Radar Rock Magazine / November 2013 by Radar Rock Magazine

RockAgenda

click on image to visit eventâ&#x20AC;&#x2122;s page

Suicidal Angels

Πιο ανανεωμένοι από ποτέ, με τα νέα μέλη να θερίζουν και την ψυχολογία στα ύψη, οι Suicidal Angels είναι δίκαια το καλύτερο δείγμα Thrash μπάντας που έχει να προσφέρει η Ελληνική σκηνή στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία. Το RadarRock μίλησε με τον ντράμερ και ιδρυτικό μέλος Ορφέα στο Κύτταρο, λίγο πριν την τελευταία εμφάνισή τους στη χώρα μας για φέτος, και λίγες μέρες πριν την αναχώρησή τους για Γερμανία.

Παίρνεις ένα shaker και βάζεις μέσα SURF, FRAPS, SUMMER και BEERS. Τα κτυπάς επίμονα με ROCK N ROLL και στο τέλος προσθέτεις THESSALONIKI. Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το αποτέλεσμα; Αυτό αναρωτήθηκα κι εγώ και είπα να ρωτήσω τους πλέον αρμόδιους...

του Θανάση Χαβαλέ

Arrayan Path

Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το υποστηρίζω χρόνια τώρα. Ο Νικόλας Λεπτός ήρθε να προσθέσει άλλο ένα επιχείρημα σε αυτόν τον ισχυρισμό μου. του Θανάση Χαβαλέ

Diary Of Secrets

Disolvo Animus Όντας ένα από τα ΕΛΑΧΙΣΤΑ άτομα που σέβομαι για τις ιδέες του στον χώρο, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον Sanctus από τους Disolvo Animus. Η κουβέντα γύρισε σε διάφορα θέματα, και όποιος ενδιαφέρεται να ακούσει την άποψη ενός νέου μουσικού ας διαβάσει τα κάτωθι.

της Λαμπρινής Γκούμα

Overpower

της Λαμπρινής Γκούμα

42 46

Nipenthis Star.Gate

To RadarRock μίλησε με τον βασικό συνθέτη των Star.Gate, Kώστα Δομενικιώτη, για το νέο album τους με τίτλο «Reborn», το video clip του «Otherside» και τα μελλοντικά τους σχέδια.

Seedevil 26 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: του Θανάση Χαβαλέ C.S. Management & Promotions

Φωτογραφία εξωφύλλου: Λαμπρινή Γκούμα

INTERVIEW του Θανάση Χαβαλέ

Καλησπέρα. Ας ξεκινήσουμε με την κλασική πρώτη ερώτηση. Πως πήραν το όνομά τους οι Diary of Secrets; Καλησπέρα. λοιπόν, έχουμε και λέμε. Από μικρός μου άρεσαν τα παράξενα και τα σκοτεινά όσον αφορά τίτλους σε διάφορα πράγματα συν του ότι θεωρώ ότι αυτά είναι που τραβάνε και την περισσότερη προσοχή του κόσμου! Οπότε, η λέξη Secrets όπως είναι φυσικό από πάντα μου προκαλούσε ενδιαφέρον γιατί θεωρώ ότι τα περισσότερα μυστικά ΕΙΝΑΙ σκοτεινά, το κάθε ένα με τον τρόπο του! Όσο για το Diary, είναι εμπνευσμένο ένα από τα 10 αγαπημένα μου κομμάτια ever, το Diary of a Μadman του Ozzy Osbourne! Οπότε έτσι και κόλλησαν οι δυο λέξεις και ΒΟΥΑΛΑ είχα το όνομα της μπάντας ! Από τον διαγωνισμό στο jammaρισμα και από εκεί στους Diary of Secrets. Κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα; Ναι, μπορούμε να πούμε ότι κατά κάποιο τρόπο από εκείνον τον διαγωνισμό ξεκίνησαν όλα! Είχα πάει τότε ως διαγωνιζόμενος και ήταν τότε που γνώρισα το «αδερφάκι» μου τον Teo Ross ο οποίος εκείνον τον καιρό ξεκινούσε να φτιάχνει τον πρώτο του σόλο δίσκο! Αφότου συζητήσαμε για ώρες ολόκληρες τις επιρροές μας, του πρότεινα να είναι ο πρώτος μου guest στον instrumental δίσκο που ετοίμαζα τότε, όπου και δέχτηκε! Έτσι και ανταλλάξαμε τηλέφωνα και αυτή ήταν η τελευταία φορά που τον είδα για περίπου μισό μήνα. Ύστερα από ένα διάστημα άρχισα να γράφω κομμάτια για τον δίσκο μου και τότε τον πήρα ένα τηλέφωνο να δω κατ’ αρχήν αν με θυμάται (γέλια), και δεύτερον αν ακόμα τον ενδιαφέρει η πρόταση μου! Έπειτα από μια βδομάδα θέλοντας να ανοίξω τους ορίζοντές μου παικτικά ήρθα σε επαφή με τον Μάριο Ηλιόπουλο για να κάνουμε κάποια μαθήματα, ο οποίος μου έδειξε πράγματα τόσο δύσκολα επάνω στην κιθάρα που δεν θυμάμαι να έχω ξαναπονέσει τα δάχτυλα μου άλλοτε τόσο (γέλια) και αυτό φυσικά του το χρωστάω για πάντα μιας και ο Μάρι-

INTERVIEW ος κυριολεκτικά με «ΞΥΠΝΗΣΕ» όσον άφορα τον τρόπο που παίζεται η κιθάρα! Συζητώντας λοιπόν σε ένα μάθημα μας του έφερα να ακούσει κάποια κομμάτια που έγραψα και τότε ήταν που μου είπε ότι τα κομμάτια αυτά είναι για μπάντα και όχι για κάτι σόλο και τότε σκέφτηκα να φτιάξω τους Diary Of Secrets! Κατευθείαν παίρνω τον Teo και του προτείνω την θέση στην μπάντα, την οποία και δέχτηκε! Από εκεί και ύστερα περάσαμε εγώ και ο Teo περίπου 150 ώρες στο Skype τζαμάροντας ασταμάτητα (γέλια) και στο τέλος είχαμε 72 (!!!) κομμάτια για το πρώτο άλμπουμ !

Ήρθε λοιπόν το debut ομώνυμο «Diary of Secrets». Πες μας δύο λόγια για το album και τον ρόλο του Μάριου Ηλιόπουλου σε αυτόν. Το άλμπουμ ξεκίνησε αμέσως μόλις γράφτηκαν τα κομμάτια. Ο Μάριος ήταν που πρότεινε να ξεκινήσει το όλο θέμα ως demo 4 κομματιών αλλά στην πορεία είδαμε ότι το αποτέλεσμα βγαίνει τόσο φανταστικό που είπαμε να βάλουμε μπροστά για ολόκληρο δίσκο! Τότε ξεκίνησα εγώ να γράφω όλες τις ρυθμικές κιθάρες στο studio του Μάριου και όταν τελειώσαμε είχε έρθει η σειρά του drummer τον οποίο και δεν διαθέταμε ακόμα! Τότε πήρα ένα τηλέφωνο τον φίλο μου τον Χρήστο Κιάτα και του είπα την όλη ιστορία και δέχτηκε να μπει στο σύνολο! Τα drums τα γράψαμε στα Valve Studios του Στράτου (Strutter) Καραγιαννιδη όπου την τελευταία μέρα ηχογραφήσεων του είπα ότι ούτε μπασίστα έχουμε και μπήκε και αυτός στην όλη ιστορία ως ο μπασίστας μας! Με όλα τα όργανα έτοιμα μας έλειπε φωνή και τότε ο Στράτος πρότεινε τον καλό του φίλο Βασίλη Λαδόπουλο ο οποίος γούσταρε την φάση και μπήκε στο σύνολο και έτσι το line up ήταν πλήρες πλέον! Ο Μάριος από την αρχή δέχτηκε να είναι ο παραγωγός του άλμπουμ και γούσταρε την όλη φάση πάρα πολύ! Βοήθησε πολύ σε όλα τα κομμάτια και στην τελική τους μορφή και πιστεύω ότι για όσους τον ακολουθούν τον Μάριο θα καταλάβουν την επιρροή του σίγουρα και για μας ήταν τουλάχιστον θρυλική εμπειρία να έχουμε στην πρώτη μας δουλειά ένα από τα είδωλα του χώρου!

Τι να περιμένει να ακούσει κάποιος από τους Diary of Secrets πατώντας το play; Καταρχήν την ψυχή μας στο 100% της ! Ότι παίζουμε είναι εντελώς μέσα από την καρδιά μας, δεν προσπαθούμε και δεν θέλουμε να αντιγράψουμε κανέναν! Δεύτερον να περιμένει να ακούσει καθαρό metal και δυνατές μελωδίες που θα του μείνουν στο μυαλό για καιρό (γελια) Υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο για το άμεσο μέλλον; Ναι. Αυτή την στιγμή ψάχνουμε για κάποιο label να μας υπογράψει και να συνεργαστούμε και μόλις αυτό τακτοποιηθεί θα ξεκινήσουμε εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο ! Κυριολεκτικά δεν κρατιόμαστε να ανεβούμε στην σκηνή και να παίξουμε ! Ευχαριστώ για την επικοινωνία και καλή επιτυχία στους στόχους σας. Να’ σαι καλά. Εμείς ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δόθηκε να μιλήσουμε για το ποιοι είμαστε! Εύχομαι να τα ξαναπούμε και στο μέλλον! Rock On! www.facebook.com/Diary.Of.Secrets

INTERVIEW

του Θανάση Χαβαλέ Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση η οποία νομίζω ότι έρχεται πρώτη στους περισσότερους όταν διαβάζουν για πρώτη φορά το seedevil. (Αν όχι, θα πρέπει να μην ξαναδώ το «6η αίσθηση») See-devil ή Seed – evil; Καλησπέρα παιδιά, αυτός ήταν και ο βασικός λόγος όταν αναζητούσαμε όνομα για την μπάντα. Το SEEDEVIL μας άρεσε γι’ αυτό τον συγκεκριμένο λόγο, γιατί ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει με όποιο τρόπο θέλει, είτε σαν SEE DEVIL είτε σαν SEED EVIL. Εμείς σε γενικές γραμμές προτιμάμε το Seed evil, καθώς θεωρώ ότι ηχεί καλύτερα από το See devil! Πάντως η γενική ιδέα του ονόματος είναι ένας τρόπος ο καθένας να το ερμηνεύει με όποιο τρόπο θέλει. Κυκλοφόρησε από την FM Records το ‘’Post Destruction’’ που αποτελεί και τον πρώτο σας δίσκο. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτό. Ναι, μόλις κυκλοφόρησε ο δίσκος μας από την FM Records, ονομάζεται «Post Destruction» και πιο συγκεκριμένα είναι διαθέσιμος και σε ηλεκτρονικά καταστήματα, όπως το iTunes και το Amazon από τις 4 του Οκτώβρη, αν και θα κυκλοφορήσει και σε φυσική μορφή σε διάφορα δισκοπωλεία της Ελλάδος. Το «Post Destruction» σαν δουλειά ουσιαστικά είναι ο πρώτος μας δίσκος αν και πριν δυο χρόνια είχαμε κυκλοφορήσει σε ηλεκτρονική μορφή το πρώτο μας ΕΡ μέσω του διαδικτύου με όνομα «Brain Junction». Σε γενικές γραμμές ο δίσκος δεν μπορώ να πω ότι κατηγοριοποιείται σε ένα συγκεκριμένο είδος «Metal» μουσικής καθώς πιστεύω είναι λίγο δύσκολο να προσδιοριστεί το στυλ και το μουσικό είδος που αντιπροσωπεύει η μουσική μας. Πάντως σαν συγκρότημα είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα της δουλειάς και ελπίζουμε να φανεί ενδιαφέρον το υλικό του δίσκου και στον υπόλοιπο κόσμο που θα το ακούσει. «6/5/10». Γιατί αυτή η επιλογή τίτλου στο intro; Στην ουσία ο τίτλος του intro που ανοίγει το δίσκο, αναφέρεται στην ημερομηνία ψήφισης του

INTERVIEW πρώτου μνημονίου από την ελληνική κυβέρνηση, φαίνεται άλλωστε και από το sample που παίζει παράλληλα με την ενορχήστρωση και τη μουσική του κομματιού. Ο λόγος που το κάναμε αυτό ήταν κυρίως επειδή αισθανόμασταν την ανάγκη να εκφράσουμε με κάποιο τρόπο τη θλίψη και την οργή που νοιώθουμε για την όλη κατάσταση στην χώρα μας.

