Inter Scaldes #1

EEN EXCLUSIEVE BUITENKANS:

22 riante kavels om uw droomvilla te realiseren.

YOUR WAY OF LIVING

Op het Zeeuwse eiland Walcheren, tussen Noordzeestrand, Vlissingen en Middelburg, ligt Buitenplaats Der Boede. Een indrukwekkend landgoed met monumentaal huis aan de rand van het pittoreske dorpje Koudekerke.

Op het landgoed zijn 22 riante kavels beschikbaar. Vanaf € 365.000 v.o.n. De kans om uw droomvilla te realiseren. Zowel permanente als recreatieve bewoning is mogelijk.

Vijftien jaar zitten erop! Een kristallen jubileum! Het klinkt misschien als een beproeving, maar integendeel, het voelt als een nieuw begin. Vijftien jaar hebben we hard gewerkt aan een mooie basis, waarvan we nu de vruchten mogen plukken. Innovatie, inspiratie en veerkracht zijn de pijlers van ons bestaan. Perfectioneren en je doelen bereiken geven zoveel voldoening.

Met de restaurant- en hotelrenovatie in respectievelijk 2012 en 2015 voelen we ons helemaal ‘compleet’. Een eigen design, een eigen gezicht. Onze ziel en zaligheid verankerd in het interieur. Omringd door onze grote passie Contemporary en Zero Art en niet te vergeten de eigen kunstwerken van Jannis in het hotel.

Inspiratie halen we uit onze reizen, architectuur, gastronomie, servies, kunst, cultuur en uit de verhalen van gepassioneerde mensen om ons heen, die voor hun vak gaan. Dit magazine is er een voorbeeld van; een compilatie van onze inspiratiebronnen, mag ik wel zeggen. Met prachtige mensen, mooie interviews, lifestyle onderwerpen en telkens weer onze grote bewondering voor het ‘tijdloze’.

Dit alles geeft ons de veerkracht om er dag en nacht te zijn voor onze gasten. De onvoorstelbaar lieve reacties en waardering van gasten, vrienden en collegae dragen daartoe bij. De gedrevenheid van onze leveranciers, die de beste kwaliteitsproducten voor ons selecteren. En zeker niet in de laatste plaats ons team van medewerkers, dat samen met ons maar één doel voor ogen heeft: de gast laten genieten!

Claudia

Auteur en gastronoom Ronald Giphart over zijn ‘last meal’. 08

‘Abstracte kunst moet je leren begrijpen’. 10

Kitchen design, absolute eyecatchers voor in de keuken. 18

20

Jannis en Claudia op de thee bij Dilmah in Sri Lanka.

37

28

Lina Cavalieri: het gezicht van Fornasetti

Multitalent Angela Groothuizen over haar ‘last meal’. 32

Elementaire transparantie - food meets art.

Magnanni: the art of shoes

FoodLab, les in de keuken van Jannis.

60

Neerlands enige echte diva Karin Bloemen over haar ‘last meal’.

70

Doerian en Zeeuwse kreeft.

Uit het dagboek van Claudia.

72

Couturier Edouard Vermeulen van het modehuis Natan.

86

Het ambacht van edelsmid

Marc de Regt.

100

Culinaire hotspots, van Mexico tot Bangkok.

102

Voor het schone van het gewone: Kunstenaar Tjalf Sparnaay.

114

Joie de vivre. De oesterparade van Inter Scaldes.

Dit magazine is een uitgave van Quaeris

Media B.V. in samenwerking met Manoir Restaurant Inter Scaldes**.

Concept, ontwerp en opmaak

DMARC een reclamebureau, www.dmarc.nl

Fotografie Limit Fotografie, Jeroen Moerdijk (Last Meal), Mark Kuipers (Ubbens) en anderen. Teksten Inge Heuff, Claudia Brevet en anderen. Advertenties Astrid Ysebaert en Sjoerd Flikweert. Meer informatie: Quaeris Media B.V., Smithweg 1.04, 4462 HC Goes, Tel +31 (0)113 21 32 41. www.quaerismedia.nl

Wij bedanken iedereen die de totstandkoming van dit unieke magazine mogelijk heeft gemaakt! Niets uit deze uitgave mag geheel of gedeeltelijk worden verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt, op welke wijze dan ook, zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. De uitgever sluit iedere aansprakelijkheid voor schade als gevolg van druk- en zetfouten uit.

© 2016 | Quaeris Media B.V. www.quaerismedia.nl

Manoir Restaurant Inter Scaldes

Zandweg 2 - 4416 NA Kruiningen T. 0031 (0) 113 381753 info@interscaldes.nl www.interscaldes.eu

7

Wat zou je als laatste avondmaal willen eten? In Amerika krijgen ter dood veroordeelden deze vraag voorgelegd. Op de avond voordat het vonnis wordt uitgevoerd, krijgen zij hun wensen geserveerd. Wij portretteerden drie ‘food lovers’, bekend uit de media, met hun ultieme gerecht. De keuze van Ronald Giphart.

Gastronoom Ronald zou zich het liefst “ongans eten aan kreeft thermidor. Bij de gedachte alleen al loopt het water in mijn mond”, laat hij weten op onze Laatste Avondmaalvraag.

Wat drink je het liefst bij je laatste avondmaal?

Een lekker biertje, bijvoorbeeld een fijne IPA – India Pale Ale – van Nederlandse bodem.

Welk boek lees je deze avond in één ruk uit? ‘Decamerone’ van Boccaccio. Daar ben ik wel een paar uur mee zoet. Welke muziek luister je tijdens het laatste avondmaal?

Een Britpop-bandje, mijn ‘all time favorite’ is de Engelse band XTC.

Jannis: “Kreeft thermidor is een kreeftenbereiding die op veel verschillende manieren geïnterpreteerd wordt. De overeenkomst is dat de kreeft altijd voorzien wordt van een rijke bechamelsaus en met kaas gegratineerd. Persoonlijk houd ik meer van een transparante kreeftenbereiding, zonder room of kaas, waardoor je de smaak van de kreeft nog goed proeft en het geheel niet te copieus wordt.”

Ronald Giphart studeerde Nederlands en debuteerde in 1992 met zijn roman ‘Ik ook van jou’, waarvoor hij in 1993 het Gouden Ezelsoor, prijs voor literaire debutanten, kreeg. Er volgden vele romans en novellen waaronder ‘Phileine zegt sorry’ en ‘Ik omhels je met duizend armen’, die net als zijn debuutroman succesvol werden verfilmd. Voor zijn oeuvre ontving hij in 2004 de tweejaarlijkse C.C.S. Crone-prijs.

Onlangs kwam zijn nieuwste roman ‘Lieve’ uit.

ABSTRACTE

MOET JE LEREN begrijpen kunst

Niet iedereen zal het direct opvallen maar Inter Scaldes onderscheidt zich niet alleen in de gerechten en gastvrijheid. Ook de kunst die er te zien is, maakt van het restaurant en het manoir een bijzondere plaats om te verblijven. Hier geen ingelijste affiches of neutrale schilderijen. Wel naoorlogs abstract, vooral uit de jaren vijftig, en ZERO Art. Kunstwerken die in een museum niet zouden misstaan. En die wonderwel aansluiten op de culinaire creaties van Jannis Brevet. >

Hoe minder componenten, des te minder de afleiding. Daarmee ligt de nadruk op het product zelf, op de smaak en op de bereidingstechnieken. Voor Jannis Brevet is dat het uitgangspunt in zijn culinaire ontwerpen. Elk ingrediënt op het bord heeft een functie, anders hoeft het er niet te zijn. Tegelijkertijd wil hij bij de gasten ook een sensatie teweegbrengen en ontstaat er, meestal vanuit het onderbewuste, een vlakverdeling op het bord. En die is meestal weer gebaseerd op het constructivisme.

Het constructivisme… was dat niet het zwarte vierkante vlak van de Russische schilder Malevitjs? Van waaruit zo’n honderd jaar geleden de kunst opnieuw – en abstract – werd gecreëerd? Voor Brevet is het constructivisme een uitlaatklep voor zijn eigen creativiteit. Niet alleen in het koken, ook in zijn eigen kunstwerken. Die hij maakt in zijn atelier en die hangen in de hotelkamers van het Manoir. Zijn belangrijkste inspiratiebronnen zijn de vertegenwoordigers van ZERO en de Nul Beweging. We zitten dan eind jaren vijftig – half jaren zestig van de vorige eeuw.

“Wij reizen veel en er zijn niet veel (top)restaurants die werkelijk nadenken over wat ze aan de muur hebben hangen. Gelukkig kennen we ook goede voorbeelden zoals Colombe d’Or in St Paul de Vence en Troisgros in Roanne, beide in Frankrijk. Het restaurant van Inter Scaldes past op zijn eigen manier in dat rijtje. De kwaliteit van de kunstwerken die Claudia en Jannis er hebben hangen en staan, is zonder meer complementair aan het culinaire niveau van Jannis.’’

Eugène en Heleen de Rijk

De Rijk Fine Art, Den Haag

ZERO (1958-1966) werd opgericht door de Duitse kunstenaars Otto Piene en Heinz Mack. Met de naam ZERO wilden zij het nul uur van de Duitse naoorlogse kunst aanduiden. Andere kunstenaars, onder wie Günther Uecker, Gerhard von Graevenitz, Adolf Luther, Bernard Aubertin, Uli Pohl en Hermann Goepfert, sloten zich bij ZERO aan. De kunstenaars richtten zich op monochromie (één of slechts enkele kleuren), beweging, geometrisch abstractie, herhaling en zochten een symbiose tussen natuur, kunst en techniek.

Al snel ontstonden er ook elders in Europa minimalistische kunstgroepen. In Italië waren het in 1959 Piero Manzoni en Enrico Castellani die met de zeer kortdurende galerie Azimuth de eerste aanzet maakten. Augostino Bonalumi, Dadamaino, Turi Simeti en Lucio Fontana zijn andere bekende namen. Het Franse Nouveau Réalistes omvatte ook kunstenaars die hun oorsprong buiten Frankrijk hadden. Bekende vertegenwoordigers zijn Yves Klein, Arman, Martial Raysse, Daniel Spoerri en kenetisch kunstenaar Jean Tinguely. Hier duurde de beweging voort tot 1970.

In Nederland kreeg ZERO grond in de Nul Beweging (1960-1965). Er waren vier vertegenwoordigers: Henk Peeters, Jan Schoonhoven, Armando, Jan Henderikse. Ook herman de vries wordt er toegerekend. Net als ZERO kozen zij voor monochromie, ritme en regelmaat, serialiteit (reproductie). Ze zochten naar een objectief neutrale weergave van de werkelijkheid, dus zonder persoonlijke kenmerken. Hoewel het bestaan van deze minimalistische groepen relatief kort was, is de invloed nog steeds merkbaar. Inmiddels is er een heel nieuwe waardering ontstaan voor hun kunst.

Jannis Brevet maakte kennis met naoorlogse abstracte kunst door een van zijn gasten, de inmiddels overleden galeriehouder Henk Klasema; kenner van abstracte kunst. “Henk vond wat we destijds aan de muren hadden hangen, niet passend bij onze uitstraling’’, herinnert Brevet zich. “En zo raakten we in gesprek. Abstracte kunst moet je leren begrijpen vanuit het verhaal erachter. Dat is een ontwikkeling die je doormaakt. Veel abstracte kunstenaars waren eerst uitstekende figuratieve kunstenaars die zich bleven ontwikkelen en steeds abstracter gingen werken vanuit hun eigen artistieke visie.’’

Sinds die tijd heeft Brevet heel wat verzameld. Als het budget het toeliet, kocht hij werken van kunstenaars als Henk Peeters, Jan Schoonhoven, René Capouillé, Willy Boers, Jaap Egmond, Gust Romijn en Shlomo Koren. “De ontdekkingstocht was ook een leerproces waarbij Henk mijn sparringpartner was. Hij heeft me geleerd wat interessante werken uit de goede periode zijn. Later voelde ik me vooral aangetrokken tot ZERO en de Nul Beweging.’’

In zijn enthousiasme kocht hij ook wel eens fout, zoals hij het zelf noemt; werk uit een verkeerde periode. Die stukken heeft hij inmiddels doorverkocht. “In principe is alles wat bij ons hangt en staat te koop. Want door te verkopen, kan ik weer nieuw werk kopen. Wat ik koop, vind ik mooi, het raakt me visueel. Maar ik koop toch ook in de verwachting dat het op z’n minst waardevast is.’’ >

DE RIJK FINE ART

Fontana

Goepfert Von

Honneger

Neuhaus

Rompza

Schoonhoven

Serra

Simeti

Snelson

Spindel

Spoerri

Uecker

E. Landi Struttura Visuale

Walter Leblanc

CR 974

x

Staudt

Dadamaino

x

DE RIJK FINE ART

“Ik denk dat we momenteel circa 40 werken hebben, zowel in het restaurant als privé’’, vervolgt Brevet. “We hebben er geen bordjes bij staan, het is hier geen museum. De kunst is bovendien een mooie aanleiding om met mensen in gesprek te raken.’’

Niet alleen inspireert de kunst van Inter Scaldes tot gesprekken, de patron-cuisinier verwerkt de indrukken ook in gerechten. “Het is niet zo dat ik kunstwerken culinair ‘namaak’; ik laat me inspireren. Ik ben dan ook steeds minimalistischer gaan koken en niets is moeilijker dan eenvoudig koken. Elke component moet van goede kwaliteit zijn en de beoogde smaak versterken, iets toevoegen.

Daar ben ik perfectionistisch in.’’

Het minimalistisch koken leidde een aantal jaren terug tot het

ZERO Art menu dat Brevet voor een select gezelschap bereidde. Met gerechten geïnspireerd op onder meer Klaus Staudt, Günter Uecker en Walter Leblanc, onder andere bekend door hun monochrome, geometrische reliëfs. “Zo’n ZERO Art menu is gewoon iets wat ik moest doen. Zoals ik ook ons tweede kookboek ‘Cuisine & Art’ heb gemaakt.’’

Brevet raakte niet alleen culinair geïnspireerd door abstracte kunst. De vorig jaar vernieuwde hotelkamers van het Manoir zijn alle voorzien van zijn eigen schilderijen – constructies noemt Brevet ze. Hij werkt zowel met acryl als met olieverf. “Ik ben graag bezig met mijn handen.

Ik had ook timmerman, architect of archeoloog willen worden. Mijn eerste vakantiebaantje was echter in de keuken en dat was meteen raak.

Op dit kunstzinnige vlak ben ik absoluut een autodidact. Het moet uit mezelf komen, het is een soort uitlaatklep, en ik ben gewoon gaan proberen. Waarbij internet altijd handig is om bepaalde zaken op te zoeken. Maar ik ben natuurlijk wel net zo’n perfectionist als in de keuken. Ik zou graag bij de betere willen horen.” <

Gastronomie en kunst

Jannis en Claudia Brevet verzamelen al jarenlang kunst ter aankleding van hun restaurant. De inrichting en het servies zijn geheel afgestemd op hun grote liefde voor het minimalistische. De creaties van Jannis op het bord lijken ogenschijnlijk eenvoudig, maar zijn explosief en zuiver van smaak. ‘Niets is zo moeilijk als eenvoudig koken’, is zijn motto.

Reliëf Constructie en Zero Art

Hommage aan Jan Schoonhoven en Jaap Egmond sr.

Brandade steur, anna royal dutch kaviaar

Bolvorm is de voltooiing van de ruimtelijke ervaring

The art of assemblage

Daniel Spoerri

Eendenlever (bio), roggebrood, rozijnen, roquette

Permutatie, II

Klaus Staudt

Knolselderij, mint, karamel, chocolade

Jannis Brevet en Klaus Staudt

Twisted Strings and Torsions

Walter Leblanc

Uiensoep ‘anamorfose’, parmezaan

minipresso

Onderscheiden met diverse Awards, is deze Minipresso GR van Wacaco je beste keuze om te genieten van 50 ml authentieke espresso thuis, op kantoor en onderweg

magic

Een absolute eyecatcher in je keuken, deze koperkleurige limited edition Kitchenaid Artisan SKSM150. Tevens in alle andere denkbare kleuren verkrijgbaar

sixties

Decennium na decennium blijft deze klassieke koffiepot, ontworpen door Arne Jakobsen in 1967, stijlvol

look

Praktisch & design, opslag en persen in een handomdraai van Eva Solo

‘Black & Mint’ van Studio Lilesadi; Het jonge ontwerpersduo de gezusters Mutny staan in voor delicaat en minimalistisch textiel- en productontwerp

dots

Met het Beaune fornuis van Lacanche in prachtige vintage kleuren blijf je vrienden voor het leven l’amour

Stijlvol afwassen, 100 jaar Deens design van hoge kwaliteit en gekenmerkt door esthetiek en functionaliteit

eva solo

scherp

Stoom afblazen met deze prachtig vormgegeven Diamond Black / Rose 6 Quart Manual Slow Cooker (Nordstrom Rack)

OP DE thee Dilmah

Merrill J. Fernando, oprichter van Dilmah Thee, nodigde Jannis en Claudia Brevet uit om een kopje thee te komen drinken op de theeplantage in Sri Lanka. Hij is de man die op jonge leeftijd zag hoe grote (Britse) maatschappijen de bulkthee uit zijn land wegkochten tegen lage prijzen. Hoe zij de arbeiders van Sri Lanka uitbuitten en het land verarmden. Hij is ook de man die besloot daar tegen te strijden en door zijn vele sociale hervormingen zijn land en de bevolking weer moed, spirit en toekomst gaf. Tijdens de reis hield Claudia een dagboek bij.

