Zz 2001 2

ZEEZEILEN Schipper en Schip

Jaargang 20 nummer 2, juni 2001

The Goeree Cup

Schipper en haven Wat heet Kommer en kwel

Inhoud 3 3 4 4 5 7 9 12 14 16 18 19 20 24 25 26 27

29 30 30 31

Redactioneel Docus Heringa Ab wint the Goeree Cup Docus Heringa Een lintje voor Loek Docus Heringa Van de voorzitter Ab Pasman Nieuwe leden de nieuwe leden Schipper en schip Stef Hoonhout Schipper en haven Maarten vd Hout Schipper zonder schip Klaas Rooijens Virtueel zeilen? Niet voor mij Aite de Jong Sunshine's dilemma Wim Braun De Chirurgijn: Mnemoniek Louis Richard Natte kunst Docus Heringa Wat heet "Kommer en kwel" Henk Koning Waarover spraken zij?

Docus Heringa Oplossing Sunshine's dilemma Wim Braun Spurt of sprut Riet Nauta Verslag ALV 4 April 2001 Wim Laauwen Aite de Jong Leven op een boot de zeuntjes van 2001 Monsterrol Colofon PZV in kleur

Kalender Informele clubborrel in de Trafalgar Pub: Elke eerste woensdagavond van de maand, 20.00 uur za 2 juni do 7 juni vr 16 juni za 16/zo 17 juni vr 22/zo 24 juni za 25 aug za 25/zo 26 aug za 15/zo 16 sept za 22/zo 23 sept wo 10 okt

verschijnen Zeezeilen nr. 2 napraatavond Ramsgatetocht lezing Pete Goss, 20.00 uur, Vestzak theater Son, Kerkstraat 2 trim- en boathandling 48 uurstocht sluiting kopij Zeezeilen nr. 3 manoeuvreerweekend tocht naar Antwerpen eindejaarsweekend verschijnen Zeezeilen nr.3

Martin Droogh, de vlootvoogd tijdens de Ramsgate briefing

Lidia Roesink over de gevolgen van de MKZ 2

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

Louis Richard en Josje Willems, 28-04-2001

REDACTIONEEL

H

et oktobernummer van Zeezeilen van 1993 was eigenlijk een bijzonder nummer. De redactie bestond op dat moment uit allemaal nieuwe, onervaren mensen. Alleen Ankie Rooijens deed voor de tweede keer mee. Dat moet een hele klus geweest zijn!

Een van die nieuwe leden was Arend Jan Klinkhamer. Hij kreeg, of nam, de functie van eindredacteur. Dat is hij blijven doen, 25 nummers lang. AJ had zijn 6 jaar er intussen al op zitten en de omstandigheden noopten hem om kalm aan te doen. Op mijn verzoek is hij nog wat gebleven om alle taken die hij intussen voor zijn rekening had genomen aan ons over te dragen en om samen het goede spoor te vinden. Dat spoor was niet meer zo duidelijk, nadat "Team Indra" het na zes en half jaar voor gezien hield en we ook nog op een nieuw drukproces overstapten.

Nu is het dan toch zover: we nemen afscheid van Arend Jan als redactielid. Hij was een rustige factor in de soms hectische vergaderingen. Een goede maat

op onduidelijke momenten en niet te vergeten iemand met een flink taalgevoel.

En dat is belangrijk, want er komen ook bij Zeezeilen heel wat lettertjes voorbij.

Ondanks de perfecte overdracht zullen wij allen, redactieleden en vormgevers, zijn inbreng missen en vooral zijn rust en heldere kijk op de zaak. Arend Jan bedankt!

Docus Heringa Op het moment dat ik zit te schrijven weet ik nog niet wat precies de inhoud gaat worden. Om de kosten te drukken proberen we weer terug te komen op 32

pagina's (de fl. 2,40 portogrens), maar de dynamiek in de vereniging duwt ons iedere keer weer over het randje. Allemaal dingen die u niet mag missen plus nog wat extra's die we u niet willen onthouden. Zo is daar de introductie van een aantal nieuwe leden, voor zover ze tijd vonden om iets te schrijven. Ook spreekt wederom de voorzitter tot u en Ă­k vertel u wat over hem en over zijn prestatie als wedstrijdzeiler. Dan zijn er de vaste rubrieken, waarvan we Sunshine's Dilemma uit het vorige nummer herhalen, nu compleet met situatieschets.

Het boordrecept moet u deze keer missen. De beoogde auteur heeft zijn lidmaatschap opgezegd. Daarvoor in de plaats krijgt u een non-schipper over een ongedefinieerde haven (ik ga er naar toe), het ellendige reisverslag van Henk Koning, die onbetwist winnaar werd van de 2001 Kommer en Kwel Trofee en nog een aantal interessante nieuwe zaken.

Uitsmijter en logistiek hoogstandje: foto's van Ramsgate 2001.

Iedereen een fijne vakantie en veel mooi weer gewenst.

Ab wint the Goeree Cup Onze voorzitter sleepte een prestigieuze bokaal in de wacht en wij wisten het niet.

Docus Heringa

N

ieuwsgaring is nog niet het sterkste punt van de redactie van uw blad. Dat realiseerde ik me onlangs, niet zonder gene. Ik zat bij Ab thuis op de bank voor een bestuursvergadering en probeerde wat documenten, een bril en een pen kwijt te raken op het tafeltje naast me. Dat ging niet, want daar stond een groot ding, met inscriptie. Bril op: "The Goeree Cup", compleet met een lange lijst van winnaars uit het verleden, vanaf 1949 en met als laatste regel: 2000 Sunshine.

Ab vertelde het verhaal van zijn succes, een verhaal dat al enige nummers eerder afgedrukt had moeten worden.

Toen vorig jaar een bescheiden deel van de Ramsgatevloot voor de Engelse kust kruiste was Ab daar niet bij.

Hij zeilde samen met Wessel Nauta, Wim Braun, Bart Buizer, Geert van der Schoor en Martijn Tesson een andere tocht. Heen naar Londen de Vuurschepen Race en terug naar Scheveningen

de North Sea Race. Gewoonlijk is de bestemming aan de Engelse kant Harwich, maar dit keer was het Londen vanwege de 75 ste verjaardag van de RORC en de millenniumwissel.

Een groot spektakel. De Sunshine meert af in het India Dock op Canary Warf. Dat is pal tegenover de Millennium Dome, die circustent op de 0-meridiaan; "in het centrum van de tijd". Eerder zijn ze gefinisht in Southend. Daarna op de motor de Thames op. Ab blijkt zich niet verrekend te hebben, er is net voldoende diesel voor dit stukje. Voor de rest was het schip leeg. VictualiĂŤn en andere indispensables laat Ab door de walploeg van zoon Gert-Jan naar Londen brengen. Er wordt flink gefeest. De volgende dag is de receptie van de jarige RORC in het bijzondere gebouw van Lloyds of London. Daarna Parade of Sail op de Thames compleet met koninklijke gasten en dan op vrijdag weer terug. Start 's middags bij hoogwater op de 0-meridiaan. Ab zeilt in IMS-3. Met nog een beetje peut in de tank want ze moeten op de motor door de Barrier. Via South Galloper en een boei bij Noordhinder terug naar Scheveningen. Een hele lange tocht met weinig wind maar aan het eind blijkt de Sunshine de Millen-

nium North Sea Race 2000 gewonnen te hebben.

De Goeree Cup is een flink zilveren bekken op een ebbenhouten voet met meer dan 50 namen van winnende schepen.

Ik herinner me de Tulla, de Tonnere de Breskens, de Pierette III, de Mean Machine en nu de Sunshine. Hiermee staat Ab in een rijtje met Simon de Wit, Piet Vroon, Dr. Pierot, De Ridder en andere legendarische Nederlandse zeilers. Dit is cool, dit is klasse. Het gezeur over de afwezigheid van onze voorzitter tijdens sommige Ramsgatetochten moet van af nu maar afgelopen zijn.

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

3

EEN LINTJE VOOR LOEK

Een lintje voor Loek Docus Heringa

V

rijdag 29 april kreeg Loek van Dootingh in Cocagne door burgemeester Welschen van Eindhoven een lintje opgespeld. Zij is nu Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Een teken van waardering voor het vele vrijwilligerswerk dat zij een lange periode deed.

Twaalf jaar was ze voorzitter van de Vrouwen Advies Commissie voor Woningbouw en Woonomgeving in Eindhoven, de VAC. Die stichting bestaat al veel langer maar onder haar leiding werd die weer nieuw leven in geblazen.

Zij maakte afspraken met de gemeente, zodat alle projectmatige nieuwbouw voor advies bij haar op tafel kwam. Na re-

alisatie van de woningen werd het resultaat beoordeeld. Hoofddoel was het aanpasbaar maken van de sociale woningbouw voor iedereen. Loeks achtergrond / opleiding? "Gewoon, HBS-B met stereometrie en beschrijvende meetkunde en 10 keer verhuisd". Later, als commissielid, volgde ze cursussen op het gebied van planologie, stedenbouw en bestuurskunde.

Loek en Ron, van harte gelukgewenst!

Van de voorzitter

W

at gaat de tijd vlug. Het is 19 april op moment van schrijven.

De voorjaars ALV is geweest en het winterprogramma zit er al weer op. Afgezien van de toegift op 9 mei -herkenning lichten op zee- ter voorbereiding op de Ramsgate. Over precies een maand begint de Ramsgate al en ik heb nog zoveel te doen. Overigens, wat een geweldige inschrijving. 27 boten met meer dan 110 deelnemers is niet niks. Het zal een mooie tocht worden met alweer een nieuwe bestemming.

Alle lof voor de commissie die steeds weer een nieuw smakelijk hapje weet voor te schotelen.

De Ramsgate-tocht is het hart van de vereniging. Daar is het waar we samen ervaringen op doen, waar we elkaar goed leren kennen en waar vriendschappen of langjarige samenwerking worden geboren. Voor nieuwe leden is het de ideale inburgeringsplaats. Meedoen aan een paar Ramsgates en je kent een groot deel van de club. Vele onverwachte kwaliteiten van medeleden worden ontdekt, welke vroeger of later geëxploiteerd gaan worden bij het realiseren van gezamenlijke projecten.

Hierin zit de meerwaarde van PZV. Hier onderscheiden we ons van andere soortgelijke verenigingen. Op gevaar af de discussie over de Ramsgate weer 4

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

open te breken pleit ik ervoor de Ramsgate zoveel mogelijk een gezamenlijke activiteit te laten zijn. De discussie over het varen mag van mij torenhoog zijn.

Maar ik denk dat we moeten proberen samen te blijven varen om elkaar te blijven leren kennen. Als het kan in één

Ab Pasman groep of desnoods in twee. Maar laten we ervoor waken niet in individuele teams uit elkaar te vallen. Ik denk dat je dan de individuele deelnemer - schipper of bemanningslid- te kort doet.

In de vorige nummers pleitte ik voor meer varen. Het lijkt te gaan gebeuren.

Naast de Ramsgate en het Eindejaarsweekend heeft het zomerprogramma vijf activiteiten. Wel vijf projectleiders zorgen voor de organisatie. Er is voor elk

wat wils (zie de kalender). Ik reken op grote deelname. Daarnaast zijn er nog zeker twee individuele grote projecten.

Zowel de Suzanna als de Cher gaan een lange tocht maken. Ze gaan naar Sint Petersburg met vele PZV-ers aan boord. Ik wens ze goede vaart en ons vele interessante verhalen.

In de organisatie van de activiteiten voltrekt zich een wisseling van de wacht. Ik ben absoluut blij dat het goed lukt om de opengevallen plaatsen soepel op te vullen. Veel door jongere leden. Althans in lidmaatschapsjaren. Tegen hen zou ik willen zeggen. Organiseer vooral dingen die je zelf leuk vindt. Dat geeft lol en er zijn zeker meer leden met dezelfde interesse. En het mag best iets kosten.

Vooral als het iets is wat je elders niet zo makkelijk kunt krijgen. Overigens, gaande commissieleden hartelijk dank.

Komen jullie tegenwoordig ook zo vaak mensen tegen in een Team Philips jack.

Gisteren zag ik Tom Kipperman, onze vorige voorzitter nog stoer in zijn pasverworven jack door het dorp stappen.

Kennelijk valt de kleding in de smaak.

De opbrengst gaan we besteden aan speciale activiteiten. Goede suggesties zijn hartelijk welkom. In ieder geval gaat een deel naar een lezing door Pete Goss. Mogelijk al in juni. Maar daarover ontvangt U zeker tijdig bericht.

DE NIEUWE LEDEN

Nieuwe leden

Van de negen nieuwe leden zijn er vijf die zich in dit nummer voorstellen

Jacqueline van Amstel

E

en leuk idee om als nieuw lid een stukje te schrijven in "Zeezeilen", maar wat willen jullie graag weten? Mijn naam? Ik heet Jacqueline van Amstel, ben 40 jaar en ik woon in

Laatste vraag: Hoe wordt een hoofdcassiere in een supermarkt lid van P.Z.V.?

De schuldige daaraan is Wim Braun, die met zijn zeilboot tegenover mij aan de steiger een plaatsje kreeg. Na twee seizoenen met twee boten (dus twee maal poetsen, schuren, verven etc!) , zeilen we dit jaar samen op de "Wandering Moon" en ik hoop dat we samen veel leden van PZV zullen ontmoeten, om te beginnen tijdens de komende Ramsgate-tocht.

Jan Hoogvliet

M

Geertruidenberg.

Hoelang ik al zeil? Zolang ik mij kan herinneren en al eerder was ik regelmatig op het water te vinden. Als peuter met mijn ouders in een sloep in de Biesbosch, als kleuter op de zeilboot van mijn vader, dan de vakanties in gehuurde zeilboten en als er geen boot was zocht ik het water op met zelfgebouwde vlotten. "Op" het water eindigde echter dan meestal met "erin".

Deze kleine tegenslagen hebben geen afbreuk gedaan aan mijn liefde voor het water. Er kwam een vriendje en nog voor we een huis hadden was er al een bootje. Elke paar jaar groeide het bootje een stukje, ongeveer rechtevenredig met de behoefte aan zeilen op groter water en de droom van steeds verder liggende bestemmingen. Het is niet bij dromen gebleven. Vier jaar lang heb ik gezeild van Nederland naar Nieuw Zeeland . Een fantastische ervaring. Weer terug in Nederland en alleen kriebelde het zeilbloed nog steeds. Er zijn meer dan genoeg vrienden om mee te zeilen, maar er groeide weer een nieuwe droom, een eigen zeilboot. Welke boot?

Het is een Contessa 32 geworden, genaamd "Wandering Moon", een type schip dat ik al jaren bewonderde, een prima schip om als vrouw mee te zeilen, ook alleen als er eens geen bemanning is, en erg zeewaardig. De ligplaats? Dat is al vier seizoenen lang Dintelsas, bij Waterkant B.V.

ijn naam is Jan Hoogvliet en wij zijn met ons gezin al ongeveer 6 jaar te vinden op de Brabantse en Zeeuwse wateren. Onze eerste boot, een Dufour T7 met achterkajuit, was ideaal voor opgroeiende kinderen. Kinderen met speelgoed in de achterkajuit, schotjes eruit, klep omlaag.

