Dorpenkrant nr 5, 2008

D O R P E N K R A N T N U M M E R 5 ✱ J A A R G A N G 3 ✱ M A A R T 2 0 0 8 ✱ P R I M O N H , H E T K E N N I S C E N T R U M VA N D E S O C I A L E P R A K T I J K

Afscheid Tim Boyenk PAGINA:

Polen in de polder

2

PAGINA:

Subsidies vrijwilligerswerk

3

PAGINA:

4

Geen winkel in Twisk?

PAGINA:

7

Comeback Sint Maarten PAGINA:

8

Zeevang ziet dorpsraden wel zitten In Zeevang waart het dorpsraadvirus. In 2007 benaderde de gemeente alle dorpskernen met de vraag om het contact tussen dorp en gemeente formeel te regelen met een convenant.

Het dorpscomité van Middelie was lange tijd de enige organisatie die zichzelf de functie van een dorpsraad had gegeven. In 2005 Openbare basisschool ’t Tilletje in Warder

volgde Warder dit voorbeeld. Op initiatief van de raad heeft het college in 2007 ook in Beets, Kwadijk en Hobrede stappen gezet voor de oprichting van een dorpsraad. De stemming is positief en verwachtingsvol. In Beets zijn inmiddels de handtekeningen gezet onder een convenant. In Schardam en Oosthuizen zijn bewoners nog in gesprek met de gemeente over de toegevoegde waarde van een dorpsraad. Of die er daadwerkelijk komt is niet zeker.

‘H

et convenant is om duidelijk te maken, dat de gemeente het belangrijk vindt om het overleg met onze dorpskernen goed te regelen.’ Aan het woord is Jetty Voermans, voor praktische zaken contactwethouder voor de dorpsraden. ‘De Zeevangse dorpen hadden sinds 1970 wel dorpscomités, maar zonder een formele status.

Tijdens de collegebesprekingen in 2006 is door de coalitie naar voren gebracht dat zij goed wil luisteren

naar wat er leeft in de dorpen.

Daarnaast wil de gemeente de participatie van inwoners bij ontwikkelingen die hun eigen kern betreffen, nog meer stimuleren.

Dorpsraden zijn daarbij een goed middel.’

In het convenant staat bijvoorbeeld dat de dorpsraden gevraagd en ongevraagd advies kunnen geven aan de gemeente. Aan het college waar het uitvoeringszaken betreft

Zeevang als gemeente is ontstaan in 1970 en telt zeven kernen.

De kleinsten zijn Schardam en Hobrede met elk ruim honderd inwoners. De grootste is Oosthuizen met ruim 3.200 inwoners.

Hier tussenin zitten Beets, Kwadijk, Middelie en Warder met elk een inwonertal tussen 600 en 800. Zeevang is een groene gemeente aan het IJsselmeer, boven de lijn Purmerend - Edam. Het open landschap, het landelijk karakter mét boerenbedrijven bepalen de identiteit van Zeevang. Een meerderheid van de inwoners wil dit zo houden, zo blijkt uit het visiedocument ‘Zeevang aan de horizon’, opgesteld in 2007. www.zeevang.nl

en aan de gemeenteraad op beleidsmatige zaken. ‘Er zit zoveel kennis en positieve energie in de dorpen; dat willen we stimuleren en honoreren,’ aldus wethouder Voermans.

‘Met een convenant maak je ook duidelijk dat je de spelregels voor het contact tussen dorp en gemeente voor alle kernen op een gelijkwaardige manier wilt regelen.’

‘ZOVEEL KENNIS EN POSITIEVE ENERGIE’ Voorzitter Esther Ophoff-Blom van dorpsraad Middelie vindt de koers van het huidige college een grote verbetering. ‘Wij vonden als dorpsraad een luisterend oor bij gemeente of andere overheden.

Maar er was niets geregeld. Een subsidie van € 45 per jaar die we

met veel papierwerk moesten verantwoorden, dat was alles.

Wij vinden het positief dat de gemeente dorpsraden echt ziet zitten. Het is geen geneuzel als wij met iets komen. En dat weten ze ook. Daarom hebben wij aangestuurd op het werken met een convenant. Het is een erkenning voor al het werk dat we doen als gemeenschap. Dat ondertussen het jaarlijks budget is opgetrokken naar € 1250 geeft ook blijk van het vertrouwen van het gemeentebestuur in ons kunnen’.

De animo om zitting te nemen in een bestuur is in de Zeevangse dorpen verrassend groot. ‘Wij hebben geen moeite om mensen te vinden voor ons bestuur in Middelie,’ zegt Esther Ophoff-Blom.

‘Al jaren zitten wij met elf en-

Middelie

usiaste personen aan de bestuursthousiaste tafel. Binnenkort treedt ons oudste lid af. Er staan al twee kandidaten klaar om mee te doen aan verkiezingen.’ De dorpsraden van Warder, Beets en Hobrede hebben met respectievelijk acht, negen en zeven bestuursleden ook een stevige basis gelegd. Bij alle drie gaat het om een oprichtingsbestuur.

‘De luxe van verkiezingen hebben wij nog niet meegemaakt,’ vertelt Hans Hellingman, secretaris van dorpsraad Warder. Hans van der Weide, voorzitter van dorpsraad Beets vindt ‘dat het democratisch gehalte van het bestuur absoluut omhoog moet, maar je moet ergens beginnen.’ In Beets heeft een initiatiefgroep in alle dorpsmedia een oproep geplaatst voor kandidaten.

Dit leverde negen personen voor een oprichtingsbestuur op. Jetty Voermans heeft in de startfase geen moeite met deze werkwijze, maar het punt van draagvlak vanuit het dorp is van groot belang.

‘De dorpsraad als representatief orgaan voor en namens het dorp, dat is voor het gemeentebestuur echt een belangrijke voorwaarde.

Alvorens te besluiten om met een dorpsraad een convenant aan te gaan, bekijken we zorgvuldig de statuten op zaken als functiever- >>

2

D O R P E N K R A N T

Warder

deling, zittingsperiodes en hoe verkiezingen geregeld zijn.’

Aan onderwerpen geen gebrek.

Gevaarlijke verkeerssituaties, problemen met sluipverkeer of het onderhoud van de wegen staat op ieders agenda. Dorpsraad Warder organiseerde een voorlichtings-

avond voor bewoners waarop uitleg werd gegeven over de komst van een herstelhuis voor ex-verslaafden.

In Beets wil de dorpsraad actief het dorp betrekken bij plannen voor revitalisering van de dorpskern.

En Middelie lanceert binnenkort haar eigen website, een belangrijk

middel om bewoners te informeren over alles wat er speelt.

Wethouder Voermans wil met de dorpsraden nog een stap verder gaan.

Zij wijst daarbij op de nota Wet Maatschappelijke Ontwikkeling (WMO) waarover de Zeevangse raad binnenkort moet besluiten.

Het college wil graag met de dorpsraden bespreken hoe zij een rol kunnen spelen bij het maken van een dorpswelzijnsplan. ‘Ideeën voor welzijn willen we van onderaf stimuleren. De dorpsraad kan het platform zijn dat bewoners uitnodigt om hun mening te geven, met ideeën

Buurten en dorpen zijn mijn passie Startpunt Barsingerhorn

‘Vitale coalities’. Die term van Pieter Winsemius spreekt Tim Boyenk erg aan. ‘Daar liggen de kansen voor het platteland.

Mensen die in dorpen wonen weten goed wat er speelt en willen er ook graag wat aan doen. Door actieve dorpsraden, meer eigentijds lokaal bestuur en betere communicatie krijgen dorpsbewoners steeds vaker de kans plannen te ontwikkelen.