Ons reisavontuur start in Colombo waar Florence onze gids voor de komende tijd ons bij het ontbijt verwelkomt. We genieten intussen van onze eerste Sri Lankaanse specialiteit, de egg hopper. Van een pannenkoekbeslag van gist, rijstmeel, kokosnootmelk en kruiden wordt in een speciale pan met oplopende randen een flensje gebakken met daarop een ei dat langzaam gaart. Er is een hartige of zoete variant. Wij kiezen voor de pittige Lunu Miris met rode sjalotjes, gemalen chili en gemalen Maledivische vis. Overheerlijk! Het is ons direct duidelijk dat we deze reis gaan genieten van deze fijne keuken, bekend om zijn specerijen, vruchten, kokosnootsambal en kip-, vis- en vleescurry’s.

Het eiland Sri Lanka ligt in het noordelijke deel van de Indische Oceaan en is ongeveer zo groot als Nederland en België samen. Sri Lanka, dat tot 1972 beter bekend was als Ceylon, heeft een rijke cultuur die teruggaat tot de derde eeuw voor Christus. De traditionele beeldhouwkunst, schilderkunst en architectuur hebben voornamelijk betrekking op het boeddhistische en hindoeïstische geloof. Ook om de verhalende dansen is Sri Lanka bekend. En natuurlijk om de Ceylon thee. Het eiland is eeuwen overheerst, eerst door de Portugezen, daarna de Nederlanders en vervolgens de Britten. De officiële taal is Singalees omdat de bevolking voor ongeveer 75 procent uit boeddhistische Singalezen bestaat. Tussen 1983 en 2009 vocht de onafhankelijkheidsbeweging Tamil Tijgers (hindoeïstisch of christelijk) voor een eigen staat. Deze strijd kostte naar schatting 70.000 mensen het leven. In 2004 werd Sri Lanka zwaar getroffen door de tsunami die hier meer dan 38.000 doden veroorzaakte.

Van Colombo reizen we eerst naar het centraal gelegen Kandy. We zijn onder de indruk van de gekleurde huizen, vele brommers en de fruit- en notenkraampjes. Dan gaat de hectiek van de stad over in weelderig begroeide heuvels. Onderweg bezoeken we de New Ranweli Spice Garden bij Peradeniya. We maken een wandeling door de geurige tuin en leren over de kruiden en specerijen van Sri Lanka.

Eenmaal bij Kandy zien we oude villa’s en huizen uit de Nederlandse en Britse koloniale tijd. Het centrum van de stad is erg druk en chaotisch, een grote tegenstelling met de mooie tocht ernaar toe. Bij een lokale bakkerij proeven we watalappan. Maleisische immigranten introduceerden deze gestoomde zoete pudding van kokosmelk, eieren en rietsuiker. Inmiddels is dit een nationaal dessert.

Van de vele mooie tempels bezoeken we de meest bekende en toeristische, namelijk de Tempel van de Tand. Hier wordt een tand van Boeddha als relikwie bewaard en is daarmee een van de grootste heiligdommen van het land. De religie is te respecteren, maar helaas krijgen we alleen de gesloten sierlijke kist te zien. De befaamde tand moet daar inzitten. De kist wordt slechts twee keer per dag getoond, dus dat geluk hadden we wel!

Vanuit Kandy vervolgen we de reis naar de koele hooglanden van het district Nuwara Eliya. Hier zijn de prachtige theeplantages te vinden. Zo groen hebben we nog nooit een landschap gezien. We slingeren rond de Pidurutalagala, de hoogste berg van Sri Lanka (2.524 m), in een be-

hoorlijk tempo naar boven. Tot een hoogte van 300 meter komt de kokospalm in groten getale voor, daarna de rubberboom en boven de 1.000 meter de theestruiken. Kokos, rubber en thee zijn dan ook de drie belangrijkste producten van het eiland.

Het wordt al avond en het groen verandert plotseling in mist. Het wordt ook steeds kouder. Gelukkig komt het hotel, een koloniaal landhuis, in zicht. We zijn moe en vertrekken na een stevige lamscurry naar onze kamers. Die zijn steenkoud en de bedden slechts voorzien van een dunne deken. De stad Nuwara Eliya, op ruim 1.800 meter hoogte, staat bekend om zijn gematigde klimaat. Tijdens ons verblijf in januari daalde het kwik ‘s nachts tot onder het vriespunt. De Britse ambtenaren en theeplanters waren blij met het koele klimaat en stichtten de stad in de negentiende eeuw. Zij bouwden er koloniale buitenhuizen en vermaakten zich met jagen, polo, golf en cricket.

De volgende dag worden we verwacht op de theeplantage van Dilmah. Onderweg zwaaien kinderen ons vrolijk toe. Zij zijn op weg naar school, keurig in uniform en met een rugzakje. Alle scholieren krijgen die rugtas van Dilmah. De

‘‘We mogen het theeplukken leren en dat is warm werk’’

theeproducent investeert veel in het onderwijs voor de kinderen op de plantages. Aangekomen bij de theepluksters, het zijn overwegend vrouwen, krijgen we bedekkende kleding en een mand. We mogen het theeplukken leren. De zon staat hoog aan de hemel en het is zeer warm. De bevolking is goedlachs en ziet er goed en verzorgd uit.

Na het theeplukken rijden we door het schilderachtige landschap naar de theefabriek van Somerset Estate. Hier worden de verse blaadjes verflenst (verwelkt), gerold, geoxideerd en gedroogd.

Dit gehele proces duurt circa negen uur. De thee wordt gecontroleerd op kleur en smaak en vervolgens ingedeeld en verpakt in grote zakken van 65 kilo. Deze zakken gaan naar de fabriek in Colombo. Daar zien we later op onze reis hoe deze thee wordt verpakt.

We krijgen een uitgebreide rondleiding, gevolgd door een theeproeverij van de meest verse Ceylon thee die we ooit hebben geproefd. Hier begon het succesverhaal van Merrill J. Fernando; namelijk door op de plantage de thee te verpakken, zodat hij als onversneden kwaliteitsproduct geëxporteerd kon worden. >

Dit had hij voor ogen, toen hij als jongen van 20 jaar in de Britse theehandel terechtkwam. Hij zag het ook als zijn plicht om de opbrengst van zijn succes met zijn werknemers en de kansarme mensen in zijn gemeenschap te delen. Zijn leus ‘Business is a matter of human service’ zit bij Dilmah in de genen. De plantages en de fabrieken verschaffen inmiddels werk aan circa een half miljoen mensen.

Merrill J. Fernando ondersteunt via zijn MJF Charitable Foundation direct en indirect circa 100.000 kansarme mensen in Sri Lanka. De belangrijkste doelen van de foundation zijn het verbeteren van de medische en onderwijsvoorzieningen voor meer dan 30.000 arbeiders en hun families. Bovendien bieden meer dan honderd projecten perspectief aan de kansarme bevolking van Sri Lanka. Daarnaast richt de MJF Charitable Foundation zich ook op het minimaal belasten van de aarde (duurzaam ondernemen) en het behoud van natuurgebieden en biodiversiteit. Hiervoor heeft Fernando de Dilmah Conservation opgericht. We zijn onder de indruk van deze man die wij enkele dagen later in Colombo zullen ontmoeten.

te geven. De directrice laat ons vol trots de handgemaakte kleerhangers, kleurrijke kussens en handbeschilderde onderzetters en theeblaadjes zien. De afdeling voor autistische kinderen is zeer professioneel. We ontmoeten er een jonge arts uit Nieuw-Zeeland die stage loopt en zijn eigen kennis inbrengt.

De MJF Charitable Foundation begon het tehuis met zes kinderen. Anderhalf jaar later vangt het Rainbow Centre 120 kinderen op en staan er zo’n vijftig op de wachtlijst. En dat betreft alleen de kinderen uit Moratuwa en directe omgeving. De foundation wil daarom meerdere huizen opzetten en opent binnenkort in Galle een nieuw project. Het allernieuwste project is een kookschool. Jongeren die door landmijnen hun benen zijn kwijtgeraakt, kunnen hier kok worden. Na ruim 25 jaar oorlog liggen er veel onontplofte mijnen en explosieven onzichtbaar in de grond. Zij zorgen nog steeds voor veel slachtoffers. We maken ook een stop in Pinnawala, een kleine plaats aan de Ma Oya rivier. Op deze plek vangt de Millennium Elephant Foundation gehandicapte en/of verstoten olifanten op. Deze organisatie werkt vooral met (internationale) vrijwilligers.

‘De opbrengst van zijn succes, deelt Fernando met de gemeenschap’

Voordat het zo ver is, bezoeken we onderweg enkele projecten van Dilmah en kookt Jannis een middag in een primitieve pottenbakkerij voor de omwonenenden. In Moratuwa bezoeken we een tehuis voor kinderen met Down Syndroom en autisme en voor mishandelde vrouwen. Heel bijzonder en echt ontroerend. De kinderen stralen. Ze zijn net bezig met een yogales en zelfs de meest timide kinderen doen mee en genieten zichtbaar. De jongvolwassenen leren een vak in de timmerwerkplaats en op de handenarbeidafdeling. Daarmee hoopt Dilmah ze een toekomst

En dan zijn we opnieuw in Colombo, de grote dag is gekomen. Intussen is het kopje thee dat we met de heer Fernando zouden gaan drinken, veranderd in een heel diner bij hem thuis. Het is toch wel spannend als de chauffeur de auto parkeert voor de residentie. Dilhan, de oudste zoon van Merrill Fernando, en diens vrouw verwelkomen ons hartelijk in het sfeervolle huis, met open veranda. De jongste zoon Malik zullen wij de vol-

gende dag ontmoeten op de fabriek. De naam Dilmah is samengesteld uit de namen van zijn twee zoons Dilhan en Malik.

Even later arriveert Merrill Fernando. We zijn erg onder de indruk van deze kalme, sympathieke man. Hij vertelt rustig over zijn leven op de plantage en zijn drijfveer om zijn land weer gezond te maken. De lange tafel is gedekt met grote bananenbladeren, prachtig gedecoreerd. Op een buffet staan de lekkerste gerechten voor ons klaar.

Gestoomde rijst, geserveerd met een curry van vis, kip en rundvlees, samen met andere curry’s gemaakt met groenten, linzen en vruchten. Mevrouw Fernando blijkt een zeer goede kok. Door de ultieme gastvrijheid van de familie Fernando beleven we een gezellige en vrolijke avond. We nemen laat in de avond afscheid.

De volgende dag ontmoeten we Merrill, Dilhan en Malik Fernando in de fabriek. De stemming is nu serieus. Hier wordt gewerkt, het is druk en de concentratie is groot. We kijken onze ogen uit. Ook hier worden we vriendelijk begroet door goedlachse werknemers. Er werken circa 500 mensen in deze fabriek. Gedisciplineerd selecteren zij de theebladeren en verpakken en labelen ze. Het aantal machines is enorm. Ook de ver-

pakkingen en theelabeltjes maakt Dilmah zelf. Tevens worden de theeën gearomatiseerd met allerlei bloesems of specerijen. Er is constante kwaliteitscontrole.

‘Amrit, 12 jaar, proeft als derde generatie al jaren thee’

In het enorme kantoor testen ervaren theeproevers de thee. Per week proeft het team wel 10.000 glazen! Dat gebeurt zoals bij wijn: er wordt hevig gesnoven en geslurpt uit een wijnglas. Merill Fernando (op dat moment 85 jaar) houdt deze proefnoties bij en komt af en toe zelf naar de proeftafel. Hij mag immers tot de meest ervaren theeproever ter wereld gerekend worden. Al meer dan 60 jaar lang proeft hij thee.

We lunchen met de drie heren. Dilhan Fernando vertelt trots dat zijn twaalfjarige zoon Amrit wordt opgeleid tot meesterproever. Dit jonge talent proeft al thee sinds hij vijf is. Tegen drie uur is het theepauze. Elke dag om 10.00 uur en om 15.00 uur krijgen alle werknemers een mokje Dilmah thee geserveerd. Wonderlijk genoeg is dat met veel melk en suiker. Het smaakt zoals ik vroeger zelf als kind thee te drinken kreeg. Volgens de familie Fernando geeft de suiker energie aan de werknemer en drinken de werknemers nu eenmaal graag thee met melk. >

Later bezoeken we de Dilmah t-Lounge in Chatham Street. Heel inspirerend en hip. Wat te denken van een mocktail als de First Ceylon Blast, gecombineerd met onder andere pasteitjes, originele sandwiches en crêpes met bijvoorbeeld verse mango en maple sirup en Ceylon kaneel. Een bijzondere ervaring.

Na deze Dilmah week maken we nog een safari in het Yala National Park aan de zuidwestkant van Sri Lanka. Dit is de thuisbasis voor luipaarden, olifanten, sambarherten, jakhalzen, krokodillen, wilde buffels en tropische vogels. We zien vooral de olifanten van heel dichtbij. Vervolgens reizen we naar Galle aan de zuidoostkust. Onderweg zien we de paalvissers van Weligama en langs de weg wordt overal verse vis verkocht.

Bij het hotel aangekomen, relaxen we bij het zwembad en aan het prachtig witte zandstrand.

Na nog een bootsafari door de mangrove van de rivier de Madhu is de dag van ons vertrek aangebroken. Onze gids Florence zal nog iets zuidelijker reizen voor een ayurveda wellness behandeling. “Dat is kuren zonder afzien’’, legt ze uit. Heerlijk eten en toch afvallen en weldadig ontspannen. Oosterse kruidenbaden, sauna’s en massages maken van een ayurveda kuur een heerlijke verwenvakantie. Een beetje jaloers nemen we afscheid. Even overweeg ik om ‘per ongeluk’ m’n paspoort in de kluis te laten liggen in de hoop dat de volgende vlucht pas een week later gaat.  <

De volgende dag verkennen we Galle. Dit was een belangrijke havenstad; reden voor de Nederlandse bezetters die tussen 1658 en 1802 heersten, om in 1663 een groot fort te bouwen. Er is nog veel dat herinnert aan het Nederlandse bewind: wegen en kanalen, forten en ommuurde stadsdelen en vestingen met namen als Utrecht Bastion en Akersloot Bastion. We zien Nederlandse grafzerken en typisch Nederlandse dakpannen, kerken, architectuur en verrassend genoeg ook meubels.

Prestigieuze onderscheiding Op 6 mei 2015 ontving Dilmah oprichter Merrill J. Fernando de Oslo Business for Peace Award 2015. De Business for Peace Foundation reikt deze prestigieuze onderscheiding jaarlijks uit aan internationale ondernemers die in hun werk een uitzonderlijke bijdrage leveren aan de maatschappij. Zij creëren zowel economische waarden als sociale vooruitgang.

Het comité dat de onderscheiding – een beeldje gemaakt door beeldhouwer Bruce Naigles – toekent, bestaat uit vijf winnaars van de Nobelprijs voor Vrede of voor Economie.

LINA CAVALIERI

‘Het gezicht van Fornasetti’

Inter Scaldes staat bekend om zijn grote verzameling serviezen. Een servies dat Claudia en Jannis Brevet al wat langer hebben, zijn de bordjes van Piero Fornasetti met de bekende afbeelding van een vrouwengezicht. Claudia raakte na enige tijd geïntrigeerd door het gezicht: wie is die vrouw?

Het was nog maar de vraag of het afgebeelde gezicht wel bij een bestaande persoon hoorde. De Italiaanse etser en ontwerper Piero Fornasetti (1913-1988) staat bekend om zijn vaak surrealistische afbeeldingen op meubelstukken, zijde, servies, behang en andere interieurtoepassingen. Hij koos zijn onderwerpen uit oude gravures, encyclopedieën en tijdschriften die hij vervolgens bewerkte.

Dat gebeurde ook met het vrouwengezicht. In 1951, zo gaat het verhaal, zag Fornasetti een afbeelding van de Italiaanse sopraan Lina Cavalieri in een oud tijdschrift.

Hij raakte gebiologeerd door haar schoonheid. Natalina Cavalieri (1874-1944) was een beroemdheid in haar tijd en werd algemeen beschouwd als een van de mooiste vrouwen ter wereld; en nog steeds. In 1955 vertolkte Gina Lollobrigida de sopraan in de Frans-Italiaanse filmkomedie La donna più bella del mondo.

Het levensverhaal van Lina Cavalieri leent zich dan ook goed voor een verfilming: op haar vijftiende loopt ze weg uit een streng katholiek weeshuis waar ze was ondergebracht, om zich aan te sluiten bij een rondreizend theatergezelschap.

Eenmaal in Parijs weet ze, mede door haar uiterlijk, het al snel tot het bekende Folies Bergère te brengen. Haar eerste echtgenoot, een Russische prins, betaalt haar zanglessen.

In 1900 debuteert Lina in Lissabon op operapodium. Dat zou geen succes zijn geweest. Ze houdt echter vast aan haar droom en vijf jaar later zingt ze naast de beroemde tenor Enrico Caruso in Feodora van de componist Umberto Giordano. In 1906 vertrekken beide naar New York waar ze vier jaar lang vaak samen optreden met de Metropolitan Opera.

