Stadsblad Liwwadders editie 146 - 3 - 2012

St a d s b l a d v o o r L e e u w a r d e n e .o .

GRATIS!

A P R I L

2 0 1 2

N R .

1 4 7

LEES!

Maureen Mahabier wil Miss Friesland worden

Kijk voor het laatste nieuws op RondomLeeuwarden.nl

< Ali de Jong

< Pieter Wouda

< Marc Schaaf

JWjjee m[]^Wb[d5

< RenĂŠ van Rijswijk

VERHUIZEN ZONDER STRESS?

PedZ[h b_jj[a[di [d id[b h[ikbjWWj

Hi^_kZ he^ZgZc! aVc\Yjg^\Z e^_c`aVX]iZc4

C^Zjl/ WZ]VcYZa^c\ bZi BZY^XVa IVeZ Dd` Z[[ZXi^Z[ W^_ ig^\\Zged^cih Zc ]VgYaddeWaZhhjgZh 5BUUPP 7FSXJKEFSJOH -FFVXBSEFO

,JKL WPPS NFFS JOGPSNBUJF PQ

XXX 4QJKUWBOKFUBUUPP OM

:NH>C<6HIG66I (! A::JL6G9:C I:A:;DDC %*- '-%%,,,

LLL#I><G6"A::JL6G9:C#CA

Verhuizen en meer

UTS WIERSMA

LEEUWARDEN

T 058 288 14 12 E info@utswiersma.nl W WWW.UTS.NL

Nilfisk stofzuiger coupe neo van y 99,voor

y 75,-

CAMBUURPLEIN 35 A 8921 RG Leeuwarden TEL.: 058 2164373

Feestelijke Paas High Tea!

Kom met de hele familie genieten van een geheel verzorgde High Tea tijdens Pasen. Proef verschillende theesoorten en diverse hartige en zoete hapjes.

SCHOONHEID ZIT VAN BINNEN! Bij mooi weer kunt u ook in onze schitterende Hoftuin plaatsnemen

Ook voor groepen!

€25P.P.

Hoge kwaliteit, duurzame witgoedproducten met Scandinavisch design en innovatieve oplossingen. ASKO ontwikkelde voor u een actieve trommel met een capaciteit van maar liefst 8 kg. De Active Drum beschermt uw was beter tegen slijtage. De sensoren van het slimme Auto System zorgen er bovendien voor dat de hoeveelheid water en de duur van het programma automatisch worden aangepast aan de hoeveelheid was in de machine.

Dat spaart pas echt water en energie.

De wasmachines van ASKO zijn verkrijgbaar bij: W.A.S. Leeuwarden Cambuurplein 35A - Leeuwarden www.wasleeuwarden.nl RESERVEREN? Bel 058 – 216 21 80 Hofplein 29 | 8911 HJ Leeuwarden | www.hotelstadhouderlijkhof.nl

K I J K V O O R M E E R Z W E E D S E T O P P R O D U C T E N O P W W W. A S KO . N L

VRIJDAG 6 APRIL

Ontdek onze nieuwe kaart!

IN SCHAAF CITY THEATER

START SHOW 21.15 UUR ZAAL OPEN v.a. 20.00 UUR VOORPROGRAMMA EN AFTERPARTY MET DJ’S

10 GANGEN PROEVERIJ

€49,50

TICKETRPIJS

VOORVERKOOP 15,-

AAN DE ZAAL 17,50 GROEPSPRIJS 10,- (inclusief 1 consumptie) Bij meer dan 8 personen via www.leeuwardencityevents.nl (Live in Concert !)

Voorverkoopadressen: VVV Leeuwarden, Blomke fan Romke, Primera Troelstraweg en Cambuurplein, BigBadwolfRecords

LOURENS IS ONDERDEEL VAN GRAND HOTEL POST-PLAZA

WWW.POST-PLAZA.NL

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

3

Ali de Jong van het Leeuwarder Ondernemersfonds (LOF)

‘Kijk verder dan breedte van eigen winkelpui’ ‘Het Leeuwarder Ondernemersfonds is een geoliede machine, al zeg ik het zelf.’ Ali de Jong houdt van duidelijkheid en als het gaat om de kwalificatie van haar fonds staat ze geen misverstanden toe. In het eerste jaarverslag van het Leeuwarder Ondernemersfonds wordt het succes door het bestuur bekrachtigd. Voornaamste punten: er is meer reuring in de stad, er worden nieuwe verenigingen opgericht en het winkelend publiek is in grote getale tevreden over de activiteiten die ontplooid worden. Ook de gemeenteraad is lovend. ‘We gaan met volle kracht vooruit.’

Dat het Leeuwarder Ondernemersfonds een succes is, komt deels voort uit een groep ondernemers die in het voorjaar van 2005 besloot de handen uit de mouwen te steken. Deze groep kwam bijeen in café Coltrane op de Eewal en vond dat er, net als in de dorpen, niet te veel vergaderd zou moeten worden. Het plan was een basale visie te ontwikkelen om alle ondernemers te activeren en tegelijkertijd zichtbare activiteiten te organiseren. Deze aanpak leidde uiteindelijk tot onder andere de Zinderende Zaterdagen op de Lange Pijp en de ontwikkeling van een gezamenlijk fonds voor activiteiten opgebracht uit een collectieve verhoging van de onroerende zaakbelasting voor ondernemers.

De Vries en Havinga Binnen het netwerk Coltrane dat destijds ontstond waren de ondernemers Baukje de Vries (Ierse Pub) en Margret Havinga (Spinoza) de trekkers van het nieuwe fonds. Naar voorbeeld van het ondernemersfonds in Leiden werd ook in Leeuwarden gestart

Colofon Oplage:

35.000 ex.

Uitgave:

Vormgeving:

Publicar B.V. 8914 BC Leeuwarden T. 058 288 58 71 F. 058 289 07 37 E. info@publicar.nl I. www.publicar.nl

Redactie:

Acquisitie:

Publicar B.V. Veldman Journalistieke Producties

Drukwerk:

FD Hoekstra Boom

Publicar DTP

Publicar B.V. Arjen Vos T. 06 237 110 87 E. arjen@publicar.nl

met een gezamenlijke aanpak om activiteiten te organiseren en om samenhang te ontwikkelen. De fondsen in Leiden en Leeuwarden hebben inmiddels gezorgd voor een vlekwerking over het hele land. In steden als Groningen, Meppel, Leek en Utrecht volgt men het voorbeeld van Leiden en Leeuwarden. Ali de Jong: ‘Er is inmiddels zelfs een Platform Ondernemersfondsen opgericht.’

Investeren Ali de Jong kijkt in haar kantoor in een van de cellen in de Blokhuispoort tevreden terug op de vliegende start van het Leeuwarder Ondernemersfonds.

‘Dit is nu ons vierde financiële jaar.

Ons evaluatierapport is besproken in de gemeenteraad en we hebben goede cijfers gekregen.

We kunnen vijf jaar verder. Op 1 januari 2014 komt een deel van de gemeente Boarnsterhim erbij en dan beschikken we over een nog groter bedrag om te investeren in de hele gemeente. Dan springt ons jaarbudget van 745.000 euro naar 850.000 euro.’

Coltrane Netwerk Coltrane hamerde vanaf het begin op economische progressie en dit beleid wordt geheel onderschreven door het Leeuwarder Ondernemersfonds.

Ali de Jong: ‘Het voornaamste doel is de stad op de kaart te zetten. Het klinkt simpel, maar daaraan moet wel hard worden gewerkt. Het Leeuwarder Ondernemersfonds levert een actieve bijdrage door ondernemers te stimuleren om een vereniging op te richten.

Met die vereniging, die per postcodegebied moet worden georganiseerd, kan men aanspraak maken op het budget van

het fonds. En dan gaat het om het budget dat de ondernemers in dat postcodegebied zelf hebben opgehoest.’ Het ‘eigen’ budget, zogezegd. Inmiddels zijn er zo’n tien nieuwe verenigingen ontstaan die ‘hun’ budget door het organiseren van activiteiten in hun wijk hebben gestoken.

Op de plank ‘Daarmee zijn we er nog niet’, zo vertelt Ali de Jong. ‘Er blijft nog steeds geld op de plank liggen. Neem Westeinde en de Vrijheidswijk, daar ligt respectievelijk nog 9300 euro en 6600 euro klaar om te investeren in die wijken. Waarom het dan niet lukt om dat geld kwijt te raken? Een ondernemer moet wel stappen zetten om een vereniging op te richten. Daar willen we ze graag bij helpen, maar het kan niet van één kant komen.’ Als het geld op de plank blijft liggen, wordt het

Zweden ontdekkingsreis door De Kleine Wereld

Verspreiding: FRL Verspreidingen B.V.

T. 058 21 54 157 Uitgiftedatum: 7 mei, 4 juni, 9 juli Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt op welke wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Typ- en/of zetfouten voorbehouden.

Eetcafé De Kleine Wereld Weerd 18, Leeuwarden www.dekleinewereld.eu

(na 1 september) overgeheveld naar bovenstedelijke activiteiten.

Ook hierbij is het vizier erop gericht om Leeuwarden als aantrekkelijke woon- en werkstad te presenteren.

Handen ineen Ali de Jong: ‘Hoewel het allemaal voortvarend gaat, merk ik bij sommige ondernemers dat ze het fonds nog niet geheel op waarde schatten. Ik zeg: je moet verder kijken dan de breedte van je eigen pui. Je komt door overleg met je collega’s stukken verder, maar daarin moet je wel tijd investeren.

Het is allemaal niet zo moeilijk om een vereniging op te richten, er mogen ook postcodegebieden worden gekoppeld. Zo hebben de vertegenwoordigers van Goutum, Hempens/Techum, Zuiderburen en de Zuidlanden de handen ineen-geslagen en ontwikkelen gezamenlijk activiteiten.

Pragmatisch Het Leeuwarder Ondernemersfond ondersteunde op deze manier bijvoorbeeld het Fries Straatfestival, de Frisian Solar Challenge, Loop Leeuwarden en het kunstproject De Schip De Lading. Maar ook Sinterklaas, Ljouwert Culinair en de braderie in de Oosterstraten ontvingen een royale bijdrage.

Ali de Jong: ‘Er is bewust gekozen voor een pragmatische aanpak.

Richt een vereniging op en je hebt trekkingsrecht. Er ligt een eenvoudige systematiek aan ten grondslag om activiteiten van de grond te tillen.

Op onze website www.leeuwarderondernemersfonds.nl staat duidelijk uitgelegd hoe een en ander functioneert. En mochten er nog vragen zijn, dan zijn de ondernemers altijd welkom op mijn kantoor in de Blokhuispoort.’

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

4

Sinne peuterspeelzalen zelfstandig verder

‘Klimaat van kansen voor optimale ontplooiing’ De Stichting Sinne in Leeuwarden is onlangs opgericht door Welzijn Centraal. Stichting Sinne voert in de gemeente Leeuwarden opvoedingsondersteuning en peuterspeelzaalwerk uit. Manager Tettie Offenga: “We willen zo onze slagkracht en identiteit extra versterken. Die winst gaan wij stoppen in uitbreiding van onze opvoedingsondersteuning, waarvan wij weten dat deze van grote preventieve waarde is.”

Bijna 700 kinderen gaan zeker tweemaal per week naar de peuterspeelzaal. Er zijn 18 locaties.

Daarnaast wordt 70 gezinnen opvoedingsondersteuning geboden en heeft Sinne de ambitie om ook kinderopvang uit te gaan voeren. “Tot 2002 werd het peuterspeelzaalwerk uitgevoerd onder de regie van buurtorganisaties.

Daarna werd het werkgeverschap gecentreerd bij Hulp en Welzijn Leeuwarden, dat vorig jaar opging in de nieuwe organisatie Welzijn Centraal”, vertelt Offenga. “In een eigen organisatie kunnen we ons beter ontwikkelen. Op 16 februari hebben we daarom een zelfstandige stichting opge-richt.

Onze ondersteuning blijft wel bij Welzijn Centraal. De vele waardevolle contacten met kinderwerk, jongerenwerk en maatschappelijk

werk blijven intact, maar verder willen we ons toch ook vooral op onze eigen profilering richten en zo sterker en nog beter worden in wat we doen.”

Talent en hapering “Wij genieten echt van ons werk en gaan iedere dag de uitdaging aan om op een positieve manier met kinderen te werken en ze spelenderwijs te laten ontwikkelen”, zegt Annette de Haan, teamleider peuterspeelzalen. “Daarbij gaat het niet alleen om kennis, maar ook om lekker in het vel zitten. We streven dus naar het stimuleren van een brede ontwikkeling van kinderen.

Daarbij is aandacht voor talenten, maar ook voor haperingen in de ontwikkeling. Als wij signalen van stagnatie opvangen, en onze veelal hbo-opgeleide leidsters zijn daar

erg goed in, dan kan middels onze opvoedingsondersteuning, of door contacten met andere partijen als Welzijn Centraal, direct actie worden ondernomen.” Van de locaties van Sinne zijn de meesten gevestigd naast of dichtbij een

basisschool. “En dat illustreert een ander belangrijk doel dat we voor ogen hebben: zorgen voor een soepele, geleidelijke overgang naar de basisschool”, aldus Offenga.