Ouders konden zeilen en de kids konden spelen. Met deze boot hebben we leuke weken beleefd in Zeeland en een mooie tocht gemaakt naar het Markermeer.

wel dat we het een keer te laat in ons hoofd kregen om nog naar Vlieland te gaan. Daar kom je dan halverwege de nacht aan met kans op vastlopen. Dus snel eruit springen, de boot draaien en terug varen.

Afgelopen zomer werd het opnieuw Zeeland met onze nieuwe boot, een Cobra 850. Sinds de aankoop vorig jaar hebben we die flink onder handen genomen. De Belgische kust lonkte, en na enige dagen op de Oosterschelde (is ook mooi) gingen we er bij de Roompot uit om naar het zuiden te gaan. Niet veel wind en niet veel golven, motor bij en om19.00 uur bereikten we Blankenberge. We werden beloond met een mooie stranddag. Daarop volgend hadden we drie dagen grauw weer en hadden we het evenzo grauwe Blankenberge wel gezien. We voelden meer voor een gezellige oude stad als Middelburg om ook bij minder weer wat mogelijkheden voor vakantie vieren te hebben. Later hoorden we dat Blankenberge net de minste haven was. Jammer, volgende keer gaan we verder.

Het zeezeilen heeft toch zijn charmes.

Via de PZV wil ik mijn zeilervaring graag uitbreiden. De plannen om met de Engelandtocht mee te gaan werden in september 2000 al gesmeed.

Nu april 2001 staat de tocht inmiddels vast en ik zie er naar uit.

Tot ziens bij PZV .

Hetty Flikkema

‘s Avonds bij schemering door de binnenstad van Utrecht, langs de terrasjes.

Een dag later over de Vecht. We kunnen het iedereen aanbevelen.

Een jaar later huurden we in Friesland om lekker te raggen op het IJsselmeer en om de eilanden te verkennen. Hiervoor was speciaal een cursus marifoon gevolgd. "Je weet nooit". Het was prachtig, de ruimte om je heen, even zeilen zonder ergens land te zien. Maar je weet dat het toch niet ver weg is en dat je ‘s avonds weer binnen ligt. Het weer was buitengewoon, drie weken in de korte broek tot ‘s avonds laat maak je in dit land zelden mee.

Een leuk avontuur om te vermelden is

D

ocus vroeg mij mezelf kort te introduceren in het blad Zeezeilen van de PZV. Ik ben Hetty Flikkema-Mattaar, 37 jaar geleden geboren in Dordrecht, getrouwd, heb 2 zoontjes van 4 en 5 jaar en ik houd van zeilen.

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

5

DE NIEUWE LEDEN

Toen vorig jaar mijn collega Dico van Ooijen op het werk over de Ramsgatetochten van de PZV vertelde, was ik direct enthousiast. Ik heb mij ingeschreven voor de tocht van dit jaar en ben op zijn aanraden meteen lid geworden van de PZV. Als kind was ik al vaak op het water mijn vader en broer speelden veel met speedboten, skies, vliegers en parachutes - maar toen ik ruim 11 jaar geleden tegen mijn man aanliep, ging ik overstag: hij was een zeiler en ik was al snel verkocht. We kochten de Piewiet 700 sport van zijn ouders, waar we samen 6 jaar lang, vanuit jachthaven de Put, veel vrije tijd op doorbrachten; de weekenden veelal op het Haringvliet en de vakanties op Zeeuwse wateren en langs de Zeeuwse en Belgische kust.

Toen kwamen kort na elkaar onze kinderen, Maarten en Jurriaan, en hadden we krap 4 jaar geen boot. Mijn man ging wel eens mee met een vriend, die wedstrijdbemanning nodig had, en kreeg al gauw weer de kriebels. Toen de jongste twee en een half was, kochten we na een week zoeken een Contessa 28, Baloe. Vorig jaar zijn we 4 weken met de kinderen op zeilvakantie in Zeeland gegaan, inclusief een paar zeetochtjes.

Dat is goed bevallen. Dit jaar willen we graag naar de Belgische en Franse kust en over een paar jaar steken we misschien over naar de Engelse Zuidkust.

Extra zee-ervaring door de komende Ramsgate-tocht(en) en contacten met andere PZV-leden zijn welkom.

I

Mieke van der Hoorn

k wil me graag voorstellen: Mieke van der Hoorn, 51 jaar, getrouwd en 3 kinderen in de leeftijd van 27-24 en 22 jaar.

Mijn eerste kennismaking met zeilen was ongeveer 30 jaar geleden in de Biesbosch. We hadden met vrienden 6

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

een roeibootje met buitenboordmotor gehuurd. Het lawaai van het motortje stond ons niet zo aan dus toen er wat wind opstak zijn we gaan experimenteren met een geïmproviseerd zeiltje en een roeispaan als mast. Met wat wind vooruitkomen was een hele ervaring.

Jaren later waren we in de gelukkige omstandigheid om af en toe mee te mogen varen op een Halberg- Rassy van familie. Langzaam maar zeker werd het enthousiasme groter. Toch vonden we ons te ver van het water wonen om zelf ook een boot aan te schaffen.

Het maken van zeiltochten in de vakanties in bij voorkeur warme streken zou voor ons een ideale combinatie zijn. Dat hebben we de laatste jaren dan ook vaak gedaan. Zuid Frankrijk, Griekenland en de Turkse zuidkust zijn vanaf het water heel mooi. De haventjes zijn vaak heel romantisch met veel leuke terrasjes aan het water. Bij een groot charterverhuurbedrijf hebben we onze Jeanneau 34.2 in onderhoud en verhuur zodat we ons geen zorgen hoeven te maken over liggelden, verzekering en onderhoud. Omdat Guus, mijn man toch wat meer wilde weten over zeilen op zee is hij lid geworden van de PZV. Na Ramsgate kwam hij met enthousiaste verhalen thuis. Ik ben dan ook met hem meegegaan met de hiernavolgende tochtjes, 48 - uurs en Rotterdam.

Omdat de sfeer in de PZV mij wel aansprak en de zeiltochtjes bijzonder goed bevallen waren, mede dank zij de gastvrijheid van de botenbezitters, ben ik blij dat ik nu ook lid ben van deze club. Ik hoop nog veel te leren van de ervaren zeilers en de verenigingsaktiviteiten.

hoorde over de PZV en de zeiltochten naar Ramsgate, bij mij een plezierige associatie wakker werd. Inmiddels heb

ik wel een aantal jaren zeilervaring opgedaan. Eerst met een Vaurien in de Biesbosch, daarna op een Ghibly, een Bretons scheepje van nog geen zeven meter, met thuishaven Noordschans en daarna op een Jaguar 25, met thuishaven Dintelmond. De grote lijn in deze ontwikkeling wijst onvermijdelijk naar de kustwateren. Nu ik mijn werk in het universitair onderwijs heb beëindigd stel ik mij voor wat vaker en wat verder de zee op te gaan. Ik heb mij daarom maar alvast bekwaamd in de nieuwste marifonie-technieken , voor zover dat op papier mogelijk is. Ik sta dus te popelen om mee te varen naar Ramsgate om het echte werk mee te maken.

Paul Hendrikx

V

oor iemand wiens oorsprong in het diepe Zuiden ligt, is het zeilen iets dat ik pas leerde in Friesland, toen ik een jaar of twintig was. Mijn eerste nautische ervaring echter heb ik op zeer jeugdige leeftijd opgedaan in de badkuip. Ik had een miniatuur sleepbootje, dat voortgestuwd werd door de kracht van een waxine-lichtje. Nadere technische gegevens ontbreken, maar zeker is dat het varen mij sindsdien na aan het hart ligt.

De Friese meren waren in mijn studententijd – de zestiger jaren, voor de historici – erg geliefd. We huurden met ons dispuut een kajuitjachtje (waarop onze ‘vlootvoogd’ resideerde) en een paar BM’s. Hiermee zwierven we over de wateren en sliepen onder een dekzeil.

Het zal duidelijk zijn dat, toen ik onlangs

De Zee De zee kan je niet verzinnen hij is er - altijd.

Hij gaat niet onder, als de zon, Hij houdt niet op als de regen Hij gaat niet liggen als de wind Hij verstuift niet als het zand Hij wisselt niet als dag en nacht.

Hij is er en hij past zich aan, beweegt met alles mee en is bij zon en maan alleen zichzelf.

Miep Captein

SCHIPPER EN SCHIP

Stef verhaalt van zijn Northney, van de man van wie hij het kocht, van de mast, van de naam, de rozenblaadjes en de dieseltank. En dat hij de naam van het schip al tien jaar eerder wist dan dat hij het schip kocht.

Schipper en schip

Stef Hoonhout

H

et schip stond in Muiden en was ‘an exceptional offer’ zei Bob Brinton. ‘She’s a bit bigger than you planned, but a beauty’. En dat was ze. Een langkieler, hoog op haar kiel, smalle taille, 34 voet lang en verwaarloosd. Geheel naar Engelse traditie, zoals ook bleek uit het logboek: ‘april 1981..varnishing of all exterior teak stopped’. De eigenaar, ene Clive Fowler, bleek een rare rommelaar. Hij had een winkel in ‘Stationery’ ergens in Essex (ik denk dan altijd zo’n winkel vol met rose enveloppen, bleke gummetjes en plastic miniatuur cottages met slordig opgeverfde rozenstruiken) en het was al gauw duidelijk, dat hij zijn boot niet aankon.

Het teak was verwaarloosd en grauw, de deksels van de bakskisten doorgetrapt en de tuigage nooit vernieuwd.

Maar Charles Ruijter deed er geen twee minuten over, ‘goed schip’, zei hij, ‘die romp is onverwoestbaar.’ Hij wees op de dikte van de huid, de overlangse verstevigingen en het plaatje van de bouwer boven het schuifdak: ‘Holman&Pye’.

Toen keek hij naar de motor en knikte bedenkelijk. ‘Dat mag je verwachten van de Engelsen’ zei hij, ‘die doen er alleen wat olie in en vegen niet eens weg, wat gemorst is.’ Hij vroeg aan het nette pak buiten naar de toestand van de lieren, keek omhoog en zweeg vervolgens een hele poos. Toen klaarde zijn gezicht op en zei hij tegen het pak, ‘waarom staan die stagen zo strak, maak ze eens los.’

Daar had de makelaar geen zin in, ‘Ik heb geen sleutel bij me’, zei hij. ‘Geeft niet,‘ zei Charles, ‘ik heb er hier al een’.

Hij schroefde de spanners los aan bakboord, niks aan de hand, hij schroefde de spanners los aan stuurboord en zwiep, de mast boog door, het onderste deel een keurig beetje, het deel boven de zaling onfatsoenlijk, alsof het er niet meer bij hoorde. ‘Hé’, zei de makelaar, ‘da’s gek, nou daar kijken we wel even naar.’ ‘Kijken lijkt me niet meer genoeg,’ zei Charles, ‘dit schip is waarschijnlijk plat gegaan, dat moet vernieuwd worden’ en hij begon een opsomming te maken van de te verwachten moeilijke posten, de motor, de lieren, de tuigage.

Maar toen we alleen waren zei hij, ‘Niet lang denken, doen!’

Ik was al een poos aan het zoeken, wilde een klassiek schip met een zeeg, een S-spant, want een kiel hoort in het schip en niet er aan, vond ik. Met al

die walvissen en losse containers in de Noordzee, of half zwevende boomstammen. Via Mees Dekker en Beer Jiskoot raakte ik aan het faxen met Bob, een scheepsmakelaar in Portsmouth en voor ik het wist, reed ik in een van die merkwaardige treinen met al die koetsdeurtjes door de verzopen weilanden van Hampshire en Sussex. Water in, maar vooral buiten de rivieren en beekjes, water tot aan de smalle spoordijk.

En natuurlijk, regen in de straten van Portsmouth.

Bob was er, zag er uit en deed, zoals ik verwachtte, aardig, voorkomend, onderkoelde humor. Hij bracht me naar de een of andere marina en toonde me eerst de tweemaster van Francis Chichester, een ereplaats aan de mahoniehouten steiger, vlak bij het restaurant.

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

7

SCHIPPER EN SCHIP

‘Not for sale’, zei hij, ‘but this one is’. This one bleek ook een Francis, een prachtig scheepje, meter of negen, zegen en een ronde kont, mooi in de verf. Van binnen alleen maar hout, glanzend, mooi timmerwerk, ruim bemeten. En zeilen als een zeemeeuw, zei Bob. Het zou ongetwijfeld prima zeilen en wie wil er niet vliegen als een meeuw? Maar iets was niet goed, iets was het niet.

‘What do you think?’, vroeg Bob, en ik zei hem dat het een mooi schip was, maar niet voor mij. Ik zei hem niet - hij was te aardig - dat het toilet midscheeps zat, in de voorpiek, en dat je daar vanuit de kuip zo het zicht op had. Dat geen enkel bemanningslid, en een vrouwelijk al helemaal niet, dat nou zo leuk zou vinden.

‘OK’, zei Bob, ‘Not this one, I see. But I have a feeling what you’re looking for, next week I happen to see a Rival, I’ll fax you.’

Een Rival, mijn god, dat zijn prachtige schepen. En een Engels schip, dat kwam mooi uit, nu de Europese Unie de dubbele VAT verboden had. Geen Nederlandse douane zou nog begerig aan de kade kunnen staan. Per 1 januari geen BTW op buitenlandse schepen meer.

Hij faxte niet, maar belde, ‘A Northney,’ zei hij, ‘Registered by Lloyds. Name is Spellbinder.’

‘What ship?’, vroeg ik, de vraag die ik intussen zo vaak heb moeten beantwoorden.

‘A Northney’, zei hij, ‘Westerly, Southerley, Northney. Thirtyfour feet, longkeeler, former racer, lies in your own country, at Muiden’.

Halfvergane blaren op het dek, het schip sierlijk en slank in het zwarte water van de Koninklijke en de spanning ‘Zou ik dit nu wel doen, een echt zeeschip, tien meter plus, wat een end. Durf ik dit wel, na de zes meter van Discovery en veilig dubbelkielend over de Wadden?’

Douane achter matglazen ruitjes in Hilversum, ‘Zo meneer, u bent er vroeg bij, de 1e januari, u bent de eerste die goed gelezen heeft, ja we kennen de nieuwe regeling.’ Het onbetaalbare papier, een dokumentje van niks, nog getypt in de harkerige letterstijl van de laatste generatie goedkope typmachines. Goed voor een korting van bijna 20%, dat spreekt de Hollander in mij toch wel erg aan.

Fowler had haar naar de Sixhaven gevaren met zijn maten, een schriele garnaal die loods geweest was en een medemiddenstander die goedlachs aan de chips zat en de hele kajuit vulde. Ze lachten en hadden er plezier in dat ze de makelaar van Muiden bij de neus hadden genomen, geen verkoop in de haven, geen courtage voor de man.‘ Well done, Spellbinder’.

Hij trok me nog even samenzweerderig apart en zei ‘Steve, you’ll find out that she’s a marvel at sailing single-handed’.

Nee, hij had geen reddingsvlot, nee hij had geen marifoon meer en er was ook wat stuk aan de mastheadunit. Fowler was een ritselaar, wie heeft er nou geen reddingsvlot, maar wel de houder, geen marifoon, maar wel de ophangbeugel.

Wie betaalt nou zijn courtage niet, zijn havengeld, zijn ereschulden.

Maar niets kon mijn euforie nog stoppen en voor zijn verbaasde ogen stapte ik op het achterdek, streek de blauwe

Union Jack, vouwde hem op en gaf ze hem, toch een soort plechtigheid. Toen vertrokken ze, met hun weekendtassen in een geur van rozenblaadjes.

