თა­ვი­სი დრო აქ­ვს ყვ­ელ­აფ­ერს. ად­ამ­ია­ნს თუ ინ­ტე­ლე­ქტი გა­ქვს, ყვ­ ელ­აფ­ერს ზუ­სტ­ად გკ­არ­ნა­ხო­ბს. უნ­და მო­უს­მი­ნო თა­ვს. ამ ერ­თი­და­იგ­ივ­ეო­ბის მი­მა­რთ ინ­ტე­რე­სს კა­რგ­ავ. მა­ვნე ჩვ­ევ­ ებ­ის ად­გი­ლს სხ­ვა რა­მე­ები იკ­ავ­ებს. ჩვ­ენი თა­ობა მა­ტე­რი­ალ­ური თა­ობა არ იყო, სუ­ ლი­ ერი თა­ ობა იყო. ჩვ­ ენ გა­ვი­ზა­რდ­ეთ ეპ­ოქ­აში, სა­დაც ფუ­ლი ფა­სე­ულ­ობა არ იყო. უც­ებ 90-ია­ნი წლ­ები და თა­ვმ­ოყ­ვა­რე­ობა, პა­ტი­ვმ­ოყ­ ვა­რე­ობა და ფუ­ლის სა­ჭი­რო­ება რომ

და­დგა, რე­ალ­ობ­იდ­ან გა­ქც­ევ­ის სუ­რვ­ ილი მო­ვი­და... დი­სო­ნა­ნს­ში იყო ჩე­მი თა­ობა. ვერ გა­ვე­რკ­ვი­ეთ. დღ­ეს­აც არ არ­ის ფა­სე­ულ­ობა ფუ­ლი­ანი ად­ამ­ია­ნი. ამ დრ­ოს ამ­ის­კენ ტრ­ია­ლე­ბს ყვ­ელ­აფ­ ერი.

- შე­ად­არ­ეთ, რო­გო­რი იყ­ავ­ით 17 წლ­ის ას­აკ­ში შე­ყვ­არ­ებ­ული და ახ­ ლა?

- მე გე­ტყ­ვი შენ, რომ სი­ყვ­არ­ულს ას­აკი არ აქ­ვს. ვი­ნც გი­ყვ­არს იმ­ის მი­ მა­რთ გრ­ძნ­ობ­ის სი­მძ­აფ­რე­ზე არა მგ­ ონ­ია ას­აკი მო­ქმ­ედ­ებ­დეს. ამ ას­აკ­ში უფ­რო მე­ტად ფი­ქრ­ობ, რომ სი­ყვ­არ­ ული გა­სა­ფრ­თხ­ილ­ებ­ელ­ია. ახ­ალ­გა­ ზრ­დო­ბა­ში შე­იძ­ლე­ბა სი­ყვ­არ­ულს ვერ გა­უფ­რთ­ხი­ლდე და სი­სუ­ლე­ლის მს­ხვ­

„ჩემი ოჯახის სახელით არასდროს მისარგებლია. ეს, როგორც ჩემთვის, ისე მათთვისაც მიუღებელი იყო. სამხატვრო აკადემიაში რომ ჩავაბარე, ჩემებმა არც იცოდნენ“

ერ­პლი აღ­მო­ჩნ­დეს, ტკ­ივ­ილი მო­გი­ტა­ ნოს.

- და ასე ყო­ფი­ლა?

- რთ­ულ­ია, ვერ გე­ტყ­ვით. რაც მო­ ხდა, მო­ხდა. ძნ­ელ­ია მი­ზე­ზე­ბზე სა­უბ­ არი. კო­ნკ­რე­ტუ­ლი მი­ზე­ზი არც ერთ შე­მთ­ხვ­ევ­აში არ მქ­ონ­ია. კა­რგ­ია, რო­ დე­საც გვ­ერ­დით ის ად­ამ­ია­ნი გყ­ავს, რო­მე­ლიც გი­ყვ­არს. უს­იყ­ვა­რუ­ლოდ ცხ­ოვ­რე­ბა ძნ­ელ­ია. ვერ წა­რმ­ომ­იდ­გე­ ნია. მე­ცო­დე­ბი­ან ად­ამ­ია­ნე­ბი, რო­ცა ამ გრ­ძნ­ობ­ის გა­რე­შე ცხ­ოვ­რო­ბენ... მე ამ გრ­ძნ­ობ­ის გა­რე­შე ვერ გა­ვჩ­ერ­დე­ ბო­დი. მო­ფრ­თხ­ილ­ება ას­აკს მო­აქ­ვს. გა­აჩ­ნია პა­რტ­ნი­ორ­საც, რო­გორ აგ­ იწ­ყო­ბს ფე­ხს. ორ ად­ამ­ია­ნს შო­რი­საა სი­ყვ­არ­ული. ნა­მდ­ვილ გრ­ძნ­ობ­ას ურ­ თი­ერ­თპ­ატ­ივ­ის­ცე­მა მო­აქ­ვს. და უფ­ რთ­ხი­ლდ­ები მას. მე და ეკა 19 წე­ლია ერ­თად ვა­რთ. ხე­ლი ახ­ლა­ხან მო­ვა­წე­რეთ. ევ­რო­კა­ვშ­ ირ­თან ას­ოც­ირ­ებ­ის პრ­ოც­ესს ვე­ლო­ დე­ბო­დი-მე­თქი, ვხ­უმ­რობ. აქ­ამ­დე არ გვ­ჭი­რდ­ებ­ოდა. ის­ეთ ას­აკ­ში ვა­რთ, უნ­ და გა­გვ­ეფ­ორ­მე­ბი­ნა, შვ­ილ­ის­თვ­ის და­ გვ­ჭი­რდა. მთ­ავ­არი ხე­ლის მო­წე­რა კი არა, სი­ყვ­არ­ულ­ია. ვე­რც ერ­თი სა­იტ­ით ვერ გა­მო­იწ­ერ. უნ­და და­გე­ჯა­ხოს.

- მა­მო­ბამ შე­გც­ვა­ლათ?

- მგ­ონი, არ შე­ვუ­ცვ­ლი­ვარ. ჩე­მში პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ობა ბუ­ნე­ბრ­ივ­ად იმ­

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

დე­ნად მა­ღა­ლია, შვ­ილ­ები პა­ტა­რე­ბი რომ იყ­ვნ­ენ, მე გიჟ მა­მას მე­ძა­ხდ­ნენ. ეს ქი­ლი­კის თე­მა იყო. შვ­ილ­ებს ყვ­ელ­ გან „და­ვა­თრ­ევ­დი“, სულ ჩემ გვ­ერ­დით იყ­ვნ­ენ. მა­გა­თზე კა­რგ­ებ­თან ვი­სთ­ან უნ­და ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავი? ვც­დი­ლო­ბდი 24 სა­ათ­ის გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში რაც შე­იძ­ლე­ ბა მე­ტი დრო გა­მე­ტა­რე­ბი­ნა მა­თთ­ან. ნა­ტა­შკ­ას­გან შვ­ილ­იშ­ვი­ლი მყ­ავს, ლო­ ნდ­ონ­ში ცხ­ოვ­რო­ბენ. გი­ორ­გიმ გა­ის­ად უნ­და ჩა­აბ­არ­ოს. ბუ­დი­დან მი­ფრ­ინ­ავ­ ენ.

- ცხ­ოვ­რე­ბა რო­გო­რია?

- ვა­ჟას ლე­ქსი ხომ გა­ხს­ოვთ - „მა­ ინც კი ლა­მა­ზი არ­ის, მა­ინც სი­ტუ­რფ­ ით ჰყ­ვა­ვი­სა“. დე­და­მი­წა­ზე რა­მდ­ენი რამ ხდ­ება, ტრ­აგ­ედ­იე­ბი, სი­ყვ­არ­ულ­ ები... ამ დრ­ოს შო­რს რომ გა­იწ­იო და შო­რი­დან და­ინ­ახო, რა ფა­ქი­ზია ეს ყვ­ ელ­აფ­ერი და რომ შე­იძ­ლე­ბა ეს ყვ­ელ­ აფ­ერი გა­ქრ­ეს - მშ­ვე­ნი­ერ­ია ცხ­ოვ­რე­ ბა, აბა, რა არ­ის? მშ­ვე­ნი­ერ­ია ის, რომ ღმ­ერ­თმა დრ­ოე­ბით ამ­ის მო­ნა­წი­ლე გა­გვ­ხა­და. ად­ამ­ია­ნი ერ­თა­დე­რთი არ­ სე­ბაა, რო­მე­ლმ­აც იც­ის, რომ მი­სი აქ ცხ­ოვ­რე­ბა დრ­ოე­ბი­თო­ბაა. ამ დრ­ოე­ ბი­თო­ბა­ში რა­მდ­ენი ტრ­აგ­ედ­ია გა­ქვს, ვი­ნც გი­ყვ­არს იმ­ას გა­რთ­მე­ვს ეს დრ­ ოე­ბი­თო­ბა. სულ არ­არ­აო­ბა­ში არ­სე­ბო­ ბას ჯო­ბია ამ პი­ეს­აში მი­იღო მო­ნა­წი­ ლე­ობა.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

29

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ნანა ფაჩუაშვილის დღემდ თა­მარ გო­ნგ­აძე „დგ­ება მო­მე­ნტი, რო­დე­საც ად­ამ­ია­ნს უნ­და, რომ „გა­ში­ შვ­ლდ­ეს“, თა­ვი­სი ცო­დვ­ები და­იბ­ერ­ტყ­ოს. თან მი­ნდა ამ ცო­დვ­ებ­ის და­ბე­რტ­ყვა, თან - არა. თქ­ ვენ ბე­ ვრი რამ მო­ გი­ყე­ვით, თუ­მცა მი­ნდა, რომ ცო­ტა რამ ჩე­მთ­ვი­საც შე­მო­ ვი­ტო­ვო“ - თქ­ვა ქა­ლბ­ატ­ონ­მა ნა­ნა ფა­ჩუ­აშ­ვი­ლმა. მან თა­ ვის პი­რად ცხ­ოვ­რე­ბა­ზე მა­ რთ­ლაც ძა­ლი­ან გუ­ლა­ხდ­ილი და უც­ნო­ბი ფა­ქტ­ებ­ით გა­ჯე­ რე­ბუ­ლი ინ­ტე­რვ­იუ მო­გვ­ცა. რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­რის მს­ახ­ იო­ბის შე­მო­ქმ­ედ­ება ყვ­ელ­ამ ვი­ცით. თა­მა­მი ამ­პლ­უის მს­ ახ­იო­ბი „ჯა­ყოს ხი­ზნ­ებ­იდ­ან“, თა­მა­მი კო­სტ­იუ­მით სპ­ექ­ტა­ კლ­ ში „ად­ ამი და ევა“, ემ­ ოც­ იუ­რი „ბე­რნ­არ­და ალ­ბა“ და ასე შე­მდ­ეგ. მა­გრ­ამ ძა­ლი­ან ცო­ტამ თუ იც­ის მი­სი ტრ­აგ­ იკ­ული პი­რა­დი ცხ­ოვ­რე­ბის შე­სა­ხებ. ორ­ჯერ უყ­ვა­რდა. ორ­ივ­ეს ცო­ლად გა­ჰყ­ვა. პი­რვ­ ელ ქო­რწ­ინ­ებ­ას ტრ­აგ­იკ­ული და­სა­სრ­ული ჰქ­ონ­და. მე­რე ძვ­ელ სი­ყვ­არ­ულს და­უბ­რუ­ ნდა. დღ­ეს, არც ის ჰყ­ავს გვ­ ერ­დით. ჰქ­ონ­და გა­ტა­ცე­ბე­ბი, შე­ცდ­ომ­ები, რო­მე­ლს­აც დღ­ ეს აღ­ია­რე­ბს და მე­ორ­ედ ცხ­ ოვ­რე­ბის შა­ნს­იც მხ­ოლ­ოდ იმ შე­მთ­ხვ­ევ­აში უნ­და მი­ეც­ეს, თუ ამ და­შვ­ებ­ულ შე­ცდ­ომ­ ებს გა­მო­ას­წო­რე­ბს. მრ­ავ­ალ­ ფე­რო­ვა­ნმა და ტკ­ივ­ილ­ია­ნმა ცხ­ოვ­რე­ბამ ბრ­ძო­ლის უნ­არი შე­სძ­ინა, ბრ­ძო­ლის უნ­არ­მა თა­ვის გა­ტა­ნა. „ბრ­ძო­ლის უნ­ არი ყვ­ელ­ას არ აქ­ვს, რო­გო­რც პი­რა­დში, ას­ევე კა­რი­ერ­აში. თვ­ით­და­მკ­ვი­დრ­ებ­ის­თვ­ის და რე­ალ­იზ­ებ­ის­თვ­ის უნ­და იბ­რძ­ ოლო, ოღ­ონდ სუ­ფთა ხე­რხ­ებ­ ით. ახ­ალ­გა­ზრ­დო­ბა­ში „ცი­სფ­ ერ რო­ლე­ბს“ მთ­ავ­აზ­ობ­დნ­ენ, ვი­ყა­ვი „მს­ხვ­ერ­პლი“, ჩე­მზე „ძა­ლა­დო­ბდ­ნენ“. 35 წლ­ის შე­ მდ­ეგ მა­რტ­ოს­ული ქა­ლე­ბის რო­ლე­ბს ვთ­ამ­აშ­ობ­დი. ას­ეთი ქა­ლე­ბის თა­მა­ში მი­ზი­და­ვდა. ეტ­ყო­ბა, გუ­ლი მი­გრ­ძნ­ობ­და, რომ მა­რტო ვრ­ჩე­ბო­დი. ჩე­მი კა­რი­ერ­ის მე­სა­მე ეტ­აპ­ზე კი ძლ­იერ და შუ­რი­სმ­აძ­იე­ბელ ქა­ლს ვა­სა­ხი­ერ­ებ­დი. მი­ხე­ილ თუ­მა­ნი­შვ­ილ­მა მი­თხ­რა: ცხ­ ოვ­რე­ბა­ში რა­საც გა­მო­ცდი, ის ყო­ვე­ლთ­ვის წა­გა­დგ­ება სც­ენ­ აზ­ეო. ეს, ნა­მდ­ვი­ლად ას­ეა“. „ორ­ივ­ეს რა­ღაც და­ვა­კე­ლი“ - სად თვ­ლით, რომ უფ­რო წა­რმ­ატ­ ებ­ული ხა­რთ, პი­რად ცხ­ოვ­რე­ბა­ში თუ კა­რი­ერ­აში?

- ჩე­მთ­ვის ორ­ივე გა­ნუ­ყო­ფე­ლი იყო. ჩე­მი ოჯ­ახი ჩე­მი პრ­ოფ­ეს­ია გა­ხლ­დათ.

90 წლ­ის მა­ია პლ­ის­ეც­კა­ია დღ­ეს ნა­ ნო­ბს, რომ თა­ვის კა­რი­ერ­ას შე­ეწ­ირა. მე­უღ­ლე ჰყ­ავს, მა­გრ­ამ შვ­ილი არ გა­ აჩ­ინა. პლ­ან­ეტ­ის ბა­ლე­რი­ნაა, თუ­მცა თა­ვის კა­რი­ერ­ას მს­ხვ­ერ­პლ­ად შე­ეწ­ირა. მე ორ­ივ­ეს რა­ღაც და­ვა­კე­ლი. ეს, ჩე­მი ჯა­ნმ­რთ­ელ­ობ­ის და ნე­რვ­ებ­ის ხა­რჯ­ზე ხდ­ებ­ოდა. ორ­ივ­ეს შე­გრ­ძნ­ება ბო­ლო­ მდე მი­ნდ­ოდა. ვნ­ან­ობ, რომ ბე­ვრი შვ­ ილი არ გა­ვა­ჩი­ნე. ეს შე­მე­ძლო. მა­გრ­ამ ის­ევ თე­ატ­რის გა­მო. თე­ატ­რში არ­ის პე­რი­ოდ­ები, რო­მე­ლიც ხე­ლი­დან არ უნ­ და გა­გი­სხ­ლტ­ეს. თა­ვად უნ­და იფ­იქ­რო, რო­დის, რო­გორ უნ­და მო­იქ­ცე. ასე თუ ისე ორ­ივე შე­ვა­ზა­ვე“. პი­რვ­ელი სი­ყვ­არ­ული „ეს იყო პი­რვ­ელი შე­გრ­ძნ­ება, რაც ქა­ლში იბ­ად­ება. მე­შვ­იდე კლ­ას­ში ვი­ ყა­ვი, ბე­ვრი თა­ყვ­ან­ის­მც­ემ­ლე­ბი მყ­ავ­ და. ახ­ლაც მი­კვ­ირს რა­ტომ? ლა­მა­ზი არ ვყ­ოფ­ილ­ვარ. მა­გრ­ამ ეტ­ყო­ბა ჩე­მს

30

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

„რომ მითხრათ, ცხოვრება თავიდან დაიწყეო, არავითარ შემთხვევაში არ დავიწყებ. თუმცა ჩემს შეცდომებს კი

გამოვასწორებდი. ვნანობ...“

თამაზ აფხაიძესთან ერთად თვ­ალ­ებ­ში გა­მო­მწ­ვე­ვი ნა­პე­რწ­კა­ ლი და ეშ­მა­კე­ბი და­რბ­ოდ­ნენ და ეს ბი­ჭე­ბი­სთ­ვის შე­სა­მჩ­ნე­ვი იყო. არ­ჩე­

არ იღ­ებ­და. ძა­ლი­ან კა­რგ­ად ვგ­რძ­ ნო­ბდი თა­ვს. სკ­ოლ­ის და­მთ­ავ­რე­ბის მე­რე თე­ატ­რა­ლუ­რში ჩა­ბა­რე­ბა რომ

ტრისტანი და ნანა შვილებთან ერთად ვა­ნი პა­რა­ლე­ლურ კლ­ას­ელ­ზე, სა­ჩვ­ ენ­ებ­ელ, ფრ­ია­დო­სა­ნზე გა­ვა­კე­თე. კა­ლა­თბ­ურ­თს თა­მა­შო­ბდა. მის გა­მო მეც, ჩე­მი სი­მა­ღლ­ის გო­გომ, კა­ლა­ თბ­ურ­თის თა­მა­ში და­ვი­წყე. პი­რვ­ელი წე­რი­ლი მე მი­ვწ­ერე - რომ მო­მწ­ონ­და და მა­სზე ვფ­იქ­რო­ბდი. სა­კმ­აოდ თა­ მა­მი ვი­ყა­ვი. ქა­ლი ევ­აა. ბა­დრი კო­ ბა­ხი­ძემ და მი­ხე­ილ თუ­მა­ნი­შვ­ილ­მა შე­მა­მჩ­ნი­ეს, რომ ბუ­ნე­ბით ევა ვარ და რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­რში ჩე­მი სა­დე­ ბი­უტო რო­ლიც სწ­ორ­ედ ევა იყო. ამ წე­რი­ლის შე­მდ­ეგ ჩვ­ენ შე­ყვ­არ­ებ­ულ­ ები გა­ვხ­დით. ის მა­თე­მა­ტი­კა­ში იყო ძლ­იე­რი და მე­ხმ­არ­ებ­ოდა. პე­და­გო­გი მის ხე­ლწ­ერ­ას ცნ­ობ­და, მა­გრ­ამ ხმ­ას

გა­და­ვწ­ყვ­იტე, ეს არ მო­ეწ­ონა. ქა­რთ­ ვე­ლი „ჯი­გი­ტის“ შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბმა იმ­ ძლ­ავ­რა მა­სში. არ მო­მწ­ონს და იქ არ ჩა­აბ­არ­ებო, მი­თხ­რა. ვნ­ახ­ოთ, თუ არ ჩა­ვა­ბა­რებ-მე­თქი. ასე და­ვშ­ორ­დით და და­იშ­ალა ბა­ვშ­ვუ­რი რო­მა­ნტ­იზ­ მი“. პი­რვ­ელი შე­ხვ­ედ­რა ტრ­ის­ტან ყვ­ელ­აი­ძე­სთ­ან „პი­რვ­ელ კუ­რს­ზე ვი­ყა­ვი, თე­ატ­ რა­ლურ ინ­სტ­იტ­უტ­ში ცე­კვ­ის დი­დი აუ­დი­ტო­რი­იდ­ან ფო­რტ­ეპ­ია­ნოს ხმა რომ მო­მე­სმა. ბე­დი­სწ­ერ­ამ მი­მი­ყვ­ ანა. გა­მო­ვა­ღე მძ­იმე კა­რი. და­ვი­ნა­ ხე, ფო­რტ­ეპ­ია­ნო­სთ­ან ტრ­ის­ტან ყვ­ელ­აი­ძე იჯ­და. მუ­სი­კა­ლუ­რი ათ­წლ­ედი ჰქ­ონ­და და­მთ­ავ­რე­ბუ­ ლი და სა­დაც კი ინ­სტ­რუ­მე­ნტს და­ინ­ახ­ავ­და, უკ­რა­ვდა ხო­ლმე. ძა­ლი­ან სი­მპ­ათ­იუ­რი და ჭკ­ ია­ნი იყო. ვი­ნც კი მას იც­ნო­ ბდა, იც­ის, რომ ტრ­ის­ტა­ნი თა­ვი­სი ჭკ­უით ფა­სო­ბდა. მო­მე­წო­ნა­სა­ვით. მე­რე ბუ­ ფე­ტში შე­ვხ­ვდ­ით ერ­თმ­ ან­ეთს. არ ვი­ცნ­ობ­დი და შო­რი­დან ხე­ლით შე­ხვ­ეულ ყე­ლზე მა­ნი­შნა, მტ­კი­ვაო,

„მე და თამაზ აფხაიძემ ერთად ოთხ თვე-ნახევარი ვიცხოვრეთ მხოლოდ“

თან ცხ­ელ რძ­ეს სვ­ამ­და. მე­ორე დღ­ ეს მო­კი­თხ­ვის მი­ზე­ზი მქ­ონ­და, ყე­ლი რო­გორ გა­ქვს-მე­თქი. მო­კლ­ედ, ერ­ თმ­ან­ეთი ვი­პო­ვეთ. ორი წე­ლი და­ვდ­ იო­დით. თე­ატ­რა­ლუ­რში ის­ედ­აც რო­ მა­ნტ­იკ­ული გა­რე­მოა. და­ვდ­იო­დით კი­ნო­თე­ატ­რში, ალ­ექ­სა­ნდ­რო­ვის ბა­ღში, რუ­სთ­ავ­ელ­ზე, კა­ფე­ში ვს­ხდ­ ებ­ოდ­ით. ეს ყვ­ელ­აფ­ერი აქ­ტი­ური და მჩ­ქე­ფა­რე იყო. ერთ ზა­ფხ­ულს და­ვე­მშ­ვი­დო­ბე და მშ­ობ­ლე­ბთ­ან ერ­ თად ბო­რჯ­ომ­ში, სა­სტ­უმ­რო­ში ვი­სვ­ ენ­ებ­დი. მო­წყ­ენ­ილი ვი­ყა­ვი, დღ­ეე­ბს ვი­თვ­ლი­დი, რო­დის და­სრ­ულ­დე­ბო­ და ზა­ფხ­ული და რო­დის ვნ­ახ­ავ­დი ტრ­ის­ტა­ნს.

თა­მაზ აფ­ხა­იძე - ნა­ნას ბე­ დი­სწ­ერა და ტრ­აგ­ედ­ია ერ­თხ­ელ­აც, ტრ­ის­ტა­ნზე რომ ვფ­ იქ­რო­ბდი, ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი, მა­ღა­ლი, არ­აო­რდ­ინა­რუ­ლი ბი­ჭი და­ვი­ნა­ხე თა­მაზ აფ­ხა­იძე. ქა­ლე­ბს ხომ გვ­აქ­ვს იმ­ის უნ­არი ვი­ღაც და­ვი­ნა­ხოთ, შე­ ვა­ფა­სოთ, თვ­ალს წყ­ალი და­ვა­ლე­ვი­ ნოთ? გა­ვი­ფი­ქრე - რა სა­ინ­ტე­რე­სო და ლა­მა­ზი ახ­ალ­გა­ზრ­დაა-მე­თქი. მე­ორე დღ­ეს, ბა­ღში „გა­ფუ­ჭე­ბუ­ლი ტე­ლე­ფო­ნის“ თა­მა­ში და­ვი­წყე. ეს ყმ­აწ­ვი­ლი ჩე­მს გვ­ერ­დით აღ­მო­ჩნ­და და ყუ­რში ჩა­მჩ­ურ­ჩუ­ლა. მე­რე ისე მო­ხდა, რომ მას, თა­მა­შის წე­სის მი­ ხე­დვ­ით, ჩე­მთ­ვის უნ­და ეკ­ოც­ნა. რომ მა­კო­ცა, რა­ღაც ავ­წრ­ია­ლდი. ტრ­ის­ ტა­ნზ­ეც ნა­კლ­ებ­ად და­ვი­წყე ფი­ქრი. მო­ღა­ლა­ტე არ ვი­ყა­ვი, მა­გრ­ამ მი­სმა არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვმა გა­რე­გნ­ობ­ამ მო­ მხ­იბ­ლა. პა­ტა­რა ვი­ყა­ვი, 18 წლ­ის. მან კი ძა­ლი­ან ია­ქტ­იუ­რა. თბ­ილ­ის­ში რომ ჩა­მო­ვე­დი, ღა­მით ტე­ლე­ფო­ნით სა­უბ­რე­ბი გვ­ქო­ნდა, ღა­მე­ებს ვა­თე­ ნე­ბდ­ით და გა­რი­ჟრ­აჟ­ზე ჩა­მე­ძი­ნე­ბო­ და-ხოლმე. ტრ­ის­ტა­ნს რომ შე­ვხ­ვდი, ის უკ­ვე მი­ხვ­და, რომ შე­ცვ­ლი­ლი ვი­ ყა­ვი, თა­ვს ვა­რი­დე­ბდი. თვ­ით­ონ არ მქ­ონ­და ჯერ გა­თვ­ით­ცნ­ობ­იე­რე­ბუ­ლი რას ვი­ზა­მდი. ტრ­ის­ტა­ნმა გა­უც­ხო­ება შე­მა­ტყო. მი­ხვ­და, თა­ვმ­ოყ­ვა­რე იყო და ყო­ვე­ლგ­ვა­რი ახ­სნა-გა­ნმ­არ­ტე­ ბე­ბის გა­რე­შე თა­ვი შო­რს და­იჭ­ირა. პა­სი­ური გა­ხდა, აღ­არ მე­ძა­ლე­ბო­ და. ჩვ­ენ ნელ-ნე­ლა ვშ­ორ­დე­ბო­დით ერ­თმ­ან­ეთს. ერ­თხ­ელ შე­ვხ­ვდ­ით და „ტა­იმ-აუ­ტი ავ­იღ­ოთო“, - მი­თხ­რა. კა­ რგი იქ­ნე­ბა-მე­თქი, ვუ­პა­სუ­ხე და ასე იუ­მო­რით და­ვშ­ორ­დით. მე­რე სა­ერ­ თო მე­გო­ბრ­ებ­ის­გან შე­იტ­ყო, რომ მე ხე­ლი თა­მა­ზთ­ან მო­ვა­წე­რე. ეს მა­რთ­ ლა ბე­დი­სწ­ერა იყო. თა­მა­ზმა ძა­ლი­ან და­მა­ჩქ­არა. ოთხ თვ­ეში ხე­ლი მო­ვა­წე­ რეთ. აღ­მო­სა­ვლ­ეთ ენ­ებ­ზე სწ­ავ­ლო­ ბდა და რო­გო­რც წა­რჩ­ინ­ებ­ულს ირ­ ან­ში გზ­ავ­ნი­დნ­ენ. ცო­ლი თუ ეყ­ოლ­ ებ­ოდა, უფ­რო მა­ლე გა­უშ­ვე­ბდ­ნენ. მო­კლ­ედ, ერ­თი წლ­ის მე­რე წა­სვ­ლას ვა­პი­რე­ბდ­ით. ძა­ლი­ან ბე­დნ­იე­რი ვი­ყა­ ვი. ერ­თხ­ელ თა­მა­ზი ტა­ხტ­ზე იჯ­და, წი­გნს კი­თხ­ულ­ობ­და და გა­ვი­ფი­ქრე ღმ­ერ­თო, მე ხომ არ ვარ ის­ეთი ლა­მა­ ზი და რი­თი მო­ვხ­იბ­ლე ეს ზე­ცი­ური სი­ლა­მა­ზის, სა­ინ­ტე­რე­სო, თა­ნა­მე­დრ­ ოვე და ღრ­მა ად­ამ­ია­ნი-მე­თქი? ულ­ ამ­აზ­ესი გო­გო­ნე­ბი იყ­ვნ­ენ თა­მა­ზით მო­ხი­ბლ­ულ­ები და მან მე ამ­ირ­ჩია. მა­გრ­ამ ეს­ეც ბე­დი­სწ­ერა იყო, რომ ის ჩე­მთ­ან ერ­თად ბა­ქო­ში წა­მო­სუ­ლი­ყო და იქ ტრ­აგ­იკ­ულ­ად და­ღუ­პუ­ლი­ყო. მე ფი­ლმ­ის „სა­და ხარ, ახ­მეტ“ მთ­ავ­არ - ჯე­ირ­ან­ის რო­ლზე და­მა­მტ­კი­ცეს.