Leefwereld Margreet van der Schaaf is teamleider van de opvoedingsondersteuning.

“Wij begeleiden gezinnen met kinderen van 1,5 tot 6 jaar. Omdat hun leefwereld vooral bestaat uit de peuterspeelzaal of school en thuis, willen wij ook in de thuissituatie invloed uitoefenen. Dat doen wij altijd en alleen in samenspraak met de ouders. Het gaat dan vaak

om zaken als taalontwikkeling, cultuurverschillen, maar ook over opvoedkundige zaken als: ‘hoe ga ik het beste met mijn kind om?’.

Onze aanpak daarin is niet vluchtig: wij bieden echte ondersteuning gedurende twee jaar. In de kern gaan wij steeds uit van het kind, waarbij de ouder wordt geleerd om te stimuleren en te helpen.

Een kwestie van voordoen en nadoen.”

Voor meer informatie: Sinne, Eewal 61, Leeuwarden T. 058-2348434 info@sinnepeuterspeelzalen.nl www.sinnepeuterspeelzalen.nl

Maatschappelijk werk op de basisschool

‘Geen loket, maar een vertrouwd gezicht’ het kind in gesprek te gaan, vertrouwen te winnen en te betrekken bij een oplossing.

Maatschappelijk werk op basisscholen is belangrijk en noodzakelijk. “Ook op reeds jonge leeftijd komen kinderen door tal van oorzaken in de problemen. Echtscheidingen, financiële problemen thuis, nieuw samengestelde gezinnen; het kan leiden tot ongewenst, grensoverschrijdend gedrag, sociale en psychische problemen. Soms komt zelfs de veiligheid en gezondheid van kinderen in het geding”, vertelt Laura de Jong, die samen met collega Brendely Sille namens Welzijn Centraal op veel basisscholen school/maatschappelijk werk verricht.

“We fietsen in Leeuwarden heel wat af”, zegt De Jong. “Al bijna twee jaar,” vult Sille aan, “want zolang al doen we mee aan een pilot School Maatschappelijk Werk i.s.m. de gemeente en een aantal scholen. Binnen het Centrum voor Jeugd en Gezin werken we nauw samen met de Jeugdgezondheidszorg (JGZ), de scholen, kinderopvang, BSO, peuterspeelzalen, kraamzorg en VTO team (team vroegtijdige ontwikkeling). Een doel van het CJG is dat het een vangnet is van zorg voor kinderen. Voorheen vonden leerkrachten dat zij te weinig teruggerapporteerd kregen wanneer zij hun zorgen rondom kinderen bij instanties meldden.

En dat willen ze juist wel, want ze zijn altijd erg betrokken bij het welzijn van ‘hun’ kinderen.”

Daadkracht Wanneer de hulpverlening stagneert door bijvoorbeeld weerstand van de ouders, zullen Sille en De Jong blijven aandringen. “Wij geven niet op. Zeker niet wanneer de veiligheid of gezondheid van het kind in het geding is. Dan zullen we er alles aan doen om de hulpverlening op gang te houden.

Meestal hoeft dat gelukkig niet en kunnen we met luisteren, praten en hulp heel nuttig en mooi werk verrichten.”

Beweging “Maar wij werken anders. Wij zijn geen loket, maar een vertrouwd gezicht op school. We werken laagdrempelig en houden de lijntjes kort”, zegt De Jong. De twee maatschappelijk werkers zijn actief op basisscholen in onder meer Valeriuskwartier, Heechterp/Schieringen, Aldlan en Camminghaburen. Breed inzetbaar, met kennis en ervaring van zaken kan het duo slagvaardig en concreet handelen. “Als wij ons ergens mee bemoeien, komt er beweging., zegt Sille.

Pragmatisch De werkwijze, na een aanmelding van zorg om een leerling of probleemgedrag, is pragmatisch en gericht op tempo. De Jong: “Wanneer een onderwijzer signa-

leert dat een kind bijvoorbeeld niet lekker in zijn vel zit, gedragsproblemen heeft, zich plotseling anders gedraagt, kan hij of zij dat aan ons melden”. De leerkracht legt dan zelf het eerste contact met

de ouder(s) en vraagt toestemming voor de begeleiding rond het kind. Sille en de Jong nemen per direct contact op met de ouder(s) om vervolgens op een laagdrempelige manier ook met

Postbus 2582 8901 AB Leeuwarden T: 058 234 84 34 F: 058 234 84 32 Bezoekadres Eewal 61 8911 GS Leeuwarden

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

5

Bloemenhandelaar Pieter Wouda

‘Met goudsbloemen geen last van mieren’ Al 25 jaar staat Pieter Wouda met zijn bloemen, bomen en zaden op de Leeuwarder vrijdagmarkt. Slechts één keer verzaakte hij. ‘Dat was met een enorme storm. Toen ik bij de Afsluitdijk arriveerde, leek het me beter om om te keren.’ Wouda is een marktkoopman in hart en nieren. Als een wervelwind loopt hij door zijn kraam van klant naar klant. ‘Met mensen werken is gewoon geweldig.’

Op de grote vrachtwagen die hem op de Leeuwarder vrijdagmarkt in de rug dekt, staat met grote letters Stins en Vijn, Broek op Langedijk.

Wouda: ‘We wonen in Sint Pancras, vlakbij Broek op Langedijk.

Mijn vrouw komt uit NoordHolland, maar zelf ben ik geboren en getogen in Beetgum.’ Wouda stamt uit een bakkersgeslacht, zo vertelt hij tussen de verkoop door.

‘Ik ben begonnen als bakker. De bakkerij Nieuw Leven aan de Lytse Dyk in Beetgum was een begrip.

Maar nu ik in de bloemen zit, bevalt mij dit stukken beter. Het is een keuze tussen de vier muren van de bakkerij of het directe contact met klanten op de markt.’

Welbespraakt Een mevrouw informeert bij Wouda hoe ze de mieren uit haar tuin kan verjagen. Pieter Wouda weet het antwoord: goudsbloemen. ‘Als u die zaait, heeft u geen last meer van mieren.’

De mevrouw kijkt enigszins bedenkelijk, maar als Wouda nog meer van zijn expertise prijsgeeft, draait ze bij: ‘Goh, dat wist ik niet. Alle bloemenhandelaren geven dit advies’, aldus de welbespraakte marktkoopman Wouda.

De mevrouw kijkt hem aan, maar spreekt hem niet tegen.

de markt. ‘Onze familie staat al ruim honderd jaar op de markt’, zo begint Wouda zijn verhaal.

Denk nu niet dat deze langjarige verbintenis tussen bloemenhandel en stad directe voordelen oplevert.

‘Zoals het nu gaat mag ik niet klagen. Maar we hebben als markt wel een enorme dreun gehad. Zeg maar gerust een buitengewone klap.’ Dat heeft allemaal te maken met de tijdelijke verplaatsing van de markt van het Wilhelminaplein naar de Nieuwestad, nu enkele jaren geleden. De verhuizing was noodzakelijk in verband met de herinrichting van het Wilhelminaplein en de bebouwing rondom. Wouda staat nu al enige tijd pal naast het standbeeld van het paard op de Lange Pijp, pal tegenover de Hema. Een juweel van een standplaats, zou je zo denken. Maar Wouda brengt graag enige nuance aan. ‘Ik moet het hebben van de voorbijganger.

Je moet het aan de loop verkopen.

Aanvankelijk hadden ze me achter op de Lange Pijp geplaatst. Een rotplek. Dan moeten klanten echt op je afstappen. Dat merk je meteen in de verkoop, die was stukken minder. Nu sta ik vooraan en ben ik niet ontevreden, maar het is niet meer zoals in de begintijd op het Wilhelminaplein.’

Dreun voor markt De kunst van de verkoop in de bloemenhandel zoals Pieter Wouda die bedrijft ligt voor een belangrijk deel in de plaats op

Hoe het komt?

Op dat plein, in de volksmond het Zaailand genoemd, stond Wouda in de uiterste noordwesthoek vlakbij de ingang van de Doelesteeg. ‘Dat

Se make mij de pis niet lauw Je hebt een groepje raadsleden van de kleinere Leeuwarder partijen, waarvan je denkt: die zullen het wel druk hebben in zo’n kleine fractie. Maar toch blijken ze keer op keer tijd te kunnen vinden om een bezoekje te brengen aan de opening van een of ander gebouw of een jubileum van een instelling.

Af en toe zie ik de burgemeester of de dienstdoende wethouder om zich heen kijken, zo van: zijn ze er al?

Afgelopen week was het weer raak bij de opening van het spiksplinternieuwe kantoorgebouw van UPC aan de Harlingertrekweg in Leeuwarden. Een belangrijke happening, zo bleek, want het Leeuwarder college was hier zelfs met twee man vertegenwoordigd.

Burgemeester FERD CRONE en HENK DEINUM stonden in vol ornaat paraat. Ze spraken lovende woorden over de economie en vertelden hoe we verder als gemeente zouden doorstoten in de vaart der volkeren.

Ook het woord duurzaamheid was niet van de lucht.

Met de burgemeester en de wethouder hapten de raadsleden van de kleine partijen, PIER TILMA van de FNP, FRITS RIJPMA van de CU en JOHN STOELINGA van de NLP, in de lekkernijen die klaarstonden in de ultramoderne kantine van UPC. Er was geen nee

te koop. Hun medefractiegenoten en steunfractieleden zullen wel gezegd hebben: jongens, veel plezier, wij worstelen ons wel door de rapporten heen als jullie die openingsceremonies maar voor jullie rekening nemen.

Ik moet zeggen: de mannen zagen er patent uit, enig leed was niet waarneembaar. Je zou verwachten dat de tong hen zo langzamerhand op de schoenen hangt na al die toespraken en genuttigde stukken oranjekoek.

Maar nee, niks van dat alles. Ook door de speeches sloegen ze zich manhaftig heen. Eigenlijk zou je kunnen zeggen: het is geen feest als Tilma, Rijpstra en Stoelinga er niet zijn geweest.

Dat Ferd Crone en Henk Deinum niet moe worden om bij gelegenheid hun triomfen te etaleren, daar kan ik nog inkomen. Daartegenover staat een aardige vergoeding, je wordt er door een chauffeur heengereden, en dan kijk je niet op een wervende tekst over een kwakkelende Dutch Rainmaker meer of minder. Je spreekt die gewoon uit. Als het moet, honderd keer per maand.

Het hoort er gewoon bij. Burgemeester Crone hield bij UPC zelfs zijn speech in het Engels ten overstaan van de Schotse directeur wier bedrijf het leven, gezien de talloze klachten van enkele jaren geleden, drastisch heeft gebeterd. Nee, aan Crone en Deinum

was een prima plek. Als bloemenhandel moet ik me onderscheiden van de supermarkten, want die verkopen ook van alles. Ik bied het grotere werk aan: bomen en forse planten. Daar willen mensen niet te lang mee sjouwen.

Die plek bij de Doelesteeg was perfect voor het inladen. Het werd al minder toen die paal bij de Harmonie werd geplaatst, dat merk je meteen. Ik heb geen idee hoe het straks komt met de markt.

Er circuleren allerlei plannen maar definitief is nog niks.’ Het idee wordt geopperd om zaken te clusteren. Groentezaken bij groentezaken, kledingverkopers bij kledingverkopers en eettenten bij eettenten. Zo zouden er pleinen van gelijksoortige branches bij elkaar komen te staan. ‘We moeten maar zien. Ik weet niet of dit de oplossing is om meer publiek naar de markt te trekken.’

Rotzooi en bende Tussendoor helpt Pieter Wouda met zijn assistent Rob de klanten op deze drukke vrijdagmiddag.

Hoewel hij vrolijk op de clientèle afstapt, moest hij bij aankomst op de markt, zo rond vijf uur, even hartgrondig vloeken. ‘Het was er een bende.’ Tot vier uur ’s nachts was de actie van War Child van Radio 538 gevoerd. Op dat tijdstip zou het plein schoon worden opgeleverd, zo bevestigt de marktmeester, die even komt buurten. Wouda kijkt hem aan met een blik van ‘je hoeft mij niks te vertellen’. Die afspraak van het opleveren van een schoon plein is niet nagekomen. Wouda: ‘Ik ben niet te beroerd om even de bezem te pakken en de boel aan kant te maken, maar wat ik vanmorgen aantrof was onbeschrijfelijk. Wat een rotzooi, wat een bende.