En dat is wat ze zei, Marieke: ‘Pap, wat lekker ruikt dit schip, het ruikt naar rozen, ze betovert je met rozen.’ Fowler had in alle kastjes, hoeken en gaten blaadjes gestrooid, wist toen al waarschijnlijk dat er uit de leidingen diesel sijpelde naar de bilge. Maar ik was toch al van plan schoon schip te maken, wist nu wat dat betekende. Marieke hief de fles, smeet hem flink hard tegen de boeg, verloor bijna haar evenwicht en zei luid over de steiger ‘Ik doop je Zalang en wens je een behouden vaart!’

Ook daar had ik tien jaar over gedaan.

Overgestapt van Discovery, de Westerly twinkeeler van Mees, met zijn zeseneenhalve meter op den duur te klein voor vader, moeder en twee tienerdochters. Over alle wateren van Nederland gezworven en op de Wadden tot ze het zand raakte en boem zei. Over de meren van Friesland, door de mist van eind oktober over het IJsselmeer, dwars door de grachten van Amsterdam, over de Oude Gracht in Utrecht, bijna aangevaren door een dikke Duitser in de ondergrondse bocht bij het stadhuis. Al die tijd had ik de naam van een nieuw schip geweten en bewaard. ‘Zalang’ zou ze

8

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

SCHIPPER EN HAVEN

heten, naar het geluid dat een korjaal in Suriname maakt - wanneer na een lange tocht over de rivier het brullende geluid van de buitenboordmotor verstomt en in de stilte een inlands dorpje zichtbaar wordt onder de palmbomen - als de bodem zacht over het zand schuurt bij de landing. ‘Heb je het gehoord?’ vroeg de pikzwarte doctorandus Nederlands voorin de boot, ‘heb je het gehoord, mang, wat deze boot zei?

Ze zei zalang, ik zweer het! Ik zeg jullie, wij hebben een nieuw woord gevonden, mang, wij leren die Nederlanders!’.

Dat zei Mees ook later, toen we scheef kwamen te liggen op de rivierbodem van de Mersea, ‘Ze houdt van zand, da’s duidelijk.’

Wat moet ik jullie meer vertellen? Hoe ze zeilt zodra ze wind voelt, hoe ze weigert richting te kiezen achteruit, hoe ze diesel lekte uit haar ingewanden (putcorrosie in de tank, heel zeldzaam, heel vervelend omdat wij tanks op onmogelijke plaatsen in onze schepen bouwen, en 100 liter klotsend onderin is heel veel). Hoe Mieke zich voelt en haar schipper als Zalang worstelt met achterop komende Atlantische deining in het pikkedonker van de ellendigste

baai van Europa, de Lyme Bay, met altijd wind op kop, altijd de dreiging van de race van Portland Bill?

Hoe ver ik over de schreef gegaan ben dan, met mijn bemanningse, te lang, te koud, te ruig en vooral zonder maan, de beloofde maan die pas om 3 uur ’s nachts kwam op het moment dat we zachtjes Weymouth binnengleden?

Dit misschien: op weg naar Wight komt het meestal zo uit (nou ja, meestal, het is nou drie keer gebeurd), dat je de Solent opzeilt aan het eind van de middag.

De meest voor de hand liggende ankerplaats is dan Chichester Harbour, een grote baai met allerlei eilanden en havens. We vonden een boei vlak achter de ingang, dronken een aperitief, stoofden de makrelen en gingen op tijd onder zeil. Maar werden wakker, want Zalang zong. Niks meer dan wind langs strakgespannen stagen, niks meer dan de

toegepaste wetten van trillingen van snaren, gewoon de natuur. Ze zong. Ze wist, dat we van plan waren de volgende morgen vroeg op te staan en mee te drijven op het tij, naar Hayling Island waar Marshall Shipyards haar gebouwd hadden, dertig jaar geleden.

Twee jaar later deed ze het weer, op dezelfde plek, bij eenzelfde tij en avondwind. Het gekke is, dat ze het nergens anders doet.

Schipper en haven De nieuwe kleren van de keizer Maarten van der Hout schrijft eerst over de haven van Scheveningen, en dan over de haven van zijn broer, waarvan de ligging in de mist blijft.

W

Maarten van der Hout

ist Docus me in Andorra zo ver te krijgen dat ik lid werd van PZV, nu wil hij me een artikel laten schrijven met de titel: “ De schipper en zijn haven ”.

Maar wat kan een schipper zonder schip, een kapitein zonder haven? Schrijven over zijn zondagse wandelingetje langs

de Scheveningse haven. Een haven zonder verbinding met het achterland, maar wel met veel restaurants. Een haven waar de de bunkers tegen de duinen zichtbaar zijn als sporen uit de tweede wereldoorlog. De gietijzeren vuurtoren heeft een centraal kolommetje waarvoor dezelfde mallen zijn ge-

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

9

SCHIPPER EN HAVEN

bruikt als voor de Hallen van Parijs, maar die laatste zijn inmiddels afgebroken.

Over de sfeer in de wijk rondom die vuurtoren schreef Helga Ruebsamen al “Op Scheveningen”. Hoe het er vroeger uitzag is nog steeds te zien in Panorama Mesdag. De Pier, eerst in hout in het verlengde van het Kurhaus, ligt er nu naast in staal en beton. De eerste Pier werd gesloopt uit angst voor de invasie. Ik herinner me hoe Pia Beck er in de jaren vijftig succes had, hoe ik met een sportwagen met mooie meiden over de Boulevard scheurde. En hoe de Stones in het Kurhaus optraden, een verloederd Kurhaus, toen al ingepakt in rollen prikkeldraad om te worden gesloopt. Nee dan nu, nu heeft de Pier er zelfs een verdieping bij, het Kurhaus kreeg een facelift, en Scheveningen heeft een Casino. Op vlaggetjesdag worden nog steeds olieverfschilderijen van de loggers per vierkante decimeter doek verkocht Het waren trouwens in de jaren dertig niet de minste schilders die er hun brood mee verdienden.

MIJN BROER Op het gevaar af met Luns vergeleken te worden wil ik het hebben over mijn broer, nou ja, de boot van mijn broer waar ik veel op verkeer en de haven waarin hij ligt. Een “Hardanger Jacht”, een houten overnaadse sloep uit Zweden (hoewel de Hardanger fjord in Noorwegen ligt). Zo’n twintig jaar geleden gebouwd voor een Aalsmeerse bloembollenkweker. De romp doet denken aan de Fram van Amundsen zoals die in Oslo te bewonderen valt, maar is half zo groot. De bloembollenkweker moet grootse plannen voor een wereldreis hebben gehad, maar heeft niet lang van zijn boot kunnen genieten. De boot kwam in handen van de stichting Junk

10

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

Sail. Als project voor verslaafden is er met veel inzet aan gewerkt. Misschien zijn er veel verslaafden op het goede pad geholpen, voor de boot was het desastreus. De slecht geconstrueerde kajuiten scheurden, de regen had ook binnen vrij spel. Nu staan er nieuwe kajuiten op en wordt aan het interieur gewerkt.

DE HAVEN En dan zijn haven, de oude haven van de waterboten aan de Nieuwe Maas.

De waterboten bevoorraadden de beroepsvaart met drinkwater, en de haven hoorde bij de voormalige watertoren van de Duinwaterleiding in Rotterdam. De watertoren uit 1870 is, ondanks de omringende hoogbouw, nog steeds zichtbaar vanaf de Brienenoordbrug. Hij werd met zijn bijgebouwen in 1978 overgenomen door de werkgemeenschap Utopia.

Nu ligt er een complete woonwijk waarin delen van het oorspronkelijke waterleidingcomplex nog duidelijk herkenbaar zijn.

Het haventje is inmiddels overbevolkt.

Alle gebruikelijke voorzieningen ontbreken. Het is zelfs moeilijk om op de kade te komen, hoewel dat Sint Nicolaas er niet van kon weerhouden hier voet aan land te zetten om de lagere school in de nieuwe wijk te bezoeken. Er is één stalen trap. Eb en vloed hebben er wat invloed en de scheepvaart veroorzaakt wat golfslag. Een aantal schepen wordt er gedoogd. De haven is ongeschikt als passantenhaven en ik moet er niet aan denken dat er door veelvuldig bezoek een einde komt aan deze unieke situatie. Met opzet houd ik daarom de plaatsaanduiding wat summier alhoewel één blik op de kaart van Rotterdam, omgeving Brienenoordbrug, genoeg is om te weten waar het haventje ligt.

Nu liggen er een catamaran, een visserschip uit Cornwall, een tjalk, een werkschip uit de Oosterschelde en soms een binnenschipper. En dan natuurlijk het “Hardanger Jacht ”.

ADVERTENTIE

Ertveldweg 5, (tussen Trintella Shipyard en jachthaven de Viking) 5231 XA, ‘s-Hertogenbosch, Telefoon: 073-6426114, Fax: 073-6414239.

U kunt ook telefonisch of per fax prijs opvragen en bestellen. Wij zenden ‘t dan snel naar u toe.

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

11

SCHIPPER TUSSEN WAL EN SCHIP

Schipper tussen wal en schip In navolging op schipper en schip nu het verhaal van een schipper zonder schip of zoals hij zelf zegt: tussen wal en schip.

S

inds medio 1992 kreeg mijn vrouw en zeilmaatje Ankie te maken met de redactie van PZV Zeezeilen.

Na enig inslingeren (door PZV wel te verstaan, want voor het eerst een vrouw aan het roer in een typische macho-cultuur) startte al snel op haar initiatief de serie "Schipper en schip". In 1996 werd ik uitgenodigd te schrijven over Calanthe, onze nu verkochte Trintella II A, die zo’n tien jaar niet bepaald een lelijk eendje was in de PZV-vloot. Voor wie Calanthe niet meemaakte nog even hoe we in 1989 tot de keuze voor dit mooie Nederlandse schip kwamen. Jarenlang hadden we tijdens vakanties schepen gehuurd. Van stalen bakken tot ranke zeilers. Als beginneling in PZV en tijdens de Ramsgate leerde ik er nog meer kennen. Zoals de Loper, Standfast, Fellowship, Dufour 28 en 29, Piewiet, Hallberg Rassy en al die andere schepen waar ik onder een gastvrij glas de schipper de voordelen breed hoorde uitmeten. Zo wist ik al luisterend dat het verzwegene de nadelen waren. Lengte, stahoogte, rompvorm, zeileigenschappen en algehele uitstraling met oud bruin om het polyester te verdoezelen spraken ons aan in de Trintella. Ook zei ik toen in 1996 na zeven jaar varen en sleutelen: ”als ik de hoofdprijs in de loterij krijg, zou ik een onderhoudsvrijer schip willen kopen”. Toch zou dat ook weer klassieke vormen moeten hebben en een beetje zwaar moeten zijn, want tuitelige boten zijn niet goed voor het welzijn van de bemanning. Waarom verkopen we in 1999 ons schip? We hebben, mede op advies van Charles Ruyter, het schip op waarde gehouden.

Dat is hetzelfde als: we hebben ons wezenloos geïnvesteerd. Maar we hebben ook ontzettend fijn en avontuurlijk gevaren. Met nieuwe Hood zeilen. Een moderne motor. Goede meters en een radar. En met voldoende wind af en toe gevlamd met de eindejaars-wedstrijd.

Ook heerlijke Ramsgate-tochten meegemaakt met leuke opstappers. Zoals b.v. met Marijke van Lummel, die zei

12

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

Klaas Rooijens weinig te kunnen, maar in koude nachten mannen liet zien hoe het schip uren lang op een strakke koers te houden in plaats van erover te praten! Dan komen er kleinkinderen. Hoef je zelf niks voor te doen. En je zou geen opa zijn als je ze niet aan boord zou willen hebben.

Meer slaapplaatsen en bergruimte voor de volgeendjes en de zeilplanken. Minder verf- en lakwerk en dus meer tijd om met zijn tweetjes verder weg te gaan, omdat we gepensioneerd zijn.

HOE VERKOPEN? Natuurlijk maak je weer de bekende beginnersfouten. Als je geen geboren verkoper bent moet je het met je eigen schip niet proberen te worden. We stonden nog niet op het net of we hadden beet, dachten we. Twee keer op en neer naar de haven. Een beledigend bod en stom een proefvaart aangeboden tijdens BF 5, waaruit bleek dat mevrouw eigenlijk bang was. Toen als een haas naar De Valk. Een makelaar: is dat duur? Je schip ligt in september in de verkoophaven en het trekt veel kijkers. Even bellen en twee dagen weg om in de eindejaars hier en daar bescheidenheid aan te brengen. Omdat mijn jongens weer eens de genuarail uit de romp hadden gezeild, werd dat bij De Valk even hersteld. Net als andere zaken die optisch de verkoop kunnen bevorderen. Niets voor niks natuurlijk, maar zelf doen gaat niet altijd beter. Dan op de wal. Moet toch voor de keuring te zijner tijd. Prima hoekplaats, waar

SCHIPPER TUSSEN WAL EN SCHIP

alle kijkers langs komen. De hele winter lekker uitdrogen en in maart verkopen.

Geen papieren rompslomp. Men haalt waardevolle dingen, zoals de radar, weer uit de opslag en de koper vaart gelukkig heen. Heb hem zelfs nooit ontmoet. Als hij al denigrerende opmerkingen heeft gemaakt om de prijs te drukken, dan niet tegen mij.

IN GEDACHTEN VREEMD GAAN Vrienden van ons bouwjaar kochten een Linssen Sturdy zonder ooit gevaren te hebben en gaan ‘s zomers heel Europa door. Vier maanden Berlijn , Meckelenburg en Vorpommern met af en toe een weekje per TGV terug om een nieuw kleinkind te begroeten. In een periode zonder schip bekruipen je onwillekeurig ook dit soort gedachten, maar ik heb het van me afgezet. Dat is pas de volgende fase. Toch weer zeilen? Ik herinner me nog dat lang geleden Dick van Delft, die toch ook zijn verdiensten had binnen de club, om fysieke redenen overstapte op een zeewaardig motorschip.

Hij poogde als een soort kwartiermaker op te treden tijdens de Ramsgate, maar verdween uit het blikveld als aparte categorie. Of keken we hem weg? Volgens onze redactievoorzitter (zie de rubriek redactioneel in het vorige nummer) is Alphons door afstand te doen van Mariken een soort afvallige. Elegantie en schoonheid van verhoudingen worden met groot gemak ingewisseld voor comfort. ”En praktisch in één adem zegt hij dat er voor Calanthe iets comfortabelers met welvaartsmaten zou komen. Moeten Alphons en ik ons nu in schaamte afsplitsen of zegt de penvoerder van de redactie hier iets dat destijds in de ironische rubriek Paai zou passen, maar nu niet in redactioneel? Rolzuiverheid lijkt hier geboden. Als je meer van de in venijn gedoopte pen houdt lijkt een keuze op zijn plaats.

HOE DENKT PZV NA 20 JAAR OVER AFZIEN OF COMFORT Terug naar de rubriek “Schipper en schip” om te zien wat ik daarvan kan leren (zie kader).