Πως είναι η συνεργασία όταν μέσα σε μία μπάντα υπάρχουν 2 αδέρφια και μάλιστα δίδυμα; Κερδίζει πάντα ο μεγαλύτερος; Χαχαχαχα, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολύ καλή χημεία μέσα στην μπάντα, ανεξάρτητα από τις δίκες μου σχέσεις με τον δίδυμο μου τον Σπύρο. Σε γενικές γραμμές είμαστε μια παρέα που ουσιαστικά εκφράζει τις ιδέες της μέσω της μουσικής, μια παρέα αρκετών ετών θα έλεγα, κάτι που για μένα είναι το σημαντικότερο στοιχείο για τη συνέχεια μας σαν SEEDEVIL, καθώς το να υπάρχει καλή χημεία και συμβιβασμοί σε ένα συγκρότημα είναι το παν για τη συνέχεια της πορείας του. Άλλωστε είναι μια δουλειά η οποία περιστρέφεται γύρω από μια ομάδα ατόμων, οπότε μιλάμε για σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, κάτι που όπως ξέρουμε όλοι μας είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί σε υψηλά επίπεδα. Τώρα σχετικά με το γεγονός ότι είμαστε και οι δυο στο ίδιο συγκρότημα, μόνο καλό έχει κάνει στη μέχρι τώρα πορεία μας σαν μπάντα, καθώς δουλεύουμε μαζί πάνω σε υλικό στο σπίτι, γράφουμε τις ιδέες μας, δουλεύουμε πάνω σ’ αυτές και αφού τις επεξεργαστούμε με την υπόλοιπη μπάντα, φτάνουμε σε ένα τελικό αποτέλεσμα στο οποίο ο καθένας έχει βάλει ένα λιθαράκι και ένα κομμάτι του εαυτού του. Οπότε θα έλεγα ότι βοηθάει και θα βοηθήσει και στη συνέχεια στην επόμενη δουλειά που τα παρουσιάσουμε σαν SEEDEVIL.

Ποια πράγματα σας επηρεάζουν στη θεματολογία των τραγουδιών σας; Θα έλεγα ότι δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πράγμα το οποίο επηρεάζει τη θεματολογία των κομματιών μας, μπορώ να πω ότι απλά είναι κομμάτια τα οποία είναι βγαλμένα μέσα από καθημερινές καταστάσεις της ζωής και αναφέρονται σε πράγματα τα οποία είναι ικανά να απασχολήσουν και να επηρεάσουν τον καθένα μας κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια των Seedevil; Δυστυχώς λόγω των στρατιωτικών μας υποχρεώσεων η παρουσίαση του δίσκου μας όπως και κάποια πιθανά lives στη συνέχεια αναγκάζονται να μείνουν πίσω, οπότε τα μελλοντικά σχέδια των SEEDEVIL σαν συγκρότημα είναι λίγο δύσκολο να προσδιοριστούν. Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά και βεβαιότητα είναι ότι όταν είμαστε έτοιμοι 100% όλοι μας και έχουμε ξεμπερδέψει από αυτές τις υποχρεώσεις θα είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε όλο το δίσκο στον κόσμο όπως επίσης και να ξεκινήσουμε να συνθέτουμε υλικό για πιθανό δεύτερο δίσκο. Ευχαριστώ πολύ για την συζήτηση και καλή συνέχεια. Nα είστε καλά παιδιά, ευχαριστούμε για την φιλοξενία, να ευχηθούμε και εμείς από τη μεριά μας καλή συνέχεια στην προσπάθεια που κάνετε. www.facebook.com/pages/Seedevil

BAND OF THE MONTH

πιο έγκυρα ονόματα στον χώρο του μέταλ. Ναι, νομίζω ότι είναι η πιο σοβαρή και η πιο καλή δουλειά μέχρι στιγμής. Ξέρω, ακούγεται λίγο γραφικό αλλά πιστεύω ότι αυτό βγαίνει από την δουλειά που κάναμε. Ξέρεις, μέσα από την δουλειά έρχονται και τα λόγια που λέμε, και νομίζω ότι ισχύει. Πόσα κομμάτια; Κάποια guest συμμετοχή; Δέκα κομμάτια, όχι δεν είχαμε. Είναι λίγο περίεργα αυτή τη φορά τα κομμάτια, δηλαδή έχουμε και κάποια πιο αργά, κάποια πιο μεγάλα σε διάρκεια, πιο πολύπλοκες συνθέσεις, δηλαδή έχουμε κάνει το μεγαλύτερο κομμάτι σαν μπάντα. Εσύ με τον Νίκο γράφεις μουσική; Πώς τα μοιράζετε; Ο Νίκος φέρνει τα riffs στο στούντιο και και γράφει στίχους, τα οποία τα μαζεύουμε και όλοι μαζί στο στούντιο τα κάνουμε κομμάτι. Δηλαδή η μπάντα δουλεύει μέσα στις πρόβες.

Γεια σου Ορφέα, τι γίνεται; Γεια σου Λαμπρινή, καλά εσύ; Καλά, για πες μου τα νέα της μπάντας αυτό το διάστημα. Τα νέα της μπάντας αυτό το διάστημα είναι πολύ θετικά και καλά. Νομίζω είμαστε στην καλύτερη φάση με καινούριο line-up, καινούριο δίσκο, καινούρια ψυχολογία λόγω του καινούριου lineup και της πολύς σοβαρής δουλειάς που έγινε αυτή τη φορά για τον νέο δίσκο με τίτλο Divide and Conquer. Νομίζω ότι είμαστε στην καλύτερη φάση. Για πες, δηλαδή ότι καλύτερο έχετε βγάλει τον τελευταίο καιρό; Ναι, νομίζω ότι αυτός ο δίσκος είναι ό,τι πιο καλο, και σαν συνθέσεις κομματιών και σαν δουλειά που έγινε στο στούντιο και στην προπαραγωγή που κάναμε. Δουλέψαμε για μίξη/mastering με τον Fredrik Nostrom... ...στη Σουηδία; Στη Σουηδία, που είναι ένα από τα καλύτερα και

Δηλαδή και τα νέα μέλη τώρα βοήθησαν; Τα παιδιά για τον καινούριο δίσκο δεν έχουν προλάβει να γράψουν, το μπάσο το έγραψε ο Νίκος, όπως και στους προηγούμενους δίσκους έχει γράψει μπάσο και κιθάρα. Στους προηγούμενους δεν έγραφε ο Άγγελος μπάσο; Όχι, ο Νίκος έγραφε, απλά τώρα ο Χρήστοςκαι προς τιμήν του έκατσε και έβγαλε τα σόλο και μοιράστηκαν αυτή τη φορά, δηλαδή έγραψε μισά ο Νίκος και μισά ο Χρήστος που δούλεψε σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα κιόλας. Αυτό που θα θελα να πω είναι ότι είναι το μεγαλύτερο κομμάτι που έχουμε γράψει σαν Suicidal Angels που είναι 9 λεπτά! Δεν ξέρω πώς θα βγει! (γέλια) Πριν από αυτό ποιο ήταν, το chaos? To Bloodbath, όχι το Bleeding Cries! Θα το ακούσει ο κόσμος και θα μας πει! Πότε θα κυκλοφορήσει επίσημα; 10 Γενάρη στην Ευρώπη, 14 Γενάρη στην Αμερική.

BAND OF THE MONTH Κάποιο Video Clip είναι να γίνει; Ναι, με το που βγει ο δίσκος μετά από 10 μέρες είναι η περιοδεία «Conquering Europe Tour» που είναι μεγάλη περιοδεία, 4 βδομάδες και αφότου γυρίσουμε σίγουρα θα παρουσιάσουμε ένα, το πολύ δύο βίντεο κλιπ. Ελλάδα η περιοδεία δεν έχει όμως... Δεν έχει αλλά σίγουρα θα έρθουμε, δεν το συζητάμε! Προς το παρόν είναι να βγει ο δίσκος, η περιοδεία και μετά βλέπουμε! Έχουμε κάποιες άλλες χώρες στην αρχή Ευρώπη, Βόρεια και Λατινική Αμερική, Κίνα, κτλ. ...Αυτό θα σε ρωτούσα. Κίνα; Άνοιξε κι εκεί; Ναι έχει ανοίξει η αγορά, θα δείξει βέβαια. Αλλά μετά σίγουρα Ελλάδα, δεν το συζηταμε!

Ωραία, άρα από τα μέσα του νέου χρόνου και μετά να περιμένουμε. Σίγουρα! Λοιπόν, εγώ σας έμαθα από το Bloodthirsty που μου είχες στείλει στην Λευκάδα. Τώρα μιλάς για χροοοοονια πίσω...2003, ούτε εγώ δεν θυμάμαι! Το έχω ακόμα όμως! Εγώ όχι να σου πω την αλήθεια! (γέλια) Από τότε μέχρι τώρα έχουν αλλάξει σίγουρα πολλά! Έχουν αλλάξει πολλά στους Suicidal Angels, σίγουρα έχει ανέβει η μπάντα συνθετικά και δουλεύει πιο ποιοτικά και καλύτερα. ...και πιο επαγγελματικά σίγουρα. ...και πιο επαγγελματικά αν θες επειδή το είπες. Εντάξει, εγώ κι ο Νίκος είμαστε σταθερά από παλιά αλλά έχουμε και μακάρι τα νέα παιδιά να παραμείνουν, να μην έχουν άλλες προτεραιότητες όπως στα προηγούμενα μέλη που δεν μπορούσαν να δώσουν το 100% στους Suicidal Angels, και στην επόμενη συνέντευξη που θα ξανακάνουμε μαζί, να είμαστε πάλι και οι τέσσερις και να τα λέμε.