Wat heb ik staan te vloeken.’

is het nog niet af te zien dat zij hun door in- en externe tekstleveranciers opgestelde bon mots en pr-taal een beetje zat aan het worden zijn. Wat moeten ze ook anders? Sterker nog: ik las over Deinums’ grote verrichtingen in een paginagrote advertentie in de Leeuwarder Courant en dacht: zo, zo, dat staat er toch maar even. Benieuwd wie de volgende is in het rijtje, we gaan tenslotte alweer mooi naar de verkiezingen toe.

zouden ze die zelf op de pakjesdrager kunnen meenemen? Misschien is een blik op de verpauperde Tuinen ook aan te raden? Het straatje viel uit de plannen bij de grote opknapbeurt van de binnenstad aan het begin van deze eeuw. De winkeliers waren helaas te bescheiden en dan word je niet gehoord.

Nee, dan het illustere trio Tilma, Rijpma en Stoelinga. Die moeten het allemaal op eigen kracht zien te klaren. Zij moeten van een schamele vergoeding zien rond te komen en dan ook nog op de fiets naar UPC. Ik gun ze de stukken oranjekoek van harte. Ze moesten de laatste tijd wel meer wegslikken. Ik vraag me wel af of het trio ook even de tijd heeft om langs te gaan bij onze beroemde boekhandel De Tille, die in zwaar weer verkeert. Dat komt niet alleen door de economische crisis maar ook door de jarenlange verbouwing van het winkelcentrum Zaailand, zo viel onlangs in de krant te lezen. In één loopje door kunnen ze ook nog even naar de Noord Nederlandse Boekhandel, bijna 150 jaar aanwezig op de Voorstreek, waar zij evenmin staan te juichen bij het economische beleid van de gemeente.

Ik weet niet of bij De Tille en de Noord Nederlandse Boekhandel de oranjekoek klaar staat, maar misschien

Teruggekeerd in de veilige arena van de gemeenteraad tijdens de eerste schermutselingen rond Culturele Hoofdstad in de raadscommissie bestuur en middelen vroeg ik mij in gemoede af of Tilma en Rijpma wel in vorm zijn. Het zijn mannen die bekend staan om hun nuchterheid waar het gaat om de financiën, nu bleken ze bij de behandeling van Culturele Hoofdstad al op een roze wolk plaats te hebben genomen. Nog vóór de presentatie van de plannen, cijfers en dekking zien ze het gebak al staan. Tilma werd stevig aangepakt toen hij in zijn enthousiasme al carte blanche gaf aan de festiviteiten. Hij schrok van zichzelf, toen de kritiek van andere partijen op zijn gedrag tot hem doordrong. Altijd de bek in beide handen als het om een deugdelijk financieel fundament gaat en nu opeens de blik op oneindig. Aan Rijpma, naast Tilma op de roze wolk gezeten, vroeg ik even later bij de koffie (gelukkig met gevulde koek onder handbereik) hoe hij als oud-bankman de plannen van Culturele Hoofdstad zou hebben beoordeeld. Hij sputterde

Paasbakjes De boosheid is meteen weer over wanneer hij een klant helpt die met vier volle zakken met planten (28 euro) naar huis vertrekt. Ook de paasbakjes vrolijken de handelaar op. ‘Mensen willen gemak en kopen dan zo’n bakje. Er zit van alles in en als het is uitgebloeid, gooien ze het weg en kopen iets nieuws.’ Hij vindt het wel jammer dat er veel wetenschap verloren gaat over het verzorgen van planten. ‘Ik verkoop nu nog wel zaden, maar vroeger verkocht je bergen zaden. Op een vrijdag verhandelden we 300 bossen sla, dat is helemaal over.

Nu wordt de grond om het huis bestraat. Iedereen gooit stenen om zijn deur. Straks wil men weer planten en bloemen, maar weet men niet meer hoe je die moet behandelen.’

nog even, wilde vooral positief blijven, maar begreep ook wel dat hierover nog niks zinnigs te melden was.

Ik begrijp ook wel dat je als raadslid de schoonheid van de stad wilt uitdragen.

Voor je in de raad gekozen wordt profileer je je, anders heb je er niks te zoeken. Je bekritiseert het bestaande beleid, maar zit je eenmaal op je plek, dan volgt er begrip. Zeker wanneer er een colonne aan ambtenaren bereid is je te informeren over zaken als een omgekeerde balans en ander boekhoudkundig gehocuspocus. O, zit dat zo? Er zijn raadsleden die om de haverklap het woord trots in de mond nemen. Op alles wat los en vast zit in Leeuwarden en op iedereen die maar een vin verroert, zou je in hun optiek trots moeten zijn. Ze verkondigen de hele dag het blijde woord en lachen tot het glazuur hen van de tanden springt.

Ook die groep komt nauwelijks aan het lezen van een rapport toe. Aan het eind van de dag hebben ze zich zo uitgelaten over hun stad getoond dat ze bij de eerste regels in slaap wegsukkelen en wegdromen in de volgende dag, wanneer ze opnieuw hun trotse boodschap kunnen verkondigen.

Andries Veldman < < <

Renteontwikkeling 2,7% 2,7% 2,7% 2,3% 2,3%

RegioBank

1,9% 2,5% 1,9%

Gemiddeld

1,5% 1,5% 2,3% Rabobank

������ � ��

Rente-ontwikkeling bij saldo vanaf € 10.000 Rente-ontwikkeling bij saldo vanaf € 10.000 Bron: MoneyView (2011) (2011) Bron: MoneyView Bron: MoneyView (2011)

�

1,9%

������ � �� � �� ������ ������ � �� � �� �� ���� ������ � �� ������ � �� ������ � �� ������ � �� ������ � �� ������ � �� ������ � ��

1,1% 1,1% 2,1%

20 �� 11

# ǢȔ1#-3 Ƌơƒǻ 3#Ȕ2!.1# .%2 -Ȕ'. ("2Ȕ, 13 #+"% .-24,#-ǃ

ƋƉƊƋȔ - .-"Ơ 3#

�� �

ǢȔ / 1ǃ./ǃ 3Ȕ 1()Ȕ/#1ȔƋƎȔ.*3. #1ȔƋƉƊƊƠȔ #-3#6()9(%(-%#-Ȕ5..1 #'.4"#-Ơ

Ja, langdurig hogere rente

RegioBank RegioBank Spaar-op-Maat Spaar-op-Maat Vrij Vrij

RegioBank Spaar-op-Maat Vrij RegioBank Spaar-op-Maat Vrij2011!

Hoogste score Consumentenbond Geldgids 2011!

Hoogste score Consumentenbond Geldgids Hoogste score Consumentenbond Geldgids 2011!

Rabobank-Rabo Internet(Loyaal)Sparen Rabobank-Rabo Internet(Loyaal)Sparen Rabobank-Rabo Internet(Loyaal)Sparen Rabobank-Rabo Internet(Loyaal)Sparen Gemiddelde rente op spaarrekeningen in Nederland Gemiddelde rente op spaarrekeningen in Nederland Gemiddelde rente op spaarrekeningen in Nederland Bron: MoneyView (2011) Gemiddelde rente op spaarrekeningen in Nederland

Rente-ontwikkeling bij saldo vanaf € 10.000 Bij saldo vanaf ¤ 10.000. Bron: Moneyview (2011)

RegioBank Spaar-op-Maat Vrij Hoogste score Consumentenbond Geldgids 2011!

Rabobank-Rabo Internet(Loyaal)Sparen Gemiddelde rente op spaarrekeningen in Nederland

()*231 Ȕ 2241 -3( -

/ -) 1"2+ -ȔƊƎƊ ƓƔƊƒȔ Ȕ ##46 1"# ƉƐƓȔǃȔƋƌƎȔƓƐȔƎƑ 1 +Ǚ"()*231 ǃ 2241 -3(#-Ơ-+ 666Ơ"()*231 ǃ 2241 -3(#-Ơ-+ Wij zijn de bank bij u in de buurt. Met persoonlijk advies en producten zonder poespas.

Als comfort nog comfortabeler kan

Oordeel zelf

Nieuwe generatie Hyundai i30 vanaf € 16.995,Hyundai introduceert: de nieuwe generatie Hyundai i30. Is er ook maar iets waaraan we niet hebben gedacht? Stoer en strak design aan binnen- en buitenzijde. Maximaal comfort voor iedere passagier. En luxe... ja, zelfs de grootste critici zijn het er over eens: de Hyundai i30 met 1.6 motor (99kW/135 pk) is op alle gebieden de nieuwe generatie. Overtuig jezelf. Vraag de Hyundai-dealer om de nieuwe Hyundai i30 en ervaar het grote verschil.

Gecombineerd brandstofverbruik: 3,7 - 6,7 (l/100 km) / 27 - 14,9 (km/l); CO2 - emissie: 97 - 157 (g/km). Uitstoot- en brandstofverbruikgegevens zijn gebaseerd op tests die zijn uitgevoerd volgens Europese Verordening 715/2007/EEG.

www.hyundai.nl

GENOEMDE PRIJZEN ZIJN INCL. BTW EN BPM EN EXCL. KOSTEN RIJKLAAR MAKEN, LAKTOESLAG EN VERWIJDERINGSBIJDRAGE. AFGEBEELDE MODELLEN KUNNEN AFWIJKEN VAN STANDAARDUITVOERING. ENERGIELABEL IS AFHANKELIJK VAN DE VERKRIJGBARE UITVOERING. DRUK- EN ZETFOUTEN VOORBEHOUDEN. VRAAG UW DEALER NAAR DE VOORWAARDEN.

JELLE TALSMA HYUNDAI JUPITERWEG 3, 8938 AD LEEUWARDEN, TELEFOON 058-2881080, WWW.HYUNDAI.NL/TALSMA

TM

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

7

Model en jurist Maureen Mahabier

‘Meer donkere meiden miss en model’ meisje zal zijn. ‘Ja, daar heb je het al. Omdat er vorig jaar een donker meisje won, denk ik niet dat dat dit jaar weer het geval zal zijn. Mijn ervaring is dat een donker meisje er in veel gevallen voortijdig wordt uitgeknikkerd. Dat kan toeval zijn, maar vandaar ook mijn oproep om meer donkere meisjes deel te laten nemen. In dat geval wordt de kans wel groter dat we winnen.’

‘Donkere meiden moeten zich meer opgeven voor missverkiezingen en modellenwerk.’ Dat vindt Maureen Mahabier. Zelf deed ze afgelopen zondag mee aan de voorronde van de verkiezing Miss Friesland in Drachten. Ze mag door naar de volgende ronde. ‘Het is een interessante ervaring. Ik heb er veel van geleerd en deze ervaring komt me straks in mijn werk als jurist op het gebied van auteursrecht van pas.’

Mareen Mahabier uit Leeuwarden was bijna Miss Callantsoog. Miss Callantsoog? ‘Ja, dat kan. Je kunt je als model overal in Nederland inschrijven. Dus ook voor een verkiezing in Callantsoog’, zo vertelt ze in croissanterie Paris op het winkelplein De Centrale. ‘Ik zat bij de laatste tien. Uiteindelijk ben ik het niet geworden, maar er zaten wel drie donkere dames in de eindronde.’ Dat laatste is wat Mahabier in het bijzonder bezighoudt: meer donkere meiden op het podium.

‘Waarom ik dat belangrijk vind?

De modellenwereld wordt nog altijd gedomineerd door blanke modellen. Om daar tegenwicht aan te bieden zouden meer donkere meiden mee moeten doen. Die zou ik graag willen stimuleren en motiveren om deel te nemen. Ze moeten meer durven en er open voor staan.’

Valse glitter Maureen Mahabier beseft als geen ander dat de modellenwereld is omgeven met valse glitter en glamour. Desondanks vindt ze dat die ook kansen biedt. ‘Ik zit ook nog altijd te wachten op mijn prijs als winnaar van The Face of Holland. Dat was een leuke verkiezing in Rotterdam, maar het beloofde contract bij een modellenbureau heb ik nooit gekregen. Het bureau bestond niet eens, daar kwam ik later achter.

Ook de opdracht om een speciale make-up lijn voor donkere dames in de markt te zetten ging niet door. Die onderneming zei van geen contract met de organisatie te weten.’ Het was een harde maar wijze les. Ze heeft ervan geleerd om nooit met organisaties in zee te gaan waarbij je inschrijfgeld moet voldoen of je je eigen portfolio niet mag samenstellen. ‘Als je een goede portfolio hebt en daar trots op bent, dan zou ik niet weten waarom die niet goed genoeg zou zijn.’

Surinaams-Hindoestaans Maureen Mahabier (26) kwam als driejarige peuter met haar moeder vanuit Oss naar Friesland.

Ze is Surinaams-Hindoestaans van afkomst. ‘Friesland is mijn thuis, zo zie ik dat. In Bilgaard heb ik op de Montessorischool gezeten en later op Delta-Oost, dat is nu Comenius.

Op Piter Jelles Aldlân haalde ik net een punt te weinig voor mijn atheneum-diploma, dat heb ik later via het volwassen onderwijs op het Friesland College gehaald.’

Nu zit ze voor haar laatste jaar rechten aan de Rijksuniversiteit van Groningen. ‘Ik studeer bedrijfsrecht en specialiseer me in intellectueel eigendom zoals het auteursrecht.’