Wat neem ik waar in PZV als wens of als realiteit. Sinds de negentiger jaren is het Spartaanse er af en allengs praten we openlijk over comfort en bedieningsgemak. Alles in de hand hebben vanuit de kuip is leuker dan tobben op het voordek. Dat betreed je a.h.w. aan het begin en aan het eind van het seizoen bij inscheren en bergen. Keuken en sanitair zijn net zo’n hype als op de wal. We zijn een zeecaravanclub geworden die met de Ramsgate iedere

Hoe denkt PZV na 20 jaar over afzien of comfort Terug naar de rubriek “Schipper en schip” om te zien wat ik daarvan kan leren.

Ab Pasman (Sunshine II - Winner 950): “Wat ik absoluut niet ben is een doe-het-zelver. Grote ingrepen aan een boot zie ik mijzelf niet doen” Hans Hermans (Cosinus - Standfast): “Het is traditie dat we alle verbouwingen zelf doen al zei mijn zoon, dat, als ik zo doorging met gaten boren, het schip in 1996 niet meer zou bestaan”. Overigens zeezeilen bestaat voor 65% uit motoren.

Tjits de Vin (Joint Venture - Dufour 39): “De Joint Venture is voor ons de ideale mix tussen de kick van vader en het comfort van moeder”.

Herman Racer Palthe (Olreve - Maxi 999): “Warmte aan boord krijgen we via een 220V electrische deken. Het wachten is nu nog op stroompalen op zee”.

Jan Bareman (Mistral - Contest 36): “Het onderhoud is met de lengte evenredig toegenomen”.

Willem Brouwer (Aqua Muck - Waarschip halftonner): “Op de eerste vaardag leek het schip onnodig groot, maar niets went zo snel als dat. Dat toont aan dat we ouder worden en behoefte hebben aan meer comfort”.

Henk de Wit (Partance - Jeanneau Aquila): “Het onderhoud in de winter hoort er ook bij.In de regen en bij gure wind met verkleumde vingers een krabber hanteren. Maar ik ben altijd weer blij als het vaarseizoen weer begint. Dan kunnen we weer afzien in regen en wind”.

Jacques de Beule (Robber - Robber III E): “Zeer regelmatig hoor ik dat er zoveel lijntjes aan boord zijn. Dat nodigt de nog onervaren zeiler niet uit tot experimenteren. Mocht ik een partner vinden die zeilen ook leuk vindt dan wordt het een grotere boot met meer comfort”.

Tom Kipperman (Girouette - Loper): “Ik heb inmiddels een reddingsvestje voor onze kleinzoon gekocht. Dat kon wel eens een heel nieuwe dimensie aan de zeilerij geven.

Henk Ankersmid (Barcadoro - Dufour 4800): “Een toerjacht van ± 10 m met een betrouwbare constructie en comfortabel interieur en een zodanige uitrusting dat ik het alleen kan varen”.

Piet Dijkema (Cher – Contest 36 S): “Stille motor, want bij mij is 50% motoren. Alleen (of met Ans) te varen. Na mijn a.s. pensionering wil ik een grote reis maken b.v. St Petersburg.”

nacht zijn camping opzoekt. Daarom publiceer ik zonder gêne mijn specificaties al moet ik daarvoor misschien op de verbale brandstapel.

DOOR SPECIFICATIES GERICHTER ZOEKEN Onze wens gaat uit naar een onderhoudsarm schip, dat door twee personen, ook op langere trajecten veilig is

te varen. Met de man op het voordek aanleggen met dwarswind betekent dat we ons niet zullen schamen voor een boegschroef. Meer cabines (kleinkinderen) en een oven en koelkast mogen ook. Evenals een douche. Behalve de rolgenua zien we ook een kotterstag met werkfok best zitten. Aan een rope-cutter en een radar waren we al gewend, maar een navtex hadden we nog niet.

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

13

VIRTUEELZEILEN? NIET VOOR MIJ

Een elektronisch kaartsysteem vonden we eerst te luxe, maar ook dat is over.

We ankeren weleens en dat kan ook elektrisch.

HOE AANKOPEN Af en toe bekruipt me het gevoel dat ik met bootjes kijken meer kilometers gereden heb dan ik met mijn schip mijlen gevaren heb. Omdat we veel boot voor weinig geld willen riep Ankie:” Dan gaan we toch zelf een Hallberg in Zweden halen!” ”Graag”, was mijn antwoord, “maar hoe moet dat met de keuring, de onderhandeling, de douane en formali-

teiten?” Merkwaardig, dat we in tegenstelling tot de huizenmarkt nog steeds alleen makelaars aantreffen die optreden voor verkopers. En als je al kenbaar maakt dat je iets bepaalds zoekt tref je toch iemand met twee petten op. Als ik nou al die tijd en reiskosten aan een vakman zou besteden, die heel gericht zoekt, onderhandelt en afhandelt, zoals dat ook bij het verkopen gebeurde, kan ik misschien na een jaar rust in 2001 weer varen. Per 1 maart kan dat in Nederland. Michiel Mol, die veel ervaring opdeed aan de aanbodzijde en betrokken was bij de verkoop van Calanthe

is gestart met Boatwish International (www. boatwish.nl). Nu als vakman aan de vraagkant en wij zijn de eerste klant.

We houden jullie op de hoogte over de zoektocht naar elegantie en klassieke schoonheid, al dan niet in combinatie met welvaartsmaten of doodgewoon algemeen aanvaard comfort. Overigens in 1997 stond in Zeezeilen de suggestie een rubriek Plussen en Minnen te starten met aankoopbekentenissen. Dat lijkt positiever dan kapittelen bij verkopen.

De rubriek is er echter nooit gekomen.

Virtueel zeilen? Niet voor mij Starend naar mijn blauwe LCD venster schrik ik wakker van een opmerking van mijn digitale instructeur. Deze manoeuvre is niet goed uitgevoerd! Doe het nog maar eens opnieuw.

D

irekt ga ik aan de slag. Mijn pijltje, dat de windrichting aangeeft, staat nu in de goede hoek. Yes, een feilloze overstag. Snel probeer ik het nog een keer. Ik zeil verder op een mooie aan-de-windse koers. Geen spoortje helling deze keer en gelukzalig droom ik reeds van verre tochten naar de Azoren. De zeilen staan vol en ik stort mij vol overgave op de volgende opdracht die mijn "eigen" zeilinstructeur mij geeft. Zoals beloofd op de CD ROM leer ik alle zeilmanoeuvres in een handomdraai. Wat zeg ik, ik heb er slechts twee vingers van elke hand voor nodig.

Ik ben vast en zeker een natuurtalent.

Sturen, overstag gaan, gijpen en zelfs het aanleggen en afvaren hebben voor mij na enige oefening geen geheimen meer. Net zoals de advertentie belooft.

Ik oefen mijn nieuw verworven vaardigheden eerst terdege in Friesland.

Daarna ga ik toch al snel de Randmeren en het IJsselmeer verkennen. Mijn info-database nodigt mij uit door middel van schitterende foto's van steden en

14

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

Aite de Jong-Ruben dorpen. Elke haven is vanuit de lucht te bewonderen en ook de aanloop ervan is van alle kanten gefotografeerd.

Leren navigeren op de computer?

Wel ja, ook dat moet eenvoudig te leren zijn. Eerst maar eens even een tocht voorbereiden. Uit het aanbod van zeiltochten over zee kies ik een beginnersreisje n.l. Stellendam - Dover. De diverse waypoints worden eenvoudig ingevoerd met behulp van mijn digitale kaart. Koers, vaart over de grond, afstand en koers naar het volgende waypoint reken ik natuurlijk direkt uit, zodat verrassingen onderweg worden uitgesloten. De tocht naar Dover verloopt precies zoals gepland. Een kleine vergissing bij de uitvaart van de haven van Stellendam (sorry, bakboord en stuurboord verwisseld en ik ben tot overmaat van ramp ook nog kleurenblind) maar daarna geen problemen meer. Alle boeien liggen waar ze moeten liggen en

het tij keert precies op de juiste momenten en volgens het boekje.(mijn computer heeft de data netjes op een rijtje) Ik snap echt niet dat men daar in de praktijk soms zo moeilijk over doet. In de "shipping-lane" is gelukkig geen enkel vrachtschip te zien, zodat mijn eerste zelfgeplande zeereis gladjes verloopt.

Van zeeziekte is gelukkig geen sprake achter mijn bureau. Het is iets wat ik slechts uit de boeken en tijdschriften ken. Verder gaat de tocht, waarbij ik de Goodwin Sands noordelijk laat liggen. Bij het aanlopen van de haven van Dover vergis ik mij in de doorgang. Ik

VIRTUEELZEILEN? NIET VOOR MIJ

kies de grote noordoostelijke Ferry doorgang. Ook hier zijn er, in tegenstelling tot wat de verhalen van ervaren zeezeilers je vaak doen geloven, in geen velden of wegen andere schepen te zien en ook "Dover Port Control" merkt mij eens niet op en ik hen trouwens ook niet, want ik heb geen marifoon bij de hand. Die ligt aan boord. Het was trouwens wel erg stom hoor, die vergissing. Ik was toch immers eerst met een georganiseerde busreis meegegaan om mijn zeezeiltocht goed voor te bereiden? Met de Ferry naar Engeland en dan gezamenlijk met de bus naar Dover,Ramsgate en zelfs Pinn Mill aan de River Orwell werd met een bezoek vereerd. De havens en zijn aanlopen verkennen in georganiseerd busreisverband is natuurlijk een must voor elke beginnende zeezeiler. "Kwartier maken voor uw tocht van komende zomer" noemen ze het. De ideale voorbereiding voor een tocht overzee!. Gelukkig loopt alles toch goed af en bereik ik de White Cliffs zonder averij.

Net wanneer ik mijn schip wil vastmaken loopt mijn computer vast. De CD Rom met mijn eigen instructeur die mij in een handomdraai alle fijne kneepjes van het zeilen bij bracht laat het plots afweten. Weg zijn mijn interactieve zeiltochten over zee en tot overmaat van ramp zal ik nu toch echt zelf een kaart en plotter ter hand moeten nemen. Ik sla het blad "Zeilen" dicht, waarin al dit moois wordt beloofd. Advertenties over leren varen op de P.C (Zeilen 2 2001 blz.111) en vooral de paginagrote advertentie op blz.45 over de busreis langs de Engelse oostkust hebben mij uit pure frustratie aangezet tot bovenstaande pure fantasie. Is dit de manier waarop wij in de toekomst gaan zeilen?

Ik wil geen CD rom die mij vertelt wat ik moet doen. Ik wil niet in georganiseerd groepsverband in flottielje naar Engeland. Alles kan tegenwoordig digitaal en georganiseerd. Ik krijg er een treurig gevoel van. Weg avontuur, leren van je fouten en het herkennen van dat bijzondere gevoel van spanning wanneer je voor het eerst een nieuwe haven aanloopt. De geur van het zoute water en het "een mijltje te ver weggezet zijn" wanneer je Ramsgate wil aanlopen. Dan voor straf nog een uurtje flink aan de wind doorzetten en tot slot een flinke puts ijskoud water in je kraag.

ben een laptop aan boord, maar ZEILEN is toch wat anders dan spelen met een CD Rom. Ikzelf heb het zeilen zo'n veertig jaar geleden geleerd in mijn lekkende 16² . Alleen zeilend over de Friese meren en later al lesgevend lerend van mijn en andermans fouten.

Jaren later met man en peuters voor het eerst het IJselmeer en Wad op. Wat een ervaring was het daar op Vlieland toen we voor het eerst "lichtgevend" water ontdekten. We bleven emmertjes water overboord kieperen voor het schitterende effect. Dit was mooier dan het mooiste vuurwerk dat we ooit hadden gezien. Later voeren we met onze Fellowship 28 naar Wight, Londen en diverse oostelijke Engelse rivieren. In Cowes maakten de kinderen hun eerste eigen zeiljacht genaamd "Slippie". Slippie, gemaakt van een oude afgedankte bootslipper, voer hun fantasieavontuur tegemoet. De kinderen waren in het begin soms zeeziek, zodat moeder ze met een emmertje moest bijstaan. Ze hebben er niets van over gehouden geloof ik. De dochter studeert meteorologie en fysische oceanografie in Utrecht en onze zoon start in september in Delft de studie maritieme techniek. Besmettelijk, denk je dan? Ja, gelukkig wel.

Ze geven beiden zeilles in Friesland en

hebben leren houden van het water en het onbekende. De optimist ligt in de achtertuin te wachten op een nieuwe generatie.

Nu hebben we een Feeling 1040 en droom ik van Noorwegen en Antarctica.

Misschien blijft het bij dromen, maar in die dromen beleef ik de spanning van het avontuur en van het onbekende, wat altijd bij het zeezeilen zal blijven behoren. Gelukkig staan hierover in het blad "Zeilen" ook de mooiste verhalen. In het vervolg sla ik de advertenties maar over.

Voor mij hoeft het niet zo nodig, al dat digitale gedoe. Zonder de Ymray C30 krijg je mij niet de zee op. Natuurlijk zijn er handige zaken bij en ook wij hebPZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

15

SUNSHINE'S DILEMMA

Sunshine's dilemma In het vorige nummer van Zeezeilen is bij de oplossing van Sunshine's dilemma nr. 4 de situatiekaart niet geplaatst.

Vandaar deze herplaatsing, met onze excuses.

ten NE van de haveningang. Er zijn twee tonnen, die beide aan stuurboord moeten worden gelaten. De eerste ton

Zeiltechnisch vraagstuk nr. 4.

D

e Northsea Regatta bij Scheveningen wordt vaak afgesloten met een wedstrijd rond de tonnen. Ook afgelopen jaar was de laatste dag uitgetrokken voor een zeewedstrijd van ongeveer 20 mijl. De start was in verband met de west-zuid-westelijke wind (245) van 15 knopen ruim drie mijl

voor hoogwater Hoek van Holland met een stroom 032 van 2 knopen.

Welk advies gaf de navigator aan de schipper?

Bedenk daarbij dat tijdens de wedstrijd nauwelijks tijd is om even binnen te gaan navigeren. Het gewicht van de navigator is op de hoge kant al gauw 0.2 knopen waard en de wedstrijdtonnetjes zijn zo klein dat je ze alleen van heel dichtbij kunt zien. Buiten kan de stuurman wel op de instrumenten de grondkoers naar het waypoint zien.

Wim Braun ligt vanaf de start op 1.5M richting 245 en de tweede ton ligt ongeveer een halve mijl ten NNE van de Scheveningse verkenningston op 051.08.24N, 004.14.80 O. De start was een half uur

DE OPLOSSING OP PAGINA 25

JACHTZEIL MAKERIJ Veerhaven 4485 PL Kats ZldV 0113 - 600291 fax 0113 - 600249

Lion Sails 16

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

Ton Leeuwestein Tel. privĂŠ 0113 - 227028

ADVERTENTIE

De Ramsgate tocht begint niet alleen hier

maar eindigt ook hier, op de napraatavond, op donderdag 7 Juni 2001 om 20.00 in de

Trafalgar Pub PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

17

DE CHIRURGIJN

De Chirurgijn: Mnemoniek I n 1976 vond een tragedie plaats, welke de trauma-opvang in de Verenigde Staten en een groot deel van de rest van de wereld blijvend zou veranderen. Een orthopedisch chirurg, die met zijn vliegtuigje neerstortte in een korenveldje in een afgelegen gebied van Nebraska, raakte ernstig gewond. Zijn vrouw overleed ter plekke en drie kinderen waren er slecht aan toe. Een vierde kind had slechts lichte verwondingen.