„გნებავთ გამკიცხეთ, მაგრამ მე ტრისტანმა ის დიდი სიყვარული და ტრაგედია დამავიწყა“ თა­მა­ზი თა­ვის მე­გო­ ბრ­ებ­თან და ძმ­ას­თან ერ­თად წა­მო­ვი­და. წა­მო­იღო ბა­ ბი­ნე­ბი­ანი მა­გნ­იტ­ოფ­ონი. მე რომ გა­და­ღე­ბე­ბზე ვი­ყა­ვი, ის ამ მა­გნ­იტ­ოფ­ონ­ის მე­შვ­ეო­ ბით ირ­ან­ულს სწ­ავ­ლო­ბდა. ჩე­მს მშ­ობ­ლე­ბს არ უნ­დო­ დათ ამ­ხე­ლა გზ­აზე ეს უმ­ ძი­მე­სი მა­გნ­იტ­ოფ­ონი რომ წა­მო­ეღო. ვა­რჯ­იშ­ობ­და, ერთ ხე­ლში მი­კრ­ოფ­ონი ეჭ­ირა, მა­ღა­ლი დე­ნი იყო და ამ დრ­ოს წრ­ედი შე­იკ­ რა. თა­მა­ზი, ჩვ­ენს თვ­ალ­ წინ, ად­გი­ლზე გა­თა­ვდა. არ­აფ­ერი მა­ხს­ოვს, გა­რდა იმ­ისა, რომ მე ვი­წე­ქი, სა­ღა­ მუ­რით წა­მო­ვვ­არ­დი და ქუ­ჩა­ში სა­სწ­რა­ფო­სთ­ვის გა­ვვ­არ­დი. ვე­ რა­ფე­რი ვუ­შვ­ელ­ეთ. ეს ჩე­მთ­ვის

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

დე უცნობი ორი ტრაგედია EXCLUSIVE

ტრისტანი და ნანა

„მარტოსული ქალების თამაში მიზიდავდა. ეტყობა, გული მიგრძნობდა, რომ მარტო ვრჩებოდი“ დი­დი ტრ­აგ­ედ­ია, და­რტ­ყმა იყო. ერ­ თად ოთხ თვე-ნა­ხე­ვა­რი ვი­ცხ­ოვ­რეთ მხ­ოლ­ოდ. ბა­ქო­ში არ­ას­დრ­ოს ჩა­ვალმე­თქი ნა­თქ­ვა­მი მქ­ონ­და. ექ­ვსი წლ­ის წინ ბა­ქო­ში გა­სტ­რო­ლე­ბზე ჩა­სვ­ლა გა­ვბ­ედე და იმ ქუ­ჩე­ბში გა­ვი­არე, სა­ დაც იმ ტრ­აგ­ედ­იის ღა­მეს, ფე­ხშ­იშ­ვე­ ლი, პე­რა­ნგ­ით, შე­შლ­ილი და­ვრ­ბო­დი. ეს სი­ზმ­არი იყო, რო­მლ­ის გა­ხს­ენ­ებ­აც არ მი­ნდ­ოდა. იმ ტრ­აგ­ედ­იის დრ­ოს გა­ ვი­გე, რომ ორი თვ­ის ფე­ხმ­ძი­მე ვი­ყა­ვი. ბა­ვშ­ვი უნ­და და­მე­ტო­ვე­ბი­ნა! თა­მა­ზის გვ­არ­ის გა­მგ­რძ­ელ­ებ­ელი და ის აუ­ცი­ ლე­ბლ­ად ბი­ჭი იქ­ნე­ბო­და. 31 დე­კე­მბ­ ერს მა­რთ­ლაც და­იბ­ადა ბი­ჭი და მი­სი სა­ხე­ლი და­ვა­რქ­ვი. და­ბა­დე­ბა უდ­იდ­ ესი მო­ვლ­ენა იყო, სა­ყვ­არ­ელი ად­ამ­ია­ ნი­სგ­ან, პი­რმ­შო გა­ჩნ­და, მა­გრ­ამ დი­დი მწ­უხ­არ­ებ­აც გა­ხლ­დათ. მას მა­მა არ ჰყ­ავ­და. მა­ინც მა­რტო ვი­ყა­ვი. ქა­ლი მა­მა­კა­ცის სი­ყვ­არ­ულ­ით აჩ­ენს შვ­ილს.

ეს დიდ ტკ­ივ­ილ­თან არ­ის და­კა­ვშ­ირ­ ებ­ული. ჩე­მი შვ­ილი, თა­მაზ აფ­ხა­იძე, მა­მა­მი­სი­ვით ლა­მა­ზი არ არ­ის, მა­გრ­ამ მი­სი­ვე ხმა და მა­ნე­რე­ბი აქ­ვს“.

„ცდ­უნ­ებ­ას ვერ ვა­ჯო­ბე და, ფლ­ირ­ტი და­ვი­წყე“ აი, ამ ტრ­აგ­ედ­იის დრ­ოს შე­სთ­ავ­აზ­ ეს ევ­ას რო­ლი. ნა­ნამ ით­ამ­აშა - კა­ხი კა­ ვს­აძ­ეს­თან (ად­ამი), ერ­ოსი მა­ნჯ­გა­ლა­ ძე­სთ­ან (ღმ­ერ­თი), გო­გი გე­გე­ჭკ­ორ­თან (ეშ­მა­კი), კა­რლო სა­კა­ნდე­ლი­ძე­სთ­ან და ბო­რია წი­ფუ­რი­ას­თან (ან­გე­ლო­ზე­ბი) ერ­თად. ამ რო­ლმა მწ­ვა­ნე შუ­ქი აუ­ნთო კა­რი­ერ­აშ­იც და ტრ­აგ­ედ­იის გა­და­ტა­ ნა­შიც და­ეხ­მა­რა. მე­რე სულ აქ­ტი­ურ­ ად აკ­ავ­ებ­დნ­ენ სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­ში. „თე­ატ­რში ფე­ხზე და­ვდ­ექი. თა­მა­ ზი წა­მო­იჩ­იტა და ტრ­ის­ტა­ნიც კვ­ლავ გა­მო­ჩნ­და. თე­ატ­რში ერ­თად ვი­ყა­ვით, ვხ­ვდ­ებ­ოდ­ით, მა­გრ­ამ მის თვ­ალ­ებ­ში

ყო­ვე­ლთ­ვის ვხ­ედ­ავ­დი ნა­ღვ­ელს. მთ­ იე­ლი იყო და მთ­იე­ლე­ბი სუ­ფთა და მა­ რთ­ალი ხა­ლხ­ია. ერთ მშ­ვე­ნი­ერ დღ­ეს მო­ვი­და და მი­თხ­რა - რა მო­ხდ­ება შე­ნი ბი­ჭი რომ მა­ჩვ­ენ­ოო. ჯერ პა­ტა­რაა და რა სა­ნა­ხა­ვია-მე­თქი. თუ წი­ნა­აღ­მდ­ეგი არ იქ­ნე­ბი, მო­ვალ და ვნ­ახ­ავო. ცო­ტა და­ვი­ზა­ფრე. სა­ღა­მოს სტ­უმ­რად მა­ რთ­ლაც მო­ვი­და. პა­ტა­რა თა­მა­ზს და­ ხე­და, მო­ეწ­ონა. მი­სმა ამ ჟე­სტ­მა ჩა­მა­ ფი­ქრა. მას შე­მდ­ეგ თბ­ილ­ად ვე­სა­ლმ­ ებ­ოდი. მე­რე თვ­ით­ონ გა­აქ­ტი­ურ­და. თა­მა­ზი სა­მი წლ­ის რომ გა­ხდა, მი­ნდა და­გე­ლა­პა­რა­კოო, მი­თხ­რა ტრ­ის­ტა­ ნმა. ვი­ფი­ქრე, სპ­ორ­ტუ­ლი ინ­ტე­რე­სით ძვ­ელი ჟი­ნის მო­კვ­ლა უნ­და-მე­თქი. და ტრ­ის­ტა­ნთ­ან შე­ხვ­ედ­რას ვი­ცდ­ენ­დი. მა­გრ­ამ ამ ცდ­უნ­ებ­ას ბო­ლოს მა­ინც ვერ ვა­ჯო­ბე და, ფლ­ირ­ტი და­ვი­წყე. იმ ტრ­აგ­ედ­იის მე­რე ეს ნა­ად­რე­ვი იყო. მა­გრ­ამ ახ­ალ­გა­ზრ­და რომ ხარ და იცი,

ცხ­ოვ­რე­ბა გრ­ძე­ლდ­ება, და­სა­ყრ­დე­ნი გი­ნდა. ამ­ან ოჯ­ახ­ზე ფი­ქრი და­მა­წყ­ ებ­ინა. გნ­ებ­ავთ გა­მკ­იც­ხეთ, მა­გრ­ამ მე ტრ­ის­ტა­ნმა ის დი­დი სი­ყვ­არ­ული და ტრ­აგ­ედ­ია და­მა­ვი­წყა. მეც ახ­ალი ცხ­ოვ­რე­ბა მო­მი­ნდა. რომ და­ვი­ნა­ ხე, რომ ტრ­ის­ტა­ნი ამ­აზე მო­დი­ოდა, და­ვთ­ან­ხმ­დი. მა­სშ­იც ამ ყვ­ელ­აფ­რის გა­და­სა­ლა­ხად არ­ან­აკ­ლებ მნ­იშ­ვნ­ელ­ ოვ­ანი რამ მო­ხდა - წყ­ენა და გუ­ლი­ სტ­კი­ვი­ლი უნ­და და­ევ­იწ­ყე­ბი­ნა. ერ­ თხ­ელ მე და თა­მა­ზმა რუ­სთ­ავ­ელ­ზე ჩა­ვი­არ­ეთ. ტრ­ის­ტა­ნი ინ­სტ­იტ­უტ­თან იდ­გა. მე­რე, რო­ცა და­ვქ­ორ­წი­ნდ­ით, ტრ­ის­ტა­ნმა მი­თხ­რა, იცი მა­შინ რა ვი­ფი­ქრე? ნა­ნა უნ­და გა­თხ­ოვ­ილ­იყო, იმ­იტ­ომ, რომ ეს ბი­ჭი ჩე­მზე უკ­ეთ­ეს­ ია. მეც ასე მო­ვი­ქც­ეო­დი, შე­ნზე კა­რგ გო­გოს რომ შე­ვხ­ვე­დრ­ოდ­იო. თუ გი­ნდ­ათ ღა­ლა­ტი და­არ­ქვ­ით, ჩვ­ენ და­ვქ­ორ­წი­ნდ­ით და შე­გვ­ეძ­ინა ხა­თუ­ნა. თა­მა­ზი ტრ­ის­ტა­ნმა გა­ზა­ რდა. თუ რა­მე კა­რგი თვ­ის­ება აქ­ვს, ტრ­ის­ტა­ნი­სგ­ან აქ­ვს აღ­ებ­ული. მშ­ ვი­დი, გა­წო­ნა­სწ­ორ­ებ­ული, იუ­მო­ რი­თა და სი­ყვ­არ­ულ­ით აღ­სა­ვს­ეა. ხა­ნგ­რძ­ლი­ვი ცხ­ოვ­რე­ბა გა­ვი­არ­ეთ, ტრ­ის­ტა­ნს­აც ჰქ­ონ­და შე­ცდ­ომ­ები და მეც. ქა­ლე­ბი გი­ჟდ­ებ­ოდ­ნენ მა­ სზე. გვ­ქო­ნდა გა­ბუ­ტვ­ის პე­რი­ოდი. რა გა­მო­ვი­და, ჩემ „შე­ცდ­ომ­ებ­ზეა“ ეს ინ­ტე­რვ­იუ? შე­ცდ­ომ­ებ­ის გა­ რე­შე ვერ იც­ხო­ვრ­ებ, მით უფ­რო, ჩე­მნ­აი­რი ემ­ოც­იუ­რი და რო­მა­ნტ­ იკ­ული მს­ახ­იო­ბი. მქ­ონ­და გა­ტა­ ცე­ბე­ბი... ცხ­ოვ­რე­ბა­ში ყვ­ელ­აფ­ერი

რნ­არ­და ალ­ბას“ ვთ­ამ­აშ­ობ­დი. მი­ნდ­ ოდა არ­ავ­ის ჩა­მო­ვრ­ჩე­ნო­დი. მშ­იე­რი და ნა­ნე­რვ­იუ­ლე­ბი ვი­ყა­ვი, ტრ­ის­ტა­ ნის სი­ცო­ცხ­ლე ბე­წვზე ეკიდა, მა­გრ­ ამ ყვ­ელ­აფ­ერი თე­ატ­რი­სა­დმი ფა­ნა­ ტი­ზმ­მა გა­და­მა­ტა­ნი­ნა. ყვ­ელ­აფ­ერი და­გრ­ოვ­და და წლ­ებ­ის მა­ნძ­ილ­ზე ვუ­ ძლ­ებ­დი, თა­ვგ­ად­ად­ებ­ული გა­ვხ­დი. მე­რე, კა­რგ­ად რომ არ იყო, მე ფხ­ იზ­ელი ძი­ლი ვი­ცი და ღა­მით მა­სზე ხე­ლი მე­კი­და. ასე ხე­ლჩ­აკ­იდ­ებ­ული წა­ვი­და ჩე­მგ­ან... გვ­ერ­დით ვი­ყა­ვი, დი­დი შე­ტე­ვა რომ და­ემ­არ­თა და შვ­ ელ­ას მთ­ხო­ვდა, ნა­ნაო, და­მი­ძა­ხა, მა­გრ­ამ მე ვერ ვუ­შვ­ელე... 55 წლ­ის ხდ­ებ­ოდა. უკ­ვე 14 წე­ლია რაც აღ­არ არ­ის. იმ სა­ხლ­ში ვე­ღარ ვც­ხო­ვრ­ობ­დი, სა­დაც მე და ტრ­ის­ტა­ნმა ვი­ცხ­ოვ­ რეთ. ყვ­ელ­აფ­ერი მის თა­ვს მა­ხს­ენ­ ებ­და. ამ­იტ­ომ ყვ­ელ­აფ­ერი გა­ვყ­იდე. მშ­ენ­ებ­არე ბი­ნა­ში შე­ვე­დი და ახ­ალი ავ­ეჯი შე­ვი­ძი­ნე. ახ­ალი ცხ­ოვ­რე­ბა და­ვი­წყე. გა­მო­სა­ვა­ლი ასე ვი­პო­ვე... ჩე­მი ქა­ლი­შვ­ილი, ხა­თუ­ნა ყვ­ელ­ აი­ძე ახ­ლა სა­ბე­რძ­ნე­თშ­ია გა­თხ­ოვ­ ილი. მი­სი 23 წლ­ის ქა­ლი­შვ­ილი ანი რე­ვა­ზი­შვ­ილი ჩე­მთ­ან ცხ­ოვ­რო­ბს. არ მი­ნდა, რომ გა­თხ­ოვ­დეს, მა­რტო და­ რ­ჩე­ნა არ მი­ნდა და იმ­იტ­ომ. თა­მა­ზს ჰყ­ავს ვა­ჟი, ლე­ვან აფ­ხა­იძე“. „ყვ­ელ­ამ იც­ის თა­ვი­სი შე­ცდ­ომ­ები, მა­გრ­ამ არ ტყ­დე­ბი­ან“ „რომ მი­თხ­რათ, ცხ­ოვ­რე­ბა თა­ვი­

„ასე ხელჩაკიდებული წავიდა ჩემგან... გვერდით ვიყავი, დიდი შეტევა რომ დაემართა და შველას მთხოვდა, ნანაო, დამიძახა, მაგრამ მე ვერ ვუშველე“ ხდ­ება, მა­გრ­ამ მთ­ავ­არი მა­ინც ერ­ თია - ორ ად­ამ­ია­ნს უყ­ვა­რდ­ეს ერ­ თმ­ან­ეთი და გა­უგ­ონ. ბო­ლო­მდე ერ­თნი იყ­ვნ­ენ.

დან და­იწ­ყეო, არ­ავ­ით­არ შე­მთ­ხვ­ევ­ აში არ და­ვი­წყ­ებ. თუ­მცა ჩე­მს შე­ცდ­ ომ­ებს კი გა­მო­ვა­სწ­ორ­ებ­დი. ვნ­ან­ობ ამ შე­ცდ­ომ­ებს და ამ­იტ­ომ. ად­ამ­ია­ნს თუ აქ­ვს იმ­ის უნ­არი, რომ ცო­ტა გვ­

შვილიშვილებთან ერთად „შვ­ელ­ას მთ­ხო­ვდა, მა­გრ­ამ ვერ ვუ­შვ­ელე“ „30 წლ­ის იყო ტრ­ის­ტა­ნს სპ­ექ­ ტა­კლ­ის მე­რე გუ­ლის შე­ტე­ვა რომ და­ემ­არ­თა. მა­მა­კა­ცე­ბში ეს მა­შინ სე­ნს­აც­ია იყო. მს­ახ­იო­ბე­ბს გა­მა­რთ­ ული ეკ­ონ­ომ­იკ­ური მდ­გო­მა­რე­ობა არ­ას­დრ­ოს აქ­ვთ. ჩვ­ენც ძა­ლი­ან კრ­ იტ­იკ­ულ მო­მე­ნტ­ში ვი­ყა­ვით. ალ­ბათ, ამ­ან­აც ღი­რს­ეუ­ლად გა­მა­ძლ­ებ­ინა. ტრ­ის­ტა­ნის პა­ლა­ტა­სთ­ან სკ­ამ­ებ­ზე მე­ძი­ნა, სა­ღა­მოს თე­მურ ჩხ­ეი­ძის „ბე­

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ერ­დი­დან შე­ხე­დოს სა­კუ­თარ თა­ვს, ბე­ვრ­ად სწ­ორ­ად იც­ხო­ვრ­ებს. მე ვფ­ იქ­რობ, ყვ­ელ­ამ იც­ის თა­ვი­სი შე­ცდ­ ომ­ები, მა­გრ­ამ არ ტყ­დე­ბი­ან. ახ­ლა მი­ნდა მშ­ვი­დად ვი­ცხ­ოვ­რო. მხ­ოლ­ოდ სა­კუ­თარ თა­ვზე ვი­ფი­ქრო. ბე­ვრი ვი­მო­გზ­აუ­რო, ბუ­ნე­ბა­ში გა­ვი­ დე. ცუ­რვა რომ არ შე­მე­ძლ­ება, ჯო­ ხით ხე­ლში ბა­ღში გა­და­ვალ, სკ­ამ­ზე და­ვჯ­დე­ბი, რომ ჩი­ტე­ბის ჭი­კჭ­იკს მო­ვუ­სმ­ინო. სი­ბე­რი­სთ­ვის ვე­მზ­ად­ ები. მი­ნდა მშ­ვი­დად წა­ვი­დე...“

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

31

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ოლიკო ბაბლუანი – მოპედით, my View თა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­მარ გო­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ნგ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­აძ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ე

ოლ­იკო ბა­ბლ­უა­ნი ჩა­გე­წე­რა, სა­ შე­ნო რე­სპ­ონ­დე­ნტ­იაო, მი­რჩ­იეს. „სა­ჩე­მო­ში“ იმ ტი­პის რე­სპ­ონ­დე­ნტს გუ­ლი­სხ­მო­ბენ, რო­მე­ლს­აც ას­ეთი სა­ინ­ტე­რე­სო ინ­ტე­რვ­იუს მო­ცე­მა შე­უძ­ლია. რჩ­ევა ნა­მდ­ვი­ლად სწ­ორი იყო, ოლ­იკო სა­სუ­რვ­ელი რე­სპ­ონ­ დე­ნტ­ებ­ის სი­ას შე­უე­რთ­და. ინ­დი­ვი­ დუ­ალ­ობ­ით მა­მას ვგ­ავ­არ, სა­მყ­არ­ ოს­ად­მი კე­თი­ლგ­ან­წყ­ობ­ით დე­და­სო, ამ­ბო­ბს. ცნ­ობ­ილი ოჯ­ახ­ის შვ­ილს იმ­ის კო­მპ­ლე­ქსი, რომ თე­მურ ბა­ბლ­ უა­ნის ჩრ­დი­ლი­დან გა­მო­სუ­ლი­ყო, არ­ას­დრ­ოს ჰქ­ონ­ია. ეს სწ­ორი აღ­ზრ­ დის შე­დე­გია. „თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის­ად­მი ლტ­ოლ­ვა მა­მამ მო­მი­ტა­ნა. შვ­ილ­ებს მან გვ­ას­წა­ვლა ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავ­ით ის, ვი­ნც რე­ალ­ურ­ად ვი­ყა­ვით. არ­ას­დრ­ ოს უთ­ქვ­ამს, ასე არ მო­იქ­ცეთ, მე­ ზო­ბე­ლი რას იტ­ყვ­ისო. რა ჩრ­დი­ლი? პი­რი­ქით, მა­მით ამ­აყი ვარ“, – ამ­ბო­ ბს ოლ­იკო. ტე­ლე­ვი­ზი­ის ინ­ტე­რე­სით მე­დი­აკ­ ვლ­ევ­ის ფო­რმ­აც­ია გა­ია­რა ( მა­ნა­მდე სწ­ავ­ლო­ბდა: სო­რბ­ონ­ის უნ­ივ­ერ­სი­ ტე­ტში, შე­მდ­ეგ ის­ტო­რი­ულ ფა­კუ­ ლტ­ეტ­ზე 1 წე­ლი და­ჰყო და პა­რი­ზის ცნ­ობ­ილ-ფლ­ორ­ან­ის თე­ატ­რა­ლურ ინ­ სტ­იტ­უტს შე­უე­რთ­და და და­ამ­თა­ვრა) და ბო­ლო ოთ­ხი წე­ლია მს­ახ­იო­ბო­ბას მე­დია-ბა­ზრ­ის ინ­ტე­გრ­ირ­ებ­ას უთ­ან­ ხმ­ებს. რო­ლე­ბზე ვერ ამ­ბო­ბს უა­რს. თუ ქა­რთ­ულ კი­ნო­ზე ვი­სა­უბ­რე­ბთ, მა­მის და ძმ­ის ფი­ლმ­ებ­ის გა­რდა ის რუ­სუ­დან ჭყ­ონ­იას ფი­ლმ­ში „გა­იღ­იმ­ ეთ“ და რე­ზო გი­გი­ნე­იშ­ვი­ლის „სი­ყვ­ არ­ული აქ­ცე­ნტ­ით“ ვი­ხი­ლეთ. ას­ევე ცნ­ობ­ილი ფრ­ან­გუ­ლი სე­რი­ალ­ის „ბრ­ აკ­ოს“ (რო­მე­ლს­აც ინ­ტე­რნ­აც­იო­ნა­ლუ­ რი ამ­ერ­იკ­ული ჯი­ლდო - „ემი“ აქ­ვს ­მო­პო­ვე­ბუ­ლი)მე­სა­მე სე­ზო­ნის ერთერ­თი გმ­ირ­ია. მო­ნა­წი­ლე­ობს ფრ­ან­გი რე­ჟი­სო­რის და მე­გო­ბრ­ის რო­ბეტ გე­ დი­დი­ან­ის ფილ­მში „კრ­იმ­ინ­ალ­ური ჯა­ რი“. ძა­ლი­ან პო­პუ­ლა­რუ­ლი რე­ჟი­სო­ რის ფი­ლმ­ში ახ­ალი რო­ლი ელ­ოდ­ება, რო­მე­ლს­აც ჯერ არ ამ­ხე­ლს… ქე­თი დე­ვდ­არ­ია­ნის შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა­ზე სე­რი­ ალ „ჩე­მი ცო­ლის და­ქა­ლე­ბში“ დრ­ოის უკ­მა­რი­სო­ბის გა­მო მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან პე­რს­ონ­აჟ­ზე უა­რის თქ­მა მო­უხ­და… ოჯ­ახ­იდ­ან ერ­თა­დე­რთ­ია, რო­მე­ლიც ტე­ლე­ვი­ზი­ის გა­ნხ­რით და­ინ­ტე­რე­სდა. ცნ­ობ­ილი რე­ჟი­სო­რის შვ­ილ­ები კი­ნე­ მა­ტო­გრ­აფ­იას ემ­სა­ხუ­რე­ბი­ან. გე­ლა რე­ჟი­სო­რია, გი­ორ­გი მს­ახ­იო­ბი, სო­ ფომ რე­ჟი­სუ­რა­ში ახ­ლა სც­ადა ბე­დი. „ვფ­იქ­რობ, მე­დი­ას დი­დი პო­ტე­ნც­ია­ ლი აქ­ვს. ტე­ლე­ვი­ზია ყვ­ელ­აზე დი­დი ია­რა­ღია ად­ამ­ია­ნე­ბს მი­აწ­ოდო ის, რი­სი მი­წო­დე­ბაც გი­ნდა. კი­ნო ლუ­ქს­ ია, ტე­ლე­ვი­ზია მუ­შა სი­სტ­ემ­აა. გა­ნვ­ ით­არ­ებ­ად­ია და მო­მწ­ონს“. „მშ­ვი­დო­ბით ია­რა­ღოს“ კო­ნც­ეფ­ ცია მა­ის­ში შე­იმ­უშ­ავა და სა­ზო­გა­დო­ ებ­რივ არ­ხს შე­სთ­ავ­აზა. ეთ­ერ­ში უკ­ვე ექ­ვსი გა­და­ცე­მა გა­ვი­და და ტე­ლე­პრ­ ოე­ქტი უკ­ვე პო­პუ­ლა­რუ­ლია. პრ­ოე­ ქტი სო­ცი­ალ­ური მე­დია კვ­ლე­ვის სა­ ფუ­ძვ­ელ­ზე შე­ქმ­ნა. სა­ხლ­ის გა­რე­მო­ში სხ­ვა­და­სხ­ვა სფ­ერ­ოს ცნ­ობ­ილ (არ­ამ­ ხო­ლოდ), წა­რმ­ატ­ებ­ულ ად­ამ­ია­ნე­ბს იწ­ვე­ვს და პრ­ობ­ლე­მა­ტურ თე­მე­ბზე სა­ინ­ტე­რე­სო დი­ალ­ოგი იმ­არ­თე­ბა. „მშ­ვი­დო­ბით ია­რა­ღოს“ მა­ლე სხ­ვა­და­ სხ­ვა ქვ­ეყ­ნე­ბის სა­ტე­ლე­ვი­ზიო არ­ხე­ ბიც შე­იძ­ენ­ენ. „ამ გა­და­ცე­მას იხ­ილ­ ავ­ენ რა­მდ­ენ­იმე ქვ­ეყ­ან­აში. ქვ­ეყ­ნე­ბს ჯერ კო­ნკ­რე­ტუ­ლად ვერ და­ვა­სა­ხე­

32

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

ლებ. მა­ლე მო­სა­ლა­პა­რა­კე­ბლ­ად მი­ვე­ მგ­ზა­ვრ­ები“. ამ პრ­ოე­ქტ­ებ­ის პა­რა­ლე­ლუ­რად, უკ­ვე ორი წე­ლი­წა­დია, სა­ტე­ლე­ვი­ზიო კი­ნოს გა­ნვ­ით­არ­ებ­აზე ფი­ქრ­ობს, რაც მა­ღა­ლი ხა­რი­სხ­ის სა­ტე­ლე­ვი­ზიო სე­ რი­ალ­ებ­ის შე­ქმ­ნას გუ­ლი­სხ­მო­ბს. ასე გა­და­წყ­ვი­ტა პა­რი­ზში მც­ხო­ვრ­ებ­მა „ტე­ლე­ვი­ზი­ონ­ში­კმა“ სა­მშ­ობ­ლო­ში სა­ქმ­ია­ნად და­ბრ­უნ­ება და ქა­რთ­ვე­ ლე­ბი­სთ­ვის თა­ვის „შე­ხს­ენ­ება“. 17 სე­ქტ­ემ­ბრ­იდ­ან თბ­ილ­ის­შია, პა­რი­ზში წა­სვ­ლა-წა­მო­სვ­ლი­თა და შვ­ილ­ებ­ისა და ოჯ­ახ­ის და­ნა­რჩ­ენი წე­ვრ­ებ­ის მო­ ნა­ხუ­ლე­ბით. გა­ხს­ნი­ლო­ბა, იუ­მო­რი, ინ­ტე­ლე­ ქტი, ცხ­ოვ­რე­ბის სწ­ორ­ად აღ­ქმა, თბ­ ილ­ის­ურ-პა­რი­ზუ­ლი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ ბა – ეს ოლ­იკ­ოა. რა­ცი­ონ­ალ­ური – ოლ­იკო, თქ­ვე­ნი გა­და­ცე­მით და­ვი­წყ­ოთ. ერთ-ერთ სტ­უმ­რად პა­ ტრ­ია­რქი გყ­ავ­დათ. რო­გო­რი შთ­აბ­ ეჭ­დი­ლე­ბა მო­ახ­დი­ნა მან თქ­ვე­ნზე?