Γερμανία τώρα λοιπόν.. Γερμανία... Τώρα φεύγουμε την άλλη βδομάδα και είναι ένα μεγάλο βήμα σίγουρα. Το έχουμε σκεφτεί πάρα πολύ καλά. Την καλύτερη δουλειά κάνετε. Ναι έτσι μας έχουν πει όλοι. Με όσους έχουμε μιλήσει, με την εταιρία μας, με το booking agency, αλλά και με γερμανικές μπάντες που μιλάμε, μας λένε ότι σίγουρα κάνουμε το καλύτερο που πάμε. Γι’ αυτό που θέλετε να κάνετε, είναι κι η NoiseArt εκεί.. Είσαι στην κεντρική Ευρώπη: Τέλος. Η Ελλάδα καλώς ή κακώς, όσο και να αγαπάμε ρε παιδί μου την πατρίδα μας, είναι απομακρυσμένη, είναι τοίχος. Είναι όπως το λέω, θες να κάνεις το επόμενο βήμα και βρίσκεις στον τοίχο. Δηλαδή όταν έχεις να κάνεις το καλοκαίρι πέντε φεστιβάλ και θέλεις για αυτά 8.000€ αεροπορικά εισιτήρια για την μπάντα, τον ηχολήπτη και δύο τεχνικούς δεν σε συμφέρει να είναι η βάση σου η Ελλάδα. Νομίζω ήταν η καλύτερη λύση αυτή της Γερμανίας, είμαστε κοντά σε φεστιβάλς, σε τουρ, σε εταιρίες, σε οτιδήποτε. Σε αυτό το σημείο να πω ότι είναι κοινή απόφαση με τα μέλη της μπάντας και είναι μία πολύ μεγάλη θυσία που κάνουν, τους ευχαριστώ πολύ. Όλοι αφήνουν πίσω οικογένειες, αγαπημένα πρόσωπα και κάνουν αυτό το βήμα, και δείχνουν ότι το γουστάρουν. Εγώ αυτή τη στιγμή βλέπω μία μπάντα δεμένη που κάνει κινήσεις επαγγελματία μουσικού. Σίγουρα είμαστε δεμένοι όσο μπορούμε, και με τα νέα μέλη που είναι και λιγότερο καιρό μαζί μας. Τι ζητάς εσύ κι ο Νίκος από τα νέα μέλη; Τίποτα ιδιαίτερο, να γουστάρουν αυτό που κάνουν. Σε μια μπάντα σαν τους Suicidal Angels όταν σου δίνει πρέπει και να παίρνει, και σίγουρα θέλεις το 100% από ένα άτομο που συνεργάζεσαι μαζί και πολύ περισσότερο όταν πέρα από την συνεργασία υπάρχει και μία φιλική σχέ-

ση. Θέλεις να βλέπει όπως βλέπεις εσύ την μπάντα-εντάξει, δε θα πω δουλειά και εργασία, όλοι ξέρουμε ότι παίζουμε μουσική επειδή την γουστάρουμε και κ@υλαντιζόμαστε, είναι η ζωή μας αυτό. Σίγουρα, όταν η μπάντα σου δίνει πάνω απ’ όλα χαρές και απολαύσεις, θέλει να πάρει και κάτι από σένα, αν όχι το 100% του εαυτού σου, να κάνεις κάποιες θυσίες για την μπάντα. Όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει ότι για την μουσική κάνει θυσίες, κι όταν σταματήσουν αυτές οι θυσίες έρχεται ένα τέλμα που εκεί αναγκάζεσαι και λες «δεν πάει άλλο» και πρέπει να πάρεις κάποιες δυσάρεστες αποφάσεις. Θυμάμαι προηγούμενα μέλη σας, τον Πάνο, τον Άγγελο, τον Θάνο, έχετε κρατήσει καλές επαφές μαζί τους; Τον Θάνο; Πού τον θυμήθηκες; Ναι, τον Θάνο τον βλέπουμε, έχουμε παίξει και ένα live μαζί, ήταν με τους Legion of the Damned 2-3 χρόνια στο ΑΝ, στο οποίο ο Θάνος έπαιζε τύμπανα για την μπάντα που άνοιγε τη συναυλία. Έχουμε κρατήσει επαφές, λέμε ένα γεια γενικά αλλά μην φανταστείς τίποτα κολλητιλίκια. Νομίζω ότι με τα προηγούμενα μέλη της μπάντας είμαστε γενικά εκεί, σε ένα γεια. Αν βρεθούμε στον δρόμο θα μιλήσουμε. Άλλο, θα άλλαζες κάτι από το παρελθόν αν είχες την δυνατότητα; Ναι, σίγουρα! Θα έφευγα πιο νωρίς για την Γερ-

μανία. Αν μπορώ να δώσω έστω και μία συμβουλή στα παιδιά που διαβάζουν την συνέντευξη, η συμβουλή είναι: Μαζέψτε λεφτά και κάντε περιοδείες γιατί έτσι γίνεται γνωστό το όνομα της μπάντας, γιατί με το να παίζεις στην Ελλάδα και να πίνεις καφέ στα Εξάρχεια δεν κάνεις προκοπή με τί-πο-τα! Μαζέψτε λεφτά και βγείτε περιοδείες και δεύτερον φύγετε από την Ελλάδα. Αυτό πάει για κάποιον που θέλει να γίνει επαγγελματίας μουσικός; Όχι επαγγελματίας, είναι για να μπορείς να κάνεις τρία-τέσσερα βήματα παραπάνω. Δηλαδή, αν αυτή τη στιγμή μία Ελληνική μπάντα βγει έξω, όχι οι Suicidal Angels, ούτε Septic Flesh, Rotting Christ, Firewind, μία οποιαδήποτε άλλη μπάντα, καταφέρει και κλείσει το καλοκαίρι πέντε φεστιβάλς στο εξωτερικό, εάν πάνε 4 άτομα που είναι η μπάντα, ένας ο ηχολήπτης κι ένα τεχνικός, θέλουν 7.000 με 8.000€, τα οποία σίγουρα σε μια νέα δεν τα καλύπτει η διοργάνωση. Όταν σου δίνει το φεστιβάλ ένα Α ποσό, ας υποθέσουμε τρία χιλιάρικα αμοιβή, από αυτά σου λέει, βάζω φαγητό και διαμονή, αλλά από το ποσό αυτό τα αεροπορικά τα βάζεις μόνος σου, δεν με συμφέρει. Ενώ αν έμενα Γερμανία, θα νοίκιαζα ένα βαν, θα πήγαινα 250χμ παραπέρα, θα έπαιρνα τα λεφτά και θα γύριζα σπίτι μου. Γι’ αυτό θα άλλαζα αυτό αν μπορούσα, όχι ότι έχω πρόβλημα με την Ελλάδα, αλλά δεν γίνεται! Αν δεν είσαι μία μπάντα που αυτή την στιγμή βγάζει 20 χιλιάρικα σε κάθε φεστιβάλ, οι Sepultura πχ, δεν έχει νόημα, και τα ποσά που μιλάμε είναι πλασματικά.

BAND OF THE MONTH Κατάλαβα, δίκιο έχεις, κι εγώ χτυπάω το κεφάλι μου που γύρισα από Γερμανία. Τέλοσπάντων, στον ελεύθερό σου χρόνο τι κάνεις; Ε, βλέπω καμιά μπάλα, κάνα μπάσκετ.. Τι ομάδα είσαι; Ε, χεχε ΑΕΚ είμαι. Κάνα γηπεδάκι πας; Πλέον όχι, νομίζω ότι αυτό που βλέπουμε δεν είναι ΑΕΚ, είναι κάτι άλλο. Στις αρχές επί Νικολαΐδη έπαιρνα και διαρκείας, πηγαίναμε σε Ακράτητο, Ιωνικό, μετά ΟΑΚΑ και το έκοψα.

Μάλιστα, αν δεν ήσουν μουσικός τι θα έκανες; Θα ήμουν μουσικός. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου κάπως αλλιώς, πάλι μες στην μουσική θα ήμουν, τεχνικός, drum tech, κάτι σχετικό όμως. Πάλι με την μουσική θα ασχολιόμουν. Ποια είναι η γνώμη σου για το downloading; Έχω κάνει κι εγώ, όλος ο κόσμος κάνει πλέον, είναι αναπόφευκτο. Νομίζω ότι, κακά τα ψέματα, πηδάει τους μουσικούς αυτό το πράγμα, καταστρέφει μπάντες, δεν θα σου πω για εταιρίες γιατί στα φρύδια μου, πρέπει να ζήσουμε με αυτό. Τώρα με την έκταση που έχει πάρει το ίντερνετ στις μέρες μας, δεν γίνεται να ελαττώσεις με κάποιο τρόπο το downloading, δεν γίνεται αυτό. Καταστρέφει τις μπάντες, απλά πλέον είναι μέσα στην ζωή μας, το κάνω εγώ, το κάνεις κι εσύ, το κάνει όλος ο πλανήτης πλέον. Εσύ αγοράζεις cd ή βινύλια; Εγώ αγόραζα cd, απ’ όταν βγήκε το cd, δηλαδή αρχές δεκαετίας ’90 που ξεκίνησα να ακούω μουσική και heavy metal, κάπου το ’92-’93, όταν άνθιζε το cd. Τσακωνόμουν πάντα με τον πατέρα μου γιατί δεν παίρνω βινύλια και αγοράζω cd, ο οποίος είχε πάρα πολλά, γύρω στα 3-4 χιλιάδες βινύλια. Τότε Dark Angel, Slayer και τέτοια που γούσταρα εγώ

και άκουγα δεν έβγαιναν σε βινύλιο, έβγαιναν μόνο σε cd, και για να βρεις βινύλιο έπρεπε να ψάξεις κάναν Ιάπωνα cult τρελαμένο που τα πουλούσε στο ίντερνετ. Αλλά τότε δεν ήταν και το ίντερνετ διαδεδομένο, κατέβαινες στα Εξάρχεια να βρεις κάνα μαγαζάκι σε καμιά τρύπα χωμένο να βρεις κάνα βινύλιο. Και ήμουν παιδί του cd. Γύρω στα τέλη ’90, αρχές 2000 που ξαναβγήκε το βινύλιο, άρχισα να μαζεύω, αλλά σίγουρα έχω πιο πολλά cd. Ωραία, με την εταιρία ευχαριστημένος; Πάρα πολύ ευχαριστημένος! Νομίζω ότι η εταιρία δείχνει όχι μόνο ότι μας εμπιστεύεται, αλλά κάνει και το καλύτερο για τους Suicidal, δηλαδή μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα βγαίνουμε μια Ευρωπαϊκή περιοδεία σαν headliners. Είχαμε βγει σε Ευρωπαϊκή περιοδεία ως headliners με τους Enforcer πριν από τρία χρόνια, αλλά ήταν λίγη, κάπου 16-17 shows. Τώρα η εταιρία μας βγάζει για 31 live σε όλη την Ευρώπη. Ένα μήνα δηλαδή... Ναι, που σημαίνει όχι μόνο ότι σε εμπιστεύεται, αλλά θέλει να σε ανεβάσει κι άλλο, να σου δώσει σκαλοπάτι να ανέβεις πιο ψηλά. Σου εμπιστεύεται ένα tour bus για έναν μήνα, σου λέει μπες μέσα και όργωσε όλο τον κόσμο. Αυτό σίγουρα είναι ένα δείγμα ότι μας εμπιστεύεται, μας γουστάρει, και βέβαια τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Κι εμείς γουστάρουμε τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε, όλο το team που είναι πίσω από τους Suicidal Angels, γιατί οι Suicidal Angels δεν είναι τέσσερα άτομα που γράφουν μουσική, είναι ένα team πέντε-έξι ανθρώπων το οποίο σκέφτεται και δουλεύει για αυτή την μπάντα καθημερινά. Έχει γίνει το παιδί σας, ας πούμε. Ναι, κάπως έτσι... Ωραία, πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από 10 χρόνια από τώρα; Μετά από 10 χρόνια... Όπως ακριβώς είμαι τώρα! Και με 5 δίσκους παραπάνω; (γέλια) Ίσως με πέντε cd παραπάνω, αλλά σίγουρα να

κάνουμε αυτό που γουστάρουμε τώρα. Αν μπορέσουμε να είμαστε με τα ίδια μέλη, δηλαδή εγώ, ο Νίκος, ο Χρήστος και ο Άγγελος, και να μπορούμε να κάνουμε αυτό που γουστάρουμε. Να γράφουμε μουσική που να γουστάρουμε πάνω απ’ όλα εμείς, και μετά σίγουρα και ο κόσμος, και να περιοδεύουμε. Αυτό, δεν νομίζω ότι έχω κάποια άλλη βλέψη.