In 1910 trouwt Lina de steenrijke Amerikaanse kunstenaar Robert Winthrop Chanler, telg uit de beroemde Brits-Amerikaanse geslachten Astor en Dudley-Winthrop. Direct na de huwelijksreis verbreekt het stel de huwelijksband. De invloedrijke familie zorgt ervoor dat operagezelschappen Lina niet langer contracteren. Met een royale ‘schadevergoeding’ van de familie keert de sopraan en societyfiguur terug naar Europa.

Daar huwt ze, na onder meer een succesvolle tournee door Rusland en de Oekraïne waar ze in vele opera’s zingt, in 1913 de Franse tenor Lucien Muratore. Ook dit huwelijk trekt veel aandacht van de glamourpers. Haar schoonheid blijft onbetwist, ze is een van de meest gefotografeerde sterren uit haar tijd. Vooral haar zandloperfiguur, met behulp van een strakgetrokken korset, maakt haar tot een stijlicoon.

Lina stopt met zingen en opent in 1914 een cosmeticasalon in Parijs. Ze schrijft een column over make-up in een damesblad en publiceert een boek over schoonheid. In 1915 reist het echtpaar naar Italië waar Lina een filmrol wacht, maar ook dat land raakt betrokken bij de Eerste Wereldoorlog.

Samen met Muratore vertrekt ze naar de Verenigde Staten waar ze in Hollywood alsnog aan een filmcarrière in de stomme filmindustrie begint. Muratore maakt ondertussen furore als tenor bij verschillende operagezelschappen.

Samen acteren ze in de film Manon Lescaut (1914). Lina had de opera van Puccini, naar het boek van Abbé Prévost, in 1907 al gezongen met Caruso. Uiteindelijk speelt ze in acht films.

Eind jaren twintig komt een vierde echtgenoot in haar leven, de auteur Arnaldo Pavoni (schrijvend onder het pseudoniem Paolo D’Arvanni). Ze keren terug naar Italië en gaan vlakbij Florence wonen.

Lina geeft zangles en onder zijn redactie schrijft zij haar autobiografie Le mie verità (Mijn Waarheden). Als vervolgens de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, zet de sopraan en filmster zich als vrijwillige ziekenzuster in. >

OP KARAKTER GEKOZEN | met vakmanschap gelegd.

WIE EEN VLOER KIEST OP KARAKTER, KIEST EEN VLOER DIE LEEFT. VAKMANSCHAP LAAT HET KARAKTER SPREKEN EN LEGT DAARMEE DE BASIS VOOR EEN PERSOONLIJK OF ZAKELIJK INTERIEUR. WAAR U ZICH THUIS VOELT, EN UW GASTEN OOK. WE DEDEN HET VOOR INTER SCALDES, HOTEL KATOEN, HYATTS’ ANDAZ, THE HOXTON AMSTERDAM, OP MEGAJACHTEN. EN GRAAG BIJ U THUIS VANDENDONGENPARKET.NL

Lees de persoonlijke verhalen van bijzondere opdrachtgevers in ons magazine Karakter. Nu in de showroom!

DINSDAG T/M VRIJDAG 9:00 - 17:30

ZATERDAG 9:30 - 13:00

Haar dood is tragisch. Terwijl geallieerde vliegtuigen in 1944 Florence en omgeving bombarderen, willen Lina en Arnaldo nog kostbare juwelen uit hun huis halen voordat ze naar de schuilkelder gaan. Ze redden het niet en komen om als het huis geraakt wordt. De parallel met Manon Lescaut is eenvoudig te trekken…

Terug naar 1951 en Piero Fornasetti. De kunstenaar begint het gezicht van Lina Cavalieri te etsen en is er eigenlijk niet meer mee opgehouden. Onder de noemer Tema e Variazioni maakte hij vanaf 1952 meer dan 350 versies (er wordt ook gesproken van 500 versies). De etsen zijn allemaal rond en laten alleen het gezicht zien, telkens vanuit dezelfde basis: met snor, bril, gemaskerd, knipogend,

scheelkijkend, met een bloem, tong uit de mond, gesluierd, de variaties zijn bijna oneindig en inmiddels heel herkenbaar ‘Fornasetti’.

Het is de vraag of Lina Cavalieri de humor van Fornasetti had kunnen waarderen. Niet haar zangkwaliteiten of acteurstalenten zijn bekend gebleven, er zijn slechts enkele geluidsopnamen van haar stem bekend en alle acht films zijn onvindbaar, waarschijnlijk vernietigd.

Alleen haar gezicht is wereldwijd te zien op servies, sjaals, lampen, dienbladen, tafelbladen, vloerkleden en kasten. Daarmee is haar gezicht los komen te staan van de mens Lina Cavalieri en publiek bezit geworden. Societyfiguur die zij was, had ze het wellicht kunnen waarderen… <

Tema e Variazioni, the first series In april 2016 gaf Barnaba Fornasetti, zoon van Piero en voortzetter van het atelier, een fraai boek uit van de eerste honderd variaties uit Tema e Variazioni. De etsen zijn handgedrukt en de boeken zijn handgebonden. De editie is gelimiteerd tot honderd door Barnaba gesigneerde exemplaren.

Lina Cavalieri Rechts

Piero Fornasetti

Wat zou je als laatste avondmaal willen eten? In Amerika krijgen ter dood veroordeelden deze vraag voorgelegd. Op de avond voordat het vonnis wordt uitgevoerd, krijgen zij hun wensen geserveerd. Wij portretteerden drie ‘food lovers’, bekend uit de media, met hun ultieme gerecht. De keuze van Angela Groothuizen.

Op onze Laatste Avondmaalvraag roept Angela spontaan van alles door elkaar: “Chocolade of drop, eh, of pasta, lekker

Italiaans eten. Maar wacht eens, als ik er echt over nadenkt, dan kies ik een heel groot stuk sappig vlees!”

Wat drink je het liefst bij je laatste avondmaal?

Rode wijn, Barolo

Welk boek lees je deze avond in één ruk uit?

‘A short history of nearly everything’ van Bill Bryson

Welke muziek luister je tijdens het laatste avondmaal?

Simeon ten Holt, ‘Canto Ostinato’

Jannis: “Voor Angela heb ik een stoer stuk vlees gekozen. De Tomahawk steak is in feite een ribeye met been en daaraan de hele rib. Dit lange bot ontdoe ik van vlees en vet en dan lijkt het op een bijl, de tomahawk. Het vlees heeft een grote hoeveelheid intramusculair vet. Dat maakt het tot een enorm smaakvolle steak.’’

Angela Groothuizen is een echt multitalent. Ze draait haar hand niet om voor het coachen van muzikaal talent, het schrijven en maken van prachtige cd’s, het neerzetten van een glansrol in een dramaserie of musical, of het presenteren van een tv-programma. Dit najaar presenteert ze de nieuwe talkshow RTL Live.

Broken Heart verwijst naar het verdriet dat de oprichters van deze gin met zich meedragen na het overlijden van hun vriend en partner Bernd, de distilleerder van deze uitzonderlijke gin met een blend van 11 botanicals

nose

Kittige portefeuille van Karl Lagerfeld, (K Kocktail

Antonio Mora portretteert het ‘heartbreak’ gevoel als geen ander.

adieu

Je geliefde liefdevol uitzwaaien in deze handgemaakte Italiaanse geitenleren ‘gloves’ (bhldn.com)

gucci

Hartpatroon in geweven jacquard in jade en pastel-roze tinten, ‘Boxy-style’ van Gucci

thunder

Cotton blend statement T-shirt van Zoe Karssen (stylebop.nl)

Elementaire transparantie

(Turí Simeti, 1929)

Anna Royal Dutch Oscietra kaviaar Hoorntjeswier

Wodka

Oesterblad Schaaldierencrème

INSTEAD OF HIRING A SUPERMODEL WE BUILT ONE.

MASERATI GHIBLI: VANAF € 83.640,FINANCIAL LEASE VANAF €549,- PER MAAND.

DE NIEUWE MASERATI GHIBLI WORDT GELEVERD MET EEN RUIME SELECTIE AAN 3.0 LITER V6 TURBO MOTOREN, WAARONDER OOK ALS DIESEL. GEKOPPELD AAN EEN ZF AUTOMATISCHE TRANSMISSIE ZORGT DIT VOOR EEN DYNAMISCHE EN ONDERSCHEIDENDE RIJBELEVING. U BENT VAN HARTE UITGENODIGD VOOR EEN PROEFRIT OM DE NIEUWE MASERATI GHIBLI TE BELEVEN!

Het financieringsaanbod betreft een financial lease via Maserati Financial Services, handelsnaam van FGA Capital Netherlands B.V. (AFM vergunningnummer 12013694). De catalogusprijs van de Maserati Ghibli 3.0l Diesel V6 AT bedraagt € 83.640,- incl. BTW/BPM. Financieringsvoorstel op basis van € 72.104,- excl. BTW / incl. BPM, 36 maanden, inruil van € 35.000,- en een slottermijn van € 32.500,-. Informeer bij uw Maserati dealer naar de actieperiode, de voorwaarden en een offerte. Maserati Financial Services behoudt zich het recht om de actie zonder opgaaf van reden te wijzigen of te beëindigen. Wijzigingen en drukfouten voorbehouden.

www.maserati.com

DRIESSEN MASERATI

Pietersbergweg 27, 5628 BS Eindhoven T. 040 – 26 46 502 / www.driessen-maserati.nl / sales@driessen-maserati.nl

Explosieve kracht

(Gust Romijn, 1922-2010)

Aardappel Spitskool

Merg

Melanosporum

‘Wij weten wat de man

wil’

Magnanni, dat zijn herenschoenen voor mannen die van kwaliteit, kleur en design houden. Het ambachtelijke handwerk is herkenbaar aan het leder, de pasvorm, stiksel en kleur. En ja, het klopt dat Magnanni de schoenen handmatig kleurt.

“Onlangs nog hadden we een Nederlandse klant die zijn schoenen in dezelfde twee kleuren als van zijn geliefde motorfiets wilde hebben. Het is ons gelukt, al kostte het moeite om de juiste kleur geel te vinden.’’

Aan het woord is Rocío Blanco, de enige dochter van Pascual Blanco en Rocío Bonete. Samen met haar vijf broers staat ze als derde generatie aan het roer van het Spaanse familiebedrijf uit 1954, gevestigd in Almansa (Albacete). Alle zes met zijn en haar eigen verantwoordelijkheid in het bedrijfsproces. Het is ook deze generatie die expliciet koos voor kwaliteit en design. Volgens

Rocío en haar broers de beste manier om te concurreren met productie uit bijvoorbeeld China. “Natuurlijk streefden onze vader en grootvader ook kwaliteit na. Wij hebben dat verder kunnen perfectioneren door te focussen op nieuwe

creatieve ontwerpen voor heren, in combinatie met het beste leder, de beste ambachtslieden en een strenge nacontrole.’’

De kleinkinderen van oprichter Sebastían Blanco durfden bijvoorbeeld het experiment aan om ongeverfd leer te gebruiken. Speciale vaklieden kleuren elke paar schoenen met de hand. Om tot de unieke kleurstelling te komen, zijn hiervoor meerdere lagen nodig; een proces van vier uur per paar. Alleen voor zwarte schoenen koopt Julio Blanco, verantwoordelijk voor de inkoop, geverfd leer in.

In het design, onder supervisie van de jongste broer Luis, kiest Magnanni voor modern klassiek. Hun ontwerpen zijn niet onderhevig aan snel veranderende modegrillen maar gaan, mede door hun kwaliteit, jaren mee. Dat betekent niet dat Magnanni geen oog heeft voor nieuwe ontwikkelingen. Inmiddels is er ook een fraaie sneakerlijn opgezet met sportieve schoenen voor de casual Friday. Ook deze zijn handgekleurd.

Volgens Rocío was er 25 jaar geleden weinig keuze in herenschoenen, de schoenenbranche richtte zich vooral op de damescollectie. “Wij hebben echter altijd herenschoenen gemaakt. Van damesschoenen hebben we geen verstand. Ooit hebben we – in het verlengde van de herencollectie – een damescollectie samengesteld. Dat experiment hebben we nooit herhaald. Onze kracht ligt gewoon bij herenschoenen. We weten wat de man wil en daar spelen we op in met onze comfortabele ontwerpen die er eigentijds uitzien en tegelijkertijd klasse hebben. Onze klanten waarderen dat. Overigens rekenen we toch ook een klein aantal dames onder onze klanten.’’

Die klanten zijn wereldwijd te vinden. Magnanni exporteert 98 procent van de productie, die onder verantwoordelijkheid van Miguel Blanco valt. >

Makelaars, thuis in Zeeland

Behalve de verkoop via een netwerk aan gerenommeerde schoenenwinkels en via internet, zet Magnanni ook in op shop-in-shop, zoals in Hong Kong, Shanghai, Beijing, en inmiddels met eigen winkels in New York (2015) en Parijs (2016).

De Verenigde Staten zijn met 55 procent van alle schoenen de grootste afnemer. Magnanni opende daarom in 2015 een kantoor in New Albany van waaruit Pascual Blanco jr. ook de Aziatische markt bedient. Rocío zelf is verantwoordelijk voor alle winkels en de Franse markt. De oudste broer Sebastían is algemeen directeur.

Het lederen maatwerk van Magnanni – de ‘handschoen’ voor de voet – zorgt ervoor dat de heren in elk werelddeel de beste pasvorm krijgen. Rocío: “De Amerikaanse voet is echt anders dan de Europese of Aziatische. En natuurlijk zijn er wereldwijd grote maatverschillen, we werken vanaf maat 38, vandaar dat veel dames onze schoenen kunnen dragen, tot maat 51.”

“Ook in Nederland hebben we veel klanten’’, vervolgt zij. “Hoewel een klein land, is het voor onze Europese markt een van de belangrijkste afnemers. Onze schoenen zijn bij kenners heel populair. We houden, net als in andere landen, met regelmaat kleur-events in samenwerking met gerenommeerde schoenenwinkels. Dan verven onze medewerkers een paar schoenen naar wens.

Met Inter Scaldes hebben we een goede band. Claudia en Jannis benaderden ons omdat ze enthousiast zijn over onze www.magnanni.com

schoenen. Voor de heren in de bediening hebben we twee uitvoeringen geselecteerd.’’

Een Italiaanse werkwijze (Bologna voor de kenners), fraai design dat Italiaanse vormgevers doet vermoeden en een Italiaans aandoende naam. Het is niet vreemd dat mensen in eerste instantie Magnanni voor een Italiaans merk aanzien. “Klopt”, lacht Rocío, “die naam heeft onze vader bedacht. Hij was een groot bewonderaar van de Italiaanse actrice Anna Magnani. Toen hij het bedrijf voortzette, koos hij voor haar achternaam. Alleen maakte hij een foutje in de schrijfwijze en dat hebben we zo gelaten.’’ <

De sommelier die wil verleiden

Het eerste glas wijn dat hij proefde, was een verdejo van Quatro Rayas. Koen van der Plas kende alleen bier en vond het helemaal niks. Sterker, hij begreep de smaak gewoon niet. Dat was nog geen tien jaar geleden. Tegenwoordig is hij afgestudeerd register vinoloog (van De Wijnacademie), sinds 2012 sommelier bij Inter Scaldes, was in 2014 Talentvol Sommelier Gault Millau 2014 en zit hij stikvol ambities waar het wijn betreft. Het kan verkeren…

De wijnkaart van Inter Scaldes omvat circa 700 verschillende wijnen.

In bijna vijftig jaar heeft de wijnkelder tijd gekregen om te groeien. Elke sommelier heeft in de afgelopen decennia wijnen toegevoegd; soms trends volgend, maar altijd ook passend bij de gerechten op de kaart.

Zo ook Koen van der Plas die voor nieuwe wijnen nauw overlegt met de chef; en ondertussen ook graag zijn eigen stempel drukt. Begin met hem te praten over het vak en hij brandt los. Over de opleidingen die hij heeft gedaan en nog gaat doen. Over het bezoeken van wijnhuizen en het proeven. Over de hoge graad van perfectie die Inter Scaldes nastreeft en zijn eigen bijdrage daarin en over zijn vriendin die in Barcelona werkt waardoor hij alle gelegenheid heeft om de Spaanse wijnen nog beter te leren kennen. “Het heeft lang geduurd voordat ik de wijnkelder door had’’, vertelt Van der Plas. “Het kost nu eenmaal tijd om alle wijnen door mijn handen te laten gaan en zo nodig te proeven. Nu ik het gevoel heb dat ik de wijnkelder echt ken, ben ik de opgelegde wijnen, de wijnkaart en de administratie zo gaan structureren dat zij op gelijke wijze te benaderen zijn.’’

We lopen door de wijnkelder. Overal zijn grote etiketten met nummers in volgorde geplakt. Soms zijn er lege vakken, die bieden ruimte om extra flessen in te voegen. Hij wijst naar een paar flessen: “Die heb ik nog nooit verkocht, ze zijn gewoon erg kostbaar.”

Deze kostbare flessen liggen achter een stapel dozen met nog jonge wijn. Van der Plas vertelt enthousiast over het late oogstmoment van ‘Spätlese’ en hoe deze toch ‘trocken’ kan zijn. Hoe belangrijk, nee, hoe essentieel geklimatiseerde opslag is. “Je kunt vrijwel elke wijn langer bewaren als je er maar voor zorgt dat de omstandigheden optimaal en stabiel zijn. Wijn heeft nu eenmaal behoefte aan een zorgvuldige behandeling.”