Dat vind ik prachtig, daar zit al jaren mijn inspiratiebron.’

Tim Boyenk neemt na ruim twintig jaar provinciaal steunwerk afscheid van PRIMO nh.

Buurten en dorpen zijn en blijven zijn passie.

Tim Boyenk maakte de toenemende belangstelling voor de dorpen van dichtbij mee. ‘Ja, dorpen staan op dit moment in de schijnwerpers.

Je kunt zelfs zeggen dat plattelandsontwikkeling ‘hot’ is. Twee decennia geleden was dat wel anders. De leegloop van voorzieningen en wegtrekkende jongeren waren een feit. Winkels en scholen verdwenen, de bus, postkantoor en consultatiebureau volgden.

Ouderen verhuisden naar gemeenten waar wél zorgvoorzieningen en een pinautomaat waren. Met het IMCO, de voorloper van PRIMO nh hebben we ruim tien jaar geleden een film over het veranderende dorpsleven gemaakt. Het ging over Barsingerhorn, een dorp in de huidige gemeente Niedorp.

Het was het startpunt om meer met het onderwerp te doen. Juist vanwege de sociale implicaties. Plattelandsprovincies als Groningen, Friesland en Drenthe dachten daar al langer over na. Maar daar ging het, behalve leegloop, ook om taalachterstanden, werkloosheid en armoede.’

Vers bloed ‘In onze provincie veranderden de dorpen niet per se ten nadele’, aldus Tim Boyenk. ‘Natuurlijk waren ook in Noord-Holland een veranderende bevolkingssamenstelling, afkalving van de agrarische sector en verschraling van voorzieningen te zien.

Maar de vitale autochtonen en de import uit de stad vonden elkaar op tal van plaatsen.’ Nieuwe mensen brachten volgens Tim juist een enorme dynamiek mee, al kochten ze wel de mooiere huizen in de dorpen op. ‘Mede door die nieuwe dorpsbewoners kent het platteland

tegenwoordig veel vernieuwende initiatieven. Stadsmensen bleken creatieve en onorthodoxe oplossingen mee te nemen om bijvoorbeeld scholen of dorpshuizen te behouden en nieuwe bedrijvigheid op te zetten. Verenigingen kwamen tot bloei. Een beetje vers bloed geeft een dorp soms een enorme impuls.’

bewoners herhuisvesten en dan weer terugplaatsen. Sociaal en organisatorisch gezien vond ik het een wereldwonder. Fantastisch om de bezieling te zien die in het buurtwerk zat. Mede daardoor kwamen de oorspronkelijke bewoners weer terug naar hun vernieuwde wijk.

Buurten staan sinds die tijd steeds meer op de kaart.’

Zeilen langs kustdorpen Het is duidelijk. Tim Boyenk houdt van dorpen en het platteland. Hij is er in zijn eigen woorden ‘gek op’.

Geboren in Amsterdam bracht hij een groot deel van zijn jeugd en het begin van zijn werkzame leven door op het Noordwijkse platteland. Later kwam hij terecht in Spaarndam-West, een dorp met 750 inwoners onder de rook van Haarlem. ‘Ook in mijn vrije tijd trek ik langs mooie plattelandlocaties. Ik hou van zeezeilen.

En mijn schip brengt me behalve naar prachtige dorpen en stadjes in Nederland ook naar de mooiste dorpen langs de Engelse zuidkust, de fraaie Oostzeekust, Normandië en Bretagne. Ik bezoek graag historische steden voor cultuur, maar verder struin ik het liefst door de natuur en over het platteland.’

Van buurt naar dorp Het ‘dorpenwerk’ kwam voor Tim min of meer organisch voort uit het werken in buurten en wijken.

De terreinen waarop hij als provinciaal adviseur ruim 15 jaar actief was. ‘In de stad is natuurlijk ook veel veranderd in de jaren’, zegt Tim. ‘We hebben de stadsvernieuwing van Jan Schaeffer meegemaakt in de jaren zeventig. Revolutionair in die tijd! Uit de hele wereld kwamen specialisten kijken.

Complete stadswijken afbreken,

Trots ‘Vele honderden mensen heb ik in de loop van de jaren gesproken over ‘hun’ wijken en buurten.

Het leukst is het als het lukt om iedereen om de tafel te krijgen.

Partijen die zich met hart en ziel willen inzetten om de kwaliteit van werken, leven en wonen te verbeteren.’ Van buurten naar dorpen was een logische stap volgens Tim. ‘Bewoners van stadswijken kijken veelal jaloers naar het dorpsleven.

Dorpelingen hebben die vanzelfsprekende betrokkenheid, waar ze in de stad op dit moment zo naarstig naar zoeken.’

‘Ik ben best trots op wat we hebben bereikt met PRIMO’, zegt Tim. ‘Mede door onze gezamenlijke inzet is de politiek zich meer bewust van de sociale kansen van het platteland. Zo heeft bijvoorbeeld de regeling groot onderhoud voor dorpshuizen al vele kerken, scholen en dorphuizen behouden voor het dorpsleven. Er is een provinciaal platform voor dorpshuizen opgericht, een Vereniging Kleine Kernen in Noord-Holland, dorps-servicewinkels staan in de steigers en ga zo maar door.

Dus als het gaat over kansen...

Geef dorpen vertrouwen en voldoende ruimte, dan komt de rest bijna vanzelf!’

Marianne Bakker

te komen. Ik wil ervoor zorgen orgen dat de dorpsraad ondersteund eund wordt in hoe zij met het dorp zo’n plan kan maken. Het gaat om het faciliteren van enthousiaste vrijwilligers, om de energie die er bij hen zit in te zetten voor het dorp.’

Anita Blijdorp

Themabijeenkomsten Besturen van dorpsraden en dorpshuizen hebben behoefte aan kennis, inzicht en vaardigheden.

Hiervoor biedt PRIMO nh ieder jaar een aantal themabijeenkomsten aan. Dit voorjaar kunt u zich opgeven voor • Fondswerving 26 maart • Publiciteit en PR 3 april • Vinden en binden van vrijwilligers 17 april • Bestemmingsplan e.a. procedures 23 april Deze bijeenkomsten vinden plaats in Purmerend.

Een inleider maakt u wegwijs in het thema. Het is geen eenrichtingsverkeer; uiteraard kunt u vragen stellen. De inleiders stimuleren bovendien de discussie. U maakt kennis met de situatie in andere dorpen en u leert van elkaars ervaringen.

Het thema ‘Wat is een dorpsvisie?’ is beschikbaar op aanvraag. Een adviseur bezoekt u in het dorp op een datum in overleg. Een uitnodiging per post met meer informatie is aan alle dorpsraden en dorpshuizen in Noord-Holland gestuurd.

De Woude krijgt trapveld Dorpsraad de Woude is erin geslaagd genoeg geld bij elkaar te sprokkelen om een trapveld te laten aanleggen in het dorp.

Naast de gemeente Castricum doen meerdere fondsen mee met het project. Kinderen van de Woude, een eiland in het Alkmaardermeer, zijn ambassadeur van het trapveld.