– მე ჩე­მი ოჯ­ახ­იდ­ან ვი­ცო­დი, ვინ იყო პა­ტრ­ია­რქი. ბე­ბი­ას მა­მა, ლე­ონ­ იდე ჟვ­ან­ია ცხ­უმ-აფ­ხა­ზე­თის ეპ­ის­ კო­პო­სი გა­ხლ­დათ. ჩვ­ენი პა­ტრ­ია­რქი ძა­ლი­ან ახ­ალ­გა­ზრ­და იყო, რო­დე­საც ჩე­მს წი­ნა­პა­რთ­ან ჰქ­ონ­და ურ­თი­ერ­ თო­ბა. ილ­ია მე­ორ­ის და სა­სუ­ლი­ერო პი­რე­ბის სა­ხე­ლე­ბი ყო­ვე­ლთ­ვის ის­მო­ და ჩვ­ენს ოჯ­ახ­ში. უწ­მი­ნდ­ესს მა­მა იც­ ნო­ბს, მე არ ვი­ცნ­ობ­დი. ამ გა­და­ცე­მის შე­მდ­ეგ და­ვმ­ეგ­ობ­რდ­ით. სხ­ვა­თა შო­ რის, მას შე­მდ­ეგ სა­პა­ტრ­ია­რქ­ოს­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა ხშ­ირ­ად მა­ქვს, დი­დი

„გადაცემაში ისეთი რესპონდენტები გვყავს, ვინც საზოგადოების ცნობიერებაზე გავლენას ახდენს. პატრიარქი ყველა კითხვას კეთილგანწყობით პასუხობდა. ძალიან ჭკვიანი, კეთილი და მშვიდობიანი ადამიანია. მანამდე ჯვარს არასდროს ვატარებდი. ახლა პატრიარქის ნაჩუქარ ჯვარს ვატარებ“

პა­ტი­ვს ვც­ემ მათ. პა­ტრ­ია­რქი ყვ­ელა კი­თხ­ვას კე­თი­ ლგ­ან­წყ­ობ­ით პა­სუ­ხო­ბდა. ძა­ლი­ან ჭკ­ ვი­ანი, კე­თი­ლი და მშ­ვი­დო­ბი­ანი ად­ამ­ ია­ნია. დი­დი გზა გა­მო­ია­რა იმ­ის­თვ­ის, რომ იყ­ოს იქ, სა­დაც არ­ის. რო­დე­საც ად­ამ­ია­ნი მშვიდობიანია, მა­სთ­ან თა­ვს ყო­ვე­ლთ­ვის კა­რგ­ად გრ­ძნ­ობ. მა­ნა­მდე ჯვ­არს არ­ას­დრ­ოს ვა­ტა­რე­ბდი. ახ­ლა პა­ტრ­ია­რქ­ის ნა­ჩუ­ქარ ჯვ­არს ვა­ტა­ რებ. თქ­ვენ ეს გა­ცე­მა­ში ნა­ხეთ და ამ­ იტ­ომ ვს­აუ­ბრ­ობ ამ თე­მა­ზე.

– არ უს­აყ­ვე­დუ­რია ჯვ­არი რომ არ გე­კე­თათ?

– არა. მა­სთ­ან ყო­ფნ­ის­ას არც თა­ ვზე მე­ხუ­რა და შა­რვ­ალი მე­ცვა. მე ვფ­იქ­რობ, რწ­მე­ნას ვი­ზუ­ალ­ური მხ­ არე არ გა­ნს­აზ­ღვ­რა­ვს. შენ უფ­ლე­ბა გა­ქვს ჩა­იც­ვა რო­გო­რც გი­ნდა, მა­გრ­ამ ში­ნა­გა­ნად და ინ­ტე­ლე­ქტ­უა­ლუ­რად ის გრ­ძნ­ობა ატ­არო, რაც ინ­ტი­მუ­რად რწ­მე­ნა­სთ­ან არ­ის და­კა­ვშ­ირ­ებ­ული. მთ­ავ­არ­ია, წრ­ფე­ლი იყო იმ­ის მი­მა­რთ, რაც გწ­ამს. სა­პა­ტრ­ია­რქ­ოში რა­მდ­ენ­ იმ­ეჯ­ერ ვი­ყა­ვი და ჩე­მთ­ვის არ­ავ­ის უთ­ქვ­ამს, შა­რვ­ლით არ მო­ხვ­იდ­ეო. ლო­ცვ­ის დრ­ოს თა­ვზე უნ­და და­იხ­ ურო.

– არ გა­გა­კრ­იტ­იკ­ეს მა­ყუ­რე­ბლ­ ებ­მა, პა­ტრ­ია­რქ­თან შა­რვ­ლით რო­ გორ მი­ვი­დაო?

– ალ­ბათ, იყო ას­ეთი კო­მე­ნტ­არ­ები, მე არ გა­მი­გია. გა­და­ცე­მა ძა­ლი­ან მო­ ეწ­ონ­ათ, არა ჩემ გა­მო, პა­ტრ­ია­რქ­ის გა­მო.

– გა­და­ცე­მა­ში მე­ორე რე­იტ­ინ­გუ­ ლი ად­ამ­ია­ნი – ბი­ძი­ნა ივ­ან­იშ­ვი­ლი გყ­ავ­დათ. ეს ახ­ალი გა­და­ცე­მის რე­ იტ­ინ­გის მო­სა­პო­ვე­ბლ­ად მა­რკ­ეტ­ინ­ გუ­ლი გა­თვ­ლა იყო?

– ასე გა­მო­ვი­და, სპ­ეც­ია­ლუ­რი გა­ თვ­ლა არ მქ­ონ­ია. მე თვ­ით­ონ ვი­ნც მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს, იმ ად­ამ­ია­ნე­ბს ვი­წვ­ევ. ვფ­იქ­რობ, ბი­ძი­ნა ივ­ან­იშ­ვი­ლს გა­და­ცე­ მის მი­მა­რთ ბუ­ნე­ბრ­ივი ინ­ტე­რე­სი გა­ უჩ­ნდა. ჩვ­ენც ერ­თი ის­ეთი რე­სპ­ონ­დე­ ნტი გვ­ყა­ვს, ვი­ნც სა­ზო­გა­დო­ებ­ის ცნ­ ობ­იე­რე­ბა­ზე გა­ვლ­ენ­ას ახ­დე­ნს. ამ გა­ და­ცე­მამ დი­დი მო­წო­ნე­ბა და­იმ­სა­ხუ­რა. კვ­ირ­აში სამ გა­და­ცე­მას ვწ­ერ­დით. 17 სე­ქტ­ემ­ბე­რს მო­ვა­წე­რეთ კო­ნტ­რა­ქტს ხე­ლი, 17 დე­კე­მბ­ერს გა­ვე­დით ეთ­ერ­ ში და 17 გა­და­ცე­მა გვ­აქ­ვს ჩა­წე­რი­ლი. მო­კლე ვა­და­ში უდ­იდ­ესი შრ­ომა მო­გვ­ იხ­და. მა­ყუ­რე­ბე­ლმა და­ინ­ახა, რომ ეს ყვ­ელ­აფ­ერი მა­თთ­ვის მზ­ად­დე­ბა და არა ჩვ­ენი რე­იტ­ინ­გი­სთ­ვის. მე მგ­ონი ჩვ­ენ­სა და მა­ყუ­რე­ბე­ლს შო­რის წრ­ფე­ ლი გა­ცვ­ლა ხდ­ება. ყვ­ელ­აზე კა­რგ­ად პო­რნ­ოგ­რა­ფია იყ­იდ­ება, ინ­დუ­სტ­რი­ის გმ­ირ­ია :) მა­გრ­ამ ეს იმ­ას ხომ არ ნი­ შნ­ავს, რომ ის სა­უკ­ეთ­ესო სა­ყუ­რე­ბე­ ლია? მთ­ავ­არ­ია ხა­რი­სხი და მა­ყუ­რე­ბე­ ლი არ მო­ვა­ტყ­უოთ. ას­ევე მთ­ავ­არ­ია, რომ გა­და­ცე­მას არა ჩვ­ენ­თვ­ის, არ­ამ­ედ ხა­ლხ­ის­თვ­ის ვა­კე­თე­ბდ­ეთ. ბი­ნა, სა­დაც პი­რვ­ელი სე­ზო­ნის გა­ და­ცე­მე­ბი ჩა­იწ­ერა უკ­ვე შე­იც­ვა­ლეს. მე­ორე სე­ზო­ნი­სთ­ვის უკ­ვე კე­რძო სა­ ხლ­ში ორ სა­რთ­ულს აი­თვ­ის­ებ­ენ. ეს არ­ის სა­ხლი ურ­ბა­ნუ­ლი ხე­დით სა­ბუ­ რთ­ალ­ოზე. „სა­ზო­გა­დო­ებ­ის სა­ერ­თო ინ­ტე­რე­ სე­ბის შე­მც­ვე­ლი თე­მე­ბით გა­და­ცე­მას გა­ვა­მწ­ვა­ვე­ბთ. და­გვ­ემ­ატ­ება რე­პო­ რტ­აჟ­ები“.

– თვ­ით­ონ რა ია­რა­ღს გი­ნდ­ათ და­ ემ­შვ­იდ­ობ­ოთ?

– კა­რგი კი­თხ­ვაა. მე მო­ტო­ცი­ კლ­ეტ­ზე ჯდ­ომ­ის­ას და და­შვ­ებ­ის­ას

ვი­ღებ გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბას, ამ­იტ­ომ კა­ტა­სტ­რო­ფულ მა­ქს­იმ­ალ­იზ­მს და­ვე­ მშ­ვი­დო­ბე­ბო­დი. მი­ნდა ჩე­მი თა­ვი­სგ­ან არ­და­დე­გე­ბზე წა­ვი­დე. ყვ­ელა ქა­ლში რა­მდ­ენ­იმე ქა­ლია, ათი მა­ინც. მთ­ავ­ არ­ია, რო­მე­ლია მა­თი ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლი. ერ­თი და­ნა­რჩ­ენს აწ­ონ­ას­წო­რე­ბს, ან­ აწ­ილ­ებს – რა დრ­ოს რო­მე­ლმა გა­იღ­ ვი­ძოს.

– ახ­ლა რო­მე­ლმა ქა­ლმა გა­იღ­ვი­ ძა თქ­ვე­ნში?

– ახ­ლა ყვ­ელ­აზე რა­ცი­ონ­ალ­ურ­მა გა­იღ­ვი­ძა. სხ­ვა არ­ჩე­ვა­ნი არ ჰქ­ონ­და.

– რთ­ულ­ად სა­მა­რთ­ავი ქა­ლი ხა­ რთ?

– ის­ეთ ად­ამ­ია­ნე­ბს, ვი­საც ჩე­მი მა­რთ­ვის სუ­რვ­ილი გა­სჩ­ენ­იათ, და­ ვმ­შვ­იდ­ობ­ებ­ივ­არ. იმ­არ­თე­ბა კო­რპ­ ორ­აც­იე­ბი სა­ხე­ლმ­წი­ფო­ები :) პი­რად ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბს თუ ვი­გუ­ლი­სხ­მე­ბთ, ად­ამ­ია­ნე­ბის მა­რთ­ვა დი­ქტ­ატ­ურ­ის ნი­შა­ნია. სა­მა­რთ­ავი ქა­ლი ნა­მდ­ვი­ლად არ ვარ. ად­ამ­ია­ნე­ბს შო­რის თა­ვი­სუ­ ფა­ლი ურ­თი­ერ­თგ­აც­ვლა ქმ­ნის ბე­დნ­ იე­რე­ბას. დე­და – თა­ვის და­მკ­ვი­დრ­ებ­ის­თვ­ის გქ­ ონ­იათ პე­რი­ოდი, როცა მა­მის ჩრ­ დი­ლი­დან გა­მო­სვ­ლა გი­ნდ­ოდ­ათ?

– პა­რი­ზში რომ გა­და­ვს­ახ­ლდ­ით, ოჯ­ახ­ის წე­ვრ­ები ერ­თად ვმ­უშ­აო­ბდ­ით და სა­ერ­თო ფი­ლმ­ებს ვქ­მნ­იდ­ით. რაც გა­გვ­იკ­ეთ­ებ­ია, ოჯ­ახ­თან ურ­თი­ერ­თო­ ბით ყო­ფი­ლა. თა­ვის და­მკ­ვი­დრ­ება, ყვ­ელ­ას ერ­თად, პა­რი­ზში მო­გვ­იხ­და. ვი­ნმ­ეს ჩრ­დი­ლში ყო­ფნ­ის დრო არ გვ­ ქო­ნდა. ნე­ტა დი­დი ყო­ფი­ლი­ყო ეს ჩრ­ დი­ლი, რა­ტომ უნ­და მქ­ონ­ოდა მი­სგ­ან გა­სვ­ლის სუ­რვ­ილი?

– ინ­ტე­რვ­იუ­ებ­ში ამ­ბო­ბთ, 90-ია­ ნი წლ­ებ­ის სა­ქა­რთ­ვე­ლო­დან რომ წა­ვე­დით, პა­რი­ზში ჩა­სუ­ლე­ბს თი­ თქ­ოს სი­სხ­ლის სუ­ნი აგ­ვდ­იო­დაო. რო­გორ გა­თა­ვი­სუ­ფლ­დით ამ ფს­იქ­ ოლ­ოგ­იუ­რი სტ­რე­სი­სგ­ან?

– ვე­რა­სდ­როს იმ ად­ამ­ია­ნე­ბს ვერ და­ვი­ვი­წყ­ებთ, ვი­ნც ჩვ­ენ­თან ერ­თად გა­იზ­არ­დნ­ენ და ომ­ის დრ­ოს და­იღ­ უპ­ნენ. თი­თქ­ოს ვა­ლში ვი­ყა­ვი იმ მე­ გო­ბრ­ებ­თან და ად­ამ­ია­ნე­ბთ­ან, ვი­ნც აღ­არ­აა. წა­ხვ­ედი, ყვ­ელ­აფ­ერი და­ტო­ ვე და თა­ვს იმ­არ­თლ­ებ, შენ თუ იც­ ხო­ვრე, ეს ვი­ღა­ცამ ვერ მო­ახ­ერ­ხა. რა­ღაც უნ­და გა­და­გვ­ეწ­ყვ­იტა. 19 წლ­ ის ვი­ქნ­ებ­ოდი სა­ფრ­ან­გე­თში რომ წა­ ვე­დი და მე გა­და­ვწ­ყვ­იტე, რომ უნ­და მე­ცხ­ოვ­რა. ამ­ის გა­ან­ალ­იზ­ებ­ის მე­რე და­ვი­წყ­ეთ იქ ცხ­ოვ­რე­ბა. იქ­აურ კუ­ ლტ­ურ­ას შე­ვე­რი­ეთ. დი­დი სო­ცი­უმ­ია სა­ფრ­ან­გე­თი. არ არ­ის ად­ვი­ლი სხ­ვა ქვ­ეყა­ნა­ში და­მკ­ვი­დრ­ება და თან არა სხ­ვა­ზე ნა­კლ­ებ­ად, ბე­ვრ­ზე მე­ტა­დაც კი. ამ­ას კე­თი­ლგ­ონ­იე­რე­ბა და ბე­ვრი შრ­ომა სჭ­ირ­დე­ბა. სხ­ვა­გვ­არ­ად შე­უძ­ ლე­ბე­ლია.

– სა­დღ­აც მო­ყე­ვით, სა­მო­ქა­ლა­ ქო ომ­ის პე­რი­ოდ­ის თბ­ილ­ის­ში მა­ მამ მე­გო­ბრ­ებ­თან ერ­თად მჯ­დო­მი გი­პო­ვათ და ია­რა­ღის ტრ­ია­ლით წა­მო­გი­ყვ­ან­ათ სა­ხლ­ში. ას­ეთი ძა­ რღ­ვი და ქა­რთ­ული ხა­სი­ათი კი­დევ რო­დის გა­მო­უვ­ლე­ნია მა­მას?

– 90-ია­ნი წლ­ები იყო, უდ­იდ­ესი სა­ბჭ­ოთა წყ­ობ­ის სი­სტ­ემა და­გვ­ენ­ გრა და ქუ­ჩა­ში რომ გა­დი­ოდი, უკ­ან და­ბრ­უნ­დე­ბო­დი თუ არა, არ იც­ოდი. მა­მა სულ გვ­ეძ­ებ­და. დღ­ემ­დე სულ გვ­ეძ­ებს. რაც ხშ­ირ­ად გვ­ელ­აპ­არ­აკ­ ება და მის ცნ­ობ­იე­რში ერ­თად მო­გვ­ იყ­რის თა­ვს, ბე­დნ­იე­რია. სხ­ვა დრ­ოს რო­დის გა­მო­ამ­ჟღ­ავ­ნა ქა­რთ­ული ხა­ სი­ათი და სა­ხლ­იდ­ან რომ გა­ვი­პა­რე და გა­ვთ­ხო­ვდი მა­შინ, 17 წლ­ის ას­აკ­ში. ტრ­ად­იც­ია არ და­ვუ­რღ­ვიე მე­გო­ბრ­ ებს და მეც ბე­დნ­იე­რი გა­ვი­პა­რე. ჩე­მი უფ­რო­სი ქა­ლი­შვ­ილ­ის ლი­კუ­ნას მა­მა კა­რგი ად­ამ­ია­ნია. პა­ტა­რე­ბი ვი­ყა­ვით და შვ­იდ თვ­ეში და­ვშ­ორ­დით. მა­შინ სა­ ხლ­იდ­ან წა­სვ­ლის და მე­გო­ბა­რი ბი­ჭის ყო­ლის სა­შუ­ალ­ება არ გვ­ქო­ნდა. მა­მა­ კა­ცთ­ან ურ­თი­ერ­თო­ბას ტრ­ად­იც­იუ­ ლი სა­ხე უნ­და ჰქ­ონ­ოდა. ტრ­ად­იც­იუ­ ლად გა­ვთ­ხო­ვდი და ტრ­ად­იც­იუ­ლად გა­ვშ­ორ­დი.

– მა­მა გა­ბრ­აზ­და?

– მა­მა ლი­კუ­ნას და­ბა­დე­ბით ძა­ლი­ ან ბე­დნ­იე­რი იყო. ჩე­მი მშ­ობ­ლე­ბი­სთ­ ვის არ იყო ად­ვი­ლი ჯერ კი­დევ თი­ ნე­იჯ­ერი შვ­ილ­ის გა­თხ­ოვ­ება. მა­გრ­ამ მათ უდ­იდ­ესი წვ­ლი­ლი აქ­ვთ ლი­კუ­ნას გა­ჩე­ნა­ში, მის არ­სე­ბო­ბა­სა და გა­ზრ­ და­ში.

– იდ­გა არ გა­ჩე­ნის სა­კი­თხი?

– რო­დე­საც პა­ტა­რა ხარ, კი­თხ­ვის ნი­შა­ნს სვ­ამ, რა ხდ­ება ჩვ­ენს თა­ვს? მე ძა­ლი­ან მი­ნდ­ოდა შვ­ილ­ის გა­ჩე­ნა, ას­ ევე ჩე­მს მშ­ობ­ლე­ბს­აც.

– დე­დო­ბამ რი­თი შე­გც­ვა­ლათ?

– ლი­კუ­ნა ჩე­მი უმ­ცრ­ოსი და მე­ გო­ნა. ერ­თად გა­ვი­ზა­რდ­ეთ. მნ­იშ­ვნ­ ელ­ოვ­ანი რო­ლი აქ­ვს ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ ბა­ში. ნა­სტ­ას­ია­ზე პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ობ­ის გრ­ძნ­ობა მო­ვი­და. დე­დო­ბის შე­მდ­ეგ სა­კუ­თა­რი თა­ვი პი­რვ­ელ ად­გი­ლას აღ­არ დგ­ას. ნა­ბი­ჯის გა­და­დგ­მა­მდე ჯერ შვ­ილ­ებ­ზე ვფ­იქ­რობ, მა­თთ­ვის რა მა­გა­ლი­თი ვი­ქნ­ები, რო­გორ ქა­ლად შე­იძ­ლე­ბა ჩა­მო­ყა­ლი­ბდ­ნენ. ლი­კუ­ნა 19 წლ­ის­აა და იუ­რი­დი­ულ­ის შე­მდ­ეგ მა­რკ­ეტ­ინ­გის გა­ნვ­ით­არ­ებ­ის რე­სუ­ რს­ებს გა­დის. ნა­სტ­ას­ია 10 წლ­ის­აა. ძა­ლი­ან ახ­ლო ურ­თი­ერ­თო­ბა მა­ქვს შვ­ ილ­ებ­თან. ჰა­სკი ვი­ყი­დე და ნა­სტას­იას უნ­და ჩა­ვუ­ყვ­ანო. თბ­ილ­ისი – თბ­ილ­ის­ში და­ბრ­უნ­ებ­ულს რა მო­გხ­ვდ­ათ თვ­ალ­ში?

– აქ ად­ამ­ია­ნე­ბს იმ­ის რწ­მე­ნა აკ­ლი­ ათ, რომ მა­რთ­ლა ნი­ჭი­ერ­ები არ­იან. ყვ­ელ­აზე მე­ტად სა­კუ­თარ თა­ვს ერ­ ჩი­ან და თვ­ით­გვ­ემ­აში არ­იან. შე­ეშ­ვით რა ამ­ას. დრ­ოის შე­გრ­ძნ­ებ­ის პრ­ობ­ ლე­მა აქ­ვთ. დრ­ოის სწ­ორ­ად გა­მო­ყე­ ნე­ბა არ იც­ის ქა­რთ­ვე­ლმა. დრო კი არ გა­დის, ჩვ­ენ გა­ვდ­ივ­ართ ცხ­ოვ­რე­ბას. აი, ამ­ის შე­გრ­ძნ­ება აქ ვერ და­ვი­ნა­ხე. ქვ­ეყ­ან­აა თვ­ით­ონ დრ­ოში და­კა­რგ­ ული. ბე­ვრი ის­ტო­რი­ული პე­რი­ოდ­ია ერ­თმ­ან­ეთ­ში არ­ეუ­ლი. ეს სი­სტ­ემ­ის ნგ­რე­ვის შე­დე­გია. ად­ამ­ია­ნე­ბი წა­რს­ ულ­ში ცხ­ოვ­რო­ბენ და ვფ­იქ­რობ, ეს დი­დი ტრ­აგ­ედ­იაა. იმ­ის გა­მბ­ედ­აო­ ბა უნ­და გქ­ონ­დეს, რომ იყო ის, ვი­ნც ხარ. სა­ზო­გა­დო­ებ­ის თვ­ალ­ის არ უნ­და გე­ში­ნო­დეს. მე ქა­რთ­ვე­ლე­ბი მი­ყვ­არს, კაი ტი­პე­ბი არ­იან. ჩე­მი ხა­ლხ­ია და ამ­ ას ბო­ლო­მდე ვგ­რძ­ნობ. დრო ყვ­ელ­აფ­ ერს თა­ვის ად­გი­ლას და­აყ­ენ­ებს, ამ­აში და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვარ. ფე­ხით ბე­ვრს და­ვდ­ივ­არ. რა­მდ­ენ­ იმე წლ­ის წინ ზა­ფხ­ულ­ში ტა­ბი­ძე­ზე ბი­ნა მქ­ონ­და და­ქი­რა­ვე­ბუ­ლი, სულ და­ვდ­იო­დი და ვა­თვ­ალ­იე­რე­ბდი ქა­ ლა­ქს. ახ­ლა მო­პე­დით და­ვდ­ივ­არ, ჩე­ მი გა­და­ცე­მის ქუ­დში რომ მო­პე­დია,

„ტრადიცია არ დავურღვიე მეგობრებს და მეც 17 წლის ასაკში ბედნიერი გავიპარე. პატარები ვიყავით და შვიდ თვეში დავშორდით. მაშინ სახლიდან წასვლის და მეგობარი ბიჭის ყოლის საშუალება არ გვქონდა. მამაკაცთან ურთიერთობას ტრადიციული სახე უნდა ჰქონოდა. ტრადიციულად გავთხოვდი და ტრადიციულად გავშორდი“

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

თავისუფლებითა და პირადით „სიყვარული დიდი ძალაა. როდესაც ადამიანი გიყვარს, ლამაზდები, ბედნიერდები, ძალა გემატება. ცხოვრების ბედნიერი პერიოდია. სიყვარულის დიდი ფესტივალი ჩემს სამომავლო გეგმაშია“

„მეშვიდე წელს გავიყარეთ. ეს დასასრულის პერიოდია და უნდა გადაწყვიტო, დაასრულო თუ გააგრძელო. სიყვარულიც, რაღაც მომენტში, არჩევანია“

ლიკუნა იმ­ით. პა­რი­ზშ­იც ასე ვმ­ოძ­რა­ობ. რო­ დე­საც მო­პე­დით და­დი­ხარ, თა­ვი­სუ­ ფლ­ებ­ის სა­ში­ნე­ლი შე­გრ­ძნ­ება გა­ქვს. ქა­ლა­ქს­აც კი­დევ უფ­რო თა­ვი­სუ­ფლ­ ად და მშ­ვი­დად ათ­ვა­ლი­ერ­ებ. მა­რტო ხარ. თა­ნა­მე­დრ­ოვე ცხ­ენ­ია. ჩვ­ენი ქვ­ეყ­ანა თა­ნა­მე­დრ­ოვ­ეო­ბა­სა და ცხ­ ენ­ებს შო­რის არ­ის გა­ჭე­დი­ლი, ჩე­მი გა­და­ცე­მის ქუ­დშ­იც ამ­იტ­ომ შე­ვა­ჯა­ხე ერ­თმ­ან­ეთს ცხ­ენი და მო­პე­დი.

– ქუ­დში გო­რგ­ას­ლის ძე­გლ­იც გა­ ქვთ. მო­გწ­ონთ ეს ძე­გლი?

– რა გი­თხ­რათ, არა უშ­ავს, ვფ­იქ­ რობ სტ­ან­და­რტ­ია ჩვ­ენი მე­ფე­ებ­ისა, ბა­ვშ­ვო­ბი­დან მი­ჩვ­ეუ­ლი ვარ. პა­რი­ზი 18 წე­ლია პა­რი­ზში ცხ­ოვ­რო­ბს. უყ­ვა­რს ღა­მის პა­რი­ზში მო­ტო­ცი­კლ­ ეტ­ით სი­არ­ული. პა­რი­ზი თა­ვი­სუ­ფლ­ ებ­ის ქა­ლა­ქი­აო, ამ­ბო­ბს. ცხ­ოვ­რო­ბს მო­ნმ­არ­ტრ­ზე. მო­ტო­ცი­კლ­ეტი მე­ორე ქმ­არ­მა შე­აყ­ვა­რა: „პა­რი­ზი? თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ას­თან, მე­ გო­ბრ­ობ­ას­თან, სი­ყვ­არ­ულ­თან და სი­ ცო­ცხ­ლე­სთ­ან ას­ოც­ირ­დე­ბა. ად­ამ­ია­ ნის უფ­ლე­ბე­ბის ქა­ლა­ქია. ჩე­მს უბ­ან­ში მო­ტო­ცი­კლ­ეტ­ით რომ და­ვე­შვ­ები, ყვ­ელ­აზე კა­რგ­ად მა­ შინ ვფ­იქ­რობ. გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბე­ბს – პი­რა­დი იქ­ნე­ბა თუ პრ­ოფ­ეს­იული, და­ შვ­ებ­ის დრ­ოს ვი­ღებ. ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბის მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ანი გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბე­ბი ამ პრ­ოც­ეს­ში მი­მი­ღია“.