De sommelier laat de wijnen na aflevering altijd eerst gewoon liggen voordat ze de klimaatkast of kelder ingaan. “En ook na verloop van tijd kan wijn je verrassen. Ze kunnen hun ‘periodes’ hebben, dan smaken ze anders. Dat moet ik weten voordat ik een glas voor de gasten inschenk. Vandaar dat ik altijd voorproef.’’

Ja, hij werkt dus met alcohol en dat kan risico’s met zich meebrengen. “Er is een verschil wanneer ik professioneel proef en wanneer het om de gezelligheid gaat. Ik koop bijvoorbeeld wel eens wijn in bij oude studiegenoten van de opleiding. Dan zal ik alleen professioneel proeven, dat moet niet overgaan in gezelligheid. En maat

houden is gewoon altijd belangrijk. Het is geen reclame om als sommelier lam van de alcohol in een kroeg gefotografeerd te worden.’’

Inmiddels weet Van der Plas ook waar de vraag van de gasten ligt en welke smaken de boventoon voeren. “Onze gasten zijn heel internationaal met een redelijk klassieke vraag naar wijnen uit de Bourgogne en Bordeaux. En omdat we natuurlijk veel vis, schaal- en schelpdieren serveren, hebben we veel witte wijnen. Mensen kiezen vaak ‘veilig’. Ik vind het leuk om ze te verleiden tot een passende klassieke wijnstijl uit een onbekend gebied. Niet iedereen staat daarvoor open, maar als gasten meegaan in mijn keuze zijn ze vaak aangenaam verrast. Binnen een smaakprofiel kun je echt veel variëren. Zo hoeft een zoete wijn echt niet de ervaring van een suikerklontje te zijn. Het gaat erom dat de smaakbeleving van de wijn bij het eten past.’’

De keur aan ingrediënten vormen de rode draad in de gerechten van Jannis Brevet. Dat geldt ook voor de wijnproducenten. De wijnkaart omvat >

dan ook meerdere wijnen van dezelfde huizen. Omdat de producent zijn eigen ‘handtekening’ op de wijn legt en daarmee herkenbaar is. Bij nieuwe wijnen heeft de sommelier nauw overleg met Brevet. “Wat kunnen we met deze wijn doen? Op welk gerecht sluit hij aan? Kunnen we er iets nieuws mee? Het is een continu samenspel tussen spijs en wijn waarbij zowel de menukaart als de wijnkaart telkens in beweging is. En dankzij de brede wijnkaart kan ik ook nieuwe wijnen aanbieden en mensen verleiden tot nieuwe keuzes.’’

Niet nieuw, wel opnieuw uit de smaaktest gekozen, is de huischampagne 2016 van Legras & Haas. “Elk jaar kiezen we een nieuwe huischampagne uit. Binnenkort is het weer zo ver en gaan we blind proeven voor 2017. Ik selecteer circa tien potentiële champagnes die in elk geval Jannis, Claudia, chef-kok Jeffrey Laarberg, restaurant manager Bono van Veelen en ik proeven; andere medewerkers zijn welkom om mee te proeven. Ook ik weet niet wat er in de glazen zit. Al drie keer kwam Legras & Haas als lekkerste uit deze proeverij. Dat is knap en geeft aan dat de champagne van consistente kwaliteit is en na drie jaar nog steeds niet verveelt.

We krijgen ook complimenten van gasten over deze keuze.’’

Legras & Haas is een jong familiebedrijf uit Chouilly, opgericht in 1991 door François Legras en Brigitte Haas. Inmiddels staan de drie zonen Rémi, Olivier en Jérôme aan het roer. Van der Plas heeft vooral contact met Jérôme. “Ik kan het goed met hem vinden en we appen vaak. Met zo’n 35 hectare en circa 100.000 flessen is Legras & Haas een relatief klein champagnehuis. Daardoor kunnen ze de optimale kwaliteit waarborgen.’’

Met zijn 25 jaar is Koen een jonge sommelier. Hij heeft al veel kennis en ervaring, maar inmiddels ook genoeg zelfvertrouwen om aan tafel te erkennen dat hij niet alles weet en soms iets moet opzoeken. “En zo leer ik telkens bij. Ik ben toege-

laten tot de prestigieuze opleiding Master Sommelier. Die kun je alleen volgen als je goed genoeg bent en in een toprestaurant werkt. Er zijn vier examens, eind dit jaar doe ik in elk geval het eerste en misschien ook de tweede. Er is in Nederland maar één Master Sommelier, Vera Wessel, en een vriend van mij wordt wellicht de tweede; hij doet dit jaar het laatste examen. Dat is de top waar ik graag bij wil horen.’’

Maar uiteindelijk moet de feitelijke kennis aanvullend zijn op wat er in het glas zit, relativeert de sommelier. Nu zijn vriendin in Barcelona werkt, reist hij vaak naar Spanje waar ze samen allerlei wijnen proeven en ontdekken. “En Inter Scaldes ligt heel centraal, ik zit zo in Épernay en de Elzas.

Of Luxemburg, daar vind je ook heel lekkere en bijzondere wijnen. Behalve dat ik veel reis naar wijngebieden en de 25 tot 30 importeurs bezoek, heb ik ook heel wat kantoorwerk en natuurlijk sta ik in het restaurant. Afwisselender werk kan ik me niet voorstellen.’’ <

Werken bij Inter Scaldes...

What’s in a name…

Een aantal jaren terug vierde een Amerikaans echtpaar zijn bruiloft bij ons. Zij hadden onder meer Japanse vrienden uitgenodigd. Toen deze vrienden er op het verwachte tijdstip niet waren, zijn we naar hen gaan bellen. Ja, ze zaten in de trein vanaf Schiphol en konden er zo zijn. Wij begrepen er niets van, de tijden klopten niet, we kwamen er niet uit. Omdat de Japanners bijna geen Engels spraken, hebben we uiteindelijk gevraagd of een Nederlandse medepassagier kon uitleggen waar de trein zich bevond. Die reed bijna het station van Groningen binnen! Bij het kaartjes

kopen werd, wellicht door het Japanse accent, de bestemming Kruiningen als Groningen begrepen. We hebben hemel en aarde bewogen om hen in Kruiningen te krijgen, waardoor ze gelukkig het diner nog konden meemaken.

Het is prettig om op topniveau te kunnen werken en het beste uit jezelf te halen. Dat iedereen in het team er zo over denkt, is een stimulans. Samen lukt het altijd weer de gasten een goed verblijf te bieden. Miranda Stoffels assistent manager sinds 2008 in dienst sinds 2005

De eerste Oosterscheldekreeft

Een van onze vaste gasten kwam met zijn vrouw vanuit Duitsland dineren op de laatste donderdag van maart. Hij had gehoord dat dan het seizoen van de Oosterscheldekreeft opende en die wilde hij graag op het menu. Wat hij niet wist, was dat de eerste kreeften pas de volgende dag verkocht worden. De veiling tijdens de officiële opening gaat altijd maar om één kreeft. Die gaat naar de

Jeffrey Laarberg chef-kok sinds 2014 in dienst sinds 2008

hoogste bieder en de opbrengst gaat naar een goed doel. Deze gasten zouden echter de volgende ochtend vertrekken. Ik ben naar Colijnsplaat gereden, heb gewacht tot na de officiële veiling en kon toen toch aan een verse Oosterscheldekreeft komen. Onze gasten hebben er heerlijk van genoten.

Inter Scaldes is gewoon een van de mooiste zaken van Nederland, zowel om de pure kookstijl als de ligging. Niets is heerlijker dan even naar Yerseke rijden voor de beste schelpdieren en naar lokale boeren en fruittelers voor het beste op tafel.

Warm of koud, het moet goed zijn

Sta ik makarons te bakken, willen ze niet drogen omdat er te veel luchtvochtigheid is. Als patissier kun je verrast worden door de weersomstandigheden. Neem de eieren, die haal ik elke ochtend vers. Maar als het heel warm is, drinken de kippen veel water en worden de eieren dunner. Dat heeft weer effect op mijn patisserie. Naast de patisserie zorg ik ook voor het kruidentuintje. Voor de

Weten wat er gebeurt

Als ik serveer, leg ik aan tafel altijd uit wat de gasten gaan eten. Een gast complimenteerde me eens met de opmerking dat ik het vertelde alsof ik het gerecht zelf bereid had. Dat is leuk. Het is belangrijk

Bono van Veelen

restaurant manager sinds 2015 in dienst sinds 2012

kreeft herborist gaan in de court bouillon twintig kruiden. Altijd spannend of de natuur ze ook op het juiste moment heeft. Ik vind het fijn om de hele dag te kunnen bakken en smaken te kunnen combineren voor desserts. Dat het resultaat altijd perfect moet zijn, die druk erachter, dat past mij. En ik leer hier de kneepjes van het vak.

Bram Venhorst patissier sinds 2013

om te weten wat de negen mensen in de keuken doen. Zodat ik het resultaat aan de gasten kan overdragen.

We zijn een heel jong team en hebben allemaal gekozen voor het hoogste podium. Ik kwam binnen als stagiair en wist direct dat ik hier graag wilde werken. Het is topsport, het kan er soms hard aan toe gaan, maar we lachen ook veel.

Oog voor detail

Een oudere dame had op haar kamer de jurk uitgehangen die ze ’s avonds bij het diner wilde dragen. Toen mijn collega en ik op de kamer bezig waren, zagen we dat er een opvallend vlekje op de japon zat. We hebben de jurk gewassen en gestreken zodat de japon van de gaste er die avond perfect uitzag. We hadden dit niet van te voren gevraagd, maar het later wel even gezegd. Dit stelde de dame gelukkig zeer op prijs.

Kala Bhagwandin

hoofd housekeeping sinds 2011 in dienst sinds 2006

Ik ben dit werk ingerold, de zoon van de familie Brevet en onze zoon zaten bij elkaar in de klas. We hebben een hecht team dat weinig wisselt en met leuke collega’s. En gasten stellen een schone kamer op prijs.

IN DE KEUKEN VAN

Vijf koks in opleiding, Jordy Tuin, Jessy Fijnaut, Jean-Paul Kosten, Ozzie Hoogesteger en Nando van As, staan aandachtig en bijna eerbiedig te luisteren naar de uitleg. Het is stil als ze aan de slag gaan.

“Zo zijn ze anders nooit hoor’’, verklapt docent Donald Temmerman, “Ze zijn gewoon diep onder de indruk om hier een ochtend aan de slag te mogen.’’

Op de plaat in de Westerschelde

Het is een maandagochtend in mei en ‘hier’ is de keuken van Jannis Brevet. De vijf koks volgen de opleiding Gespecialiseerd Kok bij Scalda, een initiatief van FoodLab Zeeland. De keuken van Inter Scaldes is onderdeel van een serie excursies naar Zeeuwse restaurantkeukens waar zij aan de slag gaan. Deze ochtend bereiden zij coquille en lutée een signatuurgerecht van de patron-cuisinier dat altijd op de kaart staat. Ze maken de coquille schoon, marineren haar en plaatsen haar terug in de schelp. Een band van zoutdeeg (en lutée) sluit de schelp waarna de coquille in de oven wordt gegaard. De garingstijd luistert nauw en is door de zoutkorst niet te controleren. Na veel experimenteren heeft Brevet een formule bedacht voor het aantal minuten garen per gram gewicht van de schone coquille. Maar zover is het nog niet.

De vijf leerlingen kijken toe als de chef-kok voordoet hoe je de schelp opent zonder de coquille te beschadigen en haar losmaakt. Dan verplaatst ieder-

Behalve het bereiden van de coquille en lutée staat ook het snijden van lamsoor op het lesprogramma van deze dag. De zeekraal is nog te jong. Ze vertrekken in twee groepjes met een bootje onder leiding van zeegroententeler Jan Poleij uit Kruiningen naar een plaat in de Westerschelde. Bij aankomst moeten ze door het water waden om de plaat te bereiken.

Terwijl de enorme containerschepen voorbij varen en Antwerpen in de verte lonkt, geeft Poleij uitleg over lamsoor (zwinneblomme) dat volop is te oogsten en zeekraal waarvan het groen net boven het slik uitkomt. Dat oogsten gebeurt handmatig bij laagwater. Als het tij keert, gaat het snel. Voor je het weet, staan de lamsoren weer onder water. En duwen de koks het bootje naar dieper water en hijsen zichzelf aan boord. Deze lesdag is alweer voorbij.

een zich naar de patisserie voor het zoutdeeg. Dit is vanwege de rusttijd van het deeg de dag te voren al klaargemaakt, maar Brevet maakt als voorbeeld een nieuw deeg. En zo doorlopen ze samen met Brevet de gehele bereiding van het gerecht voordat ze zelf aan de slag mogen.

En dat is zo eenvoudig nog niet. De schelpen blijken voor sommigen weerbarstiger dan toen Brevet aan het werk was. De chef-kok geeft aanvullende tips om veilig en gemakkelijker te werken. Vervolgens moeten coquille, corail (het oranjegekleurde voortplantingsorgaan) en schelpen goed gespoeld en gedroogd worden. Elke coquille wordt gewogen en het gewicht genoteerd. De studenten beginnen dan aan de bloemkoolpuree en gemarineerde groenten. Onder supervisie snijden zij de groenten fijn. Dit gaat hen aanzienlijk gemakkelijker af dan het openen van de schelpen. Het is nog steeds heel stil, alleen Jannis Brevet geeft af en toe commentaar of een aanwijzing.

“Gewoonlijk zitten ze vol praatjes’’, vertelt Temmerman. “Maar het is toch een hele ervaring om bij iemand als Jannis Brevet te mogen koken. En ze werken aan een signatuurgerecht, dan moet het allemaal precies kloppen. Je kunt niet improviseren want de gast verwacht een gerecht met de juiste cuisson en smaak.’’

Heel anders ging het eraan toe tijdens de excursie bij

Pure C in de keuken bij Syrco Bakker. Temmerman:

“Daar draaide alles om mosselen en ging het juist wel om hun eigen inbreng en keuzes. Zo heeft elke excursie zijn eigen uitgangspunten.’’

De groenten zijn gesneden en de bloemkoolpuree bereid. Jannis Brevet geeft uitleg over zijn voorkeur voor

Zeeuwse bloemkolen boven de Spaanse die momenteel ook verkrijgbaar zijn. Zo heeft de Spaanse bloemkool vanwege de hardheid een nasmaak en een andere, langere bereiding nodig.

“Recepten zijn voor mij richtlijnen, de sinaasappel van vandaag smaakt anders dan die van morgen’’, doceert hij. “Hoe is de kwaliteit van je product? Waar komt het vandaan? Hoe is de smaak? Proef alles en op basis van de antwoorden pas je zo nodig het recept aan.’’

“Ik laat niks bezorgen en koop zelf in’’, vervolgt Brevet. “Dat kost me 15 tot 20 uur per week maar dan weet ik wel wat ik heb: een topproduct. En dat is al 60 procent van een geslaagd gerecht.

Het zit ‘m vaak in de details. Zo moet je de groenten tijdens het marineren goed afdekken want lucht oxideert. Als alle details kloppen, dan ontstaat dat onderscheidende beetje extra.’’ >

De coquilles met plakjes zelf geweckte truffel, truffeljus, boter en peterselie in hun schelp en de zoutkorst eromheen, kunnen de oven in. Ze liggen in een zoutbed om recht te blijven. De oven staat op 220 graden. Elk pakketje heeft een nummer en dat correspondeert met het gewicht van de schone coquille en dus met de bereidingstijd.

Ruben van Helvert, ook leerling gespecialiseerd kok (entremétier en garde-manger) bij Jannis Brevet, vertelt zijn vijf collega-leerlingen over zijn werk. Over de lange maar gezellige werkdagen en hoe Brevet als eerste begint en als laatste vertrekt. Dat je wel een drive moet hebben om dit leuk te vinden. En dat hij het heel leuk vindt om hier te kunnen werken.

Jean-Paul Kosten legt uit waarom hij via FoodLab Zeeland deze opleiding doet: hij wil vooral zijn kennis verbreden over de Zeeuwse producten en hoe je die in gerechten kunt verwerken. “Daarom zijn de excursies zo leuk, we zien waar producten vandaan komen en wat je ermee kunt maken.’’

Het gestructureerd werken, zoals Jannis Brevet dat doet, vind Ozzie Hoogesteger interessant. “Dat is een goede manier om de kwaliteit te borgen.” Voor Nando van As lokt de grote stad en dan is het altijd handig om kennis van zilte en andere streekproducten te hebben.

Dan zijn de coquilles klaar. Opnieuw maken de vijf leerlingkoks voorzichtig de schelpen open, nu door het korstdeeg te breken. >

De Zeeuwse vmbo en mbo horecaopleidingen koppelen aan de praktijk in de breedste zin van het woord, dat is wat FoodLab Zeeland doet. Met als doel het onderwijs beter af te stemmen op de behoefte van het Zeeuwse bedrijfsleven, waar mogelijk knelpunten in de arbeidsmarkt op te lossen en vooral ook de culinaire kwaliteiten van de Zeeuwse regio uitdragen.

Als organisatienetwerk beschikt FoodLab Zeeland over een grote diversiteit aan partners: restaurants, importeurs, leveranciers, producenten, cateraars en onderwijs- en kennisinstellingen. De leergang Gespecialiseerd Kok niveau 4 is voor mbo studenten die minimaal 24 uur werken als gespecialiseerd kok. Zij krijgen elke maandag les op school (Scalda) of bezoeken leveranciers, producenten en horecaondernemers. De nadruk ligt op de Zeeuwse keuken, specifiek Zeeuwse producten en zilte zaligheden.