Catwalklessen Hoewel Mahabier bij toeval terecht-

kwam in de modellenwereld (‘Ik werd gevraagd’) vindt ze de combinatie bedrijfsrecht en glitter en glamour ideaal. ‘Ik krijg steeds meer kennis over dit wereldje. Dat komt mij goed van pas tijdens mijn studie en hopelijk later bij mijn werk.’ Ze is allerminst negatief over de modellenwereld, afgezien dan van de uitwassen bij sommige organisaties. ‘Miss Friesland wordt goed neergezet. Jean-Marc van der Kallen uit Drachten heeft de licentie en die organiseert dit feest op een prima manier. Ook van de winnares van vorig jaar MaryAnn, ook een donker meisje, ik

ben er verrukt over, heb ik goede berichten gehoord. Je leert veel van meedoen. Na mijn deelname aan Queen of the Benelux in Uden ontving ik een pakket met daarin catwalklessen om je te presenteren, voedingsadviezen en tips voor visagie en om beter te communiceren. Ook werden er suggesties over sport meegegeven.’

Boerenpummels Wie er winnaar wordt bij een missverkiezing is ook voor Maureen nog altijd een ondoorzichtig proces. Ze vermoedt dat de Friese miss van dit jaar geen donker

Van racisme of discriminatie is volgens Maureen hierbij geen sprake. ‘Dat is mij in al die 23 jaar dat ik in Friesland woon ook nog nooit, bijna nooit, overkomen. Ja, een enkele keer als iemand boos is, dan word je uitgescholden voor zwarte. Maar dat is een uitzondering. Veel vaker wordt er geïnformeerd waar ik precies vandaan kom. Dat gold voor mijn moeder, die toen ze 17 jaar was vanuit Suriname hiernaartoe verhuisde nog sterker. Ze woont nu in Hardegarijp en in de dorpen waar we komen vinden we het gewoon leuk om ons verhaal te vertellen. Voor kleurlingen is Friesland een prachtige plek om te wonen. Als ik in de Randstad kom, krijg ik wel vragen zoals: wat moet je daar met die boerenpummels?

Ik wijs ze er dan op dat Friesland een prima provincie is en dat de agressie en discriminatie waarschijnlijk sterker zijn op de plek waar zij wonen.’

Maureen Mahabier zet alle kaarten op haar studie, maar haar liefste wens zou zijn om voor een grote designer over de catwalk te lopen. ‘Het lijkt me fantastisch om voor zo’n merk aan de slag te gaan, maar de combinatie model en jurist is ook een prachtige uitdaging.’

W.A.S. Leeuwarden introduceert ASKO

Scandinavisch, duurzaam en onderscheidend Onder het motto ‘Built to last longer’ introduceert W.A.S. Leeuwarden het merk ASKO. En niet zonder reden. De slogan ‘Scandinavisch, duurzaam en onderscheidend’ geeft exact weer dat iedere ASKO anders gebouwd is dan alle andere wasmachines, wasdrogers en vaatwassers en verklaart waarom dit merk het meest verkochte merk uit Europa is in de Verenigde Staten, Australië en Scandinavië. Daar zit de reparateur immers niet om de hoek.

In Nederland is ASKO te vinden in het topsegment van de markt.

Alleen te koop bij de echte witgoedexperts die in staat zijn het hoe en waarom van alle patenten, prestaties, het design en de bouwwijze en de verwachte levensduur kritisch te vergelijken

De wasdrogers zijn voorzien van het unieke ButterFlyTM systeem.

Dit systeem zorgt ervoor dat de was in een 8-vorm door de machine wordt gedraaid. De was draait hierdoor niet in elkaar en kreukt minder.

Flexibel en zuinig Daarnaast heeft W.A.S. Leeuwarden ASKO vaatwassers in het assortiment. Deze kunnen we gerust de beste ter wereld noemen.

Harry Bruining somt een aantal eigenschappen van deze Zweedse vaatwasser op: “Het laagste waterverbruik (9,9 liter), zeer flexibele korven en daardoor de grootste capaciteit (14 couverts).

Onlangs introduceerde ASKO een nieuwe lijn vaatwassers: ook in deze serie bevindt zich de XXL vaatwasser. Bij deze types wordt de grens qua capaciteit verlegd naar maar liefst 17 couverts.”

Kortom: de ASKO producten kunnen we in enkele bewoordingen beschrijven als: duurzaam, uniek en Scandinavisch design. Graag nodigen wij u uit voor een geheel vrijblijvende productpresentatie.

met die van andere merken.

Harry Bruining: “Klanten worden objectief geadviseerd en kiezen daarom juist voor ASKO”.

Extreem De ASKO wasmachines zijn, met de unieke Quattro-constructie,

gebouwd als een huis, van beneden naar boven, de trommelgroep trillingvrij op 4 schokbrekers en niet hangend aan de mantel; extreem grote - 31 cm - vulopening

zonder rubber manchet. Een ASKO heeft natuurlijk een A+++ voor energieverbruik, een A voor wasresultaat en een A voor centrifugeren.

W.A.S. Leeuwarden Cambuurplein 35A Leeuwarden Tel. 058-2164373 www.wasleeuwarden.nl

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

Derk-Jan Cornelissen en Wies Grollman van Zaal Leer en Suède

Eigentijdse grandeur Eigentijdse grandeur, zo laat de metamorfose van Zaal Leer en Suède zich het beste typeren. Met veel respect voor het verleden is het monumentale pand aan de Leeuwarder Sint Jacobstraat de afgelopen maanden opgeknapt en meer dan dat. De winkel ademt nu zowel luxe als huiselijke warmte uit en Zaal is hiermee ÊÊn van de mooiste zaken van de stad geworden.

Toch schrok eigenaar Derk-Jan Cornelissen wel even toen hij werd geconfronteerd met de eisen die door monumentenzorg aan de verbouwing van het pand uit 1706 werden gesteld. â&#x20AC;&#x153;Aanvankelijk dacht ik: we gaan de boel min of meer strippen, verven en meer strak modern maken.â&#x20AC;? Al snel bleek dat een utopie. Cornelissen: â&#x20AC;&#x153;We mochten bijvoorbeeld niets doen aan de groenige kleur van het houtwerk. En gelukkig maar, want als ik zie hoe het nu is geworden: prachtig!â&#x20AC;?

Behang op linnen Voor wie Zaal niet van binnen kent, stap eens binnen! Al was het alleen maar om te genieten van de haast museale ornamenten. Zoals de schildering boven de metershoge spiegel van de schouw, het fraaie houtsnijwerk, de hoge ramen met de nieuwe luiken, het behang dat nog op linnen is gespannen.

Cornelissen, die het bedrijf eerder dit jaar samen met zijn vrouw Agnes Kooistra overnam, is erg blij met de voltooiing van de eerste fase. â&#x20AC;&#x153;Want nu gaan we ook nog het aanpalende pand dat bij het bedrijf hoort aanpakken.â&#x20AC;?

Geur De heerlijke, typische geur van leer vult de ruimte. â&#x20AC;&#x153;Ik las laatst dat sommige mode van textiel tegenwoordig wordt voorzien van een lekker geurtje, maar leer heeft dat niet nodig. Dat geurt van zichzelf al aangenaam.â&#x20AC;?

â&#x20AC;&#x153;Dat ligt deels aan het product, maar ook aan het looiprocesâ&#x20AC;?, vult verkoopmedewerkster Wies Grollman aan. â&#x20AC;&#x153;Je kunt zelfs ruiken van welk dier het leer afkomstig is.

Geitenleer ruikt bijvoorbeeld veel sterker dan dat van een rund. En het mag niet, maar geit kan zelfs stinken.â&#x20AC;?

El Indio Grollman gebaart de winkel rond. â&#x20AC;&#x153;Strak en oud zijn mooi gecombineerd nietwaar? Onze nieuwe collectie kunnen we zo optimaal etaleren. En natuurlijk verkopen we niet alleen heel veel jassen, maar ook hoeden, petten, riemen, handschoenen, sjaaltjes en tassen. Deze volgen de trend van 2012: meer, vooral primaire, kleuren en eigenzinnig design.

Ook verkopen wij voor wie echt iets aparts wil, handgemaakte

tassen van het mooie merk El Indio. Unieke exemplaren met veel expressie. Ook nog vermeldenswaardig is trouwens dat wij in jassen ook comfortmaten verkopen, voor dames tot maat 54.â&#x20AC;?

Atelier In het eigen atelier kan Zaal reparaties uitvoeren, maar ook maatwerk leveren. Wie een idee heeft, kan dit laten verwezenlijken door de coupeuses. â&#x20AC;&#x153;Kleine reparaties voeren we direct uit: klaar terwijl u wacht. En van excentrieke lederen kleding voor popbands tot bruiloftskleding: alles kanâ&#x20AC;?, zegt Grollman. www.zaal-leerensuede.nl

Summer 2012 Vlotte snit, felle kleuren Een blik op de grote collectie van Zaal Leer en Suède leert dat de mode van 2012 uiterst vlot van snit is en dat felle kleuren domineren. â&#x20AC;&#x153;En dit jaar zijn de ritsen helemaal terug en dan vooral de asymmetrische. De modellen zijn korter dan vorig jaar en kragen juist weer groter. Ook zie je nog veel opstaande boordenâ&#x20AC;?, vertelt Wies Grollman, al 29 jaar verkoopmedewerkster bij Zaal.

Plastic zakken â&#x20AC;&#x153;In de boetiekjes zie je momenteel veel imitatieleren jasjes. Heel hip maar eerlijk gezegd en met alle respect voor de winkeliers die ze verkopen: het zijn plastic zakken. Vrouwen realiseren het zich vaak niet als ze zoâ&#x20AC;&#x2122;n jasje kopen, maar het draagcomfort is heel slecht. Je zweet je kapot, zeker in de zomer! Leer is daarom een veel betere koop. Dat gaat niet alleen lang mee, maar blijft ook ademen en dat biedt veel draagcomfort.â&#x20AC;?

ONZE NIEUWE VOORJAARSCOLLECTIE IS BINNEN! ST. JACOBSSTRAAT 13-15, LEEUWARDEN 5&- t 888 ;""- -&&3&/46&%& /-

8

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

9

Kapper André Wielinga

‘De skep begint al te rúken’ ‘Al meer dan 50 jaar knip ik mijn klanten. Ik zit alweer 37 jaar als kapper op de Eewal. Het is niet te geloven hoe snel de tijd is omgevlogen. Nee, un lintsje hew ik noch nyt siën.’ Kapper André Wielinga van De Barbier knipt nog rustig voort. Hij komt uit een kappersgeslacht en denkt nog niet aan stoppen, nou ja. Wielinga is waarschijnlijk de oudste nog knippende kapper van Leeuwarden.

‘Ik ben nou 71 jaar, as ik tachtig wurd, dan hew ik noch maar negen jaar te gaan. De skep begint al te rúken.’

Hanja, Kuidersma, Van der Meer De kapperszaak was gevestigd in het pand van een particuliere bibliotheek, zoals Leeuwarden er in de eerste helft van de vorige eeuw vele kende. André Wielinga noemt ze zonder haperen op: ‘Kees Hanja had er een bibliotheek en een boekbinderij. Dat pand nam mijn vader later over en voegde het toe aan de zaak die hij al had. Waar restaurant De Walrus zit, had je ook een bibliotheek; Van der Meer. Hij had ook nog een uitleen in de Schrans. Kuindersma, de vader van Klaas de biljarter, leende ook boeken uit. Hij zat hier tegenover op de Eewal.’

Daniël en Gertruida Wielinga Daniël en Gertruida Wielinga kregen zeven kinderen: Itie, Thea, Beppie, Bennie, André, Henny en Karel. De zoons traden, op Henny na, in de voetsporen van hun vader. Henny werkte lange tijd in de horeca en bestierde

Volkstuintje Vorig jaar ben ik een keertje op visite geweest bij een kennis die een volkstuintje bij Snakkerburen heeft.

Vol trots werd ik door de eigenaar langs rijtjes wormstekige kromme wortels, doorgeschoten slakroppen en door rupsen aangevreten rode kolen geleid. Daarna dronken we een wijntje op het terrasje van een piepklein tuinhuisje dat hij op de tuin gebouwd had. Het huisje was voorzien van een koelkastje op gas, een boekenplankje, een butagaspitje en een luie stoel.

Een uurtje later fietste ik door Snakkerburen en gooide de zak met kromme boontjes die ik meegekregen had op een kar waarop nog meer amateuristische groenten lagen. Ik denk dat ik de eerste passerende fietser was die wat op die kar gooide in plaats van er iets van mee te nemen. Zo’n tuin is niks voor mij, dat wist ik zeker, maar een stukje grond met een huisje erop waar verder niemand van de familie naartoe wil, dat is wel fantastisch.

het restaurant De Vijf Sinnen in Weidum. ‘Bennie, Henny en Karel binne an de familysikte overleden, een swak hart.’