De hulp, welke de gewonden kregen, was schrikbarend slecht, zelfs voor de toen geldende maatstaven en de chirurg besefte, dat als hij en zijn kinderen al minder hulp geboden kregen door een Eerste Hulp Unit dan hijzelf met beperkte hulpmiddelen zou kunnen bieden, er iets mis was met het systeem van opvang en daar iets aan gedaan zou moeten worden. Uit de ervaring van deze dokter is nu een systeem van opvang bij trauma’s ontstaan dat bekend staat als de ATLS1 benadering. De dood door ongelukken gebeurt in drie tijdvakken, de trimodale dodendistributie. De eerste piek van overlijden geschiedt in de eerste seconden tot minuten na het ongeval. De oorzaak is meestal onherstelbare schade aan hersenen, hart en grote slagaderen in borst en buik of andere grote vaten. Slechts weinige van deze patiënten kunnen in deze periode geholpen worden. Eigenlijk alleen preventie kan deze doden voorkomen, zoals bijvoorbeeld het verbieden van alcohol in het verkeer of een betere Eerste Hulp-scholing aan leken en hulpverleners. De tweede golf van doden valt in de periode van minuten tot enkele uren na het ongeval. Dit betreft in principe behandelbare verwondingen als bloedingen in hoofd en buik en borstkas, klaplong, gescheurde milt en lever of bijv. bekkenfracturen of combinaties van dit alles.

Het is op deze gewonden, dat het ATLS concept zich richt. In deze periode moet door snelle evaluatie en resuscitatie getracht worden levens te redden. De derde top in het aantal overledenen valt in een periode van uren tot weken, zelfs maanden. Meestal is dit op een Intensive Care Unit. Het aantal overledenen in deze derde periode kan worden verminderd door adequate opvang in de eerste en tweede periode. Dat betekent dat kordaat en deskundig optreden door

1 Advanced Trauma Life Support

18

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

Louis Richard de eerst aanwezige bij een ongeval het uiteindelijke resultaat verregaand kan beïnvloeden.

EEN VOORBEELD Op straat wordt een wandelaar door een auto aangereden. De eerst aanwezige, misschien wel een arts, besluit de gewonde in stabiele zijligging te leggen om de bedreigde ademweg door braken veilig te stellen. Braken kan immers de luchtweg versperren met alle gevolgen van dien. Bij het draaien klaagt het slachtoffer dat hij zijn benen in eens niet meer kan voelen. Door het draaien is een dwarslaesie opgetreden door de aanwezigheid van een halswervelbreuk, welke niet werd vermoed door de argeloze behandelaar. De ATLS benadering gaat uit van een mnemoniek ABCDE. Deze letters staan voor: Airway = luchtweg vrijmaken, met bescherming van de halswervelkolom Breathing = ademhaling/ beademing bijv. mond op mond.

Circulation = bloedsomloop. Stelp de grote bloedingen Disability = neurologische situatie, slachtoffer aanspreekbaar?

Environment = controle van de lichaamstemperatuur, Alu-deken Exposure = eventueel ontkleden van de patient voor diagnostiek/behandeling.

In een intensieve twee daagse cursus worden artsen, welke betrokken zijn bij de opvang van deze patiënten, getraind in technieken, welke levensreddend kunnen zijn. De cursus wordt over de gehele wereld gegeven en is onafhankelijk van welke opleiding of Universiteit dan ook. Het betreft meestal chirurgen, anesthesiologen, eerste-hulpartsen en hun assistenten. In de meeste Universitaire opleidingen is deze cursus boven het curriculum al verplicht.

Wat kan deze benadering ons leken leren. Het is het besef dat de behandeling van gewonden zich moet richten op datgene, dat het eerst de dood veroorzaakt. Treat first what kills first. En ook dat een diagnose niet nodig is om levensreddend op te treden. Als laatste geldt dat bij trauma-opvang een gedetailleerde ziektegeschiedenis niet absoluut noodzakelijk is voor een ter zake kundige behandeling. Wel helpt een goede beschrijving, waaronder een ongeval gebeurde. Bijvoorbeeld of er een ster in de voorruit van de verongelukte auto zat (geen veiligheidsgordels en dus mogelijk hersenletsel). Dit zijn voor de klassiek opgeleide arts, zoals ik dat ben, nogal boude veranderingen in benadering: mijn hoogleraar Heelkunde in Amsterdam, Prof.van Enst, begon de behandeling van de patiënt altijd met het “ne pas toucher les objects”. In de ATLS benadering is het integendeel ”hands on the patient”.Terugkomend op de mnemoniek betekent het, dat een verstopte ademweg (zoals een grote hap in de keel of een kippepootje achter in je strot) eerder de dood veroorzaakt dan de verminderde ademhaling zoals bij een groot trauma van de borstkas. En dit laatste weer sneller een slechter wordende toestand veroorzaakt dan een ernstige bloeding uit bijvoorbeeld een bekkenfractuur of open liggend bovenbeen; kortom A is levensbedreigender dan D. Buiten de aanbeveling eens een Eerste Hulp cursus te volgen waarbij U o.a. geleerd wordt ademwegproblemen en ademhalingsproblemen te behandelen is het goed U ervan bewust te zijn dat de ogenschijnlijk geringe dreun die iemand krijgt bij overboord vallen of een klap van de giek tegen het hoofd wel degelijk een halswervelfractuur ten gevolge kan hebben. Het is dan zaak bij een dergelijk ongeval aan boord de gewonde zo snel mogelijk geheel te immobiliseren met kleding of kussens in afwachting van advies via een Radio Medische Dienst of anderszins. Uiteraard verdient eerst de redding van de drenkeling de prioriteit met de zorg voor de ademhaling. De goedgekeurde zwemvesten welke U aan boord heeft geven alreeds een enige immobilisatie van de halswervelkolom maar zeker niet voldoende. Ik wens iedereen een gezond en veilig vaarseizoen toe.

NATTE KUNST

Onlangs opende Marijke de Haan haar galerie Maritieme Kunsthandel Nederhemert.

Een interessante winkel voor de PZV-er die zijn hart verpand heeft aan het water.

Docus Heringa

H

et is niet toevallig dat ik op de opening was, want Marijke en Dik zijn oude vrienden, maar wat ik daar zag was nieuw; een prachtige collectie schilderijen, pastels en etsen uit de periode 1850 tot 1940. Alles wat er hangt heeft te maken met het water en verbeeldt vooral het ambachtelijke: de visser, de veerman en de kleine zeilende beroepsvaart. Het zijn werken van schilders die bekend zijn geworden door hun "natte penseel" en veelal afkomstig uit Zeeland en Vlaanderen. Schilders, die voor de verandering eens een bootje op papier hebben gezet vind je er niet. Marijke gaat uitsluitend voor kunst en niet voor wat de Engelsen craft noemen. Dik doet vooral de research naar de achtergrond van de werken. Samen

Natte kunst vullen ze elkaar perfect aan en maken nu van hun hobby hun professie.

In de collectie springen twee kunstenaars er echt uit en zijn een bezoek al meer dan waard: Willem Witjens en Hans van Wijck. Witjens, 1884 – 1962, woonde en werkte in Bern, een gehucht bij Nederhemert Zuid. Hij schilderde o.a. prachtige, verstilde gezichten op de Maas. Van Wijck is een hedendaags kunstenaar die scheepsluiken beschildert. Sterke sprekende stukken met herkenbare motieven en een warm subtiel kleurgebruik.

Behalve voor aan de muur zij er ook nog een paar scheepsmodellen en wat scheepssier. Marijkes jarenlange ervaring in de antiekhandel in de Spieghelstraat in Amsterdam is een garantie voor een verantwoorde verzameling.

Adres: Maasdijk 7, Nederhemert Noord, tel 0418 552614.

Bellen voor een afspraak.

Beschilderd scheepsluik H van Wijck

ZEILKLEDING …te kust en te keur!

Tevens hebben wij nautische kaarten van Imray en Hydrografische kaarten van Nederland.

Geopend: dinsdag t/m zaterdag vanaf 10:00, koopavond donderdag en vrijdag

HERMAN LIEVEN ZEILKLEDING Oostwal 6 5211 RC ’s-Hertogenbosch Tel: 073-6131763, Fax: 073-6130786, e-mail: info@lieven.nl, website: www.lieven.nl

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

19

WAT HEET KOMMER EN KWEL

Wat heet: “Kommer & kwel” Ieder jaar verandert de “kommer en kwel”-trofee van eigenaar. Deze keer het verhaal over wat er aan vooraf ging.

Henk Koning z/s Tangaroa

R

eeds lang zijn we op zoek naar een klassiek stalen zeilschip van de werf Jongert uit Medemblik.

Onze zoektocht is op gang gebracht toen wij 8 jaar geleden onze mahoniehouten Argo verkochten en er voor in de plaats een stalen Jongert Trewes 3A kochten. Tien jaren van restaureren en eigenlijk nooit varen werden door deze keuze afgesloten. Pascale en ik waren beiden op slag verliefd geraakt op deze stalen klassieke s-spant yawl van ruim 11 meter en 14 ton wv. En niet in de laatste plaats omdat we dan eindelijk een keer aan varen toe zouden komen.

Ons eerste vaarjaar leverde naast het nodige plezier ook nog iets anders op.

De wens van mij om “droog” te kunnen staan tijdens het zeilen in plaats van in een open kuip. Als bril drager geen overbodige luxe. Klassiekers zijn haast van nature “natte” schepen.

Ik wilde wel graag hetzelfde klassieke type schip. En dan ook nog door Jongert gebouwd.

Alleen voor Pascale hoefde het groter nog niet zo direct. Gelukkig voor mij is ze sedert begin vorig jaar om.

Onze belangstelling ging voornamelijk uit naar de door Van der Meer getekende schepen, dus uit de periode 1965 tot 1975; echte robuuste zeeschepen, mooi van lijn, een uitstekend ruwwatergedrag en ook nog goede zeileigenschappen.

20

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

DE EERSTE BINNEN BUDGET In oktober 1999 lopen we voor het eerst tegen een binnen ons budget bereikbare Trewes Privateer 49 aan. De boot ligt op Mallorca. Dus 4 dagen vakantie plannen en op naar Mallorca.

Het schip heeft 25 jaar geen professioneel onderhoud gehad, dus dat bepaalt al snel de prijs.

We doen een bod op de nette manier via de makelaar, maar vergeten hierbij dat Spaans makelen net iets anders is als Nederlands makelen. Ondanks dat beide kantoren dezelfde naam dragen.

Terwijl de boot door ons onder bieding ligt, wordt deze achter onze rug om verkocht aan iemand anders. En dat voor

slechts een marginale afwijking ten opzichte van ons bod.

Boosheid van mijn kant. Zo’n kans krijgen we niet gauw weer.

Drie maanden later besluiten we om maar weer te gaan investeren in onze eigen “Argo”, want de kans dat we snel nog eens tegen zo’n buitenkans aanlopen is niet erg groot.

Aan scheepswerf Stevens in Heijningen wordt opdracht gegeven om een nieuwe drinkwatertank te maken en in te bouwen en het onderwaterschip volledig kaal te maken, te inspecteren en waar nodig te repareren.

Ook moet het schip eigenlijk weer opnieuw geschilderd worden. Kortom algeheel groot onderhoud. het resultaat mag er zijn, zoals de foto hierboven toont.

EEN NIEUWE KANS Die doet zich voor in maart 2000. Via internet wordt in Engeland een Jongert Trewes 49 te koop aangeboden. Net nu we het eigenlijk niet meer financieel kunnen gebruiken.

De vraagprijs ligt (haast gelukkig) op tweemaal ons budget, dus is het niet waarschijnlijk dat het binnen ons bereik ligt. Via het informatienummer komen we erachter dat het hier om bouwnummer 189, de Tangaroa, gaat. Een kitsgetuigd schip van 17 meter lengte, gebouwd in 1970. De boot ligt op de Dart River in Galmpton tegenover Brixham. Na veel wikken en wegen besluiten we toch om naar Engeland te gaan om het schip te bekijken. Het schip staat op de kant, dus inspectie kan direct en

WAT HEET KOMMER EN KWEL

degelijk plaatsvinden.

Nadat ik twee dagen op mijn knieën door het schip ben gegaan en alle mogelijke en onmogelijke plaatsen gezien heb komen we tot de volgende conclusie: een schitterend schip, zeer fraai van lijn en bovendeks in redelijk goede staat. De technische uitrusting is weliswaar beperkt, maar in ieder geval acceptabel. Het onderwater schip is voor 20% gedubbeld en ik heb er wat vraagtekens bij. Ofschoon het wel veilig is, zou ik dit toch absoluut veranderd willen zien. Nadat ik een inschatting heb gemaakt van de hoeveelheid werkzaamheden die m.i. moeten gaan gebeuren om het geheel in goede staat te brengen, maken we het plaatje financieel.

Alle risico’s nog eens extra indekkend, besluiten we een bod van 45% van de vraagprijs uit te brengen. Niemand gaat er vanuit dat het bod serieus genomen zal worden. En verdorie, laat de eigenaar nu via de makelaar te kennen geven dat er gepraat moet worden. Helemaal fout dus. Helaas is ons lange weekend over en moeten we terug naar Nederland.

Echter, het kwaad bij ons is geschied.

Pascale en ik bakkeleien wat over wel of niet, omdat we tenslotte nog niet van ons oude schip af zijn. Toch besluiten we uiteindelijk te gaan praten. Er worden wat vrienden opgetrommeld om een second opinion te geven, maar dit is voor ons gevoel eigenlijk alleen cosmetisch. We zijn verkocht. Er moet nu echt onderhandeld gaan worden. Enfin, één maand later zijn we eigenaar geworden.

EN TOEN KWAM HET Een boot in Engeland laten liggen, nadat de koop gesloten is, is niet zo slim. Het kost een vermogen. Allereerst moet het schip zeewaardig gemaakt worden, te

water worden gelaten en daarna naar een tijdelijke ligplaats worden gebracht.

Een mooring op die basis kost voor dit schip z’n slordige Fl. 125,-- per dag.

En je kunt er nog niet eens aan werken, omdat de afstand vanaf thuis te groot is. Buiten dat moet je voor alles vakantie nemen en dat moet dan ook nog kunnen. Dus we zetten alles op alles om de boot snel naar Nederland te brengen.Bemanning zoeken, kaartmateriaal aanschaffen, de boot verzekeren, zeeklaar maken en te water laten.

En vervolgens het schip overvaren naar Nederland. De makelaar zorgt ervoor dat we tijdelijk in Brixham kunnen liggen. Binnen 5 weken was het allemaal geregeld. Op 23 juli rijden Pascale en ik voor de een na laatste keer naar de Dart River. Voor het eerst slapen we aan boord. Een goed gevoel. Op 24 juli willen we de boot te water laten. Een spannend moment. Hopelijk hebben we de juiste diepgang, want het tij geeft ons vijf centimeter water onder de kiel.

We hebben een half uur de tijd om de boot te controleren op mogelijke lekkages. Gelukkig gaat alles goed en varen we naar Brixham Marina. Buiten staat er een deining van zo’n drie meter. Het gaat geweldig, alleen is er geen tijd om de zeilen uit te proberen. We moeten zo snel mogelijk door naar de Marina.

Daar aangekomen handelen we de laatste details af waarna de drinkwatertank wordt getopt. Brandstof innemen gaat niet meer, want daar is het te laat voor.