– ბა­ტო­ნი თე­მუ­რის სა­ტე­ლე­ვი­ ზიო ინ­ტე­რვ­იუ ვნ­ახე, სა­დაც ყვ­ება, პა­რი­ზში, მი­წა­ზე მწ­ოლ­ია­რე ქუ­ჩის მა­წა­ნწ­ალ­ას რო­გორ სთ­ხო­ვს პო­ლი­ ცი­ელი ად­გეს და მე­ორე მხ­არ­ეს გა­ და­ვი­დეს. ის ამ თხ­ოვ­ნას არ ას­რუ­ ლე­ბს. მა­სთ­ან მე­ორე პო­ლი­ცი­ელი მი­დის და ბო­ლოს ორ­ივე ერ­თად ეხ­მა­რე­ბი­ან მა­წა­ნწ­ალ­ას ლე­იბ­ის და ბო­თლ­ებ­ის ქუ­ჩის მე­ორე მხ­არ­ეს გა­ და­ტა­ნა­ში. მა­მა ამ­ბო­ბს, პი­რჯ­ვა­რი

EXCLUSIVE ნასტასია

გა­და­ვი­წე­რე, ღმ­ერ­თო ას­ეთი რამ მა­ ნა­ხა ჩე­მს ქვ­ეყ­ან­აშ­იო.

– აი, ას­ეთი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბია პა­ რი­ზში, პა­ტი­ვი­სც­ემ­ის, მა­გრ­ამ ხა­ლხ­მა ამ პა­ტი­ვი­სც­ემ­ას არ უნ­და გა­და­აჭ­არ­ ბოს.

– პა­რი­ზზე ცო­ტა ხნ­ის წინ მო­მხ­ და­რი ტე­რო­რი­სტ­ული აქ­ტი გა­მა­ხს­ ენ­და. თქ­ვენ ხა­რთ შა­რლი?

– ის­ეთი ემ­ოც­იუ­რი ის­ტე­რი­კა მო­ ჰყ­ვა ამ ყვ­ელ­აფ­ერს, ამ სლ­ოგ­ ან­ის სწ­ორი, რა­ცი­ონ­ალ­ური შე­ფა­სე­ბა ვე­ღარ მო­ხდა. ნე­ბი­სმ­იერ ქვ­ეყ­ან­აში ხა­ ლხ­მა ვერ გა­იგო, რა არ­ის შა­რლი. ახ­ალი კა­რი­კა­ ტუ­რაც გა­ჩნ­და: თი­ თქ­ოს გა­რდ­აც­ვლ­ილი ად­ამ­ია­ნე­ბის სუ­ლე­ბი ღმ­ერ­თთ­ან არ­იან და ზე­ვი­დან სი­ნა­ნუ­ლით იყ­ურ­ებ­იან – რა სა­ ში­ნე­ლე­ბაა ამ­დენ კრ­ ეტ­ინს რომ უყ­ვა­რხ­ არო. მე ვარ შა­რლი – ნი­შნ­ავს, მე ვე­მხ­რო­ბი სი­ტყ­ვის თა­ვი­სუ­ფლ­ ებ­ას, ამ ტე­რო­რი­სტ­ ული აქ­ტის წი­ნა­აღ­ მდ­ეგი ვარ. ეს გა­ზე­თი დი­დი ხა­ნია ბე­ჭდ­ავს კა­რი­კა­ტუ­რე­ბს და დე­ და­მი­წის ზუ­რგ­ზე არ­ ავ­ის აი­ნტ­ერ­ეს­ებ­და. იუ­ მო­რის და კა­რი­კა­ტუ­რის გა­რე­შე შე­უძ­ლე­ბე­ლია.

– რე­ლი­გი­ურ თე­მა­ზე?

– რა­ტო­მაც არა, მა­გრ­ამ ზო­ მას გა­აჩ­ნია. იუ­მო­რს ყვ­ელ­აზე დი­დი სი­მა­რთ­ლე გა­მო­აქ­ვს პრ­ობ­ლე­მი­დან. აუ­ცი­ლე­ბე­ლი ია­რა­ღია. კა­რი­კა­ტუ­რა სხ­ვა რე­ლი­გი­ას შე­ურ­აც­ხყ­ოფ­ას არ უნ­და აყ­ენ­ებ­დეს. შე­ურ­აც­ხყ­ოფა სა­ იდ­ან იწ­ყე­ბა, ეს­ეც ინ­დი­ვი­დუ­ალ­ური და გა­სა­რკ­ვე­ვია.

ყო­ფი­ლი ოლ­იკ­ოს მე­ორე ქმ­არი ფრ­ან­გი პო­ ლი­ტი­კო­სი და მს­ახ­იო­ბი ოგ­იუ­სტ­ენ ლე­გრ­ანი გა­ხლ­დათ, მი­შელ ლე­გრ­ან­ ის ძმ­ის შვ­ილ­იშ­ვი­ლი. „ქა­რთ­ვე­ლს ჰგ­ავს, მა­რთ­ალი ხა­ რთ, რომ და­ვი­ნა­ხე – სად იყ­ავი აქ­ამ­ დე-მე­თქი, ვუ­თხ­არი :) ერ­თად ვს­წა­ ვლ­ობ­დით. რო­გო­რც პო­ლი­ტი­კო­სმა, სა­ფრ­ან­გე­თი­სთ­ვის ბე­ვრი კა­რგი რამ გა­აკ­ეთა. ქუ­ჩი­დან ორი კა­ნო­ნი მი­აღ­ ებ­ინა სა­ხე­ლმ­წი­ფოს. და­აა­რს­ეს ას­ოც­ ია­ცია „დონ კი­ხო­ტის ძმ­ები“. თუ შენ ბი­ნა არ გა­ქვს, შე­გი­ძლ­ია სა­ხე­ლმ­წი­ ფოს უჩ­ივ­ლო და ის ბი­ნით და­გა­კმ­აყ­ ოფ­ილ­ებს. მა­გა­რი ბი­ჭია. მი­სით ამ­აყი ვარ. ჩვ­ენ მე­შვ­იდე წე­ლს გა­ვი­ყა­რეთ. ეს და­სა­სრ­ულ­ის პე­რი­ოდ­ია და უნ­და გა­და­წყვ­იტო, და­ას­რუ­ლო თუ გა­აგ­ რძ­ელო. სი­ყვ­არ­ულ­იც, რა­ღაც მო­ მე­ნტ­ში, არ­ჩე­ვა­ნია. დრო რომ გა­დის, სი­ყვ­არ­ული ძვ­ელ­ებ­ური აღ­არ არ­ის. შე­ნა­რჩ­უნ­ებ­აც არ­ჩე­ვა­ნია.

ბა.

ჭო­რე­ბი – ახ­ლა შე­ყვ­არ­ებ­ული ხა­რთ?

– კი­თხ­ვას ავ­ირ­იდ­ებ, თუ შე­იძ­ლე­

– თბ­ილ­ის­ში ჭო­რა­ობა უყ­ვა­რთ, თქ­ვე­ნსა და ცნ­ობ­ილ ქა­რთ­ველ მა­მა­კა­ცზე ერ­თი პე­რი­ოდი აქ­ტი­ურ­ად ჭო­რა­ობ­დნ­ენ.

– მე პი­რად ცხ­ოვ­რე­ბა­ზე არ ვს­აუ­ბრ­ობ... რა­ხან ორი კა­ცით მე­ტი მც­ნო­ბს, პი­ რად ცხ­ოვ­რე­ბა­ზე ამ­იტ­ ომ უნ­და ვი­სა­უბ­რო? ვის აი­ნტ­ერ­ეს­ებს? მე მს­ გა­ვსი რამ არ მა­ინ­ტე­ რე­სე­ბს. მთ­ავ­არ­ია რას სა­ქმ­ია­ნობ, ვინ ხარ. ეს ად­ამ­ია­ნე­ბის ში­ნა­გა­ნი მდ­გო­მა­რე­ობ­აა და ამ­ აზე ლა­პა­რა­კი ვერ წა­ რმ­ომ­იდ­გე­ნია.

– შე­ყვ­არ­ებ­ული რო­გო­რი ხდ­ებ­ით?

– სი­ყვ­არ­ული დი­დი ძა­ლაა. რო­დე­საც ად­ამ­ ია­ნი გი­ყვ­არს, ლა­მა­ზდ­ ები, ბე­დნ­იე­რდ­ები, ძა­ლა გე­მა­ტე­ბა. თა­ვი­სე­ბუ­რი და ინ­დი­ვი­დუ­ალ­ური მო­მე­ ნტ­ია. ცხ­ოვ­რე­ბის ბე­დნ­იე­რი პე­რი­ოდ­ია. სი­ყვ­არ­ულ­ის დი­დი ფე­სტ­ივ­ალი ჩე­მს სა­მო­მა­ვლო გე­გმ­აშ­ია.

– ბე­დნ­იე­რე­ბა რა არ­ის?

– სა­კუ­თარ თა­ვთ­ან თა­ნა­სწ­ორ­ ობ­აში ყო­ფნა. ამ დრ­ოს რა­საც გი­ნდა და ვი­საც გი­ნდა, იმ­ას აი­რჩ­ევ. სი­ცო­ ცხ­ლის სი­ყვ­არ­ულ­ია ყვ­ელ­აზე მნ­იშ­ ვნ­ელ­ოვ­ანი. სა­იდ­ან­ღაც დი­დი და ამ­ ავე დრ­ოს ძა­ლი­ან პა­ტა­რა ცხ­ოვ­რე­ბა

„არც ვიცი, რა ასაკის ვარ. ღუზას არ ვუშვებ. ასაკი რომ დავაფიქსირო, ნიშნავს, რომ ღუზა ჩავუშვი. რა დროს ეგ არის?“

გვ­აქ­ვს მო­ცე­მუ­ლი. მა­ქს­იმ­ალ­ურ­ად უნ­და აი­თვ­ისო მო­ცე­მუ­ლი პე­რი­ოდი. გა­აჩ­ნია შენ რო­გორ ჩა­ატ­ევ და დრ­ოს რა­მხ­ელ­აზე გა­ზრ­დი. ყვ­ელ­აფ­ერი ისე უნ­და ჩა­ტიო ამ ქვ­ეყ­ნი­დან წა­სვ­ლა აღ­ არ და­გე­ნა­ნოს. რა დრ­ოს სა­ზო­გა­დო­ ებ­ის აზ­რი და თვ­ალ­ია? დრო არ არ­სე­ ბო­ბს, ჩვ­ენი მო­გო­ნი­ლია. დრო რჩ­ება, ჩვ­ენ მი­ვდ­ივ­ართ. დრ­ოის გა­რე­შე უნ­და ცხ­ოვ­რო­ბდე, მა­გრ­ამ დრო უნ­და იყ­ოს ინ­სტ­რუ­მე­ნტი, რომ სწ­ორ­ად და­გე­გმო შე­ნი აქ­აუ­რი ცხ­ოვ­რე­ბა. ღუ­ზის ჩა­შვ­ ება არ­სად შე­მი­ძლ­ია, არც სა­ქმ­ეში, არ პი­რა­დში. გე­მი სულ მი­დის. თუ­მცა ღუ­ზა სულ გვ­ერ­დზე უნ­და გქ­ონ­დეს, რა იცი, რა დრ­ოს უნ­და ჩა­უშ­ვა. სა­კუ­ თა­რი თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის გა­რდა ჩა­რჩო არ არ­სე­ბო­ბს. ყვ­ელ­აზე დი­დი ჩა­რჩო ყვ­ელ­აზე დი­დი თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­აა.

– ას­აკ­ის მა­ტე­ბა გა­ში­ნე­ბთ?

– აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არა. არც ვი­ცი, რა ას­აკ­ის ვარ. ღუ­ზას აქ­აც არ ვუ­შვ­ ებ. ას­აკი რომ და­ვა­ფი­ქს­ირო, ნი­შნ­ავს, რომ ღუ­ზა ჩა­ვუ­შვი. რა დრ­ოს ეგ არ­ ის?

– თბ­ილ­ის­ური ჭო­რა­ობ­ის ობ­იე­ ქტი გა­ხდ­ით.

– გა­ვხ­დი და ბუ­ნე­ბრ­ივ­იც იყო. პა­ რი­ზშ­იც ვი­ყა­ვი ჭო­რა­ობ­ის ობ­იე­ქტი. რო­ცა ცნ­ობ­ილი ოჯ­ახ­ის შვ­ილი ხარ, უბ­რუ­ნდ­ები მშ­ობ­ლი­ურ ქა­ლა­ქს, აკ­ ეთ­ებ გა­და­ცე­მას, კა­რგ­ად ნა­ცნ­ობი რე­სპ­ონ­დე­ნტ­ები გყ­ავს გა­და­ცე­მა­ში და ყვ­ელა მა­თგ­ან­თან მე­გო­ბრ­ული ურ­თი­ერ­თო­ბა გა­ქვს, შე­ნთ­ან მო­დი­ან სა­ხლ­ში – ბუ­ნე­ბრ­ივ­ია, ამ­აზე ხა­ლხი ილ­აპ­არ­აკ­ებს. ათი ვე­რს­ია გა­ჩნ­და, სა­ იდ­ან მი­ჰყ­ავს გა­და­ცე­მა, ვინ უქ­ირ­ავა ის ბი­ნაო?

– ქა­რთ­ვე­ლე­ბის აზ­რი, რა წა­რმ­ ოდ­გე­ნა შე­ექ­მნ­ებ­ათ თქ­ვე­ნზე – გა­ ინ­ტე­რე­სე­ბთ?

– არა. ვფ­იქ­რობ, თა­ვი­დან გა­მო­

მდ­ინ­არე, რაც ვარ, მა­ქს­იმ­უმი უნ­და მი­ვა­წო­დო ად­ამ­ია­ნს. თუ ჩე­მს ფა­სე­ ულ­ობ­ებს მი­ვყ­ვე­ბი, ვფ­იქ­რობ, ად­ამ­ ია­ნე­ბიც სწ­ორ­ად შე­მა­ფა­სე­ბენ. ამ­იტ­ ომ მე სხ­ვა­საც არ შე­ვა­ცდ­ენ. მთ­ავ­არ­ ია პა­ტი­ვი­სც­ემა ად­ამ­ია­ნე­ბის მი­მა­რთ. ყვ­ელ­აფ­ერი გა­და­ბმ­ულ­ია.

– ჩა­რჩ­ოში რა გა­ქც­ევთ?

– ჩა­რჩ­ოში მხ­ოლ­ოდ ფა­სე­ულ­ობ­ ებ­იდ­ან გა­და­ხვ­ევ­ის ში­ში მა­ქც­ევს. ვც­დი­ლობ ოჯ­ახ­ის წევრ­ებ­თან და სა­ ქმ­ეში არ შე­მე­შა­ლოს და ყო­ვე­ლთ­ვის მა­რთ­ალი ვი­ყო.

– რას არ ღა­ლა­ტო­ბთ?

– მა­ქს­იმ­ალ­ურ­ად ვც­დი­ლობ სა­კუ­ თარ თა­ვს არ ვუ­ღა­ლა­ტო. თუ სა­კუ­ თა­რი თა­ვის რა­იმე არ მო­მწ­ონს, იქ თვ­ით­ონ­აც არ გა­მე­ჩე­რე­ბა.

მშ­ობ­ლე­ბი – კლ­დე და ყვ­ავ­ილი – მშ­ობ­ლე­ბს რი­თი ჰგ­ავ­ხა­რთ?

– მა­მას ბრ­ძო­ლი­სუ­ნა­რი­ან­ობ­ით და ინ­დი­ვი­დუ­ალ­ობ­ით ვგ­ავ­არ. ძა­ლი­ ან ძლ­იე­რია, კლ­დეა. ვგ­ავ­არ. დე­დას სა­მყ­არ­ოს მი­მა­რთ კე­თი­ლგ­ან­წყ­ობ­ით ვგ­ავ­არ. დე­და ძა­ლი­ან კე­თი­ლია. ის თე­მუ­რის თვ­ალ­ებ­ია, სა­მყ­არ­ოს მი­ მა­რთ კე­თი­ლგ­ან­წყ­ობ­ილი თვ­ალ­ები. თე­მუ­რი იბ­რძ­ოდა და დე­და ლა­მა­ზად უნ­ათ­ებ­და გზ­ას. დე­და სულ ამ­ზა­დე­ბს სა­დი­ლე­ბს. კა­ცმა არ იც­ის, რო­მლ­ის შვ­ილი მი­ვა სტ­უმ­რად. და­ხუ­ნძ­ლუ­ლე­ ბი ვი­კრ­იბ­ებ­ით ოჯ­ახ­ურ სა­დი­ლზე.

– დე­და და მა­მა – კლ­დე და ყვ­ავ­ ილი?!

– აი, ეგ პო­ეტ­ური შე­და­რე­ბა, ზუ­ სტ­ად ვი­ცი, თე­მუ­რს ძა­ლი­ან მო­ეწ­ონ­ ება. დე­და და მა­მა პა­რი­ზში ხშ­ირ­ად და­სე­ირ­ნო­ბენ. ჩე­მი შვ­ილი ლი­კუ­ნა ხშ­ირ­ად არ­ის მა­თთ­ან.

– და­ბო­ლოს, თქ­ვენ და კი­ნო?

– მო­მა­ვა­ლში, გა­და­ღე­ბე­ბზე პა­რი­ ზში გე­ლო­დე­ბი თა­მუ­ნა :)

„როდესაც მოპედით დადიხარ, თავისუფლების საშინელი შეგრძნება გაქვს. მონმარტრზე მოტოციკლეტით რომ დავეშვები, ყველაზე კარგად მაშინ ვფიქრობ. გადაწყვეტილებებს – პირადი იქნება თუ პროფესიული, დაშვების დროს ვიღებ“

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

33

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ავ­­­თა­­­ნდ­­­ილ მა­­­ხა­­­რა­­­ძე: „არ­­­აფ­­­ერი მა­­­ი my View

დეა თა­ვბ­ერ­იძ­ე

მა­სთ­ან შე­ხვ­ედ­რას მკ­ით­ ხვ­ელი დი­დი ხა­ნია ნა­ტრ­ობს. ის კი ათ­ეუ­ლი წე­ლია, დუ­მს და ჟუ­რნ­ალ-გა­ზე­თე­ბი­სთ­ვის არ­აფ­ერს ამ­ბო­ბს... კი­თხ­ვა ბე­ვრ­ია – სად არ­ის, რა­ტომ არ ჩა­ ნს, რას აკ­ ეთ­ ებს? ალ­ ბათ, სა­სწ­აუ­ლის წყ­ალ­ობ­ ით მე­რგო ბე­დნ­იე­რე­ბა, რომ მს­ახ­იო­ბთ­ან, რო­მე­ლს­აც მა­ყუ­რე­ბე­ლი ას­ეა და­ნა­ტრ­ ებ­ული, დი­დხ­ანს მე­სა­უბ­რა. მი­სი ჩე­მდ­ამი თბ­ილი და­მო­ კი­დე­ბუ­ლე­ბა ის­ევე ჩა­რჩ­ება მე­ხს­იე­რე­ბას, რო­გო­რც ერთ დრ­ოს „მო­ნა­ნი­ებ­ის“ ყუ­რე­ ბი­სას მი­ღე­ბუ­ლი შთ­აბ­ეჭ­დი­ ლე­ბა, რო­მე­ლიც მა­შინ ჩე­მზე ვა­რლ­ამ­მა მო­ახ­დი­ნა. იყო ბე­ვრი შე­კი­თხ­ვა გუ­ლა­ხდ­ ილი პა­სუ­ხე­ბით, თუ­მცა იყო ფრ­აზ­აც – „კე­რძო სა­უბ­არ­ში უა­მრ­ავ რა­მე­ზე გე­სა­უბ­რე­ ბით, მა­გრ­ამ, რა თქ­მა უნ­და, გა­მო­სა­ქვ­ეყ­ნე­ბლ­ად – არა“! ამ­იტ­ომ­აც უა­მრ­ავ­ჯერ შე­ ვც­ვა­ლე მი­ღე­ბუ­ლი გა­და­წყ­ ვე­ტი­ლე­ბა. ბო­ლოს კი ჩე­მს თა­ვს მა­ინც ვუ­ბრ­ძა­ნე: ჩა­რთე დი­ქტ­ოფ­ონი, ეს არ­ის შა­ნსი, რო­მე­ლიც მე­ორ­ედ შე­იძ­ლე­ბა არ მო­გე­ცეს... თა­ვის გა­სა­მა­ რთ­ლე­ბლ­ად მხ­ოლ­ოდ ერ­თი პა­სუ­ხი მა­ქვს – ჟუ­რნ­ალ­ის­ტი ვარ. უნ­ებ­ურ­ად ნო­დარ ტა­ ბი­ძის ლე­ქც­ია მა­ხს­ენ­დე­ბა: კა­რში თუ არ შე­გი­შვ­ეს, ფა­ ნჯ­რი­დან უნ­და გა­და­იპ­არ­ოთ, რომ სა­სუ­რვ­ელი ინ­ფო­რმ­აც­ ია მო­იპ­ოვ­ოთო. სა­სუ­რვ­ელი ინ­ფო­რმ­აც­ია ხე­ლთ მა­ქვს, თუ­მცა სტ­ატ­იას ინ­ტე­რვ­იუს სა­ხით არ ვა­ქვ­ეყ­ნებ, მი­უხ­ ედ­ავ­ად ჩა­რთ­ული დი­ქტ­ოფ­ ონ­ისა, კე­რძო სა­უბ­რი­სას ნა­თქ­ვამ რა­მდ­ენ­იმე დე­ტა­ლს ჩე­მთ­ვის შე­ვი­ნა­ხავ და ვი­ტო­ ვებ იმ­ედს, რომ ამ მა­სა­ლის გა­მო­ქვ­ეყ­ნე­ბით ჩე­მს სა­ყვ­არ­ ელ და გა­მო­რჩ­ეულ მს­ახ­იო­ბს გუ­ლს არ ვა­ტკ­ენ. და ამ თა­ მა­მი ნა­ბი­ჯი­სთ­ვის, რო­მე­ლს­ აც ის­ევ და ის­ევ პრ­ოფ­ეს­იას გა­და­ვა­ბრ­ალ­ებ, მას ბო­დი­შს მო­ვუ­ხდი. ავ­თა­ნდ­ილ მა­ხა­რა­ძე: „მა­რტო თქ­ვენ არ მე­უბ­ნე­ბით ამ­ას, რომ და­ კა­ რგ­ ული ვარ და არ ვჩ­ ან­ ვარ. რას ნი­შნ­ავს არ ჩა­ნხ­არ? შო­უე­ბსა და ტე­ ლე­ეკ­რა­ნზე რა­ტომ არ ვჩ­ნდ­ები? იქ, სა­დაც გა­მო­ჩე­ნის აუ­ცი­ლე­ბლ­ობა არ არ­ის და ვე­რა­ფე­რს ახ­ალს ვერ ვი­ტყ­ ვი, არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს გა­მო­ჩე­ნა, არ მი­ნდა. არ მი­იღ­ოთ ეს რა­ღაც ჩე­მს ახ­ირ­ებ­ად, ქე­დმ­აღ­ლო­ბად, კე­კლ­უც­

34

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

ობ­ად, უბ­რა­ლოდ, იმ­დე­ნი ვი­ნმე ჩა­ნს, რომ არ არ­ის სა­ჭი­რო და სა­დაც არ ვარ სა­ჭი­რო, იქ რა­ტომ უნ­და ვი­ყო? ჩვ­ენ ვი­სწ­ავ­ლეთ ძა­ლი­ან კა­რგი ლა­ პა­რა­კი, მა­გრ­ამ, სა­მწ­უხ­არ­ოდ, და­გვ­ ავ­იწ­ყდა, რო­გორ უნ­და ვი­თა­მა­შოთ კა­რგ­ად, რო­გორ უნ­და შე­ვქ­მნ­ათ სა­ ხე კა­რგ­ად. ამ­ას იმ­იტ­ომ გე­უბ­ნე­ბით, რომ მი­ხვ­დეთ, რა­ტომ არ ვი­ძლ­ევი ინ­ტე­რვ­იუ­ებს. შე­გი­ძლ­იათ, გა­მა­მტ­ ყუ­ნოთ, შე­გი­ძლ­იათ, და­მე­თა­ნხ­მოთ, ეს სხ­ვა რამ არ­ის, მა­გრ­ამ პრ­ინ­ცი­პუ­ ლად წი­ნა­აღ­მდ­ეგი ვარ ეგ­ეთი რა­მე­ ებ­ის. რო­დე­საც არ ხმ­აუ­რობ, იძ­ახ­იან, რომ კა­რჩ­აკ­ეტ­ილ ცხ­ოვ­რე­ბას ეწ­ევი. გა­სა­გე­ბია, ვე­რა­ვის აუ­კრ­ძა­ლავ ვე­რც თქ­მას და ვე­რც და­წე­რას. მა­გრ­ამ ეს არ შე­ეს­აბ­ამ­ება სი­მა­რთ­ლეს. ასე არ არ­ის, მე ძა­ლი­ან და­კა­ვე­ბუ­ლი ვარ, ბე­ვრ სა­ქმ­ეს­აც ვა­კე­თებ, ბე­ვრი მი­ზა­ ნიც მა­ქვს. რა უნ­და იყ­ოს ჩე­მი მი­ზა­ნი, გა­რდა ფი­ლმ­ში მო­ნა­წი­ლე­ობ­ისა და რო­ლე­ბის შე­ქმ­ნი­სა“?

მო­­­პა­­­რუ­­­ლი

„მო­ნა­ნი­ებ­ის“ შე­მდ­ეგ­აც იყო უა­ მრ­ავი ფი­ლმი, რო­მე­ლშ­იც ავ­თა­ ნდ­ილ მა­ხა­რა­ძე გა­და­იღ­ეს, ბო­ლოს ახ­ალ­გა­ზრ­და რე­ჟი­სო­რის ზა­ზა რუ­ სა­ძის ფი­ლმ­ში ით­ამ­აშა, გა­და­ღე­ბე­ბი შე­მო­დგ­ომ­აზე და­მთ­ავ­რდა. რო­გო­ რც გა­ვი­გე, ახ­ლაც ახ­ალ ფი­ლმ­ში იღ­ ებ­ენ და არ­ის სხ­ვა­და­სხ­ვა შე­მო­თა­ ვა­ზე­ბაც. თუ­მცა დე­ტა­ლე­ბს, პი­რად სა­უბ­არ­შიც კი, სა­იდ­უმ­ლოდ ტო­ვე­ბს, გა­უკ­ეთ­ებ­ელ სა­ქმ­ეზე წი­ნა­სწ­არ არ მი­ყვ­არს სა­უბ­არ­იო. არამა­რტო გა­ უკ­ეთ­ებ­ელ სა­ქმ­ეზე, თა­ვის შე­ქმ­ნილ გმ­ირ­ებ­ზეც, რო­მლ­ებ­იც თი­თო­ეუ­ლი ჩვ­ენ­გა­ნის მე­ხს­იე­რე­ბი­დან არ­ას­ოდ­ ეს წა­იშ­ლე­ბა, სი­ტყ­ვა­ძუ­ნწ­ია. ამ­ას ასე ხს­ნის: „გა­და­სა­ღებ მო­ედ­ან­ზე ხდ­ება ის­ეთი რამ, თუ­კი ეს შე­მო­ქმ­ ედ­ებ­ას ეხ­ება, რო­გო­რც კი ამ­ას იტ­ ყვი, რა დი­დიც არ უნ­და იყ­ოს თა­ვი­სი არ­სით, იმ წა­მს­ვე პა­ტა­რა­ვდ­ებ­აო“. ერ­თა­დე­რთი წი­გნი, რო­მე­ლშ­იც ის და­წვ­რი­ლე­ბით ყვ­ება „მო­ნა­ნი­ებ­ასა“ და თე­ნგ­იზ აბ­ულ­აძ­ეზე, რე­ჟი­სორ ნა­ნა ჯა­ნე­ლი­ძის „ან­არ­ეკ­ლე­ბია“. ამ­ იტ­ომ­აც სა­ნამ მს­ახ­იო­ბთ­ან სა­უბ­არს და­ვუ­ბრ­უნ­დე­ბით, გთ­ავ­აზ­ობთ ამ­ ონ­არ­იდ­ებს წი­გნ­იდ­ან. ამ­ონ­არ­იდ­ები „ან­არ­ეკ­ლი­დან“ ავ­თა­ნდ­ილ მა­ხა­რა­ძე: „მო­ნა­ნი­ებ­ის გა­და­ღე­ბის შე­მდ­ეგ თე­ნი­გზს ვუ­თხ­არი: რო­გორ მა­ნდე ამ­ხე­ლა სა­ქმე? მე შე­ნს ად­გი­ლას, მს­ ახ­იო­ბს, რო­მე­ლთ­ან­აც არ მი­მუ­შა­ვია, ორ მთ­ავ­არ რო­ლს ვერ ვა­ნდ­ობ­დი-მე­ თქი“. ... „ეს ყვ­ელ­ალ­ფე­რი ასე და­იწ­ყო: მო­ ვი­და თე­ნგ­იზი, მე სა­ხლ­ში არ ვი­ყა­ვი, და­ტო­ვა სც­ენ­არი და თქ­ვა, აბ­ელს მი­ აქ­ცი­ოს ყუ­რა­დღ­ებ­აო. არ­ტი­სტს რომ სც­ენ­არს და­უტ­ოვ­ებ­ენ, რას იზ­ამს? იმ რო­ლს წა­იკ­ით­ხა­ვს ყუ­რა­დღ­ებ­ით, რო­მე­ლს­აც სთ­ავ­აზ­ობ­ენ. მა­რთ­ლაც, და­ვუ­კვ­ირ­დი და გე­ნი­ალ­ური რო­ლია აბ­ელი, მა­გრ­ამ ვა­რლ­ამ­ზე გა­ვგ­იჟ­დი.