Ely Smids Terwijl de barbier praat melden de klanten zich achter elkaar door voor een knipbeurt. Horecaman Ely Smids zit nog maar amper op de stoel of zijn haardos is al uitgedund. Binnen vijf minuten staat Smids weer buiten, 17 euro armer. ‘Ik wu der wel wat vanaf hewe’, zo komt een twintiger de zaak binnen. ‘Net boven de oren?’, informeert Wielinga.

Hij begon de kapperszaak aan de Eewal in de jaren zeventig.

Het betekende een afsplitsing van de zaak van zijn broers. Een afsplitsing die niet ongemerkt passeerde. Er was rumoer in de stad. Klanten moesten kiezen.

‘We zijn uit elkaar gegaan. Aan de Noorderweg werd goud verdiend.

Reken maar uit als je van acht uur ’s morgens tot zes uur ’s avonds op de benen staat, dan komt er wel wat binnen. Je hewe wat kosten, mar der blieft oek wat over. Wij dachten: wat se hier doën, kenne wij oek.’ André Wielinga verkaste naar de zaak waarin hij nu nog altijd werkt. Het was de vroegere kapperszaak van Habekothé.

Ferwerda had er later zijn opslag in automaterialen. ‘Ik herinner me nog dat hier uitlaten in de zaak stonden.’ De splitsing trok al met al een zware wissel in de familie.

Ad Fahner en Erwin Wolthekker De kapperszaak van Wielinga blijkt in trek bij buurtbewoners die even om een praatje verlegen zitten.

Zo stappen na elkaar buurman Ad Fahner en Erwin Wolthekker Nu snapte ik ook waarom die slakroppen doorgeschoten waren.

Voor de man bij wie ik op visite was, was het tuinieren ook een dekmantel om even weg te zijn bij vrouw en kinderen. Even in alle rust te genieten van een boek en een borrel zonder gestoord te worden door gezeur om zakgeld of totaal oninteressante verhalen zonder einde van je vrouw.

Thuisgekomen hield ik een enthousiast betoog over plukverse groenten en fruit uit eigen tuin en dat het misschien wel leuk zou zijn om ook een volkstuintje te hebben. Sinds wanneer heb jij groene vingers?, zei mijn vrouw.

Die heb je helemaal niet nodig, zei ik en vertelde verder over de prachtige boontjes, de schitterende kroppen sla en de keiharde rode zomerkooltjes. Weet je, zei ik, je stopt een zaadje in de grond en na een paar weken heb je al een rode kool. Het is een fluitje van een cent, dat tuinieren. Toen was mijn vrouw om en, voortvarend als ze is, belde ze naar de Leeuwarder Vereniging

de zaak binnen en gaan zitten aan de leestafel achterin de zaak. Aan Fahner wordt koffie geserveerd.

Wolthekker blijkt kind aan huis en tapt zelf een kopje. De mannen komen regelmatig even buurten, ‘en dan hewe we ut der even over.’

Wielinga moet deze keer van het haar van de mannen afblijven. De tondeuse met standje twee blijft in de houder. Fahner verhaalt over een oud-collega die al dertig jaar met tegenzin naar haar werk in Dokkum gaat. ‘Wij waren froeger de baas in de klas. Je mutte dúdelik weze en consequent.

Bij oans wisten de leerlingen dat ze nyt tidens de les naar de wc mochten. Der was gien discussie over. Dat mut je as leerkracht dúdelek make.’ Wolthekker neemt van Nutstuinen. Ik had geluk, zei ze, er was nog een strookje grond vrij en dat had ze dus meteen maar gehuurd. Een paar weken later stond ik te zweten op mijn eigen 160 vierkante meter kleigrond.

Het huisje dat er stond moest wat opgeknapt maar dat was van latere zorg, zei mijn vrouw. Eerst spitten en zaaien. Dat was niet helemaal wat ik voor ogen had, maar goed, soms moet je eerst even investeren voordat je krijgt wat je graag wilt hebben. Ik had geluk, na een paar weken hadden zowel mijn vrouw als de kinderen hun belangstelling voor de tuin verloren en werd de uitdrukking ‘vader is naar de tuin’ gemeengoed in het gezin Kasma.

Ik had de hele tuin vol rucola en maïs gezaaid. Daar hoef je daarna niks meer aan te doen. Af en toe nam ik een bosje rucola mee voor mijn vrouw en zei dan met gespeelde trots: kijk eens meid, uit onze eigen tuin, en de rest maaide ik een keer in de veertien dagen kort met de grasmaaier van de tuinbuurvrouw aan mijn linkerkant.

de actuele stand van zaken rond de horeca in Leeuwarden door.

Nieuwe zaken verrijzen aan het plein Nieuw Zaailand. Hij mag er de terrasoverkappingen leveren.

Sjoerd Smidt en Sjonnie André Wielinga mengt zich graag in de gesprekken. Op het computerscherm in de hoek strijden de damesvoetbalteams van Frankfurt en Malmö. De vrouwen moeten het zonder de aandacht van de mannen stellen.

‘Der su wielrennen komme.’ Een grootvader komt binnen met zijn kleinzoon. Die wilde eindelijk mee naar de kapper. ‘Vroeger hadden ze niks in te brengen’, aldus gezagsdrager Fahner. ‘Dat was vroeger’, krijgt hij als antwoord. De De buurvrouw had wel groene vingers, want ieder keer als ze me in mijn luie stoel op het terrasje van het tuinhuisje zag zitten, kwam ze met waarschuwingen dat ik nu toch wel wat aan het onkruid moest doen en dat de maïs bijgemest moest worden. Ze kwam ook met allerlei stekjes en zaadjes aanzetten die ik moest planten als ik eerst even een stuk van de rucola omspitte.

Op de tuin aan de rechterkant stond geen huisje; het werd bewerkt door een struise blonde mevrouw die van alles verbouwde en mij daar lang en gedegen uitleg over gaf, zeker als ze het geluid van een ploppende kurk van een wijnfles had gehoord. En als ik dan opstond om een glaasje voor haar te pakken, ging ze in de enige stoel op mijn terrasje zitten. Af en toe hadden de buurvrouwen mij ook niet nodig en gingen ze met elkaar kletsen over hun overgangsproblemen en ander vrouwelijk ongemak. Dat deden ze dan wel ieder op hun eigen tuin, met mij en een dik boek van A F Th van der Heijden ertussen. Ik

actuele stand van het land wordt afgewisseld met herinneringen.

Wolthekker herinnert zich het aquarium en de chocolademelk aan de Noorderweg. ‘Daar kwam ik als jonkje al. Jullie hadden ook altijd muziek in de zaak. Het was altijd gezellig.’ André: ‘Hier ook hoor.’ Bennie en André stonden in Leeuwarden bekend als feestnummers. André: ‘Ik mag nog altijd graag zingen.’ Ad Fahner: ‘De stonst laatst noch op de foto met Sjoerd Smidt in ut Oranje Bierhús.’

André Wielinga: ‘Ja, daar stonnen we de Parelvissers te singen.

Prachtig, wat was dat mooi.

Bennie kon Elvis goëd nadoen, der prate se nòch over in Liwwadden.

Ik sing nog wel us even bij Sjonnie in café de Pastorie.’

wou dat ik een eindje verderop had gezeten met mijn tuintje, dacht ik vaak als ik een hoofdstuk voor de derde keer over moest lezen omdat ik de draad kwijt was geraakt door de verhalen over opvliegers en dikke benen die heen en weer over mijn tuintje vlogen.

Vorige week heb ik de tuin weer opgezegd bij de LHVN. Er had net in de krant gestaan dat zeven van de tien volkstuinen in Leeuwarden verhuurd worden aan vrouwen.

Dat werd me te veel. Ik zei al dat je geen groene vingers hebt, zei mijn vrouw. Je hebt helemaal gelijk schat, antwoordde ik. Maar ik denk dat ik nu een boek ga schrijven over Leeuwarder cafés. Wel jammer dat we nu niet meer regelmatig verse rucola van je krijgen, zei mijn vrouw.

Klaas Kasma, kok in Leeuwarden (voorheen restaurant Piet Paaltjens)

- COLUMN - KL A AS K ASMA -

Wielinga is met de schaar geboren.

Boven de kapperszaak van zijn ouders Daniël en Gertruida (Trude) Wielinga aan de Noorderweg leek zijn lot bepaald. ‘Ik heb het altijd een prachtig vak gevonden. Maar toen ik van school kwam, was ik gediplomeerd elektricien en ging ik in de blikfabriek aan het werk.’

Na de werkzaamheden in de fabriek stond Wielinga paraat om in te vallen in de kapperszaak die inmiddels werd bestierd door zijn broers. André: ‘Dat was destijds dé kapperszaak van Leeuwarden.

Daar werkten Karel, Bennie, Gerard, Anneke en Rina, noem ze allemaal maar op. Dat was een zaak waar goud werd verdiend.

Dat liep de hele dag door.’

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

10

Beveiliger Marc Schaaf

‘Ik zie een taak voor ons in gevangenissen’ ‘Onze familie mag graag wat aanpakken, dat zit er nu eenmaal in’, zo verklaart Marc Schaaf zijn gedrevenheid. Veiligheidsexpert staat er op zijn visitekaartje, maar de boomlange eigenaar van het bekende veiligheidsbedrijf is bovenal ondernemer. Dat ondernemen heeft hij niet van een vreemde. Vader Ype Schaaf, de bekende dominee, toog na tien jaar theologische studie naar Kameroen.

‘Dat was zijn missie. Hij vond dat hij dat moest doen.’

Schaaf, getooid met zwarte zonnebril op zijn hoofd en het embleem van de Libanongangers op zijn revers, haalt graag de herinnering aan zijn ouders en grootouders, die hun sporen op diverse fronten in de Leeuwarder binnenstad hebben achtergelaten, op. ‘Mijn opa Charles Schaaf had twee viszaken in Leeuwarden, een in de Breedstraat en een op de Voorstreek. Hij is ook nog enige tijd chef-kok geweest in hotel De Kroon aan de Sophialaan. Zijn neef bestierde Zalen Schaaf, nog altijd aanwezig onder die naam.

De vader van mijn opa runde het Oranje Bierhuis en de oma van vaders kant was de bedrijfsleidster van C&A op de Nieuwestad. Een vrouw aan de leiding van een groot kledinghuis, dat was wat in die tijd.’

Handelsgeest Dat zijn vader dominee werd was, gezien de handelsgeest in de familie, een bijzondere keuze. ‘We waren helemaal niet zo van het geloof. Mijn opa keek er raar van op toen mijn vader aankondigde theologie te gaan studeren. Toen hij zijn studie had afgerond, schafte hij zich een pak aan voor 2,50 en begon daarna te preken.’

Ype Schaaf trok zich weinig aan van de scepsis. Hij vertrok naar het Afrikaanse Kameroen om het woord Gods te verkondigen. ‘Ik was daar bijna geboren. Ze hebben daar zeven jaar gewoond.’ Daarna was Friesland en Nederland aan de beurt. Via de NCRV kreeg gansch het land te maken met de prediker die met overtuigingskracht zijn boodschap verkondigde. Kerken puilden uit als de tv-dominee langskwam. Ook het christelijke Friesch Dagblad profiteerde van de wilskracht van Schaaf. Samen met dr. Sytze Faber voerde hij in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw lange tijd het

hoofdredacteurschap over de krant.

‘Hij schreef ook nog het bekende boek Laarzen op de Lange Pijp, over zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Het was een man van principes. Geld interesseerde hem niet, dat was aards slijk.’

Blauwhelm Het doorzettingsvermogen heeft Marc Schaaf zogezegd niet van een vreemde. Na zijn dienstperiode – hij diende in 1984 bij de infanterie binnen een NAVOvredesmissie als blauwhelm in Libanon – ging hij aan het werk bij justitie in Leeuwarden. ‘Eerst als bode, daarna als privéchauffeur en beveiliger.’ Tweeëntwintig jaar geleden begon hij voor zichzelf als zelfstandig beveiligingsbedrijf. ‘Op een zolderkamertje in Bolsward ben ik begonnen. De eerste klant was een recreatiebedrijf.’ De branche waarin Schaaf zich bevindt bestond destijds uit ongeveer 6000 beveiligers en is inmiddels uitge-groeid tot een legioen van 39.000 mensen. Evenveel als Nederland politieagenten telt. Schaaf: ‘Dit vak heeft een geweldige vlucht genomen.’

Goede en slechte tijden Volgens Schaaf stabiliseert de markt voor de grote beveiligingsbedrijven en neemt die nog altijd toe bij de regionale spelers. ‘Hoe dat komt? Het is het verschil tussen een gewone timmerman en een scheepstimmerman. Het heeft te maken met het kennen van de locale situatie en met het denken vanuit de opdrachtgever.

Wij hebben altijd geprobeerd om samen te werken met gemeenten, provincie en politie.