Λοιπόν, για το κλείσιμο: Πολλά νέα παιδιά ασχολούνται με τον χώρο και θέλουν, όπως είπες, να κάνουν αυτό το βήμα παραπάνω, τι έχεις να τους πεις εκτός από το να φύγουν εξωτερικό; Πρέπει να το δουν σοβαρά. Σίγουρα όταν κάνεις μια μπάντα, αν την κάνεις για να χαβαλεδιάσεις και να βρεις δύο γκόμενες παραπάνω και να μπεις στο μάτι του πατέρα σου, να κάνεις την

Μαζέψτε λεφτά και κάντε περιοδείες γιατί έτσι γίνεται γνωστό το όνομα της μπάντας, γιατί με το να παίζεις στην Ελλάδα και να πίνεις καφέ στα Εξάρχεια δεν κάνεις προκοπή με τί-πο-τα! Μαζέψτε λεφτά και βγείτε περιοδείες και δεύτερον φύγετε από την Ελλάδα. Πάμε σε «ωραία» ερώτηση, ποια είναι η γνώμη σου για τις groupies; Οι groupies σίγουρα είναι μέσα στο παιχνίδι. Εντάξει, και εγώ αλλά νομίζω και όλα τα άτομα που μπαίνουν σε μπάντες τις αγαπάνε και τις σέβονται. ? (το απορημένο βλέμμα της Λαμπρινής εδώ) Ναι ρε συ, εννοείται. Απ’ την στιγμή που η άλλη θέλει να κάνει κάτι και να ευχαριστηθεί γιατί να της το χαλάσεις; Νομίζω είναι κι αυτό μες στο παιχνίδι. Μας έχουν τύχει διάφορα σκηνικά στο δρόμο τα οποία σίγουρα δεν μπορούμε να μοιραστούμε εδω. Έλα, πες! ΕεεΕ, χεχε, σίγουρα δεν μπορούμε να μοιραστούμε εδώ, αλλά.. να ‘ναι καλά! Χαχαχα! Να ‘ναι καλά να σας στηρίζουν! Αυτό, και να αγοράζουν τα cd μας!

επανάστασή σου, είναι σίγουρα καλό, αλλά δεν μπορείς να κάνεις ο βήμα παραπάνω. Όταν κάνεις μία μπάντα πρέπει να την δεις, όπως είπες και εσύ πριν, σαν το παιδί σου. Πρέπει να δουλέψεις, να κάνεις πρόβες και σιγά-σιγά θα έρθει κι η δουλειά. Να γράψεις σίγουρα καλή μουσική, να είσαι αφοσιωμένος σ’ αυτό το πράγμα, και θα έρθει μέσα από αυτά και το βήμα παραπάνω. Θέλει κόπο, τρόπο, να βγεις με περιοδεία ώστε να σε μάθει ο κόσμος έξω. Όλοι ξέρουμε τον τρόπο αλλά δεν θέλουμε να το κάνουμε γιατί είμαστε ξεροκέφαλοι.

BAND OF THE MONTH

Πιστεύεις ότι μία μπάντα αν έχει καλή μουσική, αλλά δεν έχει τα φράγκα, μπορεί να κάνει κάτι; Κοίταξε να δεις, αυτό είναι περίεργο θέμα. Αν παίζεις καλή μουσική, θα την ακούσει ποιος; Εγώ, εσύ κι η μάνα τους; Όταν οι Metallica ξεκίνησαν να γράφουν μουσική, δεν ήταν μόνο καλή μουσική. Το πρώτο τους μεγάλο φεστιβάλ ήταν στην Αγγλία, δηλαδή οι άνθρωποι πήραν τους κώλους τους και τσακίστηκαν και έφυγαν απ’ την Αμερική και πήγαν έξω. Κι όχι μόνο οι Metallica, πάρε και τους Slayer.

η μουσική βιομηχανία και με δυο δίσκους να πούμε τις κάνει τιτανοτεράστιες. Είσαι μια μπάντα από την Ελλάδα, όπως είμαστε κι εμείς, και πρέπει να παλέψεις! Πρέπει να βγεις στο εξωτερικό, και για να βγεις στο εξωτερικό –καλώς ή κακώςπρέπει να πληρώσεις! Σου λέω, επειδή ο Σάκης είναι γαμώ τα παιδιά και ανοίγεται και μιλάει στον κόσμο, όταν τον ξαναδεί κάποιος την επόμενη φορά, αντί να του πείτε «Σάκη γ@μάς!», πείτε του «Σάκη, πόσο πήγε το μαλλί;». Και τότε ήταν πιο δύσκολα, δεν είχε «Μαμά, δώσε ένα 500άρικο», ήταν δύσκολες εποχές.

Γιατί οι Rotting Christ τι έκαναν; Ναι! Αν θες να πεις ένα παράδειγμα για Έλληνα οπαδό, πες το παράδειγμα των Rotting Christ! Δηλαδή οι Rotting Christ βγάλανε δίσκο και έφυγαν περιοδεία.

Εδώ καλά καλά δεν είχαν τηλέφωνο και σταματούσαν όπου έβρισκαν! Αα μπράβο! Το έλεγαν κι οι Obituary αυτό, για να μιλήσουν έψαχναν θαλάμους στο δρόμο. Για να πουν «έλα μάνα είμαι καλά» έδειχναν πάσα! Αυτή είναι η συμβουλή μου. Ρωτήστε τον «πόσο πήγαν τα αεροπορικά; Πόσο πήγε το Tour Bus;» Με τι πήγατε με βάρκες; Όλα αυτά ο Σάκης τα ΠΛΗΡΩΣΕ, και έχει ανοίξει τον φακό και δείχνει τον δρόμο, και λέει «μάγκες, έτσι γίνεται»! Όταν όμως υπάρχουν άτομα που κράζουν άλλες μπάντες που έχουν πληρώσει για να βγούνε περιοδεία, βλέπεις ότι ο κόσμος είναι σάπιος, πόσο μάλλον στο μυαλό τους.

Και μάλιστα στην πρώτη black metal περιοδεία (έτσι για να βουλώνουν μερικά στοματάκια) Ναι, δεν είναι το θέμα τόσο αν ήταν πρώτη, δεύτερη κλπ, είναι το θέμα του cult σαν πρώτο όνομα στο black metal όπως το λες, ναι, αλλά το θέμα είναι ότι έφυγαν έξω! Κατάλαβες; Δεν γίνεται... και για ρώτα τον Σάκη, «Σάκη μου πόσα πλήρωσες για να βγεις αυτή την περιοδεία;» Αυτό να το γράψεις! Τι να γράψω; Που δεν είχαν ιδέα τι τους περίμενε; Απλά ήξεραν που έπρεπε να πάνε για να φύγουν περιοδεία. Για ρωτήστε τους, όλους αυτούς που είναι αντίθετοι με το να πληρώνουν, πηγαίνετε μάγκες ρωτήστε τον Σάκη, στο Fuck Christ Tour, πόσα πλήρωσε για τα αεροπορικά του εισιτήρια; Πόσα πλήρωσε για το tour bus, για τα φαγητά του. Για ρωτήστε τον να δείτε. Γιατί με το να κάνεις μία μπάντα και να βγαίνεις και να λες «Α, εγώ είμαι καλός και δεν πληρώνω...», μεγάλε, καλοί είναι μόνο οι Metallica, οι Megadeth και οι Iron Maiden. Τελειώσαν αυτοί, μέχρι εκεί! Από κει και πέρα πρέπει να παλέψεις, δεν είσαι ούτε Iron Maiden, ούτε Megadeth, ούτε Metallica, πολύ περισσότερο μπάντες που τους κάνει ένα review

Κατάλαβα... Τι να πω. Ευχαριστούμε Ορφέα, τι θα δούμε απόψε; Θα δείτε μόνο παλιά κομμάτια.. ..κανένα καινούριο; Όχι, δεν θα σας παίξουμε κάτι καινούριο, νέα κομμάτια από την καινούρια χρονιά! Ευχαριστούμε παιδιά, καλή επιτυχία εύχομαι! Εμείς ευχαριστούμε, και τα ξαναλέμε! ...και Let the Bloodbath begin! www.suicidalangels.com

INTERVIEW

Με τον Chris Siloma συναντηθήκαμε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 2011 κάτω από περίεργες συνθήκες. «Θύματα» και οι δύο μιας άσχημης κατάστασης που ήταν έξω από της αρμοδιότητές μας και μας έφερε στα όρια της παρεξήγησης. ‘Όλα λύθηκαν «Με μία μόνο μπύρα», καλή διάθεση και αμοιβαίες εξηγήσεις. Από τότε παρακολουθώ την δραστηριότητα του Chris και όταν του ζήτησα να μιλήσει στο RadarRock Magazine για την C.S. Management & Promotions, δέχθηκε χωρίς δεύτερη συζήτηση. του Θανάση Χαβαλέ Τι σε έκανε να βάλεις την «επικίνδυνη» για την Ελλάδα ταμπέλα του Manager δίπλα στο όνομα σου; Καλησπέρα Θανάση και πρώτα απ όλα σ’ ευχαριστώ γι’ αυτή τη συνέντευξη μιας και είναι η πρώτη μου σε περιοδικό και θα ακολουθήσουν άλλες δυο σε ξένα webzines τα οποία ήδη έχουν έρθει σε επαφή μαζί μου αρκετό καιρό πριν και είχα αρνηθεί διότι δεν νομίζω ότι χρειαζόταν αλλά τελικά πήρα την απόφαση πριν από μερικές μέρες. Η επικίνδυνη ταμπέλα «manager» όπως αναφέρεις ξεκίνησε το 2011 μετά από την διοργάνωση του πρώτου Φεστιβάλ που έκανα το οποίο ήταν μόνο για Ελληνικές μπάντες (Rosewood Festival) για να βοηθήσω την Hard Rock σκηνή της Ελλάδας όσο μπορούσα, το οποίο έγινε για την αγάπη μου για το συγκεκριμένο είδος και για την αγανάκτηση μου για το είδος που εξαφανίστηκε ξαφνικά στην Ελλάδα (φυσικά γι’ αυτό φταίνε πολλοί τους οποίους θα αναφέρω

INTERVIEW

σε άλλο «βιβλίο»)! Στο συγκεκριμένο φεστιβάλ έπαιξαν 10 ελληνικές μπάντες την πρώτη χρονιά και μία από αυτές ήταν οι μελωδικοί rockers «Wild Rose». Το φεστιβάλ δεν πήγε καλά λόγω μικρής προσέλευσης κόσμου γι’ αυτό αποφάσισα να κάνω και μια δεύτερη προσπάθεια με μπάντες από Ευρώπη και από Ελλάδα αλλά φαίνεται ότι ο κόσμος για άλλη μια φορά αρκείται μόνο στο Facebook και το YouTube για να «λέει» ότι ακούει Hard Rock (δεν μιλάω μόνο για Έλληνες αλλά και για ξένους οπαδούς του είδους) και φυσικά είναι κρίμα να βλέπω fans από Ιαπωνία να έρχονται στο φεστιβάλ και όχι Έλληνες! Ας μην τα ξαναλέω και πολυλογώ μιας και τα ξανά ανέφερα σε προηγούμενη συνέντευξη για το Rosewood Festival. Απλά από τότε μπορώ να πω ότι σταμάτησα να κάνω τέτοιες προσπάθειες στην Ελλάδα και έχασα το ενδιαφέρον μου… Αφότου έγινε το φεστιβάλ είχα ήδη κάποιο υλικό από την μπάντα και έτσι έστειλα σε κάποιες δισκογραφικές εταιρείες. Υπήρξαν δυο θετικές απαντήσεις κι έτσι βρεθήκαμε με την μπάντα για να τους ανακοινώσω το γεγονός. Έτσι καθώς συζητούσαμε μου έγινε η πρόταση από τον leader της μπάντας Andy Rock, να γίνω manager της μπάντας και έτσι ξεκίνησαν όλα… Παρ’ όλα αυτά την ταμπέλα manager δεν την βάζω στα επικίνδυνα σπορ διότι άμα είσαι σωστός και αληθινός σε αυτά που κάνεις δεν έχεις να φοβηθείς κανέναν και τίποτα. Τώρα αν κάποιοι «μεγάλο-μάνατζερ» ειδικότερα της Ελλάδας έκαναν και κάνουν βρωμοδουλειές πίσω από πλάτες κτλ. είναι δική τους δουλειά, απλά θέλω να τονίσω ότι ο κόσμος είναι μικρός και όλα μαθαίνονται. Οι περισσότεροι σχεδόν λένε ότι ο όρος manager στην Ελλάδα δεν υφίσταται, διότι δεν έχει αντικείμενο. Τι έχει να κερδίσει ένα συγκρότημα συνεργαζόμενο με την C.S. Management; Όσοι νομίζουν ότι δεν υφίσταται,