Meer weten? Ga naar de leuke website www.dewoude.net/ trapveld.htm

3

D O R P E N K R A N T

Polen in de polder In het najaar verschenen in de regionale dagbladen berichten over grote aantallen Poolse werknemers. De indruk ontstond dat onze provincie overstroomd raakt met Oost-Europeanen en dat zij voor veel overlast zorgen. In diezelfde periode hoorde PRIMO nh van twee dorpsraden die vragen stelden hoe hiermee om te gaan. Dit alles was aanleiding om een quick scan te doen naar de situatie op het platteland in Noord-Holland. Om hoeveel mensen gaat het? Waar gaan de klachten over? Een belronde langs gemeenten en een aantal gesprekken leverden een genuanceerd beeld op. De Poolse werknemers in de bouw die vooral in de steden wonen zijn buiten beschouwing gelaten.

nen. Maar vaak is dat in de praktijk niet het geval. Bovendien gelden veiligheidsvoorschriften, vooral in geval van brand.

Het schort vaak aan controle op de naleving.

Regelmatig worden recreatieparken en caravanterreinen gebruikt voor tijdelijke huisvesting. Maar het langdurig bewonen van een recreatiewoning of een caravan door mensen die elders aan het werk zijn kan moeilijk recreatief worden genoemd. Gemeenten aarzelen met strenger beleid. Zou hierop scherper worden gelet dan komt de vraag waarom het permanent bewonen door Nederlanders op recreatieparken wel wordt gedoogd.

Boeren en tuinders die op hun eigen erf een plekje regelen hebben zich te houden aan een maximaal aantal slaapplaatsen. De kwaliteit van de huisvesting is moeilijk door buitenstaanders te controleren.

Ook is moeilijk na te gaan om hoeveel mensen het gaat. Zet een boer een container op het erf dan is daar officieel een bouwvergunning voor nodig.

FOTO: HH

Beleid gemeenten

E

r blijken vier concentratiegebieden te zijn: het kassengebied rondom Aalsmeer, de tuinbouw in West-Friesland, de bollenteelt in de Kop en de IJmond, waar Wijk aan Zee een uitvalsbasis is voor Polen die in de industrie en in de tuinbouw van Kennemerland werken.

Aantallen Over de aantallen valt moeilijk iets concreets te zeggen. Sinds 1 mei 2007 hebben tijdelijke werknemers uit Oost-Europese landen geen vergunning meer nodig. Daarmee valt een manier om de aantallen te registreren weg. Volgens de LTO in West-Friesland zijn in 2006 ruim 3.300 werkvergunningen afgegeven.

Maar voor 2007 wordt het gissen.

Het LTO denkt dat sprake is van een verdubbeling. De gemeente Wieringermeer schat dat er ongeveer 350 tijdelijke werknemers actief zijn op het nieuw aan te leggen kassencomplex van Agriport.

Gemeenten als Zijpe, Heerhugo-

Poolse werknemers bezig met opladen van witte kool, Hensbroek, 2005

waard en Drechterland spreken van “enkele honderden”.

In Wijk aan Zee worden momenteel twee hotels als pensions gebruikt.

Een aantal woonhuizen is aan het woningbestand onttrokken. Het gaat om circa 300 werknemers. In Kreileroord zijn in korte tijd circa 20 huizen opgekocht door tussenpersonen.

Gemeentelijke woordvoerders baseren zich op informatie die uit verschillende bronnen komt, zoals het signaleren van Poolse kentekens op auto’s, het aantal huizen dat is opgekocht door werkgevers, het ophalen en brengen van werknemers per busje of uit klachtenregistratie.

Alle bronnen in de belronde benadrukken dat het nattevingerwerk is.

Overlast valt mee In het najaar zijn overlastsituaties in de provinciale pers breed uitgemeten. Nu deze storm is gaan liggen blijkt van oplopende spanningen vrijwel niets te bespeuren. Toch is er wel iets aan de hand. In Wijk aan Zee gaat het om parkeeroverlast

als gevolg van het halen en brengen met busjes voor de deur. Ook wordt geklaagd over lawaai op straat in het weekend. In alle regio’s valt op dat Poolse werknemers andere leefgewoontes hebben in vergelijking met de omgeving. Ze zijn bijvoorbeeld niet gewend afval gescheiden in te zamelen. Het zijn vervelende situaties, maar ze blijven beperkt tot incidenten. Nergens loopt het uit de hand.

‘ANDERE LEEFGEWOONTES’ Toch kunnen dorpelingen het wel als een bedreiging ervaren voor de leefbaarheid. Vooral in gewone woonstraten van de kleine kernen wordt het als bedreigend ervaren dat in korte tijd huizen aan het bestand worden onttrokken. Met name Wijk aan Zee en Kreileroord klagen hierover.

De buitenlandse werknemers gedragen zich als passanten. De overgrote meerderheid is niet van plan

te zijn in Nederland te blijven.

Evenmin worden situaties gemeld dat Poolse werknemers hun kinderen op Nederlandse scholen willen hebben. Er vindt tot nu toe nauwelijks gezinshereniging plaats.

Huisvesting De grootste zorg van de gemeenten gaat uit naar het indammen van illegale en onwenselijke situaties in de sfeer van huisvesting. Vaak zitten meer dan vier Poolse werknemers in een eengezinswoning.

Dat stuit op wettelijke bezwaren.

Als in een bestemmingsplan een huis staat aangemerkt als eengezinswoning dan hoort daar een huishouden te wonen. Zes of acht alleenstaande werkende mannen vormen geen huishouden. Dat mag niet volgens de Nederlandse wet.

Een ander probleem vormen de pensions. In bestemmingsplannen staat omschreven welke panden pensions zijn. Pensionhouders hebben een registratieplicht.

Ze moeten bijhouden wie er wo-

In de Wieringermeer en de bollengemeenten Zijpe en Anna Paulowna zijn boeren al lang gewend om tijdelijk werknemers huisvesting te bieden. Seizoensarbeid is een vertrouwd fenomeen. Het verschil is dat de aantallen toenemen en dat elk seizoen mensen nodig zijn.

Wieringermeer wil de buitenlandse werknemers liever niet in de woonkernen en op bedrijventerreinen hebben. Door de toename wordt het belangrijk om regels te gaan stellen en een onderscheid te maken ttussen tijdelijke en permanente hhuisvesting. De gemeente wil maximaal 20 mensen op het erf van een agrarisch bedrijf in het buitengebied en maximaal 40 mensen op agrarische bedrijven in het Agriport gebied. De negen gemeenten in West-Friesland hebben de handen ineen geslagen. Hun uitgangspunt is dat werkgevers een verplichting hebben de tijdelijke werknemers tegen redelijke kosten te huisvesten overeenkomstig de wettelijke voorschriften. In West-Friesland vindt men dat er zowel kleinschalige als grootschalige mogelijkheden voor huisvesting moeten zijn.

Bovendien moet er rechtsgelijkheid heersen. Men wil in West-Friesland de komende vijf jaar elke gemeente een taak geven, gebaseerd op het inwoneraantal. Het gaat om ongeveer 5.500 werknemers. De gemeente Beverwijk is er fel op tegen dat woningen worden onttrokken aan het normale bestand. De druk op de woningmarkt is al zo hoog, redeneert men in Beverwijk. Verder is Beverwijk al heel ver met het inrichten van een meldpunt voor klachten.

Luc Overman

4

D O R P E N K R A N T

VERENIGING VAN N KLEINE KERNEN D NOORD-HOLLAND Voorzitter Trudy Steenbergen, e-mail: secretariaat schilderbruin@planet.nl

Relatietherapie?

D

orpsraden zijn ontstaan om verschillende redenen.

Sommige zijn van oorsprong een buurt- of feestvereniging, bij andere ligt het begin bij onvrede met een voorgenomen besluit van het gemeentebestuur.