We willen nu zo snel mogelijk slapen en dan naar huis. Tijdens de avond hoort Pascale water stromen. Een van de automatische bilgepompen blijft aanslaan.

Het blijkt dat de drinkwatertank op het voorschot lekt. Een onbehaaglijk gevoel bekruipt ons. Het is maar 1500 liter, maar toch. De volgende ochtend neemt de frequentie van aanslaan van de pomp af.

De makelaar zal dagelijks checken hoe het ervoor staat.

Enigszins gerustgesteld gaan we weer terug naar Nederland. Het zal ruim een week duren voordat we weer terug bij de boot zijn.

Terug in Nederland gaat het regelen verder.

Boodschappen doen, nog wat veiligheidsmidde-

len aanschaffen, de marifoon uit de Argo slopen en testen etc.

DAN HET EIGENLIJKE MOMENT De bemanning gaat bestaan uit Tom Kipperman, Jacques de Beule, Arthur de Vries en mijzelf.

Op 2 augustus ’s ochtends vroeg brengt Pascale ons weg naar Dover. Hier huren we een auto, waarmee we vervolgens naar Brixham rijden, een afstand van dik 500 km. Om 18.00 u moet de auto in Brixham ingeleverd zijn. Na een rit van vijf uur arriveer ik vijf voor zes bij het inleverstation. Bij het auto verhuur bedrijf laten ze zich van hun meest vervelende kant zien. Zoals afgesproken moet de auto volgetankt ingeleverd worden. Er blijkt nog twee liter benzine in de tank te kunnen worden geperst. Dit moet ik nog maar even zelf regelen binnen 5 minuten voor sluitingstijd. En ze zijn niet bereid het kantoor iets langer open te houden. Praktisch betekent dit dat ik de volgende ochtend maar terug moet komen. Helaas willen we vanavond nog varen, dus die vlieger gaat niet op. Na enige (niet) zachte aandrang van mijn kant accepteren ze mijn aanbod om onder betaling van GBP 5,-- (hun vraagprijs was GBP 10,--) het zelf te gaan regelen. Ik had toch een andere voorstelling van de gentlemens houding, zo typerend voor de Engelsen.

Terug op de marina blijkt dat de wind fors is aangetrokken. Er staat een dikke 7. Het schip ligt er goed bij, maar het lijkt ons niet verstandig om er onder deze condities uit te gaan. Uiteindelijk besluiten we maar te gaan eten op de wal en het vertrek uit te stellen naar de volgende dag. Je kunt er heerlijk eten en ook nog betaalbaar.

De volgende ochtend blijft de harde wind door staan. We moeten een smal kanaal, waar de wind haaks op staat en nogal wat (plastic) boten in liggen, achterstevoren uitvaren. Het lijkt ons niet verstandig met een schip van dik 35 ton.

De tijd besteden we om nog snel wat apparatuur te installeren, koers uit te zetten en een plastic tank te vullen met water. In de middag valt rond 15.00 uur de wind plotseling weg. Iedereen wordt haast hyperactief. We starten de motor en achteruit. Het gaat uitstekend. Dan naar het tankstation. Ik ben benieuwd hoeveel brandstof er nog in kan. In totaal kan er twee ton diesel in. Na 250 liter zijn de tanks vol en wordt er afgerekend. Gelukkig rode diesel. Eindelijk vertrekken we. Het is dan inmiddels 17.00 uur. Omdat het snel avond wordt besluiten we om het eerste traject op de motor te doen. De wachten worden inPZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

21

WAT HEET KOMMER EN KWEL

gedeeld, Jacques en Tom samen team één en Arthur en ikzelf als team twee.

Afgesproken is dat team één de hondenwacht doet.

MOTOR LAAT HET AFWETEN Om 01.00 uur, net als we te kooi zijn, wordt het heel stil. Shit de motor is afgeslagen, dus moet ik eruit. Na enkele uren heb ik de motor weer aan de praat.

Inmiddels is het mijn wacht geworden, dus dat komt goed uit. Team één gaat te kooi. Na een uur of drie slaat de motor weer af. Iedereen is nu aan dek om zeilen te zetten. De wind die ’s nachts nog stevig doorstond, is inmiddels drastisch afgenomen en blijft uit de westhoek waaien. De allergrootste lappen gaan er zo, voor de wind lopend, op. Er is een heus passaatzeil aan boord. Precies weet ik het niet, maar ik schat een dikke 250 m2. Dit zetten we zodat het schip toch nog een dikke zes mijl loopt.

Jacques werpt zich op als kok en even later zitten we met elkaar aan het uitsmijterontbijt. Een heerlijk gevoel, zo zonder motor.

In de kuip in het zonnetje zittend worden er allerlei theorieën op los gelaten.

Waarom, wat en hoe pakken we het aan. Voorlopig hebben we even de tijd want we hebben de halve zuidkust van Engeland nog te gaan. Tom als navigator en ikzelf zetten wat waypoints uit in zowel kaart als autopilot. Als Jacques even later net zijn plaats in de kuip verlaat, om even binnen te komen kijken, komt er een kopje van een golf binnen zetten, precies op de plek waar Jacques even tevoren zat. Het had een aardige natte broek op kunnen leveren, want zo voor de wind heb je niet in de gaten dat er nog zoveel deining loopt. Het zal tijdens deze trip de enige keer zijn. We koken electrisch aan boord op 220V uit een forse hulpmotor, die onder het achterdek staat. Zodoende kunnen we ook stroom draaien voor navigatieverlichting etc. Dit is wel nodig, want na een groot aantal start pogingen van de hoofdmotor zijn de batterijen redelijk leeg geraakt.

We gaan redelijk relaxed de nacht in, waarbij volgens het afgesproken rooster wacht gelopen wordt. Voortgang maken we nauwelijks meer. De volgende dag, het is dan inmiddels zaterdag 6 augustus geworden, drijven we in de richting van Dover. De wind is dan helemaal weg. Er heeft zich een hogedrukgebied opgebouwd bij Wight en dat speelt ons parten. Er is nu een redelijke kans dat we in de shipping lane drijven. We kunnen niets doen. Geen wind en geen motor. Tot overmaat van ramp staakt de hulpmotor nu ook nog. Dus als het 22

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

even tegen zit hebben we ook geen navigatiemiddelen meer. Op de inmiddels spiegelgladde zee zien we op zo’n mijl afstand een middelgroot zeilschip de zeilen strijken. Nadat we een aantal keren geroepen hebben op VHF 16 voor overige PZV schepen, komt er antwoord van het zeilschip naast ons. En wel in het Nederlands. Weliswaar geen PZV, maar of hij iets voor ons kan betekenen.

Ik vraag hem pardoes om een sleep naar Dover. We zijn er nog zo’n 40 mijl vandaan. De schipper geeft aan even overleg met zijn “directie” nodig te hebben. Even later komt het verlossende “OK”. Als ze een kwartier later langszij komen blijkt dat het schip toch nog wel een metertje of wat kleiner te zijn, maar met een echte ouderwetse scheepsdiesel moet het toch wel lukken.

’s Middags laat komen we voor Dover.

Iedereen is hier gewaarschuwd, dat er een sleep binnenkomt. Van de Harbour patrol krijgen we een ligplaats achter de reddingboot toegewezen. Het wordt even spannend als onze sleepboot zich wat verslikt in de stroom, maar uiteindelijk lopen we Dover binnen. Nadat we overleg hebben met de havenmeester, besluit deze dat we door moeten naar het dock. Hier kunnen we gaan liggen op de kop van de steiger. Onze sleepboot komt opzij te liggen. Zo snel mogelijk sluit ik de walstroom aan, zodat de accu’s kunnen laden.Tja, en wat moet je dan aanbieden aan je sleepmaat. Nou in ons geval is het een diner in het beste restaurant van Dover geworden. Heerlijk en zo lekker ontspannen. Nadat iedereen gedoucht heeft duik ik het motor-

luik in om nogmaals een poging te gaan wagen de motor aan de praat te krijgen. Wederom ontluchten etc. Je kent dat wel. ’s Morgens vroeg start de motor weer. Het is dan inmiddels zondagochtend. We hebben nu onvoldoende eten aan boord. Arthur wordt er op uitgestuurd om een paar broden te regelen.

Wonder boven wonder lukt dit ook nog.

Na overleg met de havenmeester besluiten we een proefrondje te maken in de voorhaven. Het dock gaat open en we vertrekken naar buiten, na onze buren nog even hartelijk te bedanken.

Ook zij gaan richting Nederland vertrekken en kunnen dus een tijdje standby varen als het nodig is.

Het proefrondje verloopt zeer voorspoedig. De motor doet wat ze moet doen.

Even overleggen we wat het meest verstandige is. We besluiten direct naar buiten te gaan en zo noordelijk mogelijk te varen. Zodoende kunnen we de Thamesaanloop zo snel mogelijk passeren.

Over een spiegelgladde zee stuiven we weg. Alle lof voor de Dovernaren. De medewerking was geweldig. Mochten er onverhoopt binnen een uur alsnog problemen komen, dan zullen ze ons op komen halen met de harbourpilot. Mijn indruk van de Engelsen is op slag weer boven het vriespunt. Het is inmiddels 17.00 uur geworden. Het tij zit mee, dus als de motor het blijft doen kunnen we aardig opschieten. De boot loopt zo’n kleine acht mijl door het water. Met tij mee betekent dit dat we voorlopig zo’n tien mijl per uur kunnen maken.

MOTOR LAAT HET WEER AFWETEN Ruim zeven uren loopt de motor als een zonnetje. Maar ’s nachts om 00.30 uur is het weer raak. Er is volgens mij toch iets met de diesel niet in orde. Ook het aggregaat valt wederom uit. De moed zakt mij enigszins in de schoenen. Iedereen heeft de P in. Toch blijft de stemming goed, waarvoor veel respect van mijn kant uit naar de rest van de bemanning. Af en toe staat er een zucht wind.

We besluiten de zeilen maar weer te hijsen. Gelukkig zitten we nu buiten de shipping lane. Tergend langzaam drijven we meer op het tij dan door de wind in de richting van Nederland. We moeten kiezen, Vlissingen of de Roompot proberen aan te lopen. Tom en Jacques stellen voor om de Roompot te proberen. Ik ben het met hen eens. Helaas heb ik geen kustkaart van dat gebied bij me. Gelukkig is het bijna een thuiswedstrijd voor Tom en Jacques, dus het moet lukken.

Via de gsm wordt het thuisfront ingelicht. We lopen nu inmiddels ruim ander-

WAT HEET KOMMER EN KWEL

halve dag achter op schema. Af en toe lukt het om een kort telefoontje te plegen, maar eigenlijk zitten we te ver uit de kust. Vervelend is dat Scheveningen Radio niet meer bestaat. Dat mis je dus heel nadrukkelijk onder deze omstandigheden.

POST OOSTDORP AAN DE LIJN Uiteindelijk krijgen we aan het einde van de ochtend met behulp van het thuisfront Post Ouddorp aan de lijn. Afgesproken wordt dat we op de Oosterschelde buiten de Roompot door de reddingboot opgevangen zullen worden. Zo drijven we verder richting Roompot.

Pascale is inmiddels thuis in alle staten. Nadat ze aan mijn stem had gehoord, dat de moed er kennelijk wat uit was, heeft ze met een vriendin en onze dochter de auto gepakt en is ze naar de Roompot gereden. Het zou tot aan de avond duren voordat we ze zouden zien.

Rond 18.00 uur zijn we zo ver gevorderd dat ik besluit de reddingboot op te roepen. Helaas geen antwoord. Dan maar naar Post Ouddorp. Gelukkig antwoord deze direct, alleen niet met het antwoord dat we verwachten. De Post geeft aan dat de Roompotsluis bezeild is en dat er geen reddingboot naar buiten komt. Gelet op de bijna haaks te nemen bocht voor de sluis ingang absoluut onmogelijk. Er volgt een interessant gesprek waarin ik vraag of zij bereid zijn te komen kijken naar een redelijk fors uit de kluiten gewassen zeilschip dat zich een weg door de ketting gaat banen en

vervolgens onder de stuwdam blijft hangen. Op hun (terechte) opmerking dan maar het anker te laten vallen, moet ik antwoorden dat we dit niet meer thuis kunnen hieuwen. U raadt het al waarom niet. Ook dit is electrisch. Buiten dat lijkt het mij geen goed idee om rond dit tijdstip, waarop de stroom het hardst loopt, op die manier te ankeren. Stel je voor dat het blijft krabben, en wat dan. Nadat ik nogmaals wijs op de afspraak die we ’s ochtend met de, kennelijke andere shift, hebben gemaakt, gaan ze door de bocht. Normaal zou ik niet veel moeite hebben gehad met het standpunt van de Post. Alleen zo’n drastische wijziging van opvatting in de last minute, nadat alle alternatieven zijn gepasseerd, stuit me tegen de borst. Ondertussen meldt zich een zeiljacht met de naam “Big Ship”. Deze boot geeft aan ons te willen helpen bij het op stroom houden ter plaatse. Zodra Big Ship in de gaten heeft over welk schip het eigenlijk gaat, besluiten ze toch maar om wat verder uit de buurt te blijven. Ze zijn zelf acht meter en de 17 meter van ons wordt dan wel erg veel van het goede. Ondanks de situatie zien we er toch wel de humor van in.

De reddingboot zal ons aan de Roompot zeezijde opvangen. Toch moeten we, of was het Jacques' wens, nog allerlei capriolen uithalen om voor de sluis uit te komen. De betonde geul moeten we hierbij verlaten. Dat dit kan is uitsluitend aan de lokale kennis van Jacques en Tom te danken. Voor de geïnteresseerden onder ons de details van aanlopen. Roompotaanloop via de zuidelijke route onder de kust van Walcheren. Circa één mijl voor de haakse bocht van de betonde geul naar de Roompot reeds bakboord uit om de sluisingang vrij te varen.

Hier staat op dit moment van het tij voldoende water om dit veilig te kunnen doen. Zodoende werd voorkomen dat we met de kop in de wind haaks op de binnenlopende stroom zouden komen te zitten. Dit zou volgens het advies van de Post wel gekund hebben. Op deze manier hebben we zoveel ruimte gewonnen, zodat er nog een keer gekruist kon worden.

Door deze laatste manoeuvres ben ik er achter geko-

men, dat de zeilvoering nog drastisch aangepast zal moeten worden om dit soort bewegingen met een tweekoppige bemanning te kunnen doen.

Dank je voor de les Jacques.

Rond 19.00 uur maakte de reddingboot vast. Tjonge wat een geweld. Samen zijn we de sluis ingevaren, waar we redelijk wat bekijks hadden. Niet in de laatste plaats door het verzamelde thuisfront.

Door de reddingboot werden we vervolgens afgemeerd aan de kade van Rijkswaterstaat achter de politieboot.

Op zo’n moment word je lid van de KNRM en doe je iets met een envelop met inhoud, waar ik niet nader op in wil gaan. De kapitein van de reddingboot wilde nog graag even weten welke reddingmiddelen er aan boord waren.

Na een hartelijk “tot ziens” onder andere omstandigheden, vertrok de reddingboot.

Gelukkig. We waren in Nederland.

Per auto zijn we vervolgens door Pascale afgevoerd. Van deze autorit kan ik me echter niets meer herinneren. Ze zeggen dat ik geslapen heb.