κατά την γνώμη μου απατώνται. Η δουλειά που βγαίνει για την κάθε μπάντα νομίζω ότι είναι αρκετή για να γεμίσει τα προγράμματα των μελών της και χρειάζεται κάποιο άτομο να τους κατευθύνει και να οργανώνει την λειτουργία της. Φυσικά αυτό μπορείς να πεις ότι είναι «ψιλά γράμματα». Κάποιο συγκρότημα μπορεί να κερδίσει προώθηση, σωστή λειτουργία, οργάνωση και να δει τα αποτελέσματα. Φυσικά όλα αυτά δεν γίνονται από την μία μέρα στην άλλη και θέλει χρόνο και αφοσίωση και από την πλευρά της μπάντας και της δικής μου. Νομίζω ότι όλες οι μπάντες που έχω ή είχα στο roster μου ως τώρα είναι αρκετά ικανοποιημένες αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο θα το μάθεις καλύτερα από αυτές και να προσθέσω ότι νοιώθω περήφανος που έχω αυτές τις 4-5 μπάντες και όχι ένα τσούρμο που δεν θα μπορώ να το κάνω να αποδώσει και θα το κάνω μόνο για τα λεφτά όπως κάνουν πολλές άλλες παρόμοιες εταιρείες του εξωτερικού και όχι μόνο... Ποια είναι η σχέση σου με την rock μουσική στην Ελλάδα, εκτός της C.S. Management & Promotions; Ξεκίνησα το 2000 σαν τραγουδιστής σε 80’s Hard Rock συγκρότημα «Dr.Love» με αγγλικό στίχο, όπως ξεκινάνε πολλές μπάντες στην Ελλάδα σαν μικρά παιδιά και εμείς... (γέλια). Λειτουργούσαμε μέχρι το 2007-8 και κυκλοφορήσαμε ένα live recording demo «1sec. to thirteen» αλλά ύστερα ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του διότι οι μουσικές απόψεις του καθενός άλλαξαν. Ύστερα επειδή μου άρεσε η hard rock μουσική σκηνή, ξεκίνησα να ασχολούμαι με συναυλίες και με τα 2 Rosewood Festival που έκανα - Rosewood Festival (2011), Rosewood Festival ΙΙ (2012) - και κάπως έτσι ξεκίνησε και η C.S. Management & Promotions. Ταυτόχρονα με όλα αυτά το 2011 είχα την πρόσκληση και τιμή να τραγουδήσω backing vocals στο πρώτο τραγούδι της καινούργιας για τότε κυκλοφορίας του Mitch Malloy - ΙΙ μαζί με τον Jeff Scott Soto και τον Brett Walker (R.I.P.) καθώς και σχεδόν σε όλα τα tracks της κυκλοφορίας του

άλμπουμ Andy Rock – Ιnto the night (2012) και Wild Rose – Dangerous (2013). Μόλις έχεις γυρίσει από το European tour με τους Redrum. Ποιές είναι οι διαφορές στον τρόπο αντιμετώπισης ενός manager ελληνικών συγκροτημάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό; Διαφορές στην αντιμετώπιση δεν υπάρχουν πολλές απλά όλα πάντα τρέχουν στο εξωτερικό λίγο πιο αυστηρά και πιο επαγγελματικά σε σχέση με την Ελλάδα και πρέπει να είσαι εκεί και πάντα σκέφτεσαι ένα βήμα μπροστά για να μπορέσεις να καλύψεις τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν. Πρόσφατα η επαγγελματική σου χάρη πέρασε τα σύνορα. Πες μας για τη συνεργασία σου με τους Lawless. Για να πω την αλήθεια, ποτέ δεν ζήτησα εγώ κάποια μπάντα για να την μανατζάρω ή να μπει στη C.S. Management & Promotions για bookings ή promotion και νιώθω αρκετά περήφανος γι’ αυτό. Η μπάντα ήρθε σε επαφή μαζί μου όπως και όλες οι προηγούμενες και συγκεκριμένα ο Paul Hume, ο leader της μπάντας. Μιλήσαμε, θέσαμε στόχους, συμφωνήσαμε και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας (αν και στο πίσω μέρος του μυαλού μου νομίζω ότι κάποιοι φίλοι μου απ το εξωτερικό συνέβαλλαν σε αυτό…). Φυσικά υπάρχουν και άλλες μπάντες που είχαν και έχουν έρθει σε επαφή μαζί μου (από Ελλάδα και από εξωτερικό), οι περισσότερες από τις οποίες ήταν ελληνικές και δεν είχαν καμία σχέση με το Hard Rock παρόλο που στα info του Official Page αναφέρεται ότι δουλεύω αποκλειστικά με Hard Rock μπάντες. Επίσης αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπουν στο roster μου όλες … Εφόσον δεν μου κάνει μουσικά αυτό που παίζουν και κρίνω ότι δεν θα μπορέσω να το στηρίξω δηλαδή ότι δεν θα μπορέσω να κάνω και πολλά και δεν είμαι κατάλληλος για τη μπάντα και δεν θα το κάνω για τα λεφτά. Στο τέλος του 2013 και αρχές του 2014 θα ενταχτούν στη C.S. Management & Promotions άλλες δυο μπάντες απ’ το εξωτερικό. Μπορεί και τρεις… με τις οποίες ήδη μιλάμε και θα ανακοινωθούν σύντομα.

Τι σχεδιάζεις για το μέλλον για τα συγκροτήματα που εκπροσωπείς; Ο σχεδιασμός του κάθε συγκροτήματος και οι στόχοι που βάζουμε είναι για το κάθε συγκρότημα διαφορετικοί λόγω του ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα όσο φαίνονται. Αυτό που μπορώ να πω για κάθε μπάντα ξεχωριστά είναι ότι οι Farraday ετοιμάζουν 2ο δίσκο και έχουν ήδη αρχίσει οι προετοιμασίες για το live με τους Newman τον Ιανουάριο στην Αθήνα και σίγουρα θα γίνει άλλο ένα live στη Θεσσαλονίκη αργότερα, με τους Kingdragon περιμένουμε με ανυπομονησία το release του ντεμπούτου τους άλμπουμ «Hide The Sun» από τη Retrospect Records το Νοέμβρη καθώς και προετοιμάζουμε ένα Ευρωπαϊκό tour, για τους Lawless ήδη έχουν ξεκινήσει τα live αν και χρειάστηκε να ακυρώσουμε ένα gig και να αναπρογραμματίσουμε το επόμενο για 2 βδομάδες μετά διότι υπήρξε πρόβλημα υγείας (σπάσιμο καρπού σε 2 σημεία του drummer τους, Neil) και επίσης ήδη ανακοινώθηκε το live τους στο HRH AOR II festival της Αγγλίας για τον Μάρτιο του 2014 και τέλος οι Redrum μετά από το επιτυχημένο τους «Victims Of Our Circumstances» tour στη Γερμανία και τη Νορβηγία προετοιμάζονται για το τελευταίο τους live για το κλείσιμο του το 2013 στη Θεσσαλονίκη στις 26 Οκτώβριου στο 8ball Club και το συνεχίζουν το 2014 μπορεί και για πάνω από άλλες 20 εμφανίσεις παγκοσμίως. Όλα τα νέα για κάθε μπάντα ανακοινώνονται καθημερινά στο Official Page της C.S. Management & Promotions από Δευτέρα έως Παρασκευή καθώς και στα Official Site της κάθε μπάντας. Σε ευχαριστώ για την συζήτηση και καλό κουράγιο για τη συνέχεια. Εγώ σ’ ευχαριστώ για την φιλοξενία και την στήριξη & εύχομαι ότι καλύτερο για το RadarRock και σύντομα τα λέμε και από κοντά για «μια μόνο μπύρα»… Roll On! www.facebook.com/CSManagementPromotions

INTERVIEW Παίρνεις ένα shaker και βάζεις μέσα SURF, FRAPS, SUMMER και BEERS. Τα κτυπάς επίμονα με ROCK N ROLL και στο τέλος προσθέτεις THESSALONIKI. Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το αποτέλεσμα; Αυτό αναρωτήθηκα κι εγώ και είπα να ρωτήσω τους πλέον αρμόδιους... του Θανάση Χαβαλέ

Ελάτε πείτε την αλήθεια. Φτιάξατε τους OverPower για να έχετε το δικό σας summer soundtrack. Ε ναι λοιπόν! Ένας από τους βασικούς λόγους που φτιάξαμε την μπάντα ήταν και αυτός! Βασικά η ιδέα των OVERPOWER μας ήρθε το καλοκαίρι του 2011 και ενώ ήμασταν με τον Stefan trip στην Λήμνο και ποιο συγκεκριμένα στο Κέρος για τι άλλο; φυσικά για surf...Εκεί λοιπόν αρχίσαμε να jamαρουμε με ακουστικές κιθάρες (όταν δεν φυσούσε φυσικά) και συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχει τρελή χημεία! ‘Έτσι σκεφτήκαμε ότι το επόμενο καλοκαίρι θα πρέπει να έχουμε τα δικά μας rock n roll τραγούδια έτοιμα να τα ακούμε με τα φιλαράκια να μας δίνουν energy και inspiration! Έχω την εντύπωση ότι έχετε βρει τη συνταγή για την επιτυχία τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό φτιάχνοντας το “Frap’s time”. Είναι η δεύτερη πιο διαδεδομένη ελληνική λέξη διεθνώς μετά το... “κύριος”! Χαχα όντως! Η αλήθεια είναι ότι δεν το σκεφτήκαμε καθόλου αυτό όταν το γράψαμε! Το frap’s time ήταν από τα πρώτα τραγούδια που γράφτηκαν εκείνο το καλοκαίρι στην Λήμνο και ενώ εγώ ήμουν τραυματίας (με σπασμένο πόδι) είχαμε ξυπνήσει πολύ πρωί και περιμέναμε πότε θα ανοίξει το καφέ έχοντας πάθει στερητικό! Εκεί πιάσαμε τις κιθάρες και μας βγήκε

INTERVIEW σετε όμως ειλικρινά; π.χ. Firewind; FIREWIND! Μπαντάρα και φυσικά η main μπάντα του Πέτρου! Είναι πραγματικά πολύ ωραίο να βλέπεις τους φίλους σου να έχουν φτάσει τόσο ψηλά καθαρά λόγω δουλειάς, και ικανότητας!

το frap’s time που έγινε και αργότερα “τιμητικά” το πρώτο μας video clip! Τι σας έρχεται στο μυαλό (αν έχετε) όταν ακούτε... Serf, Frap, Summer, Beers, R n R, Thessaloniki. Ευτυχώς μας έχει μείνει λίγο αλλά μόνο για συγκεκριμένα πράγματα! SURF ταξίδι, καλή παρέα, fun, meditation, inspiration. FRAPS μέτριο με γάλα full πάγο παρακαλώ!.. chilling. SUMMER endless and freedom. BEERS a must after 19:00 o’clock! ROCK N ROLL αλήθεια straight from the heart...walk it like you talk it.. THESSALONIKI η βάση της μπάντας για δημιουργία!..την αγαπάμε (και ας μη μας αγαπάει!!) Μαρτυρήστε τις επιρροές σας τώρα!!! Αλλιώς θα πω στους fans να ψάξουν το “If you blood....” κάπου στα τραγούδια σας! Επιρροές; Καμία!! χαχα φυσικά χιλιάδες και διαφορετικά πράγματα από τότε που μας θυμόμαστε! Όλο το ευρύτερο φάσμα του rock n roll!! Αλλά αν θέλεις ονόματα μπορούμε να κάνουμε ένα quiz και οι νικητές να κερδίσουν cd και μπλούζα OVERPOWER! Να τον κάνουμε τον διαγωνισμό. Θα απαντή-