Sommige bestaan al jaren, andere worden nu opgericht. Allemaal met als doel het bevorderen van de leefbaarheid in de kern. Er zijn dorpsraden, die vinden, dat zij erkend en gewaardeerd worden door het gemeentebestuur; zij hebben hun afspraken schriftelijk vastgelegd in een overeenkomst, een convenant. Andere hebben het gevoel als lastig te worden ervaren en niet betrokken te worden bij zaken, die de kern betreft, waarvoor zij zich georganiseerd hebben.

Er zijn ook bestuursleden van dorpsraden, die de indruk hebben als onbezoldigd ambtenaar te worden gebruikt door het gemeentebestuur om zo een

nijpend personeelsprobleem op te lossen. Of dat een goede ontwikkeling is, valt te betwijfelen, de bestuursleden zijn professionals op hun eigen gebied, maar blijven uiteraard vrijwilligers. Iedere organisatie heeft zijn eigen verantwoordelijkheid en moet daarnaar handelen.

Uit onze contacten met dorpsorganisaties blijkt steeds weer dat de relatie met het gemeentebestuur als belangrijk wordt gezien en de gemoederen bezig houdt. Daarom hebben wij als bestuur van de Vereniging van Kleine kernen in Noord-Holland besloten onze algemene ledenvergadering op 10 april te besteden aan deze relatie.

PRIMO nh heeft, in samenwerking, daartoe enquêteformulieren naar al haar bekende dorpsorganisaties gestuurd. Op deze avond zullen we discussiëren over dit onderwerp en de uitkomsten van de enquête.

Op landelijk en provinciaal niveau heeft de samenwerking tussen be-

woners en overheid ook de aandacht.

In brede zin heeft de nationale overheid de wens tot het vergroten van burgerparticipatie al eerder uitgesproken. De Landelijke Vereniging van Kleine Kernen heeft het toegevoegd als onderwerp in haar projectvoorstel over nieuw burgerschap. Dit projectvoorstel ligt nu ter beoordeling bij het ministerie van LNV. Op provinciaal niveau wordt er onder leiding van de Commissaris van de Koningin, de heer Borghouts en op initiatief van het Nederlands Vergaderkundig Instituut een conferentiemiddag georganiseerd over dit onderwerp met als deelnemers gemeentebesturen, ambtenaren en dorpsorganisaties. Op deze middag zullen ook de conclusies uit onze algemene ledenvergadering meegenomen worden. Wij zijn als VvKkNH bij al deze projecten betrokken en laten onze stem en mening horen. Wij houden u van de ontwikkelingen op de hoogte.

Sámen maakt ons sterker

Ik nodig de leden van onze vereniging van harte uit op onze algemene ledenvergadering om gezamenlijk alle mogelijkheden en beperkingen te bespreken van de relatie tussen gemeentebestuur en dorpsorganisaties. Voorzie ons bestuur van uw wensen, ideeën en verwachtingen!

Ik zie u graag op

Donderdag 10 april om 20.00 uur in Dorpshuis De Nieuwe Haven in Abbekerk.

Trudy Steenbergen Voorzitter Vereniging van Kleine kernen in Noord/Holland www.vvkknh.nl

Twee provinciale subsidies voor vrijwilligerswerk De provincie Noord-Holland subsidieert sinds 2007 vrijwilligerswerk

Daarnaast subsidieert de provincie bovenlokale vrijwilligersorganisaties. Om de kwaliteit van het vrijwilligers-

in de sector zorg en welzijn. Dat kan interessant zijn voor dorpsraden,

werk te verbeteren wil de provincie activiteiten ter bevordering van de deskundigheid van de vrijwilligers en

dorpshuizen en andere organisaties in kleine kernen. Want non-profit

hun ondersteuners subsidiëren. Denk hierbij aan activiteiten als trainingen, cursussen en coachingstrajecten.

organisaties die actief zijn op de terreinen zorg en welzijn kunnen

Ook activiteiten ter verbetering van de kwaliteit van de organisatie komen voor financiële ondersteuning in

voor het werven en behouden van vrijwilligers eenmalig een subsidie van

aanmerking. Deze subsidie is uitsluitend bestemd voor vrijwilligersorganisaties die in meer dan één gemeente

maximaal € 1500,- aanvragen. Wegens het grote succes is het beschik-

actief zijn en voor steunpunten vrijwilligerswerk. Deze organisaties kunnen in 2008 eenmalig een subsidieaan-

bare budget van dit onderdeel van de regeling verhoogd naar € 90.000.

vraag indienen van maximaal € 10.000. De aanvrager moet zelf voor cofinanciering van ten minste tien procent van de totale kosten zorgen. Voor dit onderdeel is € 180.000 beschikbaar.

Aanvragen Subsidieaanvragen kunnen worden ingediend vanaf 1 juni 2008 en moeten uiterlijk vóór 1 september 2008 in het bezit zijn van de provincie. De aanvragen die aan de criteria voldoen worden gehonoreerd op volgorde van ontvangst. Dus: hoe eerder u (vanaf 1 juni 2008) subsidie aanvraagt, hoe meer kans u maakt! Het aanvraagformulier kunt u vanaf 1 juni 2008 downloaden. Tot die tijd kunt u geen subsidieaanvraag indienen.

Indien u nog vragen heeft over de procedure en/of over het aanvraagformulier kunt u contact opnemen met het servicepunt van de provincie Noord-Holland, tel: 0800 - 9986734. Wilt u meer weten over deze regeling en de voorwaarden? Kijk dan op www.noord-holland.nl bij subsidieloket/welzijn, zorg en cultuur/vrijwilligerswerk.

5

D O R P E N K R A N T

PDNH PDNH

Voorzitter

Ger Praamstra, 0222 31 34 66

Secretaris

Gerard de Nooy, 0252 41 59 76

Ger Praamstra

Van de bestuurstafel Nieuwsbrief PDNH Jaarvergadering PDNH

Woensdag 19 maart Dorpshuis Beets, Beets 48, Beets De jaarvergadering van Stichting Platform Dorpshuizen NoordHolland wordt gehouden op woensdag 19 maart 2008, aanvang 20.00 uur. De vergadering vindt plaats in dorpshuis De drie Hamers, adres Beets 48 te Beets, postcode 1475 JD, telefoon 0299 401 500.

Voor de pauze heeft het huishoudelijk gedeelte plaats. Enerzijds wordt teruggeblikt op het afgelopen jaar, anderzijds willen wij ons, samen met de aanwezigen richten op de plannen van 2008 en verder. U wordt uitgenodigd hiertoe ideeën en of suggesties aan te dragen.

Na de pauze zullen wij ingaan op het onlangs door het bestuur vastgestelde concept beleidsplan van het PDNH. Dit plan gaat in op de werkzaamheden en de doelstellin-

gen van het PDNH, nu en in de toekomst. Provinciale ondersteuning is hierbij van essentieel belang.

De jaarvergadering is niet alleen het moment waarop het bestuur verantwoording aflegt, maar is ook een gelegenheid bij uitstek voor u om uw wensen kenbaar te maken. U kunt uw bemerkingen maken over ons functioneren en u kunt mee discussiëren over de toekomstige ontwikkelingen van de dorpshuizen in onze provincie.

Agenda

1. Opening 2. Mededelingen 3. Ingekomen en verzonden stukken 4. Verslag jaarvergadering 2007 5. Jaarverslag 6. Financieel verslag 7. Werving nieuwe bestuursleden 8. Plannen 2008 en inventarisatie ideeën en vragen 9. Rondvraag

Korte mededelingen Nieuwe hygiënecode eenvoudiger en gratis Organisaties die met levensmiddelen werken moeten dat op hygiënische wijze doen. De norm daarvoor is de hygiënecode, de zogenaamde HACCP. Dorpshuizen vallen onder de hygiënecode voor de horeca. De code is eenvoudiger geworden. En u kunt hem nu gratis downloaden.