Je moet eigenlijk partner willen worden van je opdrachtgever. Je moet meedenken in goede en in slechte tijden. Aanvankelijk werd er vreemd tegen ons aangekeken

wanneer wij beveiligers rond lieten lopen in de havens van Heeg, Lemmer, Enkhuizen of Terschelling. Ze vonden ons de commerciële politie, maar die kritiek waaide over toen men zag dat we resultaat boekten. Wij vormden het alternatief voor de verdwenen sociale controle. Met een kleine honderd man in dienst zijn we actief op diverse terreinen.’

Gevangenen Schaaf denkt dat de ontwikkeling van de particuliere beveiliging nog een grote toekomst tegemoet gaat. Hij zou er niet vreemd van opkijken wanneer zijn bedrijf zou

worden uitgenodigd om een rol te spelen bij de bewaking van gevangenen in gevangenissen.

‘Ik vind dat onze dienstverlening naar gevangenissen uitgebreid kan worden. Qua techniek en efficiency zouden wij twee drie slagen kunnen maken. In Engeland zijn de werkplaatsen binnen gevangenissen uitbesteed.

Daar leveren die werkplaatsen geld op in plaats dat het geld kost. Ik zie een taak voor ons in de gevangenissen.’

Honderden camera’s In Leeuwarden werkt Schaaf vanuit een kantoor- en monitorruimte

die gevestigd is in het WTC-Expo.

Via beeldschermen komen de beelden binnen van honderden camera’s die op diverse locaties staan opgesteld.

Via gekoppelde systemen kan men in Leeuwarden zaken bewaken in binnen- en buitenland. ‘Onze opdrachtgevers zitten in heel Europa.

Opdrachtgevers zijn particulieren en gemeenten, maar we worden ook ingeschakeld door politie en brandweer. Ook bij popconcerten zijn we actief. Zelfs uitvaartondernemers schakelen ons in om tijdens de uitvaart de woningen van de rouwenden te bewaken.’

Zwemschool Akwaak Leeuwarden

Allard ‘Kikker’ Wever wint kleurplaatwedstrijd “Allard is erg vrij in het water. Hij voelt zich net een kikker”, zegt moeder Cilia Wever. Er is echter één maar: Allard (5) heeft nog geen zwemdiploma… Gelukkig komt daar verandering in, want onlangs pakte hij zijn eerste hoofdprijs. Allard won een kleurwedstrijd van zwemschool Akwaak Leeuwarden en mag gratis trainen voor zijn A-diploma.

In het zwembad kan Allard erg genieten. “Ik kan al duiken!”, zegt de vijfjarige enthousiast, maar ook wat overmoedig. “Dat is precies de reden waarom ik wil dat hij zijn diploma haalt”, zegt zijn moeder. “Veiligheid gaat bij kinderen immers boven alles. En al is het wekelijkse zwemmen wel een belasting voor de ouders, het is voor de kinderen ook heel leuk.

Mijn dochter, het oudere zusje

van Allard, zwom al toen ze nog een baby was.”

In februari schreef zwemschool Akwaak een kleurplaatwedstrijd uit. Wie de plaat inleverde bij ’t Pannekoekschip aan de Willemskade in Leeuwarden, kreeg gratis een pannenkoek, een glas ranja en maakte kans op de hoofdprijs. Allard kleurde de kikker heel bont in veel vakjes

als van een puzzel en won van de ruim 50 inzenders de eerste prijs.

“Leuk!”, glundert hij.

Op de foto: Iris Maes van Akwaak overhandigt symbolisch alvast het A-zwemdiploma aan Allard.

Locatie Achmea Health & Spa Center Tijsmaweg 4, Leeuwarden www.akwaakleeuwarden.nl info@akwaakleeuwarden.nl T. 06-16674504

zwemschool Leeuwarden

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

11

Schoenenwinkel Meindertsma

‘Passie en beleving gestoeld op Friese waarden’ ‘Als je bij ons over de drempel stapt, dan is je eerste reactie: wauw, wat is dit? Dit had ik niet verwacht van een schoenenzaak.’ Annette Meindertsma en Cor Straatsma gooien het roer helemaal om. Op De Kelders in Leeuwarden openden zij onlangs een winkel zoals er geen tweede te vinden is in heel Friesland. ‘Je ziet het in zaken waar men koffie verkoopt of wijnen, het gaat om de beleving en dat gaan wij voluit etaleren in onze nieuwe schoenenzaak.’

‘Met onze nieuwe collectie die zich uitstrekt van comfortabel tot uitgaansschoenen stimuleren we het gebruik van natuurlijke materialen en hergebruik. We zijn hiervan onder de indruk geraakt tijdens onze zoektocht naar duurzaamheid en dat willen we nu ook in Leeuwarden tonen.’

Ecologie Met de nieuwe collectie slaat Meindertsma Schoenen een nieuwe weg in zonder de oude te verloochenen. Annette Meindertsma: ‘Mijn vader Gerrit Meindertsma is in 1972 deze schoenenwinkel begonnen en presenteerde zich als gezondheidscentrum voor de voet. We hebben ons altijd enorm ingespannen voor kwalitatief hoogwaardig schoeisel met een goed loopcomfort. We zetten nu een nieuwe stap met een eigentijdse winkel waarin we de diepte ingaan met minder schoenmerken en met accessoires.’ Cor Straatsma: ‘We ontdekten de ecologie rond het product schoen. Dat betekent: het gebruik van plantaardig gelooid leer, gerecyclede onderwerken en

milieuvriendelijk verwerkt met als gevolg een duurzaam resultaat.’

Show, don’t tell De winkel aan de Kelders in het centrum van Leeuwarden is geheel verbouwd om de collectie de plaats te geven die het verdient. Annette Meindertsma: ‘De winkel is een showcase geworden. De zaak is helemaal over de kop gehaald. We hebben de historische pui weer teruggebracht en het resultaat is verbluffend. Het uiterlijk verraadt al veel van wat er binnen te het gaat in onze schoenenwinkel om: zien is geloven. Wij geloven voor honderd procent in onze producten, net zoals de oprichter van de zaak, mijn vader, dat in het begin van de jaren zeventig deed.

Die bracht ons de waarde van het product bij en die zienswijze staat nog altijd voorop, al is het nu in een geheel gemoderniseerde setting.’ bekijken is. Het toont ook onze filosofie: terug naar de allerhoogste kwaliteit, minder is meer en show, don’t tell. Laat zien wat je in huis

hebt. Toon dat op een wijze waaruit je afleest hoe we tegenwoordig omgaan met onze producten.’

Friese waarden Cor Straatsma: ‘Ook de keuze voor een nieuwe naam laat zien waar we mee bezig zijn. Het gaat om passie en beleving gestoeld op Friese waarden. Kortom: kwaliteit.’

Annette Meindertsma kan niet wachten tot de zaak eenmaal draait. ‘We zijn hier al maanden mee bezig en zijn benieuwd naar de reacties van onze klanten. Je kunt er grote verhalen over vertellen maar

Natuurlijk Voor het ontwerp van de zaak is de Rotterdamse architect Mathis Bout ingeschakeld. ‘Bout denkt praktisch, net zoals wij doen. Hij

Vijfde Liwwadderdag op 15 april

Transvaalwijk en Landbuurt De burgemeester van Leeuwarden, Ferd Crone, geeft zondag 15 april 2012 om 14.00 uur het officiële startschot voor de vijfde Liwwadderdag, wederom gehouden in Schaaf City Theater aan de Breedstraat, waar de zaal al open is vanaf 12.30 uur. De Leeuwarder Historische Vereniging Aed Levwerd organiseert de Liwwadderdag eens in de drie jaar, samen met het Historisch Centrum Leeuwarden.

Transvaalwijk in middelpunt Op deze gezellige en informatieve dag voor alle Leeuwarders staat steeds één oude wijk centraal. Op de eerste Liwwadderdag in 2000 stond het IJsbaankwartier in het middelpunt, daarna waren dat Het Vliet (2003), Huizum (2006) en het Oldegalileën (2009).

De vijfde editie staat dus in het teken van de Transvaalwijk, de historische wijk tussen Spanjaardslaan en Noordersingel. Naast een uitgebreide tentoonstelling met schitterende oude foto’s vertellen (oud)-wijkbewoners verhalen over hún Transvaalwijk.

Verder is er een reünie van oudbewoners van de Landbuurt en de Achter Landbuurt die hun herinneringen kunnen ophalen.

Kramen met boeken, schilderijen, publicaties en curiosa van Leeuwarden, een stand van de Archeologenclub alsmede uitstallingen van oude ansichtkaarten completeren het geheel.

Alle Leeuwarders die houden van hun mooie en historische stad zijn dan ook van harte welkom in Zalen Schaaf. En de toegangsprijs hoeft geen belemmering te zijn want die is ‘fergees’.

heeft met zijn ruimtelijk inzicht dit gebouw nieuwe allure gegeven.

Ook voor hem gold het gebruik van natuurlijke materialen en minder is meer. Het werk is voor het grootste deel uitgevoerd door het Leeuwarder aannemersbedrijf P.A. Wiersma. De werknemers van dit bedrijf mochten de moderniseringen uit het verleden omzetten in die van de toekomst’, zo vertelt Cor Straatsma. Annette Meindertsma: ‘We zijn virtueel de wereld rond geweest om te ontdekken hoe we onze zaak wilden inrichten. We nodigen iedereen uit om het resultaat te komen bekijken.’

Annette Meindertsma en Cor Straatsma Kelders 7, Leeuwarden T. 058-2137372 www.meindertsma-schoenen.nl

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

12

Autohandelaar Marten Ketellapper

‘Ik zie geen doorbraak voor de elektrische auto’ ‘Tussen nu en vijf jaar zie ik geen doorbraak voor de elektrische auto.’ Marten Ketellapper is stellig in zijn overtuiging dat het voorlopig nog niet los zal lopen met het rijden op stroom. ‘De klant kiest toch voor zekerheid en dat is op dit moment nog altijd een auto die rijdt op benzine of diesel.’ Autohandelaar Ketellapper uit Cornjum baseert zich mede op de ervaringen van zijn collega’s die hij onlangs nog ontmoette tijdens een cursus over de nieuwe Renault-hybride. ‘Dat is een mengvorm in het nieuwe autorijden.

We volgen de ontwikkelingen op de voet.’

De keuken achter de werkplaats van het bedrijf is het hart van de zaak. Dit is vooral het domein van Wietske en Reitze. Aan de wand hangen drie Zaanse klokjes rustig te tikken. Dezelfde wand had net zo goed behangen kunnen zijn met de diploma’s en certificaten van Marten Ketellapper (41). Om de haverklap wordt hij bijgespijkerd door de brancheorganisatie Innovam. In Nieuwegein, waar de organisatie is gevestigd, worden de monteurs, als waren het chirurgen die precisieingrepen moeten uitvoeren, op de hoogte gebracht van de laatste vindingen en toepassingen in de auto-branche. ‘Je moet in dit vak bijblijven. Alle vakdiploma’s en alle bergingsdiploma’s die er te halen zijn, heb ik gehaald. Er verandert zoveel op dit terrein.’

Breed vakmanschap Ketellapper’s autobedrijf is op diverse fronten actief. Volgens Marten Ketellapper werpt deze strategie vruchten af. ‘We hebben altijd gezegd dat we de autohandel en alles wat daarbij komt kijken in de breedte aanpakken, zonder in te leveren op vakmanschap.

Dat betekent voor ons: handel, reparatie, berging, sloop en advies. Vandaag is het stil met de berging, maar gisteren hadden we vijf putsjes. Morgen is het weer druk met de reparaties en is er weer handel in de sloperij. Ook is er drukte met het terughalen van auto’s door deurwaarders.’

over de dreigende herindeling van Leeuwarderadeel, de gemeente waarvoor hij al jaren in de gemeenteraad zit. Eerst voor het CDA en later Gemeentebelangen.

De droom van het gouden klokje gaat verloren in de verontwaardiging over de hebberigheid van buurgemeenten wat betreft de mooie, zelfstandige gemeente.

Ketellapper senior begrijpt niet waar die inlijving voor nodig is. Al bijna twee decennia strijdt hij met zijn partij Gemeentebelangen voor handhaving van de oude situatie. Om zijn pleidooi kracht bij te zetten wijst hij op een uitstapje naar de Leeuwarder schouwburg De Harmonie. Een mooie schouwburg, niks mis mee, maar: ‘Afgelopen zaterdag waren wij bij een voorstelling van Dana Winner. Die kan mooi zingen, daar houden wij wel van.

Na afloop was het er een dooie boel daar in die Harmonie. Niks geen borrel achteraf. We stonnen su weer búten. Daar fine wij niks an. Wij houwe fan sfeer. En as je oans binnen hewwe, en binnen houwe, dan pak je oek noch un paar senten. En dan mutte wij bij Leeuwarden? Dat pakt Simon de Vries van café de Tuolle feul beter an. Die set die singende asbakkenman, hoe hiet ie oek al weer?’ Marten: ‘Cees Greuter, de zingende vuilnisman.’ Reitze: ‘Ja die. Die zet die vuilnisman op ut podium en ut is feest. Dat se dat in Liwwadden nou nyt begripe wille.’