«It takes a little time». Εσάς πόσο χρόνο σας πήρε το album και ποιους τραβάγατε “στα στούντια” για την παραγωγή; It takes a little time..Είναι το πρώτο μας self released album που διατίθεται αποκλειστικά από εμάς. Απλά το αγαπάμε! Οι ηχογραφήσεις έγιναν πολύ γρήγορα και όντας σε πολύ δημιουργικό mood. Απλώς πήρε λίγο παραπάνω χρόνο (εξ ου και ο τίτλος) στα διαδικαστικά λόγω του ότι ο Stefan ζούσε στη Γερμανία και έπρεπε να πηγαινοέρχεται. Τώρα που χειμωνιάζει τι σκοπεύετε να κάνετε ρε... καλοκαιρόπαιδα; Μόλις ηχογραφήσαμε το καινούργιο single τραγούδι μας «on the road again» που πραγματικά τα σπάει! Τελειώνουμε και με το video clip και κάνουμε ακριβώς αυτό που λέει το καινούργιο μας τραγούδι! Την κοπανάμε να βρούμε κανένα καλοκαίρι! It feels good τελικά; It always feels good όταν κάνεις αυτά που θες, με αυτούς που θες! Ευχαριστώ για την κουβεντούλα και για το άρωμα καλοκαιριού. Εμείς ευχαριστούμε! cheeeerrrs www.facebook.com/pages/Overpower-band

INTERVIEW ‘Όντας ένα από τα ΕΛΑΧΙΣΤΑ άτομα που σέβομαι για τις ιδέες του στον χώρο, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον Sanctus από τους Disolvo Animus. Η κουβέντα γύρισε σε διάφορα θέματα, και όποιος ενδιαφέρεται να ακούσει την άποψη ενός νέου μουσικού ας διαβάσει τα κάτωθι. της Λαμπρινής Γκούμα

Καλησπέρα Sanctus, τι κάνεις; Πες μου τα νέα της μπάντας αυτό το διάστημα. Αυτή τη χρονική περίοδο είμαστε πιο ενεργοί και δυναμικοί από ποτέ. Συγκεκριμένα, προετοιμάζουμε τα κομμάτια για τον επόμενο δίσκο μας και βρισκόμαστε στη φάση της προ-παραγωγής. Παράλληλα, ανανεώνουμε τον εξοπλισμό μας και τα σκηνικά μας, κάτι που απαιτεί αρκετό χρόνο και μελέτη. Στη συνέχεια της χρονιάς θα κάνουμε ελάχιστες, επιλεγμένες εμφανίσεις, ώστε να δώσουμε χώρο στη δημιουργία του album. Αυτό προέχει για εμάς. Μέχρι στιγμής μπορώ να πω ότι είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι με ό, τι έχουμε στα χέρια μας καθώς το υλικό προσεγγίζει περισσότερο προς τις δυναμικές που γουστάρουμε και τον ήχο που έχουμε κατά νου. Σύντομα θα ανακοινωθούν περισσότερες πληροφορίες για όλα τα επίπεδα δράσης μας. Ας ξεκινήσουμε από την ακύρωσή σας ως support band στους Acherontas λόγω υποχρεώσεων του ντράμερ. Τα πράγματα είναι απλά. Ο Hryssaor θα λείπει σχεδόν όλες τις μέρες του Νοεμβρίου σε επαγγελματικό ταξίδι στη Νορβηγία. Για το λόγο αυτό δεν γινόταν να παραμείνουμε στο billing του συγκεκριμένου event. Η βραδιά αυτή αποτελούσε ένα ιδανικό underground live με μερικές από τις καλύτερες εγχώριες σύγχρονες μπάντες του ακραίου ήχου. Επιφυλασσόμαστε για μελλοντι-

κή συνεργασία με αυτές τις μπάντες εφόσον δεν μπορούσαμε να παρευρεθούμε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Εάν φύγει για το εξωτερικό μόνιμα έχετε βρει αντικαταστάτη; Προς το παρόν δεν έχει προκύψει η ανάγκη να συζητηθεί κάτι τέτοιο. Όποτε κι αν χρειαστεί να αντικατασταθεί ένα μέλος, αυτό θα συζητηθεί τη συγκεκριμένη στιγμή μεταξύ όλων των υπολοίπων μελών και θα ληφθεί η ανάλογη απόφαση. Οι Disolvo Animus παραμένουν τα γνωστά πέντε άτομα και δεν σκοπεύουμε να το αλλάξουμε αυτό. Η χημεία μεταξύ μας είναι πιο δυνατή από ποτέ. Μάλιστα, μίλησέ μας για την ιστορία της μπάντας, πότε ξεκινήσατε και για την μέχρι τώρα πορεία σας. Οι Disolvo Animus δημιουργήθηκαν το 2006. Από τότε έχουν υπάρξει διάφορες αλλαγές μελών, με το τωρινό line up να αποτελεί και το μακροβιότερο μέχρι στιγμής. Έχουμε κυκλοφορήσει ένα demo, ένα ep και ένα album. Παράλληλα με την δισκογραφική μας δουλειά έχουμε συμμετάσχει σε αρκετά εγχώρια lives πλάι σε συγκροτήματα όπως οι Rotting Christ και οι Necrophobic. Έχετε μοιραστεί την σκηνή με σπουδαία ονόματα, πιο πρόσφατο τους Rotting Christ όπου είχατε και την περιοδεία μαζί στην Κρήτη. Πώς ήταν; Η περιοδεία μας στην Κρήτη, τα Τρίκαλα και την Πάτρα πλάι στους Rotting Christ ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή στην μέχρι τώρα πορεία της μπάντας μας. Μας δίδαξε αρκετά πράγματα κυρίως

INTERVIEW για τη διαφορά μεταξύ ερασιτεχνισμού και επαγγελματισμού. Είναι ελάχιστα τα εγχώρια σχήματα που φέρονται πραγματικά επαγγελματικά στον χώρο μας, επομένως όταν σου δίνεται η ευκαιρία να ζήσεις τέτοιες καταστάσεις από κοντά, δράττεις την ευκαιρία. Επειδή βρισκόμαστε στην αρχή ακόμη προσπαθούμε να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα και τα αυτιά μας πάντοτε ανοιχτά. Δεν είμαστε νάρκισσοι ούτε θεωρούμε ότι πιάσαμε την καλή επειδή βγάλαμε ένα album. Μας ενδιαφέρει η εξέλιξη μέσω της εμπειρίας και της γνώσης.

Ωραία, τι υλικό υπάρχει από την μπάντα; Πώς μπορούν οι οπαδοί να το προμηθευτούν; Αυτή τη στιγμή έχουμε στα χέρια μας μερικά τελευταία κομμάτια από το “Aphesis” t-shirt και ελάχιστες κόπιες από το album. Αυτά είναι διαθέσιμα μέσω της μπάντας, μπορεί κανείς να μας στείλει τα στοιχεία του στον λογαριασμό μας στο facebook (www.facebook.com/DisolvoAnimusBand) ή να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του επίσημου site μας (disolvoanimus.net/ ). Επίσης υπάρχει υλικό διαθέσιμο μέσω iTunes και Amazon. Στο ύφος σας διακρίνω μια αγάπη για την Πολωνία κι ίσως κάποιοι πουν ότι πάτε να αντιγράψετε μπάντες σαν Hate/Behemoth. Τι έχετε να απαντήσετε; Δεν κρύβουμε τον θαυμασμό μας για την Πολωνική ακραία σκηνή. Οι Behemoth αποτελούν την μεγαλύτερη σύγχρονη black/death metal μπάντα στον πλανήτη. Θα ήταν, μάλλον τιμή μας το να θεωρεί κανείς ότι προσεγγίζουμε την κτηνωδία και τα μουσικά επίπεδα τους, παρά προσβολή ή λόγια τα οποία θα μπορούσαν να μας ενοχλήσουν. Τώρα, όποιος πιστεύει ότι αντιγράφουμε τη συγκεκριμένη σκηνή, μάλλον δεν έχει ακούσει όλα τα κομμάτια του δίσκου και έχει αρκεστεί σε ένα άρπα- κόλλα search στο youtube, ακούγοντας ένα- δύο από όλα όσα έχουμε συνθέσει. Αν κανείς προσέξει καλύτερα το υλικό μας θα μπορέσει να διακρίνει επιρροές τόσο από την Αμερικανική ακραία σκηνή όσο και από τη Σκανδιναβική σχολή ακραίας μουσικής. Δεν μας απασχολεί να απαντήσουμε στη γνώμη του καθενός, ή να δικαι-

ολογηθούμε, άμα σου κάνει η μουσική μας κράτα την, άκουσέ την. Αν, όχι, ψάξου με κάτι άλλο. Αυτή είναι η λογική μας. Ποια η γνώμη σου για την Ελληνική σκηνή και τους οπαδούς της; Να ξεκινήσω με το ότι δεν αναγνωρίζουμε μια ενιαία σκηνή. Αυτή η ιστορία αποτελεί ένα παραμύθι μιας δήθεν αλληλοϋποστήριξης, στο οποίο πιστεύαμε κι εμείς κάποτε – με αφέλεια ενδεχομένως. Υπάρχουν πολλές αξιόλογες μπάντες από διάφορες μουσικές σκηνές τόσο metal όσο κι άλλων ειδών μουσικής, αλλά παράλληλα υπάρχουν και πολλοί μέτριοι κι ακόμη περισσότεροι κάτω του μηδενός ποιοτικά. Αυτό σε ό, τι αφορά τις μπάντες. Σχετικά με τους οπαδούς, αυτό που έχω να πω είναι ότι τα άτομα που έχουμε δει στα lives μας και η ανταπόκριση από αυτά είναι σοβαρή και μετρημένη, κάτι που μας χαροποιεί καθώς δεν αποτελούμε μπάντα των parties και της λαϊκής «διασκέδασης», χωρίς να το λέω αυτό ελιτιστικά και με ύφος. Μας αρέσει που έχουμε γνωρίσει άτομα που έχουν ψάξει τις απόψεις και τη μουσική μας σε μεγαλύτερο βάθος απ’ ό, τι ενδεχομένως να περιμέναμε αρχικά. Αυτό πάλι σε ό, τι αφορά τους Disolvo Animus αλλά και την περιορισμένη απήχησή μας λόγω είδους και νεαρής παρουσίας στα δρώμενα. Συνολικά για τους οπαδούς του metal, αυτό που παρατηρώ είναι ότι όταν ο Έλληνας οπαδός λατρέψει μια συγκεκριμένη μπάντα, εγχώρια ή ξένη, δίνεται ολόψυχα σε αυτήν, σχεδόν φανατισμένα και αντίστοιχα φανατισμένα την κατακρίνει όταν αυτή δεν του δίνει αντάλλαγμα τους δίσκους που αυτός περιμένει. Είναι μια παθιασμένη σχέση που έχει τα καλά της κι άλλοτε τα εμετικά κακά της – βλέπε διαδικτυακό θάψιμο σε videos κτλ. Το έχω ξαναπεί, μία μπάντα πέρα από την χαρά που προσφέρει σε εσάς και τους γύρω, είναι ένα ακριβό σπορ που επενδύεις όλο χρήματα. Αν σας δινόταν η ευκαιρία για περιοδεία θα βγαίνατε εξωτερικό με το budget που ζητάνε;

Συμφωνώ μαζί σου! Είναι ένα πανάκριβο σπορ, ιδιαίτερα όταν κυνηγάς την τελειότητα της παραγωγής, του εξοπλισμού και της εμφάνισης. Κι εμείς, μέχρι στιγμής, έχουμε ξοδέψει αρκετά χρήματα, με θυσίες και κόπους που δεν πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε, αλλά η ανάγκη για έκφραση και για ψυχική ανάταση μέσω της παραγωγής και της live αναπαραγωγής μουσικής μας ώθησε στο σήμερα και δεν μετανιώνουμε για όσα χάσαμε στην πορεία. Σχετικά με το εξωτερικό, από τη μια τα χρήματα που ζητούν οι διοργανωτές φαντάζουν δύσκολο να συλλεχθούν, ιδιαίτερα στους καιρούς μας, από την άλλη το να παίξεις σε τόσες πολλές χώρες με καλά συγκροτήματα αποτελεί πολύ καλή ευκαιρία προώθησης. Είναι μια επένδυση, συνήθως απαραίτητη για τα συγκροτήματα που θέλουν να ανέβουν επίπεδο αλλά ακόμη και ως εμπειρία είναι μια καλή ευκαιρία. Από την άλλη, ίσως να είναι περιττό για μπάντες που δεν σκοπεύουν να θυσιάσουν πολλά για τη μουσική τους. Όλοι στους Disolvo Animus θέλουμε να τη ζήσουμε και μεθοδεύουμε τα πράγματα έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί η πρώτη μας Ευρωπαϊκή περιοδεία με την κυκλοφορία του δεύτερου album μας. Θα δείξει ο καιρός το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα… Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να ζήσεις με τους ρυθμούς που δουλεύουν οι μουσικοί σε μεγάλες μπάντες; Θα είχε ενδιαφέρον, δεν το αρνούμαι, αλλά προσωπικά έχω κάνει διαφορετική επαγγελματική επιλογή, δεν με απασχολεί το να γίνω επαγγελ-