De nieuwe hygiënecode streeft naar administratieve lastenverlichting. Dit heeft er onder meer toe geleid dat de verplichte registratieformulieren niet meer nodig zijn. U mag nu zelf bepalen hoe u aantoont dat u volgens de code werkt. Een andere versoepeling is dat u de registratiegegevens nog maar drie maanden hoeft te bewaren.

De nieuwe code is opgebouwd uit modules, wat een groot winstpunt is voor dorpshuizen die maar weinig doen met voedselbereiding. U heeft niet langer te maken met de hele hygiënecode, maar alleen met die onderdelen die voor u van toepassing zijn. Er zijn bijvoorbeeld maar weinig dorpshuizen die met rauwe producten werken of alleen voorverpakte producten gebruiken.

Dorpshuizen kunnen hun eigen hygiënecode gratis samenstellen en downloaden op www.kenniscentrumhoreca.nl /hygiënecode/samenstellen. De voor uw situatie relevante onderdelen kunt u online selecteren. Hiervoor is het van belang dat u de vragen zorgvuldig beantwoordt. Let op: ook uw vrijwilligers moeten op de hoogte zijn van de richtlijnen. De vraag of u personeel heeft, kunt u daarom het beste met ‘ja’ beantwoorden. De module om vrijwilligers te instrueren wordt dan automatisch geselecteerd.

Iedere accommodatie moet wettelijk in het bezit zijn van deze actuele hygiënecode en ervan kennis hebben genomen. De Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) controleert hierop vanaf 1 maart 2008.

De volledige hygiënecode is ook in gedrukte vorm beschikbaar en kost € 32 (excl. verzendkosten). Leden van het Bedrijfschap Horeca & Catering betalen € 24. U kunt de code online bestellen op www.kenniscentrumhoreca.nl /Bestellen. Telefonisch op 079 368 07 07.

Vernieuwde website PDNH De website www.pdnh.nl is vernieuwd. De site heeft een fris uiterlijk gekregen, is overzichtelijker geworden en beter toegankelijk voor mensen met een visuele beperking.

De inhoud en de opzet zijn nog steeds dezelfde. Nieuw is de directe link naar de Vraagbaak, een website met daarin ruim 200 artikelen over alle aspecten van bestuur en beheer van dorpshuizen. www.pdnh.nl

Duidelijkheid in beleid: positionering PDNH ten opzichte van PRIMO nh en de provincie NoordHolland

Na de pauze van de jaarvergadering wordt aandacht besteed aan de beleidsnota van het platform “Positionering PDNH ten opzichte van PRIMO nh en de provincie Noord-Holland, Duidelijkheid in beleid”.

De aangesloten dorpshuizen krijgen, naast de reeds verzonden vooraankondiging, uiteraard een uitnodiging toegestuurd, inclusief de bijbehorende stukken en de beleidsnota.

In de jaarvergadering van 2007 heeft de vergadering het bestuur verzocht een beleidsplan op te stellen. Dit toekomstgerichte plan dient er voor te zorgen dat het voortbestaan van het platform wordt gegarandeerd en ingebed is in het provinciale beleid.

Wij stellen voor om het concept beleidsplan met de vergadering te bespreken. Het al dan niet aangepaste plan zal na de discussie door de vergadering worden vastgesteld.

Het bestuur van het platform

zal met het vastgesteld beleidsplan in overleg treden met het provinciaal bestuur over de toekomst van het PDNH.

Nog niet aangesloten?

Mocht u zich, als dorpshuisbestuurder, aangesproken voelen op de inhoud en is uw dorpshuis nog niet aangesloten bij het platform? Ook dan bent u van harte welkom.

Wij hopen u in dat geval te overtuigen van het belang van onze stichting voor uw dorpshuis en alle dorpshuizen in onze provincie. Mocht u zich nog aansluiten voor het begin van de vergadering, dan kunt u direct meebeslissen over onze toekomst en kunt u direct profiteren van onze voordelen.

Reeds 64 dorpshuizen gingen u voor!

De bovenstaande informatie is ook te vinden op onze website www.pdnh.nl.

Gerard de Nooy, Secretaris

Passie onder (regel)druk Het ministerie van Binnenlandse Zaken biedt gemeenten een praktisch hulpmiddel om vrijwilligers niet onnodig te hinderen met onduidelijke regels en administratieve lasten. ‘Passie onder (regel) druk’ is een brochure waarin tien gemeentelijke vergunningen worden behandeld, o.a. die voor horeca exploitatie, loterijen, ontheffing geluidhinder en optochten. Per vergunning wordt beschreven hoe de regeling in veel gemeenten nu is.

Dat het ook anders kan wordt vervolgens getoond met een concreet voorbeeld uit de praktijk. Bijvoorbeeld dat een regeling zonder probleem afgeschaft kan worden. Daarna worden veel gehoorde ‘Ja, maars’ ontzenuwd. Tot slot zijn er aandachtspunten Passie onder (regel)druk voor de implementatie. ‘Passie (regel)druk’ heeft een deel voor gemeenten meenten en een voor vrijwilligers. Heeft u interesse?

Gemeenten ten èn vvrijwilligersjw ge s organisaties ties die d er mee aan de slag willen en ku kunnen unnen een exemplaar bestellen tellenn bij PRIMO nh via servicepunt@primo-nh.nl epunt@ t@primo-nh.nl of op 0299 99 41 418 18 700.

6

D O R P E N K R A N T

Knokken voor de Kwaker Het is feest in het dorp Westzaan. Het dorpshuis De Kwaker bestaat in maart 25 jaar. Dat wordt groot gevierd met een receptie, een vrijwilligersdag en een week vol activiteiten voor jong en oud. Er is ook alle reden om feest te vieren. Als het dorp in 2004 niet massaal in actie was gekomen dan was er nu helemaal geen dorpshuis meer geweest. Gelukkig zijn de Westzaners goed georganiseerd en niet op hun mondje gevallen. Het onheil kon worden gekeerd. blijven draaien. En de gemeente stelde zich nog vijf jaar garant voor het tekort op de exploitatie.

Beheerder Marianne Kaatee (l) en voorzitter Martin van ‘t Veer.

W

att was er aan de hand in 2004?

004? H Hett ddorpshuis h i was toen, net als vier buurthuizen in Zaanstad, nog eigendom van de gemeente. De exploitatie werd verzorgd door de stichting Welsaen, waar ook het personeel in dienst was. Toen wilde de gemeente Zaanstad gaan bezuinigen.

Een van de maatregelen was het afstoten van de dorps- en buurthuizen. De Kwaker moest sluiten.

In allerijl werd het dorp gemobiliseerd. Westzaan zonder dorpshuis?

Dat was ondenkbaar. Waar moesten al die verenigingen naartoe? Er werd een commissie in het leven geroepen

die de politiek ging bewerken.

De commissie D i i li liett zich i h bij een vergadering op het gemeentehuis vergezellen door ruim 400 Westzaners. Gesteund door de muziekvereniging en een hoogwerker waar een bord aan hing met een protesttekst zetten zij buiten voor het gemeentehuis de wensen van het dorp kracht bij.

Dat was het begin van de kentering.

Er kwamen gesprekken met de wethouder. Dat leidde tot een overeenkomst waarin een door het dorp op te richten stichting de exploitatie zou voortzetten. In de overgangsfase mocht Welsaen

Woningcorporatie Woning Maar de ontwikkelingen gingen door. Inmiddels Inm is de situatie zo ddatt een stichting voor de exploitatie van het dorpshuis het pand huurt van woningcorporatie Parteon.