Inmiddels ligt de boot in Steenbergen.

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

23

WAAROVER SPRAKEN ZIJ?

We hebben vast kunnen stellen dat er ernstig gerommeld was met de dieseltankaansluitingen. Zonder de bouwtekeningen is dit echter moeilijk constateerbaar. Via S.M. van der Meer heb ik inmiddels de volledige ontwerptekeningen zowel in- als exterieur. Er is nu zo’n 40 meter overbodige dieselslang verwijderd. Ook zijn alle aansluitingen vernieuwd. Bedenk hierbij dat je geen pvc tape als afdichtmateriaal kunt

gebruiken. Deze lost op in diesel. Er bleken ook ernstige mankementen aan het elektrische systeem te bestaan.

De stand van vandaag 19 april is: - De hoofdmotor loopt, maar het zal nog wel even duren voor ik deze geheel vertrouw.

- De hulpmotor met aggregaat loopt.

Het elektrische systeem is gerenoveerd. De bedrading van de motor

moet echter nog.

- Het rolgiek systeem moet nog gewijzigd worden.

- Het onderwaterschip moet nog deels vernieuwd worden, evenals de drinkwatertank. Hiervoor maken we een driejarenplan.

- Het dak van het doghouse is inmiddels gerepareerd en zal binnenkort geplaatst worden.

Waarover spraken zij?

Docus Heringa

A

ls je weet wie het zijn kun je misschien ook bedenken waar ze het over hadden. In ieder geval is het onderwerp zo belangrijk dat ik het graag met je wil delen.

Wel nu, van links naar rechts: Fiet Hagen, ik dus en Frans Jansen. Fiet, samen met Carel namen in het verleden

een grote plaats in in Zeezeilen als auteurs van lange reisverhalen of als je wil, langereis verhalen. Frans was hoofdredacteur in die zelfde tijd, maar vooral ook illustrator/cartoonist. De meest belabberde situaties bracht hij vol humor in beeld.

Zwart/wit grafiek was eigenlijk het enige aan plaatjes dat in Zeezeilen afgedrukt kon worden. Intussen is dat totaal an-

ders. Zwart/wit foto's is de standaard met vier pagina's kleur als extra. Het gevolg is dat Zeezeilen een ander gezicht heeft gekregen. Dat vereiste ook aanpassing van de vormgeving. In het laatste jaar is er in ieder nummer wel aan een bepaald aspect gesleuteld. Stapels tijdschriften hebben op de redactietafel gelegen en vele kleurencartridges zijn aan proefdrukken leeg geprint. Proefondervindelijk hebben we intussen onze nieuwe vorm gevonden. Wij zijn er blij mee, ik hoop de lezer ook. Echter, één probleem is nog niet opgelost, nee, ligt nog geprononceerder dan voorheen op tafel. En daar hadden die drie het over: de illustraties.

In Zeezeilen van vandaag past geen tekst zonder foto. Dat wil zeggen dat, als je een stukje schrijft moet je ook voor foto's zorgen en om het je makkelijk te maken volgen in het kader een paar richtlijnen.

Succes en stuur ons vooral ook je mooiste vakantiefoto's, ook als er geen verhaal bij is, voor publicatie op de een na laatste pagina van Zeezeilen: PZV in Kleur.

Richtlijnen voor Illustraties • Zorg tenminste voor één foto die duidelijk de lading van het verhaal dekt (of pas de kop aan de foto aan!).

• Maak vooral een foto van de situatie waar je eigenlijk geen tijd voor een foto hebt. Dat zijn vaak de situaties waar je later over wil schrijven.

• Fotografeer een begin en een einde. De foto’s vormen een chronologisch beeldverslag.

• Als je een mooie view van een waterfront of vergezicht wil maken zorg dan dat er iets van de boot of van de boot en een opvarende opstaat.

• Probeer in ieder geval een plaatje van het hele schip in de beschreven situatie te krijgen.

• Hoe dichter je bij het onderwerp staat, hoe beter de foto.

• Doe de vormgevers een plezier en maak van belangrijke foto’s een staande en een liggende versie (dus toestel 90 graden draaien en nog eens knippen).

• Techniek: gebruik 200 ASA kleurenfilm en stuur ons de afdrukken, bijvoorkeur 10x15 glans. Digitaliseer niet zelf en stuur ze vooral niet per e-mail want dat blokkeert de computer. Je wil niet weten wat er gezegd wordt als er 5 MB aan foto’s binnen gehaald moet worden! Heb je vragen bel of mail dan met Jan Statius Muller, 040 2833823, stmuller@hetnet.nl

24

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

SUNSHINE'S DILEMMA

Sunshine's dilemma De oplossing Wim Braun

D

e oplossing voor dit probleem is sterk afhankelijk van de aan-dewindse eigenschappen van de boot. De Sunshine kan op vlak water een kruishoek maken van zo’n 80 graden en ruim 6 knopen halen. Bij golven wordt dat natuurlijk wat minder, zeg 90 graden en 6 knopen met een drift van 3 graden.

Uitgaande van een kruishoek van 90 graden kan de boot tegen de west-zuidwesten wind in slagen maken van 200 en 290. Hoewel de stroom en wind bijna in dezelfde richting staan, zal door de stroom de tij-wind wat ruimer zijn (bij 15 knopen wind ongeveer 2 graden), waardoor de bakboord slag in het voordeel zal zijn. Verder zal er in ondieper water aanzienlijk minder stroom tegen staan.

Dit is een goede reden om dicht onder de kust te gaan varen. We passeren de

eerste ton dan meteen aan de goede kant.

Na enkele korte slagen langs de kant kun je vlak bij de pier dan stuurboord uit direct naar de tweede ton.

Het probleem dat overblijft is de lijn uitzoeken waarover de tweede ton kan worden aangevaren. Hier kunnen we de GPS goed gebruiken als je de positie van de ton ingeeft. De GPS geeft dan permanent de richting over de grond naar die ton aan (de zogenaamde “bearing”). Hiervoor is het nodig de stroom en de drift in rekening te brengen.

knopen richting 292 , 2 knopen richting 032 plus een drift van 3 graden).

Wij waren niet de enige die zo gevaren hebben. De eenzame boot die op ruim water bleef hebben we uiteraard niet meer terug gezien in de rest van de wedstrijd.

Het advies van de navigator aan de schipper zal zijn om bij het strand te blijven totdat de ton te “zien” is onder een grondkoers van 315 graden (6

I.M.S. Industry and Marine Supplies Importeur onderdelen scheeps- en camperbouw Blankensteijn 18 5321 GN Hedel Telefoon 073-5994703 Fax 073-5994604

KORTING 15-40% bij een minimaal aankoopbedrag van fl. 120,PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

25

SPURT OF SPRUT

Spurt of sprut Verslag van een bezoek aan Vetus voor een uitgebreide kennismaking met motoren, assen en schroeven.

Riet Nauta

W

at betekent “Spurt”. Voor een groepje PZV-ers betekende het in ieder geval een spurt naar Vetus, waarheen de Wintercommissie op 24 maart een excursie georganiseerd had.

We werden in Schiedam welkom geheten met koffie en gebak door de heren Johan Snijders, Louis Versluis en Rudolf Mes. Eerst een inleidend verhaal over de geschiedenis van Vetus door Johan Snijders.

Hij vertelt dat de heer Den Ouden in 1964 starttte met een groothandel in boat-equipment.

In 1968 kreeg het de naam Vetus, wat in het latijns De Oude betekent.

Vetus verkoopt uitsluitend via dealers van alles voor de pleziervaart en de kleine beroepsvaart. Het hoofdkantoor staat in Schiedam en er zijn filialen in diverse landen.

Hierna gingen we over naar het doel van de dag: MOTOREN. We willen wel allemaal zeilen, maar vaak hebben we dat lawaaiding gewoon nodig.

Vetus dieselmotoren zijn gebaseerd op de merken Mitsubishi, Peugeot en Deutz.

Na een uitgebreide uitleg over deze motoren, lieten we ons de uitgebreide lunch heerlijk smaken.

Daarna leidde Louis Versluis ons door een enorme hal, de Budget Marine, waar werkelijk alles aanwezig was wat je maar in een boot kunt stoppen of han-

26

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

gen. Tot zelfs een uitschuifbare loopplank met railing. Misschien iets voor de oudjes onder ons.

Daarna hield Rudolf Mes een verhaal over aandrijfsystemen bij pleziervaartuigen. Het ging over scheepsschroeven en assen, over hoeveel vermogen een motor moet hebben, of er drie of vier bladen, al of niet zingend aan de schroef moeten zitten.

Het ging nog over roet en zwarte rook.

Ook hier geldt: roken is ongezond.

Verder kwamen anodes, schroefaskokers, vervanging van rubberlagers, winterklaar maken en nog veel meer aan de orde. Uiteraard met de nodige discussie.

We leerden ook een nieuw woord “sprut”. Wat is sprut: gewoon een uithouder voor de schroefas.

Na afloop konden er onder het genot van een drankje nog vragen gesteld worden.

Yvonne bedankte de heren voor alle informatie en gastvrijheid. Tevens deed ze het voorstel om volgend jaar alles eens in praktijk te brengen.

Bij het afscheid kregen we een tas vol informatie mee.

Deze informatie is ook te vinden op internet: www.vetus.nlsurf dan naar VETUS sea-mail.

Het was al met al een lange en leerzame dag, ook voor vrouwen.

KANAAL 77 • De cursus vaarbewijs was een reuze succes: er waren 23 cursisten, waarvan er 7 examen hebben gedaan en allen zijn geslaagd.

• De 16 die (nog) niet zijn opgegaan hebben volgens de Wintercommissie hele interessante en gevarieerde smoezen.

• Men fluistert dat de fam. Rooijens toch voor een comfort-container gaat.

• De eerste van de drie Optimisten, die door PZV-leden gebouwd worden, is van stapel gelopen.

• Rob en Jacqueline Sterenburg zijn twee maal vertrokken: uit ons leden bestand en uit Nederland (zie foto van vertrekkers in Zeilen van mei, pagina 123).

• De Sunshine is zo snel omdat ze gewoon weinig meenemen. Daarom lenen ze bij de rest van de vloot, zoals messen, landvasten, drank, sigaren, Engelse ponden enz. En 100 pond is toch maar weer 50 Kg. • Een zeuntje heeft tijdens deze Ramsgate in de hondenwacht een vliegende noord cardinaal gezien.

• Aan Indra Rooijens is de Navigator Trophy uitgereikt tijdens de Ramsgate in Brightlingsea.

• De Barcadoro heeft op de terugreis, 40 mijl voor IJmuiden, een sleepje gekregen van de Kapitein Hazewinkel van de KNRM. In Scheveningen haalde een duiker een flink visnet uit de schroef.

VERSLAG ALV 4 APRIL 2001

Verslag van de Algemene Ledenvergadering PZV gehouden op 4 april 2001 in het Vestzaktheater te Son.

ALV, 4 April 2001 3. JAARVERSLAGEN OVER HET VERENIGINGSJAAR 2000 Secretarieel Het jaarverslag van de secretaris wordt goedgekeurd.

Wim Laauwen, oud - secretaris

1. OPENING, MEDEDELINGEN EN INGEZONDEN STUKKEN Er zijn 66 leden aanwezig en er werden 28 afzeggingen ontvangen. De namen van de verhinderde leden zijn verkrijgbaar bij de secretaris.

De voorzitter deelt het volgende mede: Harry van Leeuwe is verhinderd wegens een zakenreis.

De kleding van Team Philips zal na de vergadering worden uitgereikt tegen contante betaling. De opbrengst wordt gebruikt om een lezing door Pete Goss te bekostigen. Een eventueel overschot zal worden gereserveerd voor andere voor de vereniging belangrijke zaken.

De volgende nieuwe leden stellen zich aan de vergadering voor: Hans Stevens, Huub Mol, Jack Emans en Jan Hoogvliet.

Vervolgens wordt een ogenblik stilte in acht genomen om Marijke van Lummel te gedenken.

Er zijn geen ingekomen stukken.

2. VERSLAG ALV VAN 4 NOV. 2000 Het verslag van deze ALV wordt met dank aan de secretaris goedgekeurd.

Financieel De penningmeester geeft een korte toelichting op zijn financiële verslag.

Er zijn diverse kleine afwijkingen van de begroting, zoals de kosten van de lustrumpenning, een toename van de kosten van Zeezeilen en de éénmalige kosten van het buffet bij de nieuwjaarsborrel ter afsluiting van het lustrumjaar. Voorts was er een onverwacht positief resultaat van de lustrumviering, veroorzaakt door hogere bijdragen van de sponsors. Ten gevolge van een en ander is het negatieve exploitatiesaldo lager dan begroot.

Op de balans zijn twee nog openstaande posten vermeld die wel in de exploitatierekening zijn verwerkt. Het betreft nog te ontvangen advertentiekosten en de kosten van de lustrumfleeces waarvan de nota nog niet is ontvangen. Het op de balans vermelde eigen vermogen is afgenomen tot 18000 Gulden.

Lidia Roesink vond het buffet tijdens de nieuwjaarsborrel heel erg leuk en zou het graag herhaald zien. De bijdrage van de vereniging aan de kosten van dit buffet is betaald uit het batig saldo van de lustrumviering. Dit buffet werd door het bestuur gezien als een afsluiting van het lustrumjaar. De penningmeester vindt het niet vanzelfsprekend dat een dergelijke uitgave tot traditie wordt gemaakt en uit de contributie betaald mag worden omdat maar een deel van de leden gebruik maakt van dit buffet.

De voorzitter vraagt of de leden bereid zijn het buffet apart af te rekenen. De vergadering is echter van mening dat de kosten door de vereniging kunnen worden gedragen. De vergadering geeft ook aan dat de twee consumptiebonnen die bij de nieuwjaarsborrel worden uitgereikt niet moeten vervallen. Het bestuur zal zich over de suggestie van de vergadering beraden.

De kascommissie wordt vervolgens gevraagd naar haar bevindingen. Jacques de Beule brengt verslag uit. De kascommissie geeft een schriftelijke verklaring dat de administratie in orde is en stelt voor de penningmeester te déchargeren voor de jaarrekening 2000.

De commissie doet wel twee aanbevelingen: - nagaan of de spaargelden tegen gunstiger voorwaarden kunnen worden uitgezet en - nagaan of het overmaken van gelden tussen de verschillende rekeningen overzichtelijker kan worden gemaakt door gebruik te maken van telebankieren.

De penningmeester zal de aanbevelingen in overweging nemen en wordt door de vergadering gedéchargeerd.

Kascommissie De kascommissie bestaat volgend jaar uit Hayé van der Werf en Henk Nauta met Arend Jan Klinkhamer als reserve.

Activiteiten De verslagen van de Commissie Winteractiviteiten en de Commissie Zomeractiviteiten worden goedgekeurd.

Stef Spijkerman stelt voor om contact te leggen tussen de Vereniging voor Kustzeilers en PZV om aan elkaars activiteiten te kunnen deelnemen. Lidia Roesink maakt daar bezwaar tegen, omdat we dan de Kustzeilers gelegenheid zouden moeten geven om aan onze activiteiten deel te nemen. De voorzitter stelt dat iedereen individueel ook lid kan worden van andere verenigingen maar dat wij ons als vereniging niet aansluiten bij een andere vereniging.