Brevet laat zien hoe hij de borden opmaakt. Het moment van proeven breekt aan. Opnieuw een stilte, dan een tevreden commentaar van diverse kanten.

Nu komen ook de eerste vragen los die niet direct met de bereidingswijze te maken hebben. Bijvoorbeeld over de imposante en gevarieerde serviesverzameling die in de keuken staat. Van Helvert heeft al verklapt dat er in de kelder nog veel meer staat, soms speciaal voor Inter Scaldes gemaakt.

Brevet legt uit dat de verzameling een wat uit de hand gelopen hobby is. Maar ook dat het servies onderdeel van het gerecht is en dat het visuele aspect zeker belangrijk is. “Mijn kookstijl is ‘het simpel houden’. Alleen iets toevoegen op het bord als het een wezenlijke toevoeging is aan het gerecht. Ik blijf trouw aan mijn stijl. Onze gasten weten dat en komen mede voor die herkenning en kwaliteit; dat is waar we het voor doen.’’ <

Wat zou je als laatste avondmaal willen eten? In Amerika krijgen ter dood veroordeelden deze vraag voorgelegd. Op de avond voordat het vonnis wordt uitgevoerd, krijgen zij hun wensen geserveerd. Wij portretteerden drie ‘food lovers’, bekend uit de media, met hun ultieme gerecht. De keuze van Karin Bloemen.

Karin hoeft over de Laatste Avondmaalvraag niet lang na te denken. “Ik ben een visliefhebber en ben dol op een klassieke sole à la meunière met aardappelgratin en ik hou van asperges.”

Wat drink je het liefst bij je laatste avondmaal?

Een chardonnay, het liefst Meursault

Welk boek lees je deze avond in één ruk uit?

‘Een schitterend gebrek’ van Arthur Japin

Welke muziek luister je tijdens het laatste avondmaal?

Callas met een prachtige aria. Bijvoorbeeld ‘Oh Mio Babino Caro’ of ‘Un bel di Vedremo’.

Jannis: “De term à la meunière wil niets anders zeggen dan de bebloemde tong in zijn geheel in boter bakken en nadien overgieten met braadjus waaraan citroensap en peterselie zijn toegevoegd. Tong is het hele jaar door verkrijgbaar, maar op zijn best van juli tot januari. De periode waarin de tong het meest kuitschiet is van maart tot en met juni, dan laat ik de tong even links liggen.”

Karin Bloemen is niet meer weg te denken uit de Nederlandse theaters en vervult met glans de rol van Neerlands enige echte diva, met alles erop en er aan! Maar ze is vooral ook een krachtig artiest, die met verschillende disciplines uit de voeten kan. Geroemd om haar prachtige stem en expressie, humorvolle kijk op het leven, vele typetjes en haar kracht om het positieve uit het negatieve te halen.

winston

‘The King of Diamonds’ is en blijft Harry Winston (1896-1978). Luxe

creuset

Deze Creuset pan kun je schaamteloos op tafel zetten; in alle trendy kleuren verkrijgbaar, tevens een sieraad in je keuken

Choquerend lekker, deze op Salvador Dali geïnspireerde ‘surrealistische’ cocktail op

U620

Een blikvanger in je huis, deze uitvoering van de U620, het iconische ontwerp van Jens Risom uit de jaren ’50. Hip & stijlvol, opnieuw uitgebracht door Benchmark

De kenmerkende prêt-a-porterlijn van Dior met uiterst smalle tailles en uitlopende rokken, geeft de hedendaagse vrouw stijl & allure

proenza

Met deze stoere PS1 Large van Proenza Schouler, uitgevoerd in ultiem zacht leder, maak je een statement op kantoor en je zakelijke afspraak

Wie is er niet opgegroeid met De grote Gatsby? Een wereldwijde literatuur legende, die eigenlijk niet mag ontbreken in je boekenkast

Orange and Yellow

1956 - by Mark Rothko

Gedurfd, maar deze felgekleurde SMEG geeft wel ‘Schwung’ in zowel een klassieke als moderne keuken

Het tijdloze ‘Aviator’ model , met de karakteristieke oogkas vullende vorm is al vanaf 1937 populair bij jong en oud Deze blitse versie zet je het liefst nooit meer af…

IN GESPREK MET JOB UBBENS

Jop Ubbens is nog tot 1 oktober directeur bij de Nederlandse vestiging van Christie’s in Amsterdam, gevestigd in het karakteristieke pand dat ooit voor het Scheepvaartmuseum werd gebouwd. Die herkomst is onder andere nog terug te zien in het golfmotief in de balkon balustrades. Als het ‘gezicht’ van Christie’s Amsterdam stond Ubbens altijd liever met “de voeten in de klei” dan dat hij strategische nota’s schreef. “Niets is leuker dan een volle veilingzaal waar het zindert.’’

Terwijl Ubbens nog kunstgeschiedenis studeerde, werkte hij al bij Christie’s op de afdeling Hollandse negentiende-eeuwse schilderkunst waar hij vervolgens jarenlang de leidende expert van was. Zijn afstudeerscriptie ging echter over het zestiende-eeuwse maniërisme. En zijn eigen voorkeur gaat uit naar schilderijen uit de periodes 1780-1820 en 1880-1920. Het ene tijdvak is de periode van de grand tour; de vormende reis door Europa, vooral door Italië, die jongemannen van gegoede huizen maakten voor ze aan hun carrière en een gezin begonnen.

Het tweede tijdvak kenmerkt de impressionistische vernieuwing in de schilderkunst.

mobilo-static (Torsion)

Walter Leblanc (1932–1986)

Kinetische kunst, Günther Haese (1924)

“Vanuit mijn achtergrond en interesse weet ik veel van schilderijen, minder van keramiek en beelden en weinig van porselein. Je kunt niet alles weten, wel leer ik hier elke dag nog; ik blijf razend nieuwsgierig. Het onderscheid tussen ons en de museale experts is, dat zij heel veel weten van een relatief klein vakgebied en dan vooral de topwerken kennen. Wij zien hier echt alles voorbij komen uit alle stromingen en zowel topwerken als middelmaat – ook vervalsingen. En we hangen aan elk kunstwerk een prijskaartje.

“Christie’s vormt de gouden driehoek tussen kunst, mens en geld. We zijn gewoon een bedrijf met een omzet en een winstmarge. De omzet lag in Amsterdam vorig jaar op circa 50 miljoen euro. Daar zat een goede winstmarge op. Een kavel hameren we gemiddeld op 5.000 euro af, onze reikwijdte ligt tussen de 3.000 en 300.000 euro, met soms een flinke uitschieter. Niets ten nadele van andere veilinghuizen, maar we zijn het enige internationale veilinghuis in Nederland. We kunnen een beroep doen op onze internationale collega’s. Dat geeft veel zekerheid op een juiste prijs.

“Het veilinghuis is heel dynamisch, er zijn altijd deadlines. We hebben de inbreng, taxaties en het samenstellen van de catalogus. Er zijn de kijkdagen en vervolgens de veiling zelf. Daarna de afhandeling en ondertussen begint de cyclus opnieuw. We hebben zes schilderijenveilingen per jaar, van oude meesters tot hedendaagse kunst. Daarnaast hebben we jaarlijks een collectie veiling, dat is één verzameling, één catalogus en één veiling.

Vorig jaar oktober hebben we een themaveiling gehouden: Made in Holland, Nederlandse kunst en design van de afgelopen eeuwen; een groot succes en vraagt om herhaling. Die komt er hopelijk weer in december 2016.

“De veilingdagen zijn het hart van Christie’s, het liefst met een volle zaal waar het zindert. Als koper moet je het momentum weten te pakken, anders is het weg en sta je met lege handen. Als veilingmeester ben ik heel alert, ik werk immers met geld

Zero Art, Bernard Aubertin (1934-2015)

van anderen. Het draait om cijfers en psychologie. Ik bespeel de zaal en probeer mensen verder te krijgen dan ze zelf ooit dachten te gaan.

Kapitalistisch Realisme, Gerhard Richter (1932)

“Tien jaar geleden bestond de kopersgroep nog voor 80 procent uit Nederlanders. Nu is dat omgedraaid. Er bieden wel 30 nationaliteiten, vaak via agenten. We beschikken over een groot netwerk van waaruit we potentiële klanten interesseren. De markt is gelaagder dan je zou denken. Er is een trend die zich richt op vakmanschap en tegelijkertijd op het non-conformisme. Denk aan de wonderkamers en rariteitenkabinetten maar ook aan het maniërisme. In onzekere tijden zoeken mensen naar vastigheid. Bekende namen en belangrijke werken doen het goed, waarbij daarbinnen ook het afwijkende gewild is.

Daarnaast bestaat dé verzamelaar die één soort verzamelt, eigenlijk niet meer. Mensen kopen hybride, oud en nieuw kunnen prima naast elkaar leven. Zo is mijn huis ook ingericht. >

LC 4

Design: Le Corbusier, P. Jeanneret, C. Perriand

“Als veilinghuis ben je eigenlijk ook altijd op zoek naar een schat. Zoals op 4 maart van dit jaar. Toen vonden we tijdens een taxatiedag in Enkhuizen een belangrijk werk van Jacob Maris, een vertegenwoordiger van de Haagse School, terug. Dertig jaar was het olieverf schilderij spoorloos geweest. Het verbeeldt collega Frederik Kaemmerer die schildert in het Oosterbeekse bos. Dat maakt dit schilderij kunsthistorisch heel waardevol. Het toont immers aan dat kunstenaars in Oosterbeek waren, ‘en plein air’ schilderden en samenwerkten.

“Het mooiste is als een schilderij ‘vers’ is, dus niet eerder op de markt is geweest. Op mijn verlanglijstje van schatten staat een klein fijn schilderij van Caspar David Friedrich. Hij geeft het landschap een geheel eigen lading. Ik ben een grote fan van hem. Ik ga wel bij andere veilinghuizen kijken, maar kopen, dat doe je als veilingmeester niet.

“Thuis ‘eten, drinken en dromen’ we kunst. Mijn vrouw is ook kunsthistorica, het gaat altijd over kunst. Ik absorbeer nieuwe ervaringen en kennis als een spons, wil altijd meer weten. Ik heb het altijd als prettig ervaren dat Christie’s Amsterdam een platte organisatie is. Ik ben dan ook geen bestuurder pur sang, maar een doener. Dat is niet de reden dat ik hier per 1 oktober vertrek. Ik heb de directeursfunctie vijftien jaar uitgeoefend en ben nu 57. Ik heb het gevoel dat als ik mijn droom om onafhankelijk ondernemer wil waarmaken, dat nu moet gebeuren.

Zero Art

Jan Schoonhoven (1914-1994)

“Natuurlijk blijf ik actief in de kunst. Kunst geeft emotioneel dividend, dat is heel plezierig en heel wat anders dan speculeren. Er is bijvoorbeeld een spectaculaire prijsontwikkeling gaande voor het werk van Jan Schoonhoven. Die loopt parallel aan de herwaardering van de Zero movement – in Nederland de Nul-groep genoemd. Daar zou je op kunnen speculeren, kunst is daar echter nooit voor bedoeld. Bedenk liever wat je mooi vindt en laat je vervolgens goed adviseren. Maar vooral: leef met de kunst die je koopt, laat haar zien en zet haar niet weg in een kluis.’’ <

“Hoe komt uw man toch aan al die inspiratie?”, vragen gasten mij geregeld. Bijvoorbeeld als we hun onze combinatie van kreeft in Sauternes, tarbot gepocheerd in gerookte melk of een soufflé van Taggiasche olijven met chocolade voorzetten. Meestal ga ik niet uitgebreid op de vraag in. Het lukt me eigenlijk niet om hierop het juiste antwoord te geven. Ik kan wel uit eigen ervaring het volgende erover zeggen. Een chef die iets in zijn hoofd aan het brouwen is, zweeft een tijdje tussen hemel en aarde en kan halsstarrig blijven experimenteren om zijn receptuur te vervolmaken. Dit kan ver gaan hoor, perfectie kent geen grenzen.

Neem nu een klassieker van Jannis, de duif gegaard in een korst van zoutdeeg. Dit is een door hem uitgedokterde formule van het gewicht

A van de duif, keer het aantal minuten op temperatuur B. Wij snijden de duif uit het zoutdeeg bij de gast aan tafel om hem vervolgens te fileren. Dan behoort hij op dat moment precies de juiste cuisson te hebben. Het is een gerecht waar de chef geen grip meer op heeft. Hij kan hem niet even nagaren of aan de kant schuiven als hij te gaar is. Moeilijkheidsgraad 10 op de schaal van Richter, zullen we maar zeggen. De tijd van het uitvinden van deze toverformule, inmiddels jaren geleden, kan ik mij nog levendig herinneren. Zelfs in de nacht stonden de ovens in de keuken te draaien en leek het er af en toe op dat hij bezig was een hele duivenkolonie uit te roeien. Voor het uiteindelijk optimale resultaat maakte hij mij letterlijk ‘s nachts wakker.

Een aantal jaren geleden, op vakantie in Maleisië, proefden we voor het eerst in ons leven de doerian. Een grote stekelige vrucht, populair in Zuidoost-Azië en daar de ‘koning der vruchten’ genoemd. Elders in de wereld wordt de doerian slechts mondjesmaat gegeten. De belangrijkste oorzaak is de weerzinwekkende lucht, denk aan rotte eieren, die vooral de rijpe doerian verspreidt. Eenmaal uit de schil genomen, heeft het geelwitte vruchtvlees echter een gecompliceerde smaak van gedroogde vijgen, iets van banaan, amandel, vleugje ui met een duidelijke nasmaak van vanille.

Intens verslavend, deze vrucht. Maar door zijn geur ook een verboden vrucht. Hotels laten gasten met een doerian niet toe. En ze zijn ten strengste verboden in het vliegtuig. Ooit is een vliegtuig van Virgin Blue zeven uur vertraagd omdat de politie en brandweer de passagiers evacueerden. Aanleiding was een sterke, vreemde geur afkomstig uit het bagagedepot. Het bleek bij nader onderzoek een kistje doerians te zijn. Nog een interessant detail: in combinatie met alcohol schijnt de doerian verdovend te werken. Een teveel van beide kan overigens, vanwege de bloeddrukverhoogde werking van de vrucht, een hartaanval tot gevolg hebben.

Terug naar onze vakantie. Na het zien van de mysterieuze blik in Jannis’ ogen na het eten van de doerian, wist ik direct dat ik hemel en aarde zou moeten bewegen om hem niet met een kistje ‘verboden vruchten’ het vliegtuig te laten instappen. Het probleem was dat het gerecht

van doerian met Oosterscheldekreeft al in zijn hoofd geboren was. Zoonlief bood uiteindelijk hulp door stellig te verklaren dat hij absoluut niet met zijn vader én doerians in hetzelfde vliegtuig terug zou vliegen.

Dat gaf toch wel de doorslag, de doerians werden niet ingeslagen. Pff… een hele opluchting voor mij, wetende dat ik nu de gehele vlucht rustig zou kunnen uitzitten. Daarmee werd ook een lastig gesprek in het restaurant voorkomen: “Hoeveel alcohol heeft u vandaag gedronken?” “U weet het niet precies?” “Dan mag u dat Zeeuwse kreeftje met doerian helaas niet zomaar bestellen. Ik zal eerst even uw bloeddruk moeten opmeten ….”

HET AMBACHT VAN

EDOUARD VERMEULEN

‘De vrouwelijke lijn is gewoon de mooiste’

Al ruim dertig jaar kiest de Belgische couturier Edouard Vermeulen, eigenaar van het modehuis Natan, voor een eigen lijn. En die lijn betekent kwaliteit en vrouwelijkheid waarbij Vermeulen zich vooral laat inspireren door het tijdperk van stijliconen als Audrey Hepburn en Jackie Kennedy.

Exclusieve prêt à porter en couture voor de modebewuste vrouw die, net als Vermeulen, voor kwaliteit en vrouwelijkheid kiest. Onder hen opvallend veel royalty’s. Behalve koningin Máxima, koningin Mathilde en koningin-moeder Paola van België komen ook de dames van het Groot-Hertogdom Luxemburg en het Zweedse koningshuis naar Brussel. Als zijn ontwerpen iets uitdragen, dan is het de tijdloze eenvoud van de vrouwelijke lijn die zijn herkomst vindt in de jaren 50 en 60 en die past bij zijn oorspronkelijke beroep, dat van binnenhuisarchitect.

Edouard Vermeulen (Ieper, 1957) volgde de opleiding Interieurvormgeving aan Sint Lucas in Brussel. Bij zijn zoektocht naar een ruimte om zijn interieurontwerpen te kunnen presenteren, kwam hij in 1983 bij het Brusselse modehuis Natan en Co (sinds 1930) terecht. Dat had er plaats voor en zijn ontwerpen pasten bij het publiek dat het modehuis bezocht. >

Nadat hij voor het huwelijk van zijn broer niet alleen de feestgelegenheid aankleedde maar ook succesvol enkele jurken ontwierp, richtte hij zijn aandacht op de mode. “Kleding ontwerpen staat niet zo ver af van het ontwerpen van interieurs als het misschien lijkt’’, vertelt Vermeulen. “In beide gevallen bepalen lijnen de structuur en proportie. En die lijnen zijn bij mij vaak minimalistisch. Ik heb nu eenmaal niet zoveel met frutsels.’’