Parteon heeft De Kwaker (en drie van de vier buurthuizen) van de gemeente Zaanstad gekocht.

Dit past binnen het recente beleid van woningcorporaties om zich ook verantwoordelijk te voelen voor een aantrekkelijke leefomgeving voor de huurders van hun woningen. Bovendien was koop van de buurthuizen aantrekkelijk omdat het ging om een combinatie met woningbouw. Hoe dan ook, het bestuur van De Kwaker is er

blij mee. Parteon is voor de bestuursleden een betere huurbaas dan de gemeente de laatste jaren was. Er wordt nu bijvoorbeeld een onderhoudsplan gemaakt.

Want al zie je het niet gelijk af aan de verzorgde inrichting, er is veel achterstallig onderhoud.

Ook de dakbedekking viert namelijk in maart zijn 25e verjaardag en er zit nog nergens dubbele beglazing.

Inmiddels heeft het dorpshuis in de nieuwe opzet z’n draai gevonden.

Twee parttime beheerders zorgen dat de vele gebruikers, van peuter tot senior, in de diverse ruimten welkom zijn en hun natje en hun droogje krijgen. Er wordt goed geluisterd naar de wensen van gebruikers en er wordt actief gezocht naar nieuwe activiteiten.

Naast de dorpskrant is de website

die het dorpshuis van het Platform dorpshuizen Noord-Holland heeft gekregen een belangrijk middel om met de gebruikers te communiceren; de site www.dorpshuiswestzaan.nl geeft een goed beeld van wat er allemaal plaatsvindt en is een bezoekje zeker waard.

Zo halen bestuur en medewerkers alles uit de kast om de begroting rond te krijgen. Ook de stichting Vrienden van de Kwaker met zo’n 325 donateurs draagt een steentje bij. Van hun bijdrage wordt nieuw meubilair gekocht. En bedrijven in de buurt zijn benaderd om te sponsoren in ruil voor reclame op een bord in de hal. De financiële situatie is nu stabiel, maar op termijn zijn de problemen de wereld niet uit. Parteon vraagt een flink huurbedrag dat ook bij intensiever gebruik niet uit de exploitatie betaald kan worden. Nu betaalt de gemeente Parteon nog, maar die subsidie is eindig. Het bestuur ligt daar niet wakker van. De bestuursleden zijn blij dat het gelukt is om het dorpshuis te behouden.

Eerst willen ze ervoor zorgen dat het in goede staat van onderhoud wordt gebracht. En dan zien ze verder. Eerst feest vieren.

Jaap de Knegt www.dorpshuis-westzaan.nl

Een maatschappelijke stage, wat is dat? Alle jongeren in het voortgezet onderwijs zijn vanaf het schooljaar 2011/2012 verplicht een stage te volgen in de maatschappij. Het idee erachter is dat jongeren op deze manier leren een onbetaalde bijdrage te leveren aan de samenleving. Het lijkt op vrijwilligerswerk, maar door het verplichte karakter kun je die term er niet voor gebruiken.

De maatschappelijke stage heeft als doel de sociale vaardigheden van de leerling te ontwikkelen en hen te laten ervaren hoe het is om verantwoordelijkheden te hebben. Een goede balans tussen de waarde voor de leerling en de waarde voor de samenleving staat daarbij voorop. Bovendien mag een maatschappelijke stage niet worden verward met een beroepsgerichte stage. Te denken valt bijvoorbeeld aan het organiseren van een feest in het dorp, oudere mensen leren computeren, meewerken in de redactie van het dorpsblaadje of het opknappen van het dorpsgebouw.

De maatschappelijke stagiair is de vrijwilliger van morgen D

e maatschappelijke stagiair moet minimaal 72 uur actief zijn, verspreid over minimaal 3 maanden. De wijze waarop deze uren en de inhoud van de stage worden ingevuld is flexibel en wordt door de school bepaald. Uiteraard in samenspraak met de leerling en de stagebieder. Hoewel de stage nu nog niet verplicht is, is de uitvoering ervan al zeker mogelijk.

Kansen voor dorpen Zo’n 75% van de scholen heeft de maatschappelijke stage jaren al in het lesprogramma opgenomen en ontvangt hiervoor ook al de nodige middelen van het rijk. De maatschappelijke stage biedt kansen voor dorpen. Dorpsorganisaties,

zoals het dorpshuis, de dorpsraad, de sportclub, de stichting jeugd- en jongerenwerk of het verzorgingstehuis kunnen zich aanmelden als stagebieder. Van de stagebieder wordt verwacht dat hij aandacht heeft voor de scholier, vanaf de voorbereiding tot aan de terugkoppeling naar de school. De intensiteit van de begeleiding kan per scholier verschillen.

Dit is mede afhankelijk van de inhoud van de stage, de leeftijd en het opleidingsniveau van de leerling.

Deze begeleiding kost tijd en kan opgevat worden als een reden om er niet aan te beginnen. Daar staat tegenover dat een scholier (ondersteunende) klussen kan oppakken die anders zouden blijven liggen.

Bovendien draagt de stage bij aan

de jongerenparticipatie in het dorp.

En vergeet niet: de maatschappelijk stagiair van vandaag is de vrijwilliger van morgen.

Leerlingen en stagebieders kunnen via het steunpunt vrijwilligerswerk (www.vrijwilligerswerk.nl) met elkaar in contact worden gebracht.

(Dorps)organisaties kunnen hier hun vacatures aanmelden en leerlingen worden hier door de scholen opgegeven. Om de vraag en het aanbod hier goed op elkaar af te stemmen, zullen er het komende jaar veel coördinatoren worden aangesteld.

Zij zullen de lokale (dorps)organisaties helpen bij het bieden van voldoende en aantrekkelijke stageplaatsen. Maak hier gebruik van!

De vrijwilligers van morgen

Een greep uit de klussen en opdrachten voor (dorps)organisaties: • Bedenken en uitvoeren ledenwerfactie • Een seizoen meedraaien als bestuurslid • Bedenken en uitvoeren geldactie voor dorpshuis • Website samenstellen voor dorpsbelang/dorpshuis • Meehelpen bij aanleg dorpsplein • Middag organiseren voor ouderen dorpshuis • Meehelpen bij verbouw dorpshuis Bron: Nieuwbrief Doarpswurk, jaargang 3, nummer 8, januari 2008

Ondersteuning vanuit PRIMO nh In het voorjaar van 2008 zal PRIMO nh een provinciale bijeenkomst organiseren voor organisaties met veel vrijwilligers die nu al maatschappelijke stages aanbieden.

Op deze bijeenkomst worden hun knelpunten geïnventariseerd en kunnen zij ervaringen uitwisselen.

Daarnaast biedt PRIMO nh in 2008

vier maal een cursus ‘creatief inspelen op maatschappelijke stages’ voor (dorps)organisaties aan.

Hierbij wordt ingegaan op de kansen en de positieve benadering van een maatschappelijke stage voor de stageaanbieder.

Kijk voor meer informatie over de maatschappelijke stage ook op: www.samenlevenkunjeleren.nl Marina Poel

7

D O R P E N K R A N T

Geen winkel in Twisk? Ondenkbaar!