4. DÉCHARGE LUSTRUMCOMMISSIE Tijdens de vorige ALV werd de Lustrumcommissie al bedankt, maar waren de financiën nog niet afgerond. Nu is dat wel het geval en de voorzitter stelt voor de

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

27

VERSLAG ALV 4 APRIL 2001

Lustrumcommissie formeel te déchargeren. De vergadering gaat daarmee akkoord.

5. BEGROTING 2001 Dank zij de verhoging van de contributie kan dit jaar een sluitende begroting worden getoond. In deze begroting is nog geen bedrag opgenomen voor het buffet tijdens de nieuwjaarsborrel. Wel is fl. 1000,- begroot voor het opstarten van een website.

De vergadering keurt de begroting goed.

6. PLANNEN VAN DE COMMISSIE WINTERACTIVITEITEN Yvonne Laauwen blikt terug op de goed bezochte instructie dieselmotoren bij Vetus. Het accent lag op de theorie. Volgend jaar zal een meer op de praktijk gerichte instructie dieselmotoren worden georganiseerd.

Op 9 mei a.s. zal er nog een extra activiteit plaats vinden. Arend Jan Klinkhamer zal dan een voordracht houden met lichtbeelden over het herkennen van navigatielichten bij nacht. De plannen voor de komende winter worden de komende maanden opgesteld.

Dit jaar trekken zich vier leden van de commissie terug: Dick Nieuwenhuijsen, Koos de Laat, Adrian Snoodijk en Reino Nauta. Yvonne heeft inmiddels Jan Vermeulen, Arie van de Hoek en Wim van Roode bereid gevonden om zitting te nemen in de commissie en zoekt nog meer mensen om het werk zoveel mogelijk te kunnen verdelen. Ze bedankt de scheidende leden voor hun uitstekende bijdragen aan de winteractiviteiten gedurende de afgelopen drie jaren.

7. PLANNEN VAN DE COMMISSIE ZOMERACTIVITEITEN Ab Pasman behandelt dit onderwerp i.v.m. de afwezigheid van Harry van Leeuwe.

Ab wil vier tot zes activiteiten in de zomer. Dit jaar is gekozen voor een nieuwe opzet zoals is beschreven in Zeezeilen.

16/17 juni: zeiltrim en boothandling o.l.v. Ab pasman op het Hollands Diep.

22/24 Juni: 48 uurs-tocht die door H. van der Werf wordt georganiseerd.

25/26 augustus: manoeuvreren op de motor georganiseerd door Maarten van Herk 15 september: tocht naar Antwerpen georganiseerd door Bep Delissen 28

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

22/23 september: eindejaars-weekend met Kortas als organisator.

Johan

Ab zoekt nog iemand die iets op het IJsselmeer wil organiseren voor de boten die daar hun ligplaats hebben.

Volgens Jan Statius Muller zouden er voor de nieuwe leden meer elementaire instructies moeten worden geboden. Hij denkt dat de nu geboden activiteiten voor meer gevorderden zijn. Peter Slikkerveer biedt aan te helpen om instructies voor nieuwe leden te organiseren.

Maarten van Herk heeft de nieuwe leden van het jaar 2000 benaderd en voorgesteld om onderling activiteiten te organiseren. De animo hiervoor bleek echter te gering.

De suggestie van Jan Statius Muller wordt meegenomen in het programma voor 2002.

9. BESTUURSVERKIEZING De secretaris Wim Laauwen treedt na zes jaar af en is overeenkomstig de statuten niet herkiesbaar.

Daar er geen tegenkandidaten zijn gesteld voor de functie van secretaris wordt Aite de Jong, door het bestuur voorgesteld, op deze plaats benoemd.

De voorzitter gaat in zijn bedankwoord naar Wim Laauwen terug naar het verleden.

In de zes jaar dat Wim de functie van secretaris van de PZV heeft vervuld hebben ook de notulen een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. Wim krijgt als afscheid de bekende PZV wimpel met de rode bies. Onder applaus verlaat Wim zijn vertrouwde plek achter de bestuurstafel.

Ramsgate 2001 Lidia Roesink laat weten dat er 26 boten deelnemen met 113 opvarenden. Er zijn 7 nieuwe schepen en 36 eerstejaars deelnemers, waarvan 18 leden. De aanmeldingsprocedure is dit jaar beter verlopen. Nog niet alle deelnemers hebben betaald.

In verband met de MKZ zijn er invoerbeperkingen in Engeland en België voor etenswaren. Tijdens de briefing zal de laatste stand van zaken worden medegedeeld.

Deze beperkingen kunnen ook tijdens de aanstaande zomervakantie nog van kracht zijn .

8. WEBSITE EN INTERNE COMMUNICATIE PER E-MAIL Docus Heringa benadrukt nog eens dat er in Zeezeilen tegenwoordig veel foto´s worden opgenomen. Hij vraagt om kopij zo veel mogelijk te voorzien van fotomateriaal (niet digitaal).

De website komt er. Door tijdgebrek zijn er de laatste maanden echter geen vorderingen gemaakt. De website zal in ieder geval toegang geven tot het systeem van Peter Veger voor het bijwerken van zeekaarten.

De secretaris laat weten dat nu 190 van de 250 leden bereikbaar zijn per e-mail.

Convocaties worden echter nog steeds per post én per e-mail verstuurd.

Zeezeilen wordt zo veel mogelijk per stadspost verstuurd. Adverteerders en mensen die een artikel hebben geschreven ontvangen het blad echter per PTT. Docus vraagt om meer betalende adverteerders.

Wim bedankt Ab voor de wimpel en voor zijn vriendelijke woorden. Hij wijst er daarbij op dat een groot deel van de werkzaamheden van het secretariaat door de ledenadministrateur Peter Veger op uitstekende wijze worden gedaan. Onder applaus maakt Wim vervolgens plaats voor Aite.

Aite de Jong-Ruben, secretaris

MONSTERROL

Aanvullende notulen Algemene Ledenvergadering 4 april 2001-04-05 van Aite de Jong 10. RONDVRAAG De Kommer en Kweltrofee is een jaar in het bezit geweest van Peter Veger.

Hij is er na aanvankelijke verbazing al aardig aan gehecht geraakt, maar moet hem nu toch doorgeven. Hij heeft een waardige opvolger gevonden in de per-

soon van Henk Koning.

Henk heeft zijn boot ver weg gehaald en via een ware kommer en kweltocht naar Nederland gebracht. Hij belooft er in Zeezeilen een uitgebreid verslag over te schrijven.

Arend Jan Klinkhamer doet een oproep om "de Spuigaten" tijdens de Ramsgate te laten opleven. Muziekinstrumenten worden welkom geheten en met windstil weer kan er goed geoefend worden.

Martin Droogh somt op wat er nog over is van de Team Philips kleding en hoopt alles zo spoedig mogelijk kwijt te zijn.

Marijke Laauwen haakt hierop in door Martin te bedanken voor het vele werk dat hij er aan heeft gehad.

De voorzitter bedankt een ieder voor zijn of haar aanwezigheid en sluit de vergadering.

Leven op een boot Tijdens het Captains' Dinner in Brightlingsea brachten de zeuntjes met verve het volgende lied.

Melodie: Er is leven na de dood, Freek de Jonge Wij als zeuntjes zijn van mening, dat je binnen PZV, Veel kan leren over zeilen over zee,

's Ochtends 6 uur aangevaren, tot je op een zandbank loopt, dat is werkelijk geen leven op een boot,

Allen: PZV, PZV, met zo'n club wil je je hele leven mee (2x)

Allen: Op een boot, op een boot, dat is werkelijk geen leven op een boot (2x)

Van de Roompot tot de Orwell, van de Nase tot Brightlingsea, Er is leven er is leven op de boot,

Onze navigator Alphons, was aan wal de weg al kwijt, Dus u snapt wel hoe hij ons op zee misleid,

Allen: Op de boot, op de boot, er is leven, er is leven op de boot (2x)

Allen: Ons misleid, ons misleid, dus u snapt wel hoe hij ons op zee misleid(2x)

Mag ik even uw positie, over sluiten, geen gehoor, Elke twee uur komt de hele vloot erdoor,

Bij de aankomst 's nachts in Harwich, blijkt een ferry snel en groot, Er is nog leven, is nog leven op de boot,

Allen: Marifoon, marifoon, elke twee uur komt de hele vloot erdoor (2x) Elke avond een palaver, over wind en sterke stroom, Is des navigators hele boze droom, Allen: Boze droom, boze droom, is des navigators hele boze droom (2x) Is de schipper ontevreden, want de starttijd is te vroeg, Moet ie 's avonds maar iets vroeger uit de kroeg, Allen: Uit de kroeg, uit de kroeg, moet ie 's avonds maar iets eerder uit de kroeg (2x) Liters drank in het vooronder, vindt je nu in elke boot, Veel spraakwater, veel spraakwater maakt ze groot, Allen: Maakt ze groot, maakt ze groot, veel spraakwater, veel spraakwater maakt ze groot (2x)

Allen: Op de boot, op de boot, wordt zo'n overtocht al snel een wisse dood (2x) Ga je fijn een weekje zeilen, loop je vast dat kan nog wel, Maar een kok met knoflookboter is een hel, Allen: Is een hel, is een hel Wat een leven, wat een leven met dat stel (2x) Aan navigatie voorbereiden heeft de vloot een broertje dood, Er is leven op de boot, er is leven op de boot, Allen: Op de boot, op de boot, navigeren blijkt nog steeds een groot gekloot (2x) Wij als zeuntjes zijn van mening dat je binnen PZV, Veel kan leren over zeilen op de zee, Allen: PZV, PZV met zo'n club wil je je hele leven mee (2x) PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

29

COLOFON

MONSTERROL NIEUWE LEDEN Jacqueline van Amstel Dimphy Brekoo Nicolette Brekoo Hetty Flikkema-Mattaar Paul Hendrikx Jan Hoogvliet Mieke van der Hoorn Maarten Hotze Jon Richters

Brandestraat 29 Chr. Eykmanlaan 1 Rietvinkstraat 4 Noordpark 16 Esdoorngaard 5 Calshof 7 Primulastraat 41 dr. Cuyperslaan 98 Mortel 1

4931 AV Geertruidenberg 5056 WK Berkel Enschot 5613 BX Eindhoven 3332 LA Zwijndrecht 5051 ZV Goirle 4908 DE Oosterhout 5644 LJ Eindhoven 5623 BD Eindhoven 6121 JT Born

0162-521450 013-5332151 040-2368893 078-6124639 013-5343663 0162-436172 040-2113042 040-2436038 0464 115080

ADRESWIJZIGINGEN Bart Buizer Arie van Dam

Jaffa 56a Weststraße 12,

3061 JK Rotterdam D-32361 Preußisch Oldendorf Duitsland B-1000 Brussel België

010-2122083 +49 5742 920145

Stef Hoonhout 3 Rue Coppen, Maarten van der Hout Pieter de Jong Aite de Jong-Ruben Geert van der Veen Westerstraat 49, 1829 BM Ouddorp Wil Zengers Een ieder die verhuist, graag een adreswijziging naar de ledenadministratie!

jacknicolette@hotmail.com hetty_f@hotmail.com paulhx@dds.nl m.hotze@philips.com

b.buizer@hetnet.nl

+31-6-532205453 070-3524045 040-2070881 040-2070881

aite.dejong@hetnet.nl

073-5995155

sailtheworld@wolmail.nl

UPDATE E-MAILADRESSEN Een nieuwe lijst wordt begin juni verzonden naar de e-mail adressen bekend bij de ledenadministrateur, zie Colofon EMAIL REFLECTOR. WIJZIGINGEN BOTENLIJST Eigenaar Naam boot Thuishaven Opmerkingen Jacqueline van Amstel Wandering Moon Dintelsas Contessa 32 Dimphy Brekoo Polar Bear Dintelsas Spear 30 Alphons Drübers Mariken De Put Victoire 933 Hetty Flikkema-Mattaar Baloe De Put Contessa 28 Paul Hendrikx Sulina Dintelmond Jaguar 25 Guus van der Hoorn Megos Preveza (Gr) Jeanneau 342 Henk Koning Tangaroa Steenbergen Jongert 50 kits Bart Lagerweij Escape Noordschans Dufour 24 Marie-Janne te Veldhuis -Lagerweij ,, ,, ,, Ton Molenbroek Avalon Willemstad Fellowship 33 Hans van Reenen Lady Five Numansdorp Victoire 1044 Hayé van der Werf Trinity Stad a/h Haringvliet Raider 35 Een ieder die van boot of ligplaats wisselt, graag een adreswijziging naar de ledenadministratie!

GEEN LID MEER René Cannemeijer, Ed Mulkens, Cees Verweij, Annelies Verweij-Heesakkers

ZEEZEILEN, het verenigingsblad van de Zeezeilvereniging van Philipsmedewerkers PZV (verschijnt 4x per jaar)

BESTUUR Ab Pasman, voorzitter Aite de Jong-Ruben, secretaris Martin Droogh, penningmeester Yvonne Laauwen, winteractiviteiten Harry van Leeuwe, zomeractiviteiten Docus Heringa, Zeezeilen

Vondelstraat 25 Het Laar 31 Stationsstraat 62 Loderstraat 34 Wal 10 Acacialaan 10

5691 XA Son 5551 ZC Dommelen 5461 JW Veghel 5652 NS Eindhoven 5501 HK Veldhoven 3911 GD Rhenen

LEDENADMINISTRATIE, INFORMATIE LIDMAATSCHAP, BOOTADMINISTRATIE Peter Veger Prins Hendriklaan 18 5684 GP Best

0499-472825 040-2070881 0413-352929 040-2480029 040-2544738 0317-615751

ab.pasman@philips.com aite.dejong@hetnet.nl martin.droogh@12planet.nl maarten.holdrinet@planet.nl harry.van.leeuwe@philips.com docus.heringa@12move.nl

tel 0499-373994

veger@iae.nl

E-MAIL REFLECTOR: pzv@dataman.nl Het medium voor directe berichtgeving naar alle aangesloten PZV-leden, zoals voor distributie van gewijzigde e-mailadressen.

Aanmelden d.m.v. e-mail met inhoud “subscribe” aan pzv-request@dataman.nl, geen subject en geen ondertekening.

COMMISSIE ZOMERACTIVITEITEN Harry van Leeuwe, voorz.

Ramsgate tocht: Lidia Roesink Arie van der Padt, penn.m.

Henri Boetzkes Paul van der Kamp Zomeractiviteiten: Geert van der Putten Lourens Penning Eindejaarsweekend: Horst Rudolph

COMMISSIE WINTERACTIVITEITEN Yvonne Laauwen, voorz.

Jan Vermeulen, penn.m.

Maarten van Herk Arie van de Hoek Wim van Roode Peter Slikkerveer Emile van Thiel

BETALINGEN, GIRO REKENINGEN, WIJZIGINGEN ADRES OF BOOT, INLEVEREN VAN KOPIJ Zie Zeezeilen nummer 1, maart 2001

30

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

REDACTIE ZEEZEILEN Docus Heringa, voorz Bep Delissen, penn.m.

Willy Delissen, kopij admin.

Marijke Laauwen Louis Richard, eindredacteur Vormgeving: Johan Cranendonk Jan Statius Muller

PZV IN KLEUR

PZV in kleur Pin Mill

Sepia

Marot en Suzanna

Bradwell

Watertaxi

tussen de banken

Zeuntjes

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001

31

32

PZV ZEEZEILEN 2 - JUNI 2001