შე­ვხ­ვდი რე­ჟი­სო­რს, მა­დლ­ობა გა­და­ ვუ­ხა­დე და ვე­უბ­ნე­ბი: ძა­ლი­ან კა­რგი რო­ლია აბ­ელი, მა­გრ­ამ ვა­რლ­ამი უფ­ რო მო­მე­წო­ნა და იქ­ნებ ერ­თი სი­ნჯი ვა­რლ­ამ­ის­აც გა­და­ვი­ღო-მე­თქი. კა­ რგი, მო­ვი­ფი­ქრ­ებო, მი­თხ­რა. ორი კვ­ ირ­ის შე­მდ­ეგ მე­უბ­ნე­ბა: არც სი­ნჯი გვ­ინ­და, არც ფო­ტო, ორ­ივე რო­ლს შენ ით­ამ­აშ­ებო. ორ­ივე რო­ლზე არც კი მი­

ოც­ნე­ბია, მე ვთ­ქვი, აბ­ელს ვა­რლ­ამი მი­რჩ­ევ­ნია-მე­თქი. ამ­იტ­ომ ვუ­თხ­არი, ორი რო­ლი რო­გორ მა­ნდე“? ... „სხ­ვა­და­სხ­ვა­ნა­ირი რე­ჟი­სო­რი არ­სე­ბო­ბს, ის­ევე, რო­გო­რც არ­ ტი­სტი. შე­იძ­ლე­ბა რე­ჟი­სო­რი შე­ ნთ­ვის მუ­შა­ობ­დეს, ცდ­ილ­ობ­დეს, შე­გა­სწ­ავ­ლოს პრ­ოფ­ეს­ია, გა­გხ­

ად­ოს პრ­ოფ­ეს­იო­ნა­ლი, აქ უა­მრ­ ავი ნი­უა­ნს­ია, მა­გრ­ამ თე­ნგ­იზი სხ­ვა ტი­პის რე­ჟი­სო­რი იყო. თუ რა­მე ცო­დნა, პრ­ოფ­ეს­იო­ნა­ლი­მზი მქ­ონ­და და­გრ­ოვ­ილი, ყვ­ელ­აფ­ერს ერ­თად მო­უყ­არა თა­ვი და გა­დმ­ ომ­ან­თხ­ევ­ინა. მას ჰქ­ონ­და უნ­არი, დი­დი ამ­ოც­ანა და­ეს­ახა თა­ვი­სთ­ ვი­საც და სხ­ვი­სთ­ვი­საც“.

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ნ­­­ტე­­­რე­­­სე­­­ბს, რო­­­ლის თა­­­მა­­­შის გა­­­რდა“

EXCLUSIVE

ინ­­­ტე­­­რვ­­­იუ

... „ვა­რლ­ამ­ის ეპ­იზ­ოდ­ებ­იდ­ან ძა­ლი­ ან მო­მწ­ონს ინ­ტე­ლი­გე­ცი­ას­თან შე­ ხვ­ედ­რა – იქ იმ­დე­ნი ნი­უა­ნს­ია, ერთ სც­ენ­აში იმ­დე­ნი გა­და­სვ­ლაა. აბ­ელ­ თან კი აღ­სა­რე­ბა მი­ყვ­არს. ეს სც­ენა მი­ლი­ონ­ნა­ირ­ად შე­ეძ­ლო გა­და­ეღო, მა­გრ­ამ მან აპ­არ­ატი არ მო­მა­შო­რა, სხ­ვა კა­დრ­ით არ შე­უშ­ალა ხე­ლი.

ვა­რლ­ამ­ის შე­შლ­ილ­ობ­ის ეპ­იზ­ოდ­ ებ­ზე ბე­ვრს ვფ­იქ­რო­ბდი და მო­მწ­ონ­ და. თუ­ნდ­აც იმ­იტ­ომ, რომ ვა­რლ­ამი და­ბე­რდა და უკ­ვე სხ­ვა რამ ხდ­ებ­ოდა მის სუ­ლში. რა­ღაც გა­ნსხ­ვა­ვე­ბუ­ლი მი­ნდ­ოდა, გა­მე­კე­თე­ბი­ნა. მა­რთ­ლაც, ერ­თი სც­ენა მო­ვი­ფი­ქრე და ვა­პი­რე­ ბდი, მა­რტო მე­ჩვ­ენ­ებ­ინა თე­ნგ­იზ­ის­ თვ­ის. ერ­თხ­ელ­აც, და­სვ­ენ­ებ­ის დღე

გვ­ქო­ნდა და ბუ­ლვ­არ­ზე ვს­ეი­რნ­ობ­ დით. მა­შინ ჩა­მო­ვუ­გდე სი­ტყ­ვა ამ­ აზე და ვა­ჩვ­ენე, იქ­ნებ ასე გა­ია­როსმე­თქი. მი­ყუ­რა, მი­ყუ­რა და მი­თხ­რა, ობ­იე­ქტ­ზე წა­ვი­დეთ, იქ ვნ­ახ­ოთო. წა­ვე­დით, უფ­რო თა­მა­მად ჩა­ვა­ტა­რე ეს სც­ენა და მა­ში­ნვე იყ­ვი­რა, კა­მე­რა მო­იტ­ან­ეთ და გა­და­ვი­ღო­თო. ეს­აც არ­ის იმ­ის და­სტ­ური, რომ თე­ნგ­იზი

ნე­ბი­სმ­იერ შე­თა­ვა­ზე­ბას ყუ­რა­დღ­ებ­ ით უს­მე­ნდა. თუ და­რწ­მუ­ნდ­ებ­ოდა, რომ სა­ინ­ტე­რე­სო იყო, უყ­ოყ­მა­ნოდ იღ­ებ­და“. ... „თე­ნგ­იზ აბ­ულ­აძე ის კა­ცი იყო, რო­მე­ლიც ყო­ველ წა­მს, ყვ­ელ­ასა და ყვ­ელ­აფ­ერს აკ­ონ­ტრ­ოლ­ებ­და, მა­გრ­ ამ ამ­ას სხ­ვას არ აჩ­ვე­ნე­ბდა. ერ­თი ჩა­ ნთა ჰქ­ონ­და და მა­ხს­ოვს, კა­ხიმ თქ­ვა: ცოლ-შვ­ილს და­ტო­ვე­ბს და ამ ჩა­ნთ­ას – არ­აო. თე­ნგ­იზი ხშ­ირ­ად იმ­ეო­რე­ბდა ერთ ფრ­აზ­ას: ხე­ლო­ვნ­ება ეს არ­ის ქა­ოს­იდ­ან ჰა­რმ­ონ­იის შე­ქმ­ნა. რა­ტომ ამ­ბო­ბდა ამ­ას? მი­სი შე­მო­ქმ­ედ­ება ეს იყო – ქა­ოს­იდ­ან ქმ­ნი­და ჰა­რმ­ონ­იას. მას შე­ეძ­ლო ასი სი­ტყ­ვი­დან აე­ღო ის ერ­თი სი­ტყ­ვა, რაც იყო მი­სთ­ვის მთ­ ავ­არი. თე­ნგ­იზი იღ­ებ­და მხ­ოლ­ოდ იმ­ას, რაც მი­სი კო­ნკ­რე­ტუ­ლი სა­ქმ­ის­ თვ­ის იყო სა­ჭი­რო. თე­ნგ­იზი არ­ან­ორ­მა­ლუ­რად სუ­ ფთა კა­ცი იყო, არამხ­ოლ­ოდ სუ­ლი­ ერ­ად, ფი­ზი­კუ­რა­დაც. მის ყვ­ელა ფი­ლმ­ში არ­ის სი­სუ­ფთ­ავე, სი­წკ­რი­ ალე.... ახ­ლა მე რა­მდ­ენ­იც უნ­და ვი­ლა­პა­ რა­კო, ვერ გა­დმ­ოვ­ცემ, რა იყო თე­ნგ­ იზ აბ­ულ­აძე. იტ­ყვი და პა­ტა­რა­ვდ­ება. შე­უძ­ლე­ბე­ლია აღ­წე­რა, რო­გო­რი რე­ პე­ტი­ცი­ები გვ­ქო­ნდა ბა­თუ­მის სა­ სტ­უმ­რო­ში. რო­გო­რც კი ლა­პა­რა­კს ვი­წყ­ებ, ყვ­ელ­აფ­ერი უფ­ას­ურ­დე­ბა, ყვ­ელ­აფ­ერი ნუ­ლია იმ­ას­თან შე­და­ რე­ბით, რა­საც მა­ყუ­რე­ბე­ლი ხე­და­ვს ეკ­რა­ნზე. მე თუ დღ­ეს მს­ახ­იო­ბი ვარ და ვი­ნმე მი­ცნ­ობს, ეს იმ­იტ­ომ, რომ არ­სე­ბო­ბდა თე­ნგ­იზ აბ­ულ­აძე“. თე­ნგ­იზ აბ­ულ­აძე მო­მა­ვა­ლში „გა­ ნდ­ეგ­ილ­ისა“ და „კა­ცია ად­ამ­ია­ნის“ გა­და­ღე­ბას აპ­ირ­ებ­და. მე­რე თუ­რმე გა­ლა­კტ­იო­ნზ­ეც ფი­ქრ­ობ­და. ილ­იაც და გა­ლა­კტ­იო­ნიც ბა­ტონ ავ­თა­ნდ­ ილს უნ­და ეთ­ამ­აშა, მა­გრ­ამ?.. „ბა­ ტონ თე­ნგ­იზს ძა­ლი­ან დი­დი გე­გმ­ები ჰქ­ონ­და, მა­გრ­ამ, სა­მწ­უხ­არ­ოდ, გა­მო­ გვ­ეც­ალა ხე­ლი­დან და ეს ყვ­ელ­აფ­ერი არ შე­სრ­ულ­და. სა­მწ­უხ­არ­ოდ-მე­თქი, რომ ვა­მბ­ობ, ეს კი­დევ მო­კრ­ძა­ლე­ბუ­ ლი სი­ტყ­ვაა, თო­რემ შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვ­ ას – სა­უბ­ედ­ურ­ოდ. ბე­ვრი გე­გმა იყო, ბა­ტონ თე­ნგ­იზ­თან გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბით. იყო სხ­ვე­ბთ­ან­აც. ახ­ლა ამ­ას რა­ღა მნ­ იშ­ვნ­ელ­ობა აქ­ვს. ეს უკ­ვე გა­ნვ­ლი­ლი დრ­ოა და ვე­ღა­რა­ვინ და­აბ­რუ­ნე­ბს“. სა­მწ­უხ­არ­ოდ, იგ­ივე ის­ტო­რია აქ­ვს იტ­ალ­იელ ცნ­ობ­ილ კი­ნო­სც­ენ­ არ­ის­ტთ­ან და რე­ჟი­სო­რთ­ან შე­ხვ­ედ­ რას. „ერ­თხ­ელ ამ­ერ­იკ­აში“ და სხ­ვა ცნ­ობ­ილი ფი­ლმ­ებ­ის რე­ჟი­სო­რი სე­ რჟ­იო ლე­ონე ქა­რთ­ვე­ლი მს­ახ­იო­ბით „მო­ნა­ნი­ებ­ის“ ნა­ხვ­ის შე­მდ­ეგ და­ინ­ ტე­რე­სდა. იტ­ალ­იე­ლის პრ­ოე­ქტ­ში ავ­თა­ნდ­ილ მა­ხა­რა­ძე­სა და რო­ბე­რტ დე ნი­როს ერ­თად უნ­და ეთ­ამ­აშ­ათ. მო­სა­მზ­ად­ებ­ელი სა­მუ­შა­ოე­ბი და­წყ­ ებ­ული ჰქ­ონ­დათ, ლე­ონ­ეს­აც შე­ხვ­და მო­სკ­ოვ­ში, მა­გრ­ამ, სა­მწ­უხ­არ­ოდ, ლე­ ონ­ეც გა­რდ­აი­ცვ­ალა. ასე რომ, ნი­ჭსა და შრ­ომ­ას იღ­ბა­ლიც თუ არ და­ჰყ­ვა,

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

რთ­ულ­დე­ბა სა­ქმე... თუ­მცა, თბ­ილ­ის­ ის ფო­რუ­მზე ას­ეთი წა­რწ­ერ­აც ვი­პო­ ვე: ნი­ჭი­ერ ად­ამ­ია­ნე­ბს არ აფ­ას­ებ­ენ, მი­ვი­წყ­ებ­ული ჰყ­ავთ ავ­თა­ნდ­ილი. თა­ვად მს­ახ­იო­ბი კი ამ სი­ტყ­ვე­ბს არ ეთ­ან­ხმ­ება. ავ­თა­ნდ­ილ მა­ხა­რა­ძე: „ტყ­უი­ლია, ნი­ჭი­ერ ად­ამ­ია­ნე­ბს ყვ­ელა აფ­ას­ებს. უბ­რა­ლოდ, ჩვ­ენს სა­ქმ­ეში, ჩვ­ენს ქვ­ ეყ­ან­აში ნი­ჭი­ერი ად­ამ­ია­ნი ვერ ავ­ლე­ ნს თა­ვის შე­სა­ძლ­ებ­ლო­ბე­ბს, ეს სხ­ვა რამ არ­ის. ელ­ემ­ენ­ტა­რუ­ლად პრ­ოფ­ ეს­იო­ნა­ლი­ზმი მო­ის­პო, ჩე­მი აზ­რით, პრ­ოფ­ეს­იო­ნა­ლი­ზმი აღ­არ არ­ის და სა­სა­ცი­ლოა ის, რა­საც ჩვ­ენ ვუ­ყუ­რე­ ბთ. ჩე­მს პრ­ოფ­ეს­ია­ზე ვლ­აპ­არ­აკ­ობ მხ­ოლ­ოდ და მხ­ოლ­ოდ. ეს სა­კმ­აოდ რთ­ული სა­კი­თხ­ია და ამ­ას თუ ად­ამ­ ია­ნი სა­ფუ­ძვ­ლი­ან­ად შე­ეხე, გა­ცა­მტ­ ვე­რდ­ება ძა­ლი­ან ბე­ვრი რამ, რა­საც დღ­ეს სა­ქმ­ის გა­კე­თე­ბად მი­იჩ­ნე­ვენ. ეს არ ნი­შნ­ავს იმ­ას, რომ ნი­ჭი­ერი ად­ ამ­ია­ნე­ბი არ არ­სე­ბო­ბენ, ჩვ­ენ­ზე უფ­ რო ნი­ჭი­ერ­ებ­იც არ­იან და მო­ვლ­ენ კი­დეც, მა­გრ­ამ, სა­მწ­უხ­არ­ოდ, სკ­ოლა მო­ის­პო, სა­ერ­თოდ, და ეს არ­ის ძა­ლი­ ან ცუ­დი. არ იწ­ერ­ება კა­რგი სც­ენ­არ­ ები, არ კე­თდ­ება მს­ახ­იო­ბე­ბი­სთ­ვის კა­რგი ფი­ლმ­ები, არ კე­თდ­ება რო­ლე­ ბი... სა­მწ­უხ­არ­ოდ, კა­რგა ხა­ნს გა­გრ­ ძე­ლდა ეს პე­რი­ოდი. ალ­ბათ, კი­დევ გა­გრ­ძე­ლდ­ება რა­ღაც გა­რკ­ვე­ული დრო. ხე­ლო­ვნ­ება ნა­კლ­ებ­ად არ­ის, სხ­ვა რა­მე­ზე უფ­რო არ­იან გა­და­სუ­ ლნი ად­ამ­ია­ნე­ბი... ეს ასე ხდ­ება...“ თა­ვად კი თვ­ით­და­ჯე­რე­ბუ­ლი რომ ყო­ფი­ლი­ყო და გმ­ირ­ის ხა­სი­ათი ზუ­სტ­ად გა­დმ­ოე­ცა, კბ­ილ­ები და­იძ­ რო, წო­ნა­ში 40 კგ. და­იკ­ლო და არც ფე­ხშ­იშ­ვე­ლა სი­არ­ულს შე­უშ­ინ­და ათ­ გრ­ად­უს­იან ყი­ნვ­აში. ამ ფა­ქტ­ებს ვა­ გიფ მუ­სტ­აფ­აე­ვის ფი­ლმს „ნა­ცი­ონ­ ალ­ურ ბო­მბს“ მი­აწ­ერ­ენ. ბა­ტო­ნი ავ­ თა­ნდ­ილი ამ რე­ჟი­სო­რზ­ეც სა­უბ­რო­ ბს: „აზ­ერ­ბა­იჯ­ან­ში არ­ის რე­ჟი­სო­რი, რო­მე­ლთ­ან­აც სა­მი მთ­ავ­არი რო­ლი ვი­თა­მა­შე. ძა­ლი­ან ნი­ჭი­ერი კა­ცია ვა­ დიმ მუ­სტ­აფ­აე­ვი. ეს ფი­ლმ­ები 1991, 2001, 2004 წლ­ებ­ში გა­და­ვი­ღეთ... მა­ რთ­ალ­ია, კბ­ილ­ები მა­რთ­ლა ამ­ოვ­იღე და ძა­ლი­ან ბე­ვრ­იც და­ვი­კე­ლი, ოღ­ ონდ სხ­ვა­და­სხ­ვა ფი­ლმ­ებ­ის­თვ­ის გა­ კე­თდა ეს. რა­მდ­ენი რამ გც­ოდ­ნი­ათ და ჩე­მგ­ან რა გი­ნდ­ოდ­ათ (იც­ინ­ის)?

– ბა­ტო­ნო ავ­თა­ნდ­ილ თქ­ვე­ნ შე­ სა­ხებ უა­მრ­ავ რა­მეს წე­რენ ინ­ტე­ რნ­ეტ­ში, ძა­ლი­ან ბე­ვრი თბ­ილი და მო­ნა­ტრ­ებ­ული სი­ტყ­ვაა. ენ­ატ­რე­ ბით მა­ყუ­რე­ბე­ლს და ყვ­ელ­ას აი­ ნტ­ერ­ეს­ებს, რო­გორ ხა­რთ.

– უთ­ხა­რით ყვ­ელ­ას, მშ­ვი­დო­ბით არ­ის და ძა­ლი­ან კა­რგ­ად გრ­ძნ­ობს თა­ვს-თქო. ვი­საც კი ვა­ხს­ოვ­არ, ყვ­ ელ­ას დი­დი მო­კი­თხ­ვა ჩე­მგ­ან, დი­დი სი­ყვ­არ­ულ­ით... მე არ­ან­აი­რი შე­ხე­ბა არ მა­ქვს ინ­ტე­რნ­ეტ­თან. გუ­ლა­ხდ­ ილ­ად გი­თხ­რათ, ჩე­მს პრ­ოფ­ეს­ია­ში ეს არ­აფ­ერ­ში და­მე­ხმ­არ­ება. ამ­იტ­ომ არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს. იც­ით, არ­აფ­ერი მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს რო­ლის თა­მა­შის გა­ რდა“.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

35

„ნიჭიერის“ გამორჩეული კ ნი­ნო მჭ­ედ­ლი­შვ­ილი სულ რა­ღაც ერ­თი კვ­ირა გვ­აშ­ ორ­ებს „ნი­ჭი­ერ­ის“ ფი­ნა­ლს. ძვ­ელ ახ­ალ წე­ლს ყვ­ელ­აზე რე­იტ­ინ­გუ­ლი ტე­ლე­პრ­ოე­ქტ­ის გა­მა­რჯ­ვე­ბუ­ლი გა­მო­ვლ­ინ­დე­ბა. გა­მა­რჯ­ვე­ბუ­ლს მთ­ავ­არი პრ­იზი, ბი­ნა გა­და­ეც­ემა თბ­ილ­ის­ში. ას­ევე მა­ნქ­ანა, სა­გზ­ურ­ ები და ფუ­ლა­დი პრ­ემ­ია. ეს არ­ას­ რუ­ლი ჩა­მო­ნა­თვ­ალ­ია იმ პრ­იზ­ებ­ ისა, რო­მლ­ით­აც პრ­ოე­ქტ­ის გა­მა­ რჯ­ვე­ბუ­ლი ხე­ლდ­ამ­შვ­ენ­ებ­ული წა­ვა სა­ხლ­ში. „ნი­ჭი­ერ­ის“ სპ­ონ­სო­ რე­ბი და მხ­არ­და­მჭ­ერი კო­მპ­ან­იე­ ბიც და­ას­ახ­ელ­ებ­ენ თა­ვის რჩ­ეუ­ლს. დღ­ეი­სთ­ვის ცნ­ობ­ილი ფი­ნა­ლი­ სტ­ებ­ის ექ­ვს­ეუ­ლი ასე გა­მო­იყ­ურ­ება: ბა­რბ­არა სა­მხ­არ­აძე, ნი­ნი წუ­ლა­ია, სო­ფო ხუ­ცი­შვ­ილი, ან­სა­მბ­ლი „ჩხ­ორ­ ოწ­ყუ“, ექ­სტ­რე­მა­ლი ბი­ჭე­ბის ჯგ­უფი ინ­დო­ეთ­იდ­ან mallakhamb india, მო­ ცე­კვ­ავე წყ­ვი­ლი გი­ორ­გი და მე­გი და ბრ­აზ­ილ­იე­ლი ცოლ-ქმ­არი. მა­ლე გა­ირ­კვ­ევა კი­დევ ოთ­ხი ფი­ ნა­ლი­სტ­ის ვი­ნა­ობა, მა­ნა­მდე კი „ნი­ ჭი­ერ­ის“ დღ­იუ­რე­ბს წა­რმ­ოგ­იდ­გეთ, კი­დევ ერ­თხ­ელ გა­და­ვა­ვლ­ოთ თვ­ალი თვ­ალი პრ­ოე­ქტ­ის ყვ­ელ­აზე გა­მო­რჩ­ ეულ კო­ნკ­ურ­სა­ნტ­ებს. გთ­ავ­აზ­ობთ ნა­წყ­ვე­ტე­ბს ინ­ტე­რვ­იუ­ებ­იდ­ან, რო­მე­ ლიც „პრ­აი­მტ­აი­მში“ და­იბ­ეჭ­და. სო­ფო ხუ­ცი­შვ­ილი: – სა­მი წლ­ის ას­აკ­ში და­მე­მა­რთა

გრ­იპი. თვ­ალ­ები და­მი­წი­თლ­და. დე­ დამ ექ­იმ­თან წა­მი­ყვ­ანა. აღ­მო­ჩნ­და, რომ ვი­რუ­სმა სუ­სტი ად­გი­ლი იპ­ოვა თვ­ალ­ის არ­ეში და სწ­ორ­ედ აქ გა­მწ­ ვა­ვდა. დე­დას და­ვყ­ავ­დი ორ­თა­ჭა­ლის თვ­ალ­ის კლ­ინ­იკ­აში. იქ მი­კე­თე­ბდ­ნენ უა­მრ­ავ გე­ნტ­ამ­იც­ინს. თვ­ალ­ში, ვე­ ნა­ში, დუ­ნდ­ულ­აში, ყვ­ელ­გან, სა­დაც კი ნე­მს­ის ჩა­რჭ­ობა შე­იძ­ლე­ბო­და. 18 დღე ვი­წე­ქი ამ სა­ავ­ად­მყ­ოფ­ოში. ნელნე­ლა და­მა­კლ­და მხ­ედ­ვე­ლო­ბა. ამ პრ­ ეპ­არ­ატ­ის ამ დო­ზით მი­ღე­ბამ თვ­ალ­ ის მე­ორ­ადი და­ავ­ად­ება გა­მო­იწ­ვია. მშ­ობ­ლე­ბს ჩე­მი მო­სკ­ოვ­ში წა­ყვ­ანა უნ­დო­დათ, ფი­ოდ­ორ­ოვ­ის კლ­ინ­იკ­ აში. ექ­იმ­ებ­მა არ მი­სც­ეს უფ­ლე­ბა, თვ­ით­მფ­რი­ნა­ვში მა­ღა­ლი წნ­ევ­აა და ამ­ის გა­მო შე­იძ­ლე­ბა მხ­ედ­ვე­ლო­ბა სულ და­კა­რგ­ოსო. სა­ავ­ად­მყ­ოფ­ოდ­ ან არ გვ­იშ­ვე­ბდ­ნენ. შე­სვ­ენ­ებ­ის დრ­ ოს, ექ­იმ­ები გა­სუ­ლე­ბი იყ­ვნ­ენ, რომ გა­მო­ვი­პა­რეთ კლ­ინ­იკ­იდ­ან. მო­ხდა ისე, რომ 4 წლ­ის ას­აკ­ში სა­ერ­თოდ და­ვკ­არ­გე მხ­ედ­ვე­ლო­ბა. 6 წლ­ის ვი­ ყა­ვი მშ­ობ­ლე­ბმა გე­რმ­ან­ია­ში რომ წა­მი­ყვ­ან­ეს სა­მკ­ურ­ნა­ლოდ. ვი­ყა­ვით ბე­ლგ­იის კლ­ინ­აკ­აში, ჰო­ლა­ნდ­ია­შიც, სა­ფრ­ან­გე­თშ­იც და ყვ­ელ­გან და­სც­ინ­ ეს ჩვ­ენს ექ­იმ­ებს. რო­მე­ლი სა­უკ­უნ­ის ექ­იმ­ები გყ­ავთ, სად ხა­რთ, ღმ­ერ­თს მა­დლ­ობა გა­და­უხ­ად­ეთ, რომ არ და­ ყრ­უვ­და კი­დე­ცო, უთ­ხრ­ეს დე­დას... არ­ან­აი­რი მა­ტე­რი­ალ­ური ზა­რა­ლის ან­აზ­ღა­ურ­ება არ მჭ­ირ­დე­ბო­და. დე­ დას მხ­ოლ­ოდ იმ­აში ვა­და­ნა­შა­ულ­ებ, რომ არ უჩ­ივ­ლა ამ ექ­იმ­ებს, რომ ჩა­ მო­ერ­თვ­ათ მა­თთ­ვის უფ­ლე­ბა, გა­ეგ­ რძ­ელ­ებ­ინ­ათ თა­ვი­ან­თი სა­ქმ­ია­ნო­ბა, რომ სხ­ვე­ბიც არ გა­ემ­წა­რე­ბი­ნათ, რომ იგ­ივე პრ­ობ­ლე­მა სხ­ვი­სთ­ვი­საც არ შე­ექ­მნ­ათ... ბა­ვშ­ვი­სთ­ვის იო­ლია რა­ღა­ცის და­კა­რგ­ვა, თუ­ნდ­აც ას­ეთი მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ის. რო­ცა იზ­რდ­ები, მე­რე ხვ­დე­ბი რა და­კა­რგე, რა აქ­ ვთ სხ­ვე­ბს და რა არ გა­ქვს შენ, რით გა­ნს­ხვ­ავ­დე­ბი მა­თგ­ან. რაც უფ­რო ვი­ზრ­დე­ბო­დი, ცნ­ობ­იე­რე­ბა ყა­ლი­ბდ­ ებ­ოდა, მო­თხ­ოვ­ნი­ლე­ბე­ბი იზ­რდ­ებ­ ოდა და ვა­ცნ­ობ­იე­რე­ბდი რა ხდ­ებ­ოდა ჩე­მს თა­ვს. ფს­იქ­ოლ­ოგს ჩე­მთ­ან არ