Twisk is een mooi lintdorp van ongeveer duizend inwoners in de nieuwe gemeente Medemblik. Het dorp heeft vergevorderde plannen voor een dorpsservicepunt. Er is inmiddels een bedrijfsplan gemaakt. Eind 2006 werd bekend dat de eigenaar van de doe-het-zelfwinkel overwoog, door omstandigheden, zijn winkel te sluiten. Daarmee zou het dorp niet alleen het doe-het-zelf assortiment missen, maar ook het in de winkel gevestigde postagentschap, de stomerijservice en een aanbod van seizoensartikelen zoals kerstballen en bloembollen.

Links bij het woonhuis is het terras gepland. Bij de ingang van de winkel komt een aanbouw, bedoeld als ontmoetingsruimte

D

e dorpsraad vond het ondenkbaar dat Twisk geen winkel meer zou hebben. De raad wist van het dorpswinkelsproject van de provincie en gewapend met die kennis en een wensenlijstje stapte men naar de wethouder. De raad kon haar vraag ondersteunen met enquêtes die in 2003 en 2006 onder de inwoners waren gehouden. De leefbaarheid van het dorp scoorde daarin beide keren hoog. Behoud van de winkel ook, al was het maar omdat het een ontmoetingspunt voor het dorp is. Volgens penningmeester Henny Lans van de dorpsraad ‘wordt daar wat afgekletst’.

Vertrek van welke voorziening dan ook is in haar visie ongewenst, want als de ene voorziening verdwijnt dan gaat de andere ook.

Door het vertrek van de school komen er bijvoorbeeld minder gezinnen met kinderen in het dorp wonen. In hun plaats komen forenzen. Die hebben vaak minder binding met het dorp, waardoor van voorzieningen als de bibliotheek en de winkel minder gebruik wordt gemaakt. Zo beland je in een negatieve spiraal. Bovendien verdwijnt daarmee ook het gewenste evenwicht tussen de generaties in een dorp.

Na het bezoek van de dorpsraad aan de wethouder zorgde de gemeente ervoor dat er iemand op basis van een werkervaringsplaats in de

winkel kwam werken. De vrijwilliger die tijdelijk was ingevallen kon een tandje terugschakelen. PRIMO nh werd benaderd om in de startfase te adviseren en Bureau Tracé uit Haarlem kreeg van de gemeente de opdracht een haalbaarheidsonderzoek te doen. Hiervoor, en voor het aansluitende bedrijfsplan, werd subsidie bij de provincie aangevraagd. De gemeente paste de andere helft bij. Uit het onderzoek bleek dat een dorpsservicepunt kansrijker is in de huidige winkel dan in het dorpshuis. Het bedrijfsplan voor de winkel is inmiddels klaar en wacht op goedkeuring van de gemeenteraad. Daarna wordt bij de provincie subsidie aangevraagd voor de verbouwing en de inrichting.

Bloemen, brood, ijs en kranten En wat krijgen ze dan in Twisk?

Om te beginnen worden de doehet-zelfwinkel, het postagentschap en de stomerijservice voortgezet.

Er komt een koffiehoek met leestafel, internet en een buitenterras bij.

Het is bedoeld als ontmoetingsplaats voor de dorpsbewoners maar ook voor de vele toeristen die Twisk bezoeken. In fasen zal de winkel verder worden uitgebreid. Uit een enquête die de dorpsraad eind 2007 onder de inwoners heeft gehouden kwam ondermeer naar voren dat er belangstelling is voor bloemen,

brood, ijs en kranten. Deze artikelen worden opgenomen in de winkel, evenals de seizoensartikelen die worden uitgebreid met lokale en streekproducten. Over een aanbod van dagelijkse boodschappen wordt overlegd met een ondernemer in de regio. Nieuw en verrassend is een fietsenherstelservice die door een vrijwilliger is aangeboden.

De woninginrichter en het reclamebedrijf die boven de winkel zijn gehuisvest blijven daar zitten.

Mogelijk krijgen ze er binnenkort gezelschap van een kapper en een fysiotherapeut.

Overzicht dorpsservicepunten

De bediening in de winkel zal worden gedaan door de ondernemer, iemand met een werkervaringsplaats en een paar vaste vrijwilligers.

Voor piekmomenten zijn er meer vrijwilligers beschikbaar, want op een oproep van de dorpsraad hebben zich 38 mensen gemeld.

De exploitatie van het geheel is voor rekening en risico van de ondernemer. De gemeente en de dorpsraad zijn partners. Per jaar wordt daarom tenminste tweemaal overlegd over de voortgang en de ontwikkelingen.

De dorpsraad kan tevreden zijn.

Zonder haar was het tot zo ver zeker niet gelukt. De raad krijgt dan ook veel waardering vanuit het dorp.

Jaap de Knegt

In juni vorig jaar werd het eerste dorpsservicepunt dat met subsidie

Er bestaat sinds 2007 een provinciale subsidieregeling dorpswinkels.

Een dorpswinkel is een locatie waarin commerciële en publieke diensten worden ondergebracht met het doel voorzieningen in kleine kernen te houden. Uiteindelijk komt dit de leefbaarheid ten goede.

Aanvankelijk mikte de provincie op dorpen vanaf 1500 inwoners.

Die zijn immers groot genoeg voor een kleine super. Maar in de praktijk blijken vooral de nog kleinere dorpen er behoefte aan te hebben. Dan zijn winkels op puur zakelijke basis echter niet realistisch. Ze zijn slechts haalbaar door commerciële en publieke diensten te mengen. Daarom worden ze vaak dorpsservicepunten genoemd. In veel plannen is de inbreng van vrijwilligers nodig om zo’n servicepunt te kunnen laten draaien.

van de provinciale regeling tot stand is gekomen geopend in De Noord.

Het gaat om de bibliotheek die in combinatie met de Rabobank en informatiepunten van de gemeente Heerhugowaard en de woningcorporatie dubbele openingstijden kon realiseren. De eerste resultaten geven aan dat er goed gebruik van wordt gemaakt. In diverse andere dorpen worden voorbereidingen getroffen voor een dorpsservicepunt. In Sint Maarten verwachten ze de opening dit voorjaar.

In Berkhout, Kolhorn, Oudkarspel, Oost- en West-Graftdijk zijn of worden haalbaarheidsonderzoeken gedaan. Westwoud onderzoekt hoe de al eerder geopende winkel van Seniores Priores een beter rendement kan halen. Schermerhorn heeft al in 2006 een winkel geopend, nog voor het bestaan van de regeling van de provincie.

Je kunt zeggen dat het fenomeen dorpswinkel/dorpsservicepunt begint aan te slaan in Noord-Holland.

Voor meer informatie over dorpswinkels: jdeknegt@primo-nh.nl

8

D O R P E N K R A N T

COLOFON DORPENKRANT

Luc Overman

Marina Poel

Anita Blijdorp

Jaap de Knegt

Sportclub Sint Boys wil aan buitenschoolse opvang gaan doen

H

et duurde even voordat het dorp gehoor vond bij de gemeente.

Sinds de inlijving bij Harenkarspel in 1990 voelde Sint Maarten zich vaak het dorp dat aan het ‘trappelend’ van het bestuur zat, ‘vergeten en niet naar omgekeken.’ Terughoudendheid en enig wantrouwen over de bedoelingen van het gemeentebestuur speelden daarom eerst nog mee. Toen het college in 2006 het versterken van de leefbaarheid in de dorpen als belangrijkste thema koos, was Sint Maarten aan de beurt als pilot. Eind 2006 veranderde de koele verstandhouding tussen dorp en gemeente in een relatie van overleg en samenwerking.

Het dorp zit nu op de eerste rij voor investeringen in de leefbaarheid.