“Niemand had ooit van ene Vermeulen gehoord, het modehuis van Paul Natan was wel bekend”, vervolgt hij.

“En, niet onbelangrijk in België, Natan is zowel in het Frans als in het Nederlands goed uit te spreken. Dus toen ik het modehuis in 1984 overnam, heb ik de naam Natan behouden.’’

Zijn oog voor maat, proportie en structuur, gecombineerd met esthetiek, zorgde ervoor dat de couturier naam begon te maken in een selecte kring. “En dan speelt geluk soms ook een rol. Via een goed doel kwam ik in contact met de adel, mocht ik in 1986 mijn eerste collectie presenteren op een kasteeltje en was prinses Paola een van de gasten.

Zo ontstond ons eerste contact en sindsdien ontwerp ik geregeld voor haar.’’

De doorbraak als royalty ontwerper kwam in 1999 toen Edouard Vermeulen de bruidsjurk voor prinses Mathilde mocht ontwerpen. Nederland maakte twee jaar later massaal kennis met zijn stijl bij de verloving van prins Willem-Alexander met Máxima. Zij droeg een jurk van Natan. “Máxima, Mathilde en ook jullie prinses Laurentien, weten heel goed wat ze willen’’, verklapt Vermeulen. “Ze stemmen hun keuze mede af op hun agenda. Het maakt natuurlijk uit of je naar een staatsbanket in Noord-Europa gaat of op handelsmissie in een tropisch land.’’

Ook voor Vermeulen zijn de koninklijke huwelijken en de bekroningen hoogtepunten die hij tot op het kleinste detail uitwerkt. “Dat doe ik niet alleen, ik heb een heel team van mensen om me heen. Vergelijk het met de keuken; de chef-kok bedenkt het gerecht, zoekt de ingrediënten bij elkaar en werkt het vervolgens uit met zijn keukenbrigade.’’

En nee, de couturier merkt niet dat er een grote rush volgt op een bepaalde creatie als een van de koninginnen of prinsessen ermee gezien zijn. “De commentaren in de media zijn vaak heel positief, maar mensen willen zich graag onderscheiden en dus niet dezelfde kleding dragen.’’ >

De Jurk Van 16 oktober tot en met 4 december 2016 is in MoMu Galerij in Antwerpen een documentaire te zien over het creatieve proces van ontwerper Edouard Vermeulen, aangevuld met interviews. Ook hangt er een selectie unieke couture creaties van modehuis Natan. Aanleiding voor de tentoonstelling en documentaire is de gift van een couture creatie van Natan aan het ModeMuseum Antwerpen.

De MoMu Galerij is vrij toegankelijk, www.momu.be.

‘De ‘lijnen’ zijn bij mij vaak minimalistisch. Ik heb nu eenmaal niet zoveel met frutsels’

Collectie fall/winter 2016

It’s all about experience

Home experience betekent voor ons de gehele beleving van uw interieur...

Nieuwe keuken of complete verbouwing van uw woning? Alles is mogelijk bij Beerens Interieurs!

Beerens Interieurs biedt een fantastisch assortiment maatwerk interieurs, keukens, badkamers, sanitair en zakelijke interieurs onder èèn dak in Goes op de Livingstoneweg 50.

Wie kan zeggen “mijn interieur is van Beerens“ bewijst tegenover zichzelf en anderen een kenner te zijn die alleen genoegen neemt met vakmanschap en hoogwaardige kwaliteit. Een dergelijke reputatie is natuurlijk geen toeval. Hieraan is jaren achtereen door iedereen hard gewerkt en hiervoor is in de beginfase van het bedrijf de basis gelegd. Naast maatmeubelen die worden vervaardigd in de eigen fabriek, zijn het vooral de totaalconcepten waarin Beerens Interieurs zich steeds weer onderscheidt en bewijst.

“Home experience”

Home experience betekent voor ons de gehele beleving van uw interieur, van keuken tot badkamer en van slaapkamer tot inloop kasten enzovoort. Kennis en vaardigheid om een complete ruimte een persoonlijk signatuur te geven om van uw huis een thuis te creëren. Door nauwe samenwerking met specialisten in

aanvullende disciplines wordt het project van A tot Z gerealiseerd en daarmee de klant alle zorgen uit handen genomen.

“Vakmanschap en kennis”

Het grote verschil tussen de ene interieurbouwer en de andere zit ’m in de kleinste details... Maar dat verschil ziet u pas als het werk gereed is. Dan ziet u of uw en ons idee, uw stijl, tot in de nesses de vorm heeft gekregen die u voor ogen had. Het zijn onze eigen vakmensen die het verschil maken.

“Veelzijdig, creatief en exibel”

Samen werken we aan een totaalproduct, vullen we elkaar aan en stemmen we materialen en aansluitingen naadloos op elkaar af. Omdat we alles in eigen hand en onder één dak hebben met èèn aanspreekpunt, zal dit ten goede komen aan de e iciëntie en kwaliteit.

Onze showroom is ook op zaterdag geopend

Daarmee komt het gesprek op het huidige modestraatbeeld.

“De scheidslijnen zijn minder duidelijk geworden. Allereerst in leeftijd. De moderne vrouw op leeftijd ziet er jaren jonger uit dan haar leeftijdsgenoten van twintig of zelfs tien jaar geleden.

De moeder van een bruid kleed ik tegenwoordig heel anders.

Een gezondere leefstijl, betere cosmetica en een jongere geest doen veel.’’

Daarnaast is er de tendens dat de populaire mode draagbaar moet zijn voor iedereen. Het mag niets kosten en het kost niets. “Liever trekt de moderne vrouw elke dag wat anders aan dan dat ze voor kwaliteit kiest. Dat is een keuze.’’

Zelf draagt Vermeulen zijn passie uit door wel te kiezen voor kwaliteit. “Mode betekent voor mij nadenken wat mensen willen dragen. De japon staat op nummer 1, zowel voor het dagelijks leven als voor huwelijken en feesten. Ik kijk ook naar de specifieke gelegenheid, nieuwe modetrends en het type klant. Want ik adviseer graag. Mijn vaste klanten zijn echter geen ‘fashion victims’ maar modebewuste vrouwen die vooral hun eigen keuzes maken.’’

Hij bezoekt altijd de Première Vision Paris, de halfjaarlijkse stoffenbeurs. “Het is belangrijk om te weten uit welke materialen een stof bestaat. En dus wat een stof doet als je het op een bepaalde manier knipt en naait. Tegenwoordig zitten er zoveel componenten in een stof die allemaal anders kunnen reageren, dat het best lastig kan zijn een keuze te maken.’’

Er is meer veranderd in de ruim dertig jaar dat hij in het vak zit. Werden vroeger de patronen met de hand getekend, nu komen ze vaak uit de computer. En waar de couture nog in de eigen ateliers gemaakt wordt, komt de prêt à porter tegenwoordig uit Roemenië. Niet te ver weg, wel goedkoper.

En wat draagt de couturier zelf? Die vraag overvalt hem. “Oh, heel klassiek maar wel meer casual dan dertig jaar geleden. Nee, geen favoriet merk, nou ja Brunello Cucinelli misschien. Gewoon donkerblauw, gestreepte overhemden, grijze flanel. Daar voel ik me prettig bij.’’ <

Amsterdam Na Maastricht opent Natan een flagship store in de Amsterdamse P.C. Hooftstraat. Natan heeft verder winkels in Brussel, Antwerpen, Gent, Knokke en Roeselaere. De oorspronkelijke winkel, aan Avenue Marie Louise 158 in Brussel richt zich uitsluitend op couture.

‘PERFECT

CRYSTALS GROW JUST ABOVE

ABSOLUTE ZERO’

‘Mijn favoriete geuren zijn patchouli en amber. Ons

kristallen jubileum vieren wij met een sensueel, extravagant geurende kaars. Deze ontwikkelde ik samen met de beste parfumeurs uit Grasse (Frankrijk). De symboliek erachter geeft ons het besef dat je in ons vak eerst moet groeien naar een stevige basis. Vervolgens probeer je die basis te perfectioneren.’ - Claudia

-273 °C

Het absolute nulpunt is de laagste temperatuur die, volgens de derde wet van de thermodynamica, theoretisch mogelijk zou zijn. Deze temperatuur is gelijk aan -273,15 °C en -459,67 °F. Een kristal groeit nooit in perfecte vorm, maar bevat altijd imperfecties. Weliswaar wordt bij het afkoelen van het kristal een toestand stabiel met steeds minder imperfecties, maar om deze hogere graad van perfectie te bereiken moet het kristal zich reorganiseren en ook dat is een proces dat tot stilstand komt bij nadering van het absolute nulpunt. Perfecte kristallen groeien alleen boven het absolute nulpunt.

Een

‘Il Tartufo di Massimo’ levert naast verse tru el ook tru elproducten zoals tru elsaus. tru elolie, tru elhoning, tru elzout en tru elboter. Met deze producten maakt u eenvoudig de lekkerste tru elgerechten!

Uit het Groene Umbrië

Verse tru el kopen? Bij ’Il Tartufo di Massimo’ bent u aan het juiste adres! Tru el is een seizoensproduct dat wij het hele jaar door verkopen. Wij leveren verschillende soorten verse zwarte en witte tru el van uitstekende kwaliteit. Van horeca tot groothandel, van delicatessenwinkel tot hobbykok...

Heeft u iets te vieren? Wilt u een bijzondere (privé of zakelijke) gelegenheid graag een tru eltintje geven? Denk dan eens aan een tru elproeverij, een tru eldiner of aan een workshop koken met tru el! Of misschien heeft u zelf wel een leuk idee? ‘Il Tartufo di Massimo’ organiseert het graag voor u!

Il Tartufo di Massimo

Massimo Damiano

Email: info@iltartufodimassimo.com

Telefonisch: +31 (0)6 304 34601

Verstild evenwicht

(Gust Romijn, 1922-2010)

Monarch

Melanosporum

Wellicht de meest luxe cabriolet ooit gebouwd.

De nieuwe Mercedes-Benz S-Klasse cabriolet.

Mercedes-Benz lanceert dit jaar negen nieuwe modellen in twee Collections: de Spring / Summer en de Fall / Winter Collection. De collectie bestaat uit een range van schitterende cabriolet-modellen als de C-Klasse cabriolet, de SLC of SL Roadster en als top van het segment qua luxe en style de S-Klasse cabriolet.

Bekijk de volledige collectie cabriolet-modellen op automotionsmercedes-benz.nl. Graag tot ziens in onze showroom.

Suprematisme

(Kasimir Malevitsj, 1879-1935)

Kreeft

Aardbei

Asperge

Een stijlvolle Black Tie wedding kun je een trendy tintje geven door de zwartwit combinatie tot in detail door te voeren. Een bijpassende bruidstaart mag hierbij niet ontbreken.

Sneeuwwit gecombineerd met zwarte accenten kan een prachtig effect geven, mits goed toegepast. Laat je inspireren door kunst met abstracte vormen, lijnenspel en polka dot.

HET AMBACHT VAN

MARC DE REGT

‘Het leven gevangen in sieraden’

Voor Marc de Regt, edelsmid in Goes, is het ontwerpen van sieraden meer dan een ambacht. Het is ook zijn manier om zijn liefde voor de wereld tot uitdrukking te brengen, het leven te vieren. Zijn manier om te zoeken naar de eenheid in het grote geheel, de overeenkomst tussen verschillen.

Als hij de kans krijgt in opdracht te werken, voelt hij intuïtief de sfeer van de toekomstige draagster – het zijn meest vrouwen die zijn ontwerpen dragen – en probeert hij haar verhaal en dat van de edelsteen samen te smeden tot een uniek ontwerp.

Intuïtief en sensitief, dat zijn twee kenmerken van De Regt. Een man van niet zo heel veel woorden tot hij geraakt wordt. Zoals wanneer het over zijn vak gaat. We praten over edelstenen en diamanten. Bij De Regt gaat het dan allereerst over het spel tussen de ratio en het gevoel. De kwaliteit, het formaat en het slijpsel moeten kloppen. Maar minstens zo belangrijk zijn de ervaringen bij het zien en voelen. “De steen moet mooi zijn en passen bij wat ik zoek voor een sieraad’’, zegt de edelsmid. “Soms kies ik juist voor een ruwe steen. Dan weet ik nooit precies wat eruit komt en ga ik het avontuur aan. Dat kan ingetogen worden of juist uitbundig, afhankelijk van hoe de steen zich ontplooit.’’ Zijn ontwerpen getuigen van verfijning en gevoeligheid. Neem zijn one4me steentje. Dat brengt hij

aan in de binnenkant van de ring en is niet zichtbaar. Maar de draagster weet ervan. “Mijn ringen kunnen een prachtige en soms ambitieuze buitenkant laten zien. Zoals de mens zich ook vaak laat zien. Maar het meest kostbare van de mens zit in de mens zelf. Dat zie je niet snel. Dit steentje is ook voor jezelf. Het geeft een extra dimensie aan het sieraad.’’

Zijn Fleur d’Arc is misschien wel zijn meest ambitieuze ontwerp. De Regt kwam tot deze bloem na een meditatieve ervaring in 1979 die voor hem het leven in een kosmisch perspectief plaatste. In zijn

Fleur d’Arc staat elk van de 32 loepzuiver briljant geslepen diamantjes, gezet als bloemblaadjes, voor een fase in het leven. Voor het hart van het sieraad kiest De Regt voor een perfect geslepen edelsteen, bijvoorbeeld roze toermalijn of spessartien granaat, afhankelijk van de draagster. En natuurlijk ook hier zijn one4me steentje.

Het resultaat mag verfijnd zijn, het proces ernaartoe is puur ambachtelijk. Dan gaat het over smeden, zagen, boren, branden, vijlen en schuren. >

Hanger in 18 kt wit goud met aquamarijn en briljant ‘Hearts & Arrows’.

Gebogen over zijn werkbank achter in de winkel aan de Vlasmarkt in Goes, en met het gereedschap gesorteerd bij de hand, verricht de meester goudsmid het eeuwenoude handwerk om tot zijn ontwerp te komen. Zijn handtekening bestaat zowel uit zijn persoonlijke ontwerp als uit de beide meestertekens die hij in zijn juwelen mag slaan.

Het slijpen doet hij niet zelf. “Ja, ik kan wel slijpen, maar ik weet wat ik kan en waar mijn beperkingen liggen. Voor mijn ontwerpen wil ik alleen het allerbeste en kies ik voor specialisten. Goede slijpers zijn kunstenaars die zich vaak beperken tot enkele stenen. Want elke steen heeft zijn eigen hardheid en kwaliteit. Een goede diamantslijper is niet automatisch ook een goede slijper voor smaragd. Smaragd is een zachte edelsteen en diamant is net beton. De diamantslijper die ik vaak vraag, kan zo slijpen dat elke briljant, hoe klein ook hearts & arrows heeft. Met een speciaal loepje zie je dan aan de bovenkant van de briljant acht pijlen en aan de onderkant acht harten. Dat zijn perfecte briljanten die altijd schitteren.’’

Wat populaire edelstenen zijn? Dat hangt vaak af van waar je geboren bent, meent De Regt. “Nederlanders zijn overwegend calvinistisch en kiezen voor diamanten. Die kun je immers altijd en overal bij dragen. Of parels want dat is net een bolle spiegel en neemt de kleur aan van de omgeving. Ik heb echter ook klanten uit Duitsland, Italië, Frankrijk en België. Zij kiezen eerder voor edelstenen die bij de kleding, huidskleur en leeftijd passen.’’

De Regt koopt zijn edelstenen en diamanten in Duitsland en Antwerpen. Dat proces is vooral een kwestie van elkaar kennen en vertrouwen. Samen met zijn vrouw Anneke bezocht hij jarenlang beurzen. Ook reisde hij meerdere keren per jaar naar leveranciers om de stenen te bekijken, voeling te krijgen met wat zij kunnen aanbieden voor hij zijn selectie maakte. En liever kiest hij voor een leverancier die slechts enkele, maar altijd goede steensoorten heeft, dan voor iemand die alles in huis heeft. Diamanten koopt hij alleen bij een leverancier die

zich houdt aan het certificatiesysteem van het Kimberley-Proces en dus geen conflictdiamanten levert. Kleur (meestal zo wit mogelijk), gewicht (in carat), zuiverheid (loep) en de slijper bepalen de prijs.

Een goede slijper is namelijk net zoveel waard als een goede steen. Omdat veel slijpers bij handelaren in dienst zijn, bepalen zij mede of De Regt bij een specifieke handelaar inkoopt. Met al die reizen van de afgelopen 35 jaar investeerde hij in een vertrouwd netwerk. Tegenwoordig plukt hij daar de vruchten van en kan hij veel bestellingen telefonisch plaatsen. Het wederzijds vertrouwen blijkt uit de verzending van de soms dure stenen met betaling achteraf.

Gecertificeerd als hij is en met zijn jarenlange ervaring kan hij in 95 procent van de edelstenen namaak van echt onderscheiden. Dat laatste 5 procent gaat naar een gespecialiseerd laboratorium.