36

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

უმ­უშ­ავ­ია და არც მჭ­ირ­დე­ბო­და. მყ­ ავს ძა­ლი­ან კა­რგი ოჯ­ახი, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან და­მე­ხმ­არა და დღ­ემ­დე მე­ხმ­ არ­ება ამ სი­რთ­ულ­ის და­ძლ­ევ­აში. სა­ ქა­რთ­ვე­ლო­ში არ­სე­ბო­ბენ ოჯ­ახ­ები, რო­მლ­ებ­საც ჰყ­ავთ სხ­ვა­და­სხ­ვა შე­ ზღ­უდ­ვით შვ­ილ­ები და მათ მა­ლა­ვენ. ჩე­მს ოჯ­ახ­ში პი­რი­ქი­თაა. ყო­ვე­ლთ­ვის გვ­ერ­დში მე­დგ­ნენ და მა­მხ­ნე­ვე­ბდ­ნენ. თუ რა­ღა­ცის შე­მე­ში­ნდ­ებ­ოდა, მი­მტ­ კი­ცე­ბდ­ნენ, რომ მე ეს გა­მო­მი­ვა, რომ მე ეს შე­მი­ძლ­ია. ოჯ­ახ­ის გა­რდა მყ­ავს ძა­ლი­ან კა­რგი მე­გო­ბრ­ები, რო­მლ­ებ­ იც ყო­ვე­ლთ­ვის ჩემ გვ­ერ­დით არ­იან… რომ გი­თხ­რათ, ჩე­მი პრ­ობ­ლე­მა არ მა­და­რდ­ებს-მე­თქი, ტყ­უი­ლი იქ­ნე­ბა, მა­გრ­ამ ყვ­ელ­აზე მე­ტად სა­ზო­გა­დო­ ებ­ის და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მა­ღე­ლვ­ებს მს­გა­ვსი პრ­ობ­ლე­მე­ბის ად­ამ­ია­ნე­ბის მი­მა­რთ. ახ­ლა კი­დევ ცო­ტა გა­მო­ სწ­ორ­და სი­ტუ­აც­ია ამ მხ­რივ, ად­რე, ქუ­ჩა­ში რომ გა­ვდ­იო­დი, ზუ­რგს უკ­ ან მე­სმ­ოდა, სა­ცო­და­ვი, ღმ­ერ­თო, ეს რა­ტომ და­მა­რთე და ა.შ. შე­იძ­ლე­ბა მე სულ არ მგ­ონ­ია ჩე­მი პრ­ობ­ლე­მა ის­ეთი ტრ­აგ­იკ­ული, რო­გო­რიც სა­ზო­ გა­დო­ებ­ას. არ მი­ნდა სა­ზო­გა­დო­ებ­ას ვე­ცო­დე­ბო­დე. ამ­ას წი­ნათ, ერ­თი ად­ ამ­ია­ნი შე­მხ­ვდა, მე­ფე­რე­ბო­და, კა­რგ, თბ­ილ სი­ტყ­ვე­ბს მე­უბ­ნე­ბო­და, რა კა­ რგი გო­გო ხარ, რო­გო­რი ლა­მა­ზი და ეს რა­ტომ და­გე­მა­რთ­აო. ისე შე­ვი­და რო­ლში, აქ­ეთ ვა­მშ­ვი­დე­ბდი, და­მშ­ვი­ დდ­ით, ნუ ნე­რვ­იუ­ლო­ბთ, არ არ­ის ეს ჩე­მთ­ვის ას­ეთი დო­ნის პრ­ობ­ლე­მამე­თქი (იც­ინ­ის). მქ­ონ­და რა­მდ­ენ­იმე ას­ეთი შე­მთ­ხვ­ევა. ეს უკ­ვე მა­რა­ზმ­ია. ლო­ნდ­ონ­ში ვი­ყა­ვი ორი კვ­ირ­ით. იქ არ­ავ­ინ გა­ქც­ევს ყუ­რა­დღ­ებ­ას, ად­გი­ ლს­აც არ გი­თმ­ობ­ენ ტრ­ან­სპ­ორ­ტში. ავ­ტო­ბუ­სში რომ ახ­ვალ და 80 წლ­ის კა­ცი ად­გი­ლს და­გი­თმ­ობს, ეს ჩე­მთ­ ვის მა­რთ­ლა ძა­ლი­ან უხ­ერ­ხუ­ლია. მე ვერ ვხ­ედ­ავ, თო­რემ დგ­ომა შე­მი­ძლ­ია. მო­ხუ­ცე­ბუ­ლმა რა­ტომ უნ­და და­მი­თმ­ ოს ად­გი­ლი. ამ მხ­რივ, სა­ზო­გა­დო­ებ­ის აზ­რო­ვნ­ება უნ­და შე­იც­ვა­ლოს. ნი­ნო წუ­ლა­ია: - მუ­სი­კის სი­ყვ­არ­ული ბა­ვშ­ვო­ ბი­დან მო­დის. თა­ვი­და­ნვე სა­ოპ­ერო სტ­ილ­ის სი­მღ­ერ­ებს ვმ­ღე­რო­დი. ამ ჟა­ნრ­ში არ­ავ­ინ მღ­ერ­ის ჩე­მთ­ან, მა­გრ­ ამ მუ­სი­კა­ლუ­რი ოჯ­ახი მა­ქვს. მღ­ერ­ის მა­მა, ბე­ბო…

- ეს ჟა­ნრი რა­ტომ აი­რჩ­იე?

- ბა­ვშ­ვო­ბი­დან დი­დი დი­აპ­აზ­ონი მქ­ონ­და. და­ვდ­გე­ბო­დი კი­ბე­ზე და კო­ ნც­ერ­ტე­ბს ვა­ტა­რე­ბდი, შე­მო­ვძ­ახ­ებ­ დი ხო­ლმე, „აბა დე­ლი-დე­ლი-დე­ლა“ - ფი­ლმ­იდ­ან „ჭრ­იჭ­ინა“ (იც­ინ­ის). მე­რე ვო­კა­ლის პე­და­გო­გმა მო­მი­სმ­ინა, სხ­ ვა­და­სხ­ვა ჟა­ნრ­ში მა­მღ­ერა და ეს ყვ­ ელ­აზე მე­ტად მო­ეწ­ონა. მა­ნვე მი­რჩ­ია ამ ჟა­ნრს გა­ვყ­ოლ­ოდი. და­ვუ­ჯე­რე.

- მა­მა დი­დი ნა­ხია წა­სუ­ლია სა­ ქა­რთ­ვე­ლო­დან?

- სა­მი წე­ლია, მო­სკ­ოვ­შია ახ­ლა, სა­ მს­ახ­ურ­ის ძი­ებ­აშ­ია. არ­ალ­ეგ­ალ­ურ­ად ცხ­ოვ­რო­ბს და ხშ­ირ­ად კა­რგ­ავს ამ­ის გა­მო სა­მს­ახ­ურს.

- იც­ოდა მა­მამ „ნი­ჭი­ერ­ში“ რომ უნ­და გე­ცა­და ბე­დი?

- არა, ქა­სტ­ინ­გის მე­რე და­ვუ­რე­კე და ვუ­თხ­არი, გა­და­ვე­დი-მე­თქი. ძა­ ლი­ან გა­უხ­არ­და. კი­დევ ბე­ვრი ჩე­მი ახ­ლო­ბლ­ის­თვ­ის იქ­ნე­ბო­და ჩე­მი „ნი­ ჭი­ერ­ში“ გა­მო­სვ­ლა სი­ურ­პრ­იზი. მა­მა­ ჩე­მს სც­ენ­აზე არ­ას­დრ­ოს ვუ­ნა­ხი­ვარ. ძა­ლი­ან მე­ნა­ტრ­ება, ამ ხნ­ის გა­ნმ­ავ­ ლო­ბა­ში მხ­ოლ­ოდ სკ­აი­პით ვა­ხე­რხ­ ებთ ურ­თი­ერ­თო­ბას.

- კი­დევ რა ნი­ჭი იმ­ალ­ება შე­ნში?

- მი­ყვ­არს ფა­ნდ­ურ­ზე და­კვ­რა და

ქა­რთ­ული ფო­ლკ­ლო­რი. ფა­ნდ­ურ­იც ჩე­მით ავ­ით­ვი­სე, მი­ნდა პრ­ოფ­ეს­იო­ნა­ ლი­ვით და­ვუ­კრა. ვუ­კრ­ავ ფო­რტ­ეპ­ია­ ნო­ზეც მო­ყვ­არ­ულ­ის დო­ნე­ზე. მე­გი და გი­ორ­გი: გი­ორ­გი: - ორ­ივე თვ­ალ­ზე მა­ქვს პრ­ობ­ლე­ მა. სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ოპ­ერ­აც­იის გა­კე­ თე­ბა არ მი­ნდა, ად­რე იყო მც­დე­ლო­ბა და უშ­ედ­ეგ­ოდ და­მთ­ავ­რდა. სა­ზღ­ვა­ რგ­არ­ეთ თუ გა­ვი­კე­თებ ოპ­ერ­აც­იას, ალ­ბათ, მო­მე­მა­ტე­ბა მხ­ედ­ვე­ლო­ბა. უს­ინ­ათ­ლო­თა სკ­ოლა და­ვა­მთ­ავ­რე. მი­ნდა კო­მპ­იუ­ტე­რი შე­ვი­სწ­ავ­ლო კა­ რგ­ად, ისე, რომ ეს ჩე­მი სა­მს­ახ­ური გა­ხდ­ეს. სპ­ორ­ტმ­აც გა­მი­ტა­ცა. ფე­ ხბ­ურ­თზე და­ვდ­ივ­არ. არ­სე­ბო­ბს უს­ ინ­ათ­ლო­თა ფე­ხბ­ურ­თი, მს­ოფ­ლი­ოს ბე­ვრ ქვ­ეყ­ან­აშ­ია პო­პუ­ლა­რუ­ლი. ხმ­ ოვ­ანი ბუ­რთ­ით ვთ­ამ­აშ­ობთ. ორ­ივე კა­რთ­ან დგ­ას ად­ამ­ია­ნი, რო­მე­ლიც ხმ­ით გვ­აძ­ლე­ვს მი­მა­რთ­ულ­ებ­ას. გუ­ ნდ­ში 12 კა­ცი ვა­რთ. ეს პი­რვ­ელი უს­ინ­ათ­ლო­თა ფე­ხბ­ურ­თის გუ­ნდ­ია სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში. უკ­ვე კო­რე­აშ­იც ვი­ ყა­ვით მს­ოფ­ლიო ჩე­მპ­იო­ნა­ტზე. გე­ რმ­ან­ია­შიც ვი­ყა­ვით ტრ­ენ­ინ­გე­ბზე. ორი კვ­ირ­ის წინ ერ­თმ­ან­ეთ­ში გვ­ქო­ ნდა თა­ მა­ ში. მე­ ორე გუ­ ნდი რომ არ არ­სე­ბო­ბს სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში, ვი­ყო­ფით

და ერ­თმ­ან­ეთს ვე­თა­მა­შე­ბით. ერ­თი გუ­ნდ­ის კა­პი­ტა­ნი მე ვი­ყა­ვი, მე­ორე გუ­ნდ­ის - ჩე­მი ძმ­აკ­აცი. ფრ­ედ და­ვა­ მთ­ავ­რეთ შე­ხვ­ედ­რა, 1:1, ერ­თი გო­ლი მე გა­ვი­ტა­ნე, მე­ორე - ჩე­მმა ძმ­აკ­აც­მა. ავ­ილ­ეწე კი­დეც, წა­ვი­ქე­ცი და ტრ­ავ­ მა მა­ქვს ფე­ხზე. მე­გი: - ურ­ეკ­ში ვც­ხო­ვრ­ობ, მყ­ავს ორი და და ერ­თი ძმა. ჩე­მი პრ­ობ­ლე­მა

და­ბა­დე­ბი­დან მო­დის. და­ნა­რჩ­ენ დე­დმ­ამ­იშ­ვი­ლე­ბს მს­გა­ვი პრ­ობ­ ლე­მა არ აქ­ვთ. ვს­წა­ვლ­ობ თბ­ილ­ ის­ში ყრუ-მუ­ნჯ­თა სკ­ოლ­აში და, ფა­ქტ­ობ­რი­ვად, იქ­ვე ვც­ხო­ვრ­ობ, მე­თო­რმ­ეტე კლ­ას­ში ვარ... პი­რვ­ ელ­ად სც­ენ­აზე სი­ლა­მა­ზის კო­ნკ­ ურ­სზე გა­მო­ვე­დი. შა­რშ­ან ევ­რო­პის მა­სშ­ტა­ბით ჩა­ტა­რდა სი­ლა­მა­ზის კო­ნკ­ურ­სი ყრუ-მუ­ნჯ­თა შო­რის, ქო­ბუ­ლე­თში, სა­დაც მეც ურ­ეკ­ის სა­ხე­ლით ვმ­ონ­აწ­ილ­ეო­ბდი. იქ და­ მჭ­ირ­და ცე­კვა ტა­ლა­ნტ­შო­უს­თვ­ის, მა­შინ მო­მი­წია პი­რვ­ელ­ად შე­ხე­ბა ხე­ლო­ვნ­ებ­ის ამ ჟა­ნრ­თან. შე­მდ­ეგ, რო­ცა „ნი­ჭი­ერს“ ვუ­ყუ­რე, გა­მი­ჩნ­და სუ­რვ­ილი მეც მე­ცა­და ბე­დი. და­ვუ­ კა­ვშ­ირ­დი ჩე­მს ქო­რე­ოგ­რა­ფს, ვი­ ნც მა­შინ სი­ლა­მა­ზის კო­ნც­ერ­ტზე და­მე­ხმ­არა, მან მო­მი­ძია პა­რტ­ნი­ ორი და და­ვი­წყ­ეთ მე­ცა­დი­ნე­ობა... მე გი­ორ­გის თვ­ალ­ები ვარ, ის ჩე­მი სმ­ენ­აა და ასე ვა­ვს­ებთ ერ­თმ­ან­ ეთს. ტე­ლე­ფო­ნი­თაც ვა­ხე­რხ­ებთ კო­ნტ­აქ­ტს, არ­სე­ბო­ბს სპ­ეც­ია­ლუ­ რი პრ­ოგ­რა­მე­ბი, რომ ერ­თმ­ან­ეთ­ის მე­სი­ჯე­ბი გა­ვშ­იფ­როთ. თუ რა­მე პრ­ობ­ლე­მა გვ­აქ­ვს რე­პე­ტი­ცი­აზე, მე­სი­ჯით ვწ­ერ ხო­ლმე გი­ორ­გის.

- მაგ მე­სი­ჯე­ბში სა­სი­ყვ­არ­ულო ტე­ქს­ტე­ბიც არ­ის?

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

კონკურსანტების დღიურები თს, რო­ცა ორ­მა შა­ვკ­ან­ია­ნმა ჩა­ირა ად­ამ­ია­ნის წინ, რო­მე­ლიც მო­წყ­ალ­ ებ­ას ით­ხო­ვდა. ერ­თმა არ იც­ოდა ქა­ რთ­ული, მე­ორ­ემ უთ­არ­გმ­ნა, ფუ­ლს ით­ხო­ვსო. უკ­ან მო­ბრ­უნ­და და ორ­ლა­ რი­ანი მი­სცა მა­თხ­ოვ­არს. ჩვ­ენ ერთ ენ­აზე ვლ­აპ­არ­აკ­ობთ და ერ­თმ­ან­ეთ­ის არ გვ­ეს­მის, გა­ჭი­რვ­ებ­ულ­ებს არ ვე­ხმ­ არ­ებ­ით.

- რა შე­იც­ვა­ლა შე­ნს ცხ­ოვ­რე­ბა­

გი­ორ­გი: - (იც­ინ­ის) არა, მე­გო­ბრ­ები ვა­რთ მხ­ოლ­ოდ.

- გი­ორ­გი, რო­გო­რი წა­რმ­ოგ­იდ­ გე­ნია მე­გი?

- არ ვი­ცი, ყვ­ელა ამ­ბო­ბს ლა­მა­ ზი­აო და... ალ­ბათ, მა­რთ­ლა ლა­მა­ზია (იღ­იმ­ება). ევა ში­ან­ოვა: - ზე­დმ­ეტ­ად კა­რგ­ად გა­მო­იყ­ურ­ ებ­ით, ვფ­იქ­რობ, უა­მრ­ავი თა­ყვ­ან­ის­ მც­ემ­ელი გყ­ავთ, არ­სე­ბო­ბს თუ არა მა­მა­კა­ცი თქ­ვე­ნს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში, რო­ მე­ლზ­ეც თა­ვა­დაც ფი­ქრ­ობთ?

- ეს­ეც ის მხ­არ­ეა, რო­მე­ლზ­ეც ას­ ევე არ მი­ყვ­არს სა­უბ­არი. არ­ავ­ის გა­ ვა­კვ­ირ­ვებ თუ ვი­ტყ­ვი, რომ ბე­ვრი თა­ ყვ­ან­ის­მც­ემ­ელი მყ­ავს. 24 წლ­ის ვარ, ეს არ არ­ის დი­დი ას­აკი გო­გო­სთ­ვის. მე ზუ­სტ­ად ვი­ცი რა მი­ნდა ცხ­ოვ­რე­ბი­ სგ­ან, რო­გორ მა­მა­კა­ცთ­ან ერ­თად მი­ ნდა ცხ­ოვ­რე­ბა. ჩე­მთ­ვის მა­მა­კა­ცი არ­ ის ის ად­ამ­ია­ნი, რო­მე­ლს­აც მე უნ­და და­ვუ­დგე გვ­ერ­დით, მე უნ­და გა­ვხ­ადო მი­ლი­ონ­ერი. სა­შუ­ალო სტ­ატ­ის­ტი­კის მა­მა­კა­ცთ­ან ცხ­ოვ­რე­ბა არ შე­მი­ძლ­ია. ას­ეთი მა­მა­კა­ცი გა­მო­ჩნ­დე­ბა მა­შინ, რო­ცა ამ­ის დრო მო­ვა. სა­დღ­აც, ალ­ ბათ, არ­ის ას­ეთი მა­მა­კა­ცი, რო­მე­ლიც სწ­ორ­ედ ჩე­მთ­ვის არ­ის გა­ნკ­უთ­ვნ­ილი

დღ­ება არ­ის, რა თქ­მა უნ­და, ქუ­ჩა­შიც, სო­ცი­ალ­ურ ქს­ელ­შიც. თუ­მცა, სა­მწ­ უხ­არ­ოდ, ცო­ტა დრო მა­ქვს, რო­ცა ჩა­ მო­ვდ­ივ­არ, არ არ­ის იმ­ის სა­შუ­ალ­ება, რომ ქუ­ჩა­ში ვი­არო და ბი­ჭე­ბი და­ვა­ თვ­ალ­იე­რო. ასე რომ, კო­ნკ­რე­ტუ­ლს ვე­რა­ფე­რს გე­ტყ­ვით (იღ­იმ­ება).

- რამ გა­გა­კვ­ირ­ვათ სა­ქა­რთ­ვე­ ლო­ში ყვ­ელ­აზე მე­ტად?

- ქა­რთ­ულ­მა სა­მზ­არ­ეუ­ლომ. ერთ სა­იდ­უმ­ლოს გა­გი­მხ­ელთ. სა­ერ­თოდ არ ვჭ­ამ ხო­რცს, ვჭ­ამ მხ­ოლ­ოდ თე­ ვზ­სა და ქა­თმ­ის ხო­რცს. მა­გრ­ამ სა­ქა­ რთ­ვე­ლო­ში სი­ამ­ოვ­ნე­ბით მი­ვი­რთ­ვი ხი­ნკ­ალი. ეს ის­ეთი გე­მრ­იე­ლია ჩე­მთ­ ვის და ის­ეთი უც­ნა­ური სა­ჭმ­ელი, ხომ მა­ინ­ცდ­ამ­აი­ნც ხე­ლით უნ­და ჭა­მო, რომ ში­გთ­ავ­სი არ და­იღ­ვა­როს... უფ, ძა­ლი­ან გე­მრ­ია­ლია მა­რთ­ლა (იც­ინ­ის). და წა­რმ­ოდ­გე­ნაც არ აქ­ვს, რო­გორ გა­უმ­არ­თლა მას (იც­ინ­ის). ჩე­მთ­ვის სი­ყვ­არ­ული ის არ­ის, რა­საც ზღ­აპ­რე­ ბში ვკ­ით­ხუ­ლო­ბდ­ით, მა­გა­ლი­თად ის, რომ და­იხ­ოც­ნენ ის­ინი ერთ დღ­ეს. მი­ ნდა რომ ასე მო­ხდ­ეს ჩე­მთ­ან­აც.

- რას იტ­ყვ­ით ქა­რთ­ველ მა­მა­კა­ ცე­ბზე, მო­ას­წა­რით მა­თი გა­ცნ­ობა?

- მო­მწ­ონს, რო­ცა ის­ინი ზო­მი­ერ­ად რე­აგ­ირ­ებ­ენ ჩემ და­ნა­ხვ­აზე. ყუ­რა­

მა­რია ნი­ჟა­რა­ძე: - ბა­თუ­მში და­ვი­ბა­დე და გა­ვი­ზა­ რდე. დე­და რუ­სია, კრ­ას­ნო­და­რი­დან არ­ის. მას ვგ­ავ­არ მეც. 5 წლ­ის ვი­ყა­ვი, რო­ცა მშ­ობ­ლე­ბმა ბა­ლე­ტზე შე­მი­ყვ­ ან­ეს. ძა­ლი­ან გა­მი­ტა­ცა ამ სფ­ერ­ომ და 10 წლ­იდ­ან უკ­ვე სე­რი­ოზ­ულ­ად და­ვი­წყე მო­მზ­ად­ება. ისე, ძა­ლი­ან მო­ მწ­ონ­და ბა­ლე­ტი. ღა­მე, მშ­ობ­ლე­ბს რომ და­ვე­მშ­ვი­დო­ბე­ბო­დი და და­სა­ძი­ ნე­ბლ­ად ჩე­მს ოთ­ახ­ში შე­ვი­დო­დი, ჩუ­

მად ვი­ცვ­ამ­დი პუ­ან­ტე­ბს და ვი­წყ­ებ­დი ცე­კვ­ას. ჩე­მე­ბს ეგ­ონ­ათ, რომ მე­ძი­ნა. ზო­გჯ­ერ ღა­მის სამ სა­ათ­ზე შე­მო­დი­ ოდა დე­და ჩე­მს ოთ­ახ­ში და ცე­კვ­ის­გან გა­ოფ­ლი­ან­ებ­ული ვხ­ვდ­ებ­ოდი. მე­რე სა­ბა­ლე­ტო სკ­ოლ­ის დი­რე­ქტ­ორი შე­ იც­ვა­ლა ბა­თუ­მში, მო­ხდა გა­ურ­კვ­ევ­ ლო­ბა და სა­ერ­თოდ და­იხ­ურა სკ­ოლა. თბ­ილ­ის­ში გა­დმ­ოს­ვლა გა­და­ვწ­ყვ­იტე, მა­გრ­ამ სა­შუ­ალ­ება არ მქ­ონ­და, რომ ქი­რით მე­ცხ­ოვ­რა. მა­მამ ჩა­მო­მი­ყვ­ანა მა­მი­და­სთ­ან. მთ­ელი დღე და­ვდ­იო­ დით მე და მა­მა, ვე­ძე­ბდ­ით სა­ბა­ლე­ტო სკ­ოლ­ას. რო­გო­რც იქ­ნა მი­ვა­გე­ნით. შე­მა­მო­წმა ნი­ნო ან­ან­ია­შვ­ილ­მა და მი­ მი­ღო. მა­მა რომ გა­ვა­ცი­ლე და კა­რი და­ვკ­ეტე, მი­ვხ­ვდი, რომ ცხ­ოვ­რე­ბის ახ­ალი ეტ­აპი და­იწ­ყო ჩე­მთ­ვის. ვი­ გრ­ძე­ნი, რომ ბა­ვშ­ვო­ბა და­მთ­ავ­რდა, დე­დას და მა­მას ყო­ვე­ლდ­ღე ვე­ღარ ვნ­ახ­ავ­დი. დღ­ემ­დე მა­მი­და­სთ­ან ვც­ ხო­ვრ­ობ. ვა­ხტ­ანგ ჭა­ბუ­კი­ან­ის ქო­რე­ ოგ­რა­ფი­ული სა­სწ­ავ­ლე­ბე­ლი და სკ­ ოლა ერ­თდ­რო­ულ­ად და­ვა­მთ­ავ­რე. ამ სა­სწ­ავ­ლე­ბლ­ის და­მთ­ავ­რე­ბის შე­მდ­ეგ ხვ­დე­ბი ნი­ნო ან­ან­ია­შვ­ილ­თან, მა­გრ­ამ დი­დი კო­ნკ­ურ­ენ­ცი­აა და კლ­ას­იდ­ან ერთ-ორ გო­გო­ნას ირ­ჩე­ვენ. მე გა­მი­ მა­რთ­ლა და ამ­იყ­ვა­ნა ნი­ნომ.

- გუ­ლი არ და­სწ­ყდა ნი­ნოს, ორ წე­ლი­წა­დში რომ მი­ატ­ოვე?

- მეც ძა­ლი­ან და­მწ­ყდა გუ­ლი, თან 5 წლ­იდ­ან ამ პრ­ოფ­ეს­იას მი­ვყ­ვე­ბო­ დი. ეს დი­ დი შო­ კი იყო ჩე­ მი მე­ გო­ ბრ­ებ­ის­თვ­ის­აც, მშ­ობ­ლე­ბი­სთ­ვი­საც. ამ­ხე­ლა შრ­ომა მქ­ონ­და ჩა­დე­ბუ­ლი ამ ყვ­ელ­აფ­ერ­ში... დე­დას ძა­ლი­ან უნ­ დო­და კლ­ას­იკ­ურ ბა­ლე­ტს ბო­ლო­მდე გა­ვყ­ოლ­ოდი. ამ­იტ­ომ გვ­იან გა­ვუ­მხ­ ილე, რომ ბა­ლე­ტი მი­ვა­ტო­ვე. ლა­მის ინ­ფა­რქ­ტი მი­იღო, ისე ინ­ერ­ვი­ულა. და­ვა­მშ­ვი­დე, ცე­კვ­ას თა­ვს არ ვა­ნე­ ბებ, სხ­ვა სტ­ილი ავ­ირ­ჩიე, უბ­რა­ლოდ, თა­ნა­მე­დრ­ოვე ბა­ლე­ტი-მე­თქი... რო­ ცა თე­ატ­რი­დან წა­მო­ვე­დი, ნი­ნო გა­ სტ­რო­ლე­ბზე იყო უც­ხო­ეთ­ში. გა­მო­ ვი­და, რომ უს­იტ­ყვ­ოდ და­ვშ­ორ­დით ერ­თმ­ან­ეთს. მას ბე­ვრი კა­რგი რამ გა­უკ­ეთ­ებ­ია ჩე­მთ­ვის და ოდ­ეს­მე ამ ყვ­ელ­აფ­რი­სთ­ვის მა­დლ­ობ­ას ვე­ტყ­ვი. ახ­ლა­ხან წა­მო­ვე­დი კა­ხა ბა­კუ­რა­ძის თე­ატ­რი­და­ნაც. გა­და­ღე­ბე­ბი მქ­ონ­და კი­ნო­ში და თე­ატ­რს ხშ­ირ­ად ვა­ცდ­ენ­ დი. მს­ახ­იო­ბო­ბამ გა­მი­ტა­ცა. გა­ორ­ება მჭ­ირს, მს­ახ­იო­ბო­ბაც მი­ნდა, ცე­კვ­აც, ორ­ივე ერ­თად არ გა­მო­დის. ამ­იტ­ომ კი­ნო ვა­რჩ­იე. ახ­ლაც ვც­ეკ­ვავ, ოღ­ონდ ჩე­მთ­ვის, რომ და­ნა­კლ­ისი შე­ვი­ვსო. „ნი­ჭი­ერ­შიც“ ამ­იტ­ომ მო­ვე­დი, სც­ენ­ის გა­რე­შე არ შე­მი­ძლ­ია. ბა­რბ­არა სა­მხ­არ­აძე: - ბა­რბ­არა, ჩვ­ენ ვნ­ახ­ეთ სი­უჟ­ ეტი, სა­დაც სო­ფლ­ის სა­ქმ­ეე­ბში ხარ ჩა­რთ­ული. მა­რთ­ლა ას­ეთი მშ­რო­მე­ ლი ხარ, ეხ­მა­რე­ბი მშ­ობ­ლე­ბს?