Om zo goed mogelijk gebruik te kunnen maken van allerlei subsidieregelingen van rijk en provincie nam de gemeente in 2007 een subsidieadviseur in dienst. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen.

De gemeente investeert nu in haar contacten met en tussen allerlei groeperingen in het dorp. Het eerder geopperde idee voor een dorpswinkel werd in 2006 opnieuw naar voren geschoven. Iedereen ziet dorpshuis De Klimop als meest geschikte plek voor zo’n winkel. Het dorpshuis wilde zelf ook vernieuwen. Het bestuur maakte plannen voor een multifunctionele accommodatie, die zowel plaats moet bieden aan de huidige gebruikers, als ook in kan spelen op nieuwe behoeften, zoals de winkelvoorziening en buitenschoolse opvang.

De voorbereidingen voor een winkel zijn in volle gang. De Stichting WonenPlus Noord-Holland voerde begin 2007 een haalbaarheidsonderzoek uit met een positief advies als resultaat. Het moet meer worden

Sint Maarten gaat voor het totaalpakket Sint Maarten is bezig aan een comeback. Enkele jaren geleden maakten bewoners zich zorgen over het woon- en leefklimaat.

Vooral het voortbestaan van voorzieningen in het dorp baarde hen zorgen. Sint Maarten heeft nu nog een basisschool, een dorpshuis annex café-biljart en twee sportverenigingen.

De tiener- en hobbyclub organiseert activiteiten voor de jeugd.

Voor de ouderen is er niet veel te doen. Een winkel ontbreekt.

Er moest iets gebeuren, vond de dorpsraad. Die trok in 2004 aan de bel bij de gemeente nadat bij de bewoners de zorgen en wensen waren geïnventariseerd. De terugkeer van een winkelvoorziening stond hoog op de prioriteitenlijst, vooral bij de ouderen in Sint Maarten.

Dorpshuis de Klimop trekt bezoekers uit de hele omgeving

dan winkel. Een servicepunt n een winkel voor jong en oud, dat ziet iedereen als een aanwinst voor het dorp.

Behalve inloop- en ontmoetingsplek, zal het servicepunt in de toekomst ook plaats kunnen bieden aan loketdiensten van maatschappelijke, zorg- en (para)medische instanties. De werving van vrijwilligers heeft inmiddels voldoende mensen opgeleverd om te kunnen starten. Ook is een bedrijfsplan uitgewerkt. Ergens in het voorjaar van 2008 zal het servicepunt daadwerkelijk van start gaan.

Ook andere partijen in het dorp, zoals sportvereniging Sint BoysDES en basisschool De Zwerm gingen op de uitnodiging van de gemeente in om mee te denken over hun eigen toekomst. In juni 2007 organiseerde Harenkarspel

werkbijeenkomsten met alle parw tijen uit het dorp. De verschillende initiatiefnemers konden zo geïnformeerd worden over ideeën en plannen van anderen. Zoals ideeën voor de aanleg van wandel- en fietsroutes door en langs het dorp.

Inmiddels pakt Sint Maarten het versterken van de leefbaarheid aan vanuit een totaalconcept.

Uitgangspunt is het opwaarderen van het dorpshart. Dat is een uitgestrekt en groen gebied. En even buiten het dorp, pal naast camping De Wielen liggen een visvijver en zwemstrandje. Om de openbare ruimte aantrekkelijker te maken als wandel-, speel- en ontmoetingsgebied zullen hekken en poorten open moeten die nu nog de doorgang versperren tussen sportpark, wandelpaden en visvijver. Door letterlijk de verschillende voor-

zieningen met elkaar te verbinden verwachten de bewoners ook meer gebruik van het park, zowel door bewoners als zomergasten.

Sint Maarten staat bekend als dorp waar mensen vanuit de omgeving naar toe komen om te sporten of om naar het dorpshuis te gaan.

Voor de sportaccommodatie, peuterspeelzaal en dorpshuis annex café moet echter wel de kwaliteit omhoog. Daarvoor is verbouwing nodig. De ambitie is om de huidige gebouwen zo aan te passen dat ze straks voor meerdere functies bruikbaar zijn. In het dorp is behoefte aan buitenschoolse opvang. De voetbal- en handbalclub Sint Boys DES wil aan opvang gaan doen en wil daarom een modern gebouw. Vrijwilligers zullen de handen uit de mouwen steken bij de verbouwing van kantine en kleedkamers. Een meer intensieve samenwerking met de basisschool is ook onderdeel van de toekomstvisie. Het idee van een brede school spreekt Sint Maarten zeer aan.

Uitgever PRIMO nh

Redactie Anita Blijdorp Jaap de Knegt Marina Poel

Eindredactie Luc Overman

Nieuws platform dorpshuizen Gerard de Nooy

Nieuws VvKk Trudy Steenbergen

Foto’s Marco Bakker Yvonne Jonkman Jaap de Knegt Luc Overman

De gemeente heeft intensief gezocht naar financiële dekking voor al deze plannen. En met succes. Het benodigde geld komt deels uit de gemeentelijke begroting, deels uit regelingen van provincie en rijk. Sint Maarten ligt inmiddels aan ‘het voorspeen’ waar het gaat om aandacht en geld voor een stevige kwaliteitsimpuls.

Het dorp zelf draagt een grote steen bij door samen te werken in het maken van een totaalvisie én met het nodige vrijwilligerswerk.

Anita Blijdorp

Hollandse Hoogte

Met medewerking van Marianne Bakker

Redactieadres PRIMO nh, Postbus 106, 1440 AC Purmerend, Tel: 0299 418 700 loverman@primo-nh.nl

Bezoekadres PRIMO nh, Emmakade 4,

Meer informatie: Websites Sint-Maarten: www.sintmaarten-nh.nl; www.sintboys.nl Dorpsservicepunt: www.wonenplusnoordholland.nl

Vernieuwende pilot

Dorpsprofiel

Het vernieuwende aspect van deze pilot zit volgens gemeenteambtenaar Teake Bootsma in het maximaal gebruikmaken van financiële regelingen. Sint Maarten is er in geslaagd om vanuit een totaalvisie op leefbaarheid de revitalisering van de dorpskern in concrete plannen te formuleren. Cofinanciering is aangevraagd bij onder andere de volgende subsidieregelingen: Provincie Noord-Holland: Groot onderhoud dorpshuizen, haalbaarheidsonderzoek Dorpswinkel; POP-gelden via het Investeringsbudget Landelijke Gebied - programma Noordkop; Investeringsbudget Stedelijke Vernieuwing (ISV2 en P-ISV). Meer informatie: gemeente Harenkarspel, dhr. Teake Bootsma, 0226 396600

Sint Maarten telt 897 inwoners. Tot 1990 vormde het dorp, samen met vijf buurtschappen een zelfstandige gemeente. Na de herindeling behoort Sint Maarten tot de gemeente Harenkarspel. De naam komt van de heilige Sint Martinus, de patroonheilige van de lokale kerk.

De bewoners waren van oorsprong vissers, ook wel blauwboeren genoemd. Later hielden zij zich ook bezig met veeteelt en arbeid aan de dijken. Vooral het onderhoud aan de monumentale Westfriesche Omringdijk vergde veel werk. Desondanks liep het gebied toch vaak onder water. In de omgeving zijn door verschillende dijkdoorbraken kleine meertjes ontstaan, zogeheten wielen.

1441 ET Purmerend

Vormgeving Studio Stevens, De Rijp

Oplage 2000 exemplaren

Copyright overname of nadrukken van artikelen, of van delen daarvan, is uitsluitend toegestaan na overleg met en toestemming van de redactie en altijd met bronvermelding.