ματίας μουσικός, εννοώ να ζω από τη μουσική στην οποία συμμετέχω ή συνθέτω. Θα ήθελα, βέβαια να φτάσει το συγκρότημά μας σε σημείο που να μην ξοδεύει χρήματα για ηχογραφήσεις, πρόβες, σκηνικά αλλά απέχουμε αρκετά από αυτό. Κρίνοντας απ’ όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής αυτού του τύπου η ζωή έχει διάφορες δυσκολίες, τόσο λόγω ανταγωνισμού όσο και λόγω σύντομης ημερομηνίας λήξης. Κακά τα ψέματα, όταν παίζεις ακραίο metal δεν γίνεται να πιστεύεις ότι θα ζεις για πάντα από αυτό – ΑΝ το έχεις καταφέρει- αφού τα φυσικά όρια του οργανισμού θα βάλουν φρένο λίγο μετά τα σαράντα σου. Οι ρυθμοί μιας τέτοιας ζωής είναι εξοντωτικοί αλλά σίγουρα από την άλλη προσφέρουν πολλά στον καλλιτέχνη σε επίπεδο εμπειρίας. Τα πάντα είναι θέμα επιλογών. Εγώ δεν θα την έκανα εύκολα αυτή την επιλογή. Ποια τα σχέδια των Disolvo Animus για το μέλλον; Μεσοπρόθεσμα – δεύτερος δίσκος, περιοδεία εξωτερικού. Μακροπρόθεσμα – συνέχεια με περισσότερους δίσκους και μεγαλύτερη εξάπλωση του Αθεϊστικού Λόγου μας. Άλλες ερωτήσεις, τι σου αρέσει να κάνεις εκτός μουσικής; Ασχολείσαι με κάποιο άθλημα; Τα ενδιαφέροντά μου δεν περιορίζονται στη μουσική. Διαβάζω διαρκώς βιβλία πολιτικής, ιστορίας και ποίησης. Παράλληλα γράφω κριτικές για το theKvlt και άρθρα σε ορισμένα τοπικά έντυπα. Προσπαθώ να γυμνάζομαι τακτικά, κάτι που βοη-

INTERVIEW θάει και την απόδοσή μου στα lives, καθώς απέχω από το τσιγάρο και το αλκοόλ όσο μπορώ. Για πολλά χρόνια επίσης ασχολιόμουν με πολεμικές τέχνες. Γενικώς, κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα σε σημείο που παρακαλάω η μέρα να είχε 30 αντί για 24 ώρες!

Πιστεύεις σε ανώτερες δυνάμεις; Τι γνώμη έχεις για θέμα πίστη; Τεράστια κουβέντα. Είμαι συνειδητά Άθεος από νεαρή ηλικία, κιόλας. Αυτή η στάση μου δεν έχει να κάνει με «παράπονα» προς κάποια προσωποποιημένη παιδική εκδοχή ενός ανθρωπόμορφου Θεού. Απλά αδυνατώ να πιστέψω ότι όλα έχουν προκύψει βάσει σχεδίου – και δεν με απασχολεί κιόλας μια τέτοια εξήγηση. Με γοητεύει το άπειρο του σύμπαντος, το υλικό και το άυλο που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε επιστημονικά – ίσως στο μέλλον να ολοκληρωθεί η γνώση μας σε αυτό το κομμάτι, ίσως πάλι όχι – αλλά σε καμία περίπτωση δεν με φοβίζει ώστε να πρέπει να αποδώσω αυτή την έννοια σε κάτι το ανώτερο θεϊκό. Με εξιτάρει η ιδέα του Χάους αλλά δεν με τρομοκρατεί. Εκεί που οι άλλοι βλέπουν το Χάος και τον Θεό, εγώ βλέπω άλλη μια ανεξήγητη, ακόμη, εκδοχή του κόσμου. Με γοητεύει η διαδικασία της έρευνας και της αναζήτησης, για μένα είναι ζωτική η ανάγκη να διερωτώμαι και να αναζητώ απαντήσεις αποδεχόμενος τις επιστημονικές αρχές. Να ξεκαθαρίσω, όμως, κάτι. Στιχουργικά, απέχω από τον φανατισμό και τον τυφλό αρνητισμό που συνηθίζεται στην ακραία σκηνή. Παρ’ ό, τι θεωρώ τον εαυτό μου ιδεολογικό ακτιβιστή στο όνομα της ελευθερίας σκέψης, δεν αποδέχομαι συμπεριφορές κατωτερισμού και θρησκευτικές κονταρομαχίες. Η πρόοδος στη σκέψη του ανθρώπου πρέπει να προκύψει από την κατανόηση και όχι από τη φτηνή βωμολοχία που περισσότερο θυμίζει την θρησκευτική κοντοφθαλμία ενάντια των «εχθρικών» αλλόπιστων παρά σοβαρό επιχείρημα. Γενικά τάσσομαι ενάντια στην οργανωμένη θρησκεία, παρ’ ό, τι σε φιλοσοφικό επίπεδο όλες οι θρησκείες έχουν να προσδώσουν ορισμένα θετικά σε αυτόν που τις αναζητά σε βάθος. Αυτό όμως δεν αποτε-

λεί ικανό λόγο για να ασπαστώ μια θρησκεία. Το εσχατολογικό ζητούμενο είναι αυτό που διατηρεί τη συνοχή μιας θρησκευτικής θεώρησης, και σε ακριβώς αυτό το σημείο εντοπίζω το μεγάλο κενό όλων των θρησκειών. Δεν πιστεύω σε τίποτα πέραν της ζωής. Παράλληλα, στέκομαι ενάντια στα δόγματα, εκνευρίζομαι με τις «συνταγές ζωής και ευτυχίας». Οι άνθρωποι οφείλουν να ζουν, να αποκτούν εμπειρίες και να προσαρμόζονται. Επίσης οφείλουν να μορφώνονται επιστημονικά, ψυχολογικά και κοινωνικά ώστε να μην χρειάζονται τις θρησκείες. Κι ας ακούγομαι δογματικός με αυτό το «πρέπει»! Πιστεύω λοιπόν στις ανθρώπινες δυνατότητες όχι όμως στον άνθρωπο και σίγουρα όχι στις θρησκείες. Ποια ανθρώπινη συνήθεια σε εκνευρίζει περισσότερο; Με εκνευρίζει η απάθεια προς τα προβλήματα της κοινωνίας, καθώς και η «απολιτίκ» στάση ζωής που διευρύνεται και μεταμορφώνεται σε γενικευμένο «στ’ αρχιδισμό». Νομίζω είπαμε αρκετά, είναι κάτι που ξέχασα; Δεν νομίζω! Τα αναλύσαμε όλα στο έπακρο, και σε ευχαριστώ πολύ για αυτή τη δυνατότητα! Πώς θες να αποχαιρετήσεις τους οπαδούς σας; Θα ήθελα απλά να αναφέρω ότι ετοιμάζουμε μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και ελπίζω να γουστάρουν το υλικό που θα ακούσουν μέσα στη χρονιά… Ευχαριστώ για τον χρόνο σου και περιμένουμε να σας δούμε σύντομα live! Σε ευχαριστώ εκ μέρους όλως των Disolvo Animus αλλά και προσωπικά για το χρόνο σου και τις αναλυτικές ερωτήσεις. Τα λέμε σύντομα.

INTERVIEW

Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το υποστηρίζω χρόνια τώρα. Ο Νικόλας Λεπτός ήρθε να προσθέσει άλλο ένα επιχείρημα σε αυτόν τον ισχυρισμό μου. Θυμάμαι την στιγμή όταν πρωτοάκουσα το «Piri Reis». Πέρα από την ερμηνεία και την φωνή του, ένιωσα κάτι που με πήγε πολλά χρόνια πίσω όταν το «Time is not» των Sanvoisen από το «Exotic Ways» και η φωνή του Βαγγέλη Μαράνη με είχε στείλει «αδιάβαστο»! Και τώρα όλα αυτά συναντιόνται. Τσουπ! Έρχονται τώρα κολλάνε και οι Warlord! Τυχαίο; Δε νομίζω! IV:Stigmata λοιπόν από τους Arrayan Path και η ιστορία συνεχίζεται...

του Θανάση Χαβαλέ Οι περισσότερες συνεντεύξεις ξεκινούν συνήθως με την ερώτηση «Τι σημαίνει το όνομα του συγκροτήματος και από που το εμπνευστήκατε». Στην περίπτωση των Arrayan Path δεν θα είχε νόημα το πρώτο σκέλος, διότι όπως έχετε δηλώσει «...δεν σημαίνει απολύτως τίποτα». Θα ήθελες να μας πεις την ιστορία πίσω από αυτή την δήλωση; Όπως θα ξέρεις και για προφανείς λόγους, έχουμε αλλάξει το όνομα εδώ και δύο χρόνια. Αρχικά το είχαμε δανειστεί από μια ιστοσελίδα βοτανολογίας αλλά στην ουσία δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο. Δεν το θεωρώ τόσο σημαντικό και νομίζω όταν είχαμε αλλάξει το όνομα είχαμε εξαντλήσει και το θέμα αρκετά. Προτιμότερο να συγκεντρωθούμε στη μουσική. Χρόνια τώρα πριν ξεκινήσει η προσπάθεια του RadarRock Magazine, θυμάμαι τον εαυτό μου να βάζει στους «άπιστους» SANVOISEN και να τους λέω «Έλληνας τραγουδάει ρεεεε!». Ο Vagelis Maranis και οι Arrayan Path. Μία σχέση... Ο Μαράνης και οι Sanvoisen ήταν μεγάλη επιρροή για μας και για μένα ειδικά. Όταν συνεργαστήκαμε αρχικά το 2010 ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ο Βαγγέλης είναι για μένα ο καλύτερος Έλληνας τραγουδιστής και οι γνώσεις του δεν περιορίζονται στο να τραγουδά αλλά μπορεί να βρίσκει αρμονίες για πλάκα, παίζει κιθάρα και μπάσο, και φυσικά είναι από τους καλύτερους ανερχόμενους παραγωγούς. Και όντως, δίσκοι σαν το «Soul seasons» δύσκολα γράφονται! IV: Stigmata. Ο λόγος σε εσένα. Τι να πω; Είναι ο τέταρτος μας δίσκος. Ακολουθεί μια πιο σκοτεινή θα έλεγα προσέγγιση στη μουσική μας και είναι θα έλεγα πιο κοντά στο μελωδικό metal, αν και υπάρχουν τραγούδια καθαρού power metal. Πιστεύω είναι ο πιο ολοκληρωμένος μας δίσκος, αν όχι ο καλύτερος.