- სწ­ავ­ლა­ში ხე­ლი რომ არ შე­მე­ შა­ლოს, არ­ავ­ინ მა­ვა­ლდ­ებ­ულ­ებს სა­ქმ­ის კე­თე­ბას. თან მო­ნა­სტ­რის მგ­ ალ­ობ­ელი ვარ. თა­ვი­სუ­ფალ დრ­ოს ვე­ხმ­არ­ები მშ­ობ­ლე­ბს. ყვ­ელ­აფ­რის გა­კე­თე­ბა შე­მი­ძლ­ია... ზო­გა­დად, ქა­ ლა­ქე­ლე­ბი რა­ღა­ცნ­აი­რად ეკ­იდ­ებ­იან სო­ფლ­ელ­ებს, ზე­მო­დან უყ­ურ­ებ­ენ. მე კი მგ­ონ­ია, რომ სო­ფე­ლში უფ­რო მა­ღა­ლი დო­ნეა, უფ­რო შე­გნ­ებ­ული ხა­ლხი ცხ­ოვ­რო­ბს, რო­მლ­ებ­იც ფე­ ნე­ბად არ ყო­ფენ ად­ამ­ია­ნე­ბს. პრ­ეზ­ იდ­ენ­ტიც, მა­თხ­ოვ­არ­იც და უბ­რა­ლო მუ­შაც ერ­თია ჩვ­ენ­თან. თბ­ილ­ია სო­ ფე­ლი. ქა­ლა­ქე­ლე­ბი მე­ზო­ბლ­ებს ვერ ცნ­ობ­ენ, ჩვ­ენ­თან კი ერ­თი სო­ფლ­ელი მე­ზო­ბელ სო­ფლ­ელს გა­უმ­არ­თა­ვს ხე­ ლს, გზ­აზე გა­ჩე­რე­ბუ­ლი რომ ნა­ხოს.

- შთ­აბ­ეჭ­დი­ლე­ბა მრ­ჩე­ბა, რომ გუ­ლი გა­ტკ­ინ­ეს დე­და­ქა­ლა­ქე­ლე­ ბმა...

- არა, არა, ჩე­მს აზ­რს ვა­მბ­ობ, უბ­ რა­ლოდ. ერ­თხ­ელ შე­ვე­სწ­არი სუ­რა­

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ში „ნი­ჭი­ერ­ის“ მე­რე, გც­ნო­ბენ ქუ­ ჩა­ში, თა­ვს ვა­რს­კვ­ლა­ვად გრ­ძნ­ობ?

- შე­იძ­ლე­ბა ბე­ვრი „ვა­რს­კვ­ლა­ვად“ აღ­მი­ქვ­ამ­დეს, მა­გრ­ამ ჩე­მს თა­ვს ვა­ რს­კვ­ლა­ვს არ­ას­დრ­ოს ვუ­წო­დებ. რაც მი­უღ­წე­ვე­ლია, იმ­ას ვე­რა­სდ­როს და­ იპ­ყრ­ობ.

- რა­ტომ გგ­ონ­ია, რომ მი­უღ­წე­ ვე­ლია?

- ჩე­მი აზ­რით, ად­ამ­ია­ნმა არ­ას­დრ­ ოს უნ­და უწ­ოდ­ოს თა­ვს ვა­რს­კვ­ლა­ვი. არ არ­სე­ბო­ბს მი­ღწ­ეუ­ლი მწ­ვე­რვ­ალი, ყო­ვე­ლთ­ვის არ­ის სი­მა­ღლე, რო­მე­ლს­ აც ვერ და­იპ­ყრ­ობ. თუ­მცა აქ­ვე ვი­ტყ­ ვი, რომ ად­ამ­ია­ნის შე­სა­ძლ­ებ­ლო­ბე­ბს სა­ზღ­ვა­რი არ აქ­ვს. ნი­ნო მა­ნჯ­ავ­იძე: - სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში რა­ტომ და­ბრ­ უნ­დი, აქ ხომ არც ისე პო­პუ­ლა­რუ­ ლია სპ­ორ­ტის ეს სა­ხე­ობა. რა უნ­და აკ­ეთო?

- 2013 წლ­იდ­ან და­ვბ­რუ­ნდი სა­ქა­ რთ­ვე­ლო­ში. მი­ნდა ჩე­მს ქვ­ეყ­ან­აში ბე­ ვრი ყი­ნუ­ლის მო­ედ­ანი იყ­ოს. ამ­ის­თვ­ ის გა­ვე­დი „ნი­ჭი­ერ­შიც“, რომ ხა­ლხი და­ვუ­ახ­ლო­ვო ფი­გუ­რულ სრ­ია­ლს, გა­ვა­ხს­ენო, რომ არ­სე­ბო­ბს სპ­ორ­ტის ას­ეთი ლა­მა­ზი სა­ხე­ობა. დი­დი გა­მო­ ცდ­ილ­ება მა­ქვს ამ სფ­ერ­ოში, ყვ­ელ­ აფ­ერ­ია იმ­ის­თვ­ის, რომ სა­ქა­რთ­ვე­ ლო­ში გა­კე­თდ­ეს სა­ტე­ლე­ვი­ზიო შოუ ყი­ნუ­ლზე. თუ გვ­ერ­დში და­მი­დგ­ებ­იან ყვ­ელ­აფ­ერს გა­ვა­კე­თებ.

- ახ­ლა მო­მი­ყე­ვი, სად იპ­ოვე შე­ ნი მე­ორე ნა­ხე­ვა­რი, მო­ცე­კვ­ავ­ეა?

- არა. სულ მე­ გო­ ნა, რომ ჩე­ მი მო­მა­ვა­ლი ქმ­არი მო­ცე­კვ­ავე ან ფი­ გუ­რი­სტი იქ­ნე­ბო­და, მა­გრ­ამ... ზა­ ფხ­ულ­ობ­ით ბო­რჯ­ომ­ში ვი­სვ­ენ­ებ­დი ბე­ბია-ბა­ბუ­ას­თან. თუ­რმე ჩე­მს მო­ მა­ვალ მე­უღ­ლე­საც ბე­ბია-ბა­ბუა ბუ­ რჯ­ომ­ში ჰყ­ავს, ჩვ­ენ მო­პი­რდ­აპ­ირე მთ­აზე. ერთ-ერთ ზა­ფხ­ულს სწ­ორ­ედ ამ ქა­ლა­ქში შე­ვა­მჩ­ნი­ეთ ერ­თმ­ან­ეთი, პა­რკ­ში, ეკ­ლე­სი­ას­თან. აღ­მო­ვა­ჩი­ნეთ ბე­ვრი სა­ერ­თო მე­გო­ბა­რი და და­ვი­წყ­ ეთ ურ­თი­ერ­თო­ბა.

- რომ არ ცე­კვ­ავს?

- ავ­აც­ეკ­ვე... ჩვ­ენს ქო­რწ­ილ­ში მი­ ნი შოუ გა­ვა­კე­თეთ, ვი­ცე­კვ­ეთ ტა­ნგო, რუ­მბა, სა­ლსა, ჯა­ივი, ქა­რთ­ული. ნი­ ჭი­ერ­ია, ად­ვი­ლად ით­ვი­სე­ბს.

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

37

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

შუქრი ბურჭულაძის ვენ

პაატა ბურჭულაძის „უძღები შვი თა­­­მარ გო­­­ნგ­­­აძე ეს ის­­­ტო­­­რია 90-იან წლ­­­ებ­­­ში ყვ­­­ელ­­­აზე გა­­­ხმ­­­აუ­­­რე­­­ბუ­­­ლი იყო. 1996 წე­­­ლს 22 წლ­­­ის შუ­­­ქრი ბუ­­­რჭ­­­ულ­­­აძე ვე­­­ნა­­­ში და­­­აკ­­­ავ­­­ეს. მას ავ­­­სტ­­­ რი­­­ის მო­­­ქა­­­ლა­­­ქე­­­ობა ჰქ­­­ონ­­­და. რო­­­გო­­­რც ამ­­­ბო­­­ბდ­­­ნენ, შუ­­­ქრი ჯგ­­­ უფ­­­ურ მკ­­­ვლ­­­ელ­­­ობ­­­აში გა­­­ეხ­­­ვა...მო­­­გვ­­­ია­­­ნე­­­ ბით გა­­­ირ­­­კვა რომ სა­­­ქმე ერ­­­თი ქა­­­რთ­­­ვე­­­ლის მკ­­­ვლ­­­ელ­­­ობ­­­ას ეხ­­­ებ­­­ოდა, რაც სხ­­­ვე­­­ბთ­­­ან ერ­­­თად, მა­­­საც და­­­ბრ­­­ალ­­­და... თა­­­ვი­­­დან შუ­­­ქრ­­­ის 24- წლ­­­ია­­­ნი პა­­­ტი­­­მრ­­­ობა მი­­­უს­­­ აჯ­­­ეს, მე­­­რე აპ­­­ელ­­­აც­­­იე­­­ბით ჯერ ოთ­­­ხი წე­­­ლი მო­­­აკ­­­ლეს, მე­­­რე - ხუ­­­თი. სა­­­ბო­­­ლოო ჯა­­­მში ცი­­­ხე­­­ში 10 წე­­­ლი და სა­­­მი თვე გა­­­ ატ­­­არა. ახ­­­ლა ამ თე­­­მა­­­ზე არ სა­­­უბ­­­რო­­­ბს. ცნ­­­ობ­­­ილ და გა­­­ვლ­­­ენ­­­იან მა­­­მა­­­ზე, პა­­­ატა ბუ­­­რჭ­­­ულ­­­აძ­­­ეზ­­­ეც რომ არ ვი­­­სა­­­უბ­­­რე­­­ ბდ­­­ით, ამ­­­აზ­­­ეც წი­­­ნა­­­სწ­­­არ შე­­­ვთ­­­ან­­­ხმ­­­ დით. 36 წლ­­­ის შუ­­­ქრი ბუ­­­რჭ­­­ულ­­­აძე დღ­­­ეს უკ­­­ვე არ­­­ას­­­ამ­­­თა­­­ვრ­­­ობო ორ­­­ გა­­­ნი­­­ზა­­­ცია - „ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბის ახ­­­ალი გზ­­­ის“ და­­­მფ­­­უძ­­­ნე­­­ბე­­­ლია. ჰყ­­­ავს ცოლ-შვ­­­ილი და 2008 წლ­­­იდ­­­ან ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა ახ­­­ალი ფუ­­­რც­­­ლი­­­ დან და­­­იწ­­­ყო. „რა სა­­­ჭი­­­როა წა­­­რს­­­ულ­­­ის გა­­­ ხს­­­ენ­­­ება? ბი­­­ბლ­­­იი­­­დან ხომ გა­­­ ხს­­­ოვთ - „უძ­­­ღე­­­ბი შვ­­­ილ­­­ის და­­­ ბრ­­­უნ­­­ება“? ქრ­­­ის­­­ტემ მო­­­იკ­­­ით­­­ხა მა­­­რია მა­­­გდ­­­ალ­­­ინ­­­ელი წა­­­რს­­­ულ­­­ ში ვინ იყო? მთ­­­ავ­­­არ­­­ია, ქრ­­­ის­­­ტე­­­სთ­­­ან შე­­­ხვ­­­ედ­­­რის შე­­­მდ­­­ეგ რო­­­გო­­­რი სხ­­­ვა ად­­­ ამ­­­ია­­­ნი გა­­­ხდა მა­­­გდ­­­ალ­­­ინ­­­ელი. თუ ად­­­ ამ­­­ია­­­ნის თვ­­­ალ­­­ებ­­­ში და­­­ინ­­­ახ­­­ავთ, რომ შე­­­ცვ­­­ლა უნ­­­და და ეს შე­­­გი­­­ძლ­­­იათ, მი­­­ ეხ­­­მა­­­რეთ,“ - მე­­­უბ­­­ნე­­­ბა რე­­­სპ­­­ონ­­­დე­­­ნტი.

უდ­­­არ­­­დე­­­ლი ბა­­­ვშ­­­ვო­­­ბა შუ­­­ქრი რომ გა­­­ჩნ­­­და პა­­­ატა ბუ­­­რჭ­­­ულ­­­აძე 18 წლ­­­ის იყო, მი­­­სი მე­­­უღ­­­ლე ირ­­­ინა ნა­­­ტრ­­­ია­­­შვ­­­ილი კი 17-ის. 23 თე­­­ბე­­­რვ­­­ალს ფო­­­იე­­­რვ­­­ ერ­­­კე­­­ბმა ცა გა­­­და­­­აწ­­­ით­­­ლეს. ვა­­­ჟს ბა­­­ბუ­­­ას სა­­­ხე­­­ლი და­­­არ­­­ქვ­­­ეს. უდ­­­არ­­­დე­­­ლი ბა­­­ვშ­­­ვო­­­ბა ჰქ­­­ ონ­­­და. ამ­­­იტ­­­ომ­­­აც ას­­­ოც­­­ირ­­­დე­­­ბა დღ­­­ეს ის ვა­­­რდ­­­ის­­­ფე­­­რი წლ­­­ები მი­­­სთ­­­ვის უზ­­­რუ­­­ნვ­­­ელ­­­ობ­­­ას­­­თან,

მქ­­­ონ­­­და მი­­­სჯ­­­ილი. მა­­­ნა­­­მდე უზ­­­ რუ­­­ნვ­­­ელ­­­ყო­­­ფი­­­ლი და ვა­­­რდ­­­ის­­­ფერ ფე­­­რე­­­ბში და­­­ნა­­­ხუ­­­ლი ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა, ილ­­­უზ­­­ია­­­სა­­­ვით უც­­­ებ და­­­ინ­­­გრა. დე­­­დი­­­კოს ბი­­­ჭი არ­­­ას­­­დრ­­­ოს ვყ­­­ოფ­­­ ილ­­­ვარ. ყო­­­ვე­­­ლთ­­­ვის ძმ­­­აკ­­­აც­­­ებ­­­ის გვ­­­ერ­­­დით ვი­­­ჯე­­­ქი – უბ­­­ან­­­ში. ეს ყვ­­­ელ­­­აფ­­­ერი და­­­ინ­­­გრა. ის­­­ეთ სი­­­ ტუ­­­აც­­­ია­­­ში აღ­­­მო­­­ვჩ­­­ნდი, მი­­­ვხ­­­ვდი, რომ სე­­­რი­­­ოზ­­­ულ­­­ად უნ­­­და და­­­ვფ­­­ იქ­­­რე­­­ბუ­­­ლი­­­ყა­­­ვი. ყვ­­­ელა ასე არ იქ­­­ცე­­­ვა, პო­­­ზი­­­ტი­­­ურ­­­ად არ ფი­­­ქრ­­­

თა­­­ვი­­­სი ნე­­­ბით მი­­­დის მო­­­ნა­­­სტ­­­ ერ­­­ში, პა­­­ტი­­­მა­­­რი კი იძ­­­ულ­­­ებ­­­ით. თუ­­­მცა ორ­­­ივე, უნ­­­ებ­­­ურ­­­ად ერ­­­ თსა და იმ­­­ავე სი­­­ტუ­­­აც­­­ია­­­შია. შვ­­­იდი წე­­­ლი აბ­­­სო­­­ლუ­­­ტუ­­­რად მა­­­რტო ვი­­­ყა­­­ვი სა­­­კა­­­ნში. ერ­­­თი სა­­­ათი სე­­­ირ­­­ნო­­­ბა და 23 სა­­­ათი - მა­­­რტო. ამ­­­ას სი­­­ტყ­­­ვე­­­ბით ვერ გა­­­დმ­­­ოვ­­­ცემ. 7 წე­­­ლი მა­­­რტო...

- სი­­­მა­­­რტ­­­ოვ­­­ეში რა­­­ზე ფი­­­ ქრ­­­ობ­­­დი?

- ად­­­ამ­­­ია­­­ნი იხ­­­სე­­­ნე­­­ბს თა­­­ვის ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბას, რაც თა­­­ვი ახ­­­სო­­­ვს, ცი­­­ხე­­­ში მო­­­ხვ­­­ედ­­­რა­­­მდე. სა­­­ერ­­­ თოდ, ად­­­ამ­­­ია­­­ნე­­­ბს ყო­­­ვე­­­ლდ­­­ღი­­­ ურ ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა­­­ში იმ­­­ის დრო არ გვრ­­­ჩე­­­ბა, რომ ყო­­­ფი­­­თი პრ­­­ობ­­­ ლე­­­მე­­­ბი და შე­­­ცდ­­­ომ­­­ები გა­­­და­­­ვა­­­ მუ­­­შა­­­ოთ და ვი­­­ვი­­­წყ­­­ებთ. ამ დრ­­­ ოს პრ­­­ობ­­­ლე­­­მე­­­ბი და­­­ლე­­­ქი­­­ლია და პი­­­რვ­­­ელ­­­ივე კრ­­­იზ­­­ის­­­ულ მო­­­ მე­­­ნტ­­­ში ამ­­­ოტ­­­ივ­­­ტი­­­ვდ­­­ება. 5 წლ­­­ ის შე­­­მდ­­­ეგ ჩე­­­მს ცი­­­ხე­­­ში ჯდ­­­ომ­­­ას არ­­­ან­­­აი­­­რი აზ­­­რი არ ჰქ­­­ონ­­­და. ყვ­­­ ელ­­­აფ­­­ერი გა­­­და­­­ვამუშავე. 5 წლ­­­ ის შე­­­მდ­­­ეგ მო­­­რა­­­ლუ­­­რად სა­­­სჯ­­­

უბ­­­ან­­­ში წუ­­­წა­­­ობ­­­ას­­­თან, ვე­­­ლო­­­სი­­­ პე­­­დთ­­­ან... დე­­­დი­­­კოს ბი­­­ჭი არ­­­ას­­­ დრ­­­ოს ვყ­­­ოფ­­­ილ­­­ვა­­­რო, - ამ­­­ბო­­­ბს. სა­­­ბუ­­­რთ­­­ალ­­­ოე­­­ლი ბი­­­ჭი­­­სთ­­­ვის მე­­­ გო­­­ბრ­­­ებ­­­თან ერ­­­თად ქუ­­­ჩა­­­ში და უბ­­­ან­­­ში ყო­­­ფნა უც­­­ხო არ იყო.

161-ე სკ­­­ოლ­­­ის და­­­სრ­­­ულ­­­ებ­­­ის შე­­­ მდ­­­ეგ, სწ­­­ავ­­­ლო­­­ბდა შვ­­­ეი­­­ცა­­­რი­­­აში, კო­­­ლე­­­ჯში, ლუ­­­ზა­­­ნა­­­სთ­­­ან ახ­­­ლოს. შე­­­მდ­­­ეგ ვე­­­ნა­­­ში ინ­­­ტე­­­რნ­­­აც­­­იო­­­ნა­­­ ლურ სკ­­­ოლ­­­აში. მე­­­რე კი ყა­­­ზა­­­ ხეთში, იუ­­­რი­­­დი­­­ული ფა­­­კუ­­­ლტ­­­ ეტი და­­­ამ­­­თა­­­ვრა. მე­­­რე იყო ცი­­­ ხის წლ­­­ები, რო­­­მლ­­­ებ­­­ზეც დღ­­­ეს შუ­­­ქრი ბუ­­­რჭ­­­ულ­­­აძე და­­­უფ­­­არ­­­ავ­­­ ად და გუ­­­ლა­­­ხდ­­­ილ­­­ად სა­­­უბ­­­რო­­­ბს. მი­­­სი ნა­­­ამ­­­ბო­­­ბი და­­­წე­­­რილ დღ­­­იუ­­­ რს ჰგ­­­ავს.

ობს. მა­­­გრ­­­ამ ეტ­­­ყო­­­ბა, ას­­­ეთ დრ­­­ოს ში­­­ნა­­­გა­­­ნი გა­­­და­­­რჩ­­­ენ­­­ის ინ­­­სტ­­­ინ­­­ქტი ირ­­­თვ­­­ება. სი­­­გა­­­რე­­­ტს ცი­­­ხე­­­ში და­­­ ვა­­­ნე­­­ბე თა­­­ვი, მი­­­უხ­­­ედ­­­ავ­­­ად იმ­­­ისა, რომ მქ­­­ონ­­­და მო­­­წე­­­ვის სა­­­შუ­­­ალ­­­ება. და­­­ვი­­­წყე ჯა­­­ნმ­­­რთ­­­ელი ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა. ბე­­­ვრი წა­­­ვი­­­კი­­­თხე, ლე­­­ქს­­­ებ­­­ის წე­­­რა და ხა­­­ტვა მო­­­მი­­­ნდა. მა­­­ნა­­­მდე არც არ­­­აფ­­­ერი და­­­მი­­­წე­­­რია და ფუ­­­ნჯ­­­იც არ მქ­­­ონ­­­და ხე­­­ლში აღ­­­ებ­­­ული. რა ფუ­­­ნჯი, სულ მე­­­გო­­­ბრ­­­ებ­­­თან ერ­­­ თად ვი­­­ყა­­­ვი“.

- ეს ში­­­ნა­­­გა­­­ნი ტრ­­­ან­­­სფ­­­ორ­­­მა­­­ ცია რა­­­მდ­­­ენ ხა­­­ნში მო­­­ხდა?

- ამ­­­ას დრო და­­­სჭი­­­რდა. პი­­­რვ­­­ ელი 2-3 წე­­­ლი იყო ბრ­­­ძო­­­ლა სა­­­ კუ­­­თარ თა­­­ვთ­­­ან, რო­­­მე­­­ლიც ას­­­ეთ დრ­­­ოს გე­­­მა­­­რთ­­­ება. თა­­­ვის თა­­­ვს ბე­­­რე­­­ბიც მო­­­ნა­­­სტ­­­ერ­­­ში ხვ­­­დე­­­ბი­­­ან. მე ას­­­ეთ პა­­­რა­­­ლე­­­ლს ვა­­­ვლ­­­ებ. გა­­­ ნს­­­ხვ­­­ავ­­­ება კი ის არ­­­ის, რომ ბე­­­რი

ელი - უკ­­­ვე მო­­­ხდ­­­ილი მქონდა. რი­­­სთ­­­ვი­­­საც ვი­­­ჯე­­­ქი, არ­­­ან­­­აი­­­რი და­­­ნა­­­შა­­­ული არ მი­­­მი­­­ძღ­­­ვის. მა­­­ გრ­­­ამ ვი­­­ყა­­­ვი თუ არა და­­­მნ­­­აშ­­­ ავე, სა­­­სჯ­­­ელი მო­­­ვი­­­ხა­­­დე. არ ვი­­­ყა­­­ვი და­­­მნ­­­აშ­­­ავე, მა­­­გრ­­­ამ სულ რომ ვი­­­ყვ­­­ირო, ვი­­­ნმე იმ წლ­­­ებს და­­­მი­­­ბრ­­­უნ­­­ებს? არ­­­ადა, მე ვარ ის ად­­­ამ­­­ია­­­ნი, ვი­­­ნც თა­­­ვის უდ­­­ან­­­ აშ­­­აუ­­­ლო­­­ბა­­­ზე უნ­­­და ყვ­­­ირ­­­ოდ­­­ეს. მა­­­გრ­­­ამ აზ­­­რი? ლე­­­ქს­­­ებ­­­ის წე­­­რის მუ­­­ზა ოთხ კე­­­დე­­­ლში, მა­­­რტ­­­ოო­­­ბამ მო­­­უტ­­­ ანა. წე­­­რდა დი­­­ლით, ღა­­­მით, დღ­­­ის­­­ით, რო­­­დე­­­საც სე­­­ვდა შე­­­ მო­­­აწ­­­ვე­­­ბო­­­და... თა­­­ვი­­­სი სუ­­­ლი­­­ ერი მდ­­­გო­­­მა­­­რე­­­ობა მთ­­­ლი­­­ან­­­ად სტ­­­რი­­­ქო­­­ნე­­­ბად გა­­­დმ­­­ოს­­­ცა. „ჩე­­­მი ლე­­­ქს­­­ები მძ­­­იმ­­­ეა. თვ­­­ ით­­­ონ წე­­­რა იყო თე­­­რა­­­პია. სა­­­ღი

7 წე­­­ლი მა­­­რტო... სა­­­კა­­­ნში „22 წლ­­­ის ბა­­­ვშ­­­ვს 24 წე­­­ლი

38

„მე ვარ ადამიანი, ვინც თავის უდანაშაულობაზე უნდა ყვიროდეს“

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

გო­­­ნე­­­ბაც იმ­­­ით შე­­­ვი­­­ნა­­­რჩ­­­უნე, რომ ლე­­­ქს­­­ებს ვწ­­­ერ­­­დი, ვხ­­­ატ­­­ ავ­­­დი და დღ­­­ეს ეს ნა­­­ხა­­­ტე­­­ბი ოჯ­­­ახ­­­ებ­­­ში გვ­­­იკ­­­იდ­­­ია. ცი­­­ხი­­­დან 30 ნა­­­ხა­­­ტი გა­­­მო­­­ვგ­­­ზა­­­ვნე და თბ­­­ილ­­­ის­­­ში გა­­­მო­­­ფე­­­ნა მო­­­ეწ­­­ყო. მე­­­უფე და­­­ნი­­­ელი და მა­­­მა­­­ოე­­­ ბი იყ­­­ვნ­­­ენ გა­­­მო­­­ფე­­­ნა­­­ზე, უც­­­ხო ხა­­­ლხი შე­­­დი­­­ოდა და ათ­­­ვა­­­ლი­­­ ერ­­­ებ­­­და. ცი­­­ხე­­­ში მო­­­ხვ­­­ედ­­­რა­­­მდე ხა­­­ტვა კი არა, ხა­­­ზიც არ გა­­­მი­­­ ვლ­­­ია. ეს­­­ეც დი­­­დი თე­­­რა­­­პია იყო ჩე­­­მთ­­­ვის. ვხ­­­ატ­­­ავ­­­დი რე­­­ლი­­­გი­­­ურ თე­­­მებზე. ვუძღვნიდი დედას და გარდაცვლილ ბიძაშვილს“.

- დე­­­დი­­­სთ­­­ვის რა და­­­ხა­­­ტე?

- უდ­­­აბ­­­ნო­­­ში და­­­მს­­­კდ­­­არი მი­­­ წა, შო­­­რს ქვ­­­იშ­­­ის მთ­­­ები და ლუ­­­ რჯი კა­­­მკ­­­ამა ცა ჩა­­­ნს. ამ უდ­­­ აბ­­­ნო­­­ში ორი ყვ­­­ავ­­­ილ­­­ია. წე­­­ლში მო­­­ხრ­­­ილი შვ­­­ილი და იქ­­­ვე დე­­­და - ყვ­­­ავ­­­ილი, რო­­­მე­­­ლიც შვ­­­ილს თა­­­ვზე და­­­ჰყ­­­ურ­­­ებს. დე­­­და ყო­­­ ვე­­­ლთ­­­ვის მფ­­­არ­­­ვე­­­ლო­­­ბდა. მთ­­­ ელი ათი წე­­­ლი ჩე­­­მთ­­­ან ერ­­­თად გა­­­და­­­იტ­­­ანა.