Gouden klokje Met zestien jaar zat Marten Ketellapper al aan auto’s te sleutelen. ‘Ik bin nou toe an mien gouden klokje’, zo kijkt hij verbaasd op. ‘Mar dat sal ik self wel kope mutte.’ Reitze Ketellapper komt vanuit zijn kantoor de keuken in gestiefeld. Hij heeft zojuist op luide toon een gesprek gevoerd

Euvel Marten hoort het onverstoorbaar aan en regelt ondertussen wat zakelijke telefoontjes af. Een hagelnieuwe Skoda heeft een storing in het instrumentenpaneel.

Marten belt een collega om raad.

Die verzekert hem dat het euvel vandaag nog wordt gerepareerd.

Heit Reitze is weer vertrokken.

Een klant wil betalen en Marten vraagt hem hoe hoog de rekening is. ‘Dat wete jou toch self wel?’

Wat doën jum dêr?

Op de CTS in de Cornelis Trooststraat in Leeuwarden werden de praktijklessen in Cornjum bijgevijld en de eerste diploma’s behaald. ‘Daarna aan het werk bij Klaas Visser, de BMWgarage in Noordbergum. Ik moest

Diesel verlichtingscollectie met Foscarini

Een andere verlichting Diesel Lifestyle De Diesel Lifestyle kenmerkt zich door ironie en is onconventioneel. Met humor, explosiviteit en creativiteit is deze collectie tot stand gekomen. Een manier van kleden die nu ook een inrichtingsstijl wordt. Persoonlijkheid vertaald naar verlichting in huis. Ontdek dit nieuwe avontuur bij Tabbers Lichtdesign aan de Tweebaksmarkt in Leeuwarden.

Wij nodigen u uit om met eigen ogen een kijkje te nemen in deze nieuwe wereld van Diesel Succesful Living.

Tabbers lichtdesign DIESEL dealer voor Friesland Tweebaksmarkt 47, Leeuwarden T. 058 - 2139930 www.tabbers.nl

in dienst en daar heb ik mijn chauffeursdiploma’s gehaald. Verder bestond die diensttijd út súpe en roke. Zei die ouwe: wat doën jum dêr? Nou, helemaal niks.’

Senior komt weer uit zijn kantoor de keuken binnen. Hij moet nog even de actuele politieke situatie kwijt. ‘Leeuwarden praat steeds over hoe goed ze zijn voor hun dorpen. Waar hebben ze het dan over? Wirdum en Wytgaard. Dat

is nyt te fergeliken met Stiens.

Stiens is un klein stadsje.’ Ook over het creatieve boekhouden van buurgemeenste Leeuwarden met de zogenaamde omgekeerde balans moet je niet bij Ketellapper aankomen.

‘Geldpine het iedereen. Maar wij hebben een heel knap gemeentebestuur. Een omgekeerde balans? Kom zeg, we houden het liever bij het kleinschalige van onze gemeente.’

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

13

Plannen voor boerenmarkt en ondernemerssociëteit

‘Einde aan versnippering binnenstad’ ‘We willen de beste binnenstad van 2015 worden. Daar moet de focus op gericht zijn.’ Hayo Galema is de stadsmanager van Leeuwarden. Als oliemannetje brengt hij partijen bij elkaar om de binnenstad van Leeuwarden nieuwe impulsen te geven. Geen eenvoudige zaak, want in de loop der tijd is er een oerwoud van versnippering opgetreden. We noemen: Binnenstad Boppe, Het Nieuwe Winkelen, Het Kloppend Hart, de Leeuwarder Ondernemersclub en tal van winkeliersverenigingen.

Oorverdovend stil Galema, voorheen bedrijfsleider van boekhandel De Tille aan het Ruiterskwartier, zit vol plannen maar merkt wel dat de neuzen nog niet allemaal in dezelfde richting staan. ‘Je moet binnen de gemeente door afdelingen heen breken. De afdeling economie wil dan wel, en daarna ontmoet je de afdeling verkeer, die met wensen en eisen komt. En zo gaat dat maar verder.’ Hayo Galema vindt ook dat aan eenmaal ingezet beleid vastgehouden moet worden en dat daarbij de nuances niet uit het oog mogen verdwijnen.

Zo raakt het stegenplan, ooit gelanceerd bij de presentatie van de plannen voor de ontwikkeling Nieuw Zaailand, buiten beeld.

Het doel was om een extra impuls te geven aan de Lombardsteeg en de Doelesteeg. Belangrijke looproutes in het Leeuwarder winkelgebied. Het is, nu de oplevering van Nieuw Zaailand in zicht komt, oorverdovend stil geworden rond het stegenplan.

Geen ambtenaar ‘Ik ben geen gemeenteambtenaar’, zo verduidelijkt Hayo Galema, ‘ik sta formeel overal los van, maar bemoei me met van alles. Het gaat mij om economische kracht te ontwikkelen. Ik werk voor de stichting Binnenstadsmanagement en heb het beheer over het deel van de gelden die afkomstig zijn van het Leeuwarder Ondernemersfonds, bedoeld om activiteiten te organiseren. Met Netwerk Coltrane ontwikkelen we plannen zoals bijvoorbeeld een boerenmarkt, een markt van producenten voor consumenten, op de Brol. Een markt vergelijkbaar met de Noordermarkt in Amsterdam, waarop zaterdag producenten vanuit het hele land hun bijzondere waren verkopen.

De donderdag kan ook verder economisch ontwikkeld worden door activiteiten aan te haken bij de antiek- en curiosamarkt die in de zomermaanden wordt gehouden op het Oldehoofsterkerkhof. Ook willen we een sociëteit oprichten waar ondernemers elkaar informeel kunnen ontmoeten, weer met als doel de economische slagkracht te vergroten.’

Probleem simpel Dat dit nodig is, merkt Hayo Galema iedere dag wanneer hij in gesprek is met de Leeuwarder middenstanders. ‘Het probleem

Titia Bergsma verdient straatnaam In deze kolommen vraag ik wel eens vaker aandacht voor wat meer trots op de stad. Wie het goed voor heeft met de toekomst zou ook de ambities van Culturele Hoofdstad moeten omarmen want met die status komt er altijd, alles bij elkaar, meer geld vanuit andere bronnen (overheden, bedrijfsleven etc.) binnen dan er door de gemeente in wordt gestoken. Maar met trots doel ik niet alleen op de toekomst maar ook op het rijke verleden van de stad en haar bewoners.

Leeuwarden heeft bijvoorbeeld drie vrouwen voortgebracht die echt wereldwijd bekend zijn.

Dat zijn Saskia Uylenburgh (dit jaar viert Leeuwarden het 400ste geboortejaar van Rembrandts vrouw en muze), de dubbelspionne en vaak verfilmde Mata Hari en Titia Bergsma. De laatste is bij velen minder bekend dan de eerste twee.

Recentelijk zond Close Up een mooi portret van haar uit. Titia Bergsma is een ware beroemdheid in Japan: ze was de eerste westerse vrouw

Looproutes Het zwaartepunt van het winkelgebied in Leeuwarden komt zuidelijker te liggen, zo constateert Galema. Door de komst van winkelcentrum Nieuw Zaailand worden de looproutes verlegd. ‘Dit betekent dat we meer aandacht moeten geven aan de aanlooproutes. Binnenstad Boppe moet zorgen voor verbetering van de Oude en Nieuwe Oosterstraat, de Voorstreek, Sint Jacobsstraat en de kop van de Nieuwestad.’

Volgens Galema moeten die straten duidelijke profielen ontwikkelen.

‘Het zou mooi zijn wanneer de Nieuwe Oosterstraat zich tot een versstraat zou ontwikkelen.’

die bewust tegen alle regels in een bezoek bracht aan Japan, een tot dat moment voor Europeaanse vrouwen hermetisch afgesloten land. In die zin leek haar moed wel op die van Saskia die twee eeuwen eerder zonder naasten de toen verre reis vanuit Friesland naar Amsterdam ondernam. Saskia en Titia zouden beiden niet oud worden en hebben in hun jeugd vast niet bevroed dat hun portret in veel internationale musea respectievelijk in Japan zou komen te hangen. Inderdaad hebben ook talloze schilders Titia als eerste Westerse vrouw in Japan geportretteerd. Daarna is haar beeltenis eindeloos gekopieerd: op schilderijtjes, porseleinen servies en nog altijd op honderden souvenirs in Japan.

Titia is in 1786 aan de Nieuwstad geboren als dochter van Mr. E.H. Bergsma, die later lid zou worden van wat nu de Hoge Raad heet. Net als Saskia Uylenburgh stamde ze dus af van een prominente familie.

In 1804 ontmoette ze Jan Cock

Puien Hayo Galema beseft als geen ander dat die wens niet een-tweedrie te verwezenlijken valt. ‘Er zijn subsidies beschikbaar om de puien te renoveren en om het wonen boven winkels te stimuleren met oog op de leefbaarheid van de binnenstad. Maar uiteindelijk moet een ondernemer zelf beslissen wat hij wil. We kunnen het wel willen, een versstraat, maar de ondernemer moet het wel zien zitten.’

is simpel: er komen minder mensen naar de binnenstad en die er komen geven minder geld uit. Dat betekent dat we actie moeten ondernemen. Als voorbeeld houden we de ondernemers het succes van de Kleine Kerkstraat voor. Daar werden als antwoord op de malaise rond de bouw van parkeergarage Oldehoofsterkerkhof de koppen bij elkaar gestoken. Er werd een bruisende vereniging opgericht waar iedereen lid van werd. Het was een moeilijke tijd tijdens de

Blomhoff, die in de Franse tijd met de stadhouder naar Engeland was gevlucht, en trouwde met hem in Den Haag. Samen met hun zoontje Johannes en een kindermeisje zeilden ze naar Batavia. Later gingen ze van daar naar Japan. Blomhoff had er een lucratieve post gekregen op het handelseiland Decima in de Baai van Nagasaki. Japan was toen voor buitenlanders nog een groot mysterie. Alleen Chinese en Nederlandse mannen mochten er verblijven.

Er ontstond dan ook enorme opschudding toen Titia Bergsma uit Leeuwarden op Decima voet aan wal zette. Je kunt het vergelijken met wat er zou gebeuren als zich hier ineens een marsmannetje zou aandienen. Blomhoff dacht dat de strenge sakoku-regels in Japan als het om vrouwen ging wel soepel toegepast zouden worden nu hij zo’n belangrijke positie gekregen had. Dat zou heel anders uitpakken.

Maar goed, Titia’s komst was groot nieuws in Japan: men had nog nooit een vrouw gezien met deze kleur haar, met ronde ogen, heel afwijkende kleding, met

bouw van die parkeergarage, maar men ging niet stilzitten en werd uiteindelijk verkozen tot Beste Winkelstraat van Nederland.’

Lauweren Dit betekent overigens niet dat er nu op de lauweren kan worden gerust. Galema: ‘Het is van belang om continu alert te zijn en vooruit te denken. Tijdens de bouw van parkeergarage Zaailand was de loop via de Kleine Kerkstraat optimaal en die verkeersstroom verlegt zich nu weer omdat de

parfum en een rechte manier van lopen. En…. ze liep gewoon hand in hand met Blomhoff in plaats van twee meter achter hem aan!

Het verzoek van Blomhoff om zijn vrouw toe te laten werd dus afgewezen. Sterker: de gouverneur van Nagasaki die haar had toegestaan om bij aankomst het schip te verlaten kreeg onmiddellijk de bons. Ze bleef er nog drie maanden, dat lijkt kort, maar het was lang genoeg om twee eeuwen later nog een rol te spelen in de Japanse portretcultuur. Vooral de artiesten Kawahara Keiga en Isizaki Yushi kregen er maar geen genoeg van haar in alle mogelijke poses, vaak met gezinsgenoten, af te beelden. Een verre nazaat van haar, René Bersma (de ‘g’ in de naam was intussen verloren gegaan), schreef een boek over haar leven waarover de uitzending van Close Up ging.

Op het plafond in de ontvangsthal van het Leeuwarder stadhuis staan een kleine 30 beroemde Leeuwarders afgebeeld. Als u bezoekers door de stad rondleidt is het een must om daar even binnen te lopen. Gelukkig

Marketing gedecimeerd ‘We moeten de binnenstad tonen als het warenhuis van Friesland.

Kwaliteitszaken moeten zich profileren en de stad moet op orde.’ Wat de rol hierin is van het gedecimeerde Leeuwarden Marketing, is nog onduidelijk.

Galema: ‘Leeuwarden Marketing is weer ondergebracht bij de gemeente Leeuwarden.

Hun budget is teruggeschroefd van 8 ton naar 2,5 ton. Het is nog onduidelijk wat men wil. Je moet snel tot keuzes komen en zeggen: wat gaan we doen, en wat gaan we niet doen.’

zit er ook een Japanse afbeelding van Titia Bergsma bij.