Ring ‘Tension’ in 18 kt geel goud met peridot en briljant ‘Hearts & Arrows’

Er zijn vier categorieën, legt hij uit. “Allereerst de natuurlijke stenen. Die zijn gedolven, vaak ruw, eventueel gepolijst maar nooit verbeterd. In de tweede categorie vallen de edelstenen die in zuiverheid en of kleur verbeterd zijn. Zo kun je smaragd in een groene kunsthars dompelen zodat barstjes en scheurtjes niet meer te zien zijn en de steen groener oogt. Daarna komen de synthetische edelstenen, door de mens gemaakt. De kwaliteit wordt steeds beter, maar ze zijn nog wel te herkennen. Als deze edelstenen niet meer van echt te onderscheiden zijn, verliezen de natuurlijke edelstenen hun waarde.’’ >

Arriveer in stijl bij Inter Scaldes

A4 nieuwe De

Zelden was vooruitgang zo zichtbaar, hoorbaar en voelbaar als bij de nieuwe Audi A4. Talrijke innovaties geven deze Audi A4 nog meer kracht en maken hem effciënter en veiliger. Ontdek zijn comfortabele interieur met de Audi virtual cockpit, een hightech instrumentenpaneel dat in hoge resolutie alle belangrijke informatie toont. Of het eveneens optionele Bang & Olufsen Sound System met levensechte 3D sound. De nieuwe Audi A4 staat bij ons in de showroom en is in meerdere uitvoeringen en pakketten verkrijgbaar vanaf € 36.310.

Goes - Vlissingen - Terneuzen ww w autopoppe nl

21% bijtelling

Als voorbeeld van die waarde vergelijkt De Regt een 3 carat saffier ter grootte van een pinknagel in de verschillende categorieën. “Een topkwaliteit natuurlijke saffier kost al snel zesduizend euro. Een tot topkwaliteit behandelde saffier brengt zo’n tweeduizend euro op en een synthetische, ook topkwaliteit in zijn soort, kost 75 euro. De vierde categorie, bijou (glas imitatie), kost je veertig cent.’’

“Ook de herkomst van edelstenen is een kwestie van vertrouwen’’, vervolgt de specialist. “Je kunt aan de edelsteen vaak het land van herkomst zien, soms zelfs de mijn. Zo is de Colombiaanse smaragd het meest gewaardeerd, maar er zit wel vaak drugshandel achter. Dan is het een keuze om die aan te bieden én te kopen.’’

Ring

Hetzelfde dilemma geldt voor goud. De Regt werkt daarom alleen met volledig recyclet goud. En welke edelsteen zijn voorkeur heeft?

Na enige reflectie kiest de edelsmid voor toermalijn. “Zowel omdat het in alle kleuren van de regenboog voorkomt, als voor de drie kleurrichtingen die het heeft, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt.’’

En dan toch een beetje calvinistisch vervolgt De Regt: “Maar diamant is in al z’n eenvoud – we hebben het eigenlijk over pure koolstof – ook prachtig. Een steen die niet moeilijk is om te zetten en tegelijkertijd wel delicaat om de kwaliteiten mooi uit te laten komen. Net een beetje als de mens.’’ <

Marc de Regt - Edelsmid ontwerper Edelsteenkundige FGA / Diamantexpert HRD

Vlasmarkt 10, 4461 CW Goes, The Netherlands www.marcderegt.nl

‘Fleur d’Arc’ in 18 kt wit goud met rose toermalijn en briljant ‘Hearts & Arrows’met onder in de ring een ‘ONE4ME’ rose briljantje.

kuulas rain

Oiva Toikka werd in 1931 geboren in Viipuri, Finland, en is één van de grootste namen op het gebied van Fins glas.

De collectie Birds bestaat uit meer dan 400 vogels en elk jaar verschijnt een speciale Jaarvogel met bijpassend ei in gelimiteerde oplage. - ittala.com

Deze modern vormgegeven champagnekoeler van Sieger by Fürstenberg is verkrijgbaar in 3 uitvoeringen: wit, goud en platina. Gemaakt van hoogwaardig porselein. - fuerstenberg-porzellan.com

matruschka

Inter Scaldes serveert in dit luxe ei een brandade van steur, witte druif en Anna Royal Dutch. - fuerstenberg-porzellan.com

licht

Om stil van te worden, de sobere en discrete designs van Studio Pieter Stockmans. Ambachtelijk porselein met een hedendaagse, experimentele aanpak tot in de kunst verheven. - pietstockmans.com

Een ode aan de Tsjech Borek Šípek (1949-2016) vader van de neobarok in architectuur, design en glassculpturen, gekend om zijn individuele, ongebruikelijke, kleurrijke en rijke stijl met onverwachte, weelderige vormen. - sipek.com

De Berlijnse studio Volokhova Porselain brengt een mix van klassiek en nieuw en een grens tussen kunst en design. - crowdyhouse.com

coasters

Mooi om cadeau te krijgen. Deze intens blauwe agaat coasters met lijnpatroon en kristalstructuren geven glamour aan elk interieur. - highstreetmarket.com

mr. & mr.

De zout- en peperstellen van Jonathan Adler zijn er in alle soorten, maten en relaties tot elkaar. - jonathanadler.com

De Muse Collection bestaat uit surrealistische objecten van lichaamsdelen. Deze bol is een geïdealiseerde eyecatcher met gewaagd motief. Prachtig design van ongeglazuurd mat porselein - jonathanadler.com

MAKELAARS EN RENTMEESTERS

Uw specialisten in villa’s & Landhuizen

N u ook welkom in onze nieuwe vestiging te Laren aan de Torenlaan. Wij zien uit naar uw komst!

Zeeuwse ui & Zeeuwse kreeft

8 middelgrote

uien à 160 g

0,6 dl gevogeltefond

200 g roomboter

8 kruidnagels

1 teen knoflook

Zout

Zet de uien op zeezout (zodanig dat ze recht staan) op een bakplaat. Zet ze in de oven gedurende 8 uur op 90°C. Snijd de kap eraf en lepel de uien leeg. Verwarm de gevogeltefond en boter en mix tot een homogene massa. Voeg de kruidnagels, ui en knoflook toe en laat 25 minuten op laag vuur indampen. Haal de kruidnagels eruit en zeef, vang het vocht op. Meng in een keukenmachine en passeer door een haarzeef. Slap indien nodig af met het vocht en breng op smaak.

2 kreeften à 400 gram 100 gram geraspte Comtékaas

Kook de kreeften gedurende 4 minuten in de court bouillon en laat vervolgens in een andere pan rusten gedurende 15 minuten op 70°C. Breek de kreeften open en haal het kreeftenvlees eruit. Lepel de koppen leeg en vermeng dit met de uiencrème. Schep het in stukken gesneden kreeftenvlees erdoor en lepel terug in de ui. Strooi de Comté erover en gratineer.

De grote Kleyn - Onno Kleyn Essentiële kennis voor alle eters, koks en kokers van Nederland, dat is het culinaire compendium De grote Kleyn. Een dikke bijbel barstensvol informatie over ingrediënten en technieken, maar ook over smaken, achtergronden, historie, landenkeukens en etiquette. Genoteerd zoals alleen Onno Kleyn dat kan: op een no-nonsensmanier en met een opluchtende dosis ironie. Vele anekdotes, kaders en 140 recepten met wijnadviezen maken het boek af. Vele jaren werkte hij aan zijn magnum opus over de cultuur van eten en smaak. En nu verschijnt het in oktober.

Les dîners de Gala - Salvador Dalí

Het opmerkelijke kookboek Les Diners de Gala (galadiners) werd in 1973 gepubliceerd en is tot op de dag van vandaag een collectors item. Destijds zijn er slechts 400 exemplaren gedrukt. Dalí was niet alleen een briljant kunstenaar, maar had ook een zelfbenoemde

geraffineerde smaak voor eten en wijn. Het gerucht ging, dat hij zich baadde in sardine olie en middagdutjes deed met levende kreeften in zijn bed. In 2016 is een herdruk op de markt gekomen van dit impressionistische kookboek en daardoor weer eenvoudig verkrijgbaar.

Shoe Is My Middle Name

Niels Shoe Meulman

Sinds Niels Meulman (Amsterdam) in 1979 zijn graffiti naam ‘Shoe’ aannam, begeeft hij langzaam aan zich in de richting van de Internationale kunstwereld. Hij werkte samen met Amerikaanse collega’s zoals Dondi White, Rammellzee en Keith Haring in de jaren 1980.

Hij maakte de overstap van de straat naar de beeldende kunst met een unieke mix van kalligrafie en graffiti. Dit werd al snel een wereldwijd fenomeen en speelt nu een belangrijke rol binnen de Urban Contemporary Art. Niels Shoe Meulman werkte in de loop der jaren naar een stijl, die hij Abstract Vandalisme. Shoe Is My Middle Name geeft een overzicht van drie decennia kunst door een legendarische graffiti kunstenaar, schilder, schrijver, ontwerper en kalligraaf.

Jeruzalem - Ottolenghi & Tamimi ‘De geuren en smaken van deze stad zijn als onze moedertaal. Voor ons definiëren ze troost, opwinding, vreugde, geluk.’ Yotam Ottolenghi en Sami Tamimi zijn de twee mannen achter de succesvolle Londense deli’s met de naam Ottolenghi. Naast koken delen ze een andere passie: die voor hun thuisstad Jeruzalem. Zij leerden elkaar echter kennen in Londen. En ontdekten dat zij hun taal, geschiedenis en liefde voor lekker eten met elkaar deelden.

Echt bier kookboek - Stevan Paul, Torsten Goffin, Daniela Haug

Een liefdesverklaring aan de nieuwe smaakvolle brouwcultuur.

Bier doet allang niet meer onder voor wijn. Kleine brouwerijen met bijzondere bieren schieten als paddenstoelen uit de grond. Alleen in Nederland zijn er al bijna 250 brouwerijen. Maar terwijl de meeste mensen weten welke wijn lekker is bij welke maaltijd, geldt dat voor bier veel minder. En dat terwijl bier heel goed past bij het eten. Of nog beter: in het eten. Goffin, Haug en Paul reisden langs vele brouwerijen in Europa, Amerika en Australië op zoek naar verhalen en recepten.

In ‘Echt bier kookboek’ zijn deze belevenissen, smaken en recepten verzameld.

Before They Pass Away

Jimmy Nelson

Jimmy Nelsons fotoproject is een van de meest tot de verbeelding sprekende boeken van het afgelopen decennium. Een boek dat op unieke wijze bijzondere stammen heeft vastgelegd in hun natuurlijke omgeving. Stammen die bijzondere tradities in ere houden, maar die tegelijkertijd langzaam worden ingehaald door de moderne tijd.

De foto’s vertellen een prachtig verhaal. Ondanks extreme temperaturen, fysieke ontberingen en onvoorstelbare reis- en levensomstandigheden, lukte het hem in contact te komen met onbekende culturen.

D.O.M. De ontdekking van nieuwe Braziliaanse ingrediënten

Alex Atala

Alex Atala laat ons met zijn manier van koken het mooiste, puurste en lekkerste zien dat Brazilië in huis heeft. Zijn restaurant D.O.M in Sao Paulo staat in de top 10 van de beste restaurants ter wereld en Atala is uitgeroepen tot een van de meest invloedrijke mensen ter wereld. Dit boek vertelt de verha-

len achter 65 unieke ingrediënten die worden gebruikt in de keuken van D.O.M. en over Atala’s relatie met deze ingrediënten. Ontdek de meest waanzinnige ingrediënten van Brazilië.

Garage Culinair

Marc Declercq / Tony Leduc Ambachtelijke producten om thuis te maken. Weten waar je voedsel vandaan komt, is een vraag waar steeds meer mensen mee bezig zijn. De beste manier om erachter te komen is het zelf te maken: pensen draaien, zuurdesembrood en taart bakken, confituur bereiden, bier brouwen, kaas, chutney of paté maken, pralines vormen.

Garage Culinair vertelt het verhaal van 16 gedreven culinaire amateur ambachtslui en hun authentieke producten. Het boek is ook een handleiding voor de hobbykok.

cosy

Interieurdekens in natuurlijke kleuren en zuivere wol geven je interieur warmte en uitstraling en helpen je de koude winter door

oyster

De kuip-fauteuil van de jaren zestig. Artifort Oyster fauteuil, het bekende ontwerp van Pierre Paulin, heeft een verchroomd onderstel dat zo minimaal is, dat de zitschelp lijkt te zweven

Een interieur zonder kleur en met het juiste materiaalgebruik, geeft rust in huis en is een tijdloos concept

industrieel

Een wand, trap of open haard van cortenstaal, gecombineerd met hout en steen, geeft je interieur een echte designer look

urban

Het moderne huis van nu en de toekomst, eigentijdse architectuur met fraaie vormgeving, ruimtelijk, goede relatie binnen-buiten en onderhoudsvrije, eerlijke materialen

boffi

De technisch superieure en gestroomlijnde keukens en badkamers van Boffi, zijn ontworpen door wereldberoemde designers, echt onderscheidend van andere merken. Als je van strak en minimalistisch houdt, twijfel dan niet om een kijkje te gaan nemen in de nieuwste studio van Boffi in Rotterdam (ook in Amsterdam, Antwerpen)

dublin coffee

Een heerlijke mix van cafeïne, whisky, dessert en verslaving

culispots

Costalegre Coast, Mexico

Chicago, Illinois, USA

Las Alamandas Resort: champagnepicknick op een privé strand met verse ingrediënten, zoals garnalen, vis, octopus, fruit, quesadillas.

Vosges Haut-Chocolat, infusies van zeldzame kruiden en bloemen van chocolatier Katrina Markoff.

San Sébastian, Spanje Wijnrestaurant Rekondo. Oude jaargangen, laag geprijsd! Het best bewaarde geheim van de wijnliefhebber!

Bretagne, Frankrijk

Le Guilvinec, om m 16.00 uur in de haven, koop je rechtstreeks bij de vissersboten de allermooiste verse langoustines.

Alba, Italië

Breng een bezoek aan de truffelmarkt en proef truffel-ravioli, -kaas, -worst, -boter, -honing, -olie, et cetera.

Bangkok, Thailand

Yaowarat Road bestaat uit eetkraampjes met gegrilde saté, gefrituurde bananen, noedels, kokossoep en vers fruit.

VOOR HET

schone gewone VAN HET

Je komt ze niet vaak tegen zo aardig als de vroege zestiger Tjalf Sparnaay. Althans niet bij de afdeling gearriveerde kunstenaars. Zo mag je hem noemen, want nog voor hij aan zijn schilderijen begint, zijn ze al verkocht. Dan mag je met je succes ingenomen zijn, een beetje dan toch. De kleine Hilversummer is dat van geen kant. Open blik, ferme handdruk, prettige prater, gulle gastheer.

Tekst en fotografie Will Jansen en Studio Sparnaay | Bron ‘Bouillon!’

In zijn atelier is het prima toeven. Het zijn eigenlijk een stuk of zes aan elkaar gelinkte, hoge ruimten, met centraal een grote tafel. Een zwarte vleugel rechts achterin, schildersspullen effe twee maanden aan de kant, indrukwekkende muziekvoorraad, behoorlijk wat bovenlicht en veel schilderijen aan de muur.

Zoals de enorme slakom (Ikea) van twee bij anderhalve meter, een schilderij dat hij nooit zal verkopen. Verder nog het bord met sperziebonen, draadjesvlees, glazige aardappelen en jus met vetogen en een fantastisch gebakken ei met spiraalwerking er in. Dat is dus Sparnaay ten voeten uit: giga-doeken van eten, maar ook van knikkers, bloemen, vaatwasmachines met inhoud, een tampon zelfs, en dikke Harley Davidson details of fietskoplampen, die doen denken aan Johannes Moesman met zijn naakte vrouw op een fiets. Hyperrealisme is het etiket dat kenners er opplakken: ‘Ach ja, het moet een naam hebben. Ik schilder voor het schone van het gewone en zou mijn werk eerder popart willen noemen, in de zin van het triviale. Niet dat eten per se triviaal is, maar bijvoorbeeld de hamburger als eten, is dat wel.’

Yep, en daar is meteen zijn favoriet, de hamburger, eerder nog dan de gebakken eieren, die toch zijn handelsmerk zijn geworden. De mooie gele dooiers, het glimmende wit en de bruin gebakken randjes sierden al een vijftig keer de covers van internationale boeken en bladen. Google maar eens op fried egg painting en je wordt ermee overladen. Maar de hamburger, daar heeft hij iets mee: ‘Dat is voor mij de icoon van het westerse eten. Hij is heel tactiel, net een borst, een zoute borst. Er komt van alles uit. En al die kleuren, man, ik doe het liefst de cheeseburger, want dan kan er nog geel bij. Eten geeft me sowieso de ruimte in kleur en vorm en het theatrale. Als het dan aanslaat, wil je de markt bedienen, want je bent ook ondernemer. Ik maak tien doeken per jaar en dat is best veel werk.’

De kenners zeggen dat onder meer Vermeer, Rembrandt en Carel Willink hem inspireren. ‘Misschien, ja, toch wel, vooral de late Rembrandt. God, wat was die man goed. Ik vraag me soms af of hij anno nu ook schilder was geworden. Er is tegenwoordig zoveel: fotografie, video, moderne schilderkunst, de computer.’