31 წლ­­­ის ვი­­­ყა­­­ვი ჩე­­­მი დი­­­ სშ­­­ვი­­­ლი რომ და­­­იბ­­­ადა. ცი­­­ხე­­­ ში შე­­­ხვ­­­ედ­­­რა­­­ზე მო­­­მი­­­ყვ­­­ან­­­ეს და მა­­­ჩვ­­­ენ­­­ეს. ვგ­­­იჟ­­­დე­­­ბი მა­­­სზე. ლუ­­­კა ისე ძა­­­ლი­­­ან მი­­­ყვ­­­არს, ერ­­­ თი წა­­­მი­­­თაც არ და­­­ვფ­­­იქ­­­რდ­­­ები, ისე შე­­­ვწ­­­ირ­­­ავ სი­­­ცო­­­ცხ­­­ლეს. რწ­­­მე­­­ნა­­­შიც ცი­­­ხემ ჩა­­­აგ­­­დო. თუ მა­­­ნა­­­მდე არ­­­აე­­­კლ­­­ეს­­­იუ­­­რად ცხ­­­ოვ­­­რო­­­ბდა და ამ თე­­­მა­­­ზე არც ფი­­­ქრ­­­ობ­­­და, შო­­­რე­­­ულ ვე­­­ნა­­­ში ღმ­­­ერ­­­თს და­­­უა­­­ხლ­­­ოვ­­­და. ამ­­­იტ­­­ ომ­­­აც ავ­­­ლე­­­ბს პა­­­რა­­­ლე­­­ლს ბე­­­ რის და პა­­­ტი­­­მრ­­­ის ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბას შო­­­რის. „ცი­­­ხე­­­ში ჩე­­­მთ­­­ან არ მო­­­დი­­­ ოდა მა­­­მაო, რო­­­გო­­­რც ეს სა­­­ქა­­­ რთ­­­ვე­­­ლოს ცი­­­ხე­­­ებ­­­შია ახ­­­ლა. მქ­­­ ონ­­­და მა­­­ცხ­­­ოვ­­­რის ხა­­­ტი, ახ­­­ალი აღ­­­თქ­­­მა და ვლ­­­ოც­­­ულ­­­ობ­­­დი. უფ­­­ალ­­­თან ჩე­­­მე­­­ბუ­­­რი ურ­­­თი­­­ერ­­­ თო­­­ბა მქ­­­ონ­­­და და გა­­­რდ­­­აც­­­ვლ­­­ ილი ბი­­­ძა­­­შვ­­­ილ­­­ის, ჯი­­­მი ნა­­­ტრ­­­ ია­­­შვ­­­ილ­­­ის ფო­­­ტოც... ბო­­­დბ­­­ის დე­­­და­­­თა მო­­­ნა­­­სტ­­­ერი ჩე­­­მთ­­­ვის ბე­­­ვრს ნი­­­შნ­­­ავს. 2008 წლ­­­ის აგ­­­ვი­­­სტ­­­ოში დე­­­და ბო­­­დბ­­­ის მო­­­ნა­­­სტ­­­ერ­­­ში სტ­­­უმ­­­რად ჩა­­­ვი­­­ და და ერ­­­თი თვე იქ იც­­­ხო­­­ვრა. ბო­­­დბ­­­ედ­­­ან დი­­­დი ენ­­­ერ­­­გია მო­­­ მდ­­­იო­­­და და ამ­­­ას ცი­­­ხე­­­ში ვგ­­­რძ­­­ ნო­­­ბდი. მო­­­ნა­­­ზვ­­­ნე­­­ბის და დე­­­დის ლო­­­ცვა მო­­­მდ­­­იო­­­და. ამ უხ­­­ილ­­­ავ­­­ მა ენ­­­ერ­­­გი­­­ამ გა­­­ნს­­­აც­­­დე­­­ლი­­­სგ­­­ან მი­­­ხს­­­ნა. თო­­­რემ კი­­­დევ იქ ვი­­­ ქნ­­­ებ­­­ოდი. მა­­­დლი გა­­­დმ­­­ოვ­­­იდა. რო­­­გო­­­რც კი ავ­­­სტ­­­რი­­­იდ­­­ან სა­­­ქა­­­ რთ­­­ვე­­­ლო­­­ში ჩა­­­მო­­­ვე­­­დი, მა­­­ში­­­ნვე ბო­­­დბ­­­ის­­­კენ გა­­­ვე­­­შუ­­­რე მე­­­გო­­­ბა­­­ რთ­­­ან და მის ცო­­­ლთ­­­ან ერ­­­თად. გზ­­­ად მე­­­გო­­­ბრ­­­ებ­­­მა მკ­­­ით­­­ხეს, რო­­­გო­­­რი ცო­­­ლის მო­­­ყვ­­­ანა გი­­­ ნდ­­­აო? ლა­­­მა­­­ზი, ჭკ­­­ვი­­­ანი, სი­­­გა­­­ რეტს რომ არ ეწ­­­ეო­­­დეს, პა­­­ტი­­­ ოს­­­ანი-მე­­­თქი. და­­­მც­­­ინ­­­ეს, ას­­­ეთ გო­­­გოს სა­­­დღა ნა­­­ხა­­­ვო? მე­­­რე

მე­­­გო­­­ბრ­­­ის მე­­­უღ­­­ლემ რჩ­­­ევა მო­­­მცა: ილ­­­ოცე ას­­­ეთ გო­­­გო­­­ზე და უფ­­­ალი და­­­გე­­­ხმ­­­არ­­­ებ­­­აო. იმ დრ­­­ოს „გა­­­ვა­­­ტა­­­რე“, მა­­­გრ­­­ამ ჩა­­­ მყ­­­ვა. ბო­­­დბ­­­იდ­­­ან და­­­ბრ­­­უნ­­­ებ­­­ულ­­­ მა ლო­­­ცვ­­­აში ვთ­­­ხო­­­ვე ღმ­­­ერ­­­თს, რო­­­გო­­­რი გო­­­გოც მი­­­ნდა, გა­­­მა­­­ ცა­­­ნი-მე­­­თქი. სა­­­ლო­­­მე მე­­­სა­­­მე დღ­­­ეს გა­­­ვი­­­ცა­­­ნი, მე­­­გო­­­ბარ და­­­ ნტ­­­ის­­­ტთ­­­ან ვი­­­ზი­­­ტი­­­სას. მა­­­ში­­­ ნვე მო­­­მე­­­წო­­­ნა. ჩე­­­მთ­­­ვის დღ­­­ეს ყვ­­­ელ­­­აზე ლა­­­მა­­­ზი ჩე­­­მი ცო­­­ლია, მე­­­რე დე­­­და­­­ჩე­­­მი“. გა­­­ცნ­­­ობ­­­ის მე­­­ორე დღ­­­ეს ერ­­­ თად ივ­­­ახ­­­შმ­­­ეს. სამ თვ­­­ეში კი შუ­­­ქრ­­­იმ, 9 წლ­­­ით უმ­­­ცრ­­­ოს, სა­­­ ლო­­­მე ნა­­­კა­­­ში­­­ძე­­­ზე იქ­­­ორ­­­წი­­­ნა. „გუ­­­რი­­­ის სო­­­ფელ სა­­­მე­­­ბა­­­ში, მა­­­მა­­­ჩე­­­მის აშ­­­ენ­­­ებ­­­ულ ტა­­­ძა­­­რში და­­­ვი­­­წე­­­რეთ ჯვ­­­არი. 2008 წლ­­­ის 28 სე­­­ქტ­­­ემ­­­ბე­­­რს ბა­­­თუ­­­მში 450 კა­­­ცი­­­ანი ქო­­­რწ­­­ლი გვ­­­ქო­­­ნდა, 30ში კი თბ­­­ილ­­­ის­­­ში 500 კა­­­ცი­­­ანი. ქო­­­რწ­­­ილ­­­ში იყ­­­ვნ­­­ენ კა­­­ხი კა­­­ვს­­­ აძე, გუ­­­რამ სა­­­ღა­­­რა­­­ძე... ბე­­­ვრი მო­­­მღ­­­ერ­­­ალი და მს­­­ახ­­­იო­­­ბი. ეტ­­­ ყო­­­ბა, ისე მო­­­ნა­­­ტრ­­­ებ­­­ული ვყ­­­ავ­­­ დი ყვ­­­ელ­­­ას, ამ­­­ხე­­­ლა ქო­­­რწ­­­ილ­­­ ებ­­­ში ერ­­­თი პა­­­ტა­­­რა წა­­­კი­­­ნკ­­­ლა­­­ ვე­­­ბაც არ ყო­­­ფი­­­ლა. სტ­­­უმ­­­რე­­­ბმა სულ ცე­­­კვ­­­აში და სი­­­მღ­­­ერ­­­აში გა­­­ატ­­­არეს დრო“. ქა­­­ლი­­­შვ­­­ილს დე­­­დის სა­­­ხე­­­ ლი და­­­არ­­­ქვა. რვა თვ­­­ის ირ­­­ინ­­­ აზე მა­­­მას მზე და მთ­­­ვა­­­რე ამ­­­ ოს­­­დის. „თა­­­ვზე რომ ვყ­­­ნო­­­სავ, სხ­­­ვა ძა­­­ლაა, და­­­უფ­­­იქ­­­რე­­­ბლ­­­ად ავ­­­წევ დე­­­და­­­მი­­­წას. მა­­­დლ­­­ობა ღმ­­­ერ­­­თს, სა­­­ნამ ცი­­­ხე­­­ში ვი­­­ყა­­­ვი, მა­­­ნამ შვ­­­ილი არ მყ­­­ავ­­­და. უბ­­­ედ­­­ ურ­­­ებ­­­აა ათი წე­­­ლი ცი­­­ხე­­­ში ისე გა­­­ატ­­­არო, შვ­­­ილ­­­ის გა­­­ზრ­­­და ვერ ნა­­­ხო“. დის, ნი­­­ნოს გა­­­რდა შუ­­­ქრ­­­ ის 26 წლ­­­ის ძმა, ლე­­­ქსო ჰყ­­­ავს. „უკ­­­ეთ­­­ილ­­­შო­­­ბი­­­ლე­­­სი ად­­­ამ­­­ია­­­ნია. სე­­­ქტ­­­ემ­­­ბე­­­რში ცო­­­ლის მო­­­ყვ­­­ან­­­ას აპ­­­ირ­­­ებს. თა­­­თა არ­­­აბ­­­ული ის­­­ ეთი სა­­­რძ­­­ლოა, უკ­­­ეთ­­­ესს ვერ ინ­­­ატ­­­რე­­­ბს კა­­­ცი“. „ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბის ახ­­­ალი გზა“ www.newlife.ge შუ­­­ქრი დღ­­­ეს არ­­­ას­­­ამ­­­თა­­­ვრ­­­ ობო ორ­­­გა­­­ნი­­­ზა­­­ცი­­­ის და­­­მფ­­­უძ­­­ ნე­­­ბე­­­ლია. მი­­­სი ახ­­­ლა­­­ნდ­­­ელი სა­­­ქმ­­­ია­­­ნო­­­ბაც მის წა­­­რს­­­ულ­­­თან მჭ­­­იდ­­­რო კა­­­ვშ­­­ირ­­­შია. „ცი­­­ხე­­­ში ჯდ­­­ომ­­­ის დრ­­­ოს ბე­­­ ვრი ვი­­­ფი­­­ქრე და ერთ რა­­­ღა­­­ცა­­­ ში და­­­ვრ­­­წმ­­­უნ­­­დი: და­­­მნ­­­აშ­­­ავ­­­ესა და არ­­­ად­­­ამ­­­ნა­­­შა­­­ვეს შო­­­რის არ­­­ ან­­­აი­­­რი გა­­­ნს­­­ხვ­­­ავ­­­ება არ არ­­­ის. რო­­­დე­­­საც პა­­­ტი­­­მა­­­რს იჭ­­­ერ­­­ენ, უზ­­­არ­­­მა­­­ზარ შო­­­კს იღ­­­ებს. შე­­­იძ­­­ ლე­­­ბა ამ შო­­­კმა ისე გა­­­მო­­­ას­­­წო­­­ როს, რომ მა­­­სზე მა­­­რთ­­­ალი ად­­­ ამ­­­ია­­­ნი მე­­­ორე აღ­­­არ და­­­დი­­­ოდ­­­ეს. ერ­­­თი წლ­­­ის წი­­­ნათ და­­­ვა­­­ფუ­­­ძნე არ­­­ას­­­ამ­­­თა­­­ვრ­­­ობო ორ­­­გა­­­ნი­­­ზა­­­ ცია „ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბის ახ­­­ალი გზა“, რო­­­მე­­­ლიც სა­­­ქვ­­­ელ­­­მო­­­ქმ­­­ედო აქ­­­

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

საუკეთესო სტატიები „პრაიმტაიმის“ არქივიდან / THE BEST

ენის ციხის დღიურები

ვილის“ გულახდილი ინტერვიუ

შუქრი ბურჭულაძე მეუღლესთან და ქალიშვილთან ერთად

EXCLUSIVE

უფ­­­ლე­­­ბა თა­­­ვის „მე არ მი­­­ნდა დი­­­დი სა­­­ხლი, არც დო ­­­ლა­­­რი მი­­­ლი­­­არ­­­დი, დრ­­­ოს ტა­­­რე­­­ბა უდ­­­არ­­­დე­­­ლი, ან სპ­­­ ილ­­­ოს ძვ­­­ლის ბი­­­ლი­­­არ­­­ დი. მხ­­­ოლ­­­ოდ შე­­­ნი ნა­­­ხვა, გრ­­­ძნ­­­ობა და შე­­­სუ­­­ნთ­­­ქვა შე­­­ნი სუ­­­ ლის, მე შე­­­მმ­­­ატ­­­ებს გუ­­­ლში გრ­­­ძნ­­­ობ­­­ას არ­­­ნა­­­ხუ­­­ლი სი­­­ხა­­­რუ­­­ლის. მე უფ­­­ლე­­­ბა თა­­­ვის მი­­­ნდა, თუ­­­ნდ­­­ა ც რა­­­მდ­­­ენ­­­იმე წა­­­მით, რომ კვ­­­ლავ გნ­­­ახო, გი­­­გრ­­­ძნო, გი­­­ თხ­­­რა: თა­­­ვი­­­სუ­­­ფლ­­­ებ­­­ავ, მი­­­ცა­­­ნი“? ა­­­მა­­­რთ­­­ალი და­­­მა­­­ნა­­­ხეთ ს რთ­­­ალი, მე მს­­­ სა­­­მა­­­ „და­­­მა­­­ნა­­­ხეთ ა, მი­­­სი გრ­­­ძნ­­­ობ ­­­ელი ურს თუ­­­ნდ­­­აც სქ ­­­ოფ­­­ლი­­­ოს­­­გან რე­­­ალ­­­ური მს ბა... რ­­­ო სა­­­ბნ­­­ის გა­­­და­­­ძ რთ­­­ალი და მე მო­­­ მა­­­ ა­­­ ს და­­­მა­­­ნა­­­ხეთ სი­­­ტყ­­­ვას, რ ­­­ გც­­­ემთ კა­­­ცუ ­­­არ ვი­­­ტყ­­­ვი ბო აღ ს ო ­­­ რ დ ­­­ ს ა ­­­ რომ არ “ ­­­ცულ სი­­­ტყ­­­ვას რო­­­ტე­­­ბით მო

ეს ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა ხუ­­­მრ­­­ობ­­­აა „ეს ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბა ხუ­­­მრ­­­ობ­­­აა, ხუ­­­მრ­­­ობ­­­აა სა­­­სა­­­ცი­­­ლო, ტრ­­­აგ­­­იკ­­­ული კო­­­მე­­­დია მი­­­ნდა გი­­­თხ­­­რა და გა­­­ცი­­­ნო. და­­­სა­­­წყ­­­ისი მო­­­მა­­­ვლ­­­ის­­­თვ­­­ის, სა­­­ვსე ჰქ­­­ონ­­­ და იმ­­­ედ­­­ებ­­­ით, იმ დღ­­­ეე­­­ბით და­­­ტე­­­ნი­­­ლი, და­­­ტვ­­­ირ­­­თუ­­­ლი ჯი­­­ბე­­­ებ­­­ით, შე­­­ეგ­­­ება ამ ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბას. გა­­­დის წა­­­მი, ორი, სა­­­მი, ჩა­­­ია­­­რა, გა­­­ირ­­­ბი­­­ ნა. გა­­­ქრა სა­­­დღ­­­აც, ჩა­­­ქრა ალი...“

აც­­­ი ო­­­ნ ე­­­რ ე­­­ბ ი სამ თვ­­­ე ში პრ­­­ო ფ­­­ ეს­­­ი ას და­­­ე უ­­­ფ ლ­­­ე ბ­­­ი ან, და­­­ე ნ­­­ი შ­­­ ნე­­­ბ ათ სტ­­­ი პ­­­ე ნ­­­დ ია და ექ­­­ნ ე­­­ბ ათ უფ­­­ა სო კვ­­­ე ბა. ას­­­ე ვე ვთ­­­ა ნ­­­ა მ­­­ შრ­­­ო მ­­­ლ ო­­­ბ თ სა­­­ქ ვ­­­ე ლ­­­მ ო­­­ქ მ­­­ე დო ფო­­­ნ დ „ერ­­­ი ს შვ­­­ი ლ­­­ე ბ­­­თ ან“ და პა­­­ტ რ­­­ი ა­­­რ ქ­­­ი ს კუ­­­რ თ­­­ხ ე­­­ვ ით ხის და­­­რ გ­­­ვ ა­­­შ ი ვმ­­­ო ნ­­­ა წ­­­ი ლ­­­ე ო­­­ბ თ. ავ­­­ სტ­­­რ ი­­­ა ში არ­­­ს ე­­­ბ ო­­­ბ ს ორ­­­გ ა­­­ნ ი­­­ ზა­­­ც ია „ნოი შტ­­­ა რტ“ - ახ­­­ა ლი სა­­­წ ყ­­­ი სი, რო­­­მ ე­­­ლ იც და­­­ზ ა­­­რ ა­­­ ლე­­­ბ უ­­­ლ ე­­­ბ ს, სო­­­ც ი­­­ა ლ­­­უ რ­­­ა დ და­­­ უც­­­ვ ელ ფე­­­ნ ე­­­ბ ს, პა­­­ტ ი­­­მ რ­­­ე ბს ემ­­­ს ა­­­ხ უ­­­რ ე­­­ბ ი­­­ა ნ ყვ­­­ე ლ­­­ა ფ­­­რ ით

- გა­­­დ ა­­­ს ა­­­ხ ა­­­დ ე­­­ბ ის ნა­­­წ ი­­­ლ ის გა­­­ და­­­ხ დ­­­ი თ, სა­­­მ ს­­­ა ხ­­­უ რ­­­ე ბ­­­ი თ. ჩვ­­­ე ნ ამ­­­ა ს უნ­­­დ ა მი­­­ვ ა­­­ღ წ­­­ი ოთ, ჩვ­­­ე ნ­­­ თვ­­­ი ს მი­­­ს ა­­­ბ ა­­­ძ ია მა­­­თ ი გა­­­მ ო­­­ ცდ­­­ი ლ­­­ე ბა. ამ ორ­­­გ ა­­­ნ ი­­­ზ ა­­­ც ი­­­ა ს ჩე­­­მ ს ვა­­­დ ა­­­ზ ე ად­­­რ ე გა­­­თ ა­­­ვ ი­­­ს უ­­­ ფლ­­­ე ბ­­­ა ში წვ­­­ლ ი­­­ლ ი აქ­­­ვ ს შე­­­ტ ა­­­ ნი­­­ლ ი. მე მა­­­თ ი ფს­­­ი ქ­­­ო ლ­­­ო გ­­­ე ბ­­­ი ს და თა­­­ნ ა­­­მ შ­­­რ ო­­­მ ლ­­­ე ბ­­­ი ს მი­­­დ გ­­­ო მ­­­ ამ გა­­­მ ა­­­ო ცა. ბე­­­ვ რი მი­­­ც ნ­­­ო ბს ამ ორ­­­გ ა­­­ნ ი­­­ზ ა­­­ც ი­­­ა ში. მი­­­ნ და ეს ნა­­­ც ნ­­­ო ბ­­­ო ბა გა­­­მ ო­­­ვ ი­­­ყ ე­­­ნ ო და ავ­­­ს ტ­­­რ ი­­­ე ლ­­­ე ბი სა­­­თ ა­­­ნ ა­­­მ შ­­­რ ო­­­ მლ­­­ო დ ჩა­­­მ ო­­­ვ ი­­­ყ ვ­­­ა ნო“.

„თა­­­ვზე რომ ვყ­­­ნო­­­სავ, სხ­­­ვა ძა­­­ლაა, და­­­უფ­­­იქ­­­რე­­­ბლ­­­ად ავ­­­წევ დე­­­და­­­მი­­­წას~ ცი­­­ებ­­­ში თა­­­ნა­­­მშ­­­რო­­­მლ­­­ობს სა­­­სჯ­­­ ელ­­­აღ­­­სრ­­­ულ­­­ებ­­­ის და პრ­­­ობ­­­აც­­­იის სა­­­მი­­­ნი­­­სტ­­­რო­­­სთ­­­ან. სა­­­მი­­­ნი­­­სტ­­­რო გვ­­­ერ­­­დში გვ­­­იდ­­­გას. მთ­­­ავ­­­არი ის კი არ არ­­­ის, ვინ არ­­­ის და­­­მნ­­­აშ­­­ავე და ვინ არა, არ­­­ამ­­­ედ მთ­­­ავ­­­არ­­­ია ყვ­­­ელა პა­­­ტი­­­მრ­­­ის რე­­­სო­­­ცი­­­ალ­­­იზ­­­ აც­­­ია. პა­­­ტი­­­მრ­­­ობ­­­ის­­­გან მი­­­ღე­­­ბუ­­­ლი შო­­­კი­­­სგ­­­ან არ­­­ად­­­ამ­­­ნა­­­შა­­­ვეც სა­­­ჭი­­­ რო­­­ებს რე­­­სო­­­ცი­­­ალ­­­იზ­­­აც­­­იას. ის ჩვ­­­ეუ­­­ლე­­­ბრ­­­ივი ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბით ვერ იც­­­ხო­­­ვრ­­­ებს. ამ­­­იტ­­­ომ­­­აც სჭ­­­ირ­­­დე­­­ ბა გვ­­­ერ­­­დში დგ­­­ომა. იმ დრ­­­ოს ვარ გა­­­ზრ­­­დი­­­ლი, რო­­­დე­­­საც მთ­­­ავ­­­არი სა­­­ზო­­­მი კა­­­ცო­­­ბა იყო. ამ­­­იტ­­­ომ, არც თა­­­ღლ­­­ით­­­ები მე­­­ხა­­­ტე­­­ბა გუ­­­ ლზე, არც გა­­­მა­­­უპ­­­ატ­­­იუ­­­რე­­­ბლ­­­ები, მა­­­გრ­­­ამ ჩვ­­­ენს ორ­­­გა­­­ნი­­­ზა­­­ცი­­­ას ეგ არ აი­­­ნტ­­­ერ­­­ეს­­­ებს. იგ­­­ივ­­­ეა, რა­­­საც ახ­­­ალი აღ­­­თქ­­­მა ქა­­­და­­­გე­­­ბს, არ აქ­­­ვს

მნ­­­იშ­­­ვნ­­­ელ­­­ობა რა გა­­­გვ­­­იკ­­­ეთ­­­ებ­­­ია წა­­­რს­­­ულ­­­ში, თუ სწ­­­ორ ცხ­­­ოვ­­­რე­­­ბას და უფ­­­ალს და­­­ვუ­­­ბრ­­­უნ­­­დე­­­ბით. გა­­­ნა­­­თლ­­­ება კრ­­­იმ­­­ინ­­­ალ­­­ის და­­­სა­­­ ხშ­­­ობ­­­ად. შე­­­აგ­­­რო­­­ვეს 10 ათ­­­ას­­­ამ­­­დე წი­­­გნი სა­­­ახ­­­ლო­­­ბლ­­­ოში, სტ­­­ამ­­­ბა­­­ში და სა­­­ქა­­­რთ­­­ვე­­­ლოს სხ­­­ვა­­­და­­­სხ­­­ვა ცი­­­ხე­­­ში შე­­­იტ­­­ან­­­ეს. ახ­­­ლა 5 ათ­­­ასი წი­­­გნი ის­­­ევ აქ­­­ვთ შე­­­გრ­­­ოვ­­­ილი. ბე­­­ვრ სხ­­­ვა წი­­­გნ­­­თან ერ­­­თად დო­­­ სტ­­­ოე­­­ვს­­­კის „და­­­ნა­­­შა­­­ული და სა­­­სჯ­­­ ელი“, ტო­­­ლს­­­ტო­­­ის „ანა კა­­­რე­­­ნი­­­ნა“ ცი­­­ხე­­­ში წა­­­ვი­­­კი­­­თხე. გა­­­რეთ ვერ მო­­­ვი­­­ცლ­­­იდი მათ წა­­­სა­­­კი­­­თხ­­­ად. ამ­­­ იტ­­­ომ ცი­­­ხე­­­ებ­­­ის ბი­­­ბლ­­­იო­­­თე­­­კე­­­ბის გა­­­სა­­­მდ­­­იდ­­­რე­­­ბლ­­­ად ჩვ­­­ენ­­­მა ორ­­­ გა­­­ნი­­­ზა­­­ცი­­­ამ ათიათ­­­ას­­­ამ­­­დე წი­­­გნი შე­­­აგ­­­რო­­­ვა და სა­­­ქა­­­რთ­­­ვე­­­ლოს სხ­­­ ვა­­­და­­­სხ­­­ვა ცი­­­ხე­­­ებ­­­ში შე­­­ვი­­­ტა­­­ნეთ. თუ ერ­­­თი ად­­­ამ­­­ია­­­ნი მა­­­ინც და­­­დგ­­­

ება სწ­­­ორ გზ­­­აზე, ჩვ­­­ენ­­­თვ­­­ის დი­­­დი ზე­­­იმ­­­ია. არ­­­ას­­­რუ­­­ლწ­­­ლო­­­ვა­­­ნთა კო­­­ ლო­­­ნი­­­აში ხე­­­ზე მკ­­­ვე­­­თი შე­­­ვუ­­­შვ­­­ით, რო­­­მე­­­ლიც 27 პა­­­ტი­­­მა­­­რს კვ­­­ირ­­­აო­­­ ბით ხა­­­ტე­­­ბის და ჯვ­­­რე­­­ბის კვ­­­ეთ­­­ას ას­­­წა­­­ვლ­­­ის. ას­­­ეთი შრ­­­ომ­­­ით კე­­­თი­­­ ლშ­­­ობ­­­ილ­­­დე­­­ბა არ­­­ას­­­რუ­­­ლწ­­­ლო­­­ვა­­­ნი პა­­­ტი­­­მა­­­რი და მე­­­რე და­­­დე­­­ბით ნა­­­ ყო­­­ფს იღ­­­ებს“. ორ­­­გა­­­ნი­­­ზა­­­ცია პრ­­­ობ­­­აც­­­იო­­­ნე­­­ რე­­­ბს სა­­­მს­­­ახ­­­ურ­­­ის, ბი­­­ნის შო­­­ვნ­­­ აში და სწ­­­ორ გზ­­­აზე და­­­ყე­­­ნე­­­ბა­­­ში ეხ­­­მა­­­რე­­­ბა. რა­­­მდ­­­ენ­­­იმე მა­­­თგ­­­ანი ბე­­­ნზ­­­ოგ­­­ას­­­ამ­­­ართ სა­­­დგ­­­ურ­­­ზე და­­­ ას­­­აქ­­­მეს. „ნუ­­­კ რი ას­­­ა თ­­­ი ა­­­ნ ი, კი­­­ნ ო „რუ­­­ს თ­­­ა ვ­­­ე ლ­­­ი ს“ დი­­­რ ე­­­ქ ტ­­­ო რი, ჩვ­­­ე ნს ინ­­­ი ც­­­ი ა­­­ტ ი­­­ვ ას წა­­­მ ო­­­ყ ვა და კი­­­ნ ო­­­ო პ­­­ე რ­­­ა ტ­­­ო რ­­­ი ს ორი ად­­­ გი­­­ლ ი შე­­­მ ო­­­გ ვ­­­თ ა­­­ვ ა­­­ზ ა. პრ­­­ო ბ­­­

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 4 იანვარი, 2016

39

N1 (353), ორ­შა­ბა­თი 4 იანვარი 2016 წ.

ყო­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ვე­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ლკ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ვი­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­რე­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ული გა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ზე­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­თი ფა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­სი 2 ლა­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­რი­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­

www.ptpress.ge

გილოცავთ შობა-ახალ წელს!

„პრ­აი­მტ­აი­მის“ საახალწლოსა­ხა­ლი­სო ქუჩის გამოკითხვა

„ნიჭიერის“ გამორჩეული კონკურსანტების დღიურები

© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 28 დეკემბერი, 2015

40