Maar het is gek dat zij in die eregalerij wel een plaats heeft gekregen maar dat er nog steeds geen straat naar haar is genoemd.

Dat geldt trouwens ook voor enkele andere beroemde Leeuwarders in die eregalerij: Richard Hageman (Oscarwinnaar ), Karst Leemburg (elfstedentochtwinnaar), Dirk Wouda (waterstaatsingenieur en ontwerper van het werelderfgoed Wouda Stoomgemaal bij Lemmer), Maurits Esscher (internationaal befaamde graficus) en de architect W.C. de Groot. Alle andere beroemde Leeuwarders in die eregalerij hebben al wel een straatnaam gekregen. Me dunkt dat de straatnaamgevingcommissie deze omissie maar snel moet herstellen, om te beginnen natuurlijk met Maurits Esscher, Richard Hageman maar ook met Titia Bergsma. Vrouwen komen er in de straatnamen trouwens toch al bekaaid af…. Een reden temeer hier wat aan te gaan doen!

Peter de Haan

- COLUMN - PETER DE HA AN -

In zijn kantoortje in een van de voormalige cellen van de Blokhuispoort onderdrukt Hayo Galema ternauwernood een zucht.

‘Aan die versnippering moet een eind komen. Ik richt me vooral op de winkeliers in de binnenstad, de middenstand van Leeuwarden.

En ik ben zeer tevreden dat het college heeft erkend dat de binnenstad een belangrijke motor vormt voor de stad en tegelijk voor heel Friesland. Het is mijn taak om winkeliers en organisaties met elkaar te verbinden. Ik vind ook dat de winkeliers kracht moeten uitstralen. Veel meer dan nu het geval is. Tot nu toe lijkt het erop dat iedereen maar wat doet. Als je een koopzondag houdt, dan bepalen de winkeliers zelf of ze open of dicht zijn. Anderen besluiten om drie uur de deur dicht te gooien.

Dat is een slechte zaak. Je bent tot elkaar veroordeeld en je moet er wat van proberen te maken.’

centrale parkeergarage klaar is.

Gelukkig zit er nog voldoende schwung in de ondernemers in de Kleine Kerkstraat om hun omgeving aantrekkelijk te houden.

Ze zijn nog steeds ons voorbeeld.’

Officieel SsangYong dealer voor Friesland

TERUG IN FRIESLAND!

Kom nu de nieuwste modellen, zoals de SsangYong Korando, bewonderen in onze showroom!

www lorynwei 5

A PR I L

2 012

/

PAG I N A

15

Cambuur Fan Coaches René van Rijswijk en Johan IJsselmuiden

‘Geweld hoort niet bij het voetbal’ ‘Het gaat goed met de supporters van Cambuur.’ Voormalig profvoetballer René van Rijswijk is als Fan Coach betrokken bij de supporters van de Leeuwarder voetbalclub en kijkt met tevredenheid terug op het project dat hij samen met Johan IJsselmuiden van de BV Sport leidde. ‘We moesten na een tijdje om onszelf lachen omdat we niet één Leeuwarder hooligan konden vinden.’

Van Rijswijk laat er geen misverstand over bestaan: het imago van de supporters van Cambuur is nog altijd niet al te best. Maar hij maakt hierbij wel een belangrijke kanttekening: ‘De laatste twee jaar is het rustig rond de supporters.

Dat neemt niet weg dat het beeld van ‘lastige supporters’ maar moeilijk van het netvlies is te verwijderen en dit de club niet ten goede komt. Dat is niet van de ene op de andere dag weggepoetst.

Dat imago bestond overigens al toen ik hier nog voetbalde. Er was altijd wat.’

Geen probleemjongeren In de twee jaar dat het project Fan Coaches nu draait hebben Van Rijswijk en IJsselmuiden een goed inzicht gekregen in de problematiek. ‘Ik vind ook niet dat je kunt spreken van probleemjongeren, het gaat om jongeren met problemen en dat is iets anders.

Iedereen heeft wel eens wat.’ Na de geweldsuitbarsting na afloop van de wedstrijd van Cambuur tegen Roda JC, waarna een honderdtal stadionverboden zijn uitgedeeld, hebben diverse instanties de koppen bij elkaar gestoken. De vraag was: hoe nu verder. Van Rijswijk: ‘Er was behoefte aan een integrale aanpak waarbij politie, justitie, Verslavingszorg Noord Nederland, reclassering, de Kern van Cambuur, BV Sport en het Veiligheidshuis betrokken moesten zijn. Vanuit Cambuur werd mijn naam genoemd en ook die van IJsselmuiden, jongerenwerker van BV Sport, kwam voorbij. In een gesprek met burgemeester Crone is toen gezegd dat die twee de klus samen zouden moeten klaren. Zo is het gegaan.’

Voelsprieten ‘Wij zijn niet alleen voor de supporters die overlast veroorzaken, maar voor alle supporters. Wat we met die groep niet-overlastgevers

doen is nog niet zo uit de verf gekomen, maar dat is niet erg.

In het begin concentreer je je op de pittige groep supporters.

Onze opdracht is om als een tussenpersoon, een intermediair, te proeven wat er leeft en wat er speelt en hoe we eventueel oplossingen kunnen bieden.

We zijn bij alle wedstrijden van Cambuur aanwezig en steken onze voelsprieten uit. Als de spreekkoren van zich laten horen dan gaan wij daar bij staan om de feestvreugde te begeleiden en in de hand te houden. Daarnaast bieden we veel activiteiten aan waaronder sport.

Fan Coach is er op gericht om de jongeren een steun in de rug te bieden waarmee ze verder kunnen in de maatschappij.’

Stadionverbod De twee Fan Coaches ontdekten dat een gesprek met de supporters die een stadionverbod hebben gekregen tot kleine wonderen kan leiden. Van Rijswijk: ‘We kijken naar de supporters van wie het stadionverbod afloopt. Daar gaan we als het even kan op bezoek.

Dan ontdek je precies wie het zijn: geen hooligans. Negen van de tien zijn absoluut niet extreem gewelddadig, maar ze zijn wel een keer in de fout gegaan. Daarvan hebben de meesten ook spijt. Ze hebben zich mee laten sleuren en zien wel dat dit op zijn zachtst gezegd niet zo handig was. In de kern zijn het gewone jongens.

Na een half jaar Fan Coach te zijn geweest keken we elkaar aan en zeiden: wanneer ontmoeten we de eerste hooligan? Die zijn er vrijwel niet in Leeuwarden.’

Ouders Het zijn over het algemeen jongens die te maken hebben met een of meerdere problemen die vaak gerelateerd zijn aan drugs, zo vertelt Van Rijswijk. ‘De ouders die we spraken waren er vaak ook

mee aan. Ze wilden zo snel als mogelijk van de taakstraf af om hun jongens weer op het rechte pad te krijgen. De ouders wilden dat en de jongens ook. Notoire lastpakken zijn er eigenlijk niet.

Het is een sfeertje waarin ze zitten.

Een klein deel van de jongens die een stadionverbod hebben gekregen denkt: dat geweld hoort er bij. Bij andere clubs hebben we ook ervaringen ingewonnen. Bij een van die clubs was een chirurg uit de band gesprongen. Dat was een overtuigd hooligan, die nam een pilletje en vond dat hij het recht had om zijn voetbalclub te

misbruiken als uitlaatklep. Hij had thuis een gewoon gezinnetje. Het is die chirurg inmiddels ook duidelijk dat zijn gedrag ontoelaatbaar is.’

Onacceptabel René van Rijswijk en Johan IJsselmuiden zeggen het hardop: geweld willen we gewoon niet meer. Dat is onacceptabel. Het kan een keer gebeuren maar geweld hoort niet bij voetbal. ‘Wat wij doen is de supporters wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid. Je kunt iedereen wel de schuld geven, maar daarmee kom je niet ver.’ Het succes van Fan Coach zou moeten

leiden tot een vervolg van het project, zo vinden Van Rijswijk en IJsselmuiden. ‘Je kunt wel zeggen: het is een succes en klaar, maar zo simpel is het niet. Juist nu moet je blijven investeren in de supporters, en nogmaals: niet alleen in degenen die wel eens lastig zijn, maar in de hele groep supporters.’

Zoals de vlag er nu bij hangt stopt het project. De fractie van de VVD in Leeuwarden heeft aangegeven zich sterk te willen maken voor een vervolg van de Fan Coaches. Het betreft een investering van 40.000 euro per jaar.

WinjeWanje sponsort Cambuur, FVC en Ljouwerter skûtsje

‘Sponsoring is delen in succes’ “Sponsoring is delen in succes”, zegt Greetje Bosma van woonwinkel WinjeWanje aan het Zuidvliet in Leeuwarden en sinds kort sponsor van SC Cambuur. “Wij sponsoren de club zowel financieel, als ook met het gezellig inrichten van zowel de spelers- als de businessclub.”

WinjeWanje is ook sponsor van voetbalclub FVC (De Friesche Voetbalclub) en het Ljouwerter skûtsje, de Rienk Ulbesz.

“Met het skûtsje ben ik een keer mee geweest. Geweldig was dat en het leek me heel leuk om daar iets meer mee te doen. Al snel kreeg ik door dat er achter dat schip een heel bedrijf schuilgaat.

Het hele jaar door is een legertje enthousiaste mensen vrijwillig actief om het skûtsje zo optimaal mogelijk varende te houden. Een hele klus”, vertelt Bosma.

Toegevoegde waarde FVC typeert de onderneemster als ‘gewoon een hele leuke club’. “De accommodatie is perfect en de

vereniging weet haar ‘zakenclub’ ook heel goed te bedienen, zodat je als sponsor echt een toegevoegde waarde retour krijgt, en dan bedoel ik niet alleen de reclameborden rond het veld. Je wordt als sponsor goed onthaald in het clubhuis en krijgt ook de mogelijkheid om in een businessto-business omgeving van gedachten te wisselen met andere ondernemers. Echt perfect.”

Blauw-geel Bij Cambuur wil Bosma het interieur een warme, saamhorige

sfeer geven. “Er is best al veel gedaan, maar er zit nog niet een eenduidige stijl in het interieur en daardoor ontbreekt het echte thuisgevoel. Ik zou willen beginnen met het restylen van het systeemplafond met blauw-gele tegels… De clubkleuren spreken me erg aan, maar niet op die manier.” geWOON teGEK Bosma is een innovatief denker als het gaat om marketing. Het beste voorbeeld daarvan is alleen al de naam van haar woonwinkel.

“Daarnaast probeer ik steeds weer iets nieuws, geheel volgens het credo waarmee wij momenteel adverteren: geWOON teGEK.” www.winjewanje.nl Foto: www.dijksfotografie.nl

Blokhutreus

Hellingstraat 4 - 9269 PV Veenwouden T: 0511-474214 | 06-22510084 | E: info@blokhutreus.nl Door eigen import en grootschalige inkoop zijn wij voor u de leverancier bij uitstek.

Kijk voor nog meer modellen en scherpe prijzen op:

www.blokhutreus.nl

Blokhut Inglund

Blokhut Bo

Blokhut danIel

Blokhut georg

afm: 380 x 320 + luifel 150 cm, 45 mm vuren, geïmpregneerd

afm: 300x300 + luifel 70 cm, 28 mm vuren, geïmpregneerd

afm: 260 x 260 (5-hoek), 28 mm vuren, geïmpregneerd

afm: 300 x 260 + luifel 270 cm, 28 mm vuren, geïmpregneerd

Blokhut mIrte

Blokhut sanstrov

Blokhut ChrIstoffer

Blokhut ove

afm: 300 x 250 , 28 mm vuren, geïmpregneerd

afm: 380x320 + luifel 270 cm, 45 mm vuren, geïmpregneerd

afm: 575x350, 28 mm vuren, geïmpregneerd

afm: 250x300 + luifel 340 cm, 28 mm vuren, geïmpregneerd

Blokhut waldemar

overkappIng mIlano overkappIng verano

a 2059,-

a 1319,-

afm: 350x350, 28 mm vuren, geïmpregneerd

a 1575,-

Blokhut Ca 2830

afm: 305x245, 28 mm vuren, geïmpregneerd

a 1599,-

a 1195,-

a 2489,-

afm: 400x300, 28 mm vuren, geïmpregneerd

a 1595,-

a 1199,-

a 2395,-

afm: 400x300, 28 mm vuren, geïmpregneerd

a 1595,-

BlOkHuTrEus: laagste prijs, grootste keus!

a 1525,-

a 1795,-

veranda’s

afm: 350x250, palen 12x12 cm, balklaag 6x16 cm Op maat leverbaar

vanaf a 550,-

Blokhut Cd 5030

afm: 446x325 + luifel 200 cm, 44 mm vuren, geïmpregneerd

a 3299,-

Bezoek vrijblijvend ons showterrein met ruim 25 modellen.

Ook maatwerk leverbaar in diverse houtdiktes (28 / 45 / 58 mm)

alle modellen volledig geïmpregneerd en gratis thuisbezorgd