Cheeseburger, 2012 - 50x70 cm

Maggi, 2007 - 150x100 cm

Sparnaay is selfmade. Hij was gymleraar en maakte ansichtkaarten voor Art Unlimited (vandaar die kolossale kaarten met Vermeer en Rembrandt in verkreukeld cellofaan mét prijsplakkertje). Toen hij aangaf dat hij meer wilde, dat hij schilder wilde worden, stuurde Art Unlimited hem naar New York. Daar raakte hij onder invloed van het werk van Louis K .Meisel’s photorealism en ook Charles Bell met zijn buiten proportie opgeblazen dagelijkse dingen. In 1997 begon hij eten te schilderen: boterham hagelslag, broodje kaas, kroket, kleurige ijscoupes en patatjes met. Dat legde hem geen windeieren. Grote galerieën als Bernaducci Meisel galerie in New York, PlusOne in Londen en Mark Peet Visser in Nederland verkochten zijn werk grif en brachten hem roem genoeg om Ralph Keuning van Museum de Fundatie in Zwolle een grote expositie te laten organiseren. ‘Die kwam hier, zag die grote slakom hangen en besloot toen zijn nek uit te steken.’

Chicken, 2008 - 90x100 cm

Hoezo uitsteken? ‘Ja, nou, de Hollandse kunstcriticus is graag zuur. De Volkskrant vond wel dat ik op de schouders van Rembrandt stond, maar zag er toch ook een gimmick in. Zulke kritiek, daar heb ik moeite mee. Ik voel me best een beetje schilder van het volk.

In de officiële kunstwereld is het toch wel de kleren van de keizer. Zowat zeventig procent van alles wat er in de grote musea in de USA hangt, komt van de grote galerieën, heeft een groot onderzoek uitgewezen. Dat is een belangenkwestie. Ik schilder voor de schoonheid, hoef niet zo rijk te worden, kan lekker muziek maken en aan fotografie doen.’

Voor een man die zo diep in het eten zit, is het een raadsel dat hij met zelf eten bereiden weinig heeft. In de keuken heeft hij niks te zoeken. ‘Het engagement voor echt eten, dat heb ik niet. De haute cuisine gaat me te ver, ik eet liever in een gewoon eetcafé. De sfeer rondom het betere eten, is zo opgepompt, ook met al dat kookgedoe op tv. Alle bescheidenheid is weg.’ En bescheiden wil hij wel blijven. <

BMG Fried Egg, 2013 - 80x80 cm

Supermarket

EEN EXTRA DIMENSIE IN UW LEVEN

Een compleet nieuwe dimensie in het leven. Dat is wat u ervaart als u in het bezit bent van een privézwembad of whirlpool van Starline. Alles draait om rust en kwaliteit in een actuele en tevens tijdloze vorm. Dat is echt genieten met vrienden en familie. Zwembadtechniek Tempelaars helpt u graag verder.

Evenementen: Helikopterrondvluchten voor uw relaties, klanten, club of vereniging. Altijd een succes!

Zakelijk/Vip vervoer: Wij halen u op vanaf uw gewenste locatie en vliegen u naar de bestemming van uw keuze. Hoezo files?

Opleidingen: Haal uw helikopterbrevet: een privébrevet maar ook uw beroepsbrevet is mogelijk. Een keer proberen? Neem een proefles in een van onze helikopters.

Vip helikopter charter: Huur een helikopter voor onvergetelijke trips naar bijvoorbeeld Inter Scaldes, Formule 1 in Spa Francorchamps of diverse beachclubs aan de kust.

Arendweg 33

8218 PE Lelystad

The Netherlands

Helikopter marketing: Wij transformeren onze helikopter geheel in uw bedrijfskleuren; een niet te missen eyecatcher. De mogelijkheden zijn eindeloos.

+31 (0)88 - 122 122 1 www.helicentre.eu info@helicentre.eu

De perfecte combinatie voor een mooie gelegenheid

“Als je nou echt eens bijzonders wilt doen – of serieus indruk wilt maken – dan boek je een helikoptervlucht naar Inter Scaldes om daar te lunchen of te dineren. Je hebt dan twee heel bijzondere ervaringen.”

Floris van Dort lacht als hij dit zegt. Hij heeft het zelf gedaan: met de ‘heli’ naar Kruiningen, heerlijk dineren, comfortabel overnachten, smakelijk ontbijten en weer terugvliegen. Hij kan het iedereen aanraden. Desgewenst vliegt hij de gasten zelf.

Dat laatste is niet vreemd. Van Dort is helikopterpiloot en mede-eigenaar van HeliCentre, het helikopterbedrijf waar Inter Scaldes een samenwerking mee heeft. Gasten die liever filevrij en met fraai uitzicht door de lucht naar het Zeeuwse restaurant willen komen, kunnen via Inter Scaldes bij HeliCentre een vlucht boeken.

“Ons werkgebied beslaat in elk geval Nederland, westelijk Duitsland en België’’, vertelt Van Dort. “We halen sinds een jaar of tien regelmatig en steeds vaker gasten op die naar Inter Scaldes willen. Veel mensen zien Zeeland toch als een uithoek. Zeker zakelijke gasten kiezen voor een snelle verbinding door de lucht, bijvoorbeeld vanuit Schiphol. Maar ook veel particulieren vinden de helikopter een prettige en bijzondere manier van reizen.’’

HeliCentre beschikt, naast een pilotenopleiding, over acht helikopters, geschikt voor twee tot vijf passagiers, en negen piloten. Er is dus altijd wel een helikopter beschikbaar. “Aan de Amsterdamse grachten gaan we niet landen, maar over het algemeen is er altijd wel een landingsgelegenheid in de buurt. We moeten buiten een natuurgebied blijven en een vrije in- en uitvluchtroute hebben, dus geen hoge bebouwing.

Met een vrij oppervlak van 25 bij 25 meter kunnen we royaal landen. Daar moeten we in Nederland telkens ontheffing voor aanvragen maar als erkend en gerenommeerd bedrijf kost dat geen moeite.’’

Coördinaten Inter Scaldes 51°27'22.18"N 4° 1'16.69"O

Inter Scaldes heeft zijn eigen helihaven met een permanente ontheffing. Volgens Van Dort is die combinatie van een toprestaurant en een privé helihaven uniek in Nederland. “Je hebt wel restaurants met bijvoorbeeld een weiland in de buurt; de comfortabele gastvrijheid van Inter Scaldes reikt echter tot aan de helikopter.’’

Maatwerk en advies

leuk voor een goed idee

Hollands fabrikaat

Bij TMC Kruiningen houden we van maatwerkoplossingen. Want uw interieurstijl en beschikbare ruimte is uniek. Daarom hebben wij met het Interstar een maatwerk kastenprogramma waarmee wij antwoord op uw unieke interieurwensen kunnen geven. TMC KRUININGEN - ZANDWEG 1B - (0113) 38 26 26 Maakt wonen

Voor exclusieve damesmode bent u bij Luna Moda Donna in Goes webshop aan het juiste adres. Hier wordt u hartelijk verwelkomt en kan u persoonlijke klantbenadering verwachten. Door een mix van luxe, kwaliteit en betaalbare merken is er voor elke vrouw wat wils. Luna Moda Donna collecties van o.a. Halé Bob, Pinko, Balmain, Philipp Plein, 7 For All Mankind, Just Cavalli, Laurèl, FFC, Peacock-Blue, Jijil en Mangano. Binnenkort kunt u hier ook Liu Jo en Cambio verwachten

Voor exclusieve damesmode bent u bij Luna Moda Donna in Goes en via de webshop aan het juiste adres. Hier wordt u hartelijk verwelkomt en kunt u een persoonlijke klantbenadering verwachten. Door een mix van luxe, kwaliteit en betaalbare merken is er voor elke vrouw wat wils. Luna Moda Donna heeft mooie collecties van o.a. Hale Bob, Pinko, Balmain, Philipp Plein, 7 For All Mankind, Just Cavalli, Laurèl, FFC, Peacock-Blue, Jijil en Mangano. Binnenkort kunt u hier ook Liu Jo en Cambio verwachten.

WWW.LUNAMODADONNA.COM FACEBOOK.COM/LUNAMODADONNAGOES INSTAGRAM.COM/LUNA_MODA_DONNA

WWW.LUNAMODADONNA.COM FACEBOOK.COM/LUNAMODADONNAGOES INSTAGRAM.COM/LUNA_MODA_DONNA

Op 22 september vond voor de vijftiende keer de succesvolle Oesterparade plaats, het paradepaardje van Manoir Restaurant Inter Scaldes. Er zijn jaarlijks veel aanmeldingen om met het schip de Beatrix2 vanuit Yerseke de Oosterschelde op te gaan, om te ervaren hoe de mooiste Zeeuwse oesters opgevist worden. En ze te proeven!

In september vangt het seizoen van de platte Zeeuwse oester aan en Inter Scaldes viert dit heuglijke feit jaarlijks, met een feestelijke boottocht vanuit Yerseke over de Oosterschelde en aansluitend een culinaire oesterlunch in Kruiningen: de Oesterparade.

Na een gastvrije ontvangst in het elegante restaurant van Jannis en Claudia Brevet met koffie, thee en zoete versnaperingen wordt koers gezet naar de haven van Yerseke. Schipper Ad de Schipper staat al in de startblokken om je met zijn Beatrix2 naar de oesterpercelen te varen. Claudia en een aantal van haar teamleden zullen je tijdens de tocht vergezellen en ervoor zorgen dat je qua ‘natje en droogje’ niks tekort komt.

De oesterkotters komen na een poosje in zicht. Intussen word je door de schipper haarfijn op de hoogte gebracht

over de groei van oesters, de verschillende soorten en maten en de kweektijd die soms wel zes jaar kan zijn. Dat alles doet al snel verlangen naar het opslurpen van deze zilte lekkernij. Maar eerst moeten de oesters in grote visnetten ‘opgehaald’ worden.

Na het ophalen belanden de oesters in een grote ruimte van de kotter van waaruit ze op transport gaan over een lopende band. Na zorgvuldig te zijn geselecteerd (dit alles gebeurt op ambachtelijke wijze met de hand) worden de eerste kratten Zeeuwse oesters overgeheveld van de kotters naar de Beatrix2 en kunnen ze opengestoken worden. Een fijne champagne van Legras & Haas wordt ontkurkt, grote schalen die royaal gevuld zijn met sappige superverse oesters gaan rond en het zilte genot kan aanvang nemen.

En terwijl de stemming hoorbaar steeds gezelliger wordt, loodst de schipper je veilig en wel terug de haven van Yerseke in. Eenmaal terug bij Manoir Restaurant Inter Scaldes wachten Jannis en zijn keukenteam, gastheer Bono van Veelen en sommelier Koen van der Plas en verdere medewerkers je op, om je te onthalen op een feestelijke, uitgebreide en geanimeerde oesterlunch. <

‘Erg fijne champagne en grote schalen die royaal gevuld zijn met superverse, sappige oesters’

Tekst en beeld: Mieke van Laarhoven

Culinaire Producties

Hendra Gunawan (1918-1983), verkocht voor € 262.500 op 8 juni 2016.

HET ZEEUWS VEILINGHUIS IS GESPECIALISEERD IN:

- Kunst en antiek gerelateerd aan Zeeland

- Schilderijen uit voormalig Nederlands Indie

- Aziatica

- Zilver

- M.C. Escher

Hoofdkantoor:

Herengracht 74

4331 px Middelburg

tel. 0118 - 650 680

www.zeeuwsveilinghuis.nl

Vestiging Amsterdam:

Herengracht 566 1017 ch Amsterdam

tel. 020 - 260 22 33

info@zeeuwsveilinghuis.nl

Een mooie stralende huid begint met een verzorgd uiterlijk!

In meer dan 15 jaar is Xtra Care uitgegroeid tot een huidverbeteringsinstituut die verder gaat dan daar waar de gemiddelde salon stopt. Bij Xtra Care wordt gewerkt met moderne geavanceerde medische apparatuur en producten die aantoonbaar huidverbeterend resultaat geven.

Xtra Care zorgt voor een specialistisch advies op gebied van huid - en lichaamsverzorging. Van epileren, verven wenkbrauwen en massage tot aan resultaatgerichte huidbehandelingen voor o.a huidverjonging, acné, couperose en pigmentvlekjes. Xtra Care is het instituut voor duurzaam ontharen, het aanbrengen van permanente make up, contourverstrakking en cellulites. Sterke merken zoals Valmont, JanMarini, Priori en LavieSage dragen bij aan het mooie resultaat op gebied van anti-aging en zijn wetenschappelijk bewezen.

Slank, strak en stevigheid waar u het wilt zonder chirurgische ingrepen

U heeft reeds alles geprobeerd om uw onesthetische rondingen kwijt te raken, ondanks dat kampt uw lichaam met probleemzones. Lypomassage, een techniek die voortvloeit uit Endermologie, is de oplossing voor problemen zoals cellulitis, gelokaliseerde vetten, een verslapte huid en vochtophoping. Het apparaat maakt gebruik van natuurlijke stimulatie waardoor vetafbouw en de productie van collageen en elastine wordt bevorderd.

heden. Ook voor lenzendragers is permanente make-up een uitkomst. Dunne of onregelmatige wenkbrauwen kunnen perfect worden gecorrigeerd en met eyeliner kunnen diepliggende ogen optisch naar voren worden gehaald. Xtra Care is een gediplomeerd medisch permanente make-up instituut en tevens gecertificeerd goedgekeurd door de GGD!

Pijnloos, snel en permanent ontharen

Niets is zo vervelend als geconfronteerd te worden met haargroei op ongewenste plaatsen. Daarnaast geven veel ontharingsmethoden niet het gewenste resultaat. Daar is nu definitief een eind aan gekomen! Xtra Care heeft de nieuwste ontharingssystemen met klinisch bewezen resultaten voor alle haarkleuren. Bovendien geschikt voor alle huidtypes en zowel voor grote als kleine oppervlakte zoals benen, rug, oksels, bikinilijn en het gelaat. Geen problemen meer met een geïrriteerde huid. Ontharing van het gelaat wordt in veel gevallen vergoed door de zorgverzekeraar.

Met Endermolift wordt een exclusieve anit-agingtechniek aangeboden die de huid door middel van bindweefsel massage steviger maakt en de natuurlijk aanmaak van collageen en elastine hersteld. Afhankelijk van de gekozen behandeling wordt de huid steviger, vervagen rimpels rond ogen en mond, en krijgt u een frisser en jonger uiterlijk. Ontdek deze non-chirurgische, niet pijnlijke wetenschappelijke onderbouwde techniek!

Permanente make-up

Ook voor permanente make-up bent u bij Xtra Care op het juiste adres. Hierdoor heeft u wenkbrauwen, eyeliner en lippen altijd perfect op orde. Nooit meer bijwerken met een potlood en perfect onder alle omstandig-

Hulp en gedegen advies

Het totaal aanbod van Xtra Care is divers te noemen. Anita Torcqué is naast schoonheidsspecialist ook opgeleid als medisch schoonheidsspecialist. Pigmentvlekjes, steelwratjes, couperose kunnen we dan ook behandelen. Bij twijfel sturen we cliënten door naar de huisarts. Dagelijks helpen we cliënten in hun strijd tegen overbeharing, acné, rimpels, pigmentvlekken, cellulitis en overgewicht. Tevens kunt u bij Xtra Care ook terecht voor uw pedicurebehandeling.

Maak een afspraak om tijdens het gratis intakegesprek de mogelijkheden te bespreken. Neem ook eens een kijkje op de website www.xtracare.nl.

It’s the little things they make me so happy All I want to do is live by the sea

Noel Gallagher

Wat Harvink biedt, is meer dan een meubelstuk. Het is een idee, een gedachte vormgegeven in een stoel, een bank, een fauteuil. Een Harvink is een statement van goede smaak. Een meubelstuk dat prikkelt, verbaast en verwondert, dat zie je terug in de hele collectie van het meubelmerk uit IJsselstein.

Magnifiek meubilair, waar ontspanning, comfort en verwondering samenkomen in eigenzinnige ontwerpen. Sinds de start in 1947 is dat de doelstelling van Harvink en het bepaalt ook het heden en de toekomst van zowel het bedrijf als haar meubilair.

Ieder jaar weer wordt de collectie uitgebreid met nieuwe modellen, die stuk voor stuk zelf worden bedacht, gemaakt en getest. Met als resultaat een meubel dat tot de verbeelding spreekt en tegelijkertijd even klassiek als vooruitstrevend is.

Een met de hand gemaakte Harvink is geen opvulling maar een verrijking van je woonruimte.

Die ongrijpbare aantrekkingskracht wordt niet vanzelf geboren: dat vereist kennis, passie, talent en inzet. Voor de klant is er ruimte om mee te bepalen, om mee te denken en te beslissen. Want hoewel enkele kenmerken van iedere Harvink vaststaan (denk aan het karakteristieke zichtbare frame), bepaalt de persoonlijke smaak van de eigenaar de kleur, afmeting, materiaal- en stofgebruik.

Maar misschien is ondergaan, zien en beleven een betere manier om het Harvink-gevoel te kunnen ervaren en onderschrijven. Dat kan bij een zorgvuldig uitgekozen dealer in de buurt waar de laatste modellen in de showroom te zien zijn, maar ook in het Harvink Huis. Een 800m2 tellende toonzaal waar de gehele collectie te zien is en waar een hele nieuwe wereld aan zitcomfort zich aan je openbaart. Waar je kunt proeven en proberen. Waar Harvink zijn kunde en vakmanschap kan laten zien en uitleggen. En waar je je kunt laten verbazen en verwonderen. Sit and Wonder.

SINCE 1947

SCHOENEN

OPENINGSTIJDEN