αφέρει να είμαστε οι καλύτεροι, ούτε μας ενδιαφέρει αν ο τάδε λέει «αυτό και αυτό» για μας. Το μόνο που θέλουμε είναι να κοιτάζουμε πίσω στα χρόνια που ζούμε τώρα και να λέμε «Γαμώτο γράφαμε καλή μουσική, μπράβο μας!» Πόσο δυσκόλεψαν τα μουσικά πράγματα μετά το κτύπημα της οικονομικής κρίσης και στην Κύπρο; Απλά ο κόσμος έγινε πιο επιλεκτικός στα live που πηγαίνει και καλά κάνει! Για τις μπάντες, ίσως να επηρέασε λίγο αλλά δεν νομίζω να άλλαξαν και πολλά πράγματα. Ας πάμε τώρα και στο άλλο θέμα. Warlord. Είσαι η φωνή τους πλέον. Ερώτηση αλά ποδόσφαιρο. Πως είναι να κάνεις μία τέτοια μετεγγραφή; Να σου πω, ξαναρώτησε με μετά που θα βγει δίσκος με τους Warlord και μετά τις ζωντανές εμφανίσεις χαχα! Μόνο με μια ανακοίνωση πως είμαι ο επόμενος τους τραγουδιστής δεν κατάφερα τίποτα ακόμα! Νοιώθω όμορφα και περήφανα αλλά με έντονη την αίσθηση της ευθύνης για το τι θα παρουσιάσω. Ελπίζω να πάνε όλα δεξιά! Από εδώ και στο εξής θα αναμένουμε νέα από εσένα σε δύο μέτωπα; Βεβαίως! Δίσκους και από τις 2 μπάντες, ίσως και από τους Astronomikon. Το σίγουρο είναι πως έχω πολύ όρεξη για δουλειά. Αν κάθομαι και δεν κάνω τίποτα στα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής μου τότε θα είμαι άξιος της μοίρας μου. Σε ευχαριστώ πολύ για την συζήτηση, σας εύχομαι το καλύτερο και αφήνω σε εσένα το “κλείσιμο”. Να’ σαι καλά! Περιμένω να δω πολύ κόσμο να έρθει στα live, να γνωρίσω και πολλούς από κοντά επιτέλους και να πιούμε καμιά μπύρα! Ευχαριστώ! www.facebook.com/arrayanpath

Τι έχετε στο μυαλό σας για το μέλλον; Πολλούς ακόμα δίσκους! Δεν έχουμε ιδιαίτερες φιλοδοξίες ως συγκρότημα. Ούτε μας ενδι-

INTERVIEW Μία ποιητική συλλογή του Κώστα Καρυωτάκη με τίτλο Νιπενθής αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τούτη εδώ την μπάντα. Ο Χρήστος (Revan) είναι o frontman και στιχουργός των Nipenthis και μας χάρισε κομμάτι του χρόνου του απαντώντας στις ερωτήσεις μας. Ρίξ’ τε μια ματιά και σίγουρα θα βρείτε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία! της Λαμπρινής Γκούμα

Γεια σου Χρήστο, που σε πετυχαίνω; Καλησπέρα Λαμπρινή. Με πετυχαίνεις στο σπίτι, μόλις γύρισα από πρόβα. Ποια τα νέα των Nipenthis αυτό τον καιρό; Αυτόν τον καιρό κάνουμε συνεχώς πρόβες, γιατί προετοιμαζόμαστε για την ηχογράφηση του πρώτου μας full-length άλμπουμ. Δουλεύουμε διαρκώς πάνω στο νέο υλικό. Ξεκινήσατε το σχήμα εδώ και 5 χρόνια περίπου και είχατε αρκετές αλλαγές στα μέλη. Έχετε σταθεροποιηθεί όμως απ’ ότι βλέπω το τελευταίο διάστημα.. Όντως καθ’ όλη την πορεία της μπάντας έχουν γίνει πολλές αλλαγές στο line-up εκτός από τον Setherion και τον Nihilus που ήταν πάντα σταθερά μέλη. Τα πρώτα χρόνια της μπάντας είχαμε δυσκολίες κυρίως στην εύρεση ενός καλού και μόνιμου drummer. Για πρώτη φορά μετά από 5 χρόνια έχουμε βρει μέλη με τα οποία υπάρχει χημεία, τα οποία πρεσβεύουν αυτό που αντιπροσωπεύει η μπάντα στην ολότητά της. Ετοιμάζεστε να μπείτε στούντιο λοιπόν, πες μας τι να περιμένουμε. Ναι όπως σου είπα και προηγουμένως ετοιμαζόμαστε να ηχογραφήσουμε το πρώτο full-length album. Έχουμε εξελιχθεί μουσικά και στιχουργι-

κά, με αποτέλεσμα τα κομμάτια είναι πιο δυνατά σε σχέση με αυτά του «Sleeping in Eternal Shadow» και έχουν ένα τόνο μελαγχολίας. Σε γενικές γραμμές είμαστε πολύ ικανοποιημένοι. Ποιες οι επιρροές σου; Πώς προέκυψε το όνομα; Το όνομα μας προέρχεται από την ποιητική συλλογή του Κ. Καρυωτάκη «Νηπενθή». Το περιεχόμενο των ποιημάτων αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βαθμό αυτό που πρεσβεύει η μπάντα. Γενικά η ποίηση και οι μυθοπλασίες θεωρώ πως μας έχουν επηρεάσει πολύ, ειδικά στο στιχουργικό κομμάτι. Μουσικά, προφανώς και είμαστε επηρεασμένοι από τον νορβηγικό ήχο και το depressive στοιχείο αποτελεί στοιχείο της ταυτότητάς μας.

Γράφεις μόνο εσύ μουσική ή συμβάλλουν όλοι; Την μουσική των περισσότερων κομματιών την γράφω εγώ, αλλά σε πολλά κομμάτια συμβάλλουν και οι υπόλοιποι. Συνήθως γράφω εγώ την μουσική ενός κομματιού και ύστερα την δουλεύουμε όλοι μαζί, με το κάθε μέλος να προσφέρει το δικό του προσωπικό στυλ και τις δικές του ιδέες στο «χτίσιμο» του κομματιού. Άλλες φορές έρχεται κάποιο από τα μέλη με ιδέες και τις δουλεύουμε μαζί. Γενικά δεν τίθεται το θέμα του «γράφω μόνο εγώ μουσική». Η δουλειά είναι όσο το δυνατόν ομαδική. Στίχους ποιος γράφει; Πάνω σε τι κινείται η θεματολογία σας; Τους στίχους των κομματιών τους γράφω εγώ, αν και σε ένα από τα κομμάτια του νέου δίσκου τους έχουμε γράψει με τον Setherion (κιθάρα). Σε γενικές γραμμές αντλούμε το περιεχόμενο των στίχων τόσο από προσωπικές εμπειρίες καθώς και από θέματα όπως ο σκοταδισμός, εφιάλτες, παράνοια και μυθολογία. Πως θα ήθελες να πορευτεί η μπάντα τα επόμενα χρόνια; Γενικότερα το βλέπουμε σοβαρά αλλά είναι αρκετά νωρίς να μιλήσουμε. Σκοπός μας είναι να

κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί, δηλαδή να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να κάνουμε το όνειρο μας πραγματικότητα. Προς το παρόν κυρίαρχος στόχος μας είναι να κυκλοφορήσει ο δίσκος, και να ακολουθήσουν κάποιες live εμφανίσεις εντός και εκτός Αθήνας, και αργότερα στο εξωτερικό. Πρόσφατα κυκλοφόρησε κι ένα split σε συνεργασία με τον Wolfhowl. Μίλησέ μας γι’ αυτό. Ναι, το «...To the Misty Void». Είμαστε πολύ καλοί φίλοι με τον Faethon. Ήταν μία κίνηση και για τις δύο μπάντες, καθώς και εκείνος είχε κάποια κομμάτια που ήθελε να τα κυκλοφορήσει. Εν τέλει το «...To the Misty Void» κυκλοφόρησε φέτος από την Azermedoth records. Ποια η γνώμη σου για την ελληνική σκηνή; Πιστεύεις ότι υπάρχει το ταμπού της ηλικίας για να είσαι πιο υπολογίσιμη μπάντα; Δυστυχώς υπάρχει. Σκέψου όταν έφτιαξα την μπάντα δεν πήγαινα καν λύκειο ακόμη. Γενικά, πολλοί οπαδοί της Ελληνικής σκηνής τείνουν να μην παίρνουν στα σοβαρά μπάντες με μικρές ηλικίες, άσχετα με το αν παίζουν καλά ή όχι. Αλλά σκέψου στο εξωτερικό εν αντιθέσει, όταν κυκλοφόρησε το Wrath of the Tyrant των Emperor τα μέλη δεν ήταν καν 20 χρονών και είχε τρομερή ανταπόκριση από το κοινό. Προφανώς και δεν είμαστε οι Emperor, αλλά αναφέρω το άνωθεν περιστατικό σαν παράδειγμα προς μίμηση. Τα πράγματα είναι διαφορετικά πιστεύω, ελληνική σκηνή γενικότερα θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη υποστήριξη από το κοινό καθώς υπάρχουν πάρα πολλές αξιόλογες μπάντες εκεί έξω στις οποίες αξίζει περισσότερη προσοχή. Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου, πώς θα ήθελες να κλείσουμε; Εγώ ευχαριστώ. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους μας έχουν υποστηρίξει αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να μας υποστηρίζουν. Αναμένετε το νέο μας άλμπουμ. www.facebook.com/pages/Nipenthis

INTERVIEW

To RadarRock μίλησε με τον βασικό συνθέτη των Star.Gate, Kώστα Δομενικιώτη, για το νέο album τους με τίτλο «Reborn», το video clip του «Otherside» και τα μελλοντικά τους σχέδια. του Θανάση Χαβαλέ Το 2003 φτιάχτηκαν οι Star.gate. Το 2004 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο. Το 2013 έρχεται το “REBORN». Όχι και τόσο τυχαία η επιλογή του τίτλου. Σωστά; Σίγουρα η επιλογή αυτού του τίτλου δεν είναι τυχαία μετά τόσα χρόνια απουσίας. Ξεκινήσαμε ως απλό project το 2003 με τη λογική να κυκλοφορήσουμε ένα album χωρίς να είμαστε ενεργή μπάντα, αλλά αυτό μετά από χρόνια άλλαξε και η επιθυμία όλων ήταν να δραστηριοποιηθούμε ξανά με αφορμή το δεύτερο album, που κυκλοφόρησε τον Μάιο από την Steel Gallery records. Πέρα από τους μουσικούς συντελεστές, ποιοι άλλοι είναι πίσω από την παραγωγή του album; Η παραγωγή του album έγινε από εμάς και ηχογραφήθηκε στα drumland studios το προηγούμενο καλοκαίρι με ηχολήπτη τον Χρήστο Ευθυμιαδη. Σε ποιά μουσικά μονοπάτια πρέπει να αναζητήσουμε τις επιρροές σας; Οι βασικές μας επιρροές είναι από μπάντες όπως YNGWIE MALMSTEEN’S RISING FORCE, ROYAL HUNT, TALISMAN, RAINBOW, SYMPHONY X και γενικότερα από σχήματα που κινούνται στον χώρο του τεχνικού melodic metal. Για το video clip του «Otherside» συνεργαστήκατε με τον Bob Katsionis. Να περιμένουμε και κάποιο άλλο τραγούδι video clip; Επειδή ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο να διαλέξουμε ποιο τραγούδι θα κάναμε τελικά video clip,(γιατί υπήρχε ένας προβληματισμός ανάμεσα στα δύο πιο αντιπροσωπευτικά κομμάτια), είναι σίγουρο πως θα κάνουμε και το δεύτερο για

Φωτογραφία : «Otherside»- video shooting By Bob Katsionis να μην μείνει κανείς παραπονεμένος....και αυτό θα είναι το “Reborn”. Έχετε προγραμματίσει κάποιες live εμφανίσεις; H live εμφάνιση που δίνουμε τώρα όλη την ενέργειά μας είναι στις 9 Νοεμβρίου στο eightball, ανοίγοντας τον τραγουδιστή των mr. Big, ERIC MARTIN. Καλούμε όλους τους φίλους των STAR.GATE να έρθουν στο live, γιατί θα ακούσουν περίπου για 1 ώρα κομμάτια της μπάντας και από τα 2 cd. Ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε στο RadarRock και εύχομαι καλή συνέχεια. Ευχαριστώ και εγώ πολύ Θανάση και εύχομαι τα καλύτερα στο RadarRock www.facebook.com/StargateMetal